Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

–   έχοντας υπόψη τις ολοκληρωμένες κατευθυντήριες γραμμές της Επιτροπής για την ανάπτυξη και την απασχόληση (2005-2008) (COM(2005)0141) (οι ολοκληρωμένες κατευθυντήριες γραμμές),

–   έχοντας υπόψη την απόφαση 2005/600/ΕΚ του Συμβουλίου της 12ης Ιουλίου 2005 για τις κατευθυντήριες γραμμές των πολιτικών απασχόλησης των κρατών μελών(1),

–   έχοντας υπόψη τις οικονομικές προβλέψεις της Επιτροπής(2),

–   έχοντας υπόψη την οικονομική έκθεση για την ΕΕ για το 2006 της Επιτροπής της 22ας Νοεμβρίου 2006, με τίτλο "Δυναμική προσαρμογής στην Ευρωζώνη - Εμπειρίες και προκλήσεις",

–   έχοντας υπόψη τις εκθέσεις των κρατών μελών του φθινοπώρου 2006 για την εφαρμογή των εθνικών προγραμμάτων μεταρρυθμίσεων (ΕΠΜ) οι οποίες υπεβλήθησαν στο πλαίσιο της Στρατηγικής της Λισαβόνας(3),

–   έχοντας υπόψη την ετήσια έκθεση προόδου της Επιτροπής της 12ης Δεκεμβρίου 2006 σχετικά με τη Στρατηγική της Λισαβόνας, "Εφαρμόζοντας την ανανεωμένη στρατηγική της Λισαβόνας για την ανάπτυξη και την απασχόληση - Ένα έτος υλοποίησης της στρατηγικής",

–   έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής προς το Συμβούλιο και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο με τίτλο "Η μακροπρόθεσμη διατηρησιμότητα των δημόσιων οικονομικών στην ΕΕ" (COM(2006)0574),

–   έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής με τίτλο "Το δημογραφικό μέλλον της Ευρώπης - μετατροπή μιας πρόκλησης σε ευκαιρία" (COM(2006)0571),

–   έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής προς το Συμβούλιο, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, την Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή, την Επιτροπή των Περιφερειών και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα με τίτλο "Ετήσια δήλωση για την Ευρωζώνη" (COM(2006)0392),

–   έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 26ης Μαΐου 2005 σχετικά με τη σύσταση της Επιτροπής που αφορά τους γενικούς προσανατολισμούς των οικονομικών πολιτικών των κρατών μελών και της Κοινότητας στο πλαίσιο των ολοκληρωμένων κατευθυντήριων γραμμών για την ανάπτυξη και την απασχόληση (2005-2008)(4),

–   έχοντας υπόψη το έγγραφο βασικών θεμάτων της Προεδρίας του Συμβουλίου της 7ης Φεβρουαρίου 2006 για τη συνεδρίαση του Συμβουλίου ECOFIN ("Key Issues Paper") ενόψει του εαρινού Ευρωπαϊκού Συμβουλίου 2007,

–   έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα της Προεδρίας κατά το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της Λισαβόνας της 23ης και 24ης Μαρτίου 2000, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Γκέτεμποργκ της 15ης και 16ης Ιουνίου 2001, και το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Βρυξελλών της 22ας και 23ης Μαρτίου 2005,

–   έχοντας υπόψη το άρθρο 99, παράγραφος 2, της Συνθήκης ΕΚ,

–   έχοντας υπόψη το άρθρο 45 του Κανονισμού του,

–   έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Οικονομικών και Νομισματικών Θεμάτων (A6-0012/2007),

Α.   λαμβάνοντας υπόψη ότι οι ολοκληρωμένες κατευθυντήριες γραμμές αποτελούν κεντρικό μέσο της οικονομικής πολιτικής και της πολιτικής απασχόλησης της ΕΕ, το οποίο έχει μεσοπρόθεσμο χρονικό ορίζοντα τριών ετών· λαμβάνοντας υπόψη ότι το εν λόγω μέσο θα πρέπει να αξιολογηθεί προσεκτικά και να εξελιχθεί περαιτέρω με βάση την έκδοση του 2005 και την επικείμενη αξιολόγησή του προς όφελος μιας καλύτερης εφαρμογής,

Β.   λαμβάνοντας υπόψη ότι οι ολοκληρωμένες κατευθυντήριες γραμμές, το μεταρρυθμισμένο Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης και το δημοσιονομικό πλαίσιο την περίοδο 2007-2013, θα συμβάλουν από κοινού τόσο στη δημιουργία μεγαλύτερης συνοχής στη διαδικασία χάραξης πολιτικής όσο και στη βελτίωση της οικονομικής διακυβέρνησης της ΕΕ,

Γ.   λαμβάνοντας υπόψη ότι οι ολοκληρωμένες κατευθυντήριες γραμμές δεν πρέπει να περιορίζονται απλώς στην αναδιατύπωση υφιστάμενων πολιτικών αλλά να καταστούν μια πραγματικά ολοκληρωμένη δέσμη πολιτικών που θα περιλαμβάνει και θα συνδυάζει τη μακροοικονομική και μικροοικονομική διάσταση καθώς και τη διάσταση της απασχόλησης,

