Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 13 grudnia 2007 r. w sprawie stosunków gospodarczych i handlowych z Koreą (2007/2186(INI))
Parlament Europejski,
– uwzględniając Umowę ramową o handlu i współpracy pomiędzy Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi z jednej strony a Republiką Korei z drugiej strony(1),
– uwzględniając analizę zatytułowaną "Wpływ gospodarczy możliwych umów o wolnym handlu pomiędzy Unią Europejską a Koreą Południową", przygotowaną przez Copenhagen Economics i prof. J. F. François,
– uwzględniając komunikat Komisji do Rady, Parlamentu Europejskiego, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów "Globalny wymiar Europy: konkurowanie na światowym rynku. Wkład w strategię wzrostu gospodarczego i zatrudnienia UE" (COM(2006)0567),
– uwzględniając swoje rezolucje z dnia13 października 2005 r. w sprawie perspektyw stosunków handlowych pomiędzy UE i Chinami(2) i z dnia 28 września 2006 r. w sprawie stosunków gospodarczych i handlowych Unii Europejskiej z Indiami(3),
– uwzględniając wytyczne Organizacji Współpracy Regionalnej i Rozwoju (OECD) w sprawie przedsiębiorstw wielonarodowych oraz Trójstronną deklarację zasad Międzynarodowej Organizacji Pracy (MOP) dotyczących przedsiębiorstw wielonarodowych i polityki społecznej,
– uwzględniając statystyki OECD dotyczące zatrudnienia w 2007 r.,
– uwzględniając deklarację w sprawie zacieśniania stosunków między Koreą Południową i Północną oraz umacniania pokoju i dobrobytu, przyjętą w dniu 4 października 2007 r. przez Republikę Korei (dalej zwaną "Koreą") oraz Koreańską Republikę Ludowo-Demokratyczną (zwaną dalej "Koreą Północną"),
– uwzględniając art. 45 Regulaminu,
– uwzględniając sprawozdanie Komisji Handlu Międzynarodowego oraz opinię Komisji Przemysłu, Badań Naukowych i Energii (A6-0463/2007),
A. mając na uwadze, że oparty na zasadach wielostronny system handlu, ustanowiony przez Światową Organizację Handlu (WTO), nadal stanowi najodpowiedniejsze ramy dla regulowania i wspierania sprawiedliwego i zrównoważonego handlu dzięki opracowywaniu odpowiednich zasad i zapewnianiu ich przestrzegania,
B. mając na uwadze, że priorytetem UE nadal powinno być osiągnięcie zrównoważonego wyniku agendy rozwoju z Ad-Dauhy, co pomogłoby krajom rozwijającym się w uzyskaniu pełnego udziału w międzynarodowym systemie handlu,
C. mając na uwadze, że dwustronne i międzyregionalne umowy handlowe mogą jednak stanowić uzupełnienie zasad WTO, obejmując takie zagadnienia jak standardy społeczne i środowiskowe, w których to dziedzinach trudno obecnie osiągnąć wielostronne porozumienie,
D. mając na uwadze, że w umowie z Koreą można również uwzględnić kwestie inwestycji i handlu usługami, lecz należy to uczynić w taki sposób, aby zagwarantować, aby otwarcie rynku nie spowodowało odejścia od koreańskich i europejskich zasad dotyczących ochrony usług publicznych i różnorodności kulturowej ani nie naruszyło przestrzeni politycznej potrzebnej do jednostronnego wprowadzania – zarówno w UE, jak i w Korei – zrównoważonej polityki społecznej i gospodarczej oraz polityki z zakresu ochrony środowiska,
E. mając na uwadze, że Korea jest jedną z czołowych gospodarek światowych, która pod względem przychodu na mieszkańca dorównuje państwom członkowskim UE osiągającym średnie wyniki,
F. mając na uwadze, że ubóstwo pozostaje nierozwiązanym i pogłębiającym się problemem w Korei, która według statystyk OECD jest jednym z trzech członków OECD charakteryzujących się zarówno najwyższą różnicą dochodów, jak i najznaczniejszym pogłębianiem się różnicy dochodów; mając na uwadze, że Korea należy do krajów OECD wydających mniej niż 5% wpływów z podatków na zabezpieczenia socjalne, podczas gdy średnia w OECD wynosi 43%;
