Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

–   έχοντας υπόψη την πέμπτη έκθεση προόδου της Επιτροπής της 19ης Ιουνίου 2008 σχετικά με την οικονομική και κοινωνική συνοχή - Αυξάνονται οι περιφέρειες, μεγαλώνει η Ευρώπη (CΟΜ(2008)0371) (πέμπτη έκθεση προόδου),

–   έχοντας υπόψη την Πράσινη Βίβλο της Επιτροπής της 6ης Οκτωβρίου 2008 για την Εδαφική Συνοχή - Μετατροπή της εδαφικής ποικιλομορφίας σε προτέρημα (CΟΜ(2008)0616) (Πράσινη Βίβλος),

–   έχοντας υπόψη το έγγραφο εργασίας των υπηρεσιών της Επιτροπής της 14ης Νοεμβρίου 2008 με τίτλο "Περιφέρειες 2020 –μια αξιολόγηση των μελλοντικών προκλήσεων για τις περιφέρειες της ΕΕ" (SEC(2008)2868) (Έκθεση της Επιτροπής για τις Περιφέρειες 2020),

–   έχοντας υπόψη τα άρθρα 158 και 159 και το άρθρο 299 παράγραφος 2 της Συνθήκης ΕΚ,

–   έχοντας υπόψη την τέταρτη Έκθεση για την Οικονομική και Κοινωνική Συνοχή της 30ής Μαΐου 2007 (CΟΜ(2007)0273),

–   έχοντας υπόψη το Εδαφικό Πρόγραμμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Προς μια πιο ανταγωνιστική και βιώσιμη Ευρώπη διαφορετικών περιφερειών ("Εδαφικός Χάρτης" και τον Χάρτη της Λειψίας για την αειφόρο ανάπτυξη των ευρωπαϊκών πόλεων (Χάρτης της Λειψίας), καθώς και το Πρώτο Σχέδιο Δράσης για την εφαρμογή του Εδαφικού Προγράμματος,

–   έχοντας υπόψη τα ψηφίσματά του της 21ης Φεβρουαρίου 2008 σχετικά με την τέταρτη έκθεση για την οικονομική και κοινωνική συνοχή(1) (ψήφισμα σχετικά με την τέταρτη έκθεση προόδου), της 21ης Φεβρουαρίου 2008 σχετικά με την παρακολούθηση της εφαρμογής του Εδαφικού Προγράμματος και του Χάρτη της Λειψίας: Πρόγραμμα Δράσης για τη Χωροταξία και την Εδαφική Συνοχή(2), και της 21ης Οκτωβρίου 2008 σχετικά με τη διακυβέρνηση και την εταιρική σχέση(3),

–   έχοντας υπόψη την έκθεση του Δικτυακού Παρατηρητηρίου της Ευρωπαϊκής Χωροταξίας (ESPOΝ) με τίτλο "Εδαφικό μέλλον - Εδαφικά σενάρια για την Ευρώπη" (έκθεση ESPOΝ) και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου με θέμα "Περιφερειακές ανισότητες και συνοχή: στρατηγικές για το μέλλον",

–   έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα της Διάσκεψης για την Εδαφική Συνοχή και το μέλλον της πολιτικής για τη συνοχή που διεξήχθη στο Παρίσι από τις 30 έως τις 31 Οκτωβρίου 2008,

–   έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 28ης Σεπτεμβρίου 2005 σχετικά με τον ρόλο της εδαφικής συνοχής στην περιφερειακή ανάπτυξη(4),

–   έχοντας υπόψη το άρθρο 45 του Κανονισμού του,

–   έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Περιφερειακής Ανάπτυξης (A6-0083/2009),

A.   λαμβάνοντας υπόψη ότι η Συνθήκη της Λισσαβόνας, η οποία κατοχυρώνει την εδαφική συνοχή μεταξύ των θεμελιωδών στόχων της Ευρωπαϊκής Ένωσης παράλληλα με την οικονομική και κοινωνική συνοχή, δεν έχει ακόμη κυρωθεί από όλα τα κράτη μέλη,

B.   λαμβάνοντας υπόψη ότι η έννοια της εδαφικής συνοχής προβλεπόταν στην πολιτική συνοχής από τότε που θεσπίστηκε και ήταν μάλιστα στο επίκεντρο της εξέλιξης της· λαμβάνοντας υπόψη ότι η Συνθήκη της Λισσαβόνας και η Πράσινη Βίβλος κατέστησαν την έννοια αυτή πιο ορατή και ρητή,

Γ.   λαμβάνοντας υπόψη ότι η πολιτική συνοχής της ΕΕ εξακολουθεί να αποτελεί θεμελιώδη πυλώνα στη διαδικασία ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης και μία από τις πιο επιτυχημένες πολιτικές της ΕΕ, διευκολύνοντας τη σύγκλιση μεταξύ περιφερειών ολοένα και πιο διαφορετικών και τονώνοντας την ανάπτυξη και την απασχόληση· λαμβάνοντας υπόψη ότι η πολιτική συνοχής της ΕΕ αποτελεί την πλέον προφανή, απτή και ποσοτικοποιήσιμη έκφραση της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης και ισοτιμίας, καθώς και ότι η εδαφική συνοχή, ως αναπόσπαστο τμήμα της πολιτικής συνοχής της ΕΕ, βασίζεται στις ίδιες αρχές,

Δ.   λαμβάνοντας υπόψη ότι, παρά τη σημαντική πρόοδο που έχει συντελεστεί στο θέμα της σύγκλισης στην Ευρωπαϊκή Ένωση, οι πιο πρόσφατες εκθέσεις για τη συνοχή δείχνουν μια τάση επιδείνωσης των εδαφικών ανισοτήτων μεταξύ των περιφερειών της ΕΕ, π.χ. σε ό,τι αφορά την προσβασιμότητα, ιδίως για τις διαρθρωτικά μειονεκτούσες περιφέρειες της ΕΕ, αλλά και σε ενδοπεριφερειακό επίπεδο και εντός των εδαφών της ΕΕ, κάτι που θα μπορούσε να οδηγήσει σε φαινόμενα εδαφικού διαχωρισμού και να διευρύνει τις διαφορές στα επίπεδα ευημερίας των περιφερειών της ΕΕ,

