Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

–   έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη θέσπιση Συντάγματος της Ευρώπης,

–   έχοντας υπόψη τα άρθρα 6 και 7 του τίτλου V της Συνθήκης για την ΕΕ,

–   έχοντας υπόψη την οικουμενική διακήρυξη των δικαιωμάτων του ανθρώπου της 10ης Δεκεμβρίου 1948,

–   έχοντας υπόψη την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για την Προστασία των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών, που υπεγράφη στη Ρώμη στις 4 Νοεμβρίου 1950,

–   έχοντας υπόψη την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για την καταστολή της τρομοκρατίας του Συμβουλίου της Ευρώπης που υπεγράφη στο Στρασβούργο στις 27 Ιανουαρίου 1977,

–   έχοντας υπόψη τις δεκατρείς πράξεις των Ηνωμένων Εθνών που έχουν συναφθεί έως σήμερα και τις τέσσερις πράξεις που εγκρίθηκαν το 2005, αλλά ακόμη δεν έχουν τεθεί σε ισχύ, σχετικά με την πρόληψη και την εξάλειψη της διεθνούς τρομοκρατίας· τα ψηφίσματα 1368, 1373 (2001) και 1267 (1999) του Συμβουλίου Ασφαλείας· και το ψήφισμα A/RES/60/288 της Γενικής Συνέλευσης της 8ης Σεπτεμβρίου 2006 σχετικά με τη συνολική στρατηγική των Ηνωμένων Εθνών για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας και το συνημμένο σχέδιο δράσης,

–   έχοντας υπόψη την απόφαση 1267(1999) του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, την οποία υλοποιεί σε επίπεδο ΕΕ ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 881/2002 του Συμβουλίου, της 27ης Μαΐου 2002, για την επιβολή συγκεκριμένων περιοριστικών μέτρων κατά ορισμένων προσώπων και οντοτήτων που συνδέονται με τον Οσάμα Μπιν Λάντεν, το δίκτυο της Αλ Κάιντα και τους Ταλιμπάν(1),

–   έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα για την τρομοκρατία της Παγκόσμιας Διάσκεψης του ΟΗΕ του 2005 (Ψήφισμα A/RES/60/1 της Γενικής Συνέλευσης),

–   έχοντας υπόψη την έκθεση της Ομάδας Υψηλού Επιπέδου με τίτλο "Συμμαχία των Πολιτισμών" που υποβλήθηκε στον Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών στις 13 Νοεμβρίου 2006,

–   έχοντας υπόψη τη ρήτρα της αμοιβαίας άμυνας που περιέχεται στο άρθρο 5 της Συνθήκης της Ουάσινγκτον, σε επίκληση της οποίας προέβησαν τα μέλη του NATO στις 12 Σεπτεμβρίου 2001 ορίζοντας ούτως την τρομοκρατική επίθεση κατά του Κέντρου Παγκοσμίου Εμπορίου την 11η Σεπτεμβρίου 2001 ως έξωθεν επίθεση κατά των Ηνωμένων Πολιτειών,

–   έχοντας υπόψη την ευρωπαϊκή στρατηγική στον τομέα της ασφάλειας –'Μια ασφαλής Ευρώπη σε έναν καλύτερο κόσμο'– που εγκρίθηκε από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της 12ης Δεκεμβρίου 2003, καθώς και τη στρατηγική της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατά της διάδοσης των όπλων μαζικής καταστροφής, που εγκρίθηκε την ίδια ημέρα,

–   έχοντας υπόψη την έκθεση με τίτλο "Δόγμα Ανθρώπινης Ασφάλειας - Έκθεση της Βαρκελώνης της ομάδας εργασίας για τις ευρωπαϊκές ικανότητες στην ασφάλεια", όπως υποβλήθηκε στον Ύπατο Εκπρόσωπο για την Κοινή Εξωτερική Πολιτική και Πολιτική Ασφαλείας της ΕΕ στις 15 Σεπτεμβρίου 2004,

–   έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου των Βρυξελλών της 25ης και 26ης Μαρτίου 2004 και πιο συγκεκριμένα τη δήλωση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου σχετικά με την καταπολέμηση της τρομοκρατίας, της 25ης Μαρτίου 2004, όπου προβλέπεται ρήτρα αλληλεγγύης,

–   έχοντας υπόψη το Σχέδιο Δράσης κατά της Τρομοκρατίας που ενέκρινε το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στις 21 Σεπτεμβρίου 2001 και το αναθεωρημένο πρόγραμμα δράσης/οδικό χάρτη της 15ης Ιουνίου 2004, που εγκρίθηκε από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο κατά τη σύνοδο της 17ης και 18ης Ιουνίου 2004,

–   έχοντας υπόψη τη στρατηγική της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας, που εγκρίθηκε από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της 14ης και 15ης Δεκεμβρίου 2005, καθώς και τη στρατηγική της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη ριζοσπαστικοποίηση και τη στρατολόγηση τρομοκρατών, που εγκρίθηκε από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο την ίδια ημέρα,

–   έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα της διεθνούς διάσκεψης κορυφής για τη δημοκρατία, την τρομοκρατία και την ασφάλεια, που πραγματοποιήθηκε στη Μαδρίτη από τις 8 έως τις 11 Μαρτίου 2005,

–   έχοντας υπόψη την έκθεση του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών της 27ης Απριλίου 2006 με τίτλο "Ενωμένοι κατά της τρομοκρατίας: συστάσεις για μια παγκόσμια στρατηγική για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας" (A/60/825),

–   έχοντας υπόψη την έκθεση της Υψηλού Επιπέδου Ομάδας Προσωπικοτήτων των Ηνωμένων Εθνών για τις απειλές, τις προκλήσεις και την αλλαγή της 2ας Δεκεμβρίου 2004 με τίτλο "Ένας ασφαλέστερος κόσμος: η κοινή μας ευθύνη", και την έκθεση του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ της 21ης Μαρτίου 2005 για τη διάσκεψη κορυφής του 2005 για τις μεταρρυθμίσεις, με τίτλο: "Για περισσότερη ελευθερία: προς την ανάπτυξη, την ασφάλεια και τα ανθρώπινα δικαιώματα για όλους",

–   έχοντας υπόψη τον Ευρωμεσογειακό κώδικα συμπεριφοράς για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας, που εγκρίθηκε επ' ευκαιρία της Ευρωμεσογειακής διάσκεψης της Βαρκελώνης της 27ης και 28ης Νοεμβρίου 2005,

–   έχοντας υπόψη τις δηλώσεις της ΕΕ και των ΗΠΑ της 26ης Ιουνίου 2004 για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας, της 20ής Ιουνίου 2005 για την ενίσχυση της αμοιβαίας συνεργασίας όσον αφορά τη μη διάδοση και την καταπολέμηση της τρομοκρατίας, καθώς και της 21ης Ιουνίου 2006 κατά τη Σύνοδο Κορυφής της Βιέννης, και επισημαίνοντας με ιδιαίτερη ανησυχία το πρόγραμμα μυστικών συλλήψεων της ΣΙΑ, την ύπαρξη του οποίου επιβεβαίωσε ο Πρόεδρος Μπους στις 6 Σεπτεμβρίου 2006,

–   έχοντας υπόψη τον χάρτη πορείας για τη δημιουργία ενός κοινού χώρου εξωτερικής ασφάλειας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ρωσίας, που υπεγράφη στις 10 Μαΐου 2005 επ" ευκαιρία της 15ης συνόδου κορυφής ΕΕ-Ρωσίας,