G. mając na uwadze, że Korea jest czwartym pod względem wielkości partnerem handlowym UE spoza Europy, a UE była w 2006 r. największym inwestorem zagranicznym w Korei,
H. mając na uwadze, że Korea podpisała umowy o wolnym handlu ze Stanami Zjednoczonymi i szeregiem innych liczących się partnerów handlowych, a kolejne umowy są obecnie w fazie negocjacji,
I. mając na uwadze, że dostęp do rynku jest w coraz większym stopniu utrudniany przez różnorodne bariery pozataryfowe, w tym brak przyjętych norm i standardów międzynarodowych, co jest jedną z przyczyn strukturalnego deficytu UE w dwustronnych stosunkach handlowych,
J. mając na uwadze, że jak wynika z analiz, umowa UE-Korea mogłaby przynieść istotne korzyści gospodarcze dla obu stron, lecz w każdym z rozważanych wariantów dwie trzecie tych korzyści przypadłoby Korei,
Kwestie ogólne
1. uważa, że pomyślny wynik agendy rozwoju z Ad-Dauhy nadal stanowi priorytet UE w zakresie handlu, i byłby zaniepokojony, gdyby negocjacje dwustronne z Koreą lub innymi partnerami zakłóciły osiągnięcie tego celu;
2. wyraża przekonanie, że dwustronne negocjacje z liczącymi się partnerami handlowymi lub regionami mogą stanowić użyteczne uzupełnienie zasad wielostronnych, pod warunkiem, że ich rezultatem będą wysokiej jakości umowy o ambitnych założeniach, wykraczające swoim zakresem poza redukcję taryf;
3. uważa, że rozmiary i szybki wzrost gospodarki koreańskiej sprawia, iż Korea jest odpowiednim kandydatem do zawarcia tego rodzaju umowy, lecz zwraca uwagę na istotne problemy – w tym znaczące bariery pozataryfowe – które trzeba będzie rozwiązać w celu osiągnięcia satysfakcjonującego porozumienia;
4. uważa, że porozumienie ograniczające się do obniżenia taryf przyniosłoby tylko krótkoterminowe korzyści, w związku z czym żąda zlikwidowania barier pozataryfowych oraz otwarcia sektora usług w Korei;
5. uważa, że każda umowa o wolnym handlu z Koreą powinna uwzględniać cztery tzw. kwestie singapurskie (handel a inwestycje, handel a polityka konkurencji, przejrzystość zamówień publicznych i ułatwienia w handlu);
6. jest zdania, że korzystna dla obu stron treść umowy jest dużo ważniejsza niż szybka realizacja harmonogramu, i w związku z tym byłby zaniepokojony, gdyby sztucznie ustalone terminy doprowadziły do powstania umowy uwzględniającej wąskie spektrum zagadnień o mało ambitnych założeniach;
Zrównoważony rozwój
7. uważa, że w przypadku produktów przyjaznych dla środowiska taryfy powinny być zmniejszone wcześniej niż dla innych towarów; wzywa negocjatorów ze strony Komisji i z Korei o stworzenie jasnej definicji takich produktów; zdecydowanie zaleca należyte uwzględnienie w takiej definicji warunków środowiska warunków, w jakich towary te są produkowane;
8. ubolewa, że ocena oddziaływania na trwały rozwój nie została podjęta na wcześniejszym etapie, biorąc pod uwagę planowany harmonogram negocjacji; uważa za niezwykle ważne, aby wyniki zleconej oceny oddziaływania na trwały rozwój zostały opublikowane na długo przed podpisaniem porozumienia oraz by przeznaczono dostatecznie dużo czasu na przeprowadzenie pełnej konsultacji publicznej w sprawie tej oceny, tak aby wyniki konsultacji mogły wpłynąć na rezultat negocjacji; wzywa Komisję, aby konsultowała z Parlamentem, Radą i społeczeństwem obywatelskim wyniki oceny oddziaływania na trwały rozwój sugerujące potrzebę wprowadzenia wymogów złagodzenia, oraz aby uwzględniła te konsultacje w negocjacjach dotyczących ostatecznej wersji umowy o wolnym handlu;
9. wyraża przekonanie, że ambitne założenia Komisji, dotyczące zwiększającego się dostępu do rynku, należy zrównoważyć równie ambitnym podejściem do kwestii trwałego rozwoju; podkreśla również, że nie może być wyjątków od reguły, zgodnie z którą dostęp do rynku wewnętrznego w Europie uzależniony jest od przestrzegania norm z zakresu ochrony środowiska;
