Η συνοχή της αναπτυξιακής πολιτικής και οι επιπτώσεις της εκμετάλλευσης εκ μέρους της ΕΕ ορισμένων βιολογικών φυσικών πόρων στην ανάπτυξη της Δυτικής Αφρικής
Ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 17ης Ιουνίου 2008 σχετικά με τη συνοχή της αναπτυξιακής πολιτικής και τις επιπτώσεις της εκμετάλλευσης εκ μέρους της ΕΕ ορισμένων βιολογικών φυσικών πόρων στην ανάπτυξη της Δυτικής Αφρικής (2007/2183(INI))
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,
– έχοντας υπόψη το άρθρο 178 της Συνθήκης για την Ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας,
– έχοντας υπόψη την Κοινή δήλωση του 2005 του Συμβουλίου και των εκπροσώπων των κυβερνήσεων των κρατών μελών στο πλαίσιο της συνεδρίασης του Συμβουλίου, του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και της Επιτροπής σχετικά με την Αναπτυξιακή Πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης: "Η Ευρωπαϊκή Συναίνεση"(1),
– έχοντας υπόψη τη Συμφωνία εταιρικής σχέσης μεταξύ των μελών της ομάδας των κρατών της Αφρικής, της Καραϊβικής και του Ειρηνικού, αφενός, και της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και των κρατών μελών αυτής, αφετέρου, που υπογράφηκε στην Κοτονού στις 23 Ιουνίου 2000(2), όπως τροποποιήθηκε από τη συμφωνία για την τροποποίηση της συμφωνίας εταιρικής σχέσης που υπογράφηκε στο Λουξεμβούργο στις 25 Ιουνίου 2005(3),
– έχοντας υπόψη την Κοινή Στρατηγική ΕΕ-Αφρικής,
– έχοντας υπόψη την πρώτη διετή έκθεση της Επιτροπής με τίτλο "Έκθεση της ΕΕ για τη συνοχή της αναπτυξιακής πολιτικής" (COM(2007)0545), καθώς και το συνοδευτικό έγγραφο εργασίας των υπηρεσιών της Επιτροπής (SEC(2007)1202),
– έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα του Συμβουλίου της 21ης και 22ας Δεκεμβρίου 2004, της 24ης Μαΐου 2005, της 10ης Μαρτίου 2006, της 11ης Απριλίου 2006, της 17ης Οκτωβρίου 2006, της 5ης Δεκεμβρίου 2006, της 15ης Δεκεμβρίου 2006, της 19ης και 20ής Νοεμβρίου 2007,
– έχοντας υπόψη το έγγραφο εργασίας των υπηρεσιών της Επιτροπής σχετικά με τη συνοχή της αναπτυξιακής πολιτικής, πρόγραμμα εργασίας 2006-2007 (SEC(2006)0335),
– έχοντας υπόψη τη Δήλωση της Χιλιετίας των Ηνωμένων Εθνών στις 8 Σεπτεμβρίου 2000,
– έχοντας υπόψη την Συναίνεση του Μοντερέι για τη Χρηματοδότηση της Ανάπτυξης, της 22ας Μαρτίου 2002,
– έχοντας υπόψη τη μελέτη αξιολόγησης σχετικά με τους μηχανισμούς των θεσμικών οργάνων της ΕΕ και των κρατών μελών της για την προώθηση της συνοχής της αναπτυξιακής πολιτικής που δημοσιεύτηκε τον Μάιο 2007 από το Ευρωπαϊκό Κέντρο Διαχείρισης της Αναπτυξιακής Πολιτικής (ECDPM), την εταιρεία PARTICIP και το ICEI,
– έχοντας υπόψη το πρόγραμμα συνοχής της ΕΕ του Ιδρύματος Evert Vermeer και της Ευρωπαϊκής Συνομοσπονδίας ΜΚΟ για την Ανθρωπιστική Βοήθεια και την Ανάπτυξη,
– έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής για τη "Δημιουργία Συμμαχίας όσον αφορά την Αλλαγή του Κλίματος του Πλανήτη μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των φτωχών αναπτυσσόμενων χωρών που είναι οι πλέον ευάλωτες στις κλιματικές αλλαγές" (COM(2007)0540),
– έχοντας υπόψη τα αποτελέσματα της 13ης συνόδου της Διάσκεψης των Συμβαλλομένων Μερών (COP13) στη Σύμβαση Πλαίσιο των Ηνωμένων Εθνών για τις Κλιματικές Μεταβολές (UNFCCC) και της συνεδρίασης των συμβαλλομένων μερών στο πρωτόκολλο του Κιότο, που διεξήχθησαν στο Μπαλί της Ινδονησίας από τις 3 έως τις 14 Δεκεμβρίου 2007,
– έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 22ας Μαΐου 2007 σχετικά με την ανάσχεση της απώλειας της βιοποικιλότητας έως το 2010(4),