Δ.   λαμβάνοντας υπόψη ότι οι ολοκληρωμένες κατευθυντήριες γραμμές αποτελούν καίριο συστατικό στοιχείο της στρατηγικής της Λισαβόνας και ότι, ως βασικό μέσο υλοποίησής τους θα πρέπει να επιδιώκουν αμοιβαία ενθαρρυντικές μεταρρυθμίσεις όσον αφορά την οικονομία, την απασχόληση, το περιβάλλον και την κοινωνική ασφάλιση με τη συνδρομή ενός ισορροπημένου μείγματος πολιτικής (Policy Mix),

Ε.   λαμβάνοντας υπόψη ότι η οικονομική ανάπτυξη δεν αποτελεί αυτοσκοπό, αλλά απαραίτητη προϋπόθεση και, συνεπώς, συστατικό στοιχείο μιας ολοκληρωμένης προσέγγισης για τη διασφάλιση της ευημερίας και του βιοτικού επιπέδου των πολιτών· λαμβάνοντας υπόψη ότι η επιδίωξη της βιώσιμης ανάπτυξης θα πρέπει να στηρίζεται σε οικονομική, κοινωνική, δημοσιονομική πολιτική και πολιτική στον τομέα της απασχόλησης και του περιβάλλοντος η οποία θα αναλαμβάνει την ευθύνη της έναντι των επόμενων γενεών,

Αξιοποίηση της ανάκαμψης της οικονομίας και της αύξησης της απασχόλησης στην Ευρωπαϊκή Ένωση

1.   επισημαίνει ότι μετά από έξι χρόνια ασθενούς ανάπτυξης της οικονομίας, στασιμότητας, έως και ύφεσης σε πολλά κράτη μέλη, η ευρωπαϊκή οικονομία σημειώνει καλύτερα αποτελέσματα με ρυθμό ανάπτυξης ο οποίος υπερβαίνει τον αντίστοιχο ρυθμό των προηγούμενων ετών, δηλαδή ποσοστό ανάπτυξης που φθάνει, το 2006, στην Ευρωπαϊκή Ένωση στο 2,8% και στην ευρωζώνη στο 2,6% του ΑΕγχΠ η οποία παρουσιάζει, εντούτοις, πτώση στο 2,4% στην ΕΕ και στο 2,1% στην ευρωζώνη το 2007· διερωτάται σε ποιο βαθμό η ανάπτυξη αυτή είναι κυκλική και τονίζει την ανάγκη να ενισχυθεί το δυναμικό ανάπτυξης, προκειμένου να καταστεί δυνατή η δημιουργία θέσεων απασχόλησης·

2.   επισημαίνει ότι υπάρχουν μεγάλες ανισότητες μεταξύ των ρυθμών ανάπτυξης των κρατών μελών και εκφράζει την ανησυχία του για τον σχετικά χαμηλό ρυθμό ανάπτυξης σε αρκετά από τα μεγαλύτερα κράτη μέλη, που αποδίδεται πρωτίστως στη στάσιμη εσωτερική ζήτηση· σημειώνει εν προκειμένω τον ανωτέρω μέσο ρυθμό ανάπτυξης που απολαμβάνουν οι σκανδιναβικές χώρες, ο οποίος συνοδεύτηκε προσφάτως από σημαντική μείωση της ανεργίας·

3.   τονίζει τη βελτίωση των δημόσιων οικονομικών με μείωση του μέσου ελλείμματος του προϋπολογισμού σε 2% του ΑΕγχΠ για το 2006· αναμένει περαιτέρω ποιοτικές βελτιώσεις των δημόσιων οικονομικών που δεν θα αντικατοπτρίζουν μόνο κυκλικούς παράγοντες·

4.   επισημαίνει τη θετική εξέλιξη της αγοράς εργασίας με διπλασιασμό του ετήσιου συντελεστή ανάπτυξης της παραγωγικότητας της εργασίας από 0,6 σε 1,2% και υποχώρηση της ανεργίας στο 8% τόσο στην Ευρωπαϊκή Ένωση όσο και στην ευρωζώνη το 2006 και με προβλεπόμενο ποσοστό ανεργίας ύψους 7,3% στην Ευρωπαϊκή Ένωση και 7,4% στην ευρωζώνη έως το 2008, αύξηση της απασχόλησης κατά 1,4% περίπου, γεγονός που αντιστοιχεί σε 2,9 εκατομμύρια νέες θέσεις εργασίας το 2006 με προοπτική αύξησης κατά 7 εκατομμύρια των νέων θέσεων εργασίας κατά το χρονικό διάστημα 2007 έως 2008, κάτι που θα σήμαινε αύξηση του ποσοστού απασχόλησης από 63,7% το 2005 σε 65,5% έως το 2008· σημειώνει, εντούτοις, ότι τα ποσοστά ανεργίας, ιδίως μεταξύ των γυναικών, εξακολουθούν να είναι υψηλά και απέχουν πολύ από την επίτευξη των στόχων της στρατηγικής της Λισαβόνας· ζητεί, συνεπώς, να καταβληθούν περαιτέρω προσπάθειες για μια αποδοτική και συνεκτική ευρωπαϊκή αγορά εργασίας που θα συνδυάζει την ευελιξία και την ασφάλεια και θα μπορεί να επιτύχει αισθητά υψηλότερο δείκτη συμμετοχής· τονίζει, στο πλαίσιο αυτό, ότι οι απαιτούμενες μεταρρυθμίσεις πρέπει να σχεδιαστούν και να εφαρμοστούν σε άριστη συνεργασία με τους κοινωνικούς εταίρους·

