Parlament Europejski,

–   uwzględniając swoją rezolucję z dnia 6 lipca 2006 r. zatytułowaną "HIV/AIDS: czas na działania"(1) oraz swoją rezolucję z dnia 2 grudnia 2004 r. w sprawie Światowego Dnia Walki z AIDS(2),

–   uwzględniając przypadający na dzień 1 grudnia 2006 r. Światowy Dzień Walki z AIDS oraz jego temat: "Odpowiedzialność – powstrzymać AIDS, czas na spełnienie obietnic",

–   uwzględniając opublikowane w dniu 21 listopada 2006 r. przez UNAIDS(3) najnowsze statystyki dotyczące światowej epidemii HIV/AIDS,

–   uwzględniając Posiedzenie Wysokiego Szczebla ONZ, które odbyło się w dniach 31 maja do 2 czerwca 2006 r. i które było poświęcone ocenie postępów osiągniętych we wdrażaniu deklaracji zobowiązań w sprawie HIV/AIDS;

–   uwzględniając 16. międzynarodową konferencję poświęconą AIDS, która odbyła się w sierpniu 2006 r. w Toronto,

–   uwzględniając komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 kwietnia 2005 r. zatytułowany "Europejski program przeciwdziałania HIV/AIDS, malarii i gruźlicy poprzez działania zewnętrzne (2007-2011)" (COM(2005)0179), który obejmuje wszystkie kraje rozwijające się,

–   uwzględniając komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 grudnia 2005 r. w sprawie zwalczania HIV/AIDS w Unii Europejskiej i w państwach z nią sąsiadujących w latach 2006-2009 (COM(2005)0654),

–   uwzględniając szczyt G8, który odbył się w lipcu 2005 r. w Gleneagles oraz zobowiązanie ONZ z 2005 r. do zagwarantowania do 2010 r. powszechnego dostępu do usług zapobiegania, leczenia i opieki zdrowotnej,

–   uwzględniając art. 103 ust. 4 Regulaminu,

A.  mając na uwadze, że od czasu zdiagnozowania 25 lat temu pierwszego przypadku AIDS, na skutek tej choroby zmarło 25 milionów ludzi,

B.   mając na uwadze, że zgodnie z opublikowanym w dniu 21 listopada 2006 r. sprawozdaniem UNAIDS, w 2006 r. odnotowano 4,3 mln nowych zakażeń, z czego 2,8 mln (65%) w Afryce Subsaharyjskiej,

C.  mając na uwadze, że ponad 95% z 39,5 mln ludzi na świecie dotkniętych wirusem HIV/AIDS żyje w krajach rozwijających się,

D.   mając na uwadze istnienie oznak wskazujących na wzrost zakażeń w Europie Wschodniej i Azji Środkowej o ponad 50% od 2004 r.; mając również na uwadze, że tylko kilku krajom udało się ograniczyć liczbę nowych zakażeń,

E.   mając na uwadze, że z 6,8 mln ludzi w krajach o niskim i średnim poziomie dochodów żyjących z wirusem HIV oraz potrzebujących leków antyretrowirusowych, tylko 24% ma dostęp do niezbędnego leczenia,

F.   mając na uwadze, że z szacowanych na 15 milionów sierot na świecie zarażonych HIV/AIDS, 12,3 mln żyje w Afryce Subsaharyjskiej,

G.   mając na uwadze, że tylko 5% dzieci zarażonych wirusem HIV otrzymuje pomoc medyczną, a mniej niż 10% z 15 mln dzieci osieroconych na skutek AIDS otrzymuje wsparcie finansowe,

H.   mając na uwadze, że starsze rodzeństwo i dziadkowie biorą na siebie opiekę nad często dużą liczbą dzieci osieroconych na skutek AIDS, a wymierające pokolenie zarażonych wirusem HIV/AIDS młodych dorosłych powoduje, że w niektórych krajach brakuje nauczycieli, pielęgniarek, lekarzy oraz przedstawicieli innych kluczowych grup zawodowych,

I.   mając na uwadze, że AIDS nadmiernie dotyka pokolenie ludzi młodych i czynnych zawodowo,

J.   mając na uwadze, że 50% ludzi żyjących z wirusem HIV na świecie oraz blisko 60% ludzi żyjących z wirusem HIV w Afryce to kobiety,

