Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

–  έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής με τίτλο «Η ασφάλεια ζωής μας, το φυσικό μας κεφάλαιο: στρατηγική της ΕΕ για τη βιοποικιλότητα με ορίζοντα το 2020» (COM(2011)0244),

–  έχοντας υπόψη το όραμα του 2050 και τον πρωταρχικό στόχο του 2020 που ενέκριναν οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων της ΕΕ τον Μάρτιο του 2010,

–  έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα του Συμβουλίου Περιβάλλοντος της 21ης Ιουνίου 2011 και της 19ης Δεκεμβρίου 2011 σχετικά με τη «στρατηγική της ΕΕ για την βιοποικιλότητα με ορίζοντα το 2020»,

–  έχοντας υπόψη ιδίως το πόρισμα της 10ης διάσκεψης των μερών (COP 10) της σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για τη βιολογική ποικιλότητα (ΣΒΠ), ιδίως το στρατηγικό σχέδιο για τη βιοποικιλότητα 2011-2020 και τους στόχους του Aichi, το πρωτόκολλο της Ναγκόγια σχετικά με την πρόσβαση στους γενετικούς πόρους και τη δίκαιη και ισότιμη συμμετοχή στα οφέλη που προκύπτουν από τη χρησιμοποίησή τους, καθώς και τη στρατηγική για την κινητοποίηση πόρων υπέρ της παγκόσμιας βιοποικιλότητας,

–  έχοντας υπόψη τη σύμβαση για το διεθνές εμπόριο των απειλούμενων με εξαφάνιση αγρίων ειδών πανίδας και χλωρίδας (CITES) και τη σύμβαση για τα μεταναστευτικά είδη (CMS),

–  έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής με τίτλο «Η ΚΓΠ με χρονικό ορίζοντα το 2020: η αντιμετώπιση των μελλοντικών προκλήσεων όσον αφορά τη διατροφή, τους φυσικούς πόρους και το έδαφος» (COM(2010)0672), και τις προτάσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για μεταρρύθμιση της ΚΓΠ μετά το 2013,

–  έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο, την Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή και την Επιτροπή των Περιφερειών με τίτλο «Προϋπολογισμός για την Ευρώπη 2020» (COM(2011)0500), μαζί με τα δικαιολογητικά,

–  έχοντας υπόψη το Στρατηγικό Οικονομικό Πλαίσιο 2014-2020,

–  έχοντας υπόψη τη συνολική έκθεση σχετικά με την κατάσταση διατήρησης των τύπων οικοτόπων και των ειδών απαιτούμενη από το άρθρο 17 της οδηγίας περί οικοτόπων (COM(2009)0358),

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 21ης Σεπτεμβρίου 2010 σχετικά με την εφαρμογή της νομοθεσίας της ΕΕ με σκοπό τη διατήρηση της βιοποικιλότητας(1),

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 8ης Ιουλίου 2010 σχετικά με το μέλλον της Κοινής Γεωργικής Πολιτικής μετά το 2013(2) και το ψήφισμά του της 23ης Ιουνίου 2011 με τίτλο «Η ΚΓΠ με χρονικό ορίζοντα το 2020: η αντιμετώπιση των μελλοντικών προκλήσεων όσον αφορά τη διατροφή, τους φυσικούς πόρους και το έδαφος»(3),

–  έχοντας υπόψη το έγγραφο εργασίας των υπηρεσιών της Επιτροπής με τίτλο «Χρηματοδότηση του Natura 2000 – Επενδύοντας στο Natura 2000: για τη φύση και τους ανθρώπους» (SEC(2011)1573),

–  έχοντας υπόψη τη μελέτη με τίτλο «Οι οικονομικές πτυχές των οικοσυστημάτων και της βιοποικιλότητας (TEEB)»(4),

–  έχοντας υπόψη το άρθρο 48 του Κανονισμού του,

–  έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων και τις γνωμοδοτήσεις της Επιτροπής Βιομηχανίας, Έρευνας και Ενέργειας, της Επιτροπής Περιφερειακής Ανάπτυξης, της Επιτροπής Γεωργίας και Ανάπτυξης της Υπαίθρου και της Επιτροπής Αλιείας (A7-0101/2012),

A.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η ΕΕ δεν κατάφερε να επιτύχει το στόχο της για το 2010 σχετικά με τη βιοποικιλότητα·

B.  λαμβάνοντας υπόψη ότι τα Ηνωμένα Έθνη έχουν ανακηρύξει τη δεκαετία 2010-2020 «Δεκαετία της Βιοποικιλότητας»,

Γ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η βιοποικιλότητα είναι θεμελιώδης για την ύπαρξη της ανθρώπινης ζωής και την ευημερία των κοινωνιών, τόσο άμεσα όσο και έμμεσα μέσα από τις υπηρεσίες οικοσυστήματος που προσφέρει, - συγκεκριμένα τα οφέλη από το δίκτυο Natura 2000 της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τις προστατευόμενες περιοχές εκτιμάται ότι ανέρχονται σε 200-300 δισ. EUR, ο δε αριθμός ισοδύναμων θέσεων εργασίας πλήρους απασχόλησης που υποστηρίζονται άμεσα από δαπάνες επισκεπτών εντός και περί αυτών των τοποθεσιών ανέρχεται σε περίπου 4,5 με 8 εκατομμύρια·

Δ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η απώλεια της βιοποικιλότητας μειώνει το παγκόσμιο ΑΕΠ κατά 3 % ετησίως·

E.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η διατηρησιακή κατάσταση είναι δυσμενής για το 65 % περίπου των τύπων οικοτόπων και το 52 % των ειδών που περιλαμβάνονται στα παραρτήματα της οδηγίας για τους οικότοπους·

ΣΤ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι το 88 % των αλιευτικών αποθεμάτων αλιεύονται πέραν της μέγιστης βιώσιμης απόδοσής τους·

Ζ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι τα σύνορα της ΕΕ έχουν ήδη παραβιαστεί από περισσότερα από 11 000 ξενικά είδη, από τα οποία το 15 % τουλάχιστον είναι χωροκατακτητικά και καταστροφικά για τη βιοποικιλότητα·

H.  λαμβάνοντας υπόψη ότι οι αγρότες διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην επίτευξη του σχετικού με τη βιοποικιλότητα στόχου της ΕΕ· λαμβάνοντας υπόψη ότι το 1992 δόθηκε μια αρχική ώθηση στην ενσωμάτωση της προστασίας της βιοποικιλότητας στην κοινή γεωργική πολιτική (ΚΓΠ) και ότι, μετέπειτα, η μεταρρύθμιση του 2003 εισήγαγε μέτρα, όπως η πολλαπλή συμμόρφωση, το καθεστώς ενιαίας ενίσχυσης ανά γεωργική εκμετάλλευση (αποσύνδεση) και η ανάπτυξη της υπαίθρου, τα οποία αποβαίνουν επωφελή για τη βιοποικιλότητα·

Θ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι το πρόγραμμα πληρωμής για υπηρεσίες οικοσυστήματος (PES) αποτελεί ένα πολλά υποσχόμενο καινοτόμο χρηματοδοτικό μέσο για τη διατήρηση της βιοποικιλότητας·

Ι.  λαμβάνοντας υπόψη ότι οι οικότοποι και τα είδη απειλούνται από την κλιματική αλλαγή· λαμβάνοντας υπόψη ότι η προστασία της φύσης και η βιοποικιλότητα είναι καθοριστικής σημασίας για τον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής και την προσαρμογή σε αυτήν·

Γενικές παρατηρήσεις

1.  εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι η ΕΕ δεν κατάφερε να επιτύχει το στόχο της του 2010 για τη βιοποικιλότητα·

2.  χαιρετίζει και στηρίζει τη στρατηγική της ΕΕ για τη βιοποικιλότητα με ορίζοντα το 2020, συμπεριλαμβανομένων όλων των στόχων και δράσεών της· είναι της άποψης, εντούτοις, ότι ορισμένες δράσεις θα πρέπει να ενισχυθούν και να προσδιοριστούν με μεγαλύτερη σαφήνεια, και ότι πρέπει να εφαρμοστούν πιο συγκεκριμένα μέτρα με σκοπό να εξασφαλισθεί αποτελεσματική εφαρμογή της στρατηγικής·

3.  υπογραμμίζει την επείγουσα ανάγκη για ανάληψη δράσης, καθώς και την ανάγκη να δοθεί μεγαλύτερη προτεραιότητα στη βιοποικιλότητα, προκειμένου να επιτευχθεί ο πρωταρχικός στόχος της ΕΕ για τη βιοποικιλότητα με ορίζοντα το 2020 και οι διεθνείς δεσμεύσεις σχετικά με τη βιοποικιλότητα· υπογραμμίζει ότι, με τους κατάλληλους οικονομικούς πόρους και την κατάλληλη πολιτική βούληση, υπάρχουν μέσα για την ανάσχεση της απώλειας της βιοποικιλότητας· επισημαίνει ότι η διατήρηση της βιοποικιλότητας αποτελεί μια συλλογική πρόκληση η οποία πρέπει να αντιμετωπιστεί με τη δέσμευση και τη συμμετοχή πληθώρας ενδιαφερομένων, κυρίως των γαιοκτημόνων και του ιδιωτικού τομέα·

4.  εκφράζει ικανοποίηση για την ανακοίνωση της Επιτροπής σχετικά με τη στρατηγική «Βιοποικιλότητα 2020» και επισημαίνει το γεγονός ότι οι κλιματικές αλλαγές, η απώλεια της βιοποικιλότητας, οι απειλές που τίθενται από τα χωροκατακτητικά είδη και η υπερκατανάλωση των φυσικών πόρων αποτελούν διεθνικές και διαπεριφερειακές προκλήσεις που επηρεάζουν κάθε πολίτη της ΕΕ, ανεξάρτητα από το αν κατοικεί σε αστική ή αγροτική περιοχή, καθώς και το γεγονός ότι θα πρέπει να ληφθούν επειγόντως μέτρα σε κάθε κλιμάκιο διοίκησης, τοπικό, περιφερειακό και εθνικό, για να μετριαστούν οι επιβλαβείς συνέπειες·

5.  καλεί τα κράτη μέλη επομένως να ενσωματώσουν τη στρατηγική στο πλαίσιο των σχεδίων τους, των προγραμμάτων τους και/ή των εθνικών τους στρατηγικών·

6.  θεωρεί ότι δεν πρέπει να αποδυναμωθούν οι διασφαλίσεις βιοποικιλότητας που περιλαμβάνονται στο ισχύον δίκαιο της ΕΕ·

7.  υπογραμμίζει ότι η νέα στρατηγική δεν πρέπει να αποτύχει ξανά· καλεί συνεπώς την Επιτροπή να υποβάλλει διετείς εκθέσεις προόδου στο Κοινοβούλιο όπου το Συμβούλιο και η Επιτροπή θα παρουσιάζουν την επικρατούσα κατάσταση·

8.  υπογραμμίζει ότι η πραγματική δοκιμασία όσον αφορά τη δέσμευση της ΕΕ για επίτευξη του στόχου της βιοποικιλότητας και το κλειδί για το θέμα δεν είναι η νέα στρατηγική, αλλά, μάλλον, οι προσεχείς μεταρρυθμίσεις της κοινής γεωργικής πολιτικής και της κοινής αλιευτικής πολιτικής και το πολυετές χρηματοδοτικό πλαίσιο· επισημαίνει, περαιτέρω, ότι το ακατάλληλο επίπεδο ενσωμάτωσης της προστασίας της βιοποικιλότητας στις άλλες πολιτικές της ΕΕ προκάλεσε την αποτυχία της πρώτης στρατηγικής·

9.  θεωρεί ότι οι δυσκολίες που αντιμετωπίζονται κατά την επίτευξη του στόχου που έχει τεθεί για το 2010 απαιτούν εκ βαθέων αναθεώρηση των μεθόδων που εφαρμόζονται μέχρι στιγμής· υποστηρίζει ότι πρέπει να εκπονηθούν μελέτες που θα καλύπτουν όλους τους παράγοντες οι οποίοι ενδέχεται να πλήξουν προστατευόμενες περιοχές, και ότι αυτές οι μελέτες θα έπρεπε να αποτελούν τμήμα του πολεοδομικού και χωροταξικού σχεδιασμού και να συνοδεύονται από εκπαιδευτικές και ενημερωτικές εκστρατείες σχετικά με τη σπουδαιότητα των τοπικών φυσικών πόρων και τη διατήρησή τους·

