Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

–   έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής σχετικά με την επανεξέταση της οδηγίας 94/19/ΕΚ περί των συστημάτων εγγυήσεως των καταθέσεων (COM(2006)0729),

–   έχοντας υπόψη τη σύσταση 87/63/ΕΟΚ της Επιτροπής της 22ας Δεκεμβρίου 1986 σχετικά με την καθιέρωση συστημάτων εγγυήσεως των καταθέσεων στην Κοινότητα(1),

–   έχοντας υπόψη τη γνωμοδότηση της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής σχετικά με την πρόταση οδηγίας του Συμβουλίου για το συντονισμό των νομοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων που αφορούν τα συστήματα εγγύησης των καταθέσεων της 22ας Σεπτεμβρίου 1992(2),

–   έχοντας υπόψη τις θέσεις του της 10ης Μαρτίου 1993 σε πρώτη ανάγνωση(3) και της 9ης Μαρτίου 1994 σε δεύτερη ανάγνωση(4) σχετικά με την πρόταση της Επιτροπής για οδηγία του Συμβουλίου περί των συστημάτων εγγύησης των καταθέσεων,

–   έχοντας υπόψη την οδηγία 94/19/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 30ής Μαΐου 1994 περί των συστημάτων εγγύησης των καταθέσεων(5),

–   έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής σχετικά με την εφαρμογή της ρήτρας απαγόρευσης εξαγωγής, άρθρο 4, παράγραφος 1, της οδηγίας περί των συστημάτων εγγύησης των καταθέσεων (94/19/ΕΚ) (CΟΜ(1999)0722),

–   έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής για την εφαρμογή της διάταξης περί συμπληρωματικής κάλυψης ("topping-up"), άρθρο 4, παράγραφοι 2-5, της οδηγίας περί των συστημάτων εγγύησης των καταθέσεων (94/19/ΕΚ) (CΟΜ(2001)0595),

–   έχοντας υπόψη το κείμενο της Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Αρχών Τραπεζικής Εποπτείας "Τεχνικές συμβουλές για την επανεξέταση των πτυχών που σχετίζονται με τα συστήματα εγγύησης καταθέσεων" της 30ης Σεπτεμβρίου 2005 (CEBS/05/81),

–   έχοντας υπόψη την έκθεση του Κοινού Κέντρου Ερευνών (ΚΚΕρ) της Επιτροπής με τίτλο "Ανάλυση σεναρίων: Εκτίμηση των συνεπειών μιας αλλαγής του μηχανισμού χρηματοδότησης των συστημάτων εγγύησης των καταθέσεων της ΕΕ" του Φεβρουαρίου 2007,

–   έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής σχετικά με το ελάχιστο επίπεδο κάλυψης της οδηγίας 94/19/ΕΚ περί των συστημάτων εγγύησης των καταθέσεων,

–   έχοντας υπόψη τη Λευκή Βίβλο της Επιτροπής σχετικά με την πολιτική για τις χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες 2005-2010 (CΟΜ(2005)0629) και το ψήφισμα του Κοινοβουλίου της 11ης Ιουλίου 2007(6)

–   έχοντας υπόψη το άρθρο 45 του Κανονισμού του,

–   έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Οικονομικών και Νομισματικών Θεμάτων (A6-0448/2007),

A.   εκτιμώντας ότι τα συστήματα εγγύησης των καταθέσεων αποτελούν σημαντικό συστατικό του διχτυού ασφαλείας,

Β.   εκτιμώντας ότι τα συστήματα εγγύησης των καταθέσεων εξυπηρετούν την ατομική και λειτουργική προστασία καθώς και τη διασφάλιση δίκαιων όρων ανταγωνισμού,

Γ.   εκτιμώντας ότι η σημερινή κατάσταση στον τραπεζικό τομέα, η οποία είχε έναυσμα την κρίση των ενυπόθηκων δανείων υψηλού κινδύνου (subprimes) στις ΗΠΑ και τους αντικτύπους της στις χρηματοπιστωτικές αγορές, έδειξε πόσο σημαντικό είναι το ζήτημα των συστημάτων εγγύησης καταθέσεων,

