Ευρετήριο 
Κείμενα που εγκρίθηκαν
Τετάρτη 16 Ιανουαρίου 2013 - Στρασβούργο
Ταξινόμηση, συσκευασία και επισήμανση των επικίνδυνων παρασκευασμάτων ***I
 Βιώσιμη εκμετάλλευση των αλιευτικών πόρων στη Μεσόγειο Θάλασσα ***I
 Υπογραφή του συμπληρωματικού πρωτοκόλλου της Ναγκόγια - Κουάλα Λουμπούρ περί ευθύνης και αποζημίωσης στο πρωτόκολλο της Καρθαγένης για τη βιοασφάλεια ***
 Δημόσια οικονομικά στην ΟΝΕ - 2011 και 2012
 Οργανισμοί αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας ***I
 Οργανισμοί συλλογικών επενδύσεων σε κινητές αξίες (ΟΣΕΚΑ) και διαχειριστές οργανισμών εναλλακτικών επενδύσεων ***I
 Πολυετές σχέδιο για τα αποθέματα γάδου στη Βαλτική ***I
 Τροποποίηση του Κανονισμού του Κοινοβουλίου σχετικά με την τάξη των Αντιπροέδρων που εκλέγονται δια βοής
 Εγγύηση για τη νεολαία
 Ο ρόλος της πολιτικής συνοχής της ΕΕ στην υλοποίηση της νέας ευρωπαϊκής ενεργειακής πολιτικής
 Σκοπιμότητα της έκδοσης ομολόγων σταθερότητας

Ταξινόμηση, συσκευασία και επισήμανση των επικίνδυνων παρασκευασμάτων ***I
PDF 983kWORD 329k
Ψήφισμα
Ενοποιημένο κείμενο
Παράρτημα
Παράρτημα
Παράρτημα
Παράρτημα
Παράρτημα
Παράρτημα
Παράρτημα
Παράρτημα
Παράρτημα
Νομοθετικό ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 16ης Ιανουαρίου 2013 σχετικά με πρόταση οδηγίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για την ταξινόμηση, συσκευασία και επισήμανση των επικίνδυνων παρασκευασμάτων (αναδιατύπωση) (COM(2012)0008 – C7-0021/2012 – 2012/0007(COD))
P7_TA(2013)0008A7-0391/2012

(Συνήθης νομοθετική διαδικασία – αναδιατύπωση)

Tο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

–  έχοντας υπόψη την πρόταση της Επιτροπής προς το Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο (COM(2012)0008),

–  έχοντας υπόψη το άρθρο 294 παράγραφος 2 και το άρθρο 114 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σύμφωνα με τα οποία του υποβλήθηκε η πρόταση από την Επιτροπή (C7-0021/2012),

–  έχοντας υπόψη το άρθρο 294 παράγραφος 3 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

–   έχοντας υπόψη τη γνώμη της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής της 28ης Μαρτίου 2012(1),

–  έχοντας υπόψη τη διοργανική συμφωνία της 28ης Νοεμβρίου 2001 για μια πλέον συστηματοποιημένη χρήση της τεχνικής της αναδιατύπωσης των νομικών πράξεων(2),

–  έχοντας υπόψη την από 9ης Νοεμβρίου 2012 επιστολή της Επιτροπής Νομικών Θεμάτων προς την Επιτροπή Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων σύμφωνα με το άρθρο 87 παράγραφος 3 του Κανονισμού του,

–  έχοντας υπόψη τα άρθρα 87 και 55 του Κανονισμού του,

–  έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων (A7-0391/2012),

A.  εκτιμώντας ότι, σύμφωνα με τη συμβουλευτική ομάδα εργασίας των νομικών υπηρεσιών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, του Συμβουλίου και της Επιτροπής, η εν λόγω πρόταση δεν περιέχει καμία ουσιαστική τροποποίηση πλην όσων προσδιορίζονται ως τοιαύτες στην ως άνω πρόταση και ότι, όσον αφορά την κωδικοποίηση των αμετάβλητων διατάξεων προηγούμενων πράξεων και των τροποποιήσεων αυτών, η πρόταση περιορίζεται απλώς και μόνο σε κωδικοποίηση των υφισταμένων πράξεων, χωρίς τροποποίηση της ουσίας τους·

1.  εγκρίνει τη θέση κατά την πρώτη ανάγνωση όπως παρατίθεται κατωτέρω, λαμβάνοντας υπόψη τις συστάσεις της συμβουλευτικής ομάδας των νομικών υπηρεσιών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, του Συμβουλίου και της Επιτροπής·

2.  ζητεί από την Επιτροπή να του υποβάλει εκ νέου την πρόταση, αν προτίθεται να της επιφέρει σημαντικές τροποποιήσεις ή να την αντικαταστήσει με νέο κείμενο·

3.  αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει τη θέση του Κοινοβουλίου στο Συμβούλιο, την Επιτροπή και τα εθνικά κοινοβούλια.

Θέση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που καθορίσθηκε σε πρώτη ανάγνωση στις 16 Ιανουαρίου 2013 εν όψει της έγκρισης οδηγίας αριθ. .../2013/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με την ταξινόμηση, συσκευασία και επισήμανση των επικίνδυνων παρασκευασμάτων (Αναδιατύπωση)

P7_TC1-COD(2012)0007


ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ιδίως το άρθρο 114,

Έχοντας υπόψη την πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής,

Κατόπιν διαβίβασης του σχεδίου νομοθετικής πράξης στα εθνικά κοινοβούλια,

Έχοντας υπόψη τη γνώμη της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής(3),

Αποφασίζοντας σύμφωνα με τη συνήθη νομοθετική διαδικασία(4),

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)  Η οδηγία 1999/45/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 31ης Μαΐου 1999, για την προσέγγιση των νομοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων των κρατών μελών που αφορούν την ταξινόμηση, συσκευασία και επισήμανση των επικίνδυνων παρασκευασμάτων(5) έχει τροποποιηθεί επανειλημμένα και ουσιωδώς(6). Με την ευκαιρία νέων τροποποιήσεων, είναι σκόπιμη, για λόγους σαφήνειας, η αναδιατύπωση της εν λόγω οδηγίας.

(2)  Η προσέγγιση των κανόνων που ισχύουν στα κράτη μέλη και που αφορούν την ταξινόμηση, τη συσκευασία και την επισήμανση ορισμένων επικίνδυνων παρασκευασμάτων έχει πρωταρχική σημασία για τη δημιουργία ίσων συνθηκών ανταγωνισμού και για τη λειτουργία της εσωτερικής αγοράς.

(3)  Τα μέτρα για την προσέγγιση των διατάξεων των κρατών μελών που επηρεάζουν τη θέση σε λειτουργία της εσωτερικής αγοράς, εφόσον αφορούν την υγεία, την ασφάλεια και την προστασία του ανθρώπου και του περιβάλλοντος, θα πρέπει να λαμβάνουν ως βάση ένα υψηλό επίπεδο προστασίας. Η παρούσα οδηγία θα πρέπει να εξασφαλίζει ταυτόχρονα την προστασία του πληθυσμού, και ειδικότερα των ατόμων που, λόγω της εργασίας τους ή των ψυχαγωγικών τους δραστηριοτήτων, έρχονται σε επαφη με επικίνδυνα παρασκευάσματα, των καταναλωτών καθώς και του περιβάλλοντος.

(4)  Ο αριθμός των ζώων που χρησιμοποιούνται για πειραματικούς σκοπούς πρέπει να μειωθεί στο ελάχιστο σύμφωνα με τις διατάξεις της οδηγίας 2010/63/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 22ας Σεπτεμβρίου 2010 περί προστασίας των ζώων που χρησιμοποιούνται για επιστημονικούς σκοπούς(7). Σύμφωνα με το άρθρο 4 παράγραφος 1 της οδηγίας αυτής τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι, όποτε είναι δυνατόν, χρησιμοποιείται άλλη επιστημονικά ικανοποιητική μέθοδος ή στρατηγική δοκιμή που δεν περιλαμβάνει τη χρήση ζώου, αντί της διαδικασίας, κατά την έννοια της οδηγίας, που ορίζεται ως κάθε χρήση ζώου, επιθετική ή μη, για πειραματικούς ή άλλους επιστημονικούς σκοπούς, με γνωστά ή άγνωστα αποτελέσματα, ή εκπαιδευτικούς σκοπούς, που ενδέχεται να προκαλέσουν στο ζώο πόνο, ταλαιπωρία, αγωνία ή μόνιμη βλάβη ίση ή μεγαλύτερη από εκείνη που προκαλεί η εισαγωγή βελόνας σύμφωνα με την ορθή κτηνιατρική πρακτική. Κατά συνέπεια, η παρούσα οδηγία αναφέρεται στα αποτελέσματα αξιολογήσεων των τοξικολογικών και οικοτοξικολογικών ιδιοτήτων μόνον εφόσον αυτά είναι ήδη γνωστά και δεν επιβάλλει τη διεξαγωγή νέων πειραμάτων με ζώα.

(5)  Αν και η παρούσα οδηγία δεν αφορά τα πυρομαχικά, οι εκρηκτικές ύλες που διατίθενται στην αγορά προκειμένου να παράγουν πρακτικό αποτέλεσμα με έκρηξη ή πυροτεχνικώς, μπορούν να είναι επικίνδυνες για την υγεία εξαιτίας της χημικής τους σύνθεσης. Είναι συνεπώς αναγκαίο, προκειμένου να εξασφαλιστεί διαφανής πληροφόρηση, αφενός, να ταξινομηθούν σύμφωνα με την παρούσα οδηγία και να τους αποδοθεί δελτίο δεδομένων ασφαλείας σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1907/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 18ης Δεκεμβρίου 2006, για την καταχώριση, την αξιολόγηση, την αδειοδότηση και τους περιορισμούς των χημικών προϊόντων (REACH) και για την ίδρυση του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Χημικών Προϊόντων(8) και, αφετέρου, να επισημαίνονται σύμφωνα με τους διεθνείς κανόνες που ισχύουν για τις μεταφορές επικίνδυνων εμπορευμάτων.

(6)  Σε αντίθεση με όσα ισχύουν για τα χημικά παρασκευάσματα που διέπονται από την παρούσα οδηγία, ο κανονισμός (EK) αριθ. 1107/2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 21ης Οκτωβρίου 2009, σχετικά με τη διάθεση φυτοπροστατευτικών προϊόντων στην αγορά(9) και η οδηγία 98/8/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 16ης Φεβρουαρίου 1998, για τη διάθεση βιοκτόνων στην αγορά(10), προβλέπουν διαδικασία έγκρισης κάθε προϊόντος βάσει φακέλου που υποβάλλεται από τον αιτούντα και αξιολόγησης η οποία διενεργείται από την αρμόδια αρχή κάθε κράτους μέλους. Επιπλέον, η εν λόγω διαδικασία εγκρίσεως περιλαμβάνει έλεγχο που αφορά ειδικά την ταξινόμηση, συσκευασία και επισήμανση κάθε προϊόντος, πριν από τη διάθεσή του στην αγορά. Στο πλαίσιο μιας σαφούς και διαφανούς διαδικασίας ενημέρωσης, η ταξινόμηση και η επισήμανση των φυτοφαρμακευτικών προϊόντων και των βιοκτόνων προϊόντων πρέπει να διενεργείται σύμφωνα με την παρούσα οδηγία, όπως και η παροχή οδηγιών χρήσης σύμφωνα με τα αποτελέσματα της αξιολόγησης η οποία διενεργείται βάσει του κανονισμού (EK) αριθ. 1107/2009 και της οδηγίας 98/8/ΕΚ, και πρέπει να διασφαλίζεται ότι η επισήμανση θα τηρεί το υψηλό επίπεδο προστασίας που επιδιώκει τόσο η παρούσα οδηγία όσο και ο κανονισμός (EK) αριθ. 1107/2009 ή η οδηγία 98/8/ΕΚ αντίστοιχα. Πρέπει επίσης να καταρτίζεται δελτίο δεδομένων ασφαλείας για τα φυτοφαρμακευτικά προϊόντα και τα βιοκτόνα προϊόντα σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1907/2006.

(7)  Πρέπει να προβλεφθούν όρια συγκεντρώσεως, εκφραζόμενα σε εκατοστιαία αναλογία όγκου/όγκο, για τα παρασκευάσματα που διατίθενται στο εμπόριο υπό μορφή αερίου.

(8)  Θα πρέπει να καθορισθεί ο βαθμός της εμπειρίας για τη δράση επί της υγείας του ανθρώπου, ο οποίος απαιτείται για την αξιολόγηση της επικινδυνότητας των παρασκευασμάτων. Στην περίπτωση που θα γίνει δεκτή η εκτέλεση κλινικών μελετών, οι εν λόγω μελέτες πρέπει να συμμορφούνται με τη δήλωση του Ελσίνκι και τις κατευθυντήριες γραμμές του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης για τις ορθές κλινικές πρακτικές.

(9)  Επειδή το ισχύον δελτίο δεδομένων ασφαλείας χρησιμοποιείται ήδη ως μέσο επικοινωνίας στο πλαίσιο της αλυσίδας εφοδιασμού ουσιών και παρασκευασμάτων, αναπτύχθηκε περαιτέρω και αποτελεί αναπόσπαστο μέρος του συστήματος που θεσπίζει ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1907/2006, θα πρέπει να αφαιρεθεί από την παρούσα οδηγία.

(10)  Εξαιτίας της έκδοσης του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1907/2006, η οδηγία 67/548/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 27ης Ιουνίου 1967 περί προσεγγίσεως των νομοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων που αφορούν στην ταξινόμηση, συσκευασία και επισήμανση των επικινδύνων ουσιών(11) έχει προσαρμοσθεί και οι κανόνες της για την κοινοποίηση και την αξιολόγηση κινδύνου των χημικών προϊόντων έχουν καταργηθεί. Η παρούσα οδηγία θα πρέπει να προσαρμοστεί ανάλογα.

(11)  Με την οδηγία 2006/121/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου(12) καταργείται, από 1ης Ιουνίου 2008, το παράρτημα V της οδηγίας 67/548/ΕΟΚ που καθορίζει μεθόδους προσδιορισμού των φυσικοχημικών ιδιοτήτων, της τοξικότητας και της οικοτοξικότητας ουσιών και παρασκευασμάτων. Οι αναφορές της παρούσας οδηγίας στο εν λόγω παράρτημα θα πρέπει να προσαρμοστούν ανάλογα.

(12)  Προκειμένου να ληφθούν πλήρως υπόψη οι εργασίες και η πείρα που έχουν αποκτηθεί δυνάμει της οδηγίας 67/548/EΟΚ, συμπεριλαμβανομένων της ταξινόμησης και της επισήμανσης των συγκεκριμένων ουσιών που αναφέρονται στο παράρτημα I της εν λόγω οδηγίας, όλες οι υπάρχουσες εναρμονισμένες ταξινομήσεις θα πρέπει να μετατραπούν σε νέες εναρμονισμένες ταξινομήσεις χρησιμοποιώντας τα νέα κριτήρια. Επιπροσθέτως, δεδομένου ότι η εφαρμογή του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1272/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 16ης Δεκεμβρίου 2008, για την ταξινόμηση, την επισήμανση και τη συσκευασία των ουσιών και των μειγμάτων(13) αναβάλλεται και στη διάρκεια της μεταβατικής περιόδου, για την ταξινόμηση των ουσιών και των μειγμάτων ισχύουν οι εναρμονισμένες ταξινομήσεις σύμφωνα με τα κριτήρια της οδηγίας 67/548/EΟΚ, όλες οι υπάρχουσες εναρμονισμένες ταξινομήσεις θα πρέπει επίσης να συμπεριληφθούν αμετάβλητες σε παράρτημα του εν λόγω κανονισμού. Κατά την υπαγωγή όλων των μελλοντικών εναρμονίσεων της ταξινόμησης στον εν λόγω κανονισμό θα πρέπει να αποφεύγονται ασυνέπειες στις εναρμονισμένες ταξινομήσεις της ίδιας ουσίας βάσει των υφιστάμενων και των νέων κριτηρίων.

(13)  Τα παρασκευάσματα που αποτελούνται από περισσότερες της μιας ουσίες που ταξινομούνται στον πίνακα 3.2 του μέρους 3 του παραρτήματος VI του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1272/2008 ως καρκινογόνες, μεταλλαξιογόνες και/ή τοξικές για την αναπαραγωγή έπρεπε να φέρουν επισήμανση με φράσεις κινδύνου (φράσεις R) που θα επισημαίνουν την ταξινόμησή τους τόσο στην κατηγορία 1 ή 2 όσο και στην κατηγορία 3. Ωστόσο, η αναγραφή και των δύο φράσεων R μπορεί να προκαλέσει σύγχυση. Συνεπώς, η ταξινόμηση και η επισήμανση των παρασκευασμάτων πρέπει να γίνεται στην υψηλότερη κατηγορία.

(14)  Οι αναφορές στη φράση R40 στην οδηγία 67/548/ΕΟΚ τροποποιήθηκαν από την οδηγία 2001/59/ΕΚ της Επιτροπής(14) όταν η φράση R40 χαρακτήριζε τις καρκινογόνες ουσίες κατηγορίας 3. Συνεπώς, η παλιά διατύπωση της φράσης R40 έγινε R68 και χρησιμοποιήθηκε για τις μεταλλαξιογόνες ουσίες κατηγορίας 3 και για ορισμένες ουσίες με μη θανατηφόρα μη αντιστρέψιμα αποτελέσματα. Οι αναφορές στη φράση R 40 στην παρούσα οδηγία θα πρέπει να προσαρμοστούν ανάλογα.

(15)  Το παράρτημα VI της οδηγίας 67/548/ΕΟΚ, όπως τροποποιήθηκε από την οδηγία 2001/59/ΕΚ παρέχει σαφείς αναφορές στην ταξινόμηση των ουσιών και παρασκευασμάτων για τα διαβρωτικά αποτελέσματα. Στην παρούσα οδηγία, θα πρέπει επομένως τα παρασκευάσματα να ταξινομούνται αναλόγως.

(16)  Είναι γνωστό ότι τα παρασκευάσματα κονίας που περιέχουν χρώμιο (VI) μπορεί, σε ορισμένες περιπτώσεις, να προκαλέσουν αλλεργικές αντιδράσεις. Τα παρασκευάσματα αυτά θα πρέπει να φέρουν σχετική προειδοποιητική επισήμανση.

(17)  Η οδηγία 67/548/ΕΟΚ, όπως τροποποιήθηκε από την οδηγία 98/98/ΕΚ της Επιτροπής(15), προβλέπει νέα κριτήρια και μια νέα φράση R (R67) για τους ατμούς που μπορεί να προκαλέσουν υπνηλία και ζάλη. Τα παρασκευάσματα θα πρέπει να ταξινομηθούν και επισημανθούν ανάλογα.

(18)  Τα κριτήρια για την ταξινόμηση και επισήμανση επικίνδυνων για το περιβάλλον ουσιών καθώς και τα κατάλληλα σύμβολα, ενδείξεις κινδύνου, τυποποιημένες φράσεις κινδύνου και οδηγίες προφυλάξεως για την επισήμανση εισήχθησαν από την οδηγία 92/32/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 30ής Απριλίου 1992 για την έβδομη τροποποίηση της οδηγίας 67/548/ΕΟΚ(16) και από την οδηγία 93/21/ΕΟΚ της Επιτροπής(17). Απαιτούνται διατάξεις σε επίπεδο Ένωσης για την ταξινόμηση και συσκευασία των παρασκευασμάτων λαμβάνοντας υπόψη τις επιπτώσεις τους στο περιβάλλον και είναι συνεπώς αναγκαίο να προβλεφθεί μέθοδος αξιολόγησης των κινδύνων για το περιβάλλον που συνεπάγεται ένα παρασκεύασμα, η οποία μπορεί να διενεργηθεί είτε με υπολογιστική μέθοδο είτε, σε ορισμένες περιπτώσεις, μέσω προσδιορισμού των οικοτοξικολογικών ιδιοτήτων με τη βοήθεια μεθόδων δοκιμής.

(19)  Για ουσίες λίαν τοξικές για το υδάτινο περιβάλλον (ταξινομημένες ως Ν) και στις οποίες αποδίδονται οι φράσεις R50 ή R50/53, εφαρμόζονται τα ειδικά όρια συγκέντρωσης που παρατίθενται στον πίνακα 3.2 του μέρους 3 του παραρτήματος VI του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1272/2008 προκειμένου να αποφεύγεται υποτίμηση του κινδύνου. Το μέτρο αυτό δημιουργεί στρεβλώσεις μεταξύ των παρασκευασμάτων που περιέχουν ουσίες αναφερόμενες στο εν λόγω παράρτημα, για τις οποίες ισχύουν ειδικά όρια συγκέντρωσης, και των παρασκευασμάτων με ουσίες που δεν έχουν ακόμη περιληφθεί στο εν λόγω παράρτημα αλλά ταξινομούνται και επισημαίνονται προσωρινά σύμφωνα με το άρθρο 6 της οδηγίας 67/548/ΕΟΚ χωρίς ειδικά όρια συγκέντρωσης. Κατά συνέπεια, είναι απαραίτητο να εξασφαλιστεί ότι τα ειδικά όρια συγκέντρωσης εφαρμόζονται με τον ίδιο τρόπο σε όλα τα παρασκευάσματα που περιέχουν ουσίες λίαν τοξικές για το υδάτινο περιβάλλον.

(20)  Η οδηγία 2001/59/ΕΚ αναθεώρησε τα κριτήρια του παραρτήματος VI της οδηγίας 67/548/ΕΟΚ για την ταξινόμηση και την επισήμανση των ουσιών που καταστρέφουν το όζον. Το αναθεωρημένο παράρτημα ΙΙΙ προβλέπει μόνο ότι πλέον θα αποδίδεται και το σύμβολο Ν πέραν της φράσης R59. Τα παρασκευάσματα θα πρέπει να ταξινομηθούν και επισημανθούν ανάλογα.

(21)  Για ορισμένες ουσίες που περιέχονται στα παρασκευάσματα απαιτείται εχεμύθεια και είναι ως εκ τούτου αναγκαίο να καθιερωθεί σύστημα που να επιτρέπει στον υπεύθυνο για τη διάθεση του παρασκευάσματος στην αγορά να ζητήσει την τήρηση εχεμυθείας για τις ουσίες αυτές.

(22)  Η ετικέτα αποτελεί βασικό βοήθημα για τους χρήστες των επικίνδυνων παρασκευασμάτων παρέχοντάς τους μια πρώτη ουσιαστική και συνοπτική πληροφόρηση. Είναι εντούτοις αναγκαίο να συμπληρωθεί από ένα διπλό σύστημα αναλυτικότερης πληροφόρησης αποτελούμενο, αφενός, από το δελτίο δεδομένων ασφαλείας που προορίζεται για τους επαγγελματίες χρήστες και θεσπίζεται από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1907/2006, και αφετέρου από τους ορισθέντες από τα κράτη μέλη οργανισμούς που χορηγούν πληροφορίες αποκλειστικά για ιατρικούς σκοπούς, τόσο προληπτικούς όσο και θεραπευτικούς.

(23)  Τα δοχεία ορισμένων κατηγοριών επικίνδυνων παρασκευασμάτων που προσφέρονται ή πωλούνται στο ευρύ κοινό πρέπει να κλείνουν με σύστημα ασφαλείας για τα παιδιά και/ή να φέρουν ανάγλυφη προειδοποίηση κινδύνου. Ωστόσο, ορισμένα παρασκευάσματα που δεν εμπίπτουν στις εν λόγω κατηγορίες κινδύνου είναι δυνατόν να περικλείουν κινδύνους για τα παιδιά λόγω της σύνθεσής τους. Η συσκευασία των παρασκευασμάτων αυτών πρέπει επομένως να είναι εφοδιασμένη με σύστημα ασφαλείας για τα παιδιά.

(24)  Για να ληφθούν υπόψη ορισμένα παρασκευάσματα τα οποία, αν και δεν θεωρούνται επικίνδυνα βάσει των διατάξεων της παρούσας οδηγίας, είναι δυνατόν να ενέχουν κίνδυνο για τους χρήστες, ορισμένες διατάξεις της παρούσας οδηγίας πρέπει να καλύψουν τα εν λόγω παρασκευάσματα.

(25)  Η παρούσα οδηγία περιέχει ειδικές διατάξεις για την επισήμανση ορισμένων παρασκευασμάτων. Προκειμένου να εξασφαλισθεί κατάλληλο επίπεδο προστασίας για τον άνθρωπο και το περιβάλλον θα πρέπει να προβλεφθούν επίσης ειδικές διατάξεις για την επισήμανση ορισμένων παρασκευασμάτων τα οποία, ενώ δεν είναι επικίνδυνα κατά την έννοια της παρούσας οδηγίας, μπορούν παρά ταύτα να περικλείουν κινδύνους για τους χρήστες.

(26)  Στην περίπτωση παρασκευασμάτων ταξινομημένων ως επικίνδυνων κατά την έννοια της παρούσας οδηγίας θα πρέπει να επιτραπεί στα κράτη μέλη να δέχονται ορισμένες παρεκκλίσεις όσον αφορά την επισήμανση όταν η συσκευασία είναι πολύ μικρή ή άλλως ακατάλληλη για επισήμανση ή όταν η συσκευασία ή οι ποσότητες είναι τόσο μικρές ώστε δεν δικαιολογούνται φόβοι για την ανθρώπινη υγεία ή το περιβάλλον. Στις περιπτώσεις αυτές θα πρέπει να δοθεί προσοχή στην προσέγγιση των εν λόγω διατάξεων σε επίπεδο Ένωσης.

(27)  Είναι ενδεδειγμένο να προβλεφθεί, σε σχέση με την επισήμανση για το περιβάλλον, ότι μπορούν να αποφασιστούν ειδικές εξαιρέσεις ή ειδικές διατάξεις, σε συγκεκριμένες περιπτώσεις όπου μπορεί να αποδειχτεί ότι οι συνολικές περιβαλλοντικές επιπτώσεις αυτών των τύπων προϊόντος είναι χαμηλότερες από τις επιπτώσεις αντίστοιχων τύπων προϊόντος.

(28)  Προκειμένου να συμπληρωθούν ή να τροποποιηθούν ορισμένα μη ουσιώδη στοιχεία της παρούσας οδηγίας θα πρέπει να ανατεθεί στην Επιτροπή εξουσία έκδοσης σύμφωνα με το άρθρο 290 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σχετικά με τον καθορισμό εξαιρέσεων από ορισμένες διατάξεις για την επισήμανση για πού αφορούν το περιβάλλον, με την απόφαση λήψης μέτρων στα πλαίσια ειδικών διατάξεων επισήμανσης ορισμένων παρασκευασμάτων και με την προσαρμογή των παραρτημάτων στην τεχνική πρόοδο. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να διεξάγει η Επιτροπή τις κατάλληλες διαβουλεύσεις κατά τις προπαρασκευαστικές εργασίες, ακόμα και σε επίπεδο εμπειρογνωμόνων. Η Επιτροπή, όταν ετοιμάζει και συντάσσει κατ' εξουσιοδότηση πράξεις, θα πρέπει να εξασφαλίζει την ταυτόχρονη, έγκαιρη και κατάλληλη διαβίβαση των σχετικών εγγράφων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο.

(29)  Προκειμένου να εξασφαλισθούν ενιαίες προϋποθέσεις για την εκτέλεση της παρούσας οδηγίας, θα πρέπει να ανατεθούν στην Επιτροπή εκτελεστικές αρμοδιότητες. Οι εν λόγω αρμοδιότητες θα πρέπει να ασκούνται σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 182/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Φεβρουαρίου 2011 για τη θέσπιση κανόνων και γενικών αρχών σχετικά με τους τρόπους ελέγχου από τα κράτη μέλη της άσκησης των εκτελεστικών αρμοδιοτήτων από την Επιτροπή(18).

(30)  Με την παρούσα οδηγία δεν πρέπει να θίγονται οι υποχρεώσεις των κρατών μελών όσον αφορά στις προθεσμίες ενσωμάτωσης στο εθνικό δίκαιο των οδηγιών που εμφαίνονται στο παράρτημα VIII, μέρος Β,

ΕΞΕΔΩΣΑΝ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΟΔΗΓΙΑ:

Άρθρο 1

Σκοπός και πεδίο εφαρμογής

1.  Η παρούσα οδηγία αποσκοπεί στην προσέγγιση των νομοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων των κρατών μελών σχετικά με την ταξινόμηση, τη συσκευασία και την επισήμανση των επικίνδυνων παρασκευασμάτων και την προσέγγιση των ειδικών διατάξεων για ορισμένα παρασκευάσματα δυνητικώς επικίνδυνα, ανεξάρτητα από το αν είναι ή όχι ταξινομημένα ως επικίνδυνα κατά την έννοια της παρούσας οδηγίας, εφόσον τα παρασκευάσματα αυτά διατίθενται στην αγορά των κρατών μελών.

2.  Η παρούσα οδηγία εφαρμόζεται στα παρασκευάσματα τα οποία:

   α) περιέχουν τουλάχιστον μία επικίνδυνη ουσία κατά την έννοια του άρθρου 2· και
   β) θεωρούνται επικίνδυνα κατά την έννοια του άρθρου 5, 6 ή 7.

3.  Οι ειδικές διατάξεις που περιλαμβάνονται στο άρθρο 9 και στο παράρτημα IV, και αυτές που ορίζονται στο άρθρο 10 και στο παράρτημα V εφαρμόζονται και στα μη επικίνδυνα κατά την έννοια των άρθρων 5, 6 και 7 παρασκευάσματα, τα οποία μπορούν ωστόσο να περικλείουν ειδικούς κινδύνους.

4.  Τα άρθρα της παρούσας οδηγίας που αφορούν την ταξινόμηση, τη συσκευασία και την επισήμανση εφαρμόζονται στα φυτοπροστατευτικά προϊόντα, με την επιφύλαξη του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1107/2009.

5.  Η παρούσα οδηγία δεν εφαρμόζεται στα ακόλουθα παρασκευάσματα που βρίσκονται στην τελική τους μορφή και προορίζονται για τον τελικό καταναλωτή:

   α) στα κτηνιατρικά φάρμακα και στα φάρμακα που προορίζονται για ανθρώπινη χρήση, όπως ορίζονται στην οδηγία 2001/82/ΕΚ(19) και 2001/83/ΕΚ(20) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου αντίστοιχα
   β) στα καλλυντικά, όπως ορίζονται στην οδηγία 76/768/ΕΟΚ του Συμβουλίου(21)·
   γ) στα μείγματα ουσιών τα οποία, υπό μορφή αποβλήτων, αποτελούν αντικείμενο της οδηγίας 2008/98/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου(22)·
   δ) στα τρόφιμα·
   ε) στις ζωοτροφές·
   στ) στα παρασκευάσματα που περιέχουν ραδιενεργές ουσίες, όπως ορίζονται στην οδηγία 96/29/Ευρατόμ(23)·
   ζ) στα συγκεκριμένα επεμβατικά ιατροτεχνολογικά βοηθήματα ή τα ιατροτεχνολογικά βοηθήματα που χρησιμοποιούνται σε άμεση φυσική επαφή με το ανθρώπινο σώμα, εφόσον οι διατάξεις της Ένωσης καθορίζουν, για τις επικίνδυνες ουσίες και παρασκευάσματα, διατάξεις ταξινόμησης και επισήμανσης που εξασφαλίζουν το ίδιο επίπεδο ενημέρωσης και προστασίας όπως η παρούσα οδηγία.

6.  Η παρούσα οδηγία δεν εφαρμόζεται:

   α) στις σιδηροδρομικές, οδικές, ποτάμιες, θαλάσσιες ή αεροπορικές μεταφορές των επικίνδυνων ουσιών·
   β) στα υπό διαμετακόμιση παρασκευάσματα που υπόκεινται σε τελωνειακό έλεγχο, εφόσον δεν υφίστανται οποιαδήποτε κατεργασία ή μεταποίηση.

Άρθρο 2

Ορισμοί

1.  Κατά την έννοια της παρούσας οδηγίας νοούνται ως:

   α) «ουσίες»: τα χημικά στοιχεία και οι ενώσεις τους σε φυσική κατάσταση ή όπως παράγονται από οποιαδήποτε παραγωγική διαδικασία, συμπεριλαμβανομένων όλων των προσθέτων που απαιτούνται για τη διατήρηση της σταθερότητας του προϊόντος και όλων των προσμείξεων που δημιουργούνται κατά τη διαδικασία αυτή, εκτός από οποιονδήποτε διαλύτη που μπορεί να διαχωριστεί χωρίς να θίξει τη σταθερότητα της ουσίας ούτε να τροποποιήσει τη σύνθεσή της·
   β) «παρασκευάσματα»: τα μείγματα ή διαλύματα που αποτελούνται από δύο ή περισσότερες ουσίες·
   γ) «πολυμερή»: οι ουσίες που συνίστανται από μόρια χαρακτηριζόμενα από ακολουθία ενός ή περισσοτέρων τύπων μονομερών μονάδων και περιλαμβάνουν απλή κατά βάρος πλειοψηφία μορίων που περιέχουν τρεις τουλάχιστον μονομερείς μονάδες συνδεδεμένες με ομοιοπολικούς δεσμούς με τουλάχιστον μια άλλη μονομερή μονάδα ή άλλο αντιδρών συστατικό, χωρίς όμως το μισό τουλάχιστον βάρος τους να αποτελείται από μόρια με ένα και το αυτό μοριακό βάρος. Το μοριακά βάρη των εν λόγω μορίων πρέπει να καλύπτουν ένα κάποιο φάσμα εντός του οποίου οι διαφορές μοριακού βάρους να οφείλονται κυρίως στη διαφορά του αριθμού των μονομερών μονάδων που τα απαρτίζουν. Στο πλαίσιο του ορισμού αυτού, ως «μονομερής μονάδα» νοείται η μορφή του μονομερούς που περιέχεται στο πολυμερές μετά τη χημική αντίδραση·
   δ) «διάθεση στην αγορά»: η διάθεση σε τρίτους. Η εισαγωγή στο τελωνειακό έδαφος της Ένωσης θεωρείται, κατά την έννοια της παρούσας οδηγίας, ως διάθεση στην αγορά·
   ε) «επιστημονική έρευνα και ανάπτυξη»: τα επιστημονικά πειράματα, η ανάλυση ή οι χημικές έρευνες που πραγματοποιούνται υπό ελεγχόμενες συνθήκες· στον ορισμό αυτόν περιλαμβάνονται ο προσδιορισμός των εγγενών ιδιοτήτων, των επιδόσεων και της αποτελεσματικότητας του προϊόντος καθώς και η επιστημονική έρευνα για την ανάπτυξη του προϊόντος·
   στ) «έρευνα και ανάπτυξη παραγωγής»: η μεταγενέστερη ανάπτυξη μιας ουσίας, κατά τη διάρκεια της οποίας οι τομείς χρησιμοποίησης της ουσίας δοκιμάζονται με τη βοήθεια δοκιμαστικής παραγωγής ή δοκιμών της παραγωγικής διαδικασίας·
   ζ) «EINECS» (European Inventory of Existing Commercial Chemical Substances): ευρωπαϊκός κατάλογος των χημικών ουσιών που κυκλοφορούν στο εμπόριο. Ο κατάλογος αυτός περιέχει την οριστική απαρίθμηση όλων των χημικών ουσιών που τεκμαίρεται ότι υπήρχαν στην αγορά της Ένωσης στις 18 Σεπτεμβρίου 1981.

2.   «Επικίνδυνες» ουσίες και παρασκευάσματα κατά την έννοια της παρούσας οδηγίας είναι οι:

   α) εκρηκτικές: στερεές, υγρές, παχύρρευστες ή ζελατινώδες ουσίες και παρασκευάσματα που μπορούν να αντιδράσουν εξώθερμα και με ταυτόχρονη ταχεία έκλυση αερίων, ακόμη και χωρίς την παρουσία ατμοσφαιρικού οξυγόνου, και που υπό καθορισμένες συνθήκες δοκιμής εκπυρσοκροτούν, αναφλέγονται γρήγορα ή εκρήγνυνται υπό την επίδραση θερμότητας και μερικού περιορισμού·
   β) οξειδωτικές: ουσίες και παρασκευάσματα τα οποία, σε επαφή με άλλες ουσίες και ιδίως εύφλεκτες ουσίες, προκαλούν ισχυρώς εξώθερμη αντίδραση·
   γ) εξαιρετικά εύφλεκτες: ουσίες και παρασκευάσματα με εξαιρετικά χαμηλό σημείο ανάφλεξης και χαμηλό σημείο ζέσεως, καθώς και αέριες ουσίες και παρασκευάσματα οι οποίες, υπό κανονική θερμοκρασία και πίεση, αναφλέγονται στον αέρα·
  δ) πολύ εύφλεκτες: ουσίες και παρασκευάσματα:
   i) που μπορεί να θερμανθούν και τελικά να αναφλεγούν στον αέρα σε κανονική θερμοκρασία χωρίς έξωθεν παροχή ενέργειας· ή
   ii) σε στερεά κατάσταση, που μπορούν να αναφλεγούν εύκολα μετά από σύντομη επίδραση πηγής ανάφλεξης και που εξακολουθούν να φλέγονται ή να καίονται μετά την απόσυρση της πηγής ανάφλεξης· ή
   iii) σε υγρή κατάσταση, με πολύ χαμηλό σημείο ανάφλεξης· ή
   iv) που σε επαφή με το νερό ή με υγρό αέρα εκλύουν εξαιρετικά εύφλεκτα αέρια σε επικίνδυνες ποσότητες·
   ε) εύφλεκτές: υγρές ουσίες και παρασκευάσματα με χαμηλό σημείο ανάφλεξης·
   στ) πολύ τοξικές: ουσίες και παρασκευάσματα που εισπνεόμενα, καταπινόμενα ή απορροφούμενα μέσω του δέρματος ακόμη και σε ελάχιστη ποσότητα, προκαλούν το θάνατο ή οξείες ή χρόνιες βλάβες της υγείας·
   ζ) τοξικές: ουσίες και παρασκευάσματα που εισπνεόμενα, καταπινόμενα ή απορροφούμενα μέσω του δέρματος, ακόμα και σε μικρές ποσότητες, προκαλούν το θάνατο ή οξείες ή χρόνιες βλάβες της υγείας·
   η) επιβλαβείς: ουσίες και παρασκευάσματα που εισπνεόμενα, καταπινόμενα ή απορροφούμενα μέσω του δέρματος μπορούν να προκαλέσουν το θάνατο ή οξείες ή χρόνιες βλάβες της υγείας·
   θ) διαβρωτικές: ουσίες και παρασκευάσματα τα οποία, σε επαφή με ζώντες ιστούς, μπορούν να τους καταστρέψουν·
   ι) ερεθιστικές: μη διαβρωτικές ουσίες και παρασκευάσματα τα οποία, με άμεση, παρατεταμένη ή επαναλαμβανόμενη επαφή με το δέρμα ή τους βλεννογόνους, μπορούν να προκαλέσουν φλεγμονές·
   ια) ευαισθητοποιητικές: ουσίες και παρασκευάσματα τα οποία, εισπνεόμενα ή απορροφούμενα μέσω του δέρματος, μπορούν να προκαλέσουν αντίδραση του οργανισμού (υπερευαισθητοποίηση) τέτοια ώστε, με περαιτέρω έκθεση σε αυτή την ουσία ή το παρασκεύασμα, να προκαλούνται χαρακτηριστικά επιβλαβή φαινόμενα·
   ιβ) καρκινογόνες: ουσίες και παρασκευάσματα τα οποία, εισπνεόμενα, καταπινόμενα ή απορροφούμενα μέσω του δέρματος, μπορούν να προκαλέσουν καρκίνο ή να αυξήσουν τη συχνότητά του·
   ιγ) μεταλλαξογόνες: ουσίες και παρασκευάσματα τα οποία, εισπνεόμενα, καταπινόμενα ή απορροφούμενα μέσω του δέρματος, μπορούν να προκαλέσουν κληρονομικά γενετικά ελαττώματα ή να αυξήσουν τη συχνότητά τους·
   ιδ) τοξικές για την αναπαραγωγή: ουσίες και παρασκευάσματα τα οποία, εισπνεόμενα, καταπινόμενα ή απορροφούμενα μέσω του δέρματος, μπορούν να προκαλέσουν ή να αυξήσουν τη συχνότητα μη κληρονομικών επιβλαβών φαινομένων στους απογόνους ή να επιδράσουν δυσμενώς στις αναπαραγωγικές λειτουργίες ή δυνατότητες των δύο φύλων·
   ιε) επικίνδυνες για το περιβάλλον: ουσίες και παρασκευάσματα τα οποία, αν εισαχθούν στο περιβάλλον, παρουσιάζουν άμεσο ή μελλοντικό κίνδυνο για έναν ή περισσότερους τομείς του περιβάλλοντος.

Άρθρο 3

Προσδιορισμός των επικίνδυνων ιδιοτήτων των παρασκευασμάτων

1.  Η αξιολόγηση των κινδύνων ενός παρασκευάσματος βασίζεται στον προσδιορισμό των:

   α) φυσικοχημικών ιδιοτήτων·
   β) ιδιοτήτων που επιδρούν στην υγεία·
   γ) περιβαλλοντικών ιδιοτήτων.

Οι διάφορες αυτές ιδιότητες προσδιορίζονται βάσει των άρθρων 5, 6 και 7.

Όταν διεξάγονται εργαστηριακές δοκιμές, αυτές πρέπει να εκτελούνται στο παρασκεύασμα με τη μορφή που αυτό διατίθεται στην αγορά.

2.  Όταν ο προσδιορισμός των επικίνδυνων ιδιοτήτων διεξάγεται σύμφωνα με τα άρθρα 5, 6 και 7, όλες οι επικίνδυνες ουσίες κατά την έννοια του άρθρου 2 και ιδιαίτερα οι παρακάτω πρέπει να λαμβάνονται υπόψη σύμφωνα με τις λεπτομέρειες που καθορίζονται από τη χρησιμοποιούμενη μέθοδο:

   α) ουσίες που περιλαμβάνονται στο Μέρος 3 του παραρτήματος VI του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1272/2008·
   β) ουσίες που ταξινομούνται και επισημαίνονται προσωρινώς από τον υπεύθυνο της διάθεσης στην αγορά σύμφωνα με το άρθρο 6 της οδηγίας 67/548/ΕΟΚ.

3.  Για τα παρασκευάσματα που υπάγονται στην παρούσα οδηγία, οι επικίνδυνες ουσίες που αναφέρονται στην παράγραφο 2 και οι οποίες ταξινομούνται ως επικίνδυνες λόγω των επιπτώσεών τους στην υγεία και/ή το περιβάλλον, είτε απαντώνται ως προσμείξεις είτε ως πρόσθετα, πρέπει να λαμβάνονται υπόψη όταν η συγκέντρωσή τους είναι ίση ή μεγαλύτερη από εκείνη που ορίζεται στον πίνακα που ακολουθεί, εκτός αν καθορίζονται χαμηλότερες τιμές στο Μέρος 3 του παραρτήματος VI του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1272/2008 ή στο παράρτημα II, μέρος Β ή στο παράρτημα III, μέρος Β της παρούσας οδηγίας εκτός αν ορίζεται διαφορετικά στο παράρτημα V της παρούσας οδηγίας.

Κατηγορίες κινδύνου των ουσιών

Συγκέντρωση που πρέπει να λαμβάνεται υπόψη για τα

αέρια παρασκευάσματα

 % κ.ο.

άλλα παρασκευάσματα

 % κ.β.

Πολύ τοξική

≥ 0,02

≥ 0,1

Τοξική

≥ 0,02

≥ 0,1

Καρκινογόνος

κατηγορία 1 ή 2

≥ 0,02

≥ 0,1

Μεταλλαξιογόνος

κατηγορία 1 ή 2

≥ 0,02

≥ 0,1

Τοξική για την αναπαραγωγή

κατηγορία 1 ή 2

≥ 0,02

≥ 0,1

Επιβλαβής

≥ 0,2

≥ 1

Διαβρωτική

≥ 0,02

≥ 1

Ερεθιστική

≥ 0,2

≥ 1

Ευαισθητοποιητική

≥ 0,2

≥ 1

Καρκινογόνος

κατηγορία 3

≥ 0,2

≥ 1

Μεταλλαξιογόνος

κατηγορία 3

≥ 0,2

≥ 1

Τοξική για την αναπαραγωγή

κατηγορία 3

≥ 0,2

≥ 1

Επικίνδυνη για το περιβάλλον Ν

≥ 0,1

Επικίνδυνη για το όζον του περιβάλλοντος

≥ 0,1

≥ 0,1

Επικίνδυνη για το περιβάλλον

≥ 1

Άρθρο 4

Γενικές αρχές ταξινόμησης και επισήμανσης

1.  Η ταξινόμηση των επικίνδυνων παρασκευασμάτων ανάλογα με το βαθμό και την ειδική φύση των κινδύνων βασίζεται στους ορισμούς των κατηγοριών κινδύνου που αναφέρονται στο άρθρο 2.

2.  Οι γενικές αρχές ταξινόμησης και επισήμανσης των παρασκευασμάτων εφαρμόζονται σύμφωνα με τα κριτήρια του παραρτήματος VI της οδηγίας 67/548/ΕΟΚ, εκτός από την περίπτωση εφαρμογής άλλων κριτηρίων που προβλέπονται στα άρθρα 5, 6, 7 ή 10 και στα αντίστοιχα παραρτήματα της παρούσας οδηγίας.

Άρθρο 5

Αξιολόγηση των κινδύνων από φυσικοχημικές ιδιότητες

1.  Οι κίνδυνοι που απορρέουν από τις φυσικοχημικές ιδιότητες ενός παρασκευάσματος αξιολογούνται με τον προσδιορισμό, δια των μεθόδων του παραρτήματος, μέρος Α του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 440/2008 του Συμβουλίου(24), των φυσικοχημικών ιδιοτήτων του παρασκευάσματος που είναι αναγκαίες για την ενδεδειγμένη ταξινόμηση και επισήμανση, σύμφωνα με τα κριτήρια του παραρτήματος VI της οδηγίας 67/548/ΕΟΚ.

2.  Κατά παρέκκλιση από την παράγραφο 1, ο προσδιορισμός των εκρηκτικών, οξειδωτικών, εξαιρετικά ευφλέκτων, πολύ ευφλέκτων ή ευφλέκτων ιδιοτήτων ενός παρασκευάσματος δεν είναι απαραίτητος, όταν:

   α) κανένα από τα συστατικά του δεν παρουσιάζει τις ιδιότητες αυτές και, με βάση τις πληροφορίες που διαθέτει ο κατασκευαστής, το παρασκεύασμα είναι απίθανο να παρουσιάζει τους κινδύνους αυτούς·
   β) σε περίπτωση τροποποιήσεων της σύνθεσης ενός παρασκευάσματος γνωστής σύνθεσης προκύπτει από επιστημονικά στοιχεία ότι μια νέα αξιολόγηση των κινδύνων δεν θα οδηγήσει σε μεταβολή της ταξινόμησης·
   γ) παρασκευάσματα που διατίθενται στην αγορά με τη μορφή αερολύματος, πληρούν τις διατάξεις του άρθρου 8 παράγραφος 1α της οδηγίας 75/324/ΕΟΚ του Συμβουλίου(25).

3.  Για ορισμένες περιπτώσεις, για τις οποίες οι μέθοδοι του παραρτήματος, μέρος Α του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 440/2008 δεν είναι οι ενδεδειγμένες, αναφέρονται εναλλακτικές μέθοδοι υπολογισμού στο παράρτημα I μέρος Β της παρούσας οδηγίας.

4.  Στο παράρτημα I, μέρος Α της παρούσας οδηγίας προβλέπονται ορισμένες εξαιρέσεις από την εφαρμογή των μεθόδων του παραρτήματος, μέρος Α του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 440/2008.

5.  Οι κίνδυνοι που απορρέουν από τις φυσικοχημικές ιδιότητες ενός παρασκευάσματος που υπάγεται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1107/2009 αξιολογούνται με προσδιορισμό των φυσικοχημικών ιδιοτήτων του παρασκευάσματος που είναι αναγκαίες για την ενδεδειγμένη ταξινόμηση σύμφωνα με τα κριτήρια του παραρτήματος VI της οδηγίας 67/548/ΕΟΚ. Οι ιδιότητες αυτές προσδιορίζονται με τις μεθόδους που περιγράφονται στο παράρτημα, μέρος Α του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 440/2008, εκτός αν άλλες διεθνώς αναγνωρισμένες μέθοδοι είναι αποδεκτές βάσει των κανονισμών (ΕΕ) αριθ. 544/2011(26) και (ΕΕ) αριθ. 545/2011 της Επιτροπής(27).

Άρθρο 6

Αξιολόγηση των κινδύνων για την υγεία

1.  Οι κίνδυνοι ενός παρασκευάσματος για την υγεία αξιολογούνται με μία ή περισσότερες από τις ακόλουθες διαδικασίες:

   α) με μια συμβατική μέθοδο που περιγράφεται στο παράρτημα II·
   β) με προσδιορισμό των τοξικολογικών ιδιοτήτων του παρασκευάσματος που είναι απαραίτητες για την προσήκουσα ταξινόμηση σύμφωνα με τα κριτήρια του παραρτήματος VI της οδηγίας 67/548/ΕΟΚ. Οι ιδιότητες αυτές προσδιορίζονται σύμφωνα με τις μεθόδους που περιγράφονται στο παράρτημα, μέρος Β του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 440/2008, εκτός εάν, προκειμένου περί φυτοπροστατευτικών προϊόντων, άλλες διεθνώς αναγνωρισμένες μέθοδοι είναι αποδεκτές σύμφωνα με τις διατάξεις των κανονισμών (ΕΕ) αριθ. 544/2011 και (ΕΕ) αριθ. 545/2011.

2.  Με την επιφύλαξη των απαιτήσεων του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1107/2009, μόνον όταν ο υπεύθυνος για τη διάθεση του παρασκευάσματος στην αγορά αποδεικνύει επιστημονικά ότι οι τοξικολογικές ιδιότητες του παρασκευάσματος δεν είναι δυνατόν να προσδιοριστούν σωστά με τη μέθοδο του στοιχείου α) της παραγράφου 1 ή βάσει υπαρχόντων αποτελεσμάτων δοκιμών στα ζώα, επιτρέπεται να χρησιμοποιούνται οι μέθοδοι του στοιχείου β) της παραγράφου 1, εφόσον δικαιολογούνται ή ρητά επιτρέπονται σύμφωνα με το άρθρο 12 της οδηγίας 86/609/ΕΟΚ.

Όταν μια τοξικολογική ιδιότητα προσδιορίζεται με βάση τη μέθοδο του στοιχείου β) της παραγράφου 1 για τη λήψη νέων δεδομένων, οι δοκιμές πραγματοποιούνται σύμφωνα με τις αρχές της ορθής εργαστηριακής πρακτικής που προβλέπονται από την οδηγία 2004/10/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου(28), και με τις διατάξεις της οδηγίας 86/609/ΕΟΚ, και ιδίως με τα άρθρα 7 και 12.

Με την επιφύλαξη των διατάξεων της παραγράφου 3, εάν μία τοξικολογική ιδιότητα έχει προσδιοριστεί και με τις δύο μεθόδους δοκιμών που αναφέρονται στα στοιχεία α) και β) της παραγράφου 1, για την ταξινόμηση του παρασκευάσματος χρησιμοποιούνται τα αποτελέσματα της μεθόδου του στοιχείου β), εκτός από την περίπτωση των καρκινογόνων, μεταλλαξιογόνων και τοξικών για την αναπαραγωγή επιδράσεων, οπότε εφαρμόζεται μόνον η μέθοδος που περιγράφεται στο στοιχείο α) της παραγράφου 1.

Οι τυχόν τοξικολογικές ιδιότητες του παρασκευάσματος που δεν αξιολογούνται με τη μέθοδο του στοιχείου β) της παραγράφου 1 αξιολογούνται σύμφωνα με τη μέθοδο που περιγράφεται στο στοιχείο α) της παραγράφου 1.

3.  Εξάλλου, όταν υπάρχουν επαρκείς αποδείξεις από επιδημιολογικές μελέτες, από επιστημονικά θεμελιωμένες μελέτες περιστατικών όπως ορίζεται στο παράρτημα VI της οδηγίας 67/548/ΕΟΚ ή από στατιστικά τεκμηριωμένες πρακτικές εμπειρίες, όπως π.χ. από την αξιολόγηση δεδομένων από κέντρα δηλητηριάσεων ή από την ανάλυση επαγγελματικών ασθενειών:

   ότι οι τοξικολογικές επιδράσεις στον άνθρωπο διαφέρουν από εκείνες που προκύπτουν από την εφαρμογή των μεθόδων που προβλέπονται στην παράγραφο 1, το παρασκεύασμα ταξινομείται ανάλογα με τις επιδράσεις του στον άνθρωπο,
   ότι, λόγω παραγόντων όπως η επαύξηση της τοξικότητας, η συμβατική αξιολόγηση θα υποτιμούσε τον τοξικολογικό κίνδυνο, οι παράγοντες αυτοί λαμβάνονται υπόψη κατά την ταξινόμηση του παρασκευάσματος,
   ότι, λόγω παραγόντων όπως ο ανταγωνισμός, η συμβατική αξιολόγηση θα υπερτιμούσε τον τοξικολογικό κίνδυνο, οι παράγοντες αυτοί λαμβάνονται υπόψη κατά την ταξινόμηση του παρασκευάσματος.

4.  Για τα παρασκευάσματα γνωστής σύνθεσης τα οποία ταξινομούνται σύμφωνα με το στοιχείο β) της παραγράφου 1, εκτός από τα παρασκευάσματα που καλύπτονται από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1107/2009, διενεργείται νέα αξιολόγηση του κινδύνου για την υγεία με τις μεθόδους του στοιχείου α) ή β) της παραγράφου 1 όταν:

   ο κατασκευαστής μεταβάλλει, σύμφωνα με τον ακόλουθο πίνακα, την αρχική συγκέντρωση, εκφρασμένη σε αναλογία βαρών ή όγκων, ενός ή περισσοτέρων επικίνδυνων για την υγεία συστατικών:

Αρχική συγκέντρωση του συστατικού

Επιτρεπόμενη μεταβολή της αρχικής συγκεντρώσεως του συστατικού

≤ 2,5 %

± 30 %

> 2,5 ≤ 10 %

± 20 %

> 10 ≤ 25 %

± 10 %

> 25 ≤ 100 %

± 5 %

   ο κατασκευαστής μεταβάλλει τη σύνθεση αντικαθιστώντας ή προσθέτοντας ένα ή περισσότερα συστατικά, επικίνδυνα ή μη κατά την έννοια των ορισμών του άρθρο 2 της παρούσας οδηγίας.

Η νέα αξιολόγηση διενεργείται εφόσον δεν υπάρχει επιστημονική αιτιολόγηση βάσει της οποίας μπορεί να θεωρηθεί ότι τυχόν επαναξιολόγηση του κινδύνου δεν θα οδηγήσει σε μεταβολή της ταξινόμησης.

Άρθρο 7

Αξιολόγηση των κινδύνων για το περιβάλλον

1.  Οι κίνδυνοι ενός παρασκευάσματος για το περιβάλλον αξιολογούνται σύμφωνα με μία ή περισσότερες από τις ακόλουθες διαδικασίες:

   α) με μια συμβατική μέθοδο υπολογισμού που περιγράφεται στο παράρτημα III·
   β) με προσδιορισμό των επικίνδυνων ιδιοτήτων του παρασκευάσματος για το περιβάλλον οι οποίες είναι αναγκαίες για την προσήκουσα ταξινόμηση σύμφωνα με τα κριτήρια του παραρτήματος VI της οδηγίας 67/548/ΕΟΚ. Οι ιδιότητες αυτές προσδιορίζονται με τις μεθόδους του μέρους Γ του παραρτήματος του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 440/2008, εκτός εάν, προκειμένου περί φυτοπροστατευτικών προϊόντων, άλλες διεθνώς αναγνωρισμένες μέθοδοι είναι αποδεκτές σύμφωνα με τις διατάξεις των κανονισμών (ΕΕ) αριθ. 544/2011 και (ΕΕ) αριθ. 545/2011. Με επιφύλαξη των απαιτήσεων σχετικά με τις δοκιμές που προβλέπει ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1107/2009, οι όροι για την εφαρμογή των μεθόδων δοκιμής είναι εκείνοι που περιγράφονται στο παράρτημα III, μέρος Γ της παρούσας οδηγίας.

2.  Όταν μια οικοτοξικολογική ιδιότητα προσδιορίζεται με μια από τις μεθόδους του στοιχείου β) της παραγράφου 1 για τη λήψη νέων δεδομένων, οι δοκιμές πραγματοποιούνται σύμφωνα με τις αρχές της ορθής εργαστηριακής πρακτικής που προβλέπονται από την οδηγία 2004/10/ΕΚ και με τις διατάξεις της οδηγίας 86/609/ΕΟΚ.

Όταν οι κίνδυνοι για το περιβάλλον διαπιστώνονται και με τις δύο προαναφερόμενες διαδικασίες, για την ταξινόμηση του παρασκευάσματος χρησιμοποιούνται τα αποτελέσματα που λαμβάνονται με τις μεθόδους του στοιχείου β) της παραγράφου 1.

