Indeks 
 Poprzedni 
 Następny 
 Pełny tekst 
Procedura : 2008/2046(INI)
Przebieg prac nad dokumentem podczas sesji
Dokument w ramach procedury : A6-0363/2008

Teksty złożone :

A6-0363/2008

Debaty :

Głosowanie :

PV 21/10/2008 - 8.18
Wyjaśnienia do głosowania

Teksty przyjęte :

P6_TA(2008)0494

Teksty przyjęte
PDF 360kWORD 82k
Wtorek, 21 października 2008 r. - Strasburg
24.Roczne Sprawozdanie Komisji w sprawie kontroli stosowania prawa wspólnotowego
P6_TA(2008)0494A6-0363/2008

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 21 paździenika 2008 r. w sprawie kontroli stosowania prawa wspólnotowego - 24. Roczne Sprawozdanie Komisji (2008/2046(INI))

Parlament Europejski,

–   uwzględniając 24. Roczne Sprawozdanie Komisji z dnia 17 lipca 2007 r. z kontroli stosowania prawa wspólnotowego (2006) (COM(2007)0398),

–   uwzględniając dokumenty robocze Komisji (SEC(2007)0975 i SEC(2007)0976),

–   uwzględniając komunikat Komisji z 5 września 2007 r. zatytułowany "Skuteczna Europa - Stosowanie prawa wspólnotowego" (COM(2007)0502),

–   uwzględniając dyrektywę Rady 86/378/EWG z dnia 24 lipca 1986 r. w sprawie wprowadzenia w życie zasady równego traktowania kobiet i mężczyzn w systemach zabezpieczenia społecznego pracowników(1),

–   uwzględniając dyrektywę Rady 96/34/WE z dnia 3 czerwca 1996 r. w sprawie porozumienia ramowego dotyczącego urlopu rodzicielskiego zawartego przez UNICE, CEEP oraz TUC(2),

–   uwzględniając dyrektywę Rady 96/97/WE z dnia 20 grudnia 1996 r. zmieniająca dyrektywę 86/378/EWG w sprawie wprowadzania w życie zasady równego traktowania kobiet i mężczyzn w systemach zabezpieczenia społecznego pracowników(3),

–   uwzględniając dyrektywę Rady 2000/43/WE z dnia 29 czerwca 2000 r. wprowadzającą w życie zasadę równego traktowania osób bez względu na pochodzenie rasowe lub etniczne(4),

–   uwzględniając dyrektywę Rady 2000/78/WE z dnia 27 listopada 2000 r. ustanawiającą ogólne warunki ramowe równego traktowania w zakresie zatrudnienia i pracy(5),

–   uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2002/73/WE z dnia 23 września 2002 r. zmieniającą dyrektywę Rady 76/207/EWG w sprawie wprowadzenia w życie zasady równego traktowania mężczyzn i kobiet w zakresie dostępu do zatrudnienia, kształcenia i awansu zawodowego oraz warunków pracy(6),

–   uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2004/38/WE z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie prawa obywateli Unii i członków ich rodzin do swobodnego przemieszczania się i pobytu na terytorium Państw Członkowskich(7),

–   uwzględniając swoją rezolucję z dnia 21 lutego 2008 r. w sprawie 23. rocznego sprawozdania Komisji z kontroli stosowania prawa wspólnotowego w 2005 r.(8),

–   uwzględniając art. 45 i 112(2) Regulaminu,

–   uwzględniając sprawozdanie Komisji Prawnej (A6-0363/2008),

A.   mając na uwadze, że skuteczność polityk Unii Europejskiej zależy w znacznej mierze od ich wdrażania na szczeblu krajowym, regionalnym i lokalnym oraz że przestrzeganie prawa wspólnotowego przez państwa członkowskie musi podlegać rygorystycznej kontroli i monitorowaniu dla zagwarantowania, że wywiera ono pożądane pozytywne skutki na codzienne życie obywateli,

B.   mając na uwadze, że właściwa kontrola stosowania prawa wspólnotowego składa się nie tylko z oceny transpozycji pod względem ilościowym, ale także z oceny jakości transpozycji oraz praktyk przyjętych w procesie stosowania prawa wspólnotowego w państwach członkowskich,

