Parlament Europejski,

–   uwzględniając art. 179 Traktatu WE,

–   uwzględniając wspólne oświadczenie Rady i przedstawicieli rządów państw członkowskich zebranych w ramach Rady, Parlamentu Europejskiego i Komisji w sprawie polityki rozwojowej Unii Europejskiej: Konsensus Europejski(1) z dnia 20 grudnia 2005 r., w którym za najważniejszą wspólną zasadę współpracy na rzecz rozwoju uznano odpowiedzialność i partnerstwo, zawarto zobowiązanie do wspierania decentralizacji i dobrych rządów oraz zachęcono do "zwiększonego zaangażowania władz lokalnych",

–   uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 1905/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2006 r. ustanawiające instrument finansowania współpracy na rzecz rozwoju(2),

–   uwzględniając Umowę o partnerstwie między członkami grupy państw Afryki, Karaibów i Pacyfiku z jednej strony a Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi z drugiej strony, podpisaną w Kotonu dnia 23 czerwca 2000 r.(3), zmienioną w drodze Umowy zmieniającej Umowę o partnerstwie ("Umowę z Kotonu")(4), podpisanej w Luksemburgu w dniu 25 czerwca 2005 r., a w szczególności jej art. 4, art. 28, art. 30 ust. 2, art. 43 ust. 4 oraz art. 58 ust. 2,

–   uwzględniając Kartę Kongresu Władz Lokalnych i Regionalnych Europy (CPLRE) przyjętą przez Komitet Ministrów Rady Europy w dniu 14 stycznia 1994 r., podczas 506. posiedzenia Delegatów Ministrów,

–   uwzględniając komunikat Komisji do Rady, Parlamentu Europejskiego, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego oraz Komitetu Regionów, z dnia 25 stycznia 2006 r. zatytułowany "Program tematyczny: Podmioty niepaństwowe i władze lokalne w procesie rozwoju", który potwierdza, że władze lokalne są pełnoprawnymi podmiotami rozwoju i proponuje zaangażowanie ich "w proces rozwoju, w tym także poprzez dialog i wsparcie finansowe" (COM(2006)0019),

–   uwzględniając komunikat Komisji do Rady, Parlamentu Europejskiego i Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego, z dnia 12 października 2005 r., zatytułowany "Strategia UE na rzecz Afryki: Europejsko-afrykański pakt na rzecz przyspieszenia rozwoju Afryki" (strategia przyjęta przez Radę Europejską w dniach 15-16 grudnia 2005 r.), w którym Komisja zobowiązuje się do wspierania decentralizacji oraz wzmocnienia uprawnień samorządów lokalnych, podkreślając strategiczne znaczenie partnerstw bliźniaczych pomiędzy miastami i władzami miejskimi Europy i Afryki, w celu wsparcia realizacji Milenijnych Celów Rozwoju (MCR) oraz poparcia wstępnych warunków ich realizacji (COM(2005)0489),

–   uwzględniając komunikat Komisji dla Rady, Parlamentu Europejskiego i Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego, z dnia 20 października 2003 r., w sprawie zarządzania i rozwoju, który czyni z dobrego zarządzania jedną z głównych osi współpracy europejskiej (COM(2003)0615),

–   uwzględniając wytyczne Komisji dla jej DG DEV (Dyrekcja Generalna ds. Rozwoju) oraz jej delegatur w państwach AKP-ALA-MED i PECO (państwa Afryki, Karaibów i Pacyfiku - państwa Ameryki Łacińskiej i Azji - państwa Basenu Morza Śródziemnego oraz Europy Środkowej i Wschodniej) z dnia 23 grudnia 1999 r. (DEV/1424/2000), w których zalecono "zwiększenie udziału podmiotów zdecentralizowanych w określaniu polityk i programowaniu" oraz zaproponowano poradnictwo operacyjne dla przedstawicielstw we wszystkich państwach rozwijających się,

–   uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1659/98 z dnia 17 lipca 1998 r. w sprawie współpracy zdecentralizowanej(5),

