(Zwykła procedura ustawodawcza: pierwsze czytanie)

Parlament Europejski,

–  uwzględniając wniosek Komisji przedstawiony Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2010)0094),

–  uwzględniając art. 294 ust. 2 oraz art. 82 ust. 2 i art. 83 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, zgodnie z którymi wniosek został przedstawiony Parlamentowi przez Komisję (C7–0088/2010),

–  uwzględniając art. 294 ust. 3 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

–  uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego z dnia 15 września 2010 r.(1),

–  po konsultacji z Komitetem Regionów,

–  uwzględniając zobowiązanie przedstawiciela Rady, przekazane pismem z dnia 29 czerwca 2011 r., do zatwierdzenia stanowiska Parlamentu zgodnie z art. 294 ust. 4 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

–  uwzględniając art. 55 Regulaminu,

–  uwzględniając sprawozdanie Komisji Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych oraz opinie Komisji Kultury i Edukacji, jak również Komisji Praw Kobiet i Równouprawnienia (A7-0294/2011),

1.  przyjmuje poniższe stanowisko w pierwszym czytaniu;

2.  zatwierdza wspólne oświadczenie Parlamentu i Rady załączone do niniejszej rezolucji;

3.  zwraca się do Komisji o ponowne przedłożenie mu sprawy, jeśli uzna ona za stosowne wprowadzenie znaczących zmian do swojego wniosku lub zastąpienie go innym tekstem;

4.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji a także parlamentom narodowym.

(1) Dz.U C 48 z 15.2.2011, s. 138.

(Jako że pomiędzy Parlamentem i Radą osiągnięte zostało porozumienie, stanowisko Parlamentu odpowiada ostatecznej wersji aktu prawnego, dyrektywy 2011/93/UE.)

Wspólne oświadczenie Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie nagabywania dzieci do celów seksualnych

Uwzględniając fakt, że nagabywanie dzieci w realnej rzeczywistości (nagabywanie poza Internetem) do celów seksualnych oznacza celowe manipulowanie dzieckiem poniżej wieku przyzwolenia za pomocą materiałów słownych, pisanych, audiowizualnych lub innych, aby doprowadzić do spotkania w celu popełnienia któregokolwiek z przestępstw, o których mowa w art. 3 ust. 3 i art. 5 ust. 6 niniejszej dyrektywy,

uwzględniając fakt, że nagabywanie dzieci w realnej rzeczywistości do celów seksualnych już jest w różny sposób zdefiniowane w prawie krajowym państw członkowskich – jako usiłowanie, przygotowanie do popełnienia przestępstwa lub szczególna niegodziwego traktowania w celach seksualnych,

WZYWA państwa członkowskie do wnikliwego sprawdzenia krajowych definicji zawartych w prawie karnym, dotyczących kryminalizacji nagabywania dzieci w realnej rzeczywistości do celów seksualnych, oraz w razie potrzeby do udoskonalenia prawa karnego i usunięcia wszelkich odnośnych luk prawnych.