Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

–  έχοντας υπόψη τον Τίτλο V της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΣΕΕ), και ιδίως τα άρθρα 21, 42, 45 και 46, καθώς και τα άρθρα 173, 179-190 και 352 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ) και το πρωτόκολλό της αριθ. 10,

–  έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της 13ης και 14ης Δεκεμβρίου 2012 και τη διαδικασία που θα καταλήξει στη σύνοδο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου για την άμυνα, η οποία είναι προγραμματισμένη για τις 19 και 20 Δεκεμβρίου 2013,

–  έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής, της 24ης Ιουλίου 2013, με τίτλο «Μετάβαση προς έναν ανταγωνιστικότερο και αποδοτικότερο τομέα άμυνας και ασφάλειας» (COM(2013)0542),

–  έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής, της 5ης Δεκεμβρίου 2007, με τίτλο «Στρατηγική για πιο ισχυρή και ανταγωνιστική ευρωπαϊκή αμυντική βιομηχανία» (COM(2007)0764),

–  έχοντας υπόψη την Ευρωπαϊκή Στρατηγική Ασφάλειας (ΕΣΑ) που εγκρίθηκε από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στις 12 Δεκεμβρίου 2003, και την έκθεση σχετικά με την εφαρμογή της που εγκρίθηκε από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στις 11-12 Δεκεμβρίου 2008,

–  έχοντας υπόψη τη δήλωση για την ενίσχυση της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Ασφάλειας και Άμυνας, που εγκρίθηκε από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στις 12 Δεκεμβρίου 2008, και τη δήλωση για την ενίσχυση των δυνατοτήτων που εγκρίθηκε από το Συμβούλιο στις 11 Δεκεμβρίου 2008,

–  έχοντας υπόψη τη στρατηγική σχετικά με την ευρωπαϊκή βιομηχανική και τεχνολογική βάση στον τομέα της άμυνας, που εγκρίθηκε από το διοικητικό συμβούλιο του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Άμυνας (ΕΟΑ) στις 14 Μαΐου 2007,

–  έχοντας υπόψη την απόφαση 2011/411/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου της 12ης Ιουλίου 2011 για τον καθορισμό του καταστατικού, της έδρας και των κανόνων λειτουργίας του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Άμυνας και την κατάργηση της Κοινής Δράσης 2004/551/ΚΕΠΠΑ(1),

–  έχοντας υπόψη την οδηγία 2009/81/ΕΚ για τον συντονισμό των διαδικασιών σύναψης ορισμένων συμβάσεων έργων, προμηθειών και παροχής υπηρεσιών που συνάπτονται από αναθέτουσες αρχές ή αναθέτοντες φορείς στους τομείς της άμυνας και της ασφάλειας(2),

–  έχοντας υπόψη τα ψηφίσματά του της 22ας Νοεμβρίου 2012 σχετικά με την εφαρμογή της κοινής πολιτικής ασφάλειας και άμυνας(3), καθώς και της 14ης Δεκεμβρίου 2011 σχετικά με τον αντίκτυπο της χρηματοπιστωτικής κρίσης στον αμυντικό τομέα των κρατών μελών της ΕΕ(4),

–  έχοντας υπόψη το άρθρο 48 του Κανονισμού του,

–  έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων και τις γνωμοδοτήσεις της Επιτροπής Βιομηχανίας, Έρευνας και Ενέργειας, καθώς και της Επιτροπής Εσωτερικής Αγοράς και Προστασίας των Καταναλωτών (A7-0358/2013),

H επιχειρησιακή κοινή πολιτική ασφάλειας και άμυνας απαιτεί ισχυρή ευρωπαϊκή βιομηχανική και τεχνολογική βάση στον τομέα της άμυνας

1.  υπενθυμίζει ότι η επιχειρησιακή κοινή πολιτική ασφάλειας και άμυνας απαιτεί ισχυρή ευρωπαϊκή βιομηχανική και τεχνολογική βάση στον τομέα της άμυνας (ΕΒΤΒΑ), η οποία συνιστά βασικό στοιχείο της ικανότητας της Ευρώπης να παρέχει ασφάλεια στους πολίτες της, να προστατεύει τις αξίες της και να προωθεί τα συμφέροντά της· επισημαίνει ότι ο ευρωπαϊκός αμυντικός τομέας αποτελεί μείζονα πηγή ανάπτυξης και καινοτομίας, βασικά στοιχεία για σταθερότητα και ασφάλεια· πιστεύει ότι η δημιουργία και η ανάπτυξη μιας ανταγωνιστικής ΕΒΤΒΑ θα πρέπει να καταστεί τμήμα των στρατηγικών προτεραιοτήτων της ΕΕ·

2.  υπενθυμίζει το επίπεδο των επιχειρησιακών φιλοδοξιών που περιγράφονται στη δήλωση του Συμβουλίου της 11ης Δεκεμβρίου 2008 σχετικά με την ενίσχυση των ικανοτήτων, και τις στρατιωτικές και μη στρατιωτικές αποστολές που περιγράφονται στο άρθρο 43 παράγραφος 1 της ΣΕΕ· υπενθυμίζει τη δέσμευση των κρατών μελών για βελτίωση των στρατιωτικών ικανοτήτων τους· καλεί το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο να δρομολογήσει την ανάπτυξη ευρωπαϊκής πολιτικής ικανοτήτων και εξοπλισμών για τον σκοπό αυτόν, όπως προβλέπεται στο άρθρο 42 παράγραφος 3 της ΣΕΕ·

3.  σημειώνει ότι, ενώ ορισμένες τρίτες χώρες, όπως η Κίνα, η Ινδία, η Βραζιλία και η Ρωσία, αυξάνουν τις αμυντικές δαπάνες τους, η ΕΕ προβαίνει σε περικοπές του αμυντικού προϋπολογισμού της· εφιστά την προσοχή στο μεταβαλλόμενο παγκόσμιο τοπίο στρατηγικής, στη μείωση των αμυντικών προϋπολογισμών, η οποία οφείλεται ιδίως στην οικονομική και τη χρηματοπιστωτική κρίση, στον επιταχυνόμενο ρυθμό της τεχνολογικής ανάπτυξης, καθώς και στο γεγονός ότι οι ευρωπαϊκές εταιρείες στον τομέα της άμυνας προσαρμόζονται στην κατάσταση αυτή δίνοντας έμφαση στις εξαγωγές προς τρίτες χώρες, με κόστος τη μεταφορά ευαίσθητων τεχνολογιών, καθώς και δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας, και τη μετεγκατάσταση της παραγωγής εκτός της ΕΕ·

4.  εκφράζει την ανησυχία του για τη μείωση των επενδύσεων στον τομέα της άμυνας και καλεί τα κράτη μέλη, τον ΕΟΑ και την Επιτροπή να λάβουν μέτρα αντιμετώπισης του γεγονότος ότι η ΕΒΤΒΑ θα εκτίθεται όλο και περισσότερο στον κίνδυνο να υπόκειται στον έλεγχο και να περιορίζεται όσον αφορά στις δραστηριότητές της από τρίτες δυνάμεις με διαφορετικά στρατηγικά συμφέροντα· ζητεί από τα κράτη μέλη να ενισχύσουν την ευρωπαϊκή βιομηχανική συνεργασία με στόχο να διασφαλίσουν, στο μέτρο του δυνατού, τη στρατηγική αυτονομία, αναπτύσσοντας και παράγοντας αποτελεσματικές στρατιωτικές ικανότητες και ικανότητες ασφάλειας με τη χρήση των πλέον προηγμένων τεχνολογιών·