10. z zadowoleniem przyjmuje wprowadzenie ulepszonych klauzul społecznych i środowiskowych do zawartej niedawno umowy o wolnym handlu pomiędzy Stanami Zjednoczonymi a Koreą, co było rezultatem nacisków ze strony amerykańskiego Kongresu;
11. uważa, że unijni negocjatorzy muszą traktować powyższe za podstawę do dalszych postępów, szczególnie w odniesieniu do ratyfikowania i wdrażania podstawowych standardów MOP, zaangażowania Korei w realizację strategii walki ze zmianami klimatycznymi w okresie po 2012 roku i uznania obowiązujących norm i przepisów UE dotyczących środowiska naturalnego;
12. wzywa, aby wszelkie porozumienia handlowe z Koreą zawierały wiążące klauzule społeczne i dotyczące ochrony środowiska;
13. wzywa państwa członkowskie i Komisję, aby podczas dwustronnych negocjacji z Koreą wspierały i promowały wytyczne OECD dotyczące społecznej odpowiedzialności przedsiębiorstw, zarówno w odniesieniu do przedsiębiorstw koreańskich działających w Europie, jak i do przedsiębiorstw europejskich działających w Korei;
14. uważa, że ambitny rozdział dotyczący trwałego rozwoju stanowi niezbędną część każdej umowy, lecz przypomina, że ostatecznym celem jest wdrożenie uzgodnionych standardów; wyraża opinię, że aby to osiągnąć, konieczne jest uwzględnienie rozdziału poświęconego standardowemu mechanizmowi rozstrzygania sporów;
15. wyraża przekonanie, że forum handlu i trwałego rozwoju, złożone z przedstawicieli organizacji pracowników i pracodawców oraz organizacji pozarządowych, mogłoby wnieść cenny wkład w zagwarantowanie, aby szersze otwarcie rynku wiązało się z coraz wyższymi standardami środowiskowymi i społecznymi;
16. proponuje ustanowienie mechanizmu, w ramach którego uznane koreańskie organizacje pracowników i pracodawców mogłyby przedstawiać wnioski dotyczące działań, które to wnioski byłyby rozpatrywane w określonym terminie i mogłyby skutkować działaniami następczymi i przeglądem przepisów, w celu wywierania nacisku na tych, którzy łamią prawa pracownicze;
Kwestie sektorowe
17. domaga się zawarcia porozumienia o wolnym handlu z Koreą, które obejmuje handel towarami i usługami, w którym istotnym składnikiem dwustronnych negocjacji jest współpraca naukowa i techniczna oraz własność intelektualna, które promuje współpracę w zakresie wydajności energii, próbuje walczyć ze zmianami klimatu, a także obejmuje inne zewnętrzne aspekty polityki energetycznej, źródła energii jądrowej, jak i odnawialne źródła energii oraz program Galileo;
18. uważa, że w wyniku istniejących w Korei różnic w stosunku do międzynarodowych norm i wymogów dotyczących etykietowania kraj ten tworzy istotne bariery pozataryfowe, które stanowią szczególny problem dla przemysłu motoryzacyjnego, farmaceutycznego, kosmetycznego i elektronicznego; wzywa rząd Korei do przedstawienia wystarczających wyjaśnień co do takich różnic lub też do zobowiązania się podczas negocjacji umowy o wolnym handlu do ich usunięcia;
19. popiera wyrażony przez Komisję zamiar wspierania unijnych eksporterów produktów farmaceutycznych i urządzeń medycznych poprzez zapewnienie większej przejrzystości w koreańskim systemie opieki zdrowotnej, podkreśla jednak, że porozumienie nie powinno tworzyć żadnych prawnych ani praktycznych przeszkód dla firm koreańskich korzystających z elastycznych rozwiązań określonych w ust. 4 i 5 deklaracji w sprawie porozumienia TRIPS i zdrowia publicznego, przyjętej przez konferencję ministrów WTO w dniu 14 listopada 2001 r. w Ad-Dausze, w celu promowania dostępu do leków w krajach rozwijających się;
20. podkreśla, że porozumienie w sprawie wzajemnego uznawania powinno zostać włączone do umowy o wolnym handlu UE-Korea w celu dalszej eliminacji utrudnień w handlu spowodowanych niepotrzebnym powielaniem procedur prowadzonych przez władze Korei, które stawiają przeszkody przed firmami UE reprezentującymi różne gałęzie przemysłu, pragnącymi sprzedawać swoje produkty w Korei;