–   έχοντας υπόψη τις πρόσφατες αποκαλύψεις για την ύπαρξη εξαιρτικά επικίνδυνων τρομοκρατικών οργανώσεων στην Ιταλία και τη Γαλλία,

–   έχοντας υπόψη την κοινή δήλωση ΕΕ/ASEAN (ένωση κρατών της Νοτιοανατολικής Ασίας) για την τρομοκρατία, που υπεγράφη στις 27 Ιανουαρίου 2003 επ" ευκαιρία της 14ης υπουργικής διάσκεψης ΕΕ/ASEAN,

–   έχοντας υπόψη την κοινή δήλωση ΕΕ/ΟΑΕ (Οργανισμός Αφρικανικής Ενότητας) σχετικά με την τρομοκρατία, που υπογράφηκε στις 11 Οκτωβρίου 2001,

–   έχοντας υπόψη το καταστατικό της Ρώμης του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου, που εγκρίθηκε στις 17 Ιουλίου 1998 από την διπλωματική διάσκεψη πληρεξουσίων των Ηνωμένων Εθνών,

–   έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής προς το Συμβούλιο, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και την Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή, της 29ης Νοεμβρίου 2005, σχετικά με την πρόληψη και καταπολέμηση της χρηματοδότησης της τρομοκρατίας με την ενίσχυση του συντονισμού σε εθνικό επίπεδο και με τη βελτίωση της διαφάνειας των οργανισμών μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, συμπεριλαμβανομένης σύστασης προς τα κράτη μέλη (COM(2005)0620) και το Υπόμνημα της Επιτροπής της 1ης Δεκεμβρίου 2005 με τίτλος "Χρηματοδότηση της τρομοκρατίας: νέες οδηγίες για τα κράτη μέλη σχετικά με το συντονισμό σε εθνικό επίπεδο και τα ευάλωτα σημεία του μη κερδοσκοπικού τομέα" (MEMO/05/460),

–   έχοντας υπόψη τη σύστασή του της 7ης Ιουνίου 2005 προς το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και το Συμβούλιο σχετικά με το σχέδιο δράσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατά της τρομοκρατίας(2),

–   έχοντας υπόψη το άρθρο 45 του Κανονισμού του,

–   έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων και τις γνωμοδοτήσεις της Επιτροπής Ανάπτυξης και της Επιτροπής Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων (A6-0441/2006),

Α.   λαμβάνοντας υπόψη ότι η διεθνής τρομοκρατία αποτελεί σήμερα μια από τις σοβαρότερες απειλές κατά της ασφάλειας, της ειρήνης, της σταθερότητας και των δημοκρατικών αρχών της διεθνούς κοινότητας και συνιστά μάλιστα άμεση απειλή κατά των ευρωπαίων πολιτών, των κρατών μελών της ΕΕ, της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου, καθώς και των θεμελιωδών αξιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

Β.   λαμβάνοντας υπόψη την πολυμορφία της τρομοκρατίας, των οργανώσεων που την ασκούν και των κρατών και των μη κρατικών φορέων που την στηρίζουν, τη χρηματοδοτούν και την ασκούν για τους δικούς τους σκοπούς· λαμβάνοντας επίσης υπόψη τον αναδυόμενο και απρόβλεπτο χαρακτήρα ενός φαινομένου που προϋποθέτει προφανή αίσθηση της ευκαιρίας (ιδιαίτερα στην περίπτωση τρομοκρατίας που ασκείται από ριζοσπαστικές ομάδες που ισχυρίζονται ότι υπερασπίζονται το Ισλάμ) και την ανάγκη να εφαρμόσει η Ευρωπαϊκή Ένωση μια ενεργό πολιτική πρόληψης (και όχι απλά μια πολιτική εκ των υστέρων κινητοποίησης) για την καταπολέμησή της,

Γ.   λαμβάνοντας υπόψη ότι η Ευρώπη, από χώρος υλικοτεχνικής υποστήριξης, έχει μετατραπεί σε μείζονα στόχο σχεδιαζόμενων επιθέσεων,

Δ.   λαμβάνοντας υπόψη ότι η καταπολέμηση της τρομοκρατίας αποτελεί προτεραιότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και βασικό στοιχείο της εξωτερικής της δράσης, σύμφωνα με την ευρωπαϊκή στρατηγική στον τομέα της ασφάλειας,

Ε.   λαμβάνοντας υπόψη ότι η επιδίωξη της ασφάλειας πέραν των συνόρων της ΕΕ θα πρέπει να διέπεται από τις αρχές του Δόγματος Ανθρώπινης Ασφάλειας, όπως περιέχεται στην έκθεση της Βαρκελώνης της ομάδας εργασίας για τις ευρωπαϊκές ικανότητες στην ασφάλεια του 2004, δηλαδή την υπεροχή των δικαιωμάτων του ανθρώπου, τις επιταγές της πολυμερούς συνεργασίας, μια προσέγγιση από τη βάση προς τα πάνω βάσει της γνώσης της κατάστασης στην εκάστοτε περιοχή, μια περιφερειακή διάσταση, και τη θέσπιση σαφούς και νόμιμης πολιτικής εξουσίας,

ΣΤ.   λαμβάνοντας υπόψη ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση διαθέτει μια κατάλληλη στρατηγική για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας, η οποία πρέπει να εντάσσεται σε μια πολυμερή στρατηγική και να εγγυάται τον απόλυτο σεβασμό των δικαιωμάτων του ανθρώπου και των αρχών του κράτους δικαίου, δεδομένου ότι η τρομοκρατία συνιστά άμεση επίθεση κατά αμφότερων, και λαμβάνοντας υπόψη ότι οποιαδήποτε ενέργεια εκτός αυτού του πλαισίου συνιστά αποτυχία της δημοκρατίας,

Ζ.   λαμβάνοντας υπόψη ότι η τρομοκρατία αποτελεί πάντοτε πράξη εγκληματική και αδικαιολόγητη, σε κάθε περίσταση, οπουδήποτε και από οποιονδήποτε και να διαπράττεται, και ότι δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να χρησιμοποιείται για την επίτευξη πολιτικών στόχων,

Η.   λαμβάνοντας υπόψη ότι τα θύματα της τρομοκρατίας αποτελούν ηθικό σημείο αναφοράς για τις κοινωνίες μας και τη δημοκρατία και ότι οι δημόσιες αρχές θα πρέπει να ακούσουν τη φωνή τους, προκειμένου να διασφαλίσουν ότι λαμβάνονται υπόψη κατά τη λήψη αποφάσεων για τον αγώνα κατά αυτών που τους έκαναν άθελά τους πρωταγωνιστές,

Θ.   αναγνωρίζοντας ότι οι τρομοκρατικές ομάδες εκμεταλλεύονται την ακραία φτώχεια, την έλλειψη σεβασμού των δικαιωμάτων του ανθρώπου και του κράτους δικαίου, τη συλλογική απογοήτευση, την έλλειψη πρόσβασης στην κατάρτιση και τον κοινωνικό αποκλεισμό στο πλαίσιο των στρατηγικών τους προσέλκυσης και διείσδυσης,

Ι.   λαμβάνοντας υπόψη ότι η τρομοκρατία βρίσκει πρόσφορο έδαφος στις κοινωνίες που μαστίζονται από υψηλά επίπεδα πολιτικών, κοινωνικών, οικονομικών, εθνοτικών, θρησκευτικών και άλλων ειδών διακρίσεων και από έλλειμμα δημοκρατίας και σεβασμού των δικαιωμάτων του ανθρώπου,