5.  τονίζει ότι, με την έναρξη ισχύος της Συνθήκης της Λισαβόνας, οι πολιτικές της ΕΕ στον τομέα της βιομηχανίας, του διαστήματος και της έρευνας επεκτείνονται στον τομέα της άμυνας· επισημαίνει ότι τα προγράμματα της Ένωσης σε άλλους τομείς, όπως είναι η εσωτερική και συνοριακή ασφάλεια, η διαχείριση καταστροφών, καθώς και η ανάπτυξη, παρέχουν μια σημαντική προοπτική για την από κοινού ανάπτυξη των ικανοτήτων που σχετίζονται με τις εν λόγω πολιτικές και με τη διεξαγωγή των αποστολών της ΚΠΑΑ·

6.  υπενθυμίζει την ανάγκη να υπάρξει πρόοδος στην εδραίωση της ΕΒΤΒΑ και σημειώνει ότι, ενόψει της αυξανόμενης εκζήτησης και του αυξανόμενου κόστους των τεχνολογιών, του αυξανόμενους διεθνούς ανταγωνισμού και των μειούμενων προϋπολογισμών άμυνας και όγκων παραγωγής, υπάρχει πεδίο για συνέχιση των πολυεθνικών αμυντικών σχεδίων, και ότι δεν είναι πλέον βιώσιμη η αμυντική βιομηχανία κανενός κράτους μέλους σε αυστηρά εθνική βάση· εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι, μολονότι έχει επιτευχθεί ένα ορισμένο επίπεδο συγκέντρωσης στον κλάδο της ευρωπαϊκής αεροδιαστημικής βιομηχανίας, οι τομείς του χερσαίου και ναυτικού εξοπλισμού εξακολουθούν να είναι υπερβολικά κατακερματισμένοι μεταξύ των διαφόρων χωρών·

7.  τονίζει ότι η οικοδόμηση μιας ευρωπαϊκής αμυντικής βιομηχανίας θα πρέπει να γίνει με βιώσιμο τρόπο, σε όλα τα κράτη μέλη, στη βάση της υπάρχουσας βιομηχανικής υποδομής και των καθιερωμένων κανόνων των ευρωπαϊκών βιομηχανικών πολιτικών, όπως αυτοί περιγράφονται στο άρθρο 173 της ΣΛΕΕ, και όχι αποκλειστικά και μόνο σύμφωνα με την αρχή του ελεύθερου ανταγωνισμού·

8.  υπενθυμίζει στα κράτη μέλη της ΕΕ, στην VP/HR, στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή και στον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Άμυνας ότι, εδώ και περισσότερο από δύο δεκαετίες μετά τη λήξη του Ψυχρού Πολέμου και αφού μπόρεσαν να επωφεληθούν από τους σχετικά υψηλούς εθνικούς αμυντικούς προϋπολογισμούς, τα κράτη μέλη της ΕΕ δεν κατόρθωσαν να εκπληρώσουν τους πρωταρχικούς στόχους του Ελσίνκι αλλά και άλλους στόχους ανάπτυξης κοινών στρατιωτικών ικανοτήτων·

9.  υπενθυμίζει ότι, εάν η Ευρώπη θέλει να συνεχίσει να διαθέτει μια ισχυρή βιομηχανία ασφάλειας και άμυνας, θα πρέπει τα κράτη μέλη της να εξασφαλίσουν τον συντονισμό των αμυντικών προϋπολογισμών τους, ώστε να αποφευχθούν οι αλληλεπικαλύψεις, καθώς και την ενίσχυση των κοινών ερευνητικών τους προγραμμάτων·

10.  σημειώνει ότι, παρά την κρίση και τις δημοσιονομικές περικοπές, οι ευρωπαίοι πολίτες εξακολουθούν να ζητούν αμυντικό και βιομηχανικό συντονισμό και συνεργασία, καθώς τα θεωρούν παράγοντα προώθησης της ασφάλειας, της αποτελεσματικότητας και της εξοικονόμησης·

11.  σημειώνει την ανακοίνωση της Επιτροπής της 24ης Ιουλίου 2013 και την έκθεση της HR/VP της 15ης Οκτωβρίου 2013 σχετικά με την Κοινή Πολιτική Ασφάλειας και Άμυνας· θεωρεί λυπηρό το γεγονός ότι η Επιτροπή και η ΕΥΕΔ δεν εξέδωσαν κοινή ευρωπαϊκή δήλωση στο πλαίσιο της προετοιμασίας της συνόδου κορυφής του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου για την άμυνα που θα πραγματοποιηθεί τον Δεκέμβριο του τρέχοντος έτους· προσβλέπει στις ειδικές νομοθετικές προτάσεις της Επιτροπής σχετικά με τον τρόπο χρησιμοποίησης των ευρωπαϊκών διαρθρωτικών επενδυτικών ταμείων, του Ευρωπαϊκού Επιχειρηματικού Δικτύου (EEN), του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου και του Ευρωπαϊκού Ταμείου Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση, ώστε να διασφαλισθεί η ισότιμη ανάπτυξη της αμυντικής βιομηχανίας σε όλα τα μέρη της Ευρωπαϊκής Ένωσης·

12.  υπενθυμίζει ότι η Επιτροπή και υπουργοί Άμυνας της ΕΕ έχουν ήδη τονίσει την ανάγκη για ανάληψη επείγουσας δράσης στον εν λόγω τομέα το 2007 με ειδική ανακοίνωση της Επιτροπής και με τη στρατηγική ΕΒΤΒΑ του ΕΟΑ· εκφράζει τη λύπη του για τις χαμένες ευκαιρίες όσον αφορά την τακτική υποβολή εκθέσεων προόδου και την επικαιροποίηση στρατηγικών μετά την έναρξη ισχύος της Συνθήκης της Λισαβόνας· θεωρεί λυπηρό το γεγονός ότι η νέα ανακοίνωση δεν προβαίνει σε απολογισμό των προηγούμενων στρατηγικών· καλεί την Επιτροπή και τον ΕΟΑ να αναπτύξουν κοινή στρατηγική ΕΒΤΒΑ στο μέλλον, με βάση τις εμπειρίες του παρελθόντος·

13.  θεωρεί, βάσει της δικής του γενικής εκτίμησης, ότι καμία από τις δύο στρατηγικές δεν εφαρμόστηκε επαρκώς λόγω έλλειψης κοινής κατανόησης της ΕΒΤΒΑ, η οποία οφείλεται στα διαφορετικά εθνικά και βιομηχανικά συμφέροντα και στον επίμονο χαρακτήρα πάγιων εθνικών συνηθειών στον τομέα των εξοπλισμών· σημειώνει το γεγονός ότι υπάρχουν κράτη μέλη χωρίς εθνική αμυντική βιομηχανία και/ή δικές τους εξειδικευμένες βιομηχανίες προσπαθούν να επιτύχουν την καλύτερη αποδοτικότητα σε παγκόσμιο επίπεδο, με τις λιγότερο ανταγωνιστικές αμυντικές βιομηχανίες να ευνοούν τις εθνικές αλυσίδες εφοδιασμού και με τις πλέον ισχυρές εθνικές αμυντικές βιομηχανίες να δέχονται έντονο παγκόσμιο ανταγωνισμό·

14.  χαιρετίζει την απόφαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου να συμπεριλάβει την ενίσχυση της άμυνας της Ευρώπης στην ημερήσια διάταξη της συνόδου κορυφής του Δεκεμβρίου· καλεί το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο να παράσχει την απαραίτητη νέα και φιλόδοξη ώθηση και να καταρτίσει κατευθυντήριες γραμμές, γενικές πολιτικές προτεραιότητες και χρονοδιαγράμματα για τη στήριξη μιας πραγματικά ευρωπαϊκής τεχνολογικής και βιομηχανικής βάσης στον τομέα της άμυνας, η οποία θα ενισχύεται από τα κατάλληλα μέτρα οικοδόμησης ακεραιότητας και εμπιστοσύνης και θα είναι προσανατολισμένη στις ικανότητες, προκειμένου να προωθεί τις συνέργειες και την αποδοτική χρήση των περιορισμένων πόρων, να αποφεύγει τις αλληλεπικαλύψεις και να είναι ολοκληρωμένη και ανταγωνιστική στην παγκόσμια αγορά·

