Parlament Europejski,

–  uwzględniając wniosek Komisji przedłożony Parlamentowi i Radzie (COM(2012)0395 – C7-0190/2012),

–  uwzględniając Porozumienie międzyinstytucjonalne z dnia 17 maja 2006 r. pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej i należytego zarządzania finansami(1) (PMI z dnia 17 maja 2006 r.), w szczególności jego pkt 28,

–  uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 1927/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 grudnia 2006 r. ustanawiające Europejski Fundusz Dostosowania do Globalizacji(2),

–  uwzględniając procedurę rozmów trójstronnych przewidzianą w pkt 28 PMI z dnia 17 maja 2006 r.,

–  uwzględniając pismo Komisji Zatrudnienia i Spraw Społecznych,

–  uwzględniając sprawozdanie Komisji Budżetowej (A7-0334/2012),

A.  mając na uwadze, że Unia Europejska opracowała odpowiednie instrumenty ustawodawcze i budżetowe w celu udzielenia dodatkowego wsparcia pracownikom dotkniętym skutkami poważnych zmian strukturalnych w handlu światowym oraz z myślą o ułatwieniu im powrotu na rynek pracy,

B.  mając na uwadze, że zakres działań Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji (EFG) został rozszerzony w odniesieniu do wniosków przedłożonych po dniu 1 maja 2009 r. i obejmuje pomoc dla pracowników, których zwolnienie było bezpośrednim skutkiem światowego kryzysu finansowego i gospodarczego,

C.  mając na uwadze, że pomoc finansowa Unii dla zwolnionych pracowników powinna być dynamiczna i powinno się jej udzielać jak najszybciej i jak najskuteczniej, zgodnie ze wspólną deklaracją Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji, przyjętą na posiedzeniu pojednawczym w dniu 17 lipca 2008 r., a także przy należytym uwzględnieniu PMI z dnia 17 maja 2006 r. w odniesieniu do przyjęcia decyzji o uruchomieniu EFG,

D.  mając na uwadze, że Niderlandy wystąpiły o pomoc w związku z 516 zwolnieniami – z czego 435 ma zostać objętych pomocą – do których doszło w 54 przedsiębiorstwach prowadzących działalność w dziale 41 według klasyfikacji NACE Rev. 2 („Roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków”)(3) w prowincji według klasyfikacji NUTS II Geldria (NL22) w Niderlandach,

E.  mając na uwadze, że złożony wniosek spełnia kryteria kwalifikowalności przewidziane w rozporządzeniu w sprawie EFG,

1.  zgadza się z Komisją, że warunki przewidziane w art. 2 lit. b) rozporządzenia w sprawie EFG zostały spełnione i że w związku z tym Niderlandy mają prawo do pomocy finansowej na mocy powyższego rozporządzenia;

2.  z zadowoleniem przyjmuje wniosek o pomoc finansową z EGF skierowaną przez rząd Niderlandów, pomimo że to państwo członkowskie sprzeciwiło się rozszerzeniu odstępstwa związanego z kryzysem na aktualny EGF, w związku z czym przyszłość EGF po roku 2013 jest zagrożona;

3.  odnotowuje, że w dniu 15 grudnia 2011 r. władze Niderlandów przedłożyły wniosek o wkład finansowy z EFG, a w dniu 16 lipca 2012 r. Komisja przedstawiła ocenę tego wniosku; zauważa, że proces oceny i przedkładania dodatkowych informacji przez zainteresowane państwo członkowskie mógł być sprawniejszy;

4.  zauważa, że z uwagi na znaczenie sektora budownictwa w Geldrii zwolnienia są bardzo odczuwalne; stosunkowo dużo osób pracuje w sektorze budownictwa (około 60 000 w 2011 r.) w porównaniu z innymi sektorami przemysłu, takimi jak przemysł chemiczny (9 000), spożywczy (15 000) i metalurgiczny/elektryczny (40 300); w 2011 r. stopa bezrobocia w Geldrii wynosiła 5,9 %, nieco więcej niż średnia dla Niderlandów; w 2010 r. pracę w sektorze budownictwa straciło 4 100 osób (spadek o 6,5 %); bezrobocie osób młodych wzrosło o 10% w 2011 r.;

