Ευρετήριο 
 Προηγούμενο 
 Επόμενο 
 Πλήρες κείμενο 
Διαδικασία : 2010/2099(INL)
Διαδρομή στην ολομέλεια
Διαδρομή του εγγράφου : A7-0282/2010

Κείμενα που κατατέθηκαν :

A7-0282/2010

Συζήτηση :

PV 20/10/2010 - 3
CRE 20/10/2010 - 3

Ψηφοφορία :

PV 20/10/2010 - 6.9
CRE 20/10/2010 - 6.9
Αιτιολογήσεις ψήφου

Κείμενα που εγκρίθηκαν :

P7_TA(2010)0377

Κείμενα που εγκρίθηκαν
PDF 471kWORD 178k
Τετάρτη 20 Οκτωβρίου 2010 - Στρασβούργο
Βελτίωση της οικονομικής διακυβέρνησης και του πλαισίου σταθερότητας της Ένωσης, ειδικότερα στη ζώνη του ευρώ
P7_TA(2010)0377A7-0282/2010
Ψήφισμα
 Παράρτημα

Ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 20ής Οκτωβρίου 2010 που περιέχει συστάσεις προς την Επιτροπή σχετικά με τη βελτίωση της οικονομικής διακυβέρνησης και του πλαισίου σταθερότητας της Ένωσης, ειδικότερα στη ζώνη του ευρώ (2010/2099(INI))

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

–  έχοντας υπόψη το άρθρο 225 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

–  έχοντας υπόψη το άρθρο 3 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση,

–   έχοντας υπόψη τα άρθρα 121, 126, 136, 138 και 352 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τα Πρωτόκολλα (αριθ. 12) σχετικά με τη διαδικασία του υπερβολικού ελλείμματος και (αριθ. 14) σχετικά με την Ευρωομάδα, που είναι προσαρτημένα στη Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση και στη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

–   έχοντας υπόψη τις ανακοινώσεις της Επιτροπής, της 12ης Μαΐου 2010, με τίτλο «Ενίσχυση του συντονισμού της οικονομικής πολιτικής» (COM(2010)0250), και της 30ής Ιουνίου 2010, με τίτλο «Ενίσχυση του συντονισμού των οικονομικών πολιτικών για τη σταθερότητα, την ανάπτυξη και την απασχόληση – Εργαλεία για ισχυρότερη οικονομική διακυβέρνηση της ΕΕ» (COM(2010)0367),

–  έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής, της 27ης Απριλίου 2010, για σύσταση του Συμβουλίου σχετικά με τους γενικούς προσανατολισμούς των οικονομικών πολιτικών των κρατών μελών και της Ένωσης: Μέρος Ι των ολοκληρωμένων κατευθυντήριων γραμμών για την Ευρώπη 2020 (SEC(2010)0488),

–  έχοντας υπόψη την πρόταση της Επιτροπής, της 27ης Απριλίου 2010, για απόφαση του Συμβουλίου σχετικά με τις κατευθυντήριες γραμμές για τις πολιτικές απασχόλησης των κρατών μελών: Μέρος ΙΙ των ολοκληρωμένων κατευθυντήριων γραμμών για την Ευρώπη 2020 (COM(2010)0193), και της σχετικής θέσης του της 8ης Σεπτεμβρίου 2010(1),

–   έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής, της 3ης Μαρτίου 2010, σχετικά με την Ευρώπη του 2020: Στρατηγική για έξυπνη, διατηρήσιμη και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξη (COM(2010)2020),

–  έχοντας υπόψη τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 407/2010 του Συμβουλίου, της 11ης Μαΐου 2010, για τη θέσπιση ευρωπαϊκού μηχανισμού χρηματοοικονομικής σταθεροποίησης(2),

–  έχοντας υπόψη τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 332/2002 του Συμβουλίου, της 18ης Φεβρουαρίου 2002, για τη θέσπιση ενός μηχανισμού μεσοπρόθεσμης οικονομικής στήριξης του ισοζυγίου πληρωμών των κρατών μελών(3),

–  έχοντας υπόψη τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1466/97 του Συμβουλίου, της 7ης Ιουλίου 1997, για την ενίσχυση της εποπτείας της δημοσιονομικής κατάστασης και την εποπτεία και το συντονισμό των οικονομικών πολιτικών(4),

–  έχοντας υπόψη τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1467/97 του Συμβουλίου, της 7ης Ιουλίου 1997, για την επιτάχυνση και τη διασαφήνιση της εφαρμογής της διαδικασίας υπερβολικού ελλείμματος(5),

–   έχοντας υπόψη τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 3605/93 του Συμβουλίου, της 22ας Νοεμβρίου 1993, περί εφαρμογής του πρωτοκόλλου για τη διαδικασία του υπερβολικού ελλείμματος, το οποίο προσαρτάται στη Συνθήκη για την Ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας(6),

–  έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα του Συμβουλίου της 7ης Σεπτεμβρίου 2010, με τα οποία υποστηρίζεται μια αυστηρότερη παρακολούθηση των οικονομικών και δημοσιονομικών πολιτικών (το Ευρωπαϊκό Εξάμηνο),

–  έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της 17ης Ιουνίου 2010,

–  έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα του Συμβουλίου της 9ης και 10ης Μαΐου 2010,

–  έχοντας υπόψη τη δήλωση των αρχηγών κρατών ή κυβερνήσεων της ζώνης του ευρώ, της 7ης Μαΐου 2010,

–  έχοντας υπόψη τη δήλωση των αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων της ζώνης του ευρώ, της 25ης Μαρτίου 2010,

–  έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της 25ης και 26ης Μαρτίου 2010,

–  έχοντας υπόψη τη δήλωση των κρατών μελών της ζώνης του ευρώ, της 11ης Απριλίου 2010, σχετικά με τη στήριξη της Ελλάδας,

–  έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα του Συμβουλίου της 16ης Μαρτίου 2010,

–  έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα της ευρωομάδας, της 15ης Μαρτίου 2010, σχετικά με την εποπτεία της ανταγωνιστικότητας και των μακροοικονομικών ανισορροπιών στη ζώνη του ευρώ,

–  έχοντας υπόψη τις γενικές κατευθύνσεις της ευρωομάδας, της 15ης Μαρτίου 2010, σε ό,τι αφορά τις στρατηγικές εξόδου και τις βραχυπρόθεσμες πολιτικές προτεραιότητες της στρατηγικής για την Ευρώπη του 2020: συνέπειες για τη ζώνη του ευρώ,

–  έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα της Προεδρίας του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της 22ας και 23ης Μαρτίου 2005,

–  έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα της Προεδρίας του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της 23ης και 24ης Μαρτίου 2000,

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, της 13ης Δεκεμβρίου 1997, σχετικά με τον συντονισμό της οικονομικής πολιτικής στην 3η Φάση της ΟΝΕ και σχετικά με τα άρθρα 109 και 109β [της Συνθήκης ΕΚ],

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, της 17ης Ιουνίου 1997, σχετικά με το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης(7),

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, της 16ης Ιουνίου 1997, σχετικά με την ανάπτυξη και την απασχόληση(8),

–  έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, της 10ης Ιουνίου 2010, σχετικά με την ενίσχυση της οικονομικής διακυβέρνησης στη ζώνη του ευρώ,

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του, της 17ης Ιουνίου 2010, σχετικά με την ποιότητα των στατιστικών στοιχείων στην Ένωση και για ενισχυμένες ελεγκτικές εξουσίες της Επιτροπής (Eurostat)(9),

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του, της 16ης Ιουνίου 2010, σχετικά με την οικονομική διακυβέρνηση(10),

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του, της 25ης Μαρτίου 2010, σχετικά με την έκθεση για την ετήσια δήλωση του 2009 όσον αφορά τη ζώνη του ευρώ και για τα δημόσια οικονομικά(11),

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του, της 10ης Μαρτίου 2010, σχετικά με τη στρατηγική ΕΕ 2020(12),

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του, της 18ης Νοεμβρίου 2008, σχετικά με την ΟΝΕ@10: Τα πρώτα δέκα έτη της Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης και οι μελλοντικές προκλήσεις(13),

–  έχοντας υπόψη τα άρθρα 42 και 48 του Κανονισμού του,

–  έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Οικονομικής και Νομισματικής Πολιτικής και τις γνωμοδοτήσεις της Επιτροπής Προϋπολογισμών, Επιτροπής Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων, της Επιτροπής Εσωτερικής Αγοράς και Προστασίας των Καταναλωτών και της Επιτροπής Συνταγματικών Υποθέσεων (A7-0282/2010),

Α.  εκτιμώντας πως οι πρόσφατες οικονομικές εξελίξεις έδειξαν σαφώς ότι ο συντονισμός της οικονομικής πολιτικής μέσα στην Ένωση, και ιδίως στη ζώνη του ευρώ, δεν λειτούργησε αρκετά καλά και ότι τα κράτη μέλη, παρά τις υποχρεώσεις που έχουν δυνάμει της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣλΕΕ), δεν αντιμετώπισαν τις οικονομικές πολιτικές τους ως θέματα κοινού ενδιαφέροντος και δεν τις συντόνισαν στο πλαίσιο του Συμβουλίου, σύμφωνα με τις σχετικές διατάξεις της Συνθήκης και με σεβασμό του κεντρικού ρόλου της Επιτροπής στη διαδικασία της εποπτείας,

Β.  εκτιμώντας ότι τόσο το ισχύον πλαίσιο για την οικονομική διακυβέρνηση και εποπτεία όσο και το ρυθμιστικό πλαίσιο για τις χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες δεν έχουν εξασφαλίσει επαρκή σταθερότητα και ανάπτυξη,

Γ.  εκτιμώντας ότι είναι εξαιρετικά σημαντικό να γίνουν βήματα πέραν των προσωρινών μέτρων που αποσκοπούν στη σταθεροποίηση της ζώνης του ευρώ,

Δ.  εκτιμώντας πως ο συντονισμός και η εποπτεία της οικονομίας πρέπει να ενισχυθούν σε επίπεδο ΕΕ, με ταυτόχρονο σεβασμό της αρχής της επικουρικότητας και συνυπολογίζοντας τις ιδιαίτερες απαιτήσεις της ζώνης του ευρώ και τα διδάγματα που πρέπει να αντληθούν από την πρόσφατη οικονομική κρίση, χωρίς να περιορίζεται η ακεραιότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και με την αναγκαία εξασφάλιση της ίσης μεταχείρισης των κρατών μελών,

Ε.  εκτιμώντας ότι χρειάζεται να ενισχυθεί ο οικονομικός συντονισμός στην Ένωση, δεδομένου ότι η οικονομική σταθερότητα της ΕΕ μπορεί να εξαρτηθεί από την οικονομική κατάσταση ενός μέλους της, ότι είναι πολύ υψηλός ο βαθμός οικονομικής αλληλεξάρτησης μεταξύ των κρατών μελών στο πλαίσιο της εσωτερικής αγοράς, και ότι πρέπει να προετοιμασθούμε για τη διεύρυνση της ζώνης του ευρώ,

ΣΤ.  εκτιμώντας ότι, κατά το μέτρο του δυνατού, και τα 27 κράτη μέλη θα πρέπει να ακολουθούν στον μέγιστο βαθμό όλες τις προτάσεις οικονομικής διακυβέρνησης, αναγνωρίζοντας ότι, για τα κράτη μέλη που δεν ανήκουν στη ζώνη του ευρώ, αυτό εν μέρει θα αποτελεί εθελούσια διαδικασία,

