Choisissez la langue de votre document :
- bg - български
- es - español
- cs - čeština
- da - dansk
- de - Deutsch
- et - eesti keel
- el - ελληνικά
- en - English
- fr - français
- ga - Gaeilge
- hr - hrvatski
- it - italiano
- lv - latviešu valoda
- lt - lietuvių kalba
- hu - magyar
- mt - Malti
- nl - Nederlands
- pl - polski
- pt - português
- ro - română
- sk - slovenčina
- sl - slovenščina
- fi - suomi
- sv - svenska
|
 Promowanie stosowania energii ze źródeł odnawialnych ***I |
| |||||||||
| ||||||||||
(Procedura współdecyzji: pierwsze czytanie) Parlament Europejski, – uwzględniając wniosek Komisji przedstawiony Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2008)0019), – uwzględniając art. 251 ust. 2, art. 175 ust. 1 i art. 95 Traktatu WE, zgodnie z którymi wniosek został przedstawiony Parlamentowi przez Komisję (C6-0046/2008), – uwzględniając opinię Komisji Prawnej w sprawie proponowanej podstawy prawnej, – uwzględniając art. 51 oraz art. 35 Regulaminu, – uwzględniając sprawozdanie Komisji Przemysłu, Badań Naukowych i Energii oraz opinie Komisji Ochrony Środowiska Naturalnego, Komisji Handlu Międzynarodowego, Komisji Gospodarczej i Monetarnej, Komisji Transportu i Turystyki, Komisji Rozwoju Regionalnego oraz Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi (A6-0369/2008), 1. zatwierdza po poprawkach wniosek Komisji; 2. zwraca się do Komisji o ponowne przekazanie mu sprawy, jeśli uzna ona za stosowne wprowadzenie znaczących zmian do swojego wniosku lub zastąpienie go innym tekstem; 3. przyjmuje do wiadomości oświadczenia Komisji stanowiące załącznik do niniejszej rezolucji. 4. zobowiązuje swojego Przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji. Stanowisko Parlamentu Europejskiego przyjęte w pierwszym czytaniu w dniu 17 grudnia 2008 r. w celu przyjęcia dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/.../WE w sprawie promowania stosowania energii ze źródeł odnawialnych, zmieniającej i następnie uchylającej dyrektywy 2001/77/WE i 2003/30/WE
(Jako że zostało osiągnięte porozumienie pomiędzy Parlamentem Europejskim a Radą, stanowisko Parlamentu w pierwszym czytaniu odpowiada ostatecznej wersji aktu prawnego, dyrektywy 2009/28/WE.) ZAŁĄCZNIK OŚWIADCZENIA KOMISJI Oświadczenie Komisji odnośnie do art. 2 lit. e): Komisja jest zdania, że do celów przedmiotowej dyrektywy sformułowanie "odpady przemysłowe i miejskie" może obejmować odpady określane jako "odpady handlowe". Oświadczenie Komisji odnośnie do art. 23 ust. 8 akapit drugi tiret drugie: Komisja jest zdania, że odniesienie do celu na poziomie 20% w art. 23 ust. 8 akapit drugi tiret drugie nie będzie interpretowane inaczej ni; w art. 3 ust. 1 przedmiotowej dyrektywy. Oświadczenie Komisji odnośnie do art. 23 ust. 8 lit c) i art. 23 ust. 9 i 10: Komisja stwierdza, że niektóre państwa członkowskie już w 2005 roku osiągnęły wysoki poziom udziału energii odnawialnej na szczeblu krajowym. Przygotowując sprawozdania, o których mowa w art. 23 ust. 8 lit. c) i art. 23 ust. 9 i 10, Komisja, w ramach swojej oceny największej efektywności ekonomicznej, należycie uwzględni koszty krańcowe zwiększenia udziału energii odnawialnych i we wszelkich wnioskach składanych zgodnie z wyżej wymienionym artykułem dyrektywy przedstawi, w odpowiednich przypadkach, właściwe rozwiązania równie; dla takich państw członkowskich. Oświadczenie Komisji odnośnie do załącznika VII: Komisja postara się przyspieszyć do 2011 roku opracowanie wytycznych, o których mowa w załączniku VII do przedmiotowej dyrektywy, i będzie współpracować z państwami członkowskimi w celu opracowania danych i metodologii potrzebnych do oszacowania i monitorowania wkładu pomp ciepła w realizację celów przedmiotowej dyrektywy. W wytycznych określone zostaną korekty wartości współczynnika sezonowej wydajności (SPF) wykorzystywanych do oceny włączenia pomp ciepła niezasilanych energią elektryczną w celu uwzględnienia faktu, że na zapotrzebowanie takich pomp na energię pierwotną nie ma wpływu efektywność systemu zasilania. Przygotowując te wytyczne Komisja oceni równie; możliwość określenia metodologii, zgodnie z którą wartość SPF stosowana do oceny włączenia dowolnej pompy ciepła opierałaby się na przeciętnych warunkach klimatycznych UE. | ||||||||||
| Wspólnotowy system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych ***I |
| ||||||||||
| |||||||||||
(Procedura współdecyzji: pierwsze czytanie) Parlament Europejski, – uwzględniając wniosek Komisji przedstawiony Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2008)0016), – uwzględniając art. 251 ust. 2 oraz art. 175 ust.1 Traktatu WE, zgodnie z którymi wniosek został przedstawiony Parlamentowi przez Komisję (C6–0043/2008), – uwzględniając art. 51 Regulaminu, – uwzględniając sprawozdanie Komisji Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności, a także opinie Komisji Przemysłu, Badań Naukowych i Energii, Komisji Handlu Międzynarodowego, Komisji Gospodarczej i Monetarnej oraz Komisji Rozwoju Regionalnego (A6-0406/2008), 1. zatwierdza wniosek Komisji po poprawkach; 2. zwraca się do Komisji o ponowne przekazanie mu sprawy, jeśli uzna ona za stosowne wprowadzenie znaczących zmian do swojego wniosku lub zastąpienie go innym tekstem; 3. przyjmuje do wiadomości oświadczenia Komisji stanowiące załącznik do niniejszej rezolucji. 4. zobowiązuje swojego Przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji. Stanowisko Parlamentu Europejskiego przyjęte w pierwszym czytaniu w dniu 17 grudnia 2008 r. w celu przyjęcia dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/.../WE zmieniającej dyrektywę 2003/87/WE w celu usprawnienia i rozszerzenia wspólnotowego systemu handlu uprawnieniami doemisji gazów cieplarnianych
(Jako że zostało osiągnięte porozumienie pomiędzy Parlamentem Europejskim a Radą, stanowisko Parlamentu w pierwszym czytaniu odpowiada ostatecznej wersji aktu prawnego, dyrektywy 2009/29/WE.) ZAŁĄCZNIK Oświadczenia Komisji Oświadczenie Komisji odnośnie do art. 10 ust. 3 dotyczące wykorzystania dochodów uzyskanych ze sprzedaży przydziałów w drodze licytacji W latach 2013-2016 państwa członkowskie mogą również wykorzystać dochody uzyskane ze sprzedaży przydziałów w drodze licytacji na cele wsparcia budowy wysoko wydajnych elektrowni, w tym nowych zakładów energetycznych przystosowanych do wychwytywania i składowania ditlenku węgla. W odniesieniu do nowych instalacji przekraczających poziom wydajności elektrowni zgodnie z załącznikiem 1 do decyzji Komisji z dnia 21 grudnia 2006 r. (2007/74/WE)(1), państwa członkowskie mogą udzielić wsparcia do wysokości 15% całkowitych kosztów inwestycji w zakresie nowej instalacji przystosowanej do wychwytywania i składowania ditlenku węgla. Oświadczenie Komisji odnośnie do art. 10a ust. 4 lit. a dotyczące wytycznych Wspólnoty w sprawie pomocy państwa na rzecz ochrony środowiska naturalnego i systemu handlu emisjami UE Państwa członkowskie mogą uznać za konieczne tymczasowe zrekompensowanie niektórym instalacjom kosztów emisji CO2 przełożonych na ceny energii, jeżeli, w przeciwnym przypadku, koszty emisji CO2 mogłyby narazić je na ryzyko ucieczki emisji. Wobec braku międzynarodowego porozumienia Komisja podejmuje się zmiany - po zasięgnięciu opinii państw członkowskich - wytycznych Wspólnoty w sprawie pomocy państwa na rzecz ochrony środowiska naturalnego do końca 2010 r., aby wprowadzić szczegółowe postanowienie umożliwiające państwom członkowskim przyznanie pomocy publicznej na ten cel. Postanowienia te będą zgodne z zasadami przewidzianymi w dokumencie przedstawionym Parlamentowi Europejskiemu i Radzie w dniu 19 listopada 2008 r. (załącznik 2 15713/1/08).