5.   εκφράζει την ανησυχία του για το σταθερά υψηλό ποσοστό φτώχειας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, το οποίο, κατόπιν μείωσης από 17% σε 15% στα μέσα της δεκαετίας του 1990, αυξήθηκε προσφάτως εκ νέου στο 17% το 2005· θεωρεί εν προκειμένω απαράδεκτο το γεγονός ότι, στη διευρυμένη Ευρωπαϊκή Ένωση, περίπου 80 εκατομμύρια άτομα έχουν διαθέσιμο εισόδημα κάτω του 60% του εθνικού διάμεσου ισοδύναμου εισοδήματος·

6.   τονίζει ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση μπόρεσε το 2006 να επεκτείνει τον ηγετικό ρόλο της ως παγκόσμιος πρωταθλητής εξαγωγών με αύξηση αυτών κατά 8%, αλλά υπογραμμίζει ότι τα εξαγωγικά πλεονάσματα αναλογούν μόλις στο 0,3 τοις εκατό της σημερινής ανάπτυξης του ΑΕγχΠ της ευρωζώνης και τονίζει τον παράγοντα κινδύνου που συνδέεται με την υψηλή συναλλαγματική ισοτιμία ευρώ/δολαρίου· επισημαίνει ότι η σημερινή οικονομική ανάκαμψη υποστηρίζεται κυρίως από μια ανακάμπτουσα εγχώρια ζήτηση και ότι τούτο είναι αποτέλεσμα κυρίως βραχυπρόθεσμων επενδύσεων· επισημαίνει ότι το βασικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει η ευρωπαϊκή οικονομία την τελευταία δεκαετία είναι η ανεπαρκής εσωτερική ζήτηση λόγω της έλλειψης εμπιστοσύνης που οφείλεται στην ανεργία· εκφράζει εν προκειμένω ανησυχία για τον βαθμό στον οποίο μπορεί να επιτευχθεί σταθερή αύξηση των επενδύσεων και των καταναλωτικών δαπανών σε συνδυασμό με διαρκή βελτίωση της κατάστασης στην αγορά εργασίας, ώστε η κατά κύριο λόγο κυκλική ανάκαμψη να μετατραπεί σε διαρθρωτική ανοδική τάση·

7.   εκτιμά ότι η ευρωπαϊκή οικονομία έχει ενισχυθεί από τα καίρια επιτεύγματα της Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης και της ενιαίας αγοράς· ζητεί την πλήρη ολοκλήρωση της εσωτερικής αγοράς, ιδίως στις χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες καθώς και στον τομέα της ενέργειας μέσω ταχείας και πλήρους εφαρμογής των οδηγιών για τον ηλεκτρισμό και το φυσικό αέριο· τονίζει, συνεπώς, τη σπουδαιότητα των επενδύσεων στις υποδομές που απαιτούνται για την επίτευξη του εν λόγω στόχου· αναμένει περαιτέρω οικονομικά κίνητρα από μια ευρωπαϊκή αγορά υπηρεσιών, η οποία θα εγγυάται την άνευ διακρίσεων πρόσβαση των παρόχων υπηρεσιών και την προστασία του εργατικού δικαίου και των νόμων κοινωνικής ασφάλισης στον τόπο παροχής της υπηρεσίας· προτρέπει τα κράτη μέλη, σε σχέση με τις τελευταίες διευρύνσεις, να διατηρήσουν ανοιχτή και ελεύθερη αγορά εργασίας που θα στηρίζει την οικονομική ανάπτυξη·

8.   επισημαίνει ότι μια μονιμότερη αύξηση των δυνατοτήτων οικονομικής ανάπτυξης στην Ευρωπαϊκή Ένωση στο πλαίσιο της στρατηγικής της Λισαβόνας απαιτεί τη συνεχή εφαρμογή καλοσταθμισμένων μεταρρυθμίσεων, οι οποίες θα περιλαμβάνουν μέτρα με στόχο την ενίσχυση της καινοτομίας, της τεχνολογικής προόδου και της σώρευσης ανθρώπινου κεφαλαίου, την άρση των εναπομενόντων φραγμών που παρεμποδίζουν τη λειτουργία της εσωτερικής αγοράς, και τη δημιουργία προσφορότερου περιβάλλοντος για επιχειρηματικές δραστηριότητες στα κράτη μέλη·

