(Ειδική νομοθετική διαδικασία – διαβούλευση)

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

–  έχοντας υπόψη την πρόταση της Επιτροπής προς το Συμβούλιο (COM(2011)0127),

–  έχοντας υπόψη το άρθρο 81 παράγραφος 3 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σύμφωνα με το οποίο κλήθηκε από το Συμβούλιο να γνωμοδοτήσει (C7–0094/2011),

–  έχοντας υπόψη τις αιτιολογημένες γνώμες που υπεβλήθησαν, στο πλαίσιο του Πρωτοκόλλου αριθ. 2 σχετικά με την εφαρμογή των αρχών της επικουρικότητας και της αναλογικότητας, από τη Γερουσία της Ιταλικής Δημοκρατίας, από τη Δίαιτα της Δημοκρατίας της Πολωνίας, από τη Γερουσία της Δημοκρατίας της Πολωνίας και από τη Γερουσία της Δημοκρατίας της Ρουμανίας, στις οποίες υποστηρίζεται ότι το σχέδιο νομοθετικής πράξης δεν συνάδει προς την αρχή της επικουρικότητας,

–  έχοντας υπόψη τη γνώμη του Οργανισμού Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 31ης Μαΐου 2012,

–  έχοντας υπόψη το άρθρο 55 του Κανονισμού του,

–  έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Νομικών Θεμάτων και τη γνωμοδότηση της Επιτροπής Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων (A7–0254/2013),

1.  εγκρίνει την πρόταση της Επιτροπής όπως τροποποιήθηκε·

2.  καλεί την Επιτροπή να τροποποιήσει αναλόγως την πρότασή της, σύμφωνα με το άρθρο 293 παράγραφος 2 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης·

3.  καλεί το Συμβούλιο, σε περίπτωση που προτίθεται να απομακρυνθεί από το κείμενο που ενέκρινε το Κοινοβούλιο, να το ενημερώσει σχετικά·

4.  ζητεί να κληθεί εκ νέου να γνωμοδοτήσει εφόσον το Συμβούλιο προτίθεται να επιφέρει σημαντικές τροποποιήσεις στην πρόταση της Επιτροπής·

5.  αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει τη θέση του Κοινοβουλίου στο Συμβούλιο, στην Επιτροπή και στα εθνικά κοινοβούλια.

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή   Τροπολογία Τροπολογία 1 Πρόταση κανονισμού Αιτιολογική σκέψη 8 (8)  Οι ιδιαιτερότητες που χαρακτηρίζουν τις δύο μορφές συμβίωσης, δηλαδή τον γάμο και την καταχωρημένη συμβίωση, και οι διαφορές που συνεπάγονται για τις αρχές στις οποίες αυτές υπόκεινται υπαγορεύουν τον διαχωρισμό σε δύο αυτοτελείς νομικές πράξεις των διατάξεων οι οποίες προορίζονται να διέπουν τις περιουσιακές σχέσεις των συζύγων και εκείνων που θα διέπουν τις περιουσιακές σχέσεις των καταχωρημένων συντρόφων, οι οποίες και αποτελούν αντικείμενο του παρόντος κανονισμού. Διαγράφεται Τροπολογία 2 Πρόταση κανονισμού Αιτιολογική σκέψη 8 α (νέα) (8α)  Η αναγνώριση μιας απόφασης στον τομέα των περιουσιακών σχέσεων των καταχωρημένων συντρόφων έχει μοναδικό σκοπό να επιτρέψει την εκτέλεση των περιουσιακών σχέσεων που ορίζει αυτή η απόφαση. Δεν συνεπάγεται αναγνώριση της σχέσης συμβίωσης, εκ μέρους του εν λόγω κράτους μέλους, η οποία αποτελεί τη βάση των περιουσιακών σχέσεων που οδήγησαν σε αυτή την απόφαση. Τα κράτη μέλη όπου δεν υπάρχει ο θεσμός της καταχωρημένης σχέσης συμβίωσης δεν υποχρεούνται βάσει του παρόντος κανονισμού να δημιουργήσουν τέτοιο θεσμό. Τροπολογία 3 Πρόταση κανονισμού Αιτιολογική σκέψη 10 (10)  Ο παρών κανονισμός αφορά τα ζητήματα που έχουν σχέση με τις περιουσιακές σχέσεις των καταχωρημένων συντρόφων. Η έννοια της «καταχωρημένης συμβίωσης» καλύπτεται μόνο στον βαθμό που απαιτείται για τους σκοπούς του κανονισμού. Το ακριβές περιεχόμενο της έννοιας αυτής καθορίζεται από το εθνικό δίκαιο των κρατών μελών. (10)  Ο παρών κανονισμός αφορά τα ζητήματα που έχουν σχέση με τις περιουσιακές σχέσεις των καταχωρημένων συντρόφων. Η έννοια της «καταχωρημένης συμβίωσης» καλύπτεται μόνο στον βαθμό που απαιτείται για τους σκοπούς του κανονισμού. Για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού, η καταχωρημένη σχέση συμβίωσης είναι μορφή ένωσης άλλη από τον γάμο. Το ακριβές περιεχόμενο της έννοιας της καταχωρημένης σχέσης συμβίωσης καθορίζεται από το εθνικό δίκαιο των κρατών μελών. Τροπολογία 4 Πρόταση κανονισμού Αιτιολογική σκέψη 11 α (νέα) (11α)  Ο παρών κανονισμός δεν θα πρέπει, αντιθέτως, να εφαρμόζεται σε τομείς του αστικού δικαίου που αφορούν θέματα άλλα από τις περιουσιακές σχέσεις των καταχωρημένων συντρόφων. Χάριν σαφήνειας, κατά συνέπεια, ορισμένα ζητήματα που θα μπορούσαν να θεωρηθούν ως συνδεόμενα με υποθέσεις αυτών των σχέσεων θα πρέπει να εξαιρεθούν ρητά από το πεδίο εφαρμογής του παρόντος κανονισμού. (Αντιστοιχεί στην αιτιολογική σκέψη 11 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 650/2012 και στην τροπολογία 3 της έκθεσης στο 2011/0059(CNS).) Τροπολογία 5 Πρόταση κανονισμού Αιτιολογική σκέψη 12 (12)   Δεδομένου ότι οι υποχρεώσεις διατροφής μεταξύ καταχωρημένων συντρόφων διέπονται από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 4/2009 του Συμβουλίου, της 18ης Δεκεμβρίου 2008, για τη διεθνή δικαιοδοσία, το εφαρμοστέο δίκαιο, την αναγνώριση και εκτέλεση αποφάσεων και τη συνεργασία σε θέματα υποχρεώσεων διατροφής, αυτές θα πρέπει κατά συνέπεια να αποκλεισθούν από το πεδίο εφαρμογής του παρόντος κανονισμού, παρόμοια με τα ζητήματα που αφορούν την ισχύ και τα αποτελέσματα των εκ χαριστικής αιτίας πράξεων μεταβίβασης, τα οποία καλύπτονται από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 593/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Ιουνίου 2008, για το εφαρμοστέο δίκαιο στις συμβατικές ενοχές (Ρώμη Ι). (12)  Οι υποχρεώσεις διατροφής μεταξύ καταχωρημένων συντρόφων, οι οποίες διέπονται από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 4/2009 του Συμβουλίου, της 18ης Δεκεμβρίου 2008, για τη διεθνή δικαιοδοσία, το εφαρμοστέο δίκαιο, την αναγνώριση και εκτέλεση αποφάσεων και τη συνεργασία σε θέματα υποχρεώσεων διατροφής, θα πρέπει να αποκλεισθούν από το πεδίο εφαρμογής του παρόντος κανονισμού, παρόμοια με τα ζητήματα που αφορούν τη διαδοχή , τα οποία καλύπτονται από τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 650/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 4ης Ιουλίου 2012, σχετικά με τη διεθνή δικαιοδοσία, το εφαρμοστέο δίκαιο, την αναγνώριση και εκτέλεση αποφάσεων, την αποδοχή και εκτέλεση δημόσιων εγγράφων στον τομέα της κληρονομικής διαδοχής και την καθιέρωση ευρωπαϊκού κληρονομητηρίου. ____________________ 1 ΕΕ L 201 της 27.7.2012, σ. 107. (Αντιστοιχεί στην τροπολογία 4 της έκθεσης στο 2011/0059(CNS).) Τροπολογία 6 Πρόταση κανονισμού Αιτιολογική σκέψη 13 (13)   Ζητήματα σχετικά με τον χαρακτήρα των εμπραγμάτων δικαιωμάτων τα οποία μπορεί ενδεχομένως να υπάρχουν στο εθνικό δίκαιο των κρατών μελών, όπως εκείνα που έχουν σχέση με τη δημοσιότητα αυτών των δικαιωμάτων, θα πρέπει επίσης να αποκλεισθούν από το πεδίο του παρόντος κανονισμού, όπως αποκλείονται από το πεδίο εφαρμογής του κανονισμού (ΕΕ) αριθ…./…[του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με τη διεθνή δικαιοδοσία, το εφαρμοστέο δίκαιο, την αναγνώριση και εκτέλεση αποφάσεων και δημόσιων εγγράφων στον τομέα της κληρονομικής διαδοχής και την καθιέρωση ευρωπαϊκού κληρονομητηρίου]. Τοιουτοτρόπως, τα δικαστήρια του κράτους μέλους στο οποίο βρίσκεται περιουσιακό αγαθό ενός ή αμφοτέρων των συντρόφων μπορούν να λάβουν μέτρα που εμπίπτουν στη σφαίρα του εμπραγμάτου δικαίου σχετικά, μεταξύ άλλων, με την καταχώρηση της μεταβίβασης αυτού του αγαθού στο κτηματολόγιο, εφόσον αυτό προβλέπεται από το δίκαιο του οικείου κράτους μέλους. (13)   Ο παρών κανονισμός, κατά το πρότυπο του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 650/2012, δεν πρέπει να αφορά την περιοριστική απαρίθμηση («numerus clausus») των εμπραγμάτων δικαιωμάτων που προβλέπει η εσωτερική νομοθεσία ορισμένων κρατών μελών. Ένα κράτος μέλος δεν θα πρέπει να υποχρεούται να αναγνωρίσει ένα εμπράγματο δικαίωμα επί περιουσιακών στοιχείων ευρισκομένων σε αυτό το κράτος μέλος, εάν το εν λόγω εμπράγματο δικαίωμα δεν είναι γνωστό στο εμπράγματό του δίκαιο. (Αντιστοιχεί στην τροπολογία 5 της έκθεσης στο 2011/0059(CNS).) Τροπολογία 7 Πρόταση κανονισμού Αιτιολογική σκέψη 13 α (νέα) (13α)  Ωστόσο, προκειμένου οι δικαιούχοι να μπορούν να ασκήσουν σε ένα άλλο κράτος μέλος τα δικαιώματα τα οποία έχουν αποκτήσει ή τους έχουν μεταβιβαστεί, για παράδειγμα, στο πλαίσιο μιας εκκαθάρισης των περιουσιακών σχέσεων μιας καταχωρημένης συμβίωσης, ο παρών κανονισμός θα πρέπει να προβλέπει την προσαρμογή ενός μη γνωστού εμπραγμάτου δικαιώματος στο εγγύτερο ισοδύναμο εμπράγματο δικαίωμα που γνωρίζει η έννομη τάξη του άλλου αυτού κράτους μέλους. Στο πλαίσιο της προσαρμογής αυτής, θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη οι σκοποί και τα συμφέροντα που επιδιώκονται από το συγκεκριμένο εμπράγματο δικαίωμα και τα αποτελέσματα που συνδέονται με αυτό. Προκειμένου να καθοριστεί το εγγύτερο ισοδύναμο εθνικό εμπράγματο δικαίωμα, οι αρχές ή τα αρμόδια πρόσωπα του κράτους, το δίκαιο του οποίου εφαρμόστηκε στις περιουσιακές σχέσεις καταχωρημένων συντρόφων, ενδέχεται να κληθούν να παράσχουν περαιτέρω πληροφορίες για τη φύση και τα αποτελέσματα του σχετικού εμπράγματου δικαιώματος. Για το σκοπό αυτό, θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν τα υπάρχοντα δίκτυα δικαστικής συνεργασίας σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις καθώς και οποιαδήποτε διαθέσιμα μέσα που διευκολύνουν την κατανόηση αλλοδαπού δικαίου. (Αντιστοιχεί στην αιτιολογική σκέψη 16 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 650/2012 και στην τροπολογία 6 της έκθεσης στο 2011/0059(CNS).) Τροπολογία 8 Πρόταση κανονισμού Αιτιολογική σκέψη 13 β (νέα) (13β)  Οι προϋποθέσεις καταχώρησης δικαιώματος επί ακίνητων ή κινητών περιουσιακών στοιχείων σε μητρώο πρέπει να εξαιρεθούν από το πεδίο εφαρμογής του παρόντος κανονισμού. Ως εκ τούτου, το δίκαιο του κράτους μέλους στο οποίο τηρείται το μητρώο (για την ακίνητη περιουσία, το δίκαιο της τοποθεσίας του πράγματος) θα καθορίζει υπό ποιες νομικές προϋποθέσεις, πώς θα γίνεται η καταχώρηση και ποιες αρχές, όπως κτηματολογικά γραφεία ή συμβολαιογράφοι, είναι υπεύθυνες να ελέγχουν αν πληρούνται όλες οι προϋποθέσεις και αν τα έγγραφα που υποβλήθηκαν επαρκούν ή περιέχουν τις απαιτούμενες πληροφορίες. (Αντιστοιχεί στην αιτιολογική σκέψη 18 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 650/2012 και στην τροπολογία 7 της έκθεσης στο 2011/0059(CNS).) Τροπολογία 9 Πρόταση κανονισμού Αιτιολογική σκέψη 13 γ (νέα) (13γ)  Τα αποτελέσματα της καταχώρησης δικαιώματος σε μητρώο θα πρέπει επίσης να αποκλεισθούν από το πεδίο εφαρμογής του παρόντος κανονισμού. Ως εκ τούτου, το κατά πόσον η καταχώρηση έχει δηλωτική ή συστατική ισχύ θα πρέπει να κρίνεται από το δίκαιο του κράτους μέλους στο οποίο τηρείται το μητρώο. Επομένως, εφόσον, π.χ., η κτήση δικαιώματος επί ακινήτου απαιτεί καταχώρηση σε μητρώο σύμφωνα με το δίκαιο του κράτους μέλους στο οποίο τηρείται το μητρώο, προκειμένου να διασφαλιστεί erga omnes το αποτέλεσμα της εγγραφής ή να προστατευθούν δικαιοπραξίες, η χρονική στιγμή κτήσης του δικαιώματος θα πρέπει να καθορίζεται από το δίκαιο του εν λόγω κράτους μέλους. (Αντιστοιχεί στην αιτιολογική σκέψη 19 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 650/2012 και στην τροπολογία 8 της έκθεσης στο 2011/0059(CNS).) Τροπολογία 10 Πρόταση κανονισμού Αιτιολογική σκέψη 13 δ (νέα) (13δ)  Όπως ο κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 650/2012, ο παρών κανονισμός πρέπει να σέβεται τα διάφορα συστήματα αντιμετώπισης των ζητημάτων περιουσιακών σχέσεων τα οποία ισχύουν στα κράτη μέλη. Για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού, στον όρο "δικαστήριο" θα πρέπει συνεπώς να δοθεί ευρεία έννοια έτσι ώστε να καλύπτει όχι μόνο τα δικαστήρια κατά κυριολεξία, που ασκούν δικαστικά καθήκοντα, αλλά και τους συμβολαιογράφους ή τα γραφεία μητρώων που ασκούν σε ορισμένα κράτη μέλη δικαστικά καθήκοντα σε υποθέσεις περιουσιακού δικαίου κατά τον ίδιο τρόπο με τα δικαστήρια, καθώς και τους συμβολαιογράφους και επαγγελματίες του νομικού κλάδου, οι οποίοι σε ορισμένα κράτη μέλη ασκούν δικαστικά καθήκοντα για μια συγκεκριμένη υπόθεση περιουσιακών σχέσεων κατ’ ανάθεση εξουσιών από δικαστήριο. Όλα τα δικαστήρια όπως ορίζονται στον παρόντα κανονισμό δεσμεύονται από τους κανόνες περί διεθνούς δικαιοδοσίας που προβλέπονται σε αυτόν. Αντίθετα, ο όρος "δικαστήριο" δεν θα πρέπει να καλύπτει μη δικαστικές αρχές κράτους μέλους που έχουν εξουσιοδοτηθεί δυνάμει του εθνικού δικαίου να επιλαμβάνονται υποθέσεων περιουσιακών σχέσεων, όπως είναι οι συμβολαιογράφοι στα περισσότερα κράτη μέλη, εφόσον, κατά τη συνήθη πρακτική, δεν ασκούν δικαστικά καθήκοντα. (Αντιστοιχεί στην αιτιολογική σκέψη 20 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 650/2012 και στην τροπολογία 10 της έκθεσης στο 2011/0059(CNS).) Τροπολογία 11 Πρόταση κανονισμού Αιτιολογική σκέψη 15 (15)  Αντιστοίχως, ο παρών κανονισμός πρέπει να επιτρέπει την επέκταση της αρμοδιότητας των δικαστηρίων ενός κράτους μέλους, στα οποία έχει υποβληθεί αγωγή για τη λύση ή την ακύρωση της