E.   λαμβάνοντας υπόψη ότι η πολιτική συνοχής της ΕΕ έχει ήδη δημιουργήσει επιτυχώς ορισμένες σημαντικές συνέργειες με άλλες πολιτικές της ΕΕ αποβλέποντας στο μεγαλύτερο επιτόπιο αντίκτυπό τους και την άντληση πλεονεκτημάτων για τους πολίτες της Ένωσης, και ότι, για παράδειγμα, οι συνέργειες μεταξύ της πολιτικής συνοχής και της έρευνας και της καινοτομίας ή της Στρατηγικής της Λισσαβόνας και οι συνέργειες σε διασυνοριακό επίπεδο έχουν παραγάγει απτά θετικά αποτελέσματα, τα οποία πρέπει να επιβεβαιωθούν και να διευρυνθούν,

Στάδιο της συζήτησης για το μέλλον της πολιτικής συνοχής της ΕΕ

1.   επιδοκιμάζει τα βασικά συμπεράσματα της δημόσιας διαβούλευσης για το μέλλον της πολιτικής συνοχής της ΕΕ που παρουσιάζονται στην Πέμπτη Έκθεση Προόδου· εκφράζει ικανοποίηση για το μεγάλο ενδιαφέρον που έχουν δείξει διάφοροι ενδιαφερόμενοι στον τομέα της περιφερειακής πολιτικής, και ειδικότερα οι τοπικές και οι περιφερειακές αρχές, για τη συζήτηση αυτή·

2.   εκφράζει την ικανοποίησή του διότι τα συμπεράσματα αυτά ταυτίζονται σε μεγάλο βαθμό με την άποψη που εκφράστηκε στο ψήφισμά του σχετικά με την τέταρτη έκθεση προόδου· υπενθυμίζει ότι το ψήφισμα αυτό αποτέλεσε την πρώτη συμβολή του Κοινοβουλίου στη δημόσια συζήτηση·

3.   παρατηρεί ότι στις απόψεις που εκφράζονται στο ψήφισμά του για την τέταρτη έκθεση προόδου περιλαμβάνονται οι ακόλουθες συστάσεις: πρώτον, ότι πρέπει να απορριφθεί κάθε προσπάθεια επανεθνικοποίησης και να υπάρξει δέσμευση για μια ενιαία, ευέλικτη πολιτική σε επίπεδο ΕΕ, ικανή να προσαρμόζεται στο πλέον κατάλληλο επίπεδο παρέμβασης και η οποία θα πρέπει να είναι επίσης σε θέση να αντιμετωπίζει κοινές προκλήσεις, όπως η παγκοσμιοποίηση, η κλιματική αλλαγή, η δημογραφική αλλαγή (περιλαμβανομένης και της γήρανσης, της μετανάστευσης και της ερήμωσης), η φτώχεια και η ενεργειακή απόδοση· δεύτερον, τη σαφή πεποίθηση ότι η πολιτική συνοχής της ΕΕ θα πρέπει να καλύπτει όλες τις περιφέρειες της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένων εκείνων με ιδιαίτερα γεωγραφικά χαρακτηριστικά, και να εισάγει προστιθέμενη αξία για τον καθένα· τρίτον, ότι είναι ανάγκη να καθοριστούν προτεραιότητες στις δαπάνες των διαρθρωτικών πολιτικών και δράσεων της ΕΕ και να γίνει αποδεκτή, με επιφυλάξεις, η πρακτική της δέσμευσης πόρων· και τέταρτον, ότι χρειάζονται συνέργειες και μια ολοκληρωμένη προσέγγιση μεταξύ των διαφόρων τομεακών πολιτικών για την επίτευξη των καλύτερων αποτελεσμάτων για τη μεγέθυνση και την ανάπτυξη σε τοπικό επίπεδο·

4.   πιστεύει ότι η εδαφική συνοχή είναι κεντρικός πυλώνας για την επίτευξη των στόχων της πολιτικής συνοχής της ΕΕ, ενισχύοντας τόσο την οικονομική όσο και την κοινωνική συνοχή· τονίζει ότι η εδαφική συνοχή συμβάλλει αποτελεσματικά στη γεφύρωση των χασμάτων ανάπτυξης μεταξύ αλλά και εντός των κρατών μελών και περιφερειών· πιστεύει, συνεπώς, ότι η μελλοντική μεταρρύθμιση της περιφερειακής πολιτικής της ΕΕ θα πρέπει να περιλαμβάνει τα συμπεράσματα της συζήτησης σχετικά με την Πράσινη Βίβλο·

Αξιολόγηση της Πράσινης Βίβλου για την εδαφική συνοχή

5.   επιδοκιμάζει την έγκριση της Πράσινης Βίβλου από την Επιτροπή που ανταποκρίνεται σε μακροχρόνιο αίτημα του Κοινοβουλίου· επικροτεί πλήρως την απόφαση να διεξαχθεί η ανάλυση της "εδαφικής συνοχής" που βρισκόταν επί μεγάλο χρονικό διάστημα στο επίκεντρο κάθε συζήτησης για την περιφερειακή πολιτική, παρά το γεγονός ότι δεν έχει ακόμη κυρωθεί η Συνθήκη της Λισσαβόνας·

6.   πιστεύει, ωστόσο, ότι η Πράσινη Βίβλος στερείται φιλοδοξίας, καθώς δεν προτείνει ούτε σαφή ορισμό ούτε στόχο για την εδαφική συνοχή και δεν προωθεί σημαντικά την κατανόηση της νέας αυτής έννοιας, έτσι ώστε να μπορεί να συμβάλει αποτελεσματικά στη μείωση των ανισοτήτων μεταξύ των περιφερειών· αποδοκιμάζει επίσης το γεγονός ότι η Πράσινη Βίβλος δεν διευκρινίζει με ποιο τρόπο η εδαφική συνοχή θα ενσωματωθεί στο ισχύον πλαίσιο της πολιτικής συνοχής ή με ποια μεθοδολογικά εργαλεία ή μέσα θα μετουσιωθεί από πλαίσιο αρχών σε επιχειρησιακούς μηχανισμούς επιτόπιας εφαρμογής κατά την προσεχή περίοδο προγραμματισμού·

7.   επικροτεί την ανάλυση της Πράσινης Βίβλου η οποία καθορίζει τρεις βασικές έννοιες που πρέπει να είναι κεντρικής σημασίας για την ανάπτυξη της εδαφικής συνοχής: τη συγκέντρωση, τη σύνδεση και τη συνεργασία· πιστεύει ότι οι έννοιες αυτές μπορούν να συμβάλουν στην εξάλειψη ορισμένων βασικών εμποδίων που παρακωλύουν την αρμονική, ισόρροπη και αειφόρο ανάπτυξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως οι δυσμενείς συνέπειες που σχετίζονται με τη συγκέντρωση οικονομικής δραστηριότητας, ιδίως σε ορισμένες εθνικές και περιφερειακές πρωτεύουσες, οι ανισότητες κατά την πρόσβαση σε αγορές και υπηρεσίες που προκαλούν οι αποστάσεις ή η συγκέντρωση, η απουσία υποδομών, και οι διαφορές που επιβάλλουν τα σύνορα τόσο μεταξύ κρατών μελών όσο και περιφερειών·