C.   mając na uwadze, że w poprzednich latach ogólna liczba postępowań w sprawie naruszenia przepisów prawa wspólnotowego wszczętych przez Komisję stale wzrastała osiągając poziom 2653 naruszeń wykrytych w 2005 r. i zmniejszyła się nieznacznie do 2518 w 2006 r. oraz, że akcesja 10 nowych państw członkowskich najwyraźniej nie wpłynęła na liczbę zarejestrowanych naruszeń,

D.   mając na uwadze, że liczba postępowań wszczętych w 2006 r. w związku z niedopełnieniem obowiązku zgłoszenia środków transpozycji w odniesieniu do UE 25 zmniejszyła się o 16% w porównaniu do 2005 r., z 1079 do 904, i że wynika z jednej strony ze zmniejszenia się liczby dyrektyw o ostatecznym terminie transpozycji w danym roku ze 123 w 2005 r. do 108 w 2006 r., a z drugiej strony – z bardziej terminowego zgłaszania środków transpozycji przez państwa członkowskie,

E.   mając na uwadze, że statystyki dostarczone przez Komisję za 2006 r. dowodzą, iż sądy wielu państw członkowskich niechętnie korzystają z mechanizmu zapytań wstępnych w oparciu o artykuł 234 Traktatu WE, co może wynikać ze słabej jeszcze znajomości prawa wspólnotowego,

F.   mając na uwadze, że zasada równości wobec prawa narzucałaby obowiązek zapewnienia obywatelom Unii równości nie tylko w odniesieniu do prawa wspólnotowego, ale również transpozycji prawa krajowego, należałoby, aby w kontekście terminów transpozycji prawodawstwa wspólnotowego, państwa członkowskie poza bezpośrednim odwołaniem w przepisach transpozycyjnych, publikowały w Dzienniku Urzędowym, które krajowe przepisy wdrażają dany przepis prawa wspólnotowego i jakie władze lokalne są odpowiedzialne za ich stosowanie,

G.   mając na uwadze, że skargi obywateli nie odgrywają wyłącznie symbolicznej roli w budowaniu "Europy obywateli", lecz stanowią wymierne i skuteczne narzędzie kontroli stosowania prawa wspólnotowego,

H.   mając na uwadze, że petycje do Parlamentu są ważnym źródłem wiedzy o naruszeniach prawa wspólnotowego w państwach członkowskich, oraz fakt, że w przeciągu ostatnich lat liczba petycji znacznie się zwiększyła, sięgając poziomu ok.1000 w 2006 r.,

I.   mając na uwadze, że dziedzinami, których najczęściej dotyczą petycje są kwestie związane z uznawalnością dyplomów i kwalifikacji zawodowych, podatkami, prawem do swobodnego poruszania się po terytorium państw członkowskich UE oraz problemami związanymi z dyskryminacją,

J.   mając na uwadze, iż w 2006 r. liczba skarg złożonych do Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich utrzymała się na stałym poziomie (3 830 skarg), przy czym 75% otrzymanych przez Rzecznika skarg wykraczało poza zasięg jego kompetencji dotycząc krajowych lub regionalnych administracji w państwach członkowskich, a 70% wszczętych dochodzeń dotyczyło podobnie jak w latach poprzednich Komisji Europejskiej,

K.   mając na uwadze, że zakaz dyskryminacji jest jednym z fundamentów integracji europejskiej związanym bezpośrednio z funkcjonowaniem rynku wewnętrznego - zwłaszcza z zasadą swobodnego przepływu osób, usług, towarów i kapitału, oraz gwarantującym równe prawa i szanse wszystkim obywatelom Unii,

L.   mając na uwadze, że obywatelstwo Unii, zapisane w Traktacie z Maastricht, gwarantuje jej obywatelom prawo swobodnego poruszania się po terytorium państw członkowskich, jak również pewne prawa polityczne, na których straży stoją instytucje Unii,

M.   mając na uwadze, że upłynął, ustalony na 30 kwietnia 2006 r., termin wdrożenia dyrektywy 2004/38/WE generalizującej prawo do swobodnego poruszania się po terytorium państw członkowskich,

