Rezolucja ustawodawcza Parlamentu Europejskiego z dnia 14 marca 2012 r. w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającego rozporządzenie Rady (WE) nr 1198/2006 w sprawie Europejskiego Funduszu Rybackiego w odniesieniu do niektórych przepisów dotyczących zarządzania finansowego dla niektórych państw członkowskich doświadczających poważnych trudności w zakresie ich stabilności finansowej lub nimi zagrożonych (COM(2011)0484 – C7-0219/2011 – 2011/0212(COD))
(Zwykła procedura ustawodawcza: pierwsze czytanie)
Parlament Europejski,
– uwzględniając wniosek Komisji przedstawiony Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2011)0484),
– uwzględniając art. 294 ust. 2 oraz art. 43 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, zgodnie z którymi wniosek został przedstawiony Parlamentowi przez Komisję (C7-0219/2011),
– uwzględniając art. 294 ust. 3 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
– uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego z dnia 27 października 2011 r.(1),
– uwzględniając zobowiązanie przedstawiciela Rady, przekazane pismem z dnia 3 lutego 2012 r., do zatwierdzenia stanowiska Parlamentu Europejskiego, zgodnie z art. 294 ust. 4 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
– uwzględniając art. 55 Regulaminu,
– uwzględniając sprawozdanie Komisji Rybołówstwa (A7-0447/2011),
1. przyjmuje swoje stanowisko w pierwszym czytaniu;
2. zwraca się do Komisji o ponowne przedłożenie mu sprawy, jeśli uzna ona za stosowne wprowadzenie znaczących zmian do swojego wniosku lub zastąpienie go innym tekstem;
3. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie, Komisji a także parlamentom krajowym.
Stanowisko Parlamentu Europejskiego przyjęte w pierwszym czytaniu w dniu 14 marca 2012 r. w celu przyjęcia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr .../2012 zmieniającego rozporządzenie Rady (WE) nr 1198/2006 w sprawie Europejskiego Funduszu Rybackiego w odniesieniu do niektórych przepisów dotyczących zarządzania finansowego dla niektórych państw członkowskich doświadczających poważnych trudności w zakresie ich stabilności finansowej lub nimi zagrożonych
(Jako że pomiędzy Parlamentem i Radą osiągnięte zostało porozumienie, stanowisko Parlamentu odpowiada ostatecznej wersji aktu prawnego, rozporządzenia (UE) nr 387/2012)
Rezolucja ustawodawcza Parlamentu Europejskiego z dnia 14 marca 2012 r. w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającego rozporządzenie Rady (WE) nr 617/2009 otwierające autonomiczny kontyngent taryfowy na przywóz wołowiny wysokiej jakości (COM(2011)0384 – C7-0170/2011 – 2011/0169(COD))
(Zwykła procedura ustawodawcza: pierwsze czytanie)
Parlament Europejski,
– uwzględniając wniosek Komisji przedstawiony Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2011)0384),
– uwzględniając art. 294 ust. 2 oraz art. 207 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, zgodnie z którymi Komisja przedstawiła wniosek Parlamentowi (C7-0170/2011),
– uwzględniając art. 294 ust. 3 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
– uwzględniając zobowiązanie przedstawiciela Rady, przekazane pismem z dnia 13 lutego 2012 r., do zatwierdzenia stanowiska Parlamentu Europejskiego, zgodnie z art. 294 ust. 4 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
– uwzględniając art. 55 Regulaminu,
– uwzględniając sprawozdanie Komisji Handlu Międzynarodowego oraz opinię Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi (A7-0025/2012),
1. przyjmuje poniższe stanowisko w pierwszym czytaniu;
2. zwraca się do Komisji o ponowne przekazanie mu sprawy, jeżeli uzna ona za stosowne wprowadzenie znaczących zmian do wniosku lub zastąpienie go innym tekstem;
3. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji, a także parlamentom narodowym.
Stanowisko Parlamentu Europejskiego przyjęte w pierwszym czytaniu w dniu 14 marca 2012 r. w celu przyjęcia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr .../2012 zmieniającego rozporządzenie Rady (WE) nr 617/2009 otwierające autonomiczny kontyngent taryfowy na przywóz wołowiny wysokiej jakości
(Jako że pomiędzy Parlamentem i Radą osiągnięte zostało porozumienie, stanowisko Parlamentu odpowiada ostatecznej wersji aktu prawnego, rozporządzenia (UE) nr 464/2012)
Rezolucja ustawodawcza Parlamentu Europejskiego z dnia 14 marca 2012 r. w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającego niektóre rozporządzenia dotyczące wspólnej polityki handlowej w odniesieniu do procedur przyjmowania niektórych środków (COM(2011)0082 – C7-0069/2011 – 2011/0039(COD))
(Zwykła procedura ustawodawcza: pierwsze czytanie)
Parlament Europejski,
– uwzględniając wniosek Komisji przedstawiony Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2011)0082),
– uwzględniając art. 294 ust. 2 oraz art. 207 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, zgodnie z którymi Komisja przedstawiła wniosek Parlamentowi (C7-0069/2011),
– uwzględniając art. 294 ust. 3 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
– uwzględniając art.55 Regulaminu,
– uwzględniając sprawozdanie Komisji Handlu Międzynarodowego (A7-0028/2012),
1. przyjmuje poniższe stanowisko w pierwszym czytaniu;
2. zwraca się do Komisji o ponowne przekazanie mu sprawy, jeśli uzna ona za stosowne wprowadzenie znaczących zmian do swojego wniosku lub zastąpienie go innym tekstem;
3. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji, a także parlamentom narodowym.
Stanowisko Parlamentu Europejskiego przyjęte w pierwszym czytaniu w dniu 14 marca 2012 r. w celu przyjęcia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr .../2012 zmieniającego niektóre rozporządzenia dotyczące wspólnej polityki handlowej w odniesieniu do procedur przyjmowania niektórych środków
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 207,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,
stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą prawodawczą(1),
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) W wielu rozporządzeniach podstawowych odnoszących się do wspólnej polityki handlowej przewidziano, że akty wykonujące wspólną politykę handlową przyjmowane są przez Radę zgodnie z procedurami ustanowionymi w różnych aktach prawnych lub przez Komisję w drodze specjalnych procedur i pod kontrolą ze strony Rady. Procedury takie nie są objęte decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji(2).
(2) Należy zmienić te rozporządzania podstawowe, tak by zapewnić zgodność z postanowieniami wprowadzonymi traktatem lizbońskim. Powinno to nastąpić, w stosownych przypadkach, w drodze przyznania Komisji przekazanych uprawnień oraz poprzez zastosowanie niektórych procedur określonych w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiającego przepisy i ogólne zasady dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję(3).
(3) Należy zatem odpowiednio zmienić następujące rozporządzenia:
−
Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2841/72 z dnia 19 grudnia 1972 r. w sprawie środków ochronnych przewidzianych w Umowie między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Konfederacją Szwajcarską(4),
−
Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2843/72 z dnia 19 grudnia 1972 r. w sprawie środków ochronnych przewidzianych w Umowie między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Republiką Islandii(5),
−
Rozporządzenie Rady (EWG) nr 1692/73 z dnia 25 czerwca 1973 r. w sprawie środków ochronnych przewidzianych w Umowie między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Królestwem Norwegii(6),
−
Rozporządzenie Rady (WE) nr 3448/93 z dnia 6 grudnia 1993 r. ustanawiające zasady handlu mające zastosowanie do niektórych towarów pochodzących z przetwórstwa produktów rolnych(7), [Popr. 1]
−
Rozporządzenie Rady (WE) nr 3286/94 z dnia 22 grudnia 1994 r. ustanawiające procedury wspólnotowe w zakresie wspólnej polityki handlowej w celu zapewnienia wykonania praw Wspólnoty zgodnie z zasadami handlu międzynarodowego, w szczególności tymi ustanowionymi pod auspicjami Światowej Organizacji Handlu(8),
−
Rozporządzenie Rady (WE) nr 385/96 z dnia 29 stycznia 1996 r. w sprawie ochrony przed szkodliwymi praktykami cenowymi dotyczącymi statków(9),
−
Rozporządzenie Rady (WE) nr 2271/96 z dnia 22 listopada 1996 r. zabezpieczające przed skutkami eksterytorialnego stosowania ustawodawstwa przyjętego przez państwo trzecie oraz działaniami opartymi na nim lub z niego wynikającymi(10),
−
Rozporządzenie Rady (WE) nr 1515/2001 z dnia 23 lipca 2001 r. w sprawie środków, które Wspólnota może podjąć po przyjęciu przez organ ds. rozstrzygania sporów WTO sprawozdania dotyczącego zagadnień antydumpingowych i antysubsydyjnych(11),
−
Rozporządzenie Rady (WE) nr 2248/2001 z dnia 19 listopada 2001 r. w sprawie niektórych procedur stosowania Układu o Stabilizacji i Stowarzyszeniu między Wspólnotami Europejskimi i ich Państwami Członkowskimi z jednej strony a Republiką Chorwacji z drugiej strony oraz stosowania Umowy przejściowej między Wspólnotą Europejską a Republiką Chorwacji(12),
−
Rozporządzenie Rady (WE) nr 153/2002 z dnia 21 stycznia 2002 r. w sprawie niektórych procedur stosowania Układu o Stabilizacji i Stowarzyszeniu między Wspólnotami Europejskimi i ich Państwami Członkowskimi, z jednej strony, a Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii, z drugiej strony, oraz stosowania Umowy przejściowej między Wspólnotą Europejską a Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii(13),
−
Rozporządzenie Rady (WE) nr 427/2003 z dnia 3 marca 2003 r. w sprawie mechanizmu tymczasowych środków ochronnych przy przywozie określonych towarów pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej i zmieniające rozporządzenie (WE) nr 519/94 w sprawie wspólnych reguł przywozu z niektórych państw trzecich(14),
−
Rozporządzenie Rady (WE) nr 452/2003 z dnia 6 marca 2003 r. w sprawie środków, jakie może przyjąć Wspólnota w stosunku do połączonego oddziaływania środków antydumpingowych lub antysubsydyjnych i środków ochronnych(15),
−
Rozporządzenie Rady (WE) nr 673/2005 z dnia 25 kwietnia 2005 r. ustanawiające dodatkowe cła przywozowe na niektóre produkty pochodzące ze Stanów Zjednoczonych Ameryki(16),
−
Rozporządzenie Rady (WE) nr 1236/2005 z dnia 27 czerwca 2005 r. w sprawie handlu niektórymi towarami, które mogłyby być użyte do wykonywania kary śmierci, tortur lub innego okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania albo karania(17), [Popr. 2]
−
Rozporządzenie Rady (WE) nr 1616/2006 z dnia 23 października 2006 r. w sprawie określonych procedur stosowania Układu o stabilizacji i stowarzyszeniu między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Albanii, z drugiej strony, oraz umowy przejściowej między Wspólnotą Europejską a Republiką Albanii(18),
−
Rozporządzenie Rady (WE) nr 1528/2007 z dnia 20 grudnia 2007 r. w sprawie stosowania uzgodnień dotyczących produktów pochodzących z niektórych państw wchodzących w skład grupy państw Afryki, Karaibów i Pacyfiku (AKP) przewidzianych w umowach ustanawiających lub prowadzących do ustanowienia umów o partnerstwie gospodarczym(19),
−
Rozporządzenie Rady (WE) nr 140/2008 z dnia 19 listopada 2007 r. w sprawie procedur dotyczących stosowania Układu o stabilizacji i stowarzyszeniu między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Czarnogóry, z drugiej strony, oraz procedur dotyczących stosowania Umowy przejściowej między Wspólnotą Europejską, z jednej strony, a Republiką Czarnogóry, z drugiej strony(20),
−
Rozporządzenie Rady (WE) nr 55/2008 z dnia 21 stycznia 2008 r. wprowadzające autonomiczne preferencje handlowe dla Republiki Mołdowy i zmieniające rozporządzenie (WE) nr 980/2005 i decyzję Komisji 2005/924/WE(21),
−
Rozporządzenie Rady (WE) nr 594/2008 z dnia 16 czerwca 2008 r. w sprawie niektórych procedur stosowania Układu o stabilizacji i stowarzyszeniu między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Bośnią i Hercegowiną, z drugiej strony, oraz stosowania umowy przejściowej w sprawie handlu i spraw związanych z handlem między Wspólnotą Europejską, z jednej strony, a Bośnią i Hercegowiną, z drugiej strony(22),
−
Rozporządzenie Rady (WE) nr 732/2008 z dnia 22 lipca 2008 r. wprowadzające ogólny system preferencji taryfowych na okres od dnia 1 stycznia 2009 r. do dnia 31 grudnia 2011 r. oraz i zmieniające rozporządzenia (WE) nr 552/97, (WE) nr 1933/2006 oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 1100/2006 i (WE) nr 964/2007 (23),
−
Rozporządzenie Rady (WE) nr 597/2009 z dnia 11 czerwca 2009 r. w sprawie ochrony przed przywozem towarów subsydiowanych z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej(24),
−
Rozporządzenie Rady (WE) nr 260/2009 z dnia 26 lutego 2009 r. w sprawie wspólnych reguł przywozu(25),
−
Rozporządzenie Rady (WE) nr 625/2009 z dnia 7 lipca 2009 r. w sprawie wspólnych reguł przywozu z niektórych krajów trzecich(26),
−
Rozporządzenie Rady (WE) nr 1061/2009 z dnia 19 października 2009 r. ustanawiające wspólne reguły wywozu(27),
−
Rozporządzenie Rady (WE) nr 1215/2009 z dnia 30 listopada 2009 r. wprowadzające nadzwyczajne środki handlowe dla krajów i terytoriów uczestniczących lub powiązanych z procesem stabilizacji i stowarzyszania Unii Europejskiej(28), [Popr. 3]
−
Rozporządzenie Rady (WE) nr 1225/2009 z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie ochrony przed przywozem produktów po cenach dumpingowych z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej(29).
(4) Aby zapewniona została pewność prawna, niniejsze rozporządzenie nie powinno mieć wpływu na procedury przyjmowania środków, które do momentu wejścia w życie niniejszego rozporządzenia zostały wszczęte, lecz nie sfinalizowane,
PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Niniejszym dostosowuje się rozporządzenia wymienione w załączniku do niniejszego rozporządznia, zgodnie z jego treścią, do art. 290 Traktatu lub do mających zastosowanie przepisów rozporządzenia (UE) nr 182/2011.
Artykuł 2
Odesłania do przepisów aktów wymienionych w załączniku odczytuje się jako odesłania do przepisów w brzmieniu niniejszego rozporządzenia.
Odesłania do wcześniejszych nazw komitetów odczytuje się jako odesłania do nowych nazw w brzmieniu niniejszego rozporządzenia.
We wszystkich rozporządzeniach wymienionych w załączniku wszelkie odniesienia do „Wspólnoty Europejskiej”, „Wspólnoty”, „Wspólnot Europejskich” lub „Wspólnot” rozumie się jako odniesienia do „Unii Europejskiej” lub „Unii” wszelkie odniesienia do „wspólnego rynku” rozumie się jako odniesienia do „rynku wewnętrznego” wszelkie odniesienia do słów „komitet określony w art. 113”, „komitet określony w art. 133”, „komitet, o którym mowa w art. 113” i „komitet, o którym mowa w art. 133” rozumie się jako odniesienia do słów „komitet określony w art. 207” wszelkie odniesienia do słów „art. 113 Traktatu” lub „art. 133 Traktatu” rozumie się jako odniesienia do słów „art. 207 Traktatu”.[Popr. 4]
Artykuł 3
Niniejsze rozporządzenie nie ma wpływu na procedury wszczęte w celu przyjmowania środków przewidzianych w rozporządzeniach wymienionych w załączniku, w przypadku których, w momencie wejścia w życie niniejszego rozporządzenia lub przed jego wejściem w życie:
a)
Komisja przyjęła akt; lub
b)
wymagane jest przeprowadzenie konsultacji na podstawie jednego z rozporządzeń i takie konsultacje zostały rozpoczęte; lub
c)
wymagany jest wniosek na podstawie jednego z rozporządzeń i Komisja przyjęła taki wniosek.
Artykuł 4
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie 30. dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w...
W imieniu Parlamentu Europejskiego
Przewodniczący
W imieniu Rady
Przewodniczący
ZAŁĄCZNIK
Wykaz rozporządzeń stanowiących część wspólnej polityki handlowej i dostosowanych do art. 290 Traktatu lub do mających zastosowanie przepisów rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiającego przepisy i ogólne zasady dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję(30).
1.Rozporządzenie rady (ewg) nr 2841/72 z dnia 19 grudnia 1972 r. W sprawie środków ochronnych przewidzianych w umowie między europejską wspólnotą gospodarczą a konfederacją szwajcarską(31)
Odnośnie do rozporządzenia (EWG) nr 2841/72 Komisji należy powierzyć uprawnienia wykonawcze do przyjmowania środków niezbędnych do wykonania tego rozporządzenia zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 182/2011.
W związku z powyższym w rozporządzeniu (EWG) nr 2841/72 wprowadza się następujące zmiany:
-1.
dodaje się punkt 3a preambuły w brzmieniu:" W celu zapewnienia jednolitych warunków przyjmowania tymczasowych i ostatecznych środków ochronnych dla wdrożenia klauzul ochronnych Umowy dwustronnej należy powierzyć Komisji uprawnienia wykonawcze.. Uprawnienia te powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiającym przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję*; * Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13."
[Popr. 5]
-1a.
dodaje się punkt 3d preambuły w brzmieniu:" Do przyjmowania środków tymczasowych zastosowana powinna być procedura doradcza, zważywszy na skutki tych środków i ich logiczną kolejność odniesieniu do przyjęcia ostatecznych środków ochronnych. Jeżeli opóźnienie we wprowadzaniu środków spowodowałoby szkodę, która byłaby trudna do naprawienia, należy zezwolić Komisji na przyjęcie tymczasowych środków mających natychmiastowe zastosowanie;"
[Popr. 6]
1.
art. 1 otrzymuje brzmienie:" Artykuł 1 Komisja może zwrócić się do Wspólnego Komitetu ustanowionego Umową zawartą między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Konfederacją Szwajcarską – zwanej dalej »Umową« – w celu podjęcia środków przewidzianych w art. 22, 24, 24a i 26 Umowy. Komisja, w przypadku, w którym jest to konieczne, przyjmuje te środki zgodnie z procedurą sprawdzającą określoną w art. 7 ust. 2 niniejszego rozporządzenia."
2.
art. 2 ust. 1 zdanie drugie otrzymuje brzmienie:" Komisja, w przypadku, w którym jest to konieczne, przyjmuje środki ochronne zgodnie z procedurą sprawdzającą określoną w art. 7 ust. 2."
3.
art. 4 otrzymuje brzmienie:" Artykuł 4 1. W przypadku gdy wyjątkowe okoliczności wymagają podjęcia natychmiastowych działań w sytuacjach określonych w art. 24, 24a i 26 Umowy lub w przypadku pomocy eksportowej mającej bezpośredni i natychmiastowy skutek dla obrotu, Komisja może przyjąć środki ostrożności przewidziane w art. 27 ust. 3 lit. e) Umowy zgodnie z procedurą doradczą określoną w art. 7 ust. 2art. 7 ust. 1a niniejszego rozporządzenia. W sprawach pilnych zastosowanie ma art. 7 ust. 3. [Popr. 7] 2. Gdy jedno z państw członkowskich zwraca się do Komisji o podjęcie działań, Komisja podejmuje decyzję w ciągu nie więcej niż pięciu dni roboczych od daty wpłynięcia takiego wniosku."
3a.
skreśla się art. 5;[Popr. 8]
4.
dodaje się art. 7 w brzmieniu:" Artykuł 7 1. Komisję wspiera Komitet ds. Środków Ochronnych ustanowiony w art. 4 ust. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 260/2009 z dnia 26 lutego 2009 r. w sprawie wspólnych reguł przywozu*. Komitet ten jest Komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/2011. 1a.W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 4 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.[Popr. 9] 2. W przypadku odniesień do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011. 3. W przypadku odniesień do niniejszego ustępu stosuje się art. 8 rozporządzenia (UE) nr [xxxx/2011]182/2011 w związku z jego art. [5]art. 4. [Popr. 10]. 3a.W przypadku gdy opinia komitetu ma być uzyskana w drodze procedury pisemnej, procedura ta kończy się bez osiągnięcia rezultatu, gdy, przed upływem terminu na wydanie opinii, zdecyduje o tym przewodniczący komitetu lub wniesie o to większość członków komitetu. [Popr. 11] * Dz.U. L 84 z 31.3.2009, s. 1."
4a.
dodaje się artykuł w brzmieniu:" Artykuł 7a 1.Komisja przedstawia Parlamentowi Europejskiemu sprawozdanie półroczne dotyczące stosowania i wdrażania Umowy. Sprawozdanie to zawiera informacje o działaniach poszczególnych organów odpowiedzialnych za monitorowanie wykonywania Umowy oraz wypełniania wynikających z niej zobowiązań, w tym zobowiązań w zakresie barier w handlu. 2.Sprawozdanie zawiera także streszczenie danych statystycznych i zmian w handlu z Konfederacją Szwajcarską. 3.Sprawozdanie zawiera informacje o wykonywaniu niniejszego rozporządzenia. 4.W ciągu miesiąca od daty przedstawienia sprawozdania przez Komisję Parlament Europejski może zaproponować Komisji udział w posiedzeniu ad hoc przedmiotowo właściwej komisji w celu przedstawienia i objaśnienia wszelkich kwestii związanych z wykonywaniem Umowy. 5.Komisja podaje sprawozdanie do wiadomości publicznej nie później niż sześć miesięcy od daty przedstawienia go Parlamentowi Europejskiemu."
[Popr. 12]
2.Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2843/72 z dnia 19 grudnia 1972 r. w sprawie środków ochronnych przewidzianych w Umowie między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Republiką Islandii(32)
Odnośnie do rozporządzenia (EWG) nr 2843/72 należy powierzyć Komisji uprawnienia wykonawcze do przyjmowania środków niezbędnych do wykonania tego rozporządzenia zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011.
W związku z powyższym w rozporządzeniu (EWG) nr 2843/72 wprowadza się następujące zmiany:
-1.
dodaje się punkt 3a preambuły w brzmieniu:" w celu zapewnienia jednolitych warunków przyjmowania tymczasowych i ostatecznych środków ochronnych dla wdrożenia klauzul ochronnych Umowy dwustronnej należy powierzyć Komisji uprawnienia wykonawcze. Uprawnienia te powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiającym przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję*; * Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13."
[Popr. 13]
-1a.
dodaje się punkt 3b preambuły w brzmieniu:" do przyjmowania środków tymczasowych zastosowana powinna być procedura doradcza, zważywszy na skutki tych środków i ich logiczną kolejność w odniesieniu do przyjęcia ostatecznych środków ochronnych. Jeżeli opóźnienie we wprowadzaniu środków spowodowałoby szkodę, która byłaby trudna do naprawienia, należy zezwolić Komisji na przyjęcie tymczasowych środków mających natychmiastowe zastosowanie."
[Popr. 14]
1.
art. 1 otrzymuje brzmienie:" Artykuł 1 Komisja może zwrócić się do Wspólnego Komitetu ustanowionego Umową zawartą między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Republiką Islandii – zwanej dalej »Umową« – w sprawie środków przewidzianych w art. 23, 25, 25a i 27 Umowy. Komisja, w przypadku, w którym jest to konieczne, przyjmuje te środki zgodnie z procedurą sprawdzającą określoną w art. 7 ust. 2 niniejszego rozporządzenia."
2.
art. 2 ust. 1 zdanie drugie otrzymuje brzmienie:" Komisja, w przypadku, w którym jest to konieczne, przyjmuje środki ochronne zgodnie z procedurą sprawdzającą określoną w art. 7 ust. 2."
3.
art. 4 otrzymuje brzmienie:" Artykuł 4 1. W przypadku gdy wyjątkowe okoliczności wymagają podjęcia natychmiastowych działań w sytuacjach określonych w art. 25, 25a i 27 Umowy lub w przypadku pomocy eksportowej mającej bezpośredni i natychmiastowy skutek dla obrotu, Komisja może przyjąć środki ostrożności przewidziane w art. 28 ust. 3 lit. e) Umowy zgodnie z procedurą doradczą określoną w art. 7 ust. 27 ust. 1a niniejszego rozporządzenia. W sprawach pilnych zastosowanie ma art. 7 ust. 3. [Popr. 15] 2. Gdy jedno z państw członkowskich zwraca się do Komisji o podjęcie działań, Komisja podejmuje decyzję w ciągu nie więcej niż pięciu dni roboczych od daty wpłynięcia takiego wniosku."
3a.
skreśla się art. 5;[Popr. 16]
4.
dodaje się art. 7 w brzmieniu:" Artykuł 7 1. Komisję wspiera Komitet ds. Środków Ochronnych ustanowiony w art. 4 ust. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 260/2009 z dnia 26 lutego 2009 r. w sprawie wspólnych reguł przywozu*. Komitet ten jest Komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/2011. 1a.W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 4 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.[Popr. 17] 2. W przypadku odniesień do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011. 3. W przypadku odniesień do niniejszego ustępu stosuje się art. 8 rozporządzenia (UE) nr [xxxx/2011]182/2011 w związku z jego art. [5]art. 4. [Popr. 18] 3a.W przypadku gdy opinia komitetu ma być uzyskana w drodze procedury pisemnej, procedura ta kończy się bez osiągnięcia rezultatu, gdy, przed upływem terminu na wydanie opinii, zdecyduje o tym przewodniczący komitetu lub wniesie o to większość członków komitetu. [Popr. 19] * Dz.U. L 84 z 31.3.2009, s. 1"
4a.
dodaje się artykuł w brzmieniu:" Artykuł 7a 1.Komisja przedstawia Parlamentowi Europejskiemu sprawozdanie półroczne dotyczące stosowania i wdrażania Umowy. Sprawozdanie to zawiera informacje o działaniach poszczególnych organów odpowiedzialnych za monitorowanie wykonywania Umowy oraz wypełniania wynikających z niej zobowiązań, w tym zobowiązań w zakresie barier w handlu. 2.Sprawozdanie zawiera także streszczenie danych statystycznych i zmian w handlu z Republiką Islandii. 3.Sprawozdanie zawiera informacje o wykonywaniu niniejszego rozporządzenia. 4.W ciągu miesiąca od daty przedstawienia sprawozdania przez Komisję Parlament Europejski może zaproponować Komisji udział w posiedzeniu ad hoc przedmiotowo właściwej komisji w celu przedstawienia i objaśnienia wszelkich kwestii związanych z wykonywaniem Umowy. 5.Komisja podaje sprawozdanie do wiadomości publicznej nie później niż sześć miesięcy od daty przedstawienia go Parlamentowi Europejskiemu."
[Popr. 20]
3. Rozporządzenie Rady (EWG) nr 1692/73 z dnia 25 czerwca 1973 r. w sprawie środków ochronnych przewidzianych w Umowie między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Królestwem Norwegii(33)
Odnośnie do rozporządzenia (EWG) nr 1692/73 Komisji należy powierzyć uprawnienia wykonawcze do przyjmowania środków niezbędnych do wykonania tego rozporządzenia zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011.
W związku z powyższym w rozporządzeniu (EWG) nr 1692/73 wprowadza się następujące zmiany:
-1.
dodaje się punkt 3a preambuły w brzmieniu:" W celu zapewnienia jednolitych warunków przyjmowania tymczasowych i ostatecznych środków ochronnych dla wdrożenia klauzul ochronnych Umowy dwustronnej należy powierzyć Komisji uprawnienia wykonawcze. Uprawnienia te powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiającym przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję*; * Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13."
[Popr. 21]
-1a.
dodaje się punkt 3b preambuły w brzmieniu:" Do przyjmowania środków tymczasowych zastosowana powinna być procedura doradcza, zważywszy na skutki tych środków i ich logiczną kolejność w odniesieniu do przyjęcia ostatecznych środków ochronnych. Jeżeli opóźnienie we wprowadzaniu środków spowodowałoby szkodę, która byłaby trudna do naprawienia, należy zezwolić Komisji na przyjęcie tymczasowych środków mających natychmiastowe zastosowanie;"
[Popr. 22]
1.
art. 1 otrzymuje brzmienie:" Artykuł 1 Komisja może zwrócić się do Wspólnego Komitetu ustanowionego Umową zawartą między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Królestwem Norwegii – zwanej dalej »Umową« – w celu podjęcia środków przewidzianych w art. 22, 24, 24a i 26 Umowy. Komisja, w przypadku, w którym jest to konieczne, przyjmuje te środki zgodnie z procedurą sprawdzającą określoną w art. 7 ust. 2 niniejszego rozporządzenia."
2.
art. 2 ust. 1 zdanie drugie otrzymuje brzmienie:" Komisja, w przypadku, w którym jest to konieczne, przyjmuje środki ochronne zgodnie z procedurą sprawdzającą określoną w art. 7 ust. 2."
3.
art. 4 otrzymuje brzmienie:" Artykuł 4 1. W przypadku gdy wyjątkowe okoliczności wymagają podjęcia natychmiastowych działań w sytuacjach określonych w art. 24, 24a i 26 Umowy lub w przypadku pomocy eksportowej mającej bezpośredni i natychmiastowy skutek dla obrotu, Komisja może przyjąć środki ostrożności przewidziane w art. 27 ust. 3 lit. e) Umowy zgodnie z procedurą doradczą określoną w art. 7 ust. 27 ust. 1a niniejszego rozporządzenia. W sprawach pilnych zastosowanie ma art. 7 ust. 3. [Popr. 23] 2. Gdy jedno z państw członkowskich zwraca się do Komisji o podjęcie działań, Komisja podejmuje decyzję w ciągu nie więcej niż pięciu dni roboczych od daty wpłynięcia takiego wniosku."
3a.
skreśla się art. 5;[Popr. 24]
4.
dodaje się art. 7 w brzmieniu:" Artykuł 7 1. Komisję wspiera Komitet ds. Środków Ochronnych ustanowiony w art. 4 ust. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 260/2009 z dnia 26 lutego 2009 r. w sprawie wspólnych reguł przywozu*. Komitet ten jest Komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/2011. 1a.W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 4 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.[Popr. 25] 2. W przypadku odniesień do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011. 3. W przypadku odniesień do niniejszego ustępu stosuje się art. 8 rozporządzenia (UE) nr [xxxx/2011]182/2011 w związku z jego art. [5]art. 4. [Popr. 26] 3a.W przypadku gdy opinia komitetu ma być uzyskana w drodze procedury pisemnej, procedura ta kończy się bez osiągnięcia rezultatu, gdy, przed upływem terminu na wydanie opinii, zdecyduje o tym przewodniczący komitetu lub wniesie o to większość członków komitetu. [Popr. 27] * Dz.U. L 84 z 31.3.2009, s. 1."
4a.
dodaje się artykuł w brzmieniu:" Artykuł 7a 1.Komisja przedstawia Parlamentowi Europejskiemu sprawozdanie półroczne dotyczące stosowania i wdrażania Umowy. Sprawozdanie to zawiera informacje o działaniach poszczególnych organów odpowiedzialnych za monitorowanie wykonywania Umowy oraz wypełniania wynikających z niej zobowiązań, w tym zobowiązań w zakresie barier w handlu. 2.Sprawozdanie zawiera także streszczenie danych statystycznych i zmian w handlu z Królestwem Norwegii. 3.Sprawozdanie zawiera informacje o wykonywaniu niniejszego rozporządzenia. 4.W ciągu miesiąca od daty przedstawienia sprawozdania przez Komisję Parlament Europejski może zaproponować Komisji udział w posiedzeniu ad hoc przedmiotowo właściwej komisji w celu przedstawienia i objaśnienia wszelkich kwestii związanych z wykonywaniem Umowy. 5.Komisja podaje sprawozdanie do wiadomości publicznej nie później niż sześć miesięcy od daty przedstawienia go Parlamentowi Europejskiemu."
[Popr. 28]
3a.Rozporządzenie Rady (WE) nr 3448/93 z dnia 6 grudnia 1993 r. ustanawiające zasady handlu mające zastosowanie do niektórych towarów pochodzących z przetwórstwa produktów rolnych(34)[Popr. 29]
Odnośnie do rozporządzenia (WE) nr 3448/93 Komisji należy przekazać uprawnienia do przyjmowania aktów zgodnie z art. 290 Traktatu w celu przyjmowania szczegółowych zasad oraz zmiany załącznika B do tego rozporządzenia. Ponadto Komisji należy powierzyć uprawnienia wykonawcze do przyjmowania środków niezbędnych do wykonania tego rozporządzenia zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011.
W związku z powyższym w rozporządzeniu (WE) nr 3448/93 wprowadza się następujące zmiany
[Popr. 30]
1.
dodaje się punkt 17a preambuły w brzmieniu:" W celu przyjęcia przepisów niezbędnych do stosowania niniejszego rozporządzenia Komisja powinna być uprawniona do przyjmowania aktów zgodnie z art. 290 Traktatu w odniesieniu do przyjmowania szczegółowych zasad stosowania art. 6 ust. 1–3 zgodnie z art. 6 ust. 4, przyjmowania szczegółowych zasad określania obniżonych składników rolnych i zarządzania nimi zgodnie z art. 7 ust. 2 oraz zmiany tabeli 2 w załączniku B. Szczególnie istotne jest to, by w czasie prac przygotowawczych Komisja prowadziła stosowne konsultacje, w tym z ekspertami. Podczas przygotowywania i opracowywania aktów delegowanych Komisja powinna zadbać o równoczesne, terminowe i właściwe przekazywanie odpowiednich dokumentów Parlamentowi Europejskiemu i Radzie;"
[Popr. 31]
2.
punkt 18 preambuły otrzymuje brzmienie:" W celu zapewnienia jednolitych warunków przyjmowania różnych środków i szczegółowych zasad dotyczących komunikacji między Komisją a państwami członkowskim należy powierzyć Komisji uprawnienia wykonawcze. Uprawnienia te powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiającym przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję*. * Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13."
[Popr. 32]
3.
art. 2 ust. 4 otrzymuje brzmienie:" 4.Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 14a i 14b dotyczącymi szczegółowych zasad stosowania niniejszego rozporządzenia."
[Popr. 33]
4.
art. 6 ust. 4 akapit pierwszy otrzymuje brzmienie:" 4.Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 14a i 14b dotyczącymi szczegółowych zasad stosowania tego artykułu."
[Popr. 34]
5.
wprowadzenie do art. 7 ust. 2 otrzymuje brzmienie:" 2.W przypadku gdy umowa preferencyjna przewiduje obniżenie składnika rolnego w granicach lub nie kontyngentów taryfowych, Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 14a i 14b dotyczącymi szczegółowych zasad dla określenia i zarządzania tak obniżonymi składnikami rolnymi, pod warunkiem że Porozumienie określa:"
[Popr. 35]
6.
art. 7 ust. 3 otrzymuje brzmienie:" 3.Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 14a i 14b dotyczącymi szczegółowych zasad, niezbędnych do wprowadzania i zarządzania obniżkami składników nierolnych opłat."
[Popr. 36]
7.
w art. 8 wprowadza się następujące zmiany:
a)
ust. 3 otrzymuje brzmienie:" 3.Wspólne zasady wykonawcze dotyczące zasad refundacji określonych w niniejszym artykule zostaną przyjęte zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 16 ust. 2."
b)
ust. 4 akapit drugi otrzymuje brzmienie:" Kwoty te ustala się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 16 ust. 2. Przepisy wykonawcze, które mogą być niezbędne dla stosowania niniejszego ustępu, w szczególności środki zapewniające, że towary deklarowane do wywozu w systemie preferencyjnym nie są w rzeczywistości wywożone w systemie niepreferencyjnym lub na odwrót, są przyjmowane zgodnie z tą samą procedurą."
c)
ust. 6 otrzymuje brzmienie: „10." '6.Kwotę, poniżej której drobni eksporterzy mogą być zwolnieni z przedkładania zaświadczeń wymaganych na podstawie przepisów dotyczących refundacji wywozowych, ustala się w wysokości 50 000 EUR na rok. Pułap ten może zostać dostosowany zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 16 ust. 2.»"
[Popr. 37]
8.
art. 9 otrzymuje brzmienie:" Artykuł 9 Jeśli, zgodnie z rozporządzeniem w sprawie wspólnej organizacji określonego rynku, stosuje się opłaty wyrównawcze lub inne środki przy wywozie produktu rolnego wymienionego w załączniku A, można przedsięwziąć, zgodnie z procedurą sprawdzającą określoną w art. 16 ust. 2, biorąc pod uwagę specyficzny interes przemysłu przetwórczego, stosowne środki w odniesieniu do niektórych towarów, których wywóz może przeszkodzić w osiągnięciu celu w danym sektorze rolnym, z powodu wysokiej zawartości w nich danego produktu rolnego, a także ich ewentualnego zastosowania. W sprawach pilnych Komisja przyjmuje tymczasowe środki mające natychmiastowe zastosowanie zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 16 ust. 3."
[Popr. 38]
9.
art. 10a ust. 4 akapit pierwszy otrzymuje brzmienie:" 4.Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 14a i 14b dotyczącymi szczegółowych przepisów dotyczących realizacji niniejszego artykułu."
[Popr. 39]
10.
art. 11 ust. 1 akapit trzeci otrzymuje brzmienie:" Szczegółowe zasady stosowania akapitu drugiego, umożliwiające wyznaczenie podstawowych produktów dopuszczonych w ramach procedur uszlachetniania czynnego oraz kontroli i planowania ilości w nim wymienionych, zagwarantują podmiotom gospodarczym większą przejrzystość dzięki uprzedniej publikacji indykatywnych ilości przywozu dla każdej oddzielnej wspólnej organizacji rynku. Publikacje te wydawane są regularnie, w zależności od wykorzystania takich ilości. Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 14a i 14b dotyczącymi szczegółowych przepisów wykonawczych."
[Popr. 40]
11.
art. 12 ust. 2 otrzymuje brzmienie:" 2.Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 14a i 14b w celu zmiany załącznika B tabela 2, celem przystosowania jej do umów zawartych przez Unię."
[Popr. 41]
12.
art. 13 ust. 2 akapit drugi otrzymuje brzmienie:" Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 14a i 14b w celu zmiany niniejszego rozporządzenia."
[Popr. 42]
13.
art. 14 otrzymuje brzmienie:" Artykuł 14 1.Próg lub progi, poniżej których kwoty, ustanowione zgodnie z art. 6 i 7, ustalone są na zero, mogą zostać ustanowione zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 16 ust. 2. W sprawach pilnych Komisja przyjmuje tymczasowe środki mające natychmiastowe zastosowanie zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 16 ust. 3. Z zastrzeżeniem specjalnych warunków można nie zastosować tych składników rolnych, zgodnie z tą samą procedurą, w celu uniknięcia tworzenia sztucznych przepływów handlowych. 2.Próg, poniżej którego państwa członkowskie mogą zaniechać stosowania kwot, które mają być przyznane albo nałożone na mocy niniejszego rozporządzenia, w związku z daną transakcją ekonomiczną, może być określony zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 16 ust. 2, jeśli bilans tych kwot jest niższy od progu. W sprawach pilnych Komisja przyjmuje tymczasowe środki mające natychmiastowe zastosowanie zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 16 ust. 3."
[Popr. 43]
14.
dodaje się artykuł w brzmieniu:" Artykuł 14a Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 14b dotyczącym szczegółowych zasad stosowania art. 4 ust. 1 i 2, przyjmowania szczegółowych zasad stosowania art. 6 ust. 1–3 zgodnie z art. 6 ust. 4, przyjmowania szczegółowych zasad określania obniżonych składników rolnych i zarządzania nimi zgodnie z art. 7 ust. 2 oraz do zmiany tabeli 2 w załączniku B."
[Popr. 44]
15.
dodaje się artykuł w brzmieniu:" Artykuł 14b 1.Powierzenie Komisji uprawnień do przyjęcia aktów delegowanych podlega warunkom określonym w niniejszym artykule. 2.Uprawnienie do przyjęcia aktów delegowanych, o których mowa w art. 7, przyznaje się Komisji na okres pięciu lat od dnia ...(35). Komisja sporządza sprawozdanie na temat przekazania uprawnień nie później niż dziewięć miesięcy przed końcem tego pięcioletniego okresu. Przekazanie uprawnień zostaje automatycznie przedłużone na takie same okresy, chyba że Parlament Europejski lub Rada sprzeciwią się takiemu przedłużeniu nie później niż trzy miesiące przed końcem każdego okresu. 3.Przekazanie uprawnień, o którym mowa w art. 7, może zostać odwołane w dowolnym momencie przez Parlament Europejski lub Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie określonych w niej uprawnień. Decyzja wchodzi w życie w dniu następującym po publikacji tej decyzji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub w określonym tam późniejszym terminie. Nie wpływa ona na ważność jakichkolwiek już obowiązujących aktów delegowanych. 4.Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja informuje o tym jednocześnie Parlament Europejski i Radę. 5.Akt delegowany przyjęty zgodnie z art. 7 wchodzi w życie tylko wtedy, gdy Parlament Europejski ani Rada nie wyrażą sprzeciwu w terminie dwóch miesięcy od powiadomienia o nim Parlamentu Europejskiego i Rady, bądź jeśli przed upływem tego terminu Parlament Europejski i Rada poinformują Komisję, że nie wyrażą sprzeciwu. Z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady termin ten jest przedłużany o cztery miesiące."
[Popr. 319]
16.
art. 16 otrzymuje brzmienie:" Artykuł 16 1.Komisję wspomaga Komitet Zarządzający ds. Handlu Produktami Rolnymi Przetworzonymi, Niewymienionymi w Załączniku I (zwany dalej »komitetem«). 2.W przypadku odniesienia do niniejszego ustępu zastosowanie ma art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011. 3.W przypadku odniesienia do niniejszego ustępu zastosowanie ma art. 8 rozporządzenia (UE) nr 182/2011 w powiązaniu z art. 4 tegoż rozporządzenia. 4.W sytuacji, gdy opinię komitetu należy uzyskać w procedurze pisemnej, procedura ta zostaje zamknięta bez rezultatu, jeżeli przed upływem terminu na wydanie opinii taką decyzję podejmie przewodniczący komitetu lub wniesie o to większość członków komitetu."
[Popr. 320]
17.
skreśla się art. 17; [Popr. 46]
18.
art. 18 otrzymuje brzmienie:" Artykuł 18 Środki niezbędne do dostosowania niniejszego rozporządzenia do zmian dokonanych w rozporządzeniach w sprawie wspólnej organizacji rynków produktów rolnych, w celu zachowania istniejących uzgodnień, przyjmowane są zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 16 ust. 2."
[Popr. 47]
19.
art. 20 otrzymuje brzmienie:" Artykuł 20 Państwa członkowskie przekażą Komisji informacje niezbędne do wprowadzenia w życie niniejszego rozporządzenia, z jednej strony, w sprawie przywozu, wywozu, a nawet, jeżeli to stosowne, produkcji towarów, oraz, z drugiej strony, w sprawie przyjętych administracyjnych środków wykonawczych. Szczegółowe zasady przekazywania tych informacji zostaną określone zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 16 ust. 2."
[Popr. 48]
4.Rozporządzenia Rady (WE) nr 3286/94 z dnia 22 grudnia 1994 r. ustanawiającego procedury wspólnotowe w zakresie wspólnej polityki handlowej w celu zapewnienia wykonania praw Wspólnoty zgodnie z zasadami handlu międzynarodowego, w szczególności tymi ustanowionymi pod auspicjami Światowej Organizacji Handlu(36)
Odnośnie do rozporządzenia (WE) nr 3286/94 Komisji należy powierzyć uprawnienia wykonawcze do przyjmowania środków niezbędnych do wykonania tego rozporządzenia zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 182/2011.
W związku z powyższym w rozporządzeniu (WE) nr 3286/94 wprowadza się następujące zmiany:
-1.
dodaje się punkt 4a preambuły w brzmieniu:" W celu zapewnienia jednolitych warunków wykonania niniejszego rozporządzenia Komisji należy powierzyć uprawnienia wykonawcze. Środki te powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiającym przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję*. * Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13."
[Popr. 49]
-1a.
dodaje się punkt 4b preambuły w brzmieniu:" Do zawieszenia obowiązujących środków sprawdzających zastosowana powinna być procedura doradcza, zważywszy na skutki tych środków i ich logiczną kolejność w odniesieniu do przyjęcia ostatecznych środków. Jeżeli opóźnienie we wprowadzaniu środków spowodowałoby szkodę, która byłaby trudna do naprawienia, należy zezwolić Komisji na przyjęcie tymczasowych środków mających natychmiastowe zastosowanie."
[Popr. 50]
-1b.
punkt 9 preambuły otrzymuje brzmienie:" Należy uwzględnić instytucjonalne i proceduralne postanowienia art. 207 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej; w związku z tym Parlament Europejski i komitet ustanowiony na mocy art. 207 powinny być stale powiadamiane o rozwoju indywidualnych spraw, w celu umożliwienia rozważenia ich szerszych implikacji politycznych;"
[Popr. 51]
-1c.
punkt 10 preambuły otrzymuje brzmienie:" Ponadto w zakresie, w jakim umowa z państwem trzecim wydaje się stanowić najbardziej właściwy środek dla rozwiązania sporu wynikającego z przeszkód w handlu, powinno prowadzić się w tym celu negocjacje zgodnie z procedurami ustanowionymi na mocy art. 207 Traktatu, w szczególności poprzez konsultacje z komitetem ustanowionym na jego mocy oraz z Parlamentem Europejskim;"
[Popr. 52]
1.
art. 5 ust. 3 otrzymuje brzmienie:" 3. W przypadku gdy staje się jasne, że skarga nie zawiera dostatecznego dowodu uzasadniającego wszczęcie dochodzenia, składający skargę powinien zostać o tym poinformowany."
2.
art. 6 ust. 4 otrzymuje brzmienie:" 4. W przypadku gdy staje się jasne, że wniosek nie dostarcza dostatecznych dowodów uzasadniających wszczęcie dochodzenia, wówczas powiadamia się o tym dane Państwo Członkowskie."
3.
w art. 7 wprowadza się następujące zmiany:
a)
Tytuł artykułu zastępuje się tytułem: „Procedura komitetowa”
b)
ust. 1 otrzymuje brzmienie:" 1. a) Komisję wspiera Komitet ds. Barier Handlowych, zwany dalej »Komitetem«. Komitet ten jest Komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/2011. aa)W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 4 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.[Popr. 53] b) W przypadku odniesień do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011. ba)W przypadku gdy opinia komitetu ma być uzyskana w drodze procedury pisemnej, procedura ta kończy się bez osiągnięcia rezultatu, gdy, przed upływem terminu na wydanie opinii, zdecyduje o tym przewodniczący komitetu lub wniesie o to większość członków komitetu.»"
[Popr. 54]
c)
skreśla się dwa pierwsze zdania ustępu 2;
d)
skreśla się ustępy 3 i 4;
4.
w art. 8 ust. 1 część wprowadzająca otrzymuje brzmienie:" 1. W przypadku gdy staje się jasne dla Komisji, że istnieją dostateczne dowody uzasadniające wszczęcie procedury badawczej oraz, że jest ona konieczna w interesie Unii, Komisja działa następująco:"
5.
art. 9 ust. 2 lit. a) otrzymuje brzmienie:" 2. a) Komisja, państwa członkowskie ani też ich urzędnicy nie ujawniają żadnych informacji o poufnym charakterze uzyskanych na podstawie niniejszego rozporządzenia lub jakichkolwiek informacji dostarczonych z zastrzeżeniem poufności bez uzyskania wyraźnej zgody osoby, która tych informacji udzieliła."
6.
w art. 11 wprowadza się następujące zmiany:
a)
ust. 1 otrzymuje brzmienie:" 1. W przypadku gdy ustalono w wyniku procedury badawczej, że interesy Unii nie wymagają żadnych działań, procedura zostaje zakończona przez Komisję zgodnie z procedurą sprawdzającą przewidzianą w art. 7 ust. 1 lit. b). Przewodniczący może uzyskać opinię komitetu w drodze procedury pisemnej określonej w art. 7 ust. 1 lit. ba)."
[Popr. 55]
b)
ust. 2 lit. a) otrzymuje brzmienie:" 2. a) Jeżeli po zakończeniu procedury badawczej dane państwo lub państwa trzecie podejmuje (podejmują) środki, uznane za dostateczne i w związku z tym nie jest wymagane żadne działanie ze strony Unii, procedura może zostać zawieszona przez Komisję zgodnie z procedurą doradczą przewidzianą w art. 7 ust. 1 lit. b).art. 7 ust. 1 lit. aa)."
[Popr. 56]
c)
ust. 3 otrzymuje brzmienie:" 3. W przypadku gdy po procedurze badawczej lub w dowolnym momencie przed, w trakcie lub też po procedurze rozstrzygania sporów międzynarodowych wydaje się, że najbardziej odpowiednim środkiem rozstrzygnięcia sporu wynikającego z przeszkody w handlu jest zawarcie umowy z danym państwem lub państwami trzecimi, które może zmienić istniejące samodzielnie prawa Unii oraz danego państwa trzeciego lub państw trzecich, procedura zostaje zawieszona przez Komisję zgodnie z procedurą doradczą przewidzianą w art. 7 ust. 1 lit. b)art. 7 ust. 1 lit. aa), a negocjacje są prowadzone zgodnie z postanowieniami art. 207 Traktatu."
[Popr. 57]
7.
art. 13 otrzymuje brzmienie:" Artykuł 13 Procedury podejmowania decyzji 1. W przypadku gdy Unia w wyniku skargi na podstawie art. 3 lub 4, lub przekazania na podstawie art. 6 podejmuje procedury oficjalnych międzynarodowych konsultacji lub rozstrzygania sporów, decyzje odnoszące się do rozpoczęcia, prowadzenia oraz zakończenia takowych procedur podejmuje Komisja. 2. W przypadku gdy, po podjęciu działań zgodnie z art. 12 ust. 2, Unia musi podjąć decyzję co do środków w zakresie polityki handlowej, które mają zostać podjęte na podstawie art. 11 ust. 2 lit. c) lub na podstawie art. 12, stanowi ona niezwłocznie, zgodnie z art. 207 Traktatu oraz, w stosownych przypadkach, zgodnie z innymi odpowiednimi procedurami."
7a.
dodaje się artykuł w brzmieniu:" Artykuł 13a Sprawozdanie Komisja przedstawia Parlamentowi Europejskiemu sprawozdanie roczne dotyczące stosowania i wdrażania niniejszego rozporządzenia. Sprawozdanie to zawiera informacje o działaniach Komisji i Komitetu ds. Barier Handlowych. Komisja podaje sprawozdanie do wiadomości publicznej nie później niż sześć miesięcy od daty przedstawienia go Parlamentowi Europejskiemu."
[Popr. 58]
8.
skreśla się art. 14.
5.Rozporządzenie Rady (WE) nr 385/96 z dnia 29 stycznia 1996 r. w sprawie ochrony przed szkodliwymi praktykami cenowymi dotyczącymi statków(37)
Odnośnie do rozporządzenia (WE) nr 385/96 Komisji należy powierzyć uprawnienia wykonawcze do przyjmowania środków niezbędnych do wykonania tego rozporządzenia zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 182/2011.
W związku z powyższym w rozporządzeniu (WE) nr 385/96 wprowadza się następujące zmiany:
-1.
punkt 25 preambuły otrzymuje brzmienie:"
(25)
W celu zapewnienia jednolitych warunków wykonania niniejszego rozporządzenia Komisji należy powierzyć uprawnienia wykonawcze. Uprawnienia te powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiającym przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję*.
* Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13.
"
[Popr. 59]
1.
art. 5 ust. 11 otrzymuje brzmienie:" 11. Nie naruszając przepisów art. 15 ust. 2, jeśli okazuje się, że istnieją wystarczające dowody uzasadniające wszczęcie postępowania, Komisja wszczyna je w ciągu 45 dni od daty złożenia skargi lub, w przypadku wszczęcia postępowania zgodnie z ust. 8, w ciągu sześciu miesięcy od kiedy wpłynęła wiadomość o sprzedaży lub od kiedy sprzedaż ta powinna być wiadoma, i publikuje zawiadomienie o wszczęciu postępowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Jeśli przedstawione dowody uznaje się za niewystarczające, składającego skargę powiadamia się o tej decyzji w ciągu 45 dni od daty złożenia skargi do Komisji."
