Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

–   έχοντας υπόψη την Πράσινη Βίβλο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής "Η μελλοντική θαλάσσια πολιτική για την Ένωση: Ένα Ευρωπαϊκό όραμα για τους ωκεανούς και τις θάλασσες" (COM(2006)0275),

–   έχοντας υπόψη το άρθρο 299, παράγραφος 2, της Συνθήκης ΕΚ,

–   έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 15ης Μαρτίου 2007 σχετικά με τα νησιά και τους φυσικούς και οικονομικούς περιορισμούς που αντιμετωπίζουν στο πλαίσιο της περιφερειακής πολιτικής(1),

–   έχοντας υπόψη το άρθρο 45 του Κανονισμού του,

–   έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Μεταφορών και Τουρισμού και τις γνωμοδοτήσεις της Επιτροπής Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων, της Επιτροπής Βιομηχανίας, Έρευνας και Ενέργειας, της Επιτροπής Αλιείας καθώς και της Επιτροπής Περιφερειακής Ανάπτυξης (A6-0235/2007),

Α.   λαμβάνοντας υπόψη ότι οι θάλασσες και οι ωκεανοί συμβάλλουν αποφασιστικά στο γεωγραφικό μέγεθος και τον πλούτο της Ευρωπαϊκής Ένωσης μέσω των εξαιρετικά απομακρυσμένων περιφερειών της και "προσφέρουν" στην ΕΕ 320.000 χιλιομέτρων ακτής, στην οποία ζει το ένα τρίτο του ευρωπαϊκού πληθυσμού, περιλαμβανομένων 14 εκατομμυρίων στα νησιά,

Β.   δεδομένου ότι η θαλάσσια βιομηχανία και οι παροχές υπηρεσιών, μη συμπεριλαμβανομένων των πρώτων υλών, συμβάλλουν μεταξύ 3-6% του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος της Ευρώπης, και ότι οι παράκτιες περιφέρειες συμβάλλουν συνολικά στο 40% του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος, και ότι 90% του εξωτερικού εμπορίου της ΕΕ καθώς και 40% του εσωτερικού της εμπορίου μεταφέρεται δια θαλάσσης, και ότι η Ευρώπη κατέχει το 40% του παγκόσμιου στόλου,

Γ.   λαμβάνοντας υπόψη ότι η εφαρμογή της στρατηγικής της Λισαβόνας στις θαλάσσιες πολιτικές δεν αφορά μόνο στόχους που συνδέονται με τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας αλλά πρέπει επίσης να έχει αντίκτυπο σε άλλους πυλώνες της στρατηγικής όπως τη δημιουργία περισσότερο βιώσιμης και καλύτερης ποιότητας θαλάσσιας απασχόλησης στην ΕΕ,

Δ.   λαμβάνοντας υπόψη ότι οι ωκεανοί και οι θάλασσες στην Ευρώπη περιέχουν κύριους διαδρόμους μεταφορών που εξυπηρετούν σημαντικό ποσοστό του όγκου μεταφορών· ότι οι ωκεανοί και οι θάλασσες εξακολουθούν να έχουν σημαντικές δυνατότητες από πλευράς ικανότητας σε παγκόσμιο επίπεδο· ότι ως εκ τούτου, οι ωκεανοί και οι θάλασσες δεν περιέχουν μόνο σημαντικές οικολογικές αλλά και κοινωνικές και οικονομικές αξίες,

Ε.   εκτιμώντας ότι οι θαλάσσιες μεταφορές είναι υπεύθυνες για περίπου 4% των παγκοσμίων εκπομπών CO2, πράγμα το οποίο αντιπροσωπεύει ποσό έως 1.000 εκατ. τόνων, και ότι οι θαλάσσιες εκπομπές δεν αποτελούν τμήμα του Πρωτοκόλλου του Κιότο· λαμβάνοντας υπόψη ότι σύμφωνα με μια μελέτη του ΙΜΟ, οι θαλάσσιες εκπομπές αερίων που επηρεάζουν το κλίμα θα αυξηθούν σε ποσοστό άνω του 70% έως το 2020, και ότι, επιπρόσθετα με το CΟ2, μεγάλες ποσότητες άλλων αερίων θερμοκηπίου εκπέμπονται από τα συστήματα ψύξης που ευρίσκονται επί των πλοίων·

ΣΤ.   λαμβάνοντας υπόψη ότι σε πολλούς τομείς ναυτιλιακής δραστηριότητας, οι βελτιωμένες επιδόσεις επιτυγχάνονται από καινοτόμες ιδέες στον τομέα της ναυτιλίας· ότι η ευρωπαϊκή ναυπηγική και επισκευαστική βιομηχανία, από κοινού με το ευρύ δίκτυό της όσον αφορά τον εξοπλισμό και την παροχή υπηρεσιών, αποτελεί σε παγκόσμιο επίπεδο την κινητήρια δύναμη ανανέωσης του ναυτιλιακού υλικού εξοπλισμού,

Ζ.   εκτιμώντας ότι η ναυτιλία παράγει λιγότερα αέρια θερμοκηπίου ανά τόνο και μίλια από οιονδήποτε άλλο τρόπο μεταφοράς και η πρόοδος της τεχνολογίας βελτιώνει σταθερά την αποτελεσματικότητα του τομέα αυτού· ότι υφίσταται ισχυρή πολιτική βούληση για την προώθηση της ναυτιλίας ως μέσου για τη μείωση των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου από τις εμπορευματικές μεταφορές,

Η.   λαμβάνοντας υπόψη ότι, σύμφωνα με εκτιμήσεις του προγράμματος περιβάλλοντος των Ηνωμένων Εθνών, περίπου 80% της θαλάσσιας ρύπανσης προκαλείται από χερσαίους παράγοντες,

Θ.   εκτιμώντας ότι οι θαλάσσιες μεταφορές είναι επίσης υπεύθυνες για τη διοχέτευση σημαντικών αποβλήτων διαφορετικής φύσεως στις θάλασσες, συμπεριλαμβανομένων απορρίψεων από τον καθαρισμό δεξαμενών, απορρίψεις υδάτων από τις κουζίνες, τα καθαριστήρια και τις υγειονομικές εγκαταστάσεις επί των πλοίων, απορρίψεις υδάτινου έρματος, απρόβλεπτες απορρίψεις πετρελαίου κατά τη διάρκεια της λειτουργίας του πλοίου· εκτιμώντας ότι, κατά τη λειτουργία του πλοίου, απορρίπτονται επίσης διάφορα στερεά απόβλητα, και ότι μόνο ένα μικρό τμήμα από αυτά παραλαμβάνεται από τις εγκαταστάσεις υποδοχής παρόμοιων αποβλήτων στους λιμένες, ενώ το μεγαλύτερο μέρος αυτών καίγεται ή απλώς ρίπτεται στη θάλασσα,

Ι.   εκτιμώντας ότι μεγάλα πλοία μεταφέρουν πλέον μεγάλες ποσότητες καυσίμων για τη λειτουργία του πλοίου, και ότι το εν λόγω πετρέλαιο σε περίπτωση ατυχήματος ή συμβάντος μπορεί και έχει ήδη προκαλέσει σημαντικές οικολογικές βλάβες και με ελάχιστες δυνατότητες αποκατάστασης,

ΙΑ.   δεδομένου ότι, σύμφωνα με επίσημες εκτιμήσεις, περίπου 80% των ατυχημάτων στη θάλασσα οφείλονται άμεσα σε ανθρώπινο λάθος,

ΙΒ.   λαμβάνοντας υπόψη ότι, επί του παρόντος, τα περισσότερα από τα μεγαλύτερα πλοία μετά το τέλος της επιχειρησιακής τους ζωής διαλύονται σε διάφορα ναυπηγεία στον αναπτυσσόμενο κόσμο κάτω από απαράδεκτες κοινωνικές και οικολογικές συνθήκες και ότι, στις περισσότερες περιπτώσεις, η πώληση των πλοίων αυτών σε μη ευρωπαίους αγοραστές είναι ένας τρόπος παράκαμψης της Σύμβασης της Βασιλείας για τον έλεγχο των διασυνοριακών μετακινήσεων επικινδύνων αποβλήτων και τη διάθεσή τους, σύμφωνα με την οποία τα εν λόγω πλοία υπόκεινται σε απαγόρευση εξαγωγής επειδή θεωρούνται επικίνδυνα απόβλητα,

ΙΓ.   εκτιμώντας ότι η στάθμη των θαλασσίων υδάτων παρουσιάζει άνοδο, θέτοντας έτσι σε κίνδυνο τις παράκτιες περιοχές, τους πληθυσμούς, καθώς και βιομηχανίες όπως ο παράκτιος τουρισμός,

ΙΔ.   εκτιμώντας ότι ο διαφορετικός χαρακτήρας των θαλασσίων και των παράκτιων δραστηριοτήτων απαιτεί ελαστική χωροταξία από μέρους των κρατών μελών και των αρχών τους,

ΙΕ.   εκτιμώντας ότι η ΕΕ είναι ένας από τους παγκόσμιους ηγέτες όσον αφορά τον περιορισμό των ρυπογόνων εκπομπών από άλλα μέσα μεταφορών, με συνέπεια η ευρωπαϊκή βιομηχανία να καταστεί παγκόσμιος ηγέτης στην καινοτομία και ότι το αειφόρο μέλλον της ευρωπαϊκής βιομηχανίας μακροπρόθεσμα μπορεί να εξασφαλιστεί μόνο μέσω καινοτομίας,

P.  ΙΣΤ. δεδομένου ότι η ΕΕ έχει πολλές υπηρεσίες συμπεριλαμβανομένων των ΕΜSA (Ευρωπαϊκός Οργανισμός για την Ασφάλεια στη Θάλασσα), FRONTEX (Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαχείρισης Εξωτερικών Συνόρων), του Οργανισμού Αλιείας και της Υπηρεσίας Περιβάλλοντος οι οποίες αναλαμβάνουν διάφορα καθήκοντα που αφορούν τη θάλασσα και ότι σαφώς δεν υφίστανται επίσημες ανταλλαγές μεταξύ αυτών,

ΙΖ.   λαμβάνοντας υπόψη ότι, από το 2004, οι θαλάσσιοι αυτοκινητόδρομοι ευρίσκονται μεταξύ των 30 προγραμμάτων προτεραιότητας στο δίκτυο μεταφορών ΤΕΝ, αλλά ότι έχει υπάρξει πολύ λίγη πρόοδος σχετικά,

ΙΗ.   λαμβάνοντας υπόψη ότι οι ωκεανοί και οι θάλασσες είναι η βάση κάθε ζωής στη γη και ότι διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην αλλαγή του κλίματος· εκτιμώντας ότι ένας σημαντικός σκοπός μιας ολοκληρωμένης θαλάσσιας πολιτικής θα πρέπει να είναι η προστασία και η αειφόρος διατήρηση των πόρων τους· εκτιμώντας ότι ένα τέταρτο των θαλάσσιων αποθεμάτων σε αλιεύματα βρίσκονται σε κίνδυνο και ότι από αυτά 17% αποτελούν αντικείμενο υπεραλίευσης και 7% έχουν σημαντικά μειωθεί· εκτιμώντας ότι μόνο 1% των αποθεμάτων ανακάμπτουν σταδιακά και ότι 52% των αποθεμάτων σε αλιεύματα έχουν ήδη αποτελέσει αντικείμενο υπεραλίευσης σε τέτοια έκταση ώστε δεν είναι πλέον δυνατόν να αποκατασταθούν, οι δε επιστήμονες προειδοποιούν ότι η εμπορική αλιεία θα μπορούσε να καταρρεύσει περί τα μέσα του παρόντος αιώνα (2048),

ΙΘ.   εκτιμώντας ότι η αλιεία είναι ένας έντονα ρυθμιζόμενος οικονομικός τομέας και ότι για τον λόγο αυτό πρέπει να ληφθούν μέτρα που θα εξασφαλίζουν ότι οι ρυθμίσεις αυτές θα μεταφραστούν σε σωστές πρακτικές και σε καλά αποτελέσματα και ότι, για την εφαρμογή της αειφορίας, επιβάλλεται να ληφθούν υπόψη οι πολυποίκιλοι παράγοντες οι οποίοι επηρεάζουν την κατάσταση των ιχθυαποθεμάτων, όπως η κλιματική αλλαγή, τα αρπακτικά, η ρύπανση, η εξερεύνηση και η γεώτρηση πετρελαίου και φυσικού αερίου, τα θαλάσσια αιολικά πάρκα και οι αμμοχαλικοληψίες,

Κ.   εκτιμώντας ότι σε διάστημα είκοσι ετών ο αλιευτικός τομέας της ΕΕ θα έχει υποστεί μετασχηματισμό εξαιτίας εξωτερικών παραγόντων, όπως η κλιματική αλλαγή και οι δράσεις των ανθρώπων και ότι, δεδομένου του μετασχηματισμού που ήδη παρατηρείται στην περίπτωση του βακαλάου Βορείου Θαλάσσης, καθίσταται καίριας σημασίας η αποτελεσματική αντιμετώπιση των αιτίων της κλιματικής αλλαγής,

ΚΑ.   εκτιμώντας ότι η θάλασσα και οι ωκεανοί διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην παραγωγή ενέργειας από εναλλακτικές πηγές και αυξάνουν την ασφάλεια του ενεργειακού εφοδιασμού,

ΚΒ.   εκτιμώντας ότι πρέπει να αναγνωρισθεί η ιδιομορφία των ευρωπαϊκών ιδιαίτερα απομακρυσμένων περιφερειών και νησιών, και συγκεκριμένα σε ό,τι αφορά την παράνομη μετανάστευση και τις φυσικές καταστροφές, αλλά και η συνεισφορά τους στη βιοποικιλότητα,

ΚΓ.   εκτιμώντας ότι μεγάλο τμήμα των εσωτερικών συνόρων της ΕΕ είναι θαλάσσιο και ότι η επιτήρησή του και η προστασία του συνεπάγονται αυξημένο κόστος για τα παράκτια κράτη μέλη,

ΚΔ.   εκτιμώντας ότι τη Μεσόγειο και τη Μαύρη Θάλασσα μοιράζονται κράτη μέλη της ΕΕ και τρίτες χώρες, με τις τελευταίες να διαθέτουν λιγότερους πόρους για την εφαρμογή περιβαλλοντικών κανόνων και μέτρων ασφαλείας,

1.   χαιρετίζει την παρουσίαση εκ μέρους της Επιτροπής της Πράσινης Βίβλου "Η μελλοντική θαλάσσια πολιτική για την Ένωση: ένα ευρωπαϊκό όραμα για τους ωκεανούς και τις θάλασσες" και υποστηρίζει την "ολοκληρωμένη προσέγγιση" όσον αφορά τη θαλάσσια πολιτική, στην οποία, για πρώτη φορά, τομείς της όπως τα ναυπηγεία, η ναυσιπλοΐα, η ασφάλεια των πλοίων, ο τουρισμός, η αλιεία, οι λιμένες, το θαλάσσιο περιβάλλον, η έρευνα, η βιομηχανία, η χωροταξία και άλλοι τομείς περιγράφονται και επισημαίνεται η αλληλεξάρτησή τους· θεωρεί αυτό ως μια ευκαιρία για την Ευρωπαϊκή Ένωση και τα κράτη μέλη της να αναπτύξουν μια μελλοντοστραφή θαλάσσια πολιτική, η οποία θα αποτελείται από έναν έξυπνο συνδυασμό προστασίας του θαλάσσιου περιβάλλοντος και μιας καινοτόμου ευφυούς χρήσης των θαλασσών εξασφαλίζοντας ότι η αειφορία θα παραμείνει στο επίκεντρο της ναυτιλιακής πολιτικής· πιστεύει ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει την ευκαιρία να καταστεί πρωτοπόρος μιας καινοτόμου και αειφόρου θαλάσσιας πολιτικής και ότι τούτο προϋποθέτει την κοινή βούληση των κρατών μελών· επισημαίνει ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα αξιολογήσει στο μέλλον κάθε Προεδρία του Συμβουλίου ανάλογα με τις προόδους που θα έχουν πραγματοποιηθεί στον τομέα της ευρωπαϊκής θαλάσσιας πολιτικής·

2.   θεωρεί ευπρόσδεκτη μια θαλάσσια πολιτική που αποσκοπεί στην ολοκλήρωση των πολιτικών, ενεργειών και αποφάσεων σε σχέση με τις θαλάσσιες υποθέσεις και που προωθεί τον καλύτερο συντονισμό, περισσότερο ανοικτό πνεύμα και αυξημένη συνεργασία μεταξύ όλων των ενδιαφερομένων, των οποίων οι ενέργειες έχουν επιπτώσεις στους ωκεανούς και τις θάλασσες της Ευρώπης·

3.   επισημαίνει ότι εφόσον η ευθύνη για τις πολιτικές και ενέργειες σε σχέση με τις θάλασσες μοιράζεται μεταξύ των αρχών της ΕΕ, των εθνικών κυβερνήσεων και των περιφερειακών και τοπικών αρχών, όλα τα επίπεδα διακυβέρνησης θα πρέπει να κινηθούν προς την κατεύθυνση μιας πιο συντονισμένης προσέγγισης, εξασφαλίζοντας ότι οι ενέργειές τους στο θαλάσσιο τομέα θα λαμβάνουν πλήρως υπόψη τις πολλαπλές αλληλεπιδράσεις μεταξύ τους·

