Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

–  έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής με τίτλο «Μια κοινή δέσμευση για την απασχόληση» (COM(2009)0257),

–  έχοντας υπόψη τον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων, ιδίως το άρθρο 30 σχετικά με την προστασία σε περίπτωση αδικαιολόγητης απόλυσης, το άρθρο 31 σχετικά με τις δίκαιες και πρόσφορες συνθήκες εργασίας και το άρθρο 33 σχετικά με την οικογενειακή ζωή και την επαγγελματική ζωή,

–  έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής με τίτλο «Ένα Ευρωπαϊκό Σχέδιο Οικονομικής Ανάκαμψης» (COM(2008)0800) και το συναφές ψήφισμα του Κοινοβουλίου της 11ης Μαρτίου 2009(1),

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του, της 9ης Οκτωβρίου 2008, σχετικά με την ενίσχυση της καταπολέμησης της αδήλωτης εργασίας(2),

–  έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής με τίτλο «Ώθηση στην ευρωπαϊκή ανάκαμψη» (COM(2009)0114),

–  έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής με τίτλο «Συνεταιρισμός για αλλαγή σε μια διευρυμένη Ευρώπη – Ενίσχυση της συμβολής του ευρωπαϊκού κοινωνικού διαλόγου» (COM(2004)0557),

–  έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής με τίτλο «Για τη θέσπιση κοινών αρχών όσον αφορά την ευελιξία με ασφάλεια: περισσότερες και καλύτερες θέσεις εργασίας μέσω της ευελιξίας με ασφάλεια» (COM(2007)0359) και το συναφές ψήφισμα του Κοινοβουλίου της 29ης Νοεμβρίου 2007(3),

–  έχοντας υπόψη το πράσινο βιβλίο της Επιτροπής «Εκσυγχρονισμός της εργατικής νομοθεσίας για την αντιμετώπιση των προκλήσεων του 21ου αιώνα» (COM(2006)0708) και το σχετικό ψήφισμα του Κοινοβουλίου της 11ης Ιουλίου 2007(4),

–  έχοντας υπόψη την απόφαση 2008/618/ΕΚ του Συμβουλίου, της 15ης Ιουλίου 2008, σχετικά με τις κατευθυντήριες γραμμές για τις πολιτικές απασχόλησης των κρατών μελών για την περίοδο 2008-2010,

–  έχοντας υπόψη τη σύσταση της Επιτροπής για την ενεργητική ένταξη των αποκλεισμένων από την αγορά εργασίας ατόμων (COM(2008)0639) και το σχετικό ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 8ης Απριλίου 2009(5),

–  έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα του Συμβουλίου της 8ης Ιουνίου 2009 (ευελιξία με ασφάλεια σε καιρούς κρίσης),

–  έχοντας υπόψη την έκθεση της αποστολής για την ευελιξία με ασφάλεια, «Εφαρμογή των κοινών αρχών της ευελιξίας με ασφάλεια εντός του πλαισίου του κύκλου 2008-2010 της Στρατηγικής της Λισαβόνας», της 12ης Δεκεμβρίου 2008,

–  έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα του Συμβουλίου EPSCO «Απασχόληση, Κοινωνική Πολιτική, Υγεία και Καταναλωτές» της 5ης-6ης Δεκεμβρίου 2007,

–  έχοντας υπόψη τις συστάσεις των ευρωπαϊκών κοινωνικών εταίρων που παρατίθενται στην έκθεση με τίτλο «βασικές προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι ευρωπαϊκές αγορές εργασίας: κοινή ανάλυση των κοινωνικών εταίρων», της 18ης Οκτωβρίου 2007,

–  έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα της άτυπης συνάντησης των Υπουργών Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων στο Βερολίνο στις 18-20 Ιανουαρίου 2007 με θέμα την «καλή εργασία»,

–  έχοντας υπόψη το άρθρο 48 του Κανονισμού του,

–  έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων (A7-0193/2010),

A.  εκτιμώντας ότι οι άτυπες μορφές απασχόλησης έχουν αυξηθεί σημαντικά από το 1990 και οι απολεσθείσες θέσεις εργασίας λόγω της πρόσφατης οικονομικής κρίσης ανήκουν πρωτίστως στον τομέα της άτυπης εργασίας· ότι ως άτυπες μορφές απασχόλησης χαρακτηρίζονται νέες μορφές συμβάσεων που έχουν ένα ή περισσότερα από τα εξής χαρακτηριστικά: μερική απασχόληση, περιστασιακή εργασία, προσωρινή απασχόληση, εργασία με συμβάσεις ορισμένου χρόνου, κατ'οίκον εργασία και τηλεργασία, μερική απασχόληση με 20 ή λιγότερες ώρες την εβδομάδα,

B.  εκτιμώντας ότι η ανάγκη ευέλικτης απασχόλησης έχει επισημανθεί επανειλημμένα,

Γ.  εκτιμώντας ότι η παγκοσμιοποίηση και οι ραγδαίες τεχνολογικές εξελίξεις προκαλούν ευρύτατη οικονομική αναδιάρθρωση, προκαλώντας αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις και στο αντικείμενο των καθηκόντων των εργαζομένων, καθώς και διαδοχικά κύματα νέων ανεξάρτητων μονοπρόσωπων επιχειρήσεων σε κάθε τομέα και ηλικιακή ομάδα, δημιουργώντας την ανάγκη για επανακαθορισμό των εργασιακών σχέσεων, με σκοπό την αποφυγή στρεβλώσεων (όπως το φαινόμενο των ψευδοαυτοαπασχολούμενων),

Δ.  εκτιμώντας ότι η χρηματοπιστωτική και οικονομική κρίση, η οποία μετατράπηκε σε πολύ σοβαρή κρίση απασχόλησης με μια τεράστια απώλεια θέσεων εργασίας και έχει οδηγήσει σε ασταθείς αγορές εργασίας και στην αύξηση του κοινωνικού αποκλεισμού, ιδίως στα ήδη ευάλωτα άτομα και στις μειονεκτούσες ομάδες,

Ε.  εκτιμώντας ότι ο αριθμός των φτωχών εργαζομένων αυξάνεται, αγγίζοντας το 8% του ευρωπαϊκού εργατικού δυναμικού, και ότι η αναλογία των χαμηλόμισθων κυμαίνεται επί του παρόντος στο 17% περίπου,

ΣΤ.  εκτιμώντας ότι θα πρέπει να αναπτυχθεί μια ουσιαστική και συμπληρωματική προσέγγιση της ΕΕ, η οποία να επικεντρώνεται πρωτίστως στην αποτελεσματική διακυβέρνηση και σε ένα αμοιβαία υποστηρικτικό μείγμα μέτρων πολιτικής στους τομείς των οικονομικών, περιβαλλοντικών, εργασιακών και κοινωνικών πολιτικών και της επιχειρηματικότητας, καθώς και να ευθυγραμμίζεται με τις αρχές της ευρωπαϊκής στρατηγικής για την απασχόληση (ΕΣΑ) σκοπός της οποίας είναι να παροτρυνθούν τα κράτη μέλη στην επιδίωξη κοινών στόχων που θα εστιάζουν στις τέσσερις αρχές της απασχολησιμότητας, της επιχειρηματικότητας, της προσαρμοστικότητας και της ισότητας των ευκαιριών,

