(Zwykła procedura ustawodawcza: pierwsze czytanie)

[Poprawka nr 2]

-------------------------------------------------------

(1) Sprawa została odesłana do komisji zgodnie z art. 57 ust. 2 akapit drugi (A7-0182/2011). (2) * Poprawki: tekst nowy lub zmieniony został zaznaczony kursywą i wytłuszczonym drukiem; symbol ▌sygnalizuje skreślenia.

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 136 w związku z art. 121 ust. 6,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

uwzględniając opinię Europejskiego Banku Centralnego,

po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom państw członkowskich,

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego(1),

stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą,

a także mając na uwadze, co następuje:

(-1)  Ulepszone ramy zarządzania gospodarczego powinny opierać się na szeregu wzajemnie powiązanych i spójnych strategii politycznych na rzecz zrównoważonego wzrostu i zatrudnienia, w szczególności na unijnej strategii na rzecz wzrostu i zatrudnienia, ze specjalnym naciskiem na rozwój i wzmocnienie rynku wewnętrznego, wspieranie międzynarodowego handlu i konkurencyjności, skuteczne ramy zapobiegania nadmiernemu deficytowi budżetowemu i jego korygowania (pakt stabilności i wzrostu), solidne ramy zapobiegania zakłóceniom równowagi makroekonomicznej i ich korygowania, minimalne wymogi dotyczące krajowych ram budżetowych, większą regulację rynku finansowego i nadzór nad nim.

(-1a)  Komisja powinna odgrywać większą rolę w procedurze wzmocnionego nadzoru w zakresie ocen specyficznych dla poszczególnych państw członkowskich, monitoringu, misji, zaleceń i ostrzeżeń.

(1)  Przewidziana w Traktacie koordynacja polityki gospodarczej państw członkowskich w Unii powinna być rozwijana w kontekście ogólnych wytycznych dotyczących polityki gospodarczej oraz wytycznych dotyczących zatrudnienia, a także powinna zapewniać poszanowanie zasad przewodnich dotyczących stabilnych cen, zdrowych i zrównoważonych finansów publicznych i warunków pieniężnych oraz trwałej równowagi płatniczej.

(2)  Doświadczenie zdobyte w pierwszym dziesięcioleciu funkcjonowania unii gospodarczej i walutowej wskazuje konieczność poprawy zarządzania gospodarczego w Unii, które powinno się opierać na lepszym przyswajaniu przez państwa wspólnie uzgodnionych zasad i strategii politycznych oraz na solidniejszych ramach nadzoru krajowych strategii gospodarczych na szczeblu Unii.

(2a)  Utworzenie i utrzymanie dynamicznego jednolitego rynku uważa się za element prawidłowego i sprawnego funkcjonowania unii gospodarczej i walutowej.

(3)  W szczególności należy poszerzyć zakres nadzoru nad polityką gospodarczą państw członkowskich, który nie powinien ograniczać się do nadzoru budżetowego, aby zapobiegać powstawaniu nadmiernych zakłóceń równowagi makroekonomicznej i zapewnić państwom członkowskim, w których zakłócenia takie występują, pomoc w opracowaniu planów naprawczych zanim rozbieżności się utrwalą oraz zanim sytuacja gospodarcza i finansowa przybierze na stałe nadmiernie niekorzystny obrót. Poszerzeniu nadzoru gospodarczego powinno towarzyszyć pogłębienie nadzoru budżetowego.

(4)  W celu zapewnienia pomocy w usuwaniu takich zakłóceń równowagi konieczne jest opracowanie procedury, która będzie ustalona w ustawodawstwie.

(5)  Nadzór wielostronny, o którym mowa w art. 121 ust. 3 i 4 TFUE, należy uzupełnić o przepisy szczególne dotyczące wykrywania zakłóceń równowagi makroekonomicznej, zapobiegania im i ich korygowania. Istotne jest, aby procedura ta stanowiła część dorocznego cyklu nadzoru wielostronnego.

(5a)  Wiarygodne dane statystyczne są podstawą nadzoru zakłóceń równowagi makroekonomicznej. W celu zagwarantowania wiarygodnych i obiektywnych danych statystycznych państwa członkowskie powinny zapewnić niezawisłość zawodową krajowych urzędów statystycznych, zgodnie z Europejskim kodeksem praktyk statystycznych, jak określono w rozporządzeniu (WE) nr 223/2009. Ponadto dostępność wiarygodnych danych budżetowych jest także istotna dla nadzoru zakłóceń równowagi makroekonomicznej. Wymóg ten powinien być gwarantowany przepisami przewidzianymi w tym zakresie na mocy rozporządzenia (UE) nr[.../...] w sprawie skutecznego egzekwowania nadzoru budżetowego w strefie euro, w szczególności jego art. 6a.

(5b)  Lepsze zarządzanie gospodarcze powinno obejmować ściślejsze i bardziej terminowe zaangażowanie Parlamentu Europejskiego i parlamentów państw członkowskich. Właściwa komisja Parlamentu Europejskiego może zaproponować udział w wymianie poglądów państwu członkowskiemu, którego dotyczy decyzja Rady zgodnie z art. 3 niniejszego rozporządzenia.

