Parlament Europejski,

–  uwzględniając swoje poprzednie rezolucje w sprawie Półwyspu Koreańskiego,

–  uwzględniając Kartę Organizacji Narodów Zjednoczonych, Powszechną deklarację praw człowieka, międzynarodowe pakty praw człowieka oraz inne instrumenty prawne w zakresie praw człowieka,

–  uwzględniając rezolucję Rady Praw Człowieka Organizacji Narodów Zjednoczonych pt. „Sytuacja w zakresie praw człowieka w Koreańskiej Republice Ludowo-Demokratycznej” przyjętą dnia 25 marca 2010 r. i popartą przez państwa członkowskie UE, w której potępiono „regularne, powszechne, poważne naruszanie praw obywatelskich, politycznych, gospodarczych, społecznych i kulturalnych” oraz „poważny, powszechny i regularny brak poszanowania praw człowieka” w Koreańskiej Republice Ludowo-Demokratycznej,

–  uwzględniając rezolucje nr 1718 (2006) oraz 1874 (2009) Rady Bezpieczeństwa ONZ,

–  uwzględniając rezolucję Trzeciego Komitetu Zgromadzenia Ogólnego Narodów Zjednoczonych w sprawie sytuacji w zakresie praw człowieka w Koreańskiej Republice Ludowo-Demokratycznej przyjętą na jego 64. posiedzeniu w dniu 19 listopada 2009 r.,

–  uwzględniając decyzję Rady nr 2009/1002/WPZiB z dnia 22 grudnia 2009 r.,

–  uwzględniając powszechne sprawozdanie w sprawie Koreańskiej Republiki Ludowo-Demokratycznej z dnia 7 listopada 2009 r. oraz zgodę Koreańskiej Republiki Ludowo-Demokratycznej, by odnieść się do 117 zaleceń zawartych w sprawozdaniu grupy roboczej nt. uniwersalnego mechanizmu oceny okresowej, przyjętym przez Radę Praw Człowieka dnia 18 marca 2010 r.,

–  uwzględniając sprawozdanie specjalnego sprawozdawcy Vitita Muntarbhorna z dnia 17 lutego 2010 r. w sprawie sytuacji w zakresie praw człowieka w Koreańskiej Republice Ludowo-Demokratycznej,

–  uwzględniając 29. rundę dialogu UE-Chiny dotyczącego praw człowieka, która odbyła się w Madrycie w dniu 29 czerwca 2010 r. i podczas której dyskutowano nad zagadnieniem uchodźców północnokoreańskich,

–  uwzględniając art. 122 ust. 5 Regulaminu,

A.  mając na uwadze, że sytuacja w zakresie praw człowieka w Koreańskiej Republice Ludowo-Demokratycznej wciąż budzi ogromne zaniepokojenie, zaś sytuacja humanitarna daje poważne powody do obaw,

B.  mając na uwadze, że w rezolucji pt. „Sytuacja w zakresie praw człowieka w Koreańskiej Republice Ludowo-Demokratycznej” z dnia 25 marca 2010 r. Rada Praw Człowieka Organizacji Narodów Zjednoczonych wyraziła głębokie zaniepokojenie powtarzającymi się doniesieniami o regularnych, powszechnych i poważnych naruszeniach praw obywatelskich, politycznych, gospodarczych, społecznych i kulturalnych w Koreańskiej Republice Ludowo-Demokratycznej,

C.  mając na uwadze, że w swym sporządzanym co roku dla Rady Praw Człowieka ONZ sprawozdaniu specjalny sprawozdawca Narodów Zjednoczonych ds. sytuacji w zakresie praw człowieka w Koreańskiej Republice Ludowo-Demokratycznej uznał sytuację w tym kraju za „katastrofalną”,

D.  mając na uwadze, że rząd Koreańskiej Republiki Ludowo-Demokratycznej nie uznaje mandatu specjalnego sprawozdawcy ds. sytuacji w zakresie praw człowieka w tym kraju, odmówił mu wjazdu na teren kraju i nie przystaje na współpracę w ramach mechanizmów ONZ w zakresie praw człowieka,