2.
w art. 7 wprowadza się następujące zmiany:
a)
ust. 2 otrzymuje brzmienie:" 2. Jeśli wprowadzenie środków nie wydaje się konieczne, postępowanie kończy się. Komisja zamyka postępowanie zgodnie z procedurą sprawdzającą określoną w art. 10 ust. 2. Przewodniczący może uzyskać opinię komitetu w drodze procedury pisemnej określonej w art. 10 ust. 2a."
[Popr. 60]
b)
ust. 4 otrzymuje brzmienie:" Jeśli z ostatecznych ustaleń wynika, że stosowano nieuczciwe praktyki cenowe, które doprowadziły do wyrządzenia szkody, Komisja nakłada na budowniczego statku opłatę wyrównującą skutki szkodliwych praktyk cenowych, zgodnie z procedurą określoną w art. 10 ust. 2. Wysokość opłaty wyrównującej równa jest ustalonemu marginesowi szkodliwej ceny. Komisja przyjmuje konieczne środki w celu wykonania swojej decyzji, w szczególności w zakresie pobierania opłaty."
3.
art. 8 akapit pierwszy otrzymuje brzmienie:" Postępowanie może zostać zakończone bez nałożenia opłaty wyrównującej, jeśli budowniczy statku ostatecznie i nieodwołalnie unieważni sprzedaż statku będącego przedmiotem nieuczciwych praktyk cenowych lub zastosuje inny równoważny środek zaakceptowany przez Komisję."
4.
art. 9 ust. 1 otrzymuje brzmienie:" 1. Jeśli budowniczy statku nie wnosi opłaty wyrównującej skutki nieuczciwych praktyk cenowych nałożonych na mocy art. 7, Komisja nakłada środki zaradcze w formie odmowy prawa załadunku i rozładunku w stosunku do statków wybudowanych przez tego budowniczego."
5.
art. 10 otrzymuje brzmienie:" Artykuł 10 Procedura komitetowa 1. Komisję wspiera Komitet ds. Szkodliwych Praktyk Cenowych dotyczących Statków. Komitet ten jest Komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/2011. 2. W przypadku odniesień do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011. 2a.W przypadku gdy opinia komitetu ma być uzyskana w drodze procedury pisemnej, procedura ta kończy się bez osiągnięcia rezultatu, gdy, przed upływem terminu na wydanie opinii, zdecyduje o tym przewodniczący komitetu lub wniesie o to większość członków komitetu."
[Popr. 61]
6.
art. 13 ust. 5 otrzymuje brzmienie:" 5. Komisja i Państwa Członkowskie ani ich urzędnicy nie ujawniają żadnych informacji o poufnym charakterze uzyskanych na podstawie niniejszego rozporządzenia bez uzyskania wyraźnej zgody osoby, która tych informacji udzieliła. Wymiana informacji między Komisją a Państwami Członkowskimi ani dokumenty wewnętrzne przygotowane przez organy Unii lub jej Państwa Członkowskie nie są ujawniane, z wyjątkiem sytuacji wyraźnie przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu."
7.
art. 14 ust. 3 otrzymuje brzmienie:" 3. Ostateczne ustalenia ujawniane są na piśmie. Dokonuje się tego przy należytym uwzględnieniu potrzeby ochrony informacji poufnych, jak najszybciej i zwykle nie później niż na jeden miesiąc przed wydaniem ostatecznej decyzji. Jeśli Komisja nie jest w stanie ujawnić określonych faktów i okoliczności w tym czasie, ujawniane są one jak najszybciej w późniejszym czasie. Ujawnienie ustaleń nie stanowi przeszkody dla podjęcia przez Komisję dalszych decyzji i, jeśli decyzje te opierają się na innych faktach i okolicznościach, powinny być one jak najszybciej ujawnione."
7a.
dodaje się artykuł w brzmieniu:" Artykuł 14a Sprawozdanie Komisja przedstawia Parlamentowi Europejskiemu sprawozdanie roczne dotyczące stosowania i wdrażania niniejszego rozporządzenia. Sprawozdanie to zawiera informacje o działaniach Komisji i Komitetu ds. Szkodliwych Praktyk Cenowych dotyczących Statków. Komisja podaje sprawozdanie do wiadomości publicznej nie później niż sześć miesięcy od daty przedstawienia go Parlamentowi Europejskiemu."
[Popr. 62]
6.Rozporządzenie Rady (WE) nr 2271/96 z dnia 22 listopada 1996 r. zabezpieczające przed skutkami eksterytorialnego stosowania ustawodawstwa przyjętego przez państwo trzecie oraz działaniami opartymi na nim lub z niego wynikającymi(38)
Odnośnie do rozporządzenia (WE) nr 2271/96 Komisji należy przekazać uprawnienia do przyjęcia aktów zgodnie z art. 290 Traktatu w celu zmiany załącznika do tego rozporządzenia. Dodatkowo Komisji należy powierzyć uprawnienia wykonawcze do przyjęcia środów niezbędnych do wykonania tego rozporządzenia zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 182/2011.
W związku z powyższym w rozporządzeniu (WE) nr 2271/96 wprowadza się następujące zmiany:
-1.
punkt 9 preambuły otrzymuje brzmienie:"
W celu zapewnienia jednolitych warunków określania kryteriów całkowitego lub częściowego stosowania się osób, w takim stopniu, w jakim niestosowanie się poważnie zaszkodziłoby ich interesom lub interesom Unii, do dowolnego wymogu lub zakazu, w tym żądań obcych sądów Komisji należy powierzyć uprawnienia wykonawcze. Uprawnienia te powinny być wykonywane przez Komisję zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiającym przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję*;
* Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13.
"
[Popr. 63]
-1a.
dodaje się punkt 9a preambuły w brzmieniu:"
(9a)
W celu przyjęcia przepisów niezbędnych do stosowania niniejszego rozporządzenia Komisja powinna być uprawniona do przyjmowania aktów zgodnie z art. 290 Traktatu w odniesieniu do dodawania przepisów ustawowych do załącznika do niniejszego rozporządzenia lub usuwania ich z niego. Szczególnie istotne jest to, by w czasie prac przygotowawczych Komisja prowadziła stosowne konsultacje, w tym z ekspertami. Podczas przygotowywania i opracowywania aktów delegowanych Komisja powinna zadbać o równoczesne, terminowe i właściwe przekazywanie odpowiednich dokumentów Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.
"
[Popr. 64]
1.
art.1 akapit drugi otrzymuje brzmienie:" Stanowiąc zgodnie ze stosownymi postanowieniami Traktatu i niezależnie od przepisów art. 7 lit. c), Komisja może przyjmować akty delegowane zgodnie z art. 11a, 11b i 11c w celu dodania lub wykreślenia przepisów prawnych z Załącznika do niniejszego rozporządzenia."
2.
art. 8 otrzymuje brzmienie:" Artykuł 8 1. Do celów stosowania art. 7 lit. b) i c) Komisję wspiera Komitet ds. Prawodawstwa o Charakterze Eksterytorialnym. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w ust. 2 niniejszego artykułu. Komitet ten jest Komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr [xxxx/2011]182/2011. [Popr. 65] 2. W przypadku odniesień do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011. 2a.W przypadku gdy opinia komitetu ma być uzyskana w drodze procedury pisemnej, procedura ta kończy się bez osiągnięcia rezultatu, gdy, przed upływem terminu na wydanie opinii, zdecyduje o tym przewodniczący komitetu lub wniesie o to większość członków komitetu."
[Popr. 66]
3.
dodaje się artykuły 11a, 11b i 11c w brzmieniu:" Artykuł 11a 1.UprawnieniaKomisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych, o których mowa wzgodnie z art. 1, przyznaje się Komisji na czas nieokreślonyw celu dodawania przepisów ustawowych do załącznika do niniejszego rozporządzenia lub usuwania ich z niego. 2.Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja informuje o tym jednocześnie Parlament Europejski i Radę. 3.Uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych przekazuje się Komisji na warunkach określonych w art. 11b i 11c.[Popr. 67] Artykuł 11b 1. Parlament Europejski lub Rada może w dowolnej chwili odwołać przekazanie uprawnień, o których mowa w art. 1 akapit drugi.Powierzenie Komisji uprawnień do przyjęcia aktów delegowanych podlega warunkom określonym w niniejszym artykule. [Popr. 68] 2. Instytucja, która rozpoczęła wewnętrzną procedurę w celu podjęcia decyzji w sprawie odwołania przekazania uprawnień, stara się poinformować drugą instytucję i Komisję, w rozsądnym terminie przed podjęciem ostatecznej decyzji, wskazując przekazane uprawnienia, które mogłyby zostać odwołane, oraz możliwe przyczyny odwołania.Uprawnienia do przyjęcia aktów delegowanych, o którym mowa w art. 1, przyznaje się Komisji na okres pięciu lat od dnia ….(39). Komisja sporządza sprawozdanie dotyczące przekazania uprawnień nie później niż dziewięć miesięcy przed końcem tego pięcioletniego okresu. Przekazanie uprawnień zostaje automatycznie przedłużone na takie same okresy, chyba że Parlament Europejski lub Rada sprzeciwią się takiemu przedłużeniu nie później niż trzy miesiące przed końcem każdego okresu.[Popr. 321] 3. Wydanie decyzji o odwołaniu powoduje odwołanie uprawnień w niej wymienionych. Ma ona skutek natychmiastowy lub jest skuteczna od późniejszej daty w niej określonej. Nie wywiera ona wpływuPrzekazanie uprawnień, o którym mowa w art. 1, może zostać odwołane w dowolnym momencie przez Parlament Europejski lub Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie określonych w niej uprawnień. Decyzja o odwołaniu staje się skuteczna od następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub w określonym w tej decyzji późniejszym terminie. Nie wpływa ona na ważność jakichkolwiek już obowiązujących już aktów delegowanych. Jest ona publikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. 3a.Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja informuje o tym jednocześnie Parlament Europejski i Radę.[Popr. 68] 3b.Akt delegowany przyjęty zgodnie z art. 1 wchodzi w życie tylko wtedy, gdy Parlament Europejski ani Rada nie wyrażą sprzeciwu w terminie dwóch miesięcy od powiadomienia o nim Parlamentu Europejskiego i Rady, bądź jeśli przed upływem tego terminu Parlament Europejski i Rada poinformują Komisję, że nie wyrażą sprzeciwu. Z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady termin ten jest przedłużany o cztery miesiące."
[Popr. 322]
Artykuł 11c
1.Parlament Europejski lub Rada mogą wyrazić sprzeciw wobec aktu delegowanego w ciągu dwóch miesięcy od daty powiadomienia. Z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady termin ten może być przedłużony o jeden miesiąc.
2.Jeśli po upływie tego terminu ani Parlament Europejski, ani Rada nie wyrażą sprzeciwu wobec aktu delegowanego, jest on publikowany w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej i wchodzi w życie z dniem przewidzianym w jego przepisach.
Akt delegowany może zostać opublikowany w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej oraz wejść w życie przed upływem tego terminu, jeżeli zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformowały Komisję, że nie zamierzają wyrażać sprzeciwu.
3.Jeśli Parlament Europejski lub Rada wyrażą sprzeciw wobec aktu delegowanego, nie wchodzi on w życie. Instytucja wyrażająca sprzeciw wobec aktu delegowanego określa jego powody.„
[Popr. 69]
7.Rozporządzenie Rady (WE) nr 1515/2001 z dnia 23 lipca 2001 r. w sprawie środków, które Wspólnota może podjąć po przyjęciu przez organ ds. rozstrzygania sporów WTO sprawozdania dotyczącego zagadnień antydumpingowych i antysubsydyjnych(40)
Odnośnie do rozporządzenia (WE) nr 1515/2001 Komisji należy powierzyć uprawnienia wykonawcze do przyjmowania środków niezbędnych do wykonania tego rozporządzenia zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 182/2011.
W związku z powyższym w rozporządzeniu (WE) nr 1515/2001 wprowadza się następujące zmiany:
-1.
dodaje się punkt preambuły w brzmieniu:" (6a)W celu zapewnienia jednolitych warunków przyjmowania i zawieszania środków mających na celu zapewnienie zgodności z zaleceniami i orzeczeniami Organu Rozstrzygania Sporów WTO Komisji należy powierzyć uprawnienia wykonawcze. Uprawnienia te powinny być wykonywane przez Komisję zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiającym przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję.* * Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13."
[Popr. 70]
-1a.
dodaje się punkt preambuły w brzmieniu:" (6b)Procedura doradcza powinna być stosowana do zawieszenia środków na określony czas właściwe jest zastosowanie procedury doradczej, zważywszy na skutki tych środków i ich logiczną kolejność w odniesieniu do przyjęcia ostatecznych środków ochronnych. Jeżeli opóźnienie we wprowadzaniu środków spowodowałoby szkodę, która byłaby trudna do naprawienia, należy zezwolić Komisji na przyjęcie tymczasowych środków mających natychmiastowe zastosowanie."
[Popr. 71]
1.
w art. 1 wprowadza się następujące zmiany:
a)
w ust. 1 część wprowadzająca otrzymuje brzmienie:" 1. W każdym przypadku, gdy ORS przyjmuje sprawozdanie dotyczące środków przyjętych przez Unię na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 1225/2009 z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie ochrony przed przywozem produktów po cenach dumpingowych z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej*, rozporządzenia Rady (WE) nr 597/2009 z dnia 11 czerwca 2009 r. w sprawie ochrony przed przywozem towarów subsydiowanych z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej** lub niniejszego rozporządzenia (»środek kwestionowany«), Komisja może przyjąć jeden lub większą liczbę środków, które uznaje za właściwe zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 3a ust. 2. * Dz.U. L 343 z 22.12.2009, s. 51. ** Dz.U. L 188 z 18.7.2009, s. 93."
aa)
ust. 1 lit. b) otrzymuje brzmienie:"
b)
przyjąć wszelkie pozostałe środki szczególne wprowadzające w życie akt ustawodawczy, które w tych okolicznościach uznaje się za właściwe.
"
[Popr. 72]
b)
ust. 3 otrzymuje brzmienie:" 3. Jeśli przed przyjęciem środków na mocy ust. 1 lub w momencie ich przyjęcia, właściwe jest przeprowadzenie rewizji, rewizję tę podejmuje Komisja."
c)
ust. 4 otrzymuje brzmienie:" 4. Jeśli właściwe jest zawieszenie środka kwestionowanego lub środka, do którego wprowadzono zmiany, Komisja przyznaje takie zawieszenie na czas określony, działając zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 3a ust. 2.art. 3a ust. 1a."
[Popr. 73]
2.
w art. 2 wprowadza się następujące zmiany:
a)
ust. 1 otrzymuje brzmienie:" 1. Jeśli Komisja uzna to za właściwe, może również przyjąć wszelkie środki wspomniane w art. 1 ust. 1 w celu wzięcia pod uwagę wykładni prawnych przedstawionych w sprawozdaniu przyjętym przez ORS w odniesieniu do środka niekwestionowanego."
b)
ust. 3 otrzymuje brzmienie:" 3. Jeśli przed przyjęciem środków na mocy ust. 1 lub w momencie ich przyjęcia, właściwe jest przeprowadzenie rewizji, rewizję tę podejmuje Komisja."
c)
ust. 4 otrzymuje brzmienie:" 4. Jeśli właściwe jest zawieszenie środka niekwestionowanego lub środka, do którego wprowadzono zmiany, Komisja przyznaje takie zawieszenie na czas określony, działając zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 3a ust. 2art. 3a ust. 1a."
[Popr. 74]
3.
dodaje się art. 3a w brzmieniu:" Artykuł 3a 1. Komisję wspiera Komitet Antydumpingowy ustanowiony w art. 15 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1225/2009 lub przez Komitet Antysubsydyjny ustanowiony w art. 25 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 597/2009, stosownie do przypadku. Komitety te są Komitetami w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/2011. 1a.W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 4 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.[Popr. 75] 2. W przypadku odniesień do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011. 2a.W przypadku gdy opinia komitetu ma być uzyskana w drodze procedury pisemnej, procedura ta kończy się bez osiągnięcia rezultatu, gdy, przed upływem terminu na wydanie opinii, zdecyduje o tym przewodniczący komitetu lub wniesie o to większość członków komitetu."
[Popr. 76]
3a.
dodaje się artykuł w brzmieniu:" Artykuł 3b Komisja przedstawia Parlamentowi Europejskiemu sprawozdanie roczne dotyczące stosowania i wdrażania niniejszego rozporządzenia. Sprawozdanie to zawiera informacje o działaniach, postępowaniach i decyzjach Komisji, Komitetu Antydumpingowego i Komitetu Antysubsydyjnego. Komisja podaje sprawozdanie do wiadomości publicznej nie później niż sześć miesięcy od daty przedstawienia go Parlamentowi Europejskiemu."
[Popr. 77]
8.Rozporządzenie Rady (WE) nr 2248/2001 z dnia 19 listopada 2001 r. w sprawie niektórych procedur stosowania Układu o Stabilizacji i Stowarzyszeniu między Wspólnotami Europejskimi i ich Państwami Członkowskimi z jednej strony a Republiką Chorwacji z drugiej strony oraz stosowania Umowy przejściowej między Wspólnotą Europejską a Republiką Chorwacji(41)
Odnośnie do rozporządzenia (WE) nr 2248/2001 Komisji należy powierzyć uprawnienia wykonawcze do przyjmowania środków niezbędnych do wykonania tego rozporządzenia zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 182/2011.
W związku z powyższym w rozporządzeniu (WE) nr 2248/2001 wprowadza się następujące zmiany:
-1.
punkt 6 preambuły otrzymuje brzmienie:" Akty wykonawcze Komisji zmieniające kody Nomenklatury Scalonej i TARIC nie pociągają za sobą żadnych zmian merytorycznych."
[Popr. 78]
-1a.
punkt 10 preambuły otrzymuje brzmienie:" W celu zapewnienia jednolitych warunków przyjmowania szczegółowych zasad wykonania różnych przepisów Układu o stabilizacji i stowarzyszeniu Komisji należy powierzyć uprawnienia wykonawcze. Uprawnienia te powinny być wykonywane przez Komisję zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiającym przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję*. * Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13."
[Popr. 79]
-1b.
dodaje się punkt preambuły w brzmieniu:" (10a)Do przyjmowania natychmiastowych środków w wyjątkowych i krytycznych okolicznościach zastosowana powinna być procedura doradcza, zważywszy na skutki tych środków i ich logiczną kolejność w odniesieniu do przyjęcia środków ostatecznych. Jeżeli opóźnienie we wprowadzaniu środków spowodowałoby szkodę, która byłaby trudna do naprawienia, należy zezwolić Komisji na przyjęcie tymczasowych środków mających natychmiastowe zastosowanie."
[Popr. 80]
-1c.
dodaje się punkt preambuły w brzmieniu:" (10b)Komisja powinna przyjąć akty wykonawcze mające natychmiastowe zastosowanie, gdy we właściwie uzasadnionych przypadkach odnoszących się do wyjątkowych i krytycznych okoliczności istniejących w rozumieniu art. 25 ust. 4 lit. b) i art. 26 ust. 4 Umowy przejściowej, a następnie art. 38 ust. 4 lit. b) i art. 39 ust. 4 Układu o stabilizacji i stowarzyszeniu, wymaga tego szczególnie pilny charakter sprawy."
[Popr. 81]
-1d.
art. 2 otrzymuje brzmienie:" Artykuł 2 Koncesje dotyczące młodej wołowiny Szczegółowe zasady wykonania art. 14 ust. 2 Umowy przejściowej oraz art. 27 ust. 2 Układu o stabilizacji i stowarzyszeniu, dotyczące kontyngentu taryfowego dla produktów z młodej wołowiny są przyjmowane przez Komisję zgodnie z procedurą sprawdzającą określoną w art. 7fa ust. 5 niniejszego rozporządzenia."
[Popr. 82]
-1e.
skreśla się art. 3; [Popr. 83]
-1f.
art. 4 otrzymuje brzmienie:" Artykuł 4 Koncesje dotyczące produktów rybołówstwa Szczegółowe zasady wykonania art. 15 ust. 1 Umowy przejściowej oraz art. 28 ust. 1 Układu o stabilizacji i stowarzyszeniu, dotyczące kontyngentów taryfowych dla ryb i produktów rybołówstwa wymienionych w załączniku Va do obu Umów są przyjmowane przez Komisję zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 7fa ust. 5 niniejszego rozporządzenia."
[Popr. 84]
-1g.
skreśla się art. 5; [Popr. 85]
-1h.
art. 7 otrzymuje brzmienie:" Artykuł 7 Dostosowania techniczne Zmiany i dostosowania techniczne szczegółowych zasad wykonania przyjętych na mocy niniejszego rozporządzenia, konieczne z powodu zmian w kodach Nomenklatury Scalonej oraz w podpozycjach kodów TARIC lub wynikające z zawarcia nowych umów, protokołów, wymiany listów lub innych aktów między Unią a Chorwacją, które nie pociągają za sobą żadnych zmian merytorycznych, są przyjmowane zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 7fa ust. 5 niniejszego rozporządzenia."
[Popr. 86]
1.
w art. 7a wprowadza się następujące zmiany:
a) dodaje się ust. 3a i 3b w brzmieniu:"
'3a.W przypadku odniesień do niniejszego ustępu stosuje się art. [5] rozporządzenia (UE) nr [xxxx/2011].
3b.W przypadku odniesień do niniejszego ustępu stosuje się art. [8] rozporządzenia (UE) nr [xxxx/2011] w związku z jego art. [5].»
a)
skreśla się ustępy 2, 3 i 4;[Popr. 87]
b)
ust. 6 akapit pierwszy otrzymuje brzmienie:
»Po zakończeniu konsultacji oraz w przypadku niemożliwości dokonania innych uzgodnień, Komisja może, zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 7a(3a)art. 7fa ust. 5 niniejszego rozporządzenia, podjąć decyzję o zaniechaniu działania lub o przyjęciu właściwych środków przewidzianych w art. 25 i 26 Umowy przejściowej, a następnie w art. 38 i 39 Układu o stabilizacji i stowarzyszeniu. W sprawach pilnych zastosowanie ma art. 7a(3b)art. 7fa ust. 7 niniejszego rozporządzenia.«
"
[Popr. 88]
c)
skreśla się ustępy 7, 8 i 9;
2.
art. 7b otrzymuje brzmienie:" Artykuł 7b Okoliczności wyjątkowe i krytyczne Jeżeli wyjątkowe i krytyczne okoliczności będą miały miejsce w rozumieniu art. 25 ust. 4 lit. b) i art. 26 ust. 4 Umowy przejściowej, a następnie art. 38 ust. 4 lit. b) i art. 39 ust. 4 Układu o stabilizacji i stowarzyszeniu, Komisja może podjąć natychmiastowe środki przewidziane w art. 25 i 26 Umowy przejściowej, a następnie w art. 38 i 39 Układu o stabilizacji i stowarzyszeniu, zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 7a(3a)art. 7fa ust. 4 niniejszego rozporządzenia. W sprawach pilnych zastosowanie ma art. 7a(3a)art. 7fa ust. 6. [Popr. 89] W przypadku gdy Komisja otrzyma wniosek od Państwa Członkowskiego, zobowiązana jest ona podjąć decyzję w przedmiotowej sprawie w terminie pięciu dni roboczych od otrzymania danego wniosku."
3. art. 7e ust. 1 zdanie drugie otrzymuje brzmienie: "
»W miarę potrzeby przyjmuje środki ochronne zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 7a(3a)art. 7fa ust. 5, z wyjątkiem przypadków pomocy, do której stosuje się rozporządzenie Rady (WE) nr 597/2009 z dnia 11 czerwca 2009 r. w sprawie ochrony przed przywozem towarów subsydiowanych z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej*, kiedy środki przyjmuje się zgodnie z procedurami ustanowionymi w tym rozporządzeniu. [Popr. 90]
* Dz.U. L 188 z 18.7.2009, s. 93.»
"
3a.
w art. 7f wprowadza się następujące zmiany:
a)
ust. 3 otrzymuje brzmienie:" 3.W oczekiwaniu na wzajemnie zadowalające rozwiązanie osiągnięte w wyniku konsultacji określonych w ust. 2 niniejszego artykułu Komisja może zadecydować o innych właściwych środkach, które uzna za konieczne zgodnie z art. 30 Umowy przejściowej, a następnie art. 43 Układu o stabilizacji i stowarzyszeniu, oraz zgodnie z procedurą sprawdzającą określoną w art. 7fa ust. 5 niniejszego artykułu."
b)
skreśla się ustępy 4, 5 i 6;[Popr. 91]
3b.
dodaje się artykuł w brzmieniu:" Artykuł 7fa Procedura komitetowa 1.Do celów art. 2 Komisję wspiera Komitet ustanowiony w art. 42 rozporządzenia (WE) nr 1254/1999. Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/2011. 2.Do celów art. 4 Komisję wspiera Komitet Kodeksu Celnego ustanowiony w art. 248a rozporządzenia (EWG) nr 2913/92. Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/2011. 3.Do celów art. 7a, 7b, 7e i 7f Komisję wspiera Komitet Doradczy ustanowiony w art. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 3285/94 z dnia 22 grudnia 1994 r. w sprawie wspólnych reguł przywozu*. Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/2011. 4.W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 4 rozporządzenia (UE) nr 182/2011. 5.W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011. 6.W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 8 rozporządzenia (UE) nr 182/2011 w związku z jego art. 4. 7.W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 8 rozporządzenia (UE) nr 182/2011 w związku z jego art. 5. 8.W przypadku gdy opinia komitetu ma być uzyskana w drodze procedury pisemnej, procedura ta kończy się bez osiągnięcia rezultatu, gdy, przed upływem terminu na wydanie opinii, zdecyduje o tym przewodniczący komitetu lub wniesie o to większość członków komitetu.[Popr. 92] * Dz.U. L 349 z 31.12.1994, s. 53."
9.Rozporządzenie Rady (WE) nr 153/2002 z dnia 21 stycznia 2002 r. w sprawie niektórych procedur stosowania Układu o Stabilizacji i Stowarzyszeniu między Wspólnotami Europejskimi i ich Państwami Członkowskimi, z jednej strony, a Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii, z drugiej strony, oraz stosowania Umowy przejściowej między Wspólnotą Europejską a Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii(42)
Odnośnie do rozporządzenia (WE) nr 153/2002 Komisji należy powierzyć uprawnienia wykonawcze do przyjmowania środków niezbędnych do wykonania tego rozporządzenia zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 182/2011.
W związku z powyższym w rozporządzeniu (WE) nr 153/2002 wprowadza się następujące zmiany:
-1.
punkt 6 preambuły otrzymuje brzmienie:" Akty wykonawcze Komisji zmieniające kody Nomenklatury Scalonej i kody TARIC nie pociągają za sobą żadnych merytorycznych zmian."
[Popr. 93]
-1a.
punkt 11 preambuły otrzymuje brzmienie:" (11)W celu zapewnienia jednolitych warunków przyjmowania szczegółowych zasad wykonania różnych przepisów Układu o stabilizacji i stowarzyszeniu Komisji należy powierzyć uprawnienia wykonawcze. Uprawnienia te powinny być wykonywane przez Komisję zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiającym przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję*. * Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13."
[Popr. 94]
-1b.
dodaje się punkt preambuły w brzmieniu:" (11a)Do przyjmowania natychmiastowych środków w wyjątkowych i krytycznych okolicznościach zastosowana powinna być procedura doradcza, zważywszy na skutki tych środków i ich logiczną kolejność w odniesieniu do przyjęcia środków ostatecznych. Jeżeli opóźnienie we wprowadzaniu środków spowodowałoby szkodę, która byłaby trudna do naprawienia, należy zezwolić Komisji na przyjęcie tymczasowych środków mających natychmiastowe zastosowanie."
[Popr. 95]
-1c.
dodaje się punkt preambuły w brzmieniu:" (11b)Komisja powinna przyjąć akty wykonawcze mające natychmiastowe zastosowanie, gdy we właściwie uzasadnionych przypadkach odnoszących się do wyjątkowych i krytycznych okoliczności istniejących w rozumieniu art. 25 ust. 4 lit. b) i art. 26 ust. 4 Umowy przejściowej, a następnie art. 38 ust. 4 lit. b) i art. 39 ust. 4 Układu o stabilizacji i stowarzyszeniu, wymaga tego szczególnie pilny charakter sprawy."
[Popr. 96]
-1d.
art. 2 otrzymuje brzmienie:" Artykuł 2 Koncesje na młodą wołowinę Komisja przyjmuje szczegółowe przepisy wykonawcze do art. 14 ust. 2 Umowy przejściowej, a następnie art. 27 ust. 2 Układu o stabilizacji i stowarzyszeniu, dotyczące kontyngentów taryfowych na młodą wołowinę, zgodnie z procedurą sprawdzającą określoną w art. 7fa ust. 5 niniejszego rozporządzenia."
[Popr. 97]
-1e.
skreśla się art. 3; [Popr. 98]
-1f.
art. 4 otrzymuje brzmienie:" Artykuł 4 Dalsze koncesje Jeżeli przyznane zostaną, w ramach kontyngentów taryfowych, dodatkowe ulgi na produkty rybołówstwa, na podstawie art. 29 Układu o stabilizacji i stowarzyszeniu oraz art. 16 Umowy przejściowej, Komisja przyjmie szczegółowe przepisy wykonawcze w odniesieniu do tych kontyngentów taryfowych, zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 7fa ust. 5 niniejszego rozporządzenia."
[Popr. 99]
-1g.
skreśla się art. 5;[Popr. 100]
-1h.
art. 7 otrzymuje brzmienie:" Artykuł 7 Dostosowania techniczne Zmiany i dostosowania techniczne do szczegółowych przepisów wykonawczych, przyjętych na mocy niniejszego rozporządzenia, które są niezbędne w następstwie zmian kodów Nomenklatury Scalonej oraz podpodziałów TARIC lub wynikające z zawarcia nowych umów, protokołów, wymiany listów lub innych aktów między Unią i Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii, które nie pociągają za sobą żadnych zmian merytorycznych, należy przyjmować zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 7fa ust. 5 niniejszego rozporządzenia."
[Popr. 101]
1.
w art. 7a wprowadza się następujące zmiany:
a) dodaje się ust. 3a i 3b w brzmieniu:"
'3a.W przypadku odniesień do niniejszego ustępu stosuje się art. [5] rozporządzenia (UE) nr [xxxx/2011].
3b.W przypadku odniesień do niniejszego ustępu stosuje się art. [8] rozporządzenia (UE) nr [xxxx/2011] w związku z jego art. [5].»
"
a)
skreśla się ustępy 2, 3 i 4;[Popr. 102]
b)
ust. 6 akapit pierwszy otrzymuje brzmienie: " »Po zakończeniu konsultacji oraz w przypadku niemożliwości dokonania innych uzgodnień, Komisja może, zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 7a(3a)art. 7fa ust. 5 niniejszego rozporządzenia, podjąć decyzję o zaniechaniu działania lub o przyjęciu właściwych środków przewidzianych w art. 24 i 25 Umowy przejściowej, a następnie w art. 37 i 38 Układu o stabilizacji i stowarzyszeniu. W sprawach pilnych zastosowanie ma art. 7a(3b)art. 7fa ust. 7 niniejszego rozporządzenia.«"
[Popr. 103]
c)
skreśla się ustępy 7, 8 i 9;
2.
art. 7b otrzymuje brzmienie:" Artykuł 7b Okoliczności wyjątkowe i krytyczne Jeżeli wyjątkowe i krytyczne okoliczności będą miały miejsce w rozumieniu art. 24 ust. 4 lit. b) i art. 25 ust. 4 Umowy przejściowej, a następnie art. 37 ust. 4 lit. b) i art. 38 ust. 4 Układu o stabilizacji i stowarzyszeniu, Komisja może podjąć natychmiastowe środki przewidziane w art. 24 i 25 Umowy przejściowej, a następnie w art. 37 i 38 Układu o stabilizacji i stowarzyszeniu, zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 7a(3a)art. 7fa ust. 4 niniejszego rozporządzenia. W sprawach pilnych zastosowanie ma art. 7a(3b)art. 7fa ust. 6. [Popr. 104] W przypadku gdy Komisja otrzyma wniosek od Państwa Członkowskiego, zobowiązana jest ona podjąć decyzję w przedmiotowej sprawie w terminie pięciu dni roboczych od otrzymania danego wniosku."
3.
art. 7e ust. 1 zdanie drugie otrzymuje brzmienie: " »W miarę potrzeby przyjmuje środki ochronne zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 7a(3a)art. 7fa ust. 5, z wyjątkiem przypadków pomocy, do której stosuje się rozporządzenie Rady (WE) nr 597/2009 z dnia 11 czerwca 2009 r. w sprawie ochrony przed przywozem towarów subsydiowanych z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej*, kiedy środki przyjmuje się zgodnie z procedurami ustanowionymi w tym rozporządzeniu. [Popr. 105] * Dz.U. L 188 z 18.7.2009, s. 93.»"
3a.
w art. 7f wprowadza się następujące zmiany:
a)
ust. 3 otrzymuje brzmienie:" 3.Do czasu znalezienia wzajemnie korzystnego rozwiązania, w drodze konsultacji określonej w ust. 2 niniejszego artykułu, Komisja może podjąć decyzję o stosowaniu innych właściwych środków, jakie uzna za niezbędne, zgodnie z art. 30 Umowy przejściowej i z art. 43 Układu o stabilizacji i stowarzyszeniu oraz z procedurą z procedurą sprawdzającą określoną w art. 7fa ust. 5 niniejszego artykułu."
b)
skreśla się ustępy 4, 5 i 6;[Popr. 106]
3b.
dodaje się artykuł w brzmieniu:" Artykuł 7fa Procedura komitetowa 1.Do celów art. 2 Komisję wspiera Komitet ustanowiony w art. 42 rozporządzenia (WE) nr 1254/1999. Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/2011. 2.Do celów art. 4 Komisję wspiera Komitet Kodeksu Celnego ustanowiony w art. 248a rozporządzenia (EWG) nr 2913/92. Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/2011. 3.Do celów art. 7a, 7b, 7e i 7f Komisję wspiera Komitet Doradczy ustanowiony w art. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 3285/94 z dnia 22 grudnia 1994 r. w sprawie wspólnych reguł przywozu*. Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/2011. 4.W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 4 rozporządzenia (UE) nr 182/2011. 5.W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011. 6.W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 8 rozporządzenia (UE) nr 182/2011 w związku z jego art. 4. 7.W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 8 rozporządzenia (UE) nr 182/2011 w związku z jego art. 5. 8.W przypadku gdy opinia komitetu ma być uzyskana w drodze procedury pisemnej, procedura ta kończy się bez osiągnięcia rezultatu, gdy, przed upływem terminu na wydanie opinii, zdecyduje o tym przewodniczący komitetu lub wniesie o to większość członków komitetu.[Popr. 107] * Dz.U.L 349 z 31.12.1994, s. 53."
10.ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR 427/2003 z dnia 3 marca 2003 r. w sprawie mechanizmu tymczasowych środków ochronnych przy przywozie określonych towarów pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej i zmieniające rozporządzenie (WE) nr 519/94 w sprawie wspólnych reguł przywozu z niektórych państw trzecich(43)
Odnośnie do rozporządzenia (WE) nr 427/2003 Komisji należy przekazać uprawnienia do przyjmowana aktów delegowanych zgodnie z art. 290 Traktatu w celu zmiany załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 625/2009. Ponadto Komisji należy powierzyć uprawnienia wykonawczedo przyjmowania środków niezbędnych do wykonania rozporządzenia (WE) nr 427/2003 zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 182/2011.[Popr. 108]
W związku z powyższym w rozporządzeniu (WE) nr 427/2003 wprowadza się następujące zmiany:
-1.
dodaje się punkt preambuły w brzmieniu:" (21)W celu przyjęcia przepisów niezbędnych do stosowania niniejszego rozporządzenia Komisja powinna być uprawniona do przyjmowania aktów zgodnie z art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej w odniesieniu do wprowadzania zmian do załącznika I do rozporządzenia Rady (WE) nr 625/2009 z dnia 7 lipca 2009 r. w sprawie wspólnych reguł przywozu z niektórych krajów trzecich* mających na celu usuwanie ze znajdującego się w tym załączniku wykazu państw trzecich tych państw, które stają się członkami WTO. Szczególnie istotne jest to, by w czasie prac przygotowawczych Komisja prowadziła stosowne konsultacje, w tym z ekspertami. Podczas przygotowywania i opracowywania aktów delegowanych Komisja powinna zadbać o równoczesne, terminowe i właściwe przekazywanie odpowiednich dokumentów Parlamentowi Europejskiemu i Radzie. * Dz.U. L 185 z 17.7.2009, s. 1."
[Popr. 109]
-1a.
punkt 22 preambuły otrzymuje brzmienie:" (22)W celu zapewnienia jednolitych warunków wykonania niniejszego rozporządzenia Komisji należy przyznać uprawnienia wykonawcze. Uprawnienia te powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiającym przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję*. * Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13."
[Popr. 110]
-1b.
dodaje się punkt preambuły w brzmieniu:" (22a)Do przyjmowania środków nadzoru i środków tymczasowych zastosowana powinna być procedura doradcza, zważywszy na skutki tych środków i ich logiczną kolejność w odniesieniu do przyjęcia ostatecznych środków ochronnych. Jeżeli opóźnienie we wprowadzaniu środków spowodowałoby szkodę, która byłaby trudna do naprawienia, należy zezwolić Komisji na przyjęcie tymczasowych środków mających natychmiastowe zastosowanie."
[Popr. 111]
-1c.
art. 5 ust. 1 otrzymuje brzmienie:" (1)Badanie rozpoczyna się na wniosek państwa członkowskiego, dowolnej osoby prawnej lub dowolnego stowarzyszenia nieposiadającego osobowości prawnej, działających w imieniu przemysłu unijnego, lub z inicjatywy Komisji, jeżeli jest dla niej oczywiste, że istnieją wystarczające dowody uzasadniające rozpoczęcie badania."
[Popr. 112]
-1d.
w art. 5 dodaje się ustęp w brzmieniu:" 2a.Wniosek o wszczęcie dochodzenia zawiera dowody na to, że spełnione są warunki wprowadzenia środków ochronnych określone w art. 1 ust. 1. Wniosek zasadniczo zawiera następujące informacje: tempo i skalę wzrostu przywozu danego produktu w ujęciu bezwzględnym i względnym, udział w rynku krajowym przejęty przez zwiększony przywóz, oraz zmiany w poziomie sprzedaży, produkcji, wydajności, wykorzystania mocy produkcyjnych, zysków i strat oraz zatrudnienia. Badanie można również rozpocząć w przypadku gwałtownego wzrostu przywozu skoncentrowanego w jednym lub kilku państwach członkowskich, pod warunkiem że istnieją wystarczające dowody na to, iż warunki rozpoczęcia badania są spełnione, w oparciu o czynniki, o których mowa w art. 2 ust. 2 i art. 3."
[Popr. 113]
1.
art. 5 ust. 4 otrzymuje brzmienie:" 4. Jeżeli okaże się, że istnieją wystarczające dowody uzasadniające wszczęcie postępowania, a konsultacje przeprowadzone na mocy ust. 3 nie doprowadziły do osiągnięcia rozwiązania satysfakcjonującego obie strony, Komisja publikuje zawiadomienie w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej."
1a.
dodaje się artykuł w brzmieniu:" Artykuł 6a Wcześniejsze środki nadzoru 1.Jeżeli tendencje przywozowe dla produktu pochodzącego z Chińskiej Republiki Ludowej mają taki charakter, że mogłyby spowodować jedną z sytuacji, o których mowa w art. 2 i 3, przywóz tego produktu może podlegać wcześniejszym środkom nadzoru. 2.Komisja może wprowadzić wcześniejsze środki nadzoru w przypadku gwałtownego wzrostu przywozu produktów należących do sektorów wrażliwych, skoncentrowanego w jednym lub kilku państwach członkowskich. 3.Wcześniejsze środki nadzoru są przyjmowane przez Komisję zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 15 ust. 1a. 4.Wcześniejsze środki nadzoru przyjmuje się na czas określony. O ile nie przewidziano inaczej, okres stosowania tych środków upływa wraz z końcem drugiego sześciomiesięcznego okresu, następującego po pierwszym sześciomiesięcznym okresie liczonym od dnia wprowadzenia środków."
[Popr. 114]
2.
w art. 7 wprowadza się następujące zmiany:
a)
ust. 1 zdania drugie i trzecie otrzymują brzmienie:" Komisja zastosuje takie tymczasowe środki zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 15 ust. 2art. 15 ust. 1a. W sprawach pilnych zastosowanie ma art. 15 ust. 3."
[Popr. 115]
b)
skreśla się ust. 3;
3.
art. 8 otrzymuje brzmienie:" Artykuł 8 Zakończenie postępowania bez wprowadzania środków Jeżeli dwustronne środki ochronne okażą się zbędne, badanie lub postępowanie zostaje zakończone zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 15 ust. 2."
4.
w art. 9 wprowadza się następujące zmiany:
a)
ust. 2 otrzymuje brzmienie:" 2. Jeżeli konsultacje określone w ust. 1 niniejszego artykułu nie doprowadzą do znalezienia rozwiązania satysfakcjonującego obie strony, w ciągu 60 dni od otrzymania wniosku o konsultacje, ostateczne środki ochronne lub środki zmiany kierunku handlu zostaną wprowadzone zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 15 ust. 2."
b)
skreśla się ustępy od 3 do 6;
4a.
art. 12 ust. 3 otrzymuje brzmienie:" 3.W czasie obowiązywania dowolnego środka ochronnego, przeprowadza się konsultacje w ramach Komitetu, albo na wniosek państwa członkowskiego albo z inicjatywy Komisji, w celu zbadania efektów stosowania środka oraz stwierdzenia, czy jego stosowanie jest nadal konieczne."
[Popr. 117]
5.
art. 12 ust. 4 otrzymuje brzmienie:" 4. Jeżeli Komisja uzna, że środek ochronny powinien być uchylony lub zmieniony, uchyla ona lub zmienia dany środek ochronny zgodnie z procedurą sprawdzającą określoną w art. 15 ust. 2."
[Popr. 118]
6.
art. 14 ust. 4 otrzymuje brzmienie:" 4. W interesie Unii środki wprowadzone na mocy niniejszego rozporządzenia mogą zostać zawieszone decyzją Komisji na okres dziewięciu miesięcy. Zawieszenie może zostać przedłużone na kolejny okres nie dłuższy niż rok, zgodnie z procedurą doradczą określoną w art. 15 ust. 2art. 15 ust. 1a. Środki mogą zostać zawieszone, wyłącznie jeżeli nastąpiła okresowa zmiana warunków rynkowych w takim stopniu, że jest mało prawdopodobne, by w wyniku zawieszenia nastąpiło ponowne zakłócenie rynku. Środki mogą zostać wprowadzone ponownie w dowolnym czasie i po przeprowadzeniu konsultacji, jeżeli przyczyna zawieszenia ustała."
[Popr. 119]
6a.
dodaje się artykuł w brzmieniu:" Artykuł 14a Przekazanie uprawnień Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 14b w odniesieniu do zmian do załącznika I do rozporządzenia Rady (WE) nr 625/2009, mających na celu usuwanie ze znajdującego się w tym załączniku wykazu państw trzecich tych państw, które stają się członkami WTO."
[Popr. 120]
6b.
dodaje się artykuł w brzmieniu:" Artykuł 14b Wykonywanie przekazanych uprawnień 1.Powierzenie Komisji uprawnień do przyjęcia aktów delegowanych podlega warunkom określonym w niniejszym artykule. 2.Uprawnienia do przyjęcia aktów delegowanych, o których mowa w art. 22 ust. 3, powierza się Komisji na okres pięciu lat od dnia ...(44). Komisja sporządza sprawozdanie na temat przekazania uprawnień nie później niż dziewięć miesięcy przed końcem tego pięcioletniego okresu. Przekazanie uprawnień zostaje automatycznie przedłużone na takie same okresy, chyba że Parlament Europejski lub Rada sprzeciwią się takiemu przedłużeniu nie później niż trzy miesiące przed końcem każdego okresu. 3.Przekazanie uprawnień, o których mowa w art. 22 ust. 3, może zostać odwołane w dowolnym momencie przez Parlament Europejski lub Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie określonych w niej uprawnień. Decyzja wchodzi w życie w dniu następującym po publikacji tej decyzji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub w określonym tam późniejszym terminie. Nie wpływa ona na ważność jakichkolwiek już obowiązujących aktów delegowanych. 4.Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja informuje o tym jednocześnie Parlament Europejski i Radę. 5.Akt delegowany przyjęty zgodnie z art. 22 ust. 3 wchodzi w życie tylko wtedy, gdy Parlament Europejski lub Rada nie wyrażą sprzeciwu w terminie dwóch miesięcy od powiadomienia o nim Parlamentu Europejskiego i Rady bądź jeśli przed upływem tego terminu Parlament Europejski i Rada poinformują Komisję, że nie wyrażą sprzeciwu. Z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady termin ten jest przedłużany o cztery miesiące."
[Popr. 323]
7.
art. 15 otrzymuje brzmienie:" Artykuł 15 Procedura komitetowa 1. Komisję wspiera Komitet ds. Środków Ochronnych ustanowiony w art. 4 ust. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 260/2009 z dnia 26 lutego 2009 r. w sprawie wspólnych reguł przywozu*. Komitet ten jest Komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/2011. 1a.W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 4 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.[Popr. 122] 2. W przypadku odniesień do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011. 3. W przypadku odniesień do niniejszego ustępu stosuje się art. [8]art. 8rozporządzenia (UE) nr [xxxx/2011]182/2011w związku z jego art. [5]art. 4. [Popr. 123] 4. Zgodnie z art. 3 ust. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011 w przypadku zastosowania procedury pisemnej procedura ta zostaje zakończona bez rozstrzygnięcia gdy, w okresie czasu określonym przez przewodniczącego, zdecyduje tak przewodniczący lub na wniosek większości członków komitetu, jak określono w art. 5 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 182/2011. * Dz.U. L 84 z 31.3.2009, s. 1."
8.
art. 17 ust. 5 otrzymuje brzmienie:" 5. Ani Komisja, ani Państwa Członkowskie, czy też ich urzędnicy nie ujawniają żadnej informacji otrzymanej na podstawie niniejszego rozporządzenia, o której poufne traktowanie prosiła osoba dostarczająca, bez jej wyraźnej zgody. Wymiana informacji między Komisją a Państwami Członkowskimi, lub informacji dotyczących konsultacji prowadzonych na podstawie art. 12 lub konsultacji określonych w art. 5 ust. 3 oraz art. 9 ust. 1, bądź dokumenty wewnętrzne przygotowane przez organy Unii lub jej Państwa Członkowskie nie są podawane do publicznej wiadomości ani ujawniane żadnej stronie postępowania, z wyjątkiem sytuacji wyraźnie przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu."
9.
art. 18 ust. 4 zdanie czwarte otrzymuje brzmienie:" Ustalenia ostateczne nie przesądzają o żadnej dalszej decyzji, która może zostać podjęta przez Komisję, ale w przypadku gdy decyzja taka będzie oparta na innych faktach i ustaleniach, są one niezwłocznie ujawniane."
10.
art. 19 ust. 5 i 6 otrzymują brzmienie:" 5. Komisja analizuje informacje właściwie przekazane oraz zakres, w jakim są one reprezentatywne, a wyniki tej analizy i opinię dotyczącą ich istoty przekazuje Komitetowi. 6. Strony postępujące zgodnie z ust. 2 mogą występować z wnioskiem o udostępnienie faktów i ustaleń, w oparciu o które mogą zostać podjęte ostateczne decyzje. Te informacje udostępnia się w możliwym zakresie, bez uszczerbku dla dalszych decyzji podejmowanych przez Komisję."
10a.
dodaje się artykuł w brzmieniu:" Artykuł 19a Sprawozdanie 1.Komisja przedstawia Parlamentowi Europejskiemu sprawozdanie roczne dotyczące stosowania i wdrażania niniejszego rozporządzenia. Sprawozdanie to zawiera informacje o działaniach Komisji, Komitetu i wszystkich pozostałych organów odpowiedzialnych za wykonywanie niniejszego rozporządzenia oraz wypełnianie wynikających z niego zobowiązań, w tym zobowiązań w zakresie barier w handlu. 2.Sprawozdanie zawiera także streszczenie danych statystycznych i zmian w handlu z Chinami. 3.W ciągu miesiąca od daty przedstawienia sprawozdania przez Komisję Parlament Europejski może zaproponować Komisji udział w posiedzeniu ad hoc przedmiotowo właściwej komisji w celu przedstawienia i objaśnienia wszelkich kwestii związanych ze stosowaniem niniejszego rozporządzenia. 4.Komisja podaje sprawozdanie do wiadomości publicznej nie później niż sześć miesięcy od daty przedstawienia go Parlamentowi Europejskiemu."
[Popr. 124]
10b.
skreśla się art. 22 ust. 3. [Popr. 125]
11.Rozporządzenie Rady (WE) nr 452/2003 z dnia 6 marca 2003 r. w sprawie środków, jakie może przyjąć Wspólnota w stosunku do połączonego oddziaływania środków antydumpingowych lub antysubsydyjnych i środków ochronnych(45)
Odnośnie do rozporządzenia (WE) nr 452/2003 Komisji należy powierzyć uprawnienia wykonawcze do przyjmowania środków niezbędnych do wykonania tego rozporządzenia zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 182/2011.
W związku z powyższym w rozporządzeniu (WE) nr 452/2003 wprowadza się następujące zmiany:
-1.
dodaje się punkt preambuły w brzmieniu:" (10a)W celu zapewnienia jednolitych warunków wykonania niniejszego rozporządzenia Komisji należy przyznać uprawnienia wykonawcze. Uprawnienia te powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiającym przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję*. * Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13."
[Popr. 126]
1.
w art. 1 ust. 1 część wprowadzająca otrzymuje brzmienie:" Jeżeli Komisja uzna, że połączenie środków antydumpingowych lub antysubsydyjnych z ochronnymi środkami taryfowymi w stosunku do tego samego przywozu mogłoby mieć skutki większe niż pożądane w ramach polityki ochrony handlu Unii, Komisja może przyjąć zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 2a ust. 2, takie spośród następujących środków wdrażających akt ustawodawczy, jakie uzna za właściwe:"
[Popr. 127]
2.
dodaje się art. 2a w brzmieniu:" Artykuł 2a 1. Komisję wspiera Komitet Antydumpingowy ustanowiony w art. 15 ust. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 1225/2009 z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie ochrony przed przywozem produktów po cenach dumpingowych z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej.*. Komitet ten jest Komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/2011. 2. W przypadku odniesień do niniejszego ustępu stosuje się art. [5] rozporządzenia (UE) nr 182/2011. 2a.W przypadku gdy opinia komitetu ma być uzyskana w drodze procedury pisemnej, procedura ta kończy się bez osiągnięcia rezultatu, gdy, przed upływem terminu na wydanie opinii, zdecyduje o tym przewodniczący komitetu lub wniesie o to większość członków komitetu. [Popr. 128] * Dz.U. L 343 z 22.12.2009, s. 51."
12.Rozporządzenie Rady (WE) nr 673/2005 z dnia 25 kwietnia 2005 r. ustanawiające dodatkowe cła przywozowe na niektóre produkty pochodzące ze Stanów Zjednoczonych Ameryki(46)
W odniesieniu do rozporządzenia Rady (WE) nr 673/2005 uprawnienia do uchylenia rozporządzenia przyznano Radzie. Uprawnienia te należy usunąć, a art. 207 Traktatu powinien mieć zastosowanie do uchylenia tego rozporządzenia.
W związku z powyższym w rozporządzeniu (WE) nr 673/2005 wprowadza się następujące zmiany:
skreśla się art. 7.
12a.ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR 1236/2005 Z DNIA 27 CZERWCA 2005 R. W SPRAWIE HANDLU NIEKTÓRYMI TOWARAMI, KTÓRE MOGŁYBY BYĆ UŻYTE DO WYKONYWANIA KARY ŚMIERCI, TORTUR LUB INNEGO OKRUTNEGO, NIELUDZKIEGO LUB PONIŻAJĄCEGO TRAKTOWANIA ALBO KARANIA(47)[Popr. 129]
Odnośnie do rozporządzenia (WE) nr 1236/2005 Komisji należy przekazać uprawnienia do przyjmowania aktów zgodnie z art. 290 Traktatu w celu zmiany załączników do tego rozporządzenia.
