Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

–  έχοντας υπόψη την ετήσια έκθεση του Συμβουλίου προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για την Κοινή Εξωτερική Πολιτική και Πολιτική Ασφάλειας (14605/1/2012),

–  έχοντας υπόψη το άρθρο 36 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση,

–  έχοντας υπόψη τη διοργανική συμφωνία της 17ης Μαΐου 2006 μεταξύ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, του Συμβουλίου και της Επιτροπής για δημοσιονομική πειθαρχία και χρηστή δημοσιονομική διαχείριση(1), και ιδίως το μέρος ΙΙ, τμήμα Ζ, παράγραφος 43 της συμφωνίας αυτής,

–  έχοντας υπόψη τα ψηφίσματά του, της 12ης Σεπτεμβρίου 2012(2), , της 11ης Μαΐου 2011(3) και της 10ης Μαρτίου 2010(4) σχετικά με τις ετήσιες εκθέσεις για την Κοινή Εξωτερική Πολιτική και Πολιτική Ασφάλειας του 2011, του 2010 και του 2009 αντιστοίχως,

–  έχοντας υπόψη τη θέση που ενέκρινε στις 8 Ιουλίου 2010(5) σχετικά με την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης (ΕΥΕΔ) καθώς και τη σύστασή του, της 13ης Ιουνίου 2013, προς την Ύπατη Εκπρόσωπο της Ένωσης για θέματα εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφάλειας και Αντιπρόεδρο της Επιτροπής, προς το Συμβούλιο και προς την Επιτροπή, σχετικά με την επισκόπηση της οργάνωσης και της λειτουργίας της ΕΥΕΔ για το 2013(6),

–  έχοντας υπόψη τη δήλωση της Αντιπροέδρου της Επιτροπής/Ύπατης Εκπροσώπου της Ένωσης για θέματα εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφάλειας (ΑΕ/ΥΕ) για την πολιτική λογοδοσία(7),

–  έχοντας υπόψη τη δήλωση στην οποία προέβη η Ύπατη Εκπρόσωπος στην ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, στις 8 Ιουλίου 2010, σχετικά με τη βασική οργάνωση της κεντρικής διοίκησης της ΕΥΕΔ(8),

–  έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής, της 24ης Ιουλίου 2013, με τίτλο «Μετάβαση προς έναν ανταγωνιστικότερο και αποδοτικότερο τομέα άμυνας και ασφάλειας» (COM(2013)0542),

–  έχοντας υπόψη τις συνεχιζόμενες διαπραγματεύσεις μεταξύ του Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με τα νέα εξωτερικά χρηματοδοτικά μέσα της Ένωσης για το πολυετές δημοσιονομικό πλαίσιο για την περίοδο 2014-2020,

–  έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα της Διακοινοβουλευτικής Διάσκεψης για την Κοινή Εξωτερική Πολιτική και την Πολιτική Ασφάλειας και την Κοινή Πολιτική Ασφάλειας και Άμυνας, που διεξήχθη στο Βίλνιους, από τις 4 έως τις 6 Σεπτεμβρίου 2013,

–  έχοντας υπόψη το άρθρο 48 και το άρθρο 119 παράγραφος 1 του Κανονισμού του,

–  έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων και τη γνωμοδότηση της Επιτροπής Προϋπολογισμών (A7-0330/2013),

A.  λαμβάνοντας υπόψη ότι ο έλεγχος της εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και τα εθνικά κοινοβούλια στα αντίστοιχα επίπεδα έχει ουσιαστική σημασία προκειμένου η ευρωπαϊκή εξωτερική δράση να κατανοείται και να υποστηρίζεται από τους πολίτες της ΕΕ· λαμβάνοντας υπόψη ότι ο κοινοβουλευτικός έλεγχος ενισχύει τη νομιμότητα της δράσης αυτής·

ΕΝΑΣ ΡΕΥΣΤΟΣ ΚΟΣΜΟΣ: ΕΞΙΣΟΡΡΟΠΗΣΗ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ ΚΑΙ ΑΞΙΩΝ ΣΕ ΜΙΑ ΝΕΑ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΕΕ

1.  θεωρεί ότι το πρώτο τέταρτο του εικοστού πρώτου αιώνα χαρακτηρίζεται από μια περίοδο παρατεταμένων διαρθρωτικών αλλαγών, που μετασχηματίζει την παγκόσμια τάξη· επισημαίνει ότι κάτι τέτοιο απαιτεί μια νέα προσέγγιση όσον αφορά τη διαμόρφωση μιας νέας πολυπολικής παγκόσμιας τάξης χωρίς αποκλεισμούς, η οποία θα στηρίζεται στο κράτος δικαίου και στη δημοκρατία, καθώς και σε παγκόσμιες αξίες, μεταξύ των οποίων και τα ανθρώπινα δικαιώματα· σημειώνει ότι στην πορεία ορθώνονται πολλά εμπόδια, κυρίως ως προς τη συνεργασία με αναδυόμενες δυνάμεις για την αναμόρφωση του πολυμερούς συστήματος, την εκ νέου εξισορρόπηση της εύθραυστης περιφερειακής κατανομής ισχύος και την αντιμετώπιση πολλαπλών απειλών και προκλήσεων από έθνη, μη κρατικούς φορείς, ασταθή κράτη και περιφερειακή αστάθεια·

2.  υπογραμμίζει ότι η παγκόσμια χρηματοοικονομική κρίση και η αυξανόμενη δυναμικότητα νέων αναδυόμενων οικονομιών δημιουργούν σημαντικές πολιτικές, οικονομικές, κοινωνικές, πολιτισμικές και περιβαλλοντικές προκλήσεις, αλλά και εσωτερικά προβλήματα, για όλα τα μέρη, και κρίνει ότι η αντιμετώπιση των εν λόγω προκλήσεων απαιτεί συλλογική και ενιαία δράση εκ μέρους της ΕΕ και τη συγκρότηση συμμαχιών για την προαγωγή και την υπεράσπιση της ειρήνης, της ασφάλειας, της κοινωνικής προόδου, της ευημερίας, της πολιτιστικής ποικιλομορφίας, της δημοκρατίας, του κράτους δικαίου και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων· τονίζει ότι όλες οι πολιτικές και οι δραστηριότητες της ΕΕ πρέπει να είναι σύμφωνες με το διεθνές δίκαιο και τον Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών·

3.  κρίνει ότι η ΕΕ πρέπει να υπερασπίζεται με αποφασιστικό και ενιαίο τρόπο τα δικαιώματα των πολιτών της στον κόσμο, στηρίζοντας πάντοτε τη δράση της στις αξίες στις οποίες έχει θεμελιωθεί η Ένωση (δημοκρατία, κράτος δικαίου και ανθρώπινα δικαιώματα, κοινωνική δικαιοσύνη και αγώνας κατά της φτώχειας) και στον σεβασμό των άλλων χωρών·

4.  υπογραμμίζει την ανάγκη για ευελιξία στην εξωτερική πολιτική της ΕΕ, όσον αφορά την αντίδραση σε νέους κινδύνους και προκλήσεις σε πεδία όπως η υγεία, η ενέργεια, η κλιματική αλλαγή και η πρόσβαση στο νερό, που μπορούν να επιδρούν στις πολιτικές προτεραιότητες και στις οικονομίες μας, καθώς και στη διεθνή ανάπτυξη·

5.  τονίζει ότι η ΕΕ πρέπει να διαμορφώσει μια νέα και αξιόπιστη εξωτερική πολιτική που θα ανταποκρίνεται στις προκλήσεις του σύγχρονου κόσμου· πιστεύει ότι, προκειμένου η ΕΕ να διατηρήσει και να προωθήσει τις αξίες, την εικόνα, τα συμφέροντα και τη θέση της στην παγκόσμια σκηνή, πρέπει όχι μόνο να είναι συντονισμένη και συνεπής στην εξωτερική της δράση, αλλά, πρωτίστως, να προσδιορίσει με σαφήνεια και να υλοποιήσει τους στρατηγικούς της στόχους, αξιοποιώντας πλήρως τις ευκαιρίες που προσφέρει η Συνθήκη της Λισαβόνας· πιστεύει ότι, τόσο η ΕΕ στο σύνολό της όσο και τα κράτη μέλη της, έχουν συμφέρον να διαμορφώσουν μια κοινή προοπτική που θα υπερβαίνει τις αντιλήψεις και τις ιστορικές εμπειρίες των μεμονωμένων κρατών μελών· ζητεί να χρησιμοποιηθεί το μέσο της ενισχυμένης συνεργασίας προκειμένου να διασφαλιστεί μεγαλύτερη ικανότητα δράσης και να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα της κατάχρησης της αρνησικυρίας στα πλαίσια του Συμβουλίου·

6.  επισημαίνει ότι μόνο με κοινή ή ενιαία δράση έχουμε τη δύναμη να διεκδικήσουμε τα συμφέροντά μας και να υπερασπιστούμε τις αξίες μας στον κόσμο και ότι, ως εκ τούτου, πρέπει τα κράτη μέλη –περισσότερο απ’ ό,τι στο παρελθόν– να επιδείξουν την ετοιμότητα και την πολιτική βούλησή τους για την ανάληψη συλλογικής, άμεσης και αποτελεσματικής δράσης· υποστηρίζει ότι τα κράτη μέλη πρέπει να ανταποκριθούν, τόσο θεωρητικά όσο και πρακτικά, στο συμβατικό καθήκον προσήλωσης που έχουν απέναντι στην ΚΕΠΠΑ, όπως αυτό κατοχυρώνεται στη Συνθήκη της Λισαβόνας(9)·

7.  τονίζει ότι η αποτελεσματικότητα της εξωτερικής δράσης της ΕΕ εξαρτάται επίσης από την πλήρη στήριξη των πολιτών της και τη νομιμότητα που της προσδίδει η θεμελίωσή της στις θεμελιώδεις αξίες της ΕΕ, δηλαδή στη δημοκρατία, το κράτος δικαίου και τα ανθρώπινα δικαιώματα και, συνεπώς, ζητεί στενή, τακτική και έγκαιρη διαβούλευση με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για τον καθορισμό σαφών προτεραιοτήτων και στόχων για την εξωτερική πολιτική της ΕΕ·

8.  πιστεύει ότι θα ήταν σκόπιμη η ανάπτυξη ευρωπαϊκών μέσων ενημέρωσης, ώστε να προωθηθεί η αλληλεγγύη, να συγκλίνουν οι διαφορετικές εθνικές αντιλήψεις και να υπάρξει ευαισθητοποίηση όσον αφορά την ΚΕΠΠΑ·

ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΜΙΑΣ ΝΕΑΣ ΣΦΑΙΡΙΚΗΣ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗΣ ΣΤΗΝ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΕΕ

9.  προτρέπει τα κράτη μέλη να διαδραματίσουν εποικοδομητικό ρόλο στην εξωτερική πολιτική της Ένωσης προωθώντας τον στρατηγικό συντονισμό της πολιτικής σε επίπεδο ΕΕ, ιδίως μέσω της αποτελεσματικής συνεργασίας ανάμεσα στις πρωτεύουσές τους και τις Βρυξέλλες όσον αφορά τις θέσεις που υιοθετούν σε πολυμερή όργανα και ιδίως στον ΟΗΕ και το ΝΑΤΟ· τονίζει την ανάγκη για βελτίωση της αποτελεσματικότητας της Ένωσης ως συνεκτικού παγκόσμιου παράγοντα, σε μια περίοδο που χαρακτηρίζεται από οικονομικούς περιορισμούς· επισημαίνει, ειδικότερα, ότι είναι σημαντικός ο ρόλος των κρατών μελών στην ανάπτυξη και την αποτελεσματική εφαρμογή της ΚΠΑΑ, όχι μόνο με τη διάθεση πολιτικών και στρατιωτικών ικανοτήτων, αλλά και με την εξασφάλιση της από κοινού χρηματοδότησης των επιχειρήσεων ΚΠΑΑ και την ενίσχυση της ευρωπαϊκής τεχνολογικής και βιομηχανικής βάσης, και ελπίζει πως ο ρόλος αυτός θα ενισχυθεί μετά από τη συζήτηση σχετικά με το μέλλον της ευρωπαϊκής άμυνας στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Δεκεμβρίου 2013·

10.  πιστεύει, στο πλαίσιο αυτό, ότι έχει καίρια σημασία η βελτίωση της συνεργασίας, η προώθηση του συντονισμού και η ανάπτυξη συνεργειών με προγράμματα και σχέδια κρατών μελών σε τρίτες χώρες, ώστε να βελτιωθεί η αποτελεσματικότητα της εξωτερικής δράσης της ΕΕ κατά τρόπο συμβατό με τις περιορισμένες σήμερα δημοσιονομικές δυνατότητες·