καταχωρημένης συμβίωσης, στα ζητήματα που σχετίζονται με τις περιουσιακές σχέσεις των καταχωρημένων συντρόφων και απορρέουν από την αγωγή, εφόσον είναι σύμφωνοι οι δύο σύντροφοι. (15)  Αντιστοίχως, ο παρών κανονισμός πρέπει να επιτρέπει την επέκταση της αρμοδιότητας των δικαστηρίων ενός κράτους μέλους, στα οποία έχει υποβληθεί αγωγή για τη λύση ή την ακύρωση της καταχωρημένης συμβίωσης, στα ζητήματα που σχετίζονται με τις περιουσιακές σχέσεις των καταχωρημένων συντρόφων και απορρέουν από την αγωγή, εφόσον η αρμοδιότητα των δικαστηρίων αυτών έχει αναγνωριστεί ρητώς ή σιωπηρώς από τους συντρόφους. Τροπολογία 12 Πρόταση κανονισμού Αιτιολογική σκέψη 15 α (νέα) (15α)  Όταν τα ζητήματα που αφορούν τις περιουσιακές σχέσεις των καταχωρημένων συντρόφων δεν συνδέονται ούτε με την ακύρωση της καταχωρημένης συμβίωσης ούτε με τον θάνατο ενός εκ των συντρόφων, οι σύντροφοι μπορούν να αποφασίσουν να υποβάλουν τα ζητήματα που αφορούν τις μεταξύ τους περιουσιακές σχέσεις στα δικαστήρια του κράτους μέλους το δίκαιο του οποίου επέλεξαν ως εφαρμοστέο δίκαιο στις μεταξύ τους περιουσιακές σχέσεις. Αυτή η απόφαση εκφράζεται μέσω συμφωνίας μεταξύ των συντρόφων η οποία μπορεί να συναφθεί το αργότερο έως ότου επιληφθεί το δικαστήριο και στη συνέχεια σύμφωνα με το δίκαιο του κράτους του δικάζοντος δικαστηρίου. (Αντιστοιχεί στην τροπολογία 12 της έκθεσης στο 2011/0059(CNS).) Τροπολογία 13 Πρόταση κανονισμού Αιτιολογική σκέψη 16 (16)  Στις υπόλοιπες περιπτώσεις, ο παρών κανονισμός πρέπει να επιτρέπει την πρόκριση της κατά τόπον αρμοδιότητας των δικαστηρίων ενός κράτους μέλους για την εκδίκαση των αγωγών που έχουν ως αντικείμενο τις περιουσιακές σχέσεις των καταχωρημένων συντρόφων με βάση έναν κατάλογο ιεραρχικώς απαριθμούμενων κριτηρίων, με τα οποία διασφαλίζεται η ύπαρξη στενού δεσμού μεταξύ των συντρόφων και του κράτους μέλους του οποίου τα δικαστήρια είναι αρμόδια. Παρέχεται στα δικαστήρια αυτά, με εξαίρεση τα δικαστήρια του κράτους μέλους στο οποίο έγινε η καταχώρηση της συμβίωσης, η δυνατότητα να κηρύξουν εαυτά αναρμόδια, αν η εθνική νομοθεσία τους δεν προβλέπει τον θεσμό της καταχωρημένης συμβίωσης. Τέλος, σε περίπτωση που κανένα δικαστήριο δεν είναι αρμόδιο να επιληφθεί της υπόθεσης με βάση τις λοιπές διατάξεις του παρόντος κανονισμού, καθιερώνεται κανόνας περί επικουρικής δικαιοδοσίας, προκειμένου να αποτραπεί κάθε ενδεχόμενο αρνησιδικίας. (16)  Ο παρών κανονισμός πρέπει να επιτρέπει την πρόκριση της κατά τόπον αρμοδιότητας των δικαστηρίων ενός κράτους μέλους επί αιτήσεων που αφορούν τις περιουσιακές σχέσεις των καταχωρημένων συντρόφων, που καθορίζεται σε περιπτώσεις άλλες από εκείνες της διάστασης των συντρόφων ή του θανάτου του συντρόφου, με βάση μία δέσμη ιεραρχικώς απαριθμούμενων κριτηρίων, με τα οποία διασφαλίζεται η ύπαρξη στενού δεσμού μεταξύ των συντρόφων και του κράτους μέλους του οποίου τα δικαστήρια είναι αρμόδια. Θα πρέπει να παρέχεται στα δικαστήρια αυτά, με εξαίρεση τα δικαστήρια του κράτους μέλους στο οποίο έγινε η καταχώρηση της συμβίωσης, η δυνατότητα να κηρύξουν εαυτά αναρμόδια, αν η εθνική νομοθεσία τους δεν προβλέπει τον θεσμό της καταχωρημένης συμβίωσης. Τροπολογία 14 Πρόταση κανονισμού Αιτιολογική σκέψη 16 α (νέα) (16α)  Προκειμένου να θεραπεύονται, ειδικότερα, καταστάσεις αρνησιδικίας, ενδείκνυται επίσης να προβλεφθεί στον παρόντα κανονισμό αναγκαστική δικαιοδοσία (forum necessitatis) που θα επιτρέπει σε δικαστήριο κράτους μέλους, σε εξαιρετικές περιπτώσεις, να αποφαίνεται επί υποθέσεως περιουσιακών σχέσεων η οποία σχετίζεται στενά με τρίτο κράτος. Τέτοια εξαιρετική περίπτωση μπορεί, ενδεχομένως, να προκύψει όταν είναι ανέφικτη η κίνηση διαδικασίας στο οικείο τρίτο κράτος, παραδείγματος χάριν λόγω εμφυλίου πολέμου, ή όταν δεν μπορεί ευλόγως να αναμένεται ότι ο δικαιούχος θα κινήσει ή θα διεξαγάγει διαδικασία στο κράτος αυτό. Η δικαιοδοσία που βασίζεται στο forum necessitatis θα πρέπει ωστόσο να ασκείται μόνον όταν η υπόθεση παρουσιάζει επαρκή σχέση με το κράτος μέλος του δικάζοντος δικαστηρίου. (Αντιστοιχεί στην αιτιολογική σκέψη 31 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 650/2012 και στην τροπολογία 14 της έκθεσης στο 2011/0059(CNS).) Τροπολογία 15 Πρόταση κανονισμού Αιτιολογική σκέψη 18 (18)  Για να διευκολύνεται η διαχείριση της περιουσίας των συντρόφων, το δίκαιο του κράτους στο οποίο καταχωρήθηκε η συμβίωση εφαρμόζεται στο σύνολο των περιουσιακών στοιχείων των συντρόφων, ακόμη και αν το δίκαιο αυτό δεν είναι δίκαιο κράτους μέλους. (18)  Για να διευκολύνεται η διαχείριση της περιουσίας των καταχωρημένων συντρόφων, ο παρών κανονισμός πρέπει τους επιτρέπει να επιλέγουν το εφαρμοστέο στην περιουσία τους δίκαιο, ανεξάρτητα από τον χαρακτήρα των περιουσιακών αγαθών ή τον τόπο στον οποίο ευρίσκονται, μεταξύ των δικαίων που έχουν στενή σχέση με τους συντρόφους λόγω της διαμονής ή της ιθαγένειας καθενός εξ αυτών. Δεν υπάρχει λόγος να μην επιτρέπεται σε καταχωρημένους συντρόφους η επιλογή αυτή. Εάν οι σύντροφοι επιλέξουν ένα δίκαιο στο οποίο οι καταχωρημένες συμβιώσεις δεν αναγνωρίζονται, η επιλογή δικαίου θα είναι άνευ αντικειμένου. Στην περίπτωση αυτή θα εφαρμόζεται το δίκαιο που προκύπτει από την αντικειμενική σύνδεση. Αν και τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα είναι κατά κανόνα καλά ενημερωμένα για τα δικαιώματά τους, η ανάγκη παροχής ιδιαίτερης προστασίας θα πρέπει να ικανοποιείται με την υποχρεωτική παροχή νομικών συμβουλών όσον αφορά τα αποτελέσματα της επιλογής δικαίου. Η απαίτηση αυτή θα εκπληρώνεται ιδίως όταν η εν λόγω παροχή συμβουλών διασφαλίζεται με τις πρόσθετες διατάξεις τύπου που ισχύουν για την επιλογή δικαίου, ιδίως με τη σύνταξη δημοσίου εγγράφου. Τροπολογία 16 Πρόταση κανονισμού Αιτιολογική σκέψη 18 α (νέα) (18α)  Προκειμένου να υπάρχει βεβαιότητα και σαφήνεια δικαίου, ο παρών κανονισμός θα πρέπει επίσης να περιλαμβάνει μια διάταξη σχετικά με την πολλαπλή εγγραφή σε μητρώο μιας καταχωρημένης συμβίωσης, η οποία θα πρέπει να σχετίζεται με την πιο πρόσφατη εγγραφή. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να μεριμνούν να μην υπάρχουν πολλαπλές εγγραφές καταχωρημένων συμβιώσεων. Τροπολογία 17 Πρόταση κανονισμού Αιτιολογική σκέψη 18 β (νέα) (18β)  Ελλείψει επιλογής του εφαρμοστέου δικαίου και προκειμένου να συμβιβάζονται η προβλεψιμότητα και ασφάλεια δικαίου με την πραγματικότητα της ζωής των συντρόφων, ο παρών κανονισμός πρέπει να θεσπίζει εναρμονισμένους κανόνες περί εσωτερικής σύγκρουσης δικαίων, που να επιτρέπουν να καθορισθεί το εφαρμοστέο δίκαιο για το σύνολο των περιουσιακών αγαθών των καταχωρημένων συντρόφων και να βασίζονται σε μία κλίμακα διαδοχικών συνδετικών στοιχείων. Τοιουτοτρόπως, η κοινή συνήθης διαμονή κατά το χρόνο της έναρξης της συμβίωσης ή η πρώτη κοινή συνήθης διαμονή των συντρόφων μετά την έναρξη της συμβίωσης θα πρέπει να συνιστά το πρώτο κριτήριο, πριν από το δίκαιο της κοινής ιθαγένειας των συντρόφων κατά τον χρόνο έναρξης της συμβίωσης. Αν δεν συντρέχει κανένα από αυτά τα κριτήρια ή δεν υπάρχει πρώτη κοινή συνήθης διαμονή των συντρόφων σε περίπτωση διπλής κοινής ιθαγένειας αυτών κατά τον χρόνο έναρξης της συμβίωσης, θα πρέπει τότε να εφαρμόζεται ως τρίτο κριτήριο το δίκαιο του κράτους με το οποίο οι σύντροφοι έχουν από κοινού τους πλέον στενούς δεσμούς, λαμβανομένων υπόψη όλων των περιστάσεων, και κυρίως το δίκαιο του τόπου έναρξης της συμβίωσης, με τη διευκρίνιση ότι αυτοί οι στενοί δεσμοί θα πρέπει να εξετάζονται όπως ήσαν κατά τη στιγμή της έναρξης της συμβίωσης. Οι νόμοι που προσδιορίζονται από αυτά τα κριτήρια δεν πρέπει να εφαρμόζονται αν δεν αναγνωρίζουν καταχωρημένες σχέσεις συμβίωσης. Κατ’ αρχήν, θα πρέπει να εφαρμόζεται στις περιουσιακές σχέσεις των συντρόφων το δίκαιο του κράτους καταχώρησης της σχέσης συμβίωσης. (Αντιστοιχεί στην τροπολογία 15 της έκθεσης στο 2011/0059(CNS).) Τροπολογία 18 Πρόταση κανονισμού Αιτιολογική σκέψη 18 γ (νέα) (18γ)  Σε περίπτωση που το εφαρμοστέο δίκαιο καθορίζεται με βάση την ιθαγένεια, πρέπει να ληφθεί υπόψη το γεγονός ότι ορισμένα κράτη με δικαιικό σύστημα που βασίζεται στο κοινοδίκαιο (“common law”) χρησιμοποιούν ως συνδετικό στοιχείο τη διαμονή και όχι την υπηκοότητα. Τροπολογία 19 Πρόταση κανονισμού Αιτιολογική σκέψη 18 δ (νέα) (18δ)  Για να διασφαλισθεί η ασφάλεια δικαίου των συναλλαγών και να αποτραπεί οποιαδήποτε μεταβολή του εφαρμοστέου δικαίου στις περιουσιακές σχέσεις των καταχωρημένων συμβιώσεων χωρίς οι σύντροφοι να λάβουν γνώση της μεταβολής, δεν επιτρέπεται τέτοια μεταβολή χωρίς να υπάρξει ρητό αίτημα των συντρόφων. Μια τέτοια μεταβολή από πλευράς των συντρόφων δεν πρέπει να έχει αναδρομική ισχύ εκτός και εάν αυτό συμφωνηθεί από αυτούς ρητώς. Σε κάθε περίπτωση, η μεταβολή αυτή δεν θα πρέπει να θίγει τα δικαιώματα τρίτων ούτε την εγκυρότητα προηγούμενων νομικών πράξεων. Τροπολογία 20 Πρόταση κανονισμού Αιτιολογική σκέψη 19 α (νέα) (19α)  Όλες οι αναγκαίες πληροφορίες πρέπει να διατίθενται με απλό τρόπο και με πρόσφορα μέσα, ιδίως μέσω του πολύγλωσσου ιστοτόπου της Επιτροπής. Τροπολογία 21 Πρόταση κανονισμού Αιτιολογική σκέψη 19 β (νέα) (19β)  Πρέπει να διευκολυνθεί η ανταλλαγή των βέλτιστων πρακτικών μεταξύ των νομικών. Τροπολογία 22 Πρόταση κανονισμού Αιτιολογική σκέψη 19 γ (νέα) (19γ)  Η Επιτροπή πρέπει να θεσπίσει ένα εργαλείο ενημέρωσης και κατάρτισης για τους αρμόδιους δικαστικούς υπαλλήλους και τους ασκούντες νομικά επαγγέλματα, δημιουργώντας μια διαδραστική πύλη σε όλες τις επίσημες γλώσσες των θεσμικών οργάνων της Ένωσης, όπου θα περιλαμβάνεται και σύστημα ανταλλαγής επαγγελματικών εμπειριών και πρακτικών. Τροπολογία 23 Πρόταση κανονισμού Αιτιολογική σκέψη 23 (23)   Δεδομένου ότι η αμοιβαία αναγνώριση των αποφάσεων που εκδίδονται στα κράτη μέλη αποτελεί έναν από τους επιδιωκόμενους από τον παρόντα κανονισμό στόχους, αυτός πρέπει να προβλέπει κανόνες σχετικούς με την αναγνώριση και την εκτέλεση των αποφάσεων εμπνεόμενους από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 44/2001 και, εάν παρίσταται ανάγκη, προσαρμοσμένους στις ειδικές απαιτήσεις των θεμάτων που καλύπτει ο παρών κανονισμός. Ειδικότερα, η αναγνώριση και η εκτέλεση μιας απόφασης η οποία αφορά, εν όλω ή εν μέρει, τις περιουσιακές σχέσεις καταχωρημένων συντρόφων δεν είναι δυνατό να απορρίπτονται σε ένα κράτος μέλος αν η εθνική του νομοθεσία δεν προβλέπει τον συγκεκριμένο θεσμό ή ρυθμίζει με διαφορετικό τρόπο τις περιουσιακές αυτές σχέσεις. (23)   Δεδομένου ότι η αμοιβαία αναγνώριση των αποφάσεων που εκδίδονται στα κράτη μέλη σε υποθέσεις περιουσιακών σχέσεων των καταχωρημένων συντρόφων αποτελεί έναν από τους επιδιωκόμενους από τον παρόντα κανονισμό στόχους, αυτός πρέπει να προβλέπει κανόνες σχετικούς με την αναγνώριση, την εκτελεστότητα και την εκτέλεση των αποφάσεων εμπνεόμενους από άλλα νομοθετικά μέσα της Ένωσης στον τομέα της δικαστικής συνεργασίας σε αστικές υποθέσεις και, εάν παρίσταται ανάγκη, προσαρμοσμένους στις ειδικές απαιτήσεις των θεμάτων που καλύπτει ο παρών κανονισμός. Ειδικότερα, η αναγνώριση και η εκτέλεση μιας απόφασης η οποία αφορά, εν όλω ή εν μέρει, τις περιουσιακές σχέσεις καταχωρημένων συντρόφων δεν είναι δυνατό να απορρίπτονται σε ένα κράτος μέλος αν η εθνική του νομοθεσία δεν προβλέπει τον συγκεκριμένο θεσμό ή ρυθμίζει με διαφορετικό τρόπο τις περιουσιακές αυτές σχέσεις. (Αντιστοιχεί στην τροπολογία 19 της έκθεσης στο 2011/0059(CNS).) Τροπολογία 24 Πρόταση κανονισμού Αιτιολογική σκέψη 24 (24)   Προκειμένου να λαμβάνονται υπόψη οι διαφορετικοί τρόποι με τους οποίους ρυθμίζονται στα κράτη μέλη τα ζητήματα που αφορούν τις περιουσιακές σχέσεις των καταχωρημένων συντρόφων, ο παρών κανονισμός πρέπει να διασφαλίζει την αναγνώριση και την εκτέλεση των δημόσιων εγγράφων. Παρόλα αυτά, τα δημόσια έγγραφα δεν μπορούν να εξομοιωθούν με δικαστικές αποφάσεις όσον αφορά την αναγνώρισή τους. Η αναγνώριση των δημόσιων εγγράφων σημαίνει ότι αυτά απολαύουν της ίδιας αποδεικτικής ισχύος ως προς το περιεχόμενο του εγγράφου και ότι παράγουν τα ίδια αποτελέσματα όπως και στο κράτος μέλος προέλευσής τους, καθώς και ότι καλύπτονται από τεκμήριο εγκυρότητας, το οποίο όμως είναι μαχητό. (24)   Προκειμένου να λαμβάνονται υπόψη τα διαφορετικά συστήματα με τα οποία ρυθμίζονται στα κράτη μέλη τα ζητήματα που αφορούν τις περιουσιακές σχέσεις των καταχωρημένων συντρόφων, ο παρών κανονισμός πρέπει να διασφαλίζει την αποδοχή και την εκτελεστότητα σε όλα τα κράτη μέλη των δημόσιων εγγράφων σε υποθέσεις περιουσιακών σχέσεων των καταχωρημένων συντρόφων. (Αντιστοιχεί στην αιτιολογική σκέψη 60 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 650/2012 και στην τροπολογία 20 της έκθεσης στο 2011/0059(CNS).) Τροπολογία 25 Πρόταση κανονισμού Αιτιολογική σκέψη 24 α (νέα) (24α)  Όσον αφορά την αναγνώριση, εκτελεστότητα και εκτέλεση δικαστικών αποφάσεων καθώς και την αποδοχή και εκτελεστότητα δημοσίων εγγράφων και την εκτελεστότητα