Ευρετήριο 
 Προηγούμενο 
 Επόμενο 
 Πλήρες κείμενο 
Διαδικασία : 2012/2050(INI)
Διαδρομή στην ολομέλεια
Διαδρομή του εγγράφου : A7-0252/2012

Κείμενα που κατατέθηκαν :

A7-0252/2012

Συζήτηση :

PV 11/09/2012 - 16
CRE 11/09/2012 - 16

Ψηφοφορία :

PV 12/09/2012 - 7.8
CRE 12/09/2012 - 7.8
Αιτιολογήσεις ψήφου
Αιτιολογήσεις ψήφου

Κείμενα που εγκρίθηκαν :

P7_TA(2012)0334

Κείμενα που εγκρίθηκαν
PDF 595kWORD 249k
Τετάρτη 12 Σεπτεμβρίου 2012 - Στρασβούργο
Ετήσια έκθεση του Συμβουλίου προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για την Κοινή Εξωτερική Πολιτική και Πολιτική Ασφάλειας
P7_TA(2012)0334A7-0252/2012

Ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 12ης Σεπτεμβρίου 2012 σχετικά με την Ετήσια Έκθεση του Συμβουλίου προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για την Κοινή Εξωτερική Πολιτική και Πολιτική Ασφάλειας (12562/2011 - 2012/2050(INI))

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

–  έχοντας υπόψη την Ετήσια Έκθεση του Συμβουλίου προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για την Κοινή Εξωτερική Πολιτική και Πολιτική Ασφάλειας (12562/2011),

–  έχοντας υπόψη το άρθρο 36 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση,

–  έχοντας υπόψη τη διοργανική συμφωνία της 17ης Μαΐου 2006 Μέρος II, Τμήμα Ζ, παράγραφος 43(1),

–  έχοντας υπόψη την προαναφερθείσα διοργανική συμφωνία της 17ης Μαΐου 2006 μεταξύ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, του Συμβουλίου και της Επιτροπής, για τη δημοσιονομική πειθαρχία και τη χρηστή δημοσιονομική διαχείριση,

–  έχοντας υπόψη τα ψηφίσματά του της 11ης Μαΐου 2011(2) και της 10ης Μαρτίου 2010(3) σχετικά με τις ετήσιες εκθέσεις για την ΚΕΠΠΑ για το 2009 και το 2008, αντίστοιχα,

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 8ης Ιουλίου 2010(4) σχετικά με την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης,

–  έχοντας υπόψη τη δήλωση της Αντιπροέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής/ Ύπατης Εκπροσώπου της Ένωσης για θέματα εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφάλειας (ΑΕ/ΥΕ) για την πολιτική λογοδοσία(5),

–  έχοντας υπόψη τη δήλωση στην οποία προέβη η Ύπατη Εκπρόσωπος στην ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στις 8 Ιουλίου 2010 σχετικά με τη βασική οργάνωση της κεντρικής διοίκησης της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Εξωτερικής Δράσης (ΕΥΕΔ)(6),

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 18ης Απριλίου 2012 σχετικά με την ετήσια έκθεση για τα ανθρώπινα δικαιώματα ανά τον κόσμο και την πολιτική της ΕΕ επί του θέματος, συμπεριλαμβανομένων των επιπτώσεων για τη στρατηγική πολιτική της ΕΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα(7),

–  έχοντας υπόψη την Κοινή Ανακοίνωση της 12ης Δεκεμβρίου 2011 της Ύπατης Εκπροσώπου της ΕΕ για Θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφάλειας και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο με τίτλο «Τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και η Δημοκρατία στο Επίκεντρο της Εξωτερικής Δράσης της ΕΕ - Προς μια αποτελεσματικότερη προσέγγιση» (COM(2011)0886),

–  έχοντας υπόψη τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ αριθ. 1325 (2000) και 1820 (2008) σχετικά με τις γυναίκες, την ειρήνη και την ασφάλεια, την απόφαση 1888 (2009) του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ σχετικά με τη σεξουαλική βία κατά γυναικών και παιδιών σε καταστάσεις ένοπλης σύρραξης, την απόφαση 1889 (2009) του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών που αποσκοπεί στην ενίσχυση της εφαρμογής και της παρακολούθησης της απόφασης 1325 του ΣΑ καθώς και την απόφαση 1960 (2010) του ΣΑ με το οποίο δημιουργήθηκε μηχανισμός για τη συλλογή στοιχείων σχετικά με τα κρούσματα σεξουαλικής βίας σε ένοπλες συγκρούσεις και την καταγραφή των αυτουργών τους,

–  έχοντας υπόψη το άρθρο 119 παράγραφος 1 του Κανονισμού του,

–  έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων και τη γνωμοδότηση της Επιτροπής Προϋπολογισμών (A7-0252/2012),

A.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η ΕΕ πρέπει να αναπτύξει περαιτέρω τους στόχους της εξωτερικής πολιτικής της και να προωθήσει τις αξίες και τα συμφέροντά της παγκοσμίως με συνολικό στόχο να συμβάλει στην ειρήνη, την ανθρώπινη ασφάλεια, την αλληλεγγύη, την πρόληψη των συγκρούσεων, το κράτος δικαίου και την προαγωγή της δημοκρατίας, την προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, την ισότητα των φύλων, τον σεβασμό του διεθνούς δικαίου, τη στήριξη των διεθνών θεσμών, την ουσιαστική πολυμέρεια και τον αλληλοσεβασμό μεταξύ των εθνών, την αειφόρο ανάπτυξη, τη διαφανή και υπεύθυνη διακυβέρνηση, το ελεύθερο και δίκαιο εμπόριο και την εξάλειψη της φτώχειας·

B.  λαμβάνοντας υπόψη ότι για να επιτευχθούν οι στόχοι αυτοί, η ΕΕ πρέπει να είναι σε θέση να δημιουργήσει συνέργειες και να αναπτύξει στρατηγικές συνεργασίες με τις χώρες με τις οποίες μοιράζεται τις ίδιες αξίες και οι οποίες είναι πρόθυμες να υιοθετήσουν κοινές πολιτικές και να συμμετάσχουν σε δράσεις που θα συμφωνηθούν από κοινού·

Γ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η εφαρμογή της Συνθήκης της Λισαβόνας προσδίδει νέα διάσταση στην ευρωπαϊκή εξωτερική δράση και θα συμβάλει σημαντικά στην ενίσχυση της συνοχής, της συνέπειας και της αποτελεσματικότητας της εξωτερικής πολιτικής και, γενικότερα, της εξωτερικής δράσης της ΕΕ· λαμβάνοντας υπόψη ότι πρέπει να εξαχθούν διδάγματα από προηγούμενες αποτυχίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των κρατών μελών της για την αναμόρφωση της εξωτερικής της δράσης και να κατοχυρωθούν παράλληλα τα ανθρώπινα δικαιώματα και η δημοκρατία στο επίκεντρο των πολιτικών της και να προωθηθεί η μετάβαση στις χώρες με αυταρχικά καθεστώτα, ιδίως στις περιπτώσεις εκείνες στις οποίες τα ζητήματα σταθερότητας και ασφάλειας υπονομεύουν μια πολιτικής θεμελιωμένης σε αρχές που να αποσκοπεί στην προαγωγή της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων·

Δ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η Συνθήκη της Λισαβόνας δίνει νέα ώθηση στην εξωτερική πολιτική της ΕΕ, συγκεκριμένα παρέχοντας θεσμικά και επιχειρησιακά εργαλεία με τα οποία η Ένωση θα μπορούσε να αναλάβει διεθνή ρόλο που να συνάδει με την εξέχουσα οικονομική της θέση και τις φιλοδοξίες της, και να οργανωθεί κατά τέτοιον τρόπο ώστε να καταστεί αποτελεσματικός παράγοντας σε παγκόσμιο επίπεδο, ικανός να μοιραστεί την ευθύνη για την παγκόσμια ασφάλεια και να αναλάβει ηγετικό ρόλο στον προσδιορισμό κοινών λύσεων απέναντι σε κοινά προβλήματα·

E.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η συνεχιζόμενη χρηματοπιστωτική κρίση και κρίση δημοσίου χρέους επηρεάζει βαθύτατα την αξιοπιστία της Ευρωπαϊκής Ένωσης στη διεθνή σκηνή και υπονομεύει την αποτελεσματικότητα και τη μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα της Κοινής Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφάλειας (ΚΕΠΠΑ)·

ΣΤ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η νέα ώθηση στην ευρωπαϊκή εξωτερική δράση προϋποθέτει επίσης να δρα η ΕΕ πιο στρατηγικά ούτως ώστε να ασκεί διεθνή επιρροή· λαμβάνοντας υπόψη ότι η ικανότητα που διαθέτει η ΕΕ να επηρεάζει τη διεθνή τάξη πραγμάτων δεν είναι συνάρτηση μόνο της συνοχής μεταξύ των πολιτικών, των φορέων και των θεσμικών της οργάνων, αλλά και μιας πραγματικής στρατηγικής αντίληψης περί της εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ, η οποία οφείλει να ενώσει και να συντονίσει τα κράτη μέλη με ένα σύνολο προτεραιοτήτων και στόχων, ώστε να εκφράζονται με ισχυρή και ενιαία φωνή και να επιδεικνύουν αλληλεγγύη στη διεθνή σκηνή· λαμβάνοντας υπόψη ότι πρέπει να διατεθούν για την εξωτερική πολιτική της ΕΕ τα απαιτούμενα μέσα προκειμένου η Ένωση να μπορεί να δρα αποτελεσματικά και με συνέπεια στη διεθνή σκηνή·

Ζ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι ο έλεγχος της εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και τα εθνικά κοινοβούλια στα αντίστοιχα επίπεδα έχει ουσιαστική σημασία προκειμένου η ευρωπαϊκή εξωτερική δράση να κατανοείται και να υποστηρίζεται από τους πολίτες της ΕΕ· λαμβάνοντας υπόψη ότι ο κοινοβουλευτικός έλεγχος ενισχύει τη νομιμότητα της δράσης αυτής·

ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΗΣ ΕΤΗΣΙΑΣ ΕΚΘΕΣΗΣ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΕΠΠΑ ΓΙΑ ΤΟ 2010

1.  επικροτεί τα μέτρα που το Συμβούλιο, με την υποστήριξη της Αντιπροέδρου της Επιτροπής και Ύπατης Εκπροσώπου της Ένωσης σε Θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφάλειας (ΑΕ/ΥΕ), ενέγραψε στην Ετήσια Έκθεση του 2010, με σκοπό την αποτύπωση της εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ σε ένα μακρόπνοο και στρατηγικό πολιτικό έγγραφο·

2.  θεωρεί, ωστόσο, ότι η Ετήσια Έκθεση του Συμβουλίου υπολείπεται των φιλοδοξιών της Συνθήκης της Λισαβόνας από σημαντικές απόψεις, όπου περιλαμβάνονται: η έλλειψη σαφών μεσοπρόθεσμων και μακροπρόθεσμων προτεραιοτήτων ή στρατηγικών κατευθυντήριων γραμμών για την ΚΕΠΠΑ, η μη αποσαφήνιση των μηχανισμών πολιτικής για τη διασφάλιση συνοχής και συνέπειας μεταξύ των διαφόρων συνιστωσών της εξωτερικής πολιτικής, συμπεριλαμβανομένων εκείνων για τις οποίες ευθύνεται η Επιτροπή, η παράβλεψη σημαντικών ερωτημάτων ως προς τον ρόλο της ΕΥΕΔ και των αντιπροσωπειών προκειμένου να εξασφαλιστεί ότι οι πόροι της ΕΕ (το προσωπικό αλλά και οι χρηματοδοτικοί και διπλωματικοί πόροι) αντιστοιχούν στις προτεραιότητες στα θέματα εξωτερικής πολιτικής και, τέλος, η αποφυγή μιας συζήτησης που όμως εξυπακούεται στις νέες στρατηγικές για το Κέρας της Αφρικής και το Σαχέλ, σχετικά με τον τρόπο ενσωμάτωσης ad hoc αποστολών και επιχειρήσεων της Κοινής Πολιτικής Ασφάλειας και Άμυνας (ΚΠΑΑ) (σκεπτικό και αποτέλεσμα) στο πολιτικοστρατηγικό πλαίσιο των προτεραιοτήτων της ΕΕ σε θέματα εξωτερικής πολιτικής απέναντι σε μια χώρα ή περιφέρεια·

3.  υπενθυμίζει το βάσει της Συνθήκης προνόμιό του να ζητείται η γνώμη του σε ζητήματα ΚΕΠΠΑ και ΚΠΑΑ, να λαμβάνονται δεόντως υπόψη οι απόψεις του και να προβαίνει στη διατύπωση συστάσεων· αναγνωρίζει επ’ αυτού την προθυμία της ΑΕ/ΥΕ έναντι του Κοινοβουλίου· εκτιμά όμως ότι, με την έναρξη ισχύος της Συνθήκης της Λισαβόνας, μπορούσαν να είχαν γίνει βελτιώσεις ως προς την ενημέρωση της αρμόδιας κοινοβουλευτικής επιτροπής σχετικά με τα αποτελέσματα των συνεδριάσεων του Συμβουλίου Εξωτερικών Υποθέσεων και ως προς τη γνωμοδότησης του Κοινοβουλίου προκειμένου οι θέσεις του να λαμβάνονται δεόντως υπόψη πριν από την έγκριση εντολών και στρατηγικών στο πεδίο της ΚΕΠΠΑ· προσβλέπει στην αναθεώρηση των μέσων εξωτερικής βοήθειας και στην αναγνώριση των δικαιωμάτων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου επί των στρατηγικών εγγράφων και των πολυετών σχεδίων δράσης, κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 290 της ΣΛΕΕ· ζητεί, επιπλέον, να παρέχεται καλύτερη ενημέρωση και να καλείται το Κοινοβούλιο να γνωμοδοτεί σε όλα τα στάδια της διαδικασίας λήψης αποφάσεων του Συμβουλίου στο πεδίο της ΚΕΠΠΑ σχετικά με τις συμφωνίες με τρίτες χώρες, ειδικά προτού αποφασιστεί να εξουσιοδοτηθεί η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ή η ΑΕ/ΥΕ να διαπραγματευτεί και να υπογράψει συμφωνίες εξ ονόματος της ΕΕ, καθώς και όταν πρόκειται για πλαίσια για τη συμμετοχή τρίτων χωρών στις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις διαχείρισης κρίσεων·

4.  καλεί το Συμβούλιο να συνεργάζεται από ενωρίς με την Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων για την κατάρτιση των μελλοντικών ετήσιων εκθέσεων της ΚΕΠΠΑ, ώστε να συζητούνται το ευρύτερο πλαίσιο πολιτικής του επόμενου έτους και οι πιο μακροπρόθεσμοι στρατηγικοί στόχοι και να ορίζεται ένα πλαίσιο αναφοράς που θα παρέχει στους ευρωπαίους πολίτες μια σαφή ένδειξη για την εξέλιξη, τις προτεραιότητες και την πρόοδο στην εξωτερική πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης·

ΝΕΑ ΣΦΑΙΡΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΤΗΣ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΤΗΣ ΕΕ

5.  επισημαίνει ότι στη δεύτερη δεκαετία του εικοστού πρώτου αιώνα παρατηρείται μια αυξανόμενη συνειδητοποίηση μεταξύ των ευρωπαίων πολιτών και πέραν αυτών ότι, για την αντιμετώπιση παγκοσμίων απειλών και προβλημάτων, ενδείκνυνται μόνο οι σφαιρικές προσεγγίσεις που περιέχουν διπλωματικά, οικονομικά και -ως ύστατο μέτρο και σε πλήρη συμμόρφωση με τις διατάξεις του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών- στρατιωτικά μέσα·

6.  εκτιμά ότι με τη Συνθήκη της Λισαβόνας η ΕΕ διαθέτει όλα τα απαραίτητα μέσα για την υιοθέτηση ενός τέτοιου είδους σφαιρικής προσέγγισης, με την οποία όλα οι διπλωματικοί και χρηματοδοτικοί πόροι της Ένωσης χρησιμοποιούνται για τη στήριξη των κοινών κατευθυντήριων γραμμών στρατηγικής πολιτικής, με στόχο το μέγιστο δυνατό αποτέλεσμα στην προαγωγή της ασφάλειας και της οικονομικής ευημερίας των ευρωπαίων πολιτών και των γειτόνων τους· ζητεί ακόμη την περαιτέρω ανάπτυξη ενός κατάλληλου μηχανισμού στην ΕΥΕΔ, με τη συμμετοχή των συναφών υπηρεσιών της Επιτροπής, ώστε να συνενώνονται γεωγραφική και θεματική εμπειρογνωμοσύνη και να οδηγούν σε μια σφαιρική προσέγγιση ως προς σχεδιασμό, τη διατύπωση και την εφαρμογή της πολιτικής·

7.  τονίζει ότι η διεξοδική κατανόηση της ΚΕΠΠΑ καλύπτει όλους τους τομείς της εξωτερικής πολιτικής, συμπεριλαμβανομένης της σταδιακής οριοθέτησης της κοινής πολιτικής ασφάλειας και άμυνας (ΚΠΑΑ) που θα μπορούσε να οδηγήσει σε κοινή άμυνα, με έμφαση στην απόκτηση συνοχής και συνέπειας και ταυτόχρονα με σεβασμό της ιδιαιτερότητας κάθε συνιστώσας της εξωτερικής δράσης· υπενθυμίζει ότι μια τέτοια προσέγγιση για την ανάπτυξη της εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ πρέπει να στηρίζεται στις αρχές και τους στόχους που ορίζονται στο άρθρο 21 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση, υπό την έννοια ότι η εξωτερική δράση της ΕΕ πρέπει να εμπνέεται από την προαγωγή και προστασία των αξιών της ΕΕ, όπως είναι ο σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, η ελευθερία, η δημοκρατίας και το κράτος δικαίου· τονίζει, παράλληλα, τη σημασία του στενότερου συντονισμού των εσωτερικών και εξωτερικών διαστάσεων των πολιτικών ασφαλείας της ΕΕ, ο οποίος πρέπει να αντικατοπτρίζεται και στην εξωτερική δράση της Ένωσης·

8.  επισημαίνει ότι το 2013 θα σηματοδοτήσει την παρέλευση μιας δεκαετίας από την υιοθέτηση της Ευρωπαϊκής Στρατηγικής για την Ασφάλεια και, κατά συνέπεια, υπογραμμίζει την ανάγκη επικαιροποίησης και εμπέδωσης του συγκεκριμένου εγγράφου-πλαισίου, σε συμφωνία με το σύγχρονο διεθνές περιβάλλον·

Η ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΤΗΣ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ

9.  επισημαίνει τον ηγετικό πολιτικό ρόλο που αναμένεται να διαδραματίσει η ΑΕ/ΥΕ για τη διασφάλιση ενότητας, συντονισμού, συνέπειας και αποτελεσματικότητας στη δράση της Ένωσης· καλεί την ΑΕ/ΥΕ να κάνει πλήρη και έγκαιρη χρήση των εξουσιών της για να ξεκινήσει, να εφαρμόσει και να εξασφαλίσει τη συμμόρφωση προς την ΚΕΠΠΑ, με την πλήρη συμμετοχή των αρμοδίων οργάνων του Κοινοβουλίου στην προσπάθεια αυτή· επικροτεί τον σημαντικό ηγετικό ρόλο που διαδραματίζει, εξ ονόματος της διεθνούς κοινότητας, η ΑΕ/ΥΕ υπό δυσμενείς συνθήκες στις διαπραγματεύσεις με το Ιράν· λαμβάνει υπόψη τις σημαντικές ιστορικές σχέσεις μεταξύ Ευρωπαίων και Ιρανών πολιτών· καλεί την ηγεσία της ΕΕ, υπό το πρίσμα της «Αραβικής Άνοιξης», και ειδικά υπό το πρίσμα των διεργασιών εκδημοκρατισμού που λαμβάνουν χώρα στη νότια όχθη της Μεσογείου, να ενισχύσει το ρόλο της ΕΕ στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Γειτονίας, συμπεριλαμβανομένου και μέσω του νέου Ευρωπαϊκού Ταμείου για τη Δημοκρατία, καθώς και στο πλαίσιο της αποτελματωμένης ειρηνευτικής διαδικασίας για τη Μέση Ανατολή·

10.  αναγνωρίζει τον σημαντικό ρόλο της ΕΥΕΔ (συμπεριλαμβανομένων των αντιπροσωπειών της και των ειδικών εντεταλμένων της ΕΕ) στο να επικουρεί την ΑΕ/ΥΕ με σκοπό την υιοθέτηση μιας πιο στρατηγικής, συνεκτικής και συνεπούς πολιτικής προσέγγισης στην εξωτερική δράση της Ένωσης· επιβεβαιώνει ότι σκοπεύει να συνεχίσει να παρακολουθεί τις ισορροπίες στο προσωπικό της ΕΥΕΔ από άποψη γεωγραφικής προέλευσης και συμμετοχής των δυο φύλων, μεταξύ άλλων και στις ανώτερες θέσεις, και να αξιολογεί κατά πόσον ο διορισμός διπλωματών των κρατών μελών σε θέσεις επικεφαλής αντιπροσωπειών και άλλες κομβικές θέσεις εξυπηρετεί τα συμφέροντα της Ένωσης και όχι μόνο των κρατών μελών της· τονίζει τη σημασία μιας πλήρως λειτουργικής και αποτελεσματικής ΕΥΕΔ και της ενδυνάμωσης των σχέσεων μεταξύ της ΕΥΕΔ, της Επιτροπής και των κρατών μελών, με στόχο την επίτευξη συνεργειών για την αποτελεσματική εφαρμογή της εξωτερικής δράσης και για την αποστολή ενός ενιαίου ευρωπαϊκού μηνύματος πάνω σε καίρια πολιτικά θέματα·

11.  επισημαίνει ότι ο ρόλος των ειδικών εντεταλμένων της ΕΕ πρέπει να είναι συμπληρωματικός και συναφής προς το ιδιαίτερο ανά χώρα έργο των επικεφαλής των αντιπροσωπειών της ΕΕ χώρα, και ότι πρέπει οι ειδικοί εντεταλμένοι να εκπροσωπούν και να συντονίζουν την πολιτική της ΕΕ απέναντι σε περιφέρειες με συγκεκριμένες στρατηγικές ή συμφέροντα ασφάλειας που απαιτούν τη διαρκή παρουσία και προβολή της ΕΕ· χαιρετίζει τη θετική ανταπόκριση της ΑΕ/ΥΕ στο αίτημα να εμφανίζονται ενώπιον του Κοινοβουλίου οι νεοδιοριζόμενοι Ειδικοί Εντεταλμένοι και επικεφαλής αντιπροσωπειών για μια ανταλλαγή απόψεων πριν αναλάβουν τις θέσεις τους· ζητεί να βελτιωθεί το θέμα της υποβολής εκθέσεων από τις αντιπροσωπείες και τους Ειδικούς Εντεταλμένους και να υπάρχει καλύτερη πρόσβαση στις πολιτικές εκθέσεις τους, ώστε το Κοινοβούλιο να έχει πλήρη και έγκαιρη πληροφόρηση για τις εξελίξεις ευθύς εξ αρχής, ιδιαίτερα όταν πρόκειται για περιοχές που θεωρούνται στρατηγικά σημαντικές ή αποτελούν το επίκεντρο πολιτικής ανησυχίας·

12.  υπενθυμίζει τη θέση του ότι οι σημαντικές θεματικές πολιτικές που έχουν ήδη καλυφθεί από τους προσωπικούς εκπροσώπους πρέπει να έχουν την πλήρη στήριξη της ΕΥΕΔ και την ενδεδειγμένη εξωτερική πολιτική εκπροσώπηση, και κατά συνέπεια ζητεί την υποβολή προτάσεων, όπως αυτή που αφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα·

13.  επικροτεί την απόφαση για τον διορισμό ειδικού εντεταλμένου της ΕΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα που θα πρέπει να διαθέτει μια ουσιαστική εντολή να ελέγχει το θέμα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο πλαίσιο της ΚΕΠΠΑ και ΚΠΑΑ και των άλλων πολιτικών της ΕΕ, και να διασφαλίζει την προβολή και συνοχή της δράσης της ΕΕ στον τομέα αυτό·

14.  εκτιμά ότι οι με σαφήνεια καθορισμένες στρατηγικές κατευθυντήριες γραμμές θα συμβάλουν στο να προσαρμοστούν οι σημαντικοί μεν αλλά περιορισμένοι χρηματοδοτικοί πόροι της Ένωσης στις φιλοδοξίες και τις προτεραιότητες της εξωτερικής της δράσης· επισημαίνει ότι μια τέτοια στρατηγική προσέγγιση θα πρέπει να τεθεί υπό δημοκρατικό έλεγχο, χωρίς όμως τούτο να παρεμποδίζει ή να επιβραδύνει την ευέλικτη ανταπόκριση στις μεταβαλλόμενες πολιτικές συνθήκες επί τόπου·

15.  επικροτεί τη δέσμευση που ανέλαβαν τα κράτη μέλη με τη Συνθήκη της Λισαβόνας ότι θα έχουν πλήρη ρόλο στην ανάπτυξη και εφαρμογή της εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ και στη διασφάλιση του συντονισμού και της λογικής συνοχής με τις άλλες πολιτικές της ΕΕ· τονίζει τη σημασία της αλληλεγγύης μεταξύ των κρατών μελών σε μια περίοδο οικονομικών δυσχερειών, προκειμένου να βελτιωθεί η αποτελεσματικότητα της ΕΕ ως συνεπούς παγκόσμιου παράγοντα· επισημαίνει ειδικότερα τη σημασία του να διαθέσουν τα κράτη μέλη πολιτικούς και στρατιωτικούς πόρους για την απτελεσματική εφαρμογή της ΚΠΑΑ· θεωρεί όμως λυπηρό το ότι σε πολλές περιπτώσεις οι διμερείς σχέσεις ορισμένων κρατών μελών με τρίτες χώρες εξακολουθούν να σκιάζουν ή να υπονομεύουν τη συνοχή της ευρωπαϊκής δράσης και ζητεί σε αυτό το θέμα να κάνουν τα κράτη μέλη μεγαλύτερες προσπάθειες για να ευθυγραμμίζουν τις εξωτερικές πολιτικές τους με την ΚΕΠΠΑ·

16.  ζητεί από την ΑΕ/ΥΕ, ταυτόχρονα με την ενίσχυση της συστηματικής συνεργασίας μεταξύ όλων των κρατών μελών στο πλαίσιο της ΚΕΠΠΑ, να διερευνήσει πλήρως τις δυνατότητες που προσφέρει η Συνθήκη της Λισαβόνας για μια ενισχυμένη συνεργασία, συμπεριλαμβανομένης της έκδοσης κατευθυντήριων γραμμών για τη συστηματική ανάθεση ειδικών καθηκόντων και αποστολών σε έναν συνασπισμό προθύμων, ως «κεντρικό πυρήνα» κρατών μελών της ΕΕ, όπως επίσης την καλεί να ξεκινήσει τη διεργασία που θα οδηγήσει στην έκδοση συμπερασμάτων από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο σχετικά με τη Μόνιμη Διαρθρωμένη Συνεργασία στα πεδία της ασφάλειας και της άμυνας και σχετικά με την εφαρμογή της ρήτρας αμοιβαίας άμυνας·

ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ – Η ΔΟΜΗ ΤΟΥ ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥ ΚΑΙ Η ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΙΚΗ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ

17.  υπενθυμίζει ότι η αναθεώρηση της διοργανικής συμφωνίας (ΙΙΑ) του 2006 για τη δημοσιονομική πειθαρχία και τη χρηστή δημοσιονομική διαχείριση αποτελεί ένα περαιτέρω βήμα για μεγαλύτερη διαφάνεια στον τομέα της ΚΕΠΠΑ και για την κατάλληλη ενημέρωση της αρμόδιας για τον προϋπολογισμό αρχής, σε συμφωνία με τη δήλωση της ΑΕ/ΥΕ περί πολιτικής λογοδοσίας· θεωρεί, επ’ αυτού, ότι η πλήρης διαφάνεια και ο δημοκρατικός έλεγχος απαιτούν ξεχωριστές γραμμές του προϋπολογισμού για κάθε αποστολή και επιχείρηση της ΚΕΠΠΑ και για κάθε ΕΕΕΕ, που να συνοδεύονται από απλουστευμένες αλλά διαφανείς διαδικασίες μεταφοράς κονδυλίων από το ένα κονδύλι στο άλλο, εφόσον το απαιτήσουν οι περιστάσεις· παράλληλα, είναι πεπεισμένο ότι δεν πρέπει να παρεμποδίζονται η ευελιξία και ικανότητα αντίδρασης που απαιτούνται για την ΚΕΠΠΑ·

18.  τονίζει ότι οι πόροι της ΕΕ που διατίθενται για την εφαρμογή της ΚΕΠΠΑ πρέπει να χρησιμοποιούνται όσο το δυνατόν αποτελεσματικότερα και, συνεπώς, ότι η συνέργεια μεταξύ των εξωτερικών δράσεων της ΕΕ και εκείνων των κρατών μελών πρέπει να επιτυγχάνεται τόσο σε πολιτικό όσο και σε δημοσιονομικό επίπεδο·

19.  εκτιμά ότι ο μηχανισμός Athena για τη χρηματοδότηση των κοινών δαπανών των στρατιωτικών και αμυντικών επιχειρήσεων της ΕΕ δεν παρέχει επαρκή επισκόπηση όλων των χρηματοδοτικών επιπτώσεων των αποστολών που πραγματοποιούνται στο πλαίσιο της ΚΕΠΠΑ και ως εκ τούτου ζητεί τη σύνταξη σαφούς καταλόγου όλων των δαπανών·

20.  επικροτεί τη μεγαλύτερη έμφαση που δόθηκε ως προς τη συνέπεια και τη συνοχή όλου του φάσματος των χρηματοδοτικών μέσων της Ένωσης, π.χ. με τη μορφή των εγκάρσιων περί ΕΥΕΔ διατάξεων στους κανονισμούς που προτάθηκαν για τους νέους μηχανισμούς χρηματοδότησης των εξωτερικών σχέσεων της περιόδου 2014 - 2020· εκτιμά ότι η προσέγγιση αυτή θα καταδείξει την προστιθέμενη αξία της Ένωσης όσον αφορά την επίτευξη ασφάλειας και ευημερίας για τους πολίτες της Ευρώπης· τονίζει επ’ αυτού ότι οι χρηματοδοτικοί μηχανισμοί θα πρέπει να χρησιμοποιούνται κατά τρόπο παραπληρωματικό στο όλο φάσμα της εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ, χωρίς επικαλύψεις·

21.  τονίζει τη σημασία του να διασφαλισθεί ότι τα υπό εξέταση στο Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο νέα χρηματοδοτικά μέσα για τις εξωτερικές σχέσεις πρέπει να διαμορφωθούν και να χρηματοδοτηθούν επαρκώς, ώστε να ανταποκριθούν στα στρατηγικά συμφέροντα της Ένωσης, και να προσαρμόζονται στις μεταβαλλόμενες πολιτικές περιστάσεις· ζητεί, ως εκ τούτου, ο προϋπολογισμός της ΕΕ (το πολυετές δημοσιονομικό πλαίσιο της περιόδου 2014-2020) να τροφοδοτηθεί καταλλήλως, σε συμφωνία με τις φιλοδοξίες και τις προτεραιότητες της Ένωσης ως παγκόσμιου παράγοντα, και προκειμένου αυτή να προσφέρει ένα ασφαλές και γεμάτο ευημερία μέλλον στους πολίτες καθώς και την απαραίτητη ευελιξία για την αντιμετώπιση των απρόβλεπτων εξελίξεων·

22.  θεωρεί ότι μια πιο κοινή και σφαιρική προσέγγιση στην εφαρμογή των μηχανισμών χρηματοδότησης των εξωτερικών σχέσεων της ΕΕ με σκοπό τη στήριξη κοινών πολιτικών και στρατηγικών στόχων θα προσφέρει πιο αποτελεσματικές και οικονομικά πιο αποδοτικές απαντήσεις σε ζητήματα που αφορούν την εξωτερική πολιτική και την πολιτική ασφάλειας, και κατά συνέπεια θα προσφέρει μεγαλύτερη ασφάλεια και ευημερία στους πολίτες της Ευρώπης· τονίζει ότι, προκειμένου το Κοινοβούλιο να καθησυχάζει τους πολίτες ως προς τη συνοχή και την οικονομική αποδοτικότητα των εξωτερικών πολιτικών και των χρηματοδοτικών μέσων της Ένωσης, οι αρμοδιότητες που του παρέχουν οι Συνθήκες (και ειδικά το άρθρο 290 της ΣΛΕΕ) πρέπει να αντικατοπτριστούν σωστά κατά την αναθεώρηση των χρηματοδοτικών μέσων και πιο συγκεκριμένα σε ό,τι αφορά τη χρήση των κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων για έγγραφα στρατηγικού προγραμματισμού·

23.  πιστεύει ότι, για να είναι συνεπή με τις αξίες της Ένωσης, τα χρηματοδοτικά μέσα που προωθούν μεταξύ άλλων την οικοδόμηση της ειρήνης, την ασφάλεια, τη δημοκρατία, το κράτος δικαίου, τη χρηστή διακυβέρνηση και τις δίκαιες κοινωνίες πρέπει να ενισχυθούν, καθώς αποτελούν στρατηγικά εργαλεία της εξωτερικής πολιτικής και της εξωτερικής δράσης της ΕΕ για την αντιμετώπιση των παγκόσμιων προβλημάτων·

24.  τονίζει τη σημασία του να διασφαλιστεί η συνοχή μεταξύ σχεδιασμού, διατύπωσης και εφαρμογής της πολιτικής, με τον κατάλληλο συνδυασμό των εξωτερικών χρηματοδοτικών μηχανισμών στο πεδίο των εξωτερικών υποθέσεων· ζητεί, μεταξύ άλλων, τη συνεχή συμπληρωματικότητα μεταξύ της ΚΕΠΠΑ και του Μέσου Σταθερότητας στους τομείς της διαμεσολάβησης, της πρόληψης των συγκρούσεων, της διαχείρισης κρίσεων και της οικοδόμησης της ειρήνης έπειτα από συγκρούσεις, καθώς και την πιο έντονη προσπάθεια για συμπληρωματικότητα με τους γεωγραφικούς μηχανισμούς, με σκοπό τη μακροπρόθεσμη συνεργασία με μια χώρα ή περιφέρεια· επικροτεί τη θέσπιση ενός νέου μέσου εταιρικής σχέσης, όπως είχε ζητήσει Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, που αποφέρει σημαντική προστιθέμενη αξία στην ΚΕΠΠΑ παρέχοντας ένα δημοσιονομικό πλαίσιο για τη συνεργασία της ΕΕ με τρίτες χώρες όσον αφορά στόχους που απορρέουν μεν από διμερείς, περιφερειακές ή πολυμερείς σχέσεις της Ένωσης αλλά βρίσκονται εκτός του πεδίου εφαρμογής του Μηχανισμού Αναπτυξιακής Συνεργασίας·

25.  εκτιμά ότι η εν λόγω προσέγγιση μπορεί να υποστηριχθεί με τη θέσπιση σαφών πλαισίων αναφοράς, τα οποία πρέπει να παρακολουθούνται και να αξιολογούνται από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο βραχυπρόθεσμα, μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα· ζητεί τη συγκριτική αξιολόγηση της εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ, στη βάση των υφισταμένων προγραμματικών εγγράφων ή στρατηγικών πλαισίων πολιτικής (σαν τα ήδη υπάρχοντα για το Κέρας της Αφρικής ή το Σαχέλ), συμπεριλαμβανομένου ενός συστηματικότερου και πιο μετρήσιμου ορισμού των πολιτικών προτεραιοτήτων και στόχων, καθώς και των πόρων που πρέπει να χρησιμοποιηθούν με ένα συγκεκριμένο βραχυπρόθεσμο, μεσοπρόθεσμο και μακροπρόθεσμο χρονοδιάγραμμα·

26.  εκτιμά ότι η ολοκληρωμένη προσέγγιση της εξωτερικής δράσης της Ένωσης απαιτεί, μεταξύ άλλων, μεγαλύτερη ευθυγράμμιση και αμοιβαία ενίσχυση της ΚΕΠΠΑ και της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Γειτονίας· επικροτεί, στο πλαίσιο αυτό, την κοινή πολιτική απάντηση της Επιτροπής και της ΕΥΕΔ στα γεγονότα στη Νότιο Γειτονία, πράγμα το οποίο επιβεβαιώνεται από την «κοινή ανακοίνωση» της 25ης Μαΐου 2011· θεωρεί, επιπλέον, ότι πρέπει να παγιωθούν οι πολυμερείς δομές της ΕΠΓ και να αναπτυχθούν με πιο στρατηγικό τρόπο ώστε να προωθούν αποτελεσματικά τις προτεραιότητες της εξωτερικής πολιτικής της Ένωσης· υποστηρίζει ότι, δεδομένου του κεντρικού ρόλου της «αποτελεσματικής πολυμέρειας» στην εξωτερική δράση της Ένωσης, η ΕΥΕΔ και η Επιτροπή πρέπει να διερευνήσουν τη βιωσιμότητα της πολυμερούς πτυχής της ΕΠΓ ως πλαισίου για την οργάνωση των πολιτικών σχέσεων στην μείζονα Ευρώπη·

ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΕΣ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΕΣ: ΟΙ ΟΜΟΚΕΝΤΡΟΙ ΚΥΚΛΟΙ ΤΗΣ ΕΙΡΗΝΗΣ, ΤΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ

27.  εκτιμά ότι τα στρατηγικά συμφέροντα, οι στόχοι και οι γενικές κατευθυντήριες γραμμές που πρέπει να εφαρμόζονται με την ΚΕΠΠΑ πρέπει να επιδιώκουν την προσφορά ειρήνης, ασφάλειας και ευημερίας στους πολίτες της Ευρώπης αλλά και πιο πέρα, πρωτίστως στις γειτονικές χώρες αλλά και στην ευρύτερη περιφέρεια, με γνώμονα τις αρχές που ενέπνευσαν τη δημιουργία της ίδιας της ΕΕ, όπως η δημοκρατία, το κράτος δικαίου, η οικουμενικότητα και το αδιαίρετο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών, ο σεβασμός της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, οι αρχές της ισότητας και της αλληλεγγύης, καθώς και ο σεβασμός του διεθνούς δικαίου και του Καταστατικού Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, συμπεριλαμβανομένης της άσκησης της «ευθύνης για την παροχή προστασίας»·

28.  συνεχίζει να υποστηρίζει τη δυνατότητα διεύρυνσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης με κάθε ευρωπαϊκό κράτος το οποίο σέβεται τις αξίες της Ένωσης και έχει δεσμευτεί για την προώθησή τους και είναι πρόθυμο και σε θέση να εκπληρώσει τα κριτήρια ένταξης·

29.  επισημαίνει ότι η Ένωση έχει με τον καιρό αναπτύξει σχέσεις, μερικές από τις οποίες θεωρούνται «στρατηγικές», με χώρες και περιφερειακούς οργανισμούς που διέπονται από διαφορετικές συμβατικές και νομικές βάσεις· παρατηρεί ότι δεν υπάρχει σαφής μέθοδος καθορισμού των τρόπων επιλογής των στρατηγικών εταίρων της Ένωσης και ότι, όποτε γίνονται τέτοιες επιλογές, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ούτε ενημερώνεται ούτε καλείται να γνωμοδοτήσει· επισημαίνει ότι η αξιοποίηση καθαρών και υπεύθυνων διμερών σχέσεων μπορεί να έχει σημαντική πολλαπλασιαστική ισχύ για την εξωτερική πολιτική της ΕΕ τόσο σε περιφερειακό επίπεδο όσο και εντός πολυμερών οργανισμών και ότι, κατά συνέπεια, η επιλογή των στρατηγικών εταίρων αξίζει μια διεξοδική ανάλυση που θα λάβει υπόψη τις αξίες και τους στρατηγικούς στόχους που η Ένωση θέλει να προβάλλει·

30.  εκτιμά, ως εκ τούτου, ότι οι μελλοντικές αποφάσεις για τους στρατηγικούς εταίρους θα πρέπει να διαμορφώνονται προσεκτικά βάσει των προτεραιοτήτων της εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ είτε έναντι μιας συγκεκριμένης χώρας ή περιφέρειας είτε στο πλαίσιο διεθνών οργανισμών, και ότι θα πρέπει να εξετάζεται σοβαρά ο τερματισμός εταιρικών σχέσεων που καθίστανται ξεπερασμένες ή αντιπαραγωγικές· ζητεί, ως εκ τούτου, τη διεξαγωγή συζήτησης με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σε συνέχεια των συνομιλιών του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου τον Σεπτέμβριο του 2010 σχετικά με τις στρατηγικές εταιρικές σχέσεις, ζητεί δε να ενημερώνεται τακτικά το Κοινοβούλιο πριν από τη λήψη αποφάσεων που αφορούν μελλοντικές εταιρικές σχέσεις, ιδιαίτερα όταν οι εν λόγω εταιρικές σχέσεις στηρίζονται οικονομικά από τον προϋπολογισμό της Ένωσης ή συνεπάγονται στενή συμβατική σχέση με την ΕΕ·

31.  εκφράζει την άποψη ότι, προκειμένου η Ένωση να προσφέρει με αποτελεσματικό τρόπο στους πολίτες ειρήνη, ασφάλεια και κοινωνικοοικονομική ανάπτυξη μέσα σε ένα άκρως ανταγωνιστικό, μεταβαλλόμενο και απρόβλεπτο διεθνές πολιτικό σκηνικό, θα πρέπει να επικεντρώσουμε τους περιορισμένους πόρους της Ένωσης σε στρατηγικές προτεραιότητες, ξεκινώντας από τα γεωγραφικώς πλησιέστερα προβλήματα, ιδίως στις υποψήφιες προς ένταξη χώρες, στις χώρες της γειτονίας μας και επεκτεινόμενοι προς τα έξω σε ομόκεντρους κύκλους, συμπεριλαμβάνοντας όπου απαιτείται τον ρόλο και τη σχετική επιρροή των περιφερειακών οργανισμών·

32.  θεωρεί ότι η τήρηση των δεσμεύσεων που έχουν αναληφθεί στο πλαίσιο της διεύρυνσης και η επίδειξη υπευθυνότητας απέναντι στις χώρες της γειτονίας μας θα ενισχύσει την αξιοπιστία της παγκόσμιας επιρροής της Ένωσης· επιβεβαιώνει τη δέσμευση της ΕΕ υπέρ μιας αποτελεσματικής πολυμερούς αντίληψης, με το σύστημα του ΟΗΕ στο επίκεντρο, και τονίζει τη σημασία της συνεργασίας με άλλους διεθνείς εταίρους για την αντιμετώπιση διεθνών κρίσεων, απειλών και προκλήσεων·

Δυτικά Βαλκάνια

33.  στηρίζει τις στρατηγικές της ΕΕ έναντι των Δυτικών Βαλκανίων, συμπεριλαμβανομένων της προοπτικής της ένταξης στην ΕΕ, της προώθησης του εκδημοκρατισμού, της σταθεροποίησης, της ειρηνικής επίλυσης των διενέξεων και του κοινωνικο-οικονομικού εκσυγχρονισμού τόσο της κάθε χώρας όσο και συνολικά της περιοχής· επισημαίνει με ανησυχία ότι η πολιτική αστάθεια, οι θεσμικές αδυναμίες, η εκτεταμένη διαφθορά, το οργανωμένο έγκλημα και τα ανεπίλυτα περιφερειακά και διμερή θέματα, εμποδίζουν την περαιτέρω πρόοδο ορισμένων χωρών σε σχέση με την ενσωμάτωσή τους στην ΕΕ· καλεί συνεπώς την ΕΕ να αντιμετωπίσει δυναμικότερα αυτά τα ζητήματα στη διεργασία ενσωμάτωσης, σε συμφωνία με τον Καταστατικό Χάρτη του ΟΗΕ, καθώς επίσης και να ενισχύσει τον κεντρικό της ρόλο στην περιοχή·

34.  επαναλαμβάνει ότι υποστηρίζει την ανάγκη να βελτιωθεί η διεργασία ένταξης των Δυτικών Βαλκανίων ώστε να καταστεί πιο πρόσφορη για συγκριτικές αναλύσεις, να είναι πιο διαφανής και να περιλαμβάνει τρόπους πιο αμοιβαίας υπευθυνότητας, και να θεσπιστούν ευκρινείς δείκτες· καλεί την ΕΕ να κάνει νέες, πειστικότερες και ειλικρινέστερες προσπάθειες για την αναζωογόνηση της ενταξιακής διεργασίας και να συνεχίσει να δίνει προτεραιότητα στις ακόλουθες προϋποθέσεις: εποικοδομητικό πολιτικό διάλογο, σχέσεις καλής γειτονίας, οικονομική ανάπτυξη, εδραίωση του κράτους δικαίου, συμπεριλαμβανομένων της διασφάλισης της ελευθερίας της έκφρασης και του σεβασμού των δικαιωμάτων των μελών των εθνικών μειονοτήτων, αποτελεσματική αντιμετώπιση της διαφθοράς και του οργανωμένου εγκλήματος, βελτίωση της αποδοτικότητας και της ανεξαρτησίας της δικαστικής εξουσίας, βελτίωση των διοικητικών ικανοτήτων εφαρμογής της νομοθεσίας που έχει σχέση με το κοινοτικό κεκτημένο, εξουδετέρωση της έντασης μεταξύ εθνοτήτων και μεταξύ θρησκευμάτων, και τακτοποίηση της κατάστασης των προσφύγων και των μετατοπισθέντων, όπως και επίλυση των ανοικτών διμερών και περιφερειακών ζητημάτων·

35.  θεωρεί, επιπλέον, σημαντικό για την εξωτερική πολιτική της ΕΕ έναντι μιας περιφέρειας με πρόσφατο ιστορικό ένοπλων συγκρούσεων μεταξύ εθνοτήτων, να προάγει ένα κλίμα ανοχής, τον σεβασμό των δικαιωμάτων των μελών των μειονοτήτων, καθώς και πολιτικές και νομοθεσία που να είναι κατά των διακρίσεων, υπέρ των σχέσεων καλής γειτονίας και της περιφερειακής συνεργασίας, συμπεριλαμβανομένων πιο ενοποιημένων εκπαιδευτικών συστημάτων (ενδοπεριφερειακές ανταλλαγές φοιτητών), τέλος δε υπέρ της επιστημονικής συνεργασίας, ως προϋπόθεση για την ευρωπαϊκή σταθερότητα και ως μέσο διευκόλυνσης της συμφιλίωσης·

36.  επικροτεί την αναδιαμόρφωση της αποστολής EULEX και την επανεστίασή της στο κράτος δικαίου και στην εκτελεστική εντολή· αναμένει ότι θα είναι πλήρως επιχειρησιακή σε όλη την επικράτεια του Κοσσυφοπεδίου, συμπεριλαμβανομένου του βόρειου τμήματός του, και ότι θα εντείνει τον αγώνα για την καταπολέμηση της διαφθοράς σε όλα τα επίπεδα καθώς και του οργανωμένου εγκλήματος·

Τουρκία

37.  επικροτεί τη θετική «ατζέντα» της Επιτροπής για τις σχέσεις ΕΕ-Τουρκίας· ανησυχεί για την κατάσταση σε ορισμένους τομείς, και ιδίως όσον αφορά την ελευθερία της έκφρασης, το κράτος δικαίου, τα δικαιώματα των γυναικών στην Τουρκία, τη βραδεία πρόοδο προς την κατεύθυνση ενός νέου πολιτικού συντάγματος και, επιπλέον, την πόλωση της τουρκικής κοινωνίας· ενθαρρύνει την Τουρκία να επιταχύνει τη διαδικασία μεταρρύθμισης· επισημαίνει ότι η Τουρκία είναι όχι μόνο χώρα υποψήφια προς ένταξη αλλά και σημαντικός στρατηγικός εταίρος και σύμμαχος στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ· ζητεί, ως εκ τούτου, ενίσχυση του υφιστάμενου πολιτικού διαλόγου με την Τουρκία για τις αμοιβαίου ενδιαφέροντος επιλογές και στόχους της εξωτερικής πολιτικής· τονίζει τη σημασία του να ενθαρρυνθεί η Τουρκία να επιδιώκει την άσκηση της εξωτερικής της πολιτικής στο πλαίσιο σχέσεων καλής γειτονίας, στενού διαλόγου και συντονισμού με την Ευρωπαϊκή Ένωση, με σκοπό να δημιουργηθούν πολύτιμες συνέργειες και να ενισχυθούν οι δυνατότητες θετικών επιπτώσεων, ιδίως σε ό,τι αφορά την υποστήριξη της μεταρρυθμιστικής διεργασίας στον Αραβικό κόσμο· ελπίζει ότι θα βελτιωθούν οι συνθήκες ώστε να ανοίξουν περαιτέρω κεφάλαια στο πλαίσιο των ενταξιακών διαπραγματεύσεων (π.χ. επικύρωση και εφαρμογή του Πρωτοκόλλου της Άγκυρας)·

Νότια Γειτονία και Μέση Ανατολή

38.  ζητεί να καταστούν πλήρως επιχειρησιακές οι βασικές αρχές της νέας αντίληψης περί ΕΠΓ (Ευρωπαϊκής Πολιτικής Γειτονίας), όπως αυτές ορίσθηκαν από την ΑΕ/ΥΕ και την Επιτροπή στην Κοινή Ανακοίνωσή τους της 25ης Μαΐου 2011, και ειδικότερα την αρχή των «αναλογικών κερδών», την αρχή της διαφοροποιημένης προσέγγισης και την αρχή της αμοιβαίας υπευθυνότητας, καθώς και την αρχή της «εταιρικής σχέσης με τις κοινωνίες», η δε ευρωπαϊκή βοήθεια να ευθυγραμμισθεί πλήρως με αυτή τη νέα αντίληψη· υπενθυμίζει ότι στην κοινή ανακοίνωση με τίτλο «Υλοποίηση της νέας Ευρωπαϊκής Πολιτικής Γειτονίας» της 15ης Μαΐου 2012 απαριθμούνται τα ακόλουθα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι χώρες της περιοχής: βιώσιμη δημοκρατία, οικονομική ανάπτυξη και μεγέθυνση χωρίς αποκλεισμούς, κινητικότητα, περιφερειακή συνεργασία, και κράτος δικαίου·

39.  υπενθυμίζει ότι η Νότια Γειτονία είναι ζωτικής σημασίας για την ΕΕ, τονίζει την ανάγκη ενίσχυσης της εταιρικής σχέσης της ΕΕ με τις χώρες και κοινωνίες της Γειτονίας αυτής, ώστε να βοηθηθούν να παγιώσουν τη δημοκρατία, και ζητεί να επιτύχει η ευρωπαϊκή ανταπόκριση στην «Αραβική Άνοιξη» μια καλύτερη ισορροπία ανάμεσα στο στοιχείο της αγοράς και στο ανθρώπινο και κοινωνικό στοιχείο· ζητεί κατά συνέπεια να δοθεί μεγαλύτερη έμφαση στα ανθρώπινα δικαιώματα, στο κράτος δικαίου, στην απασχόληση (ειδικά δε στην ανεργία των νέων), στην εκπαίδευση, στην κατάρτιση και στην περιφερειακή ανάπτυξη, ώστε να βοηθήσουμε να στην αντιμετώπιση της τρέχουσας κοινωνικής και οικονομικής κρίσης στις χώρες αυτές και να προσφέρουμε την υποστήριξη που είναι αναγκαία για την ενίσχυση της χρηστής διακυβέρνησης και για τις δημοκρατικές πολιτικές μεταρρυθμίσεις, καθώς και για την κοινωνική και οικονομική ανάπτυξη· τονίζει επί πλέον τη σημασία του να υποστηρίξουμε την οικοδόμηση ικανών θεσμών και μιας αποτελεσματικής δημόσιας διοίκησης, συμπεριλαμβανομένων των κοινοβουλίων των εν λόγω χωρών, όπως και ενός ανεξάρτητου δικαστικού συστήματος, και επίσης να ενισχύσουμε τις οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών και τα ανεξάρτητα μέσα ενημέρωσης και το σχηματισμό πλουραλιστικών πολιτικών κομμάτων στο πλαίσιο ενός όσο το δυνατόν πιο εκκοσμικευμένου συστήματος όπου τα δικαιώματα των γυναικών θα γίνονται πλήρως σεβαστά, και όπου θα επιτευχθούν αξιόλογες βελτιώσεις ως προς το σεβασμό των σημαντικότερων θεμελιωδών δικαιωμάτων όπως είναι η θρησκευτική ελευθερία, σε ατομικό, συλλογικό, δημόσιο, ιδιωτικό και θεσμικό επίπεδο·

40.  επαναλαμβάνει ότι η οικονομική, πολιτική, κοινωνική, πολιτιστική ή οποιαδήποτε άλλη σχέση μεταξύ της ΕΕ και των χωρών της ΕΠΓ πρέπει να βασίζεται στην ίση μεταχείριση, την αλληλεγγύη, τον διάλογο και τον σεβασμό των ασυμμετριών και των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών κάθε χώρας·

41.  εκτιμά ότι η αξιολόγηση της συνολικής προόδου που σημειώνουν οι χώρες εταίροι πρέπει να βασίζεται στην αμοιβαία διαφάνεια, στον βαθμό της δέσμευσης για μεταρρυθμίσεις, καθώς και σε σαφώς καθορισμένα, και από κοινού συμφωνημένα, σημεία αναφοράς, τα οποία θα ορίζουν χρονοδιαγράμματα για την εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων κατά τα προβλεπόμενα στα σχέδια δράσης· τα εν λόγω σημεία αναφοράς πρέπει να αποτελούν τη βάση για τακτική και, όπου είναι δυνατόν, από κοινού παρακολούθηση και αξιολόγηση, μαζί με την πλήρη συμμετοχή της κοινωνίας των πολιτών, προκειμένου να διασφαλιστεί η αποτελεσματική και διαφανής εφαρμογή των πολιτικών·

42.  υπογραμμίζει τη σημασία της Ένωσης για τη Μεσόγειο ως μέσου για τη θεσμοθέτηση των σχέσεων με τη Νότια Γειτονία· υπογραμμίζει την ανάγκη να ξεπεραστεί το στάδιο παράλυσης στο οποίο ο οργανισμός αυτός έχει βυθιστεί· επικροτεί τις αλλαγές που συντελέστηκαν σχετικά με την ευρωπαϊκή συμπροεδρία και ελπίζει ότι ο δυναμισμός του νέου Γενικού Γραμματέα θα συμβάλει στην προώθηση των σχεδίων που έχουν καθοριστεί·

43.  υπενθυμίζει τη δέσμευση της ΕΕ υπέρ της ειρηνευτικής διαδικασίας στη Μέση Ανατολή και τη στήριξή της στη λύση των δύο κρατών, με το κράτος του Ισραήλ και ένα ανεξάρτητο, δημοκρατικό, εδαφικά συνεκτικό και βιώσιμο κράτος της Παλαιστίνης, τα οποία θα συμβιώνουν με ειρήνη και ασφάλεια·

44.  υπενθυμίζει ότι η διευθέτηση της σύγκρουσης στη Μέση Ανατολή συνιστά θεμελιώδες συμφέρον της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς και των ίδιων των εμπλεκομένων και της ευρύτερης περιοχής· τονίζει συνεπώς ότι, λόγω και των υπό εξέλιξη αλλαγών στον Αραβικό κόσμο, η ανάγκη προόδου στην ειρηνευτική διαδικασία καθίσταται ακόμη πιο επιτακτική·

Ιράν

45.  υποστηρίζει τη διττή προσέγγιση του Συμβουλίου με στόχο την εξεύρεση διπλωματικής λύσης ως τη μόνη βιώσιμη προσέγγιση για το ιρανικό πυρηνικό ζήτημα· υπενθυμίζει ότι οι κυρώσεις δεν αποτελούν αυτοσκοπό· προτρέπει την ομάδα EE3+3 και το Ιράν να συνεχίσουν τις διαπραγματεύσεις και καλεί τους διαπραγματευτές να καταλήξουν σε συμφωνία· υπενθυμίζει ότι, σύμφωνα με κεντρικό δόγμα της ΣΜΔ, το Ιράν έχει το δικαίωμα να εμπλουτίζει ουράνιο για ειρηνικούς σκοπούς και να λαμβάνει τεχνική βοήθεια για τους ίδιους σκοπούς· ανησυχεί για τυχόν στρατιωτικές ενέργειες και καλεί κατά συνέπεια όλες τις πλευρές να επιτύχουν μια ειρηνική λύση και το Ιράν να τηρήσει τη Συνθήκη Μη Διάδοσης και τις αποφάσεις των ΗΕ και να συνεργαστεί πλήρως με τον ΔΟΑΕ·

