Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 17 stycznia 2013 r. w sprawie zaleceń konferencji przeglądowej stron Układu o nierozprzestrzenianiu broni jądrowej dotyczących utworzenia na Bliskim Wschodzie strefy wolnej od broni masowego rażenia (2012/2890(RSP))
Parlament Europejski,
– uwzględniając oświadczenie wiceprzewodniczącej Komisji/wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa Catherine Ashton z dnia 24 listopada 2012 r. w sprawie przełożenia konferencji helsińskiej w sprawie utworzenia na Bliskim Wschodzie strefy wolnej od broni masowego rażenia,
– uwzględniając półroczne sprawozdanie z postępów we wdrażaniu strategii UE przeciw rozprzestrzenianiu broni masowego rażenia (2012/I)(1) z sierpnia 2012 r.,
– uwzględniając trzy seminaria UE, tzn. seminarium na temat bezpieczeństwa na Bliskim Wschodzie, nierozprzestrzeniania broni masowego rażenia i rozbrojenia, które odbyło się w Paryżu w czerwcu 2008 r., pierwsze seminarium na temat Bliskiego Wschodu zorganizowane przez Konsorcjum UE ds. Nierozprzestrzeniania Broni Jądrowej w dniach 6-7 lipca 2011 r. w Brukseli oraz drugie seminarium na temat Bliskiego Wschodu zorganizowane przez to Konsorcjum w dniach 5-6 listopada 2012 r., których celem było przygotowanie konferencji ONZ w sprawie utworzenia na Bliskim Wschodzie strefy wolnej od broni masowego rażenia,
– uwzględniając strategię Unii Europejskiej przeciwko rozprzestrzenianiu broni masowego rażenia przyjętą przez Radę Europejską w dniu 12 grudnia 2003 r.,
– uwzględniając decyzję Rady nr 2012/422/WPZiB z dnia 23 lipca 2012 r. w sprawie wsparcia procesu prowadzącego do stworzenia na Bliskim Wschodzie strefy wolnej od broni jądrowej i wszelkich innych rodzajów broni masowego rażenia,
– uwzględniając swoje wcześniejsze rezolucje: z 26 lutego 2004 r.(2), 10 marca 2005 r.(3), 17 listopada 2005 r.(4) oraz 14 marca 2007 r.(5) w sprawie nierozprzestrzeniania broni jądrowej i rozbrojenia jądrowego, a także rezolucję z 10 marca 2010 r.(6) w sprawie Układu o nierozprzestrzenianiu broni jądrowej,
– uwzględniając rezolucję Zgromadzenia Ogólnego ONZ z dnia 13 grudnia 2011 r. w sprawie utworzenia w regionie Bliskiego Wschodu strefy wolnej od broni jądrowej,
– uwzględniając sprawozdanie sekretarza generalnego ONZ z 6 października 2010 r. w sprawie ryzyka rozprzestrzeniania broni jądrowej na Bliskim Wschodzie,
– uwzględniając dokument końcowy konferencji przeglądowej stron Układu o nierozprzestrzenianiu broni jądrowej z 2010 r.,
– uwzględniając wspólną deklarację w sprawie regionu Morza Śródziemnego złożoną na szczycie w Paryżu w dniu 13 lipca 2008 r.,
– uwzględniając art. 110 ust. 2 i art. 4 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że zaplanowaną na grudzień 2012 r. konferencję w sprawie utworzenia na Bliskim Wschodzie strefy wolnej od broni jądrowej i wszelkich innych rodzajów broni masowego rażenia przełożono na późniejszy termin;
B. mając na uwadze, że odwołanie konferencji w sprawie utworzenia na Bliskim Wschodzie strefy wolnej od broni masowego rażenia, przewidzianej w trakcie konferencji przeglądowej stron Układu o nierozprzestrzenianiu broni jądrowej w 2010 r., mogłoby mieć negatywny wpływ na bezpieczeństwo regionalne i starania na rzecz denuklearyzacji;
C. mając na uwadze, że Układ o nierozprzestrzenianiu broni jądrowej i broni masowego rażenia jest podstawą bezpieczeństwa międzynarodowego; mając na uwadze, że do najważniejszych priorytetów w zakresie bezpieczeństwa należy uniemożliwienie kolejnym państwom uzyskiwania bądź wykorzystywania broni jądrowej, zmniejszenie światowego arsenału broni jądrowej i dążenie do całkowitej likwidacji broni tego rodzaju na świecie;