ΙΑ.   λαμβάνοντας υπόψη ότι για την αποτελεσματική καταπολέμηση της τρομοκρατίας απαιτείται η εις βάθος γνώση της τρομοκρατικής ομάδας που καταπολεμάται, της ιδεολογίας της εν λόγω ομάδας και του κοινωνικού, πολιτικού, οικονομικού και θρησκευτικού πλαισίου όπου εμφανίζεται και όπου γαλουχούνται οι δράστες και οι υποστηρικτές της,

ΙΒ.   λαμβάνοντας υπόψη ότι πρέπει να αναληφθεί συγκεκριμένη δράση για την καταπολέμηση κάθε τρομοκρατικής οργάνωσης, δεδομένου ότι κάθε μία έχει τους δικούς της στόχους, τον δικό της τρόπο οργάνωσης και λειτουργίας και ότι πρέπει να αναληφθεί συγκεκριμένη δράση κατά της οργάνωσης Αλ Κάιντα,

ΙΓ.   λαμβάνοντας υπόψη ότι η απειλή της τρομοκρατίας δεν περιορίζεται σε κάποιες συγκεκριμένες γεωγραφικές ζώνες, αλλά ότι οι τρομοκρατικές οργανώσεις βρίσκονται τόσο εντός όσο και εκτός των συνόρων μας και έχουν δείξει πάνω από μία φορά ότι είναι ικανές να διαπράττουν επιθέσεις και πράξεις βίας σε όλες τις ηπείρους και κατά πολλών χωρών ταυτοχρόνως,

ΙΔ.   λαμβάνοντας υπόψη ότι τόσο τα κράτη μέλη χωριστά όσο και η Ευρωπαϊκή Ένωση και τα θεσμικά της όργανα στο σύνολό τους έχουν ήδη γίνει ή ενδέχεται να γίνουν άμεσοι στόχοι της διεθνούς τρομοκρατίας,

ΙΕ.   λαμβάνοντας υπόψη ότι οι θλιβερές εμπειρίες που έχουν συγκεντρωθεί έως σήμερα δείχνουν ότι κανένα κράτος δεν μπορεί να αντιμετωπίσει με επιτυχία μόνο του το φαινόμενο της τρομοκρατίας και ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση φαίνεται πως πρέπει αφενός να θεσπίσει μια κοινή πολιτική για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας που θα επιτρέπει τη χρήση όλων των εργαλείων και όλων των μέσων που έχουν στη διάθεσή τους το κράτος δικαίου και η Ευρωπαϊκή Ένωση, και αφετέρου να σφυρηλατήσει μια ενεργό και δημοκρατικά ελεγχόμενη διεθνή συνεργασία για την καταπολέμηση της διεθνούς τρομοκρατίας,

P.  ΙΣΤ. λαμβάνοντας υπόψη ότι βασικές προϋποθέσεις για μια αποτελεσματική καταπολέμηση της τρομοκρατίας είναι η ενίσχυση της διατλαντικής συνεργασίας και ο συντονισμός καθώς και η πλήρης εφαρμογή της Δήλωσης ΕΕ-ΗΠΑ του 2004 για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας, της Κοινής Δήλωσης ΕΕ-ΗΠΑ του 2005 για την ενίσχυση της συνεργασίας όσον αφορά τη μη διάδοση και την καταπολέμηση της τρομοκρατίας, και της δήλωσης ΕΕ-ΗΠΑ κατά τη Σύνοδο Κορυφής της Βιέννης του 2006,

ΙΖ.   λαμβάνοντας υπόψη ότι η καταπολέμηση της διεθνούς τρομοκρατίας απαιτεί στενή σύνδεση μεταξύ των εσωτερικών και των εξωτερικών πτυχών της ασφάλειας και ότι η ΕΕ πρέπει να έχει ως στόχο μια συνολική, συνεκτική και διαπυλωνική προσέγγιση αυτής της πρόκλησης,

ΙΗ.   έχοντας επίγνωση του γεγονότος ότι η παγκόσμια διάσταση της τρομοκρατίας απαιτεί μια εξίσου παγκόσμια κινητοποίηση, που θα μπορεί να αντιμετωπίσει το φαινόμενο σε όλες τις πτυχές του, τόσο εκείνες που αφορούν την ασφάλεια όσο και τις πολιτικές, τις οικονομικές, τις κοινωνικές και τις πολιτισμικές,

ΙΘ.   λαμβάνοντας υπόψη ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση στηρίζεται σε ένα σύστημα αξιών, όπως εκφράζονται επί παραδείγματι στα κριτήρια της Κοπεγχάγης, και ότι αυτές οι αξίες θα πρέπει να προωθούνται σε ολόκληρο τον κόσμο ως ο μόνος τρόπος για την πρόληψη της τρομοκρατίας μακροπρόθεσμα,

Κ.   έχοντας επίγνωση του γεγονότος ότι οι εξωτερικές και οι εσωτερικές διαστάσεις της καταπολέμησης της τρομοκρατίας είναι αλληλοσυνδεόμενες και αδιαχώριστες,

ΚΑ.   λαμβάνοντας υπόψη ότι η πρόληψη και, κατά συνέπεια, η ανάγκη για εξαντλητική εξέταση των εκθέσεων των υπηρεσιών πληροφοριών, είναι τα βασικά στοιχεία στον αγώνα κατά της τρομοκρατίας, όπως αποδείχθηκε από τις διάφορες επιθέσεις,

ΚΒ.   λαμβάνοντας υπόψη ότι, για να είναι αποτελεσματική η δράση της Ένωσης κατά της τρομοκρατίας, ζωτική σημασία έχει η στενή συνεργασία και η βελτίωση της ανταλλαγής πληροφοριών μεταξύ των θεσμικών οργάνων της Ένωσης, των κρατών μελών και των υπηρεσιών πληροφοριών τους, καθώς και των ειδικευμένων οργανισμών της Ένωσης (όπως είναι η Europol και η Eurojust),

ΚΓ.   λαμβάνοντας υπόψη ότι ο συντονιστής αντιτρομοκρατικής δράσης της ΕΕ μπορεί να διαδραματίσει ουσιαστικό ρόλο και ότι πρέπει να του δοθούν περισσότερες αρμοδιότητες και πόροι,

ΚΔ.   λαμβάνοντας υπόψη ότι η Ένωση, στο πλαίσιο της αποτελεσματικής καταπολέμησης της τρομοκρατίας, πρέπει να αναπτύξει μια ενεργό πολιτική πρόληψης, προστασίας και καταστολής και όχι απλώς μια πολιτική εκ των υστέρων κινητοποίησης,

ΚΕ.   λαμβάνοντας υπόψη ότι, για να είναι αποτελεσματική, η καταπολέμηση της διεθνούς τρομοκρατίας και της ιδεολογίας της πρέπει να βασίζεται στην πραγματική πεποίθηση και ισχυρή αποφασιστικότητα της Ένωσης και των κρατών μελών της και να έχει τη στήριξη μιας ευαισθητοποιημένης και καλά ενημερωμένης κοινής γνώμης,

Z.  ΚΣΤ. λαμβάνοντας υπόψη ότι τα κράτη μέλη δεν πρέπει να καθυστερήσουν την υλοποίηση όλων των δεσμεύσεων που συνδέονται με την καταπολέμηση της τρομοκρατίας, και να μεριμνήσουν για την αντιτρομοκρατική συνεργασία τόσο εντός της Ένωσης όσο και σε διεθνές επίπεδο,

ΚΖ.   πεπεισμένο ότι η δαιμονοποίηση οποιασδήποτε κουλτούρας, ενός πολιτισμού ή μιας θρησκείας στο όνομα της καταπολέμησης της τρομοκρατίας αποτελεί λάθος που ενδέχεται να έχει τα αντίθετα αποτελέσματα,