10.  υπογραμμίζει ότι η απώλεια της βιοποικιλότητας δεν αφορά μόνο τα είδη και τους οικότοπους, αλλά επίσης τη γενετική ποικιλομορφία· καλεί την Επιτροπή να αναπτύξει μια στρατηγική για τη διατήρηση της γενετικής ποικιλομορφίας·

11.  επισημαίνει το γεγονός ότι η φυσική μας κληρονομιά αποτελεί ένα σημαντικό οικολογικό κεφάλαιο που είναι θεμελιώδους σημασίας για την ανθρώπινη ευημερία· θεωρεί ότι όλα τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης πρέπει να συνεργασθούν και να συντονίσουν τις προσπάθειές τους για την εξασφάλιση της καλύτερης χρησιμοποίησης των φυσικών πόρων και την αποφυγή καθαρών απωλειών βιοποικιλότητας και υπηρεσιών οικοσυστήματος τόσο στις αγροτικές όσο και στις αστικές περιοχές·

Στόχοι–- Ένταξη της βιοποικιλότητας σε όλες τις πολιτικές της ΕΕ

12.  επισημαίνει τη σημασία της ένταξης της προστασίας και διατήρησης της βιοποικιλότητας στην ανάπτυξη, εκτέλεση και χρηματοδότηση όλων των άλλων πολιτικών της ΕΕ –όπως η πολιτική για τη γεωργία, τη δασοκομία, την αλιεία, την περιφερειακή πολιτική και συνοχή, την ενέργεια, τη βιομηχανία, τις μεταφορές, τον τουρισμό, την αναπτυξιακή συνεργασία, την έρευνα και καινοτομία– προκειμένου να ενισχυθεί η συνοχή των τομεακών και δημοσιονομικών πολιτικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και να εξασφαλισθεί ότι τηρεί τις δεσμεύσεις που ανέλαβε για την προστασία της βιοποικιλότητας·

13.  υπογραμμίζει ότι η στρατηγική της ΕΕ για τη βιοποικιλότητα πρέπει να ενταχθεί πλήρως στις στρατηγικές για τον μετριασμό και την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή·

14.  υπενθυμίζει ότι η αρχή της προφύλαξης αποτελεί νομική βάση που πρέπει να εφαρμόζεται σε κάθε νόμο και απόφαση που επηρεάζει τη βιοποικιλότητα·

15.  τονίζει ότι η προστασία, η ανάδειξη και η αποκατάσταση της βιοποικιλότητας και των υπηρεσιών οικοσυστήματος είναι ουσιώδεις για την επίτευξη των στόχων του χάρτη πορείας για μια αποδοτική από άποψη πόρων Ευρώπη, καλεί δε την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να εξετάσουν το ενδεχόμενο κατάρτισης χρονοδιαγράμματος, στα πλαίσια συγκεκριμένων μέτρων για τη χαρτογράφηση και την αξιολόγηση των οικοσυστημικών υπηρεσιών στην Ευρώπη, ώστε να ληφθούν στοχευμένα και αποτελεσματικά μέτρα για την ανάσχεση της επιδείνωσης της βιοποικιλότητας και των οικοσυστημικών υπηρεσιών·

16.  τονίζει ότι η απώλεια της βιοποικιλότητας έχει καταστρεπτικό οικονομικό κόστος για την κοινωνία το οποίο μέχρι τώρα δεν έχει ενσωματωθεί επαρκώς στις οικονομικές και άλλες πολιτικές· καλεί συνεπώς την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να εκτιμήσουν την αξία των οικοσυστημικών υπηρεσιών και να ενσωματώσουν αυτήν την αξία στα λογιστικά συστήματα ως βάση για πιο βιώσιμες πολιτικές· είναι της άποψης ότι κανένα οικονομικό μοντέλο που αψηφεί τη σωστή διατήρηση της βιοποικιλότητας δεν είναι βιώσιμο· τονίζει επίσης ότι οι δράσεις αποκατάστασης των οικοσυστημάτων και της βιοποικιλότητας παρέχουν ουσιαστικές δυνατότητες δημιουργίας νέων δεξιοτήτων, θέσεων απασχόλησης και επιχειρηματικών ευκαιριών·

17.  τονίζει την ανάγκη να διενεργηθεί διεξοδική αξιολόγηση των αρνητικών επιπτώσεων στη βιοποικιλότητα όσον αφορά διάφορους τομείς της οικονομίας·

18.  υπογραμμίζει ότι η στρατηγική για τη βιοποικιλότητα αποτελεί μέρος της εμβληματικής πρωτοβουλίας για μια Ευρώπη που χρησιμοποιεί αποτελεσματικά τους πόρους της και υπενθυμίζει ότι η περιφερειακή πολιτική διαδραματίζει ουσιαστικό ρόλο στη διασφάλιση της αειφόρου ανάπτυξης μέσω των δράσεων που υποστηρίζει με στόχο την αντιμετώπιση θεμάτων που αφορούν το κλίμα, την ενέργεια και το περιβάλλον·

19.  υποστηρίζει ότι σημαντικός αριθμός νεοεμφανιζόμενων λοιμωδών νόσων είναι ζωονόσοι (μεταδίδονται στην άγρια πανίδα, τα οικόσιτα ζώα και τους ανθρώπους) και αναγνωρίζει ότι το εμπόριο άγριων ζώων, καθώς επίσης οι αλλαγές στη χρήση και διαχείριση της γης μπορεί να οδηγήσουν σε νέες ή τροποποιημένες διεπαφές μεταξύ ανθρώπων, οικόσιτων ζώων και άγριων ζώων, ευνοώντας τη μετάδοση νόσων και την απώλεια της βιοποικιλότητας· υπογραμμίζει ότι η ένταξη των στρατηγικών για την προστασίας της βιοποικιλότητας στις πολιτικές που αφορούν την υγεία και την ορθή μεταχείριση των ζώων, καθώς και το εμπόριο, είναι υψίστης σημασίας·

20.  θεωρεί πάντως ότι, σε περιπτώσεις που δεν υπάρχουν δεδομένα, μπορεί να χρειάζονται ενδελεχείς αξιολογήσεις των περιβαλλοντικών, οικονομικών και κοινωνικών επιπτώσεων·

Διατήρηση και αποκατάσταση της φύσης

21.  υπογραμμίζει την ανάγκη ανάσχεσης της υποβάθμισης της κατάστασης όλων των ειδών και ενδιαιτημάτων που εμπίπτουν στη νομοθεσία της ΕΕ για τη διατήρηση της φύσης και την ανάγκη επίτευξης σημαντικής και μετρήσιμης βελτίωσης όσον αφορά την κατάστασή τους σε επίπεδο ΕΕ· τονίζει ότι για να ισχύει κάτι τέτοιο πρέπει να παρουσιάζει βελτίωση τουλάχιστον μία από τις παραμέτρους για την κατάσταση διατήρησης, όπως αυτές ορίζονται στο άρθρο 1 της οδηγίας για τους οικότοπους, χωρίς να παρουσιάζει υποβάθμιση καμία από τις άλλες παραμέτρους·

22.  καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να δεσμευτούν για την εφαρμογή ολοκληρωμένων στρατηγικών που θα εντοπίζουν τις φυσικές αξίες κάθε γεωγραφικής περιοχής και τα χαρακτηριστικά της πολιτιστικής της κληρονομιάς, καθώς και τις απαιτούμενες προϋποθέσεις για τη διατήρησή τους·

23.  τονίζει ότι οι στόχοι της βιοποικιλότητας πρέπει να πραγματωθούν μέσω συγκεκριμένων δράσεων προκειμένου να είναι αποτελεσματικοί· εκφράζει τη λύπη του διότι, παρά τις ενέργειες που έχουν αναληφθεί για την καταπολέμηση της απώλειας της βιοποικιλότητας, στην ΕΕ, μόνο το 17 % των οικοτόπων και των ειδών και το 11 % των βασικών οικοσυστημάτων που προστατεύονται βάσει της ενωσιακής νομοθεσίας βρίσκονται σε καλή κατάσταση· καλεί την Επιτροπή να εξετάσει επειγόντως ποιες αιτίες οδήγησαν στην αποτυχία των έως τώρα προσπαθειών και να μελετήσει εάν υπάρχουν άλλοι δυνάμει πιο αποτελεσματικοί μηχανισμοί·

24.  υπογραμμίζει ότι για να προσδιοριστεί μια σαφής πορεία προκειμένου να επιτευχθεί το όραμα του 2050, τουλάχιστον το 40 % όλων των οικοτόπων και ειδών πρέπει να βρίσκεται σε ικανοποιητική κατάσταση διατήρησης μέχρι το 2020· υπενθυμίζει ότι μέχρι το 2050, το 100 % (ή σχεδόν 100 %) των οικοτόπων και ειδών πρέπει να βρίσκεται σε ικανοποιητική κατάσταση διατήρησης·

25.  εκφράζει την ανησυχία του για την αυξανόμενη επιδείνωση των σημαντικών οικοτόπων καθώς και των υγροτόπων, στους οποίους θα έπρεπε να δοθεί προτεραιότητα συνοδευόμενη από ανάληψη επείγουσας δράσης η οποία να ανταποκρίνεται πραγματικά στο καθεστώς ιδιαίτερης προστασίας που τους έχει αποδοθεί από την ΕΕ·

26.  αναγνωρίζει ότι η δημιουργία υποδομών, η αστικοποίηση, η εκβιομηχάνιση και οι επεμβάσεις στο φυσικό περιβάλλον εν γένει αποτελούν μεταξύ άλλων τις σημαντικότερες αιτίες για τον κατακερματισμό των οικοσυστημάτων και των ενδιαιτημάτων· ζητεί από τις τοπικές, περιφερειακές και εθνικές διοικήσεις, στο πλαίσιο των χωροταξικών ρυθμίσεων και των εκτελεστικών μέτρων αλλά και στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων τους, να εξετάσουν αυτούς τους παράγοντες, που συνιστούν απειλή για τα οικοσυστήματα και τα ενδιαιτήματα, στα μικρής αλλά και μεγάλης κλίμακας έργα σχεδιασμού και ανάπτυξης· αναγνωρίζει τις πιέσεις και τις ανάγκες που υπάρχουν σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο για την παροχή ουσιαστικής οικονομικής ανάπτυξης, και συνιστά στις τοπικές και περιφερειακές αρχές να επιδείξουν ιδιαίτερη προσοχή για να επιτευχθεί ισορροπία μεταξύ ανάπτυξης και ανάγκης για προστασία της βιοποικιλότητας και των φυσικών ενδιαιτημάτων· στηρίζει την περαιτέρω μεταρρύθμιση και χρήση των περιφερειακών και τοπικών πολιτικών ανάπτυξης με στόχο να επιτευχθούν οφέλη για τη βιοποικιλότητα και να σταματήσει η περαιτέρω απώλεια ενδιαιτημάτων, ειδικά σε περιόδους οικονομικής και χρηματοπιστωτικής κρίσης·

27.  υποστηρίζει την αύξηση της χρήσης εκτιμήσεων περιβαλλοντικών επιπτώσεων (ΕΠΕ), εκτιμήσεων των επιπτώσεων στην αειφορία (ΕΕΑ), στρατηγικών περιβαλλοντικών εκτιμήσεων (ΣΠΕ) και άλλων μέσων προκειμένου να συνυπολογισθούν η απώλεια της βιοποικιλότητας και οι επιπτώσεις των κλιματικών αλλαγών στη διαδικασία λήψης αποφάσεων σε περιφερειακό και τοπικό επίπεδο· επισημαίνει ότι όλες οι περιφέρειες θα επωφεληθούν από έργα που προωθούν το μετριασμό των κλιματικών αλλαγών και την αποτροπή της απώλειας της βιοποικιλότητας, συμπεριλαμβανομένων των λιγότερο αναπτυγμένων περιφερειών·