5.  zauważa, że Geldria jest największą prowincją Niderlandów, liczącą ok. 2 mln mieszkańców; region posiada dobrze wykształconą populację, a na jego terenie działa około 146 000 przedsiębiorstw; większość zwolnionych osób wykonywała prace podstawowe; dlatego też zachodzi konieczność zapewnienia dodatkowego szkolenia i kształcenia, aby umożliwić im powrót na rynek pracy;

6.  zwraca jednak uwagę, że według Eurostatu krajowa stopa bezrobocia w Niderlandach wyniosła w lipcu 5,3% i była drugą z kolei najniższą stopą bezrobocia w UE;

7.  z zadowoleniem przyjmuje fakt, że aby szybko zapewnić wsparcie pracownikom, władze niderlandzkie postanowiły rozpocząć wdrażanie środków jeszcze przed zapadnięciem ostatecznej decyzji o przyznaniu z EFG pomocy na zaproponowany skoordynowany pakiet;

8.  przypomina, jakie znaczenie ma poprawa szans na zatrudnienie pracowników, w szczególności w zawodach podstawowych, w drodze dostosowanych do ich potrzeb szkoleń oraz uznania umiejętności i kompetencji nabytych w trakcie kariery zawodowej; oczekuje, że szkolenia oferowane w ramach skoordynowanego pakietu będą dostosowane do poziomu wykształcenia i do potrzeb zwolnionych pracowników;

9.  z zadowoleniem przyjmuje zaangażowanie partnerów społecznych w opracowywanie oraz wdrażanie skoordynowanego pakietu stanowiącego część planu socjalnego uzgodnionego przez partnerów społecznych;

10.  z zadowoleniem przyjmuje obszerniejsze wyjaśnienia modułów zawartych w skoordynowanym pakiecie w stosunku do wcześniejszych wniosków niderlandzkich; odnotowuje jednak bardzo wysoki koszt szkolenia wynoszący 18 000 EUR na pracownika (przewidziano udział 75 pracowników), a także pomoc w zakresie zwolnień monitorowanych wynoszącą 8 500 EUR na pracownika (przewidziano 150 pracowników) i domaga się więcej informacji na temat tych dwóch środków oraz podmiotów realizujących je;

11.  podkreśla, że trzeba wyciągnąć wnioski z przygotowania i realizacji niniejszego wniosku oraz innych wniosków dotyczących masowych zwolnień w wielu małych i średnich przedsiębiorstwach (MŚP) w jednym sektorze, w szczególności w zakresie kwalifikowalności osób prowadzących działalność na własny rachunek i właścicieli MŚP do wsparcia z EFG na mocy przyszłego rozporządzenia, a także w zakresie wprowadzanych przez regiony i państwa członkowskie rozwiązań służących szybkiemu sporządzaniu wniosków sektorowych obejmujących dużą liczbę przedsiębiorstw;

12.  z zadowoleniem przyjmuje fakt, że wkład z EFG ma wesprzeć jedynie aktywne środki rynku pracy (szkolenia i doradztwo) i nie zostanie wykorzystany na zasiłki;

13.  zwraca się do zainteresowanych instytucji o podjęcie niezbędnych działań na rzecz poprawy przepisów proceduralnych i budżetowych celem szybszego uruchamiania EFG; docenia wprowadzoną przez Komisję w następstwie wniosku Parlamentu o przyspieszenie uwalniania dotacji ulepszoną procedurę, mającą na celu przedstawianie władzy budżetowej oceny Komisji dotyczącej kwalifikowalności wniosku o wsparcie z EFG równocześnie z wnioskiem o jego uruchomienie; wyraża nadzieję, że dalsze usprawnienia procedury zostaną uwzględnione w nowym rozporządzeniu w sprawie Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji (2014–2020) oraz że uda się osiągnąć większą skuteczność, przejrzystość i rozpoznawalność EFG;

14.  z zadowoleniem przyjmuje fakt, że aby szybko zapewnić wsparcie pracownikom, władze Niderlandów postanowiły rozpocząć wdrażanie środków w dniu 1 stycznia 2012 r., jeszcze przed zapadnięciem ostatecznej decyzji w sprawie przyznania z EFG pomocy na proponowany skoordynowany pakiet;

