Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 5 września 2007 r. w sprawie starań państw członkowskich w 2005 r. zmierzających do osiągnięcia trwałej równowagi pomiędzy zdolnością połowową a wielkościami dopuszczalnymi połowów (2007/2108(INI))

P6_TA(2007)0368 A6-0297/2007

Parlament Europejski,

–   uwzględniając roczne sprawozdanie Komisji dla Rady i Parlamentu Europejskiego w sprawie starań państw członkowskich w 2005 r. zmierzających do osiągnięcia trwałej równowagi pomiędzy zdolnością połowową a wielkościami dopuszczalnymi połowów (COM(2006)0872),

–   uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 2371/2002 z dnia 20 grudnia 2002 r. w sprawie ochrony i zrównoważonej eksploatacji zasobów rybołówstwa w ramach wspólnej polityki rybołówstwa(1),

–   uwzględniając rozporządzenie Komisji (WE) nr 1438/2003 z dnia 12 sierpnia 2003 r. ustanawiające przepisy wykonawcze do polityki dotyczącej floty wspólnotowej, określonej w rozdziale III rozporządzenia Rady (WE) nr 2371/2002(2),

–   uwzględniając wniosek dotyczący rozporządzenia Rady dotyczącego ustanowienia wspólnotowych ram dla gromadzenia danych, zarządzania danymi i ich wykorzystywania w sektorze rybołówstwa oraz wsparcia doradztwa naukowego w zakresie wspólnej polityki rybackiej (COM(2007)0196),

–   uwzględniając komunikat Komisji do Rady i Parlamentu Europejskiego zatytułowany "Strategia na rzecz ograniczenia niepożądanych przyłowów i eliminacji odrzutów w rybołówstwie europejskim" (COM(2007)0136),

–   uwzględniając komunikat Komisji w sprawie stosowanych w rybactwie metod zarządzania opartego na prawach połowowych (COM(2007)0073),

–   uwzględniając komunikat Komisji dla Rady i Parlamentu Europejskiego w sprawie poprawy wskaźników zdolności połowowej oraz nakładu połowowego w ramach wspólnej polityki rybackiej (COM(2007)0039),

–   uwzględniając deklarację końcową wydaną podczas Światowego Szczytu w sprawie Zrównoważonego Rozwoju, który odbył się w Johannesburgu w dniach 26 sierpnia-4 września 2002 r.,

‐   uwzględniając art. 45 Regulaminu,

‐   uwzględniając sprawozdanie Komisji Rybołówstwa (A6-0297/2007),

A.   mając na uwadze, że ochrona i zachowanie zasobów morskich oraz ich wykorzystanie zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju powinny stanowić jeden z kluczowych elementów wspólnej polityki rybołówstwa,

B.   mając na uwadze, że trwałość zasobów rybołówstwa jest kwestią kluczową dla zagwarantowania kontynuacji działalności rybackiej i przetrwania sektora rybołówstwa w perspektywie długoterminowej,

C.   mając na uwadze, że od początku lat osiemdziesiątych nadmierna zdolność połowowa floty wspólnotowej w stosunku do dostępnych zasobów stanowi jedno ze źródeł stałej troski o opłacalność połowów,

D.   mając na uwadze, że w deklaracji końcowej Światowego Szczytu w sprawie Zrównoważonego Rozwoju przedstawiono ekosystemowe podejście do eksploatacji łowisk, zaproponowano wyeliminowanie szkodliwych praktyk rybołówczych oraz wezwano do stosowania zasady ostrożności w eksploatacji zasobów,

E.   mając na uwadze, że na wspomnianym wyżej szczycie przyjęto za cel odnowienie do 2015 roku zasobów połowowych gatunków zagrożonych wyginięciem, uznając, że do tego czasu wszystkie zasoby połowowe osiągną poziom eksploatacji odpowiadający maksymalnej zrównoważonej wydajności,

F.   mając na uwadze, że w ostatnich latach Unia Europejska przyjęła liczne plany odnowienia nadmiernie eksploatowanych zasobów i plany zarządzania tymi zasobami (morszczuk, dorsz, sola, węgorz, krewetka) oraz że prawdopodobnie konieczne będzie rozszerzenie ich w przyszłości na inne gatunki przedstawiające wartość handlową,

G.   mając na uwadze, że pomimo postępów osiągniętych od czasu wprowadzenia w życie w 1983 r. pierwszego programu orientacji dla flot rybackich, który miał na celu ograniczenie zdolności połowowej i mocy tej floty z zamiarem dostosowania jej do istniejących zasobów, z powodu nieuwzględnienia specyfiki krajowych flot i sektorów rybołówstwa jego cel nie został osiągnięty przez niektóre państwa członkowskie, przy czym niektórym z nich udało się nawet zwiększyć ich nakłady połowowe,

H.   mając na uwadze konieczność promowania metod połowowych sprzyjających ochronie środowiska połączonych z badaniami naukowymi w dziedzinie rybołówstwa, poprzez ulepszenie narzędzi połowowych, ich bardziej selektywne stosowanie oraz zakaz stosowania narzędzi połowowych, które są destrukcyjne dla ekosystemów morskich,

I.   mając na uwadze, że pomimo upływu lat dane przekazywane przez państwa członkowskie wciąż nie są jednolite, co utrudnia lub prawie uniemożliwia porównawczą ocenę flot,

J.   mając na uwadze, że wiele państw członkowskich przekazało dane z rejestrów floty ze znacznym opóźnieniem, a niektóre państwa wcale nie przekazały ich w terminie wyznaczonym przez prawodawstwo wspólnotowe,

K.   mając na uwadze, że właściwe zarządzanie zasobami zgodnie z zasadami ostrożności i zrównoważonego rozwoju wymaga wzmocnienia istniejących instrumentów kontroli, tak aby państwo bandery oraz państwo nadbrzeżne, na wodach którego znajduje się statek, mogły w każdej chwili, w czasie rzeczywistym, być poinformowane o lokalizacji statku oraz prowadzonych przez niego czynnościach połowowych,

L.   mając na uwadze, że dialog oraz udział sektora zawodowego w ogóle środków ustanowionych w celu dostosowania floty do stanu zasobów są koniecznymi warunkami skuteczności tych środków,

M.   mając na uwadze, że rybacy i stowarzyszenia, które ich reprezentują, muszą wziąć udział w określaniu środków ochrony środowiska morskiego i odtworzenia zasobów rybnych,

N.   mając na uwadze, że regionalne komitety doradcze są organami, w ramach których prowadzona jest skuteczna współpraca oraz dialog pomiędzy różnymi grupami interesów związanymi z sektorem rybołówstwa (środowisko, ochrona przyrody, przedstawiciele zawodów z różnych gałęzi sektora, w tym produkcji, przetwórstwa i akwakultury) pod warunkiem ich ścisłego związku ze strefą geograficzną i poruszaną problematyką,

O.   mając na uwadze, że sektor rybołówstwa w wyspiarskich oraz najbardziej oddalonych regionach Unii Europejskiej charakteryzuje odrębna problematyka, na którą składają się: siedliska morskie, których przyroda zasługuje na specjalną ochronę, flota przybrzeżna prowadząca połowy na małą skalę w trudnych warunkach, wynikających z morfologii platformy kontynentalnej oraz z lokalizacji zasobów w strefach morza otwartego, co wymaga specjalnych warunków w celu zapewnienia bezpieczeństwa statków oraz działalności połowowej,

1.   wyraża uznanie dla Komisji w związku ze sprawozdaniem rocznym w sprawie poczynionych przez państwa członkowskie w 2005 r. starań zmierzających do osiągnięcia trwałej równowagi pomiędzy zdolnością połowową a wielkościami dopuszczalnymi połowów, gdyż pomimo trudności wynikających z rozbieżności informacji przekazanych przez państwa członkowskie, zawarła w nim syntezę ewolucji flot krajowych umożliwiającą jej analizę;

2.   ponownie stwierdza konieczność przyjęcia szerszego podejścia do środków na rzecz ochrony środowiska morskiego i odnowy zasobów rybnych, ze szczególnym uwzględnieniem i po zbadaniu pewnych czynników mających istotny wpływ na środowisko morskie i stan zasobów rybołówstwa, takich jak zanieczyszczenie wybrzeży i otwartego morza, ścieki przemysłowe i rolnicze, pogłębianie dna czy transport morski, w uzupełnieniu istniejących metod zarządzania; uważa, że inicjatywa wspólnotowa jest w tej dziedzinie priorytetem;

3.   odnotowuje fakt, iż nastąpiło stopniowe zmniejszenie łącznej zdolności połowowej i mocy floty (w przybliżeniu 2% rocznie) przy jednoczesnym utrzymaniu eksploatacji zasobów na tym samym poziomie, gdyż postęp techniczny w wyposażeniu statków kompensuje lub wykracza poza potencjalną redukcję wydajności i nakładu połowowego, wynikającą ze wspomnianego nieznacznego zmniejszenia;

4.   uważa, że niedopuszczalne jest nieprzestrzeganie przez państwa członkowskie ich obowiązków w zakresie gromadzenia i przekazywania danych związanych z dostosowaniem zdolności połowowej do stanu zasobów i zwraca się do Komisji o traktowanie niewypełniania tych obowiązków, tak jak w przypadku obowiązków rybaków związanych z danymi połowowymi, jako poważnego uchybienia i o wymierzanie za nie sankcji;

5.   podkreśla, że dostosowanie flot krajowych do istniejących zasobów musi uwzględniać już osiągniętą redukcję nakładu połowowego, a zwłaszcza stopień realizacji wieloletnich programów orientacji;

6.   przypomina, że wszystkie środki mające na celu dostosowanie flot krajowych oraz odtworzenie zasobów rybnych muszą być podejmowane we współpracy z rybakami oraz opierać się na badaniach naukowych w dziedzinie rybołówstwa;