(6)  Egzekwowanie rozporządzenia (WE) nr […/…] należy wzmocnić poprzez wprowadzenie depozytów oprocentowanych w przypadku niestosowania się do zalecenia dotyczącego podjęcia zaleconych działań naprawczych, które to depozyty zostaną przekształcone w roczną grzywnę w przypadku uporczywego niestosowania się do zalecenia w sprawie zlikwidowania nadmiernych zakłóceń równowagi makroekonomicznej w ramach tej samej procedury w sytuacji nadmiernego zakłócenia równowagi. Te środki wykonawcze powinny być stosowane wobec państw członkowskich, których walutą jest euro ▌.

▌

(8)  W razie niestosowania się do zaleceń Rady wymagany jest depozyt oprocentowany lub nakładana grzywna, aż Rada uzna, że dane państwo członkowskie podjęło działania naprawcze w celu realizacji jej zaleceń.

(9)  Również uporczywe zaniechanie przez dane państwo członkowskie sporządzenia planu działań naprawczych, mającego na celu realizację zalecenia Rady, powinno co do zasady być karane roczną grzywną do czasu, aż Rada uzna, że dane państwo członkowskie przedstawiło plan działań naprawczych, który w zadowalający sposób spełnia jej zalecenie.

(10)  Aby zapewnić równe traktowanie wszystkich państw członkowskich, stawka depozytu oprocentowanego i grzywny powinna być identyczna dla wszystkich państw członkowskich, których walutą jest euro, i wynosić 0,1 % produktu krajowego brutto (PKB) danego państwa członkowskiego w roku poprzednim.

(10a)  Komisja powinna również móc zalecić zmniejszenie wysokości sankcji lub jej anulowanie ze względu na wyjątkowe okoliczności gospodarcze.

(11)  Procedura nakładania sankcji na państwa członkowskie, które nie przyjmują skutecznych środków celem skorygowania nadmiernychzakłóceń równowagi makroekonomicznej, powinna być skonstruowana w taki sposób, by nałożenie sankcji na te państwa członkowskie było regułą, a nie wyjątkiem.

(12)  Grzywny, o których mowa w art. 3 niniejszego rozporządzenia, stanowią inne dochody, o których mowa w art. 311 Traktatu, i są przekazywane do mechanizmów stabilności przeznaczonych na udzielanie pomocy finansowej, utworzonych przez państwa członkowskie, których walutą jest euro, w celu zapewnienia stabilności strefy euro jako całości.

(13)  Uprawnienie do przyjmowania indywidualnych decyzji w sprawie nałożenia sankcji przewidzianej w niniejszym rozporządzeniu powinno zostać przyznane Radzie. Jako element koordynacji polityki gospodarczej państw członkowskich prowadzonej przez Radę zgodnie z art. 121 ust. 1 TFUE, decyzje takie stanowią nieodłączne działania następcze w stosunku do środków przyjętych przez Radę zgodnie z art. 121 TFUE oraz z rozporządzeniem (UE) nr […/…].

(14)  Ponieważ niniejsze rozporządzenie zawiera przepisy ogólne dotyczące skutecznego egzekwowania rozporządzenia (UE) nr […/…], powinno zostać przyjęte zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą, o której mowa w art. 121 ust. 6 Traktatu.

(15)  Ponieważ cel, jakim są skuteczne ramy wykrywania zakłóceń równowagi makroekonomicznej i zapobiegania im, nie może zostać osiągnięty w sposób wystarczający przez państwa członkowskie ze względu na głębokie współzależności natury handlowej i finansowej pomiędzy nimi oraz ze względu na skutki uboczne polityki gospodarczej poszczególnych krajów dla Unii i całej strefy euro, natomiast możliwe jest lepsze jego osiągnięcie na poziomie Unii, Unia może przyjąć środki zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w przywołanym artykule niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest niezbędne do osiągnięcia tego celu,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Przedmiot i zakres zastosowania

1.  Niniejszym rozporządzeniem ustanawia się system sankcji służących skutecznemu korygowaniu nadmiernychzakłóceń równowagi makroekonomicznej w strefie euro.

2.  Niniejsze rozporządzenie stosuje się do państw członkowskich, których walutą jest euro.

Artykuł 2

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się definicje określone w art. 2 rozporządzenia (UE) nr […/…].

Dodatkowo zastosowanie ma następująca definicja:

– „wyjątkowa sytuacja gospodarcza” oznacza sytuację, w której przekroczenie przez deficyt sektora instytucji rządowych i samorządowych wartości odniesienia uznaje się za wyjątkowe w rozumieniu art. 126 ust. 2 lit. a) tiret drugie TFUE i przepisów rozporządzenia Rady (WE) nr 1467/97(2).