D. mając na uwadze, że w dokumencie końcowym z konferencji przeglądowej stron Układu o nierozprzestrzenianiu broni jądrowej z 2010 r. uzgodniono, że w 2012 r. zostanie zwołana konferencja w sprawie utworzenia na Bliskim Wschodzie strefy wolnej od broni jądrowej i od innych rodzajów boni masowego rażenia, a także że proces taki jest niezbędny w celu potwierdzenia legitymacji tego układu;
E. mając na uwadze, że przygotowania do tej konferencji trwają od mianowania fińskiego podsekretarza stanu Jaako Laajavy na koordynatora ds. tej konferencji;
F. mając na uwadze, że istnieje szereg innych układów o strefach wolnych od broni jądrowej w odniesieniu do innych regionów świata, a mianowicie Ameryki Łacińskiej i Karaibów, Południowego Pacyfiku, Azji Południowo-Wschodniej, Afryki i Azji Środkowej; mając na uwadze, że ogłoszony przez Mongolię status kraju wolnego od broni jądrowej został uznany w drodze uchwalenia rezolucji Zgromadzenia Ogólnego ONZ w sprawie bezpieczeństwa międzynarodowego Mongolii i jej statusu kraju wolnego od broni jądrowej; mając na uwadze, że istnieją inne układy również dotyczące likwidacji broni jądrowej na pewnych obszarach, np. Układ w sprawie Antarktyki, Układ o przestrzeni kosmicznej, układ księżycowy i Układ o zakazie umieszczania broni jądrowej i innych rodzajów broni masowej zagłady na dnie mórz;
G. mając na uwadze, że UE zachęca wszystkie państwa regionu do kontynuowania konstruktywnej współpracy z koordynatorem, aby podjąć dalsze inicjatywy zmierzające do całkowitej likwidacji wszystkich rodzajów broni masowego rażenia w regionie – czy to broni jądrowej, chemicznej czy biologicznej – a także systemów jej przenoszenia;
H. mając na uwadze, że Unia Europejska oraz wszyscy członkowie partnerstwa euro-śródziemnomorskiego poparli w deklaracji barcelońskiej z 1995 r. cel polegający na propagowaniu utworzenia na Bliskim Wschodzie strefy wolnej od broni masowego rażenia; mając na uwadze, że UE popiera działania koordynatora oraz cel polegający na propagowaniu utworzenia na Bliskim Wschodzie strefy wolnej od broni masowego rażenia, przede wszystkim poprzez Konsorcjum UE ds. Nierozprzestrzeniania Broni Jądrowej oraz szereg seminariów na ten temat, takich jak seminaria zorganizowane w 2008 i 2011 r. oraz w listopadzie 2012 r.;
I. mając na uwadze, że Federacja Rosyjska, Wielka Brytania i Stany Zjednoczone są współwnioskodawcami rezolucji z 1995 r. w sprawie Układu o nierozprzestrzenianiu broni jądrowej na Bliskim Wschodzie oraz państwami-depozytariuszami układu;
J. mając na uwadze, że sytuacja polityczna w regionie jest nadal bardzo niestabilna, panuje tam chaos i zachodzą dramatyczne przemiany polityczne, w tym eskalacja konfliktu w Syrii, impas w stosunkach z Iranem oraz rosnące napięcia między Izraelem i Palestyną oraz krajami sąsiadującymi;
K. mając na uwadze, że UE wspiera trwające przygotowania do konferencji z udziałem wszystkich państw regionu, z myślą o jej pomyślnym zakończeniu, mimo panującego na Bliskim Wschodzie chaosu i mimo zachodzących zmian politycznych;
L. mając na uwadze apel Ruchu Państw Niezaangażowanych o szybkie utworzenie na Bliskim Wschodzie strefy wolnej od broni jądrowej, co byłoby priorytetowym krokiem na drodze do utworzenia w tym regionie strefy wolnej od broni masowego rażenia;
1. wyraża ubolewanie z powodu przełożenia konferencji w sprawie utworzenia na Bliskim Wschodzie strefy wolnej od broni jądrowej i wszelkich innych rodzajów broni masowego rażenia, którą uczestnicy konferencji przeglądowej Układu o nierozprzestrzenianiu broni jądrowej w 2010 r. zaplanowali na rok 2012;