–   uwzględniając linię budżetową B7-6002 "współpraca zdecentralizowana", przeznaczoną na wspieranie tego podejścia we wszystkich państwach rozwijających się,

–   uwzględniając opinię Komitetu Regionów z dnia 16 listopada 2005 r.: "Miejsce współpracy zdecentralizowanej w reformie polityki rozwojowej Unii Europejskiej" (CdR 224/2005),

–   uwzględniając końcową deklarację szefów państw i rządów w sprawie MCR przyjętą podczas 60. Zgromadzenia Ogólnego Organizacji Narodów Zjednoczonych we wrześniu 2005 r., w której podkreślono "istotną rolę władz lokalnych w realizacji MCR",

–   uwzględniając sprawozdanie A/59/354 Sekretarza Generalnego Organizacji Narodów Zjednoczonych przedstawione na 59 Sesji Zgromadzenia Ogólnego ONZ w dniu 13 września 2004 r., w którym uznano rolę samorządów lokalnych i światowych sieci samorządowych, w szczególności Światowej Organizacji Miast i Władz Lokalnych (UCLG), uznając jej organy i sieci za jednego z głównych partnerów Organizacji Narodów Zjednoczonych w zakresie rozwoju i kwestii humanitarnych na szczeblu lokalnym,

–   uwzględniając końcową deklarację ministrów i przedstawicieli rządów przyjętą podczas 4. Światowego Forum Wody (Meksyk, 16-22 marca 2006 r.), w której zawarto stwierdzenie, że skuteczna współpraca z samorządami lokalnymi stanowi kluczowy czynnik pozwalającym na rozwiązanie problemów związanych z wodą oraz osiągnięcie MCR,

–   uwzględniając deklarację ze Światowego szczytu w sprawie trwałego rozwoju (Johannesburg, 26 sierpnia - 4 września 2002 r.), w której uznano wzmocnienie roli i uprawnień samorządów lokalnych za konieczne w celu zapewnienia trwałego rozwoju,

–   uwzględniając końcową deklarację Drugiej Konferencji ONZ w sprawie Osiedli Ludzkich (Habitat II) (Istambuł, 3-15 czerwca 1996 r.), w której uznano, że samorządy lokalne są najbliższym partnerem państw w zakresie realizacji Agendy Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. Osiedli Ludzkich,

–   uwzględniając deklarację z Rio w sprawie środowiska i rozwoju, przyjętą na Drugim Światowym Szczycie Ziemi (Rio de Janeiro, 3-14 czerwca 1992 r.), w której podkreślono decydującą rolę samorządów lokalnych w realizacji Agendy 21 przyjętej przez państwa sygnatariuszy tej deklaracji,

–   uwzględniając deklarację Kongresu Założycielskiego UCLG (Paryż, 2-5 maja 2004 r.), w której trzy tysiące burmistrzów i przedstawicieli samorządowych pochodzących z wyboru z całego świata zobowiązało się do realizacji MCR na szczeblu lokalnym oraz do pracy w celu wzmocnienia autonomii i demokracji lokalnej oraz współpracy pomiędzy miastami na rzecz rozwoju,

–   uwzględniając końcową deklarację zgromadzeń ogólnych Rady Gmin i Regionów Europy, które zebrały się w Innsbrucku w dniach 10-12 maja 2006 r., oraz rozdział "Od szczebla lokalnego do globalnego" tej deklaracji, który podkreśla rolę Europy oraz samorządów w świecie,