W związku z powyższym w rozporządzeniu (WE) nr 1236/2005 wprowadza się następujące zmiany:
[Popr. 130]
1.
punkt 25 preambuły otrzymuje brzmienie:" 25.W celu przyjęcia przepisów niezbędnych do stosowania niniejszego rozporządzenia Komisja powinna być uprawniona do przyjmowania aktów zgodnie z art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej w odniesieniu do zmiany załączników II, III, IV i V do niniejszego rozporządzenia. Szczególnie istotne jest to, by w czasie prac przygotowawczych Komisja prowadziła stosowne konsultacje, w tym z ekspertami. Podczas przygotowywania i opracowywania aktów delegowanych Komisja powinna zadbać o równoczesne, terminowe i właściwe przekazywanie odpowiednich dokumentów Parlamentowi Europejskiemu i Radzie."
[Popr. 131]
2.
art. 12 ust. 2 otrzymuje brzmienie:" 2.Komisja jest upoważniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 15a w celu zmiany załączników II, III, IV i V."
[Popr. 132]
3.
skreśla się art. 15 [Popr. 133]
4.
dodaje się artykuł w brzmieniu:" Artykuł 15a Wykonywanie przekazanych uprawnień 1.Powierzenie Komisji uprawnień do przyjęcia aktów delegowanych podlega warunkom określonym w niniejszym artykule. 2.Uprawnienia do przyjęcia aktów delegowanych, o których mowa w art. 15, powierza się Komisji na okres pięciu lat od dnia ...(48) Komisja sporządza sprawozdanie na temat przekazania uprawnień nie później niż dziewięć miesięcy przed końcem tego pięcioletniego okresu. Przekazanie uprawnień zostaje automatycznie przedłużone na takie same okresy, chyba że Parlament Europejski lub Rada sprzeciwią się takiemu przedłużeniu nie później niż trzy miesiące przed końcem każdego okresu. 3.Przekazanie uprawnień, o którym mowa w art. 15, może zostać odwołane w dowolnym momencie przez Parlament Europejski lub Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie określonych w niej uprawnień. Decyzja wchodzi w życie w dniu następującym po publikacji tej decyzji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub w określonym tam późniejszym terminie. Nie wpływa ona na ważność jakichkolwiek już obowiązujących aktów delegowanych. 4.Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja informuje o tym jednocześnie Parlament Europejski i Radę. 5.Akt delegowany przyjęty zgodnie z art. 15 wchodzi w życie tylko wtedy, gdy Parlament Europejski ani Rada nie wyrażą sprzeciwu w terminie dwóch miesięcy od powiadomienia o nim Parlamentu Europejskiego i Rady, bądź jeśli przed upływem tego terminu Parlament Europejski i Rada poinformują Komisję, że nie wyrażą sprzeciwu. Z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady termin ten jest przedłużany o cztery miesiące."
[Popr. 134]
5.
skreśla się art. 16.[Popr. 135]
13.Rozporządzenie Rady (WE) nr 1616/2006 z dnia 23 października 2006 r. w sprawie określonych procedur stosowania Układu o stabilizacji i stowarzyszeniu między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Albanii, z drugiej strony, oraz umowy przejściowej między Wspólnotą Europejską a Republiką Albanii(49)
Odnośnie do rozporządzenia (WE) nr 1616/2006 Komisji należy powierzyć uprawnienia wykonawcze do przyjmowania środków niezbędnych do wykonania tego rozporządzenia zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 182/2011.
W związku z powyższym w rozporządzeniu (WE) nr 1616/2006 wprowadza się następujące zmiany:
-1.
skreśla się 7 punkt preambuły;[Popr. 136]
-1a.
punkt 8 preambuły otrzymuje brzmienie:" (8)W celu zapewnienia jednolitych warunków przyjmowania szczegółowych zasad wykonania różnych przepisów Układu o stabilizacji i stowarzyszeniu Komisji należy powierzyć uprawnienia wykonawcze. Uprawneinia te powinny być wykonywane przez Komisję zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiającym przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję*. * Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13."
[Popr. 137]
-1b.
dodaje się punkt preambuły w brzmieniu:" (8a)Do przyjmowania natychmiastowych środków w wyjątkowych i krytycznych okolicznościach oraz do tymczasowego zawieszania stosowanego preferencyjnego traktowania zastosowana powinna być procedura doradcza, zważywszy na skutki tych środków i ich logiczną kolejność w odniesieniu do przyjęcia środków ostatecznych. Jeżeli opóźnienie we wprowadzaniu środków spowodowałoby szkodę, która byłaby trudna do naprawienia, należy zezwolić Komisji na przyjęcie tymczasowych środków mających natychmiastowe zastosowanie."
[Popr. 138]
-1c.
dodaje się punkt preambuły w brzmieniu:" (8b)Komisja powinna przyjąć akty wykonawcze mające natychmiastowe zastosowanie, gdy we właściwie uzasadnionych przypadkach odnoszących się do wyjątkowych i krytycznych okoliczności istniejących w rozumieniu art. 26 ust. 4 Umowy przejściowej, a następnie art. 39 ust. 4 Układu o stabilizacji i stowarzyszeniu, wymaga tego szczególnie pilny charakter sprawy."
[Popr. 139]
-1d.
art. 2 otrzymuje brzmienie:" Artykuł 2 Koncesje na ryby i produkty rybołówstwa Komisja przyjmuje szczegółowe zasady wykonania art. 15 ust. 1 Umowy przejściowej oraz art. 28 ust. 1 Układu dotyczące kontyngentów taryfowych na przywóz ryb i produktów rybołówstwa zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 8a ust. 2 niniejszego rozporządzenia."
[Popr. 140]
-1e.
art. 4 otrzymuje brzmienie:" Artykuł 4 Dostosowania techniczne Zmiany i dostosowania techniczne przepisów przyjętych zgodnie z niniejszym rozporządzeniem niezbędne w związku ze zmianą kodów nomenklatury scalonej i podpodziałów TARIC lub wynikające z zawarcia między Unią a Republiką Albanii nowych lub zmienionych umów, protokołów, wymian listów lub innych aktów, które nie pociągają za sobą żadnych zmian merytorycznych, przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 8a ust. 2 niniejszego rozporządzenia."
[Popr. 141]
-1f.
art. 5 otrzymuje brzmienie:" Artykuł 5 Ogólna klauzula ochronna W przypadku gdy Unia pragnie zastosować środek, o którym mowa w art. 25 Umowy przejściowej i następnie w art. 38 Układu, przyjmuje go zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 8a ust. 2 niniejszego rozporządzenia, chyba że art. 25 Umowy przejściowej i następnie art. 38 Układu stanowią inaczej."
[Popr. 142]
-1g.
art. 6 otrzymuje brzmienie:" Artykuł 6 Klauzula o niedoborach W przypadku gdy Unia pragnie zastosować środek, o którym mowa w art. 26 Umowy przejściowej oraz następnie art. 39 Układu, przyjmuje go zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 8a ust. 2 niniejszego rozporządzenia."
[Popr. 143]
1.
art. 7 akapity trzeci, czwarty i piąty otrzymują brzmienie:" Komisja przyjmuje takie środki zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 8a ust. 2art. 8a ust. 1b. W sprawach pilnych zastosowanie ma art. 8a ust. 3art. 8a ust. 2a."
[Popr. 144]
2.
art. 8 ust. 2 otrzymuje brzmienie:" 2. Komisja przyjmuje takie środki zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 8a ust. 2. W sprawach pilnych zastosowanie ma art. 8a ust. 3."
3.
dodaje się art. 8a w brzmieniu:" Artykuł 8a Procedura komitetowa -1.Do celów art. 2, 4 i 11 niniejszego rozporządzenia Komisję wspiera Komitet Kodeksu Celnego ustanowiony na mocy art. 248a rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny*. Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/2011. [Popr. 145] 1. Do celów art. 7 i 8art. 5, 7 i 8 niniejszego rozporządzenia Komisję wspiera Komitet ds. Środków Ochronnych ustanowiony na mocyw art. 4 ust. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 260/2009 z dnia 26 lutego 2009 r. w sprawie wspólnych reguł przywozu**. Komitet ten jest Komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr [..../2011]182/2011. [Popr. 146] 1a.Do celów art. 6 niniejszego rozporządzenia Komisję wspiera Komitet ustanowiony na mocy rozporządzenia Rady (WE) nr 1061/2009 z dnia 19 października 2009 r. ustanawiającego wspólne reguły wywozu***. Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/2011. [Popr. 147] 1b.W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 4 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.[Popr. 148] 2. W przypadku odniesień do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011. 2a. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 8 rozporządzenia (UE) nr 182/2011 w związku z jego art. 4.[Popr. 149] 3. W przypadku odniesień do niniejszego ustępu stosuje się art. 8 rozporządzenia (UE) nr 182/2011 w związku z jego art. 5. 3a.W przypadku gdy opinia komitetu ma być uzyskana w drodze procedury pisemnej, procedura ta kończy się bez osiągnięcia rezultatu, gdy, przed upływem terminu na wydanie opinii, zdecyduje o tym przewodniczący komitetu lub wniesie o to większość członków komitetu. [Popr. 150] * Dz.U. L 302 z 19.10.1992, s. 1. ** Dz.U. L 84 z 31.3. 2009, s. 1. *** Dz.U. L 291 z 7.11.2009, s. 1."
3a.
art. 11 akapit trzeci otrzymuje brzmienie:" Komisja może zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 8a ust. 1b niniejszego rozporządzenia, zdecydować o tymczasowym zawieszeniu stosownego preferencyjnego traktowania produktów, zgodnie z art. 30 ust. 4 Umowy tymczasowej i następnie art. 43 ust. 4 Układu."
[Popr. 151]
3b.
skreśla się art. 12.[Popr. 152]
14.Rozporządzenie Rady (WE) nr 1528/2007 z dnia 20 grudnia 2007 r. w sprawie stosowania uzgodnień dotyczących produktów pochodzących z niektórych państw wchodzących w skład grupy państw Afryki, Karaibów i Pacyfiku (AKP) przewidzianych w umowach ustanawiających lub prowadzących do ustanowienia umów o partnerstwie gospodarczym(50)
Odnośnie do rozporządzenia (WE) nr 1528/2007 Komisji należy powierzyć uprawnienia wykonawcze do przyjmowania środków niezbędnych do wykonania tego rozporządzenia zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 182/2011.
W związku z powyższym w rozporządzeniu (WE) nr 1528/2007 wprowadza się następujące zmiany:
-1.
punkt 17 preambuły otrzymuje brzmienie:" (17)W celu zapewnienia jednolitych warunków wykonania niniejszego rozporządzenia Komisji należy przyznać uprawnienia wykonawcze. Uprawnienia te powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiającym przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję*. * Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13."
[Popr. 153]
1.
w art. 2 wprowadza się następujące zmiany:
a)ust. 2 otrzymuje brzmienie:"
2.Komisja wprowadza zmiany do załącznika I za pomocą aktów delegowanych zgodnie z art. 24a, 24b i 24c, dodając regiony lub państwa z grupy państw AKP, które zakończyły negocjacje w sprawie umowy z Unią a tym regionem lub państwem, spełniającej co najmniej wymogi art. XXIV GATT 1994.
"
b)w ust. 3 formuła wprowadzająca otrzymuje brzmienie:"
3.Takie państwo lub region pozostaje na wykazie w załączniku I, dopóki Komisja nie przyjmie aktu delegowanego zgodnie z art. 24a, 24b i 24c zmieniającego załącznik I w celu usunięcia państwa lub regionu z tego załącznika, szczególnie gdy:
"
[Popr. 155]
1a.
W art. 5 ust. 3 część wprowadzająca otrzymuje brzmienie:" 3.W przypadku ustalenia przez Komisję na podstawie informacji przedstawionych przez państwo członkowskie lub z własnej inicjatywy, że warunki określone w ust. 1 i 2 niniejszego artykułu zostały spełnione, właściwe traktowanie może zostać zawieszone zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 21 ust. 1d, pod warunkiem że Komisja uprzednio:"
[Popr. 156]
1b.
art. 5 ust. 4 otrzymuje brzmienie:" 4.Okres zawieszenia na mocy niniejszego artykułu ogranicza się do czasu niezbędnego do ochrony interesów finansowych Unii. Nie może on przekroczyć sześciu miesięcy, jednak może zostać przedłużony. Na koniec tego okresu Komisja podejmuje decyzję o zakończeniu zawieszenia lub o przedłużeniu okresu zawieszenia zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 21 ust. 1d."
[Popr. 325]
1c.
art. 5 ust. 6 akapit drugi otrzymuje brzmienie:" Decyzja zawieszająca właściwe traktowanie przyjmowana jest zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 21 ust. 1d."
[Popr. 158]
1d.
art. 6 ust. 3 otrzymuje brzmienie:" 3.Szczegółowe zasady wprowadzenia kontyngentów taryfowych, o których mowa w ust. 2 niniejszego artykułu ustala się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 21 ust. 2."
[Popr. 159]
1e.
art. 7 ust. 4 otrzymuje brzmienie:" 4.Szczegółowe zasady dotyczące podziału według regionów i wprowadzenia kontyngentów, o których mowa w niniejszym artykule, przyjmowane są zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 21 ust. 2."
[Popr. 160]
1f.
art. 9 ust. 5 otrzymuje brzmienie:" 5.Komisja przyjmuje szczegółowe zasady podziału ilości określonych w ust. 1 i dotyczące zarządzania systemem, o którym mowa w ust. 1, 3 i 4 niniejszego artykułu, oraz dotyczące decyzji zawieszających przyjmowane zgodnie z procedurą sprawdzającą określoną w art. 21 ust. 2."
[Popr. 161]
1g.
art. 10 ust. 4 otrzymuje brzmienie:" 4.Komisja przyjmuje szczegółowe zasady zarządzania tym systemem oraz decyzje zawieszające zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 21 ust. 2."
[Popr. 162]
2.
w art. 14 wprowadza się następujące zmiany:
a)
ust. 3 otrzymuje brzmienie:" 3. Jeżeli po konsultacjach oczywiste jest, że istnieją wystarczające dowody, by uzasadnić wszczęcie postępowania, Komisja publikuje zawiadomienie w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Postępowanie zostaje wszczęte w terminie jednego miesiąca od dnia otrzymania informacji od państwa członkowskiego."
b)
w ust. 4 zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie:" 4. Jeżeli Komisja przyjmie stanowisko, że zaistniały okoliczności określone w art. 12, bezzwłocznie powiadomi dane regiony lub państwa wymienione w załączniku I o swoim zamiarze wszczęcia dochodzenia."
3.
w art. 16 wprowadza się następujące zmiany:
a)
ust. 1 zdania drugie i trzecie otrzymują brzmienie: " »Tymczasowe środki przyjmowane są zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 21 ust. 2art. 21 ust. 1d. W sprawach pilnych zastosowanie ma art. 21 ust. 3.«"
[Popr. 163]
b)
w ust. 2 zdanie drugie skreśla się;
c)
skreśla się ust. 4;
4.
art. 17 otrzymuje brzmienie:" Artykuł 17 Zakończenie dochodzenia i postępowania bez wprowadzania środków W przypadkach gdy dwustronne środki ochronne zostaną uznane za niepotrzebne, dochodzenie i postępowanie zostają zakończone zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 21 ust. 2."
5.
w art. 18 wprowadza się następujące zmiany:
a)
ust. 2 otrzymuje brzmienie:" 2. Jeżeli konsultacje, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, w terminie trzydziestu dni od skierowania sprawy do danego regionu lub państwa nie doprowadzą do rozwiązania możliwego do przyjęcia przez obie strony, to w terminie dwudziestu dni roboczych od zakończenia okresu konsultacji Komisja podejmuje decyzję o wprowadzeniu ostatecznych dwustronnych środków ochronnych zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 21 ust. 2."
b)
skreśla się ustępy 3 i 4;
6.
art. 20 ust. 2 otrzymuje brzmienie:" 2. Decyzję o wprowadzeniu nadzoru podejmuje Komisja zgodnie z procedurą doradczą określoną w art. 21 ust. 2. art. 21 ust. 1d."
[Popr. 164];
7.
art. 21 otrzymuje brzmienie:" Artykuł 21 Procedura komitetowa 1. Do celów niniejszego rozdziału art. 5, 16, 17, 18 i 20 niniejszego rozporządzenia Komisję wspiera Komitet ds środków ochornnych ustanowiony w art. 4 ust. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 260/2009 dnia 26 lutego 2009 r. w sprawie wspólnych reguł przywozu*. Komitet ten jest Komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr [.../2011]182/2011. [Popr. 165] 1a.Do celów art. 4 Komisję wspiera Komitet Kodeksu Celnego ustanowiony na mocy rozporządzenia (EWG) nr 2913/92. Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/2011.[Popr. 166] 1b.Do celów art. 6 Komisję wspiera Komitet ustanowiony na mocy rozporządzenia Rady (WE) nr 1785/2003 z dnia 29 września 2003 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku ryżu**. Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/2011. [Popr. 167] 1c.Do celów art. 7 i 9 Komisję wspiera Komitet ustanowiony na mocy rozporządzenia Rady (WE) nr 318/2006. Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/2011. [Popr. 168] 1d.W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 4 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.[Popr. 169] 2. W przypadku odniesień do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011. 3. W przypadku odniesień do niniejszego ustępu stosuje się art. [8]182/2011 rozporządzenia (UE) nr [xxxx/2011]182/2011 w związku z jego art. [5]art. 4. [Popr. 170] 4. W przypadku produktów objętych kodem CN 1701 Komitet, o którym mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, wspierany jest przez Komitet ustanowiony w art. 195 rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych (rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku)***. 4a.W przypadku gdy opinia komitetu ma być uzyskana w drodze procedury pisemnej, procedura ta kończy się bez osiągnięcia rezultatu, gdy, przed upływem terminu na wydanie opinii, zdecyduje o tym przewodniczący komitetu lub wniesie o to większość członków komitetu.[Popr. 171] * Dz.U. L 84 z 31.3.2009, s. 1. ** Dz.U. L 270 z 21.10.2003, s. 96. *** Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1."
7a.
skreśla się art. 24;[Popr. 172]
8.
dodaje się artykuły 24a, 24b i 24c w brzmieniu:" Artykuł 24a Wykonywanie przekazanych uprawnień 1.Uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych, o których mowa w art. 2 ust. 2 i 3, przekazuje się Komisji na czas nieokreślony. 2.Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja informuje o tym jednocześnie Parlament Europejski i Radę. 3.Uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych przyznaje się Komisji na warunkach określonych w art. 24b i 24c. Artykuł 24b Odwoływanie przekazanych uprawnień 1.Parlament Europejski lub Rada może w dowolnej chwili odwołać przekazanie uprawnień, o których mowa w art. 2 ust. 2 i 3. 2.Instytucja, która rozpoczęła wewnętrzną procedurę w celu podjęcia decyzji o odwołaniu przekazania uprawnień, stara się poinformować drugą instytucję i Komisję, w rozsądnym terminie przed podjęciem ostatecznej decyzji, wskazując przekazane uprawnienia, które mogłyby zostać odwołane, oraz możliwe przyczyny odwołania. 3.Wydanie decyzji o odwołaniu powoduje odwołanie uprawnień w niej wymienionych. Ma ona skutek natychmiastowy lub jest skuteczna od późniejszej daty w niej określonej. Nie wywiera ona wpływu na ważność obowiązujących już aktów delegowanych. Jest ona publikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Artykuł 24c Sprzeciw wobec aktów delegowanych 1.Parlament Europejski lub Rada mogą wyrazić sprzeciw wobec aktu delegowanego w ciągu dwóch miesięcy od daty powiadomienia. Z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady termin ten może być przedłużony o jeden miesiąc. 2.Jeśli po upływie tego terminu ani Parlament Europejski, ani Rada nie wyrażą sprzeciwu wobec aktu delegowanego, jest on publikowany w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej i wchodzi w życie z dniem przewidzianym w jego przepisach. Akt delegowany może zostać opublikowany w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej oraz wejść w życie przed upływem tego terminu, jeżeli zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformowały Komisję, że nie zamierzają wyrażać sprzeciwu. 3.Jeśli Parlament Europejski lub Rada wyrażą sprzeciw wobec przyjętego aktu delegowanego, nie wchodzi on w życie. Instytucja wyrażająca sprzeciw wobec aktu delegowanego określa jego powody."
[Popr. 173]
8a.
dodaje się artykuł w brzmieniu:" Artykuł 24d Poufność 1.Informacje uzyskane na podstawie niniejszego rozporządzenia są wykorzystywane wyłącznie do celów, dla których o nie wnioskowano. 2.Żadne informacje poufne lub przekazane z zastrzeżeniem poufności na mocy niniejszego rozporządzenia nie są ujawniane bez wyraźnej zgody osoby udzielającej tych informacji. 3.Każdy wniosek o zachowanie poufności określa powody, dla których informacje te są poufne. Jeżeli jednak osoba udzielająca informacji nie wyraża zgody na ich podanie do wiadomości publicznej ani nie zezwala na ich ujawnienie w zarysie lub formie streszczenia oraz jeżeli okaże się, że wniosek o zachowanie poufności jest nieuzasadniony, informacji tych można nie uwzględniać. 4.Informacje uważa się za poufne w każdym przypadku, jeżeli ich ujawnienie może mieć znacząco niekorzystne skutki dla osoby udzielającej tych informacji lub źródła tych informacji. 5.Przepisy ust. 1-4 nie wyłączają możliwości powołania się przez organy unijne na informacje ogólne oraz w szczególności na powody, na których oparto decyzje podjęte na podstawie niniejszego rozporządzenia. Organy te uwzględniają jednak uzasadniony interes danych osób fizycznych i prawnych, aby nie ujawniać ich tajemnic handlowych."
[Popr. 174]
8b.
dodaje się artykuł w brzmieniu:" Artykuł 24e Sprawozdanie 1.Komisja przedstawia Parlamentowi Europejskiemu sprawozdanie roczne dotyczące stosowania i wdrażania niniejszego rozporządzenia. Sprawozdanie to zawiera informacje o działaniach Komisji, Komitetów, o których mowa w niniejszym rozporządzeniu i wszystkich pozostałych organów odpowiedzialnych za wykonywanie niniejszego rozporządzenia oraz przestrzeganie wynikających z niego zobowiązań, w tym zobowiązań w zakresie barier w handlu. 2.Sprawozdanie zawiera także streszczenie danych statystycznych i zmian w handlu z państwami AKP. 3.Sprawozdanie zawiera informacje o wykonywaniu niniejszego rozporządzenia. 4.W ciągu miesiąca od daty przedstawienia sprawozdania przez Komisję Parlament Europejski może zaproponować Komisji udział w posiedzeniu ad hoc przedmiotowo właściwej komisji w celu przedstawienia i objaśnienia wszelkich kwestii związanych ze stosowaniem niniejszego rozporządzenia. 5.Komisja podaje sprawozdanie do wiadomości publicznej nie później niż sześć miesięcy od daty przedstawienia go Parlamentowi Europejskiemu."
[Popr. 175]
15.Rozporządzenie Rady (WE) nr 140/2008 z dnia 19 listopada 2007 r. w sprawie procedur dotyczących stosowania Układu o stabilizacji i stowarzyszeniu między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Czarnogóry, z drugiej strony, oraz procedur dotyczących stosowania Umowy przejściowej między Wspólnotą Europejską, z jednej strony, a Republiką Czarnogóry, z drugiej strony(51)
Odnośnie do rozporządzenia (WE) nr 140/2008 Komisji należy powierzyć uprawnienia wykonawcze do przyjmowania środków niezbędnych do wykonania tego rozporządzenia zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 182/2011.
W związku z powyższym w rozporządzeniu (WE) nr 140/2008 wprowadza się następujące zmiany:
-1.
skreśla się punkt 7 preambuły;[Popr. 176]
-1a.
punkt 8 preambuły otrzymuje brzmienie:" (8)W calu zapewnienia jednolitych warunków przyjmowania szczegółowych zasad wykonania różnych przepisów Układu o stabilizacji i stowarzyszeniu Komisji należy powierzyć uprawnienia wykonawcze. Uprawnienia te powinny być wykonywane przez Komisję zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiającym przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję*. * Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13."
[Popr. 177]
-1b.
dodaje się punkt preambuły w brzmieniu:" (8a)Do przyjmowania środków nadzoru i środków tymczasowych oraz do tymczasowego zawieszania preferencyjnego traktowania zastosowana powinna być procedura doradcza, zważywszy na skutki tych środków i ich logiczną kolejność w odniesieniu do przyjęcia ostatecznych środków ochronnych. Jeżeli opóźnienie we wprowadzaniu środków spowodowałoby szkodę, która byłaby trudna do naprawienia, należy zezwolić Komisji na przyjęcie tymczasowych środków mających natychmiastowe zastosowanie."
[Popr. 178]
-1c.
dodaje się punkt preambuły w brzmieniu:" (8b)Komisja powinna przyjąć akty wykonawcze mające natychmiastowe zastosowanie, gdy we właściwie uzasadnionych przypadkach odnoszących się do wyjątkowych i krytycznych okoliczności istniejących w rozumieniu art. 26 ust. 5 lit. b) i art. 27 ust. 4 Umowy przejściowej, a następnie art. 41 ust. 5 lit. b) i art. 42 ust. 4 Układu o stabilizacji i stowarzyszeniu, wymaga tego szczególnie pilny charakter sprawy."
[Popr. 179]
-1d.
art. 2 otrzymuje brzmienie:" Artykuł 2 Koncesje na ryby i produkty rybołówstwa Komisja przyjmuje szczegółowe zasady wykonania art. 14 Umowy przejściowej oraz art. 29 Układu dotyczące kontyngentów taryfowych na przywóz ryb i produktów rybołówstwa zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 8a ust. 2 niniejszego rozporządzenia."
[Popr. 180]
-1e.
art. 4 otrzymuje brzmienie:" Artykuł 4 Dostosowania techniczne Zmiany i dostosowania techniczne przepisów przyjętych zgodnie z niniejszym rozporządzeniem, konieczne w związku ze zmianą kodów Nomenklatury Scalonej i podpodziałów TARIC lub zawarcia między Unią a Republiką Czarnogóry nowych albo zmienionych umów, protokołów, wymiany listów lub innych aktów, które nie pociągają za sobą żadnych zmian merytorycznych, przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 8a ust. 2 ninijeszego rozporządzenia."
[Popr. 181]
-1f.
art. 5 otrzymuje brzmienie:" Artykuł 5 Ogólna klauzula ochronna W przypadku gdy Unia musi zastosować środek, o którym mowa w art. 26 Umowy przejściowej oraz następnie w art. 41 Układu, przyjmuje go zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 8a ust. 2 niniejszego rozporządzenia, chyba że art. 26 Umowy przejściowej i następnie art. 41 Układu stanowią inaczej."
[Popr. 182]
-1g.
art. 6 otrzymuje brzmienie:" Artykuł 6 Klauzula o niedoborach W przypadku gdy Unia musi zastosować środek, o którym mowa w art. 27 Umowy przejściowej oraz następnie w art. 42 Układu, przyjmuje go zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 8a ust. 2 niniejszego rozporządzenia."
[Popr. 183]
1.
art. 7 akapity trzeci, czwarty i piąty otrzymują brzmienie:" Komisja przyjmuje takie środki zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 8a ust. 2art. 8a ust. 1a. W sprawach pilnych zastosowanie ma art. 8a ust. 3art. 8a ust. 2a."
[Popr. 184]
2.
art. 8 ust. 2 otrzymuje brzmienie:" 2. Komisja przyjmuje takie środki zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 8a ust. 2. W sprawach pilnych zastosowanie ma art. 8a ust. 3."
3.
dodaje się art. 8a w brzmieniu:" Artykuł 8a Procedura komitetowa -1.Do celów art. 2, 4 i 11 niniejszego rozporządzenia Komisję wspiera Komitet Kodeksu Celnego ustanowiony na mocy art. 248a rozporządzenia (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny*. Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/2011. [Popr. 185] -1a.Do celów art. 6 Komisję wspiera Komitet ustanowiony na mocy rozporządzenia Rady (WE) nr 1061/2009 z dnia 19 października 2009 r. ustanawiającego wspólne reguły wywozu**. Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/2011.[Popr. 186] 1. Do celów art. 7 i 8art. 5, 7 i 8 Komisję wspiera Komitet ds. Środków Ochronnych ustanowiony w art. 4 ust. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 260/2009 z dnia 26 lutego 2009 r. w sprawie wspólnych reguł przywozu***. Komitet ten jest Komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr [..../2011]nr 182/2011. [Popr. 187] 1a.W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 4 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.[Popr. 188] 2. W przypadku odniesień do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011. 2a.W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 8 rozporządzenia (UE) nr 182/2011 w związku z jego art. 4.[Popr. 189] 3. W przypadku odniesień do niniejszego ustępu stosuje się art. 8 rozporządzenia (UE) nr 182/2011 w związku z jego art. 5. 3a.W przypadku gdy opinia komitetu ma być uzyskana w drodze procedury pisemnej, procedura ta kończy się bez osiągnięcia rezultatu, gdy, przed upływem terminu na wydanie opinii, zdecyduje o tym przewodniczący komitetu lub wniesie o to większość członków komitetu. [Popr. 190] * Dz.U. L 302 z 19.10.1992, s. 1. ** Dz.U. L 291 z 7.11.2009, s. 1. *** Dz.U. L 84 z 31.3.2009, s. 1."
3a.
art. 11 akapit trzeci otrzymuje brzmienie:" Komisja może zdecydować zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 8a ust. 1a niniejszego rozporządzenia, o tymczasowym zawieszeniu zastosowanego preferencyjnego traktowania danych produktów, zgodnie z art. 31 ust. 4 Umowy przejściowej i następnie art. 46 ust. 4 Układu."
[Popr. 191]
3b.
skreśla się art. 12. [Popr. 192]
16.Rozporządzenie Rady (WE) nr 55/2008 z dnia 21 stycznia 2008 r. wprowadzające autonomiczne preferencje handlowe dla Republiki Mołdowy i zmieniające rozporządzenie (WE) nr 980/2005 i decyzję Komisji 2005/924/WE(52)
Odnośnie do rozporządzenia (WE) nr 55/2008 Komisji należy powierzyć uprawnienia wykonawcze do przyjmowania środków niezbędnych do wykonania tego rozporządzenia zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 182/2011.
W związku z powyższym w rozporządzeniu (WE) nr 55/2008 wprowadza się następujące zmiany:
-1.
skreśla się punkt 11 preambuły; [Popr. 193]
-1a.
skreśla się punkt 12 preambuły;[Popr. 194]
-1b.
punkt 13 preambuły otrzymuje brzmienie:" (13)W celu zapewnienia jednolitych warunków wykonania niniejszego rozporządzenia Komisji należy przyznać uprawnienia wykonawcze. Te uprawnienia wykonawcze powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiającym przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję*. * Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13."
[Popr. 195]
-1c.
dodaje się punkt preambuły w brzmieniu:" (13a)Do przyjmowania środków nadzoru i środków tymczasowych oraz do tymczasowego zawieszania preferencyjnego traktowania właściwe jest zastosowanie procedury doradczej, zważywszy na skutki tych środków i ich logiczną kolejność w odniesieniu do przyjęcia ostatecznych środków ochronnych zastosowana powinna być procedura doradcza. Jeżeli opóźnienie we wprowadzaniu środków spowodowałoby szkodę, która byłaby trudna do naprawienia, należy zezwolić Komisji na przyjęcie tymczasowych środków mających natychmiastowe zastosowanie."
[Popr. 196]
-1d.
art. 3 ust. 3 otrzymuje brzmienie:" 3.Niezależnie od pozostałych przepisów niniejszego rozporządzenia, w szczególności art. 10, jeśli przywóz produktów rolnych powodowałby poważne zakłócenia na rynkach unijnych i ich mechanizmów regulacyjnych, Komisja może przedsięwziąć odpowiednie środki w drodze aktów wykonawczych. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 11a ust. 2."
[Popr. 197]
-1e.
art. 4 otrzymuje brzmienie:" Artykuł 4 Wdrożenie kontyngentu taryfowego dla przetworów mlecznych Komisja określa szczegółowe przepisy w celu wdrożenia kontyngentu taryfowego na pozycje 0401–0406 w drodze aktów wykonawczych. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 11a ust. 2."
[Popr. 198]
-1f.
część wprowadzająca do art. 7 otrzymuje brzmienie:" Komisja, zgodnie z procedurą sprawdzającą określoną w art. 11a ust. 2, przyjmuje przepisy konieczne do stosowania niniejszego rozporządzenia, inne niż przepisy przewidziane w art. 4, w szczególności:"
[Popr. 199]
-1g.
skreśla się art. 8;[Popr. 200]
1.
w art. 10 wprowadza się następujące zmiany:
a)
w ust. 1 część wprowadzająca otrzymuje brzmienie:" 1. W przypadku gdy Komisja stwierdzi, że istnieją wystarczające dowody nadużyć, nieprawidłowości lub systematycznego niedopełniania przez Mołdawię obowiązku przestrzegania reguł pochodzenia produktów i odnośnych procedur lub zapewniania zgodności z nimi czy zagwarantowania współpracy administracyjnej, określonej w art. 2 ust. 1, lub niedopełnienia wszelkich innych warunków określonych w art. 2 ust. 1, może, zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 11a ust. 2art. 11a ust. 1b, przedsięwziąć środki w celu zawieszenia wszystkich lub części uzgodnień preferencyjnych ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu na okres nieprzekraczający sześciu miesięcy, o ile wcześniej:"
[Popr. 201]
b)
skreśla się ust. 2;
ba)
ust. 3 otrzymuje brzmienie:" 3.Na koniec okresu zawieszenia Komisja podejmuje decyzję o zakończeniu środka czasowego zawieszenia albo o przedłużeniu środka zawieszenia zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 11a ust. 1b."
[Popr. 326]
2.
art. 11 ust. 1 otrzymuje brzmienie:" 1. W przypadku gdy produkt pochodzący z Mołdawii jest przywożony na warunkach, które powodują lub mogą powodować poważne trudności dla unijnego producenta produktu podobnego lub bezpośrednio konkurującego, Komisja może w dowolnym czasie wprowadzić cła Wspólnej Taryfy Celnej na ten produkt zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 11a ust. 2."
2a.
art. 11 ust. 5 otrzymuje brzmienie:" 5.Dochodzenie zostaje zakończone w ciągu sześciu miesięcy od publikacji zawiadomienia, o którym mowa w ust. 2 niniejszego artykułu. W wyjątkowych okolicznościach Komisja może przedłużyć ten okres zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 11a ust. 1b."
[Popr. 327]
2b.
art. 11 ust. 6 otrzymuje brzmienie:" 6.Komisja podejmuje decyzję w ciągu 3 miesięcy, zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 11a ust. 2. Decyzja wchodzi w życie w ciągu miesiąca od dnia jej publikacji."
[Popr. 204]
2c.
art. 11 ust. 7 otrzymuje brzmienie:" 7.W przypadku gdy wyjątkowe okoliczności wymagające natychmiastowego działania powodują, że dochodzenie staje się niemożliwe, Komisja może [...] podjąć bezwzględnie konieczne środki zapobiegawcze zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 11a ust. 2a."
[Popr. 205]
3.
dodaje się art. 11a w brzmieniu:" Artykuł 11a Procedura komitetowa 1. Do celów art. 11art. 3 ust. 3, art. 11 i art. 12 ninijeszego rozporządzenia Komisję wspiera Komitet ds. Środków Ochronnych ustanowiony w art. 4 ust. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 260/2009 z dnia 26 lutego 2009 r. w sprawie wspólnych reguł przywozu*. Komitet ten jest Komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr [.../2011]182/2011. [Popr. 206] 1a.Do celów art. 4 niniejszego rozporządzenia Komisję wspiera Komitet ustanowiony na mocy art. 195 rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych (rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku)**. Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/2011. [Popr. 207] 1b.W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 4 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.2 [Popr. 208] 2. W przypadku odniesień do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011. 2a.W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 8 rozporządzenia (UE) nr 182/2011 w związku z jego art. 4. [Popr. 209] 2b.W przypadku gdy opinia komitetu ma być uzyskana w drodze procedury pisemnej, procedura ta kończy się bez osiągnięcia rezultatu, gdy, przed upływem terminu na wydanie opinii, zdecyduje o tym przewodniczący komitetu lub wniesie o to większość członków komitetu.[Popr. 210] * Dz.U. L 84 z 31.3.2009, s. 1. ** DZ.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1.»"
3a.
art. 12 ust. 2 otrzymuje brzmienie:" '2.W przypadku naruszenia przez Mołdawię reguł pochodzenia lub nieudzielania pomocy administracyjnej, o której mowa w art. 2, w odniesieniu do wyżej wspomnianych działów 17, 18, 19 i 21, lub w przypadku gdy przywóz towarów objętych tymi działami podlegających uzgodnieniom preferencyjnym przyznanym na podstawie niniejszego rozporządzenia znacząco przekracza zwykły poziom eksportu z Mołdawii, podejmowane są odpowiednie środki zgodnie z procedurą sprawdzającą określoną w art. 11a ust. 2."
[Popr. 211]
17.Rozporządzenie Rady (WE) nr 594/2008 z dnia 16 czerwca 2008 r. w sprawie niektórych procedur stosowania Układu o stabilizacji i stowarzyszeniu między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Bośnią i Hercegowiną, z drugiej strony, oraz stosowania umowy przejściowej w sprawie handlu i spraw związanych z handlem między Wspólnotą Europejską, z jednej strony, a Bośnią i Hercegowiną, z drugiej strony(53)
Odnośnie do rozporządzenia (WE) nr 594/2008 Komisji należy powierzyć uprawnienia wykonawcze do przyjmowania środków niezbędnych do wykonania tego rozporządzenia zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 182/2011 .
W związku z powyższym w rozporządzeniu (WE) nr 594/2008 wprowadza się następujące zmiany:
-1.
skreśla się 7 punkt preambuły;[Popr. 212]
–
1a punkt 8 preambuły otrzymuje brzmienie:" (8)W calu zapewnienia jednolitych warunków przyjmowania szczegółowych zasad wykonania różnych przepisów Układu o stabilizacji i stowarzyszeniu . Komisji należy powierzyć uprawnienia wykonawcze. Uprawnienia te powinny być wykonywane przez Komisję zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiającym przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję*. * Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13."
[Popr. 213]
-1b.
dodaje się punkt preambuły w brzmieniu:" »(8a)Do przyjmowania środków nadzoru i środków tymczasowych oraz do tymczasowego zawieszania preferencyjnego traktowania zastosowana powinna być procedura doradcza, zważywszy na skutki tych środków i ich logiczną kolejność w odniesieniu do przyjęcia ostatecznych środków ochronnych. Jeżeli opóźnienie we wprowadzaniu środków spowodowałoby szkodę, która byłaby trudna do naprawienia, należy zezwolić Komisji na przyjęcie tymczasowych środków mających natychmiastowe zastosowanie."
[Popr. 214]
-1c.
dodaje się punkt preambuły w brzmieniu:" (8b)Komisja powinna przyjąć akty wykonawcze mające natychmiastowe zastosowanie, gdy we właściwie uzasadnionych przypadkach odnoszących się do wyjątkowych i krytycznych okoliczności istniejących w rozumieniu art. 24 ust. 5 lit. b) i art. 25 ust. 4 umowy przejściowej, a następnie art. 39 ust. 5 lit. b) i art. 40 ust. 4 Układu o stabilizacji i stowarzyszeniu, wymaga tego szczególnie pilny charakter sprawy."
[Popr. 215]
-1d.
art. 2 otrzymuje brzmienie:" 'Artykuł 2 Koncesje na ryby i produkty rybołówstwa Komisja przyjmuje szczegółowe zasady wdrożenia art. 13 umowy przejściowej, a następnie art. 28 USiS dotyczące kontyngentów taryfowych na przywóz produktów rybnych i produktów rybactwa zgodnie z procedurą sprawdzającą określoną w art. 8a ust. 2 niniejszego rozporządzenia.»"
[Popr. 216]
-1e.
art. 4 otrzymuje brzmienie:" Artykuł 4 Dostosowania techniczne Zmiany i dostosowania techniczne przepisów przyjętych na mocy niniejszego rozporządzenia, które muszą zostać wprowadzone w konsekwencji zmian w kodach Nomenklatury Scalonej lub poddziałach TARIC albo zmian wynikających z zawarcia nowych lub zmienionych umów, protokołów, wymian listów i innych aktów między Unią a Bośnią i Hercegowiną, które nie pociągają za sobą żadnych zmian merytorycznych, przyjmowane są zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 8a ust. 2. niniejszego rozporządzenia."
[Popr. 217]
-1f.
art. 5 otrzymuje brzmienie:" Artykuł 5 Ogólna klauzula ochronna W przypadku gdy Unia musi zastosować środek przewidziany w art. 24 umowy przejściowej, a w późniejszym okresie – w art. 39 USiS, środek ten przyjmowany jest zgodnie z procedurą sprawdzającą określoną w art. 8a ust. 2 niniejszego rozporządzenia, chyba że art. 24 umowy przejściowej, a następnie art. 39 USiS stanowią inaczej."
[Popr. 218]
-1g.
art. 6 otrzymuje brzmienie:" Artykuł 6 Klauzula niedoboru W przypadku gdy Unia musi zastosować środek przewidziany w art. 25 umowy przejściowej, a w późniejszym okresie– w art. 40 USIS, środek ten przyjmowany jest zgodnie z procedurą sprawdzającą określoną w art. 8a ust. 2 niniejszego rozporządzenia."
[Popr. 219]
1.
art. 7 akapity trzeci, czwarty i piąty otrzymują brzmienie:" Komisja przyjmuje takie środki zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 8a ust. 2art. 8a ust. 1a. W sprawach pilnych zastosowanie ma art. 8a ust. 3art. 8a ust. 2a."
[Popr. 220]
2.
art. 8 ust. 2 otrzymuje brzmienie:" 2. Komisja przyjmuje takie środki zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 8a ust. 2. W sprawach pilnych zastosowanie ma art. 8a ust. 3."
3.
dodaje się art. 8a w brzmieniu:" Artykuł 8a Procedura komitetowa -1.Do celów art. 2, 4 i 11 niniejszego rozporządzenia Komisję wspiera Komitet Kodeksu Celnego ustanowiony na mocy art. 248a rozporządzenia (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny*. Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/2011.[Popr. 221] -1a.Do celów art. 6 Komisję wspiera Komitet ustanowiony na mocy rozporządzenia Rady (WE) nr 1061/2009 z dnia 19 października 2009 r. w sprawie wspólnych reguł przywozu**. Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/2011.[Popr. 222] 1. Do celów art. 7 i 8art. 5, 7 i 8 niniejszego rozporządzenia Komisję wspiera Komitet ds. Środków Ochronnych ustanowiony w art. 4 ust. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 260/2009 z dnia 26 lutego 2009 r. w sprawie wspólnych reguł przywozu***. Komitet ten jest Komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr [.../2011]182/2011. [Popr. 223] 1a.W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 4 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.[Popr. 224] 2. W przypadku odniesień do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011. 2a.W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 8 rozporządzenia (UE) nr 182/2011 w związku z jego art. 4.[Popr. 225] 3. W przypadku odniesień do niniejszego ustępu stosuje się art. 8rozporządzenia (UE) nr 182/2011 w związku z jego art. 5. 3a.W przypadku gdy opinia komitetu ma być uzyskana w drodze procedury pisemnej, procedura ta kończy się bez osiągnięcia rezultatu, gdy, przed upływem terminu na wydanie opinii, zdecyduje o tym przewodniczący komitetu lub wniesie o to większość członków komitetu.[Popr. 226] * Dz.U. L 302 z 19.10.1992, s. 1. ** Dz.U. L291 z 7.11.2009, s. 1. *** Dz.U. L 84 z 31.3.2009, s. 1."
3a.
art. 11 akapit trzeci otrzymuje brzmienie:" Komisja może zdecydować zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 8a ust. 1a niniejszego rozporządzenia, o tymczasowym zawieszeniu zastosowanego preferencyjnego traktowania danych produktów, zgodnie z art. 29 ust. 4 umowy przejściowej i następnie art. 44 ust. 4 Układu."
[Popr. 227]
3b.
skreśla się art. 12.[Popr. 228]
18.Rozporządzenie Rady (WE) nr 732/2008 z dnia 22 lipca 2008 r. wprowadzające ogólny system preferencji taryfowych na okres od dnia 1 stycznia 2009 r. do dnia 31 grudnia 2011 r. oraz zmieniające rozporządzenia (WE) nr 552/97, (WE) nr 1933/2006 oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 1100/2006 i (WE) nr 964/2007(54)
Odnośnie do rozporządzenia (WE) nr 732/2008 Odnośnie do rozporządzenia (WE) nr 732/2008 Komisji należy przekazać uprawnienia do przyjmowania aktów zgodnie z art. 290 Traktatu w celu zmiany załącznika I do tego rozporządzenia. Ponadto Komisji należy powierzyć uprawnienia wykonawcze do przyjmowania środków niezbędnych do wykonania tego rozporządzenia zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr [xxxx/2011] 182/2011. [Popr. 229]
W związku z powyższym w rozporządzeniu (WE) nr 732/2008 wprowadza się następujące zmiany:
-1.
dodaje się punkt preambuły w brzmieniu:" (24a)W celu przyjęcia przepisów niezbędnych do stosowania niniejszego rozporządzenia Komisja powinna być uprawniona do przyjmowania aktów zgodnie z art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej w odniesieniu do przyznawania państwu wnioskodawcy udziału w szczególnym rozwiązaniu motywacyjnym dotyczącym zrównoważonego rozwoju i dobrych rządów oraz do stosownej zmiany załącznika I do niniejszego rozporządzenia, przyjmowania szczegółowych zasad wdrażania przepisów dotyczących ograniczania ceł Wspólnej Taryfy Celnej na produkty objęte pozycją taryfową 1701, zawieszania ceł Wspólnej Taryfy Celnej na produkty objęte pozycjami taryfowymi 1006 i 1701, wymagania pozwoleń na przywóz produktów objętych pozycją taryfową 1701, wykluczania kraju z danego rozwiązania poprzez zmianę załącznika I oraz ustanawiania okresu przejściowego, zawieszania preferencyjnego traktowania przewidzianego w tym rozporządzeniu, tymczasowego wycofywania preferencyjnego traktowania w stosunku do wszystkich lub niektórych produktów pochodzących z państwa beneficjanta, a także wprowadzania zmian do załącznika I do niniejszego rozporządzenia. Szczególnie ważne jest, aby w czasie prac przygotowawczych Komisja prowadziła stosowne konsultacje, w tym na poziomie ekspertów. Podczas przygotowywania i opracowywania aktów delegowanych Komisja powinna zadbać o równoczesne, terminowe i właściwe przekazywanie odpowiednich dokumentów Parlamentowi Europejskiemu i Radzie."
[Popr. 230]
-1a.
punkt 25 preambuły otrzymuje brzmienie:" (25)W calu zapewnienia jednolitych warunków przyjmowania tymczasowych i ostatecznych środków, nakładania wcześniejszych środków nadzoru oraz zakończenia dochodzenia bez wprowadzania środków Komisji należy powierzyć uprawnienia wykonawcze. Uprawnienia te powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiającym przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję*. * Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13"
[Popr. 231]
-1b.
dodaje się punkt preambuły w brzmieniu:" (25a)Do wszczęcia lub przedłużenia dochodzenia, do podjęcia decyzji dotyczącej monitorowania i oceny sytuacji w danym państwie beneficjencie przez sześć miesięcy, jeśli uważa ono, że tymczasowe zawieszenie preferencji jest uzasadnione, a także do przyjmowania środków tymczasowych zastosowana powinna być procedura doradcza w połączeniu z aktami wykonawczymi mającymi natychmiastowe zastosowanie, zważywszy na skutki tych środków i ich logiczną kolejność w odniesieniu do przyjęcia ostatecznych środków. Jeżeli opóźnienie we wprowadzaniu środków spowodowałoby szkodę, która byłaby trudna do naprawienia, należy zezwolić Komisji na przyjęcie tymczasowych środków mających natychmiastowe zastosowanie."
[Popr. 232]
-1c.
w art. 10 wprowadza się następujące zmiany:
a)
ust. 2 otrzymuje brzmienie:" 2.Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 27a w celu podjęcia decyzji, po rozpatrzeniu wniosku, czy należy przyznać państwu wnioskodawcy udział w szczególnym rozwiązaniu motywacyjnym dotyczącym zrównoważonego rozwoju i dobrych rządów i czy należy stosownie zmienić załącznik I. Jeśli opóźnienie w działaniu spowodowałoby szkodę trudną do naprawienia i dlatego wymaga tego szczególnie pilny charakter sprawy, do aktów delegowanych przyjmowanych na podstawie niniejszego ustępu zastosowanie ma procedura przewidziana w art. 27b."
b)
ust. 5 otrzymuje brzmienie:" 5.W sprawach dotyczących wniosku Komisja kontaktuje się z państwem, działając zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 27 ust. 5."
[Popr. 233]
-1d.
w art. 11 wprowadza się następujące zmiany:
a)
ust. 7 otrzymuje brzmienie:" 7.Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 27a w celu przyjmowania szczegółowych zasad wdrażania przepisów, o których mowa w ust. 4, 5 i 6 niniejszego artykułu. Jeśli opóźnienie w działaniu spowodowałoby szkodę trudną do naprawienia i dlatego wymaga tego szczególnie pilny charakter sprawy, do aktów delegowanych przyjmowanych na podstawie niniejszego ustępu zastosowanie ma procedura przewidziana w art. 27b."
b)
ust. 8 otrzymuje brzmienie:" 8.Państwo usunięte z wykazu krajów najsłabiej rozwiniętych przez ONZ zostaje wykluczone z wykazu beneficjentów tego szczególnego rozwiązania. Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 27a w celu wykluczenia danego państwa z tego rozwiązania poprzez zmianę załącznika I oraz do ustanowienia co najmniej trzyletniego okresu przejściowego."
[Popr. 234]
1.
w art. 16 wprowadza się następujące zmiany:
a)
w ust. 3 fczęść wprowadzająca otrzymuje brzmienie:" 3. Komisja możejest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 27a, aby zawiesić rozwiązania preferencyjne przewidziane w niniejszym rozporządzeniu w odniesieniu do wszystkich lub niektórych produktów pochodzących z danego państwa beneficjenta, jeżeli, zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 27 ust. 6, uzna, że istnieją wystarczające dowody, uzasadniające czasowe wycofanie z powodów, o których mowa w ust. 1 i 2 niniejszego artykułu, pod warunkiem że wcześniej:"
[Popr. 235]
b)
skreśla się ust. 4;
2.
art. 17 otrzymuje brzmienie:" Artykuł 17 1. Jeżeli Komisja lub państwo członkowskie otrzymają informację, która może uzasadniać czasowe wycofanie, i jeżeli Komisja lub państwo członkowskie uważają, że istnieją wystarczające podstawy do wszczęcia dochodzenia, informują o tym Komitet, o którym mowa w art. 27. 2. Komisja może w terminie jednego miesiąca i zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 27 ust. 5, podjąć decyzję o wszczęciu dochodzenia."
2a.
art. 18 ust. 6 otrzymuje brzmienie:" 6.Dochodzenie ulega zakończeniu w terminie jednego roku. Komisja może przedłużyć ten termin zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 27 ust. 5."
[Popr. 236]
3.
w art. 19 wprowadza się następujące zmiany:
-a)
ust. 1 otrzymuje brzmienie:" 1.Komisja przedkłada Komitetowi, o którym mowa w art. 27 ust. 1, a także Parlamentowi Europejskiemu sprawozdanie dotyczące ustaleń."
[Popr. 237]
-aa)
ust. 2 otrzymuje brzmienie:" 2.W przypadku gdy Komisja uzna, że ustalenia nie uzasadniają czasowego wycofania, podejmuje decyzję o zakończeniu dochodzenia zgodnie z procedurą doradczą określoną w art. 27 ust. 5. W tym przypadku Komisja publikuje w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej zawiadomienie o zakończeniu dochodzenia i przedstawia jego główne wnioski."
[Popr. 238]
a) w ust. 3 zdanie drugie otrzymuje brzmienie:"
3.W przypadku gdy Komisja uzna, że ustalenia uzasadniają czasowe wycofanie z powodu, o którym mowa w art. 15 ust. 1 lit. a), podejmuje ona decyzję, zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 27 ust. 5, o monitorowaniu i ocenie sytuacji w danym państwie beneficjencie przez okres sześciu miesięcy. Komisja powiadamia zainteresowane państwo beneficjenta o tej decyzji i publikuje w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej zawiadomienie o tym, że Komisja zamierza czasowo wycofać preferencyjne traktowanie w stosunku do wszystkich lub niektórych produktów pochodzących z państwa beneficjenta, chyba że dane państwo beneficjent zobowiąże się przed upływem tego okresu do podjęcia koniecznych środków w celu zapewnienia w rozsądnym terminie zgodności z konwencjami, o których mowa w załączniku III część A.