| |||||||||||
| Wspólne starania zmierzające do ograniczenia emisji gazów cieplarnianych ***I |
| |||||||
| ||||||||
(Procedura współdecyzji: pierwsze czytanie) Parlament Europejski, – uwzględniając wniosek Komisji przedstawiony Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2008)0017), – uwzględniając art. 251 ust. 2 oraz art. 175 ust. 1 Traktatu WE, zgodnie z którymi wniosek został przedstawiony Parlamentowi przez Komisję (C6–0041/2008), – uwzględniając art. 51 Regulaminu, – uwzględniając sprawozdanie Komisji Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności, a także opinie Komisji Przemysłu, Badań Naukowych i Energii, Komisji Gospodarczej i Monetarnej, Komisji Zatrudnienia i Spraw Socjalnych oraz Komisji Rozwoju Regionalnego (A6-0411/2008), 1. zatwierdza po poprawkach wniosek Komisji; 2. zwraca się do Komisji o ponowne przekazanie mu sprawy, jeśli uzna ona za stosowne wprowadzenie znaczących zmian do swojego wniosku lub zastąpienie go innym tekstem; 3. zobowiązuje swojego Przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji. Stanowisko Parlamentu Europejskiego przyjęte w pierwszym czytaniu w dniu 17 grudnia 2008 r. w celu przyjęcia decyzji nr .../2009/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie wysiłków podjętych przez państwa członkowskie zmierzających do zmniejszenia emisji gazów cieplarnianych w celu realizacji do roku 2020 zobowiązań Wspólnoty dotyczących zmniejszenia emisji gazów cieplarnianych
(Jako że zostało osiągnięte porozumienie pomiędzy Parlamentem Europejskim a Radą, stanowisko Parlamentu w pierwszym czytaniu odpowiada ostatecznej wersji aktu prawnego, decyzji nr 406/2009/WE.) | ||||||||
| Geologiczne skіadowanie dwutlenku wкgla ***I |
| ||||||||||
| |||||||||||
(Procedura wspуіdecyzji: pierwsze czytanie) Parlament Europejski, – uwzglкdniaj№c wniosek Komisji przedstawiony Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2008)0018), – uwzglкdniaj№c art. 251 ust. 2 oraz art. 175 ust. 1 Traktatu WE, zgodnie z ktуrymi wniosek zostaі przedstawiony Parlamentowi przez Komisjк (C6-0040/2008), – uwzglкdniaj№c art. 51 Regulaminu, – uwzglкdniaj№c sprawozdanie Komisji Ochrony Њrodowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeсstwa Їywnoњci oraz opiniк Komisji Przemysіu, Badaс Naukowych i Energii (A6-0414/2008), 1. zatwierdza po poprawkach wniosek Komisji; 2. zwraca siк do Komisji o ponowne przekazanie mu sprawy, jeњli uzna ona za stosowne wprowadzenie znacz№cych zmian do swojego wniosku lub zast№pienie go innym tekstem; 3. przyjmuje do wiadomoњci oњwiadczenia Komisji stanowi№ce zaі№cznik do niniejszej rezolucji. 4. zobowi№zuje swojego Przewodnicz№cego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji. Stanowisko Parlamentu Europejskiego przyjкte w pierwszym czytaniu w dniu 17 grudnia 2008 r. w celu przyjкcia dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr .../2009/WE w sprawie geologicznego skіadowania dwutlenku wкgla oraz zmieniaj№ca dyrektywк Rady 85/337/EWG, dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2000/60/WE, 2001/80/WE, 2004/35/WE, 2006/12/WE, 2008/1/WE i rozporz№dzenie (WE) nr 1013/2006
(Jako їe zostaіo osi№gniкte porozumienie pomiкdzy Parlamentem Europejskim a Rad№, stanowisko Parlamentu w pierwszym czytaniu odpowiada ostatecznej wersji aktu prawnego, dyrektywy 2009/31/WE.) ZAŁĄCZNIK OŚWIADCZENIA KOMISJI Oświadczenie Komisji dotyczące najnowszych osiągnięć w dziedzinie stosowania technologii CCS Począwszy od 2010 r. Komisja będzie regularnie przedkładała sprawozdania na temat najnowszych osiągnięć w dziedzinie stosowania technologii CCS w ramach jej działań związanych z prowadzeniem sieci projektów demonstracyjnych CCS. Sprawozdania zawierać będą informacje na temat postępów w zakresie uruchamiania obiektów demonstracyjnych CCS i rozwoju technologii CCS, szacunkowego wyliczenia kosztów i rozwoju infrastruktury transportu i składowania dwutlenku węgla. Oświadczenie Komisji dotyczące wstępnych pozwoleń na składowanie i wstępnych decyzji o przekazaniu odpowiedzialności na mocy art. 10 ust. 1 i art. 18 ust. 2 dyrektywy Komisja opublikuje wszystkie opinie na temat wstępnych decyzji o przyznaniu pozwoleń na mocy art. 10 ust. 1 dyrektywy i wstępnych decyzji o przekazaniu odpowiedzialności na mocy art. 18 ust. 2. Opublikowane wersje opinii nie będą jednak zawierały informacji, których poufny charakter jest zagwarantowany w ramach wyjątków od publicznego dostępu do informacji na mocy rozporządzeń (WE) nr 1049/2001 i 1367/2006 w sprawie – odpowiednio – publicznego dostępu do dokumentów Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji (Dz.U. L 145 z 31.5.2001, s. 43) i zastosowania postanowień Konwencji z Aarhus o dostępie do informacji, udziale społeczeństwa w podejmowaniu decyzji oraz dostępie do sprawiedliwości w sprawach dotyczących środowiska do instytucji i organów Wspólnoty (Dz.U. L 264 z 25.9.2006, s. 13). Oświadczenie Komisji na temat tego, czy w zmienionej dyrektywie Seveso dwutlenek węgla powinien zostać zaliczony do wymienionych substancji, dla których określono ilości progowe Dwutlenek węgla jest pospolitą substancją i obecnie nie jest klasyfikowany jako niebezpieczny. Kwestia transportu i składowisk dwutlenku węgla nie jest zatem objęta obecnie dyrektywą Rady 96/82/WE z dnia 9 grudnia 1996 r. w sprawie kontroli niebezpieczeństwa poważnych awarii związanych z substancjami niebezpiecznymi (dyrektywa Seveso). Na podstawie przeprowadzonej przez Komisję wstępnej analizy dostępnych informacji na temat transportu CO2 dowody zarówno empiryczne jak i modelowe dotyczące transportu rurociągowego CO2 wydają się wskazywać na to, że zagrożenia związane z takim transportem CO2 nie są większe ni; w przypadku transportu rurociągowego gazu ziemnego. To samo dotyczy transportu CO2 drogą wodną w porównaniu z transportem drogą wodną ciekłego gazu ziemnego lub skroplonego gazu ropopochodnego. Wydaje się równie; mało prawdopodobne, by znaczne było ryzyko awarii stwarzane przez składowisko CO2, wynikające zarówno z pęknięcia podczas zatłaczania, jak i z wycieku po zatłoczeniu. Sprawa włączenia CO2 jako wymienionej substancji do dyrektywy Seveso będzie jednak bardziej szczegółowo analizowana podczas prac nad zaproponowaną zmianą dyrektywy, przewidzianą na koniec 2009 roku lub początek 2010 roku. Jeśli ocena wykaże istotne potencjalne niebezpieczeństwo awarii, Komisja wystąpi z wnioskiem o włączenie CO2 jako wymienionej substancji o odpowiedniej ilości progowej do zmienionej dyrektywy Seveso. W takim przypadku Komisja zaproponuje równie; zmiany do załącznika III do dyrektywy 2004/35/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 kwietnia 2004 r. w sprawie odpowiedzialności za środowisko w odniesieniu do zapobiegania i zaradzania szkodom wyrządzonym środowisku naturalnemu (dyrektywa w sprawie odpowiedzialności za środowisko) w celu zadbania o to, by wszystkie instalacje Seveso obsługujące ciekły CO2 były objęte dyrektywą w sprawie odpowiedzialności za środowisko. Oświadczenie Komisji odnośnie do mineralnej sekwestracji CO2 Mineralna sekwestracja CO2 (wiązanie CO2 w węglany nieorganiczne) stanowi potencjalną technologię łagodzącą oddziaływanie na klimat, która zasadniczo mogłaby być wykorzystywana przez te same kategorie instalacji przemysłowych, które mogą wykorzystywać geologiczne składowanie CO2. Jednakże technologia ta wciąż jest na etapie badań. Dodatkowo w stosunku do kosztów energetycznych(1) związanych z wychwytywaniem CO2 istnieją obecnie znaczne koszty energetyczne związane z samym procesem mineralnej karbonatyzacji, którym należy poświęcić uwagę przed ewentualnym wprowadzeniem na rynek. Podobnie jak w przypadku składowania geologicznego konieczne byłoby równie; wprowadzenie kontroli aby upewnić się, że technologia ta jest bezpieczna dla środowiska. Biorąc pod uwagę podstawowe różnice między tymi technologiami, takie kontrole prawdopodobnie będą się zasadniczo różniły od kontroli dotyczących geologicznego składowania CO2. W świetle tych uwag Komisja będzie uważnie śledzić rozwój techniczny w zakresie mineralnej sekwestracji w celu opracowania ram prawnych umożliwiających bezpieczną dla środowiska mineralną sekwestrację i jej uznanie w ramach systemu handlu emisjami, kiedy technologia ta osiągnie właściwy poziom rozwoju. Biorąc pod uwagę zainteresowanie tą technologią wśród państw członkowskich oraz tempo zmian technologicznych, pierwszą ocenę będzie należało prawdopodobnie przedstawić w 2014 roku lub wcześniej, w zależności od okoliczności.
