Parlament Europejski,

–   uwzględniając poprzednie rezolucje w sprawie Pakistanu, w szczególności rezolucję z dnia 12 lipca 2007 r.(1),

–   uwzględniając Umowę o współpracy między Wspólnotą Europejską a Islamską Republiką Pakistanu w sprawie partnerstwa i rozwoju z dnia 24 listopada 2001 r.,

–   uwzględniając rezolucję z dnia 24 maja 2007 r. w sprawie Kaszmiru(2),

–   uwzględniając art. 115 ust. 5 Regulaminu,

A.   mając na uwadze, że dnia 18 października 2007 r. powróciła do Pakistanu dożywotnia przewodnicząca Pakistańskiej Partii Ludowej (PPL) Benazir Bhutto; mając na uwadze, że po powrocie Benazir Bhutto do Karaczi miał miejsce tragiczny w skutkach zamach bombowy, w którym śmierć poniosło ponad 130 osób, zaś obrażenia odniosło ponad 500 osób; mając na uwadze, że zamach ten dodatkowo zaognił niepewną sytuację przedwyborczą w Pakistanie;

B.   mając na uwadze nieudaną próbę powrotu do Pakistanu przywódcę Pakistańskiej Ligi Muzułmańskiej Nawaza Sharifa, który został zmuszony do opuszczenia kraju niezwłocznie po przybyciu do niego;

C.   mając na uwadze wyraźne oznaki militaryzacji Pakistanu oraz rosnącej roli tajnych służb, które wciąż wywierają ogromny wpływ na politykę, rząd oraz gospodarkę Pakistanu,

D.   mając na uwadze, że kadencja parlamentarna kończy się dnia 15 listopada 2007 r., a wybory powszechne w Pakistanie zapowiedziano na połowę stycznia 2008 r.,

E.   mając na uwadze, że przywrócenie demokracji wymaga ponownego przekazania władzy rządowi cywilnemu,

F.   mając na uwadze, że dnia 17 października 2007 r. Sąd Najwyższy w Pakistanie wznowił rozprawę w sprawie zgodności z konstytucją wyboru prezydenta Musharaffa, zaś orzeczenie w tej sprawie oczekiwane jest w najbliższych dniach,

G.   mając na uwadze, że Unia Europejska zapewnia Pakistanowi znaczące fundusze przeznaczone na zmniejszanie ubóstwa, opiekę zdrowotną i edukację państwową,

1.   zdecydowanie potępia samobójczy zamach bombowy skierowany przeciwko przywódczyni opozycji i ludności cywilnej; żąda, aby rząd Pakistanu podjął natychmiastowe działania w celu przeprowadzenia starannego i niezależnego dochodzenia w sprawie tego zamachu tak, aby postawiono przed sądem osoby za niego odpowiedzialne;

2.   okazuje głębokie współczucie ludności pakistańskiej, a szczególnie rodzinom osób, które zginęły lub odniosły obrażenia w wyniku tego nikczemnego czynu;

3.   wyraża swoją solidarność z ludnością pakistańską, która podziela cele demokratycznego rządzenia oraz przejrzystych, odpowiedzialnych rządów i która z odwagą i determinacją stawia czoło przemocy terrorystycznej i przestępczej;

4.   wzywa Pakistan, aby stał na straży zasad zapisanych w powyższej umowie o współpracy, w szczególności klauzuli dotyczącej demokracji i praw człowieka;

5.   surowo potępia deportację byłego premiera Nawaza Sharifa do Arabii Saudyjskiej w dniu 10 września 2007 r. mimo orzeczenia Sądu Najwyższego w Pakistanie zezwalającego na jego powrót do Pakistanu;

6.   zwraca się do rządu Pakistanu – jako warunek wstępny demokratycznych wyborów – o zezwolenie na powrót wszystkich przywódców politycznych w celu przeciwdziałania siłom ekstremistycznym w kraju oraz przyczynienia się do ustanowienia prawomocnego rządu w wyniku wolnych i uczciwych wyborów, w miejsce obecnej dyktatury wojskowej;

7.   powtarza żądanie, aby rząd tymczasowy, który zostanie ustanowiony, był neutralny i ponownie wyraża zaniepokojenie faktem, że o składzie rządu tymczasowego decyduje samodzielnie prezydent Musharraf;

8.   wyraża swoje ubolewanie nad postępowaniem Wysokiego Sądu w Pakistanie, które rodzi poważne obawy co do braku praworządności; wzywa rząd Pakistanu do powstrzymania się od wszelkiej ingerencji politycznej i poszanowania niezawisłości sądownictwa;

9.   ubolewa nad faktem, że prezydent Musharraf nie zrezygnował z funkcji zwierzchnika sił zbrojnych przed zgłoszeniem swojej kandydatury i wyborem na prezydenta, do czego uprzednio się zobowiązał wobec UE; ponawia żądanie, aby to uczynił przed objęciem stanowiska; zauważa, że nieuczynienie tego negatywnie wpłynęło na wiarygodność funkcji prezydenta w Pakistanie;