8.   θεωρεί ότι η Πράσινη Βίβλος δεν λαμβάνει δεόντως υπόψη τις δεσμεύσεις που αναλήφθηκαν στην Εδαφική Ατζέντα και στον Χάρτη της Λειψίας, οι οποίες προσδίδουν στρατηγικό και λειτουργικό όραμα στην εδαφική συνοχή, και ιδίως την αρχή της πολυκεντρικότητας ή τη νέα εταιρική σχέση μεταξύ αστικών και αγροτικών περιοχών· θεωρεί ότι οι στόχοι αυτοί πρέπει να βρίσκονται στο επίκεντρο της συζήτησης για την εδαφική συνοχή·

9.   επιδοκιμάζει την έναρξη της δημόσιας διαβούλευσης για την εδαφική συνοχή που ζητείται στην Πράσινη Βίβλο· πιστεύει ότι η επιτυχία οποιασδήποτε δημόσιας διαβούλευσης συνδέεται άμεσα με την ευρύτερη δυνατή συμμετοχή των διαφόρων ενδιαφερομένων και της κοινωνίας των πολιτών· καλεί τις αρμόδιες εθνικές, περιφερειακές και τοπικές αρχές να γνωστοποιήσουν χωρίς καθυστέρηση τις σχετικές πληροφορίες προκειμένου να ευαισθητοποιηθεί η κοινή γνώμη σχετικά με τη σημασία της νέας αυτής έννοιας·

10.   πιστεύει ότι ο συντονισμός όλων των τομεακών πολιτικών της ΕΕ με ισχυρό εδαφικό αντίκτυπο είναι κεντρικής σημασίας για την ανάπτυξη της περιφερειακής συνοχής και την ενίσχυση της οικονομικής και κοινωνικής συνοχής· αποδοκιμάζει, συνεπώς, το γεγονός ότι η σχετική ανάλυση στην Πράσινη Βίβλο περιορίζεται στην απαρίθμηση αυτών των πολιτικών της ΕΕ χωρίς να προτείνονται δυνατότητες βελτίωσης των μεταξύ τους συνεργειών ή ακόμη και μέθοδοι για την πραγματική καταμέτρηση του εδαφικού αντίκτυπου αυτών των πολιτικών·

11.   συμφωνεί με την πρακτική μη συμπερίληψης παραπομπών σε πιθανές δημοσιονομικές και χρηματοοικονομικές επιπτώσεις της εδαφικής συνοχής στην Πράσινη Βίβλο ή στη δημόσια συζήτηση· πιστεύει ότι μια τέτοια ανάλυση θα ήταν πρόωρη έως ότου οριστεί σαφώς η έννοια αυτή καθεαυτή και γίνει κατανοητή από όλους τους ενδιαφερόμενους· θεωρεί, άλλωστε, την όποια σχετική συζήτηση άρρηκτα συνδεδεμένη με τη συνολική διαδικασία διαπραγμάτευσης και το σχεδιασμό της μελλοντικής πολιτικής συνοχής της ΕΕ· ζητεί όπως το αποτέλεσμα της εν λόγω συζήτησης αποτελέσει τη βάση για το προσεχές δημοσιονομικό πλαίσιο·

12.   θεωρεί ότι η ύπαρξη μιας ισχυρής και καλά χρηματοδοτούμενης περιφερειακής πολιτικής της ΕΕ αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για την αντιμετώπιση των διαδοχικών διευρύνσεων και την επίτευξη κοινωνικής, οικονομικής και εδαφικής συνοχής σε μια διευρυμένη Ευρωπαϊκή Ένωση·

Ανάλυση της έννοιας της εδαφικής συνοχής

13.   επικροτεί τη θέση της Πράσινης Βίβλου ότι η εδαφική συνοχή αφορά, βάσει της αρχής της ισότητας των ευκαιριών, την εξασφάλιση της πολυκεντρικής ανάπτυξης ολόκληρης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς και της ισόρροπης και αειφόρου ανάπτυξης εδαφών με διαφορετικά χαρακτηριστικά και ιδιαιτερότητες, με παράλληλη όμως διαφύλαξη της διαφορετικότητάς τους· επικροτεί επίσης την άποψη ότι η εδαφική συνοχή θα πρέπει να διασφαλίζει ότι οι πολίτες είναι σε θέση να αξιοποιούν πλήρως και να αναπτύσσουν τα πλεονεκτήματα και τις δυνατότητες των περιφερειών τους· τονίζει το γεγονός ότι η εδαφική συνοχή αποτελεί οριζόντια έννοια που στηρίζει την ανάπτυξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης· πιστεύει ένθερμα ότι η εδαφική συνοχή θα πρέπει να συμβάλει αποτελεσματικά στη γεφύρωση των χασμάτων μεταξύ και εντός των περιφερειών της Ένωσης και, κατά συνέπεια, να προλαμβάνει την προοπτική ασυμμετρίας· διαβεβαιώνει ότι η εδαφική συνοχή έχει τόσο χερσαία όσο και θαλάσσια διάσταση·

14.   πιστεύει ότι η εδαφική συνοχή αποτελεί έννοια που παρέχει απτή προστιθέμενη αξία στην οικονομική και κοινωνική συνοχή και λύση στις αυξανόμενες προκλήσεις των περιφερειών της ΕΕ· τονίζει ότι τα τρία συστατικά της συνοχής (οικονομική, κοινωνική και εδαφική) πρέπει να αλληλοσυμπληρώνονται και να αλληλοενισχύονται, διατηρώντας παράλληλα την ξεχωριστή αποστολή τους σε ένα ενιαίο ολοκληρωμένο πλαίσιο· θεωρεί, επομένως, ότι δεν πρέπει να υπάρχει ιεραρχία ή "ανταλλαγή" μεταξύ των στόχων αυτών· υπογραμμίζει ότι η εδαφική συνοχή θα πρέπει να ενσωματωθεί στο υφιστάμενο πλαίσιο, χωρίς να οδηγεί σε τομεακό κατακερματισμό της πολιτικής συνοχής της ΕΕ·

