Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

–  έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής, της 27ης Ιανουαρίου 2012, σχετικά με το εμπόριο, την οικονομική μεγέθυνση και την ανάπτυξη (COM(2012)0022), η οποία επικαιροποιεί μια ανακοίνωση για το ίδιο θέμα της 18ης Σεπτεμβρίου 2002,

–  έχοντας υπόψη τα άρθρα 207 και 208 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και το άρθρο 3 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση,

–   έχοντας υπόψη τις άλλες ανακοινώσεις της Επιτροπής και τα έγγραφα εργασίας τα τελευταία χρόνια, που έχουν σχέση με το θέμα αυτό, συμπεριλαμβανομένων εκείνων σχετικά με τη συνοχή της αναπτυξιακής πολιτικής (COM(2009)0458, SEC(2010)0421, SEC(2011)1627), σχετικά με το Σχέδιο Δράσης της ΕΕ για την Ισότητα των φύλων και τη χειραφέτηση των γυναικών στο πλαίσιο της ανάπτυξης 2010-2015 (SEC(2010)0265), σχετικά με την αύξηση του αντίκτυπου της αναπτυξιακής πολιτικής της ΕΕ: ένα πρόγραμμα δράσης για την αλλαγή (COM(2011)0637), σχετικά με τη χρηματοδότηση για την ανάπτυξη (COM(2012)0366), σχετικά με την προσέγγιση της ΕΕ για την ανθεκτικότητα (COM(2012)0586), σχετικά με την κοινωνική προστασία στην αναπτυξιακή συνεργασία της ΕΕ (COM(2012)0446) και την εμπλοκή της κοινωνίας των πολιτών στον τομέα των εξωτερικών σχέσεων (COM(2012)0492), καθώς και την ανακοίνωσή της σχετικά με τη βοήθεια για το εμπόριο (COM(2007)0163) και τις ετήσιες εκθέσεις παρακολούθησης σχετικά με τις ενισχύσεις,

–  έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα του Συμβουλίου σχετικά με την προσέγγιση της ΕΕ για το εμπόριο, την οικονομική μεγέθυνση και την ανάπτυξη την επόμενη δεκαετία, της 16ης Μαρτίου 2012, καθώς και άλλα συμπεράσματα που έχουν σχέση με το θέμα αυτό,

–  έχοντας υπόψη τη συμφωνία του Κοτονού(1),

–  έχοντας υπόψη τους κανονισμούς σχετικά με το Μέσο αναπτυξιακής συνεργασίας (ΜΑΣ)(2) και το Ευρωπαϊκό Ταμείο Ανάπτυξης (ΕΤΑ) καθώς και την εφαρμογή τους,

–  έχοντας υπόψη το στρατηγικό πλαίσιο της ΕΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη δημοκρατία και το σημείο 11 για το εμπόριο στο σχετικό Σχέδιο Δράσης(3),

–  έχοντας υπόψη το ενισχυμένο ολοκληρωμένο πλαίσιο για τη βοήθεια στο εμπόριο στις λιγότερο αναπτυγμένες χώρες, που καταρτίστηκε υπό την ηγεσία της Παγκόσμιας Τράπεζας,

–  έχοντας υπόψη τη συναφή με την αξιοπρεπή εργασία ατζέντα της ΔΟΕ και την Πρωτοβουλία Βάσης για την Κοινωνική Προστασία του ΟΗΕ,

–  έχοντας υπόψη την Τέταρτη Παγκόσμια Διάσκεψη για τις Γυναίκες που διεξήχθη στο Πεκίνο τον Σεπτέμβριο του 1995, τη Δήλωση και την Πλατφόρμα Δράσης που εγκρίθηκαν στο Πεκίνο,

–  έχοντας υπόψη τα ψηφίσματά του σχετικά με το εμπόριο και την ανάπτυξη, το εμπόριο και τη φτώχεια(4)· τη βοήθεια για το εμπόριο(5)· τις συμφωνίες Οικονομικής Εταιρικής Σχέσης(6)· το σύστημα γενικευμένων προτιμήσεων της ΕΕ(7), την Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη (CSR)(8), τα φορολογικά θέματα των αναπτυσσομένων χωρών(9), τις σχέσεις ΕΕ-Αφρικής(10), την επισιτιστική ασφάλεια(11), την γενική εξέλιξη της αναπτυξιακής πολιτικής της ΕΕ(12) και την τη συνοχή των αναπτυξιακών πολιτικών(13),

–  έχοντας υπόψη το άρθρο 48 του κανονισμού του,

–  έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Ανάπτυξης και τη γνωμοδότηση της Επιτροπής Διεθνούς Εμπορίου (A7-0054/2013),

Α.  λαμβάνοντας υπόψη ότι τα άρθρα 207 και 208 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι αλληλένδετα· λαμβάνοντας υπόψη ότι το άρθρο 207 ορίζει ότι η εμπορική πολιτική της ΕΕ θα πρέπει να βασίζεται στις αρχές και τους στόχους της εξωτερικής δράσης της Ένωσης, και ότι το άρθρο 208 ορίζει ότι οι πολιτικές της Ένωσης οι οποίες ενδέχεται να επηρεάσουν τις αναπτυσσόμενες χώρες λαμβάνουν υπόψη τους στόχους της συνεργασίας για την ανάπτυξη·

Β.  λαμβάνοντας υπόψη ότι, σύμφωνα με την Διακήρυξη του Πεκίνου και την Πλατφόρμα Δράσης, τα κράτη μέλη και η Επιτροπή έχουν υιοθετήσει τη στρατηγική ενσωμάτωσης των θεμάτων φύλου στο πλαίσιο της πολιτικής της συνεργασίας για την ανάπτυξη·

Γ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η μείωση της φτώχειας και η επίτευξη των Αναπτυξιακών Στόχων της Χιλιετίας αποτελούν κεντρικά θέματα της αναπτυξιακής πολιτικής της ΕΕ και θα πρέπει να καθοδηγούν επίσης την εμπορική πολιτική της ΕΕ προς τις αναπτυσσόμενες χώρες· ότι η προώθηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων θα πρέπει να ενσωματωθεί σε αυτήν την πολιτική, και να συμβάλει σε μια προσέγγιση της ανάπτυξης με βάση τα δικαιώματα, όπως έχει εγκριθεί από την Ευρωπαϊκή Ένωση·

Δ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η σχέση ανάμεσα στο ελευθέρωση του εμπορίου και τη φτώχεια δεν είναι αυτόματη, αλλά το άνοιγμα του εμπορίου μπορεί να αποτελέσει μία από τις πιο αποτελεσματικές κινητήριες δυνάμεις οικονομικής ανάπτυξης και μεγέθυνσης, αν και όταν υπάρχουν οι κατάλληλες συνθήκες·

Ε.  λαμβάνοντας υπόψη ότι οι προοπτικές για μια προσανατολισμένη στο εμπόριο ανάπτυξη εξαρτώνται, μεταξύ άλλων, από τη χρηστή λειτουργία των θεσμών, την αποτελεσματική καταπολέμηση της διαφθοράς, έναν υγιή ιδιωτικό τομέα, καθώς και την επιδίωξη ευρείας και ολοκληρωμένης οικονομικής ανάπτυξης, τη διαφοροποίηση και την προοδευτική αύξηση σε προστιθέμενη αξία·

ΣΤ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η εμπορική πολιτική της ΕΕ προς τις αναπτυσσόμενες χώρες επιδιώκει την καλύτερη ένταξή τους στο διεθνές εμπορικό σύστημα, αλλά δεν έχει σαφώς καθορισμένους στόχους ανάπτυξης και ως εκ τούτου υπάρχει κίνδυνος, αντ 'αυτού, να καταστρέψει την τοπική παραγωγή και να αυξήσει την εξάρτηση από τις εξαγωγές εμπορευμάτων· λαμβάνοντας υπόψη ότι, παρά τις σημαντικές προσπάθειες απελευθέρωσης, ορισμένες αναπτυσσόμενες χώρες, ιδίως οι λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες, δεν ήταν σε θέση να διαφοροποιήσουν την παραγωγή και τις εξαγωγές·

Ζ.  εκτιμώντας ότι ο αντίκτυπος της παγκοσμιοποίησης στη μείωση της φτώχειας είναι άνισος· ότι ένα μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού στις αναπτυσσόμενες χώρες εξακολουθεί να ζει σε συνθήκες ακραίας φτώχειας, ιδιαίτερα στις λιγότερο αναπτυγμένες χώρες: μόνο το 18% των ατόμων σε συνθήκες ακραίας φτώχειας ζούσαν στις λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες το 1990, αλλά το ποσοστό αυτό διπλασιάστηκε στο 36% έως το 2007·

Η.  εκτιμώντας ότι οι διαπραγματεύσεις για τις Συμφωνίες Οικονομικής Εταιρικής Σχέσης είναι πολύ πίσω από το χρονοδιάγραμμα, ότι η συνολική πρόοδος εξακολουθεί να είναι ανεπαρκής, οι αναπτυξιακοί στόχοι δεν έχουν σαφώς εντοπιστεί στην στρατηγική της ΕΕ για τις ΣΟΕΕ, και ότι απαιτείται εκ νέου επικέντρωση των διαπραγματεύσεων στην ανάπτυξη και όχι απλώς σε μια προθεσμία, για να διορθωθεί αυτή η κατάσταση·