3.  Για τα παρασκευάσματα γνωστής σύνθεσης τα οποία ταξινομούνται σύμφωνα με τη μέθοδο του στοιχείου β) της παραγράφου 1, εκτός από τα παρασκευάσματα που καλύπτονται από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1107/2009, πραγματοποιείται νέα αξιολόγηση του κινδύνου για το περιβάλλον σύμφωνα με τη μέθοδο του στοιχείου α) ή του στοιχείου β) της παραγράφου 1, όταν:

   ο κατασκευαστής μεταβάλλει, σύμφωνα με τον ακόλουθο πίνακα, την αρχική συγκέντρωση τους εκφρασμένη σε αναλογία βαρών ή όγκων, σε ένα ή περισσότερα επικίνδυνα για την υγεία συστατικά:

Αρχική συγκέντρωση του συστατικού

Επιτρεπόμενη μεταβολή τηςαρχικής συγκεντρώσεως του συστατικού

≤ 2,5 %

± 30 %

> 2,5 ≤ 10 %

± 20 %

> 10 ≤ 25 %

± 10 %

> 25 ≤ 100 %

± 5 %

   ο κατασκευαστής μεταβάλλει τη σύνθεση αντικαθιστώντας ή προσθέτοντας ένα ή περισσότερα συστατικά, επικίνδυνα ή μη κατά την έννοια των ορισμών του άρθρου 2.

Η νέα αξιολόγηση διενεργείται εφόσον δεν υπάρχει έγκυρη επιστημονική αιτιολόγηση βάσει της οποίας μπορεί να θεωρηθεί ότι τυχόν επαναξιολόγηση του κινδύνου δεν θα οδηγήσει σε μεταβολή της ταξινόμησης.

Άρθρο 8

Υποχρεώσεις και καθήκοντα των κρατών μελών

1.  Τα κράτη μέλη λαμβάνουν όλα τα αναγκαία μέτρα ώστε τα παρασκευάσματα που καλύπτονται από την παρούσα οδηγία να διατίθενται στην αγορά μόνον εφόσον είναι σύμφωνα προς αυτήν.

2.  Για να εξασφαλιστεί η συμμόρφωση με τις διατάξεις της παρούσας οδηγίας, οι αρχές των κρατών μελών μπορούν να ζητούν πληροφορίες ως προς τη σύνθεση του παρασκευάσματος καθώς και κάθε άλλη χρήσιμη πληροφορία από κάθε πρόσωπο υπεύθυνο για τη διάθεση του παρασκευάσματος στην αγορά.

3.  Τα κράτη μέλη λαμβάνουν όλα τα αναγκαία μέτρα για να διασφαλίζεται ότι οι υπεύθυνοι για την διάθεση των παρασκευασμάτων στην αγορά θέτουν στη διάθεση των αρχών των κρατών μελών:

   α) τα δεδομένα που χρησιμοποιούνται για την ταξινόμηση και την επισήμανση του παρασκευάσματος·
   β) οποιαδήποτε πληροφορία σχετικά με τις υποχρεώσεις συσκευασίας σύμφωνα με το στοιχείο γ) του άρθρου 9, συμπεριλαμβανομένου του πιστοποιητικού δοκιμής που εκδίδεται σύμφωνα με το παράρτημα IX, μέρος Α της οδηγίας 67/548/ΕΟΚ·
   γ) τα στοιχεία που χρησιμοποιούνται για τη σύνταξη του δελτίου δεδομένων ασφαλείας σύμφωνα με το άρθρο 31 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1907/2006.

4.  Τα κράτη μέλη και η Επιτροπή ανταλλάσσουν πληροφορίες σχετικά με το όνομα και την πλήρη διεύθυνση της ή των εθνικών αρχών που έχουν οριστεί για την κοινοποίηση και την ανταλλαγή των πληροφοριών σχετικά με την πρακτική εφαρμογή της παρούσας οδηγίας.

Άρθρο 9

Συσκευασία

1.  Τα κράτη μέλη λαμβάνουν όλα τα αναγκαία μέτρα ώστε:

  α) τα παρασκευάσματα κατά την έννοια του άρθρου 1 παράγραφος 2 και τα παρασκευάσματα που καλύπτονται από το παράρτημα IV βάσει του άρθρου 1 παράγραφος 3 να μπορούν να διατίθενται στην αγορά μόνον αν η συσκευασία τους πληροί τις ακόλουθες προϋποθέσεις:
   i) οι συσκευασίες πρέπει να σχεδιάζονται και να κατασκευάζονται κατά τρόπον ώστε να αποφεύγεται οποιαδήποτε απώλεια του περιεχομένου· η διάταξη αυτή δεν ισχύει εφόσον προβλέπονται ειδικά συστήματα ασφαλείας·
   ii) το υλικό από το οποίο κατασκευάζονται η συσκευασία και τα πώματα δεν πρέπει να προσβάλλεται από το περιεχόμενο ούτε να σχηματίζει με αυτό επικίνδυνες ενώσεις·
   iii) όλα τα μέρη της συσκευασίας και των πωμάτων πρέπει να είναι στερεά και ανθεκτικά ώστε να αποκλείεται κάθε χαλάρωση και να ανταποκρίνονται ασφαλώς στις συνήθεις απαιτήσεις χειρισμού·
   iv) τα δοχεία που διαθέτουν πώμα που μπορεί να επανατοποθετηθεί πρέπει να είναι σχεδιασμένα κατά τέτοιο τρόπο ώστε η συσκευασία να μπορεί να ανοιγοκλείνεται επανειλημμένα χωρίς απώλεια του περιεχομένου·
  β) τα δοχεία που περιέχουν παρασκευάσματα κατά την έννοια του άρθρου 1 παράγραφος 2 καθώς και τα παρασκευάσματα που καλύπτονται από το παράρτημα IV βάσει του άρθρου 1 παράγραφος 3 και που προσφέρονται ή πωλούνται στο ευρύ κοινό, να μην έχουν:
   i) σχήμα και/ή γραφικές διακοσμήσεις που μπορούν να προσελκύσουν ή να διεγείρουν την ενεργό περιέργεια των παιδιών ή να παραπλανήσουν τους καταναλωτές· ή
   ii) εμφάνιση και/ή ονομασία που χρησιμοποιούνται για τρόφιμα, ζωοτροφές, φάρμακα ή καλλυντικά·
  γ) τα δοχεία ορισμένων παρασκευασμάτων που προσφέρονται ή πωλούνται στο ευρύ κοινό και που καλύπτονται από το παράρτημα IV:
   i) να είναι εφοδιασμένα με σύστημα πωματισμού ασφαλείας για τα παιδιά· και/ή
   ii) να φέρουν ανάγλυφη προειδοποίηση κινδύνου.

Τα συστήματα πρέπει να είναι σύμφωνα προς τις τεχνικές προδιαγραφές του παραρτήματος IX, μέρη Α και Β της οδηγίας 67/548/ΕΟΚ.

2.  Η συσκευασία των παρασκευασμάτων θεωρείται ότι πληροί τις απαιτήσεις του στοιχείου α), σημεία i), ii) και iii) της παραγράφου 1, όταν συμμορφούται με τις απαιτήσεις σιδηροδρομικής, οδικής, εσωτερικής πλωτής, θαλάσσιας ή αεροπορικής μεταφοράς, επικινδύνων εμπορευμάτων.

Άρθρο 10

Επισήμανση

1.  Τα κράτη μέλη λαμβάνουν όλα τα αναγκαία μέτρα ώστε:

   α) τα παρασκευάσματα κατά την έννοια του άρθρου 1 παράγραφος 2 να μπορούν να διατίθενται στην αγορά μόνον αν η επισήμανση της συσκευασίας τους πληροί όλους τους όρους του παρόντος άρθρου και τις ειδικές διατάξεις του παραρτήματος V, μέρη Α και Β·
   β) τα παρασκευάσματα κατά την έννοια του άρθρου 1 παράγραφος 3 όπως ορίζονται στο παράρτημα V μέρη Β και Γ, να μπορούν να διατίθενται στην αγορά μόνον αν η επισήμανση της συσκευασίας τους πληροί τους όρους των στοιχείων α) και β) της παραγράφου 3 του παρόντος άρθρου και τις ειδικές διατάξεις του παραρτήματος V μέρη Β και Γ.

2.  Όσον αφορά τα φυτοπροστατευτικά προϊόντα που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1107/2009, οι σχετικές με την επισήμανση απαιτήσεις σύμφωνα με την παρούσα οδηγία θα συνοδεύονται με το ακόλουθο κείμενο:"

Για να αποφύγετε κινδύνους για την ανθρώπινη υγεία και το περιβάλλον, ακολουθήστε τις οδηγίες χρήσης

"

Η επισήμανση αυτή δεν θίγει τις πληροφορίες που απαιτούνται σύμφωνα με το άρθρο 65 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1107/2009 και τα παραρτήματα Ι και ΙΙΙ του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 547/2011 της Επιτροπής(29).

3.  Κάθε συσκευασία φέρει τις ακόλουθες ευανάγνωστες και ανεξίτηλες ενδείξεις:

   α) την εμπορική ή χαρακτηριστική ονομασία του παρασκευάσματος·
   β) το όνομα, την πλήρη διεύθυνση και τον αριθμό τηλεφώνου του υπευθύνου για τη διάθεση στην αγορά που είναι εγκατεστημένος στην Ένωση, είτε αυτός είναι ο κατασκευαστής, ο εισαγωγέας ή ο διανομέας·
  γ) τη χημική ονομασία της ή των ουσιών που περιέχει το παρασκεύασμα, σύμφωνα με τους ακόλουθους λεπτομερείς κανόνες:
   i) για τα παρασκευάσματα που ταξινομούνται στις κατηγορίες Τ+, Τ, Χn σύμφωνα με το άρθρο 6, λαμβάνονται υπόψη μόνον οι ουσίες των κατηγοριών Τ+, Τ, Χn που περιέχονται σε συγκέντρωση ίση ή μεγαλύτερη του αντίστοιχου κατώτερου ορίου (οριακή τιμή Χn) που καθορίζεται για κάθε μια από αυτές στο Μέρος 3 του παραρτήματος VI του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1272/2008 ή, αν όχι εκεί, στο παράρτημα II μέρος Β της παρούσας οδηγίας·
   ii) για τα παρασκευάσματα που ταξινομούνται στην κατηγορία C σύμφωνα με το άρθρο 6, λαμβάνονται υπόψη μόνον οι ουσίες της κατηγορίας C που περιέχονται σε συγκέντρωση ίση ή μεγαλύτερη του κατώτερου ορίου (οριακή τιμή Χi) που καθορίζεται στο Μέρος 3 του παραρτήματος VI του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1272/2008 ή, αν όχι εκεί, στο παράρτημα II μέρος Β της παρούσας οδηγίας·
  iii) η ονομασία των ουσιών που οδήγησαν στην ταξινόμηση του παρασκευάσματος σε μια ή περισσότερες από τις ακόλουθες κατηγορίες κινδύνου αναγράφεται στην ετικέτα:
   καρκινογόνο, κατηγορία 1, 2 ή 3,
   μεταλλαξιογόνο, κατηγορία 1, 2 ή 3,
   τοξικό για την αναπαραγωγή, κατηγορία 1, 2 ή 3,
   πολύ τοξικό, τοξικό ή επιβλαβές με βάση μη θανατηφόρο δράση μετά από μία μόνο έκθεση,
   τοξικό ή επιβλαβές με βάση σοβαρά αποτελέσματα μετά από επανειλημμένη ή παρατεταμένη έκθεση,
   ευαισθητοποιητικό.

Η χημική ονομασία πρέπει να αποδίδεται με μια από τις χαρακτηριστικές ονομασίες που περιλαμβάνονται στο Μέρος 3 του παραρτήματος VI του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1272/2008 ή με βάση διεθνώς αναγνωρισμένη χημική ονοματολογία εάν το παράρτημα αυτό δεν αναφέρει την αντίστοιχη ονομασία·

  iv) στην ετικέτα δεν είναι αναγκαίο να αναγράφεται η ονομασία της ή των ουσιών που οδήγησαν στην ταξινόμηση του παρασκευάσματος σε μία ή περισσότερες από τις ακόλουθες κατηγορίες κινδύνου εκτός αν η ουσία πρέπει να αναγράφεται ήδη δυνάμει των σημείων i), ii) ή iii):
   εκρηκτικό,
   οξειδωτικό,
   εξαιρετικά εύφλεκτο,
   πολύ εύφλεκτο,
   εύφλεκτο,
   ερεθιστικό,
   επικίνδυνο για το περιβάλλον·
   v) κατά κανόνα, τέσσερεις το πολύ χημικές ονομασίες αρκούν να περιγράψουν τις ουσίες που συνιστούν μείζονες κινδύνους για την υγεία, βάσει των οποίων έγινε η ταξινόμηση και η επιλογή των αντίστοιχων φράσεων κινδύνου. Σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να είναι αναγκαίες πάνω από τέσσερεις χημικές ονομασίες·
   δ) το ή τα σύμβολα και την/τις ενδείξεις κινδύνου. Τα σύμβολα, στο μέτρο που προβλέπονται από την παρούσα οδηγία, και οι ενδείξεις των κινδύνων που παρουσιάζει το παρασκεύασμα, πρέπει να είναι σύμφωνα με τα παραρτήματα II και VI της οδηγίας 67/548/ΕΟΚ και να εφαρμόζονται με βάση τα αποτελέσματα της αξιολογήσεως των κινδύνων σύμφωνα με τα παραρτήματα I, II και III της παρούσας οδηγίας.

Όταν σε ένα παρασκεύασμα πρέπει να αποδοθούν περισσότερα από ένα σύμβολα κινδύνου, η υποχρέωση αναγραφής του συμβόλου:

   i) Τ καθιστά προαιρετική την αναγραφή των συμβόλων C και Χ, πλην αντιθέτων διατάξεων του Μέρος 3 του παραρτήματος VI του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1272/2008·
   ii) C καθιστά προαιρετική την αναγραφή του συμβόλου Χ·
   iii) Ε καθιστά προαιρετική την αναγραφή των συμβόλων F και Ο·
   iv) Χn καθιστά προαιρετική την αναγραφή του συμβόλου Χi.

Το ή τα σύμβολα τυπώνονται με μαύρο χρώμα σε πορτοκαλοκίτρινο φόντο·

   ε) τις φράσεις κινδύνων (φράσεις R). Οι ενδείξεις που αφορούν τους ιδιαίτερους κινδύνους (φράσεις R) πρέπει να είναι σύμφωνες με τα παραρτήματα III και VI της οδηγίας 67/548/ΕΟΚ και αποδίδονται με βάση τα αποτελέσματα της αξιολόγησης του κινδύνου σύμφωνα με τα παραρτήματα I, II και III της παρούσας οδηγίας.

Κατά γενικό κανόνα, ένα ανώτατο όριο 6 φράσεων R αρκεί για την περιγραφή των κινδύνων· προς το σκοπό αυτό, οι συνδυασμένες φράσεις που αναγράφονται στο παράρτημα III της οδηγίας 67/548/ΕΟΚ θεωρούνται ως μία μόνο φράση κάθε μία. Ωστόσο, όταν το παρασκεύασμα ανήκει ταυτόχρονα σε περισσότερες από μία κατηγορίες κινδύνου, οι τυποποιημένες αυτές φράσεις πρέπει να καλύπτουν το σύνολο των κυριοτέρων κινδύνων που παρουσιάζει το παρασκεύασμα. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να είναι απαραίτητες περισσότερες από 6 φράσεις R.

Οι τυποποιημένες φράσεις «εξαιρετικά εύφλεκτο» ή «πολύ εύφλεκτο» δεν είναι απαραίτητο να αναγράφονται όταν αναφέρονται σε ένδειξη κινδύνου χρησιμοποιούμενη κατ' εφαρμογή του στοιχείου δ)·

   στ) τις οδηγίες προφυλάξεως (φράσεις S). Οι ενδείξεις που αφορούν τις οδηγίες προφυλάξεως (φράσεις S) πρέπει να είναι σύμφωνες με το παράρτημα IV και με το παράρτημα VI της οδηγίας 67/548/ΕΟΚ και αποδίδονται με βάση τα αποτελέσματα της αξιολόγησης του κινδύνου σύμφωνα με τα παραρτήματα I, II και III της παρούσας οδηγίας.

Κατά γενικό κανόνα, ένα ανώτατο όριο έξι φράσεων S αρκεί για τη διατύπωση των πλέον ενδεδειγμένων οδηγιών προφυλάξεως. Προς το σκοπό αυτό, οι συνδυασμένες φράσεις που αναγράφονται στο παράρτημα IV της οδηγίας 67/548/ΕΟΚ θεωρούνται ως μία μόνο φράση. Εντούτοις, σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να είναι απαραίτητες περισσότερες από έξι φράσεις S.

Στην περίπτωση που είναι πρακτικώς αδύνατο οι φράσεις αυτές να αναγραφούν στην ετικέτα ή σε αυτή την ίδια τη συσκευασία, η συσκευασία συνοδεύεται από οδηγίες προφυλάξεως που αφορούν τη χρήση του παρασκευάσματος·

   ζ) την ονομαστική ποσότητα (ονομαστική μάζα ή ονομαστικό όγκο) του περιεχομένου για τα παρασκευάσματα που προσφέρονται ή πωλούνται στο ευρύ κοινό.

4.  Για ορισμένα παρασκευάσματα ταξινομημένα ως επικίνδυνα κατά την έννοια του άρθρου 7, κατά παρέκκλιση από τα στοιχεία δ), ε) και στ) της παραγράφου 3 του παρόντος άρθρου, η Επιτροπή εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα το άρθρο 20 για τον καθορισμό εξαιρέσεων από ορισμένες διατάξεις που αφορούν τη σχετική με την προστασία του περιβάλλοντος επισήμανση ή ειδικές διατάξεις σχετικά με την επισήμανση αυτή, στις περιπτώσεις που είναι δυνατό να αποδειχθεί ότι θα υπάρξει περιορισμός των περιβαλλοντικών επιπτώσεων. Οι εν λόγω απαλλαγές ή ειδικές διατάξεις ορίζονται και περιέχονται στο παράρτημα V, μέρη Α ή Β.

5.  Εάν το περιεχόμενο της συσκευασίας δεν υπερβαίνει τα 125 ml:

   α) για τα ταξινομημένα ως πολύ εύφλεκτα, οξειδωτικά, ερεθιστικά, εξαιρουμένων εκείνων στα οποία αποδίδεται η φράση R41, ή επικίνδυνα για το περιβάλλον παρασκευάσματα στα οποία δεν αποδίδεται το σύμβολο Ν, δεν απαιτείται να αναγράφονται οι φράσεις R ή S·
   β) για τα ταξινομημένα ως εύφλεκτα ή επικίνδυνα για το περιβάλλον παρασκευάσματα στα οποία δεν αποδίδεται το σύμβολο Ν, πρέπει μεν να αναγράφονται οι φράσεις R αλλά δεν είναι αναγκαίο να αναγράφονται και οι φράσεις S.

6.  Με την επιφύλαξη του σημείου 3 του παραρτήματος Ι του κανονισμού (ΕE) αριθ. 547/2011, δεν επιτρέπεται η αναγραφή στη συσκευασία ή στην ετικέτα των παρασκευασμάτων, που αφορά η παρούσα οδηγία, ενδείξεων όπως «μη τοξικό», «μη επιβλαβές», «μη ρυπαντικό», «οικολογικό» ή κάθε άλλη ένδειξη εμφαίνουσα τον μη επικίνδυνο χαρακτήρα ενός παρασκευάσματος ή δυνάμενη να οδηγήσει σε υποτίμηση των κινδύνων που παρουσιάζει αυτό το παρασκεύασμα.

Άρθρο 11

Εφαρμογή των απαιτήσεων επισήμανσης

1.  Όταν οι ενδείξεις που επιβάλλονται από το άρθρο 10 αναγράφονται σε ετικέτα, η ετικέτα πρέπει να επικολλάται σταθερά σε μία ή περισσότερες πλευρές της συσκευασίας, κατά τρόπον ώστε οι ενδείξεις αυτές να μπορούν να διαβάζονται οριζόντια όταν η συσκευασία είναι τοποθετημένη κανονικά. Οι διαστάσεις της ετικέτας καθορίζονται στο παράρτημα VI της οδηγίας 67/548/ΕΟΚ, η ετικέτα δε αυτή προορίζεται αποκλειστικά για τις πληροφορίες που απαιτούνται από την παρούσα οδηγία και ενδεχομένως για τις συμπληρωματικές ενδείξεις υγιεινής ή ασφάλειας.

2.  Δεν απαιτείται ετικέτα όταν η συσκευασία αυτή καθεαυτή φέρει με εμφανή τρόπο τις ενδείξεις που απαιτούνται σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στην παράγραφο 1.

3.  Το χρώμα και η εμφάνιση της ετικέτας και, στην περίπτωση της παραγράφου 2, της συσκευασίας, πρέπει να είναι τέτοια ώστε το σύμβολο κινδύνου και το φόντο του να διακρίνονται καθαρά.

4.  Οι πληροφορίες που απαιτείται να υπάρχουν στην ετικέτα σύμφωνα με το άρθρο 10 πρέπει να ξεχωρίζουν σαφώς από το φόντο και να έχουν επαρκές μέγεθος και αποστάσεις ώστε να είναι ευανάγνωστες.

Οι ειδικές διατάξεις για την παρουσίαση και τη μορφή των πληροφοριών αυτών καθορίζονται στο παράρτημα VI της οδηγίας 67/548/ΕΟΚ.

5.  Τα κράτη μέλη μπορούν να εξαρτούν τη διάθεση στην αγορά, στην επικράτειά τους, των παρασκευασμάτων που αφορά η παρούσα οδηγία από τη χρήση της ή των επίσημων γλωσσών τους στην επισήμανση.

6.  Οι απαιτήσεις της παρούσας οδηγίας ως προς την επισήμανση θεωρείται ότι πληρούνται:

   α) στην περίπτωση εξωτερικής συσκευασίας που περιέχει μία ή περισσότερες εσωτερικές συσκευασίες, αν η εξωτερική συσκευασία φέρει επισήμανση σύμφωνη με τους διεθνείς κανονισμούς για τη μεταφορά επικίνδυνων αγαθών και αν η ή οι εσωτερικές συσκευασίες φέρουν επισήμανση σύμφωνα με την παρούσα οδηγία·
  β) στην περίπτωση μιας και μόνης συσκευασίας:
   i) αν η συσκευασία αυτή φέρει επισήμανση σύμφωνα με τους διεθνείς κανονισμούς για τη μεταφορά επικίνδυνων αγαθών όπως επίσης και με τα στοιχεία α), β), γ), ε) και στ) του άρθρου 10 παράγραφος 3· για τα παρασκευάσματα που ταξινομούνται σύμφωνα με το άρθρο 7, οι διατάξεις του άρθρου 10 παράγραφος 3 στοιχείο δ) εφαρμόζονται επίσης όσον αφορά αυτήν την ιδιότητα, όταν αυτή δεν μνημονεύεται αυτή καθ' εαυτή στην ετικέτα· ή
   ii) εφόσον ενδείκνυται, για ειδικούς τύπους συσκευασιών όπως π.χ. τις κινητές φιάλες αερίου, όταν τηρούνται οι ειδικές προδιαγραφές που προβλέπονται στο παράρτημα VI της οδηγίας 67/548/ΕΟΚ.

Για τα επικίνδυνα παρασκευάσματα που δεν εξέρχονται από την επικράτεια κράτους μέλους, μπορεί να επιτρέπεται επισήμανση σύμφωνη με τους εθνικούς κανονισμούς αντί της επισήμανσης σύμφωνα με τους διεθνείς κανονισμούς για τη μεταφορά επικίνδυνων αγαθών.

Άρθρο 12

Εξαιρέσεις από τις απαιτήσεις επισήμανσης και συσκευασίας

1.  Τα άρθρα 9, 10 και 11 δεν εφαρμόζονται στις εκρηκτικές ύλες που διατίθενται στην αγορά προκειμένου να παράγουν εκρηκτικό ή πυροτεχνικό αποτέλεσμα.

2.  Οι διατάξεις των άρθρων 9, 10 και 11 δεν εφαρμόζονται σε ορισμένα επικίνδυνα παρασκευάσματα κατά την έννοια του άρθρου 5, 6 ή 7 οριζόμενα στο παράρτημα VII τα οποία, υπό την μορφή που διατίθενται στην αγορά, δεν συνιστούν κανέναν φυσικοχημικό κίνδυνο ούτε κίνδυνο για την υγεία ή για το περιβάλλον.

3.  Εξάλλου, τα κράτη μέλη μπορούν επίσης να επιτρέπουν:

   α) στην περίπτωση συσκευασιών περιορισμένων διαστάσεων ή συσκευασιών που, για οποιονδήποτε άλλο λόγο, δεν προσφέρονται για επισήμανση σύμφωνα με το άρθρο 11 παράγραφοι 1 και 2, η επισήμανση που επιβάλλεται από το άρθρο 10 να μπορεί να γίνεται με άλλο πρόσφορο τρόπο·
   β) κατά παρέκκλιση από τα άρθρα 10 και 11, οι συσκευασίες των επικινδύνων παρασκευασμάτων που έχουν ταξινομηθεί ως επιβλαβή, εξαιρετικά εύφλεκτα, πολύ εύφλεκτα, εύφλεκτα, ερεθιστικά ή οξειδωτικά να μπορούν να μην επισημαίνονται ή να επισημαίνονται διαφορετικά, εφόσον οι ποσότητες που περιέχουν είναι τόσο περιορισμένες ώστε να μη δικαιολογείται φόβος ότι υπάρχει κίνδυνος για τα πρόσωπα που χειρίζονται τα παρασκευάσματα αυτά όπως και για τρίτους·
   γ) κατά παρέκκλιση από τα άρθρα 10 και 11, οι συσκευασίες των παρασκευασμάτων που έχουν ταξινομηθεί σύμφωνα με το άρθρο 7 να μπορούν να μην επισημαίνονται ή να επισημαίνονται διαφορετικά, αν οι ποσότητες που περιέχουν είναι τόσο περιορισμένες ώστε να μην δικαιολογείται κίνδυνος για το περιβάλλον·
   δ) κατά παρέκκλιση από τα άρθρα 10 και 11, οι συσκευασίες των επικινδύνων παρασκευασμάτων που δεν αναφέρονται στα στοιχεία β) ή γ), να μπορούν να επισημαίνονται διαφορετικά, εφόσον οι συσκευασίες είναι πολύ μικρές για την επισήμανση που προβλέπεται στα άρθρα 10 και 11 και δεν δικαιολογείται φόβος ότι υπάρχει κίνδυνος για τα πρόσωπα που χειρίζονται τα παρασκευάσματα αυτά όπως και για τρίτους.

Στις περιπτώσεις κατά τις οποίες ισχύει η παράγραφος αυτή, η χρήση συμβόλων, ενδείξεων κινδύνου, φράσεων R ή φράσεων S διαφορετικών από αυτές που ορίζονται στην παρούσα οδηγία δεν επιτρέπεται.

4.  Αν ένα κράτος μέλος κάνει χρήση των δυνατοτήτων που προβλέπονται στην παράγραφο 3, ενημερώνει αμέσως την Επιτροπή και τα κράτη μέλη. Η Επιτροπή εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 20 για την τροποποίηση του παραρτήματος V βάσει της ενημέρωσης αυτής.

Άρθρο 13

Πώληση εξ αποστάσεως

Κάθε διαφήμιση παρασκευάσματος που υπάγεται στην παρούσα οδηγία, η οποία επιτρέπει σε οποιονδήποτε να συνάψει σύμβαση αγοράς χωρίς πρώτα να δει την επισήμανση του προϊόντος, αναφέρει τον ή τους τύπους των κινδύνων που επισημαίνονται στην ετικέτα. Η απαίτηση αυτή δεν θίγει τις διατάξεις της οδηγίας 97/7/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου(30).

Άρθρο 14

Εχεμύθεια όσον αφορά τις χημικές ονομασίες

Όταν ο υπεύθυνος για τη διάθεση στην αγορά ενός παρασκευάσματος μπορεί να αποδείξει ότι η αποκάλυψη στην επισήμανση ή στο δελτίο δεδομένων ασφαλείας της χημικής ταυτότητας του προϊόντος το οποίο ταξινομείται αποκλειστικά ως:

   ερεθιστικό, εξαιρέσει αυτών στα οποία αποδίδεται η φράση R41, ή ερεθιστικό σε συνδυασμό με μια ή περισσότερες από τις άλλες ιδιότητες που αναφέρονται στο στοιχείο γ), σημείο iv) του άρθρου 10 παράγραφος 3, ή
   επιβλαβές ή επιβλαβές σε συνδυασμό με μία ή περισσότερες από τις ιδιότητες που αναφέρονται στο στοιχείο γ), σημείο iv) του άρθρου 10 παράγραφος 3, και το οποίο παρουσιάζει αποκλειστικώς οξεία θανατηφόρο δράση,
  

θέτει σε κίνδυνο τον εμπιστευτικό χαρακτήρα της πνευματικής του ιδιοκτησίας, είναι δυνατόν, σύμφωνα με τις διατάξεις του παραρτήματος VI, να του επιτραπεί να αναφέρεται στην ουσία αυτή, είτε με όνομα το οποίο προσδιορίζει τις σημαντικότερες χημικές ομάδες είτε με άλλο όνομα. Η διαδικασία αυτή μπορεί να μην εφαρμόζεται αν για την εν λόγω ουσία έχει καθιερωθεί όριο έκθεσης στην Ένωση.

Όταν ο υπεύθυνος για τη διάθεση παρασκευάσματος στην αγορά επιθυμεί να επωφεληθεί από τις περί εχεμυθείας διατάξεις, υποβάλλει αίτηση στην αρμόδια αρχή του κράτους μέλους στο οποίο το παρασκεύασμα διατέθηκε για πρώτη φορά στην αγορά.

Η εν λόγω αίτηση υποβάλλεται σύμφωνα με τις διατάξεις του παραρτήματος VI και παρέχει τις πληροφορίες που απαιτούνται στο υπόδειγμα του μέρους Α του παραρτήματος VI. Η υποβολή της αίτησης δεν θίγει το δικαίωμα της αρμόδιας αρχής να ζητά συμπληρωματικές πληροφορίες από τον υπεύθυνο για τη διάθεση του παρασκευάσματος στην αγορά, εάν αυτό φανεί αναγκαίο για να αξιολογηθεί η εγκυρότητα της αίτησης.

Η αρχή του κράτους μέλους στην οποία υποβάλλεται η αίτηση εχεμυθείας κοινοποιεί την απόφασή της στον αιτούντα. Ο υπεύθυνος για τη διάθεση του παρασκευάσματος στην αγορά διαβιβάζει αντίγραφο της εν λόγω απόφασης στα κράτη μέλη όπου επιθυμεί να διαθέσει το προϊόν στην αγορά.

Οι αρχές των κρατών μελών ή η Επιτροπή τηρούν μυστικές τις διατιθέμενες εμπιστευτικές πληροφορίες.

Εν πάση περιπτώσει, οι πληροφορίες αυτές:

   κοινοποιούνται μόνο στην ή στις αρμόδιες αρχές στις οποίες ανατίθεται η συγκέντρωση των αναγκαίων πληροφοριών για την αξιολόγηση των προβλεπόμενων κινδύνων τους οποίους μπορούν να παρουσιάζουν τα παρασκευάσματα για τον άνθρωπο και το περιβάλλον και η εξέταση των στοιχείων αυτών όσον αφορά την τήρηση των απαιτήσεων της οδηγίας,
   μπορούν, εντούτοις, να κοινολογούνται σε πρόσωπα που συμμετέχουν άμεσα σε διοικητικές ή δικαστικές διαδικασίες που συνεπάγονται την επιβολή κυρώσεων και αποσκοπούν στον έλεγχο των ουσιών που διατίθενται στην αγορά, καθώς και στα πρόσωπα τα οποία συμμετέχουν ή γνωμοδοτούν κατά τη διάρκεια μιας νομοθετικής διαδικασίας.

Άρθρο 15

Δικαιώματα των κρατών μελών όσον αφορά την ασφάλεια των εργαζομένων

Η παρούσα οδηγία δεν θίγει το δικαίωμα των κρατών μελών να καθορίζουν, τηρώντας τη συνθήκη, τις απαιτήσεις που κρίνουν αναγκαίες για τη διασφάλιση της προστασίας των εργαζομένων κατά τη χρησιμοποίηση των υπόψη επικίνδυνων παρασκευασμάτων, εφόσον αυτό δεν συνεπάγεται τροποποίηση της ταξινόμησης, της συσκευασίας και της επισήμανσης των επικίνδυνων παρασκευασμάτων κατά τρόπο μη προβλεπόμενο από την παρούσα οδηγία.

Άρθρο 16

Οργανισμοί αρμόδιοι για τη συγκέντρωση των σχετικών με την υγεία πληροφοριών

Τα κράτη μέλη ορίζουν τον ή τους οργανισμούς που είναι επιφορτισμένοι με τη συγκέντρωση των πληροφοριών, συμπεριλαμβανομένης της χημικής σύνθεσης, για τα παρασκευάσματα που διατίθενται στην αγορά και θεωρούνται επικίνδυνα λόγω των επιπτώσεών τους στην υγεία ή των φυσικοχημικών τους επιπτώσεων.

Τα κράτη μέλη λαμβάνουν τα αναγκαία μέτρα ώστε οι οριζόμενοι οργανισμοί να έχουν όλα τα απαραίτητα εχέγγυα για την τήρηση εχεμύθειας όσον αφορά τις λαμβανόμενες πληροφορίες. Οι πληροφορίες αυτές μπορούν να χρησιμοποιούνται μόνο για απαντήσεις σε ερωτήματα ιατρικής φύσεως με σκοπό τη λήψη προληπτικών ή θεραπευτικών μέτρων, ιδίως δε σε επείγουσες περιπτώσεις.

Τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε οι πληροφορίες αυτές να μη χρησιμοποιούνται για άλλους σκοπούς.

Τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε οι παραγωγοί ή τα πρόσωπα που είναι υπεύθυνα για την εμπορία να θέτουν στη διάθεση των οριζομένων οργανισμών κάθε πληροφορία που είναι αναγκαία για την εκτέλεση του έργου για το οποίο είναι υπεύθυνοι.

Άρθρο 17

Ρήτρα ελεύθερης κυκλοφορίας

Με την επιφύλαξη άλλων διατάξεων του δικαίου της Ένωσης, τα κράτη μέλη δεν μπορούν να απαγορεύουν, να περιορίζουν ή να παρεμποδίζουν τη διάθεση στην αγορά παρασκευασμάτων λόγω της ταξινόμησής τους, της συσκευασίας τους και της επισήμανσής τους εφόσον τα εν λόγω παρασκευάσματα συμμορφούνται με τις διατάξεις που περιέχονται στην παρούσα οδηγία.

Άρθρο 18

Ρήτρα διασφάλισης

1.  Εάν ένα κράτος μέλος διαπιστώσει ότι ένα παρασκεύασμα, αν και σύμφωνο προς τις απαιτήσεις της παρούσας οδηγίας, είναι αποδεδειγμένα επικίνδυνο για τον άνθρωπο ή για το περιβάλλον για λόγους σχετικούς με τις διατάξεις της παρούσας οδηγίας, μπορεί προσωρινά να απαγορεύει ή να εξαρτά από ειδικούς όρους τη διάθεση του παρασκευάσματος αυτού στην αγορά του. Ενημερώνει σχετικά αμέσως την Επιτροπή και τα άλλα κράτη μέλη, προσδιορίζοντας τους λόγους που δικαιολογούν την απόφαση αυτή.

2.  Στην περίπτωση που αναφέρεται στην παράγραφο 1, η Επιτροπή πραγματοποιεί, το ταχύτερο δυνατόν, διαβουλεύσεις με τα κράτη μέλη.

3.  Η Επιτροπή αποφασίζει με έκδοση εκτελεστικών πράξεων. Οι εκτελεστικές πράξεις εκδίδονται σύμφωνα με την διαδικασία εξέτασης στην οποία παραπέμπει το άρθρο 21 παράγραφος 2.

Άρθρο 19

Προσαρμογή στην τεχνική πρόοδο

Η Επιτροπή εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 20 για την προσαρμογή των παραρτημάτων Ι έως VII στην τεχνική πρόοδο.

Άρθρο 20

Άσκηση της εξουσιοδότησης

1.  Ανατίθεται στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις υπό τους όρους του παρόντος άρθρου.

2.  Η προβλεπόμενη στα άρθρα 10 παράγραφος 4, 12 παράγραφος 4 και 19 εξουσιοδότηση ανατίθεται στην Επιτροπή για αόριστο χρονικό διάστημα από την …(31).

3.  Η εξουσιοδότηση που προβλέπεται στα άρθρα 10 παράγραφος 4, 12 παράγραφος 4 και 19 μπορεί να ανακληθεί ανά πάσα στιγμή από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ή το Συμβούλιο. Η απόφαση ανάκλησης περατώνει την εξουσιοδότηση που προσδιορίζεται στην εν λόγω απόφαση. Αρχίζει να ισχύει την επομένη της δημοσίευσης της απόφασης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή σε μεταγενέστερη ημερομηνία που ορίζεται σε αυτήν. Δεν θίγει το κύρος των ήδη εν ισχύι κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων.

4.  Μόλις εκδώσει μια κατ’ εξουσιοδότηση πράξη, η Επιτροπή την κοινοποιεί ταυτόχρονα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο.

5.  Η κατ’ εξουσιοδότηση πράξη που εκδίδεται δυνάμει των άρθρων 10 παράγραφος 4, 12 παράγραφος 4 και 19 τίθεται σε ισχύ μόνον εφόσον δεν έχει διατυπωθεί αντίρρηση από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο εντός δύο μηνών από την ημέρα που η πράξη κοινοποιείται στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο ή αν, πριν λήξει αυτή η περίοδος, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο ενημερώσουν αμφότερα την Επιτροπή ότι δεν θα προβάλουν αντιρρήσεις. Η περίοδος αυτή παρατείνεται κατά ένα μήναδύο μήνες κατόπιν πρωτοβουλίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου. [Τροπολογία 1]

Άρθρο 21

Διαδικασία επιτροπής

1.  Η Επιτροπή επικουρείται από την επιτροπή που έχει συσταθεί βάσει του άρθρου 29 παράγραφος 1 της οδηγίας 67/548/ΕΟΚ. Η εν λόγω επιτροπή θα είναι επιτροπή κατά την έννοια του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 182/2011.

2.  Στις περιπτώσεις που γίνεται μνεία της παρούσας παραγράφου, εφαρμόζεται το άρθρο 5 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 182/2011.

Άρθρο 22

Κατάργηση

Η οδηγία 1999/45/ΕΚ, όπως τροποποιήθηκε από τις πράξεις που αναφέρονται στο παράρτημα VIII μέρος Α καταργείται με την επιφύλαξη των υποχρεώσεων των κρατών μελών όσον αφορά τις προθεσμίες για τη μεταφορά στο εθνικό δίκαιο των οδηγιών που ορίζονται στο παράρτημα VIII μέρος Β της καταργούμενης οδηγίας και στο παράρτημα VIII μέρος Β της παρούσας οδηγίας.

Οι αναφορές στην καταργούμενη οδηγία νοούνται ως αναφορές στην παρούσα οδηγία και διαβάζονται σύμφωνα με τον πίνακα αντιστοιχίας του παραρτήματος IX.

Άρθρο 23

Έναρξη ισχύος

Η παρούσα οδηγία αρχίζει να ισχύει την εικοστή ημέρα από τη δημοσίευσή της στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Άρθρο 24

Αποδέκτες

Η παρούσα οδηγία απευθύνεται στα κράτη μέλη.

…,

Για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Ο Πρόεδρος

Για το Συμβούλιο

Ο Πρόεδρος

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ I

ΜΕΘΟΔΟΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΩΝ ΦΥΣΙΚΟΧΗΜΙΚΩΝ ΙΔΙΟΤΗΤΩΝ ΤΩΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΣΜΑΤΩΝ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 5

ΜΕΡΟΣ Α

Εξαίρεση από τις μεθόδους δοκιμής του μέρους Α του παραρτήματος του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 440/2008

Βλέπε σημείο 2.2.5 του παραρτήματος VI της οδηγίας 67/548/ΕΟΚ.

ΜΕΡΟΣ Β

Εναλλακτικές μέθοδοι υπολογισμού

Β.1.  Μη αέρια παρασκευάσματα

1.  Μέθοδος προσδιορισμού των οξειδωτικών ιδιοτήτων των παρασκευασμάτων που περιέχουν οργανικά υπεροξείδια

Βλέπε σημείο 2.2.2.1 του παραρτήματος VI της οδηγίας 67/548/ΕΟΚ.

Β.2.  Αέρια παρασκευάσματα

1.  Μέθοδος προσδιορισμού οξειδωτικών ιδιοτήτων

Βλέπε σημείο 9.1.1.2 του παραρτήματος VI της οδηγίας 67/548/ΕΟΚ.

2.  Μέθοδος προσδιορισμού των ιδιοτήτων ευφλεκτικότητας

Βλέπε σημείο 9.1.1.1 του παραρτήματος VI της οδηγίας 67/548/ΕΟΚ.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ II

ΜΕΘΟΔΟΙ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ ΤΩΝ ΚΙΝΔΥΝΩΝ ΕΝΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΣΜΑΤΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 6

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Θα πρέπει να γίνεται αξιολόγηση για όλες τις επιτπώσεις επί της υγείας οι οποίες αντιστοιχούν στις επιπτώσεις για την υγεία των ουσιών που περιέχονται στο παρασκεύασμα. Η συμβατική αυτή μέθοδος που περιγράφεται στα μέρη Α και Β του παρόντος παραρτήματος είναι μέθοδος υπολογισμού που μπορεί να εφαρμοστεί σε όλα τα παρασκευάσματα και στην οποία λαμβάνονται υπόψη όλες οι επικίνδυνες για την υγεία ιδιότητες των ουσιών που υπεισέρχονται στη σύνθεση του παρασκευάσματος. Για το σκοπό αυτό, οι διάφορες επικίνδυνες για την υγεία δράσεις υποδιαιρούνται σε:

   1. οξεία θανατηφόρο δράση·
   2. μη θανατηφόρο μόνιμη δράση μετά από μία και μόνη έκθεση·
   3. σοβαρή δράση μετά από επανειλημμένη ή παρατεταμένη έκθεση·
   4. διαβρωτική δράση, ερεθιστική δράση·
   5. ευαισθητοποιητική δράση·
   6. καρκινογόνο δράση, μεταλλαξιογόνο δράση, τοξική δράση για την αναπαραγωγή.

Οι επιπτώσεις ενός παρασκευάσματος επί της υγείας πρέπει να αξιολογούνται σύμφωνα με το άρθρο 6 παράγραφος 1 στοιχείο α) με τη συμβατική μέθοδο που περιγράφεται στα μέρη Α και Β του παρόντος παραρτήματος, με τη χρησιμοποίηση επιμέρους ορίων συγκέντρωσης:

   α) Στην περίπτωση που για τις επικίνδυνες ουσίες του Μέρους 3 του παραρτήματος VI του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1272/2008 έχουν ορισθεί όρια συγκέντρωσης που είναι απαραίτητα για την εφαρμογή της μεθόδου αξιολόγησης που περιγράφεται στο μέρος Α του παρόντος παραρτήματος πρέπει να χρησιμοποιούνται τα εν λόγω όρια·
   β) Στην περίπτωση που οι επικίνδυνες ουσίες δεν περιέχονται στο Μέρος 3 του παραρτήματος VI του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1272/2008 ή περιέχονται μέν, αλλά δεν συνοδεύονται από τα όρια συγκέντρωσης που είναι απαραίτητα για την εφαρμογή της μεθόδου αξιολόγησης που περιγράφεται στο μέρος Α του παρόντος παραρτήματος, τα όρια συγκέντρωσης ορίζονται σύμφωνα με τις προδιαγραφές του μέρους Β του παρόντος παραρτήματος.

Η διαδικασία ταξινόμησης περιγράφεται στο μέρος Α του παρόντος παραρτήματος.

Η ταξινόμηση της(των) ουσίας(-ών) και η επακόλουθη ταξινόμηση του παρασκευάσματος εκφράζονται

   είτε με ένα σύμβολο και μια ή περισσότρες φράσεις κινδύνου,
   είτε με κατηγορίες (κατηγορία 1, κατηγορία 2 ή κατηγορία 3) που συνοδεύονται επίσης από φράσεις κινδύνου, όταν πρόκειται για ουσίες και παρασκευάσματα με καρκινογόνο, μεταλλαξιογόνο ή τοξική για την αναπαραγωγή δράση. Είναι συνεπώς σημαντικό να λαμβάνονται υπόψη, εκτός από το σύμβολο, και όλες οι φράσεις ειδικών κινδύνων που αποδίδονται σε κάθε υπό εξέταση ουσία.

Η συστηματική αξιολόγηση όλων των επικίνδυνων για την υγεία δράσεων εκφράζεται με όρια συγκέντρωσης εκφραζόμενα σε εκατοστιαία αναλογία βάρους/βάρος, εκτός από την περίπτωση των αέριων παρασκευασμάτων όπου εκφράζονται σε εκατοστιαία αναλογία όγκου/όγκο και σε συσχετισμό με την ταξινόμηση της ουσίας.

Όταν δεν περιλαμβάνονται στο Μέρος 3 του παραρτήματος VI του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1272/2008, τα όρια συγκεντρώσεως που πρέπει να λαμβάνονται υπόψη για την εφαρμογή αυτής της συμβατικής μεθόδου περιλαμβάνονται στο μέρος Β του παρόντος παραρτήματος.

ΜΕΡΟΣ Α

Διαδικασία αξιολόγησης των κινδύνων για την υγεία

Η αξιολόγηση διεξάγεται κατά στάδια ως εξής:

  1. Τα ακόλουθα παρασκευάσματα ταξινομούνται ως λίαν τοξικά:
   1.1. επί τη βάσει της οξείας θανατηφόρου δράσεώς τους και τους αποδίδεται το σύμβολο «T+», η ένδειξη κινδύνου «λίαν τοξικό» και οι φράσεις κινδύνου R26, R27 ή R28·

1.1.1.  τα παρασκευάσματα που περιέχουν μία ή περισσότερες ουσίες ταξινομημένες ως λίαν τοξικές οι οποίες παράγουν τέτοια αποτελέσματα, σε επιμέρους συγκέντρωση ίση ή μεγαλύτερη:

   α) είτε από τη συγκέντρωση που καθορίζεται για την ή τις εν λόγω ουσίες στο Μέρος 3 του παραρτήματος VI του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1272/2008·
  β) είτε από τη συγκέντρωση που καθορίζεται στο σημείο 1 του μέρους Β του παρόντος παραρτήματος (πίνακας 1 ή 1α), εφόσον η ή οι ουσίες δεν περιλαμβάνονται στο Μέρος 3 του παραρτήματος VI του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1272/2008 ή περιλαμβάνονται χωρίς όρια συγκεντρώσης·
   1.1.2. τα παρασκευάσματα που περιέχουν περισσότερες από μία ουσίες ταξινομημένες ως λίαν τοξικές σε επιμέρους συγκεντρώσεις χαμηλότερες από τα καθοριζόμενα στο σημείο 1.1.1 στοιχείο α) ή β) όρια όταν:

20130116-P7_TA(2013)0008_EL-p0000001.jpg

όπου:

PT+

=

είναι η εκατοστιαία κ.β. ή κ.ο. αναλογία κάθε λίαν τοξικής ουσίας στο παρασκεύασμα,

LT+

=

είναι το όριο χαρακτηρισμού ως λίαν τοξικής που καθορίζεται για κάθε λίαν τοξική ουσία, εκφρασμένο σε % κ.β. ή κ.ο.·

   1.2. επί τη βάσει της μη θανατηφόρου μόνιμης δράσης τους μετά από μία και μόνη έκθεση και τους αποδίδεται το σύμβολο «Τ+», η ένδειξη κινδύνου «λίαν τοξικό» και οι φράσεις κινδύνου R 39/οδός έκθεσης,

Τα παρασκευάσματα που περιέχουν τουλάχιστον μία επικίνδυνη ουσία με τέτοια δράση σε επιμέρους συγκέντρωση, ίση ήμεγαλύτερη:

   α) είτε από τη συγκέντρωση που καθορίζεται για την ή τις εν λόγω ουσίες στο Μέρος 3 του παραρτήματος VI του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1272/2008·
   β) είτε από τη συγκέντρωση που καθορίζεται στο σημείο 2 του μέρους Β του παρόντος παραρτήματος (πίνακας 2 ή 2α) εφόσον η ή οι εν λόγω ουσίες δεν περιγράφονται στο Μέρος 3 του παραρτήματος VI του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1272/2008 ή περιλαμβάνονται χωρίς όρια συγκέντρωσης.

2.  Τα ακόλουθα παρασκευάσματα ταξινομούνται ως τοξικά:

   2.1. επί τη βάσει της οξείας θανατηφόρου δράσης τους, και τους αποδίδεται το σύμβολο «T», η ένδειξη κινδύνου «τοξικό» και οι φράσεις κινδύνου R23, R24 ή R25·
  2.1.1. τα παρασκευάσματα που περιέχουν μία ή περισσότερες ουσίες ταξινομημένες ως λίαν τοξικές ή τοξικές οι οποίες παράγουν τέτοια αποτελέσματα σε επιμέρους συγκέντρωση ίση ή μεγαλύτερη:
   α) είτε από τη συγκέντρωση που καθορίζεται για την ή τις εν λόγω ουσίες στο Μέρος 3 του παραρτήματος VI του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1272/2008·
   β) είτε από τη συγκέντρωση που καθορίζεται στο σημείο 1 του μέρους Β του παρόντος παραρτήματος (πίνακας 1 ή 1α), εφόσον η ή οι ουσίες δεν περιλαμβάνονται στο Μέρος 3 του παραρτήματος VI του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1272/2008 ή περιλαμβάνονται χωρίς όρια συγκέντρωσης·
   2.1.2. τα παρασκευάσματα που περιέχουν περισσότερες από μία ουσίες ταξινομημένες ως λίαν τοξικές ή τοξικές σε επιμέρους συγκεντρώσεις χαμηλότερες από τα καθοριζόμενα στο σημείο 2.1.1 στοιχείο α) ή β) όρια όταν:

20130116-P7_TA(2013)0008_EL-p0000002.jpg

όπου:

PT+

=

είναι η εκατοστιαία κ.β. ή κ.ο. αναλογία κάθε λίαν τοξικής ουσίας στο παρασκεύασμα,

PT

=

είναι η εκατοστιαία κ.β. ή κ.ο. αναλογία κάθε τοξικής ουσίας στο παρασκεύασμα,

LT

=

είναι το αντίστοιχο όριο χαρακτηρισμού ως τοξικής που καθορίζεται για κάθε λίαν τοξική ή τοξική ουσία, εκφρασμένο σε % κ.β. ή κ.ο.·

  2.2. επί τη βάσει της μη θανατηφόρου μόνιμης δράσης τους μετά από μία και μόνη έκθεση, και τους αποδίδεται το σύμβολο «Τ», η ένδειξη κινδύνου «τοξικό» και η φράση κινδύνου R 39/οδός έκθεσης,

τα παρασκευάσματα που περιέχουν μία ή περισσότερες επικίνδυνες ουσίες με τέτοια δράση που ταξινομείται ως λίαν τοξική ή τοξική ή παράγει τέτοια αποτελέσματα σε επιμέρους συγκέντρωση ίση ή μεγαλύτερη:
   α) είτε από τη συγκέντρωση που καθορίζεται για την ή τις εν λόγω ουσίες στο Μέρος 3 του παραρτήματος VI του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1272/2008·
   β) είτε από τη συγκέντρωση που καθορίζεται στο σημείο 2 του μέρους Β του παρόντος παραρτήματος (πίνακας 2 ή 2α) εφόσον η ή οι εν λόγω ουσίες δεν περιλαμβάνονται στο Μέρος 3 του παραρτήματος VI του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1272/2008 ή περιλαμβάνονται χωρίς όρια συγκέντρωσης·
   2.3. επί τη βάσει της μακροπρόθεσμης δράσης τους, και τους αποδίδεται το σύμβολο «Τ», η ένδειξη κινδύνου «τοξικό» και η φράση κινδύνου R48/οδός έκθεσης,
  

τα παρασκευάσματα που περιέχουν μία ή περισσότερες επικίνδυνες ουσίες με τέτοια δράση σε επιμέρους συγκέντρωση ίση ή μεγαλύτερη:

   α) είτε από τη συγκέντρωση που καθορίζεται για την ή τις εν λόγω ουσίες στο Μέρος 3 του παραρτήματος VI του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1272/2008·
   β) είτε από τη συγκέντρωση που καθορίζεται στο σημείο 3 του μέρους Β του παρόντος παραρτήματος (πίνακας 3 και 3α) εφόσον η ή οι εν λόγω ουσίες δεν περιλαμβάνονται στο Μέρος 3 του παραρτήματος VI του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1272/2008 ή περιλαμβάνονται χωρίς όρια συγκέντρωσης.

3.  Τα ακόλουθα παρασκευάσματα ταξινομούνται ως επιβλαβή:

  3.1. επί τη βάσει της οξείας θανατηφόρου δράσης τους και τους αποδίδεται το σύμβολο «Xn» και η ένδειξη κινδύνου «επιβλαβές» και οι φράσεις κινδύνου R20, R21 ή R22·
  3.1.1. τα παρασκευάσματα που περιέχουν μία ή περισσότερες ουσίες ταξινομημένες ως λίαν τοξικές, τοξικές ή επιβλαβείς και παράγουν τέτοια αποτελέσματα σε επιμέρους συγκέντρωση ίση ή μεγαλύτερη:
   α) είτε από τη συγκέντρωση που καθορίζεται για την ή τις εν λόγω ουσίες στο Μέρος 3 του παραρτήματος VI του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1272/2008·
   β) είτε από τη συγκέντρωση που καθορίζεται στο σημείο 1 του μέρους Β του παρόντος παραρτήματος (πίνακας 1 ή 1α), εφόσον η ή οι ουσίες δεν περιλαμβάνονται στο Μέρος 3 του παραρτήματος VI του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1272/2008 ή περιλαμβάνονται χωρίς όρια συγκέντρωσης·
   3.1.2. τα παρασκευάσματα που περιέχουν περισσότερες από μία ουσίες ταξινομημένες ως λίαν τοξικές, τοξικές ή επιβλαβείς σε επιμέρους συγκεντρώσεις χαμηλότερες από τα καθοριζόμενα στο 3.1.1 στοιχείο α) ή β) όρια όταν:

20130116-P7_TA(2013)0008_EL-p0000003.jpg

όπου:

PT+

=

είναι η εκατοστιαία κ.β. ή κ.ο. αναλογία κάθε λίαν τοξικής ουσίας στο παρασκεύασμα,

PT

=

είναι η εκατοστιαία κ.β. ή κ.ο. αναλογία κάθε τοξικής ουσίας στο παρασκεύασμα,

PXn

=

είναι η εκατοσταία κ.β. ή κ.ο. αναλογία κάθε επιβλαβούς ουσίας στο παρασκεύασμα,

LXn

=

είναι το αντίστοιχο όριο χαρακτηρισμού ως επιβλαβούς που καθορίζεται για κάθε λίαν τοξική, τοξική ή επιβλαβή ουσία, εκφρασμένο σε % κ.β. ή κ.ο.·

   3.2. επί τη βάσει της οξείας για τους πνεύμονες δράσης τους σε περίπτωση κατάποσης και τους αποδίδεται το σύμβολο «Xn» η ένδειξη κινδύνου «επιβλαβές» και οι φράσεις κινδύνου R65,

τα παρασκευάσματα που είναι ταξινομημένα ως επιβλαβή σύμφωνα με τα κριτήρια που καθορίζονται στο σημείο 3.2.3 του παραρτήματος VI της οδηγίας 67/548/ΕΟΚ. Κατά την εφαρμογή της συμβατικής μεθόδου σύμφωνα με το σημείο 3.1 του παρόντος μέρους, δεν λαμβάνεται υπόψη η ταξινόμηση των ουσιών ως R65·

   3.3. επί τη βάσει της μη θανατηφόρου μόνιμης δράσης τους μετά από μία και μόνη έκθεση και τους αποδίδεται το σύμβολο «Xn», η ένδειξη κινδύνου «επιβλαβές» και η φράση κινδύνου 1 R68 /οδός έκθεσης,

τα παρασκευάσματα που περιέχουν τουλάχιστον μία επικίνδυνη ουσία που ταξινομείται ως λίαν τοξική, τοξική ή επιβλαβής με τέτοια δράση σε επιμέρους συγκέντρωση ίση ή μεγαλύτερη:

   α) είτε από τη συγκέντρωση που καθορίζεται για την ή τις εν λόγω ουσίες στο Μέρος 3 του παραρτήματος VI του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1272/2008·
   β) είτε από τη συγκέντρωση που καθορίζεται στο σημείο 2 του μέρους Β του παρόντος παραρτήματος (πίνακας 2 ή 2α) εφόσον η ή οι εν λόγω ουσίες δεν περιλαμβάνονται στο Μέρος 3 του παραρτήματος VI του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1272/2008 ή περιλαμβάνονται χωρίς όρια συγκέντρωσης·
   3.4. επί τη βάσει της μακροπρόθεσμης δράσης τους και τους αποδίδεται το σύμβολο «Xn», η ένδειξη κινδύνου «επιβλαβές» και η φράση κινδύνου R48/οδός έκθεσης,
  

τα παρασκευάσματα που περιέχουν τουλάχιστον μα επικίνδυνη ουσία που ταξινομείται ως τοξική ή επιβλαβής με τέτοια δράση σε επιμέρους συγκέντρωση ίση ή μεγαλύτερη:

   α) είτε από τη συγκέντρωση που καθορίζεται για την ή τις εν λόγω ουσίες στο Μέρος 3 του παραρτήματος VI του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1272/2008·    β) είτε από τη συγκέντρωση που καθορίζεται στο σημείο 3 του μέρους Β του παρόντος παραρτήματος (πίνακας 3 ή 3α) εφόσον η ή οι εν λόγω ουσίες δεν περιλαμβάνονται στο Μέρος 3 του παραρτήματος VI του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1272/2008 ή περιλαμβάνονται χωρίς όρια συγκέντρωσης.