– έχοντας υπόψη την πρόταση της Επιτροπής για ένα σχέδιο δράσης της ΕΕ σχετικά με την επιβολή της δασικής νομοθεσίας, τη διακυβέρνηση και το εμπόριο (FLEGT) της 21ης Μαΐου 2003 (COM(2003)0251), που εγκρίθηκε στα συμπεράσματα του Συμβουλίου Υπουργών Γεωργίας και Αλιείας της 13ης Οκτωβρίου 2003, καθώς και τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 2173/2005 του Συμβουλίου της 20ής Δεκεμβρίου 2005 σχετικά με τη δημιουργία εθελοντικού συστήματος αδειών FLEGT για τις εισαγωγές ξυλείας στην Ευρωπαϊκή Ένωση(5),
– έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 7ης Ιουλίου 2005 σχετικά με την επίσπευση της εφαρμογής του σχεδίου δράσης FLEGT της ΕΕ(6),
– έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα του Συμβουλίου των Υπουργών Περιβάλλοντος της 20ής Φεβρουαρίου 2007 σχετικά με τους στόχους της ΕΕ για την περαιτέρω ανάπτυξη του διεθνούς συστήματος για την αλλαγή του κλίματος μετά το 2012, όπου επισημαίνεται ότι απαιτούνται συγκεκριμένες πολιτικές και δράσεις για την αναχαίτιση και την αναστροφή των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα που οφείλονται στην αποψίλωση στις αναπτυσσόμενες χώρες στις προσεχείς δύο έως τρεις δεκαετίες,
– έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής για ένα ολοκληρωμένο πλαίσιο για συμφωνίες αλιευτικής σύμπραξης με τρίτες χώρες, της 23ης Δεκεμβρίου 2002 (CΟΜ(2002)0637),
– έχοντας υπόψη τον Κώδικα Συμπεριφοράς για μια Υπεύθυνη Αλιεία του Οργανισμού Τροφίμων και Γεωργίας (FAO) του ΟΗΕ του 1995 καθώς και το Διεθνές Σχέδιο Δράσης του FAO για τη Διαχείριση της Αλιευτικής Ικανότητας του 1999,
– έχοντας υπόψη τη μελέτη του FAO του 2005 που πραγματοποίησε ο John Kurien με τίτλο "Υπεύθυνο Εμπόριο Αλιευτικών Προϊόντων και Επισιτιστική Ασφάλεια",
– έχοντας υπόψη τη μελέτη της 16ης Ιουλίου 2007 που εκπονήθηκε για λογαριασμό του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με τη συνοχή της αναπτυξιακής πολιτικής και τις επιπτώσεις της αλιευτικής πολιτικής της ΕΕ στην ανάπτυξη της Δυτικής Αφρικής,
– έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 25ης Οκτωβρίου 2001 σχετικά με την αλιεία και τη μείωση της φτώχειας(7),
– έχοντας υπόψη τη μελέτη "L´émigration irrégulière vers l´Union européenne au départ des côtes sénégalaises" της Juliette Hallaire του Σεπτεμβρίου 2007, που δημοσίευσε ο Διεθνής Οργανισμός Μετανάστευσης,
– έχοντας υπόψη το άρθρο 45 του Κανονισμού του,
– έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Ανάπτυξης και τη γνωμοδότηση της Επιτροπής Αλιείας (A6-0137/2008),
A. λαμβάνοντας υπόψη ότι η διακήρυξη της Χιλιετηρίδας των Ηνωμένων Εθνών καλεί όλα τα κράτη μέλη να διασφαλίσουν τη συνοχή της αναπτυξιακής πολιτικής,
Β. λαμβάνοντας υπόψη ότι η ΕΕ δεσμεύεται σθεναρά ως προς τη διασφάλιση της συνοχής της ΣΑΠ, σύμφωνα με το άρθρο 178 της Συνθήκης ΕΚ, το οποίο ορίζει ότι στις πολιτικές που εφαρμόζει και οι οποίες ενδέχεται να επηρεάσουν τις αναπτυσσόμενες χώρες, η Κοινότητα λαμβάνει υπόψη τους στόχους της κοινοτικής πολιτικής στον τομέα της ανάπτυξης,
Γ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η παράγραφος 35 της προαναφερθείσας ευρωπαϊκής συναίνεσης για την ανάπτυξη ορίζει ότι η ΕΕ δεσμεύεται πλήρως να λαμβάνει μέτρα για την προώθηση της συνοχής της αναπτυξιακής πολιτικής σε ορισμένους τομείς και ότι είναι σημαντικό οι προσπάθειες των αναπτυσσομένων χωρών για την υλοποίηση των ΑΣΧ να υποβοηθούνται και από μη αναπτυξιακές πολιτικές της ΕΚ,
Δ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η προαναφερθείσα διετής έκθεση της Επιτροπής για τη ΣΑΠ διαπιστώνει, μεταξύ άλλων, ότι
–
