Parlament Europejski,

–  uwzględniając Kartę praw podstawowych Unii Europejskiej,

–  uwzględniając art. 165, 166 i 214 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE),

–  uwzględniając decyzję nr 1719/2006/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 listopada 2006 r. ustanawiającą program „Młodzież w działaniu” na okres 2007–2013(1),

–  uwzględniając decyzję nr 1720/2006/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 listopada 2006 r. ustanawiającą program działań w zakresie uczenia się przez całe życie(2),

–  uwzględniając decyzję nr 1904/2006/WE Parlamentu Europejskiego i Rady 12 grudnia 2006 r. ustanawiającą program „Europa dla Obywateli” na rzecz promowania aktywnego obywatelstwa europejskiego na lata 2007–2013(3),

–  uwzględniając decyzję Rady 2010/37/WE z dnia 27 listopada 2009 r. w sprawie Europejskiego Roku Wolontariatu Propagującego Aktywność Obywatelską (rok 2011)(4),

–  uwzględniając rezolucję Rady i zgromadzonych w Radzie przedstawicieli rządów państw członkowskich z dnia 24 kwietnia 2006 r. dotyczącą uznawania wartości kształcenia nieformalnego i incydentalnego wśród młodzieży europejskiej(5),

–  uwzględniając rezolucję Rady z dnia 27 listopada 2007 r. w sprawie działań młodzieży w ramach wolontariatu (14427/1/2007),

–  uwzględniając rezolucję Rady i przedstawicieli rządów państw członkowskich zebranych w Radzie z dnia 16 maja 2007 r. w sprawie realizacji wspólnych celów dotyczących działań młodzieży w ramach wolontariatu(6),

–  uwzględniając zalecenie Rady z dnia 20 listopada 2008 r. w sprawie mobilności młodych wolontariuszy w Unii Europejskiej(7),

–  uwzględniając zalecenie 2006/961/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2006 r. w sprawie mobilności transnarodowej we Wspólnocie w celach edukacji i szkolenia: Europejska Karta na rzecz Jakości Mobilności(8),

–  uwzględniając swoje oświadczenie z dnia 10 marca 2011 r. w sprawie ustanawiania europejskich statutów dla towarzystw wzajemnych, stowarzyszeń i fundacji(9),

–  uwzględniając konkluzje Rady z dnia 3 października 2011 r. w sprawie roli wolontariatu w polityce społecznej (14552/2011),

–  uwzględniając konkluzje Rady z dnia 29 listopada 2011 r. w sprawie roli wolontariatu sportowego w propagowaniu aktywności obywatelskiej(10),

–  uwzględniając sprawozdanie Komisji z dnia 27 października 2010 r. na temat obywatelstwa UE – 2010 r. pt. „Usuwanie przeszkód w zakresie praw obywatelskich UE” (COM(2010)0603),

–  uwzględniając komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów pt. „Działania na rzecz pełnego udziału młodych ludzi w edukacji, zatrudnieniu i społeczeństwie” z dnia 5 września 2007 r. (COM(2007)0498),

–  uwzględniając komunikat Komisji do Rady, Parlamentu Europejskiego, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów pt. „Inwestowanie w młodzież i mobilizowanie jej do działania – strategia UE na rzecz młodzieży – Odnowiona otwarta metoda koordynacji na potrzeby wyzwań i możliwości stojących przed młodzieżą” z dnia 27 kwietnia 2009 r. (COM(2009)0200),

–  uwzględniając komunikat Komisji z dnia 3 marca 2010 r. pt. „Europa 2020 – Strategia na rzecz inteligentnego i zrównoważonego rozwoju sprzyjającego włączeniu społecznemu” (COM(2010)2020),

–  uwzględniając komunikatu Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów pt. „'Mobilna młodzież” – Inicjatywa na rzecz uwolnienia potencjału młodzieży ku inteligentnemu, trwałemu i sprzyjającemu włączeniu społecznemu wzrostowi gospodarczemu w Unii Europejskiej' z dnia 15 września 2010 r. (COM(2010)0477),

–  uwzględniając komunikat Komisji z dnia 20 września 2011 r. do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów pt. „Komunikat w sprawie polityki UE i wolontariatu: Uznanie i propagowanie wolontariatu transgranicznego w UE (COM(2011)0568 wersja ostateczna),

–  uwzględniając komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 listopada 2010 r. pt. „Wolontariat jako wyraz solidarności obywateli UE – wstępne refleksje na temat Europejskiego Ochotniczego Korpusu Pomocy Humanitarnej” (COM(2010)0683),

