Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

–   έχοντας υπόψη τις διατάξεις των νομικών πράξεων των Ηνωμένων Εθνών στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ιδίως όσων αφορούν ειδικά τα δικαιώματα των γυναικών, όπως είναι ο Χάρτης των Ηνωμένων Εθνών, η Οικουμενική Διακήρυξη των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, τα Διεθνή Σύμφωνα για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα και για τα Οικονομικά, Κοινωνικά και Πολιτισμικά Δικαιώματα, η Σύμβαση για την Εξάλειψη της Διακίνησης Ανθρώπων και της Εκμετάλλευσης της Πορνείας Άλλων, η Σύμβαση για την Εξάλειψη Κάθε Μορφής Διάκρισης κατά των Γυναικών (CEDAW) και το Προαιρετικό της Πρωτόκολλο, καθώς και η Σύμβαση κατά των Βασανιστηρίων και άλλων Μορφών Σκληρής, Απάνθρωπης ή Εξευτελιστικής Μεταχείρισης ή Τιμωρίας,

–   έχοντας υπόψη άλλες πράξεις των Ηνωμένων Εθνών στο θέμα της βίας κατά των γυναικών, όπως τη Διακήρυξη της Βιέννης και το Πρόγραμμα Δράσης της 25ης Ιουνίου 1993 που εγκρίθηκε από την Παγκόσμια Διάσκεψη Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (Α/CONF. 157/23), τη Δήλωση για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών της 20ής Δεκεμβρίου 1993 (A/RES/48/104), το ψήφισμα της γενικής συνέλευσης των ΗΕ της 12ης Δεκεμβρίου 1997 σχετικά με την πρόληψη του εγκλήματος και για μέτρα ποινικού δικαίου για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών (A/RES/52/86), της 18ης Δεκεμβρίου 2002 με τίτλο "Οι προσπάθειες για την εξάλειψη των εγκλημάτων κατά των γυναικών που διαπράττονται στο όνομα της τιμής" (A/RES/57/179) και της 22ας Δεκεμβρίου 2003 με τίτλο "Εξάλειψη της ενδοοικογενειακής βίας κατά των γυναικών" (A/RES/58/147), τις εκθέσεις των ειδικών εισηγητών του Ύπατου Αρμοστή των Ηνωμένων Εθνών για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα σχετικά με τη βία κατά των γυναικών, και τη Γενική Σύσταση αριθ. 19 που εγκρίθηκε από την Επιτροπή για την Εξάλειψη των Διακρίσεων κατά των Γυναικών (11η σύνοδος, 1992),

–   έχοντας υπόψη τη Διακήρυξη του Πεκίνου και το Πρόγραμμα Δράσης που εγκρίθηκε από την Τέταρτη Παγκόσμια Διάσκεψη για τις Γυναίκες στις 15 Σεπτεμβρίου 1995 και τα ψηφίσματα του Κοινοβουλίου της 18ης Μαΐου 2000 σχετικά με τη συνέχεια που δόθηκε στην Πλατφόρμα Δράσης του Πεκίνου(1), και της 10ης Μαρτίου 2005 σχετικά με τη συνέχεια που δόθηκε στην Τέταρτη Παγκόσμια Διάσκεψη για την Πλατφόρμα Δράσης Υπέρ των Γυναικών (Πεκίνο+10)(2),

–   έχοντας υπόψη την έκθεση του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών της 6ης Ιουλίου 2006 με τίτλο "Εις βάθος μελέτη όλων των μορφών βίας κατά των γυναικών" (Α/61/122/Add.1),

–   έχοντας υπόψη τον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

–   έχοντας υπόψη το ψήφισμα της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών της 19ης Δεκεμβρίου 2006 με τίτλο "Εντατικοποίηση των προσπαθειών για την εξάλειψη όλων των μορφών βίας κατά των γυναικών" (A/RES/61/143),

–   έχοντας υπόψη το ψήφισμα 2003/45 της Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των Ηνωμένων Εθνών της 23ης Απριλίου 2003 με τίτλο "Εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών" (Ε/CN.4/RES/2003/45),

–   έχοντας υπόψη το ψήφισμα της Διακοινοβουλευτικής Ένωσης που εγκρίθηκε από την 114η Συνέλευση στις 12 Μαΐου 2006 σχετικά με το ρόλο των κοινοβουλίων στην καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών,

