Parlament Europejski,

–   uwzględniając swoje poprzednie rezolucje w sprawie Sri Lanki z dnia 18 maja 2000 r.(1), 14 marca 2002 r.(2) i 20 listopada 2003 r.(3), rezolucję z dnia 13 stycznia 2005 r.(4) w sprawie kataklizmu tsunami na Oceanie Indyjskim oraz rezolucję z dnia 18 maja 2006 r.(5) w sprawie sytuacji na Sri Lance,

–   uwzględniając decyzję Rady Unii Europejskiej z dnia 29 maja 2006 r. (6) o formalnym wpisaniu Tygrysów Wyzwolenia Tamilskiego Ilamu (LTTE) na listę organizacji terrorystycznych,

–   uwzględniając oświadczenie prezydencji Unii Europejskiej z dnia 17 sierpnia 2006 r. w sprawie Sri Lanki,

–   uwzględniając deklarację tokijską w sprawie odbudowy i rozwoju Sri Lanki z dnia 10 czerwca 2003 r., która powiązała wsparcie pomocowe z postępami w procesie pokojowym,

–   uwzględniając porozumienie o zawieszeniu broni podpisane przez rząd Sri Lanki i LTTE, które weszło w życie w dniu 23 lutego 2002 r.,

–   uwzględniając deklarację z Oslo z grudnia 2002 r., w której rząd Sri Lanki i LTTE doszli do porozumienia w sprawie poszukiwania rozwiązania w strukturze federacyjnej w ramach zjednoczonej Sri Lanki,

–   uwzględniając art. 115 ust. 5 Regulaminu,

A.   mając na uwadze, że od chwili rozpoczęcia rządowej ofensywy wojskowej w październiku 2008 r., LTTE wkroczyli ponownie na terytoria północne, zmuszając cywilów do ucieczki w głąb kontrolowanego przez nich terytorium i powodując śmierć setek osób, a około 250 tys. cywilów znalazło się w ogniu walki między armią lankijską a separatystami z LTTE w regionie Mullaitivu,

B.   mając na uwadze, że Sri Lanka jest od około 25 lat nękana zbrojnymi atakami buntowników LTTE (Tamilskie Tygrysy) i reakcjami rządowymi, których skutkiem jest ponad 70 tys. ofiar śmiertelnych,

C.   mając na uwadze, że ludność cywilna z wyzwolonych obszarów potrzebuje pomocy humanitarnej i że choć agencje rządowe mogą teraz odpowiedzieć na ich potrzeby, wiele tysięcy cywilów na terenach dotkniętych konfliktem jest wciąż narażonych na ogromne niebezpieczeństwo, a ich podstawowe potrzeby życiowe nie są zaspokojone,

D.   mając na uwadze poważne obawy dotyczące ostrzału szpitala i budynków stanowiących schronienie krajowego personelu ONZ, które znajdowały się w strefie bezpieczeństwa, czego skutkiem była śmierć i obrażenia wielu cywilów,

E.   mając na uwadze, że według Amnesty International zarówno siły rządowe, jak i LTTE naruszają prawo wojny przesiedlając cywilów i uniemożliwiając im ucieczkę w bezpieczne miejsca,

F.   mając na uwadze, że Międzynarodowa Prasowa Misja Pokojowa w Sri Lance odnotowała trzy tendencje związane z relacjonowaniem konfliktu: brak dostępu przedstawicieli prasy i niezależnego przepływu informacji w strefie konfliktu, atakowanie i zastraszanie dziennikarzy relacjonujących konflikt i autocenzura mediów,

G.   mając na uwadze, że zabójstwo redaktora naczelnego Lasanthy Wickrematungi i atak na siedzibę popularnego niezależnego kanału telewizyjnego doprowadziły od początku 2009 r. do paraliżu mediów,

H.   mając na uwadze, że od 2006 r. zabito co najmniej 14 dziennikarzy, a wielu innych uprowadzono lub aresztowano, a także mając na uwadze, że organizacja Reporterzy Bez Granic umieściła Sri Lankę na 165 miejscu wśród 173 krajów objętych wskaźnikiem wolności prasy w 2008 r.,

I.   mając na uwadze, że powinno się zapewnić nadrzędność poszanowania praw człowieka i norm prawa humanitarnego przez wszystkie strony konfliktu, nie tylko jako natychmiastową odpowiedź na pogarszającą się sytuację, ale jako kamień węgielny dla sprawiedliwego i trwałego rozwiązania konfliktu,

