Parlament Europejski,

–  uwzględniając decyzję Rady Europejskiej z dnia 17 grudnia 2010 r. w sprawie nadania Czarnogórze statusu kraju kandydującego do Unii Europejskiej,

–  uwzględniając komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego i Rady dotyczący opinii Komisji w sprawie wniosku Czarnogóry o członkostwo w Unii Europejskiej (COM(2010)0670),

–  uwzględniając komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie strategii rozszerzenia i najważniejszych wyzwań w okresie 2010-2011 (COM(2010)0660),

–  uwzględniając Układ o stabilizacji i stowarzyszeniu między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Czarnogóry, z drugiej strony z dnia 29 marca 2010 r.(1),

–  uwzględniając umowę o readmisji między WE a Czarnogórą z dnia 8 listopada 2007 r.(2) oraz przyjęte dnia 1 grudnia 2009 r. rozporządzenie Rady (WE) nr 1244/2009 z dnia 30 listopada 2009 r. zmieniające rozporządzenie Rady (WE) nr 539/2001 wymieniające państwa trzecie, których obywatele muszą posiadać wizy podczas przekraczania granic zewnętrznych, oraz te, których obywatele są zwolnieni z tego wymogu(3),

–  uwzględniając zalecenia Komisji Parlamentarnej ds. Stabilizacji i Stowarzyszenia UE–Czarnogóra z 27-28 września 2010 r.,

–  uwzględniając art. 110 ust. 2 Regulaminu,

A.  mając na uwadze, że Rada Europejska obradująca w Salonikach w dniach 19-20 czerwca 2003 r. potwierdziła, iż przyszłość Bałkanów Zachodnich związana jest z Unią Europejską; mając na uwadze, że Rada Europejska powtórzyła to stwierdzenie w Brukseli w dniach 15-16 czerwca 2006 r. oraz na kolejnych szczytach,

1.  z zadowoleniem przyjmuje ogólną zgodę i wysoką rangę, jaką rząd i partie opozycyjne Czarnogóry nadają integracji europejskiej, co pozwoliło na dokonanie znacznych postępów w procesie reform od momentu uzyskania przez ten kraj niepodległości; z zadowoleniem wita nowe polityczne przywództwo w Podgoricy i zachęca nowy rząd do kontynuacji procesu integracji Czarnogóry z Unią Europejską oraz do przyspieszenia reform prowadzących do wypełnienia kryteriów kopenhaskich;

2.  z zadowoleniem przyjmuje decyzję Rady Europejskiej z dnia 17 grudnia 2010 r. w sprawie nadania Czarnogórze statusu kraju kandydującego do Unii Europejskiej; ubolewa jednak z powodu oddzielenia kwestii nadania statusu kraju kandydującego od prawa do rozpoczęcia negocjacji i podkreśla, że nie należy w nieuzasadniony sposób zbytnio zwlekać z decyzją o ich podjęciu; oczekuje, że rozpoczęcie negocjacji nastąpi najpóźniej po publikacji sprawozdania Komisji dotyczącego postępów w 2011 r., pod warunkiem że Czarnogóra osiągnie zadowalające postępy w wypełnianiu kryteriów ustanowionych przez Komisję;

3.  z zadowoleniem przyjmuje decyzję Rady o przyznaniu obywatelom Czarnogóry prawa do przekraczania granic strefy Schengen bez obowiązku posiadania wizy (pełna liberalizacja przepisów wizowych) od dnia 19 grudnia 2009 r.; podkreśla znaczenie takiego kroku dla rozwoju kontaktów międzyludzkich, zwłaszcza w dziedzinie edukacji, badań, turystyki i kontaktów biznesowych oraz międzynarodowej współpracy związków zawodowych; apeluje do państw członkowskich UE nienależących do strefy Schengen, aby również rozważyły możliwość przyjęcia podobnego zliberalizowanego systemu wizowego dla obywateli Czarnogóry, zwłaszcza mając na uwadze sprawne wdrożenie zliberalizowanego systemu wizowego z państwami członkowskimi strefy Schengen;