Εναρμόνιση των απαιτήσεων και ενοποίηση της ζήτησης

15.  θεωρεί λυπηρό το γεγονός ότι οι προηγούμενες προσπάθειες για ενοποίηση της ζήτησης δεν έχουν βελτιώσει τον κατακερματισμό της ζήτησης στην ΕΕ, με 28 πελάτες εθνικής άμυνας και έναν ακόμα μεγαλύτερο αριθμό πελατών προϊόντων για στρατιωτική και μη στρατιωτική χρήση· εκφράζει τη λύπη του για τα περιορισμένα αποτελέσματα του σχεδίου ανάπτυξης ικανοτήτων του ΕΟΑ· καλεί, ως εκ τούτου, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο να δρομολογήσει διαδικασία αναθεώρησης του τομέα της ευρωπαϊκής άμυνας και να επιτύχει τον συντονισμό των διαδικασιών σχεδιασμού εθνικής άμυνας σε επίπεδο ΕΕ· βάσει της αξιολόγησης αυτής, καλεί την Αντιπρόεδρο της Επιτροπής/Ύπατη Εκπρόσωπο της Ένωσης για Θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφάλειας να κινήσει ευρεία διαδικασία για την κατάρτιση Λευκής Βίβλου για την ευρωπαϊκή ασφάλεια και άμυνα με στόχο τον εξορθολογισμό των στρατηγικών φιλοδοξιών της ΕΕ και των διαδικασιών ανάπτυξης ικανοτήτων·

16.  καλεί τα κράτη μέλη να διερευνήσουν περαιτέρω τη δυνατότητα συγχρονισμού και από κοινού σχεδιασμού της διαχείρισης του κύκλου ζωής των αμυντικών τους ικανοτήτων σε συνεργασία με τον ΕΟΑ· θεωρεί ότι ένας υψηλότερος βαθμός συνεργειών, που να οδηγεί σε μια κοινή ευρωπαϊκή πολιτική ικανοτήτων και εξοπλισμών, όπως αναφέρει το άρθρο 42 της ΣΕΕ, θα αποτελούσε προϋπόθεση για τη μετατροπή της εναρμόνισης των στρατιωτικών απαιτήσεων σε απόκτηση εναρμονισμένου εξοπλισμού μεταξύ των κρατών μελών, δημιουργώντας έτσι τις συνθήκες για μία επιτυχή διεθνική, προσανατολισμένη προς τη ζήτηση, αναδιάρθρωση της αμυντικής βιομηχανίας στην ΕΕ·

17.  επισημαίνει τις εργασίες που πραγματοποιούνται στο πλαίσιο της διαδικασίας αμυντικού σχεδιασμού του ΝΑΤΟ, μέσω της οποίας τα μέλη του εν λόγω οργανισμού, και μεταξύ αυτών 26 ευρωπαϊκά κράτη, συντονίζουν τη δράση τους, εφόσον απαιτείται, ώστε να εξασφαλίσουν την ανάπτυξη και τη διατήρηση των κατάλληλων αμυντικών ικανοτήτων για την αντιμετώπιση μελλοντικών προκλήσεων· επισημαίνει ότι το NATO αναγνώριζε ανέκαθεν την ανάγκη για στενότερη συνεργασία με τη βιομηχανία, με στόχο την προώθηση της θέσπισης απαιτήσεων για τις στρατιωτικές ικανότητες, ιδίως όσον αφορά την τυποποίηση και τη διαλειτουργικότητα, και παράλληλα την ενίσχυση της διατλαντικής βιομηχανικής και τεχνολογικής συνεργασίας στον τομέα της άμυνας·

Βιομηχανική πολιτική

18.  θεωρεί ότι μια ευρωπαϊκή βιομηχανική πολιτική στον τομέα της άμυνας θα πρέπει να έχει ως στόχο τη βελτιστοποίηση των ικανοτήτων των κρατών μελών μέσω του συντονισμού της ανάπτυξης, εκδίπλωσης και διατήρησης ενός φάσματος ικανοτήτων, εγκαταστάσεων, εξοπλισμού και υπηρεσιών, με στόχο την εκτέλεση του πλήρους εύρους των αποστολών της, συμπεριλαμβανομένων των πλέον απαιτητικών, ενδυναμώνοντας την αμυντική βιομηχανία της Ευρώπης, προωθώντας τη συνεργασία στους τομείς της έρευνας και της τεχνολογίας και αναπτύσσοντας προγράμματα συνεργασίας στον τομέα του εξοπλισμού·

19.  αναγνωρίζει τη σπουδαιότητα των ευρωπαϊκών βιομηχανιών άμυνας για την καινοτομία και την ανάπτυξη, με τις οποίες μπορούν να δημιουργήσουν, άμεσα και έμμεσα, περίπου 400 000 θέσεις εργασίας στην Ένωση· επισημαίνει ότι, παρότι η ευρωπαϊκή αμυντική οικονομία αντιμετωπίζει αρκετές προκλήσεις, χρειάζεται μια νέα προσέγγιση με την οποία θα αποφευχθεί η αλληλοεπικάλυψη και θα δημιουργηθούν μεγαλύτερες οικονομίες κλίμακας και μεγαλύτερος βιομηχανικός ανταγωνισμός·

20.  θεωρεί ότι έχει έρθει η στιγμή να υπάρξει μια εθελοντική προσέγγιση για την αντιμετώπιση του κατακερματισμού της ευρωπαϊκής βιομηχανικής αγοράς άμυνας, την περαιτέρω εδραίωσή της (και την έναρξη εναρμόνισής της) όσον αφορά την προσφορά και τη ζήτηση, τους κανόνες και τα πρότυπα, και ότι είναι επίσης καιρός να γίνει επένδυση σε μια ολοκληρωμένη, βιώσιμη βιομηχανική πολιτική που θα βασίζεται στην έρευνα, στην καινοτομία, στην αύξηση των αποδοτικότητας των πόρων, σε μια στρατηγική για τις πρώτες ύλες, στην ενίσχυση των ΜΜΕ και στην ανάπτυξη των περιφερειακών δικτύων· υποστηρίζει πλήρως τις προσπάθειες της Επιτροπής για την εμβάθυνση της εσωτερικής αγοράς άμυνας και ασφάλειας με την κατάλληλη υποστήριξη στις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις που διαδραματίζουν μείζονα ρόλο στη καινοτομία και στη δημιουργία ειδικών δεξιοτήτων και τεχνολογιών αιχμής, καθώς και θέσεων εργασίας με βάση τη Στρατηγική "Ευρώπη 2020"·

21.  φρονεί πως είναι σημαντικό να εντείνουν τα κράτη μέλη τη συνεργασία για την κάλυψη των βιομηχανικών προκλήσεων και επισημαίνει πως οι δημοσιονομικοί περιορισμοί και ο αυξανόμενος παγκόσμιος ανταγωνισμός δείχνουν πως η ΕΕ χρειάζεται εσωτερικές εταιρικές σχέσεις και άλλες συνενώσεις, καθώς και καταμερισμό των καθηκόντων· στηρίζει τις εργασίες του ΕΟΑ για την ενθάρρυνση των περιφερειακών ομαδοποιήσεων·

22.  θεωρεί ότι οι αμυντικές συμβάσεις θα πρέπει να αναγνωρισθούν ως ιδιαίτερες λόγω της σχεδόν αποκλειστικά κρατικής ζήτησης, της περιορισμένης προσφοράς, των υποχρεώσεων που σχετίζονται με τον έλεγχο των εξαγωγών και την καταπολέμηση της διάδοσης των όπλων, και της μεγάλης εμπιστευτικότητας, στις οποίες υπόκεινται οι συμβάσεις αυτές·