δικαστικών συμβιβασμών, ο παρών κανονισμός πρέπει να θεσπίζει διατάξεις με βάση ιδίως τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 650/2012. (Αντιστοιχεί στην τροπολογία 21 της έκθεσης στο 2011/0059(CNS).) Τροπολογία 26 Πρόταση κανονισμού Αιτιολογική σκέψη 25 (25)   Αν το εφαρμοστέο στις περιουσιακές σχέσεις των καταχωρημένων συντρόφων δίκαιο πρέπει να διέπει τις έννομες σχέσεις μεταξύ ενός συντρόφου και ενός τρίτου, οι όροι υπό τους οποίους μπορεί να γίνεται επίκληση αυτού του δικαίου πρέπει να διέπονται από το δίκαιο του κράτους μέλους στο οποίο ευρίσκεται η συνήθης διαμονή του συντρόφου ή του τρίτου, ούτως ώστε να εξασφαλίζεται η προστασία αυτού του τελευταίου. Τοιουτοτρόπως, το δίκαιο αυτού του κράτους μέλους θα μπορούσε να προβλέπει ότι ο σύντροφος μπορεί να αντιτάξει έναντι του συγκεκριμένου τρίτου το εφαρμοστέο στις περιουσιακές σχέσεις των καταχωρημένων συντρόφων δίκαιο μόνον εφόσον έχουν τηρηθεί οι όροι καταχώρησης ή δημοσιότητας που προβλέπονται στο εν λόγω κράτος μέλος, εκτός εάν ο τρίτος γνώριζε ή όφειλε να γνωρίζει το εφαρμοστέο στις περιουσιακές σχέσεις των καταχωρημένων συντρόφων δίκαιο. (25)  Το εφαρμοστέο στις περιουσιακές σχέσεις των καταχωρημένων συντρόφων δίκαιο σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό πρέπει να διέπει τις έννομες σχέσεις μεταξύ ενός καταχωρημένου συντρόφου και ενός τρίτου. Ωστόσο, προκειμένου να εξασφαλίζεται η προστασία αυτού του τρίτου, ουδείς εκ των συντρόφων πρέπει να μπορεί να επικαλείται το δίκαιο αυτό ή υπερισχύουσες διατάξεις αναγκαστικού δικαίου σε μία έννομη σχέση μεταξύ ενός συντρόφου και ενός τρίτου, εφόσον ο σύντροφος που έχει έννομη σχέση με τον τρίτον και ο τρίτος έχουν τη συνήθη κατοικία τους στο ίδιο κράτος, που είναι διαφορετικό από το κράτος του οποίου το δίκαιο διέπει τις περιουσιακές σχέσεις των καταχωρημένων συντρόφων. Εξαιρούνται περιπτώσεις κατά τις οποίες ο τρίτος δεν χρήζει προστασίας, όταν δηλαδή, γνώριζε ή όφειλε να γνωρίζει το εφαρμοστέο δίκαιο ή όταν τηρήθηκαν οι ισχύουσες στο κράτος απαιτήσεις σχετικά με την καταχώρηση ή τη δημοσιότητα. (Αντιστοιχεί στην τροπολογία 22 της έκθεσης στο 2011/0059(CNS).) Τροπολογία 27 Πρόταση κανονισμού Αιτιολογική σκέψη 26 α (νέα) (26α)  Για τη διασφάλιση ενιαίων όρων εφαρμογής του παρόντος κανονισμού, πρέπει να ανατεθούν στην Επιτροπή εκτελεστικές αρμοδιότητες όσον αφορά την έκδοση και μεταγενέστερη τροποποίηση των βεβαιώσεων και των εντύπων σχετικά με την κήρυξη της εκτελεστότητας των αποφάσεων, των δικαστικών συμβιβασμών και των δημοσίων εγγράφων. Οι αρμοδιότητες αυτές πρέπει να ασκούνται σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 182/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Φεβρουαρίου 2011, για τη θέσπιση κανόνων και γενικών αρχών σχετικά με τους τρόπους ελέγχου από τα κράτη μέλη της άσκησης των εκτελεστικών αρμοδιοτήτων από την Επιτροπή1. ______________ 1ΕΕ L 55 της 28.2.2011, σ. 13. (Αντιστοιχεί στην αιτιολογική σκέψη 78 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 650/2012 και στην τροπολογία 23 της έκθεσης στο 2011/0059(CNS).) Τροπολογία 28 Πρόταση κανονισμού Αιτιολογική σκέψη 26 β (νέα) (26β)  Για την έκδοση των εκτελεστικών πράξεων για τη σύνταξη και την εν συνεχεία τροποποίηση των βεβαιώσεων και των εντύπων που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό θα πρέπει να εφαρμόζεται η συμβουλευτική διαδικασία σύμφωνα με το άρθρο 4 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 182/2011. (Αντιστοιχεί στην αιτιολογική σκέψη 79 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 650/2012 και στην τροπολογία 24 της έκθεσης στο 2011/0059(CNS).) Τροπολογία 29 Πρόταση κανονισμού Αιτιολογική σκέψη 28 (28)  Ο παρών κανονισμός σέβεται τα θεμελιώδη δικαιώματα και τηρεί τις αρχές που αναγνωρίζονται από τον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ιδίως δε από τα άρθρα 7, 9, 17, 21 και 47, που αφορούν, αντίστοιχα, τον σεβασμό της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής, το δικαίωμα γάμου και ίδρυσης οικογένειας σύμφωνα με τις εθνικές νομοθεσίες, το δικαίωμα ιδιοκτησίας, την απαγόρευση διακρίσεων και το δικαίωμα πραγματικής προσφυγής και αμερόληπτου δικαστηρίου. Ο παρών κανονισμός πρέπει να εφαρμόζεται από τα δικαστήρια των κρατών μελών τηρουμένων αυτών των δικαιωμάτων και αρχών. (28)  Ο παρών κανονισμός σέβεται τα θεμελιώδη δικαιώματα και τηρεί τις αρχές που αναγνωρίζονται από τον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ιδίως δε από τα άρθρα 7, 9, 17, 20, 21 και 47, που αφορούν, αντίστοιχα, τον σεβασμό της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής, το δικαίωμα γάμου και ίδρυσης οικογένειας σύμφωνα με τις εθνικές νομοθεσίες, το δικαίωμα ιδιοκτησίας, την ισότητα ενώπιον του νόμου, την απαγόρευση διακρίσεων και το δικαίωμα πραγματικής προσφυγής και αμερόληπτου δικαστηρίου. Ο παρών κανονισμός πρέπει να εφαρμόζεται από τα δικαστήρια των κρατών μελών τηρουμένων αυτών των δικαιωμάτων και αρχών. (Αντιστοιχεί στην αιτιολογική σκέψη 81 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 650/2012 και στην τροπολογία 25 της έκθεσης στο 2011/0059(CNS).) Τροπολογία 30 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 1 – παράγραφος 3 – στοιχείο α α)  τα προσωπικά ήδη των καταχωρημένων συντρόφων, Διαγράφεται Τροπολογία 31 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 1 – παράγραφος 3 – στοιχείο β β)  η δικαιοπρακτική ικανότητα των καταχωρισμένων συντρόφων, β)  η γενική ιδιότητα των συντρόφων, (Αντιστοιχεί στην τροπολογία 26 της έκθεσης στο 2011/0059(CNS).) Τροπολογία 32 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 1 – παράγραφος 3 – στοιχείο β α (νέο) βα)  η ύπαρξη, το κύρος ή η αναγνώριση μιας συμβίωσης, (Αντιστοιχεί στην τροπολογία 27 της έκθεσης στο 2011/0059(CNS).) Τροπολογία 33 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 1 – παράγραφος 3 – στοιχείο δ δ)  οι εκ χαριστικής αιτίας πράξεις μεταβίβασης μεταξύ συντρόφων, Διαγράφεται Τροπολογία 34 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 1 – παράγραφος 3 – στοιχείο ε ε)  τα κληρονομικά δικαιώματα του επιζώντος συντρόφου, ε)  ζητήματα διαδοχής αιτία θανάτου όσον αφορά τον επιζώντα σύντροφο, (Αντιστοιχεί στην τροπολογία 29 της έκθεσης στο 2011/0059(CNS).) Τροπολογία 35 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 1 – παράγραφος 3 – στοιχείο στ στ)  οι εταιρείες που συστήνονται μεταξύ συντρόφων, στ)  ζητήματα του δικαίου που διέπει τις εταιρίες και άλλους φορείς με ή χωρίς νομική προσωπικότητα, (Αντιστοιχεί στο άρθρο 1 στοιχείο η) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 650/2012 και στην τροπολογία 30 της έκθεσης στο 2011/0059(CNS).) Τροπολογία 36 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 1 – παράγραφος 3 – στοιχείο ζ ζ)  η φύση εμπράγματων δικαιωμάτων επί περιουσιακών αγαθών και η δημοσιότητα που δίδεται σε τέτοια δικαιώματα. ζ)  η φύση των εμπράγματων δικαιωμάτων, (Αντιστοιχεί στο άρθρο 1 στοιχείο ια) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 650/2012 και στην τροπολογία 31 της έκθεσης στο 2011/0059(CNS).) Τροπολογία 37 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 1 – παράγραφος 3 – στοιχείο ζ α (νέο) ζα)  οποιαδήποτε καταχώρηση σε μητρώο δικαιωμάτων επί ακίνητης ή κινητής περιουσίας, περιλαμβανομένων των νομικών απαιτήσεων για αυτή την καταχώρηση, και τα αποτελέσματα της καταχώρησης ή της μη καταχώρησης αυτών των δικαιωμάτων σε μητρώο και (Αντιστοιχεί στο άρθρο 1 στοιχείο ιβ) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 650/2012 και στην τροπολογία 32 της έκθεσης στο 2011/0059(CNS).) Τροπολογία 38 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 1 – παράγραφος 3 – στοιχείο ζ β (νέο) ζβ)  ζητήματα δικαιώματος μεταβίβασης ή διευθέτησης, σε περίπτωση λύσης της καταχωρημένης συμβίωσης, μεταξύ συντρόφων ή πρώην συντρόφων, δικαιωμάτων σε σύνταξη γήρατος ή αναπηρίας που προέκυψαν κατά την περίοδο της καταχωρημένης σχέσης συμβίωσης. (Αντιστοιχεί στην τροπολογία 33 της έκθεσης στο 2011/0059(CNS).) Τροπολογία 39 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 2 – παράγραφος 1 – στοιχείο β β)  «καταχωρημένη σχέση συμβίωσης»: προβλεπόμενη από τον νόμο κατάσταση συμβίωσης μεταξύ δύο προσώπων η οποία έχει καταχωρηθεί ενώπιον δημόσιας αρχής, β)  «καταχωρημένη σχέση συμβίωσης»: κατάσταση συμβίωσης μεταξύ δύο προσώπων η οποία έχει δημιουργηθεί κατά τρόπο που προβλέπεται νομοθετικά στο κράτος μέλος στο οποίο έχει καταχωρηθεί· Τροπολογία 40 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 2 – παράγραφος 1 – στοιχείο β α (νέο) βα)  «συμφωνία συμβίωσης»: κάθε συμφωνία με την οποία οι σύντροφοι ή οι μέλλοντες σύντροφοι ρυθμίζουν τις περιουσιακές σχέσεις της συμβίωσής τους· (Αντιστοιχεί στην τροπολογία 35 της έκθεσης στο 2011/0059(CNS).) Τροπολογία 41 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 2 – παράγραφος 1 – στοιχείο γ – εισαγωγικό μέρος γ)   «δημόσιο έγγραφο»: έγγραφο που έχει συνταχθεί ή καταχωρηθεί επίσημα ως δημόσιο έγγραφο στο κράτος μέλος προέλευσης και του οποίου η γνησιότητα: γ)   «δημόσιο έγγραφο»: έγγραφο σε υπόθεση περιουσιακών σχέσεων καταχωρημένων συντρόφων που έχει συνταχθεί ή καταχωρηθεί επίσημα ως δημόσιο έγγραφο σε ένα κράτος μέλος και του οποίου η γνησιότητα: (Αντιστοιχεί στο άρθρο 3 παράγραφος 1 στοιχείο θ) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 650/2012 και στην τροπολογία 36 της έκθεσης στο 2011/0059(CNS).) Τροπολογία 42 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 2 – παράγραφος 1 – στοιχείο δ δ)  «απόφαση»: κάθε απόφαση εκδιδόμενη στον τομέα των περιουσιακών σχέσεων καταχωρημένων συντρόφων από δικαστήριο κράτους μέλους, ασχέτως ονομασίας της, όπως «βούλευμα», «απόφαση», «διάταξη» ή «διαταγή εκτέλεσης», καθώς και ο καθορισμός της δικαστικής δαπάνης από τον γραμματέα, δ)  «απόφαση»: κάθε απόφαση εκδιδόμενη στον τομέα των περιουσιακών σχέσεων καταχωρημένων συντρόφων από δικαστήριο κράτους μέλους, ασχέτως ονομασίας της, συμπεριλαμβανομένης της αποφάσεως για τον καθορισμό της δικαστικής δαπάνης από τον γραμματέα, (Αντιστοιχεί στο άρθρο 31 παράγραφος 1 στοιχείο ζ) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 650/2012 και στην τροπολογία 37 της έκθεσης στο 2011/0059(CNS).) Τροπολογία 43 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 2 – παράγραφος 1 – στοιχείο ε ε)   «κράτος μέλος προέλευσης»: το κράτος στο οποίο, ανάλογα με την περίπτωση, εκδόθηκε η απόφαση, συνάφθηκε η σύμβαση καταχωρημένης συμβίωσης, συντάχθηκε το δημόσιο έγγραφο ή στο οποίο διενεργήθηκε η πράξη εκκαθάρισης της κοινής περιουσίας ή οποιαδήποτε άλλη πράξη διενεργούμενη από δικαστική αρχή ή ενώπιον της ή από αρχή εξουσιοδοτημένη από αυτήν την τελευταία, ε)   «κράτος μέλος προέλευσης»: το κράτος στο οποίο εκδόθηκε η απόφαση, συντάχθηκε το δημόσιο έγγραφο ή επικυρώθηκε ή συνάφθηκε ο δικαστικός συμβιβασμός· (Αντιστοιχεί στο άρθρο 3 παράγραφος 1 στοιχείο ε) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 650/2012 και στην τροπολογία 38 της έκθεσης στο 2011/0059(CNS).) Τροπολογία 44 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 2 – παράγραφος 1 – στοιχείο στ στ)   «κράτος μέλος αναγνώρισης η εκτέλεσης»: το κράτος μέλος στο οποίο ζητείται η αναγνώριση και/ή η εκτέλεση της απόφασης, της σύμβασης καταχωρημένης συμβίωσης, του δημοσίου εγγράφου, της πράξης εκκαθάρισης της κοινής περιουσίας ή κάθε άλλης πράξης διενεργούμενης από δικαστική αρχή ή ενώπιον της ή από αρχή εξουσιοδοτημένη από αυτήν την τελευταία, στ)   «κράτος μέλος εκτέλεσης»: το κράτος μέλος στο οποίο επιδιώκεται η κήρυξη της εκτελεστότητας ή η εκτέλεση της απόφασης του δικαστικού συμβιβασμού ή του δημόσιου εγγράφου· (Αντιστοιχεί στο άρθρο 3 παράγραφος 1 στοιχείο στ) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 650/2012 και στην τροπολογία 39 της έκθεσης στο 2011/0059(CNS).) Τροπολογία 45 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 2 – παράγραφος 1 – στοιχείο ζ ζ)  «δικαστήριο»: κάθε αρμόδια δικαστική αρχή των κρατών μελών, η οποία ασκεί δικαιοδοτικά καθήκοντα σε θέματα περιουσιακών σχέσεων των καταχωρημένων συντρόφων καθώς και κάθε άλλη μη δικαστική αρχή ή πρόσωπο που ασκεί, κατ’ εξουσιοδότηση ή κατόπιν διορισμού από δικαστική αρχή των κρατών μελών, καθήκοντα που υπάγονται στη δικαιοδοσία των δικαστηρίων, όπως προβλέπεται στον παρόντα κανονισμό, Διαγράφεται (Αντιστοιχεί στην τροπολογία 40 της έκθεσης στο 2011/0059(CNS).) Τροπολογία 46 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 2 – παράγραφος 1 α (νέα) 1α.  