–   uwzględniając art. 45 Regulaminu,

–   uwzględniając sprawozdanie Komisji Rozwoju (A6-0039/2007),

Doświadczenie samorządów we współpracy na rzecz rozwoju i korzyści z ich udziału

A.   mając na uwadze, że realizacja MCR jest jednym z priorytetów UE oraz że główna rola samorządów w realizacji tych celów została uznana przez Organizację Narodów Zjednoczonych, a zwłaszcza jej Sekretarza Generalnego, który podczas Szczytu Milenijnego w 2005 r. oświadczył: "W jaki sposób możemy mieć nadzieję na realizację MCR, bez osiągania postępu w dziedzinach takich jak edukacja, walka z głodem, zdrowie, dostęp do wody, warunki sanitarne oraz równość płci? Władze miejskie i lokalne mają zasadniczą rolę do odegrania we wszystkich tych dziedzinach [...]. Wprawdzie nasze cele są światowe, jednak najskuteczniej można realizować je na szczeblu lokalnym",

B.   mając na uwadze, że przy obecnym tempie realizacja MCR których osiągnięcie przewidziano na 2015 r., zajęłaby 110 lat oraz że doświadczenie samorządów w wielu dziedzinach związanych z rozwojem, takich jak zarządzanie zasobami wody, walka z AIDS, polityka dotycząca płci, gospodarka odpadami, spójność społeczna i lokalny rozwój gospodarczy, powinno być uznane przez UE za konieczny wkład w realizację MCR,

C.   mając na uwadze, że każde dziecko w chwili narodzin ma prawo do rejestracji w urzędzie stanu cywilnego, i zważywszy na zasadniczą rolę, jaką odgrywają w tym względzie samorządy, oraz na bezpośredni związek między wspomnianą praktyką a stosowaniem odpowiednich standardów w dziedzinie praw człowieka chroniących dzieci przez wykorzystywaniem do pracy,

D.   mając na uwadze, że dobre zarządzanie jest jednym z priorytetowych celów UE; mając na uwadze, że demokracja lokalna i decentralizacja należą do najistotniejszych elementów demokratycznych rządów, zgodnie ze wspomnianym wyżej Konsensusem europejskim w sprawie rozwoju,

E.   mając na uwadze, że za 20 lat 60% ludności świata będzie zamieszkiwać miasta oraz że mają one w konsekwencji do odegrania wielką rolę w poprawie warunków życia społeczności najuboższych,

F.   mając na uwadze, że samorządy lokalne w świecie zdobywają doświadczenie poprzez:

G.   mając na uwadze, że samorządy mają konieczną legitymację polityczną, wiedzę i doświadczenie w zarządzaniu sprawami lokalnymi oraz możliwość mobilizowania wokół siebie innych podmiotów lokalnych,

H.   mając na uwadze, że pomimo znaczenia udziału samorządów lokalnych w procesie współpracy, uznanego w Umowie z Kotonu oraz w Konsensusie europejskim w sprawie rozwoju, nie wprowadzono jeszcze żadnego stałego mechanizmu w celu zapewnienia udziału tych podmiotów w dialogu z Komisją w Europie i w krajach rozwijających się; mając jednak na uwadze, że mechanizm taki istnieje dla podmiotów niepaństwowych,

W Europie

I.   mając na uwadze, że samorządy lokalne są już obecnie podmiotami kompetentnymi, posiadającymi długotrwałe doświadczenie w zakresie wspierania rozwoju: dysponują szeroka wiedzą we wszystkich dziedzinach rozwoju miejskiego i obszarów wiejskich od ponad trzydziestu lat oraz stale poszerzają i różnicują swoją działalność, tworząc w ten sposób sieć solidarności obejmującą cały świat; mając na uwadze, że wiele z tych działań jest obecnie wspieranych i finansowanych przez poszczególne państwa,

J.   mając na uwadze, że krajowe i regionalne stowarzyszenia europejskich samorzadów lokalnych odgrywają coraz większą rolę w zakresie informowania, wzmacniania potencjału oraz dialogu i mogą stać się w ten sposób "uprzywilejowanymi kanałami" UE i innych partnerów w rozwoju, zapewniającymi udział reprezentowanych przez nie samorządów w dialogu z Komisją w Europie,