23.  θεωρεί ότι η αμυντική βιομηχανία είναι πολύ ιδιάζουσα λόγω του ότι παρουσιάζει μακρές περιόδους ανάπτυξης και χρειάζεται να διατηρεί συστήματα σε λειτουργία επί δεκαετίες, λόγω του σημαντικού και αυξανόμενου κόστους των προγραμμάτων και τέλος λόγω της έντονα ελεγχόμενης εμπορίας των προϊόντων από τις κυβερνήσεις των κρατών μελών·

24.  στηρίζει τις δυνατότητες και ενθαρρύνει τη διττή χρήση των προϊόντων της ασφάλειας και άμυνας, ιδίως στους τομείς του διαστήματος, της θάλασσας, της αεροπορίας και των τηλεπικοινωνιών· τονίζει ότι η αμυντική βιομηχανία αποτελεί σημαντικό κινητήριο μοχλό για τη χρήση, σε μεταγενέστερο στάδιο, προηγμένων τεχνολογιών για εμπορικούς σκοπούς·

25.  παροτρύνει το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο να στηρίξει με κάθε δυνατό τρόπο την ΤΒΒΕΑ με σκοπό πρώτα από όλα την καλύτερη οριοθέτησή της, ιδίως μέσω των οντοτήτων που συμμετέχουν σε αυτήν, παραχωρώντας τους ένα ιδιαίτερο καθεστώς, εκείνο του ευρωπαϊκού οικονομικού φορέα άμυνας στην Ευρώπη (ΕΟΦΑΕ)·

26.  ζητεί οι εν λόγω ευρωπαϊκοί οικονομικοί φορείς άμυνας να προσδιορίζονται με βάση την προστιθέμενη αξία που όντως προσφέρουν στην Ευρώπη, τόσο από τεχνολογική όσο και από κοινωνικοοικονομική άποψη· ως εκ τούτου, εκτιμά ότι μόνο οι εν λόγω φορείς στην Ευρώπη πρέπει να επωφελούνται από τα ευρωπαϊκά προγράμματα·

27.  θεωρεί ότι η έννοια των «ευρωπαϊκών οικονομικών φορέων άμυνας στην Ευρώπη» θα πρέπει να τυγχάνει αναγνώρισης και να πληροί κριτήρια σχετικά με την απασχόληση, τις επιστημονικές και τεχνολογικές ικανότητες καθώς και με τη λήψη αποφάσεων και την παραγωγή εντός της ΕΕ, έτσι ώστε να καθίσταται δυνατή η προστασία τους·

28.  καλεί τα κράτη μέλη να αναπτύξουν τις βιομηχανικές και τεχνολογικές βάσεις τους στον τομέα της άμυνας, καθώς και κέντρα αριστείας σε σχέση με βασικές τεχνολογίες, σε συνδυασμό με αποτελεσματικούς μηχανισμούς εταιρικής διακυβέρνησης στην επικράτεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης, εξασφαλίζοντας κατά τον τρόπο αυτόν την ισχυρότερη αλληλεξάρτησή τους·

29.  παροτρύνει τα κράτη μέλη να καλλιεργήσουν το πνεύμα της συνεργασίας μεταξύ των μεγαλύτερων εταιρειών στον τομέα της άμυνας και των πανεπιστημίων· τονίζει ότι η γνωστική βάση των πανεπιστημίων μπορεί να διευρυνθεί μέσω της συνεργασίας αυτής·

30.  καλεί τα κράτη μέλη και την Επιτροπή να περιορίσουν όσο το δυνατόν περισσότερο τους περιττούς ρυθμιστικούς φραγμούς, να βελτιώσουν τον διάλογο μεταξύ των αμυντικών επιχειρήσεων και να διευκολύνουν τον εξορθολογισμό τους με σκοπό να παρασχεθεί η δυνατότητα απόκτησης εξοπλισμών προσαρμοσμένων στις απαιτήσεις τους όσον αφορά τις επιδόσεις και το κόστος· ζητεί την άμεση αναδιάρθρωση των ευρωπαϊκών επιχειρήσεων, μέσω της εξάλειψης των φραγμών που υφίστανται σε εθνικό επίπεδο και με γνώμονα μια παγκόσμια προσέγγιση·

31.  θεωρεί τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, οι οποίες σε μεγάλο βαθμό αναπτύσσουν και κατασκευάζουν πολλά καινοτόμα προϊόντα, ως βασικό συντελεστή για τη διατήρηση και ενίσχυση της ΕΒΤΒΑ· σημειώνει ότι ο κατακερματισμός της ευρωπαϊκής αμυντικής αγοράς είναι ένα εμπόδιο στην ικανότητα των ΜΜΕ να εμπορεύονται τα προϊόντα τους· καλεί τα κράτη μέλη, τον ΕΟΑ και την Επιτροπή να εργασθούν από κοινού για την εξεύρεση τρόπων και μέσων εδραίωσης των μικρομεσαίων επιχειρήσεων κατά τρόπο βιώσιμο και διευκόλυνσης της πρόσβασής τους συμβάσεις αμυντικών προμηθειών· υπογραμμίζει τα οφέλη που θα μπορούσαν να προκύψουν για τις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις, συμπεριλαμβανομένων των ΜΜΕ, από ένα κοινό σύστημα τυποποίησης και πιστοποίησης, το οποίο θα εξασφάλιζε βελτιωμένη πρόσβαση στις ευρωπαϊκές και διεθνείς αγορές, δημιουργία θέσεων εργασίας και ευχερέστερη πρόσβαση στη χρηματοδότηση της ΕΕ·

Ανάγκη για μια κοινή προσέγγιση όσον αφορά την τυποποίηση και την πιστοποίηση

32.  επαναλαμβάνει τη θεμελιώδη σημασία της τυποποίησης του αμυντικού εξοπλισμού για την εγκαθίδρυση μιας ανταγωνιστικής ενιαίας ευρωπαϊκής αγοράς στον τομέα της άμυνας καθώς και για τη διασφάλιση της διαλειτουργικότητας και διευκόλυνση της συνεργασίας σε προγράμματα εξοπλισμών, για την κοινή ανάπτυξη και την ανταλλαγή σχεδίων, και για τη βιώσιμη διαλειτουργικότητα μεταξύ των ενόπλων δυνάμεων των κρατών μελών, έτσι ώστε να μειωθούν τα επίπεδα κόστους συντήρησης, καθώς και τα επιχειρησιακά, και να διασφαλισθεί η βέλτιστη δυνατή χρήση των αμυντικών ικανοτήτων των κρατών μελών σε κοινές επιχειρήσεις·

33.  υπενθυμίζει ότι υφίσταται πληθώρα ανταγωνιστικών βιομηχανικών προτύπων για στρατιωτικά και μη στρατιωτικά προϊόντα· εκφράζει τη λύπη του για την περιορισμένη επιτυχία της εφαρμογής των συμφωνιών (STANAG) και των συστάσεων (STANREC) του NATO ως προς την τυποποίηση· καλεί την Επιτροπή και τον ΕΟΑ να προωθήσουν ένα συνεκτικό σύνολο κοινών προτύπων στον τομέα της άμυνας και να αναπτύξουν «υβριδικά πρότυπα» στους τομείς διττής χρήσης· καλεί τα κράτη μέλη να διασφαλίσουν ότι οι μελλοντικές ενέργειές τους για τον καθορισμό προτύπων στον αμυντικό τομέα θα βασίζονται στις προτάσεις μη στρατιωτικού χαρακτήρα της Επιτροπής και των ευρωπαϊκών οργανισμών τυποποίησης·