N.   mając na uwadze istniejące nadal dla studentów utrudnienia w swobodnym przemieszczaniu się czy dostępie do edukacji w innych państwach członkowskich Unii, w postaci barier administracyjnych czy stosowanych systemów kwotowych (dyskryminujących studentów z innych państw przy zapisywaniu się na studia); mając na uwadze, że możliwość interwencji UE jest ograniczona wyłącznie do przypadków dyskryminacji ze względu na narodowość,

O.   mając na uwadze, iż artykuł 39 Traktatu WE stanowi, że swobodny przepływ pracowników oznacza zniesienie wszelkiej dyskryminacji wobec pracowników pochodzących z innych państw członkowskich w zakresie zatrudnienia, płac oraz innych warunków pracy i zatrudnienia oraz, że przepisy wtórne Wspólnoty zawierają wiele regulacji mających za zadanie skutecznie przeciwdziałać tej dyskryminacji,

P.   mając na uwadze bezpośredni związek istniejący między stopniem wdrożenia prawa wspólnotowego między innymi w dziedzinie ochrony środowiska, a możliwością wykorzystania przez dane państwo członkowskie funduszy dostępnych na niezbędne prace inwestycyjne, infrastrukturalne i modernizacyjne,

Sprawozdanie roczne za 2006 r. i działania w następstwie rezolucji Parlamentu z dnia 21 lutego 2008 r.

1.   z zadowoleniem przyjmuje wyżej wspomniany komunikat Komisji z dnia 5 września 2007 r. i zapowiedź Komisji w zakresie poprawy metod pracy z myślą o określaniu pierwszeństwa oraz sprawniejszym sprawdzaniu dotychczasowych postępowań i zarządzaniu nimi; zauważa jednak, że Komisja nie odpowiedziała jeszcze ani nie podjęła działań w związku ze wspomnianą rezolucją Parlamentu z dnia 21 lutego 2008 r., w której Parlament wzywa Komisję do przedstawienia konkretnych informacji na temat różnych aspektów wdrażania prawa wspólnotowego, ze szczególnym odniesieniem do opracowania wzmiankowanej nowej metody pracy;

2.   wyraża poważne obawy, że nowa metoda pracy przewidująca odesłanie do danego państwa członkowskiego (odpowiedzialnego in primis za niewłaściwe stosowanie prawa wspólnotowego) skarg otrzymanych przez Komisję, może prowadzić do zmniejszenia jej odpowiedzialności instytucjonalnej jako "strażniczki traktatów" czuwającej nad stosowaniem prawa wspólnotowego zgodnie z art. 211 traktatu WE; zauważa, że Komisja jest często jedyną ostateczną instytucją, do jakiej obywatele mogą zgłosić przypadki niewłaściwego stosowania prawa wspólnotowego; wzywa Komisję do przedstawienia Parlamentowi do listopada 2008 r. pierwszego sprawozdania w sprawie metod i rezultatów osiągniętych w pierwszych 6 miesiącach trwania projektu pilotażowego, który rozpoczął się 15 kwietnia 2008 r. z udziałem 15 państw członkowskich;

3.   podkreśla, że artykuł 211 Traktatu WE powierza Komisji instytucjonalną odpowiedzialność za czuwanie nad stosowaniem postanowień Traktatu, jak również środków przyjętych przez instytucje na jego podstawie, oraz że artykuł 226 tego Traktatu upoważnia Komisję do podjęcia działania przeciwko państwom członkowskim w przypadku uchybienia wynikającym z niego zobowiązaniom;

4.   wzywa Komisję do szerokiego stosowania zasady zgodnie z którą, wszelka korespondencja potencjalnie informująca o przypadkach łamania prawa wspólnotowego powinna być rejestrowana jako skarga, chyba że dotyczy ona wyjątkowych okoliczności, o których mowa w pkt. 3 załącznika do komunikatu Komisji z dnia 20 marca 2002 r. w sprawie "Kontaktów ze skarżącym w odniesieniu do naruszeń prawa wspólnotowego" (COM(2002)0141); wzywa Komisję do poinformowania Parlamentu o sposobie, w jaki zasada ta będzie przestrzegana po wejściu w życie nowej metody; wzywa Komisje do informowania i konsultowania z Parlamentem wszelkich zmian wyjątkowych kryteriów uzasadniających brak rejestracji skargi;