4.  Τα ακόλουθα παρασκευάσματα ταξινομούνται ως διαβρωτικά:

   4.1. και τους αποδίδεται το σύμβολο «C», η ένδειξη κινδύνου «διαβρωτικό» και η φράση κινδύνου R35·
  4.1.1. τα παρασκευάσματα που περιέχουν μία ή περισσότερες ουσίες ταξινομημένες ως διαβρωτικές και στις οποίες αποδίδεται η φράση R35 σε επιμέρους συγκέντρωση ίση ή μεγαλύτερη:
   α) είτε από τη συγκέντρωση που καθορίζεται για την ή τις εν λόγω ουσίες στο Μέρος 3 του παραρτήματος VI του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1272/2008·
   β) είτε από τη συγκέντρωση που καθορίζεται στο σημείο 4 του μέρους Β του παρόντος παραρτήματος (πίνακας 4 ή 4α) εφόσον η ή οι εν λόγω ουσίες δεν περιλαμβάνονται στο Μέρος 3 του παραρτήματος VI του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1272/2008 ή περιλαμβάνονται χωρίς όρια συγκέντρωσης·
   4.1.2. τα παρασκευάσματα που περιέχουν περισσότερες από μία ουσίες ταξινομημένες ως διαβρωτικές και στις οποίες αποδίδεται η φράση R35 σε επιμέρους συγκεντρώσεις χαμηλότερες από τα καθοριζόμενα στο σημείο 4.1.1 στοιχεία α) ή β) όρια όταν:

20130116-P7_TA(2013)0008_EL-p0000004.jpg

όπου:

PC, R35

=

είναι η εκατοστιαία κ.β. ή κ.ο. αναλογία κάθε διαβρωτικής ουσίας που περιέχεται στο παρασκεύασμα στην οποία αποδίδεται η φράση R35,

LC, R35

=

είναι το όριο διαβρωτικότητας R35 που καθορίζεται για κάθε διαβρωτική ουσία στην οποία αποδίδεται η φράση R35 και που εκφράζεται σε % κ.β. ή κ.ο.·

  4.2. και τους αποδίδεται το σύμβολο «C», η ένδειξη κινδύνου «διαβρωτικό» και η φράση κινδύνου R34·
  4.2.1. τα παρασκευάσματα που περιέχουν μία ή περισσότερες ουσίες ταξινομημένες ως διαβρωτικές και στις οποίες αποδίδεται η φράση R35 ή R34 σε επιμέρους συγκέντρωση ίση ή μεγαλύτερη:
   α) είτε από τη συγκέντρωση που καθορίζεται για την ή τις εν λόγω ουσίες στο Μέρος 3 του παραρτήματος VI του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1272/2008·
   β) είτε από τη συγκέντρωση που καθορίζεται στο σημείο 4 του μέρους Β του παρόντος παραρτήματος (πίνακας 4 ή 4α), εφόσον η ή οι ουσίες δεν περιλαμβάνονται στο Μέρος 3 του παραρτήματος VI του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1272/2008 ή περιλαμβάνονται χώρις όρια συγκέντρωσης·
   4.2.2. τα παρασκευάσματα που περιέχουν περισσότερες από μία ουσίες ταξινομημένες ως διαβρωτικές, στις οποίες αποδίδεται η φράση R35 ή R34 σε επιμέρους συγκεντρώσεις χαμηλότερες από τα καθοριζόμενα στο σημείο 4.2.1 στοιχείο α) ή β) όρια όταν:

20130116-P7_TA(2013)0008_EL-p0000005.jpg

όπου:

PC, R35

=

είναι η εκατοστιαία κ.β. ή κ.ο. αναλογία κάθε διαβρωτικής ουσίας που περιέχεται στο παρασκεύασμα στην οποία αποδίδεται η φράση R35,

PC, R34

=

είναι η εκατοστιαία κ.β. ή κ.ο. αναλογία κάθε διαβρωτικής ουσίας που περιέχεται στο παρασκεύασμα στην οποία αποδίδεται η φράση R34,

LC, R34

=

είναι το αντίστοιχο όριο διαβρωτικότητας R34 που καθορίζεται για κάθε διαβρωτική ουσία στην οποία αποδίδεται η φράση R35 ή R34 και που εκφράζεται σε % κ.β. ή κ.ο.

5.  Τα ακόλουθα παρασκευάσματα ταξινομούνται ως ερεθιστικά:

  5.1. που μπορούν να προκαλέσουν σοβαρές οφθαλμικές βλάβες, και που τους αποδίδεται το σύμβολο «Xi», η ένδειξη κινδύνου «ερεθιστικό» και η φράση κινδύνου R41·
  5.1.1. τα παρασκευάσματα που περιέχουν μία ή περισσότερες ουσίες ταξινομημένες ως ερεθιστικές, και στις οποίες αποδίδεται η φράση R41 σε επιμέρους συγκέντρωση ίση ή μεγαλύτερη:
   α) είτε από τη συγκέντρωση που καθορίζεται για την ή τις εν λόγω ουσίες στο Μέρος 3 του παραρτήματος VI του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1272/2008·
   β) είτε από τη συγκέντρωση που καθορίζεται στο σημείο 4 του μέρους Β του παρόντος παραρτήματος (πίνακας 4 ή 4α) εφόσον η ή οι ουσίες δεν περιλαμβάνονται στο Μέρος 3 του παραρτήματος VI του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1272/2008 ή περιλαμβάνονται χωρίς όρια συγκέντρωσης·
   5.1.2. τα παρασκευάσματα που περιέχουν περισσότερες από μία ουσίες ταξινομημένες ως ερεθιστικές και στις οποίες αποδίδεται η φράση R41, ή ταξινομημένες ως διαβρωτικές και στις οποίες αποδίδεται η φράση R35 ή R34 σε επιμέρους συγκεντρώσεις που δεν υπερβαίνουν τα καθοριζόμενα στο σημείο 5.1.1 στοιχείο α) ή β) όρια όταν:

20130116-P7_TA(2013)0008_EL-p0000006.jpg

όπου:

PC, R35

=

είναι η εκατοστιαία κ.β. ή κ.ο. αναλογία κάθε διαβρωτικής ουσίας που περιέχεται στο παρασκεύασμα στην οποία αποδίδεται η φράση R35,

PC, R34

=

είναι η εκατοστιαία κ.β. ή κ.ο. αναλογία κάθε διαβρωτικής ουσίας που περιέχεται στο παρασκεύασμα στην οποία αποδίδεται η φράση R34,

PXi, R41

=

είναι η εκατοστιαία κ.β. ή κ.ο. αναλογία κάθε ερεθιστικής ουσίας που περιέχεται στο παρασκεύασμα στην οποία αποδίδεται η φράση R41,

LXi, R41

=

είναι το αντίστοιχο όριο ερεθιστικότητας R41 που καθορίζεται για κάθε διαβρωτική ουσία στην οποία αποδίδεται η φράση R35 ή R34 ή ερεθιστική ουσία στην οποία αποδίδεται η φράση R41, και εκφράζεται σε % κ.β. ή κ.ο.·

  5.2. ερεθιστικά για τους οφθαλμούς και τους αποδίδεται το σύμβολο «Xi», η ένδειξη κινδύνου «ερεθιστικό» και η φράση κινδύνου R36·
  5.2.1. τα παρασκευάσματα που περιέχουν μία ή περισσότερες ουσίες ταξινομημένες ως διαβρωτικές και στις οποίες αποδίδονται οι φράσεις R35 ή R34 ή ερεθιστικές και στις οποίες αποδίδεται η φράση R41 ή R36 σε επιμέρους συγκέντρωση ίση ή μεγαλύτερη:
   α) είτε από τη συγκέντρωση που καθορίζεται για την ή τις εν λόγω ουσίες στο Μέρος 3 του παραρτήματος VI του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1272/2008·
   β) είτε από τη συγκέντρωση που καθορίζεται στο σημείο 4 του μέρους Β του παρόντος παραρτήματος (πίνακας 4 ή 4α) εφόσον η ή οι ουσίες δεν περιλαμβάνονται στο Μέρος 3 του παραρτήματος VI του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1272/2008 ή περιλαμβάνονται χωρίς όρια συγκέντρωσης·
   5.2.2. τα παρασκευάσματα που περιέχουν περισσότερες από μία ουσίες ταξινομημένες είτε ως ερεθιστικές και στις οποίες αποδίδεται η φράση R41 ή R36 είτε ως διαβρωτικές και στις οποίες αποδίδονται οι φράσεις R35 ή R34 σε επιμέρους συγκεντρώσεις χαμηλότερες από τα καθοριζόμενα στο σημείο 5.2.1 στοιχείο α) ή β) όρια όταν:

20130116-P7_TA(2013)0008_EL-p0000008.jpg

όπου:

PC, R35

=

είναι η εκατοστιαία κ.β. ή κ.ο. αναλογία κάθε διαβρωτικής ουσίας που περιέχεται στο παρασκεύασμα στην οποία αποδίδεται η φράση R35,

PC, R34

=

είναι η εκατοστιαία κ.β. ή. κ.ο. αναλογία κάθε διαβρωτικής ουσίας που περιέχεται στο παρασκεύασμα στην οποία αποδίδεται η φράση R34,

PXi, R41

=

είναι η εκατοστιαία κ.β. ή κ.ο. αναλογία κάθε ερεθιστικής ουσίας που περιέχεται στο παρασκεύασμα στην οποία αποδίδεται η φράση R41,

PXi, R36

=

είναι η εκατοστιαία κ.β. ή κ.ο. αναλογία κάθε ερεθιστικής ουσίας που περιέχεται στο παρασκεύασμα στην οποία αποδίδεται η φράση R36,

LXi, R36

=

είναι το αντίστοιχο όριο ερεθιστικότητας R36 που καθορίζεται για κάθε διαβρωτική ουσία στην οποία αποδίδεται η φράση R35 ή R34 ή ερεθιστική ουσία στην οποία αποδίδεται η φράση R41 ή R36 και εκφράζεται σε % κ.β. ή κ.ο.·

  5.3. ερεθιστικά για το δέρμα και τους αποδίδεται το σύμβολο «Xi», η ένδειξη κινδύνου «ερεθιστικό» και η φράση κινδύνου R38·
  5.3.1. τα παρασκευάσματα που περιέχουν μία ή περισσότερες ουσίες ταξινομημένες ως διαβρωτικές και στις οποίες αποδίδονται οι φράσεις R35 ή R34 ή ως ερεθιστικές στις οποίες αποδίδεται η φράση R38 σε επιμέρους συγκέντρωση ίση ή μεγαλύτερη:
   α) είτε από τη συγκέντρωση που καθορίζεται για την ή τις εν λόγω ουσίες στο Μέρος 3 του παραρτήματος VI του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1272/2008·
   β) είτε από τη συγκέντρωση που καθορίζεται στο σημείο 4 του μέρους Β του παρόντος παραρτήματος (πίνακας 4 ή 4α) εφόσον η ή οι ουσίες δεν περιλαμβάνονται στο Μέρος 3 του παραρτήματος VI του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1272/2008 ή περιλαμβάνονται χωρίς όρια συγκέντρωσης·
   5.3.2. τα παρασκευάσματα που περιέχουν περισσότερες από μία ουσίες ταξινομημένες είτε ως διαβρωτικές στις οποίες αποδίδονται οι φράσεις R35 ή R34 είτε ως ερεθιστικές και στις οποίες αποδίδεται η φράση R38 σε επιμέρους συγκεντρώσεις χαμηλότερες από τα καθοριζόμενα στο σημείο 5.3.1 στοιχείο α) ή β) όρια όταν:

20130116-P7_TA(2013)0008_EL-p0000009.jpg

όπου:

PC, R35

=

είναι η εκατοστιαία κ.β. ή κ.ο. αναλογία κάθε διαβρωτικής ουσίας που περιέχεται στο παρασκεύασμα στην οποία αποδίδεται η φράση R35,

PC, R34

=

είναι η εκατοστιαία κ.β. ή κ.ο. αναλογία κάθε διαβρωτικής ουσίας που περιέχεται στο παρασκεύασμα στην οποία αποδίδεται η φράση R34,

PXi, R38

=

είναι η εκατοστιαία κ.β. ή. κ.ο. αναλογία κάθε ερεθιστικής ουσίας που περιέχεται στο παρασκεύασμα στην οποία αποδίδεται η φράση R38,

LXi, R38

=

είναι το αντίστοιχο όριο ερεθιστικότητας R38 που καθορίζεται για κάθε διαβρωτική ουσία στην οποία αποδίδεται η φράση R35 ή R34 ή ερεθιστική ουσία στην οποία αποδίδεται η φράση R38 και εκφράζεται σε % κ.β. ή κ.ο.·

  5.4. ερεθιστικά για το αναπνευστικό σύστημα και τους αποδίδεται το σύμβολο «Xi», η ένδειξη κινδύνου «ερεθιστικό» και η φράση R37·
  5.4.1. τα παρασκευάσματα που περιέχουν μια ή περισσότερες ουσίες ταξινομημένες ως ερεθιστικές και στις οποίες αποδίδεται η φράση R37 σε επιμέρους συγκέντρωση ίση ή μεγαλύτερη:
   α) είτε από τη συγκέντρωση που καθορίζεται για την ή τις εν λόγω ουσίες στο Μέρος 3 του παραρτήματος VI του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1272/2008·
   β) είτε από τη συγκέντρωση που καθορίζεται στο σημείο 4 του μέρους Β του παρόντος παραρτήματος (πίνακας 4 και 4α), εφόσον η ή οι ουσίες δεν περιλαμβάνονται στο Μέρος 3 του παραρτήματος VI του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1272/2008 ή περιλαμβάνονται χωρίς όρια συγκέντρωσης·
   5.4.2. τα παρασκευάσματα που περιέχουν περισσότερες από μια ουσίες ταξινομημένες ως ερεθιστικές και στις οποίες αποδίδεται η φράση R37 σε επιμέρους συγκεντρώσεις χαμηλότερες από τα καθοριζόμενα στο σημείο 5.4.1 στοιχείο α) ή β) όρια όταν:

20130116-P7_TA(2013)0008_EL-p0000010.jpg

όπου:

PXi, R37

=

είναι η εκατοστιαία κ.β. ή κ.ο. αναλογία κάθε ερεθιστικής ουσίας που περιέχεται στο παρασκεύασμα, στην οποία αποδίδεται η φράση R37,

LXi, R37

=

είναι το όριο ερεθιστικότητας R37 που καθορίζεται για κάθε ερεθιστική ουσία στην οποία αποδίδεται η φράση R37 και που εκφράζεται σε % κ.β. ή κ.ο.·

   5.4.3. αέρια παρασκευάσματα που περιέχουν περισσότερες από μια ουσίες ταξινομημένες ως ερεθιστικές και στις οποίες αποδίδεται η φράση R37 ή ως διαβρωτικές και στις οποίες αποδίδονται οι φράσεις R35 ή R34 σε επιμέρους συγκεντρώσεις χαμηλότερες από τα καθοριζόμενα στο σημείο 5.4.1 στοιχείο α) ή β) όρια όταν:

20130116-P7_TA(2013)0008_EL-p0000011.jpg

όπου:

PC, R35

=

είναι η εκατοστιαία κ.ο. αναλογία κάθε διαβρωτικής ουσίας που περιέχεται στο παρασκεύασμα, στην οποία αποδίδεται η φράση R35,

PC, R34

=

είναι η εκατοστιαία κ.ο. αναλογία κάθε διαβρωτικής ουσίας που περιέχεται στο παρασκεύασμα, στην οποία αποδίδεται η φράση R34,

PXi, R37

=

είναι η εκατοστιαία κ.ο. αναλογία κάθε ερεθιστικής ουσίας που περιέχεται στο παρασκεύασμα, στην οποία αποδίδεται η φράση R37,

LXi, R37

=

είναι το αντίστοιχο όριο ερεθιστικότητας R37 που καθορίζεται για κάθε αέριο διαβρωτικής ουσίας στην οποία αποδίδονται οι φράσεις R35 ή R34 ή αέριο διαβρωτικής ουσίας στην οποία αποδίδεται η φράση R37, και εκφράζεται σε % κ.β. ή κ.ο.

6.  Τα ακόλουθα παρασκευάσματα ταξινομούνται ως ευαισθητοποιητικά:

  6.1. για το δέρμα και τους αποδίδεται το σύμβολο «Xi», η ένδειξη κινδύνου «ερεθιστικό» και η φράση κινδύνου R43·

τα παρασκευάσματα που περιέχουν τουλάχιστον μια ουσία ταξινομημένη ως ευαισθητοποιητική και στην οποία αποδίδεται η φράση R43 που χαρακτηρίζει μια τέτοια δράση, σε επιμέρους συγκέντρωση ίση ή μεγαλύτερη:
   α) είτε από τη συγκέντρωση που καθορίζεται για την ή τις εν λόγω ουσίες στο Μέρος 3 του παραρτήματος VI του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1272/2008·
   β) είτε από τη συγκέντρωση που καθορίζεται στο σημείο 5 του μέρους Β του παρόντος παραρτήματος (πίνακας 5 ή 5α), εφόσον η ή οι ουσίες δεν περιλαμβάνονται στο Μέρος 3 του παραρτήματος VI του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1272/2008 ή περιλαμβάνονται χωρίς όρια συγκέντρωσης·
  6.2. για τις αναπνευστικές οδούς και τους αποδίδεται το σύμβολο «Xn», η ένδειξη κινδύνου «επιβλαβές» και η φράση κινδύνου R42·

τα παρασκευάσματα που περιέχουν τουλάχιστον μια ουσία ταξινομημένη ως ευαισθητοποιητική και στην οποία αποδίδεται η φράση R42 που χαρακτηρίζει μια τέτοια δράση, σε επιμέρους συγκέντρωση ίση ή μεγαλύτερη:
   α) είτε από τη συγκέντρωση που καθορίζεται για την ή τις εν λόγω ουσίες στο Μέρος 3 του παραρτήματος VI του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1272/2008·
   β) είτε από τη συγκέντρωση που καθορίζεται στο σημείο 5 του μέρους Β του παρόντος παραρτήματος (πίνακας 5 ή 5α), εφόσον η ή οι ουσίες δεν περιλαμβάνονται στο Μέρος 3 του παραρτήματος VI του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1272/2008 ή περιλαμβάνονται χωρίς όρια συγκέντρωσης.

7.  Τα ακόλουθα παρασκευάσματα ταξινομούνται ως καρκινογόνα:

   7.1. της κατηγορίας 1 ή 2 και τους αποδίδεται το σύμβολο «Τ» και η φράση R45 ή R49·
  

τα παρασκευάσματα που περιέχουν τουλάχιστον μια ουσία που εμφανίζει τέτοια δράση, ταξινομημένη ως καρκινογόνος και στην οποία αποδίδεται η φράση R45 ή R49 που χαρακτηρίζουν τις καρκινογόνες ουσίες της κατηγορίας 1 και 2, σε επιμέρους συγκέντρωση ίση ή μεγαλύτερη:

   α) είτε από τη συγκέντρωση που καθορίζεται για την ή τις εν λόγω ουσίες στο Μέρος 3 του παραρτήματος VI του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1272/2008·
   β) είτε από τη συγκέντρωση που καθορίζεται στο σημείο 6 του μέρους Β του παρόντος παραρτήματος (πίνακας 6 ή 6α), εφόσον η ή οι ουσίες δεν περιλαμβάνονται στο Μέρος 3 του παραρτήματος VI του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1272/2008 ή περιλαμβάνονται χωρίς όρια συγκέντρωσης·
   7.2. της κατηγορίας 3 και τους αποδίδεται το σύμβολο «Xn» και η φράση R40·   

τα παρασκευάσματα που περιέχουν τουλάχιστον μια ουσία που εμφανίζει τέτοια δράση, ταξινομημένη ως καρκινογόνος και στην οποία αποδίδεται η φράση R40 που χαρακτηρίζει τις καρκινογόνες ουσίες της κατηγορίας 3, σε επιμέρους συγκέντρωση ίση ή μεγαλύτερη:

   α) είτε από τη συγκέντρωση που καθορίζεται για την ή τις εν λόγω ουσίες στο Μέρος 3 του παραρτήματος VI του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1272/2008·
   β) είτε από τη συγκέντρωση που καθορίζεται στο σημείο 6 του μέρους Β του παρόντος παραρτήματος (πίνακας 6 ή 6α), εφόσον η ή οι ουσίες δεν περιλαμβάνονται στο Μέρος 3 του παραρτήματος VI του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1272/2008 ή περιλαμβάνονται χωρίς όρια συγκέντρωσης.

8.  Τα ακόλουθα παρασκευάσματα ταξινομούνται ως μεταλλαξιογόνα:

   8.1. της κατηγορίας 1 ή 2 και τους αποδίδεται το σύμβολο «Τ» και η φράση R46·
  

τα παρασκευάσματα που περιέχουν τουλάχιστον μια ουσία που εμφανίζει τέτοια δράση, ταξινομημένη ως μεταλλαξιογόνος και στην οποία αποδίδεται η φράση R46 που χαρακτηρίζει τις μεταλλαξιογόνες ουσίες της κατηγορίας 1 και 2, σε επιμέρους συγκέντρωση ίση ή μεγαλύτερη:

   α) είτε από τη συγκέντρωση που καθορίζεται για την ή τις εν λόγω ουσίες στο Μέρος 3 του παραρτήματος VI του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1272/2008·
   β) είτε από τη συγκέντρωση που καθορίζεται στο σημείο 6 του μέρους Β του παρόντος παραρτήματος (πίνακας 6 ή 6α), εφόσον η ή οι ουσίες δεν περιλαμβάνονται στο Μέρος 3 του παραρτήματος VI του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1272/2008 ή περιλαμβάνονται χωρίς όρια συγκέντρωσης·
   8.2. της κατηγορίας 3 και τους αποδίδεται το σύμβολο «Xn» και η φράση 1 R68·   

τα παρασκευάσματα που περιέχουν τουλάχιστον μια ουσία που εμφανίζει τέτοια δράση, ταξινομημένη ως μεταλλαξιογόνος και στην οποία αποδίδεται η φράση 1 R68 που χαρακτηρίζει τις μεταλλαξιογόνες ουσίες της κατηγορίας 3, σε επιμέρους συγκέντρωση, ίση ή μεγαλύτερη:

   α) είτε από τη συγκέντρωση που καθορίζεται για την ή τις εν λόγω ουσίες στο Μέρος 3 του παραρτήματος VI του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1272/2008·
   β) είτε από τη συγκέντρωση που καθορίζεται στο σημείο 6 του μέρους Β του παρόντος παραρτήματος (πίνακας 6 ή 6α), εφόσον η ή οι ουσίες δεν περιλαμβάνονται στο Μέρος 3 του παραρτήματος VI του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1272/2008 ή περιλαμβάνονται χωρίς όρια συγκέντρωσης.

9.  Τα ακόλουθα παρασκευάσματα ταξινομούνται ως τοξικά για την αναπαραγωγή:

   9.1. της κατηγορίας 1 ή 2 και τους αποδίδεται το σύμβολο «Τ» και η φράση R60 (γονιμότητα)·
  

τα παρασκευάσματα που περιέχουν τουλάχιστον μια ουσία που εμφανίζει τέτοια δράση, ταξινομημένη ως τοξική για την αναπαραγωγή και στην οποία αποδίδεται η φράση R60, που χαρακτηρίζει τις τοξικές για την αναπαραγωγή ουσίες της κατηγορίας 1 και 2, σε επιμέρους συγκέντρωση ίση ή μεγαλύτερη:

   α) είτε από τη συγκέντρωση που καθορίζεται για την ή τις εν λόγω ουσίες στο Μέρος 3 του παραρτήματος VI του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1272/2008·
   β) είτε από τη συγκέντρωση που καθορίζεται στο σημείο 6 του μέρους Β του παρόντος παραρτήματος (πίνακας 6 ή 6α), εφόσον η ή οι ουσίες δεν περιλαμβάνονται στο Μέρος 3 του παραρτήματος VI του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1272/2008 ή περιλαμβάνονται χωρίς όρια συγκέντρωσης·
   9.2. της κατηγορίας 3 και τους αποδίδεται το σύμβολο «Xn» και η φράση R62 (γονιμότητα)·   

τα παρασκευάσματα που περιέχουν τουλάχιστον μια ουσία που εμφανίζει τέτοια δράση, ταξινομημένη ως τοξική για την αναπαραγωγή και στην οποία αποδίδεται η φράση R62 που χαρακτηρίζει τις τοξικές για την αναπαραγωγή ουσίες της κατηγορίας 3, σε επιμέρους συγκέντρωση ίση ή μεγαλύτερη:

   α) είτε από τη συγκέντρωση που καθορίζεται για την ή τις εν λόγω ουσίες στο Μέρος 3 του παραρτήματος VI του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1272/2008·
   β) είτε από τη συγκέντρωση που καθορίζεται στο σημείο 6 του μέρους Β του παρόντος παραρτήματος (πίνακας 6 ή 6α), εφόσον η ή οι ουσίες δεν περιλαμβάνονται στο Μέρος 3 του παραρτήματος VI του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1272/2008 ή περιλαμβάνονται χωρίς όρια συγκέντρωσης·
   9.3. της κατηγορίας 1 ή 2 και τους αποδίδεται το σύμβολο «Τ» και η φράση R61 (ανάπτυξη)·   

τα παρασκευάσματα που περιέχουν τουλάχιστον μια ουσία που εμφανίζει τέτοια δράση, ταξινομημένη ως τοξική για την αναπαραγωγή και στην οποία αποδίδεται η φράση R61 που χαρακτηρίζει τις τοξικές για την αναπαραγωγή ουσίες της κατηγορίας 1 και 2, σε επιμέρους συγκέντρωση ίση ή μεγαλύτερη:

   α) είτε από τη συγκέντρωση που καθορίζεται για την ή τις εν λόγω ουσίες στο Μέρος 3 του παραρτήματος VI του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1272/2008·
   β) είτε από τη συγκέντρωση που καθορίζεται στο σημείο 6 του μέρους Β του παρόντος παραρτήματος (πίνακας 6 ή 6α), εφόσον η ή οι ουσίες δεν περιλαμβάνονται στο Μέρος 3 του παραρτήματος VI του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1272/2008 ή περιλαμβάνονται χωρίς όρια συγκέντρωσης·
   9.4. της κατηγορίας 3 και τους αποδίδεται το σύμβολο «Xn» και η φράση R63 (ανάπτυξη)·   

τα παρασκευάσματα που περιέχουν τουλάχιστον μια ουσία που εμφανίζει τέτοια δράση, ταξινομημένη ως τοξική για την αναπαραγωγή και στην οποία αποδίδεται η φράση R63 που χαρακτηρίζει τις τοξικές για την αναπαραγωγή ουσίες της κατηγορίας 3, σε επιμέρους συγκέντρωση ίση ή μεγαλύτερη:

   α) είτε από τη συγκέντρωση που καθορίζεται για την ή τις εν λόγω ουσίες στο Μέρος 3 του παραρτήματος VI του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1272/2008·
   β) είτε από τη συγκέντρωση που καθορίζεται στο σημείο 6 του μέρους Β του παρόντος παραρτήματος (πίνακας 6 ή 6α), εφόσον η ή οι ουσίες δεν περιλαμβάνονται στο Μέρος 3 του παραρτήματος VI του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1272/2008 ή περιλαμβάνονται χωρίς όρια συγκέντρωσης.

ΜΕΡΟΣ Β

Όρια συγκέντρωσης που χρησιμοποιούνται κατά την αξιολόγηση των κινδύνων για την υγεία

Ο πρώτος πίνακας (πίνακες 1-6) ορίζει, για κάθε δράση επί της υγείας, τα όρια συγκέντρωσης (εκφραζόμενα σε % κ.β.) που χρησιμοποιούνται για τα μη αέρια παρασκευάσματα ενώ ο δεύτερος πίνακας (πίνακες 1α-6α) ορίζει τα όρια συγκέντρωσης (εκφραζόμενα σε % κ.ο.) που χρησιμοποιούνται για τα αέρια παρασκευάσματα. Τα εν λόγω όρια συγκέντρωσης χρησιμοποιούνται εφόσον δεν υφίστανται συγκεκριμένα όρια συγκέντρωσης για την εξεταζόμενη ουσία στο Μέρος 3 του παραρτήματος VI του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1272/2008.

1.  Οξεία θανατηφόρος δράση

1.1.  Μη αέρια παρασκευάσματα

Τα όρια συγκέντρωσης που καθορίζονται στον πίνακα 1, εκφραζόμενα σε εκατοστιαία αναλογία βάρους/βάρος, προσδιορίζουν την ταξινόμηση του παρασκευάσματος ανάλογα με την επιμέρους συγκέντρωση της ή των εμπεριεχομένων ουσιών, των οποίων επίσης εμφαίνεται η ταξινόμηση.

Πίνακας 1

Ταξινόμηση της ουσίας

Ταξινόμηση του παρασκευάσματος

T+

T

Xn

T+ και R26, R27, R28

συγκέντρωση ≥ 7 %

1 % ≤ συγκέντρωση < 7 %

0,1 % ≤ συγκέντρωση < 1 %

T και R23, R24, R25

συγκέντρωση ≥ 25 %

3 % ≤ συγκέντρωση < 25 %

Xn και R20, R21, R22

συγκέντρωση ≥ 25 %

Οι φράσεις κινδύνου R αποδίδονται στα παρασκευάσματα σύμφωνα με τα ακόλουθα κριτήρια:

   η ετικέτα πρέπει να περιλαμβάνει υποχρεωτικά μια ή περισσότερες από τις προαναφερόμενες φράσεις R ανάλογα με την τηρούμενη ταξινόμηση,
   γενικά, οι φράσεις R που επιλέγονται είναι εκείνες που ισχύουν για την ή τις ουσίες των οποίων η συγκέντρωση συνεπάγεται αυστηρότερη ταξινόμηση.

1.2.  Αέρια παρασκευάσματα

Τα όρια συγκέντρωσης που καθορίζονται στον πίνακα 1α, εκφραζόμενα σε εκατοστιαία αναλογία όγκου/όγκο, προσδιορίζουν την ταξινόμηση του αέριου παρασκευάσματος ανάλογα με την επιμέρους συγκέντρωση του ή των εμπεριεχομένων αερίων, των οποίων επίσης εμφαίνεται η ταξινόμηση.

Πίνακας 1α

Ταξινόμηση της ουσίας

(αέριο)

Ταξινόμηση του αέριου παρασκευάσματος

T+

T

Xn

T+ και R26, R27, R28

συγκέντρωση ≥ 1 %

0,2 % ≤ συγκέντρωση < 1 %

0,02 % ≤ συγκέντρωση < 0,2 %

T και R23, R24, R25

συγκέντρωση ≥ 5 %

0,5 % ≤ συγκέντρωση < 5 %

Xn και R20, R21, R22

συγκέντρωση ≥ 5 %

Οι φράσεις κινδύνου R αποδίδονται στα παρασκευάσματα σύμφωνα με τα ακόλουθα κριτήρια:

   η ετικέτα πρέπει να περιλαμβάνει υποχρεωτικά μία ή περισσότερες από τις προαναφερόμενες φράσεις R ανάλογα με την τηρούμενη ταξινόμηση,
   γενικά, οι φράσεις R που επιλέγονται είναι εκείνες που ισχύουν για την ή τις ουσίες των οποίων η συγκέντρωση συνεπάγεται την αυστηρότερη ταξινόμηση.

2.  Μη θανατηφόρος μόνιμη δράση μετά από μία και μόνη έκθεση

2.1.  Μη αέρια παρασκευάσματα

Για τις ουσίες με μη θανατηφόρο μόνιμη δράση μετά από μία και μόνη έκθεση (R39/οδός έκθεσης, 1 R68 /οδός έκθεσης), την ταξινόμηση του παρασκευάσματος προσδιορίζουν κατά περίπτωση τα επιμέρους όρια συγκέντρωσης που καθορίζονται στον πίνακα 2, εκφρασμένα σε εκατοστιαία αναλογία βάρους/βάρος.

Πίνακας 2

Ταξινόμηση της ουσίας

Ταξινόμηση του παρασκευάσματος

T+

T

Xn

T+ και R39/οδός έκθεσης

συγκέντρωση ≥ 10 %

R39(*) υποχρεωτική

1 % ≤ συγκέντρωση < 10 %

R39(*) υποχρεωτική

0,1 % ≤ συγκέντρωση < 1 %

1 R68 (*) υποχρεωτική

T και R39/οδός έκθεσης

συγκέντρωση ≥ 10 %

R39(*) υποχρεωτική

1 % ≤ συγκέντρωση < 10 %

1 R68 (*) υποχρεωτική

Xn και 1 R68 /οδός έκθεσης

συγκέντρωση ≥ 10 %

1 R68 (*) υποχρεωτική

(*) Για την υπόδειξη της οδού χορήγησης/έκθεσης (οδός έκθεσης) χρησιμοποιούνται οι συνδυασμένες φράσεις που αναγράφονται στα σημεία 3.2.1, 3.2.2 και 3.2.3 του οδηγού επισήμανσης (παράρτημα VI της οδηγίας 67/548/ΕΟΚ).

2.2.  Αέρια παρασκευάσματα

Για τα αέρια με μη θανατηφόρο μόνιμη δράση μετά από μία και μόνη έκθεση (R39/οδός έκθεσης, 2 R68 /οδός έκθεσης) την ταξινόμηση του παρασκευάσματος προσδιορίζουν, κατά περίπτωση, τα επιμέρους όρια συγκέντρωσης που εκφράζονται σε εκατοστιαία αναλογία όγκου/όγκο και καθορίζονται στον πίνακα 2α.

Πίνακας 2α

Ταξινόμηση της ουσίας

(αέριο)

Ταξινόμηση του αέριου παρασκευάσματος

T+

T

Xn

T+ και R39/οδός έκθεσης

συγκέντρωση ≥ 1 %

R39(*) υποχρεωτική

0,2 % ≤ συγκέντρωση < 1 %

R39(*) υποχρεωτική

0,02 % ≤ συγκέντρωση < 0,2 %

2 R68 (*) υποχρεωτική

T και R39/οδός έκθεσης

συγκέντρωση ≥ 5 %

R39(*) υποχρεωτική

0,5 % ≤ συγκέντρωση < 5 %

2 R68 (*) υποχρεωτική

Xn και 2 R68 /οδός έκθεσης

συγκέντρωση ≥ 5 %

2 R68 (*) υποχρεωτική

(*) Για την υπόδειξη της οδού χορήγησης/έκθεσης (οδός έκθεσης) χρησιμοποιούνται οι συνδυασμένες φράσεις που αναγράφονται στα σημεία 3.2.1, 3.2.2 και 3.2.3 του οδηγού επισήμανσης (παράρτημα VI της οδηγίας 67/548/ΕΟΚ).

3.  Σοβαρή δράση μετά από επανειλημμένη ή παρατεταμένη έκθεση

3.1.  Μη αέρια παρασκευάσματα

Για τις ουσίες με σοβαρή δράση μετά από επανειλημμένη ή παρατεταμένη έκθεση (R48/οδός έκθεσης) την ταξινόμηση του παρασκευάσματος προσδιορίζουν, κατά περίπτωση, τα επιμέρους όρια συγκέντρωσης που καθορίζονται στον πίνακα 3 κατωτέρω, εκφρασμένα σε εκατοστιαία αναλογία βάρους/βάρος.

Πίνακας 3

Ταξινόμηση της ουσίας

Ταξινόμηση του παρασκευάσματος

T

Xn

T και R48/οδός έκθεσης

συγκέντρωση ≥ 10 %

R48(*) υποχρεωτική

1 % ≤ συγκέντρωση < 10 %

R48(*) υποχρεωτική

Xn και R48/οδός έκθεσης

συγκέντρωση ≥ 10 %

R48(*) υποχρεωτική

(*) Για την υπόδειξη της οδού χορήγησης/έκθεσης (οδός έκθεσης) χρησιμοποιούνται οι συνδυασμένες φράσεις που αναγράφονται στα σημεία 3.2.1, 3.2.2 και 3.2.3 του οδηγού επισήμανσης (παράρτημα VI της οδηγίας 67/548/ΕΟΚ).

3.2.  Αέρια παρασκευάσματα

Για τα αέρια με σοβαρή δράση μετά από επανειλημμένη ή παρατεταμένη έκθεση (R48/οδός έκθεσης), την ταξινόμηση του παρασκευάσματος προσδιορίζουν, κατά περίπτωση, τα επιμέρους όρια συγκέντρωσης που εκφράζονται σε εκατοστιαία αναλογία όγκου/όγκο και καθορίζονται στον πίνακα 3α.

Πίνακας 3α

Ταξινόμηση της ουσίας

(αέριο)

Ταξινόμηση του αέριου παρασκευάσματος

T

Xn

T και R48/οδός έκθεσης

συγκέντρωση ≥ 5 %

R48(*) υποχρεωτική

0,5 % ≤ συγκέντρωση < 5 %

R48(*) υποχρεωτική

Xn και R48/οδός έκθεσης

συγκέντρωση ≥ 5 %

R48(*) υποχρεωτική

(*) Για την υπόδειξη της οδού χορήγησης/έκθεσης (οδός έκθεσης) χρησιμοποιούνται οι συνδυασμένες φράσεις που αναγράφονται στα σημεία 3.2.1, 3.2.2 και 3.2.3 του οδηγού επισήμανσης (παράρτημα VI της οδηγίας 67/548/ΕΟΚ).

4.  Διαβρωτική και ερεθιστική δράση συμπεριλαμβανομένων των σοβαρών οφθαλμικών βλαβών

4.1.  Μη αέρια παρασκευάσματα

Για τις ουσίες που έχουν διαβρωτική (R34, R35) ή ερεθιστική δράση (R36, R37, R38, R41), την ταξινόμηση του παρασκευάσματος προσδιορίζουν, κατά περίπτωση, τα επιμέρους όρια συγκέντρωσης που καθορίζονται στον πίνακα 4, εκφρασμένα σε εκατοστιαία αναλογία βάρους/βάρος.

Πίνακας 4

Ταξινόμηση της ουσίας

Ταξινόμηση του παρασκευάσματος

C και R35

C και R34

Xi και R41

Xi και R36, R37, R38

C και R35

συγκέντρωση ≥ 10 %

R35 υποχρεωτική

5 % ≤ συγκέντρωση < 10 %

R34 υποχρεωτική

5 %(*)

1 % ≤ συγκέντρωση < 5 %

R36/38 υποχρεωτική

C και R34

συγκέντρωση ≥ 10 %

R34 υποχρεωτική

10 %(*)

5 % ≤ συγκέντρωση < 10 %

R36/38 υποχρεωτική

Xi και R41

συγκέντρωση ≥ 10 %

R41 υποχρεωτική

5 % ≤ συγκέντρωση < 10 %

R36 υποχρεωτική

Xi και R36, R37, R38

συγκέντρωση ≥ 20 %

οι R36, R37, R38 είναι υποχρεωτικές ανάλογα με την υπάρχουσα συγκέντρωση εφόσον έχουν εφαρμογή στις υπόψη ουσίες

(*) Σύμφωνα με τον οδηγό επισήμανσης (παράρτημα VI της οδηγίας 67/548/ΕΟΚ), οι διαβρωτικές ουσίες που χαρακτηρίζονται με τις φράσεις R35 ή R34, πρέπει να θεωρείται ότι χαρακτηρίζονται και με τη φράση R41. Κατά συνέπεια, εάν το παρασκεύασμα περιέχει διαβρωτικές ουσίες με τη φράση R35 ή R34 σε συγκέντρωση χαμηλότερη από τα όρια που ισχύουν για την ταξινόμηση του παρασκευάσματος ως διαβρωτικού, οι ουσίες αυτές μπορεί να συμβάλλουν στην ταξινόμηση του εν λόγω παρασκευάσματος ως ερεθιστικού με την φράση R41 ή ερεθιστικού με τη φράση R36.

     Σημείωση: Η απλή εφαρμογή της συμβατικής μεθόδου στα παρασκευάσματα που περιέχουν ουσίες οι οποίες ταξινομούνται ως διαβρωτικές ή ερεθιστικές μπορεί να οδηγήσει σε υποταξινόμηση ή υπερταξινόμηση του κινδύνου αν δεν ληφθούν υπόψη και άλλοι σχετικοί παράγοντες (π.χ. το pH του παρασκευάσματος). Ως εκ τούτου, κατά την ταξινόμηση της διαβρωτικότητας πρέπει να λαμβάνεται υπόψη η συμβουλή που δίνεται στο σημείο 3.2.5 του παραρτήματος VI της οδηγίας 67/548/ΕΟΚ και στο άρθρο 6 παράγραφος 3, δεύτερη και τρίτη περίπτωση της εν λόγω οδηγίας.

4.2.  Αέρια παρασκευάσματα

Για τα αέρια που εμφανίζουν τέτοια δράση (R34, R35 ή R36, R37, R38, R41), την ταξινόμηση του παρασκευάσματος προσδιορίζουν, κατά περίπτωση, τα επιμέρους όρια συγκέντρωσης που εκφράζονται σε εκατοστιαία αναλογία όγκου/όγκο και καθορίζονται στον πίνακα 4α.

Πίνακας 4α

Ταξινόμηση της ουσίας

(αέριο)

Ταξινόμηση του αέριου παρασκευάσματος

C και R35

C και R34

Xi και R41

Xi και R36, R37, R38

C και R35

συγκέντρωση ≥ 1 %

R35 υποχρεωτική

0,2 % ≤ συγκέντρωση < 1 %

R34 υποχρεωτική

0,2 %(*)

0,02 % ≤ συγκέντρωση < 0,2 %

R36/37/38 υποχρεωτική

C και R34

συγκέντρωση ≥ 5 %

R34 υποχρεωτική

5 %(*)

0,5 % ≤ συγκέντρωση < 5 %

R36/37/38 υποχρεωτική

Xi και R41

συγκέντρωση ≥ 5 %

R41 υποχρεωτική

0,5 % ≤ συγκέντρωση < 5 %

R36 υποχρεωτική

Xi και R36, R37, R38

συγκέντρωση ≥ 5 %

οι R36, R37, R38 είναι υποχρεωτικές ανάλογα με την περίπτωση

(*) Σύμφωνα με τον οδηγό επισήμανσης (παράρτημα VI της οδηγίας 67/548/ΕΟΚ), οι διαβρωτικές ουσίες που χαρακτηρίζονται με τις φράσεις R35 ή R34, πρέπει να θεωρείται ότι χαρακτηρίζονται και με τη φράση R41. Κατά συνέπεια, εάν το παρασκεύασμα περιέχει διαβρωτικές ουσίες με τη φράση R35 ή R34 σε συγκέντρωση χαμηλότερη από τα όρια που ισχύουν για την ταξινόμηση του παρασκευάσματος ως διαβρωτικού, οι ουσίες αυτές μπορεί να συμβάλλουν στην ταξινόμηση του εν λόγω παρασκευάσματος ως ερεθιστικού με την φράση R41 ή ερεθιστικού με τη φράση R36.

     Σημείωση: Η απλή εφαρμογή της συμβατικής μεθόδου στα παρασκευάσματα που περιέχουν ουσίες οι οποίες ταξινομούνται ως διαβρωτικές ή ερεθιστικές μπορεί να οδηγήσει σε υποταξινόμηση ή υπερταξινόμηση του κινδύνου αν δεν ληφθούν υπόψη και άλλοι σχετικοί παράγοντες (π.χ. το pH του παρασκευάσματος). Ως εκ τούτου, κατά την ταξινόμηση της διαβρωτικότητας πρέπει να λαμβάνεται υπόψη η συμβουλή που δίνεται στο σημείο 3.2.5 του παραρτήματος VI της οδηγίας 67/548/ΕΟΚ και στο άρθρο 6 παράγραφος 3 δεύτερη και τρίτη περίπτωση της εν λόγω οδηγίας.

5.  Ευαισθητοποιητική δράση

5.1.  Μη αέρια παρασκευάσματα

Τα παρασκευάσματα που εμφανίζουν τέτοια δράση ταξινομούνται ως ευαισθητοποιητικά με:

   το σύμβολο Xn και τη φράση R42 εάν η ευαισθητοποίηση μπορεί να προέλθει από εισπνοή,
   το σύμβολο Xi και τη φράση R43 εάν η ευαισθητοποίηση μπορεί να προέλθει από επαφή με το δέρμα.
  

Την ταξινόμηση του παρασκευάσματος προσδιορίζουν, κατά περίπτωση, τα επιμέρους όρια συγκέντρωσης που καθορίζονται στον πίνακα 5, εκφρασμένα σε εκατοστιαία αναλογία βάρους/βάρος.

Πίνακας 5

Ταξινόμηση της ουσίας

Ταξινόμηση του παρασκευάσματος

Ευαισθητοποιητικό και R42

Ευαισθητοποιητικό και R43

Ευαισθητοποιητική και R42

συγκέντρωση ≥ 1 %

R42 υποχρεωτική

Ευαισθητοποιητική και R43

συγκέντρωση ≥ 1 %

R43 υποχρεωτική

5.2.  Αέρια παρασκευάσματα

Τα αέρια παρασκευάσματα που εμφανίζουν τέτοια δράση ταξινομούνται ως ευασθητοποιητικά με:

   το σύμβολο Xn και τη φράση R42 εάν η ευαισθητοποίηση μπορεί να προέλθει από εισπνοή,
   το σύμβολο Xi και τη φράση R43 εάν η ευαισθητοποίηση μπορεί να προέλθει από επαφή με το δέρμα.
  

Την ταξινόμηση του παρασκευάσματος προσδιορίζουν, κατά περίπτωση, τα επιμέρους όρια συγκέντρωσης που καθορίζονται στον πίνακα 5α, εκφρασμένα σε εκατοστιαία αναλογία όγκου/όγκο.

Πίνακας 5α

Ταξινόμηση της ουσίας

(αέριο)

Ταξινόμηση του αέριου παρασκευάσματος

Ευαισθητοποιητικό και R42

Ευαισθητοποιητικό και R43

Ευαισθητοποιητική και R42

συγκέντρωση ≥ 0,2 %

R42 υποχρεωτική

Ευαισθητοποιητική και R43

συγκέντρωση ≥ 0,2 %

R43 υποχρεωτική

6.  Καρκινογόνος, μεταλλαξιογόνος, τοξική για την αναπαραγωγή δράση

6.1.  Μη αέρια παρασκευάσματα

Για τις ουσίες που παρουσιάζουν τέτοια δράση, την ταξινόμηση του παρασκευάσματος προσδιορίζουν, κατά περίπτωση, τα όρια συγκέντρωσης που καθορίζονται στον πίνακα 6, εφρασμένα σε εκατοστιαία αναλογία βάρους/βάρος. Τα αποδιδόμενα σύμβολα και φράσεις κινδύνου είναι τα ακόλουθα:

Καρκινογόνο κατηγορίες 1 και 2:

T, R45 ή R49

Καρκινογόνο κατηγορία 3:

Xn, R40

Μεταλλαξιογόνο κατηγορίες 1 και 2:

T, R46

Μεταλλαξιογόνο κατηγορία 3:

Xn, 1 R68 

Τοξικό για την αναπαραγωγή, γονιμότητα, κατηγορίες 1 και 2:

T, R60

Τοξικό για την αναπαραγωγή, ανάπτυξη κατηγορίες 1 και 2:

T, R61

Τοξικό για την αναπαραγωγή, γονιμότητα, κατηγορία 3:

Xn, R62

Τοξικό για την αναπαραγωγή, ανάπτυξη, κατηγορία 3:

Xn, R63

Πίνακας 6

Ταξινόμηση της ουσίας

Ταξινόμηση του παρασκευάσματος

Κατηγορίες 1 και 2

Κατηγορία 3

Καρκινογόνες ουσίες της κατηγορίας 1 ή 2 με R45 ή R49

Συγκέντρωση ≥ 0,1 % καρκινογόνο

R45, R49 υποχρεωτικές κατά περίπτωση

Καρκινογόνες ουσίες της κατηγορίας 3 με R40

Συγκέντρωση ≥ 1 % καρκινογόνο

R40 υποχρεωτική [εκτός εάν έχει ήδη αποδοθεί η R45(*)]

Μεταλλαξιγόνες ουσίες της κατηγορίας 1 ή 2 με R46

Συγκέντρωση ≥ 0,1 % μεταλλαξιγόνο

R46 υποχρεωτική

Μεταλλαξιγόνες ουσίες της κατηγορίας 3 με R68

Συγκέντρωση ≥ 1 % μεταλλαξιγόνο

R68 υποχρεωτική (εκτός εάν έχει ήδη αποδοθεί η R46)

«Τοξικές για την αναπαραγωγή» ουσίες της κατηγορίας 1 ή 2 με R60 (γονιμότητα)

Συγκέντρωση ≥ 0,5 %

τοξικό για την αναπαραγωγή (γονιμότητα)

R60 υποχρεωτική

«Τοξικές για την αναπαραγωγή» ουσίες της κατηγορίας 3 με R62 (γονιμότητα)

Συγκέντρωση ≥ 5 %

τοξικό για την αναπαραγωγή (γονιμότητα)

R62 υποχρεωτική (εκτός εάν έχει ήδη αποδοθεί η R60)

«Τοξικές για την αναπαραγωγή» ουσίες της κατηγορίας 1 ή 2 με R61 (ανάπτυξη)

Συγκέντρωση ≥ 0,5 %

τοξικό για την αναπαραγωγή (ανάπτυξη)

R61 υποχρεωτική

«Τοξικές για την αναπαραγωγή» ουσίες της κατηγορίας 3 με R63 (ανάπτυξη)

Συγκέντρωση ≥ 5 %

τοξικό για την αναπαραγωγή (ανάπτυξη)

R63 υποχρεωτική (εκτός εάν έχει ήδη αποδοθεί η R61).

(*) Στις περιπτώσεις που στο παρασκεύασμα αποδίδονται οι R49 και R40, διατηρούνται και οι δύο φράσεις R, διότι η R40 δεν κάνει διάκριση μεταξύ των οδών έκθεσης ενώ η R49 αποδίδεται μόνο για την οδό εισπνοής.

6.2.  Αέρια παρασκευάσματα

Για τα αέρια που παρουσιάζουν τέτοια δράση, την ταξινόμηση του παρασκευάσματος προσδιορίζουν, κατά περίπτωση, τα όρια συγκέντρωσης που καθορίζονται στον πίνακα 6α, εκφρασμένα σε εκατοστιαία αναλογία όγκου/όγκο.
Τα αποδιδόμενα σύμβολα και φράσεις κινδύνου είναι τα ακόλουθα:

Καρκινογόνο κατηγορίες 1 και 2:

T, R45, R49

Καρκινογόνο κατηγορία 3:

Xn, R40

Μεταλλαξιογόνο κατηγορίες 1 και 2:

T, R46

Μεταλλαξιογόνο κατηγορία 3:

Xn, 1 R68 

Τοξικό για την αναπαραγωγή, γονιμότητα, κατηγορίες 1 και 2:

T, R60

Τοξικό για την αναπαραγωγή, ανάπτυξη, κατηγορίες 1 και 2:

T, R61

Τοξικό για την αναπαραγωγή, γονιμότητα, κατηγορία 3:

Xn, R62

Τοξικό για την αναπαραγωγή, ανάπτυξη, κατηγορία 3:

Xn, R63

Πίνακας 6α

Ταξινόμηση της ουσίας

Ταξινόμηση του παρασκευάσματος

Κατηγορίες 1 και 2

Κατηγορία 3

Καρκινογόνες ουσίες της κατηγορίας 1 ή 2 με R45 ή R49

Συγκέντρωση ≥ 0,1 % καρκινογόνο

R45, R49 υποχρεωτικές κατά περίπτωση

Καρκινογόνες ουσίες της κατηγορίας 3 με R40

Συγκέντρωση ≥ 1 % καρκινογόνο

R40 υποχρεωτική [εκτός εάν του έχει ήδη αποδοθεί η R45(*)]

Μεταλλαξιγόνες ουσίες της κατηγορίας 1 ή 2 με R46

Συγκέντρωση ≥ 0,1 % μεταλλαξιγόνο

R46 υποχρεωτική

Μεταλλαξιγόνες ουσίες της κατηγορίας 3 με R68

Συγκέντρωση ≥ 1 % μεταλλαξιγόνο

R68 υποχρεωτική (εκτός εάν του έχει ήδη αποδοθεί η R46)

«Τοξικές για την αναπαραγωγή» ουσίες κατηγορίας 1 ή 2 με R60 (γονιμότητα)

Συγκέντρωση ≥ 0,2 % τοξικό για την αναπαραγωγή (γονιμότητα)

R60 υποχρεωτική

«Τοξικές για την αναπαραγωγή» ουσίες κατηγορίας 3 με R62 (γονιμότητα)

Συγκέντρωση ≥ 1 %

τοξικό για την αναπαραγωγή (γονιμότητα)

R62 υποχρεωτική (εκτός εάν του έχει ήδη αποδοθεί η R60)

«Τοξικές για την αναπαραγωγή» ουσίες κατηγορίας 1 ή 2 με R61 (ανάπτυξη)

Συγκέντρωση ≥ 0,2 % τοξικό για την αναπαραγωγή (ανάπτυξη)

R61 υποχρεωτική

«Τοξικές για την αναπαραγωγή» ουσίες κατηγορίας 3 με R63 (ανάπτυξη)

Συγκέντρωση ≥ 1 %

τοξικό για την αναπαραγωγή (ανάπτυξη)

R63 υποχρεωτική (εκτός εάν του έχει ήδη αποδοθεί η R61)

(*) Στις περιπτώσεις που στο παρασκεύασμα αποδίδονται οι R49 και R40, διατηρούνται και οι δύο φράσεις R, διότι η R40 δεν διαχωρίζει τις οδούς έκθεσης ενώ η R49 αποδίδεται μόνο για την οδό εισπνοής.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ III

ΜΕΘΟΔΟΙ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ ΤΩΝ ΚΙΝΔΥΝΩΝ ΕΝΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΣΜΑΤΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 7

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Η συστηματική αξιολόγηση όλων των περιβαλλοντικώς επικίνδυνων ιδιοτήτων εκφράζεται σε όρια συγκεντρώσης εκφραζόμενα σε εκατοστιαία αναλογία βάρους/βάρος, εκτός από την περίπτωση των αέριων παρασκευασμάτων όπου τα όρια αυτά εκφράζονται σε εκατοστιαία αναλογία όγκου/όγκο και σε συσχετισμό με την ταξινόμηση της ουσίας.

Το μέρος Α καθορίζει τον τρόπο υπολογισμού σύμφωνα με το άρθρο 7 παράγραφος 1 στοιχείο α), αναφέρει δε τις φράσεις R που πρέπει να αποδοθούν στην ταξινόμηση του παρασκευάσματος.

Το μέρος Β καθορίζει τα όρια συγκέντρωσης που πρέπει να χρησιμοποιούνται κατά την εφαρμογή της συμβατικής μεθόδου, καθώς και τα σχετικά σύμβολα και φράσεις R για την ταξινόμηση.

Σύμφωνα με το άρθρο 7 παράγραφος 1 στοιχείο α), οι περιβαλλοντικοί κίνδυνοι ενός παρασκευάσματος αξιολογούνται με τη συμβατική μέθοδο που περιγράφεται στα μέρη Α και Β του παρόντος παραρτήματος με χρησιμοποίηση των επιμέρους ορίων συγκέντρωσης.

α)  Όταν στις επικίνδυνες ουσίες που απαριθμούνται στο Μέρος 3 του παραρτήματος VI του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1272/2008 αποδίδονται όρια συγκέντρωσης απαραίτητα για την εφαρμογή της μεθόδου αξιολόγησης που περιγράφεται στο μέρος Α του παρόντος παραρτήματος, πρέπει να χρησιμοποιούνται αυτά τα όρια συγκέντρωσης.

β)  Όταν οι επικίνδυνες ουσίες δεν εμφαίνονται στο Μέρος 3 του παραρτήματος VI του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1272/2008 ή εμφαίνονται σε αυτό δίχως τα όρια συγκέντρωσης τα απαραίτητα για την εφαρμογή της μεθόδου αξιολόγησης που περιγράφεται στο μέρος Α ή στο παράρτημα, τα όρια συγκέντρωσης αποδίδονται σύμφωνα με τις προδαγραφές του μέρους Β του παρόντος παραρτήματος.

Το μέρος Γ καθορίζει τις μεθόδους δοκιμής προς αξιολόγηση των κινδύνων για το υδατικό περιβάλλον.

