Indeks 
 Poprzedni 
 Następny 
 Pełny tekst 
Procedura : 2006/2222(INI)
Przebieg prac nad dokumentem podczas sesji
Dokument w ramach procedury : A6-0026/2007

Teksty złożone :

A6-0026/2007

Debaty :

PV 14/03/2007 - 17
CRE 14/03/2007 - 17

Głosowanie :

PV 15/03/2007 - 5.8
Wyjaśnienia do głosowania
Wyjaśnienia do głosowania

Teksty przyjęte :

P6_TA(2007)0079

Teksty przyjęte
PDF 237kWORD 79k
Czwartek, 15 marca 2007 r. - Strasburg
Negocjacje układu o stowarzyszeniu między UE i Ameryką Środkową
P6_TA(2007)0079A6-0026/2007

Zalecenie Parlamentu Europejskiego z dnia 15 marca 2007 r. dla Rady w sprawie wytycznych dotyczących negocjacji układu o stowarzyszeniu między Unią Europejską i jej państwami członkowskimi z jednej strony, a krajami Ameryki Środkowej z drugiej (2006/2222(INI))

Parlament Europejski,

–   uwzględniając projekt zalecenia dla Rady, który złożył Willy Meyer Pleite w imieniu grupy politycznej GUE/NGL w sprawie wytycznych dotyczących negocjacji układu o stowarzyszeniu między Unią Europejską a Ameryką Środkową (B6-0417/2006),

–   uwzględniając ust. 31 deklaracji wiedeńskiej, zawierający podjętą przez Unię Europejską i Amerykę Środkową na IV szczycie Unia Europejska-Ameryka Łacińska i Karaiby (AŁK), który odbył się 12 maja 2006 r. w Wiedniu, decyzję o rozpoczęciu negocjacji dotyczących układu o stowarzyszeniu, obejmującego dialog polityczny, programy współpracy i układ handlowy,

–   uwzględniając tytuł V Traktatu o Unii Europejskiej,

–   uwzględniając swoją rezolucję z dnia 15 listopada 2001 r. w sprawie wszechstronnego stowarzyszenia i wspólnej strategii stosunków między Unią Europejską a Ameryką Łacińską(1),

–   uwzględniając swoją rezolucję z dnia 27 kwietnia 2006 r. w sprawie ściślejszego partnerstwa między Unią Europejską a Ameryką Łacińską(2),

–   uwzględniając art. 114 ust. 3 oraz art. 83 ust. 5 Regulaminu,

–   uwzględniając sprawozdanie Komisji Spraw Zagranicznych oraz opinie Komisji Rozwoju oraz Komisji Handlu Międzynarodowego (A6-0026/2007),

A.   mając na uwadze, że zgodnie z postanowieniami z Wiednia podstawowymi warunkami rozwoju stowarzyszenia między stronami powinno być poszanowanie demokracji, państwa prawa oraz pełne korzystanie przez wszystkich z praw człowieka, a także pełne poszanowanie praw obywatelskich i politycznych obywateli obu regionów;

B.   mając na uwadze, że do zasadniczych elementów umowy należy zagwarantowanie wszystkim obywatelom pełnego korzystania z podstawowych praw, zwłaszcza w przypadku osób znajdujących się w mniej korzystnej sytuacji społecznej, takich jak przedstawiciele ludności tubylczej, oraz sprzyjanie ich udziałowi w życiu społecznym i politycznym,

C.   mając na uwadze, że wytyczne dotyczące negocjacji przyszłego układu o stowarzyszeniu gospodarczym, porozumieniu politycznym i współpracy powinny uwzględnić wyrażone przez strony w ust. 31 deklaracji wiedeńskiej życzenie zawarcia wszechstronnego układu o stowarzyszeniu, który potwierdziłby przekonanie, że stosunki z Ameryką Środkową zakładają partnerstwo polityczne i gospodarcze z tym regionem i jego poszczególnymi państwami, które uwzględniałoby asymetrię i nierówności istniejące między oboma obszarami oraz między poszczególnymi krajami Ameryki Środkowej, i które w związku z tym zawierałoby również główne postanowienia w zakresie współpracy na rzecz rozwoju i spójności społecznej i miałoby na celu wolny handel,