ΚΗ.   λαμβάνοντας υπόψη ότι μεταξύ των θυμάτων της ισλαμικής τρομοκρατίας βρίσκονται και Μουσουλμάνοι, γεγονός το οποίο συνδέεται με τις συγκρούσεις στο εσωτερικό του μουσουλμανικού κόσμου και με τις διενέξεις για την εξουσία και τους φυσικούς πόρους, μεταξύ των οποίων και το πετρέλαιο,

Βασικές αρχές της εξωτερικής διάστασης της καταπολέμησης της διεθνούς τρομοκρατίας

1.   στηρίζει την αναγκαιότητα ενός στρατηγικού στόχου που συνίσταται στην καταπολέμηση της τρομοκρατίας με σφαιρικό τρόπο, παράλληλα με τον πλήρη σεβασμό των δικαιωμάτων του ανθρώπου, και αποβλέπει στο να καταστεί ασφαλέστερη η Ευρωπαϊκή Ένωση, ώστε οι πολίτες της να μπορούν να απολαμβάνουν έναν πραγματικό χώρο ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης· συμφωνεί με την άποψη του Συμβουλίου ότι, χωρίς να υποβαθμίζεται η σημασία των άλλων μορφών τρομοκρατίας, η πιο σοβαρή απειλή για την Ευρώπη αυτή τη στιγμή προέρχεται από ριζοσπαστικές βίαιες ομάδες που διακηρύσσουν ότι προασπίζονται το Ισλάμ, όπως το εγκληματικό δίκτυο της Αλ Κάιντα και οι ομάδες που συνδέονται με αυτή ή εμπνέονται από την ιδεολογία της·

2.   υπογραμμίζει ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση, τα κράτη μέλη της και οι χώρες εταίροι τους πρέπει να χαράξουν μια συνολική στρατηγική κατά της τρομοκρατίας, ακολουθώντας τις βασικές αρχές που καθοδηγούν και τις δράσεις των Ηνωμένων Εθνών, στο πλαίσιο ενός εποικοδομητικού και σοβαρού διαλόγου μεταξύ λαών και εθνών, πολιτιστικών αξιών, θρησκειών και πολιτισμών, που θα λαμβάνει υπόψη τις αντιλήψεις και ανησυχίες όλων των μερών, τηρώντας παράλληλα τους διεθνείς κανόνες·

3.   ζητεί από την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να μεριμνούν ώστε να μην στιγματίζονται ορισμένες ομάδες προσώπων που προέρχονται από διάφορες εθνοτικές κοινότητες και διαμένουν στο ευρωπαϊκό έδαφος, υποστηρίζοντας ιδίως πολιτικές καταπολέμησης της ξενοφοβίας και κάθε παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων εις βάρος των κοινοτήτων μεταναστών και προσφύγων, καθώς και τα προγράμματα αναπτυξιακής βοήθειας που υλοποιούνται από μετανάστες ή ενώσεις μεταναστών

4.   εκφράζει τη λύπη του για την αποτυχία της Διάσκεψης Κορυφής των ΗΕ το 2005 να καταλήξει σε συμφωνία σχετικά με πλήρη ορισμό της τρομοκρατίας, και τονίζει την ανάγκη να καταλήξει σε αποδεκτό από όλους ορισμό της διεθνούς τρομοκρατίας· καλεί ως εκ τούτου το Συμβούλιο να εγκρίνει κοινή θέση για τη θέσπιση ορισμού της τρομοκρατίας με βάση την Απόφαση Πλαίσιο του Συμβουλίου 2002/475/ΔΕΥ της 13ης Ιουνίου 2002 σχετικά με την καταπολέμηση της τρομοκρατίας(3) και λαμβάνοντας υπόψη τον ορισμό που προτάθηκε από τον πρώην Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών, κ. Κόφι Ανάν(4)

5.   τονίζει ότι πρέπει να εφαρμοστεί επειγόντως με ορθό και πλήρη τρόπο ένα σύνολο πολιτικών μέτρων εγκεκριμένων στο πιο υψηλό πολιτικό επίπεδο στο πλαίσιο της στρατηγικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας, στο πλαίσιο του προγράμματος δράσης και στο πλαίσιο της στρατηγικής για την καταπολέμηση της ριζοσπαστικοποίησης και της στρατολόγησης τρομοκρατών, ώστε οι φιλόδοξοι μηχανισμοί και οι άλλες προτάσεις που περιέχονται στα έγγραφα αυτά να μετατραπούν όσο το δυνατόν συντομότερα σε συγκεκριμένα και αποτελεσματικά πρακτικά μέτρα για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας·

6.   εκφράζει την ικανοποίησή του για την έγκριση, από τη Γενική Συνέλευση, της στρατηγικής των Ηνωμένων Εθνών για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας και του συμπληρωματικού σχεδίου δράσης της 8ης Σεπτεμβρίου 2006·τονίζει την ανάγκη να καταπολεμηθεί η τρομοκρατία σε όλες τις μορφές και τις εκφάνσεις της με κάθε δυνατό μέσο, σύμφωνα με τον Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, όπως αντικατοπτρίζεται στο ψήφισμα του Συμβουλίου Ασφαλείας 1624(2005)· εκφράζει την ανησυχία του για την καθυστέρηση που διαπιστώνεται όσον αφορά την έγκριση της παγκόσμιας σύμβασης κατά της διεθνούς τρομοκρατίας· καλεί τα θεσμικά όργανα της Ένωσης και τα διάφορα κράτη μέλη να συνεχίσουν να εργάζονται αδιαλείπτως προκειμένου να καταλήξουν σε μια διεθνή συμφωνία που θα επιτρέψει καταρχάς την έγκριση μιας οικουμενικής σύμβασης και στη συνέχεια την αποτελεσματική εφαρμογή των μέτρων που περιλαμβάνονται στην εν λόγω στρατηγική και στο σχέδιο δράσης·

7.   εκφράζει τη δυσαρέσκειά του για το γεγονός ότι, παρά την πασιφανή τρομοκρατική απειλή, ορισμένα κράτη μέλη δεν έχουν ακόμα υπογράψει ή / και κυρώσει ορισμένες από τις δεκαέξι καθολικής ισχύος πράξεις των Ηνωμένων Εθνών σχετικά με την καταπολέμηση της τρομοκρατίας· υπενθυμίζει ότι έως σήμερα μόνο δύο χώρες έχουν κυρώσει δεκατρείς συμβάσεις και ότι άλλες 78 έχουν κυρώσει ήδη δώδεκα· θεωρεί ιδιαίτερα ανησυχητικό το γεγονός ότι 33 άλλες χώρες έχουν κυρώσει το πολύ έξι εκ των συμβάσεων αυτών·

8.   καλεί τα κράτη μέλη και τους εταίρους τους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τα οποία δεν το έχουν ήδη πράξει, να θεσπίσουν πάραυτα τους εσωτερικούς νόμους που απαιτούνται για την αποτελεσματική εφαρμογή των εν λόγω συμβάσεων και να ενημερώσουν έγκαιρα τα αρμόδια όργανα των Ηνωμένων Εθνών σχετικά·

9.   συνιστά στην Ευρωπαϊκή Ένωση στο πλαίσιο της εξωτερικής δράσης της να κάνει χρήση των κατάλληλων μέσων ώστε να ενθαρρύνει τις χώρες να γίνουν συμβαλλόμενα μέρη σε όλες τις καθολικής ισχύος πράξεις κατά της τρομοκρατίας και να θεσπίσουν, όπου χρειάζεται, την απαραίτητη εσωτερική νομοθεσία για την εφαρμογή των διατάξεων των εν λόγω συμβάσεων και πρωτοκόλλων, αξιοποιώντας παράλληλα την τεχνική εμπειρογνωμοσύνη των Ηνωμένων Εθνών·