11.  εκφράζει ικανοποίηση για την πρωτοβουλία της ΑΕ/ΥΕ όσον αφορά την ανάπτυξη της έννοιας της «σφαιρικής προσέγγισης», με στόχο την πλήρη αξιοποίηση των δυνατοτήτων της Συνθήκης της Λισαβόνας και την εξασφάλιση της συνολικής αποτελεσματικότητας και συνοχής της ΚΕΠΠΑ και της ΚΠΑΑ· ζητεί να συζητήσει η ΑΕ/ΥΕ με το Κοινοβούλιο σχετικά με τον βέλτιστο τρόπο για να διασφαλιστεί η συνεπής εφαρμογή της εν λόγω σφαιρικής προσέγγισης, και κυρίως η περαιτέρω ανάπτυξη των προτεραιοτήτων της εξωτερικής μας πολιτικής κατά τρόπο συνεπή προς τα συμφέροντα και τις αξίες μας, καθώς και η στήριξή τους με τους απαραίτητους οικονομικούς πόρους και με αποτελεσματικά και ευέλικτα μέσα· τονίζει ότι οι στρατιωτικές δομές και ικανότητες, περιλαμβανομένων μιας μόνιμης δομής σχεδιασμού και ενός επιχειρησιακού στρατηγείου, αποτελούν αναπόσπαστο μέρος μιας τέτοιας προσέγγισης, και θεωρεί ότι η ενίσχυση του συντονισμού μεταξύ των επικεφαλής των αποστολών, των ειδικών εκπροσώπων της ΕΕ επικεφαλής των αντιπροσωπειών θα συμβάλει στη διαμόρφωση και την υλοποίηση μιας συνεπούς και συνεκτικής εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφάλειας της ΕΕ· καλεί τα κράτη μέλη να υποστηρίξουν την ΑΕ/ΥΕ στην προσπάθεια ανάπτυξης του πλήρους δυναμικού της σφαιρικής προσέγγισης·

12.  εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι η ΕΕ δεν έχει αναπτύξει ακόμη μια σαφή στρατηγική για τις σχέσεις της με τον υπόλοιπο κόσμο και ότι οι δραστηριότητές της χαρακτηρίζονται περισσότερο από αντίδραση παρά από δράση· ζητεί, συνεπώς, τη διεξαγωγή μιας θεμελιώδους στρατηγικής συζήτησης, στην οποία πρέπει να συμμετέχουν το Συμβούλιο, η Επιτροπή και το Κοινοβούλιο· ζητεί, συμβάλλοντας στον διάλογο αυτόν, από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Δεκεμβρίου να επεξεργαστεί περαιτέρω την πρωτοβουλία της ευρωπαϊκής στρατηγικής για τον κόσμο.

13.  τονίζει, επομένως, ότι η διεξοδική κατανόηση της ΚΕΠΠΑ καλύπτει όλους τους τομείς της εξωτερικής πολιτικής, περιλαμβανομένης της σταδιακής οριοθέτησης της κοινής πολιτικής ασφάλειας και άμυνας, που θα μπορούσε να οδηγήσει στη διαμόρφωση κοινής άμυνας, με έμφαση στην απόκτηση συνοχής και συνέπειας και ταυτόχρονα με σεβασμό της ιδιαιτερότητας κάθε συνιστώσας της εξωτερικής δράσης· πιστεύει ότι πρέπει να υπάρξει, υπό την ηγεσία της ΑΕ/ΥΕ, στενότερος συντονισμός των εσωτερικών πολιτικών της ΕΕ και των επιλογών πολιτικής των κρατών μελών σε βασικούς τομείς όπως η διασύνδεση, το εμπόριο, οι μεταφορές, η ενέργεια, το περιβάλλον και οι επικοινωνίες, σε τομείς που οι πολιτικές αυτές έχουν σαφώς διεθνικές επιπτώσεις και ιδιαίτερα όσον αφορά τη διαφοροποίηση και την ασφάλεια του ενεργειακού εφοδιασμού της ΕΕ·

14.  καλεί το Συμβούλιο και την ΑΕ/ΥΕ να ανταποκριθούν στη σύσταση του Κοινοβουλίου σχετικά με την επισκόπηση της οργάνωσης και της λειτουργίας της ΕΥΕΔ για το 2013, προκειμένου να διασφαλιστεί περαιτέρω ανάπτυξη μιας κατάλληλης και ισορροπημένης από πλευράς εκπροσώπησης των δύο φύλων δομής στα πλαίσια της ΕΥΕΔ (με τη συμμετοχή των αρμόδιων υπηρεσιών της Επιτροπής), στην οποία θα ενταχθεί γεωγραφική και θεματική εμπειρογνωμοσύνη και θα οδηγήσει σε μια σφαιρική προσέγγιση όσον αφορά τον σχεδιασμό, τη διαμόρφωση και την εφαρμογή πολιτικής··

ΗΓΕΣΙΑ ΚΑΙ ΣΥΝΟΧΗ ΣΤΗΝ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΕΕ

15.  υπογραμμίζει τον πολιτικά ηγετικό ρόλο που αναμένεται να αναλάβει η ΑΕ/ΥΕ όσον αφορά τη διασφάλιση της ενότητας, της συνέπειας και της αποτελεσματικότητας της δράσης της Ένωσης· σημειώνει ότι η ΑΕ/ΥΕ, στην επισκόπησή της για την ΕΥΕΔ, εντόπισε τομείς στους οποίους πρέπει να ενισχυθεί και να γίνει πιο αποτελεσματικός ο ρόλος της ως προς την ενεργοποίηση, την εκτέλεση και τη διασφάλιση συμμόρφωσης με τις αποφάσεις της ΚΕΠΠΑ, και εξέδωσε συστάσεις για τη διασφάλιση στενής συνεργασίας με την Επιτροπή, αξιοποιώντας πλήρως της θέση της ως Αντιπροέδρου της Επιτροπής· υπογραμμίζει, στην προοπτική των ακροάσεων για τη νέα Επιτροπή το 2014, ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα πρέπει να υποστηρίξει την κατεύθυνση αυτήν, ενισχύοντας τον ρόλο του Αντιπροέδρου στις εξωτερικές σχέσεις και, κατά συνέπεια, προωθώντας τον στενότερο συντονισμό μεταξύ ΕΥΕΔ και Επιτροπής·

16.  επαναλαμβάνει τη στήριξή του στον ηγετικό ρόλο της ΑΕ/ΥΕ, κάτω από δύσκολες συνθήκες, στις διαπραγματεύσεις με το Ιράν, και τη συγχαίρει για την επιτυχία της στην προσπάθεια προσέγγισης των μερών στον διάλογο μεταξύ Κοσσυφοπεδίου και Σερβίας, υπό την αιγίδα της ΕΕ· θεωρεί ότι αυτά τα παραδείγματα ηγετικών ικανοτήτων και καθορισμού προτεραιοτήτων πρέπει να εφαρμοστούν τόσο στα υποψήφια και τα δυνητικά υποψήφια κράτη μέλη της ΕΕ όσο και στις γειτονικές χώρες της ΕΕ, αλλά και ως απάντηση σε ένα τόξο στρατηγικών προκλήσεων που εκτείνεται από την Κεντρική Ασία έως τη Μέση Ανατολή και από το Κέρας της Αφρικής έως το Σαχέλ· εκφράζει τη βούλησή του να στηρίξει αυτήν τη διαδικασία·

17.  ζητεί την επανεξέταση της κατανομής υποδομών και της επάνδρωσης των αντιπροσωπειών της ΕΕ, ώστε να διασφαλιστεί ότι η αποτελεσματικότητα, η προβολή και η εκπροσώπηση της Ένωσης σε τρίτες χώρες αντικατοπτρίζει τις πολιτικές μας φιλοδοξίες και τις προσδοκώμενες προτεραιότητες· ζητεί η εν λόγω επισκόπηση να τεθεί σε συζήτηση με την αρμόδια επιτροπή του Κοινοβουλίου, ιδίως σε περίπτωση που η έκβαση απαιτεί τυχόν ανακατανομή πόρων ή απόφαση για άνοιγμα ή κλείσιμο αντιπροσωπειών σε τρίτες χώρες· επαναλαμβάνει, ιδιαίτερα, το αίτημά του σχετικά με το άνοιγμα αντιπροσωπείας της ΕΕ στο Ιράν·

ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΙΣΗ ΣΤΟΧΩΝ ΜΕ ΚΑΤΑΛΛΗΛΟΥΣ ΠΟΡΟΥΣ

18.  διατυπώνει, ενόψει της κλίμακας των προκλήσεων και των αιτημάτων για δραστηριοποίηση της ΕΕ στον κόσμο, αμφιβολίες σχετικά με το σκεπτικό του Συμβουλίου για περικοπή του πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου, γεγονός που θα μειώσει την ικανότητα της Ένωσης για προώθηση της ειρήνης, της ασφάλειας και της βιώσιμης οικονομικής ανάπτυξης, καθώς και την αξιοπιστία της σε σχέση με αυτές τις προσπάθειες· προειδοποιεί ότι, εάν οι εν λόγω περικοπές εφαρμοστούν με ασυντόνιστο τρόπο, υπάρχει κίνδυνος να υπονομευτεί η αποτελεσματική προώθηση των συμφερόντων και των αξιών μας, καθώς και η συλλογική μας ικανότητα για προώθηση της ειρήνης, της δημοκρατίας, της ανθρώπινης ασφάλειας και της ευημερίας στην γειτονική περιοχή μας και πέρα από αυτήν·

19.  αναγνωρίζει, ταυτόχρονα, την ανάγκη να γίνουν στρατηγικές επιλογές και να τεθούν προτεραιότητες, προκειμένου να διασφαλιστεί η εστιασμένη και αποτελεσματική αξιοποίηση των πόρων της Ένωσης· καλεί, στην κατεύθυνση αυτήν, τα κράτη μέλη να εξασφαλίσουν ότι οι εθνικές πολιτικές τους είναι συμβατές και συντονισμένες με τους στρατηγικούς στόχους και δεσμεύσεις της Ένωσης·

20.  τονίζει τη σημασία που έχει να διασφαλισθεί ότι τα υπό εξέταση στο Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο νέα χρηματοδοτικά μέσα για τις εξωτερικές σχέσεις χρηματοδοτούνται επαρκώς, είναι πλήρως προσαρμοσμένα στην προώθηση των στρατηγικών συμφερόντων της Ένωσης, και μπορούν να προσαρμόζονται στις μεταβαλλόμενες πολιτικές περιστάσεις·

21.  επιμένει ότι η αναθεώρηση της διοργανικής συμφωνίας του 2006 για δημοσιονομική πειθαρχία και χρηστή δημοσιονομική διαχείριση πρέπει να σηματοδοτήσει ένα επιπλέον βήμα προόδου για τη διασφάλιση μεγαλύτερης διαφάνειας σε σχέση με την ΚΕΠΠΑ· πιστεύει ότι ο δημοκρατικός έλεγχος απαιτεί ξεχωριστά κονδύλια στον προϋπολογισμό για κάθε αποστολή ή επιχείρηση στο πλαίσιο της ΚΠΑΑ (περιλαμβανομένου του έργου των ειδικών εκπροσώπων της ΕΕ), τα οποία πρέπει να συνοδεύονται από εξορθολογισμένες –αλλά διαφανείς– διαδικασίες για την εσωτερική μεταφορά κονδυλίων, αν το επιβάλλουν οι περιστάσεις·

ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΩΝ ΕΠΙΤΕΥΓΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΥΕ/ΑΕ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΓΙΑ ΤΟ 2011

22.  χαιρετίζει τις κινήσεις του Συμβουλίου, με την υποστήριξη της ΑΕ/ΥΕ, στην ετήσια έκθεση για το 2011, με στόχο τη σκιαγράφηση της εξωτερικής πολιτικής της Ένωσης σε ένα μελλοντοστραφές στρατηγικό έγγραφο πολιτικής·

23.  σημειώνει την προσπάθεια που έγινε για την αντιμετώπιση των ελλείψεων που παρουσιάζονται στο τελευταίο ψήφισμα του Κοινοβουλίου σχετικά με το ζήτημα, ιδίως μέσα από την ανάπτυξη νέων αποστολών και επιχειρήσεων ΚΠΑΑ εντός του πλαισίου της συνολικής προσέγγισης της Ένωσης σε μια χώρα ή περιοχή·