28.  προτρέπει τα κράτη μέλη να διασφαλίσουν ότι η διαδικασία καθορισμού των τόπων του Natura 2000 θα ολοκληρωθεί μέχρι το 2012, σύμφωνα με το στόχο 11 του Aichi· εκφράζει τη λύπη του για την καθυστέρηση στον καθορισμό των θαλάσσιων τόπων· εκφράζει την ανησυχία του για την επαναφορά της θήρας στο Δέλτα του Δούναβη και τις πιθανές αρνητικές επιπτώσεις στη βιοποικιλότητα· καλεί την Επιτροπή να ελέγξει ότι τα κράτη μέλη εφαρμόζουν το άρθρο 7 της οδηγίας (2009/147/ΕΚ(5)) περί της διατηρήσεως των αγρίων πτηνών, ιδίως όσον αφορά τη θήρα·

29.  επισημαίνει ότι πρέπει επειγόντως να ενταθούν οι προσπάθειες για την προστασία των ωκεανών και του θαλάσσιου περιβάλλοντος με δράσεις της ΕΕ και βελτίωση της διεθνούς διακυβέρνησης των ωκεανών και των περιοχών που βρίσκονται πέραν των ορίων της εθνικής δικαιοδοσίας·

30.  προτρέπει τα κράτη μέλη να τηρήσουν την εκ του νόμου προθεσμία για την ανάπτυξη των σχεδίων διαχείρισης ή ισότιμων μέσων για όλους τους τόπους του Natura 2000, όπως ορίζεται στα άρθρα 4 και 6 της οδηγίας για τους οικότοπους (92/43/ΕΟΚ(6))·

31.  θεωρεί ότι η βελτιωμένη διασυνοριακή συνεργασία θα αποφέρει σημαντικά οφέλη όσον αφορά την επίτευξη των στόχων που θεσπίστηκαν στο πλαίσιο του Natura 2000· τονίζει την ανάγκη για στενότερη συνεργασία μεταξύ των ευρωπαϊκών, εθνικών, περιφερειακών και τοπικών αρχών όσον αφορά την προστασία της βιοποικιλότητας και των φυσικών πόρων· υπογραμμίζει επ' αυτού τις ευκαιρίες που προσφέρει η διασυνοριακή, διαπεριφερειακή και διεθνική συνεργασία για την αντιμετώπιση της απώλειας βιοποικιλότητας, και πιστεύει ότι καλύτερη χρήση των δυνατοτήτων εδαφικής συνεργασίας και οι ανταλλαγές πληροφοριών, εμπειριών και ορθών πρακτικών θα συνέβαλλαν σημαντικά στην επίτευξη του στόχου αυτού· επισημαίνει ότι η συμπερίληψη των προτεραιοτήτων που σχετίζονται με τη βιοποικιλότητα στις περιφερειακές μακροστρατηγικές αποτελεί ένα σημαντικό βήμα προς την αποκατάσταση και τη διατήρηση της βιοποικιλότητας.

32.  καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να εξασφαλίσουν την ορθή διατήρηση του δικτύου Natura 2000 μέσω κατάλληλης χρηματοδότησης για τους τόπους αυτούς· ιδιαιτέρως, καλεί τα κράτη μέλη να αναπτύξουν δεσμευτικά εθνικά μέσα σε συνεργασία με τους διάφορους ενδιαφερόμενους με τα οποία ορίζουν μέτρα διαφύλαξης κατά προτεραιότητα και δηλώνουν τη σχετική προγραμματισμένη πηγή χρηματοδότησης (τόσο από κονδύλια της ΕΕ όσο και από τους προϋπολογισμούς των ίδιων των κρατών μελών)·

33.  είναι της άποψης ότι πρέπει να βελτιωθεί η εφαρμογή της νομοθεσίας της ΕΕ, ιδιαίτερα για το περιβάλλον·

34.  καλεί την Επιτροπή, έχοντας υπόψη τις εκτενείς διαφορές μεταξύ των κρατών μελών ως προς την εφαρμογή της νομοθεσίας Natura 2000, να παράσχει περαιτέρω διευκρινίσεις ή καθοδήγηση όπου απαιτείται, οι οποίες θα βασίζονται σε βέλτιστες πρακτικές· επίσης ζητεί από την Επιτροπή να παράσχει καθοδήγηση ή να συμμετάσχει στην ανταλλαγή βέλτιστων πρακτικών για τη διαχείριση περιοχών που γειτνιάζουν με τόπους του δικτύου Natura 2000·

35.  καλεί την Επιτροπή να ενισχύσει τις δυνατότητες επεξεργασίας και αποτελεσματικής διερεύνησης των καταγγελιών και παραβάσεων που σχετίζονται με την ορθή εφαρμογή των οδηγιών για τα πτηνά και τους οικότοπους, και να εκπονήσει επαρκείς κατευθυντήριες γραμμές για τα κράτη μέλη όσον αφορά τον έλεγχο της επιτόπιας εφαρμογής των οδηγιών αυτών· καλεί επιπλέον την Επιτροπή να ενσωματώσει μέτρα για βελτίωση της υλοποίησης και από κοινού εφαρμογής των οδηγιών για τα πτηνά και τους οικότοπους στο πλαίσιο των τρεχουσών εργασιών της σχετικά με τη βελτίωση της εκτέλεσης και της επιθεώρησης της εφαρμογής της περιβαλλοντικής νομοθεσίας· θεωρεί πολύ σημαντικό, με γνώμονα το ψήφισμά του της 20ής Νοεμβρίου 2008, σχετικά με την αναθεώρηση της σύστασης 2001/331/ΕΚ για τον καθορισμό ελάχιστων κριτηρίων σχετικά με τις περιβαλλοντικές επιθεωρήσεις στα κράτη μέλη(7), να ενισχυθεί το Δίκτυο της ΕΕ για την εφαρμογή και επιβολή του δικαίου του περιβάλλοντος (IMPEL) και παροτρύνει την Επιτροπή να υποβάλει έκθεση για τους τρόπους με τους οποίους μπορεί να ενισχυθεί το Δίκτυο, μεταξύ των οποίων η σκοπιμότητα της θέσπισης σώματος περιβαλλοντικών επιθεωρητών της ΕΕ, και να καταθέσει πρόταση οδηγίας για τις περιβαλλοντικές επιθεωρήσεις·

36.  στηρίζει την πρωτοβουλία της Επιτροπής σχετικά με τα προγράμματα κατάρτισης δικαστών και εισαγγελέων· υπογραμμίζει, ωστόσο, ότι η Επιτροπή και τα κράτη μέλη πρέπει να εξασφαλίσουν τη διαθεσιμότητα των προγραμμάτων κατάρτισης για επαγγελματίες που απασχολούνται στο δίκτυο Natura 2000, π.χ. περιφερειακές και τοπικές αρχές που ασχολούνται με την επιβολή του νόμου και άλλες διοικητικές υπηρεσίες που είναι υπεύθυνες για την εφαρμογή της οδηγίας σχετικά με τα πτηνά και τους οικότοπους·

37.  θεωρεί απαραίτητο να διατεθούν ψηφιακοί και προσβάσιμοι χάρτες που θα περιέχουν ακριβείς πληροφορίες για τους βασικούς φυσικούς πόρους, τις προστατευόμενες περιοχές, τις χρήσεις του εδάφους, τις υδάτινες μάζες και τις περιοχές κινδύνου προκειμένου να διευκολυνθούν οι περιφερειακές και τοπικές αρχές στη συμμόρφωση προς την περιβαλλοντική νομοθεσία, ιδίως αυτήν που αφορά τη βιοποικιλότητα·

38.  επισημαίνει την περιορισμένη ευαισθητοποίηση του κοινού στην ΕΕ όσον αφορά τη σημασία της διατήρησης της βιοποικιλότητας και το σημαντικό περιβαλλοντικό και κοινωνικοοικονομικό κόστος που συνεπάγεται η απώλειά της· υπογραμμίζει την ανάγκη για πιο ολοκληρωμένη επικοινωνιακή στρατηγική, σύμφωνα με τον στόχο 1 του Aichi·

39.  επικροτεί την πρόθεση της Επιτροπής και των κρατών μελών να εγκαινιάσουν έως το 2013 ευρύτερη εκστρατεία ενημέρωσης για το δίκτυο Natura 2000 προκειμένου να βελτιωθεί η εφαρμογή των διατάξεων περιβαλλοντικής προστασίας της ΕΕ και να προωθηθεί η συνύπαρξη της προστασίας του περιβάλλοντος, της βιώσιμης οικονομικής αύξησης και της κοινωνικής ανάπτυξης ως ισότιμων και μη αντικρουόμενων αρχών· ζητεί, για το σκοπό αυτό, την προώθηση επιτυχημένων έργων και τη διάδοση πληροφοριών στο κοινό σχετικά με τη σκοπιμότητα μιας οικολογικά ωφέλιμης οικονομικής ανάπτυξης σε περιοχές σημαντικής φυσικής και πολιτιστικής κληρονομιάς, όπως εκείνες που ανήκουν στο δίκτυο Natura 2000·

40.  υπογραμμίζει την ανάγκη να οργανωθούν εκστρατείες ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης με θέμα τη βιοποικιλότητα για όλες τις ηλικίες και τις κοινωνικές κατηγορίες δεδομένου ότι πρέπει να διοργανωθούν πρωτίστως στο σχολείο εκστρατείες ευαισθητοποίησης των παιδιών και των εφήβων τους οποίους αφορά κατ' εξοχήν αυτό το θέμα· εκτιμά ότι τα προγράμματα εκπαίδευσης και επαγγελματικής κατάρτισης, ιδίως στον αγροτικό τομέα, τη δασοκομία και τους συναφείς τομείς, πρέπει να επικεντρωθούν περισσότερο στο ρόλο της βιοποικιλότητας·

41.  αναγνωρίζει ότι οι ΜΚΟ μπορούν να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο στην προστασία της βιοποικιλότητας, συμβάλλοντας στη διεργασία λήψης αποφάσεων, αναλαμβάνοντας δράση επιτόπου και αυξάνοντας την ευαισθητοποίηση του κοινού για το θέμα·

42.  συνιστά την επέκταση της διακυβέρνησης στον τομέα της κινητικότητας των πολιτών αλλά και σε μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς καθώς και σε οικονομικούς φορείς, δίδοντας έμφαση, όσον αφορά τους τελευταίους, στην ενσωμάτωση της διάστασης της βιοποικιλότητας στις στρατηγικές των επιχειρήσεων· αναγνωρίζει την αξία, τις γνώσεις και το έργο που επιτελείται από τους εθελοντές και τα μέλη της κοινότητας για την προστασία της βιοποικιλότητας και καλεί τις περιφερειακές και τοπικές διοικήσεις να ζητούν τη συνδρομή αυτών των ομάδων για το σχεδιασμό και την παροχή συμβουλών σε έργα που πρόκειται να υλοποιηθούν μέσω της δημιουργίας συμπράξεων μεταξύ των αρχών, του ιδιωτικού τομέα και των μη κυβερνητικών οργανώσεων·

43.  αναγνωρίζει την ύψιστη σημασία της διατήρησης στενότερης σχέσης με τους τοπικούς φορείς και τους άμεσους διαχειριστές της υπό εξέταση περιοχής, και συνεπώς προτρέπει την Επιτροπή να καταβάλει σημαντικές προσπάθειες προς την κατεύθυνση αυτή, δίνοντας προσοχή στην εμπειρία και τις ειδικές γνώσεις που μπορούν να παράσχουν οι εν λόγω παράγοντες κατά την κατάρτιση της νομοθεσίας, προκειμένου να διασφαλιστεί η καλή κατάσταση των οικοτόπων που φιλοξενούν τη βιοποικιλότητα την οποία επιθυμούμε να διατηρήσουμε εξ ονόματος της ΕΕ·