Κατά την έννοια του παρόντος κανονισμού με τον όρο «δικαστήριο» νοούνται κάθε δικαστική ή άλλη αρχή και οι ασκούντες νομικά επαγγέλματα, με αρμοδιότητα σε υποθέσεις περιουσιακών σχέσεων των καταχωρημένων συντρόφων, που ασκούν δικαστικά καθήκοντα ή ενεργούν κατ’ εξουσιοδότηση ή υπό τον έλεγχο δικαστικής αρχής, υπό την προϋπόθεση ότι οι άλλες αυτές αρχές και οι ασκούντες νομικά επαγγέλματα παρέχουν εγγυήσεις όσον αφορά την αμεροληψία τους και το δικαίωμα έννομης ακρόασης των μερών και ότι οι αποφάσεις τους, σύμφωνα με το δίκαιο του κράτους μέλους στο οποίο ασκούν τα καθήκοντά τους: α)  μπορούν να αποτελέσουν αντικείμενο άσκησης ενδίκου μέσου ή επανεξέτασης από δικαστική αρχή· και β)  έχουν ανάλογη ισχύ και αποτέλεσμα με απόφαση δικαστικής αρχής για το ίδιο θέμα. Τα κράτη μέλη κοινοποιούν στην Επιτροπή, σύμφωνα με το άρθρο 33α παράγραφος 1, τις άλλες αρχές και τους ασκούντες νομικά επαγγέλματα που προβλέπονται στο εδάφιο 1. Τροπολογία 47 Πρόταση κανονισμού Άρθρο -3 Άρθρο -3 Αρμοδιότητα σε υποθέσεις περιουσιακών σχέσεων εντός των κρατών μελών Ο παρών κανονισμός δεν θίγει την εθνική αρμοδιότητα των κρατών μελών σε υποθέσεις περιουσιακών σχέσεων. (Αντιστοιχεί στην τροπολογία 42 της έκθεσης στο 2011/0059(CNS).) Τροπολογία 48 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 3 – παράγραφος 1 1.   Τα δικαστήρια ενός κράτους μέλους τα οποία επιλαμβάνονται αγωγής σχετικά με την κληρονομική διαδοχή ενός εκ των συντρόφων κατ’ εφαρμογή του κανονισμού (ΕΕ) αριθ.…/… [του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με τη διεθνή δικαιοδοσία, το εφαρμοστέο δίκαιο, την αναγνώριση και εκτέλεση αποφάσεων και δημόσιων εγγράφων στον τομέα της κληρονομικής διαδοχής και την καθιέρωση ευρωπαϊκού κληρονομητηρίου] είναι εξίσου αρμόδια να αποφανθούν για τα ζητήματα των περιουσιακών σχέσεων των συντρόφων που έχουν σχέση με την αγωγή. 1.   Τα δικαστήρια ενός κράτους μέλους τα οποία επιλαμβάνονται υποθέσεων σχετικά με την κληρονομική διαδοχή ενός εκ των συντρόφων κατ’ εφαρμογή του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 650/2012, είναι εξίσου αρμόδια να αποφανθούν για τα ζητήματα των περιουσιακών σχέσεων των συντρόφων που έχουν σχέση με την υπόθεση κληρονομικής διαδοχής. (Αντιστοιχεί στην τροπολογία 43 της έκθεσης στο 2011/0059(CNS).) Τροπολογία 49 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 4 Διεθνής δικαιοδοσία σε περίπτωση χωρισμού των συντρόφων Διεθνής δικαιοδοσία σε περίπτωση λύσης ή ακύρωσης Τα δικαστήρια ενός κράτους μέλους τα οποία επιλαμβάνονται αγωγής λύσης ή ακύρωσης σχέσης καταχωρημένης συμβίωσης είναι επίσης αρμόδια, σε περίπτωση συμφωνίας των συντρόφων, να αποφανθούν για τα ζητήματα που αφορούν τις περιουσιακές σχέσεις των συντρόφων και έχουν σχέση με την αγωγή. Τα δικαστήρια ενός κράτους μέλους τα οποία επιλαμβάνονται αγωγής λύσης ή ακύρωσης σχέσης καταχωρημένης συμβίωσης είναι επίσης αρμόδια να αποφανθούν για τα ζητήματα που αφορούν τις περιουσιακές σχέσεις των συντρόφων και έχουν σχέση με την αγωγή, εφόσον η δικαιοδοσία των σχετικών δικαστηρίων έχει αναγνωριστεί ρητώς ή με άλλο σαφή τρόπο από τους συντρόφους. Αυτή η συμφωνία μπορεί να συναφθεί οποτεδήποτε, ακόμα και κατά τη διάρκεια της διαδικασίας. Όταν συνάπτεται πριν από τη διαδικασία, πρέπει να διατυπώνεται εγγράφως και να φέρει ημερομηνία και την υπογραφή αμφοτέρων των μερών. Ελλείψει συμφωνίας των συντρόφων, η δικαιοδοσία ρυθμίζεται από το άρθρο 5. Ελλείψει αναγνώρισης της δικαιοδοσίας των δικαστηρίων που αναφέρονται στην παράγραφο 1, η δικαιοδοσία ρυθμίζεται από το άρθρο 5. (Αντιστοιχεί στην τροπολογία 44 της έκθεσης στο 2011/0059(CNS).) Τροπολογία 50 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 4 α (νέο) Άρθρο 4α Συμφωνία παρέκτασης της δικαιοδοσίας 1.  Οι σύντροφοι δύνανται να συμφωνήσουν ότι τα δικαστήρια του κράτους μέλους το δίκαιο του οποίου επέλεξαν ως εφαρμοστέο για τις περιουσιακές σχέσεις που συνεπάγεται η συμβίωσή τους, σύμφωνα με το άρθρο 15β, είναι αρμόδια να αποφαίνονται για αυτές τις περιουσιακές σχέσεις. Αυτή η δικαιοδοσία είναι αποκλειστική. Με την επιφύλαξη του τρίτου εδαφίου, η συμφωνία παρέκτασης της δικαιοδοσίας μπορεί να συναφθεί ή να τροποποιηθεί ανά πάσα στιγμή και το αργότερο κατά το χρόνο της προσφυγής στο δικαστήριο. Εφόσον προβλέπεται από το δίκαιο του δικάζοντος δικαστηρίου, οι σύντροφοι μπορούν επίσης να επιλέξουν το εφαρμοστέο δίκαιο ενώπιον του δικαστηρίου κατά τη διάρκεια της διαδικασίας. Σε αυτή την περίπτωση, η επιλογή του δικαστηρίου καταχωρείται στα πρακτικά του δικαστηρίου σύμφωνα με το δίκαιο του κράτους του δικάζοντος δικαστηρίου. Όταν η συμφωνία συνάπτεται πριν από τη διαδικασία, πρέπει να διατυπώνεται εγγράφως και να φέρει ημερομηνία και την υπογραφή αμφοτέρων των μερών. Κάθε διαβίβαση διά της ηλεκτρονικής οδού που επιτρέπει μεταγενέστερη πρόσβαση στο περιεχόμενο της συμφωνίας λογίζεται ότι έχει καταρτισθεί «γραπτά». 2.  Οι σύντροφοι μπορούν επίσης να συμφωνήσουν ότι, αν δεν έχει επιλεγεί δικαστήριο, αρμόδια είναι τα δικαστήρια του κράτους μέλους το δίκαιο του οποίου διέπει, σύμφωνα με το άρθρο 15, τις περιουσιακές σχέσεις των καταχωρημένων συντρόφων. Τροπολογία 51 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 4 β (νέο) Άρθρο 4β Διεθνής δικαιοδοσία που βασίζεται στην παράσταση του εναγομένου ενώπιον του δικαστηρίου 1.  Εκτός από τη δικαιοδοσία που απορρέει από άλλες διατάξεις του παρόντος κανονισμού, διεθνή δικαιοδοσία έχει ένα δικαστήριο κράτους μέλους το δίκαιο του οποίου έχει επιλεγεί, σύμφωνα με το άρθρο 15β ή το δίκαιο του οποίου ισχύει σύμφωνα με το άρθρο 15, και ενώπιον του οποίου παρουσιάζεται ο εναγόμενος. Ο κανόνας αυτός δεν εφαρμόζεται εάν η παράσταση του εναγομένου έχει σκοπό την αμφισβήτηση της διεθνούς δικαιοδοσίας ή εάν υπάρχει άλλο δικαστήριο με διεθνή δικαιοδοσία σύμφωνα με το άρθρο 3, το άρθρο 4 ή το άρθρο 4α. 2.  Προτού κρίνει εαυτό αρμόδιο δυνάμει της παραγράφου 1, το δικαστήριο εξασφαλίζει ότι ο εναγόμενος έχει ενημερωθεί για το δικαίωμά να αμφισβητήσει τη διεθνή δικαιοδοσία και για τις συνέπειές της παράστασης ή της μη παράστασής του ενώπιον του δικαστηρίου. (Αντιστοιχεί στην τροπολογία 46 της έκθεσης στο 2011/0059(CNS).) Τροπολογία 52 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 5 1.   Εξαιρουμένων των περιπτώσεων των άρθρων 3 και 4, αρμόδια να αποφανθούν σε διαδικασία που αφορά τις περιουσιακές σχέσεις των καταχωρημένων συντρόφων είναι τα δικαστήρια του κράτους μέλους: 1.   Όταν κάποιο δικαστήριο δεν έχει διεθνή δικαιοδοσία δυνάμει των άρθρων 3, 4 και 4α, αρμόδια να αποφανθούν σε διαδικασία που αφορά τις περιουσιακές σχέσεις των καταχωρημένων συντρόφων είναι τα δικαστήρια του κράτους μέλους: α)   της κοινής συνήθους διαμονής των συντρόφων ή, ελλείψει αυτής α)   στο έδαφος του οποίου οι σύντροφοι έχουν τη συνήθη διαμονή τους τη στιγμή κατά την οποία το δικαστήριο επιλαμβάνεται της υπόθεσης ή, ελλείψει αυτής β)   της τελευταίας κοινής συνήθους διαμονής των συντρόφων, στο μέτρο που ο ένας εξ αυτών εξακολουθεί να διαμένει εκεί ή, ελλείψει αυτής β)   στο έδαφος του οποίου οι σύντροφοι είχαν την τελευταία συνήθη διαμονή τους, στο μέτρο που ο ένας εξ αυτών εξακολουθεί να διαμένει εκεί τη στιγμή κατά την οποία το δικαστήριο επιλαμβάνεται της υπόθεσης ή, ελλείψει αυτής γ)   της συνήθους διαμονής του εναγομένου ή, ελλείψει αυτής γ)   στο έδαφος του οποίου ο εναγόμενος έχει τη συνήθη διαμονή του τη στιγμή κατά την οποία το δικαστήριο επιλαμβάνεται της υπόθεσης ή, ελλείψει αυτής γα)  της ιθαγένειας των δύο συντρόφων τη στιγμή κατά την οποία το δικαστήριο επιλαμβάνεται της υπόθεσης ή, στην περίπτωση του Ηνωμένου Βασιλείου και της Ιρλανδίας, της κοινής μόνιμης κατοικίας τους (domicile) ή, ελλείψει αυτής δ)   του κράτους μέλους όπου πραγματοποιήθηκε η καταχώρηση της σχέσης συμβίωσης. δ)   του κράτους μέλους όπου πραγματοποιήθηκε η καταχώρηση της σχέσης συμβίωσης. 2.   Τα δικαστήρια που αναφέρονται στην παράγραφο 1 στοιχεία α), β) και γ) δύνανται να κηρύξουν εαυτά αναρμόδια αν το δίκαιο στο οποίο υπόκεινται δεν προβλέπει τον θεσμό της καταχωρημένης συμβίωσης. 2.   Τα δικαστήρια που αναφέρονται στην παράγραφο 1 στοιχεία α), β), γ) και γα) δύνανται να κηρύξουν εαυτά αναρμόδια αν το δίκαιο στο οποίο υπόκεινται δεν προβλέπει τον θεσμό της καταχωρημένης συμβίωσης. (Όσον αφορά το άρθρο 5 στοιχείο γα) (νέο), βλ. την τροπολογία στο άρθρο 6 παράγραφος 1 στοιχείο β), Αντιστοιχεί στην τροπολογία 47 της έκθεσης στο 2011/0059(CNS).). Τροπολογία 53 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 6 Όταν κανένα δικαστήριο δεν έχει δικαιοδοσία δυνάμει των άρθρων 3, 4 ή 5 ή το δικαστήριο έχει κηρύξει εαυτό αναρμόδιο, τα δικαστήρια ενός κράτους μέλους έχουν δικαιοδοσία στο μέτρο που: Όταν κανένα δικαστήριο κράτους μέλους δεν έχει δικαιοδοσία δυνάμει των άρθρων 3, 4, 4α ή 5 ή το δικαστήριο έχει κηρύξει εαυτό αναρμόδιο, τα δικαστήρια ενός κράτους μέλους έχουν δικαιοδοσία στο μέτρο που ακίνητη περιουσία ή καταχωρημένα περιουσιακά αγαθά ενός ή αμφοτέρων των συντρόφων βρίσκονται στο έδαφος αυτού του κράτους· σε αυτή την περίπτωση το επιλαμβανόμενο δικαστήριο καλείται να αποφανθεί μόνον επί της εν λόγω ακίνητης περιουσίας ή των εν λόγω καταχωρημένων περιουσιακών αγαθών. α)  ένα ή περισσότερα περιουσιακά αγαθά ενός ή αμφοτέρων των συντρόφων βρίσκονται στο έδαφος αυτού του κράτους μέλους οπότε το επιλαμβανόμενο δικαστήριο καλείται να αποφανθεί μόνον επ’ αυτού ή επ’ αυτών των περιουσιακών αγαθών, ή β)  οι σύντροφοι έχουν αμφότεροι την ιθαγένεια αυτού του κράτους μέλους ή, στην περίπτωση του Ηνωμένου Βασιλείου και της Ιρλανδίας, την κοινή κατοικία τους (domicile). Στο πλαίσιο αυτό, τα δικαστήρια ενός κράτους μέλους είναι αρμόδια να αποφασίσουν μόνο για την ακίνητη περιουσία ή τα καταχωρημένα περιουσιακά αγαθά που βρίσκονται στο εν λόγω κράτος μέλος. (Αντιστοιχεί στην τροπολογία 48 της έκθεσης στο 2011/0059(CNS).) Τροπολογία 54 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 7 Όταν κανένα δικαστήριο κράτους μέλους δεν έχει δικαιοδοσία δυνάμει των άρθρων 3, 4, 5 ή 6, ή το δικαστήριο έχει κηρύξει εαυτό αναρμόδιο, τα δικαστήρια ενός κράτους μέλους μπορούν, κατ’ εξαίρεση και υπό τον όρο ότι η υπόθεση εμφανίζει επαρκή σύνδεσμο με το συγκεκριμένο κράτος μέλος, να αποφανθούν σχετικά με τις περιουσιακές σχέσεις των καταχωρημένων συντρόφων, σε περίπτωση που αποδεικνύεται αδύνατη ή μη εύλογη η κίνηση ή η διεξαγωγή διαδικασίας σε τρίτη χώρα. Όταν κάποιο δικαστήριο κράτους μέλους δεν έχει δικαιοδοσία δυνάμει των άρθρων 3, 4, 4α, 5 ή 6, τα δικαστήρια ενός κράτους μέλους μπορούν, κατ’ εξαίρεση να αποφανθούν σε υπόθεση σχετικά με τις περιουσιακές σχέσεις των καταχωρημένων συντρόφων, σε περίπτωση που αποδεικνύεται αδύνατη ή μη εύλογη η κίνηση ή η διεξαγωγή διαδικασίας σε τρίτη χώρα με την οποία η υπόθεση παρουσιάζει στενό δεσμό. Η υπόθεση πρέπει να παρουσιάζει επαρκή δεσμό με το κράτος μέλος του επιληφθέντος δικαστηρίου. (Αντιστοιχεί στην αιτιολογική σκέψη 11 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 650/2012 και στην τροπολογία 49 της έκθεσης στο 2011/0059(CNS).) Τροπολογία 55 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 8 Το δικαστήριο που επιλαμβάνεται δυνάμει των άρθρων 3, 4, 5, 6 ή 7 και ενώπιον του οποίου εκκρεμεί η διαδικασία είναι επίσης αρμόδιο να εξετάσει την ανταγωγή, στο μέτρο που αυτή εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του παρόντος κανονισμού. Το δικαστήριο που επιλαμβάνεται δυνάμει των άρθρων 3, 4, 4α, 5, 6 ή 7 και ενώπιον του οποίου εκκρεμεί η διαδικασία είναι επίσης αρμόδιο να εξετάσει την ανταγωγή, στο μέτρο που αυτή εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του παρόντος κανονισμού. Όταν το δικαστήριο επιλαμβάνεται σύμφωνα με το άρθρο 6, η αρμοδιότητά του να εξετάσει την ανταγωγή αφορά μόνο την ακίνητη περιουσία ή τα καταχωρημένα περιουσιακά αγαθά που αποτελούν αντικείμενο της κύριας υπόθεσης. (Αντιστοιχεί στην τροπολογία 50 της έκθεσης στο 2011/0059(CNS).) Τροπολογία 56 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 9 Ένα δικαστήριο λογίζεται ως επιληφθέν: Για τους σκοπούς του παρόντος κεφαλαίου, ένα δικαστήριο λογίζεται ως επιληφθέν: α)  από την ημερομηνία κατάθεσης στο δικαστήριο του εισαγωγικού εγγράφου της δίκης ή άλλου ισοδύναμου εγγράφου, υπό την προϋπόθεση ότι ο ενάγων δεν παρέλειψε στη συνέχεια να λάβει τα απαιτούμενα μέτρα για την κοινοποίηση ή την επίδοση του εγγράφου στον εναγόμενο, α)  από την ημερομηνία κατάθεσης στο δικαστήριο του εισαγωγικού εγγράφου της δίκης ή άλλου ισοδύναμου εγγράφου, υπό την προϋπόθεση ότι ο ενάγων δεν παρέλειψε στη συνέχεια να λάβει τα απαιτούμενα μέτρα για την κοινοποίηση ή την επίδοση του εγγράφου στον εναγόμενο· β)  εάν το έγγραφο πρέπει να κοινοποιηθεί ή να επιδοθεί προτού κατατεθεί στο δικαστήριο, από την ημερομηνία παραλαβής του από την αρχή που είναι υπεύθυνη για την κοινοποίηση ή την επίδοση, υπό την προϋπόθεση ότι ο ενάγων δεν παρέλειψε στη συνέχεια να λάβει τα απαιτούμενα μέτρα για την κατάθεση του εγγράφου στο δικαστήριο. β)  εάν το έγγραφο πρέπει να κοινοποιηθεί ή να επιδοθεί προτού κατατεθεί στο δικαστήριο, από την ημερομηνία παραλαβής του από την αρχή που είναι υπεύθυνη για την κοινοποίηση ή την επίδοση, υπό την προϋπόθεση ότι ο ενάγων δεν παρέλειψε στη συνέχεια να λάβει τα απαιτούμενα μέτρα για την κατάθεση του εγγράφου στο δικαστήριο, ή (βα)  εφόσον η διαδικασία τίθεται σε κίνηση αυτεπαγγέλτως, από την ημερομηνία λήψης από το δικαστήριο της απόφασης για την έναρξη της διαδικασίας, ή, σε περίπτωση που η απόφαση αυτή δεν απαιτείται, από την ημερομηνία καταχώρησης της υπόθεσης στο μητρώο του δικαστηρίου. (Αντιστοιχεί στην αιτιολογική σκέψη 14 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 650/2012 και στην τροπολογία 51 της έκθεσης στο 2011/0059(CNS).) Τροπολογία 57 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 12 – παράγραφος 1 1.  