4.   καλεί την Επιτροπή να λάβει υπόψη της τις διάφορες συστάσεις του προαναφερθέντος ψηφίσματος της 15ης Μαρτίου 2007 και να καταστήσει ιδιαίτερα τη συγκρότηση μιας διοικητικής μονάδας για τα νησιά προτεραιότητά της εις τρόπον ώστε να αναπτυχθεί η από μακρόν αναμενόμενη διατομεακή προσέγγιση στα προβλήματα των περιοχών αυτών, καθώς επίσης και να δοθεί η δέουσα αναγνώριση στα νησιά στο πλαίσιο του προγράμματος στατιστικής της ΕΕ σε σχέση με τη μελλοντική θαλάσσια πολιτική·

5.   υποστηρίζει την αρχή της σύνδεσης της ευρωπαϊκής θαλάσσιας πολιτικής με τη στρατηγική της Λισαβόνας, προκειμένου να διευκολυνθεί η οικονομική ανάπτυξη και η δημιουργία θέσεων εργασίας με τρόπο βιώσιμο και βάσει της επιστημονικής γνώσης· τονίζει τη σημασία των θαλασσίων μεταφορών από απόψεως όγκου μεταφορών και οικονομικού αντίκτυπου· ενθαρρύνει την Επιτροπή να αναθεωρήσει την υφιστάμενη νομοθεσία υπό το πνεύμα και στο πλαίσιο της πρωτοβουλίας της Επιτροπής για καλύτερη ρύθμιση και της στρατηγικής της Λισαβόνας· τονίζει ότι θα πρέπει να δοθεί προτεραιότητα στην καλύτερη εφαρμογή και τη βελτίωση, εκ μέρους της Επιτροπής και των κρατών μελών, της ισχύουσας νομοθεσίας· τονίζει με έμφαση την ευρωπαϊκή προστιθέμενη αξία σε πρακτικές πρωτοβουλίες, π.χ. όσον αφορά τον καλύτερο συντονισμό και συνεργασία μεταξύ κρατών μελών προκειμένου να αποφεύγονται πιθανές επικαλύψεις ή αντιφάσεις·

Η αλλαγή του κλίματος ως η μεγαλύτερη πρόκληση της θαλάσσιας πολιτικής

6.   υπογραμμίζει ότι ενόψει της σημερινής συζητήσεως για την αλλαγή του κλίματος και των πρώτων δημοσιεύσεων της τέταρτης εκθέσεως αξιολογήσεως της Διεθνούς Ομάδος για τη μεταβολή του κλίματος θα πρέπει να είναι σαφές σε όλους τους ενδιαφερομένους ότι είναι πλέον ώριμος ο χρόνος για δράση και ότι η Κοινότητα έχει ακόμη δεκατρία έτη ώστε, μέσω νέων τεχνολογιών, να εμποδίσει μια κλιματική καταστροφή· επισημαίνει ότι σύμφωνα με την έκθεση, συγκεκριμένα σενάρια αναφέρονται στην άνοδο της επιφάνειας της θάλασσας, η οποία είναι επιζήμια κυρίως για τις παράκτιες χώρες, τα κύματα ζέστης, τις πλημμύρες, τις καταιγίδες, τις πυρκαγιές δασών και την ξηρασία σ' όλο τον κόσμο· τονίζει ότι υπάρχει επίσης ένα πιθανό πρόβλημα από πρόσφυγες λόγω κλιματικών αλλαγών καθώς και άλλα προβλήματα διεθνούς ασφάλειας, τα οποία απορρέουν από ενδεχόμενες αντιδικίες για κοινούς πόρους·

7.   τονίζει ότι η Ένωση, στον αγώνα κατά της κλιματικής αλλαγής, πρέπει να λάβει μια ηγετική και πρωτοποριακή θέση και ότι η Κοινότητα θα πρέπει να χρησιμοποιήσει τις δυνάμεις της στην έρευνα και στην καινοτομία, να αναλάβει ηγετικό ρόλο και να δράσει αποφασιστικά σε διεθνές επίπεδο·

8.   υπογραμμίζει ότι η αιολική ενέργεια τόσο στην ξηρά όσο και στην ανοιχτή θάλασσα, έχει σημαντικές δυνατότητες ανάπτυξης και θα μπορούσε να συμβάλει σημαντικά στην προστασία του κλίματος· ζητεί ως εκ τούτου από την Επιτροπή να αναλάβει πρωτοβουλία συγκροτώντας ένα τμήμα ή μια μονάδα συντονισμού για την αιολική ενέργεια και προωθώντας ένα σχέδιο δράσης σχετικά·

9.   επισημαίνει ότι η ευρωπαϊκή θαλάσσια πολιτική θα πρέπει να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής με τουλάχιστο τρεις πολιτικές: πρώτον, θα πρέπει να μειωθούν δραστικά οι εκπομπές των πλοίων σε CΟ2, SΟ2 και οξείδια του αζώτου, δεύτερον, η καθιέρωση της εμπορίας για εκπομπές ρύπων από τα πλοία και τρίτον, θα πρέπει να εισαχθούν και να προωθηθούν για τον τομέα της ναυσιπλοΐας οι ανανεώσιμες ενέργειες όπως η αιολική και η ηλιακή ενέργεια· καλεί επειγόντως την Επιτροπή να προτείνει νομοθετικά μέτρα για την ουσιαστική μείωση των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου σε θαλάσσιες περιοχές και καλεί περαιτέρω την ΕΕ σε αποφασιστικές ενέργειες προκειμένου να συμπεριληφθεί ο θαλάσσιος τομέας στις διεθνείς συμβάσεις για το κλίμα·

10.   εκφράζει την ανησυχία του για τις εκθέσεις που αναφέρουν ότι οι εκπομπές CO2 στη θάλασσα είναι υψηλότερες σε σχέση με τις υπολογιζόμενες, αντιπροσωπεύοντας ποσοστό που φθάνει το 5% των συνολικών εκπομπών και προορίζονται να αυξηθούν έως και κατά 75% κατά τα προσεχή 15-20 έτη στην περίπτωση που δεν πραγματοποιηθούν ενέργειες για να αντιστραφεί η τάση αυτή· επισημαίνει ότι οι εκπομπές αερίων θερμοκηπίου από τα αλιευτικά σκάφη είναι σημαντικές· επισημαίνοντας την έλλειψη προόδου σε πλαίσιο ΔΝΟ επί του θέματος αυτού παρά την εντολή του Πρωτοκόλλου του Κιότο δέκα χρόνια πριν·

11.   αναγνωρίζει ότι προκειμένου να αποτελέσει η θαλάσσια στρατηγική τον "περιβαλλοντικό πυλώνα" της ναυτιλιακής πολιτικής, οι πολιτικές πρέπει να είναι πλήρως συμπληρωματικές εις τρόπον ώστε να εξασφαλίζεται συνέπεια στην προσέγγιση της ΕΕ· αναγνωρίζει ότι η αποθήκευση διοξειδίου του άνθρακα σε υποθαλάσσιες γεωλογικές δομές θα μπορούσε να αποτελέσει τμήμα μιας δέσμης μέτρων για τη μείωση των εκπομπών των αερίων θερμοκηπίου στην ατμόσφαιρα και ζητεί τη δημιουργία ενός σαφούς νομοθετικού και ρυθμιστικού πλαισίου για την ανάπτυξη της τεχνολογίας αυτής·

12.   επιμένει ότι ο σχεδιασμός κάθε ανάπτυξης κατά μήκος των εκτεταμένων ακτών της Κοινότητας, και συγκεκριμένα για αστική ανάπτυξη, βιομηχανικούς χώρους, λιμένες και μαρίνες, χώρους αναψυχής κλπ, πρέπει να λαμβάνει σαφώς υπόψη τις συνέπειες της αλλαγής του κλίματος και της σχετικής ανόδου της επιφάνειας της θάλασσας, περιλαμβανομένης της αυξανόμενης συχνότητας και ισχύος των καταιγίδων και του μεγαλυτέρου ύψους των κυμάτων·

13.   τονίζει τη σημασία μιας ολοκληρωμένης προσέγγισης όπως η ICZM (ολοκληρωμένη διαχείριση παρακτίων ζωνών), προκειμένου να μέτρα να είναι αποτελεσματικά·

Καλύτερη ευρωπαϊκή ναυτιλία με καλύτερα ευρωπαϊκά πλοία

14.   τονίζει, ότι οι θαλάσσιες μεταφορές αποτελούν ένα αναπόσπαστο τμήμα του παγκόσμιου οικονομικού συστήματος, και ότι η μεταφορά εμπορευμάτων με πλοία είναι σήμερα ένας από τους λιγότερο επιβλαβείς για το περιβάλλον τρόπους μεταφοράς, θεωρεί όμως ότι η ναυτιλία επιφέρει σημαντικές επιβαρύνσεις στο περιβάλλον και ότι, ως εκ τούτου, είναι ουσιώδης μια αειφόρος ισορροπία μεταξύ περιβαλλοντικής προστασίας και οικονομικής χρήσης των ευρωπαϊκών ωκεανών, με την εγγύηση ότι η αειφορία θα αποτελεί την απόλυτη προτεραιότητα· καλεί την Επιτροπή να διαφυλάξει την ισορροπία αυτή κατά την κατάρτιση των (μελλοντικών) προτάσεών της σχετικά με τη ναυτιλιακή και λιμενική πολιτική·

15.   υπογραμμίζει ότι η προώθηση των θαλάσσιων μεταφορών ως τρόπου αειφόρου μεταφοράς απαιτεί την ανάπτυξη και την επέκταση των λιμένων και των λιμενικών ζωνών· σημειώνει ότι οι λιμένες συχνά συμπίπτουν ή προσεγγίζουν τους οικοτόπους Νatura 2000 που προστατεύονται από τις οδηγίες σχετικά με τους οικοτόπους(2) και τα άγρια πτηνά(3) και ότι κατά την τελευταία δεκαετία, εποικοδομητικές προσεγγίσεις και πρωτοβουλίες μεταξύ των λιμενικών παραγόντων και των φορέων προστασίας της φύσης οδήγησαν σε αποδεκτές λύσεις για τις λιμενικές αρχές, τις ρυθμιστικές αρχές και την κοινωνία στο σύνολό της, που σέβονται το πνεύμα και τους στόχους των οδηγιών, επιτρέποντας ταυτόχρονα στους λιμένες να διατηρήσουν τον κεντρικό τους ρόλο ως παγκόσμιες υδάτινες οδοί·

16.   θεωρεί ότι η ευρωπαϊκή ναυτιλιακή πολιτική θα πρέπει να επιδιώξει να διατηρήσει και να ενδυναμώσει τη θέση των ευρωπαϊκών ναυτιλιακών βιομηχανιών και των ειδικευμένων δραστηριοτήτων και να αποφύγει πολιτικές οι οποίες προωθούν τη μετακίνηση προς σημαίες τρίτων χωρών, κάτι που θέτει σε κίνδυνο την ασφάλεια και την προστασία των θαλασσών και εξασθενίζει την ευρωπαϊκή οικονομία· τονίζει ότι η προστασία του θαλασσίου περιβάλλοντος επιτυγχάνεται καλύτερα με διεθνείς κανονισμούς που εφαρμόζονται σε όλα τα πλοία ανεξαρτήτως σημαίας και ενδιάμεσου λιμένος·

17.   θεωρεί ότι μια καινοτόμος και ανταγωνιστική ευρωπαϊκή ναυτιλιακή βιομηχανία αποτελεί κρίσιμο παράγοντα για την αειφόρο ανάπτυξη σύμφωνα με τη Στρατηγική της Λισαβόνας· τονίζει ότι, λαμβάνοντας υπόψη τις αυξανόμενες παραγωγικές δυνατότητες αλλού, οι θετικές εξελίξεις στα ευρωπαϊκά ναυπηγεία κατά τα τελευταία έτη δεν θα πρέπει να οδηγήσουν σε εφησυχασμό και ζητεί ως εκ τούτου περαιτέρω προσπάθειες για τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας και την εξασφάλιση ισότιμων όρων ανταγωνισμού·

18.   παροτρύνει την Επιτροπή να παράσχει υποστήριξη, στο επίπεδο του ΠΟΕ, προς τα ευρωπαϊκά ναυπηγεία που βρίσκονται συνεχώς εκτεθειμένα στον αθέμιτο ανταγωνισμό των ασιατών ναυπηγών·

19.   χαιρετίζει το έγγραφο εργασίας της Επιτροπής με τίτλο "LeaderSHIP 2015 Έκθεση Προόδου" (COM(2007)0220) και τονίζει ιδιαίτερα την επιτυχία της νέας συνολικής προσέγγισης στη βιομηχανική πολιτική της οποίας η LeaderSHIP 2015 ήταν πρωτοπόρος, ως μια από τις πρώτες τομεακές πρωτοβουλίες·

20.   τονίζει ότι ο καλύτερος (διασυνοριακός) συντονισμός και συνεργασία μεταξύ των θαλασσίων λιμένων και μια περισσότερο ισορροπημένη ευρωπαϊκή συνεργασία μεταξύ των θαλασσίων λιμένων μπορεί να συμβάλλει σημαντικά στην αποφυγή των μη αειφόρων χερσαίων μεταφορών·

21.   θεωρεί τον ρόλο της ΕΕ ως ηγέτη για την επιβολή αυστηρότερων όρων όχι ως εμπόδιο, αλλά ως μια ευκαιρία για την ευρωπαϊκή βιομηχανία· καλεί, στο πλαίσιο αυτό, τα κράτη μέλη και την Κοινότητα να ενισχύσουν την έρευνα και την ανάπτυξη περισσότερο αποτελεσματικών και καθαρών τεχνολογιών για τα πλοία και τους λιμένες·

22.   αναγνωρίζοντας ότι οι προερχόμενες από τα πλοία εκπομπές ρυπογόνων ουσιών θα υπερβούν τις χερσαίες εκπομπές στο ορατό μέλλον, υπενθυμίζει το αίτημά του στο πλαίσιο της θεματικής στρατηγικής για την ποιότητα της ατμόσφαιρας να λάβουν η Επιτροπή και τα κράτη μέλη επειγόντως μέτρα για την περικοπή των εκπομπών από τον τομέα της ναυτιλίας, η δε Επιτροπή να υποβάλει προτάσεις με στόχο:

23.   διαβλέπει τη δυνατότητα τεράστιου δυναμικού για τη μείωση των ορυκτών καυσίμων καθώς και των εκπομπών CO2 με την προώθηση της χρήσης των βιοκαυσίμων στις θαλάσσιες μεταφορές, ιδίως δε μέσω φορολογικών κινήτρων για τη χρήση αυτού του είδους των καυσίμων και μεγαλύτερων κινήτρων για έρευνα και ανάπτυξη και τονίζει ωστόσο ότι τα βιοκαύσιμα αυτά πρέπει να αποτελέσουν αντικείμενο υποχρεωτικής περιβαλλοντικής και κοινωνικής πιστοποίησης και ότι η κλιματική αποτελεσματικότητα και η ισορροπία τους από πλευράς εκπομπών CO2, πρέπει να είναι αναμφισβήτητες καθ' όλη τη διάρκεια του κύκλου ζωής τους·

24.   θεωρεί ότι οι προσπάθειες για την πρόληψη και αντιμετώπιση της ρύπανσης που προκαλούν τα πλοία δεν θα πρέπει να περιορίζονται μόνο στην πετρελαϊκή ρύπανση αλλά σε όλους τους τύπους ρύπανσης, ιδίως δε σε αυτούς που προκαλούνται από επικίνδυνες και επιβλαβείς ουσίες· επισημαίνει στο πλαίσιο αυτό ότι ο ρόλος που διαδραματίζει ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός για την Ασφάλεια στη Θάλασσα (EMSA) στους εν λόγω τομείς είναι ουσιώδης και θα πρέπει να οδηγηθεί σταδιακά στην ανάληψη ακόμη περισσότερων καθηκόντων, αν και αυτά πρέπει πάντα να είναι συμπληρωματικά προς τα καθήκοντα που ασκούν τα κράτη μέλη στον τομέα της πρόληψης και της αντιμετώπισης της ρύπανσης· θεωρεί κατά συνέπεια, απαραίτητο να κατοχυρωθεί η οικονομική εξασφάλιση της χρηματοδότησης των καθηκόντων που έχουν ανατεθεί στον Οργανισμό·

25.   χαιρετίζει το επιχειρησιακό σύστημα CleanSeaNet για τη δορυφορική επιτήρηση και ανίχνευση της ρύπανσης από πλοία, το οποίο θα βοηθήσει τα παράκτια κράτη να εντοπίζουν και να αναγνωρίζουν όσους ρυπαίνουν σε περιοχές που υπάγονται στη δικαιοδοσία τους· καλεί τα κράτη μέλη να μεταφέρουν σύντομα στο εθνικό τους δίκαιο την οδηγία 2005/35/ΕΚ του Ευρωπαϊκού κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 7ης Σεπτεμβρίου 2005 σχετικά με τη ρύπανση από τα πλοία και τη θέσπιση κυρώσεων για παραβάσεις(4)·