K.   mając na uwadze, że milenijne cele rozwoju można osiągnąć jedynie wówczas, gdy zagadnienia zdrowia seksualnego i reprodukcyjnego zostaną w pełni uwzględnione w programie tych celów;

L.  mając na uwadze, że zdrowie seksualne i reprodukcyjne wiąże się nierozerwalnie z zapobieganiem HIV/AIDS i innym chorobom związanym z biedą,

M.   mając na uwadze, że ludzie żyjący z wirusem HIV mają specjalne, związane ze zdrowiem reprodukcyjnym, potrzeby dotyczące planowania rodziny, bezpiecznych narodzin i karmienia dziecka piersią oraz że te potrzeby są często pomijane pomimo coraz większej liczby kobiet będących ofiarami AIDS,

N.   mając na uwadze, że administracja prezydenta Georga Busha nadal blokuje fundusze na finansowanie organizacji pozarządowych działających na rzecz rozwoju, które zajmują się doradztwem w sprawie pełnego zakresu usług dotyczących zdrowia reprodukcyjnego, jak również mając na uwadze fakt, że większa część "luki przyzwoitości" w przypadku najbiedniejszych krajów została wypełniona przez UE,

O.   mając na uwadze, że na Międzynarodowej Konferencji w sprawie Ludności i Rozwoju w 1994 r. oraz na kolejnych takich konferencjach w latach 1999 i 2004 potwierdzono znaczenie wzmocnienia pozycji kobiet oraz umożliwienia im szerszego wyboru poprzez zwiększenie dostępu do edukacji, informacji i opieki w zakresie zdrowia seksualnego i reprodukcyjnego,

P.   mając na uwadze, że pięć lat po deklaracji z Ad-Dauhy kraje bogate ciągle jeszcze nie wywiązują się ze swoich zobowiązań do udostępnienia krajom rozwijającym się tańszych, ratujących życie leków,

Q.  mając na uwadze, że 5 lat po deklaracji z Ad-Dauhy, zgodnie z którą "każde państwo członkowskie WTO ma prawo do udzielania przymusowych licencji oraz swobodę określania warunków przyznawania takich licencji", WHO ostrzega , że 74% leków na AIDS należy do firm mających na nie monopol, a 77% mieszkańców Afryki w dalszym ciągu nie ma dostępu do leczenia,

R.   mając na uwadze, że od 2000 r. silna konkurencja pomiędzy producentami leków generycznych przyczyniła się do spadku cen stosowanych w podstawowej terapii leków na AIDS o 99%, z 10 tys. USD do około 130 USD rocznie na pacjenta, chociaż ceny leków terapii uzupełniającej (potrzebnych przy naturalnym wzroście odporności pacjenta) pozostają wysokie, głównie ze względu na zwiększone wykorzystanie patentów w głównych krajach produkujących leki generyczne,

S.   mając na uwadze, że w negocjacjach w sprawie dwustronnych umów handlowych, porozumienia nie powinny ograniczać sposobów wykorzystania przez kraje gwarancji dotyczących ochrony zdrowia publicznego,

HIV/AIDS na świecie

1.   wyraża swoje głębokie zaniepokojenie ekspansją HIV/AIDS i innych epidemii wśród najbiedniejszej ludności świata oraz brakiem działań skierowanych na zapobieganie HIV/AIDS, niedostępnością najważniejszych leków, niedostatecznymi funduszami oraz nadal aktualną potrzebą intensyfikacji badań naukowych w dziedzinie głównych epidemii;

2.   podkreśla znaczenie odpowiedzialności rządów, podmiotów świadczących usługi ochrony zdrowia, przemysłu farmaceutycznego, organizacji pozarządowych, społeczeństwa obywatelskiego oraz innych podmiotów zaangażowanych w zapobieganie, leczenie i opiekę;

3.   wzywa wszystkich międzynarodowych darczyńców do działań na rzecz zagwarantowania, aby programy zapobiegania HIV docierały do ludzi najbardziej narażonych na zakażenie, zgodnie z wnioskami UNAIDS, według których do tych najbardziej narażonych grup nie dociera pomoc;

4.   podkreśla potrzebę finansowania przez UE konkretnych programów w celu zapewnienia edukacji i wsparcia dzieciom, które w wyniku epidemii AIDS utraciły jednego lub obydwoje rodziców lub zaraziły się chorobą;

