Parlament Europejski,

–  uwzględniając wniosek Komisji z dnia 12 lipca 2010 r. dotyczący dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie systemów gwarancji depozytów (wersja przekształcona) (COM(2010)0368),

–  uwzględniając wniosek Komisji z dnia 12 lipca 2010 r. dotyczący dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającej dyrektywę 97/9/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie systemów rekompensat dla inwestorów (COM(2010)0371),

–  uwzględniając wniosek Komisji z dnia 19 stycznia 2011 r. dotyczący dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającej dyrektywy 2003/71/WE i 2009/138/WE w zakresie uprawnień Europejskiego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych oraz Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych (COM(2011)0008), zwany dalej dyrektywa zbiorcza II/ dyrektywa Wypłacalność II,

–  uwzględniając wniosek Komisji z dnia 20 października 2011 r. dotyczący dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie rynków instrumentów finansowych uchylającej dyrektywę 2004/39/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (wersja przekształcona) (COM(2011)0656) oraz wniosek Komisji z dnia 20 października 2011 r. dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie rynków instrumentów finansowych oraz zmieniającego rozporządzenie [EMIR] w sprawie instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, partnerów centralnych i repozytoriów transakcji (COM(2011)0652), zwany dalej przeglądem MiFID,

–  uwzględniając wniosek Komisji z dnia 20 października 2011 r. dotyczący dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie sankcji karnych za wykorzystywanie informacji poufnych i manipulacje na rynku (COM(2011)0654) oraz wniosek Komisji z dnia 20 października 2011 r. dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie wykorzystywania informacji poufnych i manipulacji na rynku (nadużyć na rynku) (COM(2011)0651), zwany dalej MAD/MAR,

–  uwzględniając wniosek Komisji z dnia 7 marca 2012 r. dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie usprawnienia rozrachunku papierów wartościowych w Unii Europejskiej i w sprawie centralnych depozytów papierów wartościowych (CDPW) oraz zmieniającego dyrektywę 98/26/WE (COM(2012)0073),

–  uwzględniając wniosek Komisji z dnia 6 czerwca 2012 r. dotyczący dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającej ramy na potrzeby prowadzenia działań naprawczych oraz restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji w odniesieniu do instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych oraz zmieniającej dyrektywy Rady 77/91/EWG, 82/891/EWG, 2001/24/WE, 2002/47/WE, 2004/25/WE, 2005/56/WE, 2007/36/WE i 2011/35/UE oraz rozporządzenie (UE) nr 1093/2010 (COM(2012)0280),

–  uwzględniając wniosek Komisji z dnia 3 lipca 2012 r. dotyczący dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającej dyrektywę 2009/65/WE w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS) w zakresie funkcji depozytariusza, polityki wynagrodzeń i sankcji (COM(2012)0350), zwany dalej UCITS V,

–  uwzględniając wniosek Komisji z dnia 3 lipca 2012 r. dotyczący dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie pośrednictwa ubezpieczeniowego (wersja przekształcona) (COM(2012)0360), zwanej dalej „IMD II”,

–  uwzględniając komunikat Komisji z dnia 31 marca 2010 r. w sprawie programu prac Komisji na rok 2010 (COM(2010)0135), w szczególności odniesienie do planowanego w 2010 r. przyjęcia wniosku ustawodawczego dotyczącego dyrektywy w sprawie pewności prawa w odniesieniu do papierów wartościowych,

–  uwzględniając komunikat Komisji z dnia 27 października 2010 r. w sprawie programu prac Komisji na rok 2011 (COM(2010)0623), w szczególności odniesienie do planowanego w 2011 r. przyjęcia wniosku ustawodawczego dotyczącego dyrektywy w sprawie pewności prawa w odniesieniu do papierów wartościowych,

–  uwzględniając komunikat Komisji z dnia 15 listopada 2011 r. w sprawie programu prac Komisji na rok 2012 (COM(2011)0777), w szczególności odniesienie do planowanego w 2012 r. przyjęcia wniosku ustawodawczego dotyczącego dyrektywy w sprawie prawa papierów wartościowych oraz wniosku ustawodawczego dotyczącego zmiany dyrektywy 2007/64/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 listopada 2007 r. w sprawie usług płatniczych w ramach rynku wewnętrznego(1),