Αν έχουν ασκηθεί αγωγές με το ίδιο αντικείμενο και εκ της ιδίας αιτίας μεταξύ των ιδίων διαδίκων ενώπιον δικαστηρίων διαφόρων κρατών μελών, κάθε δικαστήριο εκτός εκείνου που επελήφθη πρώτο αναστέλλει αυτεπάγγελτα τη διαδικασία του μέχρι να διαπιστωθεί η διεθνής δικαιοδοσία του δικαστηρίου που επελήφθη πρώτο. 1.  Αν έχουν ασκηθεί αγωγές με το ίδιο αντικείμενο και εκ της ιδίας αιτίας μεταξύ των συντρόφων ενώπιον δικαστηρίων διαφόρων κρατών μελών, κάθε δικαστήριο εκτός εκείνου που επελήφθη πρώτο αναστέλλει αυτεπάγγελτα τη διαδικασία του μέχρι να διαπιστωθεί η διεθνής δικαιοδοσία του δικαστηρίου που επελήφθη πρώτο. (Αντιστοιχεί στην τροπολογία 52 της έκθεσης στο 2011/0059(CNS).) Τροπολογία 59 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 13 – παράγραφος 2 2.  Όταν οι αγωγές αυτές εκκρεμούν σε πρώτο βαθμό δικαιοδοσίας, το δεύτερο επιληφθέν δικαστήριο δύναται επίσης, με αίτηση ενός από τους διαδίκους, να κηρύξει εαυτό αναρμόδιο, υπό την προϋπόθεση ότι το πρώτο επιληφθέν δικαστήριο έχει δικαιοδοσία για να κρίνει τις αγωγές αυτές και ότι το δίκαιό του επιτρέπει την συνεκδίκασή τους. 2.  Όταν οι αγωγές αυτές εκκρεμούν σε πρώτο βαθμό δικαιοδοσίας, το δεύτερο επιληφθέν δικαστήριο δύναται επίσης, με αίτηση ενός από τους συντρόφους, να κηρύξει εαυτό αναρμόδιο, υπό την προϋπόθεση ότι το πρώτο επιληφθέν δικαστήριο έχει δικαιοδοσία για να κρίνει τις αγωγές αυτές και ότι το δίκαιό του επιτρέπει την συνεκδίκασή τους. (Αντιστοιχεί στην αιτιολογική σκέψη 18 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 650/2012 και στην τροπολογία 54 της έκθεσης στο 2011/0059(CNS).) Τροπολογία 60 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 14 Είναι δυνατό να υποβληθεί αίτηση για τη λήψη προσωρινών ή συντηρητικών μέτρων που προβλέπονται από το δίκαιο κράτους μέλους στα δικαστήρια του κράτους αυτού, έστω και αν τα δικαστήρια άλλου κράτους μέλους έχουν, δυνάμει του παρόντος κανονισμού, διεθνή δικαιοδοσία για την εκδίκαση της υπόθεσης επί της ουσίας. Είναι δυνατό να υποβληθεί αίτηση ενώπιον των δικαστηρίων κράτους μέλους για εκείνα τα προσωρινά μέτρα, περιλαμβανομένων των ασφαλιστικών, που προβλέπονται από το δίκαιο του εν λόγω κράτους, έστω και εάν, σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό, η διεθνής δικαιοδοσία για την ουσία της υπόθεσης ανήκει στα δικαστήρια άλλου κράτους μέλους. (Αντιστοιχεί στην αιτιολογική σκέψη 19 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 650/2012 και στην τροπολογία 56 της έκθεσης στο 2011/0059(CNS).) Τροπολογία 61 Πρόταση κανονισμού Άρθρο -15 (νέο) Άρθρο -15 Ενότητα και πεδίο εφαρμογής του εφαρμοστέου δικαίου 1.  Το εφαρμοστέο στις περιουσιακές σχέσεις των καταχωρημένων συντρόφων δίκαιο εφαρμόζεται σε όλα τα περιουσιακά στοιχεία που καλύπτονται από τις εν λόγω σχέσεις, ασχέτως της τοποθεσίας τους. 2.  Το εφαρμοστέο στις περιουσιακές σχέσεις των καταχωρημένων συντρόφων δίκαιο καθορίζει, με την επιφύλαξη των στοιχείων ζ) και ζα) του άρθρου 1 παράγραφος 3, μεταξύ άλλων α)  ο χωρισμός της περιουσίας των συντρόφων σε διάφορες κατηγορίες πριν και μετά την καταχωρημένη συμβίωση· β)  η μεταφορά της περιουσίας από μία κατηγορία σε άλλη· γ)  ενδεχομένως, ευθύνη για τα χρέη του άλλου συντρόφου· δ)  τα δικαιώματα διάθεσης των συντρόφων κατά τη διάρκεια της συμβίωσης· ε)  τη λύση και την εκκαθάριση των περιουσιακών σχέσεων των καταχωρημένων συντρόφων και τη διανομή της περιουσίας σε περίπτωση λύσης της καταχωρημένης συμβίωσης· στ)  τα αποτελέσματα των περιουσιακών σχέσεων των καταχωρημένων συντρόφων όσον αφορά την έννομη σχέση μεταξύ ενός συντρόφου και τρίτου, σύμφωνα με το άρθρο 31. (Αντιστοιχεί στις τροπολογίες 57 και 58 της έκθεσης στο 2011/0059(CNS).) Τροπολογία 62 Πρόταση κανονισμού Άρθρο -15 α (νέο) Άρθρο -15α Καθολική εφαρμογή Το καθοριζόμενο από τον παρόντα κανονισμό δίκαιο εφαρμόζεται ακόμη και αν δεν πρόκειται για δίκαιο κράτους μέλους. (Βλ.τροπολογία στο άρθρο 16· το κείμενο έχει τροποποιηθεί). (Αντιστοιχεί στην αιτιολογική σκέψη 20 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 650/2012 και στην τροπολογία 59 της έκθεσης στο 2011/0059(CNS).) Τροπολογία 63 Πρόταση κανονισμού Άρθρο -15 β (νέο) Άρθρο -15β Επιλογή του εφαρμοστέου δικαίου 1.  Οι καταχωρημένοι σύντροφοι ή οι μέλλοντες σύντροφοι δύνανται να συμφωνούν επί του εφαρμοστέου στις περιουσιακές τους σχέσεις δικαίου ή να μεταβάλλουν αυτό, εφόσον το εν λόγω δίκαιο αναγνωρίζει τον θεσμό της καταχωρημένης σχέσης συμβίωσης και συνδέει με αυτό τις απορρέουσες περιουσιακές σχέσεις, και εφόσον είναι: α)  το δίκαιο του κράτους της συνήθους διαμονής των συντρόφων ή μελλόντων συντρόφων ή ενός εξ αυτών κατά το χρόνο σύναψης της συμφωνίας ή β)  το δίκαιο κράτους του οποίου ένας εκ των συντρόφων ή μελλοντικών συντρόφων είναι υπήκοος τη στιγμή της σύναψης της συμφωνίας, ή γ)  το δίκαιο του κράτους στο οποίο έχει καταχωρηθεί η συμβίωση· 2.  Εάν το επιλεγέν δίκαιο δεν αναγνωρίζει το θεσμό της καταχωρημένης συμβίωσης ή δεν συνδέει με αυτό τις απορρέουσες περιουσιακές σχέσεις, το εφαρμοστέο δίκαιο καθορίζεται σύμφωνα με το άρθρο 15. 3.  Η επιλογή δικαίου σύμφωνα με την παράγραφο 1 είναι έγκυρη, μόνο αν οι σύντροφοι ή οι μέλλοντες σύντροφοι μπορούν να αποδείξουν ότι, προτού πραγματοποιήσουν την επιλογή αυτή, είχαν ενημερωθεί για τις έννομες συνέπειές της. Η απαίτηση αυτή θεωρείται ότι έχει εκπληρωθεί όταν την ενημέρωση αυτή διασφαλίζουν οι πρόσθετες εθνικές διατάξεις τύπου που ισχύουν για την επιλογή του δικαίου. 4.  Εκτός διαφορετικής συμφωνίας των συντρόφων, αλλαγή του εφαρμοστέου στις περιουσιακές σχέσεις των καταχωρημένων συντρόφων δικαίου κατά τη διάρκεια της συμβίωσης έχει μόνο μελλοντική ισχύ. 5.  Σε περίπτωση που οι σύντροφοι επιλέξουν η μεταβολή αυτή να έχει αναδρομική ισχύ, η αναδρομικότητα αυτή δεν επηρεάζει την εγκυρότητα προηγούμενων συναλλαγών που πραγματοποιήθηκαν στο πλαίσιο του δικαίου που εφαρμοζόταν έως εκείνη τη στιγμή ή τα δικαιώματα τρίτων, στο πλαίσιο του δικαίου που εφαρμοζόταν πριν. (Αντιστοιχεί στην τροπολογία 60 της έκθεσης στο 2011/0059(CNS).) Τροπολογία 64 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 15 Προσδιορισμός του εφαρμοστέου δικαίου Καθορισμός του εφαρμοστέου δικαίου ελλείψει επιλογής Το εφαρμοστέο δίκαιο στις περιουσιακές σχέσεις των καταχωρημένων συντρόφων είναι το δίκαιο του κράτους καταχώρησης της σχέσης συμβίωσης. 1.  Ελλείψει συμφωνίας για την επιλογή δικαίου βάσει του άρθρου -15β, το εφαρμοστέο δίκαιο στις περιουσιακές σχέσεις των καταχωρημένων συντρόφων είναι: α)  το δίκαιο του κράτους της κατά το χρόνο καταχώρησης της συμβίωσης κοινής συνήθους διαμονής των συντρόφων ή της πρώτης κοινής συνήθους διαμονής των συντρόφων μετά την καταχώρηση της συμβίωσης, ή β)  το δίκαιο του κράτους της κοινής ιθαγένειας των συντρόφων κατά τον χρόνο καταχώρησης της συμβίωσης, ή γ)  το δίκαιο του κράτους με το οποίο οι σύντροφοι έχουν τους στενότερους δεσμούς, λαμβανομένων δεόντως υπόψη όλων των περιστάσεων, κατά το χρόνο καταχώρησης της συμβίωσης, ή δ)  το δίκαιο του κράτους όπου πραγματοποιήθηκε η καταχώρηση της σχέσης συμβίωσης. 2.  Η παράγραφος 1 στοιχεία α), β) και γ) δεν εφαρμόζεται, εάν το σχετικό δίκαιο δεν αναγνωρίζει τον θεσμό της καταχωρημένης συμβίωσης. 3.  Οι διατάξεις της παραγράφου 1 στοιχείο β) δεν εφαρμόζονται, όταν οι σύντροφοι έχουν περισσότερες της μίας κοινές ιθαγένειες. (Αντιστοιχεί στην τροπολογία 61 κ. εξ. της έκθεσης στο 2011/0059(CNS).) Τροπολογία 65 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 15 α (νέο) Άρθρο 15α Πολλαπλή καταχώρηση Εάν καταχωρημένες συμβιώσεις μεταξύ των ιδίων προσώπων υφίστανται σε διάφορα κράτη, αποφασιστική σημασία για τον καθορισμό του εφαρμοστέου δίκαιου, σύμφωνα με το άρθρο 15 παράγραφος 1 στοιχείο δ), έχει η σχέση συμβίωσης που συνάφθηκε τελευταία, με σημείο έναρξης το χρονικό σημείο της σύναψής της. Τροπολογία 66 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 16 Άρθρο 16 Διαγράφεται Καθολικός χαρακτήρας του κανόνα σύγκρουσης νόμων Το καθοριζόμενο σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος κεφαλαίου δίκαιο εφαρμόζεται ακόμα και αν δεν πρόκειται για δίκαιο κράτους μέλους. (Αντιστοιχεί στην τροπολογία 68 της έκθεσης στο 2011/0059(CNS).) Τροπολογία 67 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 16 α (νέο) Άρθρο 16α Διατάξεις τύπου για την επιλογή του εφαρμοστέου δικαίου 1.  Η συμφωνία για την επιλογή του εφαρμοστέου δικαίου που προβλέπεται στο άρθρο 15β διατυπώνεται εγγράφως, χρονολογείται και υπογράφεται και από τους δύο συντρόφους. Κάθε διαβίβαση διά της ηλεκτρονικής οδού που εξασφαλίζει σε μόνιμη βάση τη μεταγενέστερη πρόσβαση στο περιεχόμενο της συμφωνίας θεωρείται ότι έχει καταρτισθεί εγγράφως. 2.  Αυτή η συμφωνία τηρεί τις τυπικές προϋποθέσεις του δικαίου που εφαρμόζεται στις περιουσιακές σχέσεις των καταχωρημένων συντρόφων ή του δικαίου του κράτους στο οποίο συνήφθη η συμφωνία. 3.  Ωστόσο, αν το δίκαιο του κράτους μέλους στο οποίο και οι δύο σύντροφοι έχουν τη συνήθη διαμονή τους κατά τη στιγμή της συμφωνίας για την επιλογή του προς εφαρμογή δικαίου, προβλέπει πρόσθετες τυπικές προϋποθέσεις για συμφωνίες αυτού του τύπου ή, ελλείψει τούτου, ή για τη συμφωνία σχέσης συμβίωσης, τηρούνται οι προϋποθέσεις αυτές. 4.  Αν κατά τον χρόνο επιλογής του δικαίου οι σύντροφοι έχουν τη συνήθη διαμονή τους σε διαφορετικά κράτη μέλη και αν τα δίκαια των εν λόγω κρατών προβλέπουν ανόμοιες τυπικές προϋποθέσεις, η συμφωνία είναι τυπικώς έγκυρη εφόσον πληροί τις προϋποθέσεις τις οποίες προβλέπει το δίκαιο ενός εκ των κρατών μελών. (Ομοίως με το άρθρο 5 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 650/2012. Αντιστοιχεί στην τροπολογία 65 της έκθεσης στο 2011/0059(CNS).) Τροπολογία 68 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 16 β (νέο) Άρθρο 16β Τυπικές προϋποθέσεις για τη συμφωνία σχέσης συμβίωσης Για τον τύπο μιας συμφωνίας σχέσης συμβίωσης εφαρμόζεται τηρουμένων των αναλογιών το άρθρο 16α. Πρόσθετες τυπικές προϋποθέσεις κατά την έννοια του άρθρου 16α παράγραφος 3 θεωρούνται στο πλαίσιο του παρόντος άρθρου μόνο εκείνες που αφορούν τη συμφωνία σχέσης συμβίωσης. (Αντιστοιχεί στην τροπολογία 66 της έκθεσης στο 2011/0059(CNS).) Τροπολογία 69 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 16 γ (νέο) Άρθρο 16γ Προσαρμογή εμπραγμάτων δικαιωμάτων Σε περίπτωση που ένα πρόσωπο ασκεί εμπράγματο δικαίωμα το οποίο έχει βάσει του εφαρμοστέου στις περιουσιακές σχέσεις των καταχωρημένων συντρόφων δικαίου, και το εν λόγω εμπράγματο δικαίωμα δεν είναι γνωστό στη νομοθεσία του κράτους μέλους στο οποίο γίνεται η άσκησή του, το δικαίωμα αυτό προσαρμόζεται, εφόσον είναι απαραίτητο και κατά το μέτρο του δυνατού, στο εγγύτερο ισοδύναμο εμπράγματο δικαίωμα βάσει του δικαίου αυτού του κράτους, λαμβανομένων υπόψη των σκοπών και των συμφερόντων που επιδιώκονται από το συγκεκριμένο εμπράγματο δικαίωμα και των αποτελεσμάτων που συνδέονται με αυτό. (Αντιστοιχεί στην αιτιολογική σκέψη 31 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 650/2012 και στην τροπολογία 67 της έκθεσης στο 2011/0059(CNS).) Τροπολογία 70 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 17 Οι διατάξεις του παρόντος κανονισμού δεν μπορούν να θίξουν την εφαρμογή διατάξεων αναγκαστικού δικαίου η τήρηση των οποίων κρίνεται πρωταρχικής σημασίας από ένα κράτος μέλος για τη διασφάλιση των δημοσίων συμφερόντων του, όπως η πολιτική, κοινωνική ή οικονομική οργάνωσή του, σε βαθμό που να επιβάλλεται η εφαρμογή τους σε κάθε κατάσταση που εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του κανονισμού, ανεξάρτητα από το δίκαιο που κατά τα άλλα είναι εφαρμοστέο στις περιουσιακές σχέσεις των καταχωρημένων συντρόφων σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό. 1.  Οι υπερισχύουσες διατάξεις αναγκαστικού δικαίου είναι διατάξεις που η αθέτησή τους θα ήταν εμφανώς ασύμβατη με τη δημόσια τάξη (ordre public) του εν λόγω κράτους μέλους. Οι αρμόδιες αρχές δεν πρέπει να ερμηνεύουν την εξαίρεση για λόγους δημόσιας τάξης κατά τρόπο που αντιτίθεται στον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ιδίως στο άρθρο 21, το οποίο απαγορεύει κάθε μορφής δυσμενή διάκριση. 2.  