Rezolucja legislacyjna Parlamentu Europejskiego z dnia 19 maja 2010 r. w sprawie stanowiska Rady w pierwszym czytaniu z myślą o przyjęciu decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającej decyzję nr 573/2007/WE Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającą Europejski Fundusz na rzecz Uchodźców na lata 2008–2013 w zakresie zniesienia finansowania niektórych działań wspólnotowych oraz zmiany limitu na ich finansowanie (16627/1/2009 – C7-0051/2010 – 2009/0026(COD))
(Zwykła procedura ustawodawcza: drugie czytanie)
Parlament Europejski,
– uwzględniając stanowisko Rady przyjęte w pierwszym czytaniu (16627/1/2009 – C7-0051/2010),
– uwzględniając wniosek Komisji przedstawiony Parlamentowi i Radzie (COM(2009)0067),
– uwzględniając art. 251 ust. 2 oraz art. 63 ust. 1 pkt 2 lit. b) traktatu WE, zgodnie z którymi wniosek został przedstawiony Parlamentowi przez Komisję (C6-0070/2009),
– uwzględniając własne stanowisko przyjęte w pierwszym czytaniu(1),
– uwzględniając komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego i Rady zatytułowany „Konsekwencje wejścia w życie traktatu lizbońskiego dla trwających międzyinstytucjonalnych procedur decyzyjnych” (COM(2009)0665),
– uwzględniając art. 294 ust. 7 i art. 78 ust. 2 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
– uwzględniając art. 72 Regulaminu,
– uwzględniając zalecenie do drugiego czytania przedstawione przez Komisję Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych (A7-0117/2010),
1. zatwierdza stanowisko Rady;
2. stwierdza, że akt zostaje przyjęty zgodnie z tym stanowiskiem;
3. zobowiązuje swojego przewodniczącego do podpisania aktu wraz z przewodniczącym Rady, zgodnie z art. 297 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej;
4. zobowiązuje swojego sekretarza generalnego do podpisania aktu po stwierdzeniu, że wszystkie procedury zostały prawidłowo zakończone, oraz do zlecenia, w porozumieniu z sekretarzem generalnym Rady, jego publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej;
5. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie, Komisji i parlamentom krajowym.