46.  καλεί ακόμη το Συμβούλιο να εξετάσει τη λήψη θετικών μέτρων, εάν το Ιράν δεσμευτεί να ορίσει ως ανώτατο όριο για τον εμπλουτισμό ουρανίου ποσοστό χαμηλότερο του 5%, να εξάγει όλα τα αποθέματα ουρανίου που υπερβαίνουν το όριο αυτό για να μετατρέπονται σε ράβδους πυρηνικού καυσίμου για μη στρατιωτικούς πυρηνικούς σκοπούς, και να αποκαλύψει πλήρως στον Διεθνή Οργανισμό Ατομικής Ενέργειας (ΔΟΑΕ) όλες τις πτυχές του πυρηνικού του προγράμματος ούτως ώστε ο ΔΟΑΕ να είναι σε θέση να επαληθεύσει ότι το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν είναι απολύτως μη στρατιωτικό· καλεί την ΑΕ/ΥΕ και το Συμβούλιο να ξανανοίξουν τη διπλωματική διαδικασία σε άλλα ζητήματα αμοιβαίου ενδιαφέροντος για την ΕΕ και το Ιράν, όπως π.χ. η περιφερειακή ασφάλεια, τα ανθρώπινα δικαιώματα, και η κατάσταση στη Συρία, στο Αφγανιστάν, στο Ιράκ και στον Περσικό Κόλπο· καλεί το Ιράν να διαδραματίσει εποικοδομητικό ρόλο στην περιφερειακή ασφάλεια·

47.  καλεί κατά συνέπεια την ΑΕ/ΥΕ και το Συμβούλιο να καταβάλλουν διαρκείς και επίμονες προσπάθειες για να ζητηθεί δυναμικά από το Ιράν να σεβαστεί τα ανθρώπινα δικαιώματα· τονίζει την ανάγκη η πολιτική της ΕΕ έναντι του Ιράν να εκφράζει αλληλεγγύη προς όλους εκείνους που αντιστέκονται στην καταστολή και αγωνίζονται για τις βασικές ελευθερίες και τη δημοκρατία· επιμένει ότι η επί τόπου παρουσία της ΕΕ θα μπορούσε να διασφαλίσει τη σωστή αξιολόγηση από τα κράτη μέλη, καθώς και από την ΕΕ, των εξελίξεων σε κάθε τομέα, και την επικοινωνία με τις ιρανικές αρχές· φρονεί ότι θα μπορούσε να συσταθεί αντιπροσωπεία της ΕΕ στην Τεχεράνη σε εύθετο χρόνο για την ανάπτυξη των σχέσεων ΕΕ-Ιράν·

Λιβύη

48.  καλεί την ΑΕ/ΥΕ να διασφαλίσει την άμεση εγκατάσταση επαρκούς προσωπικού και θεσμικών εμπειρογνωμόνων στη Λιβύη ώστε να βοηθηθεί η Λιβύη να καλύψει τις ανάγκες της και να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της στον τομέα της ανάπτυξης ικανοτήτων, της διακυβέρνησης, της κοινωνίας των πολιτών και της ανάπτυξης· προτρέπει την ΕΕ να στηρίξει τη δημοκρατική μετάβαση στη Λιβύη σε κάθε τομέα και ζητεί από την ΑΕ/ΥΕ να διασφαλίσει ότι τα κράτη μέλη θα ενεργούν με τρόπο συντονισμένο και σύμφωνο προς τις αρχές και αξίες της ΕΕ και με βάση το στρατηγικό συμφέρον της ικανοποίησης των αναγκών και αιτημάτων της Λιβύης·

Συρία

49.  προτρέπει την ΑΕ/ΥΕ, το Συμβούλιο και τα κράτη μέλη να ασχοληθούν με την εξεύρεση λύσης στην Συριακή κρίση· καλεί την ΑΕ/ΥΕ να διασφαλίσει ότι τα κράτη μέλη της ΕΕ θα ενεργούν με ενιαίο και συντονισμένο τρόπο στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, το οποίο αποτελεί το κατάλληλο φόρουμ για να συζητηθεί το ενδεχόμενο διεθνούς επέμβασης στη Συρία με τη στήριξη του ΟΗΕ· προτρέπει επίσης την ΑΕ/ΥΕ να εντείνει τις προσπάθειές της ώστε να ασκηθεί διπλωματική πίεση στη Ρωσία και την Κίνα για να αρθεί στο Συμβούλιο Ασφαλείας το αδιέξοδο όσον αφορά τη Συρία· καλεί την ΑΕ/ΥΕ και την Επιτροπή να διερευνήσουν όλους τους τρόπους παροχής και ενίσχυσης της ανθρωπιστικής βοήθειας ώστε να ανταποκριθούν στις ανάγκες των γειτονικών χωρών που, ιδίως λόγω της συρροής προσφύγων, πλήττονται περισσότερο από την κρίση στη Συρία·

Η Ανατολική Γειτονία

50.  υπενθυμίζει τη στρατηγική σπουδαιότητα της Ανατολικής Γειτονίας· ζητεί περισσότερες προσπάθειες και μεγαλύτερη πολιτική δέσμευση για την επίτευξη των στόχων της Ανατολικής Εταιρικής Σχέσης -κατά τα οριζόμενα στη Δήλωση της Πράγας και στα Συμπεράσματα της Διάσκεψης Κορυφής της Βαρσοβίας και όπως υπενθυμίζονται στην Κοινή Ανακοίνωση της 15ης Μαΐου 2012 με τίτλο «Ανατολική εταιρική σχέση: ένας χάρτης πορείας για την σύνοδο κορυφής του φθινοπώρου του 2013» – συμπεριλαμβανομένων ιδιαίτερα της επιτάχυνσης της πολιτικής σύνδεσης και της οικονομικής ενοποίησης, και της ενίσχυσης της κινητικότητας των πολιτών μέσα σε ένα ασφαλές και καλά διοικούμενο περιβάλλον· εκτιμά πως η ΕΕ θα πρέπει ειδικότερα να συνεχίσει με τους ανατολικούς εταίρους τις διαπραγματεύσεις και να επιδιώξει τη σύναψη συμφωνιών σύνδεσης που θα προωθούν την κινητικότητα μέσα από εταιρικές σχέσεις κινητικότητας και μέσα από διαλόγους για τις θεωρήσεις διαβατηρίων, και που θα διασφαλίζουν μια διαρκή πρόοδο στην έγκριση και εφαρμογή μεταρρυθμίσεων, σε στενή συνεργασία με την Κοινοβουλευτική Συνέλευση EURONEST· τονίζει ότι όλες οι αποφάσεις θα πρέπει να συνοδεύονται από τη χορήγηση των κατάλληλων οικονομικών πόρων, και ζητεί βελτιώσεις στον τρόπο αντιμετώπισης αυτών των ζητημάτων στο πλαίσιο της Εταιρικής Σχέσης για τον Εκσυγχρονισμό·

51.  θεωρεί ωστόσο λυπηρό το ότι η γενική κατάσταση όσον αφορά τα δημοκρατικά πρότυπα και τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στις χώρες της Ανατολικής Εταιρικής Σχέσης δεν έχει σημειώσει σχεδόν καμία πρόοδο· τονίζει, επιπλέον, ότι η πλήρης ανάπτυξη της Ανατολικής Εταιρικής Σχέσης μπορεί να επιτευχθεί μόνον αφού διευθετηθούν όλες οι «παγωμένες συγκρούσεις»· ζητεί, εν προκειμένω, πιο ενεργό συμμετοχή της ΕΕ στις σχετικές ειρηνευτικές διαδικασίες προκειμένου να δρομολογηθούν αξιόπιστες πρωτοβουλίες που θα στοχεύουν στην αντιμετώπιση των σημερινών αδιεξόδων, θα διευκολύνουν την επανάληψη του διαλόγου μεταξύ των μερών και θα διαμορφώνουν τις προϋποθέσεις για ολοκληρωμένες και βιώσιμες διευθετήσεις·

52.  ζητεί πιο ενεργό δραστηριοποίηση της ΕΕ, σε συνεργασία με τους περιφερειακούς εταίρους, στην επίλυση των «παγωμένων συγκρούσεων» που λαμβάνουν χώρα στα εδάφη των χωρών της Ανατολικής Εταιρικής Σχέσης, και ιδίως για την άρση του αδιεξόδου της Νότιας Οσσετίας και της Αμπχαζίας, καθώς και της σύγκρουσης στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ και την πλήρη υποστήριξη κάθε επακόλουθης ειρηνευτικής συμφωνίας· θεωρεί ότι το ζήτημα της Υπερδνειστερίας θα μπορούσε να αποτελέσει χρήσιμη δοκιμή της καλής θέλησης των περιφερειακών εταίρων·

Μολδαβία

53.  επικροτεί τις πολυδιάστατες προσπάθειες της Δημοκρατίας της Μολδαβίας να προσεγγίσει την ΕΕ σημειώνοντας πρόοδο στις εγχώριες πολιτικές μεταρρυθμίσεις και λαμβάνοντας ουσιαστικά και θετικά μέτρα στις διαπραγματεύσεις των «5 +2» για τη διένεξη στην Υπερδνειστερία·

Ουκρανία

54.  τονίζει ότι, αν και έχει μονογραφεί η Συμφωνία ΕΕ-Ουκρανίας, η υπογραφή και η επικύρωσή της μπορούν να γίνουν μόνον εφόσον η Ουκρανία εκπληρώσει τια αναγκαίες προϋποθέσεις, ήτοι το σεβασμό των δικαιωμάτων των μειονοτήτων, την εφαρμογή του κράτους δικαίου – μέσω της ενίσχυσης της σταθερότητας, ανεξαρτησίας και αποτελεσματικότητας των θεσμών που διασφαλίζουν το κράτος δικαίου – και μέσω του σεβασμού των δικαιωμάτων της αντιπολίτευσης – και του τερματισμού των διώξεων σε βάρος της–, δημιουργώντας έτσι μια πραγματικά πλουραλιστική δημοκρατία· καλεί την ΑΕ/ΥΕ και την Επιτροπή να διασφαλίσουν επαρκή οικονομικά μέσα για τη στήριξη των πρόσθετων αποστολών εκλογικών παρατηρητών στις επικείμενες βουλευτικές εκλογές στην Ουκρανία· καλεί το Ουκρανικό Κοινοβούλιο να τροποποιήσει τον ποινικό κώδικα, που χρονολογείται από τη σοβιετική περίοδο, και να καταργήσουν τις ποινικές κυρώσεις για σαφώς πολιτικές πράξεις τελούμενες από κρατικούς υπαλλήλους δρώντες υπό επίσημη ιδιότητα·

Λευκορωσία

55.  καλεί τις αρχές της Λευκορωσίας να απελευθερώσουν όλους τους πολιτικούς κρατουμένους· ζητεί η ανάπτυξη των σχέσεων με τις αρχές της Λευκορωσίας να εξαρτάται από την πρόοδο στον σεβασμό των δημοκρατικών αρχών, του κράτους δικαίου και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων· υπενθυμίζει ότι δεν μπορεί να υπάρξει καμία πρόοδος στον διάλογο ΕΕ-Λευκορωσίας έως ότου απελευθερωθούν και αποκατασταθούν όλοι οι πολιτικοί κρατούμενοι· ταυτόχρονα, επικροτεί τις προσπάθειες που καταβάλλουν η ΕΕ και η αντιπροσωπεία της στο Μινσκ για μεγαλύτερη συνεργασία με την κοινωνία της Λευκορωσίας, όπως μέσω του «ευρωπαϊκού διαλόγου για τον εκσυγχρονισμό», των απλοποιημένων διαδικασιών θεώρησης εισόδου και μέσω της αυξημένης συμμετοχής των Λευκορώσων πολιτών στα προγράμματα της ΕΕ·

Νότιος Καύκασος

56.  επισημαίνει τη σημαντική πρόοδο που έχει σημειωθεί στο πλαίσιο της «Ανατολικής Εταιρικής Σχέσης» και τη σύσφιγξη των σχέσεων της ΕΕ με την Αρμενία, το Αζερμπαϊτζάν και τη Γεωργία· ζητεί να γίνουν περισσότερες ενέργειες για την εμβάθυνση των σχέσεων μεταξύ της ΕΕ και των τριών χωρών του Νοτίου Καυκάσου·

Στρατηγική για τη Μαύρη Θάλασσα

57.  υπογραμμίζει τη στρατηγική σημασία της περιοχής της Μαύρης Θάλασσας για την Ένωση και υπενθυμίζει στην Επιτροπή και στην Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης την ανάγκη εκπόνησης μιας στρατηγικής για την περιοχή της Μαύρης Θάλασσας που θα καθορίζει μια ολοκληρωμένη και σφαιρική ευρωπαϊκή προσέγγιση απέναντι στα προβλήματα και τις δυνατότητες της περιοχής·

Ρωσία

58.  υποστηρίζει την ευρωπαϊκή πολιτική της κριτικής συνεργασίας με τη Ρωσία· θεωρεί τη Ρωσία σημαντικό στρατηγικό εταίρο και γείτονα, συνεχίζει όμως να τρέφει ανησυχίες ως προς τη δέσμευση της Ρωσίας υπέρ του κράτους δικαίου, της πλουραλιστικής δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων· θεωρεί ειδικότερα λυπηρό ζήτημα τους συνεχείς εκφοβισμούς, τις παρενοχλήσεις και τις συλλήψεις εκπροσώπων των παρατάξεων της αντιπολίτευσης και των μη κυβερνητικών οργανώσεων, την πρόσφατη έγκριση ενός νόμου σχετικά με τη χρηματοδότηση των ΜΚΟ, και την αυξανόμενη πίεση που ασκείται στα ελεύθερα και ανεξάρτητα μέσα ενημέρωσης· καλεί επ’ αυτού την ΕΕ να παραμείνει σταθερή στα αιτήματά της προς τις Ρωσικές Αρχές προκειμένου αυτές να εκπληρώσουν τις ευθύνες που η Ρωσία έχει ως μέλος του Συμβουλίου της Ευρώπης και του ΟΑΣΕ· τονίζει ότι η ενίσχυση του κράτους δικαίου σε όλους τομείς του ρωσικού πολιτικού βίου, συμπεριλαμβανομένης της οικονομίας, θα ήταν μια εποικοδομητική απάντηση στην αυξανόμενη δυσαρέσκεια που πολλοί Ρώσοι πολίτες εκφράζουν, ενώ είναι απαραίτητη και για την οικοδόμηση μιας ειλικρινούς και εποικοδομητικής εταιρικής σχέσης ΕΕ-Ρωσίας· τονίζει τη βούληση της ΕΕ να συνδράμει στην Εταιρική Σχέση για τον Εκσυγχρονισμό και σε οποιαδήποτε διάδοχο συμφωνία της σημερινής Συμφωνίας Εταιρικής Σχέσης και Συνεργασίας που θα συνδέεται με την πρόοδο της Ρωσίας στους τομείς των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, του κράτους δικαίου και της πλουραλιστικής δημοκρατίας·

59.  εκτιμά πως η πρόσφατη καταδίκη τριών μελών του φεμινιστικού συγκροτήματος πανκ Pussy Riot σε διετή φυλάκιση σε ποινική αποικία για «χουλιγκανισμό υποκινούμενο από θρησκευτικό μίσος» είναι μέρος των κατασταλτικών μέτρων σε βάρος πολιτικών αντιφρονούντων και δυνάμεων της αντιπολίτευσης που συρρικνώνουν περαιτέρω το ρωσικό δημοκρατικό χώρο και υπονομεύουν βαθιά την αξιοπιστία του ρωσικού δικαστικού συστήματος· καταδικάζει έντονα αυτή την απόφαση που υπαγορεύθηκε από πολιτικές σκοπιμότητες και εκφράζει την πεποίθησή του ότι θα αναιρεθεί με έφεση και θα ελευθερωθούν τα τρία μέλη του συγκροτήματος Pussy Riot·

60.  πιστεύει ότι η καλύτερη βάση για στενότερη εταιρική σχέση πρέπει να είναι μια φιλόδοξη και συνολική νέα συμφωνία εταιρικής σχέσης και συνεργασίας που θα περιλαμβάνει τους τομείς του πολιτικού διαλόγου, του εμπορίου και των επενδύσεων, της ενεργειακής συνεργασίας, του διαλόγου για τα ανθρώπινα δικαιώματα, της δικαιοσύνης, της ελευθερίας και της ασφάλειας· τονίζει την ανάγκη οικοδόμησης μιας ειλικρινούς εταιρικής σχέσης μεταξύ των κοινωνιών της ΕΕ και της Ρωσίας και, σε αυτό το πλαίσιο, επικροτεί την πρόοδο που έχει επιτευχθεί για την εφαρμογή των «κοινών μέτρων για ταξίδια χωρίς θεωρήσεις» που συμφωνήθηκαν μεταξύ της ΕΕ και της Ρωσίας·

61.  καλεί την ΑΕ/ΥΕ και το Συμβούλιο να συνεργαστούν με τη Ρωσία και την Κίνα ώστε να ξεπεραστούν οι αποκλίσεις – μεταξύ άλλων και εντός του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ – ως προς την εκτίμηση της κατάστασης στη Συρία, με κοινό στόχο την ανακοπή του κύκλου της βίας, την αποφυγή ενός εμφυλίου πολέμου και την εξεύρεση μιας βιώσιμης ειρηνικής λύσης στη Συρία· επικροτεί τη συνεργασία με τη Ρωσία στο πλαίσιο των διαπραγματεύσεων Ε3+3 με το Ιράν προκειμένου να αποτραπεί η απόκτηση πυρηνικών όπλων από το Ιράν·

62.  καλεί τη Ρωσία να ενισχύσει τη σταθερότητα, την πολιτική συνεργασία και την οικονομική ανάπτυξη, με παράλληλο σεβασμό του κυρίαρχου δικαιώματος κάθε μέρους να προβαίνει στις δικές του διευθετήσεις ασφαλείας· προτρέπει τη Ρωσία να σεβαστεί την εδαφική και συνταγματική ακεραιότητα των περιφερειακών γειτόνων της και να συνταχθεί με τη διεθνή συναίνεση στα Ηνωμένα Έθνη όσον αφορά τις αναδυόμενες δημοκρατίες·

63.  τονίζει ότι καθώς τα κράτη μέλη βρίσκονται στο στάδιο της διασύνδεσης και της ολοκλήρωσης των εθνικών τους αγορών μέσω επενδύσεων σε υποδομές και μέσω της έγκρισης κοινών κανόνων, θα πρέπει επίσης να καταβληθούν συνεχείς προσπάθειες για συνεργασία με τη Ρωσία προκειμένου να προσδιοριστούν δημιουργικά και αμοιβαίως αποδεκτά μέτρα για τη μείωση των αποκλίσεων μεταξύ των δύο ενεργειακών αγορών·

64.  ανησυχεί για την πρόσφατη έντονη στρατιωτικοποίηση της περιοχής του Καλίνινγκραντ, που προκαλεί αυξανόμενη ανασφάλεια στη γύρω περιοχή της ΕΕ·