J.   mając na uwadze, że współprzewodniczący z Tokio (Norwegia, Japonia, Stany Zjednoczone i UE) wezwali wspólnie LTTE do dyskusji z rządem Sri Lanki na temat warunków zakończenia działań zbrojnych, w tym złożenia broni, rezygnacji z przemocy i zaakceptowania propozycji rządu Sri Lanki dotyczącej amnestii oraz udziału w roli partii politycznej w procesie prowadzącym do znalezienia sprawiedliwego i trwałego rozwiązania politycznego,

K.   mając na uwadze, że współprzewodniczący z Tokio wezwali wspólnie rząd Sri Lanki i LTTE do ogłoszenia okresu bez wymiany ognia, aby umożliwić ewakuację chorych i rannych oraz dostarczenie pomocy humanitarnej cywilom,

1.   uważa, że ostatnie wydarzenia mogą stanowić punkt zwrotny w kryzysie na Sri Lance; przyłącza się do oświadczenia współprzewodniczących z Tokio i wyraża nadzieję, że wkrótce w kraju ponownie zapanują pokój i stabilność;

2.   uważa, że zwycięstwo wojskowe nad LTTE w formie przewidzianej przez rząd Sri Lanki nie zmniejszy potrzeby znalezienia politycznego rozwiązania w celu zagwarantowania trwałego pokoju;

3.   wzywa rząd i LTTE do przestrzegania zasad wojny, minimalizacji szkód dla cywilów podczas operacji wojskowych oraz do natychmiastowego umożliwienia tysiącom cywilów uwięzionych w strefie konfliktu bezpiecznego przemieszczania się i korzystania z pomocy humanitarnej;

4.   z zadowoleniem przyjmuje zobowiązanie się rządu Sri Lanki do zagwarantowania pełnych, otwartych i przejrzystych dochodzeń w sprawie wszystkich rzekomych przypadków łamania wolności mediów w celu zajęcia się również problemem bezkarności i obojętności wobec zabójstw i ataków na dziennikarzy na Sri Lance;

5.   podkreśla, że obserwatorzy międzynarodowi powinni ocenić potrzeby humanitarne 250 tys. ludzi uwięzionych w regionie Wanni oraz zagwarantować właściwy rozdział żywności i innej pomocy humanitarnej, szczególnie że walki toczą się coraz bliżej uwięzionej ludności cywilnej;

6.   ponownie potępia przerażające wykorzystywanie dzieci rekrutowanych do sił zbrojnych, co stanowi zbrodnię wojenną, i wzywa wszystkie grupy rebeliantów do zaprzestania tej praktyki, uwolnienia przetrzymywanych dzieci oraz wydania oświadczenia, że w przyszłości nie będą prowadzić rekrutacji dzieci;

7.   wzywa rząd do pilnego zwrócenia uwagi na kwestię usunięcia min przeciwpiechotnych, które mogą stanowić poważną przeszkodę dla rehabilitacji i odnowy gospodarczej; w związku z tym wzywa rząd Sri Lanki do uczynienia pozytywnego kroku i przystąpienia do konwencji ottawskiej (Konwencja w sprawie zakazu użycia, składowania, produkcji i przekazywania min przeciwpiechotnych oraz ich zniszczenia);

8.   z zadowoleniem przyjmuje zobowiązanie się rządu Sri Lanki do znaczącego przekazania władzy prowincjom, które umożliwi głównie strefom tamilskim, a także innym regionom sprawowanie większej kontroli administracyjnej w zjednoczonym kraju; wzywa rząd do szybkiej realizacji tego zobowiązania, co zagwarantuje wszystkim obywatelom Sri Lanki równe prawa;

9.   wzywa Radę, Komisję i rządy państw członkowskich do podwojenia starań na rzecz zaprowadzenia stabilności i sprawiedliwego pokoju na Sri Lance oraz przywrócenia bezpieczeństwa i dobrobytu;

10.   zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, Sekretarzowi Generalnemu ONZ, rządowi Norwegii i pozostałym współprzewodniczącym tokijskiej konferencji darczyńców, prezydentowi rządowi Sri Lanki oraz pozostałym stronom konfliktu.

(1) Dz.U. C 59 z 23.2.2001, s. 278. (2) Dz.U. C 47 E z 27.2.2003, s. 613. (3) Dz.U. C 87 E z 7.04.2004, s. 527. (4) Dz.U. C 247 E z 6.10.2005, s. 147. (5) Dz.U. C 297 E z 7.12.2006, s. 384. (6) Decyzja Rady 2006/379/WE z dnia 29 maja 2006 r. wykonująca art. 2 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 2580/2001 w sprawie szczególnych środków ograniczających skierowanych przeciwko niektórym osobom i podmiotom mających na celu zwalczanie terroryzmu i uchylająca decyzję 2005/930/WE (Dz.U. L 144 z 31.5.2006, s. 21).