–  uwzględniając swoją rezolucję z dnia 22 kwietnia 2008 r. w sprawie roli wolontariatu w kształtowaniu spójności gospodarczej i społecznej(11),

–  uwzględniając art. 48 Regulaminu,

–  uwzględniając sprawozdanie Komisji Kultury i Edukacji oraz opinię Komisji Zatrudnienia i Spraw Socjalnych (A7-0166/2012),

A.  mając na uwadze, że wolontariat oznacza działania formalne, pozaformalne, nieformalne i związane z kształceniem i szkoleniem zawodowym, które dana osoba podejmuje z własnej woli, własnego wyboru, własnych powodów, bez wynagrodzenia i bezinteresownie, oraz które przynoszą korzyść wolontariuszom, a także osobom, którym stowarzyszenia wolontariackie świadczą usługi, jak również danej społeczności i całemu społeczeństwu;

B.  mając na uwadze, że sukces Europejskiego Roku Wolontariatu Propagującego Aktywność Obywatelską (2011) na szczeblu krajowym, regionalnym, lokalnym i europejskim ma pozytywne skutki w kontekście zwiększania widoczności i podniesieniu poziomu wiedzy opinii publicznej i powinien mieć wpływ na zmianę sposobu opracowywania strategii z zakresu polityki publicznej;

C.  mając na uwadze, że wolontariat jako sposób nieformalnego uczenia się jest odpowiedni dla osób w każdym wieku; mając na uwadze płynące z niego korzyści takie, jak rozwój osobisty, zarządzanie wspólną przestrzenią, ugruntowanie demokracji, wartości obywatelskich i solidarności społecznej oraz udział w życiu demokratycznym, międzykulturowe uczenie się i zdobywanie kwalifikacji zawodowych i kompetencji społecznych, jak również jego wkład w realizację celów polityki Unii Europejskiej w obszarze włączenia społecznego i walki z dyskryminacją, zatrudnienia, kształcenia, kultury, rozwoju umiejętności i obywatelstwa;

D.  mając na uwadze wolontariat jako ważny czynnik budowania kapitału społecznego i rozwoju oraz propagowania spójności społeczno-gospodarczej, a także potencjał możliwości w zakresie pozaformalnego uczenia się, ułatwiający wolontariuszom zdobywanie umiejętności zwiększających ich zdolność do zatrudnienia i tym samym przyczyniający się do realizacji strategii na rzecz wzrostu gospodarczego „Europa 2020”;

E.  mając na uwadze rosnącą liczbę obywateli UE w każdym wieku zaangażowanych w wolontariat w obszarze kształcenia, kultury, strategii dla młodzieży, sportu, ochrony środowiska, zrównoważonego rozwoju, zdrowia, imigracji, ochrony praw, społecznej odpowiedzialności przedsiębiorstw i stosunków UE z państwami trzecimi;

F.  mając na uwadze niezwykłą różnorodność kultur, tradycji, systemów prawnych i sposobów organizowania wolontariatu w państwach członkowskich UE, a z drugiej strony występujące nadal przeszkody w świadczeniu usług wolontariackich, wynikające z faktu, że wolontariat nie został uznany lub nie jest odpowiednio uznawany w wielu systemach prawnych państw członkowskich i nie może on zastępować zadań, które mogłyby być wykonywane w ramach odpłatnej pracy;

G.  mając na uwadze, że kryzys gospodarczy i konsolidacja fiskalna zagrażają stabilności finansowania wielu organizacji pozarządowych i podmiotów prowadzących działalność wolontariacką, które na co dzień pracują nad zwiększeniem aktywności obywatelskiej, solidarności i poziomu włączenia społecznego w całej Europie;

H.  mając na uwadze, że kryzys gospodarczy i polityczny oraz czynniki ekonomiczne mają wpływ na stabilność finansowania oraz na gromadzenie funduszy na działalność wolontariacką;

I.  mając na uwadze, że wiele projektów i organizacji wolontariackich nie dysponuje zasobami pozwalającymi im uzyskać dostęp i zapewnić finansowanie w ramach istniejących programów UE, ze względu na nadmierne formalności administracyjne i biurokrację;

J.  mając na uwadze wartość dodaną, jaką w poszanowaniu zasady pomocniczości zapewniają działania UE w zakresie promowania współpracy między państwami członkowskimi oraz wymiany informacji i dobrych praktyk w dziedzinie wolontariatu;