4.  z zadowoleniem przyjmuje fakt, że proces ustanawiania ram prawnych i konstytucyjnych kraju jest bliski zakończenia; zwraca jednak uwagę na fakt, że termin harmonizacji obecnego systemu prawnego z nową konstytucją został przedłużony po raz czwarty oraz wzywa władze do szybkiego przyjęcia brakujących przepisów, w szczególności zmiany prawa wyborczego; wzywa wszystkie partie polityczne do niezwłocznego osiągnięcia konsensusu w sprawie projektu przepisów zgodnie z zaleceniami OBWE/ODIHR oraz Komisji Weneckiej, a także do poprawy mechanizmu sprawdzania skarg dotyczących wyborów wnoszonych do komisji wyborczej lub sądów; apeluje do parlamentu Czarnogóry o pilne i znaczące polepszenie swych możliwości dokonania oceny, czy ustawy proponowane przez rząd odpowiadają dorobkowi UE i wzywa Komisję do zapewnienia w związku z tym koniecznej pomocy technicznej w ramach Instrumentu Pomocy Przedakcesyjnej; wzywa rząd do nadania większej przejrzystości procesowi tworzenia prawa i upublicznienia go;

5.  zauważa z zadowoleniem, że pomoc udzielana w ramach IPA dobrze sprawdza się w przypadku Czarnogóry; zachęca zarówno rząd Czarnogóry, jak i Komisję do uproszczenia procedury administracyjnej odnośnie do środków IPA w celu ułatwienia dostępu do niego mniejszym i niescentralizowanym organizacjom obywatelskim, związkom zawodowym i innym beneficjentom;

6.  ponownie wskazuje na wyjątkowe znaczenie praworządności dla rozwoju kraju i dla wiarygodności instytucji państwowych w oczach obywateli; w związku z tym z zadowoleniem przyjmuje ożywioną działalność rządu i parlamentu w procesie przygotowania i przyjmowania wymaganych przepisów; podkreśla jednak, jak ważny jest udział społeczeństwa w tworzeniu nowych przepisów i ich skuteczne wdrożenie, aby postępy stały się widoczne dla obywateli;

7.  z zadowoleniem przyjmuje inicjatywę parlamentu Czarnogóry, by nadać funkcji przewodniczącego Państwowej Komisji Wyborczej charakter profesjonalnego stanowiska, wzywa przy tym do nadania takiego charakteru funkcjom pozostałych członków tego organu i do rozszerzania jego uprawnień w celu zapewnienia przejrzystego, demokratycznego i skutecznego zarządzania procesami wyborczymi;

8.  odnotowuje znaczne postępy w przyjmowaniu ważnych aktów prawnych w zakresie zwalczania korupcji i wyraża zadowolenie z powodu przyjęcia nowej strategii i planu działania oraz ustanowienia komisji krajowej w celu ich wdrożenia; podkreśla jednak, że w wielu dziedzinach, zwłaszcza w budownictwie, prywatyzacji oraz sektorze zamówień publicznych, korupcja jest nadal powszechna i że stanowi ona poważny problem; zauważa ponadto, że wyniki prowadzonych dochodzeń, ścigania i ostatecznego skazania w sprawach o korupcję pozostają na niskim poziomie; podkreśla wagę ustanowienia jasno określonych kompleksowych ram zwalczania korupcji, obejmujących lepsze wdrażanie prawa w zakresie swobodnego dostępu do informacji oraz lepszą koordynację pracy organów odpowiedzialnych za egzekwowanie prawa, a także jeden organ monitorujący i egzekwujący obowiązki organów rządowych i śledzący skargi obywateli (rzecznik praw obywatelskich); zwraca uwagę na konieczność skutecznego wdrożenia przepisów przyjętych w tym zakresie, aby dać organom odpowiedzialnym za egzekwowanie prawa nowe narzędzia walki z korupcją; nalega na zmianę ram prawnych w zakresie finansowania partii politycznych i kampanii wyborczych, aby zapewnić niezależną kontrolę i przejrzystość mechanizmów finansowania;