Ο παρών κανονισμός δεν περιορίζει την εφαρμογή των υπερισχυουσών διατάξεων αναγκαστικού δικαίου του δικαίου του δικάζοντος δικαστηρίου, με την επιφύλαξη των διατάξεων περί προστασίας των συναλλαγών σύμφωνα με το άρθρο 31. (Αντιστοιχεί στην τροπολογία 69 της έκθεσης στο 2011/0059(CNS).) Τροπολογία 71 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 18 – παράγραφος 1 1.   Η εφαρμογή μιας διάταξης του δικαίου που καθορίζεται από τον παρόντα κανονισμό δεν μπορεί να αποκλεισθεί παρά μόνον εάν αυτή η εφαρμογή είναι προδήλως ασυμβίβαστη με τη δημόσια τάξη του δικάζοντος δικαστή. 1.   Η εφαρμογή μιας διάταξης του δικαίου ενός κράτους που καθορίζεται από τον παρόντα κανονισμό δεν μπορεί να αποκλεισθεί παρά μόνον εάν η εφαρμογή της είναι προδήλως ασυμβίβαστη με τη δημόσια τάξη του δικάζοντος δικαστή. (Αντιστοιχεί στην αιτιολογική σκέψη 35 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 650/2012 και στην τροπολογία 70 της έκθεσης στο 2011/0059(CNS).) Τροπολογία 72 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 19 Οσάκις ο παρών κανονισμός προβλέπει την εφαρμογή του δικαίου ενός κράτους, εννοεί τους κανόνες ουσιαστικού δικαίου που ισχύουν στο εν λόγω κράτος, εξαιρουμένων των κανόνων ιδιωτικού διεθνούς δικαίου. Οσάκις ο παρών κανονισμός προβλέπει την εφαρμογή του δικαίου ενός κράτους, αναφέρεται στους κανόνες δικαίου που ισχύουν στο εν λόγω κράτος, εξαιρουμένων των κανόνων ιδιωτικού διεθνούς δικαίου. (Αντιστοιχεί στην τροπολογία 71 της έκθεσης στο 2011/0059(CNS).) Τροπολογία 73 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 20 Κράτη με δύο ή περισσότερα συστήματα δικαίου - σύγκρουση νόμων εδαφικού χαρακτήρα Κράτη με πλείονα συστήματα δικαίου - σύγκρουση δικαίων εδαφικού χαρακτήρα 1.  Σε περίπτωση που το δίκαιο που ορίζεται εφαρμοστέο από τον παρόντα κανονισμό είναι το δίκαιο κράτους το οποίο αποτελείται από πλείονες εδαφικές ενότητες, καθεμιά από τις οποίες έχει τους δικούς της κανόνες δικαίου για τις περιουσιακές σχέσεις σε καταχωρημένη σχέση συμβίωσης, οι κανόνες του εν λόγω κράτους περί εσωτερικής σύγκρουσης δικαίων θα καθορίσουν τη σχετική εδαφική ενότητα της οποίας οι κανόνες δικαίου θα εφαρμοστούν. Σε περίπτωση που ένα κράτος αποτελείται από περισσότερες εδαφικές ενότητες, η καθεμιά από τις οποίες έχει το δικό της σύστημα δικαίου ή δικό της σύνολο κανόνων σχετικά με τα ζητήματα που διέπονται από τον παρόντα κανονισμό: 1a.  Ελλείψει σχετικών κανόνων περί εσωτερικής σύγκρουσης δικαίων: α)   οποιαδήποτε μνεία στο δίκαιο αυτού του κράτους, για τον σκοπό του καθορισμού του εφαρμοστέου δικαίου σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό, νοείται ότι αφορά το δίκαιο που ισχύει στη σχετική εδαφική ενότητα· α)   οποιαδήποτε μνεία στο δίκαιο του κράτους που αναφέρεται στην παράγραφο 1, για τον σκοπό του καθορισμού του εφαρμοστέου δικαίου σύμφωνα με τις διατάξεις περί της συνήθους διαμονής των συντρόφων, νοείται ότι αφορά το δίκαιο που ισχύει στη σχετική εδαφική ενότητα στην οποία οι σύντροφοι έχουν τη συνήθη διαμονή τους, β)   οποιαδήποτε μνεία της συνήθους διαμονής στο συγκεκριμένο κράτος νοείται ότι αφορά τη συνήθη διαμονή σε μια εδαφική ενότητα· β)   οποιαδήποτε παραπομπή στο δίκαιο του κράτους που αναφέρεται στην παράγραφο 1 νοείται, για τους σκοπούς του καθορισμού του εφαρμοστέου δικαίου σύμφωνα με τις διατάξεις περί της ιθαγένειας των συντρόφων, ότι αφορά το δίκαιο της εδαφικής ενότητας με την οποία οι σύντροφοι έχουν τον στενότερο δεσμό, γ)   οποιαδήποτε μνεία της ιθαγένειας νοείται ότι αφορά την εδαφική ενότητα που ορίζεται από το δίκαιο του συγκεκριμένου κράτους ή, ελλείψει σχετικών κανόνων, την εδαφική ενότητα που επέλεξαν τα μέρη ή, ελλείψει επιλογής, την εδαφική ενότητα με την οποία ο σύντροφος ή οι σύντροφοι έχει/έχουν τον στενότερο δεσμό. γ)   οποιαδήποτε παραπομπή στο δίκαιο του κράτους που αναφέρεται στην παράγραφο 1 νοείται, για τους σκοπούς του καθορισμού του εφαρμοστέου δικαίου σύμφωνα με οποιεσδήποτε άλλες διατάξεις που αφορούν άλλα στοιχεία ως συνδετικούς παράγοντες, ότι αφορά το δίκαιο της εδαφικής ενότητας στην οποία βρίσκεται το συγκεκριμένο στοιχείο. (Αντιστοιχεί στο άρθρο 36 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 650/2012 και στην τροπολογία 72 της έκθεσης στο 2011/0059(CNS).) Τροπολογία 74 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 20 α (νέο) Άρθρο 20α Κράτη με πλείονα συστήματα δικαίου - σύγκρουση δικαίων προσωπικού χαρακτήρα Όσον αφορά κράτος που έχει δύο ή περισσότερα συστήματα δικαίου ή σύνολα κανόνων που εφαρμόζονται σε διαφορετικές κατηγορίες προσώπων σε σχέση με τις περιουσιακές σχέσεις των καταχωρημένων συντρόφων, οποιαδήποτε παραπομπή στο δίκαιο αυτού του κράτους θεωρείται ως παραπομπή στο σύστημα δικαίου ή στο σύνολο των κανόνων που καθορίζεται από τους ισχύοντες κανόνες στο συγκεκριμένο κράτος. Ελλείψει τέτοιων κανόνων, εφαρμόζεται το σύστημα δικαίου ή το σύνολο των κανόνων με το οποίο οι σύντροφοι έχουν το στενότερο δεσμό. (Αντιστοιχεί στην τροπολογία 73 της έκθεσης στο 2011/0059(CNS).) Τροπολογία 75 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 20 β (νέο) Άρθρο 20β Μη εφαρμογή του παρόντος κανονισμού σε εσωτερικές συγκρούσεις δικαίων Τα κράτη μέλη που περιλαμβάνουν διάφορες εδαφικές ενότητες, καθεμιά από τις οποίες έχει τους δικούς της κανόνες δικαίου για τις περιουσιακές σχέσεις των καταχωρημένων συντρόφων, δεν υποχρεούνται να εφαρμόζουν τον παρόντα κανονισμό στις συγκρούσεις νόμων που αφορούν αποκλειστικά τις εδαφικές αυτές ενότητες. (Αντιστοιχεί στην τροπολογία 74 της έκθεσης στο 2011/0059(CNS).) Τροπολογία 76 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 21 – παράγραφος 1 1.  Οι αποφάσεις που εκδίδονται σε ένα κράτος μέλος αναγνωρίζονται στα άλλα κράτη μέλη χωρίς να απαιτείται οποιαδήποτε διαδικασία. 1.  Οι αποφάσεις που εκδίδονται σε ένα κράτος μέλος αναγνωρίζονται στα άλλα κράτη μέλη χωρίς να απαιτείται οποιαδήποτε διαδικασία. Παρά ταύτα, η αναγνώριση των αποφάσεων αυτών δεν συνεπάγεται από πλευράς των κρατών μελών αναγνώριση των καταχωρημένων συντρόφων ως νομικό θεσμό της νομοθεσίας τους. Τροπολογία 77 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 21 – παράγραφος 2 2.   Σε περίπτωση αμφισβήτησης, κάθε ενδιαφερόμενος που επικαλείται ως κύριο ζήτημα την αναγνώριση μπορεί να ζητήσει να διαπιστωθεί, με τις διαδικασίες που προβλέπονται στα άρθρα [38 έως 56] του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 44/2001, ότι η απόφαση πρέπει να αναγνωρισθεί . 2.   Σε περίπτωση αμφισβήτησης, κάθε ενδιαφερόμενος που επικαλείται ως κύριο ζήτημα την αναγνώριση απόφασης μπορεί να ζητήσει να αναγνωρισθεί αυτή η απόφαση, σύμφωνα με τις διαδικασίες που προβλέπονται στα άρθρα 27β έως 27ιε. (Αντιστοιχεί στο άρθρο 39 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 650/2012 και στην τροπολογία 75 της έκθεσης στο 2011/0059(CNS).) Τροπολογία 78 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 22 – στοιχείο α α)  αν η αναγνώριση αντίκειται προδήλως στη δημόσια τάξη του κράτους μέλους αναγνώρισης· α)  αν η αναγνώριση αντίκειται προδήλως στη δημόσια τάξη του κράτους μέλους στο οποίο αυτή ζητείται· (Αντιστοιχεί στο άρθρο 40 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 650/2012 και στην τροπολογία 76 της έκθεσης στο 2011/0059(CNS).) Τροπολογία 79 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 22 – στοιχείο β β)  αν το εισαγωγικό έγγραφο της δίκης ή άλλο ισοδύναμο έγγραφο δεν έχει επιδοθεί ή κοινοποιηθεί στον ερημοδικήσαντα εναγόμενο εγκαίρως και κατά τέτοιο τρόπο ώστε αυτός να μπορεί να αμυνθεί, εκτός εάν ο εναγόμενος παρέλειψε να ασκήσει ένδικο μέσο κατά της απόφασης ενώ μπορούσε να το πράξει· β)  αν το εισαγωγικό έγγραφο της δίκης ή άλλο ισοδύναμο έγγραφο δεν έχει επιδοθεί ή κοινοποιηθεί στον ερημοδικήσαντα εναγόμενο εγκαίρως και κατά τέτοιο τρόπο ώστε αυτός να μπορεί να αμυνθεί, εκτός εάν ο εναγόμενος παρέλειψε να προσφύγει κατά της απόφασης ενώ μπορούσε να το πράξει· (Ομοίως με το άρθρο 40 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 650/2012.) Τροπολογία 80 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 22 – στοιχείο γ γ)   αν είναι ασυμβίβαστη με απόφαση που έχει εκδοθεί μεταξύ των ιδίων διαδίκων στο κράτος μέλος αναγνώρισης· γ)   αν είναι ασυμβίβαστη με απόφαση που εκδόθηκε σε διαδικασία μεταξύ των ιδίων διαδίκων στο κράτος μέλος στο οποίο εγκρίνεται η αναγνώριση· (Αντιστοιχεί στο άρθρο 40 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 650/2012 και στην τροπολογία 78 της έκθεσης στο 2011/0059(CNS).) Τροπολογία 81 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 22 – στοιχείο δ δ)   αν είναι ασυμβίβαστη με απόφαση που εκδόθηκε προγενέστερα μεταξύ των ιδίων διαδίκων και με το ίδιο αντικείμενο και την ίδια αιτία σε άλλο κράτος μέλος ή σε τρίτο κράτος, εφόσον η προγενέστερη αυτή απόφαση συγκεντρώνει τις προϋποθέσεις που απαιτούνται για την αναγνώρισή της στο κράτος μέλος αναγνώρισης. δ)   αν είναι ασυμβίβαστη με απόφαση που εκδόθηκε προγενέστερα μεταξύ των ιδίων διαδίκων σε διαδικασία με το ίδιο αντικείμενο και την ίδια αιτία σε άλλο κράτος μέλος ή σε τρίτο κράτος, εφόσον η προγενέστερη αυτή απόφαση συγκεντρώνει τις προϋποθέσεις που απαιτούνται για την αναγνώρισή της στο κράτος μέλος στο οποίο ζητείται η αναγνώριση. (Αντιστοιχεί στο άρθρο 40 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 650/2012 και στην τροπολογία 79 της έκθεσης στο 2011/0059(CNS).) Τροπολογία 82 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 25 Σε καμία περίπτωση δεν επιτρέπεται επί της ουσίας αναθεώρηση αλλοδαπής απόφασης. Σε καμία περίπτωση δεν επιτρέπεται επί της ουσίας αναθεώρηση απόφασης που εκδίδεται σε κράτος μέλος. (Αντιστοιχεί στο άρθρο 41 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 650/2012 και στην τροπολογία 80 της έκθεσης στο 2011/0059(CNS).) Τροπολογία 83 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 26 Το δικαστήριο κράτους μέλους ενώπιον του οποίου ζητείται αναγνώριση απόφασης που εκδόθηκε σε άλλο κράτος μέλος μπορεί να αναστείλει τη διαδικασία, αν η απόφαση αυτή έχει προσβληθεί με τακτικό ένδικο μέσο. Το δικαστήριο κράτους μέλους ενώπιον του οποίου ζητείται αναγνώριση απόφασης που εκδόθηκε σε άλλο κράτος μέλος μπορεί να αναστείλει τη διαδικασία, αν η απόφαση αυτή έχει προσβληθεί με τακτικό ένδικο μέσο στο κράτος μέλος προέλευσης. (Αντιστοιχεί στο άρθρο 42 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 650/2012 και στην τροπολογία 81 της έκθεσης στο 2011/0059(CNS).) Τροπολογία 84 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 27 Οι αποφάσεις που εκδίδονται σε ένα κράτος μέλος και οι οποίες έχουν σε αυτό ισχύ εκτελεστού τίτλου εκτελούνται στα άλλα κράτη μέλη σύμφωνα με τα άρθρα [38 έως 56 και 58] του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 44/2001. Οι αποφάσεις που εκδίδονται σε ένα κράτος μέλος και οι οποίες έχουν στο εν λόγω κράτος ισχύ εκτελεστού τίτλου εκτελούνται σε ένα άλλο κράτος μέλος αν, κατόπιν αιτήσεως οποιουδήποτε ενδιαφερομένου, κηρυχθούν εκεί εκτελεστές σύμφωνα με τη διαδικασία που προβλέπεται στα άρθρα 27β έως 27ιε. (Αντιστοιχεί στο άρθρο 43 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 650/2012 και στην τροπολογία 82 της έκθεσης στο 2011/0059(CNS).) Τροπολογία 85 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 27 α (νέο) Άρθρο 27α Προσδιορισμός της κατοικίας Για να κρίνει αν, για τους σκοπούς της διαδικασίας που προβλέπεται στα άρθρα 27β έως 27ιε, ο διάδικος έχει την κατοικία του στο κράτος μέλος εκτέλεσης, το επιληφθέν δικαστήριο εφαρμόζει το εσωτερικό δίκαιο του εν λόγω κράτους μέλους. (Αντιστοιχεί στο άρθρο 44 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 650/2012 και στην τροπολογία 83 της έκθεσης στο 2011/0059(CNS).) Τροπολογία 86 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 27 β (νέο) Άρθρο 27β Κατά τόπον αρμοδιότητα 1.  Η αίτηση κήρυξης της εκτελεστότητας υποβάλλεται στο δικαστήριο ή στην αρμόδια αρχή του κράτους μέλους εκτέλεσης, η ονομασία των οποίων κοινοποιείται από το εν λόγω κράτος μέλος στην Επιτροπή σύμφωνα με το άρθρο 33. 2.  Η κατά τόπον αρμοδιότητα καθορίζεται από τον τόπο της συνήθους διαμονής του καθ’ ου η εκτέλεση ή από τον τόπο εκτέλεσης. (Αντιστοιχεί στο άρθρο 45 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 650/2012 και στην τροπολογία 84 της έκθεσης στο 2011/0059(CNS).) Τροπολογία 87 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 27 γ (νέο) Άρθρο 27γ Διαδικασίες 1.  Η διαδικασία υποβολής της αίτησης διέπεται από τη νομοθεσία του κράτους μέλους εκτέλεσης. 2.  Ο αιτών δεν απαιτείται να διαθέτει ταχυδρομική διεύθυνση ούτε εξουσιοδοτημένο αντιπρόσωπο στο κράτος μέλος εκτέλεσης. 3.  