Indeks 
Teksty przyjęte
Środa, 23 października 2013 r. - Strasburg
Projekt budżetu ogólnego Unii Europejskiej na rok budżetowy 2014 - wszystkie sekcje
 Wiedza o morzu 2020
 Stosowanie i egzekwowanie zasad handlu międzynarodowego ***I
 Nadzorowania handlu prekursorami narkotyków pomiędzy UE a państwami trzecimi ***I
 Europejski Fundusz Morski i Rybacki ***I
 Prekursory narkotykowe ***I
 Konferencja w sprawie zmiany klimatu
 Przestępczość zorganizowana, korupcja i pranie pieniędzy
 e-Sprawiedliwość: plan działania na lata 2014-2018
 Europejska polityka sąsiedztwa: działania na rzecz wzmocnienia partnerstwa - stanowisko PE w sprawie sprawozdań z postępów za rok 2012
 Europejski semestr na rzecz koordynacji polityki gospodarczej
 Przepływy migracyjne na Morzu Śródziemnym, ze szczególnym uwzględnieniem tragicznych wydarzeń u wybrzeży Lampedusy
 Zawieszenie porozumienia SWIFT w wyniku inwigilacji prowadzonej przez amerykańską Agencję Bezpieczeństwa Narodowego

Projekt budżetu ogólnego Unii Europejskiej na rok budżetowy 2014 - wszystkie sekcje
PDF 602kWORD 59k
Rezolucja
Załącznik
Załącznik
Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 23 października 2013 r. dotyczące stanowiska Rady w sprawie projektu budżetu ogólnego Unii Europejskiej na rok budżetowy 2014 (13176/2013 – C7-0260/2013 – 2013/2145(BUD))
P7_TA(2013)0437A7-0328/2013

Parlament Europejski,

–  uwzględniając art. 314 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej i art. 106a Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej,

–  uwzględniając decyzję Rady nr 2007/436/WE, Euratom z dnia 7 czerwca 2007 r. w sprawie systemu środków własnych Wspólnot Europejskich(1),

–  uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002(2),

–  uwzględniając Porozumienie międzyinstytucjonalne pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej i należytego zarządzania finansami z dnia 17 maja 2006 r. (3)(IIA),

–  uwzględniając swą rezolucję z dnia 3 lipca 2013 r. dotyczącą porozumienia politycznego w sprawie wieloletnich ram finansowych na lata 2014 - 2020(4),

–  uwzględniając swą rezolucję z dnia 13 marca 2013 r. w sprawie ogólnych wytycznych dotyczących przygotowania budżetu na rok 2014 – sekcja 3(5),

–  uwzględniając swą rezolucję z dnia 17 kwietnia 2013 r. w sprawie preliminarza wpływów i wydatków Parlamentu Europejskiego w roku budżetowym 2014(6),

–  uwzględniając projekt budżetu ogólnego Unii Europejskiej na rok budżetowy 2014, przyjęty przez Komisję dnia 28 czerwca 2013 r. (COM(2013)0450),

–  uwzględniając zalecenia w sprawie mandatu na rozmowy trójstronne dotyczące budżetu na rok 2014 wydane przez koordynatorów komisji BUDG,

–  uwzględniając stanowisko w sprawie projektu budżetu ogólnego Unii Europejskiej na rok budżetowy 2014, przyjęte przez Radę w dniu 2 września 2013 r. i przekazane Parlamentowi Europejskiemu dnia 11 września 2013 r. (13176/2013 – C7–0260/2013),

–  uwzględniając list w sprawie poprawek nr 1/2014 do projektu budżetu ogólnego Unii Europejskiej na rok budżetowy 2014, przedstawiony przez Komisję w dniu 18 września 2013 r. (COM(2013)0644),

–  uwzględniając art. 75b Regulaminu,

–  uwzględniając sprawozdanie Komisji Budżetowej oraz opinie zainteresowanych komisji (A7-0328/2013),

Sekcja 3

Przegląd ogólny

1.  przypomina, że jego priorytety dotyczące budżetu na 2014 r. to trwały wzrost gospodarczy, konkurencyjność, tworzenie miejsc pracy oraz walka z bezrobociem wśród ludzi młodych, a także rola UE w świecie; w związku z tym potwierdza wsparcie dla strategii politycznych przyczyniających się do walki z bezrobociem ludzi młodych, sprzyjających badaniom naukowym, rozwojowi i innowacjom, agendzie cyfrowej, konkurencyjności, małym i średnim przedsiębiorstwom (MŚP), przedsiębiorczości i samozatrudnieniu, kształceniu, szkoleniom zawodowym, mobilności i pomocy zewnętrznej;

2.  wzywa Komisję i państwa członkowskie do nieszczędzenia wysiłków w dążeniu do tego, aby środki z budżetu UE były wydatkowane efektywnie oraz aby wszelkie projekty, na które przeznacza się środki europejskie, miały jednoznaczną europejską wartość dodaną; w miarę możliwości państwa członkowskie powinny zwłaszcza dzielić się zadaniami oraz zacieśnić wzajemną współpracę;

3.  przypomina o swej determinacji, by zapewnić wystarczający i realistyczny poziom środków na zobowiązania i płatności, umożliwiający rozpoczęcie realizacji programów w nowych wieloletnich ramach finansowych na okres 2014–2020 przy odpowiedniej ilości środków, a także uniknięcie opóźnień w realizacji tych programów; poziom środków powinien również gwarantować pomyślną realizację programów rozpoczętych w WRF na lata 2007–2013;

4.  z ubolewaniem przyjmuje więc decyzję Rady o zastosowaniu również w tym roku znanego już podejścia horyzontalnego do cięć w projekcie budżetu w celu sztucznego obniżenia poziomu zasobów UE na rok 2014 o całkowitą kwotę w wys. 240 mln EUR (–0,2 %) w środkach na zobowiązania oraz o 1 061 mln EUR (–0,8 %) w środkach na płatności w porównaniu z projektem budżetu, co prowadzi do znacznego obniżenia środków w stosunku do budżetu na 2013 r. (łącznie z budżetami korygującymi nr 1–5), zarówno w przypadku zobowiązań (–6 %), jak i płatności (–6,6 %);

5.  wyraża zdziwienie, że w swym stanowisku Rada nie tylko nie uwzględniła porozumienia w sprawie WRF pod względem koncentracji środków na realizację programów Erasmus+, COSME i Horyzont 2020 na wstępie, ale dokonała dalszych cięć środków na realizację niektórych z nich;

6.  zwraca uwagę, że Rada dokonała cięć środków na zobowiązania i na płatności we wszystkich działach; przypomina, że cięcia te miały najdotkliwsze skutki w dziale 1a (–0,36 % w środkach na zobowiązania i –3,6 % w środkach na płatności w stosunku do projektu budżetu), w dziale 4 (–0,21 % w środkach na zobowiązania –2,5 % w środkach na płatności w stosunku do projektu budżetu) oraz w dziale 5 (–1,78 % w środkach na zobowiązania i płatności w stosunku do projektu budżetu); podkreśla, że działy 1a i 4 obejmują programy i inicjatywy mające podstawowe znaczenie dla realizacji celów strategii „Europa 2020” i programu polityki zagranicznej UE, a także że te przekrojowe cięcia wpłyną na priorytetowe inicjatywy Parlamentu w tych dwóch dziedzinach;

7.  podkreśla, ze cięcia stoją w bezpośredniej sprzeczności z porozumieniem politycznym w sprawie WRF dotyczącym koncentracji środków na wstępie, a także zostały wprowadzone bez uwzględnienia priorytetów Parlamentu przedstawionych w jego rezolucji na temat ogólnych wytycznych dotyczących budżetu na rok 2014 oraz zaleceń dotyczących mandatu na rozmowy trójstronne w sprawie projektu budżetu na rok 2014;

8.  odrzuca argument Rady, jakoby proponowane cięcia dotyczyły programów, których stopień realizacji jest niski bądź których wyniki nie są zadowalające, jako że dokonane przez Radę cięcia środków na zobowiązania mają największy wpływ na zdolności wdrażania wieloletnich programów nowej generacji, których realizacji jeszcze nie rozpoczęto; ponadto proponowane przez Radę cięcia środków na płatności mają głównie wpływ na realizację programów wykazujących nie tylko wysoki poziom realizacji, ale nawet wykraczających poza założone cele (np. wspólna strategia na rzecz programu badań naukowych i innowacji, Galileo, programy Cła i Fiscalis w ramach działu 1a, EFS, EFRR oraz Fundusz Spójności w ramach działu 1b); podkreśla zwłaszcza, że takie cięcia środków na płatności w żadnym stopniu nie uwzględniają wieloletniego charakteru polityki unijnej, a w szczególności polityki spójności; zwraca uwagę, że 52 % środków na płatności o jakie wniesiono w projekcie budżetu na 2014 r. przeznaczono na realizację programów w ramach wieloletnich ram finansowych na lata 2007–2013;

9.  z ubolewaniem odnosi się do zaproponowanych przez Radę arbitralnych cięć środków w pozycjach poświęconych wydatkom administracyjnym i wydatkom na wsparcie, z których mają być finansowane kluczowych programów UE; uważa, że cięcia te utrudnią pomyślne rozpoczęcie nowych programów, jako że brak zdolności administracyjnych wiąże się z poważnym ryzykiem utrudnienia realizacji polityki UE; ubolewa nad tym, że państwa członkowskie mają tendencje do skupiania się na trywialnych, śmiesznych krótkoterminowych oszczędnościach, a nie na długoterminowych wynikach; dlatego też przywraca wartości z projektu budżetu dotyczące wszystkich pozycji poświęconych wydatkom administracyjnym i wydatkom na wsparcie, które zostały obniżone przez Radę;

10.  przyjmuje do wiadomości projekt oświadczenia o płatnościach przyjęty przez Radę w jej stanowisku na temat projektu budżetu na rok 2014; uważa jednak, że jeżeli nie ulegnie ono znacznej poprawie, oświadczenie to nie może stanowić zadowalającej gwarancji politycznej gwarantującej wystarczający i odpowiedni poziom płatności w 2014 r.; jest zdeterminowany, by zagwarantować pewność i odwrócić tendencję z ostatnich lat, kiedy to zaległe płatności pod koniec roku znacznie wzrosły; dlatego też wzywa Radę do zawarcia porozumienia w sprawie wspólnego zobowiązania politycznego do wykorzystania wszystkich środków dostępnych w ramach rozporządzenia w sprawie WRF na okres 2014-2020, w tym zastosowania marginesu na nieprzewidziane wydatki lub dokonania przeglądu pułapu płatności, aby nie zagrozić nowym programom, a jednocześnie obniżyć kwotę zaległych płatności pod koniec roku;

11.  z zadowoleniem przyjmuje oświadczenie niektórych państw członkowskich, że należy dążyć do większej równowagi pomiędzy zobowiązaniami a płatnościami w celu uniknięcia sytuacji, w której Unia nie będzie w stanie wywiązać się ze swych zobowiązań prawnych; pociesza go fakt, że szereg delegacji Rady zaczęło otwarcie zgłaszać te same obawy dotyczące procedury budżetowej, na które Parlament wielokrotnie zwracał uwagę w przeszłości;

12.  nie może przyjąć decyzji Rady o cięciach środków na zobowiązania i płatności; przypomina, że zobowiązania odzwierciedlają priorytety polityczne UE i należy je ustalać z myślą o perspektywie długoterminowej, w której spowolnienie gospodarcze może się skończyć; uważa wobec tego, że co do zasady zobowiązania należy przywrócić do poziomu ustalonego w projekcie budżetu; zamierza jednak nieznacznie podwyższyć poziom środków na zobowiązania w stosunku do projektu budżetu w odniesieniu do szeregu pozycji budżetowych obejmujących programy przynoszące bezpośrednie korzyści obywatelom UE i przyczyniające się do realizacji priorytetów strategii „Europa 2020” mających kluczowe znaczenie dla wzrostu i konkurencyjności Unii, a także tych, które propagują europejskie wartości i solidarność za granicą;

13.  ustala wobec tego ogólną wysokość środków w budżecie na 2014 r. na kwotę 142 625 mln EUR w środkach na zobowiązania i 136 077 mln EUR w środkach na płatności;

14.  wzywa w związku z tym do uruchomienia instrumentu elastyczności na kwotę 274,2 mln EUR w środkach na zobowiązania; uważa, że (w dziale 1b) instrument elastyczności wzmocni Europejski Fundusz Pomocy Najbardziej Potrzebującym zanim nie zostanie podjęte ostateczne porozumienie organów ustawodawczych co do podstawy prawnej, która musi odzwierciedlać porozumienie polityczne w sprawie WRF z 27 czerwca 2013 r. w sprawie ogólnej wysokości środków dla tego funduszu, i zapewni dodatkową pomoc Cyprowi z funduszy strukturalnych, co uzgodniły między sobą głowy państw i szefowie rządów podczas posiedzenia w dniach 27–28 czerwca 2013 r.; uważa, że w dziale 4 instrument elastyczności zapewni dodatkowe wsparcie dla pomocy humanitarnej na Bliskim Wschodzie;

15.  zamierza zainicjować poważną dyskusję na temat strony dochodów w rocznej procedurze budżetowej, jako że jest ona nieodłączną częścią budżetu Unii i nie powinna być oddzielana od wydatków; w związku z tym kwestionuje uzasadnienie państw członkowskich, by utrzymać 25 % tradycyjnych zasobów własnych jako koszty administracyjne, i domaga się skrupulatniejszej kontroli wykorzystania tej kwoty; wzywa do bardziej realistycznego planowania w budżecie spodziewanych dochodów z kar nakładanych przez Komisję na przedsiębiorstwa naruszające unijne prawo konkurencji, a także do dalszej dyskusji na temat potraktowania w budżecie nadwyżki w celu uniknięcia stosowania złożonej procedury, niezrozumiałej dla osób z zewnątrz, która w chwili obecnej polega na zwrocie tej kwoty państwom członkowskim poprzez obniżenie ich wkładu do budżetu UE opartego na PKB;

Środki na płatności

16.  ubolewa nad cięciami środków na płatności dokonanymi przez Radę, które skutkują obniżeniem o 9,5 mld EUR (9 500 mln EUR) (–6,6 %) w stosunku do przyjętego budżetu na rok 2013 (w tym budżetów korygujących nr 1–5); ponownie stwierdza, że pomimo przyjętych niższych WRF na lata 2014–2020 oraz bezwzględnej potrzeby dalszego przestrzegania zaciągniętych już zobowiązań, Rada nadal kurczowo trzyma się swej wcześniejszej strategii polegającej na sztucznym obniżaniu poziomu płatności, nie uwzględniając rzeczywistych potrzeb oraz stosunkowo oszczędnych wydatków w ramach zarządzania dzielonego w celu zagwarantowania państwom członkowskim widocznych zysków z inwestycji;

17.  zauważa, że miało to miejsce pomimo poważnej sytuacji w odniesieniu do płatności już w 2013 r., kiedy to na początku września kwoty wdrażania wynosiły odpowiednio 9 i 15 mld EUR powyżej odnośnych kwot w 2012 i 2011 r. w tym samym okresie; podkreśla, że tak dobre i poprawiające się zdolności do absorbowania środków są dowodem, że programy rzeczywiście przynoszą spodziewane rezultaty; jest zobowiązany zagwarantować, by realizacja wcześniej uzgodnionych zobowiązań nie została utrudniona sztucznymi ograniczeniami otrzymanych środków na płatności;

18.  uważa, że szczególnie w roku bieżącym stanowisko Rady o pozostawieniu sztucznego marginesu w wysokości 1 mld EUR w ramach pułapu płatności na 2014 r. jest bezcelowe i nie może zostać w żaden sposób uzasadnione, szczególnie biorąc pod uwagę wysokość spodziewanych przeniesień zaległych płatności pod koniec 2013 r.;

19.  podkreśla fakt, że w stanowisku Rady nie uwzględniono dramatycznego niedoboru środków na płatności, szczególnie w dziedzinie polityki spójności; zwraca uwagę, że najnowsze prognozy (wrzesień 2013 r.) – przedstawione przez same państwa członkowskie i dotyczące wniosków o płatności, jakie mają one złożyć do końca 2013 r., po tym, jak Komisja dokona ich przeglądu i dostosowania – wskazują, że pod koniec 2013 r. oczekuje się przeniesienia rzędu ok. 20 mld EUR, nawet jeżeli druga transza budżetu korygującego nr 2/2013 (projekt budżetu zmieniającego nr 8/2013) zostanie przyjęta w całości; przypomina, że ważne wnioski o płatności przeniesione z 2013 r. będą musiały zostać odliczone od środków na płatności dostępnych na rok 2014, co w konsekwencji przyczyni się do obniżenia ich poziomu; podkreśla, że będzie to przyczyną ogromnej presji na budżet na 2014 r., biorąc zwłaszcza pod uwagę niemający precedensu poziom niepokrytych roszczeń oraz – bardziej ogólnie – poziom pozostających do spłaty zobowiązań;

20.  wyraża zdumienie, że niektóre z cięć proponowanych przez Radę dotyczą programów Horyzont 2020, COSME oraz programów w ramach EFS, co jest w rażącej sprzeczności z duchem i literą niedawnego porozumienia politycznego w sprawie WRF na lata 2014–2020 dotyczącego koncentracji wydatków na te programy w latach 2014 i 2015, przy zobowiązaniu ze strony najwyższych szczebli instytucji do zajęcia się problemem bezrobocia wśród ludzi młodych; przypomina ponadto, że część cięć dokonanych przez Radę dotyczy pozycji, które zasilono w ramach porozumienia dotyczącego pierwszej transzy budżetu korygującego nr 2/2013;

21.  z całą mocą odrzuca w związku z tym podejście Rady do płatności i zmienia swe stanowisko w ich sprawie w celu zagwarantowania, by spadek pomiędzy pułapami na 2013 i 2014 r. nie wpływał ujemnie na właściwą realizację i finalizację programów objętych WRF na lata 2007–2013, mając na uwadze, że we wniosku Komisji 52% środków na płatności dotyczy pozostałych do spłaty zobowiązań, ani na rozpoczęcie realizacji nowych programów;

22.  postanawia przywrócić projekt budżetu po stronie płatności dla większości pozycji obniżonych przez Radę; zauważa, że mimo podwyżki środków na płatności dotyczącej niewielkiej liczby pozycji budżetowych i kilkakrotnej obniżki poziomu środków w innych pozycjach budżetowych, pułapy środków na płatności nie pozwalają na odpowiednie finansowanie wybranych priorytetów realizowanych przez Parlament; zatem po zbadaniu wszelkich możliwości realokacji środków na płatności proponuje, aby uruchomić instrument elastyczności jeżeli chodzi o płatności na kwotę 211 mln EUR na potrzeby finansowania pomocy humanitarnej;

23.  wyraża nadzieję, że spotkanie międzyinstytucjonalne poświęcone płatnościom, które odbyło się w dniu 26 września 2013 r., pomoże zarówno Parlamentowi jak i Radzie zawrzeć porozumienie w sprawie tego wspólnego zobowiązania oraz wypracować wspólne stanowisko w trakcie postępowania pojednawczego w sprawie budżetu, bez niepotrzebnych dyskusji na temat wysokości i jakości danych liczbowych przedstawionych przez Komisję, które utoruje drogę do zajęcia się wszelkimi niedoborami płatności w trakcie realizacji budżetu na 2014 r.;

24.  z zadowoleniem odnosi się do przyjęcia przez Komisję projektu budżetu korygującego nr 8/2013 (druga transza budżetu korygującego nr 2/2013), w którym zapewnia się dodatkowe 3,9 mld EUR na zaległe płatności za 2013 r. i w którym jednym z warunków jest zagłosowanie nad rozporządzeniem w sprawie WRF; domaga się szybkiego i pełnego przyjęcia tego projektu przez Radę; przypomina swoje stanowisko przedstawione w rezolucji z dnia 3 lipca 2013 r. dotyczącej porozumienia politycznego w sprawie WRF, które stwierdza, że Parlament nie wyda zgody na przyjęcie rozporządzenia w sprawie WRF ani nie przyjmie budżetu na rok 2014 dopóki Rada nie przyjmie projektu budżetu korygującego nr 8/2013 pokrywającego drugą transzę budżetu korygującego nr 2/2013;

Dział 1a

25.  przypomina, że wyłączenie wielkoskalowych projektów infrastrukturalnych spowodowało już obniżenie środków ujętych w projekcie budżetu w dziale 1a o 1,1 mld EUR w stosunku do roku budżetu na rok 2013; ubolewa nad faktem, że Rada podjęła dodatkowo decyzję o dalszych cięciach środków na zobowiązania w ramach działu 1a o 60 mln EUR w stosunku do projektu budżetu, pomimo wszystkich niedawnych zobowiązań politycznych do realizacji celów tego działu podjętych przez głowy państwa i szefów rządów;

26.  podkreśla, że część dokonanych przez Radę cięć dotyka szczególnie programów, które ona sama uznała za mające strategiczne znaczenie dla wzrostu i odnowy gospodarczej, a mianowicie Horyzont 2020 (-43,7 mln EUR) i COSME (-0,5 mln EUR); ubolewa nad faktem, że stoi to w otwartej sprzeczności z duchem i literą porozumienia politycznego w sprawie WRF, które obejmuje postanowienia dotyczące szczególnej elastyczności w walce z bezrobociem wśród ludzi młodych oraz w związku z badaniami naukowymi;

27.  potwierdza swe wsparcie dla programów UE w dziedzinie badań naukowych, konkurencyjności, przedsiębiorczości, innowacji oraz integracji społecznej, które leżą w samym centrum strategii „Europa 2020”; w związku z tym opowiada się za przywróceniem wszystkich pozycji objętych cięciami Rady, aby w jeszcze większym stopniu nie osłabiać tego działu; podejmuje ponadto decyzję o koncentracji poziomu środków w określonej liczbie pozycji w pewnych priorytetowych dziedzinach, takich jak Horyzont 2020, COSME i Erasmus +, co nie stanowi zwiększenia środków, jako że nie zmienia się całkowita kwota przeznaczona na te programy w wieloletnich ramach finansowych na lata 2014-2020, oraz o zwiększeniu środków przeznaczonych na agendę cyfrową, politykę transportu, dialog społeczny, EURES, instrument mikrofinansowy Progress i przedsiębiorczość społeczna, doroczne imprezy specjalne oraz jakość statystyki europejskiej;

28.  włącza do swego czytania porozumienie polityczne w sprawie WRF, jeżeli chodzi o przekazanie w 2014 r. całkowitej kwoty w wys. 381,4 mln EUR na rzecz programu Horyzont 2020 (kwota 212,2 mln EUR: 106,1 mln EUR na Europejską Radę ds. Badań Naukowych oraz 106,1 mln EUR na działanie Marie Skłodowska-Curie), COSME (31,7 mln EUR) oraz Erasmus+ (137,5 mln EUR);

29.  wspiera również odnośne opóźnienie w przekazaniu kwoty 381,4 mln EUR, zgodnie z porozumieniem w sprawie WRF i listem Komisji w sprawie poprawek nr 1/2014, zgodnie z którymi kwotę na ITER obniżono o 212,2 mln EUR, zaś na CEF-Energy o 169,2 mln EUR, przy czym to ostatnie cięcie uwzględniono już w projekcie budżetu, choć pierwotnie w innym celu;

30.  uważa, że niektóre dziedziny powinny podlegać ukierunkowanym cięciom lub umieszczeniu zobowiązań w rezerwie, a mianowicie komunikacja w sprawie unii gospodarczej i walutowej (–2 mln EUR) z jednej strony, a sprawozdawczość i kontrola finansowa (rezerwa w oczekiwaniu na porozumienie w sprawie odnośnego programu unijnego) z drugiej strony;

31.  włącza do swego czytania wyniki negocjacji ustawodawczych znane na obecnym etapie; postanawia w szczególności utworzyć szereg nowych pozycji z zapisami symbolicznymi w ramach programu Horyzont 2020 i potwierdza – również z zapisami symbolicznymi – nowe pozycje zaproponowane przez Komisję w liście w sprawie poprawek nr 1/2014; spodziewa się, że Komisja wysunie kompleksowy wniosek w sprawie dostosowania projektu budżetu do nowych podstaw prawnych dla wszystkich odnośnych programów w ramach porozumienia w sprawie budżetu na rok 2014, przyjmując i uzupełniając pozycje przyjęte przez Parlament;

32.  wspiera utworzenie specjalnej podpozycji w ramach programu Erasmus +, której celem jest zapewnienie odpowiedniej przejrzystości działań na rzecz młodzieży w ramach tego programu i dokonuje przeniesienia budżetowego w wysokości 11,5 % pierwotnej wysokości środków w programie Erasmus + na rzecz tej pozycji poświęconej młodzieży; skreśla utworzoną przez Radę podpozycję gwarantującą dotacje na działalność dla agencji krajowych;

33.  podejmuje decyzję o powrocie do nomenklatury poprzedniego okresu programowania, jeżeli chodzi o dialog społeczny; dlatego też dokonuje podziału tej pozycji, a także podlegających jej środków, na trzy odrębne podpozycje, podobnie jak to miało miejsce w przeszłości;

34.  zauważa, że w wyniku jego czytania w dziale 1a pozostaje margines w wys. [65 446 000 EUR]

Dział 1b

35.  zwraca uwagę, że choć zobowiązania pozostały praktycznie bez zmian (obniżka jedynie o 3,3 mln EUR), Rada jeszcze bardziej obniżyła poziom płatności (o 202,2 mln EUR lub 0,4 % w stosunku do projektu budżetu), co ma wpływ zarówno na realizację celu inwestowania we wzrost gospodarczy i zatrudnienie (–114 151 mln EUR lub –0,23 %), jak i celu europejskiej współpracy terytorialnej (–84 805 mln EUR lub –6,19 %), i spowodowało sztuczne podniesienie marginesu o 3,3 mln EUR;

36.  podkreśla, że EFRR i Fundusz Spójności w najwyższym stopniu odczuwają skutki cięć (EFRR: –125 155 mln EUR, Fundusz Spójności: –44 312 mln EUR, zaś EFS obniżono o 32 788 mln EUR); zdecydowanie ubolewa nad faktem, że 69,33 % ogólnych cięć środków na płatności dotyczy środków na realizację programów rozpoczętych w poprzednich okresach (tj. 98,7 mln EUR);

37.  wyraża ubolewanie w związku z tym, że Komisja zastosowała jako podstawę płatności zaliczkowych poziom uzgodniony przez Radę Europejską w lutym 2013 r., podczas gdy kwestia ta jest tematem trwających międzyinstytucjonalnych negocjacji sektorowych, w których Parlament ma prawo współdecydowania, zaistniała sytuacja stwarza zatem ryzyko przesądzenia o wyniku tych negocjacji; przypomina, że płatności zaliczkowe mają podstawowe znaczenie, ponieważ państwa członkowskie i regiony wymagają wystarczających środków na początku okresu, aby inwestować w projekty, które wspomogą starania na rzecz przezwyciężenia obecnego kryzysu gospodarczego i finansowego; w związku z tym podtrzymuje stanowisko parlamentarnej Komisji Rozwoju Regionalnego zalecającej takie same stawki płatności zaliczkowych jak w obecnym okresie w związku z trwającym kryzysem;

38.  przypomina, że dział 1b obejmuje najwiekszą część pozostających aktualnie do spłaty zobowiązań; wyraża głębokie zaniepokojenie faktem, że kwota pozostałych do zapłaty rachunków pod koniec 2013 r. wyniesie ok. 20 mld EUR w obrębie polityki spójności, co zaskutkuje powstaniem ogromnego deficytu, który trzeba będzie odliczyć od środków na płatności dostępne w celu realizacji aktualnych oraz także uruchomienia nowych programów w 2014 r., i co w konsekwencji spowoduje obniżenie poziomu tych środków; podkręsla, że regularne niedobory środków na płatności były główną przyczyną niemającego sobie równych poziomu pozostających do spłaty zobowiązań, szczególnie w ostatnich latach okresu objętego WRF 2007–2013;

39.  w związku z tym odrzuca cięcia, których Rada dokonała w dziale 1b; uważa, że doprowadziłyby one do jeszcze poważniejszych trudności z płatnościami niż trudności już spodziewane, a także przeszkodziły w zwrocie państwom członkowskim i regionom będącym beneficjentami środków już wydanych, co miałoby poważne konsekwencje, zwłaszcza dla państw członkowskich, które już teraz przeżywają trudności społeczne, gospodarcze i finansowe;

40.  postanawia przywrócić poziom środków z projektu budżetu, jeżeli chodzi o zobowiązania i płatności dla wszystkich pozycji obniżonych przez Radę w tym dziale, wyjść poza poziom projektu budżetu, jeżeli chodzi o środki na zobowiązania w szeregu pozycji, w większości w zgodzie z listem Komisji w sprawie poprawek nr 1/2014 – zapewniając środki z funduszy strukturalnych dla Cypru na ogólną kwotę 100 mln EUR w obecnych cenach na 2014 r.;

41.  przypomina cel, jakim jest obniżenie liczby osób zatrożonych ubóstwem i wykluczeniem społecznym o przynajmniej 20 mln, określony w strategii „Europa 2020”; przypomina również porozumienie polityczne w sprawie WRF, w ramach którego zapewniono możliwość dodatkowego podwyższenia środków o maks. 1 mld EUR (powyżej uzgodnionej już kwoty w wys. 2,5 mld EUR) na cały okres 2014–2020 na rzecz Europejskiego Funduszu Pomocy Najbardziej Potrzebującym; postanawia zatem wzmocnić ten fundusz, przekazując na działania wspierające spójność społeczną i eliminujące najgorsze formy ubóstwa w Unii ogólną kwotę środków na zobowiązania w wys. 500 mln EUR;

42.  postanawia utworzyć dwie specjalne pozycje budżetowe przeznaczone na pomoc techniczną na realizację strategii unijnych na rzecz makroregionu Morza Bałtyckiego w uznaniu pomyślnej realizacji tych strategii w obecnym okresie programowania, a także po raz pierwszy dla makroregionu Dunaju (każda z nich otrzyma 2,5 mln EUR w środkach na zobowiązania i płatności);

43.  z zadowoleniem przyjmuje porozumienie w sprawie Inicjatywy na rzecz zatrudnienia ludzi młodych (YEI) osiągnięte w ramach negocjacji WRF 2014–2020; uważa, że natychmiastowe uruchomienie tej inicjatywy pozwalające zmierzyć się z niemającym sobie równych poziomem bezrobocia wśród ludzi młodych uzależnione jest od odpowiedniego poziomu środków; dlatego też zatwierdza proponowaną przez Komisję koncentrację środków na wstępie i późniejsze ich przenoszenie na rzecz YEI, a także odpowiadające im późniejsze przeniesienie środków z programu na rzecz europejskiej współpracy terytorialnej; powtarza, że począwszy od 2016 r. potrzebne będą dodatkowe środki, aby zapewnić skuteczność i trwały charakter tej inicjatywy;

44.  zgadza się na utworzenie nowych specjalnych pozycji budżetowych na pomoc techniczną dla wszystkich pięciu funduszy strukturalnych z zapisami symbolicznymi (p. m.) oraz odpowiadających im uwag do budżetu obok istniejących już pozycji, aby wyjść naprzeciw wnioskom państw członkowskich wskazanym w sporządzonym przez Komisję liście w sprawie poprawek nr 1/2014; oczekuje, że pozwoli to na skuteczniejszą realizację nowych programów na poziomie państw członkowskich;

45.  ubolewa, że Parlament nie dysponuje żadnym marginesem swobody w ramach tego działu, przypomina przekonanie, że porozumienie polityczne w sprawie WRF jest wiążące dla wszystkich instytucji oraz że powinno się uruchomić instrumenty elastyczności przewidziane tym porozumieniem w celu zapewnienia punktualnego uruchomienia priorytetowych działań oraz odpowiedniego poziomu finansowania tych działań;

Dział 2

46.  zauważa, że choć cięcia, jakich dokonała Rada, w najmniejszym stopniu dotknęły działu 2, to jednak obniżono poziom środków na realizację niektórych programów, a mianowicie LIFE +, który jest priorytetowym programem Parlamentu (obniżka o 4,07 % w środkach na płatności);

47.  przywraca wysokość środków z projektu budżetu dla wszystkich pozycji, których cięć dokonała Komisja, a także podejmuje decyzję o podwyższeniu środków na zobowiązania dla programu „Owoce w szkole” o 28 mln EUR w celu dostosowania jego środków do porozumienia politycznego osiągniętego w czerwcu 2013 r. w sprawie nowej wspólnej polityki rolnej na lata 2014–2020;

48.  zatwierdza utworzenie nowych, specjalnych linii budżetowych z zapisami symbolicznymi na pomoc techniczną dla Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich oraz Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego, co wskazała Komisja w liście w sprawie poprawek nr 1/2014;

Dział 3

49.  przypomina, że choć dział 3 jest najmniejszym działem w WRF, jeżeli chodzi o wysokość środków finansowych, obejmuje on kwestie mające kluczowe znaczenie dla obywateli Unii;

50.  przyjmuje do wiadomości cięcia w tym dziale zaproponowane już przez Komisję w projekcie budżetu; ubolewa nad faktem, że Rada dokonała dalszych cięć w tym dziale, zarówno środków na zobowiązania (o 5,2 mln EUR, co daje – 0,24 % w stosunku do projektu budżetu), jak i środków na płatności (o 10 mln EUR, co daje –0,60 % w stosunku do projektu budżetu);

51.  przyjmuje ogólne podejście polegające na przywróceniu wysokości środków we wszystkich pozycjach do poziomu z projektu budżetu w celu zagwarantowania należytej realizacji programów i działań w ramach tego działu;

52.  ponownie zapewnia o zdecydowanym i stałym poparciu Parlamentu dla odpowiedniego finansowania programów dotyczących praw, obywateli, kultury i mediów osiągających wysokie wskaźniki wykonania i przynoszących widoczny efekt dźwigni i efekt mnożnikowy oraz oferujących dostrzegalną i dowiedzioną europejską wartość dodaną poprzez stymulowanie współpracy transgranicznej oraz aktywnego obywatelstwa; jest szczególnie zaniepokojony proponowanymi cięciami w programach i działaniach w tych dziedzinach; proponuje podwyższenie poziomu środków powyżej wartości z projektu budżetu dla kilku pozycji w obrębie podprogramów dotyczących kultury i mediów, programu „Europa obywateli”, programu „Prawa i obywatelstwo” oraz działań multimedialnych (ogółem podwyżka w środkach na zobowiązania w wys. 11,3 mln EUR);

53.  przypomina, że budżet UE narażony jest na szereg zagrożeń, takich jak oszustwa związane z podatkiem VAT, przemyt, podrabianie towarów oraz korupcja wywodzące się głównie z przestępczości zorganizowanej; wzywa, aby walce z oszustwami w UE oraz ze zorganizowaną przestępczością transgraniczną nadano zdecydowanie priorytetowy charakter, wzywa w związku z tym do wzmocnienia odnośnych organów i agencji UE zaangażowanych w skuteczną walkę z tymi praktykami oraz leżącymi u ich podstaw strukturami przestępczymi, a także w zakazywanie takich praktyk;

54.  podkreśla, że należy wzmocnić solidarność między państwami członkowskimi w dziedzinie azylu i migracji oraz że budżet UE powinien jednoznacznie odzwierciedlać tego rodzaju wyraźne zobowiązanie, co obejmuje również odpowiedni wkład ze strony państw członkowskich;

55.  zwraca uwagę na ograniczony margines w tym dziale, pozostawiający niewielkie pole manewru w przypadku nieprzewidzianych sytuacji;

Dział 4

56.  ubolewa nad cięciami, jakich Rada dokonała w dziale 4 (–0,21 % w środkach na zobowiązania i –2,5 % w środkach na płatności), jednym z działów, które najbardziej ucierpiały z powodu cięć w projekcie budżetu (–12,5 % w środkach na zobowiązania i –8,2 % w środkach na płatności) w stosunku do poziomu z 2013 r; powtarza, że choć dział ten stanowi mniej niż 6 % całkowitego budżetu Unii, jest on projekcją wizerunku UE za granicą;

57.  w związku z powyższym uważa, że wyjątkowe znaczenie ma zacieśnianie współpracy, poprawa koordynacji i rozwijanie synergii z programami i przedsięwzięciami państw członkowskich UE w państwach trzecich, tak by poprawić skuteczność działań zewnętrznych UE w ramach obecnych ograniczeń budżetowych;

58.  uważa, że dokonane przez Radę cięcia priorytetowych pozycji Parlamentu za niemożliwe do przyjęcia i proponuje przywrócenie wysokości środków z projektu budżetu w przypadku pozycji obniżonych przez Radę, a nawet wyjście poza te wielkości w środkach na zobowiązania w przypadku niektórych pozycji o znaczeniu strategicznym dla stosunków zewnętrznych Unii na ogólną kwotę 233 mln EUR (pomoc humanitarna, Europejski Instrument Sąsiedztwa, Instrument Współpracy na rzecz Rozwoju, Instrument Pomocy Przedakcesyjnej oraz Europejski Instrument na rzecz Wspierania Demokracji i Praw Człowieka); w tym kontekście wzywa do podwyższenia środków na dziedziny geograficzne i tematyczne objęte zakresem Instrumentu Współpracy na rzecz Rozwoju z myślą o przyspieszeniu realizacji milenijnych celów rozwoju;

59.  uważa, że aby skutecznie realizować europejska politykę sąsiedztwa, należy zapewnić większe wsparcie krajom partnerskim zaangażowanym w budowanie społeczeństw demokratycznych i w prowadzenie reform; bierze pod uwagę trudną aktualną sytuację polityczną niektórych krajów partnerskich; jest zdania, że należy zapewnić większe wsparcie na rzecz promowania budowy zaufania i innych działań przyczyniających się do gwarantowania bezpieczeństwa oraz zapobiegania konfliktom i ich rozwiązywania;

60.  przypomina o znaczeniu przejrzystości jako nadrzędnej zasady budżetowej; w związku z tym wzywa do rozdzielenia pozycji specjalnych przedstawicieli Unii Europejskiej (SPUE) w celu uzyskania lepszego oglądu środków przydzielanych poszczególnym SPUE; proponuje, by w całości przenieść pozycje budżetowe przeznaczone na SPUE do budżetu Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych (ESDZ);

61.  nie zgadza się z propozycją Komisji, by podzielić geograficzne i tematyczne pozycje budżetowe na jedną pozycję dotyczącą ograniczania ubóstwa i trwałego wzrostu oraz jedną pozycję dotyczącą kwestii zarządzania, jako że nowe nazewnictwo nie odróżnia celów od środków w polityce rozwoju; dlatego też proponuje zmianę nazewnictwa, tak aby lepiej odzwierciedlało ono potrzeby polityki rozwoju;

62.  proponuje mobilizację instrumentu elastyczności na 50 mln EUR w celu sfinansowania rzeczywistych potrzeb związanych z wkładem Unii w proces pokojowy na Bliskim Wschodzie; potwierdza zatem wsparcie dla długofalowego planowania i odpowiedniego finansowania pomocy na rzecz Organizacji Narodów Zjednoczonych do spraw Pomocy Uchodźcom Palestyńskim na Bliskim Wschodzie (UNRWA), Palestyny i procesu pokojowego; podkreśla znaczenie udostępnienia UNRWA odpowiednich środków pozwalających jej na zapewnienie podstawowych usług, do czego UNRWA została upoważniona przez Zgromadzenie Ogólne ONZ, a także na zagwarantowanie bezpieczeństwa i bytu uchodźców mając na uwadze brak stabilności regionu;

63.  uważa, że dla zapewnienia przejrzystości i skuteczności pomocy polityka bezpośredniego wsparcia finansowego powinna być oceniana krytycznie oraz że należy zwiększyć zakres kontroli; podkreśla, że w przypadku nadużyć i malwersacji UE powinna cofnąć pomoc finansową;

64.  domaga się podwyższenia środków na płatności w ramach rezerwy na pomoc nadzwyczajną (+147 mln EUR) w celu uniknięcia powtórzenia się sytuacji, w której Komisja nie będzie w stanie reagować na czas na nowe kryzysy humanitarne;

Dział 5

65.  wyraża zdziwienie dokonanymi przez Radę cięciami w dziale 5 w całkowitej wysokości 153 283 mln EUR w zobowiązaniach i płatnościach (–1,8 % w stosunku do poziomu środków w projekcie budżetu), przy czym najbardziej radykalne cięcia dotyczą emerytur i szkół europejskich (–5,2 mln EUR, –3,2 %), a także wydatków dotyczących urzędników i pracowników tymczasowych w poszczególnych obszarach polityki (–69,7 mln EUR, –3,5 %);

66.  zwraca uwagę, że Komisja ujęła już w projekcie budżetu oszczędności wynikające z wprowadzenia nowego regulaminu pracowniczego oraz uzgodnioną przez instytucje redukcję liczby stanowisk o 1 %;

67.  uważa, że dodatkowe cięcia wydatków administracyjnych, których dokonała Rada, są nieuzasadnione i nie uwzględniają zobowiązań ustawowych i umowych oraz nowych uprawnień i zadań Unii; zwraca uwagę, że „wyłączenie korekty wynagrodzeń na lata 2011 i 2012” może w jeszcze większym stopniu zachwiać budżetem Unii;

68.  zauważa w szczególności, że jeżeli Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej orzeknie w 2014 r. na korzyść Komisji w sprawie zaskarżonych zmian emerytur i wynagrodzeń z 1 lipca 2012 r., „nie pozostawi to odpowiedniego marginesu w pułapie działu 5 pozwalającego na działanie w nieprzewidzianych sytuacjach”; dlatego też zauważa, że Rada nie zrealizowała celu, jaki sobie wyznaczyła, przyjmując swe stanowisko;

69.  dlatego też przywraca poziom środków z projektu budżetu we wszystkich pozycjach poświęconych wydatkom administracyjnym i wydatkom na wsparcie i we wszystkich pozycjach działu 5, w których Rada dokonała cięć, za wyjątkiem pozycji „Wynagrodzenia i świadczenia” w sekcji 3, którą obniżono o 1,2 mln EUR w celu uwzględnienia wkładu Europejskiej Agencji Chemikaliów w finansowanie szkół europejskich typu II;

70.  postanawia umieścić w rezerwie niektóre środki w oczekiwaniu na informacje od Komisji dotyczące agencji zdecentralizowanych oraz sprawozdań z gospodarowania pomocą zewnętrzną;

71.  rozdziela pozycję poświęconą wydatkom Europejskiego Urzędu ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) na urzędników i personel tymczasowy w celu odzwierciedlenia rozszerzonego mandatu oraz wzmocnionej niezależności sekretariatu Komitetu Nadzoru OLAF przewidzianych w nowym rozporządzeniu dotyczącym OLAF(7);

Agencje

72.  zasadniczo potwierdza szacunki Komisji dotyczące potrzeb budżetowych agencji; zwraca uwagę, że Komisja obniżyła już w znacznym stopniu wstępne zapotrzebowanie na środki większości agencji;

73.  uważa wobec tego, że wszelkie dalsze cięcia proponowane przez Radę stanowiłyby zagrożenie dla właściwego funkcjonowania agencji i uniemożliwiłyby im wypełnianie zadań, które zostały im wyznaczone przez władzę ustawodawczą; odrzuca horyzontalne podejście Rady do obniżania środków dla agencji, których potrzeby należy oceniać indywidualnie;

74.  nie może jednak przyjąć podejścia Komisji do kwestii personelu, które zakłada nie tylko ograniczenie planu zatrudnienia agencji o 1 % – co odnosi się do wszystkich instytucji i organów, zgodnie z porozumieniem politycznym w sprawie WRF – ale również przeznaczenie dodatkowego 1 % stanowisk na „pulę przeniesień”;

75.  podkreśla, że uzgodniona redukcja personelu powinna mieć za punkt wyjścia stanowiska i zadania istniejące w referencyjnym momencie przypadającym na 31 grudnia 2012 r. oraz że wszelkim nowym zadaniom istniejących już agencji lub tworzeniu nowych agencji muszą towarzyszyć dodatkowe zasoby;

76.  zmienia zatem plany zatrudnienia większości agencji, aby wdrożyć uzgodnioną redukcję o 1%; nie czyni tego jednak względem agencji, które w swoim pierwotnym wniosku zastosowały już redukcję 1 + 1%; podkreśla jednak, że ten dodatkowy wkład 1% należy uwzględnić w budżecie na 2015 r., aby potraktować wszystkie agencje jednakowo;

77.  podkreśla dodatkowe zadania powierzone już Europejskim Urzędom Nadzoru oraz przyszłe zadania przewidziane w nieuzgodnionych jeszcze wnioskach ustawodawczych, które będą wymagały stosownego zwiększenia nakładów budżetowych, aby urzędy te mogły w zadowalający sposób wypełniać swoje role nadzorcze; przypomina swoje stanowisko, w którym twierdzi, że Europejskie Urzędy Nadzoru wymagają niezależnych pozycji budżetowych i powinny stać się finansowo niezależne od krajowych organów członkowskich;

78.  postanawia podwyższyć środki w budżecie na 2014 r. przeznaczone dla trzech agencji nadzoru finansowego; uważa, że środki te powinny odzwierciedlać potrzebę wypełnienia wymaganych zadań, gdyż przyjęto i przyjmuje się większą liczbę rozporządzeń, decyzji i dyrektyw w celu przezwyciężenia obecnego kryzysu finansowego i gospodarczego, od którego w dużej mierze zależy stabilność sektora finansowego;

79.  postanawia podwyższyć środki dla Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Morskiego i kilku agencji działu 3 w związku z dodatkowymi zadaniami, które im powierzono (Frontex, Europol, Europejskie Centrum Monitorowania Narkotyków i Narkomanii, Europejska Agencja ds. Zarządzania Operacyjnego Wielkoskalowymi Systemami Informatycznymi i Europejski Urząd Wsparcia w dziedzinie Azylu); podwyższa środki dla Europejskiej Agencji Leków, ponieważ Komisja w swoim projekcie budżetu uwzględniła dochody przeznaczone na określony cel, czego nie powinno się robić w stosunku do agencji finansowanych głównie z opłat; przewiduje możliwe wejście w życie czwartego pakietu kolejowego, umieszczając w rezerwie dodatkowe środki dla Europejskiej Agencji Kolejowej;

80.  wzywa Komisję do zintensyfikowania starań na rzecz wskazania wraz z państwami członkowskimi, które wydają się najbardziej niechętne, agencji, które można albo połączyć, albo przynajmniej przenieść, aby wspólnie użytkować budynki lub dzielić niektóre funkcje administracyjne;

81.  ponadto oczekuje od Komisji przedstawienia nowego sprawozdania finansowego po zakończeniu przez Parlament i Radę procedury ustawodawczej rozszerzającej mandat danej agencji; jest świadomy, że takie rozszerzenie może wymagać dodatkowych środków, na które zgodę muszą wyrazić obie instytucje;

Projekty pilotażowe i działania przygotowawcze

82.  po przeprowadzeniu starannej analizy przedłożonych projektów pilotażowych i działań przygotowawczych pod kątem pomyślności realizacji aktualnych projektów, a także wykluczając inicjatywy objęte już obowiązującymi podstawami prawnymi, jak i w pełni uwzględniając ocenę Komisji dotyczącą możliwości wdrożenia projektów, postanawia przyjąć pakiet kompromisowy, na który składa się ograniczona liczba projektów pilotażowych i działań przygotowawczych, również ze względu na ograniczone dostępne marginesy;

Inne sekcje

83.  uważa, że budżet każdej instytucji Unii, ze względu na jej konkretne misje i sytuację, należy traktować indywidualnie, bez jednolitych rozwiązań, biorąc pod uwagę konkretny etap rozwoju, zadania operacyjne, cele zarządzania, potrzeby kadrowe i strategie nieruchomości każdej instytucji;

84.  utrzymuje, że Parlament i Rada, wspierając wszelkie możliwe oszczędności i przyrost wydajności wynikające z ciągłej oceny realizowanych i nowych zadań, powinny ustalić wystarczający poziom środków, aby zapewnić sprawne funkcjonowanie instytucji, wywiązywanie się z wewnętrznych i zewnętrznych zobowiązań prawnych oraz świadczenie obywatelom Unii wysoce profesjonalnych usług;

85.  jest zaniepokojony tym, że w projekcie budżetu na rok 2014 Rada dokonała cięć korekty wynagrodzeń pracowników wynoszącej 1,7 % za 2011 i 2012 r. w tych instytucjach, które uwzględniły roczny wpływ tych korekt w preliminarzu budżetowym, zwłaszcza w świetle oczekiwanego orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości; przywraca te wydatki w budżecie na 2014 r. jako środek należytego i rozważnego zarządzania finansami; jest również zaniepokojony narastającymi zaległościami w spłacie kwoty głównej i odsetek, za które odpowiedzialne stałyby się instytucje, i zwraca uwagę, że Rada nie przewidziała żadnych środków finansowych jako środka ostrożności;

86.  jest w związku z tym głęboko zaniepokojony prawie nieistniejącym marginesem płatności i niewystarczającym marginesem zobowiązań w dziale 5 i podpułapie na wydatki administracyjne; przypomina, że zgodnie z art. 203 rozporządzenia (UE, Euratom) nr 966/2012 środki na wydatki administracyjne to środki niezróżnicowane, a zatem to niższy z obu pułapów jest decydujący; powtarza, że mogą być potrzebne dodatkowe środki na płatności, aby pokryć pozostałe do uregulowania korekty wynagrodzeń, i ostrzega, że może również pojawić się problem marginesu zobowiązań;

87.  domaga się budżetu korygującego, aby pokryć zaległości i odnośne korekty wynagrodzeń, jeśli Trybunał Sprawiedliwości opowie się za waloryzacją wynagrodzeń przewidzianą w regulaminie pracowniczym; odnotowuje niewielkie dodatkowe oszczędności w rezultacie przyjęcia regulaminu pracowniczego, które nie zostały jeszcze uwzględnione w projekcie budżetu; przyjmuje do wiadomości szczegóły zawarte w przygotowanym przez Komisję liście w sprawie poprawek nr 2/2014 (COM(2013)0719) i wzywa Radę do uwzględnienia treści listu w procedurze budżetowej 2014;

88.  z zadowoleniem przyjmuje starania instytucji na rzecz pozyskiwania oszczędności gdzie tylko to możliwe, bez szkody dla jakości świadczonych przez nie usług; z zadowoleniem przyjmuje zacieśnioną współpracę międzyinstytucjonalną, np. aktualne negocjacje między Parlamentem, Europejskim Komitetem Ekonomiczno-Społecznym i Komitetem Regionów na rzecz wzmocnienia ich powiązań politycznych, uzyskania przyrostu wydajności i promowania mobilności pracowników z myślą o wspieraniu podstawowych funkcji tych instytucji;

Sekcja 1 – Parlament Europejski

Ogólne ramy

89.  przypomina, że przyjmując preliminarz na 2014 r., nalegał na potrzebę wykazywania się wysokim stopniem odpowiedzialności budżetowej, kontroli i samoograniczenia, a także na potrzebę podjęcia dodatkowych wysiłków na rzecz wprowadzenia zmian, oszczędności i reform strukturalnych, aby wzrost środków w budżecie był bliższy stopie inflacji;

90.  podkreśla, że aby zapewnić długotrwałe oszczędności w budżecie UE, Parlament Europejski i Rada muszą przygotować plan działań na rzecz jednej siedziby, zgodnie z wcześniejszymi rezolucjami PE, zwłaszcza z rezolucją z dnia 23 października 2012 r. w sprawie stanowiska Rady dotyczącego projektu budżetu ogólnego Unii Europejskiej na rok budżetowy 2013 – wszystkie sekcje(8) i z dnia 6 lutego 2013 r. w sprawie wytycznych dotyczących procedury budżetowej 2014 – sekcje inne niż Komisja(9) oraz zgodnie z decyzją PE z dnia 10 maja 2012 r. w sprawie udzielenia absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2010, sekcja 1 – Parlament Europejski(10);

91.  z zadowoleniem przyjmuje porozumienie osiągnięte w dniu 24 września 2013 r. podczas posiedzenia pojednawczego Prezydium i Komisji Budżetowej; zwraca uwagę, że ogólny poziom jego budżetu na 2014 r. to 1 783 976 098 EUR, a to oznacza redukcję netto w wysokości 29 168 108 EUR w porównaniu ze wstępnym projektem preliminarza z dnia 26 lutego 2013 r.;

92.  wskazuje, że poziom jego budżetu na rok 2014 jest o 1,9 % wyższy od budżetu na 2013 r.; zwraca uwagę, że koszty przystąpienia Chorwacji w wysokości 0,17 % i jednorazowy koszt związany ze zmianą kadencji parlamentarnej stanowią 2,1 % wzrostu; podkreśla, że pomimo nieuniknionych kosztów związanych ze zmianą kadencji parlamentarnej po wyborach europejskich w 2014 r. odnotowujemy spadek netto o 0,37 % w budżecie operacyjnym oraz dalszy spadek o oczekiwaną stopę inflacji;

93.  podkreśla, że w budżecie PE zawarto środki, aby pokryć częściowo nieuchronne korekty wynagrodzeń za lata 2011 i 2012 w świetle oczekiwanego orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości; jest głęboko zaniepokojony tym, że Rada ani nie przewidziała żadnych środków we własnym budżecie, ani nie utrzymała środków przewidzianych w budżecie innych instytucji jako środka ostrożności służącego częściowemu pokryciu skutków budżetowych, które może spowodować oczekiwane orzeczenie Trybunału Sprawiedliwości; zauważa, że spadek netto o 0,37 % w budżecie operacyjnym Parlamentu w 2014 r. byłby o 1,3 % większy, gdyby Parlament nie przewidział środków na pokrycie nieuchronnych korekt wynagrodzeń za lata 2011 i 2012 w przypadku takiego orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości;

94.  zatwierdza następujące zmiany w preliminarzu:

   uwzględnienie wpływu przyjęcia nowego regulaminu pracowniczego i odnośnych zmian w planie zatrudnienia;
   uwzględnienie oszczędności wynikających z zastąpienia w Luksemburgu budynku PRES budynkiem GEOS;
   obniżenie poziomu środków na Dom Historii Europejskiej dzięki pokryciu przez Komisję części kosztów operacyjnych i oszczędnościom wewnętrznym;
   włączenie oszczędności wynikających z wdrożenia metod pracy zakładających wyeliminowanie papierowych wersji dokumentów w Parlamencie;
   przeniesienie zarządzania świadczeniami posłów przewidzianymi w statucie posła, jak i świadczeniami urzędników, do specjalnej pozycji budżetowej w sekcji 3;
   zapewnienie nowej DG ds. Parlamentarnej Służby Badawczej zasobów ludzkich i finansowych po zawarciu porozumienia o współpracy z Europejskim Komitetem Ekonomiczno-Społecznym i Komitetem Regionów;

Wspólna grupa robocza

95.  z zadowoleniem przyjmuje kontynuacje prac wspólnej grupy roboczej Prezydium i Komisji Budżetowej ds. budżetu Parlamentu, które okazały się przydatne w procesie reform jako platforma dyskusji i określania możliwych rezerw wydajności, aby zrównoważyć niezbędne inwestycje służące zwiększeniu skuteczności Parlamentu;

96.  przypomina sukcesy, jakie grupa robocza święciła w przeszłości, jeżeli chodzi o określanie strategii na rzecz poczynienia oszczędności w zakresie kosztów podróży posłów;

97.  utrzymuje, że reformy zainicjowane podczas prac grupy roboczej, jak współpraca międzyinstytucjonalna z Komitetem Regionów i Europejskim Komitetem Ekonomiczno-Społecznym, środki na rzecz wdrożenia metod pracy zakładających wyeliminowanie papierowych wersji dokumentów w Parlamencie oraz e-posiedzenia, wydajniejsza struktura rytmu pracy w Parlamencie oraz outsourcing płatności i wprowadzenie nowego systemu zarządzania zasobami ludzkimi, należy kontynuować z myślą o zyskaniu rzeczywistego przyrostu wydajności i uwolnieniu zasobów, aby poprawić dostęp posłów do porad naukowych ze strony niezależnych ekspertów i wzmocnić zdolności Parlamentu w zakresie nadzoru;

Reforma regulaminu pracowniczego

98.  odnotowuje, że zmiany w regulaminie pracowniczym, uzgodnione przez Parlament i Radę w ramach zwykłej procedury ustawodawczej, obejmują nową metodę indeksacji wynagrodzeń personelu i przewidują zamrożenie korekt wynagrodzeń dla wszystkich instytucji, w tym Parlamentu, w 2013 i 2014 r., co stwarza oszczędności w wysokości 14,5 mln EUR w budżecie Parlamentu na 2014 r.;

99.  uwzględnia ponadto, że inne reformy dotyczące regulaminu pracowniczego, jak zmiany zasad dotyczących wydatków na roczne podróże urzędników, umożliwią oszczędności w wysokości 2,8 mln EUR, oprócz oszczędności w wysokości 0,8 mln EUR w wyniku dostosowań ścieżki kariery personelu i rytmu awansów oraz utworzenia nowej grupy funkcyjnej SC;

100.  zauważa, że wniosek Komisji dotyczący redukcji ogólnego poziomu personelu o 1% rocznie w przypadku Parlamentu spowoduje skreślenie 67 stanowisk w planie zatrudnienia na 2014 r.; przyjmuje do wiadomości komunikat sekretarza generalnego dla członków Prezydium z dnia 2 września 2013 r., w którym sekretarz generalny nie porusza tematu równowagi między politycznym a administracyjnym wsparciem dla posłów; zauważa, że grupy polityczne od 2012 r. nie zwiększają zasobów kadrowych i że ich potrzeby zostały tylko częściowo zaspokojone w dwóch poprzednich latach budżetowych; nalega na to, że ogólna liczba pracowników w grupach politycznych w 2014 r. i w następnych latach nie powinna być niższa od obecnego poziomu;

101.  powtarza swój wniosek wyrażony w rezolucji z dnia 17 kwietnia 2013 r. dotyczący przedstawienia Komisji Budżetowej harmonogramu wdrożenia zmienionego regulaminu pracowniczego po tym, jak negocjacje między Parlamentem a Radą zakończyły się porozumieniem w sprawie reformy regulaminu pracowniczego;

Współpraca z komitetami doradczymi

102.  z zadowoleniem przyjmuje toczące się negocjacje i zachęca Parlament oraz Europejski Komitet Ekonomiczno-Społeczny i Komitet Regionów do wypracowania porozumienia o współpracy międzyinstytucjonalnej w celu zacieśnienia współpracy;

103.  podkreśla, że oczekiwane zmiany w planach zatrudnienia Parlamentu, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów, związane z negocjowanym porozumieniem o współpracy międzyinstytucjonalnej, są bezpośrednio powiązane z osiągnięciem ostatecznego porozumienia politycznego i od tego zależą; jest zdania, że wynikiem tej współpracy może być stopniowe przeniesienie wykwalifikowanego personelu ze służb tłumaczeniowych komitetów do nowej DG ds. Parlamentarnej Służby Badawczej (w tym odpowiednie podwyższenie liczby stanowisk w planie zatrudnienia) – maksymalnie 80 stanowisk na podstawie dobrowolności – a także odpowiednie skreślenie proporcjonalnej liczby stanowisk w planie zatrudnienia komitetów w roku następującym po roku przeniesienia pracowników;

Rezerwa na nieprzewidziane wydatki

104.  w związku z tym, że w momencie prac nad procedurą budżetową na rok 2014 nie można ustalić z odpowiednią precyzją początku ani tempa przeniesień pracowników, postanawia dodać kwotę 0,7 mln EUR do pozycji dotyczącej wynagrodzeń Parlamentu, jednocześnie umieszczając odpowiednią kwotę środków z pozycji wynagrodzeń komitetów w rezerwie, w oczekiwaniu na przeniesienie pracowników; rozumie, że ostatecznie będzie można przenieść w razie potrzeby środki w wysokości maksymalnie 3,3 mln EUR z rezerwy na nieprzewidziane wydatki do pozycji wynagrodzeń, co podlega decyzji właściwej komisji Parlamentu; oczekuje, że oba komitety doradcze obniżą swoje budżety o odpowiednią kwotę w oczekiwaniu na przeniesienia i zawarcie podstawowego porozumienia politycznego z Parlamentem;

Przeniesienie świadczeń emerytalnych i rentowych posłów

105.  jest przekonany, że zarządzanie emeryturami i rentami byłych posłów nie należy do codziennych operacyjnych zadań Parlamentu, zaś potencjalny wzrost wydatków na emerytury i renty ogranicza przejrzystość budżetu; popiera zatem przekazanie zarządzania trzema rodzajami świadczeń – emeryturami, rentami inwalidzkimi i rentami rodzinnymi – wchodzącymi w zakres statutu posła do sekcji 3 budżetu Unii, przy czym Parlament nadal będzie konsultował się z posłami i doradzał im w zakresie świadczeń emerytalnych i rentowych; wskazuje, że koncentracja zarządzania świadczeniami w jednej instytucji poprawia wydajność administracyjną;

106.  odnotowuje, że potrzebne jest spójne podejście do kwestii informowania o wyborach europejskich w 2014 r.; popiera w związku z tym promowanie frekwencji w wyborach do PE w 2014 r., informowanie o dacie wyborów i podnoszenie świadomości obywateli Unii, informując ich – we wszystkich językach Unii – o ich prawach wyborczych i wpływie Unii na ich codzienne życie; jest zdania, że należy przeprowadzić ocenę ex post strategii komunikacyjnej dotyczącej wyborów w 2009 r. i w 2014 r.;

Dodatkowe oszczędności

107.  uważa, że w czasach ograniczeń ekonomicznych należy dołożyć wszelkich starań na rzecz nadzorowania budżetów instytucji z myślą o potencjalnych oszczędnościach, wprowadzając więcej praktyk, które nie ograniczają jakości pracy posłów; przypomina, że widoczne oznaki samoograniczenia to fakt, że diety z tytułu wyjazdów służbowych dla personelu nie były rewaloryzowane od 2007 r. i że zamrożono wszystkie świadczenia dla posłów na poziomie z 2011 r. do końca bieżącej kadencji parlamentarnej; ponadto z zadowoleniem przyjmuje zamrożenie wszystkich świadczeń dla posłów do końca 2014 r.;

108.  w tym duchu postanawia obniżyć wydatki Parlamentu o 9 658 000 EUR w porównaniu z projektem budżetu na 2014 r.;

109.  w duchu samokontroli ogranicza środki na delegacje, a zatem ogólną liczbę delegacji dla posłów, w jeszcze większym stopniu niż miało to miejsce w przypadku cięć postanowionych i wdrożonych w ostatnich dwóch latach;

Sekcje 4 do 10

110.  wyraża uznanie dla wszystkich pozostałych instytucji w związku z oszczędnościami i przyrostem wydajności, które już uwzględniły w swoich projektach budżetów; przywraca korektę wynagrodzeń za lata 2011 i 2012, uznając orzeczenie, jakie ma wkrótce wydać Trybunał Sprawiedliwości w tej sprawie, za zgodne z zasadą rozważnego i należytego zarządzania finansami;

Sekcja 4 – Trybunał Sprawiedliwości

111.  dostosowuje standardowe potrącenie do poziomu 3 %, przywracając środki w wysokości 1,43 mln EUR, aby umożliwić pełne wykorzystanie planu zatrudnienia Trybunału Sprawiedliwości i zadbać o to, by Trybunał mógł sprostać rosnącemu obłożeniu pracą;

112.  podwyższa kwoty w pozycjach budżetowych Trybunału Sprawiedliwości dotyczących wynagrodzeń powyżej poziomu w projekcie budżetu, aby uwzględnić korekty wynagrodzeń za lata 2011 i 2012 nieuwzględnione pierwotnie w preliminarzu budżetowym Trybunału Sprawiedliwości;

Sekcja 5 – Trybunał Obrachunkowy

113.  przywraca kwoty korekt wynagrodzeń pracowników za lata 2011 i 2012, które mają wpływ na budżet na rok 2014, a które zostały usunięte przez Radę podczas czytania budżetu, do poziomu z projektu budżetu, zwłaszcza w świetle orzeczenia, jakie wydać ma wkrótce w tej sprawie Trybunał Sprawiedliwości;

114.  wyraża szczególne zadowolenie w związku z tym, że Trybunał Obrachunkowy wykazał się rygorem i znalazł wewnętrzne rezerwy wydajności w swoim projekcie budżetu;

Sekcja 6 – Europejski Komitet Ekonomiczno-Społeczny

115.  przywraca kwoty korekt wynagrodzeń pracowników za lata 2011 i 2012, które mają wpływ na budżet na rok 2014, a które zostały usunięte przez Radę podczas czytania budżetu, do poziomu z projektu budżetu, zwłaszcza w świetle orzeczenia, jakie wydać ma wkrótce w tej sprawie Trybunał Sprawiedliwości;

116.  z zadowoleniem przyjmuje trwające negocjacje między Parlamentem a Europejskim Komitetem Ekonomiczno-Społecznym w sprawie porozumienia o współpracy i ma nadzieję na ich pomyślne ukończenie; umieszcza w rezerwie część środków na wynagrodzenia w oczekiwaniu na podpisanie porozumienia o współpracy z Parlamentem i możliwe stopniowe przeniesienie maksymalnie 48 pracowników, z zaznaczeniem w planie zatrudnienia, że stanowiska te zostaną skreślone w roku następującym po roku zakończenia przeniesień, pod warunkiem zawarcia ostatecznego porozumienia;

Sekcja 7 – Komitet Regionów

117.  przywraca kwoty korekt wynagrodzeń pracowników za lata 2011 i 2012, które mają wpływ na budżet na rok 2014, a które zostały usunięte przez Radę podczas czytania budżetu, do poziomu z projektu budżetu, zwłaszcza w świetle orzeczenia, jakie wydać ma wkrótce w tej sprawie Trybunał Sprawiedliwości;

118.  z zadowoleniem przyjmuje trwające negocjacje między Parlamentem a Komitetem Regionów w sprawie porozumienia o współpracy i ma nadzieję na ich pomyślne ukończenie; umieszcza w rezerwie część środków na wynagrodzenia w oczekiwaniu na podpisanie takiego porozumienia o współpracy i możliwe stopniowe przeniesienie maksymalnie 32 pracowników, z zaznaczeniem w planie zatrudnienia, że stanowiska te zostaną skreślone w roku następującym po roku zakończenia przeniesień, pod warunkiem zawarcia ostatecznego porozumienia;

119.  przywraca poziom z projektu budżetu dla pozycji budżetowych dotyczących podróży członków, aby zapewnić utrzymanie poziomu aktywności politycznej;

120.  odnotowuje, że Grupa Europejskich Konserwatystów i Reformatorów (ECR) utworzyła nową grupę polityczną w Komitecie Regionów; przypomina, że każdej grupie politycznej należy zapewnić wsparcie administracyjne odpowiadające jej rozmiarom, aby ułatwić jej udział w działalności politycznej Komitetu;

Sekcja 8 – Europejski Rzecznik Praw Obywatelskich

121.  przywraca kwoty korekt wynagrodzeń pracowników za lata 2011 i 2012, które mają wpływ na budżet na rok 2014, a które zostały usunięte przez Radę podczas czytania budżetu, do poziomu z projektu budżetu, zwłaszcza w świetle orzeczenia, jakie wydać ma wkrótce w tej sprawie Trybunał Sprawiedliwości;

122.  uznaje uzasadnione podejście Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich do wprowadzenia redukcji personelu o 5 % w ciągu pięciu lat zgodnie z własnym harmonogramem, biorąc pod uwagę względnie niewielki rozmiar instytucji;

Sekcja 9 – Europejski Inspektor Ochrony Danych

123.  przywraca kwoty korekt wynagrodzeń pracowników za lata 2011 i 2012, które mają wpływ na budżet na rok 2014, a które zostały usunięte przez Radę podczas czytania budżetu, do poziomu z projektu budżetu, zwłaszcza w świetle orzeczenia, jakie wydać ma wkrótce w tej sprawie Trybunał Sprawiedliwości;

124.  uznaje uzasadnione podejście Europejskiego Inspektora Ochrony Danych do wprowadzenia redukcji personelu o 5 % w ciągu pięciu lat zgodnie z własnym harmonogramem, biorąc pod uwagę względnie niewielki rozmiar organu;

Sekcja 10 - Europejska Służba Działań Zewnętrznych

125.  przywraca kwoty korekt wynagrodzeń pracowników za lata 2011 i 2012, które mają wpływ na budżet na rok 2014, a które zostały usunięte przez Radę podczas czytania budżetu, do poziomu z projektu budżetu, zwłaszcza w świetle orzeczenia, jakie wydać ma wkrótce w tej sprawie Trybunał Sprawiedliwości;

126.  dostosowuje standardowe potrącenie do poziomu 5,3 % (przywracając środki w wysokości około 0,4 mln EUR) w siedzibach i 2,7 % w delegaturach (0,5 mln EUR), aby odzwierciedlić postępy w rekrutacji z myślą o zaspokojeniu potrzeb operacyjnych;

127.  podwyższa poziom środków na rzecz bezpieczeństwa, przyznając 5,4 mln EUR na zabezpieczenie systemów i sieci informatycznych oraz 0,6 mln EUR dla pracowników kontraktowych;

128.  uznaje aspiracje ESDZ do zastosowania się do wniosku Komisji Spraw Zagranicznych Parlamentu o włączenie SPUE i ich pracowników do budżetu i struktury instytucjonalnej ESDZ; zauważa, że w celu umożliwienia przeniesienia zasobów ludzkich i finansowych z budżetu Komisji do budżetu ESDZ należy wypracować kompromisowe rozwiązanie z Komisją i Radą, a następnie przyjąć odpowiednią podstawę prawną; proponuje zwiększenie budżetu i planu zatrudnienia ESDZ;

o
o   o

129.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji oraz pozostałym zainteresowanym instytucjom i organom, a także parlamentom narodowym.