η έννοια της ΣΑΠ δεν έχει ακόμη ενσωματωθεί επαρκώς στις διαδικασίες λήψεως αποφάσεων,
–
η ΕΕ - παρά τις προσπάθειές της - εξακολουθεί να βρίσκεται σε αρχικό στάδιο της ανάπτυξης ενός αποτελεσματικού σχεδίου για τη ΣΑΠ,
–
το βασικό εμπόδιο που παρεμβάλλεται στην ενίσχυση της συνοχής τομέων πολιτικής είναι οι πολιτικές προτεραιότητες και η σύγκρουση συμφερόντων μεταξύ κρατών μελών και των αναπτυσσομένων χωρών,
–
εξακολουθούν να μην υπάρχουν επαρκείς γνώσεις σχετικά με τη ΣΑΠ και είναι ανάγκη να εξασφαλισθεί συνεχής πολιτική δέσμευση υψηλού επιπέδου,
–
η αλιεία, δεδομένου ότι συνιστά σημαντικό οικονομικό τομέα στις παράκτιες χώρες, μπορεί να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην επίτευξη της επισιτιστικής ασφάλειας,
Ε. λαμβάνοντας υπόψη ότι τα συμπεράσματα του Συμβουλίου της 24ης Μαΐου 2005 περιέχουν δέσμευση για την ενίσχυση της ΣΑΠ της ΕΕ, ιδίως σε δώδεκα πολιτικούς τομείς προτεραιότητας, συμπεριλαμβανομένων του εμπορίου, της αλιείας, του περιβάλλοντος, της αλλαγής του κλίματος, της μετανάστευσης και της απασχόλησης,
ΣΤ. λαμβάνοντας υπόψη ότι οι δύο πλέον σημαντικοί βιολογικοί φυσικοί πόροι που εκμεταλλεύεται η ΕΕ στη Δυτική Αφρική είναι η αλιεία και η ξυλεία, δεδομένου ότι, σύμφωνα με τη ΓΔ Εμπορίου της Επιτροπής, άνω του 80% των εξαγωγών αλιείας και ξυλείας της Οικονομικής Κοινότητας Κρατών της Δυτικής Αφρικής (ECOWAS) διοχετεύεται στην ΕΕ,
Ζ. λαμβάνοντας υπόψη ότι τα Ηνωμένα Έθνη ορίζουν τη Δυτική Αφρική ως την πιο δυτική περιφέρεια της Αφρικής στην οποία περιλαμβάνονται οι ακόλουθες 16 χώρες: Μπενίν, Μπουρκίνα Φάσο, Πράσινο Ακρωτήριο, Ακτή Ελεφαντοστού, Γκάμπια, Γκάνα, Γουινέα, Γουινέα-Μπισσάου, Λιβερία, Μαλί, Μαυριτανία, Νίγηρας, Νιγηρία, Σενεγάλη, Σιέρα Λεόνε, Τόγκο (δηλαδή την ECOWAS συν τη Μαυριτανία)(8), και λαμβάνοντας, επιπλέον, υπόψη ότι το Καμερούν θεωρείται συχνά τμήμα της Δυτικής Αφρικής,
Συνοχή της αναπτυξιακής πολιτικής (ΣΑΠ)
1. επιδοκιμάζει την αυξημένη σπουδαιότητα και τη δέσμευση στη ΣΑΠ εκ μέρους της Επιτροπής, του Συμβουλίου και των κρατών μελών, όπως αποδεικνύουν οι 12 δεσμεύσεις στη ΣΑΠ, οι διετείς εκθέσεις και πολλοί άλλοι νέοι μηχανισμοί·
2. τονίζει τη σημασία που έχει η πολιτική συνοχή ως τμήμα της συμβολής της ΕΕ στην επίτευξη των αναπτυξιακών στόχων της Χιλιετηρίδας·
3. υπογραμμίζει το γεγονός ότι η πολιτική βούληση και δέσμευση να ληφθούν υπόψη τα συμφέροντα των αναπτυσσόμενων χωρών σε όλους τους πολιτικούς τομείς που τις αφορούν είναι κρίσιμες για την επίτευξη καλύτερης πολιτικής συνοχής·
4. εφιστά την προσοχή στις ισχυρές διασυνδέσεις της αναπτυξιακής και της αλιευτικής πολιτικής, καθώς και της αναπτυξιακής πολιτικής και της πολιτικής για την εμπορία ξυλείας της ΕΕ, και τονίζει ότι τα μέτρα που λαμβάνονται στους τομείς πολιτικής της ΕΕ που αφορούν την αλιεία και την ξυλεία έχουν ισχυρή επίδραση στην τοπική αειφόρο ανάπτυξη·
5. υπενθυμίζει ότι η προαναφερθείσα διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για την αλλαγή του κλίματος αναγνώρισε τη σημαντική συμβολή της αποψίλωσης στις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου και επομένως στην αλλαγή του κλίματος, και επισημαίνει την ανάγκη υποστήριξης των αναπτυσσόμενων χωρών στις προσπάθειές τους που στοχεύουν στη διατήρηση και τη βιώσιμη διαχείριση των δασών τους· προτρέπει την ΕΕ και τα κράτη μέλη να προβούν σε σημαντικές οικονομικές συνεισφορές προς διεθνείς πρωτοβουλίες για τη διατήρηση, τη βιώσιμη χρήση και διαχείριση των δασών στις αναπτυσσόμενες χώρες, ιδίως δε για την υποστήριξη των αφρικανικών χωρών·
Ξυλεία