2. z zadowoleniem przyjmuje rolę Organizacji Narodów Zjednoczonych w tworzeniu strefy wolnej od broni jądrowej podlegającej wzajemnej weryfikacji; zwraca uwagę, że nie wszystkie państwa w regionie są stronami Układu o nierozprzestrzenianiu broni jądrowej;
3. wzywa sekretarza generalnego ONZ, koordynatora z ramienia ONZ, wnioskodawców rezolucji z 1995 r. w sprawie Bliskiego Wschodu, wysoką przedstawiciel UE oraz państwa członkowskie UE, aby dołożyli starań, by przewidziana na 2012 r. konferencja odbyła się najpóźniej w 2013 r.;
4. jest głęboko przekonany, że utworzenie na Bliskim Wschodzie strefy wolnej od broni jądrowej umocniłoby zdecydowanie pokój międzynarodowy i stabilność międzynarodową, a także mogłoby być przykładem i pozytywnym krokiem w kierunku kampanii „Global Zero”;
5. apeluje do wiceprzewodniczącej Komisji/ wysokiej przedstawiciel Catherine Ashton o dopilnowanie, by Unia Europejska pozostała aktywnie zaangażowana we wspieranie tego procesu, w szczególności poprzez aktywne zachęcanie na drodze dyplomatycznej wszystkich zainteresowanych stron do konstruktywnego zaangażowania oraz poprzez wykazywanie wzmożonej woli politycznej w negocjacjach;
6. z zadowoleniem przyjmuje zaangażowanie UE w proces prowadzący do stworzenia na Bliskim Wschodzie strefy wolnej od broni masowego rażenia; uważa, że deklaracje dobrych zamiarów stanowią pierwszy krok do przełamania obecnego impasu; jest zdania, że pokojowe rozwiązanie konfliktów na Bliskim Wschodzie może stworzyć zaufanie konieczne dla ostatecznego utworzenia na Bliskim Wschodzie strefy wolnej od broni masowego rażenia;
7. przypomina wszystkim zainteresowanym stronom, że sprawa jest pilna, mając na uwadze konflikt dotyczący irańskiego programu jądrowego i negocjacje w tej sprawie oraz wojnę domową w Syrii; przypomina, że rząd Syrii nadal kontroluje jeden z najpotężniejszych i najbardziej niebezpiecznych na świecie arsenałów broni chemicznej;
8. wzywa wszystkie kraje tego regionu do przystąpienia do Konwencji o zakazie prowadzenia badań, produkcji, składowania i użycia broni chemicznej oraz o zniszczeniu jej zapasów, a także do Konwencji o zakazie broni biologicznej i toksycznej;
9. podkreśla znaczenie trwającego dialogu dotyczącego bliskowschodniej strefy wolnej od broni masowego rażenia w celu przeanalizowania szerokich ram i etapów pośrednich, które umocniłyby pokój i bezpieczeństwo w regionie; podkreśla, że kluczowe elementy powinny obejmować zgodność z kompleksowymi zabezpieczeniami MAEA (i protokołem dodatkowym), zakaz produkcji materiałów rozszczepialnych dla celów wojskowych oraz wzbogacania uranu wykraczającego poza stopień konieczny do produkcji paliwa, przystąpienie do traktatów zakazujących broni biologicznej i chemicznej oraz utworzenie w regionie Bliskiego Wschodu strefy wolnej od broni jądrowej; podkreśla, że środki te w zdecydowany sposób umocniłyby pokój i bezpieczeństwo międzynarodowe;
10. wzywa do podjęcia nowej inicjatywy budowania zaufania na szczeblu regionalnym, opartej na przykładzie procesu helsińskiego, aby zrealizować długoterminowy cel, jakim jest Bliski Wschód bez konfliktów zbrojnych;
11. zwraca się do wiceprzewodniczącej Komisji/ wysokiej przedstawiciel Catherine Ashton o informowanie Parlamentu o wszelkich wydarzeniach związanych z bieżącymi działaniami na rzecz ponownego zwołania odłożonej w czasie konferencji zaplanowanej na grudzień 2012 r.;
12. zobowiązuje swego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji wiceprzewodniczącej Komisji/wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, Radzie, Komisji, parlamentom i rządom państw członkowskich UE, sekretarzowi generalnemu ONZ, koordynatorowi oraz rządom i parlamentom państw Bliskiego Wschodu.