"
[Popr. 239]
b)
ust. 4 otrzymuje brzmienie:" 4. Jeżeli Komisja uzna czasowe wycofanie za konieczne, podejmuje decyzję zgodnie z procedurą określoną w art. 27 ust. 6 jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 27a w celu podjęcia decyzji o czasowym wycofaniu. W przypadku, o którym mowa w ust. 3 ninijeszego artykułu, Komisja podejmuje działania na końcu okresu, o którym mowa w tym ustępie."
[Popr. 240]
c)
ust. 5 otrzymuje brzmienie:" 5. Jeżeli Komisja podejmie decyzjęprzyjmie akt delegowany o czasowym wycofaniu, taka decyzja wchodzi w życie w terminie sześciu miesięcy od jej podjęcia, chyba że akty delegowane zostały uchylone lub przed upływem tego terminu Komisja podejmie decyzję o wycofaniu danego aktu delegowanego, ponieważ uzna, że uzasadniające ją powody już nie istnieją."
[Popr. 241]
4.
w art. 20 wprowadza się następujące zmiany:
a)
ust. 5 otrzymuje brzmienie:" 5. Dochodzenie zostaje zakończone w terminie sześciu miesięcy od publikacji zawiadomienia, o którym mowa w ust. 2 ninijeszego artykułu. Komisja może, w wyjątkowych okolicznościach, przedłużyć ten termin zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 27 ust. 5."
[Popr. 328]
b)
ust. 6 otrzymuje brzmienie:" 6. Komisja podejmuje decyzję w terminie jednego miesiąca zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 27 ust. 6. Decyzja taka wchodzi w życie w terminie jednego miesiąca od daty jej opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej."
c)
ust. 7 otrzymuje brzmienie:" 7. Jeżeli wyjątkowe okoliczności wymagające natychmiastowego działania powodują, że dochodzenie staje się niemożliwe, Komisja może, zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 27 ust. 7, podjąć wszelkie bezwzględnie konieczne środki zapobiegawczetymczasowe. W przypadku wystąpienia przez państwo członkowskie z wnioskiem o niezwłoczną interwencję Komisji i spełnienia warunków określonych w ust. 1 Komisja podejmuje decyzję w terminie pięciu dni roboczych od otrzymania wniosku. Okres stosowania środków tymczasowych nie może przekroczyć 200 dni. Jeżeli tymczasowe środki ochronne zostaną zniesione ze względu na to, że dochodzenie wykazało, iż nie zostały spełnione warunki określone w niniejszym artykule, wszelkie należności celne pobrane w wyniku wprowadzenia tych środków tymczasowych zostają automatycznie zwrócone."
[Popr. 243]
5.
art. 21 otrzymuje brzmienie:" Artykuł 21 Jeżeli przywóz produktów wymienionych w załączniku I do Traktatu powoduje poważne zakłócenia na rynkach wspólnotowych lub grozi spowodowaniem takich poważnych zakłóceń, w szczególności w jednym z regionów najbardziej oddalonych lub w większej liczbie takich regionów, lub powoduje zakłócenia mechanizmów regulacyjnych tych rynków, lub grozi spowodowaniem takich zakłóceń, Komisja może, z własnej inicjatywy lub na wniosek państwa członkowskiego, zawiesić rozwiązania preferencyjne w odniesieniu do danych produktów zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 27 ust. 6, po skonsultowaniu się z komitetem zarządzającym odpowiedniej wspólnej organizacji rynkuart. 27 ust. 5."
[Popr. 329]
6.
art. 22 ust. 2 skreśla sięotrzymuje brzmienie:"
2.
Wcześniejsze środki nadzoru są przyjmowane przez Komisję zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 27 ust. 5.
"
[Popr. 244]
6a.
dodaje się artykuł w brzmieniu:" Artykuł 22a 1.Jeżeli ostatecznie ustalone fakty dowodzą, że nie zostały spełnione warunki określone w art. 20, Komisja podejmuje decyzję o zakończeniu dochodzenia i o postępowaniu zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 27 ust. 6. 2.Zwracając należytą uwagę na ochronę informacji poufnych w rozumieniu art. 27c, Komisja przedstawia Parlamentowi Europejskiemu sprawozdanie zawierające jej ustalenia i uzasadnione konkluzje we wszystkich odnośnych kwestiach merytorycznych i prawnych. Komisja podaje sprawozdanie do wiadomości publicznej nie później niż sześć miesięcy od daty przedstawienia go Parlamentowi Europejskiemu."
[Popr. 245]
6b.
w art. 25 część wprowadzająca otrzymuje brzmienie:" Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 27a w celu wprowadzenia zmian do załączników, które stały się konieczne w związku z:"
[Popr. 246]
7.
w art. 27 dodaje się ust. 6 i 7 w brzmieniuotrzymuje brzmienie:" Artykuł 27 1.Komisja jest wspierana przez Komitet ds. Preferencji Ogólnych . Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/2011. 5.W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 4 rozporządzenia (UE) nr 182/2011. 6. W przypadku odniesień do niniejszego ustępu stosuje się art. [5]art. 5 rozporządzenia (UE) nr [xxxx/2011]182/2011. 7. W przypadku odniesień do niniejszego ustępu stosuje się art. [8]art. 8 rozporządzenia (UE) nr [xxxx/2011]182/2011 w związku z jego art. [5]art. 4. 7a.W przypadku gdy opinia komitetu ma być uzyskana w drodze procedury pisemnej, procedura ta kończy się bez osiągnięcia rezultatu, gdy, przed upływem terminu na wydanie opinii, zdecyduje o tym przewodniczący komitetu lub wniesie o to większość członków komitetu."
[Popr. 247]
7a.
dodaje się artykuł w brzmieniu:" Artykuł 27a 1.Powierzenie Komisji uprawnień do przyjęcia aktów delegowanych podlega warunkom określonym w niniejszym artykule. 2.Uprawnienie do przyjęcia aktów delegowanych, o których mowa w art. 10 ust. 2, art. 11 ust. 7 i 8, art. 16 ust. 3, art. 19 ust. 4 i 5 oraz art. 25, powierza się Komisji na okres pięciu lat od dnia ...(55). Komisja sporządza sprawozdanie na temat przekazania uprawnień nie później niż dziewięć miesięcy przed końcem tego pięcioletniego okresu. Przekazanie uprawnień zostaje automatycznie przedłużone na takie same okresy, chyba że Parlament Europejski lub Rada sprzeciwią się takiemu przedłużeniu nie później niż trzy miesiące przed końcem każdego okresu. 3.Przekazanie uprawnień, o którym mowa w art. 10 ust. 2, art. 11 ust. 7 i 8, art. 16 ust. 3, art. 19 ust. 4 i 5 oraz w art. 25, może zostać odwołane w dowolnym momencie przez Parlament Europejski lub przez Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie określonych w niej uprawnień. Decyzja wchodzi w życie w dniu następującym po publikacji tej decyzji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub w określonym tam późniejszym terminie. Nie wpływa ona na ważność jakichkolwiek już obowiązujących aktów delegowanych. 4.Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja informuje o tym jednocześnie Parlament Europejski i Radę. 5.Akt delegowany przyjęty zgodnie z art. 10 ust. 2, art. 11 ust. 7 i 8, art. 16 ust. 3, art. 19 ust. 4 i 5 oraz art. 25 wchodzi w życie tylko wtedy, gdy Parlament Europejski lub Rada nie wyrażą sprzeciwu w terminie dwóch miesięcy od powiadomienia o nim Parlamentu Europejskiego i Rady bądź jeśli przed upływem tego terminu Parlament Europejski i Rada poinformują Komisję, że nie wyrażą sprzeciwu. Z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady termin ten jest przedłużany o cztery miesiące."
[Popr. 330]
7b.
dodaje się artykuł w brzmieniu:" Artykuł 27b 1.Akty delegowane przyjęte na podstawie niniejszego artykułu wchodzą w życie niezwłocznie i mają zastosowanie, o ile nie zostanie wyrażony sprzeciw zgodnie z ust. 2. W zawiadomieniu o akcie delegowanym skierowanym do Parlamentu Europejskiego i Rady podaje się powody zastosowania trybu pilnego. 2.Parlament Europejski albo Rada mogą wyrazić sprzeciw wobec aktu delegowanego zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 27a ust. 5. W takim przypadku Komisja uchyla akt niezwłocznie po otrzymaniu zawiadomienia o decyzji w sprawie sprzeciwu zgłaszanego przez Parlament Europejski lub Radę."
[Popr. 249]
7c.
dodaje się artykuł w brzmieniu:" Artykuł 27c 1.Informacje uzyskane na podstawie niniejszego rozporządzenia są wykorzystywane wyłącznie do celów, dla których o nie wnioskowano. 2.Żadne informacje poufne lub przekazane z zastrzeżeniem poufności na mocy niniejszego rozporządzenia nie są ujawniane bez wyraźnej zgody osoby udzielającej tych informacji. 3.Każdy wniosek o zachowanie poufności określa powody, dla których informacje te są poufne. Jeżeli jednak osoba udzielająca informacji nie wyraża zgody na ich podanie do wiadomości publicznej ani nie zezwala na ich ujawnienie w zarysie lub formie streszczenia oraz jeżeli okaże się, że wniosek o zachowanie poufności jest nieuzasadniony, informacji tych można nie uwzględniać. 4.Informacje uważa się za poufne w każdym przypadku, jeżeli ich ujawnienie może mieć znacząco niekorzystne skutki dla osoby udzielającej tych informacji lub źródła tych informacji. 5.Przepisy ust. 1-4 nie wyłączają możliwości powołania się przez organy unijne na informacje ogólne oraz w szczególności na powody, na których oparto decyzje podjęte na podstawie niniejszego rozporządzenia. Organy te uwzględniają jednak uzasadniony interes danych osób fizycznych i prawnych, aby nie ujawniać ich tajemnic handlowych."
[Popr. 250]
7d.
dodaje się artykuł w brzmieniu:" Artykuł 27d 1.Komisja przedstawia Parlamentowi Europejskiemu sprawozdanie roczne dotyczące stosowania i wdrażania niniejszego rozporządzenia. Sprawozdanie to obejmuje wszystkie rozwiązania preferencyjne, o których mowa w art. 1 ust. 2, zawiera informacje o działaniach poszczególnych organów odpowiedzialnych za monitorowanie wykonywania niniejszego rozporządzenia oraz wypełniania wynikających z niego zobowiązań, w tym zobowiązań w zakresie barier w handlu, a także zawiera streszczenie danych statystycznych i zmian w handlu z państwami beneficjentami i terytoriami beneficjentami. 2.Na podstawie tego sprawozdania Komitet ds. Preferencji Ogólnych i Parlament Europejski badają skutki tego systemu. Parlament Europejski może zaproponować Komisji udział w posiedzeniu ad hoc przedmiotowo właściwej komisji w celu przedstawienia i objaśnienia wszelkich kwestii związanych z wykonywaniem Umowy. 3.Komisja podaje sprawozdanie do wiadomości publicznej nie później niż sześć miesięcy od daty przedstawienia go Komitetowi ds. Preferencji Ogólnych i Parlamentowi Europejskiemu."
[Popr. 251]
19.Rozporządzenie Rady (WE) nr 597/2009 z dnia 11 czerwca 2009 r. w sprawie ochrony przed przywozem towarów subsydiowanych z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej(56)
Odnośnie do rozporządzenia (WE) nr 597/2009 Komisji należy powierzyć uprawnienia wykonawcze do przyjmowania środków niezbędnych do wykonania tego rozporządzenia zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 182/2011.
W związku z powyższym w rozporządzeniu (WE) nr 597/2009 wprowadza się następujące zmiany:
-1.
punkt 16 preambuły otrzymuje brzmienie:" (16)Konieczne jest określenie, że zakończenie spraw, bez względu na przyjęcie środków ostatecznych bądź nie, następuje zazwyczaj w ciągu 11 miesięcy, a w żadnym wypadku nie później niż 12 miesięcy od wszczęcia dochodzenia. Jedynie w przypadku, gdy państwa członkowskie poinformują Komisję, że spodziewają się poważnych kontrowersji podczas procesu decyzyjnego i konieczności przedłożenia projektu aktu wykonawczego komitetowi odwoławczemu na podstawie art. 6 rozporządzenia (UE) nr 182/2011z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiające przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję*, Komisja powinna być uprawniona do wydłużenia tego terminu do okresu nieprzekraczającego 13 miesięcy.[Popr. 252] * Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13."
-1a.
skreśla się punkt 26 preambuły;[Popr. 253]
-1b.
dodaje się punkt preambuły w brzmieniu:" (26a)W celu zapewnienia jednolitych warunków przyjmowania tymczasowych i ostatecznych środków oraz zakończenia dochodzenia bez wprowadzania środków Komisji należy powierzyć uprawnienia wykonawcze. Uprawnienia te powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 182/2011 "
[AM 254]
-1c.
dodaje się punkt preambuły w brzmieniu:" (26b)Do przyjmowania środków tymczasowych i zakończenia dochodzenia zastosowana powinna być procedura doradcza, zważywszy na skutki tych środków i ich logiczną kolejność w odniesieniu do przyjęcia ostatecznych środków. Jeżeli opóźnienie we wprowadzaniu środków spowodowałoby szkodę, która byłaby trudna do naprawienia, należy zezwolić Komisji na przyjęcie tymczasowych środków mających natychmiastowe zastosowanie."
[Popr. 255]
-1d.
art. 10 ust. 1 akapit drugi otrzymuje brzmienie:" Skargę można wnieść do Komisji lub państwa członkowskiego, które przekaże ją do Komisji. Komisja przesyła państwom członkowskim odpisy każdej otrzymanej skargi. Skargę uważa się za wniesioną w pierwszym dniu roboczym po jej doręczeniu Komisji listem poleconym lub wystawieniu potwierdzenia odbioru przez Komisję. Przed wszczęciem postępowania Komisja informuje o tym państwa członkowskie i stwarza im możliwość wypowiedzenia się."
[Popr. 256]
1.
art. 10 ust. 11 otrzymuje brzmienie:" 11. Jeżeli okaże się, że istnieją dostateczne dowody uzasadniające wszczęcie postępowania, Komisja uczyni to w ciągu 45 dni od wniesienia skargi i opublikuje zawiadomienie w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. W przypadku przedstawienia niewystarczającego materiału dowodowego wnioskodawca zostaje o tym fakcie poinformowany w ciągu 45 dni od daty złożenia wniosku do Komisji."
2.
art. 11 ust. 9 otrzymuje brzmienie:" 9. W wypadku postępowań wszczętych na podstawie art. 10 ust. 11 dochodzenie zamyka się w ciągu jednego roku11 miesięcy, jeżeli tylko jest to możliwe. W każdym przypadku dochodzenia takie zostają zakończone w ciągu 13 miesięcy12 miesięcy od ich rozpoczęcia, zgodnie z ustaleniami dokonanymi na podstawie art. 13 w odniesieniu do zobowiązań lub ustaleniami na podstawie art. 15 dla podjęcia ostatecznych działań. W wyjątkowych przypadkach, uwzględniając złożoność dochodzenia, Komisja może zdecydować, nie później niż 8 miesięcy po wszczęciu dochodzenia, o przedłużeniu tego terminu o okres nieprzekraczający 18 miesięcy."
[Popr. 257]
2a.
w art. 11 dodaje się ustęp w brzmieniu:" 9a.Nie później niż 32 tygodnie po wszczęciu dochodzenia Komisja przeprowadza konsultacje z państwami członkowskimi na podstawie ustaleń dochodzenia. Podczas konsultacji państwa członkowskie informują Komisję, czy spodziewają się poważnych kontrowersji podczas procesu decyzyjnego na mocy art. 14 i 15 niniejszego rozporządzenia co do podjęcia ostatecznych działań, które prawdopodobnie spowodują zastosowanie procedury odwoławczej, o której mowa w art. 6 rozporządzenia (UE) nr 182/2011. W takim przypadku Komisja może zdecydować, nie później niż osiem miesięcy po wszczęciu dochodzenia, o przedłużeniu terminu, o którym mowa w ust. 9 niniejszego artykułu, do okresu nieprzekraczającego 13 miesięcy. Komisja podaje tę decyzję do wiadomości publicznej."
[Popr. 258]
3.
w art. 12 wprowadza się następujące zmiany:
a)
w ust. 1 akapit drugi otrzymuje brzmienie:" Cło tymczasowe zostaje nałożone nie wcześniej niż 60 dni i nie później niż 9 miesięcy8 miesięcy od wszczęcia postępowania. W wyjątkowych przypadkach, uwzględniając złożoność postępowania,W przypadku gdy państwa członkowskie poinformują Komisję na mocy art. 11 ust. 9a, że spodziewają się poważnych kontrowersji podczas procesu decyzyjnego na mocy art. 14 i 15 niniejszego rozporządzenia co do podjęcia ostatecznych działań, które prawdopodobnie spowodują zastosowanie procedury odwoławczej, o której mowa w art. 6 rozporządzenia (UE) nr 182/2011, Komisja może zdecydować, nie później niż 8 miesięcy po wszczęciu postępowania, o przedłużeniu tego terminu do okresu nieprzekraczającego 12 miesięcy9 miesięcy."
[Popr. 259]
b)
ust. 3 otrzymuje brzmienie:" 3. Komisja wprowadzi środki tymczasowe zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 25 ust. 3."
c)
skreśla się ust. 5;
4.
w art. 13 wprowadza się następujące zmiany:
a)
ust. 1 otrzymuje brzmienie:" 1. Pod warunkiem tymczasowego potwierdzenia subsydiowania i szkody Komisja może przyjąć złożoną ofertę zadowalającego dobrowolnego zobowiązania, na mocy którego:
a)
kraj pochodzenia lub wywozu wyraża zgodę na zniesienie albo ograniczenie subsydiów albo podejmuje inne działania dotyczące ich skutków; lub
b)
eksporter zobowiązuje się skorygować swoje ceny albo zaprzestać wywozu do danego obszaru tak długo, jak wywóz ten będzie korzystać z subsydiów stanowiących podstawę środków wyrównawczych, tak aby Komisja była w pełni przekonana o wyeliminowaniu negatywnych skutków tych subsydiów.
W przypadku takim oraz tak długo, jak zobowiązania takie obowiązują, cła tymczasowe nałożone przez Komisję zgodnie z art. 12 ust. 3 oraz cła ostateczne nałożone zgodnie z art. 15 ust. 1 nie mają zastosowania do odnośnego przywozu przedmiotowych towarów wytwarzanych przez przedsiębiorstwa, o których mowa w decyzji Komisji o przyjęciu zobowiązań, wraz z późniejszymi zmianami takiej decyzji. Podwyżki cen wynikające ze zobowiązań nie mogą być wyższe niż jest to niezbędne do skompensowania subsydiów stanowiących podstawę środków wyrównawczych, natomiast powinny być niższe od kwoty subsydiów stanowiących podstawę środków wyrównawczych, jeżeli mają być odpowiednie w celu usunięcia szkody dla przemysłu unijnego."
b)
ust. 5 otrzymuje brzmienie:" 5. W przypadku przyjęcia zobowiązań postępowanie zostaje zakończone. Komisja zamyka postępowanie zgodnie z procedurą sprawdzającą określoną w art. 25 ust. 2. Przewodniczący może uzyskać opinię komitetu w drodze procedury pisemnej określonej w art. 15 ust. 5."
[Popr. 260]
c)
w ust. 9 akapit pierwszy otrzymuje brzmienie:" 9. W przypadku naruszenia lub wycofania zobowiązania przez dowolną ze stron lub w przypadku wycofania przyjęcia tego zobowiązania przez Komisję, przyjęcie zobowiązania zostaje wycofane przez Komisję odpowiednio w drodze decyzji albo rozporządzenia, a tymczasowe cło nałożone przez Komisję zgodnie z art. 12 lub ostateczne cło nałożone zgodnie z art. 15 ust. 1 stosuje się, o ile dany eksporter lub państwo pochodzenia lub państwo wywozu, z wyjątkiem eksporterów lub państw wycofujących zobowiązanie, mieli możliwość wypowiedzenia się."
d)
ust. 10 otrzymuje brzmienie:" 10. Cło tymczasowe może zostać nałożone zgodnie z art. 12 w oparciu o najlepsze posiadane informacje, w przypadku podejrzenia naruszenia lub wycofania zobowiązania, jeżeli postępowanie, które doprowadziło do zobowiązania, nie zostało zakończone."
5.
art. 14 ust. 2 otrzymuje brzmienie:" 2. Jeśli środki ochronne nie są konieczne, dochodzenie bądź postępowanie zostaje zakończone. Komisja zamyka postępowanie zgodnie z procedurą doradczą określoną w art. 25 ust. 2.art. 25 ust. 1a. Przewodniczący może uzyskać opinię komitetu w drodze procedury pisemnej określonej w art. 25 ust. 4b."
[Popr. 261]
6.
w art. 15 ust. 1 wprowadza się następujące zmiany:
a)
akapit pierwszy otrzymuje brzmienie:" 1. W przypadku gdy ostatecznie ustalony stan faktyczny wykazuje istnienie subsydiów stanowiących podstawę środków wyrównawczych oraz szkodę spowodowaną w ich konsekwencji i gdy interes Unii wymaga interwencji zgodnie z art. 31, Komisja nakłada ostateczne cło wyrównawcze, stanowiąc zgodnie z procedurą sprawdzającą określoną w art. 25 ust. 2. W przypadku obowiązywania cła tymczasowego Komisja wszczyna tę procedurę nie później niż jeden miesiąc przed wygaśnięciem tego cła."
b)
akapity drugi i trzeci skreśla się;
7.
art. 16 ust. 2 akapit pierwszy otrzymuje brzmienie:" 2. W przypadku gdy zastosowano cło tymczasowe, a ustalony ostatecznie stan faktyczny wskazuje na istnienie subsydiów stanowiących podstawę środków wyrównawczych oraz szkody, Komisja zdecyduje, bez względu na to, czy ma zostać nałożone ostateczne cło wyrównawcze, czy też nie, jaką część tymczasowego cła należy ostatecznie pobierać."
8.
art. 20 akapit drugi otrzymuje brzmienie:" Przegląd taki zostaje podjęty po umożliwieniu unijnym producentom przedstawienia uwag."
9.
art. 21 ust. 4 akapit pierwszy otrzymuje brzmienie:" 4. Komisja podejmuje decyzję, czy i w jakim zakresie wniosek należy przyjąć lub może również podjąć w dowolnym momencie decyzję o przeprowadzeniu przeglądu okresowego, w którym to przypadku informacje i ustalenia wynikające z takiego przeglądu, przeprowadzonego zgodnie z przepisami stosowanymi w przypadku takich przeglądów, są wykorzystane do stwierdzenia, czy i w jakim stopniu refundacja jest uzasadniona."
10.
w art. 22 wprowadza się następujące zmiany:
a)
w ust. 1 akapit drugi otrzymuje brzmienie:" Przeglądy prowadzone na podstawie art. 18 i 19 przeprowadza się niezwłocznie i zazwyczaj kończy w terminie 12 miesięcy11 miesięcy od dnia wszczęcia przeglądu. Przeglądy na podstawie art. 18 i 19 kończą się bezwarunkowo w terminie 15 miesięcy14 miesięcy od dnia wszczęcia. W wyjątkowych przypadkach, uwzględniając złożoność dochodzenia,Nie później niż 32 tygodnie po wszczęciu dochodzenia Komisja przeprowadza konsultacje z państwami członkowskimi na podstawie ustaleń dochodzenia. Podczas konsultacji państwa członkowskie informują Komisję, czy spodziewają się poważnych kontrowersji podczas procesu decyzyjnego na mocy art. 14 i 15 co do podjęcia ostatecznych działań, które prawdopodobnie spowodują zastosowanie procedury odwoławczej, o której mowa w art. 6 rozporządzenia (UE) nr 182/2011. W takim przypadku Komisja może zdecydować, nie później niż 9 miesięcy8 miesięcy po wszczęciu dochodzenia, o przedłużeniu tego terminu o okres nieprzekraczający 18 miesięcy15 miesięcy. Komisja podaje tę decyzję do wiadomości publicznej."
[Popr. 262]
b)
w ust. 1 skreśla się akapit piąty;
c)
ust. 2 otrzymuje brzmienie:" 2. Przeglądy zgodnie z art. 18, 19 i 20 są podejmowane przez Komisję. Przed wszczęciem postępowania Komisja informuje o tym państwa członkowskie i stwarza im możliwość wypowiedzenia się."
[Popr. 263]
11.
w art. 23 wprowadza się następujące zmiany:
a)
w ust. 4 akapit pierwszy otrzymuje brzmienie:" Dochodzenia na mocy niniejszego artykułu wszczyna się z inicjatywy Komisji, na wniosek państwa członkowskiego lub każdej zainteresowanej strony, w przypadkach gdy wniosek zawiera wystarczające dowody dotyczące czynników wymienionych w ust. 1, 2 i 3. Wszczęcie następuje w drodze rozporządzenia Komisji, które może także nakazać organom celnym poddanie przywozu rejestracji zgodnie z art. 24 ust. 5 lub żądanie gwarancji."
b)
ust. 4 akapit trzeci otrzymuje brzmienie:" W przypadku gdy początkowo ustalone fakty uzasadnią rozszerzanie środków, rozszerzenia tego dokonuje Komisja, stanowiąc zgodnie z procedurą sprawdzającą określoną w art. 25 ust. 2."
c)
ust. 6 akapit czwarty otrzymuje brzmienie:" Zwolnienia te przyznawane są w drodze decyzji Komisji i pozostają w mocy w okresie i na warunkach w niej przewidzianych."
12.
w art. 24 wprowadza się następujące zmiany:
a)
ust. 4 otrzymuje brzmienie:" 4. W interesie Unii środki wprowadzone na mocy niniejszego rozporządzenia mogą zostać zawieszone decyzją Komisji na okres dziewięciu miesięcy. Komisja, stanowiąc zgodnie z procedurą doradczą określoną w art. 25 ust. 2art. 25 ust. 1a, może przedłużyć zawieszenie na kolejny okres nie dłuższy niż jeden rok. [Popr. 264] Środki mogą zostać zawieszone wyłącznie w przypadku, gdy warunki rynkowe tymczasowo uległy zmianie w takim zakresie, że wskutek zawieszenia nie powinna ponownie nastąpić szkoda, oraz z zastrzeżeniem, że przemysł unijny miał możliwość wyrażenia na ten temat opinii, która została uwzględniona. Środki mogą zostać wprowadzone ponownie w dowolnym czasie, jeżeli przyczyna zawieszenia ustała."
b)
ust. 5 akapit pierwszy otrzymuje brzmienie: " »Komisja może zlecić organom celnym podjęcie właściwych kroków dla rejestracji przywozu, tak by można było następnie zastosować środki wobec tego przywozu z dniem jego rejestracji.«"
13.
art. 25 otrzymuje brzmienie:" Artykuł 25 Procedura komitetowa 1. Komisję wspiera Komitet Antysubsydyjny, zwany dalej »Komitetem«. Komitet ten jest Komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/2011. 1a.W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 4 rozporządzenia (UE) nr 182/2011. Komitet doradczy dostarcza swoją opinię w ciągu miesiąca od daty wystąpienia o jej sporządzenie. Poprawki zgłaszane są najpóźniej na trzy dni przed posiedzeniem komitetu.[Popr. 265] 2. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. [5]art. 5 rozporządzenia (UE) nr [xxxx/2011]182/2011. Komitet w zakresie procedury sprawdzającej dostarcza swoją opinię w ciągu miesiąca od daty wystąpienia o jej sporządzenie. Poprawki zgłaszane są najpóźniej na trzy dni przed posiedzeniem komitetu.[Popr. 266] 3. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. [8]art. 8 rozporządzenia (UE) nr [xxxx/2011]182/2011 w związku z jego art. [5]art. 4. [Popr. 267] 4. Zgodnie z art. 3 ust. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011 w przypadku zastosowania procedury pisemnej procedura ta zostaje zakończona bez rozstrzygnięcia gdy, w okresie czasu określonym przez przewodniczącego, zdecyduje tak przewodniczący lub na wniosek większości członków komitetu, jak określono w art. 5 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 182/2011. 4a.W przypadku gdy projekt aktu wykonawczego jest przedkładany komitetowi odwoławczemu na mocy art. 6 ust. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011, dostarcza on swoją opinię w ciągu miesiąca od daty wystąpienia o jej sporządzenie. Poprawki zgłaszane są najpóźniej na trzy dni przed posiedzeniem komitetu.[Popr. 268] 4b.W przypadku gdy opinia komitetu ma być uzyskana w drodze procedury pisemnej, procedura ta kończy się bez osiągnięcia rezultatu, gdy, przed upływem terminu na wydanie opinii, zdecyduje o tym przewodniczący komitetu lub wniesie o to większość członków komitetu."
[Popr. 269]
14.
art. 29 ust. 5 otrzymuje brzmienie:" 5. Ani Komisja, ani państwa członkowskie, czy też ich urzędnicy nie ujawniają żadnej informacji otrzymanej na podstawie niniejszego rozporządzenia, o której poufne traktowanie prosiła osoba dostarczająca, bez jej wyraźnej zgody. Wymiana informacji między Komisją a państwami członkowskimi ani dokumenty wewnętrzne przygotowane przez organy Unii lub jej państwa członkowskie nie są ujawniane, z wyjątkiem sytuacji wyraźnie przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu."
15.
w art. 30 wprowadza się następujące zmiany:
a)
ust. 4 otrzymuje brzmienie:" 4. Ostateczne ujawnienie ma formę pisemną. Dokonuje się go zapewniając w należyty sposób ochronę informacji poufnych, tak szybko jak to możliwe, zwykle nie później niż jeden miesiąc przed rozpoczęciem procedur ustanowionych w art. 14 i 15. Jeśli Komisja nie jest w stanie ujawnić określonych faktów i okoliczności w danym momencie, ujawniane są one jak najszybciej w późniejszym czasie. Ujawnienie nie przesądza o żadnej dalszej decyzji, która może zostać podjęta przez Komisję, ale w przypadku gdy decyzja taka będzie oparta na innych faktach i ustaleniach, są one niezwłocznie ujawniane."
b)
ust. 5 otrzymuje brzmienie:" 5. Oświadczenia złożone po dokonaniu ostatecznego ujawnienia uwzględnia się wyłącznie w przypadku gdy zostaną one przekazane w terminie, określonym przez Komisję dla każdego przypadku, co najmniej dziesięciodniowym, przy należytym uwzględnieniu pilności sprawy. Można ustalić krótszy termin w przypadku uprzedniego dokonania ostatecznego ujawnienia."
16.
w art. 31 wprowadza się następujące zmiany:
a)
ust. 4 otrzymuje brzmienie:" 4. Strony postępujące zgodnie z ust. 2 mogą przedstawić uwagi dotyczące stosowania wszelkich ceł tymczasowych. Takie uwagi należy dostarczyć w ciągu 15 dni od zastosowania tych środków, jeżeli mają zostać uwzględnione. Uwagi i ich odpowiednie streszczenia udostępnia się innym stronom, które mają prawo się do nich odnieść."
b)
ust. 5 otrzymuje brzmienie:" 5. Komisja bada odpowiednio przekazane informacje oraz określa, do jakiego stopnia są one reprezentatywne, a wyniki tej analizy wraz z ich oceną przekazuje Komitetowi."
c)
w ust. 6 zdanie drugie otrzymuje brzmienie:" Informacje te udostępnia się w możliwym zakresie, bez uszczerbku dla dalszych decyzji podejmowanych przez Komisję."
16a.
dodaje się artykuł w brzmieniu:" Artykuł 33a Sprawozdanie 1.Komisja przedstawia Parlamentowi Europejskiemu sprawozdanie roczne dotyczące stosowania i wdrażania niniejszego rozporządzenia. Sprawozdanie zawiera informacje dotyczące zastosowania środków tymczasowych i ostatecznych, przedsięwzięcia wcześniejszych środków nadzoru, zakończenia postępowań bez wprowadzania środków, przeglądów i wizyt weryfikacyjnych oraz działalności różnych organów odpowiedzialnych za monitorowanie wykonywania niniejszego rozporządzenia i wypełniania wynikających z niego zobowiązań. 2.W ciągu miesiąca od daty przedstawienia sprawozdania przez Komisję Parlament Europejski może zaproponować Komisji udział w posiedzeniu ad hoc przedmiotowo właściwej komisji w celu przedstawienia i objaśnienia wszelkich kwestii związanych z wdrożeniem niniejszego rozporządzenia. 3.Komisja podaje sprawozdanie do wiadomości publicznej nie później niż sześć miesięcy od daty przedstawienia go Parlamentowi Europejskiemu."
[Popr. 270]
20.Rozporządzenie Rady (WE) nr 260/2009 z dnia 26 lutego 2009 r. w sprawie wspólnych reguł przywozu(57)
Odnośnie do rozporządzenia (WE) nr 260/2009 Komisji należy powierzyć uprawnienia wykonawcze do przyjmowania środków niezbędnych do wykonania tego rozporządzenia zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 182/2011.
W związku z powyższym w rozporządzeniu (WE) nr 260/2009 wprowadza się następujące zmiany:
-1.
punkt 11 preambuły otrzymuje brzmienie:" W celu zapewnienia jednolitych warunków przyjmowania tymczasowych i ostatecznych środków ochronnych oraz wprowadzania wcześniejszych środków nadzoru Komisji należy powierzyć uprawnienia wykonawcze. Uprawnienia te powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiającym przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję*. * Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13."
[Popr. 271]
-1a.
dodaje się punkt preambuły w brzmieniu:" (11a)Do przyjmowania środków nadzoru i środków tymczasowych zastosowana powinna być procedura doradcza, zważywszy na skutki tych środków i ich logiczną kolejność w odniesieniu do przyjęcia ostatecznych środków ochronnych. Jeżeli opóźnienie we wprowadzaniu środków spowodowałoby szkodę, która byłaby trudna do naprawienia, należy zezwolić Komisji na przyjęcie tymczasowych środków mających natychmiastowe zastosowanie."
[Popr. 272]
1.
skreśla się art. 3;
2.
art. 4 otrzymuje brzmienie:" Artykuł 4 1. Komisję wspiera Komitet ds. Środków Ochronnych, zwany dalej »Komitetem«. Komitet ten jest Komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/2011. 1a.W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 4 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.[Popr. 273] 2. W przypadku odniesień do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011. 3. W przypadku odniesień do niniejszego ustępu stosuje się art. [8]art. 8 rozporządzenia (UE) nr [xxxx/2011]182/2011 w związku z jego art. [5]art. 4. [Popr. 274] 3a.W przypadku gdy opinia komitetu ma być uzyskana w drodze procedury pisemnej, procedura ta kończy się bez osiągnięcia rezultatu, gdy, przed upływem terminu na wydanie opinii, zdecyduje o tym przewodniczący komitetu lub wniesie o to większość członków komitetu. [Popr. 275] 4. Zgodnie z art. 3 ust. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011 w przypadku zastosowania procedury pisemnej procedura ta zostaje zakończona bez rozstrzygnięcia gdy, w okresie czasu określonym przez przewodniczącego, zdecyduje tak przewodniczący lub na wniosek większości członków komitetu, jak określono w art. 5 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 182/2011."
3.
w art. 6 wprowadza się następujące zmiany:
a)
ust. 1 zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie:" Jeżeli Komisja stwierdza, że istnieją wystarczające dowody uzasadniające wszczęcie postępowania wyjaśniającego, wszczyna ona takie postępowanie w terminie jednego miesiąca od otrzymania informacji od państwa członkowskiego oraz publikuje zawiadomienie w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej."
b)
w ust. 2 akapit pierwszy otrzymuje brzmienie:" Komisja zbiera wszelkie informacje, które uzna za niezbędne, oraz, w przypadku gdy uzna to za stosowne sprawdza uzyskane informacje u importerów, przedsiębiorców, ich przedstawicieli, producentów, w zrzeszeniach i organizacjach handlowych."
c)
ust. 7 otrzymuje brzmienie:" 7. Jeżeli Komisja stwierdza, że nie ma wystarczających dowodów, które uzasadniałyby wszczęcie postępowania wyjaśniającego, informuje ona państwa członkowskie o swojej decyzji w terminie jednego miesiąca od otrzymania od nich informacji."
4.
art. 7 ust. 2 otrzymuje brzmienie:" 2. Jeżeli w terminie dziewięciu miesięcy od wszczęcia postępowania wyjaśniającego Komisja uzna, że zastosowanie unijnego nadzoru lub środków ochronnych nie jest konieczne, postępowanie wyjaśniające zostaje zakończone w ciągu jednego miesiąca."
5.
art. 9 ust. 2 otrzymuje brzmienie:" 2. Komisja, państwa członkowskie ani też ich urzędnicy nie ujawniają żadnych informacji o poufnym charakterze uzyskanych na podstawie niniejszego rozporządzenia lub jakichkolwiek informacji dostarczonych z zastrzeżeniem poufności bez uzyskania wyraźnej zgody osoby, która tych informacji udzieliła."
6.
art. 11 ust. 2 otrzymuje brzmienie:" 2. Decyzję o wprowadzeniu nadzoru podejmuje Komisja w drodze aktu wykonawczego zgodnie z procedurą określoną w art. 16 ust. 6.doradczą, o której mowa w art. 4 ust. 1a."
[Popr. 276]
7.
art. 13 otrzymuje brzmienie:" Artykuł 13 W przypadku gdy przywóz produktu nie został poddany uprzedniemu unijnemu nadzorowi, Komisja, zgodnie z art. 18, może wprowadzić nadzór ograniczony do przywozu do jednego lub kilku regionów Unii."
8.
art. 16 ust. 6 i 7 otrzymują brzmienie:" 6. W przypadku gdy państwo członkowskie zwróciło się do Komisji z wnioskiem o interwencję, Komisja, stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 4 ust. 2art. 4 ust. 3, podejmuje decyzję w terminie nieprzekraczającym pięciu dni roboczych od dnia otrzymania wniosku. W sprawach pilnych zastosowanie ma art. 4 ust. 3."
[Popr. 277]
9.
art. 17 otrzymuje brzmienie:" Artykuł 17 Gdy wymagają tego interesy Unii, Komisja, stanowiąc zgodnie z procedurą sprawdzającą określoną w art. 4 ust. 2 oraz z przepisami rozdziału III, może przyjąć odpowiednie środki zapobiegające przywozowi do Unii produktów w tak znacznie zwiększonych ilościach lub na takich warunkach, które powodują lub grożą spowodowaniem poważnej szkody dla unijnych producentów produktów podobnych lub bezpośrednio konkurencyjnych. Zastosowanie ma art. 16 ust. 2 do 5."
10.
art. 21 ust. 2 otrzymuje brzmienie:" 2. Jeżeli Komisja uznaje, że nadzór lub środki ochronne określone w art. 11, 13, 16, 17 i 18 powinny zostać uchylone lub zmienione, stanowi ona zgodnie z procedurą sprawdzającą określoną w art. 4 ust. 2, uchylając lub zmieniając środki."
11.
art. 23 otrzymuje brzmienie:" Artykuł 23 Jeżeli wymagają tego interesy Unii, Komisja, stanowiąc zgodnie z procedurą sprawdzającą określoną w art. 4 ust. 2, może przyjąć odpowiednie środki wdrażające akty ustawodawcze, które nie wiążą się ze zmianami merytorycznymi, umożliwiające wykonywanie praw i wypełnianie zobowiązań Unii lub wszystkich jej państw członkowskich, w szczególności dotyczących handlu produktami, na poziomie międzynarodowym."
[Popr. 278]
11a.
dodaje się artykuł w brzmieniu:" Artykuł 23a 1.Komisja przedstawia Parlamentowi Europejskiemu sprawozdanie roczne dotyczące stosowania i wdrażania niniejszego rozporządzenia. Sprawozdanie to zawiera informacje o zastosowaniu środków tymczasowych i ostatecznych, wcześniejszych środków nadzoru, regionalnych środków nadzoru i środków ochronnych, o przypadkach zakończenia postępowań bez wprowadzania środków oraz działaniach poszczególnych organów odpowiedzialnych za monitorowanie wykonywania niniejszego rozporządzenia oraz wypełniania wynikających z niego zobowiązań. 2.W ciągu miesiąca od daty przedstawienia sprawozdania przez Komisję Parlament Europejski może zaproponować Komisji udział w posiedzeniu ad hoc przedmiotowo właściwej komisji w celu przedstawienia i objaśnienia wszelkich kwestii związanych z wdrożeniem niniejszego rozporządzenia. 3.Komisja podaje sprawozdanie do wiadomości publicznej nie później niż sześć miesięcy od daty przedstawienia go Parlamentowi Europejskiemu."
[Popr. 279]
21.Rozporządzenie Rady (WE) nr 625/2009 z dnia 7 lipca 2009 r. w sprawie wspólnych reguł przywozu z niektórych krajów trzecich(58)
Odnośnie do rozporządzenia (WE) nr 625/2009 Komisji należy powierzyć uprawnienia wykonawcze do przyjmowania środków niezbędnych do wykonania tego rozporządzenia zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 182/2011.
W związku z powyższym w rozporządzeniu (WE) nr 625/2009 wprowadza się następujące zmiany:
-1.
punkt 10 preambuły otrzymuje brzmienie:" (10)W celu zapewnienia jednolitych warunków przyjmowania tymczasowych i ostatecznych środków ochronnych oraz wprowadzania wcześniejszych środków nadzoru Komisji należy powierzyć uprawnienia wykonawcze. Uprawnienia te powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiającym przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję*. * Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13."
[Popr. 280]
-1a.
dodaje się punkt preambuły w brzmieniu:" (10a)Do przyjmowania środków nadzoru i środków tymczasowych zastosowana powinna być procedura doradcza, zważywszy na skutki tych środków i ich logiczną kolejność w odniesieniu do przyjęcia ostatecznych środków ochronnych. Jeżeli opóźnienie we wprowadzaniu środków spowodowałoby szkodę, która byłaby trudna do naprawienia, należy zezwolić Komisji na przyjęcie tymczasowych środków mających natychmiastowe zastosowanie."
[Popr. 281]
1.
skreśla się art. 3;
2.
art. 4 otrzymuje brzmienie:" Artykuł 4 1. Komisję wspiera Komitet ds. Środków Ochronnych ustanowiony w art. 4 ust. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 260/2009 z dnia 26 lutego 2009 r. w sprawie wspólnych reguł przywozu,*, zwany dalej »Komitetem«. Komitet ten jest Komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/2011. 1a.W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 4 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.[Popr. 282] 2. W przypadku odniesień do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011. 3. W przypadku odniesień do niniejszego ustępu stosuje się art. [8]art. 8 rozporządzenia (UE) nr [xxxx/2011]182/2011 w związku z jego art. [5]art. 4. [Popr. 283] 3a.W przypadku gdy opinia komitetu ma być uzyskana w drodze procedury pisemnej, procedura ta kończy się bez osiągnięcia rezultatu, gdy, przed upływem terminu na wydanie opinii, zdecyduje o tym przewodniczący komitetu lub wniesie o to większość członków komitetu.[Popr. 284] 4. Zgodnie z art. 3 ust. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011 w przypadku zastosowania procedury pisemnej procedura ta zostaje zakończona bez rozstrzygnięcia gdy, w okresie czasu określonym przez przewodniczącego, zdecyduje tak przewodniczący lub na wniosek większości członków komitetu, jak określono w art. 5 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 182/2011. * Dz.U. L 84 z 31.3.2009, s. 1."
3.
w art. 5 wprowadza się następujące zmiany:
a)
ust. 1 zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie:" W przypadku gdy Komisja stwierdza, że istnieją dostateczne dowody uzasadniające wszczęcie postępowania wyjaśniającego, wszczyna ona takie postępowania w terminie jednego miesiąca od otrzymania informacji od państwa członkowskiego oraz publikuje zawiadomienie w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej."
b)
w ust. 2 akapit pierwszy otrzymuje brzmienie:" Komisja zbiera wszelkie informacje, które uzna za niezbędne, oraz, w przypadku gdy uzna to za stosowne sprawdza uzyskane informacje u importerów, przedsiębiorców, ich przedstawicieli, producentów, w zrzeszeniach i organizacjach handlowych."
c)
ust. 6 otrzymuje brzmienie:" 6. W przypadku gdy Komisja uzna, że przedstawione dowody nie są wystarczające do uzasadnienia wszczęcia postępowania, informuje ona państwa członkowskie o swojej decyzji w terminie jednego miesiąca od otrzymania informacji od państw członkowskich."
4.
w art. 6 ust. 2 akapit pierwszy otrzymuje brzmienie:" W przypadku gdy w terminie dziewięciu miesięcy od wszczęcia postępowania Komisja uzna, że zastosowanie unijnych środków ochronnych lub nadzoru nie jest konieczne, postępowanie zostaje zakończone."
5.
art. 7 ust. 2 otrzymuje brzmienie:" 2. Komisja, państwa członkowskie ani też ich urzędnicy nie ujawniają żadnych informacji o poufnym charakterze uzyskanych na podstawie niniejszego rozporządzenia lub jakichkolwiek informacji dostarczonych z zastrzeżeniem poufności bez uzyskania wyraźnej zgody osoby, która tych informacji udzieliła."
5a.
w art. 9 dodaje się ustęp w brzmieniu:" 1a.Decyzje, o których mowa w ust. 1, Komisja podejmuje w drodze aktów wykonawczych zgodnie z procedurą doradczą określoną w art. 4 ust. 1a."
[Popr. 285]
5b.
art. 11 tiret drugie otrzymuje brzmienie:"
–
uzależnić wydanie tego dokumentu od spełnienia pewnych warunków i, jako środek nadzwyczajny, od umieszczenia klauzuli uchylającej.
"
[Popr. 286]
6.
art. 12 otrzymuje brzmienie:" Artykuł 12 W przypadku gdy przywóz danego produktu nie został poddany uprzedniemu nadzorowi unijnemu, Komisja może, w drodze aktów wykonawczych zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 4 ust. 1a i zgodnie z art. 17, zastosować nadzór nad przywozem produktu ograniczony do jednego lub kilku regionów Unii."
[Popr. 287]
7.
w art. 15 wprowadza się następujące zmiany:
a)
ust. 2 otrzymuje brzmienie:" O przyjętych środkach niezwłocznie informuje się państwa członkowskie; środki te stają się natychmiastowo skuteczne."
b)
ust. 4, 5 i 6 zastępuje się ustępem w brzmieniu:" 4. W przypadku gdy państwo członkowskie zwróciło się do Komisji z wnioskiem o interwencję, Komisja, stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 4 ust. 2art. 4 ust. 3, podejmuje decyzję w terminie nieprzekraczającym pięciu dni roboczych od dnia otrzymania wniosku. W sprawach pilnych zastosowanie ma art. 4 ust. 3."
[Popr. 288]
8.
art. 16 ust. 1 otrzymuje brzmienie:" 1. Komisja może, szczególnie w sytuacji, o której mowa w art. 15 ust. 1, przyjąć właściwe środki ochronne, stanowiąc zgodnie z procedurą sprawdzającą określoną w art. 4 ust. 2."
[Popr. 289]
8a.
część wprowadzająca do art. 18 ust. 1 otrzymuje brzmienie:" 1.Podczas obowiązywania środków ochronnych lub nadzoru stosowanych zgodnie z przepisami rozdziałów IV i V, na wniosek państwa członkowskiego lub z inicjatywy Komisji, w ramach komitetu, o którym mowa w art. 4 ust. 1, przeprowadzane są konsultacje. Celem takich konsultacji jest:"
[Popr. 290]
9.
art. 18 ust. 2 otrzymuje brzmienie:" 2. W przypadku gdy Komisja uzna, że środki ochronne lub nadzoru określone w rozdziałach IV i V powinny zostać uchylone lub zmienione, Komisja uchyla lub zmienia środki."
9a.
dodaje się artykuł w brzmieniu:" Artykuł 19a 1.Komisja przedstawia Parlamentowi Europejskiemu sprawozdanie roczne dotyczące stosowania i wdrażania niniejszego rozporządzenia. Sprawozdanie to zawiera informacje o zastosowaniu środków tymczasowych i ostatecznych, wcześniejszych środków nadzoru, regionalnych środków nadzoru i środków ochronnych oraz działaniach poszczególnych organów odpowiedzialnych za monitorowanie wykonywania niniejszego rozporządzenia oraz wypełniania wynikających z niego zobowiązań. 2.W ciągu miesiąca od daty przedstawienia sprawozdania przez Komisję Parlament Europejski może zaproponować Komisji udział w posiedzeniu ad hoc przedmiotowo właściwej komisji w celu przedstawienia i objaśnienia wszelkich kwestii związanych z wdrożeniem niniejszego rozporządzenia. 3.Komisja podaje sprawozdanie do wiadomości publicznej nie później niż sześć miesięcy od daty przedstawienia go Parlamentowi Europejskiemu."
[Popr. 291]
22.Rozporządzenie Rady (WE) nr 1061/2009 z dnia 19 października 2009 r. ustanawiające wspólne reguły wywozu(59)
Odnośnie do rozporządzenia (WE) nr 1061/2009 Komisji należy powierzyć uprawnienia wykonawcze do przyjmowania środków niezbędnych do wykonania tego rozporządzenia zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 182/2011.
W związku z powyższym w rozporządzeniu (WE) nr 1061/2009 wprowadza się następujące zmiany:
-1.
dodaje się punkt preambuły w brzmieniu: " »(11a)W celu zapewniania jednolitych warunków przyjmowania środków ochronnych mających na celu niedopuszczenie do sytuacji krytycznej spowodowanej brakiem podstawowych produktów lub naprawienie takiej sytuacji oraz uzależnienie wywozu produktu od przedstawienia zezwolenia na wywóz Komisji należy powierzyć uprawnienia wykonawcze. Uprawnienia te powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiającym przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję*. * Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13.»"
[Popr. 292]
1.
skreśla się art. 3;
2.
art. 4 otrzymuje brzmienie:" Artykuł 4 1. Komisję wspiera Komitet ds. Wspólnych Reguł Wywozu, zwany dalej »Komitetem«. Komitet ten jest Komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/2011. 2. W przypadku odniesień do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011. 3. W przypadku odniesień do niniejszego ustępu stosuje się art. 8 rozporządzenia (UE) nr 182/2011 w związku z jego art. 5. 3a.W przypadku gdy opinia komitetu ma być uzyskana w drodze procedury pisemnej, procedura ta kończy się bez osiągnięcia rezultatu, gdy, przed upływem terminu na wydanie opinii, zdecyduje o tym przewodniczący komitetu lub wniesie o to większość członków komitetu."
[Popr. 293]
3.
w art. 6 wprowadza się następujące zmiany:
a)
ust. 1 otrzymuje brzmienie:" 1. W celu zapobieżenia sytuacji krytycznej spowodowanej brakiem podstawowych produktów lub dla naprawienia takiej sytuacji oraz gdy interesy Unii wymagają działania natychmiastowego, Komisja, na wniosek państwa członkowskiego lub z własnej inicjatywy oraz uwzględniając rodzaj produktów oraz inne cechy szczególne danych transakcji, może podporządkować wywóz produktu przedstawieniu zezwolenia na wywóz przyznawanego według zasad oraz w granicach, jakie Komisja ustanawia zgodnie z procedurą sprawdzającą określoną w art. 4 ust. 2. W sprawach pilnych zastosowanie ma art. 4 ust. 3."
aa)
ust. 2 otrzymuje brzmienie:" 2.Parlament Europejski, Rada i państwa członkowskie są powiadamiane o podjętych środkach; środki takie stają się skuteczne niezwłocznie."
[Popr. 294]
b)
w ust. 4 zdanie drugie skreśla się;
c)
ust. 5 i 6 otrzymują brzmienie:
„5. Jeżeli Komisja działała na podstawie ust. 1 ninijeszego artykułu, podejmuje ona w terminie 12 dni roboczych od wejścia w życie środka, który przyjęła, decyzję o przyjęciu właściwych środków zgodnie z art. 7. Jeżeli w ciągu 6 tygodni od wejścia w życie środka nie przyjęto żadnych środków, środek taki uznany zostaje za uchylony.„
4.
w art. 7 ust. 1 część wprowadzająca otrzymuje brzmienie:" Jeżeli interesy Unii tego wymagają, Komisja, stanowiąc zgodnie z procedurą sprawdzającą określoną w art. 4 ust. 2, może przyjąć właściwe środki:"
5.
art. 8 ust. 2 otrzymuje brzmienie:" 2. Jeżeli Komisja uważa, że potrzebne jest uchylenie lub zmiana środków określonych w art. 6 lub 7, stanowi ona zgodnie z procedurą sprawdzającą określoną w art. 4 ust. 2."