9.  apeluje o podjęcie energicznych kroków w celu wyeliminowania przypadków konfliktu interesów w administracji publicznej poprzez wzmocnienie komisji ds. konfliktu interesów i nadanie jej uprawnień do weryfikacji oświadczeń majątkowych urzędników publicznych oraz do karania za nieprawidłowości; wzywa także do zmiany prawa w zakresie unikania konfliktów interesów przy pełnieniu funkcji publicznych, które umożliwia posłom do parlamentu i innym wybranym przedstawicielom podejmowanie zadań w charakterze członków zarządu lub rad nadzorczych: w niektórych przypadkach pełna przejrzystość i deklaracja interesów składana przez wybranych przedstawicieli może rozwiązać ten konflikt;

10.  zwraca uwagę, że wdrażanie ustawy o wolności informacji napotyka trudności, zwłaszcza jeśli chodzi o dostarczanie dokumentów, które mogłyby ujawnić korupcję w obszarze prywatyzacji i zamówień publicznych; wzywa rząd do ułatwienia dostępu do istotnych danych; wzywa organy państwowe do powstrzymania się od wywierania nacisków na te organizacje pozarządowe i non-profit oraz podmioty społeczeństwa obywatelskiego, które badają przypadki korupcji i zorganizowanej przestępczości oraz pełnią rolę obserwatorów;

11.  odnotowuje postępy w reformie sądownictwa, widoczne dzięki zatwierdzeniu najważniejszych zmian w procedurach karnych i innych istotnych przepisach, polegające na zwiększeniu dostępnych zasobów ludzkich i ograniczeniu zatorów spraw w sądach; podkreśla jednak konieczność zapewnienia odpowiedzialności i skuteczności sądownictwa i prokuratury, a także ich niezależności od ingerencji politycznych; podkreśla potrzebę zapewnienia pełnego wdrożenia kodeksu etyki; apeluje o natychmiastową zmianę systemu mianowania sędziów i prokuratorów oraz o położenie kresu praktyce nominowania prokuratorów i członków rad sędziowskich i prokuratorskich wyłącznie przez parlament zwykłą większością głosów i przez rząd; wyraża ponadto zaniepokojenie możliwością nadmiernego skupienia władzy w rękach prezesa Sądu Najwyższego i Prokuratora Generalnego; apeluje o przyjęcie prawa regulującego dostęp do bezpłatnej pomocy prawnej; wzywa do ujednolicenia praktyki sądowej, by zapewnić przewidywalny system sądowy oraz zaufanie publiczne; podkreśla znaczenie zacieśniania międzynarodowej współpracy, zwłaszcza z krajami sąsiadującymi;

12.  wzywa Czarnogórę do dalszej poprawy wspólnych kryteriów szkolenia pracowników wymiaru sprawiedliwości, które są stosowane przez ośrodek szkolenia pracowników sądownictwa, oraz do przeznaczenia koniecznych środków finansowych na ten cel;

13.  wzywa Komisję do ujęcia w kolejnym sprawozdaniu z postępów oceny oddziaływania środków UE przyznanych na reformę sądownictwa oraz walkę z korupcją, a także osiągniętych w tym względzie wyników;

14.  podkreśla, że przestępczość zorganizowana, a przede wszystkim pranie pieniędzy i przemyt, nadal stanowią problem pomimo poprawy ram prawnych i ich wdrażania; wzywa władze do podjęcia działań mających na celu zwiększenie możliwości egzekwowania prawa, szczególnie rzeczywistych zdolności prowadzenia dochodzeń, oraz poprawę koordynacji między różnymi organami i agencjami, a także współpracy z odpowiednimi organami z państw sąsiadujących i z organami międzynarodowymi w celu osiągnięcia solidnych wyników w zwalczaniu przestępczości zorganizowanej; wyraża zadowolenie z powodu przyjęcia kodeksu postępowania karnego i apeluje o jego szybkie i odpowiednie wdrożenie;