9.   υπογραμμίζει, στο πλαίσιο της αναμενόμενης προβλεπόμενης μείωσης της ανάπτυξης στις ΗΠΑ και κατ' επέκταση του παγκόσμιου εμπορίου, στο πλαίσιο πιθανών εξωτερικών κραδασμών, όπως η απότομη προσαρμογή της παγκόσμιας ανισορροπίας με τεράστιες επιπτώσεις στις συναλλαγματικές ισοτιμίες και τις χρηματοοικονομικές αγορές, καθώς και στο πλαίσιο πιθανής περαιτέρω αύξησης των τιμών του πετρελαίου, την ανάγκη υποστήριξης και ενίσχυσης της οικονομικής ανάκαμψης μέσω οικονομικής πολιτικής που θα βελτιώνει την αποδοτικότητα των αγορών προϊόντων, υπηρεσιών, εργατικού δυναμικού και κεφαλαίου, θα προωθεί την ανάπτυξη και ταυτόχρονα θα στρέφεται προς τις εξαγωγές και την εσωτερική ζήτηση·

10.   εκφράζει την ανησυχία του για μια συναλλαγματική ισοτιμία του ευρώ που θα μπορούσε να βλάψει την ανταγωνιστικότητα της Ευρώπης έναντι των Ηνωμένων Πολιτειών· αναμένει από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα να παρακολουθεί στενά τις εξελίξεις και να λάβει τα δέοντα μέτρα προκειμένου να διασφαλίσει τα οικονομικά συμφέροντα της Ευρώπης στο διεθνές χρηματοοικονομικό σύστημα·

Ενθάρρυνση των κρατών μελών για επιδόσεις συγκριτικής αξιολόγησης

11.   επισημαίνει ότι η πραγματική οικονομική ανάπτυξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση χαρακτηρίζεται από παλαιά και νέα φαινόμενα απόκλισης, με τον χαμηλότερο ρυθμό ανάπτυξης να σημειώνεται στην Πορτογαλία (1,2% του ΑΕγχΠ) και την Ιταλία (1,7%) και με υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης στην ΕΕ των 15 να σημειώνονται στην Ισπανία (3,8%), στην Ελλάδα (3,8%) και κυρίως στη Σουηδία (4%), στη Φινλανδία (4,9%) και στο Λουξεμβούργο (5,5%)· διαπιστώνει ότι τα νέα κράτη μέλη εμφανίζουν ιδιαίτερα υψηλό ρυθμό ανάπτυξης: στη Σλοβακία (6,7%), στη Λιθουανία (7,8%), στην Εσθονία (10,5%) και στη Λετονία (11%)· υπογραμμίζει ότι αυτές οι αποκλίσεις αντικατοπτρίζουν επίσης σημαντικές διαρθρωτικές διαφορές, διαφορετικές εσωτερικές οικονομικές πολιτικές και δημογραφικές δομές καθώς και ασύμμετρες επιπτώσεις κοινών πολιτικών, που παρουσιάζουν υποβόσκοντες κινδύνους για την εσωτερική συνοχή της Ευρωπαϊκής Ένωσης· τονίζει συνεπώς την ανάγκη για πολιτικές που ενισχύουν την οικονομική συνοχή και, κατά συνέπεια, τονώνουν την εσωτερική αγορά και τη νομισματική ένωση·

12.   τονίζει ότι, όσον αφορά τις προσπάθειες εκσυγχρονισμού και τις οικονομικές επιδόσεις, μεγαλύτερη επιτυχία γνωρίζουν τα κράτη μέλη που συνδυάζουν μακρόπνοες και καλά ισορροπημένες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις με υψηλές επενδύσεις άνω του μέσου όρου στους τομείς των μεταφορών, των επικοινωνιών, της έρευνας και της ανάπτυξης καθώς και της καινοτομίας, της εκπαίδευσης, της διά βίου μάθησης και των ιδρυμάτων μέριμνας, και της ανανέωσης αξιόπιστων κοινωνικών ιστών· διαπιστώνει ότι κατά κύριο λόγο τα ίδια κράτη μέλη διαθέτουν εξαιρετικά αποτελεσματική και διαφανή διοίκηση, καινοτόμο επιχειρηματικό περιβάλλον, δημοσιονομικά πλεονάσματα και επίπεδα χρέους πολύ κατώτερα του μέσου όρου, υψηλή ποιότητα δημόσιων δαπανών, και επιπλέον εμφανίζουν σχεδόν διπλάσια, σε σχέση με τον μέσο όρο της ΕΕ, συμβολή της τεχνολογικής προόδου στην εθνική επίδοση όσον αφορά την ανάπτυξη· καταλήγει στο συμπέρασμα ότι οι πολιτικές των κρατών μελών που επιδιώκουν την επίτευξη υψηλών ποσοστών απασχόλησης, συμπεριλαμβανομένης της απασχόλησης γυναικών και μεγαλύτερων σε ηλικία εργαζομένων, θα δώσουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση τη δυνατότητα να αντιμετωπίσει με μεγαλύτερη σιγουριά παρούσες και μελλοντικές προκλήσεις όπως ο γηράσκων πληθυσμός και ο αυξανόμενος ανταγωνισμός ως αποτέλεσμα της παγκοσμιοποίησης·

13.   τονίζει ότι, στο πλαίσιο αυτό, τα πιο επιτυχημένα κατ' αυτή την έννοια κράτη μέλη όσον αφορά τις στρατηγικές οικονομικής και κοινωνικής ανανέωσης μπορούν επίσης να αποτελέσουν υπόδειγμα για την επιτυχή εφαρμογή της στρατηγικής της Λισαβόνας και παροτρύνει άλλα κράτη μέλη να καθοδηγηθούν από αυτά τα παραδείγματα, ακόμη και αν τα μέτρα εφαρμογής της στρατηγικής της Λισαβόνας πρέπει να προσαρμοστούν στην κατάσταση του εκάστοτε κράτους μέλους και να συνεχίσουν να αποτελούν αρμοδιότητα των εν λόγω κρατών μελών·