21. wyraża ubolewanie z powodu nieprzestrzegania przez Koreę międzynarodowych norm, w wyniku czego zwierzęta poddawane są niepotrzebnie powtórnym testom; uważa, że w umowie należy dążyć do zagwarantowania, aby naukowo potwierdzone metody alternatywne w stosunku do testowania na zwierzętach, które zostały zatwierdzone przez jedną ze stron, były akceptowane przez drugą stronę;
22. jest zaniepokojony, że umowa o wolnym handlu między UE a Koreą mogłoby mieć silny negatywny wpływ na europejski przemysł motoryzacyjny; w związku z tym postuluje, by Komisja rozważyła strategię stopniowego znoszenia ceł importowych UE; zaleca, by to stopniowe znoszenie było połączone z usuwaniem istotnych barier pozataryfowych po stronie koreańskiej;
23. zauważa, że w odniesieniu do przemysłu motoryzacyjnego Korea podpisała i ratyfikowała Porozumienie Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych dotyczące ustanowienia ogólnych przepisów technicznych dla pojazdów kołowych, wyposażenia i części, które mogą być montowane lub wykorzystywane w pojazdach kołowych, zobowiązując się w ten sposób do wdrażania standardowych przepisów; wzywa Komisję, by domagała się ich szybkiego wdrożenia; wzywa również Komisję, by domagała się, aby pojazdy samochodowe z UE spełniające standardy Europejskiej Komisji Gospodarczej ONZ mogły być wwożone do Korei bez dokonywania przeglądu czy homologacji;; sprzeciwia się przepisom zwalniającym pojazdy koreańskie z przestrzegania norm dotyczących zapobiegania emisji zanieczyszczeń;
24. jest zdania, że z uwagi na trudne doświadczenia UE z koreańskim przemysłem stoczniowym w negocjacjach należy zwrócić szczególną uwagę na ten sektor;
25. jest zdania, że podczas negocjacji Komisja powinna również brać pod uwagę obawy zarówno koreańskiego, jak i europejskiego sektora rolnictwa, szczególnie dotyczące możliwych negatywnych skutków porozumienia o wolnym handlu dla odnośnych produktów sensytywnych;
26. uważa, że szczytowe poziomy taryf celnych oraz nadmierne wymogi dotyczące etykietowania, którym musi sprostać przemysł destylowanych napojów spirytusowych, stanowią priorytetową kwestię w trakcie negocjacji; wzywa do niezwłocznego przyjęcia środków na rzecz zniesienia barier pozataryfowych dotykających owoców i warzyw oraz nadmiernie wysokich taryf nakładanych na owoce w puszkach; jest zdania, że istotne jest osiągnięcie zadowalającego wyniku w odniesieniu do oznaczeń geograficznych;
27. wyraża zaniepokojenie w związku z trudnościami, z jakimi borykają się firmy zagraniczne chcące uzyskać dostęp do koreańskiego rynku usług, w tym bankowości, ubezpieczeń i doradztwa prawnego;
28. przywiązuje dużą wagę do skutecznego wykonywania praw własności intelektualnej, między innymi poprzez wprowadzenie odpowiednich kar za fałszerstwo i piractwo; uważa, że należy wprowadzić specjalne mechanizmy szybkiego i skutecznego rozstrzygania sporów w kontekście obowiązujących zasad WTO, aby możliwe było odpowiednie zajęcie się takimi oraz innymi formami nieuczciwej konkurencji w handlu; stwierdza, że trwające negocjacje z Koreą w sprawie ochrony praw własności intelektualnej nie powinny podważać uzasadnionych celów politycznych, takich jak dostęp do leków, poprzez wychodzenie poza zobowiązania porozumienia TRIPS, powinny natomiast zachęcać do korzystania z mechanizmów elastyczności porozumienia TRIPS;