34.  ενθαρρύνει τα κράτη μέλη να εξετάσουν τις δυνατότητες που προσφέρει ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Άμυνας (ΕΟΑ) ώστε να αναπτύξουν ευρωπαϊκά πρότυπα για στρατιωτικά προϊόντα και εφαρμογές, π.χ. για την κατασκευή πλοίων-νοσοκομείων ή την ανάπτυξη εξ αποστάσεως πλοηγούμενων εναέριων συστημάτων·

35.  επικροτεί τις προτάσεις που υπέβαλε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή σχετικά με την τυποποίηση, και καλεί το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο να τις λάβει υπόψη και να υποβάλει συγκεκριμένες προτάσεις για τον εν λόγω τομέα·

36.  ζητεί από τα κράτη μέλη να εξορθολογίσουν τις ευρωπαϊκές διαδικασίες πιστοποίησης, μέσω της αμοιβαίας αναγνώρισης των πιστοποιητικών και της ανάπτυξης κοινών στρατιωτικών και μη στρατιωτικών ευρωπαϊκών διαδικασιών πιστοποίησης·

Διασφάλιση της ασφάλειας εφοδιασμού

37.  επισημαίνει, στο πλαίσιο της βιομηχανικής αναδιάρθρωσης, ότι είναι σημαντικό να διασφαλιστεί ότι δεν θα τεθεί σε κίνδυνο η ασφάλεια του εφοδιασμού· καλεί τα κράτη μέλη, τον ΕΟΑ και την Επιτροπή να αναπτύξουν ταχέως ένα συνολικό και φιλόδοξο καθεστώς ασφάλειας του εφοδιασμού σε επίπεδο ΕΕ, ιδίως για το στρατηγικής σημασίας υλικό και τις κρίσιμες τεχνολογίες, το οποίο θα βασίζεται σε ένα σύστημα αμοιβαίων εγγυήσεων και σε μια ανάλυση των κινδύνων και των αναγκών, χρησιμοποιώντας ενδεχομένως τη νομική βάση της μόνιμης διαρθρωμένης συνεργασίας·

38.  παροτρύνει τα κράτη μέλη, ως πρώτα μέτρα προς την κατεύθυνση της επίτευξης του στόχου αυτού, να αξιοποιήσουν πλήρως τις γενικές και συνολικές άδειες στο πλαίσιο της οδηγίας 2009/43/EΚ για τις μεταφορές προϊόντων συνδεόμενων με τον τομέα της άμυνας εντός της ΕΕ, και να επιταχύνουν το έργο για να καταστεί επιχειρησιακή η ρύθμιση πλαίσιο του 2006 για την ασφάλεια του εφοδιασμού σε συνθήκες επιχειρησιακής έκτακτης ανάγκης·

39.  καλεί τον ΕΟΑ και την Επιτροπή να υποβάλουν κοινή στρατηγική μη εξάρτησης σχετικά με τεχνολογίες καίριας σημασίας, ιδίως όσον αφορά την απεριόριστη πρόσβαση και διαθεσιμότητα στρατιωτικών και μη στρατιωτικών (διπλής χρήσης) αναδυόμενων και βασικών τεχνολογιών γενικής εφαρμογής, όπως η μικροηλεκτρονική και νανοηλεκτρονική αιχμής, η τεχνητή νοημοσύνη και η φωτονική αιχμής, οι οποίες πρέπει να θεωρούνται καίριας σημασίας στις αποστολές της ΚΠΑΑ· καλεί τα κράτη μέλη να αξιοποιήσουν την ΕΒΤΒΑ για να ενισχύσουν την αυτάρκεια της ΕΕ στους βασικούς αυτούς τομείς·

Δίνοντας νέα ώθηση στη συνεργασία στον τομέα των εξοπλισμών

40.  ενθαρρύνει τα κράτη μέλη να αντιμετωπίσουν την πλεονάζουσα βιομηχανική ικανότητα που προκύπτει από τη μείωση της ζήτησης με τη δρομολόγηση νέων κοινών σχεδίων, αξιοποιώντας περισσότερο τον ΕΟΑ, ο οποίος δεν διαθέτει επαρκείς ανθρώπινους και οικονομικούς πόρους και αντλώντας διδάγματα από τις πρόσφατες κοινές επιχειρήσεις που αποκάλυψαν ελλείψεις σε τομείς όπως η στρατηγική και τακτική μεταφορά ή η εναέρια και διαστημική παρακολούθηση· συνιστά ιδίως την ανάπτυξη βασικών εργαλείων με μη στρατιωτικές και στρατιωτικές εφαρμογές, η έλλειψη των οποίων είναι έντονη στην πλειονότητα των κρατών μελών, όπως ορισμένα εξ αποστάσεως πλοηγούμενα εναέρια συστήματα (RPAS), προωθώντας την ανάπτυξη υψηλής τεχνολογίας και συμβάλλοντας στη διατήρηση των βασικών ικανοτήτων εντός της Ευρώπης· ενθαρρύνει τη συμμετοχή της ΕΕ σε κοινά σχέδια μέσω της μίσθωσης ή/και της απόκτησης ικανοτήτων διπλής χρήσης και τις πιθανές προμήθειες πρωτοτύπων·

41.  θεωρεί ότι, βάσει της αποκτηθείσας εμπειρίας, ο καταμερισμός των δραστηριοτήτων ανάπτυξης και υλοποίησης των εξοπλιστικών προγραμμάτων συνεργασίας πρέπει να βασίζεται σε μια αυστηρή αρχή βιομηχανικής και οικονομικής απόδοσης, ώστε να αποφεύγονται η αλληλοεπικάλυψη των προσπαθειών και οι υπερβάσεις δαπανών·

42.  καλεί τα κράτη μέλη, κατά τη διαδικασία απόκτησης αμυντικών τεχνολογιών μεγάλης κλίμακας, να δώσουν προτεραιότητα σε ενδοευρωπαϊκά έργα ή κοινά καθεστώτα ή σε νέες τεχνολογίες ευρωπαϊκής προέλευσης, τα οποία μπορούν συγχρόνως να συμβάλουν στην ενίσχυση του ευρωπαϊκού εμπορίου και στην αύξηση της συνεργασίας και του ανταγωνισμού ως προς την ποιότητα και τις τιμές στην αγορά άμυνας παγκοσμίως·

43.  παροτρύνει το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, στο πλαίσιο της υφιστάμενης διοικητικής ρύθμισης μεταξύ του ΕΟΑ και του Κοινού Οργανισμού Συνεργασίας στον τομέα των εξοπλισμών, να διασφαλίσει την επιτυχή υλοποίηση των κοινών σχεδίων και να προβλέψει τη στενότερη σύνδεση των δύο οργανισμών·

44.  καλεί το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο να διευκολύνει τον ΕΟΑ να αναλάβει πλήρως τον θεσμικό του ρόλο όπως περιγράφεται στο άρθρο 42 παράγραφος 3 και στο άρθρο 45 της ΣΕΕ, παρέχοντάς του τους απαιτούμενους πόρους· επαναλαμβάνει ότι είναι επείγουσα ανάγκη να παράσχουν τα κράτη μέλη επαρκή χρηματοδότηση στον ΕΟΑ για όλο το φάσμα των αποστολών και των εργασιών του· εκτιμά ότι αυτό θα επιτευχθεί καλύτερα με τη χρηματοδότηση των δαπανών προσωπικού και διαχείρισης του οργανισμού από τον προϋπολογισμό της Ένωσης, αρχής γενομένης από το επόμενο πολυετές δημοσιονομικό πλαίσιο·