44.  υποστηρίζει ότι ένας από τους λόγους για τους οποίους έχει αποτύχει η αντιστροφή της συνεχιζόμενης τάσης απώλειας της βιοποικιλότητας και επιδείνωσης των οικοσυστημάτων παγκοσμίως είναι η περιορισμένη κατανόηση της πολυπλοκότητας της βιοποικιλότητας και των αλληλεπιδράσεων των διαφόρων συνιστωσών της μεταξύ τους και με το έμβιο περιβάλλον, περιλαμβανομένης της αξίας της βιοποικιλότητας για τις σημερινές και μελλοντικές ανθρώπινες γενιές· επαναλαμβάνει ότι η επιστήμη της βιοποικιλότητας αποτελεί την απαραίτητη βάση για οιαδήποτε εφαρμογή πολιτικής·

45.  τονίζει προς τούτο, την ανάγκη για μεγαλύτερες επενδύσεις στην έρευνα για τη βιοποικιλότητα, μεταξύ άλλων σε σχέση με μία ή περισσότερες συναφείς «κοινωνικές προκλήσεις» που εξετάζει το Horizon 2020, ώστε να αποφευχθεί ο κατακερματισμός της πολιτικής για την έρευνα· είναι της άποψης ότι αυτή η αύξηση των πόρων για την έρευνα στον τομέα της βιοποικιλότητας θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί με βάση τα συνολικά υφιστάμενα μέσα λόγω της έως τώρα χαμηλής αξιοποίησής τους· πιστεύει, αφενός, ότι η έρευνα θα μας επιτρέψει την καλύτερη κατανόηση της βιοποικιλότητας και της σημασίας της για όλες τις πτυχές της ανθρώπινης δραστηριότητας, και αφετέρου ότι θα συμβάλει, με καινοτόμους αντιλήψεις, σε νέες και βελτιωμένες πολιτικές και στρατηγικές διαχείρισης και ανάπτυξης·

46.  υπογραμμίζει την ανάγκη πολυτομεακής και διασυνοριακής ερευνητικής προσέγγισης σχετικά με τη βιοποικιλότητα, που είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τομείς όπως η οικολογία, η γενετική, η επιδημιολογία, η επιστήμη του κλίματος, η οικονομική επιστήμη, η κοινωνική ανθρωπολογία και η ανάπτυξη θεωρητικών μοντέλων· θεωρεί επίσης αναγκαία την ύπαρξη πολιτικών για τη βιώσιμη διαχείριση των οικοσυστημάτων και των φυσικών πόρων οι οποίες θα βασίζονται σε επιστημονικά τεκμήρια, ειδικά στους οικονομικά και κοινωνικά ζωτικούς τομείς της γεωργίας, της αλιείας και της δασοκομίας·

47.  θεωρεί πολύ σημαντική την ευρύτερη διάδοση και ανταλλαγή, μεταξύ των υπεύθυνων χάραξης πολιτικής και των βασικών παραγόντων, των διαθέσιμων επιστημονικών δεδομένων για τη βιοποικιλότητα, παραδειγμάτων βέλτιστων πρακτικών για την αναχαίτιση της απώλειας της βιοποικιλότητας και πληροφοριών σχετικά με τις δυνατότητες της καινοτομίας που θα βασίζεται στη φύση, και ότι ΤΠΕ διαδραματίζουν καίριο ρόλο παρέχοντας νέες ευκαιρίες και μηχανισμούς· χαιρετίζει, ως εκ τούτου, την κίνηση της Επιτροπής να καταρτίσει την Πλατφόρμα της ΕΕ για τις επιχειρήσεις και τη βιοποικιλότητα και ενθαρρύνει την Επιτροπή να αναπτύξει περαιτέρω την Πλατφόρμα και να προωθήσει μεγαλύτερη συνεργασία μεταξύ των διοικητικών υπηρεσιών και των επιχειρήσεων στην ΕΕ, περιλαμβανομένων των ΜΜΕ·

48.  ζητά να καταστεί διαθέσιμη η δικτυακή πύλη του «Συστήματος πληροφοριών για τη βιοποικιλότητα στην Ευρώπη» (BISE) σε όλες τις επίσημες γλώσσες της ΕΕ, προκειμένου αυτό να συμβάλει στην ανταλλαγή δεδομένων και πληροφοριών·

Διατήρηση και βελτίωση των οικοσυστημάτων και των υπηρεσιών που παρέχουν

49.  επισημαίνει την απαίτηση της Σύμβασης για τη βιολογική ποικιλότητα (ΣΒΠ) ως προς την αποκατάσταση του 15 % των υποβαθμισμένων οικοσυστημάτων μέχρι το 2020· θεωρεί ωστόσο το ποσοστό αυτό ως ελάχιστο στόχο και εκφράζει την επιθυμία να θέσει η ΕΕ σημαντικά υψηλότερο στόχο αποκατάστασης που θα αντικατοπτρίζει τον δικό της πρωταρχικό στόχο και το όραμά της για το 2050, λαμβάνοντας υπόψη τις φυσικές συνθήκες κάθε χώρες· προτρέπει την Επιτροπή να ορίσει με σαφήνεια τι σημαίνει ο όρος «υποβαθμισμένα οικοσυστήματα», καθώς και να θέσει γραμμή βάσης σύμφωνα με την οποία μπορεί να μετρηθεί η πρόοδος·

50.  προτρέπει την Επιτροπή να εγκρίνει, το αργότερο μέχρι το 2012, ειδική στρατηγική πράσινης υποδομής, με πρωταρχικό στόχο την προστασία της βιοποικιλότητας· υπογραμμίζει ότι η στρατηγική αυτή πρέπει να αφορά αστικές και αγροτικές περιοχές, μεταξύ άλλων με σκοπό να τηρούνται καλύτερα οι διατάξεις του άρθρου 10 της οδηγίας για τους οικότοπους·

51.  εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι η ανάπτυξη της Στρατηγικής Πράσινης Υποδομής της Επιτροπής σχεδιάζεται μόνο με ορίζοντα το 2012, ενώ η πρόταση για ένα πακέτο για τις ευρωπαϊκές υποδομές περιλαμβάνει ήδη δίκτυα ενέργειας και μεταφορών· καλεί, ως εκ τούτου, την Επιτροπή να επιταχύνει το έργο της για την Στρατηγική Πράσινης Υποδομής και να διασφαλίσει ότι θα υλοποιηθεί ο προτεινόμενος στόχος αριθ. 2· συμφωνεί ότι οι συνέργειες μεταξύ έργων ενέργειας, μεταφορών και ΤΠΕ πρέπει να μεγιστοποιηθούν, ώστε να περιοριστεί ο αρνητικός αντίκτυπος στη βιοποικιλότητα, και ότι πρέπει να λαμβάνουν χρηματοδότηση από την ΕΕ αποκλειστικά δράσεις που συμμορφώνονται με το δίκαιό της και συνάδουν με τις σχετικές πολιτικές της·

52.  τονίζει ότι η δημιουργία φυσικού περιβάλλοντος δεν πρέπει να περιορίζεται σε συγκεκριμένες μόνον περιοχές αλλά πρέπει να ενθαρρύνεται σε διάφορα μέρη - παραδείγματος χάριν σε πόλεις, κατά μήκος αυτοκινητοδρόμων και σιδηροδρόμων και σε βιομηχανικές τοποθεσίες - προκειμένου να δημιουργηθούν πραγματικά πράσινες υποδομές·

53.  προτρέπει την Επιτροπή να αναπτύξει ένα αποτελεσματικό ρυθμιστικό πλαίσιο με βάση την πρωτοβουλία «μηδενική καθαρή απώλεια», που να λαμβάνει υπόψη την προηγούμενη εμπειρία των κρατών μελών χρησιμοποιώντας παράλληλα τα πρότυπα του προγράμματος για τις επιχειρήσεις και την αντιστάθμιση της βιοποικιλότητας· από την άποψη αυτή, επισημαίνει τη σημασία της εφαρμογής μιας τέτοιας προσέγγισης σε όλους τους οικότοπους και τα είδη στην ΕΕ που δεν καλύπτονται από τη νομοθεσία της ΕΕ·

54.  καλεί την Επιτροπή να δώσει ιδιαίτερη προσοχή στα είδη και στα οικοσυστήματα οι «λειτουργίες» των οποίων είναι ανεκτίμητης οικονομικής αξίας, δεδομένου ότι οι προσπάθειες για τη μελλοντική διατήρηση της βιοποικιλότητας θα στραφούν σε εκείνες τις περιοχές που είναι ή αναμένεται ότι είναι ικανές να αποδώσουν οικονομικά οφέλη σε σύντομο χρονικό διάστημα·

55.  αναγνωρίζει ότι η βιοποικιλότητα και οι οικοσυστημικές υπηρεσίες παρέχουν σημαντικά μη χρηματικά οφέλη στις βιομηχανίες και σε άλλους οικονομικούς παράγοντες· καλεί τις οργανώσεις που εκπροσωπούν τον ιδιωτικό τομέα να προτείνουν μέτρα για τη βέλτιστη διαφύλαξη και αποκατάσταση της βιοποικιλότητας σε ουσιαστική κλίμακα·

56.  αναγνωρίζει την ανάγκη για προώθηση των πράσινων υποδομών, των οικολογικών καινοτομιών και την υιοθέτηση καινοτόμων τεχνολογιών με σκοπό να δημιουργηθεί μια πιο πράσινη οικονομία, και καλεί την Επιτροπή να εκπονήσει έναν οδηγό βέλτιστων πρακτικών στον τομέα αυτό· παροτρύνει την Επιτροπή, τα κράτη μέλη και τις τοπικές και περιφερειακές αρχές να λάβουν υπόψη τις συστάσεις της μελέτης «The Economics of Ecosystems and Biodiversity» (TEEB, Οικονομία των οικοσυστημάτων και της βιοποικιλότητας), η οποία προορίζεται να χρησιμοποιηθεί ως σημαντικό συμβουλευτικό εργαλείο για τοπικούς και περιφερειακούς φορείς χάραξης πολιτικών, οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης και υπευθύνους διαχείρισης· υπογραμμίζει την ανάγκη διεύρυνσης και εντατικοποίησης της εκπαίδευσης των δικαιούχων των Διαρθρωτικών Ταμείων και του Ταμείου Συνοχής, καθώς και των τοπικών, περιφερειακών και εθνικών διοικήσεων όσον αφορά το χειρισμό της πολύπλοκης ευρωπαϊκής και εθνικής νομοθεσίας που αποσκοπεί στην προστασία της φύσης και την ευαισθητοποίηση των πολιτών σε σχέση με τη σημασία που έχει η απώλεια της βιοποικιλότητας· καλεί την Επιτροπή να δημιουργήσει μηχανισμούς τεχνικής βοήθειας που σχεδιάζονται με προορισμό να προωθήσουν σε περιφερειακό και τοπικό επίπεδο τη γνώση σχετικά με προβλήματα εφαρμογής·

Γεωργία

57.  υπενθυμίζει ότι οι αγρότες διαχειρίζονται πάνω από το ήμισυ του εδάφους της ΕΕ, ότι οι γεωργικές γαίες παράγουν σημαντικές οικοσυστηματικές υπηρεσίες και έχουν αξιόλογη κοινωνικοοικονομική αξία, η δε χρηματοδότηση της ΚΓΠ αντιπροσωπεύει σημαντικό μέρος του προϋπολογισμού της ΕΕ· τονίζει ότι η ΚΓΠ δεν περιορίζεται στον στόχο της παροχής τροφίμων και της αγροτικής ανάπτυξης, αλλά αποτελεί και κρίσιμο εργαλείο για τη βιοποικιλότητα, τη διατήρηση, τον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής, και τη διατήρηση των υπηρεσιών οικοσυστήματος· σημειώνει ότι η ΚΓΠ περιλαμβάνει ήδη μέτρα που αποσκοπούν στην προστασία του περιβάλλοντος όπως η ενιαία ενίσχυση ανά γεωργική εκμετάλλευση (αποσύνδεση), η πολλαπλή συμμόρφωση και τα γεωργοπεριβαλλοντικά μέτρα· θεωρεί ωστόσο λυπηρό ότι τα μέτρα αυτά μέχρι τώρα δεν έχουν καταφέρει να αναχαιτίσουν τη συνολική μείωση της βιοποικιλότητας στην ΕΕ και ότι η βιοποικιλότητα στις καλλιεργούμενες εκτάσεις παρουσιάζει συνεχή πτώση· ζητεί, κατά συνέπεια, να αναπροσανατολιστεί η ΚΓΠ προς την παροχή αποζημίωσης στους γεωργούς για την παροχή δημόσιων αγαθών, δεδομένου ότι η αγορά επί του παρόντος δεν καταφέρνει να ενσωματώσει την οικονομική αξία των σημαντικών δημόσιων αγαθών που μπορεί να προσφέρει η γεωργία·