Ζ.  εκτιμώντας ότι το ποσοστό ανεργίας εντός της ΕΕ των 27 έχει ανέλθει στο 10% (2009) και η ανεργία είναι απίθανο να αγγίξει την αιχμή της πριν το πρώτο εξάμηνο του 2011,

Η.  εκτιμώντας ότι μια ανάλυση των αλλαγών στην απασχόληση κατά μορφωτικό επίπεδο δείχνει ότι ο αριθμός των ανθρώπων χαμηλών δεξιοτήτων που απασχολούνται έχει μειωθεί τα τελευταία χρόνια,

Θ.  εκτιμώντας ότι κατά μέσο όρο το ένα πέμπτο έως το ένα τέταρτο του συνόλου των Ευρωπαίων εργαζομένων αλλάζει δουλειά κάθε χρόνο,

Ι.  εκτιμώντας ότι το ποσοστό μετακίνησης ανάμεσα στην ανεργία και την απασχόληση είναι υψηλό, με το ένα τρίτο των ανέργων και το 10% του ανενεργού πληθυσμού να βρίσκουν δουλειά μέσα σε ένα χρόνο, αλλά ότι παρόλα αυτά σημαντικός αριθμός εργαζόμενων, ιδίως σε άτυπες μορφές εργασίας, χάνουν την εργασίας τους χωρίς να βρίσκουν νέα απασχόληση,

ΙΑ.  εκτιμώντας ότι, στην ΕΕ των 27 το 45% όλων των περιόδων ανεργίας διαρκεί περισσότερο από ένα έτος, συγκριτικά με περίπου το 10% στις ΗΠΑ,

ΙΒ.  εκτιμώντας ότι ο κύκλος κινήσεως εργαζομένων είναι υψηλότερος στις γυναίκες από ότι στους άντρες (διαφορά πέντε τοις εκατό) και μεταξύ των νεότερων εργαζομένων (ηλικίας κάτω των 24), μειώνεται δε όσο αυξάνεται το μορφωτικό επίπεδο, πράγμα που δείχνει ότι η αλλαγή πολύ συχνότερα επιβάλλεται παρά επιλέγεται και συνδέεται με συμβάσεις ορισμένου χρόνου και επισφαλείς συμβάσεις, συχνά μάλιστα οι νέοι δεν βρίσκουν εργασία αντίστοιχη των ακαδημαϊκών τους προσόντων,

ΙΓ.  εκτιμώντας ότι υπολογίζεται πως ένας στους έξι εργαζομένους έχει ευθύνες φροντίδας ηλικιωμένου ή εξαρτώμενου συγγενή ή φίλου,

ΙΔ.  εκτιμώντας ότι σε ορισμένα κράτη μέλη έχει σημειωθεί άνοδος των περιπτώσεων αδήλωτης εργασίας, πράγμα το οποίο θα μπορούσε να οδηγήσει σε σοβαρά οικονομικά (κυρίως δημοσιονομικά), κοινωνικά και πολιτικά προβλήματα,

ΙΕ.  εκτιμώντας ότι η αξιολόγηση της ευελιξίας με ασφάλεια έχει σύνθετο χαρακτήρα και είναι απαραίτητο να υπάρξει μια συνολική προσέγγισή της, ιδίως ενόψει των αλλαγών που η παρούσα κρίση μπορεί να επιφέρει και στη συμπεριφορά των επιχειρήσεων, ενθαρρύνοντάς τες να υιοθετήσουν ολοένα και λιγότερο προστατευόμενες σχέσεις εργασίας και με έντονη επισφάλεια,

ΙΣΤ.  εκτιμώντας ότι, στις πολιτικές για την απασχόληση, χρειάζεται να προωθηθούν ενεργά οι ίσες ευκαιρίες μεταξύ αντρών και γυναικών, ο συνδυασμός της επαγγελματικής, εκπαιδευτικής και οικογενειακής ζωής, καθώς και αρχές για την απαγόρευση των διακρίσεων,

ΙΖ.  εκτιμώντας ότι, ενώ ο κοινωνικός διάλογος έχει αναπτυχθεί με διάφορους τρόπους σε ολόκληρη την Ευρώπη, εν γένει η άνοδος των οικονομικών και χρηματοοικονομικών δυσκολιών έχει οδηγήσει σε έντονο τριμερή διάλογο,

ΙΗ.  εκτιμώντας ότι οι συλλογικές διαπραγματεύσεις συνιστούν τον συνηθέστερο τρόπο καθορισμού της αμοιβής στην Ευρώπη – δύο στους τρεις εργαζομένους καλύπτονται από μια συλλογική μισθολογική σύμβαση σε επίπεδο εταιρείας ή υψηλότερο επίπεδο,

ΙΘ.  εκτιμώντας ότι η ανεπίσημη συνάντηση των Υπουργών Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων στο Βερολίνο στις 19 Ιανουαρίου 2007 συμπέρανε ότι «η Ευρώπη χρειάζεται περισσότερες και κοινές προσπάθειες για την προώθηση της καλής εργασίας· καλή εργασία σημαίνει δικαιώματα και συμμετοχή των εργαζομένων, δίκαιες αποδοχές, προστασία της ασφάλειας και της υγείας κατά την εργασία καθώς και οργάνωση της εργασίας φιλική προς την οικογένεια· οι καλές και δίκαιες συνθήκες εργασίας καθώς και η κατάλληλη κοινωνική προστασία είναι απολύτως απαραίτητες προκειμένου η Ευρωπαϊκή Ένωση να γίνει αποδεκτή από τους πολίτες της»,

Κ.  εκτιμώντας ότι η έννοια της καλής εργασίας θα πρέπει να παρέχει τη θεμελιώδη καθοδήγηση για την επόμενη φάση της ευρωπαϊκής στρατηγικής για την απασχόληση.

Α.Άτυπες συμβάσεις

1.  καλεί το εαρινό Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του 2010 να εκδώσει σαφείς κατευθύνσεις και να λάβει συγκεκριμένα μέτρα για τη διασφάλιση αξιοπρεπούς εργασίας και ποιοτικής απασχόλησης καθώς και τη δημιουργία βιώσιμων ευκαιριών εργασίας στο πλαίσιο μιας φιλόδοξης Στρατηγικής ΕΕ2020, λαμβάνοντας υπόψη τις επιπτώσεις της κρίσης στην οικονομία, την κοινωνία και την αγορά εργασίας·

2.  καλεί την Επιτροπή να αξιολογήσει τις προσπάθειες της Αποστολής για την Ευελιξία με ασφάλεια, καλεί τα κράτη μέλη να προβούν σε μια πιο ισορροπημένη και δίκαιη εφαρμογή των αρχών της ευελιξίας με ασφάλεια, και επισημαίνει ότι η αμοιβαία μάθηση και οι ανταλλαγές ορθών πρακτικών, όπως επίσης και η ανοιχτή μέθοδος συντονισμού (ΑΜΣ), αποτελούν ουσιαστικά εργαλεία για το συντονισμό των διαφορετικών προσεγγίσεων των πολιτικών των κρατών μελών· σημειώνει, ωστόσο, ότι η ΑΜΣ θα μπορούσε να βελτιωθεί και ότι, για να αυξηθεί η αποτελεσματικότητα, χρειάζεται να ενισχυθεί η διακυβέρνηση της ΑΜΣ,