Θ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι οι φτωχές χώρες έχουν δυσκολίες στην αντιστάθμιση της μείωσης των φόρων συναλλαγών, ως αποτέλεσμα του ισχύοντος παγκόσμιου πλαισίου απελευθέρωσης του εμπορίου· λαμβάνοντας υπόψη ότι υπάρχει ο κίνδυνος η επιβολή υψηλότερων τελωνειακών δασμών για τα μεταποιημένα προϊόντα απ’ ό,τι για τις πρώτες ύλες να συμβάλει στο να παραμείνουν οι αναπτυσσόμενες χώρες απλοί εξαγωγείς πρώτων υλών·

Ι.  λαμβάνοντας υπόψη ότι θα πρέπει να εξαλειφθούν οι αρνητικές επιπτώσεις επί του εμπορίου και της ανάπτυξης της Κοινής Γεωργικής Πολιτικής στις αναπτυσσόμενες χώρες·

ΙΑ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η εξάπλωση των αγροκαυσίμων στηρίζεται κατά κύριο λόγο στην επέκταση της βιομηχανικής μονοκαλλιέργειας μεγάλης κλίμακας, επεκτείνοντας κατά τον τρόπο αυτόν τις επιζήμιες γεωργικές πρακτικές για το περιβάλλον, τη βιοποικιλότητα, τη γονιμότητα του εδάφους και τη διαθεσιμότητα των υδάτων· ότι η εξάπλωση των αγροκαυσίμων μπορεί να έχει δραματικές συνέπειες όσον αφορά την παραβίαση των δικαιωμάτων γης, την απώλεια πρόσβασης σε ζωτικούς φυσικούς πόρους, την αποψίλωση των δασών και την υποβάθμιση του περιβάλλοντος·

ΙΒ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι οι χώρες υψηλότερου μέσου εισοδήματος θα αποκλείονται από το Σύστημα Γενικευμένων Προτιμήσεων της ΕΕ από την 1η Ιανουαρίου 2014, αλλά είναι αβέβαιο το κατά πόσον αυτό θα οδηγήσει στο άνοιγμα νέων εξαγωγικών ευκαιριών για τις λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες·

ΙΓ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η Βοήθεια για το Εμπόριο (ΒγΕ) έχει σχεδιαστεί για να βοηθήσει τις αναπτυσσόμενες χώρες στην οικοδόμηση, μεταξύ άλλων, της εμπορικής ικανότητας, τη μείωση των διοικητικών εμποδίων για το εμπόριο, τη δημιουργία μιας αποτελεσματικής υποδομής για τη μεταφορά εμπορευμάτων, καθώς και την ενίσχυση των τοπικών επιχειρήσεων ώστε να προετοιμαστούν για τον ανταγωνισμό και να μπορέσουν να επωφεληθούν από τις νέες ευκαιρίες της αγοράς· λαμβάνοντας υπόψη ότι η βοήθεια για το εμπόριο θα πρέπει να συμβάλλει στην προώθηση της ικανότητας μεταποίησης και διαφοροποίησης της παραγωγής, την υποστήριξη της περιφερειακής ολοκλήρωσης, τη διευκόλυνση της μεταφοράς τεχνολογίας, τη διευκόλυνση της δημιουργίας ή της ανάπτυξης της εγχώριας παραγωγικής ικανότητας και τη μείωση της εισοδηματικής ανισότητας·

ΙΔ.  εκτιμώντας ότι η περιφερειακή ολοκλήρωση αποτελεί ένα αποτελεσματικό μέσο για την επίτευξη της ευημερίας, της ειρήνης και της ασφάλειας· λαμβάνοντας υπόψη ότι τα αναπτυξιακά οφέλη της καλύτερης λειτουργίας του εσωτερικού και περιφερειακού εμπορίου μπορεί να είναι τόσο ή περισσότερο σημαντικά από εκείνα της αύξησης του εξωτερικού εμπορίου, ιδιαίτερα στο πλαίσιο της κλιματικής αλλαγής· εκτιμώντας ότι το περιφερειακό εμπόριο στην Αφρική αφορά σε μεγάλο βαθμό επεξεργασμένα αγαθά, ενώ το εξωτερικό εμπόριο επικεντρώνεται στις πρώτες ύλες·

ΙΕ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η εξαγωγή φυσικών πόρων συνδέεται συχνά με τη διαφθορά, καθώς και με στασιμότητα σε άλλους τομείς της οικονομίας· εκτιμώντας ότι η ύπαρξη του φαινομένου της «κατάρας των πόρων» είναι πλέον ευρέως αναγνωρισμένη και η εμπορική πολιτική της ΕΕ πρέπει να επιδιώξει να βοηθήσει στην πρόληψη και αντιμετώπιση του φαινομένου αυτού·

ΙΣΤ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι ως «φυσικοί πόροι που μπορούν να αποτελέσουν αιτία συγκρούσεων» θεωρούνται οι φυσικοί πόροι των οποίων η συστηματική εκμετάλλευση και εμπορία σε συγκυρία συγκρούσεων, συμβάλλει, δημιουργεί όφελος ή οδηγεί στη διάπραξη σοβαρών παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, σε παραβιάσεις του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου ή σε εγκλήματα βάσει του διεθνούς δικαίου·

ΙΖ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι οι πολιτικές της ΕΕ πρέπει να υποστηρίζουν και ποτέ να μην βλάπτουν την ασφάλεια των τροφίμων· ότι είναι επίσης επιτακτική ανάγκη να σταματήσει η εναλλακτική εκμετάλλευση της γεωργικής γης σε αναπτυσσόμενες χώρες με επισιτιστική ανασφάλεια ή περιοχές, εκτός της παραγωγής τροφίμων για τις τοπικές ή περιφερειακές ανάγκες (πρόβλημα «αρπαγής γης»)·

ΙΗ.  λαμβάνοντας υπόψη, κυρίως, ότι η υποστήριξη στα βιοκαύσιμα έχει οδηγήσει σε έμμεση αλλαγή της χρήσης γης και σε αστάθεια των τιμών των τροφίμων στις αναπτυσσόμενες χώρες·

ΙΘ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η εξασφάλιση της εγγείου ιδιοκτησίας για τους μικροϊδιοκτήτες, οι οποίοι αποτελούν την πλειοψηφία των ιδιοκτητών γης στις αναπτυσσόμενες χώρες και είναι οι πιο ευάλωτοι, είναι το θεμέλιο της υγιούς αγοράς ακινήτων και των πιστωτικών αγορών οι οποίες είναι απαραίτητες για την σταθερή και βιώσιμη ανάπτυξη·

Κ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η δημιουργία ευκαιριών για τις γυναίκες, κυρίως όσον αφορά τις μικροπιστώσεις, είναι απαραίτητη για την επίτευξη υψηλών αποδόσεων στον τομέα της οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης·

Μετατρέποντας το εμπόριο σε μια αποτελεσματική κινητήρια δύναμη για την οικονομική μεγέθυνση, την ανάπτυξη, και τη μείωση της φτώχειας

1.  επιβεβαιώνει τη θέση του ότι η διευκόλυνση της βιώσιμης ανάπτυξης πρέπει να είναι ο πρωταρχικός στόχος της εμπορικής πολιτικής της ΕΕ προς τις αναπτυσσόμενες χώρες· θεωρεί ότι συγκεκριμένοι και βιώσιμοι στόχοι ανάπτυξης θα πρέπει να διατυπωθούν για όλες τις πρωτοβουλίες στο πλαίσιο αυτής της πολιτικής·

2.  τονίζει ότι, εφόσον δεν μπορεί να θεωρηθεί δεδομένο ότι η απελευθέρωση του εμπορίου οδηγεί στην ανάπτυξη και τη μείωση της φτώχειας, το εμπόριο και η βοήθεια στο πλαίσιο εμπορικών πολιτικών πρέπει να σχεδιάζονται με συνέπεια, στη βάση διαφανών, περιεκτικών και συμμετοχικών διαδικασιών που αφορούν όλους τους εμπλεκόμενους φορείς, με ιδιαίτερη προσοχή στα άτομα που βρίσκονται σε μειονεκτική θέση, ειδικά τις γυναίκες·

3.  επισημαίνει ότι το δίκαιο εμπόριο μεταξύ της ΕΕ και των αναπτυσσομένων χωρών πρέπει να θεμελιώνεται στον πλήρη σεβασμό και τη διασφάλιση των κανόνων και συνθηκών εργασίας που ορίζει η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας, και να διασφαλίζει την εφαρμογή των υψηλότερων δυνατών κοινωνικών και περιβαλλοντικών προδιαγραφών· εκτιμά πως τούτο περιλαμβάνει την καταβολή ενός δίκαιου αντιτίμου για τους φυσικούς πόρους και τα γεωργικά προϊόντα που προέρχονται από τις αναπτυσσόμενες χώρες·