15.   επιδοκιμάζει τα συμπεράσματα της έκθεσης του ΕSΡΟΝ για τα μελλοντικά σενάρια ανάπτυξης του ευρωπαϊκού εδάφους έως το 2030, που παρουσιάζουν απτά δεδομένα για τη στήριξη της πολιτικής συζήτησης σχετικά με τη μορφή πολιτικών σε επίπεδο ΕΕ και κρατών μελών προκειμένου να δημιουργηθούν τα κατάλληλα μέσα για την αντιμετώπιση των νέων προκλήσεων που έχουν έντονο εδαφικό αντίκτυπο, όπως η δημογραφική αλλαγή, η συγκέντρωση πληθυσμού στα μεγάλα αστικά κέντρα, οι μεταναστευτικές μετακινήσεις, η αλλαγή του κλίματος, και να δημιουργηθούν βέλτιστες συνθήκες για την καλή ποιότητα ζωής των πολιτών τους·

16.   τονίζει ότι ένας από τους κύριους στόχους της εδαφικής συνοχής είναι να εξασφαλιστεί ότι η πρόοδος και η ανάπτυξη σε μια συγκεκριμένη περιοχή θα ωφελήσει ολόκληρη την περιφέρεια και όλη την επικράτεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης· θεωρεί, στο πλαίσιο αυτό, ότι τα κέντρα αριστείας και οι θύλακες έρευνας και καινοτομίας μπορεί να είναι ένας τρόπος διασφάλισης οικονομικής επιτυχίας, επιστημονικών ανακαλύψεων, τεχνολογικής καινοτομίας, θέσεων εργασίας και περιφερειακής ανάπτυξης, και ζητεί την ενίσχυση της αλληλεπίδρασης και της μεταφοράς γνώσεων μεταξύ των εν λόγω κέντρων, των πανεπιστημίων, των αντιπροσωπευτικών οργανώσεων των επιχειρήσεων και των επιχειρήσεων, συμπεριλαμβανομένων των πιο μικρών· ζητεί από την Επιτροπή να υποβάλει αξιολόγηση του αντικτύπου των θυλάκων έρευνας και καινοτομίας και των κέντρων αριστείας στις γύρω περιοχές·

17.   ζητεί η έννοια της εδαφικής συνοχής να καλύπτει και τη συνοχή εντός των εδαφών και προτείνει να δοθεί προτεραιότητα σε όλες τις πολιτικές που προωθούν μια πραγματική πολυκεντρική ανάπτυξη των περιοχών, για τον μετριασμό των πιέσεων που ασκούνται στις πρωτεύουσες και τη διευκόλυνση της ανάδυσης δευτερευόντων πόλων· σημειώνει ότι αυτός θα πρέπει να είναι ένας ακόμη τρόπος για την αντιμετώπιση των αρνητικών επιπτώσεων που έχει η συγκέντρωση για τις πόλεις - όπως η συμφόρηση, η ρύπανση, ο κοινωνικός αποκλεισμός, η φτώχεια - ή της συνακόλουθης ανεξέλεγκτης αστικοποίησης που επηρεάζει την ποιότητα ζωής των πολιτών τους· θεωρεί, από την άποψη αυτή, ότι δεν πρέπει να λησμονηθεί η στήριξη στις αγροτικές περιοχές ούτε ο σημαντικός ρόλος που διαδραματίζουν οι μικρές και μεσαίες πόλεις που βρίσκονται στις εν λόγω περιοχές·

18.   τονίζει την καθοριστική συμβολή της ενιαίας αγοράς στην οικονομική, κοινωνική και εδαφική συνοχή· τονίζει τη σημασία των δημόσιων υπηρεσιών τόσο όσον αφορά τη βιώσιμη οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη όσο και την ανάγκη της ισότιμης από κοινωνική και περιφερειακή άποψη πρόσβασης σε υπηρεσίες κοινής ωφελείας, και ιδίως στις υπηρεσίες εκπαίδευσης και υγείας· τονίζει, ως προς αυτό, ότι για τη διασφάλιση "ισότιμης πρόσβασης" το ζήτημα δεν είναι μόνον η γεωγραφική απόσταση αλλά και η διαθεσιμότητα και η προσπελασιμότητα των εν λόγω υπηρεσιών, και θεωρεί, υπό το πρίσμα της αρχής της επικουρικότητας και του δικαίου ανταγωνισμού της ΕΚ, ότι η ευθύνη για τον καθορισμό, την οργάνωση, τη χρηματοδότηση και την παρακολούθηση υπηρεσιών γενικού συμφέροντος πρέπει να έγκειται στις εθνικές, περιφερειακές και τοπικές αρχές· θεωρεί, ωστόσο, ότι στη συζήτηση για την εδαφική συνοχή πρέπει να περιληφθεί ο προβληματισμός για την ισότιμη πρόσβαση των πολιτών στις υπηρεσίες·

19.   επισημαίνει ότι η Πράσινη Βίβλος αναγνωρίζει τις μεγάλες αναπτυξιακές προκλήσεις που αντιμετωπίζουν τρεις συγκεκριμένοι τύποι περιφερειών με ιδιαίτερα γεωγραφικά χαρακτηριστικά: οι ορεινές, οι νησιωτικές και οι αραιοκατοικημένες περιοχές· εκφράζει την άποψη, χωρίς να υποβιβάζει το σημαντικό ρόλο που μπορεί να διαδραματίσει η εδαφική συνοχή για την αντιμετώπιση των προβλημάτων των περιφερειών αυτών, ότι η εδαφική συνοχή δεν πρέπει να αποτελεί πολιτική που ασχολείται αποκλειστικά και μόνο με περιφέρειες με γεωγραφικά μειονεκτήματα· πιστεύει, ωστόσο, ότι πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στο πώς θα αντισταθμιστούν τα μειονεκτήματά τους και θα τους δοθεί η δυνατότητα να μετατρέψουν το περιφερειακό τους δυναμικό σε πλεονεκτήματα και πραγματικές ευκαιρίες και να τονώσουν την ανάπτυξη, κάτι που έχει ζωτική σημασία για ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση·