Ζ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η Συνθήκη της Λισαβόνας μετασχηματίζει την πρώην «κοινοτική μέθοδο», προσαρμόζοντας και ενισχύοντάς την, σε «ενωσιακή μέθοδο» σύμφωνα με την οποία, ουσιαστικά:

   – το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο καθορίζει τους γενικούς πολιτικούς προσανατολισμούς και προτεραιότητες,
   – η Επιτροπή προωθεί το κοινό συμφέρον της Ένωσης και αναλαμβάνει τις κατάλληλες πρωτοβουλίες για τον σκοπό αυτόν,
   – το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο ασκούν από κοινού νομοθετικά και δημοσιονομικά καθήκοντα με βάση τις προτάσεις της Επιτροπής,

Η.  εκτιμώντας ότι η νέα ενισχυμένη οικονομική διακυβέρνηση πρέπει να περιλαμβάνει πλήρως και να ενδυναμώνει την ενωσιακή αρχή της αλληλεγγύης, ως απαραίτητη προϋπόθεση για την ικανότητα της ζώνης του ευρώ να αντιμετωπίζει ασύμμετρες αναταράξεις και κερδοσκοπικές επιθέσεις,

Θ.  εκτιμώντας ότι η τρέχουσα οικονομική κρίση στην ΕΕ αποτελεί μια κρίση φερεγγυότητας που αρχικά εκδηλώθηκε ως κρίση ρευστότητας, η οποία δεν μπορεί να επιλυθεί μακροπρόθεσμα με την προσθήκη νέου χρέους σε ήδη υπερχρεωμένες χώρες, σε συνδυασμό με την επιτάχυνση των σχεδίων για δημοσιονομική εξυγίανση,

Ι.  λαμβάνοντας υπόψη ότι οι πολιτικές απασχόλησης θα παίξουν κεντρικό ρόλο στην ενίσχυση της ανάπτυξης και της ανταγωνιστικότητας στην ευρωπαϊκή κοινωνική οικονομία της αγοράς, με την πρόληψη μακροοικονομικών ανισορροπιών και την εξασφάλιση της κοινωνικής ένταξης και της ανακατανομής των εισοδημάτων,

ΙΑ.  εκτιμώντας πως οι ρόλοι της Επιτροπής και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) στη βάση της ΣΛΕΕ πρέπει να γίνουν σεβαστοί,

ΙΒ.  εκτιμώντας ότι μια πλήρως ανεξάρτητη ΕΚΤ αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για ένα σταθερό ευρώ, χαμηλό πληθωρισμό και ευνοϊκούς όρους χρηματοδότησης για την ανάπτυξη και την απασχόληση,

ΙΓ.  εκτιμώντας ότι πρέπει να δίδεται μεγαλύτερη προσοχή στις τεκμαρτές υποχρεώσεις και στις συναλλαγές εκτός ισολογισμού που μπορούν να αυξήσουν το δημόσιο χρέος μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα και να μειώσουν τη διαφάνεια,

ΙΔ.  εκτιμώντας ότι οι φορείς χάραξης πολιτικής πρέπει να προσδιορίζουν και να διαχειρίζονται με συντονισμένο τρόπο τις κοινές οικονομικές και κοινωνικές προκλήσεις τις οποίες αντιμετωπίζουν οι οικονομίες της ΕΕ,

ΙΕ.  εκτιμώντας ότι η μεγαλύτερη συμμετοχή των κοινωνικών εταίρων σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο θα συμβάλει στην καλύτερη «οικείωση» της εφαρμογής της οικονομικής διακυβέρνησης και της γενικής Στρατηγικής «Ευρώπη 2020»,

ΙΣΤ.  εκτιμώντας ότι πρέπει να δημιουργηθεί μόνιμος μηχανισμός αντιμετώπισης κρίσεων, συμπεριλαμβανομένων διαδικασιών για την αναδιάρθρωση του χρέους ή την ελεγχόμενη παύση πληρωμών, προκειμένου να εξασφαλιστεί η χρηματοπιστωτική σταθερότητα στην περίπτωση κρίσης του δημόσιου και ιδιωτικού χρέους και να διαφυλαχθεί ταυτόχρονα η ανεξαρτησία της ΕΚΤ,

ΙΖ.  εκτιμώντας ότι οι ισχύοντες κανόνες του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης (ΣΣΑ), εξαιτίας και της ατελούς επιβολής τους, δεν μπόρεσαν να εξασφαλίσουν την εφαρμογή υγιών δημοσιονομικών και, ευρύτερα, μακροοικονομικών πολιτικών, καθώς και ότι είναι ανάγκη να ενισχυθεί το δημοσιονομικό και μακροοικονομικό πλαίσιο της ΕΕ, με την αυστηρότερη και βάσει συγκεκριμένων κανόνων εφαρμογή προληπτικών μέτρων, κυρώσεων και κινήτρων,

ΙΗ.  εκτιμώντας ότι ο στόχος της αποκατάστασης της ισορροπίας των δημόσιων οικονομικών αποτελεί αναγκαιότητα για τα υπερχρεωμένα κράτη, αλλά μόνο αυτό δεν είναι αρκετό για να επιλυθεί το πρόβλημα των οικονομικών ανισορροπιών μεταξύ των χωρών της ζώνης του ευρώ και γενικότερα της Ένωσης,

ΙΘ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι το ευρωπαϊκό κοινωνικό μοντέλο, που συνιστά πλεονέκτημα για τον διεθνή ανταγωνισμό, έχει χάσει τη δυναμικότητά του εξαιτίας των διαφορών ανταγωνιστικότητας μεταξύ των κρατών μελών,

Κ.  λαμβάνοντας υπόψη πως η γνώση, το κεφάλαιο και η καινοτομία και, σε μικρότερο βαθμό, η εργασία, έχουν την τάση να μεταναστεύουν προς ορισμένες περιοχές, πρέπει να αναπτυχθούν περαιτέρω οι μηχανισμοί χρηματοπιστωτικής αλληλεγγύης της ΕΕ, εστιαζόμενοι στους στόχους της Στρατηγικής «Ευρώπη 2020», και ιδιαίτερα στην έρευνα και ανάπτυξη, στην κατάρτιση, σε υπάρχουσες πρωτοβουλίες συνεργασίας στο πεδίο της εκπαίδευσης και σε μια πράσινη οικονομία χαμηλών εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα, με σκοπό την προώθηση της καινοτομίας, της εδαφικής και κοινωνικής συνοχής και της οικονομικής ανάπτυξης,

ΚΑ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι, καθώς η Ευρώπη αντιμετωπίζει σκληρό ανταγωνισμό από τις αναδυόμενες οικονομίες, τα σταθερά δημόσια οικονομικά έχουν ουσιαστική σημασία για την προώθηση των ευκαιριών, των καινοτομιών, της οικονομικής ανάπτυξης και, κατ' επέκταση, της δημιουργίας μιας ευρωπαϊκής κοινωνίας της γνώσης,

ΚΒ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η δημοσιονομική εξυγίανση είναι πιθανόν να αποβεί εις βάρος των δημοσίων υπηρεσιών και της κοινωνικής πρόνοιας,

ΚΓ.  εκτιμώντας ότι η βιώσιμη και σταθερή οικονομική ανάπτυξη αποτελεί προϋπόθεση για την οικονομική και κοινωνική σταθερότητα, για τη μακροπρόθεσμη δημοσιονομική εξυγίανση και την ευημερία,

ΚΔ.  εκτιμώντας ότι, καθώς η δημοσιονομική πολιτική πολλών κρατών μελών ήταν συχνά ενισχυτική των κυκλικών τάσεων, οι ειδικοί ανά χώρα μεσοπρόθεσμοι δημοσιονομικοί στόχοι του ΣΣΑ σπανίως επιβλήθηκαν ή εφαρμόσθηκαν με αυστηρότητα,

ΚΕ.  εκτιμώντας ότι οι πολιτικές για την απασχόληση διαδραματίζουν βασικό ρόλο για την εξασφάλιση ανάπτυξης εντάσεως εργασίας και της ανταγωνιστικότητας της ευρωπαϊκής οικονομίας, ιδιαίτερα με δεδομένο τον γηράσκοντα πληθυσμό,

ΚΣΤ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η επίτευξη της εσωτερικής αγοράς, όπως ακριβώς εισηγείται η έκθεση Monti(14), έχει θεμελιώδη σημασία για μια γνήσια ευρωπαϊκή οικονομική διακυβέρνηση,

ΚΖ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι τα μη βιώσιμα οικονομικά, καθώς και το υπερβολικό συνολικό (δημόσιο και ιδιωτικό) χρέος ενός κράτους μέλους μπορούν να έχουν επιπτώσεις για ολόκληρη την Ένωση και εκτιμώντας ότι πρέπει να επιδιωχθεί η κατάλληλη ισορροπία μεταξύ, αφενός, των επενδύσεων για μια βιώσιμη ανάπτυξη που θα δημιουργεί θέσεις εργασίας και, αφετέρου, της αποφυγής υπερβολικών ανισορροπιών στη διάρκεια του οικονομικού κύκλου, σύμφωνα με τις ισχύουσες δεσμεύσεις και κατευθυντήριες γραμμές σε ενωσιακό επίπεδο, χωρίς να παραμελούνται η ανάγκη της κοινωνικής συνοχής και τα συμφέροντα των μελλοντικών γενεών, ώστε να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη στα ευρωπαϊκά δημόσια οικονομικά,

ΚΗ.  εκτιμώντας ότι η διαδικασία μείωσης των μακροπρόθεσμων ελλειμμάτων πρέπει να συνδυάζεται με άλλες προσπάθειες για την τόνωση της οικονομίας, όπως η βελτίωση των προϋποθέσεων για την πραγματοποίηση επενδύσεων, καθώς και η βελτίωση και ανάπτυξη της εσωτερικής αγοράς, ώστε να προσφέρονται περισσότερες ευκαιρίες και να ενισχυθεί η ανταγωνιστικότητα,

ΚΘ.  εκτιμώντας ότι πρέπει να αναγνωρισθεί η σημασία που έχουν για την οικονομική ανάπτυξη και την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας οι πολιτικές που χρηματοδοτούνται από τον προϋπολογισμό της ΕΕ, περιλαμβανομένης της πολιτικής για τη συνοχή,

Λ.  εκτιμώντας ότι η πρόσφατη οικονομική κρίση κατέστησε σαφές ότι οι υπερβολικές μακροοικονομικές αποκλίσεις και οι διαφορές στα επίπεδα ανταγωνιστικότητας, καθώς και οι ανισοσκέλειες στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών εντός της ζώνης του ευρώ, αυξάνονταν σταθερά στα έτη πριν από την κρίση λόγω, μεταξύ άλλων, της έλλειψης ενισχυμένου οικονομικού συντονισμού και εποπτείας, και πρέπει να αντιμετωπισθούν πλήρως,

ΛΑ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ζητεί εδώ και χρόνια να πραγματοποιηθούν βελτιώσεις στην οικονομική διακυβέρνηση, τόσο στο εσωτερικό της Ένωσης όσο και στην εξωτερική εκπροσώπησή της σε διεθνή οικονομικά και νομισματικά φόρα,

ΛΒ.  εκτιμώντας ότι, καθώς η ενίσχυση της οικονομικής διακυβέρνησης πρέπει να συμβαδίζει με την ενίσχυση της δημοκρατικής νομιμοποίησης της ευρωπαϊκής διακυβέρνησης, η οποία πρέπει να επιτευχθεί με την ισχυρότερη και πιο έγκαιρη συμμετοχή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και των εθνικών κοινοβουλίων σε όλα τα στάδια της διαδικασίας, απαιτείται περαιτέρω συντονισμός, σε πνεύμα αμοιβαίου σεβασμού, μεταξύ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και των εθνικών κοινοβουλίων,