1.  zwraca się do państw członkowskich nieposiadających jasnych i odpowiednich ram prawnych dotyczących wolontariatu o stworzenie takich ram i opracowanie krajowych strategii na rzecz rozwoju wolontariatu, przewidujących uznanie praw wolontariuszy, zapewnienie wszystkim jakości, ochrony i równego dostępu, bez dyskryminacji, zwłaszcza w zakresie odpowiedniego dostępu do służby zdrowia i ochrony socjalnej;

2.  zachęca państwa członkowskie, które nie dokonały znacznych postępów w dziedzinie wolontariatu, o zwrócenie większej uwagi na ten sektor przy nakreślaniu przyszłych strategii, programów i przy przydzielaniu środków finansowych;

3.  wzywa państwa członkowskie do dopilnowania, by prawa i obowiązki wolontariuszy były uznawane i przestrzegane oraz by sami wolontariusze mieli ich świadomość; w związku z tym sugeruje, by państwa członkowskie korzystały z Europejskiej karty praw i obowiązków wolontariuszy opracowanej przez konferencję zainteresowanych stron w ramach II Młodzieżowej Konwencji w sprawie Wolontariatu w 2011 r., traktując ją jako punkt odniesienia przy prowadzeniu polityki i tworzeniu ustawodawstwa krajowego w tej dziedzinie;

4.  apeluje do organów krajowych, regionalnych i lokalnych oraz do UE o zwrócenie szczególnej uwagi na młodych ludzi znajdujących się w niekorzystnej sytuacji i mających mniejsze możliwości (przede wszystkim na osoby niepełnosprawne), aby umożliwić im podejmowanie działań w ramach wolontariatu oraz korzystanie w tym celu z odpowiedniego wsparcia pedagogicznego i finansowego;

5.  zaznacza, że wolontariat zmniejsza ryzyko wykluczenia społecznego oraz że szczególnie ważne jest nakłanianie do takiej działalności wszystkich grup społecznych, a zwłaszcza osób niepełnosprawnych; zwraca uwagę na konieczność zagwarantowania, że wolontariat będzie należycie uznawany w coraz większym stopniu oraz że wszelkie bariery będą stanowiły coraz mniejsze ograniczenie;

6.  potwierdza potrzebę otwarcia wolontariatu dla imigrantów i mniejszości, gdyż jest on istotnym czynnikiem ich integracji społecznej i włączenia społecznego;

7.  zauważa korzyści płynące ze współpracy wolontariuszy z państw członkowskich Unii Europejskiej oraz państw trzecich oraz podkreśla, że taka współpraca jest szczególnie ważna w kontekście europejskiej polityki sąsiedztwa; zauważa także, że poza podstawowymi korzyściami płynącymi z wolontariatu, może on przyczynić się również do promowania demokracji i rządów prawa w państwach trzecich;

8.  nawołuje Radę i Komisję do poczynienia dalszych postępów w negocjacjach zmierzających do uproszczenia systemów wizowych dla obywateli spoza UE pragnących wjechać na obszar UE w celu świadczenia wolontariatu, pod warunkiem, że spełniają oni kryteria świadczenia usług wolontariackich;

9.  wzywa państwa członkowskie do wdrożenia przepisów dyrektywy 2004/114/WE(12) w sprawie warunków przyjmowania obywateli państw trzecich w celu odbywania studiów, udziału w wymianie młodzieży szkolnej, szkoleniu bez wynagrodzenia lub wolontariacie oraz do uproszczenia procedur wydawania wiz w przypadku osób, które chcą podjąć działalność wolontariacką, szczególnie w ramach europejskiej polityki sąsiedztwa;

10.  zwraca uwagę, że wolontariat polega na angażowaniu obywateli w zrównoważony pod względem ekonomicznym, społecznym i ekologicznym rozwój lokalny i transgraniczny oraz że w sytuacji katastrofy często zapewnia on możliwość szybkiego udzielenia pomocy; zaznacza, że sprzyja on też solidarności, aktywności obywatelskiej oraz międzykulturowemu zdobywaniu wiedzy, zapewniając wolontariuszom szansę nauczenia się języka i poznania kultury kraju, w którym pracują, co z kolei przyczynia się do wzmocnienia spójności społecznej i demokracji uczestniczącej;