24.  πιστεύει, ωστόσο, ότι η ετήσια έκθεση του Συμβουλίου εξακολουθεί να υπολείπεται σε σημαντικό βαθμό των φιλοδοξιών της Συνθήκης της Λισαβόνας, και ως εκ τούτου ζητεί στο μέλλον τα εξής:

25.  καλεί το Συμβούλιο να ζητήσει από την ΑΕ/ΥΕ να καθορίσει, στην επόμενη ετήσια έκθεσή της, τους στόχους εξωτερικής πολιτικής για τα έτη 2014 και 2015, μαζί με το χρονοδιάγραμμα και τους απαραίτητους πόρους για την υλοποίησή τους· τονίζει ότι οι εν λόγω προτεραιότητες πρέπει να επικεντρώνονται στους στρατηγικούς στόχους της ΕΕ, ξεκινώντας με τη διατλαντική εταιρική σχέση, την οικονομική και πολιτική ανάπτυξη των γειτονικών χωρών στα ανατολικά και νότια της Ευρώπης και την ειρηνευτική διαδικασία στη Μέση Ανατολή·

26.  καλεί το Συμβούλιο και την ΑΕ/ΥΕ, κατά την κατάρτιση των μελλοντικών ετήσιων εκθέσεων για την ΚΕΠΠΑ, να συνεργαστούν σε πρώιμο στάδιο με την Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων, για να συζητήσουν στόχους εξωτερικής πολιτικής για τα επόμενα χρόνια και να παράσχουν στους πολίτες της ΕΕ μια σαφή δήλωση σχετικά με την εξέλιξη, τις προτεραιότητες και την πρόοδο της εξωτερικής πολιτικής της Ένωσης, ώστε να επαναξιολογηθεί και να αναδειχθεί ο ρόλος του ΥΕ/ΑΕ ως ηγέτη στην εξωτερική πολιτική της ΕΕ·

27.  εκφράζει ικανοποίηση για την πρωτοβουλία να πραγματοποιηθεί μια διάσκεψη κορυφής του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου τον Δεκέμβριο 2013 με θέμα το μέλλον της ευρωπαϊκής άμυνας, ως μια ευκαιρία για να επανεξεταστούν οι στρατηγικοί στόχοι και τα συμφέροντα ασφαλείας της ΕΕ, έννοιες που θα πρέπει να αναπτυχθούν περαιτέρω σε ένα Λευκό Βιβλίο για την ευρωπαϊκή άμυνα· ζητεί να προκύψει από τη σύνοδο αυτήν ένας σαφής χάρτης πορείας με χρονοδιαγράμματα για την επίτευξη των βασικών στόχων, περιλαμβανομένων, στο πρώτο στάδιο, της έγκαιρης επανεξέτασης της ευρωπαϊκής στρατηγικής για την ασφάλεια και της χρήσης ενός Λευκού Βιβλίου που θα χρησιμεύει ως κοινό πλαίσιο για παράλληλες επανεξετάσεις των εθνικών στρατηγικών ασφάλειας και άμυνας· τονίζει την ανάγκη ανάπτυξης στενότερης συνεργασίας για την εξασφάλιση της στρατιωτικής ασφάλειας και την ταυτόχρονη εξοικονόμηση πόρων·

ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΕΣ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΕΣ: ΟΙ ΟΜΟΚΕΝΤΡΟΙ ΚΥΚΛΟΙ ΤΗΣ ΕΙΡΗΝΗΣ, ΤΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ

28.  επικροτεί την ανάπτυξη «στρατηγικών εταιρικών σχέσεων», ως μεθόδου για τη συνεργασία της ΕΕ τόσο με εδραιωμένες όσο και με αναδυόμενες δυνάμεις· επισημαίνει, ωστόσο, ότι η έννοια αυτή απαιτεί σαφή και συνεκτικά κριτήρια, όσον αφορά τη θέση της στην αρχιτεκτονική της εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ· ζητεί οι μελλοντικές αποφάσεις σχετικά με στρατηγικούς εταίρους να διαμορφωθούν σύμφωνα με τις προτεραιότητες εξωτερικής πολιτικής της Ένωσης, και το Κοινοβούλιο να ενημερώνεται τακτικά εκ των προτέρων για αποφάσεις που αφορούν μελλοντικές εταιρικές σχέσεις, ιδίως όταν οι σχέσεις αυτές χρηματοδοτούνται από τον προϋπολογισμό της Ένωσης ή συνεπάγονται στενότερη συμβατική σχέση με την ΕΕ·

ΗΠΑ

29.  υπογραμμίζει ότι η εταιρική σχέση με τις ΗΠΑ είναι θεμελιωμένη σε ισχυρούς πολιτικούς, πολιτισμικούς, οικονομικούς και ιστορικούς δεσμούς και σε κοινές αξίες όπως η ελευθερία, η δημοκρατία, τα ανθρώπινα δικαιώματα και το κράτος δικαίου· πιστεύει ακράδαντα ότι οι ΗΠΑ είναι ο πιο σημαντικός στρατηγικός εταίρος της ΕΕ, παρά τις αποκλίνουσες απόψεις σε σημαντικά θέματα· προτρέπει, συνεπώς, την ΕΕ να δώσει σαφή πολιτική προτεραιότητα στην εμβάθυνση των διατλαντικών σχέσεων σε όλα τα επίπεδα και στη διεύρυνσή τους ώστε να περιλάβουν άλλους διατλαντικούς εταίρους, προς όφελος και των δυο πλευρών και με στόχο την αμοιβαιότητα·

30.  πιστεύει ότι η ΕΕ και οι ΗΠΑ πρέπει να συνεργαστούν στενά για την ειρηνική επίλυση των διενέξεων και κρίσεων που προκύπτουν εξαιτίας του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν και της μεταπολιτευτικής διαδικασίας στις χώρες της «αραβικής άνοιξης» και της Μέσης Ανατολής· επιδοκιμάζει την προσήλωση του Προέδρου Ομπάμα στη λύση των δύο κρατών, όσον αφορά τη σύγκρουση Ισραήλ-Παλαιστινίων· καλεί την ΕΕ να εντείνει, μετά από σχετικό κοινοβουλευτικό διάλογο, τη διπλωματική δραστηριότητα ως μέρος μιας συνολικής πολιτικής στρατηγικής για τη μακροπρόθεσμη σταθερότητα και ασφάλεια ολόκληρης της περιοχής·

31.  χαιρετίζει την ανακοίνωση σχετικά με την έναρξη των διαπραγματεύσεων για τη διατλαντική σύμπραξη εμπορίου και επενδύσεων, η οποία θα μπορούσε να δώσει σημαντική ώθηση στις οικονομίες της ΕΕ και των ΗΠΑ, να δώσει ώθηση στη διαδικασία για άλλες διεθνείς συμφωνίες και να αποτελέσει πρότυπο που θα ακολουθήσουν και άλλοι περιφερειακοί και διεθνείς παράγοντες· υπενθυμίζει την ανάγκη σύστασης ενός διατλαντικού πολιτικού συμβουλίου· σημειώνει ότι, στο μεταξύ, η συνέχιση της διεξαγωγής ετήσιων συνόδων κορυφής ΕΕ-ΗΠΑ δίνει την ευκαιρία για προσδιορισμό κοινών στόχων, συντονισμό των στρατηγικών που αφορούν απειλές και προκλήσεις παγκόσμιας σημασίας, ανάπτυξη μιας κοινής προσέγγισης απέναντι στις αναδυόμενες δυνάμεις, εξασφάλιση της πολυμέρειας και ανταλλαγή βέλτιστων πρακτικών· υπενθυμίζει ότι η ετήσια σύνοδος κορυφής ΕΕ-ΗΠΑ δεν έχει ακόμη διεξαχθεί φέτος· τονίζει επίσης ότι ενδεχόμενη έγκριση της διατλαντικής σύμπραξης εμπορίου και επενδύσεων, με παράλληλη ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων της ΕΕ με τον Καναδά, που βρίσκονται σε εξέλιξη, θα δημιουργούσε την προοπτική ενός ευρύτατου οικονομικού χώρου που θα περιλαμβάνει τη βόρεια Αμερική, την ΕΕ και πολλές χώρες της Λατινικής Αμερικής και θα προσφέρει οικονομική ανάπτυξη και θέσεις εργασίας· προτείνει να διερευνηθούν και άλλες πολιτικές ευκαιρίες τριμερούς διατλαντικής συνεργασίας·

32.  θεωρεί ότι, προκειμένου να οικοδομηθεί η εμπιστοσύνη, είναι απαραίτητο να εφαρμόσουν οι ΗΠΑ νομοθεσία σχετικά με την προστασία ευαίσθητων δεδομένων και να προβούν σε αλλαγές όσον αφορά τις δραστηριότητες συλλογής δεδομένων που στρέφονται κατά της ΕΕ και των πολιτών της, και ζητεί την ταχεία σύναψη της συμφωνίας πλαισίου για την προστασία των δεδομένων, δυνάμει της οποίας θα προσφέρονται πληροφορίες και ένδικα μέσα στους πολίτες της ΕΕ· τονίζει ότι οι πρόσφατες αποκαλύψεις έχουν προκαλέσει στην Ευρώπη ανησυχίες που θα μπορούσαν να βλάψουν τις σχέσεις ΕΕ-ΗΠΑ· υπενθυμίζει ότι η προστασία των δεδομένων πρέπει να γίνεται σεβαστή τόσο από την ΕΕ όσο και από τους εταίρους της και πιστεύει ότι είναι απαραίτητη η ύπαρξη κοινών προδιαγραφών για την ανταλλαγή διαβαθμισμένων πληροφοριών, ώστε να προστατεύεται η ελευθερία των πολιτών τόσο της ΕΕ όσο και των ΗΠΑ·

Ρωσία

33.  επαναλαμβάνει τη στήριξή του στην πολιτική της ΕΕ για δέσμευση με κριτικό πνεύμα, όσον αφορά τη Ρωσία· πιστεύει ότι η Ρωσία αποτελεί σημαντικό στρατηγικό γείτονα της ΕΕ, είναι όμως της γνώμης ότι, για την οικοδόμηση μιας γνήσιας εταιρικής σχέσης, πρέπει να γίνονται σεβαστές οι θεμελιώδεις αξίες της δημοκρατίας, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του κράτους δικαίου· εκφράζει ικανοποίηση για τη συνεργασία με τη Ρωσία σε σημαντικά διεθνή ζητήματα, και ιδίως όσον αφορά τη Μέση Ανατολή, το Ιράν, το Αφγανιστάν και τη Συρία·

34.  εκφράζει, παρ’ όλα αυτά, τη λύπη του για το γεγονός ότι η Ρωσία χρησιμοποιεί το δικαίωμα αρνησικυρίας που έχει στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ προκειμένου να υπονομεύσει την ικανότητα αντίδρασης της διεθνούς κοινότητας σε καταστάσεις όπως η ανθρωπιστική τραγωδία και η κλιμακούμενη βία στη Συρία· καλεί, συνεπώς, την ΑΕ/ΥΕ να χρησιμοποιήσει το διπλωματικό βάρος της ΕΕ στις προσπάθειες για στενότερη συνεργασία με τη Ρωσία στα θέματα αυτά· επιδοκιμάζει τη διαμεσολάβηση της Ρωσίας σε σχέση με το απόθεμα χημικών όπλων της Συρίας, σε συνδυασμό με την πρόταση που παρουσίασε ο ρώσος Υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ να μεταβιβάσει η Συρία τον έλεγχο του χημικού οπλοστασίου της και την προσφορά της Ρωσίας να βοηθήσει την επιχείρηση αυτήν· εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι η διαμεσολάβηση αυτή δεν προτάθηκε νωρίτερα, ώστε να είχε αποφευχθεί ο θάνατος χιλιάδων ανθρώπων·

35.  εκφράζει και πάλι την ανησυχία του για την έλλειψη προσήλωσης, εκ μέρους της Ρωσίας, στο κράτος δικαίου, τη δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα, όπως αποδεικνύει η πρόσφατη νομοθεσία που παρεμποδίζει το έργο οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών, θέτει στο στόχαστρο μειονότητες, περιλαμβανομένων των ΛΟΑΔ, και περιορίζει την ελευθερία έκφρασης, την ελευθερία συνάθροισης και την ελευθερία του συνεταιρίζεσθαι· τονίζει ότι η ενίσχυση του κράτους δικαίου σε όλους τομείς του ρωσικού δημόσιου βίου, περιλαμβανομένης της οικονομίας, θα ήταν μια εποικοδομητική απάντηση στη δυσαρέσκεια που πολλοί ρώσοι πολίτες εκφράζουν, ενώ είναι απαραίτητη και για την οικοδόμηση μιας ειλικρινούς και εποικοδομητικής εταιρικής σχέσης ΕΕ-Ρωσίας· τονίζει ότι είναι σημαντικό να γίνει μια αποφασιστική προσπάθεια για την αντιμετώπιση της διαφθοράς, ώστε να βελτιωθεί η εμπιστοσύνη στις οικονομικές σχέσεις ΕΕ-Ρωσίας, καθώς και ότι η πρόοδος στις διαπραγματεύσεις για τη διευκόλυνση της διαδικασίας χορήγησης ταξιδιωτικών θεωρήσεων -το πρώτο στάδιο της οποίας αποτιμάται θετικά- θα πρέπει να εξαρτηθεί από την πρόοδο σε τομείς όπως η επιλεκτική δικαιοσύνη και η διεξαγωγή ελεύθερων, δίκαιων και γνήσια ανταγωνιστικών εκλογών·