5.   wzywa wszystkie programy pomocowe do zapewnienia, aby w sytuacji, gdy pacjent rozpoczyna leczenie, zagwarantowane zostało finansowanie stałego nieprzerwanego leczenia w celu zapobiegania zwiększania się oporności na leki wynikającej z przerywania leczenia;

6.   podkreśla potrzebę finansowania przez UE programów zmierzających do ochrony kobiet przed wszelkimi formami przemocy przyczyniającymi się do rozprzestrzeniania się AIDS i do zapewnienia ofiarom dostępu do usług ochrony zdrowia, a także możliwości ponownej integracji ze społeczeństwem i zwalczania piętna, które często dotyka ofiary takiej przemocy;

7.   podkreśla konieczność ogólnego podwyższenia w nadchodzących latach ilości funduszy otrzymywanych od darczyńców na wszystkie dostawy środków antykoncepcyjnych, łącznie z kondomami umożliwiającymi zapobieganie przenoszeniu wirusa HIV w celu wypełnienia luki pomiędzy dostawami tych środków oraz możliwością ich zakupu;

8.   wzywa MFW do zniesienia warunków i limitów polityki monetarnej i podatkowej, które często zmuszają państwa do ograniczania wydatków na zdrowie publiczne i oświatę;

9.   wzywa nowo wybrany Kongres Stanów Zjednoczonych do obalenia "zasady globalnego knebla" stosowanej przez administrację prezydenta Georga Busha, która blokuje finansowanie przez organizacje pozarządowe spoza Stanów Zjednoczonych wszelkich organizacji zajmujących się zdrowiem reprodukcyjnym świadczących usługi doradcze w zakresie aborcji, wzywa również Komisję oraz państwa członkowskie do zagwarantowania, aby rząd USA usunął "globalny knebel" blokujący wydatki na zdrowie reprodukcyjne;

10.   ponownie wyraża swoje zaniepokojenie, podzielane również przez Światową Organizację Zdrowia, że niektóre rządy afrykańskie pobierają podatek od sprzedaży lub importu leków antyretrowirusowych i innych, co sprawia, że leki te stają się niedostępne dla ubogich społeczności; zwraca się do Komisji z pilną prośbą o zbadanie tej kwestii i zachęcanie rządów do znoszenia tego rodzaju podatków;

Zdrowie seksualne i reprodukcyjne

11.   podkreśla, że strategie skutecznej walki z epidemią HIV/AIDS muszą obejmować zarówno szerokie podejście prewencyjne, edukacyjne, opiekę zdrowotną oraz terapię, jak i obecnie stosowane technologie, zwiększony dostęp do leczenia oraz pilne opracowanie szczepionek;

12.   wzywa Komisję i rządy krajów partnerskich Unii Europejskiej do zapewnienia, aby zdrowie i oświata, a w szczególności HIV/AIDS oraz zdrowie seksualne i reprodukcyjne były traktowane priorytetowo w krajowych dokumentach strategicznych;

13.   wzywa Komisję i państwa członkowskie do wspierania programów zwalczających homofobię i przełamujących bariery uniemożliwiające skuteczne zajęcie się chorobą, w szczególności w Kambodży, Chinach, Indiach, Nepalu, Pakistanie, Tajlandii i Wietnamie oraz w Ameryce Łacińskiej, gdzie jest coraz więcej dowodów na pojawianie się epidemii HIV wśród mężczyzn odbywających stosunki płciowe z innymi mężczyznami;

14.   wyraża zaniepokojenie faktem, że sprawozdanie UNAIDS wskazuje, iż poziom wiedzy na temat bezpiecznego seksu oraz HIV jest nadal niski w wielu krajach, również w tych, które zostały ciężko dotknięte epidemią AIDS; wzywa w związku z tym do włączania do wszystkich usług związanych ze zdrowiem reprodukcyjnym i seksualnym informowania, kształcenia oraz doradztwa w zakresie odpowiedzialnych zachowań seksualnych oraz skutecznego zapobiegania chorobom przenoszonym drogą płciową, łącznie z HIV;

15.   z zadowoleniem przyjmuje uwzględnienie badań naukowych w dziedzinie HIV/AIDS w siódmym programie ramowym Wspólnoty Europejskiej w dziedzinie badań, rozwoju technicznego i demonstracji i wzywa do wsparcia badań nad szczepionkami i mikrobicydami, narzędziami diagnostycznymi i monitoringu dostosowanych do potrzeb krajów rozwijających się, modeli transmisji epidemii, a także nad tendencjami społecznymi i indywidualnymi zachowaniami; podkreśla, że kobiety muszą być zaangażowane we wszelkie odpowiednie naukowe badania kliniczne, w tym również próby szczepionek;