| |||||||||||
| Monitorowanie i ograniczanie emisji gazów cieplarnianych pochodzących z wykorzystania paliw (transport drogowy i żegluga śródlądowa) ***I |
| |||||||||
| ||||||||||
(Procedura współdecyzji: pierwsze czytanie) Parlament Europejski, – uwzględniając wniosek Komisji przedstawiony Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2007)0018), – uwzględniając art. 251 ust. 2 oraz art. 95 i art. 175 ust. 1 Traktatu WE, zgodnie z którymi Komisja przedstawiła wniosek Parlamentowi (C6-0061/2007), – uwzględniając art. 51 Regulaminu, – uwzględniając sprawozdanie Komisji Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności oraz opinie Komisji Przemysłu, Badań Naukowych i Energii oraz Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi (A6-0496/2007), 1. zatwierdza wniosek Komisji po poprawkach; 2. zwraca się do Komisji o ponowne przekazanie mu sprawy, jeśli uzna ona za stosowne wprowadzenie znaczących zmian do swojego wniosku lub zastąpienie go innym tekstem; 3. przyjmuje do wiadomości oświadczenie Komisji stanowiące załącznik do niniejszej rezolucji; 4. zobowiązuje swojego Przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji. Stanowisko Parlamentu Europejskiego przyjęte w pierwszym czytaniu w dniu 17 grudnia 2008 r. w celu przyjęcia dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/.../WE zmieniającej dyrektywę 98/70/WE odnoszącą się do specyfikacji benzyny i olejów napędowych oraz wprowadzająca mechanizm monitorowania i ograniczania emisji gazów cieplarnianych oraz zmieniającej dyrektywę Rady 1999/32/WE w odnoszącą się do specyfikacji paliw wykorzystywanych przez statki żeglugi śródlądowej oraz uchylającej dyrektywę 93/12/EWG
(Jako że zostało osiągnięte porozumienie pomiędzy Parlamentem Europejskim a Radą, stanowisko Parlamentu w pierwszym czytaniu odpowiada ostatecznej wersji aktu prawnego, dyrektywy 2009/30/WE.) ZAŁĄCZNIK OŚWIADCZENIE KOMISJI Komisja potwierdza, że dwuprocentowe obniżki, o których mowa w art. 7a ust. 2 lit. b) i c), nie są wiążące oraz że przegląd obejmie ich niewiążący charakter. | ||||||||||
| Normy emisji dla nowych samochodów osobowych ***I |
| |||||||||
| ||||||||||
(Procedura współdecyzji: pierwsze czytanie) Parlament Europejski, – uwzględniając wniosek Komisji przedstawiony Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2007)0856), – uwzględniając art. 251 ust. 2 oraz art. 95 Traktatu WE, zgodnie z którymi wniosek został przedstawiony Parlamentowi przez Komisję (C6-0022/2008), – uwzględniając opinię Komisji Prawnej w sprawie proponowanej podstawy prawnej, – uwzględniając art. 51 i art. 35 Regulaminu, – uwzględniając sprawozdanie Komisji Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności oraz opinię Komisji Przemysłu, Badań Naukowych i Energii (A6-0419/2008), 1. zatwierdza po poprawkach wniosek Komisji; 2. zwraca się do Komisji o ponowne przekazanie mu sprawy, jeśli uzna ona za stosowne wprowadzenie znaczących zmian do swojego wniosku lub zastąpienie go innym tekstem; 3. przyjmuje do wiadomości oświadczenie Komisji stanowiące załącznik do niniejszej rezolucji; 4. zobowiązuje swojego Przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji. Stanowisko Parlamentu Europejskiego przyjęte w pierwszym czytaniu w dniu 17 grudnia 2008 r. w celu przyjęcia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr .../2009 określającego normy emisji dla nowych samochodów osobowych w ramach zintegrowanego podejścia Wspólnoty na rzecz zmniejszenia emisji CO2 z lekkich pojazdów dostawczych
(Jako że zostało osiągnięte porozumienie pomiędzy Parlamentem Europejskim a Radą, stanowisko Parlamentu w pierwszym czytaniu odpowiada ostatecznej wersji aktu prawnego, rozporządzenia (WE) nr 443/2009.) ZAŁĄCZNIK OŚWIADCZENIE KOMISJI Komisja potwierdza, że w 2009 r. ma zamiar złożyć wniosek dotyczący zmiany dyrektywy 1999/94/WE odnoszącej się do dostępności dla konsumentów informacji o zużyciu paliwa i emisjach CO2 w odniesieniu do obrotu nowymi samochodami osobowymi. Wniosek ma na celu zagwarantowanie, że konsumenci otrzymają stosowne informacje na temat emisji CO2 przez nowe samochody osobowe. Do 2010 r. Komisja dokona przeglądu dyrektywy 2007/46/WE, aby umożliwić zgłaszanie zastosowania innowacyjnych technologii (innowacje ekologiczne) w samochodach oraz ich wpływu na emisje CO2 organom państw członkowskich odpowiedzialnym – zgodnie z przepisami rozporządzenia – za monitorowanie i sprawozdawczość. Komisja rozważy równie; przygotowanie i wdrożenie wymogów dotyczących montażu w samochodach mierników zużycia paliwa, zachęcając tym samym do bardziej oszczędnej jazdy. W związku z tym Komisja rozważy zmianę ramowych przepisów dotyczących homologacji typu oraz przyjęcie do 2010 r. niezbędnych norm technicznych. Komisję obowiązują jednak cele inicjatywy na rzecz lepszych uregulowań prawnych i konieczność uzasadnienia wniosków wszechstronną oceną skutków i korzyści. W odniesieniu do tej kwestii, zgodnie z Traktatem ustanawiającym Wspólnotę Europejską, Komisja będzie nadal dokonywała oceny konieczności przedłożenia nowych wniosków legislacyjnych, lecz zastrzega sobie prawo decydowania, czy i kiedy złożenie takich wniosków legislacyjnych będzie właściwe. | ||||||||||
| Organizacja czasu pracy ***II |
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
(Procedura współdecyzji: drugie czytanie) Parlament Europejski, – uwzględniając wspólne stanowisko Rady (10597/2/2008 – C6-0324/2008), – uwzględniając stanowisko zajęte w pierwszym czytaniu(1), dotyczące wniosku Komisji przedstawionego Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2004)0607), – uwzględniając zmieniony wniosek Komisji (COM(2005)0246), – uwzględniając art. 251 ust. 2 Traktatu WE, – uwzględniając art. 62 Regulaminu, – uwzględniając zalecenia do drugiego czytania przedstawione przez Komisję Zatrudnienia i Spraw Socjalnych (A6-0440/2008), 1. zatwierdza wspólne stanowisko po poprawkach; 2. zobowiązuje swojego Przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji. Stanowisko Parlamentu Europejskiego przyjęte w drugim czytaniu w dniu 17 grudnia 2008 r. w celu przyjęcia dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/.../WE zmieniającej dyrektywę 2003/88/WE dotyczącą niektórych aspektów organizacji czasu pracy
PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ, uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 137 ust. 2, uwzględniając wniosek Komisji, uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego(2), uwzględniając opinię Komitetu Regionów(3), stanowiąc zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 251 Traktatu(4), a także mając na uwadze, co następuje: (1) Art. 137 Traktatu stanowi, że Wspólnota ma wspierać i uzupełniać działania państw członkowskich służące ulepszaniu środowiska pracy w celu ochrony zdrowia i bezpieczeństwa pracowników. w dyrektywach przyjętych na podstawie wspomnianego artykułu ma unikać się nakładania jakichkolwiek ograniczeń administracyjnych, finansowych i prawnych, które utrudniałyby tworzenie i rozwój małych i średnich przedsiębiorstw. (2) Dyrektywa 2003/88/WE Parlamentu Europejskiego i Rady(5) ustanawia minimalne wymagania co do organizacji czasu pracy, między innymi pod względem okresów dobowego odpoczynku, odpoczynku tygodniowego, przerw, maksymalnego tygodniowego wymiaru czasu pracy, corocznego urlopu wypoczynkowego oraz pewnych aspektów pracy w porze nocnej, pracy w systemie zmianowym oraz harmonogramów pracy. (3) Art. 19 ust. 3 i art. 22 ust. 1 akapit drugi dyrektywy 2003/88/WE przewidują dokonanie przeglądu w terminie do dnia 23 listopada 2003 r. (4) Po upływie ponad dziesięciu lat od przyjęcia dyrektywy Rady 93/104/WE(6), czyli pierwotnej dyrektywy dotyczącej organizacji czasu pracy, konieczne stało się uwzględnienie nowych realiów i potrzeb zarówno pracodawców, jak i pracowników oraz zapewnienie środków na realizację celów w dziedzinie wzrostu i zatrudnienia określonych przez Radę Europejską w dniach 22 i 23 marca 2005 r. w kontekście strategii lizbońskiej. (5) Godzenie pracy z życiem rodzinnym jest również podstawowym elementem, umożliwiającym realizację celów wyznaczonych przez Unię Europejską w strategii lizbońskiej, w szczególności zwiększenia stopy zatrudnienia kobiet. Chodzi nie tylko o stworzenie bardziej zadowalającego środowiska pracy, lecz również o lepsze dostosowanie go do potrzeb pracowników ‐ w szczególności tych, którzy mają obowiązki rodzinne. Szereg zmian zawartych w niniejszej dyrektywie ma pozwolić na łatwiejsze pogodzenie życia zawodowego z życiem rodzinnym. (6) W związku z tym państwa członkowskie powinny zachęcać partnerów społecznych do zawierania umów na odpowiednim szczeblu, by ułatwić godzenie życia zawodowego i rodzinnego. (7) Konieczne jest wzmocnienie ochrony zdrowia i bezpieczeństwa pracowników w celu podjęcia wyzwań związanych z nowymi formami organizacji czasu pracy, wprowadzenie modeli czasu pracy dających pracownikom możliwość kształcenia się przez całe życie oraz znalezienie nowej równowagi między godzeniem pracy z życiem rodzinnym z jednej strony, a bardziej elastyczną organizacją czasu pracy z drugiej strony. (8) Zgodnie z orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich cechą charakterystyczną pojęcia "czasu pracy" jest wymóg fizycznej obecności w miejscu określonym przez pracodawcę i dyspozycyjności wobec pracodawcy w celu natychmiastowego, w razie konieczności, świadczenia usług. (9) W sytuacjach, w których pracownicy nie otrzymali okresów odpoczynku, należy im przyznać okres odpoczynku wyrównawczego następującego po okresie pracy, zgodnie z obowiązującymi przepisami, układami zbiorowymi oraz innymi umowami między partnerami społecznymi. (10) Należy także ponownie przeanalizować przepisy o okresie rozliczeniowym dla maksymalnego tygodniowego czasu pracy, tak aby dostosować je do potrzeb pracodawców i pracowników, nie naruszając gwarancji ochrony zdrowia i bezpieczeństwa pracowników. (11) Jeżeli umowa o pracę zawarta jest na okres krótszy niż jeden rok, okres rozliczeniowy nie powinien być dłuższy niż okres trwania umowy o pracę. (12) Doświadczenie nabyte w związku ze stosowaniem art. 22 ust. 1 dyrektywy 2003/88/WE wskazuje, że całkowicie indywidualne podejmowanie ostatecznej decyzji o niestosowaniu przepisów art. 6 tej dyrektywy powoduje problemy pod względem ochrony zdrowia i bezpieczeństwa pracowników oraz ich wolności wyboru. Dlatego też przepis dotyczący możliwości niestosowania tego wyjątku nie powinien dłużej być stosowany. (13) Jeżeli dany pracownik jest zatrudniony na podstawie więcej niż jednej umowy o pracę, należy podjąć środki mające na celu zagwarantowanie, że czas pracy danego pracownika jest sumą okresów przepracowanych w ramach każdej z umów. (14) Zgodnie z art. 138 ust. 2 Traktatu Komisja skonsultowała się z partnerami społecznymi na poziomie wspólnotowym w sprawie możliwego kierunku działania wspólnotowego w tej dziedzinie. (15) Po przeprowadzeniu tych konsultacji Komisja uznała, że działanie wspólnotowe jest pożądane, i przeprowadziła dalsze konsultacje z partnerami społecznymi w sprawie treści rozważanego wniosku, zgodnie z art. 138 ust. 3 Traktatu. (16) Po tych powtórnych konsultacjach partnerzy społeczni nie poinformowali Komisji o swojej woli rozpoczęcia procesu, który mógłby doprowadzić do zawarcia porozumienia przewidzianego w art. 139 Traktatu. (17) W związku z tym, że cel niniejszej dyrektywy, mianowicie unowocześnienie prawodawstwa wspólnotowego dotyczącego organizacji czasu pracy, nie może zostać zadowalająco zrealizowany przez państwa członkowskie, może natomiast zostać lepiej zrealizowany na poziomie Wspólnoty, Wspólnota może przyjąć środki zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w tym artykule niniejsza dyrektywa nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tego celu. (18) Niniejsza dyrektywa nie narusza praw podstawowych i przestrzega zasad uznanych w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej(7). W szczególności niniejsza dyrektywa ma na celu zapewnienie pełnego poszanowania prawa do należytych i sprawiedliwych warunków pracy, o którym mowa w art. 31 karty, w szczególności w jego ust. 2, który stanowi, że "Każdy pracownik ma prawo do ograniczenia maksymalnego wymiaru czasu pracy, do okresów dziennego i tygodniowego odpoczynku oraz do corocznego płatnego urlopu". (19) Wprowadzenie w życie niniejszej dyrektywy powinno utrzymać ogólny poziom ochrony przyznany pracownikom w zakresie zdrowia i bezpieczeństwa w miejscu pracy, PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ: Artykuł 1 W dyrektywie 2003/88/WE wprowadza się następujące zmiany: 1) W art. 2 dodaje się ustępy w brzmieniu:" 1a. "czas dyżuru" oznacza czas, w którym pracownik ma obowiązek pozostawać do dyspozycji pracodawcy w swoim miejscu pracy, tak aby na polecenie pracodawcy wykonywać swoje czynności lub obowiązki. 1b. "miejsce pracy" oznacza miejsce lub miejsca, w których pracownik zwykle wykonuje swoje czynności lub obowiązki i które jest określone zgodnie z tym, co przewiduje stosunek pracy lub umowa o pracę mające zastosowanie do pracownika. 1c. "nieaktywna część czasu dyżuru" oznacza okres, w którym pracownik pełni dyżur w rozumieniu ust. 1a, ale nie jest zobowiązany przez pracodawcę do faktycznego wykonywania swoich czynności lub obowiązków. "2) Dodaje się artykuły w brzmieniu:" Artykuł 2a Czas dyżuru Cały okres czasu dyżurowania, w tym jego część nieaktywna, powinien być uważany za czas pracy▌. Jednakże w drodze układów zbiorowych lub innych porozumień między partnerami społecznymi, bądź za pomocą przepisów ustawowych lub wykonawczych, nieaktywny okresu dyżurowania może zostać obliczony w sposób odmienny, tak aby nie przekroczyć maksymalnego tygodniowego czasu pracy określonego w art. 6, pod warunkiem, że jest to zgodne z ogólnymi zasadami ochrony zdrowia i bezpieczeństwa pracowników. Nieaktywna część czasu dyżuru nie jest uwzględniana przy obliczaniu odpowiednio dobowych lub tygodniowych okresów odpoczynku przewidzianych w art. 3 i 5 ▌. Artykuł 2b Obliczanie czasu pracy W przypadku pracowników zatrudnionych na podstawie więcej niż jednej umowy o pracę, czas pracy takiego pracownika odpowiada sumie okresów czasu pracy przepracowanych w ramach każdej z tych umów. Artykuł 2c Godzenie pracy i życia rodzinnego Państwa członkowskie zachęcają partnerów społecznych odpowiedniego szczebla, bez uszczerbku dla ich autonomii, do zawierania porozumień służących lepszemu godzeniu pracy z życiem rodzinnym.