–   έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 16ης Σεπτεμβρίου 1997 σχετικά με την ανάγκη διεξαγωγής εκστρατείας σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη μηδενική ανοχή της βίας κατά των γυναικών(3),

–   έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 2ας Φεβρουαρίου 2006 σχετικά με την σημερινή κατάσταση όσον αφορά την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών και τυχόν μελλοντικές ενέργειες(4),

–   έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 11ης Οκτωβρίου 2007 σχετικά με τις δολοφονίες γυναικών στο Μεξικό και στην Κεντρική Αμερική και το ρόλο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην καταπολέμηση αυτού του φαινομένου(5),

–   έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 24ης Μαρτίου 2009 σχετικά με την καταπολέμηση του ακρωτηριασμού των γυναικείων γεννητικών οργάνων στην ΕΕ(6),

–   έχοντας υπόψη τις ερωτήσεις με ημερομηνίες 1ης Οκτωβρίου 2009 προς το Συμβούλιο (O-0096/2009, Β7-0220/2009) και την Επιτροπή (O-0097/2009, Β7-0221/2009) σχετικά με την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών,

–   έχοντας υπόψη το άρθρο 115, παράγραφος 5 του Κανονισμού του,

A.   λαμβάνοντας υπόψη ότι η Πλατφόρμα Δράσης του Πεκίνου των Ηνωμένων Εθνών όρισε τη βία κατά των γυναικών ως οιαδήποτε ενέργεια βίας που βασίζεται στο φύλο και η οποία οδηγεί ή ενδέχεται να οδηγήσει σε σωματική, σεξουαλική ή ψυχολογική βλάβη ή πόνο των γυναικών, περιλαμβανομένων των απειλών για τέτοιες πράξεις, του εξαναγκασμού ή της αυθαίρετης στέρησης της ελευθερίας,

Β.   λαμβάνοντας υπόψη ότι η Πλατφόρμα Δράσης του Πεκίνου των Ηνωμένων Εθνών δήλωσε ότι η βία κατά των γυναικών αποτελεί εκδήλωση των ιστορικά άνισων σχέσεων εξουσίας μεταξύ ανδρών και γυναικών, οι οποίες οδήγησαν στην κυριαρχία επί των γυναικών και στις διακρίσεις εναντίον τους από τους άντρες και στην αποτροπή της πλήρους ανέλιξης των γυναικών,

Γ.   λαμβάνοντας υπόψη ότι η βία των ανδρών κατά των γυναικών δεν αποτελεί μόνο πρόβλημα δημόσιας υγείας αλλά και ζήτημα ανισότητας μεταξύ γυναικών και ανδρών, που αποτελεί τομέα στον οποίο η ΕΕ έχει την εντολή να αναλαμβάνει δράση,

Δ.   λαμβάνοντας υπόψη ότι η ισότητα μεταξύ γυναικών και ανδρών αποτελεί θεμελιώδη αρχή της ΕΕ η οποία αναγνωρίζεται στη Συνθήκη ΕΚ και στο Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

Ε.   λαμβάνοντας υπόψη ότι η βία κατά των γυναικών αντιπροσωπεύει παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ιδίως του δικαιώματος στη ζωή, του δικαιώματος στην ασφάλεια, του δικαιώματος στην αξιοπρέπεια και του δικαιώματος στη σωματική και ψυχική ακεραιότητα, καθώς και του δικαιώματος στη σεξουαλική και αναπαραγωγική επιλογή και υγεία,

ΣΤ.   λαμβάνοντας υπόψη ότι η βία των ανδρών κατά των γυναικών αποτελεί εμπόδιο στη συμμετοχή των γυναικών σε κοινωνικές δραστηριότητες, στην πολιτική και δημόσια ζωή και την αγορά εργασίας και μπορεί να οδηγήσει σε περιθωριοποίηση και φτώχεια για τις γυναίκες,

Ζ.   λαμβάνοντας υπόψη ότι, σε ακραία μορφή, η βία κατά των γυναικών μπορεί να οδηγήσει στη δολοφονία τους,

Η.   λαμβάνοντας υπόψη η βία κατά των γυναικών συμβαδίζει με τη βία κατά των παιδιών και έχει αντίκτυπο στην ψυχολογική ευεξία και στη ζωή των παιδιών,