7.   nalega, by Komisja przedstawiła w jak najkrótszym czasie propozycje wytycznych, zapewniających jednolitość informacji przekazywanych przez państwa członkowskie, aby umożliwić opracowywanie analiz porównawczych ewolucji poszczególnych flot krajowych i dostarczyć każdemu z państw członkowskich szczegółowych informacji na temat poziomu przyłowów statków działających w ich strefach przybrzeżnych;

8.   uważa, że biorąc pod uwagę rzeczywistą sytuację i czasowe utrzymywanie się nadmiernej zdolności połowowej, należałoby zastanowić się, czy przydatne są obecne systemy dostosowania floty wspólnotowej do dopuszczalnych wielkości połowowych, poprzez wprowadzenie, w ramach wspólnotowej polityki zachowania zasobów rybnych i zarządzania nimi, innych bardziej skutecznych systemów, które mogłyby nawet ze względu na samą swoją naturę doprowadzić do nawet znaczniejszego niż przewidziane w przepisach wspólnotowych zmniejszenia zdolności połowowej;

9.   zwraca się do Komisji o przyjęcie stosownych inicjatyw w celu ewentualnego przejścia od systemu zarządzania flotą opartego na zmniejszaniu tonażu i mocy statków na system umożliwiający ograniczenie nakładu połowowego poprzez zarządzanie według geograficznych obszarów połowowych oraz przy wykorzystaniu odpowiednich środków technicznych w celu zrównoważonego zarządzania zasobami;

10.   zwraca się do Komisji o przedstawienie propozycji w celu poprawy bezpieczeństwa statków Unii Europejskiej działających w ramach prowadzonego na niewielką skalę rybołówstwa przybrzeżnego i nieprzemysłowego z myślą o zwiększeniu objętości i mocy silników oraz odnowieniu jednostek rybackich w celu poprawy higieny i bezpieczeństwa na pokładzie, tak aby nie doprowadzić do zwiększenia nakładu połowowego;

11.   zwraca się do Komisji o przedstawienie propozycji stworzenia specjalnego Regionalnego Komitetu Doradczego do spraw najbardziej oddalonych regionów Unii Europejskiej;

12.   zobowiązuje swojego Przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie oraz Komisji.

(1) Dz.U. L 358 z 31.12.2002, str. 59. (2) Dz.U. L 204 z 13.8.2003, str. 21.

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 5 września 2007 r. w sprawie projektu budżetu korygującego nr 5/2007 Unii Europejskiej na rok budżetowy 2007, sekcja 3 – Komisja (11707/2007 – C6-0232/2007 – 2007/2162(BUD))

P6_TA(2007)0369 A6-0300/2007

Parlament Europejski,

–   uwzględniając art. 272 Traktatu WE oraz art. 177 Traktatu Euratom,

–   uwzględniając rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 z 25 czerwca 2002 r. w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich(1), a w szczególności art. 37 i 38,

–   uwzględniając budżet ogólny Unii Europejskiej na rok budżetowy 2007, przyjęty ostatecznie w dniu 14 grudnia 2006(2),

–   uwzględniając Porozumienie międzyinstytucjonalne z dnia 17 maja 2006 r. pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą a Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej i poprawy procedury budżetowej(3),

–   uwzględniając wstępny projekt budżetu korygującego nr 5/2007 Unii Europejskiej na rok budżetowy 2007, przedstawiony przez Komisję dnia 21 czerwca 2007 r. (COM(2007)0340),

–   uwzględniając projekt budżetu korygującego nr 5/2007 uchwalony przez Radę w dniu 13 lipca 2007 r. (11707/2007 – C6-0232/2007),

–   uwzględniając art. 69 oraz załącznik IV Regulaminu,

–   uwzględniając sprawozdanie Komisji Budżetowej (A6-0300/2007),

A.   mając na uwadze, że projekt budżetu korygującego nr 5/2007 przewiduje zmiany w strukturze budżetu w wyniku korekty prognozy tradycyjnych zasobów własnych (TZW, tj. ceł, opłat rolnych i opłat wyrównawczych od cukru), podstawy VAT i DNB, a także uwzględnienia w budżecie rabatu brytyjskiego oraz jego finansowania, co doprowadzi do zmiany podziału składek państw członkowskich na rzecz zasobów własnych do budżetu UE, w wyniku zwrotu nadwyżki z Funduszu Gwarancji na działania zewnętrzne, a także w wyniku wpływu zmian w rozporządzeniu finansowym w zakresie dochodów budżetowych,

B.   mając na uwadze, że projekt budżetu korygującego nr 5/2007 ma na celu formalne włączenie tych środków budżetowych do budżetu na rok 2007,

1.   przyjmuje do wiadomości projekt budżetu korygującego nr 5/2007;

2.   przyjmuje projekt budżetu korygującego nr 5/2007 bez poprawek;

3.   zobowiązuje swojego Przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie i Komisji.

(1) Dz.U. L 248 z 16.9.2002, str. 1. Rozporządzenie zmienione rozporządzeniem (WE, Euratom) nr 1995/2006 (Dz.U. L 390, z 30.12.2006, str. 1). (2) Dz.U. L 77 z 16.3.2007. (3) Dz.U. C 139 z 14.6.2006, str. 1.

Rezolucja legislacyjna Parlamentu Europejskiego z dnia 5 września 2007 r. w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady dotyczącej transportu lądowego towarów niebezpiecznych (COM(2006)0852 – C6-0012/2007 – 2006/0278(COD))

P6_TA(2007)0370 A6-0253/2007

(Procedura współdecyzji: pierwsze czytanie)

Parlament Europejski,

–   uwzględniając wniosek Komisji przedstawiony Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2006)0852),

–   uwzględniając art. 251 ust. 2 oraz art. 71 Traktatu WE, zgodnie z którymi wniosek został przedstawiony Parlamentowi przez Komisję (C6-0012/2007),

–   uwzględniając art. 51 Regulaminu,

–   uwzględniając sprawozdanie Komisji Transportu i Turystyki (A6-0253/2007),

1.   zatwierdza wniosek Komisji po poprawkach;

2.   zwraca się do Komisji o ponowne przekazanie mu sprawy, jeśli uzna ona za stosowne wprowadzenie znaczących zmian do swojego wniosku lub zastąpienie go innym tekstem;

3.   zobowiązuje swojego Przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji.

Stanowisko Parlamentu Europejskiego przyjęte w pierwszym czytaniu w dniu 5 września 2007 r. w celu przyjęcia dyrektywy 2008/.../WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie transportu lądowego towarów niebezpiecznych

(Jako że pomiędzy Parlamentem i Radą osiągnięte zostało porozumienie, stanowisko Parlamentu z pierwszego czytania odpowiada ostatecznej wersji aktu prawnego, dyrektywy 2008/.../WE).

Rezolucja legislacyjna Parlamentu Europejskiego z dnia 5 września 2007 r. w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy Rady zmieniającej dyrektywę 2001/114/WE odnoszącą się do niektórych rodzajów częściowo lub całkowicie odwodnionego mleka konserwowanego przeznaczonego do spożycia przez ludzi (COM(2007)0058 – C6-0083/2007 – 2007/0025(CNS))

P6_TA(2007)0371 A6-0282/2007

(Procedura konsultacji)

Parlament Europejski,

–   uwzględniając wniosek Komisji przedstawiony Radzie (COM(2007)0058),

–   uwzględniając art. 37 Traktatu WE, na mocy którego Rada skonsultowała się z Parlamentem (C6-0083/2007),

–   uwzględniając art. 51 Regulaminu,

–   uwzględniając sprawozdanie Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi (A6-0282/2007),

1.   zatwierdza wniosek Komisji;

2.   zwraca się do Rady, jeśli ta uznałaby za stosowne oddalić się od przyjętego przez Parlament tekstu, o poinformowanie go o tym fakcie;

3.   zwraca się do Rady o ponowne skonsultowanie się z Parlamentem w przypadku uznania za stosowne wprowadzenia znaczących zmian do wniosku Komisji;

4.   zobowiązuje swojego Przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji.

Rezolucja legislacyjna Parlamentu Europejskiego z dnia 5 września 2007 r. w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Rady zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 1255/1999 w sprawie wspólnej organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych (COM(2007)0058 – C6-0084/2007 – 2007/0026(CNS))

P6_TA(2007)0372 A6-0283/2007

(Procedura konsultacji)

Parlament Europejski,

–   uwzględniając wniosek Komisji przedstawiony Radzie (COM(2007)0058),

–   uwzględniając art. 37 Traktatu WE, na mocy którego Rada skonsultowała się z Parlamentem (C6-0084/2007),

–   uwzględniając art. 51 Regulaminu,

–   uwzględniając sprawozdanie Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi (A6-0283/2007),

1.   zatwierdza po poprawkach wniosek Komisji;

2.   zwraca się do Komisji o odpowiednią zmianę jej wniosku, zgodnie z art. 250 ust. 2 Traktatu WE;

3.   zwraca się do Rady, jeśli ta uznałaby za stosowne oddalić się od przyjętego przez Parlament tekstu, o poinformowanie go o tym fakcie;

4.   zwraca się do Rady o ponowne skonsultowanie się z Parlamentem, jeśli ta uznałaby za stosowne wprowadzenie znaczących zmian do wniosku Komisji;

5.   zobowiązuje swojego Przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji.