20.   επισημαίνει ακόμη ότι άλλες περιφέρειες αντιμετωπίζουν ειδικές πολιτικές προκλήσεις από την πλευρά της οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης, της προσβασιμότητας και της ανταγωνιστικότητας· αυτές οι προκλήσεις περιλαμβάνουν τις εξόχως απόκεντρες περιφέρειες που προβλέπονται στο άρθρο 299 παράγραφος 2 της συνθήκης ΕΚ, τις μεθοριακές περιφέρειες, τις εξόχως απόκεντρες περιφέρειες, τις παράκτιες περιφέρειες, καθώς και τις περιφέρειες που αντιμετωπίζουν την ερήμωση· θεωρεί, πιο συγκεκριμένα, ότι το ειδικό χαρακτηριστικό του απόκεντρου χαρακτήρα θα πρέπει να αναγνωρισθεί ως ιδιαίτερο γεωγραφικό χαρακτηριστικό που απαιτεί ειδική εξέταση πολιτικής για τις συγκεκριμένες περιφέρειες· σημειώνει τις ειδικές προκλήσεις που επίσης αντιμετωπίζουν στην ανάπτυξή τους τα μικρά νησιωτικά κράτη μέλη, η Κύπρος και η Μάλτα·

21.   πιστεύει ότι η εδαφική συνοχή δεν θα πρέπει να περιορίζεται στην επίδραση της περιφερειακής πολιτικής της ΕΕ στην εδαφική επικράτεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά να εστιάζει και στην εδαφική διάσταση άλλων τομεακών πολιτικών της ΕΕ με ισχυρό εδαφικό αντίκτυπο· τονίζει, στο πλαίσιο της εδαφικής συνοχής, πόσο σημαντική είναι η βελτίωση των συνεργειών μεταξύ των διάφορων πολιτικών της ΕΕ για το συντονισμό και τη μεγιστοποίηση του εδαφικού αντίκτυπού του σε τοπικό επίπεδο· επισημαίνει, ωστόσο, ότι όλες οι πολιτικές της ΕΕ θα διατηρούν πάντα την αυτονομία τους και ότι η διαδικασία αυτή δεν συνεπάγεται την υπαγωγή μιας πολιτικής σε μια άλλη·

Συστάσεις για το μέλλον της εδαφικής συνοχής

22.   αναμένει ότι η δημόσια διαβούλευση θα καταλήξει σε σαφή και επαρκώς ευέλικτο ορισμό της εδαφικής συνοχής που θα αποφασίσουν, θα εγκρίνουν από κοινού και θα κατανοούν όλοι οι ενδιαφερόμενοι στον τομέα αυτό και ο οποίος θα παρέχει σαφήνεια και διαφάνεια στη συγκεκριμένη έννοια· σημειώνει, στο πλαίσιο αυτό, την πρόταση της γαλλικής Προεδρίας του Συμβουλίου για τον ορισμό· θεωρεί, ωστόσο, ότι η εδαφική συνοχή πρέπει να υπόκειται σε όλους τους τομείς στην αρχή της επικουρικότητας· πιστεύει επίσης ότι, για τον καλύτερο ορισμό και κατανόηση της εδαφικής συνοχής, θα πρέπει επίσης να καθιερωθούν κοινοί ορισμοί για έννοιες όπως "έδαφος", "αγροτική περιοχή" και "ορεινή περιοχή'·

23.   θεωρεί ότι ορισμένα στοιχεία πρέπει να κατέχουν κεντρική θέση στον μελλοντικό ορισμό της εδαφικής συνοχής, συμπεριλαμβανομένης της έννοιας ότι η εδαφική συνοχή εκτείνεται πέρα από την οικονομική και την κοινωνική συνοχή και ότι η οριζόντια φύση και η ολοκληρωμένη προσέγγισή της ενθαρρύνουν τη δράση πέρα από τις περιοχές και τα σύνορα· θεωρεί ότι η εδαφική συνοχή αποβλέπει στη μείωση των ανισοτήτων μεταξύ των κρατών μελών και των περιφερειών και θα πρέπει να διασφαλίζει την αρμονική και αειφόρο ανάπτυξη γεωγραφικών περιοχών με διαφορετικά χαρακτηριστικά και ιδιαιτερότητες, αξιολογώντας τον τρόπο με τον οποίο η πολιτική συνοχής και άλλες τομεακές πολιτικές της ΕΕ μπορούν να προσαρμοσθούν καλύτερα στην κατάστασή τους· τονίζει ότι κάθε μελλοντικός ορισμός θα πρέπει επίσης να καθιστά σαφές ότι η εδαφική συνοχή πρέπει να επικεντρώνεται κυρίως στη χρηστή διακυβέρνηση, μεταξύ άλλων σε ό,τι αφορά την εταιρική σχέση μεταξύ δημόσιου τομέα, ιδιωτικού τομέα και κοινωνίας των πολιτών, παρέχοντας στους πολίτες της Ένωσης ισότιμες ευκαιρίες όσον αφορά της συνθήκες διαβίωσης και την ποιότητα ζωής·

24.   προτρέπει επίμονα την Επιτροπή να προχωρήσει στη δημοσίευση μιας Λευκής Βίβλου για την εδαφική συνοχή μετά την περάτωση της διαδικασίας διαβούλευσής της· πιστεύει ότι μια Λευκή Βίβλος θα διαδραμάτιζε καθοριστικό ρόλο, καθορίζοντας με σαφήνεια και κωδικοποιώντας την έννοια της εδαφικής συνοχής και την προστιθέμενη αξία της για την πολιτική συνοχής, και θα πρότεινε συγκεκριμένες διατάξεις και δράσεις πολιτικής ώστε να συνδράμει στην επίλυση των διογκούμενων προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι περιφέρειες της ΕΕ, οι οποίες πρέπει στη συνέχεια να εισαχθούν στη δέσμη νομοθετικών προτάσεων για τα διαρθρωτικά ταμεία και το συναφές δημοσιονομικό πλαίσιο μετά το 2013· πιστεύει ότι σε μια τέτοια Λευκή Βίβλο θα πρέπει επίσης να περιληφθεί μια αρχική δήλωση σχετικά με τις πιθανές δημοσιονομικές και οικονομικές επιπτώσεις της εδαφικής συνοχής·

25.   χαιρετίζει τη δημοσίευση της Έκθεσης της Επιτροπής για τις Περιφέρειες 2020· καλεί την Επιτροπή να συμπεριλάβει τα συμπεράσματα και τις αναλύσεις αυτού του εγγράφου εργασίας στη Λευκή Βίβλο της για την Εδαφική Συνοχή, ιδίως σε ό,τι αφορά την περιγραφή της οικονομικής, κοινωνικής και εδαφικής συνοχής·

26.   θεωρεί ότι οι τρεις έννοιες της συγκέντρωσης, της σύνδεσης και της συνεργασίας στις οποίες βασίστηκε η ανάλυση της Πράσινης Βίβλου για την εδαφική συνοχή πρέπει να αναπτυχθούν περαιτέρω και να μεταφραστούν σε συγκεκριμένες πολιτικές επιλογές· προτρέπει την Επιτροπή να διευκρινίσει με ποιο τρόπο θα ενσωματωθούν οι έννοιες αυτές στο νομοθετικό πλαίσιο μετά το 2013·