6. εκφράζει την ανησυχία του για το γεγονός ότι η αποψίλωση των τροπικών δασών αποτελεί έναν από τους βασικούς παράγοντες της αλλαγής του κλίματος, που ευθύνεται για το 20% περίπου των συνολικών εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου που προκαλούνται από τον άνθρωπο κάθε χρόνο, και καταστρέφει τα μέσα επιβίωσης εκατομμυρίων τοπικών και αυτόχθονων κοινοτήτων·
7. εκφράζει την ανησυχία του για το γεγονός ότι οι φθηνές εισαγωγές παράνομης ξυλείας και δασικών προϊόντων, σε συνδυασμό με τη μη συμμόρφωση ορισμένων παραγόντων της βιομηχανίας με τα βασικά κοινωνικά και περιβαλλοντικά πρότυπα, αποσταθεροποιεί τις διεθνείς αγορές και μειώνει τα φορολογικά έσοδα των παραγωγών χωρών·
8. εκφράζει την ανησυχία του για το γεγονός ότι, σύμφωνα με τα δεδομένα του FAO, λιγότερο από το 7% των παγκόσμιων δασικών εκτάσεων διαθέτει οικολογική επισήμανση και λιγότερο από το 5% των τροπικών δασών υπόκειται σε βιώσιμη διαχείριση·
9. επικροτεί το γεγονός ότι στη Δυτική Αφρική, η Επιτροπή διεξάγει επίσημες διαπραγματεύσεις με τη Γκάνα και το Καμερούν και προκαταρκτικές συζητήσεις με τη Λιβερία, με σκοπό την υπογραφή εθελοντικών συμφωνιών εταιρικής σχέσης (VPA) που στοχεύουν στον έλεγχο της νομιμότητας των προϊόντων ξυλείας που εξάγονται άμεσα προς την Ευρωπαϊκή Ένωση·
10. επισημαίνει ότι όλα τα προγράμματα διατήρησης των δασών, συμπεριλαμβανομένων της υπηρεσίας εταιρικής σχέσης για το δασικό άνθρακα (FCPF) και του σχεδίου δράσης της ΕΕ για την επιβολή της δασικής νομοθεσίας, τη διακυβέρνηση και το εμπόριο (FLEGT), πρέπει να διασφαλίζουν τα παραδοσιακά και εθιμικά δικαιώματα των αυτόχθονων και τοπικών κοινοτήτων για χρήση των δασών τους σύμφωνα με τη διακήρυξη των Ηνωμένων Εθνών για τα δικαιώματα των αυτόχθονων πληθυσμών·
11. καλεί την Επιτροπή να ανταποκριθεί ευνοϊκά σε αιτήματα για τη χρηματοδότηση πρωτοβουλιών για τη βιώσιμη διαχείριση των δασών στο πλαίσιο του προγραμματισμού των ενισχύσεων και των εθνικών στρατηγικών εγγράφων·
12. καλεί την Επιτροπή να υποβάλει ανακοίνωση στην οποία θα καθορίζει την προσέγγιση, τη συμμετοχή και την υποστήριξη της ΕΕ προς σημερινούς και μελλοντικούς μηχανισμούς χρηματοδότησης για την προώθηση της προστασίας των δασών και τη μείωση των εκπομπών που προκαλεί η αποψίλωση των δασών, συμπεριλαμβανομένων, μεταξύ άλλων, των μηχανισμών της UNFCCC/του Πρωτοκόλλου του Κιότο και της σύμπραξης δασικού άνθρακα· επισημαίνει ότι η εν λόγω ανακοίνωση θα πρέπει να αναφέρει τη δέσμευση της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την εξασφάλιση πόρων που θα βοηθούν τις αναπτυσσόμενες χώρες να προστατεύουν τα δάση τους, να χρηματοδοτούν προστατευόμενες δασικές ζώνες και να προωθούν οικονομικές εναλλακτικές λύσεις αντί της καταστροφής των δασών·
13. καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη της ΕΕ να επισπεύσουν την εφαρμογή του προαναφερθέντος σχεδίου δράσης της ΕΕ FLEGT και του κανονισμού με στόχο την καταπολέμηση της παράνομης υλοτομίας και του σχετικού εμπορίου και την αύξηση της κατανάλωσης προϊόντων ξυλείας που παράγονται με βιώσιμες πρακτικές, καθώς και τη σημαντική αύξηση του αριθμού των χωρών εταίρων·
14. καλεί ειδικότερα την Επιτροπή να προτείνει κατά την τρέχουσα νομοθετική περίοδο συνεκτική νομοθετική πρόταση που θα παρεμποδίζει τη διάθεση στην αγορά ξυλείας και προϊόντων ξυλείας που προέρχονται από παράνομες και καταστροφικές πηγές·
15. προτρέπει τα κράτη μέλη της ΕΕ και την Επιτροπή να επισπεύσουν τη θέσπιση και εφαρμογή μιας πολιτικής για τη σύναψη οικολογικών δημόσιων συμβάσεων σε επίπεδο ΕΕ, σε εθνικό και τοπικό επίπεδο, που θα ευνοεί την αγορά προϊόντων ξυλείας με οικολογική σήμανση, ιδίως εκείνων που πιστοποιούνται σύμφωνα με τα πρότυπα του Συμβουλίου Διαχείρισης των Δασών (FSC)·