10.   potępia samowolne zatrzymanie członków opozycji, gdy skrytykowali prezydenta Musharrafa, oraz wzywa rząd do przyjęcia i wprowadzenia w życie wytycznych Sądu Najwyższego dotyczących położenia kresu zniknięciom przeciwników politycznych;

11.   wzywa rząd Pakistanu do powrotu do zasad demokracji poprzez zorganizowanie w styczniu 2008 r. wolnych, uczciwych i przejrzystych wyborów i ostrzega przed wprowadzeniem stanu wyjątkowego lub innych środków ograniczających wolność słowa, stowarzyszeń i zgromadzeń oraz swobodę poruszania się; wzywa rząd Pakistanu do zapewnienia wszystkim stronom równego dostępu do mediów;

12.   wzywa Pakistan do podjęcia natychmiastowych działań w celu ograniczenia wpływów wojska w całym społeczeństwie; apeluje do rządu pakistańskiego o poszanowanie przejścia na rządy administracji cywilnej oraz o wzmocnienie instytucji demokratycznych jako jedynego rozwiązania umożliwiającego sprostanie wyzwaniom stojącym przed społeczeństwem pakistańskim; ponownie wzywa rząd do ograniczenia roli i wpływu wojska i innych uzbrojonych ugrupowań oraz do oddania władzy instytucjom demokratycznym;

13.   wyraża zaniepokojenie uciskiem mniejszości religijnych takich jak chrześcijanie, buddyści, hinduiści, sikhowie i ahmadi oraz wykorzystywaniem przeciwko nim prawa zakazującego rozpowszechniania materiałów, które mogą ranić uczucia religijne;

14.   wzywa rząd Pakistanu do podjęcia natychmiastowych działań w celu zaprzestania takich represji na tle religijnym oraz zapewnienia integralności i bezpieczeństwa wszystkich mniejszości poprzez przyznanie im realnej i skutecznej ochrony prawnej i politycznej; apeluje do Pakistanu o przeprowadzenie reformy prawa zakazującego rozpowszechniania materiałów, które mogą ranić uczucia religijne, które często bywają wykorzystywane do innych celów; wzywa rząd Pakistanu do zapewnienia odpowiedniej ochrony prawnikom i obrońcom praw człowieka, którym grozi się z powodu obrony osób, którym postawiono zarzut bluźnierstwa; wzywa rząd Pakistanu do zapewnienia odpowiedniej ochrony zagrożonym mniejszościom religijnym i innym społecznościom mniejszościowym, którym grozi przymus nawrócenia i brutalne zastraszenie ze strony ekstremistów;

15.   apeluje do władz pakistańskich o odrzucenie dekretów hudud, które doprowadziły do uwięzienia setek kobiet;

16.   przychylnie odnosi się do monitorowania przez UE wyborów parlamentarnych w Pakistanie i uczestnictwa Parlamentu Europejskiego w misji obserwacyjnej; wyraża zaniepokojenie faktem, że kobiety pakistańskie mogą nie mieć możliwości pełnego uczestnictwa w procesie demokratycznym z powodu braku kwalifikacji akademickich będących warunkiem wstępnym kandydowania do wyborów, co uniemożliwi udział 70% kobiet pakistańskich; wzywa do zniesienia tego ograniczenia;

17.   uznaje starania Pakistanu na rzecz powstrzymania powstawania ugrupowań terrorystycznych; ubolewa, że porozumienie osiągnięte w celu zapobieżenia dalszemu konfliktowi w północnym Waziristanie nie zakończyło się powodzeniem; apeluje do rządu o zwalczanie wznowionej przemocy związanej z rebelią za pomocą współmiernych środków oraz o narzucenie rządów prawa i rozszerzenie praw cywilnych i politycznych na ten obszar;

18.   nalega, mając w szczególności na uwadze rewoltę mającą miejsce w Beludżystanie, aby wojsko wstrzymało się od wspierania partii islamskich, próbując zwalczyć świeckie siły Beludżów oraz umiarkowane siły Pasztunów; domaga się następnie uwolnienia wszystkich więźniów politycznych, w tym więźniów bezprawnie zatrzymanych przez agencje wywiadu;

19.   podkreśla znaczenie powszechnego dostępu do edukacji państwowej oraz skutecznego monitorowania madras w celu zapobieżenia ich kontroli przez ekstremistów; apeluje do rządu Pakistanu o wprowadzenie w życie wcześniejszego przedsięwzięcia dotyczącego uczęszczania do madras studentów zagranicznych;

20.   wzywa państwa członkowskie, żeby w pełni przestrzegały Kodeksu postępowania Unii Europejskiej w sprawie eksportu broni;

21.   zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji oraz rządowi Pakistanu.

(1) Teksty przyjęte, P6_TA(2007)0351. (2) Teksty przyjęte, P6_TA(2007)0214.