Δ.   εκτιμώντας ότι η διαφορετική εθνική διαμόρφωση των συστημάτων εγγύησης των καταθέσεων οφείλεται σε διαφορετικές θεσμικές συνθήκες στα επιμέρους κράτη μέλη,

Ε.   εκτιμώντας ότι η εμπιστοσύνη στη διασφάλιση της σταθερότητας των χρηματοπιστωτικών αγορών και οι δίκαιοι όροι ανταγωνισμού αποτελούν σημαντικά θεμέλια για το σύνολο της εσωτερικής αγοράς,

ΣΤ.   εκτιμώντας ότι πολύ πρόσφατες έρευνες καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι αυξανόμενος αριθμός πολιτών της ΕΕ εξετάζει το ενδεχόμενο αγοράς χρηματοπιστωτικών προϊόντων στην αλλοδαπή,

Ζ.   εκτιμώντας ότι, με τις αυξανόμενες διασυνοριακές δραστηριότητες των πιστωτικών ιδρυμάτων και τις αλλαγές στη δομή της ευρωπαϊκής τραπεζικής εποπτείας, δημιουργούνται νέα ζητήματα όσον αφορά τη συνεργασία, τον συντονισμό και τον επιμερισμό των βαρών μεταξύ χώρας καταγωγής και χώρας υποδοχής σε περίπτωση κρίσης,

Η.   εκτιμώντας ότι, λόγω της ολοένα μεγαλύτερης ολοκλήρωσης της χρηματοπιστωτικής αγοράς, το δίχτυ ασφαλείας πρέπει οπωσδήποτε να εκπληρώνει τον σκοπό του στις διασυνοριακές καταστάσεις κρίσης,

1.   αναγνωρίζει τη σημασία των συστημάτων εγγύησης των καταθέσεων και τη χρησιμότητα της οδηγίας 94/19/ΕΚ για τους καταναλωτές και για τη σταθερότητα της χρηματοπιστωτικής αγοράς· τονίζει, συγχρόνως, τη σημασία της εξάλειψης πιθανών στρεβλώσεων της αγοράς, αν η ανάλυση εντοπίσει τέτοια φαινόμενα·

2.   συμμερίζεται την εκτίμηση της Επιτροπής ότι νομοθετικές τροποποιήσεις της οδηγίας 94/19/ΕΚ πρέπει να επιδιωχθούν μόνο μετά τη γνωστοποίηση των αποτελεσμάτων περαιτέρω ερευνών, ιδίως στον τομέα της διασυνοριακής διαχείρισης κινδύνου και κρίσεων· θεωρεί σημαντικό να αντιμετωπισθούν οι σοβαρές στρεβλώσεις του ανταγωνισμού, αν η ανάλυση εντοπίσει τέτοια φαινόμενα·

3.   υποστηρίζει την άποψη ότι είναι επιθυμητή μια εναρμόνιση της ορισθείσας ελάχιστης εγγύησης σε υψηλότερο επίπεδο αλλά ότι οποιαδήποτε αύξηση πρέπει να συνδέεται με αντίστοιχη οικονομική ανάπτυξη, καθώς μάλιστα ορισμένες χώρες εξακολουθούν, λόγω των μακροοικονομικών συνθηκών τους, να βρίσκονται κάτω από το ελάχιστο επίπεδο προστασίας που προβλέπει η οδηγία 94/19/ΕΚ· καθιστά όμως σαφές εν προκειμένω ότι θα πρέπει να μπει τέλος σε μια περαιτέρω, συνδεόμενη με τον πληθωρισμό μείωση του επιπέδου εγγύησης το βραδύτερο με την επόμενη τροποποίηση της οδηγίας·

4.   συμφωνεί με την εκτίμηση της Επιτροπής ότι, μέσω μέτρων αυτορρύθμισης ιδίως διασυνοριακών, είναι δυνατή η βελτίωση του τρόπου λειτουργίας των συστημάτων εγγύησης των καταθέσεων·

5.   χαιρετίζει εν προκειμένω τη συνεργασία που εγκαινίασε η Επιτροπή με το Ευρωπαϊκό Φόρουμ των Φορέων Ασφάλισης Καταθέσεων (EFDI) και το ΚΚΕρ και τον ευρύ διάλογο που δρομολόγησε η Επιτροπή για την επεξεργασία μέτρων αυτορρύθμισης· ζητεί από την Επιτροπή να ενημερώσει το Κοινοβούλιο για το χρονοδιάγραμμά της και τα σχετικά αποτελέσματα που έχουν επιτευχθεί·