3.  επισημαίνει τη μεγάλη ποικιλία εργασιακών παραδόσεων, μορφών συμβάσεων και επιχειρηματικών προτύπων που υπάρχουν στις αγορές εργασίας, τονίζοντας την ανάγκη, σε αυτό το πλαίσιο της διαφορετικότητας, να αποτελεί προτεραιότητα η διασφάλιση του ευρωπαϊκού κοινωνικού μοντέλου και των εργασιακών κεκτημένων· συνιστά την έγκριση μιας προσέγγισης από τη βάση αναπτύσσοντας νέες στρατηγικές απασχόλησης κατά τρόπον ώστε να διευκολύνεται ο διάλογος και η συμμετοχή των πολιτικών και κοινωνικών αρχών σε όλα τα επίπεδα·

4.  καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να αναγνωρίσουν και να υποστηρίξουν την ειδική θέση των ανεξάρτητων εξωτερικών συνεργατών ως ζωτικής δύναμης για την οικονομική ανάκαμψη, ως ένα «τρόπο πρόσβασης στην εργασία» ή μια εναλλακτική λύση στην αγορά εργασίας· σημειώνει ότι η ανεξάρτητη εργασία γίνεται ολονέν πιο δημοφιλής, ιδιαίτερα μεταξύ των νέων εργαζομένων και των γυναικών και ως ένα μεταβατικό στάδιο από την εργασία στην σύνταξη· πιστεύει ότι πρέπει να μεταχειρίζονται τους ανεξάρτητους εργαζομένους ως ενιαίο υποσύνολο πολύ μικρών επιχειρήσεων και ζητεί τη λήψη μέτρων για την ελαχιστοποίηση του φόρτου των ρυθμίσεων και την ενθάρρυνση και στήριξη των ανεξάρτητων εξωτερικών συνεργατών για την εκκίνηση/ανάπτυξη ανεξαρτήτων επιχειρήσεων και την προώθηση της διά βίου μάθησης για αυτήν την ομάδα·

5.  τονίζει τη σημασία της αυτοαπασχόλησης ιδίως στις πολύ μικρές και μικρές επιχειρήσεις, και επισημαίνει τη σημασία των ελευθέρων επαγγελμάτων και των ιδιαιτεροτήτων τους· υπογραμμίζει ότι ο όρος «ελεύθερο επάγγελμα» σημαίνει απλά ένα συγκεκριμένο εξειδικευμένο επάγγελμα, το οποίο μπορεί να ασκηθεί και ανεξάρτητα·

6.  θεωρεί ότι θα πρέπει να διασφαλίζεται για όλους τους εργαζομένους, ανεξαρτήτως του ακριβούς καθεστώτος απασχόλησής τους, μια σειρά από βασικά δικαιωμάτα· συνιστά οι προτεραιότητες σε περίπτωση μεταρρύθμισης της εργατικής νομοθεσίας, όπου αυτό χρειάζεται, να εστιάζουν στα εξής: επείγουσα διεύρυνση της προστασίας των εργαζομένων σε άτυπες μορφές απασχόλησης, ομαδοποίηση των άτυπων συμβάσεων για λόγους απλούστευσης, βιώσιμη δημιουργία σχέσεων εργασίας πλήρους απασχόλησης, διευκρίνιση της κατάστασης της εξαρτημένης απασχόλησης, συμπεριλαμβανομένης της προληπτικής δράσης όσον αφορά την υγεία και την ασφάλεια των εργαζομένων σε άτυπες μορφές απασχόλησης, ενέργειες κατά της αδήλωτης εργασίας, στήριξη για τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, και στα πλαίσια άτυπων συμβάσεων εργασίας, και τη διευκόλυνση των μεταβάσεων ανάμεσα σε διάφορες καταστάσεις απασχόλησης και ανεργίας, μέσω της προώθησης πολιτικών όπως τα ειδικά επιδόματα εργασίας, η δια βίου μάθηση, η επανακατάρτιση και η εκπαίδευση στην εργασία, ενθαρρύνει τις ενέργειες για τη διευκρίνιση της κατάστασης της εξαρτημένης απασχόλησης, και καλεί την Επιτροπή να αναπτύξει σαφείς κατευθυντήριες γραμμές σχετικά με το πεδίο εφαρμογής των σχέσεων εργασίας σύμφωνα με τις συστάσεις της ΔΟΕ του 2006·

7.  χαιρετίζει την εισαγωγή διατάξεων από ορισμένα κράτη μέλη που επιτρέπουν σε εργαζομένους με ευθύνες φροντίδας να συνδυάζουν τις ευθύνες τους με τις επαγγελματικές τους υποχρεώσεις μέσω πιο ευέλικτων εργασιακών ρυθμίσεων· καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να υποστηρίξουν ενεργά τους παρόχους φροντίδας στον χώρο εργασίας μέσω ευέλικτων εργασιακών συνθηκών συμπεριλαμβανομένων των ρυθμίσεων άδειας και της ευέλικτης εργασίας, της μερικής απασχόλησης και της κατ' οίκον εργασίας, οι οποίες θα επιτρέψουν σε περισσότερους παρόχους φροντίδας σε όλα τα κράτη μέλη να παραμείνουν ή να επιστρέψουν στη μισθωτή εργασία·

8.  σημειώνει τη διάκριση στην οποία προβαίνει το Ευρωπαϊκό Ίδρυμα για τη Βελτίωση των Συνθηκών Διαβίωσης και Εργασίας μεταξύ των άτυπων και των πολύ άτυπων σχέσεων εργασίας· πιστεύει ότι πολλές μορφές άτυπων σχέσεων εργασίας συνιστούν σημαντικά μέσα αποκόμισης πρόσθετου εισοδήματος για παρόχους φροντίδας, φοιτητές και άλλα άτομα που βασίζονται σε συμβάσεις εργασίας περιορισμένου χρόνου και μερικής απασχόλησης· τονίζει ότι έχει καίρια σημασία οι εργαζόμενοι σε άτυπες μορφές απασχόλησης να διαθέτουν ελάχιστα δικαιώματα και να προστατεύονται από την εκμετάλλευση·

9.  ενθαρρύνει τα κράτη μέλη να προωθήσουν τη μετάβαση σε παραγωγικές και υψηλής ποιότητας θέσεις εργασίας και να θεσπίσουν διατάξεις της εργατικής νομοθεσίας που θα διασφαλίζουν αποτελεσματικά τα δικαιώματα των ατόμων που απασχολούνται σε άτυπες μορφές εργασίας, μεριμνώντας για την ίση μεταχείρισή τους σε σχέση με τους εργαζομένους με κανονικές συμβάσεις πλήρους απασχόλησης και με βάση το ανώτατο επίπεδο προστασίας των εργαζομένων·

10.  συστήνει οι εργαζόμενοι με άτυπες συμβάσεις να καλύπτονται από τις υφιστάμενες οδηγίες της ΕΕ που καλύπτουν κατηγορίες εργαζομένων στην ΕΕ, συμπεριλαμβανομένης της οδηγίας για την οργάνωση του χρόνου εργασίας (93/104/ΕΚ), της οδηγίας περί της εργασίας μέσω εταιρείας προσωρινής απασχόλησης (2008/104/ΕΚ), της οδηγίας για την εργασία μερικής απασχόλησης (97/81/ΕΚ) και της οδηγίας του Συμβουλίου σχετικά με τη συμφωνία πλαίσιο για την εργασία ορισμένου χρόνου (1999/70/ΕΚ)·