58.  τονίζει τη σύνδεση μεταξύ της διαχείρισης των υδάτων και της βιοποικιλότητας ως βασικό στοιχείο για τη διατήρηση της ζωής και τη βιώσιμη ανάπτυξη

59.  υπογραμμίζει την ανάγκη μετάβασης από τη λογική των μέσων στη λογική των αποτελεσμάτων για την αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας των μέσων που εφαρμόζονται·

60.  ζητεί να αποκτήσει οικολογική διάσταση ο πρώτος πυλώνας της ΚΓΠ προκειμένου να διασφαλισθεί η διατήρηση της βιοποικιλότητας στο ευρύτερο διαμορφωμένο από τη γεωργία τοπίο, να βελτιωθεί η συνδεσιμότητα και να καταστεί δυνατή η προσαρμογή στις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής· χαιρετίζει την πρόταση της Επιτροπής όσον αφορά τη μεταρρύθμιση της ΚΓΠ που προβλέπει «οικολογική διάσταση» στην ΚΓΠ, μέσω της διάθεσης των πληρωμών του πρώτου πυλώνα σε δέσμη αξιόλογων, βασικών ορθών πρακτικών που εφαρμόζονται σε επίπεδο αγροτικών εκμεταλλεύσεων, στις οποίες περιλαμβάνονται αμειψισπορά και διαφοροποίηση, μόνιμοι βοσκότοποι και ελάχιστοι «οικολογικούς τομείς εστίασης'· υπογραμμίζει ότι τα αυτά οικολογικής διάστασης μέτρα πρέπει να είναι εφαρμόσιμα και δεν πρέπει να δημιουργήσουν περιττή γραφειοκρατία· επαναλαμβάνει την έκκλησή του για στήριξη του δικτύου Natura 2000 βάσει έκτασης δυνάμει του καθεστώτος άμεσων πληρωμών· πιστεύει ότι γεωργικές πρακτικές που θα χρησιμοποιούν αποδοτικά τους πόρους και θα είναι φιλικές προς το περιβάλλον και το κλίμα θα διασφαλίσουν την βιωσιμότητα των γεωργικών επιχειρήσεων και τον μακροπρόθεσμο επισιτιστικό εφοδιασμό, και αναγνωρίζει ότι η ΚΓΠ πρέπει να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην επίτευξη αυτού του στόχου·

61.  ζητεί οι πρακτικές για την «απόκτηση οικολογικής διάστασης» να στοχεύουν στη γεωργική ποικιλομορφία στα διάφορα κράτη μέλη, λαμβάνοντας υπόψη, παραδείγματος χάριν, την ιδιαίτερη κατάσταση των μεσογειακών χωρών, που δεν αποτελεί αντικείμενο των προτεινόμενων ορίων για τη διαφοροποίηση των καλλιεργειών και των γαιών μεγάλης οικολογικής σημασίας· σημειώνει ότι οι συγκεντρωμένες καλλιέργειες, οι μόνιμες καλλιέργειες (ελαιώνες, αμπελώνες, οπωρώνες μήλων) και οι ρυζοκαλλιέργειες είναι ορισμένα παραδείγματα πρακτικών που πρέπει να συνάδουν με την «απόκτηση οικολογικής διάστασης», δεδομένης της υψηλής οικολογικής αξίας και αξίας διατήρησης που ενδέχεται να έχουν ορισμένα από τα εν λόγω γεωργικά συστήματαα·

62.  υποστηρίζει ότι πρέπει να αυξηθεί η συνδρομή στους δημόσιους και τους ιδιωτικούς φορείς που μεριμνούν για την προστασία της δασικής βιοποικιλότητας των ειδών, των οικοτόπων και των υπηρεσιών οικοσυστήματος δυνάμει της νέας ΚΓΠ και ότι πρέπει επίσης η επιλεξιμότητα να επεκταθεί στις περιοχές που συνδέουν τοποθεσίες NATURA 2000·

63.  ζητεί όλες οι πληρωμές της ΚΓΠ, περιλαμβανομένων και εκείνων που θα διενεργούνται από το 2014, να διέπονται από αυστηρούς κανόνες πολλαπλής συμμόρφωσης που θα συμβάλλουν στη διατήρηση της βιοποικιλότητας και των υπηρεσιών οικοσυστήματος και θα καλύπτουν τις οδηγίες σχετικά με τα πτηνά και τους οικότοπους (χωρίς να αποδυναμώνονται τα ισχύοντα πρότυπα που εφαρμόζονται από το 2007 έως το 2013), τη νομοθεσία περί φυτοφαρμάκων και την οδηγία-πλαίσιο για τα ύδατα(8)· ζητεί απλούς και διαφανείς κανονισμούς για τα ενδιαφερόμενα μέρη·

64.  ζητεί ενίσχυση του πρώτου πυλώνα και δραστικές βελτιώσεις σε όλα τα κράτη μέλη στην περιβαλλοντική εστίαση του εν λόγω πυλώνα και στην αποτελεσματικότητα των αγροπεριβαλλοντικών του μέτρων, μεταξύ άλλων μέσω ελάχιστων υποχρεωτικών δαπανών για περιβαλλοντικά μέτρα - όπως γεωργοπεριβαλλοντικά μέτρα, μέτρα του προγράμματος Natura 2000 και δασοπεριβαλλοντικά μέτρα - και της στήριξης της γεωργίας υψηλής φυσικής αξίας, καθώς και της βιολογικής γεωργίας· υπογραμμίζει ότι τα περιβαλλοντικά μέτρα στο πλαίσιο των δύο πυλώνων θα πρέπει να ενισχύονται αμοιβαίως·

65.  αναγνωρίζει την επικριτική έκθεση του Ευρωπαϊκού Ελεγκτικού Συνεδρίου σχετικά με τα γεωργοπεριβαλλοντικά μέτρα· επισημαίνει ότι με τα 22,2 δισ. EUR που ήταν διαθέσιμα για την περίοδο 2007-2013 έχουν επιτευχθεί πολύ περιορισμένοι περιβαλλοντικοί στόχοι· προτρέπει την Επιτροπή να εξασφαλίσει ότι στο μέλλον οι γεωργοπεριβαλλοντικές επιδοτήσεις θα εγκρίνονται μόνο βάσει αυστηρών περιβαλλοντικών κριτηρίων·

66.  εφιστά την προσοχή στο γεγονός ότι η αύξηση της ζήτησης για γεωργικά καύσιμα και η επακόλουθη αυξανόμενη πίεση για την παραγωγή τους στις αναπτυσσόμενες χώρες απειλεί τη βιοποικιλότητα, ιδίως στις αναπτυσσόμενες χώρες, λόγω της υποβάθμισης και της μετατροπής οικοτόπων και οικοσυστημάτων, όπως οι υγρότοποι και τα δάση, μεταξύ άλλων·

67.  θεωρεί ότι πρέπει να ενισχυθεί ο έλεγχος των γεωργικών πρακτικών ώστε να αποφευχθεί η απώλεια βιοποικιλότητας· υποστηρίζει ειδικότερα ότι οι εναποθέσεις κόπρου πρέπει να ελέγχονται, ακόμη και να απαγορεύονται σε περιοχές που είναι ευαίσθητες όσον αφορά τη διατήρηση των οικοσυστημάτων·

68.  ενθαρρύνει την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να ερευνήσουν το φαινόμενο της εγκατάλειψης των γαιών σε μερικά μέρη της Ευρώπης, στηρίζοντας τη στοχευμένη διατήρηση της βιοποικιλότητας και αποφεύγοντας την απερήμωση, παρέχοντας ταυτόχρονα νέες κοινωνικοοικονομικές ευκαιρίες για την ανάπτυξη της υπαίθρου· τονίζει ωστόσο την ανάγκη σεβασμού των υφισταμένων τίτλων έγγειας ιδιοκτησίας· υπογραμμίζει επίσης ότι ευρωπαίοι αγρότες διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο ως «εγγυητές» του τοπίου·

69.  προειδοποιεί ότι διάφορα είδη και οικότοποι που είναι εξαιρετικά πολύτιμα από άποψη διατήρησης, περιλαμβανομένων αυτών που προστατεύονται από τη νομοθεσία της ΕΕ, εξαρτώνται από τα γεωργικά περιβαλλοντικά συστήματα στα οποία η παρουσία του ανθρώπου αποτελεί βασικό παράγοντα· τονίζει επ' αυτού πόσο σημαντικό είναι να ανασταλεί και να ανατραπεί η εγκατάλειψη των γαιών· τάσσεται υπέρ μιας μεγαλύτερης στήριξης των μικρομεσαίων, οικογενειακών γεωργικών επιχειρήσεων και των εκτατικών γεωργικών εκμεταλλεύσεων οι οποίες προωθούν την ορθή διατήρηση των φυσικών πόρων·

70.  καλεί την Επιτροπή, στο πλαίσιο της νέας μεταρρύθμισης της ΚΓΠ, να εντείνει τις προσπάθειές της για την υποστήριξη γεωργικών τομέων, οι οποίοι συμβάλλουν αποδεδειγμένα στη διατήρηση της βιοποικιλότητας, και συγκεκριμένα του τομέα της μελισσοκομίας· τονίζει ότι τόσο τα άγρια όσο και τα οικόσιτα έντομα, όπως οι μέλισσες συμβάλλουν κατά ποσοστό 80 % στην επικονίαση των ανθοφόρων φυτών, ότι η επαπειλούμενη μείωση του πληθυσμού τους συνιστά τεράστια πρόκληση για τις κοινωνίες μας, καθώς η αγροτική παραγωγή, και κατά συνέπεια η διατροφή μας, εξαρτάται σε σημαντικό βαθμό από την επικονίαση των ανθοφόρων φυτών· υπενθυμίζει, συνεπώς, ότι πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στη μελισσοκομία στο πλαίσιο των μέτρων που θα ληφθούν για την προστασία της βιοποικιλότητας·

71.  τονίζει πόσο σημαντικό είναι να ανασταλεί και να ανατραπεί ο περιορισμός της ποικιλομορφίας των ειδών και της ποικιλίας των καλλιεργειών, ο οποίος έχει ως αποτέλεσμα τη διάβρωση της γενετικής βάσης από την οποία εξαρτάται η διατροφή των ανθρώπων και των ζώων· υποστηρίζει την ανάγκη να προωθηθεί η χρησιμοποίηση παραδοσιακών γεωργικών ποικιλιών, προερχόμενων από συγκεκριμένες περιοχές· ζητεί κατάλληλη νομοθεσία και κίνητρα για τη διατήρηση και την περαιτέρω ανάπτυξη της ποικιλίας των γενετικών πόρων στη γεωργική εκμετάλλευση, π.χ. τοπικά προσαρμοσμένες φυλές και ποικιλίες·

72.  υπογραμμίζει την ανάγκη για αποτελεσματικότερη συνεργασία σε ευρωπαϊκό επίπεδο στον τομέα της επιστημονικής έρευνας καθώς και της εφαρμοσμένης έρευνας που εξετάζει την πολυμορφία των ζωικών και φυτικών γενετικών πόρων με στόχο τη διαφύλαξή τους, τη βελτίωση της ικανότητάς τους να προσαρμόζονται στην κλιματική αλλαγή και την ενθάρρυνση της σωστής αξιοποίησής τους σε προγράμματα γενετικής βελτίωσης·

Δασοκομία

73.  ζητεί την ανάληψη ειδικής δράσης για την επίτευξη του στόχου 5 του Aichi, ο οποίος προβλέπει ότι έως το 2020, ο ρυθμός απώλειας όλων των φυσικών οικοτόπων πρέπει να έχει μειωθεί τουλάχιστον κατά το ήμισυ και, εάν είναι δυνατόν, να έχει σχεδόν μηδενιστεί, καθώς και ότι πρέπει να έχει περιοριστεί αισθητά η υποβάθμιση και ο κατακερματισμός των οικοτόπων·