ΜΕΡΟΣ Α

Μέθοδοι αξιολόγησης περιβαλλοντικών κινδύνων

α)  Υδατικό περιβάλλον

I.  Συμβατική μέθοδος αξιολόγησης των κινδύνων για το υδατικό περιβάλλον

Η συμβατική μέθοδος αξιολόγησης των κινδύνων για το υδατικό περιβάλλον λαμβάνει υπόψη 2 όλους τις κινδύνους που μπορεί να παρουσιάσει ένα παρασκεύασμα για το περιβάλλον αυτό σύμφωνα με τους ακόλουθους όρους:

Τα ακόλουθα παρασκευάσματα ταξινομούνται ως επικίνδυνα για το περιβάλλον:

  1. και τους αποδίδεται το σύμβολο Ν, η ένδειξη κινδύνου «επικίνδυνο για το περιβάλλον» και οι φράσεις R50 και R53 (R50-53):
   1.1. τα παρασκευάσματα που περιέχουν μία ή περισσότερες ουσίες ταξινομημένες ως επικίνδυνες για το περιβάλλον και στις οποίες αποδίδονται οι φράσεις R50-53 σε επιμέρους συγκέντρωση ίση ή μεγαλύτερη:
   α) είτε από τη συγκέντρωση που καθορίζεται για την ή τις εν λόγω ουσίες στο Μέρος 3 του παραρτήματος VI του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1272/2008·
   β) είτε από τη συγκέντρωση που καθορίζεται στο μέρος Β του παρόντος παραρτήματος (πίνακας 1) εφόσον η ή οι ουσίες δεν περιλαμβάνονται στο Μέρος 3 του παραρτήματος VI του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1272/2008 ή περιλαμβάνονται χωρίς όρια συγκέντρωσης·
   1.2. τα παρασκευάσματα που περιέχουν περισσότερες από μία ουσίες ταξινομημένες ως επικίνδυνες για το περιβάλλον και στις οποίες αποδίδονται οι φράσεις R50-53, σε συγκεντρώσεις χαμηλότερες από τα όρια που καθορίζονται στο σημείο I.1.1 στοιχείο α) ή β), όταν:

20130116-P7_TA(2013)0008_EL-p0000012.jpg

όπου:

PN, R50-53

=

είναι η εκατοστιαία κ.β. αναλογία κάθε επικίνδυνης για το περιβάλλον ουσίας που περιέχεται στο παρασκεύασμα και στην οποία αποδίδονται οι φράσεις R50-53,

LN, R50-53

=

είναι το όριο χαρακτηρισμού με R50-53 που καθορίζεται για κάθε επικίνδυνη για το περιβάλλον ουσία στην οποία αποδίδονται οι φράσεις R50-53, εφρασμένο σε % κ.β.·

  2. και τους αποδίδονται το σύμβολο Ν, η ένδειξη κινδύνου «έπικίνδυνο για το περιβάλλον» και οι φράσεις R51 και R53 (R51-53) εκτός εάν το παρασκεύασμα έχει ήδη ταξινομηθεί σύμφωνα με το σημείο I.1 ανωτέρω:
  2.1. τα παρασκευάσματα που περιέχουν μία ή περισσότερες ουσίες ταξινομημένες ως επικίνδυνες για το περιβάλλον και στις οποίες αποδίδονται οι φράσεις R50-53 ή R51-53 για επιμέρους συγκέντρωση ίση ή μεγαλύτερη:
   α) είτε από τη συγκέντρωση που καθορίζεται για την ή τις εν λόγω ουσίες στο Μέρος 3 του παραρτήματος VI του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1272/2008·
   β) είτε από τη συγκέντρωση που καθορίζεται στο μέρος Β του παρόντος παραρτήματος (πίνακας 1) εφόσον η ή οι ουσίες δεν περιλαμβάνονται στο Μέρος 3 του παραρτήματος VI του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1272/2008 ή περιλαμβάνονται χωρίς όρια συγκέντρωσης·
   2.2. τα παρασκευάσματα που περιέχουν περισσότερες από μία ουσίες ταξινομημένες ως επικίνδυνες για το περιβάλλον και στις οποίες αποδίδονται οι φράσεις R50-53 ή R51-53, σε συγκεντρώσεις χαμηλότερες από τα όρια που καθορίζονται στο σημείο Ι.2.1 στοιχείο α) ή β), όταν:

20130116-P7_TA(2013)0008_EL-p0000013.jpg

όπου:

PN, R50-53

=

είναι η εκατοστιαία κ.β. αναλογία κάθε επικίνδυνης για το περιβάλλον ουσίας που περιέχεται στο παρασκεύασμα και στην οποία αποδίδονται οι φράσεις R50-53,

PN, R51-53

=

είναι η εκατοστιαία κ.β. αναλογία κάθε επικίνδυνης για το περιβάλλον ουσίας που περιέχεται στο παρασκεύασμα και στην οποία αποδίδονται οι φράσεις R51-53,

LN, R51-53

=

είναι το αντίστοιχο όριο χαρακτηρισμού με R51-53 που καθορίζεται για κάθε επικίνδυνη για το περιβάλλον ουσία στην οποία αποδίδονται οι φράσεις R50-53 ή R51-53, εκφρασμένο σε % κ.β.·

  3. και τους αποδίδονται οι φράσεις κινδύνου R52 και R53 (R52-53), εκτός εάν το παρασκεύασμα έχει ήδη ταξινομηθεί σύμφωνα με τα σημεία I.1 ή I.2:
  3.1. τα παρασκευάσματα που περιέχουν μία ή περισσότερες ουσίες ταξινομημένες ως επικίνδυνες για το περιβάλλον και στις οποίες αποδίδονται οι φράσεις R50-53, R51-53 ή R52-53 σε επιμέρους συγκέντρωση ίση ή μεγαλύτερη:
   α) είτε από τη συγκέντρωση που καθορίζεται για την ή τις εν λόγω ουσίες στο Μέρος 3 του παραρτήματος VI του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1272/2008·
   β) είτε από τη συγκέντρωση που καθορίζεται στο μέρος Β του παρόντος παραρτήματος (πίνακας 1) εφόσον η ή οι ουσίες δεν περιλαμβάνονται στο Μέρος 3 του παραρτήματος VI του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1272/2008 ή περιλαμβάνονται χωρίς όρια συγκέντρωσης·
   3.2. τα παρασκευάσματα που περιέχουν περισσότερες από μία ουσίες ταξινομημένες ως επικίνδυνες για το περιβάλλον και στις οποίες αποδίδονται οι φράσεις R50-53, R51-53 ή R52-53, σε συγκεντρώσεις χαμηλότερες από τα όρια που καθορίζονται στο σημείο Ι.3.1 στοιχείο α) ή β), όταν:

20130116-P7_TA(2013)0008_EL-p0000014.jpg

όπου:

PN, R50-53

=

είναι η εκατοστιαία κ.β. αναλογία κάθε επικίνδυνης για το περιβάλλον ουσίας που περιέχεται στο παρασκεύασμα στην οποία αποδίδονται οι φράσεις R50-53,

PN, R51-53

=

είναι η εκατοστιαία κ.β. αναλογία κάθε επικίνδυνης για το περιβάλλον ουσίας που περιέχεται στο παρασκεύασμα στην οποία αποδίδονται οι φράσεις R51-53,

PR52-53

=

είναι η εκατοστιαία κ.β. αναλογία κάθε επικίνδυνης για το περιβάλλον ουσίας που περιέχεται στο παρασκεύασμα στην οποία αποδίδονται οι φράσεις R52-53,

LR52-53

=

είναι το αντίστοιχο όριο χαρακτηρισμού με R52-53 που καθορίζεται για κάθε επικίνδυνη για το περιβάλλον ουσία στην οποία αποδίδονται οι φράσεις R50-53 ή R51-53 ή R52-53, εκφρασμένο σε % κ.β.·

  4. και τους αποδίδεται το σύμβολο Ν, η ένδειξη κινδύνου «επικίνδυνο για το περιβάλλον» και η φράση R50 εκτός εάν το παρασκεύασμα έχει ήδη ταξινομηθεί σύμφωνα με το σημείο I.1:
  4.1. τα παρασκευάσματα που περιέχουν μία ή περισσότερες ουσίες ταξινομημένες ως επικίνδυνες για το περιβάλλον και στις οποίες αποδίδεται η φράση R50 σε επιμέρους συγκέντρωση ίση ή μεγαλύτερη:
   α) είτε από τη συγκέντρωση που καθορίζεται για την ή τις εν λόγω ουσίες στο Μέρος 3 του παραρτήματος VI του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1272/2008·
   β) είτε από τη συγκέντρωση που καθορίζεται στο μέρος Β του παρόντος παραρτήματος (πίνακας 2) εφόσον η ή οι ουσίες δεν περιλαμβάνονται στο Μέρος 3 του παραρτήματος VI του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1272/2008 ή περιλαμβάνονται χωρίς όρια συγκέντρωσης·
   4.2. τα παρασκευάσματα που περιέχουν περισσότερες από μία ουσίες ταξινομημένες ως επικίνδυνες για το περιβάλλον και στις οποίες αποδίδεται η φράση R50 σε συγκεντρώσεις χαμηλότερες από τα όρια που καθορίζονται στο σημείο I.4.1 στοιχείο α) ή β), όταν:

20130116-P7_TA(2013)0008_EL-p0000015.jpg

όπου:

PN, R50

=

είναι η εκατοστιαία κ.β. αναλογία κάθε επικίνδυνης για το περιβάλλον ουσίας που περιέχεται στο παρασκεύασμα στην οποία αποδίδεται η φράση R50,

LN, R50

=

είναι το όριο χαρακτηρισμού με R50 που καθορίζεται για κάθε επικίνδυνη για το περιβάλλον ουσία στην οποία αποδίδεται η φράση R50, εκφρασμένο σε % κ.β.·

   4.3. τα παρασκευάσματα που περιέχουν μία ή περισσότερες ουσίες ταξινομημένες ως επικίνδυνες για το περιβάλλον στις οποίες αποδίδεται η φράση R50 χωρίς να ανταποκρίνονται στα κριτήρια που αναφέρονται στα σημεία I.4.1. ή I.4.2. και που περιέχουν μία ή περισσότερες ουσίες ταξινομημένες ως επικίνδυνες για το περιβάλλον στις οποίες αποδίδονται οι φράσεις R50-53, όταν:

20130116-P7_TA(2013)0008_EL-p0000016.jpg

όπου:

PN, R50

=

είναι η εκατοστιαία κ.β. αναλογία κάθε επικίνδυνης για το περιβάλλον ουσίας που περιέχεται στο παρασκεύασμα στην οποία αποδίδεται η φράση R50,

PN, R50-53

=

είναι η εκατοστιαία κ.β. αναλογία κάθε επικίνδυνης για το περιβάλλον ουσίας που περιέχεται στο παρασκεύασμα στην οποία αποδίδονται οι φράσεις R50-53,

LN, R50

=

είναι το αντίστοιχο όριο χαρακτηρισμού με R50 που καθορίζεται για κάθε επικίνδυνη για το περιβάλλον ουσία στην οποία αποδίδονται οι φράσεις R50 ή R50-53, εκφρασμένο σε % κ.β.·

  5. και τους αποδίδεται η φράση R52 εκτός εάν το παρασκεύασμα έχει ήδη ταξινομηθεί σύμφωνα με τα σημεία I.1, I.2, I.3 ή I.4:
  5.1. τα παρασκευάσματα που περιέχουν μία ή περισσότερες ουσίες ταξινομημένες ως επικίνδυνες για το περιβάλλον στις οποίες αποδίδεται η φράση R52 σε επιμέρους συγκέντρωση ίση ή μεγαλύτερη:
   α) είτε από τη συγκέντρωση που καθορίζεται για την ή τις εν λόγω ουσίες στο Μέρος 3 του παραρτήματος VI του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1272/2008·
   β) είτε από τη συγκέντρωση που καθορίζεται στο μέρος Β του παρόντος παραρτήματος (πίνακας 3) εφόσον η ή οι ουσίες δεν περιλαμβάνονται στο Μέρος 3 του παραρτήματος VI του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1272/2008 ή περιλαμβάνονται χωρίς όρια συγκέντρωσης·
   5.2. τα παρασκευάσματα που περιέχουν περισσότερες από μία ουσίες ταξινομημένες ως επικίνδυνες για το περιβάλλον στις οποίες αποδίδεται η φράση R52 σε συγκεντρώσεις χαμηλότερες από τα όρια που καθορίζονται στο σημείο I.5.1 στοιχείο α) ή β), όταν:

20130116-P7_TA(2013)0008_EL-p0000017.jpg

όπου:

PR52

=

είναι η εκατοστιαία κ.β. αναλογία κάθε επικίνδυνης για το περιβάλλον ουσίας που περιέχεται στο παρασκεύασμα στην οποία αποδίδεται η φράση R52,

LR52

=

είναι το όριο χαρακτηρισμού με R52 που καθορίζεται για κάθε επικίνδυνη για το περιβάλλον ουσία στην οποία αποδίδεται η φράση R52, εκφρασμένο σε % κ.β.·

  6. και τους αποδίδεται η φράση R53 εκτός εάν το παρασκεύασμα έχει ήδη ταξινομηθεί σύμφωνα με τα σημεία I.1, I.2 ή I.3:
  6.1. τα παρασκευάσματα που περιέχουν μία ή περισσότερες ουσίες ταξινομημένες ως επικίνδυνες για το περιβάλλον στις οποίες αποδίδεται η φράση R53 σε επιμέρους συγκέντρωση ίση ή μεγαλύτερη:
   α) είτε από τη συγκέντρωση που καθορίζεται για την ή τις εν λόγω ουσίες στο Μέρος 3 του παραρτήματος VI του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1272/2008·
   β) είτε από τη συγκέντρωση που καθορίζεται στο μέρος Β του παρόντος παραρτήματος (πίνακας 4) εφόσον η ή οι ουσίες δεν περιλαμβάνονται στο Μέρος 3 του παραρτήματος VI του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1272/2008 ή περιλαμβάνονται χωρίς όρια συγκέντρωσης·
   6.2. τα παρασκευάσματα που περιέχουν περισσότερες από μία ουσίες ταξινομημένες ως επικίνδυνες για το περιβάλλον στις οποίες αποδίδεται η φράση R53 σε συγκεντρώσεις χαμηλότερες από τα όρια που καθορίζονται στο σημείο I.6.1 στοιχείο α) ή β), όταν:

20130116-P7_TA(2013)0008_EL-p0000018.jpg

όπου:

PR53

=

είναι η εκατοστιαία κ.β. αναλογία κάθε επικίνδυνης για το περιβάλλον ουσίας που περιέχεται στο παρασκεύασμα στην οποία αποδίδεται η φράση R53,

LR53

=

είναι το όριο χαρακτηρισμού με R53 που καθορίζεται για κάθε επικίνδυνη για το περιβάλλον ουσία στην οποία αποδίδεται η φράση R53, εκφρασμένο σε % κ.β.·

   6.3. τα παρασκευάσματα που περιέχουν μία ή περισσότερες ουσίες ταξινομημένες ως επικίνδυνες για το περιβάλλον στις οποίες αποδίδεται η φράση R53 χωρίς να ανταποκρίνονται στα κριτήρια που αναφέρονται στο σημείο I.6.2 και που περιέχουν μία ή περισσότερες ουσίες ταξινομημένες ως επικίνδυνες για το περιβάλλον στις οποίες αποδίδονται οι φράσεις R50-53 ή R51-53 ή R52-53, όταν:

20130116-P7_TA(2013)0008_EL-p0000019.jpg

όπου:

PR53

=

είναι η εκατοστιαία κ.β. αναλογία κάθε επικίνδυνης για το περιβάλλον ουσίας που περιέχεται στο παρασκεύασμα στην οποία αποδίδεται η φράση R53,

PN, R50-53

=

είναι η εκατοστιαία κ.β. αναλογία κάθε επικίνδυνης για το περιβάλλον ουσίας που περιέχεται στο παρασκεύασμα στην οποία αποδίδονται οι φράσεις R50-53,

PN, R51-53

=

είναι η εκατοστιαία κ.β. αναλογία κάθε επικίνδυνης για το περιβάλλον ουσίας που περιέχεται στο παρασκεύσμα στην οποία αποδίδονται οι φράσεις R51-53,

PR52-53

=

είναι η εκατοστιαία κ.β. αναλογία κάθε επικίνδυνης για το περιβάλλον ουσίας που περιέχεται στο παρασκεύασμα στην οποία αποδίδονται οι φράσεις R52-53,

LR53

=

είναι το αντίστοιχο όριο χαρακτηρισμού με R53 που καθορίζεται για κάθε επικίνδυνη για το περιβάλλον ουσία στην οποία αποδίδονται οι φράσεις R53 ή R50-53 ή R51-53 ή R52-53, εκφρασμένο σε % κ.β.

β)  Μη υδατικό περιβάλλον

1.  ΣΤΡΩΜΑ ΤΟΥ ΟΖΟΝΤΟΣ

I.  Συμβατική μέθοδος αξιολόγησης των παρασκευασμάτων που είναι επικίνδυνα για το στρώμα του όζοντος

Τα ακόλουθα παρασκευάσματα ταξινομούνται ως επικίνδυνα για το περιβάλλον:

  1. και τους αποδίδεται το σύμβολο «Ν», η ένδειξη κινδύνου «επικίνδυνο για το περιβάλλον» και η φράση R59:
  1.1. τα παρασκευάσματα που περιέχουν μία ή περισσότερες ουσίες ταξινομημένες ως επικίνδυνες για το περιβάλλον και στις οποίες αποδίδεται το σύμβολο «Ν» και η φράση R59 σε επιμέρους συγκέντρωση ίση ή μεγαλύτερη:
   α) είτε από τη συγκέντρωση που καθορίζεται για την ή τις εν λόγω ουσίες στο Μέρος 3 του παραρτήματος VI του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1272/2008·
   β) είτε από τη συγκέντρωση που καθορίζεται στο μέρος Β του παρόντος παραρτήματος (πίνακας 5) εφόσον η ή οι ουσίες δεν περιλαμβάνονται στο Μέρος 3 του παραρτήματος VI του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1272/2008 ή περιλαμβάνονται χωρίς όρια συγκέντρωσης.

2.  ΧΕΡΣΑΙΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ

I.  Αξιολόγηση των παρασκευασμάτων που είναι επικίνδυνα για το χερσαίο περιβάλλον

Στη χρήση των ακόλουθων φράσεων κινδύνου για την ταξινόμηση των παρασκευασμάτων θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη τα λεπτομερή κριτήρια όταν θα περιληφθούν στο παράρτημα VI της οδηγίας 67/548/ΕΟΚ:

R54

Τοξικό για τη χλωρίδα

R55

Τοξικό για την πανίδα

R56

Τοξικό για τους οργανισμούς του εδάφους

R57

Τοξικό για τις μέλισσες

R58

Μπορεί να έχει μακροχρόνιες δυσμενείς επιπτώσεις στο περιβάλλον

ΜΕΡΟΣ Β

Όρια συγκέντρωσης που χρησιμοποιούνται για την αξιολόγηση των περιβαλλοντικών κινδύνων

I.  Για το υδατικό περιβάλλον

Τα όρια συγκέντρωσης που καθορίζονται στους πίνακες που ακολουθούν και εκφράζονται σε εκατοστιαία αναλογία βάρους/βάρος, προσδιορίζουν την ταξινόμηση του παρασκευάσματος συναρτήσει της επιμέρους συγκέντρωσής της ή των εμπεριεχομένων ουσιών, των οποίων επίσης υποδεικνύεται η ταξινόμηση.

Πίνακας 1α

Οξεία υδατική τοξικότητα και μακροχρόνιες δυσμενείς επιπτώσεις

Ταξινόμηση της ουσίας

Ταξινόμηση του παρασκευάσματος

N, R50-53

N, R51-53

R52-53

N, R50-53

βλέπε πίνακα 1β

βλέπε πίνακα 1β

βλέπε πίνακα 1β

N, R51-53

Cn ≥ 25 %

2,5 % ≤ Cn< 25 %

R52-53

Cn ≥ 25 %

Για τα παρασκευάσματα που περιέχουν μια ουσία ταξινομημένη ως N, R50-53, ισχύουν τα όρια συγκέντρωσης και η επακόλουθη ταξινόμηση που αναφέρονται στον πίνακα 1β.

Πίνακας 1β

Οξεία υδατική τοξικότητα και μακροχρόνιες δυσμενείς επιπτώσεις ουσιών λίαν τοξικών για το υδατικό περιβάλλον

Τιμή LC50 ή EC50 [«L(E)C50»] ουσίας ταξινομημένης ως N, R50-53 (mg/l)

Ταξινόμηση του παρασκευάσματος

N, R50-53

N, R51-53

R52-53

0,1 < L(E)C50 ≤ 1

Cn ≥ 25 %

2,5 % ≤ Cn

< 25 %

0,25 % ≤ Cn

< 2,5 %

0,01 < L(E)C50 ≤ 0,1

Cn ≥ 2,5 %

0,25 % ≤ Cn

< 2,5 %

0,025 % ≤ Cn

< 0,25 %

0,001 < L(E)C50 ≤ 0,01

Cn ≥ 0,25 %

0,025 % ≤ Cn

< 0,25 %

0,0025 % ≤ Cn

< 0,025 %

0,0001 < L(E)C50 ≤ 0,001

Cn ≥ 0,025 %

0,0025 % ≤ Cn

< 0,025 %

0,00025 % ≤ Cn< 0,0025 %

0,00001 < L(E)C50 ≤ 0,0001

Cn ≥ 0,0025 %

0,00025 %

≤ Cn< 0,0025 %

0,000025 % ≤ Cn< 0,00025 %

Για παρασκευάσματα που περιέχουν ουσίες με τιμή LC50 ή EC50 χαμηλότερη του 0,00001 mg/l, τα αντίστοιχα όρια συγκέντρωσης υπολογίζονται αναλόγως (σε διαστήματα του συντελεστή 10).

Πίνακας 2

Οξεία υδατική τοξικότητα

Τιμή LC50 ή EC50 [«L(E)C50»] ουσίας ταξινομημένης είτε ως N, R50 είτε ως N, R50-53 (mg/l)

Ταξινόμηση του παρασκευάσματος N, R50

0,1 < L(E)C50 ≤ 1

Cn ≥ 25 %

0,01 < L(E)C50 ≤ 0,1

Cn ≥ 2,5 %

0,001 < L(E)C50 ≤ 0,01

Cn ≥ 0,25 %

0,0001 < L(E)C50 ≤ 0,001

Cn ≥ 0,025 %

0,00001 < L(E)C50 ≤ 0,0001

Cn ≥ 0,0025 %

Για παρασκευάσματα που περιέχουν ουσίες με τιμή LC50 ή EC50 χαμηλότερη του 0,00001 mg/l, τα αντίστοιχα όρια συγκέντρωσης υπολογίζονται αναλόγως (σε διαστήματα του συντελεστή 10).

Πίνακας 3

Υδατική τοξικότητα

Ταξινόμηση της ουσίας

Ταξινόμηση του παρασκευάσματος R52

R52

Cn ≥ 25 %

Πίνακας 4

Μακροχρόνιες δυσμενείς επιπτώσεις

Ταξινόμηση της ουσίας

Ταξινόμηση του παρασκευάσματος R53

R53

Cn ≥ 25 %

N, R50-53

Cn ≥ 25 %

N, R51-53

Cn ≥ 25 %

R52-53

Cn ≥ 25 %

II.  Για το μη υδατικό περιβάλλον

Τα όρια συγκέντρωσης που καθορίζονται στους πίνακες που ακολουθούν και εκφράζονται σε εκατοστιαία αναλογία βάρους/βάρος ή, για τα αέρια παρασκευάσματα, όγκου/όγκο, προσδιορίζουν την ταξινόμηση του παρασκευάσματος συναρτήσει της επιμέρους συγκέντρωσης της ή των εμπεριεχομένων ουσιών, των οποίων επίσης υποδεικνύεται η ταξινόμηση.

Πίνακας 5

Επικίνδυνα για τη στιβάδα του όζοντος

Ταξινόμηση της ουσίας

Ταξινόμηση του παρασκευάσματος N, R59

Ν με R59

Cn ≥ 0,1 %

ΜΕΡΟΣ Γ

Μέθοδοι δοκιμής για την αξιολόγηση των κινδύνων για το υδατικό περιβάλλον

Η ταξινόμηση ενός παρασκευάσματος πραγματοποιείται εν γένει με τη συμβατική μέθοδο. Εντούτοις, για τον προσδιορισμό της οξείας υδατικής τοξικότητας, μπορεί, σε ορισμένες περιπτώσεις, να ενδείκνυται η πραγματοποίηση δοκιμών στο παρασκεύασμα.

Το αποτέλεσμα των δοκιμών αυτών στο παρασκεύασμα μπορεί να τροποποιήσει μόνο την ταξινόμηση σχετικά με την οξεία υδάτινη τοξικότητα που θα προσδιοριζόταν με την εφαρμογή της συμβατικής μεθόδου.

Εάν ο υπεύθυνος για τη διάθεση στην αγορά επιλέξει να προβεί στις δοκιμές αυτές, αυτές πρέπει να πραγματοποιούνται τηρώντας τα ποιοτικά κριτήρια των μεθόδων του παραρτήματος, μέρος Γ του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 440/2008.

Επιπλέον, οι δοκιμές πρέπει να πραγματοποιούνται και στα τρία είδη που προβλέπονται σύμφωνα με τα κριτήρια του παραρτήματος VI της οδηγίας 67/548/ΕΟΚ (άλγη, daphnia, ψάρια), εκτός και αν, ήδη μετά από τη δοκιμή σε ένα από τα είδη, αποδίδεται στο παρασκεύασμα ή υψηλότερη ταξινόμηση κινδύνου σχετικά με την οξεία υδατική τοξικότητα ή εάν υπάρχει ήδη αποτέλεσμα των δοκιμών προ της ενάρξεως ισχύος της παρούσας οδηγίας.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ IV

ΕΙΔΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΕΡΙΕΚΤΕΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΣΜΑΤΩΝ ΠΟΥ ΠΡΟΣΦΕΡΟΝΤΑΙ Ή ΠΩΛΟΥΝΤΑΙ ΣΤΟ ΕΥΡΥ ΚΟΙΝΟ

ΜΕΡΟΣ A

Περιέκτες που πρέπει να φέρουν πώμα ασφαλείας για παιδιά

1.  Ανεξάρτητα από τη χωρητικότητά τους, οι περιέκτες παρασκευασμάτων που προσφέρονται ή πωλούνται στο ευρύ κοινό και φέρουν επισήμανση ως λίαν τοξικά, τοξικά ή διαβρωτικά, σύμφωνα με τις απαιτήσεις του άρθρου 10 και υπό τους όρους που προβλέπονται στο άρθρο 6 της εν λόγω οδηγίας, πρέπει να είναι εφοδιασμένοι με πώματα ασφαλείας για τα παιδιά.

2.  Ανεξάρτητα από τη χωρητικότητά τους, οι περιέκτες παρασκευασμάτων που παρουσιάζουν κίνδυνο για την εισπνοή (Xn, R65), έχουν δε ταξινομηθεί και επισημανθεί σύμφωνα με το σημείο 3.2.3 του παραρτήματος VI της οδηγίας 67/548/ΕΟΚ εξαιρέσει των παρασκευασμάτων που διατίθενται στην αγορά με τη μορφή αεροζόλ ή σε περιέκτη εφοδιασμένο με σφραγισμένο σύστημα ψεκασμού, πρέπει να είναι εφοδιασμένοι με πώματα ασφαλείας για τα παιδιά.

3.  Ανεξάρτητα από τη χωρητικότητά τους, οι περιέκτες που περιέχουν μια τουλάχιστον από τις ουσίες που παρατίθενται κατωτέρω σε συγκέντρωση ίση ή μεγαλύτερη από την καθοριζόμενη κατά περίπτωση οριακή συγκέντρωση,

Α/Α

Ταυτοποίηση της ουσίας

Όριο συγκέντρωσης

CAS-Reg. αριθ.

Ονομασία

EINECS αριθ.

1

67-56-1

Μεθανόλη

2006596

≥ 3 %

2

75-09-2

Διχλωρομεθάνιο

2008389

≥ 1 %

και που προσφέρονται ή πωλούνται στο ευρύ κοινό πρέπει να είναι εφοδιασμένοι με πώματα ασφαλείας για τα παιδιά.

ΜΕΡΟΣ B

Περιέκτες που πρέπει να φέρουν ανάγλυφη προειδοποίηση κινδύνου

Ανεξάρτητα από τη χωρητικότητά τους, οι περιέκτες παρασκευασμάτων που προσφέρονται ή πωλούνται στο ευρύ κοινό και φέρουν επισήμανση ως λίαν τοξικά, τοξικά, διαβρωτικά, επιβλαβή, εξόχως εύφλεκτα ή λίαν εύφλεκτα, σύμφωνα με τις απαιτήσεις του άρθρου 10, και υπό τους όρους που προβλέπονται στα άρθρα 5 και 6, πρέπει να φέρουν ανάγλυφη προειδοποίηση κινδύνου.

Η παρούσα διάταξη δεν ισχύει για τα αεροζόλ που ταξινομούνται ή επισημαίνονται απλώς ως εξαιρετικά ή λίαν εύφλεκτα.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ V

ΕΙΔΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ ΟΡΙΣΜΕΝΩΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΣΜΑΤΩΝ

A.  Για παρασκευάσματα που ταξινομούνται ως επικίνδυνα κατά την έννοια των άρθρων 5, 6 και 7

1.  Παρασκευάσματα που πωλούνται στο ευρύ κοινό

1.1.  Στην ετικέτα της συσκευασίας που περιέχει παρασκευάσματα αυτού του είδους, εκτός από τις ειδικές φράσεις οδηγιών προφύλαξης, πρέπει να αναγράφονται και οι φράσεις S1, S2, S45 ή S46 σύμφωνα με τα κριτήρια που ορίζονται στο παράρτημα VI της οδηγίας 67/548/ΕΟΚ.

1.2.  Όταν τα παρασκευάσματα είναι ταξινομημένα ως λίαν τοξικά (T+), τοξικά (T) ή διαβρωτικά (C) και η αναγραφή της εν λόγω πληροφορίας πάνω στη συσκευασία είναι πρακτικώς αδύνατη, η συσκευασία που περιέχει τέτοια παρασκευάσματα πρέπει να συνοδεύεται από επακριβείς και κατανοητές από όλους οδηγίες χρήσης στις οποίες να περιλαμβάνονται, όπου αυτό είναι εφαρμόσιμο, και οδηγίες σχετικά με την καταστροφή της κενής συσκευασίας.

2.  Παρασκευάσματα που προορίζονται να χρησιμοποιηθούν με ψεκασμό

Στην ετικέτα της συσκευασίας που περιέχει παρασκευάσματα αυτού του είδους αναγράφεται υποχρεωτικά η φράση S23 συνοδευόμενη από την S38 ή την S51, σύμφωνα με τα κριτήρια που καθορίζονται στο παράρτημα VI της οδηγίας 67/548/ΕΟΚ.

3.  Παρασκευάσματα που περιέχουν ουσία στην οποία αποδίδεται η φράση R33: «Κίνδυνος αθροιστικών επιδράσεων»

Όταν ένα παρασκεύασμα περιέχει μία τουλάχιστον ουσία στην οποία αποδίδεται η φράση R33, στην ετικέτα της συσκευασίας του παρασκευάσματος πρέπει να αναγράφεται η εν λόγω φράση, όπως εμφαίνεται στο παράρτημα III της οδηγίας 67/548/ΕΟΚ, εφόσον η ουσία αυτή εμπεριέχεται στο παρασκεύασμα σε συγκέντρωση ίση ή μεγαλύτερη του 1 %, εκτός εάν στο Μέρος 3 του παραρτήματος VI του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1272/2008 καθορίζονται διαφορετικές τιμές.

4.  Παρασκευάσματα που περιέχουν ουσία στην οποία αποδίδεται η φράση R64: «Μπορεί να βλάψει τα βρέφη που τρέφονται με μητρικό γάλα»

Όταν ένα παρασκεύασμα περιέχει μία τουλάχιστον ουσία στην οποία αποδίδεται η φράση R64, στην ετικέτα της συσκευασίας του παρασκευάσματος πρέπει να αναγράφεται η εν λόγω φράση, όπως εμφαίνεται στο παράρτημα III της οδηγίας 67/548/ΕΟΚ, εφόσον η ουσία αυτή εμπεριέχεται στο παρασκεύασμα σε συγκέντρωση ίση ή μεγαλύτερη του 1 %, εκτός εάν στο Μέρος 3 του παραρτήματος VI του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1272/2008 καθορίζονται διαφορετικές τιμές.

B.  Για παρασκευάσματα ανεξάρτητως της ταξινόμησής τους κατά την έννοια των άρθρων 5, 6 και 7

1.  Παρασκευάσματα που περιέχουν μόλυβδο

1.1.  Χρώματα και βερνίκια

Η ετικέτα της συσκευασίας των χρωμάτων και βερνικιών, των οποίων η περιεκτικότητα σε μόλυβδο όπως προσδιορίζεται σύμφωνα με το πρότυπο ISO 6503/1984 είναι μεγαλύτερη του 0,15 % (εκφρασμένη σε βάρος μετάλλου) του συνολικού βάρους του παρασκευάσματος, πρέπει να φέρει τις ακόλουθες ενδείξεις:"

Περιέχει μόλυβδο. Να μη χρησιμοποιείται σε επιφάνειες που είναι πιθανόν να μασήσουν ή να πιπιλίσουν παιδιά

"

Στις συσκευασίες των οποίων το περιεχόμενο είναι μικρότερο από 125 ml πρέπει να αναγράφεται η ακόλουθη ένδειξη:"

Προσοχή! Περιέχει μόλυβδο

"

2.  Παρασκευάσματα που περιέχουν κυανοακρυλικές ενώσεις

2.1.  Συνδετικά (κόλλες)

Η ετικέτα της άμεσης συσκευασίας που περιέχει κόλλες με βάση κυανοακρυλική ένωση πρέπει να φέρει τις ακόλουθες ενδείξεις:"

Κυανοακρυλική ένωση.

Κίνδυνος.

Κολλάει στην επιδερμίδα και στα μάτια μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα.

Να φυλάσσεται μακριά από παιδιά

"

Η συσκευασία πρέπει να συνοδεύεται από τις ενδεδειγμένες οδηγίες προφύλαξης.

3.  Παρασκευάσματα που περιέχουν ισοκυανικές ενώσεις

Η ετικέτα της συσκευασίας των παρασκευασμάτων που περιέχουν ισοκυανικές ενώσεις (ως μονομερή, ολιγομερή, προπολυμερή κ.λπ. ή ως μείγματα) πρέπει να φέρει τις ακόλουθες ενδείξεις:"

Περιέχει ισοκυανικές ενώσεις.

Βλέπε οδηγίες του κατασκευαστή.

"

4.  Παρασκευάσματα που περιέχουν εποξειδικές ενώσεις με μέσο μοριακό βάρος ≤ 700

Η ετικέτα της συσκευασίας των παρασκευασμάτων που περιέχουν εποξειδικές ενώσεις με μέσο μοριακό βάρος ≤ 700 πρέπει να φέρει τις ακόλουθες ενδείξεις:"

Περιέχει εποξειδικές ενώσεις.

Βλέπε οδηγίες του κατασκευαστή.

"

5.  Παρασκευάσματα που περιέχουν ενεργό χλώριο και πωλούνται στο ευρύ κοινό

Η ετικέτα της συσκευασίας των παρασκευασμάτων που περιέχουν ενεργό χλώριο σε αναλογία μεγαλύτερη του 1 % πρέπει να φέρει τις ακόλουθες ειδικές ενδείξεις:"

Προσοχή! Να μην χρησιμοποιείται σε συνδυασμό με άλλα προϊόντα. Μπορεί να ελευθερωθούν επικίνδυνα αέρια (χλώριο)

"

6.  Παρασκευάσματα που περιέχουν κάδμιο (κράματα) και προορίζονται να χρησιμοποιηθούν για (ετερογενή και μη) συγκόλληση

Η ετικέτα της συσκευασίας των προαναφερόμενων παρασκευασμάτων πρέπει να φέρει με τρόπο ευανάγνωστο και ανεξίτηλο τις ακόλουθες ενδείξεις:"

Προσοχή! Περιέχει κάδμιο.

Κατά τη χρήση αναπτύσσονται επικίνδυνες αναθυμιάσεις.

Βλέπε πληροφορίες που δόθηκαν από τον κατασκευαστή.

Τηρείτε τις οδηγίες ασφαλείας

"

7.  Παρασκευάσματα που διατίθενται με τη μορφή αεροζόλ

Με την επιφύλαξη των διατάξεων της παρούσας οδηγίας, τα παρασκευάσματα που διατίθενται με τη μορφή αεροζόλ υπόκεινται επίσης στις διατάξεις επισήμανσης σύμφωνα με τα σημεία 2.2 και 2.3 του παραρτήματος της οδηγίας 75/324/ΕΟΚ.

8.  Παρασκευάσματα που περιέχουν ουσίες που δεν έχουν δοκιμαστεί πλήρως

Όταν ένα παρασκεύασμα περιέχει τουλάχιστον μία ουσία η οποία φέρει την ένδειξη «Προσοχή ‐ η παρούσα ουσία δεν έχει ακόμη δοκιμαστεί πλήρως», σύμφωνα με την οδηγία 67/548/ΕΟΚ, η ετικέτα στη συσκευασία του παρασκευάσματος πρέπει να φέρει την ένδειξη «Προσοχή ‐ το παρασκεύασμα αυτό περιέχει ουσία που δεν έχει δοκιμαστεί ακόμη πλήρως», εάν η ουσία αυτή περιέχεται σε συγκέντρωση μεγαλύτερη ή ίση του 1 %.

9.  Παρασκευάσματα που δεν ταξινομούνται ως ευαισθητοποιητικά, τα οποία εντούτοις περιέχουν μία τουλάχιστον ευαισθητοποιητική ουσία

Η ετικέτα στη συσκευασία παρασκευασμάτων που περιέχουν μία τουλάχιστον ουσία ταξινομημένη ως ευαισθητοποιητική, η οποία ανευρίσκεται σε συγκέντρωση ίση ή μεγαλύτερη του 0,1 % ή σε συγκέντρωση ίση ή μεγαλύτερη από το όριο που καθορίζεται σε ειδική για την ουσία σημείωση του Μέρος 3 του παραρτήματος VI του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1272/2008 πρέπει να φέρει την ακόλουθη ένδειξη:"

Περιέχει (όνομα της ευαισθητοποιητικής ουσίας). Μπορεί να προκαλέσει αλλεργική αντίδραση.

"

10.  Υγρά παρασκευάσματα που περιέχουν αλογονωμένους υδρογονάνθρακες

Για τα υγρά παρασκευάσματα τα οποία δεν δείχνουν σημείο ανάφλεξης ή δείχνουν σημείο ανάφλεξης υψηλότερο των 55 °C και περιέχουν αλογονωμένο υδρογονάνθρακα και, σε ποσοστό άνω του 5 %, εύφλεκτες ή λίαν εύφλεκτες ουσίες, η ετικέτα στη συσκευασία φέρει κατά περίπτωση την ακόλουθη ένδειξη:

«Ενδέχεται να καταστεί λίαν εύφλεκτο κατά τη χρήση» ή «Ενδέχεται να καταστεί εύφλεκτο κατά τη χρήση».

11.  Παρασκευάσματα που περιέχουν μια ουσία που χαρακτηρίζεται από τη φράση R67: Οι ατμοί μπορεί να προκαλέσουν υπνηλία και ζάλη

Όταν ένα παρασκεύασμα περιέχει μία ή περισσότερες ουσίες στις οποίες αποδίδεται η φράση R67, η ετικέτα του παρασκευάσματος πρέπει να φέρει τη διατύπωση της φράσης αυτής, όπως ορίζεται στο παράρτημα ΙΙΙ της οδηγίας 67/548/ΕΟΚ, όταν η συνολική συγκέντρωση των ουσιών αυτών που περιέχονται στο παρασκεύασμα είναι μεγαλύτερη ή ίση από 15 %, εκτός εάν:

   το παρασκεύασμα ταξινομείται ήδη με τις φράσεις R20, R23, R26, R68/20, R39/23 ή R39/26,
   ή το παρασκεύασμα είναι σε συσκευασία που δεν υπερβαίνει τα 125 ml.

12.  Κονίες και παρασκευάσματα κονιών

Η ετικέτα της συσκευασίας των κονιών και των παρασκευασμάτων κονιών που περιέχουν διαλυτό χρώμιο (VI) σε ποσοστό άνω του 0,0002 % επί του συνολικού βάρους της κονίας σε ξηρά μορφή πρέπει να φέρει την επιγραφή:"

Περιέχει χρώμιο (VI). Ενδέχεται να προξενήσει αλλεργική αντίδραση

"

εκτός εάν το παρασκεύασμα ταξινομείται και επισημαίνεται ήδη ως ευαισθητοποιητικό με τη φράση R43.

Γ.  Για παρασκευάσματα που δεν ταξινομούνται κατά την έννοια των άρθρων 5, 6 και 7 αλλά περιέχουν τουλάχιστον μία επικίνδυνη ουσία

1.  Παρασκευάσματα που δεν προορίζονται για το ευρύ κοινό

Η ετικέτα της συσκευασίας των παρασκευασμάτων που αναφέρονται στο άρθρο 31 παράγραφος 3 στοιχείο α) και γ) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1907/2006 πρέπει να φέρει την ακόλουθη ένδειξη:"

Δελτίο δεδομένων ασφαλείας παρέχεται στον επαγγελματία χρήστη εφόσον ζητηθεί

"

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ VI

ΕΧΕΜΥΘΕΙΑ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΗ ΧΗΜΙΚΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΟΥΣΙΑΣ

ΜΕΡΟΣ Α

Πληροφορίες που πρέπει να εμπεριέχονται στην αίτηση εχεμύθειας

Εισαγωγικά:

Α.  Το άρθρο 14 καθορίζει τους όρους με τους οποίους ο υπεύθυνος για τη διάθεση στην αγορά ενός παρασκευάσματος μπορεί να ζητήσει την τήρηση εχεμύθειας.

Β.  Για την αποφυγή πολλαπλών αιτήσεων εχεμύθειας σχετικών με μια ίδια ουσία που χρησιμοποιείται σε διάφορα παρασκευάσματα, αρκεί η υποβολή μιας πόνης αίτησης εφόσον ένας ορισμένος αριθμός παρασκευασμάτων έχουν:

   τα ίδια επικίνδυνα συστατικά στο ίδιο εύρος συγκεντρώσεων,
   την ίδια ταξινόμηση και επισήμανση,
   τις ίδιες προβλεπόμενες χρήσεις.

Για τη συγκάλυψη της χημικής ταυτότητας της ίδιας ουσίας στα εν λόγω παρασκευάσματα πρέπει να χρησιμοποιείται μια μόνη και ίδια εναλλακτική ονομασία. Εξάλλου, η αίτηση εχεμύθειας πρέπει να περιλαμβάνει όλα τα στοιχεία που προβλέπονται παρακάτω χωρίς να παραλείπεται η χαρακτηριστική ή εμπορική ονομασία κάθε παρασκευάσματος.

Γ.  Η εναλλακτική ονομασία που χρησιμοποιείται στην ετικέτα πρέπει να είναι ίδια με εκείνη που αναφέρεται στο σημείο 3 «Σύσταση/στοιχεία για τα συστατικά» του παραρτήματος ΙΙ του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1907/2006.

Αυτό προϋποθέτει τη χρησιμοποίηση εναλλακτικής ονομασίας η οποία να παρέχει ικανά στοιχεία σχετικά με την ουσία που να διασφαλίζουν τον ακίνδυνο χειρισμό του παρασκευάσματος.

Δ.  Κατά την αίτηση χρησιμοποίησης εναλλακτικής ονομασίας, ο υπεύθυνος για την εμπορία οφείλει να λάβει υπόψη ότι χρειάζεται να παρέχονται επαρκείς πληροφορίες για τις απαραίτητες προφυλάξεις της υγείας και της ασφάλειας που πρέπει να λαμβάνονται στον τόπο εργασίας, να εξασφαλίζεται δε ότι οι κίνδυνοι από τη χρησιμοποίηση του παρασκευάσματος μπορούν να ελαχιστοποιηθούν.

Αίτηση τήρησης εχεμύθειας

Σύμφωνα με το άρθρο 14 η αίτηση εχεμύθειας πρέπει να περιλαμβάνει υποχρεωτικά τις ακόλουθες πληροφορίες:

1.  Όνομα και πλήρη διεύθυνση, (συμπεριλαμβανομένου του αριθμού τηλεφώνου), του υπευθύνου για τη διάθεση στην αγορά ο οποίος είναι εγκατεστημένος στην Ένωση, είτε αυτός είναι ο παραγωγός, ο εισαγωγέας ή ο διανομέας.

2.  Επακριβή ταυτότητα της ή των ουσιών για την ή τις οποίες προτείνεται η τήρηση εχεμύθειας και εναλλακτική ονομασία.

Αριθμός CAS

Αριθμός EINECS

Χημική ονομασία κατά τη διεθνή ονοματολογία και ταξινόμηση

(Μέρος 3 του παραρτήματος VI του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1272/2008 ή προσωρινή ταξινόμηση)

Εναλλακτική ονομασία

α)

β)

γ)

Σημείωση: Για τις ουσίες με προσωρινή ταξινόμηση πρέπει να επισυνάπτονται στοιχεία (βιβλιογραφικές παραπομπές) που να αποδεικνύουν ότι η προσωρινή ταξινόμηση έγινε λαμβάνοντας υπόψη όλα τα σχετικά και διαθέσιμα στοιχεία που υπάρχουν για τις ιδιότητες της ουσίας.

3.  Αιτιολόγηση της εχεμύθειας (αληθοφάνεια ‐ ευλογοφάνεια).

4.  Χαρακτηριστική ή εμπορική ονομασία ή ονομασίες του ή των παρασκευασμάτων.

5.  Η ή οι χαρακτηριστικές ή εμπορικές ονομασίες είναι ή θα είναι οι ίδιες για όλη την Ένωση ;

ΝΑΙ

ΟΧΙ

Σε περίπτωση αρνητικής απάντησης, αναφέρατε την ή τις χαρακτηριστικές ή εμπορικές ονομασίες που χρησιμοποιούνται στα άλλα κράτη μέλη:

Βέλγιο:

Βουλγαρία:

Τσεχική Δημοκρατία:

Δανία:

Γερμανία:

Εσθονία:

Ιρλανδία:

Ελλάδα:

Ισπανία:

Γαλλία:

Ιταλία:

Κύπρος:

Λετονία:

Λιθουανία:

Λουξεμβούργο:

Ουγγαρία:

Μάλτα:

Κάτω Χώρες:

Αυστρία:

Πολωνία:

Πορτογαλία:

Ρουμανία:

Σλοβενία:

Σλοβακία:

Φινλανδία:

Σουηδία:

Ηνωμένο Βασίλειο:

6.  Σύσταση του ή των παρασκευασμάτων που ορίζονται στο σημείο 3 του παραρτήματος ΙΙ του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1907/2006.

7.  Ταξινόμηση του ή των παρασκευασμάτων σύμφωνα με το άρθρο 6 της παρούσας οδηγίας.

8.  Επισήμανση του ή των παρασκευασμάτων σύμφωνα με το άρθρο 10 της παρούσας οδηγίας.

9.  Προβλεπόμενες χρήσεις του ή των παρασκευασμάτων.

10.  Δελτίο(-α) δεδομένων ασφαλείας σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1907/2006.

ΜΕΡΟΣ Β

Λεξιλόγιο-οδηγός για τη διαμόρφωση εναλλακτικών ονομασιών (γενικές ονομασίες)

1.  Εισαγωγική σημείωση

Το παρόν λεξιλόγιο-οδηγός είναι εμπνευσμένο από τη διαδικασία ταξινόμησης των επικίνδυνων ουσιών (κατανομή των ουσιών σε οικογένειες) όπως εμφαίνεται στο Μέρος 3 του παραρτήματος VI του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1272/2008.

Επιτρέπεται να χρησιμοποιούνται ονομασίες εναλλακτικές των βασιζόμενων στο λεξιλόγιο-οδηγό. Ωστόσο, τα επιλεγόμενα ονόματα πρέπει πάντα να παρέχουν αρκετές πληροφορίες ώστε να εξασφαλίζεται ότι το παρασκεύασμα μπορεί να χρησιμοποιηθεί ακίνδυνα και ότι στον τόπο εργασίας μπορούν να ληφθούν οι απαραίτητες προφυλάξεις υγείας και ασφάλειας.

Οι οικογένειες ορίζονται με τον ακόλουθο τρόπο:

   ανόργανες ή οργανικές ουσίες των οποίων το πλέον χαρακτηριστικό χημικό στοιχείο που αντιστοιχεί στις ιδιότητές τους είναι κοινό. Το όνομα της οικογένειας εξάγεται από το όνομα του χημικού στοιχείου. Οι οικογένειες αυτές φέρουν αρίθμηση, όπως στο Μέρος 3 του παραρτήματος VI του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1272/2008, με βάση τον ατομικό αριθμό του χημικού στοιχείου (001 έως 103),
   οργανικές ενώσεις των οποίων η πλέον χαρακτηριστική λειτουργική ομάδα που αντιστοιχεί στις ιδιότητές τους είναι κοινή.

Το όνομα της οικογένειας εξάγεται από το όνομα της λειτουργικής ομάδας.

Για τις οικογένειες αυτές ακολουθείται η συμβατική αρίθμηση που εμφαίνεται στο Μέρος 3 του παραρτήματος VI του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1272/2008 (601 έως 650).

Σε ορισμένες περιπτώσεις έχουν προστεθεί υποοικογένειες που περιλαμβάνουν ουσίες με κοινά ειδικά χαρακτηριστικά.

2.  Διαμόρφωση της γενικής ονομασίας

Γενικές αρχές

Η διαμόρφωση της γενικής ονομασίας στηρίζεται στην ακόλουθη γενική μέθοδο, σε δύο διαδοχικά στάδια:

   i) εντοπίζονται οι λειτουργικές ομάδες και τα χημικά στοιχεία που περιλαμβάνονται στο μόριο·
   ii) λαμβάνονται υπόψη οι λειτουργικές ομάδες και τα χημικά στοιχεία που παρουσιάζουν τη μεγαλύτερη σημασία.

Οι εντοπιζόμενες λειτουργικές ομάδες και τα στοιχεία που λαμβάνονται υπόψη είναι τα ονόματα των οικογενειών και υποοικογενειών που ορίζονται στο σημείο 3 κατωτέρω, κατάλογος που δεν είναι εντούτοις περιοριστικός.

3.  Κατανομή των ουσιών σε οικογένειες και υποοικογένειες

Αριθμός οικογένειας

Μέρος 3 του παραρτήματος VI του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1272/2008 

Οικογένειες

Υποοικογένειες

001

Ενώσεις του υδρογόνου

Υδρίδια

002

Ενώσεις του ηλίου

003

Ενώσεις του λιθίου

004

Ενώσεις του βηρυλλίου

005

Ενώσεις του βορίου

Βοράνια

Βορικά

006

Ενώσεις του άνθρακα

Καρβαμιδικά

Ανόργανες ενώσεις του άνθρακα

Άλατα του υδροκυανίου

Ουρία και παράγωγα

007

Ενώσεις του αζώτου

Τεταρτοταγείς ενώσεις του αμμωνίου

Όξινες ενώσεις του αζώτου

Νιτρικά

Νιτρώδη

008

Ενώσεις του οξυγόνου

009

Ενώσεις του φθορίου

Ανόργανες φθοριούχες ενώσεις

010

Ενώσεις του νέου

011

Ενώσεις του νατρίου

012

Ενώσεις του μαγνησίου

Οργανομεταλλικά παράγωγα του μαγνησίου

013

Ενώσεις του αργιλίου

Οργανομεταλλικά παράγωγα του αργιλίου

014

Ενώσεις του πυριτίου

Σιλάνια

Πυριτικές ενώσεις

015

Ενώσεις του φωσφόρου

Όξινες ενώσεις του φωσφόρου

Ενώσεις του φωσφονίου

Φωσφορικοί εστέρες

Φωσφορικά άλατα

Φωσφορώδη άλατα

Φωσφοραμίδια και παράγωγά τους

016

Ενώσεις του θείου

Όξινες ενώσεις του θείου

Μερκαπτάνες

Θειικές ενώσεις

Θειώδεις ενώσεις

017

Ενώσεις του χλωρίου

Χλωρικές

Υπερχλωρικές

018

Ενώσεις του αργού

019

Ενώσεις του καλίου

020

Ενώσεις του ασβεστίου

021

Ενώσεις του σκανδίου

022

Ενώσεις του τιτανίου

023

Ενώσεις του βαναδίου

024

Ενώσεις του χρωμίου

Ενώσεις του χρωμίου VI (χρωμικές)

025

Ενώσεις του μαγγανίου

026

Ενώσεις του σιδήρου

027

Ενώσεις του κοβαλτίου

028

Ενώσεις του νικελίου

029

Ενώσεις του χαλκού

030

Ενώσεις του ψευδαργύρου

Οργανομεταλλικά παράγωγα του ψευδαργύρου

031

Ενώσεις του γαλλίου

032

Ενώσεις του γερμανίου

033

Ενώσεις του αρσενικού

034

Ενώσεις του σεληνίου

035

Ενώσεις του βρωμίου

036

Ενώσεις του κρυπτού

037

Ενώσεις του ρουβιδίου

038

Ενώσεις του στροντίου

039

Ενώσεις του υττρίου

040

Ενώσεις του ζιρκονίου

041

Ενώσεις του νιοβίου

042

Ενώσεις του μολυβδαινίου

043

Ενώσεις του τεχνητίου

044

Ενώσεις του ρουθηνίου

045

Ενώσεις του ροδίου

046

Ενώσεις του παλλαδίου

047

Ενώσεις του αργύρου

048

Ενώσεις του καδμίου

049

Ενώσεις του ινδίου

050

Ενώσεις του κασσιτέρου

Οργανομεταλλικά παράγωγα του κασσιτέρου

051

Ενώσεις του αντιμονίου

052

Ενώσεις του τελλουρίου

053

Ενώσεις του ιωδίου

054

Ενώσειος του ξένου

055

Ενώσεις του καισίου

056

Ενώσεις του βαρίου

057

Ενώσεις του λανθανίου

058

Ενώσεις του δημητρίου

059

Ενώσεις του πρασινοδυμίου

060

Ενώσεις του νεοδυμίου

061

Ενώσεις του προμηθείου

062

Ενώσεις του σαμαρίου

063

Ενώσεις του ευρωπίου

064

Ενώσεις του γαδολινίου

065

Ενώσεις του τερβίου

066

Ενώσεις του δυσπροσίου

067

Ενώσεις του ολμίου

068

Ενώσεις του ερβίου

069

Ενώσεις του θουλίου

070

Ενώσεις του υττερβίου

071

Ενώσεις του λουτεσίου

072

Ενώσεις του αφνίου

073

Ενώσεις του τανταλίου

074

Ενώσεις του βολφραμίου

075

Ενώσεις του ρηνίου

076

Ενώσεις του οσμίου

077

Ενώσεις του ιριδίου

078

Ενώσεις του λευκοχρύσου

079

Ενώσεις του χρυσού

080

Ενώσεις του υδραργύρου

Οργανομεταλλικά παράγωγα του υδραργύρου

081

Ενώσεις του θαλλίου

082

Ενώσεις του μολύβδου

Οργανομεταλλικά παράγωγα του μολύβδου

083

Ενώσεις του βισμουθίου

084

Ενώσεις του πολωνίου

085

Ενώσεις του αστατίου

086

Ενώσεις του ραδονίου

087

Ενώσεις του φραγκίου

088

Ενώσεις του ραδίου

089

Ενώσεις του ακτινίου

090

Ενώσεις του θορίου

091

Ενώσεις του πρωτακτινίου

092

Ενώσεις του ουρανίου

093

Ενώσεις του νεπτουνίου (ποσειδωνίου)

094

Ενώσεις του πλουτωνίου

095

Ενώσεις του αμερικίου

096

Ενώσεις του κιουρίου

097

Ενώσεις του μπερκελίου

098

Ενώσεις του καλιφορνίου

099

Ενώσεις του αϊνστανίου

100

Ενώσεις του φερμίου

101

Ενώσεις του μεντελεβίου

102

Ενώσεις του νομπελίου

103

Ενώσεις του λωρενσίου

601

Υδρογονάνθρακες

Αλειφατικοί υδρογονάνθρακες

Αρωματικοί υδρογονάνθρακες

Αλεικυκλικοί υδρογονάνθρακες

Αρωματικοί πολυκυκλικοί υδρογονάνθρακες

602

Αλογονωμένοι υδρογονάνθρακες(*)

Αλογονωμένοι αλειφατικοί υδρογονάνθρακες(*)

Αλογονωμένοι αρωματικοί υδρογονάνθρακες(*)

Αλογονωμένοι αλεικυκλικοί υδρογονάνθρακες(*)

(*) Επακριβής προσδιορισμός ανάλογα με την οικογένεια που αντιστοιχεί στο αλογόνο.

603

Αλκοόλες και παράγωγά τους

Αλειφατικές αλκοόλες

Αρωματικές αλκοόλες

Αλεικυκλικές αλκοόλες

Αλκανολαμίνες

Εποξειδικά παράγωγα

Αιθέρες

Αιθέρες γλυκολών

Γλυκόλες και πολυόλες

604

Φαινόλες και παράγωγά τους

Αλογονοπαράγωγα των φαινολών(*)

(*) Επακριβής προσδιορισμός ανάλογα με την οικογένεια που αντιστοιχεί στο αλογόνο.

