Parlament Europejski,

–  uwzględniając wniosek Komisji przedłożony Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2013)0469 – C7–0207/2013),

–  uwzględniając Porozumienie międzyinstytucjonalne z dnia 17 maja 2006 r. pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej i należytego zarządzania finansami(1), w szczególności jego pkt 28,

–  uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 1927/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 grudnia 2006 r. ustanawiające Europejski Fundusz Dostosowania do Globalizacji(2) (rozporządzenie w sprawie EFG),

–  uwzględniając procedurę rozmów trójstronnych przewidzianą w pkt 28 porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 17 maja 2006 r.,

–  uwzględniając pismo Komisji Zatrudnienia i Spraw Socjalnych,

—  uwzględniając pismo Komisji Rozwoju Regionalnego,

–  uwzględniając sprawozdanie Komisji Budżetowej (A7–0292/2013),

A.  mając na uwadze, że Unia opracowała instrumenty ustawodawcze i budżetowe w celu udzielenia dodatkowego wsparcia pracownikom dotkniętym skutkami poważnych zmian strukturalnych w handlu światowym oraz z myślą o ułatwieniu im powrotu na rynek pracy;

B.  mając na uwadze, że zakres zastosowania Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji (EFG) został rozszerzony w odniesieniu do wniosków przedłożonych w okresie od 1 maja 2009 r. do 31 grudnia 2011 r. i obejmuje pomoc dla pracowników, których zwolnienie było bezpośrednim skutkiem światowego kryzysu finansowego i gospodarczego;

C.  mając na uwadze, że pomoc finansowa Unii dla zwolnionych pracowników powinna być dynamiczna i powinno się jej udzielać jak najszybciej i jak najskuteczniej, zgodnie ze wspólną deklaracją Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji, przyjętą na posiedzeniu pojednawczym w dniu 17 lipca 2008 r., a także przy należytym uwzględnieniu porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 17 maja 2006 r. w odniesieniu do przyjęcia decyzji o uruchomieniu EFG;

D.  mając na uwadze, że Włochy złożyły wniosek EGF/2012/008 IT/De Tomaso Automobili w sprawie wkładu finansowego z EFG w związku ze zwolnieniem 1030 pracowników w De Tomaso Automobili S.p.A. w okresie odniesienia od dnia 5 lipca do 28 sierpnia 2012 r., przy czym wobec 1010 pracowników przewidziano środki współfinansowane z EFG;

E.  mając na uwadze, że złożony wniosek spełnia kryteria kwalifikowalności przewidziane w rozporządzeniu w sprawie EFG;

1.  zgadza się z Komisją, że warunki przewidziane w art. 2 lit. a) rozporządzenia w sprawie EFG zostały spełnione i że w związku z tym Włochy mają prawo do pomocy finansowej na mocy wspomnianego rozporządzenia;

2.  odnotowuje, że w dniu 5 listopada 2012 r. władze Włoch złożyły wniosek o wkład finansowy z EFG i że Komisja przedstawiła ocenę tego wniosku w dniu 28 czerwca 2013 r.; z zadowoleniem przyjmuje dość szybki przebieg procesu oceny, która trwała siedem miesięcy;

3.  odnotowuje, że 1030 zwolnień w przedsiębiorstwie De Tomaso Automobili S.p.A. (włoski producent samochodów) spowodowanych zostało przez zmiany w strukturze geograficznej konsumpcji; zauważa, że szybki wzrost rynków azjatyckich, którego wykorzystanie jest dla producentów unijnych trudniejsze, jako że mają oni na tych rynkach tradycyjnie słabszą pozycję, oraz trudności w otrzymywaniu kredytu, które wystąpiły w związku z kryzysem gospodarczym i finansowym, spowodowały jeszcze większe obciążenie dla przedsiębiorstwa, któremu nie udało się wypracować rozwiązania pozwalającego na utrzymanie rentowności i które rozpoczęło w kwietniu 2012 r. postępowanie upadłościowe;

4.  podkreśla, że Komisja uznała już wpływ kryzysu gospodarczego i finansowego na sektor motoryzacyjny oraz że to z tego sektora pochodzi najwięcej (16) wniosków o wsparcie z EFG, z których siedem dotyczyło globalizacji handlu(3);