74.  καλεί την Επιτροπή μόλις ολοκληρωθεί η μελέτη των επιπτώσεων στην αποψίλωση των δασών από τα καταναλωτικά πρότυπα της Ευρώπης, να δώσει συνέχεια με νέες πρωτοβουλίες πολιτικής προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι επιπτώσεις που εντοπίστηκαν·

75.  καλεί τα κράτη μέλη να θεσπίσουν και να υλοποιήσουν σχέδια διαχείρισης των δασών, λαμβάνοντας υπόψη κατάλληλη δημόσια διαβούλευση, συμπεριλαμβανομένων αποτελεσματικών μέτρων για τη διατήρηση και αποκατάσταση προστατευόμενων ειδών και οικοτόπων, καθώς και συναφών οικοσυστημικών υπηρεσιών·

76.  προτρέπει τα κράτη μέλη και την Επιτροπή να ενθαρρύνουν την έγκριση σχεδίων δασικής διαχείρισης, μεταξύ άλλων μέσω της χρήσης μέτρων αγροτικής ανάπτυξης και του προγράμματος LIFE+· επισημαίνει την ανάγκη να συμπεριληφθούν στα σχέδια δασικής διαχείρισης ειδικά μέτρα σχετικά με τη βιοποικιλότητα, ιδίως συγκεκριμένα μέτρα για τη διατήρηση των προστατευόμενων ειδών και των φυσικών οικότοπων, με σκοπό τη βελτίωση της κατάστασής τους, εντός και εκτός των περιοχών Natura 2000·

77.  προτρέπει τα κράτη μέλη να σχεδιάσουν τη δασική πολιτική τους με τέτοιο τρόπο ώστε να λαμβάνεται πλήρως υπόψη η σημασία των δασών για την προστασία της βιοποικιλότητας, την πρόληψη της διάβρωσης του εδάφους, την παγίδευση του διοξειδίου του άνθρακα και τον καθαρισμό του αέρα, καθώς και για τη διατήρηση του κύκλου του ύδατος·

78.  προτρέπει τα κράτη μέλη να εξασφαλίσουν ότι τα προγράμματα πρόληψης δασικών πυρκαγιών στα σχέδια διαχείρισης των δασών περιλαμβάνουν μέτρα που βασίζονται στο οικοσύστημα προκειμένου να αυξήσουν την ανθεκτικότητα των δασών στις πυρκαγιές·

Αλιεία

79.  χαιρετίζει τις προτάσεις της Επιτροπής για τη μεταρρύθμιση της ΚΑλΠ, η οποία θα πρέπει να διασφαλίζει την εφαρμογή της προσέγγισης με βάση το οικοσύστημα και τη χρήση ενημερωμένων επιστημονικών πληροφοριών ως βάσης για τα μακροπρόθεσμα διαχειριστικά σχέδια για όλα τα είδη ιχθύων εμπορικής εκμετάλλευσης· υπογραμμίζει ότι μόνο μέσω της διασφάλισης της μακροπρόθεσμης βιωσιμότητας των αλιευτικών πόρων μπορεί να εξασφαλιστεί η οικονομική και κοινωνική βιωσιμότητα της Ευρώπης στον τομέα της αλιείας·

80.  τονίζει ότι καμία χώρα δεν μπορεί να αντιμετωπίσει το πρόβλημα της απώλειας βιοποικιλότητας, ιδιαίτερα των θαλάσσιων οικοσυστημάτων, και ότι οι κυβερνήσεις των κρατών μελών πρέπει να συνεργαστούν και να συντονίσουν τις προσπάθειές στους πιο αποτελεσματικά για να βρουν λύση σε αυτό το παγκόσμιο πρόβλημα· υπογραμμίζει ότι η αυστηρή εφαρμογή της πολιτικής για τη βιοποικιλότητα ωφελεί τόσο την κοινωνία όσο και την οικονομία·

81.  καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να θεσπίσουν προστατευόμενες θαλάσσιες περιοχές εντός των οποίων οι οικονομικές δραστηριότητες, μεταξύ των οποίων η αλιεία, θα αποτελούν αντικείμενο ενισχυμένης διαχείρισης που βασίζεται στο οικοσύστημα, καθιστώντας εφικτή τη συμφιλίωση της προστασίας του περιβάλλοντος με τη βιώσιμη αλιεία·

82.  τονίζει ότι εξακολουθούν να υπάρχουν σημαντικά κενά γνώσης σε σχέση με την κατάσταση των θαλάσσιων οικοσυστημάτων και των αλιευτικών πόρων και ζητεί να ενταθούν οι προσπάθειες της ΕΕ στον τομέα της θαλάσσιας έρευνας·

83.  ζητεί από την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να ενώσουν τις προσπάθειές τους για τη συλλογή επιστημονικών δεδομένων σε σχέση με τους αλιευτικούς πόρους, όπου αυτά κρίνονται ανεπαρκή, με σκοπό την παροχή πιο αξιόπιστων επιστημονικών συμβουλών·

84.  καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να συνεργαστούν με σκοπό τη δημιουργία «ευρωπαϊκής ακτοφυλακής», ώστε να ενισχυθεί η ικανότητα κοινής παρακολούθησης και εποπτείας και να διασφαλίζεται η επιβολή του νόμου·

85.  καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να εντείνουν τις προσπάθειές τους ώστε να εξασφαλίσουν ότι τα αλιεύματα βρίσκονται κάτω από τα επίπεδα της μέγιστης βιώσιμης απόδοσης (ΜΒΑ) μέχρι το 2015 και να περιλάβουν οικολογικές διαστάσεις στον ορισμό των ΜΒΑ· τονίζει ωστόσο ότι η έλλειψη επαρκών επιστημονικών δεδομένων δεν θα πρέπει να χρησιμοποιείται ως δικαιολογία για την αδράνεια και ότι σε τέτοιες περιπτώσεις το ποσοστό θνησιμότητας λόγω αλιείας θα πρέπει να μειωθεί σε προληπτική βάση· υπενθυμίζει τη νομική υποχρέωση - όπως ορίζεται στην οδηγία-πλαίσιο για τη θαλάσσια στρατηγική (MFSD)(9) - εξασφάλισης ότι όλοι οι αλιευτικοί πόροι εμπορικής εκμετάλλευσης θα παραμείνουν εντός ασφαλών βιολογικών ορίων έως το 2020·

86.  επισημαίνει ότι η δέσμευση διατήρησης ή αποκατάστασης των ιχθυαποθεμάτων σε επίπεδα υψηλότερα από αυτά που μπορεί να παράγουν την ΜΒΑ έως το 2015, όπως προβλέπεται από το πακέτο μεταρρύθμισης της ΚΑλΠ που προτείνει η Επιτροπή, προσυπογράφηκε από αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων στην παγκόσμια Διάσκεψη Κορυφής του Γιοχάνεσμπουργκ για την Αειφόρο Ανάπτυξη το 2002·

87.  υπογραμμίζει ότι η διαχείριση της αλιείας θα πρέπει να συμβάλλει στην επίτευξη ικανοποιητικής κατάστασης όσον αφορά τη διατήρηση σύμφωνα με τις οδηγίες για τα άγρια πτηνά και τους οικότοπους, καθώς και στην επίτευξη του στόχου της καλής περιβαλλοντικής κατάστασης (GES) σύμφωνα με την MFSD· τονίζει ότι τα μακροπρόθεσμα σχέδια διαχείρισης θα πρέπει να βασίζονται σε πολλά και όχι σε ένα μόνο είδος, λαμβάνοντας υπόψη όλες τις πτυχές που αφορούν τους πληθυσμούς ιχθύων – ιδιαίτερα το μέγεθος, την ηλικία και το καθεστώς αναπαραγωγής – προκειμένου να αντανακλούν καλύτερα μια προσέγγιση που βασίζεται στο οικοσύστημα, ενώ παράλληλα πρέπει να τεθούν αυστηρά χρονοδιαγράμματα για την ανάπτυξή τους·

88.  τονίζει ότι η νέα ΚΑλΠ και όλα τα μεταγενέστερα μέτρα που θα θεσπίζονται από τα κράτη μέλη πρέπει να συμμορφώνονται πλήρως με τις οδηγίες 92/43/ΕΟΚ, 2009/147/ΕΚ και 2008/56/ΕΚ·

89.  τονίζει ότι ο στόχος της εξάλειψης των απορρίψεων λιγότερο πολύτιμων ειδών στόχων και των παρεμπιπτόντων αλιευμάτων προστατευόμενων ειδών μη στόχων, περιλαμβανομένων των κητοειδών, των θαλάσσιων χελωνών και των θαλάσσιων πτηνών, θα πρέπει να ενσωματωθεί στη ΚΑλΠ και να υλοποιηθεί επειγόντως· τονίζει επιπλέον ότι η νέα ΚΑλΠ θα πρέπει να περιέχει ρητή υποχρέωση ελευθέρωσης των ειδών που δεν αποτελούν στόχο και έχουν υψηλές πιθανότητες επιβίωσης·

90.  επισημαίνει ότι πρέπει να σχεδιαστούν μέτρα που θα αποσκοπούν στην εξάλειψη των απορρίψεων ιχθύων νεαρής ηλικίας ή μικρού μεγέθους ή αλιευμάτων που ξεπερνούν τις προβλεπόμενες ποσοστώσεις κατά τρόπο που να αποφεύγεται η παροχή στρεβλών κινήτρων για την εκφόρτωση και την εμπορία των απορριφθέντων ιχθύων·

91.  υπογραμμίζει ότι θα πρέπει να τεθούν στόχοι και χρονοδιαγράμματα για τη μείωση της πλεονάζουσας αλιευτικής ικανότητας έτσι ώστε να σημειωθεί σαφής μείωση της αλιευτικής ικανότητας του στόλου·

92.  επισημαίνει ότι η βιοποικιλότητα του θαλάσσιου περιβάλλοντος διατρέχει σοβαρό κίνδυνο λόγω της παράνομης, λαθραίας και άναρχης αλιείας (ΠΛΑ) και τονίζει ότι πρέπει να προωθηθεί η συνεργασία μεταξύ των κρατών μελών της και των τρίτων χωρών για την καταπολέμηση αυτού του είδους της ΠΛΑ·

93.  σημειώνει ότι η δημιουργία θαλασσίων καταφυγίων (περιοχών όπου η αλιευτική δραστηριότητα μπορεί να απαγορεύεται ή να υπόκειται σε περιορισμούς) αποτελεί ένα ιδιαιτέρως αποτελεσματικό και αποδοτικό μέτρο με σκοπό την επίτευξη της μακροπρόθεσμης διατήρησης των αλιευτικών πόρων· καλεί τα κράτη μέλη και το Συμβούλιο, σε σχέση με το θέμα αυτό, να καθορίσουν θαλάσσια καταφύγια και να ορίσουν τους κανόνες διαχείρισης που θα εφαρμόζονται στις περιοχές αυτές, με ιδιαίτερη έμφαση στους τόπους αναπαραγωγής και ανάπτυξης των αλιευτικών πόρων·

94.  καλεί την Επιτροπή να αναπτύξει αξιόπιστους δείκτες για την περιβαλλοντική αειφορία, συμπεριλαμβανομένης της θαλάσσιας και παράκτιας βιωσιμότητας, για να καταστεί δυνατή η αξιολόγηση της προόδου προς την επίτευξη του γενικού στόχου της προστασίας της βιοποικιλότητας·