27.   ζητεί τη σημαντική ενίσχυση του Στόχου της Ευρωπαϊκής Εδαφικής Συνεργασίας για την προσεχή περίοδο προγραμματισμού· είναι πεπεισμένο για την προστιθέμενη αξία αυτού του στόχου για την Ευρωπαϊκή Ένωση κυρίως λόγω της άμεσης συμμετοχής των περιφερειακών και τοπικών αρχών στον προγραμματισμό και την εφαρμογή των σχετικών προγραμμάτων διασυνοριακής, διεθνικής και διαπεριφερειακής συνεργασίας· θεωρεί, ωστόσο, ότι τούτο δεν πρέπει να γίνει εις βάρος των δύο άλλων στόχων· τονίζει επίσης, προς το σκοπό αυτό, τη σημασία της ολοκληρωμένης ανάπτυξης των θαλάσσιων λεκανών, καθώς και της διασυνοριακής διάστασης και των σχετικών επιχειρησιακών προγραμμάτων της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Γειτονίας, κάτι ιδιαίτερα σημαντικό ενόψει των μελλοντικών διευρύνσεων της ΕΕ·

28.   υποστηρίζει την άποψη ότι η εδαφική συνοχή πρέπει να αναπτύσσεται ως οριζόντια αρχή και να διαπερνά όλες τις πολιτικές και δράσεις της ΕΕ· πιστεύει ότι η εξέλιξη των αρχών της αειφόρου ανάπτυξης και της περιβαλλοντικής προστασίας πρέπει να αποτελεί παράδειγμα για την ενσωμάτωση της εδαφικής συνοχής στη μελλοντική ανάπτυξη όλων των σχετικών πολιτικών της ΕΕ, καθώς πρέπει να περιλαμβάνεται σε όλους τους τομείς πολιτικής που συνδέονται με τη συνοχή· πιστεύει, ωστόσο, ότι η οριζόντια διάσταση της εδαφικής συνοχής δεν θα πρέπει να την περιορίσει σε ένα γενικευμένο και αφηρημένο πλαίσιο αξιών· καλεί την Ευρωπαϊκή Ένωση να αναλάβει όλες τις απαραίτητες πρωτοβουλίες ώστε να μεταφράσει την εδαφική συνοχή σε προτάσεις νομοθετικού περιεχομένου και προτάσεις πολιτικής·

29.   υπενθυμίζει τη σημασία της ένταξης της διάστασης του φύλου, της ισότητας των ευκαιριών και των ειδικών αναγκών των ατόμων με αναπηρία και των ηλικιωμένων σε κάθε φάση της εκτέλεσης και της αξιολόγησης της πολιτικής συνοχής της ΕΕ·

30.   τονίζει την ανάγκη να καταρτιστούν, στο πλαίσιο της εδαφικής συνοχής, πρόσθετοι ποιοτικοί δείκτες για τον καλύτερο σχεδιασμό και την εφαρμογή των αντίστοιχων επιτόπιων πολιτικών, λαμβάνοντας υπόψη τις διαφορετικές εδαφικές ιδιαιτερότητες· καλεί, συνεπώς, την Επιτροπή να συντάξει άμεσα τις απαραίτητες μελέτες και να επεξεργαστεί τη δυνατότητα καθορισμού νέων, αξιόπιστων δεικτών και τον τρόπο ένταξής τους στο σύστημα αξιολόγησης των περιφερειακών ανισοτήτων·

31.   σημειώνει ότι το ΑΕγχΠ υπήρξε το μόνο κριτήριο καθορισμού της επιλεξιμότητας των περιφερειών στο πλαίσιο του Στόχου 1 (Σύγκλιση), ενώ άλλοι δείκτες μπορούν ήδη να χρησιμοποιηθούν σε περιφέρειες επιλέξιμες στο πλαίσιο του Στόχου της Περιφερειακής Ανταγωνιστικότητας και Απασχόλησης· υπογραμμίζει την ανησυχία του για το γεγονός ότι η αναμφισβήτητη πρόοδος της σύγκλισης μεταξύ χωρών αποκρύπτει συχνά τις όλο και μεγαλύτερες διαφορές μεταξύ και στο εσωτερικό των περιφερειών, και για τον λόγο αυτό εμμένει στην ανάγκη εμβριθούς προβληματισμού σχετικά με την καταλληλότητα του ΑΕγχΠ ως κύριου κριτηρίου επιλεξιμότητας από τα διαρθρωτικά ταμεία·

32.   θεωρεί ότι το πρόβλημα των ανισοτήτων εντός των περιφερειών NUTS II μπορεί να παρατηρηθεί καλύτερα στο επίπεδο των NUTS III· καλεί, συνεπώς, την Επιτροπή να εξετάσει κατά πόσο μπορεί μελλοντικά να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα των εσωτερικών διαφορών περιοχών του επιπέδου NUTS II, καθορίζοντας ενισχυόμενες περιοχές στο επίπεδο NUTS III· τονίζει, στο πλαίσιο της εδαφικής συνοχής, τη σημασία που έχει να καθορίσουν τα κράτη μέλη ποια εδαφική μονάδα αντιστοιχεί στο κατάλληλο επίπεδο παρέμβασης κατά το σχεδιασμό και την εφαρμογή των προγραμμάτων των διαρθρωτικών ταμείων· συνιστά, προς το σκοπό αυτό, μια εδαφική ανάλυση ολόκληρης της επικράτειας της ΕΕ κατά την έναρξη κάθε περιόδου προγραμματισμού·

33.   πιστεύει ότι, για τον καλύτερο συντονισμό του εδαφικού αντίκτυπου τομεακών πολιτικών της ΕΕ, απαιτείται η καλύτερη κατανόηση και αξιολόγηση του αντίκτυπου αυτού· προτρέπει συνεπώς, την Επιτροπή να πραγματοποιήσει την εκτίμηση του εδαφικού αντίκτυπου των πολιτικών αυτών και να επεκτείνει τους υφιστάμενους μηχανισμούς εκτίμησης του αντικτύπου, όπως είναι η Στρατηγική Περιβαλλοντική Αξιολόγηση, προκειμένου να καλύπτουν και εδαφικές πτυχές· καλεί την Επιτροπή να παρουσιάσει επίσης συγκεκριμένες δυνατότητες για τη δημιουργία συνεργειών μεταξύ των εν λόγω εδαφικών και τομεακών πολιτικών και να αξιολογήσει τη συμβολή των στρατηγικών της Λισαβόνας και του Γκέτεμποργκ στην εδαφική συνοχή·