15.  z zadowoleniem przyjmuje usprawnienie pracy parlamentu, ale zaleca dalsze działania zapewniające wysoką jakość przyjmowanych aktów prawnych oraz ich zgodność z dorobkiem UE; apeluje o przeznaczenie większych wewnętrznych zasobów budżetowych i ludzkich, a także o zwiększoną pomoc UE dla parlamentu Czarnogóry, na przykład w formie partnerstwa z parlamentami państw członkowskich lub z Parlamentem Europejskim, aby poszerzyć możliwości posłów do parlamentu i sekretariatu parlamentu w zakresie sprawowania nadzoru nad rządem i jego kontroli, zgodnie z opinią Komisji;

16.  apeluje o dalsze reformy administracji publicznej, która nadal jest niedoinwestowana i jawnie upolityczniona, a w szczególności o przegląd prawa o służbie cywilnej i pracownikach państwowych w celu ustanowienia wszechstronnego, opartego na osiągnięciach systemu zatrudnienia, obejmującego przejrzyste zasady zatrudniania i określającego procedury awansu zawodowego; podkreśla również konieczność wzmocnienia zasobów ludzkich na szczeblu administracji lokalnej oraz zapewnienia wystarczających środków finansowych do jej funkcjonowania, aby zagwarantować jej skuteczność i przejrzystość, które są szczególnie ważne z uwagi na trwający proces decentralizacji; zwraca uwagę na potrzebę przestrzegania prawnie wiążących decyzji Urzędu Zarządzania Zasobami Ludzkimi; podkreśla potrzebę ulepszenia ram prawnych i instytucjonalnych, aby wzmocnić odpowiedzialność i poszanowanie praworządności w obrębie administracji publicznej, szczególnie w obszarach administracji podatkowej, zamówień publicznych, miejskiego planowania przestrzennego i wydawania licencji w administracji lokalnej i urzędach celnych; z zadowoleniem przyjmuje otwarcie Regionalnej Szkoły Administracji Publicznej w Danilovgradzie;

17.  wyraża zadowolenie z przyjęcia ogólnego prawa zakazującego dyskryminacji w zakresie zatrudnienia lub świadczenia usług publicznych, uznającego za niedozwoloną dyskryminację ze względów innych niż osiągnięcia, jako ważny krok w tworzeniu ram prawnych sprzyjających zwalczaniu dyskryminacji; zauważa jednak, że nadal mogą występować braki w prawie i wzywa do ich usunięcia; podkreśla, że najsłabsze grupy, takie jak Romowie, Aszkalowie i Egipcjanie oraz osoby niepełnosprawne, są przypuszczalnie nadal dyskryminowane oraz że powszechnie utrzymuje się dyskryminacja ze względu na orientację seksualną i tożsamość płciową, w tym ze strony organów państwowych; wzywa władze czarnogórskie do intensyfikacji wdrażania mechanizmów zapobiegania przypadkom dyskryminacji, ich monitorowania, karania i ścigania; jest zaniepokojony, że prawa pracownicze osób niepełnosprawnych nie są w pełni respektowane, i z zadowoleniem przyjmuje w związku z tym memorandum poświęcone sytuacji osób niepełnosprawnych na rynku pracy podpisane przez Konfederację Związków Zawodowych Czarnogóry oraz organizacje pozarządowe;

18.  z troską odnotowuje, że kobiety pozostają niedostatecznie reprezentowane w procesach decyzyjnych oraz na wiodących stanowiskach zarówno w administracji publicznej, na przykład w parlamencie, ministerstwach, na wysokich stanowiskach rządowych, jak i w zarządach przedsiębiorstw publicznych; wzywa do podjęcia działań, które szybko włączą politykę równości płci do głównego nurtu, poprzez wdrożenie planu działania i wprowadzenie zasady równego wynagrodzenia;

19.  wyraża zadowolenie z przyjęcia ustawy o ochronie przed przemocą w rodzinie i wzywa rząd do szybkiego jej wdrożenia, jak również do udzielenia finansowego wsparcia organizacjom opiekującym się ofiarami; wzywa władze do promowania kampanii uświadamiania kobietom ich praw oraz polityki zerowej tolerancji wobec przemocy domowej;