4.  ζητεί να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στην προώθηση της ισότητας των φύλων και της χειραφέτησης των γυναικών·

5.  χαιρετίζει την έμφαση στο επιχειρηματικό περιβάλλον, την περιφερειακή ολοκλήρωση και τις παγκόσμιες αγορές, καθώς και στην κοινωνική προστασία, την υγεία, την εκπαίδευση και την απασχόληση στο πρόγραμμα δράσης για την αλλαγή (COM(2011)0637)·

6.  ζητεί την πλήρη εφαρμογή της συνοχής των αναπτυξιακών πολιτικών, μεταξύ άλλων μέσω της κατάργησης όλων των άδικων πρακτικών παραγωγής και εμπορίας, της υπεραλίευσης και των γεωργικών επιδοτήσεων που βλάπτουν την ανάπτυξη και απειλούν την ασφάλεια των τροφίμων·

7.  επισημαίνει ότι η πολιτική στον τομέα των επενδύσεων θέτει δύο βασικές προκλήσεις για τις αναπτυσσόμενες χώρες: σε εθνικό επίπεδο, είναι αναγκαίο η πολιτική των επενδύσεων να εντάσσεται στην αναπτυξιακή στρατηγική η οποία πρέπει να περιλαμβάνει και στόχους αειφόρου ανάπτυξης· σε διεθνές επίπεδο, απαιτείται να ενισχυθεί η αναπτυξιακή διάσταση των διεθνών επενδυτικών συμφωνιών και να επιτευχθεί ισορροπία μεταξύ των δικαιωμάτων και των υποχρεώσεων κρατών και επενδυτών·

8.  εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι, σύμφωνα με την Έκθεση του 2012 για τις Παγκόσμιες Επενδύσεις της Unctad (συνδιάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για το Εμπόριο και την Ανάπτυξη), μερικές διεθνείς επενδυτικές συμφωνίες που συνήφθησαν το 2011 είναι προσκολλημένες στο παραδοσιακό μοντέλο συνθήκης που δίνει προτεραιότητα στην προστασία των επενδύσεων ως μοναδικό στόχο της συνθήκης· εκφράζει ωστόσο την ικανοποίησή του για το γεγονός ότι ορισμένες νέες διεθνείς επενδυτικές συμφωνίες περιλαμβάνουν διατάξεις για την εξασφάλιση ότι η συνθήκη όχι μόνο δεν θα παρεμποδίζει τις στρατηγικές αειφόρου ανάπτυξης των ενδιαφερομένων χωρών οι οποίες επικεντρώνονται στον περιβαλλοντικό και κοινωνικό αντίκτυπο των επενδύσεων αλλά, αντιθέτως, θα συμβάλλει στην επίτευξη των στόχων αυτών·

9.  σημειώνει με ανησυχία τον αυξανόμενο αριθμό των υποθέσεων επίλυσης διαφορών μεταξύ επενδυτών και κράτους που υποβάλλονται για περιπτώσεις διεθνών επενδυτικών συμφωνιών, στις οποίες οι επενδυτές αμφισβητούν θεμελιώδεις δημόσιες πολιτικές, ισχυριζόμενοι ότι οι εν λόγω πολιτικές έχουν επηρεάσει αρνητικά τις επιχειρηματικές προοπτικές τους· υπογραμμίζει ότι η έκθεση του 2012 της Unctad για τις Παγκόσμιες Επενδύσεις καταδεικνύει ότι οι διεθνείς επενδυτικές συμφωνίες καθίστανται όλο και περισσότερο αμφιλεγόμενες και ευαίσθητες από πολιτική σκοπιά, κυρίως εξαιτίας της διάδοσης του φαινομένου διαιτησίας μεταξύ επενδυτών και κρατών για τις διεθνείς επενδυτικές συμφωνίες, με αποτέλεσμα μία ολοένα αυξανόμενη δυσαρέσκεια (για παράδειγμα, η δήλωση της Αυστραλίας, στο πλαίσιο της εμπορικής πολιτικής της, ότι θα παύσει να ενσωματώνει στις μελλοντικές διεθνείς επενδυτικές συμφωνίες της ρήτρες διμερούς διακανονισμού των διαφορών μεταξύ επενδυτών και κράτους), που αντικατοπτρίζει, μεταξύ άλλων, τις ελλείψεις του συστήματος (π.χ., εξαιρετικά ευρείς ορισμοί περί απαλλοτριώσεων, τις ανεπαρκείς εγγυήσεις όσον αφορά τα προσόντα των διαιτητών, την έλλειψη διαφάνειας και το υψηλό κόστος για την εκδίκαση των υποθέσεων, και τη μη σαφή σχέση ανάμεσα στη διαδικασία επίλυσης διαφορών μεταξύ επενδυτών και κράτους και στη διαδικασία επίλυσης διαφορών μεταξύ κρατών)· ως εκ τούτου, επιμένει ότι οι μελλοντικές ευρωπαϊκές συμφωνίες επενδύσεων πρέπει να διασφαλίζουν ότι οι διεθνείς διακανονισμοί μεταξύ επενδυτών και κράτους δεν θα υπονομεύουν την ικανότητα των κρατών να νομοθετούν υπέρ του δημοσίου συμφέροντος·

10.  υπενθυμίζει ότι η κινητοποίηση επενδύσεων με στόχο την αειφόρο ανάπτυξη εξακολουθεί να αποτελεί μείζονα πρόκληση για τις αναπτυσσόμενες χώρες, ιδίως δε για τις λιγότερο αναπτυγμένες χώρες (ΛΑΧ)· τονίζει, στο σημείο αυτό, ότι η Unctad έχει αναπτύξει ένα συνεκτικό πλαίσιο επενδυτικής πολιτικής σχετικά με την αειφόρο ανάπτυξη που δίνει ιδιαίτερη έμφαση στη σχέση μεταξύ ξένων επενδύσεων και βιώσιμης ανάπτυξης·

11.  καλεί την ΕΕ να εκμεταλλευτεί δυναμικά τα πολλά μέσα που έχει στη διάθεσή της για να υποστηρίξει την ειρήνη, το σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τη δημοκρατία, το κράτος δικαίου, τη χρηστή διακυβέρνηση, τα υγιή δημόσια οικονομικά, τις επενδύσεις σε υποδομές, τον σεβασμό των κοινωνικών κανόνων από τις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις και τις θυγατρικές τους, την αξιόπιστη παροχή των βασικών υπηρεσιών και την προσπάθεια για μια χωρίς αποκλεισμούς αειφόρο ανάπτυξη και τη μείωση της φτώχειας στις αναπτυσσόμενες χώρες, και να συμβάλει έτσι στη δημιουργία ενός ευνοϊκού περιβάλλοντος για την παροχή αποτελεσματικής βοήθειας για το εμπόριο και την βιώσιμη ανάπτυξη του εμπορίου·

12.  υπογραμμίζει ότι η επιτυχής ένταξη των αναπτυσσόμενων χωρών στο παγκόσμιο εμπόριο απαιτεί κάτι περισσότερο από την καλύτερη πρόσβαση στην αγορά και την ενίσχυση των διεθνών κανόνων εμπορίου· κατά συνέπεια, τονίζει ότι ο προγραμματισμός της βοήθειας για το εμπόριο θα πρέπει να στηρίζει τις αναπτυσσόμενες χώρες στην εγχώρια προσπάθειά τους για την προώθηση του εγχώριου εμπορίου, την απομάκρυνση των περιορισμών των δεσμεύσεων προσφοράς και την αντιμετώπιση των διαρθρωτικών αδυναμιών, οι οποίες μπορούν να αντιμετωπιστούν μέσω εσωτερικών μεταρρυθμίσεων στις πολιτικές που σχετίζονται με το εμπόριο, της διευκόλυνσης του εμπορίου, της ενίσχυσης των ικανοτήτων των τελωνειακών αρχών, της αναβάθμισης των υποδομών, των βελτιώσεων των παραγωγικών ικανοτήτων και της ανάπτυξης των εγχώριων και περιφερειακών αγορών·

13.  υπενθυμίζει ότι η σχέση μεταξύ διεθνούς εμπορίου και μείωσης της φτώχειας δεν είναι αυτόματη· σημειώνει, εν προκειμένω, ότι η Unctad αναφέρει ότι το μέσο επίπεδο της εμπορικής ολοκλήρωσης των λιγότερο ανεπτυγμένων χωρών, το οποίο μετράται από το λόγο των εξαγωγών και των εισαγωγών αγαθών και υπηρεσιών προς το ΑΕΠ, στην πραγματικότητα είναι υψηλότερο από εκείνο των προηγμένων οικονομιών από τις αρχές της δεκαετίας του 1990· θεωρεί, ως εκ τούτου, ότι η συνεχιζόμενη μαζική φτώχεια στις λιγότερο αναπτυγμένες χώρες είναι συνέπεια της υπανάπτυξης και της αποτυχίας των χωρών αυτών να προωθήσουν διαρθρωτικές αλλαγές, να αναπτύξουν παραγωγική ικανότητα, και να δημιουργήσουν παραγωγική απασχόληση σε εθνικό επίπεδο·