5.   zauważa, że głównymi problemami związanymi z procedurą w sprawie naruszenia są jej trwanie (średnio 20,5 miesiąca od rejestracji przypadku we wskazanym terminie do wniesienia skargi do Trybunału Sprawiedliwości na mocy art. 226 Traktatu WE) oraz ograniczone wykorzystanie art. 228; wzywa Komisję do poczynienia wszelkich starań w celu skrócenia stosunkowo długich terminów rozpatrywania skarg czy petycji, a także do znalezienia praktycznych rozwiązań dla przedstawionych problemów poprzez decydowanie po otrzymaniu sprawy czy właściwsze jest zastosowanie alternatywnych metod, takich jak SOLVIT, który wciąż nie jest w wystarczającym stopniu promowany;

6.   zauważa znaczący wzrost przypadków naruszeń wynikających z utrzymującego się nieprzestrzegania orzeczeń Trybunału zrewidowanych w 2006 r. i podkreśla dwa przypadki nałożenia kar pieniężnych na państwa członkowskie; wzywa Komisję do większej stanowczości w stosowaniu artykułu 228 Traktatu WE w celu zapewnienia właściwego stosowania orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości;

7.   z uwagi na stale utrzymujący się problem niedotrzymywania przez państwa członkowskie terminu transpozycji dyrektyw, zwraca się do Komisji z prośbą o przedstawienie listy dyrektyw o najniższym wskaźniku wdrożenia, wraz z wyjaśnieniem możliwych przyczyn takiego stanu rzeczy;

8.   wyraża zadowolenie z powodu wysiłków niektórych dyrekcji generalnych, w szczególności dyrekcji ds. ochrony środowiska, na rzecz poprawy kontroli zgodności przewidzianych w tych dyrektywach, a jednocześnie wyraża niezadowolenie odpowiedziami Komisji na temat poufności badań w zakresie zgodności; ponownie wzywa Komisję do opublikowania na jej stronie internetowej badań zamówionych przez poszczególne dyrekcje generalne w sprawie oceny zgodności krajowych środków wykonawczych z przepisami wspólnotowymi;

9.   zwraca uwagę na niewystarczający poziom współpracy z Europejskim Trybunałem Sprawiedliwości sądów krajowych większości państw członkowskich, które wciąż niechętnie stosują zasadę pierwszeństwa prawa wspólnotowego; ponadto zauważa bardzo istotną rolę, jaką w poprawnym stosowaniu prawa wspólnotowego odgrywa mechanizm zapytań wstępnych;

10.   popiera wobec powyższego wysiłki Komisji w celu określenia obszarów, w których użyteczne mogłyby być dodatkowe szkolenia dla sędziów krajowych, przedstawicieli zawodów prawniczych i urzędników krajowych organów administracji w zakresie prawa wspólnotowego;

Współpraca międzyinstytucjonalna

11.   wyraża przekonanie, że porozumienia dotyczące kontroli wdrażania prawa wspólnotowego i ścisła współpraca pomiędzy Komisją, Radą Unii Europejskiej, Europejskim Rzecznikiem Praw Obywatelskich i właściwymi komisjami Parlamentu Europejskiego mają kluczowe znaczenie dla zapewnienia skutecznej interwencji we wszystkich przypadkach, w których składający petycję złożył uzasadnioną skargę dotyczącą naruszenia prawa wspólnotowego;

12.   zwraca uwagę, że choć liczba zgłoszeń rzeczywistych naruszeń prawa wspólnotowego w ramach liczby napływających petycji jest niewielka (w 2006 r. było ich 4), to są one niezastąpionym źródłem informacji o najważniejszych potrzebach obywateli i powinny być wskazówką dla Komisji odnośnie podejmowanych inicjatyw legislacyjnych;

13.   podkreśla potrzebę zwiększenia działalności informacyjnej wobec obywateli w celu lepszego ukierunkowania skarżących, by zwracali się do organu wyposażonego w najlepsze kompetencje do zajęcia się ich sprawami czy to na szczeblu krajowym czy europejskim; postuluje wspieranie kultury dobrej administracji i obsługi w instytucjach europejskich w celu zapewnienia obywatelom należytego traktowania i pełnego korzystania ze swoich praw;