Tekst proponowany przez Komisję   Poprawki Parlamentu Poprawka 1 PUNKT 4 PREAMBUŁY (4)  Zgodnie z art. 6 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1255/1999 pomoc na prywatne przechowywanie śmietany jest przyznawana jako środek wsparcia rynkowego. Podobnie zgodnie z art. 7 ust. 3 tego rozporządzenia może być przyznawana pomoc na prywatne przechowywanie odtłuszczonego mleka w proszku. Oba środki wsparcia od dłuższego czasu nie były wykorzystywane, nawet w sytuacji znacznego zachwiania równowagi rynku tłuszczu i białka mleka, w związku z czym można je uznać za nieaktualne i powinny zostać zlikwidowane. (4)  Zgodnie z art. 6 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1255/1999 pomoc na prywatne przechowywanie śmietany jest przyznawana jako środek wsparcia rynkowego. Podobnie zgodnie z art. 7 ust. 3 tego rozporządzenia może być przyznawana pomoc na prywatne przechowywanie odtłuszczonego mleka w proszku. Poprawka 2 PUNKT 8 A PREAMBUŁY (nowy) (8a)  Oszczędności budżetowe wynikające z normalizacji powinny pozostać w sektorze mleka. Program restrukturyzacji funduszu mlecznego powinien być utworzony w celu wspierania i monitorowania działań reformatorskich w sektorze mleka. Cele programu restrukturyzacji funduszu mlecznego powinny obejmować między innymi wspieranie procesów restrukturyzacji wśród producentów i przetwórców mleka, których dotknęła postępująca liberalizacja rynku, wzmocnienie środków służących promocji sprzedaży i propagowaniu wiedzy o odżywianiu w sektorze mleka, wspieranie utrzymania i modernizacji produkcji mleka prowadzonej w utrudnionych warunkach na obszarach górskich, wzmocnienie systemu dostarczania mleka do szkół. Poprawka 3 ARTYKUŁ 1 PUNKT 2 LITERA C) PUNKT I) Artykuł 6 ustęp 3 akapit pierwszy tiret -1 (nowe) (rozporządzenie (WE) nr 1255/1999) - śmietanę, Poprawka 4 ARTYKUŁ 1 PUNKT 3 LITERA B) Artykuł 7 ustęp 3 (rozporządzenie (WE) nr 1255/1999) b) skreśla się ust. 3. skreślona Poprawka 5 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 14 ustęp 3 tiret 2 (rozporządzenie (WE) nr 1255/1999) -  16,11 EUR/100 kg wszystkich rodzajów mleka od dnia 1 sierpnia 2007 r. -  18,15 EUR/100 kg wszystkich rodzajów mleka od dnia 1 sierpnia 2007 r. Poprawka 6 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 A (NOWY) Artykuł 14 ustęp 4 a (nowy) (rozporządzenie (WE) nr 1255/1999) (6a)  Następujący ustęp zostanie dodany do artykułu 14: 4a.  "Komisja Europejska przedstawi ocenę wpływu dotyczącą realizacji szkolnego programu promocji picia mleka i, w tym kontekście, zbada dalsze możliwości rozszerzenia zakresu produktów, które podlegają szkolnemu programowi promocji picia mleka. Poprzez tego typu działanie Komisja w sposób szczególny uwzględni nowe, innowacyjne i zdrowe produkty." Poprawka 7 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 B (nowy) Tytuł I, Rozdział IIIA (nowy) Artykuł 15 a (nowy) (Rozporządzenie (WE) nr 1255/1999) (6b)  Następujący rozdział zostanie dodany do Tytułu I: "ROZDZIAŁ IIIA Program restrukturyzacji funduszu mlecznego Artykuł 15a Do dnia 1 stycznia 2008 r. zostanie utworzony program restrukturyzacji funduszu mlecznego w celu wspierania i monitorowania działań reformatorskich w sektorze mleka. Cele programu restrukturyzacji funduszu mlecznego obejmują między innymi: - wspieranie procesów restrukturyzacji wśród producentów i przetwórców mleka, których dotknęła postępująca liberalizacja rynku; - wzmocnienie środków służących promocji sprzedaży i propagowaniu wiedzy o odżywianiu w sektorze mleka; - utrzymanie i modernizacja produkcji mleka prowadzonej w utrudnionych warunkach na obszarach górskich; - wzmocnienie systemu dostarczania mleka do szkół."

Rezolucja legislacyjna Parlamentu Europejskiego z dnia 5 września 2007 r. w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Rady zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 2597/97 ustanawiające dodatkowe zasady w sprawie wspólnej organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych w odniesieniu do mleka spożywczego (COM(2007)0058 – C6-0085/2007 – 2007/0027(CNS))

P6_TA(2007)0373 A6-0284/2007

(Procedura konsultacji)

Parlament Europejski,

–   uwzględniając wniosek Komisji przedstawiony Radzie (COM(2007)0058),

–   uwzględniając art. 37 Traktatu WE, na mocy którego Rada skonsultowała się z Parlamentem (C6-0085/2007),

–   uwzględniając art. 51 Regulaminu,

–   uwzględniając sprawozdanie Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi (A6-0284/2007),

1.   zatwierdza po poprawkach wniosek Komisji;

2.   zwraca się do Komisji o odpowiednią zmianę jej wniosku, zgodnie z art. 250 ust. 2 Traktatu WE;

3.   zwraca się do Rady, jeśli ta uznałaby za stosowne oddalić się od przyjętego przez Parlament tekstu, o poinformowanie go o tym fakcie;

4.   zwraca się do Rady o ponowne skonsultowanie się z Parlamentem, jeśli ta uznałaby za stosowne wprowadzenie znaczących zmian do wniosku Komisji;

5.   zobowiązuje swojego Przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji.

Tekst proponowany przez Komisję   Poprawki Parlamentu Poprawka 1 PUNKT 4 PREAMBUŁY (4)  W celu zapewnienia konsumentom przejrzystości, takiego mleka nie należy opisywać jako mleko pełne, częściowo odtłuszczone lub odtłuszczone, ale należy zamieścić na opakowaniu wyraźną informację dotyczącą procentowej zawartości tłuszczu. (4)  W celu zapewnienia konsumentom przejrzystości, takiego mleka nie należy opisywać jako mleko pełne, częściowo odtłuszczone lub odtłuszczone, ale należy zamieścić na opakowaniu w bezpośrednim powiązaniu z opisem produktu wyraźną informację dotyczącą procentowej zawartości tłuszczu. Poprawka 2 ARTYKUŁ 1 Artykuł 3 ustęp 1 akapit drugi (rozporządzenie (WE) nr 2597/97) "Mleko poddane obróbce termicznej nie spełniające wymogów dotyczących zawartości tłuszczu określonych w akapicie pierwszym lit. b), c) i d) może być uznane za mleko spożywcze pod warunkiem, że zawartość tłuszczu jest podana na opakowaniu w wyraźny i czytelny sposób za pomocą zwrotu "zawartość tłuszczu … %"." Mleko to nie będzie określane jako mleko pełne, częściowo odtłuszczone lub odtłuszczone. Państwa członkowskie mogą zezwolić producentom na podawanie zawartości tłuszczu w formie "zawartość tłuszczu … % + 0,2 %". "Mleko poddane obróbce termicznej niespełniające wymogów dotyczących zawartości tłuszczu określonych w akapicie pierwszym lit. b), c) i d) uznaje się za mleko spożywcze zgodnie z definicjami zawartymi w dyrektywie 2000/13/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 marca 2000 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich w zakresie etykietowania, prezentacji i reklamy środków spożywczych1 pod warunkiem, że zawartość tłuszczu jest podana na opakowaniu w wyraźny i czytelny sposób w bezpośrednim powiązaniu z opisem produktu za pomocą zwrotu "mleko … % tłuszczu". Mleko to nie będzie określane jako mleko pełne, częściowo odtłuszczone lub odtłuszczone. ______________ 1 Dz.U. L 109 z 6.5.2000, str. 29. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą Komisji 2006/142/WE (Dz.U. L 368 z 23.12.2006, str. 110)."

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 5 września 2007 r. w sprawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 1546/2006 zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 622/2003 ustanawiające środki w celu wprowadzenia w życie wspólnych podstawowych standardów dotyczących bezpieczeństwa lotnictwa cywilnego (wnoszenie płynów na pokład statku powietrznego)

P6_TA(2007)0374 B6-0267/2007

Parlament Europejski,

–   uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 2320/2002 z dnia 16 grudnia 2002 r. ustanawiające wspólne zasady bezpieczeństwa w lotnictwie cywilnym(1),

–   uwzględniając wniosek Komisji mający na celu uchylenie i zastąpienie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 2320/2002 (COM(2005)0429),

–   uwzględniając rozporządzenie Komisji (WE) nr 622/2003 z dnia 4 kwietnia 2003 r. ustanawiające środki w celu wprowadzenia w życie wspólnych podstawowych standardów dotyczących bezpieczeństwa lotnictwa cywilnego(2),

–   uwzględniając rozporządzenie Komisji (WE) nr 1546/2006 z dnia 4 października 2006 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 622/2003 ustanawiające środki w celu wprowadzenia w życie wspólnych podstawowych standardów dotyczących bezpieczeństwa lotnictwa cywilnego(3) (wnoszenie płynów na pokład statku powietrznego),

–   uwzględniając pytania wymagające odpowiedzi ustnej B6-0004/2007, B6-0005/2007, B6-0006/2007, B6-0007/2007 oraz B6-0008/2007,

–   uwzględniając art. 108 ust. 5 Regulaminu,

1.   popiera wszelkie realistycznie zaplanowane i proporcjonalne środki ostrożności mające na celu zapobieganie zagrożeniu terrorystycznemu w lotnictwie,

2.   zwraca uwagę, że kontrole płynów w bagażu podręcznym przez urządzenia rentgenowskie nie mogą wykryć płynnych materiałów wybuchowych, oraz wzywa Komisję i państwa członkowskie do nasilenia starań na rzecz wspierania badań naukowych mających na celu znalezienie skutecznych narzędzi do wykrywania materiałów wybuchowych w płynach;

3.   uważa, że rozporządzenie (WE) nr 1546/2006 nie zostało jednolicie i spójnie wprowadzone w życie na wszystkich lotniskach Unii Europejskiej i zwraca się o ich wdrożenie;