ZAŁĄCZNIK I

WSPÓLNE OŚWIADCZENIE

Terminy mające zastosowanie w procedurze budżetowej i zasady funkcjonowania komitetu pojednawczego w 2014 roku

A.  Parlament Europejski, Rada i Komisja uzgadniają następujące główne terminy mające zastosowanie w procedurze budżetowej na rok 2014:

1.  Rada postara się przyjąć swoje stanowisko i przekazać je Parlamentowi Europejskiemu do dnia 11 września 2013 r., aby ułatwić terminowe porozumienie z Parlamentem Europejskim.

2.  Komisja Budżetowa w Parlamencie Europejskim zagłosuje nad poprawkami do stanowiska Rady nie później niż do końca 41. tygodnia (początek października).

3.  Posiedzenie trójstronne zostanie zwołane na dzień 16 października 2013 r. (po południu), przed czytaniem w Parlamencie Europejskim.

4.  Parlament Europejski zagłosuje w sprawie swojego czytania na posiedzeniu plenarnym w 43. tygodniu.

5.  Okres pojednawczy rozpocznie się w dniu 24 października 2013 r. Zgodnie z postanowieniami art. 314 ust. 4 lit. c) TFUE procedura pojednawcza może się toczyć do dnia 13 listopada 2013 r.

6.  Posiedzenie komitetu pojednawczego w dniu 4 listopada 2013 r. (po południu) odbędzie się w siedzibie Parlamentu Europejskiego, a gospodarzem posiedzenia w dniu 11 listopada 2013 r. będzie Rada; sesje komitetu pojednawczego zostaną przygotowane w trakcie rozmów trójstronnych. Rozmowy trójstronne odbędą się w dniu 7 listopada 2013 r. (rano). Dodatkowe rozmowy trójstronne mogą być zwołane podczas trwającego 21 dni okresu pojednawczego.

B.  Parlament Europejski, Rada i Komisja uzgadniają również zasady funkcjonowania komitetu pojednawczego przedstawione w załączniku, które obowiązują do wejścia w życie nowego porozumienia międzyinstytucjonalnego.

ZAŁĄCZNIK II

Zasady funkcjonowania komitetu pojednawczego w procedurze budżetowej na 2014 r.

1.  Jeżeli Parlament Europejski przegłosuje poprawki do stanowiska Rady, przewodniczący Rady – w trakcie tego samego posiedzenia plenarnego – zapozna się z rozbieżnościami w stanowiskach obu instytucji i udzieli przewodniczącemu Parlamentu Europejskiego zgody na bezzwłoczne zwołanie komitetu pojednawczego. Pismo zwołujące komitet pojednawczy zostanie przesłane tego samego dnia, w którym odbyło się głosowanie na posiedzeniu plenarnym, a okres pojednawczy rozpocznie się następnego dnia. Trwający 21 dni okres oblicza się zgodnie z rozporządzeniem (EWG, Euratom) nr 1182/71 określającym zasady mające zastosowanie do okresów, dat i terminów.

2.  Jeżeli Rada nie może wyrazić zgody na wszystkie poprawki przegłosowane przez Parlament Europejski, potwierdzi swoje stanowisko w piśmie przesłanym przed zaplanowanym terminem pierwszego posiedzenia pojednawczego przewidzianego w pkt A.6 powyższego oświadczenia. W takim przypadku komitet pojednawczy będzie postępował zgodnie z warunkami określonymi w poniższych punktach.

3.  Komitetowi pojednawczemu zostanie udostępniony wspólny pakiet dokumentów (dokumenty bazowe) zawierających porównanie poszczególnych etapów procedury budżetowej(11). Pakiet ten będzie obejmował dane liczbowe „według pozycji”(12), ogólne kwoty według działów ram finansowych, a także porównawczy dokument zawierający zarówno dane liczbowe, jak i uwagi budżetowe wraz z poprawkami według pozycji budżetowych odnoszące się do wszystkich pozycji budżetowych uznanych za technicznie „otwarte”. Dokumenty te będą klasyfikowane według nomenklatury budżetowej.

Do dokumentów bazowych przeznaczonych dla komitetu pojednawczego zostaną dołączone również inne dokumenty(13).

4.  Z myślą o osiągnięciu porozumienia przed upływem okresu pojednawczego w trakcie rozmów trójstronnych:

—  zostanie określony zakres negocjacji kwestii budżetowych, którymi należy się zająć;

—  zostaną omówione nierozstrzygnięte kwestie określone w poprzednim tiret z myślą o wypracowaniu porozumienia, które zatwierdzi komitet pojednawczy;

—  zostaną omówione kwestie tematyczne, również według działów wieloletnich ram finansowych, ewentualnie na podstawie dokumentu(ów) roboczego(ych) lub dokumentu(ów) nieoficjalnego(ych).

Na ile to możliwe wstępne wnioski zostaną wyciągnięte wspólnie podczas lub w bezpośrednim następstwie każdej rundy rozmów trójstronnych; jednocześnie zostanie ustalony porządek obrad kolejnego posiedzenia. Wnioski takie zostaną zapisane przez instytucję organizującą dane posiedzenie trójstronne.

5.  Na posiedzeniach komitetu pojednawczego dostępne będą – w celu ewentualnego zatwierdzenia – wszelkie tymczasowe wnioski z rozmów trójstronnych oraz dokument zawierający pozycje budżetowe, w odniesieniu do których wypracowano wstępne porozumienie w trakcie rozmów trójstronnych.

6.  Komisja podejmuje wszelkie konieczne inicjatywy z myślą o pogodzeniu stanowisk Parlamentu Europejskiego i Rady. W tym kontekście zapewnia się w pełni równe traktowanie Rady i Parlamentu Europejskiego; obie instytucje otrzymują również takie same informacje.

7.  Wspólny tekst przewidziany w art. 314 ust. 5 TFUE opracowuje sekretariat Parlamentu Europejskiego i sekretariat Rady, przy pomocy Komisji. Tekst ten obejmuje pismo przewodnie skierowane do przewodniczącego Parlamentu Europejskiego i przewodniczącego Rady, które zawiera datę porozumienia wypracowanego na posiedzeniu komitetu pojednawczego, a także załączniki, które będą zawierały:

—  dane liczbowe według pozycji w odniesieniu do wszystkich pozycji budżetowych(14) oraz zbiorcze dane liczbowe według działów ram finansowych;

—  skonsolidowany dokument zawierający dane liczbowe i końcowy tekst uzgodnionych poprawek do projektu budżetu(15) lub stanowiska Rady.

Komitet pojednawczy może również zatwierdzić ewentualne wspólne oświadczenia odnoszące się do budżetu na 2014 rok.

8.  Wspólny tekst zostanie przetłumaczony na wszystkie języki (przez służby Parlamentu Europejskiego) i przedłożony do zatwierdzenia Parlamentowi Europejskiemu i Radzie w terminie 14 dni od dnia następującego po dniu, w którym osiągnięto porozumienie w sprawie wspólnego tekstu zgodnie z pkt 6.

Budżet będzie podlegał ostatecznej redakcji przez prawników lingwistów po przyjęciu wspólnego tekstu; redakcja ta będzie polegała na połączeniu załączników do wspólnego tekstu i pozycji budżetowych, które nie zostały zmienione w trakcie procedury pojednawczej.

9.  Instytucja organizująca rozmowy trójstronne lub posiedzenie pojednawcze zapewni tłumaczenie ustne obrad na wszystkie języki zgodnie z pełnym systemem językowym mającym zastosowanie do posiedzeń komitetu pojednawczego oraz doraźnym systemem językowym w odniesieniu do rozmów trójstronnych.

Instytucja organizująca posiedzenie zadba o powielenie i rozprowadzenie dokumentów roboczych.

Służby wszystkich trzech instytucji będą współpracować w zakresie rejestrowania wyników negocjacji w celu sfinalizowania wspólnego tekstu.

10.  Z myślą o zakończeniu prac komitetu pojednawczego instytucje będą działały w duchu lojalnej współpracy, wymieniając się w odpowiednim terminie stosownymi informacjami i dokumentami na szczeblu formalnym i nieformalnym oraz utrzymując regularne kontakty na wszystkich szczeblach w trakcie trwania całej procedury budżetowej dzięki aktywnej roli swoich odnośnych negocjatorów.

(1) Dz.U. L 163 z 23.6.2007, s. 17.
(2) Dz.U. L 298 z 26.10.2012, s. 1.
(3) Dz.U. C 139 z 14.6.2006, s. 1.
(4) Teksty przyjęte, P7_TA(2013)0304.
(5) Teksty przyjęte, P7_TA(2013)0081.
(6) Tekst przyjęty, P7_TA(2013)0173.
(7) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 883/2013 z dnia 11 września 2013 r. dotyczące dochodzeń prowadzonych przez Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) oraz uchylające rozporządzenie (WE) nr 1073/1999 Parlamentu Europejskiego i Rady i rozporządzenie Rady (Euratom) nr 1074/1999 (Dz.U. L 248 z 18.9.2013, s. 1).
(8) Teksty przyjęte, P7_TA(2012)0359.
(9) Teksty przyjęte, P7_TA(2013)0048.
(10) Dz.U. L 286 z 17.10.2012, s. 1.
(11)Poszczególne etapy obejmą: budżet na 2013 rok (w tym przyjęte budżety korygujące); wstępny projekt budżetu; stanowisko Rady w sprawie projektu budżetu; poprawki Parlamentu Europejskiego do stanowiska Rady i listy w sprawie poprawek przedstawione przez Komisję. Do celów porównawczych wstępny projekt budżetu będzie zawierał wyłącznie listy w sprawie poprawek uwzględnione zarówno w czytaniu Rady, jak i w czytaniu Parlamentu Europejskiego.
(12)Pozycje budżetowe uznane za technicznie zamknięte zostaną zaznaczone w materiałach bazowych. Pozycja budżetowa uznana za technicznie zamkniętą to pozycja, w odniesieniu do której nie istnieją rozbieżności między Parlamentem Europejskim a Radą i w odniesieniu do której nie przedstawiono żadnego listu w sprawie poprawek, bez uszczerbku dla ostatecznej decyzji komitetu pojednawczego.
(13)W tym pismo Komisji w sprawie wykonalności dotyczące stanowiska Rady i poprawek Parlamentu Europejskiego; list w sprawie poprawek odnoszący się do rolnictwa (i innych obszarów w razie potrzeby); ewentualnie jesienne ostrzeżenie dotyczące stanu realizacji prognoz budżetowych, przygotowane przez Komisję, oraz ewentualne pisma od innych instytucji w sprawie stanowiska Rady i poprawek Parlamentu Europejskiego.
(14)Pozycje, które nie zostały zmienione w stosunku do projektu budżetu lub stanowiska Rady, zostaną zaznaczone.
(15)W tym listy w sprawie poprawek uwzględnione zarówno w czytaniu Rady, jak i w czytaniu Parlamentu Europejskiego.


Wiedza o morzu 2020
PDF 316kWORD 32k
Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 23 października 2013 r. w sprawie inicjatywy „Wiedza o morzu 2020: mapowanie dna morskiego w celu promocji zrównoważonego rybołówstwa” (2013/2101(INI))
P7_TA(2013)0438A7-0295/2013

Parlament Europejski,

–  uwzględniając zieloną księgę Komisji z dnia 29 sierpnia 2012 r. pt. „Wiedza o morzu 2020: od mapowania dna morskiego do prognozowania oceanicznego” (COM(2012)0473),

–  uwzględniając komunikat Komisji z dnia 8 września 2010 r. pt. „Wiedza o morzu 2020: dane morskie i obserwacje środowiska morskiego na rzecz inteligentnego i zrównoważonego wzrostu” (COM(2010)0461),

–  uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 199/2008 z dnia 25 lutego 2008 r.w sprawie ustanowienia wspólnotowych ram gromadzenia danych, zarządzania nimi i ich wykorzystywania w sektorze rybołówstwa oraz w sprawie wspierania doradztwa naukowego w zakresie wspólnej polityki rybołówstwa,

–  uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1224/2009 z dnia 20 listopada 2009 r. ustanawiające wspólnotowy system kontroli w celu zapewnienia przestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa,

–  uwzględniając wniosek Komisji z dnia 12 marca 2013 r. dotyczący dyrektywy ustanawiającej ramy planowania przestrzennego obszarów morskich oraz zintegrowanego zarządzania strefą przybrzeżną (COM(2013)0133),

–  uwzględniając komunikat Komisji z dnia 13 września 2012 r. pt. „Niebieski wzrost” – szanse dla zrównoważonego wzrostu w sektorach morskich” (COM(2012)0494),

–  uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 17 czerwca 2008 r. ustanawiającą ramy działań Wspólnoty w dziedzinie polityki środowiska morskiego (dyrektywa ramowa w sprawie strategii morskiej) (dyrektywa 2008/56/WE),

–  uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 marca 2007 r. ustanawiającą infrastrukturę informacji przestrzennej we Wspólnocie Europejskiej (INSPIRE) (dyrektywa 2007/2/WE),

–  uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 17 listopada 2003 r. w sprawie ponownego wykorzystywania informacji sektora publicznego (dyrektywa 2003/98/WE),

–  uwzględniając decyzję nr 1982/2006/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2006 r. dotyczącą siódmego programu ramowego Wspólnoty Europejskiej w zakresie badań, rozwoju technologicznego i demonstracji (2007-2013),

–  uwzględniając komunikat Komisji z dnia 17 lipca 2012 r. zatytułowany „W stronę lepszego dostępu do informacji naukowej. Zwiększanie korzyści z inwestowania środków publicznych w badania naukowe”(COM(2012)0401),

–  uwzględniając zalecenie Komisji nr 2012/417/UE z dnia 17 lipca 2012 r. w sprawie dostępu do informacji naukowej oraz jej ochrony,

–  uwzględniając zalecenie Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2002/413/WE z dnia 30 maja 2002 r. dotyczące wdrożenia zintegrowanego zarządzania strefą przybrzeżną w Europie,

–  uwzględniając sprawozdanie Komisji z dnia 11 września 2012 r. zatytułowane „Postęp w zakresie zintegrowanej polityki morskiej” (COM(2012)0491),

–  uwzględniając dokument roboczy Komisji z dnia 29 sierpnia 2012 r. w sprawie śródokresowej oceny europejskiej sieci informacji i obserwacji środowiska morskiego (SWD(2012)0250),

–  uwzględniając dokument Komisji z dnia 8 marca 2012 r. zatytułowany „Plan działania europejskiej sieci informacji i obserwacji środowiska morskiego (EMODNET)” (Ares(2012)275043),

–  uwzględniając dokument roboczy Komisji z dnia 8 września 2010 r. w sprawie oceny wpływu europejskiej sieci informacji i obserwacji środowiska morskiego (SEC(2010)0998),

–  uwzględniając komunikat Komisji z dnia 3 marca 2010 r. zatytułowany „Europa 2020 – strategia na rzecz inteligentnego i zrównoważonego rozwoju sprzyjającego włączeniu społecznemu” (COM(2010)2020),

–  uwzględniając dokument roboczy służb Komisji z dnia 22 stycznia 2010 r. dotyczący wyników konsultacji społecznych na temat infrastruktury danych o morzu (SEC(2010)0073),

–  uwzględniając konkluzje Rady z posiedzenia nr 2973 (Rada ds. Ogólnych i Stosunków Zewnętrznych) z dnia 16 listopada 2009 r. w sprawie zintegrowanej polityki morskiej,

–  uwzględniając sprawozdanie Komisji z dnia 15 października 2009 r. zatytułowane „Sprawozdanie z postępu prac w dziedzinie zintegrowanej polityki morskiej UE” (COM(2009)0540),

–  uwzględniając dokument roboczy Komisji z dnia 7 kwietnia 2009 r. dotyczący tworzenia infrastruktury wiedzy o morzu i planu utworzenia Europejskiej Sieci Informacji i Obserwacji Środowiska Morskiego (SEC(2009)0499),

–  uwzględniając komunikat Komisji z dnia 3 września 2008 r. zatytułowany „Europejska strategia na rzecz badań morskich: Wykorzystanie spójnych ram Europejskiej Przestrzeni Badawczej jako wsparcia dla zrównoważonego wykorzystania mórz i oceanów” (COM(2008)0534) oraz rezolucję Parlamentu z dnia 19 lutego 2009 r. w sprawie badań stosowanych w dziedzinie wspólnej polityki rybackiej(1),

–  uwzględniając komunikat Komisji z dnia 10 października 2007 r. zatytułowany „Zintegrowana polityka morska Unii Europejskiej” (COM(2007)0575),

–  uwzględniając art.48 Regulaminu,

–  uwzględniając sprawozdanie Komisji Rybołówstwa (A7-0295/2013),

A.  mając na uwadze, że wiedza o morzu ma zasadnicze znaczenie dla promocji, rozwoju i wzrostu „niebieskiej gospodarki”, reprezentującej morski wymiar strategii „Europa 2020”, połączenia wiedzy i innowacji technologicznych, zrównoważonego wykorzystywania zasobów, konkurencyjności i tworzenia miejsc pracy na rzecz inteligentnego i zrównoważonego wzrostu sprzyjającego włączeniu społecznemu;

B.  mając na uwadze, że wiedza o morzu ma zasadnicze znaczenie dla wzbogacania i uzyskiwania większej ilości informacji na temat ekosystemów oraz skutków działalności człowieka w odniesieniu do środowiska morskiego w celu umożliwienia odpowiedniej ochrony środowiska, racjonalnego i długotrwałego wykorzystywania zasobów w sposób zrównoważony pod względem środowiskowym oraz trwałego i zrównoważonego rozwoju użytkowania oceanów i działalności człowieka w ich zakresie;

C.  mając na uwadze, że dane na temat środowiska morskiego są obecnie przechowywane przez wiele rozmaitych instytucji w sposób rozproszony i fragmentaryczny; mając na uwadze, że udostępnianie ogromnego archiwum danych na temat środowiska morskiego Europy i ułatwianie dostępu do jego zbiorów ma zasadnicze znaczenie dla optymalizacji zasobów i pobudzania rozwoju, innowacji i tworzenia nowych miejsc pracy w sektorach morskich;

D.  mając na uwadze, że rybołówstwo należy do jednego z głównych zajęć człowieka wykonywanych w środowisku morskim, które przyczynia się do zapewnienia zaopatrzenia w żywność, i ma ogromne znaczenie, zwłaszcza dla niektórych społeczności przybrzeżnych, co sprawia, że jest zasadniczym elementem zintegrowanej polityki morskiej; mając na uwadze, że wartym podkreślenia jest fakt, iż działalność połowowa często niesie poważne szkodliwe skutki dla ekosystemów morskich ze względu na różnorodność i ilość wykorzystywanych zasobów rybnych; mając na uwadze, że rybołówstwo to także sektor najbardziej dotknięty licznymi przypadkami eksploatowania środowiska morskiego i prowadzenia w jego ramach różnych działań, takimi jak transport morski oraz turystyka, rozwój zabudowy miejskiej i przybrzeżnej, zanieczyszczenie wód morskich, przemysł wydobywczy oraz pozyskiwanie energii ze źródeł odnawialnych, których wpływ może być powiązany z wpływem działalności połowowej;

E.  mając na uwadze, że europejskie morza są niezwykle różnorodne, także pod względem floty rybackiej oraz rodzajów prowadzonych połowów przez poszczególne państwa członkowskie; mając na uwadze, że uznanie i docenienie tej różnorodności i określonych cech charakterystycznych w dużym stopniu zależy od dostępnych informacji na temat działalności połowowej;

F.  mając na uwadze tendencję wzrostową w zakresie wykorzystywania technologii informacyjnych powiązanych z sektorem rybołówstwa – co doprowadziło do zwiększenia dostępności i przejrzystości informacji – a także w zakresie komputeryzacji systemów gromadzenia i transferu danych przez władze krajowe i regionalne, a także organizacje producentów; uważa w związku z tym, że większy dostęp do informacji dotyczących działalności połowowej może niewątpliwie doprowadzić do promowania bardziej zrównoważonych praktyk połowowych, nie tylko pod względem środowiskowy, lecz także gospodarczym i społecznym;

G.  mając na uwadze konieczność ustalenia i wyznaczenia obszarów wrażliwych pod względem biologicznym i geograficznym oraz stworzenia obszarów odbudowy zasobów rybnych i morskich obszarów chronionych w celu zapewnienia skutecznej ochrony wrażliwych ekosystemów morskich przed praktykami połowowymi o największym wpływie; a także przypominając, że środki ochrony ekosystemów, zarządzania rybołówstwem i planowania przestrzennego obszarów morskich staną się tym bardziej zrozumiałe, akceptowane i stosowane, im więcej będzie dostępnych wyższej jakości informacji na temat środowiska morskiego oraz działalności połowowej;

H.  mając na uwadze, że inicjatywa „Wiedza o morzu 2020” dała początek wymianie pomysłów w tym zakresie oraz konsultacjom społecznym mającym na celu zgromadzenie opinii na temat możliwości i wyzwań związanych z udostępnianiem informacji z zakresu obserwacji środowiska morskiego Europy, oraz z zadowoleniem przyjmując inicjatywę Komisji polegającą na opublikowaniu zielonej księgi zatytułowanej „Wiedza o morzu 2020: od mapowania dna morskiego do prognozowania oceanicznego”;

I.  mając na uwadze, że należy koniecznie i zgodnie z obowiązującymi przepisami uwolnić potencjał olbrzymiej ilości danych dotyczących środowiska morskiego, które zostały zgromadzone i są przechowywane przez liczne instytucje publiczne i prywatne na szczeblu europejskim, a także udostępnić je potencjalnym użytkownikom, zaznaczając potrzebę fundamentalnej zmiany w odniesieniu do gromadzenia i wykorzystywania danych, aby zastąpić obecny system, zgodnie z którym dokonuje się wielokrotnego gromadzenia danych w celu ich określonego i pojedynczego wykorzystania, modelem umożliwiającym gromadzenie danych i ich udostępnianie w różnorakich celach;

J.  mając na uwadze, że większe udostępnianie danych i zwiększona łatwość dostępu do nich zachęci do ich wykorzystywania w opracowaniach wielodyscyplinarnych oraz pobudzi partnerstwo międzysektorowe, mianowicie między sektorem publicznym a prywatnym, oferując o wiele większy potencjał i użyteczność, niż jest to możliwe na poziomie poszczególnych sektorów z osobna;

K.  mając na uwadze, że inicjatywa ta opiera się na strategii przekrojowej, która łączy wszystkie działania związane z obserwacją środowiska morskiego, które są obecnie prowadzone przez UE; podkreślając użyteczność i zalety dostępu do różnych rodzajów danych w ramach jednej platformy cyfrowej zawierającej dane dotyczące środowiska morskiego;

L.  mając na uwadze, że ogromne znaczenie i różnorodność sektora rybołówstwa jako długotrwałej i tradycyjnej działalności prowadzonej w zakresie środowiska morskiego w pełni uzasadnia włączenie informacji na temat eksploatacji zasobów połowowych oraz zarządzania nimi do zbioru danych możliwych do opisu i udostępnienia w ramach inicjatywy „Wiedza o morzu 2020”;

M.  mając na uwadze, że w celu wspierania zarządzania wspólną polityką rybołówstwa (WPRyb) UE od 2001 r. finansuje gromadzenie danych dotyczących sektora rybołówstwa oraz ich rozpowszechnianie przez krajowe władze państw członkowskich; a także przypominając konieczność zarządzania działalnością połowową UE za pośrednictwem wieloletnich planów zarządzania oraz kierowania się podejściem ostrożnościowym i ekosystemowym w celu zmniejszenia wpływu tej działalności na ekosystemy morskie, co stanowi strategię zakładającą wielodyscyplinarne badania oraz gromadzenie licznych danych naukowych dotyczących zasobów rybnych;

N.  mając na uwadze, że obecna reforma wspólnej polityki rybołówstwa zwiększa obowiązki państw członkowskich w zakresie gromadzenia danych dotyczących środowiska, danych biologicznych, technicznych i społeczno-gospodarczych w odniesieniu do działalności połowowej, w zakresie ram gromadzenia danych dla sektora rybołówstwa (DCF), które objęte będą wzmożonym finansowaniem w okresie 2014-2020 r. za pośrednictwem nowego Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego (EFMR).

Źródła informacji i rodzaje danych

1.  zwraca uwagę na istnienie wielu organów publicznych i prywatnych przechowujących dane na temat działalności połowowej UE, które powinny być włączone do powszechnie dostępnych wielorozdzielczych map cyfrowych dna morskiego;

2.  podkreśla, że państwa członkowskie muszą wywiązywać się ze swoich zobowiązań do gromadzenia i przekazywania Unii danych w ramach DCF, gdyż stanowią one znakomite źródło informacji na temat działalności połowowej, oraz że szeroka gama informacji gromadzona jest przez Wspólne Centrum Badawcze (JRC) i poddawana ocenie ekspertów grup roboczych Komitetu Naukowo-Technicznego i Ekonomicznego ds. Rybołówstwa (STECF); dodaje, że dane zebrane przez państwa członkowskie w ramach DCF wykorzystywane są przez Międzynarodową Radę Badań Morza (ICES) w celu dostarczania naukowych informacji na temat zasobów oraz doradztwa w zakresie zarządzania rybołówstwem;

3.  podkreśla ogromne ilości danych pozyskanych przez flotę wyposażoną w satelitarny system monitorowania statków (VMS), których wykorzystanie byłoby niezwykle przydatne do mapowania działalności połowowej; przypomina znaczenie danych pozyskanych z satelitarnego systemu monitorowania statków w odniesieniu do połowów wielogatunkowych; podkreśla przydatność integracji i mapowania informacji dodatkowych, mianowicie danych zarejestrowanych w dziennikach połowowych, zapisanych na nośnikach papierowych i elektronicznych, pozyskanych z rejestrów prowadzonych przez obserwatorów rozmieszczonych na pokładach statków rybackich oraz pochodzących z monitoringu zasobów rybackich;

4.  przypomina, że niektóre organizacje producentów, zwłaszcza z zakresu połowów przemysłowych, posiadają dane na temat działalności połowowej, które powinny uzupełnić obecnie dostępne informacje; dodaje, że w przypadku rybołówstwa łodziowego, o którym ilość posiadanych informacji jest dosyć ograniczona, należy zachęcać do gromadzenia danych przez samą flotę przy użyciu jednostek pływających jako platform do gromadzenia danych i monitorowania rybołówstwa, ewentualnie za pośrednictwem instalacji prostych urządzeń służących do monitoringu w czasie rzeczywistym w oparciu o system GPS/GPRS na pokładach jednostek pływających; stwierdza zarazem, że znaczna ilość danych na temat rybołówstwa pozyskiwana jest w ramach projektów badawczych;

5.  podkreśla, jak użyteczne jest udostępnienie map rozmieszczenia przestrzennego floty rybackiej, nakładów połowowych, składu i wielkości połowów, co umożliwiłoby potencjalnym użytkownikom dostęp do informacji dotyczących, m.in. obszarów o zwiększonej intensywności połowów, gatunków połowowych oraz wielkości połowów na określonych obszarach; spośród dostępnych informacji na temat rybołówstwa, które powinny zostać włączone w tego rodzaju mapowanie, wyróżnia niektóre dane dotyczące rodzaju floty (np. narodowość, port, wiek, długość i pojemność jednostki pływającej, moc, załoga), nakładów połowowych (np. liczba kursów lub dni połowowych, liczba i właściwości narzędzi połowowych), połowów (np. gatunki docelowe, gatunki stanowiące przyłowy, odrzuty, waga, wartość); podkreśla również, że dostępność danych z systemu VMS umożliwiłaby identyfikację rozmieszczenia przestrzennego floty oraz że zestawienie tych informacji z danymi pozyskanymi z dzienników połowowych umożliwiłoby ocenę rozmieszczenia przestrzennego połowów;

6.  stwierdza, że oddzielne mapowanie danych w zależności od rodzaju działalności połowowej, połowów na niewielką skalę, tradycyjnego łodziowego rybołówstwa oraz rybołówstwa przemysłowego, dostarczyłoby bardziej realistyczny obraz różnorodności rybołówstwa; podkreśla zarazem, że udostępnienie wskaźników społeczno-gospodarczych w odniesieniu do rybołówstwa (np. wiek i przeszkolenie załogi) mogłoby stanowić użyteczny dodatek mający na celu głębsze scharakteryzowanie sektora;

Jak promować pozyskiwanie i udostępnianie informacji

7.  przyznaje, że istnieje wiele podmiotów, w których uzasadnionym interesie leży dostęp do informacji na temat działalności połowowej oraz stanu konserwacji i eksploatacji zasobów; w tym kontekście opowiada się za utworzeniem mechanizmów ułatwiających dostęp – na ustalonych warunkach i przy zachowaniu różnych poziomów dostępu – do danych w zakresie rybołówstwa, czemu towarzyszyć powinien odpowiedni poziom poufności informacji oraz interesów handlowych;

8.  przypomina, że gromadzenie danych i zarządzanie zasobami rybołówstwa finansowane jest przez UE oraz przez państwa członkowskie, zatem zgromadzone dane muszą być dostępne do wglądu dla potencjalnych użytkowników i ogółu społeczeństwa; utrzymuje, że pozostałe dane na temat rybołówstwa uzyskane dzięki finansowaniu lub współfinansowaniu ze środków publicznych (UE lub państw członkowskich) również powinny być ogólnie dostępne, zaś dostęp do danych na temat rybołówstwa pozyskanych dzięki finansowaniu ze środków prywatnych, które to dane nie zawierają szczególnie chronionych informacji handlowych, wymagać będzie autoryzacji ze strony podmiotów przechowujących dane;

9.  zwraca uwagę, że w sekcji rozporządzenia ustanawiającego wspólnotowy system kontroli w celu zapewnienia przestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa, która dotyczy danych i informacji o rybołówstwie, zawarto artykuły poświęcone szczególnie ochronie danych osobowych i poufności tajemnicy zawodowej i handlowej; podkreśla ponadto, że w powyższym rozporządzeniu jest wyraźnie mowa o tym, że dane dotyczące rybołówstwa, których gromadzenie, wymiana i ujawnienie przyniosłoby szkodę w odniesieniu do ochrony prywatności i integralności jednostki, interesów handlowych osoby fizycznej lub prawnej, w tym własności intelektualnej, podlegają obowiązującym przepisom dotyczącym poufności i tajemnicy zawodowej i handlowej;

10.  stwierdza, że sytuacja danych na temat rybołówstwa pozyskanych w ramach projektów badawczych jest analogiczna, zatem oczekuje się, że informacje pozyskane w zakresie projektów naukowych realizowanych dzięki finansowaniu lub współfinansowaniu ze środków publicznych (UE lub państw członkowskich) powinny być dostępne dla potencjalnych użytkowników i dla ogółu społeczeństwa po spełnieniu warunków specjalnie ustalonych dla danych pozyskanych w ramach projektów; podkreśla, że niektóre rodzaje danych dotyczących rybołówstwa pozyskiwane są głównie dzięki tworzeniu i stosowaniu modeli, prototypów lub urządzeń eksperymentalnych, przez co ich udostępnianie jest szczególnie wrażliwe;

11.  zwraca uwagę na istnienie komunikatów i zaleceń Komisji w sprawie dostępu, rozpowszechniania i ochrony informacji naukowej, w których stwierdza się, że udostępnianie wyników badań musi odbywać się zgodne z europejskimi i krajowymi przepisami dotyczącymi ochrony danych; podkreśla również, że w dokumentach tych wskazuje się na konieczność zabezpieczenia warunków udostępniania danych i ograniczeń gwarantujących przestrzeganie przepisów dotyczących ochrony danych osobowych, prywatności, tajemnicy handlowej, uzasadnionych interesów handlowych oraz praw własności intelektualnej;

12.  utrzymuje, że niezależnie od tego, kto przechowuje dane (podmioty publiczne czy podmioty państwowe) oraz od tego, w jaki sposób dane te są pozyskiwane (przy wykorzystaniu środków publicznych czy środków państwowych), instytucja odpowiedzialna za gromadzenie, przetwarzanie i udostępnianie informacji powinna być zawsze podana do wiadomości; stwierdza zarazem, że w przypadkach, kiedy udostępnienie informacji mogłoby nieść za sobą konsekwencje na szczeblu konkurencyjności, konkurencji i przychodów podmiotów przechowujących informacje, publicznie udostępniane powinny być jedynie produkty uzyskane na podstawie danych, a nie nieprzetworzone lub przetworzone dane; uważa, że w tych przypadkach istnienie obowiązkowej adnotacji na temat źródła informacji umożliwi zainteresowanym podmiotom kontakt z organizacjami przechowującymi informacje oryginalne i wystąpienie o możliwość dostępu do bardziej szczegółowych lub nawet nieprzetworzonych danych;

13.  podkreśla, że mapowanie i udostępnianie danych na temat przemieszczania się i działalności floty rybackiej, w szczególności w odniesieniu do informacji uzyskanych z systemów VMS, z dzienników połowowych oraz z rejestrów prowadzonych przez obserwatorów rozmieszczonych na pokładach statków rybackich, wymaga podjęcia środków na rzecz ochrony poufności danych oraz interesów handlowych zgodnie z przepisami prawa obowiązującymi w tym zakresie; podkreśla, że można to osiągnąć, pomijając poszczególne informacje, takie jak nazwy statków czy znaki rejestracyjne, rozpowszechniając dane zbiorcze – jeśli to możliwe – pogrupowane w oparciu o obszar, segment floty lub rodzaj narzędzi połowowych oraz zapewniając odstęp czasowy między gromadzeniem danych a momentem, w którym mapa działalności połowowej zostanie udostępniona; niemniej, przypomina, że zbyt duża agregacja danych i znaczne wydłużenie skali czasowej i przestrzennej rozmywa szczegółowość danych;

14.  utrzymuje, że w przypadku przechowywania danych dotyczących rybołówstwa przez instytucje publiczne państw członkowskich Komisja powinna opracować w określonym terminie wyczerpujący zestaw jednolitych wytycznych dotyczących przepływu, planowanego gromadzenia, przetwarzania i udostępniania danych, a także zachęcać do udostępniania informacji do wglądu dla potencjalnych zainteresowanych stron; uważa, że powinien zostać ustalony minimalny zestaw parametrów obowiązkowo udostępnianych, jak również równoważne udostępnianie i rozpowszechnianie danych, aby wszystkie państwa członkowskie dysponowały tym samym rodzajem informacji na temat rybołówstwa;

15.  utrzymuje, że w przypadku gdy dane na temat działalności połowowej uzyskane zostały w ramach projektów badawczych sfinansowanych lub współfinansowanych przez UE lub państwa członkowskie, powinien obowiązywać wymóg obowiązkowego przekazu danych po zakończeniu projektu i zgodnie ze wstępnie ustalonym harmonogramem;

16.  utrzymuje, że w przypadku danych na temat rybołówstwa pozyskanych w wyniku projektów badawczych, musi obowiązywać odpowiedni okres, w którym naukowcy odpowiedzialni za realizację projektów publikować będą swe opracowania; stwierdza, że zgodnie z promowanym w ramach inicjatywy „Horyzont 2020” podejściem, ograniczenie to będzie mogło zostać przekroczone poprzez ustanowienie moratorium dla urzeczywistnienia tych publikacji; utrzymuje także, iż przekazanie danych powinno odbywać się w możliwie jak najkrótszym czasie, zatem moratorium nie powinno przekroczyć okresu trzech lat w celu zapobieżenia dezaktualizacji danych i zmaksymalizowania korzyści z ich udostępnienia;

Jak zagwarantować skuteczną kompilację i powiązanie danych

17.  wskazuje, że udostępnienie rzetelnych i wiarygodnych danych wymaga standaryzacji, weryfikacji i kontroli jakości danych pochodzących zarówno z baz danych państw członkowskich, jak i z projektów badawczych dotyczących działalności połowowej;

18.  uznaje za zasadnicze ustalenie wspólnych protokołów/modeli – zharmonizowanych i sprawdzonych na poziomie strategii pobierania prób badawczych, procedur gromadzenia i przetwarzania danych oraz formatu udostępniania danych, stanowiących podstawę do zagwarantowania porównywalności i interoperacyjności danych dotyczących rybołówstwa; zwraca uwagę na fakt, że w tym celu może zostać wykorzystany model określony w ramach DCF;

19.  stwierdza, że sposób udostępnienia danych na temat rybołówstwa będzie mógł się różnić w zależności od ich złożoności, przy czym konieczne jest określenie danych, których udostępnienie możliwe jest w formie danych nieprzetworzonych, danych przetworzonych lub produktów pozyskanych z danych; podkreśla, że najprostsze/najbardziej podstawowe parametry będą mogły być dostępne w formie danych nieprzetworzonych, natomiast parametry bardziej złożone/szczegółowe, wymagające wyspecjalizowanej analizy i interpretacji, będą mogły być dostępne w formie danych przetworzonych lub produktów uzyskanych z danych; zauważa, że istotne jest, aby określić rodzaj informacji na temat rybołówstwa udostępnianych potencjalnym użytkownikom, z rozróżnieniem między danymi nieprzetworzonymi, danymi przetworzonymi czy produktami uzyskanymi z danych, jak również między parametrami uzyskanymi za pośrednictwem pomiarów lub wynikami uzyskanymi z wykorzystanych modeli;

20.  podkreśla, że w określonych przypadkach udostępnianie bardzo szczegółowych danych i nadmierna rozdzielczość map może spowodować niepożądane skupienie nakładów połowowych na określonych zasobach i wrażliwych środowiskach morskich; w związku z tym uważa, że rozpowszechnianiu informacji powinno towarzyszyć podjęcie środków ochrony wspomnianych zasobów i siedlisk, jak również nadzór nad nimi zarazem utrzymuje, że szczególnie chronione informacje na temat rozmieszczenia przestrzennego rzadkich lub zagrożonych gatunków morskich nie powinny być udostępniane w celu zagwarantowania ich ochrony;

21.  stwierdza, że skuteczne gromadzenie i udostępnianie danych wymaga stosownej koordynacji ze strony Komisji oraz wysiłku połączenia i współpracy na poziomie państw członkowskich; podkreśla, że koordynacja ze strony Komisji jest zasadnicza dla ustalenia priorytetowych założeń, udoskonalenia opłacalności w odniesieniu do gromadzenia, przetwarzania i udostępniania danych, a także dla rozwoju synergii pomiędzy państwami członkowskimi;

22.  podkreśla, że z uwagi na różnorodność systemów gromadzenia danych oraz rozmiaru i rodzaju danych gromadzonych przez liczne instytucje publiczne i prywatne przechowujące dane na temat rybołówstwa, połączenie i współpraca między państwami członkowskimi mają zasadnicze znaczenie dla zagwarantowania harmonizacji różnorodności, ilości, jakości i formatu danych; wzywa Komisję, aby zapewniła regularną ocenę efektywności połączenia i współpracy pomiędzy państwami członkowskimi;

23.  zaleca, aby państwa członkowskie wyznaczyły krajową instytucję odpowiedzialną za gromadzenie, kompilację, przetwarzanie, kontrolę jakości, powiązanie i przekazywanie danych w celu ich integracji w ogólnodostępnej platformie informacyjnej na temat działalności połowowej; stwierdza, że w tym celu należy rozważyć powołanie konkretnej instytucji na poziomie państw członkowskich, która to instytucja funkcjonowałaby dzięki finansowaniu wspólnotowemu, a jej działalność byłaby koordynowana przez Komisję;

Jak czerpać korzyści z przetwarzania i interpretacji danych

24.  zaznacza, że maksymalizacja korzyści płynących z tej inicjatywy wymaga modelu zarządzania i funkcjonowania, który zagwarantuje odpowiednie gromadzenie, przetwarzanie, interpretację i rozpowszechnianie danych na temat rybołówstwa, jak również uczestnictwa i skutecznego zaangażowania państw członkowskich, środowiska naukowego i lokalnych społeczności;

25.  utrzymuje, że na poziomie zarządzania i funkcjonowania zasadnicze znaczenie będzie miało nadanie statusu stałego Europejskiej Sieci Informacji i Obserwacji Środowiska Morskiego (EMODNET); podkreśla, że integracja i udostępnianie danych na temat rybołówstwa za pośrednictwem tej platformy powinno korzystać z bogatego doświadczenia zgromadzonego podczas rozwoju inicjatywy EMODNET, doświadczenia nabytego podczas powoływania i działalności rozmaitych grup tematycznych oraz podczas tworzenia stosownych portali tematycznych dotyczących środowiska morskiego (hydrografia, geologia, fizyka, chemia, biologia, siedliska i działalność człowieka);

26.  stwierdza, że znaczenie tego sektora w obrębie UE stanowi uzasadnienie dla założenia, aby dane na temat rybołówstwa najlepiej stanowiły dodatkową, wyodrębnioną grupę tematyczną sieci EMODnet lub, alternatywnie, zostały włączone do niedawno utworzonego portalu tematycznego poświęconego działalności człowieka, którego zadaniem będzie udostępnianie treści bardziej ogólnych i kompleksowych;

27.  utrzymuje, że należy zapewnić koordynację platformy EMODNET z usługami morskimi europejskiego programu monitorowania Ziemi (Globalny monitoring środowiska i bezpieczeństwa – GMES) w celu zmaksymalizowania dostępnych informacji oraz umożliwienia połączenia danych dotyczących działalności połowowej z danymi wygenerowanymi z satelitarnego monitoringu parametrów środowisk morskich dostarczanymi przez GMES;

28.  uważa, że inicjatywa tak ambitna jak „Wiedza o morzu 2020”, wyróżniająca się ogromną kompleksowością i wielodyscyplinarnym charakterem, optymalnie wspierana poprzez integrację informacji dotyczących rybołówstwa, wymaga stworzenia konkretnego planu działania określającego cele średnio- i długoterminowe w oparciu o zharmonizowane wysiłki UE oraz państw członkowskich;

29.  utrzymuje, że wprowadzenie oraz powodzenie tego rodzaju projektów wymaga solidnego finansowania oraz zagwarantowania jego kontynuacji i przewidywalności w perspektywie długoterminowej; wzywa do tego, aby udostępnianie danych na temat rybołówstwa możliwych do włączenia do zasobów wielorozdzielczych cyfrowych map dna morskiego było odpowiednio pobudzane i wspierane przez UE; podkreśla w tym względzie, że udostępnianie informacji na temat rybołówstwa wymaga połączenia mechanizmów finansowania dostępnych w tym celu na poziomie wspólnotowym i krajowym, wskazując, że propozycja EFMR obejmuje wsparcie dla narzędzi technicznych wykorzystywanych do tworzenia i rozwoju działalności sieci EMODNET;

o
o   o

30.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie i Komisji, rządom i parlamentom państw członkowskich, jak również Komitetowi Regionów, Komitetowi Doradczemu ds. Rybołówstwa i Akwakultury, regionalnym komitetom doradczym oraz Komitetowi Naukowo-Technicznemu i Ekonomicznemu ds. Rybołówstwa.

(1) Dz.U. C 76 E z 25.3.2010, str.38.


Stosowanie i egzekwowanie zasad handlu międzynarodowego ***I
PDF 442kWORD 35k
Poprawki przyjęte przez Parlament Europejski w dniu 23 października 2013 r. w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie wykonywania praw Unii w zakresie stosowania i egzekwowania zasad handlu międzynarodowego (COM(2012)0773 – C7-0415/2012 – 2012/0359(COD))(1)
P7_TA(2013)0439A7-0308/2013

(Zwykła procedura ustawodawcza: pierwsze czytanie)

Tekst proponowany przez Komisję   Poprawka
Poprawka 1
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Tytuł
Wniosek ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY dotyczące wykonywania praw Unii w zakresie stosowania i egzekwowania zasad handlu międzynarodowego
Wniosek ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY dotyczące wykonywania praw Unii w zakresie stosowania i egzekwowania zasad handlu międzynarodowego oraz zmieniające rozporządzenie Rady (WE) nr 3286/94
Poprawka 2
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 2
(2)   Unia powinna koniecznie dysponować instrumentami odpowiednimi do zapewnienia skutecznego wykonywania swoich praw w ramach międzynarodowych umów handlowych w celu ochrony unijnych interesów gospodarczych. Jest to szczególnie ważne w sytuacjach, gdy państwa trzecie wprowadzają środki ograniczające handel, które zmniejszają korzyści dla unijnych podmiotów gospodarczych w ramach międzynarodowych umów handlowych. Unia powinna być w stanie reagować szybko i w sposób elastyczny w kontekście procedur i terminów określonych w zawartych przez nią międzynarodowych umowach handlowych. Unia powinna zatem przyjąć przepisy określające ramy wykonywania praw Unii w niektórych szczególnych sytuacjach.
(2)   Unia powinna koniecznie dysponować instrumentami odpowiednimi do zapewnienia skutecznego wykonywania swoich praw w ramach międzynarodowych umów handlowych w celu ochrony unijnych interesów gospodarczych. Jest to szczególnie ważne w sytuacjach, gdy państwa trzecie wprowadzają środki ograniczające handel, które zmniejszają korzyści dla unijnych podmiotów gospodarczych w ramach międzynarodowych umów handlowych. Unia powinna być w stanie reagować szybko i w sposób elastyczny w kontekście procedur i terminów określonych w zawartych przez nią międzynarodowych umowach handlowych. Unia powinna zatem przyjąć przepisy określające ramy wykonywania praw Unii w niektórych szczególnych sytuacjach i udostępnić odpowiednie zasoby dla zapewnienia, by dostępne zasoby były skutecznie wykorzystywane na rzecz tych instrumentów.
Poprawka 3
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 2 a (nowy)

(2a)  Podczas wyboru środków mających na celu zapewnienie skutecznego wykonywania praw Unii należy uwzględniać ich zdolność do skłonienia państw trzecich do przestrzegania zasad handlu międzynarodowego, a także ich zdolność do zapewnienia pomocy unijnym podmiotom gospodarczym i państwom członkowskim najbardziej dotkniętym wprowadzonymi przez państwa trzecie środkami ograniczającymi handel. Środki podejmowane zgodnie z niniejszym rozporządzeniem nie powinny ograniczać dostępu Unii do surowców niezbędnych dla kluczowych branż przemysłu europejskiego.
Poprawka 4
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 3
(3)   Mechanizmy rozstrzygania sporów w ramach WTO i innych umów, łącznie z umowami regionalnymi lub dwustronnymi, mają na celu rozwiązanie wszelkich sporów powstałych między Unią a drugą stroną lub innymi stronami tych umów. Unia powinna jednak zawiesić koncesje lub inne zobowiązania, zgodnie z zasadami rozstrzygania sporów, gdy inne możliwości znalezienia pozytywnego rozwiązania sporu okazują się nieskuteczne. Działanie Unii w takich przypadkach ma na celu przywrócenie zgodności danego państwa trzeciego z odpowiednimi zasadami handlu międzynarodowego w celu zapewnienia wzajemnych korzyści.
(3)   Mechanizmy rozstrzygania sporów w ramach WTO i innych umów, łącznie z umowami regionalnymi lub dwustronnymi, mają na celu rozwiązanie wszelkich sporów powstałych między Unią a drugą stroną lub innymi stronami tych umów. Unia powinna jednak zawiesić koncesje lub inne zobowiązania, zgodnie z zasadami rozstrzygania sporów, gdy inne możliwości znalezienia pozytywnego rozwiązania sporu okazują się nieskuteczne. Działanie Unii w takich przypadkach ma na celu przywrócenie zgodności danego państwa trzeciego z odpowiednimi zasadami handlu międzynarodowego w celu zapewnienia wzajemnych korzyści. Unia powinna zawsze wykorzystywać najbardziej skuteczny z dostępnych mechanizmów rozstrzygania sporów.
Poprawka 5
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 4
(4)   Na mocy porozumienia WTO w sprawie środków ochronnych członek WTO, który zamierza stosować środek ochronny lub przedłużyć jego obowiązywanie, powinien dążyć do utrzymania zasadniczo równoważnego poziomu koncesji i innych zobowiązań między nim a członkami eksportującymi, którzy mogliby zostać dotknięci środkiem ochronnym. Podobne zasady mają zastosowanie w kontekście innych zawartych przez Unię międzynarodowych umów handlowych, w tym regionalnych i dwustronnych. Unia powinna wprowadzić środki równoważące poprzez zawieszenie koncesji lub innych zobowiązań w przypadkach, gdy dane państwo trzecie nie stosuje zadowalających wyrównań. Działanie Unii w takich przypadkach ma na celu spowodowanie wprowadzenia przez dane państwo trzecie środków sprzyjających handlowi w celu przywrócenia wzajemnych korzyści.
(4)   Na mocy porozumienia WTO w sprawie środków ochronnych członek WTO, który zamierza stosować środek ochronny lub przedłużyć jego obowiązywanie, powinien dążyć do utrzymania zasadniczo równoważnego poziomu koncesji i innych zobowiązań między nim a członkami eksportującymi, którzy mogliby zostać dotknięci środkiem ochronnym. Podobne zasady mają zastosowanie w kontekście innych zawartych przez Unię międzynarodowych umów handlowych, w tym regionalnych i dwustronnych. Unia powinna wprowadzić środki równoważące poprzez zawieszenie koncesji lub innych zobowiązań w przypadkach, gdy dane państwo trzecie nie stosuje odpowiednich i proporcjonalnych wyrównań. Działanie Unii w takich przypadkach ma na celu spowodowanie wprowadzenia przez dane państwo trzecie środków sprzyjających handlowi w celu przywrócenia wzajemnych korzyści.
Poprawka 6
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 5
(5)   Artykuł XXVIII GATT 1994 i powiązane Uzgodnienie regulują zmianę lub wycofanie koncesji ustanowionych w taryfach celnych członków WTO. Członkowie WTO dotknięci wszelkimi takimi zmianami mają prawo, po spełnieniu określonych warunków, do wycofania koncesji wywierających zasadniczo równoważne skutki handlowe. Unia powinna wprowadzić środki równoważące w takich przypadkach, chyba że uzgodnione zostaną wyrównania. Działania Unii mają na celu zachęcenie państw trzecich do wprowadzenia środków sprzyjających handlowi.
(5)   Artykuł XXVIII GATT 1994 i powiązane Uzgodnienie oraz art. XXI Układu ogólnego w sprawie handlu usługami (GATS) oraz powiązanych procedur dotyczących jego wdrażania regulują zmianę lub wycofanie koncesji i zobowiązań ustanowionych w taryfach celnych oraz listach dotyczących poszczególnych zobowiązań członków WTO. Członkowie WTO dotknięci wszelkimi takimi zmianami mają prawo, po spełnieniu określonych warunków, do wycofania koncesji lub zobowiązań wywierających zasadniczo równoważne skutki handlowe. Unia powinna wprowadzić środki równoważące w takich przypadkach, chyba że uzgodnione zostaną wyrównania. Działania Unii mają na celu zachęcenie państw trzecich do wprowadzenia środków przywracających wzajemne korzyści i sprzyjających handlowi.
Poprawka 7
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 6
(6)   Unia powinna mieć możliwość egzekwowania swoich praw w obszarze zamówień publicznych ze względu na fakt, że Porozumienie WTO w sprawie zamówień publicznych stanowi, iż wszelkie spory wynikłe z niego nie mogą prowadzić do zawieszenia koncesji lub innych zobowiązań wynikających z jakichkolwiek innych porozumień objętych WTO.
(6)   Niezbędne jest, aby Unia miała możliwość szybkiego egzekwowania swoich praw w obszarze zamówień publicznych w przypadku, w którym jedna ze stron nie będzie przestrzegać swoich zobowiązań wynikających z Porozumienia WTO w sprawie zamówień publicznych lub wynikających z jakichkolwiek innych wiążących umów dwustronnych lub regionalnych. Działania Unii powinny mieć na celu zapewnienie zachowania zasadniczo równoważnego poziomu skutków handlowych w sektorze zamówień publicznych.
Poprawka 8
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 7
(7)   Niniejsze rozporządzenie powinno koncentrować się na tych środkach, w odniesieniu do których Unia posiada doświadczenie dotyczące ich projektowania i stosowania; możliwość rozszerzenia zakresu tego rozporządzenia na sektory usług i prawa własności intelektualnej powinna być oceniona we właściwym czasie z uwzględnieniem specyfiki każdego obszaru.
(7)   Niniejsze rozporządzenie powinno umożliwić Unii posiadanie kompletnych i skutecznych ram pozwalających na jak najszybsze podejmowanie działań. Jednak możliwość rozszerzenia jego zakresu nowymi środkami obejmującymi nowe dziedziny handlu, takie jak prawa własności intelektualnej, powinna być rozważana w ramach analizy opracowywanej jednocześnie ze sprawozdaniem oceniającym w sprawie funkcjonowania niniejszego rozporządzenia, o którym mowa w art. 10, oraz powinna zostać przedstawiona Parlamentowi Europejskiemu.
Poprawka 9
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 9
(9)   Komisja powinna ocenić funkcjonowanie niniejszego rozporządzenia nie później, niż w terminie trzech lat od daty pierwszego przypadku jego zastosowania w celu przeprowadzenia oceny, a w razie potrzeby, zwiększenia skuteczności.
(9)   Komisja powinna ocenić funkcjonowanie niniejszego rozporządzenia nie później, niż w terminie pięciu lat od daty pierwszego przypadku przyjęcia aktu wykonawczego na mocy tego rozporządzenia w celu przeprowadzenia oceny, a w razie potrzeby, zwiększenia skuteczności. Komisja powinna dołączyć do swoich sprawozdań dotyczących strategii „Europa 2020” analizę skuteczności tego instrumentu, zwłaszcza w odniesieniu do jego zdolności do usuwania barier handlowych.
Poprawka 10
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 9 a (nowy)

(9a)  Komisja powinna regularnie informować Parlament Europejski, jeżeli zamierza wdrożyć środki polityki handlowej na podstawie niniejszego rozporządzenia. Taka informacja powinna zawierać szczegółowy opis danego przypadku oraz przewidywanych środków, szkody, jaką poniósł przemysł Unii, uzasadnienia przewidywanych środków oraz ich możliwych skutków. Po zastosowaniu środków Komisja powinna poinformować Parlament Europejski o rzeczywistych skutkach zastosowanych środków.
Poprawka 11
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 9 b (nowy)

(9b)  Podczas dokonywania oceny ogólnego interesu Unii w odniesieniu do przyjęcia środków egzekwowania prawa – w ramach stosowania zrównoważonego podejścia – Komisja powinna zwrócić szczególną uwagę na sytuację unijnych producentów. Komisja powinna informować Parlament Europejski o dokonywanym przez nią określaniu ogólnego interesu Unii na zasadzie indywidualnych przypadków.
Poprawka 12
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 10 a (nowy)

(10a)  Komisja powinna regularnie informować Parlament Europejski, zwłaszcza gdy Unia zwraca się do organu rozstrzygania sporów. Po wydaniu każdej decyzji organu rozstrzygania sporów zezwalającą Unii na zastosowanie środków Komisja Europejska powinna przedstawić komisji Parlamentu Europejskiego właściwej dla handlu międzynarodowego swój zamiar przedsięwzięcia lub zaniechania takich środków. Jeżeli Unia podejmie decyzję o przedsięwzięciu środków, Komisja Europejska powinna wówczas zdać Parlamentowi Europejskiemu sprawę z dokonanego wyboru środków.
Poprawka 13
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 13 a (nowy)

(13a)  Na wniosek Parlamentu Europejskiego Komisja powinna uczestniczyć regularnie w dialogu na rzecz rozstrzygania sporów i egzekwowania postanowień, przewidzianym w niniejszym rozporządzeniu.
Poprawka 14
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 1 – wprowadzenie
Niniejsze rozporządzenie ustanawia zasady i procedury w celu zapewnienia skutecznego wykonania praw Unii do zawieszenia lub wycofania koncesji lub innych zobowiązań w ramach międzynarodowych umów handlowych, aby:
Niniejsze rozporządzenie ustanawia zasady i procedury w celu zapewnienia skutecznego i terminowego wykonania praw Unii do zawieszenia lub wycofania koncesji lub innych zobowiązań w ramach międzynarodowych umów handlowych, aby:
Poprawka 15
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 1 – litera a
a)   zareagować na naruszenia przez państwa trzecie zasad handlu międzynarodowego, które wpływają na interesy Unii, w celu znalezienia zadowalającego rozwiązania.
a)   zareagować na naruszenia przez państwa trzecie zasad handlu międzynarodowego, które wpływają na interesy Unii, w celu znalezienia zadowalającego rozwiązania, zapewniającego pomoc poszkodowanym unijnym podmiotom gospodarczym;
Poprawka 16
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 1 – litera b
b)   zrównoważyć koncesje lub inne zobowiązania w stosunkach handlowych z państwami trzecimi, w przypadku gdy zaszła zmiana w traktowaniu przyznanym towarom przywożonym z Unii.
b)   zrównoważyć koncesje lub inne zobowiązania w stosunkach handlowych z państwami trzecimi, w przypadku gdy zaszła zmiana w traktowaniu przyznanym towarom oraz usługom przywożonym z Unii.
Poprawka 17
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 2 – litera b
b)  „koncesje lub inne zobowiązania” oznaczają koncesje taryfowe lub jakiekolwiek inne korzyści, które Unia zobowiązała się stosować w handlu z państwami trzecimi na mocy międzynarodowych umów handlowych, których jest stroną,
b)   „koncesje lub inne zobowiązania” oznaczają koncesje taryfowe, szczególne zobowiązania w sektorze usługowym lub jakiekolwiek inne korzyści, które Unia zobowiązała się stosować w handlu z państwami trzecimi na mocy międzynarodowych umów handlowych, których jest stroną,
Poprawka 18
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 3 – ustęp 1 – litera d
d)   w przypadku zmiany koncesji przez członka WTO na mocy art. XXVIII Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu z 1994 r., jeżeli nie uzgodniono żadnych wyrównań.
d)   w przypadku zmiany koncesji lub zobowiązań przez członka WTO na mocy art. XXVIII Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu z 1994 r. lub art. XXI Układu ogólnego w sprawie handlu usługami (GATS), jeżeli nie uzgodniono żadnych wyrównań.
Poprawka 19
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 4 – ustęp 1
1.   W sytuacji gdy potrzebne są działania w celu ochrony interesów Unii w przypadkach, o których mowa w art. 3 ust. 1, Komisja przyjmuje akt wykonawczy określający odpowiednie środki polityki handlowej. Taki akt wykonawczy przyjmowany jest zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 8 ust. 2.
1.   W sytuacji gdy potrzebne są działania w celu ochrony interesów Unii w przypadkach, o których mowa w art. 3 ust. 1, Komisja przyjmuje akt wykonawczy określający odpowiednie środki polityki handlowej. Taki akt wykonawczy przyjmowany jest zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 8 ust. 2. Komisja odpowiednio uzasadnia przed Parlamentem Europejskim wybór środków polityki handlowej, zgodnie z art. 5.
Poprawka 20
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 4 – ustęp 2 – litera d
d)   koncesje wycofane z handlu z państwem trzecim w związku z art. XXVIII GATT z 1994 r. i z powiązanym Uzgodnieniem są zasadniczo równorzędne z koncesjami zmienionymi lub wycofanymi przez dane państwo trzecie, zgodnie z warunkami ustanowionymi w art. XXVIII GATT z 1994 r. i w powiązanym Uzgodnieniu.
d)   koncesje lub zobowiązania zmienione bądź wycofane z handlu z państwem trzecim w związku z art. XXVIII GATT z 1994 r. i z powiązanym Uzgodnieniem lub z art. XXI Układu ogólnego w sprawie handlu usługami (GATS) oraz z powiązanymi z nim procedurami wdrażania są zasadniczo równorzędne z koncesjami lub zobowiązaniami zmienionymi lub wycofanymi przez dane państwo trzecie, zgodnie z warunkami ustanowionymi w art. XXVIII GATT z 1994 r. i w powiązanym Uzgodnieniu oraz w art. XXI Układu ogólnego w sprawie handlu usługami (GATS) i w powiązanych z nim procedurach wdrażania.
Poprawka 21
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 4 – ustęp 3 – litera b
b)   zdolności środków do zapewnienia pomocy unijnym podmiotom gospodarczym dotkniętym środkami wprowadzonymi przez państwa trzecie;
b)   zdolności środków do zapewnienia pomocy państwom członkowskim i unijnym podmiotom gospodarczym dotkniętym środkami wprowadzonymi przez państwa trzecie;
Poprawka 22
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 4 –ustęp 3 –litera c
c)   dostępności alternatywnych źródeł dostaw dla danych produktów w celu uniknięcia lub zminimalizowania negatywnych skutków dla przemysłu przetwórczego lub konsumentów końcowych na terytorium Unii;
c)   dostępności alternatywnych źródeł dostaw dla danych produktów lub usług w celu uniknięcia lub zminimalizowania negatywnych skutków dla przemysłu przetwórczego lub konsumentów końcowych na terytorium Unii;
Poprawka 23
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 4 – ustęp 3 a (nowy)

3a.  Komisja we wniosku dotyczącym aktu wykonawczego wskazuje, w jaki sposób określiła ona ogólny interes Unii w odniesieniu do konkretnego przypadku.
Poprawka 24
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 5 - litera b a (nowa)

ba)  zawieszenie stosowania zobowiązań oraz szczególnych zobowiązań w zakresie handlu usługami z uwzględnieniem Układu ogólnego w sprawie handlu usługami (GATS) oraz jakichkolwiek umów dwustronnych lub regionalnych;
Poprawka 25
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 5 – litera c – podpunkt i
(i)   wykluczenie z udziału w zamówieniach publicznych ofert, których łączna wartość składa się w ponad 50 % z towarów lub usług pochodzących z danego państwa trzeciego; lub
(i)   wykluczenie z udziału w zamówieniach publicznych ofert, których łączna wartość składa się w ponad 50 % z towarów lub usług pochodzących z danego państwa trzeciego; w aktach wykonawczych można wyznaczyć progi, zgodnie z cechami danych towarów i usług, powyżej których stosuje się wykluczenie, przy uwzględnieniu postanowień art. 4 ust. 3, z uwzględnieniem zdolności administracyjnej o poziomu zniweczenia lub naruszenia korzyści; lub
Poprawka 26
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 5 – ustęp 1 a (nowy)

Komisja uzasadnia przed Parlamentem Europejskim wybór określonych środków polityki handlowej przyjętych na podstawie niniejszego artykułu.
Poprawka 27
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 7 – ustęp 1
1.   Jeżeli po przyjęciu aktu wykonawczego zgodnie z art. 4 ust. 1 dane państwo trzecie przyznaje Unii zadowalające wyrównanie w przypadkach, o których mowa w art. 3 ust. 1 lit. a) i b), Komisja może zawiesić stosowanie tego aktu wykonawczego na czas trwania okresu wyrównawczego. Decyzję o zawieszeniu przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 8 ust. 2.
1.   Jeżeli po przyjęciu aktu wykonawczego zgodnie z art. 4 ust. 1 dane państwo trzecie przyznaje Unii odpowiednie i proporcjonalne wyrównanie w przypadkach, o których mowa w art. 3 ust. 1 lit. a) i b), Komisja może zawiesić stosowanie tego aktu wykonawczego na czas trwania okresu wyrównawczego. Decyzję o zawieszeniu przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 8 ust. 2.
Poprawka 28
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 7 – ustęp 2 – litera b
b)   w przypadku równoważenia koncesji lub innych zobowiązań po wprowadzeniu przez państwo trzecie środka ochronnego, gdy środek ochronny zostaje wycofany lub wygasa, lub gdy dane państwo trzecie przyznaje Unii zadowalające wyrównanie po przyjęciu aktu wykonawczego na mocy art. 4 ust. 1;
b)   w przypadku równoważenia koncesji lub innych zobowiązań po wprowadzeniu przez państwo trzecie środka ochronnego, gdy środek ochronny zostaje wycofany lub wygasa, lub gdy dane państwo trzecie przyznaje Unii odpowiednie i proporcjonalne wyrównanie po przyjęciu aktu wykonawczego na mocy art. 4 ust. 1;
Poprawka 29
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 7 – ustęp 2 – litera c
c)   w przypadku zmiany koncesji przez członka WTO na mocy art. XXVIII Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu z 1994 r., jeżeli dane państwo trzecie przyznaje Unii zadowalające wyrównanie po przyjęciu aktu wykonawczego na mocy art. 4 ust. 1.
c)   w przypadku wstrzymania lub zmiany koncesji oraz zobowiązań przez członka WTO na mocy art. XXVIII Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu (GATT) z 1994 r. lub art. XXI Układu ogólnego w sprawie handlu usługami (GATS), jeżeli dane państwo trzecie przyznaje Unii odpowiednie i proporcjonalne wyrównanie po przyjęciu aktu wykonawczego na mocy art. 4 ust. 1.
Poprawka 30
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 7 – ustęp 4 a (nowy)

4a.  Komisja odpowiednio uzasadnia przed Parlamentem Europejskim przewidywane zawieszenie, zmianę lub zniesienie środka, o którym mowa w art. 5.
Poprawka 31
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 9 – ustęp 1
1.   Komisja poszukuje informacji i opinii dotyczących gospodarczych interesów Unii w zakresie konkretnych produktów lub sektorów, w ramach stosowania niniejszego rozporządzenia, poprzez zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub inne odpowiednie środki komunikacji.
1.   Komisja poszukuje informacji i opinii dotyczących gospodarczych interesów Unii w zakresie konkretnych produktów, usług lub sektorów, w ramach stosowania niniejszego rozporządzenia, poprzez zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub inne odpowiednie środki komunikacji oraz bierze takie opinie pod uwagę.