Κεντρική Ασία

65.  στηρίζει την προώθηση μιας περιφερειακής προσέγγισης στην Κεντρική Ασία εκ μέρους της ΕΕ, η οποία είναι θεμελιώδης για την αντιμετώπιση της περιφερειακής διάστασης θεμάτων όπως το οργανωμένο έγκλημα, το λαθρεμπόριο ναρκωτικών, ραδιενεργών υλικών και ανθρώπινων όντων, η τρομοκρατία, οι φυσικές και ανθρωπογενείς καταστροφές και η διαχείριση των υδάτινων και ενεργειακών πόρων· θεωρεί ωστόσο λυπηρή την απουσία ουσιαστικής προόδου, πράγμα που εν μέρει μόνο οφείλεται στους περιορισμένους διαθέσιμους οικονομικούς πόρους· ζητεί συνεπώς μια σταθερή και υπό προϋποθέσεις (αρχή των «αναλογικών κερδών») δέσμευση υπέρ της επίτευξης προόδου στα θέματα του εκδημοκρατισμού, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της χρηστής διακυβέρνησης, της βιώσιμης κοινωνικο-οικονομικής ανάπτυξης, του κράτους δικαίου και του αγώνα κατά της διαφθοράς· τονίζει ότι η περιφερειακή διάσταση δεν θα πρέπει να υποσκάπτει τις μεμονωμένες προσπάθειες των πιο προχωρημένων κρατών· επισημαίνει ότι η ευρωπαϊκή στρατηγική της συνεργασίας με την Κεντρική Ασία ορίζει μεν επτά προτεραιότητες, αλλά παρέχει πόρους πολύ περιορισμένους για να έχουν αντίκτυπο σε όλους τους τομείς πολιτικής· καλεί την ΕΕ να ορίσει προτεραιότητες που να αντιστοιχούν καλύτερα στους διαθέσιμους πόρους· υπενθυμίζει τη σημασία της περιοχής σε ό,τι αφορά την οικονομική συνεργασία, την ενέργεια και την ασφάλεια, αλλά τονίζει ότι είναι σημαντικό να διασφαλιστεί ότι η αναπτυξιακή συνεργασία δεν θα υποτάσσεται στα οικονομικά και ενεργειακά συμφέροντα ή στα ζητήματα ασφαλείας· υπογραμμίζει τη σημασία του διαλόγου της ΕΕ με τις χώρες της Κεντρικής Ασίας σε θέματα περιφερειακής ασφάλειας, στο πλαίσιο ειδικά της κατάστασης στο Αφγανιστάν και της πιθανής επιδείνωσης των σχέσεων μεταξύ Ουζμπέκων και Τατζίκων· προτείνει να εξετάσει η ΕΕ τις δυνατότητες συνένωσης των πόρων της με εκείνους των κρατών μελών που ενεργούν στην περιοχή·

66.  επισημαίνει ότι η γενική κατάσταση όσον αφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα και τα εργασιακά δικαιώματα, την μη υποστήριξη προς την κοινωνία των πολιτών και το επίπεδο του κράτους δικαίου παραμένει ανησυχητική· ζητεί να ενισχυθούν οι διάλογοι για τα ανθρώπινα δικαιώματα και να γίνουν πιο αποδοτικοί και να έχουν ως γνώμονα την επίτευξη αποτελεσμάτων, με τη στενή συνεργασία και συμμετοχή των οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών στην προετοιμασία, την παρακολούθηση και την εφαρμογή αυτών των διαλόγων· καλεί την ΕΕ και την ΑΕ/ΥΕ να θίξουν δημοσίως τις περιπτώσεις πολιτικών κρατουμένων και φυλακισμένων υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και δημοσιογράφων, και να ζητήσουν την άμεση απελευθέρωση όλων των πολιτικών κρατουμένων και την εφαρμογή δίκαιων και διαφανών νομικών διαδικασιών για τους υπόλοιπους· ζητεί από την Πρωτοβουλία του Κράτους Δικαίου να βελτιώσει τη διαφάνεια έναντι των οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών και να συμπεριλάβει σαφείς στόχους, ώστε να καταστεί δυνατή μια διαφανής αξιολόγηση της εφαρμογής και των αποτελεσμάτων τους·

67.  επισημαίνει ότι οι είναι πλούσιες σε ενέργεια και πόρους χώρες τις Κεντρικής Ασίας προσφέρουν μια δυνατότητα διαφοροποίησης των πηγών και διαδρομών εφοδιασμού της ΕΕ· επισημαίνει ότι η ΕΕ είναι αξιόπιστος καταναλωτής και ότι οι χώρες παραγωγοί οφείλουν να αποδείξουν τη δική τους αξιοπιστία ως προμηθευτών στις καταναλώτριες χώρες και στους ξένους επενδυτές διαμορφώνοντας μεταξύ άλλων ίσους όρους ανταγωνισμού για τις εθνικές και διεθνείς εταιρείες σε συμφωνία με το κράτος δικαίου· καλεί την ΕΥΕΔ και την Επιτροπή να εξακολουθήσουν να στηρίζουν τα ενεργειακά έργα και να προάγουν την επικοινωνία όσον αφορά τους σημαντικούς στόχους, όπως είναι ο νότιος διάδρομος και ο αγωγός διαμετακόμισης μέσω της Κασπίας, χωρίς να παραβλέπουν τις αρχές της χρηστής διακυβέρνησης και της διαφάνειας ως αμοιβαία επωφελή στοιχεία της ενεργειακής συνεργασίας μεταξύ της ΕΕ και των χωρών εταίρων·

68.  υπογραμμίζει ότι η εκμετάλλευση και διαχείριση των φυσικών πόρων σε σχέση κυρίως με το νερό συνεχίζει να αποτελεί αιτία αντιδικίας στην περιοχή και πηγή αστάθειας, έντασης και πιθανών συγκρούσεων· επικροτεί στο πλαίσιο αυτό την Πρωτοβουλία για το Νερό που ανέλαβε η ΕΕ στην Κεντρική Ασία αλλά ζητεί έναν πιο αποτελεσματικό και εποικοδομητικό διάλογο μεταξύ των ανάντη ορεινών και των κατάντη πεδινών περιοχών, ώστε να βρεθούν σωστοί και βιώσιμοι τρόποι για την αντιμετώπιση των ζητημάτων που αφορούν το νερό και να εγκριθούν ολοκληρωμένες και μακρόπνοες συμφωνίες για την από κοινού εκμετάλλευση των υδάτων·

Αφγανιστάν

69.  ανησυχεί από την αναζωπύρωση της βίας μετά την διακοπή των ειρηνευτικών συνομιλιών· τονίζει τη σημασία μιας υποπεριφερειακής κεντροασιατικής προσέγγισης για την αντιμετώπιση της διασυνοριακής εμπορίας ανθρώπων και αγαθών και για την καταπολέμηση της παράνομης παραγωγής και διακίνησης ναρκωτικών που συνιστούν βασική πηγή χρηματοδότησης του οργανωμένου εγκλήματος και της τρομοκρατίας· ζητεί μια βελτιωμένη συνεργασία μεταξύ όσων κρατών μελών συμμετέχουν στην αποστολή ISAF του ΝΑΤΟ, ώστε η επέμβαση να καταστεί αποτελεσματική· ζητεί να γίνουν μεγαλύτερες προσπάθειες προς υποστήριξη της προσπάθειας οικοδόμησης των ικανοτήτων της Κυβέρνησης της Ισλαμικής Δημοκρατίας του Αφγανιστάν και των Εθνικών της Δυνάμεων Ασφαλείας, και στήριξη της γεωργικής και κοινωνικο-οικονομικής ανάπτυξης του ευρύτερου πληθυσμού, δώστε η χώρα να αναλάβει την πλήρη ευθύνη για την ασφάλειά της μετά την ολοκλήρωση της μεταβίβασης των αρμοδιοτήτων εσωτερικής ασφάλειας στις αφγανικές δυνάμεις στα τέλη του 2014·

70.  επισημαίνει με μεγάλη ανησυχία για τον ενδιαφερόμενο πληθυσμό ότι η στρατιωτική επέμβαση στο Αφγανιστάν δεν πέτυχε την οικοδόμηση ενός βιώσιμου κράτους με δημοκρατικές δομές, ούτε τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης για την πλειονότητα –ιδίως γυναίκες και κορίτσια- ούτε και την υποκατάσταση της παραγωγής ναρκωτικών με άλλες μορφές καλλιέργειας, αλλά αντίθετα προκάλεσε πρωτοφανή επίπεδα διαφθοράς στη χώρα· ενόψει της επισπευδόμενης αποχώρησης των ευρωπαϊκών στρατευμάτων, καλεί την ΕΕ και τα κράτη μέλη να καταρτίσουν κατά προτεραιότητα ένα σχέδιο ασφάλειας για όσους Αφγανούς υποστήριξαν ενεργά τις ευρωπαϊκές προσπάθειες οικοδόμησης κράτους και των οποίων η ύπαρξη, και κυρίως των γυναικών ακτιβιστριών, θα μπορούσε να τεθεί σε κίνδυνο με την αποχώρηση των ευρωπαϊκών δυνάμεων· καλεί την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης (ΕΥΕΔ) να προβεί σε ειλικρινή αξιολόγηση της πολιτικής της ΕΕ και των κρατών μελών στο Αφγανιστάν από το 2001 και μετά και να υποβάλει μέχρι το τέλος του έτους ένα ρεαλιστικό σχέδιο για τις μελλοντικές δραστηριότητες της ΕΕ στην περιοχή·

71.  τονίζει την ανάγκη ενίσχυσης της συνεργασίας με χώρες όπως η Ρωσία, το Πακιστάν, η Ινδία και το Ιράν για την αντιμετώπιση των προβλημάτων στο Αφγανιστάν, ιδίως εκείνων που συνδέονται με τη διακίνηση ναρκωτικών, την τρομοκρατία και τον κίνδυνο διάχυσης στις γειτονικές χώρες και στην περιοχή·

Αμερική
ΗΠΑ

72.  πιστεύει θερμά ότι οι ΗΠΑ είναι ο πιο σημαντικός στρατηγικός εταίρος της ΕΕ· ως εκ τούτου καλεί την ΕΕ να δώσει σαφή πολιτική προτεραιότητα στην εμβάθυνση των διατλαντικών σχέσεων σε όλα τα επίπεδα·

73.  υπογραμμίζει την ύψιστη σημασία των διατλαντικών σχέσεων· είναι της άποψης ότι οι τακτικές σύνοδοι κορυφής ΕΕ-ΗΠΑ προσφέρουν μια ευκαιρία για τον καθορισμό κοινών στόχων και για το συντονισμό στρατηγικών απέναντι σε απειλές και προβλήματα παγκόσμιας σπουδαιότητας, συμπεριλαμβανομένης της οικονομικής διακυβέρνησης, και με σκοπό την ανάπτυξη μιας κοινής απέναντι στις αναδυόμενες δυνάμεις· επικροτεί την έκθεση της Ομάδας Εργασίας Υψηλού Επιπέδου για τις Θέσεις Εργασίας και την Ανάπτυξη· θεωρεί ότι το Διατλαντικό Οικονομικό Συμβούλιο (TEC) και ο Διατλαντικός Διάλογος των Νομοθετών (TLD) πρέπει να περιλαμβάνουν ένα προβληματισμό ως προς τη στρατηγική συνεργασία της ΕΕ και των ΗΠΑ με τις χώρες BRICS και άλλες σχετικές αναδυόμενες χώρες, καθώς και με την ASEAN, την Αφρικανική Ένωση, τη Mercosur, την Κοινότητα των Άνδεων και την Κοινότητα των κρατών της Λατινικής Αμερικής και Καραϊβικής (CELAC) προκειμένου να προωθηθεί η ρυθμιστική σύγκλιση με τις χώρες αυτές· τονίζει τη σημασία του Διατλαντικού Οικονομικού Συμβουλίου (TEC) ως αρμόδιου οργάνου για την προώθηση της οικονομικής ενοποίησης και της ρυθμιστικής συνεργασίας, καθώς και του Διατλαντικού Διαλόγου των Νομοθετών (TLD) ως βήματος κοινοβουλευτικού διαλόγου και ως οργάνου συντονισμού των κοινοβουλευτικών εργασιών και από τις δυο πλευρές επί θεμάτων κοινού ενδιαφέροντος, ειδικά επί της νομοθεσίας που έχει σχέση με τη διατλαντική αγορά· υπενθυμίζει την ανάγκη συγκρότησης χωρίς άλλες καθυστερήσεις ενός Διατλαντικού Πολιτικού Συμβουλίου ως ειδικού οργάνου για συστηματικές υψηλού επιπέδου διαβουλεύσεις και συντονισμό επί θεμάτων εξωτερικής πολιτικής και ασφαλείας μεταξύ της ΕΕ και των ΗΠΑ, παράλληλα με το ΝΑΤΟ·

74.  επισημαίνει ότι, δεδομένης της αυξανόμενης παγκόσμιας και περιφερειακής σημασίας της Κίνας, της Ινδίας και άλλων αναδυόμενων χωρών στην Ασία, οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής μετατοπίζουν προοδευτικά την βασική προσοχή τους, τις πολιτικές τους και οικονομικές επενδύσεις τους και τους στρατιωτικούς τους πόρους στον Ειρηνικό· σημειώνει, επιπλέον, ότι η Ασία θα πρέπει να αποκτήσει μια πιο σημαντική θέση στην εξωτερική ατζέντα της ΕΕ και των κρατών μελών της· ζητεί συνεπώς ένα μεγαλύτερο συντονισμό στις πολιτικές ΗΠΑ και ΕΕ έναντι της Κίνας, της Ινδίας και άλλων αναδυόμενων χωρών της Ασίας, για να μην διαφοροποιηθούν οι αντιλήψεις τους ως προς βασικές πολιτικές·

75.  εκτιμά ότι οι ΗΠΑ θα συνεχίσουν να προσφέρουν μια ζωτική συμβολή στη συλλογική ασφάλεια του ευρωατλαντικού χώρου, και επανεπιβεβαιώνει την αμετάβλητη και κρίσιμη αξία των διατλαντικών δεσμών στο πεδίο της ασφάλειας· επισημαίνει ότι, στην παρούσα μεταβαλλόμενη γεωστρατηγική και οικονομική κατάσταση, η οικοδόμηση ισχυρότερων ευρωπαϊκών ικανοτήτων στους τομείς της ασφάλειας και της άμυνας αποτελεί ένα σημαντικό μέσο για την ενίσχυση των διατλαντικών δεσμών·

Λατινική Αμερική

76.  ζητά τη διεύρυνση του πολιτικού διαλόγου ΕΕ-Λατινικής Αμερικής σε όλα τα επίπεδα, συμπεριλαμβανομένων των διασκέψεων κορυφής των αρχηγών κρατών και της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης EUROLAT, ως ένα σημαντικό μέσο για την προώθηση πολιτικής συναίνεσης· ζητεί, οι πολιτικές δεσμεύσεις που συμφωνούνται στις διασκέψεις κορυφής ΕΕ-Λατινικής Αμερικής να συνοδεύονται από την εγγραφή των κατάλληλων χρηματοδοτικών πόρων· εκφράζει βαθειά ανησυχία για το ότι η Αργεντινή εθνικοποίησε πρόσφατα μια μεγάλη επιχείρηση πετρελαίου ισπανικής ιδιοκτησίας (YPF) και επίσης προέβη σε εξαιρετικά άστοχες ενέργειες στα νησιά Φώκλαντ του Ηνωμένου Βασιλείου·

77.  ζητεί να διερευνηθεί η δυνατότητα στενότερης συνεργασίας, ιδίως οικονομικής, μεταξύ της αμερικανικής ηπείρου και της ΕΕ με στόχο μια κοινή Ζώνη Ελευθέρων Συναλλαγών·

78.  ζητεί την ενίσχυση των υφισταμένων διαλόγων για τα ανθρώπινα δικαιώματα, με μεγαλύτερη εμπλοκή του Κοινοβουλίου, καθώς και την έναρξη ενός διαλόγου για την ενίσχυση της συνεργασίας σε σημαντικά ζητήματα ασφαλείας, μεταξύ των οποίων και οι καταστροφικές για τους κρατικούς θεσμούς και την ανθρώπινη ακεραιότητα επιπτώσεις του οργανωμένου εγκλήματος που σχετίζεται με τα ναρκωτικά· επισημαίνει ότι η 7η διάσκεψη κορυφής των αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων ΕΕ-ΛΑΚ, που θα διεξαχθεί στη Χιλή τον Ιανουάριο του 2013, μπορεί να αποτελέσει καλή ευκαιρία για να δρομολογηθούν νέες ιδέες για διαπεριφερειακή συνεργασία σε ένα φάσμα πολιτικών και κοινωνικοοικονομικών τομέων·

79.  τονίζει ότι η κοινωνική συνοχή πρέπει να παραμείνει βασική αρχή της στρατηγικής για την αναπτυξιακή συνεργασία με τη Λατινική Αμερική, αφενός λόγω των κοινωνικοοικονομικών επιπτώσεών της αλλά και αφετέρου επειδή είναι σημαντικός παράγοντας για να εδραιωθούν στην περιοχή οι δημοκρατικοί θεσμοί και το κράτος δικαίου· επισημαίνει επίσης ότι απαιτείται μια περαιτέρω αναπτυξιακή συνεργασία μεταξύ της ΕΕ και των χωρών μέσου εισοδήματος της Λατινικής Αμερικής ούτως ώστε να καταστεί δυνατή η διόρθωση των μεγάλων ανισοτήτων που επικρατούν ακόμα στην περιοχή· ζητεί την ενίσχυση της τριγωνικής συνεργασίας και της συνεργασίας Νότου-Νότου με τις χώρες της Νοτίου Αμερικής·

80.  ζητεί περαιτέρω ανάπτυξη της τριγωνικής συνεργασίας με την αμερικανική ήπειρο σε θέματα αμοιβαίου ενδιαφέροντος, με απώτερο στόχο τη δημιουργία ενός ευρωατλαντικού χώρου που να περιλαμβάνει την ΕΕ, τις ΗΠΑ, τον Καναδά και τη Λατινική Αμερική·

81.  επισημαίνει τον σημαντικό αντίκτυπο της ανάδυσης της Βραζιλίας στην περιοχή και στον κόσμο, που συνδυάζει οικονομικά και κοινωνικά προγράμματα με τη δημοκρατία, το κράτος δικαίου και βασικές ελευθερίες· ζητεί την ενίσχυση της στρατηγικής εταιρικής σχέσης και του πολιτικού διαλόγου ΕΕ-Βραζιλίας με σκοπό να υποστηριχθούν οι προσπάθειες της χώρας για την ενίσχυση της θεσμικής οικοδόμησης στο πλαίσιο του Mercosur και του UNASUR·