14.   διαπιστώνει, όσον αφορά τα εθνικά προγράμματα μεταρρύθμισης των κρατών μελών ότι συνολικά παρατηρείται μεγαλύτερη εναρμόνιση και νέα υποχρεωτική δέσμευση προσανατολισμού προς από κοινού ορισμένους στόχους σε ευρωπαϊκό επίπεδο· υπογραμμίζει, εντούτοις, ότι τα κράτη μέλη έχουν διαφορετικά σημεία αφετηρίας και παρουσιάζουν σημαντικές διακυμάνσεις ως προς το περιεχόμενο, τον ρυθμό και την ένταση των μεταρρυθμίσεων σε όλους τους τομείς πολιτικής· εκφράζει την άποψη ότι οι μεταρρυθμίσεις ανταποκρίνονται μόνο σε περιορισμένο βαθμό στην παρούσα συγκυρία όσον αφορά την οικονομία και την απασχόληση και ότι επιπλέον, σε πολλές περιπτώσεις, σε μια ολοκληρωμένη ατζέντα μεταρρυθμίσεων δεν εντάσσονται ακόμα επαρκώς καίρια ζητήματα όπως η καινοτομία, η προώθηση της απασχόλησης, η παροχή ενέργειας, η περιβαλλοντική αειφορία και η βελτίωση της νομοθεσίας· εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι, ακόμη και στους τομείς της ανάπτυξης του ποσοστού απασχόλησης και της ενεργού πολιτικής απασχόλησης, η πρόοδος και οι προσπάθειες μεταρρύθμισης κινούνται βραδύτερα από ό,τι σε άλλους τομείς· χαιρετίζει, ωστόσο, τις προσπάθειες για ενίσχυση της ευθύνης σε εθνικό και περιφερειακό επίπεδο ("Ownership") καθώς και τη συμμετοχή των κοινοβουλίων και των κοινωνικών εταίρων και ενθαρρύνει την περαιτέρω ανάπτυξη αυτών των προσπαθειών·

Ενίσχυση των δυνατοτήτων - διάδοση των επιτυχιών: τι απομένει να γίνει

15.   ζητεί από τα κράτη μέλη να αξιοποιήσουν τη νέα οικονομική κατάσταση και τα περιθώρια ελιγμών που συνδέονται με αυτή για την προώθηση μιας οικονομικής ανάπτυξης περισσότερο βιώσιμης και σαφέστερα προσανατολισμένης σε ποιοτικούς στόχους· υπογραμμίζει ότι ένα υγιές και σταθερό μακροοικονομικό περιβάλλον απαιτεί βελτίωση της ποιότητας των δημόσιων οικονομικών με περαιτέρω ενοποιημένους προϋπολογισμούς, καθώς και ευφυή πολιτική ιδιωτικών και δημόσιων επενδύσεων, η οποία θα εξασφαλίζει μακρόπνοες υποδομές και θα αναπτύσσει τις αγορές του αύριο ήδη από σήμερα·

16.   τονίζει ότι, προκειμένου να αξιοποιηθούν πλήρως οι δυνατότητες της εσωτερικής αγοράς και να ενισχυθεί η θέση της Ευρώπης στην παγκόσμια αγορά, πρέπει να καμφθούν οι παρούσες προστατευτικές και αντιανταγωνιστικές τάσεις·

17.   επισημαίνει τη σπουδαιότητα των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων (ΜΜΕ) στη δημιουργία απασχόλησης· τονίζει, συνεπώς, την ανάγκη δημιουργίας ευνοϊκότερου κλίματος για αυτές μέσω ευνοϊκότερων φορολογικών ρυθμίσεων, μείωσης των ρυθμιστικών και διοικητικών επιβαρύνσεων, βελτιωμένης πρόσβασης στη χρηματοδότηση, βελτίωσης της κατάστασης όσον αφορά το επιχειρηματικό κόστος σε σχέση με την ενέργεια, τις μεταφορές, τις επικοινωνίες και τις υπηρεσίες, βελτιωμένης πρόσβασης των ΜΜΕ σε ΤΠΕ και αυξημένων επενδύσεων στην έρευνα και την καινοτομία·

18.   τονίζει τη σημασία τόσο της υψηλής ανταγωνιστικότητας όσο και της ανάγκης να σταθεροποιηθεί η δυνητική ζήτηση για την ευρωπαϊκή οικονομία και αναμένει από τους παράγοντες της οικονομικής πολιτικής να καταβάλουν περαιτέρω προσπάθειες για την επίτευξη υψηλότερου μακροπρόθεσμου συντελεστή ανάπτυξης σε πλαίσιο οικονομικής σταθερότητας και αειφόρου ανάπτυξης καθώς και με αποτελεσματικό συντονισμό των οικονομικών πολιτικών·