20.  nakłania władze Czarnogóry do zapewnienia wszechstronnego wdrożenia odpowiednich przepisów prawnych, w tym ustawy o prawach i swobodach mniejszości; przypomina, że wszystkie mniejszości muszą być chronione przez ścisłe stosowanie prawa antydyskryminacyjnego; zachęca Czarnogórę do zwiększenia wysiłków na rzecz podnoszenia wiedzy o wszystkich formach dyskryminacji; zachęca władze Czarnogóry do dalszego udzielania pełnego poparcia dla wdrożenia planu działania na rzecz określenia statusu osób przesiedlonych;

21.  z zadowoleniem przyjmuje ogólnie dobre stosunki między grupami etnicznymi i dobrą ogólną ochronę praw mniejszości w kraju i ponownie stwierdza, że stanowi to mocną podstawę do rozpoczęcia procesu budowy pokoju w regionie, który w pewnym okresie charakteryzował się przemocą międzyetniczną i masowymi przesiedleniami ludności, apeluje jednak o dalsze zasięganie opinii grup mniejszościowych przez władze i struktury administracyjne, aby wspomóc proces pojednania w regionie; w związku z tym zwraca uwagę na konieczność wyjaśnienia przepisu konstytucyjnego dotyczącego właściwej reprezentacji mniejszości i z zadowoleniem przyjmuje działania podjęte w celu zebrania dokładnych danych statystycznych w tym obszarze; apeluje o dostosowanie prawa o obywatelstwie i prawa o cudzoziemcach do standardów europejskich; zachęca przywódców politycznych i religijnych po obu stronach granicy serbsko-czarnogórskiej, aby przyczynili się do stworzenia pozytywnej atmosfery między grupami etnicznymi i między religiami dzięki znalezieniu kompromisowych rozwiązań kontrowersyjnych kwestii, w tym spornych miejsc kultu religijnego;

22.  zauważa, że społeczności Romów, Aszkali i Egipcjan nadal są często narażone na dyskryminację; wzywa władze do poprawy warunków ich życia, dostępu do ubezpieczenia społecznego, usług opieki zdrowotnej, edukacji i zatrudnienia, a także do wystawienia im dokumentów tożsamości, co stanowi wstępny warunek dostępu do jakichkolwiek usług publicznych; podkreśla pilną konieczność poprawy warunków życia w obozie Konik oraz przyjęcia i wdrożenia zrównoważonej strategii na rzecz poprawy warunków w obozie i jego ostatecznego zamknięcia;

23.  ponownie podkreśla znaczenie, jakie dla demokracji mają aktywne i niezależne organizacje społeczeństwa obywatelskiego; z zadowoleniem przyjmuje lepszą współpracę rządu z organizacjami pozarządowymi, zwłaszcza w zwalczaniu korupcji; apeluje o dalsze zacieśnianie tych stosunków oraz o przeprowadzanie z organizacjami pozarządowymi szerszych konsultacji w procesie tworzenia polityki, w tym formułowania strategii politycznych i prawa, a także monitorowania działań władz; podkreśla kluczową rolę podmiotów społeczeństwa obywatelskiego w umacnianiu współpracy regionalnej w sprawach społecznych i politycznych; z zadowoleniem przyjmuje pracę Krajowej Rady ds. Integracji Europejskiej, skupiającej społeczeństwo obywatelskie, rząd, sądownictwo i opozycję, ale wzywa do wzmocnienia jej roli w działaniach na rzecz integracji z UE;

24.  zachęca rząd Czarnogóry do podejmowania ścisłej współpracy oraz systematycznego dialogu z organizacjami pozarządowymi, związkami zawodowymi oraz innymi organizacjami społeczeństwa obywatelskiego; w związku z tym z zadowoleniem przyjmuje powołanie rady ds. współpracy rządu Czarnogóry z organizacjami pozarządowymi; podkreśla znaczenie wzmocnienia instytucjonalnych ram współpracy między rządem, organizacjami pozarządowymi, związkami zawodowymi i innymi organizacjami społeczeństwa obywatelskiego;