82.  επικροτεί το γεγονός ότι η συμφωνία σύνδεσης με την Κεντρική Αμερική θα υπογραφεί σύντομα και θα υποβληθεί στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για τη διαδικασία έγκρισης· υπογραμμίζει το γεγονός ότι, ως πρώτη συνολική συνθήκη περιφέρειας προς περιφέρεια για την ΕΕ, αναβαθμίζει τη σχέση και προωθεί την περιφερειακή προσέγγιση καθώς και την περιφερειακή ολοκλήρωση της Λατινικής Αμερικής· δηλώνει την πρόθεσή του να παρακολουθεί στενά την εφαρμογή της συμφωνίας, και ιδιαίτερα τον αντίκτυπό της για τα ανθρώπινα δικαιώματα και το κράτος δικαίου στην Κεντρική Αμερική·

83.  επικροτεί το γεγονός ότι η εμπορική συμφωνία μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Κολομβίας και του Περού θα υπογραφεί σύντομα και θα υποβληθεί στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για τη διαδικασία έγκρισης· υπενθυμίζει ότι η συγκεκριμένη συμφωνία δεν μπορεί να εκλαμβάνεται ως οριστικό πλαίσιο για τη σχέση μεταξύ της ΕΕ και των χωρών αυτών, αλλά ως ένα επιπλέον βήμα προς την κατεύθυνση μιας γενικής συμφωνίας σύνδεσης, αφήνοντας την πόρτα ανοιχτή σε άλλες χώρες της Κοινότητας των Άνδεων για να προσχωρήσουν σε αυτήν·

84.  υπενθυμίζει ότι στόχος της ΕΕ είναι η υπογραφή μιας συμφωνίας σύνδεσης με όλα τα μέλη της Κοινότητας των Άνδεων· θεωρεί ότι η συμφωνία σύνδεσης με τη MERCOSUR θα συνιστούσε σημαντική εξέλιξη στη στρατηγική σχέση με τη Λατινική Αμερική, υπό τον όρο ότι θα εδράζεται στις αρχές του ελεύθερου και δίκαιου εμπορίου και της ασφάλειας δικαίου για τις επενδύσεις, στον σεβασμό των διεθνών, εργασιακών και περιβαλλοντικών προτύπων, και στην αξιοπιστία των εταίρων·

85.  θεωρεί λυπηρό το ότι οι προτάσεις της Επιτροπής για έναν κανονισμό που θα αφορά ένα σύστημα γενικευμένων δασμολογικών προτιμήσεων και για τον μηχανισμό αναπτυξιακής συνεργασίας παραβλέπουν τον στρατηγικό χαρακτήρα των σχέσεων με τη Λατινική Αμερική, καθώς αποκλείουν έναν σημαντικό αριθμό ευαίσθητων χωρών της περιοχής· υπενθυμίζει ότι ορισμένες χώρες της Λατινικής Αμερικής συγκαταλέγονται στις πιο άνισες του κόσμου σε ό,τι αφορά το κατά κεφαλήν εισόδημα και ότι η συνεχιζόμενη ανισότητα σημειώνεται σε ένα περιβάλλον χαμηλής κοινωνικοοικονομικής κινητικότητας· θεωρεί ότι το μήνυμα που εκπέμπει η ΕΕ προς την περιοχή είναι πολύ ανησυχητικό, αφού στην πράξη ισοδυναμεί με μια δήλωση υποβάθμισης της σημασίας που της αξίζει παρά τον μεγάλο αριθμό πολιτικών και εμπορικών δεσμεύσεων που έχουν αναληφθεί και τα κοινά παγκόσμια συμφέροντα·

Αφρική

86.  σημειώνει ότι η κοινή στρατηγική Αφρικής-ΕΕ και οι 8 τομείς της εστίασαν αρχικά στην Αφρικανική Ένωση και στην τεχνική υποστήριξη για την ανάπτυξη της θεσμικής ικανότητας και τη χάραξη πολιτικών στους τομείς της ειρήνης και της ασφάλειας, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της προαγωγής της δημοκρατίας, του κράτους δικαίου και της επίτευξης των αναπτυξιακών στόχων της χιλιετίας· υπογραμμίζει ότι αυτή η σφαιρική προσέγγιση παραμένει μεν επίκαιρη, ωστόσο υπάρχουν επικαλυπτόμενες συμφωνίες με πολλαπλούς εταίρους και δεν υπήρχε συγκεκριμένος προϋπολογισμός για την εφαρμογή της στρατηγικής, γεγονός που μείωσε τη συνοχή και αποτελεσματικότητά της· παράλληλα γίνεται επιτακτική η ανάγκη μετάβασης από την ανάπτυξη θεσμικών ικανοτήτων σε παναφρικανικό επίπεδο στην καλλιέργεια μιας πολιτικής εταιρικής σχέσης για την ειρήνη, την ασφάλεια και την κοινωνικοοικονομική ανάπτυξη σε περιφερειακό και υποπεριφερειακό επίπεδο· ζητεί να διευρυνθούν αυτές οι πολιτικές εταιρικές σχέσεις για να συμπεριλαμβάνουν τις Περιφερειακές Οικονομικές Κοινότητες, όχι μόνο σαν μια στρατηγική για την ενίσχυση της Αφρικανικής Ένωσης αλλά και ως μέσο εμβάθυνσης της εταιρικής σχέσης ΕΕ-Αφρικής σε περιφερειακό και υποπεριφερειακό επίπεδο, για την κάλυψη έτσι των συμφερόντων των αφρικανών και ευρωπαίων πολιτών σε θέματα πολιτικής, ασφάλειας και οικονομίας· θεωρεί λυπηρή υπό το πρίσμα των δημοκρατικών αρχών και στόχων της ΑΕ, της ΕΕ και του ΟΗΕ την οπισθοδρόμηση που προκλήθηκε από πραξικοπήματα όπως αυτά που σημειώθηκαν στο Μαλί και στη Γουινέα Μπισσάου· απευθύνει έκκληση για την άμεση αποκατάσταση της συνταγματικής τάξης σε αυτές τις χώρες·

87.  λαμβάνει υπό σημείωση τις στρατηγικές της ΕΕ για το Κέρας της Αφρικής και την περιοχή του Σαχέλ· θεωρεί ότι πρέπει να αντιμετωπιστούν τα δομικά αίτια των συγκρούσεων σε αυτές τις περιφέρειες προκειμένου να ανοίξει ο δρόμος για μια βιώσιμη ειρηνική επίλυση των προβλημάτων και να δοθεί μια καλύτερη προοπτική στον πληθυσμό, γεγονός που προϋποθέτει τη δίκαιη πρόσβαση σε πόρους, τη βιώσιμη ανάπτυξη των περιφερειών και την αναδιανομή του πλούτου· ζητεί την αξιολόγηση των πολιτικών της Ένωσης για τις οποίες διατίθενται σημαντική αναπτυξιακή βοήθεια και διπλωματικοί πόροι, ώστε να εκτιμηθεί ο αντίκτυπός τους στον πληθυσμό· ζητεί επίσης μια στενότερη συνεργασία μεταξύ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, του Παναφρικανικού Κοινοβουλίου και των περιφερειακών κοινοβουλευτικών οργάνων, προκειμένου να διασφαλιστεί έναντι των πολιτών και των δύο ηπείρων μεγαλύτερη λογοδοσία για τις πολιτικές και δημοσιονομικές αποφάσεις, ως μια βάση για τη μέτρηση και την αξιολόγηση της προόδου εφαρμογής των πολιτικών· χαιρετίζει, ειδικότερα, την απόφαση του Συμβουλίου να διευρύνει την εντολή της EUNAVFOR Atalanta (ώστε να συμπεριλάβει την αντιμετώπιση της απειλής της πειρατείας στην ξηρά), ως μέσο ενίσχυσης της σφαιρικής προσέγγισής του όσον αφορά την αντιμετώπιση της ειδικής απειλής της πειρατείας και την παροχή στήριξης για την πιο μακροπρόθεσμη ανάπτυξη της περιοχής·

88.  ανησυχεί σοβαρά για τις εντάσεις μεταξύ του Σουδάν και του Νότιου Σουδάν· καλεί και τις δύο πλευρές να επιδείξουν πολιτική βούληση για την επίλυση των μεταξύ τους προβλημάτων που εκκρεμούν μετά την απόσχιση, έχοντας ως βάση τον οδικό χάρτη που εγκρίθηκε με την απόφαση 2046(2012) του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών της 2ας Μαΐου 2012· τονίζει ότι η μακροπρόθεσμη σταθερότητα στην περιοχή απαιτεί μια νέα ενιαία, σφαιρική διεθνή στρατηγική, στην οποία η ΕΕ θα διαδραματίζει σημαντικό ρόλο μαζί με άλλους παγκόσμιους και περιφερειακούς παράγοντες και η οποία θα επικεντρωθεί όχι μόνο στα ζητήματα Βορρά-Νότου και στην κατάσταση στο Νότιο Kordofan και στον Γαλάζιο Νείλο αλλά και στη μεταρρυθμιστική διαδικασία στο Σουδάν που έχει καθυστερήσει, και στην εμβάθυνση των δημοκρατικών μεταρρυθμίσεων στο Νότιο Σουδάν·

89.  υπενθυμίζει το ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 25ης Νοεμβρίου 2010 σχετικά με την κατάσταση στη Δυτική Σαχάρα· παροτρύνει το Μαρόκο και το Μέτωπο Polisario να συνεχίσουν τις διαπραγματεύσεις για μια ειρηνική και μακροπρόθεσμη διευθέτηση της σύγκρουσης στη Δυτική Σαχάρα και επαναλαμβάνει το δικαίωμα αυτοδιάθεσης των Σαχράουι και το δικαίωμά τους να αποφασίσουν για το νομικό καθεστώς της Δυτικής Σαχάρας με δημοκρατικό δημοψήφισμα, σύμφωνα με τα σχετικά ψηφίσματα του ΟΗΕ·

Ασία

90.  καλεί την ΕΕ να έχει μεγαλύτερη και ριζικότερη παρουσία στην περιοχή της Ασίας και του Ειρηνικού, προβάλλοντας ειδικότερα τα επιτεύγματα του εκδημοκρατισμού της Ινδονησίας, του μεγαλύτερου μουσουλμανικού έθνους, και συμβάλλοντας με την εμπειρία και τις γνώσεις της στις πολυμερείς πρωτοβουλίες μέσα και γύρω από το ASEAN καθώς και στη σταδιακή ανάδυση περισσότερων Δια-Ειρηνικών πρωτοβουλίων· εκτιμά ότι η ΕΥΕΔ θα πρέπει πλέον να αξιοποιήσει πλήρως τις δυνατότητές για να προωθήσει τη συνεργασία ΕΕ-Ασίας· θεωρεί το σχέδιο δράσης Bandar Seri Begawan για την ενίσχυση της αναβαθμισμένης εταιρικής σχέσης ASEAN-ΕΕ ως ένα σημαντικό πρώτο βήμα προς την κατεύθυνση αυτή· επίσης επικροτεί την πρόσφατη έγκριση της Συνθήκης Φιλίας ως μια ευκαιρία για τη βελτίωση της συνεργασίας, με σκοπό να προχωρήσουμε πέρα από την προοπτική των εμπορικών συμφωνιών μεταξύ των χωρών της ΕΕ και της Ασίας· τονίζει ότι πρέπει να δίνεται μεγαλύτερη προτεραιότητα στην γόνιμη οικονομική και πολιτιστική αλληλεπίδραση, ιδιαίτερα με την προώθηση των άμεσων επενδυτικών δυνατοτήτων και την ευκολότερη και ελκυστικότερη πρόσβαση για φοιτητές και ερευνητές· επισημαίνει ότι αυτό προϋποθέτει τον στρατηγικό συντονισμό των προσπαθειών που καταβάλλουν τα κράτη μέλη και η ΕΕ, αντί για τις παράλληλες και ανταγωνιστικές μεταξύ τους εθνικές πολιτικές· επισημαίνει ότι, στο πλαίσιο της περιφερειακής ασφάλειας Ασίας-Ειρηνικού, το οποίο περιλαμβάνει τις εδαφικές διαφορές γύρω από τη Νότια Θάλασσα της Κίνας, καθώς και τις ανησυχίες με τη Βόρεια Κορέα, η ΕΕ οφείλει ως ουδέτερος εταίρος να αποτελεί ενεργό υποστηρικτή μιας σταθερής και ειρηνικής λύσης που θα βασίζεται στα πολυμερή όργανα·

91.  ζητεί την άμεση έναρξη των διαπραγματεύσεων για τη συμφωνία εταιρικής σχέσης και συνεργασίας ΕΕ-Ιαπωνίας·

Κίνα

92.  επικροτεί την πρόοδο στην ανάπτυξη της στρατηγικής εταιρικής σχέσης ΕΕ-Κίνας, συμπεριλαμβανομένης της ανάπτυξης ενός τρίτου πυλώνα που αφορά τον διάλογο μεταξύ πολιτών, επί πλέον των διαλόγων για την οικονομία και την ασφάλεια· τονίζει την αυξανόμενη αλληλεξάρτηση των οικονομιών της ΕΕ και της Κίνας και υπενθυμίζει τη σημασία της ραγδαίας ανάπτυξης της κινεζικής οικονομίας και επιρροής για το διεθνές σύστημα·

93.  επισημαίνει ότι η αλλαγή στην ηγεσία της Κίνας θα είναι σημαντική δοκιμή για την εξέλιξη της χώρας· επαναλαμβάνει τον στόχο του για την ανάπτυξη μιας συνολικής στρατηγικής εταιρικής σχέσης με την Κίνα· καλεί την ΕΕ και τα κράτη μέλη της να τηρούν πιο συνεπή και στρατηγική στάση στα σχετικά μηνύματα και τις πολιτικές τους, ώστε να συμβάλουν έτσι εποικοδομητικά στο να εξελιχθούν τα πράγματα προς μια θετική κατεύθυνση· τονίζει ότι αυτό προϋποθέτει την εξάλειψη των διαφορετικών προτεραιοτήτων των κρατών μελών και της ΕΕ σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα στην Κίνα, τον διάλογο για τα ανθρώπινα δικαιώματα και την υποστήριξη στις οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών·

Ιαπωνία

94.  υπογραμμίζει την ανάγκη εδραίωσης των σχέσεων της Ένωσης με την Ιαπωνία ως σημαντικού διεθνή παράγοντα που έχει τις ίδιες δημοκρατικές αξίες με την ΕΕ και αποτελεί φυσικό εταίρο για συνεργασία στα πολυμερή όργανα και σε ζητήματα αμοιβαίου ενδιαφέροντος· προσβλέπει στην υλοποίηση της ολοκληρωμένης συμφωνίας πλαισίου και της συμφωνίας ελεύθερων συναλλαγών·

Νοτιοανατολική Ασία

95.  καλεί την ΕΕ να είναι πιο ενεργή στη Νότια και Νοτιοανατολική Ασία υποστηρίζοντας τις δημοκρατικές εξελίξεις και τις μεταρρυθμίσεις στους τομείς της διακυβέρνησης και του κράτους δικαίου· χαιρετίζει συνεπώς τη δέσμευση υπέρ ενός δημοκρατικού, εκκοσμικευμένου, σταθερού και χωρίς κοινωνικούς αποκλεισμούς Πακιστάν· χαιρετίζει τον πρώτο Στρατηγικό Διάλογο ΕΕ-Πακιστάν, που διεξήχθη τον Ιούνιο 2012, και τη δέσμευση για τη διεξαγωγή εποικοδομητικών συνομιλιών σχετικά με τη βελτίωση της διμερούς συνεργασίας και τη διαμόρφωση κοινών θέσεων πάνω σε περιφερειακά και διεθνή ζητήματα αμοιβαίου ενδιαφέροντος, συμπεριλαμβανομένης μια πιο βολονταριστικής δέσμευσης στον αγώνα κατά της τρομοκρατίας· καλεί την ΕΕ και τα κράτη μέλη της να βελτιώσουν τις σχέσεις με την Ινδία, στη βάση της προαγωγής της δημοκρατίας, της κοινωνικής ένταξης, του κράτους δικαίου και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, καλεί δε την ΕΕ και την Ινδία να ολοκληρώσουν σύντομα τις τρέχουσες διαπραγματεύσεις τους για μια συνολική Συμφωνία Ελευθέρων Συναλλαγών ΕΕ-Ινδίας που αναμένεται ότι θα τονώσει την ευρωπαϊκή και την ινδική εμπορική και οικονομική μεγέθυνση· καλεί την ΕΕ και τα κράτη μέλη της να υποστηρίξουν τη μεταπολεμική συμφιλίωση, ανοικοδόμηση και την οικονομική ανάπτυξη στη Σρι Λάνκα και προς το σκοπό αυτό καλεί το Συμβούλιο να βοηθήσει τη Σρι Λάνκα να θέσει σε εφαρμογή την έκθεση LLRC (της Επιτροπής Αντληθέντων Διδαγμάτων και Συμφιλίωσης)· επικροτεί την ενεργό υποστήριξη της ΕΕ για την προαγωγή της δημοκρατίας στο Μιανμάρ·

96. επικροτεί την επιτυχημένη ολοκλήρωση των προεδρικών και βουλευτικών εκλογών που διεξήχθησαν στην Ταϊβάν στις 14 Ιανουαρίου 2012· επικροτεί τις συνεχείς προσπάθειες της Ταϊβάν για τη διατήρηση της ειρήνης και της σταθερότητας στην περιοχή της Ασίας-Ειρηνικού· αναγνωρίζει την πρόοδο που σημειώθηκε στις σχέσεις ανάμεσα στις δυο όχθες των Στενών της Ταϊβάν, και ειδικά τη βελτίωση των οικονομικών δεσμών, επισημαίνοντας ότι οι στενότεροι οικονομικοί δεσμοί με την Ταϊβάν θα μπορούσαν να βελτιώσουν την πρόσβαση της ΕΕ στην κινεζική αγορά· καλεί την Επιτροπή και το Συμβούλιο, σύμφωνα με το ψήφισμα του Κοινοβουλίου του Μαΐου 2011 σχετικά με την ΚΕΠΠΑ, να λάβουν συγκεκριμένα μέτρα για την περαιτέρω ενίσχυση των οικονομικών σχέσεων ΕΕ-Ταϊβάν και να διευκολύνουν τις διαπραγματεύσεις για μια συμφωνία οικονομικής συνεργασίας ΕΕ-Ταϊβάν· επαναλαμβάνει τη σταθερή υποστήριξή του για μια σοβαρή συμμετοχή της Ταϊβάν στους σχετικούς διεθνείς οργανισμούς και στις σχετικές διεθνείς δραστηριότητες, συμπεριλαμβανομένης της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας· αναγνωρίζει ότι το ευρωπαϊκό πρόγραμμα κατάργησης της υποχρεωτικής θεώρησης διαβατηρίων για τους πολίτες της Ταϊβάν που τέθηκε σε ισχύ τον Ιανουάριο του 2011 έχει αποδειχθεί αμοιβαίως επωφελές· ενθαρρύνει τη στενότερη διμερή συνεργασία ΕΕ-Ταϊβάν σε τομείς όπως του εμπορίου, της έρευνας, του πολιτισμού, της εκπαίδευσης και της περιβαλλοντικής προστασίας·

97.  καλεί την ΕΕ να ευαισθητοποιηθεί για τις σοβαρές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τις μαζικές δολοφονίες και την απάνθρωπη μεταχείριση στα στρατόπεδα εργασίας και στα στρατόπεδα πολιτικών κρατουμένων στη Βόρειο Κορέα και να στηρίξει τα θύματα αυτών των παραβιάσεων·