14.  προσυπογράφει, επίσης, τη διαπίστωση της Unctad ότι η πρόωρη και ταχεία απελευθέρωση του εμπορίου, που πολλές χαμηλού εισοδήματος αναπτυσσόμενες χώρες ενθαρρύνθηκαν να πραγματοποιήσουν τη δεκαετία του 1980 και του 1990, οδήγησε στην αποβιομηχάνιση και σε μια μορφή ένταξης που ενέτεινε την εξάρτησή τους και την ευάλωτη θέση τους σε σχέση με τις εξωτερικές αγορές, ενώ αντίθετα, οι χώρες που έχουν επωφεληθεί περισσότερο από την απελευθέρωση του εμπορίου και έχουν σημειώσει βελτίωση όσον αφορά την απόλυτη φτώχεια, είναι εκείνες που άνοιξαν με μετριοπάθεια τις οικονομίες τους, σταδιακά, σύμφωνα με την εξέλιξη των παραγωγικών ικανοτήτων τους, και έχουν σημειώσει πρόοδο όσον αφορά τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις·

15.  τονίζει ότι, προκειμένου η ανάπτυξη και η οικονομική άνοδος να είναι ολοκληρωμένες, βιώσιμες και αποτελεσματικές για τη μείωση της φτώχειας, θα πρέπει να επιδιωχθούν σε τομείς που θίγονται περισσότερο από τη φτώχεια, και στους οποίους δραστηριοποιούνται οι φτωχοί άνθρωποι· τονίζει ότι η ανάπτυξη θα πρέπει να ωφελεί και να χειραφετεί και τις γυναίκες, και ότι θα πρέπει να επικεντρωθεί στη βελτίωση του γενικού επιχειρηματικού περιβάλλοντος ώστε να τονωθούν οι ΜΜΕ, και στη δημιουργία ευκαιριών βιώσιμης μικροχρηματοδότησης και μικροπίστωσης· υπογραμμίζει ότι οι πολιτικές ανάπτυξης και εμπορίου στον εν λόγω τομέα θα πρέπει να καθοδηγούνται από την καινοτομία, τη δημιουργικότητα και την ανταγωνιστικότητα, με στόχο τη δημιουργία θέσεων εργασίας και την ενδυνάμωση των κοινωνικών κατηγοριών που βρίσκονται σε μειονεκτική θέση·

16.  εκφράζει την ικανοποίησή του για την αναγνώριση από την Επιτροπή της ανάγκης να υποστηριχθεί η συμμετοχή των μικρών παραγωγών και των επιχειρήσεων· επισημαίνει τις δυνατότητες που παρουσιάζουν για την αγορά τα συστήματα δίκαιου εμπορίου και την αποτελεσματικότητα των συστημάτων αυτών στη διευκόλυνση της κοινωνικής ανάπτυξης·

17.  προτείνει να ενισχύσει η Επιτροπή τη δυναμική για δημόσιες συμβάσεις βιώσιμου χαρακτήρα σε διεθνές επίπεδο·

18.  καλεί την ΕΕ, τα κράτη μέλη της και άλλους δωρητές να αναγνωρίσουν το ζωτικό ρόλο των γυναικών για την οικονομική ανάπτυξη, και να προσαρμόσουν τις προσπάθειες προς την παροχή βοήθειας με στόχο την ενδυνάμωση των γυναικών, κοινωνικά και οικονομικά, μεταξύ άλλων μέσω ειδικής υποστήριξης για την ανάπτυξη των επιχειρήσεων και την πρόσβαση σε υπηρεσίες μικροχρηματοδότησης ειδικά για γυναίκες·

19.  υπενθυμίζει στην Επιτροπή και τα κράτη μέλη το σχέδιο δράσης της ΕΕ για την ισότητα των φύλων και τη χειραφέτηση των γυναικών στο πλαίσιο της ανάπτυξης, και τις διάφορες δραστηριότητες που προτείνονται από αυτό το σχέδιο δράσης·

20.  επαναλαμβάνει την υποχρέωση της ΕΕ να εφαρμόζει τη συνοχή των πολιτικών για την ανάπτυξη, καθώς και το σεβασμό, την προώθηση και προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της ισότητας των φύλων σε όλες τις εξωτερικές πολιτικές της, συμπεριλαμβανομένου του διεθνούς εμπορίου· προσβλέπει στην πλήρη εφαρμογή των μέτρων για το εμπόριο στο σχέδιο δράσης που επισυνάπτεται στο στρατηγικό πλαίσιο της ΕΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη δημοκρατία·

21.  θεωρεί ότι οι στρατηγικές βιώσιμης οικονομικής ανάπτυξης θα πρέπει, μεταξύ άλλων, να προβλέπουν: τη συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα στην πραγματική οικονομία, την περιφερειακή συνοχή και την ολοκλήρωση των αγορών μέσω της διασυνοριακής συνεργασίας, καθώς και την ανάπτυξη του ανοικτού και θεμιτού εμπορίου, με βάση ένα πολυμερές εμπορικό βασισμένο σε κανόνες πλαίσιο·

22.  υπενθυμίζει τη σημασία των επενδύσεων για τη δημιουργία, την ανάπτυξη και την ενίσχυση των απαραίτητων λιμενικών υποδομών και των υποδομών στους τομείς των μεταφορών, της ενέργειας και των τηλεπικοινωνιών, ειδικότερα δε των διασυνοριακών·

23.  καλεί τις δικαιούχους χώρες, εκτός της αναπτυξιακής βοήθειας που λαμβάνουν για το εμπόριο, να κινητοποιούν επίσης τους δικούς τους εσωτερικούς πόρους, μεταξύ των οποίων τα δημοσιονομικά έσοδα, μέσω της ορθής είσπραξης φόρων, και μέσω της εκμετάλλευσης του ανθρώπινου δυναμικού τους· καλεί την Επιτροπή να παρέχει στήριξη, όταν τα έσοδα των χωρών προέρχονται από την εκμετάλλευση των φυσικών πόρων, προκειμένου η διαχείριση των πόρων αυτών να είναι βιώσιμη και χαρακτηριζόμενη από διαφάνεια· τονίζει την ανάγκη εξασφάλισης πλήρους διαφάνειας όσον αφορά τις πληρωμές που καταβάλλονται στις κυβερνήσεις από τις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις· ζητεί από την Επιτροπή να στηρίξει στρατηγικές βιώσιμης εκβιομηχάνισης στις αναπτυσσόμενες χώρες με σκοπό την ανάπτυξη εμπορίου προϊόντων προστιθέμενης αξίας·

24.  εκτιμά ότι τα μέσα που χρησιμοποιεί η ΕΕ για την αναπτυξιακή βοήθεια μέσω του εμπορίου και των επενδύσεων, συγκεκριμένα δε το αναθεωρημένο σύστημα γενικευμένων προτιμήσεων και οι συμφωνίες οικονομικής συνεργασίας, είναι αποτελεσματικά· υπογραμμίζει ωστόσο ότι η βοήθεια στο εμπόριο δεν περιορίζεται μόνο στα μέσα αυτά· υπενθυμίζει στην ΕΕ το στόχο της να ανέλθει ο συνολικός προϋπολογισμός για τη βοήθεια στο 0,7 % του ΑΕΠ έως το 2015· παροτρύνει την Επιτροπή να αυξήσει το τμήμα της τεχνικής βοηθείας στο πλαίσιο της συνολικής βοηθείας που παρέχει, μεταξύ άλλων στον τομέα της τυποποίησης· καλεί την Ευρωπαϊκή Ένωση να επιδείξει μεγαλύτερη συνέπεια στην εφαρμογή των πολιτικών της στους τομείς του εμπορίου, της γεωργίας, του περιβάλλοντος, της ενέργειας και της ανάπτυξης·

25.  θεωρεί απαραίτητη προϋπόθεση οι ευρωπαϊκές πολιτικές αναπτυξιακής βοήθειας μέσω του εμπορίου να ενσωματώσουν όλες τις διαστάσεις της καινοτομίας –τόσο της καινοτομίας στον χρηματοπιστωτικό τομέα, όσο και στον τομέα της τεχνολογίας και της οργάνωσης– με βάση τις βέλτιστες πρακτικές·

26.  συνιστά στην Επιτροπή να διαπραγματευτεί την ενσωμάτωση πραγματικά εφαρμόσιμων διατάξεων για τα ανθρώπινα δικαιώματα σε όλες τις μελλοντικές διμερείς εμπορικές συμφωνίες και συμφωνίες συνεργασίας, προκειμένου να συμβάλει ουσιαστικά σε μια αναπτυξιακή προσέγγιση βασιζόμενη στα δικαιώματα·

27.  τονίζει ότι είναι σημαντικό να εξασφαλιστούν αξιοπρεπή επίπεδα μισθών και αξιοπρεπή πρότυπα ασφάλειας στην εργασία για ένα βιώσιμο σύστημα παγκόσμιου εμπορίου και νέες παγκόσμιες αλυσίδες παραγωγής· εν προκειμένω, υπενθυμίζει στην Επιτροπή την ανακοίνωσή της σχετικά με την προώθηση της αξιοπρεπούς εργασίας για όλους·