26.   αναγνωρίζει τις δραστηριότητες της Επιτροπής για την ασφάλεια των πλοίων και των θαλασσών μετά τις καταστροφές των πλοίων "Erika" και "Prestige", κύριο αποτέλεσμα των οποίων υπήρξε το πακέτο μέτρων για την ασφάλεια των θαλάσσιων μεταφορών·

27.   καλεί το Συμβούλιο "Μεταφορών" να συζητήσει σύντομα την τρίτη δέσμη μέτρων για την ασφάλεια των θαλάσσιων μεταφορών αποφασίζοντας από κοινού με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ώστε να μην μπορέσει να προκύψει θέμα αξιοπιστίας·

28.   ζητεί από την Επιτροπή να ενισχύσει όλα τα μέτρα που σχετίζονται με την αστική και ποινική ευθύνη σε περίπτωση ατυχήματος ή συμβάντος, σύμφωνα με τις αρχές της επικουρικότητας και του καταμερισμού των αρμοδιοτήτων, καθώς και με το διεθνές νομικό πλαίσιο·

29.   υπενθυμίζει το ψήφισμά του της 21ης Απριλίου 2004 σχετικά με τη βελτίωση της ασφάλειας στη θάλασσα(5) και καλεί την Επιτροπή να λάβει περισσότερο υπόψη, στα επόμενα στάδια, τον "ανθρώπινο παράγοντα'·

30.   παρατηρεί με ανησυχία ότι η Βαλτική είναι σήμερα μια από τις πλέον μολυσμένες θάλασσες του πλανήτη· υπενθυμίζει στην Επιτροπή τα αιτήματα που είχε διατυπώσει στο παρελθόν το Κοινοβούλιο για την εκπόνηση μιας σύστασης για μια κοινοτική στρατηγική σχετικά με τη Βαλτική που θα προτείνει μέτρα με στόχο τη βελτίωση των περιβαλλοντικών συνθηκών στη θάλασσα αυτή και ιδιαίτερα τη μείωση της ευτροφίας και την αποφυγή απόθεσης πετρελαίου και άλλων τοξικών και βλαβερών ουσιών στη θάλασσα· υπενθυμίζει ότι τα υφιστάμενα μέσα συνεργασίας όπως τα προγράμματα INTERREG θα έπρεπε να χρησιμοποιηθούν πλήρως κατά την εφαρμογή των διαπεριφερειακών προγραμμάτων με στόχο τη βελτίωση των περιβαλλοντικών συνθηκών στη Βαλτική·

31.   ζητεί, προκειμένου για τις οικολογικά ευαίσθητες και δύσκολα πλεύσιμες θαλάσσιες περιοχές της Βαλτικής και ιδίως τις περιοχές Kadetrinne, Skagerrak/Kattegatt, Großer Belt και Sund, να ορισθούν ειδικές ζώνες, ο διάπλους των οποίων δεν θα επιτρέπεται πλέον σε πλοία και κυρίως σε πετρελαιοφόρα χωρίς πλοηγό, και καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να προβούν στις κατάλληλες ενέργειες στις αρμόδιες διεθνείς αρχές και ιδιαίτερα στον ΙΜΟ·

32.   υπενθυμίζει στην Επιτροπή το αίτημά του, να υποβάλει όσο το δυνατόν ταχύτερα στο Συμβούλιο και το Κοινοβούλιο μια πρόταση, ώστε να εξασφαλίσει ότι το πετρέλαιο που χρησιμοποιείται ως καύσιμο για τις μηχανές στα νέα πλοία θα αποθηκεύεται επίσης σε ασφαλείς δεξαμενές διπλού κύτους, επειδή τα πλοία που χρησιμοποιούνται για τη μεταφορά εμπορευμάτων ή κοντέινερ συχνά περιέχουν βαρύ πετρέλαιο ως καύσιμο μηχανής στις αποθήκες τους, η ποσότητα του οποίου μπορεί να υπερβαίνει συχνά, κατά πολύ, το φορτίο μικρότερων δεξαμενοπλοίων· θεωρεί ότι, πριν από την υποβολή μιας τέτοιας πρότασης, η Επιτροπή θα πρέπει να εξετάσει αν οι ισχύοντες κανόνες του Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισμού, όπως καθορίζονται στο ψήφισμα 141(54) της Επιτροπής Προστασίας του Θαλάσσιου Περιβάλλοντος (MEPC) είναι επαρκείς για να εγγυηθούν την ασφαλή μεταφορά πετρελαίου δεξαμενών πλοίου που χρησιμοποιείται ως καύσιμο·

33.   ζητεί από την Επιτροπή να ενισχύσει την επαγρύπνηση όσον αφορά την εφαρμογή των κανόνων για την υποχρεωτική χρήση διπλού κύτους·

34.   ζητεί την ύπαρξη υψηλότατων επιπέδων ασφαλείας για όλα τα πλοία, τα οποία προσεγγίζουν ευρωπαϊκούς λιμένες, στο πλαίσιο αυτό ζητεί η Ευρώπη να διαδραματίσει ηγετικό ρόλο· έχει επίγνωση του γεγονότος ότι οι απαιτήσεις αυτές δεν μπορούν να επεκταθούν σε όλα τα πλοία που ευρίσκονται στη ζώνη των 200 μιλίων·

35.   εκφράζει την ανησυχία του για το γεγονός ότι όλο και λιγότεροι καλά εκπαιδευμένοι νέοι ευρωπαίοι εργάζονται ως αξιωματικοί ή πλήρωμα σε ευρωπαϊκά πλοία και ότι, ως εκ τούτου, υπάρχει φόβος μιας μαζικής εκροής έμπειρου δυναμικού· πιστεύει ότι καλύτερες συνθήκες εργασίας, σύμφωνα με τις διατάξεις του Διεθνούς Οργανισμού Εργασίας και του Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισμού, θα μπορούσαν να συμβάλουν ώστε περισσότεροι ευρωπαίοι να επιλέξουν τη θάλασσα για καριέρα·

36.   ενθαρρύνει τα κράτη μέλη και τους συντελεστές του ναυτιλιακού τομέα να αναθεωρήσουν τα προγράμματα σταδιοδρομίας και τις δυνατότητες δια βίου κατάρτισης στον ναυτιλιακό τομέα, προκειμένου, αφενός, να καταστεί δυνατή η εφαρμογή των αποκτηθεισών ικανοτήτων και εμπειριών και, αφετέρου, να δημιουργηθούν γέφυρες μεταξύ των δραστηριοτήτων στη θάλασσα και στην ξηρά, έτσι ώστε να διασφαλισθεί η διατήρηση της τεχνογνωσίας και να καταστούν ελκυστικότερες οι προοπτικές σταδιοδρομίας·

37.   υποστηρίζει τις τρέχουσες διαπραγματεύσεις σχετικά με συμφωνία μεταξύ των κοινωνικών εταίρων στην Ευρωπαϊκή Ένωση για την εφαρμογή της συμφωνίας της ΔΟΕ για όρους εργασίας στις θαλάσσιες μεταφορές το 2006 λαμβανομένης υπόψη της εις αυτήν κατοχυρούμενης απαγόρευσης οπισθοδρόμησης· υποστηρίζει την υποχρέωση των κρατών μελών στο πλαίσιο της μελλοντικής θαλάσσιας πολιτικής για την Ένωση, να επικυρώσουν και να εφαρμόσουν αυτή τη συμφωνία· καλεί την Επιτροπή να βάλει κάθε δυνατό μέσο, προκειμένου να οδηγήσει σε επιτυχία το 2007 την έγκριση της συμφωνίας της ΔΟΕ σχετικά με την εργασία στον αλιευτικό τομέα η οποία απέτυχε το 2005·

38.   θεωρεί, όπως προτείνεται και στην προαναφερθείσα Πράσινη Βίβλο, ότι η εξαίρεση των ναυτικών από τις κοινωνικές οδηγίες θα πρέπει να επανεξεταστεί από τους κοινωνικούς εταίρους·

39.   καταγράφει ότι οι αλιείς και οι ναυτικοί αποκλείονται σε πολλούς τομείς από την ευρωπαϊκή κοινωνική νομοθεσία (π.χ. την οδηγία 98/59/ΕΚ σχετικά με ομαδικές απολύσεις(6), την οδηγία 2001/23/ΕΚ σχετικά με τη διατήρηση των δικαιωμάτων των εργαζομένων σε περίπτωση μεταβιβάσεων επιχειρήσεων, εγκαταστάσεων ή τμημάτων επιχειρήσεων ή εγκαταστάσεων(7), την οδηγία 2002/14/ΕΚ σχετικά με την ενημέρωση και ακρόαση των εργαζομένων(8), καθώς και την οδηγία 96/71/ΕΚ σχετικά με την απόσπαση εργαζομένων στο πλαίσιο παροχής υπηρεσιών(9))· καλεί την Επιτροπή να επανεξετάσει αυτές τις ρυθμίσεις εξαίρεσης σε στενή συνεργασία με τους κοινωνικούς εταίρους·

40.   καλεί τα κράτη μέλη και τους πλοιοκτήτες να προχωρήσουν σε μια εταιρική σχέση για την εκπαίδευση ποιοτικών ναυτικών και αξιωματικών, όπως αυτό πραγματοποιείται ήδη με επιτυχή τρόπο στη Δανία, και να ενισχύσουν, μέσω των πολιτικών τους για την εκπαίδευση και την κατάρτιση, τη γνώση και την αγάπη για τη θαλάσσια κληρονομιά και την παροχή προσθέτων κινήτρων για την άσκηση δραστηριοτήτων και επαγγελμάτων που συνδέονται με τη θάλασσα, ζητώντας από την Επιτροπή να δημιουργήσει τις απαιτούμενες προϋποθέσεις για την οικονομική και συμβουλευτική υποστήριξη αυτών των εταιρικών σχέσεων·

41.   ζητεί την εισαγωγή ενός ευρωπαϊκού σήματος ποιότητας για πλοία, σε συντονισμό με το λευκό κατάλογο ταξινόμησης του Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισμού, τα οποία πληρούν τα πλέον πρόσφατα πρότυπα όσον αφορά θέματα ασφάλειας και κοινωνικές συνθήκες, δίνοντας στα εν λόγω πλοία ευνοϊκή μεταχείριση κατά τους ελέγχους στους λιμένες·

42.   επισημαίνει την έλλειψη εμπείρων και καλά καταρτισμένων επαγγελματιών στον εν λόγω κλάδο· συνιστά να αναπτυχθούν ειδικά προγράμματα κατάρτισης για τους κυβερνήτες των αλιευτικών σκαφών, προκειμένου να παρέχεται βασική κατανόηση της επιστήμης που επηρεάζει τον παραγωγικό κλάδο τους· σ" αυτό το πλαίσιο πρέπει να εξασφαλίζεται και η κατανόηση της σπουδαιότητας της περιβαλλοντικής διαχείρισης και βιωσιμότητας ως συνδρομή στη σταδιακή ανάπτυξη μιας προσέγγισης που θα βασίζεται στο οικοσύστημα για την επιτυχή διαχείριση της αλιείας·

43.   παρακινεί την Επιτροπή να καταρτίσει προγράμματα επαγγελματικού αναπροσανατολισμού για τους αλιείς, παρέχοντάς τους κίνητρα για να στραφούν σε νέες πρακτικές που θα προωθούν τη χρήση των γνώσεων που έχουν σχέση με την εργασία στη θάλασσα· αναφέρει ιδιαίτερα, ως μερικές από αυτές τις δυνατές κατευθύνσεις, τους τομείς της υδατοκαλλιέργειας ανοικτής θάλασσας και του οικολογικού τουρισμού·

44.   επισημαίνει τη σημασία που έχει η βελτίωση της εικόνας του αλιευτικού τομέα, ο οποίος χαίρει επί του παρόντος χαμηλής εκτίμησης· είναι της γνώμης ότι η βελτίωση των συνθηκών υγείας και ασφάλειας στα σκάφη, καθώς και η αναβάθμιση των αποδοχών και των συνθηκών εργασίας για τα πληρώματα μπορούν να επιτευχθούν μόνον στο πλαίσιο ενός βιώσιμου και επικερδούς τομέα και ότι πρέπει να αφιερωθούν περισσότεροι πόροι στην έρευνα και στην εκπαίδευση με σκοπό τη βελτίωση των γνώσεων και των δεξιοτήτων·

45.   επισημαίνει ότι η δημιουργία συνθηκών υγιεινής, ασφάλειας και άνεσης για τους εργαζομένους στον τομέα της αλιείας, είτε για τους ίδιους τους αλιείες είτε για τους απασχολουμένους σε δραστηριότητες που προηγούνται ή έπονται των αλιευτικών δραστηριοτήτων αυτών καθαυτών, αποτελούν ουσιώδη στόχο μιας πολιτικής για τις θάλασσες και τους ωκεανούς·

46.   θεωρεί ότι, σε σχέση με τη νομοθεσία, η έννοια της κοινωνικής ευθύνης των επιχειρήσεων έχει περιορισμένη αξία στο πλαίσιο της διατήρησης του θαλασσίου περιβάλλοντος, σε σύγκριση με τη νομοθεσία και ότι, ως εκ τούτου, μια κατάλληλη νομοθετική βάση πρέπει να εξακολουθήσει να στηρίζει το κοινοτικό πρόγραμμα για τη διατήρηση του περιβάλλοντος ενισχυόμενη από εθελοντικά μέτρα εκ μέρους των επιχειρήσεων που επιθυμούν να αποδείξουν την υπεύθυνη συμπεριφορά τους·

47.   καταδικάζει τις συνθήκες σύμφωνα με τις οποίες διαλύονται, επί του παρόντος, πλοία στις αναπτυσσόμενες χώρες και καλεί την Επιτροπή να υποβάλει προτάσεις με ποιον τρόπο θα μπορούσαν να ενθαρρυνθούν οι πλοιοκτήτες να βελτιώσουν τις συνθήκες εργασίας στους χώρους διάλυσης και να διερευνήσουν όλες τις δυνατότητες που παρέχει το Ποινικό Δικαστήριο· στο πλαίσιο αυτό θα πρέπει στον τομέα της ναυτιλίας, όπως και σε άλλους τομείς, να ισχύει η αρχή "ο ρυπαίνων πληρώνει'· χαιρετίζει τη δημοσίευση της Πράσινης Βίβλου για τη βελτίωση της διάλυσης πλοίων (COM(2007)0269)· καλεί την Επιτροπή, στο πλαίσιο αυτό, να αναπτύξει μια πρόταση για ένα "πράσινο διαβατήριο", το οποίο θα φέρεται μαζί με τα χαρτιά του πλοίου και το οποίο θα αναφέρει όλες τις τοξικές ουσίες που χρησιμοποιήθηκαν κατά την κατασκευή του πλοίου· είναι της άποψης ότι η Κοινότητα θα πρέπει να αντιμετωπίσει το θέμα της ανακύκλωσης των πλοίων, συνάπτοντας υποχρεωτική διεθνή σύμβαση - με πρόβλεψη για το 2008 ή το 2009 - και στο μεταξύ να ακολουθεί τις κατευθυντήριες γραμμές του Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισμού·

48.   θεωρεί ότι τα ναυπηγεία και οι βιομηχανίες θαλάσσιου εξοπλισμού στην Ένωση έχουν επιτύχει να παραμείνουν ανταγωνιστικές επενδύοντας σε καινοτόμα προϊόντα και διαδικασίες και δημιουργώντας συγκεκριμένους τομείς της αγοράς που βασίζονται στην τεχνογνωσία· είναι πεπεισμένο, ότι μια ευρωπαϊκή θαλάσσια στρατηγική θα πρέπει να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις που θα οδηγούν στη διατήρηση της κυριαρχικής θέσης της Κοινότητας στις εν λόγω αγορές προωθώντας μεταξύ άλλων την ανάπτυξη μηχανισμού για τη μεταφορά τεχνολογίας θαλάσσιων μεταφορών·

49.   καλεί τα κράτη μέλη να αξιοποιήσουν πλήρως τις κοινοτικές κατευθυντήριες γραμμές για τις κρατικές ενισχύσεις τόσο σε ό,τι αφορά το εργασιακό κόστος όσο και τη φορολογία, με ιδιαίτερη έμφαση στη χωρητικότητα· θεωρεί ότι το leaderSHIP 2015 έχει θετικούς αντικτύπους και ότι ο τομέας της ναυτιλίας πρέπει να διατηρήσει το δικαίωμα να λαμβάνει κρατικές ενισχύσεις για την προώθηση της καινοτομίας·

50.   ζητεί η μεταφόρτωση πετρελαίου ή άλλων τοξικών φορτίων στη θάλασσα να περιορίζεται στο μέλλον σε προσεκτικά επιλεγμένες ζώνες υπό επιτήρηση, ώστε να διευκολύνεται ο εντοπισμός της ευθύνης σε περίπτωση έκχυσης· επισημαίνει σχετικά ότι η ναυτιλία συμβάλλει στη θαλάσσια ρύπανση και ενδεχομένως στη διατάραξη του οικοσυστήματος, μέσω της εισχώρησης, στις θάλασσες και στους ωκεανούς, αλλοδαπών ουσιών ειδών σε θαλάσσερμα που απορρίπτεται και της χρήσης χημικών ουσιών σε αντιδιαβρωτικές βαφές που επηρεάζουν τις ορμόνες των ιχθύων· τονίζει, ότι οι πετρελαιοκηλίδες συνιστούν έναν από τους κύριους κινδύνους για τις θάλασσες·