D.   mając na uwadze, że utworzenie Europejsko-Latynoamerykańskiego Zgromadzenia Parlamentarnego (EuroLat) było decydującym krokiem w stronę wzmocnienia legitymacji demokratycznej i politycznego wymiaru stosunków między UE a Ameryką Łacińską, w szczególności między UE a krajami Ameryki Środkowej, i że zgromadzenie to będzie stałym forum dialogu politycznego między oboma regionami,

E.   mając na uwadze, że wytyczne dotyczące negocjacji przyszłego układu powinny uwzględniać okoliczności gospodarcze, polityczne i społeczne występujące w większości krajów Ameryki Środkowej, różnic w poziomie rozwoju obu regionów i specyfikę stosunków gospodarczych w Ameryce Środkowej: koncentracja handlu regionalnego w nielicznych krajach, wysokie uzależnienie od wywozu produktów tradycyjnych, ograniczony poziom zagranicznych inwestycji bezpośrednich UE w tym regionie itd.,

1.   występuje do Rady z następującymi zaleceniami:

   a) wyraźnego zawarcia w mandacie negocjacyjnym podstawy prawnej dla negocjacji nowego układu o stowarzyszeniu, którą powinien być artykuł 310 Traktatu WE w powiązaniu z art. 300 ust. 2 akapit pierwszy zdanie pierwsze oraz z art. 300 ust. 3 akapit drugi;
   b) wskazania w upoważnieniu do negocjacji, że jednym z celów układu o stowarzyszeniu między UE a Ameryką Środkową jest docelowo utworzenie zaawansowanej strefy wolnego handlu, dialog polityczny i współpraca, a ponadto wspieranie trwałego rozwoju społecznego, spójności społecznej, utrwalania demokracji i państwa prawa oraz pełnego poszanowania praw człowieka, praw obywatelskich, politycznych, gospodarczych, społecznych, nie zapominając o kulturowym i środowiskowym wymiarze tychże praw;
   c) uwzględnienia w wytycznych negocjacyjnych mechanizmów koniecznych do zapewnienia pełnej zgodności postanowień przyszłego układu z mandatem określonym w Traktacie UE, zgodnie z którym wkład w trwały rozwój społeczny, zdefiniowany w Programie ONZ na rzecz Rozwoju z 1996 r., promowanie współpracy międzynarodowej, rozwoju i umacniania demokracji oraz poszanowanie praw człowieka stanowią podstawowe cele Unii;
   d) określenia w wytycznych negocjacyjnych, uwzględniając społeczno-gospodarcze, ekologiczne i demokratyczne niedomagania rozwoju w Ameryce Środkowej, podstawowych tematów, wokół których koncentrować się będzie program prac i dialog polityczny i które obejmą aktualizację celów oraz sposób postępowania w kwestiach takich, jak demokratyczne sprawowanie władzy, walka z terroryzmem, utrzymywanie pokoju i bezpieczeństwa oraz zarządzanie konfliktami; włączenia nowych tematów, jak walka z ubóstwem, odpowiednie środki wspierania spójności społecznej, migracje i programy wymiany, zwalczanie przestępczości, a szczególnie przemocy o implikacjach międzynarodowych (handel narkotykami i bronią ręczną, handel ludźmi, działalność zorganizowanych grup przestępczych, takich jak maras) itd..; oraz rozważenia konkretnych działań mających służyć przyjmowaniu wspólnego stanowiska na forum międzynarodowym oraz w Organizacji Narodów Zjednoczonych, aby możliwe było osiągnięcie rzeczywistego porozumienia politycznego między oboma regionami na płaszczyźnie międzynarodowej;
   e) ustalenia, że członkowie wspólnej komisji parlamentarnej Unii Europejskiej i krajów Ameryki Środkowej, która powstanie na mocy nowego układu o stowarzyszeniu, zostaną wyznaczeni spośród posłów do Parlamentu Europejskiego, do Parlamentu Środkowoamerykańskiego, do parlamentów krajowych, które nie przyłączyły się jeszcze do żadnej izby o charakterze regionalnym, oraz do Euro-Latynoamerykańskiego Zgromadzenia Parlamentarnego, co będzie konkretnym wyrazem wsparcia dla procesu integracji regionalnej w Ameryce Środkowej oraz dla strategicznego stowarzyszenia międzyregionalnego między UE a Ameryką Łacińską,