E.  mając na uwadze, że w swym sprawozdaniu specjalny sprawozdawca ONZ stwierdza, że wznowienie rozmów sześciostronnych poświęconych denuklearyzacji stanowiłoby również okazję do stworzenia atmosfery sprzyjającej poprawie w zakresie ochrony praw człowieka,

F.  mając na uwadze, że specjalny sprawozdawca zasugerował, by Rada Bezpieczeństwa ONZ rozważyła naruszenia praw człowieka w Koreańskiej Republice Ludowo-Demokratycznej oraz by utworzono komisję śledczą ds. domniemanych zbrodni przeciwko ludzkości, których dopuszcza się rząd Koreańskiej Republiki Ludowo-Demokratycznej,

G.  mając na uwadze, że liczne międzynarodowe organizacje pozarządowe działające w dziedzinie praw człowieka wzywają Unię Europejską do dokładniejszego zajęcia się kwestią poszanowania praw człowieka w Korei Północnej,

H.  mając na uwadze, że w swej rezolucji Rada Praw Człowieka ONZ wyraziła ubolewanie z powodu poważnych, powszechnych i regularnych naruszeń praw człowieka w Koreańskiej Republice Ludowo-Demokratycznej, w szczególności torturowania więźniów politycznych i repatriowanych obywateli KRLD oraz umieszczania ich w obozach pracy,

I.  mając na uwadze, że władze państwowe Koreańskiej Republiki Ludowo-Demokratycznej regularnie wykonują pozasądowe egzekucje, dokonują arbitralnych aresztowań oraz odpowiadają za zniknięcia obywateli,

J.  mając na uwadze, że wymiar sprawiedliwości nie jest niezawisły, kara śmierci jest stosowana w przypadku wielu przestępstw przeciwko państwu, a katalog wykroczeń, za które jest wymierzana, jest okresowo poszerzany w kodeksie karnym, zaś obywatele – w tym dzieci – są zmuszani do udziału w publicznych egzekucjach,

K.  mając na uwadze, że rząd Koreańskiej Republiki Ludowo-Demokratycznej nie zezwala na istnienie zorganizowanej opozycji politycznej, przeprowadzanie wolnych i sprawiedliwych wyborów, ogranicza wolność mediów, wolność wyznania, wolność stowarzyszeń i porozumień zbiorowych,

L.  mając na uwadze, że kwestia porwań i naruszenia nietykalności cielesnej obywateli krajów trzecich, w tym Japończyków, obywateli Korei Południowej oraz innych krajów, prawdopodobnie również obywateli UE, pozostaje nierozwiązana i wymaga zdecydowanego działania społeczności międzynarodowej,

M.  mając na uwadze, że wielu mieszkańców Korei Północnej ucieka do Chińskiej Republiki Ludowej, gdzie wiele kobiet pada rzekomo ofiarami handlu ludźmi i przymusowych małżeństw; mając na uwadze, że ChRL rzekomo przymusowo wydala północnokoreańskich uchodźców do KRLD, łamiąc międzynarodowe standardy zabraniające odsyłania uchodźców i rzekomo zabrania również obywatelom KRLD korzystania z procedur azylowych UNHCR, łamiąc konwencję ONZ w sprawie uchodźców z 1951 r. oraz protokół do niej z 1967 r., do których ChRL przystąpiła, a także mając na uwadze niepokojące doniesienia na temat losu osób zmuszonych do powrotu,

N.  mając na uwadze, że w wyniku orzekania winy zbiorowej całe rodziny trafiają do więzienia, w tym dzieci i dziadkowie; mając na uwadze, że więźniowie ci są poddawani najpoważniejszym aktom łamania praw człowieka, są torturowani, głodzeni i przymuszani do ciężkiej pracy, oraz mając na uwadze, że według szacunków około 100 000 więźniów mogło już umrzeć, przede wszystkim z wyczerpania lub w wyniku nieleczonych chorób,