51.   ενθαρρύνει την κατάρτιση και την πληροφόρηση, μέσω της συλλογής, ανάλυσης και διάδοσης καλύτερων πρακτικών, τεχνικών, διατάξεων ελέγχου της εκκένωσης δεξαμενών και καινοτομίας στον τομέα της καταπολέμησης της ρύπανσης από υδρογονάνθρακες και επιβλαβείς και επικίνδυνες ουσίες, καθώς και την ανάπτυξη τεχνικών λύσεων για την παρακολούθηση των τυχαίων ή εσκεμμένων διαρροών μέσω της εποπτείας και δορυφορικής παρακολούθησης·

Καλύτερη ευρωπαϊκή παράκτια πολιτική συμπεριλαμβανομένου καλύτερου ευρωπαϊκού λιμένα

52.   υπογραμμίζει, πόσο σημαντική είναι η συμβολή που μπορούν να παράσχουν η εδαφική συνεργασία και η διαδικτύωση των παράκτιων περιφερειών μέσω της προώθησης κοινών στρατηγικών προς όφελος της ανταγωνιστικότητας των παράκτιων περιοχών για μια ενιαία θαλάσσια πολιτική· θεωρεί απαραίτητη τη συμμετοχή των ενδιαφερομένων περιφερειακών και τοπικών φορέων για την επιτυχία μιας ευρωπαϊκής θαλάσσιας πολιτικής για αυτό το λόγο και χαιρετίζει την όλο και στενότερη συνεργασία και διαδικτύωση των ευρωπαϊκών παράκτιων περιφερειών μεταξύ τους·

53.   εκφράζει την άποψη ότι είναι απαραίτητες ιδιαίτερες προσπάθειες εκ μέρους της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, των κρατών μελών και των περιφερειών για τη διαμόρφωση μιας θαλάσσιας συνείδησης· πιστεύει ότι στο πλαίσιο ανήκουν, π.χ., η αναγνώριση υποδειγματικά τουριστικά προγράμματα, φιλική προς το περιβάλλον ναυσιπλοΐα ή ιδιαίτερες συμβολές όσον αφορά τη θαλάσσια εκπαίδευση· προτείνει, στο πλαίσιο αυτό, τη δημιουργία βραβείου ΕΕ, το οποίο θα απονέμεται σε υποδειγματικές θαλάσσιες περιοχές ως έναν τρόπο για την προώθηση των καλύτερων πρακτικών· υπογραμμίζει τη σημασία της πρωτοβουλίας του, η οποία προωθήθηκε και από την Επιτροπή, σχετικά με την καθιέρωση ετήσιου εορτασμού της Ευρωπαϊκής Ημέρας Ναυτιλίας· τονίζει ότι θα πρέπει να εισαχθούν σε ανώτατες σχολές με την υποστήριξη της Επιτροπής πιλοτικά μαθήματα σχετικά με "τη θαλάσσια παιδαγωγική'·

54.   τονίζει ότι έχει μέγιστη σημασία για την ανάπτυξη των νήσων και των παράκτιων περιοχών η θέσπιση ποσοτικών περιορισμών στις απορρίψεις φωσφόρου και αζώτου στη Βαλτική Θάλασσα, καθότι η κατάσταση της θάλασσας είναι η βασικότερη απαίτηση για τον τουρισμό και τις σχετικές επιχειρήσεις· υφίσταται ανάγκη για μια σαφή και εύκολα κατανοητή σειρά κανόνων και ένα εγχειρίδιο που θα επεξηγεί σαφώς τα κίνητρα και τις συνέπειές τους·

55.   ενθαρρύνει τις περιφέρειες και τα κράτη μέλη να χρησιμοποιήσουν τα μέσα της πολιτικής συνοχής προκειμένου να επιτύχουν την περαιτέρω ενσωμάτωσή τους στην πολιτική για τη θάλασσα και τις ακτές, να προωθήσουν την επιχειρηματικότητα και να δημιουργήσουν μικρομεσαίες επιχειρήσεις, συμβάλλοντας με τον τρόπο αυτό στην αντιμετώπιση του προβλήματος της εποχικής ανεργίας· ζητεί, ειδικότερα, να δημιουργηθεί ένα δίκτυο περιφερειών θαλάσσιας αριστείας στο πλαίσιο του Στόχου Ευρωπαϊκής Εδαφικής Συνεργασίας·

56.   θεωρεί πολύ σημαντική την ανάπτυξη συστημάτων εποπτείας και έγκαιρης προειδοποίησης κατά μήκος των ακτών του Ατλαντικού και της Μεσογείου που είναι δυνάμει εκτεθειμένες σε τσουνάμι·

57.   υπογραμμίζει τη θεμελιώδη σημασία των λιμένων και το ρόλο τον οποίο διαδραματίζουν, ως δίαυλοι για το διεθνές εμπόριο, ως οικονομικοί παράγοντες και δημιουργοί θέσεων εργασίας για τις παράκτιες περιφέρειες, ως κέντρα διαμετακόμισης για την αλιεία και ως βασικά σημεία για τους ελέγχους ασφαλείας·

58.   καλεί τα κράτη μέλη και την Επιτροπή, ενόψει της ατμοσφαιρικής ρύπανσης σε πολλές πόλεις, λιμένες και περιφέρειες, να προβούν σε σημαντικές βελτιώσεις όσον αφορά τα κίνητρα για τον ανεφοδιασμό σε ενέργεια από τη γη για τα πλοία που βρίσκονται στους λιμένες, όταν τούτο είναι αποδοτικό από άποψη κόστους και δημιουργεί περιβαλλοντικά οφέλη· ζητεί, ως εκ τούτου, η οδηγία 2003/96/ΕΚ του Συμβουλίου της 27ης Οκτωβρίου 2003 σχετικά με την αναδιάρθρωση του κοινοτικού πλαισίου φορολογίας των ενεργειακών προϊόντων και της ηλεκτρικής ενέργειας(10) να αναθεωρηθεί έτσι ώστε αυτά τα κράτη μέλη τα οποία χρησιμοποιούν τη δυνατότητα για αφορολόγητα καύσιμα για πλοία να υποχρεωθούν, σύμφωνα με το άρθρο 14 της εν λόγω οδηγίας, να απαλλάσσουν από τη φορολογία και το ηλεκτρικό ρεύμα στον ίδιο βαθμό·

59.   ζητεί την αναθεώρηση της οδηγίας 2000/59/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 27ης Νοεμβρίου 2000 σχετικά με τις λιμενικές εγκαταστάσεις παραλαβής και αποθήκευσης αποβλήτων(11), έτσι ώστε όλα τα πλοία τα οποία προσεγγίζουν λιμένες ενός κράτους μέλους να μπορούν να προβαίνουν στην αποκομιδή των στερεών και υγρών αποβλήτων τους σε ποσοστό 100%·

60.   βλέπει μελλοντικές συμφορήσεις στη μεταφορά εμπορευμάτων λιγότερο στο δυναμικό υποδοχής των λιμένων από ό,τι πολύ περισσότερο στις συνδέσεις των λιμένων με τα ευρωπαϊκά δίκτυα οδικών μεταφορών· θεωρεί την καλύτερη δυνατή επίγεια σύνδεση των ευρωπαϊκών λιμένων με την ενδοχώρα ως ουσιώδη για την καλύτερη εκμετάλλευση των θαλάσσιων μεταφορών και καλεί, ως εκ τούτου, όπου αυτό είναι απαραίτητο, την επέκτασή τους λαμβάνοντας κυρίως υπόψη τους πλέον φιλικούς προς το περιβάλλον τρόπους μεταφοράς όπως ο σιδηρόδρομος και οι οδοί εσωτερικής ναυσιπλοΐας·

61.   πιστεύει ότι, δεδομένης της τεράστιας σημασίας των πλωτών μεταφορών, τόσο εντός της εσωτερικής αγοράς όσο και μεταξύ της Ένωσης και των εμπορικών εταίρων της, μια νέα θαλάσσια στρατηγική της Ένωσης θα πρέπει να περιλαμβάνει και μια στρατηγική για τους λιμένες που θα δίνει στους λιμένες τη δυνατότητα να αναπτυχθούν αντίστοιχα προς τις εξελίξεις της αγοράς και τη ζήτηση, με παράλληλη τήρηση της σχετικής νομοθεσίας προκειμένου να δημιουργηθεί ευνοϊκό κλίμα για επενδύσεις οι οποίες θα δημιουργούν επαρκή λιμενική ικανότητα για την εξυπηρέτηση των αυξανόμενων ροών θαλάσσιας μεταφοράς εμπορευμάτων·

62.   σημειώνει ότι η Ευρώπη είναι μια δημοφιλής περιφέρεια για ιστιοπλοϊκό τουρισμό· ενθαρρύνει τις παράκτιες περιφέρειες να επενδύσουν στις υποδομές μαρίνας και άλλες σχετικές υποδομές με σκοπό να επωφεληθούν από αυτήν την αυξανόμενη αγορά, ενώ συγχρόνως θα λαμβάνουν μέτρα προφύλαξης για να διασφαλίζεται η προστασία των οικοτόπων, των ειδών και των θαλάσσιων οικοσυστημάτων εν γένει· καλεί την Επιτροπή να βοηθήσει καθορίζοντας εναρμονισμένα πρότυπα για χώρους και τεχνικό εξοπλισμό, έτσι ώστε να εξασφαλίσει ένα υψηλό επίπεδο ποιότητας της υπηρεσίας σε όλη την Ένωση·

63.   υποστηρίζει τη δημιουργία περισσότερων θαλάσσιων συμπλεγμάτων, αξιοποιώντας τη θετική εμπειρία και τις καλές πρακτικές που υφίστανται ήδη στον τομέα αυτό και πιστεύει ότι τα παραδείγματα αυτά πρέπει να υιοθετηθούν και να προωθηθούν· καλεί τα κράτη μέλη να λάβουν μέτρα για την ενίσχυση της οικονομικής ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων ενθαρρύνοντας την έρευνα και την τεχνολογική ανάπτυξη και καινοτομία καθώς και τη διεπιχειρησιακή συνεργασία (δίκτυα, όμιλοι επιχειρήσεων, συμπράξεις με το Δημόσιο) καθώς και την παροχή βελτιωμένων υπηρεσιών υποστήριξης· καλεί τα κράτη μέλη να λάβουν μέτρα για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων των παραθαλάσσιων περιοχών, ενθαρρύνοντας την έρευνα, τη δημιουργία πόλων θαλάσσιας αριστείας και την τεχνολογική ανάπτυξη και καινοτομία καθώς και τη διεπιχειρησιακή συνεργασία (δίκτυα, όμιλοι, συμπράξεις με το Δημόσιο) και την παροχή βελτιωμένων υπηρεσιών υποστήριξης που θα στοχεύουν στη μείωση της εξάρτησης των περιοχών αυτόν από έναν πολύ περιορισμένο αριθμό (παραδοσιακών) οικονομικών δραστηριοτήτων·

64.   τονίζει εκ νέου τη θέση του της 14ης Νοεμβρίου 2006 σχετικά με την Οδηγία Θαλάσσιας Στρατηγικής(12) και ιδιαίτερα όσον αφορά τις απαγορεύσεις και/ή κριτήρια για τη συστηματική/ εσκεμμένη διάθεση των οποιωδήποτε στερεών υλικών, υγρών ή αερίων στον υδάτινο ορίζοντα, το θαλάσσιο πυθμένα ή το υπέδαφος· θεωρεί επιπλέον ότι η οποιαδήποτε αποθήκευση CΟ2 στο θαλάσσιο πυθμένα και το υπέδαφος θα έπρεπε να αποτελεί αντικείμενο έγκρισης βάσει του διεθνούς δικαίου, αφού προηγουμένως πραγματοποιηθεί αξιολόγηση επιπτώσεων στο περιβάλλον σύμφωνα με την οδηγία του Συμβουλίου 85/337/ΕΟΚ της 27ης Ιουνίου 1985 για την εκτίμηση των επιπτώσεων ορισμένων σχεδίων δημοσίων και ιδιωτικών έργων στο περιβάλλον(13) και τις σχετικές διεθνείς συμβάσεις, καθώς επίσης και αντικείμενο τακτικών ελέγχων·

65.   είναι ως εκ τούτου πεπεισμένο ότι οι ανανεώσιμες πηγές του θαλασσίου περιβάλλοντος είναι δυνατόν και θα έπρεπε να χρησιμοποιηθούν κατά βιώσιμο τρόπο, ώστε η εκμετάλλευσή τους και τα απορρέοντα οικονομικά οφέλη να συνεχίσουν να υφίστανται μακροπρόθεσμα· τονίζει ως εκ τούτου την ανάγκη να προσαρμοσθούν οι διάφορες σχετικές πολιτικές στις απαιτήσεις για ένα υγιές θαλάσσιο περιβάλλον· ζητεί σε αυτό το πλαίσιο να χρησιμοποιείται ευρύτερα η αιολική ενέργεια, τόσο στην ξηρά όσο και στην ανοιχτή θάλασσα, ώστε να αξιοποιείται με αειφόρο τρόπο το δυναμικό της από άποψη απασχόλησης και οικονομικής πολιτικής·

66.   επιμένει ωστόσο ότι η διαχείριση της παράκτιας ζώνης πρέπει να έχει ως έναν από τους βασικούς της στόχους τη διατήρηση του θαλασσίου περιβάλλοντος και όχι να παραθέτει δειγματοληπτικά κάποιες περιοχές για διατήρηση, λαμβάνοντας υπόψη και τη σχετική σύσταση 2002/413/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 30ής Μαΐου 2002 σχετικά με την εφαρμογή στην Ευρώπη της ολοκληρωμένης διαχείρισης των παράκτιων ζωνών(14)·

67.   συμφωνεί, στο πλαίσιο αυτό, με την Επιτροπή ότι υφίσταται ένα φυσικό όριο για την έκταση των ανθρωπίνων δραστηριοτήτων, αναφορικά με τους όρους πυκνότητας του πληθυσμού και των βιομηχανικών δραστηριοτήτων, που οι παράκτιες ζώνες μπορούν να υπομείνουν χωρίς σοβαρή και πιθανώς μη αναστρέψιμη περιβαλλοντική υποβάθμιση· υποστηρίζει, ως εκ τούτου, την άποψη της Επιτροπής ότι χρειάζεται μια εκτεταμένη μελέτη προκειμένου να είμαστε καλύτερα σε θέση να εντοπίσουμε τα όρια αυτά και να προβούμε στις ανάλογες προβλέψεις και σχεδιασμούς·

68.   επισημαίνει ότι η τρισδιάστατη χαρτογράφηση του θαλάσσιου πυθμένα θα είναι εξαιρετικά πολύτιμη όχι μόνον για την αλιευτική βιομηχανία αλλά και για τον ενεργειακό τομέα, τους υπέρμαχους της διατήρησης των φυσικών πόρων καθώς και για τα αμυντικά συμφέροντα· θεωρεί ότι η σημαντική εμπορική αξία παρόμοιων χαρτογραφήσεων είναι προφανής και μπορούν να συμβάλουν στην επίλυση του προβλήματος της χρηματοδότησης της εν λόγω δραστηριότητας· πιστεύει ότι βελτιωμένα δεδομένα από τον θαλάσσιο τομέα θα μπορούσαν να περιλαμβάνουν καλύτερες προγνώσεις του καιρού, πληροφορίες για αναμενόμενα ύψη των κυμάτων καθώς και μια σειρά θεμάτων που ενισχύουν την ασφάλεια και την ανάπτυξη·

69.   ζητεί να αναπτυχθούν όλα τα αναγκαία μέτρα για την πρόληψη και τη διαχείριση του κινδύνου καταστροφής των παράκτιων περιοχών από φυσικές καταστροφές όπως, π.χ., πλημμύρες, διάβρωση, θύελλες και τσουνάμι· τονίζει επίσης την ανάγκη να ληφθούν κοινοτικά μέτρα προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι κίνδυνοι που απειλούν τα ευρωπαϊκά παράκτια οικοσυστήματα οι οποίοι προκαλούνται από τις διάφορες ανθρώπινες δραστηριότητες·

70.   θεωρεί ότι η κατασκευή εγκαταστάσεων αντιπλημμυρικής προστασίας από την άνοδο της στάθμης της θάλασσας, μπορεί να οδηγήσει σε απώλεια οικοτόπων, ενώ η άνοδος του επιπέδου της θάλασσας προκαλεί αυτή καθ' εαυτή "παράκτια συρρίκνωση" των αλμυρών βάλτων και των ιλυωδών πεδίων καθώς και διάβρωση των αμμοθινών, περιοχές που στο σύνολό τους αποτελούν πλούσιους οικοτόπους για τα φυτά και τα ζώα·