Χωροκατακτητικά ξένα είδη

95.  καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να διασφαλίσουν ότι λαμβάνονται μέτρα για να αποτραπεί τόσο η εισβολή νέων χωροκατακτητικών ξένων ειδών στην ΕΕ όσο και η επέκταση των σημερινών χωροκατακτητικών ξένων ειδών σε νέες ζώνες· ζητεί, ειδικότερα, σαφείς κατευθυντήριες γραμμές σύμφωνα με τον κανονισμό για την αγροτική ανάπτυξη της ΚΓΠ προκειμένου να διασφαλιστεί ότι η αναδάσωση δεν βλάπτει τη βιοποικιλότητα και να αποτραπεί η παροχή οικονομικής στήριξης της καλλιέργειας χωροκατακτητικών και ξένων ειδών· υπογραμμίζει την ανάγκη για φιλόδοξες στρατηγικές και επικαιροποιημένες απογραφές των ειδών τόσο σε επίπεδο ΕΕ όσο και στα κράτη μέλη· είναι της άποψης ότι οι στρατηγικές αυτές δεν θα πρέπει να επικεντρώνονται αποκλειστικά και μόνο στα είδη αυτά που θεωρούνται «προτεραιότητα», όπως προτείνεται στο Στόχο 5 της στρατηγικής για τη βιοποικιλότητα· ενθαρρύνει την Επιτροπή, με σκοπό την ενίσχυση των γνώσεων, να υποστηρίξει δραστηριότητες παρόμοιες με αυτές του έργου DAISIE (Delivering Alien Invasive Species Inventories for Europe/Απογραφή ξενικών χωροκατακτητικών ειδών για την Ευρώπη)·

96.  προτρέπει την Επιτροπή να υποβάλει, το 2012, νομοθετική πρόταση που να έχει ολιστική προσέγγιση για το πρόβλημα των χωροκατακτητικών ξένων φυτικών και ζωικών ειδών, προκειμένου να θεσπίσει κοινή πολιτική της ΕΕ σχετικά με την πρόληψη, την παρακολούθηση, την εξάλειψη και τη διαχείριση των εν λόγω ειδών και σχετικά με τα συστήματα έγκαιρης προειδοποίησης στον τομέα αυτό·

97.  αναγνωρίζει ότι η πρόληψη είναι πιο αποδοτική οικονομικά και επιθυμητή από περιβαλλοντικής απόψεως από τα μέτρα που λαμβάνονται μόλις εισαχθεί και εγκατασταθεί ένα χωροκατακτητικό ξένο είδος· καλεί ως εκ τούτου την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να δώσουν προτεραιότητα στην πρόληψη της εισαγωγής χωροκατακτητικών ξένων ειδών, όπως υποστηρίζεται από την ιεραρχική προσέγγιση για τα είδη αυτά που εγκρίθηκαν στη Σύμβαση για τη βιολογική ποικιλότητα (ΣΒΠ)·

98.  υπογραμμίζει την ανάγκη να εξασφαλιστεί ότι το εμπόριο των απειλούμενων ειδών - που περιλαμβάνονται στον κόκκινο κατάλογο ο οποίος καταρτίζεται από τη Διεθνή Ένωση για τη Διατήρηση της Φύσης - υπόκειται σε αυξημένους περιορισμούς και, ιδιαίτερα, σε αυστηρή κανονιστική ρύθμιση· καλεί πέραν αυτών την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να παρακολουθούν και να υποβάλουν τακτικά έκθεση σχετικά με τις εισαγωγές εξωτικών και μη ιθαγενών ειδών και να εξασφαλίσουν πλήρη εκτέλεση της οδηγίας για τους ζωολογικούς κήπους(10)· ζητεί από την Επιτροπή να εκτιμήσει και να υποβάλει προτάσεις για την απαγόρευση της εμπορίας συλλαμβανόμενων αγρίων ζώων ως κατοικίδιων ζώων·

99.  καλεί την Επιτροπή να λάβει υπόψη της τις υπάρχουσες εθνικές στρατηγικές και σχέδια δράσης και να εξασφαλίσει ότι οι νησιωτικοί οικότοποι λαμβάνονται επαρκώς υπόψη στον επικείμενο κανονισμό σχετικά με τα χωροκατακτητικά ξένα είδη·

Κλιματική αλλαγή

100.  υπενθυμίζει τις διασυνδέσεις μεταξύ της βιοποικιλότητας και του κλιματικού συστήματος· έχει υπόψη τις σοβαρές αρνητικές επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής στη βιοποικιλότητα, και υπογραμμίζει το γεγονός ότι η απώλεια βιοποικιλότητας επιβαρύνει εγγενώς την αλλαγή του κλίματος εξαιτίας της υποβάθμισης του συλλέκτη άνθρακα που παρέχει το φυσικό περιβάλλον· τονίζει τον επείγοντα χαρακτήρα της προστασίας της βιοποικιλότητας μεταξύ άλλων και ως μέσου μετριασμού της κλιματικής αλλαγής και διατήρησης των φυσικών συλλεκτών άνθρακα·

Διεθνής διάσταση

101.  προτρέπει την Επιτροπή να προτείνει νομοθεσία με σκοπό την εφαρμογή του Πρωτόκολλου της Ναγκόγια προκειμένου η Ένωση να επικυρώσει το Πρωτόκολλο το συντομότερο δυνατόν·

102.  υπογραμμίζει ότι, δεδομένου του παγκόσμιου χαρακτήρα της βιοποικιλότητας και των υπηρεσιών οικοσυστήματος, καθώς και του αποφασιστικού ρόλου που διαδραματίζουν για την επίτευξη των παγκόσμιων στόχων της αειφόρου ανάπτυξης, η στρατηγική της ΕΕ πρέπει επίσης να εντείνει τις προσπάθειες της ΕΕ προκειμένου να αποτραπεί η απώλεια της βιοποικιλότητας συμβάλλοντας κατ' αυτόν τον τρόπο πιο αποτελεσματικά στην επίτευξη των Αναπτυξιακών Στόχων της Χιλιετίας έως το 2015·

103.  είναι της άποψης ότι η διατήρηση της θαλάσσιας βιοποικιλότητας πρέπει να αντιμετωπιστεί σε ανώτατο επίπεδο στη Διάσκεψη Ρίο+20 που πρόκειται να διεξαχθεί στο Ρίο ντε Τζανέιρο τον Ιούνιο 2012·

104.  χαιρετίζει το ψήφισμα που ενέκρινε στις 6 Δεκεμβρίου 2011 η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών για την εξασφάλιση της βιωσιμότητας των παγκόσμιων αλιευμάτων(11), στο οποίο τονίζεται η ανάγκη να καταβληθούν επειγόντως προσπάθειες για να επιτευχθεί βιώσιμη χρήση των ωκεανών και των θαλασσών του κόσμου·

105.  χαιρετίζει το σχέδιο – που παρουσιάστηκε το Νοέμβριο 2011 – το οποίο εκπονήθηκε από τέσσερεις υπηρεσίες των Ηνωμένων Εθνών (UNESCO, FAO, UNDP και ΔΝΟ) που ενθαρρύνει τις χώρες να ανανεώσουν τη δέσμευσή τους να περιορίσουν την υποβάθμιση των ωκεανών και να αντιμετωπίσουν απειλές όπως η υπερεκμετάλλευση των ιχθυαποθεμάτων, η μόλυνση και η φθίνουσα πορεία της βιοποικιλότητας·

106.  ενθαρρύνει την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να εξακολουθήσουν να προωθούν μια κοινή προσέγγιση απέναντι στη διατήρηση της φύσης σε ολόκληρη την ΕΕ, χαιρετίζει το γεγονός ότι η Επιτροπή στην ανακοίνωσή της παραδέχεται ότι χρειάζεται τη συνεργασία των κρατών μελών για να εξασφαλίσει την αποτελεσματική προστασία της βιοποικιλότητας στις εξόχως απόκεντρες περιοχές και τις υπερπόντιες χώρες και εδάφη της ΕΕ, όπου ζουν περισσότερα ενδημικά είδη απ' όσα στο σύνολο της ευρωπαϊκής ηπείρου· επιθυμεί την ενίσχυση των ειδικών εργαλείων για τη διαφύλαξη και την προστασία της βιοποικιλότητας στα εν λόγω εδάφη, ειδικότερα της προπαρασκευαστικής δράσης BEST (Προαιρετικό σχέδιο για τη βιοποικιλότητα και τις οικοσυστημικές υπηρεσίες στις εξόχως απόκεντρες περιοχές και στις υπερπόντιες χώρες και εδάφη της ΕΕ) που υποστηρίζει το Κοινοβούλιο από το 2011, και την παροχή κατάλληλης χρηματοδότησης για την προστασία της βιοποικιλότητας και των οικοσυστημικών υπηρεσιών στις εξόχως απόκεντρες περιοχές και τις υπερπόντιες χώρες και εδάφη της ΕΕ·

107.  καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να εφαρμόσουν αυστηρά και να θέσουν σε ισχύ πολυμερείς περιβαλλοντικές συμφωνίες, περιλαμβανομένων (όχι όμως περιοριστικά) της σύμβασης CITES και της σύμβασης για τα αποδημητικά είδη (CMS)·

108.  καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να ενσωματώσουν αποτελεσματικά την περιβαλλοντική βιωσιμότητα στις σχέσεις τους με τρίτες χώρες και σε παγκόσμιες διαδικασίες όπως οι Αναπτυξιακοί Στόχοι της Χιλιετίας·

109.  προτρέπει την Επιτροπή να ενισχύσει τη συμβολή της εμπορικής πολιτικής στη διατήρηση της βιοποικιλότητας και ως εκ τούτου υποστηρίζει την πρότασή της για συμπερίληψη ενός κεφαλαίου σχετικά με την αειφόρο ανάπτυξη σε όλες τις νέες εμπορικές συμφωνίες το οποίο θα καθορίζει ουσιώδεις διατάξεις σχετικά με το περιβάλλον που έχουν σημασία στο εμπορικό πλαίσιο, περιλαμβανομένων διατάξεων για στόχους βιοποικιλότητας·

110.  λαμβάνει υπόψη την αύξηση της παράνομης διεθνούς διακίνησης ειδών που υπάγονται στη σύμβαση CITES· καλεί συνεπώς την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να προσπαθήσουν να ενισχύσουν τις αρμοδιότητες της Ιντερπόλ σε αυτόν τον τομέα και να θέσουν σε προτεραιότητα το ζήτημα του παράνομου εμπορίου της άγριας πανίδας στις διμερείς συζητήσεις με τρίτες χώρες·

111.  αναγνωρίζει το γεγονός ότι η ΕΕ αποτελεί κορυφαίο εισαγωγέα άγριας πανίδας και ότι επηρεάζει τη διατήρηση της βιοποικιλότητας σε άλλες περιοχές του κόσμου μέσω των πολιτικών της και των εμπορικών της δραστηριοτήτων· καλεί την ΕΕ να λάβει μέτρα για τη μείωση του αρνητικού αντικτύπου των καταναλωτικών μοτίβων της ΕΕ στη βιοποικιλότητα ενσωματώνοντας πρωτοβουλίες για βιώσιμη γεωργία και εμπόριο άγριας πανίδας σε όλες τις εμπορικές συμφωνίες που συνάπτει·

112.  καλεί τη Διάσκεψη κορυφής για τον πλανήτη Ρίο +20 να σημειώσει απτή πρόοδο στον τομέα των καινοτόμων και ανεξάρτητων πηγών χρηματοδότησης για την προστασία της βιοποικιλότητας στις αναπτυσσόμενες χώρες και επιμένει ότι η ΕΕ και τα κράτη μέλη της πρέπει να αναλάβουν ιδιαιτέρως ενεργό δράση για την επίτευξη αποτελεσμάτων στον τομέα αυτόν·

113.  καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να ελέγχουν την αναπτυξιακή συνεργασία της ΕΕ στον τομέα της βιοποικιλότητας προκειμένου να αποφευχθεί η απώλεια της βιοποικιλότητας, λαμβάνοντας υπόψη ότι τα άτομα με τα χαμηλότερα εισοδήματα εξαρτώνται περισσότερο από τις υπηρεσίες οικοσυστήματος·