O.  mając na uwadze, że obrazy satelitarne i różne relacje uciekinierów z Korei Północnej potwierdzają, że Korea Północna prowadzi przynajmniej sześć obozów koncentracyjnych dla przeciwników politycznych, w których przetrzymywanych jest 150 000 więźniów politycznych, oraz mając na uwadze, że dodając do tej liczby wszystkie pozostałe kategorie więźniów (na przykład przymusowych repatriantów z Chin), szacuje się, że w więzieniach przebywa ponad 200 000 osób,

P.  mając na uwadze, że duża część ludności stale głoduje i w dużej mierze polega wyłącznie na międzynarodowej pomocy żywnościowej, oraz mając na uwadze, że we wrześniu 2009 r. Światowy Program Żywności poinformował, że kobiety i dzieci z Korei Północnej cierpią na niedożywienie,

Q.  mając na uwadze, że w społeczeństwie obowiązuje polityka „wojsko najpierw” oraz ideologia juche, która wymaga czczenia przywódcy państwa,

R.  mając na uwadze, że według wiarygodnych doniesień uciekinierów obywatele muszą uczestniczyć w kampaniach mobilizacji do pracy przymusowej, a dostęp do edukacji i możliwości zatrudnienia zależą od songbun (statusu klasy społecznej), określanego lojalnością danej osoby lub jej rodziny w stosunku do reżimu,

S.  mając na uwadze, że reforma walutowa z dnia 30 listopada 2009 r. spowodowała ogromne straty dla już kulejącej gospodarki i doprowadziła do pogłębienia ubóstwa nieuprzywilejowanych grup społecznych, czego wynikiem było poważne niezadowolenie społeczne,

T.  mając na uwadze, że żaden dziennikarz zagraniczny nie ma nieograniczonego dostępu do KRLD, a także mając na uwadze, że koreańska Centralna Agencja Prasowa jest jedynym źródłem informacji dla wszystkich środków przekazu w Korei Północnej, a stacje radiowe i telewizyjne mogą otrzymywać sygnały jedynie z rządowych nadajników, natomiast odbiór zagranicznych programów jest surowo zabroniony i podlega surowym karom; mając na uwadze, że ogół społeczeństwa nie ma dostępu do Internetu,

1.  wzywa KRLD do natychmiastowego położenia kresu poważnemu, powszechnemu i regularnemu łamaniu praw człowieka w stosunku do własnych obywateli, które może urosnąć do rangi zbrodni przeciw ludzkości i zostać w związku z tym objęte jurysdykcją Międzynarodowego Trybunału Karnego;

2.  wzywa KRLD do natychmiastowego i ostatecznego zaprzestania publicznych egzekucji oraz zniesienia kary śmierci w tym kraju;

3.  wzywa KRLD do zaprzestania pozasądowych egzekucji i przymusowych zaginięć, zaprzestania wykorzystywania tortur i pracy przymusowej, uwolnienia więźniów politycznych i zezwolenia obywatelom na swobodne podróżowanie;

4.  wzywa władze KRLD do zapewnienia dostępu do żywności i pomocy humanitarnej dla wszystkich obywateli w zależności od potrzeb;

5.  wzywa KRLD do zapewnienia wolności wypowiedzi i wolności prasy, jak również wolnego od cenzury dostępu do Internetu dla obywateli;

6.  wzywa UE do wsparcia ustanowienia komisji śledczej ONZ w celu oceny przeszłych i obecnych przypadków łamania praw człowieka w KRLD, tak aby określić, w jakim wymiarze te przypadki i bezkarność towarzysząca nadużyciom mogą stanowić zbrodnię przeciw ludzkości, i wzywa państwa członkowskie UE do wypromowania na Zgromadzeniu Ogólnym ONZ idei rezolucji w tej sprawie;

7.  w kontekście powagi sytuacji wzywa Unię Europejską do wyznaczenia specjalnego przedstawiciela UE ds. KRLD dla zapewnienia stałej obserwacji i koordynacji zarówno w ramach Unii Europejskiej, jak i z kluczowymi partnerami, takimi jak Stany Zjednoczone i Korea Południowa;