71.   ενθαρρύνει την ανάπτυξη νέων δικτύων για την εφαρμογή σχεδίων και δραστηριοτήτων υπό μορφή εταιρικών σχέσεων μεταξύ του ιδιωτικού τομέα, ΜΚΟ, τοπικών αρχών και περιφερειών, με σκοπό την επίτευξη μεγαλύτερου δυναμισμού, καινοτομίας και αποτελεσματικότητας και τη βελτίωση της ποιότητας της ζωής στις παράκτιες περιοχές·

72.   επισημαίνει με έμφαση την ανάγκη να καταστούν οι παράκτιες περιοχές πιο ελκυστικές, όχι μόνο ως χώροι αναψυχής αλλά και για τη διαβίωση, την εργασία και τις επενδύσεις, βελτιώνοντας την προσβασιμότητα και τις υποδομές των εσωτερικών μεταφορών· ζητεί επίσης να ληφθούν μέτρα για τη βελτίωση των υπηρεσιών κοινής ωφελείας (υγεία, εκπαίδευση, νερό και ενέργεια, πληροφόρηση, τεχνολογίες επικοινωνίας, ταχυδρομικές υπηρεσίες, επεξεργασία λυμάτων και νερού), λαμβάνοντας υπόψη τις εποχικές δημογραφικές αλλαγές·

73.   καλεί επειγόντως τα κράτη μέλη, ενόψει του σημαντικού ποσοστού της θαλάσσιας ρύπανσης που προκαλείται από την ξηρά στη γενικότερη ρύπανση των ευρωπαϊκών θαλασσών, να εφαρμόσουν ταχύτατα όλη τη σύγχρονη και μελλοντική ευρωπαϊκή νομοθεσία στον εν λόγω τομέα· καλεί, επιπλέον, την Επιτροπή να υποβάλει ένα πρόγραμμα δράσης για τη μείωση αυτής της ρύπανσης· θεωρεί ότι, στο πλαίσιο αυτό, θα πρέπει να διαδραματίσει ρόλο και η οικονομική ενίσχυση των προγραμμάτων για τη μείωση της ρύπανσης στις τρίτες χώρες, επειδή σε αυτές το επίπεδο των συστημάτων βιολογικού και άλλων μεθόδων καθαρισμού βρίσκεται, συχνά, πολύ χαμηλότερα από τα ευρωπαϊκά επίπεδα και ότι, ως εκ τούτου, η οικονομική επένδυση μπορεί να έχει σημαντικότερα αποτελέσματα·

74.   επισημαίνει ότι η ρύπανση του θαλασσίου περιβάλλοντος πηγάζει ως επί το πλείστον από χερσαίες πηγές, περιλαμβανομένης της γεωργίας και των βιομηχανικών εκπομπών χωρίς βέβαια να περιορίζεται σε αυτές, από τις οποίες οι επιπτώσεις στις κλειστές και ημίκλειστες θάλασσες είναι ιδιαίτερα βλαβερές· τονίζει ότι πρέπει να αποδοθεί ιδιαίτερη προσοχή εκ μέρους της ΕΕ στους τομείς αυτούς και να ληφθούν μέτρα για τον περιορισμό και την πρόληψη της περαιτέρω ρύπανσης, κρίνει δε ότι η νέα τεχνολογία της παγκόσμιας παρακολούθησης του περιβάλλοντος και της ασφάλειας (GMES) θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί επιτυχώς για τον σκοπό·

75.   παρατηρεί ότι ο θαλάσσιος τομέας είναι ένας από τους ελάχιστους τομείς όπου δεν τηρείται η αρχή "ο ρυπαίνων πληρώνει'· φρονεί ότι οι βιομηχανίες που εκλύουν απόβλητα, οι βιομηχανίες και οι όμιλοι που εμπλέκονται σε αμμοχαλικοληψίες και που διατηρούν συμφέροντα στον τομέα της θαλάσσιας ενέργειας και κάθε είδους δραστηριότητες οι οποίες, αν και με έδρα τη στεριά, μπορούν να αποτελέσουν πηγή ρύπανσης του θαλασσίου περιβάλλοντος, πρέπει να συμβάλουν στη δημιουργία ενός ευρωπαϊκού ταμείου, προσανατολισμένου στον εμπλουτισμό των αποθεμάτων και τη διατήρηση της θαλάσσιας χλωρίδας και πανίδας, συμπεριλαμβανομένων και των ιχθυαποθεμάτων, η δε Επιτροπή πρέπει να καταβάλει προσπάθειες για τη διασφάλιση πιο ενιαίας και αποτελεσματικής εφαρμογής της αρχής "ο ρυπαίνων πληρώνει'·

76.   καλεί την Επιτροπή να αναλάβει δράση για τον έλεγχο των ρύπων (περιβαλλοντική ρύπανση των θαλασσών) που προκύπτουν από γεωργικές απορροές, αποχετευτικά λύματα και βιομηχανικά απόβλητα, ή από απορρίμματα, συνήθως πλαστικά, τα οποία μπορούν να επιφέρουν ασφυξία σε θαλάσσια θηλαστικά, χελώνες και πτηνά· ρύποι τέτοιου είδους αποτελούν έναν διαρκώς αυξανόμενο κίνδυνο, με δυσμενείς επιπτώσεις στον τομέα της αλιείας και τον τουρισμό και μειώνουν την ποιότητα και την υγεία των αλιευτικών προϊόντων που προορίζονται για κατανάλωση από τον άνθρωπο· σε σχέση με τα σκάφη που πλέουν στον ωκεανό, καλεί την Επιτροπή να παροτρύνει τα κράτη μέλη, σε σχέση με τα διερχόμενα πλοία, να εφαρμόσουν το Παράρτημα V της IMO MARPOL το οποίο απαγορεύει την απόρριψη πλαστικών αποβλήτων και στάχτης από την καύση πλαστικού στη θάλασσα· καλεί την Επιτροπή να τροποποιήσει την οδηγία 2000/59/ΕΚ σχετικά με τις εγκαταστάσεις υποδοχής στους λιμένες, να βελτιώσει την καταλληλότητα και διαθεσιμότητα αυτών των εγκαταστάσεων στην ΕΕ και τέλος να μειώσει τα απορριπτόμενα αλιεύματα στη θάλασσα·

77.   καλεί μετ" επιτάσεως την ΕΕ, στο πλαίσιο τις διεθνούς θαλάσσιας πολιτικής και της Σύμβασης των ΗΕ της 10ης Δεκεμβρίου 1982 για το Δίκαιο της Θάλασσας και της Συμφωνίας της 28ης Ιουλίου 1994 σχετικά με την εφαρμογή των θεμάτων που διέπονται από το Μέρος XI(15), να μεριμνήσει για τη βελτίωση των διεθνών κανόνων για την ασφάλεια των θαλασσίων μεταφορών, την πρόληψη της θαλάσσιας ρύπανσης και την προστασία και διατήρηση του θαλάσσιου περιβάλλοντος· επί πλέον, καλεί τις αρχές της ΕΕ να καταβάλουν ιδιαίτερη προσπάθεια για να διασφαλίσουν ότι τα κράτη μέλη της ΕΕ θα αξιοποιήσουν αποτελεσματικά τη νομικώς δεσμευτική διαδικασία επίλυσης διαφορών μέσω του Διεθνούς Δικαστηρίου για το Δίκαιο της Θάλασσας, το οποίο συνεστήθη το 1996 με έδρα το Αμβούργο, βάσει της Σύμβασης των ΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας, καθόσον, δυστυχώς, τα κράτη μέλη μέχρι σήμερα δεν συνηθίζουν να διευθετούν τις διαφορές μέσω του Διεθνούς Δικαστηρίου για το Δίκαιο της Θάλασσας·

78.   ενθαρρύνει την Επιτροπή να πραγματοποιήσει ειδικές επιστημονικά τεκμηριωμένες περιβαλλοντικές και άλλες κοινωνικοοικονομικές στατιστικές και άλλες μελέτες σε επιστημονική βάση σχετικά με τις θαλάσσιες περιοχές προκειμένου να παρακολουθούνται και να ελέγχονται οι επιπτώσεις της ανάπτυξης οικονομικών δραστηριοτήτων στις περιοχές αυτές·

79.   εκφράζει την ανησυχία του για την έλλειψη καλά εκπαιδευμένου εργατικού δυναμικού σε σημαντικούς θαλάσσιους κλάδους της οικονομίας που έχουν ως βάση την ξηρά· θεωρεί ότι και εδώ κοινές "εκστρατείες απασχόλησης" των κρατών μελών με τις ενεχόμενες επιχειρήσεις θα μπορούσαν να συμβάλουν στη μείωση του προβλήματος·

80.   καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να εμπλέξουν όλους τους σχετικούς ενδιαφερόμενους φορείς σε όλες τις φάσεις της διαδικασίας βελτίωσης της θαλάσσιας πολιτικής της ΕΕ, τόσο με την εφαρμογή όσο και με την επιβολή της υφιστάμενης νομοθεσίας, καθώς και με την ανάπτυξη και νέων πρωτοβουλιών·

Αειφόρος παράκτιος τουρισμός

81.   υπογραμμίζει το γεγονός ότι ο τουρισμός, εάν αναπτύσσεται συνετά, αποτελεί βιώσιμη πηγή εισοδήματος για τις τοπικές οικονομίες, διασφαλίζοντας την προστασία και την αναβάθμιση του περιβάλλοντος καθώς και την προώθηση και διατήρηση των πολιτιστικών, ιστορικών και περιβαλλοντικών χαρακτηριστικών, των χειροτεχνικών πρακτικών και ενός αειφόρου θαλάσσιου τουρισμού· ενθαρρύνει συνεπώς ιδιαίτερα τις επενδύσεις υποδομών για ιστιοπλοϊκό και καταδυτικό τουρισμό και τουρισμό κρουαζιέρων, καθώς και την προστασία και ανάδειξη του ενάλιου αρχαιολογικού πλούτου·

82.   υπογραμμίζει ότι στον τουρισμό ισχύει η αρχή της επικουρικότητας· επισημαίνει την ανάγκη σεβασμού των εθνικών σχεδίων που βασίζονται στην εμπειρία και τις πλέον ενδεδειγμένες πρακτικές·

83.   υπογραμμίζει ότι η έλλειψη κατάλληλων και συγκρίσιμων δεδομένων αποτελεί ένα από τα κεντρικά προβλήματα για μια αξιόπιστη συλλογή δεδομένων για την κατάσταση της απασχόλησης στον παράκτιο τουρισμό·

84.   προσθέτει ότι η καλή κατάσταση του περιβάλλοντος, η καθαρότητα της ατμόσφαιρας και η ποιότητα των υδάτων είναι ιδιαίτερα σημαντική για την επιβίωση του τομέα. Για τον λόγο αυτό θα πρέπει όλα τα μελλοντικά ευρωπαϊκά προγράμματα που αφορούν τον τουρισμό να εξετάζονται από πλευράς οικολογικής συμβατότητας και αειφορίας·

85.   σημειώνει ότι η Ευρώπη συγκαταλέγεται μεταξύ των πλέον αγαπημένων ταξιδιωτικών προορισμών· τονίζει ότι η παροχή υπηρεσιών πρέπει να οργανωθεί κατά τρόπο που να διασφαλίζει τον ελεύθερο ανταγωνισμό και πρέπει να καλυφθεί η ανάγκη για βελτίωση των υποδομών όσον αφορά τη δραστηριότητα αυτή·

86.   εκφράζει την άποψη ότι η παραδοσιακή εποχιακή επιχείρηση θα πρέπει να επεκταθεί σε ένα πρόγραμμα που θα καλύπτει όλο το έτος· τονίζει ότι ο τομέας θα πρέπει να χρησιμοποιήσει την ευκαιρία για μια προσέγγιση του τουρισμού σε αειφόρα ετήσια βάση· θεωρεί ότι η επέκταση της εποχής μπορεί να δημιουργήσει θέσεις απασχόλησης καθώς και οικονομική επιτυχία· τονίζει ότι από απόψεως της αειφορίας και της "περιβαλλοντικής εκπαίδευσης", τα "παραδείγματα βέλτιστης πρακτικής" θα μπορούσαν να διαδραματίσουν ως έννοιες του τουρισμού έναν κυρίαρχο ρόλο· τονίζει ότι σκοπός θα πρέπει να είναι να επωφεληθούν από τα ανωτέρω ο τομέας και το περιβάλλον των παράκτιων περιφερειών·

87.   πιστεύει ότι η Ευρωπαϊκή Ατζέντα 21 για την αειφορία του ευρωπαϊκού τουρισμού πρέπει να λάβει υπόψη την ιδιαιτερότητα του παράκτιου καθώς και του νησιωτικού τουρισμού και να προτείνει χρήσιμες πρωτοβουλίες καθώς και τον επιμερισμό ορθών πρακτικών που να μπορούν να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά την εποχικότητα, όπως, επί παραδείγματι, την ανάπτυξη του τουρισμού των πολιτών της τρίτης ηλικίας·

88.   καλεί την Επιτροπή, να προτείνει μια αειφόρο θαλάσσια ευρωπαϊκή στρατηγική στον τομέα του τουρισμού, η οποία θα υιοθετεί μια ολοκληρωμένη πολιτική προσέγγιση·

Αειφόρο θαλάσσιο περιβάλλον

89.   υπενθυμίζει το ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 14ης Νοεμβρίου 2006 σχετικά με μια θεματική στρατηγική για την προστασία και τη διατήρηση του θαλασσίου περιβάλλοντος(16) και επαναλαμβάνει ιδιαίτερα την ανάγκη:

90.   αναγνωρίζει το γεγονός ότι ένα υγιές θαλάσσιο περιβάλλον αποτελεί τη βάση για την αειφόρο ανάπτυξη του ναυτιλιακού τομέα της ΕΕ και υπενθυμίζει τη δέσμευση της ΕΕ να επιτύχει την ενσωμάτωση των περιβαλλοντικών πτυχών σε όλες τις πλευρές της κοινοτικής πολιτικής·

91.   επιμένει ότι ένα καθαρό θαλάσσιο περιβάλλον με επαρκή βιοποικιλότητα κατά τρόπον ώστε να λειτουργούν σωστά τα οικοσυστήματα που το αποτελούν, είναι ουσιώδους σημασίας για την Ευρώπη· επιμένει επιπλέον ότι η εγγενής αξία των θαλασσίων περιοχών σημαίνει ότι τα οφέλη από την καλή κατάσταση του θαλασσίου περιβάλλοντος στην ΕΕ υπερβαίνουν σαφώς τα πιθανά οικονομικά κέρδη από την εκμετάλλευση των διαφόρων συνιστωσών των θαλασσών, των παράκτιων υδάτων και των λεκανών των ποταμών και ότι ως εκ τούτου η διατήρηση και σε πολλές περιπτώσεις η αποκατάσταση του θαλάσσιου περιβάλλοντος της ΕΕ προσλαμβάνουν επιτακτικό χαρακτήρα·

92.   υπενθυμίζει την αρχή της προσέγγισης με βάση το οικοσύστημα στο πλαίσιο της διαχείρισης των ανθρωπίνων δραστηριοτήτων, ως ένα από τα βασικά στοιχεία της Θεματικής Στρατηγικής για το Θαλάσσιο Περιβάλλον· επιμένει να εφαρμόζεται η αρχή αυτή μεταξύ άλλων και σε σχέση με την πολιτική ναυτιλίας·

93.   υπογραμμίζει με έμφαση ότι τα κριτήρια που επιλέγονται για τον προσδιορισμό μιας καλής κατάστασης του περιβάλλοντος πρέπει να έχουν επαρκή ευρύτητα, καθόσον οι ποιοτικοί αυτοί στόχοι αντιπροσωπεύουν πιθανώς τις παραμέτρους αναφοράς των προγραμμάτων δράσης σε ευρύ φάσμα χρόνου·

94.   θεωρεί εξάλλου ότι πρέπει να ληφθούν χωρίς καθυστέρηση μέτρα με στόχο τη βελτίωση της ποιότητας του ύδατος και εκφράζει ως εκ τούτου την ανησυχία του μπροστά στο μακρόχρονο χρονοδιάγραμμα που εμφανίζεται στην πρόταση οδηγίας για μια ναυτιλιακή στρατηγική·

95.   επιμένει ότι η εφαρμογή ενός δικτύου προστατευομένων θαλασσίων περιοχών πρέπει να επισπευσθεί·

96.   είναι πεπεισμένο ότι ένα καθαρό θαλάσσιο περιβάλλον είναι αποφασιστικής σημασίας για τα θαλάσσια είδη, τόσο για τα εμπορεύσιμα ψάρια όσο και για τα μη εμπορεύσιμα είδη και ότι η οποιαδήποτε ανάκαμψη των εξαντληθέντων ιχθυακών αποθεμάτων εξαρτάται από τη μείωση της ρύπανσης των θαλασσών όπως επίσης και της αλιευτικής προσπάθειας· θεωρεί ότι, προκειμένου να εξασφαλισθεί η καθαρότητα του ψαριού που καταναλώνεται στην ΕΕ, είναι επιτακτική η μείωση των θαλασσίων ρυπαντών·