Θ.   λαμβάνοντας υπόψη ότι η βία κατά των γυναικών ως μητέρων επηρεάζει άμεσα και έμμεσα και έχει μακροπρόθεσμες αρνητικές επιπτώσεις στην συναισθηματική και ψυχική υγεία των παιδιών και μπορεί να δημιουργήσει κύκλο βίας και κακομεταχείρισης που διαιωνίζεται στις επόμενες γενεές,

Ι.   λαμβάνοντας υπόψη ότι η βία των ανδρών κατά των γυναικών είναι δομικό και διαδεδομένο πρόβλημα σε ολόκληρη την Ευρώπη και τον κόσμο, φαινόμενο που πλήττει θύματα και δράστες ανεξάρτητα από ηλικία, εκπαίδευση, εισόδημα ή κοινωνική θέση και συνδέεται με την άνιση κατανομή εξουσίας μεταξύ γυναικών και ανδρών στην κοινωνία μας,

ΙΑ.   λαμβάνοντας υπόψη ότι οι τύποι βίας κατά των γυναικών ποικίλλουν σε διάφορες κουλτούρες και πολιτισμούς και ότι ο ακρωτηριασμός των γυναικείων γεννητικών οργάνων, τα λεγόμενα εγκλήματα τιμής και ο εξαναγκασμός σε γάμο αποτελούν πραγματικότητα στην ΕΕ,

ΙΒ.   λαμβάνοντας υπόψη ότι οι καταστάσεις πολέμου, ένοπλης σύγκρουσης, ανοικοδόμησης μετά τη σύγκρουση, οικονομικών, κοινωνικών και/ή χρηματοπιστωτικών κρίσεων, αυξάνουν την ευάλωτη θέση των γυναικών ατομικά και συλλογικά απέναντι στην εναντίον τους ανδρική βία και δεν πρέπει να θεωρούνται πρόσχημα προκειμένου να επιδεικνύεται ανοχή στην ανδρική βία,

ΙΓ.   λαμβάνοντας υπόψη ότι η διακίνηση γυναικών για σεξουαλικούς και άλλους σκοπούς συνιστά θεμελιώδη παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των γυναικών και είναι επιζήμια τόσο για τα επιμέρους θύματα όσο και για την κοινωνία συνολικά,

ΙΔ.   λαμβάνοντας υπόψη ότι η ανοχή της πορνείας στην Ευρώπη οδηγεί σε αύξηση της διακίνησης γυναικών στην Ευρώπη για σεξουαλικούς σκοπούς και σε σεξουαλικό τουρισμό,

ΙΕ.   λαμβάνοντας υπόψη ότι δεν γίνεται συγκέντρωση τακτικών και συγκρίσιμων δεδομένων για τους διάφορους τύπους βίας κατά των γυναικών στην ΕΕ, γεγονός που καθιστά δύσκολο να εξακριβωθεί η πραγματική έκταση του φαινομένου και να εξευρεθούν κατάλληλες λύσεις στο πρόβλημα,

ΙΣΤ.   λαμβάνοντας υπόψη ότι ο αριθμός γυναικών που πέφτουν θύματα βίας βασιζόμενης στο φύλο είναι ιδιαίτερα ανησυχητικός,

ΙΖ.   λαμβάνοντας υπόψη ότι η συχνά διαστρεβλωμένη, καταναλωτική εικόνα για τις γυναίκες η οποία προβάλλεται από τα μέσα ενημέρωσης υπονομεύει το σεβασμό για την ανθρώπινη αξιοπρέπεια,

ΙΗ.   λαμβάνοντας υπόψη ότι, εκτός από οικονομική εξάρτηση (κάτι που συχνά συμβαίνει στις γυναίκες), σημαντικός παράγων προκειμένου οι γυναίκες θύματα να μην αναφέρουν τα περιστατικά βίας είναι η επικρατούσα κοινωνική κουλτούρα και οι αντιλήψεις ότι η ανδρική βία κατά των γυναικών αποτελεί ιδιωτικό θέμα ή ότι συχνά οι ίδιες οι γυναίκες είναι υπεύθυνες για αυτή τη βία,