   f) zawarcia w wytycznych negocjacyjnych specjalnego odwołania do odpowiedniego udziału społeczeństwa obywatelskiego w nowym dialogu politycznym, poprzez propozycję organizowania okresowych konferencji z udziałem przedstawicieli społeczeństwa obywatelskiego zarówno UE, jak i Ameryki Środkowej, przyznanie tym przedstawicielom statusu obserwatorów na posiedzeniach międzyministerialnych oraz poprzez ułatwianie aktywnego uczestnictwa w odpowiednich sektorowych forach, komisjach i podkomisjach na wszystkich etapach dyskusji, negocjacji i monitorowania procesu;
   g) przywiązywania kluczowego znaczenia do wsparcia dla walki z bezkarnością i z korupcją oraz przewidzenia działań i programów na rzecz wzmocnienia instytucji demokratycznych w Ameryce Środkowej;
   h) przewidzenia w wytycznych negocjacyjnych wzmocnienia poparcia Unii Europejskiej dla integracji środkowoamerykańskiej, jak również reformy i wzmocnienia ram normatywnych i instytucji – w tym Sekretariatu Generalnego, Parlamentu Środkowoamerykańskiego i Środkowoamerykańskiego Trybunału Sprawiedliwości – w celu zwiększenia ich skuteczności, reprezentatywności i legitymizacji, szczególnie w odniesieniu do unii celnej, swobodnego przepływu osób, wspólnej polityki, harmonizacji prawodawstwa i stworzenia mechanizmu samofinansowania;
   i) włączenia wsparcia dla integracji regionalnej – w szczególności integracji infrastruktury sprzętowej, transportowej, komunikacyjnej i energetycznej – do celów objętych przyszłym mandatem działań Europejskiego Banku Inwestycyjnego w Ameryce Łacińskiej, aby działania tej instytucji efektywnie uzupełniały nowy układ;
   j) współpracy z krajami Ameryki Środkowej, wpierając ich wysiłki w walce z produkcją i nielegalnym handlem narkotykami; do działań tych powinno należeć tworzenie programów pomocowych dla rolników w celu wprowadzenia upraw alternatywnych, w przypadku których UE może się skutecznie przyczynić do zapewnienia ich wprowadzenia na rynek;
   k) czuwania nad tym, by klauzula demokratyczna została włączona do wytycznych dotyczących przedmiotowej umowy stowarzyszeniowej i była stosowana, oraz do stworzenia mechanizmów, które w oparciu o klauzule o charakterze socjalnym czy środowiskowym zapewniłyby ciągłość systemu zachęt przewidzianych w systemie ogólnych preferencji (GSP)(3), w tym w GSP Plus w obszarze zatrudnienia i ochrony środowiska; poczynienia wyraźnego odwołania do konkretnych mechanizmów zapewniających operatywność układu i przewidujących w szczególności składanie Parlamentowi Europejskiemu corocznego sprawozdania w sprawie monitorowania realizacji układu przez Komisję,
   l) wzięcia pod uwagę faktu, że GSP, w tym GSP Plus, jest autonomicznym systemem Unii Europejskiej, którego beneficjentami są państwa Ameryki Środkowej w stopniu uzależnionym od ich poziomu rozwoju;
   m) uwzględnienia w postanowieniach nowego układu odnoszących się do współpracy na rzecz rozwoju specyfiki regionu środkowoamerykańskiego i realizacji milenijnych celów rozwoju (MCR) w regionie, a także oparcia się na założeniu, iż wykształcenie kapitału ludzkiego oraz wymiana kulturalna i edukacyjna mają podstawowe znaczenie dla zwalczania ubóstwa w tym regionie, oraz przywiązania szczególnej wagi do edukacji, badań naukowych, nauki i techniki, a także do kultury, a ponadto wspieranie intensyfikacji wymiany w tych dziedzinach;