10.   τονίζει ότι η εξωτερική δράση της Ένωσης όσον αφορά την καταπολέμηση της διεθνούς τρομοκρατίας πρέπει να επικεντρωθεί καταρχάς στην πρόληψη, ώστε να διασφαλιστεί ότι οι ριζοσπαστικές ή εξτρεμιστικές ομάδες καθώς και τα κράτη δεν θα καταφύγουν στην τρομοκρατία ούτε θα την στηρίζουν ως μέσου επίτευξης των στόχων τους· καλεί τα κράτη μέλη να αποκτήσουν μεγαλύτερη θεσμική ικανότητα για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας· εκτιμά ότι, σε γενικές γραμμές, οι στόχοι για την πρόληψη που ορίζονται στη στρατηγική της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας συνάδουν με τον σκοπό αυτό·

11.   ζητεί από την ΕΕ να μεριμνήσει ώστε όλα τα μέτρα που λαμβάνονται στον τομέα της καταπολέμησης της τρομοκρατίας να μην οδηγούν στον περιορισμό των δυνατοτήτων των μέσων ενημέρωσης του Νότου όσον αφορά τον χειρισμό με πλήρη ανεξαρτησία των θεμάτων που άπτονται των δικαιωμάτων των φτωχών και ευάλωτων πληθυσμών, πληροφορίες οι οποίες αποτελούν απαραίτητο στοιχείο για τον καθορισμό της συγκεκριμένης βοήθειας που πρέπει να διατεθεί στις χώρες αυτές·

12.   καλεί τα κράτη με τα οποία η ΕΕ έχει αρχίσει ενταξιακές διαπραγματεύσεις ή τα οποία έχουν εκφράσει την πρόθεσή τους για ένταξη στην ΕΕ να λάβουν άμεσα μέτρα για τη διάλυση ακραίων εθνικιστικών και φανατικών οργανώσεων που έρχονται σε ευθεία αντίθεση με τις δημοκρατικές αρχές της Ένωσης και υποκινούν την εχθρότητα και το φυλετικό μίσος·

13.   επαναλαμβάνει ότι πρέπει συστηματικά να δίνεται το μήνυμα ότι η τρομοκρατία είναι ανεπίτρεπτη και αδικαιολόγητη σε όλες τις περιστάσεις από κάθε κρατικό και μη κρατικό φορέα και σε όλους τους πολιτισμούς, ανεξάρτητα από τους πολιτικούς, φιλοσοφικούς, ιδεολογικούς, φυλετικούς, εθνοτικούς, θρησκευτικούς ή άλλης φύσεως λόγους που μπορεί να επικληθούν για τη δικαιολόγησή της, και ότι πρέπει να εξαλειφθούν όλα τα στοιχεία που μπορούν να χρησιμοποιηθούν από τους τρομοκράτες όπως η δαιμονοποίηση των θυμάτων, η έκρηξη και η παράταση βίαιων συγκρούσεων, η κακή διακυβέρνηση, οι παραβιάσεις των ατομικών δικαιωμάτων ή των δικαιωμάτων του ανθρώπου, οι διακρίσεις για θρησκευτικούς ή εθνοτικούς λόγους, ο πολιτικός αποκλεισμός και η κοινωνικοοικονομική περιθωριοποίηση·

14.   θεωρεί εξίσου σημαντικό η εξωτερική δράση της Ένωσης για την καταπολέμηση της διεθνούς τρομοκρατίας να έχει ως στόχο, σεβόμενη παράλληλα τη συναφή νομολογία του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων και του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, να αποτρέψει τους τρομοκράτες από το να αποκτήσουν πρόσβαση στα μέσα διάπραξης των επιθέσεών τους, στερώντας τους για παράδειγμα τη δυνατότητα των μετακινήσεων, την πρόσβαση στα μέσα επικοινωνίας και προσηλυτισμού, τη χρήση του Διαδικτύου για τους σκοπούς τους, τη λήψη οικονομικής στήριξης, την εμπλοκή τους σε ξέπλυμα χρημάτων, την πρόσβαση σε όπλα, τόσο συμβατικά όσο και πυρηνικά, βιολογικά, χημικά και ραδιενεργά, και να επιτύχουν εύκολα τους στόχους τους και τα αποτελέσματα που επιδιώκουν·

15.   εκτιμά ότι τα μέτρα προστασίας που περιλαμβάνονται στη στρατηγική της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας προσανατολίζονται προς την κατεύθυνση αυτή, αλλά ότι η πραγματική αποτελεσματικότητά τους ποικίλλει σημαντικά· εκτιμά δε ότι υπάρχουν και άλλες επιλογές όσον αφορά την εξωτερική δράση της ΕΕ·

16.   επαναλαμβάνει την ανάγκη καταπολέμησης των ροών παράνομων κεφαλαίων και της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες στην επικράτεια της Ένωσης (μέσω της μεταφορά ως το Δεκέμβριο 2007 της οδηγίας 2005/60/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Οκτωβρίου 2005, σχετικά με την πρόληψη της χρησιμοποίησης του χρηματοπιστωτικού συστήματος για τη νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες και τη χρηματοδότηση της τρομοκρατίας)(5) και αλλού και άσκησης αποτελεσματικού ελέγχου επί διαφόρων ισλαμικών φιλανθρωπικών οργανώσεων·

17.   επισημαίνει ότι τα κράτη έχουν την υποχρέωση να επαγρυπνούν και συνιστά την αποφασιστική χρήση όλων των μέσων που διαθέτει η Ένωση για την παρεμπόδιση κάθε παραβίασης αυτής της διεθνούς υποχρέωσης στο πλαίσιο της εξωτερικής δράσης της ώστε να αποτρέπονται ορισμένα κράτη από το να προσφέρουν στήριξη στις τρομοκρατικές ομάδες και να οργανώνουν, να χρηματοδοτούν, να ενθαρρύνουν και να στηρίζουν με κάθε άλλο μέσο τρομοκρατικές δραστηριότητες, μέσω της εφαρμογής κυρωτικών ή καταναγκαστικών μέτρων·

18.   στηρίζει ανεπιφύλακτα την ανάπτυξη της ικανότητας των κρατών να προλαμβάνουν την τρομοκρατία μέσω της προώθησης του κράτους δικαίου, του σεβασμού των δικαιωμάτων του ανθρώπου και της συγκρότησης αποτελεσματικών συστημάτων ποινικής δικαιοσύνης, καθώς και μέσω της προώθησης της ποιοτικής εκπαίδευσης, της θρησκευτικής και πολιτισμικής ανεκτικότητας· για τον σκοπό αυτό καλεί όλα τα κράτη στο πλαίσιο της διεθνούς κοινότητας να διασφαλίσουν την απαγόρευση δια νόμου της προτροπής διάπραξης τρομοκρατικών ενεργειών και να αποτρέψουν τέτοιου είδους συμπεριφορές, όπως καλούνται να πράξουν από την παγκόσμια στρατηγική για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας του ΟΗΕ, της 8ης Σεπτεμβρίου 2006·