W zawiadomieniu wskazuje się termin przedstawiania informacji. Termin ten nie przekracza dwóch miesięcy.
Poprawka 32
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 9 – ustęp 2
2.   Informacje uzyskane na podstawie niniejszego rozporządzenia są wykorzystywane wyłącznie do celów, dla których o nie wnioskowano.
2.   Informacje uzyskane na podstawie niniejszego rozporządzenia są wykorzystywane wyłącznie do celów, dla których o nie wnioskowano. Komisja powiadamia Parlament Europejski o wyniku takiego gromadzenia informacji oraz w jaki sposób zamierza wziąć te informacje pod uwagę przy określaniu interesu ogólnego Unii.
Poprawka 33
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 9 – ustęp 4
4.   Dostawca informacji może zażądać, aby dostarczone informacje traktowano jako poufne. W takich przypadkach towarzyszy im niepoufne streszczenie lub oświadczenie o powodach, dla których informacje nie mogą zostać przedstawione w formie streszczenia.
4.   Dostawca informacji może zażądać, aby dostarczone informacje traktowano jako poufne. W takich przypadkach towarzyszy im niepoufne streszczenie przedstawiające informacje w sposób ogólny lub oświadczenie o powodach, dla których informacje nie mogą zostać przedstawione w formie streszczenia.
Poprawka 34
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 9 a (nowy)

Artykuł 9a

Dialog na rzecz rozstrzygania sporów i egzekwowania postanowień

Komisja regularnie uczestniczy w wymianie poglądów z komisją Parlamentu Europejskiego odpowiedzialną za handel międzynarodowy na temat zarządzania sporami handlowymi, w tym sprawami będącymi w toku, skutków dla przemysłu unijnego, planowanych środków, ich uzasadnienia i oddziaływania oraz na temat wdrażania środków polityki handlowej na podstawie niniejszego rozporządzenia.
Poprawka 35
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 10
Nie później niż w ciągu trzech lat od daty pierwszego przypadku przyjęcia aktu wykonawczego na mocy niniejszego rozporządzenia Komisja dokonuje przeglądu jego wykonania i przedkłada sprawozdanie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.
Nie później niż w ciągu pięciu lat od daty pierwszego przypadku przyjęcia aktu wykonawczego na mocy niniejszego rozporządzenia Komisja dokonuje przeglądu jego wykonania i przedkłada sprawozdanie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

(1) Sprawa została odesłana do właściwej komisji w celu ponownego rozpatrzenia zgodnie z art. 57 ust. 2 akapit drugi regulaminu (A7-0308/2013).


Nadzorowania handlu prekursorami narkotyków pomiędzy UE a państwami trzecimi ***I
PDF 276kWORD 29k
Rezolucja
Tekst
Rezolucja ustawodawcza Parlamentu Europejskiego z dnia 23 października 2013 r. w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającego rozporządzenie Rady (WE) nr 111/2005 określające zasady nadzorowania handlu prekursorami narkotyków pomiędzy Wspólnotą a państwami trzecimi (COM(2012)0521 – C7-0316/2012 – 2012/0250(COD))
P7_TA(2013)0440A7-0167/2013

(Zwykła procedura ustawodawcza: pierwsze czytanie)

Parlament Europejski,

–  uwzględniając wniosek Komisji przedstawiony Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2012)0521),

–  uwzględniając art. 294 ust. 2 oraz art. 207 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, zgodnie z którymi wniosek został przedstawiony Parlamentowi przez Komisję (C7-0316/2012),

–  uwzględniając art. 294 ust. 3 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

–  uwzględniając zobowiązanie przedstawiciela Rady złożone w piśmie z dnia 16 lipca 2013 r. do przyjęcia stanowiska Parlamentu, zgodnie z art. 294 ust. 4 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

–  uwzględniając art.55 Regulaminu,

–  uwzględniając sprawozdanie Komisji Handlu Międzynarodowego (A7–0167/2013),

1.  przyjmuje poniższe stanowisko w pierwszym czytaniu;

2.  zwraca się do Komisji o ponowne przekazanie mu sprawy, jeśli uzna ona za stosowne wprowadzić znaczące zmiany do swojego wniosku lub zastąpić go innym tekstem;

3.  zobowiązuje swojego(ją) przewodniczącego(cą) do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji, a także parlamentom narodowym.

Stanowisko Parlamentu Europejskiego przyjęte w pierwszym czytaniu w dniu 23 października 2013 r. w celu przyjęcia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr .../2013 zmieniającego rozporządzenie Rady (WE) nr 111/2005 określające zasady nadzorowania handlu prekursorami narkotyków pomiędzy Wspólnotą a państwami trzecimi

P7_TC1-COD(2012)0250


(Jako że pomiędzy Parlamentem i Radą osiągnięte zostało porozumienie, stanowisko Parlamentu odpowiada ostatecznej wersji aktu prawnego, rozporządzenia (UE) nr 1259/2013.)


Europejski Fundusz Morski i Rybacki ***I
PDF 1729kWORD 249k
Poprawki przyjęte przez Parlament Europejski w dniu 23 października 2013 r. w sprawie zmienionego wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego uchylającego rozporządzenie Rady (WE) nr 1198/2006 i rozporządzenie Rady (WE) nr 861/2006 oraz rozporządzenie Rady (WE) nr XXX/2011 w sprawie zintegrowanej polityki morskiej (COM(2013)0245 – C7-0108/2013 – 2011/0380(COD))(1)
P7_TA(2013)0441A7-0282/2013

(Zwykła procedura ustawodawcza: pierwsze czytanie)