28.  επιθυμεί, για λόγους συνοχής των πολιτικών που έχει αναλάβει η ΕΕ, να ενταθεί η συνεργασία μεταξύ των διαφόρων υπηρεσιών της Επιτροπής και της ΕΥΕΔ, καθώς και μεταξύ των τριών θεσμικών οργάνων, δηλαδή της Επιτροπής, του Συμβουλίου και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου·

29.  εκτιμά ότι στα κριτήρια αξιολόγησης των πολιτικών και των προγραμμάτων ανάπτυξης μέσω του εμπορίου και των επενδύσεων θα πρέπει να συμπεριλαμβάνονται στατιστικές αναλύσεις τόσο σχετικά με τον ρυθμό ανάπτυξης και τις εμπορικές συναλλαγές, όσο και σχετικά με τον αριθμό των θέσεων εργασίας που δημιουργούνται και τον βαθμό βελτίωσης της ποιότητας ζωής των κατοίκων των αναπτυσσόμενων χωρών, με όρους ανθρώπινης, κοινωνικής, πολιτισμικής και περιβαλλοντικής ανάπτυξης·

Τοποθετώντας τις εμπορικές διαπραγματεύσεις και συμφωνίες σε ένα σαφέστερο πλαίσιο ανάπτυξης

30.  τονίζει τη σημασία του συνδυασμού εμπορικών μεταρρυθμίσεων και καλά σχεδιασμένων δημόσιων πολιτικών, ιδίως κοινωνικής προστασίας· τονίζει, ευρύτερα τη σημασία έγκαιρων και καλά προετοιμασμένων εθνικών αναπτυξιακών στρατηγικών και συστηματικών αποτιμήσεων των εμπορικών πολιτικών επί της φτώχειας· καλεί την Επιτροπή να εφαρμόσει τις οδηγίες του εισηγητή του ΟΗΕ για το δικαίωμα στην διατροφή, που ζητεί τη χρήση των αξιολογήσεων του αντικτύπου που έχουν οι εμπορικές και επενδυτικές συμφωνίες στα ανθρώπινα δικαιώματα, κατά τη σύναψη εμπορικών και επενδυτικών συμφωνιών, προκειμένου να διασφαλιστεί ότι αυτές συνάδουν με τις υποχρεώσεις που απορρέουν από τις διεθνείς πράξεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα· επίσης, καλεί την ΕΕ να ενσωματώσει σαφείς όρους και ρήτρες για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη δημοκρατία σε όλες τις εμπορικές συμφωνίες της·

31.  τονίζει τη σημασία της εδραίωσης της εταιρικής κοινωνικής ευθύνης (ΕΚΕ) σε συμφωνίες ελεύθερων συναλλαγών με τις αναπτυσσόμενες χώρες, με στόχο την προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των κοινωνικών και περιβαλλοντικών προτύπων· προτείνει να περιληφθεί ένα περιεκτικό κεφάλαιο για τα ανθρώπινα δικαιώματα, πέραν των κοινωνικών και περιβαλλοντικών κεφαλαίων, σε όλες τις μελλοντικές συμφωνίες ελεύθερων συναλλαγών·

32.  καλεί την Επιτροπή να ενθαρρύνει τις κυβερνήσεις των αναπτυσσόμενων χωρών να διεξάγουν ευρείες διαβουλεύσεις, με τη συμμετοχή, μεταξύ άλλων, μη-κρατικών και μη-επιχειρησιακών φορέων, κατά τη χάραξη πολιτικής για το εμπόριο· καλεί την Επιτροπή να προωθήσει επίσης τη διαφάνεια κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων, έτσι ώστε να διευκολύνει την περαιτέρω ευρεία και αποτελεσματική συμμετοχή των ενδιαφερομένων μερών, και να συμβάλλει στην επίτευξη αποτελεσμάτων στον τομέα της ανάπτυξης·

33.  ζητεί να διεξαχθούν εις βάθος αναλύσεις επιπτώσεων, υπό το πρίσμα του κλίματος, της ισότητας των φύλων και της βιωσιμότητας, όσον αφορά τα αποτελέσματα πολυμερών και διμερών συμφωνιών που αποτελούν το αντικείμενο διαπραγματεύσεων μεταξύ της ΕΕ και τρίτων χωρών· καλεί επιτακτικά την Επιτροπή να συμπεριλαμβάνει ρητά την υποστήριξη για την αντιμετώπιση των κλιματικών αλλαγών σε όλες τις συμφωνίες παροχής βοήθειας για το εμπόριο και άλλου είδους σχετικής αναπτυξιακής βοήθειας·

34.  πιστεύει ότι θα πρέπει να ορίζονται κριτήρια για την πρόοδο της ανάπτυξης κατά τις διαπραγματεύσεις εμπορικών συμφωνιών, προκειμένου να διευκολύνεται η παρακολούθηση και, όταν χρειάζεται, η τροποποίηση των χρονοδιαγραμμάτων για την εφαρμογή μέτρων, η τροποποίηση των συνοδευτικών μέτρων, που μπορεί να περιλαμβάνουν βοήθεια για το εμπόριο και υποστήριξη για την προσαρμογή, καθώς και προετοιμασία νέων πρωτοβουλιών, όταν η επιδίωξη των αναπτυξιακών στόχων το απαιτεί· τονίζει ότι η παροχή στις αναπτυσσόμενες χώρες της κατάλληλης νομικής και λοιπής εμπειρογνωμοσύνης που απαιτείται για να λειτουργήσουν αποτελεσματικά στο πλαίσιο του ΠΟΕ και παρόμοιων οργανισμών, είναι απαραίτητη για τις εμπορικές διαπραγματεύσεις·

35.  καλεί την ΕΕ να προωθήσει περαιτέρω μείωση των εμποδίων για το εμπόριο και επιδοτήσεων που προκαλούν στρέβλωση του εμπορίου, για να βοηθήσει τις αναπτυσσόμενες χώρες να αυξήσουν το μερίδιό τους στο παγκόσμιο εμπόριο· ζητεί η κατάργηση των επιδοτήσεων των γεωργικών εξαγωγών, σύμφωνα με τη δέσμευση στο πλαίσιο του Αναπτυξιακού Γύρου της Ντόχα του ΠΟΕ, να εφαρμοστεί όσο το δυνατόν συντομότερα·

36.  προτρέπει την Επιτροπή να υποστηρίξει την έκκληση του ειδικού εισηγητή του ΟΗΕ για το δικαίωμα στη διατροφή να τεθεί σε εφαρμογή ένα σύστημα θετικών κινήτρων για την ενθάρρυνση της εισαγωγής γεωργικών προϊόντων στην ΕΕ που συμμορφώνονται με συγκεκριμένα περιβαλλοντικά, κοινωνικά και σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα πρότυπα, ιδίως εξασφαλίζοντας δίκαια εισοδήματα για τους παραγωγούς και βιώσιμους μισθούς για τους εργαζομένους στη γεωργία·

37.  καλεί την ΕΕ να διασφαλίζει πάντα ότι η ευρεία προσέγγισή της στις εμπορικές διαπραγματεύσεις, με την ενσωμάτωση θεμάτων όπως οι επενδύσεις, οι δημόσιες συμβάσεις, ο ανταγωνισμός, το εμπόριο στον τομέα των υπηρεσιών και τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας, θα είναι σύμφωνη με τις αντίστοιχες ανάγκες και τις στρατηγικές ανάπτυξης των χωρών εταίρων· για το λόγο αυτό, καλεί την ΕΕ να προσδιορίσει τη νέα της στρατηγική για το εμπόριο τηρώντας πλήρως την αρχή της ειδικής και διαφοροποιημένης μεταχείρισης για τις αναπτυσσόμενες χώρες· επαναλαμβάνει, επίσης, ότι οι κυβερνήσεις και τα κοινοβούλια πρέπει να διατηρήσουν το δικαίωμα ρύθμισης των επενδύσεων, τόσο για να μπορούν να ευνοούν επενδυτές που στηρίζουν την ανάπτυξη της χώρας, όσο και για να διασφαλίζουν ότι όλοι οι επενδυτές, συμπεριλαμβανομένων των ξένων επενδυτών, θα υπόκεινται σε υποχρεώσεις σχετικά με την τήρηση των εργασιακών, περιβαλλοντικών και των υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και λοιπών προτύπων·

38.  χαιρετίζει την ένταξη της διάστασης του φύλου στις εκτιμήσεις των επιπτώσεων στην αειφορία, που συνδέονται με τις εμπορικές διαπραγματεύσεις· καλεί την Επιτροπή να λάβει υπόψη της αυτές τις εκτιμήσεις και να εξασφαλίσει ότι τα θέματα ισότητας των φύλων θα καλύπτονται πράγματι από τα μέτρα πολιτικής που συνοδεύουν τις εμπορικές συμφωνίες·

39.  πιστεύει ότι πρέπει να δοθεί περισσότερη έμφαση στο περιεχόμενο από όση δίνεται στις προθεσμίες, στις διαπραγματεύσεις για συμφωνίες οικονομικής εταιρικής σχέσης· αναφέρει ότι, για τις συμφωνίες υπέρ της ανάπτυξης, απαιτείται μια πιο ευέλικτη προσέγγιση εκ μέρους της ΕΕ, που θα ενθαρρύνει τη διαφοροποίηση των οικονομιών των χωρών ΑΚΕ, με αύξηση των δραστηριοτήτων μεταποίησης και του περιφερειακού εμπορίου·