3) W art. 17 wprowadza się następujące zmiany:
4) w art. 18 ust. 3 wyrazy "pod warunkiem, że zainteresowanym pracownikom zapewniono równoważne okresy wyrównawczego odpoczynku" zastępuje się wyrazami "pod warunkiem, że zainteresowanym pracownikom zapewniono równoważne okresy wyrównawczego odpoczynku następujące po okresie pracy, zgodnie z obowiązującymi przepisami, układami zbiorowymi lub innymi porozumieniami zawartymi między partnerami społecznymi"; 5) Art. 19 otrzymuje brzmienie:" Artykuł 19 Ograniczenia dotyczące odstąpienia od okresu rozliczeniowego
Korzystając z możliwości, określonej w akapicie pierwszym lit. b), państwa członkowskie zapewniają, by pracodawcy przestrzegali swoich obowiązków określonych w rozdziale II dyrektywy 89/391/EWG. "6) Art. 22 otrzymuje brzmienie:" Artykuł 22 Przepisy różne 1. Mimo obowiązywania ogólnej zasady, że maksymalny tygodniowy wymiar czasu pracy w Unii Europejskiej wynosi 48 godzin i że w praktyce wyjątkiem jest, by pracownicy w Unii Europejskiej pracowali dłużej, państwa członkowskie mogą podjąć decyzję o niestosowaniu art. 6, podczas okresu przejściowego, który zakończy się ... *, pod warunkiem że podejmą one konieczne działania mające na celu zapewnienie skutecznej ochrony zdrowia i bezpieczeństwa pracowników. Jednak wykonywanie tego prawa wyboru musi być wyraźnie przewidziane w układzie zbiorowym lub porozumieniu między parterami społecznymi odpowiedniego szczebla lub w ustawodawstwie krajowym po konsultacji z partnerami społecznymi odpowiedniego szczebla. 2. W każdym przypadku państwa członkowskie, które chcą skorzystać ze wspomnianego prawa wyboru, muszą podjąć środki konieczne do zapewnienia, aby:
▌ 7) Art. 24 otrzymuje brzmienie:" Artykuł 24 Sprawozdania 1. Państwa członkowskie przekazują Komisji teksty przepisów prawa krajowego już przyjętych lub właśnie przyjmowanych w dziedzinie objętej niniejszą dyrektywą. 2. Państwa członkowskie co pięć lat przedkładają Komisji sprawozdanie z praktycznego wprowadzania w życie niniejszej dyrektywy i podają stanowiska partnerów społecznych. Komisja przekazuje te informacje Parlamentowi Europejskiemu, Radzie, Europejskiemu Komitetowi Ekonomiczno-Społecznemu i Komitetowi Doradczemu ds. Bezpieczeństwa i Ochrony Zdrowia w Miejscu Pracy. 3. Co pięć lat od dnia 23 listopada 1996 r. Komisja przedkłada Parlamentowi Europejskiemu, Radzie i Europejskiemu Komitetowi Ekonomiczno-Społecznemu sprawozdanie w sprawie stosowania niniejszej dyrektywy, biorąc pod uwagę ust. 1 i 2. "▌ Artykuł 2 Państwa członkowskie ustanawiają przepisy dotyczące sankcji mających zastosowanie w przypadku naruszenia przepisów krajowych w celu wdrożenia niniejszej dyrektywy i podejmują wszelkie niezbędne środki dla zapewnienia stosowania tych sankcji. Przewidziane sankcje muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o odnośnych przepisach najpóźniej do …(8). Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o wszelkich dalszych zmianach tych przepisów w odpowiednim terminie. w szczególności zapewniają pracownikom lub ich przedstawicielom odpowiednie środki egzekwowania obowiązków przewidzianych w niniejszej dyrektywie. Artykuł 3 1. Państwa członkowskie nie później niż …* wprowadzają w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy lub zapewniają wprowadzenie w życie przez partnerów społecznych niezbędnych przepisów w drodze porozumienia, przy czym państwa członkowskie muszą dokonać wszelkich niezbędnych dostosowań, pozwalających im stale gwarantować realizację celów niniejszej dyrektywy. Państwa członkowskie niezwłocznie przekazują Komisji odnośne informacje. Przepisy przyjęte przez państwa członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia są określane przez państwa członkowskie. 2. Państwa członkowskie przekazują Komisji tekst przepisów prawa krajowego, które państwa te przyjęły w dziedzinie objętej niniejszą dyrektywą. Artykuł 4 Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie w dniu jej opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Artykuł 5 Niniejsza dyrektywa skierowana jest do państw członkowskich. Sporządzono w W imieniu Parlamentu Europejskiego W imieniu Rady Przewodniczący Przewodniczący
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Transgraniczne egzekwowanie prawa dotyczące bezpieczeństwa drogowego ***I |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
(Procedura współdecyzji: pierwsze czytanie) Parlament Europejski, – uwzględniając wniosek Komisji przedstawiony Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2008)0151), – uwzględniając art. 251 ust. 2 oraz art. 71 ust. 1 lit. c) Traktatu WE, zgodnie z którymi projekt został przedstawiony Parlamentowi przez Komisję (C6-0149/2008), – uwzględniając art. 51 Regulaminu, – uwzględniając sprawozdanie Komisji Transportu i Turystyki i opinię Komisji Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych (A6-0371/2008), 1. zatwierdza po poprawkach wniosek Komisji; 2. zwraca się do Komisji o ponowne przekazanie mu sprawy, jeśli uzna ona za stosowne wprowadzenie znaczących zmian do swojego wniosku lub zastąpienie go innym tekstem; 3. zobowiązuje swojego Przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji. Stanowisko Parlamentu Europejskiego przyjęte w pierwszym czytaniu w dniu 17 grudnia 2008 r. w celu przyjęcia dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/.../WE wprowadzającej ułatwienia w transgranicznym egzekwowaniu prawa dotyczącego bezpieczeństwa drogowego
(Tekst mający znaczenie dla EOG) PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ, uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 71 ust. 1 lit. c), uwzględniając wniosek Komisji ║, uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego(1), uwzględniając opinię Komitetu Regionów(2), uwzględniając opinię Europejskiego Inspektora Ochrony Danych(3), stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 251 Traktatu(4), a także mając na uwadze, co następuje: (1) Unia Europejska prowadzi politykę mająca na celu poprawę bezpieczeństwa drogowego, przyjmując za cel zmniejszenie liczby ofiar śmiertelnych, rannych oraz strat materialnych. Spójne egzekwowanie kar nakładanych na sprawców przestępstw i wykroczeń drogowych, które uznawane są za znaczne zagrożenie dla bezpieczeństwa drogowego, jest ważnym narzędziem w dążeniu do tego celu. (2) Jednakże z powodu braku odpowiednich mechanizmów sankcje w postaci kar pieniężnych za niektóre wykroczenia drogowe często nie są egzekwowane, jeżeli przestępstwo lub wykroczenie popełnione zostało z udziałem pojazdu zarejestrowanego w innym państwie członkowskim niż państwo, w którym popełniono wykroczenie. (3) W celu polepszenia bezpieczeństwa drogowego w całej Unii Europejskiej oraz zapewnienia równego traktowania sprawców zamieszkałych i niezamieszkałych w państwie popełnienia przestępstwa lub wykroczenia, egzekwowanie prawa powinno być ułatwione niezależnie od tego, w jakim państwie członkowskim zarejestrowany jest pojazd, z udziałem którego popełniono przestępstwo bądź wykroczenie. W tym celu powinien zostać utworzony system transgranicznej wymiany informacji. (4) System taki ma szczególne znaczenie w związku z przestępstwami i wykroczeniami drogowymi rejestrowanymi przez automatyczne urządzenia, jak nadmierna prędkość lub niezatrzymanie się na czerwonym świetle, w przypadku których tożsamość sprawcy wykroczenia nie może być natychmiast ustalona. Jest on również użyteczny z punktu widzenia postępowania w sprawie wykroczeń i przestępstw, w ramach którego konieczne może być sprawdzenie szczegółowych informacji dotyczących rejestracji pojazdu w przypadku zatrzymania pojazdu. Dotyczy to zwłaszcza jazdy pod wpływem alkoholu. (5) Objęcie tym systemem określonych typów przestępstw lub wykroczeń drogowych powinno odzwierciedlać powodowany przez nie poziom zagrożenia bezpieczeństwa ruchu drogowego, a system powinien obejmować przestępstwa i wykroczenia, które kwalifikowane są jako przestępstwa i wykroczenia drogowe w prawie wszystkich państw członkowskich. W związku z tym należy przewidzieć przepisy dotyczące nadmiernej prędkości, jazdy pod wpływem alkoholu, niestosowania pasów bezpieczeństwa oraz niezatrzymania się na czerwonym świetle. Komisja będzie w dalszym ciągu kontrolowała sytuację w całej UE w zakresie innych wykroczeń i przestępstw drogowych o poważnych skutkach dla bezpieczeństwa drogowego. Po przedstawieniu sprawozdania z wykonania niniejszej dyrektywy dwa lata po jej wejściu w życie Komisja, w razie potrzeby, powinna zaproponować przegląd dyrektywy pod kątem ewentualnego włączenia do zakresu jej stosowania innych kategorii przestępstw i wykroczeń drogowych. (6) W celu zagwarantowania wystarczającego poziomu bezpieczeństwa drogowego i zapewnienia, że stosowane kary pieniężne były współmierne Komisja powinna organizować debaty z państwami członkowskimi w sprawie wprowadzenia zharmonizowanych i ustalonych na konkretnym poziomie kar pieniężnych za przestępstwa i wykroczenia drogowe, a także powinna zachęcać do wymian najlepszych wzorców postępowania pomiędzy państwami członkowskimi. (7) W celu zapewnienia skuteczności systemu egzekwowania prawa, powinien on obejmować etapy począwszy od wykrycia przestępstwa lub wykroczenia do wysłania posiadaczowi dowodu rejestracyjnego odnośnego pojazdu zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa lub wykroczenia drogowego, opartego na standardowym formularzu. Po wydaniu ostatecznej decyzji zastosowanie może mieć decyzja ramowa Rady 2005/214/WSiSW z dnia 24 lutego 2005 r. w sprawie stosowania zasady wzajemnego uznawania do kar o charakterze pieniężnym(5). Jeżeli nie można zastosować tej decyzji ramowej, np. ponieważ decyzje nakładające karę nie wchodzą w zakres prawa karnego, należy mimo to zapewnić skuteczność kar innymi środkami ich wykonywania. Należy