K.   mając na uwadze, że europejskie samorządy i ich stowarzyszenia odgrywają decydującą rolę w informowaniu, mobilizowaniu i uwrażliwianiu opinii publicznej UE na szczeblu lokalnym, docierając bezpośrednio do obywateli; mając na uwadze, że przyczynia się to do promowania wartości, jakimi są solidarność i pomoc rozwojowa, co zostało wykazane w "Kampanii miast na rzecz tysiąclecia", uruchomionej w lipcu 2005 r. przez UCLG przy wsparciu Organizacji Narodów Zjednoczonych; mając na uwadze, że w tym kontekście europejska sekcja UCLG, Rada Gmin i Regionów Europy, mobilizuje od kwietnia 2006 r. miasta europejskie do wspierania realizacji MCR,

L.   mając na uwadze, że lokalne plany i programy uwrażliwienia na rozwój sporządzane w coraz większej liczbie samorządów miast i regionów nie ograniczają się do jednorazowych działań, ale przeciwnie – określają całościowy program kształcenia i informacji dla społeczności na szczeblu lokalnym,

M.   mając na uwadze, że samorządy lokalne odgrywają kluczową rolę w rozwoju, dynamizując i koordynując działania podmiotów gospodarczych i społecznych obecnych na szczeblu lokalnym,

N.   mając na uwadze, że więzy partnerstwa bliźniaczego istniejące pomiędzy miastami europejskimi i miastami Południa obecnie nie są wspierane finansowo przez UE, pomimo rosnącej liczby inicjatyw w zakresie współpracy podejmowanych przez miasta europejskie wobec ich partnerów w państwach Południa,

O.   mając na uwadze znaczącą rolę we współpracy rozwojowej odgrywaną przez osoby pochodzące z imigracji w Europie, korzyści płynące z ich potencjalnego wkładu, ich kompetencjami i ich bliskich związków z państwami pochodzenia; mając na uwadze w tym kontekście, że zdecentralizowana współpraca stanowi kluczową i stosowną dziedzinę interwencji dla organizacji solidarności międzynarodowej wywodzących się z imigracji, zarówno w stosunku do działań prowadzonych w państwach pochodzenia tych osób, jak i w dotyczących rozwoju projektach edukacyjnych i projektach uwrażliwiania opinii publicznej w państwach przyjmujących,

W państwach rozwijających się

P.   mając na uwadze, że "zdecentralizowana współpraca", zdefiniowana przez UE od czasu Czwartej Konwencji z Lomé (Lomé IV), podpisanej w dniu 15 grudnia 1989 r., odzwierciedla wolę, aby o pomocy dla państw rozwijających się decydowano nie tylko wspólnie z danymi państwami trzecimi, lecz aby w wybory polityczne oraz we wprowadzanie w życie pomocy angażowano także samorządy lokalne, w celu osiągnięcia większej skuteczności i rzetelności tej pomocy; mając na uwadze, że należy trwale przekształcić zasady współpracy europejskiej, za punkt wyjścia przyjmując oczekiwania społeczne, aby projekty w większym stopniu zaspokajały rzeczywiste potrzeby,

Q.   mając na uwadze, że udział w polityce rozwoju i przyjmowanie tej polityki, należącej do priorytetowych zasad UE, oznaczają zaangażowanie samorządów loklanych, ponieważ ich obecność na całym terytorium kraju umożliwia im zapewnienie polityki bliskości oraz regularne przekazywanie oczekiwań danych społeczności, w szczególności w regionach najbardziej zacofanych,

R.   mając na uwadze, że samorządy lokalne we wszystkich państwach rozwijających się mają doświadczenie dotyczące potrzeb lokalnych, w sektorach tak różnych, jak odprowadzanie ścieków, edukacja, zdrowie, mieszkalnictwo, wspieranie kobiet w instytucjach podejmujących decyzje na szczeblu lokalnym, systemy informowania na temat narkotyków, zarządzanie turystyką, zachowanie historycznego dziedzictwa miejskiego, rozwój lokalnych usług zdrowotnych, zarządzanie zasobami wody i transport publiczny,