19.   τονίζει εν προκειμένω τη σημασία της εκπαίδευσης, ειδικά της τριτοβάθμιας, για την ενίσχυση των μελλοντικών δυνατοτήτων ανάπτυξης και την αύξηση του επιπέδου δεξιοτήτων, της κινητικότητας και της προσαρμοστικότητας των ευρωπαίων πολιτών· καλεί τα κράτη μέλη να εντείνουν τις προσπάθειές τους προκειμένου να καταστήσουν τα ευρωπαϊκά εκπαιδευτικά συστήματα περισσότερο ελκυστικά, προσιτά και ανταγωνιστικά·

20.   υπενθυμίζει ότι η επίτευξη των στόχων της στρατηγικής της Λισαβόνας απαιτεί επαρκείς χρηματοδοτικούς πόρους μέσω του κοινοτικού προϋπολογισμού· εκφράζει εν προκειμένω τη δυσαρέσκειά του για την ανεπάρκεια των χρηματοδοτικών πόρων για την επίτευξη των προαναφερθέντων στόχων·

21.   θεωρεί ότι μια ταυτόχρονη και συντονισμένη προσέγγιση των κρατών μελών όσον αφορά τις δαπάνες υψηλού αναπτυξιακού δυναμικού, την προώθηση των ιδιωτικών επενδύσεων και των κοινών πρωτοβουλιών στον τομέα των συμπράξεων ιδιωτικού και δημόσιου τομέα μπορεί να εξασφαλίσει σημαντική συνέργεια, να βελτιώσει την ικανότητα της Ευρώπης να αντιμετωπίζει τις υφιστάμενες προκλήσεις στους τομείς των επιστημών και της έρευνας, των μεταφορών και των επικοινωνιών, της ενέργειας και της περιβαλλοντικής βιωσιμότητας και θα στηρίζει την αποδοτική κατανομή πόρων στην Ευρώπη· σημειώνει εν προκειμένω τη σημασία ενός συντονισμένου φορολογικού πλαισίου το οποίο θα περιλαμβάνει ρυθμίσεις εταιρικής φορολόγησης ευνοϊκές για τις ΜΜΕ και με στόχο τη δημιουργία απασχόλησης· πιστεύει ότι τα κράτη μέλη πρέπει να βελτιώσουν την αποδοτικότητα των ρυθμίσεων των φορολογικών και κοινωνικών εισφορών προκειμένου να διευκολυνθεί η δημιουργία θέσεων απασχόλησης, ιδίως για ειδικές κοινωνικές ομάδες όπως οι γυναίκες, οι μακροχρονίως άνεργοι και τα άτομα μεγαλύτερης ηλικίας· πιστεύει ότι τα ανταγωνιστικά φορολογικά συστήματα θα πρέπει να ενθαρρύνουν τη δημιουργία νέων επιχειρήσεων χωρίς να υπονομεύεται η εθνική ικανότητα χρηματοδότησης και θα πρέπει να μεταθέτουν τις φορολογικές επιβαρύνσεις από τον εργασιακό στον περιβαλλοντικό τομέα, συμπεριλαμβανομένων φορολογικών κινήτρων για τη στήριξη της Ε&Α και τη χρήση των ανανεώσιμων πόρων·

22.   ζητεί για μια ακόμη φορά, ενόψει της επικείμενης αναθεώρησης του δημοσιονομικού πλαισίου, να προσαρμοσθεί ο προϋπολογισμός της ΕΕ υπό το πρίσμα των στόχων της Λισαβόνας και, κατ' αυτόν τον τρόπο, να στηριχθεί η πλήρης εφαρμογή της στρατηγικής της Λισαβόνας στο σύνολό της·

23.   αναγνωρίζει ότι έχει σημειωθεί μεγάλη πρόοδος στη μετατόπιση της εστίασης των κρατικών ενισχύσεων προς οριζόντιους στόχους· ενθαρρύνει τα κράτη μέλη να συνεχίσουν την πορεία αυτή και να εξακολουθήσουν να εναρμονίζουν τις κρατικές ενισχύσεις με τους στόχους της στρατηγικής της Λισαβόνας, και συγκεκριμένα την απασχόληση, την καινοτομία και την αειφόρο ανάπτυξη·

24.   υπογραμμίζει την ανάγκη η ανταγωνιστικότητα των ευρωπαϊκών εθνικών οικονομιών να στραφεί στο μέλλον περισσότερο προς μια ευφυή και αειφόρο οικονομική πορεία, η οποία θα συνοδεύεται από αποδοτικότερη χρήση των πόρων· συνιστά εν προκειμένω να εξεταστούν σε εθνικό επίπεδο ιδιαίτερα τα ακόλουθα μέτρα, τα οποία συμβάλλουν τόσο στον εκσυγχρονισμό της οικονομίας, την ανάπτυξη νέων τεχνολογιών και την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας όσο και στην περιβαλλοντική συμβατότητα, καθώς και στη διάνοιξη νέων τομέων απασχόλησης:

25.   θεωρεί καταρχήν ότι συνιστά καίριο καθήκον να δοθούν νέες ευκαιρίες και νέες δυνατότητες δράσης σε όλες τις πληθυσμιακές ομάδες στο πλαίσιο μιας ταχύτατα μεταβαλλόμενης οικονομίας· υπογραμμίζει ότι τα πιο ευάλωτα μέλη της κοινωνίας διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο στο πλαίσιο αυτό και ότι πρέπει να δοθεί προτεραιότητα στην προώθηση της "ενεργού ένταξης" και τη δημιουργία καλύτερων θέσεων εργασίας σε ευρύτερη κλίμακα· υπογραμμίζει επίσης την ανάγκη οι νέες απαιτήσεις για ευελιξία και διάθεση για μάθηση από τους εργαζόμενους να συνοδεύονται από νέες προσφορές και την εγγύηση νέων μορφών ασφάλειας ("Flexicurity"), προκειμένου να προωθηθούν επίσης οι δυνατότητες καλύτερου συνδυασμού του επαγγελματικού και ιδιωτικού βίου· ζητεί εν προκειμένω να βελτιωθεί η δυνατότητα συμμετοχής και πρόσβασης των γυναικών, των εργαζομένων μεγαλύτερης ηλικίας, των νέων ανθρώπων, των μακροχρόνια άνεργων και των μεταναστών στην αγορά εργασίας, και τούτο θα καταστεί δυνατό, μεταξύ άλλων, εάν επιδιωχθούν εντονότερα τα εξής μέτρα στους τομείς της απασχόλησης και της εκπαίδευσης σε εθνικό επίπεδο:

26.   επισημαίνει ότι, προς όφελος της μακροοικονομικής σταθερότητας, η αύξηση της παραγωγικότητας της εργασίας θα πρέπει να συνοδεύεται από δικαιότερη κατανομή των καρπών της ανάπτυξης και από ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής· υπενθυμίζει εν προκειμένω την απαίτηση η αύξηση των μισθών να συμβαδίζει με τη μεσοπρόθεσμη αύξηση της παραγωγικότητας· υπογραμμίζει την επιτακτική ανάγκη να ενισχυθεί στις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις μια κουλτούρα προώθησης και συμμετοχής στο πλαίσιο εννοιών όπως η εταιρική διακυβέρνηση ("Corporate Governance") και η εταιρική κοινωνική ευθύνη ("Corporate Social Responsibility")·

27.   τονίζει την ανάγκη για ισχυρότερη και διαρθρωμένη συνεργασία στην Ευρωπαϊκή Ένωση και ιδιαίτερα στην ευρωζώνη, προκειμένου να ενισχυθεί η ικανότητα διακυβέρνησης, καθώς και η διαδικασία της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, καθώς μόνο με αυτόν τον τρόπο είναι δυνατόν να αντιμετωπιστούν οι παγκόσμιες οικονομικές προκλήσεις· ζητεί, συνεπώς, από το Συμβούλιο και την Επιτροπή να μεριμνήσουν ώστε η ετήσια έκθεση για την ευρωζώνη να παρέχει στο μέλλον πιο συγκεκριμένο σύνολο εργαλείων που θα επιτρέψουν λεπτομερέστερο διάλογο μεταξύ των διαφόρων θεσμικών οργάνων της ΕΕ τα οποία ασχολούνται με την ενίσχυση της οικονομικής διακυβέρνησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης· εκφράζει επίσης την άποψη ότι οι χώρες της ζώνης του ευρώ θα πρέπει να εστιαστούν στην καλύτερη στάθμιση και εναρμόνιση, τόσο όσον αφορά το περιεχόμενο όσο και το χρονοδιάγραμμα κατά την κατάρτιση και εφαρμογή των εθνικών προϋπολογισμών, γεγονός που αναμένεται να συμβάλει σημαντικά στην υλοποίηση μιας μεταρρυθμιστικής ατζέντας στον τομέα της οικονομικής πολιτικής· προτείνει, στο πλαίσιο μιας περισσότερο ενισχυμένης και διαρθρωμένης συνεργασίας εντός της ευρωζώνης, να κληθούν και άλλες ενδιαφερόμενες συνθέσεις του Συμβουλίου να συμμετάσχουν στην εν λόγω συνεργασία·

Προώθηση των απαραίτητων θεσμικών μεταρρυθμίσεων

28.   χαιρετίζει τη νέα προσέγγιση της Επιτροπής για την παρακολούθηση της αξιολόγησης των εθνικών προγραμμάτων μεταρρύθμισης προτείνοντας συστάσεις ανά χώρα για την καθοδήγηση των κρατών μελών και ζητεί την έγκρισή τους από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο· υπογραμμίζει σε αυτό το πλαίσιο την επείγουσα ανάγκη ενίσχυσης της κοινής προσέγγισης των ολοκληρωμένων κατευθυντήριων γραμμών που πρέπει να αντανακλώνται στις εθνικές πολιτικές μεταρρύθμισης· κάνει εκ νέου έκκληση για διαφανή ανταλλαγή δοκιμασμένων διαδικασιών και δημοσίευση από την Επιτροπή ενός ετήσιου "πίνακα κατάταξης" των κρατών μελών με τις βέλτιστες και τις χείριστες επιδόσεις στον τομέα των μεταρρυθμίσεων προκειμένου να αντληθούν διδάγματα τόσο από τις επιτυχίες όσο και από τις αποτυχίες· υπογραμμίζει, ωστόσο, εν προκειμένω ότι απαιτείται επαρκής αριθμός ενοποιημένων δεικτών που θα καλύπτουν όλους τους τομείς πολιτικής της στρατηγικής της Λισαβόνας·