11.  zachęca państwa członkowskie do uznawania korzyści, jakie płyną z udziału w transgranicznej działalności wolontariackiej, która daje obywatelom nowe umiejętności, przyczynia się do zwiększenia ich zdolności do zatrudnienia i wzmacnia rozwój procesu włączenia społecznego, a także do wspierania współpracy między organizatorami działań w ramach wolontariatu w państwach UE, aby propagować mobilność wolontariuszy w każdym wieku w całej Europie, co przyczyni się do wzajemnego wzbogacenia kulturowego;

12.  wzywa Komisję do umocnienia infrastruktury organizacji i centrów wolontariatu, tak by zwiększyć jakość informacji i szkoleń, jak również usprawnić koordynację działalności wolontariackiej i jej organizację;

13.  wzywa Komisję do opublikowania sprawozdania identyfikującego przeszkody dla wolontariatu transgranicznego, na przykład ograniczenia wiekowe w ubezpieczeniach, oraz do przedstawienia w stosowanych przypadkach wniosków ustawodawczych;

14.  podkreśla konieczność zagwarantowania rozwoju wolontariatu wysokiej jakości, zarówno na szczeblu krajowym, jak i transnarodowym, poprzez zapewnienie wolontariuszom wyczerpujących informacji i odpowiednich szkoleń obejmujących aktualne najlepsze praktyki, rozwój zdolności w zakresie przyjmowania usługodawców i organizacji na szczeblu lokalnym i krajowym, uznawanie praw wolontariuszy, tak aby pogodzić ich pracę wolontariacką z życiem osobistym, a także poprzez stworzenie niezbędnej infrastruktury na wszystkich szczeblach;

15.  podkreśla znaczenie uwzględnienia rozwoju działalności, która może być adekwatna do motywacji potencjalnych wolontariuszy i być jej przekaźnikiem, czerpać z bagażu doświadczeń każdej osoby i podnosić jakość wolontariatu we wszystkich środowiskach i stowarzyszeniach, w każdym państwie członkowskim, a w szczególności w ramach wolontariatu transgranicznego;

16.  wzywa państwa członkowskie do propagowania wykorzystania czasu przeznaczanego na działalność wolontariacką jako formy współfinansowania projektów europejskich, a w szczególności inicjatyw transgranicznych;

17.  zachęca państwa członkowskie do wprowadzania inicjatyw i programów wolontariatu międzynarodowego wykraczających poza granice UE i zwraca uwagę na pozytywne przykłady i sprawdzone rozwiązania, które zostały już w tym zakresie wdrożone przez niektóre państwa członkowskie;

18.  wzywa państwa członkowskie do promowania programów szkoleniowych, a także do opracowywania poradników i materiałów z zakresu zarządzania wolontariuszami oraz systemów motywowania ludzi do uczestnictwa w wolontariacie transgranicznym;

19.  zwraca się do Komisji, do organów krajowych, regionalnych i lokalnych, jak również do rożnych organizacji społeczeństwa obywatelskiego o ulepszenie sieci informacyjnych, aby zapewnić informacje na temat możliwości pracy na zasadzie wolontariatu wszystkim osobom, usuwać bariery dla udziału, zwiększać dostęp do najlepszych praktyk w dziedzinie wolontariatu i propagować współpracę transgraniczną;

20.  proponuje zatem utworzenie, we współpracy z organizacjami i stowarzyszeniami działającymi w tym sektorze, a zwłaszcza z grupującymi je ogólnoeuropejskimi sieciami, scentralizowanego portalu UE, obejmującego również sekcję poświęconą wolontariatowi transnarodowemu, zawierającą informacje na temat realizowanych programów i ich warunków, umożliwiając wymianę informacji na temat obciążeń administracyjnych, prawnych i podatkowych aspektów wolontariatu, barier napotykanych przy dostępie do programów i najlepszych sposobów radzenia sobie z nimi;

21.  zachęca państwa członkowskie do przyjęcia i korzystania z Podręcznika pomiaru pracy wolontariuszy opracowanego przez Międzynarodową Organizację Pracy oraz z Podręcznika organizacji nienastawionych na zysk wydanego przez ONZ, aby udostępnić porównywalne dane statystyczne oraz jasny obraz panujących tendencji w odniesieniu do odpowiedniego wkładu, jaki stanowi wolontariat, a także potrzeb wolontariuszy i usługodawców w całej Unii Europejskiej;

22.  wzywa Komisję, by zachęcała państwa członkowskie do przyjęcia podręcznika MOP na temat pomiaru pracy wolontariuszy w celu zapewnienia rzetelnych i porównywalnych danych, co może przyczynić się do poprawy procesu monitorowania i kształtowania polityki;