97.   εφιστά την προσοχή στις ενίοτε καταστροφικές επιπτώσεις των εξωτικών οργανισμών στο θαλάσσιο οικοσύστημα και αναγνωρίζει ότι τα επιθετικά ξένα είδη αποτελούν σημαντική απειλή για τη θαλάσσια βιοποικιλότητα· καλεί την Επιτροπή να λάβει επειγόντως μέτρα για την πρόληψη της μεταφοράς οργανισμών στο νερό που χρησιμοποιείται ως έρμα και την καθιέρωση αποτελεσματικών ελέγχων όσον αφορά την απόθεση των ερμάτων αυτών στα ύδατα της ΕΕ·

98.   θεωρεί ότι η έννοια της "συσσώρευσης" θα μπορούσε να έχει θετικές επιπτώσεις στο θαλάσσιο περιβάλλον στην περίπτωση που η διατήρηση των βιοτόπων, ο έλεγχος της ρύπανσης και άλλες περιβαλλοντικές τεχνολογίες ενσωματωθούν στο σχεδιασμό και την εφαρμογή των συσσωρεύσεων από το στάδιο του σχεδιασμού και έπειτα·

99.   χαιρετίζει την αναγνώριση εκ μέρους της Επιτροπής της θέσης ότι "ένα εκτεταμένο σύστημα χωροταξικού σχεδιασμού" είναι αναγκαίο προκειμένου να εξασφαλίζεται ένα σταθερό ρυθμιστικό περιβάλλον και μια νομικώς δεσμευτική βάση για τη λήψη αποφάσεων· θεωρεί ότι ένα ουσιώδες κριτήριο για τον χωροταξικό σχεδιασμό βασιζόμενο στο οικοσύστημα πρέπει να είναι η οργάνωση των δραστηριοτήτων εις τρόπον ώστε να μειώνονται οι επιπτώσεις των περιβαλλοντικώς ζημιογόνων δραστηριοτήτων στις ευαίσθητες από οικολογική άποψη περιοχές, ενώ ταυτόχρονα θα χρησιμοποιούνται οι πόροι σε όλες τις άλλες περιοχές με οικολογικά βιώσιμο τρόπο· επιμένει στο πλαίσιο αυτό στη χρήση του μέσου της Στρατηγικής Περιβαλλοντικής Αξιολόγησης σύμφωνα με την οδηγία 2001/42/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 27ης Ιουνίου 2001 σχετικά με την εκτίμηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων ορισμένων σχεδίων και προγραμμάτων(17)· τονίζει ότι οποιοδήποτε σύστημα θαλάσσιας χωροταξίας σε επίπεδο ΕΕ πρέπει να προσθέτει αξία στα εθνικά συστήματα και σχέδια, όπου αυτά υπάρχουν, να βασίζεται στο επίπεδο των θαλασσίων περιφερειών και υποπεριφερειών όπως προτείνεται στην οδηγία θαλάσσιας στρατηγικής και να αποτελεί ένα εργαλείο για την περαιτέρω χρήση μιας προσέγγισης βασιζόμενης στο οικοσύστημα σε σχέση με τη διαχείριση του θαλασσίου περιβάλλοντος και στους στόχους της καλής περιβαλλοντικής κατάστασης βάσει της οδηγίας για τη θαλάσσια στρατηγική·

100.   επισημαίνει ότι η επίτευξη μιας καλής περιβαλλοντικής κατάστασης απαιτεί επίσης να ρυθμίζονται αυστηρά οι ανθρώπινες δραστηριότητες που πραγματοποιούνται εκτός των οικολογικώς ευαίσθητων περιοχών, ώστε να ελαχιστοποιούνται οι πιθανότητες αρνητικών επιπτώσεων στο θαλάσσιο περιβάλλον·

Ολοκληρωμένη πολιτική στον τομέα της αλιείας

101.   είναι της γνώμης ότι και η αλιευτική δραστηριότητα θα πρέπει να συμβάλει στη διατήρηση της βιωσιμότητας των παράκτιων κοινοτήτων· τονίζει ότι τούτο μπορεί να επιτευχθεί μέσω της πρόσβασης των αλιέων παράκτιων και μικρής κλίμακας αλιευτικών συμφερόντων καθώς και των ερασιτεχνών αλιέων σε αλιευτικούς πόρους, και ότι παρόμοιες δραστηριότητες ενθαρρύνουν τον τουρισμό, προστατεύουν την πλούσια παράκτια κληρονομιά μας και συμβάλλουν στη διατήρηση των παραθαλάσσιων κοινοτήτων μας·

102.   εκφράζει την ανησυχία του για το γεγονός ότι, παρόλο που ο τομέας είναι έτοιμος να αποδεχθεί την ανάπτυξη μιας οικοσυστημικής προσέγγισης για τη διαχείριση της αλιείας, ενδέχεται να διακυβευθούν η απεριόριστη πρόσβαση και οι αλιευτικές δραστηριότητες σε περιοχές του δικτύου Natura 2000 και σε άλλες πιθανές προστατευόμενες θαλάσσιες περιοχές (ΠΘΠ) ως αποτέλεσμα των επιπρόσθετων περιορισμών που ενδεχομένως προκύπτουν από το πλαίσιο προστασίας των εν λόγω περιοχών· είναι της γνώμης ότι η ανάπτυξη αλιευτικών δραστηριοτήτων που δεν ζημιώνουν τους στόχους προστασίας πρέπει να επιτρέπονται εντός των ΠΘΠ· είναι επίσης της άποψης ότι, στην περίπτωση των αλιευτικών δραστηριοτήτων που ζημιώνουν, ή ενδεχομένως θα ζημίωναν, τους στόχους προστασίας των ΠΘΠ θα πρέπει να καταβληθούν μεγαλύτερες προσπάθειες, και μέσω της έρευνας και της ανάπτυξης, προκειμένου οι αλιευτικές μέθοδοι να γίνουν περισσότερο φιλικές προς το περιβάλλον έτσι ώστε να διευκολύνεται η μεγαλύτερη πρόσβαση σ" αυτές τις περιοχές όποτε αυτό είναι αιτιολογημένο·

103.   επισημαίνει, ωστόσο, ότι η αλιεία θα πρέπει στο μέλλον να περιοριστεί μέσω μιας προληπτικής προσέγγισης η οποία θα εγγυάται ότι διατηρούμε υγιή οικοσυστήματα και ότι προστατεύουμε σπάνια, ευάλωτα ή πολύτιμα είδη και οικοτόπους, γεγονός το οποίο θα συνεπάγεται αναπόφευκτα περαιτέρω ενίσχυση της περιβαλλοντικής προστασίας απ" ό,τι στο παρελθόν, με τη δημιουργία, μεταξύ των άλλων, ενός δικτύου ΠΘΠ που θα δημιουργηθεί σύμφωνα με τις διατάξεις οι οποίες ορίζονται στο πλαίσιο της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής και ενός συστήματος ολοκληρωμένης διαχείρισης των παράκτιων ζωνών, προκειμένου να διασφαλίζεται ότι θα θέσουμε τέλος στην άσκοπη υποβάθμιση των οικοτόπων και στη ραγδαία μείωση της βιοποικιλότητας·

104.   ζητεί από την Επιτροπή να λάβει δεόντως υπόψη τις εμπειρίες από την επιτυχή διαχείριση των αλιευμάτων από τοπικές και περιφερειακές αρχές, ούτως ώστε να μπορέσουν να εφαρμοσθούν ως πρότυπα σε άλλες περιοχές, ιδίως δε οι εμπειρίες που συνίστανται σε ολοκληρωμένη και βιώσιμη διαχείριση της θάλασσας μέσω της απαγόρευσης μη επιλεκτικών αλιευτικών εργαλείων, της προσαρμογής της διάστασης των αλιευτικών στόλων στους διαθέσιμους πόρους, της διαμόρφωσης των παράκτιων ζωνών, της ρύθμισης των τουριστικών δραστηριοτήτων, όπως η παρατήρηση των κητοειδών, της κατάρτισης σχεδίων διαχείρισης των τοποθεσιών του δικτύου Natura 2000 και της δημιουργίας προστατευόμενων περιοχών·

105.   τονίζει ότι θα πρέπει να αναγνωρισθεί ο πολύτιμος συμβουλευτικός ρόλος των Περιφερειακών Γνωμοδοτικών Συμβουλίων (ΠΓΣ) και θα πρέπει να ζητείται η γνώμη των ΠΓΣ σχετικά με τη θαλάσσια διαχείριση·

106.   υποστηρίζει τη δέσμευση που ανέλαβε η ΕΕ κατά τη Σύνοδο Κορυφής της Γης το 2002 και επανέλαβε στην πρόσφατη ανακοίνωση της Επιτροπής με τίτλο "Υλοποιώντας την αειφορία στην αλιεία της ΕΕ μέσω μέγιστης αειφόρου απόδοσης" (COM(2006)0360) για την αποκατάσταση των πληθυσμών των ιχθύων σε επίπεδα που θα είναι ικανά να παράγουν μέγιστη αειφόρο απόδοση έως το 2015 όπου αυτό είναι δυνατόν· είναι της άποψης ότι αυτό θα πραγματοποιηθεί καλύτερα με την αποφυγή της χρήσης αυθαίρετων σημείων αναφοράς τα οποία βασίζονται σε ένα απλό μαθηματικό πρότυπο· θεωρεί ότι μια εναλλακτική ερμηνεία της μέγιστης αειφόρου απόδοσης, κάνοντας χρήση μιας έννοιας όπως μεγιστοποίηση των αθροιστικών αλιευμάτων σε μια καθορισμένη χρονική περίοδο (ενδεχομένως μια δεκαετία), θα παρείχε ένα ρεαλιστικό και πιθανό τρόπο βελτίωσης του καθεστώτος της αλιείας στην ΕΕ·

107.   θεωρεί ότι ένας σημαντικός τρόπος για τη μείωση των απορριπτόμενων αλιευμάτων είναι η βελτίωση της επιλεκτικότητας της αλιείας με τροποποιήσεις των αλιευτικών εργαλείων και τεχνικών· αναγνωρίζει ότι η συνεργασία και οι γνώσεις των αλιέων σ" αυτό τον τομέα είναι απαραίτητες και ότι θα πρέπει να ανταμειφθούν οι αλιείς οι οποίοι καινοτομούν προς αυτή την κατεύθυνση·

108.   ζητεί να καταβληθούν περαιτέρω προσπάθειες για να δοθεί τέλος στο επαίσχυντο πρόβλημα της παρεμπίπτουσας αλιείας και των απορριπτόμενων αλιευμάτων, το οποίο αποτελεί κύρια συνέπεια του καθεστώτος της ΚΑΠ που διέπει το σύνολο των επιτρεπόμενων αλιευμάτων (TAC) και τις ποσοστώσεις· είναι της άποψης ότι ο αφανισμός θαλάσσιων θηλαστικών, πτηνών και χελωνών ως αποτέλεσμα της παρεμπίπτουσας αλιείας αποτελεί απεχθή κατάσταση η οποία πρέπει να τερματιστεί και ότι, επιπλέον, η ζημία που προκαλείται από αλιευτικά εργαλεία σε ευαίσθητους θαλάσσιους πυθμένες και ευάλωτους βιοτόπους μεγάλου βάθους όπως οι κοραλλιογενείς βιότοποι, οι θαλάσσιοι λόφοι και οι βιότοποι σφουγγαριών· επισημαίνει ότι τα απολεσθέντα δίχτυα οδηγούν επίσης σε "άδηλη αλιεία", που μπορεί να προκαλέσει σημαντική εξάντληση των ιχθυαποθεμάτων και βλάβες στους βιοτόπους·

109.   πιστεύει μετ" επιτάσεως ότι απαιτείται επειγόντως να προωθηθεί και να εφαρμοστεί ένα χαρτογραφικό/χωροταξικό πρόγραμμα για τα κοινοτικά ύδατα, προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι ανάγκες διατήρησης ενός βιώσιμου και γεωγραφικά αντιπροσωπευτικού αλιευτικού τομέα· πιστεύει ότι η χαρτογράφηση ζωνών που θεωρούνται ιδανικές για την κατασκευή αιολικών πάρκων ανοικτής θάλασσας, για παραγωγή ενέργειας ή για απομόνωση του άνθρακα και για αμμοχαλικοληψίες ή για τη δημιουργία υδατοκαλλιεργειών ή τη χαρτογράφηση της θέσης θαλάσσιων προστατευμένων περιοχών, συμπεριλαμβανομένων τοποθεσιών του Natura 2000 και της θέσης άλλων ευαίσθητων οικοτόπων και ειδών θα οδηγούσε σε αποδοτικότερη και περισσότερο βιώσιμη χρήση του θαλάσσιου περιβάλλοντός μας· τονίζει ότι προκειμένου να διευκολυνθεί ο αποτελεσματικός χωροταξικός σχεδιασμός, πρέπει να χαρτογραφηθούν περιοχές αλιευτικής δραστηριότητας, και αυτό θα πρέπει να διευκολυνθεί με τη βελτίωση και την τυποποίηση της πρόσβασης σε συστήματα παρακολούθησης των σκαφών και σε δεδομένα του ημερολογίου πλοίου σε όλα τα κράτη μέλη· θεωρεί ότι οι αποφάσεις σχεδιασμού που αφορούν τα κοινοτικά ύδατα θα πρέπει να λαμβάνονται με πλήρη διαβούλευση με τον αλιευτικό τομέα και τις κοινότητες που θίγονται άμεσα·

110.   τονίζει την αυξανόμενη κοινωνικοοικονομική σημασία της ιχθυοκαλλιέργειας, δεδομένης της παγκόσμιας μείωσης των θαλάσσιων ιχθυαποθεμάτων· τονίζει ότι σύντομα, τα προϊόντα υδατοκαλλιέργειας που πωλούνται ετησίως ανά την υφήλιο θα υπερβούν σε όγκο τα αλιεύματα άγριων ψαριών· τονίζει ότι η ΕΕ έχει ηγηθεί αυτής της συναρπαστικής εξέλιξης και θα πρέπει να επιδιώξει τη διατήρηση της ηγετικής της θέσης και να ενθαρρύνει περαιτέρω τις εξελίξεις κατά τρόπο συμβατό με άλλες παράκτιες και θαλάσσιες χρήσεις· πιστεύει ότι δεν μπορεί να παραγκωνίζεται η σπουδαιότητα της ιχθυοκαλλιέργειας για τις συχνά απομακρυσμένες, αγροτικές κοινότητες, όπου υφίστανται ελάχιστες άλλες ευκαιρίες απασχόλησης· στο πλαίσιο μιας ολοκληρωμένης προσέγγισης διαχείρισης των παράκτιων ζωνών, θα πρέπει να προωθηθούν σαφώς καθορισμένες περιοχές όπου μπορούν να συγκεντρωθούν ιχθυοκαλλιέργειες και αυτό θα πρέπει να συνδέεται με ένα απλοποιημένο ρυθμιστικό καθεστώς που θα ενθαρρύνει το επιχειρηματικό πνεύμα και την αειφορία· θα πρέπει να αναπτυχθούν νέες τεχνικές στον τομέα της υδατοκαλλιέργειας που θα παρέχουν τη δυνατότητα βελτιωμένης διαχείρισης της ποιότητας, εξασφάλιση της ανιχνευσιμότητας καθόλη τη διάρκεια της παραγωγής και των αλυσίδων προστιθέμενης αξίας καθώς και τη συνολική αναγνώριση της ιχθυοκαλλιέργειας ως κύριας συνιστώσας στον θαλάσσιο τομέα·

111.   εφιστά την προσοχή στο γεγονός ότι ορισμένες πρακτικές υδατοκαλλιέργειας συντελούν στην αποδυνάμωση ορισμένων ειδών· υπενθυμίζει ότι η αλίευση νεογνών ορισμένων ειδών στη θάλασσα προς πάχυνση εμποδίζει την αναπαραγωγή τους και την εξασφάλιση της βιολογικής ισορροπίας των ειδών· θεωρεί ότι τη ρίζα του κακού, αυτής της πλήρους περιφρόνησης προς την ανάγκη διατήρησης ορισμένων θαλάσσιων οικοσυστημάτων, αποτελούν οι υψηλές τιμές στις οποίες φθάνουν ορισμένα από τα είδη αυτά σε κάποιες παγκόσμιες αγορές·

112.   επισημαίνει ότι οι στρατιωτικές επιχειρήσεις επιδρούν επίσης στον τομέα της αλιείας· τα θαλάσσια πεδία βολής αποτελούν "απαγορευμένες περιοχές" για την αλιεία και άλλες μορφές ναυτιλίας, αν και μπορούν να παρέχουν καταφύγια βιοποικιλότητας· εντούτοις, η χρήση συσκευών σονάρ εξαιρετικά χαμηλών συχνοτήτων, ιδίως από τα υποβρύχια, έχει σημαντική επίπτωση στα θαλάσσια θηλαστικά και σε άλλα ιχθυαποθέματα και θα πρέπει να ρυθμίζεται αυστηρά και να περιορίζεται σε ζώνες·

113.   υπογραμμίζει την ανάγκη ελέγχου της αλιείας στα διεθνή ύδατα, δεδομένου ότι και αυτή επηρεάζει τους αλιευτικούς πόρους των ΑΟΖ εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης·