34.   επαναλαμβάνει το μακροχρόνιο αίτημά του για την χάραξη ολοκληρωμένης στρατηγικής της ΕΕ για περιοχές με συγκεκριμένα γεωγραφικά χαρακτηριστικά, η οποία θα επιτρέψει στις περιοχές αυτές να αντιμετωπίζουν καλύτερα τα προβλήματα και τις προκλήσεις· πιστεύει ότι μια στρατηγική της ΕΕ πρέπει να υπογραμμίζει την εδαφική διάσταση της πολιτικής συνοχής και να ασχολείται με τρόπους προσαρμογής των πολιτικών της ΕΕ στις ειδικές ανάγκες και συνθήκες των περιοχών αυτών· τονίζει ότι η εφαρμογή μιας τέτοιας στρατηγικής αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για την οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη των εδαφών αυτών· πιστεύει ότι η κατάρτιση νέων δεικτών με στόχο την καλύτερη περιγραφή της κατάστασης και των προβλημάτων επιτόπου είναι πολύ σημαντική για την επιτυχή εφαρμογή μιας στρατηγικής της ΕΕ στον συγκεκριμένο τομέα·

35.   τονίζει, ωστόσο, ότι η κατάρτιση πρόσθετων δεικτών και η πραγματοποίηση εδαφικών εκτιμήσεων δεν θα πρέπει να συντελέσει σε μεγαλύτερη γραφειοκρατία ή περαιτέρω καθυστερήσεις στην εφαρμογή νέων πολιτικών και δράσεων υπέρ της εδαφικής συνοχής· τονίζει την ανάγκη να προκύψουν άμεσα αποτελέσματα από την ενσωμάτωση της εδαφικής συνοχής στην προσεχή σειρά προγραμμάτων των διαρθρωτικών ταμείων·

36.   υπενθυμίζει τον σημαντικό ρόλο που διαδραματίζουν οι μικρομεσαίες και οι πολύ μικρές επιχειρήσεις, και ιδίως οι βιοτεχνικές επιχειρήσεις, για την οικονομική, κοινωνική και εδαφική συνοχή, και σημειώνει τη σημασία τους για την αύξηση της ανταγωνιστικότητας και της απασχόλησης στις περιφέρειες· καλεί συνεπώς την Επιτροπή να προβεί σε ειδική ανάλυση σχετικά με τον αντίκτυπο και την αποτελεσματικότητα των διαρθρωτικών ταμείων και των πολιτικών της ΕΕ για τις ΜΜΕ στις περιφέρειες, καθώς και σχετικά με τις διοικητικές και οικονομικές δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι εν λόγω ΜΜΕ·

37.   καλεί περαιτέρω την Επιτροπή, τα κράτη μέλη και τις περιφέρειες να ακολουθήσουν μια ενεργό πολιτική, η οποία να στηρίζει την καινοτομία και την ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων και να επιτρέπει την αμοιβαία συνεργασία μεταξύ επιχειρήσεων, δημόσιου τομέα, σχολών και πανεπιστημίων, και να διασφαλίσουν ότι οι οργανώσεις που εκπροσωπούν τις ΜΜΕ μπορούν να συμμετέχουν άμεσα στη χάραξη των εδαφικών πολιτικών·

38.   προτρέπει τα κράτη μέλη να εντατικοποιήσουν τις προσπάθειές τους για την επίτευξη των στόχων του κεφαλαίου 4 του Πρώτου Σχεδίου Δράσης για την εφαρμογή του Εδαφικού Προγράμματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την απόκτηση γνώσεων σχετικά με την εδαφική συνοχή και τη βιώσιμη χωροταξία, τη δημιουργία προοπτικών και την ανάλυση των επιπτώσεων, και αναγνωρίζει τον κεντρικό ρόλο που διαδραματίζει το ΕSΡΟΝ στη διαδικασία αυτή·

39.   επισημαίνει ότι η κλιματική αλλαγή θα έχει σημαντικές συνέπειες στην εδαφική συνοχή· ζητεί από την Επιτροπή να προβεί σε ανάλυση των αρνητικών επιπτώσεων της αλλαγής του κλίματος σε διάφορες περιφέρειες, δεδομένου ότι ο αντίκτυπος αναμένεται να είναι διαφορετικός ανά την Ευρωπαϊκή Ένωση· θεωρεί ότι η εδαφική συνοχή θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη τους στόχους για την κλιματική αλλαγή και να ενθαρρύνει τα σχέδια αειφόρου ανάπτυξης στις περιοχές της ΕΕ· αναγνωρίζει, ωστόσο, ότι η καταπολέμηση της αλλαγής του κλίματος θα πρέπει επίσης να αντιμετωπιστεί και από άλλες πολιτικές της ΕΕ·

40.   διαπιστώνει με μεγάλο ενδιαφέρον ότι η Πέμπτη Έκθεση Προόδου κάνει για πρώτη φορά ειδική αναφορά σε "περιφέρειες μετάβασης" που ευρίσκονται μεταξύ των "περιφερειών σύγκλισης" και "των περιφερειών περιφερειακής ανταγωνιστικότητας και απασχόλησης'· αναγνωρίζει την ανάγκη να εξετάζονται ξεχωριστά οι περιφέρειες αυτές, οι οποίες είναι σήμερα διασκορπισμένες μεταξύ των δύο στόχων ως περιοχές "phasing in" (που τελούν υπό καθεστώς σταδιακής ένταξης) ή περιοχές "phasing out" (που τελούν υπό καθεστώς σταδιακής κατάργησης)· καλεί την Επιτροπή, στο πλαίσιο της εδαφικής συνοχής, να θεσπίσει πιο ολοκληρωμένο σύστημα σταδιακής μεταβατικής ενίσχυσης σε περιφέρειες που θα υπερβούν σύντομα το κατώτατο όριο του 75 % ΑΕγχΠ προκειμένου να αποκτήσουν σαφέστερο καθεστώς και μεγαλύτερη ασφάλεια στην πορεία ανάπτυξής τους· θεωρεί ότι θα πρέπει επίσης να θεσπιστεί μεταβατικό σύστημα για τα κράτη μέλη που αποχωρούν από το Ταμείο Συνοχής·