11.  σημειώνει ότι η τάση για αύξηση της αναλογίας μη καθιερωμένων ή άτυπων συμβάσεων είναι σαφές ότι συνδέεται με το φύλο και τις γενιές, καθώς οι γυναίκες, οι μεγαλύτερης ηλικίας αλλά και οι νεότερες γυναίκες εργαζόμενες αντιπροσωπεύονται δυσανάλογα σε μη καθιερωμένες μορφές απασχόλησης· επισημαίνει ότι σε ορισμένους τομείς σημειώνονται ταχείες διαρθρωτικές αλλαγές· καλεί τα κράτη μέλη και την Επιτροπή να εξετάσουν τους λόγους αυτής της τάσης, να λάβουν τα κατάλληλα, στοχοθετημένα μέτρα στους αντίστοιχους τομείς για να καταπολεμήσουν αυτήν την ανισότητα, διευκολύνοντας τη μετάβαση σε μόνιμες θέσεις απασχόλησης και, ιδίως, προωθώντας μέτρα που θα διευκολύνουν τόσο τους άνδρες όσο και τις γυναίκες στο να συμβιβάσουν την εργασία, την οικογένεια και την ιδιωτική ζωή, εστιάζοντας κυρίως στον κοινωνικό διάλογο με τους εκπροσώπους των εργαζομένων στις επιχειρήσεις, και να παρακολουθήσουν και να δημοσιοποιήσουν την επιτυχία αυτών των μέτρων· καλεί περαιτέρω την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να εξασφαλίσουν ότι η προσφυγή σε αυτές τις μη καθιερωμένες ή άτυπες συμβάσεις να μην χρησιμεύσει στην απόκρυψη της παράνομης εργασίας, αλλά να ευνοήσει μάλλον, μέσω της ανταλλαγής δεξιοτήτων, τη μετάβαση προς μια πραγματική ενσωμάτωση των νέων και των ανέργων στην αγορά εργασίας, παρέχοντας στους εργαζόμενους και στις επιχειρήσεις ένα πλαίσιο ασφάλειας και ευελιξίας που θα ενισχύει τόσο την απασχολησιμότητα όσο και την ανταγωνιστικότητα·

12.  καλεί τα κράτη μέλη να διασφαλίσουν την αποτελεσματικότερη εφαρμογή της οδηγίας 97/81/ΕΚ για την εργασία μερικής απασχόλησης και της οδηγίας 1999/70/ΕΚ για την εργασία ορισμένου χρόνου έχοντας κυρίως υπόψη τη θεμελιώδη αρχή της μη διάκρισης· τονίζει τη σημασία της κατάρτισης και της διά βίου μάθησης για τη διευκόλυνση της μετάβασης σε νέες θέσεις εργασίας, που είναι ιδιαιτέρως σημαντική για τους εργαζομένους υπό καθεστώς συμβάσεων ορισμένου χρόνου·

13.  τονίζει ότι η προσφυγή σε άτυπες μορφές απασχόλησης θα πρέπει να συνιστά προσωπική επιλογή και να μην επιβάλλεται από αυξανόμενους φραγμούς κατά την πρόσβαση στην αγορά εργασίας για ορισμένες ομάδες ή από την έλλειψη διαθέσιμων θέσεων εργασίας υψηλής ποιότητας· επισημαίνει ότι, ιδιαίτερα για τους πολλαπλά μειονεκτούντες εργαζομένους, οι ανά άτομο προσαρμοσμένες άτυπες συμβάσεις που παρέχονται από κοινωνικές επιχειρήσεις ένταξης στην εργασία μπορούν να αποτελούν μια επιλογή εφόσον προσφέρουν μία πρώτη ευκαιρίμα για απασχόληση·

14.  χαιρετίζει τη θέσπιση της οδηγίας 2008/104/ΕΚ περί της εργασίας μέσω εταιρείας προσωρινής απασχόλησης και ζητά την ταχεία εφαρμογή της·

15.  σημειώνει ότι οι μη καθιερωμένες μορφές εργασίας πρέπει να προβλέπουν συμβατικά το δικαίωμα κατάρτισης των εργαζομένων, και υπογραμμίζει ότι οι μη καθιερωμένες μορφές εργασίας μπορούν, εάν προστατεύονται κατάλληλα και περιλαμβάνουν στήριξη στον τομέα της κοινωνικής ασφάλισης, τα δικαιώματα των εργαζομένων και μετάβαση σε σταθερή, προστατευόμενη απασχόληση, να αποτελέσουν μια ευκαιρία, αλλά πρέπει να συνοδεύονται από υποστήριξη των εργαζομένων που βρίσκονται σε κατάσταση μετάβασης από το ένα καθεστώς εργασίας ή απασχόλησης σε κάποιο άλλο μέσω στοχοθετημένων ενεργών πολιτικών στον τομέα της απασχόλησης· εκφράζει την απογοήτευσή του για το γεγονός ότι αυτό συχνά παραμελείται·

16.  ενθαρρύνει τα κράτη μέλη να αναπτύξουν έγκαιρες και δυναμικές πολιτικές παρέμβασης δίνοντας στους εργαζόμενους, ιδιαίτερα στις γυναίκες, που εισέρχονται ξανά στην αγορά εργασίας δικαίωμα σε ατομική υποστήριξη κατά την περίοδο που είναι απαραίτητη για να αναπτύξουν την κατάρτισή τους και/ή να αποκτήσουν (νέα) προσόντα· οι άνεργοι θα πρέπει να υποστηρίζονται τόσο μέσω ενός σταθερού συστήματος κοινωνικής πρόνοιας όσο και μέσω ενός αποτελεσματικού συστήματος ενεργών πολιτικών, προκειμένου να επανεισέλθουν στην αγορά εργασίας γρήγορα ακόμα κι αν οι προηγούμενες συμβάσεις τους ήταν άτυπες, δεδομένης της σημασίας που έχει η διατήρηση των ανθρώπων στην αγορά εργασίας και η προώθηση της μετάβασης σε μορφές αξιοπρεπούς, σταθερής, προστατευμένης και ποιοτικής απασχόλησης· αν η επανένταξη πραγματοποιείται μέσω άτυπων συμβάσεων, οι εν λόγω συμβάσεις πρέπει να διασφαλίζουν ορθά ρυθμισμένες και ασφαλείς συνθήκες εργασίας·

17.  καλεί την Επιτροπή, με τη συνδρομή των κοινωνικών εταίρων, να αναλύσει και να παρακολουθήσει τους διαφορετικούς τύπους εργαλείων που αναπτύσσονται στο πλαίσιο εθνικών πολιτικών ενεργοποίησης·

18.  καλεί την Ένωση και τα κράτη μέλη να καταπολεμήσουν αποτελεσματικά, με την βοήθεια των κοινωνικών εταίρων, την παράνομη απασχόληση, μέσω κυρίως της πρόληψης και αποτρεπτικών κυρώσεων, και πιστεύει ότι ο ορισμός στρατηγικών, και σε ευρωπαϊκό επίπεδο, που αντιτίθενται στην παράνομη απασχόληση μπορεί να βοηθήσει στην καταπολέμηση της παράνομης απασχόλησης και στην μείωση των επισφαλών, ιδιαίτερα των άτυπων, εργασιακών σχέσεων· είναι της γνώμης ότι η καταπολέμηση της παράνομης εργασίας θα πρέπει να συνοδεύεται από μέτρα για τη δημιουργία βιώσιμων και αειφόρων εναλλακτικών επιλογών απασχόλησης και την υποστήριξη των ατόμων με στόχο την πρόσβαση στην ανοικτή αγορά εργασίας·