Θαλάσσια έρευνα, ενέργεια, τεχνολογία και καινοτομία

114.   θεωρεί ότι οι περισσότερες εκ των προκλήσεων που αφορούν το περιβάλλον και την αειφορία χρειάζονται μια απάντηση που θα βασίζεται στην ορθή χρήση των επιστημονικών και τεχνολογικών γνώσεων και η οποία, για το σκοπό αυτό, πρέπει να υποστηρίζεται από επαρκή χρηματοδότηση εκ μέρους της ΕΚ και των κρατών μελών· ζητεί από την Επιτροπή να χαράξει στρατηγική για ένα ευρωπαϊκό ινστιτούτο θαλάσσιας έρευνας και για τον καλύτερο συντονισμό και τη δικτύωση των ευρωπαϊκών ινστιτούτων θαλάσσιας έρευνας· ζητεί για τον σκοπό αυτό τη δημιουργία ενός "ευρωπαϊκού δικτύου θαλάσσιων επιστημών" με τη συμμετοχή όλων των οικείων ευρωπαϊκών θαλάσσιων ερευνητικών ινστιτούτων και την υποστήριξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης· ζητεί την καταχώριση και αποθήκευση των κεκτημένων γνώσεων σε ένα ευρωπαϊκό κέντρο θαλάσσιων δεδομένων, το οποίο θα βρίσκεται στη διάθεση όλων των ινστιτούτων θαλάσσιας έρευνας· υποστηρίζει στο πλαίσιο αυτό την προώθηση ενός Ευρωπαϊκού Συνεδρίου για τη Θάλασσα που θα συνέρχεται σε τακτική βάση και θα αποτελέσει φόρουμ προβληματισμού για επιστήμονες και τη βιομηχανία·

115.   αναγνωρίζει ότι η χρηστή διαχείριση των πόρων του θαλασσίου περιβάλλοντος απαιτεί μια στέρεα βάση πληροφοριών· τονίζει ως εκ τούτου τη σημασία της εμπεριστατωμένης επιστημονικής γνώσης του θαλασσίου περιβάλλοντος προκειμένου να λαμβάνονται οι σωστές αποφάσεις και να αποφεύγονται μέτρα που δεν προσθέτουν αξία· επιμένει ως εκ τούτου ότι πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη έμφαση στη θαλάσσια έρευνα από πλευράς κατανομής των πόρων προκειμένου να πραγματοποιηθούν βιώσιμες και αποτελεσματικές βελτιώσεις του περιβάλλοντος·

116.   καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη, να εκπονήσουν και να εφαρμόσουν ένα πρόγραμμα μελέτης και καταμέτρησης για τον ευρωπαϊκό θαλάσσιο βυθό και τα ευρωπαϊκά παράκτια ύδατα, έτσι ώστε να μπορέσει να αναπτυχθεί ένας ευρωπαϊκός άτλαντας των θαλασσών·

117.   προσυπογράφει την άποψη που εκφράζεται στην Πράσινη Βίβλο, ότι υφίστανται σημαντικά και σοβαρά προβλήματα στα διαθέσιμα στοιχεία σχετικά με την κατάσταση του θαλάσσιου περιβάλλοντος και των δραστηριοτήτων που είτε πραγματοποιούνται είτε έχουν εκεί κάποιες επιπτώσεις· υποστηρίζει ως εκ τούτου την έκκληση για περισσότερο βελτιωμένα προγράμματα συλλογής στοιχείων, χαρτογράφησης και επιθεώρησης, εντοπισμού των σκαφών κλπ στους τομείς αυτούς, στα οποία θα εμπλέκονται τα κράτη μέλη, οι θαλάσσιες Συμβάσεις, η Επιτροπή και άλλοι κοινοτικοί φορείς όπως ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Περιβάλλοντος και τονίζει τη σημασία της ανταλλαγής βέλτιστων πρακτικών σε εθνικό, περιφερειακό και ευρωπαϊκό επίπεδο·

118.   ζητεί η θαλάσσια έρευνα να εγγραφεί στο ερευνητικό πρόγραμμα της ΕΕ ως ένα οριζόντιο θέμα και μια κεντρική θεματική περιοχή για μελλοντικά προγράμματα πλαίσιο· προτείνει, η πιθανή συμβολή των ωκεανών για τη λύση των ενεργειακών προβλημάτων της Ευρώπης να καταστεί ένα από τα σημαντικότερα θέματα της προς ενίσχυση έρευνας·

119.   τονίζει τις τεράστιες αναπτυξιακές δυνατότητες της υπεράκτιας αιολικής ενέργειας και τη μείζονα συνεισφορά που μπορεί να προσφέρει στην ανεξαρτησία της Ευρώπης από ενεργειακές εισαγωγές και στην κλιματική προστασία, ενώ επισημαίνει ότι χρειάζονται ακόμη τεράστιες προσπάθειες για την πλήρη ανάπτυξη των δυνατοτήτων αυτών και καλεί, επομένως, την Επιτροπή να καταρτίσει σχέδιο δράσης για την υπεράκτια αιολική ενέργεια, που θα περιλαμβάνει αποτελεσματική ευρωπαϊκή προσέγγιση σχετικά με την υπεράκτια τεχνολογία, προωθώντας τη δημιουργία πιο εκτεταμένων δικτύων και υποδεικνύοντας τις προοπτικές επίτευξης παραγωγικής ικανότητας τουλάχιστον 50 GW έως το 2020· επομένως, αναμένει προπάντων την έγκριση προσέγγισης "one-stop shop" και την προώθηση ευφυούς υπεράκτιας δικτυακής υποδομής· χαιρετίζει τη σύσταση της Επιτροπής για τη θέσπιση ευρωπαϊκού στρατηγικού σχεδίου ενεργειακής τεχνολογίας και τονίζει ότι οι προσπάθειες πρέπει να εστιάζονται στην ευρείας κλίμακας ανάπτυξη της υπεράκτιας αιολικής ενέργειας·

120.   αναγνωρίζει τη σημασία της παράκτιας ζώνης για την ανάπτυξη των ανανεώσιμων πηγών ενεργείας, που αποτελούν κρίσιμο και αναπόσπαστο τμήμα των προσπαθειών της ΕΕ για την αντιμετώπιση της αλλαγής του κλίματος σε παγκόσμια κλίμακα· επισημαίνει ότι μια πραγματική οριοθέτηση για το σχεδιασμό των θαλασσίων χώρων, που θα επιτρέπει την εκμετάλλευση της αιολικής ενέργειας και άλλων μορφών ενέργειας, θα καταστεί ως εκ τούτου αναγκαία προκειμένου να ελαχιστοποιηθεί η σύγκρουση με άλλους χρήστες του θαλασσίου περιβάλλοντος και να αποφευχθεί η υποβάθμιση του περιβάλλοντος, λαμβανομένων υπόψη των εκτιμήσεων περιβαλλοντικών επιπτώσεων (ΕΠΕ)· χαιρετίζει τις σημαντικές ευκαιρίες που παρέχουν οι αναπτυσσόμενες βιομηχανίες ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές για τη δημιουργία απασχόλησης και τεχνικής εμπειρογνωμοσύνης στην ΕΕ·

121.   τονίζει ότι μολονότι πρέπει να αποκλείεται η χρήση κακών πρακτικών, πρέπει να ρυθμίζεται η σημασία των εξελίξεων μη αλιευτικού χαρακτήρα που μπορούν να είναι συμβατές με τον τομέα της αλιείας όπως, για παράδειγμα, η ενθάρρυνση του σχεδιασμού πλατφορμών παραγωγής ενέργειας ή πλατφορμών αιολικών στροβίλων που συμβάλλουν στην ενίσχυση και στη διατήρηση ενός ακμαίου οικοσυστήματος, προκειμένου να διευκολύνεται η δημιουργία των τόπων εκτροφής και ωοτοκίας θαλασσίων ειδών σε μια ζώνη απαγόρευσης της αλιείας·

122.   υποστηρίζει τη στροφή προς την απαλλαγμένη από τον άνθρακα παραγωγή ενέργειας, αλλά με την προϋπόθεση ότι διασφαλίζεται η θέσπιση των κατάλληλων ασφαλιστικών ρητρών για τη θαλάσσια άγρια πανίδα· ζητεί, ως εκ τούτου, τον προσεκτικό σχεδιασμό των θαλάσσιων εγκαταστάσεων ανανεώσιμης ενέργειας· είναι πολλοί οι ενδεχόμενοι κίνδυνοι που συνδέονται με την παραγωγή ενέργειας και οι οποίοι πρέπει να αποφευχθούν· οι κατασκευές που αποσκοπούν στην αξιοποίηση της αιολικής ενέργειας ή της ενέργειας των κυμάτων μπορούν να επηρεάσουν τους φυσικούς κύκλους του κατώτερου θαλάσσιου επιπέδου· θα μπορούσαν να εκλείψουν οι διαπαλιρροϊκές περιοχές εκτροφής των πτηνών στις εκβολές των ποταμών εξαιτίας της κατασκευής φραγμάτων που μειώνουν το παλιρροϊκό εύρος· ομοίως, μεταβολές στην παλιρροϊκή ισχύ θα μπορούσαν να επηρεάσουν υφάλους μυδιών Modiolus Modiolus και οστράκων Limaria Hians, καθώς και βυθούς με ασβεστοφύκη, ανεμώνες και μαλακά κοράλλια·

123.   πιστεύει ότι υπάρχουν σημαντικά περιθώρια βελτίωσης της τεχνολογίας της αφαλάτωσης και αποτροπή της ρύπανσης των παράκτιων υδάτων, ιδίως στις περιοχές που έχουν ενταχθεί στο δίκτυο Natura 2000· καλεί τις αρμόδιες αρχές να αξιολογήσουν την περιβαλλοντική επίπτωση των σχεδίων αυτών, ιδίως στις περιοχές που μπορούν να συγκεντρώσουν υδάτινους πόρους μέσω πιο αειφόρων μέσων·

124.   φρονεί ότι, δεδομένης της ταχύτατης ανάπτυξης των εγκαταστάσεων αφαλάτωσης του θαλασσινού ύδατος, οι οποίες απορρίπτουν τόνους άλμης και άλλα προϊόντα στη θάλασσα, η Επιτροπή πρέπει να δρομολογήσει μελέτες για να διερευνήσει την επίδραση που έχουν οι εγκαταστάσεις αυτές στο πλαγκτόν και στον θαλάσσιο βυθό καθώς και στις μεταβολές και μεταλλάξεις που προκαλούνται στο οικοσύστημα·

125.   πιστεύει ότι το σύστημα πλοήγησης μέσω δορυφόρων Galileo καθώς και το σύστημα GMES προσφέρουν τεράστιο δυναμικό για τον θαλάσσιο τομέα· ενθαρρύνει την Επιτροπή να προωθήσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τη χρήση αυτών των συστημάτων στο πλαίσιο της θαλάσσιας στρατηγικής·

126.   επισημαίνει τη σημασία του τομέα των τεχνολογιών της πληροφόρησης και των επικοινωνιών σε θέματα λογιστικής μέριμνας των λιμένων· είναι πεπεισμένο ότι οι νέες νομοθετικές προτάσεις, όπως αυτή της ραδιοσυχνικής αναγνώρισης (RFID), θα πρέπει να στοχεύουν στην ενίσχυση της χρησιμοποίησης αυτών των τεχνολογιών· καλεί την Επιτροπή να καθορίσει πρότυπα στον τομέα της πληροφόρησης και των επικοινωνιών (ΤΠΕ) για όλους τους λιμένες στην Ευρωπαϊκή Ένωση και να αναλάβει ηγετικό ρόλο στις διαπραγματεύσεις για τον καθορισμό διεθνών τεχνολογικών προτύπων·

127.   σημειώνει ότι, καθώς οι πλέον απόμακρες περιοχές ευρίσκονται στον Ατλαντικό και τον Ινδικό Ωκεανό, και εκ της θέσεώς τους παρέχουν δυνατότητα παρατήρησης φαινομένων όπως αυτών που συνδέονται με τους κλιματικούς κύκλους και την ηφαιστειολογία ενώ, επί πλέον, η ωκεανογραφία, η βιοποικιλότητα, η ποιότητα του περιβάλλοντος, η διαχείριση των φυσικών πόρων, η ενέργεια και τα ύδατα, η γενετική, η δημόσια υγεία, οι επιστήμες του υγειονομικού κλάδου, τα νέα συστήματα και οι υπηρεσίες τηλεπικοινωνιών στις περιοχές αυτές αποτελούν κατ" εξοχήν τομείς που ενδείκνυνται για ευρωπαϊκή έρευνα, οι περιοχές αυτές πρέπει να ληφθούν υπόψη κατά την κατάρτιση των μελλοντικών προγραμμάτων έρευνας και ανάπτυξης·

128.   θεωρεί τη γαλάζια βιοτεχνολογία ως μια από τις πλέον υποσχόμενες τεχνολογίες των επόμενων δεκαετιών, με πολλές πιθανές χρήσεις στον τομέα των φαρμακευτικών προϊόντων, των καλλυντικών, της βιομηχανίας τροφίμων και της περιβαλλοντικής αποκατάστασης· θεωρεί ότι οι ερευνητικές προσπάθειες στον τομέα αυτό θα πρέπει να ενισχυθούν και τα κράτη μέλη θα πρέπει να επωφεληθούν από τη δημιουργία των Γαλάζιων Επενδυτικών Ταμείων, καθώς επίσης και ότι θα πρέπει να επιτευχθεί καλύτερη συνεργία μέσω σωστότερου συντονισμού των ερευνητικών προσπαθειών των κρατών μελών στον εν λόγω τομέα· επισημαίνει ότι κάθε εξέλιξη στον τομέα της γαλάζιας τεχνολογίας πρέπει να τελεί υπό αυστηρή ρύθμιση και να αξιολογείται σωστά προκειμένου να αποτραπεί η υπερεκμετάλλευση και η πρόκληση περαιτέρω βλαβών στα ήδη εύθραυστα και επαπειλούμενα θαλάσσια οικοσυστήματα·

129.   επισημαίνει ότι οι ιζηματογενείς αποθέσεις στους ωκεανούς περιλαμβάνουν τεράστιες ποσότητες αερίων υδρογονανθράκων που μπορούν να συμπληρώσουν ή και να αντικαταστήσουν τους παραδοσιακούς υδρογονάνθρακες· η διασφάλιση της πρόσβασης και η αξιολόγηση των πόρων αυτών καθώς και η ανάπτυξη τρόπων αξιοποίησής τους αποτελούν μείζονα πρόκληση που η Ευρώπη πρέπει να εξετάσει με προσοχή· πιστεύει ότι η επέκταση της υφαλοκρηπίδας των κρατών μελών και πέραν των 200 μιλίων, όπως προβλέπεται στο άρθρο 76 της Σύμβασης του Montego Bay, αποτελεί ευκαιρία για τη διατήρηση της πρόσβασης σε εν δυνάμει συμπληρωματικούς πόρους·

Μια κοινή θαλάσσια πολιτική

130.   τονίζει τα σημαντικά επιτεύγματα της ΕΕ κατά τα τελευταία έτη όσον αφορά την ασφάλεια στη θάλασσα και την προστασία του περιβάλλοντος (δέσμες Έρικα Ι και ΙΙ και άλλα νομοθετικά μέτρα)· καλεί το Συμβούλιο να εγκρίνει το συντομότερο δυνατόν κοινές θέσεις επί των νομοθετικών προτάσεων όπως η "τρίτη δέσμη για την ασφάλεια στη θάλασσα" επί της οποίας μόλις τώρα επετεύχθη μια πολιτική συμφωνία·

131.   θεωρεί ότι τα διεθνή θαλάσσια ύδατα αποτελούν σημαντικό τομέα για πιθανές εταιρικές σχέσεις και διαβουλεύσεις μεταξύ των ενδιαφερομένων τους οποίους αφορούν τομεακές πολιτικές (μεταφορές, περιβάλλον, ασφάλεια στη θάλασσα, διαχείριση ιχθυακών αποθεμάτων κλπ) και ζητεί επειγόντως από την Επιτροπή να ενθαρρύνει τη δικτύωση αυτή με την υποστήριξη του προγράμματος εδαφικής συνεργασίας 2007-2013 και του προγράμματος "θαλάσσιες περιφέρειες" της νέας πολιτικής γειτονίας· θεωρεί ότι ο ειδικός χαρακτήρας των γεωγραφικών αυτών τοποθεσιών επ' ουδενί αποκλείει τις λίαν απομακρυσμένες περιφέρειες από το να καταστούν τμήμα των περιφερειών αυτών και ότι ως εκ τούτου έχουν να διαδραματίσουν εύλογο ρόλο στο πλαίσιο της δυναμικής των θαλασσίων λεκανών·

132.   συμφωνεί με την Επιτροπή, ότι η δημιουργία ενός κοινού ευρωπαϊκού θαλάσσιου χώρου θα μπορούσε να αυξήσει σημαντικά την αποτελεσματικότητα της διαχείρισης των χωρικών υδάτων και πιστεύει ότι ένας τέτοιος θαλάσσιος χώρος θα συμβάλει στην ολοκλήρωση της εσωτερικής αγοράς στον τομέα των ενδοκοινοτικών θαλάσσιων μεταφορών και υπηρεσιών, ιδίως όσον αφορά την απλούστευση των τελωνειακών και διοικητικών διατυπώσεων και τον σεβασμό των Συμβάσεων UNCLOS και τυ ΔΝΟ συμπεριλαμβανομένης και της "ελεύθερης ναυσιπλοΐας" και του δικαιώματος "αβλαβούς διέλευσης" εντός της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ) στα διεθνή ύδατα· διαπιστώνει ότι το κοινοτικό δίκαιο έχει ήδη πραγματοποιήσει σημαντικά βήματα προς αυτή την κατεύθυνση, αλλά ότι σε ορισμένες περιπτώσεις η εφαρμογή στα κράτη μέλη εξακολουθεί να υστερεί· καλεί τα κράτη μέλη να εφαρμόσουν άμεσα τους ευρωπαϊκούς νόμους·