5a.
art. 9 akapit pierwszy otrzymuje brzmienie:" W przypadku produktów wymienionych w załączniku I państwa członkowskie są upoważnione, do momentu, w którym Parlament Europejski i Rada przyjmą właściwe środki na podstawie zobowiązań międzynarodowych zaciągniętych przez Unię lub przez wszystkie państwa członkowskie, do wprowadzania, bez uszczerbku dla przepisów przyjętych przez Unię w tym zakresie, systemów zarządzania kryzysowego wprowadzających obowiązek przydziału wobec państw trzecich, oraz będących przedmiotem zobowiązań międzynarodowych, które państwa członkowskie zaciągnęły przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia."
[Popr. 295]
5b.
dodaje się artykuł w brzmieniu:" Artykuł 9a 1.Komisja przedstawia Parlamentowi Europejskiemu sprawozdanie roczne dotyczące stosowania i wdrażania niniejszego rozporządzenia. Sprawozdanie to zawiera informacje o zastosowaniu środków ochronnych oraz o działaniach poszczególnych organów odpowiedzialnych za monitorowanie wykonywania niniejszego rozporządzenia oraz wypełniania wynikających z niego zobowiązań. 2.W ciągu miesiąca od daty przedstawienia sprawozdania przez Komisję Parlament Europejski może zaproponować Komisji udział w posiedzeniu ad hoc przedmiotowo właściwej komisji w celu przedstawienia i objaśnienia wszelkich kwestii związanych z wdrożeniem niniejszego rozporządzenia. 3.Komisja podaje sprawozdanie do wiadomości publicznej nie później niż sześć miesięcy od daty przedstawienia go Parlamentowi Europejskiemu."
[Popr. 296]
23.Rozporządzenie Rady (WE) nr 1215/2009 z dnia 30 listopada 2009 r. wprowadzające nadzwyczajne środki handlowe dla krajów i terytoriów uczestniczących lub powiązanych z procesem stabilizacji i stowarzyszania Unii Europejskiej(60),
Odnośnie do rozporządzenia (WE) nr 1215/2009 Komisja powinna być upoważniona do przyjmowania środków niezbędnych do wykonania tego rozporządzenia zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr [xxxx/2011] z dnia [xx/yy/2011] ustanawiającym przepisy i ogólne zasady dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję(61).
W związku z powyższym w rozporządzeniu (WE) nr 1215/2009 wprowadza się następujące zmiany:
1.
w art. 2 wprowadza się następujące zmiany:
a) w ust. 2 akapit drugi skreśla się;
b)dodaje się ust. 3 w brzmieniu:"
3.W przypadku niezgodności w odniesieniu do ust. 1 lub 2 prawo danego państwa do korzystania z korzyści wynikających z niniejszego rozporządzenia może zostać zawieszone, w całości lub w części, zgodnie z procedurą określoną w art. 8a ust. 2.
"
2.
dodaje się art. 8a w brzmieniu:" Artykuł 8a Komitet 1.Do celów art. 2 i 10 Komisję wspiera Komitet Wykonawczy ds. Bałkanów Zachodnich. Komitet ten jest Komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr [.../2011]. 2.W przypadku odniesień do niniejszego ustępu stosuje się art. [5] rozporządzenia (UE) nr [xxxx/2011]."
3.
w art. 10 wprowadza się następujące zmiany:
a)w ust. 1 wprowadza się następujące zmiany:
1)lit. a) otrzymuje brzmienie:"
a)
poinformuje Komitet Wykonawczy ds. Bałkanów Zachodnich;
"
2)dodaje się akapit drugi w brzmieniu:"
Środki, o których mowa w akapicie pierwszym, przyjmuje się zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 8a ust. 2.
"
b)ust. 2 skreśla się;
c)ust. 3 otrzymuje brzmienie:"
Po zakończeniu okresu zawieszenia Komisja decyduje o zniesieniu środka tymczasowego zawieszenia albo o przedłużeniu środka zawieszenia zgodnie z ust. 1.
"
[Popr. 297]
24.Rozporządzenie Rady (WE) nr 1225/2009 z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie ochrony przed przywozem produktów po cenach dumpingowych z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej(62)
Odnośnie do rozporządzenia (WE) nr 1225/2009 Komisji należy powierzyć uprawnienia wykonawcze do przyjmowania środków niezbędnych do wykonania tego rozporządzenia zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 182/2011.
W związku z powyższym w rozporządzeniu (WE) nr 1225/2009 wprowadza się następujące zmiany:
-1.
punkt 15 preambuły otrzymuje brzmienie:" (15)Niezbędne jest zapewnienie, że, niezależnie od tego, czy podjęto ostateczne środki, czy też nie, postępowanie zostanie zasadniczo zakończone w ciągu 12 miesięcy i w żadnym wypadku w terminie przekraczającym 14 miesięcy od czasu wszczęcia postępowania. Jedynie w przypadku, gdy państwa członkowskie poinformują Komisję, że spodziewają się poważnych kontrowersji podczas procesu decyzyjnego i konieczności przedłożenia projektu aktu wykonawczego komitetowi odwoławczemu na podstawie art. 6 rozporządzenia (UE) nr 182/2011 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiającego przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję*; Komisja powinna być uprawniona do podjęcia decyzji o wydłużeniu tego terminu do okresu nieprzekraczającego 15 miesięcy. Wszelkie czynności w sprawie należy zakończyć, jeżeli dumping nie przekracza progu de minimis lub szkoda jest nieznaczna, przy czym właściwe jest określenie tych terminów. W przypadku gdy mają zostać wprowadzone środki, niezbędne jest zakończenie postępowania i zapewnienie, że środki będą mniejsze od marginesu dumpingu, o ile ta mniejsza kwota wyeliminuje szkodę, oraz niezbędne jest określenie metody obliczenia wysokości środków w przypadkach kontroli wyrywkowej. * Dz.U. L 55 z 28.2.2011, p. 13."
[Popr. 298]
-1a.
skreśla się punkt 27 preambuły.[Popr. 299]
-1b.
punkt 28 preambuły otrzymuje brzmienie:" (28)W celu zapewnienia jednolitych warunków przyjmowania tymczasowych i ostatecznych ceł oraz zakończenia postępowania bez wprowadzania środków Komisji należy powierzyć uprawnienia wykonawcze. Uprawnienia te powinny być wykonywane przez Komisję zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 182/2011."
[Popr. 300]
-1c.
dodaje się punkt preambuły w brzmieniu:" (28a)Do przedłużenia okresu zawieszenia środków, zakończenia dochodzeń oraz do przyjmowania środków tymczasowych zastosowana powinna być procedura doradcza, zważywszy na skutki tych środków i ich logiczną kolejność w odniesieniu do przyjęcia ostatecznych środków. Jeżeli opóźnienie we wprowadzaniu środków spowodowałoby szkodę, która byłaby trudna do naprawienia, należy zezwolić Komisji na przyjęcie tymczasowych środków mających natychmiastowe zastosowanie."
[Popr. 301]
1.
w art. 2 ust. 7 ostatni akapit otrzymuje brzmienie:" W standardowym terminie sześciutrzech miesięcy od rozpoczęcia postępowania, po umożliwieniu przedsiębiorstwom unijnym przedstawienia uwag, przez okres co najmniej jednego miesiąca, Komisja ustala, czy producent spełnia wyżej wymienione kryteria. Ustalenie takie pozostaje w mocy w trakcie całego postępowania."
[Popr. 302]
1a.
art. 5 ust. 1 akapit drugi otrzymuje brzmienie:" Skargę można wnieść do Komisji lub państwa członkowskiego, które przekaże ją do Komisji. Komisja przesyła państwom członkowskim odpis każdej otrzymanej skargi. Skargę uznaje się za złożoną pierwszego dnia roboczego po dostarczeniu jej Komisji przesyłką poleconą lub za potwierdzeniem odbioru przez Komisję. Przed wszczęciem postępowania Komisja informuje o tym państwa członkowskie i stwarza im możliwość wypowiedzenia się."
[Popr. 303]
2.
art. 5 ust. 9 otrzymuje brzmienie:" 9. W przypadku gdy materiał dowodowy w sposób oczywisty jest wystarczający do rozpoczęcia czynności, Komisja rozpoczyna je w ciągu 45 dni od daty złożenia wniosku i publikuje zawiadomienie w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. W przypadku przedstawienia niewystarczającego materiału dowodowego wnioskodawca zostaje o tym fakcie poinformowany w ciągu 45 dni od daty złożenia wniosku do Komisji."
3.
art. 6 ust. 9 otrzymuje brzmienie:" 9. Postępowanie wszczęte na podstawie art. 5 ust. 9 zostaje zakończone w ciągu jednego roku, jeśli jest to możliwe. W każdym przypadku dochodzenia takie zostają zakończone w ciągu 15 miesięcy14 miesięcy od ich rozpoczęcia, zgodnie z ustaleniami dokonanymi na podstawie art. 8 w odniesieniu do zobowiązań lub ustaleniami na podstawie art. 9 dla podjęcia ostatecznych działań. W wyjątkowych przypadkach, uwzględniając złożoność dochodzenia, Komisja może zdecydować, nie później niż 9 miesięcy po wszczęciu dochodzenia, o przedłużeniu tego terminu o okres nieprzekraczający 18 miesięcy."
[Popr. 304]
3a.
W art.6 dodaje się ustęp w brzmieniu:" 9a.Nie później niż 32 tygodnie po wszczęciu dochodzenia Komisja przeprowadza konsultacje z państwami członkowskimi na podstawie ustaleń dochodzenia. Podczas konsultacji państwa członkowskie informują Komisję, czy spodziewają się poważnych kontrowersji w procesie podejmowania decyzji na podstawie art. 9 niniejszego rozporządzenia co do podjęcia ostatecznych działań, które prawdopodobnie spowodują zastosowanie procedury odwoławczej, o której mowa w art. 6 rozporządzenia (UE) nr 182/2011. W takim przypadku Komisja może zdecydować, nie później niż osiem miesięcy po wszczęciu dochodzenia, o przedłużeniu terminu, o którym mowa w art. 6 ust. 9 niniejszego rozporządzenia, do okresu nieprzekraczającego 15 miesięcy. Komisja podaje tę decyzję do wiadomości publicznej."
[Popr. 305]
4.
w art. 7 wprowadza się następujące zmiany:
a)
ust. 1 otrzymuje brzmienie:" 1. Cło tymczasowe może zostać nałożone, jeżeli postępowanie zostało wszczęte zgodnie z art. 5, zostało wydane odpowiednie zawiadomienie, zainteresowanym stronom umożliwiono przekazanie informacji i przedstawienie komentarzy zgodnie z art. 5 ust. 10, wstępnie stwierdzono istnienie dumpingu i wynikającą z niego szkodę dla przemysłu unijnego, zaś interes Unii wymaga interwencji w celu zapobieżenia tej szkodzie. Cło tymczasowe zostaje nałożone nie wcześniej niż 60 dni i nie później niż 9 miesięcy8 miesięcy od wszczęcia postępowania. W wyjątkowych przypadkach, uwzględniając złożoność postępowania,W przypadku gdy państwa członkowskie poinformują Komisję na mocy art. 6 ust. 10, że spodziewają się poważnych kontrowersji podczas procesu decyzyjnego na mocy art. 9 niniejszego rozporządzenia co do podjęcia ostatecznych działań, które prawdopodobnie spowodują zastosowanie procedury odwoławczej, o której mowa w art. 6 rozporządzenia (UE) nr 182/2011, Komisja może zdecydować, nie później niż 8 miesięcy po wszczęciu postępowania, o przedłużeniu tego terminu do okresu nieprzekraczającego 12 miesięcy9 miesięcy."
[Popr. 306]
b)
ust. 4 otrzymuje brzmienie:" 4. Komisja podejmie działania tymczasowe zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 15 ust. 3."
c)
skreśla się ust. 6;
5.
w art. 8 wprowadza się następujące zmiany:
a)
ust. 1 otrzymuje brzmienie:" 1. Pod warunkiem tymczasowego stwierdzenia dumpingu i szkody, Komisja może przyjąć złożoną przez eksportera ofertę zadowalającego, dobrowolnego zobowiązania do zmiany cen lub zaprzestania wywozu na dany obszar po cenach dumpingowych, jeżeli Komisja uzna, że szkodliwe efekty dumpingu zostaną usunięte. W takim przypadku oraz tak długo, jak zobowiązania takie są obowiązujące, tymczasowe cła nałożone przez Komisję zgodnie z artykułem 7 ust. 1 albo ostateczne cła nałożone zgodnie z artykułem 9 ust. 4 nie mają zastosowania do odnośnego przywozu przedmiotowych towarów wytwarzanych przez przedsiębiorstwa, o których mowa w decyzji Komisji o przyjęciu zobowiązań, wraz z późniejszymi zmianami. Podwyżki cen wynikające ze zobowiązań nie mogą być wyższe od podwyżek niezbędnych do wyeliminowania marginesu dumpingu, natomiast powinny być niższe od marginesu dumpingu, jeżeli spowodują usunięcie szkody dla przemysłu unijnego."
b)
ust. 5 otrzymuje brzmienie:" 5. W przypadku przyjęcia zobowiązań postępowanie zostaje zakończone. Komisja zamyka postępowanie zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 15 ust. 2. Przewodniczący może uzyskać opinię komitetu w drodze procedury pisemnej określonej w art. 15 ust. 4."
[Popr. 307]
c)
w ust. 9 akapit pierwszy otrzymuje brzmienie:" 9. W przypadku naruszenia lub wycofania zobowiązania przez dowolną ze stron, lub w przypadku wycofania przyjęcia tego zobowiązania przez Komisję, przyjęcie zobowiązania zostaje wycofane przez Komisję odpowiednio w drodze decyzji albo rozporządzenia, a tymczasowe cło nałożone przez Komisję zgodnie z art. 7 lub ostateczne cło nałożone zgodnie z art. 9 ust. 4 stosuje się automatycznie, przy zapewnieniu, aby zainteresowany eksporter, z wyjątkiem eksporterów wycofujących zobowiązanie, miał możliwość wypowiedzenia się."
d)
ust. 10 otrzymuje brzmienie:" 10. Cło tymczasowe może zostać nałożone zgodnie z art. 7 w oparciu o najlepsze posiadane informacje, w przypadku podejrzenia naruszenia lub wycofania zobowiązania, jeżeli postępowanie, które doprowadziło do zobowiązania, nie zostało zakończone."
6.
w art. 9 wprowadza się następujące zmiany:
a)
ust. 2 otrzymuje brzmienie:" 2. Jeśli środki ochronne nie wydają się konieczne, postępowanie lub inne czynności w sprawie zostają zakończone. Komisja zamyka postępowanie zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 15 ust. 2.art. 15 ust. 1a. Przewodniczący może uzyskać opinię komitetu w drodze procedury pisemnej określonej w art. 15 ust. 4."
[Popr. 308]
b)
ust. 4 otrzymuje brzmienie:" 4. Jeżeli ostatecznie ustalone fakty wykazują istnienie dumpingu i spowodowanej nim szkody oraz interes Unii wymaga interwencji zgodnie z art. 21, Komisja nakłada ostateczne cło antydumpingowe, stanowiąc zgodnie z procedurą sprawdzającą określoną w art. 15 ust. 2. W przypadku obowiązywania cła tymczasowego Komisja wszczyna tę procedurę nie później niż jeden miesiąc przed wygaśnięciem tego cła. Kwota cła antydumpingowego nie przekracza stwierdzonego marginesu dumpingu, ale powinna być niższa od tego marginesu, jeżeli mniejsze cło spowoduje usunięcie szkody dla przemysłu Unii."
7.
art. 10 ust. 2 zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie:" 2. W przypadku gdy zastosowano cło tymczasowe i ostatecznie ustalono istnienie dumpingu oraz szkody, Komisja decyduje, bez względu na fakt, czy zostanie nałożone ostateczne cło antydumpingowe, jaka część cła tymczasowego powinna być ostatecznie pobrana."
8.
w art. 11 wprowadza się następujące zmiany:
a)
ust. 4 akapit trzeci zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie:" Przegląd pod kątem nowego eksportera wszczyna się i prowadzi w trybie przyspieszonym po umożliwieniu producentom unijnym wyrażenia opinii."
b)
ustęp 5 pierwszy i drugi akapit otrzymują brzmienie:" Odpowiednie przepisy niniejszego rozporządzenia dotyczące procedur i przebiegu postępowania, z wyjątkiem przepisów określających terminy, stosuje się do wszystkich przeglądów prowadzonych na podstawie ust. 2, 3 i 4. Przeglądy prowadzone na podstawie ust. 2 i 3 przeprowadza się niezwłocznie i zazwyczaj kończy w terminie 12 miesięcy od dnia wszczęcia przeglądu. Przeglądy na podstawie ust. 2 i 3 kończą się bezwarunkowo w terminie 15 miesięcy14 miesięcy od dnia wszczęcia. W wyjątkowych przypadkach, uwzględniając złożoność postępowania,Nie później niż 32 tygodnie po wszczęciu dochodzenia na mocy art. 6 Komisja przeprowadza konsultacje z państwami członkowskimi na podstawie ustaleń dochodzenia. Podczas konsultacji państwa członkowskie informują Komisję, czy spodziewają się poważnych kontrowersji w procesie podejmowania decyzji na podstawie art. 9 niniejszego rozporządzenia co do podjęcia ostatecznych działań, które prawdopodobnie spowodują zastosowanie procedury odwoławczej, o której mowa w art. 6 rozporządzenia (UE) nr 182/2011. W takim przypadku Komisja może zdecydować, nie później niż 9 miesięcy8 miesięcy po wszczęciu dochodzenia, o przedłużeniu tego terminu o okres nieprzekraczający 18 miesięcy15 miesięcy. Komisja podaje tę decyzję do wiadomości publicznej. Przeglądy na podstawie ust. 4 kończą się bezwarunkowo w terminie dziewięciu miesięcy od dnia wszczęcia. Jeśli w tym samym postępowaniu wszczęto przegląd na podstawie ust. 2 w trakcie trwającego już przeglądu na podstawie ust. 3, wówczas przegląd na podstawie ust. 3 kończy się w tym samym terminie co przegląd na podstawie ust. 2."
[Popr. 309]
c)
ust. 6 otrzymuje brzmienie:" 6. Przeglądy prowadzone na podstawie niniejszego artykułu wszczyna Komisja. Przed wszczęciem postępowania Komisja informuje o tym państwa członkowskie i stwarza im możliwość wypowiedzenia się. W zależności od wyniku przeglądu środki są uchylane lub utrzymywane na podstawie ust. 2 albo uchyla, utrzymuje lub zmienia na podstawie ust. 3 i 4. W przypadku uchylenia środków dla indywidualnych eksporterów, a nie dla kraju jako całości, eksporterzy ci pozostają przedmiotem postępowania i mogą automatycznie zostać poddani ponownemu postępowaniu w każdym kolejnym przeglądzie prowadzonym dla tego kraju na podstawie niniejszego artykułu."
[Popr. 310]
d)
ust. 8 akapit czwarty zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie:" Komisja decyduje, czy i w jakim zakresie wniosek ten należy przyjąć lub może także w dowolnym terminie podjąć decyzję o wszczęciu przeglądu okresowego, po czym informacje i ustalenia uzyskane w wyniku takiego przeglądu, prowadzonego zgodnie z odpowiednimi przepisami, są wykorzystane do ustalenia, czy i w jakim zakresie zwrot jest uzasadniony."
9.
w art. 12 wprowadza się następujące zmiany:
a)
w ust. 1 akapit pierwszy otrzymuje brzmienie:" W przypadku gdy przemysł unijny lub dowolna inna zainteresowana strona przedstawi, zazwyczaj w terminie dwóch lat od dnia wejścia w życie środków, wystarczające informacje wskazujące, że po pierwotnym okresie objętym postępowaniem oraz przed wprowadzeniem środków lub w ich następstwie, ceny eksportowe zmniejszyły się lub nie nastąpiły żadne zmiany, albo nastąpiły niewystarczające zmiany cen odsprzedaży lub dalszych cen sprzedaży towaru przywożonego w Unii, postępowanie może zostać otwarte ponownie w celu ustalenia, czy środki wywierają wpływ na powyższe ceny."
b)
ust. 3 otrzymuje brzmienie:" 3. W przypadku gdy ponowne postępowanie na podstawie niniejszego artykułu wykaże wzrost dumpingu, Komisja, stanowiąc zgodnie z procedurą sprawdzającą określoną w art. 15 ust. 2, może zmienić obowiązujące środki zgodnie z nowymi ustaleniami dotyczącymi cen eksportowych. Wysokość cła antydumpingowego nakładanego na podstawie niniejszego artykułu nie może przekroczyć dwukrotności kwoty cła nałożonego pierwotnie."
c)
ust. 4 pierwszy i drugi akapit otrzymuje brzmienie:" Odpowiednie przepisy art. 5 i 6 stosuje się do ponownego postępowania prowadzonego na podstawie niniejszego artykułu z tym, że takie ponowne postępowanie prowadzi się niezwłocznie i zwykle kończy w ciągu dziewięciu miesięcysześciu miesięcy od daty wszczęcia ponownego postępowania. W każdym przypadku takie ponowne postępowania kończą się w terminie do rokudziesięciu miesięcy od dnia wszczęcia ponownego postępowania."
[Popr. 311]
10.
w art. 13 wprowadza się następujące zmiany:
a)
ust. 3 otrzymuje brzmienie:" 3. Postępowania na mocy niniejszego artykułu wszczyna się z inicjatywy Komisji, na wniosek państwa członkowskiego lub każdej zainteresowanej strony w przypadkach, gdy wniosek zawiera wystarczające dowody dotyczące czynników wymienionych w ust. 1. Wszczęcie następuje w drodze rozporządzenia Komisji, która może także nakazać organom celnym poddanie przywozu rejestracji zgodnie z art. 14 ust. 5 lub żądanie gwarancji. Postępowania prowadzone są przez Komisję, której mogą towarzyszyć organy celne i są kończone w ciągu dziewięciu miesięcy. W przypadku gdy ostatecznie ustalone fakty uzasadnią rozszerzanie środków, rozszerzenia tego dokonuje Komisja, stanowiąc zgodnie z procedurą sprawdzającą określoną w art. 15 ust. 2. Rozszerzenie skutkuje, począwszy od daty nałożenia obowiązku rejestracji na podstawie art. 14 ust. 5 lub żądania gwarancji. Odpowiednie przepisy proceduralne niniejszego rozporządzenia w odniesieniu do wszczynania i prowadzenia postępowań mają zastosowanie na podstawie niniejszego artykułu."
b)
w ust. 4 akapit drugi otrzymuje brzmienie:" Zwolnienia te przyznawane są w drodze decyzji Komisji i pozostają w mocy w okresie i na warunkach w niej określonych."
11.
w art. 14 wprowadza się następujące zmiany:
a)
ust. 4 otrzymuje brzmienie:" 4. W interesie Unii środki wprowadzone na mocy niniejszego rozporządzenia mogą zostać zawieszone decyzją Komisji na okres dziewięciu miesięcy. Komisja, stanowiąc zgodnie z procedurą doradczą określoną w art. 15 ust. 2art. 15 ust. 1a, może przedłużyć zawieszenie na kolejny okres nie dłuższy niż jeden rok. Środki mogą zostać zawieszone wyłącznie w przypadku, gdy warunki rynkowe tymczasowo uległy zmianie w takim zakresie, że wskutek zawieszenia nie powinna ponownie nastąpić szkoda, oraz z zastrzeżeniem, że przemysł unijny miał możliwość wyrażenia na ten temat opinii, która została uwzględniona. Środki mogą zostać wprowadzone ponownie w dowolnym terminie, jeżeli przyczyna zawieszenia ustała."
[Popr. 312]
b)
ust. 5 zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie:" 5. Komisja może polecić organom celnym podjęcie właściwych kroków w celu zarejestrowania przywożonych towarów, tak aby środki mogły zostać zastosowane w odniesieniu do przywozu od daty rejestracji."
12.
art. 15 otrzymuje brzmienie:" Artykuł 15 Procedura komitetowa 1. Komisję wspiera Komitet Antydumpingowy. Komitet ten jest Komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/2011. 1a.W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 4 rozporządzenia (UE) nr 182/2011. Komitet doradczy dostarcza swoją opinię w ciągu miesiąca od daty wystąpienia o jej sporządzenie. Poprawki zgłaszane są najpóźniej na trzy dni przed posiedzeniem komitetu.[Popr. 313] 2. W przypadku odniesień do niniejszego ustępu stosuje się art. [5]art. 5 rozporządzenia (UE) nr [xxxx/2011]182/2011. Komitet w zakresie procedury sprawdzającej dostarcza swoją opinię w ciągu miesiąca od daty wystąpienia o jej sporządzenie. Poprawki zgłaszane są najpóźniej na trzy dni przed posiedzeniem komitetu.[Popr. 314] 3. W przypadku odniesień do niniejszego ustępu stosuje się art. 8 rozporządzenia (UE) nr [xxxx/2011]182/2011 w związku z jego art. [5]art. 4. [Popr. 315] 4. Zgodnie z art. 3 ust. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011 w przypadku zastosowania procedury pisemnej procedura ta zostaje zakończona bez rozstrzygnięcia gdy, w okresie czasu określonym przez przewodniczącego, zdecyduje tak przewodniczący lub na wniosek większości członków komitetu, jak określono w art. 5 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 182/2011. 4a.W przypadku gdy projekt aktu wykonawczego jest przedkładany komitetowi odwoławczemu na mocy art. 6 rozporządzenia (UE) nr 182/2011, dostarcza on swoją opinię w ciągu miesiąca od daty wystąpienia o jej sporządzenie. Poprawki zgłaszane są najpóźniej na trzy dni przed posiedzeniem komitetu. [Popr. 316] 4b.W przypadku gdy opinia komitetu ma być uzyskana w drodze procedury pisemnej, procedura ta kończy się bez osiągnięcia rezultatu, gdy, przed upływem terminu na wydanie opinii, zdecyduje o tym przewodniczący komitetu lub wniesie o to większość członków komitetu."
[Popr. 317]
13.
art. 19 ust. 5 otrzymuje brzmienie:" 5. Komisja, państwa członkowskie i ich urzędnicy nie mogą ujawniać żadnych informacji uzyskanych na podstawie niniejszego rozporządzenia, w stosunku do których osoba przekazująca wnioskowała o poufność, bez wyraźnego zezwolenia tej osoby. Wymiana informacji między Komisją a państwami członkowskimi ani dokumenty wewnętrzne przygotowane przez organy Unii lub jej państwa członkowskie nie są ujawniane, z wyjątkiem sytuacji wyraźnie przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu."
14.
w art. 20 wprowadza się następujące zmiany:
a)
ust. 4 otrzymuje brzmienie:" 4. Ujawnienie ostatecznych ustaleń ma formę pisemną. Dokonuje się go zapewniając w należyty sposób ochronę informacji poufnych, tak szybko jak to możliwe, zwykle nie później niż jeden miesiąc przed rozpoczęciem procedur ustanowionych w art. 9. Jeśli Komisja nie jest w stanie ujawnić określonych faktów i okoliczności w danym momencie, ujawniane są one jak najszybciej w późniejszym czasie. Ujawnienie nie przesądza o żadnej dalszej decyzji, która może zostać podjęta przez Komisję, ale w przypadku gdy decyzja taka będzie oparta na innych faktach i ustaleniach, są one niezwłocznie ujawniane."
b)
ust. 5 otrzymuje brzmienie:" 5. Oświadczenia złożone po dokonaniu ostatecznego ujawnienia uwzględnia się wyłącznie w przypadku gdy zostaną one przekazane w terminie, określonym przez Komisję dla każdego przypadku, co najmniej dziesięciodniowym, przy należytym uwzględnieniu pilności sprawy. Można ustalić krótszy termin w przypadku uprzedniego dokonania ostatecznego ujawnienia."
15.
w art. 21 wprowadza się następujące zmiany:
a)
ust. 4 otrzymuje brzmienie:" 4. Strony, które postępowały zgodnie z ust. 2, mogą zgłaszać uwagi na temat zastosowania wszelkich ceł tymczasowych. Takie uwagi należy dostarczyć w ciągu 15 dni od wprowadzenia tych środków, jeżeli mają zostać uwzględnione. Uwagi i ich odpowiednie streszczenia udostępnia się innym stronom, które mają prawo się do nich odnieść."
b)
ust. 5 otrzymuje brzmienie:" 5. Komisja bada odpowiednio przekazane informacje oraz określa, do jakiego stopnia są one reprezentatywne, a wyniki tej analizy wraz z ich oceną przekazuje Komitetowi."
c)
w ust. 6 zdanie drugie otrzymuje brzmienie:" Informacje te udostępnia się w możliwym zakresie, bez uszczerbku dla dalszych decyzji podejmowanych przez Komisję."
15a.
dodaje się artykuł w brzmieniu:" Artykuł 22a Sprawozdanie 1.Z poszanowaniem zasad ochrony informacji poufnych w rozumieniu art. 19 Komisja przedstawia Parlamentowi Europejskiemu sprawozdanie roczne dotyczące stosowania i wdrażania niniejszego rozporządzenia. Sprawozdanie zawiera informacje dotyczące zastosowania środków tymczasowych i ostatecznych, zakończenia postępowań bez wprowadzania środków, ponownych postępowań, przeglądów i wizyt weryfikacyjnych oraz działalności różnych organów odpowiedzialnych za monitorowanie wykonania niniejszego rozporządzenia i wypełniania wynikających z niego zobowiązań. 2.W ciągu miesiąca od daty przedstawienia sprawozdania przez Komisję Parlament Europejski może zaproponować Komisji udział w posiedzeniu ad hoc przedmiotowo właściwej komisji w celu przedstawienia i objaśnienia wszelkich kwestii związanych z wdrożeniem niniejszego rozporządzenia. 3.Komisja podaje sprawozdanie do wiadomości publicznej nie później niż sześć miesięcy od daty przedstawienia go Parlamentowi Europejskiemu."
Ogólne wytyczne dotyczące budżetu na rok 2013 - Sekcja 3 - Komisja
313k
78k
Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 14 marca 2012 r. w sprawie ogólnych wytycznych dotyczących przygotowania budżetu na rok 2013 – Sekcja 3 – Komisja (2012/2000(BUD))
– uwzględniając art. 313 i 314 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
– uwzględniając porozumienie międzyinstytucjonalne z dnia 17 maja 2006 r. pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej i należytego zarządzania finansami(1) (porozumienie IIA),
– uwzględniając zaktualizowany program finansowy Komisji na lata 2007-2013, przedłożony zgodnie z pkt 46 wspomnianego porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 17 maja 2006 r.,
– uwzględniając budżet ogólny Unii Europejskiej na rok budżetowy 2012(2),
– uwzględniając konkluzje Rady z dnia 21 lutego 2012 r. w sprawie wytycznych budżetowych na rok 2013,
– uwzględniając sprawozdanie Komisji Budżetowej (A7-0040/2012),
Rola budżetu UE w przezwyciężaniu kryzysu gospodarczego i finansowego
1. przyjmuje do wiadomości podjęte przez większość państw członkowskich wysiłki zmierzające do konsolidacji fiskalnej, podyktowane kryzysem finansowym i budżetowym; podkreśla jednak, że UE nie będzie w stanie reagować we właściwy sposób na obecny kryzys gospodarczy i społeczny ani zapobiegać kryzysowi w przyszłości bez dalszej integracji politycznej, wspólnych instrumentów, jak automatyczne sankcje i prawo Komisji do podejmowania działań prawnych w zakresie procedury nadmiernego deficytu, oraz bez wspólnych programów finansowanych przez UE i zasobów, które umożliwią ich wdrażanie; podkreśla, że naprawa sytuacji gospodarczej wymaga środków zwiększających solidarność oraz pobudzających trwały wzrost i zatrudnienie; wyraża zadowolenie, że Rada Europejska uwzględniła ten fakt w oświadczeniu z dnia 30 stycznia 2012 r. oraz w konkluzjach ze szczytu w dniach 1-2 marca 2012 r., ale kładzie nacisk na potrzebę podjęcia konkretnych działań, zwłaszcza poprzez wykorzystanie budżetu UE jako wspólnego instrumentu; podkreśla, że priorytety wyszczególnione w wyżej wymienionych oświadczeniach są tymi, których Parlament Europejski bronił podczas poprzedniej procedury budżetowej;
2. jest nadal zaniepokojony kryzysem światowym na niespotykaną dotąd skalę, który poważnie zaszkodził wzrostowi gospodarczemu, zaburzył stabilność finansową i spowodował dramatyczne pogłębienie się deficytu budżetowego i pogorszenie sytuacji w zakresie zadłużenia państw członkowskich; rozumie obawy Rady dotyczące ograniczeń budżetowych i gospodarczych na szczeblu krajowym, podkreślając, że rok 2013 będzie rokiem kluczowym dla ożywienia gospodarczego;
3. przypomina, że budżet Unii Europejskiej jest jednym z najważniejszych narzędzi solidarności między państwami członkowskimi i między pokoleniami oraz że stanowi on oczywistą wartość dodaną, zważywszy na jego nadzwyczajny wpływ na gospodarkę realną i codzienne życie obywateli europejskich; przypomina, że gdyby polityka Unii miała być finansowana wyłącznie przez państwa członkowskie, jej koszty byłyby znacznie wyższe, oraz że w tym kontekście europejski budżet – jeżeli będzie wykorzystywany z zachowaniem synergii – oznacza wyraźne wspólne oszczędności z pożytkiem dla wszystkich; jest zdania, że środki oszczędnościowe przyjęte na szczeblu krajowym nie powinny powodować równoważnych ograniczeń na szczeblu UE, ponieważ każde euro wydane na tym szczeblu może wygenerować oszczędności w 27 państwach członkowskich;
4. podkreśla, że w czasach kryzysu bardziej niż kiedykolwiek należy wzmocnić wspólne wysiłki podejmowane na szczeblu UE, aby nasze działania przynosiły rezultaty; podkreśla, że roczny budżet Unii Europejskiej z jego efektem dźwigni, w tym priorytety budżetów krajowych, oraz wszelkie inne instrumenty unijne muszą wspierać politykę naprawy gospodarczej prowadzoną przez państwa członkowskie oraz muszą zostać dostosowane do strategii Europa 2020 na rzecz wzrostu gospodarczego i zatrudnienia, a także że jest to istotne dla powodzenia strategii, jak i w celu utrzymania, szczególnie wśród obywateli, zaufania do polityki UE; podkreśla, że obniżenie poziomu budżetu UE, zważywszy na jego rolę katalizatora w odniesieniu do inwestycji, miałoby szkodliwy wpływ na generowanie wzrostu i tworzenie miejsc pracy w Unii;
5. uważa, że wspieranie wzrostu i zatrudnienia wymaga podjęcia specjalnych działań i wzmożonych wysiłków w sferze budżetowej w celu wspierania zrównoważonej i długoterminowej polityki przemysłowej, konkurencyjności, innowacji oraz małych i średnich przedsiębiorstw (MŚP), gdyż największa część potencjału gospodarczego UE drzemie w MŚP, które, jak wynika z najnowszych badań, w latach 2002-2010 stworzyły 85% nowych miejsc pracy (w ujęciu netto) w UE i stanowią podstawę naszego wzrostu gospodarczego; w związku z tym promowanie ducha przedsiębiorczości i nowo powstających przedsiębiorstw poprzez konkretne działania ma pierwszorzędne znaczenie i należy na nie przeznaczyć odpowiednie zasoby; uznaje zatem, że należy podjąć starania na rzecz dalszego zwiększenia środków finansowych UE przeznaczonych na promowanie wzrostu;
6. podkreśla, że takie wsparcie odegrałoby zasadniczą rolę w zapobieżeniu ograniczeniu przez MŚP inwestycji, w szczególności w zakresie badań naukowych i rozwoju, a jednocześnie sprzyjałoby zatrudnieniu i kształceniu zawodowemu, zwłaszcza młodszych obywateli, oraz utrzymaniu kwalifikacji, uważa, że wzmocnienie wsparcia EBI dla MŚP oraz infrastruktury powinno zostać uznane za główny priorytet, co z kolei pomogłoby uwolnić potencjał innowacyjny MŚP, który jest kluczowy dla zapewnienia dobrobytu w UE oraz stworzenia społeczeństwa opartego na wiedzy; podkreśla w tym kontekście konieczność dalszego uproszczenia procedury składania wniosków w ramach programów finansowanych przez UE;
7. uważa, że dzięki wzmożonym inwestycjom w zrównoważoną gospodarkę za pośrednictwem budżetu UE wskaźnik tworzenia miejsc pracy byłby wyższy niż w warunkach obecnego budżetu; takie inwestycje mogłyby zatem znacząco przyczynić się do powrotu UE na ścieżkę wzrostu;
8. podkreśla, że wyniki strategii Europa 2020 zależą w dużej mierze od dzisiejszej młodzieży, która jest lepiej niż kiedykolwiek wykształcona, mobilna i posiada najbardziej zaawansowane umiejętności w dziedzinie technologii, i dlatego jest i będzie w przyszłości największym atutem przyczyniającym się do wzrostu i zatrudnienia w UE; jest zaniepokojony wysokim poziomem bezrobocia osób młodych w państwach członkowskich; w związku z powyższym podkreśla, że należy dołożyć wszelkich starań na szczeblu unijnym i krajowym, aby urzeczywistnić ten wzrost gospodarczy i wzrost zatrudnienia, szczególnie na rzecz młodzieży, która reprezentuje wspólną przyszłość UE; podkreśla również potrzebę pilnego podjęcia wyzwań związanych z bezrobociem i pogłębiającym się ubóstwem w Unii Europejskiej w duchu inicjatywy przewodniej „Europejska platforma współpracy w zakresie walki z ubóstwem i wykluczeniem społecznym”;
9. odnotowuje wniosek Komisji, aby przekierować środki w wysokości 82 mld EUR, które mają zostać zaprogramowane w ramach wszystkich funduszy strukturalnych UE (Europejski Fundusz Rozwoju Regionalnego i Europejski Fundusz Społeczny), na pomoc MŚP i walkę z bezrobociem osób młodych; zwraca się o należyte informowanie go na temat tej inicjatywy, jej wdrażania i jej ewentualnego wpływu na budżet na 2013 r.;
Dobrze skoordynowany i odpowiedzialny budżet na rok 2013
10. podkreśla, że wszelkie środki przyjęte do chwili obecnej w celu przezwyciężenia kryzysu powinny przyczynić się do powrotu na ścieżkę wzrostu; podkreśla w tym względzie, że podjętym do tej pory dostosowanym do potrzeb środkom oszczędnościowym muszą towarzyszyć ukierunkowane inwestycje skutkujące zrównoważonym rozwojem gospodarczym; podkreśla, że budżet UE odgrywa w tym kontekście decydującą rolę jako narzędzie zapewniające szybkie i dobrze skoordynowane działania we wszystkich dziedzinach w celu złagodzenia skutków kryzysu w realnej gospodarce i działa jak katalizator inwestycji, wzrostu i zatrudnienia w Europie;
11. podkreśla, że dobrze skoordynowane, spójne i terminowe wywiązywanie się ze wspólnych dla UE i jej państw członkowskich zobowiązań i priorytetów politycznych wymaga, by instytucje krajowe i unijne współpracowały ze sobą, wspólnie ustalając priorytetową kolejność wydatków publicznych w obszarach wzrostu, dokonując oceny ex ante skutków planowanych działań, zwiększając synergię między nimi i dbając o to, aby miały one pozytywny wpływ, gdyż umożliwią pokonanie przeszkód i uwolnienie niedostatecznie wykorzystywanego potencjału; podkreśla w związku z powyższym istotność zorganizowania przez Komisję przed szczytem wiosennym prezentacji projektu budżetu, a wraz z rozpoczęciem krajowych procedur budżetowych w państwach członkowskich międzyparlamentarnych debat poświęconych wspólnym wytycznym gospodarczym i budżetowym państw członkowskich i Unii, aby zapewnić koordynację między budżetami krajowymi i budżetem unijnym w ogólnych ramach zaktualizowanej działalności Parlamentu dotyczącej europejskiego semestru, tak by umocnić jego demokratyczną legitymację, o co apelowano w rezolucji z dnia 1 grudnia 2011 r. w sprawie europejskiego okresu oceny koordynacji polityki gospodarczej;
12. wzywa do przyjęcia budżetu odpowiedzialnego i skoncentrowanego na wynikach, opartego na przemyślanym wydatkowaniu środków oraz optymalnym i terminowym wykorzystaniu dostępnych środków finansowych UE; w związku z oświadczeniem członków Rady Europejskiej z dnia 30 stycznia 2012 r. podkreśla potrzebę inwestowania we wzrost gospodarczy i zatrudnienie, ze szczególnym uwzględnieniem MŚP i młodzieży; podkreśla, że zamierza wraz z wyspecjalizowanymi komisjami parlamentarnymi uczestniczyć nie tylko w określeniu konkretnych obszarów, w których należy wzmocnić działania, ale również w zidentyfikowaniu ewentualnych „negatywnych” priorytetów;
13. podkreśla, że środki ujęte w budżecie UE są inwestowane jedynie w strategie polityczne i działania o widocznej wartości dodanej dla UE; zwraca uwagę na fakt, że budżet UE, który nie może wykazywać deficytu, wywiera efekt dźwigni na wzrost i zatrudnienie w o wiele większym stopniu niż wydatki krajowe, gdyż posiada zdolność zwiększania inwestycji, zapewnienia stabilności w Europie oraz wsparcia UE w przezwyciężaniu obecnego kryzysu gospodarczego i finansowego; podkreśla jednak potrzebę zwiększania inwestycji, żeby nie zagrozić kluczowym projektom na rzecz ożywienia gospodarczego i konkurencyjności; w związku z tym podkreśla, że opracowywanie nowych i lepszych instrumentów finansowych może zwiększyć jeszcze efekt dźwigni, jaki wydatki UE mają na wzrost gospodarczy, dzięki przyciągnięciu inwestycji prywatnych, co skompensuje ograniczenia na szczeblu krajowym i umożliwi optymalizację wydatków publicznych;
14. przypomina, że w latach 2000-2011 krajowe budżety zwiększono średnio o 62%, podczas gdy wydatki z budżetu UE zwiększono o niewiele mniej niż 42%, przy czym UE zwiększyła się z 15 do 27 państw członkowskich;
15. w ramach procedury budżetowej na rok 2013 zwróci szczególną uwagę na realizację priorytetów budżetowych PE w poprzednich latach, a zwłaszcza dokładnie przeanalizuje finansowanie i wdrażanie strategii Europa 2020, w pełni przyjętej przez państwa członkowskie, w zakresie wspierania konkurencyjności i zatrudnienia oraz jej innych priorytetów sektorowych;
16. z zadowoleniem przyjmuje fakt, że przedstawiając ostatnią wersję programowania finansowego na lata 2012-2013, Komisja Europejska zachowała priorytety budżetowe PE na rok 2012, co uczyniła również w roku 2011, nie rekompensując zwiększenia wydatków z przeszłości; domaga się, żeby w projekcie budżetu na 2013 r. stosowano to samo podejście;
17. przypomina, że pułapy środków kilku działów, a zwłaszcza działu 1a (konkurencyjność na rzecz wzrostu gospodarczego i zatrudnienia) oraz działu 4 (UE jako podmiot na arenie światowej) w obecnych ramach finansowych nie wystarczają do realizacji strategii politycznych zatwierdzonych przez Parlament, Radę i Komisję jako priorytety; ponadto przypomina, że środki przeznaczone na niektóre strategie polityczne miały kilkukrotnie podlegać przeglądowi, żeby sprostać nowym celom i zadaniom, co uczyniłoby korzystanie z instrumentu elastyczności niezbędnym w niemal każdym budżecie rocznym; podkreśla, że nie zaakceptuje podważania długotrwałych zobowiązań politycznych UE; przypomina zwłaszcza, że należy przestrzegać zobowiązań finansowych ujętych w umowach międzynarodowych lub umowach między UE i organizacjami międzynarodowymi oraz że należy je odpowiednio uwzględnić w projekcie budżetu;
Budżet na rok 2013 ukierunkowany na realizację programów i priorytetów unijnych
18. przypomina, że wieloletnie ramy finansowe na lata 2007-2013 zostały pomyślane tak, by zwiększyć dobrobyt i poprawić jakość życia obywateli europejskich oraz wykorzystać w pełni potencjał wynikający z rozszerzenia, jednak od 2008 r. UE doświadcza kryzysu na niespotykaną dotąd skalę, który również wpłynął na każdy z jej rocznych budżetów; w tym kontekście podkreśla, że ramy finansowe na lata 2007-2013 nie zostały dostosowane, by uwzględnić dodatkowe potrzeby finansowe wynikające z kryzysu gospodarczego i finansowego, a wręcz przeciwnie, przy całkowitych pułapach wieloletnich ram finansowych w każdym budżecie rocznym od 2007 r. pozostawiano znaczny margines ogólny, oraz że w konsekwencji wszystkie budżety roczne były powściągliwe i przewidywały oszczędności; podkreśla, że należy zatem przynajmniej dokonać odpowiednich płatności zgodnie z normalnym cyklem budżetowym; przypomina, że w przypadku programów wieloletnich płatności nie są powiązane ze środkami na pokrycie zobowiązań jedynie z powodu przesunięć w czasie mających miejsce przed faktycznym wydaniem tych funduszy;
19. podkreśla, że ponieważ rok 2013 jest ostatnim rokiem obecnego okresu programowania, konieczne będzie nadrobienie opóźnień w zakresie płatności, podobnie jak pod koniec okresu realizacji wszystkich dotychczasowych perspektyw finansowych, gdyż rozpoczyna się proces finalizacji programów na lata 2007-2013, oraz w zakresie zobowiązań,w celu wywiązania się z ustaleń dotyczących kwot programowania finansowego, który na rok 2013 wynosi blisko 152 mld EUR; przypomina, że wszelkie sztuczne cięcia w odniesieniu do poziomu płatności spowodują opóźnienia w wywiązywaniu się zarówno z zobowiązań umownych, jak i z zobowiązań UE z przeszłości, co mogłoby także spowodować konieczność wypłaty odsetek za zwłokę oraz utratę zaufania do polityki europejskiej i wiarygodności instytucji UE; dlatego podkreśla, że długi związane z umowami powinny zostać jak najszybciej uregulowane w trosce o zachowanie dyscypliny budżetowej;
20. odnotowuje, że poziom płatności, który jako wynik zobowiązań z przeszłości powinien zostać określony w oparciu o kryteria techniczne, takie jak dane dotyczące wdrożenia, przewidywania w zakresie absorpcji lub poziom zaległych zobowiązań, stał się główną kwestią polityczną w Radzie, omawianą w ramach kilku ostatnich procedur budżetowych; wskazuje na rosnący poziom zaległych zobowiązań pod koniec 2011 r., wynoszący 207 mld EUR, co oznacza wzrost niemal o 7% w stosunku do poziomu odnotowanego pod koniec roku 2010; w związku ze zbliżającym się międzyinstytucjonalnym posiedzeniem w sprawie różnicy między środkami na pokrycie zobowiązań i środkami na pokrycie płatności podejmie dialog z Komisją w celu pełnego wyjaśnienia, co składa się na poziom zaległych zobowiązań; nalega, by Rada powstrzymała się od podejmowania decyzji a priori dotyczących poziomu płatności bez uwzględnienia faktycznych potrzeb i zobowiązań wynikających z przepisów prawa; ponadto zauważa, że zwiększanie poziomu zaległych zobowiązań w istocie podważa przejrzystość budżetu UE, w którym wyraźnie widać, w jaki sposób zobowiązania i płatności odnoszą się do konkretnego roku budżetowego;
21. podkreśla, że podejście w oparciu jedynie o zasadę'płatnik netto do budżetu UE„/ ”beneficjent netto budżetu UE' nie uwzględnia należycie znacznych pozytywnych skutków ubocznych, jakie budżet UE wywiera na kraje UE z korzyścią dla wspólnych celów polityki UE; jest głęboko zaniepokojony bardzo niewielkim wzrostem płatności w ramach dwóch ostatnich budżetów, który w przypadku budżetu na rok 2012 ukształtował się nawet poniżej poziomu inflacji w tym tak kluczowym momencie, kiedy to wszystkie programy inwestycyjne powinny osiągnąć maksymalne tempo wdrażania i rozwinąć swój pełen potencjał;
22. podkreśla, że należy unikać niedofinansowania budżetu w trosce o należyte zarządzanie finansami oraz że środki powinny zostać dostosowane do realistycznych szacunków określających zdolność absorpcyjną; wskazuje na fakt, że sztuczne obniżanie poziomu środków niezgodnie z realistycznym preliminarzem Komisji może wręcz uniemożliwić pełne wykonanie budżetu; przypomina, że poziom środków na pokrycie płatności, jaki Komisja Europejska zaproponowała w swoim projekcie budżetu, określają głównie własne prognozy państw członkowskich i ich zdolność wykonawcza, ponieważ państwa członkowskie współzarządzają wraz z Komisją ponad 80% środków unijnych;
23. wyraża ubolewanie wobec faktu, że ponieważ w grudniu 2011 r. Rada odmówiła finansowania zidentyfikowanych dodatkowych potrzeb, niektóre wnioski o dokonanie płatności, których wartość opiewa na ponad 10 mld EUR, nie mogły zostać zatwierdzone pod koniec 2011 r., co ma obecnie bezpośredni wpływ na dostępne w 2012 r. środki na pokrycie płatności; niepokoi go fakt, że sytuacja ta była wynikiem zakwestionowania przez Radę przedstawionych przez Komisję danych dotyczących wdrażania i oceny potrzeb, przy czym Rada nie przedstawiła żadnych alternatywnych danych ani źródeł;
24. jest w związku z tym poważnie zaniepokojony sytuacją w zakresie środków na pokrycie płatności w roku 2012 i domaga się przedstawienia przez Komisję wnioski, dzięki któremu możliwe będzie jak najszybsze znalezienie w tym roku rozwiązania, aby nie odkładać po raz kolejny, na rok 2013, uregulowania tego problemu; ponadto uważa, że takie wykorzystanie środków na nadchodzący rok w celu pokrycia bieżących potrzeb oznacza złe zarządzanie finansami i jest sprzeczne z zasadą jednoroczności budżetu; wyraża poważne zaniepokojenie, że praktyka ta podważa unijną zasadę zerowego zadłużenia;
25. ponawia swój apel do Rady o powstrzymanie się od dokonywania sztucznych cięć w płatnościach podczas procedury budżetowej i podkreśla, że wydaje się to prowadzić do zachwiania równowagi w poziomie środków na pokrycie płatności; jeżeli zaś takie propozycje zostaną przedstawione, domaga się, by Rada wyraźnie i publicznie określiła i uzasadniła, które programy lub projekty UE jej zdaniem mogłyby zostać opóźnione lub z których można całkowicie zrezygnować;
26. w tym kontekście zwraca się do Rady o dostosowanie swojego stanowiska do realnych i odpowiedzialnych propozycji przygotowania budżetu oraz zobowiązuje się do stałego monitorowania wdrażania środków budżetowych w 2012 r., a zwłaszcza płatności; nawołuje Radę do pójścia za tym przykładem, tak by władza budżetowa mogła pracować na podstawie wspólnych, uaktualnionych danych dotyczących wdrażania oraz zapewnić wiarygodność szacunków dotyczących wydatków; w tym celu zaprasza Radę i Komisję na spotkanie międzyinstytucjonalne w pierwszym półroczu 2012 r. na odpowiednim szczeblu politycznym w celu wyjaśnienia ewentualnych niezrozumień dotyczących danych na temat wdrażania i szacunkowych potrzeb w zakresie płatności, a także w celu wspólnego podsumowania sytuacji w zakresie płatności na lata budżetowe 2012 i 2013;
27. podkreśla znaczenie finansowania europejskich organów nadzorczych (EUNB, EUNUiPPE i EUNGiPW), aby umożliwić wszechstronną realizację programu przewidzianego rozporządzeniem finansowym, oraz struktur nadzorczych, aby zapobiec kryzysowi w przyszłości; podkreśla, że środki finanasowe przeznaczona dla europejskich organów nadzorczych oraz ich niezależnych służb prawnych powinny zostać ujęte w budżecie jako priorytety;
28. z zadowoleniem przyjmuje porozumienie osiągnięte w sprawie finansowania dodatkowych kosztów ITER w grudniu 2011 r.; wzywa Komisję, by w pełni przestrzegała wspólnych wniosków zawartych w tym porozumieniu oraz by przedstawiła konkretne propozycje dotyczące kwoty 360 mln EUR w projekcie budżetu na rok 2013, w pełni wykorzystując przepisy rozporządzenia finansowego oraz porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 17 maja 2006 r. oraz wykluczając wszelkie dalsze zmiany wieloletnich ram finansowych w związku z ITER; raz jeszcze wyraża swoje głębokie przekonanie, że zabezpieczenie kwoty 360 mln EUR w budżecie na rok 2013 nie powinno stanąć na przeszkodzie skutecznemu wdrożeniu innych strategii politycznych UE, zwłaszcza tych przyczyniających się do osiągnięcia celów strategii UE 2020 w ostatnim roku tego okresu programowania, oraz sprzeciwia się szczególnie wszelkim przesunięciom naruszającym ten priorytet budżetowy; podkreśla, że Komisja Europejska w swoim programowaniu finansowym przewiduje margines 47 mln euro w dziale 1a, który częściowo pokrywa potrzeby ITER;
29. oczekuje, że w związku z rychłym przystąpieniem Chorwacji do UE w dniu 1 lipca 2013 r. zostanie wkrótce zatwierdzony przegląd wieloletnich ram finansowych, zgodnie z pkt 29 porozumienia międzyinstytucjonalnego (dostosowanie ram finansowych mające na celu przygotowanie do rozszerzenia UE) i zwraca się do Komisji o przedstawienie wniosku dotyczącego odpowiednich dodatkowych środków, jak tylko akt przystąpienia zostanie ratyfikowany przez wszystkie państwa członkowskie; powtarza, że przyjęciu Chorwacji do UE powinny towarzyszyć odpowiednie dodatkowe fundusze w postaci raczej nowych środków, a nie przesunięć w drugiej połowie 2013 r.;
Wydatki administracyjne
30. przyjmuje do wiadomości pismo komisarza ds. budżetu i programowania finansowego z dnia 23 stycznia 2012 r., w którym Komisja wyraża swoją gotowość do zmniejszenia liczby stanowisk w swoim planie zatrudnienia o 1% już w 2013 r. przy należytym uwzględnieniu rozmaitych skutków dla wielkich, średnich i małych dyrekcji generalnych; zamierza dokładnie przeanalizować zamiar Komisji zmniejszenia do 2013 r. liczby osób zatrudnionych w instytucjach i organach UE o 5% w porównaniu z rokiem 2018 i przypomina, że należy uznać to za cel ogólny; przypomina, że wszelka zmiana planu zatrudnienia ma bezpośredni wpływ na budżet i nie powinna w jakikolwiek sposób naruszać kompetencji budżetowych Komisji Budżetowej i Parlamentu Europejskiego; uważa, że wszelkie krótko- lub długoterminowe plany redukcji liczby personelu powinny opierać się na uprzedniej ocenie skutków oraz w pełni uwzględniać między innymi zobowiązania prawne Unii oraz nowe kompetencje i zwiększone zadania instytucji wynikające z traktatów;
31. przypomina o znaczeniu ścisłej i konstruktywnej współpracy międzyinstytucjonalnej w ramach tej procedury i potwierdza swoją gotowość do pełnego zaangażowania w taką współpracę w całkowitej zgodności z postanowieniami TFUE; oczekuje, że niniejsze wytyczne zostaną w pełni wzięte pod uwagę podczas procedury budżetowej i przygotowywania projektu budżetu;
o o o
32. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu.