Η αίτηση συνοδεύεται από τα ακόλουθα έγγραφα: α)  αντίγραφο της απόφασης το οποίο πληροί τις αναγκαίες προϋποθέσεις γνησιότητας· β)  βεβαίωση που εκδίδεται από το δικαστήριο ή την αρμόδια αρχή του κράτους μέλους προέλευσης βάσει του εντύπου που πρόκειται να καταρτιστεί σύμφωνα με τη συμβουλευτική διαδικασία του άρθρου 33γ παράγραφος 2, με την επιφύλαξη του άρθρου 27δ. (Αντιστοιχεί στο άρθρο 46 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 650/2012 και στην τροπολογία 85 της έκθεσης στο 2011/0059(CNS).) Τροπολογία 88 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 27 δ (νέο) Άρθρο 27δ Μη προσκόμιση της βεβαίωσης 1.  Εάν η βεβαίωση που προβλέπει το άρθρο 27γ παράγραφος 3 στοιχείο β) δεν προσκομιστεί, το δικαστήριο ή η αρμόδια αρχή μπορούν να ορίσουν προθεσμία υποβολής της, είτε να δεχθούν ισοδύναμο έγγραφο, είτε, εφόσον κρίνουν ότι έχουν επαρκώς ενημερωθεί, να απαλλάξουν τον αιτούντα από το βάρος αυτό. 2.  Τα έγγραφα μεταφράζονται, αν το ζητήσει το δικαστήριο ή αρμόδια αρχή. Η μετάφραση πραγματοποιείται από πρόσωπο εξουσιοδοτημένο να μεταφράζει σε ένα εκ των κρατών μελών. (Αντιστοιχεί στο άρθρο 47 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 650/2012 και στην τροπολογία 86 της έκθεσης στο 2011/0059(CNS).) Τροπολογία 89 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 27 ε (νέο) Άρθρο 27ε Κήρυξη εκτελεστότητας Η απόφαση κηρύσσεται εκτελεστή χωρίς έλεγχο των λόγων μη αναγνώρισης της απόφασης, σύμφωνα με το άρθρο 22, ευθύς ως ολοκληρωθούν οι διατυπώσεις που προβλέπονται στο άρθρο 27γ. Ο καθ' ου η εκτέλεση διάδικος δεν δικαιούται στο στάδιο αυτό της διαδικασίας να υποβάλει παρατηρήσεις. (Αντιστοιχεί στο άρθρο 48 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 650/2012 και στην τροπολογία 87 της έκθεσης στο 2011/0059(CNS).) Τροπολογία 90 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 27 στ (νέο) Άρθρο 27στ Κοινοποίηση της απόφασης επί της αιτήσεως κηρύξεως της εκτελεστότητας 1.  Η απόφαση επί της αιτήσεως για την κήρυξη της εκτελεστότητας κοινοποιείται αμελλητί στον επισπεύδοντα την εκτέλεση κατά τη διαδικασία που προβλέπει το δίκαιο του κράτους μέλους εκτέλεσης. 2.  Η κήρυξη της εκτελεστότητας επιδίδεται ή κοινοποιείται στον καθ' ου η εκτέλεση, μαζί με την απόφαση, εφόσον αυτή δεν έχει ήδη επιδοθεί ή κοινοποιηθεί στον εν λόγω διάδικο. (Αντιστοιχεί στο άρθρο 49 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 650/2012 και στην τροπολογία 88 της έκθεσης στο 2011/0059(CNS).) Τροπολογία 91 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 27 ζ (νέο) Άρθρο 27ζ Προσφυγή κατά της αποφάσεως επί της αιτήσεως κηρύξεως της εκτελεστότητας 1.  Κατά της αποφάσεως που εκδίδεται επί της αιτήσεως για την κήρυξη της εκτελεστότητας μπορεί να ασκείται προσφυγή και από τους δύο διαδίκους. 2.  Η προσφυγή ασκείται ενώπιον του δικαστηρίου η ονομασία του οποίου έχει γνωστοποιηθεί από το οικείο κράτος μέλος στην Επιτροπή σύμφωνα με το άρθρο 33. 3.  Η προσφυγή εκδικάζεται σύμφωνα με τους κανόνες που διέπουν τη διαδικασία της αμφισβητούμενης δικαιοδοσίας. 4.  Εάν ο καθ’ ου η εκτέλεση διάδικος δεν παραστεί ενώπιον του δικαστηρίου που επιλαμβάνεται της προσφυγής που υποβλήθηκε από τον αιτούντα επισπεύδοντα, εφαρμόζονται οι διατάξεις του άρθρου 11, ακόμη και εάν ο καθ’ ου η εκτέλεση δεν έχει την κατοικία του στο έδαφος ενός από τα κράτη μέλη. 5.  Η προσφυγή κατά της κήρυξης εκτελεστότητας ασκείται εντός προθεσμίας 30 ημερών από την επίδοση ή την κοινοποίησή της. Εάν ο καθ’ ου η εκτέλεση έχει την κατοικία του στο έδαφος κράτους μέλους άλλου από εκείνο στο οποίο κηρύχθηκε η εκτελεστότητα, η προθεσμία για την άσκηση της προσφυγής είναι 60 ημέρες από την ημέρα που έγινε η επίδοση ή η κοινοποίηση προσωπικά ή στην κατοικία του. Η προθεσμία δεν παρατείνεται λόγω αποστάσεως. (Αντιστοιχεί στο άρθρο 50 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 650/2012 και στην τροπολογία 89 της έκθεσης στο 2011/0059(CNS).) Τροπολογία 92 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 27 η (νέο) Άρθρο 27η Ένδικο μέσο κατά της απόφασης επί της προσφυγής Η απόφαση επί της προσφυγής μπορεί να προσβληθεί μόνο με το ένδικο μέσο που έχει γνωστοποιηθεί από το οικείο κράτος μέλος στην Επιτροπή σύμφωνα με το άρθρο 33. (Αντιστοιχεί στο άρθρο 51 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 650/2012 και στην τροπολογία 90 της έκθεσης στο 2011/0059(CNS).) Τροπολογία 93 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 27 θ (νέο) Άρθρο 27θ Απόρριψη ή ανάκληση κήρυξης της εκτελεστότητας Το δικαστήριο ενώπιον του οποίου ασκήθηκε το ένδικο μέσο δυνάμει των άρθρων 27ζ ή 27η απορρίπτει ή ανακαλεί την κήρυξη της εκτελεστότητας μόνον εφόσον συντρέχει λόγος από τους οριζόμενους στο άρθρο 22. Εκδίδει την απόφασή του αμελλητί. (Αντιστοιχεί στο άρθρο 52 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 650/2012 και στην τροπολογία 91 της έκθεσης στο 2011/0059(CNS).) Τροπολογία 94 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 27 ι (νέο) Άρθρο 27ι Αναστολή της διαδικασίας Το δικαστήριο ενώπιον του οποίου ασκείται το ένδικο μέσο σύμφωνα με το άρθρο 27ζ ή το άρθρο 27η αναστέλλει, με αίτηση του καθ’ ου η εκτέλεση διαδίκου, τη διαδικασία, αν στο κράτος μέλος προέλευσης ανασταλεί η εκτελεστότητα της απόφασης λόγω της άσκησης ένδικου μέσου. (Αντιστοιχεί στο άρθρο 52 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 650/2012 και στην τροπολογία 92 της έκθεσης στο 2011/0059(CNS).) Τροπολογία 95 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 27 ια (νέο) Άρθρο 27ια Προσωρινά και ασφαλιστικά μέτρα 1.  Όταν μια απόφαση πρέπει να αναγνωρισθεί σύμφωνα με το παρόν τμήμα, ο αιτών δύναται να προσφύγει σε προσωρινά μέτρα, μεταξύ άλλων ασφαλιστικά, σύμφωνα με τη νομοθεσία του κράτους μέλους εκτέλεσης, χωρίς να απαιτείται κήρυξη εκτελεστότητας δυνάμει του άρθρου 27ε. 2.  Η κήρυξη της εκτελεστότητας εμπεριέχει αυτοδικαίως τη δυνατότητα λήψης ασφαλιστικών μέτρων. 3.  Κατά τη διάρκεια της προθεσμίας προσφυγής, που προβλέπεται στο άρθρο 27ζ παράγραφος 5, κατά της κήρυξης της εκτελεστότητας και έως ότου εκδοθεί απόφαση για την προσφυγή αυτή, μπορούν να ληφθούν μόνο ασφαλιστικά μέτρα επί της περιουσίας του καθ’ ου η εκτέλεση προσώπου. (Αντιστοιχεί στο άρθρο 54 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 650/2012 και στην τροπολογία 93 της έκθεσης στο 2011/0059(CNS).) Τροπολογία 96 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 27 ιβ (νέο) Άρθρο 27ιβ Μερική εκτελεστότητα 1.  Εάν η απόφαση αφορά πλείονες αξιώσεις, και η εκτελεστότητα δεν μπορεί να κηρυχθεί για όλες εξ αυτών, το δικαστήριο ή η αρμόδια αρχή κηρύσσει την εκτελεστότητα για μια ή περισσότερες από τις αξιώσεις αυτές. 2.  Ο αιτών δύναται να ζητήσει την κήρυξη εκτελεστότητας για ορισμένα μόνο μέρη μιας απόφασης. (Αντιστοιχεί στο άρθρο 55 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 650/2012 και στην τροπολογία 94 της έκθεσης στο 2011/0059(CNS).) Τροπολογία 97 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 27 ιγ (νέο) Άρθρο 27ιγ Δικαστική αρωγή Ο αιτών, ο οποίος στο κράτος μέλος προέλευσης τυγχάνει, εν όλω ή εν μέρει, δικαστικής αρωγής ή έχει απαλλαγεί από έξοδα και τέλη, δικαιούται, στο πλαίσιο της διαδικασίας κήρυξης της εκτελεστότητας, να τύχει της ευνοϊκότερης μεταχείρισης όσον αφορά τη δικαστική αρωγή ή την απαλλαγή από έξοδα και τέλη, η οποία προβλέπεται από το δίκαιο του κράτους μέλους εκτέλεσης. (Αντιστοιχεί στο άρθρο 56 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 650/2012 και στην τροπολογία 95 της έκθεσης στο 2011/0059(CNS).) Τροπολογία 98 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 27 ιδ (νέο) Άρθρο 27ιδ Μη επιβολή εγγυοδοσίας ή κατάθεσης χρηματικού ποσού Σε διάδικο που ζητεί σε κράτος μέλος την αναγνώριση, την εκτελεστότητα ή την εκτέλεση απόφασης η οποία έχει εκδοθεί σε άλλο κράτος μέλος δεν μπορεί να επιβληθεί καμία εγγυοδοσία ή κατάθεση χρηματικού ποσού, ανεξάρτητα από την ονομασία της, με την αιτιολογία ότι είναι αλλοδαπός ή ότι δεν έχει την κατοικία του ή τη διαμονή του στο κράτος μέλος εκτέλεσης. (Αντιστοιχεί στο άρθρο 57 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 650/2012 και στην τροπολογία 96 της έκθεσης στο 2011/0059(CNS).) Τροπολογία 99 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 27 ιε (νέο) Άρθρο 27ιε Μη επιβολή φορολογικών επιβαρύνσεων ή τελών Κατά τη διαδικασία κήρυξης της εκτελεστότητας στο κράτος μέλος εκτέλεσης, δεν επιβάλλονται φορολογικές επιβαρύνσεις ή τέλη ανάλογα με την αξία της διαφοράς. (Αντιστοιχεί στο άρθρο 58 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 650/2012 και στην τροπολογία 97 της έκθεσης στο 2011/0059(CNS).) Τροπολογία 100 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 28 Αναγνώριση των δημόσιων εγγράφων Αποδοχή των δημόσιων εγγράφων 1.   Τα δημόσια έγγραφα που καταρτίζονται σε ένα κράτος μέλος αναγνωρίζονται στα άλλα κράτη μέλη, εκτός από την περίπτωση της αμφισβήτησης του κύρους αυτών των εγγράφων σύμφωνα με το εφαρμοστέο δίκαιο και υπό την επιφύλαξη ότι η αναγνώριση αυτή δεν αντιβαίνει προδήλως στη δημόσια τάξη του κράτους μέλους αναγνώρισης. 1.   Τα δημόσια έγγραφα που καταρτίζονται σε ένα κράτος μέλος έχουν την ίδια αποδεικτική ισχύ σε άλλο κράτος μέλος με αυτή που έχουν στο κράτος μέλος προέλευσης ή ανάλογη κατά το δυνατόν ισχύ, υπό την επιφύλαξη ότι αυτό δεν αντιβαίνει προδήλως στη δημόσια τάξη του συγκεκριμένου κράτους μέλους. Το πρόσωπο που επιθυμεί να χρησιμοποιήσει δημόσιο έγγραφο σε άλλο κράτος μέλος μπορεί να ζητήσει από την αρχή που εκδίδει το δημόσιο έγγραφο στο κράτος μέλος προέλευσης να συμπληρώσει το έντυπο, που καταρτίζεται σύμφωνα με τη συμβουλευτική διαδικασία του άρθρου 37γ παράγραφος 2, δηλώνοντας την αποδεικτική ισχύ του δημόσιου εγγράφου στο κράτος μέλος προέλευσης. 1a.   Τυχόν αμφισβήτηση της γνησιότητας δημόσιου εγγράφου γίνεται ενώπιον των δικαστηρίων του κράτους μέλους προέλευσης και κρίνεται με βάση το δίκαιο του εν λόγω κράτους. Το δημόσιο έγγραφο η γνησιότητα του οποίου αμφισβητήθηκε δεν έχει αποδεικτική ισχύ σε άλλο κράτος μέλος ενόσω η ένσταση εκκρεμεί ενώπιον του αρμόδιου δικαστηρίου. 1β.  Τυχόν ενστάσεις που αφορούν τις νομικές πράξεις ή τις έννομες σχέσεις που πιστοποιούνται σε δημόσιο έγγραφο προβάλλονται ενώπιον των δικαστηρίων που έχουν διεθνή δικαιοδοσία βάσει του παρόντος κανονισμού και κρίνονται σύμφωνα με το εφαρμοστέο βάσει του κεφαλαίου ΙΙΙ δίκαιο ή το δίκαιο βάσει του άρθρου 32. Το δημόσιο έγγραφο που αμφισβητήθηκε δεν έχει αποδεικτική ισχύ σε κράτος μέλος άλλο από το κράτος μέλος προέλευσης όσον αφορά το επίδικο αντικείμενο, ενόσω η υπόθεση εκκρεμεί ενώπιον του αρμόδιου δικαστηρίου. 1γ.  Εάν η απόφαση δικαστηρίου κράτους μέλους εξαρτάται από παρεμπίπτον ζήτημα που αφορά τις νομικές πράξεις ή τις έννομες σχέσεις που πιστοποιούνται σε δημόσιο έγγραφο σε υποθέσεις περιουσιακών σχέσεων, το εν λόγω δικαστήριο έχει δικαιοδοσία ως προς το ζήτημα αυτό. 2.  Η αναγνώριση των δημοσίων εγγράφων προσδίδει σε αυτά αποδεικτική ισχύ ως προς το περιεχόμενό τους, καθώς και απλό τεκμήριο εγκυρότητας. (Αντιστοιχεί στο άρθρο 59 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 650/2012 και στην τροπολογία 98 της έκθεσης στο 2011/0059(CNS).) Τροπολογία 101 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 29 – παράγραφος 1 1.   Τα δημόσια έγγραφα που έχουν καταρτισθεί και είναι εκτελεστά σε ένα κράτος μέλος κηρύσσονται, μετά από σχετική αίτηση, εκτελεστά σε κάποιο άλλο κράτος μέλος, σύμφωνα με τη διαδικασία των άρθρων [38 έως 57] του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 44/2001. 1.   Δημόσιο έγγραφο που είναι εκτελεστό στο κράτος μέλος προέλευσης κηρύσσεται εκτελεστό σε άλλο κράτος μέλος κατόπιν αιτήσεως κάθε ενδιαφερομένου σύμφωνα με τη διαδικασία των άρθρων 27β έως 27ιε. 1a.  Για τους σκοπούς του άρθρου 27γ παράγραφος 3 στοιχείο β), η αρχή που έχει εκδώσει το δημόσιο έγγραφο εκδίδει, κατόπιν αιτήσεως κάθε ενδιαφερόμενου μέρους, βεβαίωση βάσει του εντύπου που καταρτίστηκε σύμφωνα με τη συμβουλευτική διαδικασία του άρθρου 33 παράγραφος 2. 2.   Το δικαστήριο ενώπιον του οποίου έχει ασκηθεί ένδικο μέσο δυνάμει των άρθρων [43 και 44] του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 44/2001 μπορεί να απορρίψει ή να ανακαλέσει κήρυξη εκτελεστότητας μόνον αν η εκτέλεση του δημόσιου εγγράφου αντίκειται προδήλως στη δημόσια τάξη του κράτους μέλους εκτέλεσης. 2.   Το δικαστήριο ενώπιον του οποίου έχει ασκηθεί ένδικο μέσο δυνάμει του άρθρου 27ζ ή του άρθρου 27η απορρίπτει ή ανακαλεί κήρυξη εκτελεστότητας μόνον αν η εκτέλεση του δημόσιου εγγράφου αντίκειται προδήλως στη δημόσια τάξη του κράτους μέλους εκτέλεσης. (Αντιστοιχεί στο άρθρο 60 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 650/2012 και στην τροπολογία 99 της έκθεσης στο 2011/0059(CNS).) Τροπολογία 102 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 30 Αναγνώριση και εκτελεστότητα των δικαστικών συμβιβασμών Εκτελεστότητα των δικαστικών συμβιβασμών Οι δικαστικοί συμβιβασμοί που έχουν κηρυχθεί εκτελεστοί στο κράτος μέλος προέλευσης αναγνωρίζονται και κηρύσσονται εκτελεστοί σε κάποιο άλλο κράτος μέλος, μετά από σχετική αίτηση οποιουδήποτε ενδιαφερόμενου, υπό τις ίδιες προϋποθέσεις με αυτές των δημοσίων εγγράφων. Το δικαστήριο ενώπιον του οποίου έχει ασκηθεί ένδικο μέσο δυνάμει του άρθρου [42 ή 44] του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 44/2001 μπορεί να απορρίψει ή να ανακαλέσει κήρυξη εκτελεστότητας μόνον αν η εκτέλεση του δικαστικού συμβιβασμού αντίκειται προδήλως στη δημόσια τάξη του κράτους μέλους εκτέλεσης. 