S.   mając na uwadze, że decentralizacja i reformy państwowe trwające w większości regionów świata sprawiają, że samorządy lokalne stanowią sferę rządowa jednocześnie odrębną i przedstawicielską, z nowymi obowiązkami w bardzo zróżnicowanych sektorach działalności politycznej, istotnych dla walki z ubóstwem oraz dla osiągnięcia MCR, jak np. podstawowa opieka zdrowotna, woda, odprowadzanie ścieków, dostęp do edukacji, ochrona środowiska naturalnego, lokalny rozwój gospodarczy, zapobieganie HIV/AIDS, równość płci,

T.   mając na uwadze, że zaangażowanie samorządów lokalnych może przyczynić się do wzmocnienia demokracji lokalnej oraz demokratyzacji zarządzania pomocą na szczeblu lokalnym, uwadze uwagi na rolę, jaką krajowe stowarzyszenia samorządów mogą odegrać w tej dziedzinie w państwach Południa,

U.   mając na uwadze, że tam, gdzie władze lokalne pochodzą z wyborów, ich strategiczne miejsce – między rządem krajowym a społeczeństwem obywatelskim – czyni z nich idealnego pośrednika działającego na rzecz porozumienia pomiędzy poszczególnymi partnerami w procesie rozwojowym, niezbędnego dla zapewnienia skutecznej i skoordynowanej pomocy,

V.   mając na uwadze, że samorządy lokalne – które, posiadając dokładniejszą znajomość lokalnych warunków niż rządy centralne lub międzynarodowe instytucje przekazujące fundusze, wnoszą szczególną wartość dodaną – są lepiej przygotowane do oceny lokalnego wpływu krajowych i międzynarodowych strategii na rzecz rozwoju, a tym samym są zdolne do udzielania pomocy lepiej dostosowanej do specyficznych cech terytoriów, którymi administrują,

W.   mając na uwadze, że dzięki stosownym środkom samorządy lokalne mogłyby stanowić trwałe ramy umożliwiające nowym podmiotom wypowiedzenie się, zorganizowanie oraz dostosowanie do wymogów partnerstwa europejskiego,

X.   mając na uwadze, że konkretna znajomość danego terenu, którym administruje samorząd lokalny, czyni z niego podstawową siłę w walce z ubóstwem i nierównością,

Y.   mając na uwadze, że np. w regionie Ameryki Łacińskiej bardzo szybki rozwój urbanizacji sprawia, że polityka miejska staje się pierwszoplanową kwestią w dziedzinie rozwojem, oraz czyni z miast i konurbacji głównych partnerów rządów w sprawach związanych z najważniejszymi problemami społecznymi (migracja, młodzież, ubóstwo, zatrudnienie),

Z.   mając także na uwadze, że istnieje konieczność wspierania dialogu pomiędzy samorządami lokalnymi i podmiotami niepaństwowymi w zakresie opracowywania i wprowadzania w życie działań finansowanych przez Wspólnotę w odniesieniu do rozwoju lokalnego,

AA.  mając na uwadze, że udział samorządów lokalnych państw rozwijających się wiąże się z koniecznością przeprowadzenia procesu przejęcia odpowiedzialności za strategie współpracy na rzecz rozwoju, który wymaga między innymi wzmocnienia dostępu tych władz do informacji, środków organizacyjnych oraz mechanizmów przedstawicielstwa, możliwości prowadzenia dialogu oraz przedstawiania propozycji dotyczących polityki współpracy, udziału w krajowych, regionalnych i międzynarodowych instytucjach prowadzących dialog i konsultacje,

AB.  mając na uwadze rolę, jaką UCLG mają do odegrania w ustrukturyzowaniu i przedstawianiu potrzeb samorządów lokalnych państw rozwijających się,

AC.  mając na uwadze, że mimo iż samorządy lokalne posiadają doświadczenie w zakresie rozwoju, ich rola w rozwoju jest dotychczas niedoceniona i niedostatecznie wykorzystywana,