Αλιεία
16. τονίζει το υψηλό επίπεδο εξάρτησης των χωρών της Δυτικής Αφρικής από την αλιεία ως πηγής απασχόλησης, επισιτιστικής ασφάλειας, πρωτεϊνών, κυβερνητικών εσόδων και ξένου συναλλάγματος, όπως διαπιστώνεται σε πρόσφατη περιπτωσιολογική μελέτη που δημοσίευσε ο Διεθνής Οργανισμός Μετανάστευσης, η οποία αναφέρει ότι ένας από τους σημαντικότερους λόγους της μετανάστευσης ατόμων από τη Σενεγάλη είναι οι παρακμάζουσες τοπικές αλιευτικές βιομηχανίες·
17. επισημαίνει με ικανοποίηση την πρόοδο που σημειώθηκε στο πλαίσιο αυτό και την ενθαρρύνει, αλλά εξακολουθεί να εκφράζει την ανησυχία του για τη βραδύτητα και τη διστακτικότητα ορισμένων χωρών της περιοχής να συμμετάσχουν στην προστασία των δικών τους πόρων· εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι, παρά τις προσπάθειες που καταβάλλονται από την ΕΕ στο πλαίσιο των εταιρικών συμφωνιών, η αειφορία των βιολογικών φυσικών πόρων, μεταξύ δε αυτών και των αλιευτικών πόρων, και τα οφέλη μιας αειφόρου εκμετάλλευσης όχι μόνον δεν αποτελούν προτεραιότητα για τις εν λόγω χώρες, αλλά συχνά υπακούουν σε διάφορα πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα·
18. προτρέπει επομένως την Επιτροπή να εξετάσει το ζήτημα και την καταφανή συνάρτηση που υπάρχει μεταξύ των επιπέδων μετανάστευσης από δυτικοαφρικανικές χώρες προς την ΕΕ και της σοβαρής μείωσης των αλιευτικών αποθεμάτων στα ανοικτά των ακτών της Δυτικής Αφρικής·
19. καλεί την Επιτροπή και τις κυβερνήσεις των δυτικοαφρικανικών χωρών να περιορίσουν την παράνομη αλιεία και να παρακολουθήσουν και να ελέγξουν τα αλιευτικά αποθέματα, ούτως ώστε να θέσουν τέρμα στη σοβαρή μείωση των αλιευτικών αποθεμάτων στις θάλασσες της Δυτικής Αφρικής·
20. εκτιμά ότι οι αλιευτικοί πόροι στη Δυτική Αφρική αποτελούν σημαντικό δυναμικό για την τοπική ανάπτυξη και σημαντική συμβολή στην επισιτιστική ασφάλεια· σημειώνει με ανησυχία ότι, με βάση τις πιο πρόσφατες επιστημονικές εκτιμήσεις της Επιτροπής Αλιείας για τον Κεντροανατολικό Ατλαντικό από το 2006, πολλά αλιευτικά αποθέματα στη Δυτική Αφρική υπόκεινται σε υπερεκμετάλλευση και τουλάχιστον ένα απειλείται με εξαφάνιση·
21. πιστεύει ότι η αξιολόγηση του βαθμού συνοχής μεταξύ της κοινοτικής αναπτυξιακής πολιτικής και της αλιευτικής της πολιτικής περιλαμβάνει πολλές παραμέτρους πέραν του πεδίου των διμερών συμφωνιών αλιευτικής σύμπραξης που έχουν υπογραφεί με πολλές τρίτες χώρες στη Δυτική Αφρική· επισημαίνει ότι εξίσου σημαντικές είναι και οι κοινοτικές πολιτικές που αφορούν:
–
την παρακολούθηση, τον έλεγχο και την εποπτεία των υδάτων έξω από τη Δυτική Αφρική και τη συμβολή της ΕΕ στον αγώνα κατά της παράνομης, αδήλωτης και ανεξέλεγκτης αλιείας·
–
την υποστήριξη της επιστημονικής έρευνας όσον αφορά τα αλιευτικά αποθέματα και τη δομή του οικοσυστήματος·
–
την εξαγωγή και μετανηολόγηση σκαφών της ΕΕ στη Δυτική Αφρική·
–
τα φυτοϋγειονομικά πρότυπα για την εισαγωγή αλιευμάτων και άλλους μη δασμολογικούς φραγμούς στο εμπόριο·
–
την πολιτική αγοράς της ΕΕ και το είδος και την ποσότητα αλιευμάτων που εισάγονται από τη Δυτική Αφρική·
22. ζητεί από την Επιτροπή, ενόψει της όχι ακόμα πλήρως εγκεκριμένης και υπογεγραμμένης συμφωνίας οικονομικής εταιρικής σχέσης (ΣΟΕΣ) με τις δυτικοαφρικανικές χώρες, να προχωρήσει σύμφωνα με το πρόγραμμα της ΣΑΠ κατά τη διαπραγμάτευση συμφωνιών που αφορούν ξυλεία και αλιεύματα, στο πλαίσιο της διαδικασίας της ΣΟΕΣ·