Tekst proponowany przez Komisję   Poprawka
Poprawka 1
Projekt rezolucji ustawodawczej
Ustęp 1 a (nowy)
1a.  przypomina, że w swojej rezolucji z dnia 8 czerwca 2011 r. podkreślił, że zasoby rybne stanowią dobro publiczne o istotnym znaczeniu dla globalnego bezpieczeństwa żywnościowego; zwrócił uwagę, że sektor rybołówstwa i akwakultury oraz związana z nim działalność są często głównym źródłem utrzymania i zrównoważonego zatrudnienia w regionach przybrzeżnych, wyspowych i peryferyjnych; zauważył ponadto, że zreformowana wspólna polityka rybołówstwa (WPRyb) będzie potrzebować odpowiednich środków finansowych po 2013 r., aby osiągnąć średnio- i długoterminowe cele (stabilny, zrównoważony i dochodowy sektor rybołówstwa), odzyskać swoje zasoby rybne i rozwiązać problemy społeczne związane z ograniczeniem nakładów połowowych;
______________
1 Teksty przyjęte, P7_TA(2011)0266.
Poprawka 2
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Umocowanie 1
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 42, art. 43 ust. 2, art. 91 ust. 1,art. 100 ust. 2, art. 173 ust. 3, art. 175, art. 188, art. 192 ust. 1, art. 194 ust. 2 oraz art. 195 ust. 2,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 42, art. 43 ust. 2, art. 91 ust. 1, art. 100 ust. 2, art. 173 ust. 3, art. 175, art. 188, art. 192 ust. 1, art. 194 ust. 2, art. 195 ust. 2 oraz art. 349,
Poprawka 3
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 1 a (nowy)
(1a)  Sektor rybołówstwa ma strategiczne znaczenie dla sytuacji społeczno-gospodarczej, zaopatrzenia ludności w produkty rybołówstwa oraz prawidłowego bilansu żywnościowego w poszczególnych państwach członkowskich i w Unii, a także jego istotny wkład w dobrobyt społeczno-gospodarczy społeczności zamieszkujących wybrzeża, rozwój lokalny, zatrudnienie, utrzymywanie lub podejmowanie działalności gospodarczej i tworzenie miejsc pracy we wszystkich segmentach sektora rybnego, zaopatrzenie w świeże ryby oraz podtrzymywanie lokalnych tradycji kulturowych.
Poprawka 4
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 2
(2)   Zakres EFMR powinien obejmować wsparcie dla WPRyb, czyli wsparcie w takich dziedzinach jak ochrona żywych zasobów morza, żywych zasobów słodkowodnych i akwakultury, zarządzanie nimi i ich eksploatacja, a także w dziedzinie przetwarzania i wprowadzenia do obrotu produktów rybołówstwa i akwakultury, jeśli taka działalność jest prowadzona na terytorium państw członkowskich lub na wodach Unii, w tym przez statki rybackie pływające pod banderą i zarejestrowane w państwach trzecich lub unijne statki rybackie bądź przez obywateli państw członkowskich, bez uszczerbku dla głównej odpowiedzialności państwa bandery, z uwzględnieniem przepisów art. 117 Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza.
(2)   Zakres EFMR powinien obejmować wsparcie dla WPRyb, czyli wsparcie w takich dziedzinach jak ochrona żywych zasobów morza, żywych zasobów słodkowodnych i akwakultury, zarządzanie nimi i ich zrównoważona eksploatacja, a także w dziedzinie przetwarzania i wprowadzenia do obrotu produktów rybołówstwa i akwakultury, jeśli taka działalność jest prowadzona na terytorium państw członkowskich lub na wodach Unii, lub przez unijne statki rybackie bądź przez obywateli państw członkowskich, bez uszczerbku dla głównej odpowiedzialności państwa bandery, z uwzględnieniem przepisów art. 117 Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza.
Poprawka 5
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 2 a (nowy)
(2a)  Należy podkreślić, że WPRyb jest polityką o celach związanych z produkcją żywności, co uzasadnia interwencję publiczną za pośrednictwem EFMR w celu utrzymania bezpieczeństwa żywnościowego obywateli Unii.
Poprawka 6
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 2 b (nowy)
(2b)  EFMR powinien w pełni uwzględniać specyficzną sytuację regionów najbardziej oddalonych zgodnie z art. 349 TFUE. Położenie geograficzne regionów najbardziej oddalonych i specyfika sektora rybołówstwa w tych regionach wymagają, aby wspólna polityka rybołówstwa i związane z nią fundusze, w szczególności EFMR, były dostosowywane do specyfiki, utrudnień, kosztów dodatkowych i realiów właściwych tym regionom, różniącym się zasadniczo od pozostałej części Unii. W tym celu należy zezwolić na zastosowanie w odniesieniu do tych regionów szczególnych środków.
Poprawka 7
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 2 c (nowy)
(2c)  Przyszły EFMR powinien w pełni uwzględniać problemy i specyficzne potrzeby tradycyjnego łodziowego rybołówstwa przybrzeżnego, wziąwszy pod uwagę, że w Unii ten rodzaj floty zatrudnia największą liczbę osób w przeliczeniu na złowioną rybę.
Poprawka 8
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 3
(3)   Sukces wspólnej polityki rybołówstwa wymaga efektywnego systemu kontroli, inspekcji i egzekwowania prawa, a także wiarygodnych i kompletnych danych, dostępnych zarówno na potrzeby opinii naukowych, jak i procesu wdrażania oraz kontroli, w związku z czym EFMR powinien zapewniać wsparcie dla tych obszarów polityki.
(3)   Sukces wspólnej polityki rybołówstwa wymaga efektywnego systemu kontroli, inspekcji, w tym inspekcji w miejscu pracy, i egzekwowania prawa, a także wiarygodnych i kompletnych danych, dostępnych zarówno na potrzeby opinii naukowych, jak i procesu wdrażania oraz kontroli, w związku z czym EFMR powinien zapewniać wsparcie dla tych obszarów polityki.
Poprawka 9
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 3 a (nowy)
(3a)  W celu zwiększenia poczucia odpowiedzialności rybaków za WPRyb, a tym samym ich udziału we właściwej realizacji oraz w ogólnym sukcesie WPRyb, EFMR powinien wspierać partnerstwo, współpracę i dialog między naukowcami a rybakami.
Poprawka 10
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 4
(4)   Zakres EFMR powinien obejmować wsparcie dla IMP, czyli wsparcie w takich dziedzinach jak przygotowywanie i wdrażanie skoordynowanych operacji i procesów decyzyjnych związanych z oceanami, morzami, regionami przybrzeżnymi i sektorami gospodarki morskiej, uzupełniających różne obszary polityki UE, które dotyczą tych dziedzin, zwłaszcza wspólną politykę rybołówstwa, politykę dotyczącą transportu, przemysłu, spójności terytorialnej, środowiska, energii i turystyki. Należy zapewnić spójność i integrację w zarządzaniu poszczególnymi rodzajami polityki sektorowej w obrębie basenów Morza Bałtyckiego, Morza Północnego, Morza Celtyckiego, Zatoki Biskajskiej i wybrzeża Półwyspu Iberyjskiego, Morza Śródziemnego i Morza Czarnego.
(4)   Zakres EFMR powinien obejmować wsparcie dla IMP, czyli wsparcie w takich dziedzinach jak przygotowywanie i wdrażanie skoordynowanych operacji i procesów decyzyjnych związanych z oceanami, morzami, regionami przybrzeżnymi i sektorami gospodarki morskiej, uzupełniających różne obszary polityki UE, które dotyczą tych dziedzin, zwłaszcza wspólną politykę rybołówstwa, politykę dotyczącą transportu, przemysłu, spójności terytorialnej, środowiska, energii i turystyki, w przypadku których niezbędne jest wspieranie badań naukowych, umiejętności zawodowych i specjalistycznych szkoleń. Należy zapewnić spójność i integrację w zarządzaniu poszczególnymi rodzajami polityki sektorowej w obrębie basenów Morza Bałtyckiego, Morza Północnego, Morza Celtyckiego, Zatoki Biskajskiej i wybrzeża Półwyspu Iberyjskiego, Morza Śródziemnego i Morza Czarnego.
Poprawka 11
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 4 a (nowy)
(4a)  Zgodnie z art. 9 TFUE przy określaniu i realizacji polityki i działań związanych z reformą WPRyb, IMP i EFMR Unia powinna uwzględniać wymogi związane ze wspieraniem wysokiego poziomu zatrudnienia, zapewnianiem odpowiedniej ochrony socjalnej, zwalczaniem wykluczenia społecznego, a także z wysokim poziomem kształcenia, szkolenia oraz ochrony zdrowia ludzkiego.
Poprawka 12
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 5
(5)   Zgodnie z konkluzjami Rady Europejskiej z dnia 17 czerwca 2010 r., na podstawie których przyjęto strategię „Europa 2020”, Unia Europejska i państwa członkowskie powinny dążyć do inteligentnego, zrównoważonego wzrostu sprzyjającego włączeniu społecznemu, jednocześnie wspierając harmonijny rozwój Unii. W szczególności należy dążyć do koncentracji zasobów w celu realizacji założeń i celów strategii „Europa 2020” oraz do poprawy skuteczności polityki przy jednoczesnym zwiększonym nacisku na wyniki. Włączenie IMP do nowego EFMR przyczynia się również do realizacji głównych celów polityki określonych w komunikacie Komisji z dnia 3 marca 2010 r. „EUROPA 2020 Strategia na rzecz inteligentnego i zrównoważonego rozwoju sprzyjającego włączeniu społecznemu” (strategia „Europa 2020”) oraz jest zgodne z określonymi w Traktacie ogólnymi celami dotyczącymi zwiększenia spójności gospodarczej, społecznej i terytorialnej.
(5)   Zgodnie z konkluzjami Rady Europejskiej z dnia 17 czerwca 2010 r., na podstawie których przyjęto strategię „Europa 2020”, Unia Europejska i państwa członkowskie powinny dążyć do inteligentnego, zrównoważonego wzrostu sprzyjającego włączeniu społecznemu, jednocześnie wspierając harmonijny rozwój Unii. W szczególności należy dążyć do koncentracji zasobów w celu realizacji założeń i celów strategii „Europa 2020”, a zwłaszcza celów związanych z zatrudnieniem, zwalczaniem ubóstwa i wykluczenia społecznego oraz z przeciwdziałaniem zmianie klimatu. Ponadto należy poprawić skuteczność polityki przy jednoczesnym zwiększonym nacisku na wyniki. Włączenie IMP do nowego EFMR przyczynia się również do realizacji głównych celów polityki określonych w komunikacie Komisji z dnia 3 marca 2010 r. „EUROPA 2020 Strategia na rzecz inteligentnego i zrównoważonego rozwoju sprzyjającego włączeniu społecznemu” (strategia „Europa 2020”) oraz jest zgodne z określonymi w Traktacie ogólnymi celami dotyczącymi zwiększenia spójności gospodarczej, społecznej i terytorialnej.
Poprawka 13
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 6
(6)   Aby zagwarantować, że EFMR przyczynia się do realizacji celów WPRyb, IMP i strategii „Europa 2020”, należy określić niewielką liczbę kluczowych priorytetów związanych ze wspieraniem rybołówstwa oraz akwakultury opartych na innowacyjności i wiedzy, promowaniem zrównoważonych i zasobooszczędnych połowów i akwakultury, zwiększaniem zatrudnienia i spójności terytorialnej przez uwalnianie potencjału społeczności zależnych od rybołówstwa przybrzeżnego i śródlądowego do generowania wzrostu gospodarczego i zatrudnienia, oraz z promowaniem różnicowania działalności związanej z rybołówstwem w kierunku innych sektorów gospodarki morskiej.
(6)   Aby zagwarantować, że EFMR przyczynia się do realizacji celów WPRyb, IMP i strategii „Europa 2020”, należy określić szereg kluczowych priorytetów związanych ze wspieraniem rybołówstwa oraz akwakultury opartych na innowacyjności i wiedzy, promowaniem zrównoważonych i zasobooszczędnych połowów i akwakultury, zwiększaniem zatrudnienia i spójności terytorialnej przez uwalnianie potencjału społeczności zależnych od rybołówstwa przybrzeżnego i śródlądowego do generowania wzrostu gospodarczego i zatrudnienia, oraz z promowaniem różnicowania działalności związanej z rybołówstwem w kierunku innych sektorów gospodarki morskiej.
Poprawka 14
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 7 a (nowy)
(7a)  W ramach EFMR należy przyczyniać się do poprawy standardu życia osób utrzymujących się z działalności połowowej, zapewniając rybakom wyższe standardy pracy, zwłaszcza dzięki zadbaniu o przestrzeganie przepisów dotyczących zdrowia i bezpieczeństwa w miejscu pracy oraz przepisów ustanowionych w układach zbiorowych pracy.
Poprawka 15
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 7 b (nowy)
(7b)  W celu uniknięcia braku jasności co do stosowania określonych środków finansowych w ramach EFMR i ich wpływu na różne podmioty działające w sektorze rybołówstwa, użyteczne jest wprowadzenie wyraźnego rozróżnienia między właścicielami statków rybackich a zatrudnionymi rybakami, jak przewiduje konwencja MOP nr 188.
Poprawka 16
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 8
(8)   Ogólnym celem wspólnej polityki rybołówstwa jest zagwarantowanie, że połowy i akwakultura w długiej perspektywie przyczyniają się do tworzenia zrównoważonych warunków środowiskowych niezbędnych dla rozwoju gospodarczego i społecznego. Ponadto WPRyb powinna przyczyniać się do wiekszej wydajności, odpowiedniego poziomu życia w sektorze gospodarki rybnej, stabilnych rynków, zapewniać dostępność zasobów oraz zaopatrywanie konsumentów w żywność po przystępnych cenach.
(8)   Ogólnym celem wspólnej polityki rybołówstwa jest zadbanie o to, by połowy i akwakultura w długiej perspektywie przyczyniały się do zrównoważonego rozwoju gospodarczego, społecznego i środowiskowego. Ponadto WPRyb powinna przyczyniać się do większej wydajności, odpowiedniego poziomu życia w sektorze gospodarki rybnej, stabilnych rynków, zapewniać dostępność zasobów oraz zaopatrywanie konsumentów w żywność po przystępnych cenach.
Poprawka 17
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 9
(9)   Kluczowe znaczenie ma też szersze uwzględnianie w WPRyb problemów związanych z ochroną środowiska, jako że WPRyb powinna realizować cele i założenia polityki środowiskowej Unii oraz strategii „Europa 2020”. Celem WPRyb jest taka eksploatacja żywych zasobów morza, która odbudowuje i zachowuje zasoby rybne na poziomach umożliwiających uzyskanie maksymalnego podtrzymywalnego połowu, najpóźniej w 2015 r. WPRyb powinna stosować podejście ostrożnościowe i podejście ekosystemowe do zarządzania rybołówstwem. Dlatego też EFMR powinien przyczyniać się do ochrony środowiska morskiego zgodnie z założeniami określonymi w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/56/WE z dnia 17 czerwca 2008 r. ustanawiającej ramy działań Wspólnoty w dziedzinie polityki środowiska morskiego (dyrektywa ramowa w sprawie strategii morskiej).
(9)   Kluczowe znaczenie ma też szersze uwzględnianie w WPRyb problemów związanych z ochroną środowiska, jako że WPRyb powinna realizować cele i założenia polityki środowiskowej Unii oraz strategii „Europa 2020”. Celem WPRyb jest taka eksploatacja żywych zasobów morza, która odbudowuje i zachowuje zasoby rybne na poziomach umożliwiających uzyskanie maksymalnego podtrzymywalnego połowu tam, gdzie to możliwe, do roku 2015, a najpóźniej do roku 2020. WPRyb powinna stosować zrównoważone podejście do trwałego rozwoju, który powinna osiągnąć dzięki takiemu planowaniu i eksploatacji rybołówstwa oraz zarządzaniu nim, które uwzględnią aktualne dążenia i potrzeby społeczne, nie zagrażając jednocześnie korzyściom, które przyszłe pokolenia powinny móc czerpać z ogółu dóbr i usług wywodzących się z ekosystemów morskich. Dlatego też EFMR powinien przyczyniać się do ochrony środowiska morskiego zgodnie z założeniami określonymi w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/56/WE z dnia 17 czerwca 2008 r. ustanawiającej ramy działań Wspólnoty w dziedzinie polityki środowiska morskiego (dyrektywa ramowa w sprawie strategii morskiej).
Poprawka 18
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 9 a (nowy)
(9a)  Działania finansowane z EFMR powinny być zgodne z art. 39 i 41 TFUE, które odnoszą się do zrównoważonego podejścia w stosowaniu prawa pracy oraz do skutecznej koordynacji w odniesieniu do szkolenia zawodowego.
Poprawka 19
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 10
(10)   Cele zawarte w niniejszym rozporządzeniu nie mogą zostać w pełni osiągnięte przez państwa członkowskie z uwagi na znaczenie i skutki operacji finansowanych w ramach programów operacyjnych oraz problemy strukturalne związane z rozwojem rybołówstwa i sektorów gospodarki morskiej, jak również ograniczone środki finansowe państw członkowskich, a tymczasem cele te można osiągnąć w większym stopniu na szczeblu Unii przez zapewnienie pomocy przyznawanej w wieloletnich ramach finansowania i ukierunkowanej na odpowiednie priorytety. Unia może przyjąć środki, zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 ust. 3 Traktatu o Unii Europejskiej. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w art. 5 ust. 4 tego Traktatu niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tego celu.
(10)   Cele zawarte w niniejszym rozporządzeniu nie mogą zostać w pełni osiągnięte przez państwa członkowskie z uwagi na znaczenie i skutki operacji finansowanych w ramach programów operacyjnych oraz problemy strukturalne związane z rozwojem rybołówstwa, akwakultury i sektorów gospodarki morskiej, jak również ograniczone środki finansowe państw członkowskich, a tymczasem cele te można osiągnąć w większym stopniu na szczeblu Unii przez zapewnienie pomocy przyznawanej w wieloletnich ramach finansowania i ukierunkowanej na odpowiednie priorytety. Unia może przyjąć środki, zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 ust. 3 Traktatu o Unii Europejskiej. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w art. 5 ust. 4 tego Traktatu niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tego celu.
Poprawka 20
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 11
(11)   Finansowanie wydatków ponoszonych w ramach wspólnej polityki rybołówstwa i zintegrowanej polityki morskiej z jednego funduszu – EFMR – powinno uwzględniać potrzebę uproszczeń oraz zwiększania zintegrowania obu obszarów polityki. Objęcie zarządzaniem dzielonym wspólnych organizacji rynku, w tym wyrównania kosztów ponoszonych przez podmioty z regionów najbardziej oddalonych, oraz działań związanych z kontrolą i gromadzeniem danych powinno w dalszym ciągu przyczyniać się do upraszczania procedur administracyjnych i zmniejszania obciążenia administracyjnego w przypadku zarówno Komisji, jak i państw członkowskich, a także powinno wiązać się z większą spójnością i efektywnością przyznawanego wsparcia.
(11)   Finansowanie wydatków ponoszonych w ramach wspólnej polityki rybołówstwa i zintegrowanej polityki morskiej z jednego funduszu – EFMR – powinno uwzględniać potrzebę uproszczeń oraz zwiększania zintegrowania obu obszarów polityki. Objęcie zarządzaniem dzielonym wspólnych organizacji rynku, w tym wyrównania kosztów ponoszonych przez podmioty z regionów najbardziej oddalonych, oraz działań związanych z kontrolą i gromadzeniem danych oraz zarządzaniem nimi powinno w dalszym ciągu przyczyniać się do upraszczania procedur administracyjnych i zmniejszania obciążenia administracyjnego w przypadku zarówno Komisji, jak i państw członkowskich, a także powinno wiązać się z większą spójnością i efektywnością przyznawanego wsparcia.
Poprawka 21
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 11 a (nowy)
(11a)  Finansowanie powinno odpowiadać finansowaniu określonemu w pkt 17 porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia XX/201Z między Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją o współpracy w sprawach budżetowych i o należytym zarządzaniu finansowym.
Poprawka 22
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 11 b (nowy)
(11b)  Jakiekolwiek finansowanie nie narusza przepisów rozporządzenia określającego wieloletnie ramy finansowe na lata 2014–2020 ani przepisów porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia xxx/201z r. między Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją o współpracy w sprawach budżetowych i o należytym zarządzaniu finansowym.
Poprawka 23
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 12
(12)   Wydatki ponoszone w ramach wspólnej polityki rybołówstwa i zintegrowanej polityki morskiej powinny być finansowane z budżetu unijnego w ramach jednego funduszu – EFMR – w sposób bezpośredni lub też na zasadzie zarządzania dzielonego z państwami członkowskimi. Zarządzanie dzielone z państwami członkowskimi powinno się stosować nie tylko w odniesieniu do środków wspierających rybołówstwo, akwakulturę i rozwój kierowany przez lokalną społeczność, ale również w odniesieniu do wspólnych organizacji rynku, wyrównania kosztów ponoszonych przez podmioty z regionów najbardziej oddalonych, a także działań związanych z kontrolą i gromadzeniem danych. Zarządzanie bezpośrednie powinno się stosować w odniesieniu do doradztwa naukowego, dobrowolnych wkładów na rzecz regionalnych organizacji ds. rybołówstwa, komitetów doradczych i operacji na rzecz wdrożenia zintegrowanej polityki morskiej. Należy określić rodzaje środków, które mogą być finansowane w ramach EFMR.
(12)   Wydatki ponoszone w ramach wspólnej polityki rybołówstwa i zintegrowanej polityki morskiej powinny być finansowane z budżetu unijnego w ramach jednego funduszu – EFMR – w sposób bezpośredni lub też na zasadzie zarządzania dzielonego z państwami członkowskimi. Zarządzanie dzielone z państwami członkowskimi powinno się stosować nie tylko w odniesieniu do środków wspierających rybołówstwo, akwakulturę i rozwój kierowany przez lokalną społeczność, ale również w odniesieniu do środków w zakresie wprowadzania do obrotu i przetwórstwa, wyrównania kosztów ponoszonych przez podmioty z regionów najbardziej oddalonych, a także działań związanych z kontrolą i gromadzeniem danych. Zarządzanie bezpośrednie powinno się stosować w odniesieniu do przygotowywania planów produkcyjnych i planów w zakresie wprowadzania do obrotu, dopłat do przechowywania, doradztwa naukowego, dobrowolnych wkładów na rzecz regionalnych organizacji ds. rybołówstwa, komitetów doradczych i operacji na rzecz wdrożenia zintegrowanej polityki morskiej. Należy określić rodzaje środków, które mogą być finansowane w ramach EFMR.
Poprawka 24
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 14
(14)   Zgodnie z art. 50 i 51 [rozporządzenia w sprawie wspólnej polityki rybołówstwa] (zwanego dalej „rozporządzeniem w sprawie WPRyb”) przyznawanie unijnej pomocy finansowej w ramach EFMR powinno być uzależnione od przestrzegania przepisów WPRyb przez państwa członkowskie i podmioty gospodarcze. Uwarunkowanie to ma na celu odzwierciedlenie obowiązku Unii do zagwarantowania w ramach WPRyb, w interesie publicznym, ochrony żywych zasobów morza, jak zostało określone w art. 3 TFUE.
(14)   Zgodnie z art. 50 i 51 [rozporządzenia w sprawie wspólnej polityki rybołówstwa] (zwanego dalej „rozporządzeniem w sprawie WPRyb”) przyznawanie unijnej pomocy finansowej w ramach EFMR powinno być uzależnione od przestrzegania przepisów WPRyb przez państwa członkowskie i podmioty gospodarcze. Uwarunkowanie to ma na celu odzwierciedlenie obowiązku Unii do zagwarantowania w ramach WPRyb, w interesie publicznym, ochrony żywych zasobów morza oraz do zagwarantowania poszanowania wymogów związanych ze wspieraniem wysokiego poziomu zatrudnienia i zagwarantowania odpowiedniej ochrony socjalnej, jak zostało określone odpowiednio w art. 3 i 9 TFUE.
Poprawka 25
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 15
(15)   Realizacja celów WPRyb byłaby zagrożona, jeśli unijną pomoc finansową w ramach EFMR otrzymywałyby podmioty gospodarcze, które ex-ante nie spełniają wymogów związanych z interesem publicznym dotyczącym ochrony żywych zasobów morza. W związku z powyższym do takiej pomocy dopuszczone powinny zostać tylko te podmioty, które, w ciągu konkretnego okresu czasu przed złożeniem wniosku o przyznanie pomocy, nie uczestniczyły w działalności statków rybackich znajdujących się we wspólnotowym wykazie statków NNN zawartym w art. 40 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008 z dnia 29 września 2008 r. ustanawiającego wspólnotowy system zapobiegania nielegalnym, nieraportowanym i nieuregulowanym połowom oraz ich powstrzymywania i eliminowania, zmieniającego rozporządzenia (EWG) nr 2847/93, (WE) nr 1936/2001 i (WE) nr 601/2004 oraz uchylającego rozporządzenia (WE) nr 1093/94 i (WE) nr 1447/1999, a także nie dokonały poważnego naruszenia w rozumieniu art. 42 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008 lub art. 90 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009 z dnia 20 listopada 2009 r. ustanawiającego wspólnotowy system kontroli w celu zapewnienia przestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa, zmieniającego rozporządzenia (WE) nr 847/96, (WE) nr 2371/2002, (WE) nr 811/2004, (WE) nr 768/2005, (WE) nr 2115/2005, (WE) nr 2166/2005, (WE) nr 388/2006, (WE) nr 509/2007, (WE) nr 676/2007, (WE) nr 1098/2007, (WE) nr 1300/2008, (WE) nr 1342/2008 i uchylającego rozporządzenia (EWG) nr 2847/93, (WE) nr 1627/94 oraz (WE) nr 1966/2006 oraz nie dopuściły się naruszenia przepisów WPRyb w inny sposób, który szczególnie naraża trwałość takich zasobów i stanowi poważne zagrożenie dla zrównoważonej eksploatacji żywych zasobów morskich, która odbudowuje i zachowuje populacje poławianych gatunków powyżej poziomów pozwalających wytworzyć maksymalny podtrzymywalny połów (zwany dalej „MSY”)..
(15)   Realizacja celów WPRyb byłaby zagrożona, jeśli unijną pomoc finansową w ramach EFMR otrzymywałyby podmioty gospodarcze, które ex-ante nie spełniają wymogów związanych z interesem publicznym dotyczącym ochrony żywych zasobów morza. W związku z powyższym podmioty te powinny zostać dopuszczone do takiej pomocy tylko pod warunkiem, że, w ciągu konkretnego okresu czasu przed złożeniem wniosku o przyznanie pomocy, nie uczestniczyły w działalności statków rybackich znajdujących się we wspólnotowym wykazie statków NNN zawartym w art. 40 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008 z dnia 29 września 2008 r. ustanawiającego wspólnotowy system zapobiegania nielegalnym, nieraportowanym i nieuregulowanym połowom oraz ich powstrzymywania i eliminowania, zmieniającego rozporządzenia (EWG) nr 2847/93, (WE) nr 1936/2001 i (WE) nr 601/2004 oraz uchylającego rozporządzenia (WE) nr 1093/94 i (WE) nr 1447/1999, ani nie uczestniczyły w zarządzaniu takimi statkami ani nie były ich właścicielami, ani nie uczestniczyły w działalności statków rybackich pływających pod banderą krajów uznanych za niewspółpracujące państwa trzecie zgodnie z art. 33 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008. Podobnie podmioty te powinny zostać dopuszczone tylko pod warunkiem, że nie dokonały poważnego naruszenia w rozumieniu art. 42 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008 lub art. 90 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009 z dnia 20 listopada 2009 r. ustanawiającego wspólnotowy system kontroli w celu zapewnienia przestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa, zmieniającego rozporządzenia (WE) nr 847/96, (WE) nr 2371/2002, (WE) nr 811/2004, (WE) nr 768/2005, (WE) nr 2115/2005, (WE) nr 2166/2005, (WE) nr 388/2006, (WE) nr 509/2007, (WE) nr 676/2007, (WE) nr 1098/2007, (WE) nr 1300/2008, (WE) nr 1342/2008 i uchylającego rozporządzenia (EWG) nr 2847/93, (WE) nr 1627/94 oraz (WE) nr 1966/2006 ani nie dopuściły się naruszenia przepisów WPRyb w inny sposób, który szczególnie naraża trwałość takich zasobów i stanowi poważne zagrożenie dla zrównoważonej eksploatacji żywych zasobów morskich, która odbudowuje i zachowuje populacje poławianych gatunków powyżej poziomów pozwalających wytworzyć maksymalny podtrzymywalny połów (zwany dalej „MSY”).
Poprawka 26
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 17
(17)   W przypadku nieprzestrzegania przepisów WPRyb przez beneficjentów zastosowanie powinny mieć konsekwencje określone dla przypadków niespełniania warunków kwalifikowalności. W celu określenia kwoty wydatku niekwalifikowalnego uwzględnić należy wagę przepisów WPRyb naruszonych przez beneficjentów, korzyść ekonomiczną wynikającą z takiego naruszenia przepisów WPRyb lub znaczenie wkładu z EFMR na rzecz działalności gospodarczej beneficjenta.
(17)   W przypadku nieprzestrzegania przepisów WPRyb przez beneficjentów zastosowanie powinny mieć konsekwencje określone dla przypadków niespełniania warunków kwalifikowalności. W celu określenia kwoty wydatku niekwalifikowalnego uwzględnić należy powagę (w tym zakres, czas trwania i powtarzalność) naruszenia przez beneficjentów przepisów WPRyb, korzyść ekonomiczną wynikającą z takiego naruszenia przepisów WPRyb lub znaczenie wkładu z EFMR na rzecz działalności gospodarczej beneficjenta.
Poprawka 27
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 18
(18)   Osiągnięcie celów WPRyb byłoby również zagrożone, gdyby unijną pomoc finansową w ramach EFMR wypłacano państwo członkowskim, które nie wypełniają swoich zobowiązań wynikających z przepisów WPRyb związanych z interesem publicznym dotyczącym ochrony żywych zasobów morskich, takich jak gromadzenie danych i realizacja zobowiązań dotyczących kontroli. Ponadto niewypełnianie takich zobowiązań niesie ze sobą ryzyko, że państwa członkowskie nie wykryją beneficjentów, którzy nie powinni zostać dopuszczeni do wsparcia lub też niekawlifikowalnych operacji.
(18)   Osiągnięcie celów WPRyb byłoby również zagrożone, gdyby unijną pomoc finansową w ramach EFMR wypłacano państwom członkowskim, które nie wypełniają swoich zobowiązań w zakresie zapewnienia równowagi pomiędzy flotą rybacką a możliwościami połowowymi zgodnie z art. 34 ust. 1 rozporządzenia podstawowego w sprawie WPRyb lub zobowiązań wynikających z przepisów WPRyb związanych z interesem publicznym dotyczącym ochrony żywych zasobów morskich, takich jak gromadzenie danych i realizacja zobowiązań dotyczących kontroli. Ponadto niewypełnianie takich zobowiązań niesie ze sobą ryzyko, że państwa członkowskie nie wykryją beneficjentów, którzy nie powinni zostać dopuszczeni do wsparcia lub też niekwalifikowalnych operacji.
Poprawka 28
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 19
(19)   W ramach środka zapobiegawczego stosowanego w celu uniknięcia płatności na rzecz beneficjentów lub operacji niekwalifikowalnych a także aby zachęcić państwa członkowskie do przestrzegania przepisów WPRyb lub wymagania przestrzegania takich przepisów przez beneficjenta, należy stosować wstrzymanie biegu terminu płatności i zawieszenie płatności, które to środki są nieodwracalne. W celu przestrzegania zasady proporcjonalności korekty finansowe, które mają określone i nieodwracalne konsekwencje, powinny mieć zastosowanie wyłącznie do wydatków bezpośrednio powiązanych z operacjami, podczas których realizacji dopuszczono się naruszenia przepisów WPRyb.
(Nie dotyczy polskiej wersji językowej)
Poprawka 29
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 20
(20)   Aby proces wdrażania funduszy zapewniających wsparcie w ramach polityki spójności, czyli Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego (EFRR), Europejskiego Funduszu Społecznego (EFS) i Funduszu Spójności, był lepiej skoordynowany i zharmonizowany z funduszem na rzecz rozwoju obszarów wiejskich, czyli Europejskim Funduszem Rolnym na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFFROW), oraz z funduszem w sektorze morskim i rybołówstwa, czyli Europejskim Funduszem Morskim i Rybackim (EFMR), dla wszystkich tych funduszy („fundusze objęte zakresem wspólnych ram strategicznych”) przyjęto wspólne przepisy na podstawie [rozporządzenia (UE) nr […] w sprawie wspólnych przepisów]. Oprócz tego rozporządzania EFMR dotyczą przepisy szczegółowe związane ze szczególnymi cechami WPRyb i IMP.
(20)   Aby proces wdrażania funduszy zapewniających wsparcie w ramach polityki spójności, czyli Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego (EFRR), Europejskiego Funduszu Społecznego (EFS) i Funduszu Spójności, był lepiej skoordynowany i zharmonizowany z funduszem na rzecz rozwoju obszarów wiejskich, czyli Europejskim Funduszem Rolnym na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFFROW), oraz z funduszem w sektorze morskim i rybołówstwa, czyli Europejskim Funduszem Morskim i Rybackim (EFMR), dla wszystkich tych funduszy („fundusze objęte zakresem wspólnych ram strategicznych”) przyjęto wspólne przepisy na podstawie [rozporządzenia (UE) nr […] w sprawie wspólnych przepisów]. Należy również podkreślić, że fundusze te można wykorzystywać w sposób uzupełniający, by skuteczniej realizować priorytety polityki spójności UE i strategii „Europa 2020”; w związku z tym należy zwrócić uwagę na potrzebę synergii między EFMR i EFS niezbędnej do osiągnięcia ważnych celów dotyczących zatrudnienia oraz zwalczania ubóstwa i wykluczenia społecznego. Oprócz tego rozporządzania EFMR dotyczą przepisy szczegółowe związane ze szczególnymi cechami WPRyb i IMP.
Poprawka 30
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 22
(22)   Działania podejmowane przez Unię powinny mieć charakter uzupełniający w stosunku do działań podejmowanych przez państwa członkowskie lub powinny starać się wspierać takie działania. Aby zapewnić istotną wartość dodaną, partnerstwo między Komisją a państwami członkowskimi powinno zostać wzmocnione poprzez rozwiązania na rzecz udziału różnego typu partnerów, z pełnym poszanowaniem kompetencji instytucjonalnych państw członkowskich. Szczególną uwagę należy zwrócić na zapewnienie wystarczającej reprezentacji kobiet i grup mniejszości. Partnerstwo to dotyczy organów regionalnych, lokalnych i innych organów publicznych, jak również odpowiednich organów, w tym organów odpowiedzialnych za ochronę środowiska i promowanie równości kobiet i mężczyzn, jak również partnerów gospodarczych i społecznych oraz innych odpowiednich organów. Przedmiotowi partnerzy powinni brać udział w procesie opracowywania umów partnerskich, jak również w przygotowaniu, monitorowaniu i ocenie programowania.
(22)   Aby zapewnić istotną wartość dodaną, partnerstwo między Komisją, organami państw członkowskich i różnego rodzaju partnerami powinno zostać wzmocnione poprzez rozwiązania na rzecz udziału tych podmiotów, w tym zainteresowanych partnerów społecznych, z pełnym poszanowaniem kompetencji instytucjonalnych państw członkowskich. Partnerstwo to dotyczy organów regionalnych, lokalnych i innych organów publicznych, jak również odpowiednich organów, w tym organów odpowiedzialnych za ochronę środowiska i promowanie równości kobiet i mężczyzn, jak również partnerów gospodarczych i społecznych, sektora rybołówstwa oraz innych odpowiednich organów. Ze względu na specyfikę sektora rybołówstwa należy zapewnić udział partnerów gospodarczych i społecznych reprezentujących poszczególne podsektory i szczeble terytorialne, organizacje naukowo-badawcze oraz krajowe i regionalne sieci lokalnych grup działania w sektorze rybołówstwa (LGD). Szczególną uwagę należy zwrócić na zapewnienie odpowiedniej reprezentacji kobiet i grup mniejszości. Przedmiotowi partnerzy powinni brać udział w procesie opracowywania umów partnerskich, jak również w przygotowaniu, monitorowaniu i ocenie programowania.
Poprawka 31
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 24
(24)   Komisja powinna dokonać rocznego podziału dostępnych środków na zobowiązania rozdzielonych między państwa członkowskie, przy zastosowaniu obiektywnych i przejrzystych kryteriów. Kryteria te powinny uwzględniać środki finansowe przydzielone w przeszłości na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 1198/2006 oraz poprzednie wykorzystanie środków na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 861/2006.
(24)   Komisja powinna dokonać rocznego podziału dostępnych środków na zobowiązania rozdzielonych między państwa członkowskie, przy zastosowaniu obiektywnych i przejrzystych kryteriów. Kryteria te powinny uwzględniać przydział środków finansowych w przeszłości na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 1198/2006 oraz poprzednie wykorzystanie środków na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 861/2006.
Poprawka 32
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 25
(25)   W kontekście WPRyb spełnienie pewnych uwarunkowań ex ante ma kluczowe znaczenie, zwłaszcza w odniesieniu do przedłożenia wieloletniego krajowego planu strategicznego dotyczącego akwakultury oraz sprawdzonego potencjału administracyjnego do spełnienia wymogów w zakresie danych dotyczących zarządzania rybołówstwem oraz do wprowadzenia w życie unijnego systemu kontroli, inspekcji i egzekwowania.
(25)   W kontekście WPRyb spełnienie pewnych uwarunkowań ex ante ma kluczowe znaczenie, zwłaszcza w odniesieniu do przedłożenia wieloletniego krajowego planu strategicznego dotyczącego akwakultury oraz sprawdzonego potencjału administracyjnego do spełnienia wymogów w zakresie danych dotyczących zarządzania rybołówstwem oraz do wprowadzenia w życie unijnego systemu kontroli, inspekcji i egzekwowania, a także zapewnienia stosowania prawa Unii dotyczącego warunków pracy, w szczególności norm w zakresie bezpieczeństwa, zdrowia, kwalifikacji i szkolenia.
Poprawka 33
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 26
(26)   Zgodnie z celem zakładającym uproszczenie wszystkie działania w ramach EFMR, które podlegają zarządzaniu dzielonemu, w tym gromadzenie danych i kontrola, powinny mieć formę jednego pojedynczego programu operacyjnego dla każdego państwa członkowskiego, zgodnie z jego strukturą krajową. Programowanie obejmuje okres od dnia 1 stycznia 2014 r. do dnia 31 grudnia 2020 r. Każde państwo członkowskie powinno opracować jeden program operacyjny. W każdym programie należy określić strategię osiągania celów w odniesieniu do priorytetów Unii związanych z EFMR oraz zestaw środków. Programowanie powinno być zgodne z priorytetami unijnymi, a jednocześnie dostosowane do kontekstu krajowego, oraz uzupełniać inne obszary polityki unijnej, w szczególności politykę rozwoju obszarów wiejskich i politykę spójności.
(26)   Zgodnie z celem zakładającym uproszczenie wszystkie działania w ramach EFMR, które podlegają zarządzaniu dzielonemu, w tym gromadzenie danych i kontrola, powinny mieć formę jednego pojedynczego programu operacyjnego dla każdego państwa członkowskiego, zgodnie z jego strukturą krajową. Programowanie obejmuje okres od dnia 1 stycznia 2014 r. do dnia 31 grudnia 2020 r. Każde państwo członkowskie powinno opracować jeden program operacyjny. W każdym programie należy określić strategię osiągania celów w odniesieniu do priorytetów Unii związanych z EFMR oraz zestaw środków. Programowanie powinno być zgodne z priorytetami unijnymi, a jednocześnie dostosowane do kontekstu krajowego i regionalnego, w szczególności do specyfiki regionów najbardziej oddalonych, oraz uzupełniać inne obszary polityki unijnej, lecz z zachowaniem obecnego systemu zarządzania i kontroli, aby nie generować dodatkowych kosztów ani nie powodować opóźnień we wdrażaniu programów.
Poprawka 34
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 30
(30)   Państwa członkowskie powinny opracować część programu operacyjnego dotyczącą gromadzenia danych, zgodnie z wieloletnim programem Unii. Aby uwzględnić konkretne potrzeby związane z działaniami w obszarze gromadzenia danych, państwa członkowskie powinny również opracować roczny plan prac, który należy co roku dostosowywać na podstawie wytycznych Komisji i który podlega zatwierdzeniu przez Komisję.
(30)   Państwa członkowskie powinny opracować część programu operacyjnego dotyczącą gromadzenia danych, zgodnie z wieloletnim programem Unii. Aby uwzględnić konkretne potrzeby związane z działaniami w obszarze gromadzenia danych i zarządzania nimi, państwa członkowskie powinny również opracować roczny plan prac, który należy co roku dostosowywać na podstawie wytycznych Komisji i który podlega zatwierdzeniu przez Komisję.
Poprawka 35
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 31
(31)   Aby poprawić konkurencyjność i wynik gospodarczy działalności połowowej, konieczne jest stymulowanie innowacyjności i przedsiębiorczości. W związku z powyższym w ramach EFMR należy wspierać innowacyjne operacje i rozwój działalności.
(31)   Aby poprawić konkurencyjność i wynik gospodarczy działalności połowowej, konieczne jest stymulowanie innowacyjności i przedsiębiorczości. W związku z powyższym w ramach EFMR należy wspierać innowacyjne operacje i zrównoważony pod względem środowiskowym rozwój działalności, zgodnie z zasadą ostrożnościową i z podejściem ekosystemowym.
Poprawka 36
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 31 a (nowy)
(31a)  Wskutek wywołanych kryzysem finansowym zawirowań gospodarczych w ostatnich latach wielu młodych ludzi ma trudności ze zdobywaniem finansowania niezbędnego do rozpoczęcia działalności w sektorze rybołówstwa. Dlatego wsparcie z EFMR powinno skupić się m.in. na niesieniu młodym ludziom pomocy w uzyskiwaniu dostępu do sektora rybołówstwa, na przykład w formie wkładu w zakładane po raz pierwszy przedsiębiorstwa rozpoczynające działalność.
Poprawka 37
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 32
(32)   Aby poprawić konkurencyjność i wynik gospodarczy działalności połowowej i morskiej, konieczne jest także inwestowanie w kapitał ludzki. Dlatego też w ramach EFMR należy wspierać uczenie się przez całe życie, współpracę między naukowcami a rybakami stymulującą upowszechnianie wiedzy, a także usługi doradcze pomagające poprawić ogólne wyniki i konkurencyjność podmiotów gospodarczych.
(32)   Aby poprawić konkurencyjność i wynik gospodarczy działalności połowowej i morskiej, konieczne jest także inwestowanie w kapitał ludzki. Dlatego też w ramach EFMR należy wspierać szkolenia zawodowe (które poza kwestiami technicznymi powinny również koncentrować się na wiedzy o zrównoważonym zarządzaniu rybołówstwem i o prawidłowym obchodzeniu się z rybami w celu osiągnięcia większej rentowności), poprawę warunków bezpieczeństwa, zdrowia i higieny w pracy, uczenie się przez całe życie, współpracę między naukowcami a rybakami stymulującą upowszechnianie wiedzy, a także usługi doradcze pomagające poprawić ogólne wyniki i konkurencyjność podmiotów gospodarczych. Dodatkowo w ramach EFMR należy propagować wymianę pokoleń i odmłodzenie tej grupy zawodowej poprzez tworzenie specjalnych mechanizmów ułatwiających napływ osób młodych do sektora, co wymaga poprawy statusu zawodu rybaka dzięki zapewnieniu lepszych warunków w zakresie bezpieczeństwa, zdrowia i dobrego samopoczucia na statkach rybackich, kształcenia i szkoleń zawodowych, a także dzięki zwiększeniu dochodów.
Poprawka 38
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 32 a (nowy)
(32a)  W ramach EFMR należy wspierać tradycyjne łodziowe rybołówstwo przybrzeżne w celu zaradzenia problemom właściwym temu segmentowi i wspierać lokalne zrównoważone zarządzanie tego rodzaju rybołówstwem oraz rozwój społeczności przybrzeżnych.
Poprawka 39
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 32 b (nowy)
(32b)  Mając na uwadze trudności małych przedsiębiorstw w uzyskaniu dostępu do pomocy wspólnotowej, EFMR powinien propagować rozwijanie projektów zbiorowych i wspierać udzielanie pomocy technicznej wykonawcom takich projektów.
Poprawka 40
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 32 c (nowy)
(32c)  EFMR powinien wspierać zrównoważone lokalne zarządzanie połowami i rozwój społeczności przybrzeżnych.
Poprawka 41
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 32 d (nowy)
(32d)  W ramach EFMR należy zachęcać małe podmioty produkcyjne prowadzące działalność w zakresie tradycyjnego łodziowego rybołówstwa przybrzeżnego oraz rybołówstwa śródlądowego do włączania się w opracowywanie projektów zbiorowych oraz zapewniać pomoc techniczną wykonawcom tych projektów.
Poprawka 42
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 33
(33)   W związku z ważną rolą, jaką w łodziowym rybołówstwie przybrzeżnym odgrywają małżonki lub małżonkowie pracujących na własny rachunek rybaków, w ramach EFMR należy wspierać szkolenia i tworzenie sieci kontaktów, jeśli takie działania przyczyniają się do rozwoju zawodowego małżonków lub małżonek rybaków i umożliwiają im lepsze wykonywanie tradycyjnych zadań o charakterze wspomagającym.
(33)   W związku z ważną rolą, jaką w łodziowym rybołówstwie przybrzeżnym odgrywają małżonki lub małżonkowie pracujących na własny rachunek rybaków, w ramach EFMR należy wspierać uczenie się przez całe życie i tworzenie sieci kontaktów, jeśli takie działania przyczyniają się do rozwoju zawodowego małżonków lub małżonek rybaków i umożliwiają im lepsze wykonywanie tradycyjnych zadań o charakterze wspomagającym lub innych zadań wynikających z różnicowania działalności rybackiej.
Poprawka 43
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 33 a (nowy)
(33a)  W ramach EFMR należy wspierać dialog społeczny na szczeblu unijnym, krajowym, regionalnym i lokalnym poprzez włączanie w ten dialog partnerów społecznych i zwiększanie ich zdolności organizacyjnych.
Poprawka 44
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 33 b (nowy)
(33b)  Działalność pomocnicza w stosunku do rybołówstwa i akwakultury, określona w ten sposób przez państwa członkowskie – jak naprawianie sieci, dostarczanie przynęty, pakowanie i inne zadania służące bezpośrednio rybakom – powinna kwalifikować się do otrzymywania wsparcia z EFMR w trosce o rozwijanie tych konkretnych rodzajów działalności, które przyczyniają się do lepszego funkcjonowania sektora.
Poprawka 45
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 34
(34)   Ze względu na niewielkie zaangażowanie rybaków zajmujących się łodziowym rybołówstwem przybrzeżnym w dialog społeczny, w ramach EFMR należy wspierać organizacje promujące taki dialog na odpowiednich forach.
(34)   Ze względu na społeczne i terytorialne znaczenie rybaków zajmujących się rybołówstwem przybrzeżnym, w ramach EFMR należy wspierać organizacje promujące dialog społeczny w ramach sektora rybołówstwa przybrzeżnego na odpowiednich forach.
Poprawka 46
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 34 a (nowy)
(34a)  Należy wesprzeć opracowywanie i wdrażanie wieloletnich planów (art. 9–11 rozporządzenia w sprawie WPRyb).
Poprawka 47
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 35
(35)   Ze względu na potencjał, jaki rybakom zajmującym się łodziowym rybołówstwem przybrzeżnym oferuje różnicowanie działalności, oraz w związku z kluczową rolą, jaką tacy rybacy odgrywają w społecznościach obszarów przybrzeżnych w ramach EFMR należy pomagać w różnicowaniu działalności poprzez obejmowanie wsparciem nowo powstających firm i inwestycji w doposażenie statków takich rybaków, a także w drodze odpowiednich szkoleń umożliwiających nabycie umiejętności zawodowych w odpowiednim obszarze poza działalnością połowową.
(35)   W ramach EFMR należy pomagać w tworzeniu miejsc pracy poprzez obejmowanie wsparciem nowo powstających firm w sektorze rybołówstwa oraz rozwoju działalności uzupełniającej związanej z działalnością połowową, a także w drodze odpowiednich szkoleń umożliwiających nabycie stosownych umiejętności zawodowych.
Poprawka 48
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 35 a (nowy)
(35a)  W celu zapewnienia odnowy pokoleniowej w sektorze rybołówstwa ważne jest, by EFMR sprzyjał rozpoczynaniu przez młodych ludzi działalności połowowej, zwłaszcza poprzez zachęty dla młodych rybaków, którzy po raz pierwszy nabywają statek.
Poprawka 49
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 35 b (nowy)
(35b)  Należy pamiętać, że Międzynarodowa Organizacja Pracy (MOP) uznaje rybołówstwo za działalność niebezpieczną w porównaniu z innymi zawodami oraz że organizacja ta podpisała lub przyjęła liczne konwencje i zalecenia mające na celu propagowanie godnych warunków pracy rybaków. Zasady zawarte w tych konwencjach i zaleceniach powinny służyć za wytyczne do lepszego wykorzystania zasobów EFMR.
Poprawka 50
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 36
(36)   Aby uwzględnić potrzeby związane ze zdrowiem i bezpieczeństwem na statkach rybackich, w ramach EFMR należy wspierać inwestycje dotyczące zachowania bezpieczeństwa i higieny na statkach rybackich.
(36)   Aby uwzględnić potrzeby związane ze zdrowiem i bezpieczeństwem na statkach rybackich, w ramach EFMR należy wspierać inwestycje dotyczące zachowania bezpieczeństwa i higieny, a także poprawy warunków mieszkaniowych na statkach rybackich.
Poprawka 51
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 37
(37)  W wyniku ustanowienia systemów przekazywalnych koncesji połowowych określonych w art. 27 [rozporządzenia w sprawie WPRyb] oraz w celu wspierania państw członkowskich w procesie wdrażania takich nowych systemów w ramach EFMR należy przyznawać wsparcie mające na celu budowanie potencjału i wymianę najlepszych praktyk.
skreślony
Poprawka 52
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 37 a (nowy)
(37a)  Uznając znaczenie dziedzictwa morskiego, w ramach EFMR należy wspierać inwestycje na rzecz ochrony dziedzictwa morskiego i związanego z nim tradycyjnego rzemiosła.
Poprawka 53
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 38
(38)  Wprowadzenie systemów przekazywalnych koncesji połowowych powinno sprawić, że sektor ten będzie bardziej konkurencyjny. W konsekwencji może pojawić się zapotrzebowanie na nowe profesjonalne możliwości poza działalnością połowową. Dlatego też w ramach EFMR należy wspierać różnicowanie działalności i tworzenie nowych miejsc pracy w społecznościach zależnych od połowów, zwłaszcza w drodze wspierania nowo powstających firm oraz zmiany przeznaczenia statków, tak by można je było wykorzystywać do działalności morskiej innej niż działalność połowowa z użyciem statków stosowanych w łodziowym rybołówstwie przybrzeżnym. Ta ostatnia operacja wydaje się odpowiednia, jako że statki stosowane w łodziowym rybołówstwie przybrzeżnym nie są objęte systemami przekazywalnych koncesji połowowych.
skreślony
Poprawka 54
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 38 a (nowy)
(38a)  Poza tym, zgodnie z zawartym w strategii „Europa 2020” celem tworzenia miejsc pracy, EFMR powinien zapewnić zasoby, które umożliwią przyjęcie środków mających na celu tworzenie miejsc pracy i poprawę poziomu zatrudnienia we wszystkich segmentach sektora rybołówstwa, od sektora połowowego i akwakultury po przemysł przetwórczy i wprowadzanie do obrotu.
Poprawka 55
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 38 b (nowy)
(38b)  Aby sektor rybołówstwa miał w przyszłości zrównoważony charakter, ważne jest promowanie przez EFMR tworzenia miejsc pracy w społecznościach rybackich, w szczególności poprzez wspieranie nowych przedsiębiorstw rozpoczynających działalność oraz ułatwianie młodym ludziom dostępu do zawodów związanych z sektorem rybołówstwa.
Poprawka 56
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 39
(39)  Celem wspólnej polityki rybołówstwa jest zapewnienie zrównoważonej eksploatacji stad ryb. Wskazano, że nadmierna zdolność połowowa jest głównym powodem przełowienia. Konieczne jest więc dostosowanie flot rybackich Unii do dostępnych zasobów. Rozwiązanie problemu nadmiernej zdolności połowowej przy użyciu pomocy publicznej w postaci tymczasowego lub trwałego zaprzestania działalności połowowej i programów złomowania statków okazało się nieskuteczne. Dlatego też wsparcie w ramach EFMR będzie kierowane na ustanowienie systemów przekazywalnych koncesji połowowych i zarządzanie nimi, w celu ograniczenia nadmiernej zdolności połowowej i poprawy wyników gospodarczych oraz opłacalności zaangażowanych w taką działalność podmiotów gospodarczych.
skreślony
Poprawka 57
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 40
(40)  Jako że jednym z głównych powodów przełowienia jest nadmierna zdolność połowowa, należy podjąć środki w celu dostosowania flot rybackich Unii do dostępnych zasobów. W związku z tym wsparcie w ramach EFMR należy kierować na ustanowienie i modyfikację systemów przekazywalnych koncesji połowowych wprowadzonych w ramach WPRyb oraz zarządzanie nimi, ponieważ systemy te stanowią metody zarządzania, które umożliwią zmniejszenie nadmiernej zdolności połowowej.
skreślony
Poprawka 59
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 40 a (nowy)
(40a)  Środki z EFMR należne państwom członkowskim, które nie wywiązują się ze spoczywającego na nich obowiązku gromadzenia i przekazywania danych lub które nie przekazują sprawozdań dotyczących rzeczywistej zdolności połowowej ich floty rybackiej, powinny podlegać zamrożeniu lub zmniejszeniu.
Poprawka 60
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 40 b (nowy)
(40b)  W celu dopilnowania przestrzegania przez państwa członkowskie pułapów zdolności połowowej określonych w załączniku II [do rozporządzenia (UE) nr .../.... w sprawie WPRyb], należy uprawnić Komisję do zawieszenia całości lub części płatności i zobowiązań dotyczących programów operacyjnych tych państw członkowskich, które nie przestrzegają obowiązujących je pułapów zdolności połowowej, w oparciu o przegląd przeprowadzony trzy lata po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia.
Poprawka 61
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 40 c (nowy)
(40c)  Środki z EFMR należne państwom członkowskim, które nie wywiązują się ze spoczywającego na nich obowiązku gromadzenia i przekazywania danych lub które nie przekazują sprawozdań dotyczących rzeczywistych rozmiarów ich floty rybackiej i jej zdolności połowowej, powinny podlegać zamrożeniu lub zmniejszeniu.
Poprawka 62
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 40 d (nowy)
(40d)  W celu zachowania dochodów rybaków należy dokonywać wkładów z EFMR w fundusze wspólnego inwestowania, które pokrywają straty poniesione w wyniku wystąpienia klęsk żywiołowych, niekorzystnych zjawisk klimatycznych, wypadków mających wpływ na środowisko naturalne lub warunki sanitarne czy też w wyniku drastycznych zwyżek cen paliw.
Poprawka 63
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 41
(41)   Istotnym jest, by włączyć do EFMR kwestie związane z ochroną środowiska oraz w ramach WPRyb wspierać wdrażanie środków ochrony, z uwzględnieniem różnych uwarunkowań wód unijnych. W tym celu konieczne jest opracowanie regionalnego podejścia do środków ochrony.
(41)   Istotnym jest, by włączyć do EFMR kwestie związane z ochroną środowiska oraz w ramach WPRyb wspierać wdrażanie środków ochrony, z uwzględnieniem różnych uwarunkowań wód unijnych. W tym celu konieczne jest opracowanie regionalnego podejścia do środków ochrony, w którym uwzględni się wieloletni aspekt zarządzania rybołówstwem i potraktuje priorytetowo wieloletnie plany uwzględniające biologiczne cechy charakterystyczne poszczególnych gatunków oraz specyfikę każdego rodzaju rybołówstwa.
Poprawka 64
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 41 a (nowy)
(41a)  Zasadnicze znaczenie ma łagodzenie negatywnych skutków zmiany klimatu dla ekosystemów nadbrzeżnych i morskich. W ramach EFMR należy wspierać inwestycje mające na celu ograniczenie wkładu sektora rybołówstwa w emisję gazów cieplarnianych oraz projekty mające na celu ochronę i odbudowę trawy morskiej i nadbrzeżnych terenów podmokłych, które są głównymi pochłaniaczami dwutlenku węgla.
Poprawka 65
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 42
(42)   Dlatego też w ramach EFMR należy wspierać zmniejszanie oddziaływania połowów na środowisko morskie, zwłaszcza przez promowanie innowacji ekologicznych, bardziej selektywnych narzędzi i sprzętu, a także poprzez środki mające na celu ochronę i odbudowę morskiej różnorodności biologicznej i ekosystemów morskich oraz usług, jakie takie ekosystemy zapewniają, zgodnie ze wspólnotową strategią ochrony różnorodności biologicznej do 2020 r.
(42)   Dlatego też w ramach EFMR należy wspierać zmniejszanie niekorzystnego oddziaływania połowów na środowisko morskie, sprzyjać ograniczaniu emisji gazów cieplarnianych, a także zachęcać do stosowania bardziej selektywnych narzędzi i sprzętu oraz przyczyniać się do rozwoju bardziej energooszczędnych statków. EFMR powinien zwłaszcza propagować innowacje ekologiczne dotyczące kadłubów, silników i narzędzi połowowych, a także środki mające na celu ochronę i odbudowę morskiej różnorodności biologicznej i ekosystemów morskich oraz usług, jakie takie ekosystemy zapewniają, zgodnie ze wspólnotową strategią ochrony różnorodności biologicznej do 2020 r. oraz z głównymi celami strategii „Europa 2020” dotyczącymi zmiany klimatu.
Poprawka 66
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 42 a (nowy)
(42a)  Aby przyczynić się do pozytywnego rozwoju zasobów i utrzymania działalności połowowej poza okresem ochronnym, w ramach EFMR należy wspierać stosowanie okresów ochrony biologicznej zawsze wtedy, gdy ich wprowadzenie w pewnych krytycznych fazach cyklu życia gatunków okaże się niezbędne dla zrównoważonej eksploatacji zasobów rybnych.
Poprawka 67
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 42 b (nowy)
(42b)  Aby zminimalizować wpływ połowów na ekosystemy morskie, w ramach EFMR należy wspierać utworzenie spójnej sieci obszarów odbudowy stad ryb, zarządzanie nią, jej monitorowanie i kontrolę.
Poprawka 69
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 43 a (nowy)
(43a)  Uznając ryzyko związane z inwestowaniem w działalność połowową, EFMR powinien przyczyniać się do bezpieczeństwa działalności gospodarczej poprzez objęcie wsparciem dostępu do ubezpieczenia ryzyka produkcyjnego, chroniąc tym samym dochód producentów w razie nadzwyczajnych strat w produkcji wynikających w szczególności z klęsk żywiołowych, niekorzystnych zjawisk pogodowych, nagłych zmian jakości wody, chorób lub epidemii szkodników lub też zniszczenia narzędzi produkcyjnych.
Poprawka 70
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 44
(44)   Ze względu na znaczenie portów rybackich, miejsc wyładunku i przystani w ramach EFMR należy wspierać odpowiednie inwestycje mające na celu zwłaszcza zwiększenie efektywności energetycznej i ochrony środowiska, podniesienie jakości wyładowanego produktu, a także poprawę bezpieczeństwa i warunków pracy.
(44)   Ze względu na znaczenie portów rybackich, rynków aukcyjnych, miejsc wyładunku i przystani w ramach EFMR należy wspierać odpowiednie inwestycje mające na celu zwłaszcza zwiększenie efektywności energetycznej i ochrony środowiska, podniesienie jakości wyładowanego produktu, a także poprawę bezpieczeństwa i warunków pracy.
Poprawka 71
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 44 a (nowy)
(44a)  W celu zwiększenia wartości tradycyjnego łodziowego rybołówstwa przybrzeżnego państwa członkowskie powinny załączać do programu operacyjnego plan działania na rzecz rozwoju tego rodzaju rybołówstwa oraz zapewnienia jego konkurencyjności i zrównoważonego charakteru.
Poprawka 72
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 44 b (nowy)
(44b)  W ramach EFMR należy wspierać ustanowienie spójnej sieci obszarów odbudowy zasobów rybnych, na których zabroniona jest wszelka działalność połowowa, w tym obszarów istotnych dla rozmnażalności ryb, w szczególności odchowalni, tarlisk i żerowisk dla stad ryb.
Poprawka 73
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 44 c (nowy)
(44c)  W ramach EFMR należy dostosować niektóre przepisy do potrzeb regionów najbardziej oddalonych przy jednoczesnym dążeniu do realizacji głównego celu, jakim jest zapewnienie zrównoważonego i odpowiedzialnego charakteru rybołówstwa i akwakultury. W ramach EFMR należy szczególnie uwzględnić opóźnienia rozwojowe w niektórych z tych regionów w odniesieniu do oceny zasobów, infrastruktury, organizacji zbiorowej oraz monitorowania działalności i produkcji. W związku z tym EFMR powinien posłużyć unowocześnieniu tej gałęzi gospodarki w tych regionach, zwłaszcza jej infrastruktury, a także odnowieniu i modernizacji narzędzi produkcyjnych, przy jednoczesnym uwzględnieniu uwarunkowań każdego z akwenów morskich regionów najbardziej oddalonych oraz dostępności zasobów.
Poprawka 74
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 45
(45)   Kluczowe znaczenie ma dla Unii osiągnięcie trwałej równowagi między zasobami słodkowodnymi a ich eksploatacją. Dlatego też odpowiednie przepisy powinny wspierać rybołówstwo śródlądowe, z należytym uwzględnieniem jego oddziaływania na środowisko naturalne i jednocześnie gwarantując, że sektory związane z rybołówstwem śródlądowym zachowają efektywność gospodarczą.
(45)   Kluczowe znaczenie ma dla Unii osiągnięcie trwałej równowagi między zasobami słodkowodnymi a ich eksploatacją, wziąwszy pod uwagę fakt, że dorzecza rzek, ich ujścia i przybrzeżne laguny są preferowanymi miejscami rozrodu ryb i pełnią rolę wylęgarni dla młodych osobników wielu gatunków ryb, a zatem odpowiednie przepisy powinny wspierać rybołówstwo śródlądowe, z należytym uwzględnieniem jego oddziaływania na środowisko naturalne, jednocześnie gwarantując, że sektory związane z rybołówstwem śródlądowym zachowają efektywność gospodarczą.
Poprawka 75
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 46
(46)   Zgodnie ze strategią zrównoważonego rozwoju europejskiej akwakultury przyjętą przez Komisję, a także celami WPRyb i strategią „Europa 2020” w ramach EFMR należy wspierać ekologicznie, gospodarczo i społecznie zrównoważony rozwój sektora akwakultury.
(46)   Zgodnie ze strategią zrównoważonego rozwoju europejskiej akwakultury przyjętą przez Komisję, a także celami WPRyb i strategią „Europa 2020” w ramach EFMR należy wspierać ekologicznie, gospodarczo i społecznie zrównoważony rozwój sektora akwakultury, kładąc szczególny nacisk na promowanie innowacji ekologicznych, zmniejszenie zależności od mączki rybnej i oleju z ryb, poprawę dobrostanu hodowanych organizmów oraz promowanie akwakultury ekologicznej i akwakultury z zamkniętym obiegiem wody.
Poprawka 76
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 46 a (nowy)
(46a)  Ze względu na potencjalny wpływ na dzikie populacje morskie zwierząt hodowlanych, które wydostały się na wolność, w ramach EFMR nie należy stwarzać zachęt do hodowli gatunków egzotycznych lub organizmów zmodyfikowanych genetycznie.
Poprawka 77
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 47
(47)   Akwakultura przyczynia się do wzrostu gospodarczego i powstawania miejsc pracy w regionach przybrzeżnych i wiejskich. W związku z powyższym kluczowe jest, by EFMR był dostępny dla przedsiębiorstw z sektora akwakultury, zwłaszcza dla MŚP, oraz przyczyniał się do przyciągania do sektora akwakultury nowych rolników. Aby poprawić konkurencyjność i wynik gospodarczy działań w dziedzinie akwakultury, konieczne jest stymulowanie innowacyjności i przedsiębiorczości. W związku z powyższym w ramach EFMR należy wspierać innowacyjne operacje i rozwój działalności, zwłaszcza akwakulturę niezwiązaną z żywnością i prowadzoną na morzu.
(47)   Akwakultura przyczynia się do wzrostu gospodarczego i powstawania miejsc pracy w regionach przybrzeżnych i wiejskich. W związku z powyższym kluczowe jest, by EFMR był dostępny dla przedsiębiorstw z sektora akwakultury, niezależnie od ich wielkości, oraz przyczyniał się do przyciągania do sektora akwakultury nowych rolników. Aby poprawić konkurencyjność i wynik gospodarczy działań w dziedzinie akwakultury, konieczne jest stymulowanie innowacyjności i przedsiębiorczości. W związku z powyższym w ramach EFMR należy wspierać innowacyjne operacje i ogólnie rozwój przedsiębiorstw z sektora akwakultury, w tym akwakultury niezwiązanej z żywnością i prowadzonej na morzu.
Poprawka 78
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 48
(48)   Wykazano, że nowe formy dochodu powiązane z działaniami w obszarze akwakultury niosą ze sobą wartość dodaną dla rozwoju działalności. W związku z powyższym w ramach EFMR należy wspierać takie uzupełniające działania wykraczające poza akwakulturę, jak na przykład turystykę wędkarską, działania edukacyjne lub na rzecz środowiska naturalnego.
(48)   Wykazano, że nowe formy dochodu powiązane z działaniami w obszarze akwakultury niosą ze sobą wartość dodaną dla rozwoju działalności. W związku z powyższym w ramach EFMR należy wspierać takie uzupełniające działania wykraczające poza akwakulturę, jak na przykład turystykę wędkarską, turystykę promującą akwakulturę i jej produkty oraz działania edukacyjne lub na rzecz środowiska naturalnego.
Poprawka 79
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 49
(49)   Inną istotną formą zwiększania dochodów przedsiębiorstw z sektora akwakultury jest podnoszenie wartości ich produktów przez ich przetwarzanie oraz wprowadzanie do obrotu własnych produktów, a także wprowadzanie na rynek nowych gatunków o dobrych perspektywach rynkowych, tym samym różnicując własną produkcję.
(49)   Inną istotną formą zwiększania dochodów przedsiębiorstw z sektora akwakultury jest podnoszenie wartości ich produktów przez ich przetwarzanie oraz wprowadzanie do obrotu własnych produktów, a także wprowadzanie na rynek nowych gatunków biologicznie kompatybilnych z istniejącymi gatunkami, o dobrych perspektywach rynkowych, tym samym różnicując własną produkcję.
Poprawka 80
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 50
(50)   W związku z koniecznością zidentyfikowania obszarów najbardziej odpowiednich dla rozwijania akwakultury pod względem dostępu do wody i przestrzeni w ramach EFMR należy wspierać organy państw członkowskich w ich strategicznych wyborach na szczeblu krajowym.
(50)   W związku z koniecznością zidentyfikowania obszarów geograficznych najbardziej odpowiednich dla rozwijania akwakultury pod względem dostępu do wody i przestrzeni oraz w związku ze znaczeniem rozwijania podejścia ostrożnościowego w celu zapewnienia trwałości zasobów, w ramach EFMR należy wspierać organy państw członkowskich w ich strategicznych wyborach na szczeblu krajowym, a także organy regionalne w opracowywaniu ich regionalnych odmian.
Poprawka 81
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 51
(51)   Aby poprawić konkurencyjność i wynik gospodarczy działań w dziedzinie akwakultury, konieczne jest także inwestowanie w kapitał ludzki. Dlatego też w ramach EFMR należy wspierać uczenie się przez całe życie i tworzenie sieci kontaktów w celu stymulowania procesu upowszechniania wiedzy, a także usługi doradcze pomagające poprawić ogólne wyniki i konkurencyjność podmiotów gospodarczych.
(51)   Aby poprawić konkurencyjność i wynik gospodarczy działań w dziedzinie akwakultury, konieczne jest także inwestowanie w kapitał ludzki. Dlatego też w ramach EFMR należy wspierać uczenie się przez całe życie i tworzenie sieci kontaktów w celu stymulowania procesu upowszechniania wiedzy i dobrych praktyk oraz dzielenia się wiedzą i dobrymi praktykami za pośrednictwem wszystkich właściwych służb doradczych dostępnych w odnośnych obszarach, w tym za pośrednictwem stowarzyszeń branżowych, tak aby mogły przyczyniać się do poprawy ogólnych wyników i konkurencyjności podmiotów gospodarczych.
Poprawka 82
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 51 a (nowy)
(51a)  Biorąc pod uwagę konieczność wyodrębnienia obszarów geograficznych o większym potencjalne rozwoju akwakultury pod względem dostępu do wody i do przestrzeni, EFMR powinien wspierać władze krajowe i regionalne w ich strategicznych wyborach, zwłaszcza w odniesieniu do tworzenia mapy stref, które można uznać za najbardziej odpowiednie do rozwoju akwakultury, z uwzględnieniem, w stosownych przypadkach, procesu planowania przestrzennego obszarów morskich.
Poprawka 83
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 52
(52)   W celu promowania zrównoważonego ekologicznie rozwoju akwakultury w ramach EFMR należy wspierać działania z obszaru akwakultury, które są bardzo przyjazne dla środowiska naturalnego, przekształcanie przedsiębiorstw z sektora akwakultury na przedsiębiorstwa oparte na koncepcji ekozarządzania, wykorzystywanie systemów audytu, a także przechodzenie na akwakulturę ekologiczną. Z tych samych powodów w ramach EFMR należy również wspierać akwakulturę zapewniającą szczególne usługi w zakresie ochrony środowiska.
(52)   W celu promowania zrównoważonego ekologicznie, środowiskowo i gospodarczo rozwoju akwakultury w ramach EFMR należy wspierać działania z obszaru akwakultury, które są bardzo przyjazne dla środowiska naturalnego, przekształcanie przedsiębiorstw z sektora akwakultury na przedsiębiorstwa oparte na koncepcji zrównoważonego zarządzania, wykorzystywanie systemów audytu, a także przechodzenie na akwakulturę ekologiczną. Z tych samych powodów w ramach EFMR należy również wspierać akwakulturę zapewniającą szczególne usługi w zakresie ochrony środowiska i usługi w interesie publicznym.
Poprawka 84
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 53
(53)   Ze względu na znaczenie ochrony konsumentów, w ramach EFMR należy zapewnić odpowiednie wsparcie dla rolników celem zapobiegania zagrożeniom dla zdrowia ludzi i zwierząt, jakie mogą wiązać się z akwakulturą, oraz celem łagodzenia takich zagrożeń.
(53)   Ze względu na znaczenie ochrony konsumentów, w ramach EFMR należy zapewnić odpowiednie wsparcie dla rolników celem zapobiegania zagrożeniom dla zdrowia ludzi i zwierząt, jakie mogą wiązać się z akwakulturą, oraz celem łagodzenia takich zagrożeń, w szczególności dzięki programom mającym na celu zmniejszenie zależności działalności w sektorze akwakultury od produktów weterynaryjnych.
Poprawka 85
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 53 a (nowy)
(53a)  W ramach EFMR należy sprzyjać ustanowieniu spójnej sieci obszarów odbudowy zasobów rybnych, w tym obszarów istotnych dla rozmnażalności ryb, w szczególności odchowalni, tarlisk i żerowisk dla stad ryb, na których zabroniona jest wszelka działalność połowowa.
Poprawka 86
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 54
(54)   W odpowiedzi na ryzyko związane z inwestycjami w działania z obszaru akwakultury EFMR powinien przyczyniać się do bezpiecznej działalności gospodarczej przez objęcie wsparciem dostępu do ubezpieczeń gospodarstw hodowlanych, tym samym chroniąc dochód producentów w razie nadzwyczajnych strat w produkcji wynikających w szczególności z klęsk żywiołowych, niekorzystnych zjawisk pogodowych, nagłych zmian jakości wody, chorób lub epidemii szkodników lub też zniszczenia obiektów produkcyjnych.
(54)   W odpowiedzi na ryzyko związane z inwestycjami w działania z obszaru akwakultury EFMR powinien przyczyniać się do bezpiecznej działalności gospodarczej przez objęcie wsparciem dostępu do ubezpieczeń gospodarstw hodowlanych lub poprzez sprzyjanie rozwojowi funduszy wspólnego inwestowania, tym samym chroniąc dochód producentów w razie nadzwyczajnych strat w produkcji wynikających w szczególności z klęsk żywiołowych, niekorzystnych zjawisk pogodowych, nagłych zmian jakości wody, chorób lub epidemii szkodników lub też zniszczenia obiektów produkcyjnych.
Poprawka 87
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 55
(55)   Zważywszy że w ciągu kilku ostatnich lat podejście do rozwoju oparte na lokalnej społeczności udowodniło swoją użyteczność we wspieraniu rozwoju rybołówstwa i obszarów wiejskich poprzez całkowite uwzględnienie wielosektorowych potrzeb w zakresie endogenicznego rozwoju, należy w przyszłości kontynuować i zwiększyć takie wsparcie.
(55)   Zważywszy, że ciągu kilku ostatnich lat podejście do rozwoju oparte na lokalnej społeczności udowodniło swoją użyteczność we wspieraniu rozwoju społeczności rybackich i wiejskich poprzez całkowite uwzględnienie wielosektorowych potrzeb w zakresie endogenicznego rozwoju, należy w przyszłości kontynuować i zwiększyć takie wsparcie.
Poprawka 88
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 56
(56)   W ramach rozwoju kierowanego przez lokalną społeczność obszarów rybackich należy zachęcać do innowacyjnego podejścia do wzrostu gospodarczego i tworzenia miejsc pracy, zwłaszcza przez zwiększanie wartości produktów rybołówstwa i różnicowanie lokalnej gospodarki w kierunku nowych rodzajów działalności gospodarczej, w tym działalności oferowanej przez „błękitny wzrost” oraz szersze sektory gospodarki morskiej.
(56)   W ramach rozwoju kierowanego przez lokalną społeczność obszarów rybackich należy zachęcać do innowacyjnego podejścia do wzrostu gospodarczego i tworzenia miejsc pracy, zwłaszcza przez zwiększanie wartości produktów rybołówstwa i różnicowanie lokalnej gospodarki, również w kierunku nowych rodzajów działalności gospodarczej, w tym działalności oferowanej przez „błękitny wzrost” oraz szersze sektory gospodarki morskiej.
Poprawka 89
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 57
(57)   Zrównoważony rozwój obszarów rybackich powinien przyczyniać się do realizacji celów strategii „Europa 2020” w zakresie wspierania włączenia społecznego i ograniczania ubóstwa oraz do wspierania innowacyjności na szczeblu lokalnym i do spójności terytorialnej, która stanowi główny priorytet traktatu lizbońskiego.
(57)   Zrównoważony rozwój obszarów rybackich powinien przyczyniać się do realizacji celów strategii „Europa 2020” w zakresie wspierania włączenia społecznego i ograniczania ubóstwa, podnoszenia poziomu zatrudnienia i wspierania innowacyjności, w tym innowacyjności społecznej, na szczeblu lokalnym oraz do spójności terytorialnej, która stanowi główny priorytet traktatu lizbońskiego.
Poprawka 90
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 58
(58)   Rozwój kierowany przez lokalną społeczność należy realizować w drodze oddolnych metod stosowanych przez lokalne partnerstwa złożone z przedstawicieli sektora publicznego i prywatnego oraz społeczeństwa obywatelskiego i wiernie odzwierciedlające lokalną społeczność. Takie lokalny podmioty są najlepiej przygotowane do opracowania i wdrożenia zintegrowanych wielosektorowych strategii rozwoju lokalnego mających na celu zaspokojenie potrzeb lokalnych obszarów rybackich. Aby zapewnić reprezentatywność lokalnych grup działania, należy dopilnować, by żadna z grup interesów nie posiadała więcej niż 49 % praw głosu w organach decyzyjnych.
(58)   Rozwój kierowany przez lokalną społeczność należy realizować w drodze oddolnych metod stosowanych przez lokalne partnerstwa złożone z przedstawicieli sektora publicznego i prywatnego oraz społeczeństwa obywatelskiego i wiernie odzwierciedlające lokalną społeczność. Takie lokalny podmioty są najlepiej przygotowane do opracowania i wdrożenia zintegrowanych wielosektorowych strategii rozwoju lokalnego mających na celu zaspokojenie potrzeb lokalnych obszarów rybackich. Aby zapewnić reprezentatywność lokalnych grup działania oraz w celu dopilnowania, by działania tych grup były odpowiedzią na wyzwania w sektorze rybołówstwa i akwakultury, ważne jest, by rybacy lub osoby zajmujące się akwakulturą stanowili większość wśród podmiotów gospodarczych reprezentowanych w organach decyzyjnych.
Poprawka 91
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 60
(60)   Wsparcie dla obszarów rybackich przyznawane w ramach EFMR powinno być skoordynowane ze wsparciem dla lokalnego rozwoju oferowanym w ramach pozostałych unijnych funduszy oraz powinno obejmować wszystkie aspekty przygotowania i wdrażania lokalnych strategii rozwoju i operacje lokalnych grup działań, a także koszty zachęcania mieszkańców obszaru do działania i koszty prowadzenia lokalnego partnerstwa.
(60)   Wsparcie dla obszarów rybackich przyznawane w ramach EFMR powinno być skoordynowane ze wsparciem dla lokalnego rozwoju oferowanym w ramach pozostałych unijnych funduszy oraz powinno obejmować wszystkie aspekty przygotowania i wdrażania lokalnych strategii rozwoju i operacje lokalnych grup działań, a także koszty zachęcania mieszkańców obszaru do działania i koszty prowadzenia lokalnego partnerstwa. Wsparcie to powinno obejmować możliwość dostępu do pomocy technicznej, a zwłaszcza do pomocy w zakresie inżynierii finansowej, przy realizacji projektów rozwoju lokalnego, szczególnie tych dotyczących tradycyjnego łodziowego rybołówstwa przybrzeżnego oraz rybołówstwa śródlądowego.
Poprawka 92
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 61
(61)   Aby zapewnić rentowność rybołówstwa i akwakultury na wysoce konkurencyjnym rynku, konieczne jest ustanowienie przepisów umożliwiających przyznawanie wsparcia dla wdrażania [rozporządzenie (UE) nr w sprawie wspólnej organizacji rynków produktów rybołówstwa i akwakultury]1 oraz dla prowadzonych przez podmioty gospodarcze działań związanych z wprowadzaniem na rynek i przetwarzaniem produktów w celu zmaksymalizowania wartości produktów rybołówstwa i akwakultury. Szczególny nacisk należy położyć na wspieranie operacji, które integrują działania łańcucha dostaw związane z produkcją, przetwarzaniem i wprowadzaniem na rynek. Aby dostosować nową politykę dotyczącą zakazu odrzutów, w ramach EFMR należy wspierać również przetwarzanie niechcianych połowów.
(61)   Aby zapewnić rentowność rybołówstwa i akwakultury na wysoce konkurencyjnym rynku, konieczne jest ustanowienie przepisów umożliwiających przyznawanie wsparcia dla wdrażania [rozporządzenie (UE) nr w sprawie wspólnej organizacji rynków produktów rybołówstwa i akwakultury]1 oraz dla prowadzonych przez podmioty gospodarcze działań związanych z wprowadzaniem na rynek i przetwarzaniem produktów w celu zmaksymalizowania wartości produktów rybołówstwa i akwakultury. Szczególny nacisk należy położyć na wspieranie operacji, które integrują działania łańcucha dostaw związane z produkcją, przetwarzaniem i wprowadzaniem na rynek.
Poprawka 93
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 62
(62)   Organizacje producentów i stowarzyszenia zrzeszające organizacje producentów należy traktować w sposób priorytetowy przez przyznawanie im wsparcia. Należy stopniowo znosić dopłaty do przechowywania i pomoc dla planów produkcji i wprowadzania na rynek, ponieważ wsparcie tego rodzaju straciło swoje znaczenie w obliczu zmieniającej się struktury rynku tego rodzaju produktów w UE oraz rosnącego znaczenia silnych organizacji producentów.
(62)   Organizacje producentów i stowarzyszenia zrzeszające organizacje producentów należy traktować w sposób priorytetowy przez przyznawanie im wsparcia.
Poprawka 94
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 63
(63)   W odpowiedzi na rosnącą konkurencję, z jaką zmagają się rybacy zajmujący się łodziowym rybołówstwem przybrzeżnym, w ramach EFMR należy wspierać inicjatywy przedsiębiorcze rybaków zajmujących się łodziowym rybołówstwem przybrzeżnym zwiększające wartość złowionych przez nich ryb, zwłaszcza w drodze przetwarzania złowionych ryb lub ich bezpośredniego wprowadzania na rynek.
(63)   W odpowiedzi na rosnącą konkurencję, z jaką zmagają się rybacy zajmujący się łodziowym rybołówstwem przybrzeżnym, oraz ze względu na zależność niektórych społeczności obszarów przybrzeżnych od rybołówstwa, w ramach EFMR należy wspierać inicjatywy przedsiębiorcze rybaków zajmujących się łodziowym rybołówstwem przybrzeżnym zwiększające wartość złowionych przez nich ryb, zwłaszcza w drodze przetwarzania złowionych ryb lub ich bezpośredniego wprowadzania na rynek.
Poprawka 95
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 63 a (nowy)
(63a)  W ramach EFMR należy wspierać inicjatywy przedsiębiorcze i wspólne inicjatywy, których celem jest realizacja celów Unii w dziedzinie ochrony środowiska naturalnego i zasobów rybnych dzięki wprowadzeniu zbiorowych środków na rzecz ochrony środowiska wodnego, zwłaszcza w odniesieniu do rybołówstwa śródlądowego.
Poprawka 96
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 64
(64)   Działalność połowowa prowadzona w najbardziej oddalonych regionach Unii Europejskiej natrafia na trudności, zwłaszcza z powodu dodatkowych kosztów ponoszonych przy wprowadzaniu do obrotu niektórych produktów rybołówstwa, wynikających ze szczególnych utrudnień określonych w art. 349 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej.
(64)   Biorąc pod uwagę, że działalność połowowa prowadzona w najbardziej oddalonych regionach Unii Europejskiej natrafia na trudności, zwłaszcza z powodu ich oddalenia i szczególnych uwarunkowań klimatycznych, w ramach EFMR należy uwzględniać te szczególne utrudnienia określone w art. 349 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej.
Poprawka 97
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 65
(65)   Aby utrzymać konkurencyjność niektórych produktów rybołówstwa pochodzących z najbardziej oddalonych regionów Unii Europejskiej względem podobnych produktów z innych regionów Unii Europejskiej, w 1992 r. Unia Europejska wprowadziła środki w celu wyrównania takich dodatkowych kosztów ponoszonych przez sektor rybołówstwa. Środki mające zastosowanie w latach 2007-2013 określono w rozporządzeniu Rady (WE) nr 791/20071. Należy kontynuować przyznawanie wsparcia w celu zrównoważenia dodatkowych kosztów wprowadzania do obrotu niektórych produktów rybołówstwa w okresie po dniu 1 stycznia 2014 r.
(65)   Aby utrzymać konkurencyjność niektórych produktów rybołówstwa pochodzących z najbardziej oddalonych regionów Unii Europejskiej względem podobnych produktów z innych regionów Unii Europejskiej, w 1992 r. Unia Europejska wprowadziła środki w celu wyrównania takich dodatkowych kosztów ponoszonych przez sektor rybołówstwa. Środki mające zastosowanie w latach 2007-2013 określono w rozporządzeniu Rady (WE) nr 791/20071. Z uwagi na trudności napotykane w związku z działalnością połowową w regionach najbardziej oddalonych należy zwiększyć wsparcie w celu zrównoważenia dodatkowych kosztów wprowadzania do obrotu niektórych produktów rybołówstwa w okresie po dniu 1 stycznia 2014 r.
Poprawka 98
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 66
(66)   W obliczu innych warunków wprowadzania produktów do obrotu w takich najbardziej oddalonych regionach oraz ze względu na wahania połowów i stad a także popytu określenie produktów rybołówstwa kwalifikujących się do wyrównania kosztów powinno leżeć w gestii zainteresowanych państw członkowskich, podobnie jak określenie odpowiednich maksymalnych ilości oraz kwot takiego wyrównywania kosztów w ramach całkowitej kwoty środków finansowych przyznanych danemu państwu członkowskiego.
(66)   W obliczu innych warunków produkcji, przetwarzania i wprowadzania produktów rybołówstwa i akwakultury do obrotu w takich najbardziej oddalonych regionach oraz ze względu na wahania połowów i stad, a także popytu, określenie produktów lub kategorii produktów rybołówstwa i akwakultury, które mają się kwalifikować do wyrównania kosztów, powinno leżeć w gestii zainteresowanych państw członkowskich, podobnie jak określenie odpowiednich maksymalnych ilości oraz kwot takiego wyrównywania kosztów w ramach całkowitej kwoty środków finansowych przyznanych danemu państwu członkowskiego.
Głosowanie odrębne
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 68
(68)   Państwa członkowskie powinny ustalić kwotę wyrównania kosztów na poziomie, który pozwala na odpowiednie zrównoważenie dodatkowych kosztów wynikających ze szczególnych utrudnień w regionach najbardziej oddalonych, a zwłaszcza kosztów transportu produktów na kontynent europejski. Aby uniknąć zbyt wysokich kwot w ramach wyrównywania kosztów, kwota ta powinna być proporcjonalna do dodatkowych kosztów, jakie taka pomoc ma zrównoważyć, i w żadnym wypadku nie może przekraczać 100 % kosztów transportu produktów do Europy kontynentalnej i innych związanych z tym kosztów. W tym celu należy również wziąć pod uwagę inne rodzaje interwencji publicznej, które mają wpływ na poziom dodatkowych kosztów.
(68)   Państwa członkowskie powinny ustalić kwotę wyrównania kosztów na poziomie, który pozwala na odpowiednie zrównoważenie dodatkowych kosztów wynikających ze szczególnych utrudnień w regionach najbardziej oddalonycha zwłaszcza kosztów transportu produktów na kontynent europejski.
Poprawka 100
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 69
(69)   Istotne jest, by państwa członkowskie i podmioty gospodarcze były tak wyposażone, aby móc zapewnić wysoki poziom przeprowadzanych kontroli, a tym samym przestrzeganie przepisów wspólnej polityki rybołówstwa, jednocześnie umożliwiając zrównoważoną eksploatację żywych zasobów wodnych. Dlatego też w ramach EFMR należy wspierać państwa członkowskie i podmioty gospodarcze w przestrzeganiu przepisów rozporządzenia Rady (WE) nr 1224/2009. Takie wspieranie tworzenia kultury przestrzegania prawa powinno przyczynić się do zrównoważonego wzrostu.
(69)   Istotne jest, by państwa członkowskie i podmioty gospodarcze były tak wyposażone, aby móc zapewnić wysoki poziom przeprowadzanych kontroli, a tym samym przestrzeganie przepisów wspólnej polityki rybołówstwa, jednocześnie umożliwiając zrównoważoną eksploatację żywych zasobów wodnych. Dlatego też w ramach EFMR należy wspierać państwa członkowskie i podmioty gospodarcze w przestrzeganiu przepisów rozporządzenia Rady (WE) nr 1224/2009. Takie wspieranie tworzenia kultury przestrzegania prawa powinno przyczynić się do zrównoważonego wzrostu. W celu ujednolicenia i podniesienia poziomu monitorowania państwa członkowskie powinny również być zdolne do wprowadzenia wspólnych systemów kontroli.
Poprawka 101
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 70