Przekazanie samorządom lokalnym środków, aby mogły odgrywać rolę w realizacji Milenijnych Celów Rozwoju

1.   przypomina, że Komisja od dawna dąży do przyznania samorządom lokalnym roli pełnoprawnego partnera w zakresie pomocy na rzecz rozwoju, przy czym ostatnie zobowiązania to: w odniesieniu do AKP – Umowa z Kotonu; w odniesieniu do państw rozwijających się – moralne zasady leżące u podstaw Konsensusu europejskiego w sprawie rozwoju;

2.   uznaje, że zaangażowanie samorządów lokalnych w politykę rozwoju jest niezbędne dla osiągnięcia MCR oraz dla zapewnienia dobrego zarządzania; uważa w rezultacie, że ich odpowiedzialność za politykę rozwoju jest znaczącym krokiem w stronę większej przejrzystości i demokracji w zakresie pomocy na rzecz rozwoju oraz umożliwia opracowanie skuteczniejszych i bardziej rzetelnych projektów i programów na podstawie rzeczywistych potrzeb beneficjentów;

3.   podkreśla znaczenie partnerstwa Północ-Południe i Południe-Południe pomiędzy samorządami lokalnymi i ich stowarzyszeniami przedstawicielskimi w przyczynianiu się do wzmocnienia dobrego zarządzania i realizacji MCR;

4.   zwraca się do Komisji o wsparcie i wzmocnienie bezpośredniej współpracy, jaką prowadzą europejskie samorządy lokalne z ich partnerami międzynarodowymi; zwraca się zwłaszcza o zapewnienie ciągłości, także finansowej, sieci solidarności utworzonych przez programy takie jak URB-AL, Asia URBS i inne, które zakończa się najpóźniej w 2007 r., i które są zobowiązaniami podjętymi wobec społeczeństwa;

5.   podkreśla, że zasady odpowiedzialności, uczestnictwa i dobrego zarządzania prowadzą do przyjęcia podejścia wielopodmiotowego lub obejmującego różnych partnerów w rozwoju, takich jak państwa trzecie, samorządy lokalne lub podmioty niepaństwowe, działających w sposób komplementarny i spójny;

6.   podkreśla, że władze lokalne powinny mobilizować wokół siebie pozostałe podmioty lokalne (uniwersytety, podmioty społeczne, organizacje pozarządowe, przedsiębiorstwa itp.) oraz stymulować udział obywateli w życiu publicznym;

7.   wzywa lokalne podmioty do podjęcia z międzynarodowymi organizacjami wspólnych działań monitorowania przemysłu i rolnictwa mających na celu zapobieganie pracy dzieci oraz współpracę w zakresie budowy oraz utrzymywania odpowiednich placówek szkolnych z wykwalifikowanym personelem nauczycielskim, darmowym transportem i posiłkami, aby umożliwić dzieciom uczęszczanie do szkoły;

8.   mając jednakże na uwadze, że istotne jest wyraźne oddzielenie specyfiki samorządów lokalnych w stosunku do "podmiotów niepaństwowych": zakres uprawnień, legitymacja i kontrola demokratyczna, doświadczenie w zakresie zarządzania sprawami lokalnymi, zaangażowanie we wprowadzanie w życie polityki publicznej;

9.   z zadowoleniem przyjmuje uznanie polityczne oraz specjalne fundusze przyznane samorządom lokalnym w ramach wymienionego wyżej instrumentu współpracy na rzecz rozwoju (ICD): a) są one w większym stopniu zaangażowanie w określanie strategii współpracy państw rozwijających się, w opracowywanie programów geograficznych i tematycznych, we wprowadzanie ich w życie i w ocenę; b) do 15% programu tematycznego "podmioty niepaństwowe i władze lokalne" może być bezpośrednio przyznane samorządom lokalnym; c) europejskie samorządy lokalne zostaną włączone w ustrukturyzowany dialog polityczny z instytucjami wspólnotowymi i innymi podmiotami rozwoju na Północy;