19.  τονίζει την ανάγκη να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας υψηλής ποιότητας, βιώσιμες και ασφαλείς, ενδεχομένως έπειτα από μια περίοδο κατάρτισης που θα στοχεύει στην βιώσιμη, πλήρη απασχόληση, συμπεριλαμβανομένων πράσινων και λευκών (στον τομέα της υγείας) θέσεων εργασίας, και να εξασφαλιστεί η κοινωνική συνοχή·

20.  τονίζει ότι δεν οδηγούν απαραίτητα όλες οι μορφές άτυπης απασχόλησης σε ασταθή, επισφαλή, περιστασιακή εργασία με χαμηλά επίπεδα προστασίας όσον αφορά την κοινωνική ασφάλιση, χαμηλές αμοιβές και περιορισμένη πρόσβαση στην περαιτέρω κατάρτιση και διά βίου μάθηση· επισημαίνει, ωστόσο, ότι αυτές οι επισφαλείς μορφές απασχόλησης συνδέονται στις περισσότερες περιπτώσεις με άτυπες συμβατικές ρυθμίσεις·

21.  επισημαίνει ότι πρέπει να αντιμετωπιστεί η υψηλή ανεργία και ο κατακερματισμός της αγοράς εργασίας παρέχοντας ίσα δικαιώματα σε όλους τους εργαζομένους και επενδύοντας στη δημιουργία θέσεων εργασίας, στις δεξιότητες και στη διά βίου μάθηση· καλεί, συνεπώς, τα κράτη μέλη να καταργήσουν κάθε μορφή επισφαλούς απασχόλησης·

22.  επισημαίνει ότι η κατάργηση της επισφαλούς απασχόλησης απαιτεί μια ισχυρή δέσμευση από τα κράτη μέλη τα οποία πρέπει να παρέχουν επαρκείς βάσεις μέσω των πολιτικών τους για την αγορά εργασίας με στόχο τη μετάβαση από την επισφαλή απασχόληση στην κανονική, μόνιμη απασχόληση με περισσότερα δικαιώματα για τους εργαζόμενους και κοινωνική προστασία·

23.  τονίζει το γεγονός ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει δεσμευτεί για τον στόχο του συνδυασμού της επαγγελματικής με την ιδιωτική ζωή από τους εργαζόμενους· επικρίνει, ωστόσο, το γεγονός ότι η Επιτροπή και τα κράτη μέλη δεν ανέλαβαν σημαντική και αποτελεσματική δράση για την υλοποίηση αυτής της δέσμευσης·

24.  επισημαίνει ότι καλύτερος συνδυασμός επαγγελματικής και ιδιωτικής ζωής μπορεί να επιτευχθεί με τον καλύτερο τρόπο μέσω της ανανέωσης του μοντέλου της κανονικής απασχόλησης: συμβάσεις αορίστου χρόνου με πλήρη απασχόληση μικρότερης διάρκειας κατά γενικό κανόνα, καθώς και θέσπιση κανόνων για τη μερική απασχόληση, ούτως ώστε να προσφέρεται μόνο δικαιολογημένη και κοινωνικά προστατευμένη εργασία μερικής απασχόλησης (15 - 25 ώρες εβδομαδιαίως) σε όσους επιθυμούν να εργαστούν υπό καθεστώς μερικής απασχόλησης· τονίζει την ανάγκη εξίσωσης της πλήρους και της μερικής απασχόλησης όσον αφορά τα ωρομίσθια, τα δικαιώματα εκπαίδευσης και διά βίου μάθησης, τις ευκαιρίες σταδιοδρομίας και την κοινωνική προστασία·

Β.  Ευελιξία με ασφάλεια και εξασφαλισμένη επαγγελματική πορεία

25.  πιστεύει ότι είναι αναγκαίο να προσαρμοσθεί ο τρέχων προβληματισμός σχετικά με την ευελιξία με ασφάλεια σε ευρωπαϊκό επίπεδο υπό το πρίσμα της τρέχουσας κρίσης, ούτως ώστε να βοηθήσει στην αύξηση και της παραγωγικότητας και της ποιότητας των θέσεων εργασίας με το να εγγυάται την ασφάλεια και την προστασία της απασχόλησης και των δικαιωμάτων των εργαζομένων, με ιδιαίτερη στήριξη για τα άτομα που ευρίσκονται σε μειονεκτική θέση στην αγορά εργασίας, επιτρέποντας συγχρόνως στις εταιρείες να έχουν την οργανωτική ευελιξία που χρειάζεται για να δημιουργούν ή να μειώνουν θέσεις εργασίας ανταποκρινόμενες στις μεταβαλλόμενες ανάγκες της αγοράς· έχει τη γνώμη ότι η δίκαιη και ισορροπημένη εφαρμογή των αρχών της ευελιξίας με ασφάλεια μπορούν να συμβάλλουν στην ισχυροποίηση της αγοράς εργασίας σε περίπτωση διαρθρωτικών αλλαγών· θεωρεί, περαιτέρω, ότι οι απαιτήσεις ευελιξίας και ασφάλειας καθώς και οι ενεργητικές πολιτικές για την αγορά εργασίας δεν είναι αντιφατικές και μπορούν να ενισχύουν αλλήλους, εάν ορισθούν μέσω μιας δίκαιης σύγκρισης των απόψεων των κοινωνικών εταίρων, των κυβερνήσεων και των ευρωπαϊκών οργάνων, παράλληλα με αμοιβαία μάθηση και ανταλλαγή ορθών πρακτικών· θεωρεί ότι οι απαιτήσεις αυτές δεν ελήφθησαν επαρκώς υπόψη στα αποτελέσματα σχετικά με την αύξηση της απασχόλησης στην Ευρώπη τα τελευταία χρόνια·

26.  επισημαίνει ότι υπάρχει ένα σταθερό αυξανόμενο πρόβλημα όσον αφορά τους ψευδο-αυτοαπασχολούμενους, οι οποίοι συχνά αναγκάζονται από τον εργοδότη τους να εργάζονται υπό άθλιες συνθήκες· οι εργοδότες που χρησιμοποιούν τις ικανότητες εργασίας των ψευδο-αυτοαπασχολούμενων πρέπει επίσης να υπόκεινται σε κυρώσεις·

27.  πιστεύει ότι η ευελιξία με ασφάλεια δεν μπορεί να λειτουργήσει σωστά χωρίς ισχυρή κοινωνική προστασία και υποστήριξη για την επανένταξη στην αγορά εργασίας, στοιχεία καίριας σημασίας για τη μετάβαση από την εκπαίδευση στην απασχόληση, από τη μία θέση εργασίας στην άλλη, και από την απασχόληση στη συνταξιοδότηση·