wprowadzić minimalne wymogi dotyczące zawiadomień o popełnieniu przestępstwa lub wykroczenia, w tym formularzy odwoławczych, oraz większej zgodności metod wysyłania ich, tak aby transgraniczne egzekwowanie prawa dokonywało się w bardziej wiarygodny i skuteczny sposób. (8) Następnie należy niezwłocznie przeprowadzić transgraniczną wymianę informacji za pośrednictwem narzędzi elektronicznych. W tym celu pożądane jest stworzenie bezpiecznych wspólnotowych sieci elektronicznych umożliwiających wymianę informacji w bezpiecznych warunkach i zapewniających zachowanie poufności przekazywanych danych. (9) Z uwagi na fakt, że dane związane z identyfikacją sprawcy wykroczenia są danymi osobowymi, państwa członkowskie muszą podjąć środki niezbędne do zagwarantowania zgodności z dyrektywą 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych(6). Sprawcę powinno informować się odpowiednio w zawiadomieniu o popełnieniu przestępstwa lub wykroczenia o przysługujących mu prawach do dostępu do danych, wprowadzania w nich zmian i usuwania danych oraz o maksymalnym zgodnym z prawem okresie przechowywania tych danych. (10) Danych gromadzonych na mocy niniejszej dyrektywy, niezależnie od tymczasowego charakteru ich przechowywania, nie należy w żadnym przypadku wykorzystywać do celów innych niż te, które służą postępowaniu w sprawie przestępstw lub wykroczeń zagrażających bezpieczeństwu na drogach. Komisja i państwa członkowskie powinny w związku z tym dostarczyć gwarancji w zakresie przetwarzania danych osobowych i zarządzania wspólnotową siecią elektroniczną, które pozwolą uniknąć wykorzystywania gromadzonych danych w celach innych niż właściwe dla bezpieczeństwa drogowego. (11) W dziedzinie kontroli bezpieczeństwa drogowego państwa członkowskie powinny ujednolicić stosowane przez siebie metody w celu wypracowania praktyk porównywalnych na skalę UE. W każdym państwie członkowskim należy opracować podstawowe normy dotyczące praktyk kontrolnych. (12) W przyszłości należy także ujednolicić urządzenia techniczne służące kontroli bezpieczeństwa drogowego w celu zapewnienia spójności środków kontroli pomiędzy poszczególnymi państwami członkowskimi. Dokonanie takiej harmonizacji technicznej powinno zostać zaproponowane przez Komisję podczas przeglądu przewidzianego w art. 14. (13) Komisja i państwa członkowskie powinny podjąć wszelkie konieczne środki w celu informowania obywateli UE o wdrażaniu niniejszej dyrektywy i uwrażliwienia ich na tę kwestię. Odpowiednie informacje na temat konsekwencji nieprzestrzegania przepisów w dziedzinie bezpieczeństwa na drogach mogą mieć zapobiegawczy wpływ w fazie poprzedzającej przekazywanie uprawnień do egzekwowania kar. (14) Komisja powinna skoncentrować się w przyszłości na wprowadzaniu ułatwień w transgranicznym egzekwowaniu prawa dotyczącego ruchu drogowego, zwłaszcza w odniesieniu do wykroczeń i przestępstw wiążących się z poważnymi wypadkami drogowymi. (15) Środki niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy powinny zostać przyjęte zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji(7). (16) W szczególności Komisja powinna otrzymać uprawnienia do przyjęcia środków dotyczących dostosowania załącznika. Ponieważ środki te mają ogólny zasięg i służą zmianom innych niż istotne elementów niniejszej dyrektywy, powinny zostać przyjęte zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą określoną w art. 5a decyzji 1999/468/WE. (17) Ponieważ cel niniejszej dyrektywy, a mianowicie ułatwienia transgranicznego egzekwowania prawa dotyczącego bezpieczeństwa drogowego, nie może zostać osiągnięty w wystarczający sposób przez państwa członkowskie i ze względu na skalę i efekty działania może być skuteczniej osiągnięty na szczeblu wspólnotowym, Wspólnota może podjąć działania zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu. Zgodnie z zasadą proporcjonalności ustanowioną w wymienionym artykule niniejsza dyrektywa nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tego celu, PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ: Rozdział I Przepisy ogólne Artykuł 1 Przedmiot i zakres 1. Niniejsza dyrektywa ustanawia system mający na celu ułatwienie transgranicznego egzekwowania kar za następujące przestępstwa i wykroczenia drogowe:
2. Dyrektywa ta ma zastosowanie, o ile kara, która ma zostać nałożona za dane przestępstwo lub wykroczenie, ma charakter pieniężny lub obejmuje karę pieniężną. Artykuł 2 Definicje
b) "państwo popełnienia przestępstwa lub wykroczenia" oznacza państwo członkowskie, w którym zostało popełnione przestępstwo lub wykroczenie; c) "państwo zamieszkania" oznacza państwo członkowskie, w którym zarejestrowany jest pojazd, z którego udziałem zostało popełnione przestępstwo lub wykroczenie;
Artykuł 3 Wytyczne w dziedzinie bezpieczeństwa drogowego na terytorium Unii 1. W celu realizacji polityki bezpieczeństwa drogowego zmierzającej do zapewnienia wysokiego poziomu ochrony ogółu użytkowników dróg w UE oraz z uwzględnieniem różnorodnych warunków na terytorium UE państwa członkowskie podejmują działania ‐ bez uszczerbku dla bardziej restrykcyjnych polityk i przepisów prawnych ‐ celem zapewnienia minimalnego zestawu wytycznych w zakresie bezpieczeństwa drogowego w zakresie niniejszej dyrektywy. W dążeniu do realizacji tego celu Komisja przyjmuje wytyczne dotyczące bezpieczeństwa na drodze obejmujące całą UE zgodne z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą określoną w art. 13 ust. 2. Wytyczne te są zgodne z minimalnymi wytycznymi określonymi w niniejszym artykule. 2. W odniesieniu do prędkości zachęca się do wykorzystywania automatycznych urządzeń kontrolnych na autostradach, drogach drugorzędnych i drogach miejskich w szczególności na tych odcinkach sieci dróg, na których liczba wypadków wynikających z nadmiernej prędkości jest wyższa od średniej. Zalecenia przyjęte w ramach przedmiotowych wytycznych zmierzają do zwiększenia o 30% liczby kontroli prędkości przeprowadzanych za pomocą automatycznych urządzeń kontrolnych w państwach członkowskich, gdzie liczba ofiar śmiertelnych na drogach jest wyższa od średniej unijnej, a spadek liczby ofiar śmiertelnych na drogach od 2001 r. jest niższy od średniej unijnej. Zapewnia się objęcie całego terytorium każdego państwa członkowskiego. 3. W odniesieniu do jazdy pod wpływem alkoholu państwa członkowskie zapewniają przede wszystkim kontrole w miejscach i w czasie, w których często nie przestrzega się przepisów w tym zakresie, zwiększając tym samym ryzyko wypadku. Państwa członkowskie dopilnowują, by rocznie co najmniej 30% kierowców zostało poddanych tego typu kontroli. 4. W odniesieniu do stosowania pasów bezpieczeństwa państwa członkowskie, w których pasów bezpieczeństwa używa poniżej 70% użytkowników dróg, przeprowadzają intensywne akcje kontrolne przez co najmniej sześć tygodni w roku przede wszystkim w miejscach i w czasie, w których często nie przestrzega się przepisów w tym zakresie. 5. W odniesieniu do niezatrzymywania się na czerwonym świetle automatyczne urządzenia kontrolne powinny być w większym stopniu wykorzystywane na skrzyżowaniach, na których często nie przestrzega się przepisów i na których liczba wypadków przekracza średnią wypadków wynikających z niezatrzymania się na czerwonym świetle. 6. Wytyczne zawierają zalecenie w sprawie wymiany dobrych praktyk między państwami członkowskimi, a zwłaszcza udzielenia przez państwa bardziej zaawansowane pod względem kontroli automatycznych pomocy technicznej państwom członkowskim, które o taką pomoc się zwrócą. Rozdział II Przepisy ułatwiające transgraniczne egzekwowanie prawa Artykuł 4 Procedura wymiany informacji pomiędzy państwami członkowskimi 1. W przypadku, gdy przestępstwo lub wykroczenie zostało popełnione w danym państwie członkowskim z udziałem pojazdu zarejestrowanego w innym państwie członkowskim oraz gdy kara nie została wyegzekwowana a sprawa zamknięta bezpośrednio przez właściwy organ odpowiedzialny za ściganie wykroczeń w państwie, w którym przestępstwo lub wykroczenie zostało popełnione, właściwy organ w tym państwie wysyła numer rejestracyjny pojazdu i informację dotyczącą miejsca i daty popełnienia przestępstwa lub wykroczenia właściwemu organowi w tym innym państwie członkowskim lub w państwie zamieszkania, jeżeli jego ustalenie jest możliwe. Dokonuje tego w tych samych okolicznościach i na takich samych warunkach, na jakich wykroczenie to byłoby ścigane, gdyby zostało popełnione z udziałem pojazdu zarejestrowanego na własnym terytorium danego państwa członkowskiego. 2. Właściwy organ w państwie zamieszkania przekazuje bezzwłocznie następujące informacje wyłącznie właściwemu organowi w państwie popełnienia przestępstwa lub wykroczenia:
3. Wymiana informacji dotyczących danych osobowych i swobodny przepływ danych w tym kontekście odbywa się zgodnie z dyrektywą 95/46/WE. Właściwy organ drugiego państwa członkowskiego nie przechowuje informacji przesłanych przez państwo popełnienia wykroczenia. Informację tą przesyła się jedynie dla potrzeb niniejszej dyrektywy, a po zakończeniu postępowania muszą one zostać w całości usunięte w możliwy do udowodnienia sposób. Artykuł 5 Korzystanie z sieci elektronicznej 1. Państwa członkowskie podejmują wszelkie niezbędne środki w celu zapewnienia prowadzenia wymiany informacji opisanej w art. 4 za pośrednictwem narzędzi elektronicznych. W tym celu państwa członkowskie podejmują wszelkie niezbędne środki, aby zapewnić utworzenie opartej na wspólnych zasadach bezpiecznej wspólnotowej sieci elektronicznej, nie później niż w ciągu 12 miesięcy od upływu terminu wskazanego w art. 15 ust. 1. 2. Komisja przyjmuje wspólne zasady dotyczące wdrażania ust. 1 przed upływem terminu wskazanego w art. 15 ust. 1, zgodnie z procedurą regulacyjna połączoną z kontrolą przewidzianą w art. 13 ust. 2.