36.  υπογραμμίζει τη βούληση της ΕΕ να συνδράμει στην εταιρική σχέση για τον εκσυγχρονισμό και σε οποιαδήποτε διάδοχο συμφωνία της σημερινής συμφωνίας εταιρικής σχέσης και συνεργασίας, που θα συνδέεται με την πρόοδο της Ρωσίας στα πεδία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, του κράτους δικαίου και της πολυφωνικής δημοκρατίας (περιλαμβανομένων των ελεύθερων, δίκαιων και γνήσια ανταγωνιστικών εκλογών)· τονίζει επίσης ότι η ΕΕ παραμένει προσηλωμένη στην οικοδόμηση αμοιβαίας εμπιστοσύνης και στην προώθηση του πολιτικού διαλόγου με τη Ρωσία, στον οποίο περιλαμβάνονται θέματα παγκόσμιας σημασίας όπως η καταπολέμηση της τρομοκρατίας, η μη διάδοση των πυρηνικών όπλων, το οργανωμένο έγκλημα και η κλιματική αλλαγή·

37.  επικρίνει τη χρήση, εκ μέρους της Ρωσίας, της ενέργειας και της εμπορικής πολιτικής, κατά παράβαση διεθνών κανόνων (π.χ. των Συμφωνιών του Ελσίνκι), ως μέσων πίεσης κατά χωρών της ευρωπαϊκής γειτονίας, προκειμένου να τις πείσει να συμμετάσχουν στην τελωνειακή ένωση που προωθεί η Ρωσία, αντί να υπογράψουν συμφωνίες σύνδεσης με την ΕΕ, παρεμβαλλόμενη έτσι σε αποφάσεις που λαμβάνουν δυνάμει των κυριαρχικών τους δικαιωμάτων· πιστεύει, ακόμη, ότι η προοδευτική ενσωμάτωση των χωρών εταίρων στην ΕΕ μπορεί να είναι συμβατή με την επιδίωξη καλών σχέσεων γειτονίας με τη Ρωσία· προτρέπει τη Ρωσία να υιοθετήσει μια εποικοδομητική στάση όσον αφορά τις παγωμένες διενέξεις· σημειώνει ότι, δυστυχώς, η ΕΕ δεν συμμετείχε αποφασιστικότερα στην επίλυση των διενέξεων αυτών· προειδοποιεί τη Ρωσία ότι η χρήση ανεπίλυτων διενέξεων για πολιτικούς σκοπούς θα μπορούσε να πυροδοτήσει νέες συγκρούσεις και να αποσταθεροποιήσει ολόκληρη την περιοχή·

Κίνα

38.  ενθαρρύνει την ΕΕ να αναπτύξει περαιτέρω τη συνολική στρατηγική εταιρική σχέση με την Κίνα, ώστε να προωθηθούν τα παγκόσμια συμφέροντα των δύο πλευρών, τα κοινά σχέδια στη βάση γεωστρατηγικών προτύπων και ο αμοιβαίος σεβασμός· καλεί την ΕΕ και τα κράτη μέλη της να κρατήσουν ομόφωνη στάση απέναντι στην κινεζική κυβέρνηση· ζητεί, ενώ ταυτόχρονα εκφράζει ικανοποίηση για τους σχεδόν εξήντα ενεργούς τομεακούς διαλόγους και για τις προτεινόμενες διαπραγματεύσεις σχετικά με μια συμφωνία περί επενδύσεων, να ξεκινήσει τομεακός διάλογος και σε άλλα πεδία και να ολοκληρωθούν γρήγορα οι συνεχιζόμενες έρευνες για εμπορικά θέματα· επαναλαμβάνει την ανάγκη για ενίσχυση του διαλόγου ΕΕ-Κίνας σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα, μεταξύ άλλων και με την συμμετοχή της κοινωνίας των πολιτών και σε συνεργασία με τον ΟΗΕ ·

39.  τονίζει ότι η συνεργασία μεταξύ ΕΕ και Κίνας σε πολυμερές επίπεδο είναι ζωτικής σημασίας για την προώθηση της σταθερότητας και την αντιμετώπιση παγκόσμιων προκλήσεων, μεταξύ άλλων σε σχέση με οικονομικά και χρηματοπιστωτικά ζητήματα, περιλαμβανομένων των προσπαθειών για την αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής, της φοροαποφυγής και των φορολογικών παραδείσων· τονίζει ότι η συνεργασία είναι επίσης αναγκαία για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, περιβαλλοντικών ζητημάτων, της χρήσης των περιορισμένων φυσικών πόρων του πλανήτη και της αναπτυξιακής συνεργασίας, για την υπεράσπιση της ειρήνης και του σεβασμού του διεθνούς δικαίου σε συγκρούσεις όπως αυτή της Συρίας και για την αντιμετώπιση των προκλήσεων που θέτουν το Ιράν και η Βόρεια Κορέα σε σχέση με τη μη διάδοση των πυρηνικών όπλων·

40.  εκφράζει την ανησυχία του για τη συνεχιζόμενη παραβίαση, εκ μέρους της Κίνας, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων καθώς επίσης των δικαιωμάτων των πολιτιστικών και θρησκευτικών μειονοτήτων, συγκεκριμένα στο Θιβέτ·

Ιαπωνία

41.  υπογραμμίζει την ανάγκη εδραίωσης των σχέσεων της Ένωσης με την Ιαπωνία, στρατηγικό εταίρο και σημαντικό διεθνή παράγοντα που έχει τις ίδιες δημοκρατικές αξίες με την ΕΕ και αποτελεί φυσικό εταίρο για συνεργασία στα πολυμερή όργανα· προσβλέπει στη διαπραγμάτευση μιας ολοκληρωμένης συμφωνίας πλαισίου και μιας συμφωνίας ελεύθερων συναλλαγών·

Νότια Κορέα

42.  καλεί την ΕΕ να εμβαθύνει την πολιτική συνεργασία της με τη Νότια Κορέα, σημαντικό δημοκρατικό παράγοντα στην Ασία που πρόσφατα συνέσφιξε τις εμπορικές σχέσεις της με την ΕΕ μέσω μιας φιλόδοξης συμφωνίας ελεύθερων συναλλαγών·

Ινδία

43.  καλεί την ΕΕ και τα κράτη μέλη της να ενισχύσουν τις σχέσεις τους με την Ινδία, στη βάση της προαγωγής της δημοκρατίας, της κοινωνικής ένταξης, του κράτους δικαίου και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, και προτρέπει τις δύο πλευρές να καταβάλουν κάθε δυνατή προσπάθεια για την επιτυχή έκβαση των διαπραγματεύσεων σχετικά με μια ολοκληρωμένη συμφωνία ελευθέρων συναλλαγών ΕΕ-Ινδίας, η οποία θα τονώσει την ευρωπαϊκή και την ινδική εμπορική και οικονομική ανάπτυξη·

Τουρκία

44.  τονίζει τη στρατηγική σημασία του διαλόγου και της συνεργασίας ΕΕ-Τουρκίας όσον αφορά τη σταθερότητα, τη δημοκρατία και την ασφάλεια, με ιδιαίτερη αναφορά στην ευρύτερη Μέση Ανατολή· τονίζει ότι η Τουρκία δεν είναι μόνο μια χώρα σύμμαχος στο ΝΑΤΟ, αλλά και υποψήφιο κράτος μέλος της ΕΕ, όταν και εφόσον εκπληρωθούν τα ενταξιακά κριτήρια και δοθεί με τρόπο δημοκρατικό η έγκριση για την ένταξή της ως πλήρους μέλους· ζητεί να ανοίξουν καίρια κεφάλαια, ιδίως με στόχο να ξεκινήσουν οι αναγκαίες πολιτικές μεταρρυθμίσεις· σημειώνει ότι η Τουρκία έχει καταδικάσει απερίφραστα και επανειλημμένα τη βία που ασκεί το συριακό καθεστώς σε βάρος του άμαχου πληθυσμού της χώρας και προσφέρει ζωτικής σημασίας ανθρωπιστική βοήθεια στους Σύρους που εγκαταλείπουν την χώρα για να ξεφύγουν από τις βιαιότητες· ζητεί την αναβάθμιση της συνεργασίας μεταξύ των κρατών μελών και της Τουρκίας, παράλληλα με μέτρα σε ενωσιακό επίπεδο, λαμβάνοντας υπόψη τον αυξανόμενο αριθμό προσφύγων στα εξωτερικά σύνορα της ΕΕ· τονίζει ότι το αυξανόμενο διεθνές κύρος της Τουρκίας θα πρέπει επίσης να βασίζεται στην προσήλωσή της στα θεμελιώδη δικαιώματα, τον ανεξίθρησκο χαρακτήρα του κράτους, την πολυφωνική δημοκρατία και το κράτος δικαίου στο εσωτερικό της χώρας, καθώς και ότι οι σημαντικότερες μεταρρυθμίσεις δεν έχουν υλοποιηθεί ακόμη· σημειώνει τη ζωτικότητα με την οποία διατυπώνει η τουρκική κοινωνία των πολιτών τα δημοκρατικά αιτήματά της και επαναλαμβάνει ότι ανησυχεί για τη βίαιη, κατασταλτική και συχνά ακατάλληλη αντίδραση των αρχών· ζητεί από την Τουρκία να υποστηρίξει την αντίδραση προς τα φονταμενταλιστικά και αντιδημοκρατικά κινήματα στην περιοχή·

Νότια Αφρική

45.  επαναλαμβάνει τη σημασία της στρατηγικής εταιρικής σχέσης της ΕΕ με τη Νότια Αφρική· υποστηρίζει ότι η Νότια Αφρική, δεδομένου του ιστορικού της όσον αφορά την επιτυχημένη και ειρηνική μετάβασή της στη δημοκρατία και του ρόλου της ως περιφερειακής δύναμης, μπορεί να καταστεί σημαντικός παράγοντας για την προώθηση της δημοκρατίας και της χρηστής διακυβέρνησης, την προαγωγή της περιφερειακής οικονομικής ολοκλήρωσης και την υποστήριξη της εθνικής συμφιλίωσης σε ολόκληρη την Αφρική, αλλά και βασικός εταίρος της ΕΕ στις προσπάθειες αυτές· τονίζει τη σημασία της στενής συνεργασίας μεταξύ ΕΕ και Νότιας Αφρικής σε σχέση με την αλλαγή του κλίματος, τη βιώσιμη ανάπτυξη και τη μεταρρύθμιση των διεθνών θεσμών·

Μια διευρυνόμενη ΕΕ

46.  υπογραμμίζει ότι η προσχώρηση στην ΕΕ παρέχει ειρήνη, ευημερία, δημοκρατική ανάπτυξη, σταθερότητα και ασφάλεια σε ένα ραγδαίως μεταβαλλόμενο διεθνές περιβάλλον, και ότι η αίσθηση του ότι ανήκουμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση εξακολουθεί να προσφέρει την προοπτική για κοινωνική και οικονομική ανάπτυξη· κρίνει ότι η διεύρυνση παραμένει σημαντικό εργαλείο της εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ και αποτελεί μακροπρόθεσμο στρατηγικό συμφέρον της ΕΕ, το οποίο δεν αξιολογείται απαραιτήτως με βάση όρους βραχυπρόθεσμων ισολογισμών· τονίζει, ωστόσο, ότι η πολιτική για τη διεύρυνση πρέπει να λαμβάνει υπόψη την ικανότητα ενσωμάτωσης που διαθέτει η ίδια η ΕΕ, καθώς και την πραγματική δέσμευση των χωρών των δυτικών Βαλκανίων και της £Τουρκίας να αναλάβουν τις δικές τους ευθύνες και να διευθετήσουν τα εναπομένοντα προβλήματα· εκφράζει ικανοποίηση για τη συμφωνία σχετικά με τις τηλεπικοινωνίες και την ενέργεια, μεταξύ Σερβίας και Κοσσυφοπεδίου, κατά τον 16ο γύρο των διαπραγματεύσεων με τη διαμεσολάβηση της ΥΕ/ΑΕ, και ζητεί να καταβληθούν περισσότερες προσπάθειες για την υπέρβαση των εμποδίων που παραμένουν·