25.  z zadowoleniem przyjmuje postępy we wdrażaniu reform w ramach procesu bolońskiego i apeluje o dalsze wysiłki w celu poprawy jakości kształcenia, zarówno ogólnego, jak i zawodowego, aby wyposażyć młodzież w umiejętności niezbędne do skutecznego konkurowania na rynku pracy; nalega na skuteczniejsze wdrażanie strategii na rzecz kształcenia integracyjnego, obejmującego dzieci z najsłabszych grup społecznych;

26.  uznaje kroki podjęte przez rząd Czarnogóry celem zapewnienia swobody wypowiedzi w środkach przekazu w drodze przyjęcia ustawy o mediach elektronicznych i wprowadzenia poprawek do kodeksu karnego, wzywa jednak do podjęcia dalszych działań w celu zapewnienia niezależności i profesjonalizmu mediów, w tym wzmocnienia potencjału i niezależności nadawcy publicznego; wzywa władze Czarnogóry, by wykazały się zaangażowaniem w dążeniu do zapewnienia funkcjonowania sektora mediów bez ingerencji politycznych oraz zagwarantowania niezależności organów regulacyjnych; zwraca uwagę na nieproporcjonalne grzywny za zniesławienie, które nadal ograniczają swobodę i niezależność pracy dziennikarzy, oraz wzywa do pełnej harmonizacji prawa i praktyki w zakresie zniesławienia z praktyką sądową Europejskiego Trybunału Praw Człowieka; podkreśla, że odnotowane przypadki zastraszania i przemocy fizycznej wobec dziennikarzy, a także działaczy społeczeństwa obywatelskiego, muszą być w pełni zbadane, a w stosownych przypadkach ścigane sądownie; podkreśla znaczenie stosowania wysokich standardów zawodowych i przestrzegania kodeksu etyki zawodowej przez dziennikarzy;

27.  z zadowoleniem przyjmuje dobre wyniki kraju we wdrażaniu reform gospodarczych, ale podkreśla, że kryzys finansowy ujawnił możliwe słabe punkty modelu gospodarczego kraju i uwypuklił pilny charakter wprowadzania dalszych zmian strukturalnych; apeluje zwłaszcza o podjęcie dalszych kroków w kierunku poprawy monitorowania i egzekwowania umów prywatyzacyjnych, zapewnienia przejrzystości w udzielaniu pomocy państwa oraz przyjęcia lepszych i uproszczonych regulacji w zakresie otoczenia biznesowego oraz w szczególności ułatwienia działalności małych i średnich przedsiębiorstw;

28.  odnotowuje poprawę funkcjonowania rynku pracy, ale jest zaniepokojony znacznym poziomem zatrudnienia nieformalnego; uznaje gospodarkę nieformalną za głęboko zakorzeniony problem, którego rozwiązanie wymaga przyjęcia dogłębnych strategii, które muszą uwzględnić wszystkie aspekty społeczeństwa; zwraca uwagę na fakt, że rynek pracy nadal charakteryzuje się bezrobociem strukturalnym oraz że jednocześnie istnieją wakaty na stanowiskach wymagających wysokich kwalifikacji, co ukazuje rozbieżność między wymaganymi a dostępnymi umiejętnościami; z zadowoleniem przyjmuje zatwierdzenie krajowych ram kwalifikacji obejmujących prawne warunki wstępne zniwelowania tej rozbieżności i zachęca rząd Czarnogóry do niezwłocznego ich wdrożenia;

29.  podkreśla znaczenie, jakie dla rozwoju Czarnogóry ma poprawa infrastruktury transportowej i zapewnienie połączenia systemu transportowego z systemami krajów sąsiadujących; apeluje o dalszy rozwój systemów kolejnictwa oraz modernizację istniejącego systemu, który stanowi opłacalną i ekologiczną alternatywę dla transportu drogowego, i mógłby przejąć znaczną część transportu towarów i osób;