ΛΓ.  εκτιμώντας ότι οι αποφάσεις που ελήφθησαν την άνοιξη του 2010 για thn εξασφάλιση της σταθερότητας του ευρώ αποτελούν μόνον προσωρινές λύσεις και χρειάζεται να στηριχθούν με πολιτικά μέτρα σε εθνικό επίπεδο και με ένα ισχυρότερο πλαίσιο οικονομικής διακυβέρνησης σε επίπεδο ΕΕ, ιδιαίτερα μεταξύ των κρατών μελών της ζώνης του ευρώ,

ΛΔ.  εκτιμώντας πως οποιαδήποτε βελτίωση της οικονομικής εποπτείας και διακυβέρνησης πρέπει να στηρίζεται σε ακριβείς και συγκρίσιμες στατιστικές όσον αφορά την οικονομική πολιτική και την οικονομική κατάσταση των αντίστοιχων κρατών μελών,

ΛΕ.  εκτιμώντας ότι, για να καταστεί η Ευρώπη ηγετικός παράγοντας στην παγκόσμια σκηνή και η πλέον ανταγωνιστική κοινωνία της γνώσης, πρέπει να θεσπιστούν το ταχύτερο δυνατόν μέτρα προσανατολισμένα προς τη μακροπρόθεσμη ανάπτυξη,

ΛΣΤ.  εκτιμώντας πως η ΣΛΕΕ δίνει στην Ένωση αυξημένες εξουσίες για να ενισχύσει την οικονομική διακυβέρνηση στην Ένωση και ότι οι διατάξεις της θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν στο σύνολό τους, παρ´όλο ότι δεν μπορούν να αποκλείονται μελλοντικές αλλαγές στις διατάξεις αυτές, έστω και αν είναι πιθανό να αποτελέσουν λεπτό ζήτημα,

ΛΖ.  εκτιμώντας ότι ενδεχόμενες κυρώσεις που συνδέονται με την παραβίαση των στόχων του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης πρέπει να επιβάλλονται σε περίπτωση ανεπαρκούς βούλησης για συμμόρφωση ή απάτης, αλλά ουδέποτε σε περίπτωση αδυναμίας συμμόρφωσης για λόγους ανεξάρτητους από τη θέληση του κράτους μέλους,

ΛΗ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι τα θεσμικά όργανα πρέπει να προετοιμάζονται για την ενδεχόμενη ανάγκη αναθεώρησης των Συνθηκών,

ΛΘ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι το άρθρο 48 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση παραχωρεί στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο το δικαίωμα υποβολής προτάσεων για την αναθεώρηση των Συνθηκών,

Μ.  εκτιμώντας πως πρέπει να παραχθεί και να εφαρμοσθεί ένα εκτενές παράγωγο δίκαιο προκειμένου να επιτευχθούν οι στόχοι της Ένωσης σε αυτόν τον τομέα, καθώς επίσης και ότι είναι απαραίτητη μια ενισχυμένη οικονομική διακυβέρνηση της Ένωσης, θεμελιωμένη στις διατάξεις της ΣΛΕΕ, ότι η ευρωπαϊκή μέθοδος πρέπει να εφαρμοστεί πλήρως και ότι πρέπει να γίνει σεβαστός ο καίριος ρόλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και της Επιτροπής σε ό,τι αφορά την προώθηση αμοιβαία ενισχυτικών πολιτικών,

ΜΑ.  εκτιμώντας πως οποιαδήποτε νομοθετική πρόταση θα πρέπει να παρέχει τα κατάλληλα κίνητρα για βιώσιμες οικονομικές πολιτικές με αναπτυξιακούς στόχους, να αποτρέπει τον ηθικό κίνδυνο («moral hazard»), να είναι σύμφωνη με τα άλλα κείμενα και κανόνες της ΕΕ, να αξιοποιεί πλήρως το ευρώ ως κοινό νόμισμα της ζώνης του ευρώ και να συμβάλλει στην αποκατάσταση της εμπιστοσύνης προς τις ευρωπαϊκές οικονομίες και το ευρώ,

ΜΒ.  εκτιμώντας πως πρέπει να ενισχυθεί η συνοχή ανάμεσα στις βραχυπρόθεσμες, στις μεσοπρόθεσμες και στις μακροπρόθεσμες δημόσιες επενδύσεις και πως οι επενδύσεις αυτές, ιδιαίτερα όταν αφορούν τις υποδομές, πρέπει να χρησιμοποιούνται αποδοτικά και να προορίζονται για τους στόχους της στρατηγικής για την Ευρώπη του 2020, ειδικότερα στους τομείς της έρευνας και ανάπτυξης, της καινοτομίας και της εκπαίδευσης, προκειμένου να βελτιωθεί η αποδοτικότητα των πόρων, η ανταγωνιστικότητα και η παραγωγικότητα, να αυξηθεί η απασχόληση και να ενισχυθεί η ενιαία αγορά,

ΜΓ.  εκτιμώντας ότι, για την προώθηση της οικονομικής ανάπτυξης, πρέπει να δοθεί στις επιχειρήσεις και στους επιχειρηματίες η πραγματική δυνατότητα να αυξήσουν τις δραστηριότητές τους και να προσφέρουν υπηρεσίες στα 500 εκατομμύρια καταναλωτών της Ευρώπης και ότι, συνεπώς, η εσωτερική αγορά υπηρεσιών πρέπει να αναπτυχθεί πλήρως,

ΜΔ.  εκτιμώντας πως τα διάφορα μοντέλα ανταγωνιστικότητας στην Ένωση θα πρέπει να σέβονται τις ιδιαίτερες προτεραιότητες και ανάγκες της κάθε χώρας, λαμβάνοντας παράλληλα υπόψη και τις υποχρεώσεις που προβλέπονται βάσει της ΣΛΕΕ,

ΜΕ.  εκτιμώντας ότι η Ένωση πρέπει να εκπροσωπείται με μια κοινή θέση στο διεθνές νομισματικό σύστημα και στα διεθνή χρηματοπιστωτικά ιδρύματα και φόρα, και εκτιμώντας επίσης ότι, σύμφωνα με το πνεύμα της Συνθήκης, το Συμβούλιο πρέπει να προβαίνει σε διαβούλευση με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο πριν από τη λήψη απόφασης σύμφωνα με το άρθρο 138 της ΣλΕΕ και χρειάζεται την έγκριση του Κοινοβουλίου πριν από τον καθορισμό κοινών θέσεων που καλύπτουν τομείς στους οποίους εφαρμόζεται, εσωτερικά, η συνήθης νομοθετική διαδικασία,

ΜΣΤ.  εκτιμώντας ότι οι στόχοι του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης πρέπει να είναι συμβατοί όχι μόνον με τη στρατηγική για την Ευρώπη το 2020, αλλά και με άλλες υποχρεώσεις που αφορούν τις δαπάνες για την αναπτυξιακή βοήθεια, την έρευνα και ανάπτυξη, το περιβάλλον, την εκπαίδευση και την εξάλειψη της φτώχειας,

ΜΖ.  εκτιμώντας ότι, για να αποφευχθεί η περαιτέρω διεύρυνση των υφισταμένων στην ΕΕ αποκλίσεων στον τομέα της ανταγωνιστικότητας, και για να μην υπονομευθεί η επιτυχία της νέας ενισχυμένης ευρωπαϊκής οικονομικής διακυβέρνησης καθώς και των στόχων της στρατηγικής για την Ευρώπη το 2020 όσον αφορά τη δημιουργία θέσεων απασχόλησης και τη βιώσιμη ανάπτυξη, η ευρωπαϊκή στρατηγική για τη δημοσιονομική εξυγίανση πρέπει να λαμβάνει πλήρως υπόψη τις ιδιαιτερότητες κάθε κράτους μέλους και να αποφεύγει μια υπεραπλουστευτική ενιαία για όλους προσέγγιση,

ΜΗ.  εκτιμώντας ότι όλα τα προτεινόμενα νέα μέτρα δεν πρέπει να έχουν δυσανάλογες επιπτώσεις στα πλέον ευάλωτα κράτη μέλη εμποδίζοντας την οικονομική τους ανάπτυξη και τις προσπάθειές τους για την επίτευξη συνοχής,

ΜΘ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η οικονομική κρίση, η οποία οδήγησε στην επείγουσα έγκριση του ευρωπαϊκού μηχανισμού χρηματοοικονομικής σταθεροποίησης τον Μάιο 2010, μέσω του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 407/2010 του Συμβουλίου, με νομική βάση το άρθρο 122, παράγραφος 2, της ΣλΕΈ, χωρίς να προηγηθεί διαβούλευση με το Κοινοβούλιο·

Ν.  λαμβάνοντας υπόψη ότι το σχέδιο διορθωτικού προϋπολογισμού αριθ. 5 της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το οικονομικό έτος 2010 καλύπτει τις απαραίτητες τροποποιήσεις όσον αφορά τη δημιουργία της νέας θέσης 01 04 01 03 στον τομέα 1 Α για την εγγύηση, για δάνεια ύψους έως 60 δισ. ευρώ, που παρέχει η Ευρωπαϊκή Ένωση σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 122, παράγραφος 2, της ΣλΕΕ και, αντίστοιχα, ενός νέου άρθρου 8 0 2 στην πλευρά των εσόδων,

ΝΑ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι ορισμένα κράτη μέλη μπορεί να χρειαστεί να χρησιμοποιήσουν τη δέσμη μέτρων διάσωσης, και ταυτόχρονα θα υποχρεωθούν να λάβουν υπόψη τα διάφορα μέτρα της, τα οποία θα σχεδιαστούν ειδικά για κάθε λήπτρια χώρα,

ΝΒ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η Επιτροπή ενέκρινε, στις 29 Σεπτεμβρίου 2010, νομοθετικές προτάσεις σχετικά με την οικονομική διακυβέρνηση που ανταποκρίνονται, εν μέρει, στην ανάγκη λήψης μέτρων για τη βελτίωση της οικονομικής διακυβέρνησης, όπως περιγράφεται στο παρόν ψήφισμα, λαμβάνοντας επίσης υπόψη ότι το Κοινοβούλιο θα εξετάσει τις προτάσεις αυτές στο πλαίσιο των σχετικών διατάξεων της ΣλΕΕ, καθώς και ότι το παρόν ψήφισμα δεν θέτει περιορισμούς σε οποιαδήποτε σχετική θέση που ενδεχομένως θα λάβει στο μέλλον το Κοινοβούλιο,

1.  ζητεί από την Επιτροπή να του υποβάλει το συντομότερο, μετά τη διαβούλευση με όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη και βάσει των σχετικών διατάξεων της ΣλΕΕ, νομοθετικές προτάσεις για τη βελτίωση του πλαισίου της οικονομικής διακυβέρνησης της Ένωσης, και ειδικότερα της ζώνης ευρώ, σύμφωνα με τις λεπτομερείς συστάσεις που αναφέρονται στο παράρτημα, στο βαθμό που οι συστάσεις αυτές δεν βρίσκουν ακόμη ανταπόκριση στις νομοθετικές προτάσεις σχετικά με την οικονομική διακυβέρνηση, που παρουσίασε η Επιτροπή στις 29 Σεπτεμβρίου 2010·

2.  επιβεβαιώνει ότι οι συστάσεις που περιλαμβάνονται στο παράρτημα σέβονται την αρχή της επικουρικότητας και τα θεμελιώδη δικαιώματα των πολιτών της Ευρωπαϊκής Ένωσης·

3.  ζητεί από την Επιτροπή να δρομολογήσει, πέραν των μέτρων που μπορεί και πρέπει να ληφθούν το ταχύτερο στο πλαίσιο των ισχυουσών Συνθηκών, προβληματισμό για τις θεσμικές αλλαγές που ενδέχεται να αποδειχθούν αναγκαίες για την υλοποίηση μιας συνεκτικής και αποτελεσματικής οικονομικής διακυβέρνησης·

4.  εκτιμά ότι οι δημοσιονομικές επιπτώσεις από τη ζητούμενη πρόταση πρέπει να καλυφθούν από κατάλληλα κονδύλια του προϋπολογισμού, λαμβανομένων υπόψη των τρεχόντων ελλειμμάτων και των μέτρων λιτότητας στα κράτη μέλη·

5.  αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα, καθώς και τις επισυναπτόμενες με το παράρτημα λεπτομερείς συστάσεις στην Επιτροπή, στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, στο Συμβούλιο, στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, στον Πρόεδρο της Ευρωομάδας και στα κοινοβούλια και τις κυβερνήσεις των κρατών μελών.