14.   sugeruje, by Komisja nadal rozważała możliwość wykorzystania swoich przedstawicielstw w państwach członkowskich do obserwowania i monitorowania wdrażania przepisów w terenie;

15.   podkreśla potrzebę rozważenia uprzednio dyskutowanej idei dotyczącej ogólnego punktu składania wszelkich skarg przez obywateli i dla wszystkich problemów dotyczących kontrolowania stosowania prawa wspólnotowego, zważywszy, że aktualnie obywatele mają do wyboru liczne opcje (petycje, skargi, Rzecznik Praw Obywatelskich, SOLVIT, itd.) oraz, w związku z tym że zcentralizowany system oznaczania mógłby przynieść lepsze rezultaty przy dotrzymaniu terminów;

16.   z zadowoleniem przyjmuje fakt uzupełniania przez Komisję rocznych sprawozdań w sprawie kontroli stosowania prawa wspólnotowego aneksami, które uszczegóławiają zawarte w tych sprawozdaniach informacje oraz przedstawiają istotne statystyki;

17.   uważa, ze stałe komisje Parlamentu powinny odgrywać bardziej aktywną rolę w kontrolowaniu stosowania prawa wspólnotowego; jest przekonany, że komisje te powinny otrzymać odpowiednie wsparcie administracyjne, aby mogły skutecznie wypełniać tę rolę; wzywa grupę roboczą ds. reformy Parlamentu, Komisję Budżetową i inne organy Parlamentu do zbadania możliwości wprowadzenia specjalnej grupy zadaniowej w sekretariacie każdej z komisji dla zagwarantowania stałej i skutecznej kontroli stosowania prawa wspólnotowego;

Współpraca między Parlamentem Europejskim a parlamentami krajowymi

18.   wzywa do zacieśnienia współpracy między Parlamentem a parlamentami krajowymi w celu promowania i zwiększenia skutecznej kontroli stosowania prawa wspólnotowego na szczeblu krajowym, regionalnym i lokalnym; uważa, że parlamenty krajowe mają do odegrania znaczącą rolę w monitorowaniu stosowania prawa wspólnotowego, przyczyniając się tym samym do wzmocnienia legitymacji demokratycznej Unii Europejskiej i jej zbliżenia do obywateli;

19.   uważa, że w oparciu o protokół w sprawie parlamentów krajowych załączony do Traktatu Amsterdamskiego, polityki odnoszące się do obszaru wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości powinny podlegać specjalnemu zaangażowaniu parlamentów krajowych i Konferencji Komisji Wyspecjalizowanych w Sprawach Wspólnotowych (COSAC); uważa, że zaangażowanie to powinno dotyczyć zarówno fazy przygotowawczej procesu decyzyjnego, jak i wprowadzania w życie przepisów wspólnotowych, tak by umożliwić ustawodawcy europejskiemu i krajowemu przyjęcie koniecznych aktualizacji w sektorach, które pozostają w zakresie wspólnych kompetencji; w związku z tym wzywa właściwe komisje parlamentarne na szczeblu krajowym i europejskim do podjęcia stałych kontaktów w sprawie poszczególnych zagadnień legislacyjnych, dzieląc się wszelkimi informacjami, które mogą być użyteczne w coraz bardziej przejrzystym i skutecznym procesie legislacyjnym na szczeblu europejskim i krajowym; popiera organizowanie spotkań ustawodawców europejskich, na wzór odbytych w dniu 6 kwietnia 2008 r. spotkań z udziałem przedstawicieli parlamentów krajowych przy okazji rewizji decyzji ramowej w sprawie walki z terroryzmem, w trakcie których możliwe było dokonanie oceny nie tylko problemów związanych ze stosowaniem obowiązujących przepisów europejskich, ale również odpowiedniości propozycji zmian przedłożonych do zbadania przez Radę;

20.   zwraca uwagę, że zgodnie z przewidzianym w Traktacie Lizbońskim mechanizmem kontroli przestrzegania zasady subsydiarności, rola parlamentów krajowych w procesie tworzenia prawa wspólnotowego istotnie wzrośnie;

Zwalczanie dyskryminacji w Unii Europejskiej

21.   zwraca uwagę, że pojęcie obywatelstwa w znaczący sposób rozszerza zakres zasady zakazu dyskryminacji;