29. wzywa Koreę do pilnego wprowadzenia praw do publicznego odtwarzania dla producentów nagrań dźwiękowych, zgodnie z Międzynarodową konwencją o ochronie wykonawców, producentów fonogramów oraz organizacji nadawczych z 1961 r. (konwencja rzymska), Traktatem Światowej Organizacji Własności Intelektualnej o artystycznych wykonaniach i fonogramach z 1996 r. oraz dyrektywą 2006/115/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 grudnia 2006 r. w sprawie prawa najmu i użyczenia oraz niektórych praw pokrewnych prawu autorskiemu w zakresie własności intelektualnej(4);
30. wzywa Koreę do pełnego przestrzegania traktatów Światowej Organizacji Własności Intelektualnej dotyczących internetu (traktat dotyczący praw autorskich z 1996 r. oraz Traktat o artystycznych wykonaniach i fonogramach), co obejmuje: pełne wsparcie prawne dla technicznych środków ochrony stosowanych przez posiadaczy praw autorskich, w tym zakaz działań polegających na obchodzeniu przepisów; zapewnianie producentom nagrań dźwiękowych wyłącznych praw do wszelkich form rozpowszechniania w internecie; ustanowienie skutecznej procedury powiadamiania i usuwania; uznawanie ochrony kopii tymczasowych i zawężenie wyjątku dotyczącego kopiowania na użytek prywatny w dziedzinie cyfrowej;
31. wzywa Koreę do pilnego nasilenia zwalczania piractwa internetowego poprzez: poprawę zachęt dla dostawców usług sieciowych do współpracy w zakresie zwalczania piractwa, zachęcanie Centrum Ochrony Praw Autorskich do konsekwentnego przeciwdziałania piractwu online dzieł, do których prawa posiadają podmioty zagraniczne, prowadzenie dochodzeń i ściganie podmiotów związanych z nielegalnymi stronami internetowymi, serwerami, usługami związanymi z przechowywaniem i wymianą plików;
32. podkreśla, że każde porozumienie o wolnym handlu z Koreą powinno obejmować następujące kwestie:
—
poprawę i uproszczenie prawa wspólnotowego dotyczącego zasad pochodzenia,
—
szerszą harmonizację już istniejących norm i standardów międzynarodowych zamiast wprowadzania nowych standardów,
—
bardziej rygorystyczne obowiązki sprawozdawcze i wspieranie sprawdzonych metod w dziedzinie regulacji,
—
przejrzystość państwowych mechanizmów wsparcia i usuwanie istniejących barier pozacelnych;
Korea Północna i Kaesong
33. wyraża zadowolenie z roli, jaką odgrywa kompleks przemysłowy Kaesong (Kaesong Industrial Complex) w przyczynianiu się do pokoju i bezpieczeństwa w regionie; wyraża jednak przekonanie, że uwzględnienie towarów z kompleksu przemysłowego Kaesong (Kaesong Industrial Complex, KIC) w umowie o wolnym handlu wiąże się z poważnymi problemami o charakterze prawnym i technicznym,;
34. zaleca, aby Komisja dokładnie zbadała, w jakim stopniu stosunki handlowe między Koreą Północną a Koreą Południową mogłyby być wspierane za pośrednictwem umowy o wolnym handlu z UE;
35. podkreśla, że umowa powinna zawierać zobowiązanie do nieobniżania standardów pracy w celu przyciągnięcia inwestycji zagranicznych na dowolnej części terytorium stron, w tym w strefie przetwórstwa przeznaczonego do wywozu;
Inne kwestie
36. wyraża przekonanie, że w celu potwierdzenia trwałego zaangażowania w negocjacje wielostronne Korea powinna być gotowa na zapewnienie krajom najsłabiej rozwiniętym wolny od ceł i kontyngentów dostęp do swojego rynku, postępując za przykładem unijnej inicjatywy "Wszystko oprócz broni" i przy pełnym poszanowaniu równoważnych norm pracy i ochrony środowiska;
Rola Parlamentu
37. uważa, że prawny charakter i publiczna akceptowalność umowy wymagają, aby Parlament był ściśle zaangażowany w każdy etap negocjacji i miał możliwość wyrażenia swoich poglądów na temat dopuszczalności negocjowanego tekstu; oczekuje od Komisji i Rady dążenia do przedstawienia umowy w formie wymagającej zgody Parlamentu zgodnie z art. 300 ust. 3 drugi akapit Traktatu WE;
o o o
38. zobowiązuje swojego Przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie oraz Komisji, jak również rządom i parlamentom państw członkowskich oraz rządowi i parlamentowi Republiki Korei.