605

Αλδεΰδες και παράγωγά τους

Αλειφατικές αλδεΰδες

Αρωματικές αλδεΰδες

Αλεικυκλικές αλδεΰδες

Αλειφατικές ακετάλες

Αρωματικές ακετάλες

Αλεικυκλικές ακετάλες

606

Κετόνες και παράγωγά τους

Αλειφατικές κετόνες

Αρωματικές κετόνες(*)

Αλεικυκλικές κετόνες

(*) Συμπεριλαμβανομένων των κινονών.

607

Οργανικά οξέα και παράγωγά τους

Αλειφατικά οξέα

Αλογονωμένα αλειφατικά οξέα(*)

Αρωματικά οξέα

Αλογονωμένα αρωματικά οξέα(*)

Αλεικυκλικά οξέα

Αλογονωμένα αλεικυκλικά οξέα(*)

Ανυδρίτες αλειφατικών οξέων

Ανυδρίτες αλογονωμένων αλειφατικών οξέων(*)

Ανυδρίτες αρωματικών οξέων

Ανυδρίτες αλογονωμένων αρωματικών οξέων(*)

Ανυδρίτες αλεικυκλικών οξέων

Ανυδρίτες αλογονωμένων αλεικυκλικών οξέων(*)

Άλατα αλειφατικών οξέων

Άλατα αλογονωμένων αλειφατικών οξέων(*)

Άλατα αρωματικών οξέων

Άλατα αλογονωμένων αρωματικών οξέων(*)

Άλατα αλεικυκλικών οξέων

Άλατα αλογονωμένων αλεικυκλικών οξέων(*)

Εστέρες αλειφατικών οξέων

Εστέρες αλογονωμένων αλειφατικών οξέων(*)

Εστέρες αρωματικών οξέων

Εστέρες αλογονωμένων αρωματικών οξέων(*)

Εστέρες αλεικυκλικών οξέων

Εστέρες αλογονωμένων αλεικυκλικών οξέων(*)

Εστέρες αιθερογλυκολών

Ακρυλικές ενώσεις

Μεθακρυλικές ενώσεις

Λακτόνες

Ακυλαλαγονίδια

(*) Επακριβής προσδιορισμός ανάλογα με την οικογένεια που αντιστοιχεί στο αλογόνο.

608

Νιτρίλια και παράγωγά τους

609

Νιτροενώσεις

610

Χλωρονιτροενώσεις

611

Αζωξυ- και αζωενώσεις

612

Αμινοενώσεις

Αλειφατικές αμίνες και παράγωγά τους

Αλεικυκλικές αμίνες και παράγωγά τους

Αρωματικές αμίνες και παράγωγά τους

Ανιλίνη και παράγωγά της

Βενζιδίνη και παράγωγά της

613

Ετεροκυκλικές βάσεις και παράγωγά τους

Βενζιμιδαζόλιο και παράγωγά του

Ιμιδαζόλιο και παράγωγά του

Πυρεθρινοειδή

Κινολίνη και παράγωγά της

Τριαζίνη και παράγωγά της

Τριαζόλιο και παράγωγά του

614

Γλυκοζίτες και αλκαλοειδή

Αλκαλοειδή και παράγωγά τους

Γλυκοζίτες και παράγωγά τους

615

Κυανικές και ισοκυανικές ενώσεις

Κυανικές ενώσεις

Ισοκυανικές ενώσεις

616

Αμίδια και παράγωγά τους

Ακεταμίδιο και παράγωγά του

Ανιλίδια

617

Οργανικά υπεροξείδια

647

Ένζυμα

648

Πολύπλοκα παράγωγα του άνθρακα

Όξινο εκχύλισμα

Αλκαλικό εκχύλισμα

Έλαια ανθρακενίου

Υπόλειμμα εκχύλισης ελαίων ανθρακενίου

Κλάσμα ελαίων ανθρακενίου

Φαινολικά έλαια

Υπόλειμμα εκχύλισης φαινολικών ελαίων

Υγρά άνθρακα εκχύλισης με υγρό διαλύτη

Υγρά άνθρακα, διάλυμα εκχύλισης με υγρό διαλύτη

Έλαιο λιθανθράκων

Λιθανθρακόπισσα

Εκχύλισμα λιθανθρακόπισσας

Υπόλειμμα στερεών λιθανθρακόπισσας

Κώκ (ανθρακόπισσα) χαμηλής θερμοκρασίας, κατράμι υψηλής θερμοκρασίας

Κώκ (ανθρακόπισσα), κατράμι υψηλής θερμοκρασίας

Κώκ (ανθρακόπισσα), ανάμιξη άνθρακα με κατράμι, υψηλής θερμοκρασίας

Ακατέργαστο βενζόλιο

Ακατέργαστη φαινόλη

Ακατέργαστες βάσεις πίσσας

Βάσεις αποστάγματος

Αποστάγματα φαινόλης

Αποστάγματα

Αποστάγματα (άνθρακα), εκχύλισης με υγρό διαλύτη, κύρια

Αποστάγματα (άνθρακα), εκχύλισης με διαλύτη, υδρογονοπυρολυμένα

Αποστάγματα (άνθρακα), εκχύλισης με διαλύτη, υδρογονοπυρολυμένα, υδρογονωμένα μεσαία

Αποστάγματα (άνθρακα), εκχύλισης με διαλύτη, υδρογονοπυρολυμένα μεσαία

Υπολείμματα εκχυλίσματος (άνθρακα), αλκαλικό εκχύλισμα λιθανθρακόπισσας, χαμηλή θερμοκρασία

Καθαρό πετρέλαιο

Καύσιμα, ντίζελ, εκχύλισμα λιθάνθρακα με υγρό διαλύτη, υδρογονοπυρολυμένα, υδρογονωμένα

Καύσιμα, καύσιμα αεριοπροωθουμένων, εκχύλισμα άνθρακα με διαλύτη, υδρογονοπυρολυμένα, υδρογονωμένα

Βενζίνη, εκχύλισμα άνθρακα με διαλύτη, υδρογονοπυρολυμένη νάφθα

Προϊόντα θερμικής κατεργασίας

Βαρέα έλαια ανθρακενίου

Βαρέα έλαια ανθρακενίου εναπόσταγμα

Ελαφρά έλαια

Υπολείμματα εκχυλισμάτων ελαφρών ελαίων, υψηλού σημείου ζέσης

Υπολείμματα εκχυλισμάτων ελαφρών ελαίων, μέσου σημείου ζέσης

Υπολείμματα εκχυλισμάτων ελαφρών ελαίων, χαμηλού σημείου ζέσης

Εναποστάγματα ελαφρών ελαίων, υψηλού σημείου ζέσης

Εναποστάγματα ελαφρών ελαίων, μέσου σημείου ζέσης

Εναποστάγματα ελαφρών ελαίων, χαμηλού σημείου ζέσης

Έλαιο μεθυλοναφθαλίνης

Υπολείμματα εκχυλίσματος ελαίου μεθυλοναφθαλίνης

Νάφθα (άνθρακα), εκχύλισης με διαλύτη, υδρογονοπυρολυμένη

Έλαιο ναφθαλίνης

Υπολείμματα εκχυλίσματος ελαίου ναφθαλίνης

Επαναπόσταγμα ελαίου ναφθαλίνης

Πίσσα

Επαναπόσταγμα πίσσας

Υπόλειμμα πίσσας

Υπόλειμμα πίσσας, θερμικά κατεργασμένο

Υπόλειμμα πίσσας, οξειδωμένο

Προϊόντα πυρόλυσης

Επαναποστάγματα

Υπολείμματα (άνθρακα), εκχύλιση με υγρό διαλύτη

Πισσάνθρακας

Πισσάνθρακας, χαμηλή θερμοκρασία

Έλαια πίσσας, υψηλό σημείο ζέσης

Έλαια πίσσας, μέσο σημείο ζέσης

Έλαια έκπλυσης

Υπόλειμμα αποσταγμάτων ελαίων έκπλυσης

Επαναπόσταγμα ελαίων έκπλυσης

649

Πολύπλοκα παράγωγα πετρελαίου

Αργό πετρέλαιο

Πετρελαϊκό αέριο

Νάφθα χαμηλού σημείου ζέσης

Ελαφρά επεξεργασμένη νάφθα

Ελαφρά νάφθα από καταλυτική διάλυση

Ελαφρά νάφθα αναμορφωμένη

Ελαφρά νάφθα από θερμική διάσπαση

Ελαφρά νάφθα από υδρογονοεπεξεργασία

Ελαφρά νάφθα ‐ μη προδιαγεγραμμένη

Κηροζίνη απευθείας απόσταξης

Κηροζίνη ‐ μη προδιαγεγραμμένη

Πετρέλαιο, διασπασμένο

Πετρέλαιο ‐ μη προδιαγεγραμμένο

Βαρύ μαζούτ

Γράσσο

Βασικό ορυκτέλαιο, μη εξευγενισμένο ή ελαφρώς εξευγενισμένο

Βασικό ορυκτέλαιο ‐ μη προδιαγεγραμμένο

Απόσταγμα εκχυλισμένων αρωματικών

Απόσταγμα εκχυλισμένων αρωματικών (επεξεργασμένο)

Έλαιο Foot (φόοτς όιλ)

Ψευδοκηρός

Βαζελίνη

650

Διάφορες ουσίες

Μη χρησιμοποιείτε την οικογένεια αυτή· αντ' αυτής χρησιμοποιείστε τις οικογένειες ή υποοικογένειες που απαριθμούνται ανωτέρω

4.  Πρακτική εφαρμογή

Αφού ερευνηθεί αν η ουσία ανήκει σε μία ή περισσότερες από τις οικογένειες ή υποοικογένειες του καταλόγου, η γενική ονομασία μπορεί να διαμορφωθεί ως εξής:

4.1.  Εάν το όνομα μιας οικογένειας ή υποοικογένειας αρκεί για τον χαρακτηρισμό των πλέον σημαντικών χημικών στοιχείων ή λειτουργικών ομάδων, τότε ως γενική ονομασία επιλέγεται το όνομα αυτό.

Παραδείγματα:

   1,4-διυδροξυβενζόλιο

οικογένεια 604

:

φαινόλες και παράγωγά τους

γενική ονομασία

:

παράγωγο φαινόλης

   – Βουτανόλη

οικογένεια 603

:

αλκοόλες και παράγωγά τους

υποοικογένεια

:

αλειφατικές αλκοόλες

γενική ονομασία

:

αλειφατική αλκοόλη

   – 2-ισοπροποξυαιθανόλη

οικογένεια 603

:

αλκοόλες και παράγωγά τους

υποοικογένεια

:

αιθέρες γλυκολών

γενική ονομασία

:

αιθέρας γλυκόλης

   – Ακρυλικός μεθυλεστέρας

οικογένεια 607

:

οργανικά οξέα και παράγωγά τους

υποοικογένεια

:

ακρυλικές ενώσεις

γενική ονομασία

:

ακρυλική ένωση

4.2.  Εάν το όνομα μιας οικογένειας ή υποοικογένειας δεν αρκεί για τον χαρακτηρισμό των σημαντικών χημικών στοιχείων ή λειτουργικών ομάδων, η γενική ονομασία αποτελεί συνδυασμό ονομάτων περισσότερων οικογενειών ή υποοικογενειών.

Παραδείγματα:

   Χλωροβενζόλιο

οικογένεια 602

:

αλογονωμένοι υδρογονάνθρακες

υποοικογένεια

:

αλογονωμένοι αρωματικοί υδρογονάνθρακες

οικογένεια 017

:

ενώσεις του χλωρίου

γενική ονομασία

:

χλωριωμένος αρωματικός υδρογονάνθρακας

   – 2,3,6-τριχλωροφαινυλοξικό οξύ

οικογένεια 607

:

οργανικά οξέα

υποοικογένεια

:

αλογονωμένα αρωματικά οξέα

οικογένεια 017

:

ενώσεις του χλωρίου

γενική ονομασία

:

χλωριωμένο αρωματικό οξύ

   – 1-χλωρο-1-νιτροπροπάνιο

οικογένεια 610

:

χλωρονιτροενώσεις

οικογένεια 601

:

υδρογονάνθρακες

υποοικογένεια

:

αλειφατικοί υδρογονάνθρακες

γενική ονομασία

:

χλωρονιτρωμένος αλειφατικός υδρογονάνθρακας

   – Διθειοπυροφωσφορικός τετραπροπυλεστέρας

οικογένεια 015

:

ενώσεις του φωσφόρου

υποοικογένεια

:

φωσφορικοί εστέρες

οικογένεια 016

:

ενώσεις του θείου

γενική ονομασία

:

θειοφωσφορικός εστέρας

     Σημείωση: Για ορισμένα στοιχεία, και ιδίως για τα μέταλλα, το όνομα της οικογένειας ή υποοικογένειας μπορεί να καταστεί σαφέστερο προσθέτοντας τις λέξεις«ανόργανο» ή «οργανικό».

Παραδείγματα:

   Χλωριούχος υδράργυρος

οικογένεια 080

:

ενώσεις του υδραργύρου

γενική ονομασία

:

ανόργανη ένωση του υδραργύρου

   – Οξικό βάριο

οικογένεια 056

:

ενώσεις του βαρίου

γενική ονομασία

:

οργανική ένωση του βαρίου

   – Νιτρώδης αιθυλεστέρας

οικογένεια 007

:

ενώσεις του αζώτου

υποοικογένεια

:

νιτρώδεις ενώσεις

γενική ονομασία

:

οργανική νιτρώδης ένωση

   – Υδροθειώδες νάτριο

οικογένεια 016

:

ενώσεις του θείου

γενική ονομασία

:

ανόργανη ένωση του θείου

  

(Τα παραδείγματα που αναφέρθηκαν είναι ενώσεις που ελήφθησαν από το Μέρος 3 του παραρτήματος VI του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1272/2008 και οι οποίες μπορούν να αποτελέσουν αντικείμενο αίτησης εχεμύθειας.)

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ VII

ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΣΜΑΤΑ ΠΟΥ ΚΑΛΥΠΤΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 12 ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ 2

Παρασκευάσματα περί των οποίων το σημείο 9.3 του παραρτήματος VI της οδηγίας 67/548/ΕΟΚ.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ VIII

Μέρος Α

Καταργούμενη οδηγία με κατάλογο των διαδοχικών τροποποιήσεών της

(που αναφέρονται στο άρθρο 24)

Οδηγία 1999/45/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου

(EE L 200 της 30.7.1999, σ. 1)

Οδηγία 2001/60/ΕΚ της Επιτροπής

(EE L 226 της 22.8.2001, σ. 5)

Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1882/2003 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου

(EE L 284 της 31.10.2003, σ. 1)

Μόνον το σημείο 90 του παραρτήματος ΙΙΙ

Οδηγία 2004/66/ΕΚ του Συμβουλίου

(EE L 168 της 1.5.2004, σ. 35)

Μόνον όσον αφορά την αναφορά στην οδηγία 1999/45/ΕΚ στο άρθρο 1 και στο σημείο Ι.Β του παραρτήματος

Οδηγία 2006/8/ΕΚ της Επιτροπής

(EE L 19 της 24.1.2006, σ. 12)

Οδηγία 2006/96/ΕΚ του Συμβουλίου

(EE L 363 της 20.12.2006, σ. 81)

Μόνον όσον αφορά την αναφορά στην οδηγία 1999/45/ΕΚ στο άρθρο 1 και στο σημείο Ζ του παραρτήματος

Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1907/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου

(EE L 396 της 30.12.2006, σ. 1)

Μόνον το άρθρο 140

Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1137/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου

(EE L 311 της 21.11.2008, σ. 1)

Μόνον το σημείο 3.5 του παραρτήματος

Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1272/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου

(EE L 353 της 31.12.2008, σ. 1)

Μόνον το άρθρο 56

Μέρος B

Κατάλογος καταληκτικών ημερομηνιών ενσωμάτωσης στο εθνικό δίκαιο και εφαρμογής

(που αναφέρονται στο άρθρο 24)

Οδηγία

Λήξη προθεσμίας ενσωμάτωσης

Οδηγία 1999/45/ΕΚ

30ή Ιουλίου 2002

2001/60/ΕΚ

30ή Ιουλίου 2002

2004/66/ΕΚ

1η Μαΐου 2004

2006/8/EΚ

1η Μαρτίου 2007

2006/96/EΚ

1η Ιανουαρίου 2007

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΙΧ

ΠΙΝΑΚΑΣ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΙΑΣ

Οδηγία 1999/45/ΕΚ

Παρούσα οδηγία

Άρθρο 1 παράγραφος 1 εισαγωγική φράση

Άρθρο 1 παράγραφος 1

Άρθρο 1 παράγραφος 1 πρώτη περίπτωση

Άρθρο 1 παράγραφος 1

Άρθρο 1 παράγραφος 1 δεύτερη περίπτωση

Άρθρο 1 παράγραφος 1

Άρθρο 1 παράγραφος 1 τελική φράση

Άρθρο 1 παράγραφος 1

Άρθρο 1 παράγραφος 2 εισαγωγική φράση

Άρθρο 1 παράγραφος 2 εισαγωγική φράση

Άρθρο 1 παράγραφος 2 πρώτη περίπτωση

Άρθρο 1 παράγραφος 2 στοιχείο α)

Άρθρο 1 παράγραφος 2 δεύτερη περίπτωση

Άρθρο 1 παράγραφος 2 στοιχείο β)

Άρθρο 1 παράγραφος 3 εισαγωγική φράση

Άρθρο 1 παράγραφος 3

Άρθρο 1 παράγραφος 3 πρώτη περίπτωση

Άρθρο 1 παράγραφος 3

Άρθρο 1 παράγραφος 3 δεύτερη περίπτωση

Άρθρο 1 παράγραφος 3

Άρθρο 1 παράγραφος 3 τρίτη περίπτωση

-

Άρθρο 1 παράγραφος 3 τελική φράση

Άρθρο 1 παράγραφος 3

Άρθρο 1 παράγραφος 4

Άρθρο 1 παράγραφος 4

Άρθρο 1 παράγραφος 5

Άρθρο 1 παράγραφος 5

Άρθρο 1 παράγραφος 6 εισαγωγική φράση

Άρθρο 1 παράγραφος 6 εισαγωγική φράση

Άρθρο 1 παράγραφος 6 πρώτη περίπτωση

Άρθρο 1 παράγραφος 6 στοιχείο α)

Άρθρο 1 παράγραφος 6 δεύτερη περίπτωση

Άρθρο 1 παράγραφος 6 στοιχείο β)

Άρθρο 2 παράγραφος 1 εισαγωγική φράση

Άρθρο 2 παράγραφος 1 εισαγωγική φράση

Άρθρο 2 παράγραφος 1 στοιχεία α), β) και γ)

Άρθρο 2 παράγραφος 1 στοιχεία α), β) και γ)

Άρθρο 2 παράγραφος 1 στοιχείο δ)

-

Άρθρο 2 παράγραφος 1 στοιχείο ε)

Άρθρο 2 παράγραφος 1 στοιχείο δ)

Άρθρο 2 παράγραφος 1 στοιχείο στ)

Άρθρο 2 παράγραφος 1 στοιχείο ε)

Άρθρο 2 παράγραφος 1 στοιχείο ζ)

Άρθρο 2 παράγραφος 1 στοιχείο στ)

Άρθρο 2 παράγραφος 1 στοιχείο η)

Άρθρο 2 παράγραφος 1 στοιχείο ζ)

Άρθρο 2 παράγραφος 2 εισαγωγική φράση

Άρθρο 2 παράγραφος 2 εισαγωγική φράση

Άρθρο 2 παράγραφος 2 στοιχεία α), β) και γ)

Άρθρο 2 παράγραφος 2 στοιχεία α), β) και γ)

Άρθρο 2 παράγραφος 2 στοιχείο δ) εισαγωγική φράση

Άρθρο 2 παράγραφος 2 στοιχείο δ), εισαγωγική φράση

Άρθρο 2 παράγραφος 2 στοιχείο δ) πρώτη περίπτωση

Άρθρο 2 παράγραφος 2 στοιχείο δ), σημείο i)

Άρθρο 2 παράγραφος 2 στοιχείο δ) δεύτερη περίπτωση

Άρθρο 2 παράγραφος 2 στοιχείο δ), σημείο ii)

Άρθρο 2 παράγραφος 2 στοιχείο δ) τρίτη περίπτωση

Άρθρο 2 παράγραφος 2 στοιχείο δ) σημείο iii)

Άρθρο 2 παράγραφος 2 στοιχείο δ) τέταρτη περίπτωση

Άρθρο 2 παράγραφος 2 στοιχείο δ) σημείο iv)

Άρθρο 2 παράγραφος 2 στοιχεία ε) έως ιε)

Άρθρο 2 παράγραφος 2 στοιχεία ε) έως ιε)

Άρθρο 3 παράγραφος 1 πρώτο εδάφιο εισαγωγική φράση

Άρθρο 3 παράγραφος 1 πρώτο εδάφιο εισαγωγική φράση

Άρθρο 3 παράγραφος 1 πρώτο εδάφιο πρώτη περίπτωση

Άρθρο 3 παράγραφος 1 πρώτο εδάφιο στοιχείο α)

Άρθρο 3 παράγραφος 1 πρώτο εδάφιο δεύτερη περίπτωση

Άρθρο 3 παράγραφος 1 πρώτο εδάφιο στοιχείο β)

Άρθρο 3 παράγραφος 1 πρώτο εδάφιο τρίτη περίπτωση

Άρθρο 3 παράγραφος 1 πρώτο εδάφιο στοιχείο γ)

Άρθρο 3 παράγραφος 1 δεύτερο και τρίτο εδάφιο

Άρθρο 3 παράγραφος 1 δεύτερο και τρίτο εδάφιο

Άρθρο 3 παράγραφος 2 εισαγωγική φράση

Άρθρο 3 παράγραφος 2 εισαγωγική φράση

Άρθρο 3 παράγραφος 2 πρώτη περίπτωση

Άρθρο 3 παράγραφος 2 στοιχείο α)

Άρθρο 3 παράγραφος 2 δεύτερη περίπτωση

-

Άρθρο 3 παράγραφος 2 τρίτη περίπτωση

Άρθρο 3 παράγραφος 2 στοιχείο β)

Άρθρο 3 παράγραφος 2 τέταρτη περίπτωση

-

Άρθρο 3 παράγραφος 2 πέμπτη περίπτωση

-

Άρθρο 3 παράγραφος 2 έκτη περίπτωση

-

Άρθρο 3 παράγραφος 2 τελική φράση

Άρθρο 3 παράγραφος 2 εισαγωγική φράση

Άρθρο 3 παράγραφος 3

Άρθρο 3 παράγραφος 3

Άρθρο 4

Άρθρο 4

Άρθρο 5 παράγραφος 1

Άρθρο 5 παράγραφος 1

Άρθρο 5 παράγραφος 2 πρώτη εισαγωγική φράση

Άρθρο 5 παράγραφος 2 εισαγωγική φράση

Άρθρο 5 παράγραφος 2 δεύτερη εισαγωγική φράση

Άρθρο 5 παράγραφος 2 εισαγωγική φράση

Άρθρο 5 παράγραφος 2 πρώτη περίπτωση

Άρθρο 5 παράγραφος 2 στοιχείο α)

Άρθρο 5 παράγραφος 2 δεύτερη περίπτωση

Άρθρο 5 παράγραφος 2 στοιχείο β)

Άρθρο 5 παράγραφος 2 τρίτη περίπτωση

Άρθρο 5 παράγραφος 2 στοιχείο γ)

Άρθρο 5 παράγραφοι 3, 4 και 5

Άρθρο 5 παράγραφοι 3, 4 και 5

Άρθρο 6 παράγραφοι 1 και 2

Άρθρο 6 παράγραφοι 1 και 2

Άρθρο 6 παράγραφος 3 εισαγωγική φράση

Άρθρο 6 παράγραφος 3 εισαγωγική φράση

Άρθρο 6 παράγραφος 3 πρώτη περίπτωση πρώτο μέρος

Άρθρο 6 παράγραφος 3 εισαγωγική φράση

Άρθρο 6 παράγραφος 3 πρώτη περίπτωση δεύτερο μέρος

Άρθρο 6 παράγραφος 3 πρώτη περίπτωση

Άρθρο 6 παράγραφος 3 δεύτερη περίπτωση

Άρθρο 6 παράγραφος 3 δεύτερη περίπτωση

Άρθρο 6 παράγραφος 3 τρίτη περίπτωση

Άρθρο 6 παράγραφος 3 τρίτη περίπτωση

Άρθρο 6 παράγραφος 4

Άρθρο 6 παράγραφος 4

Άρθρο 7

Άρθρο 7

Άρθρο 8 παράγραφοι 1 και 2

Άρθρο 8 παράγραφοι 1 και 2

Άρθρο 8 παράγραφος 3 εισαγωγική φράση

Άρθρο 8 παράγραφος 3 εισαγωγική φράση

Άρθρο 8 παράγραφος 3 πρώτη περίπτωση

Άρθρο 8 παράγραφος 3 στοιχείο α)

Άρθρο 8 παράγραφος 3 δεύτερη περίπτωση

Άρθρο 8 παράγραφος 3 στοιχείο β)

Άρθρο 8 παράγραφος 3 τρίτη περίπτωση

Άρθρο 8 παράγραφος 3 στοιχείο γ)

Άρθρο 8 παράγραφος 4

Άρθρο 8 παράγραφος 4

Άρθρο 9 σημείο 1 εισαγωγική φράση

Άρθρο 9 παράγραφος 1 πρώτο εδάφιο εισαγωγική φράση

Άρθρο 9 σημείο 1.1 εισαγωγική φράση

Άρθρο 9 παράγραφος 1 πρώτο εδάφιο στοιχείο α) εισαγωγική φράση

Άρθρο 9 σημείο 1.1 πρώτη περίπτωση

Άρθρο 9 παράγραφος 1 πρώτο εδάφιο στοιχείο α) σημείο i)

Άρθρο 9 σημείο 1.1 δεύτερη περίπτωση

Άρθρο 9 παράγραφος 1 πρώτο εδάφιο στοιχείο α) σημείο ii)

Άρθρο 9 σημείο 1.1 τρίτη περίπτωση

Άρθρο 9 παράγραφος 1 πρώτο εδάφιο στοιχείο α) σημείο iii)

Άρθρο 9 σημείο 1.1 τέταρτη περίπτωση

Άρθρο 9 παράγραφος 1 πρώτο εδάφιο στοιχείο α) σημείο iv)

Άρθρο 9 σημείο 1.2 εισαγωγική φράση

Άρθρο 9 παράγραφος 1 πρώτο εδάφιο στοιχείο β) εισαγωγική φράση

Άρθρο 9 σημείο 1.2 πρώτη περίπτωση

Άρθρο 9 παράγραφος 1 πρώτο εδάφιο στοιχείο β) σημείο i)

Άρθρο 9 σημείο 1.2 δεύτερη περίπτωση

Άρθρο 9 παράγραφος 1 πρώτο εδάφιο στοιχείο β) σημείο ii)

Άρθρο 9 σημείο 1.3 πρώτο εδάφιο, εισαγωγική φράση

Άρθρο 9 παράγραφος 1 πρώτο εδάφιο στοιχείο γ) εισαγωγική φράση

Άρθρο 9 σημείο 1.3 πρώτο εδάφιο πρώτη περίπτωση

Άρθρο 9 παράγραφος 1 πρώτο εδάφιο στοιχείο γ) σημείο i)

Άρθρο 9 σημείο 1.3 πρώτο εδάφιο δεύτερη περίπτωση

Άρθρο 9 παράγραφος 1 πρώτο εδάφιο στοιχείο γ) σημείο ii)

Άρθρο 9 σημείο 1.3 δεύτερο εδάφιο

Άρθρο 9 παράγραφος 1 δεύτερο εδάφιο

Άρθρο 9 παράγραφος 2

Άρθρο 9 παράγραφος 2

Άρθρο 10 σημείο 1.1 εισαγωγική φράση

Άρθρο 10 παράγραφος 1 εισαγωγική φράση

Άρθρο 10 σημείο 1.1 στοιχείο α)

Άρθρο 10 παράγραφος 1 στοιχείο α)

Άρθρο 10 σημείο 1.1 στοιχείο β)

Άρθρο 10 παράγραφος 1 στοιχείο β)

Άρθρο 10 σημείο 1.2

Άρθρο 10 παράγραφος 2

Άρθρο 10 σημείο 2 εισαγωγική φράση

Άρθρο 10 παράγραφος 3 εισαγωγική φράση

Άρθρο 10 σημείο 2.1

Άρθρο 10 παράγραφος 3 στοιχείο α)

Άρθρο 10 σημείο 2.2

Άρθρο 10 παράγραφος 3 στοιχείο β)

Άρθρο 10 σημείο 2.3 εισαγωγική φράση

Άρθρο 10 παράγραφος 3 στοιχείο γ) εισαγωγική φράση

Άρθρο 10 σημείο 2.3.1

Άρθρο 10 παράγραφος 3 στοιχείο γ) σημείο i)

Άρθρο 10 σημείο 2.3.2

Άρθρο 10 παράγραφος 3 στοιχείο γ) σημείο ii)

Άρθρο 10 σημείο 2.3.3 πρώτο εδάφιο εισαγωγική φράση

Άρθρο 10 παράγραφος 3 στοιχείο γ) σημείο iii) πρώτο εδάφιο εισαγωγική φράση

Άρθρο 10 σημείο 2.3.3 πρώτο εδάφιο πρώτη περίπτωση

Άρθρο 10 παράγραφος 3 στοιχείο γ) σημείο iii) πρώτο εδάφιο πρώτη περίπτωση

Άρθρο 10 σημείο 2.3.3 πρώτο εδάφιο δεύτερη περίπτωση

Άρθρο 10 παράγραφος 3 στοιχείο γ) σημείο iii) πρώτο εδάφιο δεύτερη περίπτωση

Άρθρο 10 σημείο 2.3.3 πρώτο εδάφιο τρίτη περίπτωση

Άρθρο 10 παράγραφος 3 στοιχείο γ) σημείο iii) πρώτο εδάφιο τρίτη περίπτωση

Άρθρο 10 σημείο 2.3.3 πρώτο εδάφιο τέταρτη περίπτωση

Άρθρο 10 παράγραφος 3 στοιχείο γ) σημείο iii) πρώτο εδάφιο τέταρτη περίπτωση

Άρθρο 10 σημείο 2.3.3 πρώτο εδάφιο πέμπτη περίπτωση

Άρθρο 10 παράγραφος 3 στοιχείο γ) σημείο iii) πρώτο εδάφιο πέμπτη περίπτωση

Άρθρο 10 σημείο 2.3.3 πρώτο εδάφιο έκτη περίπτωση

Άρθρο 10 παράγραφος 3 στοιχείο γ) σημείο iii) πρώτο εδάφιο έκτη περίπτωση

Άρθρο 10 σημείο 2.3.3 πρώτο εδάφιο τελική φράση

Άρθρο 10 παράγραφος 3 στοιχείο γ) σημείο iii) πρώτο εδάφιο εισαγωγική φράση

Άρθρο 10 σημείο 2.3.3 δεύτερο εδάφιο

Άρθρο 10 παράγραφος 3 στοιχείο γ) σημείο iii) δεύτερο εδάφιο

Άρθρο 10 σημείο 2.3.4 εισαγωγική φράση

Άρθρο 10 παράγραφος 3 στοιχείο γ) σημείο iv) εισαγωγική φράση

Άρθρο 10 σημείο 2.3.4 πρώτη περίπτωση

Άρθρο 10 παράγραφος 3 στοιχείο γ) σημείο iv) πρώτη περίπτωση

Άρθρο 10 σημείο 2.3.4 δεύτερη περίπτωση

Άρθρο 10 παράγραφος 3 στοιχείο γ) σημείο iv) δεύτερη περίπτωση

Άρθρο 10 σημείο 2.3.4 τρίτη περίπτωση

Άρθρο 10 παράγραφος 3 στοιχείο γ) σημείο iv) τρίτη περίπτωση

Άρθρο 10 σημείο 2.3.4 τέταρτη περίπτωση

Άρθρο 10 παράγραφος 3 στοιχείο γ) σημείο iv) τέταρτη περίπτωση

Άρθρο 10 σημείο 2.3.4 πέμπτη περίπτωση

Άρθρο 10 παράγραφος 3 στοιχείο γ) σημείο iv) πέμπτη περίπτωση

Άρθρο 10 σημείο 2.3.4 έκτη περίπτωση

Άρθρο 10 παράγραφος 3 στοιχείο γ) σημείο iv) έκτη περίπτωση

Άρθρο 10 σημείο 2.3.4 έβδομη περίπτωση

Άρθρο 10 παράγραφος 3 στοιχείο γ) σημείο iv) έβδομη περίπτωση

Άρθρο 10 σημείο 2.3.4 τελική φράση

Άρθρο 10 παράγραφος 3 στοιχείο γ) σημείο iv) εισαγωγική φράση

Άρθρο 10 σημείο 2.3.5

Άρθρο 10 παράγραφος 3 στοιχείο γ) σημείο v)

Άρθρο 10 σημείο 2.4 πρώτο εδάφιο

Άρθρο 10 παράγραφος 3 στοιχείο δ) πρώτο εδάφιο

Άρθρο 10 σημείο 2.4 δεύτερο εδάφιο εισαγωγική φράση

Άρθρο 10 παράγραφος 3 στοιχείο δ) δεύτερο εδάφιο εισαγωγική φράση

Άρθρο 10 σημείο 2.4 δεύτερο εδάφιο πρώτη περίπτωση

Άρθρο 10 παράγραφος 3 στοιχείο δ) δεύτερο εδάφιο σημείο i)

Άρθρο 10 σημείο 2.4 δεύτερο εδάφιο δεύτερη περίπτωση

Άρθρο 10 παράγραφος 3 στοιχείο δ) δεύτερο εδάφιο σημείο ii)

Άρθρο 10 σημείο 2.4 δεύτερο εδάφιο τρίτη περίπτωση

Άρθρο 10 παράγραφος 3 στοιχείο δ) δεύτερο εδάφιο σημείο iii)

Άρθρο 10 σημείο 2.4 δεύτερο εδάφιο τέταρτη περίπτωση

Άρθρο 10 παράγραφος 3 στοιχείο δ) δεύτερο εδάφιο σημείο iv)

Άρθρο 10 σημείο 2.4 τρίτο εδάφιο

Άρθρο 10 παράγραφος 3 στοιχείο δ) τρίτο εδάφιο

Άρθρο 10 σημείο 2.5

Άρθρο 10 παράγραφος 3 στοιχείο ε)

Άρθρο 10 σημείο 2.6

Άρθρο 10 παράγραφος 3 στοιχείο στ)

Άρθρο 10 σημείο 2.7

Άρθρο 10 παράγραφος 3 στοιχείο ζ)

Άρθρο 10 σημείο 3

Άρθρο 10 παράγραφος 4

Άρθρο 10 σημείο 4 εισαγωγική φράση

Άρθρο 10 παράγραφος 5 εισαγωγική φράση

Άρθρο 10 σημείο 4 πρώτη περίπτωση

Άρθρο 10 παράγραφος 5 στοιχείο α)

Άρθρο 10 σημείο 4 δεύτερη περίπτωση

Άρθρο 10 παράγραφος 5 στοιχείο β)

Άρθρο 10 σημείο 5

Άρθρο 10 παράγραφος 6

Άρθρο 11 παράγραφοι 1 έως 5

Άρθρο 11 παράγραφοι 1 έως 5

Άρθρο 11 παράγραφος 6 εισαγωγική φράση

Άρθρο 11 παράγραφος 6 εισαγωγική φράση

Άρθρο 11 παράγραφος 6 στοιχείο α)

Άρθρο 11 παράγραφος 6 στοιχείο α)

Άρθρο 11 παράγραφος 6 στοιχείο β) πρώτο εδάφιο εισαγωγική φράση

Άρθρο 11 παράγραφος 6 στοιχείο β) πρώτο εδάφιο εισαγωγική φράση

Άρθρο 11 παράγραφος 6 στοιχείο β) πρώτο εδάφιο πρώτη περίπτωση

Άρθρο 11 παράγραφος 6 στοιχείο β) πρώτο εδάφιο σημείο i)

Άρθρο 11 παράγραφος 6 στοιχείο β) πρώτο εδάφιο δεύτερη περίπτωση

Άρθρο 11 παράγραφος 6 στοιχείο β) πρώτο εδάφιο σημείο ii)

Άρθρο 11 παράγραφος 6 στοιχείο β) δεύτερο εδάφιο

Άρθρο 11 παράγραφος 6 στοιχείο β) δεύτερο εδάφιο

Άρθρα 12 και 13

Άρθρα 12 και 13

Άρθρο 15

Άρθρο 14, πρώτη έως πέμπτη παράγραφος

-

Άρθρο 14, έκτη παράγραφος

Άρθρο 16

Άρθρο 15

Άρθρο 17

Άρθρο 16

Άρθρο 18

Άρθρο 17

Άρθρο 19

Άρθρο 18

Άρθρο 20

Άρθρο 19

Άρθρο 20α παράγραφοι 1 και 2

Άρθρο 21

Άρθρο 20α παράγραφος 3

-

-

Άρθρο 20

-

Άρθρο 22

Άρθρο 21

-

Άρθρο 22

-

Άρθρο 23

Άρθρο 23

Άρθρο 24

Άρθρο 24

Παραρτήματα Ι έως VII

Παραρτήματα Ι έως VII

Παράρτημα VIII

-

Παράρτημα ΙX

-

-

Παράρτημα VIII

-

Παράρτημα ΙX

(1) ΕΕ C 181 της 21.6.2012, σ. 203.
(2) ΕΕ C 77 της 28.3.2002, σ. 1.
(3) ΕΕ C 181 της 21.6.2012, σ. 203.
(4) Θέση του Ευρωπαϊκού Kοινοβουλίου της 16ης Ιανουαρίου 2013.
(5) ΕΕ L 200 της 30.7.1999, σ. 1.
(6) Βλ. παράρτημα VIII, μέρος Α.
(7) ΕΕ L 276 της 20.10.2010, σ. 33.
(8) ΕΕ L 396 της 30.12.2006, σ. 1.
(9) ΕΕ L 309 της 24.11.2009, σ. 1.
(10) ΕΕ L 123 της 24.4.1998, σ. 1.
(11) ΕΕ 196 της 16.8.1967, σ. 1.
(12) ΕΕ L 396 της 30.12.2006, σ. 850.
(13) ΕΕ L 353 της 31.12.2008, σ. 1.
(14) ΕΕ L 225 της 21.8.2001, σ. 1.
(15) ΕΕ L 355 της 30.12.1998, σ. 1.
(16) ΕΕ L 154 της 5.6.1992, σ. 1.
(17) ΕΕ L 110 της 4.5.1993, σ. 20.
(18) ΕΕ L 55 της 28.2.2011, σ. 13.
(19) ΕΕ L 311 της 28.11.2001, σ. 1.
(20) ΕΕ L 311 της 28.11.2001, σ. 67.
(21) ΕΕ L 262 της 27.9.1976, σ. 169.
(22) ΕΕ L 312 της 22.11.2008, σ. 3.
(23) ΕΕ L 159 της 29.6.1996, σ. 1.
(24) ΕΕ L 142 της 31.5.2008, σ. 1.
(25) ΕΕ L 147 της 9.6.1975, σ. 40.
(26) ΕΕ L 155 της 11.6.2011, σ. 1.
(27) ΕΕ L 155 της 11.6.2011, σ. 67.
(28) ΕΕ L 50 της 20.2.2004, σ. 44.
(29) ΕΕ L 155 της 11.6.2011, σ. 176.
(30) ΕΕ L 144 της 4.6.1997, σ. 19.
(31)* Ημερομηνία έναρξης ισχύος της παρούσας οδηγίας.


Βιώσιμη εκμετάλλευση των αλιευτικών πόρων στη Μεσόγειο Θάλασσα ***I
PDF 406kWORD 37k
Ψήφισμα
Ενοποιημένο κείμενο
Νομοθετικό ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 16ης Ιανουαρίου 2013 σχετικά με την πρόταση κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1967/2006 του Συμβουλίου που αφορά μέτρα διαχείρισης για τη βιώσιμη εκμετάλλευση των αλιευτικών πόρων στη Μεσόγειο Θάλασσα (COM(2011)0479 – C7-0216/2011 – 2011/0218(COD))
P7_TA(2013)0009A7-0180/2012

(Συνήθης νομοθετική διαδικασία: πρώτη ανάγνωση)

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

–  έχοντας υπόψη την πρόταση της Επιτροπής προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο (COM(2011)0479),

–  έχοντας υπόψη το άρθρο 294 παράγραφος 2 και το άρθρο 43 παράγραφος 2 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σύμφωνα με τα οποία του υποβλήθηκε η πρόταση από την Επιτροπή (C7-0216/2011),

–  έχοντας υπόψη το άρθρο 294 παράγραφος 3 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

–  έχοντας υπόψη τη γνώμη της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής, που εκδόθηκε στις 7 Δεκεμβρίου 2011(1),

–  έχοντας υπόψη το άρθρο 55 του Κανονισμού του,

–  έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Αλιείας (A7-0180/2012),

1.  εγκρίνει τη θέση σε πρώτη ανάγνωση όπως παρατίθεται κατωτέρω·

2.  ζητεί από την Επιτροπή να του υποβάλει εκ νέου την πρόταση, αν προτίθεται να της επιφέρει σημαντικές τροποποιήσεις ή να την αντικαταστήσει με νέο κείμενο·

3.  αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει τη θέση του Κοινοβουλίου στο Συμβούλιο και στην Επιτροπή, καθώς και στα εθνικά κοινοβούλια.

Θέση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που καθορίσθηκε σε πρώτη ανάγνωση στις 16 Ιανουαρίου 2013 εν όψει της έγκρισης κανονισμού (ΕΕ) αριθ. .../2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1967/2006 του Συμβουλίου, σχετικά με μέτρα διαχείρισης για τη βιώσιμη εκμετάλλευση των αλιευτικών πόρων στη Μεσόγειο Θάλασσα

P7_TC1-COD(2011)0218


ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και συγκεκριμένα το άρθρο 43 παράγραφος 2,

Έχοντας υπόψη την πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής,

Κατόπιν διαβίβασης του σχεδίου νομοθετικής πράξης στα εθνικά κοινοβούλια,

Έχοντας υπόψη τη γνώμη της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής(2),

Αποφασίζοντας σύμφωνα με τη συνήθη νομοθετική διαδικασία(3),

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(-1)  Είναι αναγκαίο να πραγματοποιηθεί γενική ευθυγράμμιση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1967/2006 του Συμβουλίου(4)με σκοπό να αντικατοπτρίζονται οι αλλαγές που επέφερε η έναρξη ισχύος της Συνθήκης της Λισαβόνας. [Τροπολογία 2]

(1)  Με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1967/2006 του Συμβουλίου ανατίθενται αρμοδιότητες στην Επιτροπή για την εφαρμογή ορισμένων διατάξεών του.

(2)  Oι αρμοδιότητες που έχουν ανατεθεί στην Επιτροπή στο πλαίσιο του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1967/2006 πρέπει να προσαρμοστούν προς το άρθρο 290 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ).

(3)  Για να εφαρμοστούν ορισμένες από τις διατάξειςσυμπληρωθούν ή να τροποποιηθούν ορισμένα μη ουσιώδη στοιχεία του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1967/2006, η Επιτροπή πρέπει να εξουσιοδοτηθεί να εκδίδει πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 290 ΣΛΕΕ όσον αφορά τα ακόλουθα: [Τροπολογία 3]

   έγκριση παρεκκλίσεων στις περιπτώσεις που προβλέπονται ρητά από τον κανονισμό·
   ο καθορισμός μιας προστατευόμενης περιοχής αλιείας στα χωρικά ύδατα των κρατών μελών ή η θέσπιση μέτρων διαχείρισης της αλιείας σε σχέση με τα εν λόγω ύδατα εάν τα μέτρα διαχείρισης της αλιείας του κράτους μέλους δεν επαρκούν για να διασφαλίσουν υψηλό επίπεδο προστασίας των πόρων και του περιβάλλοντος· [Τροπολογία 4]
   η απόφαση να επικυρωθεί, να ακυρωθεί ή να τροποποιηθεί ο χαρακτηρισμός μιας προστατευόμενης περιοχής αλιείας που είναι πιθανό να επηρεάσει τα σκάφη άλλου κράτους μέλους· [Τροπολογία 5]
   η τροποποίηση της παρέκκλισης η οποία εγκρίνει τη χρήση διχτύων τράτας· [Τροπολογία 6]
   η τροποποίηση του σχεδίου διαχείρισης ενός κράτους μέλους εφόσον το εν λόγω σχέδιο διαχείρισης δεν κρίνεται επαρκές να διασφαλίσει υψηλό επίπεδο προστασίας των πόρων και του περιβάλλοντος· [Τροπολογία 7]
   η απόφαση να επικυρωθεί, να ακυρωθεί ή να τροποποιηθεί σχέδιο διαχείρισης ενός κράτους μέλους που είναι πιθανό να επηρεάσει τα σκάφη άλλου κράτους μέλους· [Τροπολογία 8]
   η διανομή του πλεονάσματος της διαθέσιμης αλιευτικής ικανότητας μεταξύ των κρατών μελών εντός της περιφέρειας διαχείρισης των 25 μιλίων γύρω από τη Μάλτα· και[Τροπολογία 9]
   καθορισμός των κριτηρίων που πρέπει να εφαρμόζονται για την θέσπιση και την κατανομή γραμμών πορείας των διατάξεων συγκέντρωσης ιχθύων για την αλιεία λυθρινιού στην ζώνη διαχείρισης των 25 μιλίων γύρω από τη Μάλτα·
   έκδοση των λεπτομερών κανόνων για περαιτέρω τεχνικές προδιαγραφές των δικτυωμάτων με τετραγωνικά μάτια που τοποθετούνται σε συρόμενα δίχτυα· [Τροπολογία 10]
   έκδοση των τεχνικών προδιαγραφών με τις οποίες περιορίζεται η μέγιστη διάσταση του σχοινιού των πλωτήρων, του κάτω γραντιού, η περιφέρεια ή η περίμετρος των εργαλείων τράτας σε συνδυασμό με τον μέγιστο αριθμό διχτυών σε δίχτυα σε πολλαπλά δίχτυα τράτας· και [Τροπολογία 11]
   τις τροποποιήσεις των παραρτημάτων του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1967/2006. [Τροπολογία 12]
  

Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να πραγματοποιεί η Επιτροπή τις κατάλληλες διαβουλεύσεις κατά τις προπαρασκευαστικές εργασίες, μεταξύ άλλων σε επίπεδο εμπειρογνωμόνων. Η Επιτροπή, κατά την προετοιμασία και την κατάρτιση κατ' εξουσιοδότηση πράξεων, πρέπει να εξασφαλίζει την ταυτόχρονη, έγκαιρη και κατάλληλη διαβίβαση των σχετικών εγγράφων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο.

(5)  Για λόγους σαφήνειας η αναφορά στα υποθαλάσσια λιβάδια Ποσειδωνίας (Posidonia oceanica) στο άρθρο 4 παράγραφος 5 θα πρέπει να τροποποιηθεί.

(6)  Απαιτούνται περαιτέρω τεχνικές και επιστημονικές πληροφορίες για να ληφθούν δεόντως υπόψη οι ιδιαιτερότητες των τύπων αλιείας της Μεσογείου ώστε η Επιτροπή να είναι σε θέση να θεσπίσει τις ενδεχόμενες τεχνικές προδιαγραφές περιορισμού της μέγιστης διάστασης των εργαλείων τράτας και του μέγιστου αριθμού διχτυών σε δίχτυα σε πολλαπλά δίχτυα τράτας, όπως προαναφέρθηκε. [Τροπολογία 13]

(6α)  Η διατήρηση αλιευτικών πόρων στη Μεσόγειο Θάλασσα έχει πρωταρχική σημασία και ως εκ τούτου πρέπει να αναφέρεται στον τίτλο του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1967/2006. [Τροπολογία 14]

(7)  Ως εκ τούτου, ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1967/2006 πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως,

ΕΞΕΔΩΣΑΝ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

Άρθρο 1

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1967/2006 τροποποιείται ως ακολούθως:

-1)   O τίτλος αντικαθίσταται ως εξής:"

Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1967/2006 του Συμβουλίου, σχετικά με μέτρα διαχείρισης για τη διατήρηση και βιώσιμη εκμετάλλευση των αλιευτικών πόρων στη Μεσόγειο Θάλασσα“·

"

[Τροπολογία 1]

1)  Στο άρθρο 4 παράγραφος 5, η εισαγωγική φράση αντικαθίσταται από το ακόλουθα κείμενο:"

“5.  Κατά παρέκκλιση από το εδάφιο 1 της παραγράφου 1, η Επιτροπή μπορεί, με κατ' εξουσιοδότηση πράξεις οι οποίες εκδίδονται σύμφωνα με το άρθρο 30α, να επιτρέπει την αλιεία από σκάφη μέγιστου συνολικού μήκους 12 μέτρων και μέγιστης ισχύος μηχανής 85 kW με συρόμενα δίχτυα βυθού που διεξάγεται παραδοσιακά πάνω από υποθαλάσσια λιβάδια Ποσειδωνίας (Posidonia oceanica), υπό τους εξής όρους:

"

1α)  Στο άρθρο 6 αντικαθίσταται η παράγραφος 2 ως εξής:"

2.  Μετά την παρέλευση της περιόδου που ορίζεται στην παράγραφο 1 και έως τις 30 Νοεμβρίου 2009, το Συμβούλιο μπορεί να ορίζει περαιτέρω προστατευόμενες περιοχές αλιείας ή να τροποποιεί τους κανόνες οριοθέτησης και διαχείρισης που έχουν θεσπιστεί, βάσει νέων σχετικών επιστημονικών πληροφοριών.

Από 1ης Δεκεμβρίου 2009, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο, ενεργώντας σύμφωνα με τη συνήθη νομοθετική διαδικασία, κατόπιν πρότασης από την Επιτροπή, ορίζουν περαιτέρω προστατευόμενες περιοχές αλιείας ή τροποποιούν τους κανόνες οριοθέτησης και διαχείρισης που έχουν θεσπιστεί, βάσει νέων σχετικών επιστημονικών πληροφοριών.“

[Τροπολογία 15]

1β)  Το άρθρο 7 τροποποιείται ως εξής:

   α) Η παράγραφος 4 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

“4.   Εάν η Επιτροπή κρίνει ότι τα μέτρα διαχείρισης της αλιείας που κοινοποιούνται σύμφωνα µε την παράγραφο 3 δεν επαρκούν για τη διασφάλιση υψηλού επιπέδου προστασίας των πόρων και του περιβάλλοντος μπορεί, αφού διαβουλευθεί µε το συγκεκριμένο κράτος µέλος, να του ζητήσει να τροποποιήσει το μέτρο εντός τριών μηνών από την ημερομηνία κοινοποίησης του αιτήματος.

Εάν η Επιτροπή κρίνει ότι τα μέτρα διαχείρισης της αλιείας του κράτους μέλους δεν τροποποιήθηκαν, ή ότι η τροποποίησή τους δεν ήταν η ενδεδειγμένη και συνεχίζουν να μην επαρκούν για τη διασφάλιση υψηλού επιπέδου προστασίας των πόρων και του περιβάλλοντος, έχει τη δυνατότητα να θεσπίζει πράξεις κατ’ εξουσιοδότηση, σύμφωνα με το άρθρο 30α, ορίζοντας προστατευόμενη περιοχή αλιείας ή θεσπίζοντας μέτρα διαχείρισης της αλιείας αναφορικά με τα συγκεκριμένα ύδατα.

"

   β) Η παράγραφος 5 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:"
5.   Εάν ένα κράτος μέλος προτείνει να ορισθεί προστατευόμενη περιοχή αλιείας εντός των χωρικών υδάτων του που ενδέχεται να επηρεάσει τα σκάφη άλλου κράτους μέλους, θα ενημερώνει την Επιτροπή, το εν λόγω έτερο κράτος μέλος και το αρμόδιο Περιφερειακό Γνωμοδοτικό Συμβούλιο πριν καθορίσει τη συγκεκριμένη περιοχή.
Τα κράτη μέλη και το αρμόδιο Περιφερειακό Γνωμοδοτικό Συμβούλιο μπορούν να υποβάλλουν τις γραπτές παρατηρήσεις τους στην Επιτροπή επί του προτεινόμενου καθορισμού εντός 30 εργάσιμων ημερών από την ημερομηνία κοινοποίησης για τον προτεινόμενο χαρακτηρισμό.
Κατόπιν εξέτασης των εν λόγω παρατηρήσεων που ενδέχεται να υποβληθούν, η Επιτροπή έχει τη δυνατότητα να εκδίδει κατ' εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 30α, με τις οποίες επικυρώνεται, ακυρώνεται ή τροποποιείται ο καθορισμός εντός 60 εργάσιμων ημερών από την ημερομηνία κοινοποίησης του προτεινόμενου χαρακτηρισμού.

[Τροπολογία 16]


2)  Το άρθρο 13 τροποποιείται ως εξής:
   α) Η παράγραφος 5 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

5.  Τα κράτη μέλη μπορούν να ζητήσουν παρέκκλιση από τις παραγράφους 1, 2 και 3. Η Επιτροπή έχει τη δυνατότητα να εκδίδει κατ' εξουσιοδότηση πράξεις οι οποίες εγκρίνονται σύμφωνα με το άρθρο 30α, επιτρέποντας τις εν λόγω παρεκκλίσεις εφόσον δικαιολογούνται από ιδιαίτερους γεωγραφικούς περιορισμούς των οικείων θαλάσσιων περιοχών, όπως είναι το περιορισμένο μέγεθος των παράκτιων πλατωμάτων καθ' όλο το μήκος των ακτών ενός κράτους μέλους ή η περιορισμένη έκταση των περιοχών όπου επιτρέπεται η χρήση διχτυών τράτας, εάν η αλιεία δεν έχει σημαντικές επιπτώσεις στο θαλάσσιο περιβάλλον και αφορά περιορισμένο αριθμό σκαφών του κράτους μέλους ή, ανάλογα με την περίπτωση, άλλων κρατών μελών και επίσης εφόσον αυτοί οι τύποι αλιείας δεν μπορούν να πραγματοποιηθούν με άλλο εργαλείο και υπόκεινται σε σχέδιο διαχείρισης που αναφέρεται στα άρθρα 18 ή 19. Τα κράτη μέλη υποβάλλουν επικαιροποιημένα επιστημονικά και τεχνικά δικαιολογητικά στοιχεία σχετικά με τις εν λόγω παρεκκλίσεις."
   β) Η παράγραφος 10 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:"
10.  H Επιτροπή έχει τη δυνατότητα να εκδίδει παρεκκλίσεις από τις παραγράφους 1 και 2, με κατ' εξουσιοδότηση πράξεις οι οποίες εγκρίνονται σύμφωνα με το άρθρο 30α, για τύπους αλιείας που τυγχάνουν παρέκκλισης δυνάμει του άρθρου 4 παράγραφος 5."
   βα) Στην παράγραφο 11, το τέταρτο εδάφιο αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:"
Εάν η Επιτροπή, βάσει των κοινοποιήσεων που παρέχουν τα κράτη μέλη σύμφωνα με τα εδάφια 2 και 3, ή βάσει νέων επιστημονικών υποδείξεων, θεωρεί ότι δεν πληρούνται οι όροι για παρέκκλιση, μπορεί, αφού διαβουλευθεί με το συγκεκριμένο κράτος μέλος, να του ζητήσει να τροποποιήσει την παρέκκλιση εντός τριών μηνών από την ημερομηνία κοινοποίησης του αιτήματος. Εάν η Επιτροπή κρίνει ότι η εν λόγω παρέκκλιση δεν τροποποιήθηκε ή η τροποποίησή της δεν ήταν η ενδεδειγμένη, η Επιτροπή έχει τη δυνατότητα να θεσπίζει πράξεις κατ' εξουσιοδότηση, σύμφωνα με το άρθρο 30α, τροποποιώντας την εν λόγω παρέκκλιση με σκοπό τη διασφάλιση της προστασίας των πόρων και του περιβάλλοντος.·

[Τροπολογία 17]


2α)  Στο άρθρο 14, η παράγραφος 3 διαγράφεται. [Τροπολογία 18]
2β)  Στο πρώτο εδάφιο του άρθρου 18 παράγραφος 1, το εισαγωγικό μέρος αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:
“1.  Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο, ενεργώντας σύμφωνα με τη συνήθη νομοθετική διαδικασία, κατόπιν πρότασης της Επιτροπής, εγκρίνουν σχέδια διαχείρισης για συγκεκριμένους μεσογειακούς τύπους αλιείας, ιδίως σε περιοχές που βρίσκονται εξ ολοκλήρου ή εν μέρει πέραν των χωρικών υδάτων των κρατών µελών. Τα σχέδια αυτά μπορούν ιδίως να περιλαμβάνουν:

[Τροπολογία 19]


2γ)  Το άρθρο 19 τροποποιείται ως εξής:
   a) Η παράγραφος 8 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

8.  Εάν, βάσει της κοινοποίησης που αναφέρεται στην παράγραφο 7 ή νέων επιστημονικών συμβουλών, η Επιτροπή κρίνει ότι σχέδιο διαχείρισης που θεσπίστηκε είτε δυνάμει της παραγράφου 1 είτε δυνάμει της παραγράφου 2 δεν επαρκεί για να διασφαλίσει υψηλό επίπεδο προστασίας των πόρων και του περιβάλλοντος, μπορεί, αφού διαβουλευθεί µε το συγκεκριμένο κράτος µέλος, να του ζητήσει να τροποποιήσει το σχέδιο εντός τριών μηνών από την ημερομηνία κοινοποίησης του αιτήματος.
Εάν η Επιτροπή κρίνει ότι το σχέδιο διαχείρισης του κράτους μέλους δεν τροποποιήθηκε, ή ότι η τροποποίησή του δεν ήταν η ενδεδειγμένη, και συνεχίζει να μην επαρκεί για τη διασφάλιση υψηλού επιπέδου προστασίας των πόρων και του περιβάλλοντος, έχει τη δυνατότητα να εκδίδει κατ' εξουσιοδότηση πράξεις, σύμφωνα με το άρθρο 30α, τροποποιώντας το σχέδιο διαχείρισης με σκοπό τη διασφάλιση της προστασίας των πόρων και του περιβάλλοντος."
   β) Η παράγραφος 9 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:"
9.   Εάν ένα κράτος μέλος προτείνει να θεσπίσει σχέδιο διαχείρισης που ενδέχεται να επηρεάσει τα σκάφη άλλου κράτους μέλους, θα ενημερώνει την Επιτροπή, το εν λόγω έτερο κράτος μέλος και το αρμόδιο Περιφερειακό Γνωμοδοτικό Συμβούλιο πριν θεσπίσει το εν λόγω σχέδιο διαχείρισης.
Τα κράτη μέλη και το αρμόδιο Περιφερειακό Γνωμοδοτικό Συμβούλιο μπορούν να υποβάλλουν τις γραπτές παρατηρήσεις τους στην Επιτροπή επί του προτεινόμενου σχεδίου διαχείρισης εντός 30 εργάσιμων ημερών από την ημερομηνία κοινοποίησης της προτεινόμενης θέσπισης.
Κατόπιν εξέτασης των εν λόγω παρατηρήσεων που ενδέχεται να υποβληθούν, η Επιτροπή έχει τη δυνατότητα να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις, σύμφωνα με το άρθρο 30α, με τις οποίες επικυρώνεται, ακυρώνεται ή τροποποιείται το σχέδιο εντός 60 εργάσιμων ημερών από την ημερομηνία κοινοποίησης του προτεινόμενου σχεδίου διαχείρισης.