Πολυμερείς εταίροι
G-7, G-8 και G-20

98.  εκτιμά ότι, ενόψει της αυξανόμενης σημασίας των χωρών BRICS και άλλων αναδυόμενων δυνάμεων και του διαμορφούμενου πολυπολικού συστήματος παγκόσμιας διακυβέρνησης, η G-20 θα μπορούσε να αποδειχθεί ένα χρήσιμο και ιδιαίτερα κατάλληλο βήμα για την οικοδόμηση μιας συναίνεσης χωρίς αποκλεισμούς, βασισμένης στις εταιρικές σχέσεις και ικανής να προωθήσει την σύγκλιση, συμπεριλαμβανομένης της ρυθμιστικής σύγκλισης· εκτιμά ωστόσο ότι η G-20 δεν έχει ακόμη αποδείξει την αξία της μετατρέποντας τα συμπεράσματα των διασκέψεων κορυφής σε βιώσιμες πολιτικές για την αντιμετώπιση σοβαρών προβλημάτων, και ιδιαίτερα για τον έλεγχο των φορολογικών παραδείσων και άλλων προβλημάτων και απειλών που εκδηλώθηκαν με τη χρηματοπιστωτική και οικονομική κρίση· επισημαίνει, εν προκειμένω, τις δυνατότητες της G-8 να διαδραματίσει ένα ρόλο στη διαμόρφωση μιας συναίνεσης πριν από τις συνεδριάσεις της G-20· εκτιμά ότι η ύπαρξη της G-8 πρέπει να χρησιμοποιηθεί και για τη σύγκλιση των απόψεων με τη Ρωσία, προκειμένου να αντιμετωπιστούν τα κοινά προβλήματα με συντονισμένο και αποτελεσματικό τρόπο·

ΟΗΕ

99.  εκτιμώντας ότι η αποτελεσματική πολυμέρεια αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο της εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ, καλεί την ΕΕ να αναλάβει ηγετικό ρόλο στη διεθνή συνεργασία και να προωθήσει την παγκόσμια δράση της διεθνούς κοινότητας· προτρέπει την ΕΕ να προάγει περαιτέρω τις συνέργειες εντός του συστήματος των Ηνωμένων Εθνών, να ενεργεί ως «γεφυροποιός» μέσα στα Ηνωμένα Έθνη και να συνεργάζεται με περιφερειακούς οργανισμούς και στρατηγικούς εταίρους σε παγκόσμιο επίπεδο· υποστηρίζει τη συνέχιση της μεταρρύθμισης του ΟΗΕ· καλεί την ΕΕ να συμβάλει στη χρηστή δημοσιονομική διαχείριση και τη δημοσιονομική πειθαρχία όσον αφορά τους πόρους των Ηνωμένων Εθνών·

100.  καλεί την ΕΕ να πιέσει για μια συνολική μεταρρύθμιση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ προκειμένου να ενισχυθεί η νομιμότητά του, η περιφερειακή αντιπροσωπευτικότητά του και η αποτελεσματικότητά του· υπογραμμίζει ότι η συγκεκριμένη μεταρρυθμιστική διαδικασία μπορεί να δρομολογηθεί αμετάκλητα από τα κράτη μέλη της ΕΕ εάν, βάσει των σκοπών της Συνθήκης της Λισαβόνας για την ενίσχυση της εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ και του ρόλου της ΕΕ στην παγκόσμια ειρήνη και ασφάλεια, ζητήσουν μια μόνιμη έδρα για την ΕΕ σε ένα διευρυμένο και μεταρρυθμισμένο Συμβούλιο Ασφαλείας· καλεί την ΑΕ/ΥΕ να αναλάβει επειγόντως την πρωτοβουλία για την κατάρτιση μιας κοινής θέσης από τα κράτη μέλη προς το σκοπό αυτό· καλεί τα κράτη μέλη, μέχρι να εγκριθεί η συγκεκριμένη κοινή θέση, παροτρύνει τα κράτη μέλη να εγκρίνουν και να θέσουν σε ισχύ χωρίς καθυστέρηση ένα σύστημα εναλλαγής στο Συμβούλιο Ασφαλείας, προκειμένου να κατοχυρώσουν σε μόνιμη βάση μια έδρα για την ΕΕ στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ·

101.  θεωρεί σημαντικό το να εφαρμοστεί πλήρως το ψήφισμα ψηφίσματος της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών σχετικά με τη συμμετοχή της ΕΕ στις εργασίες της, θεωρεί δε σημαντικό το να ενεργεί η ΕΕ και να φέρνει αποτελέσματα έγκαιρα και με συντονισμένο τρόπο πάνω σε ουσιαστικά θέματα· καλεί την ΕΕ να βελτιώσει περαιτέρω τον συντονισμό των θέσεων και των συμφερόντων των κρατών μελών της ΕΕ στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ· επικροτεί τον καθορισμό των μεσοπρόθεσμων προτεραιοτήτων της ΕΕ σε επίπεδο ΟΗΕ και ζητεί να καλείται τακτικά να γνωμοδοτήσει η κοινοβουλευτική επιτροπή των Εξωτερικών Υποθέσεων για τον ετήσιο έλεγχο και για κάθε ζήτημα εφαρμογής· τονίζει την ανάγκη για ισχυρότερη δημόσια διπλωματία (public diplomacy) στις υποθέσεις του ΟΗΕ και για μια πιο αποτελεσματική προβολή του παγκόσμιου ρόλου της ΕΕ στο ευρωπαϊκό κοινό·

102.  είναι πεπεισμένο για την ανάγκη δημιουργίας εταιρικών σχέσεων στον τομέα της πρόληψης των συγκρούσεων, της πολιτικής και στρατιωτικής διαχείρισης των κρίσεων και της οικοδόμησης της ειρήνης και υπό το πνεύμα αυτό, εκτιμά ότι πρέπει να καταστεί πιο επιχειρησιακή η διευθύνουσα επιτροπή ΕΕ-ΟΗΕ στο πλαίσιο της διαχείρισης των κρίσεων· καλεί την ΕΕ και τα κράτη μέλη της να οδηγήσουν σε περαιτέρω πρόοδο τη επιχειρησιακή εφαρμογή της «ευθύνης για την παροχή προστασίας» και να συνεργαστούν με τους εταίρους τους του ΟΗΕ ώστε η έννοια να αποτελεί στοιχείο της πρόληψης και της μεταπολεμικής ανασυγκρότησης· ζητεί να εκπονηθεί μια διοργανική συναίνεση ως προς την «ευθύνη παροχής προστασίας» (R2P) και μια κοινή πολιτική για την πρόληψη των συγκρούσεων« – παράλληλα με την ήδη υπάρχουσα »συναίνεση για την ανθρωπιστική βοήθεια« και τη »συναίνεση για την ανάπτυξη« –, που θα μπορούσε να διασφαλίσει στην ΕΕ μεγαλύτερη συνοχή σε επίπεδο οργάνων ΟΗΕ για τα ζητήματα αυτά·

103.  υπενθυμίζει ότι η σφαιρική προσέγγιση σε ό,τι αφορά την εκ μέρους της ΕΕ εφαρμογή των αποφάσεων 1325 και 1820 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ σχετικά με τις γυναίκες, την ειρήνη και την ασφάλεια, όπως εγκρίθηκαν από το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης την 1η Δεκεμβρίου 2008, αναγνωρίζει το στενό δεσμό μεταξύ των ζητημάτων της ειρήνης, της ασφάλειας, της ανάπτυξης και της ισότητας των φύλων και πρέπει να αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο της ΚΕΠΠΑ· υπογραμμίζει ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει ζητήσει επανειλημμένως την πλήρη εφαρμογή της ατζέντας για τις γυναίκες, την ειρήνη και την ασφάλεια, όπως αυτή ορίστηκε στις αποφάσεις 1325(2000) και 1820(2008) του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ και όπως ενισχύθηκε στη συνέχεια με την έγκριση των αποφάσεων 1888 και 1889(2009) καθώς και 1960(2010) του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, και ειδικότερα σε ό,τι αφορά την ανάγκη καταπολέμησης της βίας κατά των γυναικών στις συγκρούσεις και την προώθηση της συμμετοχής των γυναικών στην οικοδόμηση της ειρήνης· καλεί τα κράτη μέλη που δεν το έχουν πράξει ακόμα, να θεσπίσουν εθνικά σχέδια δράσης σχετικά με τις γυναίκες, την ειρήνη και την ασφάλεια και υπογραμμίζει ότι αυτά θα πρέπει να βασίζονται σε ενιαία ελάχιστα ευρωπαϊκά πρότυπα σε ό,τι αφορά τους στόχους τους, την εφαρμογή τους και την παρακολούθησή τους σε ολόκληρη την ΕΕ·

104.  τονίζει την ανάγκη ανάπτυξης πιο αποτελεσματικών κατευθυντήριων γραμμών και ικανοτήτων για τις διαμεσολαβήσεις, μέσω της συνεργασίας ΕΕ-ΟΗΕ στο θέμα των διαμεσολαβητικών ικανοτήτων, ώστε να διατίθενται οι κατάλληλοι πόροι για τη διαμεσολάβηση με έγκαιρο και συντονισμένο τρόπο, μεταξύ άλλων και με τη διασφάλιση της συμμετοχής των γυναικών σε αυτές τις διαδικασίες· εκτιμά πως, για την εφαρμογή της πολιτικής της ΕΕ στο θέμα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, πρέπει να αναπτυχθεί η ικανότητα του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των Ηνωμένων Εθνών να αντιμετωπίζει σοβαρές και επείγουσες καταστάσεις στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων χετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα, να ενισχυθεί η διαδικασία παρακολούθησης του βαθμού εφαρμογής των συστάσεων που διατυπώνονται στο πλαίσιο των ειδικών διαδικασιών, και να ενισχυθεί η διαδικασία της Παγκόσμιας Περιοδικής Επιθεώρησης· τονίζει ότι πρέπει να συνεχίσει η ΕΕ να στηρίζει το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο, ως συμβολή στην αποτελεσματική προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και στην καταπολέμηση της ατιμωρησίας·

105.  καλεί την ΑΕ/ΥΕ της ΕΕ και το Συμβούλιο σε σχέση με τις διαπραγματεύσεις του ΟΗΕ σχετικά με τη συνθήκη για το εμπόριο όπλων να καταβάλουν προσπάθειες για τα υψηλότερα δυνατά πρότυπα προστασίας του διεθνούς δικαίου για τα ανθρώπινα δικαιώματα και του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου ορίζοντας πρότυπα που υπερβαίνουν αυτά που έχουν ήδη συμφωνηθεί σε επίπεδο ΕΕ και έχουν αποτυπωθεί στην κοινή θέση της ΕΕ σχετικά με τις εξαγωγές όπλων· τονίζει επομένως ότι οι θέσεις των κρατών μερών της ΕΕ πρέπει να αποκλείουν την αποδοχή χαμηλότερων προτύπων που θα ήταν αναμφίβολα επιζήμια για την επιτυχία και την αποτελεσματικότητα της συνθήκης για το εμπόριο όπλων·

EE - NATO

106.  επικροτεί τις δεσμεύσεις της ΕΕ και του ΝΑΤΟ για ενίσχυση της στρατηγικής τους εταιρικής σχέσης, οι οποίες επιβεβαιώθηκαν από τη Συμμαχία στη νέα στρατηγική αντίληψη και στη διάσκεψη κορυφής του Σικάγο, και υπογραμμίζει την πρόοδο σε ό,τι αφορά την πρακτική συνεργασία στις επιχειρήσεις· επισημαίνει ότι η τρέχουσα παγκόσμια και ευρωπαϊκή οικονομική κρίση ήταν κίνητρο για να αναζητηθούν τόσο στην ΕΕ όσο και στο ΝΑΤΟ πιο φθηνές και πιο ετοιμοπόλεμες επιχειρησιακές ικανότητες· καλεί, ως εκ τούτου, την ΑΕ/ΥΕ να είναι περισσότερο βολονταριστική στην προώθηση πιο συγκεκριμένων προτάσεων για τη συνεργασία μεταξύ οργανισμών, ακόμη και μέσω του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Άμυνας (με «έξυπνη άμυνα», ομαδοποίηση και από κοινού χρήση, και με μια σφαιρική προσέγγιση ως βασικές αρχές, βάσει της συμπληρωματικότητας των πρωτοβουλιών)· ζητεί μια επείγουσα πολιτική λύση στο αδιέξοδο της συνεργασίας στο πλαίσιο των διευθετήσεων «Βερολίνο +», οι οποίες δεν επιτρέπουν στις δύο οργανώσεις να συνεργαστούν πιο αποτελεσματικά·

Συμβούλιο της Ευρώπης

107.  προτρέπει τα κράτη μέλη να εκπληρώσουν την υποχρέωσή τους για άμεση ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων για την προσχώρηση της ΕΕ στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ECHR)· υπογραμμίζει τη σημασία των διαδικασιών παρακολούθησης προτύπων και των πορισμάτων του Συμβουλίου της Ευρώπης ως μείζονα συμβολή στην αξιολόγηση της προόδου των γειτονικών χωρών σε ό,τι αφορά την επίτευξη δημοκρατικών μεταρρυθμίσεων·

108.  τονίζει ότι η προσχώρηση της ΕΕ στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ECHR) συνιστά ιστορική ευκαιρία για να αναδειχθούν τα ανθρώπινα δικαιώματα σε κεντρική αξία της ΕΕ και σε κοινό τόπο για τις σχέσεις της με τρίτες χώρες και ελπίζει ότι η διαδικασία θα προχωρήσει χωρίς περιττές καθυστερήσεις· επαναλαμβάνει ότι η προσχώρηση της ΕΕ στην εν λόγω σύμβαση συνιστά σημαντικό επίτευγμα για την περαιτέρω ενίσχυση της προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Ευρώπη·

ΟΑΣΕ

109.  υποστηρίζει το διάλογο για τη μεταρρύθμιση του Οργανισμού Ασφαλείας και Συνεργασίας στην Ευρώπη (ΟΑΣΕ), υπό τον όρο ότι δεν θα οδηγήσει σε εξασθένηση των υφισταμένων θεσμών και μηχανισμών ούτε και θα επηρεάσει την ανεξαρτησία τους· τονίζει πόσο αναγκαίο είναι να διατηρηθεί η ισορροπία μεταξύ των τριών διαστάσεων του ΟΑΣΕ, με τη συνεκτική και σφαιρική ανάπτυξή τους και με βάση τα μέχρι τούδε επιτεύγματα· τονίζει, επιπρόσθετα, ότι οι απειλές και τα προβλήματα που αφορούν την ασφάλεια πρέπει να αντιμετωπίζονται μέσω και των τριών διαστάσεων, προκειμένου η δράση να είναι πραγματικά αποτελεσματική· καλεί τον ΟΑΣΕ να ενισχύσει περαιτέρω την ικανότητά του να εξασφαλίζει την τήρηση και την εφαρμογή των αρχών και των δεσμεύσεων που αναλαμβάνουν τα συμμετέχοντα κράτη και στις τρεις διαστάσεις, μεταξύ άλλων με τη βελτίωση των μηχανισμών παρακολούθησης της εφαρμογής·

Συμβούλιο Συνεργασίας του Κόλπου (GCC)

110.  αναμένει από την ΕΕ να αναπτύξει μια πραγματική στρατηγική εταιρική σχέση με το Συμβούλιο Συνεργασίας του Κόλπου, συμπεριλαμβανομένων ενός ανοικτού, τακτικού και εποικοδομητικού διαλόγου και μιας διαρθρωμένης συνεργασίας τόσο για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη δημοκρατία όσο και για τη μεταβατική διεργασία και τη διαχείριση κρίσεων στη Νότια Γειτονία· επαναλαμβάνει ότι, προς υποστήριξη αυτών των στόχων, η ΕΥΕΔ θα πρέπει να αφιερώσει περισσότερους ανθρώπινους πόρους στην περιοχή και να ανοίξει αντιπροσωπείες στις σημαντικότερες χώρες του Συμβουλίου Συνεργασίας· τονίζει ότι οι πολιτικές της ΕΕ απέναντι στη συγκεκριμένη περιφέρεια δεν μπορούν συνεχώς να παραβλέπουν τα ανθρώπινα δικαιώματα, τα δικαιώματα των γυναικών, το κράτος δικαίου και τις δημοκρατικές προσδοκίες των λαών των χωρών του Συμβουλίου Συνεργασίας, από το Μπαχρέιν μέχρι τη Σαουδική Αραβία·

Αραβικός Σύνδεσμος

111.  αναγνωρίζει τον ολοένα και πιο σημαντικό ρόλο των περιφερειακών οργανισμών, και ιδίως του Αραβικού Συνδέσμου, αλλά και του Οργανισμού Ισλαμικής Συνδιάσκεψης και του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας, και καλεί την ΕΕ να ενισχύσει τη συνεργασία, ιδιαίτερα όσον αφορά τα ζητήματα που σχετίζονται με τις μεταβατικές διεργασίες και τη διαχείριση κρίσεων στη Νότια Γειτονία· χαιρετίζει τις προσπάθειες της ΕΕ να βοηθήσει στη διεργασία ενοποίησης του Αραβικού Συνδέσμου·

Θεματικές προτεραιότητες της ΚΕΠΠΑ
Κοινή Πολιτική Ασφάλειας και Άμυνας

112.  τονίζει ότι οι δράσεις της ΚΠΑΑ θα πρέπει να ενταχθούν σε μια συνολική πολιτική που θα εστιάζεται στις χώρες και περιοχές που αντιμετωπίζουν κρίση, στις οποίες διακυβεύονται οι αξίες και τα στρατηγικά συμφέροντα της ΕΕ και στις οποίες οι επιχειρήσεις ΚΠΑΑ θα έχουν πραγματική προστιθέμενη αξία ως προς την προαγωγή της ειρήνης, της σταθερότητας και του κράτους δικαίου· υπογραμμίζει περαιτέρω την ανάγκη μιας διαρκώς τελειοποιούμενης μέσω των διδαγμάτων διαδικασίας που θα αξιολογεί με μεγαλύτερη ακρίβεια το βαθμό επιτυχούς εφαρμογής της κάθε επιχείρησης και το μακροπρόθεσμο αντίκτυπό της επί τόπου·

113.  υπενθυμίζει την έκκλησή του προς την ΑΕ/ΥΕ, το Συμβούλιο και τα κράτη μέλη να εξετάσουν το πλήθος των προβλημάτων που αντιμετωπίζει η πολιτική-στρατιωτική συνεργασία, από την έλλειψη εξειδικευμένου προσωπικού μέχρι τις ελλείψεις και ανισότητες εξοπλισμού· ζητεί ειδικότερα προσωπικό στους τομείς της δικαιοσύνης, της πολιτικής διοίκησης, των τελωνείων, του διαλόγου, της συμφιλίωσης και της διαμεσολάβησης, ώστε να μπορεί να παρέχεται κατάλληλη και επαρκής πραγματογνωμοσύνη για τις αποστολές ΚΠΑΑ· καλεί την ΑΕ/ΥΕ να υποβάλει συγκεκριμένες προτάσεις για την εξουδετέρωση αυτών των ελλείψεων σε προσωπικό, ιδίως στον τομέα της διαχείρισης των μη στρατιωτικών κρίσεων, της πρόληψης των συγκρούσεων και της ανασυγκρότησης μετά από μια κρίση, καθώς και στους προαναφερθέντες τομείς·