30.  podkreśla, że Czarnogóra ratyfikowała osiem kluczowych konwencji Międzynarodowej Organizacji Pracy (MOP) dotyczących praw pracowniczych oraz zmienioną Europejską Kartę Społeczną; podkreśla, że chociaż kodeks pracy zapewnia podstawowe prawa pracownicze oraz prawa związków zawodowych, wciąż istnieją ograniczenia w tym względzie; zachęca Czarnogórę do dalszego wzmacniania praw pracowniczych i praw związków zawodowych; zwraca uwagę na ważną rolę, jaką odgrywa dialog społeczny, i zachęca rząd Czarnogóry do przyjęcia ambitniejszego podejścia i dalszego umacniania Rady Społecznej; podkreśla znaczenie poprawienia przejrzystości i skuteczności Rady Społecznej;

31.  z zadowoleniem przyjmuje fakt, że konstytucja określa Czarnogórę jako kraj ekologiczny; zauważa istotną rolę, jaką w gospodarce odgrywa turystyka i jej możliwości przyczynienia się do rozwoju kraju; dostrzega jednak zagrożenia dla środowiska wynikające z turystyki i wzywa rząd do podjęcia dalszych działań w celu ochrony przyrody, takich jak szybkie wdrożenie prawa dotyczącego środowiska i brakujących regulaminów, oraz do podjęcia dalszych kroków koniecznych, by nie dopuścić do zniszczenia wybrzeża Adriatyku; zwraca szczególną uwagę na potrzebę skutecznego zarządzania odpadami, zwłaszcza na szczeblu lokalnym, aby zapewnić ich bezpieczne usuwanie; z zadowoleniem przyjmuje działania mające na celu rozwój gospodarki mniej emisyjnej dzięki rozbudowie potężnego potencjału hydroelektrycznego kraju i innych energii odnawialnych, co przyczyni się do zaspokojenia potrzeb krajowych, a nawet będzie stanowić dla kraju źródło eksportu i wpływów w walucie zagranicznej; ostrzega jednak, iż ogromne tamy często negatywnie oddziałują na środowisko naturalne oraz apeluje, aby przed ich zatwierdzeniem i wydaniem na nie pozwoleń dokonano odpowiednich i przejrzystych ocen środowiskowych zgodnych z dorobkiem UE, w tym ocen przyjaźniejszych dla środowiska rozwiązań alternatywnych, powszechnego udziału społeczeństwa i zaangażowania społeczeństwa obywatelskiego;

32.  wzywa władze Czarnogóry, zwłaszcza ministra gospodarki, do opublikowania na swej stronie internetowej wszystkich załączników i dokumentów dotyczących niedawno zawartego porozumienia w sprawie pociągnięcia podwodnego kabla energetycznego między Czarnogórą a Włochami; wzywa do upublicznienia wszystkich skutków zawarcia tej umowy, w tym w odniesieniu do oddziaływania na środowisko;

33.  z zadowoleniem odnotowuje, że Czarnogóra bardzo angażuje się we współpracę regionalną i jest konstruktywnym partnerem regionalnym; pochwala Czarnogórę za utrzymywanie dobrych stosunków z krajami sąsiadującymi i jej ogólną stabilizującą rolę w regionie; odnotowuje, że kraj ten jest aktywnym członkiem większości organizacji regionalnych i zawarł z sąsiadami szereg umów dotyczących sądownictwa i policji; z zadowoleniem przyjmuje niedawno ratyfikowane umowy z Chorwacją i Serbią o readmisji, a także zawartą niedawno umowę z Serbią i Chorwacją o ekstradycji; wzywa kraj do szybkiego rozstrzygnięcia kwestii granicznej z Chorwacją za pośrednictwem Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości;

34.  podkreśla, że parlament Czarnogóry jako pierwszy w regionie przyjął rezolucję w sprawie ludobójstwa w Srebrenicy i z zadowoleniem przyjmuje ten krok jako ważny wkład w proces pojednania w regionie;

35.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji oraz rządowi i parlamentowi Czarnogóry.

(1) Dz.U. L 108 z 29.4.2010, s. 1. (2) Dz.U. L 334 z 19.12.2007, s. 25. (3) Dz.U. L 336 z 18.12.2009, s. 1.