Mandat specjalnej komisji ds. przestępczości zorganizowanej, korupcji i prania brudnych pieniędzy
271k
39k
Decyzja Parlamentu Europejskiego z dnia 14 marca 2012 r. w sprawie powołania Specjalnej komisji ds. przestępczości zorganizowanej, korupcji i prania brudnych pieniędzy oraz w sprawie określenia jej kompetencji, składu liczbowego i okresu funkcjonowania
– uwzględniając decyzję Konferencji Przewodniczących z dnia 16 lutego 2012 r. dotyczącą propozycji powołania Specjalnej komisji ds. przestępczości zorganizowanej, korupcji i prania brudnych pieniędzy oraz w sprawie określenia jej kompetencji, składu liczbowego i okresu funkcjonowania,
– uwzględniając swoją rezolucję z dnia 25 października 2011 r. w sprawie przestępczości zorganizowanej w Unii Europejskiej(1), w której Parlament wyraził zamiar powołania komisji specjalnej,
– uwzględniając swoją rezolucję z dnia 15 września 2011 r. w sprawie wysiłków UE w walce z korupcją(2),
– uwzględniając art. 184 Regulaminu,
1. postanawia powołać Specjalną komisję ds. przestępczości zorganizowanej, korupcji i prania brudnych pieniędzy, której kompetencje będą obejmować:
a)
analizę i ocenę skali przestępczości zorganizowanej, korupcji i prania brudnych pieniędzy oraz wpływu tych zjawisk na Unię i państwa członkowskie, a także proponowanie odpowiednich środków umożliwiających Unii zapobieganie tym zagrożeniom i zwalczanie ich, również na poziomie międzynarodowym, europejskim i krajowym;
b)
analizę i ocenę obecnego wdrażania prawodawstwa UE w zakresie przestępczości zorganizowanej, korupcji i prania brudnych pieniędzy oraz analizę i ocenę pokrewnych strategii politycznych, aby zagwarantować, że prawo i strategie Unii będą opierać się na dowodach i najlepszych dostępnych ocenach zagrożeń, a także monitorowanie zgodności prawodawstwa i strategii UE z prawami podstawowymi w myśl postanowień art. 2 i 6 Traktatu o Unii Europejskiej (w szczególności prawami określonymi w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej) oraz zgodności z podstawowymi zasadami działań zewnętrznych Unii (w szczególności tymi, które określono w art. 21 Traktatu);
c)
badanie i monitorowanie realizacji zadań i działań agencji UE odpowiedzialnych za sprawy wewnętrzne (takich jak Europol, COSI i Eurojust), zajmujących się sprawami związanymi z przestępczością zorganizowaną, korupcją i praniem brudnych pieniędzy, a także badanie i monitorowanie pokrewnych strategii bezpieczeństwa;
d)
zajęcie się kwestiami, o których mowa w rezolucji Parlamentu z dnia 25 października 2011 r. w sprawie przestępczości zorganizowanej w Unii Europejskiej, zwłaszcza w ust. 15(3), oraz w rezolucji z dnia 15 września 2011 r. w sprawie wysiłków UE w walce z korupcją;
e)
w celu realizacji tych założeń, nawiązywanie niezbędnych kontaktów, przeprowadzanie wizyt i organizowanie wysłuchań z udziałem przedstawicieli instytucji Unii Europejskiej oraz instytucji międzynarodowych, europejskich i krajowych, parlamentów i rządów krajowych państw członkowskich i krajów trzecich, przedstawicieli świata nauki, biznesu i społeczeństwa obywatelskiego, podmiotów lokalnych, organizacji ofiar, urzędników zaangażowanych w codzienną walkę z przestępczością zorganizowaną, korupcją i praniem brudnych pieniędzy, w tym pracowników organów ścigania i sędziów, a także podmiotów społeczeństwa obywatelskiego, które działają na rzecz kultury przestrzegania prawa w trudnych obszarach;
2. postanawia, że przy niezmienionych uprawnieniach komisji stałych Parlamentu odpowiedzialnych za przyjmowanie, monitorowanie i wdrażanie prawodawstwa Unii dotyczącego omawianej dziedziny komisja specjalna może wydawać zalecenia dotyczące potrzebnych środków i inicjatyw, w ścisłej współpracy z komisjami stałymi;
3. postanawia, że komisja specjalna będzie liczyć 45 członków;
4. ustala okres funkcjonowania komisji specjalnej na 12 miesięcy, począwszy od dnia 1 kwietnia 2012 r. z możliwością przedłużenia; postanawia, że komisja specjalna przedłoży Parlamentowi sprawozdanie śródokresowe i sprawozdanie końcowe, zawierające zalecenia dotyczące potrzebnych działań i inicjatyw.
Ustęp ten brzmi następująco: „15. zamierza ustanowić w terminie trzech miesięcy od przyjęcia niniejszej rezolucji specjalną komisję ds. rozprzestrzeniania się organizacji przestępczych, w tym organizacji o charakterze mafijnym, działających na poziomie ponadnarodowym; której jednym z celów byłaby analiza rozmiarów zjawiska oraz jego negatywnego wpływu społeczno-gospodarczego na poziomie UE, a także kwestie nielegalnego wykorzystania środków publicznych przez organizacje przestępcze i mafie, przenikania tych organizacji do sektora publicznego i wywierania przez nie wpływu na legalną gospodarkę i sektor finansowy; innym jej celem byłoby określenie szeregu środków ustawodawczych, które pozwoliłyby stawić czoła temu wyraźnemu i stwierdzonemu zagrożeniu dla Unii Europejskiej i jej obywateli; w związku z tym zwraca się do Konferencji Przewodniczących o opracowanie wniosku zgodnie z art. 184 Regulaminu;”.
Szkolenia w sądownictwie
214k
57k
Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 14 marca 2012 r. w sprawie szkoleń dla pracowników wymiaru sprawiedliwości (2012/2575(RSP))
– uwzględniając art. 81 i 82 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, które przewidują przyjmowanie w zwykłej procedurze prawodawczej środków mających na celu zapewnienie „wspierania szkolenia sędziów i innych pracowników wymiaru sprawiedliwości”,
– uwzględniając swoją rezolucję z dnia 10 września 1991 r. w sprawie ustanowienia Akademii Prawa Europejskiego(1), swoje stanowisko z dnia 24 września 2002 r. w sprawie w sprawie przyjęcia decyzji Rady dotyczącej ustanowienia europejskiej sieci szkolenia kadr wymiaru sprawiedliwości(2) i swoją rezolucję z dnia 9 lipca 2008 r. w sprawie roli sędziego krajowego w europejskim systemie wymiaru sprawiedliwości(3) oraz swoje zalecenie dla Rady z dnia 7 maja 2009 r. w sprawie rozwoju obszaru sprawiedliwości UE w sprawach karnych(4),
– uwzględniając komunikat Komisji w sprawie planu działań służącego realizacji programu sztokholmskiego (COM(2010)0171),
– uwzględniając swoją rezolucję z dnia 25 listopada 2009 r. w sprawie programu sztokholmskiego(5),
– uwzględniając swoją rezolucję z dnia 17 czerwca 2010 r. w sprawie w sprawie szkoleń dla pracowników wymiaru sprawiedliwości(6),
– uwzględniając komunikat Komisji z dnia 13 września 2011 r. zatytułowany „Budowanie zaufania do europejskiego wymiaru sprawiedliwości. Nowy wymiar europejskiego szkolenia dla pracowników wymiaru sprawiedliwości”(COM(2011)0551),
– uwzględniając projekt pilotażowy w zakresie szkoleń dla pracowników wymiaru sprawiedliwości, zaproponowany przez Parlament w 2011 r.,
– uwzględniając badanie porównawcze dotyczące szkoleń dla pracowników wymiaru sprawiedliwości w państwach członkowskich, którego wykonanie Parlament zlecił Akademii Prawa Europejskiego przy współpracy z Europejską Siecią Szkolenia Kadr Wymiaru Sprawiedliwości (EJTN)(7),
A. mając na uwadze, że w wyżej wymienionym badaniu podsumowano działalność prowadzoną w tej dziedzinie przez krajowe uczelnie kształcące sędziów, w tym rodzaj oferowanego szkolenia, odpowiednie warunki i środki budżetowe, również w celu określenia potrzeb i wysunięcia propozycji usprawnień oraz najlepszych praktyk; mając na uwadze, że opracowanie to zawiera wyniki dogłębnego sondażu przeprowadzonego w państwach członkowskich wśród ponad 6000 sędziów i prokuratorów, w którym to sondażu skoncentrowano się na ich doświadczeniach pod względem szkolenia z zakresu prawa UE, a także na propozycjach usprawnień;
B. mając na uwadze, że szkolenie dla pracowników wymiaru sprawiedliwości powinno właściwie nosić miano „studiów sądowych”, tak aby odzwierciedlić szczególny charakter ustawicznego rozwoju intelektualnego, jaki towarzyszy ich pracy, a także by odzwierciedlić fakt, że najlepszymi wykładowcami w tej dziedzinie są sami sędziowie;
C. mając na uwadze, że na chwilę obecną oferta szkoleń daleka jest realizacji zamierzeń Komisji, zgodnie z którymi połowa prawników UE powinna mieć do niej dostęp;
D. mając na uwadze, do najczęstszych przyczyn względnie niskiego poziomu uczestnictwa w szkoleniach z zakresu prawa UE (53%, z czego tylko jedna trzecia w ciągu ostatnich trzech lat) respondenci zaliczają: bariery językowe, brak aktualnych informacji na temat istniejących programów, fakt, iż programy nie zawsze są dopasowane do potrzeb sędziów, a także duże obciążenie pracą sędziów oraz brak odpowiedniego finansowania;
E. mając na uwadze, że w czasie obecnych ograniczeń finansowych rozsądne jest (także z budżetowego punktu widzenia) korzystanie z istniejących już instytucji, szczególnie z krajowych placówek kształcenia sądowego, a także uniwersytetów i organizacji zawodowych, jeśli chodzi o aspekty „prawa krajowego” w kształtowaniu europejskiej kultury sądowniczej; mając na uwadze, że pozwoli to określić najlepsze praktyki w państwach członkowskich, a następnie wypromować je i rozpowszechnić w całej UE; mając na uwadze, Akademia Prawa Europejskiego (ERA) powinna nadal odgrywać swoją rolę w zakresie prawa UE;
F. mając na uwadze, że − jak już podkreślił Parlament − europejska przestrzeń sądowa musi się opierać na wspólnej europejskiej kulturze sądowniczej wśród prawników, sędziów i prokuratorów, zasadzającej się nie tylko na prawie Unii, lecz rozwijanej w oparciu o wzajemne poznanie i zrozumienie krajowych systemów sądownictwa, gruntowną modernizację uniwersyteckich programów nauczania, wymiany, wizyty studyjne i wspólne szkolenia przy aktywnym wsparciu ze strony Akademii Prawa Europejskiego, Europejskiej Sieci szkolenia Kadr Wymiaru Sprawiedliwości oraz europejskiego Instytutu Prawa;
G. mając na uwadze, że szkoleniu pracowników wymiaru sprawiedliwości towarzyszyć powinna debata na temat tradycyjnej roli sądownictwa i jego modernizacji, a także debata nad tym, jak zwiększyć jego dostępność i poszerzyć jego horyzonty; mając na uwadze, że wiąże się to także z organizacją kursów językowych oraz propagowaniem studiów prawa porównawczego i międzynarodowego;
H. mając na uwadze, że wśród sędziów należy wypracować także wspólna kulturę sądowniczą − wykorzystując Kartę praw podstawowych, prace działającej przy Radzie Europy Komisji Weneckiej, itd. − tak aby promować podstawowe wartości w zawodach prawniczych poprzez omawianie i rozpowszechnianie wspólnej etyki zawodowej, praworządności oraz wspólnych zasad powoływania i wyboru sędziów, oraz aby uniknąć upolitycznienia wymiaru sprawiedliwości, promując tym samym wzajemne zaufanie, niezbędne do urzeczywistnienia wspólnego obszaru sądowego;
I. mając na uwadze, że należy utworzyć sieci pomiędzy sędziami wywodzącymi się z różnych kultur oraz poprawić koordynację istniejących już sieci celem utworzenia „kręgów spójności”; mając na uwadze, że aby to osiągnąć nie wystarczy sama komunikacja elektroniczna i że potrzebne są fora, podczas których sędziowie będą mogli nawiązać ze sobą kontakt; mając na uwadze, że należy też zaangażować sędziów z sądów w Luksemburgu i Strasburgu;
J. mając na uwadze, że studia sądowe nie mogą ograniczać się jedynie do prawa materialnego i prawa procesowego; mając na uwadze, że sędziowie potrzebują szkoleń związanych z ich działalnością i „warsztatem sędziego”;
1. uważa − podtrzymując jednocześnie opinię, że bezpośrednie kontakty są najlepszym rozwiązaniem − że w związku z przeszkodami finansowymi oraz odpowiedziami udzielonymi przez sędziów w sondażu, organizacja szkoleń oraz porad mogłyby się odbywać przez internet (wideokonferencje, kursy online, przesył strumieniowy), a także za pomocą wymiany; odnotowuje, że sędziowie domagają się dalszej oceny programów szkoleń oraz dostosowywania ich do swoich potrzeb, jednocześnie opowiadając się raczej za interaktywną formą szkoleń, podczas których będą mogli wymieniać się doświadczeniami i omawiać przypadki, niż za klasyczną formą szkolenia (z góry na dół);
2. uważa, że kolejnym celem byłoby koordynowanie szkoleń zapewnianych przez istniejące już placówki szkolenia sądowego, a także ułatwianie i promowanie dialogu i kontaktów zawodowych;
3. zauważa, że duże znaczenie mają szkolenia wielojęzyczne, ponieważ − jak wykazują badania − jedynie stosunkowo niewielka liczba sędziów mówi w obcym języku na tyle dobrze, by aktywnie uczestniczyć w szkoleniach dla pracowników wymiaru sprawiedliwości w innych państwach członkowskich;
4. wyraża opinię, że jedynym sposobem na rozwiązania problemów (koszty, kursy językowe, opłacalność) jest wykorzystanie nowoczesnej technologii oraz finansowanie tworzenia aplikacji na liniach ITunes U firmy Apple; takie aplikacje, opracowywane przez krajowe szkoły, Akademię Prawa Europejskiego, uniwersytety i inne centra szkoleniowe, mogłyby składać się z kursów szkoleniowych i zawierać materiały wideo, w tym kursy językowe (ze szczególnym naciskiem na terminologie prawniczą), a także informacje na temat krajowych systemów prawnych, szczególnych procedur prawnych, itd.; sędziowie mieliby darmowy dostęp do takich aplikacji;
5. uważa, że owocny udział w takich kursach mógłby stanowić furkę do uczestnictwa w programie Erasmus dla sędziów i w kursach szkoleniowych zagranicą;
6. proponuje, aby takie „aplikacje” były również dostępne za skromną opłatą dla przedstawicieli zawodów prawniczych, organizacji zawodowych, naukowców i studentów prawa oraz aby ich opracowanie i produkcja przyczyniły się przy niewielkim nakładzie do delikatnego pobudzenia gospodarki i zatrudnienia;
7. uważa, że projekt pilotażowy przedstawiony przez Luigiego Berlinguera i Erminię Mazzoni, którego realizację zaplanowano na rok 2012, powinien mieć przede wszystkim na celu ustalenie i rozpowszechnienie najlepszych praktyk w zakresie organizowania dostępu do prawa UE oraz odpowiednich szkoleń w ramach krajowych systemów sądownictwa i placówek szkoleniowych; jest np. zdania, że UE powinna zachęcać państwa członkowskie do brania przykładu ze skutecznych instytucji, takich jak koordynatorzy ds. prawa UE, którzy działają we Włoszech i w Holandii w ramach krajowej struktury sądownictwa, oraz promować szkolenie takich koordynatorów i w inny sposób ułatwiać im pracę na szczeblu UE;
8. jest zdania, że projekt pilotażowy powinien obejmować utworzenie grupy roboczej składającej się z krajowych i europejskich placówek kształcenia sądowego oraz podmiotów „pozasądowych”, których zadaniem będzie określenie bloków tematycznych dotyczących kwestii związanych z prawem UE, które wydają się najistotniejsze z punktu widzenia codziennej praktyki sądowniczej zarówno w dziedzinie spraw „praktycznych” (jak złożyć wniosek w trybie prejudycjalnym, jak korzystać z baz danych dotyczących prawa UE itp.), jak i spraw merytorycznych;
9. proponuje, aby w ramach projektu pilotażowego zapewnić koordynację a) wymiany porad i wiedzy na temat poszczególnych systemów prawnych między placówkami kształcenia sądowego, w oparciu o istniejące sieci i zasoby, oraz b) formalnego szkolenia i zapoznania z systemami prawnymi innych krajów;
10. proponuje na koniec, by Komisja organizowała co rok forum, na którym sędziowie z różnorodnym doświadczeniem w tych dziedzinach prawa, w których często ma się do czynienia z kwestiami wewnętrznymi i transgranicznymi, mogliby prowadzić dyskusje na temat najnowszych kwestii budzących kontrowersje lub trudności prawne, w celu sprzyjania dyskusji, nawiązywania kontaktów, tworzenia kanałów komunikacji oraz budowania wzajemnego zaufania i zrozumienia; uważa, że takie forum stworzyłoby również okazję właściwym organom, placówkom szkoleniowym i ekspertom, w tym uczelniom wyższym i organizacjom zawodowym, do omawiania polityki w zakresie szkolenia pracowników wymiaru sprawiedliwości i przyszłości edukacji prawniczej w Europie;
11. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Komisji.
– uwzględniając art. 3, 6 i 21 Traktatu o Unii Europejskiej,
– uwzględniając art. 206 i 207 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
– uwzględniając Konwencję Międzynarodowej Organizacji Pracy (MOP) nr 182 dotyczącą zakazu i natychmiastowych działań na rzecz eliminowania najgorszych form pracy dzieci, Konwencję MOP nr 138 dotyczącą najniższego wieku dopuszczenia do zatrudnienia oraz Konwencję Organizacji Narodów Zjednoczonych (ONZ) o prawach dziecka,
– uwzględniając zawarcie międzynarodowego porozumienia w sprawie kakao z 2010 r., a w szczególności jego art. 42 i 43,
– uwzględniając swoje poprzednie rezolucje w sprawie handlu dziećmi i w sprawie wyzysku dzieci w krajach rozwijających się,
– uwzględniając swoje rezolucje z dnia 25 listopada 2010 r. w sprawie praw człowieka oraz norm społecznych i środowiskowych w międzynarodowych umowach handlowych(1) oraz w sprawie społecznej odpowiedzialności przedsiębiorstw w międzynarodowych umowach handlowych(2),
– uwzględniając art. 110 ust. 2 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że według szacunków MOP ponad 215 mln dzieci na całym świecie pracuje i bierze udział w czynnościach, które powinny być zakazane; spośród tych dzieci 152 mln nie przekroczyły 15 roku życia, a 115 mln bierze udział w czynnościach niebezpiecznych;
B. mając na uwadze, że do celów niniejszej rezolucji praca dzieci oznacza pracę dzieci zdefiniowaną przez MOP w Konwencji nr 138 dotyczącej najniższego wieku dopuszczenia do zatrudnienia oraz w Konwencji nr 182 dotyczącej zakazu i natychmiastowych działań na rzecz eliminowania najgorszych form pracy dzieci;
C. mając na uwadze, że do zawarcia międzynarodowego porozumienia w sprawie kakao z 2010 r. potrzebna jest zgoda Parlamentu; mając na uwadze, że zainteresowane podmioty wyraziły poważne zaniepokojenie narastaniem zjawiska pracy dzieci przy uprawie i zbiorze ziarna kakaowego;
D. mając na uwadze, że 70% światowej produkcji kakao pochodzi z Afryki Zachodniej i że w regionie tym przy produkcji kakao pracuje około 7,5 mln ludzi, niemal wyłącznie w małych gospodarstwach rodzinnych, przy czym liczba plantacji rodzinnych w całej Afryce Zachodniej to około 1,5–2 mln; mając na uwadze, że uprawa kakao wymaga bardzo dużego nakładu pracy w pięciomiesięcznym okresie zbiorów, a producenci znajdują się pod silną presją wywieraną przez krajowe i międzynarodowe podmioty rynkowe skłaniającą ich do obniżania kosztów pracy; mając na uwadze, że w okresach szczytowych w pracy uczestniczą wszyscy członkowie rodziny, w tym dzieci; mając na uwadze, że praca dzieci wiąże się z niedopuszczalnymi zagrożeniami;
E. mając na uwadze, że według MOP nie wszystkie rodzaje pracy wykonywanej przez dzieci powinny być klasyfikowane jako praca dzieci wymagająca likwidacji oraz że należy jasno rozróżniać dwie formy pracy dzieci; mając na uwadze, że udział dzieci lub nastolatków w pracy, która nie wpływa negatywnie na ich zdrowie i rozwój indywidualny ani nie koliduje z nauką szkolną, jest ogólnie uznawany za zjawisko pozytywne, chyba że wykonywane zadania są niebezpieczne lub uniemożliwiają dzieciom uczęszczanie do szkoły;
F. mając na uwadze, że badania przeprowadzone w Ghanie i na Wybrzeżu Kości Słoniowej wskazują, że dzieci pracujące na plantacjach kakao są narażone na różnego rodzaju niebezpieczeństwa; mając na uwadze, że ponadto niektóre dzieci mogą być sprowadzane, jako przedmiot handlu, z innych regionów kraju lub z krajów ościennych; mając na uwadze, że potrzebne są dalsze badania nad występowaniem zjawiska pracy dzieci i handlu dziećmi w regionie, z uwagi na brak zweryfikowanych danych;
G. mając na uwadze, że wykorzystywanie najgorszych form pracy dzieci przy uprawie i zbiorze ziarna kakaowego jest niedopuszczalne;
H. mając na uwadze, że w ostatnich latach programy i inicjatywy na rzecz zwalczania najgorszych form pracy dzieci na zachodnioafrykańskich plantacjach kakao przyniosły istotny postęp, jednak wiele jeszcze pozostaje do zrobienia z uwagi na znaczne rozmiary tego sektora; mając na uwadze, że ponowne wystąpienie konfliktów w regionie, w szczególności na Wybrzeżu Kości Słoniowej, znowu pogorszyło sytuację dzieci;
I. mając na uwadze, że ubóstwo, brak alternatywnych źródeł dochodu, ograniczone możliwości pozaszkolnej aktywności młodzieży ludzi lub całkowity ich brak, sztywne struktury i dominujące postawy na poziomie lokalnym, brak odpowiedniej ochrony prawnej praw dzieci oraz brak działającej obowiązkowej oświaty publicznej dla wszystkich dzieci, bez względu na ich płeć, nie wspominając o korupcji i słabości rządów, stanowią czynniki społeczno-ekonomiczne i polityczne mogące przyczyniać się do nawracającego nadużywania pracy dzieci w niektórych częściach świata;
J. przypominając, że rządy wszystkich zainteresowanych krajów w głównej mierze odpowiadają za pełne wdrożenie Konwencji ONZ o prawach dziecka, Konwencji MOP nr 138 dotyczącej najniższego wieku dopuszczenia do zatrudnienia oraz Konwencji MOP nr 182 dotyczącej zakazu i natychmiastowych działań na rzecz eliminowania najgorszych form pracy dzieci;
K. przypominając o strategii UE na rzecz społecznej odpowiedzialności przedsiębiorstw (2011–2014), o inicjatywie ONZ Global Compact, w szczególności o jej zasadzie nr 5 dotyczącej zniesienia pracy dzieci, a także o protokole Harkina-Engela, stanowiących przydatne ramy regulujące społeczną odpowiedzialność przedsiębiorstw w sektorze produkcji kakao;
1. wzywa państwa, które dotychczas nie ratyfikowały konwencji ONZ o prawach dziecka oraz konwencji MOP nr 138 i nr 182, do ich szybkiego ratyfikowania i wdrożenia; uważa ponadto, że państwa powinny wdrażać wszelkie odpowiednie strategie polityczne mające na celu uwrażliwienie na kwestię wykorzystywania dzieci na rynku pracy oraz na potrzebę zapewnienia zgodności z obowiązującymi przepisami krajowym i międzynarodowymi;
2. zdecydowanie potępia korzystanie z pracy dzieci na plantacjach kakao;
3. wzywa wszystkie podmioty uczestniczące w uprawie i przetwarzaniu ziarna kakaowego i produktów pochodnych – to jest rządy, światowy przemysł, producentów kakao, organizacje pracownicze, organizacje pozarządowe i konsumentów – aby wywiązywały się ze swych odpowiednich obowiązków w zakresie zwalczania wszelkich form przymusowej pracy dzieci i handlu dziećmi, dzieliły się wiedzą specjalistyczną i współpracowały na rzecz zapewnienia zrównoważonych dostaw kakao bez udziału pracy dzieci;
4. uważa, że jedynie całościowe i skoordynowane ramy odnoszące się do głębokich przyczyn pracy dzieci, wdrażane w perspektywie długofalowej przez rządy, przemysł, przedsiębiorstwa handlowe, producentów i społeczeństwo obywatelskie, mogą doprowadzić do istotnych zmian;
5. wzywa Komisję, aby zapewniła spójność polityczną we wszystkich swoich inicjatywach, szczególnie związanych z handlem, rozwojem (w szczególności w zakresie dostępu dzieci do edukacji), prawami człowieka, zamówieniami publicznymi i społeczną odpowiedzialnością przedsiębiorstw, oraz zachęcała do wymiany najlepszych praktyk między różnymi sektorami, w których występuje zjawisko pracy dzieci;
6. apeluje do Komisji o zadbanie, aby każda umowa handlowa zawierała skuteczne postanowienia odnoszące się do ograniczenia ubóstwa oraz do promowania godnej pracy i bezpiecznych warunków pracy, a także prawnie wiążące klauzule dotyczące praw człowieka, norm społecznych i środowiskowych uzgodnionych na poziomie międzynarodowym oraz ich stosowania, wraz ze środkami do zastosowania w razie ich naruszenia;
7. przypomina, że ogólny system preferencji taryfowych (GSP) UE – jej główny instrument polityki handlowej służący promowaniu podstawowych norm pracy – jest obecnie poddawany przeglądowi oraz że preferencje w handlu przyznawane krajom-beneficjentom w ramach tego systemu mogą być wycofywane w konkretnych sytuacjach, mianowicie w razie poważnych i systematycznych naruszeń zasad określonych w szeregu podstawowych konwencji MOP, w tym w konwencjach nr 138 i nr 182;
8. przypomina, że w dniu 15 grudnia 2011 r. Parlament postanowił wycofać swoją zgodę na protokół dotyczący sektora odzieży do umowy o partnerstwie i współpracy między UE a Uzbekistanem z uwagi na zastrzeżenia związane z wykorzystywaniem przymusowej pracy dzieci na polach bawełny w Uzbekistanie oraz zalecił, aby UE rozważyła możliwość tymczasowego wstrzymania przywilejów z tytułu GSP dla Uzbekistanu, jeżeli organy monitorujące z ramienia MOP stwierdzą, że kraj ten poważnie i systematycznie narusza swoje zobowiązania(3);
9. z zadowoleniem przyjmuje wszelkie inicjatywy prowadzone z udziałem licznych zainteresowanych stron, obejmujące rządy, przemysł, producentów i społeczeństwo obywatelskie, mające na celu likwidację pracy dzieci, poprawę warunków życia dzieci i dorosłych na plantacjach kakao oraz zapewnienie odpowiedzialnej uprawy kakao, takie jak niedawna inicjatywa podjęta przez OECD, sekretariat Klubu Sahelu i Afryki Zachodniej, a także międzynarodowa inicjatywa w sprawie kakao zmierzająca do promowania najlepszych praktyk w zakresie walki z najgorszymi formami pracy dzieci na plantacjach kakao w Afryce Zachodniej; zauważa, że inicjatywy te wymagają odpowiednich działań następczych w celu zapewnienia rzeczywistych postępów; wzywa rządy do większego wspierania spółdzielni wiejskich oraz sieci sprawiedliwego handlu w sektorze kakao, tak aby umożliwić im bezpośrednie wysyłanie własnych wyrobów na rynki krajowe i międzynarodowe, przez co unikną oni pośredników i będą mogli otrzymywać sprawiedliwe ceny; wzywa Komisję do wspierania takich działań;
10. popiera cele Protokołu dotyczącego uprawy i przetwarzania ziaren kakaowych i produktów pochodnych w sposób zgodny z Konwencją MOP nr 182 dotyczącą zakazu i natychmiastowych działań na rzecz eliminowania najgorszych form pracy dzieci (tzw. protokołu Harkina-Engela) oraz wzywa do jego pełnego wdrożenia;
11. przypomina, że Europejski Komitet Normalizacyjny (CEN) postanowił ostatnio powołać nowy komitet projektowy w celu opracowania normy europejskiej złożonej z dwóch części, dotyczących identyfikowalności i zrównoważonego rozwoju w sektorze produkcji kakao; wzywa Komisję do rozważenia i w stosownym przypadku przedstawienia wniosku ustawodawczego dotyczącego skutecznego mechanizmu identyfikowalności towarów produkowanych przy wykorzystaniu przymusowej pracy dzieci; wzywa strony międzynarodowego porozumienia w sprawie kakao, aby wspierały udoskonalenia w łańcucha dostaw i poprawę organizacji pracy na plantacjach w celu umożliwienia śledzenia całego łańcucha dostaw w sektorze produkcji kakao;
12. wzywa strony międzynarodowego porozumienia w sprawie kakao do rozważenia możliwości wprowadzenia systemu śledzenia łańcucha dostaw kakao pod kontrolą akredytowanych strony trzecich;
13. wzywa Komisję, MOP-Międzynarodowy Program na rzecz Eliminacji Pracy Dzieci oraz innych partnerów do dalszych wysiłków na rzecz lepszego zrozumienia złożonych kwestii gospodarczych, społecznych i kulturowych w społecznościach rolniczych;
14. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, UNICEF, współprzewodniczącym Zgromadzenia Parlamentarnego AKP-UE, Unii Afrykańskiej oraz Międzynarodowej Organizacji Pracy.
Międzynarodowe porozumienie w sprawie kakao z 2010 r. ***
192k
31k
Rezolucja ustawodawcza Parlamentu Europejskiego z dnia 14 marca 2012 r. dotycząca projektu decyzji Rady w sprawie zawarcia Międzynarodowego porozumienia w sprawie kakao z 2010 r. (09771/2011 – C7- 0206/2011– 2010/0343(NLE))
– uwzględniając projekt decyzji Rady (09771/2011),
– uwzględniając projekt Międzynarodowego porozumienia w sprawie kakao z 2010 r. (08134/2011),
– uwzględniając wniosek o wyrażenie zgody przedstawiony przez Radę na mocy art. 207 ust. 3 i 4 oraz art. 218 ust. 6 akapit drugi lit. a v ) Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (C7–0206/2011),
– uwzględniając art. 81 oraz art. 90 ust. 7 Regulaminu,
– uwzględniając zalecenie Komisji Handlu Międzynarodowego (A7-0024/2012),
1. wyraża zgodę na zawarcie porozumienia;
2. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie, Komisji, jak również rządom i parlamentom państw członkowskich.
Zwalczanie epidemii cukrzycy w UE
317k
79k
Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 14 marca 2012 r. w sprawie działania w walce z epidemią cukrzycy w UE (2011/2911 (RSP))
– uwzględniając art. 168 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
– uwzględniając deklarację z St Vincent w sprawie opieki i badań diabetologicznych w Europie, którą przyjęto na pierwszym posiedzeniu w ramach programu działań w sprawie cukrzycy zgodnie z deklaracją z St Vincent, jakie odbyło się w St Vincent w dniach 10-12 października 1989 r.(1),
– uwzględniając utworzenie przez Komisję w dniu 15 marca 2005 r. Platformy UE ds. żywienia, aktywności fizycznej i zdrowia(2),
– uwzględniając zieloną księgę Komisji z dnia 8 grudnia 2005 r. pt. „Promowanie zdrowego żywienia i aktywności fizycznej: europejski wymiar zapobiegania nadwadze, otyłości i chorobom przewlekłym”, która opisuje czynniki zdrowotne sprzyjające występowaniu cukrzycy typu 2 (COM(2005)0637),
– uwzględniając konkluzje ze zorganizowanej przez austriacką prezydencję konferencji pt. „Zapobieganie cukrzycy typu 2”, która odbyła się w dniach 15 i 16 lutego 2006 r. w Wiedniu(3),
– uwzględniając swoje oświadczenie z dnia 27 kwietnia 2006 r. w sprawie cukrzycy(4),
– uwzględniając konkluzje Rady w sprawie promowania zdrowego trybu życia oraz zapobiegania cukrzycy typu 2(5),
– uwzględniając rezolucję Biura Regionalnego WHO dla Europy z dnia 11 września 2006 r. pt. „Zapobieganie chorobom niezakaźnym i ich zwalczanie w regionie europejskim WHO”(6),
– uwzględniając rezolucję Zgromadzenia Ogólnego ONZ nr 61/225 z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie Światowego Dnia Walki z Cukrzycą,
– uwzględniając decyzję nr 1350/2007/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2007 r. ustanawiającą drugi wspólnotowy program działań w dziedzinie zdrowia na lata 2008-2013(7) oraz późniejszą decyzję Komisji z dnia 22 lutego 2011 r. dotyczącą przyjęcia decyzji w sprawie finansowania na rok 2011 w ramach drugiego wspólnotowego programu działań w dziedzinie zdrowia na lata 2008-2013 oraz kryteriów wyboru, przyznawania finansowania oraz innych kryteriów finansowego wsparcia działań w ramach tego programu(8),
– uwzględniając białą księgę Komisji z dnia 23 października 2007 r. pt. „Razem na rzecz zdrowia: Strategiczne podejście dla UE na lata 2008-2013” (COM(2007)0630),
– uwzględniając siódmy program ramowy w zakresie badań (2007-2013)(9) oraz program ramowy w zakresie badań naukowych i innowacji (COM(2011)0808),
– uwzględniając komunikat Komisji z dnia 20 października 2009 r. pt. „Solidarność w zdrowiu: zmniejszanie nierówności zdrowotnych w UE” (COM(2009)0567),
– uwzględniając rezolucję Zgromadzenia Ogólnego ONZ nr 64/265 z dnia 13 maja 2010 r. w sprawie zapobiegania chorobom niezakaźnym i ich zwalczania,
– uwzględniając główne wyniki i zalecenia projektu siódmego programu ramowego Zdrowie - 200701 zawarte w sprawozdaniu „DIAMAP – Mapa drogowa w dziedzinie badań naukowych związanych z cukrzycą w Europie”(10),
– uwzględniając komunikat Komisji z dnia 6 października 2010 r. pt. „Projekt przewodni strategii Europa 2020 – Unia innowacji” (COM(2010)0546) oraz pilotażowe partnerstwo na rzecz aktywnego i zdrowego starzenia się,
– uwzględniając konkluzje Rady z dnia 7 grudnia 2010 r. pt. „Innowacyjne podejścia do chorób przewlekłych w systemach zdrowia publicznego i opieki zdrowotnej”,
– uwzględniając rezolucję Zgromadzenia Ogólnego ONZ nr 65/238 z dnia 24 grudnia 2010 r. w sprawie zakresu, procedur, formy i organizacji posiedzenia wysokiego szczebla Zgromadzenia Ogólnego na temat zapobiegania chorobom niezakaźnym i ich zwalczania,
– uwzględniając deklarację moskiewską w sprawie zdrowego trybu życia i zwalczania chorób niezakaźnych, przyjętą na pierwszej światowej konferencji ministerialnej ONZ, która odbyła się w Moskwie w dniach 28-29 kwietnia 2011 r.(11),
– uwzględniając swoją rezolucję z dnia 15 września 2011 r. w sprawie stanowiska i zobowiązań Unii Europejskiej przed posiedzeniem wysokiego szczebla ONZ w sprawie zapobiegania chorobom niezakaźnym i ich zwalczania(12),
– uwzględniając art. 110 ust. 4 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że cukrzyca jest jedną z najbardziej powszechnych chorób niezakaźnych i szacuje się, że dotyka ponad 32 mln obywateli UE, co stanowi blisko 10% całkowitej liczby ludności UE, zaś dodatkowe 32 mln obywateli cierpi zaburzenia tolerancji glukozy, co wiąże się z bardzo wysokim ryzykiem zachorowania na cukrzycę(13);
B. mając na uwadze, że liczba osób chorych na cukrzycę w Europie wzrośnie prawdopodobnie do 2030 r. o 16,6% w wyniku epidemii otyłości, starzenia się europejskiego społeczeństwa i innych nieokreślonych jeszcze czynników;
C. mając na uwadze, że cukrzyca typu 2 skraca średnią długość życia o 5-10 lat(14), a cukrzyca typu 1 o około 20 lat(15), oraz mając na uwadze, że w UE 325 tys. zgonów rocznie spowodowanych jest cukrzycą(16), tj. co dwie minuty na cukrzycę umiera jeden obywatel UE;
D. mając na uwadze, że zredukowanie znanych czynników ryzyka, zwłaszcza niezdrowych nawyków, jest coraz powszechniej uznawane za główną strategię prewencyjną, dzięki której możliwe jest zmniejszenie częstości występowania cukrzycy typu 1 i 2, zachorowalności i komplikacji związanych tą chorobą;
E. mając na uwadze, że ciągle istnieje potrzeba określenia czynników ryzyka cukrzycy typu 1, przy czym prowadzone są nadal badania nad predyspozycjami genetycznymi, a do zachorowań na cukrzycę typu 1 dochodzi u coraz młodszych osób;
F. mając na uwadze, że cukrzyca typu 2 jest chorobą, której można zapobiegać oraz której czynniki ryzyka – takie jak uboga i niezbilansowana dieta, otyłość, brak aktywności fizycznej i spożycie alkoholu – zostały w sposób jasny określone i mogą zostać ograniczone dzięki skutecznym strategiom prewencyjnym;
G. mając na uwadze, że cukrzyca jest obecnie chorobą nieuleczalną;
H. mając na uwadze, że powikłaniom cukrzycy typu 2 można zapobiegać dzięki promocji zdrowego trybu życia i wczesnej diagnostyce, mając jednak na uwadze, że choroba ta jest diagnozowana często zbyt późno i nawet 50% wszystkich cierpiących obecnie na cukrzycę nie jest świadomych tej choroby(17);
I. mając na uwadze, że do 75% wszystkich osób cierpiących na cukrzycę nie kontroluje dobrze swojego stanu zdrowia, co prowadzi do wzrostu ryzyka powikłań, spadku wydajności i kosztów dla społeczeństwa(18), jak wykazano w niedawnym badaniu(19);
J. mając na uwadze, że w większości państw członkowskich cukrzyca jest przyczyną ponad 10% wydatków w służbie zdrowia, a wskaźnik ten niekiedy osiąga 18,5%(20), natomiast ogólne koszty opieki zdrowotnej nad obywatelami UE chorymi na cukrzycę wynoszą średnio 2100 EUR rocznie na jednego chorego(21), oraz mając na uwadze, że koszty te w sposób nieunikniony wzrosną w związku z rosnącą liczbą zachorowań na cukrzycę, starzeniem się społeczeństwa i związanym z tym wzrostem współwystępowania procesów chorobowych;
K. mając na uwadze, że cukrzyca, gdy jest źle leczona lub zdiagnozowana zbyt późno, jest główną przyczyną zawałów mięśnia sercowego, udarów, ślepoty, amputacji, a także niewydolności nerek;
L. mając na uwadze, że upowszechnianie zdrowego trybu życia i zajęcie się czterema głównymi czynnikami warunkującymi stan zdrowia (palenie tytoniu, niewłaściwy sposób odżywiania, brak aktywności fizycznej i spożywanie alkoholu) we wszystkich obszarach polityki może w znacznym stopniu przyczyniać się do zapobiegania cukrzycy, jej powikłaniom oraz powodowanym przez nią kosztom gospodarczym i społecznym;
M. mając na uwadze, że osoby chore na cukrzycę muszą w 95% same zapewniać sobie opiekę(22) oraz że wynikające z cukrzycy trudności, z jakimi zmagają się chorzy i ich rodziny, są nie tylko natury finansowej, ale również psycho-społecznej oraz wiążą się z gorszą jakością życia;
N. mając na uwadze, że tylko 16 z 27 państw członkowskich opracowało krajowe ramy lub program przeciwdziałania cukrzycy, że brakuje jasnej wizji tego, czym powinien cechować się dobry program lub które kraje stosują najlepsze wzorce(23), oraz że w jakości leczenia cukrzycy w UE występują znaczne różnice i nierówności;
O. mając na uwadze, brak jest prawnych ram unijnych dotyczących dyskryminacji ludzi cierpiących na cukrzycę lub inne choroby przewlekłe, zaś w całej UE wciąż rozpowszechnione są stereotypy w stosunku do chorych w szkole, przy zatrudnieniu, w miejscu pracy, polityce ubezpieczeń czy przy egzaminach na prawo jazdy;
P. mając na uwadze, że brakuje środków finansowych i infrastruktury służących koordynacji badań nad cukrzycą w UE, co wywiera negatywny wpływ na konkurencyjność unijnych badań nad cukrzycą i utrudnia osobom cierpiącym na cukrzycę pełne korzystanie z osiągnięć badawczych w Europie;
Q. mając na uwadze, że obecnie nie ma europejskiej strategii przeciwdziałania cukrzycy mimo konkluzji austriackiej prezydencji w Radzie w sprawie propagowania zdrowego trybu życia oraz zapobiegania cukrzycy typu 2(24), obszernej listy rezolucji ONZ oraz pisemnego oświadczenia Parlamentu Europejskiego w sprawie cukrzycy;
1. z zadowoleniem przyjmuje konkluzje Rady z dnia 7 grudnia 2010 r. pt. „Innowacyjne podejścia do chorób przewlekłych w systemach zdrowia publicznego i opieki zdrowotnej”(25) oraz jej apel do państw członkowskich i Komisji o zainicjowanie procesu refleksji, który będzie miał na celu określenie możliwości zoptymalizowania reakcji na wyzwania związane z chorobami przewlekłymi;
2. przyjmuje do wiadomości wyżej wymienioną rezolucję z 15 września 2011 r. w sprawie stanowiska i zobowiązań Unii Europejskiej przed posiedzeniem wysokiego szczebla ONZ w sprawie zapobiegania chorobom niezakaźnym i ich zwalczania, która skupia się na cukrzycy jako jednej z czterech najbardziej powszechnych chorób niezakaźnych;
3. wzywa Komisję, aby opracowała i wdrożyła ukierunkowaną strategię UE w sprawie cukrzycy, w formie zalecenia Rady UE dotyczącego zapobiegania, diagnozowania, zarządzania, edukacji i badań w zakresie cukrzycy;
4. wzywa Komisję, żeby opracowała wspólne, znormalizowane kryteria i metody gromadzenia danych o cukrzycy oraz żeby we współpracy z państwami członkowskimi koordynowała, gromadziła, rejestrowała i monitorowała kompleksowe dane epidemiologiczne o cukrzycy i dane gospodarcze o pośrednich i bezpośrednich kosztach zapobiegania cukrzycy i zarządzania tym problemem, a także żeby zarządzała ww. danymi;
5. wzywa państwa członkowskie, żeby opracowały, wdrożyły i monitorowały krajowe programy przeciwdziałania cukrzycy, które będą miały na celu upowszechnianie zdrowego stylu życia, zmniejszenie czynników ryzyka oraz przewidywanie, zapobieganie, wczesną diagnozę i leczenie cukrzycy oraz będą skierowane do społeczeństwa w ogólności, a w szczególności do grup wysokiego ryzyka, a także będą miały na celu zmniejszenie nierówności i optymalizację zasobów opieki zdrowotnej;
6. wzywa państwa członkowskie, żeby wspierały zapobieganie cukrzycy typu 2 i otyłości (poprzez zalecanie, aby od wczesnego wieku poprzez szkolną edukację wdrażano strategie na rzecz zdrowych nawyków żywieniowych i aktywności fizycznej) oraz strategie na rzecz zdrowego stylu życia, obejmujące aktywność fizyczną i sposoby odżywiania się; podkreśla w związku z tym konieczność dostosowania strategii politycznych związanych z żywnością do celu, jakim jest promowanie zdrowej diety, umożliwienie konsumentom dokonywania świadomego i zdrowego wyboru oraz wczesne diagnozowanie jako kluczowe dziedziny działania w ich krajowych programach przeciwdziałania cukrzycy;
7. wzywa Komisję, żeby wspierała państwa członkowskie, upowszechniając wymianę najlepszych wzorców w odniesieniu do krajowych programów przeciwdziałania cukrzycy; podkreśla, że Komisja powinna stale monitorować postępy w zakresie wdrażania przez państwa członkowskie krajowych programów przeciwdziałania cukrzycy, oraz systematycznie przedstawiać wyniki w formie sprawozdania Komisji;
8. wzywa państwa członkowskie do opracowania programów zarządzania cukrzycą na podstawie najlepszych praktyk oraz wytycznych w zakresie leczenia opartych na wynikach badań naukowych;
9. wzywa państwa członkowskie, aby zapewniały pacjentom korzystającym z podstawowej i specjalistycznej opieki stały dostęp do wysoko wykwalifikowanych interdyscyplinarnych zespołów, metod i technologii służących leczeniu cukrzycy, w tym technologii e-zdrowia, oraz pomagały pacjentom w zdobywaniu i podtrzymywaniu umiejętności i wiedzy umożliwiających kompetentne zajmowanie się własnym zdrowiem przez całe życie;
10. wzywa Komisję i państwa członkowskie do poprawy koordynacji europejskich badań nad cukrzycą w drodze wspierania współpracy między dyscyplinami badawczymi oraz tworzenia ogólnej, wspólnie wykorzystywanej infrastruktury celem ułatwienia europejskich badań nad cukrzycą, w tym w dziedzinie identyfikacji czynników ryzyka i prewencji;
11. wzywa Komisję i państwa członkowskie do zapewnienia stałego dopływu funduszy na badania nad cukrzycą w aktualnych i przyszłych unijnych ramowych programach badań, dokonując rozróżnienia między cukrzycą typu 1 i typu 2, gdyż są to dwie różne choroby;
12. wzywa Komisję i państwa członkowskie do zagwarantowania właściwej i adekwatnej reakcji na rezultaty szczytu ONZ w sprawie chorób niezakaźnych, który odbył się we wrześniu 2011 r.;
13. przypomina, że aby osiągnąć cele związane z chorobami niezakaźnymi i stawić czoła wyzwaniom w dziedzinie zdrowia publicznego oraz wyzwaniom społecznym i gospodarczym, UE i jej państwa członkowskie powinny nadal uwzględniać działania prewencyjne i zmierzające do ograniczenia występowania czynników ryzyka we wszystkich odpowiednich aktach ustawodawczych i obszarach polityki, a w szczególności w polityce dotyczącej ochrony środowiska, żywności i ochrony konsumentów;
14. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji oraz parlamentom państw członkowskich.