29.   εκφράζει τη δυσαρέσκειά του για την διαρκώς ανεπαρκή προβολή της στρατηγικής της Λισαβόνας στις εθνικές πολιτικές πολλών κρατών μελών της ΕΕ· θεωρεί ότι η κινητοποίηση όλων των οικονομικών φορέων είναι ουσιώδης για τη διασφάλιση της αποτελεσματικής εφαρμογής της· πιστεύει ότι η καλύτερη συμμετοχή των κοινωνικών εταίρων, των εθνικών κοινοβουλίων και της κοινωνίας των πολιτών θα ενισχύσει την προβολή της στρατηγικής της Λισαβόνας και την ποιότητα του δημόσιου διαλόγου για τις οικονομικές μεταρρυθμίσεις, θα ενισχύσει τη λογοδοσία και θα αυξήσει την ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης όσον αφορά την ανάγκη για προσεκτικό συντονισμό των οικονομικών πολιτικών με στόχο την αντιμετώπιση των βασικών προκλήσεων που θέτει η συνεχιζόμενη διαδικασία παγκοσμιοποίησης και την έγκριση μιας συλλογικής θέσης για τη βελτίωση της οικονομικής διακυβέρνησης στο εσωτερικό της ΕΕ· προτρέπει τα κράτη μέλη, με την ενεργότερη συμμετοχή των εθνικών κοινοβουλίων και άλλων ενδιαφερομένων φορέων όπως οι κοινωνικοί εταίροι, να εφαρμόσουν με ζήλο τις ολοκληρωμένες κατευθυντήριες γραμμές και τα εθνικά μεταρρυθμιστικά προγράμματα κατά την έννοια του "ownership", και ζητεί να επανεξετάζουν τακτικά τη συνάφειά τους κατά την έννοια της αρχής της συγκριτικής αξιολόγησης, συμπεριλαμβανομένης της ευρύτερης διαβούλευσης στα κράτη μέλη στα οποία δεν ισχύει ακόμη κάτι τέτοιο· αναμένει ότι οι προτεραιότητες των εθνικών μεταρρυθμιστικών προγραμμάτων θα αντικατοπτρίζονται τόσο στο χρονοδιάγραμμα όσο και στο περιεχόμενο των εθνικών δημοσιονομικών αποφάσεων·

30.   χαιρετίζει την ενοποίηση και την ολοκλήρωση των κατευθυντήριων γραμμών για τα μέτρα οικονομικής και διαρθρωτικής πολιτικής και πολιτικής απασχόλησης· επαναλαμβάνει εν προκειμένω ότι οι κατευθυντήριες γραμμές για την οικονομική και διαρθρωτική πολιτική πρέπει να αποκτήσουν το ίδιο νομικό καθεστώς με τις κατευθυντήριες γραμμές για τα μέτρα για την πολιτική απασχόλησης και ότι πρέπει να καταρτιστεί μια διοργανική συμφωνία προκειμένου να αποσαφηνιστεί η συμμετοχή του Κοινοβουλίου σε αυτό το πλαίσιο·

31.   αναμένει, ενόψει των επικείμενων εργασιών για την αναθεώρηση των ολοκληρωμένων κατευθυντήριων γραμμών μια κοινή διαδικασία προβληματισμού μεταξύ των αρμόδιων θεσμικών οργάνων της ΕΕ και προτείνει τη σύσταση διοργανικής ομάδας εργασίας μετά το εαρινό Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του 2007· προτείνει δε προς συζήτηση και προβληματισμό τα εξής ζητήματα για μια βελτιωμένη εφαρμογή της ατζέντας μεταρρυθμίσεων της ΕΕ:

32.   εκφράζει εκ νέου τη λύπη του για το γεγονός ότι ακόμη δεν έχει συμφωνηθεί σαφές χρονοδιάγραμμα και κώδικας δεοντολογίας μεταξύ του Κοινοβουλίου, του Συμβουλίου και της Επιτροπής, που θα διασφάλιζαν την κατάλληλη συνεργασία και την ευρεία συμμετοχή των τριών αρμόδιων θεσμικών οργάνων της ΕΕ στην κατάλληλη περαιτέρω επεξεργασία των ολοκληρωμένων κατευθυντήριων γραμμών, ως καίρια εργαλεία της στρατηγικής της Λισαβόνας· ζητεί εν προκειμένω από το Συμβούλιο και την Επιτροπή να υποβάλουν άμεσα προτάσεις για στενή συνεργασία μεταξύ των τριών θεσμικών οργάνων της ΕΕ ενόψει της επικείμενης αναθεώρησης των ολοκληρωμένων κατευθυντήριων γραμμών·

o
o   o

33.   αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο και την Επιτροπή.

(1) ΕΕ L 205, 6.8.2005, σ. 21. (2) Φθινόπωρο 2006, αριθ. 5/2006. (3) http://ec.europa.eu/growthandjobs/key/nrp2006_en.htm. (4) ΕΕ C 117 E, 18.5.2006, σ. 248.