4.   zwraca uwagę na zwiększone koszty, jakie wprowadzenie w życie rozporządzenie (WE) nr 1546/2006 powoduje dla lotnisk i operatorów;

5.   zwraca ponadto uwagę, choć uznaje konieczność wysokiej jakości ochrony, na koszty, jakie ponoszą pasażerowie w związku z konfiskatą prywatnego mienia w wyniku wprowadzenia w życie rozporządzenia (WE) nr 1546/2006;

6.   dostrzega znaczne niedogodności i zamęt, na jakie w związku z rozporządzeniem (WE) nr 1546/2006 narażeni są pasażerowie, zwłaszcza pasażerowie tranzytowi i operatorzy;

7.   jest zaniepokojony, że koszty spowodowane rozporządzeniem (WE) nr 1546/2006 mogą być nieproporcjonalne do korzyści w postaci wzmocnienia bezpieczeństwa;

8.   wzywa Komisję do działania, zgodnie z art. 232 traktatu WE, poprzez opublikowanie i udostępnienie obywatelom tekstu sprawozdania z posiedzenia dotyczącego zakazów i ograniczeń, które zostały na nich nałożone, jak również listę odstępstw i przyczyny zastosowania takiego środka;

9.   wzywa Komisję do dokonania pilnego przeglądu rozporządzenia (WE) nr 1546/2006 (wnoszenie płynów na pokład statku powietrznego) i wycofania go w przypadku braku dalszych podstaw faktycznych;

10.   zobowiązuje swojego Przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Komisji oraz rządom i parlamentom państw członkowskich.

(1) Dz.U. L 355 z 30.12.2002, str. 1. (2) Dz.U. L 89 z 5.4.2003, str. 9. (3) Dz.U. L 286 z 17.10.2006, str. 6.

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 5 września 2007 r. w sprawie logistyki transportu towarowego w Europie – klucza do zrównoważonej mobilności (2006/2228(INI))

P6_TA(2007)0375 A6-0286/2007

Parlament Europejski,

–   uwzględniając nową strategię lizbońską, której udana realizacja wymaga skutecznego systemu logistycznego, a także wnioski Rady na temat wkładu sektora transportu w strategię lizbońską,

–   uwzględniając przegląd średniookresowy białej księgi Komisji Europejskiej dotyczącej transportu z 2001 r. (COM(2006)0314), która zawiera rozdział poświęcony logistyce transportu jako środkowi inteligentnej mobilności,

–   uwzględniając komunikat Komisji w sprawie logistyki transportu towarowego w Europie – klucza do zrównoważonej mobilności (COM(2006)0336),

–   uwzględniając swoją rezolucję z dnia 14 lutego 2007 r. w sprawie wkładu w wiosenne posiedzenie Rady w 2007 r. w związku ze strategią lizbońską(1),

–   uwzględniając wnioski i wytyczne Komisji oraz stanowiska Parlamentu w sprawie funduszy strukturalnych oraz Funduszu Spójności, a także w sprawie siódmego programu ramowego w dziedzinie badań, rozwoju technologicznego i demonstracji,

–   uwzględniając konkluzje Prezydencji Rady Europejskiej z dnia 9 marca 2007 r. w sprawie zmian klimatycznych,

-   uwzględniając komunikat Komisji zatytułowany "Przyszła unijna polityka morska: europejska wizja oceanów i mórz" (COM(2006)0275) oraz rezolucję Parlamentu Europejskiego z dnia 12 lipca 2007 r. w tej samej sprawie(2),

–   uwzględniając wnioski Rady z dnia 12 grudnia 2006 r. dotyczące komunikatu Komisji w sprawie logistyki transportu towarowego w Europie,

–   uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego w sprawie europejskiej polityki w dziedzinie logistyki(3),

–   uwzględniając art. 45 Regulaminu,

–   uwzględniając sprawozdanie Komisji Transportu i Turystyki oraz opinię Komisji Przemysłu, Badań Naukowych i Energii (A6-0286/2007),

A.   mając na uwadze, że środki wdrażane od 2001 r. w ramach europejskiej wspólnej polityki transportowej nie są już wystarczające, aby sprostać nowym wyzwaniom gospodarczym, społecznym i środowiskowym,

B.   mając na uwadze, że transport i logistyka wciąż się rozwijają jako ważna dziedzina gospodarki w sektorze usług i dają nowe możliwości zatrudnienia,

C.   mając na uwadze, że skuteczna i wydajna logistyka towarowa jako integralna część systemu transportowego UE jest konieczna dla gospodarczej efektywności i konkurencyjności, optymalnego wykorzystania zasobów, tworzenia możliwości zatrudnienia, ochrony środowiska naturalnego, walki ze zmianami klimatycznymi oraz poprawy ochrony i bezpieczeństwa,

D.   mając na uwadze, że sektor logistyki ma kluczowe znaczenie dla spójności społecznej, gospodarczej i terytorialnej oraz lepszej integracji regionów peryferyjnych w rozszerzonej UE;

1.   z zadowoleniem przyjmuje powyższy komunikat w sprawie logistyki transportu towarowego w Europie i wyraża poparcie dla konsultacji z zainteresowanymi podmiotami w celu rozwiązania problemu istniejących wąskich gardeł;

2.   wspiera zamiar Komisji zaprezentowania jesienią 2007 r. planu działania na rzecz logistyki transportowej, którego celem powinno być włączenie logistyki do politycznego programu prac oraz zwiększenie jej widoczności poprzez przedstawienie jej potencjału, atrakcyjności i użyteczności;

3.   dostrzega korzyści płynące z powiązania przez Komisję logistyki a intermodalnością, poprzez rozpatrywanie każdej formy transportu indywidualnie oraz łączenie ich w łańcuchy logistyczne oraz wyraża przekonanie, że należy stwarzać zachęty, aby wszystkie formy transportu odpowiadały standardom konkurencyjności i trwałości;

4.   nalega, by w nowej strategii lizbońskiej priorytetowo potraktować transport, logistykę i rozwój sieci transeuropejskich; zwraca się do państw członkowskich o odzwierciedlenie tego priorytetu w planach krajowych, które przedstawią na kolejnym posiedzeniu Rady Europejskiej na wiosnę 2008 r.;

Zmniejszenie obciążeń administracyjnych

5.   zauważa, że logistyka jest w pierwszej kolejności działalnością gospodarczą, uważa jednak, że władze publiczne mogą odgrywać rolę czynnika ułatwiającego, zwłaszcza w odniesieniu do poprawy ram dla wielomodalnego transportu towarowego;

6.   dostrzega znaczenie rozwoju zintegrowanej obsługi administracyjnej w sektorze (na zasadzie "jednego okienka") w celu zwiększenia wydajności, ograniczenia biurokracji oraz obniżenia kosztów;

7.   z zadowoleniem przyjmuje zamiar Komisji dotyczący przeanalizowania szczegółów i wartości dodanej opracowania wspólnego dokumentu transportowego jako modelu UE dla wszystkich przewozów towarowych niezależnie od zastosowanej formy transportu; uważa jednak, że dokument ten musi w jednoznaczny sposób gwarantować przedsiębiorstwom transportowym pewność prawną poprzez zastąpienie dużej liczby dotychczasowych dokumentów transportowych;

8.   wzywa Komisję do intensywniejszych działań na rzecz uproszczenia procedur w zakresie żeglugi bliskiego zasięgu i nadania bardziej realnego kształtu koncepcji autostrad morskich; popiera także przygotowanie kolejnych wniosków dotyczących śródlądowych dróg wodnych w oparciu o inicjatywę NAIADES oraz zwraca się o rychłe powołanie europejskiego koordynatora ds. autostrad morskich, która to kwestia figuruje wśród priorytetowych projektów dotyczących transeuropejskich sieci transportowych (TEN-T);

9.   sprzyja refleksji, zainicjowanej przez Komisję w ramach zielonej księgi zatytułowanej "Przyszła unijna polityka morska: europejska wizja oceanów i mórz" (COM(2006)0275), nad ustanowieniem "wspólnej unijnej przestrzeni morskiej" oraz zwraca się do Komisji o przedstawienie wniosków zmierzających do tego, by w perspektywie średnioterminowej kabotaż wewnątrzwspólnotowy przestał być uznawany za transport międzynarodowy;

Inteligentne systemy transportowe

10.   odnotowuje znaczenie zaawansowanych systemów informacyjno-komunikacyjnych oraz rozwoju "inteligentnego transportu" dla logistyki, zwłaszcza za pośrednictwem Galileo i innych inicjatyw UE, takich jak. SESAR (Europejski System Zarządzania Ruchem Lotniczym), ERTMS (Europejski System Sygnalizacji Kolejowej), RIS (Rzeczne służby informacji), SafeSeaNet oraz innowacyjnych systemów lokalizowania i śledzenia;

11.   podkreśla znaczenie inteligentnych systemów transportowych (ITS) dla poprawy efektywności wszystkich form transportu oraz uważa, że wykorzystywanie tych systemów powinno być popierane jako priorytet w UE, ze szczególnym uwzględnieniem ich pełnej interoperacyjności i zapewnienia równego dostępu do nich, zwłaszcza w przypadku MŚP;

12.   podkreśla znaczenie rozwoju elektronicznego transportu towarowego jako środka służącego ograniczeniu biurokracji, przyspieszeniu procedur oraz stworzeniu możliwości racjonalizacji i zmniejszenia liczby wymaganych formularzy, zwłaszcza w transgranicznym transporcie towarowym;

13.   podkreśla, że dla zapewnienia na szczeblu UE pełnej operacyjności ITS kluczowe znaczenie ma zwiększanie kompatybilności i interoperacyjności starych i nowych systemów;