(70)   W ramach EFMR należy kontynuować przyznawanie państwom członkowskim wsparcia na podstawie rozporządzenia (WE) nr 861/2006 w związku z wydatkami poniesionymi w wyniku wdrażania unijnego systemu kontroli, zgodnie z koncepcją jednego funduszu.
(70)   W ramach EFMR należy zwiększyć wsparcie przyznawane państwom członkowskim na podstawie rozporządzenia (WE) nr 861/2006 w związku z wydatkami poniesionymi w wyniku wdrażania unijnego systemu kontroli, zgodnie z koncepcją jednego funduszu.
Poprawka 102
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 72 a (nowy)
(72a)  W ramach EFMR należy wspierać fundusze na działalność związaną z dodatkową kontrolą i inspekcjami na obszarach, w stosunku do których zgłasza się, że odbywają się tam nielegalne, nieraportowane i nieuregulowane połowy.
Poprawka 103
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 73
(73)   Należy ustanowić przepisy umożliwiające wsparcie gromadzenia danych dotyczących rybołówstwa, zarządzania takimi danymi i wykorzystywania ich, zgodnie z wieloletnim programem Unii, zwłaszcza w celu wspierania programów krajowych, zarządzania takimi danymi i wykorzystywania ich do analiz naukowych i wdrażania WPRyb. W ramach EFMR należy kontynuować przyznawanie państwom członkowskim wsparcia na podstawie rozporządzenia (WE) nr 861/2006 w związku z wydatkami ponoszonymi w wyniku gromadzenia danych dotyczących rybołówstwa, zarządzania takimi danymi i ich wykorzystywania, zgodnie z koncepcją jednego funduszu.
(73)   Odpowiednie zainteresowane podmioty powinny być informowane o procedurach za pośrednictwem komitetów doradczych. Należy ustanowić przepisy umożliwiające wsparcie gromadzenia danych dotyczących rybołówstwa, zarządzania takimi danymi i wykorzystywania ich, zgodnie z wieloletnim programem Unii, zwłaszcza w celu wspierania programów krajowych, zarządzania takimi danymi i wykorzystywania ich do analiz naukowych i wdrażania WPRyb. W ramach EFMR należy kontynuować przyznawanie państwom członkowskim wsparcia na podstawie rozporządzenia (WE) nr 861/2006 w związku z wydatkami ponoszonymi w wyniku gromadzenia danych dotyczących rybołówstwa, zarządzania takimi danymi i ich wykorzystywania, zgodnie z koncepcją jednego funduszu.
Poprawka 104
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 73 a (nowy)
(73a)  Należy podkreślić nadrzędne znaczenie finansowania gromadzenia danych będącego podstawą WPRyb. Jest to niezbędny warunek wstępny ustalenia konkretnych celów do osiągnięcia, zwłaszcza jeżeli chodzi o osiągnięcie MSY i lepszego zarządzania rybołówstwem. W związku z tym należy dopilnować, by na gromadzenie danych przeznaczano współmierną do jego znaczenia część budżetu EFMR. Należy również przewidzieć stopę współfinansowania zachęcającą do przeprowadzenia całościowego przeglądu stanu europejskich zasobów rybnych.
Poprawka 105
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 74
(74)   Konieczne jest również wspieranie współpracy między państwami członkowskimi, a także z państwami trzecimi, jeśli zachodzi taka potrzeba, w zakresie gromadzenia danych dotyczących tego samego basenu morza, a także współpracy między odpowiednimi międzynarodowymi organizacjami naukowymi.
(74)   Konieczne jest również wspieranie współpracy między państwami członkowskimi, a także z państwami trzecimi, jeśli zachodzi taka potrzeba, w zakresie gromadzenia danych dotyczących tego samego basenu morza, a także współpracy między odpowiednimi międzynarodowymi organizacjami naukowymi i regionalnymi komitetami doradczymi.
Poprawka 106
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 76
(76)   Konieczne jest trwałe finansowanie wdrażania i dalszego rozwijania zintegrowanej polityki morskiej Unii Europejskiej, co znajduje swoje odzwierciedlenie w oświadczeniach Rady, Parlamentu Europejskiego i Komitetu Regionów.
(76)   Konieczne jest trwałe finansowanie wdrażania i dalszego rozwijania zintegrowanej polityki morskiej Unii Europejskiej, co znajduje swoje odzwierciedlenie w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1255/2011 z dnia 30 listopada 2011 r. ustanawiającym Program na rzecz dalszego rozwoju zintegrowanej polityki morskiej1 oraz w oświadczeniach Rady, Parlamentu Europejskiego i Komitetu Regionów. Oczekuje się, że postęp w dziedzinie zagadnień związanych z polityką morską dzięki wsparciu finansowemu udzielanemu na działania w ramach zintegrowanej polityki morskiej będzie miał znaczny wpływ na spójność gospodarczą, społeczną i terytorialną.
__________________
1 Dz.U. L 321 z 5.12.2011, s. 1.
Poprawka 107
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 76 a (nowy)
(76a)  W związku z tym EFMR powinien wspierać wstępne prace nad działaniami, które zmierzają do propagowania strategicznych celów zintegrowanej polityki morskiej, z należytym uwzględnieniem – w oparciu o podejście ekosystemowe – ich skumulowanego skutku, zrównoważonego wzrostu gospodarczego, zatrudnienia, innowacyjności i konkurencyjności w regionach przybrzeżnych, wyspiarskich i najbardziej oddalonych, a także propagowania międzynarodowego wymiaru zintegrowanej polityki morskiej.
Poprawka 108
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 77
(77)   W ramach EFMR należy wspierać promowanie zintegrowanego zarządzania obszarami morskimi na wszystkich szczeblach, zwłaszcza w drodze wymiany najlepszych praktyk i dalszego rozwijania i wdrażania strategii na rzecz basenów morskich. Strategie te mają na celu ustanowienie zintegrowanych ram umożliwiających podjęcie wspólnych wyzwań związanych z basenami morskimi w Europie oraz zacieśnienie współpracy między zainteresowanymi stronami w celu maksymalnego wykorzystania instrumentów finansowych oraz środków, a także przyczynienia się do większej gospodarczej, społecznej i terytorialnej spójności Unii.
(77)   W ramach EFMR należy wspierać promowanie zintegrowanego zarządzania obszarami morskimi na wszystkich szczeblach, zwłaszcza w drodze wymiany najlepszych praktyk i dalszego rozwijania i wdrażania strategii na rzecz basenów morskich. W tym kontekście ogromne znaczenie ma lepsze zarządzanie obszarami morskimi, w tym poprzez rozszerzenie współpracy i koordynacji na odpowiednim szczeblu między właściwymi organami pełniącymi funkcję straży przybrzeżnej w Unii, przy jednoczesnym dbaniu o to, by morza i oceany były zdrowsze i bezpieczniejsze, w szczególności dzięki wdrażaniu obowiązującego prawodawstwa morskiego. Strategie te mają na celu ustanowienie zintegrowanych ram umożliwiających podjęcie wspólnych wyzwań związanych z basenami morskimi w Europie oraz zacieśnienie współpracy między zainteresowanymi stronami w celu maksymalnego wykorzystania instrumentów finansowych oraz środków, a także przyczynienia się do gospodarczej, społecznej i terytorialnej spójności Unii oraz równowagi środowiskowej. Dlatego bardzo ważne jest, aby usprawnić i rozszerzyć współpracę i koordynację związane z realizacją celów zintegrowanej polityki morskiej poza granicami Unii w oparciu o Konwencję Narodów Zjednoczonych o prawie morza (UNCLOS).
Poprawka 109
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 77 a (nowy)
(77a)  Aby zbliżyć do siebie fundusze na rybołówstwo i akwakulturę oraz fundusze na zintegrowaną politykę morską, w EFMR należy przewidzieć specjalne ramy propagujące wkład rybołówstwa i akwakultury w zintegrowaną politykę morską. Niezwykle istotne jest propagowanie pełnego uwzględniania tych rodzajów działalności poprzez wsparcie ich udziału w zintegrowanym zarządzaniu oraz w projektach zbiorowych przyczyniających się do wdrażania zintegrowanej polityki morskiej.
Poprawka 110
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 79
(79)   Wzajemne powiązanie niektórych systemów informacji prowadzonych przez podmioty z tych sektorów może wymagać spójnego zmobilizowania ich własnych mechanizmów finansowania, z zachowaniem zgodności z postanowieniami traktatu. Planowanie przestrzenne obszarów morskich i zintegrowane zarządzanie strefą przybrzeżną mają kluczowe znaczenie dla zrównoważonego rozwoju obszarów morskich i regionów przybrzeżnych oraz przyczyniają się do realizacji celów dotyczących zarządzania opartego na ekosystemie i rozwoju powiązań między lądem a morzem. Narzędzie te są również ważne dla zarządzania różnymi sposobami wykorzystywania wybrzeży, mórz i oceanów w celu umożliwienia ich zrównoważonego rozwoju ekonomicznego oraz stymulowania inwestycji transgranicznych, zaś wdrożenie dyrektywy ramowej w sprawie strategii morskiej zapewni jeszcze ściślejsze określenie granic zrównoważonego rozwoju działalności człowieka, która oddziałuje na środowisko morskie. Ponadto konieczne jest poszerzenie wiedzy na temat świata morskiego oraz stymulowanie innowacji przez ułatwianie gromadzenia, wymiany, wielokrotnego wykorzystywania i upowszechniania danych dotyczących oceanów i mórz.
(79)   Wzajemne powiązanie niektórych systemów informacji prowadzonych przez podmioty z tych sektorów może wymagać spójnego zmobilizowania ich własnych mechanizmów finansowania, z zachowaniem zgodności z postanowieniami traktatu. Planowanie przestrzenne obszarów morskich i zintegrowane zarządzanie strefą przybrzeżną mają kluczowe znaczenie dla zrównoważonego rozwoju obszarów morskich i regionów przybrzeżnych oraz przyczyniają się do realizacji celów dotyczących zarządzania opartego na ekosystemie i rozwoju powiązań między lądem a morzem. Narzędzie te są również ważne dla zarządzania różnymi sposobami wykorzystywania wybrzeży, mórz i oceanów w celu umożliwienia ich zrównoważonego rozwoju ekonomicznego oraz stymulowania inwestycji transgranicznych, zaś wdrożenie dyrektywy ramowej w sprawie strategii morskiej zapewni jeszcze ściślejsze określenie granic zrównoważonego rozwoju działalności przemysłowej, budowlanej lub działalności człowieka, która oddziałuje na środowisko morskie. Ponadto konieczne jest poszerzenie wiedzy na temat świata morskiego oraz stymulowanie innowacji przez ułatwianie gromadzenia, wymiany, wielokrotnego wykorzystywania i upowszechniania danych dotyczących oceanów i mórz oraz stanu łowisk dzięki udostępnianiu ich końcowym użytkownikom i ogółowi społeczeństwa.
Poprawka 111
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 80
(80)   W ramach EFMR należy również wspierać trwały wzrost gospodarczy, zatrudnienie i innowacje w sektorach gospodarki morskiej oraz regionach przybrzeżnych, a także konkurencyjność takich sektorów i regionów. Szczególnie ważne jest zidentyfikowanie barier prawnych i braków w umiejętnościach, które utrudniają wzrost w powstających i potencjalnych sektorach gospodarki morskiej, jak również zidentyfikowanie operacji mających na celu wspieranie inwestycji w technologiczne innowacje niezbędne do zwiększenia potencjału przedsiębiorstw do działania na obszarach morskich i w sektorach gospodarki morskiej.
(80)   W ramach EFMR należy również wspierać trwały wzrost gospodarczy, zatrudnienie i innowacje w sektorach gospodarki morskiej oraz regionach przybrzeżnych, a także konkurencyjność takich sektorów i regionów. Szczególnie ważne jest zidentyfikowanie barier prawnych i braków w umiejętnościach, które utrudniają wzrost w powstających i potencjalnych sektorach gospodarki morskiej, jak również zidentyfikowanie operacji mających na celu wspieranie inwestycji w technologiczne innowacje niezbędne do zwiększenia potencjału przedsiębiorstw do działania na obszarach morskich i w sektorach gospodarki morskiej. EFMR powinien wspierać środki mające na celu rozwój systemu kształcenia i szkolenia zawodowego w tym sektorze, również poprzez nabywanie wyposażenia i narzędzi niezbędnych do poprawy jakości usług kształcenia i szkolenia.
Poprawka 112
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 81
(81)   EFMR powinien mieć funkcję uzupełniającą wobec istniejących i przyszłych instrumentów finansowych udostępnianych przez Unię i państwa członkowskie na poziomie krajowym i niższym niż krajowy oraz zachować spójność z takimi instrumentami, aby wspierać ochronę oceanów, mórz i wybrzeży oraz zrównoważone gospodarowanie ich zasobami, jednocześnie pomagając wspierać skuteczniejszą współpracę między państwami członkowskimi a ich regionami przybrzeżnymi, wyspami i regionami najbardziej oddalonymi, a także z uwzględnieniem priorytetów i postępów w realizacji projektów krajowych i lokalnych. Fundusz zostanie połączony z innymi obszarami polityki UE, które mogą obejmować wymiar morski, zwłaszcza z Europejskim Funduszem Rozwoju Regionalnego, Funduszem Spójności i Europejskim Funduszem Społecznym, jak również programem w zakresie badań naukowych „Horyzont 2020” i polityką energetyczną.
(81)   EFMR powinien mieć funkcję uzupełniającą wobec istniejących i przyszłych instrumentów finansowych udostępnianych przez Unię i państwa członkowskie na poziomie krajowym i niższym niż krajowy oraz zachować spójność z takimi instrumentami, aby wspierać trwały rozwój gospodarczy i społeczny, ochronę oceanów, mórz i wybrzeży oraz zrównoważone gospodarowanie ich zasobami, jednocześnie pomagając wspierać skuteczniejszą współpracę między państwami członkowskimi i ich regionami przybrzeżnymi, wyspami i regionami najbardziej oddalonymi, a także z uwzględnieniem priorytetów i postępów w realizacji projektów krajowych i lokalnych. Fundusz zostanie połączony z innymi obszarami polityki UE, które mogą obejmować wymiar morski, zwłaszcza z Europejskim Funduszem Rozwoju Regionalnego, Funduszem Spójności i Europejskim Funduszem Społecznym, jak również programem w zakresie badań naukowych „Horyzont 2020” i polityką energetyczną.
Poprawka 113
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 84
(84)   W ramach EFMR należy zapewniać pomoc techniczną w postaci wsparcia przygotowawczego, administracyjnego i technicznego, a także wsparcie dla działań informacyjnych, tworzenia sieci kontaktów, ocen, audytów, badań i wymiany doświadczeń, które mają na celu ułatwienie wdrażania programu operacyjnego i promowanie innowacyjnego podejścia i praktyk przyczyniających się do prostego i przejrzystego procesu wdrażania. Pomoc techniczna powinna również obejmować ustanowienie europejskiej sieci lokalnych grup działania w sektorze rybołówstwa, których celem jest budowanie potencjału, upowszechnianie informacji, wymiana doświadczeń i wspieranie współpracy między lokalnymi partnerstwami.
(84)   W ramach EFMR należy zapewniać pomoc techniczną w postaci wsparcia przygotowawczego, administracyjnego i technicznego, a także wsparcie dla działań informacyjnych, tworzenia sieci kontaktów, ocen, audytów, badań i wymiany doświadczeń, które mają na celu ułatwienie wdrażania programu operacyjnego i promowanie innowacyjnego podejścia i praktyk przyczyniających się do prostego i przejrzystego procesu wdrażania, w tym takich, które posłużą podmiotom gospodarczym i organizacjom rybaków. Pomoc techniczna powinna również obejmować ustanowienie europejskiej sieci lokalnych grup działania w sektorze rybołówstwa, których celem jest budowanie potencjału, upowszechnianie informacji, wymiana doświadczeń i wspieranie współpracy między lokalnymi partnerstwami.
Poprawka 114
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 88
(88)   Ze względu na znaczenie zapewnienia ochrony żywych zasobów morza i ochrony stad ryb, zwłaszcza przed nielegalnymi połowami, oraz w duchu wniosków zawartych w zielonej księdze w sprawie reformy WPRyb, ze wsparcia w ramach EFMR należy wykluczyć te podmioty gospodarcze, które nie przestrzegają przepisów WPRyb i szczególnie zagrażają trwałości takich zasobów oraz stanowią poważne zagrożenie dla zrównoważonej eksploatacji żywych zasobów morskich, która odbudowuje i zachowuje populacje poławianych gatunków powyżej poziomów pozwalających wytworzyć maksymalny podtrzymywalny połów (MSY), a także te podmioty, które uczestniczą w połowach NNN. Na żadnym etapie operacji, począwszy od jej wyboru aż do jej realizacji, unijnych środków finansowych nie należy wykorzystywać w sposób, który narusza interes publiczny dotyczący ochrony żywych zasobów morskich, określony w celach rozporządzenia w sprawie WPRyb.
(88)   Ze względu na znaczenie zapewnienia ochrony żywych zasobów morza i ochrony stad ryb, zwłaszcza przed nielegalnymi połowami, oraz w duchu wniosków zawartych w zielonej księdze w sprawie reformy WPRyb, ze wsparcia w ramach EFMR należy wykluczyć te podmioty gospodarcze, które nie przestrzegają przepisów WPRyb i szczególnie zagrażają trwałości takich zasobów, a zwłaszcza realizacji celów odbudowy i zachowania populacji poławianych gatunków powyżej poziomów pozwalających wytworzyć maksymalny podtrzymywalny połów do 2015 r. oraz osiągnięcia i utrzymania dobrego stanu środowiska do 2020 r., a także stanowią poważne zagrożenie dla zrównoważonej eksploatacji żywych zasobów morskich, a także podmioty, które uczestniczą w połowach NNN. Na żadnym etapie operacji, począwszy od jej wyboru aż do jej realizacji, unijnych środków finansowych nie należy wykorzystywać w sposób, który narusza interes publiczny dotyczący ochrony żywych zasobów morskich, określony w celach rozporządzenia w sprawie WPRyb.
Poprawka 115
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 88 a (nowy)
(88a)  Powinna istnieć możliwość zamrożenia finansowania z EFMR, jeśli państwo członkowskie nie jest w stanie poradzić sobie z problemem nielegalnych, nieraportowanych i nieuregulowanych połowów na swoich wodach i w odniesieniu do swojej floty rybackiej.
Poprawka 116
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 91
(91)   W celu uwzględnienia szczególnych kwestii związanych z WPRyb, o których mowa w w art. 50 i 51 [rozporządzenia w sprawie WPRyb], i przyczynienia się do przestrzegania przepisów WPRyb, należy ustanowić dodatkowe przepisy dotyczące wstrzymania biegu terminu płatności [rozporządzenie (UE) nr […] w sprawie wspólnych przepisów]. Jeśli państwo członkowskie lub podmiot gospodarczy nie wywiązuje się ze swoich zobowiązań wynikających z WPRyb lub jeśli Komisja posiada dowody świadczące o takim nieprzestrzeganiu przepisów, Komisja powinna mieć możliwość, w ramach środka zapobiegawczego, wstrzymania płatności.
(91)   W celu uwzględnienia szczególnych kwestii związanych z WPRyb, o których mowa w art. 50 i 51 [rozporządzenia w sprawie WPRyb], i przyczynienia się do przestrzegania przepisów WPRyb, należy ustanowić dodatkowe przepisy dotyczące wstrzymania biegu terminu płatności [rozporządzenie (UE) nr […] w sprawie wspólnych przepisów]. Jeśli państwo członkowskie lub podmiot gospodarczy nie wywiązuje się ze swoich zobowiązań wynikających z WPRyb lub jeśli Komisja posiada dowody na takie nieprzestrzeganie przepisów, Komisja powinna mieć możliwość, w ramach środka zapobiegawczego, wstrzymania płatności.
Poprawka 117
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 93
(93)   Program operacyjny powinien podlegać monitorowaniu i ocenie w celu poprawy jego jakości oraz wykazania osiągnięć. Komisja powinna ustanowić ramy wspólnego monitorowania i oceny, gwarantując między innymi dostępność odpowiednich danych w stosownym terminie. W tym kontekście Komisja powinna ustanowić wykaz wskaźników i ocenić oddziaływanie EFMR w odniesieniu do poszczególnych celów.
(93)   Program operacyjny powinien podlegać monitorowaniu i ocenie w celu poprawy jego jakości oraz wykazania osiągnięć. Komisja powinna ustanowić ramy wspólnego monitorowania i oceny, gwarantując między innymi publiczne udostępnianie odpowiednich danych w stosownym terminie. W tym kontekście Komisja powinna ustanowić wykaz wskaźników i ocenić oddziaływanie EFMR w odniesieniu do poszczególnych celów.
Poprawka 118
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 95
(95)   W celu zwiększenia dostępności i przejrzystości informacji o możliwościach finansowania i beneficjentach projektu należy w każdym państwie członkowskim uruchomić jedną stronę internetową lub portal internetowy zawierający informacje na temat programu operacyjnego, w tym wykaz operacji wspieranych w ramach każdego programu operacyjnego. Takie informacje powinny przekazywać szerokiemu kręgowi odbiorców, a w szczególności podatnikom w Unii, rozsądny, rzeczywisty i konkretny obraz tego, jak w ramach EFMR wydatkuje się unijne środki finansowe. W tym celu również publikacje odpowiednich danych powinny służyć upowszechnianiu informacji na temat możliwości finansowania oferowanych przez Unię. Jednak w celu pełnego poszanowania podstawowych praw w zakresie ochrony danych oraz zgodnie z wyrokiem Trybunału w połączonych sprawach Schecke, nie należy wymagać publikowania imion i nazwisk osób fizycznych.
(95)   W celu zwiększenia dostępności i przejrzystości informacji o możliwościach finansowania i beneficjentach projektu należy w każdym państwie członkowskim uruchomić jedną stronę internetową lub portal internetowy zawierający informacje na temat programu operacyjnego, w tym wykaz operacji wspieranych w ramach każdego programu operacyjnego. Poświęcone temu strony internetowe wszystkich państw członkowskich powinny być również dostępne z oficjalnej strony internetowej Unii, aby ułatwić obywatelom z różnych państw członkowskich dostęp do informacji publikowanych we wszystkich państwach członkowskich. Takie informacje powinny przekazywać szerokiemu kręgowi odbiorców, a w szczególności podatnikom w Unii, rozsądny, rzeczywisty i konkretny obraz tego, jak w ramach EFMR wydatkuje się unijne środki finansowe. W tym celu również publikacje odpowiednich danych powinny służyć upowszechnianiu informacji na temat możliwości finansowania oferowanych przez Unię. Jednak w celu pełnego poszanowania podstawowych praw w zakresie ochrony danych oraz zgodnie z wyrokiem Trybunału w połączonych sprawach Schecke, nie należy wymagać publikowania imion i nazwisk osób fizycznych.
Poprawka 119
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 96 a (nowy)
(96a)  Szczególnie istotne jest zapewnienie przestrzegania uwarunkowań ex ante dotyczących zdolności administracji do spełnienia wymogów w zakresie danych dotyczących zarządzania rybołówstwem oraz wprowadzenia w życie unijnego systemu kontroli, inspekcji i egzekwowania.
Poprawka 120
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 96 b (nowy)
(96b)  Szczególnie istotne jest zapewnienie przestrzegania uwarunkowań ex ante dotyczących zdolności administracji do spełnienia wymogów w zakresie danych dotyczących zarządzania rybołówstwem oraz wprowadzenia w życie unijnego systemu kontroli, inspekcji i egzekwowania.
Poprawka 121
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 1 – litera c
c)   zrównoważonego rozwoju obszarów rybackich i rybołówstwa śródlądowego,
c)   zrównoważonego rozwoju obszarów rybackich i obszarów akwakultury, obszarów rybołówstwa śródlądowego oraz związanej z nimi działalności określonej w niniejszym rozporządzeniu,
Poprawka 122
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 1 – ustęp 1 – litera d
d)   zintegrowanej polityki morskiej (IMP).
d)   zintegrowanej polityki morskiej (IMP), w tym dyrektywy ramowej w sprawie strategii morskiej.
Poprawka 123
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 2 – akapit pierwszy
Niniejsze rozporządzenie dotyczy operacji przeprowadzanych na terytorium Unii, chyba że niniejsze rozporządzenie wyraźnie stanowi inaczej.
Niniejsze rozporządzenie dotyczy operacji przeprowadzanych na terytorium i na wodach oraz w ramach flot Unii, chyba że niniejsze rozporządzenie wyraźnie stanowi inaczej.
Poprawka 124
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 3 – ustęp 2 – punkt -1 (nowy)
-1) „akwakultura z zamkniętym obiegiem wody” oznacza zakład akwakultury, w którym ryby i inne produkty akwakultury są hodowane w zamkniętych systemach recyrkulacyjnych zatrzymujących i oczyszczających wodę w obrębie systemu, co zmniejsza do minimum zużycie wody; takie systemy znajdują się zazwyczaj na lądzie i wielokrotnie wykorzystują praktycznie całą wodę wprowadzoną pierwotnie do systemu;
Poprawka 125
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 3 – ustęp 2 – punkt 2 a (nowy)
2a)  „różnicowanie” oznacza praktyki, które czynią działalność związaną z rybołówstwem lub akwakulturą bardziej wszechstronną i które bezpośrednio uzupełniają taką działalność lub są od niej zależne;
Poprawka 583
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 3 – ustęp 2 – punkt 4 a (nowy)
4a)  „gatunek obcy” oznacza gatunek obcy w rozumieniu rozporządzenia Rady (WE) nr 708/20071;
1 Rozporządzenie Rady (WE) nr 708/2007 z dnia 11 czerwca 2007 r. w sprawie wykorzystania w akwakulturze gatunków obcych i niewystępujących miejscowo (Dz.U. L 168 z 28.6.2007, s. 1).
Poprawka 127
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 3 – ustęp 2 – punkt 4 b (nowy)
4b)  „ekstensywna akwakultura” oznacza produkcję w ramach akwakultury, która nie otrzymuje żadnych zamierzonych składników odżywczych, lecz opiera się na naturalnym pokarmie w zakładzie akwakultury, w tym na pokarmie naniesionym przez przepływ wody, jak prądy i wymiana pływowa; ekstensywna akwakultura w dużej mierze opiera się na jednym składniku odżywczym − ziarnie;
Poprawka 128
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 3 – ustęp 2 – punkt 5
5)   „obszar rybacki” oznacza obszar obejmujący brzeg morza lub jeziora lub obejmujący stawy lub estuarium rzeczne i charakteryzujący się wysokim poziomem zatrudnienia w sektorze rybołówstwa lub akwakultury oraz określony w ten sposób przez dane państwo członkowskie;
5)   „obszar rybacki i obszar akwakultury” oznacza obszar obejmujący brzeg morza, rzeki lub jeziora lub obejmujący stawy lub estuarium rzeczne i charakteryzujący się wysokim poziomem zatrudnienia w sektorze rybołówstwa lub akwakultury oraz określony w ten sposób przez dane państwo członkowskie;
Poprawka 129
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 3 – ustęp 2 – punkt 5 a (nowy)
5a)  „obszar odbudowy stad ryb” oznacza określony geograficznie obszar morski, na którym zabroniona jest wszelka działalność połowowa w celu poprawy eksploatacji i ochrony żywych zasobów morza lub ochrony ekosystemów morskich, o czym mowa w rozporządzeniu (UE) nr .../.. [w sprawie wspólnych przepisów];
Poprawka 130
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 3 – ustęp 2 – punkt 5 b (nowy)
5b)  „sektor rybołówstwa” oznacza sektor gospodarki obejmujący wszelką działalność w zakresie produkcji, przetwarzania i wprowadzania do obrotu produktów rybołówstwa i akwakultury;
Poprawka 131
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 3 – ustęp 2 – punkt 5 c (nowy)
5c)  „systemy zarządzania rybołówstwem i dostępu do połowów” oznaczają mechanizmy przyznawania praw połowowych i dostępu do nich lub zarządzania nakładem połowowym na skalę krajową, regionalną, lokalną lub obejmującą dany basen morski, w odniesieniu do gatunków objętych kwotami lub poza kwotami w 12-milowym pasie wybrzeża lub poza nim, mające na celu utrzymanie dobrego stanu zasobów; systemy te są wdrażane przez organy publiczne lub przez organizacje rybaków;
Poprawka 132
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 3 – ustęp 2 – punkt 6
6)   „rybak” oznacza osobę, której zajęciem – uznanym przez państwo członkowskie – jest zawodowe rybołówstwo na pokładzie czynnego statku rybackiego lub zbieranie organizmów morskich – uznane przez państwo członkowskie – bez użycia statku rybackiego;
6)   „rybak” oznacza osobę, w tym osobę zatrudnioną, której zajęciem – uznanym przez państwo członkowskie – jest zawodowe rybołówstwo na pokładzie czynnego statku rybackiego lub zbieranie organizmów słodkowodnych lub morskich – uznane przez państwo członkowskie – bez użycia statku rybackiego;
Poprawka 133
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 3 – ustęp 2 – punkt 6 a (nowy)
6a)  „turystyka połowowa” oznacza działalność dodatkową prowadzoną przez zawodowych rybaków, gdzie osoby przebywające na pokładzie statku, które nie są członkami załogi statku rybackiego, są turystami lub naukowcami;
Poprawka 134
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 3 – ustęp 2 – punkt 6 b (nowy)
6b)  „działalność pomocnicza w stosunku do rybołówstwa i akwakultury” oznacza działalność zawodową polegającą na świadczeniu usług dla rybaków, która jest niezbędna do wykonywanej przez nich działalności i określona w ten sposób przez państwo członkowskie;
Poprawka 135
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 3 – ustęp 2 – punkt 8 a (nowy)
8a)  „intensywna akwakultura” oznacza produkcję w ramach akwakultury, która opiera się na bogatym pod względem odżywczym pokarmie uzupełniającym dietę składającą się ze świeżych, dzikich, morskich lub słodkowodnych ryb, lub na opracowanych pokarmach; opiera się ona w znacznym stopniu na bogatym i dostępnym na rynku pokarmie i charakteryzuje się wysokim zagęszczeniem hodowli;
Poprawka 136
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 3 – ustęp 2 – punkt 10
10)   „rybołówstwo śródlądowe” oznacza połowy dokonywane w celach zarobkowych przez statki prowadzące działalność wyłącznie na wodach śródlądowych lub przy użyciu innych urządzeń stosowanych do połowów pod lodem;
10)   „rybołówstwo śródlądowe” oznacza połowy dokonywane w celach zarobkowych ze statku lub w inny sposób wyłącznie na wodach śródlądowych lub przy użyciu innych urządzeń stosowanych do połowów pod lodem;
Poprawka 137
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 3 – ustęp 2 – punkt 12
12)   „zintegrowane zarządzanie gospodarką morską” oznacza skoordynowane zarządzanie wszystkimi rodzajami polityki sektorowej UE mającymi wpływ na oceany, morza i regiony przybrzeżne;
12)   „zintegrowane zarządzanie gospodarką morską” oznacza skoordynowane zarządzanie wszystkimi rodzajami polityki sektorowej na szczeblu Unii mającymi wpływ na oceany, morza i regiony przybrzeżne;
Poprawka 138
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 3 – ustęp 2 – punkt 13
13)  „regiony morskie” oznaczają obszary geograficzne określone w załączniku I do decyzji Rady 2004/585/WE i obszary wytyczone przez regionalne organizacje ds. rybołówstwa;
skreślony
Poprawka 139
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 3 – ustęp 2 – punkt 16
16)   „strategia na rzecz basenu morskiego” oznacza ustrukturyzowane ramy współpracy dotyczącej określonego obszaru geograficznego, opracowane przez instytucje Unii Europejskiej, państwa członkowskie, ich regiony oraz – jeśli znajduje to zastosowanie – państwa trzecie dzielące basen morski; strategia ta uwzględnia geograficzne, klimatyczne, gospodarcze i polityczne uwarunkowania takiego basenu morskiego;
16)   „strategia na rzecz basenu morskiego” oznacza ustrukturyzowane ramy współpracy dotyczącej określonego obszaru geograficznego, opracowane przez instytucje Unii Europejskiej, państwa członkowskie, ich regiony i organy władz lokalnych oraz – jeśli znajduje to zastosowanie – państwa trzecie dzielące basen morski; strategia ta uwzględnia geograficzne, klimatyczne, gospodarcze i polityczne uwarunkowania takiego basenu morskiego;
Poprawka 140
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 3 – ustęp 2 – punkt 16 a (nowy)
16a)  „półintensywna akwakultura” oznacza akwakulturę, która opiera się w znacznym stopniu na naturalnym pokarmie, lecz w przypadku której naturalnie występujące poziomy pokarmu są zwiększane dzięki stosowaniu dodatkowego pokarmu uzupełniającego naturalny pokarm; zagęszczenie akwakultury utrzymywane jest na niższym poziomie niż w przypadku zagęszczenia typowego dla intensywnej akwakultury;
Poprawka 142
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 3 – ustęp 2 – punkt 18 a (nowy)
18a)  „poławiacz/hodowca skorupiaków” oznacza każdą osobę, która zajmuje się wydobywaniem, hodowlą lub chowem półintensywnym, niezależnie od tego, czy swoją pracę wykonuje pieszo czy z pokładu statku, w sposób wyłączny i z wykorzystaniem selektywnych, specjalnych narzędzi do poławiania jednego lub więcej gatunków mięczaków, skorupiaków, osłonic, szkarłupni lub innych bezkręgowców morskich;
Poprawka ustna
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 3 – ustęp 2 – punkt 18 b (nowy)
18b)  “tonar” oznacza tradycyjną ekstrakcyjną technikę połowu opartą na sieciach zakotwiczonych w dnie przez kilka miesięcy, obejmującą grupę statków, sieci, linek połowowych i kotwic znajdujących się w pobliżu wybrzeża w celu przechwycenia migrujących ryb (tuńczyka i gatunków tuńczykopodobnych) i skierowania ich do zamkniętego obszaru, z którego są wyławiane;
Poprawka 143
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 5 – ustęp 1 – litera a
a)   promowanie zrównoważonego i konkurencyjnego rybołówstwa i akwakultury;
a)   promowanie zrównoważonego pod względem ekologicznym, rentownego i społecznie odpowiedzialnego rybołówstwa, akwakultury i związanej z nimi działalności w zakresie przetwarzania lub wprowadzania do obrotu;
Poprawka 144
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 5 – ustęp 1 – litera c
c)   promowanie zrównoważonego i sprzyjającego włączeniu społecznemu rozwoju terytorialnego obszarów rybackich;
c)   promowanie zrównoważonego i sprzyjającego włączeniu społecznemu rozwoju terytorialnego obszarów rybackich i obszarów akwakultury;
Poprawka 145
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 5 – ustęp 1 – litera d
d)   wspieranie procesu wdrażania WPRyb.
d)   wspieranie procesu wdrażania WPRyb, w tym jej regionalizacji oraz wdrażania wspólnej organizacji rynków.
Poprawka 146
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 5 – ustęp 1 – litera d a (nowa)
da)  wspieranie tworzenia miejsc pracy mającego na celu zapobieganie zanikowi społeczności rybackich oraz umożliwianie podnoszenia kwalifikacji i poprawy warunków pracy w sektorze rybołówstwa.
Poprawka 147
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 5 – ustęp 2 (nowy)
2.  Przy realizacji tych celów EFMR uwzględnia zasadę sprawiedliwości międzypokoleniowej i równości płci.
Poprawka 148
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 5 – ustęp 3 (nowy)
3.  Te cele realizowane są bez zwiększania zdolności połowowej.
Poprawka 149
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 6 – ustęp 1 – wprowadzenie
Osiągnięcie celów EFMR przyczynia się do realizacji strategii „Europa 2020” na rzecz inteligentnego, zrównoważonego wzrostu sprzyjającego włączeniu społecznemu. Odbywa się ono w ramach sześciu następujących priorytetów Unii, które stanowią odzwierciedlenie odpowiednich celów tematycznych wspólnych ram strategicznych (zwanych dalej „wspólnymi ramami strategicznymi”):
Osiągnięcie celów EFMR przyczynia się do realizacji strategii „Europa 2020” na rzecz inteligentnego, zrównoważonego wzrostu sprzyjającego włączeniu społecznemu oraz do wdrożenia WPRyb. Odbywa się ono w ramach sześciu następujących priorytetów Unii dotyczących rybołówstwa, zrównoważonej akwakultury i związanej z nimi działalności, które stanowią odzwierciedlenie odpowiednich celów tematycznych wspólnych ram strategicznych (zwanych dalej „wspólnymi ramami strategicznymi”):
Poprawka 150
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 6 – ustęp 1 – punkt 1 – wprowadzenie
1)   Zwiększenie zatrudnienia i spójności terytorialnej przez realizację następujących celów:
1)   Zwiększenie zatrudnienia oraz spójności społecznej i terytorialnej przez realizację następujących celów:
Poprawka 151
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 6 – ustęp 1 – punkt 1 – litera a
a)   wspieranie wzrostu gospodarczego, włączenia społecznego, tworzenia miejsc pracy i mobilności na rynku pracy w społecznościach obszarów przybrzeżnych i śródlądowych zależnych od rybołówstwa i akwakultury;
a)   wspieranie wzrostu gospodarczego i włączenia społecznego, w tym poprzez tworzenie miejsc pracy oraz rozwój zdolności do zatrudnienia i mobilności w społecznościach obszarów przybrzeżnych i śródlądowych zależnych od rybołówstwa i akwakultury, także w regionach najbardziej oddalonych;
Poprawka 152
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 6 – ustęp 1 – punkt 1 – litera b
b)   różnicowanie działalności związanej z rybołówstwem w kierunku innych sektorów gospodarki morskiej oraz rozwój gospodarki morskiej, w tym łagodzenie zmiany klimatu.
b)   różnicowanie działalności związanej z rybołówstwem, zarówno w sektorze rybołówstwa, jak i w innych sektorach gospodarki morskiej związanych blisko z sektorem rybołówstwa, oraz rozwój gospodarki morskiej, w tym łagodzenie zmiany klimatu.
Poprawka 153
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 6 – ustęp 1 – punkt 1 – litera b a (nowa)
ba)  sprzyjanie wdrażaniu zharmonizowanych przepisów socjalnych na szczeblu Unii.
Poprawka 154
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 6 – ustęp 1 – punkt 2 – litera a
a)   wspieranie rozwoju technologicznego, innowacji i transferu wiedzy;
a)   wspieranie rozwoju technologicznego, innowacji, w tym zwiększania efektywności energetycznej, i transferu wiedzy;
Poprawka 155
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 6 – ustęp 1 – punkt 2 – litera a a (nowa)
aa)  zmniejszanie negatywnego oddziaływania rybołówstwa na dobrostan zwierząt;
Poprawka 156
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 6 – ustęp 1 – punkt 2 – litera b
b)   podnoszenie konkurencyjności i rentowności rybołówstwa, a w szczególności floty łodziowego rybołówstwa przybrzeżnego, oraz poprawa bezpieczeństwa lub warunków pracy;
b)   podnoszenie konkurencyjności i rentowności rybołówstwa oraz poprawa zdrowia, higieny, bezpieczeństwa i warunków pracy w ramach tego rybołówstwa;
Poprawka 157
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 6 – ustęp 1 – punkt 2 – litera c
c)   rozwój nowych umiejętności zawodowych i uczenie się przez całe życie;
c)   rozwój szkolenia zawodowego, nowych umiejętności zawodowych i uczenia się przez całe życie, w szczególności dla młodych rybaków;
Poprawka 158
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 6 – ustęp 1 – punkt 2 – litera c a (nowa)
ca)  rozwój łodziowego rybołówstwa przybrzeżnego, a zwłaszcza jego konkurencyjności i zrównoważonego charakteru;
Poprawka 159
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 6 – ustęp 1 – punkt 3 – wprowadzenie
3)   Wspieranie innowacyjnej, konkurencyjnej i opartej na wiedzy akwakultury przez ukierunkowanie na następujące obszary:
3)   Wspieranie zrównoważonej, innowacyjnej, konkurencyjnej akwakultury opartej na wiedzy oraz ekosystemie przez ukierunkowanie na następujące obszary:
Poprawka 160
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 6 – ustęp 1 – punkt 3 – litera a
a)   wspieranie rozwoju technologicznego, innowacji i transferu wiedzy;
a)   wspieranie rozwoju technologicznego, innowacji technicznych, społecznych i gospodarczych oraz transferu wiedzy;
Poprawka 161
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 6 – ustęp 1 – punkt 3 – litera b
b)   podnoszenie konkurencyjności i rentowności przedsiębiorstw z sektora akwakultury, a zwłaszcza MŚP;
b)   podnoszenie konkurencyjności i rentowności przedsiębiorstw z sektora akwakultury ekstensywnej i półintensywnej, a zwłaszcza MŚP;
Poprawka 162
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 6 – ustęp 1 – punkt 3 – litera c
c)   rozwój nowych umiejętności zawodowych i uczenie się przez całe życie;
c)   rozwój nowych umiejętności zawodowych, zachęcanie do szkolenia zawodowego i uczenia się przez całe życie, w szczególności w odniesieniu do młodych ludzi prowadzących działalność w sektorze akwakultury;
Poprawka 163
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 6 – ustęp 1 – punkt 3 – litera d
d)   lepsza organizacja rynku produktów akwakultury.
d)   lepsza organizacja rynku produktów akwakultury i zachęcanie do inwestowania w sektory przetwarzania i wprowadzania do obrotu.
Poprawka 164
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 6 – ustęp 1 – punkt 3 – litera d a (nowa)
da)  ograniczanie śladu ekologicznego akwakultury.
Poprawka 165
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 6 – ustęp 1 – punkt 4 – litera a
a)   zmniejszenie oddziaływania rybołówstwa na środowisko morskie;
a)   zapobieganie, minimalizowanie i, na ile to możliwe, eliminowanie niechcianych połowów i negatywnego oddziaływania rybołówstwa na środowisko morskie, szczególnie dzięki większej selektywności narzędzi połowowych;
Poprawka 166
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 6 – ustęp 1 – punkt 4 – litera a a (nowa)
aa)  zapewnienie równowagi pomiędzy zdolnością połowową a dostępnymi uprawnieniami do połowów;
Poprawka 167
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 6 – ustęp 1 – punkt 4 – litera b a (nowa)
ba)  wdrożenie dyrektywy ramowej w sprawie strategii morskiej oraz osiągnięcie dobrego stanu środowiska do 2020 r.;
Poprawka 168
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 6 – ustęp 1 – punkt 5 – litera a
a)   wspieranie ekosystemów związanych z akwakulturą i promowanie akwakultury zasobooszczędnej;
a)   promowanie akwakultury zasobooszczędnej, w tym zmniejszanie uzależnienia od pokarmu dla ryb i oleju rybnego oraz stosowania substancji chemicznych i antybiotyków;
Poprawka 169
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 6 – ustęp 1 – punkt 5 – litera a a (nowa)
aa)  ocena, ograniczanie oraz – w stosownych przypadkach – eliminowanie oddziaływania akwakultury na ekosystemy morskie, lądowe i słodkowodne;
Poprawka 170
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 6 – ustęp 1 – punkt 6 – wprowadzenie
6)  Wspieranie procesu wdrażania WPRyb przez:
6)  Wspieranie procesu wdrażania WPRyb i wzmacnianie jej powiązań i spójności ze zintegrowaną polityką morską przez:
Poprawka 171
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 6 – ustęp 1 – punkt 6 – litera a
a)  dostarczanie wiedzy naukowej i gromadzenie danych;
a)  wspieranie gromadzenia danych i zarządzania nimi w celu poszerzenia wiedzy naukowej;
Poprawka 172
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 6 – ustęp 1 – punkt 6 – litera b
b)  wspieranie kontroli i egzekwowania, zwiększanie potencjału instytucjonalnego oraz skuteczności administracji publicznej.
b)  wspieranie monitorowania, kontroli i egzekwowania, zwiększanie potencjału instytucjonalnego oraz skuteczności administracji publicznej, nie tworząc przy tym większego obciążenia administracyjnego.
Poprawka 173
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 6 – ustęp 1 – punkt 6 – litera b a (nowa)
ba)  wspieranie regionalizacji WPRyb, szczególnie poprzez regionalne komitety doradcze.
Poprawka 174
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 8 – ustęp 1
1.   Nie naruszając ust. 2 niniejszego artykułu, art. 107, 108 i 109 Traktatu mają zastosowanie do pomocy przyznawanej przez państwa członkowskie przedsiębiorstwom z sektora rybołówstwa i akwakultury.
1.   Artykuły 107, 108 i 109 Traktatu mają zastosowanie do pomocy przyznawanej przez państwa członkowskie przedsiębiorstwom z sektora rybołówstwa i akwakultury.
Poprawka 175
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 8 – ustęp 2
2.   Artykuły 107, 108 i 109 Traktatu nie mają zastosowania do płatności dokonywanych przez państwa członkowskie na podstawie niniejszego rozporządzenia i zgodnie z nim, w ramach zakresu stosowania art. 42 Traktatu.
2.   Na zasadzie odstępstwa od ust. 1, art. 107, 108 i 109 Traktatu nie mają zastosowania do płatności dokonywanych przez państwa członkowskie na podstawie niniejszego rozporządzenia i zgodnie z nim, w ramach zakresu stosowania art. 42 Traktatu.
Poprawka 176
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 10 – akapit pierwszy
Jako uzupełnienie zasad zawartych w art. 4 [rozporządzenia (UE) nr […] w sprawie wspólnych przepisów] Komisja i państwa członkowskie zapewniają koordynację i komplementarność wsparcia w ramach EFMR ze wsparciem przyznawanym w ramach innych unijnych strategii politycznych i instrumentów finansowych, w tym rozporządzenia (WE) nr [ustanawiającego ramowy program działań na rzecz ochrony środowiska i łagodzenia zmiany klimatu (program ramowy LIFE)] i instrumentów ustanowionych w ramach zewnętrznych działań Unii. Koordynację pomocy w ramach EFMR i programu ramowego LIFE osiąga się zwłaszcza przez wspieranie finansowania działań stanowiących uzupełnienie zintegrowanych projektów finansowanych w ramach programu ramowego LIFE, a także przez promowanie stosowania podejścia, metod i rozwiązań zatwierdzonych na podstawie programu ramowego LIFE+.
Jako uzupełnienie zasad zawartych w art. 4 [rozporządzenia (UE) nr […] w sprawie wspólnych przepisów] Komisja i państwa członkowskie zapewniają koordynację i komplementarność wsparcia w ramach EFMR ze wsparciem przyznawanym w ramach innych unijnych strategii politycznych i instrumentów finansowych, w tym tych ustanowionych w ramach zewnętrznych działań Unii. Taką koordynację i wymóg komplementarności uwzględnia się w programach operacyjnych.
Poprawka 177
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 11
W odniesieniu do EFMR stosuje się uwarunkowania ex ante, o których mowa w załączniku III do niniejszego rozporządzenia.
W odniesieniu do EFMR stosuje się szczególne uwarunkowania ex ante, o których mowa w załączniku III do niniejszego rozporządzenia.
Poprawka 178
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 11 a (nowy)
Artykuł 11a
Ocena przestrzegania pułapów zdolności połowowej
1.  Do ...* Komisja we współpracy z państwami członkowskimi przeprowadzi ocenę przestrzegania przez państwa członkowskie pułapów zdolności połowowej ustanowionych w załączniku II do rozporządzenia (UE) nr .../..... [w sprawie WPRyb].
2.  W przypadku gdy ocena, o której mowa w ust. 1, ujawni, że państwo członkowskie nie przestrzega właściwych dla niego pułapów zdolności połowowej, Komisja, w drodze aktów wykonawczych, może zawiesić całość lub część płatności i zobowiązań w odniesieniu do programu operacyjnego tego państwa członkowskiego.
3.  Komisja znosi zawieszenie płatności i zobowiązań, w przypadku gdy państwo członkowskie wdroży środki mające na celu zapewnienie przestrzegania pułapów zdolności połowowej i środki te zostaną zatwierdzone przez Komisję.
_________________
* Trzy lata od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.
Poprawka 180
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 12 – ustęp 1 – litera b a (nowa)
ba)  podmioty gospodarcze, które uczestniczą w działalności statków rybackich pływających pod banderami państw uznanych za niewspółpracujące państwa trzecie zgodnie z art. 33 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008, zarządzają takimi statkami rybackimi lub posiadają takie statki rybackie;
Poprawka 181
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 12 – ustęp 1 – litera b b (nowa)
bb)  podmioty gospodarcze uznane w postępowaniu karnym lub administracyjnym za winne dopuszczenia się poważnego naruszenia obowiązujących przepisów krajowych w następujących obszarach:
–  płace i warunki zatrudnienia w zawodzie;
–  odpowiedzialność zawodowa;
–  handel ludźmi lub narkotykami;
Poprawka 182
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 12 – ustęp 1 – litera b c (nowa)
bc)  podmioty gospodarcze uznane w postępowaniu karnym lub administracyjnym za winne dopuszczenia się w jednym lub wielu państwach członkowskich poważnego naruszenia prawodawstwa unijnego dotyczącego w szczególności:
–  czasu pracy i odpoczynku rybaków;
–  przepisów z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy,
–  płac i warunków zatrudnienia w zawodzie;
–  wstępnej kwalifikacji i ustawicznego szkolenia zawodowego rybaków;
Poprawka 184
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 12 – ustęp 1 – litera c a (nowa)
ca)  podmioty gospodarcze, które nie przestrzegały przepisów rozporządzenia Rady (WE) nr 199/2008 z dnia 25 lutego 2008 r. w sprawie ustanowienia wspólnotowych ram gromadzenia danych, zarządzania nimi i ich wykorzystywania w sektorze rybołówstwa oraz w sprawie wspierania doradztwa naukowego w zakresie wspólnej polityki rybołówstwa1.
_______________
1 Dz.U. L 60 z 5.3.2008, s. 1.
Poprawka 571
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 12 – ustęp 3 – litera a
a)   określenia okresu czasu, o którym mowa w ust. 1 i 2, który to okres jest proporcjonalny do charakteru lub nagminności naruszenia lub niezgodności;
a)   określenia okresu czasu, o którym mowa w ust. 1 i 2, który to okres jest proporcjonalny do charakteru lub nagminności danego naruszenia lub niezgodności, z uwzględnieniem takich kryteriów, jak wyrządzona szkoda, jej wartość, zakres naruszenia lub niezgodności i ich powtarzalność w okresie obejmującym co najmniej rok;
Poprawka 185
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 12 – ustęp 4
4.  Państwa członkowskie wymagają, by podmioty gospodarcze składające wniosek o wsparcie w ramach EFMR dostarczyły instytucji zarządzającej podpisane oświadczenie potwierdzające, że spełniają one kryteria wymienione w ust. 1 i nie dopuściły się nieprawidłowości dotyczących EFR lub EFMR, o których mowa w ust. 2. Państwa członkowskie sprawdzają prawdziwość oświadczeń przed zatwierdzeniem operacji.
4.  Państwa członkowskie wymagają, by podmioty gospodarcze składające wniosek o wsparcie w ramach EFMR dostarczyły instytucji zarządzającej podpisane oświadczenie potwierdzające, że spełniają one kryteria wymienione w ust. 1 i ust. 2. Państwa członkowskie sprawdzają prawdziwość oświadczeń przed zatwierdzeniem operacji poprzez odniesienie się do informacji zawartych w krajowym rejestrze naruszeń ustanowionym na mocy art. 93 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009 lub do innych danych dostarczonych w tym celu.
Poprawka 610
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 12 a (nowy)
Artykuł 12a
Zawieszenie płatności
W przypadku podmiotów gospodarczych, w odniesieniu do których prowadzone jest dochodzenie w sprawie dopuszczenia się naruszenia, o którym mowa w art. 12 ust. 1, zawiesza się wszelkie płatności w ramach EFMR. W przypadku stwierdzenia, że podmiot gospodarczy dopuścił się naruszenia, o którym mowa w art. 12 ust. 1, wniosek takiego podmiotu gospodarczego zostaje wyłączony.
Poprawka 186
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 13 – ustęp 1 – litera a
a)  operacje zwiększające zdolność połowową statku;
a)  operacje zwiększające zdolność połowową statku lub zdolność do poławiania ryb;
Poprawka 187
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 13 – ustęp 1 – litera a a (nowa)
aa)  operacje zagrażające trwałości żywych zasobów morskich i ekosystemów;
Poprawka 188
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 13 – ustęp 1 – litera a b (nowa)
ab)  działania zmniejszające liczbę miejsc pracy;
Poprawka 190
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 13 – ustęp 1 – litera b a (nowa)
ba)  inwestycje na statkach rybackich należących do segmentu floty, w stosunku do którego sprawozdanie dotyczące zdolności, o którym mowa w art. 34 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr .../... [w sprawie WPRyb], wykazało, że nie ma trwałej równowagi między uprawnieniami do połowów a zdolnością połowową floty;
Poprawka 191
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 13 – ustęp 1 – litera c
c)  tymczasowe zaprzestanie działalności połowowej;
skreślona
Poprawka 192
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 13 – ustęp 1 – litera d
d)  połowy eksperymentalne;
d)  połowy zwiadowcze;
Poprawka 611
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 15 – ustępy 2-4
2.   Kwotę w wysokości 4 535 000 000 EUR z zasobów, o których mowa w ust. 1, przeznacza się na zrównoważony rozwój rybołówstwa, akwakultury i obszarów rybackich zgodnie z przepisami tytułu V rozdział I, II i III.
2.   Maksymalną kwotę w wysokości 71,86 % zasobów, o których mowa w ust. 1, przeznacza się na zrównoważony rozwój rybołówstwa, akwakultury i obszarów rybackich zgodnie z przepisami tytułu V rozdział I, II i III.
3.   Kwotę w wysokości 477 000 000 EUR z zasobów, o których mowa w ust. 1, przeznacza się na środki kontroli i egzekwowania, o których mowa w art. 78.
3.   Minimalną kwotę w wysokości 12,5 % zasobów, o których mowa w ust. 1, przeznacza się na środki kontroli i egzekwowania, o których mowa w art. 78.
4.   Kwotę w wysokości 358 000 000 EUR z zasobów, o których mowa w ust. 1, przeznacza się na środki związane z gromadzeniem danych, o których mowa w art. 79.
4.   Minimalną kwotę w wysokości 12,97 % zasobów, o których mowa w ust. 1, przeznacza się na środki związane z gromadzeniem danych, o których mowa w art. 79.
Poprawka 198
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 15 – ustęp 5 – wprowadzenie
5.  Zasoby przeznaczone na wyrównania kosztów dla podmiotów z regionów najbardziej oddalonych zgodnie z przepisami tytułu V rozdział V nie mogą w ciągu roku przekroczyć:
5.  Zasoby przeznaczone na wyrównania kosztów dla podmiotów z regionów najbardziej oddalonych zgodnie z przepisami tytułu V rozdział V nie mogą przekroczyć:
Poprawka 199
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 15 – ustęp 5 – tiret pierwsze
–  kwoty 4 300 000 EUR dla Azorów i Madery;
–  rocznie kwoty X dla Azorów i Madery;
Poprawka 200
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 15 – ustęp 5 – tiret drugie
–  kwoty 5 800 000 EUR dla Wysp Kanaryjskich;
–  rocznie kwoty X EUR dla Wysp Kanaryjskich;
Poprawka 201
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 15 – ustęp 5 – tiret trzecie
–  kwoty 4 900 000 EUR dla Gujany Francuskiej i Reunion.
–  rocznie kwoty X EUR dla najbardziej oddalonych regionów francuskich.
Poprawka 202
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 15 – ustęp 6
6.  Kwotę w wysokości 45 000 000 EUR z zasobów, o których mowa w ust. 1, przeznacza się na dopłaty do przechowywania, o których mowa w art. 70, na okres od 2014 r. do 2018 r. włącznie.
6.  Kwotę w wysokości X EUR z zasobów, o których mowa w ust. 1, przeznacza się na plany produkcji i wprowadzania na rynek, o których mowa w art. 69, oraz na dopłaty do przechowywania, o których mowa w art. 70.
Poprawka 616
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 15 – ustęp 6 a (nowy)
6a.  Państwa członkowskie mają możliwość wykorzystania zasobów dostępnych na mocy art. 15 ust. 2, 5 i 6 do celów środków określonych w art. 15 ust. 3 i 4.
Poprawka 204
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 16 a (nowy)
Artykuł 16 a
[Roczne kwoty referencyjne i roczne środki]
1.  Ogólna orientacyjna finansowa kwota referencyjna – określona w pkt [17] Porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia xx/201z między Parlamentem Europejskim, Radą a Komisją o współpracy w sprawach budżetowych i należytym zarządzaniu finansowym – na potrzeby wdrażania niniejszego programu w okresie 2014–2020 wynosi X EUR (wg cen stałych na rok 2011).
2.  Roczne środki zatwierdza Parlament Europejski i Rada, nie naruszając przepisów rozporządzenia określającego wieloletnie ramy finansowe na lata 2014–2020, a także Porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia xxx/201z między Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją o współpracy w sprawach budżetowych i należytym zarządzaniu finansami.
Poprawka 205
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 17 – ustęp 1 – litera a – podpunkt i
(i)  poziom zatrudnienia w sektorze rybołówstwa i akwakultury;
(i)  poziom zatrudnienia w sektorze rybołówstwa, akwakultury i przetwarzania;
Poprawka 206
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 17 – ustęp 1 – litera a – podpunkt ii
(ii)  poziom produkcji w sektorze rybołówstwa i akwakultury;
(ii)  poziom produkcji w sektorze rybołówstwa, akwakultury i przetwarzania;
Poprawka 207
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 17 – ustęp 1 – litera b – podpunkt iii
(iii)  zasięg zadań dotyczących gromadzenia danych wykonywanych przez zainteresowane państwo członkowskie, podany w przybliżeniu w zależności od wielkości krajowej floty rybackiej, ilości wyładunków, liczby działań w zakresie naukowego monitorowania przeprowadzanych na morzu oraz liczby sondaży, w których uczestniczy państwo członkowskie; oraz
(iii)  zasięg zadań dotyczących gromadzenia danych i zarządzania danymi wykonywanych przez zainteresowane państwo członkowskie, podany w przybliżeniu w zależności od wielkości krajowej floty rybackiej, ilości wyładunków, liczby działań w zakresie naukowego monitorowania przeprowadzanych na morzu oraz liczby sondaży, w których uczestniczy państwo członkowskie; oraz
Poprawka 208
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 17 – ustęp 1 – litera b – podpunkt iv
(iv)  dostępne zasoby w zakresie gromadzenia danych w porównaniu z zasięgiem zadań dotyczących gromadzenia danych wykonywanych przez państwo członkowskie, w przypadku gdy dostępne środki podane są w przybliżeniu w zależności od liczby obserwatorów na morzu oraz ilości zasobów ludzkich i środków technicznych niezbędnych do wdrożenia krajowego programu pobierania próbek w zakresie gromadzenia danych.
(iv)  zasoby w zakresie gromadzenia danych i zarządzania danymi, dostępne w porównaniu z zasięgiem zadań dotyczących gromadzenia danych i zarządzania danymi wykonywanych przez państwo członkowskie, w przypadku gdy dostępne środki podane są w przybliżeniu odnośnie do zasobów ludzkich i środków technicznych niezbędnych do wdrożenia krajowego programu pobierania próbek w zakresie gromadzenia danych.
Poprawka 209
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 17 – ustęp 1 – litera c
c)  W odniesieniu do wszystkich środków – środki przyznane w przeszłości na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 1198/2006 i środki wykorzystane w przeszłości na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 861/2006.
c)  W odniesieniu do wszystkich środków – poprzedni przydział środków na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 1198/2006 na lata 2007–2013 i środki wykorzystane poprzednio na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 861/2006.
Poprawka 210
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 18 – ustęp 1
1.  Każde państwo członkowskie sporządza pojedynczy program operacyjny w celu wdrożenia priorytetów unijnych, których współfinansowanie zakłada EFMR.
1.  Każde państwo członkowskie sporządza pojedynczy program operacyjny w celu wdrożenia priorytetów unijnych, o których mowa w art. 6 niniejszego rozporządzenia i których współfinansowanie zakłada EFMR.
Poprawka 211
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 18 – ustęp 3
3.   W odniesieniu do części programu operacyjnego, o której mowa w art. 20 ust. 1 lit. n), przyjęcie przez Komisję, w drodze aktu wykonawczego, priorytetów Unii dotyczących polityki egzekwowania i kontroli następuje najpóźniej w dniu 31 maja 2013 r.
3.   W odniesieniu do części programu operacyjnego, o której mowa w art. 20 ust. 1 lit. n), Komisja uprawniona jest do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 127, które określają priorytety Unii dotyczące polityki egzekwowania i kontroli najpóźniej do dnia 31 maja 2013 r.
Poprawka 212
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 19 – ustęp 2 (nowy)
2.  Każde państwo członkowskie uwzględnia plan produkcji i wprowadzania do obrotu, o którym mowa w art. 32 rozporządzenia (UE) nr .../.... [w sprawie wspólnej organizacji rynków produktów rybołówstwa i akwakultury].
Poprawka 213
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 19 – ustęp 1 – litera c
c)  program określa odpowiednie działanie mające na celu uproszczenie i ułatwienie jego realizacji;
c)  program określa odpowiednie działanie mające na celu uproszczenie i ułatwienie jego realizacji, a zwłaszcza ułatwienie dostępu dla podmiotów gospodarczych prowadzących działalność w zakresie łodziowego rybołówstwa przybrzeżnego i ich organizacji do dostępnego wsparcia finansowego;
Poprawka 214
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 19 – litera d a (nowa)
da)  w stosownych przypadkach spójność środków podejmowanych w celu realizacji priorytetów Unii dla EFMR, o których mowa w art. 38 ust. 1 lit. d) niniejszego rozporządzenia oraz priorytetowych programów ramowych na rzecz sieci Natura 2000 określonych w art. 8 ust. 4 dyrektywy Rady 92/43/EWG, a także osiągnięcie dobrego stanu środowiska zgodnie z dyrektywą 2008/56/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 17 czerwca 2008 r. ustanawiającą ramy działań Wspólnoty w dziedzinie polityki środowiska morskiego (dyrektywa ramowa w sprawie strategii morskiej).
Poprawka 215
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 20 – ustęp 1 – litera b
b)  analizę sytuacji pod względem analizy SWOT oraz określenie potrzeb obszaru geograficznego objętego programem, jakie należy uwzględnić;
b)  analizę sytuacji pod względem analizy SWOT oraz określenie potrzeb obszaru geograficznego i ekologicznego objętego programem, jakie należy uwzględnić;
Wspomnianą analizę przeprowadza się w oparciu o priorytety Unii. W odniesieniu do wszystkich priorytetów Unii dokonuje się oceny potrzeb związanych z łagodzeniem zmiany klimatu i przystosowywaniem się do niej oraz promowaniem innowacji, aby określić odpowiednie rozwiązania dotyczące tych dwóch obszarów, jakie można wprowadzić na poziomie każdego priorytetu; synteza sytuacji w obszarach polityki kwalifikowalnych do wsparcia wskazująca mocne i słabe strony;
Wspomnianą analizę przeprowadza się w oparciu o priorytety Unii określone w art. 6. W odniesieniu do wszystkich priorytetów Unii dokonuje się oceny potrzeb związanych z łagodzeniem zmiany klimatu i przystosowywaniem się do niej oraz promowaniem innowacji, aby określić najbardziej odpowiednie rozwiązania, jakie można wprowadzić na poziomie każdego priorytetu odnośnie do tych obszarów;
Analiza ta obejmuje również skutki wdrażania WPRyb w każdym regionie lub obszarze przybrzeżnym;
Poprawka 216
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 20 – ustęp 1 – litera b a (nowa)
ba)  analizę skutków wdrożenia WPRyb dla stanowisk pracy w całym łańcuchu wartości oraz innowacyjne propozycje dotyczące zatrudnienia w dotkniętych obszarach;
Poprawka 217
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 20 – ustęp 1 – litera c
c)   wykazanie stosowania w ramach programu adekwatnego podejścia do innowacji, środowiska, w tym szczególnych potrzeb obszarów sieci Natura 2000 oraz łagodzenia zmiany klimatu i przystosowania się do niej;
c)   analizę wykazującą, że w programie uwzględniono oddziaływanie rybołówstwa i akwakultury na środowisko naturalne oraz, w stosownych przypadkach, szczególne potrzeby obszarów sieci Natura 2000, a także osiągnięcie dobrego stanu środowiska, utworzenie spójnej sieci obszarów odbudowy zasobów rybnych oraz łagodzenie zmiany klimatu i przystosowania się do niej;
Poprawka 218
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 20 – ustęp 1 – litera c a (nowa)
ca)  ocenę równowagi między zdolnością połowową a dostępnymi uprawnieniami do połowów wymaganej na mocy rozporządzenia (UE) nr .../.... [w sprawie WPRyb] oraz opis środków podjętych w celu przestrzegania pułapów zdolności połowowej określonych w załączniku II do tego rozporządzenia;
Poprawka 219
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 20 – ustęp 1 – litera h
h)  wyraźne wskazanie operacji, przewidzianych w tytule V rozdział III, które można podejmować zbiorowo, dzięki czemu korzysta się z pomocy o większej intensywności, zgodnie z art. 95 ust. 3;
h)  wyraźne wskazanie środków, przewidzianych w tytule V rozdział III, które można podejmować zbiorowo, dzięki czemu korzysta się z pomocy o większej intensywności, zgodnie z art. 95 ust. 3;
Poprawka 220
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 20 – ustęp 1 – litera h a (nowa)
ha)  plan działania dla łodziowego rybołówstwa przybrzeżnego określający strategię na rzecz rozwoju, konkurencyjności i zrównoważonego rozwoju łodziowego rybołówstwa przybrzeżnego;
Poprawka 221
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 20 – ustęp 1 – litera h b (nowa)
hb)  szczegółowy opis środków dotyczących przygotowania i wdrożenia planów produkcji i wprowadzania do obrotu, na które przysługuje wsparcie z tytułu art. 69;
Poprawka 222
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 20 – ustęp 1 – litera i
i)   analizę potrzeb związanych z wymogami w zakresie monitorowania i oceny oraz plan oceny, o którym mowa w art. 49 [rozporządzenia (UE) nr […]w sprawie wspólnych przepisów]; państwa członkowskie zapewniają wystarczające zasoby i działania w dziedzinie budowania potencjału w celu zaspokojenia zidentyfikowanych potrzeb;
i)   wymogi oceny oraz plan oceny, o których mowa w art. 49 [rozporządzenia (UE) nr […] w sprawie wspólnych przepisów] oraz działania, które należy podjąć w celu zaspokojenia zidentyfikowanych potrzeb;
Poprawka 223
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 20 – ustęp 1 – litera j – podpunkt ii
ii)  tabelę określającą obowiązujące zasoby i poziom współfinansowania w ramach EFMR dla celów realizowanych w ramach priorytetów Unii określonych w art. 6 i dla pomocy technicznej. W stosownych przypadkach tabela ta wskazuje osobno zasoby i poziomy współfinansowania w ramach EFMR, które mają zastosowanie w drodze odstępstwa od ogólnej zasady określonej w art. 94 ust. 1 dla wsparcia, o którym mowa w art. 72, art. 73, art. 78 ust. 2 lit. a)-d) i f)-j), art. 78 ust. 2 lit. e) i art. 79.
ii)  tabelę określającą obowiązujące zasoby i poziom współfinansowania w ramach EFMR dla priorytetów Unii określonych w art. 6 i dla pomocy technicznej. W stosownych przypadkach tabela ta wskazuje osobno zasoby i poziomy współfinansowania w ramach EFMR, które mają zastosowanie w drodze odstępstwa od ogólnej zasady określonej w art. 94 ust. 1 dla wsparcia, o którym mowa w art. 72, art. 73, art. 78 ust. 2 lit. a)-d) i f)-j), art. 78 ust. 2 lit. e) i art. 79.
Poprawka 224
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 20 – ustęp 1 – litera k
k)  informacje na temat komplementarności ze środkami finansowanymi w ramach innych funduszy objętych zakresem wspólnych ram strategicznych lub w ramach programu ramowego LIFE;
k)  informacje na temat komplementarności ze środkami finansowanymi w ramach innych unijnych strategii politycznych i instrumentów finansowych;
Poprawka 225
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 20 – ustęp 1 – litera l – podpunkt i a (nowy)
(ia)  jasny opis funkcji lokalnych grup działania i instytucji lub organu zarządzania wyznaczonych w celu wykonania zbioru strategicznych zadań wykonawczych;
Poprawka 226
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 20 – ustęp 1 – litera l – podpunkt ii
(ii)  opis procedur monitorowania i oceny, jak również skład komitetu monitorującego;
(ii)  opis procedur monitorowania i oceny, jak również ogólny skład komitetu monitorującego;
Poprawka 227
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 20 – ustęp 1 – litera m
m)  wyznaczenie partnerów, o których mowa w art. 5 [rozporządzenia (UE) nr […] w sprawie wspólnych przepisów], oraz wyniki konsultacji przeprowadzonych z partnerami;
m)  procedurę wyznaczenia partnerów, o których mowa w art. 5 [rozporządzenia (UE) nr […] w sprawie wspólnych przepisów], oraz wyniki konsultacji przeprowadzonych z partnerami; zmiana partnerów może być dokonana w czasie trwania programu za zgodą komitetu monitorującego;
Poprawka 228
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 20 – ustęp 1 – litera n – podpunkt i
(i)  wykaz organów wdrażających system kontroli, inspekcji i egzekwowania oraz krótki opis ich zasobów ludzkich i finansowych dostępnych na potrzeby kontroli, inspekcji i egzekwowania przepisów w odniesieniu do rybołówstwa, sprzętu, którym dysponują w celu wykonania tych zadań, a zwłaszcza liczbę statków, statków powietrznych i śmigłowców;
(i)  wykaz organów wdrażających system kontroli, inspekcji i egzekwowania oraz krótki opis ich zasobów ludzkich i finansowych dostępnych na potrzeby kontroli, inspekcji i egzekwowania przepisów w odniesieniu do rybołówstwa, głównego sprzętu, którym dysponują w celu wykonania tych zadań, a zwłaszcza liczbę statków, statków powietrznych i śmigłowców;
Poprawka 229
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 20 – ustęp 1 – litera o – wprowadzenie
o)  w celu gromadzenia danych na potrzeby zrównoważonego zarządzania rybołówstwem, o którym mowa w art. 6 ust. 6 i art. 18 ust. 4, oraz zgodnie z wieloletnim programem Unii, o którym mowa w art. 37 ust. 5 [rozporządzenia w sprawie wspólnej polityki rybołówstwa]:
o)  w celu gromadzenia danych na potrzeby zrównoważonego zarządzania rybołówstwem opartego na ekosystemie, o którym mowa w art. 6 ust. 6 i art. 18 ust. 4, oraz zgodnie z wieloletnim programem Unii, o którym mowa w art. 37 ust. 5 [rozporządzenia w sprawie wspólnej polityki rybołówstwa], a także w celu dokonania analizy sytuacji społeczno-gospodarczej sektora przetwarzania i wprowadzania do obrotu produktów rybołówstwa i akwakultury:
Poprawka 230
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 20 – ustęp 1 – litera o – podpunkt i
(i)  opis działań dotyczących gromadzenia danych, które mają zostać przeprowadzone, by umożliwić:
(i)  opis działań dotyczących gromadzenia danych, które mają zostać przeprowadzone w porozumieniu z zainteresowanymi stronami, by umożliwić:
Poprawka 231
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 20 – ustęp 1 – litera o – podpunkt i – tiret pierwsze
–  ocenę sektora rybołówstwa (zmienne biologiczne, gospodarcze i przekrojowe, a także badania na morzu),
–  ocenę sektora rybołówstwa (zmienne biologiczne, gospodarcze, społeczne i przekrojowe w całym łańcuchu wartości, a także badania na morzu),
Poprawka 232
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 20 – ustęp 1 – litera o – podpunkt i – tiret drugie
–  ocenę sytuacji gospodarczej sektora akwakultury i przetwarzania,
–  ocenę sytuacji gospodarczej i społecznej sektora akwakultury i przetwarzania,
Poprawka 233
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 20 – ustęp 1 – litera o – podpunkt i – tiret trzecie
–  ocenę oddziaływania sektora rybołówstwa na ekosystem.
—  ocenę oddziaływania sektorów rybołówstwa i akwakultury na ekosystem, aby umożliwić dokonanie porównania między rodzajami działalności połowowej i w zakresie akwakultury a segmentami floty zgodnie z wymogami rozporządzenia (UE) nr .../.... [w sprawie WPRyb].
Poprawka 234
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 20 – ustęp 1 – litera o – podpunkt iii
(iii)  wykazanie potencjału do zapewnienia należytego zarządzania zgromadzonymi danymi pod względem finansowym i administracyjnym.
(iii)  uzasadnienie potencjału do zapewnienia należytego zarządzania zgromadzonymi danymi pod względem finansowym i administracyjnym.
Poprawka 235
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 20 – ustęp 4
4.  Komisja ustanawia – w drodze aktów wykonawczych – przepisy dotyczące przedstawiania elementów opisanych w ust. 1, 2 i 3. Wspomniane akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 128 ust. 2.
4.  Komisja przyjmuje akty wykonawcze określające przepisy dotyczące przedstawiania elementów opisanych w ust. 1, 2 i 3. Wspomniane akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 128 ust. 3.
Poprawka 236
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 21 – ustęp 2
2.  Komisja, w drodze aktu wykonawczego, zatwierdza program operacyjny.
2.  Komisja przyjmuje akty wykonawcze zatwierdzające program operacyjny, jeśli uzna, że spełnione zostały wymogi ust. 1. Po zatwierdzeniu programy operacyjne udostępnia się publicznie.
Poprawka 237
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 22 – ustęp 2 – akapit drugi
W tym celu Komisja przyjmuje decyzję, w drodze aktu wykonawczego, określającą zmiany w priorytetach Unii dotyczących polityki egzekwowania i kontroli, o których mowa w art. 18 ust. 3, oraz odpowiednie operacje kwalifikowalne uznane za priorytetowe.
W tym celu Komisja uprawniona jest do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 127 określających zmiany w priorytetach Unii dotyczących polityki egzekwowania i kontroli, o których mowa w art. 18 ust. 3, oraz odpowiednie operacje kwalifikowalne uznane za priorytetowe.
Poprawka 238
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 22 – ustęp 2 – akapit trzeci
Mając na uwadze nowe priorytety określone w decyzji, o której mowa w drugim akapicie niniejszego ustępu, państwa członkowskie przedkładają Komisji do dnia 31 października roku poprzedzającego rok danego wdrożenia – zmiany wprowadzone do programu operacyjnego.
Państwa członkowskie mogą wprowadzić zmiany do swego programu operacyjnego, mając na uwadze nowe priorytety określone w decyzji, o której mowa w drugim akapicie niniejszego ustępu. Państwa członkowskie przedkładają Komisji wszelkie takie zmiany do dnia 31 października roku poprzedzającego rok danego wdrożenia.
Poprawka 239
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 23 – ustęp 1
1.  Do celów stosowania art. 20 ust. 1 lit. o) państwa członkowskie przedkładają Komisji roczny plan prac do dnia 31 października każdego roku. Roczne plany prac zawierają opis procedur i metod, które zostaną zastosowane do gromadzenia i analizy danych oraz szacowania ich prawidłowości i dokładności.
1.  Do celów stosowania art. 20 ust. 1 lit. o) państwa członkowskie przedkładają Komisji roczny plan prac do dnia 31 października każdego roku lub informują Komisję o kontynuacji planu z poprzedniego roku. Roczne plany prac są sporządzane w ramach wieloletniego programu krajowego zgodnie z programem unijnym i zawierają opis procedur i metod, które zostaną zastosowane do gromadzenia i analizy danych oraz szacowania ich prawidłowości i dokładności.
Poprawka 240
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 24 – ustęp 1 – akapit drugi – litera b
b)  wprowadzenia lub wycofania środków lub rodzajów operacji;
b)  wprowadzenia lub wycofania środków lub rodzajów stosownych operacji oraz związanych z nimi informacji i wskaźników;
Poprawka 241
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 24 – ustęp 2
2.  Wspomniane akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 128 ust. 2.
2.  Akty wykonawcze, o których mowa w ust.1, przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 128 ust. 3.
Poprawka 242
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 25 – nagłówek
Roczny program prac
Wieloletni program operacyjny i roczne programy prac
Poprawka 243
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 25 – ustęp 1
1.  W celu wdrożenia przepisów tytułu VI rozdział I i II oraz art. 92 Komisja, w drodze aktów wykonawczych, przyjmuje roczny program prac zgodnie z celami określonymi w tych rozdziałach. Wspomniane akty wykonawcze przyjmowane są zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 128 ust. 3.
1.  W celu ustalenia szczegółów stosowania przepisów tytułu VI rozdział I i II oraz art. 92 Komisja przyjmuje akty delegowane zgodnie z art. 127, ustanawiając wieloletni program operacyjny, którego jednym z zadań jest wprowadzenie rocznych programów prac zgodnie z celami określonymi w tych rozdziałach.
Poprawka 244
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 25 – ustęp 2
2.  Roczny program prac szczegółowo określa cele, które należy zrealizować, oczekiwane wyniki, metodę wdrożenia oraz całkowitą kwotę środków. Zawiera on także opis działań podlegających finansowaniu, wskazanie kwoty przeznaczonej na poszczególne działania, indykatywny harmonogram realizacji działań jak również informacje na temat ich realizacji. W odniesieniu do dotacji obejmuje informacje na temat priorytetów, głównych kryteriów oceny oraz maksymalną stopę współfinansowania.
2.  Wieloletni program operacyjny i roczne programy prac szczegółowo określają cele, które należy zrealizować, oczekiwane wyniki, metodę wdrożenia oraz całkowitą kwotę środków. Zawierają one także opis działań podlegających finansowaniu, wskazanie kwoty przeznaczonej na poszczególne działania, indykatywny harmonogram realizacji działań jak również informacje na temat ich realizacji. W odniesieniu do dotacji obejmują one informacje na temat priorytetów, głównych kryteriów oceny oraz maksymalną stopę współfinansowania. Ponadto obejmują także wymogi, których należy przestrzegać przy sporządzaniu sprawozdań rocznych z wykonania budżetu.
Poprawka 245
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 27 – ustęp 1
1.   Po otrzymaniu wsparcia przewidzianego w art. 32 ust. 1 lit. b), art. 36, art. 39 ust. 1 lit. a) lub art. 40 ust. 2 niniejszego rozporządzenia właściciel statku rybackiego nie może przenieść statku do państwa trzeciego poza Unią przez co najmniej 5 lat od daty dokonania płatności na rzecz beneficjenta.
1.   Po otrzymaniu wsparcia przewidzianego w art. 32, art. 36, art. 39 lub art. 40 niniejszego rozporządzenia właściciel statku rybackiego nie może przenieść statku do państwa trzeciego poza Unią przez co najmniej pięć lat od daty dokonania płatności na rzecz beneficjenta, chyba że beneficjent zwróci pro rata temporis otrzymane wsparcie przed takim przeniesieniem. Pierwsze zdanie niniejszego nie narusza przepisów art. 135 [rozporządzenia finansowego].
Poprawka 618
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 27 – ustęp 1 a (nowy)
1a.  Całkowity wkład finansowy z EFMR do środków dotyczących programów na rzecz zrównoważonego zatrudnienia młodzieży w tradycyjnym łodziowym rybołówstwie przybrzeżnym, o którym mowa w art. 32 ust. -1 tymczasowego zaprzestania działalności, o którym mowa w art 33a, wymiany lub modernizacji głównych lub dodatkowych silników, o których mowa w art. 39 oraz trwałego zaprzestania działalności nie mogą przekroczyć 20% unijnej pomocy finansowej przyznanej każdemu z państw członkowskich.
Poprawka 246
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 28 – ustęp 1
1.   W celu motywowania do innowacji w sektorze rybołówstwa w ramach EFMR wsparcie mogą otrzymać projekty mające na celu rozwijanie lub wprowadzanie nowych produktów lub produktów znacznie ulepszonych w porównaniu z aktualną sytuacją w tym sektorze, nowych lub ulepszonych procesów oraz nowych lub ulepszonych systemów zarządzania i organizacji.
1.   W celu motywowania do innowacji w sektorze rybołówstwa i przetwarzania w ramach EFMR wsparcie mogą otrzymać projekty mające na celu rozwijanie lub wprowadzanie nowych produktów lub znacznie ulepszonych technik, sprzętu lub produktów, na przykład poprzez projektowanie innowacyjnych statków, a także nowych lub ulepszonych procesów oraz nowych lub ulepszonych systemów zarządzania i organizacji, pod warunkiem że projekty takie przyczyniają się do osiągnięcia celów sformułowanych w art. 2 rozporządzenia (UE) nr .../.... [w sprawie WPRyb].
Poprawka 247
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 28 – ustęp 2
2.  Operacje finansowane na podstawie niniejszego artykułu należy przeprowadzać we współpracy z organem naukowym lub technicznym uznanym w państwie członkowskim, który zatwierdzi wyniki takich operacji.
2.  Operacje finansowane na podstawie niniejszego artykułu muszą być przeprowadzane przez organ naukowy lub techniczny uznany w państwie członkowskim lub Unii, który zatwierdzi wyniki takich operacji, lub we współpracy z nim.
Poprawka 248
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 28 – ustęp 3
3.  Wyniki operacji finansowanych na podstawie niniejszego artykułu podlegają odpowiedniemu obowiązkowi upowszechnienia przez państwo członkowskie zgodnie z art. 120.
3.  Wyniki operacji finansowanych na podstawie niniejszego artykułu są przedstawiane w publicznie dostępnych sprawozdaniach i podlegają odpowiedniemu obowiązkowi upowszechnienia przez państwo członkowskie zgodnie z art.120.
Poprawka 249
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 28 – ustęp 3 a (nowy)
3a.  Należy zwiększyć dostępność procedury ubiegania się o wsparcie dla innowacji, aby zachęcić do realizacji większej liczby projektów.
Poprawka 250
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 29 – ustęp 1 – wprowadzenie
1.  W celu poprawy ogólnych wyników i konkurencyjności podmiotów gospodarczych w ramach EFMR można przyznawać wsparcie:
1.  W celu poprawy ogólnych wyników i konkurencyjności podmiotów gospodarczych i w celu propagowania bardziej zrównoważonego rybołówstwa, w ramach EFMR można przyznawać wsparcie:
Poprawka 251
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 29 – ustęp 1 – litera a a (nowa)
aa)  dla zapewniania doradztwa fachowego w zakresie rozwoju bardziej zrównoważonych praktyk rybackich, z naciskiem na ograniczanie oraz – w stosownych przypadkach – eliminowanie wpływu tej działalności na ekosystemy morskie, lądowe i słodkowodne;
Poprawka 252
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 29 – ustęp 1 – litera a b (nowa)
ab)  dla zapewniania usług doradczych o charakterze technicznym, prawnym lub gospodarczym związanych z projektami potencjalnie kwalifikującymi się do wsparcia na podstawie niniejszego rozdziału;
Poprawka 253
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 29 – ustęp 1 – litera b
b)  w celu zapewnienia profesjonalnego doradztwa dotyczącego strategii biznesowych i wprowadzania do obrotu.
b)  w celu zapewnienia profesjonalnego doradztwa dotyczącego strategii biznesowych i wprowadzania do obrotu, w tym doradztwa dotyczącego działań promocyjnych, marketingowych i PR.
Poprawka 254
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 29 – ustęp 2
2.  Studia wykonalności i doradztwo, o których mowa odpowiednio w ust. 1 lit. a) i b), zapewnią uznane organy naukowe lub techniczne o kompetencjach w zakresie usług doradczych wymaganych w świetle prawa krajowego każdego z państw członkowskich.
2.  Studia wykonalności, doradztwo i usługi, o których mowa w ust. 1 lit. a), aa), ab) i b), zapewnią uznane organy naukowe, akademickie, zawodowe lub techniczne o kompetencjach w zakresie usług doradczych wymaganych w świetle prawa krajowego każdego z państw członkowskich.
Poprawka 255
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 29 – ustęp 3
3.  Wsparcie, o którym mowa w ust. 1, przyznaje się podmiotom gospodarczym lub organizacjom rybaków uznanym przez państwo członkowskie, które zlecają wykonanie studium wykonalności, o którym mowa w ust. 1.
3.  Wsparcie, o którym mowa w ust. 1, przyznaje się podmiotom gospodarczym, organizacjom rybaków lub podmiotom prawa publicznego uznanym przez państwo członkowskie, które zlecają wykonanie studium wykonalności, lub wnioskują o doradztwo lub usługi doradcze, o których mowa w ust. 1 lit. a), aa), ab) i b).
Poprawka 256
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 29 – ustęp 4
4.  Państwa członkowskie dopilnowują, by operacje finansowane na podstawie niniejszego artykułu wybierano w drodze procedury przyśpieszonej.
4.  Państwa członkowskie dopilnowują, by operacje finansowane na podstawie niniejszego artykułu wybierano w drodze procedury przyśpieszonej, zwłaszcza w przypadku łodziowego rybołówstwa przybrzeżnego i rybołówstwa śródlądowego.
Poprawka 257
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 30 – ustęp 1 – wprowadzenie
1.  W celu wspierania transferu wiedzy między naukowcami a rybakami EFMR może wspierać:
1.  W celu wspierania poprawy gromadzenia, promowania i transferu wiedzy między naukowcami a rybakami EFMR może wspierać:
Poprawka 258
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 30 – ustęp 1 – litera a
a)  tworzenie sieci złożonych z jednego lub większej liczby niezależnych organów naukowych i rybaków lub też jednej lub większej liczby organizacji rybaków;
a)  tworzenie sieci, porozumień o partnerstwie, umów lub stowarzyszeń pomiędzy jednym lub większą liczbą niezależnych organów naukowych i rybaków lub też jedną lub większą liczbą organizacji rybaków, z udziałem tych organów publicznych państw członkowskich, które wyrażą chęć uczestnictwa;
Poprawka 259
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 30 – ustęp 1 – litera b
b)  działania wykonywane w ramach takiej sieci, o której mowa w lit. a).
b)  działania wykonywane w ramach sieci, porozumień o partnerstwie, umów lub stowarzyszeń utworzonych zgodnie z lit. a).
Poprawka 260
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 30 – ustęp 2
2.  Działania, o których mowa w ust. 1 lit. b), mogą obejmować działania dotyczące gromadzenia danych, badań, upowszechniania wiedzy i najlepszych praktyk.
2.  Działania, o których mowa w ust. 1 lit. b), mogą obejmować działania dotyczące gromadzenia danych i zarządzania nimi, wspólnych projektów badawczych, badań, projektów pilotażowych, seminariów, upowszechniania wiedzy i najlepszych praktyk.
Poprawka 261
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 31 – ustęp 1 – litera a
a)  uczenie się przez całe życie, upowszechnianie wiedzy naukowej i innowacyjnych praktyk, nabywanie nowych umiejętności zawodowych, zwłaszcza związanych ze zrównoważonym zarządzaniem ekosystemami morskimi, działaniami w sektorze gospodarki morskiej, innowacjami i przedsiębiorczością;