23. παροτρύνει την Επιτροπή για μία ακόμα φορά να δράσει για την επίτευξη του τελικού στόχου των ΣΟΕΣ, που είναι η προώθηση της περιφερειακής ολοκλήρωσης και η ενίσχυση της οικονομικής θέσης των χωρών ΑΚΕ, και τονίζει εν προκειμένω ιδιαίτερα τη θέση των δυτικοαφρικανικών χωρών·
24. εκτιμά ότι η πολιτική της ΕΕ για την αλιεία, συμπεριλαμβανομένης και της διάστασής στο πλαίσιο των σχέσεών της με τη Δυτική Αφρική, πρέπει να σέβεται τον προαναφερθέντα κώδικα δεοντολογίας του FAO του 1995 για μια υπεύθυνη αλιεία·
25. εκφράζει την ικανοποίησή του για το γεγονός ότι επτά χώρες της Δυτικής Αφρικής συνήψαν αλιευτικές συμφωνίες με την ΕΕ με βάση το νέο πρότυπο αλιευτικών συμπράξεων, στις οποίες, εκτός από τον κοινωνικό στόχο της υπεράσπισης των συμφερόντων του στόλου της ΕΕ, περιλαμβάνονται ρήτρες βάσει των οποίων οι τρίτες χώρες πρέπει να εκπονήσουν προγράμματα που θα εγγυώνται την αειφόρο διαχείριση των αλιευτικών τους πόρων·
26. πιστεύει ότι η εισροή κατά το παρελθόν αλιευτικής ικανότητας σε μια περιοχή με συγκριτικά ανεπαρκή συστήματα διαχείρισης της αλιείας και ελλιπή μέσα επιτήρησης και ελέγχου των δραστηριοτήτων αλιευτικών σκαφών έχει συντελέσει στην προβληματική κατάσταση των αλιευτικών πόρων στην περιοχή· επιδοκιμάζει συνεπώς το γεγονός ότι το 2005 τέθηκε τέρμα στην παροχή επιδοτήσεων για τη μεταφορά αλιευτικών ικανοτήτων από την ΕΕ στη Δυτική Αφρική·
27. επισημαίνει ότι όταν η ΕΕ περιορίσει τις δραστηριότητές της στα ύδατα της Δυτικής Αφρικής μπορεί να καταλάβουν τη θέση της οι στόλοι άλλων χωρών που ενδέχεται να μην τηρούν τις ίδιες αρχές βιωσιμότητας·
28. θεωρεί, συγκεκριμένα, ότι στο πλαίσιο των αλιευτικών πόρων, είναι απαραίτητο να ενισχυθούν, κατά προτεραιότητα, οι ακόλουθες πτυχές:
–
η περιοδική αξιολόγηση των αλιευτικών πόρων μέσω ερευνητικών αποστολών που πραγματοποιούνται από ωκεανογραφικά σκάφη με ελεγκτές της ΕΕ και ελεγκτές από την εκάστοτε τρίτη χώρα, των διαθέσιμων αλιευτικών πόρων σε κάθε μια εκ των αποκλειστικών οικονομικών ζωνών των χωρών με τις οποίες υφίστανται Συμφωνίες Αλιευτικής Σύμπραξης·
–
η βελτίωση των χερσαίων υποδομών, τόσο των λιμενικών εγκαταστάσεων όσο και του εφοδιασμού και της μεταφοράς, με σκοπό την διευκόλυνση της εισόδου τόσο των αλιευτικών σκαφών της ΕΕ όσο και των τρίτων χωρών για επισκευές, εκφορτώσεις, μεταφορτώσεις, κλπ., γεγονός που θα αποδώσει πρόσθετα οφέλη στις τρίτες χώρες·
–
η προσαρμογή των υγειονομικών προτύπων και της υγιεινής, δεδομένου ότι η πλειονότητα αυτών των χωρών παρουσιάζει μεγάλη ανεπάρκεια στο θέμα αυτό, γεγονός που τις εμποδίζει, σε πολλές περιπτώσεις, ακόμη και να επωφεληθούν από την προτιμησιακή πρόσβαση που θα μπορούσαν να έχουν οι εξαγωγές τους στην αγορά της ΕΕ·
–
οι υπηρεσίες ελέγχου και επαγρύπνησης, επειδή οι χώρες αυτές δεν διαθέτουν τους απαραίτητους τεχνικούς και ανθρώπινους πόρους για την εκπλήρωση αυτών των καθηκόντων, μέσω της εγκατάστασης κέντρων ελέγχου, της επιμόρφωσης των επιθεωρητών ή της αγοράς σκαφών ακτοφυλακής και άλλων εναέριων μέσων·
–
η δημιουργία νομικού πλαισίου που θα εγγυάται την προστασία των τρεχουσών και εν δυνάμει επενδύσεων της ΕΕ που προέρχονται κυρίως από τη δημιουργία κοινοπραξιών, οι οποίες προς το παρόν αντιμετωπίζουν υπερβολικά εμπόδια ώστε να επενδύσουν σε τρίτη χώρα, λόγω κυρίως της απώλειας του ελέγχου των επιχειρήσεων και την ανασφάλεια δικαίου στο σύνολο σχεδόν των χωρών της ζώνης·
–
η εκπόνηση προγραμμάτων αειφόρου αλιευτικής διαχείρισης που θα οργανώνουν τις δραστηριότητες των τοπικών τομέων περιορίζοντας τη γενικευμένη, και βιολογικά μη αειφόρο, πρακτική της ελεύθερης πρόσβασης.