6.   θεωρεί ότι είναι απαραίτητο να αυξηθεί το επίπεδο της ενημέρωσης των πελατών, προκειμένου να καταστεί δυνατό να προβαίνουν σε ενσυνείδητες επιλογές σχετικά με τους μεσάζοντες στους οποίους θα εμπιστευθούν τις αποταμιεύσεις τους, και ότι θα πρέπει συνεχώς να επιζητείται η αύξηση της ικανότητας διασυνοριακής δραστηριοποίησης των μεσαζόντων και η προώθηση της ενοποίησης των αγορών· πιστεύει ότι στα θέματα αυτά θα μπορούσε να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο η αυτορρύθμιση και, ειδικότερα, η πιθανή συμβολή του EFDI·

7.   υποστηρίζει την άποψη ότι οι διάφοροι υφιστάμενοι τρόποι χρηματοδότησης των συστημάτων εγγύησης των καταθέσεων πρέπει να εξεταστούν υπό το πρίσμα των ενδεχόμενων στρεβλώσεων του ανταγωνισμού, συμπεριλαμβανομένης της ίσης μεταχείρισης των πελατών και του προκύπτοντος κόστους, και ιδίως όσον αφορά τις λειτουργικές επιπτώσεις σε περίπτωση διασυνοριακής κρίσης·

8.   τονίζει το γεγονός ότι τα ex-post συστήματα εγγύησης των καταθέσεων πρέπει να παρέχουν τόση σιγουριά και ασφάλεια στους καταναλωτές όση και τα ex-ante συστήματα εγγύησης των καταθέσεων·

9.   πιστεύει ότι ο διαχωρισμός της εποπτείας και του συστήματος εγγύησης των καταθέσεων μεταξύ χωρών δημιουργεί ρυθμιστικά προβλήματα· ζητεί από την Επιτροπή να αναλύσει τις πιθανές αρνητικές συνέπειες μιας τέτοιας κατάστασης·

10.   πιστεύει ότι η περίοδος αναμονής για την επιστροφή των χρημάτων των καταθετών σε περίπτωση κρίσης μπορεί να συντμηθεί σε μεγάλο βαθμό, λόγω των σημαντικών καινοτομιών στον τομέα των τεχνολογιών επικοινωνίας μετά την έγκριση της οδηγίας 94/19/ΕΚ· φρονεί ότι πρέπει, εν προκειμένω, να επιδιωχθούν πρωτίστως βελτιώσεις με μη νομοθετικά μέσα, όπως συμφωνίες, βέλτιστες πρακτικές, ενίσχυση της ποιότητας των δεδομένων, καθώς και σαφής κατανομή αρμοδιοτήτων για την επεξεργασία των πληροφοριών και αυτοδέσμευση των τραπεζών·

11.   θεωρεί απαραίτητο, σε περίπτωση που η επιστροφή χρημάτων προέρχεται από δύο συστήματα εγγύησης καταθέσεων, η περίοδος αναμονής για τον καταθέτη να μην είναι μεγαλύτερη για την επιστροφή από συστήματα της χώρας καταγωγής από ό,τι για την επιστροφή από συστήματα της χώρας υποδοχής·

12.   συμμερίζεται την άποψη ότι η απόφαση σχετικά με μια ενδεχόμενη επιστροφή ή μεταβίβαση εισφορών που καταβλήθηκαν από πιστωτικό ίδρυμα στα συστήματα εγγύησης πρέπει, σε περίπτωση αποχώρησης ενός μέλους από τα συστήματα εγγύησης των καταθέσεων, να λαμβάνεται από τα κράτη μέλη·

13.   υποστηρίζει την εκτίμηση της Επιτροπής ότι οι νέες διατάξεις για τη μεταβίβαση ή επιστροφή εισφορών στα συστήματα εγγύησης δεν πρέπει ούτε να αποδυναμώνουν τον τρόπο λειτουργίας των ταμείων αυτών ούτε να οδηγούν σε απαράδεκτη σώρευση κινδύνων·