(1) Κείμενα που εγκρίθηκαν, P7_TA(2010)0309.
(2) ΕΕ L 118, 12.5.2010, σ. 1.
(3) ΕΕ L 53, 23.2.2002, σ. 1.
(4) ΕΕ L 209, 2.8.1997, σ. 1.
(5) ΕΕ L 209, 2.8.1997, σ. 6.
(6) ΕΕ L 332, 31.12.1993, σ. 7.
(7) ΕΕ C 236, 2.8.1997, σ. 1.
(8) ΕΕ C 236, 2.8.1997, σ. 3.
(9) Κείμενα που εγκρίθηκαν, P7_TA(2010)0230.
(10) Κείμενα που εγκρίθηκαν, P7_TA(2010)0224.
(11) Κείμενα που εγκρίθηκαν, P7_TA(2010)0072.
(12) Κείμενα που εγκρίθηκαν, P7_TA(2010)0053.
(13) ΕΕ C 16Ε, 22.1.2010, σ. 8.
(14)1 «Μια νέα στρατηγική για την ενιαία αγορά - στην υπηρεσία της ευρωπαϊκής οικονομίας και κοινωνίας»: έκθεση προς τον Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, από τον καθηγητή Mario Monti, 9 Μαΐου 2010.


ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΣ ΣΥΣΤΑΣΕΙΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΤΗΣ ΖΗΤΟΥΜΕΝΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ

Σύσταση 1: Δημιουργία συνεκτικού και διαφανούς πλαισίου για την πολυμερή εποπτεία των μακροοικονομικών εξελίξεων στην Ένωση και στα κράτη μέλη και ενίσχυση της δημοσιονομικής εποπτείας

Η νομοθετική πράξη θα πρέπει να έχει τη μορφή κανονισμού ή κανονισμών με θέμα την πολυμερή εποπτεία των οικονομικών πολιτικών και των οικονομικών εξελίξεων, βάσει του άρθρου 121, παράγραφος 6 της ΣλΕΕ, με σκοπό την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1466/97 περί του προληπτικού σκέλους του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης (ΣΣΑ) και τη συμπλήρωσή του με ένα νέο κανονισμό που θα αποβλέπει στη δημιουργία ενός πλαισίου εποπτείας, διαφανούς και διεπόμενου από κανόνες, που θα καλύπτει τις υπερβολικές μακροοικονομικές ανισορροπίες, τους κινδύνους διασποράς και τα ζητήματα ανταγωνιστικότητας. Η νομοθετική πράξη θα πρέπει να αποβλέπει στα εξής:

   – θα εξασφαλίζει τη διεξαγωγή μιας ετήσιας συζήτησης μεταξύ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, της Επιτροπής, του Συμβουλίου και εκπροσώπων των εθνικών κοινοβουλίων σχετικά με τα προγράμματα σταθερότητας και σύγκλισης (ΠΣΣ) και τα εθνικά μεταρρυθμιστικά προγράμματα (ΕΜΠ) και σχετικά με την αξιολόγηση τις εθνικές οικονομικές εξελίξεις, ως μέρος του ευρωπαϊκού εξαμήνου),
   – θα προσδιορίζει το πεδίο της πολυμερούς εποπτείας βάσει των μηχανισμών της ΣΛΕΕ και των αξιολογήσεων της Επιτροπής (άρθρο 121, ιδίως παράγραφοι 5 και 6, και άρθρο 148), προκειμένου να περιληφθεί η ανάπτυξη και η οικονομική επίπτωσή της στην απασχόληση στο ίδιο νομικό πλαίσιο των υφισταμένων μέσων, με σκοπό την πρόληψη των υπερβολικών μακροοικονομικών ανισορροπιών και των μη βιώσιμων δημοσιονομικών και λοιπών πολιτικών, την διασφάλιση χρηματοπιστωτικής σταθερότητας (ώστε να μη δημιουργούνται χρηματοπιστωτικές «φούσκες» εξαιτίας της εισόδου υπερβολικών πιστώσεων στο σύστημα) και την αντιμετώπιση των θεμάτων που αφορούν τις μακροπρόθεσμες επενδύσεις και τη βιώσιμη ανάπτυξη, σε μια προσπάθεια επίτευξης των στόχων της Στρατηγικής για την Ευρώπη του 2020, και παρακολούθησης άλλων σχετικών εξελίξεων, ενώ η ανά τακτά χρονικά διαστήματα αξιολόγηση των συστημικών κινδύνων από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Συστημικών Κινδύνων θα πρέπει να αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της ετήσιας εποπτικής διαδικασίας,
   – θα δημιουργεί ένα ενισχυμένο αναλυτικό πλαίσιο εποπτείας (συμπεριλαμβανομένου ενός πίνακα ελέγχου με ειδικές οριακές τιμές έγκαιρης προειδοποίησης), στη βάση κατάλληλων μεθοδολογικών εργαλείων και της δέουσας διαφάνειας, για μια αποτελεσματική πολυμερή εποπτεία θεμελιωμένη σε εναρμονισμένους οικονομικούς δείκτες (πραγματικούς και ονομαστικούς) που ενδέχεται να επηρεάζουν τις θέσεις ανταγωνιστικότητας και/ή τις υπερβολικές ανισορροπίες· αυτοί οι κύριοι δείκτες μπορούν να είναι: πραγματικές συναλλαγματικές ισοτιμίες, ισοζύγια τρεχουσών συναλλαγών, παραγωγικότητα (περιλαμβανομένης της παραγωγικότητας των πόρων και της παραγωγικότητας του συνόλου των συντελεστών παραγωγής), κόστος εργασίας ανά μονάδα προϊόντος, πιστωτική μεγέθυνση και εξελίξεις στις τιμές στοιχείων ενεργητικού (περιλαμβανομένων των χρηματοπιστωτικών περιουσιακών στοιχείων και των κτηματικών αγορών), ρυθμός ανάπτυξης και εξέλιξη των επενδύσεων, ποσοστά ανεργίας, καθαρές θέσεις ξένων περιουσιακών στοιχείων, εξέλιξη της φορολογικής βάσης, της φτώχειας και της κοινωνικής συνοχής, καθώς και δείκτες εξωγενών περιβαλλοντικών παραγόντων· για τους δείκτες που περιλαμβάνονται στον πίνακα επιδόσεων θα πρέπει να καθορισθούν όρια συναγερμού και όλες οι σχετικές με αυτούς εξελίξεις θα πρέπει να συμπληρώνονται από ποιοτική αξιολόγηση εκ μέρους της Επιτροπής,
   – θα επιβάλλει τη στενή παρακολούθηση συγκεκριμένων χωρών, αν ο πίνακας επιδόσεων και η σχετική ποιοτική αξιολόγηση που προαναφέρθηκε καταδείξουν μια τέτοια ανάγκη· επιπλέον αυτής της στενής παρακολούθησης συγκεκριμένων χωρών, τα κράτη μέλη έχουν την υποχρέωση να αποφασίζουν την εφαρμογή εθνικών πολιτικών με στόχο την αντιμετώπιση (πρόληψη και διόρθωση) των μακροοικονομικών ανισορροπιών, καθώς και να λαμβάνουν υπόψη τις ειδικές συστάσεις της Επιτροπής και την ενωσιακή διάσταση αυτών των εθνικών πολιτικών, ιδίως όσον αφορά τις χώρες της ζώνης του ευρώ· η προσαρμογή θα πρέπει να υλοποιείται τόσο στις χώρες με υπερβολικά ελλείμματα, όσο και σε εκείνες με υπερβολικά πλεονάσματα, λαμβάνοντας υπόψη τις ιδιαίτερες συνθήκες κάθε χώρας (όπως, για παράδειγμα, τη δημογραφία, τα επίπεδα του ιδιωτικού χρέους, τις τάσεις των μισθών και ημερομισθίων σε σύγκριση με την παραγωγικότητα της εργασίας, ή την απασχόληση - και ιδίως την απασχόληση των νέων - ), καθώς και τα ισοζύγια τρεχουσών συναλλαγών τους,
   – θα επιβάλλει στην Επιτροπή να αναπτύξει κατάλληλα εργαλεία ανάλυσης και εμπειρογνωμοσύνη για να διερευνήσει τα βαθύτερα αίτια που προκαλούν τις επίμονες αποκλίνουσες τάσεις εντός της ζώνης του ευρώ, συμπεριλαμβανομένων των επιπτώσεων των κοινών πολιτικών στα διαφοροποιημένα οικονομικά συστήματα εντός της ζώνης αυτής,
   – θα θεσπίζει κοινούς κανόνες για μια ενεργότερη εφαρμογή των γενικών προσανατολισμών της οικονομικής πολιτικής, σε συνδυασμό με τους προσανατολισμούς για την απασχόληση, ως βασικού μηχανισμού οικονομικής καθοδήγησης, εποπτείας και έκδοσης ειδικών ανά κράτος μέλος συστάσεων, λαμβάνοντας υπόψη τη στρατηγική για την Ευρώπη του 2020, αλλά και τις συγκλίσεις και αποκλίσεις μεταξύ κρατών μελών και τα ανταγωνιστικά πλεονεκτήματά τους, περιλαμβανομένης και της δημογραφικής τους κατάστασης, με στόχο την ενίσχυση της προσαρμοστικότητας της οικονομίας απέναντι στους εξωτερικούς κραδασμούς και τον αντίκτυπο των αποφάσεων των κρατών μελών επί των άλλων κρατών μελών, ιδίως στη ζώνη του ευρώ,
   – θα θεσπίζει μηχανισμούς σε εθνικό επίπεδο για να αξιολογηθεί η εφαρμογή των προτεραιοτήτων της στρατηγικής «Ευρώπη 2020» και η επίτευξη των σχετικών εθνικών στόχων οι οποίοι περιλαμβάνονται στο εθνικό πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων, προκειμένου να στηριχθεί η ετήσια αξιολόγηση από τα θεσμικά όργανα της ΕΕ,
   – θα θεσπίζει διαδικασίες που θα επιτρέπουν στην Επιτροπή να εκδίδει έγκαιρες προειδοποιήσεις και να παρέχει απευθείας στα κράτη μέλη πολιτικές συμβουλές σε έγκαιρο στάδιο· σε περιπτώσεις κατά τις οποίες υφίσταται επίμονη και επιδεινούμενη μακροοικονομική ανισορροπία, πρέπει να υπάρχει διαφανής και αντικειμενική διαδικασία που θα επιτρέπει να τίθεται κράτος μέλος σε «θέση υπερβολικής ανισορροπίας», γεγονός το οποίο θα ενεργοποιεί αυστηρότερη εποπτεία,
   – θα καθιερώνει ένα «Εξάμηνο της Ευρώπης», για τη σύγκριση και αξιολόγηση των σχεδίων προϋπολογισμών των κρατών μελών (βασικά στοιχεία και υποθέσεις εργασίας), μετά από συζήτηση στα εθνικά κοινοβούλια, προκειμένου να γίνεται καλύτερη εκτίμηση του βαθμού εφαρμογής και της μελλοντικής εκτέλεσης των προγραμμάτων σταθερότητας και σύγκλισης (ΠΣΣ) και των εθνικών μεταρρυθμιστικών προγραμμάτων (ΕΜΠ), με σεβασμό των ενωσιακών και εθνικών δημοσιονομικών κανόνων και διαδικασιών· τα κράτη μέλη θα υποβάλλουν τα οικεία ΠΣΣ και ΕΜΠ στην Επιτροπή τον Απρίλιο, αφού έχει εξασφαλιστεί η δέουσα συμμετοχή των εθνικών κοινοβουλίων και έχουν ληφθεί υπόψη οι κανόνες και τα συμπεράσματα σε επίπεδο ΕΕ· το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο μπορεί, από την πλευρά του, να καθορίσει έναν συστηματικό τρόπο για τη στήριξη του δημοσίου διαλόγου και την ενίσχυση της ευαισθητοποίησης, της διαφάνειας και της λογοδοσίας όσον αφορά αυτές τις διαδικασίες, καθώς και όσον αφορά τον τρόπο με τον οποίο τα θεσμικά όργανα της ΕΕ εφαρμόζουν τους συμπεφωνημένους κανόνες,
   – θα καθιερώνει ένα «Εξάμηνο της Ευρώπης» για την αντιμετώπιση δυνητικών κινδύνων διασποράς εξαιτίας εθνικών φορολογικών πολιτικών, καθώς και για την έγκαιρη διάγνωση υπερβολικών δημοσιονομικών ελλειμμάτων και για να εξασφαλίζεται η συνοχή μεταξύ των ενεργειών της ΕΕ και εκείνων των κρατών μελών, στο πλαίσιο των ολοκληρωμένων κατευθυντηρίων γραμμών, και η εκπλήρωση των ποσοτικών και ποιοτικών στόχων όπως η ανάπτυξη και η απασχόληση, που θα επιτρέπουν την πραγματική και έγκαιρη συμβολή όλων των ενδιαφερομένων μερών, περιλαμβανομένων των εθνικών κοινοβουλίων και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, καθώς τη διαβούλευση με τους κοινωνικούς εταίρους,
   – να εξασφαλισθεί ότι οι συστάσεις για την ετήσια πολιτική θα συζητούνται στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο πριν από τη διεξαγωγή συζητήσεων στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο.
   – να εξασφαλιστεί ότι οι βασικές υποθέσεις εργασίας και οι δείκτες που χρησιμοποιούνται για τις προβλέψεις στις οποίες στηρίζεται η προπαρασκευή των εθνικών Προγραμμάτων Σταθερότητας και Σύγκλισης (ΠΣΣ) και των Εθνικών Μεταρρυθμιστικών Προγραμμάτων (ΕΜΠ) καθορίζονται με στέρεο και συνεπή τρόπο, ιδιαίτερα μέσα στη ζώνη του ευρώ· να εγκριθεί μια προσέγγιση τριών επιπέδων, που θα περιλαμβάνει ένα αρνητικό, ένα ουδέτερο και ένα θετικό μακροοικονομικό σενάριο, λαμβάνοντας υπόψη τον αβέβαιο διεθνή οικονομικό περίγυρο· οι μεθοδολογίες για τον υπολογισμό των βασικών μεγεθών του προϋπολογισμού πρέπει να εναρμονισθούν περαιτέρω, ώστε να διευκολυνθεί η σύγκριση μεταξύ κρατών μελών,
   – να εισαχθεί μια αυστηρότερη δέσμευση στα ΠΣΣ και τα ΕΜΠ περί τήρησης του Μεσοπρόθεσμου Δημοσιονομικού Στόχου, που θα λαμβάνει υπόψη τα σημερινά επίπεδα χρέους και τις αυτονόητες υποχρεώσεις των κρατών μελών, ειδικά σε ό,τι αφορά τον γηράσκοντα πληθυσμό,
   – να εισαχθεί μια αυστηρότερη σύνδεση των ΠΣΣ και ΕΜΠ με τα ετήσια και πολυετή εθνικά δημοσιονομικά πλαίσια, με σεβασμό των εθνικών κανόνων και διαδικασιών,
   – να καθιερωθεί μια αυστηρότερη αξιολόγηση των ΠΣΣ, από την άποψη των διασυνδέσεών τους με άλλους στόχους των κρατών μελών και με εκείνους της Ένωσης, πριν από την σε εθνικό επίπεδο έγκριση των σχεδιαζομένων στο πλαίσιο των ΠΣΣ πολιτικών,
   – να καθιερωθεί η ενεργός συμμετοχή των εθνικών κοινοβουλίων και η διαβούλευση με τους κοινωνικούς εταίρους πριν από την επίσημη παρουσίαση των ΠΣΣ και των ΕΜΠ σε επίπεδο Ένωσης, εντός ενός προσυμφωνημένου χρονικού πλαισίου, επί παραδείγματι μέσω μιας ετήσιας συζήτησης η οποία θα πραγματοποιείται μεταξύ των εθνικών κοινοβουλίων και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και θα αφορά τις ολοκληρωμένες κατευθυντήριες γραμμές και τους αντίστοιχους δημοσιονομικούς προσανατολισμούς,
   – να καθιερωθεί μια συστηματικότερη εκ των υστέρων σύγκριση των σχεδιαζομένων δημοσιονομικών πολιτικών και των πολιτικών για την ανάπτυξη και την απασχόληση, όπως διαφαίνονται μέσα από τα ΠΣΣ και τα ΕΜΠ των κρατών μελών και των πραγματικών αποτελεσμάτων, με ανάλυση και παρακολούθηση των ουσιωδών αποκλίσεων μεταξύ προσχεδιασμένων και πραγματικών στοιχείων,
   – να εξασφαλισθεί ότι ακολουθούνται οι ετήσιες πολιτικές συστάσεις και προειδοποιήσεις της Επιτροπής όσον αφορά τη συμμόρφωση των κρατών μελών προς τους στόχους της στρατηγικής «Ευρώπη 2020» και ότι εφαρμόζεται μια πολιτική κινήτρων και αντικινήτρων για να διασφαλισθεί η συμμόρφωση των κρατών μελών προς τους στόχους αυτούς,
   – να διασφαλισθεί πληρέστερη λογοδοσία και διαφάνεια έναντι του Κοινοβουλίου σε ό,τι αφορά την σε επίπεδο Ένωσης αξιολόγηση των ΠΣΣ και ΕΜΠ, ώστε να βελτιωθεί η ενημέρωση του κοινού και να αυξηθεί η πίεση μεταξύ εταίρων,
   – να καθιερωθεί, υπό την αιγίδα της Επιτροπής, μια ανεξάρτητη, συστηματική και συγκροτημένη διεργασία αξιολόγησης των ΠΣΣ και ΕΜΠ, ώστε να υπάρξει μια διαφανέστερη αντιμετώπιση και μια πιο ανεξάρτητη αξιολόγηση,
   – να θεσπισθούν ειδικές διαδικασίες και να θεσπιστεί για τα κράτη μέλη, και ιδίως για τα μέλη της ζώνης του ευρώ, η υποχρέωση να αλληλοενημερώνονται και να ενημερώνουν την Επιτροπή όποτε πρόκειται να λάβουν αποφάσεις οικονομικής πολιτικής με αναμενόμενα αισθητά φαινόμενα διασποράς, που ενδέχεται να θέτουν σε κίνδυνο την ομαλή λειτουργία της εσωτερικής αγοράς και της Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης (ΟΝΕ),
   – να θεσπιστεί για τα κράτη μέλη η υποχρέωση να παρέχουν συμπληρωματικές πληροφορίες στην Επιτροπή, εάν υπάρξει η βάσιμη ανησυχία ότι οι εφαρμοζόμενες πολιτικές ενδέχεται να θέσουν σε κίνδυνο την ανάπτυξη στην Ένωση ή τη σωστή λειτουργία της εσωτερικής αγοράς, της ΟΝΕ, ή τους στόχους που ορίζει η ΕΕ, συγκεκριμένα με τη στρατηγική «Ευρώπη 2020»,
   – να λαμβάνεται υπόψη η αξιολόγηση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Συστημικού Κινδύνου στο πολυμερές πλαίσιο εποπτείας, ειδικά σε ό,τι αφορά τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα, τις δοκιμές αντοχής, τα πιθανά φαινόμενα εξωτερικής και εσωτερικής διασποράς και τη συσσώρευση υπερβολικού ιδιωτικού χρέους,
   – να θεσπιστεί ένα αξιόπιστο και διαφανές πλαίσιο εποπτείας, που θα συγκροτείται σε δύο άξονες - οικονομικές πολιτικές και πολιτικές απασχόλησης - στη βάση των άρθρων 121 και 148 ΣΛΕΕ· στον άξονα που αφορά τις πολιτικές απασχόλησης, ως τμήμα της αναθεωρημένης και ενισχυμένης ευρωπαϊκής στρατηγικής για την απασχόληση, το πλαίσιο αυτό θα επιτρέψει την εκτίμηση της σκοπιμότητας των πολιτικών απασχόλησης υπό το πρίσμα των κατευθυντηρίων γραμμών για τις πολιτικές απασχόλησης, ώστε να καταστεί δυνατή μια ουσιαστική καθοδήγηση, λαμβάνοντας υπόψη την ευρωπαϊκή διάσταση και τα φαινόμενα διασποράς, και τη συνακόλουθη χάραξη της αντίστοιχης εσωτερικής πολιτικής. Επιπλέον, πρέπει να γίνουν έγκαιρες συστάσεις προληπτικής φύσης για να αντιμετωπισθούν οι βασικές αδυναμίες και οι προκλήσεις στις πολιτικές απασχόλησης και τις αγορές εργασίας των κρατών μελών,
   – να ενισχυθεί ο ρόλος της Επιτροπής Απασχόλησης, όπως ορίζεται από το άρθρο 150 ΣΛΕΕ – ειδικότερα για την αντιμετώπιση θεμάτων που αφορούν την διασυνοριακή απασχόληση – και ο ρόλος της Επιτροπής Κοινωνικής Προστασίας, όπως ορίζεται στο άρθρο 160 ΣΛΕΕ,
   – να εξασφαλισθεί ότι, σε όλες τις δημοσιονομικές αξιολογήσεις, θα λαμβάνονται ρητά υπόψη οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις των κρατών μελών και ειδικότερα αυτές που αφορούν τις συντάξεις, την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και την κοινωνική προστασία, οι μεταρρυθμίσεις που στοχεύουν στην αντιμετώπιση των δημογραφικών εξελίξεων, καθώς και αυτές που αφορούν την παροχή βοήθειας, την εκπαίδευση και την έρευνα, αποδίδοντας ίση σημασία τόσο στη βιωσιμότητα όσο και στην επάρκεια. Θα πρέπει επίσης να γίνεται αξιολόγηση των κοινωνικών και εργασιακών επιπτώσεων αυτών των μεταρρυθμίσεων, ιδιαίτερα στις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες, ούτως ώστε να μην αποφασίζονται ρυθμίσεις χωρίς προηγούμενη μελέτη των επιπτώσεών τους στην απασχόληση και την κοινωνική προστασία στα κράτη μέλη,
   – ακόμη, να ενεργοποιηθεί η οριζόντια κοινωνική ρήτρα της Συνθήκης της Λισσαβώνας, λαμβάνοντας υπόψη τα κοινωνικά δικαιώματα και τους κοινωνικούς στόχους κατά τον καθορισμό νέων πολιτικών της ΕΕ,
   – να υπάρξει μέριμνα για την κατάλληλη συμμετοχή του ΕΚ στον κύκλο εποπτείας των οικονομικών πολιτικών και των πολιτικών απασχόλησης και στην αξιολόγηση των κοινωνικών επιπτώσεων των πολιτικών αυτών. Σε αυτό το πλαίσιο, η επιλογή του κατάλληλου χρόνου και της διαδικασίας εφαρμογής των ολοκληρωμένων κατευθυντηρίων γραμμών, ειδικότερα αυτών που αφορούν τις πολιτικές απασχόλησης, πρέπει να καθοριστούν κατά τρόπο που θα εξασφαλίζει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο επαρκή χρόνο για να εκπληρώσει τον γνωμοδοτικό του ρόλο, όπως αυτός ορίζεται στο άρθρο 148, παράγραφος 2 της ΣΛΕΕ,
   – να διαμορφωθεί ένα ενός αξιόπιστο και διαφανές πλαίσιο παρακολούθησης και αξιολόγησης των κατευθυντηρίων γραμμών για τις πολιτικές απασχόλησης, στη βάση των πρωταρχικών στόχων της ΕΕ, που θα συνοδεύεται από κατάλληλους δευτερεύοντες στόχους, δείκτες και πίνακες αποτελεσμάτων, λαμβάνοντας υπόψη τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά κάθε κράτους μέλους, ανάλογα με το διαφορετικό σημείο εκκίνησης για κάθε χώρα,
   – να κληθούν το EPSCO και το ECOFIN και οι αντίστοιχες ομάδες εργασίας τους να ενισχύσουν τη συνεργασία τους, μεταξύ άλλων με τη διοργάνωση κοινών συνεδριάσεων ανά εξάμηνο, με στόχο την εξασφάλιση της ουσιαστικής ενοποίησης των πολιτικών τους.

