Parlament Europejski,

–   uwzględniając Umowę o współpracy zawartą pomiędzy Wspólnotą Europejską a Islamską Republiką Pakistanu podpisaną w dniu 24 listopada 2001 r. i która weszła w życie w 2004 r. w sprawie partnerstwa i rozwoju (zwaną także umową o współpracy trzeciej generacji), w szczególności art. 1 tej umowy, stanowiący, że "poszanowanie praw człowieka i zasad demokracji […] jest zasadniczym elementem niniejszej umowy",

–   uwzględniając wspólną deklarację UE-Pakistan podpisaną w dniu 8 lutego 2007 r. w związku zw wspomnianą Umową o współpracy z 2004 r., w której obie strony zobowiązują się do podjęcia szeroko zakrojonego formalnego dialogu politycznego, który obejmuje m.in. przeciwdziałanie terroryzmowi, nierozprzestrzenianie broni, prawa człowieka i dobre rządy,

–   uwzględniając deklarację Rady z dnia 8 listopada 2007 r. w sprawie wprowadzenia stanu wyjątkowego w Pakistanie oraz oświadczenie Wysokiego Przedstawiciela UE ds. WPZiB Javiera Solany z dnia 4 listopada 2007 r. oraz oświadczenie szefów przedstawicielstw UE w Islamabadzie z dnia 4 listopada 2007 r.,

–   uwzględniając oświadczenie Sekretarza Generalnego ONZ z dnia 5 listopada 2007 r. w sprawie zatrzymania w Pakistanie działaczy na rzecz praw człowieka i opozycjonistów, w tym specjalnego sprawozdawcy ds. wolności wyznania i przekonań,

–   uwzględniając oświadczenie ministra spraw zagranicznych i Wspólnoty Brytyjskiej z dnia 12 listopada 2007 r. o zawieszeniu uczestnictwa Pakistanu we Wspólnocie, jeżeli do dnia 22 listopada 2007 r. prezydent Muszarraf nie przywróci porządku konstytucyjnego,

–   uwzględniając swoje poprzednie rezolucje w sprawie praw człowieka i demokracji w Pakistanie, w szczególności z dnia 12 lipca 2007 r.(1) i 25 października 2007 r.(2),

–   uwzględniając art. 103 ust. 4 Regulaminu,

A.   mając na uwadze, że w dniu 3 listopada 2007 r. prezydent Muszarraf wprowadził tymczasowy porządek konstytucyjny (TPK), zawieszający konstytucję i rządy prawa zastępując je stanem wyjątkowym, a faktycznie stanem wojennym,

B.   mając na uwadze, że nastąpiło to tuż przed wydaniem oczekiwanego orzeczenia Sądu Najwyższego w sprawie legalności trzeciej kadencji urzędującego prezydenta, który pozostaje zwierzchnikiem sił zbrojnych; mając na uwadze, że w odpowiedzi na to wielu prawników i innych zainteresowanych obywateli wzięło udział w protestach ulicznych, z których wiele tysięcy zostało brutalnie pobitych i aresztowanych,

C.   mając na uwadze, że polityka prezydenta Muszarrafa może prowadzić do zwiększenia niestabilności w tym kraju, jednocześnie przyczyniając się do przemocy i ekstremizmu; wyraża zaniepokojenie z powodu zagrożeń dla pokoju i stabilności w krajach sąsiadujących z Pakistanem i w całym regionie,

D.   mając na uwadze, że Sąd Najwyższy Pakistanu nadal musi wydać orzeczenie w sprawie zgodności wyboru prezydenta Muszarrafa z konstytucją,

E.   mając na uwadze, że wolność prasy, niezależność sądownictwa, wolność słowa i zgromadzeń, a także wolność prowadzenia działalności politycznej, którymi cechują się cywilizowane ustroje polityczne, zostały zniesione,

1.   zdecydowanie domaga się zniesienia stanu wyjątkowego oraz natychmiastowego przywrócenia konstytucji Pakistanu z 1973 r.;

2.   wyraża solidarność z uzasadnionymi protestami tysięcy prawników, społeczeństwa obywatelskiego oraz obrońców praw człowieka i wybitnych przywódców politycznych; potępia akty przemocy, jakich policja dopuszcza się wobec protestujących oraz odbywające się na wielką skalę aresztowania bez postawienia zarzutów bądź z zarzutami postawionymi w sposób nielegalny, i które nie mają faktycznego uzasadnienia;

3.   wyraża szczególne zaniepokojenie aresztowaniem ponad 3000 obywateli, w tym liderów partii politycznych, prawników, dziennikarzy, obrońców praw człowieka i przedstawicieli społeczeństwa obywatelskiego; wzywa do natychmiastowego zniesienia aresztu domowego Benazir Bhutto, liderki Pakistańskiej Partii Ludowej (PPP), Asmy Jahangir, przewodniczącej niezależnej komisji praw człowieka i specjalnego sprawozdawcy ONZ ds. wolności wyznania i przekonań oraz I. A. Rehmana założyciela tej organizacji; wyraża zaniepokojenie faktem, że w mocy pozostaje nakaz zatrzymania Hiny Jilani, specjalnego reprezentanta Sekretarza Generalnego ONZ ds. sytuacji obrońców praw człowieka;