14.   uznaje, że rozwój ITS wymaga właściwego finansowania oraz wsparcia za pośrednictwem odpowiednich programów szkoleniowych, ze szczególnym uwzględnieniem zapewnienia pełnego dostępu MŚP;

Polityka infrastrukturalna i inwestycyjna

15.   wyraża ubolewanie z powodu wpływu stanowiska Rady na finansowanie TEN-T w zakresie rozwoju logistyki transportu towarowego w UE; wzywa Komisję, Radę oraz państwa członkowskie do wykorzystania możliwości, jaką stworzy dyskusja 2008-2009 dotycząca finansowania polityki UE, w celu definitywnego rozwiązania problemu ciągłego niedofinansowania wspólnej polityki transportowej, zwłaszcza w zakresie projektów TEN i ITS; proponuje uwzględnienie wartości dodanej elementu logistycznego w przyszłych decyzjach o finansowaniu TEN-T;

16.   wzywa do pilnego rozwiązania problemu wciąż istniejących poważnych wąskich gardeł utrudniających swobodny przepływ pasażerów, towarów i usług, wynikających z historycznego braku odpowiednich przejść przez wysokie masywy transgraniczne, na przykład w Alpach i Środkowych Pirenejach, poprzez stworzenie niezbędnej infrastruktury wspólnotowej (nisko położony tunel kolejowy), oferującej z modalnego punktu widzenia realną i bardziej zrównoważoną alternatywę dla nielicznych i zatłoczonych istniejących przejść;

17.   wzywa Komisję, w celu zintensyfikowania procesu ożywienia europejskiego sektora kolejowego poprzez zwiększenie jego zdolności w zakresie przewozów towarowych, do rozpoznania i stworzenia kolejowego systemu torów specjalnego przeznaczenia oraz do przedstawienia wniosków dotyczących tej kwestii ze szczególnym uwzględnieniem szlaków transgranicznych oraz rozwoju węzłów intermodalnych; nalega, również, aby wszystkie państwa członkowskie wsparły tę inicjatywę na szczeblu krajowym;

18.   podkreśla pilną potrzebę rozwoju infrastruktury intermodalnej oraz stworzenia platform i urządzeń przeładunkowych, zwłaszcza między szlakami żeglugowymi a kolejowymi, a także suchych portów na zapleczu portów, sprzyjających europejskiej logistyce kontynentalnej; nalega również, by rozwijać m.in. połączenia między kolejami a portami lotniczymi w celu utrzymania zdolności i konkurencyjności sektora lotniczego, zarówno w przypadku lotów wewnątrzwspólnotowych, jak i na trasach długodystansowych poza UE, ze szczególnym uwzględnieniem przewozu towarów;

19.   zwraca się do Komisji, aby zapewniła, jako część planu działania, rozpowszechnianie najlepszych praktycznych wzorców w logistyce finansowej, takich jak inicjatywy wykorzystujące współfinansowanie prywatno-publiczne, możliwości Europejskiego Banku Inwestycyjnego i Europejskiego Funduszu Inwestycyjnego oraz instrumenty strukturalne; wzywa Komisję, aby postarała się rozszerzyć rozwiązania opracowywane obecnie dla średnio- i długoterminowych projektów UE, takich jak Galileo, na inne projekty infrastrukturalne;

Szkolenia i atrakcyjność zawodów związanych z logistyką

20.   z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Komisja postrzega szkolenia, w tym kształcenie przez całe życie, jako priorytet i wspiera propozycję opracowania na zasadzie dobrowolności wspólnych standardów i kryteriów szkoleniowych, a także wzajemnego uznawania umiejętności, wiedzy i kompetencji całego personelu zatrudnionego w transporcie i logistyce;

21.   podkreśla, że obecny brak wykwalifikowanego personelu w logistyce na wszystkich szczeblach i we wszystkich sektorach można wyrównać poprzez prowadzenie odpowiednich szkoleń i podniesienie w ten sposób atrakcyjności tego zawodu;

Transport miejski

22.  popiera zamiar przyjęcia przez Komisję zielonej księgi na temat transportu miejskiego i wzywa do poświęcenia jednego z jej rozdziałów logistyce miejskiej, z położeniem szczególnego nacisku na rozpowszechnianie najlepszych praktycznych wzorców;

Standaryzacja

23.   zachęca europejskie organy normalizacyjne do udziału w opracowywaniu norm technicznych dla poszczególnych środków transportu oraz do pełnego włączenia do swoich prac logistycznego wymiaru intermodalności, gdy jest to właściwe i możliwe, z uwzględnieniem opinii wszystkich zainteresowanych stron;

24.   wzywa Komisję do przeprowadzenia pogłębionego badania zasadności różnych norm w zakresie miar i wag w sektorze transportu towarowego, biorąc pod uwagę zmiany technologiczne oraz aktualną sytuację, po pełnych konsultacjach ze wszystkimi zainteresowanymi stronami;

25.   nalega, aby plan działania na rzecz logistyki wzmacniał logistykę innowacyjną, intermodalność oraz bezpieczniejszą i zrównoważoną mobilność; proponuje, aby Komisja dopuszczała do użytku 60­tonowe pojazdy przewożące towary na niektórych drogach wyłącznie na wniosek i w obrębie danego państwa członkowskiego; uważa, że przy ocenie takich wniosków należy w szczególności zwrócić należytą uwagę na takie czynniki, jak istniejąca infrastruktura i bezpieczeństwo;

Bezpieczeństwo

26.   zauważa, że bezpieczeństwo transportu jest kwestią, którą Komisją zamierza podjąć w swoim planie działania; nalega, aby podejmowane działania zapewniały najwyższy poziom bezpieczeństwa, wzmacniając jednocześnie pozycję UE na arenie międzynarodowej; podkreśla jednak równocześnie poruszoną także przez Komisję kwestię konieczności zachowania równowagi między procedurami bezpieczeństwa a swobodnym przepływem towarów;

27.   zwraca uwagę na niebezpieczeństwo poświęcenia w planie działania niedostatecznej uwagi kwestii zabezpieczenia ładunków w transporcie towarowym przed kradzieżą i rabunkami; nalega na podjęcie działań na rzecz zwalczania przestępczości zorganizowanej, zwłaszcza na terenach przygranicznych oraz w międzynarodowym transporcie towarowym z udziałem krajów trzecich;

Planowanie

28.   wzywa państwa członkowskie do przygotowania krajowych planów działania na rzecz logistyki w transporcie towarowym w ramach ogólnego planu działania UE;

29.   popiera wniosek Komisji dotyczący utworzenia tzw. grup kontaktowych w celu usunięcia wąskich gardeł, podkreśla jednak, że działanie to nie może ograniczać się do kontroli poszczególnych form transportu i nie może być prowadzone bez pełnego przeglądu sytuacji; w związku z tym podkreśla, że koncepcje zarządzania mające na celu lepsze wykorzystanie istniejącej floty pojazdów i sprawniejsze funkcjonowanie infrastruktury oferują duże korzyści w zakresie zrównoważonej logistyki transportu towarowego;

30.   wzywa do ścisłej i stałej współpracy wszystkich zainteresowanych podmiotów w sektorze transportu i logistyki na szczeblu krajowym i europejskim m.in. w celu usuwania występujących wąskich gardeł;

31.   wzywa Komisję do podjęcia dyskusji na temat przyszłych wyzwań i możliwych rozwiązań w dziedzinie logistyki transportu towarowego w Europie w ramach odbywającego się corocznie europejskiego forum logistycznego;

Statystyki

32.  wzywa Komisję do jak najszybszego postępu prac w zakresie tworzenia aktualnej i efektywnej bazy danych statystycznych dla logistyki UE, ograniczającej się do istotnych i niezbędnych danych i niestwarzającej zbędnych obciążeń dla zainteresowanych przedsiębiorstw, oraz do jednoczesnego zadbania o nieobciążanie przemysłu europejskiego dodatkowymi obowiązkami w zakresie sprawozdawczości;

33.   domaga się w szczególności postępów w tworzeniu wspólnej grupy jednostek miar i w uzgadnianiu terminologii stosowanych do celów statystycznych we wszystkich państwach członkowskich, a także lepszego gromadzenia informacji na temat przemieszczania się kontenerów;

34.   podkreśla znaczenie swobodnego przepływu towarów we Wspólnocie i w związku z tym zwraca się do Komisji z wnioskiem o wzmożenie wysiłków na rzecz zapewnienia właściwego wdrożenia i egzekwowania obowiązujących rozporządzeń i dyrektyw;

35.   zobowiązuje swojego Przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie oraz Komisji.

(1) Teksty przyjęte, P6_TA(2007)0040. (2) Teksty przyjęte, P6_TA(2007)0343. (3) Dz.U. C 97 z 28.4.2007, str. 16.