Artykuł 6 Zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa lub wykroczenia 1. Po otrzymaniu informacji przewidzianej w art. 4 ust. 2 organ, który w państwie członkowskim popełnienia przestępstwa lub wykroczenia jest odpowiedzialny za ściganie przestępstw lub wykroczeń objętych zakresem niniejszej dyrektywy, wysyła posiadaczowi zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa lub wykroczenia. Zawiadomienie sporządzane jest w oparciu o formularz przedstawiony w załączniku. 2. Zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa lub wykroczenia zawiera co najmniej przedmiot zawiadomienia, nazwę organu uprawnionego do egzekwowania kar pieniężnych, nazwę właściwego organu odpowiedzialnego za wykonanie niniejszej dyrektywy i opis istotnych szczegółów związanych z danym przestępstwem lub wykroczeniem. Zawiera ono również wysokość kary pieniężnej, informacje o najprostszych procedurach płatności, terminie płatności, a także informację o możliwościach odwołania się od decyzji nakładającej karę pieniężną oraz o procedurze, zgodnie z którą należy postępować w przypadkach sporu i odwołania się. 3. Kara pieniężna nałożona na mocy niniejszej dyrektywy jest niedyskryminująca ze względu na przynależność państwową i nakładana zgodnie z prawem państwa, w którym popełniono przestępstwo lub wykroczenie. 4. W zawiadomieniu o popełnieniu przestępstwa lub wykroczenia informuje się posiadacza o konieczności wypełnienia w określonym terminie formularza odpowiedzi w przypadku, gdy nie zamierza on zapłacić kary. Informuje się również posiadacza, że każda odmowa zapłaty zostanie przekazana właściwemu organowi państwa zamieszkania w celu wykonania decyzji. 5. W zawiadomieniu o popełnieniu przestępstwa lub wykroczenia posiadacz informowany jest, iż jego dane osobowe będą przetwarzane zgodnie z dyrektywą 95/46/WE oraz o przysługującym mu prawie do dostępu do danych oraz do występowania o ich korektę i usunięcie, które określone zostało w art. 11 niniejszej dyrektywy. 6. Jeżeli posiadacz nie prowadzi pojazdu w momencie popełnienia przestępstwa lub wykroczenia, dostarcza on szczegółowych informacji o tożsamości kierowcy zgodnie z prawem państwa zamieszkania. Powyższe nie ma zastosowania w przypadku istnienia między co najmniej dwoma państwami członkowskimi umowy, której celem jest rozwiązanie problemów wynikających z zastosowania niniejszego artykułu. 7. Zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa lub wykroczenia powinno zostać skierowane do posiadacza w języku urzędowym lub w językach urzędowych państwa zamieszkania, określonych przez to państwo. 8. Komisja może dostosować formularz zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa lub wykroczenia w celu uwzględnienia zamian technicznych. Środki te, mające na celu zmianę elementów technicznych innych niż istotne niniejszej dyrektywy, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 13 ust. 2. 9. Dla celów niniejszej dyrektywy nie nakłada się kary pieniężnej w odniesieniu do przestępstwa lub wykroczenia popełnionego przed datą wejścia w życie niniejszej dyrektywy. Artykuł 7 Postępowanie w sprawie przestępstw lub wykroczeń drogowych 1. W przypadku gdy kara pieniężna nie zostaje zapłacona i gdy wyczerpano już wszystkie procedury stosowane w przypadku sporu lub odwołania się, zastosowanie ma decyzja ramowa 2005/214/WSiSW w odniesieniu do kar pieniężnych, o których jest mowa w art. 1 tej decyzji ramowej. 2. W przypadkach braku zapłaty określonych w ust. 1, które jednakże dotyczą kar pieniężnych nieobjętych zakresem tej decyzji ramowej, właściwy organ państwa popełnienia przestępstwa lub wykroczenia przekazuje decyzję ostateczną właściwemu organowi państwa zamieszkania w celu wykonania kary pieniężnej. Artykuł 8 Uznawanie i wykonywanie kar pieniężnych 1. Właściwy organ państwa zamieszkania uznaje ostateczną decyzję administracyjną o nałożeniu kary pieniężnej przekazane zgodnie z art. 7 ust. 2 bez żadnych dodatkowych formalności i bezzwłocznie podejmuje wszelkie niezbędne środki w celu jego wykonania, chyba że właściwy organ podejmie decyzję o powołaniu się na jeden z poniższych powodów nieuznania lub niewykonania decyzji:
2. Wykonanie przez właściwy organ państwa zamieszkania decyzji o nałożeniu kary pieniężnej podlega prawu państwa zamieszkania w takim samym zakresie, jak kary o charakterze pieniężnym nałożone przez państwo zamieszkania. 3. Właściwy organ państwa popełnienia przestępstwa lub wykroczenia niezwłocznie informuje właściwy organ państwa zamieszkania o wszelkich decyzjach lub środkach, w wyniku których decyzja przestaje być wykonalna. Właściwy organ państwa zamieszkania zaprzestaje wykonywania decyzji bezpośrednio po powiadomieniu go o tej decyzji lub środku przez właściwy organ państwa popełnienia przestępstwa lub wykroczenia. Artykuł 9 Informacje przekazywane przez państwo zamieszkania
Artykuł 10 Organy centralne 1. Każde państwo członkowskie wyznacza organ centralny, którego zadaniem jest wspomaganie stosowania niniejszej dyrektywy. 2. Każde państwo członkowskie informuje Komisję w ciągu sześciu miesięcy od wejścia w życie niniejszej dyrektywy o nazwach i adresach organów centralnych wyznaczonych zgodnie z niniejszym artykułem. 3. Komisja przekazuje informacje określone w ust. 2 pozostałym państwom członkowskim. Artykuł 11 Prawo do dostępu do danych oraz do występowania o ich korektę i usunięcie 1. Bez uszczerbku dla prawa przysługującego osobom, których dane dotyczą, na mocy przepisów krajowych zgodnie z art. 12 lit. a) dyrektywy 95/46/WE, każda osoba ma prawo do uzyskania informacji w sprawie dotyczących jej danych osobowych zarejestrowanych w państwie zamieszkania, które zostały przekazane wnioskującemu o nie państwu członkowskiemu. 2. Bez uszczerbku dla przestrzegania wymogów proceduralnych dotyczących mechanizmów odwoływania się i dochodzenia roszczeń obowiązujących w zainteresowanych państwach członkowskich, każda zainteresowana osoba ma prawo do uzyskania sprostowania wszelkich nieprawidłowych danych osobowych lub bezzwłocznego usunięcia wszelkich danych zarejestrowanych bezprawnie. 3. Osoby, których dane dotyczą, mogą dochodzić praw wskazanych w ust. 2 wobec organu centralnego ich państwa zamieszkania. Artykuł 12 Informacje dla kierowców w UE 1. Państwa członkowskie podejmują odpowiednie działania w celu dostarczenia użytkownikom dróg niezbędnych informacji o środkach wykonawczych do niniejszej dyrektywy. Informacji tych mogą dostarczyć, obok innych organizacji, organy prewencji drogowej, organizacje pozarządowe działające w obszarze bezpieczeństwa drogowego lub kluby samochodowe. Państwa członkowskie dopilnowują, aby zasady dotyczące ograniczenia prędkości zostały umieszczone na tablicach znajdujących się na każdej autostradzie przekraczającej ich granice. 2. Komisja udostępnia na swojej stronie internetowej stronę zawierającą informację o zasadach obowiązujących w państwach członkowskich objętych zakresem niniejszej dyrektywy. Rozdział III Procedura komitetu Artykuł 13 Komitet 1. Komisję wspomaga Komitet ds. egzekwowania prawa dotyczącego bezpieczeństwa drogowego.