5.  wzywa władze włoskie do wykorzystania w pełni wsparcia z EFG oraz do zachęcania jak największej liczby pracowników do skorzystania z tych środków; przypomina, że pierwsze interwencje w ramach EFG charakteryzowały się stosunkowo niskim poziomem wdrażania środków budżetowych, głównie z powodu niewielkiej skali korzystania ze środków;

6.  podkreśla, że zwolnienia w De Tomaso Automobili dotknęły regiony Piemontu i Toskanii, a zwłaszcza prowincje Turyn i Livorno, gdzie znajdowały się zakłady produkcyjne przedsiębiorstwa De Tomaso Automobili S.p.A.;

7.  z zadowoleniem przyjmuje fakt, że aby szybko zapewnić wsparcie pracownikom, władze Włoch postanowiły rozpocząć wdrażanie zindywidualizowanych środków w dniu 15 stycznia 2013 r., jeszcze na długo przed zapadnięciem ostatecznej decyzji o przyznaniu z EFG pomocy na zaproponowany skoordynowany pakiet;

8.  odnotowuje, że koszty zwolnień zostały pokryte z funduszu kompensacji wynagrodzeń (CIG), włoskiej sieci zabezpieczeń społecznych, która zapewnia pracownikom świadczenia finansowe jako rekompensatę utraconych zarobków; zwraca uwagę jednak, że władze włoskie zwróciły się z wnioskiem o wsparcie z EFG w celu finansowania środków zapomogowych, obok zwyczajowych zasiłków przysługującym bezrobotnym na mocy włoskiego prawa pracy;

9.  przypomina, że wsparcie z EFG powinno być w przyszłości przyznawane głównie na szkolenie i poszukiwanie pracy, a także na programy doradztwa zawodowego; zauważa, że jego wsparcie finansowe powinno być ono zawsze uzupełniające i udostępniane równolegle do środków dostępnych dla zwolnionych pracowników na mocy prawa krajowego lub układów zbiorowych; przypomina w tym kontekście wnioski Trybunału Obrachunkowego przedstawione w sprawozdaniu specjalnym nr 7/2013 w sprawie EFG, w których stwierdza się, że „jedna trzecia środków EFG stanowi rekompensatę dla krajowych systemów wsparcia wynagrodzeń, które nie mają wartości dodanej dla UE” oraz zalecenie, by takie środki zostały ograniczone w przyszłości;

10.  zauważa, że skoordynowany pakiet zindywidualizowanych usług, który ma być finansowany, obejmuje środki na rzecz reintegracji zawodowej 1010 pracowników, takie jak poradnictwo zawodowe, zwolnienia monitorowane i pomoc w poszukiwaniu pracy, szkolenie, przeszkalanie i doskonalenie zawodowe, środki towarzyszące w zakresie zakładania własnej działalności gospodarczej, wkład w założenie działalności gospodarczej, dopłata za zatrudnienie, dodatek na poszukiwanie pracy, wsparcie finansowe na wydatki specjalne (wsparcie dla opiekunów osób pozostających na ich utrzymaniu i wsparcie finansowe na koszty dojazdów);

11.  z zadowoleniem przyjmuje fakt, że z partnerami społecznymi, a zwłaszcza ze związkami zawodowymi na szczeblu lokalnym; zauważa, że przeprowadzono konsultacje w sprawie kształtu środków w ramach skoordynowanego pakietu EFG oraz że na kolejnych etapach wdrażania EFG i w zakresie dostępu do EFG realizowana będzie polityka równości kobiet i mężczyzn oraz zasada niedyskryminacji;

12.  wyraża zadowolenie z faktu, że zasięgnięto opinii partnerów społecznych w sprawie kształtu pakietu oraz że komitet sterujący będzie monitorował wdrażanie pakietu;

13.  przypomina, jak ważne jest zwiększenie szans wszystkich pracowników na zatrudnienie poprzez odpowiednie szkolenia oraz uznanie umiejętności i kompetencji zdobytych przez pracownika w trakcie kariery zawodowej; oczekuje, że szkolenia oferowane w ramach skoordynowanego pakietu będą dostosowane nie tylko do potrzeb zwolnionych pracowników, lecz także do faktycznej sytuacji gospodarczej;