29. καλεί την ΕΕ να αποδεσμεύσει το ύψος των πληρωμών στο πλαίσιο συμφωνιών από το επίπεδο των αλιευτικών ευκαιριών που χορηγούνται ως αντάλλαγμα, δεδομένου ότι μπορούν να λειτουργήσουν ανασταλτικά, με αποτέλεσμα οι τρίτες χώρες να περιορίζουν τις δυνατότητες πρόσβασης όταν εξαντλούνται τα αποθέματα, ή να συντελέσουν στη ραγδαία και σημαντική μείωση των δημόσιων εσόδων της τρίτης χώρας·
30. καλεί την ΕΕ να λάβει τα ακόλουθα μέτρα προκειμένου οι αλιευτικές δραστηριότητες στη Δυτική Αφρική να καταστούν βιώσιμες και συμβατές με την κοινοτική αναπτυξιακή πολιτική, ανεξάρτητα από το αν υλοποιούνται σύμφωνα με τους όρους συμφωνίας εταιρικής σχέσης ή μέσω ιδιωτικής συμφωνίας:
–
να πραγματοποιεί αξιόπιστη εκτίμηση της πληθώρας των σχετικών αλιευτικών αποθεμάτων πριν αρχίσουν οι αλιευτικές δραστηριότητες καθώς και σε τακτά χρονικά διαστήματα μετά την έναρξή τους·
–
σε περίπτωση εξάντλησης των αφρικανικών αλιευτικών αποθεμάτων, τα σκάφη της ΕΕ και άλλων χωρών πρέπει να λάβουν τα πρώτα μέτρα για τη μείωση της ποσότητας των αλιευμάτων·
–
να καταρτιστούν μακροπρόθεσμα προγράμματα για την πραγματοποίηση επιστημονικών εκτιμήσεων τόσο σχετικά με την κατάσταση και τις τάσεις των πληθυσμών των αλιευτικών αποθεμάτων και των οικολογικών τους σχέσεων όσο και σχετικά με τον αντίκτυπο της αλίευσής τους, και να υποστηριχθούν οι ερευνητικές δυνατότητες της Δυτικής Αφρικής·
–
να εκπονηθούν ακριβείς, αξιόπιστες και επίκαιρες δημόσιες εκθέσεις σχετικά με τα αλιεύματα και τις δραστηριότητες των σκαφών της ΕΕ που αλιεύουν σε τρίτες χώρες·
–
να παρέχεται βοήθεια για την ανάπτυξη εργαστηρίων αναφοράς ούτως ώστε να έχουν τη δυνατότητα να πληρούν ευκολότερα τις φυτοϋγειονομικές απαιτήσεις για τις εξαγωγές στην ΕΕ·
–
να θεσπισθεί, από κοινού με τους εταίρους της ΕΕ στη Δυτική Αφρική, πρόγραμμα για την καταπολέμηση της παράνομης, λαθραίας και μη ρυθμισμένης αλιείας, συμπεριλαμβανομένου σχεδίου περιφερειακής παρακολούθησης σύμφωνα με τους όρους της συμφωνίας που έχει συναφθεί με την Επιτροπή του Ινδικού Ωκεανού, και να υποστηριχθούν οι δυνατότητες της Δυτικής Αφρικής για τη διενέργεια αποτελεσματικού ελέγχου και επιτήρησης των αλιευτικών δραστηριοτήτων τόσο τοπικών όσο και ξένων σκαφών·
–
να ζητείται η γνώμη των τοπικών κοινοτήτων σχετικά με τους όρους της συμφωνίας·
–
να ληφθούν μέτρα για να διασφαλισθεί ότι οι τοπικοί αλιείς και αλιευτικοί στόλοι θα έχουν πρόσβαση κατά προτεραιότητα στα αλιευτικά αποθέματα·
–
να δημιουργηθούν μακροπρόθεσμα προγράμματα που θα αυξάνουν την προστιθέμενη αξία για τις τοπικές μεταποιητικές βιομηχανίες επιτρέποντας την τοπική επεξεργασία των τοπικών αλιευμάτων και την μετέπειτα εξαγωγή τους στην ΕΕ·
–
να μεταρρυθμιστεί και να προσαρμοστεί το τρέχον σύστημα των κανόνων καταγωγής, ώστε να εκφράζει τις τοπικές συνθήκες και πραγματικότητες·