ΙΘ.   λαμβάνοντας υπόψη ότι συχνά, για ποικίλους πολύπλοκους ψυχολογικούς, οικονομικούς, κοινωνικούς και πολιτισμικούς λόγους, οι γυναίκες δεν καταγγέλλουν τα περιστατικά βίας των ανδρών εναντίον τους και ορισμένες φορές αποτρέπονται να το κάνουν λόγω έλλειψης εμπιστοσύνης στην αστυνομία, το δικαστικό σύστημα και τις κοινωνικές και ιατρικές υπηρεσίες,

Κ.   λαμβάνοντας υπόψη ότι το Κοινοβούλιο συχνά έχει ζητήσει τη δημιουργία Ευρωπαϊκού Έτους Εξάλειψης κάθε μορφής βίας κατά των γυναικών,

ΚΑ.   λαμβάνοντας υπόψη ότι ο ΟΗΕ έχει ανακηρύξει την 25η Νοεμβρίου σε Διεθνή Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας Κατά των Γυναικών και ότι διεθνές σεμινάριο για τη βία κατά των γυναικών πρόκειται να πραγματοποιηθεί στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο το Δεκέμβριο 2009,

ΚΒ.   λαμβάνοντας υπόψη ότι υπάρχει πιεστική ανάγκη να καθιερωθεί ένα σφαιρικό νομικό μέσο που να αποβλέπει στην καταπολέμηση κάθε μορφής βίας κατά των γυναικών στην Ευρώπη, συμπεριλαμβανομένης της διακίνησης γυναικών,

1.   ζητεί επιμόνως από τα κράτη μέλη να βελτιώσουν τις εθνικές νομοθεσίες και πολιτικές εναντίον κάθε μορφής βίας κατά των γυναικών και ιδίως μέσω της ανάπτυξης εθνικών προγραμμάτων δράσης εναντίον της βίας κατά των γυναικών, με βάση την ανάλυση των συνεπειών, από πλευράς ισότητας φύλων, της βίας κατά των γυναικών και τις διεθνείς συμβατικές υποχρεώσεις των κρατών μελών για εξάλειψη κάθε μορφής διακρίσεων κατά των γυναικών, συμπεριλαμβανομένων συγκεκριμένων μέτρων για την πρόληψη της ανδρικής βίας, την προστασία των θυμάτων και τη δίωξη των δραστών·

2.   ζητεί επιμόνως από τα κράτη μέλη να παρέχουν ενίσχυση, στο πλαίσιο κατάλληλων εθνικών προγραμμάτων και συστημάτων χρηματοδότησης σε εθελοντικούς φορείς και οργανώσεις που προσφέρουν καταφύγιο και ψυχολογική στήριξη στις γυναίκες θύματα βίας, με κύριο στόχο να τους δώσουν τη δυνατότητα να επανενταχθούν στην αγορά εργασίας και με τον τρόπο αυτό να ανακτήσουν πλήρως την ανθρώπινη αξιοπρέπειά τους·

3.   καλεί την Επιτροπή να υποβάλει στο Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο στοχοπροσηλωμένο και περισσότερο συνεκτικό σχέδιο πολιτικής της ΕΕ εναντίον κάθε μορφής βίας κατά των γυναικών, όπως αναφέρεται στην ανακοίνωση της Επιτροπής της 1ης Μαρτίου 2006 με τίτλο "Χάρτης πορείας για την ισότητα μεταξύ γυναικών και ανδρών 2006-2010" (COM(2006)0092), και να συμπεριλάβει μέτρα για την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών στο πρόγραμμα δράσης της για τις ίσες ευκαιρίες για άνδρες και γυναίκες κατά την περίοδο 2011-2016, καθώς και απτά μέτρα για την πρόληψη κάθε μορφής βίας, την προστασία των θυμάτων και τη δίωξη των δραστών, και να εξασφαλίσει ότι πραγματοποιείται ανάλυση των συνεπειών της ανδρικής βίας κατά των γυναικών από πλευράς ισότητας των φύλων σε όλους τους τομείς πολιτικής της και να μεριμνήσει για μια συντονισμένη, προσηλωμένη και συνεκτική απάντηση των θεσμικών οργάνων της ΕΕ και των κρατών μελών ώστε να εξαλειφθεί αυτή η βία·