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 5 września 2007 r. w sprawie sprawozdania z działalności EURES w latach 2004-2005: w kierunku jednolitego europejskiego rynku pracy

P6_TA(2007)0376 B6-0322/2007

Parlament Europejski,

–   uwzględniając decyzję Komisji 2003/8/WE z dnia 23 grudnia 2002 r. wykonującą rozporządzenie Rady (EWG) nr 1612/68 w zakresie zestawienia wolnych miejsc pracy i wniosków o zatrudnienie,

–   uwzględniając sprawozdanie Komisji dla Rady i Parlamentu Europejskiego w sprawie sprawozdania z działalności EURES w latach 2004-2005: "W kierunku jednolitego europejskiego rynku pracy: wkład EURES" przedłożone przez Komisję zgodnie z art. 19 ust. 3 rozporządzenia (EWG) nr 1612/68 (COM(2007)0116),

–   uwzględniając pytanie wymagające odpowiedzi ustnej B6-0136/2007 skierowane do Komisji w sprawie wkładu EURES w jednolity europejski rynek pracy,

–   uwzględniając art. 108 ust. 5 Regulaminu,

A.   mając na uwadze, że mobilność geograficzna i zawodowa jest instrumentem o zasadniczym znaczeniu dla powodzenia zmienionej strategii lizbońskiej, oraz mając na uwadze, iż decyzja Rady 2005/600/WE z dnia 12 lipca 2005 r. w sprawie wytycznych dla polityki zatrudnienia w państwach członkowskich podkreśla fakt, że mobilność odgrywa główną rolę w zakresie umożliwienia większej liczbie osób znalezienia lepszej pracy oraz wzywa do zniesienia "przeszkód dla mobilności pracowników na terytorium Europy w ramach Traktatów"; mając na uwadze, że państwa członkowskie wciąż ograniczają geograficzną mobilność niektórych obywateli UE, mimo że swobodny przepływ pracowników stanowi podstawową zasadę Wspólnoty;

B.   mając na uwadze, że zwiększenie o 2 000 000 EUR linii budżetowej sieci Europejskich Służb ds. Zatrudnienia (EURES) na rok 2007 miało na celu dalsze wdrażanie i funkcjonowanie sieci EURES oraz że rok 2006 jako Europejski rok mobilności pracowników doprowadził do znacznego wzrostu liczby odwiedzających portal mobilności zawodowej sieci EURES;

1.   uważa, że EURES powinien stać się ważną platformą komunikacyjną europejskiego rynku pracy – punktem kompleksowej obsługi w zakresie geograficznej i zawodowej mobilności pracowników – przewidzianym do zniesienia istniejących przeszkód (zwłaszcza w zakresie związanego z pracą ubezpieczenia społecznego), zwiększenia wiedzy wszystkich pracowników na temat przysługujących im praw, w szczególności praw dotyczących równego traktowania, umocnienia sieci doradczej EURES zarówno pod względem jakości, jak i ilości, a także zwiększenia dostępu do informacji o wolnych miejscach pracy dla pracowników sezonowych lub czasowych w państwach członkowskich innych niż kraj pochodzenia, a także rozszerzenia zawartości portalu EURES o informacje o ofertach pracy w celu sprostania potrzebom obywateli państw trzecich, w szczególności krajów objętych polityką sąsiedztwa UE;

2.   uważa, że Komisja powinna w dalszym ciągu promować geograficzną i zawodową mobilność pracowników poprzez zwiększoną linię budżetową na sieć EURES w celu wsparcia projektów dotyczących zatrudniania w skali ponadnarodowej i transgranicznego partnerstwa pomiędzy "starszymi" i "nowszymi" państwami członkowskimi, a także między "nowszymi" państwami członkowskimi;

3.   zauważa, że Europejski rok mobilności pracowników doprowadził do znacznego zwiększenia popytu na usługi EURES, w szczególności w zakresie próśb mobilnych pracowników i zainteresowanych kandydatów o udzielenie informacji; z zadowoleniem przyjmuje pracę osób, które wniosły wkład w sieć EURES, tj. doradców EURES, partnerów społecznych oraz zainteresowane podmioty na szczeblu lokalnym i regionalnym; ma nadzieję, że w związku z większą widocznością sieci EURES osiągniętą w kontekście Europejskiego Roku oraz z pomyślną organizacją ogólnoeuropejskich targów pracy, podobne inicjatywy zostaną powtórzone w przyszłości;

4.   zobowiązuje swojego Przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie i Komisji.

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 5 września 2007 r. w sprawie strategii UE w zakresie wspierania państw członkowskich w ograniczaniu szkodliwych skutków spożywania alkoholu (2007/2005(INI))

P6_TA(2007)0377 A6-0303/2007

Parlament Europejski,

–   uwzględniając art. 152 Traktatu WE,

–   uwzględniając komunikat Komisji w sprawie strategii UE w zakresie wspierania państw członkowskich w ograniczaniu szkodliwych skutków spożywania alkoholu (COM(2006)0625),

–   uwzględniając zalecenie Rady 2001/458/WE z dnia 5 czerwca 2001 r. w sprawie spożywania alkoholu przez ludzi młodych, a zwłaszcza dzieci i młodzież(1),

–   uwzględniając wnioski Rady z dnia 5 czerwca 2001 r. w sprawie wspólnotowej strategii prowadzącej do ograniczania szkodliwych skutków spożywania alkoholu(2),

–   uwzględniając zalecenie Komisji 2004/345/WE z dnia 6 kwietnia 2004 r. w sprawie wdrożenia przepisów w dziedzinie bezpieczeństwa ruchu drogowego(3),

–   uwzględniając deklarację w sprawie młodzieży i alkoholu przyjętą przez Europejską Ministerialną Konferencję Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) w sprawie młodzieży i alkoholu, która odbyła się w Sztokholmie w dniach 19-21 lutego 2001 r.,

–   uwzględniając wyroki Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich (sprawy Franzén (C-189/95), Heinonen (C-394/97), Gourmet (C-405/98) i Loi Evin (C-262/02 i C-429/02),

–   uwzględniając rezolucję WHO z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie problemów w zakresie zdrowia publicznego wywołanych szkodliwym wpływem alkoholu (WHA 58.26),

–   uwzględniając cel 12 określony w dokumencie "Health 21" z 1999 r. oraz europejski plan działania w sprawie alkoholu na lata 2000-2005 przyjęty w 1999 r. przez Europejski Oddział WHO,

–   uwzględniając art. 45 Regulaminu,

–   uwzględniając sprawozdanie Komisji Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności (A6-0303/2007),

A.   mając na uwadze, że omawiając zagrożenie związane z alkoholem należy posługiwać się oficjalną terminologią przyjętą przez WHO, by uniknąć niejasności sformułowań i znaczeń,

B.   mając na uwadze, że ryzykowne i szkodliwe spożywanie alkoholu, zwłaszcza wśród młodzieży, jest w oczywisty sposób zauważalne na poziomie europejskim; mając na uwadze, że takie spożywanie alkoholu szkodzi organizmowi ludzkiemu, w szczególności w przypadku dzieci i młodzieży, oraz jest przyczyną zgonów w wyniku zachorowań i wypadków, a także przyczyną problemów społecznych i przestępczości, przy czym prowadzi też do dużych szkód dla gospodarki europejskiej; mając na uwadze, że konieczność wdrożenia polityki dotyczącej alkoholu opartej na faktycznych danych stanowi w chwili obecnej priorytet we wszystkich państwach członkowskich,

C.   mając na uwadze, że ryzykowne i szkodliwe spożywanie alkoholu jest ważnym czynnikiem warunkującym stan zdrowia i stanowi zagrożenie dla zdrowia publicznego, które to zagrożenie odpowiedzialne jest za powstanie szerokiego wachlarza szkód zdrowotnych i społecznych,

D.   mając na uwadze, że art. 152 Traktatu określa zakres kompetencji i odpowiedzialności Wspólnoty Europejskiej w kwestii problemów zdrowia publicznego w uzupełnieniu do działań krajowych w tej dziedzinie; mając na uwadze, że praca na poziomie UE nad identyfikacją i rozpowszechnianiem najlepszych praktyk, która daje dobre wyniki w tym zakresie, jest ważnym uzupełnieniem krajowych środków politycznych; mając na uwadze, że uwzględnienie skutecznych planów działań krajowych powinno być wykorzystywane jako podstawa dla podobnych kroków podejmowanych w innych państwach członkowskich i sprzyjać współdziałaniu na poziomie krajowym,

E.   mając na uwadze, że uwarunkowania ekonomiczne i społeczne (stres w pracy, nadmiar pracy, bezrobocie, niepewna sytuacja ekonomiczna itp.) mogą mieć kluczowy wpływ na ryzykowne spożycie alkoholu i odgrywać decydującą rolę w wywoływaniu zachowań nałogowych, którymi charakteryzuje się uzależnienie od alkoholu,

F.   mając na uwadze, że państwa członkowskie stosują różne strategie w celu zapobiegania nadużywaniu alkoholu oraz z myślą o ograniczaniu skutków zdrowotnych spożywania alkoholu,

G.   mając na uwadze, że pożądane jest, by Wspólnota Europejska sformułowała ogólne cele zmierzające do powstrzymania niekorzystnych skutków szkodliwego i ryzykownego spożywania alkoholu w państwach członkowskich, podjęła w bliskiej współpracy z państwami członkowskimi działania mające na celu zapobieganie zagrożeniom zdrowia wynikającym ze spożywania alkoholu, dotykającym zarówno pijących jak i osoby trzecie, obejmującym szkodliwe skutki dla zdrowia, jak alkoholowy zespół płodowy (FAS) i spektrum płodowych zaburzeń alkoholowych (FASD), choroby wątroby, nowotwory, podwyższone ciśnienie krwi i zawały oraz wypadki drogowe i w miejscu pracy, ale także szkody społeczne, jak przemoc domowa i rodzinna, zaniedbywanie dzieci, bezrobocie, ubóstwo, społeczne napiętnowanie i wykluczenie,

H.   mając na uwadze, że Trybunał Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich wielokrotnie potwierdzał, że zwalczanie problemów wynikających ze spożywania alkoholu stanowi ważny i słuszny cel w dziedzinie zdrowia publicznego,

I.   mając na uwadze, że chociaż wśród młodych ludzi w różnych państwach członkowskich obserwuje się takie same niepokojące modele picia alkoholu, wzory i tradycje dotyczące spożywania alkoholu różnią się w poszczególnych częściach Unii Europejskiej i powinno to być uwzględniane w procesie formułowania europejskiego podejścia do rozwiązywania problemów związanych z alkoholem, tak aby każde państwo członkowskie mogło wypracować odpowiednie rozwiązania tych problemów, dostosowane do natury danych szkodliwych skutków spożycia alkoholu; mając na uwadze, że jednolita, wspólna dla wszystkich państw członkowskich polityka w dziedzinie alkoholu nie byłaby możliwa w sytuacji, gdy nadal występuje szereg problemów z jej zakresu, posiadających charakter transgraniczny i znacznie utrudniających wdrażanie krajowej polityki alkoholowej przez poszczególne państwa członkowskie; mając na uwadze, że istnieje zatem potrzeba skoordynowania działań na poziomie UE; mając na uwadze, że Komisja Europejska winna wzywać państwa członkowskie do prowadzenia skutecznej i ambitnej polityki zwalczania szkodliwego i ryzykownego spożywania alkoholu, i powinna przy tym udzielać państwom członkowskim jak największego wsparcia,