–  uwzględniając konkluzje z posiedzenia Rady Europejskiej w dniach 1-2 marca 2012 r., a zwłaszcza odniesienie do przeglądu dyrektywy MiFID,

–  uwzględniając zalecenie Europejskiej Rady ds. Ryzyka Systemowego z dnia 20 grudnia 2012 r. w sprawie funduszy rynku pieniężnego(2),

–  uwzględniając rezolucję z dnia 20 listopada 2012 r. w sprawie równoległego systemu bankowego(3),

–  uwzględniając pytania do Rady i Komisji w sprawie usług finansowych – brak postępów w Radzie oraz opóźnienie w Komisji w związku z przyjęciem niektórych wniosków (O-000063/2013 – B7-0208/2013 i O-000065/2013 – B7-0209/2013),

–  uwzględniając art. 115 ust. 5 oraz art. 110 ust. 2 Regulaminu,

A.  mając na uwadze, że ożywienie gospodarki UE wymaga stabilnego sektora finansowego, który zapewni konkurencyjne finansowanie realnej gospodarki; mając na uwadze, że w tym celu konieczne jest urzeczywistnienie unii bankowej, jak to uzgodniły i potwierdziły różne instytucje UE posiadające kompetencje w tym kluczowym sektorze naszej gospodarki;

B.  mając na uwadze, że wniosek dotyczący przeglądu dyrektywy w sprawie systemów gwarancji depozytów Komisja przyjęła w dniu 12 lipca 2010 r., a Parlament głosował nad nim w pierwszym czytaniu w dniu 16 lutego 2012 r., po bezowocnych negocjacjach z Radą(4);

C.  mając na uwadze, że wniosek dotyczący przeglądu dyrektywy w sprawie systemów rekompensat dla inwestorów Komisja przyjęła w dniu 12 lipca 2010 r., a Parlament w związku z oporami Radzie przed przyjęciem ogólnego podejścia i podjęciem negocjacji zagłosował w pierwszym czytaniu w dniu 5 lipca 2011 r.(5);

D.  mając na uwadze, że Komisja przyjęła wnioski dotyczące przeglądu MiFID w dniu 20 października 2011 r., a Parlament szybko je rozpatrzył i przyjął poprawki do tych wniosków w dniu 26 października 2012 r.(6), zaledwie w rok po ich przedstawieniu; od tego czasu Parlament czeka na rozpoczęcie negocjacji z Radą w celu osiągnięcia ewentualnego porozumienia w pierwszym czytaniu;

E.  mając na uwadze, że na szczycie w dniach 1-2 marca 2012 r. Rada Europejska stwierdziła, że wnioski dotyczące przeglądu MiFID powinny zostać uzgodnione przez współprawodawców do grudnia 2012 r.;

F.  mając na uwadze, że Komisja przyjęła wniosek w sprawie centralnych depozytów papierów wartościowych dniu 7 marca 2012 r., zaś Komisja Gospodarcza i Monetarna Parlamentu przyjęła swoje sprawozdanie w dniu 4 lutego 2013 r. (A7-0039/2013) i od tego czasu czeka na rozpoczęcie negocjacji z Radą w celu osiągnięcia ewentualnego porozumienia w pierwszym czytaniu;

G.  mając na uwadze, że przyjęcia wniosku Komisji dotyczącego dyrektywy w sprawie pewności prawa w odniesieniu do papierów wartościowych oczekiwano w ciągu 2010 r., następnie zaś został on ujęty w programach legislacyjnych i programach prac Komisji na lata 2011 i 2012, ale do tej pory go nie przyjęto;

H.  mając na uwadze, że dyrektywa 2007/64/WE w sprawie usług płatniczych w ramach rynku wewnętrznego wymaga od Komisji przedstawienia do 1 listopada 2012 r. sprawozdania w sprawie stosowania i oddziaływania tejże dyrektywy, w razie potrzeby wraz z wnioskiem dotyczącym jej przeglądu; mając na uwadze, że Komisja dotychczas nie przedstawiła takiego sprawozdania ani wniosku o przegląd;