a)  działania i operacje wspierające szkolenia zawodowe, uczenie się przez całe życie, upowszechnianie wiedzy naukowej, technicznej, gospodarczej lub prawnej i innowacyjnych praktyk, nabywanie nowych umiejętności zawodowych, zwłaszcza tych związanych:
–  ze zrównoważonym zarządzaniem ekosystemami morskimi i wód śródlądowych;
–  z działaniami w sektorze gospodarki morskiej;
–  z innowacjami;
–  z przedsiębiorczością, szczególnie dostępem młodych ludzi do zawodów związanych z rybołówstwem;
–  z higieną, zdrowiem i bezpieczeństwem;
–  ze szkoleniem rybaków w zakresie wdrażania przepisów WPRyb;
–  z zapobieganiem ryzyku zawodowemu.
Poprawka 262
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 31 – ustęp 1 – litera b
b)  tworzenie sieci kontaktów i wymianę doświadczeń oraz najlepszych praktyk między zainteresowanymi stronami, w tym między organizacjami promującymi równość szans dla mężczyzn i kobiet;
b)  tworzenie sieci kontaktów i wymianę doświadczeń oraz najlepszych praktyk między zainteresowanymi stronami, w tym między organizacjami szkoleniowymi i organizacjami promującymi równość szans dla mężczyzn i kobiet, a także promowanie i uznanie kluczowej roli kobiet w społecznościach zależnych od połowów;
Poprawka 263
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 31 – ustęp 1 – litera c
c)  promowanie dialogu społecznego na szczeblu krajowym, regionalnym i lokalnym, z udziałem rybaków i innych odpowiednich zainteresowanych stron.
c)  wsparcie dialogu społecznego na szczeblu europejskim, krajowym, regionalnym i lokalnym, z udziałem podmiotów, partnerów społecznych i innych odpowiednich zainteresowanych stron, ze szczególnym uwzględnieniem grup niedostatecznie reprezentowanych, jak te występujące w przypadku łodziowego rybołówstwa przybrzeżnego i połowu ręcznego.
Poprawka 264
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 32 – nagłówek
Ułatwianie różnicowania działalności i tworzenia miejsc pracy
Ułatwianie rozwoju przedsiębiorczości, różnicowania działalności i tworzenia miejsc pracy.
Poprawka 619
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 32 – ustęp -1 c (nowy)
-1c. W celu ułatwienia tworzenia miejsc pracy dla młodzieży w sektorze tradycyjnego łodziowego rybołówstwa przybrzeżnego EFMR może wspierać:
a)  programy staży na pokładach floty łodziowego rybołówstwa przybrzeżnego;
b)  szkolenia w zakresie zrównoważonych połowów, jak np. zrównoważonych technik rybackich, selektywności, biologii morskiej, ochrony żywych zasobów morza;
Poprawka 620
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 32 – ustęp -1 b (nowy)
-1b. Osoby poniżej 30 roku życia zarejestrowane jako bezrobotne i za takie uznawane przez odpowiednie organy administracji państw członkowskich kwalifikują się do wsparcia z tytułu ust. 1. Stażyście towarzyszy na pokładzie co najmniej pięćdziesięcioletni zawodowy rybak;
Poprawka 621
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 32 – ustęp -1 a (nowy)
-1a. Wsparcia na podstawie ust. 1 udziela się każdemu beneficjentowi na okres najwyżej dwóch lat w okresie programowania do maksymalnej wysokości 40 000 EUR;
Poprawka 622
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 32 – ustęp -1 (nowy)
-1. Dwie trzecie programu stażu obejmuje szkolenia na pokładzie a jedna trzecia szkolenia z teorii.
Poprawka 266
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 32 – ustęp 1 – wprowadzenie
1.  W celu ułatwienia różnicowania działalności i tworzenia miejsc pracy poza sektorem rybołówstwa EFMR może wspierać:
1.  W celu ułatwienia różnicowania EFMR może również wspierać działalność uzupełniającą względem podstawowej działalności związanej z rybołówstwem poprzez:
Poprawka 267
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 32 – ustęp 1 – litera a
a)  nowo powstające firmy nieprowadzące działalności połowowej;
a)  inwestycje na pokładzie statków w działalność uzupełniającą względem rybołówstwa, taką jak usługi w zakresie ochrony środowiska i działalność związaną z edukacją lub turystyką;
Poprawka 268
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 32 – ustęp 1 – litera b
b)  doposażenie statków floty łodziowego rybołówstwa przybrzeżnego w celu zmiany ich przeznaczenia na potrzeby działalności innej niż połowowa.
b)  doposażenie statków floty łodziowego rybołówstwa przybrzeżnego w celu zmiany ich przeznaczenia na potrzeby działalności innej niż połowy przemysłowe.
Poprawka 269
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 32 – ustęp 1 – litera b
b)  doposażenie statków floty łodziowego rybołówstwa przybrzeżnego w celu zmiany ich przeznaczenia na potrzeby działalności innej niż połowowa.
(Nie dotyczy polskiej wersji językowej)
Poprawka 270
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 32 – ustęp 2 – wprowadzenie
2.   Wsparcia na podstawie ust. 1 lit. a) udziela się rybakom, którzy:
2.   Wsparcia na podstawie ust. –1 i ust. 1 a) udziela się rybakom, którzy:
Poprawka 271
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 32 – ustęp 2 – litera a
a)  przedkładają plan biznesowy dotyczący rozwoju swojej nowej działalności;
a)  przedkładają plan biznesowy dotyczący rozwoju swojej działalności;
Poprawka 272
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 32 – ustęp 3
3.  Wsparcia na podstawie ust. 1 lit. b) udziela się rybakom zajmującym się łodziowym rybołówstwem przybrzeżnym i posiadającym unijny statek rybacki zarejestrowany jako aktywny statek oraz którzy prowadzili działalność połowową na morzu przez co najmniej 60 dni w ciągu dwóch lat poprzedzających datę złożenia wniosku. W przypadku takiego statku rybackiego na stałe anuluje się koncesję połowową.
3.  Wsparcia na podstawie ust. 1 lit. b) udziela się rybakom zajmującym się łodziowym rybołówstwem przybrzeżnym i posiadającym unijny statek rybacki zarejestrowany jako aktywny statek oraz którzy prowadzili działalność połowową na morzu przez co najmniej 60 dni w ciągu dwóch lat kalendarzowych poprzedzających datę złożenia wniosku.
Poprawka 273
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 32 – ustęp 3 a (nowy)
3a.  Wsparcie przewidziane w ust. 1 lit. c) przyznaje się wyłącznie rybakom, pod warunkiem że działalność dodatkowa spoza sektora rybołówstwa wiąże się z podstawową działalnością przedsiębiorstwa dotyczącą rybołówstwa, taką jak turystyka wędkarska, prowadzenie restauracji, usługi w zakresie ochrony środowiska świadczone w ramach rybołówstwa lub działania edukacyjne dotyczące rybołówstwa.
Poprawka 274
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 32 – ustęp 4
4.  Beneficjenci wsparcia, o którym mowa w ust. 1, nie prowadzą profesjonalnej działalności połowowej przez pięć lat po otrzymaniu ostatniej płatności w ramach wsparcia.
skreślony
Poprawka 276
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 32 a (nowy)
Artykuł 32a
Wsparcie związane z rozpoczynaniem działalności dla początkujących młodych rybaków
1.  W ramach EFMR można udzielić indywidualnego wsparcia młodym rybakom pod warunkiem, że:
–  ich wiek nie przekracza 35 lat;
–  mogą wykazać, że w zawodzie rybaka przepracowali co najmniej 5 lat lub posiadają odpowiednie szkolenie zawodowe;
–  nabyli po raz pierwszy prawo własności do statku rybackiego służącego do łodziowego rybołówstwa przybrzeżnego, który ma od 5 do 20 lat, i w ciągu ostatnich pięciu lat prowadzono z jego wykorzystaniem działalność połowową.
2.  Statek rybacki, o którym mowa w ust. 1, powinien należeć do segmentu floty, w przypadku którego sprawozdanie dotyczące zdolności, o którym mowa w art. 34 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr .../.... [w sprawie WPRyb], wykazuje równowagę między uprawnieniami do połowów a zdolnością połowową.
3.  Kwota wsparcia, o którym mowa w ust. 1, nie może przekroczyć 100 000 EUR.
Poprawka 278
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 33 – nagłówek
Zdrowie i bezpieczeństwo na statkach rybackich
Zdrowie, higiena i bezpieczeństwo na statkach rybackich
Poprawka 279
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 33 – ustęp 1
1.  W celu poprawy warunków pracy rybaków na statkach EFMR może wspierać inwestycje na statkach rybackich lub inwestycje w indywidualny sprzęt, pod warunkiem że takie inwestycje wychodzą poza standardowy zakres wymagany na podstawie prawa krajowego lub unijnego.
1.  W celu poprawy zdrowia, higieny, bezpieczeństwa, warunków pracy i warunków życiowych rybaków na statkach EFMR może wspierać inwestycje na statkach rybackich lub inwestycje w indywidualny sprzęt, pod warunkiem że takie inwestycje wychodzą poza standardowy zakres wymagany na podstawie prawa krajowego lub unijnego oraz nie zwiększają zdolności połowowej statku rybackiego.
Poprawka 280
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 33 – ustęp 1 a (nowy)
1a.  Aby zapewnić rybakom lepszą opiekę w razie wypadku, EFMR może wspierać projekty zbiorowe mające na celu objęcie szkoleniem medycznym całych załóg.
Poprawka 281
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 33 a (nowy)
Artykuł 33a
Tymczasowe zaprzestanie działalności połowowej
1.  EFMR wspiera finansowanie środków na rzecz tymczasowego zaprzestania działalności połowowej tylko w następujących przypadkach:
a)  działając na podstawie planu wieloletniego, o którym mowa w rozporządzeniu (UE) nr .../.... [w sprawie WPRyb];
b)  jeśli Komisja przyjmie środki nadzwyczajne zgodnie z art. 13 rozporządzenia (UE) nr .../... [w sprawie WPRyb);
c)  podczas okresów ochronnych w wyznaczonych krytycznych fazach cyklu życia gatunków, gdy środki te są niezbędne do zrównoważonej eksploatacji zasobów rybnych, co przyczyni się do utrzymania stad i umożliwienia prowadzenia działalności połowowej poza takim okresem ochronnym.
Wsparcie przyznaje się w drodze rekompensat finansowych za okres nieprowadzenia działalności.
2.  Czas stosowania środków, o których mowa w ust. 1, ustala się na podstawie najlepszych dostępnych badań naukowych dotyczących stanu stad.
3.  Regularne sezonowe zawieszenia działalności połowowej, nieobjęte postanowieniami ust. 1 lit. c), nie są uwzględniane przy przyznawaniu wyrównań lub płatności na podstawie niniejszego artykułu.
4.  EFMR może wspierać finansowanie środków, o których mowa w ust. 1, na rzecz tymczasowego zaprzestania działalności połowowej rybaków i właścicieli statków rybackich na maksymalny okres 6 miesięcy na statek w ciągu całego okresu programowania. Wsparcie przyznaje się:
a)  właścicielom statków rybackich figurującym w rejestrze floty UE, którzy prowadzili działalność połowową przez co najmniej 120 dni poprzedzających datę złożenia wniosku o wsparcie; oraz
b)  członkom załogi, którzy pracowali na statku rybackim, którego dotyczy tymczasowe zaprzestanie działalności połowowej, na warunkach wymienionych w lit. a) niniejszego ustępu.
5.  W czasie okresów pobierania wsparcia, o którym mowa w ust. 1, statek rybacki i załoga, których dotyczy tymczasowe zaprzestanie, nie mogą wykonywać żadnej działalności połowowej. Państwa członkowskie dopilnowują, by działalność połowowa została zawieszona.
Poprawka 623
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 33 b (nowy)
Artykuł 33b
Fundusze wspólnego inwestowania do celów ubezpieczenia
1.  EFMR może wspierać fundusze wspólnego inwestowania uznane przez państwa członkowskie zgodnie z ich ustawodawstwem krajowym, które umożliwiają należącym do nich rybakom ubezpieczenie się od strat poniesionych w wyniku:
a)  klęsk żywiołowych;
b)  wypadków mających wpływ na środowisko lub warunki sanitarne;
c)  kosztów ratowania statków rybackich, które uległy wypadkowi podczas działalności połowowej lub zatonęły, powodując straty w ludziach;
d)  szczególnych środków społecznych i ekonomicznych proponowanych przez państwa członkowskie dla rybaków ze statków rybackich, które zatonęły w wyniku wypadku na morzu.
2.  Formalnego uznania zdarzeń jako klęsk żywiołowych lub wypadków mających wpływ na środowisko lub warunki sanitarne dokonuje zainteresowane państwo członkowskie lub, jeśli zdarzenia tego wymagają, dokonuje się go zgodnie z wewnętrznymi przepisami funduszu wspólnego inwestowania. W stosownych przypadkach państwa członkowskie mogą z wyprzedzeniem ustanowić kryteria, na podstawie których będzie można stwierdzić, że wystąpienie wymienionych okoliczności zostało formalnie uznane.
Poprawka 624
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 33 c (nowy)
Artykuł 33 c
Trwałe zaprzestanie działalności połowowej
1.  EFMR może wspierać finansowanie środków na rzecz trwałego zaprzestania działalności połowowej jedynie w drodze złomowania statków rybackich, pod warunkiem, że wycofywanie z eksploatacji:
a)  jest ujęte w programie operacyjnym sporządzonym zgodnie z art. 20; oraz
b)  dotyczy statków w segmencie, w którym zdolność połowowa nie jest skutecznie zrównoważona z uprawnieniami do połowów dostępnymi dla danego segmentu w okresie długoterminowego planu zarządzania; oraz
2.  Wsparcia na podstawie ust. 1 udziela się:
a)  właścicielom unijnych statków rybackich zarejestrowanych jako aktywny statek oraz które prowadziły działalność połowową na morzu przez co najmniej 120 dni w roku w ciągu dwóch lat kalendarzowych poprzedzających datę złożenia wniosku; lub
b)  rybakom, którzy pracowali na morzu na pokładzie unijnego statku rybackiego, którego dotyczy trwałe zaprzestanie przez co najmniej 120 dni w roku w ciągu dwóch lat kalendarzowych poprzedzających datę złożenia wniosku.
3.  Rybacy, właściciele i przedsiębiorstwa, o których mowa, efektywnie zaprzestają wszelkiej działalności połowowej. Beneficjent odnośnej pomocy dostarcza właściwemu organowi krajowemu dowód efektywnego zaprzestania działalności połowowej. Wyrównanie zostaje zwrócone na podstawie pro rata temporis gdy rybak lub przedsiębiorstwo wraca do działalności połowowej w okresie krótszym niż dwa lata od daty złożenia wniosku.
4.  Pomoc publiczna przyznawana na mocy niniejszego artykułu może być przyznawana do dnia 31 grudnia 2016 r.
5.  Wsparcie na mocy niniejszego artykułu wypłaca się wyłącznie po trwałym usunięciu równoważnej zdolności z rejestru statków rybackich Unii, a także po trwałym odebraniu licencji połowowych i upoważnień do połowów. Beneficjent takiej pomocy nie może zarejestrować nowego statku rybackiego w ciągu pięciu lat od otrzymania takiej pomocy. Wynikiem zmniejszenia zdolności jest trwałe równoważne zmniejszenie pułapu zdolności połowowej danego segmentu floty.
6.  Tradycyjne i drewniane statki nie kwalifikują się do wsparcia w rozumieniu niniejszego artykułu.
Poprawka 283
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 34
Artykuł 34
skreślony
Wsparcie dla systemów przekazywalnych koncesji połowowych w ramach WPRyb
1.  W celu ustanowienia lub zmiany systemów przekazywalnych koncesji połowowych na podstawie art. 27 [rozporządzenia w sprawie WPRyb] EFMR może wspierać:
a)  opracowywanie i rozwijanie technicznych i administracyjnych środków koniecznych do stworzenia lub funkcjonowania systemu przekazywalnych koncesji połowowych;
b)  udział zainteresowanych stron w opracowywaniu i rozwijaniu systemów przekazywalnych koncesji połowowych;
c)  monitorowanie i ocenę systemów przekazywalnych koncesji połowowych;
d)  zarządzanie systemami przekazywalnych koncesji połowowych.
2.  Wsparcie na podstawie ust. 1 lit. a), b) i c) przyznaje się wyłącznie organom publicznym. Wsparcie na podstawie ust. 1 lit. d) niniejszego artykułu przyznaje się organom publicznym, osobom prawnym lub fizycznym lub też uznanym organizacjom producentów uczestniczącym w zbiorowym zarządzaniu zbiorczymi przekazywalnymi koncesjami połowowymi zgodnie z art. 28 ust. 4 rozporządzenia w sprawie wspólnej polityki rybołówstwa.
Poprawka 284
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 35 – nagłówek
Wsparcie dla wdrażania środków ochrony w ramach WPRyb
Wsparcie dla opracowywania i wdrażania środków ochrony w ramach WPRyb
Poprawka 285
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 35 – ustęp 1 – wprowadzenie
1.  W celu zapewnienia skutecznego wdrażania środków ochronnych na podstawie art. 17 i 21 [rozporządzenia w sprawie wspólnej polityki rybołówstwa] EFMR może wspierać:
1.  W celu zapewnienia skutecznego opracowania i wdrażania priorytetów WPRyb dotyczących regionalizacji oraz środków ochronnych przyjętych na podstawie [rozporządzenia w sprawie wspólnej polityki rybołówstwa], w tym planów wieloletnich, EFMR może wspierać:
Poprawka 286
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 35 – ustęp 1 – litera a
a)  opracowywanie i rozwijanie technicznych oraz administracyjnych środków koniecznych do wdrożenia środków ochronnych w rozumieniu art. 17 i 21 [rozporządzenia w sprawie wspólnej polityki rybołówstwa];
a)  opracowywanie, rozwijanie i monitorowanie technicznych oraz administracyjnych środków koniecznych do rozwijania i wdrażania planów wieloletnich i środków ochronnych w rozumieniu [rozporządzenia w sprawie wspólnej polityki rybołówstwa];
Poprawka 287
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 35 – ustęp 1 – litera a a (nowa)
aa)  ustanowienie spójnej sieci obszarów odbudowy stad ryb zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr .../... [w sprawie WPRyb];
Poprawka 288
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 35 – ustęp 1 – litera a b (nowa)
ab)  wdrożenie okresów ochronnych;
Poprawki 289 i 612
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 35 – ustęp 1 – litera b
b)   udział zainteresowanych stron w opracowywaniu i wdrażaniu środków ochronnych w rozumieniu art. 17 i 21 [rozporządzenia w sprawie wspólnej polityki rybołówstwa].
b)   udział zainteresowanych stron w opracowywaniu i wdrażaniu planów wieloletnich i środków ochronnych oraz współpracę między państwami członkowskimi w tym zakresie w rozumieniu [rozporządzenia w sprawie wspólnej polityki rybołówstwa], w tym poprzez komitety współzarządzające złożone z wielu zainteresowanych stron.
Poprawka 640
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 35 – ustęp 1 – litera b a (nowa)
ba)  opracowanie, rozwijanie i wdrożenie kryteriów przydzielania na mocy art. 16a (nowy) [rozporządzenia w sprawie wspólnej polityki rybołówstwa].
Poprawka 291
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 36 – ustęp 1 – wprowadzenie
1.  W celu zmniejszania oddziaływania rybołówstwa na środowisko morskie, wspierania eliminacji odrzutów i ułatwiania przejścia na model eksploatacji żywych zasobów morskich, która odbudowuje i zachowuje populacje poławianych gatunków powyżej poziomów pozwalających wytworzyć MSY, EFMR może wspierać inwestycje w sprzęt, które:
1.  W celu zmniejszania oddziaływania rybołówstwa na środowisko morskie, wspierania eliminacji odrzutów i ułatwiania przejścia na model zrównoważonej eksploatacji żywych zasobów morskich, która odbudowuje i zachowuje populacje poławianych gatunków powyżej poziomów pozwalających wytworzyć MSY, EFMR może wspierać badania i inwestycje w sprzęt, instrumenty lub systemy, które:
Poprawka 292
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 36 – ustęp 1 – litera a a (nowa)
aa)  zastępują narzędzia połowowe, pod warunkiem że nowe narzędzia mają właściwszy rozmiar, charakteryzują się lepszą selektywnością pod względem gatunków, mają ograniczone oddziaływanie na środowisko morskie i wrażliwe ekosystemy morskie oraz nie zwiększają zdolności połowowej statku;
Poprawka 293
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 36 – ustęp 1 – litera b
b)   ograniczają niechciane połowy stad handlowych i inne przyłowy;
b)   ograniczają niechciane i niedozwolone połowy stad handlowych i inne przyłowy, z naciskiem na rozwój i wprowadzenie urządzeń ograniczających te połowy;
Poprawka 294
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 36 – ustęp 1 – litera c
c)  ograniczają fizyczne i biologiczne oddziaływanie połowów na ekosystem lub dno morskie.
c)  ograniczają i w miarę możliwości eliminują fizyczne i biologiczne oddziaływanie połowów na ekosystem lub dno morskie, zwłaszcza na obszarach określonych jako wrażliwe pod względem biologicznym i geograficznym.
Poprawka 295
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 36 – ustęp 1 – litera c a (nowa)
ca)  chronią narzędzia i połowy przed ssakami i ptakami chronionymi na mocy dyrektywy Rady 92/43/EWG z dnia 21 maja 1992 r. w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory1 lub dyrektywy 2009/147/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie ochrony dzikiego ptactwa2, pod warunkiem że nie osłabiają selektywności narzędzi połowowych i że wdrożone zostaną wszystkie właściwe środki mające na celu uniknięcie wyrządzenia szkód fizycznych drapieżnikom.
__________________
1 Dz.U. L 206 z 22.7.1992, s. 7.
2 Dz.U. L 20 z 26.1.2010, s. 7.
Poprawka 296
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 36 – ustęp 1 – litera c b (nowa)
cb)  ograniczają negatywny wpływ działalności połowowej na dobrostan zwierząt;
Poprawka 297
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 36 – ustęp 1 – litera c c (nowa)
cc)  przyczyniają się do oceny zasobów rybnych.
Poprawka 298
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 36 – ustęp 1 a (nowy)
1a.  W regionach najbardziej oddalonych wsparcie, o którym mowa w ust. 1, może być przyznane dla zakotwiczonych urządzeń do sztucznej koncentracji ryb (FADs), tylko jeśli przyczyniają się one do zrównoważonych i selektywnych praktyk połowowych.
Poprawka 299
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 36 – ustęp 3
3.  Wsparcie to przyznaje się tylko wtedy, jeśli narzędzia lub inny sprzęt, o którym mowa w ust. 1, charakteryzuje się wyraźnie lepszą selektywnością pod względem wielkości lub oddziałuje na gatunki niedocelowe w mniejszym stopniu niż standardowe narzędzia lub inny sprzęt dozwolony przez prawo unijne lub odpowiednie prawo krajowe przyjęte przez państwa członkowskie w kontekście regionalizacji, o której mowa w [rozporządzeniu w sprawie WPRyb].
3.  Wsparcie to przyznaje się tylko wtedy, jeśli narzędzia lub inny sprzęt, o którym mowa w ust. 1, charakteryzuje się wyraźnie znacznie lepszą selektywnością pod względem wielkości lub oddziałuje na ekosystem i na gatunki niedocelowe w mniejszym stopniu niż standardowe narzędzia lub inny sprzęt, instrumenty lub systemy dozwolone przez prawo unijne lub odpowiednie prawo krajowe przyjęte przez państwa członkowskie w kontekście regionalizacji, o której mowa w [rozporządzeniu w sprawie WPRyb].
Poprawka 300
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 36 – ustęp 4 – litera b
b)  rybakom posiadającym narzędzie podlegające wymianie, którzy pracowali na pokładzie statku rybackiego Unii Europejskiej przez co najmniej 60 dni w ciągu dwóch lat poprzedzających datę złożenia wniosku;
b)  rybakom posiadającym narzędzie, instrumenty lub systemy podlegające wymianie, którzy pracowali na pokładzie statku rybackiego Unii Europejskiej przez co najmniej 60 dni w ciągu dwóch lat poprzedzających datę złożenia wniosku;
Poprawka 301
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 36 a (nowy)
Artykuł 36a
Wsparcie mające na celu łagodzenie skutków sytuacji gospodarczej wynikłej z nadzwyczajnych wydarzeń
Celem łagodzenia skutków sytuacji gospodarczej wynikłej z nadzwyczajnych wydarzeń, które utrudniają normalne rozwijanie działalności połowowej, EFMR może przyznawać wsparcie na rzecz tymczasowego zaprzestania działalności połowowej właścicielom statków rybackich lub rybakom. Przyjęcie środków mających na celu ochronę zasobów rybnych nie uznaje się za skutki nadzwyczajnych wydarzeń.
Poprawka 574/REV
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 37 – ustęp 1
1.   W celu przyczyniania się do eliminacji odrzutów i przyłowów oraz ułatwiania przejścia na model eksploatacji żywych zasobów morskich, która odbudowuje i zachowuje populacje poławianych gatunków powyżej poziomów pozwalających wytworzyć MSY, EFMR może wspierać projekty mające na celu rozwój lub wprowadzanie nowej wiedzy technicznej lub organizacyjnej, która prowadzi do zmniejszenia oddziaływania działalności połowowej na środowisko lub do bardziej zrównoważonego wykorzystywania morskich zasobów biologicznych.
1.   W celu przyczyniania się do eliminacji odrzutów i przyłowów oraz ułatwiania przejścia na model eksploatacji żywych zasobów morskich, która odbudowuje i zachowuje populacje poławianych gatunków powyżej poziomów pozwalających wytworzyć MSY, a także w celu zmniejszania skutków połowów dla środowiska morskiego i dla chronionych drapieżników, EFMR może wspierać systemy i projekty mające na celu rozwój, poprawę lub wprowadzanie nowej wiedzy technicznej lub organizacyjnej, która prowadzi do zmniejszenia oddziaływania działalności połowowej na środowisko, w tym ulepszenia technik połowowych i większej selektywność działalności połowowej, lub do osiągnięcia bardziej zrównoważonego wykorzystywania morskich zasobów biologicznych i współistnienia z chronionymi drapieżnikami, w oparciu o podejście ekosystemowe do zarządzania rybołówstwem.
Poprawka 303
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 37 – ustęp 2
2.  Operacje finansowane na podstawie niniejszego artykułu należy przeprowadzać we współpracy z organem naukowym lub technicznym uznanym w świetle prawa danego państwa członkowskiego, który zatwierdzi wyniki takich operacji.
2.  Operacje finansowane na podstawie niniejszego artykułu, które mogą być przeprowadzane przez uznane przez państwa członkowskie organizacje rybaków, należy przeprowadzać we współpracy z organem naukowym lub technicznym uznanym przez dane państwo członkowskie, który zatwierdzi wyniki takich operacji.
Poprawka 304
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 37 – ustęp 3
3.  Wyniki operacji finansowanych na podstawie niniejszego artykułu podlegają odpowiedniemu obowiązkowi upowszechnienia przez państwo członkowskie zgodnie z art. 120.
3.  Wyniki operacji finansowanych na podstawie niniejszego artykułu są publicznie udostępniane przez państwo członkowskie zgodnie z art. 120.
Poprawka 305
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 37 – ustęp 4
4.  Statki rybackie uczestniczące w projektach finansowanych na podstawie niniejszego artykułu nie mogą stanowić więcej niż 5 % statków floty krajowej lub 5 % pojemności brutto floty krajowej, według stanu w chwili złożenia wniosku.
4.  Statki rybackie uczestniczące w projektach finansowanych na podstawie niniejszego artykułu nie mogą stanowić więcej niż 5 % statków floty krajowej lub 5 % pojemności brutto floty krajowej, według stanu w chwili złożenia wniosku. Na wniosek państwa członkowskiego, w należycie uzasadnionych okolicznościach oraz na podstawie zalecenia STECF, Komisja może zatwierdzić projekty, które przekraczają limity określone w niniejszym ustępie.
Poprawka 306
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 37 – ustęp 5
5.  Operacje polegające na testowaniu nowych narzędzi lub technik połowowych przeprowadza się z uwzględnieniem ograniczeń wyznaczonych przez uprawnienia do połowów przyznane państwu członkowskiemu.
5.  Operacje polegające na testowaniu nowych narzędzi lub technik połowowych przeprowadza się z uwzględnieniem ograniczeń wyznaczonych przez uprawnienia do połowów przyznane państwu członkowskiemu lub w kontekście połowów dokonywanych w ramach badań naukowych, o których mowa w art. 33 ust. 6 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009.
Poprawka 625
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 38 – ustęp 1 – wprowadzenie
1.   W celu zachęcania rybaków do uczestniczenia w ochronie i odbudowie morskiej różnorodności biologicznej i ekosystemów morskich, w tym usług, jakie takie ekosystemy zapewniają w ramach zrównoważonej działalności połowowej, EFMR może wspierać następujące operacje:
1.   W celu wspierania ochrony i odbudowy morskiej różnorodności biologicznej i ekosystemów morskich, w tym usług, jakie takie ekosystemy zapewniają w ramach zrównoważonej działalności połowowej, oraz – w stosownych przypadkach – zachęcania rybaków do uczestnictwa w tych działaniach, EFMR może wspierać następujące operacje, które dotyczą bezpośrednio działalności w sektorze rybołówstwa:
Poprawka 626
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 38 – ustęp 1 – litera a
a)   zbieranie odpadów z morza, na przykład usuwanie porzuconych narzędzi połowowych i innych odpadów znajdujących się w wodzie morskiej;
a)   zbieranie przez rybaków odpadów z morza, na przykład usuwanie porzuconych narzędzi połowowych i innych odpadów znajdujących się w wodzie morskiej;
Poprawka 627
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 38 – ustęp 1 – litera b
b)   budowę lub instalację urządzeń stałych lub ruchomych służących ochronie i rozwojowi fauny i flory wodnej;
b)   budowę, instalację lub modernizację urządzeń stałych lub ruchomych, które można z łatwością zdemontować oraz które służą ochronie i rozwojowi fauny i flory wodnej, w tym badania naukowe im poświęcone oraz ich ocenę;
Poprawka 628
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 38 – ustęp 1 – litera c
c)   przyczynianie się do lepszego zarządzania zasobami lub do ich lepszej ochrony;
c)   przyczynianie się do lepszego zarządzania żywymi zasobami morskimi lub do ich lepszej ochrony;
Poprawka 629
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 38 – ustęp 1 – litera d
d)   zarządzanie chronionymi obszarami morskimi, ich odbudowę i monitorowanie, na przykład w odniesieniu do obszarów sieci NATURA 2000, zgodnie z dyrektywą Rady 92/43/EWG z dnia 21 maja 1992 r. w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory oraz dyrektywą Rady i Parlamentu Europejskiego 2009/147/WE z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie ochrony dzikiego ptactwa, zgodnie z traktowanymi priorytetowo ramowymi programami ustalonymi na podstawie dyrektywy Rady 92/43/EWG;
d)  identyfikacja, wybór, zarządzanie, odbudowa i monitorowanie:
Poprawka 630
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 38 – ustęp 1 – litera d – podpunkt i (nowy)
(i)  obszarami NATURA 2000 zgodnie z dyrektywą Rady 92/43/EWG i dyrektywą 2009/147/WE, zgodnie z priorytetowymi programami ramowymi ustanowionymi zgodnie z dyrektywą Rady 92/43/EWG, gdzie operacje są związane z działalnością połowową,
Poprawka 631
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 38 – ustęp 1 – litera d – podpunkt ii (nowy)
(ii)  chronionymi obszarami morskimi w świetle wdrażania środków ochrony przestrzennej, związanych z działalnością w zakresie rybołówstwa, o których mowa w art. 13 ust. 4 dyrektywy 2008/56/WE;
Poprawka 632
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 38 – ustęp 1 – litera e
e)   zarządzanie chronionymi obszarami morskimi, ich odbudowę i monitorowanie w świetle wdrażania środków ochrony przestrzennej, o których mowa w art. 13 ust. 4 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/56/WE;
e)   udział w innych działaniach mających na celu zachowanie i zwiększenie różnorodności biologicznej oraz usług ekosystemowych w połączeniu z działaniami Unii w obszarze polityki dotyczącej środowiska morskiego oraz zgodnie z podejściem ekosystemowym do zarządzania rybołówstwem, takich jak odbudowa szczególnych siedlisk morskich i przybrzeżnych w celu wspierania zrównoważonych stad ryb, w tym przygotowanie takich działań i ich ocena naukowa;
Poprawka 633
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 38 – ustęp 1 – litera e a (nowa)
ea)  działania związane ze świadomością ekologiczną, włączające rybaków w ochronę i odbudowę morskiej różnorodności biologicznej.
Poprawka 575/REV
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 38 – ustęp 1 – litera e b (nowa)
eb)  systemy rekompensaty za szkody wyrządzone na połowach przez ssaki i ptaki chronione na mocy dyrektywy Rady 92/43/EWG z dnia 21 maja 1992 r. w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory lub dyrektywy Rady i Parlamentu Europejskiego 2009/147/WE z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie ochrony dzikiego ptactwa;
Poprawka 308
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 38 – ustęp 2
2.  Operacje przewidziane w niniejszym artykule wdrażają podmioty prawa publicznego, a udział w nich biorą rybacy lub organizacje rybaków uznane przez państwo członkowskie, organizacje pozarządowe wspólnie z organizacjami rybaków lub też lokalne grupy działania w sektorze rybołówstwa, zgodnie z ich definicją zawartą w art. 62.
2.  Operacje przewidziane w niniejszym artykule wdrażają techniczne lub naukowe podmioty prawa publicznego, a udział w nich biorą rybacy, komitety doradcze lub organizacje rybaków uznane przez państwo członkowskie, organizacje pozarządowe wspólnie z organizacjami rybaków lub też lokalne grupy działania w sektorze rybołówstwa, zgodnie z ich definicją zawartą w art. 62.
Poprawka 309
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 39 – nagłówek
Łagodzenie zmiany klimatu
Efektywność energetyczna i zmniejszenie zdolności połowowej
Poprawka 310
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 39 – ustęp 1 – wprowadzenie
1.   W celu łagodzenia skutków zmiany klimatu EFMR może wspierać:
1.   W celu poprawy efektywności energetycznej statków rybackich EFMR może wspierać:
Poprawka 311
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 39 – ustęp 1 – litera a
a)  inwestycje na statkach rybackich mające na celu zmniejszanie emisji substancji zanieczyszczających lub gazów cieplarnianych oraz zwiększanie efektywności energetycznej statków rybackich;
a)  inwestycje w sprzęt lub na statkach rybackich, w tym demontaż, wymianę lub modernizację głównych lub dodatkowych silników, mające na celu zmniejszanie emisji substancji zanieczyszczających lub gazów cieplarnianych oraz zwiększanie efektywności energetycznej statków rybackich, pod warunkiem że moc nowego silnika jest przynajmniej o 40% niższa od mocy wymienionego silnika;
Poprawka 312
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 39 – ustęp 1 – litera b
b)  audyty i programy związane z efektywnością energetyczną.
b)  audyty, doradztwo i programy związane z efektywnością energetyczną, pod warunkiem że nie prowadzą one do zwiększenia nakładów połowowych.
Poprawka 313
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 39 – ustęp 1 – litera b a (nowa)
ba)  ochronę i odbudowę skupisk trawy morskiej i przybrzeżnych terenów podmokłych, które pełnią funkcję pochłaniaczy węgla, mających kluczowe znaczenie dla łagodzenia negatywnych skutków zmiany klimatu;
Poprawka 314
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 39 – ustęp 1 – litera b b (nowa)
bb)  zastępowanie narzędzi połowowych zużywających dużo energii bardziej energooszczędnymi narzędziami, pod warunkiem że zmiany te nie prowadzą do zwiększenia zdolności połowowej jednostki połowowej i że zastąpione narzędzie połowowe zostanie skonfiskowane i zniszczone;
Poprawka 315
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 39 – ustęp 1 – litera b c (nowa)
bc)  niezależne oceny i audyty śladu energetycznego produktów rybnych dostępnych na rynku w celu umożliwienia konsumentom odróżnienia, które produkty rybne zostały wyprodukowane za pomocą mniej energochłonnych metod połowowych.
Poprawka 641
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 39 – ustęp 2
2.   Wsparcie nie obejmuje wymiany ani modernizacji głównych lub dodatkowych silników. Wsparcie przyznaje się wyłącznie właścicielom statków rybackich oraz tylko raz w trakcie okresu programowania dla danego statku rybackiego.
2.   Wsparcie przyznaje się wyłącznie właścicielom statków rybackich zajmującym się łodziowym rybołówstwem przybrzeżnym oraz tylko raz w trakcie okresu programowania dla danego statku rybackiego.
Poprawka 317
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 39 – ustęp 3
3.   Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 127 w celu określenia inwestycji kwalifikujących się do wsparcia na podstawie ust. 1 lit. a).
3.   Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 127, które określają inwestycje kwalifikujące się do wsparcia na podstawie ust. 1 lit. a) oraz szczegółowe przepisy dotyczące stosowania kryteriów wymienionych w niniejszym artykule.
Poprawka 318
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 40 – ustęp 1
1.  W celu poprawy jakości złowionych ryb EFMR może wspierać inwestycje w statki rybackie w tym względzie.
1.  W celu poprawy wartości dodanej i jakości połowów przemysłowych EFMR może wspierać:
a)  inwestycje zwiększające wartość produktów rybołówstwa, w szczególności umożliwiające rybakom przetwarzanie, wprowadzanie do obrotu i bezpośrednią sprzedaż złowionych przez nich ryb;
b)  innowacyjne inwestycje na statkach rybackich, które poprawiają jakość i ochronę produktów rybołówstwa;
Poprawka 319
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 40 – ustęp 2
2.   Zgodnie z art. 15 [rozporządzenia w sprawie wspólnej polityki rybołówstwa] i art. 8 lit. b) [rozporządzenia (UE) nr w sprawie wspólnej organizacji rynków produktów rybołówstwa i akwakultury] w celu lepszego wykorzystania niechcianych połowów EFMR może wspierać inwestycje na statkach rybackich mające na celu jak najlepsze wykorzystanie niechcianych połowów stad handlowych i waloryzację niewykorzystanych elementów złowionych ryb.
2.   Zgodnie z art. 15 [rozporządzenia w sprawie wspólnej polityki rybołówstwa] i art. 8 lit. b) [rozporządzenia (UE) nr w sprawie wspólnej organizacji rynków produktów rybołówstwa i akwakultury] w celu lepszej obsługi, przechowywania i wyładunku niechcianych połowów EFMR może wspierać inwestycje na statkach rybackich mające na celu jak najlepsze wykorzystanie niechcianych połowów stad handlowych i waloryzację niewykorzystanych elementów złowionych ryb.
Poprawka 320
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 40 – ustęp 2 a (nowy)
2a.  Wsparcie przyznawane na podstawie ust. 1 lit. b) jest uzależnione od używania selektywnych narzędzi w celu zminimalizowania niechcianych połowów.
Poprawka 321
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 40 – ustęp 4
4.  Wsparcie, o którym mowa w ust. 1, przyznaje się wyłącznie właścicielom statków rybackich Unii Europejskiej, którzy prowadzili działalność połowową na morzu przez co najmniej 60 dni w ciągu dwóch lat poprzedzających datę złożenia wniosku.
4.  Wsparcie, o którym mowa w ust. 1 lit. b), przyznaje się wyłącznie właścicielom statków rybackich Unii Europejskiej, którzy prowadzili działalność połowową na morzu przez co najmniej 60 dni w ciągu dwóch lat kalendarzowych poprzedzających datę złożenia wniosku.
Poprawka 603
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 41 – tytuł
Porty rybackie, miejsca wyładunku i przystanie
Porty rybackie, miejsca wyładunku, giełdy rybne, przystanie i inna infrastruktura pomocnicza na lądzie
Poprawka 604
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 41 – ustęp 1
1.   W celu podnoszenia jakości wyładowanych produktów, zwiększania efektywności energetycznej, przyczyniania się do ochrony środowiska lub poprawy bezpieczeństwa i warunków pracy EFMR może wspierać inwestycje mające na celu poprawę infrastruktury portów rybackich lub miejsc wyładunku, w tym inwestycje w obiekty do zbiórki odpadów, a w szczególności odpadów wyrzucanych do morza.
1.   EFMR może wspierać inwestycje mające na celu poprawę istniejącej infrastruktury takiej jak porty rybackie, miejsca wyładunku, giełdy rybne i inna infrastruktura pomocnicza na lądzie, w tym inwestycje w obiekty do zbiórki odpadów, a w szczególności odpadów wyrzucanych do morza.
Poprawka 323
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 41 – ustęp 2
2.  Zgodnie z art. 15 [rozporządzenia w sprawie wspólnej polityki rybołówstwa] i art. 8 lit. b) [rozporządzenia (UE) nr w sprawie wspólnej organizacji rynków produktów rybołówstwa i akwakultury] w celu ułatwienia wykorzystania niechcianych połowów EFMR może wspierać inwestycje w portach rybackich i miejscach wyładunku mające na celu jak najlepsze wykorzystanie niechcianych połowów stad handlowych i waloryzację niewykorzystanych elementów złowionych ryb.
2.  Inwestycje te mogą dotyczyć:
a)  poprawy jakości, świeżości i identyfikalności wyładowywanych produktów;
b)  poprawy warunków wyładunku, przetwarzania, przechowywania i aukcji rybnych;
c)  wykorzystania niechcianych połowów stad handlowych oraz lepszego zastosowania niewykorzystanych elementów połowów zgodnie z art. 15 rozporządzenia (UE) nr .../.... [w sprawie WPRyb] i art. 8 lit. b) rozporządzenia (UE) nr .../.... [w sprawie wspólnej organizacji rynków produktów rybołówstwa i akwakultury];
d)  efektywności energetycznej;
e)  ochrony środowiska naturalnego, zwłaszcza zbiórki, przechowywania i przetwarzania odpadów oraz odpadów wrzucanych do morza;
f)  poprawy higieny, zdrowia i bezpieczeństwa;
g)  poprawy warunków pracy;
h)  dostaw lodu, wody i elektryczności;
i)  sprzętu do konserwacji i naprawy statków rybackich;
j)  budowy, modernizacji i wydłużenia nabrzeża w celu polepszenia bezpieczeństwa w trakcie wyładunku lub załadunku;
k)  skomputeryzowanego zarządzania działalnością połowową;
l)  tworzenia sieci portów rybackich, miejsc wyładunku i miejsc do sprzedaży ryb.
Poprawka 324
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 41 a (nowy)
Artykuł 41 a
Ochrona dziedzictwa morskiego
1.  W celu wspierania i promowania tradycyjnych statków rybackich związanych z rybołówstwem oraz zachowania lub utrzymania operacyjności statków objętych ochroną dziedzictwa morskiego państwa członkowskiego, EFMR może wspierać:
a)  szkolenia i inwestycje mające na celu wsparcie tradycyjnych stoczni i tradycyjnych statków rybackich;
b)  inwestycje na statkach mające na celu odbudowę tradycyjnych drewnianych statków rybackich bez zwiększenia ich zdolności połowowej;
c)  inwestycje mające na celu bezpieczne przechowanie i naprawę tradycyjnych statków rybackich, które objęte są ochroną dziedzictwa morskiego i które nie zostały wycofane z eksploatacji.
2.  Wsparcie przyznaje się wyłącznie właścicielom stoczni i statków rybackich tylko raz w trakcie okresu programowania dla danego statku rybackiego.
3.  Państwa członkowskie dopilnowują, by statki otrzymujące wsparcie przewidziane w ust. 1 lit. b) nadal prowadziły działalność.
Poprawka 325
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 42 – ustęp 1 – wprowadzenie
1.  W celu zmniejszenia oddziaływania rybołówstwa śródlądowego na środowisko, zwiększenia efektywności energetycznej, poprawy jakości wyładowanych ryb bądź bezpieczeństwa lub warunków pracy EFMR może wspierać następujące inwestycje:
1.  W celu zmniejszenia oddziaływania rybołówstwa śródlądowego na środowisko, zwiększenia efektywności energetycznej, poprawy jakości wyładowanych ryb bądź zdrowia, bezpieczeństwa, warunków pracy, kapitału ludzkiego i szkoleń EFMR może wspierać następujące inwestycje:
Poprawka 326
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 42 – ustęp 1 – litera a a (nowa)
aa)  wspieranie kapitału ludzkiego i dialogu społecznego zgodnie z warunkami określonymi w art. 31;
Poprawka 327
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 42 – ustęp 1 – litera b
b)   inwestycje w sprzęt, o których mowa w art. 36, i zgodnie z warunkami określonymi w wymienionym artykule;
b)   inwestycje w sprzęt i projekty, o których mowa w art. 36 i 37, i zgodnie z warunkami określonymi w tych artykułach;
Poprawka 328
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 42 – ustęp 1 – litera d
d)   inwestycje w istniejące porty i miejsca wyładunku, o których mowa w art. 41, i zgodnie z warunkami określonymi w wymienionym artykule.
d)   inwestycje w porty rybackie, przystanie i miejsca wyładunku, o których mowa w art. 41, i zgodnie z warunkami określonymi w wymienionym artykule;
Poprawka 329
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 42 – ustęp 1 – litera d a (nowa)
da)  inwestycje mające na celu poprawę jakości lub podniesienie wartości złowionych ryb, o których mowa w art. 40, i zgodnie z warunkami określonymi w wymienionym artykule.
Poprawka 330
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 42 – ustęp 1 a (nowy)
1a.  EFMR może wspierać inwestycje związane z przedsiębiorczością, o których mowa w art. 32, i na tych samych warunkach, jak wymienione w tym artykule.
Poprawka 331
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 42 – ustęp 1 b (nowy)
1b.  EFMR może wspierać rozwój i ułatwianie realizacji innowacji zgodnie z art. 28, doradztwa zgodnie z art. 29 i partnerstw między naukowcami a rybakami zgodnie z art. 30.
Poprawka 332
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 42 – ustęp 2 – litera a
a)   odniesienia do statków rybackich zawarte w art. 33, 36 i 39 uznaje się za odniesienia do statków rybackich działających wyłącznie na wodach śródlądowych;
a)   odniesienia do statków rybackich zawarte w art. 33, 36, 37 i 39 i 40 uznaje się za odniesienia do statków rybackich działających wyłącznie na wodach śródlądowych;
Poprawka 333
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 42 – ustęp 2 – litera b
b)   odniesienia do środowiska morskiego zawarte w art. 36 uznaje się za odniesienia do środowiska, w którym działają statki rybackie wykorzystywane do rybołówstwa śródlądowego.
b)   odniesienia do środowiska morskiego zawarte w art. 36 uznaje się za odniesienia do środowiska, w którym uprawia się rybołówstwo śródlądowe.
Poprawka 334
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 42 – ustęp 3
3.   W celu zachęcania do prowadzenia zróżnicowanej działalności przez rybaków zajmujących się rybołówstwem śródlądowym EFMR może wspierać zmianę przeznaczenia statków wykorzystywanych do rybołówstwa śródlądowego na potrzeby ich wykorzystywania do działalności innej niż połowy, zgodnie z warunkami określonymi w art. 32 niniejszego rozporządzenia.
3.   W celu zachęcania do prowadzenia zróżnicowanej działalności przez rybaków zajmujących się rybołówstwem śródlądowym EFMR może wspierać różnicowanie działalności związanej z rybołówstwem śródlądowym w kierunku uzupełniania innej działalności poza połowami, zgodnie z warunkami określonymi w art. 32 niniejszego rozporządzenia.
Poprawka 634
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 42 – ustęp 5
5.   W celu ochrony oraz rozwoju fauny i flory wodnej EFMR może wspierać udział rybaków zajmujących się rybołówstwem śródlądowym w zarządzaniu obszarami sieci NATURA 2000, ich odbudowie i monitorowaniu, w obszarach, których bezpośrednio dotyczą kwestie związane z działalnością połowową oraz rekultywacją wód śródlądowych, w tym na tarliskach i szlakach migracyjnych gatunków migrujących, nie naruszając przepisów art. 38 ust. 1 lit. d).
5.   W celu ochrony oraz rozwoju fauny i flory wodnej EFMR może wspierać:
Poprawka 635
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 42 – ustęp 5 – litera a (nowa)
a)  nie naruszając przepisów art. 38 ust. 1 lit d), zarządzanie obszarami sieci NATURA 2000 oraz ich odbudowę i monitorowanie, jeżeli obszarów tych bezpośrednio dotyczą kwestie związane z działalnością połowową oraz rekultywacją wód śródlądowych, w tym na tarliskach i szlakach migracyjnych gatunków migrujących, w stosownych przypadkach obejmując udział rybaków zajmujących się rybołówstwem śródlądowym;
Poprawka 636
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 42 – ustęp 5 – litera b (nowa)
b)  budowę, modernizowanie lub instalację stałych lub ruchomych urządzeń służących ochronie i rozwojowi fauny i flory wodnej, w tym ich monitorowanie i ocenę naukową.
Poprawka 336
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 42 – ustęp 6
6.   Państwa członkowskie dopilnowują, by statki otrzymujące wsparcie przewidziane w niniejszym artykule nadal działały wyłącznie na wodach śródlądowych.
6.   Nie naruszając przepisów ust. 3 państwa członkowskie dopilnowują, by statki otrzymujące wsparcie przewidziane w niniejszym artykule nadal działały wyłącznie na wodach śródlądowych.
Poprawka 337
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 44 – ustęp 1
1.  Wsparcie przyznawane na podstawie niniejszego rozdziału ogranicza się do przedsiębiorstw z sektora akwakultury, o ile wyraźnie nie wskazano inaczej.
1.  Wsparcie przyznawane na podstawie niniejszego rozdziału ogranicza się do przedsiębiorstw z sektora zrównoważonej akwakultury, w tym przedsiębiorstw prowadzonych przez przedsiębiorców dopiero rozpoczynających działalność w tym sektorze, o których mowa w art. 1 lit. a), oraz organizacji składających się z producentów i przedsiębiorców w sektorze akwakultury, o ile wyraźnie nie wskazano inaczej. Nie udziela się wsparcia podmiotom gospodarczym, które dopuściły się poważnych naruszeń unijnego prawodawstwa dotyczącego środowiska.
Poprawka 338
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 44 – ustęp 1 a (nowy)
1a.  Do celów niniejszego artykułu przedsiębiorcy rozpoczynający działalność w tym sektorze muszą przedłożyć plan biznesowy i, jeśli koszty inwestycji przekraczają 150 000 EUR, studium wykonalności.
Poprawka 589
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 44 – ustęp 2
2.  Jeśli operacje polegają na inwestycjach w sprzęt lub infrastrukturę zapewniające spełnianie wymogów dotyczących ochrony środowiska, zdrowia ludzi lub zwierząt, higieny lub dobrostanu zwierząt przewidzianych prawem unijnym oraz wchodzących w życie po 2014 r., wsparcie można przyznawać do daty, w której takie normy staną się obowiązkowe dla przedsiębiorstw.
2.  Wsparcie ogranicza się do inwestycji w sprzęt lub infrastrukturę, których wpływ na środowisko uznano za najmniejszy lub które gwarantują lepsze wyniki z punktu widzenia zdrowia ludzi lub zwierząt, higieny lub dobrostanu zwierząt od wyników wymaganych prawem unijnym.
Nie udziela się wsparcia na działania z obszaru akwakultury, w których wykorzystuje się organizmy genetycznie modyfikowane.
Nie udziela się wsparcia na intensywne działania z obszaru akwakultury – bez względu na ich rodzaj – prowadzone w chronionych strefach morskich lub strefach odbudowy zasobów rybnych.
Poprawka 340
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 45 – ustęp 1 – wprowadzenie
1.  W celu motywowania do innowacji w sektorze akwakultury EFMR może wspierać operacje mające na celu:
1.  W celu motywowania do innowacji w sektorze zrównoważonej akwakultury EFMR może wspierać projekty mające na celu:
a)   wprowadzanie do gospodarstw akwakultury nowej wiedzy technicznej lub organizacyjnej, która prowadzi do zmniejszenia ich oddziaływania na środowisko lub wspierania bardziej zrównoważonego gospodarowania zasobami w sektorze akwakultury;
a)   rozwój w gospodarstwach akwakultury wiedzy technicznej, naukowej lub organizacyjnej, która w szczególności ograniczy oddziaływanie na środowisko, ograniczy uzależnienie od paszy dla ryb i oleju rybnego, będzie wspierać bardziej zrównoważone gospodarowanie zasobami w sektorze akwakultury i ułatwi nowe zrównoważone metody produkcji;
b)   rozwój lub wprowadzanie do obrotu nowych produktów lub produktów znacznie ulepszonych w porównaniu z aktualną sytuacją w tym sektorze, nowych lub ulepszonych procesów, nowych lub ulepszonych metod zarządzania oraz systemów organizacji.
b)   rozwój lub wprowadzanie do obrotu nowych produktów lub produktów znacznie ulepszonych, nowych lub ulepszonych procesów, nowych lub ulepszonych metod zarządzania oraz systemów organizacji innowacji lub ulepszeń w procesie produkcji i przetwarzania produktów akwakultury;
ba)  badanie innowacji, produktów i procesów pod względem ich wykonalności technicznej lub ekonomicznej.
Poprawka 341
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 45 – ustęp 2
2.   Operacje finansowane na podstawie niniejszego artykułu należy przeprowadzać we współpracy z organem naukowym lub technicznym uznanym w świetle prawa danego państwa członkowskiego, który zatwierdzi wyniki takich operacji.
2.   Operacje finansowane na podstawie niniejszego artykułu prowadzone są przez naukowe, akademickie lub techniczne organy publiczne lub prywatne uznane przez prawo krajowe danego państwa członkowskiego, które zatwierdzają wyniki takich operacji, lub we współpracy z nimi.
Poprawka 342
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 45 – ustęp 3 a (nowy)
3a.  EFMR dostarcza wkład finansowy na rzecz działalności związanej z rozwojem i innowacyjnością w sektorze akwakultury poprzez realizację wieloletnich planów strategicznych opracowanych przez państwa członkowskie.
Poprawka 343
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 46 – nagłówek
Inwestycje w akwakulturę prowadzoną na morzu i niezwiązaną z żywnością
Inwestycje w akwakulturę
Poprawka 344
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 46 – ustęp 1
1.   W celu wspierania form akwakultury o wysokim potencjale wzrostu EFMR może wspierać inwestycje w rozwój akwakultury prowadzonej na morzu lub niezwiązanej z żywnością.
1.   W celu wspierania form zrównoważonej akwakultury o wysokim potencjale wzrostu EFMR może wspierać: –
a)  inwestycje produkcyjne w akwakulturę, w tym akwakulturę prowadzoną na morzu lub niezwiązaną z żywnością;
b)  różnicowanie produkcji i hodowanych gatunków oraz ocenę wydajności i trafności wyboru lokalizacji.
Poprawka 345
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 46 – ustęp 1 a (nowy)
1a.  Wsparcie na podstawie ust. 1 może zostać przyznane na zwiększenie produkcji i/lub modernizację istniejących przedsiębiorstw z sektora akwakultury lub budowę nowych przedsiębiorstw, pod warunkiem że rozwój jest zgodny z wieloletnim krajowym planem strategicznym dotyczącym rozwoju akwakultury.
Poprawka 346
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 46 – ustęp 1 b (nowy)
1b.  Wsparcia przyznawanego na podstawie niniejszego artykułu udziela się wyłącznie w przypadku, gdy niezależne sprawozdanie z wprowadzania do obrotu wyraźnie wykaże, że dany produkt ma dobre, zrównoważone perspektywy rynkowe. Utworzone przedsiębiorstwa powinny być rentowne i nie powinny przyczyniać się do nadprodukcji w sektorze.
Poprawka 347
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 47 – ustęp 1 – wprowadzenie
1.  W celu wspierania przedsiębiorczości w sektorze EFMR może wspierać inwestycje, które przyczyniają się do:
1.  W celu wspierania przedsiębiorczości w sektorze zrównoważonej akwakultury EFMR może wspierać inwestycje, które przyczyniają się do:
Poprawka 348
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 47 – ustęp 1 – litera a
a)   podnoszenia wartości produktów akwakultury, zwłaszcza przez umożliwianie przedsiębiorstwom z sektora akwakultury przetwarzania, wprowadzania do obrotu i bezpośredniej sprzedaży własnych produktów akwakultury;
a)   podnoszenia wartości produktów akwakultury, na przykład przez wspieranie sektora akwakultury w przetwarzaniu, wprowadzaniu do obrotu i bezpośredniej sprzedaży własnych produktów akwakultury, lub przez ustanawianie stowarzyszeń lub zawieranie umów o stowarzyszeniu w zakresie takiego przetwarzania;
Poprawka 349
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 47 – ustęp 1 – litera b
b)   różnicowania dochodów przedsiębiorstw z sektora akwakultury przez rozwój nowych gatunków akwakultury o dobrych perspektywach rynkowych;
b)   różnicowania dochodów w sektorze akwakultury przez rozwój nowych rodzimych gatunków akwakultury w ich zwyczajowym środowisku oferującym wartość dodaną i dobre perspektywy rynkowe i środowiskowe;
Poprawka 350
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 47 – ustęp 1 – litera c
c)  różnicowania dochodów przedsiębiorstw z sektora akwakultury przez rozwój działalności dodatkowej spoza sektora akwakultury.
c)  różnicowania dochodów przedsiębiorstw z sektora akwakultury przez rozwój działalności dodatkowej.
Poprawka 351
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 47 – ustęp 2
2.   Wsparcia przewidziane w ust. 1 lit. c) przyznaje się wyłącznie przedsiębiorstwom z sektora akwakultury, pod warunkiem że taka działalność dodatkowa spoza sektora akwakultury wiąże się z podstawową działalnością przedsiębiorstwa dotyczącą akwakultury, tak jak w przypadku turystyki wędkarskiej, usług w zakresie ochrony środowiska świadczonych w ramach akwakultury lub działań edukacyjnych dotyczących akwakultury.
2.   Wsparcia przewidziane w ust. 1 lit. c) przyznaje się wyłącznie przedsiębiorstwom z sektora akwakultury, pod warunkiem że taka działalność dodatkowa spoza sektora akwakultury wiąże się z podstawową produkcją lub wprowadzaniem do obrotu w zakresie akwakultury, tak jak w przypadku turystyki wędkarskiej, usług w zakresie ochrony środowiska świadczonych w ramach akwakultury lub działań edukacyjnych dotyczących akwakultury.
Poprawka 352
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 48 – ustęp 1 – wprowadzenie
1.  W celu poprawy ogólnych wyników i konkurencyjności gospodarstw akwakultury EFMR może wspierać:
1.  W celu poprawy ogólnych wyników i konkurencyjności gospodarstw akwakultury oraz by zmniejszyć oddziaływanie na środowisko ich działalności EFMR może wspierać:
Poprawka 353
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 48 – ustęp 1 – litera b
b)  zapewnianie usług doradczych o charakterze technicznym, naukowym, prawnym lub gospodarczym, związanych z prowadzeniem gospodarstwa.
b)  zapewnianie usług doradczych o charakterze technicznym, naukowym, prawnym, środowiskowym lub gospodarczym, związanych z prowadzeniem gospodarstwa.
Poprawka 637
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 48 – ustęp 1 – litera b a (nowa)
ba)  poprawa warunków pracy, z uwzględnieniem zasad MOP;
Poprawka 638
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 48 – ustęp 1 – litera b b (nowa)
bb)  wspieranie szkoleń zawodowych i dostępu ludzi młodych do zatrudnienia w sektorze rybołówstwa i akwakultury.
Poprawka 354
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 48 – ustęp 2 – litera d
d)  normy bezpieczeństwa i higieny pracy wynikające z prawa unijnego lub krajowego;
d)  normy zdrowotne, bezpieczeństwa i higieny pracy wynikające z prawa unijnego lub krajowego;
Poprawka 355
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 48 – ustęp 2 – litera e a (nowa)
ea)  promowanie równości szans, zwłaszcza w odniesieniu do równości płci i integracji osób niepełnosprawnych;
Poprawka 356
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 48 – ustęp 3
3.   Wsparcie przewidziane w ust. 1 lit. a) przyznaje się wyłącznie podmiotom prawa publicznego wyznaczonym do zapewnienia usług doradczych dla gospodarstw akwakultury. Wsparcie przewidziane w ust. 1 lit. b) przyznaje się wyłącznie MŚP z sektora akwakultury lub organizacjom producentów z sektora akwakultury.
3.   Wsparcie przewidziane w ust. 1 lit. a) przyznaje się wyłącznie podmiotom prawa publicznego wyznaczonym do zapewnienia usług doradczych dla gospodarstw akwakultury lub uznanym przez państwo członkowskie organizacjom zawodowym. Wsparcie przewidziane w ust. 1 lit. b) przyznaje się wyłącznie MŚP z sektora akwakultury, uznanym przez państwo członkowskie organizacjom zawodowym z sektora akwakultury, organizacjom producentów z sektora akwakultury lub zrzeszeniom organizacji producentów z sektora akwakultury.
Poprawka 357
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 48 – ustęp 3 a (nowy)
3a.  W przypadku gdy wsparcie, które ma zostać przyznane, nie przekracza 4 000 EUR, beneficjent może zostać wybrany w drodze procedury przyśpieszonej.
Poprawka 358
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 48 – ustęp 4
4.  W trakcie okresu programowania gospodarstwa akwakultury mogą otrzymać wsparcie przeznaczone na usługi doradcze tylko jeden raz w przypadku każdej kategorii usług określonej w ust. 2 lit. a)-e).
skreślony
Poprawka 359
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 49 – ustęp 1 – litera a
a)   uczenie się przez całe życie, upowszechnianie wiedzy naukowej i innowacyjnych praktyk oraz nabywanie nowych umiejętności zawodowych związanych z sektorem akwakultury;
a)   szkolenia zawodowe, uczenie się przez całe życie, upowszechnianie wiedzy naukowej oraz technicznej i innowacyjnych praktyk oraz nabywanie nowych umiejętności zawodowych związanych z sektorem akwakultury, poprawę warunków pracy, poprawę bezpieczeństwa pracy oraz zmniejszenie oddziaływania na środowisko działalności sektora akwakultury;
Poprawka 360
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 49 – ustęp 1 – litera b
b)   tworzenie sieci kontaktów i wymianę doświadczeń oraz najlepszych praktyk między przedsiębiorstwami lub organizacjami branżowymi z sektora akwakultury lub też innymi zainteresowanymi stronami, w tym organami naukowymi lub organami promującymi równość szans dla mężczyzn i kobiet.
b)   tworzenie sieci kontaktów i wymianę doświadczeń oraz najlepszych praktyk między przedsiębiorstwami lub organizacjami branżowymi z sektora akwakultury lub też innymi zainteresowanymi stronami, publicznymi lub prywatnymi, w tym organami naukowymi, technicznymi i szkoleniowymi lub organami promującymi równość szans dla mężczyzn i kobiet.
Poprawka 361
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 49 – ustęp 2
2.  Wsparcia, o którym mowa w ust. 1 lit. a), nie przyznaje się dużym przedsiębiorstwom z sektora akwakultury.
skreślony
Poprawka 362
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 50 – ustęp 1 – wprowadzenie
1.   W celu przyczyniania się do rozwoju terenów hodowli i infrastruktury w ramach akwakultury EFMR może wspierać:
1.   W celu przyczyniania się do rozwoju terenów hodowli i infrastruktury w ramach akwakultury oraz w celu zmniejszenia oddziaływania na środowisko działalności sektora akwakultury EFMR może wspierać:
-
Poprawka 363
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 50 – ustęp 1 – litera a
a)   identyfikowanie i tworzenie map terenów o warunkach najlepiej dopasowanych do rozwoju akwakultury oraz, w stosowanych przypadkach, uwzględnianie procesów związanych z planowaniem przestrzennym obszarów morskich;
a)   identyfikowanie i tworzenie map terenów o warunkach najlepiej dopasowanych do rozwoju zrównoważonej akwakultury w niewielkim stopniu oddziałującej na środowisko oraz, w stosownych przypadkach, uwzględnianie procesów związanych z planowaniem przestrzennym obszarów morskich, a także działania monitorowania wzajemnych oddziaływań w obrębie środowiska w fazie realizacji działań z dziedziny akwakultury;
Poprawka 364
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 50 – ustęp 1 – litera a a (nowa)
aa)  identyfikowanie i tworzenie map obszarów, takich jak odchowalnie, przybrzeżne tarliska, morskie obszary chronione, tereny NATURA 2000 lub obszary odbudowy zasobów rybnych, na których należy wykluczyć prowadzenie intensywnej akwakultury, aby zachować ich rolę w ekosystemie;
Poprawka 365
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 50 – ustęp 1 – litera b
b)   poprawę infrastruktury terenów hodowli akwakultury, w tym przez scalanie gruntów, dostawy energii oraz gospodarkę wodną;
b)   poprawę i rozwój obiektów i infrastruktury pomocniczej niezbędnej do zwiększenia potencjału miejsc hodowli akwakultury i zmniejszenia śladu ekologicznego akwakultury, w tym przez inwestycje w scalanie gruntów, dostawy energii oraz gospodarkę wodną;
Poprawka 366
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 50 – ustęp 1 – litera c
c)   działania podejmowane i wdrażane przez właściwe organy na podstawie art. 9 ust. 1 dyrektywy 2009/147/WE lub art. 16 ust. 1 dyrektywy 92/43/EWG w celu zapobiegania poważnemu szkodliwemu oddziaływaniu na akwakulturę.
c)   działania podejmowane przez właściwe organy mające na celu załagodzenie konfliktu z chronionymi dzikimi gatunkami na podstawie dyrektywy 2009/147/WE lub dyrektywy 92/43/EWG w celu zapobiegania poważnemu szkodliwemu oddziaływaniu na akwakulturę.
Poprawka 367
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 50 – ustęp 2
2.   Beneficjentami wsparcia przyznawanego na podstawie niniejszego artykułu wyłącznie podmioty prawa publicznego.
2.   Do uzyskania wsparcia na podstawie niniejszego artykułu kwalifikują się wyłącznie podmioty prawa publicznego lub prywatne organizacje, którym państwo członkowskie powierzyło zadanie prowadzenia działalności, o której mowa w ust. 1 lit. a), aa) i b).
Poprawka 368
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 51 – nagłówek
Zachęcanie rolników do podjęcia działalności w sektorze akwakultury
Zachęcanie rolników do podjęcia działalności w sektorze zrównoważonej akwakultury oraz przetwórstwa produktów akwakultury
Poprawka 369
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 51 – ustęp 1
1.   W celu wspierania przedsiębiorczości w sektorze akwakultury EFMR może wspierać zakładanie przedsiębiorstw w sektorze akwakultury przez rolników rozpoczynających działalność.
1.   W celu wspierania przedsiębiorczości w sektorze akwakultury EFMR może wspierać zakładanie przedsiębiorstw lub spółdzielni w sektorze zrównoważonej akwakultury przez rolników rozpoczynających działalność, w tym w sektorze przetwórstwa produktów akwakultury, ze szczególnym naciskiem na młodych producentów sektora akwakultury oraz na równość płci.
Poprawka 370
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 51 – ustęp 2 – wprowadzenie
2.   Wsparcie przyznaje się rolnikom rozpoczynającym działalność w sektorze akwakultury, pod warunkiem że:
2.   Wsparcie zgodnie z ust. 1 przyznaje się rolnikom rozpoczynającym działalność w sektorze akwakultury, pod warunkiem że:
Poprawka 371
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 51 – ustęp 2 – litera b
b)   po raz pierwszy zakładają w sektorze akwakultury mikroprzedsiębiorstwo lub małe przedsiębiorstwo w charakterze osoby zarządzającej takim przedsiębiorstwem;
b)   po raz pierwszy zakładają w sektorze akwakultury lub przetwórstwa produktów akwakultury mikroprzedsiębiorstwo lub małe przedsiębiorstwo w charakterze osoby zarządzającej takim przedsiębiorstwem;
Poprawka 372
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 51 – ustęp 2 – litera c
c)   przedkładają plan biznesowy dotyczący rozwoju swojej działalności w sektorze akwakultury.
c)   przedkładają racjonalny z gospodarczego i środowiskowego punktu widzenia plan biznesowy dotyczący rozwoju swojej działalności w sektorze akwakultury, w tym plan dotyczący zmniejszenia śladu ekologicznego ich działalności.
Poprawka 373
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 52 – nagłówek
Promowanie akwakultury oferującej wysoki poziom ochrony środowiska
Promowanie zrównoważonej akwakultury oferującej wysoki poziom ochrony środowiska
Poprawka 374
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 52 – ustęp 1 – wprowadzenie
W celu znacznego zmniejszenia oddziaływania akwakultury na środowisko EFMR może wspierać inwestycje:
W celu znacznego zmniejszenia oddziaływania akwakultury na środowisko EFMR może wspierać następujące inwestycje:
Poprawka 375
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 52 – ustęp 1 – litera a
a)   pozwalające na znaczne zmniejszenie oddziaływania przedsiębiorstw z sektora akwakultury na wodę, zwłaszcza przez zmniejszanie ilości wykorzystywanej wody lub poprawę jakości wody wyjściowej, w tym przez zakładanie multitroficznych systemów dla akwakultury;
a)   pozwalające na znaczne zmniejszenie oddziaływania przedsiębiorstw z sektora akwakultury na zużycie i jakość wody, zwłaszcza przez zmniejszanie ilości chemikaliów, antybiotyków i innych leków lub wykorzystywanej wody, lub poprawę jakości wody wyjściowej, w tym przez zakładanie multitroficznych systemów dla akwakultury;
Poprawka 376
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 52 – ustęp 1 – litera a a (nowa)
aa)  wspierające akwakulturę z zamkniętym obiegiem wody;
Poprawka 377
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 52 – ustęp 1 – litera b
b)   ograniczające negatywne oddziaływanie przedsiębiorstw z sektora akwakultury na przyrodę i różnorodność biologiczną;
b)   ograniczające negatywne oddziaływanie przedsiębiorstw z sektora akwakultury na przyrodę oraz promujące ochronę środowiska i różnorodności biologicznej, w szczególności zmniejszając oddziaływanie na dzikie stada ryb, interakcje z gatunkami drapieżnymi, stosowanie toksycznych substancji chemicznych i antybiotyków, oraz inne skutki dla środowiska związane z intensywną akwakulturą;
Poprawka 378
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 52 – ustęp 1 – litera c
c)   na zakup sprzętu chroniącego gospodarstwa akwakultury przed dzikim drapieżnikami pozostającymi pod ścisłą ochroną na podstawie dyrektywy Rady i Parlamentu 2009/147/WE i dyrektywy Rady 92/43/EWG;
c)   na zakup sprzętu chroniącego gospodarstwa akwakultury przed dzikimi drapieżnikami;
Poprawka 379
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 52 – ustęp 1 – litera e
e)   umożliwiające odbudowę istniejących stawów i zalewów przez usuwanie mułu lub dzięki dostępnym środkom mającym na celu zapobieganie odkładaniu się mułu.
e)   umożliwiające odbudowę obszarów przyujściowych, istniejących stawów i zalewów lub siedlisk z nimi połączonych przez usuwanie mułu lub dzięki dostępnym środkom mającym na celu zapobieganie odkładaniu się mułu.
Poprawka 380
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 53 – ustęp 1 – wprowadzenie
1.   W celu promowania rozwoju akwakultury ekologicznej lub energooszczędnej EFMR może wspierać:
1.   W celu promowania rozwoju akwakultury ekologicznej lub w większym stopniu energooszczędnej EFMR może wspierać:
Poprawka 381
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 53 – ustęp 1 – litera a a (nowa)
aa)  porzucenie hodowli gatunków mięsożernych na rzecz hodowli gatunków roślinożernych, które nie wymagają skarmiania świeżych dzikich ryb morskich lub słodkowodnych, mączki rybnej lub oleju rybnego;
Poprawka 382
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 53 – ustęp 1 – litera a b (nowa)
ab)  wspieranie akwakultury z zamkniętym obiegiem, w przypadku której ryby i inne produkty akwakultury są hodowane w zamkniętych systemach recyrkulacyjnych, co zmniejsza do minimum zużycie wody.
Poprawka 383
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 53 – ustęp 1 – litera b
b)   udział w unijnych systemach ekozarządzania i audytu ustanowionych rozporządzeniem (WE) nr 761/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 19 marca 2001 r. dopuszczającym dobrowolny udział organizacji w systemie zarządzania środowiskiem i audytu środowiskowego we Wspólnocie (EMAS) .
b)   udział w unijnych systemach ekozarządzania i audytu, jak systemy ustanowione rozporządzeniem (WE) nr 761/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 19 marca 2001 r. dopuszczającym dobrowolny udział organizacji w systemie zarządzania środowiskiem i audytu środowiskowego we Wspólnocie (EMAS) lub udział w systemach zarządzania środowiskiem uznawanych na szczeblu krajowym;
Poprawka 384
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 53 – ustęp 2
2.   Wsparcie przyznaje się wyłącznie beneficjentom, którzy zobowiązują się, że przez co najmniej 3 lata będą uczestniczyć w systemie EMAS lub że przez co najmniej 5 lat będą spełniać wymogi produkcji ekologicznej.
2.   Wsparcie przyznaje się wyłącznie beneficjentom, którzy zobowiązują się, że przez co najmniej pięć lat będą uczestniczyć w systemie EMAS lub że przez co najmniej pięć lat będą spełniać wymogi produkcji ekologicznej.
Poprawka 385
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 53 – ustęp 3
3.   Wsparcie ma formę wyrównania przez maksymalny okres dwóch lat podczas okresu, w którym przedsiębiorstwo przechodzi na produkcję ekologiczną lub podczas okresu udziału w systemie EMAS.
3.   Wsparcie ma formę wyrównania przez maksymalny okres pięciu lat podczas okresu, w którym przedsiębiorstwo przechodzi na produkcję ekologiczną lub podczas okresu udziału w systemie EMAS.
Poprawka 386
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 53 – ustęp 4 – litera a
a)   utraty dochodu lub dodatkowych kosztów poniesionych w trakcie okresu porzucania tradycyjnej produkcji na rzecz produkcji ekologicznej w przypadku operacji kwalifikowalnych na podstawie ust. 1 lit. a) niniejszego artykułu;
a)   utraty dochodu lub dodatkowych kosztów poniesionych w trakcie okresu porzucania tradycyjnej produkcji na rzecz produkcji ekologicznej lub utrzymania produkcji ekologicznej w przypadku operacji kwalifikowalnych na podstawie ust. 1 lit. a);
Poprawka 387
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 54 – ustęp 1 – wprowadzenie
1.   W celu promowania rozwoju akwakultury świadczącej usługi w zakresie ochrony środowiska EFMR może wspierać:
1.   W celu promowania rozwoju zrównoważonej akwakultury świadczącej usługi w zakresie ochrony środowiska EFMR może wspierać:
Poprawka 388
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 54 – ustęp 1 – litera a
a)   metody akwakultury zgodne ze szczególnymi potrzebami środowiskowymi i podlegające szczególnym wymogom w zakresie zarządzania, wynikającym z wyznaczenia obszarów sieci NATURA 2000, zgodnie z dyrektywą Rady 92/43/EWG oraz dyrektywą Rady i Parlamentu Europejskiego 2009/147/WE;
a)   ekstensywne i półintensywne metody akwakultury zgodne ze szczególnymi potrzebami środowiskowymi i podlegające szczególnym wymogom w zakresie zarządzania, wynikającym z wyznaczenia obszarów sieci NATURA 2000, zgodnie z dyrektywą Rady 92/43/EWG oraz dyrektywą 2009/147/WE;
Poprawka 389
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 54 – ustęp 1 – litera b
b)   udział w ochronie i rozmnażaniu ex-situ zwierząt wodnych w ramach programów ochrony środowiska i odbudowy różnorodności biologicznej, opracowanych przez organy publiczne lub prowadzone pod ich nadzorem;
b)   koszty związane bezpośrednio z udziałem w ochronie i rozmnażaniu ex situ zwierząt wodnych w ramach programów ochrony środowiska i odbudowy różnorodności biologicznej, opracowanych przez organy publiczne lub prowadzone pod ich nadzorem;
Poprawka 390
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 54 – ustęp 1 – litera c
c)   formy ekstensywnej akwakultury, w tym ochronę i poprawę środowiska, różnorodności biologicznej i zarządzania krajobrazem oraz tradycyjnymi cechami terenów akwakultury.
c)   formy ekstensywnej i półintensywnej akwakultury, zarówno na obszarach przybrzeżnych, jak i na wodach śródlądowych, w tym ochronę i poprawę środowiska, różnorodności biologicznej i zarządzania krajobrazem oraz tradycyjnymi cechami terenów akwakultury.
Poprawka 391
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 54 – ustęp 2
2.   Wsparcie przewidziane w ust. 1 lit. a) ma formę wypłacanego rocznie wyrównania poniesionych kosztów dodatkowych lub dochodów utraconych w wyniku wymogów dotyczących zarządzania na danych obszarach, w związku z wdrażaniem dyrektywy 92/43/EWG lub dyrektywy Rady i Parlamentu Europejskiego 2009/147/WE.
2.   Wsparcie przewidziane w ust. 1 lit. a) ma formę wypłacanego rocznie wyrównania poniesionych kosztów dodatkowych i/lub dochodów utraconych na skutek zastosowania się do wymogów dotyczących zarządzania na danych obszarach, w związku z wdrażaniem dyrektywy 92/43/EWG lub dyrektywy Rady i Parlamentu Europejskiego 2009/147/WE.
Poprawka 392
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 54 – ustęp 4
4.   Wsparcie przewidziane w ust. 1 lit. c) ma formę rocznego wyrównania poniesionych kosztów dodatkowych.
4.   Wsparcie przewidziane w ust. 1 lit. c) ma formę rocznego wyrównania poniesionych kosztów dodatkowych, a także rekompensaty strat wyrządzonych w stadach akwakultury przez gatunki chronione, pod warunkiem że zastosowano środki ochronne.
Poprawka 393
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 55 – ustęp 1
1.   EFMR wspiera wyrównanie kosztów ponoszonych przez rolników hodujących mięczaki w związku z czasowym zawieszeniem zbiorów hodowanych mięczaków wyłącznie z powodu kwestii związanych ze zdrowiem publicznym.
1.   EFMR może wspierać wyrównanie kosztów ponoszonych przez rolników hodujących mięczaki w związku z czasowym zawieszeniem zbiorów hodowanych mięczaków wyłącznie z powodu kwestii związanych ze zdrowiem publicznym.
Poprawka 395
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 55 – ustęp 2 – litera b
b)   strata poniesiona w wyniku zawieszenia zbiorów wynosi więcej niż 35% rocznego obrotu takiego przedsiębiorstwa, obliczanego na podstawie średniego obrotu danego przedsiębiorstwa z okresu trzech lat poprzedzających taką sytuację.
b)   strata poniesiona w wyniku zawieszenia zbiorów wynosi więcej niż 15% rocznego obrotu takiego przedsiębiorstwa, obliczanego na podstawie średniego obrotu danego przedsiębiorstwa z okresu trzech lat poprzedzających taką sytuację lub z dotychczasowego okresu działalności, jeżeli przedsiębiorstwo istnieje krócej; państwa członkowskie mogą wprowadzić szczególne zasady obliczania dla przedsiębiorstw działających krócej niż rok.
Poprawka 396
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 55 – ustęp 3
3.  Maksymalny okres, w odniesieniu do którego można przyznać wyrównanie, wynosi 12 miesięcy w trakcie całego okresu programowania.
skreślony
Poprawka 397
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 56 – ustęp 1 – wprowadzenie
1.   W celu wspierania zdrowia i dobrostanu zwierząt w przedsiębiorstwach z sektora akwakultury, zwłaszcza w kontekście profilaktyki i bezpieczeństwa biologicznego, EFMR może wspierać:
1.   W celu wspierania zdrowia i dobrostanu zwierząt w przedsiębiorstwach z sektora akwakultury, zwłaszcza w kontekście profilaktyki i bezpieczeństwa biologicznego, EFMR może wspierać gospodarstwa akwakultury oraz organizacje branżowe w sektorze akwakultury w związku z:
Poprawka 398
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 56 – ustęp 1 – litera a
a)   kontrolę i zwalczanie chorób w sektorze akwakultury zgodnie z warunkami decyzji Rady 2009/470/WE w sprawie wydatków w dziedzinie weterynarii;
a)   kosztami kontroli i zwalczania chorób w sektorze akwakultury zgodnie z warunkami decyzji Rady 2009/470/WE w sprawie wydatków w dziedzinie weterynarii, w tym niezbędnymi kosztami operacyjnymi w celu wypełnienia zobowiązań określonych w planie zwalczania;
Poprawka 399
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 56 – ustęp 1 – litera b
b)   rozwój ogólnych i zorientowanych na poszczególne gatunki najlepszych praktyk lub kodeksów postępowania dotyczących bezpieczeństwa biologicznego lub potrzeb w zakresie dobrostanu zwierząt w akwakulturze;
b)   rozwój ogólnych i zorientowanych na poszczególne gatunki najlepszych praktyk lub kodeksów postępowania dotyczących bezpieczeństwa biologicznego, zdrowia i potrzeb w zakresie dobrostanu zwierząt w akwakulturze;
Poprawka 400
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 56 – ustęp 1 – litera c
c)   większą dostępność leków weterynaryjnych wykorzystywanych w akwakulturze i promowanie odpowiedniego wykorzystywania takich leków przez zlecanie badań farmaceutycznych oraz upowszechnianie i wymianę informacji.
c)   inicjatywami mającymi na celu zmniejszenie zależności akwakultury od leków weterynaryjnych;
Poprawka 401
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 56 – ustęp 1 – litera c a (nowa)
ca)  ustanowieniem i funkcjonowaniem grup ochrony sanitarnej w sektorze akwakultury, uznawanych przez państwa członkowskie.
Poprawka 402
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 57 – ustęp 1 – wprowadzenie
1.   W celu ochrony dochodów producentów z sektora akwakultury EFMR może wspierać składki na ubezpieczenie zasobów akwakultury, które pokrywa straty powstałe w wyniku:
1.   W celu ochrony dochodów producentów z sektora akwakultury EFMR może wspierać składki na ubezpieczenie zasobów akwakultury lub wspólny fundusz uznany przez państwo członkowskie, mające na celu pokrywanie co najmniej strat powstałych w wyniku:
Poprawka 403
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 57 – ustęp 1 – litera a
a)   klęsk żywiołowych;
a)   klęsk żywiołowych lub masowego zanieczyszczenia środowiska morskiego;
Poprawka 404
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 57 – ustęp 1 – litera c
c)   nagłych zmian jakości wody;
c)   nagłych zmian jakości i ilości wody;
Poprawka 405
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 57 – ustęp 1 – litera d
d)   chorób w akwakulturze lub zniszczenia obiektów produkcyjnych.
d)   chorób w akwakulturze, drapieżnictwa, awarii mechanicznych lub zniszczenia obiektów produkcyjnych, za które podmiot gospodarczy nie jest odpowiedzialny;
Poprawka 406
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 57 – ustęp 1 – litera d a (nowa)
da)  poważnych szkód spowodowanych przez dzikie zwierzęta, w tym również w wyniku inwazji szkodników w gospodarstwach akwakultury;
Poprawka 407
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 57 – ustęp 1 – litera d b (nowa)
db)  skażenia środowiska spowodowanego katastrofą zewnętrzną niezależną od gospodarstwa akwakultury;
Poprawka 408
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 57 – ustęp 1 – litera d c (nowa)
dc)  zbierania i usuwania zwierząt padłych w gospodarstwie z przyczyn naturalnych i na skutek wypadków w gospodarstwie, za które podmiot gospodarczy nie jest odpowiedzialny, lub takich, które ubito i zakopano w gospodarstwie z uwagi na ich stan zdrowia po uprzednim uzyskaniu pozwolenia administracyjnego.
Poprawka 409
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 57 – ustęp 2 – akapit pierwszy
2.   Wystąpienie niekorzystnych zjawisk klimatycznych lub choroby w akwakulturze w sposób formalny uznaje zainteresowane państwo członkowskie.
2.   Wystąpienie niekorzystnych zjawisk klimatycznych, choroby, poważnego zanieczyszczenia lub wszelkich istotnych okoliczności, o których mowa w ust. 1, w akwakulturze w sposób formalny uznaje zainteresowane państwo członkowskie.
Poprawka 410
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 57 – ustęp 3
3.   Wsparcie przyznaje się wyłącznie dla umów ubezpieczenia dotyczących zasobów akwakultury, które obejmują straty ekonomiczne wymienione w ust. 1 przekraczające 30 % średniej rocznej produkcji danego rolnika z sektora akwakultury.
3.   Wsparcie przyznaje się wyłącznie dla umów ubezpieczenia dotyczących zasobów akwakultury lub wspólnych funduszy, które obejmują straty ekonomiczne wymienione w ust. 1 przekraczające 25% średniej rocznej produkcji danego rolnika z sektora akwakultury.
Poprawka 411
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 58
W ramach EFMR wspiera się zrównoważony rozwój obszarów rybackich z zastosowaniem podejścia do rozwoju kierowanego przez lokalną społeczność określonego w art. 28 [rozporządzenia (UE) nr […] w sprawie wspólnych przepisów].
W ramach EFMR wspiera się zrównoważony rozwój obszarów rybackich i akwakultury z zastosowaniem podejścia do rozwoju kierowanego przez lokalną społeczność określonego w art. 28 [rozporządzenia (UE) nr […] w sprawie wspólnych przepisów].
Poprawka 412
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 59 – ustęp 1
Wsparcie finansowe przyznawane na podstawie niniejszego rozdziału powinno przyczyniać się do realizacji priorytetów Unii Europejskiej określonych w art. 6 ust. 1.
Wsparcie przyznawane na podstawie niniejszego rozdziału przyczynia się do realizacji priorytetów Unii określonych w art. 6 ust. 1, 2 i 3.
Poprawka 413
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Tytuł V – rozdział III – sekcja 2 – tytuł
Obszary rybackie, lokalne partnerstwa i lokalne strategie rozwoju
Obszary rybackie i akwakultury, lokalne partnerstwa i lokalne strategie rozwoju
Poprawka 414
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 60 – nagłówek
Obszary rybackie
Obszary rybackie i akwakultury
Poprawka 415
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 60 – ustęp 1 – wprowadzenie
1.   Obszarem rybackim, który kwalifikuje się do wsparcia, jest:
1.   Aby dany obszar kwalifikował się do wsparcia, musi być obszarem, na którym prowadzi się działalność w zakresie rybołówstwa morskiego lub śródlądowego, lub działalność w zakresie akwakultury. Obszar taki ma być odpowiednio spójny pod względem geograficznym, biologicznym, gospodarczym i społecznym, przy szczególnym uwzględnieniu sektora rybołówstwa, akwakultury i działalności powiązanej, oraz powinien oferować wystarczające zasoby ludzkie, finansowe i gospodarcze w celu wspierania możliwej do realizacji lokalnej strategii rozwoju.
Poprawka 416
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 60 – ustęp 1 – litera a
a)  obszar o ograniczonej wielkości i co do zasady mniejszy niż NUTS poziom 3 wspólnej klasyfikacji jednostek terytorialnych do celów statystycznych w rozumieniu rozporządzenia (WE) nr 1059/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 maja 2003 r. w sprawie ustalenia wspólnej klasyfikacji Jednostek Terytorialnych do Celów Statystycznych (NUTS); oraz
skreślona
Poprawka 417
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 60 – ustęp 1 – litera b
b)  obszar odpowiednio spójny pod względem geograficznym, gospodarczym i społecznym, przy szczególnym uwzględnieniu sektora rybołówstwa i akwakultury, oraz oferujący wystarczające zasoby ludzkie, finansowe i gospodarcze w celu wspierania wykonalnej lokalnej strategii rozwoju.