4.   ζητεί επιμόνως από την Επιτροπή να μελετήσει τη δυνατότητα υιοθέτησης νέων μέτρων για την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών·

5.   καλεί την Επιτροπή να οργανώσει ειδική διάσκεψη υψηλού επιπέδου, απαρτιζόμενη από εκπροσώπους πολιτικών φορέων, της κοινωνίας των πολιτών, και κοινωνικών και θεσμικών οργανισμών, με στόχο να υπάρξει συμβολή σε μια διαδικασία ανάπτυξης συνεκτικότερων πολιτικών που να αντιμετωπίζουν όλες τις μορφές βίας κατά των γυναικών·

6.   καλεί την ΕΕ να εξασφαλίσει το δικαίωμα σε συνδρομή και στήριξη για κάθε θύμα βίας, συμπεριλαμβανομένης της διακίνησης ανθρώπων, ανεξάρτητα από την εθνικότητα του θύματος και εξασφαλίζοντας προστασία στις γυναίκες θύματα οικιακής βίας, το νομικό καθεστώς των οποίων ενδέχεται να εξαρτάται από τον σύντροφό τους·

7.   καλεί την ΕΕ να συγκροτήσει μηχανισμούς ώστε να εξασφαλιστεί ότι η ανάλυση από πλευράς ισότητας φύλων της διακίνησης ανθρώπων θα είναι τμήμα όλων των νόμων και των πολιτικών που αποβλέπουν στην πρόληψη και καταπολέμηση της διακίνησης, και να αντιμετωπίσει τις βαθύτερες αιτίες της βίας μέσω προληπτικών μέτρων όπως οι κυρώσεις, η εκπαίδευση και οι εκστρατείες ευαισθητοποίησης·

8.   υπενθυμίζει ότι ακόμη περιμένει τα αποτελέσματα μελέτης της Επιτροπής σχετικά με τη νομοθεσία για την βία που βασίζεται στο φύλο και την βία κατά των γυναικών·

9.   καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να εξασφαλίσουν ότι οι γυναίκες θύματα βίας έχουν την κατάλληλη πρόσβαση στη νομική βοήθεια και την προστασία ανεξάρτητα από την εθνικότητά τους και τον χαρακτήρα της συμμετοχής τους στις αστυνομικές έρευνες·

10.   ζητεί επιμόνως από το Συμβούλιο και την Επιτροπή να θεσπίσουν σαφή νομική βάση για την καταπολέμηση κάθε μορφής βίας κατά των γυναικών, συμπεριλαμβανομένης της διακίνησης·

11.   καλεί την Επιτροπή να ξεκινήσει τις εργασίες για τη σύνταξη πρότασης για συνολική οδηγία σχετικά με τις δράσεις πρόληψης και καταπολέμησης κάθε μορφής βίας κατά των γυναικών·

12.   καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να ενεργήσουν για την αντιμετώπιση των αιτιών της βίας κατά των γυναικών, μεταξύ άλλων με προληπτικά μέτρα και με εκστρατείες ευαισθητοποίησης σχετικά με τις διάφορες μορφές που μπορεί να προσλαμβάνει αυτή η βία·

13.   καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να εγκαινιάσουν συντονισμένη δράση, συμπεριλαμβανομένων εκστρατειών ευαισθητοποίησης και ενημέρωσης για την οικιακή βία και στρατηγικών που αποβλέπουν στην μεταβολή των κοινωνικών στερεοτύπων σχετικά με τη θέση των γυναικών στην κοινωνία μέσω της εκπαίδευσης και των μέσων ενημέρωσης και να ενθαρρύνουν την ανταλλαγή καλής πρακτικής·

14.   καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να αντιμετωπίσουν τη βία κατά των γυναικών και τη συνδεόμενη με το φύλο διάσταση των παραβιάσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων διεθνώς, ιδίως στο πλαίσιο των διμερών συμφωνιών σύνδεσης και διεθνούς εμπορίου που βρίσκονται σε ισχύ και εκείνων που βρίσκονται υπό διαπραγμάτευση·