23.  odnotowuje, że osobom starszym zaangażowanym w wolontariat łatwiej jest przechodzić na emeryturę, tj. stopniowo odchodzić od aktywności zawodowej;

24.  podkreśla znaczenie informowania, odpowiedniego finansowania oraz wspierania osób starszych, które chcą pracować na zasadzie wolontariatu w innym państwie UE, promując aktywne starzenie się, jako czynnik zapewniający społeczeństwu bogaty zasób wiedzy i doświadczeń;

25.  zwraca uwagę, że wolontariat przyczynia się do integracji, włączenia społecznego i innowacji społecznych oraz że może przyczyniać się on do walki z ubóstwem, pomagając w ten sposób w osiągnięciu spójności gospodarczej i społecznej; zaznacza, że wolontariat − poprzez wspieranie współpracy młodszych i starszych obywateli − propaguje też solidarność międzypokoleniową oraz że przyczynia się on do aktywnego starzenia się i zaangażowania społecznego na wszystkich etapach życia, jak również do usprawniania ochrony środowiska;

26.  stwierdza, że wolontariat zwiększa ludzką tolerancję, tworzy kapitał ludzki i społeczny, a także odgrywa kluczowa rolę w procesie zwiększania potencjału grup społecznie wykluczonych; podkreśla potrzebę dostępu do jak najszerszej oferty wyjazdów na wolontariat; zachęca Komisję, by nadała europejskim programom bardziej integracyjny charakter, otwarty dla wszystkich grup wiekowych;

27.  zachęca państwa członkowskie do ustanawiania celów krajowych w dziedzinie wolontariatu oraz do sporządzania oficjalnych sprawozdań o charakterze inwentaryzacyjnym, kontrolnym i ewaluacyjnym, które dotyczą działalności wolontariackiej;

28.  wzywa Komisję i państwa członkowskie do nadania dużej wagi wolontariatowi w obszarze sportu, szczególnie na poziomie najbliższym obywatelom, tak aby uznać ważną rolę, jaką wolontariackie organizacje sportowe odgrywają w krzewieniu kultury, propagowaniu włączenia społecznego i umacnianiu wspólnot, oraz do ograniczenia barier utrudniających rozwój wolontariatu sportowego w całej UE;

29.  apeluje do organów krajowych, regionalnych, lokalnych i do UE o uznanie znaczenia wkładu wolontariatu również w ochronę środowiska, przy wspieraniu realizowanych w jego ramach działań w zakresie edukacji ekologicznej, zapobiegania sytuacjom kryzysowym oraz zarządzania nimi oraz ochrony dóbr kultury o wartości artystycznej i kulturowej;

30.  zachęca podmioty gospodarcze w Unii Europejskiej do aktywnego wspierania swoich współpracowników i emerytowanych pracowników w działalności wolontariackiej;

31.  popiera przedstawioną przez Komisję propozycję ustanowienia tzw. europejskiego paszportu umiejętności, aby zdolności rozwinięte poprzez wolontariat zostały oficjalnie uznane, zarówno na polu zawodowym, jak i polu uczenia się, co stanowi niezbędny czynnik motywowania potencjalnych wolontariuszy oraz ustanowienia związku miedzy pozaformalnym i formalnym uczeniem się;

32.  podkreśla, że europejski paszport umiejętności nie powinien stanowić zbioru nowych odrębnych certyfikatów, lecz być kompletnym dokumentem, w którym na wniosek wolontariusza wyszczególnia się całe doświadczenie praktyczne i wszystkie szkolenia, kompetencje emocjonalne i społeczne oraz kwalifikacje zawodowe zdobyte w ramach programu uczenia się przez całe życie, w tym kompetencje uzyskane w ramach działalności wolontariackiej;

33.  proponuje w tym kontekście, by w przypadku studentów włączyć do systemu ECTS kwalifikacje zdobyte w ramach działalności wolontariackiej;

34.  wzywa Komisję do rozważenia możliwości opracowania podobnego systemu kalkulacji i uznawania kwalifikacji zdobytych w ramach działalności wolontariackiej w przypadku osób dorosłych, nieobjętych systemem uniwersyteckim;

35.  wzywa Komisję do jak najszybszego urzeczywistnienia europejskiego paszportu umiejętności; podkreśla, że umiejętności nabyte podczas pracy wolontariackiej mają również duże znaczenie w życiu zawodowym i są dodatkowym atutem w CV; stwierdza, że wolontariat może pomóc młodym ludziom w wyborze kariery;

