Het Europees Parlement,

–  gezien de brief van zijn Voorzitter d.d. 11 november 2010,

–  gezien de studie van zijn beleidsondersteunende afdeling met als titel „Written declarations in the European Parliament – A review of process and impact” (Schriftelijke verklaringen in het Europees Parlement – Een beoordeling van procedure en impact) (PE 462.424),

–  gezien de artikelen 211 en 212 van zijn Reglement,

–  gezien het verslag van de Commissie constitutionele zaken (A7-0242/2012),

Overwegende hetgeen volgt:

A.  het Parlement heeft in de loop der jaren aanzienlijk meer bevoegdheden verworven en zichzelf essentiële instrumenten verschaft waarmee het invloed kan uitoefenen op de besluitvorming in de meeste gebieden waarop de Europese Unie actief is;

B.  de instellingen waaraan een schriftelijke verklaring gericht is, moeten ervoor zorgen dat de verklaring naar behoren wordt opgevolgd;

C.  schriftelijke verklaringen vormen een nuttig instrument om de aandacht te vestigen op problemen die de burgers van de Unie bijzonder raken;

D.  schriftelijke verklaringen worden geregeld maar niet in bijzonder groten getale gebruikt; slechts een klein percentage ervan krijgt de vereiste steun van een meerderheid van de leden van het Parlement;

E.  de meerderheid van de schriftelijke verklaringen komt na afloop van de in het Reglement vastgelegde periode te vervallen;

F.  de aangenomen schriftelijke verklaringen zijn grotendeels gericht aan de Commissie, en de Commissie is de enige instelling die op de in deze verklaringen aangekaarte problemen heeft gereageerd;

G.  deze antwoorden blijven meestal beperkt tot de vermelding van al bestaande activiteiten van de Commissie, en slechts heel af en toe geeft een schriftelijke verklaring aanleiding tot de invoering van een specifieke maatregel;

H.  in het licht van de uitgebreide prerogatieven van het Parlement en de invoering van het Europese burgerinitiatief is het belang van schriftelijke verklaringen veranderd, hoewel schriftelijke verklaringen nog altijd een nuttig instrument kunnen vormen waarmee de leden kwesties van openbaar belang onder de aandacht kunnen brengen;

I.  de impact van schriftelijke verklaringen op de opstelling van agenda's en op de besluitvorming van de instellingen is uiterst beperkt, en er bestaat mogelijks een onjuist beeld van de doeltreffendheid ervan; als ze correct gebruikt worden, blijven ze niettemin waardevol als een populair campagne-instrument; voor voorstellen waarin om een wetgevingsmaatregel wordt verzocht, moet artikel 42, lid 2, toegepast worden; met dat artikel kunnen de afzonderlijke leden namelijk echt invloed uitoefenen op de wetgeving van de Unie en een bepaald voorstel laten opnemen in de werkzaamheden van de commissies van het Parlement;

J.  de kwaliteit en de relevantie van sommige schriftelijke verklaringen, in het bijzonder de overeenstemming daarvan met de bevoegdheden van de Unie als vastgelegd in titel I van deel I van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie, kan te wensen overlaten; daarom zou het Parlement in zijn volgende zittingsperiode de impact van de nieuwe bepalingen van zijn Reglement met betrekking tot schriftelijke verklaringen kunnen beoordelen en de doeltreffendheid ervan onderzoeken;

1.  besluit onderstaande wijzigingen in zijn Reglement op te nemen;

2.  is van oordeel dat de instellingen waaraan een schriftelijke verklaring gericht is het Parlement moeten informeren over de geplande follow-up die binnen drie maanden na ontvangst van de verklaring moet plaatsvinden; is bovendien voornemens om tijdens de volgende onderhandelingen over de herziening van het kaderakkoord over de betrekkingen tussen het Europees Parlement en de Europese Commissie tot een akkoord te komen met de Commissie over dit beginsel;

3.  wijst erop dat deze wijzigingen op de eerste dag van de eerstvolgende vergaderperiode in werking treden;

4.  is ingenomen met het besluit van het Bureau om het extensief propageren van schriftelijke verklaringen te beperken zodat de leden van het Parlement de vergaderzaal zonder hinder kunnen betreden;

5.  verzoekt zijn Voorzitter dit besluit ter informatie te doen toekomen aan de Raad en de Commissie.