   n) wskazania, że układ o stowarzyszeniu między UE a Ameryką Środkową powinien opierać się z jednej strony na realizacji milenijnych celów rozwoju, a z drugiej na zwalczaniu ubóstwa i ograniczaniu nierówności, a zatem na ustalonych przez UE priorytetach w zakresie współpracy;
   o) zagwarantowania wykorzystywania współpracy i narzędzi gospodarczych, jakimi dysponuje Unia, również na rzecz rozwoju i ochrony środowiska naturalnego w regionie Ameryki Środkowej;
   p) zwrócenia szczególnej uwagi na przedsięwzięcia turystyczne w Ameryce Środkowej w celu zagwarantowania ich zrównoważonej realizacji, ze względu na fakt, że działalność turystyczna stymuluje wzrost gospodarczy;
   q) po wejściu w życie układu o stowarzyszeniu zachęcania także do współpracy trójstronnej i międzyregionalnej, zwłaszcza z krajami Karaibów, i do polityki współpracy na osi południe-południe;
   r) wspierania odpowiednich ram wspomagających małe i średnie przedsiębiorstwa (MŚP) oraz ich tworzenie, jako podstawowy element rozwoju gospodarczego, tworzenia miejsc pracy i dobrobytu społecznego; rozważenia wykonalnych środków zwalczania bezrobocia w sektorze małych i średnich przedsiębiorstw (w tym środków fiskalnych), a także opracowywania programów wsparcia dla tychże przedsiębiorstw w dziedzinie badań naukowych;
   s) wspierania drobnych producentów oraz ogólnie MŚP i zachęcania do inwestowania w małe przedsiębiorstwa, ponieważ otwarcie rynków europejskich zasadniczo przyniesie korzyści większym producentom, zdolnym do spełnienia europejskich norm sanitarnych i fitosanitarnych;
   t) zawarcia wszechstronnego i zrównoważonego układu o stowarzyszeniu opartego na trzech filarach: politycznym i instytucjonalnym, który umocni demokratyczny dialog i współpracę polityczną, filarze współpracy, promującym zrównoważony rozwój gospodarczy i społeczny, oraz filarze handlowym ustanawiającym docelowo zaawansowaną strefę wolnego handlu wraz z rozbudowanym harmonogramem działań pokrywającym, poza stopniową i wzajemną liberalizacją handlu towarami i usługami, również inwestycje, zamówienia publiczne, ochronę praw własności intelektualnej, współpracę w zakresie konkurencji i instrumentów ochrony handlu, ułatwienia dla handlu oraz skuteczny system rozstrzygania sporów;
   u) uwzględnienia w wytycznych dotyczących negocjacji stopniowej i wzajemnej liberalizacji wymiany handlowej w warunkach sprawiedliwości i obopólnych zysków w oparciu o komplementarność i solidarność, stopniowego dostępu do rynków europejskich dla produktów środkowoamerykańskich na warunkach konkurencji, aby zapobiec pogorszeniu przez umowę istniejących asymetrii; wprowadzenia w związku z tym specjalnego, zróżnicowanego i elastycznego traktowania w odniesieniu do ustalanych terminów, stosownie do zobowiązań w zakresie integracji regionalnej i podnoszenia konkurencyjności krajów andyjskich, przy zdecydowanym wsparciu transformacji produkcji i konkurencyjności gospodarki krajów andyjskich poprzez instrumenty współpracy na rzecz rozwoju, jak również poprzez transfer technologii, włączenie wymogów krajowych do zasad dotyczących pochodzenia oraz tworzenie programów współpracy i pomocy technicznej, przy jednoczesnym promowaniu stabilnego otoczenia prawnego gwarantującego bezpieczeństwo inwestycji i stosunków gospodarczo-handlowych między stronami;
   v) uwzględnienia faktu, że stworzenie Euro-latynoamerykańskiej Strefy Globalnego Stowarzyszenia Międzyregionalnego, jest priorytetowym celem strategicznym w zewnętrznych stosunkach UE w międzynarodowym kontekście, charakteryzującym się coraz większą współzależnością, wzrostem gospodarczym i pojawianiem się nowych potęg gospodarczych;