J.   mając na uwadze, że środki polityczne na poziomie krajowym lub unijnym nigdy nie mogą zastępować odpowiedzialności za umiarkowane i ograniczone spożycie alkoholu, co ostatecznie wiąże się z życiem każdego człowieka i rodziny,

K.   mając na uwadze, że w prowadzonych w Europie kampaniach skierowanych do opinii publicznej i przystosowanych do specyfiki państw członkowskich można by zawrzeć wytyczne dotyczące stosunkowo bezpiecznego spożywania alkoholu; mając na uwadze, że konieczne jest podjęcie zdecydowanych i ukierunkowanych środków zmierzających do zapobiegania szkodliwemu i ryzykownemu spożywaniu alkoholu wśród kierowców oraz pracowników; mając na uwadze konieczność podejmowania środków w celu zapobieżenia spożywaniu alkoholu przez osoby nieletnie i kobiety w ciąży,

L.   mając na uwadze, że społeczeństwo w znacznym stopniu ponosi koszty skutków ryzykownego i szkodliwego spożywania alkoholu; mając na uwadze, że w związku z tym wszyscy powinni skorzystać na skutecznym ograniczeniu szkód związanych z alkoholem; mając zatem na uwadze, że rozsądne byłoby przyjęcie pewnych ograniczeń dostępu do napojów alkoholowych,

M.   mając na uwadze, że podawanie informacji zdrowotnych na napojach alkoholowych jest zabronione, a podawanie informacji dotyczących wartości odżywczych dopuszcza się tylko w wyjątkowych przypadkach, zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1924/2006 z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie informacji żywieniowych i zdrowotnych w odniesieniu do środków spożywczych(4),

N.   mając na uwadze, że spożywanie alkoholu znacznie wpływa na metabolizm wielu składników odżywczych; mając na uwadze, że spożywanie alkoholu wpływa na działanie wielu leków ze względu na istniejące między nimi oddziaływanie,

O.   mając na uwadze ugruntowaną wiedzę na temat szkodliwości spożywania alkoholu na wątrobę, jak również jego chorobotwórczych skutków dla centralnego i obwodowego układu nerwowego, tym bardziej w dzisiejszym, starzejącym się społeczeństwie,

1.   z zadowoleniem przyjmuje podejście Komisji wyrażone w komunikacie na temat ryzykownego i szkodliwego spożywania alkoholu i jego szkodliwego wpływu na zdrowie; wzywa jednak Komisję, aby nie naruszając zasady pomocniczości, sformułowała ambitne cele ogólne dla państw członkowskim z myślą o ograniczeniu ryzykownego i szkodliwego spożywania alkoholu; wzywa państwa członkowskie do zwrócenia szczególnej uwagi na grupy społeczne wymagające wyjątkowej ochrony, takie jak dzieci, młodzież i kobiety w ciąży, oraz do przeciwdziałania – poprzez kampanie informacyjne i uświadamiające, a także, w stosownych przypadkach, odpowiednią kontrolę przestrzegania istniejących przepisów krajowych – ryzykownemu i szkodliwemu spożywaniu alkoholu przez młodzież, pracowników i kierowców;

2.   uznaje, że spożywanie alkoholu może być uznawane za część europejskiego dziedzictwa kulturowego i stylu życia; przyznaje ponadto, że niskie spożycie alkoholu, tzn. 10 gramów dziennie, może w określonych okolicznościach wspomagać zapobieganie chorobom układu krążenia i niedokrwieniu u niektórych osób w średnim wieku; uznaje, że podczas gdy osoby spożywające alkohol w sposób umiarkowany stanowią większość konsumentów alkoholu, nadużywanie alkoholu zdecydowanie nie jest dominującym wzorcem zachowania;

3.   zwraca uwagę, że zjawisko nadużywania alkoholu występuje we wszystkich grupach społecznych, a jego przyczyny są bardzo różnorodne, wobec czego potrzebne jest kompleksowe podejście do kwestii zwalczania tego problemu;

4.   przyznaje, że interwencje oparte na poprawnej ocenie naukowej są konieczne dla bardziej skutecznego ograniczania ryzykownego i szkodliwego spożywania alkoholu; uważa, że skoro alkohol jest jednym z czynników, które w najbardziej znaczący sposób warunkują zdrowie, bardzo ważną sprawą jest zbieranie danych w Unii Europejskiej, a w szczególności danych na temat współzależności między spożyciem alkoholu a wypadkami drogowymi, alkoholem a chorobami wątroby oraz alkoholem a zaburzeniami, syndromami i chorobami neuropsychologicznymi; dlatego zwraca się do państw członkowskich oraz wszystkich zainteresowanych stron o zwiększenie nakładów na gromadzenie danych oraz poprawę skuteczności informacji oraz na kampanie i programy prewencyjne;

5.   wskazuje, że najpilniejsze problemy związane z nadużywaniem alkoholu wiążą się z wpływem alkoholu na osoby młode, bardziej podatne na cierpienie fizyczne i emocjonalne, a także na szkody społeczne wywołane nadmiernym spożywaniem alkoholu przez nie same lub przez inne osoby;

6.   wyraża zaniepokojenie zwiększeniem spożycia alkoholu wśród osób nieletnich i młodych i zwraca uwagę na przejawianą przez te osoby niepokojącą tendencję do inicjacji alkoholowej w coraz młodszym wieku, z uwagi na ich wyższą gotowość do podejmowania ryzyka, do niebezpiecznych zachowań, jak np. spożywanie znacznych dawek alkoholu w ciągu krótkiego okresu, inne formy ryzykownego spożywania alkoholu, których celem jest upicie się, jednoczesne spożywanie alkoholu i zażywanie narkotyków oraz prowadzenie pojazdu pod wpływem alkoholu i narkotyków;

7.   podkreśla, że wraz z wkroczeniem w życie uniwersyteckie, młodzi ludzie mają tendencję do zwiększania spożycia alkoholu; uważa, że zwiększenie wysiłków ze strony uniwersytetów mogłoby przyczynić się do obniżenia w przyszłości liczby osób spożywających znaczne ilości alkoholu; wzywa zatem państwa członkowskie, aby zintensyfikowały swoje programy prewencyjne w tym obszarze;

8.   wzywa Komisję Europejską do zdefiniowania i przedstawienia w postaci danych liczbowych konkretnych, szkodliwych skutków spożywania alkoholu wśród młodzieży w państwach członkowskich, aby następnie sformułować dla państw członkowskich cele powstrzymania ryzykownego i szkodliwego spożywania alkoholu przez młodzież, w ramach których państwa członkowskie zobowiążą się do ograniczenia tych szkodliwych skutków na poziomie europejskim, uwzględniając wysiłki już podjęte;

9.   z zastrzeżeniem wszelkich obowiązków wynikających z prawodawstwa wspólnotowego podkreśla, że państwa członkowskie mogą dowolnie określać formę środków do przyjęcia na poziomie krajowym, jednak powinny zdawać Komisji sprawę z dokonanych postępów w zwalczaniu ryzykownego i szkodliwego spożywania alkoholu przez młodzież;

10.   odnotowuje, że Komisja spełnia funkcję pomocniczą przy osiąganiu celów europejskich poprzez wspieranie państw członkowskich w wymianie wiedzy i najlepszych praktyk oraz prowadzeniu europejskich badań w zakresie zwalczania szkodliwych skutków spożywania alkoholu przez młodzież;

11.   wzywa Komisję i państwa członkowskie do promowania – przy współudziale odpowiednich organizacji pozarządowych i gospodarczych – wymiany sprawdzonych praktyk w ramach Europejskiego Forum ds. Alkoholu i Zdrowia, utworzonego ostatnio z inicjatywy Komisji, w szczególności aby zapobiegać ryzykownemu i szkodliwemu spożywaniu alkoholu przez dzieci i młodzież, oraz do podjęcia następujących działań:

12.   wzywa Komisję Europejską do przedstawienia w postaci danych liczbowych występowania w państwach członkowskich alkoholowego zespołu płodowego (FAS – Foetal Alcohol Syndroom) oraz spektrum płodowych zaburzeń alkoholowych (FASD – Foetal Alcohol Spectrum Disorders), by następnie sformułować dla państw członkowskich cele powstrzymania FAS i FASD, w ramach których to celów państwa członkowskie zobowiążą się do ograniczenia przypadków FAS i FASD do 2012 r. o na poziomie europejskim, uwzględniając wysiłki już podjęte;

13.   z zastrzeżeniem wszelkich obowiązków wynikających z prawodawstwa wspólnotowego, podkreśla, że państwa członkowskie mogą dowolnie określać treść środków do przyjęcia na poziomie krajowym, jednak powinny zdawać Komisji sprawę z dokonanych postępów w zwalczaniu przypadków FAS i FASD;

14.   odnotowuje, że Komisja spełnia funkcję pomocniczą przy osiąganiu celów europejskich poprzez wspieranie państw członkowskich w wymianie wiedzy i najlepszych praktyk oraz prowadzeniu europejskich badań w zakresie zwalczania FAS i FASD;

