Parlament Europejski,

–   uwzględniając porozumienie międzyinstytucjonalne w sprawie lepszego stanowienia prawa(1),

–   uwzględniając wniosek w sprawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 1073/1999 dotyczące dochodzeń prowadzonych przez Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) (COM(2006)0244) oraz stanowisko Parlamentu z dnia 20 listopada 2008 r.(2) w sprawie tego wniosku,

–   uwzględniając pytanie ustne skierowane do Rady w sprawie podejścia Rady do zmiany rozporządzenia w sprawie OLAF-u (O-0116/2008),

–   uwzględniając art. 108 ust. 5 Regulaminu,

A.   mając na uwadze, że dziesięć lat po jego utworzeniu w 1999 r. jako operacyjnego urzędu mającego na celu ochronę interesów finansowych Wspólnoty OLAF zdobył cenne doświadczenia w przeciwdziałaniu nadużyciom i korupcji,

B.   mając na uwadze, że należy poprawić ramy regulacyjne OLAF-u w oparciu o praktyczne doświadczenia przezeń zebrane,

C.   mając na uwadze, że obie instytucje prawodawcze UE powinny ściśle współpracować w ramach procedury współdecyzji w celu dostosowania ram regulacyjnych przeciwdziałania nadużyciom finansowym do aktualnych potrzeb,

D.   mając na uwadze, że w dniu 20 listopada 2008 r. Parlament zakończył pierwsze czytanie dotyczące zmiany rozporządzenia (WE) nr 1073/1999 ("rozporządzenie w sprawie OLAF-u") opowiadając się za nią znaczącą większością głosów,

1.   uważa, że zachodzi pilna potrzeba wyjaśnienia ram regulacyjnych OLAF-u w celu dalszego zwiększenia skuteczności dochodzeń w sprawie nadużyć finansowych i zagwarantowania koniecznej niezależności OLAF-u, przy pełnym uwzględnieniu doświadczeń zdobytych od czasu powołania OLAF-u w 1999 r. w miejsce UCLAF;

2.   przypomina Radzie, że wskazane wyżej stanowisko Parlamentu z dnia 20 listopada 2008 r. doprowadzi do znaczącego zwiększenia skuteczności i jakości dochodzeń prowadzonych przez OLAF poprzez wzmocnienie gwarancji proceduralnych, roli Komitetu Nadzoru, domniemania niewinności, prawa obrony osób, wobec których prowadzone jest dochodzenie, i praw informatorów, przyjęcie jasnych i przejrzystych przepisów dotyczących dochodzeń oraz poprawę współpracy z właściwymi organami krajowymi i instytucjami UE;

3.   wzywa francuską i czeską prezydencję do przedstawienia kalendarza negocjacji z Parlamentem opartego na rozporządzeniu (WE) nr 1073/1999, potwierdzając tym samym, że dokładają one wszelkich starań w celu zagwarantowania szybkiego przyjęcia wspólnego stanowiska przez Radę i uniknięcia dalszych nieuzasadnionych opóźnień;

4.   uważa, że stanowisko Rady, opowiadającej się za zwykłą konsolidacją trzech istniejących podstaw prawnych dochodzeń OLAF-u, nie jest uzasadnionym argumentem, wykluczającym natychmiastowe rozpoczęcie negocjacji w sprawie rozporządzenia (WE) nr 1073/1999, ponieważ zwykła konsolidacja nie poprawi ram prawnych dochodzeń w sprawie nadużyć finansowych OLAF-u i dlatego stanowi znaczącą stratę czasu w kontekście dążenia do nasilenia walki z nadużyciami finansowymi; w związku z tym opowiada się za przekształceniem prawodawstwa UE dotyczącego zapobieganiu nadużyciami finansowym, w tym rozporządzeń (WE) nr 1073/1999, (Euratom, WE) nr 2185/96 i (WE, Euratom) nr 2988/95, które to przekształcenie powinno opierać się na zmienionym rozporządzeniu (WE) nr 1073/1999;

5.   zobowiązuje swojego Przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, właściwym komisjom parlamentarnym państw członkowskich, Europejskiemu Trybunałowi Obrachunkowemu oraz krajowym organom kontroli państw członkowskich.

(1) Dz.U. C 321 z 31.12.2003, s. 1. (2) Teksty przyjęte, P6_TA(2008)0553.