19.   θεωρεί ότι για την ανάπτυξη της προληπτικής ικανότητας τα κράτη πρέπει, επίσης, να εμποδίσουν άμεσα τη χρηματοδότηση τρομοκρατικών οργανώσεων με συγκεκριμένα μέσα, να φροντίσουν για την ασφάλεια των μεταφορών (όπως ορίζεται στο Ευρωπαϊκό Πρόγραμμα για την Προστασία Κρίσιμων Υποδομών (EPCIP)) (COM(2004)0702), να εκμεταλλευτούν τις δυνατότητες που προσφέρει το Διαδίκτυο για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας και να βελτιώσουν την προστασία των δυνητικών στόχων των τρομοκρατών και την ικανότητα αντιμετώπισης των επιθέσεων, καθώς και την ικανότητα των κρατών να εμποδίζουν την απόκτηση συμβατικών όπλων ή πυρηνικών, βιολογικών, χημικών ή ραδιενεργών υλικών από τους τρομοκράτες·

20.   επιμένει ότι, στο πλαίσιο της καταπολέμησης της τρομοκρατίας, πρέπει να συνεχίσουν να προστατεύονται τα δικαιώματα του ανθρώπου και οι ατομικές ελευθερίες μέσω των διαθέσιμων διεθνών πράξεων, διότι τα δικαιώματα του ανθρώπου αποτελούν καθολική αξία και ιδιαίτερο στοιχείο της εξωτερικής μας δράσης, αλλά η παραβίασή τους αποτελεί de facto σαφές πλήγμα κατά του αντιτρομοκρατικού αγώνα και ξεκάθαρη νίκη των τρομοκρατών και αποτελεί αποτυχία της δημοκρατίας· θεωρεί, συνεπώς, ότι τα μόνα αποτελεσματικά μέσα για την καταπολέμηση της διεθνούς τρομοκρατίας είναι τα νόμιμα μέσα και ότι όλες οι δραστηριότητες που διαφεύγουν του ανεξάρτητου διεθνούς ελέγχου, όπως οι κατ" εξαίρεση παραδόσεις ή οι φυλακές που λειτουργούν εκτός του διεθνούς νομικού πλαισίου, θα πρέπει να απαγορεύονται από το διεθνές δίκαιο·

21.   θεωρεί ότι πρέπει απαραιτήτως να διατεθούν επαρκείς ανθρώπινοι και δημοσιονομικοί πόροι για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας· στηρίζει τις διάφορες προτάσεις της Επιτροπής σχετικά με το ζήτημα αυτό· προτείνει να προέρχεται από τον προϋπολογισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης η χρηματοδότηση του κοινού κόστους κάθε αντιτρομοκρατικής επιχείρησης στο πλαίσιο της ΕΠΑΑ· τάσσεται υπέρ της δημιουργίας ενός διεθνούς ταμείου που θα στηρίζει δημοσιονομικά τα κράτη που έχουν περιορισμένους πόρους, προκειμένου να μπορέσουν να αντεπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους στο πλαίσιο της καταπολέμησης της τρομοκρατίας·

22.   φρονεί ότι το να συμπεριληφθούν στην ΕΑΒ οικονομικές ενισχύσεις σε σχέση με ένα φάσμα δραστηριοτήτων που συνδέονται με την πρόληψη και την καταπολέμηση της τρομοκρατίας θα διακύβευε απλώς ακόμη περισσότερο την έννοια της επίσημης αναπτυξιακής βοήθειας και τον πρώτιστο σκοπό της: την εξάλειψη της φτώχειας·

23.   επιμένει ότι οιοδήποτε πρόγραμμα της ΕΕ για την ανάπτυξη της συνεργασίας σχετικά με αντιτρομοκρατικές δραστηριότητες, τεχνολογίες επιτήρησης και ανταλλαγές πληροφοριών θα πρέπει να περιλαμβάνει μια οικονομική ρήτρα η οποία θα διασφαλίζει τμήμα του προϋπολογισμού για θέματα θεμελιωδών δικαιωμάτων καθώς και μεταγενέστερες ανεξάρτητες εκτιμήσεις επιπτώσεων·

24.   εφιστά επιμόνως την προσοχή των κρατών μελών στο γεγονός ότι τίποτα δεν μπορεί να δικαιολογήσει την εκτροπή της βοήθειας υπέρ των χωρών που είναι αφοσιωμένες στη μείωση της φτώχειας και την επίτευξη των αναπτυξιακών στόχων της χιλιετίας προς όφελος χωρών που έχουν εμπλακεί άμεσα στην καταπολέμηση της τρομοκρατίας·

25.   υπενθυμίζει ότι οι πρόσθετοι δημοσιονομικοί πόροι που αποδεσμεύτηκαν με την εφαρμογή καινοτόμων χρηματοδοτικών μέσων δεν μπορούν να αντικαταστήσουν τις δεσμεύσεις της ΕΑΒ και φρονεί ότι, μόλις καταστούν διαθέσιμες, αυτές οι νέες πιστώσεις δεν θα πρέπει να χρησιμεύσουν για τη χρηματοδότηση μέτρων πρόληψης ή καταπολέμησης της τρομοκρατίας εις βάρος των μέτρων καταπολέμησης της φτώχειας για τα οποία πρέπει υποχρεωτικά να προορίζονται·

26.   εφιστά την προσοχή στο γεγονός ότι η ανάπτυξη μιας κοινής προσέγγισης της διαχείρισης των εξωτερικών συνόρων της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα μπορούσε να αποτελέσει στοιχείο της προσπάθειας για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας, και εκφράζει ως εκ τούτου την ανησυχία του για το γεγονός ότι ο τεχνικός εξοπλισμός που τίθεται στη διάθεση των αρμόδιων για τον έλεγχο των συνόρων αρχών δεν είναι στο σύνολό του υψηλών προδιαγραφών·

27.   υπογραμμίζει τον καίριο ρόλο της κοινωνίας των πολιτών και των ΜΚΟ για την προαγωγή της αλληλοκατανόησης μεταξύ των πολιτισμών και των θρησκειών μέσω του εποικοδομητικού διαλόγου·

28.   εκτιμά ότι είναι ουσιώδες να αναπτυχθεί διαπολιτισμικός διάλογος και άλλα μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης εντός και εκτός της ΕΕ με πρώτη προϋπόθεση την επίτευξη ενός κοινού ορισμού της έννοιας του "διαπολιτισμικού διαλόγου" στο εσωτερικό της ΕΕ· επιπλέον, εκτιμά ότι είναι επίσης ουσιώδες να εξεταστούν οι παράγοντες που συμβάλλουν στην ριζοσπαστικοποίηση και τη στρατολόγηση Μουσουλμάνων εντός και εκτός Ευρώπης·

Μέσα που διαθέτει η Ένωση στο πλαίσιο της εξωτερικής δράσης της για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας

29.   υπογραμμίζει τον πολλαπλό χαρακτήρα των μέσων αντίδρασης που έχει στη διάθεσή της η Ευρωπαϊκή Ένωση στο πλαίσιο της εξωτερικής της δράσης για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας και την ανάγκη συνδυασμού και συνεκτικής χρήσης από πλευράς των κρατών μελών των πολιτικών μέσων, των μέσων πρόληψης και καταστολής, των μέσων αστυνομικής και δικαστικής συνεργασίας, των μέσων εκπαίδευσης και κατάρτισης, καθώς και κάθε άλλου είδους μέσου αντίδρασης που, εφόσον ζητηθεί και στηριχθεί από τα Ηνωμένα Έθνη, εντάσσεται σε μια πολυμερή στρατηγική·