I.  mając na uwadze, że w swojej rezolucji w sprawie równoległego systemu bankowego Parlament wezwał do zastosowania dodatkowych środków w zakresie funduszy rynku pieniężnego, w szczególności żeby poprawić odporność tych funduszy i pokryć ryzyko utraty płynności, a także mając na uwadze, że przy zastosowaniu tych środków należy uwzględnić zalecenie Europejskiej Rady ds. Ryzyka Systemowego dotyczące likwidacji funduszy rynku pieniężnego o stałej wartości aktywów netto, które ogłoszono wkrótce po przyjęciu ww. rezolucji;

J.  mając na uwadze, że art. 5 dyrektywy 2011/89/WE(7) wymagał od Komisji pełnego przeglądu dyrektywy 2002/87/WE (dyrektywa w sprawie konglomeratów finansowych)(8) w odniesieniu w szczególności do zakresu tej dyrektywy, rozszerzenia jej stosowania na podmioty nieuregulowane, kryteriów identyfikacji konglomeratów finansowych będących własnością szerszych grup o charakterze niefinansowym, konglomeratów finansowych o znaczeniu systemowym i obowiązkowego testu warunków skrajnych, a także wymagał przekazania Parlamentowi i Radzie do dnia 31 grudnia 2012 r. sprawozdania, po którym miałyby nastąpić odpowiednie wnioski ustawodawcze;

K.  mając na uwadze, że w następstwie tego przeglądu Komisja przedstawiła swoje sprawozdanie w dniu 20 grudnia 2012 r., w którym wprawdzie stwierdziła, że kryteria definicji i identyfikacji konglomeratu, identyfikacja podmiotu macierzystego ostatecznie odpowiedzialnego za spełnienie obowiązujących całą grupę wymogów oraz wzmocnienie egzekwowania przepisów w stosunku tego podmiotu to najważniejsze kwestie, które mogłyby być uregulowane w przyszłym przeglądzie dyrektywy w sprawie konglomeratów finansowych), to jednak postanowiła nie przedstawiać wniosku ustawodawczego w tej sprawie w 2013 r.;

L.  mając na uwadze, że Komisja postanowiła stale monitorować sytuację, by ustalić odpowiedni harmonogram dla przyjęcia wniosków zmierzających do przeglądu dyrektywy o konglomeratach finansowych, w szczególności w perspektywie toczących się negocjacji nad IV dyrektywą w sprawie wymogów kapitałowych i jednolitym mechanizmem nadzorczym;

M.  mając na uwadze, że Komisja kilkakrotnie zgłaszała zamiar sporządzenia kompleksowej analizy skuteczności i proporcjonalności środków przyjętych w ramach regulacji finansowej od rozpoczęcia kryzysu finansowego;

1.  przypomina o swojej woli zakończenia pierwszego czytania w sprawie przynajmniej wszystkich wniosków Komisji dotyczących usług finansowych, które obecnie są rozpatrywane, zanim zakończy się kadencji na wiosnę 2014 r.;

2.  podkreśla, że dla dalszego jak najszybszego zwiększania skuteczności i trwałości rynków finansowych Unii należy szybko przyjąć zaległe wnioski Komisji dotyczące usług finansowych, co pozwoli na uniknięcie opóźnień w wejściu w życie odpowiednich przepisów;

3.  podkreśla głębokie przekonanie, że stabilność sektora finansowego oraz pomyślność wszystkich finansowych reform strukturalnych to warunek osiągnięcia zrównoważonego wzrostu gospodarczego oraz zatrudnienia w Unii Europejskiej;

4.  podkreśla, że jasno dowiódł chęci i zdolności zajęcia się wnioskami Komisji dotyczącymi rozporządzenia w sprawie usług finansowych szybko i w bardzo krótkich terminach, przykładowo w kontekście przeglądu dyrektywy w sprawie restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji banków, dyrektywy Solvency II oraz dyrektywy MiFID; spodziewa się stosować takie samo konstruktywne i szybkie podejście do wniosków Komisji, które zostaną przedstawione w najbliższej przyszłości;

5.  nalega, by Komisja przyspieszyła prace nad zaległymi inicjatywami ustawodawczymi w dziedzinie usług finansowych, które zapowiadała w poprzednich latach; w szczególności wzywa Komisję do pilnego przyjęcia wniosku w sprawie prawa papierów wartościowych, nad którym prace są już opóźnione o dwa lata, a także do jak najszybszego przedstawienia zaległego przeglądu dyrektywy w sprawie usług płatniczych w ramach rynku wewnętrznego; wzywa Komisję do jak najszybszego przyjęcia wniosku w sprawie funduszy rynku pieniężnego uwzględniającego odnośne zalecenia Europejskiej Rady ds. Ryzyka Systemowego (ESRB);

