Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 17 grudnia 2008 r. w sprawie wniosku dotycz№cego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie geologicznego skіadowania dwutlenku wкgla oraz zmieniaj№cej dyrektywy Rady 85/337/EWG, 96/61/WE, dyrektywy 2000/60/WE, 2001/80/WE, 2004/35/WE, 2006/12/WE i rozporz№dzenie (WE) nr 1013/2006 (COM(2008)0018 – C6-0040/2008 – 2008/0015(COD))
(Procedura wspуіdecyzji: pierwsze czytanie)
Parlament Europejski,
– uwzglкdniaj№c wniosek Komisji przedstawiony Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2008)0018),
– uwzglкdniaj№c art. 251 ust. 2 oraz art. 175 ust. 1 Traktatu WE, zgodnie z ktуrymi wniosek zostaі przedstawiony Parlamentowi przez Komisjк (C6-0040/2008),
– uwzglкdniaj№c art. 51 Regulaminu,
– uwzglкdniaj№c sprawozdanie Komisji Ochrony Њrodowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeсstwa Їywnoњci oraz opiniк Komisji Przemysіu, Badaс Naukowych i Energii (A6-0414/2008),
1. zatwierdza po poprawkach wniosek Komisji;
2. zwraca siк do Komisji o ponowne przekazanie mu sprawy, jeњli uzna ona za stosowne wprowadzenie znacz№cych zmian do swojego wniosku lub zast№pienie go innym tekstem;
3. przyjmuje do wiadomoњci oњwiadczenia Komisji stanowi№ce zaі№cznik do niniejszej rezolucji.
4. zobowi№zuje swojego Przewodnicz№cego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji.
Stanowisko Parlamentu Europejskiego przyjкte w pierwszym czytaniu w dniu 17 grudnia 2008 r. w celu przyjкcia dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr .../2009/WE w sprawie geologicznego skіadowania dwutlenku wкgla oraz zmieniaj№ca dyrektywк Rady 85/337/EWG, dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2000/60/WE, 2001/80/WE, 2004/35/WE, 2006/12/WE, 2008/1/WE i rozporz№dzenie (WE) nr 1013/2006
(Jako їe zostaіo osi№gniкte porozumienie pomiкdzy Parlamentem Europejskim a Rad№, stanowisko Parlamentu w pierwszym czytaniu odpowiada ostatecznej wersji aktu prawnego, dyrektywy 2009/31/WE.)
ZAŁĄCZNIK
OŚWIADCZENIA KOMISJI
Oświadczenie Komisji dotyczące najnowszych osiągnięć w dziedzinie stosowania technologii CCS
Począwszy od 2010 r. Komisja będzie regularnie przedkładała sprawozdania na temat najnowszych osiągnięć w dziedzinie stosowania technologii CCS w ramach jej działań związanych z prowadzeniem sieci projektów demonstracyjnych CCS. Sprawozdania zawierać będą informacje na temat postępów w zakresie uruchamiania obiektów demonstracyjnych CCS i rozwoju technologii CCS, szacunkowego wyliczenia kosztów i rozwoju infrastruktury transportu i składowania dwutlenku węgla.
Oświadczenie Komisji dotyczące wstępnych pozwoleń na składowanie i wstępnych decyzji o przekazaniu odpowiedzialności na mocy art. 10 ust. 1 i art. 18 ust. 2 dyrektywy
Komisja opublikuje wszystkie opinie na temat wstępnych decyzji o przyznaniu pozwoleń na mocy art. 10 ust. 1 dyrektywy i wstępnych decyzji o przekazaniu odpowiedzialności na mocy art. 18 ust. 2. Opublikowane wersje opinii nie będą jednak zawierały informacji, których poufny charakter jest zagwarantowany w ramach wyjątków od publicznego dostępu do informacji na mocy rozporządzeń (WE) nr 1049/2001 i 1367/2006 w sprawie – odpowiednio – publicznego dostępu do dokumentów Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji (Dz.U. L 145 z 31.5.2001, s. 43) i zastosowania postanowień Konwencji z Aarhus o dostępie do informacji, udziale społeczeństwa w podejmowaniu decyzji oraz dostępie do sprawiedliwości w sprawach dotyczących środowiska do instytucji i organów Wspólnoty (Dz.U. L 264 z 25.9.2006, s. 13).