15.  przypomina, że instytucje zobowiązane są do zagwarantowania sprawnej i szybkiej procedury przyjmowania decyzji w sprawie uruchomienia EFG, zapewniając jednorazowe, ograniczone w czasie, indywidualne wsparcie mające na celu pomoc pracownikom zwolnionym w wyniku globalizacji oraz kryzysu finansowego i gospodarczego; podkreśla rolę, jaką EFG może odegrać w powrocie zwolnionych pracowników na rynek pracy;

16.  podkreśla, że zgodnie z art. 6 rozporządzenia w sprawie EFG należy zadbać o to, aby EFG wspierał trwały powrót zwolnionych pracowników na rynek pracy; ponadto podkreśla, że w ramach pomocy z EFG można współfinansować jedynie aktywne środki na rynku pracy prowadzące do długotrwałego zatrudnienia; ponownie podkreśla, że wsparcie z EFG nie może zastępować działań, za podjęcie których – na mocy prawa krajowego lub układów zbiorowych – odpowiedzialne są przedsiębiorstwa, ani środków restrukturyzacji przedsiębiorstw lub sektorów; ubolewa nad faktem, że EFG może zachęcać przedsiębiorstwa do zastępowania siły roboczej zatrudnionej na podstawie umowy pracownikami zatrudnianymi krótkoterminowo i na bardziej elastycznych warunkach;

17.  odnotowuje, że informacje na temat skoordynowanego pakietu zindywidualizowanych usług, które mają być finansowane z EFG, obejmują dane na temat jego komplementarności z działaniami finansowanymi z funduszy strukturalnych; ponownie wzywa Komisję do przedstawiania analizy porównawczej tych danych w sprawozdaniach rocznych w celu zapewnienia całkowitego przestrzegania obowiązujących przepisów i zapobiegania powielaniu usług finansowanych przez Unię;

18.  z zadowoleniem przyjmuje fakt, że w następstwie ponawianych wniosków Parlamentu w budżecie na rok 2012 uwidocznione są środki na płatności w wysokości 50 000 000 EUR w pozycji budżetowej EFG 04 05 01; przypomina, że EFG został stworzony jako osobny specjalny instrument z własnymi celami i terminami i że w związku z tym ma prawo do własnych środków, co pozwoli uniknąć przesuwania środków z innych pozycji w budżecie, jak to miało miejsce w przeszłości, i co mogłoby być szkodliwe dla realizacji celów politycznych EFG;

19.  wyraża ubolewanie z powodu decyzji Rady o zablokowaniu przedłużenia odstępstwa związanego z kryzysem, które oprócz osób tracących pracę z powodu zmian w kierunkach światowego handlu pozwalało na objęcie pomocą finansową również pracowników zwalnianych w wyniku obecnego kryzysu finansowego i gospodarczego, a także na podwyższenie stopy współfinansowania przez Unię do wysokości 65% kosztów programu w przypadku wniosków złożonych po terminie przypadającym w dniu 31 grudnia 2011 r., oraz wzywa Radę do niezwłocznego ponownego wprowadzenia tego środka;

20.  zatwierdza decyzję załączoną do niniejszej rezolucji;

21.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do podpisania wraz z przewodniczącym Rady niniejszej decyzji i zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej;

22.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji, wraz z załącznikiem, Radzie i Komisji.

(1) Dz.U. C 139 z 14.6.2006, s. 1. (2) Dz.U. L 406 z 30.12.2006, s. 1. (3) Rozporządzenie (WE) nr 1893/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej NACE Rev. 2 i zmieniające rozporządzenie Rady (EWG) nr 3037/90 oraz niektóre rozporządzenia WE w sprawie określonych dziedzin statystycznych (Dz.U. L 393 z 30.12.2006, s. 1).

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

w sprawie uruchomienia Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji, zgodnie z pkt 28 Porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 17 maja 2006 r. pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej i należytego zarządzania finansami (wniosek EGF/2011/009 NL/Gelderland Construction 41 z Niderlandów)

(Tekst tego załącznika nie został powtórzony w tym miejscu, ponieważ odpowiada on końcowej wersji decyzji 2012/681/UE.)