Parlament Europejski,

–  uwzględniając wniosek o uchylenie immunitetu Małgorzaty Handzlik przekazany w dniu 3 lipca 2012 r. przez Prokuratora Generalnego Rzeczypospolitej Polskiej w związku z dochodzeniem VI DS 312/10 prowadzonym przez Prokuraturę Rejonową w Warszawie i ogłoszony na posiedzeniu plenarnym w dniu 10 września 2012 r.,

–  po wysłuchaniu wyjaśnień Małgorzaty Handzlik zgodnie z art. 7 ust. 3 Regulaminu,

–  po wysłuchaniu Giovanniego Kesslera, dyrektora generalnego Europejskiego Urzędu ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych, i Rogera Vanhaerena, dyrektora generalnego ds. finansów Parlamentu Europejskiego,

–  uwzględniając art. 9 Protokołu nr 7 w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej oraz art. 6 ust. 2 Aktu dotyczącego wyboru członków Parlamentu Europejskiego w powszechnych wyborach bezpośrednich z dnia 20 września 1976 r.,

–  uwzględniając wyroki Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dni: 12 maja 1964 r., 10 lipca 1986 r., 15 i 21 października 2008 r., 19 marca 2010 r. i 6 września 2011 r.(1),

–  uwzględniając art. 105 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej,

–  uwzględniając art. 6 ust. 2 i art. 7 Regulaminu,

–  uwzględniając sprawozdanie Komisji Prawnej (A7-0195/2013),

A.  mając na uwadze, że Prokurator Generalny Rzeczypospolitej Polskiej zwrócił się o uchylenie immunitetu poselskiego posłanki do Parlamentu Europejskiego Małgorzaty Handzlik w związku z dochodzeniem i ewentualnym wszczęciem postępowania w sprawie domniemanego wykroczenia;

B.  mając na uwadze, że na mocy art. 9 Protokołu nr 7 w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej posłowie korzystają na terytorium swojego państwa z immunitetów przyznawanych członkom parlamentu ich państwa;

C.  mając na uwadze, że art. 105 ust. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej przewiduje, że poseł na Sejm nie może być pociągnięty do odpowiedzialności karnej bez zgody Sejmu;

D.  mając na uwadze, że wniosek Prokuratora Generalnego dotyczy postępowania w sprawie domniemanego wykroczenia na mocy polskiego kodeksu karnego z dnia 6 czerwca 1997 r.;

E.  mając na uwadze, że zasadniczy zarzut dotyczy usiłowania naruszenia art. 270 ust. 1 i art. 286 ust. 1 tego kodeksu, które dotyczą odpowiednio użycia podrobionych dokumentów i oszustwa;

F.  mając na uwadze, że Małgorzata Handzlik została faktycznie oskarżona o próbę popełnienia oszustwa na szkodę interesów finansowych Unii poprzez domniemane złożenie podrobionych dokumentów w celu uzyskania zwrotu kosztów udziału w kursie językowym, w którym w rzeczywistości nie uczestniczyła;

G.  mając na uwadze, że zarzucany czyn nie stanowi wyrażonych opinii lub stanowiska zajętego w głosowaniu w czasie wykonywania obowiązków posła do Parlamentu Europejskiego w rozumieniu art. 8 Protokołu nr 7 w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej;

H.  mając jednak na uwadze, że ze względu na okoliczności, w jakich sprawa przeciwko Małgorzacie Handzlik była rozpatrywana przez poszczególne zainteresowane organy, a także mając na uwadze niewielką kwotę stanowiącą przedmiot zarzucanego czynu oraz niepewny status i pochodzenie materiału dowodowego, istnieją poważne wątpliwości wokół tej procedury;

I.  mając na uwadze, że można zatem w tej sprawie stwierdzić istnienie fumus persecutionis;

J.  mając na uwadze, że w związku z tym immunitet Małgorzaty Handzlik nie powinien zostać uchylony;

1.  postanawia nie uchylać immunitetu Małgorzaty Handzlik;

2.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do niezwłocznego przekazania niniejszej decyzji i sprawozdania właściwej komisji Prokuratorowi Generalnemu Rzeczypospolitej Polskiej i Małgorzacie Handzlik.

(1) Wyrok z dnia 12 maja 1964 r. w sprawie 101/63, Wagner/Fohrmann i Krier (Zbiór 1964, s. 387); wyrok z dnia 10 lipca 1986 r. w sprawie 149/85, Wybot/Faure i inni (Zbiór 1964, s. 2391); wyrok z dnia 15 października 2008 r. w sprawie T-345/05, Mote/Parlament (Zbiór 2008, s. II-2849); wyrok z dnia 21 października 2008 r. w połączonych sprawach C-200/07 i C-201/07, Marra/De Gregorio i Clemente (Zbiór 2008, s. I-7929); wyrok z dnia 19 marca 2010 r. w sprawie T-42/06, Gollnisch/Parlament (Zbiór 2010, s. II-1135); wyrok z dnia 6 września 2011 r. w sprawie C-163/10, Patriciello (Zbiór 2011, s. I-7565).