   w) przyłączenia się do Parlamentu w jego wniosku skierowanym do Komisji o pilne rozpoczęcie oceny oddziaływania na działalność handlową pod względem zrównoważonego rozwoju, która powinna być wstępnym krokiem poprzedzającym negocjacje w sprawie umowy handlowej oraz zwrócenie się do Komisji o informowanie Parlamentu o podejmowanych w tym zakresie inicjatywach;
   x) niewłączania w szczególności żadnych warunków, które w sposób bezpośredni lub pośredni uzależniałyby zawarcie przyszłego układu między UE a Ameryką Środkową od wcześniejszego zakończenia rundy negocjacyjnej Światowej Organizacji Handlu (WTO), nie wykluczając możliwości włączenia do tej umowy w odpowiednim czasie wyników programu prac z Dauhy, które będą zgodne z ogólnym celem stowarzyszenia UE i Ameryki Środkowej, wszystko to zaś powinno świadczyć o wyraźnym i konkretnym wsparciu dla procesu integracji regionalnej w Ameryce Środkowej;
   y) zobowiązania się do ustanowienia Euro-latynoamerykańskiej Strefy Globalnego Stowarzyszenia Międzyregionalnego z pełnym poszanowaniem nowego mechanizmu Międzynarodowej Organizacji Handlu (WTO) na rzecz przejrzystości oraz praw i obowiązków wypływających z WTO, zwłaszcza art. XXIV Układu Ogólnego w Sprawie Taryf Celnych i Handlu (GATT) oraz art. V Układu ogólnego w sprawie handlu usługami (GATS), przyczyniając się w ten sposób do wzmocnienia wielostronnego systemu handlowego;
   z) negocjowania jednolitego i niepodzielnego porozumienia handlowego, które wykracza poza obecne i przyszłe zobowiązania stron wypływające z WTO i ustanawia, po upływie okresu przejściowego zgodnie z wymogami WTO, Euro-latynoamerykańską Strefę Globalnego Stowarzyszenia Międzyregionalnego, która nie pomija żadnego sektora i uwzględnia, w możliwie najmniej restrykcyjny sposób, wymiar rozwoju oraz szczególną wrażliwość niektórych produktów;
   aa) uwzględnienia faktu, będącego bardzo ważnym krokiem na drodze do pomyślnego rozwoju negocjacji, a mianowicie potwierdzonego w trakcie wyżej wspomnianego szczytu w Wiedniu dążenia państw Ameryki Środkowej do wypełnienia swoich zobowiązań w zakresie wdrożenia, zgodnie z wcześniejszymi ustaleniami, decyzji podjętych przez szefów państw i rządów Panamy, Belize, Kostaryki, Salvadoru, Gwatemali, Hondurasu, Nikaragui i Republiki Dominikańskiej w dniu 9 marca 2006 r. w Panamie w celu osiągnięcia rzeczywistej unii celnej, jak i wysiłków na rzecz ratyfikacji traktatu w sprawie inwestycji i usług między państwami Ameryki Środkowej oraz na rzecz rozwinięcia mechanizmu jurysdykcyjnego, dzięki któremu będzie można zabezpieczyć wdrożenie regionalnej legislacji gospodarczej w całym regionie;
   ab) wnikliwego uwzględnienia faktu, że ocena integracji gospodarczej Ameryki Środkowej przeprowadzona wspólnie przez UE i Amerykę Środkową uwydatniła wiele szczegółowych wniosków o znacznej wadze, które można wyciągnąć na szczeblu operacyjnym (jeżeli chodzi o ramy instytucjonalne integracji gospodarczej, unii celnej, bariery techniczne w handlu, zasady dotyczące środków sanitarnych i fitosanitarnych, regionalną liberalizację usług i inwestycji, zamówienia publiczne, prawo do własności intelektualnej oraz system informacji geograficznej, konkurencję oraz środki ochrony handlu), celem wzmocnienia, rozwoju i sfinalizowania unii celnej oraz wspólnego rynku wewnętrznego w Ameryce Środkowej, które są nieodzowne do negocjacji i wdrożenia prawdziwej strefy wolnego handlu obejmującej obydwa regiony;