Diabetes – The Policy Puzzle: towards benchmarking in the EU 25 (2005) International Diabetes Federation, 2006, http://www.idf.org/webdata/docs/idf-europe/DiabetesReport2005.pdf
Diabetes – The Policy Puzzle: towards benchmarking in the EU 25 (2005) International Diabetes Federation, 2006, http://www.idf.org/webdata/docs/idf-europe/DiabetesReport2005.pdf
Diabetes expenditure, burden of disease and management in 5 EU countries, 2012 http://www2.lse.ac.uk/LSEHealthAndSocialCare/research/LSEHealth/MTRG/LSEDiabetesReport26Jan2012.pdf
Sprawozdanie w sprawie rozszerzenia dotyczące Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii
413k
116k
Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 14 marca 2012 r. w sprawie sprawozdania dotyczącego postępów byłej jugosłowiańskiej republiki Macedonii w 2011 r. (2011/2887(RSP))
– uwzględniając decyzję Rady Europejskiej z dnia 16 grudnia 2005 r. o przyznaniu temu państwu statusu kraju kandydującego do członkostwa w UE oraz uwzględniając konkluzje prezydencji Rady Europejskiej z posiedzeń w dniach 15-16 czerwca 2006 r. i 14-15 grudnia 2006 r.,
– uwzględniając rezolucje Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 845(1993) i 817(1993), rezolucję Zgromadzenia Ogólnego ONZ nr 47/225(1993) oraz umowę przejściową z 1995 r.,
– uwzględniając orzeczenie Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości w sprawie zastosowania umowy przejściowej z dnia 13 września 1995 r. (była jugosłowiańska republika Macedonii przeciwko Grecji),
– uwzględniając sprawozdanie Komisji dotyczące postępów w 2011 r. (SEC(2011)1203) oraz komunikat Komisji z dnia 12 października 2011 r. pt. „Strategia rozszerzenia i najważniejsze wyzwania na lata 2011-2012” (COM(2011)0666),
– uwzględniając swoje poprzednie rezolucje,
– uwzględniając zalecenia wspólnej komisji parlamentarnej z dnia 4 listopada 2011 r.,
– uwzględniając sprawozdanie końcowe misji obserwacji wyborów OBWE/ODIHR dotyczące przedterminowych wyborów parlamentarnych, które odbyły się dnia 5 czerwca 2011 r.,
– uwzględniając decyzję Rady nr 2008/212/WE z dnia 18 lutego 2008 r. w sprawie zasad, priorytetów i warunków zawartych w Partnerstwie dla członkowstwa zawartym z tym krajem,
– uwzględniając wnioski z posiedzeń Rady do Spraw Ogólnych i Rady do Spraw Zagranicznych w dniach 13-14 grudnia 2010 r. oraz 5 grudnia 2011 r.,
– uwzględniając art. 110 ust. 2 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że na posiedzeniu Rady Europejskiej w Salonikach w dniach 19-20 czerwca 2003 r. zobowiązano się do przyjęcia wszystkich państw Bałkanów Zachodnich do Unii Europejskiej i zobowiązanie to powtórzono na posiedzeniu wysokiego szczebla dotyczącym Bałkanów Zachodnich, które odbyło się w Sarajewie w dniu 2 czerwca 2010 r.;
B. mając na uwadze, że w sprawozdaniu z postępów w 2011 r. Komisja podtrzymała zalecenie z 2009 r., by określić datę rozpoczęcia negocjacji akcesyjnych z tym krajem;
C. mając na uwadze, że w strategii rozszerzenia z 2011 r. Komisja potwierdziła, że „polityka rozszerzenia okazała się być istotnym narzędziem służącym transformacji społeczeństw” oraz że „w sercu samego procesu przystąpienia znalazły się zaangażowanie, uwarunkowania i wiarygodność, które gwarantują jego sukces”;
D. mając na uwadze, że partnerstwo wynikające z układu o stowarzyszeniu wymagało zwiększenia wysiłków w oparciu o konstruktywne podejście w celu przyjęcia wspólnie z Grecją wynegocjowanego i akceptowanego przez obie strony rozwiązania kwestii nazwy państwa w ramach rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 817(1993) i 845(1993) oraz unikania działań, które mogłyby negatywnie wpłynąć na te wysiłki; mając na uwadze, że zarówno Komisja, jak i Rada wielokrotnie podkreślały, że niezwykle ważne jest utrzymywanie dobrych stosunków sąsiedzkich, w tym wypracowanie pod auspicjami ONZ wynegocjowanego i akceptowanego przez obie strony rozwiązania kwestii nazwy;
E. mając na uwadze, że problemy dwustronne nie powinny stanowić przeszkody w procesie akcesyjnym ani być w takim celu wykorzystywane, należy je natomiast jak najszybciej rozwiązywać w konstruktywny sposób z uwzględnieniem ogólnych interesów i wartości UE;
F. mając na uwadze, że współpraca regionalna i dobre stosunki sąsiedzkie są kluczowymi elementami procesu rozszerzenia, a dążenie do kompromisu w spornych kwestiach jest najlepszym sposobem pogłębiania współpracy regionalnej i sprzyja utrzymaniu pokoju oraz dobrych stosunków sąsiedzkich na Bałkanach Zachodnich; mając na uwadze, że kontynuowanie procesu akcesyjnego przyczyniłoby się do poprawy stabilności kraju i dalszego zacieśnienia stosunków międzyetnicznych;
G. mając na uwadze, że każdy kraj kandydujący ma własny określony poziom postępu i tempo procesu akcesyjnego; mając na uwadze, że UE odpowiada za to, by żaden kraj nie został w tyle, oraz że ciągłe opóźnienia rozpoczęcia negocjacji akcesyjnych mogą podważać wiarygodność procesu przystąpienia do UE;
H. mając na uwadze, że jest to jeden z pierwszych krajów w regionie, któremu nadano status kraju kandydującego, ponadto kraj o najwyższym poparciu lokalnej opinii społecznej dla przystąpienia do UE, który uzyskał pozytywną opinię Komisji odnośnie do wyznaczenia w ciągu nadchodzących trzech lat daty rozpoczęcia negocjacji w sprawie przystąpienia do UE;
I. mając na uwadze, że wszystkie kraje kandydujące oraz potencjalne kraje kandydujące powinny być traktowane w procesie akcesyjnym z uwzględnieniem ich indywidualnych osiągnięć;
1. ponownie wzywa Radę do niezwłocznego określenia daty rozpoczęcia negocjacji akcesyjnych z tym krajem;
2. zgadza się z oceną Komisji zawartą w sprawozdaniu z postępów w 2011 r. odnośnie do dalszego wypełniania przez ten kraj kryteriów politycznych; wyraża ubolewanie, że trzeci rok z rzędu Rada nie zastosowała się do zalecenia Komisji i nie podjęła decyzji o otwarciu negocjacji akcesyjnych z tym krajem na posiedzeniu w dniu 9 grudnia 2011 r.;
3. podkreśla znaczenie procesu integracji europejskiej tego kraju oraz wszystkich starań na rzecz wsparcia tego dążenia, w szczególności rozpoczęcia wstępnego przeglądu dostosowania ustawodawstwa do dorobku prawnego Unii oraz wdrożenia drugiego etapu układu o stabilizacji i stowarzyszeniu;
4. choć nie chce powstrzymywać słów uznania dla postępu dokonanego na drodze do przystąpienia do UE przez inne państwa Bałkanów Zachodnich, wyraża jednak zaniepokojenie z powodu opinii, iż kraj ten został prześcignięty w postępie, gdyż taka wizja może mieć skutek przeciwny do oczekiwanego dla stałej poprawy stosunków między grupami etnicznymi w tym kraju, oraz z powodu faktu, że brak stałego postępu na drodze do przystąpienia do UE jakiegokolwiek państwa w regionie może w rezultacie zagrozić stabilności i bezpieczeństwu ich wszystkich;
5. zauważa, że o ile każdy kraj kandydujący ma własny określony poziom postępu i dynamikę procesu akcesyjnego, o tyle UE odpowiada za to, by żaden kraj nie został w tyle;
6. odnotowuje uwagę komisarza ds. rozszerzenia i polityki sąsiedztwa z dnia 5 września 2011 r., iż „pozytywna rekomendacja Komisji Europejskiej nie jest wieczna”; zauważa jednak, że decyzja Rady o niezastosowaniu się do zalecenia Komisji wywołała uzasadnioną frustrację i niezadowolenie krajowej opinii publicznej; zauważa również, że UE i jej państwa członkowskie nigdy nie mogą uznawać europejskich aspiracji jakiegokolwiek kraju kandydującego za oczywistość, lecz muszą dołożyć równorzędnych starań na rzecz przyspieszenia procesu akcesyjnego w duchu prawdziwego partnerstwa;
7. z zadowoleniem przyjmuje powołanie nowego szefa delegatury Unii Europejskiej i wyraża nadzieję, że nominacja ta zacieśni stosunki między UE a tym krajem;
8. z zadowoleniem przyjmuje rozpoczęcie w dniu 15 marca 2012 r. dialogu akcesyjnego na wysokim szczeblu z Komisją Europejską jako kroku naprzód w procesie przystąpienia do UE, który ma na celu realizację harmonogramu reform poprzez merytoryczną wymianę poglądów i regularne konsultacje techniczne w pięciu kluczowych obszarach polityki: wolności słowa, praworządności, reformy administracji publicznej, reformy systemu wyborczego oraz w zakresie gospodarki; podziela pogląd Komisji oraz organów rządowych, że dialog powinien skupiać się na rozdziale 23 (Wymiar sprawiedliwości i prawa podstawowe) i 24 (Sprawiedliwość, wolność i bezpieczeństwo), co przyczyni się do dalszego postępu w realizacji unijnych kryteriów i standardów akcesyjnych; oczekuje, że ta zaawansowana forma dialogu będzie kontynuowana w innych obszarach istotnych dla procesu przystąpienia do UE; uważa, że dialog ten na nowo zobowiąże do przeprowadzenia reform i zacieśni relacje poprzez spotkania na szczeblu politycznym odbywające się co dwa lata;
9. uznaje, że członkostwo w NATO i w Unii Europejskiej jest równie ważne dla przyjętego przez to państwo podejścia euroatlantyckiego, i zauważa, że szczyt NATO w Chicago w maju 2012 r., jak również rozpoczęcie dialogu akcesyjnego na wysokim szczeblu oraz posiedzenie Rady Europejskiej w czerwcu 2012 r. stanowią kolejną istotną okazję na osiągnięcie dalszego postępu; przypomina niedawne oświadczenie sekretarza generalnego NATO, że kraj ten otrzyma zaproszenie niezwłocznie po wypracowaniu możliwego do zaakceptowania przez obie strony rozwiązania kwestii nazwy;
10. ponawia apel do władz i mediów tego kraju o stworzenie pozytywnej atmosfery, która będzie sprzyjała rozwojowi stosunków z państwami ościennymi, a nie nawoływaniu do nienawiści;
11. odnotowuje podjętą przez utworzony w lipcu 2011 r. rząd decyzję o zastosowaniu ustawy o amnestii do czterech spraw związanych ze zbrodniami wojennymi, które Międzynarodowy Trybunał Karny dla Byłej Jugosławii przekazał krajowemu wymiarowi sprawiedliwości w 2008 r.; zwraca się do rządu o przeanalizowanie alternatywnych rozwiązań w celu zapewnienia dostępu do wymiaru sprawiedliwości oraz reparacji dla ofiar tych zbrodni i ich rodzin, zgodnie ze zobowiązaniami wynikającymi z międzynarodowego prawa humanitarnego;
Spór o nazwę
12. odnotowuje ogłoszoną dnia 5 grudnia 2011 r. decyzję Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości w sprawie sporu o nazwę; uważa, że decyzja ta powinna stać się nowym bodźcem do zagwarantowania, że podjęte zostaną wszelkie możliwe wysiłki, by rozwiązać spór o nazwę pod auspicjami ONZ; ponadto apeluje do zaangażowanych stron o zastosowanie się do wyroku w dobrej wierze i o wykorzystanie go do zintensyfikowania dialogu, a jednocześnie podkreśla potrzebę wypracowania kompromisu możliwego do zaakceptowania przez obie strony; w związku z tym z zadowoleniem przyjmuje oświadczenie mediatora z ramienia ONZ oraz jego skierowany do stron sporu apel o potraktowanie tego wydarzenia jako szansy na konstruktywne przeanalizowanie ich wzajemnego stosunku oraz o rozważenie wznowienia inicjatywy służącej znalezieniu ostatecznego rozwiązania kwestii nazwy;
13. wyraża głębokie ubolewanie, iż spór o nazwę wciąż blokuje drogę tego kraju do przystąpienia do UE, a co za tym idzie hamuje również sam proces rozszerzenia; podkreśla, że dobre stosunki sąsiedzkie stanowią kluczowe kryterium procesu rozszerzenia UE, i wzywa zaangażowane rządy do unikania kontrowersyjnych gestów, działań i oświadczeń, które mogłyby negatywnie wpływać na te stosunki;
14. ponownie wzywa wiceprzewodniczącą/wysoką przedstawiciel oraz komisarza odpowiedzialnego za rozszerzenie do ułatwienia osiągnięcia porozumienia w sprawie nazwy i udzielenia wskazówek politycznych; ponadto jest zdania, że przywódcy tego kraju i Unia Europejska powinni systematycznie wyjaśniać społeczeństwu korzyści wynikające z osiągniętego porozumienia, zanim dojdzie do referendum w tej sprawie;
15. wyraża ubolewanie w związku z pomijaniem od 2009 r. słowa „macedoński” w sprawozdaniach z postępów, w tym w sprawozdaniu za 2011 r., pomimo że jest to normą w odwoływaniu się do języka, kultury i tożsamości tego kraju w tekstach ONZ; zwraca uwagę na negatywne reakcje opinii publicznej, jakie ta kwestia wywołała w tym roku, i wzywa Komisję do uwzględnienia tej sprawy przy sporządzaniu przyszłych sprawozdań; przypomina, że umowa ramowa z Ochrydy opiera się na zasadzie poszanowania etnicznej tożsamości wszystkich społeczności;
16. podkreśla znaczenie utrzymania dynamiki procesu akcesyjnego; w tym kontekście z zadowoleniem przyjmuje propozycję rządu tego kraju, by ustalić ostateczny termin pomyślnego rozwiązania sporu o nazwę przed końcem screeningu, który Komisja ma rozpocząć niezwłocznie po rozpoczęciu negocjacji; uważa, że autentyczne wysiłki rządu i przeprowadzenie reform UE obejmujących szereg istotnych kwestii może wspomóc tworzenie politycznego środowiska sprzyjającego rozwiązywaniu problemów dwustronnych, tak jak miało to miejsce w przypadku innych rozszerzeń; zauważa, że równolegle toczący się proces rozwiązywania problemu dwustronnego i kontynuowanie negocjacji akcesyjnych, prowadzone według modelu słoweńsko-chorwackiego, będą korzystne zarówno dla samego kraju, jak i dla UE;
17. ponownie wzywa Komisję i Radę do rozpoczęcia opracowywaniamechanizmu arbitrażowego o ogólnym zastosowaniu z myślą o rozwiązywaniu dwustronnych kwestii spornych między krajami zainteresowanymi przystąpieniem do UE a jej państwami członkowskimi;
Współpraca parlamentarna
18. z zadowoleniem przyjmuje wybór nowego parlamentu i szybkie utworzenie rządu koalicyjnego po przedterminowych wyborach parlamentarnych; wzywa do zintensyfikowania dialogu politycznego przy jednoczesnym zwróceniu uwagi na parlament jako najważniejszą demokratyczną instytucję dla prowadzenia dyskusji i rozwiązywania problemów wynikających z różnic politycznych; odnotowuje przyjętą jednogłośnie rezolucję Zgromadzenia Narodowego, w której odniesiono się przychylnie do zaleceń zawartych w tegorocznym sprawozdaniu z postępów; wzywa wszystkie podmioty krajowej sceny politycznej do podwojenia wysiłków celem rozpoczęcia koniecznych reform, w tym skutecznego wdrożenia zaleceń Komisji i ich stosowania;
19. gratuluje krajowi przebiegu przedterminowych wyborów parlamentarnych w dniu 5 czerwca 2011 r. i z zadowoleniem przyjmuje ocenę OBWE/ODIHR, iż zostały one przeprowadzone w duchu rywalizacji, w przejrzysty i dobrze zorganizowany sposób w całym kraju; zwraca jednak uwagę na pewne niedociągnięcia i wzywa władze do uwzględnienia zaleceń międzynarodowej społeczności, w szczególności wniosków i zaleceń misji obserwacji wyborów OBWE/ODIHR, oraz krajowych obserwatorów ze stowarzyszenia Most, np. dotyczących aktualizacji listy wyborców, zagwarantowania wyważonych relacji w prasie, również przez nadawcę publicznego, dotyczących zarówno partii będących u władzy, jak i opozycyjnych, ochrony urzędników służby cywilnej przed wszelkiego rodzaju naciskami politycznymi, zapewnienia skutecznego monitorowania finansowania partii i przejrzystego finansowania publicznego, uzgodnień dotyczących głosowania za granicą, a także pełnego poszanowania rozdziału państwa od struktur partyjnych; wzywa odpowiednie organy do zajęcia się tymi kwestiami w najbliższej przyszłości;
20. z zadowoleniem przyjmuje zakończenie bojkotu parlamentarnego i uważa, że dalsze wzmocnienie demokracji w kraju może zostać osiągnięte jednie przez wspieranie dialogu politycznego w obrębie instytucji o ugruntowanych tradycjach demokratycznych, w który będą zaangażowane wszystkie partie polityczne; apeluje o zwiększenie roli parlamentu jako instytucji sprawującej nadzór nad rządem i jego przedstawicielstwami; wzywa do udostępnienia koniecznych środków finansowych oraz do zatrudnienia niezbędnych dodatkowych pracowników, by umożliwić pełne utworzenie Instytutu Parlamentarnego; zachęca do kontynuowania postępów osiągniętych za pośrednictwem ustanowienia przesłuchań w ramach parlamentarnej kontroli i wspiera dalsze wysiłki ze strony Unii Europejskiej, by zapewnić Zgromadzeniu Narodowemu pomoc techniczną celem rozwijania tych praktyk; zachęca do dalszej współpracy wspólnej komisji parlamentarnej z Parlamentem Europejskim;
Rozwój gospodarczy
21. wyraża uznanie dla kraju za dobre wyniki gospodarcze i utrzymanie stabilności makroekonomicznej; gratuluje rządowi uzyskania trzeciej pozycji na świecie pod względem pomyślnie podjętych reform regulacyjnych w ciągu minionych pięciu lat, o czym donosi sprawozdanie Banku Światowego pt. „Doing Business”; zauważa, że światowa recesja gospodarcza uderzyła w bezpośrednie inwestycje zagraniczne, które utrzymują się na bardzo niskim poziomie; uważa, że potencjał w zakresie inwestycji, handlu i rozwoju gospodarczego pozostaje głównym argumentem za dążeniem kraju do przystąpienia do UE;
22. zauważa, że przewidywalność prawa i skuteczne egzekwowanie przepisów mają kluczowe znaczenie dla dalszej poprawy otoczenia biznesowego dla krajowych przedsiębiorstw i zagranicznych inwestorów; wzywa zatem rząd do przyspieszenia działań służących zapewnieniu skutecznego i niezawisłego sądownictwa oraz profesjonalnej, kompetentnej i bezstronnej administracji, w tym do podjęcia kroków na rzecz zwiększenia niezależności i potencjału organów regulacyjnych i nadzorczych;
23. zwraca uwagę na wyzwania w postaci wysokiego bezrobocia i ubóstwa, które nadal stanowią dla kraju poważne obciążenie; z zadowoleniem przyjmuje toczącą się obecnie w parlamencie debatę na temat minimalnego wynagrodzenia za pracę; przypomina, że oenzetowski wskaźnik rozwoju społecznego w tym kraju jest niski, i z zadowoleniem przyjmuje przyjęcie strategii na rzecz walki z ubóstwem i wykluczeniem społecznym; wzywając rząd do zwiększenia wysiłków na rzecz rozwiązania problemu bezrobocia strukturalnego i ochrony najsłabszych grup społecznych, podkreśla, że tylko zrównoważony wzrost gospodarczy, osiągnięty dzięki stworzeniu otoczenia zachęcającego przedsiębiorców do większych inwestycji, może być rozwiązaniem poważnego problemu stale wysokiej stopy bezrobocia w tym kraju; w związku z tym wzywa rząd do wspierania małych i średnich przedsiębiorstw przez ułatwienie dostępu do finansowania i zachęca go do kontynuowania dobrej praktyki konsultacji z przedstawicielami środowiska biznesowego;
24. z zadowoleniem przyjmuje fakt, że w ciągu ostatnich pięciu lat kraj poprawił o 40 miejsc swoją pozycję w publikowanym przez Transparency International wskaźniku postrzegania korupcji; pochwala zgodne z zaleceniami GRECO zmiany wprowadzone do ram prawnych polityki zwalczania korupcji; podziela opinię Komisji, zgodnie z którą korupcja pozostaje „poważnym problemem”; wzywa do nieustannych wysiłków zmierzających do ustanowienia kontroli osiągnięć w zakresie obiektywnych wyroków skazujących wydanych w sprawach korupcyjnych, szczególnie na wysokim szczeblu, oraz w najważniejszych dziedzinach, takich jak zamówienia publiczne; podkreśla potrzebę zwiększenia przejrzystości wydatków publicznych i finansowania partii politycznych; wzywa inwestorów z Unii Europejskiej i przedsiębiorstwa prowadzące wymianę handlową z tym krajem do odgrywania większej roli partnera-lidera w otwartym występowaniu przeciwko korupcji w kontaktach z lokalnymi kontrahentami;
25. odnotowuje wyniki sprawozdania z postępów, zgodnie z którymi niezależność i bezstronność Państwowej Komisji ds. Zapobiegania Korupcji nadal jest niewystarczająca; apeluje o większą ochronę prawną i instytucjonalną osób zgłaszających przypadki naruszeń; z zadowoleniem przyjmuje nowy kodeks postępowania karnego, który został przyjęty w ramach szerszej reformy sądownictwa karnego i który powinien wpłynąć na usprawnienie procedur dochodzeniowych w skomplikowanych sprawach dotyczących przestępczości zorganizowanej i korupcji; z zadowoleniem przyjmuje powołanie od przyszłego roku zespołu dochodzeniowego współpracującego bezpośrednio z prokuratorem generalnym i wyraża nadzieję, że dzięki temu więcej spraw przekazanych przez Państwową Komisję zakończy się wydaniem rzeczywistego wyroku; wzywa rząd do zapewnienia Państwowej Komisji ds. Zapobiegania Korupcji niezbędnych środków finansowych i pracowników; podkreśla, że wola polityczna ma podstawowe znacznie dla rozwiązania problemu korupcji systemowej;
26. odnotowuje przyjęcie kompleksowego pakietu prawnego mającego na celu dalszą poprawę skuteczności i niezależności sądownictwa; w związku z tym z zadowoleniem przyjmuje efektywną działalność Akademii Sędziów i Prokuratorów oraz wprowadzenie systemu losowego przy rozdzielaniu spraw; zachęca odpowiednie władze do dalszego wdrażania ustawodawstwa służącego zwalczaniu korupcji oraz do poprawy niezależności, skuteczności i zasobów sądownictwa; zwraca uwagę na znaczenie systemu sądowniczego funkcjonującego bez nacisków politycznych; z zadowoleniem przyjmuje wysiłki na rzecz zwiększenia skuteczności i przejrzystości systemu sądowniczego; podkreśla potrzebę stworzenia rejestru postępowań i wyroków skazujących, który umożliwi ocenę postępów; wzywa do ujednolicenia orzecznictwa w celu zapewnienia przewidywalności systemu sądowniczego i zwiększenia zaufania opinii publicznej;
Umowa ramowa z Ochrydy (OFA)
27. gratuluje krajowi z okazji przypadającej w 2011 r. 20. rocznicy odzyskania niepodległości oraz 10. rocznicy podpisania umowy ramowej z Ochrydy; podkreśla, że umowa ta może stanowić wzorzec skutecznego rozwiązywania konfliktów międzyetnicznych przy równoczesnym zachowaniu integralności terytorialnej i reformie struktur państwa; podkreśla jednak, że konieczne jest podejmowanie dalszych i jeszcze bardziej zdecydowanych działań, aby osiągnąć pełne pojednanie między stronami i stworzyć podstawy dla ugruntowania niezależnych i międzyetnicznych instytucji demokratycznych;
28. gratuluje premierowi przemówienia wygłoszonego dnia 5 września 2011 r., w którym przyklasnął on wielokulturowości jako społecznemu i politycznemu modelowi państwa, podkreślając konieczność wdrożenia OFA i obrania za cel „integracji bez asymilacji”; wspiera zobowiązania podjęte na rzecz drugiej dekady wdrażania umowy ramowej z Ochrydy;
29. docenia niedawne przyjęcie kilku ustaw, w szczególności zmian do ustawy o językach oraz używaniu symboli; wzywa do aktywnego wspierania we wszystkich społecznościach komisji ds. stosunków między społecznościami;
30. z zaniepokojeniem dostrzega wysuwanie argumentów historycznych w bieżącej debacie, w tym zjawisko tzw. „ustarożytniania”, które grozi eskalacją napięć pomiędzy sąsiadami i stworzeniem nowych podziałów wewnętrznych;
31. podkreśla potrzebę odpowiedniego przygotowania i operacyjnego zorganizowania spisu ludności w zgodzie z przepisami i normami Eurostatu; wzywa rząd do przedstawienia wiarygodnego planu przeprowadzenia tego procesu w niedalekiej przyszłości; odnotowuje znaczenie osiągnięcia 20% progu uruchamiającego pewne prawa na mocy OFA, ale nalega, by nigdy nie uzasadniać żadnych form dyskryminacji wobec Albańczyków lub innych mniejszości etnicznych ich liczbą w społeczeństwie;
32. wzywa do istotnego wzmożenia wysiłków na rzecz zwalczania rozdzielania dzieci z różnych grup etnicznych w systemie edukacji, przy czym popiera powszechne prawo do edukacji w języku ojczystym; podkreśla w związku z tym znaczenie opracowania nowych podręczników mających na celu zwiększenie wzajemnego zrozumienia oraz zakończenia szkodliwej, a wciąż utrzymującej się w niektórych szkołach praktyki organizowania zajęć na zmiany w oparciu o przynależność etniczną; z myślą o najwyższym znaczeniu edukacji dla tego kraju apeluje o zwiększenie wsparcia udzielanego w ramach Instrumentu Pomocy Przedakcesyjnej, pod warunkiem skutecznego rozwiązania problemu segregacji edukacyjnej;
Decentralizacja
33. wspiera decydujące kroki na rzecz politycznej decentralizacji kraju, opisane przez rząd jako „główny filar” OFA, jak i leżące w interesie dobrej administracji publicznej; z zadowoleniem przyjmuje zatwierdzenie planów działania, by osiągnąć ten cel;
34. popiera zalecenie Komisji, by procesowi decentralizacji dać silniejszy bodziec; wzywa do znacznego poprawienia równowagi między budżetem centralnym i budżetami lokalnymi celem osiągnięcia tejże decentralizacji; podkreśla znaczenie przejrzystości, obiektywizmu i bezstronności podczas podziału dotacji między gminy; obawia się, że niektóre gminy znajdą się w kłopotach finansowych z uwagi na brak zdolności w zakresie zarządzania finansami, i apeluje do rządu o udzielenie im odpowiedniej pomocy technicznej, w stosownych przypadkach przy wsparciu Komisji;
35. gratuluje pomyślnej realizacji programu współpracy gmin, wspieranego przez UNDP, i wzywa UE do zwiększenia wsparcia dla tego działania;
Prawa podstawowe
36. jest głęboko zaniepokojony niedawnymi wydarzeniami w mediach oraz faktem, że własność mediów nie jest jasna i jest skoncentrowana; apeluje o wykazanie się absolutnym zaangażowaniem w wolność i pluralizm mediów, obejmujący dojrzałą i różnorodną debatę w kwestii reform wymienionych w sprawozdaniu z postępów; z zadowoleniem przyjmuje zaproszenie przedstawiciela OBWE ds. wolności mediów do wzięcia udziału w nowo ustanowionym okrągłym stole ds. wolności mediów i popiera oświadczenie tej grupy, że podczas gdy wszystkie środki przekazu muszą przestrzegać przepisów prawnych i finansowych dotyczących prowadzenia działalności gospodarczej, system prawny nie powinien w szczególności koncentrować się na mediach krytycznych wobec jednej partii; pilnie wzywa władze do zapewnienia praworządności i wolności mediów, aby w ten sposób utrzymać pozytywną ocenę Komisji w przyszłości;
37. wzywa do sprawiedliwego i przejrzystego rozdzielenia dochodów z reklam rządowych między wszystkich krajowych nadawców bez względu na treść przekazu czy poglądy polityczne; popiera zalecenie Komisji dotyczące podjęcia działań w celu zagwarantowania, że państwowy kanał telewizji będzie wypełniał misję mediów publicznych i zachowywał bezstronność; wzywa władze do wprowadzenia koniecznych zmian, by dostosować ustawę o radiofonii i telewizji do prawodawstwa UE;
38. wzywa do wysiłków zmierzających do unikania wytaczania dziennikarzom procesów o zniesławienie z przyczyn politycznych; z zadowoleniem przyjmuje niedawno wydane przez rząd oświadczenie o zamiarze usunięcia przepisów o zniesławieniu z kodeksu karnego oraz zawieszeniu toczących się postępowań sądowych przeciw dziennikarzom; podkreśla, że wolność mediów jest kamieniem węgielnym demokracji oraz jest absolutnie niezbędna w każdym państwie aspirującym do członkostwa w UE; podziela pogląd, że sektor mediów powinien stworzyć i wdrożyć najwyższe profesjonalne standardy uprawiania dziennikarstwa, a także przestrzegać zasad etyki dziennikarskiej; zwraca się do władz o opracowanie ustawodawstwa o przeciwdziałaniu praktykom monopolistycznym w sektorze mediów, a także o stworzenie środków uniemożliwiających wywieranie nacisków politycznych w sektorze mediów;
39. z zadowoleniem przyjmuje fakt, iż wolność przekonań, sumienia i religii jest powszechnie zagwarantowana; zachęca rząd do kontynuowania starań na rzecz wzmocnienia antydyskryminacyjnych strategii politycznych, podkreśla znaczenie zapobiegania dyskryminacji na tle etnicznym, w tym dyskryminacji obywateli manifestujących otwarcie swą bułgarską tożsamość lub pochodzenie;
40. z zadowoleniem przyjmuje ustanowienie w tym roku komisji antydyskryminacyjnej i wzywa Agencję Praw Podstawowych Unii Europejskiej oraz sieć Equinet zrzeszającą europejskie niezależne agencje antydyskryminacyjne do pełnego poparcia tej komisji i współpracy z nią; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że trzy skargi w sprawie domniemanej dyskryminacji w oparciu o orientację seksualną przekazane przez Koalicję na rzecz praw seksualnych i zdrowotnych są rozpatrywane przez Komisję;
41. wzywa do wzmocnienia i skutecznej realizacji antydyskryminacyjnych strategii politycznych, w tym wysiłków zmierzających do ochrony praw kobiet i dzieci, jak i osób niepełnosprawnych; z zadowoleniem przyjmuje aktywną i skuteczną rolę parlamentarnego klubu kobiet, jest jednak zaniepokojony wciąż niskim udziałem kobiet w życiu politycznym na szczeblu lokalnym, a ponadto uważa, że należy ulepszać i wdrażać programy edukacyjne mające na celu angażowanie kobiet w życie obywatelskie i polityczne; wzywa do podejmowania dalszych wysiłków w kierunku odinstytucjonalizowania osób niepełnosprawnych; z zadowoleniem przyjmuje ratyfikowanie przez parlament w dniu 7 grudnia 2011 r. Konwencji ONZ o prawach osób niepełnosprawnych;
42. wyraża zaniepokojenie, że w kwestii równouprawnienia płci i praw kobiet osiągnięto jedynie niewielkie postępy; zachęca rząd do nadania kwestii równouprawnienia płci charakteru priorytetowego oraz do zwiększenia wsparcia dla działań i inicjatyw ukierunkowanych na zwalczanie dyskryminujących zwyczajów, tradycji i stereotypów, które ograniczają podstawowe prawa kobiet;
43. ponawia swój apel o zamianę ustawy o zapobieganiu dyskryminacji i ochronie przed nią, by zakazywała ona dyskryminacji w oparciu o wszystkie przesłanki ujęte w art. 19 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, a także podkreśla, że stanowi to warunek wstępny dla przystąpienia; wyraża zaniepokojenie w związku z podręcznikami uniwersyteckimi i szkolnymi, w których homoseksualizm określa się mianem choroby, i wzywa do ich natychmiastowej zmiany; wzywa Komisję do stworzenia programów dotyczących budowania potencjału, ukierunkowanych na wzmacnianie społeczeństwa obywatelskiego, w tym społeczności LGBT;
44. z zadowoleniem przyjmuje obecne przewodnictwo kraju w akcji Dekada Integracji Romów i wyraża nadzieję, że zainspiruje ono do dalszych postępów w integracji Romów w życiu politycznym, społecznym i gospodarczym; z zadowoleniem przyjmuje postępy osiągnięte w zakresie włączania Romów w system edukacji, obejmujące większy odsetek przyjętych do placówek szkolnictwa średniego i wyższego, a także większą reprezentację Romów w służbach cywilnych; zwraca jednak uwagę na wnioski Komisji, zgodnie z którymi niezbędne jest podejmowanie ciągłych wysiłków na rzecz zwiększania zaufania, w szczególności w dziedzinie edukacji, kultury i języka; ponownie wyraża zaniepokojenie bardzo ciężkimi warunkami życia społeczności Romów oraz tym, że nieustannie borykają się oni z dyskryminacją w dostępie do edukacji, rynku pracy, opieki zdrowotnej i usług społecznych; zwraca uwagę na szczególnie trudną sytuację romskich kobiet i dzieci żyjących poniżej progu ubóstwa i apeluje do władz o podjęcie natychmiastowych kroków w celu rozwiązania tego problemu;
45. z zadowoleniem przyjmuje przyjęcie przez rząd strategii na rzecz włączenia społecznego Romów na lata 2012–2014; podkreśla jednak, że w 2012 r. na realizację działań przewidzianych w odnośnym planie działania nie przewidziano żadnych funduszy państwowych; w związku z tym wzywa władze do znalezienia niezbędnych środków;
46. wzywa wszystkie zainteresowane strony do wspierania niezależnego, pluralistycznego, wieloetnicznego, wielokulturowego i bezstronnego społeczeństwa obywatelskiego, a także do przyczyniania się do jego budowania; podkreśla jednak, iż aby organizacje społeczeństwa obywatelskiego mogły pełnić taką rolę, muszą być znacznie wzmocnione i uniezależnić się od zewnętrznych wpływów, w szczególności od interesów politycznych, do czego w zasadzie wciąż nie doszło w tym kraju; wzywa do udostępnienia organizacjom pozarządowym krajowych środków, aby położyć kres ich daleko posuniętej zależności od zagranicznych darczyńców;
47. wierzy mimo to, że instrument wspierania rozwoju społeczeństwa obywatelskiego Unii Europejskiej ma potencjał, by zintensyfikować wymianę między organizacjami pozarządowymi, przedsiębiorstwami i związkami zawodowymi w kraju a partnerami w państwach członkowskich UE z korzyścią dla obu stron oraz z myślą o bezpośrednim celu, jakim jest przyspieszenie procesu przystąpienia do UE; wzywa w związku z tym Komisję do zwiększenia wsparcia finansowego z Instrumentu Pomocy Przedakcesyjnej, by w szczególności wesprzeć rozwój organizacji pozarządowych;
48. podkreśla, że kraj ten ratyfikował osiem podstawowych konwencji MOP dotyczących praw pracowniczych; wyraża zaniepokojenie, że w dziedzinie praw pracowniczych i związków zawodowych osiągnięto jedynie umiarkowany postęp; wzywa władze do dalszego umacniania praw pracowniczych i praw związków zawodowych; zachęca w tym względzie rząd do zapewnienia wystarczającego potencjału administracyjnego w celu zagwarantowania właściwego wdrożenia i egzekwowania prawa pracy; wskazuje na ważną rolę dialogu społecznego i zachęca rząd do podniesienia poprzeczki i ustanowienia wszechstronnego dialogu społecznego z odpowiednimi partnerami;
Wymiar sprawiedliwości i sprawy wewnętrzne
49. odnotowuje postępy w reformie wymiaru sprawiedliwości; gratuluje pracy Akademii Kształcenia Sędziów i Prokuratorów, która obecnie obchodzi 5-lecie powstania; wyraża obawy z powodu wad ustawy o zawodzie sędziego, która umożliwia polityczną interwencję z powodu procedury zwolnień, ale przyznaje, że istnieje konsens w sprawie konieczności wprowadzenia bardziej obiektywnych kryteriów w tym zakresie; przyjmując z zadowoleniem nowy nacisk położony na wydajność sędziów, podkreśla, że nie można tego osiągnąć bez podobnego zaangażowania na rzecz poprawy jakości wydawanych wyroków, w tym poprzez zobowiązanie się do ciągłego podnoszenia kwalifikacji i procedury rekrutacyjne oceniające kwalifikacje kandydatów, oraz do przestrzegania zasady niezawisłości sądownictwa;
50. jest zaniepokojony raportami o przypadkach złego traktowania przez policję i wzywa do podjęcia kompleksowego dochodzenia w tych sprawach, w szczególności w odniesieniu do tragicznego incydentu w noc wyborczą oraz zarzutów, że na miejscu zbrodni nie przeprowadzono pełnego dochodzenia; podkreśla znaczenie zapewnienia niezależności mechanizmów kontroli policji, w szczególności sektora ds. kontroli wewnętrznej i standardów zawodowych w ministerstwie spraw wewnętrznych;
51. zachęca do podejmowania działań mających na celu poprawę sytuacji w więzieniach, takich jak nowe kursy szkoleniowe i kursy doskonalenia zawodowego dla pracowników służby więziennej, zbudowanie kilku nowych więzień na miejsce starych oraz podjęcie inicjatyw na rzecz przygotowania projektu ustawy o warunkowym zwolnieniu w celu rozwiązania problemu przeludnienia; zachęca do kontynuowania wysiłków na rzecz poprawy warunków w więzieniach oraz wzywa do zwrócenia szczególnej uwagi na zakłady przetrzymywania młodocianych oraz na wyniki sprawozdania z postępów stwierdzające, iż jednostka do walki ze znęcaniem się nie jest w stanie pełnić swej misji;
52. chwali współpracę z Unią Europejską w zakresie zwalczania przestępczości zorganizowanej i terroryzmu, a ponadto z zadowoleniem przyjmuje umowy o współpracy sądowej i policyjnej, zawarte z państwami sąsiadującymi; z zadowoleniem przyjmuje zawarcie przez ten kraj i Europol umowy operacyjnej, mającej w znacznym stopniu ułatwić wymianę danych analitycznych i usprawnić zwalczanie przestępczości zorganizowanej i terroryzmu; odnotowuje przyjęcie ustawy o systematyzacji oraz zmiany, jakie wprowadziła ona w departamencie ministerstwa spraw wewnętrznych ds. walki z przestępczością zorganizowaną pod względem usprawnienia jego działań i integracji z krajowym i międzynarodowym systemem informacji o postępowaniach karnych; z zadowoleniem przyjmuje nowy kodeks postępowania karnego, który powinien usprawnić realizowanie procedur w sprawach dotyczących przestępczości zorganizowanej i korupcji; nalega, by inwigilację prowadzono proporcjonalnie do rzeczywistego zagrożenia dla bezpieczeństwa publicznego, przy wzmożonej kontroli sądowniczej oraz wzmocnionej kontroli ze strony parlamentu służb wywiadowczych i kontrwywiadu;
53. zachęca władze do mającego już dawno nastąpić ogłoszenia nazwisk agentów współpracujących z byłymi jugosłowiańskimi tajnymi służbami jako ważnego kroku w stronę zerwania z komunistyczną przeszłością; zachęca do wzmocnienia mandatu Komisji Weryfikacji Danych, a w szczególności jej niezależności w zakresie ujawniania dokonanych ustaleń bezpośrednio opinii publicznej, a także do stałego przekazywania tej komisji wszystkich niezbędnych dokumentów;
54. odnotowuje działania podjęte celem lepszego zarządzania przepływem migrantów, w szczególności służące rozwiązaniu problemu fałszywych azylantów; wyraża jednak zaniepokojenie stosowaniem profilowania i wzywa do sztywnego stosowania zasady niedyskryminacji przy prowadzeniu takich działań; wzywa do wzmożenia wysiłków celem wprowadzenia w życie praw dotyczących przyznawania obywatelstwa spełniającym warunki uchodźcom oraz by wnioski o azyl były rozpatrywane terminowo oraz z pełnym poszanowaniem międzynarodowego prawa w zakresie praw człowieka;
55. z zadowoleniem przyjmuje fakt, iż obywatele kraju od grudnia 2009 r. korzystają z liberalizacji systemu wizowego, zobowiązuje się do orędowania za systemem bezwizowym jako podstawą stosunków między tym krajem a Unią Europejską, a także istotnym sposobem dalszego wspierania i wzmacniania kontaktów międzyludzkich;
Administracja publiczna
56. z zadowoleniem przyjmuje zaktualizowaną strategię reformy administracji publicznej obejmującą okres do 2015 r., a także wejście w życie w kwietniu 2011 r. ustawy o urzędnikach państwowych; apeluje do rządu o dalsze harmonizowanie ram prawnych dotyczących urzędników służby cywilnej i pracowników państwowych, również poprzez zmianę odnośnych ustaw; podkreśla, że należy podjąć dalsze kroki w celu zagwarantowania profesjonalizmu i bezstronności służby cywilnej, w tym na szczeblu gmin; z zadowoleniem przyjmuje ustanowienie Najwyższego Sądu Administracyjnego i zachęca instytucje odpowiedzialne za reformę administracji publicznej do przyspieszenia procesu reform; nalega, iż można i trzeba zmierzać do selekcji kandydatów na podstawie posiadanych kompetencji, a nie wedle przynależności politycznej, a jednocześnie dążyć do osiągnięcia równej reprezentacji;
57. pochwala rząd za postępy w dziedzinie rozwoju regionalnego i w przygotowaniach do przekazania zarządzania środkami w ramach IPA; zauważa z zadowoleniem akredytację władz krajowych w zakresie komponentów IPA dotyczących pomocy w transformacji i tworzeniu instytucji, rozwoju regionalnego, rozwoju zasobów ludzkich i rozwoju obszarów wiejskich; wzywa rząd kraju i Komisję do przyspieszenia prac niezbędnych do przekazania administrowania ostatnim komponentem IPA dotyczącym współpracy transgranicznej; przypomina o znaczeniu IPA, który jest najważniejszym narzędziem mającym na celu wspieranie kraju w jego przygotowaniach do przyszłego członkostwa w UE i zachęca rząd do dalszego zacieśniania koordynacji między ministerstwami, tak aby kraj mógł w pełnym wymiarze korzystać z dostępnych zasobów;
Inne problematyczne reformy
58. z zadowoleniem przyjmuje kampanię w zakresie wydajności energetycznej i oczekuje podjęcia skuteczniejszych działań propagujących energię odnawialną zgodnie z możliwościami kraju; podkreśla znaczenie skutecznego wprowadzenia w życie ustawodawstwa w obszarze środowiska celem ochrony zasobów naturalnych, w szczególności wody; zauważa, że kraj nie podjął jeszcze zobowiązań w odniesieniu do ograniczenia emisji gazów cieplarnianych i że istnieje potrzeba zainicjowania debaty krajowej na temat negatywnych skutków zmian klimatu; wzywa do podjęcia wysiłków, by skorelować ustawodawstwo krajowe z dorobkiem UE w tym zakresie;
59. z zadowoleniem przyjmuje postęp w modernizacji sieci transportowych, energetycznych i telekomunikacyjnych, a w szczególności wysiłki włożone w ukończenie korytarza X; wobec istotnej wagi połączeń kolejowych, które stanowią alternatywę dla transportu drogowego, z zadowoleniem przyjmuje zamiar rządu, by zmodernizować lub wybudować połączenia kolejowe ze Skopje do stolic krajów sąsiadujących, i wzywa do ukończenia połączeń kolejowych w ramach korytarza VIII;
60. wyraża rozczarowanie brakiem postępów w kwestii świętowania rocznic wspólnych wydarzeń historycznych i czczenia pamięci postaci historycznych wspólnie z sąsiadującymi państwami członkowskimi UE, co przyczyniłoby się do lepszego zrozumienia historii i poprawy stosunków sąsiedzkich; zachęca do powołania wspólnych eksperckich komisji ds. historii i edukacji z Bułgarią i Grecją, co przyczyniłoby się do osiągnięcia celu, jakim jest interpretowanie historii w oparciu o fakty, zacieśnianie współpracy środowisk akademickich oraz propagowanie wśród przedstawicieli młodego pokolenia pozytywnego nastawienia do krajów sąsiadujących;
61. zachęca do kontynuowania wysiłków zmierzających do wdrożenia procesu bolońskiego w szkolnictwie wyższym oraz współpracy z innymi krajami regionu w zakresie propagowania wysokiej jakości kształcenia uniwersyteckiego; przypomina o znaczeniu zasady wolności nauki;
62. gratuluje krajowi dobrych wyników drużyny narodowej w mistrzostwach Europy w koszykówce w 2011 r.;
63. z zadowoleniem przyjmuje wysoki poziom zbieżności polityki zagranicznej kraju ze wspólnym stanowiskiem UE w tym zakresie; zachęca kraj do podjęcia wysiłków na rzecz nawiązania dobrych stosunków z sąsiadami; z zadowoleniem przyjmuje fakt, iż wyznaczenie w 2009 r. granicy z Kosowem umożliwiło rozwinięcie bliższych stosunków z tym krajem, oraz podpisanie porozumienia w sprawie wspólnych kontroli granicznych, obowiązującego od września 2011 r.; przewiduje, że porozumienie zacznie w pełni obowiązywać w najbliższej przyszłości; gratuluje władzom niedawnej pomyślnej organizacji posiedzenia ministrów ds. integracji UE z krajów Bałkanów Zachodnich w Skopje;
64. podkreśla znaczenie współpracy regionalnej, stanowiącej najważniejszy element procesu zbliżania się do Unii Europejskiej; z zadowoleniem przyjmuje zawarte w traktacie z Albanią i Czarnogórą środki na rzecz ułatwienia swobody przemieszczania się w tym regionie, które umożliwią obywatelom wspomnianych państw swobodne przekraczanie granic i podróżowanie po terytoriach tych trzech państw za okazaniem jedynie dowodu tożsamości; zachęca do rozszerzenia zakresu tej inicjatywy na inne państwa w tym regionie;
65. z zadowoleniem przyjmuje zaangażowanie kraju na szczeblu międzynarodowym w szereg ważnych działań, takich jak udział w misji EUFOR Althea, przewodniczenie procesowi współpracy w Europie Południowo-Wschodniej w latach 2012–2013 oraz jego pełną współpracę z MTKJ;
o o o
66. zobowiązuje przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, rządom i parlamentom państw członkowskich, jak również rządowi i parlamentowi samego kraju.