16.   wzywa do inwestycji w rozwijanie tych metod prewencji, które mogą być stosowane przez kobiety, takich jak mikrobicydy, prezerwatywy dla kobiet oraz profilaktyka ex-post dla ofiar gwałtu;

Dostęp do leków

17.   zachęca rządy do skorzystania ze wszelkich dostępnych środków w ramach porozumienia TRIPs, takich jak przymusowe licencje; wzywa WHO i WTO oraz ich członków do dokonania przeglądu całości porozumienia TRIPs w celu zwiększenia dostępu do leków;

18.   wzywa Komisję i państwa członkowskie do uznania teraz, tj. pięć lat od przyjęcia deklaracji z Ad-Dauhy, że jej stosowanie nie powiodło się, jako że WTO nie otrzymało żadnej notyfikacji z żadnego państwa eksportującego lub importującego leki obowiązkowe, ani też nie otrzymało żadnej notyfikacji na podstawie decyzji z dnia 30 sierpnia 2003 r. Zgromadzenia Ogólnego WTO w sprawie wdrożenia ust. 6 deklaracji z Ad-Dauhy;

19.   wzywa Komisję i państwa członkowskie do podjęcia w ramach WTO, w porozumieniu z krajami rozwijającymi się, niezbędnych kroków w celu zmiany porozumienia TRIPs i jego postanowień opartych na decyzji z dnia 30 sierpnia 2003 r. (art. 31b), w szczególności w celu zniesienia złożonych i czasochłonnych procedur koniecznych do autoryzacji licencji przymusowych;

20.   wzywa, aby do tego czasu wszystkie kraje zmagające się z poważnymi epidemiami niezwłocznie skorzystały z art. 30 porozumienia TRIPs w celu uzyskania dostępu do niezbędnych leków bez ponoszenia opłat licencyjnych na rzecz właścicieli praw patentowych;

21.   wzywa Komisję do zwiększenia do 1 mld EUR wkładu UE w światowy fundusz przeciwko HIV/AIDS, malarii i gruźlicy, czego Parlament Europejski wyraźnie domagał się w swojej wymienionej wyżej rezolucji z dnia 2 grudnia 2004 r.; wzywa wszystkie państwa członkowskie i członków G8 do zwiększenia do 7 mld EUR ich wkładu w 2007 r. i 8 mld EUR w 2008 r., w celu zapewnienia UNAIDS środków niezbędnych do zmniejszenia rozmiaru epidemii;

22.   wspiera zobowiązanie podjęte przez szefów państw i rządów na światowym szczycie ONZ w 2005 r. zawierające wezwanie do powszechnego dostępu do usług zapobiegania, leczenia i opieki związanych z HIV/AIDS do 2010 r.; wyraża jednak przekonanie, że powinno się opracować konkretny plan finansowania powszechnego dostępu oraz ustanowić cele przejściowe i międzynarodowe;

23.   wzywa UE do jasnego stwierdzenia, że nie będzie ona nalegać na środki TRIPS-plus w ramach układów o partnerstwie gospodarczym oraz że państwom rozwijającym się zagwarantuje się przestrzeń polityczną umożliwiającą swobodne wykorzystanie możliwości oferowanych przez TRIPS;

24.   podkreśla, że silnie rozwinięte usługi zdrowia publicznego, wraz z placówkami naukowymi, są niezbędne dla zwalczania epidemii, i sprzeciwia się warunkowości prowadzącej do ich liberalizacji;

25.   wzywa do zwiększenia inwestycji w opracowanie i udostępnienie preparatów pediatrycznych;

26.   wzywa do wspierania rozwoju regionalnego i krajowego przemysłu leków generycznych w obszarach dotkniętych epidemią w celu ułatwienia dostępu do leków;

o
o   o

27.   zobowiązuje swojego Przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, rządom państw członkowskich UE i krajów AKP, MFW, rządowi Stanów Zjednoczonych, Sekretarzowi Generalnemu ONZ oraz szefom UNAIDS, UNDP and UNFPA.

(1) Teksty przyjęte, P6_TA(2006)0321. (2) Dz.U. C 208 E z 25.8.2005, str. 58. (3) Wspólny Program ONZ w sprawie HIV/AIDS.