Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie postępowania przeciw José Efraínowi Ríos Montt
Parlament Europejski,
– uwzględniając rezolucje z dnia 18 maja 2000 r.(1), 14 czerwca 2001 r.(2), 11 kwietnia 2002 r.(3), 10 kwietnia 2003 r.(4) i 7 lipca 2005 r.(5) w sprawie Gwatemali,
– uwzględniając statut Międzynarodowego Trybunału Karnego, Konwencję w sprawie zakazu stosowania tortur oraz innego okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania oraz Europejską Konwencję Praw Człowieka,
– uwzględniając stanowcze i stałe zaangażowanie Parlamentu na rzecz zapewnienia przestrzegania porozumień pokojowych i praw człowieka w Gwatemali,
– uwzględniając art. 115 ust. 5 Regulaminu,
A. mając na uwadze oskarżenia o zbrodnie przeciw ludzkości i ludobójstwo podczas konfliktu zbrojnego w Gwatemali, według których 83% ofiar było z pochodzenia Majami, 200 000 osób zostało zamordowanych, a 45 000 zaginęło, 10% ludności zostało przesiedlone, a całe społeczności autochtonów uległy likwidacji; mając na uwadze, że jak z czasem uznał Parlament Europejski, zbrodnie te nie mogą pozostać bezkarne,
B. mając na uwadze, że oskarżeni o przygotowanie i popełnienie wyżej wymienionych zbrodni nigdy nie stanęli przed sądem, a niektórzy spośród nich nadal zajmują wysokie polityczne stanowiska,
C. mając na uwadze, że w grudniu 2006 r. obchodzona będzie 10. rocznica porozumień pokojowych, podczas gdy Światowe porozumienie w sprawie praw człowieka nadal nie zostało wdrożone: ofiary nie otrzymały odpowiedniego zadośćuczynienia, ani materialnego ani symbolicznego, sprawcy zbrodni nigdy za nie publicznie nie przeprosili, a miejsce pobytu większości zaginionych osób jest nadal nieznane,
D. mając na uwadze, że dnia 7 lipca 2006 r. sędzia hiszpańskiego Sądu Najwyższego (Audiencia Nacional) wydał międzynarodowy nakaz aresztowania siedmiu dawnych dyktatorów gwatemalskich i oficerów oskarżonych o ludobójstwo, tortury i nielegalne aresztowania,
E. mając na uwadze, że przed wydaniem nakazu sędzia pojechał do Gwatemali, aby przeprowadzić śledztwo, które okazało się niemożliwe z powodu odwołań ze strony obrońców oskarżonych osób do Trybunału Konstytucyjnego Gwatemali i do Trybunału ds. konfliktu jurysdykcyjnego,
1. nalega, aby gwatemalskie instytucje w pełni współpracowały i uczyniły wszystko, co w ich mocy, aby rzucić więcej światła na przypadki łamania praw człowieka i zapewnić, że osoby za nie odpowiedzialne staną przed sądem oraz że wyniki śledztwa zostaną upublicznione, o co apeluje międzynarodowy nakaz aresztowania hiszpańskiego Sądu Najwyższego (Audiencia Nacional) z dnia 7 lipca 2006 r. wydany w celu zatrzymania następujących osób: José Efraín Ríos Montt, Oscar Humberto Mejía Víctores, Ángel Aníbal Guevara Rodríguez, Germán Chupina Barahona, Pedro García Arredondo i Benedicto Lucas García, Donaldo Álvarez Ruiz; wszystkie te osoby są oskarżone o zbrodnie ludobójstwa, tortury, terroryzm i nielegalne aresztowania;
2. zwraca się do zainteresowanych rządów i zarządów odpowiednich instytucji bankowych o współpracę podczas przejmowania mienia i dobytku oskarżonych w celu zapewnienia spłaty ich finansowych i obywatelskich zobowiązań;
3. nalega, aby Interpol i Europol, jeśli taki będzie wniosek odpowiednich władz, zapewniły niezbędne środki gwarantujące ekstradycję;
4. potwierdza swe zaangażowanie na rzecz zapewnienia, aby oskarżeni nie pozostali bezkarni;
5. z zadowoleniem przyjmuje postępy dokonane w stosowaniu zasady uniwersalnej jurysdykcji w odniesieniu do zbrodni przeciw ludzkości, ludobójstwa i tortur;
6. uważa, że jeśli postępowanie to zakończy się sukcesem, taka sama procedura powinna być zastosowana w podobnych okolicznościach przeciw dyktatorom i osobom odpowiedzialnym za masowe łamanie praw człowieka;
7. wyraża poparcie dla ludności i władz Gwatemali, z myślą o kontynuowaniu przez nich utrzymywania w mocy rządów prawa i wspierania rozwoju gospodarczego, społecznego i politycznego, który przyczyni się do pokoju i narodowego pojednania;
8. zobowiązuje Przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie i Komisji, rządowi Gwatemali, rządom krajów Ameryki Środkowej, rządowi Stanów Zjednoczonych oraz Parlamentowi Środkowoamerykańskiemu (PARLACEN).