Parlament Europejski,

–  uwzględniając art. 207 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE),

–  uwzględniając swoją rezolucję z dnia 6 kwietnia 2011 r. w sprawie przyszłej europejskiej polityki inwestycji międzynarodowych(1),

–  uwzględniając swoją rezolucję z dnia 21 października 2010 r. w sprawie stosunków handlowych Unii Europejskiej z Ameryką Łacińską(2),

–  uwzględniając swoją rezolucję z dnia 13 grudnia 2011 r. w sprawie barier w handlu i inwestycjach(3),

–  uwzględniając wniosek Komisji dotyczący rozporządzenia ustanawiającego przepisy przejściowe w zakresie dwustronnych umów inwestycyjnych między państwami członkowskimi a państwami trzecimi (rozporządzenie o prawach nabytych) (COM(2010)0344),

–  uwzględniając komunikat Komisji z dnia 7 lipca 2010 r. pt. „W kierunku kompleksowej europejskiej polityki dotyczącej inwestycji międzynarodowych” (COM(2010)0343),

–  uwzględniając rezolucję Eurolat z dnia 19 maja 2011 r. w sprawie perspektyw dotyczących stosunków handlowych między Unią Europejską a Ameryką Łacińską(4),

–  uwzględniając wspólne oświadczenie WTO z dnia 30 marca 2012 r. w sprawie argentyńskiej polityki i praktyki ograniczania importu(5),

–  uwzględniając oświadczenia grupy G20 z Waszyngtonu (15 listopada 2008 r.), Londynu (2 kwietnia 2009 r.), Pittsburgha (25 września 2009 r.), Toronto (26 czerwca 2010 r.), Seulu (12 listopada 2010 r.) i Cannes (4 listopada 2011 r.), zawierające zobowiązania do zwalczania protekcjonizmu,

–  uwzględniając porozumienia o wzajemnej ochronie i wspieraniu inwestycji między Argentyną a Hiszpanią i innymi państwami członkowskimi UE,

–  uwzględniając negocjacje dotyczące międzyregionalnego układu o stowarzyszeniu między UE i Mercosurem, a w szczególności umowy o wolnym handlu,

–  uwzględniając swoje sprawozdanie z dnia 5 maja 2010 r. w sprawie strategii UE dotyczącej stosunków z Ameryką Łacińską(6),

–  uwzględniając art. 110 ust. 2 i 4 Regulaminu,

A.  mając na uwadze, że art. 207 TFUE stanowi, iż europejskie inwestycje w państwach trzecich są podstawowym elementem wspólnej polityki handlowej Unii Europejskiej, w związku z czym stanowią nieodłączną część jej polityki zewnętrznej, oraz że zgodnie z traktatem lizbońskim bezpośrednie inwestycje zagraniczne stanowią wyłączną kompetencję UE, o czym mowa w art. 3 ust. 1 lit. e) oraz w art. 206 i 207 TFUE;

B.  mając na uwadze, że Unia zaczęła wykonywać tę kompetencję w trwających negocjacjach dotyczących umów inwestycyjnych z Indiami, Singapurem i Kanadą oraz we wnioskach w sprawie udzielenia mandatów do negocjacji z Marokiem, Tunezją, Jordanią i Egiptem;

C.  mając na uwadze, że inwestycje będą głównym tematem najbliższego szczytu UE-AŁK, który odbędzie się w Santiago de Chile w styczniu 2013 r.;

D.  mając na uwadze, że inwestycje UE w Argentynie podlegają ochronie na mocy ewentualnych dwustronnych umów z państwami członkowskimi oraz że obecnie 18 państw członkowskich UE ma obowiązujące umowy z Argentyną;

E.  mając na uwadze, że rząd Republiki Argentyńskiej oświadczył, iż podjął decyzję o przedstawieniu w Kongresie projektu ustawy zatwierdzającej wywłaszczenie 51% udziałów spółki naftowej YPF, w której większość udziałów posiada firma europejska, przy czym większość tych udziałów jest właśnie przedmiotem proponowanego wywłaszczenia;

F.  mając na uwadze, że niezwłocznie po wspomnianym oświadczeniu nastąpiło przejęcie siedziby spółki przez organy federalnego rządu Argentyny oraz usunięcie stamtąd prawowitego zarządu i wyznaczonego personelu spółki;

G.  mając na uwadze, że w ostatnich miesiącach spółka ta była przedmiotem publicznej kampanii nękania, która w połączeniu z szeregiem decyzji organów administracji spowodowała utratę wartości udziałów, co oznacza odpowiednie reperkusje dla wszystkich udziałowców i spółek powiązanych;

H.  mając na uwadze, że zanim wydano wspomniane oświadczenie, rząd hiszpański i spółka YPF-Repsol próbowały znaleźć rozwiązanie w drodze negocjacji, jednak rząd argentyński nie był zainteresowany takim podejściem;

I.  mając na uwadze, że również inne europejskie przedsiębiorstwa mogą spotkać się z podobnymi działaniami ze strony władz argentyńskich lub z ingerencją polityczną na wolnym rynku w tym kraju;

J.  mając na uwadze, że Republika Argentyńska jako pełnoprawny członek Mercosuru uczestniczy obecnie w negocjacjach dotyczących układu o stowarzyszeniu z UE;

K.  mając na uwadze, że mimo tych negocjacji Komisja odnotowała w swoich sprawozdaniach na temat barier dla handlu i inwestycji, że Argentyna przyjęła szereg środków protekcjonistycznych, które spowodowały w tym kraju pogorszenie gospodarczego klimatu dla inwestorów z UE;