14.  wzywa państwa członkowskie do uwzględnienia w przyszłych wnioskach następujących informacji dotyczących środków szkoleniowych wpieranych w ramach EFG: rodzajów zapewnianych szkoleń, sektorów, w których są one oferowane, oraz informacji o tym, czy są one dostosowane do przewidywanego zapotrzebowania na umiejętności oraz do przyszłych perspektyw gospodarczych regionu;

15.  odnotowuje, że informacje na temat skoordynowanego pakietu zindywidualizowanych usług, które mają być finansowane z EFG, obejmują dane na temat komplementarności z działaniami finansowanymi z funduszy strukturalnych; podkreśla, że władze Włoch potwierdzają, że działania kwalifikowalne nie są objęte pomocą w ramach innych instrumentów finansowych UE; ponownie wzywa Komisję do przedstawiania analizy porównawczej tych danych w sprawozdaniach rocznych w celu zapewnienia pełnego przestrzegania obowiązujących przepisów i zapobiegania powielaniu usług finansowanych przez Unię;

16.  zwraca się do zainteresowanych instytucji o podjęcie niezbędnych działań na rzecz poprawy przepisów proceduralnych celem szybszego uruchamiania środków z EFG; docenia ulepszoną procedurę wprowadzoną przez Komisję w następstwie wniosku Parlamentu o przyspieszenie uwalniania dotacji, mającą na celu przedstawianie władzy budżetowej oceny Komisji dotyczącej kwalifikowalności wniosku o wsparcie z EFG równocześnie z wnioskiem o uruchomienie środków; wyraża nadzieję, że w nowym rozporządzeniu w sprawie Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji (2014–2020) zostaną uwzględnione dalsze usprawnienia procedury oraz że uda się osiągnąć większą skuteczność, przejrzystość i widoczność EFG;

17.  podkreśla, że zgodnie z art. 6 rozporządzenia w sprawie EFG należy zadbać o to, aby EFG wspierał reintegrację na rynku pracy poszczególnych zwolnionych pracowników w ramach stabilnego zatrudnienia; ponadto podkreśla, że w ramach pomocy z EFG można współfinansować jedynie aktywne środki na rynku pracy prowadzące do długotrwałego zatrudnienia; ponownie podkreśla, że wsparcie z EFG nie zastępuje działań, za podjęcie których – na mocy prawa krajowego lub układów zbiorowych – odpowiedzialne są przedsiębiorstwa, ani środków restrukturyzacji przedsiębiorstw lub sektorów;

18.  zatwierdza decyzję załączoną do niniejszej rezolucji;

19.  wyraża zadowolenie z porozumienia wypracowanego w Radzie w kwestii ponownego wprowadzenia do rozporządzenia w sprawie EFG na okres 2014–2020 kryterium uruchomienia związanego z kryzysem, które oprócz pracowników tracących pracę z powodu zmian strukturalnych w handlu światowym pozwala na objęcie pomocą finansową również pracowników zwalnianych w wyniku obecnego kryzysu finansowego i gospodarczego;

20.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do podpisania wraz z przewodniczącym Rady niniejszej decyzji i do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej;

21.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji wraz z załącznikiem Radzie i Komisji.

(1) Dz.U. C 139 z 14.6.2006, s. 1. (2) Dz.U. L 406 z 30.12.2006, s. 1. (3) EGF/2012/008 De Tomaso Automobili (przedmiot niniejszego wniosku w sprawie decyzji), EGF/2012/005 Saab Automotive COM(2012)0622, EGF/2009/013 Karmann COM(2010)0007, EGF/2008/0004 Castilla y Leon Aragon COM(2009)0150, EGF/2008/0002 Delphi COM(2008)0547, EGF/2007/010 Lisboa Alentejo COM(2008)0094, EGF/2007/001 PSA Suppliers COM(2007)0415.

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

w sprawie uruchomienia Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji zgodnie z pkt 28 Porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 17 maja 2006 r. pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej i należytego zarządzania finansami (wniosek EGF/2012/008 IT/De Tomaso Automobili z Włoch)

(Tekst tego załącznika nie został powtórzony w tym miejscu, ponieważ odpowiada on końcowej wersji decyzji 2013/514/UE.)