Sprawozdanie w sprawie rozszerzenia dotyczące Islandii
299k
66k
Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 14 marca 2012 r. w sprawie sprawozdania o postępach Islandii w 2011 r. (2011/2884(RSP))
– uwzględniając decyzję Rady Europejskiej z dnia 17 czerwca 2010 r. o rozpoczęciu negocjacji akcesyjnych z Islandią,
– uwzględniając wyniki konferencji na szczeblu ministerialnym w sprawie przystąpienia Islandii z dni 27 czerwca 2010 r., 27 czerwca 2011 r. oraz 12 grudnia 2011 r., jak również konferencję na szczeblu zastępców w sprawie przystąpienia Islandii z dnia 19 października 2011 r.,
– uwzględniając komunikat Komisji dla Parlamentu Europejskiego i Rady zatytułowany „Strategia rozszerzenia i najważniejsze wyzwania na lata 2011-2012” (COM(2011)0666) oraz sprawozdanie w sprawie postępów Islandii w 2011 r. przyjęte w dniu12 października 2011 r. (SEC(2011)1202),
– uwzględniając wyniki przeglądu prawodawstwa,
– uwzględniając przyjęty w październiku 2011 r. narodowy program IPA dla Islandii o budżecie w wysokości 12 milionów EUR,
– uwzględniając swoją rezolucję z dnia 7 lipca 2010 r. w sprawie wniosku Islandii o członkostwo w Unii Europejskiej(1) oraz swoją rezolucję z dnia 7 kwietnia 2011 r. w sprawie sprawozdania o postępach Islandii w 2010 r.(2),
– uwzględniając posiedzenia wspólnej komisji parlamentarnej UE-Islandia,
– uwzględniając art. 110 ust. 2 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że Islandia spełnia kryteria kopenhaskie oraz że w dniu 27 lipca 2010 r., po zatwierdzeniu przez Radę, Unia Europejska rozpoczęła negocjacje akcesyjne z Islandią,
B. mając na uwadze, że przegląd dorobku prawnego UE został prawie zakończony,
C. mając na uwadze, że do tej pory otwarto i tymczasowo zamknięto osiem rozdziałów w negocjacjach akcesyjnych (rozdział 2 – swobodny przepływ pracowników, rozdział 6 – prawo spółek, rozdział 7 – prawa własności intelektualnej, rozdział 20 – polityka w zakresie przedsiębiorstw i przemysłu, rozdział 21 – sieci transeuropejskie, rozdział 23 – sądownictwo i prawa podstawowe, rozdział 25 – nauka i badania, rozdział 26 – edukacja i kultura), a trzy kolejne otwarto (rozdział 5 – zamówienia publiczne, rozdział 10 – społeczeństwo informacyjne i media oraz rozdział 33 – przepisy finansowe i budżetowe),
D. mając na uwadze, że, jak podkreślono w nowym porozumieniu w sprawie rozszerzenia, postępy każdego państwa w dążeniu do przynależności do UE opierają się na wynikach,
E. mając na uwadze, że Islandia prowadzi już ścisłą współpracę z UE, będąc członkiem Europejskiego Obszaru Gospodarczego (EOG) oraz stroną zarówno umów z Schengen, jak i rozporządzenia dublińskiego II, i zastosowała się już do znacznej części dorobku prawnego UE,
F. mając na uwadze, że w procesie przystąpienia Islandii do UE należy w pełni przestrzegać zasad i dorobku prawnego UE,
G. mając na uwadze, że Islandia przyczynia się do zwiększenia spójności i solidarności w Europie poprzez mechanizm finansowy w ramach Europejskiego Obszaru Gospodarczego (EOG) i współpracuje z UE w operacjach pokojowych i operacjach zarządzania kryzysowego,
H. mając na uwadze, że konsolidacja gospodarcza i fiskalna są na dobrej drodze, stan islandzkiej gospodarki w sposób umiarkowany się poprawia i PKB powinien powoli odzyskiwać wcześniejszy poziom,
Uwagi ogólne
1. przypomina, że ogólną podstawę przystąpienia do UE stanowią kryteria kopenhaskie i zdolność UE do przyjęcia nowego czlonka;
2. popiera postępy Islandii w procesie akcesyjnym; z zadowoleniem przyjmuje otwarcie jedenastu rozdziałów negocjacyjnych i tymczasowe zamknięcie ośmiu z tych rozdziałów w negocjacjach akcesyjnych; uważa, że należy stworzyć warunki konieczne do zakończenia procesu przystępowania Islandii do UE i zapewnić pomyślność tego przystąpienia;
Kryteria polityczne
3. z zadowoleniem przyjmuje perspektywę przyjęcia do UE nowego państwa członkowskiego, które jest krajem o długotrwałych i dużych tradycjach demokratycznych i kulturze obywatelskiej;
4. zwraca uwagę na bliskie powiązania historyczne Islandii z Europą Północną oraz na udaną ponadsześćdziesięcioletnią współpracę euroatlantycką;
5. z zadowoleniem odnotowuje ustanowienie Rady Konstytucyjnej oraz trwający proces przeglądu islandzkiej konstytucji mający na celu zwiększenie demokratycznych zabezpieczeń, wzmocnienie kontroli i równowagi, poprawę funkcjonowania instytucji państwowych i lepsze zdefiniowanie ich roli i uprawnień; z zadowoleniem przyjmuje działania na rzecz zwiększenia roli i skuteczności islandzkiego parlamentu (Althing) poprzez wzmocnienie nadzorczej roli tej instytucji, jak również zwiększenie przejrzystości procesu legislacyjnego;
6. odnotowuje zmiany w rządzie islandzkim, do jakich doszło w dniu 31 grudnia 2011 r.; jest pewien, że nowy rząd będzie kontynuował negocjacje z jeszcze większym i silniejszym zaangażowaniem na rzecz procesu akcesyjnego;
7. wyraża uznanie dla Islandii za dobre wyniki w dziedzinie ochrony praw człowieka i wysoki poziom współpracy z organami międzynarodowymi na rzecz ochrony praw człowieka; podkreśla, że przystąpienie Islandii do UE zwiększy jeszcze rolę Unii w propagowaniu oraz obronie praw człowieka i podstawowych wolności na całym świecie;
8. z zadowoleniem przyjmuje postępy osiągnięte w umacnianiu niezależności i skuteczności wymiaru sprawiedliwości, a także we wzmocnieniu ram polityki antykorupcyjnej, co potwierdza tymczasowe zamknięcie rozdziału 23;
9. z zadowoleniem przyjmuje również nową ustawę o mediach przyjętą przez parlament islandzki w dniu 20 kwietnia 2011 r.; zachęca właściwe komisje parlamentarne powołane latem 2011 r. do pracy nad ramami legislacyjnymi w tej dziedzinie, a także w zakresie koncentracji własności na rynku mediów w Islandii oraz roli islandzkiej krajowej rady ds. radia i telewizji na rynku reklamowym;
10. ponawia poparcie dla islandzkiej inicjatywy w sprawie nowoczesnych mediów i z niecierpliwością oczekuje na jej transpozycję do prawodawstwa i praktyki sądowniczej, co pozwoli zarówno Islandii, jak i UE zająć wyraziste stanowisko w odniesieniu do prawnej ochrony wolności wypowiedzi i wolności informacji;
11. nadal zachęca władze Islandii do ujednolicenia praw obywateli UE w zakresie prawa do głosowania w wyborach lokalnych w Islandii;
12. zwraca uwagę na podział polityczny w kwestii członkostwa w UE zarówno wewnątrz rządu i w parlamencie islandzkim, jak również we wszystkich głównych siłach politycznych w Islandii; zachęca do przyjęcia kompleksowych strategii przystąpienia do UE w niektórych dziedzinach, a szczególnie w tych, których nie obejmuje EOG;
13. z zadowoleniem zauważa, że znaczna część Islandczyków opowiada się za kontynuacją negocjacji akcesyjnych; z zadowoleniem wita rządowe poparcie dla opartej na pogłębionych informacjach oraz obiektywnej debaty na temat procesu akcesyjnego, a także udział społeczeństwa islandzkiego w publicznych dyskusjach na temat członkostwa w UE; uważa, że otwarcie Centrum Informacji UE w Islandii stanowi dla UE szansę zapewnienia obywatelom Islandii kompletu możliwych informacji na temat wszystkich konsekwencji członkostwa w UE dla Islandii oraz dla samej UE;
14. sądzi, że bardzo ważne jest, aby przekazywać obywatelom UE jasne, kompletne i oparte na faktach informacje o skutkach przystąpienia Islandii do UE; wzywa Komisję i państwa członkowskie do podjęcia wysiłków w tym celu oraz uważa, że równie ważne jest, aby słuchać obywateli i udzielać odpowiedzi na nurtujące ich obawy i pytania, a także aby reagować na ich opinie i działać zgodnie z ich interesem;
Kryteria gospodarcze
15. z zadowoleniem przyjmuje bliskie powiązania gospodarcze Islandii z UE oraz ogólnie zadowalające wyniki tego kraju, jeżeli chodzi o wypełnianie jego zobowiązań w ramach EOG oraz zdolność do sprostania presji konkurencji i sił rynkowych na terenie UE w średnim okresie, pod warunkiem że nadal będzie starał się on zaradzić obecnym słabościom poprzez odpowiednie strategie polityki makroekonomicznej i reformy strukturalne; przypomina jednak o potrzebie pełnej realizacji istniejących zobowiązań EOG zgodnie z opinią Urzędu Nadzoru EFTA;
16. zachęca władze islandzkie do rozwiązania kwestii wciąż znaczącej ingerencji państwa w sektorze bankowym; zachęca władze Islandii do stopniowego reformowania i otwierania sektorów takich jak energetyka, lotnictwo, transport i rybołówstwo, które są nadal chronione przed konkurencją zagraniczną, z należytym uwzględnieniem specyfiki tego kraju; w tym kontekście wspiera wysiłki na rzecz dalszego wyjaśnienia przyczyn załamania się islandzkiego systemu gospodarczego i finansowego; podkreśla, że wyeliminowanie protekcjonizmu jest warunkiem wstępnym trwałego rozwoju gospodarczego;
17. wyraża uznanie dla Islandii za pomyślne zakończenie programu odnowy gospodarczej we współpracy z MFW, który to program miał na celu konsolidację fiskalną i gospodarczą;
18. z zadowoleniem odnotowuje osiągniętą już dobrą koniunkturę gospodarczą i głęboką restrukturyzację i reformy realizowane w sektorze finansów; zachęca władze islandzkie do kontynuacji działań na rzecz zmniejszenia poziomu bezrobocia, w szczególności bezrobocia wśród młodzieży;
19. z zadowoleniem przyjmuje przyjęcie deklaracji politycznej „Islandia 2020” i zachęca rząd do wspierania małych i średnich przedsiębiorstw (MŚP) w kraju poprzez ułatwianie im obecności na rynku międzynarodowym oraz zapewnienie odpowiedniego dostępu do środków finansowych;
20. zwraca uwagę na zatwierdzenie przez Althing zrewidowanej strategii na rzecz zniesienia kontroli przepływu kapitału przygotowanej przez islandzkie władze w porozumieniu z MFW oraz na konstruktywny dialog prowadzony w tej dziedzinie między Islandią a UE; przypomina, że zniesienie kontroli przepływu kapitału jest ważnym warunkiem przystąpienia kraju do UE;
21. przypomina, że na tym etapie nadal nierozstrzygnięty pozostaje spór dotyczący Icesave; podkreśla, że kwestia Icesave musi zostać rozwiązana niezależnie od negocjacji akcesyjnych i nie może być przeszkodą w procesie przystąpienia Islandii do UE; przyjmuje do wiadomości decyzję Urzędu Nadzoru EFTA o przekazaniu sprawy Icesave do Trybunału EOG oraz orzeczenie Sądu Najwyższego Islandii o przestrzeganiu ustawy kryzysowej z dnia 6 października 2008 r.; docenia stałe zaangażowanie władz Islandii w rozstrzygnięcie tego sporu i z zadowoleniem przyjmuje pierwsze częściowe wypłaty dla priorytetowych wierzycieli w ramach likwidacji Landsbanki Íslands hf szacowane na blisko jedną trzecią uznanych roszczeń priorytetowych;
Zdolność do podjęcia obowiązków wynikających z członkostwa
22. wzywa Islandię, aby nasiliła przygotowania do dostosowania prawa Islandii do dorobku prawnego UE, w szczególności w dziedzinach nieobjętych EOG, oraz aby zapewniła wdrożenie i egzekwowanie tych przepisów przed przystąpieniem do UE;
23. przyjmuje do wiadomości wyniki przeglądu prawodawstwa; z zadowoleniem przyjmuje wyrażone przez Islandię ambitne dążenie do otwarcia wszystkich rozdziałów negocjacyjnych podczas prezydencji duńskiej; wyraża nadzieję, że negocjacje akcesyjne będą przebiegać pomyślnie podczas obecnej prezydencji, i podkreśla jednocześnie konieczność spełnienia kryteriów otwarcia w rozdziale 11 (rolnictwo i rozwój obszarów wiejskich) oraz w rozdziale 22 (polityka regionalna i koordynacja instrumentów strukturalnych), a także kryteria zamknięcia w rozdziale 5 (zamówienia publiczne), rozdziale 10 (społeczeństwo informacyjne i media) oraz w rozdziale 33 (przepisy finansowe i budżetowe);
24. z zadowoleniem przyjmuje obecną konsolidację ministerstw, wyraża uznanie dla skuteczności i profesjonalizmu islandzkiej administracji, a także popiera ogólny cel zwiększenia zdolności administracyjnych i koordynacyjnych islandzkich ministerstw;
25. z zadowoleniem przyjmuje dalsze wysiłki na rzecz zlikwidowania braków instytucjonalnych w sektorze finansów oraz postępy we wzmacnianiu bankowych praktyk w zakresie regulacji i nadzoru;
26. biorąc pod uwagę fakt, że trwa obecnie przegląd wspólnej polityki rybołówstwa oraz islandzkiej polityki rybołówstwa, wzywa Islandię i UE do konstruktywnego podejścia do tego rozdziału negocjacji w celu znalezienia zadowalającego dla obu stron rozwiązania kwestii zrównoważonego zarządzania zasobami rybnymi i zrównoważonej eksploatacji tych zasobów w ramach dorobku prawnego mającego wówczas zastosowanie;
27. uważa za istotny fakt, że czynione są przygotowania w celu odpowiedniego dostosowania niezbędnych struktur administracyjnych do pełnego uczestnictwa Islandii w WPR od dnia przystąpienia, przy czym należy uwzględnić specyfikę islandzkiego rolnictwa, w szczególności jeżeli chodzi o obecną samowystarczalność żywnościową tego kraju oraz trwający proces reformy wspólnej polityki rolnej;
28. ubolewa, że nie osiągnięto porozumienia na niedawnym spotkaniu czterech państw nadbrzeżnych – Islandii, UE, Norwegii i Wysp Owczych – poświęconym zarządzaniu łowiskami makreli na Atlantyku Północno-Wschodnim w 2012 r. i zachęca wszystkie państwa nadbrzeżne do wznowienia wysiłków zmierzających do kontynuowania negocjacji ukierunkowanych na rozstrzygnięcie sporu o makrele w oparciu o realistyczne propozycje zgodnie z historycznymi prawami oraz wskazówkami Międzynarodowej Rady Badań Morza, które zabezpieczą przyszłość stad, ochronią i utrzymają stanowiska pracy w rybołówstwie pelagicznym i zapewnią długoterminowe, zrównoważone rybołówstwo; przyjmuje do wiadomości propozycję Komisji dotycząca przedstawienia środków handlowych zmierzających do zwalczania praktyk połowowych zagrażających równowadze środowiska;
29. uważa, że Islandia – pozyskująca prawie całą energię stacjonarną ze źródeł odnawialnych – może wnieść cenny wkład do polityki UE dzięki doświadczeniu w dziedzinie energii odnawialnych, w szczególności wykorzystywania energii geotermicznej, w dziedzinie ochrony środowiska oraz środków na rzecz przeciwdziałania zmianie klimatu; jednocześnie wyraża przekonanie, że ściślejsza współpraca w tej dziedzinie może mieć pozytywny wpływ na inwestycje, a tym samym na sytuację gospodarczą oraz poziom zatrudnienia w Islandii i w UE;
30. stwierdza jednak, że nadal istnieją rozbieżności między UE a Islandią w kwestiach związanych z zarządzaniem życiem w morzu, w szczególności odnośnie do polowań na wieloryby; zwraca uwagę, że zakaz polowań na wieloryby jest częścią dorobku prawnego UE, i wzywa do szerszego przedyskutowania kwestii zakazu polowań na wieloryby i handlu produktami z wielorybów;
31. z zadowoleniem przyjmuje stałe wspieranie przez Islandię cywilnych operacji prowadzonych w ramach WPBiO oraz dostosowanie do większości deklaracji i decyzji w ramach WPZiB; podkreśla, że w ramach procesu przedakcesyjnego Islandia ma koordynować swoje stanowiska z UE na wszystkich forach międzynarodowych, w tym WTO;
Współpraca regionalna
32. uważa, że przyjęcie Islandii do UE znacznie zwiększyłoby szanse Unii na odgrywanie aktywniejszej i bardziej konstruktywnej roli w Europie Północnej i w regionie Arktyki, co przyczyni się do wielostronnego zarządzania i zrównoważonych rozwiązań politycznych w tym regionie, ponieważ wyzwania dla środowiska Arktyki są przedmiotem wspólnego zainteresowania; uważa, że Islandia mogłaby stać się strategicznym przyczółkiem w regionie, a jej przystąpienie do UE jeszcze wyraźniej zaznaczyłoby europejską obecność w Radzie Arktycznej;
33. pozytywnie odnosi się do udziału Islandii w Radzie Nordyckiej, w Radzie Państw Morza Bałtyckiego (RPMB) oraz w polityce UE dotyczącej wymiaru północnego, w Euro-arktycznej Radzie Morza Barentsa, w Radzie Arktycznej oraz w działaniach w ramach współpracy nordycko-bałtyckiej; uważa, że przyjęcie przez Althing w marcu 2011 r. rezolucji w sprawie islandzkiej „polityki dotyczącej Dalekiej Północy” generalnie zwiększyło zaangażowanie Islandii w odgrywanie aktywnej roli w regionie Arktyki;
34. podkreśla, że potrzebna jest skuteczniejsza i lepiej skoordynowana polityka Unii Europejskiej w odniesieniu do Arktyki, i wyraża pogląd, że przystąpienie Islandii do UE wzmocniłoby zarówno rolę UE w Arktyce, jak i północno-atlantycki wymiar zewnętrznej polityki Unii;
o o o
35. zobowiązuje swego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, wiceprzewodniczącej Komisji/ wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, rządom i parlamentom państw członkowskich oraz przewodniczącemu parlamentu (Althing) i rządowi Islandii.
– uwzględniając Układ o stabilizacji i stowarzyszeniu między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi z jednej strony, a Bośnią i Hercegowiną z drugiej strony, podpisany dnia 16 czerwca 2008 r. i ratyfikowany przez wszystkie państwa członkowskie UE oraz Bośnię i Hercegowinę,
– uwzględniając decyzję Rady 2008/211/WE z dnia 18 lutego 2008 r. w sprawie zasad, priorytetów i warunków zawartych w partnerstwie europejskim zawartym z Bośnią i Hercegowiną oraz uchylającą decyzję 2006/55/WE(1),
– uwzględniając decyzję Rady 2011/426/WPZiB z dnia 18 lipca 2011 r. w sprawie mianowania Specjalnego Przedstawiciela Unii Europejskiej w Bośni i Hercegowinie(2),
– uwzględniając konkluzje Rady w sprawie Bośni i Hercegowiny z dni 21 marca 2011 r., 10 października 2011 r. oraz 5 grudnia 2011 r.,
– uwzględniając komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego i Rady pt. „Strategia rozszerzenia i najważniejsze wyzwania na lata 2011-2012” (COM(2011)0666) oraz sprawozdanie w sprawie postępów Bośni i Hercegowiny w 2011 r. przyjęte w dniu 12 października 2011 r. (SEC(2011)1206),
– uwzględniając swoją rezolucję z dnia 17 czerwca 2010 r. w sprawie sytuacji w Bośni i Hercegowinie(3),
– uwzględniając wspólne oświadczenie z 13. międzyparlamentarnego posiedzenia Parlamentu Europejskiego i Zgromadzenia Parlamentarnego Bośni i Hercegowiny w Brukseli w dniach 19-20 grudnia 2011 r.,
– uwzględniając art. 110 ust. 2 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że Unia Europejska nadal deklaruje zdecydowane zaangażowanie na rzecz suwerennej i zjednoczonej Bośni i Hercegowiny; mając na uwadze, że jednym z podstawowych celów politycznych UE jest przyspieszenie postępu tego kraju na drodze do członkostwa w UE, a tym samym pomoc w poprawie jakości życia z korzyścią dla ogółu obywateli; mając na uwadze, że postęp ten wymaga sprawnych instytucji na wszystkich szczeblach oraz zaangażowania przywódców politycznych kraju;
B. mając na uwadze, że przyszłość Bośni i Hercegowiny leży w Unii Europejskiej, oraz mając na uwadze, że perspektywa członkostwa w UE jest jednym z czynników, które w największym stopniu jednoczą obywateli kraju;
C. mając na uwadze, że odpowiedzialność za powodzenie procesu akcesji do UE spoczywa w pierwszym rzędzie na tym potencjalnym kraju kandydującym, a przygotowania powinny być prowadzone przede wszystkim przez osoby wybrane przez obywateli i odpowiedzialne przed nimi oraz zgodnie ze wspólnie wypracowaną wizją pilnych politycznych, gospodarczych i społecznych problemów kraju; mając na uwadze, że Bośnia i Hercegowina ma perspektywę członkostwa w UE tylko jako jedno państwo, oraz mając na uwadze, że rozchwianie instytucji państwowych pozbawi wszystkich obywateli szansy skorzystania na integracji z UE;
D. mając na uwadze, że przywódcom partii politycznych udało się osiągnąć porozumienie co do nowego rządu państwowego, który ukonstytuował się po trwającym około 15 miesięcy zastoju politycznym;
E. mając na uwadze, że polityczny i instytucjonalny impas uniemożliwił krajowi prowadzenie bardzo potrzebnych reform zmierzających do zbliżenia z UE, w szczególności w kluczowych dziedzinach jak budowa państwowości, sprawowanie rządów, wdrażanie zasad praworządności oraz dostosowywanie do europejskich standardów; mając na uwadze, że brak rządu państwowego wpłynął też na zdolność do przyjęcia spójnej polityki gospodarczej i budżetowej;
F. mając na uwadze, że reforma konstytucyjna pozostaje reformą o kluczowym znaczeniu dla przekształcenia Bośni i Hercegowiny w skuteczne i w pełni funkcjonalne państwo;
G. mając na uwadze, że w kraju o różnych szczeblach zarządzania ścisła koordynacja między poszczególnymi podmiotami i szczera współpraca są potrzebne do zwiększenia umiejętności zajmowania spójnego stanowiska; mając jednak na uwadze, że żaden mechanizm koordynacji nie może zastąpić bardzo potrzebnej woli politycznej; mając na uwadze, że współpraca może prowadzić do namacalnych rezultatów z korzyścią dla wszystkich obywateli, co pokazała liberalizacja reżimu wizowego, mimo że w wielu przypadkach brakuje niezbędnej koordynacji;
H. mając na uwadze, że celem politycznym posiadającego wzmocnioną pozycję specjalnego przedstawiciela UE i szefa delegatury jest zaoferowanie doradztwa ze strony UE i ułatwienie procesu politycznego, a także zapewnienie spójności i zbieżności działań Unii;
I. mając na uwadze, że złożona struktura wymiaru sprawiedliwości, która nie przewiduje istnienia sądu najwyższego na szczeblu państwowym, brak harmonizacji czterech wewnętrznych jurysdykcji, polityczna ingerencja w system sądowy, a także podważanie kompetencji państwowych organów sądowniczych osłabia funkcjonowanie sądownictwa i utrudnia wysiłki reformatorskie;
J. mając na uwadze, że ustanowiona w 2003 r. misja policyjna UE została przedłużona do dnia 30 czerwca 2012 r. w celu przejścia przyszłych działań na finansowanie z instrumentów wspólnotowych i ustanowienia strategicznego doradztwa w dziedzinie egzekwowania prawa i sądownictwa karnego w biurze specjalnego przedstawiciela UE;
K. mając na uwadze, że Bośnia i Hercegowina udziela pomocy w toczących się procesach i apelacjach dotyczących zbrodni wojennych oraz prowadzi współpracę w związku z przekazanymi sprawami;
L. mając na uwadze, że korupcja nadal poważnie szkodzi społeczno-gospodarczemu i politycznemu rozwojowi kraju;
M. mając na uwadze, że handel ludźmi jest poważnym przestępstwem i olbrzymim naruszeniem praw człowieka; mając na uwadze, że Bośnia i Hercegowina jest państwem pochodzenia, tranzytu i przeznaczenia w handlu ludźmi, szczególnie kobietami i dziewczętami;
N. mając na uwadze, że brak perspektyw zatrudnienia, szczególnie wśród młodych ludzi, opóźnia postępy kraju i przyczynia się do niezadowolenia społecznego;
O. mając na uwadze, że współpraca z innymi krajami regionu jest koniecznym warunkiem wstępnym trwałego pokoju i pojednania w Bośni i Hercegowinie oraz na Bałkanach Zachodnich;
Uwagi ogólne
1. przyjmuje z zadowoleniem powstanie nowego rządu państwowego w następstwie porozumienia przywódców partii politycznych co do szeregu ważnych kwestii; wzywa, aby porozumienie zrealizowano w pełni poprzez zajęcie się nieuregulowanymi kwestiami, w tym przyjęciem budżetu państwowego na 2012 r. i powołaniem dyrektorów agencji państwowych; wzywa elitę polityczną, aby bazowała na tym pozytywnym wyniku, który może dać nowy bodziec do procesu integracji z UE, i wznowiła konstruktywny dialog również na temat innych ważnych reform;
2. z zaniepokojeniem zauważa ograniczone postępy, jakie Bośnia i Hercegowina – jako potencjalny kraj kandydujący do członkostwa w UE – poczyniła na drodze do stabilizacji i rozwoju społeczno-gospodarczego; jest jednak zdania, że postęp ku integracji z UE z korzyścią dla obywateli Bośni i Hercegowiny jest możliwy, pod warunkiem że zasadami przewodnimi w dalszych działaniach będą determinacja, odpowiedzialność polityczna, kultura kompromisu oraz wspólna wizja przyszłości kraju; zachęca władze Bośni i Hercegowiny do podejmowania dalszych konkretnych działań zmierzających do zdecydowanego sprowadzenia tego kraju na drogę ku UE;
3. przypomina wszystkim podmiotom politycznym w Bośni i Hercegowinie, że reformy na rzecz integracji z UE mają przynieść korzyści obywatelom Bośni i Hercegowiny oraz że podmioty te są odpowiedzialne przed obywatelami za osiągnięcie kompromisu, skuteczną koordynację, porozumienie w kwestii reform i za ich wdrożenie; przypomina, że warunkiem sukcesu w dążeniu do członkostwa w UE jest również funkcjonujące państwo, a także funkcjonujący rząd i administracja państwowa; apeluje do wszystkich podmiotów politycznych o dokonanie niezbędnych zmian konstytucyjnych i przeprowadzenie innych kluczowych reform, a także skupienie się na tworzeniu warunków do wejścia w życie układu o stabilizacji i stowarzyszeniu; podkreśla, że poczucie odpowiedzialności na szczeblu lokalnym oraz zaangażowanie polityczne są koniecznymi warunkami wstępnymi powodzenia jakiejkolwiek pomocy finansowej UE; w tym celu wzywa władze kraju do stworzenia niezbędnej struktury zdecentralizowanego zarządzania Instrumentem Pomocy Przedakcesyjnej (IPA); podkreśla potrzebę wzmocnienia mechanizmów koordynacji programowania przyszłej pomocy finansowej UE, w szczególności w ramach IPA;
4. zdecydowanie uważa, że wzmocnienie państwa na szczeblu centralnym nie oznacza osłabienia jednostek administracyjnych, lecz stworzenie warunków do działania skutecznej administracji centralnej zdolnej do przygotowania całego kraju do przystąpienia do UE przy ścisłej współpracy między poszczególnymi szczeblami zarządzania; w związku z tym podkreśla potrzebę wzmocnienia zdolności administracyjnych na wszystkich szczeblach sprawowania rządów w odniesieniu do spraw związanych z UE oraz koordynacji między poszczególnymi organami w zakresie programowania pomocy finansowej UE we wszystkich sektorach istotnych z punktu widzenia transpozycji prawodawstwa UE;
5. potępia język i działania zachęcające do nienawiści, które osłabiają proces pojednania między wspólnotami etnicznymi i funkcjonowanie struktur państwowych;
Zwiększona obecność UE
6. z zadowoleniem przyjmuje ogólną strategię UE na rzecz Bośni i Hercegowiny, w tym zaakcentowanie obecności UE w Bośni i Hercegowinie przez powołanie przedstawiciela UE, posiadającego wzmocnioną pozycję i pełniącego podwójny mandat specjalnego przedstawiciela UE i szefa delegatury; wyraża uznanie dla specjalnego przedstawiciela UE/ szefa delegatury za wsparcie udzielane Bośni i Hercegowinie w sprawach związanych z UE oraz ułatwianie procesu integracji z UE na szczeblu lokalnym; w pełni popiera ambicje specjalnego przedstawiciela UE/ szefa delegatury, aby dopomóc władzom Bośni i Hercegowiny w umieszczeniu zagadnień związanych z przystąpieniem do UE w centrum procesu politycznego poprzez zapewnienie spójności, koordynacji i zbieżności działań Unii; w związku z tym apeluje do wszystkich podmiotów politycznych o współpracę na zasadzie ścisłego partnerstwa ze specjalnym przedstawicielem UE; przypomina o potrzebie zapewnienia zwiększonej obecności UE za pomocą jasnych i kompleksowych strategii dotyczących różnych problemów, a równocześnie za pomocą silnego i spójnego wsparcia udzielonego przez wszystkie państwa członkowskie UE na rzecz urzędu specjalnego przedstawiciela UE/ szefa delegatury; w związku z tym zauważa, że UE musi przydzielić wystarczające środki, w tym personel w liczbie umożliwiającej obecność w całym kraju, w celu umożliwienia specjalnemu przedstawicielowi UE/ szefowi delegatury realizacji założonych celów;
7. zwraca się do społeczności międzynarodowej o rozważenie konieczności wdrożenia programu 5+2 Komitetu Sterującego Rady ds. Zaprowadzania Pokoju, aby utorować drogę do likwidacji Biura Wysokiego Przedstawiciela i wypracowanie odpowiednich rozwiązań w tym zakresie, tak aby umożliwić większe uczestnictwo i odpowiedzialność na szczeblu lokalnym za własne sprawy Bośni i Hercegowiny, mając na uwadze, że tego rodzaju działania nie powinny negatywnie wpłynąć na stabilność kraju ani na tempo i wynik tak bardzo potrzebnych reform; przypomina, że władze Bośni i Hercegowiny muszą w tym kontekście rozwiązać nieuregulowane kwestie własności państwowej i wojskowej;
8. z zadowoleniem zauważa istotny wkład misji policyjnej UE (EUPM) i prowadzonej przez EUFOR operacji Althea w stabilność i bezpieczeństwo Bośni i Hercegowiny oraz uważa je za ważne elementy wzmocnionej ogólnej strategii UE na rzecz Bośni i Hercegowiny; podkreśla cenny wkład EUPM w zwalczanie przestępczości zorganizowanej i korupcji przez organy ścigania i wymiar sprawiedliwości Bośni i Hercegowiny; zwraca uwagę na porozumienie dotyczące zakończenia EUPM do końca czerwca 2012 r.; przypomina o potrzebie należytego przekształcenia działań EUPM w projekty pomocowe finansowane w ramach IPA oraz w strategiczne zdolności doradcze specjalnego przedstawiciela UE w zakresie egzekwowania prawa i sądownictwa karnego; z zadowoleniem przyjmuje rolę operacji wojskowej Althea, polegającą na wspieraniu dążenia Bośni i Hercegowiny do utrzymania bezpiecznych i pewnych warunków życia w ramach odnowionego mandatu ONZ; podkreśla jednak potrzebę dalszego zwiększenia umiejętności i profesjonalizmu służb bezpieczeństwa Bośni i Hercegowiny w celu wzmocnienia uczestnictwa i zdolności na szczeblu lokalnym;
Kryteria polityczne
9. przypomina o swoim stanowisku, zgodnie z którym państwo powinno posiadać wystarczające uprawnienia ustawodawcze, budżetowe, wykonawcze i sądownicze, aby móc spełnić kryteria przystąpienia do UE;
10. z zadowoleniem przyjmuje inicjatywę dotyczącą Forum Koordynacji Parlamentarnej, zajmującego się sprawami ustawodawczymi związanymi z integracją z UE na różnych szczeblach zarządzania i mającego przyczyniać się do tego, by sprawy europejskie stawały się sprawami krajowymi; choć dotychczas nie było możliwe osiągnięcie porozumienia co do konkretnych zmian w konstytucji, uważa pracę tymczasowego wspólnego komitetu za krok naprzód, gdyż po raz pierwszy politycy Bośni i Hercegowiny ustalili zinstytucjonalizowaną metodę prowadzenia dyskusji o zmianach konstytucyjnych bez obecności społeczności międzynarodowej i z udziałem społeczeństwa obywatelskiego, w sposób otwarty i przejrzysty dla opinii publicznej;
11. wyraża zaniepokojenie w związku z tym, że dialog społeczny wciąż jest niewystarczający oraz że konsultacje z partnerami społecznymi są prowadzone nieregularnie; wzywa rządy Bośni i Hercegowiny na szczeblu obu części składowych kraju oraz na szczeblu państwa do wzmocnienia zdolności administracyjnych w zakresie współpracy z organizacjami pozarządowymi oraz do udzielania dalszego wsparcia na rzecz rozwoju społeczeństwa obywatelskiego poprzez przyjęcie ambitniejszych celów dotyczących nawiązania dialogu społecznego z odnośnymi partnerami; podkreśla, że należy wyjaśnić zasady uznawania i rejestracji partnerów społecznych oraz że należy przyjąć ustawę o reprezentatywności partnerów społecznych na szczeblu państwowym;
12. zauważa, że reforma konstytucyjna pozostaje reformą o kluczowym znaczeniu dla przekształcenia Bośni i Hercegowiny w skuteczne i w pełni funkcjonalne państwo; wzywa komisję parlamentarną do przedłożenia konkretnych wniosków w tej sprawie;
13. ponownie wzywa do osiągnięcia porozumienia i do zapewnienia pełnej zgodności z orzeczeniem Europejskiego Trybunału Praw Człowieka w sprawie Sejdić-Finci i z art. 2 układu o stabilizacji i stowarzyszeniu, wymagającym przestrzegania zasad demokratycznych i praw człowieka; przypomina, że pomijając sprawę Sejdić-Finci, istnieje również ogólna potrzeba zmiany konstytucji w sposób umożliwiający bardziej pluralistyczne, demokratyczne i skuteczne sprawowanie rządów oraz stworzenie bardziej pluralistycznej, demokratycznej i skutecznej struktury państwa;
14. wzywa nowy rząd do ułatwienia przeglądu odpowiedniego prawodawstwa i do zapewnienia ustanowienia niezależnego, bezstronnego i skutecznego systemu sądowego zgodnie ze standardami międzynarodowymi oraz w celu wzmocnienia praworządności z korzyścią dla wszystkich obywateli; z zadowoleniem przyjmuje fakt poczynienia – za sprawą ustrukturyzowanego dialogu na temat sądownictwa – pewnych postępów w zakresie osiągania równowagi między uprawnieniami sądowniczymi na szczeblu państwa i na szczeblu jednostek administracyjnych; apeluje jednak do rządu o skuteczne wdrożenie strategii w zakresie reformy wymiaru sprawiedliwości oraz o zapobieżenie próbom osłabienia instytucji sądowych na szczeblu państwowym, takich jak Najwyższa Rada Sądownicza i Prokuratorska;
15. ponawia swój apel o możliwe powołanie sądu najwyższego, a także o spójne zajęcie się innymi strategicznymi i strukturalnymi kwestiami dotyczącymi harmonizacji czterech różnych systemów prawnych Bośni i Hercegowiny w dyskusji prowadzonej w ramach zorganizowanego dialogu na temat sprawiedliwości; jest zdania, że– jak wskazano również w strategii reformy wymiaru sprawiedliwości – te kwestie strategiczne powinny być omawiane w duchu pełnej odpowiedzialności w kontekście procesu reformy konstytucyjnej; ;
16. z zadowoleniem przyjmuje postęp w przygotowaniach do zakończenia nadzoru międzynarodowego nad Dystryktem Brczko;
17. z zadowoleniem przyjmuje przyjęcie ustawy o spisie ludności przez obydwie izby Zgromadzenia Parlamentarnego Bośni i Hercegowiny w związku z porozumieniem politycznym między przywódcami partii; wzywa władze Bośni i Hercegowiny do pilnego przeprowadzenia niezbędnych przygotowań technicznych, gdyż jest to nie tylko niekwestionowany warunek wstępny otwierający szansę na przystąpienie do UE, lecz również kwestia istotna dla społeczno-gospodarczego rozwoju kraju;
18. w tym kontekście ponownie podkreśla zobowiązanie do wdrożenia załącznika VII do porozumienia pokojowego z Dayton w celu zapewnienia trwałego powrotu uchodźców wewnętrznych, uchodźców i innych osób będących ofiarami konfliktów oraz opracowania na ich rzecz sprawiedliwych, całościowych i trwałych rozwiązań;
19. wzywa władze Bośni i Hercegowiny do prowadzenia skutecznych dochodzeń i do ścigania przypadków korupcji, a także do skazywania większej liczby sprawców; z zadowoleniem przyjmuje ambicje dotyczące uruchomienia planu działania na rzecz zwalczania korupcji w służbie cywilnej; podkreśla potrzebę szerzenia w społeczeństwie wiedzy na temat przepisów i praktyk antykorupcyjnych oraz konieczność wdrożenia systemu umożliwiającego obywatelom zgłaszanie przypadków korupcji; ponadto wzywa rząd, w razie potrzeby przy wsparciu UE, do opracowania i wdrożenia specjalnych programów szkoleń dla sił policyjnych, prokuratorów, sędziów i innych właściwych organów w celu podniesienia ich świadomości oraz zwiększenia wiedzy na temat przepisów i praktyk antykorupcyjnych;
20. z zadowoleniem przyjmuje mianowanie dyrektorów agencji ds. zapobiegania korupcji i koordynowania walki z korupcją, a jednocześnie zwraca uwagę na pilną potrzebę udostępnienia zasobów finansowych i kadrowych niezbędnych do zagwarantowania, że agencja stanie się w pełni zdolna do działania; zachęca do podjęcia wszelkich wysiłków zmierzających do możliwie szybkiego podpisania umowy operacyjnej z Europolem;
21. jest zaniepokojony niewielkimi postępami w zakresie walki z praniem pieniędzy; wzywa Parlament do przyjęcia niezbędnych poprawek legislacyjnych, które przyczynią się m.in. do poprawy zgłaszania podejrzanych transakcji bankowych, podwyższenia wskaźników zajęcia mienia nabytego w wyniku działalności przestępczej oraz zwiększenia skuteczności właściwych organów; apeluje o wzmocnienie departamentu analityki finansowej poprzez zwiększenie jego zdolności dochodzeniowych; podkreśla znaczenie ustanowienia struktur zarządzania zajętym mieniem i jego zachowania;
22. zauważa, że liberalizacja wizowa nie doprowadziła do zwiększenia liczby wniosków o azyl składanych przez obywateli Bośni i Hercegowiny w strefie Schengen oraz w Bułgarii i Rumunii; wyraża uznanie dla władz za ustanowienie na szczeblu dwustronnym i wielostronnym mechanizmów na wypadek zaobserwowania przez poszczególne państwa członkowskie tymczasowego wzrostu liczby wniosków o azyl;
23. wzywa władze Bośni i Hercegowiny do aktywnej ochrony i aktywnego promowania praw wszystkich grup i jednostek, które należy chronić przed bezpośrednią lub pośrednią dyskryminacją i przemocą; z niepokojem zauważa, że prawo w zakresie przeciwdziałania dyskryminacji nie zostało wdrożone w dostatecznym stopniu, a przepisy prawne są niewystarczające; wzywa rząd i parlament Bośni i Hercegowiny do harmonizacji krajowych ram prawnych i instytucjonalnych z unijnymi i międzynarodowymi standardami w dziedzinie praw osób LGBT; wzywa władze Bośni i Hercegowiny do wzmocnienia i aktywnego zaangażowania społeczeństwa obywatelskiego w kształtowanie i wdrażanie polityki w dziedzinie praw człowieka;
24. zauważa postępy osiągnięte w zakresie wdrażania strategii na rzecz Romów, a także plany działania na rzecz zapewnienia warunków mieszkaniowych i zatrudnienia; apeluje o dalsze wysiłki w tych obszarach, gdyż ludność romska wciąż jest dyskryminowania i żyje w trudnych warunkach;
25. podkreśla potrzebę skutecznego zwalczania handlu ludźmi we współpracy ze społecznością międzynarodową, ścigania sprawców, zapewnienia ofiarom ochrony i zadośćuczynienia oraz podniesienia stanu wiedzy na temat zapobiegania wtórnej wiktymizacji przez organy władzy i społeczeństwo; wzywa do pogłębienia współpracy i partnerstwa między właściwymi organami w różnych dziedzinach polityki oraz organizacjami pozarządowymi z kraju i regionu; apeluje o podniesienie stanu wiedzy sił policyjnych Bośni i Hercegowiny na temat handlu ludźmi poprzez opracowanie specjalnych sesji szkoleniowych; zachęca UE do ustawicznego wspierania działań w zakresie zwalczania handlu ludźmi i apeluje o pogłębienie współpracy w tym zakresie między DG ELARG, DG HOME i koordynatorem UE ds. przeciwdziałania handlowi ludźmi;
26. uznaje, że istnieją przepisy prawne gwarantujące prawa kobiet i równouprawnienie płci, lecz wyraża zaniepokojenie w związku z tym, że w tym zakresie osiągnięto jedynie niewielkie postępy; wzywa rząd Bośni i Hercegowiny, aby dążył do zwiększenia udziału kobiet zarówno na arenie politycznej, jak i na rynku pracy; ponadto zachęca rząd do zwiększenia wsparcia dla działań i inicjatyw ukierunkowanych na zwalczanie dyskryminacyjnych zwyczajów, tradycji i stereotypów, które ograniczają podstawowe prawa kobiet;
27. wzywa władze Bośni i Hercegowiny do zwalczania tego ekstremizmu, nienawiści religijnej i przemocy w ścisłej współpracy ze społecznością międzynarodową; apeluje o podniesienie stanu wiedzy na temat wszelkich możliwych zagrożeń ekstremistycznych, ich zbadanie oraz eliminację w całym regionie Bałkanów;
28. wzywa władze Bośni i Hercegowiny, aby wzmocniły niezależne i różnorodne media wolne od nacisków politycznych oraz umożliwiły mediom swobodne informowanie o wydarzeniach we wszystkich częściach kraju; wyraża ubolewanie w związku ze stałą presją polityczną na krajowe media oraz groźbami wobec dziennikarzy; ponadto apeluje o rozwiązanie problemu znacznej politycznej i etnicznej fragmentaryzacji i polaryzacji mediów;
Ściganie zbrodni wojennych
29. wyraża uznanie dla władz Bośni i Hercegowiny – zarówno na szczeblu państwa, jak i jednostek administracyjnych – za szybką i adekwatną reakcję na żądania Międzynarodowego Trybunału Karnego dla Byłej Jugosławii (ICTY);
30. apeluje do wszystkich właściwych organów, aby zwiększyły zdolność prokuratur i sądów w całej Bośni i Hercegowinie do ścigania zbrodni wojennych, zredukowały dużą liczbę zaległych spraw dotyczących zbrodni wojennych, rozwiązały problem polegający na możliwości stosowania różnych kodeksów karnych, co powoduje nierówne wyroki, oraz by doprowadziły do przyspieszenia postępów w zakresie ochrony świadków i w zakresie wdrażania krajowej strategii dotyczącej zbrodni wojennych; podkreśla, że proces przekazywania spraw dotyczących zbrodni wojennych z sądów na szczeblu państwowym do innych właściwych instancji musi odbywać się przy zastosowaniu obiektywnych i przejrzystych kryteriów; potępia wszelkie motywowane politycznie ataki na orzeczenia Trybunału Bośni i Hercegowiny w sprawie zbrodni wojennych; wzywa władze Bośni i Hercegowiny do przyspieszenia postępowań karnych w sprawach dotyczących przestępstw seksualnych popełnionych w czasie wojny, a także do odpowiedniego zapewnienia ofiarom tych przestępstw sprawiedliwości i zadośćuczynienia;
31. z zadowoleniem przyjmuje opracowanie strategii skierowanej do ofiar przemocy seksualnej w czasie zbrodni wojennych w celu bezpośredniego zaoferowania tym ofiarom odpowiedniego zadośćuczynienia oraz udzielenia wsparcia ekonomicznego, społecznego i psychologicznego, w tym najwyższej jakości łatwo dostępnych usług w zakresie wsparcia psychicznego i fizycznego; wzywa władze Bośni i Hercegowiny do opracowania programów ochrony świadków oraz przeznaczenia na tego rodzaju ochronę odpowiednich środków; w związku z tym podkreśla, że potrzebne jest usprawnienie koordynacji między różnymi organami sądowymi oraz przyspieszenie procedur śledczych w sprawach o zbrodnie wojenne na tle seksualnym popełnione w czasie wojny; wzywa Komisję i innych międzynarodowych darczyńców, aby wspierali władze Bośni i Hercegowiny w osiągnięciu tych zamierzeń, przekazując środki finansowe i wiedzę fachową z przeznaczeniem na pomoc ofiarom zbrodni wojennych na tle przemocy seksualnej; przyjmuje do wiadomości, że ministerstwu praw człowieka i uchodźców Bośni i Hercegowiny, przy wsparciu Funduszu Ludnościowego Organizacji Narodów Zjednoczonych, powierzono zadanie rozwoju wyżej wymienionej strategii poprzez powołanie roboczej grupy ekspertów; przyjmuje do wiadomości, że Republika Serbska została poproszona o wyznaczenie przedstawicieli z właściwych ministerstw do udziału, ale do chwili obecnej tego nie uczyniła; wzywa władze Republiki Serbskiej do aktywnego uczestnictwa w tej niezbędnej inicjatywie celem przyjęcia i wdrożenia omawianej strategii;
32. jest zaniepokojony w związku z tym, że w Bośni i Hercegowinie nadal nie funkcjonuje na szczeblu państwowym areszt tymczasowy, w którym można by przetrzymywać więźniów skazanych za poważne przestępstwa, w tym za zbrodnie wojenne; wyraża zadowolenie z powodu pojmania Radovana Stankovicia, zbiega, który uciekł z więzienia w Fočy po jego skazaniu przez Sąd Bośni i Hercegowiny na karę 20 lat więzienia za zbrodnie przeciwko ludzkości, w tym gwałty, zniewolenie i tortury;
33. wzywa władze Bośni i Hercegowiny do wspierania i realizacji trwałego powrotu uchodźców i uchodźców wewnętrznych, a także do przyjęcia odpowiedniej strategii; stanowczo zachęca władze lokalne do zapewnienia infrastruktury umożliwiającej pomyślne powroty; zachęca władze Bośni i Hercegowiny do dalszych wysiłków na rzecz procesu wdrażania deklaracji z Sarajewa w sprawie uchodźców przez podjęcie kluczowych wyzwań, takich jak zapewnienie opieki zdrowotnej, zatrudnienia i usług socjalnych;
34. w tym kontekście przypomina o znaczeniu pełnego wdrożenia strategii przeciwminowej; podkreśla, że przyszłe przepisy dotyczące działań przeciwminowych powinny należycie uwzględniać obowiązki dotyczące gromadzenia funduszy, zdolności administracyjne i kierownicze oraz koordynację środków w zakresie rozminowywania, co podkreśliła Komisja;
35. zauważa, że zgodnie z orzeczeniem Trybunału Konstytucyjnego Bośni i Hercegowiny ustawa o obywatelstwie jest niezgodna z konstytucją; ponawia apel Trybunału Konstytucyjnego do Zgromadzenia Parlamentarnego o zmianę wspomnianej ustawy w ciągu sześciu miesięcy; wzywa do wdrożenia orzeczenia trybunału w trybie pilnym;
Edukacja
36. odnotowując pewne postępy w poprawie ogólnych ram edukacji, wzywa nowy rząd m.in. do poprawy koordynacji między 13 ministerstwami edukacji i departamentem edukacji w Dystrykcie Brczko, do ograniczenia fragmentaryzacji systemu edukacyjnego i do uczynienia szkół bardziej otwartymi;
37. uznając istotną rolę edukacji w tworzeniu tolerancyjnego społeczeństwa wieloetnicznego, apeluje do wszystkich rządów w Bośni i Hercegowinie o wspieranie otwartego, niedyskryminującego systemu edukacji oraz o zlikwidowanie segregacji poszczególnych grup etnicznych (dwie szkoły pod jednym dachem) przez tworzenie wspólnych programów edukacyjnych i klas zintegrowanych w całym kraju; wzywa Komisję do zbadania, czy celowe wsparcie UE mogłoby przyczynić się do likwidacji systemu edukacyjnego opartego na segregacji;
38. apeluje do nowego rządu oraz do właściwych organów na szczeblu jednostek, kantonów i Dystryktu Brczko o nasilenie działań w ramach planu dotyczącego potrzeb edukacyjnych Romów oraz zapewnienie odpowiednich środków finansowych na jego realizację; wzywa władze Bośni i Hercegowiny do wypracowania metod rejestracji urodzeń wszystkich dzieci romskich, aby umożliwić im zapisy do szkół;
39. podkreśla, że należy poprawić ogólną jakość edukacji z myślą o zaspokojeniu potrzeb rynku pracy; wzywa władze Bośni i Hercegowiny do zajęcia się brakami w kształceniu zawodowym w celu przyciągnięcia bezpośrednich inwestycji zagranicznych, a także do zadbania – m.in. z powodu konieczności ekonomicznej – aby rozpoczęto akredytowanie instytucji edukacyjnych, a agencje zajmujące się uznawaniem stopni naukowych i dyplomów stały się w pełni zdolne do działania;
40. apeluje do nowego rządu o poczynienie kroków koniecznych, aby odpowiednie zainteresowane strony w Bośni i Hercegowinie skorzystały w końcu z możliwości udziału w programach Unii Europejskiej dotyczących mobilności edukacyjnej, które są dla nich otwarte od 2007 r.;
41. wzywa władze do wyjaśnienia ram prawnych regulujących funkcjonowanie instytucji kulturalnych takich jak Muzeum Narodowe, Biblioteka Narodowa i Muzeum Historii oraz do zagwarantowania, że instytucje te zostaną zachowane;
Kwestie gospodarcze i społeczne
42. odnotowuje obniżenie się poziomu życia wraz ze wzrostem bezrobocia, w szczególności wśród młodych ludzi w wieku 18-24 lat; zdecydowanie uważa, że dobrobyt gospodarczy i perspektywy zatrudnienia, zwłaszcza dla ludzi młodych, mają kluczowe znaczenie dla dalszego rozwoju kraju; zwraca się do nowego rządu o przyspieszenie wzrostu gospodarczego, który był utrudniany przez ociężałą strukturę zarządzania, nadmiernie rozbudowaną i kosztowną biurokrację państwową oraz długotrwałe problemy związane z przestępczością zorganizowaną i korupcją;
43. zachęca przywódców państw i szefów przedsiębiorstw do dalszego dokładania wszelkich starań, aby przywrócić zaufanie inwestorów i stworzyć środowisko przyjazne dla biznesu, gdyż Bośnia i Hercegowina spadła na ostatnie miejsce w regionie pod względem klimatu dla inwestycji;
44. z zadowoleniem przyjmuje wdrożenie programu Small Business Act oraz wysiłki Rady Ministrów i jednostek administracyjnych zmierzające do zapewnienia małym i średnim przedsiębiorstwom (MŚP) środków wsparcia finansowego; podkreśla również potrzebę natychmiastowego stworzenia na szczeblu państwowym rejestru, w którym gromadzone byłyby statystyki dotyczące przedsiębiorstw, oraz jednego systemu rejestracji MŚP obowiązującego w całym kraju w celu ułatwienia rozwoju MŚP;
45. apeluje do nowego rządu oraz do rządów jednostek administracyjnych o zajęcie się w sposób skoordynowany skutkami kryzysu gospodarczego, utrwalenie rzetelnej polityki fiskalnej, a także przyjęcie budżetu państwowego na 2012 r. oraz ogólnych ram polityki fiskalnej na lata 2012-2014; za istotne uważa przyspieszenie tempa restrukturyzacji gospodarczej, w szczególności w Federacji; wzywa rząd do przeznaczenia odpowiednich środków budżetowych na zbliżające się wybory samorządowe w 2012 r.;
46. apeluje do nowego rządu o skoncentrowanie wysiłków na reformach niezbędnych w kontekście przystąpienia Bośni i Hercegowiny do Światowej Organizacji Handlu w celu promowania jeszcze bardziej pozytywnego otoczenia biznesowego i inwestycji zagranicznych;
47. ponownie apeluje do wszystkich zainteresowanych podmiotów, aby działały na rzecz pełnego utworzenia jednolitego obszaru gospodarczego w całym kraju przez wzmocnienie koordynacji polityki gospodarczej między rządami jednostek administracyjnych, usunięcie przeszkód w tworzeniu właściwych ram prawnych oraz sprzyjanie wytworzeniu się ogólnokrajowej konkurencji;
48. z zadowoleniem wita przyjęcie ustawy o pomocy państwa przez obydwie izby Zgromadzenia Parlamentarnego Bośni i Hercegowiny; zauważa, że ustawa ta jest jednym z wymogów umożliwiających wejście w życie układu o stabilizacji i stowarzyszeniu; wzywa władze do przyjęcia przepisów wykonawczych do tej ustawy zgodnie z dorobkiem prawnym;
49. zwraca się do nowego rządu o utworzenie skutecznego i zrównoważonego systemu pomocy społecznej, a także o lepsze adresowanie świadczeń socjalnych; wzywa władze Bośni i Hercegowiny, aby bardziej stanowczo zaangażowały się w sprawy takie jak polityka zatrudnienia, spójność społeczna i równość płci; za istotną uważa poprawę koordynacji między sektorami edukacji i rynku pracy w celu lepszego zaspokojenia potrzeb rynku pracy;
50. wzywa rząd państwowy i rządy jednostek administracyjnych, aby usunęły przeszkody przyczyniające się do niskiej mobilności pracowników w kraju, harmonizując prawo pracy oraz systemy emerytalne i systemy ochrony socjalnej między poszczególnymi jednostkami administracyjnymi oraz między kantonami, a tym samym wspierając większą mobilność i możliwość przenoszenia korzyści w całym kraju;
51. podkreśla, że Bośnia i Hercegowina ratyfikowała główne konwencje Międzynarodowej Organizacji Pracy (MOP) w sprawie praw pracowniczych oraz zmienioną Europejską Kartę Społeczną; zwraca uwagę na fakt, że prawa pracownicze i prawa związków zawodowych wciąż pozostają ograniczone, i wzywa rząd Bośni i Hercegowiny do dalszego zwiększania tych praw oraz do podjęcia działań zmierzających do harmonizacji odnośnych ram prawnych w całym kraju;
52. wzywa Komisję do zaproponowania szczegółowego planu działania na rzecz zwiększenia mobilności studentów, stażystów i pracowników oraz zapewnienia im lepszego dostępu do rynku pracy i usług edukacyjnych w Europejskim Obszarze Gospodarczym, w tym do programów na rzecz migracji cyrkulacyjnej w poszukiwaniu pracy;
Współpraca regionalna
53. wyraża uznanie dla Bośni i Hercegowiny za jej czynną rolę w procesie realizacji deklaracji z Sarajewa, a także przyjęcie wspólnego oświadczenia ministrów zagranicznych Bośni i Hercegowiny, Serbii, Chorwacji i Czarnogóry odnoszącego się do zakończenia przesiedleń i do wypracowania trwałych rozwiązań dla znajdujących się w niestabilnej sytuacji uchodźców i uchodźców wewnętrznych;
54. z zadowoleniem przyjmuje wysiłki na rzecz rozwiązania nieuregulowanych problemów między Bośnią i Hercegowiną, Serbią oraz Chorwacją, a także intensyfikację tych wysiłków w ostatnich kilku miesiącach; zachęca wszystkie strony, w tym władze Bośni i Hercegowiny, do zwracania szczególnej uwagi na współpracę dwustronną i regionalną w dziedzinie sądownictwa i bezpieczeństwa;
55. odnotowując, że Bośnia i Hercegowina oraz Serbia nawiązały stosunki dobrosąsiedzkie, wzywa Bośnię i Hercegowinę, aby nie odraczała podpisania protokołu dotyczącego wymiany dowodów w sprawach zbrodni wojennych oraz nawiązała ściślejszą współpracę w tej newralgicznej dziedzinie; z zadowoleniem przyjmuje jednak umowę dwustronną między Bośnią i Hercegowiną a Serbią w sprawie współpracy dotyczącej wymiany informacji w zakresie walki z przestępczością zorganizowaną, z przemytem narkotyków i organów ludzkich i handlem nimi, z nielegalną migracją oraz z terroryzmem;
56. wzywa rząd Bośni i Hercegowiny oraz kraje z nią sąsiadujące do przyjęcia wszelkich możliwych środków w celu rozwiązania sporów granicznych z państwami sąsiadującymi za pomocą umów dwustronnych albo innych środków; podkreśla, że kwestie dwustronne powinny zostać rozwiązane przez zainteresowane strony w duchu dobrych stosunków sąsiedzkich oraz z uwzględnieniem ogólnych interesów UE;
57. uznając, że przystąpienie Chorwacji do UE będzie miało również wpływ na stosunki dwustronne, zwraca się do władz Bośni i Hercegowiny o dołożenie wszelkich starań w celu dostosowania odpowiedniego prawodawstwa Bośni i Hercegowiny na poszczególnych szczeblach zarządzania do prawodawstwa UE w dziedzinie weterynarii, bezpieczeństwa fitosanitarnego i bezpieczeństwa żywności, a także o unowocześnienie lub utworzenie infrastruktury niezbędnej do obsługi szeregu przejść granicznych z Chorwacją w celu ułatwienia kontroli granicznych wymaganych przez UE;
58. wyraża niepokojenie w związku z tym, że Bośnia i Hercegowina, jako jedyne państwo w regionie, nie zezwala na wjazd obywateli Kosowa na swoje terytorium; w związku z tym wzywa władze Bośni i Hercegowiny, by akceptowały dokumenty podróży obywateli Kosowa, umożliwiające im wjazd na terytorium kraju, tak jak uczyniła to Serbia i inne kraje;
o o o
59. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji wiceprzewodniczącej Komisji/ wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, Radzie, Komisji oraz rządom i parlamentom Bośni i Hercegowiny i jej jednostek administracyjnych.