[Τροπολογία 20]


3)  Στο άρθρο 26 παράγραφος 3, το πρώτο εδάφιο αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:
3.  Εάν η συνολική αλιευτική ικανότητα που αναφέρεται στην παράγραφο 2 στοιχείο α) υπερβαίνει τη συνολική αλιευτική ικανότητα των μηχανοτρατών μέγιστου ολικού μήκους 24 μέτρων οι οποίες αλιεύουν στη ζώνη διαχείρισης κατά την περίοδο αναφοράς 2000-2001 (“αλιευτική ικανότητα αναφοράς”), η Επιτροπή, με κατ' εξουσιοδότηση πράξεις οι οποίες εγκρίνονται σύμφωνα με το άρθρο 30α, κατανέμει την εν λόγω πλεονάζουσα διαθέσιμη αλιευτική ικανότητα μεταξύ των κρατών μελών λαμβάνοντας υπόψη τα συμφέροντα των κρατών μελών που ζητούν άδεια."

4)  Το άρθρο 27 παράγραφος 3 δεύτερο εδάφιο αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:"

Η Επιτροπή εκδίδει κατ' εξουσιοδότηση πράξεις οι οποίες εγκρίνονται σύμφωνα με το άρθρο 30α, καθορίζοντας τα κριτήρια για τον καθορισμό και την κατανομή των γραμμών πορείας ΔΣΙ.

"

4α)  Το άρθρο 28 διαγράφεται. [Τροπολογία 21]

4β)  Το άρθρο 29 διαγράφεται. [Τροπολογία 22]

5)  Το άρθρο 30 διαγράφεταιαντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

Οι τροποποιήσεις των παραρτημάτων εγκρίνονται με κατ' εξουσιοδότηση πράξεις οι οποίες εκδίδονται σύμφωνα με το άρθρο 30α.«·

[Τροπολογία 23]

6)  Παρεμβάλλεται το ακόλουθο άρθρο 30α:"

“Άρθρο 30α

Άσκηση της εξουσιοδότησης

1.  Η εξουσία έκδοσης κατ' εξουσιοδότηση πράξεων ανατίθεται στην Επιτροπή υπό τις προϋποθέσεις που προβλέπονται στον παρόν άρθρο.

2.  Η αρμοδιότηταεξουσία έκδοσης πράξεων κατ’ εξουσιοδότηση που αναφέρεται στο άρθρο 4 παράγραφος 5, το άρθρο 7 παράγραφοι 4 και 5, το άρθρο 13 παράγραφοι 5 και 10, το άρθρο 13 παράγραφος 11 τέταρτο εδάφιο, το άρθρο 19 παράγραφοι 8 κα 9, το άρθρο 26 παράγραφος 3 πρώτο εδάφιο,και το άρθρο 27 παράγραφος 3 δεύτερο εδάφιο, το άρθρο 30, το παράρτημα I μέρος B παράγραφος 3 και το παράρτημα II παράγραφος 7, εκχωρείται στην Επιτροπή επ' αόριστο από την ημερομηνία έναρξης ισχύος του παρόντος κανονισμού.για διάστημα τριών ετών από …(5). Το αργότερο εννέα μήνες πριν από τη λήξη της τριετίας, η Επιτροπή εκπονεί έκθεση σχετικά με την άσκηση της εξουσιοδότησης. Η εξουσιοδότηση ανανεώνεται αυτομάτως για περιόδους ίδιας διάρκειας αν το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ή το Συμβούλιο δεν εκφράσει αντιρρήσεις όσον αφορά την παράταση το αργότερο τρεις μήνες πριν από τη λήξη κάθε περιόδου. [Τροπολογία 24]

3.  Η εξουσιοδότηση που προβλέπεται στο άρθρο 4 παράγραφος 5, το άρθρο 7 παράγραφοι 4 και 5, το άρθρο 13 παράγραφοι 5 και 10, το άρθρο 13 παράγραφος 11 τέταρτο εδάφιο, το άρθρο 19 παράγραφοι 8 κα 9, το άρθρο 26 παράγραφος 3 πρώτο εδάφιο και το άρθρο 27 παράγραφος 3 δεύτερο εδάφιο μπορεί να ανακληθεί οποτεδήποτε από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ή το Συμβούλιο. Η απόφαση ανάκλησης επιφέρει τη λήξη της ανάθεσης των αρμοδιοτήτων που προσδιορίζονται στην εν λόγω απόφαση. Η ανάκληση τίθεται σε ισχύ την επομένη της δημοσίευσης της απόφασης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή σε μεταγενέστερη ημερομηνία που καθορίζεται στην απόφαση. Δεν θίγει το κύρος των κατ' εξουσιοδότηση πράξεων που ισχύουν ήδη.

4.  Η Επιτροπή, μόλις εκδώσει κατ' εξουσιοδότηση πράξη, την κοινοποιεί ταυτόχρονα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο.

5.  Η κατ' εξουσιοδότηση πράξη που εκδίδεται δυνάμει του άρθρου 4 παράγραφος 5, του άρθρου 7 παράγραφοι 4 και 5, του άρθρου 13 παράγραφοι 5 και 10, του άρθρου 13 παράγραφος 11 τέταρτο εδάφιο, του άρθρου 19 παράγραφοι 8 κα 9, του άρθρου 26 παράγραφος 3 πρώτο εδάφιο και του άρθρου 27 παράγραφος 3 δεύτερο εδάφιο τίθεται σε ισχύ μόνο εάν το Κοινοβούλιο ή το Συμβούλιο δεν έχει εκφράσει την αντίθεσή του εντός προθεσμίας δύο μηνών από την κοινοποίηση της εν λόγω πράξης στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο ή εάν, πριν από τη λήξη της προθεσμίας αυτής, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο ενημερώσουν από κοινού την Επιτροπή ότι δεν σκοπεύουν να διατυπώσουν αντιρρήσεις. Η περίοδος αυτή παρατείνεται κατά δύο μήνες κατόπιν πρωτοβουλίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ή του Συμβουλίου.

"

7)  Στο παράρτημα Ι το μέρος Β αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

[Τροπολογία 25]

[Τροπολογία 27]

   α) Η παράγραφος 3 αντικαθίσταται ως εξής:"
3.  Φύλλα δικτυώματος τετραγωνικών ματιών μπορούν να τοποθετούνται σε οποιοδήποτε συρόμενο δίχτυ στο άνω ήμισυ ή στο άνω φύλο διχτυού μπροστά από οποιοδήποτε τεμάχιο επιμήκυνσης ή σε οποιοδήποτε σημείο μεταξύ του εμπρόσθιου τμήματος οποιουδήποτε τεμαχίου επιμήκυνσης και του οπισθίου τμήματος του σάκου της τράτας. Δεν φράζονται κατ' οποιονδήποτε τρόπο ούτε από εσωτερικά ούτε από εξωτερικά προσαρτήματα. Είναι κατασκευασμένα από δικτύωμα χωρίς κόμβους ή από δικτύωμα με μη ολισθαίνοντες κόμβους και τοποθετούνται κατά τέτοιο τρόπο ώστε τα μάτια να παραμένουν πάντοτε πλήρως ανοικτά κατά τη διάρκεια της αλιείας. Λεπτομερείς κανόνες για περαιτέρω τεχνικές προδιαγραφές των φύλλων δικτυώματος με τετράγωνα μάτια θεσπίζονται με κατ' εξουσιοδότηση πράξεις που εκδίδονται σύμφωνα με το άρθρο 30α."
   β) Το σημείο 4 διαγράφεται. [Τροπολογία 26]
   γ) Το σημείο 5 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:"
5.   Απαγορεύεται η ύπαρξη επί του σκάφους ή η χρήση οποιουδήποτε συρόμενου διχτυού, ο σάκος του οποίου είναι κατασκευασμένος εξ ολοκλήρου ή εν μέρει από οποιονδήποτε τύπο υλικού δικτυώματος που δεν διαθέτει τετράγωνα ή ρομβοειδή μάτια."

8)  Στο παράρτημα II, το σημείο 7 διαγράφεται.η παράγραφος 7 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

7.  Η Επιτροπή, με κατ' εξουσιοδότηση πράξεις οι οποίες εκδίδονται σύμφωνα με το άρθρο 30α, μπορεί να θεσπίσει τεχνικές προδιαγραφές για τον περιορισμό των μέγιστων διαστάσεων η του σχοινιού των πλωτήρων, του κάτω γραντιού, της περιφέρειας ή της περιμέτρου των εργαλείων τράτας σε συνδυασμό με τον μέγιστο αριθμό διχτυών σε δίχτυα σε πολλαπλά δίχτυα τράτας.

[Τροπολογία 28]

Άρθρο 2

Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την τρίτη ημέρα από τη δημοσίευσή του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ο παρών κανονισμός είναι δεσμευτικός ως προς όλα τα μέρη του και ισχύει άμεσα σε κάθε κράτος μέλος.

…,

Για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Ο Πρόεδρος

Για το Συμβούλιο

Ο Πρόεδρος

(1) ΕΕ C 43 της 15.2.2012, σ. 56.
(2) ΕΕ C 43 της 15.2.2012, σ. 56.
(3) Θέση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 16ης Ιανουαρίου 2013.
(4) ΕΕ L 409 της 30.12.2006, σ. 11.
(5)* Ημερομηνία έναρξης ισχύος του παρόντος κανονισμού.


Υπογραφή του συμπληρωματικού πρωτοκόλλου της Ναγκόγια - Κουάλα Λουμπούρ περί ευθύνης και αποζημίωσης στο πρωτόκολλο της Καρθαγένης για τη βιοασφάλεια ***
PDF 267kWORD 21k
Νομοθετικό ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 16ης Ιανουαρίου 2013 σχετικά με την απόφαση του Συμβουλίου για την υπογραφή, εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, του Πρωτοκόλλου της Nagoya-Kuala Lumpur περί ευθύνης και αποζημίωσης, συμπληρωματικού προς το Πρωτόκολλο της Καρθαγένης για τη βιοασφάλεια (13582/2012 – C7-0323/2012 – 2012/0120(NLE))
P7_TA(2013)0010A7-0429/2012

(Έγκριση)

Tο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

–  έχοντας υπόψη την πρόταση απόφασης του Συμβουλίου (13582/2012),

–  έχοντας υπόψη το Πρωτόκολλο της Nagoya-Kuala Lumpur περί ευθύνης και αποζημίωσης, συμπληρωματικού προς το Πρωτόκολλο της Καρθαγένης για τη βιοασφάλεια, το οποίο εγκρίθηκε στις 15 Οκτωβρίου 2010 κατά την τελευταία ολομέλεια της πέμπτης Διάσκεψης των Συμβαλλομένων Μερών που επέχει θέση Συνόδου των Συμβαλλομένων Μερών (ΔΣΜ/ΣΣΜ 5) στη Nagoya και υπεγράφη από την Ένωση στις 11 Μαΐου 2011 (13583/2012),

–  έχοντας υπόψη την αίτηση έγκρισης που υπέβαλε το Συμβούλιο σύμφωνα με το άρθρο 192 και το άρθρο 218 παράγραφος 6 δεύτερο εδάφιο στοιχείο α) της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (C7-0323/2012),

–  έχοντας υπόψη το άρθρο 81 και το άρθρο 90 παράγραφος 7 του Κανονισμού του,

–  έχοντας υπόψη τη σύσταση της Επιτροπής Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων (A7-0429/2012),

1.  εγκρίνει τη σύναψη του Πρωτοκόλλου·

2.  αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει τη θέση του Κοινοβουλίου στο Συμβούλιο και στην Επιτροπή, καθώς και στις κυβερνήσεις και τα κοινοβούλια των κρατών μελών.


Δημόσια οικονομικά στην ΟΝΕ - 2011 και 2012
PDF 303kWORD 33k
Ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 16ης Ιανουαρίου 2013 σχετικά με τα δημόσια οικονομικά στην ΟΝΕ - 2011 και 2012 (2011/2274(INI))
P7_TA(2013)0011A7-0425/2012

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

–  έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής του 2011 σχετικά με τα δημόσια οικονομικά στην ΟΝΕ(1),

–  έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής του 2012 σχετικά με τα δημόσια οικονομικά στην ΟΝΕ(2),

–  έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ιδίως το άρθρο 136 σε συνδυασμό με το άρθρο 121 παράγραφος 2,

–  έχοντας υπόψη τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1175/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 16ης Νοεμβρίου 2011 που τροποποιεί τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1466/97 του Συμβουλίου για την ενίσχυση της εποπτείας της δημοσιονομικής κατάστασης και την εποπτεία και τον συντονισμό των οικονομικών πολιτικών(3),

–  έχοντας υπόψη την οδηγία 2011/85/ΕE του Συμβουλίου της 8ης Νοεμβρίου 2011 σχετικά με τις απαιτήσεις για τα δημοσιονομικά πλαίσια των κρατών μελών(4),

–  έχοντας υπόψη τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1174/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 16ης Νοεμβρίου 2011 σχετικά με κατασταλτικά μέτρα για τη διόρθωση των υπερβολικών μακροοικονομικών ανισορροπιών στην ευρωζώνη(5),

–  έχοντας υπόψη τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1177/2011 του Συμβουλίου, της 8ης Νοεμβρίου 2011, για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1467/97 για την επιτάχυνση και τη διασαφήνιση της εφαρμογής της διαδικασίας υπερβολικού ελλείμματος(6),

–  έχοντας υπόψη τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1176/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 16ης Νοεμβρίου 2011 σχετικά με την πρόληψη και τη διόρθωση των υπερβολικών μακροοικονομικών ανισορροπιών(7),

–  έχοντας υπόψη τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1173/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 16ης Νοεμβρίου 2011 για την αποτελεσματική επιβολή της δημοσιονομικής εποπτείας στη ζώνη του ευρώ(8),

–  έχοντας υπόψη το παράρτημα I στα συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της 24ης-25ης Μαρτίου 2011 με τίτλο «Το σύμφωνο για το ευρώ +: ενίσχυση του συντονισμού των οικονομικών πολιτικών για την ανταγωνιστικότητα και τη σύγκλιση»(9),

–  έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της 28ης-29ης Ιουνίου 2012 και συγκεκριμένα το παράρτημά τους με τίτλο «Σύμφωνο για την ανάπτυξη και την απασχόληση»,

–  έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής της 23ης Νοεμβρίου 2011 σχετικά με την ετήσια επισκόπηση στον τομέα της ανάπτυξης 2012 (COM(2011)0815),

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 15ης Δεκεμβρίου 2011 σχετικά με τον πίνακα αποτελεσμάτων για την εποπτεία των μακροοικονομικών ανισορροπιών: η σχεδιαζόμενη αρχική μορφή(10),

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 15ης Φεβρουαρίου 2012 σχετικά με τη συμβολή στην ετήσια επισκόπηση της ανάπτυξης 2012(11),

–  έχοντας υπόψη την έκθεση του ΔΝΤ για τις προοπτικές της παγκόσμιας οικονομίας, του Οκτωβρίου 2012,

–  έχοντας υπόψη το άρθρο 48 του Κανονισμού του,

–  έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Οικονομικής και Νομισματικής Πολιτικής (A7-0425/2012),

A.  εκτιμώντας ότι η οικονομική, χρηματοπιστωτική και τραπεζική κρίση δεν έχει κοπάσει και ότι η κρίση αυτή έχει αποδείξει πως τα ζητήματα δημόσιων οικονομικών επηρεάζουν αρνητικά την κοινωνικοοικονομική ανάπτυξη και την πολιτική σταθερότητα,

B.  εκτιμώντας ότι ο λόγος δημόσιου χρέους προς ΑΕΠ στη ζώνη του ευρώ αυξήθηκε από 86,2% το πρώτο τρίμηνο του 2011 σε 88,2% το πρώτο τρίμηνο του 2012,

Γ.  εκτιμώντας ότι οι πρόσφατες μεταρρυθμίσεις του πλαισίου οικονομικής και δημοσιονομικής διακυβέρνησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν μπορούν από μόνες τους να επιλύσουν την κρίση, εκτιμώντας ότι απαιτείται ολοκληρωμένη δράση για την αντιμετώπιση των υπερβολικών μακροοικονομικών ανισορροπιών με συμμετρικό τρόπο και αύξηση του επιπέδου της συνολικής κοινωνικο-οικονομικής σύγκλισης και αλληλεγγύης εντός της Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης (ΟΝΕ),

Δ.  εκτιμώντας ότι οι αξιόπιστες δεσμεύσεις για μέτρα λιτότητας συμβατά με την ανάπτυξη αποτελούν προαπαιτούμενο για οποιαδήποτε βιώσιμη λύση για το υπερβολικό χρέος και το υπερβολικό έλλειμμα στα περισσότερα κράτη μέλη της ζώνης του ευρώ,

E.  εκτιμώντας ότι στις χώρες της ΕΕ έχουν γίνει σημαντικά βήματα για την εξυγίανση των δημόσιων οικονομικών, ωστόσο εξακολουθούν να υφίστανται πολλές προκλήσεις οι οποίες θα πρέπει να αντιμετωπιστούν προκειμένου να βελτιωθεί η κατάσταση, εκτιμώντας ότι η σημερινή σοβαρή οικονομική ύφεση είναι ανησυχητική, διότι απειλεί τις ουσιαστικές προσπάθειες που καταβάλλουν τα κράτη μέλη σχετικά με τις στρατηγικές τους για δημοσιονομική εξυγίανση,

ΣΤ.  εκτιμώντας ότι τα κράτη μέλη δεν βρίσκονται όλα στην ίδια κατάσταση και συνεπώς χρειάζεται να εφαρμοστούν βιώσιμες και ευνοϊκές προς την ανάπτυξη αλλά διαφοροποιημένες στρατηγικές, οι οποίες να συμβαδίζουν με τις ειδικές ανά χώρα συστάσεις που εγκρίνονται από το Συμβούλιο και να αντανακλούν τους ειδικούς ανά χώρα δημοσιονομικούς και μακροχρηματοπιστωτικούς κινδύνους καθώς και τις οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες,

Ζ.  εκτιμώντας ότι οι πρόσφατες ειδικές για κάθε χώρα συστάσεις εστιάζουν δυσανάλογα στην ανάγκη μείωσης των μισθών, των δαπανών κοινωνικής ασφάλειας και στην ανάγκη μεταρρύθμισης των δημόσιων συνταξιοδοτικών συστημάτων, εκτιμώντας ότι στις ειδικές συστάσεις που αφορούν άλλους τομείς, όπως οι φόροι επί κεφαλαιακών κερδών, η κατανάλωση, τα ακίνητα και οι δραστηριότητες που ρυπαίνουν, δίνεται γενικά πολύ λιγότερη σημασία,

H.  εκτιμώντας ειδικότερα ότι τα κράτη μέλη που επωφελούνται από προγράμματα χρηματοδοτικής συνδρομής και όσα υπόκεινται σε στενή επιτήρηση της αγοράς πρέπει να επιτύχουν απαρέγκλιτα τους συμφωνημένους δημοσιονομικούς στόχους, εκτιμώντας ότι οι έμμεσες δυσμενείς επιπτώσεις σε όλη την ΟΝΕ πρέπει να αντιμετωπιστούν επειγόντως, ώστε να εξισορροπηθούν εκ νέου και να εκτιμηθούν οι προσπάθειες που απαιτούνται από όλα τα κράτη μέλη για την αντιμετώπιση της κρίσης,

Θ.  εκτιμώντας ότι οι δημοκρατίες απαιτούν συστηματικό δημόσιο έλεγχο όλων των επιπέδων των οργάνων λήψης αποφάσεων που είναι επιφορτισμένα με τις οικονομικές πολιτικές, καθώς και λογοδοσία και μηχανισμούς νομιμοποίησης,

1.  επικροτεί τη σχεδιαζόμενη βελτίωση της δημοσιονομικής κατάστασης των κρατών μελών της ΕΕ και τη διατήρηση των δημοσιονομικών τους στόχων· ανησυχεί για την προβλεπόμενη επιμήκυνση της κυκλικής οικονομικής επιβράδυνσης που βρίσκεται σε εξέλιξη· τονίζει ότι η σημερινή σοβαρή οικονομική ύφεση είναι ανησυχητική, διότι απειλεί τις ουσιαστικές προσπάθειες που καταβάλλουν τα κράτη μέλη σχετικά με τη δημοσιονομική εξυγίανσή τους·

2.  θεωρεί ότι οι αξιόπιστες μακροπρόθεσμες στρατηγικές για τη δημοσιονομική εξυγίανση παραμένουν αναγκαίες, δεδομένων του υψηλού επιπέδου δημόσιου και ιδιωτικού χρέους και των δημοσιονομικών ελλειμμάτων σε ορισμένα κράτη μέλη και της δυσκολίας επαναφοράς των δημόσιων οικονομικών σε βιώσιμη πορεία, που προκαλούν ισχυρές πιέσεις εκ μέρους των χρηματοπιστωτικών αγορών· υπενθυμίζει ότι τα συνολικά δημόσια ελλείμματα μειώθηκαν χάρη στις μεγάλες προσπάθειες εξυγίανσης· σημειώνει ότι τώρα η Επιτροπή προβλέπει αρνητική ανάπτυξη του ΑΕγχΠ για την ΟΝΕ συνολικά, το 2013, καθώς και τη χειροτέρευση του δημοσιονομικού ισοζυγίου σε επτά κράτη μέλη της ΟΝΕ το 2013 ή το 2014· πιστεύει, ωστόσο, ότι η συνεχιζόμενη ανάγκη για δραστική δημοσιονομική προσαρμογή πρέπει να εξισορροπηθεί μεταξύ της ενίσχυσης της παραγωγικής διαδικασίας, της οικονομικής ανάπτυξης και της κοινωνικής προστασίας·

3.  ανησυχεί έντονα για το γεγονός ότι, παρά τις προσπάθειες μεταρρύθμισης και εξυγίανσης εκ μέρους των κρατών μελών, οι αγορές κρατικών ομολόγων της ζώνης του ευρώ βρίσκονται σε δυσπραγία, όπως αντικατοπτρίζεται στα υψηλά spread και τη μεταβλητότητα των επιτοκίων· επισημαίνει ότι η άμεση αφορμή και η βαθύτερη αιτία έχουν να κάνουν με τις ανησυχίες των χρηματοπιστωτικών αγορών σχετικά με την ευρωστία των δημόσιων οικονομικών σε ορισμένες χώρες της ζώνης του ευρώ·

4.  πιστεύει ότι οι προσπάθειες για την επίτευξη βελτιωμένου συντονισμού και δημοσιονομικής εξυγίανσης δεν θα φέρουν τα αναμενόμενα αποτελέσματα εάν δεν αντιμετωπιστούν οι μακροοικονομικές ανισορροπίες μεταξύ των κρατών μελών, καθώς και οι συνέπειές τους στη διαδικασία ανάκαμψης·

5.  υπογραμμίζει ότι η μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα των δημόσιων οικονομικών αποτελεί βασική προϋπόθεση για την ανάπτυξη και τη διατήρηση κατάλληλων επιπέδων δημόσιας δαπάνης, συμπεριλαμβανομένων των επενδύσεων· τονίζει ότι το υψηλό επίπεδο χρέους έχει δυσμενή αντίκτυπο στην υγειονομική περίθαλψη, στις συντάξεις, στην απασχόληση και στην ισοτιμία μεταξύ γενεών και οδηγεί σε ασθενή ανάπτυξη·

6.  τονίζει ότι το υψηλό ποσοστό ανεργίας των νέων θα βλάψει και μελλοντικά την οικονομική ανάπτυξη και ότι, ως εκ τούτου, τα κράτη μέλη θα πρέπει να προβούν στην άμεση λήψη συγκεκριμένων μέτρων με σκοπό τη μείωση του επιπέδου ανεργίας·

7.  παροτρύνει τα κράτη μέλη να ακολουθούν τις συστάσεις που εγκρίνει το Συμβούλιο μετά από σύσταση της Επιτροπής σε συνδυασμό με τους κανόνες που θέτει το σύμφωνο σταθερότητας και ανάπτυξης, όπως τροποποιήθηκαν από το «εξάπτυχο» οικονομικής διακυβέρνησης, ώστε να υλοποιήσουν τη δημοσιονομική εξυγίανση με πιο ισχυρό, αξιόπιστο, έγκαιρο και διαφοροποιημένο τρόπο, λαμβάνοντας υπόψη τις ιδιαίτερες συνθήκες κάθε χώρας· ενθαρρύνει το Συμβούλιο να αναθεωρεί αυτές τις συστάσεις ώστε να λαμβάνεται δεόντως υπόψη το μακροοικονομικό περιβάλλον·

8.  καλεί τα κράτη μέλη να κάνουν δυνατή μια συμφωνία με το Κοινοβούλιο, ώστε να εγκρίνουν ένα «δίπτυχο» το συντομότερο δυνατό και όχι πιο αργά από το τέλος του έτους·

9.  παροτρύνει την Επιτροπή να δίνει τόσο αρνητική όσο και θετική ανατροφοδότηση στα κράτη μέλη μέσω σαφών και λεπτομερών ανά χώρα συστάσεων και να υπογραμμίζει τις αξιοσημείωτες προσπάθειες και τις βέλτιστες πρακτικές·

10.  παροτρύνει την Επιτροπή να συνεχίσει τις προσπάθειές της για συμπλήρωση της παραδοσιακής ανάλυσής της περί βιωσιμότητας με εναλλακτικές μεθοδολογίες· καλεί την Επιτροπή να δημοσιεύει τακτικά δείκτες που να αντανακλούν αυτή την ανάλυση βιωσιμότητας στις μελλοντικές εκθέσεις της για τα «Δημόσια οικονομικά στην ΟΝΕ» και να δημοσιεύει τις υποθέσεις στις οποίες βασίζονται τα μοντέλα τους κατά την αξιολόγηση του πολλαπλασιαστικού αποτελέσματος των επιπέδων δημόσιων δαπανών στην ανάπτυξη του ΑΕγχΠ·

11.  τονίζει τον σημαντικό ρόλο που πρέπει να διαδραματίσει ο προϋπολογισμός της Ένωσης για τον αποτελεσματικό περιορισμό των μακροοικονομικών και κοινωνικών ανισορροπιών σε όλη την Ένωση, αποκαθιστώντας με αυτόν τον τρόπο τις συνθήκες για μια βιώσιμη νομισματική ένωση·

12.  χαιρετίζει τη νέα εστίαση στη δημοσιονομική αποκέντρωση στην έκθεση της Επιτροπής για τα δημόσια οικονομικά στην ΟΝΕ, του 2012, και προτείνει να περιλαμβάνεται πάντα ένα κεφάλαιο για τα τοπικά και περιφερειακά δημόσια οικονομικά στις μελλοντικές εκδόσεις·

13.  θεωρεί ότι η δημοσιονομική εξυγίανση μπορεί να εφαρμοστεί αποτελεσματικά και να έχει μακροπρόθεσμο θετικό αντίκτυπο, με την προϋπόθεση ότι τα μέτρα που τη στηρίζουν θα εξηγούνται και συζητούνται επαρκώς, ότι θα προωθούν τις προοπτικές ανάπτυξης και θέσεων εργασίας και θα σέβονται την ισοτιμία μεταξύ των πολιτών·

14.  καλεί τα κράτη μέλη να εφαρμόσουν πολιτικές και μεταρρυθμίσεις προσανατολισμένες στην ανάπτυξη και εναρμονισμένες με τη στρατηγική ΕΕ 2020, οι οποίες να λαμβάνουν υπόψη την κοινωνική προστασία, την κοινωνική ένταξη και τις δημόσιες επενδύσεις· υπενθυμίζει τα αιτήματά του σχετικά με την ανάγκη για τη δημιουργία πιο ευέλικτων αγορών εργασίας, ιδίως με τη μείωση της φορολόγησης της εργασίας, τη βελτιστοποίηση των προγραμμάτων επαγγελματικής κατάρτισης ώστε να ενθαρρυνθούν οι μεγαλύτερης ηλικίας εργαζόμενοι να παραμείνουν για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα στην εργασία, τη μείωση της ανεργίας των νέων μέσω της καλύτερης προσαρμογής των προσόντων τους προς τη ζήτηση στην αγορά εργασίας, τη διασφάλιση της αντιστοιχίας των μισθών προς την παραγωγικότητα και με τη μετάθεση της φορολόγησης από την εργασία, ιδίως στις κατηγορίες χαμηλόμισθων εργαζομένων, προς τις περιβαλλοντικά επιβλαβείς δραστηριότητες· καλεί τα κράτη μέλη να εφαρμόσουν πολιτικές καινοτομίας μέσω επενδύσεων με στόχο τη βελτίωση της παραγωγικότητας και την αντιστοίχισή της προς τις μισθολογικές εξελίξεις, και να διαμορφώσουν ένα ανταγωνιστικότερο επιχειρηματικό περιβάλλον με την απελευθέρωση ορισμένων βιομηχανικών κλάδων, την εξάλειψη αδικαιολόγητων περιορισμών σε ρυθμιζόμενες εμπορικές δραστηριότητες και επαγγέλματα, τη διευκόλυνση της πρόσβασης σε δανειοδοτήσεις και τη διευκόλυνση της ίδρυσης νέων επιχειρήσεων· τέλος, ενθαρρύνει τη μεταρρύθμιση του τομέα της δημόσιας διοίκησης με την εξάλειψη της γραφειοκρατίας και των περιττών στρωμάτων κρατικής διοίκησης·

15.  υπενθυμίζει ότι το καίριο στοιχείο στη σχέση μεταξύ ανάπτυξης και εξυγίανσης είναι τα μέτρα που συνθέτουν την εξυγίανση· τονίζει ότι ο κατάλληλος συνδυασμός μέτρων από πλευράς δαπανών και από πλευράς εσόδων εξαρτάται από τις εκάστοτε συνθήκες και θα πρέπει να αξιολογείται ενδελεχώς· τονίζει εν προκειμένω ότι η εξυγίανση που βασίζεται στον περιορισμό των μη παραγωγικών δαπανών και όχι στην αύξηση των εσόδων τείνει να είναι πιο μακροχρόνια και πιο ευνοϊκή για την ανάπτυξη μεσοπρόθεσμα αλλά πιο υφεσιακή βραχυπρόθεσμα· πιστεύει ότι οι στρατηγικές εξυγίανσης πρέπει να περιορίζουν τις βραχυπρόθεσμες υφεσιακές επιπτώσεις και ταυτόχρονα να αποσκοπούν στην τόνωση της ανάπτυξης μεσοπρόθεσμα· πιστεύει, ωστόσο, ότι ο ενδεχόμενος αρνητικός αντίκτυπος της εξυγίανσης βραχυπρόθεσμα μπορεί να μετριαστεί, ιδίως εφόσον τα μέτρα εξυγίανσης που λαμβάνονται είναι αξιόπιστα, έχουν μόνιμο χαρακτήρα και αποφεύγουν τη μείωση των δημόσιων επενδύσεων στους παραγωγικούς τομείς της οικονομίας·

16.  παροτρύνει τα κράτη μέλη να εστιάσουν τις προσπάθειες στον κατάλληλο συνδυασμό μέτρων από πλευράς δαπανών και από πλευράς εσόδων που θα εξαρτάται από το πλαίσιο, με ταυτόχρονη διασφάλιση των στοιχείων που προωθούν τη βιώσιμη ανάπτυξη και αφορούν τη στρατηγική ΕΕ 2020, όπως είναι η Ε&Α και η εκπαίδευση· θεωρεί ότι θα πρέπει επίσης να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή ώστε να διατηρηθούν ή να ενισχυθούν η κάλυψη και η αποτελεσματικότητα των υπηρεσιών απασχόλησης και των ενεργητικών πολιτικών για την αγορά εργασίας, όπως π.χ. τα προγράμματα επαγγελματικής κατάρτισης, συμπεριλαμβανομένης της Ευρωπαϊκής Εγγύησης Νέων για τους ανέργους και τους νέους επιχειρηματίες·

17.  παροτρύνει την Επιτροπή να αξιολογήσει τη στάση δημοσιονομικής εξυγίανσης στη ζώνη του ευρώ στο σύνολό της, συνδυάζοντας τα δημοσιονομικά μέτρα που αποφασίζονται σε εθνικό επίπεδο και τον αντίκτυπό τους μέσω έμμεσων δυσμενών επιπτώσεων σε κάθε κράτος μέλος της ζώνης του ευρώ·

18.  καλεί την Επιτροπή να δημοσιεύσει τη μεθοδολογία της ενισχύοντας την αξιολόγηση των διαρθρωτικών ισορροπιών των κρατών μελών, καθώς και τις αλλαγές που έχουν εισαχθεί σε αυτήν τη μεθοδολογία από το 2008 και τον αντίκτυπο αυτών των αλλαγών στην αξιολόγηση των διαρθρωτικών ισορροπιών των κρατών μελών·

19.  υπογραμμίζει ότι η στρατηγική εξυγίανσης θα πρέπει, επίσης, να εστιάζει στα έσοδα των προϋπολογισμών των κρατών μελών· ειδικότερα, τα μέτρα εξυγίανσης από την πλευρά των εσόδων θα πρέπει να εστιάζουν στη μείωση των φορολογικών δαπανών που δημιουργούν μη παραγωγικούς θύλακες ή μη αποδοτικές προσοδοθηρικές συμπεριφορές, στη μείωση των περιβαλλοντικά επιβλαβών χρηματοδοτήσεων, καθώς και στη δημιουργία περιβαλλοντικών φόρων με στόχο την πηγή των αρνητικών εξωγενών επιδράσεων, μπορούν να έχουν διπλό όφελος, εφόσον βελτιώνουν τη δημοσιονομική κατάσταση και βοηθούν στην επίτευξη των στόχων που τίθενται στη στρατηγική ΕΕ 2020·

20.  υποστηρίζει τη συνέχιση της μεταρρύθμισης και του εκσυγχρονισμού των συνταξιοδοτικών συστημάτων, με πλήρη σεβασμό της αυτονομίας και του ρόλου των κοινωνικών εταίρων και της ιδιαιτερότητας των εθνικών πλαισίων, διασφαλίζοντας ταυτόχρονα τη μακροπρόθεσμη χρηματοδοτική βιωσιμότητα και την επάρκεια των συντάξεων· τονίζει ότι οι μεταρρυθμίσεις αυτές χρησιμεύουν επίσης στο να διατηρηθεί η συμβολή τους ως αυτόματων σταθεροποιητών και ως μέσων κοινωνικής συνοχής και αλληλεγγύης· ενθαρρύνει, ιδίως, τη λήψη μέτρων για την αύξηση των σημερινών ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης· στηρίζει πολιτικές που στοχεύουν στην αύξηση του αριθμού των ατόμων που αποφασίζουν να συνεχίσουν στην αγορά εργασίας κατά τα πρώτα χρόνια μετά την ηλικία συνταξιοδότησή τους·

21.  ενθαρρύνει τα κράτη μέλη να εφαρμόσουν διαδικασίες εξυγίανσης από την πλευρά των εσόδων, εστιάζοντας στη βελτίωση της φορολογικής συμμόρφωσης και της ισοτιμίας μεταξύ των πολιτών, ιδίως όσον αφορά την καταπολέμηση της φοροαποφυγής και της φοροδιαφυγής· θεωρεί ότι, εάν αυτό δεν αρκεί, πρέπει να εξετάζεται το ενδεχόμενο διεύρυνσης της φορολογικής βάσης, έχοντας μεταξύ άλλων κατά νου τη μείωση των οικονομικών και κοινωνικών στρεβλώσεων· πιστεύει ότι πρέπει να καταβληθούν μεγαλύτερες προσπάθειες για την καταπολέμηση της φοροαποφυγής και της φοροδιαφυγής·

22.  θεωρεί ότι προκειμένου να υπάρξει ισορροπία στα δημόσια οικονομικά μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα, είναι σημαντικό να εφαρμοστεί ανάλυση κόστους-οφέλους σε όλα τα έργα υποδομής που επιβαρύνουν ιδιαίτερα τον προϋπολογισμό·

23.  υπενθυμίζει ότι τα κράτη μέλη έχουν δεσμευτεί να δρομολογήσουν μια μεταρρύθμιση της δημοσιονομικής πολιτικής στο πλαίσιο του «Συμφώνου για το ευρώ +» και να συζητούν σε τακτά διαστήματα σχετικά με την υιοθέτηση βέλτιστων πρακτικών·

24.  υπογραμμίζει τον ρόλο των τοπικών και περιφερειακών αρχών στη στήριξη των δημόσιων και ιδιωτικών επενδύσεων· τονίζει τη σημασία των επενδύσεων που προσανατολίζονται στην ανάπτυξη για την ταχεία οικονομική ανάκαμψη·

25.  καλεί τα κράτη μέλη να αποσαφηνίσουν την αρμοδιότητα, τον ρόλο, τις δημοσιονομικές μεταφορές και τις πηγές των εσόδων των διάφορων επιπέδων διακυβέρνησης (εθνικού, περιφερειακού και τοπικού) στη διατήρηση ενός υγιούς και βιώσιμου πλαισίου δημόσιων οικονομικών, ιδίως λαμβάνοντας υπόψη τον αντίκτυπο της Συνθήκης για τη σταθερότητα, τον συντονισμό και τη διακυβέρνηση στην Οικονομική και Νομισματική Ένωση στην τοπική και περιφερειακή δημοσιονομική αυτονομία·

26.  ανησυχεί για τον κίνδυνο ζημιάς που μπορεί να προκαλέσει η δημιουργία σχέσης μεταξύ των κεντρικών και των υπο-εθνικών κυβερνήσεων στην εφαρμογή της δημοσιονομικής εξυγίανσης, ιδίως όταν η αποκέντρωση χρηματοδοτείται κυρίως μέσω μεταφορών από την κεντρική κυβέρνηση και δεν συνδυάζεται με υπο-εθνική ευθύνη από πλευράς εσόδων·

27.  σημειώνει ότι σε ορισμένα κράτη μέλη οι υπο-τομείς της κυβέρνησης και των υπουργείων δεν έχουν σαφείς εξουσίες και αρμοδιότητες· αυτοί οι υπο-τομείς της κυβέρνησης καθιστούν τη γενική διαχείριση πιο αναποτελεσματική και σπάταλη και θα πρέπει να καταργηθούν στο πλαίσιο των προσπαθειών δημοσιονομικής εξυγίανσης·

28.  σημειώνει ότι οι προσπάθειες δημοσιονομικής εξυγίανσης θα πρέπει να κατανέμονται δίκαια μεταξύ των διάφορων διοικήσεων, λαμβάνοντας υπόψη τις υπηρεσίες που παρέχουν·

29.  γνωρίζει ότι ορισμένα κράτη μέλη με υψηλά επίπεδα χρέους εξακολουθούν να αυξάνουν τον καθαρό αριθμό δημοσίων υπαλλήλων, παρά τη δημόσια δέσμευσή τους να παγώσουν ή να μειώσουν το μερίδιο των δημοσίων υπαλλήλων στην αγορά εργασίας·

30.  καλεί τα κράτη μέλη με δημοσιονομικά προβλήματα να θέσουν ως προτεραιότητα τα μέτρα δημοσιονομικής εξυγίανσης που αποσκοπούν στη μείωση των περιττών αμυντικών δαπανών, όπως οι αγορές νέου και ακριβού στρατιωτικού εξοπλισμού·

31.  εκφράζει ικανοποίηση για τις καταβαλλόμενες προσπάθειες αντιμετώπισης της κρίσης, περιλαμβανομένων των βιώσιμων διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων που ενισχύουν την ανάπτυξη· υπογραμμίζει το νέο ενισχυμένο πλαίσιο διακυβέρνησης της ΕΕ που εγκρίθηκε πρόσφατα· θεωρεί ότι οι μεταρρυθμίσεις αυτές, όσο κι αν δεν μπορούν να επιλύσουν μονομιάς την κρίση, ενισχύουν την αξιοπιστία της δημοσιονομικής προσαρμογής μειώνοντας τον βραχυπρόθεσμο αρνητικό αντίκτυπό της στην ανάπτυξη και δημιουργώντας ένα πλαίσιο για καλύτερη χάραξη πολιτικής για τα έτη κατά τα οποία θα έχει επανέλθει η ανάπτυξη·

32.  ενθαρρύνει τις συναντήσεις μεταξύ περιφερειακών κοινοβουλίων με νομοθετικές εξουσίες, εθνικών κοινοβουλίων και Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σε κρίσιμες στιγμές του Ευρωπαϊκού Εξαμήνου, προκειμένου να συζητούνται οι οικονομικοί προσανατολισμοί που περιέχονται στην ετήσια επισκόπηση της ανάπτυξης και οι ειδικές ανά χώρα συστάσεις·

33.  αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο, στην Επιτροπή, στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και στις κυβερνήσεις και τα κοινοβούλια των κρατών μελών.

(1) http://ec.europa.eu/economy_finance/publications/european_economy/2011/pdf/ee-2011-3_en.pdf
(2) http://ec.europa.eu/economy_finance/publications/european_economy/2012/pdf/ee-2012-4.pdf
(3) ΕΕ L 306 της 23.11.2011, σ. 12.
(4) ΕΕ L 306 της 23.11.2011, σ. 41.
(5) ΕΕ L 306 της 23.11.2011, σ. 8.
(6) ΕΕ L 306 της 23.11.2011, σ. 33.
(7) ΕΕ L 306 της 23.11.2011, σ. 25.
(8) ΕΕ L 306 της 23.11.2011, σ. 1.
(9) http://www.consilium.europa.eu/uedocs/cms_data/docs/pressdata/en/ec/120296.pdf
(10) Κείμενα που εγκρίθηκαν, P7_TA(2011)0583.
(11) Κείμενα που εγκρίθηκαν, P7_TA(2012)0048.


Οργανισμοί αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας ***I
PDF 270kWORD 23k
Ψήφισμα
Κείμενο
Νομοθετικό ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 16ης Ιανουαρίου 2013 σχετικά με την πρόταση κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου που αφορά την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1060/2009 για τους οργανισμούς αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας (COM(2011)0747 – C7-0420/2011 – 2011/0361(COD))
P7_TA(2013)0012A7-0221/2012

(Συνήθης νομοθετική διαδικασία: πρώτη ανάγνωση)

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

–  έχοντας υπόψη την πρόταση της Επιτροπής προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο (COM(2011)0747),

–  έχοντας υπόψη το άρθρο 294 παράγραφος 2 και το άρθρο 114 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σύμφωνα με τα οποία του υποβλήθηκε η πρόταση από την Επιτροπή (C7-0420/2011),

–  έχοντας υπόψη το άρθρο 294 παράγραφος 3 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

–  έχοντας υπόψη την αιτιολογημένη γνώμη που υπεβλήθη, στο πλαίσιο του πρωτοκόλλου αριθ. 2 σχετικά με την εφαρμογή των αρχών της επικουρικότητας και αναλογικότητας, από το Κοινοβούλιο του Βασιλείου της Σουηδίας, στην οποία υποστηρίζεται ότι το σχέδιο νομοθετικής πράξης δεν συνάδει προς την αρχή της επικουρικότητας,

–  έχοντας υπόψη τη γνώμη της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας της 2ας Απριλίου 2012(1),

–  έχοντας υπόψη τη γνώμη της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής, της 29ης Μαρτίου 2012(2),

–   έχοντας υπόψη τη δέσμευση του εκπροσώπου του Συμβουλίου με επιστολή της 5ης Δεκεμβρίου 2012, να εγκρίνει τη θέση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, σύμφωνα με το άρθρο 294 παράγραφος 4 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

–  έχοντας υπόψη το άρθρο 55 του Κανονισμού του,

–  έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Οικονομικής και Νομισματικής Πολιτικής και τη γνωμοδότηση της Επιτροπής Νομικών Θεμάτων (A7-0221/2012),

1.  εγκρίνει τη θέση του σε πρώτη ανάγνωση όπως παρατίθεται κατωτέρω·

2.  ζητεί από την Επιτροπή να του υποβάλει εκ νέου την πρόταση, αν προτίθεται να της επιφέρει σημαντικές τροποποιήσεις ή να την αντικαταστήσει με νέο κείμενο·

3.  αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει τη θέση του Κοινοβουλίου στο Συμβούλιο, την Επιτροπή και τα εθνικά κοινοβούλια.

Θέση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που καθορίσθηκε σε πρώτη ανάγνωση στις 16 Ιανουαρίου 2013 εν όψει της έγκρισης κανονισμού (ΕΕ) αριθ. .../2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1060/2009 για τους οργανισμούς αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας

P7_TC1-COD(2011)0361


(Καθώς έχει επιτευχθεί συμφωνία μεταξύ του Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, η θέση του Κοινοβουλίου αντιστοιχεί στην τελική νομοθετική πράξη, κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 462/2013.)

(1) ΕΕ C 167 της 13.6.2012, σ. 2.
(2) ΕΕ C 181 της 21.6.2012, σ. 68.


Οργανισμοί συλλογικών επενδύσεων σε κινητές αξίες (ΟΣΕΚΑ) και διαχειριστές οργανισμών εναλλακτικών επενδύσεων ***I
PDF 270kWORD 23k
Ψήφισμα
Κείμενο
Νομοθετικό ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 16ης Ιανουαρίου 2013 σχετικά με την πρόταση οδηγίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για την τροποποίηση της οδηγίας 2009/65/ΕΚ για τον συντονισμό των νομοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων σχετικά με ορισμένους οργανισμούς συλλογικών επενδύσεων σε κινητές αξίες (ΟΣΕΚΑ) και της οδηγίας 2011/61/ΕΕ σχετικά με τους διαχειριστές οργανισμών εναλλακτικών επενδύσεων όσον αφορά την υπέρμετρη στήριξη στις αξιολογήσεις πιστοληπτικής ικανότητας (COM(2011)0746 – C7-0419/2011 – 2011/0360(COD))
P7_TA(2013)0013A7-0220/2012

(Συνήθης νομοθετική διαδικασία: πρώτη ανάγνωση)

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

–  έχοντας υπόψη την πρόταση της Επιτροπής προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο (COM(2011)0746),

–  έχοντας υπόψη το άρθρο 294 παράγραφος 2 και το άρθρο 53 παράγραφος 1 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σύμφωνα με τα οποία του υποβλήθηκε η πρόταση από την Επιτροπή (C7-0419/2011),

–  έχοντας υπόψη το άρθρο 294 παράγραφος 3 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

–  έχοντας υπόψη τη γνώμη της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας της 2ας Απριλίου 2012(1),

–  έχοντας υπόψη τη γνώμη της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής της 23ης Μαΐου 2012(2),

–   έχοντας υπόψη τη δέσμευση του εκπροσώπου του Συμβουλίου με επιστολή της 5ης Δεκεμβρίου 2012, να εγκρίνει τη θέση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, σύμφωνα με το άρθρο 294 παράγραφος 4 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

–  έχοντας υπόψη το άρθρο 55 του Κανονισμού του,

–  έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Οικονομικής και Νομισματικής Πολιτικής και τη γνωμοδότηση της Επιτροπής Νομικών Θεμάτων (A7-0220/2012),

1.  εγκρίνει τη θέση του σε πρώτη ανάγνωση όπως παρατίθεται κατωτέρω·

2.  ζητεί από την Επιτροπή να του υποβάλει εκ νέου την πρόταση, αν προτίθεται να της επιφέρει σημαντικές τροποποιήσεις ή να την αντικαταστήσει με νέο κείμενο·

3.  αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει τη θέση του Κοινοβουλίου στο Συμβούλιο, την Επιτροπή και τα εθνικά κοινοβούλια.

Θέση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που καθορίσθηκε σε πρώτη ανάγνωση στις 16 Ιανουαρίου 2013 εν όψει της έγκρισης οδηγίας 2013/.../ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για την τροποποίηση της οδηγίας 2003/41/ΕΚ για τις δραστηριότητες και την εποπτεία των ιδρυμάτων που προσφέρουν υπηρεσίες επαγγελματικών συνταξιοδοτικών παροχών, της οδηγίας 2009/65/ΕΚ για τον συντονισμό των νομοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων σχετικά με ορισμένους οργανισμούς συλλογικών επενδύσεων σε κινητές αξίες (ΟΣΕΚΑ) και της οδηγίας 2011/61/ΕΕ σχετικά με τους διαχειριστές οργανισμών εναλλακτικών επενδύσεων όσον αφορά την υπέρμετρη στήριξη στις αξιολογήσεις πιστοληπτικής ικανότητας

P7_TC1-COD(2011)0360


(Καθώς έχει επιτευχθεί συμφωνία μεταξύ του Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, η θέση του Κοινοβουλίου αντιστοιχεί στην τελική νομοθετική πράξη, οδηγία 2013/14/ΕΕ.)

(1) ΕΕ C 167 της 13.6.2012, σ. 2.
(2) ΕΕ C 229 της 31.7.2012, σ. 64.


Πολυετές σχέδιο για τα αποθέματα γάδου στη Βαλτική ***I
PDF 473kWORD 35k
Ψήφισμα
Ενοποιημένο κείμενο
Νομοθετικό ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 16ης Ιανουαρίου 2013 σχετικά με την πρόταση κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου που αφορά την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1098/2007 του Συμβουλίου, της 18ης Σεπτεμβρίου 2007, για τη θέσπιση πολυετούς σχεδίου για τα αποθέματα γάδου της Βαλτικής Θάλασσας και για τις αλιευτικές δραστηριότητες εκμετάλλευσης των εν λόγω αποθεμάτων (COM(2012)0155 – C7-0090/2012 – 2012/0077(COD))
P7_TA(2013)0014A7-0395/2012

(Συνήθης νομοθετική διαδικασία: πρώτη ανάγνωση)

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

–  έχοντας υπόψη την πρόταση της Επιτροπής προς το Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο (COM(2012)0155),

–  έχοντας υπόψη το άρθρο 294 παράγραφος 2 και το άρθρο 43 παράγραφος 2 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σύμφωνα με τα οποία του υποβλήθηκε η πρόταση από την Επιτροπή (C7-0090/2012),

–  έχοντας υπόψη το άρθρο 294 παράγραφος 3 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

–  έχοντας υπόψη τη γνώμη της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής της 11ης Ιουλίου 2012(1),

–  έχοντας υπόψη το άρθρο 55 του Κανονισμού του,

–  έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Αλιείας (A7-0395/2012),

1.  εγκρίνει τη θέση του κατά την πρώτη ανάγνωση όπως παρατίθεται κατωτέρω·

2.  ζητεί από την Επιτροπή να του υποβάλει εκ νέου την πρόταση, αν προτίθεται να της επιφέρει σημαντικές τροποποιήσεις ή να την αντικαταστήσει με νέο κείμενο·

3.  αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει τη θέση του Κοινοβουλίου στο Συμβούλιο και στην Επιτροπή, καθώς και στα εθνικά κοινοβούλια.

Θέση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που καθορίσθηκε σε πρώτη ανάγνωση στις 16 Ιανουαρίου 2013 εν όψει της έγκρισης κανονισμού (ΕE) αριθ. …/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1098/2007 του Συμβουλίου, της 18ης Σεπτεμβρίου 2007, για τη σύσταση πολυετούς σχεδίου για τα αποθέματα γάδου στη Βαλτική και τις αλιευτικές δραστηριότητες που εκμεταλλεύονται τα αποθέματα αυτά

P7_TC1-COD(2012)0077


ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ιδίως το άρθρο 43 παράγραφος 2,

Έχοντας υπόψη την πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής,

Κατόπιν διαβίβασης του σχεδίου νομοθετικής πράξης στα εθνικά κοινοβούλια,

Έχοντας υπόψη τη γνώμη της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής(2),

Αποφασίζοντας σύμφωνα με τη συνήθη νομοθετική διαδικασία(3),

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)  Για να αποφευχθούν τυχόν ασάφειες και να εξασφαλιστεί η μεγαλύτερη συμμόρφωση με τις διεθνείς δεσμεύσεις της Ένωσης για την επίτευξη της μέγιστης βιώσιμης απόδοσης για τα εξαντλημένα αποθέματα, θα πρέπει να διευκρινιστούν δεόντως οι στόχοι του πολυετούς σχεδίου για τα αποθέματα γάδου στη Βαλτική και τις αλιευτικές δραστηριότητες που εκμεταλλεύονται τα αποθέματα αυτά, που προβλέπονται βάσει του κανονισμού (EΚ) αριθ. 1098/2007(4), της Επιτροπής.

(2)  Ο κανονισμός (EΚ) αριθ. 1098/2007 προβλέπει την παρακολούθηση και την αναθεώρηση των ελάχιστων ποσοστών θνησιμότητας λόγω αλιείας που προβλέπονται σε αυτόν σε περίπτωση που τα εν λόγω ποσοστά δεν ενδείκνυνται για την επίτευξη των στόχων του σχεδίου.

(3)  Σύμφωνα με το άρθρο 290 της Συνθήκης η Επιτροπή μπορεί να εξουσιοδοτείται, ώστε να συμπληρώνει ή να τροποποιεί μη ουσιώδη στοιχεία μιας νομοθετικής πράξης μέσω κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων. [Τροπολογία 1]

(4)  Προκειμένου να επιτευχθούν αποτελεσματικά οι στόχοι που προβλέπονται στον κανονισμό (EΚ) αριθ. 1098/2007 και για να είναι δυνατή η ομαλή αντίδραση στις μεταβολές που σημειώνονται στην κατάσταση των αποθεμάτων ή στην αλιεία, θα πρέπει να ανατεθεί στην Επιτροπή η εξουσία έκδοσης πράξεων σύμφωνα με το άρθρο 290 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης όσον αφορά την αναθεώρηση των ελάχιστων ποσοστών θνησιμότητας λόγω αλιείας, όταν με βάση τα επιστημονικά δεδομένα προκύπτει ότι τα ποσοστά δεν είναι πλέον τα κατάλληλα και ότι τα μέτρα δεν επαρκούν για να επιτευχθούν οι στόχοι του σχεδίου σε σχέση με τον καθορισμό περιόδων κατά τη διάρκεια των οποίων επιτρέπεται η αλιεία με ορισμένους τύπους αλιευτικών εργαλείων για ορισμένες γεωγραφικές ζώνες. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να πραγματοποιείδιεξάγει η Επιτροπή, κατά τη διάρκεια των προπαρασκευαστικών εργασιών της, τις κατάλληλες διαβουλεύσεις,κατά τις προπαρασκευαστικές εργασίες με το Περιφερειακό Γνωμοδοτικό Συμβούλιο για τη Βαλτική Θάλασσα και τους σχετικούς φορείς, μεταξύ άλλων μάλιστακαι σε επίπεδο εμπειρογνωμόνων. Η Επιτροπή, όταν ετοιμάζει και συντάσσει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις, θα πρέπει να εξασφαλίζει την ταυτόχρονη, έγκαιρη και κατάλληλη διαβίβαση των σχετικών εγγράφων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο. [Τροπολογία 2]

(6)  Για να εξασφαλιστούν ενιαίοι όροι εφαρμογής του άρθρου 29 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1098/2007, πρέπει να ανατεθούν εκτελεστικές αρμοδιότητες στην Επιτροπή. Οι εν λόγω αρμοδιότητες θα πρέπει να ασκούνται σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 182/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Φεβρουαρίου 2011, για τη θέσπιση κανόνων και γενικών αρχών σχετικά με τους τρόπους ελέγχου από τα κράτη μέλη της άσκησης των εκτελεστικών αρμοδιοτήτων από την Επιτροπή(5).[Τροπολογία 3]

(7)  Για να εξασφαλιστεί η αποτελεσματικότητα της αξιολόγησης της επίδοσης του σχεδίου, θα πρέπει να τροποποιηθεί το χρονοδιάγραμμα της αξιολόγησης που προβλέπεται από τον κανονισμό (EΚ) αριθ. 1098/2007.