Στήριξη των αποστολών της ΚΠΑΑ μέσω της ευρωπαϊκής έρευνας και ανάπτυξης

45.  διαπιστώνει ότι η οικονομική και χρηματοπιστωτική κρίση καθώς και οι περικοπές στον αμυντικό προϋπολογισμό της πλειονότητας των κρατών μελών κινδυνεύουν να επιφέρουν σημαντικές μειώσεις, οπισθοδρομήσεις και καθυστερήσεις στα προγράμματα έρευνας και τεχνολογικής καινοτομίας όλων σχεδόν των κρατών μελών, γεγονός που πιθανότατα θα συνεχίσει να επηρεάζει την ευρωπαϊκή αμυντική βιομηχανία καθώς και την επιστημονική πρόοδο της Ένωσης στον εν λόγω τομέα· υπογραμμίζει ότι η κατάσταση αυτή μπορεί να οδηγήσει μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα στην απώλεια θέσεων εργασίας και στην απώλεια βιομηχανικής ικανότητας και τεχνογνωσίας·

46.  υπογραμμίζει τη σημασία της έρευνας και της καινοτομίας στον τομέα της άμυνας και της ασφάλειας καθώς και τη σημασία του προγράμματος έρευνας Ορίζοντας 2020, ιδίως δε της έβδομης κοινωνιακής πρόκλησης με τίτλο «Ασφαλείς κοινωνίες: προστασία της ελευθερίας και της ασφάλειας της Ευρώπης και των πολιτών της»· τονίζει πόσο σημαντικό είναι να ενισχυθεί η πολυεθνική συνεργασία μεταξύ των κρατών μελών και των αντίστοιχων οργανισμών τους στον εν λόγω τομέα· θεωρεί ότι, λόγω του υψηλού βαθμού εμπιστευτικότητας που χαρακτηρίζει την έρευνα για την καινοτομία στην αμυντική βιομηχανία, είναι απαραίτητη η χρηματοδότηση αυτού του είδους της έρευνας κατά τρόπο που να έχει σχέση με τις ανάγκες· θωρεί, ως εκ τούτου, ότι θα πρέπει να εξεταστεί το ενδεχόμενο ίδρυσης ενός ευρωπαϊκού ινστιτούτου άμυνας και ασφάλειας στο πλαίσιο του ΚΚΕρ·

47.  χαιρετίζει την πρόθεση της Επιτροπής να δρομολογήσει προπαρασκευαστική δράση για τη χρηματοδοτούμενη από την ΕΕ έρευνα προς στήριξη των αποστολών της ΚΠΑΑ, και καλεί την Επιτροπή να υποβάλει συγκεκριμένη πρόταση που θα αποτελέσει προπομπό τέτοιων προγραμμάτων στο αρχικό στάδιο του προσεχούς πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου·

48.  θεωρεί ότι η έρευνα και η καινοτομία στον αμυντικό τομέα που σχετίζεται με την ΕΒΑΤΒ εξακολουθεί να συνιστά μια έγκυρη ηθική βάση· επισημαίνει ότι ένα ολόκληρο κεφάλαιο της Συνθήκης της Λισαβόνας είναι αφιερωμένο στην κοινή πολιτική ασφάλειας και άμυνας, στο οποίο περιλαμβάνεται η έρευνα στον τομέα της αμυντικής τεχνολογίας και η πλαισίωση της κοινής άμυνας της Ένωσης· καλεί τα κράτη μέλη και τον ΕΟΑ να ενισχύσουν σημαντικά την ποσότητα και την ποιότητα των κοινών σχεδίων έρευνας και ανάπτυξης·

49.  υπενθυμίζει ότι το άρθρο 179 της ΣΛΕΕ ζητεί από την Ένωση να προάγει όλες τις ερευνητικές δραστηριότητες που κρίνονται αναγκαίες δυνάμει των συνθηκών·

50.  υπενθυμίζει ότι τον Νοέμβριο 2007 οι ευρωπαίοι Υπουργοί Άμυνας ενέκριναν συλλογικούς δείκτες για να αυξηθούν οι δαπάνες Ε&Τ στον τομέα της άμυνας στο 2% των συνολικών αμυντικών δαπανών και να ανέλθουν οι δαπάνες Ε&Τ στη συνεργατική ευρωπαϊκή άμυνα στο επίπεδο του 20%·

51.  στηρίζει την ειδική ομάδα για την άμυνα, η οποία περιλαμβάνει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης (ΕΥΕΔ) και τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Άμυνας (ΕΟΑ), στις προσπάθειές της να διασφαλίσει ότι τα αποτελέσματα της έρευνας του προγράμματος Ορίζοντας 2020 θα μπορούν να επωφελούνται και από τις έρευνες που συνδέονται με την καινοτομία στον τομέα της άμυνας, καθώς επίσης και να βελτιστοποιήσει τις συνέργειες σε ό, τι αφορά τις πολιτικο-στρατιωτικές εφαρμογές· ζητεί επίσης να διερευνηθούν τρόποι αξιοποίησης της χρηματοδότησης δημόσιου και ιδιωτικού τομέα με τη δημιουργία κοινών επιχειρήσεων σύμφωνα με το άρθρο 187 της ΣΛΕΕ·

52.  παροτρύνει τον ΕΟΑ να αξιοποιήσει το ιστορικό του των επιτυχών κοινών επενδυτικών προγραμμάτων και να συνεργαστεί με την Επιτροπή για τη δρομολόγηση προγραμμάτων έρευνας και ανάπτυξης, βάσει του άρθρου 185 της ΣΛΕΕ·

53.  υπενθυμίζει πόσο σημαντική είναι η ανάπτυξη συνεργειών μεταξύ στρατιωτικής και μη στρατιωτικής έρευνας στους τομείς υψηλής προστιθέμενης αξίας· υπογραμμίζει ότι, διατηρώντας τον κατά βάση μη στρατιωτικό χαρακτήρα ορισμένων έργων, ή την κυριαρχική τους διάσταση, θα μπορούσε να αξιοποιηθεί αποτελεσματικότερα ο εν λόγω διττός χαρακτήρας μέσα από μια λογική επιμερισμού των δαπανών, καθώς οι εν λόγω τομείς αποτελούν φορείς ανάπτυξης και δημιουργίας θέσεων εργασίας· επισημαίνει επίσης ότι οι εν λόγω συνέργειες θα μπορούσαν να υλοποιηθούν και μέσω της ενοποίησης της προσφοράς του ευρωπαϊκού ιδιωτικού τομέα στις ευκαιρίες διάθεσης στην αγορά·

54.  καλεί τα κράτη μέλη να δημιουργήσουν κατάλληλη πλατφόρμα για τον προσανατολισμό της έρευνας στον τομέα της άμυνας για μη στρατιωτικούς σκοπούς, δίνοντας έμφαση στις εφαρμογές τεχνολογιών αιχμής· καλεί ομοίως τα κράτη μέλη να εστιάσουν την έρευνα στον τομέα της αμυντικής τεχνολογίας στη διαχείριση των φυσικών καταστροφών (κατά τα τελευταία σαράντα έτη, ο αριθμός των φυσικών καταστροφών στην Ευρώπη τετραπλασιάστηκε)·

55.  είναι της γνώμης ότι η αμυντική βιομηχανία της ΕΕ θα πρέπει να διατηρήσει ένα υψηλό επίπεδο καινοτομίας, τόσο όσον αφορά τις στρατιωτικές όσο και τις πολιτικές πτυχές της, με σκοπό την αντιμετώπιση όλων των απειλών και προκλήσεων με τις οποίες αναμένεται να έλθουν αντιμέτωπα τα κράτη μέλη και η ΕΕ κατά τα προσεχή έτη, αξιοποιώντας για τον σκοπό αυτόν τις πλέον υποσχόμενες τεχνολογικές εξελίξεις είτε αυτές σχετίζονται συγκεκριμένα με τον τομέα της άμυνας είτε με μη στρατιωτικές εφαρμογές·

56.  υπογραμμίζει την ανάγκη να διασφαλιστεί ότι τα αποτελέσματα της έρευνας προστατεύονται καταλλήλως μέσω μιας κοινής πολιτικής για τα πνευματικά δικαιώματα και πιστεύει ότι ο ρόλος του ΕΟΑ στο πλαίσιο αυτό θα πρέπει να ενισχυθεί περαιτέρω, ώστε να διευκολύνει, ήδη σε πρώιμο στάδιο, τη μελλοντική τεχνολογική και βιομηχανική συνεργασία μεταξύ των εταίρων της ΕΕ·