L.  mając na uwadze, że Komisja wielokrotnie wyrażała na forum WTO obawy dotyczące charakteru i stosowania przez argentyński rząd ograniczeń importowych, których doświadcza coraz więcej państw należących do Światowej Organizacji Handlu;

M.  mając na uwadze, że Republika Argentyńska tradycyjnie korzysta z systemu preferencji ogólnych (GSP) przyznawanych jednostronnie przez UE;

N.  mając na uwadze, że jako członek G20 Argentyna zobowiązywała się na każdym ze szczytów G20 do zwalczania protekcjonizmu i otwarcia rynków na handel i inwestycje;

1.  ubolewa z powodu faktu, że rząd Argentyny podjął decyzję o przystąpieniu do wywłaszczenia większości udziałów europejskiej spółki, lekceważąc możliwość znalezienia rozwiązania w wyniku negocjacji; uważa, że jest to decyzja jednostronna i arbitralna, oznaczająca atak na swobodę przedsiębiorczości i zasadę pewności prawa, negatywnie wpływająca na oferowane przedsiębiorstwom z UE warunki inwestycji w Argentynie;

2.  zauważa, że decyzja ta dotyczy tylko jednego przedsiębiorstwa w sektorze i tylko części jego udziałów, co można uznać za dyskryminację;

3.  wyraża głębokie zaniepokojenie omawianą sytuacją, gdyż stanowi ona niewypełnienie zobowiązań wynikających z umów międzynarodowych; przestrzega przed potencjalnymi negatywnymi skutkami działań tego rodzaju, np. przed wycofaniem się międzynarodowych inwestycji i negatywnymi dla Argentyny konsekwencjami na forum wspólnoty międzynarodowej;

4.  przypomina, że celem trwających negocjacji w sprawie układu o stowarzyszeniu między UE a Mercosurem jest wprowadzenie ram integracji gospodarczej i dialogu politycznego między obiema stronami, by uzyskać jak najwyższy poziom postępu i dobrobytu w obu regionach, a ponadto jest zdania, że powodzenie tego rodzaju negocjacji wymaga, by obie strony podeszły do rozmów w duchu otwarcia i wzajemnego zaufania; zauważa również, że takie decyzje, jak ta podjęta ostatnio przez argentyńskie władze, mogą zaszkodzić klimatowi zrozumienia i przyjaźni, niezbędnemu do osiągnięcia porozumienia;

5.  ubolewa, że Argentyna nie poszanowała tej zasady, wprowadzając środki ograniczające handel i inwestycje, np. bariery pozataryfowe, co zaszkodziło przedsiębiorstwom z UE, a także międzynarodowej wymianie handlowej z Argentyną;

6.  wzywa Komisję, by zareagowała na te restrykcje, wykorzystując wszelkie stosowne narzędzia rozstrzygania sporów dostępne w Światowej Organizacji Handlu i w grupie G20 do współpracy z innymi krajami borykającymi się z podobnymi barierami dyskryminacyjnymi w handlu i inwestycjach;

7.  wzywa przewodniczącego Rady Europejskiej, przewodniczącego Komisji i wysoką przedstawiciel do spraw WPZiB, by w kontaktach z argentyńskimi władzami dołożyli wszelkich starań, broniąc interesów Wspólnoty i zasady pewności prawa – która gwarantuje europejską obecność i inwestycje w tym południowoamerykańskim kraju – dzięki powrotowi na drogę dialogu;

8.  wzywa Komisję i Radę, by w obronie europejskich interesów rozważyły i przyjęły wszelkie środki niezbędne, by uniknąć powtórzenia się tego rodzaju sytuacji, w tym ewentualne częściowe zawieszenie jednostronnych preferencyjnych taryf przyznanych na podstawie systemu GSP;

9.  przypomina o głębokiej przyjaźni między UE a Republiką Argentyńską, które łączą wspólne wartości i zasady, i apeluje do władz Argentyny o powrót na drogę dialogu i negocjacji jako najodpowiedniejszego sposobu rozwiązywania ewentualnych nieporozumień między partnerami handlowymi i krajami utrzymującymi tradycyjnie przyjazne stosunki;

10.  z zadowoleniem przyjmuje oświadczenie wysokiej przedstawiciel Catherine Ashton, w którym potępiła ona działania rządu argentyńskiego, i odwołanie posiedzenia Wspólnego Komitetu ds. Współpracy UE-Argentyna; wzywa komisarza Karela De Guchta i wysoką przedstawiciel Catherine Ashton, by wykorzystali wszelkie dostępne środki dyplomatyczne z myślą o znalezieniu wyjścia z tej sytuacji z udziałem argentyńskich partnerów; wzywa Komisję i państwa członkowskie do ścisłej współpracy z partnerami na forach międzynarodowych, np. G20 i WTO, by osiągnąć konsensus, który pozwoli zaradzić działaniom rządu argentyńskiego;

11.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, rządom państw członkowskich, rządowi i parlamentowi Republiki Argentyńskiej oraz członkom Rady Mercosuru.

(1) Teksty przyjęte, P7_TA(2011)0141. (2) Dz.U. C 70 E z 8.3.2012, s. 79. (3) Teksty przyjęte, P7_TA(2011)0565. (4) http://www.europarl.europa.eu/intcoop/eurolat/assembly/plenary_sessions/montevideo_2011/resolutions/trade_en.pdf (5) http://eeas.europa.eu/delegations/wto/documents/press_corner/2012_03_30_joint_statement_argentina.pdf (6) Dz.U. C 81 E z 15.3.2011, s. 54.