36.  podkreśla, że zasadnicze znaczenie ma uznawanie kompetencji i umiejętności nabytych w ramach wolontariatu będącego nieformalną i nieoficjalną formą kształcenia i doświadczenia zawodowego;

37.  odnotowuje, że praca wolontariacka pomaga wolontariuszom poszerzać własne horyzonty oraz kształtować własną osobowość; podkreśla, że przynosi także korzyści gospodarcze państwom członkowskim, ponieważ osoby angażujące się w działalność wolontariacką wnoszą wkład w generowanie produktu krajowego brutto;

38.  wzywa Komisję, aby uwzględniła w „europejskim paszporcie umiejętności” potrzebę spójnego i możliwego do przenoszenia podejścia do odpowiedniego sprawdzania wolontariuszy, którzy pracują z dziećmi i/lub słabszymi członkami społeczeństwa;

39.  apeluje do państw członkowskich o opracowanie mechanizmów zatwierdzania wyników uczenia się nieformalnego i pozaformalnego, co przyczyni się do zwiększenia wartości i możliwości dalszego wykorzystywania umiejętności zdobytych poza systemem uczenia się formalnego, a w szczególności ułatwi zdobycie dzięki wolontariatowi dodatkowych punktów na uniwersytetach w ramach europejskiego systemu transferu i akumulacji punktów (ECTS), jak również standardowego mechanizmu uznawania kwalifikacji zdobytych w ramach wolontariatu w systemie ECTS, oraz o zbadanie nowych dróg eliminacji przeszkód podatkowych, wobec których stają wolontariusze uczestniczący w działaniach transgranicznych;

40.  proponuje, aby stworzyć podstawy szkolenia i kwalifikacji trenerów wolontariatu i włączyć je w europejskie ramy kwalifikacji w celu osiągnięcia postępów w zakresie mobilności trenerów wolontariatu oraz zwiększenia możliwości przenoszenia umiejętności i kompetencji zdobytych w ramach wolontariatu;

41.  wzywa państwa członkowskie do wspierania wolontariatu pracowników oraz wolontariatu popieranego przez pracodawców, także w ramach społecznej odpowiedzialności przedsiębiorstw;

42.  popiera propozycję Komisji dotyczącą utworzenia Europejskiego Ochotniczego Korpusu Pomocy Humanitarnej, dzięki któremu wzrośnie poziom udziału wolontariuszy w działaniach związanych z solidarnością, prowadzonych w ramach unijnej polityki udzielania pomocy humanitarnej.

43.  wzywa też Komisję, by w ramach tworzenia korpusu ochotniczego uwzględniała od początku istniejące struktury i integrowała je w aktywny sposób; podkreśla ponadto, że duplikowanie struktur w dziedzinie ochrony ludności nie jest pożądane oraz że należy go unikać;

44.  wzywa organy krajowe, regionalne, lokalne oraz UE do zapewnienia odpowiedniego i stałego finansowania oraz do uproszczenia procedur administracyjnych, w tych wprowadzenia zachęt podatkowych w przypadku organizacji zaangażowanych w wolontariat, w tym wszystkich stowarzyszeń i sieci, a szczególnie tych mniejszych o ograniczonych środkach, aby uwydatnić znaczenie ich roli, działalności i wyników na korzyść społeczeństwa;

45.  w związku z tym domaga się wyjaśnienia pojęcia dotacji dla stowarzyszeń, tak aby finansowanie stowarzyszeń nie było już więcej mylone z pomocą państwa, która może ograniczać konkurencję w sektorze gospodarki;

46.  wzywa Komisję, by zaproponowała mechanizm umożliwiający państwom członkowskim, które pragną wzmocnić społeczeństwo obywatelskie, zastosowanie zwolnienia z podatku VAT w przypadku wszystkich lub większości działań i transakcji prowadzonych przez organizacje wolontariackie nienastawione na zysk; podkreśla, że takim mechanizmem powinny być objęte przynajmniej mniejsze organizacje nienastawione na zysk;

47.  wzywa państwa członkowskie do zapewnienia wolontariuszom pewności prawnej − zwłaszcza w odniesieniu do kwestii ubezpieczeń − tak aby różne systemy obowiązujące w poszczególnych państwach członkowskich stanowiły zachętę do udziału wolontariacie transgranicznym; apeluje też o zapewnienie lepszego informowania wolontariuszy o przysługujących im prawach oraz o porozumieniach regulacyjnych i instytucjonalnych, obowiązujących w różnych państwach członkowskich;

48.  wzywa Komisję do wspierania procesu usuwania istniejących barier;