Η γειτονική περιοχή της ΕΕ

47.  τονίζει ότι η ΕΕ πρέπει να καταβάλει περισσότερες προσπάθειες, να δώσει μεγαλύτερη προτεραιότητα και να δείξει μεγαλύτερη προσήλωση στην ευρωπαϊκή πολιτική γειτονίας (ΕΠΓ), σε μια περίοδο που η πολιτική αυτή αντιμετωπίζει δυσχέρειες και βρίσκεται αντιμέτωπη με προβληματικές εξελίξεις σε διάφορες χώρες· πιστεύει, συνεπώς, ότι για λόγους αλληλεγγύης και εξαιτίας του ενδιαφέροντός της για ειρηνική και ελεύθερη ανάπτυξη, η ΕΕ πρέπει να εστιάσει τα μέσα της, μεταξύ άλλων ενισχύοντας τις πολυμερείς προσεγγίσεις στην περιοχή, και να δημιουργήσει ισχυρούς δεσμούς μεταξύ της πολιτικής, των χρηματοοικονομικών μέσων και των χρηματοδοτήσεών της, ώστε να επιτύχει τους κύριους στόχους της πολιτικής της, ιδίως όσον αφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα, τη δημοκρατία, το κράτος δικαίου και τις οικονομικές μεταρρυθμίσεις· σημειώνει ότι η ευρωπαϊκή προοπτική συνεχίζει να αποτελεί ισχυρό κίνητρο, ιδίως για τις χώρες της ευρωπαϊκής γειτονικής περιοχής, ώστε να υλοποιήσουν φιλόδοξες μεταρρυθμίσεις·

48.  τονίζει ότι ο εκσυγχρονισμός της ευρωπαϊκής γειτονικής περιοχής συνολικά βασίζεται στη σταδιακή ανάπτυξη μιας φιλελεύθερης δημοκρατίας στο πλαίσιο της οποίας όσοι εκλέγονται δημοκρατικά κυβερνούν επίσης δημοκρατικά, σύμφωνα με τις συνταγματικές αρχές, σεβόμενοι την αντιπολίτευση, τη διαφωνία και τη μη συμβιβαστικότητα·

49.  ζητεί να καταστούν πλήρως επιχειρησιακές οι βασικές αρχές της νέας αντίληψης περί ΕΠΓ, όπως αυτές ορίσθηκαν από την ΑΕ/ΥΕ και την Επιτροπή στις σχετικές κοινές ανακοινώσεις τους(10), και ειδικότερα η αρχή των «αναλογικών κερδών», της διαφοροποιημένης προσέγγισης και της αμοιβαίας υπευθυνότητας, καθώς και η αρχή της «εταιρικής σχέσης με την κοινωνία», η δε ενωσιακή βοήθεια να ευθυγραμμισθεί πλήρως με αυτήν τη νέα αντίληψη·

50.  τονίζει ότι, προκειμένου να αποφευχθούν οι μετενταξιακές κοινωνικές εντάσεις και/ή οι κοινωνικοοικονομικές ανισορροπίες στη διευρυμένη Ένωση, η Επιτροπή θα πρέπει να προωθεί προενταξιακές πολιτικές με στόχο τον μετριασμό των διαρθρωτικών κοινωνικών ανισοτήτων, καθώς και τη γεφύρωση των πολιτισμικών χασμάτων εντός των υπό προσχώρηση κρατών, πριν την προσχώρηση· τονίζει ότι θα πρέπει να δοθεί προτεραιότητα στην εθνική ενσωμάτωση κοινωνικών και πολιτιστικών μειονοτήτων, ώστε να αποφεύγεται έτσι η μαζική μετακίνησή τους προς άλλα κράτη μέλη μετά την προσχώρηση·

Ανατολική Γειτονία

51.  υπενθυμίζει ότι η Ανατολική Γειτονία έχει στρατηγική σημασία και υπενθυμίζει την ευρωπαϊκή προοπτική των ενδιαφερόμενων χωρών, η οποία αποτελεί ισχυρό κίνητρο ώστε οι χώρες αυτές να υλοποιήσουν τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις· τονίζει ότι η ΕΕ μπορεί να ασκήσει μεγάλη επιρροή στο πεδίο αυτό και θα πρέπει να χρησιμοποιήσει πλήρως τη δυνατότητά της να επιβάλλει αλλαγές· πιστεύει ότι πρέπει επιτέλους να καταβληθούν περισσότερες προσπάθειες, αλλά και ισχυρότερη πολιτική δέσμευση, για την επίτευξη των στόχων της ανατολικής εταιρικής σχέσης, περιλαμβανομένης της ανάγκης για στενότερη σύνδεση της ΚΕΠΠΑ και της ΕΠΓ· εκφράζει ικανοποίηση για την πρόοδο που έχει σημειωθεί, και ζητεί να καταβληθούν οι αναγκαίες προσπάθειες από όλες τις πλευρές για την υπογραφή των αρχικών συμφωνιών σύνδεσης, των σφαιρικών και σε βάθος συμφωνιών ελεύθερων συναλλαγών και των συμφωνιών για τη χαλάρωση του καθεστώτος θεωρήσεων που εφαρμόζει η ΕΕ, μόλις εκπληρωθούν όλες οι προϋποθέσεις, και καλεί τους ανατολικούς εταίρους της ΕΕ να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις για μια επιτυχημένη Σύνοδο Κορυφής στο Vilnius, τον Νοέμβριο του 2013· τονίζει ότι η Σύνοδος αυτή θα πρέπει να αποτελέσει σαφές βήμα προόδου για τη σύσφιξη των σχέσεων μεταξύ των κοινωνικών των κρατών μελών της ΕΕ και εκείνων των χωρών της ανατολικής γειτονικής περιοχής της·

52.  θεωρεί, ωστόσο, λυπηρό το γεγονός ότι η συνολική κατάσταση όσον αφορά τα δημοκρατικά πρότυπα και το σεβασμό για τα ανθρώπινα δικαιώματα σε πολλές από τις χώρες της ανατολικής γειτονίας έχει σημειώσει ελάχιστη πρόοδο, αν όχι επιδείνωση· ζητεί από την ΕΕ να διαδραματίσει πιο δραστήριο και σταθερό ρόλο στην αναζήτηση πολιτικών λύσεων στις παγωμένες διενέξεις στην ανατολική γειτονική περιοχή της, ιδίως με στόχο την άρση του αδιεξόδου στη Νότια Οσετία και την Αμπχαζία, καθώς και στη διένεξη του Ναγκόρνο Καραμπάχ, και να συμμετάσχει πλήρως, στη συνέχεια στην υποστήριξη ενδεχόμενων ειρηνευτικών συμφωνιών· ενθαρρύνει την πραγματοποίηση περαιτέρω προόδου στο ζήτημα της Υπερδνειστερίας· τονίζει, ακόμη, ότι η πλήρης ανάπτυξη της ανατολικής εταιρικής σχέσης μπορεί να υλοποιηθεί μόνο όταν οι παγωμένες διενέξεις επιλυθούν ειρηνικά, πράγμα που πρέπει να αποτελέσει προτεραιότητα· καλεί την ΕΕ να χρησιμοποιήσει πλήρως τα μέσα που έχει στη διάθεσή της για να μεσολαβήσει και να εξασφαλίσει τον πλήρη σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων· επαναλαμβάνει την άποψή του ότι η ανάπτυξη σχέσεων πρέπει να εξαρτάται από μια πραγματική προσήλωση στα ανθρώπινα δικαιώματα, τη δημοκρατία και το κράτος δικαίου·

53.  υπενθυμίζει ότι οι δημοκρατικές μεταρρυθμίσεις που προωθούνται από την ΕΕ είναι συμφέρουσες για τις ίδιες τις χώρες εταίρους και μπορούν να συμβάλουν στην οικονομική και κοινωνική τους ανάπτυξη· επισημαίνει ότι οι ισχυροί δημοκρατικοί θεσμοί και οι στενότεροι δεσμοί με την ΕΕ μέσω συμφωνιών σύνδεσης, σφαιρικών και σε βάθος συμφωνιών ελεύθερων συναλλαγών και μέτρων για τη διευκόλυνση της χορήγησης θεωρήσεων θα συμβάλουν στην ενίσχυση της κυριαρχίας των εν λόγω χωρών απέναντι στην επιρροή ισχυρών γειτόνων· εκφράζει έντονη ανησυχία για την εντεινόμενη πίεση που ασκείται σε ορισμένες χώρες εταίρους όπως η Μολδαβία, η Ουκρανία και η Αρμενία, με απώτερο στόχο την επιβράδυνση της προόδου τους προς στενότερη σχέση με την ΕΕ· καλεί την ΕΕ να αντιμετωπίσει τα ζητήματα αυτά με τρόπο πολιτικά συνεκτικό· επιβεβαιώνει την ετοιμότητα της ΕΕ να αποτελέσει αξιόπιστο και ισχυρό εταίρο για τις εν λόγω χώρες στη βάση κοινών αξιών και αλληλεγγύης, και να μοιραστεί μαζί τους όλα τα πλεονεκτήματα του κεκτημένου της ΕΕ, κατά το πρότυπο του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου·

54.  τονίζει ότι, αν και η συμφωνία ΕΕ-Ουκρανίας έχει μονογραφηθεί, μπορεί να υπογραφεί και να επικυρωθεί μόνο εφόσον η Ουκρανία πληροί τις απαραίτητες προϋποθέσεις, όπως αυτές ορίζονται στα συμπεράσματα του Συμβουλίου για την Ουκρανία, της 10ης Δεκεμβρίου 2012· επαναλαμβάνει την έκκλησή του προς το κοινοβούλιο και την κυβέρνηση της Ουκρανίας να αντιμετωπίσουν το ζήτημα της επιλεκτικής δικαιοσύνης, συγκεκριμένα με την απελευθέρωση της Yulia Tymoshenko, και να εφαρμόσουν τις μεταρρυθμίσεις που ορίζονται στην από κοινού συμφωνηθείσα ατζέντα σύνδεσης, περιλαμβανομένης της δικαστικής μεταρρύθμισης (δηλαδή του γραφείου του γενικού εισαγγελέα) και της μεταρρύθμισης του εκλογικού νόμου· καλεί την Ουκρανία να τροποποιήσει τον ποινικό της κώδικα, καταργώντας τις ποινικές κυρώσεις για καθαρά πολιτικές πράξεις που πραγματοποιούνται από κρατικούς λειτουργούς οι οποίοι ενεργούν με επίσημη ιδιότητα·

55.  υποστηρίζει τη συμφωνία σύνδεσης ΕΕ-Γεωργίας, πιστεύει όμως ότι είναι αναγκαίο να υπάρξει ουσιαστική πρόοδος εκ μέρους των αρχών της Γεωργίας, όσον αφορά το κράτος δικαίου· ζητεί, ιδιαίτερα, να απελευθερωθούν όλοι οι πολιτικοί κρατούμενοι, περιλαμβανομένου του πρώην Πρωθυπουργού Βάνο Μεραμπισβίλι, και να εφαρμοστούν τα ευρωπαϊκά πρότυπα στις επερχόμενες προεδρικές εκλογές·

Νότια Γειτονία και Μέση Ανατολή

56.  τονίζει τις μακροχρόνιες σχέσεις της ΕΕ με τις χώρες της νότιας γειτονικής περιοχής της· ζητεί να καταστούν πλήρως επιχειρησιακές οι βασικές αρχές της νέας αντίληψης περί ΕΠΓ (Ευρωπαϊκής Πολιτικής Γειτονίας), όπως αυτές ορίσθηκαν από την ΑΕ/ΥΕ και την Επιτροπή στις προαναφερθείσες κοινές ανακοινώσεις τους, και ειδικότερα η αρχή των «αναλογικών κερδών», της διαφοροποιημένης προσέγγισης και της αμοιβαίας υπευθυνότητας, καθώς και η αρχή της «εταιρικής σχέσης με την κοινωνία», η δε ευρωπαϊκή βοήθεια να ευθυγραμμισθεί πλήρως με αυτήν τη νέα αντίληψη·