Bestaande tekst   Amendement Amendement 6 Reglement van het Europees Parlement Artikel 42 – leden 2 en 3 2.  Elk lid kan een voorstel voor een besluit van de Unie uit hoofde van het initiatiefrecht van het Parlement in de zin van artikel 225 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie indienen. 2.  Elk lid kan een voorstel voor een besluit van de Unie uit hoofde van het initiatiefrecht van het Parlement in de zin van artikel 225 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie indienen. Een dergelijk voorstel kan door maximaal tien leden samen ingediend worden. In het voorstel wordt de rechtsgrondslag vermeld en hierbij kan een toelichting van maximaal 150 woorden worden gevoegd. 3.  Het voorstel wordt ingediend bij de Voorzitter, die het ter behandeling naar de bevoegde commissie verwijst. Voorafgaand aan de verwijzing wordt het voorstel in die officiële talen vertaald die de voorzitter van de desbetreffende commissie voor een summiere behandeling noodzakelijk acht. De commissie besluit binnen drie maanden na de verwijzing en na de indiener van het voorstel te hebben gehoord, over het verdere verloop van de procedure. 3.  Het voorstel wordt ingediend bij de Voorzitter, die controleert of de toepasselijke wettelijke vereisten zijn nageleefd. Hij kan het voorstel met het oog op een advies over de juistheid van de rechtsgrondslag ervan naar de voor dit advies bevoegde commissie verwijzen. Als de Voorzitter het voorstel ontvankelijk verklaart, maakt hij dat tijdens de plenaire vergadering bekend en verwijst hij het naar de bevoegde commissie. Voorafgaand aan de verwijzing naar de bevoegde commissie wordt het voorstel in die officiële talen vertaald die de voorzitter van de desbetreffende commissie voor een summiere behandeling noodzakelijk acht. De commissie kan de Voorzitter aanbevelen dat het voorstel wordt opengesteld voor ondertekening door om het even welk lid, met inachtneming van de voorwaarden en termijnen die zijn vastgelegd in artikel 123, leden 2, 3 en 7. Besluit de commissie het voorstel overeenkomstig de procedure van artikel 48 aan het Parlement voor te leggen, dan wordt de indiener van het voorstel in de titel van het verslag genoemd. Als een meerderheid van de leden van het Parlement het voorstel heeft ondertekend, wordt de Conferentie van voorzitters geacht haar toestemming te hebben gegeven aan het verslag over het voorstel. De bevoegde commissie stelt een verslag op conform artikel 48 na de indieners van het voorstel te hebben gehoord. Indien het voorstel niet wordt opengesteld voor bijkomende ondertekenaars of niet door een meerderheid van de leden van het Parlement ondertekend wordt, neemt de bevoegde commissie binnen drie maanden na de verwijzing en na de indieners van het voorstel te hebben gehoord, een besluit over het verdere verloop van de procedure. De indieners van het voorstel worden in de titel van het verslag genoemd. Amendement 1 Reglement van het Europees Parlement Artikel 123 – lid 1 1.   Maximaal vijf leden kunnen een schriftelijke verklaring van ten hoogste 200 woorden indienen over een onderwerp dat onder de bevoegdheden van de Europese Unie valt en geen betrekking heeft op aangelegenheden die onder een lopende wetgevingsprocedure vallen. De Voorzitter verleent hiertoe van geval tot geval toestemming. De schriftelijke verklaringen worden in de officiële talen gedrukt en rondgedeeld. Zij worden met de namen van de ondertekenaars opgenomen in een register. Dit register is openbaar en ligt tijdens de vergaderperioden ter inzage bij de ingang van de vergaderzaal en tussen de vergaderperioden op een geschikte, door het College van quaestoren nader te bepalen plaats. 1.   Minimaal tien leden van ten minste drie fracties kunnen een schriftelijke verklaring van ten hoogste 200 woorden indienen over een onderwerp dat uitsluitend onder de bevoegdheden van de Europese Unie valt. Deze verklaring mag inhoudelijk niet verder gaan dan het een verklaring betaamt. In het bijzonder mag een schriftelijke verklaring niet aandringen op wetgevingsmaatregelen, geen besluiten bevatten over aangelegenheden waarvoor dit Reglement voorziet in specifieke procedures en bevoegdheden, en niet ingaan op aangelegenheden die onder lopende procedures in het Parlement vallen. 1 bis. De Voorzitter verleent op basis van een gemotiveerde beslissing toestemming om verder te gaan met de procedure, waarbij in elk geval lid 1 in acht genomen wordt. De schriftelijke verklaringen worden in de officiële talen gepubliceerd op de website van het Parlement en elektronisch aan alle leden rondgedeeld. Zij worden met de namen van de ondertekenaars opgenomen in een elektronisch register. Dit register is openbaar en kan op de website van het Parlement worden geraadpleegd. De Voorzitter bewaart eveneens een papieren versie met handtekeningen van elke schriftelijke verklaring. Amendement 2 Reglement van het Europees Parlement Artikel 123 – lid 2 2.  Elk lid kan een in het register opgenomen verklaring medeondertekenen. 2.  Elk lid kan een in het elektronische register opgenomen verklaring medeondertekenen. De handtekening kan gedurende een periode van drie maanden vanaf de opname van de verklaring in het register op elk willekeurig ogenblik ingetrokken worden. In geval van een dergelijke intrekking mag het lid in kwestie de verklaring niet nog eens ondertekenen. Amendement 7 Reglement van het Europees Parlement Artikel 123 – lid 3 3.  Is een verklaring door de meerderheid van de leden van het Parlement ondertekend, dan stelt de Voorzitter het Parlement hiervan in kennis en worden de namen van de ondertekenaars in de notulen vermeld en wordt de verklaring als aangenomen tekst gepubliceerd. 3.  Is een verklaring na afloop van een periode van drie maanden vanaf de opname ervan in het register door de meerderheid van de leden van het Parlement ondertekend, dan stelt de Voorzitter het Parlement hiervan in kennis. De verklaring wordt, met de namen van de ondertekenaars, in de notulen vermeld en heeft voor het Parlement geen bindende werking. Amendement 4 Reglement van het Europees Parlement Artikel 123 – lid 4 bis (nieuw) 4 bis. Als de instellingen waaraan de aangenomen verklaring gericht is het Parlement niet binnen drie maanden na ontvangst daarvan informeren over de geplande follow-up, wordt de kwestie op verzoek van een van de indieners van de verklaring op de agenda geplaatst van een volgende vergadering van de bevoegde commissie. Amendement 5 Reglement van het Europees Parlement Artikel 123 – lid 5 5.  Een schriftelijke verklaring die meer dan drie maanden in het register heeft gestaan en niet door ten minste de helft van de leden van het Parlement is ondertekend, komt te vervallen. 5.  Een schriftelijke verklaring die meer dan drie maanden in het register heeft gestaan en niet door ten minste de helft van de leden van het Parlement is ondertekend, komt te vervallen, zonder dat deze periode van drie maanden kan worden verlengd.