Σύσταση 2: Ενίσχυση των κανόνων του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης (ΣΣΑ)

Η προς έκδοση νομοθετική πράξη (δυνάμει, μεταξύ άλλων, του άρθρου 126 ΣΛΕΕ), πρέπει να αποβλέπει ειδικότερα στην ενίσχυση του προληπτικού σκέλους του Συμφώνου και να περιλαμβάνει κυρώσεις και κίνητρα πιο αισθητά από οικονομική και πολιτική άποψη, και ταυτόχρονα να λαμβάνει δεόντως υπόψη τη δομή του εθνικού ελλείμματος και χρέους (περιλαμβανομένων των αφανών υποχρεώσεων), τον οικονομικό κύκλο -ώστε να αποφεύγεται μια δημοσιονομική πολιτική που ενισχύει τις κυκλικές τάσεις-, καθώς και τη φύση των εθνικών δημοσίων εσόδων και δαπανών που απαιτούνται για διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις που θα προωθήσουν την οικονομική ανάπτυξη. Όλα τα κράτη μέλη πρέπει να αποσκοπούν στην επίτευξη προόδου, όμως εκείνα που παρουσιάζουν μεγαλύτερα κενά πρέπει εν γένει να συμβάλλουν περισσότερο στην επίτευξη στόχων που αφορούν το μέγεθος του χρέους και τα ελλείμματα. Κατά την αξιολόγηση των ανισορροπιών στις τρέχουσες συναλλαγές θα πρέπει επίσης να λαμβάνονται υπόψη και οι δημογραφικές εξελίξεις. Η νομοθετική πράξη θα πρέπει να αποβλέπει στα εξής:

   – να ενσωματωθεί καλύτερα το κριτήριο του «χρέους» (η «πτυχή της βιωσιμότητας»)σε κάθε στάδιο της Διαδικασίας Υπερβολικού Ελλείμματος (EDP) και να θεσπισθεί μια Διαδικασία Εποπτείας του Υπερβολικού Χρέους (EDSP) βάσει των επιπέδων ακαθάριστου χρέους. Η διαδικασία EDSP θα απαιτεί λεπτομερείς και τακτικές εκθέσεις σχετικά με τη δυναμική του χρέους και των ελλειμμάτων, καθώς και με τη διασύνδεση και την εξέλιξή τους, λαμβάνοντας ταυτόχρονα υπόψη τις ιδιαίτερες συνθήκες κάθε χώρας και επιτρέποντας διαφορετικά χρονοδιαγράμματα στην προσπάθεια κάθε κράτους μέλους να επανέλθει στις αξίες των στόχων που τίθενται στο ΣΣΑ· η Επιτροπή θα πρέπει να διαβουλεύεται με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και τους ενδιαφερόμενους εθνικούς κοινωνικούς εταίρους, στο πλαίσιο της EDSP,
   – να λαμβάνονται αυστηρότερα υπόψη το επίπεδο του χρέους, το προφίλ του χρέους (περιλαμβανομένης της προθεσμίας εξόφλησης) και η δυναμική του (αξιολόγηση της βιωσιμότητας των δημοσίων οικονομικών) στο ρυθμό σύγκλισης με τον ειδικό ανά κράτος μέλος Μεσοπρόθεσμο Δημοσιονομικό Στόχο (MTFO) που θα περιλαμβάνεται στα Προγράμματα Σταθερότητας και Σύγκλισης (ΠΣΣ),
   – να καθιερωθεί, ως μέρος του EDSP, ένα σαφές εναρμονισμένο πλαίσιο για τη μέτρηση και παρακολούθηση της δυναμικής του χρέους, συμπεριλαμβανομένων των αφανών και των απρόβλεπτων υποχρεώσεων, όπως των υποχρεώσεων του δημοσίου για την καταβολή συντάξεων και την παροχή δημοσίων εγγυήσεων (είτε πρόκειται για, μεταξύ άλλων, επιστροφή κεφαλαίου, καταβολή τόκων ή ροή απόδοσης) στις επενδύσεις σύμπραξης δημοσίου-ιδιωτικού τομέα, καθώς και του κόστους των επενδύσεων αυτών για τον κρατικό προϋπολογισμό σε βάθος χρόνου,
   – να καθιερωθεί ειδικό ανά κράτος διαφοροποιημένο χρονοδιάγραμμα για τη διεργασία δημοσιονομικής εξυγίανσης που θα επιτευχθεί το αργότερο έως το 2015, εν όψει της ευθυγράμμισης όλων των επιπέδων δημοσίου ελλείμματος προς τις απαιτήσεις που ορίζονται στο ΣΣΑ,
   – να καθιερωθεί ένας εποπτικός μηχανισμός που θα περιλαμβάνει πιθανές δημόσιες προειδοποιήσεις και κλιμακούμενες κυρώσεις για τα κράτη μέλη που δεν επέτυχαν τον MTFO τους ή δεν τον πλησιάζουν με το συμπεφωνημένο ρυθμό καθώς και κίνητρα για όσους έχουν επιτύχει τον Μεσοπρόθεσμο Δημοσιονομικό Στόχο τους ταχύτερα του αναμενομένου,
   – να θεσπιστούν ελάχιστοι κανόνες και κατευθυντήριες γραμμές για τις εθνικές δημοσιονομικές διαδικασίες (π.χ. ετήσια και πολυετή δημοσιονομικά πλαίσια) με σκοπό την εφαρμογή του άρθρου 3 του Πρωτοκόλλου αριθ. 12 περί Διαδικασίας Υπερβολικού Ελλείμματος. Τα εθνικά αυτά πλαίσια θα πρέπει να περιλαμβάνουν επαρκείς πληροφορίες και για το σκέλος των δαπανών και για το σκέλος των εσόδων των σχεδιαζομένων δημοσιονομικών ενεργειών, ώστε να γίνει δυνατή μια πρακτική συζήτηση και ένας έλεγχος των δημοσιονομικών σχεδίων τόσο σε εθνικό όσο και σε ενωσιακό επίπεδο· χρειάζεται, επιπλέον, έργο σχετικά με τη συγκρισιμότητα των προϋπολογισμών των κρατών μελών όσον αφορά τις κατηγορίες δαπανών και εσόδων που ορίζουν και τις πολιτικές προτεραιότητες που αυτές αντικατοπτρίζουν,
   – να ενθαρρυνθεί η δημιουργία μηχανισμών έγκαιρης προειδοποίησης επί θεμάτων δημοσιονομικού ελέγχου σε εθνικό επίπεδο,
   – να θεσπιστούν από την Επιτροπή προκαθορισμένα και προειδοποιητικά μέτρα, τόσο στην προληπτική όσο και στην επανορθωτική κατεύθυνση του ΣΣΑ, ώστε να γίνει δυνατή η ανάληψη ενεργειών έγκαιρης προειδοποίησης τα οποία θα εφαρμόζονται σταδιακά,
   – να ενισχυθούν και τεθούν σε εφαρμογή αυτοί οι μηχανισμοί για τα κράτη μέλη της ζώνης του ευρώ, έχοντας κατά νου πόσο στενές είναι οι διασυνδέσεις ανάμεσα στις οικονομίες της ζώνης του ευρώ και εκείνες εκτός αυτής, ιδίως όσες αναμένεται να ενταχθούν στη ζώνη του ευρώ, ως μέρος του νέου πλαισίου πολυμερούς εποπτείας και των βελτιωμένων μηχανισμών του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης, και ειδικότερα της ισχυρότερης προσήλωσης στον Μεσοπρόθεσμο Δημοσιονομικό Στόχο (MTFO),
   – να γίνουν οι αναγκαίες αλλαγές στην εσωτερική διαδικασία λήψης αποφάσεων της Επιτροπής, με τον αναγκαίο σεβασμό των αρχών διατυπώνονται στη ΣΛΕΕ, ώστε να διασφαλιστεί η ταχεία και αποτελεσματική εφαρμογή μηχανισμών επιβολής κυρώσεων, ιδίως για τα κράτη μέλη της ζώνης του ευρώ,
   – να εξασφαλισθεί πως οι αποφάσεις περί του βαθμού συμμόρφωσης των κρατών μελών προς το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης θα πρέπει να λαμβάνονται από την Επιτροπή που θα ενεργεί ανεξάρτητα από το Συμβούλιο, ώστε να τηρούνται πλήρως οι αρχές του Συμφώνου.