57.  υπενθυμίζει τη στήριξή του στη χρήση νέων εννοιών εκ μέρους της ΑΕ/ΥΕ, όπως η έννοια της επιχειρησιακής ομάδας για τη νότια Μεσόγειο, ως έναν τρόπο για να μεγιστοποιηθεί η επιρροή που επιτυγχάνεται με τη χρηματοδότηση από την ΕΕ και τους εταίρους, προς όφελος των πολιτών των εν λόγω χωρών· αναμένει απτά αποτελέσματα από αυτές τις καινοτόμες προσεγγίσεις ως προς τη βελτίωση του συντονισμού μεταξύ συνεισφορών της ΕΕ και των κρατών μελών, τη συμβολή στη δημιουργία ικανοτήτων για τις χώρες δικαιούχους και τη λογοδοσία των διοικητικών τους φορέων·

58.  εκφράζει τη βαθιά του ανησυχία για την κατάσταση στην Αίγυπτο και για τις υπερβολικές βιαιότητες από όλες τις πλευρές, συμπεριλαμβανομένων των κρατικών δυνάμεων ασφαλείας και των δυνάμεων της αντιπολίτευσης· τονίζει ότι η ΕΕ πρέπει να υποστηρίξει τη δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα, και χαιρετίζει την απόφαση των υπουργών Εξωτερικών της ΕΕ, της 21ης Αυγούστου 2013, για αναστολή όλων των αδειών εξαγωγής εξοπλισμού που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για εσωτερική καταστολή· προτρέπει όλους τους πολιτικούς παράγοντες της Αιγύπτου να επιλύσουν τις διαφορές τους με ειρηνικό διάλογο και ζητεί μια ευρεία πολιτική συμφωνία και τη μεταβίβαση της εξουσίας σε δημοκρατικά εκλεγμένους ηγέτες το συντομότερο δυνατόν· προτρέπει την ΕΕ, και ιδίως την ΑΕ/ΥΕ να εκμεταλλευθεί τη μοναδική θέση της και τα δίκτυα σχέσεων που διαθέτει μεταξύ των βασικών πολιτικών παραγόντων και να συνεχίσει τις μεσολαβητικές προσπάθειές της για μια πολιτική διευθέτηση όσον αφορά τις βασικές παραμέτρους μιας δημοκρατικής μεταπολίτευσης·

59.  εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι η ΕΕ παραιτήθηκε από την κοινή πολιτική της σχετικά με ένα εμπάργκο όπλων προς τη Συρία, υπονομεύοντας έτσι την κοινή προσέγγιση· καταδικάζει την τραγική και συνεχιζόμενη αιματοχυσία στη Συρία, η οποία έχει ήδη καταστροφικό και αποσταθεροποιητικό ανθρωπιστικό αντίκτυπο, μεταξύ άλλων και στις γειτονικές χώρες, ιδίως στην Ιορδανία, το Λίβανο, το Ιράκ και την Τουρκία· καλεί τα κράτη μέλη να δείξουν αλληλεγγύη και να προσφέρουν βοήθεια στους πρόσφυγες από τη Συρία και στους εκτοπισμένους μέσα στη χώρα αυτήν· καταδικάζει απερίφραστα τους μαζικούς φόνους αμάχων και τονίζει ότι η χρήση από την κυβέρνηση της Συρίας χημικών όπλων αποτελεί σοβαρότατη παραβίαση των διεθνών κανόνων, που θα μπορούσε να οδηγήσει στην παραπομπή όλων των υπευθύνων στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο· εκφράζει ικανοποίηση για τη σταθερή διεθνή αντίδραση και τις εκκλήσεις για την ταχεία εφαρμογή, υπό διεθνή επίβλεψη, του σχεδίου καταστροφής όλων αυτών των χημικών όπλων· τονίζει ότι η σοβαρότητα της κατάστασης στη Συρία επιβάλλει μεγάλη συνοχή και αλληλεγγύη εκ μέρους των κρατών μελών της ΕΕ, σε συνεργασία με το ΝΑΤΟ και περιφερειακούς παράγοντες, ιδίως τη Ρωσία, το Ιράν, το Ισραήλ και την Τουρκία· καλεί την ΕΕ να υποστηρίξει ενεργά τις προσπάθειες για τη σύγκληση της συνόδου Γενεύη ΙΙ, με στόχο την προώθηση μιας πολιτικής λύσης που θα είναι αποδεκτή από τους Σύρους και θα θέτει τέρμα στον αιματηρό κύκλο βίας·

60.  επαναλαμβάνει το αίτημά του για την ανάληψη ενεργότερου ρόλου από την ΕΕ στην επίλυση της σύγκρουσης στη Δυτική Σαχάρα, η οποία αποτελεί αυτή τη στιγμή ανυπέρβλητο εμπόδιο για την πλήρη ανάπτυξη σχέσεων καλής γειτονίας με το Μαρόκο·

61.  συνεχίζει να υποστηρίζει τη διπλή προσέγγιση που εγκρίθηκε από την ΕΕ, τις ΗΠΑ, τη Ρωσία και την Κίνα, με στόχο την επίτευξη της μη διάδοσης πυρηνικών όπλων· καλεί τον ιρανό Πρόεδρο να συνεχίσει στην κατεύθυνση των πρόσφατων θετικών δηλώσεων, συνεργαζόμενος πλήρως με τη διεθνή κοινότητα για την αντιμετώπιση των ανησυχιών όσον αφορά τον αποκλειστικά ειρηνικό χαρακτήρα του ιρανικού πυρηνικού προγράμματος· καλεί την ομάδα των ΕΕ3+3 να εξετάσουν τη λήψη πρόσθετων μέτρων και κίνητρα που θα εξαρτώνται από το αν το Ιράν θα πραγματοποιεί συγκεκριμένες προόδους στη λήψη επαληθεύσιμων μέτρων για την αντιμετώπιση των ανησυχιών της διεθνούς κοινότητας· τονίζει ότι ενδεχόμενη αποτυχία ή στασιμότητα στις διαπραγματεύσεις μεταξύ των ΕΕ3+3 και του Ιράν σχετικά με τη μη διάδοση των πυρηνικών όπλων θα δημιουργούσε σοβαρούς κινδύνους για την περιφερειακή και την παγκόσμια ασφάλεια·

62.  εκφράζει ελπίδες για τις ειρηνευτικές συνομιλίες στη Μέση Ανατολή και υπενθυμίζει ότι η επίλυση της διένεξης στη Μέση Ανατολή αποτελεί θεμελιώδες συμφέρον της ΕΕ, καθώς επίσης και των ίδιων των μερών και της ευρύτερης περιοχής· τονίζει, ως εκ τούτου, ότι είναι ακόμα πιο επείγουσα η ανάγκη για επίτευξη προόδου λόγω των συνεχιζόμενων αλλαγών στον αραβικό κόσμο, της κρίσης στη Συρία και της ιδιαιτέρως ασταθούς κατάστασης στην ευρύτερη Μέση Ανατολή· καλεί τα κράτη μέλη να βρουν κοινό έδαφος για την ανάληψη πιο αποφασιστικής δράσης εκ μέρους της ΕΕ, σε στενή συνεργασία με τον Αραβικό Σύνδεσμο και τα άλλα μέλη της τετραμερούς διάσκεψης· εκφράζει ικανοποίηση για την επανάληψη των άμεσων διαπραγματεύσεων μεταξύ των Ισραηλινών και των Παλαιστινίων, που αποτελεί τη βάση για την επίτευξη μιας λύσης δύο κρατών· επικρίνει την πολιτική εποικισμών που εφαρμόζει το Ισραήλ, η οποία παραβιάζει το διεθνές δίκαιο και υπονομεύει τις προσπάθειες για ειρήνευση και για την εξεύρεση μιας λύσης μέσω διαπραγματεύσεων στη διένεξη αυτή επαναλαμβάνει ότι μια σταθερή και ειρηνική Μέση Ανατολή είναι προς το συμφέρον της ΕΕ και ζητεί την ενεργότερη συμμετοχή στις προσπάθειες για την επίτευξη αυτού του στόχου· εκφράζει ικανοποίηση για την δημοσίευση των κατευθυντηρίων γραμμών για τα χρηματοδοτικά μέσα της ΕΕ και ζητεί τη συνετή και μη γραφειοκρατική εφαρμογή τους·

63.  ζητεί από το Ιράν και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα να ξεκινήσουν έναν ανοιχτό και ειλικρινή διάλογο, ώστε να καταλήξουν σε μια ειρηνική λύση, πλήρως συμβατή με το διεθνές δίκαιο, όσον αφορά τις εδαφικές διαφορές τους·

Λατινική Αμερική

64.  επιδοκιμάζει τον πολιτικό διάλογο ΕΕ-Λατινικής Αμερικής, περιλαμβανομένων των συνόδων κορυφής των αρχηγών κρατών και της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης EUROLAT·

65.  πιστεύει ότι τόσο η ΕΕ όσο και οι χώρες της Λατινικής Αμερικής έχουν δεσμευτεί για μια κοινωνικά βιώσιμη οικονομική ανάπτυξη καθώς και είναι προσηλωμένες στις δημοκρατικές αξίες και στο κράτος δικαίου, βρίσκονται όμως αντιμέτωπες με εντάσεις στην προσπάθειά τους να συμβιβάσουν τις αξίας και τους στόχους αυτούς με τις συνθήκες της παγκόσμιας διακυβέρνησης·

66.  εκφράζει τη στήριξή του στη διαδικασία διαπραγμάτευσης μιας συμφωνίας σύνδεσης ανάμεσα στην ΕΕ και τη Mercosur και σημειώνει τη δέσμευση και των δύο μερών να καταλήξουν, έως το τέλος του 2013, σε ανταλλαγή προσφορών σχετικά με την πρόσβαση στην αγορά· εκφράζει ικανοποίηση για την έναρξη ισχύος της συμφωνίας σύνδεσης ΕΕ-Κεντρικής Αμερικής και της πολυμερούς συμφωνίας ελεύθερων συναλλαγών με την Κολομβία και του Περού και προσβλέπει στην κατάργηση της υποχρέωσης θεώρησης για τις δύο αυτές χώρες, καθώς και στην πρόοδο για τη σύναψη και νέων συμφωνιών συνεργασίας, μεταξύ άλλων με τον Ισημερινό· σημειώνει ότι οι συμφωνίες αυτές αποτελούν σημαντικά βήματα προόδου για την ανάπτυξη στρατηγικών σχέσεων μεταξύ της ΕΕ και της Λατινικής Αμερικής·

67.  τονίζει την ανάγκη να ενισχυθούν οι επαφές και η συνεργασία με τους εταίρους της Λατινικής Αμερικής σε πολυμερή φόρουμ· ζητεί την έγκριση ενός Χάρτη Ευρώπης -Λατινικής Αμερικής για την Ειρήνη και την Ασφάλεια, όπως έχει ζητήσει η Συνέλευση EUROLAT·

Αφρική

68.  σημειώνει ότι οι προετοιμασίες για την τέταρτη διάσκεψη κορυφής ΕΕ-Αφρικής το 2014 δίνουν τη δυνατότητα υπέρβασης του επιπέδου ενίσχυσης των θεσμικών ικανοτήτων σε ηπειρωτικό επίπεδο και πορείας προς τη δημιουργία μιας πολιτικής εταιρικής σχέσης για ειρήνη, ασφάλεια, κοινωνικοοικονομική ανάπτυξη, καταπολέμηση των παράνομων χρηματοοικονομικών ροών από την Αφρική, επίτευξη των αναπτυξιακών στόχων της Χιλιετίας και χρηστή διακυβέρνηση, σε περιφερειακό και υποπεριφερειακό επίπεδο·

69.  υπογραμμίζει τη σημασία των στρατηγικών της ΕΕ για το Κέρας της Αφρικής και την περιοχή του Σαχέλ, αντίστοιχα, ως βασικό μέσο αντιμετώπισης των πολύπλοκων προκλήσεων στους τομείς της ασφάλειας και της ανάπτυξης που επηρεάζουν τις εν λόγω περιοχές, οι οποίες καλύπτουν όλο το πλάτος της Αφρικής·

70.  υπενθυμίζει ότι η μακροπρόθεσμη σταθερότητα και ανθρώπινη ασφάλεια αυτών των δύο περιοχών απαιτεί όχι μόνο την πάταξη των βίαιων ριζοσπαστικών εξτρεμιστών και των λαθρεμπόρων όπλων, ναρκωτικών και ανθρώπων, αλλά και την προώθηση της συμφιλίωσης, την ενίσχυση των θεσμών του κράτους και της κοινωνίας των πολιτών και την ύπαρξη εναλλακτικών οικονομικών δραστηριοτήτων ώστε να διαθέτουν οι άνθρωποι αξιοπρεπή μέσα διαβίωσης, ιδίως με τη δημιουργία θέσεων εργασίας για νέους μέσω της ανάπτυξης και εφαρμογής μέτρων οικοδόμησης εμπιστοσύνης·