6.  jest zdania, że w związku z zakończeniem negocjacji w sprawie CRD IV i dyrektywy w sprawie restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji banków, Komisja powinna niezwłocznie przedstawić wnioski w sprawie pełnego przeglądu dyrektywy w sprawie konglomeratów finansowych z 2002 r.;

7.  przypomina zobowiązanie Komisji do przeprowadzenia przed zakończeniem kadencji badania obejmującego analizę kosztów i korzyści na temat skuteczności i proporcjonalności szeregu aktów prawnych, które przyjęto od rozpoczęcia kryzysu finansowego, analiza ta ma być kumulacyjną oceną skutków ogółu unijnego ustawodawstwa dotyczącego rynków finansowych, jakie zaproponowano, przyjęto i wprowadzono w Unii od czasu rozpoczęcia mandatu; apeluje o jak najszybsze rozpoczęcie tej analizy; analiza ta powinna również obejmować ocenę wpływu fiaska wprowadzenia unii bankowej w poszczególnych państwach członkowskich, w tym wpływu na dług państwowy;

8.  szczególnie wzywa Komisję do jak najszybszego przyjęcia wniosków w sprawie projektu rozporządzenia wprowadzającego pojedynczy mechanizm reagowania kryzysowego oraz do podjęcia działań w następstwie zaleceń grupy ekspertów wysokiego szczebla Liikanen w sprawie bankowych reform strukturalnych; podkreśla znaczenie szybkiego zajęcia się tymi wnioskami przez współustawodawców w procesie współdecyzji, aby umożliwić szybkie wejście w życie odpowiednich środków;

9.  wzywa Komisję do skrupulatniejszego przedstawiania zmian zachodzących na rynkach finansowych w przygotowywanej przez nią rocznej analizy wzrostu gospodarczego, czego domagał się już w rezolucjach z 15 grudnia 2011 r.(9) i z 18 kwietnia 2013 r.(10);

10.  nalega, by Rada wznowiła negocjacje w sprawie systemu ubezpieczania depozytów, co jest sprawą o podstawowym znaczeniu, która leży w bezpośrednim interesie obywateli Unii Europejskiej, a także jest podstawą zaufania do systemu finansowego oraz jego stabilności; zwraca uwagę, że potrzebę szybkiego przyjęcia tego wniosku potwierdził niedawno kryzys na Cyprze; przypomina, że długoterminowym celem – po wprowadzeniu skutecznych ram naprawy skutecznego pojedynczego mechanizmu nadzoru – powinien być jednolity europejski system gwarancji depozytów z funkcjonującymi systemami gwarancji depozytów dysponującymi odpowiednimi poziomami finansowania, co poprawi wiarygodność i podniesie zaufanie inwestorów; podkreśla ich znaczenie dla właściwego stworzenia unii bankowej oraz realizacji ogólnego celu, którym są stabilne rynki finansowe; uważa, że wniosek w sprawie systemu ubezpieczania depozytów powinien zostać przyjęty równocześnie z dyrektywą wprowadzającą ramy na potrzeby prowadzenia działań naprawczych oraz restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji w odniesieniu do instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych;

11.  ubolewa nad brakiem potencjału i determinacji ze strony Rady oraz państw członkowskich jeżeli chodzi o osiągnięcie porozumień niezbędnych do zrealizowania zobowiązań publicznych, które są potrzebne, by urzeczywistnić unię bankową;

12.  wzywa Radę, by jak najszybciej przyjęła stanowisko w sprawie centralnego depozytu papierów wartościowych, aby umożliwić rozpoczęcie negocjacji w kwestii, która ma bezpośredni wpływ na obywateli Unii, jako że zaowocuje to ochroną inwestorów indywidualnych;