Σύσταση 3: Ενίσχυση της οικονομικής διακυβέρνησης στη ζώνη του ευρώ από την Ευρωομάδα, καθώς και στην Ευρωπαϊκή Ένωση συνολικά

Αναγνωρίζοντας πόσο σημαντική είναι η συμμετοχή όλων των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην επίτευξη οικονομικής σύγκλισης, αλλά αναγνωρίζοντας επίσης ότι οι χώρες της ζώνης του ευρώ είναι σε διαφορετική θέση από τα άλλα κράτη μέλη, δεδομένου ότι δεν διαθέτουν μηχανισμό συναλλαγματικής ισοτιμίας για να αναπροσαρμόσουν -εάν χρειαστεί- τις τιμές, και ότι μοιράζονται την ευθύνη της λειτουργίας της Ευρωπαϊκής Νομισματικής Ένωσης στο σύνολό της, οι νέοι κανόνες, που βασίζονται στις άλλες συστάσεις του παρόντος ψηφίσματος και στο άρθρο 136 ΣλΕΕ, καθώς και το συνημμένο Πρωτόκολλο (αριθ. 14) για την Ευρωομάδα, θα πρέπει να αποβλέπουν στα εξής:

   – να δημιουργηθεί ένα ειδικό πλαίσιο ενισχυμένης εποπτείας για την ζώνη του ευρώ, που θα εστιάζει στις υπερβολικές μακροοικονομικές αποκλίσεις, στην ανάπτυξη της οικονομίας, στα επίπεδα ανεργίας, στην ανταγωνιστικότητα των τιμών, στις πραγματικές συναλλαγματικές ισοτιμίες, στην πιστωτική μεγέθυνση και στην εξέλιξη των τρεχουσών συναλλαγών των συγκεκριμένων κρατών μελών,
   – να θεσπισθεί τακτικό πλαίσιο για τη βελτίωση του συντονισμού μεταξύ όλων των κρατών μελών της ΕΕ, για να παρακολουθείται και να προωθείται η οικονομική σύγκλιση και να συζητούνται οι ενδεχόμενες μακροοικονομικές ανισορροπίες εντός της Ένωσης,
   – να αυξηθεί η βαρύτητα των ετήσιων εκθέσεων εποπτείας της ζώνης του ευρώ, που θα βασίζονται σε τριμηνιαίες θεματικές εκθέσεις για πολλά μαζί κράτη και θα εστιάζουν, αφενός, στα πιθανά φαινόμενα διασποράς των συνεπειών των παγκοσμίων οικονομικών εξελίξεων και των πολιτικών και των περιστάσεων εκείνων που έχουν ιδιαίτερη επίπτωση σε ορισμένα κράτη μέλη της ζώνης του ευρώ και, αφετέρου, στην επίδραση την οποία μπορεί να έχουν οικονομικές αποφάσεις που λαμβάνονται από την ευρωομάδα σε σε χώρες και περιοχές εκτός της ζώνης του ευρώ· θα πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στον προσδιορισμό των πολιτικών που έχουν θετικές διασπειρόμενες συνέπειες, ιδίως στις περιόδους οικονομικής κάμψης, και, με τον τρόπο αυτόν, υποστηρίζουν τη διατήρηση της ανάπτυξης σε ολόκληρη τη ζώνη του ευρώ,
   – να ενισχυθεί η γραμματεία του Προέδρου της Ευρωομάδας,
   – να προβλέπουν ώστε να αναλάβει ο Επίτροπος που είναι υπεύθυνος για τις οικονομικές και νομισματικές υποθέσεις την αντιπροεδρία της Επιτροπής και να του ανατεθεί να εξασφαλίζει ότι η οικονομική δραστηριότητα της Ένωσης έχει εσωτερική συνοχή, να εποπτεύει τον τρόπο με τον οποίον ασκεί η Επιτροπή τις αρμοδιότητές της που αφορούν οικονομικά, νομισματικά και σχετιζόμενα με τις χρηματοπιστωτικές αγορές θέματα και να συντονίζει άλλες πτυχές της οικονομικής δραστηριότητας της Ένωσης,
   – να βελτιωθεί η διαφάνεια και η λογοδοσία στη διαδικασία λήψης αποφάσεων της Ευρωομάδας, μέσα από την καθιέρωση ενός τακτικού διαλόγου με τον Πρόεδρό της στο πλαίσιο της αρμόδιας επιτροπής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, καθώς και μέσα από την ταχεία δημοσίευση των αποφάσεων που λαμβάνει η Ευρωομάδα στην ιστοθέση της· να εξασφαλίζεται ότι από τα κράτη μέλη της ΕΕ που δεν ανήκουν στη ζώνη του ευρώ, τουλάχιστον εκείνα που έχουν αναλάβει την υποχρέωση να υιοθετήσουν το κοινό νόμισμα, έχουν πρόσβαση στον διάλογο που διεξάγεται εντός της Ευρωομάδας.

Σύσταση 4: Δημιουργία στέρεου και αξιόπιστου μηχανισμού πρόληψης και αντιμετώπισης των υπερβολικών χρεών για τη ζώνη του ευρώ

Θα πρέπει να γίνεται μια μελέτη επιπτώσεων και σκοπιμότητας πριν από την έγκριση κάθε νομοθετικής πράξης (βάσει των άρθρων 122, 125, 329 (ενισχυμένη συνεργασία) και 352 ΣλΕΕ ή οποιασδήποτε άλλης ενδεδειγμένης νομικής βάσης), η οποία δεν θα πρέπει να διαρκεί περισσότερο από ένα έτος, με σκοπό:

  – να δημιουργηθεί ένας μόνιμος μηχανισμός ή φορέας (Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο), μετά από την κατάλληλη εξέταση -η οποία δεν θα πρέπει να διαρκέσει περισσότερο από ένα έτος- των πλεονεκτημάτων και των μειονεκτημάτων του, ο οποίος θα επιβλέπει τις εξελίξεις στο πεδίο του εξωτερικού δημοσίου χρέους και θα συμπληρώνει το ΣΣΑ ως ύστατος μηχανισμός για περιπτώσεις όπου η χρηματοδότηση μέσω των αγορών δεν είναι πλέον δυνατή για μια κυβέρνηση και/ή κράτος μέλος που είναι εκτεθειμένο σε προβλήματα ισοζυγίου πληρωμών· θα βασίζεται σε υφιστάμενους μηχανισμούς (Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοοικονομικής Σταθερότητας (EFSF), ευρωπαϊκός μηχανισμός χρηματοοικονομικής σταθεροποίησης και Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Στήριξης του Ισοζυγίου Πληρωμών) και θα περιλαμβάνει σαφείς κανόνες, μεταξύ άλλων σχετικά με τα εξής:

Ο μηχανισμός αυτός δεν θα πρέπει να περιορίζει την εξουσία της αρμόδιας για τον προϋπολογισμό αρχής να ορίζει τον προϋπολογισμό της ΕΕ στο κατάλληλο επίπεδο, να αποτρέπει τον ηθικό κίνδυνο («moral hazard») και να διατηρεί συνεκτικότητα προς τις αρχές όσον αφορά τις κρατικές ενισχύσεις και τις συνέπειες παράβασής τους. Θα πρέπει επίσης να εξετασθεί προσεκτικά το εάν θα μπορούσαν ενδεχομένως να συμμετάσχουν στον ευρωπαϊκό μηχανισμό σταθεροποίησης χώρες που δεν ανήκουν στη ζώνη του ευρώ, κατά περίπτωση και εφόσον πληρούνται ορισμένα προκαθορισμένα κριτήρια,
   α) τα κριτήρια συμμετοχής, όπως η εκπλήρωση των ελάχιστων υποχρεώσεων όσον αφορά τους εθνικούς δημοσιονομικούς κανόνες και όργανα,
   β) τη διαδικασία λήψης αποφάσεων και τη χρηματοδότηση
   γ) τις προϋποθέσεις κατ' εξαίρεση δανεισμού,
   δ) την εποπτεία, και
   ε) τα έσοδα και τις εξουσίες.
  – να ενημερώνεται το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σχετικά με τις αναμενόμενες συνέπειες επί της πιστοληπτικής αξιολόγησης της ΕΕ:
   α) από τη δημιουργία ενός ευρωπαϊκού μηχανισμού χρηματοοικονομικής σταθεροποίησης,
   β) από την εξαντλητική χρήση της πίστωσης,
   – να παρέχεται επαρκή πληροφόρηση σχετικά με τους κανόνες εφαρμογής του ευρωπαϊκού μηχανισμού χρηματοοικονομικής σταθεροποίησης σε σχέση με τα όρια του πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου (ΠΔΠ)· δεδομένων των πιθανών εκτεταμένων δημοσιονομικών συνεπειών, να μελετήσει περισσότερο τον ευρωπαϊκό μηχανισμό χρηματοοικονομικής σταθεροποίησης πριν από την έγκριση του κανονισμού ΠΔΠ,
   – να επιτραπεί η συμμετοχή και των δύο κλάδων της αρμόδιας για τον προϋπολογισμό αρχής στις αποφάσεις σχετικά με τον αντίκτυπο που θα μπορούσε να έχει αυτός ο μηχανισμός επί του προϋπολογισμού της ΕΕ,
   – να υποστηριχθεί η θέση ότι οποιεσδήποτε δημοσιονομικές ανάγκες που συνδέονται με αυτόν τον μηχανισμό πρέπει να χρηματοδοτούνται μέσω ad hoc αναθεωρήσεως του ΠΔΠ, προκειμένου να εξασφαλίζεται έγκαιρα η επαρκής συμμετοχή της αρμόδιας για τον προϋπολογισμό αρχής.

Σύσταση 5: Αναθεώρηση των δημοσιονομικών και χρηματοπιστωτικών μηχανισμών της ΕΕ

Θα πρέπει να εγκριθεί νομοθετική πράξη ή να εκπονηθεί μελέτη σκοπιμότητας εντός δωδεκαμήνου που να αποβλέπει στα εξής:

   – να εκπονηθεί, εντός ενός έτους, μελέτη σκοπιμότητας για τη δημιουργία μακροπρόθεσμα ενός συστήματος στο πλαίσιο του οποίου τα κράτη μέλη θα μπορούν να συμμετέχουν στην έκδοση κοινών ευρωπαϊκών ομολόγων, η οποία θα εξετάζει τη φύση, τους κινδύνους και τα πλεονεκτήματα · η αξιολόγηση αυτή θα πρέπει να προσδιορίζει τις διαφορετικές νομικές δυνατότητες και στόχους, όπως η χρηματοδότηση μακροπρόθεσμης σημασίας ευρωπαϊκών υποδομών και στρατηγικών σχεδίων, μέσω ομολόγων έργου· τα θετικά και αρνητικά στοιχεία όλων των δυνατοτήτων θα πρέπει να αναλύονται, λαμβάνοντας υπόψη και τον πιθανό ηθικό κίνδυνο («moral hazard») για τους συμμετέχοντες,
   – να ενισχυθεί και να επικαιροποιηθεί, λαμβάνοντας υπόψη τους στόχους του προγράμματος Ευρώπη 2020, η πολιτική της Ένωσης στον τομέα της συνοχής, σε στενή συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (ΕΤΕπ), με σκοπό τη μείωση των διαρθρωτικών αδυναμιών, τον περιορισμό των αποκλίσεων όσον αφορά την κοινωνική πρόνοια, την ενίσχυση της αγοραστικής δύναμης και τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας των οικονομικά ασθενέστερων περιφερειών, διευκολύνοντας, ιδιαίτερα, τις χρηματοδοτικές ανάγκες των ΜΜΕ και την επιτυχή συμμετοχή τους στην εσωτερική αγορά,
   – επαναλαμβάνει τη σημασία της ανεξαρτησίας της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, η οποία είναι ουσιαστικής σημασίας για τη σταθερότητα του χρηματοπιστωτικού συστήματος και της οικονομίας ελεύθερης αγοράς της Ευρωπαϊκής Ένωσης,
   – να διατηρηθεί ο σαφής διαχωρισμός ανάμεσα στη δημοσιονομική και τη νομισματική πολιτική, για να μην τεθεί σε κίνδυνο η ανεξαρτησία της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας,
   – να αναπτυχθούν κοινές δημοσιονομικές αρχές, όσον αφορά την ποιότητα των δημοσίων δαπανών (για τους εθνικούς προϋπολογισμούς και για τον προϋπολογισμό της ΕΕ), και μια δέσμη κοινών πολιτικών και μέσων για την υποστήριξη της στρατηγικής της Ευρώπης του 2020, όπου θα διατηρείται ισορροπία ανάμεσα στην επίτευξη των στόχων δημοσιονομικής πειθαρχίας και τη διευκόλυνση της μακροπρόθεσμης χρηματοδότησης της βιώσιμης απασχόλησης και των επενδύσεων,
   – να δημιουργηθεί ένα σαφές πλαίσιο για μια ανανεωμένη κοινή προσπάθεια, με ευρωπαϊκούς δημοσιονομικούς πόρους και χρηματοπιστωτικούς πόρους της ΕΤΕπ, για μια περαιτέρω μόχλευση των δημοσιονομικών πόρων στο προσεχές Πολυετές Δημοσιονομικό Πλαίσιο, χάρη στην τεχνογνωσία της ΕΤΕπ σε θέματα χρηματοπιστωτικών δραστηριοτήτων, στην προσήλωσή της στις πολιτικές της ΕΕ και στον κεντρικό ρόλο της ανάμεσα στους χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς του δημοσίου και του ιδιωτικού τομέα, και να τονωθεί η αντικυκλική διάσταση των προγραμμάτων που χρηματοδοτεί η ΕΤΕπ και των πόρων συνοχής,
   – να συγκροτηθεί μια υψηλόβαθμη ομάδα εργασίας για τη φορολογική πολιτική, υπό την προεδρία της Επιτροπής, με εντολή να επεξεργαστεί, εντός ενός έτους, τον χάρτη πορείας για μια στρατηγική και πραγματιστική θεώρηση των ζητημάτων φορολογικής πολιτικής, αποδίδοντας ιδιαίτερη σημασία στο θέμα της αντιμετώπισης της φοροαπάτης και των φορολογικών παραδείσων και στην ενίσχυση του κώδικα δεοντολογίας για τη φορολογία των επιχειρήσεων, ενώ θα αντιμετωπίζει σε βάθος τον αθέμιτο φορολογικό ανταγωνισμό και θα διευρύνει την αυτόματη ανταλλαγή πληροφοριών, διευκολύνοντας έτσι την εφαρμογή φορολογικών μεταρρυθμίσεων που θα προωθούν την οικονομική ανάπτυξη, διερευνώντας παράλληλα τη δυνατότητα θέσπισης νέων μέσων· η εξωτερική ατζέντα της ΕΕ σε θέματα φορολογίας, ιδίως στο πλαίσιο της Ομάδας G20, πρέπει να αναλυθεί από αυτή την υψηλού επιπέδου ομάδα φορολογικής πολιτικής,
   – να συγκροτηθεί υψηλόβαθμη ομάδα πολιτικής υπό την προεδρία της Επιτροπής με εντολή να μελετήσει ενδεχόμενες θεσμικές αλλαγές στο πλαίσιο των εν εξελίξει μεταρρυθμίσεων στην οικονομική διακυβέρνηση, περιλαμβανομένης της δυνατότητας δημιουργίας ενός Ευρωπαϊκού Κοινού Θησαυροφυλακίου, με στόχο να δοθούν στην Ευρωπαϊκή Ένωση δικές της πηγές χρηματοδότησης, σύμφωνα με τη Συνθήκη της Λισαβόνας, για να μειωθεί η εξάρτηση από τις μεταφορές πόρων από τα κράτη μέλη,
   – να ενισχυθεί η εσωτερική αγορά με την προαγωγή του ηλεκτρονικού και διεθνικού εμπορίου, με την απλοποίηση των τηλεματικών διαδικασιών πληρωμής και με την εναρμόνιση των φορολογικών μηχανισμών, με σκοπό την ενίσχυση της εμπιστοσύνης των καταναλωτών στην ευρωπαϊκή οικονομία.

Σύσταση 6: Παροχή ρύθμισης και εποπτείας της χρηματοπιστωτικής αγοράς με σαφή μακροοικονομική διάσταση

Η προς έγκριση νομοθετική πράξη θα πρέπει:

   – να εξασφαλίζει ότι οιεσδήποτε νομοθετικές πρωτοβουλίες σχετικά με τις χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες συνάδουν με τις μακροοικονομικέ ς πολιτικές για να υπάρχουν εγγυήσεις για την απαραίτητη διαφάνεια και σταθερότητα της αγοράς και συνεπώς για να τονώνεται η εμπιστοσύνη στις αγορές και την οικονομική ανάπτυξη,
   – να προάγει τρόπους επίτευξης συνεπούς υλοποίησης των απαιτήσεων κεφαλαίου του πυλώνα II ως απόκριση σε συγκεκριμένες φούσκες τιμών στοιχείων του ενεργητικού ή θέματα προσφοράς χρήματος,
   – να ρυθμίζει τις διασυνδέσεις μεταξύ χρηματοπιστωτικών αγορών και μακροοικονομικής πολιτικής, ώστε να εξασφαλίζεται σταθερότητα, διαφάνεια και λογοδοσία και να περιορισθούν τα κίνητρα για ανάληψη υπέρμετρου κινδύνου,
   – να προβλέπει για την αποτίμηση σε τακτική βάση των εξελίξεων των τιμών των στοιχείων ενεργητικού και την πιστωτική μεγέθυνση στα κράτη μέλη και τον αντίκτυπο που έχουν τα μεγέθη αυτά στη χρηματοπιστωτική σταθερότητα και στις εξελίξεις στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών, καθώς και στις πραγματικές συναλλαγματικές ισοτιμίες των κρατών μελών,
   – να δοθούν στις Ευρωπαϊκές Εποπτικές Αρχές οι αποκλειστικές εξουσίες εποπτείας των μεγάλων διασυνοριακών χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων.

Σύσταση 7: Βελτίωση της αξιοπιστίας των ευρωπαϊκών στατιστικών

Η προς έγκριση νομοθετική πράξη θα πρέπει:

   – να διασφαλίζει την αυστηρή τήρηση των συμπεφωνημένων πολιτικών δεσμεύσεων στα στατιστικά ζητήματα,
   – να ενισχύσει τις ερευνητικές εξουσίες της Επιτροπής (Eurostat), όπως π.χ. τις αιφνιδιαστικές επιτόπιες επιθεωρήσεις και την πρόσβαση σε όλες τις λογιστικές και δημοσιονομικές πληροφορίες, περιλαμβανομένων συνεδριάσεων με άτομα ή υπηρεσίες που έχουν γνώση αυτών των πληροφοριών, όπως είναι ανεξάρτητοι οικονομολόγοι, οργανώσεις των εργοδοτών και συνδικάτα, με σκοπό την ποιοτική αξιολόγηση των δημοσίων οικονομικών. Εάν κρίνεται σκόπιμο, τα μέτρα αυτά πρέπει να συνοδεύονται από αύξηση του προϋπολογισμού και των ανθρωπίνων πόρων της,
   – να απαιτεί από τα κράτη μέλη να παρέχουν στην Επιτροπή (Eurostat) τα δεδομένα που είναι σύμφωνα προς τις βασικές στατιστικές αρχές που ορίζει ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 223/2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Μαρτίου 2009, περί των ευρωπαϊκών στατιστικών(1),
   – να απαιτεί από τα κράτη μέλη να αναφέρουν ποιά από τα παρεχόμενα στην Επιτροπή (Eurostat) στοιχεία υποστηρίζονται από έκθεση ανεξάρτητου λογιστικού ελεγκτή,
   – να θεσπίζει οικονομικές κα μη οικονομικές κυρώσεις για παρασχεθέντα στοιχεία μη σύμφωνα προς τις βασικές στατιστικές αρχές που ορίζει ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 223/2009,
   – να επανεξετάζει την ανάγκη πιο εναρμονισμένων στοιχείων για το πλαίσιο οικονομικής διακυβέρνησης που προτείνεται σε αυτό το Παράρτημα· ειδικότερα, να διασφαλίζει το κατάλληλο ποιοτικό πλαίσιο για τις ευρωπαϊκές στατιστικές που είναι αναγκαίες για τη βελτίωση του πλαισίου αναλυτικής εποπτείας, συμπεριλαμβανομένου ενός πίνακα ελέγχου, με σκοπό την αποτελεσματική πολυμερή εποπτεία που προβλέπει η Σύσταση 1,
   – να εναρμονίζει τα στοιχεία των δημοσίων οικονομικών βάσει τυποποιημένων και διεθνώς αποδεκτών λογιστικών μεθόδων,
   – να διασφαλίζει τη συνεπή και ανοικτή δημοσιοποίηση ορισμένων εκτός ισολογισμού υποχρεώσεων, ιδίως σε ό,τι αφορά μελλοντικές πληρωμές που θα απαιτηθούν για τις συντάξεις του δημοσίου τομέα και για μακροχρόνιες συμβάσεις με τον ιδιωτικό τομέα για τη μακροχρόνια μίσθωση (leasing) ή διάθεση δημοσίων εγκαταστάσεων.

Σύσταση 8: Βελτίωση της εξωτερικής εκπροσώπησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης στον τομέα των Οικονομικών και Νομισματικών Υποθέσεων

Η προς έγκριση νομοθετική πράξη (βάσει του άρθρου 138 ΣλΕΕ) θα πρέπει:

   – να επιδιώξει μια συμφωνία για την εκπροσώπηση της ζώνης του ευρώ/ΕΕ στο ΔΝΤ και σε όποια άλλα αρμόδια χρηματοπιστωτικά όργανα χρειαστεί,
   – να επανεξετάσει τις διευθετήσεις για την εκπροσώπηση της ζώνης του ευρώ/ΕΕ σε άλλα διεθνή όργανα για ζητήματα οικονομικής, νομισματικής και χρηματοπιστωτικής σταθερότητας,
   – να περιλαμβάνει, κατά το πνεύμα των διατάξεων της ΣΛΕΕ, διαδικασία για πλήρη ενημέρωση και συμμετοχή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου πριν από την έγκριση απόφασης δυνάμει του άρθρου 138 της ανωτέρω Συνθήκης,
   – να θεσπίζει σαφή και στοχοθετημένη διεθνή ατζέντα της ζώνης του ευρώ/ΕΕ, η οποία να εγγυάται διεθνείς συνθήκες επί ίσοις όροις για τη δημοσιονομική, τη σχετική με την καταπολέμηση της απάτης και τον δημοσιονομικό κανονισμό και τη σχετική με την άσκηση εποπτείας ατζέντα της ΕΕ,
   – παράλληλα με τα μέτρα που μπορούν και πρέπει να ληφθούν το ταχύτερο δυνατό εντός του υφιστάμενου θεσμικού πλαισίου, να ξεκινήσει προβληματισμός για τον προσδιορισμό των ορίων αυτού του πλαισίου και να αναπτυχθούν ιδέες για μια αναθεώρηση των συνθηκών η οποία θα επιτρέπει την εφαρμογή των απαραίτητων μηχανισμών και δομών για μια συνεκτική και αποτελεσματική οικονομική διακυβέρνηση, καθώς και μια πραγματική μακροοικονομική σύγκλιση μεταξύ των κρατών μελών της ζώνης του ευρώ και της ΕΕ γενικότερα.

(1) ΕΕ L 87, 31.3.2009, σ. 164.

Ανακοίνωση νομικού περιεχομένου - Πολιτική απορρήτου