133.   τονίζει τα πλεονεκτήματα και τις δυνατότητες των ακτοπλοϊκών μεταφορών, οι οποίες αποτελούν αειφόρο και αποτελεσματικό τρόπο μεταφοράς που παρακάμπτει εύκολα τις χερσαίες συμφορήσεις και έχει επαρκή ικανότητα για την ανάπτυξη των μεταφορών· ζητεί, συνεπώς, από την Επιτροπή να υποστηρίξει και να προωθήσει τις ακτοπλοϊκές μεταφορές εφαρμόζοντας πλήρως το σχετικό σχέδιο δράσης· εκφράζει την άποψη ότι το γεγονός ότι τα θαλάσσια δρομολόγια κοντινών αποστάσεων εξακολουθούν να θεωρούνται από απόψεως δικαίου ως διεθνείς μεταφορές είναι ένα εμπόδιο για την ανάπτυξή τους· καλεί ως εκ τούτου την Επιτροπή να υποβάλει μια πρόταση για την ενσωμάτωση των θαλάσσιων δρομολογίων κοντινών αποστάσεων στην ευρωπαϊκή εσωτερική αγορά· υπογραμμίζει ότι αυτό δεν πρέπει να έρχεται σε αντίθεση προς τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS) και τη Σύμβαση του ΔΝΟ, συμπεριλαμβανομένης της "ελεύθερης ναυσιπλοΐας" και του δικαιώματος "αβλαβούς διέλευσης" εντός της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ)·

134.   εκφράζει την απογοήτευσή του για την μέχρι σήμερα πρόοδο όσον αφορά την υλοποίηση του προγράμματος ΔΕΔ υπ. αριθ. 21 των θαλασσίων αυτοκινητοδρόμων και καλεί την Επιτροπή να ορίσει έναν συντονιστή για την επιτάχυνση της υλοποίησης των θαλασσίων αυτοκινητοδρόμων·

135.   θεωρεί ότι στη νέα θαλάσσια πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης η προστασία και ανάδειξη του ενάλιου αρχαιολογικού πλούτου πρέπει να κατέχουν εξέχουσα θέση· θεωρεί ότι η συμπερίληψη μιας χαρτογραφικής απογραφής των βυθισμένων στη θάλασσα αρχαιολογικών θησαυρών και χώρων στον Ευρωπαϊκό Άτλαντα θαλασσών, θα διευκόλυνε την γνώση και την μελέτη των θησαυρών αυτών και θα συνέδραμε τις αρμόδιες αρχές κάθε κράτους μέλους στο να διαφυλάξουν καλύτερα την ιστορική και πολιτιστική τους κληρονομιά·

136.   θεωρεί ότι η πλήρης και έγκαιρη εφαρμογή όλων των νομοθετικών μέτρων της ΕΕ για το περιβάλλον (μεταξύ άλλων η οδηγία πλαίσιο για τα ύδατα(18), η οδηγία για τους βιοτόπους, και η οδηγία για τα πτηνά καθώς και η οδηγία για τη νιτρορύπανση(19), η οδηγία για τη μείωση της περιεκτικότητας ορισμένων υγρών καυσίμων σε θείο(20), και η οδηγία για τις ποινικές κυρώσεις για θαλάσσια ρύπανση) είναι επιτακτική για τη διατήρηση της ποιότητας του θαλασσίου περιβάλλοντος και ότι η Επιτροπή θα πρέπει να ασκήσει όλη την απαιτούμενη πίεση ώστε να ενθαρρυνθούν τα κράτη μέλη να πράξουν τούτο, και να προβεί, εάν χρειασθεί, σε νομικές ενέργειες·

137.   είναι πεπεισμένο ότι η αρχή της προφύλαξης, όπως ενσωματώνεται στο άρθρο 174 παράγραφος 2 της Συνθήκης ΕΚ, πρέπει να αποτελεί τη βάση κάθε τύπου εκμετάλλευσης των θαλασσίων ζωνών της ΕΕ· τονίζει ότι η έλλειψη επιστημονικής βεβαιότητας θα έπρεπε ως εκ τούτου να μη χρησιμοποιείται ως πρόσχημα για την καθυστέρηση των προληπτικών ενεργειών· πιστεύει από την άλλη πλευρά ότι η επίσπευση της ανάληψης προληπτικής δράσης δεν πρέπει να παρεμποδίσει την αξιοποίηση επιστημονικών πληροφοριών·

138.   επισημαίνει ότι η Πράσινη Βίβλος αναφέρει διάφορες χρήσιμες συνεισφορές στις οποίες μπορεί να προβεί ο στρατιωτικός τομέας, περιλαμβανομένης της έρευνας και διάσωσης, της ανακούφισης από καταστροφές και της εποπτείας των θαλασσών· εκφράζει ωστόσο τη λύπη του, γιατί ουδεμία μνεία γίνεται ως προς την υποβάθμιση του περιβάλλοντος που μπορεί να προκληθεί από το στρατιωτικό κατεστημένο, όπως οι δοκιμές οπλικών συστημάτων, η κατασκευή ναυτικών βάσεων και η χρήση υψηλής έντασης υποθαλασσίων συστημάτων ηχοβολισμού που είναι δυνατόν να έχουν καταστρεπτικές συνέπειες στα κητοειδή προκαλώντας κώφωση, βλάβες στα εσωτερικά όργανα και προσαράξεις με μοιραίες συνέπειες· επιμένει σχετικά να ενσωματωθούν πλήρως οι στρατιωτικές δραστηριότητες στη θαλάσσια πολιτική και να υπόκεινται σε πλήρη αξιολόγηση επιπτώσεων στο περιβάλλον καθώς και σε καταλογισμό ευθυνών·

139.   καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να περιλάβουν στη θαλάσσια πολιτική τους εμπεριστατωμένες έρευνες όσον αφορά τα αποθέματα παλαιών πυρομαχικών από παλαιότερους πολέμους που έχουν ποντιστεί στις ευρωπαϊκές θάλασσες και τους κινδύνους που αυτά ενέχουν για τους ανθρώπους και το περιβάλλον, να εξετάσουν τις δυνατότητες αχρήστευσης και/ή περισυλλογής τους και να αναλάβουν τη δέουσα δράση·

140.   καλεί την Κοινότητα, να διαδραματίσει σημαντικότερο ρόλο στους διεθνείς οργανισμούς· τονίζει, ότι στο πλαίσιο αυτό η Κοινότητα δεν μπορεί και δεν πρέπει να εκπροσωπεί ή και να υποκαθιστά τα κράτη μέλη της ΕΕ· επαναλαμβάνει ωστόσο ότι η Κοινότητα πρέπει να έχει καθεστώς παρατηρητή σε πλαίσιο ΔΝΟ·

141.   τονίζει ότι η ΕΕ πρέπει να δεσμευθεί ενεργά στη θαλάσσια διαχείριση σε διεθνές επίπεδο προκειμένου να προωθήσει ισότιμους όρους για τη θαλάσσια οικονομία χωρίς να θίγονται οι φιλοδοξίες για την περιβαλλοντική αειφορία των θαλασσίων δραστηριοτήτων·

142.   τονίζει τη συνεισφορά της εφαρμογής και επιβολής της υφιστάμενης νομοθεσίας του ΔΝΟ, του ΔΟΕ και της ΕΕ για έναν ασφαλέστερο, καθαρότερο και οικονομικά βιώσιμο ναυτιλιακό τομέα· χαιρετίζει το γεγονός ότι τα παραρτήματα ΙΙ και ΙΙ της συμφωνίας MARPOL τα οποία τέθηκαν σε ισχύ την 1η Ιανουαρίου 2007 έχουν αναθεωρηθεί· καλεί τα κράτη μέλη της ΕΕ να προχωρήσουν σύντομα στην κύρωση των συμβάσεων ΔΝΟ και ΔΟΕ και ιδιαίτερα του παραρτήματος VΙ της Σύμβασης MARPOL, της Διεθνούς Σύμβασης για την αστική ευθύνη για ζημιές που προκαλούνται από ρύπανση καυσίμων δεξαμενής των πλοίων, της Διεθνούς Σύμβασης για τον έλεγχο των επιβλαβών αντιδιαβρωτικών συστημάτων στα πλοία και της Διεθνούς Σύμβασης περί ευθύνης και αποζημιώσεων για τις ζημίες που προκαλούνται σε συνδυασμό με τη θαλάσσια μεταφορά επικίνδυνων και τοξικών ουσιών (HNS)· ζητεί η κύρωση ή η μη κύρωση να εισαχθεί ως ένα κριτήριο για την έρευνα πλοίων στο πλαίσιο των κρατικών ελέγχων που πραγματοποιούνται στους λιμένες·

143.   ενθαρρύνει τα κράτη μέλη και την Επιτροπή να συμμετάσχουν ενεργά στις συζητήσεις που διενεργούνται υπό την αιγίδα του Διεθνούς Ταμείου Αποζημιώσεων λόγω Ρυπάνσεως Πετρελαίου (IOPCF) για την αντιμετώπιση της ναυτιλίας που δεν πληροί τις προδιαγραφές ασφαλείας και, ως εκ τούτου, την προώθηση της ποιοτικής ναυτιλίας· μεσοπρόθεσμα, πρέπει να μελετηθεί και η αναθεώρηση της Διεθνούς Σύμβασης αστικής ευθύνης και του IOPCF·

144.   πιστεύει, ότι οι ΕΜSA, FRONTEX, η υπηρεσία αλιευμάτων και η υπηρεσία περιβάλλοντος διαθέτουν διάφορα μέσα, ο αποτελεσματικός συνδυασμός των οποίων θα μπορούσε να υποστηρίζει ουσιαστικά μια ευρωπαϊκή θαλάσσια πολιτική· καλεί ως εκ τούτου την Επιτροπή, όχι μόνο να άρει τα εμπόδια για τη συνεργασία των εν λόγω υπηρεσιών, αλλά να επισημοποιήσει αυτή τη συνεργασία ώστε να επιτύχει τα ακόλουθα:

145.   αναμένει ότι η Ευρωπαϊκή Πολιτική Γειτονίας θα λάβει δεόντως υπόψη την Θαλάσσια Πολιτική για την Ένωση και την ανάγκη συνεργασίας με τις γειτονικές χώρες όσον αφορά το περιβάλλον, την ασφάλεια των θαλασσών και την ασφάλεια στη θάλασσα·

146.   θεωρεί ότι η παράνομη, λαθραία και άναρχη αλιεία (ΠΑ) αποτελεί μεγάλο και αυξανόμενο πρόβλημα το οποίο προκαλεί αφενός καταστροφή πολύτιμων αλιευτικών αποθεμάτων και αφετέρου αθέμιτο ανταγωνισμό μεταξύ αλιέων οι οποίοι τηρούν τους κανόνες και αλιέων οι οποίοι δεν τους τηρούν· επισημαίνει ότι σε ορισμένες αλιευτικές δραστηριότητες στην ΕΕ, τα αλιεύματα ΠΑ αποτελούν σημαντικό μέρος των συνολικών αλιευμάτων· αναμένει την προσεχή ανακοίνωση της Επιτροπής και τις νομοθετικές προτάσεις για την καταπολέμηση της παράνομης, λαθραίας και άναρχης αλιείας και την επικαιροποίηση του σχεδίου δράσης της ΕΕ για το 2002·

147.   ζητεί να συνεχιστεί περαιτέρω στο μέλλον η ολοκληρωμένη προσέγγιση μιας ευρωπαϊκής θαλάσσιας πολιτικής· τονίζει ότι σε αυτήν ανήκουν - το λιγότερο - τακτικές συναντήσεις συντονισμού των αρμόδιων Επιτρόπων καθώς και η τακτική δημόσια ανταλλαγή απόψεων με τους άλλους ενεχόμενους φορείς, π.χ. στο πλαίσιο συνεδριάσεων που πραγματοποιούνται κάθε δύο έτη· ζητεί οι μελλοντικές Προεδρίες του Συμβουλίου να συμπεριλάβουν στο πλαίσιο της παρουσίασης των προγραμμάτων εργασίας τους τη θαλάσσια πολιτική· καλεί περαιτέρω την Επιτροπή να αναφέρει σε ετήσια βάση όλα τα προγράμματα που χρηματοδοτούνται από την ΕΕ και τα οποία έχουν σχέση με τη θάλασσα·

148.   επισημαίνει ότι η έννοια της ολοκλήρωσης της θαλάσσιας πολιτικής πρέπει σήμερα να τεθεί σε πράξη και ζητεί από την Επιτροπή να ενισχύσει το πλαίσιο πολιτικής της για την πραγματοποίηση μιας ανάλυσης εφ' όλης της ύλης επί των θεμάτων που αφορούν τη θάλασσα και των πολιτικών που τα επηρεάζουν, εξασφαλίζοντας ότι θα λαμβάνονται πλήρως υπόψη οι αμφίδρομες σχέσεις σε κάθε τομέα πολιτικής και θα επιδιώκεται ο συντονισμός τους όπου τούτο κρίνεται σκόπιμο· χαιρετίζει τα διαβήματα όλων των κοινοτικών θεσμικών οργάνων και των κυβερνήσεων των κρατών μελών όσον αφορά την ανταπόκρισή τους, κατά τρόπο που καλύπτει όλους τους τομείς, στην Πράσινη Βίβλο για τη θαλάσσια Πολιτική και τα καλεί να προχωρήσουν προς την κατεύθυνση αυτή·

149.   απαιτεί τη δημιουργία κονδυλίου του προϋπολογισμού "πιλοτικά σχέδια θαλάσσια πολιτική" για την προώθηση πιλοτικών σχεδίων για την ενσωμάτωση διαφόρων συστημάτων εποπτείας της θάλασσας, τη σύνδεση επιστημονικών δεδομένων για τη θάλασσα και τη διάδοση δικτύων και "βέλτιστων πρακτικών" στον τομέα της θαλάσσιας πολιτικής και της οικονομίας των παράκτιων περιοχών· τάσσεται υπέρ του να λαμβάνεται κατάλληλα υπόψη η θαλάσσια πολιτική στην αρχιτεκτονική του προϋπολογισμού των πολιτικών και μέσων της ΕΕ μετά το 2013·

o
o   o

150.   αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο και την Επιτροπή καθώς και την Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή και την Επιτροπή των Περιφερειών.

(1) Κείμενα που εγκρίθηκαν, P6_TA(2007)0082. (2) Οδηγία του Συμβουλίου 92/43/ΕΟΚ της 21ης Μαΐου 1992 για τη διατήρηση των φυσικών οικοτόπων καθώς και της άγριας πανίδας και χλωρίδας (ΕΕ L 206, 22.7.1992, σ. 7). (3) Οδηγία του Συμβουλίου 79/409/ΕΟΚ της 2ας Απριλίου 1979 για τη διατήρηση των άγριων πτηνών (ΕΕ L 103, 25.4.1979, σ. 1). (4) ΕΕ L 255, 30.9.2005, σ. 11. (5) ΕΕ C 104 Ε, 30.4.2004, σ. 730. (6) ΕΕ L 225, 12.8.1998, σ. 16. (7) ΕΕ L 82, 22.3.2001, σ. 16. (8) ΕΕ L 80, 23.3.2002, σ. 29. (9) ΕΕ L 18, 21.1.1997, σ. 1. (10) ΕΕ L 283, 31.10.2003, σ. 51. (11) ΕΕ L 332, 28.12.2000, σ. 81. (12) Κείμενα που εγκρίθηκαν, P6_TA(2006)0482. (13) ΕΕ L 175, 5.7.1985, σ. 40. (14) ΕΕ L 148, 6.6.2002, σ. 24. (15) ΕΕ L 179, 23.6.1998, σ. 3. (16) Κείμενα που εγκρίθηκαν, P6_TA(2006)0486. (17) ΕΕ L 197, 21.7.2001, σ. 30. (18) Οδηγία 2000/60/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 23ης Οκτωβρίου 2000 για τη θέσπιση πλαισίου κοινοτικής δράσης στον τομέα της πολιτικής των υδάτων (ΕΕ L 327, 22.12.2000, σ. 1). (19) Οδηγία 91/676/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 12ης Δεκεμβρίου 1991 για την προστασία των υδάτων από τη νιτρορύπανση γεωργικής προέλευσης (ΕΕ L 375, 31.12.1991, σ. 1). (20) Οδηγία 1999/32/ΕΚ του Συμβουλίου, της 26ης Απριλίου 1999, σχετικά με τη μείωση της περιεκτικότητας ορισμένων υγρών καυσίμων σε θείο και για την τροποποίηση της οδηγίας 93/12/ΕΟΚ (ΕΕ L 121, 11.5.1999, σ. 13).