22.   odnotowuje fakt, iż w ostatnim czasie nastąpił rozwój orzecznictwa ETS w oparciu o pojęcie obywatelstwa UE odnośnie swobodnego przemieszczania się, z którego wynika, że państwa członkowskie nie mogą traktować mniej korzystnie swoich obywateli którzy skorzystali z prawa przemieszczania się i pobytu w innym państwie członkowskim, w stosunku do tych którzy z tego prawa nie skorzystali;

23.   wzywa państwa członkowskie do respektowania praw wynikających z obywatelstwa Unii, w tym prawa do korzystania z czynnego i biernego prawa wyborczego do Parlamentu Europejskiego, co ma szczególne znaczenie w kontekście zbliżających się w 2009 r. wyborów;

24.   odnotowuje, że do Parlamentu wpływają petycje, w których podnoszony jest zarzut łamania postanowień dyrektywy 2004/38/WE przez niektóre państwa członkowskie; biorąc pod uwagę fundamentalne znacznie tej dyrektywy dla zapewnienia prawa do swobodnego poruszania się po Unii jej obywatelom; zwraca uwagę, że Komisja zapowiedziała w drugiej połowie 2008 r. raport z wdrażania tej dyrektywy;

25.   wzywa Komisję do dokładnego monitorowania transpozycji dyrektyw 2000/43/WE i 2000/78/WE oraz zgodności z ich postanowieniami ustawodawstwa państw członkowskich wynikającego z tej transpozycji, jak i do dalszego wywierania nacisku na państwa członkowskie – za pomocą postępowań w sprawie naruszenia przepisów oraz w sprawie nieprzestrzegania przepisów – by respektowały spoczywające na nich zobowiązania dotyczące pełnej i jak najszybszej transpozycji tych dyrektyw; uważa, że właściwa komisja parlamentarna Parlamentu powinna uczestniczyć w bieżącym monitorowaniu obowiązków państw członkowskich wynikających z tych dyrektyw;

26.   odnotowuje z zadowoleniem przyjęcie przez Komisję w dniu 2 lipca 2008 r.., zapowiedzianego w rocznej strategii politycznej na 2008 r., projektu horyzontalnej dyrektywy (COM(2008)0426), wprowadzającej zasadę równego traktowania poza sektorem zatrudnienia i gwarantującej równy dostęp do towarów, usług, mieszkań, szkolnictwa, ochrony socjalnej i przywilejów socjalnych, która stanowi istotne uzupełnienie obecnego pakietu antydyskryminacyjnego;

27.   wzywa Komisję do dokładnej analizy przypadków stosowania przez państwa członkowskie ograniczeń niezależnych od narodowości w dostępie do edukacji dla studentów z innych krajów, w celu zagwarantowania swobodnego przepływu studentów i równości w ich traktowaniu przez systemy szkolnictwa wyższego tych państw;

28.   apeluje szczególnie do tych państw, które w największym stopniu mogą skorzystać z funduszy strukturalnych w ramach wieloletnich ram finansowych na lata 2007-2013, o szybkie i właściwe dostosowanie prawa krajowego do norm europejskich, zwłaszcza w dziedzinie ochrony środowiska, i o uczynienie procedur przetargowych przejrzystymi dla obywatela w celu skutecznego wykorzystania dostępnych środków strukturalnych i przyspieszenia rozwoju społeczno- gospodarczego regionów;

o
o   o

29.   zobowiązuje swojego Przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, Europejskiemu Trybunałowi Sprawiedliwości i Europejskiemu Rzecznikowi Praw Obywatelskich, jak również parlamentom krajowym oraz rządom państw członkowskich.

(1) Dz.U. L 225 z 12.8.1986, s. 40.
(2) Dz.U. L 145 z 19.6.1996, s. 4.
(3) Dz.U. L 46 z 17.2.1997, s. 20.
(4) Dz.U. L 180 z 19.7.2000, s. 22.
(5) Dz.U. L 303 z 2.12.2000, s. 16.
(6) Dz.U. L 269 z 5.10.2002, s. 15.
(7) Dz.U. L 158 z 30.4.2004, s. 77.
(8) Teksty przyjęte, P6_TA(2008)0060.

Informacja prawna - Polityka ochrony prywatności