Κεντρική Ασία

71.  υποστηρίζει την προώθηση, εκ μέρους της ΕΕ, μιας περιφερειακής προσέγγισης για την Κεντρική Ασία, που έχει καίρια σημασία για την αντιμετώπιση των κοινών προκλήσεων, ιδίως όσον αφορά τη σταθερότητα, την ασφάλεια, το νερό και την ενέργεια, για τη διευκόλυνση του διαλόγου, για την ανάπτυξη σχέσεων καλής γειτονίας και για την προώθηση των στρατηγικών συμφερόντων της ΕΕ· ζητεί η δραστηριοποίηση της ΕΕ στην περιοχή να συνδεθεί με την πρόοδο που σημειώνεται στον εκδημοκρατισμό, τα ανθρώπινα δικαιώματα, τη χρηστή διακυβέρνηση, τη βιώσιμη κοινωνικοοικονομική ανάπτυξη, το κράτος δικαίου και την καταπολέμηση της διαφθοράς· τονίζει ακόμη τη σημασία που έχει η επιτόπια παρουσία της ΕΕ για την παρακολούθηση των δικών με πολιτικά κίνητρα, καθώς και την ανάγκη προώθησης της πολιτικής πολυφωνίας·

72.  υπογραμμίζει επίσης τη σημασία του διαλόγου ανάμεσα στην ΕΕ και τις χώρες της Κεντρικής Ασίας σχετικά με περιφερειακά και περιβαλλοντικά ζητήματα, καθώς και ζητήματα ασφάλειας, ιδίως όσον αφορά τη διαχείριση των υδάτινων πόρων και την κατάσταση στο Αφγανιστάν μετά το 2014· εκφράζει ικανοποίηση για την έναρξη του διαλόγου υψηλού επιπέδου μεταξύ ΕΕ και Κεντρικής Ασίας, στις 13 Ιουνίου 2013·

73.  επισημαίνει ότι οι χώρες τις Κεντρικής Ασίας που είναι πλούσιες σε ενεργειακούς και φυσικούς πόρους παρέχουν δυνητικά σημαντική πηγή διαφοροποίησης των πηγών και των διόδων εφοδιασμού της ΕΕ, ώστε να αναβαθμιστεί η ενεργειακή ασφάλειά της· καλεί την ΕΥΕΔ και την Επιτροπή να εξακολουθήσουν να στηρίζουν προγράμματα διαφοροποίησης του ενεργειακού εφοδιασμού, όπως ο Νότιος Διάδρομος και ο αγωγός μέσω Κασπίας·

Αφγανιστάν

74.  εκφράζει τη βαθιά του ανησυχία για τη συνεχιζόμενη βία κάθε μορφής στο Αφγανιστάν, και ιδίως εκείνη που στρέφεται κατά των γυναικών· προτρέπει την κυβέρνηση του Αφγανιστάν να προετοιμαστεί για να αναλάβει την πλήρη ευθύνη μετά την αποχώρηση των διεθνών δυνάμεων μετά το 2014· ζητεί από τα κράτη μέλη να δραστηριοποιηθούν για να στηρίξουν την κυβέρνηση του Αφγανιστάν και τις δυνάμεις ασφαλείας της χώρας όσον αφορά τη δημιουργία των στρατιωτικών και μη στρατιωτικών ικανοτήτων τους, με στόχο τη δημιουργία σταθερότητας και ασφάλειας ως προϋπόθεσης για την ανάπτυξη, ώστε να μην υπάρξει κενό στην ασφάλεια και την οικονομία όταν η χώρα θα αναλάβει πλήρως την ευθύνη για την ασφάλειά της μετά το 2014· τονίζει την ανάγκη να συνεχιστεί η υποστήριξη της ΕΕ σε σχέση με την καταπολέμηση της διαφθοράς· επαναλαμβάνει την ανάγκη κατάρτισης ενός σχεδίου για την εξάλειψη της παραγωγής οπίου· υπενθυμίζει ότι το Κοινοβούλιο έχει επανειλημμένα ζητήσει την κατάρτιση ενός πενταετούς σχεδίου για την εξάλειψη της παραγωγής οπίου·

75.  επαναλαμβάνει τη μακροπρόθεσμη δέσμευση της ΕΕ για την υποστήριξη μιας ειρηνικής μεταβατικής περιόδου και βιώσιμης κοινωνικοοικονομικής ανάπτυξης στο Αφγανιστάν· εκφράζει ικανοποίηση για το γεγονός ότι η ΕΕ και το Αφγανιστάν προσεγγίζουν στην ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων για μια συμφωνία συνεργασίας για εταιρική σχέση και ανάπτυξη· καλεί τις δύο πλευρές να ολοκληρώσουν σύντομα τις διαπραγματεύσεις·

76.  τονίζει την ανάγκη για ενισχυμένη συνεργασία στην υποπεριφέρεια της Κεντρικής Ασίας καθώς και με τη Ρωσία, το Πακιστάν, την Ινδία και το Ιράν, με στόχο την αντιμετώπιση των προκλήσεων που θέτει η διασυνοριακή εμπορία ανθρώπων και αγαθών και η καταπολέμηση της παράνομης παραγωγής και λαθρεμπορίας ναρκωτικών· προειδοποιεί για τον κίνδυνο διάχυσης των εν λόγω προβλημάτων σε γειτονικές χώρες και στην ευρύτερη υποπεριφέρεια μετά το 2014· τονίζει τον βασικό ρόλο του Πακιστάν στην καταπολέμηση της τρομοκρατίας·

Ασία

77.  ζητεί εντονότερη παρουσία της ΕΕ στην περιοχή Ασίας-Ειρηνικού, με έμφαση πέρα από την Κίνα, την Ινδία και την Ιαπωνία· τονίζει το πολιτικό και οικονομικό δυναμικό των εταιρικών σχέσεων που διαμορφώνονται μεταξύ της ΕΕ και της Ινδονησίας, μιας δημοκρατικής χώρας με τον τέταρτο μεγαλύτερο (και κυρίως μουσουλμανικό) πληθυσμό στον κόσμο και μέλους της G-20, και μεταξύ της ΕΕ και των Φιλιππίνων· υπογραμμίζει τις νέες προοπτικές στις σχέσεις ΕΕ-ASEAN, μετά τις δημοκρατικές αλλαγές στη Μιανμάρ· θεωρεί ως σχετικό βήμα το σχέδιο δράσης Bandar Seri Begawan για τόνωση της ενισχυμένης συνεργασίας μεταξύ του Συνδέσμου κρατών της Νοτιοανατολικής Ασίας (ASEAN) και της ΕΕ· θεωρεί επίσης ότι το Σύμφωνο Φιλίας είναι μια ευκαιρία για εμβάθυνση της συνεργασίας και προσβλέπει σε απτά αποτελέσματα στον τομέα αυτό·

78.  τονίζει την ανάγκη να ολοκληρωθούν οι διαπραγματεύσεις για τις συμφωνίες εταιρικής σχέσης και συνεργασίας καθώς και οι πολιτικές συμφωνίες-πλαίσιο με αρκετές χώρες της νοτιοανατολικής και της ανατολικής Ασίας, στη βάση κοινωνικών προτύπων και της ευρωπαϊκής εταιρικής κοινωνικής ευθύνης, προκειμένου να εδραιωθούν και να τονωθούν οι σχέσεις της ΕΕ με την περιοχή·

79.  υπογραμμίζει τη σημασία της ασφάλειας στην περιοχή Ασίας-Ειρηνικού και εκφράζει την ανησυχία του για τις εντάσεις, συμπεριλαμβανομένων των εδαφικών διαφορών γύρω από τις Θάλασσες της Ανατολικής και της Νότιας Κίνας, καθώς και την αυξημένη του ανησυχία για τη Βόρεια Κορέα· πιστεύει ότι η ΕΕ θα μπορούσε να αναλάβει έναν ενεργότερο ρόλο και να ζητήσει από όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη να συμπεριληφθούν σε όλους μηχανισμούς διαλόγου και συνεργασίας, ιδίως σε πολυμερές επίπεδο, δεδομένης της σημασίας που έχει η σταθερότητα της εν λόγω περιοχής για τη θαλάσσια ασφάλεια και τα εμπορικά συμφέροντα της ΕΕ·

80.  επισημαίνει τις προσπάθειες που έγιναν για τη συνεργασία μεταξύ της ΕΕ και των ΗΠΑ έπειτα από τη «στροφή» προς την Ασία, όπως καταδεικνύεται από την κοινή προσέγγιση στην άρση των κυρώσεων στο Μιανμάρ· ζητεί, ως εκ τούτου, μεγαλύτερο συντονισμό στις πολιτικές που εφαρμόζουν οι ΗΠΑ και η ΕΕ για την Ασία, καθώς και με εκείνες βασικών εταίρων όπως η Αυστραλία και η Νέα Ζηλανδία· ζητεί, στην κατεύθυνση αυτήν, την ταχεία ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων για συμφωνίες πλαίσιο με την Αυστραλία και τη Νέα Ζηλανδία, που θα πρέπει να αντικατοπτρίζουν την κοινή προσέγγιση της ΕΕ όσον αφορά την ενσωμάτωση, σε όλες τις διεθνείς συμφωνίες που συνάπτει η ΕΕ, σαφώς διατυπωμένων πολιτικών ρητρών σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη δημοκρατία·

81.  υπενθυμίζει τον πρώτο στρατηγικό διάλογο ΕΕ-Πακιστάν, που διεξήχθη τον Ιούνιο 2012, και τη δέσμευση για τη διεξαγωγή εποικοδομητικών συνομιλιών σχετικά με τη βελτίωση της διμερούς συνεργασίας και τη διαμόρφωση κοινών θέσεων σε περιφερειακά και διεθνή ζητήματα αμοιβαίου ενδιαφέροντος, συμπεριλαμβανομένης μιας πιο προορατικής δέσμευσης υπέρ μιας πολυφωνικής κοινωνίας ως ουσιώδους στοιχείου στον αγώνα κατά της τρομοκρατίας· καλεί την ΑΕ/ΥΕ να ενημερώσει το Κοινοβούλιο σχετικά με τη συνέχεια που δόθηκε στον εν λόγω στρατηγικό διάλογο και σχετικά με τις προετοιμασίες για τον επόμενο, ο οποίος θα πραγματοποιηθεί στις Βρυξέλλες το 2013·

82.  επικροτεί τις συνεχείς προσπάθειες της Ταϊβάν για τη διατήρηση της ειρήνης και της σταθερότητας στην περιοχή της Ασίας-Ειρηνικού· αναγνωρίζει την πρόοδο που σημειώθηκε στις σχέσεις εκατέρωθεν των στενών, και ιδίως την άνθηση των οικονομικών δεσμών, του τουρισμού και της πολιτιστικής συνεργασίας· επαναλαμβάνει τη σταθερή υποστήριξή του για μια ουσιαστική συμμετοχή της Ταϊβάν στους σπουδαιότερους διεθνείς οργανισμούς και στις σχετικές διεθνείς δραστηριότητες, περιλαμβανομένης της σύμβασης πλαισίου του ΟΗΕ για την κλιματική αλλαγή· προτρέπει την Επιτροπή και το Συμβούλιο να διευκολύνουν τη διαπραγμάτευση μιας συμφωνίας οικονομικής συνεργασίας ΕΕ-Ταϊβάν· ενθαρρύνει τη στενότερη διμερή συνεργασία ΕΕ-Ταϊβάν σε τομείς όπως το εμπόριο, η έρευνα, ο πολιτισμός, η εκπαίδευση και η προστασία του περιβάλλοντος·

83.  εξακολουθεί να ανησυχεί σοβαρά για τις συνεχιζόμενες μαζικές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη Βόρεια Κορέα και τις συνεχιζόμενες δοκιμές όλο και ισχυρότερων πυρηνικών μηχανισμών και πυραύλων μεγαλύτερου βεληνεκούς, που συνιστούν σοβαρή απειλή για τη διεθνή ειρήνη, σταθερότητα και ασφάλεια και εμπόδιο στην οικονομική ανάπτυξη της χώρας·

Πολυμερείς εταίροι

84.  πιστεύει ότι η G-20 μπορεί να αποδειχτεί χρήσιμο και ιδιαιτέρως κατάλληλο βήμα για τη διαμόρφωση μιας όσο το δυνατό ευρύτερης συναίνεσης, βασισμένης στην εταιρική σχέση και ικανής να ενισχύσει τη σύγκλιση, περιλαμβανομένης της κανονιστικής σύγκλισης· θεωρεί, ωστόσο, ότι η G-20 δεν έχει αποδείξει ακόμα την αξία της όσον αφορά τη μετουσίωση των συμπερασμάτων που προκύπτουν από τις συνόδους κορυφής σε βιώσιμες πολιτικές οι οποίες θα αντιμετωπίσουν κρίσιμες προκλήσεις·