15.   αποδοκιμάζει από την άποψη αυτή την έλλειψη ουσιαστικής διάστασης φύλου στις υποχρεωτικές αξιολογήσεις αντικτύπου σε σχέση με την αειφορία οι οποίες διενεργούνται πριν από την περάτωση παρόμοιων συμφωνιών, πολύ δε περισσότερο την έλλειψη κάθε αναγνώρισης του ζητήματος της σεξουαλικής βίας, καθώς και μιας δέσμης εργαλείων για την ανάλυση του αντικτύπου από πλευράς φύλου, και καλεί την Επιτροπή να διατυπώσει το ταχύτερο δυνατό πρόταση για την επίλυση αυτού του προβλήματος·

16.   καλεί τα κράτη μέλη να λαμβάνουν δεόντως υπόψη τις ιδιαίτερες συνθήκες ορισμένων κατηγοριών γυναικών που είναι ιδιαίτερα ευάλωτες στη βία, όπως είναι οι γυναίκες που ανήκουν σε μειονότητες, οι μετανάστριες, οι γυναίκες πρόσφυγες, οι γυναίκες που ζουν στη φτώχεια σε κοινότητες της υπαίθρου ή απομονωμένες κοινότητες, οι γυναίκες στη φυλακή ή άλλα ιδρύματα, τα κορίτσια, οι ομοφυλόφιλες γυναίκες, οι γυναίκες με αναπηρίες και οι ηλικιωμένες γυναίκες·

17.   καλεί τα κράτη μέλη να ενισχύσουν τα μέτρα για την πρόληψη της βίας βάσει του φύλου, μεταξύ των νέων, προβλέποντας στοχευμένες εκστρατείες διαπαιδαγώγησης και καλύτερη συνεργασία μεταξύ των συμμετόχων και των διαφόρων κύκλων που επηρεάζονται από το φαινόμενο αυτό, όπως οικογένειες, σχολεία, δημόσιος χώρος και μέσα ενημέρωσης·

18.   καλεί την Επιτροπή να αντιμετωπίσει επίσης τη διεθνή διάσταση της βίας κατά των γυναικών στο πλαίσιο του έργου της για την εταιρική κοινωνική ευθύνη, ιδίως σε σχέση με ευρωπαϊκές επιχειρήσεις που εργάζονται σε ζώνες κατεργασίας εξαγωγικών προϊόντων·

19.   υπογραμμίζει τη σημασία της κατάλληλης εκπαίδευσης για όσους εργάζονται με γυναίκες θύματα ανδρικής βίας, συμπεριλαμβανομένων των εκπροσώπων του συστήματος δικαιοσύνης και επιβολής του νόμου, με ιδιαίτερη αναφορά στην αστυνομία, τα δικαστήρια, τις κοινωνικές, ιατρικές και νομικές υπηρεσίες, τους οργανισμούς ευρέσεως εργασίας, τους εργοδότες και τις συνδικαλιστικές οργανώσεις·

20.   ζητεί τη δημιουργία μηχανισμών που να διευκολύνουν την πρόσβαση των γυναικών που είναι θύματα της βίας βάσει του φύλου και των δικτύων διακίνησης ανθρώπων, σε δωρεάν δικαστική συνδρομή η οποία θα τους επιτρέπει να διεκδικούν τα δικαιώματά τους σε ολόκληρη την Ένωση· επιμένει στην ανάγκη να βελτιωθεί η συνεργασία μεταξύ των επαγγελματιών της δικαιοσύνης και η ανταλλαγή βέλτιστων πρακτικών στην καταπολέμηση των διακρίσεων και της βίας βάσει του φύλου, και να εξευρεθούν τρόποι για την κατάργηση των εμποδίων ως προς την αναγνώριση των νομικών πράξεων σε άλλα κράτη μέλη, συμπεριλαμβανομένων καταδικαστικών αποφάσεων για αδικήματα βίας που συνδέεται με το φύλο και ασφαλιστικών μέτρων που εκδίδονται εναντίον ανδρών που ασκούν βία·

21.   χαιρετίζει το γεγονός ότι σε ορισμένα κράτη μέλη έχουν συγκροτηθεί δικαστήρια αρμόδια για τις υποθέσεις βίας κατά των γυναικών και καλεί όλα τα κράτη μέλη να προωθήσουν περαιτέρω αυτή την πρωτοβουλία·

22.   ζητεί οι αναφορές στη βία που βασίζεται στο φύλο να κατέχουν κεντρικό ρόλο στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Συστήματος Πληροφοριών Ποινικού Μητρώου (ΕCRIS)·

