Decyzja Parlamentu Europejskiego w sprawie wniosku o skorzystanie przez Gabriele Albertiniego z immunitetu i przywilejów (2006/2122(IMM))
Parlament Europejski,
– uwzględniając wniosek Gabriele Albertiniego dotyczący skorzystania z immunitetu w związku z postępowaniem karnym wszczętym przeciw niemu przed sądem w Mediolanie, z dnia 28 kwietnia 2006 r., ogłoszony na posiedzeniu plenarnym w dniu 15 maja 2006 r.,
– po wysłuchaniu wyjaśnień Gabriele Albertiniego, zgodnie z art. 7 ust. 3 Regulaminu,
– uwzględniając art. 9 i 10 Protokołu w sprawie przywilejów i immunitetów Wspólnot Europejskich z dnia 8 kwietnia 1965 r., jak również art. 6 ust. 2 Aktu dotyczącego wyboru członków Parlamentu Europejskiego w powszechnych wyborach bezpośrednich z dnia 20 września 1976 r.,
– uwzględniając orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich z dnia 12 maja 1964 r. i 10 lipca 1986 r.(1),
– uwzględniając art. 68 Konstytucji Republiki Włoskiej,
– uwzględniając art. 6 ust. 3 oraz art. 7 Regulaminu,
– uwzględniając sprawozdanie Komisji Prawnej (A6-0383/2006),
A. mając na uwadze, że Gabriele Albertini jest posłem do Parlamentu Europejskiego wybranym w szóstych bezpośrednich wyborach w dniach od 10 do 13 czerwca 2004 r. oraz mając na uwadze weryfikację jego mandatu przez Parlament Europejski w dniu 14 grudnia 2004 roku(2),
B. mając na uwadze, że podczas sesji parlamentarnych posłowie do Parlamentu Europejskiego chronieni są na terenie swego własnego kraju immunitetem takim samym jak deputowani do parlamentu danego kraju oraz że nie można powoływać się na immunitet w przypadku, gdy poseł został ujęty na gorącym uczynku; mając na uwadze, że nie pozbawia to Parlamentu Europejskiego prawa do uchylenia immunitetu posła(3),
C. mając na uwadze, że do przedmiotowego przypadku zastosowanie mają przepisy art. 68 ust. 2 włoskiej konstytucji, który zezwala na wszczęcie bez szczególnych formalności postępowania karnego przeciw posłowi, ale stanowi, że bez zgody izby, do której poseł ten należy, nie może on ani jego mieszkanie zostać poddane rewizji, oraz nie może on zostać aresztowany, zatrzymany, ani w inny sposób pozbawiony wolności osobistej, jeśli nie jest to związane z wykonaniem ostatecznego wyroku lub ujęciem posła na gorącym uczynku popełnienia przestępstwa, w przypadku którego obowiązkowo stosuje się areszt,
D. mając na uwadze, że zarzuty postawione Gabriele Albertiniemu przez urząd prokuratora publicznego przy sądzie w Mediolanie odnoszą się do składania poprawek in blanco w ramach procedury budżetowej Rady Miejskiej Mediolanu z zamiarem późniejszego wypełnienia ich w świetle poprawek składanych przez opozycję w celu uniknięcia składania poprawek po upływie ostatecznego terminu, co byłoby niedopuszczalne,
E. mając na uwadze, że składanie poprawek in blanco można uznać za aspekt polityki i życia politycznego, oraz że - dopóki akt prawny, którego dotyczą, nie został przyjęty - poprawki takie są po prostu częścią wewnętrznej procedury i nie powodują zewnętrznych skutków, w szczególności i przede wszystkim z punktu widzenia prawa karnego, ponieważ składanie takich poprawek sprowadza się do niemożliwego przestępstwa, a w każdym razie do niezaistniałego przestępstwa,
F. mając na uwadze, że w innym postępowaniu (sprawa nr 9384/03 R.G.N.R.) ten sam sąd w Mediolanie, rozpatrując zarzuty zbliżone do zarzutów stawianych Gabriele Albertiniemu, które wówczas stawiał sam Gabriele Albertini swym politycznym przeciwnikom, nie dopatrzył się znamion przestępstwa i umorzył sprawę,
G. mając na uwadze, że zajęcie przez ten sam sąd w dwóch zasadniczo zbliżonych sprawach diametralnie różnego stanowiska sprowadza się do nieuzasadnionego nierównego traktowania, co sugeruje, że postępowanie przeciwko Gabriele Albertiniemu jest niesłuszne,
H. mając na uwadze, że sprawa jest niezwykle delikatnej natury, a jej następstwa są nie do przyjęcia z punktu widzenia prerogatyw Parlamentu Europejskiego, ponieważ nie ma uzasadnienia dla odmiennego traktowania Gabriele Albertiniego, które prowadzi do pytania o "fumus persecutionis",
I. mając na uwadze, że każdy przypadek prześladowania politycznego posła jest atakiem na integralność Parlamentu Europejskiego jako demokratycznie wyłonionej przez narody Europy instytucji politycznej i stanowi obrazę Parlamentu,
J. mając na uwadze, że dyskryminujące podejście włoskiego sądu wyrządza krzywdę Gabriele Albertiniemu,
K. mając na uwadze, że gdyby Statut Posła do Parlamentu Europejskiego wszedł już w życie, co jednak jeszcze nie nastąpiło, chociaż Parlament Europejski zatwierdził go już dwukrotnie w swoich rezolucjach z dnia 5 grudnia 2002 r.(4) i z dnia 17 grudnia 2003 r.(5), postępowanie przeciwko Gabriele Albertiniemu mogłoby zostać zawieszone,
1. wyraża ubolewanie, że w swej obecnej formie Protokół w sprawie przywilejów i immunitetów Wspólnot Europejskich z dnia 8 kwietnia 1965 r. nie daje Parlamentowi Europejskiemu możliwości podjęcia wiążących działań w celu obrony Gabriele Albertiniego i dlatego podejmuje decyzję o nieudzieleniu zgody na skorzystanie przez niego z immunitetu,
2. zobowiązuje swojego Przewodniczącego do niezwłocznego przekazania niniejszej decyzji oraz sprawozdania właściwej komisji prokuratorowi publicznemu przy sądzie w Mediolanie w związku ze sprawą karną nr 8629/05 R.G.