Parlament Europejski,

–   uwzględniając konwencję ONZ z 1951 r. dotyczącą statusu uchodźców oraz protokół do tej konwencji z 1967 r.,

–   uwzględniając wcześniejsze rezolucje Parlamentu dotyczące Birmy,

–   uwzględniając art. 115 ust. 5 Regulaminu,

A.   mając na uwadze doniesienia o przechwyceniu między 18 a 30 grudnia 2008 r. przez straż przybrzeżną na tajskich wodach terytorialnych około 1000 nielegalnych uchodźców drogą wodną (ang. boat people) należących do mniejszości etnicznej Rohingya i skierowaniu ich następnie na wody międzynarodowe bez sprzętu nawigacyjnego ani wystarczającego zaopatrzenia w żywność i wodę; mając na uwadze, że wielu z tych uchodźców zaginęło i prawdopodobnie zatonęło, podczas gdy niektórzy z nich zostali ocaleni przez indonezyjską i indyjską straż przybrzeżną;

B.   mając na uwadze, że rdzenne plemię Rohingya, stanowiące w większości muzułmańską etnicznie społeczność zamieszkałą w zachodniej Birmie, spotyka się z systematycznym, nieustannym i powszechnym naruszaniem praw człowieka ze strony rządzącego reżimu wojskowego, w tym z odmową praw obywatelskich, poważnym ograniczeniem swobody przemieszczania oraz arbitralnymi aresztowaniami;

C.   mając na uwadze, że w ostatnich latach tysiące Birmańczyków uciekło ze swojej ojczyzny z powodu represji, powszechnego głodu i z narażeniem życia wyjechało do Tajlandii oraz innych państw w Azji Południowo-Wschodniej; mając na uwadze, że coraz częściej Tajlandia stanowi dla uchodźców z Birmy państwo tranzytowe;

D.   mając na uwadze, że władze tajskie odrzucają te oskarżenia, a premier Abhisit Vejjajiva złożył obietnicę przeprowadzenie pełnego dochodzenia w tej sprawie;

E.   mając na uwadze, że agencja ONZ ds. uchodźców wyraziła zaniepokojenie z powodu doniesień o złym traktowaniu birmańskich uchodźców i uzyskała dostęp do niektórych z 126 członków mniejszości Rohingya, w dalszym ciągu przetrzymywanych w areszcie przez władze tajskie;

F.   mając na uwadze, że władze tajskie utrzymują, że imigranci złapani na wodach tajskich byli nielegalnymi imigrantami ekonomicznymi;

1.   z ubolewaniem przyjmuje doniesienia o nieludzkim traktowaniu uchodźców należących do mniejszości etnicznej Rohingya i wzywa rząd Tajlandii, jako szanowanego członka wspólnoty międzynarodowej znanego z otwartości, jeżeli chodzi o przyjmowanie uchodźców, o podjęcie wszelkich działań niezbędnych do zapewnienia, że życie członków mniejszości Rohingya nie jest zagrożone i że są oni traktowani z poszanowaniem standardów humanitarnych;

2.   zdecydowanie potępia nieustanne prześladowania członków mniejszości Rohingya przez rząd Birmy, który ponosi zasadniczo odpowiedzialność za trudne położenie uchodźców; domaga się przywrócenia członkom mniejszości Rohingya obywatelstwa birmańskiego, natychmiastowego zniesienia wszelkich ograniczeń swobody przemieszczania się oraz prawa do nauki, prawa do zawierania związków małżeńskich, zaprzestania prześladowań religijnych i niszczenia meczetów oraz innych świątyń, jak również do zaprzestania naruszania praw człowieka w całym kraju oraz celowego pozbawiania wolności, arbitralnego opodatkowania i konfiskaty ziemi;

3.   wzywa rząd Tajlandii, aby nie odsyłał uchodźców oraz osób ubiegających się o azyl należących do mniejszości Rohingya, w tym uchodźców korzystających z drogi wodnej, do Birmy, gdzie ich życie narażone będzie na niebezpieczeństwo lub gdzie mogą zostać poddani torturom;

4.   z zadowoleniem przyjmuje oświadczenie premiera Tajlandii Abhisita Vejjajiva, że zbadane zostaną oskarżenia o złe traktowanie przez wojsko uchodźców Rohingya oraz domaga się przeprowadzenia dokładnego, bezstronnego i w pełni przejrzystego dochodzenia w celu ustalenia faktów i podjęcia odpowiednich działań przeciwko osobom odpowiedzialnym za złe traktowanie uchodźców z Birmy;

5.   z zadowoleniem przyjmuje współpracę rządu Tajlandii z Wysokim Komisarzem Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. Uchodźców i wzywa do natychmiastowego i pełnego dostępu do wszystkich przetrzymywanych uchodźców Rohingya w celu określenia potrzeby zapewnienia im ochrony; wzywa jednocześnie rząd Tajlandii do podpisania konwencji ONZ z 1951 r. dotyczącej statusu uchodźców oraz protokołu do konwencji z 1967 r.;

6.   podkreśla, że problem "boat people", który nęka Tajlandię i inne państwa, stanowi zasadniczo zjawisko regionalne; przychylnie odbiera wysiłki rządu tajskiego zmierzające do rozwoju współpracy między państwami sąsiadującymi w regionie celem rozwiązania kwestii uchodźców Rohingya; z zadowoleniem przyjmuje w tym kontekście spotkanie Stałego Sekretarza ds. zagranicznych Virasakdi Futrakula z ambasadorem Indii, Indonezji, Bangladeszu, Malezji i Birmy, które odbyło się dnia 23 stycznia 2009 r.; oraz zwraca się do członków Stowarzyszenia krajów Azji południowo-wschodniej (ASEAN), a w szczególności do sprawującej przewodnictwo Tajlandii i właściwych organizacji międzynarodowych, z apelem o znalezienie rozwiązania tego utrzymującego się od dawna problemu;

7.   wzywa państwa członkowskie UE do wzmocnienia wspólnego stanowiska UE, które ma zostać odnowione w kwietniu 2009 r., w celu zajęcia się kwestią przerażającej dyskryminacji plemienia Rohingya,

8.   biorąc pod uwagę bieżącą sytuację w zakresie praw człowieka, która wciąż nie ulega poprawie, uważa, że wysłanie misji PE do Birmy ma zasadnicze znaczenie i sądzi, że należy wzmocnić międzynarodowe naciski na reżim;

9.   zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, rządom państw członkowskich, rządowi Królestwa Tajlandii, rządowi Birmy, sekretarzowi Generalnemu Stowarzyszenia krajów Azji południowo-wschodniej, Wysokiemu Komisarzowi Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. Uchodźców oraz Sekretarzowi Generalnemu Organizacji Narodów Zjednoczonych.