Διάστημα

57.  είναι πεπεισμένο ότι ο τομέας του διαστήματος συμβάλλει στη στρατηγική αυτονομία της ΕΕ και στη δυνατότητα των κρατών μελών να αποκτήσουν αυτόνομη πρόσβαση και διαδραματίζει πρωταρχικό ρόλο στον τομέα της άμυνας και της ασφάλειας· υπογραμμίζει ότι είναι σημαντικό να διατηρηθεί η υπεροχή της εν λόγω καινοτόμου και αποτελεσματικής από τεχνολογική άποψη βιομηχανίας προκειμένου να διασφαλιστεί η τεχνολογική ανεξαρτησία της Ευρωπαϊκής Ένωσης·

58.  επικροτεί τη δημιουργία και την ανάπτυξη ενός ευρωπαϊκού δορυφορικού συστήματος όπως το Galileo, το Copernicus και το EGNOS· υπογραμμίζει ότι η ανάπτυξη ενός τέτοιου συστήματος όχι μόνο θα δώσει ισχυρή ώθηση στη διαστημική βιομηχανία αλλά θα ενισχύσει και την αυτονομία της Ευρώπης, ενώ θα παράσχει και μια ευκαιρία για την ανάπτυξη μιας ισχυρής συνιστώσας της βιομηχανικής και τεχνολογικής βάσης της ευρωπαϊκής άμυνας·

59.  υπογραμμίζει την ανάγκη προστασίας της ευρωπαϊκής διαστημικής υποδομής μέσω της ανάπτυξης ικανοτήτων επιτήρησης και παρακολούθησης του διαστήματος (SST)·

ΤΠΕ και ασφάλεια των δεδομένων

60.  υπενθυμίζει ότι επακόλουθο της ψηφιακής εποχής είναι η αύξηση των προκλήσεων στην ασφάλεια των υποδομών και της τεχνολογίας, και επισημαίνει συνεπώς την ανάγκη για μεγαλύτερη συνεργασία και ανταλλαγή τεχνογνωσίας μεταξύ των κρατών μελών, αφενός, και μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των βασικών εταίρων της, αφετέρου·

61.  τονίζει τη σημασία ανάπτυξης ευρωπαϊκών προτύπων στον τομέα των ΤΠΕ και της ασφάλειας στον κυβερνοχώρο και ενσωμάτωσής τους στα διεθνή πρότυπα·

62.  καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να συνεργασθούν, προκειμένου να διασφαλίσουν ότι η ασφάλεια στον κυβερνοχώρο αποτελεί βασικό στοιχείο και, ως εκ τούτου, θα πρέπει να προωθηθεί περισσότερο μέσω της έρευνας και της καινοτομίας στον τομέα της ασφάλειας και της άμυνας και θα πρέπει να αποτελέσει μέρος της βραχείας, μέσης και μακροπρόθεσμης στρατηγικής·

63.  καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να λαμβάνουν συστηματικά υπόψη τις προκλήσεις της ασφάλειας στον κυβερνοχώρο στο πλαίσιο υφιστάμενων ή μελλοντικών ευρωπαϊκών στρατιωτικών ή μη στρατιωτικών προγραμμάτων (Galileo, Copernicus, Ενιαίος Ευρωπαϊκός Ουρανός/Sesar, κ.ά.)·

Ενίσχυση της εσωτερικής αγοράς αμυντικού εξοπλισμού

64.  υπενθυμίζει ότι τα κράτη μέλη πρέπει επειγόντως να βελτιώσουν τη διαφάνεια και να ενισχύσουν τον ανοικτό χαρακτήρα των αμυντικών τους αγορών, υπογραμμίζοντας παράλληλα τον ιδιαίτερο χαρακτήρα των αμυντικών προμηθειών και επισημαίνοντας ότι επηρεάζουν ζωτικά εθνικά συμφέροντα στον τομέα της ασφάλειας και, συνεπώς, δεν μπορούν να εξομοιώνονται με τους υπόλοιπους τομείς· καλεί τα κράτη μέλη και την Επιτροπή να διασφαλίσουν ότι οι οδηγίες του 2009 για τις αμυντικές προμήθειες και μεταφορές εφαρμόζονται με ορθό και συνεκτικό τρόπο, ιδίως όσον αφορά τυχόν αποκλίσεις από τους κανόνες της ΕΕ βάσει του άρθρου 346 της ΣΛΕΕ, προκειμένου να ενισχυθεί η ενιαία αγορά με τη μείωση της πολυπλοκότητας των κανόνων στον αμυντικό τομέα, όπου χρειάζεται κάτι τέτοιο·

65.  παροτρύνει την Επιτροπή να εντείνει τις προσπάθειές της για τη δημιουργία ίσων όρων ανταγωνισμού στην αγορά του τομέα άμυνας, περιορίζοντας τη χρήση πρακτικών που στρεβλώνουν την αγορά στο αυστηρώς ελάχιστο των δεόντως αιτιολογημένων παρεκκλίσεων· επισημαίνει, ιδίως την ανάγκη να ενισχυθεί ο έλεγχος των κρατικών ενισχύσεων, και ζητεί από τα κράτη μέλη να εφαρμόζουν μεγαλύτερη διαφάνεια όσον αφορά τις πρακτικές των κρατικών ενισχύσεων και δημοσίων συμβάσεων στον αμυντικό τομέα, τόσο έναντι των ευρωπαϊκών αρχών και οργανισμών όσο και απέναντι στο ευρύ κοινό·

66.  εκφράζει την ανησυχία του για το γεγονός ότι ορισμένα κράτη μέλη ετοιμάζονται να προβούν στην αγορά μεταχειρισμένων μαχητικών αεροσκαφών τύπου F-16 χωρίς να δώσουν στις ευρωπαϊκές εταιρείες την ευκαιρία να ανταγωνιστούν με θεμιτούς όρους· θεωρεί ότι μια τέτοια πρακτική αντικρούει στον στόχο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου για ενίσχυση της βιομηχανικής βάσης του ευρωπαϊκού αμυντικού τομέα· υπενθυμίζει στα εν λόγω κράτη μέλη ότι οι αρχές της μη εισαγωγής διακρίσεων και της διαφάνειας που προβλέπονται στη Συνθήκη της Λισαβόνας πρέπει να εφαρμόζονται και στις διακυβερνητικές πωλήσεις·

67.  καλεί τα κράτη μέλη, τον ΕΟΑ και την Επιτροπή να συνεργαστούν προς την κατεύθυνση της σταδιακής κατάργησης των απαιτήσεων για αντισταθμιστικά οφέλη, ευνοώντας ταυτόχρονα την ενσωμάτωση των βιομηχανιών των μικρότερων κρατών μελών στην ευρωπαϊκή τεχνολογική και βιομηχανική βάση στον τομέα της άμυνας με άλλα μέσα, πέρα των αντισταθμιστικών οφελών· ενθαρρύνει τα κράτη μέλη να αξιοποιήσουν πλήρως τις διατάξεις των οδηγιών που αφορούν τις υπεργολαβίες και τις γενικές άδειες ώστε να επιτύχουν τον εν λόγω στόχο·