Artykuł 3

Sankcje

1.  Na mocy decyzji Rady, działającej zgodnie z zaleceniem Komisji, wymagane jest złożenie depozytu oprocentowanego, jeśli decyzja Rady w sprawie działań naprawczych zostanie przyjęta zgodnie z ▌ art. 10 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr …/2011, w przypadku gdy Rada uzna, że dane państwo członkowskie ▌ nie podjęło zaleconych działań naprawczych, będących następstwem wydanego zalecenia.

1a.  Na mocy decyzji Rady, działającej zgodnie z zaleceniem Komisji, nakłada się roczną grzywnę w następujących przypadkach:

Grzywna nakładana jest w drodze przekształcenia złożonego depozytu oprocentowanego w roczną grzywnę zgodnie z art. 3 ust. 1.

1b.  Uznaje się, że decyzje, o których mowa w ust. 1 i 1a, zostały przyjęte przez Radę, jeżeli w terminie dziesięciu dni od przyjęcia zalecenia przez Komisję Rada nie odrzuci go kwalifikowaną większością głosów. Rada może zmienić zalecenie, stanowiąc kwalifikowaną większością głosów.

1c.  Zalecenie Komisji dotyczące decyzji Rady wydaje się w terminie dwudziestu dni od dnia spełnienia warunków, o których mowa w ust. 1 i 1a niniejszego rozporządzenia.

2.  Zalecany przez Komisję depozyt oprocentowany lubroczna grzywna wynosi 0,1% PKB danego państwa członkowskiego w poprzednim roku.

3.  W drodze odstępstwa od przepisów ust. 2 Komisja może, w związku z wyjątkową sytuacją gospodarczą lub w odpowiedzi na umotywowany wniosek danego państwa członkowskiego skierowany do niej w terminie dziesięciu dni od daty spełnienia warunków, o których mowa w ust. 1 i 1a, zaproponować zmniejszenie wysokości depozytu oprocentowanego lub grzywny albo ich anulowanie.

4.  Jeżeli państwo członkowskie ustanowiło depozyt oprocentowany lub zapłaciło roczną grzywnę za dany rok kalendarzowy, a następnie Rada zgodnie z art. 10 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr [.../...] uznała, że państwo to w danym roku podjęło zalecane działania naprawcze, złożony za dany rok depozyt wraz z narosłymi odsetkami lub zapłacona za dany rok grzywna są zwracane danemu państwu członkowskiemu w części obliczonej pro rata temporis.

Artykuł 4

Przeznaczenie grzywien

Grzywny, o których mowa w art. 3 niniejszego rozporządzenia, stanowią inne dochody, o których mowa w art. 311 Traktatu, i przekazywane są na rzecz Europejskiego Instrumentu Stabilności Finansowej. Z chwilą gdy państwa członkowskie, których walutą jest euro, utworzą inny mechanizm stabilności służący udzielaniu pomocy finansowej, aby chronić stabilność strefy euro jako całości, grzywny będą przekazywane na rzecz tego ostatniego mechanizmu.

Artykuł 5

Głosowanie w Radzie

W odniesieniu do środków, o których mowa w art. 3, prawo głosu posiadają wyłącznie członkowie Rady reprezentujący państwa członkowskie, których walutą jest euro, a Rada stanowi, nie uwzględniając głosu członka Rady reprezentującego dane państwo członkowskie.

Większość kwalifikowaną członków Rady wymienionych w akapicie pierwszym określa się zgodnie z art. 238 ust. 3 lit. a) Traktatu.

Artykuł 5 a

Dialog gospodarczy

Aby wzmocnić dialog między instytucjami Unii, w szczególności między Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją, oraz aby zapewnić większą przejrzystość i odpowiedzialność, właściwa komisja Parlamentu Europejskiego może zwrócić się do przewodniczącego Rady, Komisji i, w stosownych przypadkach, do przewodniczącego Eurogrupy, aby stawili się przed komisją w celu przedyskutowania decyzji podjętych na podstawie art. 3 niniejszego rozporządzenia.

Właściwa komisja Parlamentu Europejskiego może zaproponować udział w wymianie poglądów państwu członkowskiemu, którego takie decyzje dotyczą.

Artykuł 5 b

Przegląd

1.  W ciągu trzech lat od wejścia w życie niniejszego rozporządzenia i co pięć lat po tym terminie Komisja publikuje sprawozdanie w sprawie stosowania niniejszego rozporządzenia. Sprawozdanie to zawiera między innymi ocenę:

2.  W stosownym przypadku do tego sprawozdania dołącza się wniosek dotyczący poprawek do niniejszego rozporządzenia.

3.  Sprawozdanie wraz z wszelkimi dołączonymi doń wnioskami przekazywane jest Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

Artykuł 6

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane w państwach członkowskich zgodnie z Traktatami.

Sporządzono w […] dnia […] r.

W imieniu Parlamentu Europejskiego W imieniu Rady

Przewodniczący Przewodniczący

(1) Dz.U. C (2) Dz.U. L 209 z 2.8.1997, s. 6.