14.   φρονεί ότι μακροπρόθεσμα θα πρέπει να αντιμετωπισθεί το ζήτημα της εναρμόνισης των συστημάτων εγγύησης των καταθέσεων σε ό,τι αφορά τη χρηματοδότησή τους, τις αρμοδιότητές τους και τον ρόλο της εποπτεύουσας αρχής, με κοινή προορατική προσέγγιση, αν οι αναλύσεις που έχουν ζητηθεί δείξουν στρεβλώσεις του ανταγωνισμού, άνιση μεταχείριση των πελατών ή δυσμενείς επιπτώσεις στη διασυνοριακή διαχείριση κινδύνων·

15.   χαιρετίζει τη δημιουργία ομάδων εργασίας της Οικονομικής και Δημοσιονομικής Επιτροπής και της Επιτροπής Χρηματοπιστωτικών Υπηρεσιών με στόχο, αφενός, την επανεξέταση και ανάπτυξη των διευθετήσεων της ΕΕ για τη σταθερότητα των χρηματοπιστωτικών αγορών και, αφετέρου, τη ρύθμιση της εποπτείας·

16.   τονίζει ότι η τάση να αντικαθίστανται οι θυγατρικές εταιρείες με δομές υποκαταστημάτων στον τραπεζικό τομέα συνδέεται και με τις νέες απαιτήσεις για συνεργασία μεταξύ των αρχών των ενδιαφερόμενων κρατών μελών σε περίπτωση κρίσης·

17.   θεωρεί απαραίτητο να αναλύσει η Επιτροπή, από κοινού με τους υπουργούς οικονομικών των κρατών μελών, τις κεντρικές τράπεζες και το EFDI, τα ενδεχόμενα πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα μιας κατανομής των βαρών πριν και μετά την επέλευση ενδεχόμενων καταστάσεων κρίσης και να ενημερώσει το Κοινοβούλιο για τα αποτελέσματα της ανάλυσης·

18.   θεωρεί ότι είναι απαραίτητο να καθορισθούν εκ των προτέρων οι διαδικασίες και η συνεργασία όλων των ενδιαφερομένων σε μια ενδεχόμενη διασυνοριακή κατάσταση κρίσης, και ότι η Επιτροπή, από κοινού με εκπροσώπους των κρατών μελών, των κεντρικών τραπεζών και του EFDI, πρέπει να σχεδιάσει και να καθορίσει διαδικασίες και μορφές συνεργασίας και να ενημερώσει σχετικά το Κοινοβούλιο·

19.   καλεί την Επιτροπή να επεξεργασθεί πρότυπα για τη βελτίωση της έγκαιρης αναγνώρισης κινδύνων από τα συστήματα εγγύησης καταθέσεων· διαβλέπει τη δυνατότητα να χρησιμοποιηθεί το σύστημα έγκαιρης αναγνώρισης για τον καθορισμό εισφορών βάσει του κινδύνου·

20.   κρίνει σκόπιμο να δρομολογηθεί μια διεξοδικότερη μελέτη, η οποία είναι αναγκαία για να προσδιορισθεί μια κοινή μέθοδος αξιολόγησης κινδύνων·

21.   καθιστά σαφές ότι την ευθύνη για τον περιορισμό των κινδύνων τη φέρουν πρωτίστως οι τράπεζες·

22.   θεωρεί αναγκαίο να αναπτυχθούν αρχές για μια διασυνοριακή διαχείριση των κινδύνων και των κρίσεων, ώστε να περιοριστεί το φαινόμενο των "τζαμπατζήδων" (free riders) και το πρόβλημα του ηθικού κινδύνου·

23.   αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στην Επιτροπή.

(1) ΕΕ L 33, 4.2.1987, σ. 16. (2) ΕΕ C 332, 16.12.1992, σ. 13. (3) ΕΕ C 115, 26.4.1993, σ. 91. (4) ΕΕ C 91, 28.3.1994, σ. 85. (5) ΕΕ L 135, 31.5.1994, σ. 5. Οδηγία όπως τροποποιήθηκε την τελευταία φορά με την οδηγία 2005/1/ΕΚ. (6) Κείμενα που εγκρίθηκαν, P6_TA(2007)0338.