114.  αναγνωρίζει ότι είναι απαραίτητη η επίτευξη μιας οικονομίας που βασίζεται με οικονομικά αποδοτικό τρόπο στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας χωρίς να θέτει σε κίνδυνο τους στόχους της βιοποικιλότητας και ότι μια τέτοια οικονομία θα μπορούσε να συμβάλει στην υλοποίηση των εν λόγω στόχων· σε αυτό το πλαίσιο θεωρεί απαραίτητη την εισαγωγή περαιτέρω διασφαλίσεων αναφορικά με τις πηγές, την αποδοτικότητα και την ποσότητα της βιομάζας που χρησιμοποιείται για την παραγωγή ενέργειας· πάντα στο πλαίσιο αυτό, ζητεί από την Επιτροπή να διασαφηνίσει το συντομότερο ποιες είναι οι επιπτώσεις των βιοκαυσίμων στη βιοποικιλότητα, συμπεριλαμβανομένων των συνεπειών της έμμεσης χρήσης γης· ζητεί να καθοριστούν ουσιαστικά κριτήρια αειφορίας για την παραγωγή και τη χρήση όλων των βιοκαυσίμων, περιλαμβανομένης της στερεάς βιομάζας·

Χρηματοδότηση

115.  καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να εντοπίσουν βάσει αντικειμενικών κριτηρίων όλες τις υπάρχουσες, επιβλαβείς για το περιβάλλον επιδοτήσεις και καλεί την Επιτροπή να δημοσιεύσει, μέχρι το τέλος του 2012, σχέδιο δράσης (με χρονοδιάγραμμα) για τη σταδιακή παύση αυτών των επιδοτήσεων μέχρι το 2020, σύμφωνα με τις δεσμεύσεις της Ναγκόγια·

116.  υπογραμμίζει πόσο σημαντικό είναι να ενεργοποιηθεί η χρηματοδοτική στήριξη από όλες τις δυνατές πηγές, τόσο σε εθνικό επίπεδο όσο και σε επίπεδο ΕΕ, περιλαμβανομένης της δημιουργίας ειδικού μέσου για τη χρηματοδότηση της βιοποικιλότητας, και να αναπτυχθούν καινοτόμοι μηχανισμοί χρηματοδότησης – ειδικότερα ένα τραπεζικό μέσο για τα οικοσυστήματα σε συνδυασμό με αντιστάθμιση – με σκοπό την επίτευξη των στόχων στον τομέα της βιοποικιλότητας·

117.  τονίζει την ανάγκη αύξησης του προϋπολογισμού για την έρευνα με επίκεντρο το περιβάλλον και τη βιοποικιλότητα στο επόμενο πρόγραμμα-πλαίσιο για την έρευνα, κατά τρόπο ανάλογο προς τις τεράστιες ανάγκες και τις προκλήσεις που συνδέονται με την αντιμετώπιση τόσο της απώλειας της βιοποικιλότητας όσο και με την κλιματική αλλαγή, προκειμένου να συμβάλει στην κάλυψη των διαπιστωθέντων κενών γνώσεων και στην υποστήριξη της πολιτικής·

118.  καλεί την Επιτροπή να εξετάσει κατά πόσον το τρέχον ρυθμιστικό καθεστώς κινητροδοτεί επαρκώς στρατηγικές για την ενίσχυση της βιοποικιλότητας και να προτείνει οικονομικά αποδοτικές λύσεις ώστε οι δαπάνες για τη βιοποικιλότητα να μην αφορούν πλέον τη γραφειοκρατία αλλά την προστασία και τις βελτιώσεις·

119.  συμφωνεί ότι τα καλοσχεδιασμένα αγορακεντρικά μέσα με στόχο την εσωτερική ανάληψη των εξωτερικών δαπανών κατανάλωσης και παραγωγικών δραστηριοτήτων στο περιβάλλον συμβάλλουν στην επίτευξη του στόχου της ανάσχεσης της απώλειας βιοποικιλότητας εάν συνδυαστούν με κίνητρα για πράσινες επενδύσεις στους σχετικούς τομείς·

120.  χαιρετίζει την εκκίνηση από την Επιτροπή της πλατφόρμας για τις επιχειρήσεις και τη βιοποικιλότητα με σκοπό να συμμετάσχει ο ιδιωτικός τομέας στην ατζέντα για τη βιοποικιλότητα·

121.  παροτρύνει την Επιτροπή να υποβάλει έκθεση στο Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο σχετικά με τις διαθέσιμες επιλογές για τη θέσπιση πληρωμών για υπηρεσίες οικοσυστήματος λαμβάνοντας υπόψη τον ρόλο της διατήρησης της βιοποικιλότητας·

122.  καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να εφαρμόσουν πλήρως και να χρηματοδοτήσουν τη νέα στρατηγική για τη βιοποικιλότητα έως το 2020 διασφαλίζοντας ότι κάθε χρηματοδοτικό μέτρο της ΕΕ θα συνάδει με τη βιοποικιλότητα και τη νομοθεσία για την προστασία των υδάτων·

123.  υπογραμμίζει την επιτακτική ανάγκη να διασφαλιστεί ότι το πολυετές δημοσιονομικό πλαίσιο (2014-2020) στηρίζει τις προσπάθειες για την επίτευξη των έξι στόχων που έχουν τεθεί στη στρατηγική για τη βιοποικιλότητα και ότι η χρηματοδότηση για το πρόγραμμα LIFE εντείνεται· υπογραμμίζει την ανάγκη να δοθεί έμφαση στα σχέδια εταιρικής κοινωνικής ευθύνης που προωθούν τη βιοποικιλότητα·

124.  σημειώνει επιπλέον ότι η τεράστια οικονομική αξία της βιοποικιλότητας εξασφαλίζει αξιόλογη απόδοση για την επένδυση που γίνεται στη διατήρησή της· ζητεί, ως εκ τούτου, αύξηση της χρηματοδότησης για τα μέτρα διατήρησης της φύσης·

125.  καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να διασφαλίσουν την παροχή τουλάχιστον 5,8 δισ. EUR ετησίως μέσω χρηματοδότησης της ΕΕ και των κρατών μελών με σκοπό την εξασφάλιση της κατάλληλης χρηματοδότησης για το δίκτυο Natura 2000· καλεί, επιπλέον, την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να εξασφαλίσουν ότι διατίθεται κατάλληλη χρηματοδότηση μέσω πληθώρας ταμείων της ΕΕ (π.χ. των κονδυλίων της ΚΓΠ, του Ευρωπαϊκού Ταμείου Θάλασσας και Αλιείας, των Ταμείων Συνοχής και του χρηματοδοτικού μέσου LIFE+) με καλύτερο συντονισμό και συνοχή μεταξύ αυτών των ταμείων, μεταξύ άλλων μέσω ολοκληρωμένων έργων, βελτιώνοντας με τον τρόπο αυτό τη διαφάνεια για τις διάφορες περιφέρειες που λαμβάνουν τη χρηματοδότηση της ΕΕ· καλεί την ΕΤΕπ να συμμετάσχει στην ανάπτυξη καινοτόμων χρηματοδοτικών μέσων και τεχνικών και συμβουλευτικών υπηρεσιών για την από κοινού χρηματοδότηση έργων σχετικών με τη βιοποικιλότητα·

126.  εκφράζει την απογοήτευσή του για την προτεινόμενη επιχορήγηση για το νέο πρόγραμμα LIFE η οποία, παρά την αξιοσημείωτη πρόοδο του συγκεκριμένου προγράμματος κατά τις δύο τελευταίες δεκαετίες, εξακολουθεί να αποτελεί ασήμαντο μέρος του προϋπολογισμού της ΕΕ· είναι της άποψης ότι οι προκλήσεις που τίθενται από το σχέδιο διατήρησης της βιοποικιλότητας και της φύσης απαιτούν σημαντική αύξηση των πόρων που χορηγούνται στο πρόγραμμα LIFE·

127.  διαπιστώνει με ανησυχία ότι ο αριθμός των έργων που χρηματοδοτούνται ετησίως στο πλαίσιο του προγράμματος LIFE+ βρίσκεται κάτω από το όριο της ενδεικτικής κατανομής σε ορισμένα κράτη μέλη· καλεί την Επιτροπή να εκτιμήσει τους λόγους στους οποίους οφείλεται αυτή η υστέρηση εκτέλεσης και, όπου κρίνεται απαραίτητο, να προτείνει αλλαγές στους κανόνες που διέπουν το πρόγραμμα, ιδίως σε ό,τι αφορά τα επίπεδα συγχρηματοδότησης·

128.  αναγνωρίζει τη σημασία των οικολογικών δημοσίων συμβάσεων και πιστεύει ότι πρέπει να δοθεί περισσότερη προσοχή στη χρήση τους, ιδίως από τις δημόσιες αρχές που λαμβάνουν χρηματοδότηση από την ΕΕ· συνιστά στις αρχές που είναι αρμόδιες για τα συστήματα διαχείρισης και ελέγχου τα οποία δημιουργήθηκαν στα κράτη μέλη με σκοπό τη διαχείριση της χρηματοδότησης από τα Διαρθρωτικά Ταμεία και το Ταμείο Συνοχής να υποστηρίζουν έργα που προβλέπουν τέτοιες διαδικασίες·

129.  εκφράζει ικανοποίηση για την πρόταση της Επιτροπής να επενδύσει στην προστασία και την αποκατάσταση της βιοποικιλότητας στο πλαίσιο του Ταμείου Συνοχής για τη χρηματοδοτική περίοδο 2014-2010· συνιστά, επίσης, την εξέταση του δυναμικού του Natura 2000 για τις τοπικές οικονομίες και αγορές εργασίας·

130.  αναγνωρίζει ότι η «πράσινη οικονομία» αποτελεί έναν τρόπο ανάπτυξης δεξιοτήτων και δημιουργίας θέσεων εργασίας και ζητεί τη στήριξή της με χρηματοδοτικά μέσα, τα οποία θα συμβάλουν στη διαμόρφωση μιας στιβαρής βάσης σε τοπικό επίπεδο και στην αξιοποίηση της τοπικής και παραδοσιακής γνώσης στη μάχη για την προστασία της βιοποικιλότητας· τονίζει το γεγονός ότι περίπου το 30 % των συνολικών επιχορηγήσεων για την πολιτική συνοχής για το διάστημα 2007-2013 μπορούν να διατεθούν για δραστηριότητες που θα έχουν αντίκτυπο κυρίως στην αειφόρο ανάπτυξη· ενθαρρύνει τα κράτη μέλη και ειδικά τις τοπικές και περιφερειακές αρχές, στο πλαίσιο της ανάσχεσης της απώλειας της βιοποικιλότητας, να δραστηριοποιηθούν περισσότερο και να εντείνουν τις προσπάθειές τους για επενδύσεις στο φυσικό κεφάλαιο και να αξιοποιήσουν τη χρηματοδότηση της περιφερειακής πολιτικής για την πρόληψη φυσικών κινδύνων ως στοιχείο που συντελεί στη διαφύλαξη των φυσικών πόρων και την προσαρμογή στις κλιματικές αλλαγές, ειδικά ενόψει της περιόδου προγραμματισμού 2014-2020·

131.  ενθαρρύνει τα κράτη μέλη να αξιοποιήσουν πλήρως τη δυνατότητα ευθυγράμμισης των υφιστάμενων επιχειρησιακών προγραμμάτων με τους στόχους αειφόρου ανάπτυξης της στρατηγικής «Ευρώπη 2020», επανεξετάζοντας τις επενδυτικές προτεραιότητες για έργα, και τα προτρέπει να χρησιμοποιήσουν τις διαθέσιμες έρευνες πιο αποτελεσματικά·

o
o   o

132.  αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο, την Επιτροπή και τις κυβερνήσεις και τα κοινοβούλια των κρατών μελών.

(1) ΕΕ C 50 E της 21.2.2012, σ. 19. (2) ΕΕ C 351 E της 2.12.2011, σ. 103. (3) Κείμενα που εγκρίθηκαν, P7_TA(2011)0297. (4) http://www.teebweb.org (5) ΕΕ L 20 της 26.1.2010, σ. 7. (6) ΕΕ L 206 της 22.7.1992, σ. 7. (7) ΕΕ C 16 E της 22.1.2010, σ. 67. (8) Οδηγία 2000/60/ΕΚ (ΕΕ L 327 της 22.12.2000, σ. 1). (9) Οδηγία 2008/56/ΕΚ (ΕΕ L 164 της 25.6.2008, σ. 19). (10) Οδηγία 1999/22/ΕΚ (ΕΕ L 94 της 9.4.1999, σ. 24). (11) A/RES/66/68.