30.   υπενθυμίζει τις συστάσεις που περιλαμβάνονται στο από 28 Σεπτεμβρίου 2006 ψήφισμά του(6) και εμμένει ειδικότερα στο γεγονός ότι, αν συμπεριληφθεί, χάριν της συνεργασίας για την ανάπτυξη, πληθώρα στόχων που δεν συνδέονται παρά μόνον έμμεσα, ή και καθόλου, με τη στρατηγική που καθορίζεται στην Ευρωπαϊκή κοινή αντίληψη για την ανάπτυξη και την υλοποίηση των αναπτυξιακών στόχων της χιλιετηρίδας (ΑΣΧ), για τους οποίους ο ΟΗΕ αναφέρει ότι απαιτείται ετήσια συμπληρωματική βοήθεια 50 δισεκατομμυρίων δολαρίων ΗΠΑ, θα αυξηθεί σημαντικά η δυσκολία όσον αφορά την ανάληψη αποτελεσματικής δράσης κατά της φτώχειας·

31.   ζητεί από την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να ακολουθήσουν μια αντιτρομοκρατική πολιτική που θα μεριμνά ώστε να μην διακυβεύονται οι λύσεις που παρέχει η ευρωπαϊκή συνεργασία για την ανάπτυξη όσον αφορά τη χάραξη και την εφαρμογή στρατηγικών που στοχεύουν στην αποτελεσματική καταπολέμηση της φτώχειας και στην πρόληψη των όλο και πιο παρατεταμένων βίαιων συγκρούσεων, ιδιαίτερα στην Αφρική·

32.   επιμένει ότι η αντίδραση που θα υιοθετήσει η ΕΕ έναντι της τρομοκρατίας πρέπει να είναι αναλογική και να στοχεύει επακριβώς την καταπολέμηση της τρομοκρατίας, λαμβάνοντας ιδίως υπόψη ότι, μέχρις αποδείξεως του εναντίου, στο πλαίσιο του αγώνα κατά των νέων μορφών τρομοκρατίας, τα παραγωγικότερα μέτρα είναι οι αποτελεσματικές υπηρεσίες πληροφοριών και αστυνόμευσης, με άλλα λόγια νόμιμες δραστηριότητες οι οποίες όμως δεν εμπίπτουν ούτε στην πολιτική της συνεργασίας για την ανάπτυξη ούτε στην καταπολέμηση της φτώχειας·

33.   επαναλαμβάνει, για τον σκοπό αυτό, την πρότασή του για ενίσχυση της συνεκτικότητας και της αποτελεσματικότητας της αντιτρομοκρατικής πολιτικής της Ένωσης στο πλαίσιο των σχέσεών της με τις τρίτες χώρες, με τους εξής τρόπους:

34.   εξαίρει τις διάφορες πρωτοβουλίες για την προαγωγή του διαλόγου, της ανεκτικότητας και της κατανόησης μεταξύ διαφορετικών πολιτιστικών αξιών, πολιτισμών και θρησκειών· θεωρεί ότι η ιδέα της δημιουργίας ευρωμεσογειακής ιθαγένειας αποτελεί παράδειγμα ευρείας και συγκεκριμένης πρωτοβουλίας που μπορεί να συμβάλει ώστε να προβληθούν απόψεις για το κοινό μέλλον της περιοχής·

35.   τονίζει την ανάγκη για μεγαλύτερη συνεργασία και συντονισμό με τις Ηνωμένες Πολιτείες στον αγώνα για την καταπολέμηση της διεθνούς τρομοκρατίας, υπογραμμίζοντας παράλληλα την ανάγκη προστασίας των θεμελιωδών δικαιωμάτων του ανθρώπου·

36.   τονίζει την ανάγκη αύξησης των αρμοδιοτήτων και των διαθέσιμων πόρων του συντονιστή αντιτρομοκρατικής δράσης της ΕΕ (με ιδιαίτερη μνεία στους ανεπαρκείς πόρους που του έχουν διατεθεί), ώστε το έργο του να αποκτήσει μεγαλύτερο κύρος και αποτελεσματικότητα·

37.   καλεί την Επιτροπή και το Συμβούλιο, στις εξωτερικές σχέσεις τους, να επιμείνουν στην υπογραφή και την επικύρωση του καταστατικού της Ρώμης και, κατά συνέπεια, στην καθολική αναγνώριση της δεσμευτικής αρμοδιότητας του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου (ΔΠΔ) από όλα τα τρίτα κράτη·

38.   καλεί το Συμβούλιο, την Επιτροπή και τις κυβερνήσεις των κρατών μελών να αναλάβουν αποτελεσματική και έμπρακτη δράση για την απαγόρευση των τρομοκρατικών οργανώσεων·

39.   θεωρεί ότι είναι απαραίτητο να ενθαρρυνθεί η ενίσχυση της σταθερότητας στο εξωτερικό της Ένωσης, χρησιμοποιώντας όλα τα μέσα και τους πόρους που είναι διαθέσιμα για την εξωτερική δράση και αναλαμβάνοντας δράσεις όπως:

40.   καλεί την Επιτροπή να υποβάλει όσο το δυνατόν συντομότερα ανακοίνωση που θα περιλαμβάνει τους υφιστάμενους μηχανισμούς και προγράμματα βοήθειας για τον περιορισμό και την καταπολέμηση των απειλών κατά της ασφάλειας που αντιμετωπίζει η Ευρωπαϊκή Ένωση και οι πολίτες της, και κυρίως να υποβάλει προτάσεις και συστάσεις για τη βελτίωση της αποτελεσματικότητας και της συνεκτικότητας των προγραμμάτων βοήθειας της Ένωσης·

41.   καλεί τα κράτη μέλη να συνδράμουν περισσότερο στην ολοκληρωμένη αξιολόγηση των απειλών που θα καλύπτει το σύνολο της ΕΕ, αυξάνοντας τη ροή πληροφοριών προς το SitCen της Γραμματείας του Συμβουλίου της ΕΕ· καλεί τα κράτη μέλη να αυξήσουν το ανθρώπινο δυναμικό και τους πόρους που έχει στη διάθεσή του το Κέντρο Επιχειρήσεων και να κάνουν αυξημένη χρήση των μοναδικών συνδυασμένων αξιολογήσεων της τρομοκρατίας που διαθέτει, οι οποίες περιλαμβάνουν πληροφορίες σχετικά με εξωτερικές απειλές, καθώς και πληροφορίες από τις εσωτερικές υπηρεσίες ασφαλείας και την Europol·

42.   συνιστά τη λήψη μέτρων για τη συγκρότηση νέας σύνθεσης του Συμβουλίου που θα αποτελείται από υπουργούς εξωτερικών και εσωτερικών όταν εξετάζονται θέματα που άπτονται της καταπολέμησης της τρομοκρατίας·

43.   προτείνει την εφαρμογή των διατάξεων της Συνθήκης ΕΕ σχετικά με την ΕΠΑΑ στο πλαίσιο της καταπολέμησης της τρομοκρατίας, καθώς και της δήλωσης για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας,της 25ης Μαρτίου 2004, του σχεδίου δράσης που εγκρίθηκε από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο την 21η Σεπτεμβρίου 2001 και της αντιτρομοκρατικής στρατηγικής της 14ης και 15ης Δεκεμβρίου 2005, με την έγκριση πρωτοβουλιών όπως:

Κοινοβουλευτικός έλεγχος της καταπολέμησης της διεθνούς τρομοκρατίας από τα θεσμικά όργανα της Ένωσης

44.   υπογραμμίζει τη ζωτική σημασία που έχει η πρόληψη όσον αφορά την καταπολέμηση της διεθνούς τρομοκρατίας και την ανάγκη ανταλλαγής σε πραγματικό χρόνο με τα άλλα κράτη μέλη και τα κοινοτικά θεσμικά όργανα όλων των πληροφοριών που αποκτώνται, μέσω αξιόπιστων και αποτελεσματικών συστημάτων πληροφοριών και της αυστηρής και επαγγελματικής αξιολόγησης των εκθέσεων που καταρτίζουν οι διάφορες αστυνομικές υπηρεσίες και υπηρεσίες πληροφοριών·