   ac) uwzględnienia, że konsolidacja i wzmocnienie wspólnego rynku w Ameryce Środkowej, przede wszystkim poprzez sfinalizowanie unii celnej oraz utworzenie wspólnego rynku, między innymi poprzez ustanowienie polityki handlu zewnętrznego oraz prawdziwej swobody przepływu towarów importowanych, spowoduje obniżenie barier dla podmiotów gospodarczych oraz będzie korzystna dla wymiany handlowej i inwestycji w obydwu tych regionach;
   ad) stworzenia znaczących nowych możliwości dostępu do rynku produktów rolniczych, który ma pierwszoplanowe znaczenie dla rozwoju państw Ameryki Środkowej niezależnie od postępów poczynionych w innych obszarach, jak dostęp do rynku dla towarów nierolnych (NAMA) oraz usług, jak i od postępu w innych kwestiach związanych z rolnictwem;
   ae) zapewnienia daleko idących i zrównoważonych rezultatów negocjacji dotyczących NAMA oraz umożliwienia nowych i prawdziwych możliwości dostępu do rynku w przekroju całego obszaru handlu, podlegających odpowiedniemu stopniowi elastyczności w zakresie harmonogramu eliminowania taryf celnych przez państwa Ameryki Środkowej, w tym umożliwienie zachowania i rozszerzenia działań związanych z rybołówstwem;
   af) rozpatrzenia z uwagą istoty i znaczenia działalności połowowej dla UE jak i Ameryki Środkowej, jako wkładu w jej rozwój gospodarczy oraz tworzenie miejsc pracy w regionie, zachowując jednocześnie zasoby rybne na trwałym poziomie dzięki odpowiedzialnym połowom;
   ag) uwzględnienia wagi zapewnienia powszechnego dostępu do podstawowych usług oraz krajowego prawa do regulacji, a zatem do ostrożnego przystąpienia do negocjacji w sprawie liberalizacji handlu usługami, zgodnie z art. V GATS w celu zagwarantowania rzeczywistego postępu w zakresie zobowiązań podjętych w dziedzinie liberalizacji, które zostały dotychczas uzgodnione i są stosowane oraz uwzględnienia potrzeby jasnych i przewidywalnych ram prawnych; odstąpienia od oferowania lub akceptowania wniosków w dziedzinie publicznej opieki zdrowotnej i oświaty;
   ah) uwzględnienia ciągle rosnącego potencjału sektora turystyki dla inwestycji i rozwoju gospodarki krajów środkowoamerykańskich, jak również wagi wspierania wymiany turystycznej pomiędzy oboma regionami;
   ai) uwzględnienia, na zasadzie ogólnego przepisu, potrzeby priorytetowego dążenia zarówno UE, jak i państw Ameryki Środkowej, do ostatecznej zgodności różnych obowiązujących, bądź będących aktualnie przedmiotem negocjacji między oba regionami umów;
   aj) uwzględnienia, że procedury rozstrzygania sporów przewidziane w analogicznych porozumieniach zawartych przez Wspólnotę z krajami innymi niż państwa członkowskie nie są skutecznie wykorzystywane; wezwania w związku z tym Komisji do przedłożenia nowych propozycji celem opracowania skutecznego instrumentu rozstrzygania sporów w poszczególnych sektorach objętych porozumieniem w sprawie wolnego handlu;
   ak) zapewnienia, iż Komisja będzie w sposób wyczerpujący, i jeśli to konieczne, w sposób poufny, informować Parlament zarówno o przewidywanych, jak i o ostatecznie przyjętych wytycznych negocjacyjnych;

2.   zobowiązuje swojego Przewodniczącego do przekazania niniejszego zalecenia Radzie oraz przedstawienia go do wglądu Komisji, jak również rządom i parlamentom państw członkowskich oraz rządom i parlamentom państw Ameryki Środkowej.

(1) Dz.U. C 140 E z 13.6.2002, str. 569.
(2) Dz.U. C 296 E z 6.12.2006, str. 123.
(3) Rozporządzenie Rady (WE) nr 980/2005 z dnia 27 czerwca 2005 r. wprowadzające plan ogólnych preferencji taryfowych (Dz.U. L 169 z 30.6.2005, str. 1).

Informacja prawna - Polityka ochrony prywatności