1.  Δικαστικοί συμβιβασμοί που είναι εκτελεστοί στο κράτος μέλος προέλευσης κηρύσσονται εκτελεστοί σε άλλο κράτος μέλος κατόπιν αιτήσεως κάθε ενδιαφερομένου σύμφωνα με τη διαδικασία των άρθρων 27β έως 27ιε. 1α.  Για τους σκοπούς του άρθρου 27γ παράγραφος 3 στοιχείο β), το δικαστήριο που ενέκρινε τον συμβιβασμό ή ενώπιον του οποίου αυτός συνήφθη, εκδίδει, κατόπιν αιτήσεως κάθε ενδιαφερομένου, βεβαίωση βάσει του εντύπου που καταρτίστηκε σύμφωνα με τη συμβουλευτική διαδικασία του άρθρου 33γ παράγραφος 2. 1β.  Το δικαστήριο ενώπιον του οποίου ασκείται ένδικο μέσο δυνάμει του άρθρου 27ζ ή του άρθρου 27η αρνείται να εκδώσει ή ανακαλεί δήλωση κήρυξης της εκτελεστότητας μόνον εάν η εκτέλεση του δικαστικού συμβιβασμού είναι προδήλως αντίθετη προς τη δημόσια τάξη (ordre public) του κράτους μέλους εκτέλεσης. (Αντιστοιχεί στο άρθρο 61 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 650/2012 και στην τροπολογία 100 της έκθεσης στο 2011/0059(CNS).) Τροπολογία 103 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 31 – τίτλος Αποτελέσματα έναντι τρίτων Προστασία τρίτων (Αντιστοιχεί στην τροπολογία 101 της έκθεσης στο 2011/0059(CNS).) Τροπολογία 104 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 31 – παράγραφος 1 1.  Τα αποτελέσματα των περιουσιακών σχέσεων των καταχωρημένων συντρόφων σε έννομη σχέση μεταξύ ενός συντρόφου και ενός τρίτου διέπονται από το δίκαιο του κράτους καταχώρησης της σχέσης συμβίωσης, όπως αναφέρεται στο άρθρο 15. 1.  Τα αποτελέσματα των περιουσιακών σχέσεων των καταχωρημένων συντρόφων σε έννομη σχέση μεταξύ ενός συντρόφου και ενός τρίτου διέπονται από το δίκαιο που εφαρμόζεται δυνάμει του παρόντος κανονισμού στις περιουσιακές σχέσεις των καταχωρημένων συντρόφων. Τροπολογία 105 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 31 – παράγραφος 2 2.   Εντούτοις, το δίκαιο ενός κράτους μέλους μπορεί να προβλέψει ότι το εφαρμοστέο στις περιουσιακές σχέσεις των συντρόφων δίκαιο δεν μπορεί να αντιταχθεί από έναν εκ των συντρόφων έναντι τρίτου, όταν κάποιος εκ των συντρόφων ή ο τρίτος έχει τη συνήθη διαμονή του στο έδαφος αυτού του κράτους μέλους και δεν έχουν τηρηθεί οι διατυπώσεις δημοσιότητας ή καταχώρησης που προβλέπονται από το δίκαιο αυτού του κράτους μέλους, εκτός αν ο τρίτος γνώριζε ή όφειλε να γνωρίζει το εφαρμοστέο στις περιουσιακές σχέσεις των καταχωρημένων συντρόφων δίκαιο. 2.   Εντούτοις, σε έννομη σχέση μεταξύ συντρόφου και τρίτου, κανένας από τους συντρόφους δεν μπορεί να βασισθεί στο δίκαιο που εφαρμόζεται στις περιουσιακές σχέσεις των καταχωρημένων συντρόφων, εάν ο σύντροφος που έχει έννομη σχέση με τον τρίτο και ο τρίτος έχουν τη συνήθη διαμονή τους στο ίδιο κράτος, που δεν είναι το κράτος του οποίου το δίκαιο εφαρμόζεται στις περιουσιακές σχέσεις των καταχωρημένων συντρόφων. Σε τέτοιες περιπτώσεις εφαρμόζεται το δίκαιο του κράτους μέλους της συνήθους διαμονής του εν λόγω συντρόφου και του τρίτου όσον αφορά τα αποτελέσματα των περιουσιακών σχέσεων των καταχωρημένων συντρόφων επί του τρίτου. (Αντιστοιχεί στην τροπολογία 102 της έκθεσης στο 2011/0059(CNS).) Τροπολογία 106 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 31 – παράγραφος 3 3.  Παρόμοια, το δίκαιο του κράτους μέλους στο οποίο βρίσκεται κάποιο ακίνητο μπορεί να προβλέψει ανάλογο κανόνα με αυτόν της παραγράφου 2 για τις έννομες σχέσεις μεταξύ συντρόφου και τρίτου σε σχέση με το συγκεκριμένο ακίνητο. 3.  Η παράγραφος 2 δεν ισχύει εάν: α)  ο τρίτος γνώριζε ή όφειλε να γνωρίζει το εφαρμοστέο στις περιουσιακές σχέσεις των καταχωρημένων συντρόφων δίκαιο· β)  τηρήθηκαν οι απαιτήσεις σχετικά με την καταχώρηση ή τη δημοσιοποίηση των περιουσιακών σχέσεων των καταχωρημένων συντρόφων σύμφωνα με το δίκαιο του κράτους συνήθους διαμονής του τρίτου και του συντρόφου που έχει έννομη σχέση με τον τρίτο, ή γ)  σε συναλλαγές επί ακινήτων, τηρήθηκαν οι απαιτήσεις σχετικά με την καταχώρηση ή τη δημοσιοποίηση των περιουσιακών σχέσεων των καταχωρημένων συντρόφων σε σχέση με το ακίνητο σύμφωνα με το δίκαιο του κράτους μέλους όπου βρίσκεται το ακίνητο. (Αντιστοιχεί στην τροπολογία 103 της έκθεσης στο 2011/0059(CNS).) Τροπολογία 107 Πρόταση κανονισμού Άρθρο -32 (νέο) Άρθρο -32 Συνήθης διαμονή 1.  Για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού, ως συνήθης διαμονή εταιριών, σωματείων και νομικών προσώπων νοείται ο τόπος της κεντρικής της διοίκησης. Η συνήθης διαμονή φυσικού προσώπου που ενεργεί στο πλαίσιο της επαγγελματικής του δραστηριότητας νοείται ο κύριος τόπος των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων του. 2.  Εάν η έννομη σχέση συνάπτεται στο πλαίσιο της λειτουργίας υποκαταστήματος, αντιπροσωπείας ή άλλης εγκατάστασης, ή αν, σύμφωνα με τη σύμβαση, υπόχρεος για την εκτέλεσή της είναι ένα τέτοιο υποκατάστημα, αντιπροσωπεία ή άλλη εγκατάσταση, ως τόπος της συνήθους διαμονής θεωρείται ο τόπος όπου ευρίσκεται το υποκατάστημα, η αντιπροσωπεία ή η άλλη εγκατάσταση. 3.  Κρίσιμος χρόνος για τον καθορισμό της συνήθους διαμονής είναι η χρονική στιγμή σύναψης της έννομης σχέσης. (Αντιστοιχεί στην τροπολογία 104 της έκθεσης στο 2011/0059(CNS).) Τροπολογία 108 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 33 – παράγραφος 1 – στοιχείο β α (νέο) βα)  τις ονομασίες και τα στοιχεία επαφής των δικαστηρίων ή των αρχών που είναι αρμόδια να εξετάζουν τις αιτήσεις για κήρυξη της εκτελεστότητας σύμφωνα με το άρθρο 27β παράγραφος 1 και τα ένδικα μέσα κατά αποφάσεων εκδοθεισών επί των αιτήσεων αυτών σύμφωνα με το άρθρο 27ζ παράγραφος 2· (Αντιστοιχεί στο άρθρο 78 παράγραφος 1 στοιχείο α) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 650/2012 και στην τροπολογία 105 της έκθεσης στο 2011/0059(CNS).) Τροπολογία 109 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 33 – παράγραφος 1 – στοιχείο β β (νέο) ββ)  τις διαδικασίες για την προσβολή της απόφασης επί του ένδικου μέσου που προβλέπονται στο άρθρο 27η. Τροπολογία 110 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 33 – παράγραφος 2 2.  Τα κράτη μέλη ενημερώνουν την Επιτροπή για κάθε μεταγενέστερη μεταβολή των εν λόγω διατάξεων. 2.  Τα κράτη μέλη κοινοποιούν στην Επιτροπή κάθε μεταγενέστερη μεταβολή των εν λόγω πληροφοριών. Τροπολογία 111 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 33 – παράγραφος 3 3.  Η Επιτροπή θέτει τις πληροφορίες που της κοινοποιούνται σύμφωνα με τις παραγράφους 1 και 2 στη διάθεση του κοινού με τα κατάλληλα μέσα, ιδίως μέσω του πολύγλωσσου δικτυακού τόπου του ευρωπαϊκού δικαστικού δικτύου σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις. 3.  Η Επιτροπή θέτει με απλό τρόπο τις πληροφορίες που της κοινοποιούνται σύμφωνα με τις παραγράφους 1 και 2 στη διάθεση του κοινού με τα κατάλληλα μέσα, ιδίως μέσω του πολύγλωσσου δικτυακού τόπου του ευρωπαϊκού δικαστικού δικτύου σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις. Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι οι πληροφορίες αυτού του πολύγλωσσου δικτυακού τόπου είναι προσβάσιμες και μέσω οποιουδήποτε επίσημου ιστοτόπου συγκροτούν, ιδίως με την εμφάνιση συνδέσμου που παραπέμπει στον ιστότοπο της Επιτροπής. (Αντιστοιχεί στο άρθρο 78 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 650/2012 και στην τροπολογία 108 της έκθεσης στο 2011/0059(CNS).) Τροπολογία 112 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 33 – παράγραφος 3 α (νέα) 3α.  Η Επιτροπή εφαρμόζει ένα σύστημα πληροφόρησης και κατάρτισης των υπαλλήλων των αρμόδιων δικαστικών αρχών καθώς και των ασκούντων συναφή προς τη δικαιοσύνη επαγγέλματα, μέσω της δημιουργίας διαδραστικής διαδικτυακής πύλης σε όλες τις επίσημες γλώσσες των θεσμικών οργάνων της Ένωσης, συμπεριλαμβανομένου ενός συστήματος ανταλλαγής επαγγελματικών εμπειρογνωμοσύνης και πρακτικών. (Αντιστοιχεί στην τροπολογία 109 της έκθεσης στο 2011/0059(CNS).) Τροπολογία 113 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 33 α (νέο) Άρθρο 33α Σύνταξη και εν συνεχεία τροποποίηση του καταλόγου των πληροφοριών που αναφέρονται στο άρθρο 2 παράγραφος 1α 1.  Η Επιτροπή, με βάση τις κοινοποιήσεις των κρατών μελών, καταρτίζει τον κατάλογο των λοιπών αρχών και των ασκούντων νομικά επαγγέλματα που αναφέρονται στο άρθρο 2 παράγραφος 1α. 2.  Τα κράτη μέλη κοινοποιούν στην Επιτροπή κάθε μεταγενέστερη τροποποίηση των πληροφοριών του καταλόγου αυτού. Η Επιτροπή τροποποιεί αναλόγως τον κατάλογο. 3.  Η Επιτροπή δημοσιεύει τον κατάλογο και κάθε μεταγενέστερη τροποποίηση του καταλόγου αυτού στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. 4.  Η Επιτροπή δημοσιεύει όλες τις πληροφορίες που της κοινοποιούνται δυνάμει των παραγράφων 1 και 2 με κάθε πρόσφορο τρόπο, και ιδίως μέσω του ευρωπαϊκού δικαστικού δικτύου σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις. (Αντιστοιχεί στο άρθρο 79 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 650/2012 και στην τροπολογία 110 της έκθεσης στο 2011/0059(CNS).) Τροπολογία 114 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 33 β (νέο) Άρθρο 33β Σύνταξη και εν συνεχεία τροποποίηση των βεβαιώσεων και των εντύπων σύμφωνα με τα άρθρα 27γ, 28, 29 και 30 Η Επιτροπή εκδίδει εκτελεστικές πράξεις σχετικά με τη σύνταξη ή/και την εν συνεχεία τροποποίηση των βεβαιώσεων και των εντύπων σύμφωνα με τα άρθρα 27γ, 28, 29 και 30. Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις εγκρίνονται σύμφωνα με τη συμβουλευτική διαδικασία στην οποία παραπέμπει το άρθρο 33γ παράγραφος 2. (Αντιστοιχεί στο άρθρο 80 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 650/2012 και στην τροπολογία 111 της έκθεσης στο 2011/0059(CNS).) Τροπολογία 115 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 33 γ (νέο) Άρθρο 33γ Διαδικασία επιτροπής 1.  Η Επιτροπή επικουρείται από επιτροπή. Η εν λόγω επιτροπή είναι επιτροπή κατά την έννοια του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 182/2011. 2.  Όταν γίνεται αναφορά στην παρούσα παράγραφο, εφαρμόζεται το άρθρο 4 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 182/2011. (Αντιστοιχεί στο άρθρο 81 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 650/2012 και στην τροπολογία 112 της έκθεσης στο 2011/0059(CNS).) Τροπολογία 116 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 34 – παράγραφος 1 – εδάφιο 1 α (νέο) Η Επιτροπή εξετάζει στις εκθέσεις της τα ακόλουθα ζητήματα: –  τη χρήση εκ μέρους των καταχωρημένων συντρόφων των δυνατοτήτων να συνάψουν συμφωνία σχετικά με την επιλογή του δικαίου και των δικαστηρίων και τις πρακτικές συνέπειές της, –  την αποτελεσματικότητα της απαίτησης παροχής συμβουλών κατά την επιλογή δικαίου, –  τη χρήση της δυνατότητας κήρυξης αναρμοδιότητας από τα δικαστήρια των κρατών μελών που δεν αναγνωρίζουν το θεσμό της καταχωρημένης συμβίωσης και τα πρακτικά αποτελέσματα τούτου, και –  τη δυνατότητα περαιτέρω εναρμόνισης των διατάξεων του παρόντος κανονισμού με τις διατάξεις του [κανονισμού για τη διεθνή δικαιοδοσία, το εφαρμοστέο δίκαιο, την αναγνώριση και εκτέλεση αποφάσεων στον τομέα των περιουσιακών σχέσεων των συζύγων], με στόχο την ενίσχυση της ισότιμης μεταχείρισης. Τροπολογία 117 Πρόταση κανονισμού Άρθρο 35 – παράγραφος 3 3.  Οι διατάξεις του κεφαλαίου III εφαρμόζονται μόνο στους συντρόφους που έχουν καταχωρήσει τη σχέση συμβίωσής τους. 3.  Οι διατάξεις του κεφαλαίου III εφαρμόζονται μόνο στους καταχωρημένους συντρόφους, οι οποίοι, μετά την έναρξη εφαρμογής του παρόντος κανονισμού α)  έχουν συνάψει καταχωρημένη σχέση συμβίωσης, ή β)  έχουν προβεί σε επιλογή δικαίου όσον αφορά το εφαρμοστέο στις περιουσιακές τους σχέσεις δίκαιο. Μια συμφωνία για την επιλογή του δικαίου που συνήφθη πριν από [ημερομηνία εφαρμογής του παρόντος κανονισμού] ισχύει επίσης, εφόσον πληροί τις προϋποθέσεις του κεφαλαίου ΙΙΙ ή εφόσον ισχύει στο πλαίσιο του εφαρμοστέου με βάση τις σχετικές διατάξεις του ιδιωτικού διεθνούς δικαίου δίκαιο κατά τον χρόνο σύναψης της συμφωνίας επιλογής δικαίου. Όταν συμφωνία για την επιλογή δικαίου έχει συναφθεί πριν από [χρόνος εφαρμογής του παρόντος κανονισμού] ενόψει της δυνατότητας επιλογής δικαίου που προβλέπεται στον παρόντα κανονισμό, η οποία, ωστόσο, δεν ίσχυε σύμφωνα με το εφαρμοστέο δίκαιο με βάση τις σχετικές διατάξεις του ιδιωτικού διεθνούς δικαίου κατά τον χρόνο σύναψης της συμφωνίας επιλογής δικαίου, επειδή δεν προβλεπόταν δυνατότητα επιλογής δικαίου για τους καταχωρημένους συντρόφους στο εφαρμοστέο δίκαιο, η συμφωνία αυτή ισχύει από [ημερομηνία εφαρμογής του παρόντος κανονισμού].