skreślona
Poprawka 418
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 61 – ustęp 1
1.   Na potrzeby EFMR zintegrowana strategia rozwoju lokalnego, o której mowa w art. 28 ust. 1 lit. c) [rozporządzenia (UE) nr […] w sprawie wspólnych przepisów] opiera się na interakcji między podmiotami i projektami z różnych sektorów lokalnej gospodarki, w szczególności z sektorów rybołówstwa i akwakultury;
1.   Na potrzeby EFMR zintegrowana strategia rozwoju lokalnego, o której mowa w art. 28 ust. 1 lit. c) [rozporządzenia (UE) nr […] w sprawie wspólnych przepisów] opiera się na interakcji i konsultacjach między podmiotami i projektami z sektorów rybołówstwa i akwakultury oraz z innych sektorów lokalnej gospodarki. W związku z tym należy prowadzić konsultacje z komitetami doradczymi.
Poprawka 419
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 61 – ustęp 2 – litera a
a)   maksymalizowania udziału sektorów rybołówstwa i akwakultury w zrównoważonym rozwoju przybrzeżnych i położonych w głębi lądu obszarów rybackich;
a)   maksymalizowania udziału sektorów rybołówstwa i akwakultury w zrównoważonym rozwoju przybrzeżnych i śródlądowych obszarów rybackich i akwakultury;
Poprawka 420
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 61 – ustęp 2 – litera b
b)   zagwarantowania, że lokalne społeczności w pełni wykorzystują możliwości oferowane przez rozwój gospodarki morskiej i obszarów przybrzeżnych oraz czerpią z tych możliwości korzyści.
b)   zagwarantowania, że lokalne społeczności w pełni wykorzystują możliwości oferowane przez rozwój gospodarki morskiej i śródlądowej oraz obszarów przybrzeżnych, ja również czerpią z tych możliwości korzyści, a w szczególności udzielenia małym i upadającym portom rybackim pomocy w celu maksymalizacji ich potencjału morskiego poprzez rozwój zróżnicowanej infrastruktury.
Poprawka 421
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 61 – ustęp 3
3.   Strategia musi być spójna z szansami i potrzebami określonymi dla danego obszaru oraz priorytetami Unii dotyczącymi EFMR. Strategie mogą być różne – od takich, które ukierunkowane są na rybołówstwo do strategii o szerszym zakresie, ukierunkowanych na różnicowanie działalności na obszarach rybackich. Strategia taka ma zakres szerszy niż zwykły zbiór operacji lub zestawienie środków sektorowych.
3.   Strategia musi być spójna z szansami i potrzebami określonymi dla danego obszaru oraz priorytetami Unii dotyczącymi EFMR. Strategie ukierunkowane są głównie na rybołówstwo lub akwakulturę, chociaż mogą to być również strategie o szerszym zakresie, ukierunkowane na dywersyfikację na obszarach rybackich i obszarach akwakultury. Strategia taka ma zakres szerszy niż zwykły zbiór operacji lub zestawienie środków sektorowych.
Poprawka 422
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 61 – ustęp 5
5.   Komisja jest upoważniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 127 dotyczących treści planów działania, o których mowa w Art. 29 ust. 1 lit. e) [rozporządzenia (UE) nr […] w sprawie wspólnych przepisów].
5.   Zintegrowana strategia rozwoju lokalnego obejmuje plan działania, o którym mowa w art. 29 ust. 1 lit. e) [rozporządzenia (UE) nr […] w sprawie wspólnych przepisów]. Wspomniany plan działania obejmuje m.in. wykaz działań przewidzianych w celu realizacji strategii i – dla każdego działania – jego cele, wydatki kwalifikujące się do uzyskania wsparcia, uprawnionych beneficjentów, pulę powiązanych środków publicznych, kryteria wyboru operacji i wskaźniki wyników.
Poprawka 423
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 62 – ustęp 3 – litera b
b)   zapewniają znaczną reprezentację sektorów rybołówstwa i akwakultury.
b)   zapewniają większościową reprezentację sektora rybołówstwa lub sektora akwakultury.
Poprawka 424
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 62 – ustęp 4
4.   Jeśli oprócz wsparcia z EFMR lokalna strategia rozwoju otrzymuje wsparcie z innego funduszu, ustanawia się specjalny organ ds. wyboru projektów wspieranych w ramach EFMR, zgodnie z kryteriami określonymi w ust. 3.
4.   Jeśli oprócz wsparcia z EFMR lokalna strategia rozwoju otrzymuje wsparcie z innego funduszu, organ ds. wyboru LGD w sektorze rybołówstwa dla projektów wspieranych w ramach EFMR spełnia wymogi określone w ust. 3.
Poprawka 425
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 62 – ustęp 7
7.   Odpowiednie funkcje LGD w sektorze rybołówstwa oraz instytucji zarządzającejw odniesieniu do wszystkich zadań związanych z realizacją strategii określa się w jednoznaczny sposób w programie operacyjnym.
7.   Odpowiednie funkcje LGD w sektorze rybołówstwa, instytucji zarządzającej i organu wykonawczego, jeżeli nie jest nim instytucja zarządzająca, w odniesieniu do wszystkich zadań związanych z realizacją strategii określa się w jednoznaczny sposób w programie operacyjnym.
Poprawka 426
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 63 – ustęp 1
1.   Operacje kwalifikowalne na podstawie tej sekcji określono w art. 31 [rozporządzenia (UE) nr […] w sprawie wspólnych przepisów].
1.   Operacje i koszty kwalifikowalne na podstawie tej sekcji określono w art. 31 [rozporządzenia (UE) nr […] w sprawie wspólnych przepisów].
Poprawka 427
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 64 – ustęp 1
1.   Wsparcie przygotowawcze obejmuje budowanie potencjału, szkolenie i tworzenie sieci kontaktów w celu przygotowania i wdrożenia lokalnej strategii rozwoju.
1.   Wsparcie przygotowawcze obejmuje budowanie potencjału, konsultacje, szkolenie i tworzenie sieci kontaktów w celu przygotowania i wdrożenia lokalnej strategii rozwoju.
Poprawka 428
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 65 – ustęp 1 – litera a
a)   podnoszenie wartości produktów, tworzenie miejsc pracy i promowanie innowacji na wszystkich etapach łańcucha dostaw w sektorze rybołówstwa i akwakultury;
a)   podnoszenie wartości produktów, tworzenie miejsc pracy, przyciąganie ludzi młodych i promowanie innowacji na wszystkich etapach łańcucha dostaw w sektorze rybołówstwa, akwakultury i przemysłu przetwórczego;
Poprawka 429
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 65 – ustęp 1 – litera b
b)   wspieranie różnicowania działalności i tworzenia miejsc pracy na obszarach rybackich, zwłaszcza w innych sektorach gospodarki morskiej;
b)   wspieranie różnicowania działalności i tworzenia miejsc pracy na obszarach rybackich i obszarach akwakultury, w tym dywersyfikacji działalności morskiej stanowiącej uzupełnienie dla działalności w dziedzinie rybołówstwa i akwakultury;
Poprawka 430
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 65 – ustęp 1 – litera b a (nowa)
ba)  poprawa w zakresie szkoleń oraz poprawa warunków pracy w rybołówstwie i akwakulturze;
Poprawka 431
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 65 – ustęp 1 – litera c
c)   wspieranie i wykorzystywanie atutów środowiska naturalnego na obszarach rybackich, w tym operacji na rzecz łagodzenia zmiany klimatu;
c)   wspieranie i wykorzystywanie atutów środowiska naturalnego na obszarach rybackich i akwakultury, w tym operacji na rzecz utrzymania bioróżnorodności, poprawy zarządzania strefą przybrzeżną i łagodzenia zmiany klimatu;
Poprawka 432
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 65 – ustęp 1 – litera d
d)   promowanie dobrostanu społecznego i dziedzictwa kulturowego na obszarach rybackich, w tym morskiego dziedzictwa kulturowego;
d)   promowanie dobrostanu społecznego i dziedzictwa kulturowego na obszarach rybackich i akwakultury, w tym dziedzictwa kulturowego rybołówstwa oraz morskiego dziedzictwa kulturowego;
Poprawka 433
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 65 – ustęp 2
2.   Przyznawane wsparcie może obejmować środki przewidziane w rozdziałach I i II niniejszego tytułu, pod warunkiem że istnieje wyraźne uzasadnienie dla zarządzania nimi na szczeblu lokalnym. Do wsparcia przyznawanego dla operacji odpowiadających tym środkom stosuje się odpowiednie warunki i stawki udziału na operację określone w rozdziałach I i II niniejszego tytułu.
2.   Przyznawane wsparcie może obejmować środki przewidziane w rozdziałach I, II i IV niniejszego tytułu, pod warunkiem że istnieje wyraźne uzasadnienie dla zarządzania nimi na szczeblu lokalnym. Do wsparcia przyznawanego dla operacji odpowiadających tym środkom stosuje się odpowiednie warunki i stawki udziału na operację określone w rozdziałach I, II i IV niniejszego tytułu.
Poprawka 434
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 66 – ustęp 2
2.   Poza innymi LGD w sektorze rybołówstwa partnerem LGD w sektorze rybołówstwa w ramach EFMR może być, lokalne partnerstwo publiczno-prywatne, które realizuje lokalną strategię rozwoju na terytorium Unii lub poza nim.
2.   Dla celów niniejszego artykułu poza innymi LGD w sektorze rybołówstwa partnerem LGD w sektorze rybołówstwa w ramach EFMR mogą być uczestnicy przedsięwzięcia współpracy z terenem niebędącym LGD, opierającego się na lokalnym partnerstwie publiczno–prywatnym, które realizuje lokalną strategię rozwoju na terytorium Unii lub poza nim.
Poprawka 435
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 66 – ustęp 3
3.   W przypadku gdy projekty współpracy nie są wybierane przez LGD w sektorze rybołówstwa, państwa członkowskie ustanawiają system ciągłego naboru wniosków w sprawie projektów współpracy. Najpóźniej w terminie dwóch lat od daty zatwierdzenia ich programu operacyjnego państwa członkowskie podają do wiadomości publicznej krajowe lub regionalne procedury administracyjne dotyczące wyboru projektów współpracy transnarodowej oraz wykaz kosztów kwalifikowalnych.
3.   W przypadku gdy projekty współpracy nie są wybierane przez LGD w sektorze rybołówstwa, państwa członkowskie ustanawiają system ciągłego naboru wniosków w sprawie projektów współpracy. Najpóźniej w terminie dwóch lat od daty zatwierdzenia ich programu operacyjnego państwa członkowskie podają do wiadomości publicznej krajowe lub regionalne procedury administracyjne dotyczące wyboru projektów współpracy transnarodowej oraz wykaz kosztów kwalifikowalnych. Z uwagi na swój transnarodowy charakter komitety doradcze mogą mieć udział w systemie ciągłego naboru wniosków.
Poprawka 436
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 66 – ustęp 4
4.   Zatwierdzenie projektów współpracy następuje nie później niż cztery miesiące od daty złożenia projektu.
4.   Decyzje administracyjne dotyczące projektów współpracy podejmuje się nie później niż cztery miesiące od daty złożenia projektu.
Poprawka 437
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 68
Wsparcie przyznawane na podstawie niniejszego rozdziału przyczynia się do realizacji szczegółowych celów określonych w rozdziałach I i II niniejszego tytułu.
Wsparcie przyznawane na podstawie niniejszego rozdziału przyczynia się do:
a)  realizacji celów szczegółowych określonych w rozdziałach I i II niniejszego tytułu;
b)  poprawy konkurencyjności przemysłu przetwórczego i wprowadzania do obrotu produktów rybołówstwa i akwakultury;
c)  poprawy bezpieczeństwa żywności i jakości produktów;
d)  rozwijania, produkcji i wprowadzania do obrotu nowych produktów oraz wykorzystywania nowych technologii i innowacyjnych metod produkcji;
e)  ograniczenia negatywnego wpływu na środowisko oraz wzrostu wydajności energetycznej;
f)  lepszego wykorzystywania pomniejszych gatunków, produktów ubocznych i odpadów;
g)  rozwijania, produkcji i wprowadzania do obrotu nowych produktów oraz wykorzystywania nowych technologii i innowacyjnych metod produkcji;
h)  poprawy warunków pracy i szkolenia pracowników;
i)  promocji i rozwoju nowych rynków.
Poprawka 438
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 69 – ustęp 1
1.   EFMR może wspierać opracowywanie i realizację planów produkcji i wprowadzania do obrotu, o których mowa w art. 32 [rozporządzenia (UE) nr w sprawie wspólnej organizacji rynków produktów rybołówstwa i akwakultury].
1.   EFMR wspiera opracowywanie i realizację planów produkcji i wprowadzania do obrotu, o których mowa w art. 32 [rozporządzenia (UE) nr w sprawie wspólnej organizacji rynków produktów rybołówstwa i akwakultury].
Poprawka 439
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 70 – ustęp 1 – wprowadzenie
1.   EFMR może wspierać wyrównanie kosztów przyznawane uznanym organizacjom producentów i zrzeszeniom organizacji producentów, które przechowują produkty rybołówstwa wymienione w załączniku II do rozporządzania nr [ w sprawie wspólnej organizacji rynku produktów rybołówstwa i akwakultury], pod warunkiem że produkty przechowuje się zgodnie z art. 35 i 36 rozporządzania nr … [ w sprawie wspólnej organizacji rynku produktów rybołówstwa i akwakultury]:
1.   EFMR może współfinansować wyrównanie kosztów przyznawane uznanym organizacjom producentów i zrzeszeniom organizacji producentów, które przechowują produkty rybołówstwa i akwakultury wymienione w załączniku II do rozporządzania nr [w sprawie wspólnej organizacji rynku produktów rybołówstwa i akwakultury], pod warunkiem że produkty przechowuje się zgodnie z art. 35 i 36 tegoż rozporządzenia:
Poprawka 440
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 70 – ustęp 1 – litera a
a)   kwota dopłat do przechowywania nie przekracza kwoty technicznych i finansowanych kosztów działań koniecznych do stabilizacji i przechowywania danych produktów;
a)   kwota dopłat do przechowywania nie przekracza kwoty technicznych i finansowanych kosztów działań koniecznych do stabilizacji, przygotowania i przechowywania danych produktów;
Poprawka 441
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 70 – ustęp 1 – litera c
c)   pomoc finansowa przyznawana rocznie nie przekracza następujących wielkości procentowych w odniesieniu do średniej rocznej wartości produkcji sprzedanej przy pierwszej sprzedaży przez członków organizacji producentów w okresie 2009-2011. Jeśli członkowie organizacji producentów nie sprzedali żadnych produktów w okresie 2009-2011, pod uwagę bierze się średnią roczną wartość produkcji sprzedanej w ciągu pierwszych trzech lat produkcji prowadzonej przez takiego członka:
c)   pomoc finansowa przyznawana rocznie nie przekracza 5% średniej rocznej wartości produkcji sprzedanej przy pierwszej sprzedaży przez członków organizacji producentów w okresie 2009-2011; jeśli członkowie organizacji producentów nie sprzedali żadnych produktów w okresie 2009-2011, pod uwagę bierze się średnią roczną wartość produkcji sprzedanej w ciągu pierwszych trzech lat produkcji prowadzonej przez takiego członka.
–  1 % w 2014 r.
–  0,8 % w 2015 r.
–  0,6 % w 2016 r.
–  0,4 % w 2017 r.
–  0,2 % w 2018 r.
Poprawka 442
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 70 – ustęp 2
2.  Wsparcie, o którym mowa w ust. 1, znosi się stopniowo aż do jego całkowitego zniesienia w 2019 r.
skreślony
Poprawka 443
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 71 – ustęp 1 – wprowadzenie
1.   EFMR może wspierać środki dotyczące wprowadzania do obrotu produktów rybołówstwa i akwakultury, których celem jest:
1.   EFMR może wspierać środki dotyczące wprowadzania do obrotu produktów rybołówstwa morskiego, akwakultury i rybołówstwa śródlądowego, których celem jest:
Poprawka 444
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 71 – ustęp 1 – litera a – wprowadzenie
a)   poprawa warunków wprowadzania do obrotu:
a)   znalezienie nowych rynków i poprawa warunków wprowadzania do obrotu gatunków pochodzących z rybołówstwa i akwakultury, w tym również:
Poprawka 445
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 71 – ustęp 1 – litera a – podpunkt i a (nowy)
(ia)  produktów wprowadzanych do obrotu przez organizacje rybaków, stowarzyszenia tych organizacji oraz za pośrednictwem giełd rybnych;
Poprawka 446
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 71 – ustęp 1 – litera a – podpunkt ii
(ii)   niechcianych połowów wyładowanych zgodnie z art. 15 [rozporządzenia w sprawie wspólnej polityki rybołówstwa] i art. 8 lit. b) tiret drugi [rozporządzenia (UE) nr w sprawie wspólnej organizacji rynków produktów rybołówstwa i akwakultury];
(ii)   niechcianych połowów wyładowanych pochodzących z zasobów komercyjnych odpowiadających środkom technicznym zgodnie z art. 15 [rozporządzenia w sprawie wspólnej polityki rybołówstwa] i art. 8 lit. b) tiret drugie [rozporządzenia (UE) nr ... w sprawie wspólnej organizacji rynków produktów rybołówstwa i akwakultury];
Poprawka 447
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 71 – ustęp 1 – litera a – podpunkt iii
(iii)   produktów uzyskanych za pomocą metod o niewielkim oddziaływaniu na środowisko naturalne lub produktów akwakultury ekologicznej zgodnie z definicjami zawartymi w rozporządzeniu Rady (WE) nr 834/2007 w sprawie produkcji ekologicznej.
(iii)  produktów rybołówstwa lub akwakultury uzyskanych za pomocą metod o niewielkim oddziaływaniu na środowisko naturalne lub produktów akwakultury ekologicznej zgodnie z definicjami zawartymi w rozporządzeniu Rady (WE) nr 834/2007 w sprawie produkcji ekologicznej lub w zamkniętych systemach akwakultury;
Poprawka 448
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 71 – ustęp 1 – litera a – podpunkt iii a (nowy)
(iiia)  produktów lokalnych i sezonowych, w tym również produktów objętych rozporządzeniem Rady (WE) nr 510/2006 z dnia 20 marca 2006 r. w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych;
Poprawka 449
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 71 – ustęp 1 – litera a – podpunkt iii b (nowy)
(iiib)  nowych lub ulepszonych produktów;
Poprawka 450
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 71 – ustęp 1 – litera b – wprowadzenie
b)   promowanie jakości poprzez ułatwianie:
b)   promowanie jakości i wartości dodanej poprzez ułatwianie:
Poprawka 451
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 71 – ustęp 1 – litera b – podpunkt ii
(ii)   certyfikacji i promowania, zwłaszcza produktów rybołówstwa i akwakultury prowadzonych w sposób zrównoważony oraz metod przetwarzania przyjaznych dla środowiska;
(ii)   certyfikacji jakości oraz promowania i tworzenia specjalnych oznakowań dla produktów rybołówstwa i akwakultury prowadzonych w sposób zrównoważony, dla produktów łodziowego rybołówstwa przybrzeżnego, produktów lokalnych i sezonowych oraz dla metod przetwarzania przyjaznych dla środowiska;
Poprawka 452
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 71 – ustęp 1 – litera b – podpunkt ii a (nowy)
(iia)  identyfikowalności produktów rybołówstwa i akwakultury, w tym opracowania ogólnounijnego oznakowania dla ekologicznych produktów rybołówstwa i akwakultury;
Poprawka 453
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 71 – ustęp 1 – litera b – podpunkt ii b (nowy)
(iib)  innowacyjnych procesów i metod;
Poprawka 454
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 71 – ustęp 1 – litera b – podpunkt iii
(iii)   bezpośredniego wprowadzania do obrotu produktów rybołówstwa przez rybaków zajmujących się łodziowym rybołówstwem przybrzeżnym.
(iii)   bezpośredniego wprowadzania do obrotu produktów rybołówstwa przez rybaków zajmujących się rybołówstwem łodziowym i przybrzeżnym oraz poławiaczy owoców morza z brzegu;
Poprawka 455
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 71 – ustęp 1 – litera b – podpunkt iii a (nowy)
(iiia)  prezentacji i pakowania produktów;
Poprawka 456
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 71 – ustęp 1 – litera b – podpunkt iii b (nowy)
(iiib)  przestrzegania wymogów dotyczących kontroli i certyfikowania produktów objętych rozporządzeniem (WE) nr 510/2006 r. przez producentów i przetwórców podlegających systemom kontroli i certyfikowania danych produktów;
Poprawka 457
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 71 – ustęp 1 – litera c
c)   przyczynianie się do przejrzystości zagadnień związanych z produkcją i obrotem oraz przeprowadzanie badań rynku;
c)   przyczynianie się do przejrzystości zagadnień związanych z produkcją i obrotem oraz przeprowadzanie badań rynku i analiz zależności handlowej Unii;
Poprawka 458
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 71 – ustęp 1 – litera e
e)   tworzenie organizacji producentów, zrzeszeń organizacji producentów lub organizacji międzysektorowych, uznanych na podstawie sekcji III rozdział II rozporządzenia [w sprawie wspólnej organizacji rynków produktów rybołówstwa i akwakultury];
e)   tworzenie i łączenie organizacji producentów, zrzeszeń organizacji producentów lub organizacji międzysektorowych, uznanych na podstawie sekcji III rozdział II rozporządzenia [w sprawie wspólnej organizacji rynków produktów rybołówstwa i akwakultury], aby wspierać ich rolę w zarządzaniu rybołówstwem i środkami marketingowymi;
Poprawka 459
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 71 – ustęp 1 – litera f
f)   prowadzenie kampanii promujących produkty rybołówstwa i akwakultury o wymiarze regionalnym, krajowym lub transnarodowym.
f)   prowadzenie kampanii promujących produkty zrównoważonego środowiskowo rybołówstwa i akwakultury o wymiarze regionalnym, krajowym lub transnarodowym, co obejmuje również wystawy i kampanie medialne.
Poprawka 460
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 72 – ustęp 1 – litera -a (nowa)
–a)  innowacje z myślą o rozwoju nowych produktów o lepszej jakości i wyższej wartości dodanej, nowe lub usprawnione procesy oraz nowe lub usprawnione systemy zarządzania i organizacji;
Poprawka 461
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 72 – ustęp 1 – litera -b (nowa)
—b)  podnoszenie wartości produktów;
Poprawka 462
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 72 – ustęp 1 – litera a a (nowa)
aa)  poprawę warunków bezpieczeństwa i higieny w miejscu pracy oraz warunków pracy;
Poprawka 463
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 72 – ustęp 1 – litera d
d)   przetwarzanie produktów akwakultury ekologicznej zgodnie z przepisami art. 6 i 7 rozporządzenia Rady (WE) nr 834/2007.
d)   przetwarzanie produktów akwakultury zrównoważonej i ekologicznej zgodnie z przepisami art. 6 i 7 rozporządzenia Rady (WE) nr 834/2007.
Poprawka 464
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 72 – ustęp 1 a (nowy)
1a.  EFMR może przyznawać wsparcie przedsiębiorstwom, stowarzyszeniom i ośrodkom technologicznym reprezentującym sektor przetwórstwa z myślą o rozwoju działalności badawczej i innowacyjności w odniesieniu do działań, o których mowa w ust. 1.
Poprawka 465
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 73 – ustęp 1
1.   EFMR może wspierać system wprowadzony rozporządzeniem Rady (WE) nr 791/2007 w celu wyrównania dodatkowych kosztów ponoszonych przez podmioty gospodarcze zajmujące się połowami, uprawą i wprowadzaniem do obrotu niektórych produktów rybołówstwa i akwakultury z Azorów, Madery, Wysp Kanaryjskich, Gujany Francuskiej i Reunion.
1.   EFMR wspiera system rekompensat wprowadzony rozporządzeniem Rady (WE) nr 791/2007 w celu wyrównania dodatkowych kosztów ponoszonych przez podmioty gospodarcze zajmujące się połowami, uprawą, przetwarzaniem i wprowadzaniem do obrotu niektórych produktów rybołówstwa i akwakultury pochodzących z regionów najbardziej oddalonych, zgodnie z art. 349 TFUE. System ten stosuje się w odniesieniu do wszystkich dodatkowych kosztów ponoszonych przez podmioty gospodarcze prowadzące działalność, o której mowa w tym ustępie.
Poprawka 466
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 73 – ustęp 2
2.   Każde zainteresowane państwo członkowskie określa dla regionów, o których mowa w ust. 1, wykaz produktów rybołówstwa i akwakultury oraz ilości tych produktów, które kwalifikują się do wyrównania.
2.   Każde zainteresowane państwo członkowskie określa dla regionów, o których mowa w ust. 1, wykaz kosztów dodatkowych, które ponoszą podmioty gospodarcze prowadzące działalność, o której mowa w ust. 1. Określa ono także wykaz produktów rybołówstwa i akwakultury oraz ilości tych produktów, które kwalifikują się do wyrównania.
Poprawka 467
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 73 – ustęp 3
3.   Przy ustanawianiu wykazu i ilości, o których mowa w ust. 2, państwa członkowskie uwzględniają wszystkie istotne czynniki, a zwłaszcza konieczność zagwarantowania, by wyrównanie było w pełni zgodne z przepisami WPRyb.
3.   Przy ustanawianiu wykazu i ilości, o których mowa w ust. 2, państwa członkowskie uwzględniają wszystkie istotne czynniki, a zwłaszcza konieczność zagwarantowania, by wyrównanie było w pełni zgodne z przepisami WPRyb, w szczególności konieczność zapewnienia współmierności zdolności połowowej danych flot do dostępnych uprawnień do połowów.
Poprawka 468
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 73 – ustęp 4 – litera c a (nowa)
ca)  pochodzących z nielegalnych, nieraportowanych lub nieuregulowanych połowów.
Poprawka 469
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 73 – ustęp 5 a (nowy)
5a.  Następujący operatorzy, którzy ponoszą dodatkowe koszty przy wprowadzaniu na rynek produktów rybołówstwa, kwalifikują się do otrzymania wyrównania kosztów:
a)  osoby fizyczne lub prawne wykorzystujące środki produkcji do uzyskania produktów rybołówstwa lub akwakultury z zamiarem wprowadzenia ich do obrotu;
b)  właściciele lub operatorzy statków zarejestrowanych w portach regionów, o których mowa w ust. 1, i działających w tych regionach lub stowarzyszenia takich właścicieli i operatorów;
c)  operatorzy w sektorze przetwórstwa i marketingu lub stowarzyszenia takich operatorów.
Poprawka 470
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 73 a (nowy)
Artykuł 73a
Podmioty gospodarcze
1.  Wyrównanie jest wypłacane podmiotom gospodarczym prowadzącym działalność w zakresie rybołówstwa i akwakultury w danych regionach.
2.  Zainteresowane państwa członkowskie podejmują odpowiednie środki, aby zadbać o rentowność podmiotów gospodarczych otrzymujących wyrównanie.
Poprawka 471
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 74 – ustęp 1 – litera a
a)   dla każdego produktu rybołówstwa lub akwakultury – dodatkowe koszty wynikające ze szczególnych utrudnień występujących w danych regionach; oraz
a)   dla każdego produktu rybołówstwa lub akwakultury, lub kategorii produktów – dodatkowe koszty wynikające ze szczególnych utrudnień występujących w danych regionach; oraz
Poprawka 472
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 74 – ustęp 1 – litera b a (nowa)
ba)  wszelkie inne rodzaje wsparcia, które beneficjent otrzymuje lub otrzymał w związku ze swoją działalnością.
Poprawka 473
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 75 – ustęp 1
1.   Zainteresowane państwa członkowskie przedkładają Komisji plan wyrównania dla każdego z danych regionów, w tym wykaz i ilości, o których mowa w art. 73, poziom wyrównania, o którym mowa w art. 74, ze wskazaniem właściwego organu zgodnie z przepisami art. 99.
1.   Zainteresowane państwa członkowskie przedkładają Komisji plan wyrównania dla każdego z danych regionów, w tym wykaz i ilości oraz rodzaj podmiotów, o których mowa w art. 73, poziom wyrównania, o którym mowa w art. 74, ze wskazaniem właściwego organu zgodnie z przepisami art. 99.
Poprawka 474
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 75 – ustęp 1 a (nowy)
1a.  Państwa członkowskie mogą wprowadzać zmiany do treści planu wyrównania, o którym mowa w ust. 1. Takie zmiany przedkłada się Komisji.
Poprawka 475
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 75 – ustęp 2
2.   Komisja jest upoważniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 127 w celu określenia zawartości planu wyrównania, w tym kryteriów obliczania dodatkowych kosztów wynikających ze szczególnych utrudnień występujących w danych regionach.
2.   Komisja jest upoważniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 127 w celu ustalenia zawartości planu wyrównania, w tym kryteriów obliczania dodatkowych kosztów wynikających ze szczególnych utrudnień występujących w danych regionach.
Poprawka 476
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 75 a (nowy)
Artykuł 75a
Pomoc państwa
1.  W drodze odstępstwa od art. 8 i zgodnie z art. 108 TFUE Komisja może zezwolić na udzielenie pomocy operacyjnej w sektorach produkcji, przetwarzania i wprowadzania do obrotu produktów rybołówstwa i akwakultury w celu złagodzenia szczególnych trudności w regionach najbardziej oddalonych ze względu na ich izolację, wyspiarski charakter i skrajne oddalenie.
2.  Państwa członkowskie mogą przyznać dodatkowe środki finansowe na realizację planów wyrównania kosztów, o których mowa w art. 75. W takich przypadkach państwa członkowskie zgłaszają Komisji pomoc państwa, którą Komisja może zatwierdzić zgodnie z niniejszym rozporządzeniem jako część tych planów. Pomoc państwa, o której powiadomiono zgodnie z niniejszym ustępem, uznaje się za pomoc zgłoszoną w rozumieniu art. 108 ust. 3 zdanie pierwsze TFUE.
Poprawka 477
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 78 – ustęp 1
1.   EFMR może wspierać wdrażanie unijnego systemu kontroli, inspekcji i egzekwowania, zgodnie z przepisami art. 46 [rozporządzenia w sprawie wspólnej polityki rybołówstwa] oraz szczegółowo określonego w rozporządzeniu Rady (WE) nr 1224/2009 z dnia 20 listopada 2009 r. ustanawiającym wspólnotowy system kontroli w celu zapewnienia przestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa35.
1.   EFMR może wspierać wdrażanie unijnego systemu kontroli, inspekcji i egzekwowania, zgodnie z przepisami art. 46 [rozporządzenia w sprawie wspólnej polityki rybołówstwa] oraz szczegółowo określonego w rozporządzeniu Rady (WE) nr 1224/2009 z dnia 20 listopada 2009 r. ustanawiającym wspólnotowy system kontroli w celu zapewnienia przestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa, a także wprowadzanie elementów niezbędnych do zapewnienia identyfikowalności produktów rybołówstwa zgodnie z art. 58 rozporządzenia Rady (WE) nr 1224/2009. System taki powinien prowadzić do szeregu kontroli opartych na wielkości flot w poszczególnych państwach członkowskich.
Poprawka 478
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 78 – ustęp 2 – litera a
a)   zakup lub opracowywanie technologii, w tym sprzętu i oprogramowania, systemów wykrywania statków (VDS), systemów telewizji przemysłowej (CCTV) oraz sieci informatycznych umożliwiających gromadzenie danych dotyczących rybołówstwa, administrowanie nimi, ich zatwierdzanie, analizowanie i wymianę, a także rozwój metod pobierania próbek takich danych i połączenia między międzysektorowymi systemami wymiany danych;
a)   zakup, instalacja i opracowywanie technologii, w tym sprzętu i oprogramowania, systemów wykrywania statków (VDS), systemów telewizji przemysłowej (CCTV) oraz sieci informatycznych umożliwiających gromadzenie danych dotyczących rybołówstwa, administrowanie nimi, ich zatwierdzanie i analizowanie, zarządzanie ryzykiem w odniesieniu do danych, ich przekazywanie i wymianę, a także rozwój metod pobierania próbek takich danych i połączenia między międzysektorowymi systemami wymiany danych, pod warunkiem że operacje te przeprowadza się z poszanowaniem indywidualnych swobód i przy zagwarantowaniu ochrony danych osobowych;
Poprawka 479
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 78 – ustęp 2 – litera b
b)   zakup i instalacja podzespołów niezbędnych do zapewnienia przesyłu danych od podmiotów zajmujących się działalnością połowową i wprowadzaniem do obrotu produktów rybołówstwa do odpowiednich organów państw członkowskich i UE, w tym niezbędnych podzespołów do systemów elektronicznej rejestracji i raportowania (ERS), systemów monitorowania statków (VMS) oraz systemów automatycznej identyfikacji (AIS) stosowanych na potrzeby kontroli;
b)   rozwój, zakup i instalacja podzespołów, w tym sprzętu i oprogramowania komputerowego, niezbędnych do zapewnienia przesyłu danych od podmiotów zajmujących się działalnością połowową i wprowadzaniem do obrotu produktów rybołówstwa do odpowiednich organów państw członkowskich i UE, w tym niezbędnych podzespołów do systemów elektronicznej rejestracji i raportowania (ERS), systemów monitorowania statków (VMS) oraz systemów automatycznej identyfikacji (AIS) stosowanych na potrzeby kontroli;
Poprawka 480
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 78 – ustęp 2 – litera c
c)   zakup i instalacja podzespołów koniecznych do zapewnienia identyfikowalności produktów rybołówstwa i akwakultury, zgodnie z definicjami określonymi w art. 58 rozporządzenia Rady (WE) nr 1224/2009;
c)   rozwój, zakup i instalacja podzespołów, w tym sprzętu i oprogramowania komputerowego, koniecznych do zapewnienia identyfikowalności produktów rybołówstwa i akwakultury, zgodnie z definicjami określonymi w art. 58 rozporządzenia Rady (WE) nr 1224/2009;
Poprawka 481
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 78 – ustęp 2 – litera e
e)   modernizacja i zakup patrolowych statków rybackich, statków powietrznych i śmigłowców, pod warunkiem że przez co najmniej 60% czasu używa się ich na potrzeby kontroli rybołówstwa;
e)   modernizacja i zakup patrolowych statków rybackich, statków powietrznych i śmigłowców, pod warunkiem że używa się ich na potrzeby kontroli rybołówstwa przez co najmniej 60% całkowitego czasu użytkowania sprzętu w ciągu roku;
Poprawka 482
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 78 – ustęp 2 – litera g
g)   wdrażanie pilotażowych projektów dotyczących kontroli rybołówstwa, w tym analizę DNA ryb lub tworzenie stron internetowych dotyczących kontroli;
g)   opracowanie innowacyjnych systemów kontroli i monitoringu oraz wdrażanie pilotażowych projektów dotyczących kontroli rybołówstwa, w tym analiza DNA ryb lub tworzenie stron internetowych dotyczących kontroli;
Poprawka 483
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 78 – ustęp 2 – litera j a (nowa)
ja)  programy zapewniające wzmocnioną kontrolę stad podlegających określonym programom kontroli i inspekcji, ustanowionym zgodnie z art. 95 rozporządzenia Rady (WE) nr 1224/2009, w tym również wszelkie poniesione koszty operacyjne;
Poprawka 484
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 78 – ustęp 2 – litera j b (nowa)
jb)  programy związane z wdrożeniem planu działania ustalonego zgodnie z art. 102 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009, w tym również wszelkie poniesione koszty operacyjne.
Poprawka 485
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 78 – ustęp 3
3.   Środki wymienione w ust. 2 lit. h), i) oraz j) niniejszego artykułu kwalifikują się do wsparcia tylko, jeśli dotyczą działań w zakresie kontroli prowadzonych przez organ publiczny.
3.   Środki wymienione w ust. 2 lit. h), i), j), ja) oraz jb) niniejszego artykułu kwalifikują się do wsparcia tylko wówczas, jeśli dotyczą działań w zakresie kontroli prowadzonych przez organ publiczny.
Poprawka 486
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 78 a (nowy)
Artykuł 78 a
Działania zbiorowe mające na celu nasilenie i ujednolicenie kontroli
1.  W celu nasilenia i ujednolicenia kontroli EFMR może wspierać wdrażanie projektów transnarodowych mających na celu wprowadzenie i testowanie międzypaństwowych systemów kontroli, inspekcji i egzekwowania zgodnie z przepisami art. 46 rozporządzenia (UE) nr [w sprawie wspólnej polityki rybołówstwa] oraz szczegółowo określonych w rozporządzeniu Rady (WE) nr 1224/2009 z dnia 20 listopada 2009 r. ustanawiającym wspólnotowy system kontroli w celu zapewnienia przestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa.
2.  Do wsparcia kwalifikują się w szczególności następujące rodzaje operacji:
a)  międzynarodowe programy szkoleń pracowników odpowiedzialnych za zadania polegające na monitorowaniu oraz sprawowaniu kontroli i nadzoru w obszarze rybołówstwa;
b)  inicjatywy, w tym seminaria i narzędzia medialne mające na celu ujednolicenie interpretacji rozporządzeń unijnych i wynikających z nich kontroli.
Poprawka 487
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 79 – ustęp 1
1.   EFMR wspiera gromadzenie pierwotnych danych biologicznych, technicznych, środowiskowych i społeczno-gospodarczych, zarządzanie nimi oraz ich wykorzystywanie, zgodnie z wieloletnim programem Unii, o którym mowa w art. 37 ust. 5 [rozporządzenia w sprawie wspólnej polityki rybołówstwa].
1.   EFMR wspiera gromadzenie pierwotnych danych biologicznych, technicznych, środowiskowych i społeczno-gospodarczych, zarządzanie nimi oraz ich analizowanie i wykorzystywanie konieczne z punktu widzenia zarządzania zrównoważonym rybołówstwem i akwakulturą w oparciu o ekosystem, zgodnie z wieloletnim programem Unii, o którym mowa w art. 37 ust. 5 [rozporządzenia w sprawie wspólnej polityki rybołówstwa].
Poprawka 488
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 79 – ustęp 2 – litera a
a)   zarządzanie danymi i ich wykorzystywanie na potrzeby analizy naukowej i wdrażania WPRyb;
a)   gromadzenie danych, zarządzanie nimi i ich wykorzystywanie na potrzeby analizy naukowej i wdrażania WPRyb;
Poprawka 489
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 79 – ustęp 2 – litera a a (nowa)
aa)  zakup lub opracowywanie technologii, w tym sprzętu i oprogramowania komputerowego wymaganego do gromadzenia danych, zarządzania nimi oraz ich wykorzystywania;
Poprawka 490
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 79 – ustęp 2 – litera b
b)   krajowe wieloletnie programy pobierania próbek;
b)   krajowe, transnarodowe i realizowane na szczeblu niższym niż krajowy wieloletnie programy pobierania próbek;
Poprawka 491
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 79 – ustęp 2 – litera c
c)   prowadzone na morzu monitorowanie rybołówstwa przemysłowego i połowów rekreacyjnych;
c)   prowadzone na morzu monitorowanie rybołówstwa przemysłowego i połowów rekreacyjnych, w tym monitorowanie przyłowu organizmów i ptaków morskich;
Poprawka 492
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 79 – ustęp 2 – litera d a (nowa)
da)  zarządzanie rocznymi programami prac związanymi z wiedzą naukową i techniczną w zakresie rybołówstwa, przetwarzanie połączeń w celu transmisji danych i przetwarzania zbiorów danych oraz prace przygotowawcze mające na celu dostarczenie ekspertyz naukowych;
Poprawka 493
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 79 – ustęp 2 – litera d b (nowa)
db)  organizowanie posiedzeń ekspertów w dziedzinie rybołówstwa i zarządzanie takimi posiedzeniami;
Poprawka 494
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 79 – ustęp 2 – litera e
e)   udział państw członkowskich w regionalnych posiedzeniach koordynujących, o których mowa w art. 37 ust. 4 [rozporządzenia w sprawie wspólnej polityki rybołówstwa], posiedzeniach regionalnych organizacji ds. rybołówstwa, w których Unia jest umawiającą się stroną lub ma status obserwatora, a także w posiedzeniach międzynarodowych gremiów naukowych odpowiedzialnych za zapewnianie doradztwa naukowego.
e)   udział przedstawicieli państw członkowskich i ich ekspertów naukowych oraz przedstawicieli władz regionalnych w regionalnych posiedzeniach koordynujących, o których mowa w art. 37 ust. 4 [rozporządzenia w sprawie wspólnej polityki rybołówstwa], posiedzeniach regionalnych organizacji ds. rybołówstwa, w których Unia jest umawiającą się stroną lub ma status obserwatora, a także w posiedzeniach międzynarodowych gremiów naukowych odpowiedzialnych za zapewnianie doradztwa naukowego, gospodarczego lub technicznego;
Poprawka 495
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 79 – ustęp 2 – litera e a (nowa)
ea)  usprawnienie gromadzenia danych i systemów zarządzania danymi oraz realizacja badań pilotażowych w celu usprawnienia istniejących systemów gromadzenia danych i zarządzania danymi;
Poprawka 496
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 79 – ustęp 2 – litera e b (nowa)
eb)  koszty operacyjne poniesione w wyniku gromadzenia i przetwarzania danych.
Poprawka 497
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 79 a (nowy)
Artykuł 79 a
Kary
Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 150 w celu ukarania państwa członkowskiego przez zamrożenie lub zmniejszenie środków z EFMR, jeśli państwo członkowskie:
a)  nie wywiązuje się ze spoczywającego na nim obowiązku gromadzenia i przekazywania danych lub nie przekazuje sprawozdań dotyczących faktycznej zdolności połowowej jego floty; lub
b)  nie jest w stanie poradzić sobie z problemem połowów NNN na swoich wodach i w odniesieniu do swojej floty rybackiej.
Poprawka 498
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 81 – ustęp 1 – wprowadzenie
Wsparcie przyznawane na podstawie niniejszego rozdziału przyczynia się do rozwoju i wdrażania zintegrowanej polityki morskiej Unii. W ramach wsparcia:
Wsparcie przyznawane na podstawie niniejszego rozdziału przyczynia się do wzmocnienia rozwoju i wdrażania zintegrowanej polityki morskiej Unii. W ramach wsparcia:
Poprawka 499
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 81 – ustęp 1 – litera a – podpunkt i
(i)   wspieranie działań służących zachęcaniu państw członkowskich i regionów UE do rozwijania, wprowadzania lub wdrażania zintegrowanego zarządzania obszarami morskimi;
(i)   wspieranie działań służących zachęcaniu państw członkowskich i ich regionów do rozwijania, wprowadzania lub wdrażania zintegrowanego zarządzania obszarami morskimi;
Poprawka 500
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 81 – ustęp 1 – litera a – podpunkt ii
(ii)   promowanie dialogu i współpracy między państwami członkowskimi i zainteresowanymi stronami w odniesieniu do kwestii związanych z obszarami morskimi i gospodarką morską, w tym w drodze opracowywania strategii na rzecz basenów morskich;
(ii)   promowanie dialogu i współpracy między państwami członkowskimi i zainteresowanymi stronami w odniesieniu do kwestii związanych z obszarami morskimi i gospodarką morską, w tym w drodze opracowywania i wdrażania zintegrowanych strategii na rzecz basenów morskich, przy uwzględnieniu potrzeby wyważonego podejścia we wszystkich basenach morskich, jak również specyfiki basenów i zlewni morskich oraz odpowiednich strategii makroregionalnych tam, gdzie ma to zastosowanie;
Poprawka 501
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 81 – ustęp 1 – litera a – podpunkt iii
(iii)   wspieranie międzysektorowych platform i sieci współpracy, z udziałem przedstawicieli organów publicznych, samorządów regionalnych i lokalnych, przemysłu, sektora turystyki, zainteresowanych stron reprezentujących sektor badań naukowych, obywateli, organizacji społeczeństwa obywatelskiego i partnerów społecznych;
(iii)   wspieranie międzysektorowych platform i sieci współpracy, z udziałem przedstawicieli krajowych organów publicznych, samorządów regionalnych i lokalnych, przemysłu, sektora turystyki, zainteresowanych stron reprezentujących sektor badań naukowych, obywateli, organizacji społeczeństwa obywatelskiego i partnerów społecznych, w tym również w ramach strategii na rzecz basenów morskich;
Poprawka 502
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 81 – ustęp 1 – litera a – podpunkt iv
(iv)   promowanie wymiany najlepszych praktyk i dialogu na szczeblu międzynarodowym, w tym dwustronnego dialogu z państwami trzecimi, nie naruszając innych ewentualnych porozumień lub ustaleń między UE a zainteresowanymi państwami trzecimi;
(iv)   promowanie wymiany najlepszych praktyk i dialogu na szczeblu międzynarodowym, w tym dwustronnego dialogu z państwami trzecimi – z uwzględnieniem Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza i odpowiednich istniejących konwencji międzynarodowych opartych na niej – nie naruszając innych ewentualnych porozumień lub ustaleń między UE a zainteresowanymi państwami trzecimi;
Poprawka 503
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 81 – ustęp 1 – litera b – wprowadzenie
b)   rozwija się międzysektorowe inicjatywy przynoszące wzajemne korzyści różnym sektorom gospodarki morskiej lub rodzajom polityki sektorowej, z uwzględnieniem i wykorzystaniem istniejących narzędzi i inicjatyw, takich jak:
b)   rozwija się międzysektorowe inicjatywy przynoszące wzajemne korzyści różnym sektorom gospodarki morskiej lub rodzajom polityki sektorowej, z uwzględnieniem i wykorzystaniem istniejących narzędzi i inicjatyw, takich jak:
Poprawka 504
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 81 – ustęp 1 – litera b – podpunkt i
(i)   zintegrowany nadzór morski mający na celu podniesienie skuteczności i efektywności w drodze wymiany informacji między różnymi sektorami i ponad granicami, przy uwzględnieniu obecnych i przyszłych systemów;
(i)   zintegrowany nadzór morski mający na celu podniesienie poziomu bezpieczeństwa, skuteczności i efektywności w drodze wymiany informacji między różnymi sektorami i ponad granicami, przy uwzględnieniu obecnych i przyszłych systemów;
Poprawka 505
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 81 – ustęp 1 – litera b – podpunkt iii
(iii)   ciągły rozwój obszernej i powszechnie dostępnej bazy wiedzy o morzu wysokiej jakości, która umożliwi wymianę, wielokrotne wykorzystywanie i rozpowszechnianie tych danych i wiedzy między różnymi grupami użytkowników;
(iii)   ciągły rozwój obszernej i powszechnie dostępnej bazy wysokiej jakości wiedzy o morzu, która ograniczy dublowanie działań oraz umożliwi wymianę, wielokrotne wykorzystywanie i rozpowszechnianie tych danych i wiedzy między różnymi grupami użytkowników;
Poprawka 506
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 81 – ustęp 1 – litera b a (nowa)
ba)  usprawnia się współpracę między państwami członkowskimi poprzez wymianę informacji i najlepszych praktyk w ramach poszczególnych zadań straży przybrzeżnej w perspektywie utworzenia europejskiej straży przybrzeżnej.
Poprawka 507
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 81 – ustęp 1 – litera c
c)   wspiera się trwały wzrost, zatrudnienie, innowacje i nowe technologie w powstających i potencjalnych sektorach gospodarki morskiej w regionach przybrzeżnych, uzupełniając ustalone działania sektorowe i krajowe.
c)   wspiera się trwały wzrost gospodarczy, zatrudnienie, innowacje i nowe technologie w powstających i przyszłych sektorach gospodarki morskiej, a także w regionach przybrzeżnych, wyspiarskich i najbardziej oddalonych w Unii, w uzupełnieniu ustalonych działań sektorowych i krajowych.
Poprawka 508
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 81 – ustęp 1 – litera c a (nowa)
ca)  wspiera się rozwój kapitału ludzkiego w sektorze morskim, zwłaszcza zachęcając do współpracy i wymian w dziedzinie szkoleń;
Poprawka 509
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 81 – ustęp 1 – litera d
d)   wspiera się ochronę środowiska morskiego, w szczególności jego różnorodności biologicznej i chronionych obszarów morskich, takich jak obszary Natura 2000, oraz zrównoważoną eksploatację zasobów morskich i przybrzeżnych a także w sposób bardziej szczegółowy określa się granice zrównoważonego charakteru działań prowadzonych przez ludzi, które mają wpływ na środowisko morskie, w szczególności w ramach dyrektywy ramowej w sprawie strategii morskiej.
d)   wspiera się ochronę środowiska morskiego, w szczególności jego różnorodności biologicznej i chronionych obszarów morskich, takich jak obszary Natura 2000, oraz zrównoważoną eksploatację zasobów morskich i przybrzeżnych poprzez zastosowanie do zarządzania działalnością prowadzoną przez ludzi podejścia opartego na ekosystemie, spójnie z celem, jakim jest przywrócenie i utrzymanie dobrego stanu środowiska zgodnie z wymogami dyrektywy ramowej w sprawie strategii morskiej.
Poprawka 510
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 82 – ustęp 1 – litera b
b)   projekty, w tym projekty testowe i projekty współpracy,
b)   projekty, od ich zaprojektowania do wdrożenia, w tym projekty testowe i pilotażowe oraz projekty współpracy krajowej i transgranicznej;
Poprawka 511
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 82 – ustęp 1 – litera c
c)   powszechne udostępnianie informacji i wymiana najlepszych praktyk, podnoszenie świadomości i pokrewne działania w zakresie komunikacji i upowszechniania informacji, w tym kampanie reklamowe, jak również imprezy oraz opracowywanie i prowadzenie stron internetowych; platformy zainteresowanych stron, w tym informowanie o priorytetach politycznych Unii, o ile są one związane z ogólnymi celami niniejszego rozporządzenia;
c)   powszechne udostępnianie informacji i wymiana najlepszych praktyk, w tym również w odniesieniu do skutecznych europejskich programów badań naukowych, podnoszenie świadomości i pokrewne działania w zakresie komunikacji i upowszechniania informacji, w tym kampanie reklamowe, jak również imprezy oraz opracowywanie i prowadzenie stron internetowych; platformy zainteresowanych stron, w tym informowanie o priorytetach politycznych Unii, o ile są one związane z ogólnymi celami niniejszego rozporządzenia;
Poprawka 512
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 82 – ustęp 1 – litera d
d)   konferencje, seminaria i warsztaty;
d)   konferencje, seminaria, fora i warsztaty;
Poprawka 513
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 82 – ustęp 1 – litera e
e)   wymiana najlepszych praktyk, działania w zakresie koordynacji, w tym sieci umożliwiające wymianę informacji i mechanizmy sterowania dla strategii na rzecz basenu morskiego;
e)   wymiana najlepszych praktyk, działania w zakresie koordynacji, w tym sieci umożliwiające wymianę informacji i wsparcie w zakresie rozwoju dla strategii na rzecz basenu morskiego;
Poprawka 514
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 82 – ustęp 1 – litera f
f)   rozwój, działanie i utrzymanie systemów i sieci informatycznych umożliwiających gromadzenie danych dotyczących rybołówstwa, administrowanie nimi, ich zatwierdzanie, analizowanie i wymianę, a także rozwój metod pobierania próbek takich danych i połączenia między międzysektorowymi systemami wymiany danych; f) ustanowienie programu mającego na celu budowanie potencjału państw członkowskich w zakresie wdrażania planowania przestrzennego obszarów morskich;
f)   rozwój, działanie i utrzymanie systemów i sieci informatycznych umożliwiających gromadzenie danych, administrowanie nimi, ich zatwierdzanie, analizowanie i wymianę, a także rozwój metod pobierania próbek takich danych i połączenia między międzysektorowymi systemami wymiany danych;
Poprawka 515
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 82 – ustęp 1 – litera f a (nowa)
fa)  projekty szkoleniowe na rzecz rozwijania wiedzy, zdobywania kwalifikacji zawodowych i działania sprzyjające rozwojowi zawodowemu w sektorze morskim;
Poprawka 516
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 82 – ustęp 1 – litera f b (nowa)
fb)  właściwe instrumenty na rzecz zintegrowanego zarządzania strefami przybrzeżnymi, planowania przestrzennego obszarów morskich oraz zarządzania wspólnymi zasobami na poziomie basenu;
Poprawka 517
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 82 – ustęp 1 – litera f c (nowa)
fc)  pomoc techniczna w ramach art. 51 rozporządzenia (UE) nr .../... [w sprawie wspólnych przepisów].
Poprawka 518
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 82 – ustęp 2 – wprowadzenie
2.   W celu osiągnięcia szczegółowego celu zakładającego rozwijanie operacji międzysektorowych określonych w art. 81 lit. b) EFMR może wspierać:
2.   W celu osiągnięcia szczegółowego celu zakładającego rozwijanie operacji transgranicznych i międzysektorowych określonych w art. 81 lit. b) EFMR może wspierać:
Poprawka 519
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 82 – ustęp 2 – litera b
b)   działania związane z koordynacją i współpracą między państwami członkowskimi służące rozwojowi planowania przestrzennego obszarów morskich i zintegrowanego zarządzania strefą przybrzeżną, w tym wydatki związane z systemami i praktykami w dziedzinie wymiany i monitorowania danych, działania związane z oceną, zakładanie i obsługa sieci ekspertów, oraz ustanawianie programu mającego na celu budowanie potencjału państw członkowskich w zakresie wdrażania planowania przestrzennego obszarów morskich;
b)   działania związane z koordynacją i współpracą między państwami członkowskimi, a także we właściwych przypadkach między państwami członkowskimi i regionami, służące rozwojowi planowania przestrzennego obszarów morskich i zintegrowanego zarządzania strefą przybrzeżną, w tym wydatki związane z systemami i praktykami w dziedzinie wymiany i monitorowania danych, działania związane z oceną, zakładanie i obsługa sieci ekspertów, oraz ustanawianie programu mającego na celu budowanie potencjału państw członkowskich w zakresie wdrażania planowania przestrzennego obszarów morskich;
Poprawka 520
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 82 – ustęp 2 – litera c
c)   narzędzia techniczne służące ustanowieniu i obsłudze operacyjnej europejskiej sieci informacji i obserwacji środowiska morskiego mającej na celu ułatwianie gromadzenia, zbierania, kontroli jakości, wielokrotnego wykorzystania i dystrybucji danych morskich w drodze współpracy między instytucjami państw członkowskich należącymi do sieci.
c)   narzędzia techniczne służące ustanowieniu i obsłudze operacyjnej europejskiej sieci informacji i obserwacji środowiska morskiego mającej na celu ułatwianie gromadzenia, zdobywania, zbierania, kontroli jakości, wielokrotnego wykorzystania i rozpowszechniania danych morskich i wiedzy w tej dziedzinie w drodze współpracy między instytucjami państw członkowskich należącymi do sieci.
Poprawka 521
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 84 – ustęp 1 – wprowadzenie
Środki przewidziane w niniejszym rozdziale ułatwiają wdrażanie WPRyb i IMP w szczególności w odniesieniu do:
Środki przewidziane w niniejszym rozdziale ułatwiają wdrażanie WPRyb i IMP w szczególności w odniesieniu do:
Poprawka 522
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 84 – ustęp 1 – litera a
a)   doradztwa naukowego w ramach WPRyb;
a)   gromadzenie, zarządzanie i upowszechnianie doradztwa naukowego w ramach WPRyb;
Poprawka 523
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 84 – ustęp 1 – litera b
b)   szczególnych środków kontroli i egzekwowania w ramach WPRyb;
b)   szczególnych środków kontroli i egzekwowania w ramach WPRyb, w tym inspekcji pracy;
Poprawka 524
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 84 – ustęp 1 – litera d a (nowa)
da)  dialogu społecznego i włączania partnerów społecznych;
Poprawka 525
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 84 – ustęp 1 – litera e
e)  rozpoznania rynku;
e)  rozpoznania rynku, w tym ustanowienia rynków elektronicznych;
Poprawka 526
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 84 a (nowy)
Artykuł 84 a
Środki ochronne
W celu zapewnienia skutecznego wdrażania środków ochronnych na podstawie art. 17 i 21 rozporządzenia (UE) nr .../... [w sprawie wspólnej polityki rybołówstwa] EFMR może wspierać inicjatywy podejmowane przez państwa członkowskie w celu współpracy i wdrożenia wspólnych środków, aby osiągnąć cele i założenia uzgodnione w planach wieloletnich ustanowionych zgodnie z art. 9, 10 i 11 rozporządzenia (UE) nr .../... [w sprawie wspólnej polityki rybołówstwa].
Poprawka 527
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 85 – ustęp 1
1.   EFMR może wspierać zapewnianie rezultatów naukowych, w szczególności projektów badań stosowanych związanych bezpośrednio z zapewnieniem procesów doradztwa naukowego oraz opinii i ekspertyz naukowych, na potrzeby podejmowania rzetelnych i efektywnych decyzji dotyczących zarządzania rybołówstwem w ramach WPRyb.
1.   EFMR może wspierać zapewnianie rezultatów naukowych, w szczególności projektów badań stosowanych związanych bezpośrednio z zapewnieniem procesów doradztwa naukowego i społeczno–gospodarczego oraz opinii i ekspertyz naukowych i społeczno–gospodarczych, na potrzeby podejmowania rzetelnych i efektywnych decyzji dotyczących zarządzania rybołówstwem w ramach WPRyb.
Poprawka 528
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 85 – ustęp 2 – litera a
a)   badania i projekty pilotażowe konieczne do wdrożenia i rozwoju WPRyb, w tym alternatywne rodzaje zrównoważonych technik zarządzania rybołówstwem;
a)   badania i projekty pilotażowe konieczne do wdrożenia i rozwoju WPRyb, w tym alternatywne rodzaje zrównoważonych technik zarządzania rybołówstwem i akwakulturą, w tym w ramach komitetów doradczych;
Poprawka 529
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 85 – ustęp 2 – litera a a (nowa)
aa)  badania konieczne do wdrożenia i rozwoju WPRyb na obszarach wrażliwych pod względem biogeograficznym;
Poprawka 530
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 85 – ustęp 2 – litera b
b)   przygotowanie i zapewnienie opinii i ekspertyz naukowych przez organy naukowe, w tym międzynarodowe organy doradcze odpowiedzialne za sporządzanie ocen zasobów, przez ekspertów niezależnych i instytucje badawcze;
b)   przygotowanie i zapewnienie opinii i ekspertyz naukowych przez organy naukowe, w tym międzynarodowe organy doradcze odpowiedzialne za sporządzanie ocen zasobów, przez ekspertów i instytucje badawcze;
Poprawka 531
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 85 – ustęp 2 – litera c
c)   udział ekspertów w posiedzeniach dotyczących kwestii naukowych i technicznych w zakresie rybołówstwa oraz w eksperckich grupach roboczych, jak również w międzynarodowych organach doradczych oraz w posiedzeniach, podczas których wymagać się będzie wkładu ekspertów w dziedzinie rybołówstwa;
c)   udział ekspertów w posiedzeniach dotyczących kwestii naukowych i technicznych w zakresie rybołówstwa oraz w eksperckich grupach roboczych, jak również w międzynarodowych organach doradczych oraz w posiedzeniach, podczas których wymagać się będzie wkładu ekspertów w dziedzinie rybołówstwa i akwakultury;
Poprawka 532
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 85 – ustęp 2 – litera c a (nowa)
ca)  finansowanie statków badawczych realizujących naukowe programy badawcze na obszarach poza UE, na których UE prowadzi działalność na podstawie porozumień w sprawie połowów;
Poprawka 533
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 85 – ustęp 2 – litera e
e)   działania w zakresie współpracy między państwami członkowskimi w dziedzinie gromadzenia danych, w tym ustanawianie i obsługa regionalnych baz danych do przechowywania danych, zarządzania nimi i ich wykorzystywania, które przyniosą korzyści dla współpracy regionalnej i poprawią skuteczność działań z zakresu gromadzenia danych i zarządzania nimi, jak również ekspertyzy naukowe wspierające zarządzanie rybołówstwem.
e)   działania w zakresie współpracy między państwami członkowskimi w dziedzinie gromadzenia danych, z uwzględnieniem różnych zainteresowanych stron na szczeblu regionalnym oraz z uwzględnieniem ustanawiania i obsługi regionalnych baz danych do przechowywania danych, zarządzania nimi i ich wykorzystywania, które przyniosą korzyści dla współpracy regionalnej i poprawią skuteczność działań z zakresu gromadzenia danych i zarządzania nimi, jak również ekspertyzy naukowe wspierające zarządzanie rybołówstwem;
Poprawka 534
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 85 – ustęp 2 – litera e a (nowa)
ea)  ustanowienie rynków elektronicznych, aby lepiej koordynować przepływ informacji między podmiotami rynkowymi i przetwórcami.
Poprawka 535
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 86 – ustęp 2 – litera a
a)   wspólny zakup przez kilka państw członkowskich o terytoriach znajdujących się na tym samym obszarze geograficznym patrolowych statków rybackich, statków powietrznych i śmigłowców, pod warunkiem że przez co najmniej 60% czasu używa się ich na potrzeby kontroli rybołówstwa;
a)   wspólny zakup przez kilka państw członkowskich o terytoriach znajdujących się na tym samym obszarze geograficznym patrolowych statków rybackich, statków powietrznych i śmigłowców, pod warunkiem że używa się ich na potrzeby kontroli rybołówstwa przez co najmniej 60% całkowitego czasu użytkowania sprzętu, obliczanego w okresie rocznym;
Poprawka 536
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 86 – ustęp 2 – litera b
b)   wydatki związane z oceną i rozwojem nowych technologii kontroli;
b)   wydatki związane z oceną i rozwojem nowych technologii kontroli oraz procedur wymiany danych między organami i instytucjami posiadającymi uprawnienia w obszarze bezpieczeństwa, ratownictwa i kontroli w Unii;
Poprawka 537
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 88 – ustęp 1
1.   EFMR może wspierać koszty operacyjne funkcjonowania komitetów doradczych ustanawianych na podstawie art. 52 [rozporządzenia w sprawie wspólnej polityki rybołówstwa].
1.   EFMR wspiera niezbędne koszty operacyjne funkcjonowania komitetów doradczych ustanawianych na podstawie [rozporządzenia w sprawie wspólnej polityki rybołówstwa] w celu zapewnienia pełnej i skutecznej realizacji ich zadań, a także koszty związane z korzystaniem z wiedzy fachowej przez te komitety.
Poprawka 538
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 88 – ustęp 1 a (nowy)
1a.  EFMR może wspierać koszty operacyjne komitetów doradczych, jeżeli koszty takie wynikają z działań podejmowanych z myślą o zaangażowaniu i udziale organizacji rybaków i innych zainteresowanych podmiotów.
Poprawka 539
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 88 – ustęp 1 b (nowy)
1b.  EFMR wspiera koszty operacyjne, techniczne i naukowe wynikające z przeprowadzania badań mających uzasadniać zalecenia komitetów doradczych.
Poprawka 540
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 88 a (nowy)
Artykuł 88 a
Dialog społeczny
EFMR może wspierać koszty operacyjne podmiotów promujących dialog społeczny i włączanie partnerów społecznych.
Poprawka 541
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 89 – ustęp 1
EFMR może wspierać opracowywanie i upowszechnianie przez Komisję informacji o rynku produktów rybołówstwa i akwakultury zgodnie z art. 49 [rozporządzenia (UE) nr w sprawie wspólnej organizacji rynków produktów rybołówstwa i akwakultury].
EFMR może wspierać opracowywanie i upowszechnianie przez Komisję informacji o rynku produktów rybołówstwa i akwakultury zgodnie z art. 49 [rozporządzenia (UE) nr ... w sprawie wspólnej organizacji rynków produktów rybołówstwa i akwakultury], co obejmuje również ustanowienie rynków elektronicznych, aby lepiej koordynować przepływ informacji między podmiotami rynkowymi a przetwórcami;
Poprawka 542
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 91 – ustęp 1 – litera b
b)   realizację porozumień w sprawie zrównoważonego zarządzania rybołówstwem i uczestnictwo Unii w regionalnych organizacjach ds. rybołówstwa;
b)   przygotowanie, monitorowanie i ocenę porozumień w sprawie zrównoważonego zarządzania rybołówstwem i uczestnictwo Unii w regionalnych organizacjach ds. rybołówstwa; odnośne działania obejmują badania, posiedzenia, zaangażowanie ekspertów, koszty personelu tymczasowego, działania informacyjne oraz wszelkie inne koszty administracyjne lub koszty wynikające z pomocy naukowej lub technicznej, zapewnianej przez Komisję.
Poprawka 543
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 92 – ustęp 1 – wprowadzenie
1.   EFMR może wspierać, z inicjatywy państw członkowskich, z zastrzeżeniem pułapu w wysokości 5 % całkowitej kwoty przewidzianej w ramach programu operacyjnego:
1.   EFMR może wspierać, z inicjatywy państw członkowskich, z zastrzeżeniem pułapu w wysokości 6% całkowitej kwoty przewidzianej w ramach programu operacyjnego:
Poprawka 544
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 94 – ustęp 3 – litera a
a)   100 % kwalifikowalnych wydatków publicznych w przypadku wsparcia w ramach dopłat do przechowywania, o którym mowa w art. 70;
a)   50% kwalifikowalnych wydatków publicznych w przypadku wsparcia w ramach dopłat do przechowywania, o którym mowa w art. 70;
Poprawka 545
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 94 – ustęp 3 – litera a a (nowa)
aa)  100% kwalifikowalnych wydatków publicznych na przygotowanie produkcji i planów marketingowych, o których mowa w art. 69;
Poprawka 546
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 94 – ustęp 3 – litera d
d)   80 % kwalifikowalnych wydatków publicznych w przypadku wsparcia, o którym mowa w art. 78 ust. 2 lit. a)-d) oraz f)-j);
d)   90% kwalifikowalnych wydatków publicznych w przypadku wsparcia, o którym mowa w art. 78 ust. 2 lit. a)-d) oraz f)-j);
Poprawka 547
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 94 – ustęp 3 – litera e
e)   65 % kwalifikowalnych wydatków publicznych w przypadku wsparcia, o którym mowa w art. 79.
e)   80% kwalifikowalnych wydatków publicznych w przypadku wsparcia, o którym mowa w art. 79.
Poprawka 548
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 94 – ustęp 3 – litera e a (nowa)
ea)  oraz 10 punktów procentowych, a także maksymalna stawka wkładu z EFMR, jeżeli w ramach EFMR finansowane są działania na oddalonych wyspach greckich i w regionach najbardziej oddalonych, które ze względu na odległość znajdują się w niekorzystnym położeniu;
Poprawka 549
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 95 – ustęp 1
1.   Państwa członkowskie stosują maksymalną intensywność pomocy publicznej w wysokości 50 % całkowitych kwalifikowalnych wydatków związanych z operacją.
1.   Państwa członkowskie stosują maksymalną intensywność pomocy publicznej w wysokości 60% całkowitych kwalifikowalnych wydatków związanych z operacją.
Poprawka 550
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 95 – ustęp 2 – litera a
a)   beneficjent jest podmiotem prawa publicznego;
a)   beneficjent jest podmiotem prawa publicznego lub podmiotem prywatnym świadczącym usługi publiczne;
Poprawka 551
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 95 – ustęp 2 – litera b
b)  operacja dotyczy dopłat do przechowywania, o których mowa w art. 70;
skreślona
Poprawka 552
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 95 – ustęp 3 – wprowadzenie
3.   Na zasadzie odstępstwa od przepisów ust. 1 państwa członkowskie mogą stosować intensywność pomocy publicznej w wysokości między 50% a maksymalnie 100% całkowitych wydatków kwalifikowalnych, jeśli operację przeprowadza się na podstawie tytułu V rozdział III i jeśli spełnia ona jedno z poniższych kryteriów:
3.   Na zasadzie odstępstwa od przepisów ust. 1 państwa członkowskie mogą stosować intensywność pomocy publicznej w wysokości między 60% a maksymalnie 100% całkowitych wydatków kwalifikowalnych, jeśli operację przeprowadza się na podstawie tytułu V rozdział I, II, III lub IV i jeśli spełnia ona co najmniej dwa z poniższych kryteriów:
Poprawka 553
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 98 – ustęp 2 – akapit drugi
Komisja korzysta z tego uprawnienia z pełnym poszanowaniem zasady proporcjonalności i uwzględniając, że nieprzestrzeganie odpowiednich przepisów WPRyb stanowić może poważne zagrożenie dla zrównoważonej eksploatacji żywych zasobów morskich, która odbudowuje i zachowuje populacje poławianych gatunków powyżej poziomów pozwalających wytworzyć maksymalny podtrzymywalny połów na poziomie MSY, trwałości odpowiednich stad oraz ochrony środowiska morskiego.
Komisja korzysta z tego uprawnienia z pełnym poszanowaniem zasady proporcjonalności i uwzględniając, że nieprzestrzeganie odpowiednich przepisów WPRyb stanowić może poważne zagrożenie dla zrównoważonej eksploatacji żywych zasobów morskich, która odbudowuje i zachowuje populacje poławianych gatunków powyżej poziomów pozwalających wytworzyć MSY, trwałości odpowiednich stad oraz ochrony środowiska morskiego lub osiągnięcia i utrzymania dobrego stanu środowiska do 2020 r. Państwa członkowskie zapewniają dla każdego programu operacyjnego ustanowienie odpowiedniego systemu zarządzania i kontroli zapewniającego przejrzysty przydział i rozdział funkcji pomiędzy instytucją zarządzającą a jednostką certyfikującą.
Poprawka 576
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 99
1.   W uzupełnieniu ogólnych zasad określonych w art. 114 [rozporządzenia (UE) nr […] ustanawiającego wspólne przepisy] instytucja zarządzająca odpowiada za
W uzupełnieniu ogólnych zasad określonych w art. 114 [rozporządzenia (UE) nr […] ustanawiającego wspólne przepisy] instytucja zarządzająca odpowiada za
(a)   przekazywanie dwa razy w roku Komisji odpowiednich danych dotyczących operacji wybranych do finansowania, w tym najważniejszych cech beneficjenta i samej operacji. Komisja określi w drodze aktu wykonawczego przepisy dotyczące sposobu prezentacji tych danych zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 128 ust. 2;
(a)   przekazywanie dwa razy w roku Komisji odpowiednich danych dotyczących operacji wybranych do finansowania, w tym najważniejszych cech beneficjenta i samej operacji. Komisja określi w drodze aktu wykonawczego przepisy dotyczące sposobu prezentacji tych danych zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 128 ust. 2;
(b)   zapewnienie reklamy i promocji programu poprzez informowanie potencjalnych beneficjentów, organizacji zawodowych, partnerów gospodarczych i społecznych, podmiotów zaangażowanych we wspieranie równości kobiet i mężczyzn oraz organizacji pozarządowych, w tym organizacji zajmujących się kwestiami środowiska naturalnego, o możliwościach oferowanych przez program i zasadach uzyskania dostępu do finansowania w ramach programu;
(b)   zapewnienie reklamy i promocji programu poprzez informowanie potencjalnych beneficjentów, organizacji zawodowych, partnerów gospodarczych i społecznych, podmiotów zaangażowanych we wspieranie równości kobiet i mężczyzn oraz organizacji pozarządowych, w tym organizacji zajmujących się kwestiami środowiska naturalnego, o możliwościach oferowanych przez program i zasadach uzyskania dostępu do finansowania w ramach programu oraz obowiązku przestrzegania zasad wspólnej polityki rybołówstwa;
(c)   zapewnienie reklamy i promocji programu poprzez informowanie beneficjentów o wkładzie Unii i ogółu społeczeństwa o roli odgrywanej przez Unię w programie.
(c)   zapewnienie reklamy i promocji programu poprzez informowanie beneficjentów o wkładzie Unii i obowiązku przestrzegania zasad wspólnej polityki rybołówstwa;
(d)  zapewnienie reklamy i promocji programu poprzez informowania ogółu społeczeństwa o roli odgrywanej przez Unię w programie, a także roli państw członkowskich w zapewnianiu przestrzegania zasad wspólnej polityki rybołówstwa.
Poprawka 554
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 100 – ustęp 1
1.  W uzupełnieniu art. 135 [rozporządzenia (UE) nr […] ustanawiającego wspólne przepisy], przede wszystkim państwa członkowskie są odpowiedzialne także za badanie przypadków niezgodności z przepisami stosowanymi w ramach wspólnej polityki rybołówstwa.
(Nie dotyczy polskiej wersji językowej).
Poprawka 555
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 100 – ustęp 2
2.   W przypadku korekt finansowych zastosowanych do wydatków bezpośrednio związanych z nieprzestrzeganiem przepisów art. 98 państwa członkowskie podejmują decyzję o kwocie korekty, uwzględniając wagę przepisów WPRyb naruszonych przez beneficjenta, korzyść ekonomiczną wynikającą z takiego nieprzestrzegania przepisów WPRyb lub znaczenie wkładu z EFMR na rzecz działalności gospodarczej beneficjenta.
2.   W przypadku korekt finansowych zastosowanych do wydatków bezpośrednio związanych z nieprzestrzeganiem przepisów art. 98 państwa członkowskie podejmują decyzję o kwocie korekty, uwzględniając powagę, zakres, czas trwania i powtarzalność naruszenia przepisów WPRyb przez beneficjenta, korzyść ekonomiczną wynikającą z takiego nieprzestrzegania przepisów WPRyb lub znaczenie wkładu z EFMR na rzecz działalności gospodarczej beneficjenta.
Poprawka 577
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 102
1.   W uzupełnieniu art. 134 [rozporządzenia (UE) nr […] ustanawiającego wspólne przepisy] Komisja może zawiesić, w drodze aktu wykonawczego, całość lub część płatności okresowych programu operacyjnego, w przypadku gdy
1.   W uzupełnieniu art. 134 [rozporządzenia (UE) nr […] ustanawiającego wspólne przepisy] Komisja może zawiesić, w drodze aktu wykonawczego, całość lub część płatności okresowych programu operacyjnego, w przypadku gdy
a)  w systemie zarządzania i kontroli programu operacyjnego istnieje poważna wada, w odniesieniu do której nie podjęto środków naprawczych;
b)  wydatek ujęty w poświadczonej deklaracji wydatków związany jest z poważną nieprawidłowością lub innymi przypadkami niezgodności, które nie zostały skorygowane;
c)  państwo członkowskie nie podjęło niezbędnych działań w celu naprawy sytuacji, co doprowadziło do wstrzymania płatności na podstawie art. 118;
d)  występują poważne niedociągnięcia w jakości i wiarygodności systemu monitorowania;
Komisja – w drodze aktu wykonawczego – przyjęła decyzję, w której stwierdzono, że państwo członkowskie nie spełniło zobowiązań w ramach wspólnej polityki rybołówstwa. Taka niezgodność może mieć wpływ na wydatki zawarte w poświadczonej deklaracji wydatków, w związku z którymi wnioskowano o płatność okresową.
e)  Komisja – w drodze aktu wykonawczego – przyjęła decyzję, w której stwierdzono, że państwo członkowskie nie spełniło zobowiązań w ramach wspólnej polityki rybołówstwa. Taka niezgodność może mieć wpływ na wydatki zawarte w poświadczonej deklaracji wydatków, w związku z którymi wnioskowano o płatność okresową;
f)  warunki, o których mowa w art. 17 ust. 5 i art. 20 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr […] ustanawiającego wspólne przepisy są spełnione.
2.   Komisja może ustanowić, w drodze aktów wykonawczych przyjętych zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 128 ust. 3, szczegółowe przepisy w sprawie płatności, które mogą zostać zawieszone. Wysokość tych kwot jest proporcjonalna do charakteru i znaczenia naruszenia zobowiązań przez państwo członkowskie.
2.   Komisja może podjąć decyzję – w drodze aktu wykonawczego – o zawieszeniu całości lub części płatności okresowych po umożliwieniu państwu członkowskiemu zgłoszenia uwag w terminie dwóch miesięcy. Komisja może ustanowić, w drodze aktów wykonawczych przyjętych zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 151 ust. 3, szczegółowe przepisy w sprawie części płatności, która może zostać zawieszona. Kwoty te są proporcjonalne do charakteru i znaczenia uchybienia, nieprawidłowości lub naruszenia zobowiązań przez państwo członkowskie.
2a.  Komisja podejmuję decyzję – w drodze aktu wykonawczego – o zniesieniu zawieszenia całości lub części płatności okresowych, w przypadku gdy państwo członkowskie podjęło niezbędne środki umożliwiające zniesienie zawieszenia. W przypadku gdy państwo członkowskie nie podejmie niezbędnych środków, Komisja może przyjąć decyzję, w drodze aktu wykonawczego, o zastosowaniu korekt finansowych poprzez anulowanie całości lub części wkładu Unii na rzecz programu operacyjnego zgodnie z art. 128 i 129.
Poprawka 578
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 103 a (nowy)
Artykuł 103a
Kontrole na miejscu przeprowadzane przez Komisję
1.  Nie naruszając kontroli przeprowadzanych przez państwa członkowskie zgodnie z krajowymi przepisami ustawowymi, wykonawczymi i administracyjnymi, a także nie naruszając postanowień art. 287 Traktatu lub wszelkich kontroli przeprowadzanych na podstawie art. 322 Traktatu, Komisja może organizować kontrole na miejscu w państwach członkowskich w celu sprawdzenia w szczególności:
(a)  zgodności praktyk administracyjnych z przepisami Unii;
(b)  istnienia niezbędnych dokumentów uzupełniających i ich zgodności z operacjami finansowanymi z EFMR;
(c)  warunków, w jakich operacje finansowane przez EFMR są przeprowadzane i kontrolowane.
2.  Osoby upoważnione przez Komisję do przeprowadzania kontroli na miejscu lub przedstawiciele Komisji działający w ramach udzielonych im kompetencji mają dostęp do ksiąg i wszystkich innych dokumentów, w tym dokumentów i ich metadanych, związanych z wydatkami finansowanymi przez EFMR, łącznie z informacjami sporządzonymi lub otrzymanymi i przechowywanymi w postaci elektronicznej.
4.  W odpowiednim czasie przed przeprowadzeniem kontroli na miejscu Komisja powiadamia o niej dane państwo członkowskie lub państwo członkowskie, na którego terenie kontrola ma się odbyć. Przedstawiciele danego państwa członkowskiego mogą brać udział w tych kontrolach.
5.  Na żądanie Komisji i za zgodą państwa członkowskiego kontrole dodatkowe lub dochodzenia dotyczące operacji określonych w niniejszym rozporządzeniu są przeprowadzane przez właściwe organy tego państwa członkowskiego. Przedstawiciele Komisji lub osoby upoważnione przez Komisję mogą uczestniczyć w tego rodzaju kontrolach.
6.  W celu ulepszenia kontroli Komisja może, za zgodą danych państw członkowskich, poprosić o wsparcie organy wymienionych państw członkowskich w odniesieniu do niektórych kontroli lub niektórych dochodzeń.
7.  Komisja może, w drodze aktów wykonawczych, przyjętych zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 151 ust. 2, ustanowić przepisy dotyczące szczególnych procedur, których państwa członkowskie muszą przestrzegać podczas przeprowadzanych dodatkowych kontroli, o których mowa w ust. 5 i 6.
Poprawka 579
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 104
1.  Państwa członkowskie udostępniają Komisji wszystkie informacje niezbędne dla właściwego funkcjonowania EFMR oraz podejmują wszelkie właściwe środki w celu ułatwienia kontroli, które Komisja może uznać za konieczne w ramach zarządzania finansowaniem unijnym, łącznie z kontrolami na miejscu.
Na żądanie Komisji, państwa członkowskie przekazują jej przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne, które zostały przyjęte w celu zastosowania aktów prawnych Unii dotyczących wspólnej polityki rybołówstwa, w takim stopniu, w jakim akty te mają konsekwencje finansowe dla EFMR.
2.   Na żądanie Komisji, państwa członkowskie przekazują jej przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne, które zostały przyjęte w celu zastosowania aktów prawnych Unii dotyczących wspólnej polityki rybołówstwa, w takim stopniu, w jakim akty te mają konsekwencje finansowe dla EFMR.
3.  Państwa członkowskie udostępniają Komisji wszelkie informacje o wykrytych nieprawidłowościach lub przypadkach podejrzeń nadużyć finansowych oraz o krokach podjętych w celu odzyskania nienależnych płatności związanych z wspomnianymi nieprawidłowościami lub nadużyciami zgodnie z art. 116.
Poprawka 580
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 107
1.  Przed podjęciem decyzji, w drodze aktów wykonawczych, o dokonaniu korekty finansowej Komisja wszczyna procedurę, informując państwo członkowskie o swych tymczasowych wnioskach i wzywa je do zgłoszenia uwag w terminie dwóch miesięcy.
W uzupełnieniu art. 137 ust. 2 [rozporządzenia (UE) nr […] ustanawiającego wspólne przepisy], w przypadku gdy Komisja zaproponuje korektę finansową, o której mowa w art. 106 ust. 2, państwo członkowskie otrzymuje możliwość wykazania, poprzez analizę odnośnych dokumentów, że rzeczywisty zakres nieprzestrzegania przepisów WPRyb oraz jego związek z wydatkiem jest mniejszy niż w ocenie Komisji.
2.   W przypadku gdy Komisja zaproponuje korektę finansową na podstawie wartości zryczałtowanej lub ekstrapolowanej, państwo członkowskie otrzymuje możliwość wykazania, poprzez analizę odnośnych dokumentów, że rzeczywisty zakres nieprawidłowości lub innego przypadku nieprzestrzegania przepisów, w tym przepisów WPRyb, jest mniejszy niż w ocenie Komisji. W porozumieniu z Komisją państwo członkowskie może ograniczyć zakres takiej analizy do stosownej części odnośnych dokumentów lub ich próby. Z wyjątkiem należycie uzasadnionych przypadków, czas przeznaczony na te analizy nie przekracza okresu kolejnych dwóch miesięcy po dwumiesięcznym okresie, o którym mowa w ust. 1.
3.  Komisja uwzględnia wszelkie dowody przedstawione przez państwo członkowskie w terminach, o których mowa w ust. 1 i 2.
4.  W przypadku gdy państwo członkowskie nie akceptuje tymczasowych wniosków Komisji, wzywane jest do wzięcia udziału w przesłuchaniu przez Komisję w celu dopilnowania, że dostępne są wszystkie odpowiednie informacje i uwagi umożliwiające Komisji sformułowanie wniosków dotyczących zastosowania korekty finansowej.
5.  Komisja podejmuje decyzję, w drodze aktów wykonawczych, w celu zastosowania korekt finansowych w terminie sześciu miesięcy od daty przesłuchania lub od daty otrzymania dodatkowych informacji, jeżeli dane państwo członkowskie zgadza się na przedłożenie takich dodatkowych informacji w następstwie przesłuchania. Komisja bierze pod uwagę wszystkie informacje i uwagi przedłożone w trakcie trwania procedury. Jeśli przesłuchanie nie ma miejsca, sześciomiesięczny okres rozpoczyna się dwa miesiące po dacie wezwania na przesłuchanie wysłanego przez Komisję.
6.  Jeżeli nieprawidłowości dotyczące rocznych sprawozdań finansowych przesłanych Komisji zostały wykryte przez Komisję lub Trybunał Obrachunkowy, wynikające z tego korekty finansowe zmniejszają wsparcie z EFMR dla programu operacyjnego.
Poprawka 557
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 111 – ustęp 1
1.  Najważniejsze informacje na temat realizacji programu, każdej operacji wybranej do finansowania, a także na temat ukończonych operacji, potrzebne do celów monitorowania i oceny, w tym najważniejsze cechy beneficjenta i projektu, są rejestrowane i zachowywane w wersji elektronicznej.
1.  Najważniejsze informacje na temat realizacji programu, każdego działania wybranego do finansowania, a także na temat ukończonych działań, potrzebne do celów monitorowania i oceny, w tym najważniejsze cechy beneficjenta i projektu, są rejestrowane i zachowywane w wersji elektronicznej.
Poprawka 558
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 113 – ustęp 2
2.  Instytucja zarządzająca oraz komitet monitorujący prowadzą monitorowanie każdego programu operacyjnego poprzez wskaźniki finansowe oraz wskaźniki dotyczące produktów i celów.
Poprawka 559
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 114 – ustęp 1 – litera a
a)  uczestniczy w konsultacjach i wydaje opinię, w terminie czterech miesięcy od wydania decyzji zatwierdzającej program, na temat kryteriów wyboru finansowanych operacji; kryteria wyboru podlegają przeglądowi zgodnie z potrzebami programowania;
a)  uczestniczy w konsultacjach i wydaje opinię, w terminie czterech miesięcy od wydania decyzji zatwierdzającej program, na temat kryteriów wyboru finansowanych działań; kryteria wyboru podlegają przeglądowi zgodnie z potrzebami programowania;
(poprawka językowa)
Poprawki 581, 560 i 561
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 120 – ustęp 1
1.   Zgodnie z art. 99 ust. 1 lit. b) instytucja zarządzająca jest odpowiedzialna za:
1.   Zgodnie z art. 99 ust. 1 lit. b)–d) instytucja zarządzająca jest odpowiedzialna za:
a)   zapewnienie stworzenia jednej strony internetowej lub jednego portalu internetowego zawierającego informacje na temat wszystkich programów operacyjnych w każdym państwie członkowskim i dostęp do nich;
a)   zapewnienie stworzenia jednej strony internetowej lub jednego portalu internetowego zawierającego informacje na temat programów operacyjnych w każdym państwie członkowskim i łatwy dostęp do nich;
b)   informowanie potencjalnych beneficjentów o możliwościach finansowania w ramach programów operacyjnych;
b)   informowanie potencjalnych beneficjentów o możliwościach finansowania w ramach programów operacyjnych oraz obowiązku przestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa;
c)   upowszechnianie wśród obywateli Unii roli i osiągnięć EFMR przez działania informacyjne i komunikacyjne na temat rezultatów i skutków umów partnerskich, programów operacyjnych i operacji.
c)   upowszechnianie wśród obywateli Unii roli i osiągnięć EFMR przez działania informacyjne i komunikacyjne na temat rezultatów i skutków umów partnerskich, programów operacyjnych i operacji;
d)  dopilnowanie, by do publicznej wiadomości podane zostało podsumowanie dotyczące środków mających na celu zapewnienie zgodności z przepisami wspólnej polityki rybołówstwa, w tym przypadków niezgodności, jakiej dopuściły się państwa członkowskie lub beneficjenci, a także działań mających na celu naprawę sytuacji, jak korekty finansowe.
Poprawka 562
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 120 – ustęp 4 a (nowy)
4a.  W odniesieniu do dostępu do informacji środowiskowych stosuje się dyrektywę 2003/4/WE oraz rozporządzenia (WE) nr 1049/2001 i (WE) nr 1367/2006.
Poprawka 563
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Załącznik I – tabela – wiersz 1