Βοήθεια για το εμπόριο

40.  υποστηρίζει την πρόταση της Επιτροπής να διαφοροποιήσει τη βοήθεια για το εμπόριο και να εστιάσει τις προσπάθειές της στις χώρες που το έχουν περισσότερο ανάγκη, κυρίως τις λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες και τις χώρες με χαμηλά εισοδήματα·

41.  καλεί τα μέσα στο πλαίσιο της ΒγΕ να επικεντρώνονται όχι μόνο στο εμπόριο μεταξύ της ΕΕ και των αναπτυσσομένων χωρών, αλλά και στη στήριξη του εσωτερικού εμπορίου και του εμπορίου Νότου-Νότου, καθώς και στο τριγωνικό εμπόριο μεταξύ των χωρών ΑΚΕ, με την προώθηση διασυνοριακών αλυσίδων προστιθέμενης αξίας, με την αύξηση της αποτελεσματικότητας των βασικών υπηρεσιών και τη μείωση του κόστους μεταφοράς, που μπορούν συγχρόνως να βοηθήσουν στην ενίσχυση των δεσμών των αναπτυσσόμενων χωρών με τις παγκόσμιες αγορές·

42.  ενθαρρύνει την ανάπτυξη πιο αποτελεσματικών μέσων στήριξης για την προσαρμογή και τη διαφοροποίηση της παραγωγής, καθώς και για την υπεύθυνη και βιώσιμη ανάπτυξη βιομηχανιών μεταποίησης και μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων στις αναπτυσσόμενες χώρες·

43.  τονίζει ότι οι ανισότητες μεταξύ των φύλων όσον αφορά την πρόσβαση σε πόρους, όπως μικροδάνεια, δάνεια, πληροφόρηση και τεχνολογία, θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη κατά τον καθορισμό των στρατηγικών για την βοήθεια για το εμπόριο και άλλες σχετικές αναπτυξιακές βοήθειες·

44.  υποστηρίζει τη δέσμη μέτρων για την προώθηση του εμπορίου για μικρές επιχειρήσεις σε αναπτυσσόμενες χώρες, που αναφέρεται στην ανακοίνωση της Επιτροπής· καλεί την Επιτροπή να προχωρήσει στην ανάπτυξη αυτής της δέσμης μέτρων και καλεί όλους τους δωρητές να διαθέσουν επαρκείς πόρους για την εφαρμογή του πακέτου αυτού, ιδίως για να υποστηριχθεί η συμμετοχή των μικρών επιχειρήσεων σε συστήματα συναλλαγών που εξασφαλίζουν προστιθέμενη αξία για τους παραγωγούς, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που ανταποκρίνονται στην αειφορία (π.χ. Fair Trade)· ζητεί να υπάρχουν τακτικές ενημερώσεις σχετικά με την εφαρμογή της δέσμης μέτρων·

45.  σημειώνει ότι η εμπορική ικανότητα εξαρτάται συγχρόνως από το «hardware» (τις υποδομές) και από το «software» (τις γνώσεις)· καλεί, ως εκ τούτου την ΕΕ να επενδύσει στην ενίσχυση των δύο αυτών συντελεστών σε πολλές χώρες, ιδιαίτερα σε συνεργασία με τις λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες·

46.  καλεί την ΕΕ να διασφαλίσει ότι η βοήθεια για το εμπόριο προωθεί μέσα για τη μείωση της φτώχειας και την ολοκληρωμένη διαχείριση, και, ως εκ τούτου πρωταρχικός στόχος της πρέπει να είναι οι ανάγκες των μικρών επιχειρήσεων· τονίζει ότι η βοήθεια για το εμπόριο θα πρέπει να χρησιμοποιείται για την ανάπτυξη βιώσιμων αλυσίδων αξίας, εστιάζοντας στις ανάγκες μείωσης της φτώχειας, προκειμένου να ενισχυθεί ο στόχος της απόκτησης μιας βιώσιμης αλυσίδας εφοδιασμού·

47.  ζητεί από την ΕΕ να επικεντρωθεί στην αντιμετώπιση των προβλημάτων που παρουσιάζονται στα προγράμματα βοήθειας για το εμπόριο, ιδίως όσον αφορά τις ικανότητες εφαρμογής και παρακολούθησης· ζητεί, ως εκ τούτου, να υπάρξει μια στροφή στην προοπτική που επικεντρώνεται στα αποτελέσματα και τις επιδόσεις αντί της εισφοράς μέτρων, αλλά αναγνωρίζει την ανάγκη για επιμελή και συντονισμένο εξωτερικό έλεγχο που να εξασφαλίζει ανοικτές και διαφανείς εμπορικές πρακτικές·

48.  ζητεί από την ΕΕ να ενσωματώσει τον ιδιωτικό τομέα στο σχεδιασμό προγραμμάτων βοήθειας για το εμπόριο πιο αποτελεσματικά, με στόχο την ενδυνάμωση των επιχειρήσεων στις αναπτυσσόμενες χώρες για την ενίσχυση του εμπορίου·

Ο ρόλος του ιδιωτικού τομέα στην ανάπτυξη

49.  θεωρεί ότι, εν όψει της μετατροπής στη δομή του διεθνούς εμπορίου και του εμπορίου Βορρά-Νότου, η κυριότητα των προγραμμάτων βοήθειας από τις δικαιούχους χώρες, μαζί με τη διαφάνεια, τη λογοδοσία και τους επαρκείς πόρους, είναι ζωτικής σημασίας παράγοντες που συμβάλλουν στην αποτελεσματικότητα και την επιτυχία τους, δεδομένου ότι στόχος είναι να μειωθούν οι ανισότητες στον πλούτο, την ευημερία και την επίτευξη της περιφερειακής ολοκλήρωσης· θεωρεί, επίσης, ότι είναι εξαιρετικά σημαντικό ο σχεδιασμός και η παρακολούθηση αυτών των προγραμμάτων να εμπλέκουν συστηματικά τις εθνικές, περιφερειακές και τοπικές αρχές, καθώς και την κοινωνία των πολιτών, και να προβλέπουν εποπτεία από τους χορηγούς·

50.  ζητεί από την Επιτροπή να λάβει περισσότερο υπόψη τις νέες προκλήσεις της αναπτυξιακής βοήθειας μέσω του εμπορίου, οι οποίες συνίστανται στη διάκριση των διαφόρων επιπέδων ανάπτυξης, την παροχή συνδρομής στην τοπική παραγωγή και τη διαφοροποίηση της τελευταίας, καθώς και στην προώθηση των κοινωνικών και περιβαλλοντικών προτύπων·

51.  ζητεί επίμονα από όλους τους χορηγούς βοήθειας –δημόσιους και ιδιωτικούς – να συντονίσουν περισσότερο τις δράσεις τους και να τις προσαρμόσουν στα τρέχοντα κονδύλια, ιδίως λόγω της υφιστάμενης κατάστασης των περικοπών στον προϋπολογισμών· υπενθυμίζει ότι οι χώρες ΒRICS είναι πλέον ταυτόχρονα δικαιούχοι και χορηγοί βοήθειας· τις καλεί συνεπώς να συνεργαστούν με την ΕΕ για να μοιράζονται τις εμπειρίες τους και να βελτιστοποιούν τις δράσεις τους καθώς και να αναλάβουν περισσότερες ευθύνες αφενός έναντι των ολιγότερο αναπτυγμένων χωρών αφετέρου εντός της κοινότητας χορηγών βοήθειας· εκφράζει ανησυχία για τον πολλαπλασιασμό των πρακτικών παροχής συνδεδεμένης βοήθειας και καλεί τις αναπτυγμένες χώρες και τις μεγάλες αναδυόμενες χώρες να μην καταφεύγουν στην πρακτική αυτή·

52.  ζητεί από την Επιτροπή και από όλους τους χορηγούς βοήθειας να αναζητήσουν καινοτόμους μορφές χρηματοδότησης και εταιρικής σχέσης για την ανάπτυξη· υπενθυμίζει, εν προκειμένω, ότι τα συστήματα δανεισμού μεταξύ ομοτίμων (peer-to-peer) μπορούν επίσης να συμβάλουν στην προώθηση της ανάπτυξης μέσω του εμπορίου· ζητεί αποτελεσματικότερο συντονισμό των αναπτυξιακών έργων που χρηματοδοτούνται από τράπεζες περιφερειακής ανάπτυξης και από την Παγκόσμια Τράπεζα / τον Διεθνή Οργανισμό Χρηματοδότησης, και γενίκευση της μεθόδου των διαπεριφερειακών σχημάτων χρηματοδότησης, όπως εφαρμόζεται στο πλαίσιο του Καταπιστευματικού Ταμείου ΕΕ- Αφρικής για τον τομέα των υποδομών·