Oświadczenie Komisji na temat tego, czy w zmienionej dyrektywie Seveso dwutlenek węgla powinien zostać zaliczony do wymienionych substancji, dla których określono ilości progowe
Dwutlenek węgla jest pospolitą substancją i obecnie nie jest klasyfikowany jako niebezpieczny. Kwestia transportu i składowisk dwutlenku węgla nie jest zatem objęta obecnie dyrektywą Rady 96/82/WE z dnia 9 grudnia 1996 r. w sprawie kontroli niebezpieczeństwa poważnych awarii związanych z substancjami niebezpiecznymi (dyrektywa Seveso). Na podstawie przeprowadzonej przez Komisję wstępnej analizy dostępnych informacji na temat transportu CO2 dowody zarówno empiryczne jak i modelowe dotyczące transportu rurociągowego CO2 wydają się wskazywać na to, że zagrożenia związane z takim transportem CO2 nie są większe ni; w przypadku transportu rurociągowego gazu ziemnego. To samo dotyczy transportu CO2 drogą wodną w porównaniu z transportem drogą wodną ciekłego gazu ziemnego lub skroplonego gazu ropopochodnego. Wydaje się równie; mało prawdopodobne, by znaczne było ryzyko awarii stwarzane przez składowisko CO2, wynikające zarówno z pęknięcia podczas zatłaczania, jak i z wycieku po zatłoczeniu. Sprawa włączenia CO2 jako wymienionej substancji do dyrektywy Seveso będzie jednak bardziej szczegółowo analizowana podczas prac nad zaproponowaną zmianą dyrektywy, przewidzianą na koniec 2009 roku lub początek 2010 roku. Jeśli ocena wykaże istotne potencjalne niebezpieczeństwo awarii, Komisja wystąpi z wnioskiem o włączenie CO2 jako wymienionej substancji o odpowiedniej ilości progowej do zmienionej dyrektywy Seveso. W takim przypadku Komisja zaproponuje równie; zmiany do załącznika III do dyrektywy 2004/35/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 kwietnia 2004 r. w sprawie odpowiedzialności za środowisko w odniesieniu do zapobiegania i zaradzania szkodom wyrządzonym środowisku naturalnemu (dyrektywa w sprawie odpowiedzialności za środowisko) w celu zadbania o to, by wszystkie instalacje Seveso obsługujące ciekły CO2 były objęte dyrektywą w sprawie odpowiedzialności za środowisko.
Oświadczenie Komisji odnośnie do mineralnej sekwestracji CO2
Mineralna sekwestracja CO2 (wiązanie CO2 w węglany nieorganiczne) stanowi potencjalną technologię łagodzącą oddziaływanie na klimat, która zasadniczo mogłaby być wykorzystywana przez te same kategorie instalacji przemysłowych, które mogą wykorzystywać geologiczne składowanie CO2. Jednakże technologia ta wciąż jest na etapie badań. Dodatkowo w stosunku do kosztów energetycznych(1) związanych z wychwytywaniem CO2 istnieją obecnie znaczne koszty energetyczne związane z samym procesem mineralnej karbonatyzacji, którym należy poświęcić uwagę przed ewentualnym wprowadzeniem na rynek. Podobnie jak w przypadku składowania geologicznego konieczne byłoby równie; wprowadzenie kontroli aby upewnić się, że technologia ta jest bezpieczna dla środowiska. Biorąc pod uwagę podstawowe różnice między tymi technologiami, takie kontrole prawdopodobnie będą się zasadniczo różniły od kontroli dotyczących geologicznego składowania CO2. W świetle tych uwag Komisja będzie uważnie śledzić rozwój techniczny w zakresie mineralnej sekwestracji w celu opracowania ram prawnych umożliwiających bezpieczną dla środowiska mineralną sekwestrację i jej uznanie w ramach systemu handlu emisjami, kiedy technologia ta osiągnie właściwy poziom rozwoju. Biorąc pod uwagę zainteresowanie tą technologią wśród państw członkowskich oraz tempo zmian technologicznych, pierwszą ocenę będzie należało prawdopodobnie przedstawić w 2014 roku lub wcześniej, w zależności od okoliczności.
"Koszty energetyczne" to termin oznaczający fakt, że elektrownia stosująca wychwytywanie lub mineralizację CO2 wykorzystuje część swojej energii do tych procesów, a zatem potrzebuje więcej energii niż elektrownia o podobnej wydajności niestosująca wychwytywania lubmineralizacji.