28.  καλεί την Επιτροπή να συνεχίσει τις προσπάθειες για μια ισορροπημένη εφαρμογή των πολιτικών για την ευελιξία με ασφάλεια προβαίνοντας σε μια ανάλυση της μέχρι σήμερα πορείας υλοποίησης στα διάφορα κράτη μέλη, και ελέγχοντας εάν τα μέτρα για την ευελιξία συνοδεύθηκαν από κατάλληλα μέτρα για την ασφάλεια των εργαζομένων, και να υποστηρίξει τα κράτη μέλη και τους κοινωνικούς εταίρους στην εφαρμογή των αρχών της ευελιξίας με ασφάλεια, προκειμένου οι εν λόγω αρχές να εφαρμοσθούν με σεβασμό στα κεκτημένα κοινωνικά δικαιώματα σε ευρωπαϊκό επίπεδο και σύμφωνα με τις ιδιαιτερότητες των διαφόρων αγορών εργασίας, των διαφορετικών παραδόσεων στον τομέα των πολιτικών εργασίας και των συλλογικών συμβάσεων και των δομών των εκάστοτε συστημάτων κοινωνικής ασφάλισης και σημειώνει ότι η αμοιβαία μάθηση, οι ανταλλαγές ορθών πρακτικών, όπως επίσης και η ανοιχτή μέθοδος συντονισμού, αποτελούν ουσιαστικά εργαλεία για τον συντονισμό των διαφορετικών στρατηγικών προσεγγίσεων των κρατών μελών·

29.  πιστεύει ότι, ειδικά στο πλαίσιο της σημερινής οικονομικής κατάστασης, η αξιολόγηση της εφαρμογής της ευελιξίας με ασφάλεια στα κράτη μέλη είναι ακόμα περισσότερο απαραίτητη, και ότι οι κοινωνικοί εταίροι θα υποστηρίξουν την εργατική νομοθεσία και τις μεταρρυθμίσεις της αγοράς εργασίας μόνο αν αυτές αποσκοπούν και στην αποτελεσματική μείωση της διαφορετικής μεταχείρισης μεταξύ των διαφόρων τύπων συμβάσεων· υπενθυμίζει ότι η εφαρμογή των αρχών της ευελιξίας απαιτεί επαρκή κοινωνική προστασία, μεριμνώντας ώστε τα άτομα να μπορούν να ζούν και να αναπτύσσονται, παράλληλα με ειδική στήριξη για τους αναζητούντες εργασία και σταθερή εργατική νομοθεσία για όλα τα είδη απασχόλησης επί τη βάσει ενός σαφούς θεσμικού πλαισίου, και πρέπει να συνοδεύεται από μηχανισμούς αυξημένης προστασίας για την πρόληψη των δυσκολιών·

30.  υπογραμμίζει ότι το αίτημα για μεγάλη ευελιξία στην εργασία δεν θα πρέπει να φθάνει σε σημείο να περιορίζει υπέρμετρα τις ζωές των ανθρώπων και την εξέλιξή τους και να δυσχεραίνει, για παράδειγμα, τη δημιουργία και διατήρηση οικογένειας, τη φροντίδα συγγενών και τη συμμετοχή στην κοινωνική ζωή·

31.  τονίζει τη σημασία της διάστασης της ασφάλειας στην ευελιξία με ασφάλεια, που πρέπει να παρέχει υποστήριξη στον τομέα της αναζήτησης εργασίας για τους εργαζομένους που βρίσκονται σε μεταβατική κατάσταση και να τους διασφαλίζει αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης· ότι η υποστήριξη πρέπει να περιλαμβάνει επαρκή μέτρα κατάρτισης ώστε να είναι σε θέση οι εργαζόμενοι να προσαρμοσθούν στις ανάγκες της αγοράς εργασίας·

32.  πιστεύει ότι οι εταιρείες φοβούνται τη μόνιμη αναντιστοιχία μεταξύ των αναγκών τους και των προσφερόμενων ικανοτήτων από τους αιτούντες εργασία, ότι στερούνται την πρόσβαση σε πιστώσεις που θα τους επέτρεπαν να προβούν σε προσλήψεις και επενδύσεις και δεν επενδύουν αρκετά στην αγορά εργασίας, και τονίζει τη σημασία, στο πλαίσιο της τρέχουσας οικονομικής κρίσης, της ανάπτυξης μακροπρόθεσμου οράματος από το ευρωπαϊκό σύστημα παραγωγής· της δημιουργίας ενός ευνοϊκού επιχειρηματικού περιβάλλοντος, επαρκών χρηματοπιστωτικών πόρων και της παροχής καλών συνθηκών εργασίας· και της βελτίωσης της ασφάλειας του δικαίου και της διαφάνειας τόσο για τους εργοδότες όσο και για τους εργαζομένους όσον αφορά το πεδίο εφαρμογής, την κάλυψη και την εφαρμογή της εργατικής νομοθεσίας·

33.  τονίζει τη σημασία της πρόληψης, του εντοπισμού και της ποινικοποίησης της παράνομης απασχόλησης· καλεί την Επιτροπή να επεξεργαστεί σειρά από συγκεκριμένες πρωτοβουλίες, συμπεριλαμβανομένων των ειδικών κανόνων για την αντιμετώπιση των «εικονικών εταιρειών», της αλληλέγγυας ευθύνης στις αλυσίδες υπεργολαβίας, και τη δημιουργία μιας ευρωπαϊκής υπηρεσίας για την πρόληψη και τον εντοπισμό της παράνομης απασχόλησης·

34.  πιστεύει ότι, εξαιτίας της οικονομικής και χρηματοπιστωτικής κρίσης, οι επιχειρήσεις σε ορισμένα κράτη μέλη δεν κατορθώνουν να βρουν στην αγορά εργασίας τις κατάλληλες μορφές συμβάσεων για να ικανοποιήσουν τις ανάγκες τους για ευελιξία, προκειμένου να ανταποκριθούν στις απρόβλεπτες διακυμάνσεις ζήτησης της αγοράς, για συγκράτηση του κόστους και για την προστασία της ασφάλειας των εργαζομένων·

35.  καλεί, στο πλαίσιο της σύγχρονης εργασιακής οργάνωσης, να δημιουργηθούν ευέλικτες και εξασφαλισμένες συμβατικές συμφωνίες που θα διασφαλίζουν την ίση μεταχείριση· πιστεύει ακράδαντα ότι οι συμβάσεις απασχόλησης αορίστου χρόνου θα πρέπει να παραμείνουν η κύρια μορφή απασχόλησης και θεωρεί ότι, στο πλαίσιο της σύγχρονης εργασιακής οργάνωσης, χρειάζεται να προβλέπονται ευέλικτες συμβάσεις σχετικά με τις μεθόδους παροχής της εργασίας και ασφαλείς από την άποψη της προστασίας της εργασίας και των δικαιωμάτων· αναγνωρίζει ότι ο ορισμός του νομικού πλαισίου για τις συμβάσεις εργασίας αορίστου χρόνου και ο προσανατολισμός τους βάσει της αρχής της ευελιξίας με ασφάλεια στο εθνικό εργατικό δίκαιο είναι καθοριστικής σημασίας για την αποδοχή τους από τις επιχειρήσεις και τους εργαζομένους·

36.  καταδικάζει απερίφραστα την αντικατάσταση της τακτικής απασχόλησης με μορφές άτυπων συμβάσεων οι οποίες συμβάλλουν σε χειρότερες και πιο αβέβαιες συνθήκες εργασίας σε σύγκριση με τις συνθήκες κανονικής απασχόλησης και είναι εις βάρος του γενικότερου πληθυσμού, των υπαλλήλων και των ανταγωνιστών· τονίζει ότι αυτές οι καταχρηστικές μορφές σύμβασης καταστρατηγούν και αποσταθεροποιούν το ευρωπαϊκό κοινωνικό μοντέλο, και καλεί τα κράτη μέλη και την Επιτροπή να χρησιμοποιήσουν κάθε δυνατό μέσο για να καταπολεμήσουν τις καταχρηστικές πρακτικές μακροπρόθεσμα, π.χ. με την επιβολή αυστηρότερων κυρώσεων·