41.   πιστεύει ότι μια ολοκληρωμένη προσέγγιση θα έχει μεγαλύτερη πιθανότητα επιτυχίας εάν οι περιφερειακές και τοπικές αρχές και οι ενδιαφερόμενοι, περιλαμβανομένων των οικονομικών, κοινωνικών και άλλων εταίρων σύμφωνα με το άρθρο 11 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ.1083/2006 του Συμβουλίου, της 11ης Ιουλίου 2006, σχετικά με τη θέσπιση γενικών διατάξεων για το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης, το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο και το Ταμείο Συνοχής(5), που μπορούν να καταλήξουν σε μια γενική άποψη και κατανόηση των αναγκών και ιδιαιτεροτήτων μιας συγκεκριμένης περιοχής μετέχουν ευθύς εξ αρχής στο σχεδιασμό και την εφαρμογή των αναπτυξιακών στρατηγικών κάθε περιοχής· καλεί την Επιτροπή να καταρτίσει κατευθυντήριες γραμμές οι οποίες να διευκολύνουν τα κράτη μέλη, καθώς και τις περιφερειακές και τοπικές αρχές, να θέσουν σε εφαρμογή την ολοκληρωμένη προσέγγιση κατά τον πλέον αποτελεσματικό τρόπο και να δημιουργήσουν αποτελεσματικές εταιρικές σχέσεις για την ανάπτυξη μελλοντικών στρατηγικών για τις συγκεκριμένες περιοχές·

42.   αναγνωρίζει ότι η εδαφική συνοχή πρέπει να οδηγεί σε βελτίωση της διακυβέρνησης της πολιτικής συνοχής· συμφωνεί με την άποψη ότι απαιτούνται διαφορετικές εδαφικές κλίμακες για την αντιμετώπιση διαφορετικών προβλημάτων και ότι, κατά συνέπεια, η δημιουργία πραγματικών εταιρικών σχέσεων μεταξύ όλων των μερών που μετέχουν στην περιφερειακή και τοπική ανάπτυξη σε επίπεδο ΕΕ, σε εθνικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο, αποτελεί προϋπόθεση για τη διαδικασία σχεδιασμού της εδαφικής συνοχής, και καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να καταβάλουν κάθε δυνατή προσπάθεια για την υλοποίηση μιας τέτοιου είδους πολυεπίπεδης εδαφικής διακυβέρνησης· πιστεύει ότι η εδαφική συνοχή πρέπει να εστιάζει στον εντοπισμό του κατάλληλου εδαφικού επιπέδου για την αντιμετώπιση κάθε πολιτικής ή κάθε μέτρου κατά τρόπο όσο το δυνατόν πιο κοντά στον πολίτη·

43.   τονίζει ότι οι πολιτικές της ΕΕ, και ειδικότερα η πολιτική συνοχής της ΕΕ, δρομολόγησαν μια διαδικασία μετασχηματισμού της διακυβέρνησης: από ένα σύστημα συχνά κεντρικό σε ένα σύστημα περισσοτέρων επιπέδων ολοένα και πιο ολοκληρωμένο· καλεί τους ενδιαφερόμενους, τις δημόσιες αρχές και τους πολίτες να θεσπίσουν ένα επίσημο σύστημα εδαφικής διακυβέρνησης, βασιζόμενο σε μια πολυτομεακή, εδαφική και από κάτω προς τα πάνω προσέγγιση, προκειμένου να ανταποκρίνεται με συνεκτικό και αποτελεσματικό τρόπο σε μια ενιαία ανάγκη των πολιτών ή των χρηστών, σε μια περιοχή που αντιστοιχεί στη συγκεκριμένη ανάγκη· υπενθυμίζει, στο πλαίσιο αυτό, τις επιτυχείς εμπειρίες πρωτοβουλιών της ΕΕ, όπως η Urban I και Urban II για τις αστικές συνοικίες και η Leader για τις αγροτικές περιοχές·

44.   υπενθυμίζει ότι τα προβλήματα στην εκτέλεση της διαρθρωτικής πολιτικής οφείλονται εν μέρει στην υπερβολική ανελαστικότητα και πολυπλοκότητα των διαδικασιών και ότι, κατά συνέπεια, οι εν λόγω διαδικασίες πρέπει να απλοποιηθούν και να θεσπισθεί ένας σαφής καταμερισμός των ευθυνών και των αρμοδιοτήτων μεταξύ της ΕΕ, των κρατών μελών και των περιφερειακών και τοπικών αρχών· θεωρεί ότι η εδαφική διακυβέρνηση θα εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό από τη θέσπιση τέτοιων σαφών κανόνων· επαναλαμβάνει το αίτημά του στην Επιτροπή να υποβάλει χωρίς καθυστέρηση δέσμη συγκεκριμένων προτάσεων προς το σκοπό αυτό·

45.   συνιστά, υπό το φως της αυξανόμενης σημασίας που έχει αποκτήσει η εδαφική συνοχή στο πλαίσιο όχι μόνο της περιφερειακής πολιτικής αλλά και άλλων τομεακών πολιτικών της ΕΕ, την αντικατάσταση των άτυπων δομών που διέπουν εδώ και καιρό την εδαφική συνοχή και τον χωροταξικό σχεδιασμό στο Συμβούλιο από επίσημες υπουργικές συνόδους, με τη συμμετοχή των υπουργών που είναι αρμόδιοι για την περιφερειακή πολιτική στην Ευρωπαϊκή Ένωση· θεωρεί ότι μια τέτοια θεσμική εξέλιξη στο Συμβούλιο θα διασφαλίσει την καλύτερη ροή των πληροφοριών, καθώς και την ταχεία ανάπτυξη της πολιτικής για την εδαφική συνοχή·

46.   ζητεί από τα κράτη μέλη να αρχίσουν να εξετάζουν με ποιον τρόπο θα παγιώσουν και θα υλοποιήσουν καλύτερα την έννοια της εδαφικής συνοχής στα εθνικά προγράμματα και στις πολιτικές τους· θεωρεί, στο πλαίσιο αυτό, ότι οι βασικές αρχές της πολυκεντρικής ανάπτυξης και της εταιρικής σχέσης αστικών-αγροτικών περιοχών, καθώς και η πλήρης εφαρμογή του Natura 2000, θα πρέπει ήδη να ενταχθούν στον περιφερειακό σχεδιασμό τους·

o
o   o

47.   αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο και την Επιτροπή.

(1) Κείμενα που εγκρίθηκαν, Ρ6_ΤΑ(2008)0068. (2) Κείμενα που εγκρίθηκαν, Ρ6_ΤΑ(2008)0069. (3) Κείμενα που εγκρίθηκαν, Ρ6_ΤΑ(2008)0492. (4) EE C 227 E, 21.9.2006, σ. 509. (5) ΕΕ L 210, 31.7.2006, σ. 25.