53.  καλεί τις εταιρείες με έδρα την ΕΕ που έχουν εγκαταστάσεις παραγωγής στις αναπτυσσόμενες χώρες να συμμορφωθούν πλήρως με τις υποχρεώσεις του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ελευθεριών, τα κοινωνικά και περιβαλλοντικά πρότυπα, την αρχή της ισότητας γυναικών και ανδρών, τα βασικά πρότυπα εργασίας, τις διεθνείς συμφωνίες, και την καταβολή των κατάλληλων φόρων κατά τρόπο διαφανή· ζητεί την εφαρμογή του δικαιώματος απελευθέρωσης από την καταναγκαστική εργασία και ιδίως από την παιδική εργασία, χωρίς καμία εξαίρεση·

54.  είναι πεπεισμένο για την δυνατότητα του ιδιωτικού τομέα να λειτουργήσει ως κινητήρια δύναμη για την ανάπτυξη, και τονίζει ότι, προκειμένου να αξιοποιήσει το δυναμικό αυτό, η διαδικασία πρέπει να εξυπηρετεί τις τοπικές κοινότητες και να δημιουργεί, μέσω της αρχής δίκαιων και χωρίς αποκλεισμούς αλυσίδων εφοδιασμού, ενδυνάμωση για όλους τους φορείς που εμπλέκονται, από τον παραγωγό / εργαζόμενο έως τον καταναλωτή·

55.  επικροτεί το γεγονός ότι πολλές βιομηχανίες και διακρατικές εταιρείες υιοθέτησαν κώδικες συμπεριφοράς που προβλέπουν πρότυπα κοινωνικών και περιβαλλοντικών επιδόσεων για τις παγκόσμιες αλυσίδες προσφοράς τους· υπενθυμίζει, ωστόσο, ότι η διάδοση και η ετερογένεια των κωδικών ΕΚΕ παρουσιάζει προκλήσεις· σημειώνει, ιδίως, ότι λόγω της ετερογένειας της έννοιας της ΕΚΕ, εφόσον οι διάφορες εταιρείες έχουν αναπτύξει διαφορετικά πρότυπα λογιστικής, ελέγχου και υποβολής εκθέσεων, τα επίπεδα ΕΚΕ είναι δύσκολο να συγκριθούν· ως εκ τούτου, καλεί για μια ακόμη φορά την ΕΕ να καταβάλει προσπάθειες για ένα σαφές διεθνές νομικό πλαίσιο για τις ευθύνες και τις υποχρεώσεις των επιχειρήσεων όσον αφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα·

56.  καλεί επιπλέον τις επιχειρήσεις με έδρα την ΕΕ και τις άλλες εταιρείες να τηρούν τις δέκα βασικές αρχές του Διεθνούς Συμφώνου των Ηνωμένων Εθνών και τις Κατευθυντήριες Αρχές για τις Επιχειρήσεις και τα Δικαιώματα του Ανθρώπου·

57.  καλεί για μια ακόμη φορά την ΕΕ να καταβάλλει μεγαλύτερες προσπάθειες σε σχέση με τους φορολογικούς παραδείσους και τη φυγή κεφαλαίων, που υπονομεύουν τα έσοδα τόσο της ΕΕ όσο και των αναπτυσσομένων χωρών και παρεμποδίζουν τη μείωση της φτώχειας και τη δημιουργία πλούτου στις φτωχές χώρες· τονίζει ότι η παράνομη φυγή κεφαλαίων από τις αναπτυσσόμενες χώρες αντιπροσωπεύει μεταξύ 6 και 8,7 τοις εκατό του ΑΕΠ τους και είναι δεκαπλάσια της συνολικής αναπτυξιακής βοήθειας για τις χώρες αυτές· καλεί, προς τούτο, την Επιτροπή να επιδιώξει ενεργά την περαιτέρω δυνατότητα συνεργασίας με τις αναπτυσσόμενες χώρες για το θέμα αυτό· ειδικότερα, ζητεί την υιοθέτηση μιας διεθνούς σύμβασης με σκοπό την εξάλειψη των επιζήμιων φορολογικών δομών (κατά το πρότυπο ενός πολυμερούς μηχανισμού για την αυτόματη ανταλλαγή φορολογικών πληροφοριών), που θα περιλαμβάνει κυρώσεις τόσο για τις μη συνεργάσιμες δικαιοδοσίες όσο και για τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα που λειτουργούν εντός των φορολογικών παραδείσων (π.χ. λαμβάνοντας υπόψη τη δυνατότητα να αποσύρονται οι άδειες από τραπεζικά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα που δραστηριοποιούνται σε φορολογικούς παραδείσους, σύμφωνα με το μοντέλο του νόμου των ΗΠΑ για την εξάλειψη των καταχρηστικών τακτικών των φορολογικών παραδείσων (Stop Tax Havens Abuse Act))·

58.  προτρέπει την ΕΕ, άλλους χορηγούς βοήθειας, τις αρχές των χωρών εταίρων και τους τοπικούς και διεθνείς ιδιωτικούς φορείς στις αναπτυσσόμενες χώρες να διερευνήσουν πιθανούς τομείς συνεργασίας για την αειφόρο ανάπτυξη, ώστε να μεγιστοποιηθεί η απόδοση σε σχέση με την ανάπτυξη των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων, και να συμπεριλάβουν τις οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών σε όλα τα επίπεδα συζητήσεων·

59.  υπογραμμίζει τη ζωτική σημασία της προώθησης πρωτοβουλιών υπέρ της συνεργασίας για την ανάπτυξη μεταξύ δημόσιου και ιδιωτικού τομέα στις αναπτυξιακές πολιτικές της ΕΕ, και της εκμετάλλευσης της εμπειρίας, της τεχνογνωσίας και των συστημάτων διαχείρισης του ιδιωτικού τομέα, σε συνεργασία με τους δημόσιους πόρους· ζητεί να ενθαρρυνθεί η τοπική αυτοδιοίκηση στα ευρωπαϊκά κράτη μέλη με εμπειρία, στο να δημιουργήσει, για παράδειγμα, υποδομές, για την αδελφοποίηση και τη συνεργασία με τις τοπικές αρχές σε αναπτυσσόμενες χώρες·

60.  πιστεύει ότι οι άμεσες ξένες επενδύσεις αποτελούν, επίσης, ισχυρή κινητήρια δύναμη για τη βιώσιμη οικονομική ανάπτυξη, τη μεταφορά τεχνογνωσίας, το επιχειρηματικό πνεύμα και την τεχνολογία, καθώς και τη δημιουργία θέσεων εργασίας, και είναι, ως εκ τούτου ζωτικής σημασίας για την ανάπτυξη· καλεί να επικεντρωθεί η αναπτυξιακή ατζέντα στην υποστήριξη της δημιουργίας ικανοτήτων στις αναπτυσσόμενες χώρες με στόχο τη δημιουργία ενός διαφανούς, προβλέψιμου και ευνοϊκού επενδυτικού κλίματος, όπου η γραφειοκρατία για τις επιχειρήσεις θα έχει μειωθεί στο ελάχιστο, τα δικαιώματα ιδιοκτησίας θα γίνονται σεβαστά, θα προωθείται ο ανταγωνισμός και θα επιδιώκονται υγιείς μακροοικονομικές πολιτικές.

Βιομηχανίες πρώτων υλών και εξορυκτικές βιομηχανίες

61.  σημειώνει ότι, παρά την εφαρμογή της «διαδικασίας Κίμπερλυ» για την πιστοποίηση των «διαμαντιών του πολέμου», το εμπόριο των φυσικών πόρων εξακολουθεί να υποδαυλίζει συγκρούσεις και να ευθύνεται για παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που λαμβάνουν χώρα στις περιοχές εξόρυξης· τονίζει, συνεπώς, την επείγουσα ανάγκη για ένα σύστημα δέουσας επιμέλειας στον κλάδο της εξόρυξης πολύτιμων λίθων και άλλων ορυκτών, όπως τα λεγόμενα ορυκτά από εμπόλεμες ζώνες («conflict minerals»)· πιστεύει ότι ένα τέτοιο μέτρο θα μπορούσε να συμβάλει ώστε να αντιμετωπιστεί η «κατάρα των πόρων» και να αυξηθούν τα οφέλη για τις αναπτυσσόμενες χώρες από την εμπορία των πρώτων υλών τους· χαιρετίζει, στο πλαίσιο αυτό, το σχέδιο της Επιτροπής να εκδώσει ανακοίνωση σχετικά με τα ορυκτά από εμπόλεμες περιοχές·

62.  αναγνωρίζει ότι η Επιτροπή είναι εταίρος στην πρωτοβουλία διαφάνειας των εξορυκτικών βιομηχανιών (ΠΔΕΒ)· καλεί την Επιτροπή και τα κόμματα που δραστηριοποιούνται στον κλάδο της εξορυκτικής βιομηχανίας να ενθαρρύνουν ενεργά περισσότερες παραγωγούς χώρες να συμμετάσχουν στην πρωτοβουλία·