114.  χαιρετίζει τις εκκλήσεις για μεγαλύτερη ομαδοποίηση και από κοινού χρήση βασικών στρατιωτικών ικανοτήτων, για βελτίωση των ικανοτήτων σχεδιασμού και διεξαγωγής αποστολών και επιχειρήσεων, και για ενοποίηση πολιτικών και στρατιωτικών αποστολών και επιχειρήσεων· τονίζει την ανάγκη συνεχούς βελτίωσης των επιδόσεων των αποστολών και επιχειρήσεων ΚΠΑΑ, μεταξύ άλλων και μέσω της αξιολόγησης των αποτελεσμάτων, της συγκριτικής ανάλυσης, της αξιολόγησης επιπτώσεων, του προσδιορισμού και της αξιοποίησης διδαγμάτων και της ανάπτυξης βέλτιστων πρακτικών για αποδοτικές και αποτελεσματικές δράσεις ΚΠΑΑ· θεωρεί πάντως λυπηρές τις πολιτικές σκοπιμότητες στη συνεργασία που μερικές φορές δεν αφήνουν τις βέλτιστες πρακτικές να δημιουργήσουν συνέργειες·

Εμπόριο όπλων

115.  υπενθυμίζει ότι τα κράτη μέλη της ΕΕ είναι υπεύθυνα για πάνω από το ένα τρίτο των παγκόσμιων εξαγωγών όπλων· καλεί τα κράτη μέλη της ΕΕ να συμμορφωθούν όχι μόνο με τα οχτώ κριτήρια της κοινής θέσης 2008/944/ΚΕΠΠΑ (ο κώδικας δεοντολογίας της ΕΕ για τις εξαγωγές όπλων) αλλά και με τις αρχές της αναπτυξιακής πολιτικής της ΕΕ· ζητεί να μεταβιβασθεί στην ΕΕ η αρμοδιότητα για τους κανόνες που διέπουν τις εξαγωγές όπλων· υπενθυμίζει στα κράτη μέλη της ΕΕ ότι οι αναπτυσσόμενες χώρες οφείλουν πρωτίστως να επενδύουν οικονομικούς πόρους στη βιώσιμη οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη, στη δημοκρατία, στα ανθρώπινα δικαιώματα και στο κράτος δικαίου· καλεί την ΑΕ/ΥΕ και τα κράτη μέλη της ΕΕ να αξιοποιήσουν την αναθεώρηση της κοινής θέσης 2008/944/ΚΕΠΠΑ της ΕΕ που είναι σε εξέλιξη προκειμένου να ενισχύσουν την εφαρμογή και παρακολούθηση των κριτηρίων της ΕΕ για τις εξαγωγές όπλων· θεωρεί εξαιρετικά λυπηρή την αποτυχία των διαπραγματεύσεων του ΟΗΕ τον Ιούλιο 2012 σχετικά με μια παγκόσμια Συνθήκη για το Εμπόριο Όπλων· καλεί την ΑΕ/ΥΕ και τα κράτη μέλη της ΕΕ να πιέσουν κατεπειγόντως εκείνες τις χώρες που αντιτάχθηκαν σε μια ουσιαστική παγκόσμια συνθήκη για το εμπόριο όπλων· ζητεί μια ισχυρή και ουσιαστική συνθήκη για το εμπόριο όπλων που να απαιτεί από τα κράτη μέρη να απαγορεύουν οποιαδήποτε εξαγωγή όπλων και πυρομαχικών σε περίπτωση που συντρέχει σοβαρός κίνδυνος τα όπλα αυτά να χρησιμοποιηθούν για τη διάπραξη ή τη διευκόλυνση σοβαρών παραβιάσεων του διεθνούς δικαίου ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου, όπως π.χ. γενοκτονία, εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και εγκλήματα πολέμου·

Πρόληψη των συγκρούσεων και οικοδόμηση της ειρήνης

116.  καλεί την ΑΕ/ΥΕ να υποβάλει προτάσεις για την ενίσχυση των ικανοτήτων της ΕΥΕΔ όσον αφορά την πρόληψη των συγκρούσεων και την οικοδόμηση της ειρήνης, με ιδιαίτερη αναφορά στο πρόγραμμα του Γκέτεμποργκ, και να επεκτείνει περαιτέρω την ικανότητα της ΕΕ να προλαμβάνει τις συγκρούσεις και να παρέχει ικανότητες διαμεσολάβησης, διαλόγου και συμφιλίωσης παράλληλα με τις ικανότητες διαχείρισης κρίσεων που λαμβάνουν περισσότερους πόρους· ζητεί, κατά προτεραιότητα, να καταρτιστεί απολογισμός των πολιτικών της ΕΕ στον τομέα της πρόληψης των συγκρούσεων και της οικοδόμησης της ειρήνης, ώστε η ΑΕ/ΥΕ να υποβάλει στο Κοινοβούλιο έκθεση για τις προτάσεις που αφορούν την ενίσχυση της εξωτερικής ικανότητας και ανταπόκρισης της Ένωσης στον τομέα αυτόν· επικροτεί την πρόταση της Επιτροπής και της ΕΥΕΔ περί προσθήκης κονδυλίου ύψους 500.000 ευρώ για την πρόληψη συγκρούσεων και για υπηρεσίες υποστήριξης της διαμεσολάβησης στον προϋπολογισμό της ΕΥΕΔ του 2013, ύστερα από την πετυχημένη ολοκλήρωση στο τέλος του έτους μιας προπαρασκευαστικής δράσης που είχε προταθεί από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο· καλεί την ΑΕ/ΥΕ να αναβαθμίσει τη συμμετοχή των γυναικών στους μηχανισμούς πρόληψης συγκρούσεων, διαμεσολάβησης, διαλόγου και συμφιλίωσης και οικοδόμησης της ειρήνης·

117.  θεωρεί την πρόταση για ένα αυτόνομο ή ημιαυτόνομο Ευρωπαϊκό Ινστιτούτο Ειρήνης που θα έχει στενούς δεσμούς με την ΕΕ ως μια πολλά υποσχόμενη ιδέα η οποία θα μπορούσε να συμβάλει στη βελτίωση των δυνατοτήτων πρόληψης των συγκρούσεων και των ικανοτήτων διαμεσολάβησης στην Ευρώπη· ζητεί το συγκεκριμένο ινστιτούτο να βασίζεται σε μια σαφώς καθορισμένη εντολή που θα αποφεύγει την επικάλυψη με τις υπάρχουσες κυβερνητικές και μη κυβερνητικές οργανώσεις και θα εστιάζει στην άτυπη διαμεσολαβητική διπλωματία και στη μετάδοση γνώσεων μεταξύ ευρωπαίων και ανεξάρτητων διαμεσολαβητικών παραγόντων· προσβλέπει στα αποτελέσματα του πιλοτικού σχεδίου για ένα Ευρωπαϊκό Ινστιτούτο Ειρήνης που δρομολογήθηκε φέτος· αναμένει ότι θα συμμετάσχει πλήρως στις συζητήσεις που θα καταλήξουν ενδεχομένως στη δημιουργία ενός τέτοιου ινστιτούτου·

Κυρώσεις και περιοριστικά μέτρα

118.  θεωρεί πως, σε ό,τι αφορά τη μεταχείριση των αυταρχικών καθεστώτων, η ΕΕ θα πρέπει να αναπτύξει μια πιο συνεκτική πολιτική για την επιβολή και την άρση κυρώσεων και περιοριστικών μέτρων·

Μη διάδοση και αφοπλισμός

119.  καλεί την ΑΕ/ΥΕ να αναλύσει την αποτελεσματικότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης σχετικά με την αντιμετώπιση της απειλής που εγκυμονούν τα χημικά, βιολογικά, ραδιολογικά και πυρηνικά όπλα μια δεκαετία μετά την έγκριση της στρατηγικής του 2003 κατά της διάδοσης των όπλων μαζικής καταστροφής και πάνω στη λήξη της παραταθείσας διορίας για την εφαρμογή των Νέων Γραμμών Δράση του 2008, προκειμένου στη συνέχεια να υποβάλει έκθεση στο Κοινοβούλιο σχετικά με τις προτάσεις για την ενίσχυση της ικανότητας της ΕΕ σε αυτόν τον τομέα πολιτικής·

120.  καλεί την ΑΕ/ΥΕ να αναλύσει την αποτελεσματικότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης σχετικά με την αντιμετώπιση της απειλής που εγκυμονεί η διάδοση των φορητών όπλων και του ελαφρύ οπλισμού (SALW) και άλλων συμβατικών όπλων καθώς και σχετικά με ευρύτερα ζητήματα αφοπλισμού μετά την έγκριση της στρατηγικής του 2005 για τα φορητά όπλα και τον ελαφρύ οπλισμό και άλλα σχετικά πλαίσια πολιτικής – συμπεριλαμβανομένης της κοινής θέσης της ΕΕ του 2003 για τη μεσιτεία στα όπλα και για τα εμπάργκο όπλων της ΕΕ – προκειμένου στη συνέχεια να υποβάλει έκθεση στο Κοινοβούλιο σχετικά με τις προτάσεις για την ενίσχυση της ικανότητας της ΕΕ σε αυτόν τον τομέα πολιτικής·

Ευρωπαϊκός Οργανισμός Άμυνας

121.  επαναλαμβάνει την έκκλησή του προς τα κράτη μέλη για ενίσχυση της ευρωπαϊκής συνεργασίας στον τομέα της άμυνας, η οποία αποτελεί τον μόνο εφικτό τρόπο για να διασφαλιστεί ότι οι ευρωπαϊκές στρατιωτικές δυνάμεις θα συνεχίσουν να είναι αξιόπιστες και επιχειρησιακές παρά τη μείωση των αμυντικών προϋπολογισμών· επισημαίνει την πρόοδο που έχει σημειωθεί στην ΕΕ στον τομέα της ομαδοποίησης και κοινής χρήσης, καθώς και στο ΝΑΤΟ στον τομέα της «έξυπνης άμυνας», και θεωρεί σημαντική την επίτευξη περαιτέρω συνεργειών μεταξύ των δύο οργανισμών· τονίζει την ανάγκη επίτευξης περαιτέρω προόδου στον τομέα της ομαδοποίησης και κοινής χρήσης κονδυλίων και της δυνατότητας συνεργειών στην έρευνα, την ανάπτυξη και τη βιομηχανική συνεργασία σε θέματα άμυνας σε ευρωπαϊκό επίπεδο· επικροτεί τις πρωτοβουλίες της ενισχυμένης συνεργασίας στον τομέα αυτό, συμπεριλαμβανομένης της «πρωτοβουλίας της Βαϊμάρης»·

122.  υπενθυμίζει, στο πλαίσιο αυτό, τον σημαντικό ρόλο του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Άμυνας (ΕΟΑ) για την ανάπτυξη και εφαρμογή μιας ευρωπαϊκής πολιτικής σε ζητήματα ικανοτήτων και εξοπλισμών· καλεί, ως εκ τούτου, το Συμβούλιο να ενισχύσει τον θεσμικό χαρακτήρα του ΕΟΑ και να αξιοποιήσει πλήρως το δυναμικό του, όπως προβλέπεται στο άρθρο 42 παράγραφος 3 και στο άρθρο 45 της ΣΕΕ·

123.  καλεί το Συμβούλιο και τα κράτη μέλη να παράσχουν στον ΕΟΑ επαρκή χρηματοδότηση για όλο το φάσμα της αποστολής και των εργασιών του· εκτιμά ότι αυτό θα επιτευχθεί καλύτερα με τη χρηματοδότηση των δαπανών προσωπικού και διαχείρισης του οργανισμού από τον προϋπολογισμό της Ένωσης, αρχής γενομένης από το επόμενο πολυετές δημοσιονομικό πλαίσιο· ζητεί προς το σκοπό αυτό να υποβάλει η ΑΕ/ΥΕ τις αναγκαίες προτάσεις·

Ενεργειακή ασφάλεια

124.  επισημαίνει ότι το άρθρο 194 της Συνθήκης της Λισαβόνας καθορίζει ότι η ΕΕ δικαιούται να λαμβάνει μέτρα σε ευρωπαϊκό επίπεδο για τη διασφάλιση του ενεργειακού εφοδιασμού· τονίζει επ’ αυτού ότι, για μεγαλύτερη ενεργειακή ασφάλεια, και ταυτόχρονα για μεγαλύτερη αξιοπιστία και αποτελεσματικότητα της ΚΕΠΠΑ, είναι εξαιρετικά σημαντικό να μειωθεί η ενεργειακή εξάρτηση από τέτοιες τρίτες χώρες που δεν μοιράζονται τις αξίες της ΕΕ ή που ενεργούν εναντίον τους· θεωρεί ότι η διαφοροποίηση των πηγών και των διαδρομών εφοδιασμού και η περαιτέρω στήριξη στις ανανεώσιμες πηγές και στις πηγές καθαρής ενέργειας επείγουν και είναι ουσιώδους σημασίας για την ΕΕ, η οποία έχει μεγάλη εξάρτηση από τις εξωτερικές πηγές ενέργειας· τονίζει ότι οι κυριότερες κατευθύνσεις διαφοροποίησης είναι η Αρκτική, η Μεσόγειος, και ο Νότιος Διάδρομος, από το Ιράκ μέχρι την Κεντρική Ασία και τη Μέση Ανατολή, και καλεί την Επιτροπή να δώσει την προτεραιότητα σε αυτά τα έργα· ανησυχεί για τις καθυστερήσεις που σημειώνονται στην ολοκλήρωση του Νοτίου Διαδρόμου· υπογραμμίζει την ανάγκη επίτευξης ενεργειακής ασφάλειας μέσω της ενεργειακής ποικιλομορφίας και τονίζει τις δυνατότητες για έναν συμπληρωματικό διάδρομο υγροποιημένου φυσικού αερίου (ΥΦΑ) στην Ανατολική Μεσόγειο, ως ευέλικτης πηγής ενέργειας και ως κινήτρου για μεγαλύτερο ανταγωνισμό εντός της εσωτερικής αγοράς της ΕΕ· εκτιμά ότι πρέπει να διασφαλιστεί η συμμόρφωση της κύριας πηγής των εισαγωγών μας – της Ρωσίας – με τους κανόνες της εσωτερικής αγοράς, με τους κανονισμούς σύμφωνα της τρίτης δέσμης μέτρων για την ενέργεια, καθώς και με τη Συνθήκη για τον Ενεργειακό Χάρτη· επισημαίνει τις μεγάλες δυνατότητες ανάπτυξης και αλληλεξάρτησης που θα μπορούσαν να προσφέρουν τα διηπειρωτικά έξυπνα δίκτυα ανανεώσιμων πηγών ενέργειας που συνδέουν την Ευρώπη με την Αφρική·

125.  σημειώνει ότι το 2011 η Επιτροπή πρότεινε τη δημιουργία ενός μηχανισμού ανταλλαγής πληροφοριών για τις διακυβερνητικές συμφωνίες μεταξύ των κρατών μελών και των τρίτων χωρών στον τομέα της ενέργειας· εκτιμά ότι η ανταλλαγή βέλτιστων πρακτικών και η πολιτική στήριξη από την Επιτροπή θα ενισχύσουν επίσης τη διαπραγματευτική ισχύ των κρατών μελών· καλεί την ΑΕ/ΥΕ και την Επιτροπή να υποβάλλουν τακτικά εκθέσεις στο Κοινοβούλιο σχετικά με τη δημιουργία και εφαρμογή του μηχανισμού· καλεί την Επιτροπή να συμπεριλάβει μια «ρήτρα ενεργειακής ασφάλειας» στις συμφωνίες εμπορίου, συνεργασίας, σύνδεσης και εταιρικής σχέσης με χώρες παραγωγούς και χώρες διέλευσης, δηλαδή έναν κώδικα δεοντολογίας για την περίπτωση διαταραχής ή μονομερών μεταβολών των όρων εφοδιασμού·

Νέες απειλές και προβλήματα

126.  υπογραμμίζει ότι, στην ΚΕΠΠΑ, η αντιμετώπιση της νέας γενιάς προβλημάτων για τη σταθερότητα και τη διεθνή ασφάλεια όπως π.χ. η κλιματική αλλαγή, το διεθνές έγκλημα και η τρομοκρατία, οι κυβερνοεπιθέσεις, η διάδοση των πυρηνικών όπλων και των όπλων μαζικής καταστροφής, τα χρεοκοπημένα κράτη, η πειρατεία και οι πανδημίες, πρέπει να καταλαμβάνει σημαντική θέση·

Η εξωτερική διάσταση του χώρου ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης

127.  υπενθυμίζει ότι η εξωτερική διάσταση του χώρου ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης πρέπει να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην ΚΕΠΠΑ· υπογραμμίζει την ανάγκη για μια οργανωμένη διαχείριση των μεταναστευτικών ροών που θα διασφαλίζει τη συνεργασία με τις χώρες προέλευσης και διέλευσης·

Πολιτιστικός και θρησκευτικός διάλογος

128.  θεωρεί ότι η προαγωγή του διαλόγου και της κατανόησης μεταξύ διαφορετικών θρησκειών και πολιτισμών πρέπει να αποτελέσει αναπόσπαστο τμήμα της εξωτερικής μας δράσης απέναντι σε τρίτες χώρες και κοινωνίες και, ιδίως, της υποστήριξής μας στην επίλυση συγκρούσεων και την προώθηση ανεκτικών και δημοκρατικών κοινωνιών χωρίς αποκλεισμούς·

o
o   o

129.  αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στην Αντιπρόεδρο της Επιτροπής/Ύπατη Εκπρόσωπο της Ένωσης για Θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφάλειας, στο Συμβούλιο, στην Επιτροπή, στις κυβερνήσεις και στα κοινοβούλια των κρατών μελών της ΕΕ, στον Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών, στον Γενικό Γραμματέα του ΝΑΤΟ, στον Πρόεδρο της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του ΝΑΤΟ, στον Προεδρεύοντα του ΟΑΣΕ, στον Πρόεδρο της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του ΟΑΣΕ, στον Πρόεδρο της Επιτροπής Υπουργών του Συμβουλίου της Ευρώπης και στον Πρόεδρο της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης.

(1) ΕΕ C 139 της 14.6.2006, σ. 1.
(2) Κείμενα που εγκρίθηκαν, P7_TA(2011)0227.
(3) ΕΕ C 349 E της 22.12.2010, σ. 51.
(4) ΕΕ C 351 Ε της 2.12.2011, σ. 454.
(5) ΕΕ C 351 Ε της 2.12.2011, σ. 470.
(6) ΕΕ C 351 Ε της 2.12.2011, σ. 472.
(7) Κείμενα που εγκρίθηκαν, P7_TA(2012)0126.

Ανακοίνωση νομικού περιεχομένου - Πολιτική απορρήτου