31. αναγνωρίζει ότι, παρά το γεγονός ότι οι χρηματικές αντιπαροχές των αλιευτικών συμφωνιών έχουν καταλήξει να αποτελούν σημαντικό τμήμα των συνολικών προϋπολογισμών ορισμένων τρίτων χωρών, στις οποίες πρέπει να προστεθούν οι επενδύσεις των εφοπλιστών και η οικονομική, μεταξύ άλλων, συνεργασία των κρατών μελών σε διμερή βάση, η συνεργασία στην αειφόρο ανάπτυξη δεν μπορεί να επιτευχθεί μόνον από την κοινή αλιευτική πολιτική, και είναι απαραίτητο να συμμετάσχουν και οι υπόλοιπες κοινοτικές πολιτικές, ιδιαίτερα η πολιτική αναπτυξιακής συνεργασίας, προκειμένου να επιτευχθούν οι πολιτικές και κοινωνικοοικονομικές συνθήκες που θα επιτρέψουν στις χώρες αυτές να αναπροσανατολίσουν τις διοικητικές και οικονομικές τους προσπάθειες ώστε να επωφεληθούν πλήρως και με αειφόρο τρόπο από το δυναμικό των φυσικών βιολογικών τους πόρων·
32. συνιστά να υπάρχει καλύτερος συντονισμός μεταξύ της Επιτροπής και των κρατών μελών στα σχέδια αναπτυξιακής συνεργασίας τους, καθώς και κατά τον καθορισμό προτεραιοτήτων και στόχων·
33. εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι η αξιολόγηση των επιπτώσεων στην αειφορία (ΑΕΑ) στο πλαίσιο των συμφωνιών οικονομικής εταιρικής σχέσης ΕΕ - ΑΚΕ του Μαΐου του 2007 κατόπιν εντολής της Επιτροπής δεν διερευνά δασικούς τομείς και ασχολείται επιφανειακά μόνο με ζητήματα που αφορούν την αλιεία·
34. ζητεί από την Επιτροπή:
–
να διεξάγει γενικότερα ολοένα περισσότερο λεπτομερείς ΑΕΑ·
–
να εντάξει ζητήματα συνοχής της αναπτυξιακής πολιτικής στις ΑΕΑ με πιο ολοκληρωμένο τρόπο·
–
να ζητήσει τη διεξαγωγή δύο ΑΕΑ για τη ΣΟΕΣ στη Δυτική Αφρική με ιδιαίτερη εστίαση στη συνοχή της αναπτυξιακής πολιτικής στους τομείς της αλιείας και της ξυλείας, συμπεριλαμβανομένης αξιολόγησης των επιπτώσεων στις τοπικές και αυτόχθονες κοινότητες·
35. συμπεραίνει ότι η διαδικασία FLEGT και οι αναθεωρημένες συμφωνίες αλιευτικής σύμπραξης νέας γενιάς μετά το 2003 αντιπροσωπεύουν σημαντικά σημεία εκκίνησης για πολιτικές που θα ευνοούν την ανάπτυξη, αλλά τονίζει ότι πρέπει να επεκταθούν και να ενισχυθούν οι πολιτικές της ΕΕ στον τομέα της αλιείας και της ξυλείας σε σχέση με τη Δυτική Αφρική, ούτως ώστε να μπορεί πραγματικά να υπάρχει συνοχή στην αναπτυξιακή πολιτική·
o o o
36. αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο, την Επιτροπή, στην Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή, στην Επιτροπή των Περιφερειών, στις κυβερνήσεις και τα κοινοβούλια των κρατών μελών, στις Γραμματείες της Ομάδας των Κρατών της Αφρικής, της Καραϊβικής και του Ειρηνικού, στην ECOWAS, στην Αφρικανική Ένωση, στον ΟΟΣΑ, στην Υποπεριφερειακή Επιτροπή Αλιείας και στην Επιτροπή Αλιείας για τον Κεντροανατολικό Ατλαντικό, στις κυβερνήσεις όλων των χωρών της ECOWAS, καθώς και στη Μαυριτανία και το Καμερούν.
ΕΕ L 317, 15.12.2000, σ. 3. Συμφωνία όπως τροποποιήθηκε τελευταία από την απόφαση αριθ. 1/2006 του Συμβουλίου Υπουργών ΑΚΕ-ΕΚ (ΕΕ L 247, 9.9.2006, σ. 22).
Η περιφέρεια που ορίζεται από τα Ηνωμένα Έθνη περιλαμβάνει επίσης τη νήσο της Αγίας Ελένης, βρετανικό υπερπόντιο έδαφος στο νότιο Ατλαντικό Ωκεανό, η οποία δεν καλύπτεται στο παρόν ψήφισμα.