63.  επισημαίνει ότι οι φυσικοί πόροι θέτουν δύο βασικές προκλήσεις για τις αναπτυγμένες και αναπτυσσόμενες χώρες: την περιβαλλοντική πρόκληση να αντιμετωπίσουν τις επιπτώσεις από τη χρήση των πόρων κατά τη διάρκεια του κύκλου ζωής τους, και την κοινωνικο-πολιτική πρόκληση να αντιμετωπίσουν το θέμα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της φτώχειας διεθνώς·

64.  υποστηρίζει σθεναρά τη νομοθετική πρόταση για την υποβολή εκθέσεων ανά χώρα ως μέρος της επανεξέτασης της οδηγίας για τα λογιστικά και τη διαφάνεια, προκειμένου να αποθαρρυνθεί η διαφθορά και να προληφθεί η φοροδιαφυγή· καλεί τις ευρωπαϊκές εξορυκτικές επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται σε αναπτυσσόμενες χώρες να δώσουν το παράδειγμα κοινωνικής ευθύνης και προώθησης της αξιοπρεπούς εργασίας·

65.  επισημαίνει ότι το πρόβλημα της διακυβέρνησης στον τομέα των πόρων έχει αντιμετωπισθεί σχεδόν εξ ολοκλήρου από εθελοντικές πρωτοβουλίες, με σημαντικότερη την πρωτοβουλία των εξορυκτικών βιομηχανιών για διαφάνεια, που προσπαθεί να βελτιώσει τη διαφάνεια των πληροφοριών· παρατηρεί, ωστόσο, ότι αν και είναι απαραίτητη, η πρωτοβουλία αυτή δεν είναι επαρκής για να αντιμετωπιστεί το ευρύτερο πρόβλημα της διαφθοράς και της δωροδοκίας στον τομέα της εξορυκτικής βιομηχανίας· επίσης, σημειώνει ότι το πλαίσιο των Ηνωμένων Εθνών για τις επιχειρήσεις και τα ανθρώπινα δικαιώματα (προστασία, σεβασμός, πρόσβαση σε ένδικα μέσα) δεν είναι ακόμη συγκεκριμένο όσον αφορά την εξορυκτική βιομηχανία και τους πόρους· επισημαίνει, από αυτή την άποψη, ότι υπάρχει ανάγκη να προστεθούν ειδικές διατάξεις για τις εξορυκτικές βιομηχανίες στο πλαίσιο των Ηνωμένων Εθνών για τις επιχειρήσεις και τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, και ένα πρώτο βήμα θα ήταν να οριστεί ειδικός εισηγητής του Συμβουλίου του ΟΗΕ για τα Ανθρώπινα δικαιώματα για το ζήτημα αυτό, με την εντολή να προβεί σε αξιολογήσεις και να εκπονήσει συστάσεις·

66.  εκφράζει την άποψη ότι τα πρότυπα για τη διαφάνεια και την πιστοποίηση θα πρέπει να διευρυνθούν στο πέρασμα του χρόνου, για την πλήρη αντιμετώπιση της δωροδοκίας και της διαφθοράς στον τομέα της εξόρυξης και ευρύτερα· γενικότερα, καλεί την ΕΕ να υποστηρίξει ισχυρότερους μηχανισμούς διακυβέρνησης όσον αφορά τις περιβαλλοντικές διαστάσεις και τα ανθρώπινα δικαιώματα στο πλαίσιο της εκμετάλλευσης των πόρων· ειδικότερα, είναι της άποψης ότι μια διεθνής σύμβαση για την αειφόρο διαχείριση των πόρων είναι απαραίτητη για τη θέσπιση θεμελιωδών αρχών του δικαίου για την αειφόρο διαχείριση των πόρων·

67.  τονίζει ότι η βιώσιμη εξόρυξη απαιτεί προσεγγίσεις που καλύπτουν το σύνολο του κύκλου ζωής των πόρων· επισημαίνει ότι η πολυπλοκότητα των παγκόσμιων αλυσίδων εφοδιασμού εμποδίζει τη διαφάνεια· ως εκ τούτου, θεωρεί ότι οι υπάρχουσες πρωτοβουλίες για τη διαφάνεια θα πρέπει να συνοδεύονται από προσπάθειες πιστοποίησης, με τη μορφή της σήμανσης των προϊόντων κατά μήκος των αλυσίδων εφοδιασμού ορυκτών·

68.  ζητεί οι ιδιωτικοί φορείς που εμπλέκονται στο εμπόριο ή στη βελτίωση προϊόντων που προέρχονται από εξορυκτικές βιομηχανίες να λάβουν μέτρα για να εξασφαλίσουν την τακτική, εμπεριστατωμένη και αυστηρή παρακολούθηση των αρχών της ΕΚΕ κατά μήκος των αλυσίδων εφοδιασμού ορυκτών·

69.  καλεί την Επιτροπή και την ΕΥΕΔ να αξιοποιήσουν την πρόσφατη επικύρωση του νόμου Dodd-Frank Act της αμερικανικής Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς που απαιτεί από τους εκδότες άντλησης πόρων να αποκαλύπτουν ορισμένες πληρωμές προς τις κυβερνήσεις· ενθαρρύνει την Επιτροπή να επεκτείνει τις απαιτήσεις υποβολής εκθέσεων για τις εξορυκτικές βιομηχανίες και σε άλλες βιομηχανίες, και να εξετάσει κατά πόσον αυτές οι γνωστοποιήσεις πρέπει να ελέγχονται από ανεξάρτητο ελεγκτικό φορέα·

70.  είναι της άποψης ότι οι διμερείς πολιτικές εμπορίου και επενδύσεων θα πρέπει να αναφέρονται σε κοινές αρχές, όπως αυτές που προβλέπονται από το Χάρτη Φυσικών Πόρων· θεωρεί, σύμφωνα με τις προσπάθειες για τη δέουσα επιμέλεια της αλυσίδας εφοδιασμού, ότι αυτό θα μπορούσε να συνοδεύεται από τομεακές διατάξεις σε τομείς που σχετίζονται με τις μεταλλουργικές βιομηχανίες και τα διυλιστήρια, τη μεταλλουργική βιομηχανία και τις βιομηχανίες ανακύκλωσης·

71.  καλεί την ΕΕ να αναγνωρίσει ότι οι περιορισμοί στις εξαγωγές ενδέχεται να αποτελούν τμήμα των αναπτυξιακών στρατηγικών ορισμένων χωρών ή να συνδέονται με την προστασία του περιβάλλοντος·

Η ασφάλεια των τροφίμων και τα βιοκαύσιμα

72.  ζητεί από την ΕΕ και όλους τους δωρητές να μη διευκολύνουν ούτε να συμβάλουν στην ανάθεση εύφορης γης σε χώρες και περιοχές όπου υφίσταται επισιτιστική ανασφάλεια για άλλους σκοπούς εκτός από την παραγωγή τροφίμων, και να δρομολογήσουν σωστές πρακτικές διαχείρισης της γης και των πόρων για τα βιοκαύσιμα και τις εμπορευματικές καλλιέργειες·

73.  τονίζει την ανάγκη να εξαλειφθούν τα κίνητρα για τους αγρότες σε χώρες όπου υφίσταται επισιτιστική ανασφάλεια να χρησιμοποιούν τη γη τους για άλλους σκοπούς εκτός από την παραγωγή τροφίμων, όπως για την παραγωγή βιοκαυσίμων· πιστεύει ότι η έρευνα και η καινοτομία, που υποστηρίζεται από δραστήριες πολιτικές στις αναπτυγμένες και στις αναπτυσσόμενες χώρες, μπορεί να βοηθήσει στη μείωση της αντινομίας μεταξύ της ασφάλειας των τροφίμων και των ενεργειακών συμφερόντων·

o
o   o

74.  αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο και στην Επιτροπή.

(1) Τη συμφωνία Κοτονού, όπως αναθεωρήθηκε το 2055 και 2010. (2) Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1905/2006 (ΕΕ L 378 της 27.12.2006, σ. 41). (3) Δελτίο τύπου του Συμβουλίου 11855/2012. (4) ΕΕ C 298 E της 8.12.2006, σ. 261. (5) ΕΕ C 102 E της 24.4.2008, σ. 291. (6) ΕΕ C 102 E της 24.4.2008, σ. 301· ΕΕ C 323 E της 18.12.2008, σ. 361· ΕΕ C 117 E της 6.5.2010, σ. 101· ΕΕ C 117 E της 6.5.2010, σ. 124. (7) Kείμενα που εγκρίθηκαν της 13ης Ιουνίου 2012, P7_TA(2012)0241. (8) ΕΕ C 301 E της 13.12.2007, σ.45· ΕΕ C 99 E της 3.4.2012, σ. 101. (9) ΕΕ C 199 E της 7.7.2012, σ. 37. (10) ΕΕ C 169 E της 15.6.2012, σ. 45. (11) ΕΕ C 56 E της 26.2.2013, σ. 75. (12) ΕΕ C 33 Ε της 5.2.2013, σ. 77· Κείμενα που εγκρίθηκαν της 23ης Oκτωβρίου 2012, P7_TA(2012)0386. (13) ΕΕ C 161 E της 31.5.2011, σ. 47· Κείμενα που εγκρίθηκαν της 25ης Oκτωβρίου 2012, P7_TA(2012)0399.