49.  wzywa państwa członkowskie, by dokonały przeglądu wprowadzonych przez nie transgranicznych ustaleń dotyczących podatków i zabezpieczenia społecznego w odniesieniu do wolontariatu transgranicznego, tak aby zapewnić, że nie będą one stwarzać dodatkowych barier dla takiej działalności oraz że wolontariusze transgraniczni będą mogli otrzymywać świadczenia z zabezpieczenia społecznego, do których są uprawnieni zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 883/2004;

50.  podkreśla, że choć wolontariat jest ważnym zasobem w naszej gospodarce i społeczeństwie, nie może on stanowić alternatywy dla regularnej pracy zarobkowej, czy też jej zastępować; podkreśla też, że w żadnym wypadku nie może on być powodem, dla którego rządy nie będą wypełniać swoich społecznych zobowiązań;

51.  uważa, że aspekt ten należy szczególnie uwypuklać w sektorze usług opiekuńczych, w którym działalność wolontariacka cały czas się zwiększa; zaznacza ponadto, że promowanie wolontariatu jako sposobu nabywania, rozwijania i utrzymywania umiejętności nie powinno prowadzić do sytuacji, w której działalność wolontariacka staje się obowiązującym wymogiem, ponieważ mogłoby to podważyć jej zasadniczy charakter;

52.  zwraca się w szczególności do władz krajowych, regionalnych i lokalnych, a w szczególności do organów UE, by zaznajamiały podmioty i partnerów zajmujących się wolontariatem z istniejącymi programami europejskimi, a przede wszystkim z tymi, których celem jest „Europejska współpraca terytorialna” w ramach polityki spójności, oraz ułatwiały tym podmiotom i partnerom dostęp do takich programów, tak aby mogli oni z nich korzystać w większym stopniu w związku z realizacją swoich projektów i działań transgranicznych;

53.  wzywa państwa członkowskie do propagowania i wdrażania krajowych systemów wolontariatu transgranicznego, tak aby przyczyniać się do jego rozwoju w całej UE;

54.  zwraca się w szczególności do Komisji o dopilnowanie, by w ramach tworzenia nowych programów wieloletnich i przy uwzględnieniu doświadczeń zdobytych podczas Europejskiego Roku Wolontariatu 2011 zapewnione zostało finansowanie projektów w obszarze wolontariatu, jak również struktur zorganizowanych w ramach działalności wolontariackiej, a także o rozwijanie i wspieranie skutecznej koordynacji międzyinstytucjonalnej w celu propagowania roli wolontariatu w unijnych strategiach;

55.  wzywa Komisję do upewnienia się, że wolontariusze realizujący projekty nie mają trudności z uzyskaniem informacji o dostępnych środkach finansowych i odpowiednich programach oraz że nadmierna biurokracja nie uniemożliwia dostępu do procedur składania wniosków;

56.  zwraca się do Komisji o zapewnienie odpowiedniego finansowania programów w różnych obszarach polityki w celu wspierania transgranicznej działalności wolontariackiej; wzywa państwa członkowskie do aktywnego wdrażania systemów wspierających wolontariat krajowy i transgraniczny; prosi o zwrócenie szczególnej uwagi na finansowe wsparcie dla infrastruktury wolontariackiej; utrzymuje, że dotacje publiczne na wolontariat należy przyznawać w sposób niedyskryminujący żadnej organizacji;

57.  proponuje utworzenie transgranicznej sieci organizacji wolontariackich w różnych państwach członkowskich poprzez koordynowanie pracy istniejących już organizacji i jednoczesne ułatwianie wymiany dobrych praktyk oraz doświadczenia; uważa, że nowe punkty kontaktowe należy otwierać tylko w tych państwach członkowskich, które nie posiadają jeszcze podobnych struktur;

58.  wzywa Komisję do przedstawienia propozycji europejskiego statutu stowarzyszeń, aby stworzyć dla nich ramy prawne działalności, zmniejszyć koszty administracyjne związane z wolontariatem transgranicznym i stworzyć struktury wolontariackie na szczeblu europejskim, które zachęcają się do mobilności wolontariuszy w granicach UE;

59.  podkreśla rolę, jaką może odgrywać praca wolontariacka w promowaniu strategii unijnych;

60.  wzywa Komisję do należytego uznania działalności wolontariackiej oraz do promowania jej we właściwych dziedzinach polityki UE, jednocześnie uwzględniając przekrojowy charakter działalności tego rodzaju i dopilnowując, że same polityki będą promowały jej rozwój i wspierały zaangażowanie wszystkich grup społecznych;