10.   zwraca się do Komisji o odwoływanie się w przyszłych instrumentach finansowania współpracy na rzecz rozwoju oraz przyszłych tekstach legislacyjnych do roli samorządów lokalnych i ich stowarzyszeń przedstawicielskich jako "partnerów politycznych" oraz zagwarantowanie im udziału we wszystkich etapach procesu współpracy, a także bezpośredniego dostępu do wspólnotowych środków finansowania;

11.   zwraca się do Komisji o sprecyzowanie w dokumentach w sprawie strategii krajowej zasad i mechanizmów, w celu włączenia w większym stopniu władz lokalnych, ich organizacji przedstawicielskich oraz partnerów ze społeczeństwa obywatelskiego do wszelkich etapów procesu współpracy (dialogi i opracowywanie dokumentów strategicznych, programowanie, wprowadzanie w życie, ocena) oraz o informowanie o tym delegacji Unii w celu zapewnienia ich wykonania;

12.   wzywa Komisję i Radę do uznania stowarzyszeń samorządów lokalnych Południa za skutecznych pośredników pomiędzy samorządami lokalnymi z jednej strony oraz rządami państw członkowskich UE z drugiej strony, w celu określenia strategii oraz wprowadzenia w życie polityki rozwoju;

13.   wyraża ubolewanie, że dotychczas w państwach rozwijających się samorządy lokalne były zaangażowane tylko we wprowadzanie w życie projektów, a nie w opracowywanie polityki rozwoju, także w państwach AKP pomimo przeglądu Umowy z Kotonu, która umieszcza dialog polityczny z samorządami lokalnymi w centrum partnerstwa; zobowiązuje się w związku z tym do przeprowadzenia szczegółowej kontroli politycznej z wyłonionymi w wyborach stowarzyszeniami, wprowadzenia w życie ICD, zarówno w ramach UE, jak i w państwach rozwijających się, zwłaszcza poprzez analizę dokumentów strategicznych dla poszczególnych państw, oraz do informowania samorządów lokalnych o nowych możliwościach, które są im oferowane oraz, w przypadku trudności doświadczanych na miejscu przez władze lokalne, przekazania informacji Komisji;

14.   podkreśla w tym względzie, że w wyżej wspomnianych wytycznych z dnia 23 grudnia 1999 r. Komisja zaproponowała delegacjom wszystkich państw rozwijających się poradnictwo operacyjne, które wyraźnie wyjaśniło, jak zaangażować samorządy lokalne i podmioty niepaństwowe na każdym etapie procesu współpracy; w wytycznych tych Komisja zalecała "zwiększony udział podmiotów zdecentralizowanych w opracowywaniu strategii politycznych i programowaniu" i pozostają one użytecznym poradnikiem wprowadzania w życie nowych instrumentów na rzecz rozwoju;

15.   z zadowoleniem przyjmuje fakt, że w wyżej wymienionym komunikancie z dnia 25 stycznia 2006 r. Komisja potwierdza, iż samorządy lokalne są pełnoprawnymi podmiotami rozwoju i planuje "zaangażowanie podmiotów niepaństwowych oraz władz lokalnych w proces rozwoju, w tym także poprzez dialog i wsparcie finansowe"; podkreśla, że zgodnie z nowymi przepisami ICD oznacza to włączenie ich w opracowywanie strategii krajowych i programów geograficznych, ponieważ to w nich są zdefiniowane polityczne kierunki współpracy wspólnotowej; wyraża w związku z tym ubolewanie, że w tym samym komunikacie Komisja ogranicza możliwość udziału władz lokalnych i uważa ją za drugorzędną, zgodnie z zasadą subsydiarności, w stosunku do programów geograficznych; uważa zatem, że współpraca między samorządami lokalnymi i władzą centralną przyczyni się do skuteczniejszej pomocy na rzecz rozwoju i pozwoli na skuteczniejsze wykorzystanie przyznawanych funduszy, jak również na dotarcie z pomocą do najbardziej potrzebujących;