37.  πιστεύει ακράδαντα ότι, λαμβανομένων υπόψη των διαφόρων παραδόσεων στα κράτη μέλη, οποιαδήποτε μορφή απασχόλησης θα πρέπει να συνοδεύεται από έναν πυρήνα δικαιωμάτων, τα οποία θα πρέπει να περιλαμβάνουν τα εξής: βιώσιμους μισθούς και εξάλειψη της διαφοράς αμοιβών μεταξύ των φύλων και των εθνοτήτων, επαρκή κοινωνική προστασία, απαγόρευση των διακρίσεων και ίση μεταχείριση κατά την αναζήτηση απασχόλησης και στην απασχόληση, στην κατάρτιση και την εξέλιξη της σταδιοδρομίας, προστασία της υγείας και της ασφάλειας των εργαζομένων και διατάξεις για το ωράριο εργασίας/αργίες, συνταξιοδοτικά δικαιώματα, ελευθερία του συνεταιρίζεσθαι και της εκπροσώπησης, συλλογικές διαπραγματεύσεις, συλλογικές αγωγές και πρόσβαση σε κατάρτιση και εξέλιξη της σταδιοδρομίας καθώς και προστασία σε περίπτωση απώλειας της θέσης εργασίας·

38.  Καλεί την ΕΕ και τα κράτη μέλη να κλιμακώσουν τις προσπάθειές τους να επενδύσουν σε δεξιότητες και κατάρτιση για τη στήριξη της σταθερής και βιώσιμης απασχόλησης· για το λόγο αυτό, καλεί τα κράτη μέλη να επενδύσουν στους ανθρώπους υλοποιώντας και χρηματοδοτώντας με αποφασιστικότητα στρατηγικές προσανατολισμένες στις ανάγκες της αγοράς, και να προβούν στην αναγνώριση άτυπων δεξιοτήτων και ικανοτήτων, τηρώντας παράλληλα μια προσέγγιση με βάση τον κύκλο ζωής· επιπροσθέτως, καλεί τα κράτη μέλη να θεσπίσουν μέτρα σε εθνικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο για τη διασφάλιση της πρόσβασης κάθε νέου ατόμου που τελειώνει το σχολείο σε μια θέση εργασίας ή στην ανώτερη εκπαίδευση ή στην επαγγελματική κατάρτιση·

39.  καλεί τα κράτη μέλη να υλοποιήσουν πολιτικές που επιτρέπουν σε όλους, συμπεριλαμβανομένων των ασθενέστερων και πλέον μειονεκτουσών κατηγοριών, να έχουν πραγματική πρόσβαση στην αγορά εργασίας και καλύτερη ισορροπία ανάμεσα σε μια ευέλικτη εργασία και την παροχή φροντίδας, την ιδιωτική και οικογενειακή ζωή, εξασφαλίζοντας ευρεία υποστήριξη για ίσες ευκαιρίες και για όλες τις αναγκαίες για τον σκοπό αυτόν υπηρεσίες, π.χ. μέσω μέτρων στήριξης όπως άδεια μητρότητας και πατρότητας, γονική άδεια, ευέλικτο ωράριο εργασίας και οικονομικοί, προσιτοί και διαθέσιμοι βρεφονηπιακοί και παιδικοί σταθμοί·

40.  καλεί τα κράτη μέλη να σχεδιάσουν πολιτικές για τη δημιουργία νέων ευκαιριών εργασίας· έχει συνείδηση της ευθύνης και των κινδύνων που αντιμετωπίζουν αυτοί που δημιουργούν ανάλογες θέσεις εργασίας συμπεριλαμβανομένων των θέσεων υπό καθεστώς άτυπων συμβάσεων·

41.  καλεί τα κράτη μέλη να υλοποιήσουν μέτρα που θα επιτρέπουν την επιστροφή σε μια επαγγελματική δραστηριότητα ύστερα από γονική άδεια, ενδεχομένως μετά από την παρακολούθηση μαθημάτων επιμόρφωσης, εάν χρειασθεί·

42.  συστήνει ανεπιφύλακτα η πρωτοβουλία της ΕΕ για την απασχόληση να περιλαμβάνει πρώιμη παρέμβαση για την υποστήριξη των ανέργων σε μια στιγμή κατά την οποία πραγματικά χάνονται θέσεις εργασίας, κυρίως για να μειωθεί ο κίνδυνος του αποκλεισμού ανθρώπων από την αγορά εργασίας και απώλειας του ανθρώπινου κεφαλαίου που αυτοί αντιπροσωπεύουν·

43.  καλεί τα κράτη μέλη να ενισχύσουν καθεστώτα στήριξης, ειδικά για τους εργαζόμενους χαμηλής εξειδίκευσης και τους αναπήρους, μέσω ολοκληρωμένων προσεγγίσεων, παροχής εξατομικευμένης συμβουλευτικής, εντατικής (εκ νέου) κατάρτισης των εργαζομένων, επιδοτούμενης απασχόλησης και επιδομάτων έναρξης λειτουργίας για αυτοαπασχολούμενους και επιχειρήσεις· υπογραμμίζει όμως ιδιαίτερα ότι αυτές οι επιδοτήσεις πρέπει να κατανεμηθούν με τέτοιον τρόπο ώστε να μην αντικαταστήσουν κανονικές θέσεις εργασίας·

44.  καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να μειώσουν τα διοικητικά εμπόδια, όταν αυτά δεν χρησιμεύουν για την προστασία των συμφερόντων των εργαζομένων, ώστε να βελτιώνουν το επιχειρηματικό περιβάλλον, ειδικά για τις ΜΜΕ, αλλά τονίζει τη σημασία να διασφαλιστεί ότι οιεσδήποτε αλλαγές δεν θα έχουν αντίκτυπο στην ασφάλεια και την υγεία των εργαζομένων· τονίζει ότι οι ΜΜΕ, είναι, λόγω του μεγάλου τους αριθμού, οι κυριότεροι παράγοντες για την καταπολέμηση της ανεργίας στην ΕΕ· υπογραμμίζει την ανάγκη να ληφθούν υπόψη κατά την εκπόνηση των πολιτικών απασχόλησης που τις αφορούν, οι ιδιαιτερότητες των αναγκών τους και του τόπου όπου έχουν την έδρα τους·

45.  καλεί τα κράτη μέλη να υποβάλλουν εκθέσεις σχετικά με την κατάσταση του προβληματισμού και της υλοποίησης των οδών ευελιξίας με ασφάλεια·

46.  εκφράζει τη λύπη του για την περιοριστική προσέγγιση της ευελιξίας με ασφάλεια από την πλευρά του Συμβουλίου και της Επιτροπής· καλεί την Επιτροπή και το Συμβούλιο να προσηλωθούν στην ατζέντα της καλής εργασίας και να την κατοχυρώσουν στην επόμενη γενιά των ολοκληρωμένων κατευθυντήριων γραμμών και της ευρωπαϊκής στρατηγικής για την απασχόληση: προώθηση της ασφάλειας της εργασίας και της απασχόλησης για τους εργαζομένους, προσέγγιση βάσει δικαιωμάτων για τις δυναμικές πολιτικές αγοράς εργασίας και διά βίου μάθησης, πλήρης υγεία και ασφάλεια στην εργασία, καθολικά και ίσα κοινωνικά και εργασιακά δικαιώματα για όλους, ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και οικογενειακής ζωής και συνδυασμός επαγγελματικής και προσωπικής ζωής, και βελτίωση της ποιότητας της απασχόλησης και της ευημερίας στην εργασία·