15.   wyraża pogląd, że należy lepiej informować zarówno kobiety, jak i mężczyzn, o zagrożeniach wynikających ze spożywania alkoholu w okresie ciąży, a w szczególności o FASD, w celu uniknięcia chorób i opóźnień w rozwoju noworodków, dzieci i młodzieży, spowodowanych spożywaniem alkoholu w trakcie ciąży; podkreśla, że odpowiednie komunikaty mogą powstrzymać kobiety od picia alkoholu przed zajściem w ciążę oraz w jej trakcie; odnotowuje, że osoby doświadczające problemów związanych z alkoholem mogą wymagać dalszego wsparcia podczas ciąży oraz obserwacji po porodzie; sugeruje ponadto, że ginekologowie i pracownicy przychodni przedporodowych winni zostać przeszkoleni tak, aby możliwie najwcześniej identyfikowali potencjalne przypadki ryzykownego i szkodliwego spożywania alkoholu oraz wspierali kobiety w decyzji o rezygnacji z picia alkoholu w trakcie ciąży;

16.   wyraża pogląd, że należy lepiej informować mężczyzn o związku alkoholu z impotencją;

17.   podkreśla, że reklamy i praktyki marketingowe dotyczące alkoholu nie powinny być kierowane do nieletnich;

18.   zwraca się do Komisji i państw członkowskich o opracowanie wytycznych w zakresie reklamy napojów alkoholowych w telewizji oraz o zapewnienie wdrożenia nowej dyrektywy dotyczącej telewizji bez granic, gdy tylko zostanie ona przyjęta; zwraca się do Komisji o zachęcanie dostawców usług audiowizualnych, aby włączali do swych kodeksów postępowania przepisy dotyczące planowania godzin nadawania reklam napojów alkoholowych;

19.   z zadowoleniem przyjmuje i popiera dobrowolne zobowiązania w zakresie samoregulacji branży reklamowej i producentów alkoholu; w związku z tym wzywa Komisję i państwa członkowskie do kontrolowania, czy zobowiązań tych się przestrzega, oraz do nakładania sankcji, jeżeli nie są one przestrzegane;

20.   zwraca uwagę, że obecnie państwa członkowskie są w stanie wprowadzić obowiązek umieszczania ostrzeżeń o szkodliwości dla zdrowia na napojach alkoholowych; przypomina, że przednia strona opakowania mogłaby zawierać ostrzeżenie, że alkohol prowadzi do poważnych problemów zdrowia fizycznego i psychicznego, że uzależnia oraz że spożywanie alkoholu w czasie ciąży może być szkodliwe dla płodu; zauważa, że istnienie różnych wymogów krajowych w zakresie etykietowania ma wyraźne konsekwencje dla rynku wewnętrznego UE; wzywa Komisję do rozpoczęcia badań porównawczych nad wpływem i skutecznością różnych środków informacyjnych i komunikacyjnych, w tym etykietowania i reklamy, które stosowane są w państwach członkowskich z myślą o ograniczeniu szkodliwego i ryzykownego spożywania alkoholu, oraz do opublikowania ich wyników do dnia 31 grudnia 2009 r.;

21.   wzywa Komisję do wspierania inicjatyw zmierzających do wymiany godnych naśladowania praktyk medycznych w różnorakich środowiskach opieki zdrowotnej, a także wspieranie niezależnych i bezstronnych kampanii informacyjnych mających na celu podnoszenie świadomości społecznej na temat zagrożeń wynikających ze ryzykownego i szkodliwego spożywania alkoholu; kampanie powinny kierować się również do osób szczególnie narażonych na zaburzenia, syndromy i choroby neuropsychologiczne oraz do osób starszych, samotnych, opuszczonych lub wyizolowanych, gdyż właśnie one mają tendencję do poszukiwania ulgi w alkoholu, co prowadzi do dalszego pogorszenia ich stanu zdrowia i zwiększa zagrożenie wystąpienia zaburzeń, syndromów i chorób neuropsychologicznych;

22.   jednocześnie wzywa Komisję do wspierania popularyzacji takich narzędzi, jak test identyfikujący zaburzenia spowodowane używaniem alkoholu AUDIT opracowany przez Światową Organizację Zdrowia, które umożliwiają szybką identyfikację osób zagrożonych alkoholizmem, zanim jeszcze osoby te uświadomią sobie problem alkoholowy; podkreśla, że przeprowadzona w odpowiednim czasie dyskusja pomiędzy lekarzem a pacjentem stanowi jedno z najskuteczniejszych narzędzi umożliwiających informowanie pacjentów o zagrożeniach wynikających z ryzykownego i szkodliwego spożywania alkoholu oraz wspieranie koniecznych zmian zachowania osób doświadczających problemów związanych z alkoholem; wzywa państwa członkowskie do wspierania specjalizacji lekarzy (internistów) w zakresie problemów i zaburzeń alkoholowych oraz odpowiednich interwencji;

23.   jest zdania, że Komisja oraz państwa członkowskie winny podjąć niezbędne kroki w kierunku wyeliminowania zjawisk społecznych będących wynikiem szkodliwego wpływu alkoholu, takich jak zachowania chuligańskie i przemoc w rodzinie; wzywa do zapewnienia większego wsparcia społecznego i psychologicznego rodzinom cierpiącym wskutek szkodliwego i niebezpiecznego spożywania alkoholu; wzywa do udzielenia specjalnej pomocy społecznej dzieciom żyjącym w rodzinach borykających się z problemami o podłożu alkoholowym; proponuje utworzenie specjalnej linii telefonicznej, z której można będzie skorzystać w celu zgłoszenia problemów rodzinnych o podłożu alkoholowym;

24.   jest zaniepokojony znacznym spożyciem alkoholu przez liczną grupę osób w starszym wieku, które często wynika z fizycznego bólu lub z poczucia osamotnienia i braku perspektyw; zauważa, że problemy alkoholowe osób w starszym wieku stanowią ważny temat, który staje się jeszcze bardziej aktualny w miarę postępowania procesu starzenia się społeczeństwa;

25.   jest zdania, że konieczne jest podniesienie wiedzy o spożywaniu alkoholu oraz jego związku ze zwolnieniami chorobowymi, długoterminowymi zwolnieniami chorobowymi oraz wcześniejszym przechodzeniem na emeryturę; w kontekście prawa pracy obowiązującego we Wspólnocie i w państwach członkowskich uważa za ważne rozwiązywanie problemów nadużywania alkoholu w miejscu pracy poprzez zachęcanie pracowników do zwracania się o pomoc, przypomina jednak, że pomoc taka winna być udzielana przy zachowaniu pełnej anonimowości oraz poszanowaniu praw jednostki; nalega, aby pracodawcy zwracali szczególną uwagę na ryzykowne i szkodliwe spożywanie alkoholu w miejscu pracy poprzez organizację prewencyjnych programów edukacyjnych oraz oferowanie pomocy pracownikom borykającym się z problemem alkoholowym;

26.   jest przekonany, że redukcja liczby wypadków drogowych i związanych z nimi szkód, których przyczyną jest alkohol (17 000 zgonów rocznie) stanowi priorytet dla Unii Europejskiej; w związku z tym:

27.   w celu lepszej reakcji na zagrożenia związane z ryzykownym i szkodliwym spożywaniem alkoholu za kierownicą, należy przyjąć następujące środki:

28.   podkreśla, że należy wspierać wszelkie skuteczne środki zapobiegające prowadzeniu pojazdów w stanie nietrzeźwym; nakłania do dalszego opracowywania blokad alkoholowych oraz innych instrumentów, które w sposób mechaniczny uniemożliwiają prowadzenie pojazdu pod wpływem alkoholu, szczególnie przez zawodowych kierowców;

29.   zwraca się do Komisji o zapoczątkowanie bezstronnych i niezależnych kampanii informacyjnych lub takich kampanii prowadzonych przez państwa członkowskie, we współpracy z zainteresowanymi grupami, promujących odpowiedzialność i umiarkowanie w spożywaniu alkoholu i podkreślających negatywny wpływ ryzykownego i szkodliwego spożywania alkoholu na zdrowie fizyczne i psychiczne, jak również na dobro społeczne;

30.   wzywa Komisję oraz państwa członkowskie do poszerzenia i koordynowania działań w zakresie zwalczania różnych form uzależnień od szkodliwych substancji oraz do przedstawienia do 2010 r. kompleksowego (kompletnego) badania na temat ryzykownego spożycia różnego rodzaju substancji, zachowań nałogowych oraz ich przyczyn;

31.   nalega, aby państwa członkowskie rozwiązały problem nielegalnego rynku sprzedaży alkoholu, kontrolowały jakość sprzedawanego alkoholu oraz nasiliły kontrole jakości domowych produktów alkoholowych (takich jak produkty destylowane), które mogą być śmiertelne dla człowieka;

32.   zachęca wszystkie zainteresowane strony, aby w ramach Europejskim Forum ds. Alkoholu i Zdrowia wspierały realizację konkretnych działań i programów, których celem jest naprawa szkód wynikających z nadmiernego spożycia alkoholu zważywszy, że głównym celem Forum jest wymiana godnych polecenia praktyk, zbiorowe zobowiązanie angażowania się w akcje, zapewnienie właściwej oceny akcji oraz nadzorowanie ich skutecznego wdrażania; oczekuje od Komisji, że również przedstawiciele Parlamentu będą uczestniczyć w Europejskim Forum ds. Alkoholu i Zdrowia oraz że Komisja będzie przedstawiać Parlamentowi doroczne sprawozdanie na temat postępów Forum;

33.   zobowiązuje swojego Przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie oraz Komisji, a także rządom i parlamentom państw członkowskich.

(1) Dz.U. L 161 z 16.6.2001, str. 38. (2) Dz.U. C 175 z 20.6.2001, str. 1. (3) Dz.U. L 111 z 17.4.2004, str. 75. (4) Dz.U. L 404 z 30.12.2006, str. 9; wersja poprawiona w Dz.U. L 12 z 18.1.2007, str. 3. (5) Teksty przyjęte, P6_TA(2007)0009.