68.  τονίζει ότι θα πρέπει να ενθαρρύνεται η μεγαλύτερη χρήση καινοτόμων τεχνικών δημόσιων συμβάσεων –συμπεριλαμβανομένων ιδίως των ηλεκτρονικών δημόσιων συμβάσεων και των προ-εμπορικών δημόσιων συμβάσεων καθώς και των συμβάσεων που σχετίζονται με τη θέσπιση κινήτρων για την έρευνα και ανάπτυξη– στο πλαίσιο των δημόσιων συμβάσεων στον τομέα της άμυνας, καθώς ενδέχεται να είναι ιδιαίτερα κατάλληλες για τον τομέα αυτόν και μπορούν να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο στη μείωση του διοικητικού φόρτου και του κόστους που σχετίζεται με τις διαδικασίες σύναψης συμβάσεων· πιστεύει ότι ταυτόχρονα θα πρέπει να διασφαλιστεί η προστασία των δικαιωμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας και η τεχνογνωσία· ζητεί από τα κράτη μέλη να κάνουν στρατηγική χρήση των αμυντικών δημοσίων συμβάσεων και να εφαρμόζουν καινοτόμες αρχές ανάθεσης, βασιζόμενες στην έννοια της πλέον συμφέρουσας από οικονομική άποψη προσφοράς·

69.  θεωρεί ότι οι αναθέτουσες αρχές και οι αναθέτοντες φορείς στον τομέα της άμυνας και της ασφάλειας θα πρέπει να έχουν πρόσβαση σε μια ειδική διαδικασία σύναψης δημοσίων συμβάσεων όταν υφίσταται ανάγκη για την ανάπτυξη ενός καινοτόμου προϊόντος ή υπηρεσίας ή καινοτόμων εργασιών και τη συνακόλουθη αγορά των προϊόντων, των υπηρεσιών και των έργων που προκύπτουν από την εν λόγω διαδικασία, η οποία δεν μπορεί να ικανοποιηθεί από τις ήδη υπάρχουσες λύσεις στην αγορά·

70.  θεωρεί, επίσης, ότι η εν λόγω διαδικασία θα ενίσχυε τη λειτουργία της εσωτερικής αγοράς και την ανάπτυξη μιας ευρωπαϊκής αγοράς αμυντικού εξοπλισμού και μιας ευρωπαϊκής βιομηχανικής και τεχνολογικής βάσης στον τομέα της άμυνας, καθώς και την ανάπτυξη των καινοτόμων ΜΜΕ· υπογραμμίζει ότι, στο πλαίσιο της αναθεώρησης των οδηγιών για τις κλασικές δημόσιες συμβάσεις και για τις συμβάσεις των φορέων κοινής ωφελείας, έχει επιτευχθεί συμφωνία για την εν λόγω διαδικασία, γεγονός που επιτρέπει στις αναθέτουσες αρχές να αναπτύσσουν μακροχρόνιες συμπράξεις καινοτομίας για την ανάπτυξη και τη συνακόλουθη αγορά νέων, καινοτόμων προϊόντων, υπηρεσιών και εργασιών, δίνοντας την απαραίτητη ώθηση στην αγορά και παρέχοντας κίνητρα για την ανάπτυξη καινοτόμων λύσεων χωρίς να στεγανοποιείται η αγορά·

71.  καλεί, συνεπώς, την Επιτροπή, να λάβει υπόψη τις εν λόγω εξελίξεις στο πλαίσιο της έκθεσης εφαρμογής που πρέπει να υποβάλει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο έως τις 21 Αυγούστου 2016 βάσει της οδηγίας για τις δημόσιες συμβάσεις στον τομέα της άμυνας (οδηγία 2009/81/ΕΚ) και να συνοδεύσει την εν λόγω έκθεση με νομοθετική πρόταση για την τροποποίηση της οδηγίας 2009/81/ΕΚ και τη θέσπιση της διαδικασίας των συμπράξεων καινοτομίας για τις εν λόγω συμβάσεις·

72.  παροτρύνει τα κράτη μέλη να λάβουν επίσης μέτρα για την αποτροπή των επικαλύψεων και της πλεονάζουσας παραγωγικής ικανότητας στον τομέα μέσω της ενίσχυσης της συνεργασίας στην εσωτερική αγορά· επισημαίνει τα εν δυνάμει οφέλη των κοινών προμηθειών όσον αφορά τις οικονομίες κλίμακας και τη διαλειτουργικότητα· επισημαίνει ότι τα κοινά έργα θα μειώσουν το κόστος και θα δώσουν τη δυνατότητα για μακροπρόθεσμες επενδύσεις·

73.  υπενθυμίζει ότι οι συμβάσεις που συνάπτονται στους τομείς της άμυνας και της ασφάλειας είναι συχνά περίπλοκες από τεχνική άποψη· τονίζει ότι προκειμένου να διευκολυνθεί η διασυνοριακή υποβολή προσφορών, πρέπει να αναθεωρηθούν, όπου απαιτείται, περιττές, ασυμβίβαστες ή δυσανάλογες τεχνικές απαιτήσεις, ώστε να ελαχιστοποιηθούν και, όπου είναι δυνατό, να εξαλειφθούν οι φραγμοί στην εσωτερική αγορά·

Η ΕΒΤΒΑ σε ένα παγκόσμιο πλαίσιο

74.  επισημαίνει ότι η ανάπτυξη μιας βιώσιμης ΕΒΤΒΑ μπορεί μόνο να νοηθεί ως μέρος της παγκόσμιας αγοράς, ενθαρρύνει δε την Επιτροπή και το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο να προσεγγίσουν το ζήτημα με παγκόσμια προοπτική· θεωρεί ότι η λήψη προστατευτικών μέτρων θα ήταν αντίθετη προς τον στόχο της ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας της ευρωπαϊκής αμυντικής βιομηχανίας·

75.  εκφράζει τη λύπη του για την υφιστάμενη ανισότητα όσον αφορά την αμοιβαία πρόσβαση στην αγορά των ΗΠΑ και της Ευρώπης, καθώς και τη συνακόλουθη ανισορροπία στις εμπορικές συναλλαγές στον τομέα της άμυνας· ζητεί να καταβληθούν προσπάθειες για την επίτευξη πραγματικής αμοιβαιότητας στην πρόσβαση στις δημόσιες συμβάσεις αμυντικού εξοπλισμού και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού·

76.  καλεί επιτακτικά τα κράτη μέλη να συμμορφωθούν αυστηρά στις υποχρεώσεις που ορίζει η κοινή θέση του Συμβουλίου 2008/944/ΚΕΠΠΑ για τον καθορισμό κοινών κανόνων που διέπουν τον έλεγχο των εξαγωγών στρατιωτικής τεχνολογίας και εξοπλισμού, και να διασφαλίσουν την αυστηρή αξιολόγηση όλων των αιτήσεων αδειοδότησης με βάση και τα οκτώ απαιτούμενα κριτήρια· καλεί τα κράτη μέλη και την ΕΕ να δραστηριοποιηθούν σε διεθνή φόρουμ για μεγαλύτερη διαφάνεια στις διεθνείς αγορές αμυντικών προμηθειών, έτσι ώστε να αυξηθεί η δυνατότητα ελέγχου στις παγκόσμιες εμπορικές ροές εξοπλισμών, ιδίως με την προώθηση της Συνθήκης για το Εμπόριο Όπλων· καλεί τα κράτη μέλη να επικυρώσουν τάχιστα τη συνθήκη, ώστε να μπορέσει να τεθεί σε ισχύ, αφού λάβει την έγκριση του Κοινοβουλίου·

o
o   o

77.  αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στον Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, στην Αντιπρόεδρο της Επιτροπής/Ύπατη Εκπρόσωπο της Ένωσης για Θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφάλειας, στο Συμβούλιο, στην Επιτροπή, στα κοινοβούλια των κρατών μελών, στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση του ΝΑΤΟ και στον Γενικό Γραμματέα του ΝΑΤΟ.

(1) ΕΕ L 183 της 13.7.2011, σ. 16. (2) ΕΕ L 216 της 20.8.2009, σ. 76. (3) Κείμενα που εγκρίθηκαν, P7_TA(2012)0455. (4) ΕΕ C 168 Ε της 14.6.2013, σ. 9.