4.   domaga się przywrócenia niezawisłości sądowej poprzez przywrócenie wymiaru sprawiedliwości; domaga się natychmiastowego uwolnienia wszystkich przedstawicieli stowarzyszeń prawniczych, którzy zostali aresztowani w następstwie pokojowych protestów ulicznych; potępia w szczególności bezprawne uwięzienie w areszcie domowym prezesa Sądu Najwyższego Chaudhry'ego oraz uwięzienie Aitzaza Ahsana, prezesa stowarzyszenia prawników przy Sądzie Najwyższym;

5.   ponownie kieruje swój apel do prezydenta Muszarrafa o poszanowanie wyroku Sądu Najwyższego - jak tylko zostanie przywrócona jego działalność - w sprawie konstytucyjności jego wyboru na prezydenta; wzywa prezydenta Muszarrafa do zrezygnowania ze stanowiska zwierzchnika sił zbrojnych, zanim złoży przysięgę na nową kadencję prezydencką oraz przed wygaśnięciem w dniu 15 listopada 2007 r. parlamentarnego odstępstwa na piastowanie zarówno cywilnego, jak i wojskowego stanowiska;

6.   przypomina, że z powodu zawieszenia działalności Sądu Najwyższego przesłuchania w sprawie setek wymuszonych zaginięć zaplanowane na 13 listopada 2007 r. zostały wstrzymane oraz utrzymuje, że należy kontynuować dochodzenia w sprawie miejsca pobytu zaginionych, a wszystkie osoby, co do których panuje przekonanie, że znajdują się w tajnych więzieniach państwowych, powinny stawić się w sądach;

7.   domaga się zniesienia wszelkich restrykcji nałożonych na media oraz rozporządzeń ograniczających swobodne komentowanie wydarzeń politycznych;

8.   wzywa rząd pakistański do wprowadzenia w życie warunków koniecznych do zagwarantowania przebiegu wolnych, sprawiedliwych i przejrzystych wyborów zgodnie z planem; odnotowuje w związku z tym oświadczenie prezydenta Muszarrafa z dnia 11 listopada 2007 r., że wybory do zgromadzeń regionalnych i zgromadzenia narodowego zakończą się przed 9 stycznia 2008 r.;

9.   domaga się utworzenia całkowicie neutralnego rządu tymczasowego zgodnie z konstytucją oraz po zasięgnięciu opinii wszystkich partii opozycyjnych, w celu nadzorowania wyborów, a także wzywa do przywrócenia komisji wyborczej; apeluje, by zezwolono liderom i wszystkim partiom politycznym na rywalizowanie w tych wyborach, również byłemu premierowi Nawazowi Sharifowi, któremu powinno się zezwolić na powrót do Pakistanu i na czynny udział w procesie wyborczym;

10.   przypomina, że wiarygodność procesu wyborczego będzie zależała od uwolnienia wszystkich więźniów politycznych, w tym więźniów bezprawnie zatrzymanych przez agencje wywiadu, oraz od położenia kresu uprowadzeniom oponentów politycznych zgodnie z zaleceniami Sądu Najwyższego; uważa, że wolność słowa, swoboda przemieszczania się, stowarzyszeń i zgromadzeń musi być w pełni stosowana, a wszelkie restrykcje nałożone na przestrzegające prawa partie muszą zostać zniesione;

11.   podkreśla, że wysłanie delegacji PE dla celów obserwacji wyborów parlamentarnych w Pakistanie w ramach misji obserwacyjnej UE zależy od spełnienia podstawowych warunków zorganizowania przez władze pakistańskie wolnych i sprawiedliwych wyborów; podkreśla w związku z tym, że wybory przygotowywane i przeprowadzane w stanie wyjątkowym stanowiłyby jasny sygnał niedemokratyczności tego procesu;

12.   wzywa Komisję do rozważnego rozpatrzenia możliwości wysłania dalszych misji badawczych w przypadku zniesienia stanu wyjątkowego, aby dokonana została ocena celowości wysyłania Misji Obserwacji Wyborów Unii Europejskiej;

13.   w pełni popiera jasne kryteria ustanowione w deklaracji Rady z dnia 8 listopada 2007 r., w oparciu o które ma zostać oceniany powrót konstytucyjnego porządku w Pakistanie;

14.   wzywa Radę i Komisję, aby wezwały rząd Pakistanu do utrzymania wszystkich zasad zapisanych w umowie o współpracy, a w szczególności klauzuli dotyczącej demokracji i praw człowieka; wzywa Komisję do opracowania sprawozdania z wdrażania umowy o współpracy;

15.   wzywa w związku z tym Komisję do rozważenia rozszerzenia pomocy na rzecz edukacji, zmniejszania ubóstwa, opieki zdrowotnej, kierowania funduszy przez świeckie organizacje pozarządowe,

16.   wzywa państwa członkowskie do pełnego poszanowania kodeksu postępowania Unii Europejskiej w sprawie wywozu broni;

17.   zobowiązuje swojego Przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, rządom państw członkowskich, rządowi Pakistanu i Sekretarzowi Generalnemu ONZ.

(1) Teksty przyjęte, P6_TA(2007)0351. (2) Teksty przyjęte, P6_TA(2007)0489.