║ 2. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5a ust.1 - 4 oraz art. 7 decyzji 1999/468/WE, z uwzględnieniem jej art. 8. Artykuł 14 Przegląd i sprawozdanie 1. Do dnia ...(9) Komisja przedstawia Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie z wdrażania niniejszej dyrektywy przez państwa członkowskie i jej skuteczności w zakresie celu zmniejszenia liczby ofiar śmiertelnych na drogach w UE. 2. Na podstawie tego sprawozdania Komisja bada możliwości rozszerzenia zakresu stosowania niniejszej dyrektywy na inne wykroczenia i przestępstwa drogowe. 3. W sprawozdaniu tym Komisja przedstawia propozycje harmonizacji urządzeń kontrolnych w oparciu o kryteria wspólnotowe i praktyki w zakresie kontroli bezpieczeństwa drogowego. 4. W sprawozdaniu tym Komisja ocenia głębiej dobrowolne zastosowanie się przez państwa członkowskie do wytycznych dotyczących bezpieczeństwa na drodze obejmujących całą UE określonych w art. 3 i rozpatruje możliwość nadania tym zaleceniom zawartym w tych wytycznych charakteru obowiązkowego. W razie konieczności Komisja przedstawia wniosek dotyczący zmiany niniejszej dyrektywy. Rozdział IV Przepisy końcowe Artykuł 15 Transpozycja 1. Państwa członkowskie wprowadzają w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy najpóźniej dwanaście miesięcy od dnia jej wejścia w życie. Niezwłocznie przekazują one Komisji tekst tych przepisów oraz tabelę korelacji pomiędzy tymi przepisami a niniejszą dyrektywą. Przepisy przyjęte przez państwa członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez państwa członkowskie. 2. Państwa członkowskie przekazują Komisji teksty podstawowych przepisów prawa krajowego przyjętych w dziedzinie objętej niniejszą dyrektywą. Artykuł 16 Wejście w życie Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Artykuł 17 Adresaci Niniejsza dyrektywa skierowana jest do państw członkowskich. Sporządzono w ║ W imieniu Parlamentu Europejskiego W imieniu Rady Przewodniczący Przewodniczący ZAŁĄCZNIK FORMULARZ zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa lub wykroczenia, o którym mowa w art. 6 [STRONA TYTUŁOWA] [Nazwisko/nazwa, adres i numer telefonu nadawcy] [Nazwisko/nazwa i adres adresata] zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa lub wykroczenia drogowego w .......... [nazwa państwa członkowskiego, w którym zostało popełnione przestępstwo lub wykroczenie] [powyższy tekst zamieszczony jest na stronie tytułowej we wszystkich oficjalnych językach UE] Strona 2 W dniu [data ...... ] popełnione zostało wykroczenie drogowe z udziałem pojazdu o numerze rejestracyjnym .............., marki .........., model ............, które zostało wykryte przez .................[nazwa właściwego organu]. Jest Pan/Pani zarejestrowany(-a) jako posiadacz dowodu rejestracyjnego wyżej wymienionego pojazdu. Istotne szczegółowe informacje dotyczące przestępstwa lub wykroczenia przedstawione są poniżej na stronie 3. Wysokość kary pieniężnej odpowiadającej temu wykroczeniu wynosi .........€ / waluta krajowa. Termin płatności upływa z dniem ....................... Jeżeli nie uiści Pan/Pani kary pieniężnej, jest Pan/Pani zobowiązany(-a) do wypełnienia załączonego formularza odpowiedzi (strona 4) i wysłania go na wskazany adres. Formularz odpowiedzi może być przekazany przez [właściwy organ państwa popełnienia przestępstwa lub wykroczenia] [właściwemu organowi państwa zamieszkania] w celu wykonania decyzji nakładającej karę. INFORMACJE Sprawa ta zostanie zbadana przez właściwy organ w państwie popełnienia przestępstwa lub wykroczenia. Jeżeli wykroczenie w tej sprawie nie jest ścigane, zostanie Pan/Pani o tym poinformowany(-a) w ciągu 60 dni od dnia wpłynięcia formularza odpowiedzi. Jeżeli wykroczenie w tej sprawie jest ścigane, zastosowanie ma następująca procedura: [Wypełnia państwo, w którym zostało popełnione przestępstwo lub wykroczenie: procedura, jaka zostanie zastosowana, szczegółowe informacje dotyczące możliwości i procedury odwołania się od decyzji o wszczęciu postępowania w tej sprawie. Te szczegółowe informacje obejmują w każdym przypadku: nazwę i adres organu odpowiedzialnego za prowadzenie postępowania w tej sprawie; termin płatności; nazwę i adres właściwego organu odwoławczego; ostateczny termin składania odwołania]. ___________________________________________________________________________ strona 3 Istotne szczegóły dotyczące przestępstwa lub wykroczenia a) Dane pojazdu, z udziałem którego zostało popełnione przestępstwo lub wykroczenie: numer rejestracyjny: państwo rejestracji: marka i model: b) Dane dotyczące przestępstwa lub wykroczenia: miejsce, dzień i godzina popełnienia przestępstwa lub wykroczenia: charakter i kwalifikacja prawna przestępstwa lub wykroczenia: nadmierna prędkość, jazda pod wpływem alkoholu, niezastosowanie pasów bezpieczeństwa lub niezastosowanie systemu mocowania dla dzieci, niezatrzymanie się na czerwonym świetle(10) szczegółowy opis przestępstwa lub wykroczenia: odniesienie do odpowiednich przepisów prawnych: opis dowodu popełnienia przestępstwa lub wykroczenia, albo odniesienie do dowodu: c) Dane dotyczące urządzenia wykorzystanego do wykrycia przestępstwa lub wykroczenia(11) typ urządzenia do wykrywania nadmiernej prędkości, jazdy pod wpływem alkoholu, niezatrzymania się na czerwonym świetle lub niestosowania pasów bezpieczeństwa1: specyfikacja urządzenia: numer identyfikacyjny urządzenia: data ważności ostatniego pomiaru: d) Wynik zastosowania urządzenia: [przykład dotyczący nadmiernej prędkości; inne przestępstwa lub wykroczenia zostaną dodane:] prędkość maksymalna: zmierzona prędkość: zmierzona prędkość dostosowana z uwzględnieniem marginesu błędu: strona 4 Formularz odpowiedzi (proszę wypełnić drukowanymi literami i zaznaczyć właściwą opcję) A. Tożsamość kierowcy: Czy kierował Pan/ kierowała Pani pojazdem w momencie popełnienia przestępstwa lub wykroczenia (tak/nie) Jeżeli tak, proszę wypełnić poniższe rubryki:
Jeżeli nie kierował Pan/ kierowała Pani pojazdem w momencie popełnienia przestępstwa lub wykroczenia, czy jest Pan/Pani w stanie określić tożsamość kierowcy (tak/nie) Jeżeli tak, proszę wypełnić poniższe rubryki dotyczące kierowcy:
B. Lista pytań (1) Czy pojazd marki ..., o numerze rejestracyjnym … jest zarejestrowany na Pana/Pani nazwisko? tak/nie Jeżeli nie, posiadaczem dowodu rejestracyjnego jest: (nazwisko, imię, adres) (2) Czy przyznaje się Pan/Pani do popełnienia przestępstwa lub wykroczenia? tak/nie (3) Jeżeli nie przyznaje się Pan/Pani, lub jeżeli odmawia Pan/Pani podania tożsamości kierowcy, proszę wyjaśnić dlaczego: : Proszę wysłać wypełniony formularz w ciągu 60 dni od daty otrzymania niniejszego zawiadomienia do następującego organu: na poniższy adres: ▌
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Informacja prawna - Polityka ochrony prywatności |