13.  przypomina zobowiązanie G20, by sprzedaż wszystkich umów w sprawie znormalizowanych pozagiełdowych instrumentów pochodnych odbywała się w stosownych przypadkach na giełdach lub elektronicznych platformach obrotu oraz była rozliczana za pośrednictwem partnerów centralnych do końca 2012 r.; w związku z tym nalega, aby Rada wykorzystała resztę kadencji na sfinalizowanie prac nad przeglądem dyrektywy MiFID, aby wnioski Komisji mogły zostać przyjęte przed wyborami europejskimi w maju 2014 r.;

14.  wzywa Radę do kontynuowania prac nad rozporządzeniem w sprawie centralnych depozytów papierów wartościowych, aby umożliwić szybkie rozpoczęcie negocjacji z Parlamentem i Komisją z myślą o szybkim wdrożeniu tego rozporządzenia przed wprowadzeniem systemu Target2Securities;

15.  wzywa Radę do szybkiego przejścia do negocjacji z Parlamentem w sprawie innych (poza MiFID) kluczowych kwestii dotyczących ochrony konsumenta i inwestorów, które zostały lub zostaną wkrótce poddane pod głosowanie we właściwej komisji parlamentarnej, takich jak dyrektywa UCITS V i druga dyrektywa w sprawie pośrednictwa ubezpieczeniowego;

16.  wzywa Radę do jak najszybszego wypracowania stanowiska w sprawie wniosku Komisji dotyczącego dyrektywy wprowadzającej ramy na potrzeby prowadzenia działań naprawczych oraz restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji w odniesieniu do instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych, jako że ma to zasadnicze znaczenie dla ograniczenia przyszłej ekspozycji podatników unijnych na kryzysy bankowe;

17.  wzywa Radę do zapewniania, że jest gotowa do szybkiego zakończenia negocjacji z Parlamentem w sprawie dyrektyw Omnibus II/Solvency II, jak tylko dostępna będzie przeprowadzona przez Europejski Urząd Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych ocena przepisów dotyczących gwarancji długoterminowych, omawiana wcześniej w rozmowach trójstronnych; domaga się szybkiego przyjęcia wniosków dotyczących dyrektywy i rozporządzenia w sprawie nadużyć na rynku;

18.  nalega, by Komisja przesunęła wnioski w czasie, aby Parlament mógł je rozpatrzyć jeszcze w obecnej kadencji (wniosek w sprawie systemów gwarancji depozytów i w sprawie ram na potrzeby prowadzenia działań naprawczych oraz restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji w odniesieniu do instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych innych niż banki, w tym ramy odnoszące się przynajmniej do większych międzynarodowych grup ubezpieczeniowych oraz tych, które prowadzą aktywną działalność nietradycyjną i nieubezpieczeniową);

19.  zwraca się do Rady o wyjaśnienie kryteriów, w oparciu o które podjęto decyzję w sprawie dalszego prowadzenia prac nad danymi dossier lub ich przerwania, a także do wyjaśnienia w jakim zakresie wzięto pod uwagę wzajemne zależności pomiędzy poszczególnymi dossier;

20.  zwraca się do Rady o szczegółowe wyjaśnienie, w jaki sposób gromadzi niezbędne zasoby i pracuje nad poprawieniem szybkiego i sprawnego przejścia z jednego przewodnictwa do drugiego;

21.  w świetle braku postępów w grupach roboczych Rady wzywa tę ostatnią, aby podjęła odpowiedzialność polityczną i przyjęła stanowiska w głosowaniu większością kwalifikowaną, co przewidują traktaty;

22.  podkreśla odpowiedzialność współustawodawców za podjęcie wszelkich niezbędnych działań w celu jak najszybszego przyjęcia zaległych wniosków, w miarę możliwości przed zakończeniem obecnej kadencji;

23.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie i Komisji.

(1) Dz.U. L 319 z 5.12.2007, s. 1. (2) Dz.U. C 146 z 25.5.2013, s. 1. (3) Teksty przyjęte, P7_TA(2012)0427. (4) Teksty przyjęte, P7_TA(2012)0049. (5) Dz.U.C 33 E z 5.2.2013, s. 328. (6) Teksty przyjęte, P7_TA(2012)0406 i P7_TA(2012)0407. (7) Dz.U. L 326 z 8.12.2011, s. 113. (8) Dz.U. L 35 z 11.2.2003, s. 1. (9) Teksty przyjęte, P7_TA(2011)0583. (10) Teksty przyjęte, P7_TA(2013)0188.