8.  wzywa władze KRLD do wdrożenia zaleceń sprawozdania grupy roboczej ds. uniwersalnego mechanizmu oceny okresowej Rady Praw Człowieka i w pierwszej kolejności do zezwolenia na kontrole wszelkiego rodzaju więzień i aresztów przez Międzynarodowy Komitet Czerwonego Krzyża i innych niezależnych ekspertów oraz na zezwolenie specjalnym sprawozdawcom ONZ na wjazd na teren kraju;

9.  wzywa rząd KRLD do dopilnowania przeprowadzenia wszechstronnego dochodzenia, którego wynik będzie przejrzysty i zadowalający, przekazania ostatecznie i w pełni wszystkich informacji na temat obywateli UE i obywateli krajów trzecich, co do których istnieją podejrzenia, że zostali uprowadzeni przez agentów służb KRLD w ubiegłych latach oraz do natychmiastowego uwolnienia tych porwanych, którzy nadal są przetrzymywani na terenie KRLD;

10.  domaga się, aby państwa członkowskie UE nadal przyznawały uchodźcom z Korei Północnej azyl i przyjęły bardziej systematyczne podejście w zakresie organizacji europejskiej i międzynarodowej ochrony dla obywateli Korei Północnej uciekających z powodu tragicznej sytuacji w domu, oraz wzywa Komisję do dalszego wspierania organizacji społeczeństwa obywatelskiego, które pomagają uchodźcom z KRLD;

11.  wzywa ChRL do zaprzestania aresztowań i odsyłania uchodźców z Korei Północnej do KRLD, do wypełnienia zobowiązań wynikających z konwencji w sprawie uchodźców z 1951 r. oraz protokołu do niej z 1967 r., do wydania zgody na dostęp UNHCR do uchodźców z Korei Północnej, aby określić ich status i pomóc w ich bezpiecznym przesiedleniu, oraz do przyznania kobietom z Korei Północnej, których małżonkowie są obywatelami ChRL, statusu rezydenta;

12.  wzywa ChRL, aby wykorzystała swoje bliskie kontakty z KRLD do promowania reform gospodarczych i społecznych w tym kraju w celu poprawy warunków życia i praw społecznych obywateli Korei Północnej;

13.  wzywa Komisję do poruszania kwestii sytuacji praw człowieka w KRLD oraz sytuacji uchodźców z tego kraju we wszystkich rozmowach wysokiego szczebla między UE i ChRL oraz w prowadzonym między UE a Chinami dialogu dotyczącym praw człowieka;

14.  wzywa Komisję do kontynuowania istniejących programów pomocy humanitarnej oraz utrzymania istniejących kanałów komunikacji z Koreańską Republiką Ludowo-Demokratyczną i do rygorystycznego śledzenia dystrybucji pomocy żywnościowej i pomocy humanitarnej w Korei Północnej, tak aby spełnić międzynarodowe normy przejrzystości i odpowiedzialności;

15.  wzywa Komisję i państwa członkowskie UE do kontynuacji aktywnego dialogu i wspierania organizacji pozarządowych i podmiotów społeczeństwa obywatelskiego starających się nawiązać kontakty w KRLD w celu propagowania zmian prowadzących do poprawy sytuacji w zakresie praw człowieka;

16.  wzywa Komisję do uwzględnienia w umowie o wolnym handlu między UE a Republiką Korei klauzuli dotyczącej monitorowania praw pracowników zatrudnionych w strefie przemysłowej Kaesong w KRLD;

17.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji państwom członkowskim i krajom kandydującym, wiceprzewodniczącej Komisji/ wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, Radzie, Komisji, rządowi Republiki Korei, rządowi Koreańskiej Republiki Ludowo-Demokratycznej i rządowi Chińskiej Republiki Ludowej, a także sekretarzowi generalnemu ONZ.