(8)  Επιπλέον, η διαδικασία λήψης αποφάσεων σχετικά με τον καθορισμό αλιευτικών δυνατοτήτων που αναφέρεται στον κανονισμό (EΚ) αριθ. 1098/2007 θα πρέπει να αποσαφηνιστεί ως συνέπεια της έναρξης της ισχύος της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

(9)  Συνεπώς, οι προτεινόμενες τροποποιήσεις προορίζονται κυρίως για μεταβολές που επιτρέπουν στο εν λόγω πολυετές σχέδιο να λειτουργεί αποτελεσματικά εντός του νέου πλαισίου λήψης αποφάσεων που θεσπίστηκε με τη Συνθήκη της Λισαβόνας.

(10)  Ως εκ τούτου, ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1098/2007 θα πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως,

ΕΞΕΔΩΣΑΝ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

Άρθρο 1

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1098/2007 τροποποιείται ως εξής:

(1)  Το άρθρο 4 αντικαθίσταται από το εξής:"

Άρθρο 4

Αντικειμενικοί σκοποί και στόχοι

Το σχέδιο εξασφαλίζει τη βιώσιμη εκμετάλλευση των σχετικών αποθεμάτων γάδου με βάση τη μέγιστη βιώσιμη απόδοση με τη σταδιακή μείωση και διατήρηση των ποσοστών θνησιμότητας λόγω αλίευσης σε επίπεδα που δεν είναι χαμηλότεραυψηλότερα από: [Τροπολογία 4]

   α) 0,25 για ηλικίες από τρία ως έξι έτη, για το απόθεμα γάδου της ζώνης Α· και [Τροπολογία 5]
   β) 0,3 για ηλικίες από 4 ως 7 έτη, για το απόθεμα γάδου των ζωνών Β και Γ.

"

(2)  Η παράγραφος 1 του άρθρου 5 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:"

1.  Κάθε έτος το Συμβούλιο αποφασίζει σύμφωνα με τη Συνθήκη σχετικά με τα TAC για τα σχετικά αποθέματα γάδου για τα επόμενα έτη.

"

[Τροπολογία 6]

(3)  Το άρθρο 8 τροποποιείται ως εξής

[Τροπολογία 8]

[Τροπολογία 9]

   α) οι παράγραφοι 3 και 4 αντικαθίστανται από το ακόλουθο κείμενο:"
3.  Το Συμβούλιο αποφασίζει ετησίως,Ανατίθεται στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με τη Συνθήκη, γιατο άρθρο 29α καθορίζοντας ετησίως το μέγιστο αριθμό ημερών απουσίας από λιμένα κατά το επόμενο έτος και εκτός των περιόδων που αναφέρονται στην παράγραφο 1, κατά τις οποίες επιτρέπεται η χρήση των εργαλείων που αναφέρονται στην παράγραφο 1, βάσει των κανόνων που ορίζονται στις παραγράφους 4 και 5. [Τροπολογία 7]
4.   Σε περίπτωση που το ποσοστό θνησιμότητας λόγω αλίευσης ενός από τα σχετικά αποθέματα γάδου εκτιμηθεί από την ΕΤΟΕΑ ότι είναι τουλάχιστον κατά 10 % υψηλότερο από το επιδιωκόμενο ποσοστό θνησιμότητας λόγω αλίευσης που ορίζεται στο άρθρο 4, ο συνολικός αριθμός των ημερών κατά τις οποίες επιτρέπεται η αλιεία με τα εργαλεία που αναφέρονται στην παράγραφο 1 μειώνεται κατά 10 % σε σχέση με το συνολικό αριθμό ημερών κατά τις οποίες επιτρέπεται η εν λόγω αλιεία κατά το τρέχον έτος."
   β) στην παράγραφο 6, το πρώτο εδάφιο αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:"
Κατά παρέκκλιση της παραγράφου 1, τα αλιευτικά σκάφη συνολικού μήκους κάτω των 12 μέτρων μπορούν να αλιεύουν με μη μετακινούμενα εργαλεία σε ζώνη έως 10 ναυτικά μίλια υπολογιζόμενα από τις γραμμές βάσης. Ο χρόνος πόντισης των εν λόγω μη μετακινούμενων εργαλείων δεν υπερβαίνει τις 48 ώρες."

(4)  Το άρθρο 26 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:"

Άρθρο 26

Αξιολόγηση του σχεδίου

Κάθε πέντε έτη αρχής γενομένης από τις 18 Σεπτεμβρίου 2007, η Επιτροπή αξιολογεί τη λειτουργία και τις επιδόσεις του πολυετούς σχεδίου. Εφόσον το κρίνει σκόπιμο Για τους σκοπούς της αξιολόγησης αυτής, η Επιτροπή δύναται να προτείνει προσαρμογέςζητεί τη γνώμη της ΕΤΟΕΑ και του Περιφερειακού Γνωμοδοτικού Συμβουλίου για τη Βαλτική Θάλασσα. Όπου κρίνεται αναγκαίο, η Επιτροπή υποβάλλει τις δέουσες προτάσεις προς έγκριση σύμφωνα με τη συνήθη νομοθετική διαδικασία για την τροποποίηση του πολυετούς σχεδίου ή να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 27.

"

[Τροπολογία 10]

(5)  Το άρθρο 27 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:"

Άρθρο 27

Αναθεώρηση των ελάχιστων ποσοστών θνησιμότητας λόγω αλιείας

Όταν η Επιτροπή εξουσιοδοτείται να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξειςθεωρήσει ότι τα επιδιωκόμενα ποσοστά θνησιμότητας λόγω αλιείας που ορίζονται στο άρθρο 4 δεν είναι πλέον κατάλληλα για την επίτευξη των στόχων του προγράμματος διαχείρισης, η Επιτροπή υποβάλει, με βάση τις γνωμοδοτήσεις της ΕΤΟΕΑ και του περιφερειακού γνωμοδοτικού συμβουλίου της Βαλτικής, πρόταση για έγκριση σύμφωνα με το άρθρο 29ατη συνήθη νομοθετική διαδικασία, για την αναθεώρηση των ελάχιστωνεπιδιωκόμενων ποσοστών θνησιμότητας λόγω αλιείας, που ορίζονται στο άρθρο 4, όταν τα επιστημονικά δεδομένα δείχνουν ότι οι τιμές για τα ποσοστά θνησιμότητας λόγω αλιείας δεν συνάδουν με τους στόχους του σχεδίου διαχείρισης.

"

[Τροπολογία 11]

(6)  Στο άρθρο 29 οι παράγραφοι 2, 3 και 4 αντικαθίστανται από το ακόλουθο κείμενο:"

2.  Το άρθρο 8 παράγραφος 1 στοιχείο β), παράγραφοι 3, 4 και 5 δεν ισχύει όσον αφορά την υποδιαίρεση ICES 27 και/ή 28.2, εάν υπάρχουν ενδείξεις ότι τα αλιεύματα γάδου στις εν λόγω υποδιαιρέσεις της ICES είναι χαμηλότερα από το 3% των συνολικών αλιευμάτων γάδου στην περιοχή B. ΗΑνατίθεται στην Επιτροπή θα επιβεβαιώνειη εξουσία να εκδίδει, ετησίως, μέσω εκτελεστικών πράξεων και με βάση τις αναφορές από τα κράτη μέλη που αναφέρονται στην παράγραφο 1 και με βάση επιστημονικά δεδομένα, κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις, σύμφωνα με το άρθρο 29α, επιβεβαιώνοντας εάν υφίστανται τέτοιου είδους ενδείξεις και συνεπώς, εάν οι περιορισμοί που προβλέπονται στο άρθρο 8 παράγραφος 1 στοιχείο β), και παράγραφοι 3, 4 και 5 ισχύουν στις σχετικές υποδιαιρέσεις. Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις εκδίδονται σύμφωνα με τη διαδικασία εξέτασης που προβλέπεται στο άρθρο 29 παράγραφος 2. [Τροπολογία 12]

3.  Το άρθρο 8 παράγραφος 1 στοιχείο β) και οι παράγραφοι 3, 4 και 5 δεν ισχύει όσον αφορά την υποδιαίρεση ICES 28.1, εάν υπάρχουν ενδείξεις ότι τα αλιεύματα γάδου είναι υψηλότερα από το 1,5% των συνολικών αλιευμάτων γάδου στην περιοχή B. ΗΑνατίθεται στην Επιτροπή θα επιβεβαιώνειη εξουσία να εκδίδει, ετησίως, μέσω εκτελεστικών πράξεων και με βάση τις αναφορές από τα κράτη μέλη που αναφέρονται στην παράγραφο 1 και με βάση επιστημονικά δεδομένα, κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις, σύμφωνα με το άρθρο 29α, επιβεβαιώνοντας εάν υφίστανται τέτοιου είδους ενδείξεις και συνεπώς, εάν οι περιορισμοί που προβλέπονται στο άρθρο 8 παράγραφος 1 στοιχείο β), και παράγραφοι 3, 4 και 5 ισχύουν στην σχετική υποδιαίρεση. Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις εκδίδονται σύμφωνα με τη διαδικασία εξέτασης που προβλέπεται στο άρθρο 29 παράγραφος 2. [Τροπολογία 13]

4.  Οι εκτελεστικέςκατ’ εξουσιοδότηση πράξεις που αναφέρονται στις παραγράφους 2 και 3 θα ισχύουν από την 1η Ιανουαρίου έως τις 31 Δεκεμβρίου του επόμενου έτους.

"

[Τροπολογία 14]

(7)  Παρεμβάλλεται το ακόλουθο κεφάλαιο:"

Κεφάλαιο VIα

Άρθρο 29α

Άσκηση της εξουσιοδότησης

1.  Ανατίθεται στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις υπό τους όρους του παρόντος άρθρου.

2.  Οι αρμοδιότητες για την έκδοση τωνΗ προβλεπόμενη στο άρθρο 8 παράγραφος 3, και το άρθρο 29 παράγραφοι 2 και 3 εξουσία έκδοσης κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων που αναφέρονται στα άρθρα 26 και 27 ανατίθενταιανατίθεται στην Επιτροπή επ’ αόριστον για περίοδο τριών ετών από …(6). Η Επιτροπή υποβάλλει έκθεση σχετικά με τις εξουσίες που της έχουν ανατεθεί το αργότερο εννέα μήνες πριν από τη λήξη της περιόδου των τριών ετών. Η εξουσιοδότηση ανανεώνεται αυτομάτως για περιόδους ίδιας διάρκειας, εκτός αν το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ή το Συμβούλιο προβάλουν αντιρρήσεις το αργότερο εντός τριών μηνών πριν από τη λήξη της κάθε περιόδου. [Τροπολογία 15]

3.  Η εξουσιοδότηση σύμφωνα με τα άρθρα 26 και 27 είναι ανακλητήπου προβλέπεται στο άρθρο 8 παράγραφος 3 και το άρθρο 29 παράγραφοι 2 και 3 μπορεί να ανακληθεί ανά πάσα στιγμή από Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ή το Συμβούλιο. Η απόφαση ανάκλησης επιφέρει τη λήξη της εξουσιοδότησηςπερατώνει την εξουσιοδότηση που προσδιορίζεται στην εν λόγω απόφαση. Αρχίζει να ισχύει την επομένη της δημοσίευσης της απόφασης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή σε μεταγενέστερη ημερομηνία που ορίζεται σε αυτήν. Δεν θίγει το κύρος των κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων που ισχύουν ήδη. [Τροπολογία 16]

4.  Η Επιτροπή, μόλις εκδώσει κατ’ εξουσιοδότηση πράξη, την κοινοποιεί ταυτόχρονα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο.

5.  Η κατ’ εξουσιοδότηση πράξη που εγκρίνεται δυνάμει των άρθρων 26 και 27του άρθρου 8 παράγραφος 3 και του άρθρου 29 παράγραφοι 2 και 3 τίθεται σε ισχύ μόνον εφόσον δεν έχει διατυπωθεί αντίρρηση από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ή το Συμβούλιο εντός διμήνου από την κοινοποίησή της στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο ή εάν, πριν από τη λήξη της προθεσμίας αυτής, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο ενημερώσουν αμφότερα την Επιτροπή ότι δεν θα προβάλουν αντιρρήσεις. Η εν λόγω περίοδος παρατείνεται κατά δύο μήνες με πρωτοβουλία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ή του Συμβουλίου.

“Άρθρο 29β

Διαδικασία επιτροπής

1.   Η Επιτροπή επικουρείται από την επιτροπή αλιείας και υδατοκαλλιέργειας που συγκροτήθηκε βάσει του άρθρου 30 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2371/2002. Η μόνιμη επιτροπή γεωργικής στατιστικής αποτελεί επιτροπή κατά την έννοια του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 182/2011.

2.   Όταν γίνεται παραπομπή στην παρούσα παράγραφο, εφαρμόζεται το άρθρο 5 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 182/2011.“ [Τροπολογία 17]

Άρθρο 29γ

Αποφάσεις του Συμβουλίου

Όταν ο παρών κανονισμός προβλέπει τη λήψη αποφάσεων από το Συμβούλιο, το Συμβούλιο αποφασίζει σύμφωνα με τα όσα προβλέπει η Συνθήκη.

"

Άρθρο 2

Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την εικοστή ημέρα από τη δημοσίευσή του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ο παρών κανονισμός είναι δεσμευτικός ως προς όλα τα μέρη του και ισχύει άμεσα σε κάθε κράτος μέλος.

...,

Για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Ο Πρόεδρος

Για το Συμβούλιο

Ο Πρόεδρος

(1) ΕΕ C 299 της 4.10.2012, σ. 145.
(2) ΕΕ C 299 της 4.10.2012, σ. 145.
(3) Θέση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 16ης Ιανουαρίου 2013.
(4) ΕΕ L 248 της 22.9.2007, σ. 1.
(5) ΕΕ L 55 της 28.2.2011, σ. 13.
(6)* Hμερομηνία έναρξης ισχύος του παρόντος κανονισμού.


Τροποποίηση του Κανονισμού του Κοινοβουλίου σχετικά με την τάξη των Αντιπροέδρων που εκλέγονται δια βοής
PDF 321kWORD 20k
Aπόφαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 16ης Ιανουαρίου 2013 σχετικά με την τροποποίηση του άρθρου 15 παράγραφος 2 του Κανονισμού του Κοινοβουλίου, σχετικά με την τάξη των αντιπροέδρων που εκλέγονται δια βοής (2012/2020(REG))
P7_TA(2013)0015A7-0412/2012

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

–  έχοντας υπόψη την από 3ης Σεπτεμβρίου 2010 επιστολή του Προέδρου του,

–  έχοντας υπόψη την ερμηνεία του άρθρου 13 παράγραφος 1 του Κανονισμού που ενεκρίθη από την Επιτροπή Συνταγματικών Υποθέσεων την 15η Ιουνίου 2011 και ανακοινώθηκε στην ολομέλεια την 22α Ιουνίου 2011,

–  έχοντας υπόψη τα άρθρα 211 και 212 του Κανονισμού του,

–  έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Συνταγματικών Υποθέσεων (A7-0412/2012),

1.  αποφασίζει να επιφέρει στον Κανονισμό του την ακόλουθη τροποποίηση·

2.  υπενθυμίζει ότι η εν λόγω τροποποίηση τίθεται σε ισχύ την πρώτη ημέρα της προσεχούς περιόδου συνόδου·

3.  αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει την παρούσα απόφαση, προς ενημέρωση, στο Συμβούλιο και στην Επιτροπή.

Ισχύον κείμενο   Τροπολογία
Τροπολογία 1
Κανονισμός του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου
Άρθρο 15 - παράγραφος 2 – δεύτερο εδάφιο
Όταν η εκλογή δεν γίνεται με μυστική ψηφοφορία, η τάξη καθορίζεται από τη σειρά της εκφώνησης των ονομάτων από τον Πρόεδρο.

Όταν η εκλογή γίνεται διά βοής, διενεργείται μυστική ψηφοφορία για τον καθορισμό της τάξης της εκλογής.


Εγγύηση για τη νεολαία
PDF 285kWORD 25k
Ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 16ης Ιανουαρίου 2013 σχετικά με εγγυήσεις για τη νεολαία (2012/2901(RSP))
P7_TA(2013)0016B7-0007/2013

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

–  έχοντας υπόψη την πρόταση της Επιτροπής της 5ης Δεκεμβρίου 2012 σχετικά με σύσταση του Συμβουλίου για τη θέσπιση εγγυήσεων για τη νεολαία (COM(2012)0729),

–  έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής για την εφαρμογή της πρωτοβουλίας «Ευκαιρίες για τους νέους» (COM(2012)0727),

–  έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής σχετικά με την πρωτοβουλία «Ευκαιρίες για τους νέους» (COM(2011)0933), και το ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 24ης Μαΐου 2012 σχετικά με την πρωτοβουλία «Ευκαιρίες για τους νέους»(1) και την ερώτηση για προφορική απάντηση προς την Επιτροπή σχετικά με την πρωτοβουλία «Ευκαιρίες για τους νέους» (O-000106/2012 – B7-0113/2012),

–  έχοντας υπόψη τη Δήλωση των μελών του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της 30ής Ιανουαρίου 2012 με τίτλο «Με στόχο μια εξυγίανση ευνοϊκή για την ανάπτυξη και μια ανάπτυξη ευνοϊκή για την απασχόληση»,

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 6ης Ιουλίου 2010 σχετικά με την προώθηση της πρόσβασης των νέων στην αγορά εργασίας, την ενίσχυση του καθεστώτος των περιόδων άσκησης, πρακτικής και μαθητείας(2),

–  έχοντας υπόψη την έκθεση του Eurofound της 13ης Ιουνίου 2012 με τίτλο «Εγγυήσεις για τη νεολαία : εμπειρίες από τη Φινλανδία και τη Σουηδία»(3),

–  έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής «Νεολαία σε κίνηση» (COM(2010)0477),

–  έχοντας υπόψη το έγγραφο της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας του Σεπτεμβρίου 2012 με τίτλο «Παγκόσμιες προβλέψεις για την απασχόληση: ζοφερές προοπτικές στην αγορά εργασίας για τους νέους» («Global employment outlook: Bleak labour market prospects for youth»)(4) και το ψήφισμα και τα συμπεράσματα της 101ης Συνόδου της Διεθνούς Διάσκεψης για την Εργασία, 2012, στη Γενεύη, με τίτλο «Η κρίση ανεργίας των νέων: έκκληση για ανάληψη δράσης»(5),

–  έχοντας υπόψη το άρθρο 115 παράγραφος 5 και το άρθρο 110 παράγραφος 2, του Κανονισμού,

A.  λαμβάνοντας υπόψη ότι, λόγω της οικονομικής κρίσης, ο συνολικός δείκτης ανεργίας ανήλθε τον Οκτώβριο 2012 στο άνευ προηγουμένου επίπεδο του 10,7 %, με 25,91 εκατομμύρια άτομα να αναζητούν εργασία(6),

Β.  λαμβάνοντας υπόψη ότι ο δείκτης ανεργίας των νέων εκσφενδονίστηκε στο 23,4%, με αποτέλεσμα να βρεθούν άνεργοι 5,68 εκατ. νέοι, πράγμα που αντικατοπτρίζει εν μέρει έλλειψη αντιστοιχίας μεταξύ παροχής δεξιοτήτων και ζήτησης στην αγορά εργασίας, μολονότι τούτο συχνά δεν συνδέεται με το επίπεδο εκπαίδευσης των ατόμων που ζητούν εργασία· λαμβάνοντας επίσης υπόψη ότι η έρευνα δείχνει ότι η ανεργία των νέων αφήνει συχνά μόνιμα σημάδια, όπως τον αυξημένο κίνδυνο ανεργίας στο μέλλον και του μόνιμου κοινωνικού αποκλεισμού,

Γ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι τα μέλη του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, στη δήλωσή τους της 29ης Ιουνίου 2012, παρότρυναν τα κράτη μέλη να εντατικοποιήσουν τις προσπάθειες για την αύξηση της απασχόλησης των νέων «με στόχο, εντός ολίγων μηνών από την αποφοίτησή τους, να προσφέρεται στους νέους μια ποιοτική θέση εργασίας, δυνατότητα συνέχισης της εκπαίδευσης, μαθητεία ή πρακτική άσκηση»,

Δ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι οι εγγυήσεις για τη νεολαία θα συμβάλουν στην επίτευξη τριών στόχων της στρατηγικής «Ευρώπη 2020», και συγκεκριμένα στην απασχόληση του 75% των ατόμων ηλικίας 20-64 ετών, στη μείωση των ποσοστών πρόωρης εγκατάλειψης του σχολείου κάτω του 10%, και στη διάσωση τουλάχιστον 20 εκατ. ατόμων από τη φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό,

Ε.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η κρίση έχει συντελέσει στην αύξηση επισφαλών μορφών απασχόλησης για τους νέους, με συμβάσεις βραχυπρόθεσμης και μερικής απασχόλησης και την ολοένα συχνότερη αντικατάσταση υφισταμένων θέσεων εργασίας με συστήματα μη αμειβόμενης πρακτικής άσκησης,

ΣΤ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι το κόστος που συνεπάγεται η αδράνεια της ΕΕ μπροστά στο πρόβλημα της παραμονής των νέων εκτός απασχόλησης, εκπαίδευσης ή κατάρτισης (ΕΑΕΚ) εκτιμάται σε περίπου 153 δισ. ευρώ, ποσό που αντιστοιχεί σε 1,2% του ΑΕγχΠ της ΕΕ, καθώς και ότι προς το παρόν οι ΕΑΕΚ κάτω των 25 ετών στην ΕΕ ανέρχονται σε 7,5 εκατ.,

Ζ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι, στη δέσμη μέτρων της για την απασχόληση των νέων, η Επιτροπή ζητεί τη θέσπιση εγγυήσεων για τους νέους,

1.  υποστηρίζει ένθερμα την πρωτοβουλία της Επιτροπής να προτείνει σύσταση του Συμβουλίου για προγράμματα παροχής εγγυήσεων για τη νεολαία·

2.  καλεί τους υπουργούς απασχόλησης και κοινωνικών υποθέσεων των κρατών μελών να συμφωνήσουν σχετικά με σύσταση του Συμβουλίου κατά τη διάρκεια του Συμβουλίου Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων του Φεβρουαρίου 2013 με στόχο την εφαρμογή προγραμμάτων παροχής εγγυήσεων για τη νεολαία σε όλα τα κράτη μέλη· τονίζει ότι οι εγγυήσεις για τη νεολαία δεν αποτελούν μια εγγύηση για θέση εργασίας αλλά έναν μηχανισμό που θα εξασφαλίζει ότι όλοι οι νέοι πολίτες και νόμιμοι κάτοικοι της ΕΕ έως και την ηλικία των 25 ετών, και άτομα κάτω των 30 ετών που έχουν πρόσφατα αποχωρήσει από εκπαιδευτικά ιδρύματα, λαμβάνουν ποιοτική προσφορά απασχόλησης, δυνατότητα συνεχούς εκπαίδευσης ή μαθητείας εντός τεσσάρων μηνών από τη στιγμή που αποχωρούν από την επίσημη εκπαίδευση ή που μένουν άνεργοι· τονίζει ότι τα προγράμματα παροχής εγγυήσεων στη νεολαία θα πρέπει να βελτιώσουν αποτελεσματικά την κατάσταση των ΕΑΕΚ· υπογραμμίζει ότι τα εν λόγω προγράμματα πρέπει να δικαιούνται ειδικών μορφών χρηματοδότησης της ΕΕ, ιδίως στα κράτη μέλη με τα υψηλότερα ποσοστά ανεργίας των νέων·

3.  υποστηρίζει την άποψη ότι η χρηματοδότηση προγραμμάτων παροχής εγγυήσεων για τη νεολαία εκ μέρους της Ένωσης θα πρέπει να διαδραματίζει καίριο ρόλο, και ότι το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο (ΕΚΤ) θα πρέπει, ειδικότερα, να είναι δομημένο κατά τέτοιο τρόπο ώστε να επιτρέπει τη χρηματοδότηση των εγγυήσεων για τη νεολαία και ότι θα πρέπει, συνεπώς, να διατίθεται στο ΕΚΤ τουλάχιστον το 25% των πόρων των διαρθρωτικών ταμείων και του Ταμείου Συνοχής· πιστεύει, ωστόσο, ότι πρέπει να επιδιώκεται κατάλληλη ισορροπία μεταξύ της χρηματοδότησης της ΕΕ και των κρατών μελών·

4.  αναγνωρίζει ότι οι νέοι δεν αποτελούν ομοιογενή ομάδα, αλλά ότι αντιμετωπίζουν διάφορα κοινωνικά περιβάλλοντα και ότι, συνεπώς, τα κράτη μέλη διατίθενται με διαφοροποιημένο τρόπο να θεσπίσουν σύστημα εγγυήσεων για τη νεολαία· στο πλαίσιο αυτό, όλοι οι νέοι θα πρέπει να εξασφαλίζουν εξατομικευμένη εκτίμηση των αναγκών τους, που θα πρέπει να παρακολουθείται με κατάλληλα σχεδιασμένες υπηρεσίες·

5.  επισημαίνει ότι η στενή συνεργασία μεταξύ της Επιτροπής και των κρατών μελών καθώς και σε εθνικό επίπεδο, μεταξύ (τομεακών) κοινωνικών εταίρων, τοπικών και περιφερειακών αρχών, δημόσιων και ιδιωτικών υπηρεσιών απασχόλησης και τοπικών και περιφερειακών ιδρυμάτων εκπαίδευσης και κατάρτισης είναι απαραίτητη για την αποτελεσματική εφαρμογή των προγραμμάτων παροχής εγγυήσεων για τους νέους·

6.  επισημαίνει ότι τα προγράμματα παροχής εγγυήσεων για τη νεολαία πρέπει να συνοδεύονται από ένα ποιοτικό πλαίσιο προκειμένου να διασφαλίζεται ότι η εκπαίδευση, η κατάρτιση και οι θέσεις εργασίας που έχουν εξασφαλισθεί περιλαμβάνουν κατάλληλες αμοιβές, συνθήκες εργασίας και πρότυπα υγείας και ασφάλειας·

7.  επιδοκιμάζει την πρόταση της Επιτροπής να παράσχει, μέσω «Επιτροπής Απασχόλησης», πολυμερή εποπτεία της εφαρμογής των προγραμμάτων παροχής εγγυήσεων για τη νεολαία και ζητεί να συνδέεται με την επιτροπή αυτή·

8.  ζητεί από τα κράτη μέλη να εξασφαλίσουν ιδίως την αναμόρφωση προτύπων εκπαίδευσης και κατάρτισης για τους νέους, προκειμένου να αυξηθούν σημαντικά οι ευκαιρίες για την απασχόληση και τη ζωή τους·

9.  αναγνωρίζει ότι τα κράτη μέλη δεν έχουν το ίδιο επίπεδο ετοιμότητας που απαιτείται για τη θέσπιση εγγυήσεων για τη νεολαία ,και καλεί, ειδικότερα, την Επιτροπή να στηρίξει τα κράτη μέλη που αντιμετωπίζουν χρηματοπιστωτικές δυσχέρειες· προτρέπει την Επιτροπή, στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Εξαμήνου, να παρακολουθεί εκ του σύνεγγυς και να υποβάλλει εκθέσεις σχετικά με την εφαρμογή των εγγυήσεων για τη νεολαία και, όποτε ενδείκνυται, να κατονομάζει τα κράτη μέλη που δεν θεσπίζουν εγγυήσεις για τη νεολαία·

10.  αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στην Επιτροπή και το Συμβούλιο.

(1) Kείμενα που εγκρίθηκαν, P7_TA(2012)0224.
(2) ΕΕ C 351 Ε της 2.12.2011, σ. 29.
(3) http://www.eurofound.europa.eu/pubdocs/2012/42/en/1/EF1242EN.pdf
(4) http://www.ilo.org/wcmsp5/groups/public/---dgreports/---dcomm/documents/publication/wcms_188810.pdf
(5) http://www.ilo.org/wcmsp5/groups/public/@ed_norm/@relconf/documents/meetingdocument/wcms_185950.pdf
(6) Eurostat, Νοέμβριος 2012: http://epp.eurostat.ec.europa.eu/cache/ITY_PUBLIC/3-30112012-BP/EN/3-30112012-BP-EN.PDF


Ο ρόλος της πολιτικής συνοχής της ΕΕ στην υλοποίηση της νέας ευρωπαϊκής ενεργειακής πολιτικής
PDF 369kWORD 36k
Ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 16ης Ιανουαρίου 2013 σχετικά με τον ρόλο της πολιτικής συνοχής της ΕΕ και των φορέων της στην υλοποίηση της νέας ευρωπαϊκή ενεργειακής πολιτικής (2012/2099(INI))
P7_TA(2013)0017A7-0437/2012

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

–  έχοντας υπόψη το άρθρο 194 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

–  έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής της 10ης Νοεμβρίου 2010 με τίτλο «Ενέργεια 2020 – Μια στρατηγική για ανταγωνιστική, αειφόρο και ασφαλή ενέργεια» (COM(2010)0639),

–  έχοντας υπόψη την ανακοίνωσή του της 15ης Δεκεμβρίου 2011 με τίτλο «Ενεργειακός Χάρτης Πορείας 2015» (COM(2011)0885),

–  έχοντας υπόψη την πρόταση οδηγίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για την ενεργειακή απόδοση και την κατάργηση των οδηγιών 2004/8/EΚ και 2006/32/EΚ (COM(2011)0370),

–  έχοντας υπόψη το άρθρο 48 του Κανονισμού του,

–  έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Περιφερειακής Ανάπτυξης και τη γνωμοδότηση της Επιτροπής Βιομηχανίας, Έρευνας και Ενέργειας (A7-0437/2012),

Α.  λαμβάνοντας υπόψη ότι οι κοινοί στόχοι της ευρωπαϊκής ενεργειακής πολιτικής είναι η ασφάλεια του εφοδιασμού, η βιωσιμότητα και η ανταγωνιστικότητα·

Β.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η ευρωπαϊκή ενεργειακή πολιτική πρέπει επίσης να διασφαλίζει την ασφάλεια των ενεργειακών πόρων, τη διαφοροποίηση των προμηθειών, καθώς και προσιτές τιμές για τους τελικούς χρήστες·

Γ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι οι πρωταρχικοί στόχοι της πολιτικής συνοχής της ΕΕ είναι η οικονομική, κοινωνική και εδαφική συνοχή των ευρωπαϊκών περιφερειών, μέσω επενδύσεων στην ανάπτυξη και την απασχόληση·

Δ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι οι επενδύσεις στην πολιτική συνοχής στον τομέα της ενέργειας πρέπει να συμβάλουν στην υλοποίηση των στόχων και των δύο πολιτικών·

Ε.  λαμβάνοντας υπόψη ότι οι πολιτικές αυτές θα πρέπει να προαγάγουν την ανάπτυξη και τη δημιουργία τοπικών θέσεων απασχόλησης σε όλες τις περιφέρειες, εξασφαλίζοντας ταυτόχρονα βιώσιμες πηγές ενέργειας καθώς και την ασφάλεια του ενεργειακού εφοδιασμού σε ολόκληρη την ΕΕ·

ΣΤ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι οι ενεργειακές αγορές της Ευρωπαϊκής Ένωσης επεκτείνονται όλο και περισσότερο πέρα από τα εθνικά σύνορα και η τάση αυτή αναμένεται να κερδίσει ακόμη περισσότερο έδαφος στο εγγύς μέλλον·

Ζ.   λαμβάνοντας υπόψη ότι, με βάση την αρχική πρόταση της Επιτροπής, τουλάχιστον το 80% των πόρων του ΕΤΠΑ στις πιο ανεπτυγμένες περιφέρειες και το 50% στις λιγότερο ανεπτυγμένες περιφέρειες πρέπει να διατίθεται σε μια «οικονομία χαμηλού άνθρακα»·

Η.  λαμβάνοντας υπόψη ότι, στο θεματικό αυτό τομέα, απαιτείται να διατεθεί κατ’ ελάχιστον 20% και 6% αντιστοίχως για την ενεργειακή απόδοση και τους ανανεώσιμους πόρους, το οποίο αντιστοιχεί σε σημαντικό ποσό χρηματοδότησης·

Θ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η τιμή της ενέργειας αυξήθηκε σημαντικά τα τελευταία χρόνια και έχει πλέον φτάσει σε ιστορικά υψηλά, δημιουργώντας σοβαρά προβλήματα στις ευρωπαϊκές βιομηχανίες·

Ι.  λαμβάνοντας υπόψη ότι το ελάχιστο ποσό για ένα επιλέξιμο έργο στο πλαίσιο του ELENA είναι 50 εκατομμύρια ευρώ και για το πρόγραμμα της έξυπνης ενέργειας, το ελάχιστο ποσό υπερβαίνει τα 6 εκατομμύρια ευρώ, ποσό υψηλότερο από το κόστος πολλών έργων σε μικρές και αγροτικές κοινότητες·

ΙΑ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι ο Ενεργειακός Χάρτης Πορείας 2050 αναγνωρίζει ότι η ανανεώσιμη ενέργεια θα καταλάβει σημαντικό μερίδιο της μελλοντικής ενεργειακής πολιτικής·

Γενική προσέγγιση

1.  χαιρετίζει τη γενική αντίληψη για σύνδεση της πολιτικής συνοχής με τους στόχους της Ευρώπης 2020 και τις εμβληματικές πρωτοβουλίες, με στόχο την έξυπνη, βιώσιμη και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξη και την υποστήριξη της μεταστροφής προς μια οικονομία χαμηλών ανθρακούχων εκπομπών και υψηλής ενεργειακής απόδοσης σε όλους τους τομείς· υπενθυμίζει επιπλέον τη σημασία των διαρθρωτικών ταμείων και του Ταμείου Συνοχής για την επίτευξη αυτών των βραχυπρόθεσμων και μακροπρόθεσμων στόχων, σύμφωνα με το πνεύμα αλληλεγγύης μεταξύ των κρατών μελών, όπως ορίζει η Συνθήκη της Λισαβόνας, και για την αντιμετώπιση της ενεργειακής πενίας στις λιγότερο ανεπτυγμένες περιφέρειες της ΕΕ και στα πλέον ευάλωτα νοικοκυριά·

2.  επισημαίνει την ανάγκη ισχυρής στήριξης της ΕΕ υπέρ της οικονομικής, κοινωνικής και εδαφικής συνοχής, λαμβάνοντας υπόψη τις αρνητικές συνέπειες της κρίσης που αυξάνουν τις τοπικές και περιφερειακές ανισότητες στην Ευρώπη·

3.  πιστεύει ότι τα ευρωπαϊκά ενεργειακά έργα μπορούν να συμβάλουν στην περιφερειακή ανάπτυξη και την ενίσχυση της διασυνοριακής συνεργασίας βοηθώντας τις περιφέρειες να αυξήσουν την ικανότητά τους να διαχειρίζονται ενεργειακούς πόρους· πιστεύει ότι οι επενδύσεις σε χαμηλών εκπομπών πηγές και ανανεώσιμες ενεργειακές πηγές και η ενεργειακή απόδοση, μπορούν να έχουν ως αποτέλεσμα την στήριξη της περιφερειακής ανάπτυξης και θέσεων απασχόλησης·

4.  τονίζει την ανάγκη διαχωρισμού των στόχων της πολιτικής συνοχής, οι οποίοι εντάσσονται στο πλαίσιο της στρατηγικής ΕΕ 2020, από τους ευρύτερους στόχους της ενεργειακής πολιτικής της ΕΕ, οι οποίοι αφορούν και τις χώρες που είναι επιλέξιμες για χρηματοδότηση στον τομέα της συνοχής· υπογραμμίζει ότι τα ταμεία συνοχής μπορούν να χρησιμοποιούνται ως πρόσθετη πηγή χρηματοδότησης για την υλοποίηση έργων στον ενεργειακό τομέα μόνο εφόσον το εκάστοτε έργο συμβάλλει στην επίτευξη των στόχων της πολιτικής συνοχής·

5.  πιστεύει ότι οι περιφέρειες της Ευρώπης πρέπει να προωθούν την έξυπνη, βιώσιμη και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξη που λαμβάνει υπόψη τις τοπικές ιδιαιτερότητες και συνθήκες, παρέχοντας στις ευρωπαϊκές περιφέρειες επαρκή ευελιξία για να εστιάσουν στις πλέον κατάλληλες για τις τοπικές συνθήκες πηγές αειφόρου ενέργειας, προκειμένου να επιτευχθούν οι στόχοι της ΕΕ για το 2020, και ότι η ΕΕ πρέπει να ξεκινήσει να αποτιμά και να εφαρμόζει τους ευρωπαϊκούς ενεργειακούς στόχους σε επίπεδο ΕΕ·

6.  συνιστά να ληφθεί υπόψη το γεγονός ότι οι ενεργειακές αγορές της Ευρώπης είναι οργανωμένες σε περιφερειακές ομάδες και υποστηρίζει ότι πρέπει να συνεχιστεί να δίνεται μεγαλύτερη προσοχή στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των εθνικών και περιφερειακών αγορών, ούτως ώστε να διασφαλίζεται η κατάλληλη επιβολή των νομοθετικών κανόνων·

7.  πιστεύει ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να ενεργήσει όσο το δυνατόν ταχύτερα προκειμένου να διασφαλίσει το ενεργειακό της μέλλον και να προστατεύσει τα συμφέροντά της στον τομέα αυτό, γεγονός που προϋποθέτει την άσκηση επιπλέον πίεσης στους τοπικούς και περιφερειακούς εκπροσώπους ώστε να συμμορφωθούν με τις κατευθυντήριες γραμμές της ΕΕ· πιστεύει ότι, ταυτόχρονα, πρέπει να τους χορηγηθεί σημαντική οικονομική βοήθεια για τον σχεδιασμό έργων·

8.  τονίζει ότι οι προβλεπόμενες αυξήσεις στον τομέα της τιμολόγησης της ενεργείας μπορεί να θέσουν τους πολίτες στις λιγότερο ανεπτυγμένες περιφέρειες της ΕΕ σε ιδιαίτερα μειονεκτική θέση· ζητεί, συνεπώς, αυτό να ληφθεί υπόψη στον σχεδιασμό της πολιτικής συνοχής και τα κράτη μέλη να λάβουν συμπληρωματικά μέτρα για τον μετριασμό των επιπτώσεων, ιδίως όσον αφορά τους προστατευόμενους καταναλωτές·

Ανάπτυξη ικανοτήτων

9.  επισημαίνει ότι οι ισχύοντες επί του παρόντος κλιματικοί και ενεργειακοί στόχοι, καθώς και οι μελλοντικοί ενεργειακοί στόχοι πέραν του 2020 πρέπει να βασίζονται σε δίκαιη κατανομή βαρών μεταξύ των ευρωπαϊκών περιφερειών και πρέπει να τους παρέχεται η δυνατότητα για μελλοντική ανάπτυξη η οποία είναι αναγκαία·

10.  τονίζει ότι η γραφειοκρατία και η έλλειψη διαφάνειας στις διαδικασίες δυσχεραίνουν την πρόσβαση στα διαρθρωτικά ταμεία και στο Ταμείο Συνοχής και αποτελούν αποθαρρυντικούς παράγοντες για την υποβολή αιτήσεων από τους φορείς που έχουν περισσότερο ανάγκη τα εν λόγω κονδύλια· υποστηρίζει ως εκ τούτου την απλούστευση των κανόνων και διαδικασιών, την άρση της γραφειοκρατίας και την αύξηση της ευελιξίας κατά τη χορήγηση των εν λόγω κονδυλίων τόσο σε επίπεδο ΕΕ όσο και σε εθνικό επίπεδο· πιστεύει ότι η απλούστευση θα συμβάλει στην αποτελεσματική χορήγηση των κονδυλίων, σε υψηλότερα ποσοστά απορρόφησης, σε λιγότερα σφάλματα και σε μειωμένες περιόδους πληρωμής και θα παράσχει τη δυνατότητα στα φτωχότερα κράτη μέλη και στις φτωχότερες περιφέρειες να επωφεληθούν πλήρως από τα χρηματοδοτικά μέσα που στοχεύουν στη μείωση των περιφερειακών ανισοτήτων και των ανισοτήτων εντός των κρατών· θεωρεί ότι πρέπει να επιτευχθεί ισορροπία μεταξύ της απλούστευσης και της σταθερότητας των κανόνων και των διαδικασιών·

11.  τονίζει τη σπουδαιότητα της ενίσχυσης της διοικητικής ικανότητας - αλλά χωρίς αύξηση του διοικητικού φόρτου - στα κράτη μέλη, σε περιφερειακό και τοπικό επίπεδο και μεταξύ των ενδιαφερομένων φορέων προκειμένου να υπάρξει πλήρης και αποτελεσματική χρήση της χρηματοδότησης που θα χορηγηθεί στα έργα στον τομέα της ενέργειας (συμπεριλαμβανομένων των τομέων της ενεργειακής απόδοσης και των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας) στο πλαίσιο της πολιτικής της συνοχής, για την υπέρβαση των φραγμών που υπάρχουν στη δημιουργία αποτελεσματικών συνεργειών μεταξύ των διαρθρωτικών ταμείων και λοιπών ταμείων και για τη στήριξη του σχεδιασμού και της εφαρμογής μιας αποτελεσματικής πολιτικής· καλεί τα κράτη μέλη να καταβάλλουν περαιτέρω προσπάθειες προκειμένου να προσελκύουν και να διατηρούν ειδικευμένο προσωπικό που θα διαχειρίζεται τους πόρους της ΕΕ·

12.  επισημαίνει, όσον αφορά τα μεγάλης εμβέλειας ενεργειακά έργα, τις πιθανές ελλείψεις ικανότητας διαφόρων περιφερειακών και τοπικών αρχών, που ενδέχεται να παρεμποδίσουν σοβαρά την εφαρμογή τους· συνεπώς, πιστεύει ότι μόνο τα προγράμματα JESSICA, ELENA και IEE-MLEI πρέπει να ενισχυθούν αλλά οποιοδήποτε άλλο χρηματοδοτικό κονδύλι για θεματικές συγκεντρώσεις σε μια οικονομία χαμηλών εκπομπών στο πλαίσιο της πολιτικής συνοχής πρέπει να αναθεωρηθεί μέχρι το 2018 με βάση τον δείκτη απορρόφησης και να προσαρμόζεται αναλόγως των περιστάσεων και το αργότερο – εντός του πλαισίου της προβλεπόμενης γενικής αναθεώρησης του ΠΔΠ·

13.  επικροτεί την εφαρμογή της καινοτόμου ευρωπαϊκής εταιρικής σχέσης για τις έξυπνες πόλεις και κοινότητες και καλεί τους ενδιαφερόμενους εταίρους που συμμετέχουν στις διαδικασίες σχεδιασμού για την βιώσιμη αστική ανάπτυξη να προβάλουν περισσότερο και να αξιοποιήσουν τα οφέλη που θα προκύψουν από τις πρωτοβουλίες JESSICA και ELENA για επενδύσεις στη βιώσιμη ενέργεια σε τοπικό επίπεδο, προκειμένου να βοηθήσουν πόλεις και περιφέρειες να δρομολογήσουν βιώσιμα επενδυτικά σχέδια στους τομείς της ενεργειακής απόδοσης, των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και των βιώσιμων αστικών μεταφορών·

14.  τονίζει τη σημασία της τακτικής αναθεώρησης του τρόπου κατανομής των χρηματοδοτήσεων στον τομέα της συνοχής για την υλοποίηση ενεργειακών έργων προκειμένου να αυξηθεί το ποσοστό απορρόφησης και να διοχετευτούν κονδύλια σε προγράμματα που αποδεδειγμένα παρουσιάζουν υψηλά ποσοστά απορρόφησης, προστιθέμενη αξία και αποτελεσματικότητα·

15.  επισημαίνει, μολονότι στηρίζει τα νέα δημοσιονομικά μέσα (δάνεια, εγγυήσεις δανείων και ίδια κεφάλαια), ότι αυτά πρέπει να είναι πέραν των άμεσων ενισχύσεων και της συγχρηματοδότησης των ενεργειακών έργων και όχι αντικατάστασή τους·

16.  επισύρει την προσοχή των κρατών μελών και της Επιτροπής στο γεγονός ότι πόλεις, ιδίως μικρές και μεσαίες κωμοπόλεις και αγροτικές κοινότητες πρέπει να είναι επιλέξιμες για άμεση χρηματοδοτική ενίσχυση για έργα ενεργειακής απόδοσης και ανακαίνισης κτιρίων καθώς και για διαπεριφερειακά και διασυνοριακά έργα, καθόσον ενδέχεται να υπάρχει έλλειψη της αναγκαίας διοικητικής ικανότητας για την πλήρη αξιοποίηση άλλων χρηματοδοτικών μέσων· στο πλαίσιο αυτό, προτείνει στην Επιτροπή τη χάραξη στρατηγικής για ενεργειακή απόδοση για μικρότερες πόλεις·

17.  πιστεύει ότι πρέπει να υποστηριχθούν οι πρωτοβουλίες που στηρίζουν τις τοπικές και περιφερειακές ικανότητες για να επιτευχθεί εξοικονόμηση ενέργειας, μεταξύ άλλων από επενδύσεις του ΕΤΠΑ και του ΕΚΤ·

18.  καλεί την Επιτροπή να θεσπίσει ένα πρόγραμμα συνεργασίας σε όλη την επικράτεια της ΕΕ, βασισμένο στην εμπειρία από το πρόγραμμα αδελφοποιήσεων, προκειμένου να βελτιωθεί η συνεργασία μεταξύ των περιφερειών με υψηλό ποσοστό απορρόφησης και των περιφερειών με χαμηλό ποσοστό απορρόφησης των κονδυλίων της ΕΕ, και να διευκολυνθεί η διάδοση βέλτιστων πρακτικών·

Συμφωνίες σύμπραξης

19.  σημειώνει ότι, για να εφαρμοστούν σωστά τα έργα, οι περιφερειακές και τοπικές αρχές πρέπει να γνωμοδοτούν για τις συμφωνίες σύμπραξης με τρόπο που θα τους παρέχει πραγματική ευκαιρία επηρεασμού όσον αφορά τους στόχους τους, το περιεχόμενο των δαπανών και την εφαρμογή τους· ζητεί, ως εκ τούτου, περαιτέρω ενίσχυση της αρχής της εταιρικής σχέσης·

20.  στηρίζει, ως εκ τούτου, την πολυμερή διακυβέρνηση και την αποκεντρωμένη προσέγγιση της ενεργειακής πολιτικής και της ενεργειακής απόδοσης, όπου περιλαμβάνεται, μεταξύ άλλων, και το Σύμφωνο των Δημάρχων και η περαιτέρω ανάπτυξη των πρωτοβουλιών για τις Έξυπνες Πόλεις καθώς και την προώθηση των βέλτιστων λύσεων σε περιφερειακό και τοπικό επίπεδο μέσω ενημερωτικών εκστρατειών·

21.  επισημαίνει ότι οι ρυθμίσεις για τη χρηματοδότηση της πολιτικής συνοχής πρέπει να διασφαλίζουν ότι λαμβάνονται πλήρως υπόψη τα διαφορετικά οικονομικά, κοινωνικά και εδαφικά χαρακτηριστικά των περιφερειών· υπογραμμίζει, σε σχέση με αυτό, τον ρόλο των περιφερειών που βρίσκονται στα εξωτερικά σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης·

22.  πιστεύει ότι, ενώ ο κανονισμός κοινών διατάξεων προβλέπει γενική εγγραφή και άλλους θεματικούς στόχους, τα μέτρα αυτά πρέπει να εφαρμόζονται με ευέλικτο τρόπο στις συμβάσεις σύμπραξης ώστε να παρέχουν στα κράτη μέλη και στις περιφέρειές τους τη δυνατότητα να ακολουθούν τον πλέον αποτελεσματικό τρόπο για την επίτευξη των στόχων της ΕΕ για το 2020 και των στόχων της πολιτικής συνοχής·

23.  επισημαίνει την ανάγκη εφαρμογής των γενικών κριτηρίων για την αξιολόγηση των ενεργειακών στόχων που εντάσσονται για χρηματοδότηση στο πλαίσιο της πολιτικής συνοχής· επισημαίνει ειδικότερα ότι οι ποικίλες γεωγραφικές συνθήκες καθιστούν αδύνατη την υιοθέτηση ενιαίας ενεργειακής πολιτικής για όλες τις περιφέρειες·

Εφαρμογή και προτάσεις πολιτικής

24.  σημειώνει ότι, ενώ τα κράτη μέλη τροποποιούν τα ενεργειακά τους μείγματα σύμφωνα με τους κλιματικούς στόχους της ΕΕ, πολλές περιφέρειες εξακολουθούν να εξαρτώνται από ορυκτά καύσιμα· πιστεύει, ως εκ τούτου, ότι όλες αυτές οι περιφέρειες πρέπει να ενθαρρυνθούν να χρησιμοποιούν ενεργειακές πηγές συμβατές με τους στόχους της έξυπνης, βιώσιμης και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξης·

25.  τονίζει την ανάγκη επιλογής τοπικών πηγών παραγωγής ενέργειας με σύνεση και με τρόπο που θα διασφαλίζει ότι ταιριάζουν όσο το δυνατόν περισσότερο στο περιφερειακό τοπίο·

26.  πιστεύει ότι είναι απαραίτητο να θεσπιστούν συνεκτικοί κανόνες σε ευρωπαϊκό επίπεδο, παράλληλα με ένα μηχανισμό μέσω του οποίου οι αρχές θα αξιολογούν τις πληροφορίες σε ολόκληρη την Ένωση προκειμένου να κατανοούν πλήρως τις εξελίξεις στην ενεργειακή αγορά·

27.  πιστεύει ότι η πολιτική συνοχής μπορεί να παίξει κομβικό ρόλο στην εκμετάλλευση των δυνατοτήτων που παρέχουν η καινοτομία, η έρευνα και η ανάπτυξη, ούτως ώστε οι μελλοντικές προκλήσεις στον τομέα της ενέργειας να αποτελέσουν ευκαιρία που θα αναζωογονήσει την οικονομική ισχύ της Ένωσης·

28.  υποστηρίζει την αξιοποίηση των πόρων της πολιτικής συνοχής και της ενεργειακής πολιτικής για διασυνοριακά έργα με τρίτες χώρες εταίρους και συνδέσεις μεταξύ των εθνικών δικτύων· επισημαίνει ότι οι παραμεθόριες περιοχές πρέπει να ενσωματωθούν κατά το δυνατόν στο σύστημα της ΕΕ προκειμένου να διασφαλιστεί η βιώσιμη ανάπτυξη σε αμφότερες τις πλευρές των συνόρων· επισημαίνει ότι μια τέτοιου είδους χρηματοδότηση πρέπει να υπόκειται στην εφαρμογή κανόνων ενεργειακής αγοράς της ΕΕ, όπου συμπεριλαμβάνεται και η τρίτη ενεργειακή δέσμη·

29.  επικροτεί τη νέα πρόταση σχετικά με τη διευκόλυνση «Συνδέοντας την Ευρώπη» ως πρόσθετο και συμπληρωματικό μέσο προς την πολιτική συνοχής ώστε να αντιμετωπισθούν οι εκτεταμένες ανάγκες για επενδύσεις στον εκσυγχρονισμό και στην επέκταση των ενεργειακών υποδομών της Ευρώπης, συμβάλλοντας κατά αυτόν τον τρόπο στην επίτευξη των στόχων της στρατηγικής Ευρώπη 2020· προτρέπει την Επιτροπή να μεγιστοποιήσει το βαθμό συντονισμού μεταξύ των διαρθρωτικών ταμείων και του Ταμείου Συνοχής αφενός και της διευκόλυνσης «Συνδέοντας την Ευρώπη» αφετέρου·

30.  ενθαρρύνει την αξιοποίηση του στόχου της ευρωπαϊκής εδαφικής συνεργασίας και της διευκόλυνσης «Συνδέοντας την Ευρώπη» για την εφαρμογή των διασυνοριακών στρατηγικών όσον αφορά την αποδοτική παραγωγή, διανομή και χρήση ενεργείας· επισημαίνει τη σημασία της προσαρμογής των κανόνων της ΕΕ για τους διαχειριστές ενεργειακών υποδομών στο διασυνοριακό πλαίσιο·

31.  πιστεύει ότι τα κονδύλια της πολιτικής συνοχής πρέπει να διατίθενται για την παροχή ενημέρωσης στις τοπικές και περιφερειακές αρχές, τα ΜΜΕ και τα άτομα όσον αφορά τα εθνικά προγράμματα στον τομέα της ανανεώσιμης ενέργειας με διαρθρωμένο τρόπο· σημειώνει ότι αυτό είναι ιδίως απαραίτητο για τα κράτη μέλη όπου έχει εγκριθεί σύστημα που προβλέπει «πιστοποιητικό προέλευσης», που ενδέχεται να ευνοήσει μόνο τα μεγάλης εμβέλειας ενεργειακά έργα·

32.  ζητεί να υπάρξει πλήρης αξιοποίηση των συνεργειών των δημοσίων και ιδιωτικών κεφαλαίων για τη χρηματοδότηση ενεργειακών έργων·

33.  υποστηρίζει την αναθεώρηση της οδηγίας 2006/112/ΕK περί ΦΠΑ της ΕΕ προκειμένου να δοθεί η δυνατότητα μείωσης του συντελεστή ΦΠΑ που εφαρμόζεται στα περιφερειακά, τοπικά και διασυνοριακά έργα που αποσκοπούν στην αύξηση της ενεργειακής απόδοσης και στην αγορά προϊόντων της υψηλότερης κλάσης ενεργειακής απόδοσης με βάση την οδηγία 2010/30/EΕ·

34.  πιστεύει ότι μόνο τα έργα μείωσης των αερίων του θερμοκηπίου που στοχεύουν στις εγκαταστάσεις που καταχωρίζονται στο παράρτημα 1 της οδηγίας 2003/87/EΚ, πρέπει να αποκλειστούν από το ΕΤΠΑ και το ΤΑ, ώστε να μην επιφέρουν δυσανάλογο αντίκτυπο στις λιγότερο ανεπτυγμένες περιφέρειες και καθυστερήσει η μετάβασή τους σε περιφέρειες χαμηλών εκπομπών· ζητεί από την Επιτροπή να αποσαφηνίσει περαιτέρω και να ορίσει τους ενεργειακούς τομείς που δεν θα είναι επιλέξιμοι για χρηματοδότηση στο πλαίσιο της πολιτικής συνοχής και να αποσύρει τον αποκλεισμό αυτό όσον αφορά έργα που βρίσκονται σε περιφέρειες σύγκλισης·

35.  σημειώνει ότι η τηλεθέρμανση και οι εγκαταστάσεις συνδυασμένης παραγωγής θερμότητας και ηλεκτρισμού είναι ευρέως διαδεδομένες ιδίως στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη· πιστεύει ότι η αναβάθμιση των εγκαταστάσεων αυτών και των δικτύων διανομής τους, και όπου κριθεί απαραίτητο, η δημιουργία νέων εγκαταστάσεων υψηλής απόδοσης, θα έχουν θετικό περιβαλλοντικό αντίκτυπο και, συνεπώς, πρέπει να ενθαρρυνθούν και να στηριχθούν από την πολιτική συνοχής·

Ενεργειακή απόδοση, ανανεώσιμοι πόροι και υποδομές

36.  συμφωνεί ότι η ενεργειακή απόδοση έχει ζωτική σημασία για τους ενεργειακούς στόχους της ΕΕ και πρέπει να προωθηθεί περισσότερο στο πλαίσιο της δομής με θεματική συγκέντρωση και επιχειρησιακά προγράμματα· πιστεύει ότι τα μέτρα της ΕΕ πρέπει να στηρίξουν την ενεργειακή απόδοση όσον αφορά τις φάσεις παραγωγής ενέργειας, διανομής και κατανάλωσης·

37.  πιστεύει ότι έχει τεράστια σημασία να υπάρξουν επενδύσεις στον τομέα της ενεργειακής απόδοσης και τη χρήση ανανεώσιμης ενέργειας, ιδίως στον στεγαστικό τομέα·

38.  πιστεύει ότι, με την έξυπνη αξιοποίηση των κοινοτικών κονδυλίων για την επόμενη περίοδο προγραμματισμού 2014-2020, θα καταστεί δυνατή η επίτευξη του στόχου 20% για την ενεργειακή απόδοση και, κατ’ αυτό τον τρόπο, των στόχων της Ευρωπαϊκής Ένωσης όσον αφορά τη βιωσιμότητα και την ανταγωνιστικότητα· επισημαίνει ότι η μείωση της κατανάλωσης μέσω της ενεργειακής απόδοσης είναι ο πιο βιώσιμος τρόπος μείωσης της εξάρτησης από ορυκτά καύσιμα, με αποτέλεσμα τη μείωση των εισαγωγών κατά περίπου 25%·

39.  υπογραμμίζει τη σημασία της πολιτικής συνοχής και των χρηματοδοτικών πόρων που διατίθενται σε αυτήν για την πλήρη ανάπτυξη της υποδομής και των δικτύων αποθήκευσης και μεταφοράς ενέργειας (με ιδιαίτερη μνεία στα έξυπνα δίκτυα και στην έξυπνη διανομή) μεταξύ των κρατών μελών και όλων των περιφερειών της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένων των εξόχως απόκεντρων περιφερειών, για την ολοκλήρωση και τη λειτουργία της εσωτερικής αγοράς ενέργειας, για την εξασφάλιση προσιτού, ασφαλούς και βιώσιμου ενεργειακού εφοδιασμού και για την επίτευξη του στόχου της σύγκλισης μεταξύ των περιφερειών της ΕΕ λαμβανομένων υπόψη των αναγκών των ευρωπαίων πολιτών σε κάθε κράτος μέλος· τονίζει ότι καμία περιφέρεια των κρατών μελών δεν πρέπει να απομονωθεί από τα ευρωπαϊκά δίκτυα ηλεκτρισμού και αερίου μετά το 2015 ή να έχει ανεπαρκή σύνδεση με τα ενεργειακά δίκτυα·

40.  τονίζει την ανάγκη ανάπτυξης ενός ολοκληρωμένου και διασυνδεδεμένου συστήματος ενέργειας, καθώς και τοπικών και περιφερειακών έξυπνων δικτύων διανομής και μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας και φυσικού αερίου, σε συνδυασμό με εγκαταστάσεις αποθήκευσης αερίου· πιστεύει ότι η ενεργειακή θεματική συγκέντρωση πρέπει να στηρίξει τη δημιουργία και την ανακαίνιση δικτύων για ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, π.χ. τη βιώσιμη παραγωγή βιοαερίου·

41.  σημειώνει ότι η πολιτική συνοχής πρέπει να συμβάλλει στην εξισορρόπηση των ενεργειακών ροών διαμέσου των συνόρων των κρατών μελών, προκειμένου να αποφευχθεί η ενδεχόμενη απειλή της πλήρους συσκότισης (black-out) (επί παραδείγματι, μέσω μετασχηματιστών)·

42.  σημειώνει την ανάγκη για ενεργειακή απόδοση και ανάπτυξη των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας στις αγροτικές περιοχές· επισημαίνει τις αυξανόμενες δυνατότητες εξοικονόμησης ενέργειας στα αγροτικά νοικοκυριά, που ενδέχεται να απαιτήσει καινοτόμα προγράμματα χρηματοδότησης καθώς οι κοινότητες αυτές δεν διαθέτουν τα απαιτούμενα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα με δυνατότητα στήριξης των έργων αυτών· υποστηρίζει τη λήψη μέτρων για τη διευκόλυνση της πρόσβασης σε νέες τεχνολογίες στις αγροτικές περιοχές, ιδίως στον τομέα της παραγωγής πολύ μικρής κλίμακας·

43.  καλεί την Επιτροπή να διασφαλίσει την «αγροτική θωράκιση» της ενεργειακής πολιτικής, αντιμετωπίζοντας με συνολικό και συντονισμένο τρόπο τις προκλήσεις και τις ευκαιρίες που αντιμετωπίζουν οι αγροτικές περιοχές όσον αφορά τη χρήση και παραγωγή ενέργειας·

44.  επισημαίνει ότι οι δυνατότητες ενεργειακής απόδοσης εξακολουθούν να μην έχουν υλοποιηθεί στους τομείς της κατασκευής και των μεταφορών, όπου οι επενδύσεις στη θέρμανση των κτιρίων και των ενεργειακά αποδοτικών δημοσίων μεταφορών αποτελούν ευκαιρία για αύξηση της απασχόλησης στους αντίστοιχους τομείς· πιστεύει ότι πρέπει να τεθούν εν προκειμένω πολυετείς στόχοι·

45.  σημειώνει την ανισορροπία όσον αφορά τη βιώσιμη χρήση πόρων μεταξύ διαφόρων κρατών μελών· επιμένει στις οικονομίες κλίμακας που είναι δυνατόν να επιτευχθούν με τη διασυνοριακή συνεργασία στον τομέα της βιώσιμης χρήσης των πόρων και της ενεργειακής απόδοσης· πιστεύει ότι πρέπει να επιταχυνθεί η λήψη μέτρων για τη στήριξη της απόδοσης των πόρων και της ανακύκλωσης των υλικών· υπογραμμίζει τον κίνδυνο διαρροής άνθρακα και τον αντίκτυπό της στην περιφερειακή ανάπτυξη και την κοινωνική συνοχή και, ως εκ τούτου, πιστεύει ότι πρέπει να επιτευχθεί ισορροπία μεταξύ της εφαρμογής των κλιματικών μας στόχων και της ανάγκης ενεργειακής ασφάλειας των περιφερειών της Ευρώπης που είναι απαραίτητη για τη βιώσιμη και ανταγωνιστική ανάπτυξη·

46.  τονίζει τα σημαντικά οφέλη που συνεπάγεται η χρήση των διαρθρωτικών ταμείων και του Ταμείου Συνοχής για τη δημιουργία δικτύων πληροφοριών και επικοινωνίας, τα οποία είναι απαραίτητα για την ανάπτυξη ενός ασφαλούς και ισχυρού έξυπνου ενεργειακού δικτύου στην ΕΕ·

Ανταγωνιστικότητα, θέσεις εργασίας και καταπολέμηση της ενεργειακής πενίας

47.  επισημαίνει ότι οι επενδύσεις στις ενεργειακές υποδομές και τις ενεργειακά αποδοτικές κατασκευές και μεταφορές θα οδηγήσουν άμεσα στη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας·

48.  ζητεί να υπάρξει ανταλλαγή των βέλτιστων πρακτικών σε επίπεδο ΕΕ, ούτως ώστε να παρακολουθείται ο αντίκτυπος των υιοθετούμενων ενεργειακών πολιτικών στην ενεργειακή πενία·

49.  επισημαίνει την ανάγκη αντιμετώπισης του κατακερματισμού της αγοράς ενέργειας της ΕΕ καταργώντας τα εμπόδια και τα σημεία συμφόρησης όσον αφορά τα νομοθετικά πλαίσια και την πρόσβαση σε δημόσιες και ιδιωτικές χρηματοδοτήσεις που προορίζονται για την κατάρτιση και την υλοποίηση προγραμμάτων·

o
o   o

50.  αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο, στην Επιτροπή και στην Επιτροπή των Περιφερειών.