23.   ζητεί επιμόνως από τα κράτη μέλη να καθιερώσουν συνεκτικό σύστημα για τη συλλογή στατιστικών στοιχείων σχετικά με τη βία κατά των γυναικών, με ιδιαίτερη αναφορά στη βία κατά των ανηλίκων, όπου να συμπεριλαμβάνονται οι δολοφονίες που διαπράττονται στο πλαίσιο της ενδοοικογενειακής βίας ή στενών συγγενικών σχέσεων, σε στενή συνεργασία με το Ευρωπαϊκό Ινστιτούτο Ισότητας των Φύλων, έτσι ώστε να αποκτώνται συγκρίσιμα δεδομένα σχετικά με τη βία κατά των γυναικών σε ολόκληρη την ΕΕ·

24.   ζητεί επιμόνως από τα κράτη μέλη να αναγνωρίσουν τη σεξουαλική βία και το βιασμό κατά των γυναικών, συμπεριλαμβανομένων των περιστατικών εντός του γάμου και στενών ανεπισήμων σχέσεων και/ή όσων διαπράττονται από άνδρες συγγενείς, ως εγκλημάτων στις περιπτώσεις όπου το θύμα δεν έχει δώσει τη συγκατάθεσή του και να εξασφαλίσουν ότι παρόμοια αδικήματα θα οδηγούν σε αυτεπάγγελτη δίωξη και να απορρίψουν οιεσδήποτε αναφορές σε πολιτισμικές, παραδοσιακές ή θρησκευτικές πρακτικές ή παραδόσεις ως ελαφρυντικό παράγοντα σε περιπτώσεις βίας κατά των γυναικών, συμπεριλαμβανομένων των λεγομένων "εγκλημάτων τιμής" και του ακρωτηριασμού των γυναικείων γεννητικών οργάνων·

25.   επισημαίνει ότι ορισμένα κράτη μέλη εφαρμόζουν πολιτικές που αποσκοπούν στην αναγνώριση της σεξουαλικής βίας μεταξύ συντρόφων, και ιδίως της έγγαμης βίας, ως εγκλήματος· καλεί τα κράτη μέλη να μελετήσουν την έκβαση αυτών των πολιτικών με στόχο να ενθαρρυνθεί μια πανευρωπαϊκή ανταλλαγή καλής πρακτικής·

26.   καλεί τα κράτη μέλη να λάβουν τα δέοντα μέτρα για να σταματήσει ο ακρωτηριασμός των γυναικείων γεννητικών οργάνων· επισημαίνει ότι οι μετανάστες που διαμένουν στην Κοινότητα πρέπει να έχουν επίγνωση του γεγονότος ότι ο ακρωτηριασμός των γυναικείων γεννητικών οργάνων αποτελεί σοβαρό πλήγμα για την υγεία των γυναικών και παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων· καλεί τα κράτη μέλη είτε να εφαρμόζουν ειδικές νομικές διατάξεις για τον ακρωτηριασμό των γυναικείων γεννητικών οργάνων είτε να θεσπίσουν τέτοιους νόμους και να διώκουν όσους ασκούν ακρωτηριασμό των γεννητικών οργάνων·

27.   καλεί την ΕΕ να εξασφαλίσει το δικαίωμα συνδρομής και στήριξης σε όλα τα θύματα ανδρικής βίας κατά των γυναικών·

28.   καλεί τα κράτη μέλη να διερευνήσουν χωρίς καθυστέρηση τις ακραίες παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων εναντίον γυναικών Ρομά, να τιμωρήσουν τους δράστες και να προσφέρουν επαρκή αποζημίωση στα θύματα αναγκαστικής στείρωσης·

29.   αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο, την Επιτροπή, τις κυβερνήσεις των κρατών μελών και τον Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών.

(1) ΕΕ C 59, 23.2.2001, σ. 258. (2) ΕΕ C 320 Ε, 15.12.2005, σ. 247. (3) ΕΕ C 304, 6.10.1997, σ. 55. (4) ΕΕ C 288 Ε, 25.11.2006, σ. 66. (5) ΕΕ C 227 Ε, 4.9.2008, σ. 140. (6) Κείμενα που εγκρίθηκαν, P6_TA(2009)0161.