47.  καλεί τα κράτη μέλη να μην επιτρέπουν τις απολύσεις μόνον για οικονομικούς λόγους παρά μόνον εφόσον έχουν καταβληθεί όλες οι προσπάθειες (εκ νέου) κατάρτισης των εργαζομένων·

Γ.  Νέες μορφές κοινωνικού διαλόγου

48.  πιστεύει ότι η επίσημη αναγνώριση του ρόλου των κοινωνικών εταίρων στη νέα Συνθήκη αποτελεί πρόοδο, καθώς αναγνωρίζει την αυτονομία τους και επιβεβαιώνει εκ νέου το ρόλο τους στην προώθηση του κοινωνικού διαλόγου, υπογραμμίζει σε αυτό το πλαίσιο την ιδιαίτερη σημασία του τομεακού κοινωνικού διαλόγου στον οποίον πλέον εκπροσωπούνται 40 τομείς·

49.  ανησυχεί, ωστόσο, για τον αντίκτυπο της πρόσφατης απόφασης του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου στις υποθέσεις Laval, Rüffert, Viking και Λουξεμβούργου σχετικά με την ελευθερία του συνεταιρίζεσθαι και την ελευθερία ανάληψης δράσης για τη βελτίωση των συνθηκών εργασίας·

50.  Είναι της γνώμης ότι η αναγνώριση της Τριμερούς Συνόδου Κορυφής για την Ανάπτυξη και την Απασχόληση ως θεσμικού οργάνου συμβάλει στη συμμετοχή των κοινωνικών εταίρων σε οικονομικές πολιτικές της ΕΕ,

51.  πιστεύει ότι η συμβολή των ευρωπαίων και των εθνικών κοινωνικών εταίρων καθώς και των οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών στην επίτευξη της Στρατηγικής ΕΕ2020 είναι ιδιαίτερα σημαντική όσον αφορά την επίτευξη των στόχων στην απασχόληση και την ενημέρωση και υλοποίηση του προγράμματος για την ευελιξία με ασφάλεια·

52.  καλεί την Επιτροπή και τις εθνικές κυβερνήσεις να αναλάβουν την ευθύνη για την κατάσταση των «νέου τύπου» εργαζομένων (υπαλλήλων με άτυπες ή «πολύ άτυπες» συμβάσεις εργασίας) και να εξισορροπήσουν τα δικαιώματά τους και τις απαιτήσεις κοινωνικής προστασίας με εκείνες των «παραδοσιακών» εργαζομένων·

53.  καλεί τους κοινωνικούς εταίρους σε ευρωπαϊκό και εθνικό επίπεδο να υποστηρίξουν την επένδυση σε στρατηγικές μάθησης που είναι προσανατολισμένες στις ανάγκες της αγοράς και εκφράζει την εκτίμησή του για το «Πλαίσιο δράσεων για τη διά βίου ανάπτυξη των ικανοτήτων και προσόντων» που έχουν ήδη διαπραγματευθεί οι κοινωνικοί εταίροι·

54.  πιστεύει ότι τα άτομα στα οποία απευθύνονται τα μέτρα για την ένταξη στην αγορά εργασίας ή τα μέτρα προετοιμασίας για την (επαν-)ένταξή τους στην αγορά εργασίας καθώς και οι οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών που παρέχουν τις εν λόγω υπηρεσίες σε αυτά ή που τα εκπροσωπούν θα πρέπει να συμμετέχουν στον σχεδιασμό, στην υλοποίηση και στην εφαρμογή των πολιτικών που τα επηρεάζουν

55.  σημειώνει ότι η συμμετοχή των κοινωνικών εταίρων και των οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών στη χάραξη πολιτικών και την υλοποίησή τους διαφέρει σε μεγάλο βαθμό μεταξύ των κρατών μελών, αλλά ότι εν γένει η τάση προσανατολίζεται προς τη χρήση ενός ευρύτερου μείγματος εργαλείων για την επίτευξη στόχων αναφορικά με πολιτικές. πιστεύει ότι η ποιότητα της κοινωνικής και θεσμικής αναγνώρισης την οποία απολαμβάνουν οι κοινωνικοί εταίροι θα πρέπει να ενισχυθεί ακόμα περισσότερο σε εθνικό επίπεδο και να λάβει πιο ουσιαστικό χαρακτήρα, καθώς είναι πιθανότατα ο κυριότερος καθοριστικός παράγοντας της ποιότητας της συμβολής τους· δίνει ωστόσο ιδιαίτερη έμφαση στο γεγονός ότι η ποιότητα του κοινωνικού διαλόγου διαφέρει πολύ ανά χώρα και τομέα και καλεί μετ' επιτάσεως τους κοινωνικούς εταίρους να αναπτύξουν μια γνήσια «κοινωνική εταιρική σχέση» σε όλα τα επίπεδα·

56.  πιστεύει ότι οι συλλογικές διαπραγματεύσεις έχει αποδειχτεί ότι αποτελούν ένα αποτελεσματικό εργαλείο για τη διατήρηση της απασχόλησης και ότι επιτρέπουν στους εργοδότες και στους εργαζομένους να βρουν αποτελεσματικές λύσεις για να αντιμετωπίσουν την οικονομική ύφεση· σημειώνει, εν προκειμένω, τη σημασία της ισχυρής συναίνεσης μεταξύ των κοινωνικών εταίρων στα εθνικά συστήματα όπου έχει οριστεί ελάχιστο επίπεδο προστασίας από την εργατική νομοθεσία·

57.  εκφράζει την πεποίθηση ότι ο επιτυχής κοινωνικός διάλογος στον χώρο εργασίας καθορίζεται σε μεγάλο βαθμό από τα μέσα που έχουν οι εκπρόσωποι των εργαζομένων όσον αφορά την παροχή ποιοτικών πληροφοριών, την τακτική κατάρτιση και τον επαρκή χρόνο·

58.  είναι πεπεισμένο ότι ο ρόλος των κυβερνήσεων είναι αποφασιστικός με τη διασφάλιση των απαραίτητων προϋποθέσεων για αποτελεσματική συλλογική διαπραγμάτευση χωρίς αποκλεισμούς και την πρόβλεψη τριμερών δομών προκειμένου να έχουν οι κοινωνικοί εταίροι θεσμικά κατοχυρωμένη και ουσιαστική συμμετοχή σε ισότιμη βάση, στη χάραξη της δημόσιας πολιτικής, σύμφωνα με τις εθνικές πρακτικές και παραδόσεις·

o
o   o

59.  αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο, την Επιτροπή, την Επιτροπή Κοινωνικής Προστασίας, την Ευρωπαϊκή Επιτροπή Απασχόλησης και τις κυβερνήσεις και τα κοινοβούλια των κρατών μελών και των υποψήφιων χωρών.

(1) Κείμενα που εγκρίθηκαν, P6_TA(2009)0123. (2) Κείμενα που εγκρίθηκαν, P6_TA(2008)0466. (3) Κείμενα που εγκρίθηκαν, P6_TA(2007)0574. (4) Κείμενα που εγκρίθηκαν, P6_TA(2007)0339. (5) Κείμενα που εγκρίθηκαν, P6_TA(2009)0371.