85.  αναγνωρίζει τον ρόλο του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ ως του ανώτερου διεθνούς Σώματος που έχει την ευθύνη για τη διατήρηση της ειρήνης και τη διεθνή ασφάλεια, σημειώνοντας ότι οι πρόσφατες κρίσεις κατέδειξαν την αυξανόμενη ανικανότητα του να δρα εγκαίρως απέναντι σε σοβαρές απειλές κατά της διεθνούς ειρήνης και ασφάλειας, εξαιτίας της διάρθρωσης και των μεθόδων λειτουργίας του· προτρέπει συνεπώς την ΥΕ/ΑΕ να καταβάλει προσπάθειες για την εξασφάλιση μιας μόνιμης θέσης στο Συμβούλιο Ασφαλείας για την ΕΕ, καθώς και για να δοθεί κατεύθυνση στη διαδικασία μεταρρύθμισης του ΣΑ του ΟΗΕ· καλεί τα κράτη μέλη της ΕΕ που κατέχουν μόνιμη θέση στο ΣΑ να περιλάβουν την ΥΕ/ΑΕ στις διαδικασίες λήψης αποφάσεών τους·

86.  ζητεί από την ΕΕ και τα κράτη μέλη της να επαναβεβαιώσουν τη δέσμευση της ΕΕ στην προώθηση ενός αποτελεσματικού πολυμερούς σχήματος, με πυρήνα του το σύστημα των Ηνωμένων Εθνών, μέσα από την ενίσχυση της αντιπροσωπευτικότητας, της λογοδοσίας και της αποτελεσματικότητας του ΟΗΕ, πράγμα που απαιτεί τη μεταρρύθμιση του ΣΑ, περιλαμβανομένων και περιορισμών στη χρήση του βέτο· τονίζει τη σημασία της συνεργασίας με άλλους διεθνείς εταίρους με στόχο την αντιμετώπιση διεθνών προκλήσεων· τονίζει ότι η διεκδίκηση μιας θέσης για την ΕΕ σε ένα διευρυμένο ΣΑ παραμένει κεντρικός μακροπρόθεσμος στόχος της ΕΕ· καλεί, ως εκ τούτου, τα κράτη μέλη να συντονίσουν τις προσπάθειές τους στον τομέα της επιλογής ανώτατων υπαλλήλων σε θέσεις υψηλού επιπέδου στον ΟΗΕ και σε άλλους διεθνείς οργανισμούς, προκειμένου να ενισχυθεί η παρουσία της ΕΕ στο πλαίσιο του συστήματος του ΟΗΕ·

87.  ζητεί από την ΕΕ και τα κράτη μέλη να συνεργαστούν με εταίρους για την ενίσχυση του ρόλου των περιφερειακών οργανισμών στη διατήρηση της ειρήνης, στην πρόληψη συγκρούσεων, στη διαχείριση πολιτικών και στρατιωτικών κρίσεων και στην επίλυση διενέξεων· τονίζει την ανάγκη συνεργασίας με εταίρους προκειμένου να διασφαλιστεί ότι η έννοια της «ευθύνης προστασίας» θα αναπτυχθεί νομικά και θα ασκείται όποτε χρειάζεται, εστιάζοντας στην πρόληψη, την προστασία και την μεταπολεμική ανασυγκρότηση· υπενθυμίζει τη σύστασή του να εγκριθεί μια διοργανική συναίνεση της ΕΕ για την «ευθύνη προστασίας» και ζητεί από την ΕΥΕΔ να ξεκινήσει διαβουλεύσεις προς την κατεύθυνση αυτήν· υπογραμμίζει την ανάγκη να αναπτυχθούν πιο αποτελεσματικές κατευθυντήριες γραμμές και ικανότητες διαμεσολάβησης, μεταξύ άλλων μέσω της συνεργασίας μεταξύ ΕΕ και ΟΗΕ·

88.  χαιρετίζει τις δεσμεύσεις που έχουν αναλάβει η ΕΕ και το ΝΑΤΟ για την ενίσχυση της στρατηγικής εταιρικής τους σχέσης μέσω μιας συμπληρωματικής προσέγγισης· επισημαίνει ότι η τρέχουσα παγκόσμια και ευρωπαϊκή οικονομική κρίση προκάλεσε εντονότερες προσπάθειες για να αναζητηθούν τόσο στην ΕΕ όσο και στο ΝΑΤΟ πιο αποδοτικές ως προς το κόστος επιχειρησιακές ικανότητες, οι οποίες απαιτούνται επειγόντως· ζητεί την επείγουσα πολιτική άρση του συνεχιζόμενου αδιεξόδου που παρεμποδίζει την επίτευξη της αρμόζουσας στενής συνεργασίας μεταξύ της ΕΕ και του ΝΑΤΟ· επιδοκιμάζει πρωτοβουλίες όπως το αίτημα και άλλων χωρών της ΕΕ να γίνουν μέλη της Συνεργασίας για την Ειρήνη (PfP) του ΝΑΤΟ, ως πρώτο βήμα για την άρση των υπαρχόντων εμποδίων μεταξύ της ΕΕ και του ΝΑΤΟ·

89.  εξακολουθεί να ανησυχεί για τα προβλήματα στις αποστολές ΚΕΠΠΑ που αρχίζουν τις δραστηριότητές τους, όπως καθυστερήσεις στον προγραμματισμό και την ανάπτυξη δραστηριοτήτων, ελλείψεις προσωπικού, δυσκολίες στον οικονομικό προγραμματισμό και την υλοποίηση, θέματα που αφορούν το καθεστώς των συμφωνιών ΚΕΠΠΑ με τρίτες χώρες και δυσκολίες στην έναρξη δραστηριοτήτων· ζητεί τη δημιουργία ενός μηχανισμού παρακολούθησης προκειμένου να εξασφαλιστεί ότι τα επαναλαμβανόμενα αυτά προβλήματα θα αντιμετωπιστούν συνολικά·

90.  καλεί την ΑΕ/ΥΕ να εντάξει την ασφάλεια στον κυβερνοχώρο στην εξωτερική δράση της ΕΕ, να συντονίσει τη δράση της με εκείνη του Προγράμματος της Στοκχόλμης και να αναπτύξει δίκτυα ομοϊδεατών εταίρων με στόχο την αντιμετώπιση απειλών και προκλήσεων όσον αφορά την ασφάλεια στον κυβερνοχώρο· τονίζει ότι πρέπει να καταβληθούν προσπάθειες ώστε να διασφαλιστεί η εφαρμογή στον κυβερνοχώρο των υφιστάμενων διεθνών νομικών μέσων·

91.  τονίζει την ανάγκη να ρυθμιστεί σε επίπεδο ΕΕ η πώληση προμήθεια, μεταβίβαση και εξαγωγή σε τρίτες χώρες εξοπλισμού ή λογισμικού που προορίζεται κυρίως για την παρακολούθηση ή την υποκλοπή διαδικτυακών και τηλεφωνικών επικοινωνιών· τονίζει την επείγουσα ανάγκη να εμποδίζονται οι εταιρείες της ΕΕ να εξάγουν τέτοια προϊόντα διττής χρήσης σε μη δημοκρατικά, αυταρχικά και καταπιεστικά καθεστώτα·

92.  επαναλαμβάνει την έκκλησή του προς την ΑΕ/ΥΕ να προχωρήσει σε εκτίμηση της αποτελεσματικότητας της στρατηγικής της ΕΕ κατά της διάδοσης όπλων μαζικής καταστροφής, καθώς και των πολιτικών της για την αντιμετώπιση των συμβατικών όπλων, συμπεριλαμβανομένων των εξαγωγών όπλων·

93.  εκφράζει ικανοποίηση για τη συντονισμένη προσέγγιση της ΕΕ κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων για τη συνθήκη για το εμπόριο όπλων, η οποία είχε επιτυχή έκβαση· καλεί τα κράτη μέλη να κυρώσουν τάχιστα τη συνθήκη, ώστε να μπορέσει να τεθεί σε ισχύ, αφού λάβει την έγκριση του Κοινοβουλίου· ζητεί να μεταβιβαστεί ολοκληρωτικά στην ΕΕ η αρμοδιότητα όσον αφορά τους κανόνες που διέπουν τις εξαγωγές εξοπλισμού ή λογισμικού που προορίζεται κυρίως για την παρακολούθηση ή την υποκλοπή διαδικτυακών και τηλεφωνικών επικοινωνιών σε ενσύρματα ή ασύρματα δίκτυα·

94.  στηρίζει τον διάλογο για τη μεταρρύθμιση του Οργανισμού για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη (ΟΑΣΕ) καθώς και την έναρξη της διαδικασίας Ελσίνκι 40+ τον Δεκέμβριο 2012, η οποία παρέχει έναν στρατηγικό οδικό χάρτη για την ενίσχυση του ΟΑΣΕ· στηρίζει πλήρως τις δραστηριότητες του Γραφείου των Δημοκρατικών Θεσμών και των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΓΔΘΑΔ), το οποίο επιτελεί πολύτιμο έργο στον τομέα της προώθησης και της προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των δημοκρατικών προτύπων·

95.  αναγνωρίζει τον ολοένα και πιο σημαντικό ρόλο των περιφερειακών οργανισμών, ιδίως του Αραβικού Συνδέσμου, του Συμβουλίου Συνεργασίας του Περσικού Κόλπου (ΣΣΚ), του Οργανισμού της Ισλαμικής Συνδιάσκεψης και του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας, και καλεί την ΕΕ να ενισχύσει τη συνεργασία, ιδιαίτερα όσον αφορά ζητήματα που σχετίζονται με τις μεταβατικές διεργασίες και τη διαχείριση κρίσεων στη νότια γειτονική περιοχή της· επιδοκιμάζει τις προσπάθειες της ΕΕ να συμβάλει στη διαδικασία ενοποίησης του Αραβικού Συνδέσμου·

o
o   o

96.  αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στην Αντιπρόεδρο της Επιτροπής/Ύπατη Εκπρόσωπο της Ένωσης για θέματα εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφάλειας, στο Συμβούλιο, στην Επιτροπή, στις κυβερνήσεις και στα κοινοβούλια των κρατών μελών, στον Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών, στον Γενικό Γραμματέα του ΝΑΤΟ, στον Πρόεδρο της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του ΝΑΤΟ, στον Προεδρεύοντα του ΟΑΣΕ, στον Πρόεδρο της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του ΟΑΣΕ, στον Πρόεδρο της Επιτροπής Υπουργών του Συμβουλίου της Ευρώπης και στον Πρόεδρο της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης.

(1) ΕΕ C 139 της 14.6.2006, σ. 1. (2) Κείμενα που εγκρίθηκαν, P7_TA(2012)0334. (3) ΕΕ C 377 E της 7.12.2012, σ. 35. (4) ΕΕ C 349 E της 22.12.2010, σ. 51. (5) ΕΕ C 351 E της 2.12.2011, σ. 454. (6) Κείμενα που εγκρίθηκαν, P7_TA(2013)0278. (7) ΕΕ C 351 Ε της 2.12.2011, σ. 470. (8) ΕΕ C 351 Ε της 2.12.2011, σ. 472. (9) «Τα κράτη μέλη υποστηρίζουν ενεργά και ανεπιφυλάκτως την κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφαλείας της Ένωσης, με πνεύμα πίστης και αμοιβαίας αλληλεγγύης και σέβονται τη δράση της Ένωσης στον εν λόγω τομέα. […] Απέχουν από κάθε δράση αντίθετη προς τα συμφέροντα της Ένωσης ή ικανή να θίξει την αποτελεσματικότητά της ως συνεκτικής δύναμης στις διεθνείς σχέσεις. Το Συμβούλιο και ο ύπατος εκπρόσωπος μεριμνούν για την τήρηση αυτών των αρχών.» (Άρθρο 24 παράγραφος 3 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση). (10) Κοινή ανακοίνωση, της 25ης Μαΐου 2011, με τίτλο «Μια νέα απάντηση σε μια γειτονιά που αλλάζει: επισκόπηση της ευρωπαϊκής πολιτικής γειτονίας» (COM(2011)0303)· κοινή ανακοίνωση, της 20ής Μαρτίου 2013, με τίτλο «Ευρωπαϊκή Πολιτική Γειτονίας: προσπάθειες για μια ισχυρότερη εταιρική σχέση» (JOIN(2013)0004).