16.   podkreśla konieczność wprowadzenia dialogu i stałych konsultacji pomiędzy UE i samorządami lokalnymi oraz ich stowarzyszeniami przedstawicielskimi na wszystkich szczeblach – krajowym, regionalnym, światowym – zwłaszcza włączając je w charakterze obserwatorów do instytucji zajmujących się dialogiem pomiędzy UE i państwami partnerskimi, takimi jak Parytetowe Zgromadzenie Parlamentarne oraz Rada Ministrów AKP-UE, na tych samych zasadach co przedstawicieli podmiotów niepaństwowych;

17.   domaga się, aby samorządy lokalne i ich stowarzyszenia przedstawicielskie mogły korzystać z bezpośredniego i stosownego finansowania: a) z jednej strony w ramach programów geograficznych ICD, biorąc pod uwagę ich rolę w zarządzaniu lokalnym i znaczenie ich udziału w realizacji MCR; b) z drugiej strony w programie tematycznym "Podmioty niepaństwowe i władze lokalne", wzmacniającym ich możliwości dialogu i udziału w procesie współpracy (organizacja i przedstawicielstwo, wprowadzanie mechanizmów konsultacji, dialogu i lobbingu) w Europie, jak i w państwach rozwijających się, wymagających wsparcia finansowego lepiej dostosowanego do ich nowych obowiązków;

18.   zwraca się w związku z tym do Komisji, aby w ramach rewizji instrumentów na rzecz rozwoju przewidzianych na lata 2008-2009:

19.  podkreśla znaczenie określonego przez ICD ustrukturyzowanego dialogu pomiędzy europejskimi samorządami lokalnymi i instytucjami wspólnotowymi, który zapewnia europejskim samorządom lokalnym ramy, w których mogą one skutecznie współpracować i prowadzić dialog z instytucjami i innymi podmiotami rozwoju.

20.   zwraca się do Komisji o ustanowienie partnerstwa z platformą organizacji przedstawicielskich władz lokalnych prowadzących aktywną współpracę, na wzór europejskiej konfederacji organizacji pozarządowych na rzecz pomocy i rozwoju Concord, aby usprawnić dialog i współpracę z instytucjami wspólnotowymi, skoordynować współpracę pomiędzy samorządami lokalnymi oraz wspierać je we wdrażaniu polityki na rzecz rozwoju, a w szczególności zwiększyć możliwości członków platformy;

21.  zwraca się do Komisji o uruchomienie światowego obserwatorium demokracji lokalnej i decentralizacji, w partnerstwie z organizacjami władz lokalnych, w celu:

22.  zwraca się do Komisji o promowanie działań o charakterze strukturalnym, zmierzających do pobudzenia i wsparcia decentralizacji oraz wzmocnienia potencjału lokalnego w państwach partnerskich, wraz z większą demokratyzacją i uczestnictwem obywateli;

23.   proponuje wykorzystywanie mechanizmów przeglądu strategii współpracy, w tym mechanizmu wprowadzonego Umową z Kotonu, w celu zweryfikowania postępów w zakresie udziału samorządów lokalnych w procesach współpracy oraz w celu dążenia do eliminacji ograniczeń prawnych, politycznych i organizacyjnych, które przeszkadzają w udziale samorządów lokalnych w procesie współpracy;

o
o   o

24.   zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie oraz Komisji, jak również parlamentom i rządom państw członkowskich.

(1) Dz.U. C 46 z 24.2.2006, str. 1. (2) Dz.U. L 378 z 27.12.2006, str. 41. (3) Dz.U. L 317 z 15.12.2000, str. 3. Umowa ostatnio zmieniona decyzją nr 1/2006 Rady Ministrów AKP-WE (Dz.U. L 247 z 9.9.2006, str. 22). (4) Dz.U. L 209 z 11.8.2005, str. 27. (5) Dz.U. L 213 z 30.7.1998, str. 6. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 625/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 99 z 3.4.2004, str. 1).