45.   ζητεί από το Συμβούλιο να επανεξετάσει και να προσαρμόσει στα πρόσφατα δεδομένα τη διοργανική συμφωνία της 20ης Νοεμβρίου 2002 μεταξύ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με την πρόσβαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σε ευαίσθητες πληροφορίες του Συμβουλίου στον τομέα της πολιτικής ασφάλειας και άμυνας(10), ώστε να βελτιωθεί το σημερινό σύστημα διαβίβασης χαρακτηρισμένων πληροφοριών και να διασφαλιστεί η διαβίβαση στο ΕΚ όλων των διαθέσιμων πληροφοριών σχετικά με την καταπολέμηση της διεθνούς τρομοκρατίας, χωρίς να παρακρατούνται σε καμία περίπτωση από αυτό πληροφορίες που, σε εγχώριο επίπεδο, έχουν διαβιβαστεί ή πρέπει να διαβιβάζονται στο εθνικό κοινοβούλιο από τις αντίστοιχες κυβερνήσεις των κρατών μελών ή τις διεθνείς οργανώσεις στις οποίες συμμετέχουν·

46.   ζητεί από το Συμβούλιο, στο πλαίσιο της ετήσιας έκθεσής του για την ΕΠΑΑ, να μην περιορίζεται στην περιγραφή των δραστηριοτήτων της Ένωσης όσον αφορά την καταπολέμηση της τρομοκρατίας, αλλά, βάσει του άρθρου 21 της συνθήκης της Ένωσης, να προσέρχεται σε ουσιαστικές διαβουλεύσεις με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο όσον αφορά τις κύριες πτυχές και τις βασικές επιλογές του αντιτρομοκρατικού αγώνα, γεγονός που αποτελεί προτεραιότητα της ευρωπαϊκής στρατηγικής ασφάλειας, της εξωτερικής δράσης της Ένωσης και της ΕΠΑΑ στο σύνολό της· θεωρεί απαραίτητο να ενημερώνεται το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και να ζητείται η γνώμη του σε περίπτωση μαζικής τρομοκρατικής επίθεσης, εάν απαιτείται μέσω της ειδικής επιτροπής που προβλέπεται στην προαναφερθείσα διοργανική συμφωνία της 20ης Νοεμβρίου 2002·

47.   θεωρεί ότι ο πολιτικός διάλογος υψηλού επιπέδου στον οποίο συμμετέχουν κάθε εξάμηνο το ΕΚ, το Συμβούλιο και η Επιτροπή με θέμα την καταπολέμηση της τρομοκρατίας αποτελεί καλό παράδειγμα των δυνατοτήτων που υπάρχουν σήμερα όσον αφορά τη διοργανική συνεργασία για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας· προτείνει να πραγματοποιούνται οι συναντήσεις αυτές τουλάχιστον μια φορά το τρίμηνο και να συμμετέχουν στην αντιπροσωπεία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και οι πρόεδροι των μόνιμων επιτροπών που ασχολούνται με τους τρεις μεγάλους τομείς της εξωτερικής δράσης (εξωτερικές υποθέσεις, διεθνές εμπόριο και αναπτυξιακή συνεργασία)·

48.   ζητεί οι εκθέσεις που καταρτίζει το SitCen για το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης να διαβιβάζονται και στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σε τακτική βάση, εφόσον απαιτείται σύμφωνα με τη διαδικασία που προβλέπει η προαναφερθείσα διοργανική συμφωνία·

49.   θεωρεί ότι απαιτείται η ενεργός συμμετοχή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στον μηχανισμό εφαρμογής της ρήτρας αλληλεγγύης της Δήλωσης για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας, ιδίως στις περιπτώσεις κατά τις οποίες οι αποφάσεις που λαμβάνονται έχουν επιπτώσεις στο επίπεδο της ΕΠΑΑ·

50.   ζητεί από την Επιτροπή και τον ευρωπαίο συντονιστή για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας να υποβάλλουν ετήσια έκθεση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σχετικά με την ανάπτυξη των δραστηριοτήτων τους στον τομέα αυτό και να λαμβάνουν υπόψη ενδεχόμενες σχετικές παρατηρήσεις και συστάσεις του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου·

51.   ζητεί εκ νέου από το Συμβούλιο να ενημερώνει το Κοινοβούλιο σχετικά με την τακτική ενημέρωση της κοινής θέσης 2001/931/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 27ης Δεκεμβρίου 2001, για την εφαρμογή των ειδικών μέτρων για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας(11) (κατάλογος τρομοκρατικών ομάδων και οργανώσεων), και την εξέλιξή τους από το 2001·

52.   δεσμεύεται να διενεργήσει ενισχυμένο διάλογο με τα εθνικά κοινοβούλια όσον αφορά την καταπολέμηση της διεθνούς τρομοκρατίας, με στόχο τη διασφάλιση του κοινού κοινοβουλευτικού ελέγχου των δραστηριοτήτων των διαφόρων υπηρεσιών ασφάλειας και πληροφοριών, καθότι καθήκον του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ως αντιπροσώπου των πολιτών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, είναι η άσκηση δημόσιου και διαφανούς ελέγχου των μέτρων που λαμβάνει η Ένωση όσον αφορά την καταπολέμηση της τρομοκρατίας, ιδίως των δραστηριοτήτων του ευρωπαίου συντονιστή αντιτρομοκρατικής δράσης και των διαφόρων οργάνων που ασχολούνται με το ζήτημα αυτό·

o
o   o

53.   αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο και στην Επιτροπή, καθώς και στις κυβερνήσεις και στα κοινοβούλια των κρατών μελών, στο Συμβούλιο της Ευρώπης, στον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών και στις ειδικές υπηρεσίες του.

(1) ΕΕ L 139, 29.5.2002, σ. 9. Κανονισμός όπως τροποποιήθηκε τελευταία με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 14/2007 (ΕΕ L 6, 11.1. 2007, σ. 6) (2) ΕΕ C 124 E, 25.5.2006, σ. 241. (3) OJ L 164, 22.6.2002, σ. 3. (4) "Πέραν των πράξεων που περιγράφονται ήδη σε υπάρχουσες συμβάσεις, μια πράξη συνιστά τρομοκρατία εάν αποσκοπεί στην πρόκληση θανάτου ή σοβαρής σωματικής βλάβης εις βάρος πολιτών ή μη μαχίμων με σκοπό τον εκφοβισμό ενός πληθυσμού ή τον εξαναγκασμό μιας κυβέρνησης ή ενός διεθνούς οργανισμού να προβεί σε οιαδήποτε ενέργεια ή να απόσχει από αυτήν" (ορισμός όπως προτάθηκε αρχικά από την Επιτροπή Υψηλού Επιπέδου για τις Απειλές, τις Προκλήσεις και την Αλλαγή στην από 2 Δεκεμβρίου 2004 έκθεσή της). (5) ΕΕ L 309, 25.11.2005, σ. 15. (6) Κείμενα που εγκρίθηκαν, P6_TA(2006)0382. (7) ΕΕ C 131 Ε, 5.6.2003, σ. 147. (8) ΕΕ L 327, 24.11.2006, σ. 1. (9) ΕΕ L 310, 9.11.2006, σ. 1. (10) ΕΕ C 298, 30.11.2002, σ. 1. (11) ΕΕ L 344, 28.12.2001, σ. 93.