61.  wzywa Komisję, by w europejskich projektach i programach wyraziła należyte uznanie dla pracy wykonywanej przez wolontariuszy na rzecz społeczeństwa;

62.  wzywa Komisję do przeznaczenia odpowiednich środków na utworzenie funduszu na rzecz rozwoju Europejskiego Centrum Wolontariatu, mającego na celu rozbudowę infrastruktury wspierającej wolontariat;

63.  wzywa Komisję i państwa członkowskie do wyrażenia przyzwolenia, by czas poświęcony na wolontariat został uwzględniony jako współfinansowanie we wszystkich programach finansowanych przez UE przy założeniu, że jest to wkład rzeczowy posiadający wartość pieniężną;

64.  zaleca Komisji i państwom członkowskim utrzymanie spójności między działaniami realizowanymi w roku 2011 i w kolejnych latach, przy zdecydowanym włączeniu do inicjatyw takich, jak Europejski Rok Aktywności Osób Starszych i Solidarności Międzypokoleniowej (2012) oraz zaproponowany Europejski Rok Obywateli (2013), elementu wolontariatu, stanowiącego wyraz aktywności obywatelskiej, sprzyjającej społecznej integracji również starszych obywateli;

65.  zwraca uwagę na potrzebę promowania działalności wolontariackiej, szczególnie w trakcie Europejskiego Roku Obywateli w 2013 r.; wzywa Komisję do uwzględnienia wsparcia wolontariackiego w międzynarodowych strategiach na rzecz rozwoju, zwłaszcza w celu realizacji wszystkich zamierzeń określonych z Milenijnych Celach Rozwoju;

66.  popiera formalne rozpatrzenie projektu „Solidarité” dotyczącego międzyinstytucjonalnego programu na rzecz zasobów kadrowych w instytucjach UE, aby ułatwić zaangażowanie się personelu i stażystów instytucji w wolontariat, działalność humanitarną i społeczną, zarówno w ramach szkoleń dla personelu, jak i dobrowolnych akcji podejmowanych we własnym zakresie;

67.  podkreśla, że proponowany program przewiduje oszczędne gospodarowanie i dużą wartość dodaną oraz przyczyniłby się do realizacji strategii i programów UE;

68.  zaleca Komisji utrzymanie użytecznych kontaktów nawiązanych zarówno z grupą „EYV 2011 Alliance”, i jej następczynią, Platformą Wolontariatu, która obejmuje wiele organizacji wolontariackich i sieci społeczeństwa obywatelskiego, jak i z krajowymi organami koordynacyjnymi, będącymi strategicznymi partnerami oraz rzecznikami rządów krajowych w tym sektorze, mając na uwadze niezwykłą różnorodność podmiotów odpowiedzialnych za organizację wolontariatu w UE i zachęca, aby te punkty kontaktowe włączyły się w tworzenie proponowanego scentralizowanego portalu UE, mającego charakter ogólnoeuropejskiej platformy, tak aby ułatwiać dalszą koordynację i intensyfikować działalność transgraniczną;

69.  podkreśla znaczenie sieci kontaktów i wymiany dobrych praktyk w rozpowszechnianiu informacji dotyczących obowiązujących procedur unijnych, co może pomóc i stymulować rozwój wolontariatu transgranicznego;

70.  zwraca się do Komisji Europejskiej, by, o ile uzna to za właściwe, podjęła działania w związku z Agendą Działań na rzecz Wolontariatu w Europie (PAVE), która została opracowana przez organizacje wolontariackie skupione w grupie „EYV 2011 Alliance”;

71.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie i Komisji, a także rządom i parlamentom państw członkowskich.

(1) Dz.U. L 327 z 24.11.2006, s. 30. (2) Dz.U. L 327 z 24.11.2006, s. 45. (3) Dz.U. L 378 z 27.12.2006, s. 32. (4) Dz.U. L 17 z 22.1.2010, s. 43. (5) Dz.U. C 168 z 20.7.2006, s. 1. (6) Dz.U. C 241 z 20.9.2008, s. 1. (7) Dz.U. C 319 z 13.12.2008, s. 8. (8) Dz.U. L 394 z 30.12.2006, s. 5. (9) Teksty przyjęte, P7_TA(2011)0101. (10) Dz.U. C 372 z 20.12.2011, s. 24. (11) Dz.U. C 259 E z 29.10.2009, s. 9. (12) Dz.U. L 375 z 23.12.04, s. 12.