Σκοπιμότητα της έκδοσης ομολόγων σταθερότητας
PDF 334kWORD 44k
Ψήφισμα
Παράρτημα
Ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 16ης Ιανουαρίου 2013 σχετικά με τη σκοπιμότητα της έκδοσης ομολόγων σταθερότητας (2012/2028(INI))
P7_TA(2013)0018A7-0402/2012

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

–  έχοντας υπόψη το ενισχυμένο πλαίσιο οικονομικής διακυβέρνησης της Ένωσης, συμπεριλαμβανομένης της «δέσμης έξι μέτρων», των προτάσεων της «δέσμης δύο μέτρων» που αποφάσισε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και του κοινοτικοποιημένου Δημοσιονομικoύ Συμφώνου, βάσει του άρθρου 16 της Συνθήκης για τη Σταθερότητα, τον Συντονισμό και τη Διακυβέρνηση (ΣΣΣΔ),

–  έχοντας υπόψη τις δύο εκθέσεις του Προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, με τίτλο «Προς μια ουσιαστική Οικονομική και Νομισματική Ένωση», που εκδόθηκαν στις 26 Ιουνίου 2012(1) και στις 12 Οκτωβρίου 2012(2) αντίστοιχα,

–  έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, της 28ης και 29ης Ιουνίου 2012, για τη διερεύνηση τρόπων βελτίωσης της οικονομικής και χρηματοπιστωτικής αρχιτεκτονικής της ευρωζώνης(3),

–  έχοντας υπόψη το άρθρο 125 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ),

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 18ης Νοεμβρίου 2008 με θέμα «Η ΟΝΕ@10: Τα πρώτα δέκα έτη της Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης και οι μελλοντικές προκλήσεις»(4),

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά τους της 6ης Ιουλίου 2011 σχετικά με τη χρηματοπιστωτική, οικονομική και κοινωνική κρίση: συστάσεις για τα ενδεικνυόμενα μέτρα και πρωτοβουλίες(5),

–  έχοντας υπόψη την Πράσινη Βίβλο της Επιτροπής της 23ης Νοεμβρίου 2011 σχετικά με τη σκοπιμότητα εισαγωγής ομόλογων σταθερότητας (COM (2011)0818),

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 15ης Φεβρουαρίου 2012 σχετικά με τη σκοπιμότητα της έκδοσης Ομολόγων Σταθερότητας(6),

–  έχοντας υπόψη τον χάρτη πορείας που επισυνάπτεται στο παρόν ψήφισμα,

–  έχοντας υπόψη το άρθρο 48 του Κανονισμού του,

–  έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Οικονομικής και Νομισματικής Πολιτικής και τις γνωμοδοτήσεις της Επιτροπής Εσωτερικής Αγοράς και Προστασίας των Καταναλωτών και της Επιτροπής Νομικών Θεμάτων (A7-0402/2012),

A.  λαμβάνοντας υπόψη ότι το Κοινοβούλιο ζήτησε να υποβάλει η Επιτροπή έκθεση σχετικά με τη δυνατότητα έκδοσης ευρωομολόγων, κάτι που αποτελούσε αναπόσπαστο μέρος της συμφωνίας μεταξύ Κοινοβουλίου και Συμβουλίου για τη δέσμη της οικονομικής διακυβέρνησης («δέσμη έξι μέτρων»)·

B.  λαμβάνοντας υπόψη ότι με την Πράσινη Βίβλο ξεκίνησε ευρεία δημόσια διαβούλευση σχετικά με την ιδέα των ομολόγων σταθερότητας· λαμβάνοντας υπόψη ότι η Πράσινη Βίβλος αξιολογεί τη σκοπιμότητα της από κοινού έκδοσης κρατικών ομολόγων από τα κράτη μέλη της ζώνης του ευρώ και εξετάζει τις απαιτούμενες προϋποθέσεις·

Γ.  επισημαίνοντας, χωρίς να παραβλέπεται η ευρύτερη ενωσιακή προοπτική, ότι η ευρωζώνη αποτελεί μοναδική περίπτωση, δεδομένου ότι τα συμμετέχοντα κράτη μέλη έχουν κοινό νόμισμα αλλά δεν έχουν κοινή δημοσιονομική πολιτική ούτε κοινή αγορά ομολόγων· λαμβάνοντας υπόψη, επομένως, ότι είναι ευπρόσδεκτα τα σχέδια προτάσεων που περιλαμβάνονται στις δύο εκθέσεις «Προς μια πραγματική Οικονομική και Νομισματική Ένωση», που παρουσίασε ο Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, οι οποίες αποτελούν ένα καλό σημείο εκκίνησης για την πορεία προς μια υγιή και γνήσια ΟΝΕ·

Δ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι το άρθρο 125 της ΣΛΕΕ απαγορεύει στα κράτη μέλη να αναλαμβάνουν τις υποχρεώσεις άλλων κρατών μελών·

E.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η νομισματική πολιτική που εφαρμόζει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) δεν αποτελεί τη λύση στα δημοσιονομικά και διαρθρωτικά προβλήματα των κρατών μελών και ότι τα μη συμβατικά μέτρα της έχουν όρια στην αποτελεσματικότητά τους·

ΣΤ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι κανένα ομοσπονδιακό κράτος (συμπεριλαμβανομένων των Ηνωμένων Πολιτειών και της Γερμανίας) δεν εκδίδει το ισοδύναμο ευρωομολόγων όπως προβλέπονται στις επιλογές 1 και 2 της Πράσινης Βίβλου, γεγονός που ανάγει την έννοια των ευρωομολόγων σε επίπεδο εντελώς νέας έννοιας, μη συγκρίσιμης προς τα δοκιμασμένα και αποδεδειγμένης αξίας treasury bonds των ΗΠΑ και Bundesanleihen της Γερμανίας·

Ζ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι τα κράτη μέλη αντιμετωπίζουν δυσκολίες όσον αφορά την πρόσβαση σε χρηματοδότηση με λογικά επιτόκια, ως αποτέλεσμα της δυσπιστίας της αγοράς όσον αφορά το δημόσιο χρέος, την κατάσταση των ευρωπαϊκών τραπεζών και την ικανότητα των ευρωπαίων ηγετών να λάβουν οριστικά μέτρα για την προάσπιση και ολοκλήρωση του κοινού νομίσματος·

H.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η κρίση δεν κατέδειξε μόνο την αλληλεξάρτηση μεταξύ των κρατών μελών της ζώνης του ευρώ, αλλά και την ανάγκη για μια ισχυρότερη δημοσιονομική ένωση με αποτελεσματικούς μηχανισμούς που να διορθώνουν τις μη βιώσιμες δημοσιονομικές πορείες, τις μακροοικονομικές ανισορροπίες, τα επίπεδα χρέους και τα ανώτερα όρια του δημοσιονομικού υπολοίπου των κρατών μελών·

Θ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι οι αξιόπιστες δεσμεύσεις για μέτρα δημοσιονομικής εξυγίανσης συμβατά με την ανάπτυξη αποτελούν προαπαιτούμενο για οποιαδήποτε βιώσιμη λύση για το υπερβολικό χρέος και το υπερβολικό έλλειμμα στα περισσότερα κράτη μέλη της ζώνης του ευρώ·

Ι.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η αμοιβαιοποίηση του δημόσιου χρέους στη ζώνη του ευρώ δεν επαρκεί από μόνη της για να αντισταθμίσει την έλλειψη ανταγωνιστικότητας στη ζώνη του ευρώ·

ΙΑ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η κοινή έκδοση τίτλων χρέους με από κοινού και εις ολόκληρον ευθύνη και η αυξημένη δημοσιονομική ολοκλήρωση με δημοσιονομική πειθαρχία και έλεγχο είναι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος·

1.  επισημαίνει τις σημαντικές προσπάθειες μετριασμού και επίλυσης της κρίσης και υπογραμμίζει το νέο ενισχυμένο πλαίσιο διακυβέρνησης της ΟΝΕ, τις τελευταίες συμφωνίες που επιτεύχθηκαν όσον αφορά τα ταμεία διάσωσης και τις αποφάσεις που έλαβε η ΕΚΤ· πιστεύει όμως ότι εξακολουθεί να χρειάζεται μια συμφωνία για μόνιμη λύση, ώστε να συγκροτηθεί μια ισορροπημένη προσέγγιση που να συνδυάζει την αλληλεγγύη και την υπευθυνότητα εντός της ευρωζώνης· υπενθυμίζει ότι τρία κράτη μέλη εκτός της ζώνης του ευρώ έχουν επίσης λάβει ενίσχυση για την υπέρβαση της κρίσης δημόσιου χρέους τους·

2.  παραμένει εξαιρετικά ανήσυχο για τη συνεχιζόμενη κρίση στη ζώνη του ευρώ και την απειλή την οποία αυτή αντιπροσωπεύει για την ευημερία εκατομμυρίων ανθρώπων που βιώνουν τη φτώχεια και την ανεργία σε ολόκληρη την ΕΕ· επισημαίνει ότι, προκειμένου να διαφυλαχθεί η ακεραιότητα της Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης και παράλληλα να επιδιωχθούν διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις και μια δημοσιονομική ικανότητα της ευρωζώνης που θα βοηθούσε στην απόσβεση οικονομικών κραδασμών σε επιμέρους χώρες ή θα διευκόλυνε αυτές τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, χρειάζεται να βρεθούν εναλλακτικοί τρόποι για τη διατήρηση της πρόσβασης στις αγορές, ή για τη μείωση του κόστους δανειοληψίας των κρατών μελών, οι οποίοι να μη στηρίζονται αποκλειστικά σε μηχανισμούς διάσωσης σαν τον ΕΜΣ και το ΕΤΧΣ·

3.  επιδοκιμάζει την απόφαση του Συμβουλίου της 30ής Ιουνίου 2012 να ερευνήσει τρόπους για τη βελτίωση της οικονομικής και χρηματοπιστωτικής αρχιτεκτονικής της ευρωζώνης, με ταυτόχρονη αποτροπή του ηθικού κινδύνου και επίτευξη υγιών και βιώσιμων δημόσιων οικονομικών· θεωρεί ότι ένα μακροπρόθεσμο όραμα για μια ισχυρότερη Ένωση πρέπει να στηρίζεται σε αυξημένη δημοκρατική νομιμοποίηση, να βασίζεται στην κοινοτική μέθοδο και να συνοδεύεται από χάρτη πορείας με χρονοδιάγραμμα·

4.  επισημαίνει ότι ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Χρηματοοικονομικής Σταθεροποίησης (ΕΜΧΣ), η Ευρωπαϊκή Διευκόλυνση Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΕΔΧΣ) και ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας (ΕΜΣ) είναι τα σημαντικότερα «τείχη προστασίας» που έχει σχεδιάσει ως τώρα η ΕΕ· υπενθυμίζει ότι δεν πρέπει να παραμεληθεί στο μέλλον ο ρόλος του ΕΜΣ όσον αφορά τα ζητήματα φερεγγυότητας και οριοθέτησης· επικροτεί τη δέσμευση που ανέλαβε το Συμβούλιο της ΕΕ στις 18-19 Οκτωβρίου 2012, σύμφωνα με την οποία, όταν συγκροτηθεί ένας αποτελεσματικός ενιαίος εποπτικός μηχανισμός με συμμετοχή της ΕΚΤ, ο ΕΜΣ θα μπορούσε, με απόφαση βάσει συνήθους διαδικασίας, να ανακεφαλαιοποιεί τις τράπεζες της ευρωζώνης απευθείας·

5.  υπογραμμίζει ότι απαιτούνται σε όλα τα κράτη μέλη μια πειστική στρατηγική για τη δημοσιονομική εξυγίανση και διαρθρωτικές αλλαγές για την αποκατάσταση της δημοσιονομικής αξιοπιστίας, τα οποία είναι απαραίτητα για την επίτευξη βιώσιμου ισοζυγίου πληρωμών και υγιών και βιώσιμων δημόσιων οικονομικών· τα υγιή δημόσια οικονομικά είναι αναγκαία για την καθιέρωση και τη λειτουργία κοινού συστήματος έκδοσης τίτλων χρέους·

6.  χαιρετίζει την παρουσίαση της Πράσινης Βίβλου, που ανταποκρίνεται σε μακρόχρονο αίτημα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου· θεωρεί ότι η καθιέρωση ομολόγων σταθερότητας θα αποτελέσει πράξη παρόμοια σε σημασία με την καθιέρωση του κοινού νομίσματος·

7.  επικροτεί τις προσπάθειες των κρατών μελών για δημοσιονομική εξυγίανση και διαρθρωτική μεταρρύθμιση και αναγνωρίζει ότι είναι δύσκολες και απαιτητικές οι προσπάθειες που ζητείται να καταβάλλουν οι ευρωπαίοι πολίτες· καλεί τα κράτη μέλη να συνεχίσουν να τηρούν τις υπάρχουσες δεσμεύσεις και συμφωνίες όσον αφορά τη δημοσιονομική εξυγίανση, λαμβάνοντας παράλληλα δεόντως υπόψη το μακροοικονομικό πλαίσιο, καθώς και να εντείνουν τις προσπάθειές τους για μείωση των υπερβολικών μακροοικονομικών ανισορροπιών·

8.  ανησυχεί έντονα, ωστόσο, για το γεγονός ότι, παρά τις προσπάθειες των κρατών μελών για μεταρρύθμιση και εξυγίανση, οι επενδυτές και οι παράγοντες των χρηματοπιστωτικών αγορών δεν αναγνωρίζουν επαρκώς τις έως τώρα προσπάθειες και συνεχίζουν να ασκούν κερδοσκοπικές πιέσεις στις πολιτικές, πράγμα που αντικατοπτρίζεται στην αύξηση των διαφορών επιτοκίου και στη μεγάλη μεταβλητότητα των τιμών·

9.  πιστεύει ότι υπάρχει επείγουσα ανάγκη να αναληφθεί δράση που θα αποσκοπεί στην υιοθέτηση μακροπρόθεσμης στρατηγικής για τη ζώνη του ευρώ που να εξασφαλίζει υγιή δημόσια οικονομικά, βιώσιμη ανάπτυξη, κοινωνική συνοχή και υψηλά επίπεδα απασχόλησης, αποτρέποντας ταυτόχρονα τον ηθικό κίνδυνο και στηρίζοντας τη σύγκλιση με μια πορεία προς την δημοσιονομική ένωση· επισημαίνει με ικανοποίηση ότι η έκθεση που υπέβαλαν οι Πρόεδροι του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, της Επιτροπής, της Ευρωομάδας και της ΕΚΤ δρομολόγησε έναν διάλογο σχετικά με μία ολοκληρωμένη, φιλόδοξη και αξιόπιστη στρατηγική·

10.  αναγνωρίζει σημάδια έντονης ανησυχίας στις αγορές κρατικού και υπο-κρατικού χρέους και στους τρόπους με τους οποίους αυτές συνδέονται με τη δυσπραγία στα αντίστοιχα κράτη μέλη·

11.  ζητεί από τα κράτη μέλη με υψηλό υπο-κρατικό χρέος να συστήσουν μηχανισμούς για την έκδοση κοινών ομολόγων σταθερότητας που, σε συνδυασμό με όρους δημοσιονομικής πειθαρχίας, θα μειώνουν το βάρος του υπο-κρατικού χρέους σε επίπεδο αντίστοιχο με εκείνο του συγκεκριμένου κράτους μέλους·

12.  χαιρετίζει το γεγονός ότι το ευρώ βρίσκεται στη δεύτερη θέση διεθνώς ως παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα· επισημαίνει ότι είναι μακροπρόθεσμα προς το στρατηγικό συμφέρον της ευρωζώνης να αντλήσει κάθε δυνατό όφελος από το ενιαίο νόμισμα, όπως η δυνατότητα δημιουργίας μιας κοινής αγοράς ομολόγων με πολυμορφία και υψηλή ρευστότητα και η ενίσχυση του ευρώ ως παγκόσμιου αποθεματικού νομίσματος· θεωρεί ότι για τούτο απαιτείται ένα ολοκληρωμένο ευρωπαϊκό χρηματοπιστωτικό, οικονομικό και δημοσιονομικό πλαίσιο·

13.  επισημαίνει ότι απαιτείται ένα ολοκληρωμένο δημοσιονομικό πλαίσιο ώστε να εξασφαλίζεται η χάραξη υγιούς δημοσιονομικής πολιτικής που να περιλαμβάνει τον συντονισμό, την από κοινού λήψη αποφάσεων, την ενίσχυση της εφαρμογής και αντίστοιχα βήματα προς κοινή έκδοση τίτλων χρέους, και ότι ορισμένα από τα προτεινόμενα σχήματα αμοιβαιοποίησης του δημόσιου χρέους μπορεί να μην είναι συμβατά με τις διατάξεις του συνταγματικού δικαίου ορισμένων κρατών μελών·

14.  υπογραμμίζει ότι η τρέχουσα κατάσταση έχει επιφέρει, βραχυπρόθεσμα, μια «φυγή προς την ποιότητα» (αναζήτηση ασφαλών περιουσιακών στοιχείων, ακόμα και με πολύ χαμηλές αποδόσεις) που προκαλεί προβλήματα όσον αφορά τη χρηματοδότηση των τραπεζών και των άλλων χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων·

15.  εκφράζει την ανησυχία του όσον αφορά την κατοχή από τις τράπεζες μεγάλων ποσοτήτων εγχώριων κρατικών ομολόγων, κάτι που προκαλεί έναν φαύλο κύκλο όπου η πίεση στο κρατικό χρέος μετατρέπεται σε πίεση στις τράπεζες· υπενθυμίζει ότι η διαφοροποίηση των περιουσιακών στοιχείων και των υποχρεώσεων αποτελεί μέσο για την εξασφάλιση σταθερότητας και είναι ένα από τα παραγνωρισμένα πλεονεκτήματα της εσωτερικής αγοράς·

16.  τονίζει ότι όλοι οι υφιστάμενοι και μελλοντικοί μηχανισμοί ή θεσμοί που αποτελούν, υπό τη στενή ή ευρεία έννοια, μέρος του πλαισίου οικονομικής διακυβέρνησης της Ένωσης χρειάζονται δημοκρατική νομιμοποίηση·

17.  πιστεύει ότι η προοπτική των κοινών ομολόγων μπορεί να στείλει ένα σαφές μήνυμα στις χρηματοπιστωτικές αγορές, να συμβάλει στη διατήρηση της ακεραιότητας της ΟΝΕ, να στηρίξει την αποκατάσταση της οικονομικής σταθερότητας και να μειώσει την αβεβαιότητα, με την προϋπόθεση να σημειωθεί πρόοδος στην ευρωπαϊκή χρηματοπιστωτική και δημοσιονομική ολοκλήρωση και εποπτεία· επαναλαμβάνει την άποψή του ότι η διαδοχή των ενεργειών είναι καθοριστική και πρέπει να εμπεριέχει δεσμευτικό χάρτη πορείας παρόμοιο με τα κριτήρια του Μάαστριχτ για την καθιέρωση του ενιαίου νομίσματος· ζητεί να αποσαφηνιστεί περαιτέρω η πρόταση της Επιτροπής για εξάρτηση της κοινής έκδοσης τίτλων χρέους από τον όρο, για παράδειγμα, της τήρησης του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης·

18.  συνιστά στην Επιτροπή να καθορίσει κριτήρια εισόδου και εξόδου που θα έχουν ως βάση την αποφασιστική δημοσιονομική εξυγίανση και τη δημοσιονομική πειθαρχία, λαμβάνοντας επίσης υπόψη την υφιστάμενη κρίση και τις δημοσιονομικές προσαρμογές που πραγματοποιούνται σε μια σειρά από χώρες της ευρωζώνης·

19.  επισημαίνει τις θετικές και τις αρνητικές εξελίξεις που έχουν σημειωθεί από το 1999 στη ζώνη του ευρώ και υπογραμμίζει ότι η σύγκλιση των επιτοκίων για τα δημόσια χρέη έχει δώσει κίνητρα για την δημιουργία μη βιώσιμων επιπέδων χρέους· παρατηρεί ότι στο πλαίσιο του δημόσιου και πολιτικού διαλόγου έχουν προταθεί διάφοροι τρόποι για την μερική έκδοση κοινών τίτλων χρέους, όπως η συγκέντρωση ορισμένων βραχυπρόθεσμων χρηματοπιστωτικών μέσων σε περιορισμένη βάση και κάτω από προϋποθέσεις (ευρωγραμμάτια) ή η σταδιακή μετάβαση σε ένα ευρωπαϊκό ταμείο απόσβεσης χρέους·

20.  υπογραμμίζει ότι οποιαδήποτε κίνηση προς την κατεύθυνση της κοινής έκδοσης ομολόγων θα πρέπει να λαμβάνει πλήρως υπόψη την προοπτική της ενιαίας αγοράς, εξασφαλίζοντας ότι δεν θα υπάρχει κανένα αδικαιολόγητο εμπόδιο ή ανισορροπία μεταξύ των συμμετεχόντων και των μη συμμετεχόντων κρατών μελών·

21.  υπενθυμίζει ότι, ακόμα και στο πλαίσιο κοινής έκδοσης ομολόγων, κάθε κράτος μέλος είναι υποχρεωμένο να αποπληρώσει το χρέος του στο ακέραιο· υπενθυμίζει ότι η κοινή έκδοση ομολόγων δεν αποτελεί εγγύηση ότι ένα κράτος μέλος δεν θα βρεθεί σε αδυναμία εξυπηρέτησης του χρέους του·

22.  πιστεύει ότι πρέπει να εξεταστεί η δυνατότητα κοινής έκδοσης μόνο για ομόλογα που εξασφαλίζουν αυστηρό καθεστώς εξοφλητικής προτεραιότητας για τους κατόχους τους, προκειμένου να προστατεύονται οι φορολογούμενοι της ΕΕ·

23.  αναγνωρίζει ότι η ανεπαρκής ανταγωνιστικότητας και η αποφυγή διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων αποτελούν καθοριστικούς παράγοντες πραγματικής οικονομίας για τη διαρκή επιδείνωση της οικονομικής κατάστασης μιας χώρας·

24.  επισημαίνει ότι οι περισσότερες προτάσεις για ευρωομόλογα περιλαμβάνουν τρόπους για τη μείωση της πρόσβασης σε αυτά για τα κράτη μέλη των οποίων οι δημοσιονομικές θέσεις ξεφεύγουν από τον έλεγχο· ζητεί, συνεπώς, να διατηρηθούν μηχανισμοί που θα μπορούν να βοηθούν τα κράτη μέλη τα οποία αντιμετωπίζουν δυσκολίες υπό μορφή κρίσης ρευστότητας (σε αντιδιαστολή με την κρίση φερεγγυότητας) και αποκλείονται από την κοινή έκδοση ομολόγων· πιστεύει ότι ο ΕΜΣ θα πρέπει να διατηρηθεί για τον σκοπό αυτό· πιστεύει ότι ο ΕΜΣ πρέπει να υπαχθεί στην κοινοτική μέθοδο·

25.  ζητεί από την Επιτροπή να επεξεργαστεί περαιτέρω τα κριτήρια για τη διάθεση δανείων στα κράτη μέλη, δεδομένου ότι η Πράσινη Βίβλος αναφέρει απλώς ότι αυτό θα γίνει σύμφωνα με τις ανάγκες τους· επιμένει ότι η ικανότητα εξυπηρέτησης του χρέους θα πρέπει να είναι ένα από τα κύρια κριτήρια διάθεσης·

26.  επισημαίνει ότι η Πράσινη Βίβλος της Επιτροπής κρίνει ότι το ανώτατο όριο 60% του ΑΕγχΠ που περιλαμβάνεται στις προτάσεις για τα μπλε ομόλογα μπορεί να είναι υπερβολικά υψηλό για να εξασφαλίζεται η σταθερότητα του συστήματος, και ζητεί περαιτέρω διευκρινίσεις σχετικά με το όριο αυτό·

27.  πιστεύει ότι είναι σημαντικό να καθιερωθεί ένας χάρτης πορείας προκειμένου, βραχυπρόθεσμα, να βρεθεί έξοδος από την τρέχουσα κρίση, και, μακροπρόθεσμα, να πραγματοποιηθεί η μετάβαση σε μια δημοσιονομική ένωση με τη συμπλήρωση, την ενίσχυση και την εμβάθυνση της οικονομικής και νομισματικής ένωσης·

28.  καλεί την Επιτροπή να υποβάλει, το ταχύτερο δυνατόν, έκθεση προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο, η οποία θα εξετάζει τις επιλογές κα - αν είναι σκόπιμο - θα περιλαμβάνει προτάσεις για ένα χάρτη πορείας στην κατεύθυνση της κοινής έκδοσης τίτλων δημοσίου χρέους, λαμβάνοντας υπόψη τις οικονομικές, δημοσιονομικές και νομικές πτυχές· πιστεύει ότι, στο πλαίσιο αυτό και παράλληλα με την ενδιάμεση έκθεση Van Rompuy της 12ης Οκτωβρίου 2012, η Επιτροπή θα πρέπει να δώσει ιδιαίτερη προσοχή στη σκοπιμότητα της καθιέρωσης ενός ταμείου απόσβεσης χρέους που να συνδυάζει την προσωρινή κοινή έκδοση κοινών τίτλων χρέους με αυστηρούς κανόνες δημοσιονομικής προσαρμογής μεταξύ των χωρών των οποίων το χρέος υπερβαίνει το 60% του ΑΕγχΠ, και με συμμετοχή χωρών που αναλαμβάνουν να αποπληρώσουν το χρέος τους, προκειμένου να μπορέσουν όλες οι συμμετέχουσες χώρες να μειώσουν τα υπερβολικά τους χρέη μέσα σε διάστημα 25 ετών κατά μέγιστο, σε διάστημα δηλαδή μεγαλύτερο από το προβλεπόμενο στο ανανεωμένο Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης, κάτι που ωστόσο απαιτεί κι αυτό στην πράξη επαρκή οικονομική μεγέθυνση και πολύ αυστηρή δημοσιονομική πειθαρχία·

29.  καλεί τα κράτη μέλη να εξετάσουν το ενδεχόμενο έκδοσης κοινών βραχυπρόθεσμων τίτλων χρέους υπό τη μορφή ευρωγραμματίων (eurobills), όπως αναφέρθηκε στην έκθεση Van Rompuy της 12ης Οκτωβρίου 2012, για την προστασία των κρατών μελών με θεμελιωδώς βιώσιμες δημοσιονομικές πολιτικές από κρίσεις ρευστότητας, καθώς και για την προστασία τους από τον φαύλο κύκλο κρίσεων δημόσιου χρέους και τραπεζικών κρίσεων αφενός και εξωτερικού κόστους οφειλόμενου στον πανικό, που προκαλούν μαζικές στρεβλώσεις της αγοράς και συνεπάγονται έμμεσες επιδοτήσεις προς τα κράτη μέλη που επιτυγχάνουν αφύσικα χαμηλά επιτόκια στα κρατικά τους ομόλογα·

30.  προτρέπει τα κράτη μέλη να μελετήσουν τη σκοπιμότητα της μετάβασης σε ένα σύστημα ευρωπαϊκών ασφαλών ομολόγων ή άλλες προτάσεις που θα βασίζονται στην έννοια της «δέσμης ομολόγων»·

31.  θεωρεί ότι τα ευρωγραμμάτια, που θα μπορούσαν να περιορίζονται χρονικά και ποσοτικά, θα προσφέρουν τον χρόνο και τη σταθερότητα που απαιτούνται για να φέρουν αποτελέσματα άλλα μέτρα, όπως το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης και η «δέσμη δύο μέτρων», και για να ληφθούν περαιτέρω μακροπρόθεσμα μέτρα για τη μελλοντική ολοκλήρωση της ευρωζώνης·

32.  καλεί την Επιτροπή να αποσαφηνίσει τους νομικούς περιορισμούς για την κοινή έκδοση ομολόγων, και ιδιαίτερα το άρθρο 125 της ΣΛΕΕ και τις συνέπειές του για τους τρεις πιθανούς τρόπους έκδοσης: την από κοινού ευθύνη, την εις ολόκληρον ευθύνη και την από κοινού και εις ολόκληρον ευθύνη· καλεί την Επιτροπή να αναλύσει την ενδεχόμενη χρήση του άρθρου 352 παράγραφος 1 της ΣΛΕΕ, ή οποιασδήποτε άλλης νομικής βάσης, για την εφαρμογή μιας λύσης με μερική κοινή έκδοση χρέους, χωρίς να χρειάζεται τροποποίηση της Συνθήκης, συμπεριλαμβανομένου ενός πλαισίου εποπτείας και υποβολής εκθέσεων βάσει των άρθρων 121 και 136 της ΣΛΕΕ, για την παρακολούθηση σε τριμηνιαία βάση της προόδου που σημειώνουν τα κράτη μέλη της ζώνης του ευρώ και η ζώνη του ευρώ στο σύνολό της προς την κατεύθυνση μιας ενισχυμένης και γνήσιας Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης και για τον συντονισμό της έκδοσης τίτλων δημόσιου χρέους που δεν καλύπτονται από κανένα πλαίσιο αμοιβαιοποίησης·

33.  εκφράζει ικανοποίηση για τις αρχές στις οποίες βασίστηκε η απόφαση της συνόδου κορυφής της ευρωομάδας στις 29 Ιουνίου 2012 για τη διασφάλιση της σταθερότητας του ευρώ «χρησιμοποιώντας ειδικότερα τα υφιστάμενα μέσα ΕΤΧΣ/ΕΜΣ με ευέλικτο και αποτελεσματικό τρόπο, ώστε να σταθεροποιηθούν οι αγορές των κρατών μελών που τηρούν τις ανά χώρα συστάσεις και τις λοιπές δεσμεύσεις τους, περιλαμβανομένων των σχετικών χρονοδιαγραμμάτων, δυνάμει του Ευρωπαϊκού Εξαμήνου, του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης και της διαδικασίας μακροοικονομικών ανισορροπιών»· επισημαίνει ότι οι προϋποθέσεις θα καθοριστούν με μνημόνιο συνεννόησης και ότι η ΕΚΤ θα «διεκπεραιώνει για λογαριασμό του ΕΤΧΣ/ΕΜΣ πράξεις της αγοράς αποτελεσματικά και αποδοτικά»·

34.  πιστεύει ότι, παράλληλα, υπάρχει επείγουσα ανάγκη για ανακεφαλαιοποίηση του ευρωπαϊκού τραπεζικού τομέα και για την ολοκλήρωση της ενιαίας αγοράς χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών της ΕΕ· εκφράζει ικανοποίηση για την πρόταση της Επιτροπής να καθιερώσει έναν ενιαίο ευρωπαϊκό μηχανισμό εποπτείας για τα τραπεζικά ιδρύματα καθώς και ένα ενιαίο ευρωπαϊκό καθεστώς ανάκαμψης και εξυγίανσης, ει δυνατόν παράλληλα με την έναρξη εφαρμογής του ενιαίου εποπτικού μηχανισμού· ζητεί περαιτέρω να μπορεί ο ΕΜΣ, μελλοντικά, να χρηματοδοτεί τράπεζες που αντιμετωπίζουν δυσκολίες, αμέσως μετά τη θέση σε λειτουργία του ενιαίου εποπτικού μηχανισμού· τονίζει ότι ο ενιαίος εποπτικός μηχανισμός πρέπει να λογοδοτεί στο Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο για τις ενέργειες και τις αποφάσεις που λαμβάνονται στον τομέα της ευρωπαϊκής εποπτείας και να υποβάλλει έκθεση σε τριμηνιαία βάση στην αρμόδια επιτροπή του Κοινοβουλίου·

35.  επαναλαμβάνει την ανάγκη να εφαρμοστούν μηχανισμοί διαχείρισης κρίσεων και αναγνωρίζει ότι η ανεπαρκής ρύθμιση του χρηματοπιστωτικού τομέα συνιστά σημαντικό παράγοντα της δυσχερούς δημοσιονομικής κατάστασης σε ορισμένα κράτη μέλη της ζώνης του ευρώ·

36.  πιστεύει ότι η κοινή έκδοση τίτλων χρέους με χωριστή ευθύνη, όπως το ομόλογο του ΕΤΧΣ, υπάρχει κίνδυνος να μην είναι αρκετά ελκυστική για τους επενδυτές αν ορισμένα από τα συμμετέχοντα κράτη μέλη εξακολουθούν να μην έχουν βιώσιμα οικονομικά·

37.  επισημαίνει ότι μπορεί να υπάρξει ανάγκη επιλογής μεταξύ τριών σεναρίων: πρώτον, ενιαίο επιτόκιο για όλα τα συμμετέχοντα κράτη μέλη, με αποτέλεσμα τη μεταφορά πλούτου μεταξύ χωρών· δεύτερον, διαφοροποιημένο επιτόκιο· και τρίτον, ενιαίο επιτόκιο σε συνδυασμό με σύστημα αντιστάθμισης όπως εκείνο που προτείνει η Επιτροπή, όπου τα κράτη με χαμηλότερη πιστοληπτική αξιολόγηση θα αποζημιώνουν χρηματικά εκείνα που έχουν καλύτερη αξιολόγηση·

38.  καλεί την Επιτροπή να αποσαφηνίσει περαιτέρω την πρότασή της για την καθιέρωση συστήματος διαφοροποίησης των επιτοκίων μεταξύ των κρατών μελών με διαφορετικές αξιολογήσεις, και συγκεκριμένα να διευκρινίσει πώς και από ποιον θα καθορίζονται οι αξιολογήσεις αυτές όταν οι μηχανισμοί της αγοράς θα έχουν εξουδετερωθεί με την καθιέρωση των κοινών ομολόγων·

39.  συμμερίζεται την άποψη που εκφράζει η Επιτροπή στην Πράσινη Βίβλο της, ότι τη σταθερότητα ενός συστήματος ευρωομολόγων δεν μπορεί να την επωμίζεται αποκλειστικά μια μικρή ομάδα κρατών μελών με βιώσιμα οικονομικά, και ότι ένα τέτοιο σύστημα θα απαιτούσε ενισχυμένη δημοσιονομική ένωση και μεγαλύτερη δημοσιονομική πειθαρχία και έλεγχο, για να προληφθεί ο ηθικός κίνδυνος·

40.  πιστεύει ότι αν κριθεί ότι είναι δυνατό ένα σύστημα αμοιβαιοποίησης του χρέους και ενταχθεί σωστά σε ένα πλαίσιο με γνώμονα τη σταθερότητα, θα πρέπει να προβλεφθεί, στον χάρτη πορείας προς μια γνήσια Οικονομική και Νομισματική Ένωση, μια τροποποίηση της Συνθήκης που θα μπορούσε να οδηγήσει στην έκδοση ομολόγων με από κοινού και εις ολόκληρον ευθύνη·

41.  πιστεύει ότι ένα σύστημα μερικής υποκατάστασης της έκδοσης σε εθνικό επίπεδο (όπως τα μπλε/κόκκινα ομόλογα) μπορεί, αφενός, να μειώσει το κόστος δανειοληψίας για τα κράτη μέλη που έχουν υγιή και βιώσιμα οικονομικά και, αφετέρου, να προσφέρει ένα κίνητρο στα υπερχρεωμένα κράτη για να μειώσουν το χρέος τους, δεδομένου ότι ο κίνδυνος που συνοδεύει τα κόκκινα ομόλογα θα είναι υψηλότερος και τα επιτόκια αυξημένα·

42.  ζητεί από την Επιτροπή, σε συνεργασία, όπου είναι σκόπιμο, με την ΕΚΤ και την Ευρωπαϊκή Αρχή Τραπεζών (ΕΑΤ), και σε διαβούλευση με το Συμβούλιο και το Κοινοβούλιο, να αξιολογήσει προσεκτικά όλα τα τεχνικά ζητήματα που συνδέονται με οποιοδήποτε καθεστώς, όπως: οι εγγυήσεις, η τμηματοποίηση ή οι δομές συγκέντρωσης, οι ενδεχόμενες εμπράγματες ασφάλειες, η ισορροπία μεταξύ της βασιζόμενης σε κανόνες και της βασιζόμενης στην αγορά δημοσιονομικής πειθαρχίας, οι πρόσθετες διασφαλίσεις (ιδίως όσον αφορά τη συμμετοχή σε οποιοδήποτε καθεστώς), η αναδιάρθρωση, η έκδοση, οι σχέσεις με υπάρχοντες μηχανισμούς σταθερότητας, η βάση επενδυτών, οι κανονιστικές απαιτήσεις (π.χ. κεφαλαιακή επάρκεια), η σταδιακή κάλυψη του χρέους και η ληκτότητα· καλεί την Επιτροπή να αναπτύξει προβληματισμό όσον αφορά μια θεμιτή και κατάλληλη μορφή διακυβέρνησης και λογοδοσίας·

43.  επισημαίνει ότι, μετά την εφαρμογή των βραχυπρόθεσμων μέτρων για την έξοδο από την κρίση και με τα πρώτα βήματα προς την κατεύθυνση ενός δεσμευτικού χάρτη πορείας, κάθε επακόλουθο μέτρο πρέπει να αποφασιστεί στη βάση της συνήθους νομοθετικής διαδικασίας, με πλήρη δημοκρατική λογοδοσία σε επίπεδο λήψης αποφάσεων· επισημαίνει ότι η Επιτροπή, κατά την εκπόνηση των προτάσεών της, έχει τη δυνατότητα να συγκροτήσει ένα προσωρινό όργανο που θα αποτελείται από μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και εκπροσώπους των κρατών μελών και της ΕΚΤ· υπενθυμίζει ότι θα χρησιμοποιήσει πλήρως τα προνόμια και τα δικαιώματα πρωτοβουλίας του, καθώς και το δικαίωμα να δρομολογήσει τροποποίηση της Συνθήκης· εκτιμά ότι το εν λόγω όργανο πρέπει να εξετάσει επίσης το ενδεχόμενο έκδοσης γνήσιων ομοσπονδιακών ομολόγων, σε συνδυασμό με έναν ενισχυμένο ευρωπαϊκό προϋπολογισμό·

44.  τονίζει ότι η Επιτροπή θα πρέπει να εξετάσει τη σκοπιμότητα καθεμιάς από τις επιλογές που περιλαμβάνονται στο παράρτημα του παρόντος ψηφίσματος (τόσο στη φάση 1 όσο και στη φάση 2), οι οποίες δεν είναι κατ’ ανάγκη εναλλακτικές αλλά μπορεί, υπό ορισμένες προϋποθέσεις, να γίνουν σωρευτικές·

45.  γνωρίζει ότι υποβάλλονται διαρκώς προτάσεις για την αμοιβαιοποίηση του χρέους, ιδιαίτερα από τον ακαδημαϊκό τομέα· επισημαίνει ότι οι προτάσεις αυτές διαφέρουν μεταξύ τους σημαντικά·

46.  συμμερίζεται τους προβληματισμούς της Επιτροπής σχετικά με λογιστικά ζητήματα που αφορούν τη διαχείριση των ομολόγων σταθερότητας βάσει του εθνικού δικαίου· προτρέπει την Επιτροπή να προβεί σε αξιολόγηση του αντικτύπου που έχουν οι διάφορες δομές εγγυήσεων των ομολόγων σταθερότητας στους εθνικούς δείκτες χρέους προς ΑΕγχΠ·

47.  λαμβάνει υπόψη το πρόβλημα του ηθικού κινδύνου που θίγει στην Πράσινη Βίβλο η Επιτροπή, θεωρεί ωστόσο αναγκαία μια διεξοδική ανάλυση του εν λόγω προβλήματος προκειμένου να καταστεί δυνατή η συναγωγή των σωστών συμπερασμάτων και να βρεθούν ενδεχομένως κατάλληλες λύσεις·

48.  θεωρεί ότι το πρόβλημα του ηθικού κινδύνου μπορεί να αντιμετωπιστεί με σαφή προσδιορισμό των εγγυήσεων και των μηχανισμών των κινήτρων τήρησης δημοσιονομικής πειθαρχίας·

49.  αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο, στην Επιτροπή και στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

Ο Χάρτης πορείας

Ακολουθεί ένας ενδεχόμενος χάρτης πορείας που συνίσταται σε μια σειρά βημάτων τα οποία δεν είναι κατ’ ανάγκη διαδοχικά, σωρευτικά ή αλληλοαποκλειόμενα

Βήμα 1 – Άμεσα μέτρα εξόδου από την κρίση

1.  Συγκρότηση ενός προσωρινού Ευρωπαϊκού Ταμείου Απόσβεσης Χρέους για τη μείωση του χρέους σε βιώσιμα επίπεδα με προσιτά επιτόκια

Η Επιτροπή υποβάλλει πρόταση για την άμεση συγκρότηση προσωρινού Ευρωπαϊκού Ταμείου Απόσβεσης Χρέους βάσει των ακόλουθων αρχών:

   εφάπαξ μεταφορά των ποσών χρέους άνω του ποσοστού αναφοράς του Μάαστριχτ, δηλαδή του 60% του ΑΕγχΠ, σε ένα κοινό ταμείο με από κοινού και εις ολόκληρον ευθύνη, μέσα σε διάστημα πέντε ετών· η μεταφορά αυτή θα πρέπει να είναι σταδιακή και να αρχίσει με τη μεταφορά μόνο του 10% του χρέους που υπερβαίνει το όριο του Μάαστριχτ, το 60% του ΑΕγχΠ· οι επόμενες μεταφορές θα πρέπει να γίνουν σταδιακά·
   περιορισμός της συμμετοχής στα κράτη μέλη που δεν υπόκεινται σε πλήρες πρόγραμμα προσαρμογής· πρόβλεψη για σταδιακή προσχώρηση των κρατών μελών που έχουν ολοκληρώσει επιτυχώς πρόγραμμα προσαρμογής· οι μεταβατικές διευθετήσεις για τη συμμετοχή κρατών μελών που υπόκεινται σε πρόγραμμα προσαρμογής θα πρέπει να αξιολογηθούν κατάλληλα·
   υποχρέωση των κρατών μελών να εξοφλήσουν αυτόνομα το μεταφερθέν χρέος εντός προθεσμίας αναφοράς 25 ετών·
   αυστηρή εφαρμογή προϋποθέσεων που μπορούν να έχουν τη μορφή (i) κατάθεσης εμπράγματων εγγυήσεων· (ii) δέσμευσης για την εφαρμογή σχεδίων δημοσιονομικής εξυγίανσης και διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων·
   εφαρμογή των ποσοτικών δημοσιονομικών κανόνων του ενισχυμένου πλαισίου της ΟΝΕ, προκειμένου να περιοριστούν τα χρέη που παραμένουν υπό την αποκλειστική ευθύνη των συμμετεχόντων κρατών μελών σε μέγιστο ποσοστό 60% του ΑΕγχΠ·
   ενίσχυση του συντονισμού με την εφαρμογή του νέου πλαισίου οικονομικής διακυβέρνησης σε συνδυασμό με μια ενισχυμένη ατζέντα ΕΕ 2020 και δεσμευτικό πρόγραμμα διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων υπό την εποπτεία της Επιτροπής·
   πρόβλεψη διαφανών και προβλέψιμων διαδικασιών εξόδου για τα κράτη μέλη· θα πρέπει να παρέχονται κίνητρα για την παραμονή τους, και συνεπώς η έξοδος θα πρέπει να είναι δαπανηρή· η αθέτηση των δεσμεύσεων κατά την αρχική φάση θα πρέπει να συνεπάγεται άμεση διακοπή της αρχικής φάσης, ενώ η αθέτηση των δεσμεύσεων σε οποιαδήποτε στιγμή θα πρέπει να συνεπάγεται την κατάπτωση της εμπράγματης ασφάλειας που έχει κατατεθεί στο Ταμείο·

2.  Έκδοση ευρωγραμματίων (eurobills) για την προστασία των κρατών μελών από κρίσεις ρευστότητας

Η Επιτροπή υποβάλλει πρόταση για την άμεση συγκρότηση συστήματος έκδοσης κοινών βραχυπρόθεσμων τίτλων χρέους βάσει των ακόλουθων αρχών:

   σύσταση οργανισμού ή χρήση ήδη υφιστάμενης οντότητας για την έκδοση ευρωγραμματίων, με συμμετοχή όλων των κρατών της ευρωζώνης που δεν υπάγονται σε πλήρες πρόγραμμα προσαρμογής· πρόβλεψη για σταδιακή προσχώρηση των κρατών μελών που έχουν ολοκληρώσει επιτυχώς το πρόγραμμα προσαρμογής τους·
   τα κράτη μέλη που δεν συμμορφώνονται προς τους κανόνες του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης μπορεί να επιβαρύνονται με προσαυξημένο επιτόκιο·
   μέγιστη ληκτότητα των ευρωγραμματίων (που θα ανέρχονται στο 10% του ΑΕγχΠ κατά μέγιστο), ώστε να είναι δυνατή η διαρκής παρακολούθηση και, λόγω της βραχυπρόθεσμης ληκτότητας, η συχνή ανανέωση των εγγυήσεων·
   τα ευρωγραμμάτια αντικαθιστούν όλους τους βραχυπρόθεσμους τίτλους χρέους που εκδίδονται από τα κράτη μέλη, τα οποία συνεπώς παραμένουν αποκλειστικά υπεύθυνα για την έκδοση δικών τους τίτλων χρέους με μεγαλύτερη ληκτότητα, οι οποίοι θα πρέπει να παρακολουθούνται και να περιορίζονται ανάλογα με τις ανάγκες, τη δημοσιονομική κατάσταση και το ποσοστό χρέους κάθε χώρας·
   λήψη μέτρων για τον συντονισμό της έκδοσης τίτλων δημόσιου χρέους που δεν καλύπτονται από κανένα πλαίσιο αμοιβαιοποίησης·
   πρόβλεψη για συμμετοχή των εθνικών κοινοβουλίων, σύμφωνα με τους συνταγματικούς κανόνες κάθε κράτους μέλους.

Η Επιτροπή θα πρέπει να λάβει υπόψη τα συμπεράσματα της τελικής έκθεσης Van Rompuy σχετικά με μία γνήσια Οικονομική και Νομισματική Ένωση.

Βήμα 2 – Μερική κοινή έκδοση τίτλων χρέους – Εισαγωγή των μπλε ομολόγων: ετήσια κατανεμημένο χρέος ≤ 60 % του ΑΕγχΠ, προς έκδοση χωρίς τροποποίηση της Συνθήκης

Η Επιτροπή μελετά και υποβάλλει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τα συμπεράσματά της σχετικά με τη δυνατότητα υποβολής προτάσεων για ένα σύστημα κατανομής του χρέους που δεν υπερβαίνει το 60% του ΑΕγχΠ με προοπτική την από κοινού έκδοση τίτλων χρέους, με διασφάλιση μέσω εθνικών φρένων χρέους ή άλλων κατάλληλων μηχανισμών πρόληψης του ηθικού κινδύνου, σύμφωνα με αρχές όπως :

   περιορισμός της συμμετοχής στα κράτη μέλη που συμμορφώνονται με το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης και το κοινοτικοποιημένο Δημοσιονομικό Σύμφωνο, βάσει του άρθρου 16 της Συνθήκης για τη Σταθερότητα, τον Συντονισμό και τη Διακυβέρνηση (ΣΣΣΔ), και δεν υπόκεινται σε πλήρες πρόγραμμα προσαρμογής·
   αυστηρός περιορισμός του ποσού του χρέους που θα εκδοθεί με από κοινού και εις ολόκληρον ευθύνη σε ποσοστό μικρότερο του 60% του ΑΕγχΠ, με την υποχρέωση των συμμετεχόντων μελών να μην εκδίδουν τίτλους υψηλής εξοφλητικής προτεραιότητας εκτός της κοινής έκδοσης·
   η τελική απόφαση για την κατανομή των μπλε ομολόγων και τις αντίστοιχες εγγυήσεις τους λαμβάνεται από τα εθνικά κοινοβούλιο όλων των συμμετεχουσών χωρών·
   υποχρέωση των συμμετεχόντων κρατών μελών να καταθέτουν εμπράγματες ασφάλειες·
   σχεδιασμός μηχανισμού κατανομής ο οποίος θα λαμβάνει υπόψη την τήρηση της δημοσιονομικής πειθαρχίας, τον οικονομικό κύκλο και το ιστορικό των διαφορών επιτοκίου και θα σταθμίζεται βάσει των δανειοληπτικών αναγκών.

Βήμα 3 – Πλήρως κοινή έκδοση εθνικού δημόσιου χρέους με τροποποίηση της Συνθήκης

Με βάση το έργο της επιτροπής, μετά από όλες τις ενδεχόμενες τροποποιήσεις του νομικού πλαισίου της ΕΕ και, αν χρειασθεί, της Συνθήκης, και αφού λάβει υπόψη, ενδεχομένως, τροποποιήσεις των συνταγμάτων των κρατών μελών, η Επιτροπή υποβάλλει προτάσεις για τη συγκρότηση συστήματος κοινής έκδοσης ομολόγων σύμφωνα με τις ακόλουθες αρχές:

   περιορισμός της συμμετοχής στα κράτη μέλη που συμμορφώνονται με τις προϋποθέσεις που ορίζονται στη φάση 2·
   δημιουργία ευρωπαϊκής υπηρεσίας διαχείρισης χρέους για την έκδοση ομολόγων·
   δημιουργία κατάλληλων, δημοκρατικά νομιμοποιημένων θεσμικών μηχανισμών, επιφορτισμένων, μεταξύ άλλων, με την εποπτεία και τον συντονισμό των εθνικών δημοσιονομικών πολιτικών και το πρόγραμμα ανταγωνιστικότητας, καθώς και με την εξωτερική εκπροσώπηση της ευρωζώνης στους διεθνείς χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς·

Βήμα 4 – Κοινή έκδοση γνήσιων ευρωπαϊκών τίτλων χρέους σε συνδυασμό με έναν ενισχυμένο ευρωπαϊκό προϋπολογισμό με τροποποίηση της Συνθήκης

Η Επιτροπή, αφού επεξεργαστεί όλες τις πιθανές τροποποιήσεις του νομικού πλαισίου της ΕΕ και, ενδεχομένως, του νομικού πλαισίου της ευρωζώνης, υποβάλλει προτάσεις για ενδεχόμενη έκδοση ομολόγων με σκοπό τη χρηματοδότηση ενωσιακών επενδύσεων για δημόσια αγαθά της ΕΕ (π.χ. υποδομές, έρευνα και ανάπτυξη κτλ.), με στόχο τη διευκόλυνση των προσαρμογών στους κραδασμούς που πλήττουν συγκεκριμένες χώρες μέσω της πρόβλεψης κάποιου βαθμού απορρόφησης σε κεντρικό επίπεδο, και τη διευκόλυνση διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων που βελτιώνουν την ανταγωνιστικότητα και τη δυνητική ανάπτυξη σε σχέση με ένα ολοκληρωμένο πλαίσιο οικονομικής πολιτικής.

(1) http://ec.europa.eu/economy_finance/focuson/crisis/documents/131201_en.pdf
(2) http://www.consilium.europa.eu/uedocs/cms_data/docs/pressdata/en/ec/132809.pdf
(3) http://www.consilium.europa.eu/uedocs/cms_data/docs/pressdata/en/ec/131359.pdf
(4) ΕΕ C 16 E της 22.1.2010, σ. 8.
(5) Κείμενα που εγκρίθηκαν, P7_TA(2011)0331.
(6) Κείμενα που εγκρίθηκαν, P7_TA(2012)0046.

Ανακοίνωση νομικού περιεχομένου - Πολιτική απορρήτου