Parlament Europejski,

–  uwzględniając art. 3 ust. 1 lit. e) Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE),

–  uwzględniając art. 218 ust. 2 i 10 TFUE,

–  uwzględniając sprawozdanie ośrodka doradczego Copenhagen Economics zatytułowane „Ocena barier w handlu i inwestycjach między UE a Japonią” (Assessment of barriers to trade and investment between the EU and Japan), opublikowane w dniu 30 listopada 2009 r.,

–  uwzględniając wspólne oświadczenie przyjęte na 19. szczycie UE-Japonia, który odbył się w Tokio w dniu 28 kwietnia 2010 r.,

–  uwzględniając wyniki przeprowadzonych przez Komisję konsultacji publicznych w sprawie stosunków handlowych między UE a Japonią, opublikowane w dniu 21 lutego 2011 r.,

–  uwzględniając konkluzje Rady Europejskiej z posiedzenia w dniach 24-25 marca 2011 r.,

–  uwzględniając swoją rezolucję z dnia 11 maja 2011 r. w sprawie stosunków handlowych UE-Japonia(1),

–  uwzględniając wspólne oświadczenie przyjęte na 20. szczycie UE-Japonia, który odbył się w Brukseli w dniu 28 maja 2011 r.,

–  uwzględniając art. 90 ust. 2 oraz art. 110 ust. 2 Regulaminu,

A.  mając na uwadze, że zarówno Rada, jak i Komisja stwierdziły, iż zdolność Japonii do zniesienia barier regulacyjnych w handlu to warunek rozpoczęcia negocjacji w sprawie umowy handlowej między UE a Japonią, co będzie sprzyjać ściślejszej współpracy gospodarczej między tymi dwoma strategicznymi partnerami handlowymi,

B.  mając na uwadze, że przywódcy uczestniczący w 20. szczycie UE-Japonia, który odbył się w Brukseli w dniu 28 maja 2011 r., postanowili, że strony rozpoczną rozmowy w celu określenia zakresu i poziomu ambicji wspomnianych negocjacji;

C.  mając na uwadze, że powołano grupę ds. określenia zakresu, która ma ocenić, jak obie strony postrzegają zakres i poziom ambicji potencjalnych negocjacji handlowych między Japonią a UE;

1.  zwraca się do Rady, by nie zezwalała na rozpoczęcie negocjacji handlowych do czasu określenia przez Parlament swojego stanowiska w sprawie proponowanego mandatu negocjacyjnego na podstawie sprawozdania komisji przedmiotowo właściwej;

2.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie i Komisji tytułem informacji.

(1) Teksty przyjęte, P7_TA(2011)0225.