Tekst proponowany przez Komisję

Rodzaj operacji

Punkty procentowe

Związane z łodziowym rybołówstwem przybrzeżnym, mogą skorzystać ze wzrostu o:

25

Poprawka

Rodzaj operacji

Punkty procentowe

Związane z łodziowym rybołówstwem przybrzeżnym, mogą skorzystać ze wzrostu o:

30

Poprawka 564
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Załącznik I – tabela – wiersz 5

Tekst proponowany przez Komisję

Rodzaj operacji

Punkty procentowe

Wdrażane przez organizacje producentów lub zrzeszenia organizacji producentów, mogą skorzystać ze wzrostu o:

20

Poprawka

Rodzaj operacji

Punkty procentowe

Wdrażane przez organizacje producentów, zrzeszenia organizacji producentów, organizacje zawodowe rybaków uznane przez państwo członkowskie lub organizacje międzybranżowe, mogą skorzystać ze wzrostu o:

30

Poprawka 565
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Załącznik I – tabela – wiersz 5 a (nowy)

Poprawka Parlamentu

Rodzaj operacji

Punkty procentowe

Zgodne z wymogami wszystkich kryteriów zrównoważonego rozwoju, które państwa członkowskie mogą zastosować, mogą skorzystać ze wzrostu o:

10

Poprawka 566
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Załącznik I – tabela – wiersz 8

Tekst proponowany przez Komisję

Rodzaj operacji

Punkty procentowe

Wdrażane przez przedsiębiorstwa niespełniające definicji MŚP nakłady będą zmniejszone o:

20

Poprawka

Rodzaj operacji

Punkty procentowe

Wdrażane przez przedsiębiorstwa niespełniające definicji MŚP nakłady będą zmniejszone o:

15

Poprawka 567
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Załącznik I – tabela – wiersz 8 a (nowy)

Poprawka Parlamentu

Rodzaj operacji

Punkty procentowe

Zgodne z wymogami tabeli kryteriów zrównoważonego rozwoju, które państwa członkowskie mogą zastosować, mogą skorzystać ze wzrostu o:

10

Poprawka 568
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Załącznik III – tabela 1 – wiersz 7 a (nowy)

Poprawka Parlamentu

7a.  Prawodawstwo w dziedzinie warunków pracy

Przestrzeganie przez podmioty gospodarcze z Unii prawodawstwa dotyczącego warunków pracy

Skuteczne wdrożenie i stosowanie unijnego prawodawstwa w dziedzinie warunków pracy, które obejmuje:

–  przepisy dotyczące czasu pracy i odpoczynku rybaków;

–  przepisy dotyczące zdrowia i bezpieczeństwa;

–  przepisy dotyczące wstępnej kwalifikacji i ustawicznego szkolenia zawodowego rybaków.

Poprawka 569
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Załącznik III – tabela 2 – wiersz 3

Tekst proponowany przez Komisję

Priorytet EFMR:

6 Przyczynianie się do wdrażania WPRyb

CT 6: ochrona środowiska naturalnego i wspieranie efektywności wykorzystania zasobów

Udowodniony potencjał administracyjny umożliwiający wypełnienie wymogów w odniesieniu do danych dotyczących zarządzania rybołówstwem określonych w art. 37 [rozporządzenia w sprawie WPRyb];

Udowodniony potencjał administracyjny umożliwiający przygotowanie i zastosowanie wieloletniego programu dotyczącego gromadzenia danych do przeglądu przez STECF i zatwierdzenia przez Komisję

Udowodniony potencjał administracyjny umożliwiający przygotowanie i realizację rocznego planu prac dotyczącego gromadzenia danych do przeglądu przez STECF i zatwierdzenia przez Komisję

Zdolność przydziału zasobów ludzkich wystarczająca do realizacji dwustronnych lub wielostronnych porozumień z innymi państwami członkowskimi w przypadku dzielonej pracy przy wypełnianiu zobowiązań związanych z gromadzeniem danych

Poprawka

Priorytet EFMR:

6 Przyczynianie się do wdrażania WPRyb

CT 6: ochrona środowiska naturalnego i wspieranie efektywności wykorzystania zasobów

Udowodniony potencjał administracyjny umożliwiający wypełnienie wymogów w odniesieniu do danych dotyczących zarządzania rybołówstwem określonych w art. 37 [rozporządzenia w sprawie WPRyb];

Ocena równowagi między zdolnością połowową a uprawnieniami do połowów:

przeprowadzono szczegółową analizę równowagi między zdolnością połowową a uprawnieniami do połowów w celu skutecznego wdrożenia środków zarządzania flotą

Udowodniony potencjał administracyjny umożliwiający przygotowanie i zastosowanie wieloletniego programu dotyczącego gromadzenia danych do przeglądu przez STECF i zatwierdzenia przez Komisję

Udowodniony potencjał administracyjny umożliwiający przygotowanie i realizację rocznego planu prac dotyczącego gromadzenia danych do przeglądu przez STECF i zatwierdzenia przez Komisję

Zdolność przydziału zasobów ludzkich wystarczająca do realizacji dwustronnych lub wielostronnych porozumień z innymi państwami członkowskimi w przypadku dzielonej pracy przy wypełnianiu zobowiązań związanych z gromadzeniem danych

Udowodniony potencjał administracyjny umożliwiający przygotowanie i przeprowadzenie ocen zdolności połowowej floty;

odpowiednie składanie sprawozdań dotyczących wysiłków na rzecz osiągnięcia równowagi między zdolnością połowową a uprawnieniami do połowów zgodnie z wymogami art. 34 i 37 rozporządzenia (UE) nr .../...] [w sprawie wspólnej polityki rybołówstwa].

Poprawka 570
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Załącznik III – tabela 2 – wiersz 4 a (nowy)

Poprawka Parlamentu

Priorytet UE w odniesieniu do EFMR / Cel tematyczny (CT) wspólnych ram strategicznych

Uwarunkowanie ex ante

Kryteria, które należy spełnić

Priorytet EFMR:

6 Przyczynianie się do wdrażania WPRyb

CT 6: ochrona środowiska naturalnego i wspieranie efektywnego gospodarowania zasobami.

Coroczna ocena równowagi między zdolnością połowową a uprawnieniami do połowów: przeprowadzono szczegółową analizę równowagi między zdolnością połowową a uprawnieniami do połowów w celu skutecznego wdrożenia środków zarządzania flotą dotyczących zmniejszenia zdolności połowowej floty i bezpośrednich inwestycji na statkach.

Konkretne działania obejmują:

–  udowodniony potencjał administracyjny umożliwiający przygotowanie i przeprowadzenie ocen zdolności połowowej floty;

–  odpowiednie składanie sprawozdań dotyczących wysiłków na rzecz osiągnięcia równowagi między zdolnością połowową a uprawnieniami do połowów zgodnie z wymogami art. 34 i 37 [proponowanego rozporządzenia podstawowego].

Poprawka 614
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Załącznik IV – punkt 1 – ustęp 1 – tiret pierwsze
–  nazwa beneficjenta (jedynie osoby prawne; osób fizycznych nie należy wymieniać),;
–  nazwa beneficjenta;
Poprawka 582
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Załącznik IV – punkty 2 i 3
2.  DZIAŁANIA INFORMACYJNE I PROMOCYJNE DLA OGÓŁU SPOŁECZEŃSTWA
2.  DZIAŁANIA INFORMACYJNE I PROMOCYJNE DLA OGÓŁU SPOŁECZEŃSTWA
2.1  Obowiązki państwa członkowskiego
2.1  Obowiązki państwa członkowskiego
1.  Państwo członkowskie dopilnowuje, aby działania informacyjne i promocyjne miały możliwie jak największe nagłośnienie w mediach, przy wykorzystaniu różnych form i metod komunikacji na odpowiednim poziomie.
1.  Państwo członkowskie dopilnowuje, aby działania informacyjne i promocyjne miały możliwie jak największe nagłośnienie w mediach, przy wykorzystaniu różnych form i metod komunikacji na odpowiednim poziomie.
2.  Do obowiązków państwa członkowskiego należy organizowanie przynajmniej następujących działań informacyjnych i promocyjnych:
2.  Do obowiązków państwa członkowskiego należy organizowanie przynajmniej następujących działań informacyjnych i promocyjnych:
a)  szeroko zakrojone działania informacyjne promujące uruchomienie programu operacyjnego;
a)  szeroko zakrojone działania informacyjne promujące uruchomienie programu operacyjnego;
b)  w okresie programowania przynajmniej dwa szeroko zakrojone działania informacyjne promujące możliwości finansowania i realizowane strategie oraz przedstawiające osiągnięcia programu operacyjnego;
b)  w okresie programowania przynajmniej dwa szeroko zakrojone działania informacyjne promujące możliwości finansowania i realizowane strategie oraz przedstawiające osiągnięcia programu operacyjnego;
c)  wywieszanie flagi Unii Europejskiej przed siedzibą każdej instytucji zarządzającej lub w jej siedzibie w miejscu widocznym dla ogółu społeczeństwa;
c)  wywieszanie flagi Unii Europejskiej przed siedzibą każdej instytucji zarządzającej lub w jej siedzibie w miejscu widocznym dla ogółu społeczeństwa;
d)  publikowanie elektronicznego wykazu operacji zgodnie z sekcją 1;
d)  publikowanie elektronicznego wykazu operacji zgodnie z sekcją 1;
e)  podawanie przykładów operacji, w podziale na programy operacyjne, na jednej stronie internetowej lub na stronie internetowej programu dostępnej za pośrednictwem jednego portalu internetowego; przykłady te powinny być w jednym z powszechnie używanych języków urzędowych Unii Europejskiej innym niż język lub języki urzędowe danego państwa członkowskiego;
e)  podawanie przykładów operacji, w podziale na programy operacyjne, na jednej stronie internetowej lub na stronie internetowej programu dostępnej za pośrednictwem jednego portalu internetowego; przykłady te powinny być w jednym z powszechnie używanych języków urzędowych Unii Europejskiej innym niż język lub języki urzędowe danego państwa członkowskiego;
f)  specjalna sekcja tej strony internetowej powinna być poświęcona krótkiemu podsumowaniu operacji innowacyjnych i ekoinnowacyjnych;
f)  specjalna sekcja tej strony internetowej powinna być poświęcona krótkiemu podsumowaniu operacji innowacyjnych i ekoinnowacyjnych;
g)   aktualizowanie informacji na temat realizacji programu operacyjnego, obejmujących jego główne osiągnięcia, na jednej stronie internetowej lub stronie internetowej programu operacyjnego dostępnej za pośrednictwem jednego portalu internetowego.
g)   aktualizowanie informacji na temat realizacji programu operacyjnego, obejmujących jego główne osiągnięcia, na jednej stronie internetowej lub stronie internetowej programu operacyjnego dostępnej za pośrednictwem jednego portalu internetowego.
ga)   Poczynając od 2016 r. publikowane jest co roku do dnia 31 stycznia podsumowanie w związku z przypadkami niezgodności, jakiej dopuściły się państwa członkowskie lub beneficjenci, a także działaniami mającymi na celu naprawę sytuacji, w tym korektami finansowymi dokonanymi przez państwa członkowskie lub Komisję.
3.  Instytucja zarządzająca angażuje w działania informacyjne i promocyjne, zgodnie z krajowymi przepisami i praktykami, następujące podmioty:
3.  Instytucja zarządzająca angażuje w działania informacyjne i promocyjne, zgodnie z krajowymi przepisami i praktykami, następujące podmioty:
h)  partnerów, o których mowa w art. 5 [rozporządzenia (UE) nr […] ustanawiającego wspólne przepisy];
a)  partnerów, o których mowa w art. 5 [rozporządzenia (UE) nr […] ustanawiającego wspólne przepisy];
i)   centra informacji europejskiej, jak również przedstawicielstwa Komisji w państwach członkowskich,
b)  centra informacji europejskiej, jak również przedstawicielstwa Komisji w państwach członkowskich,
j)  instytucje edukacyjne i badawcze.
c)  instytucje edukacyjne i badawcze.
Podmioty te powinny szeroko rozpowszechniać informacje określone w art. 120 ust. 1 lit. a) i b).
Podmioty te powinny szeroko rozpowszechniać informacje określone w art. 120 ust. 1 lit. a) i b).
3.  DZIAŁANIA INFORMACYJNE SKIEROWANE DO POTENCJALNYCH BENEFICJENTÓW I DO BENEFICJENTÓW
3.  DZIAŁANIA INFORMACYJNE SKIEROWANE DO POTENCJALNYCH BENEFICJENTÓW I DO BENEFICJENTÓW
3.1  Działania informacyjne skierowane do potencjalnych beneficjentów
3.1  Działania informacyjne skierowane do potencjalnych beneficjentów
1.  Instytucja zarządzająca dopilnowuje, aby informacje dotyczące celów programu operacyjnego i możliwości finansowania oferowanych w ramach EFMR były szeroko rozpowszechniane wśród potencjalnych beneficjentów i wszystkich zainteresowanych stron.
1.  Instytucja zarządzająca dopilnowuje, aby informacje dotyczące celów programu operacyjnego i możliwości finansowania oferowanych w ramach EFMR były szeroko rozpowszechniane wśród potencjalnych beneficjentów i wszystkich zainteresowanych stron.
2.  Instytucja zarządzająca dopilnowuje, aby potencjalni beneficjenci otrzymywali informacje dotyczące przynajmniej następujących kwestii:
2.  Instytucja zarządzająca dopilnowuje, aby potencjalni beneficjenci otrzymywali informacje dotyczące przynajmniej następujących kwestii:
a)  warunki kwalifikowalności wydatków, które należy spełnić, aby kwalifikować się do otrzymania finansowania w ramach programu operacyjnego;
a)  warunki kwalifikowalności wydatków, które należy spełnić, aby kwalifikować się do otrzymania finansowania w ramach programu operacyjnego;
b)  opis warunków dopuszczalności składania wniosków, procedur rozpatrywania wniosków o finansowanie i odnośne terminy;
b)  opis warunków dopuszczalności składania wniosków, procedur rozpatrywania wniosków o finansowanie i odnośne terminy, a także kryteria trwałości dotyczące dopuszczalności operacji;
ba)  możliwe skutki finansowe w przypadku nieprzestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa
c)  kryteria wyboru operacji, które będą finansowane;
c)  kryteria wyboru operacji, które będą finansowane;
d)  osoby przewidziane do kontaktów na poziomie krajowym, regionalnym lub lokalnym, które są w stanie dostarczyć informacji na temat programów operacyjnych;
d)  osoby przewidziane do kontaktów na poziomie krajowym, regionalnym lub lokalnym, które są w stanie dostarczyć informacji na temat programów operacyjnych;
e)  wnioski powinny zawierać propozycję działań komunikacyjnych, proporcjonalnych do rozmiaru operacji, mających na celu informowanie opinii publicznej o celach operacji i wsparciu UE dla operacji.
e)  wnioski powinny zawierać propozycję działań komunikacyjnych, proporcjonalnych do rozmiaru operacji, mających na celu informowanie opinii publicznej o celach operacji i wsparciu UE dla operacji.
3.2.  Działania informacyjne skierowane do beneficjentów
3.2.  Działania informacyjne skierowane do beneficjentów
Instytucja zarządzająca informuje beneficjentów o tym, że wyrażenie zgody na finansowanie oznacza zgodę na umieszczenie ich w wykazie operacji publikowanym zgodnie z art. 120 ust. 2.
Instytucja zarządzająca informuje beneficjentów o tym, że wyrażenie zgody na finansowanie oznacza zgodę na umieszczenie ich w wykazie operacji publikowanym zgodnie z art. 120 ust. 2.

(1) Sprawa została odesłana do właściwej komisji w celu ponownego rozpatrzenia zgodnie z art. 57 ust. 2 akapit drugi regulaminu (A7-0282/2013).


Prekursory narkotykowe ***I
PDF 280kWORD 32k
Rezolucja
Tekst
Rezolucja ustawodawcza Parlamentu Europejskiego z dnia 23 października 2013 r. w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 273/2004 w sprawie prekursorów narkotykowych (COM(2012)0548 – C7-0319/2012 – 2012/0261(COD))
P7_TA(2013)0442A7-0153/2013

(Zwykła procedura ustawodawcza: pierwsze czytanie)

Parlament Europejski,

–  uwzględniając wniosek Komisji przedstawiony Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2012)0548),

–  uwzględniając art. 294 ust. 2 oraz art. 114 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, zgodnie z którymi wniosek został przedstawiony Parlamentowi przez Komisję (C7-0319/2012),

–  uwzględniając art. 294 ust. 3 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

–  uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego z dnia 16 stycznia 2013 r.(1),

–  uwzględniając zobowiązanie przedstawiciela Rady złożone w piśmie z dnia 26 czerwca 2013 r. do przyjęcia stanowiska Parlamentu, zgodnie z art. 294 ust. 4 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

–  uwzględniając art. 55 Regulaminu,

–  uwzględniając sprawozdanie Komisji Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych (A7-0153/2013),

1.  przyjmuje poniższe stanowisko w pierwszym czytaniu;

2.  zwraca się do Komisji o ponowne przekazanie mu sprawy, jeśli uzna ona za stosowne wprowadzić znaczące zmiany do swojego wniosku lub zastąpić go innym tekstem;

3.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji, a także parlamentom narodowym.

Stanowisko Parlamentu Europejskiego przyjęte w pierwszym czytaniu w dniu 23 października 2013 r. w celu przyjęcia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr .../2013 zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 273/2004 w sprawie prekursorów narkotykowych

P7_TC1-COD(2012)0261


(Jako że pomiędzy Parlamentem i Radą osiągnięte zostało porozumienie, stanowisko Parlamentu odpowiada ostatecznej wersji aktu prawnego, rozporządzenia (UE) nr 1258/2013.)

(1)Dz.U. C 76 z 14.3.2013, s. 54.


Konferencja w sprawie zmiany klimatu
PDF 445kWORD 42k
Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 23 października 2013 r. dotyczący konferencji w sprawie zmiany klimatu, która odbędzie się w Warszawie (COP 19) (2013/2666(RSP))
P7_TA(2013)0443B7-0482/2013

Parlament Europejski,

–  uwzględniając Ramową konwencję Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu (UNFCCC) oraz protokół z Kioto załączony do tej konwencji,

–  uwzględniając wnioski z konferencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmiany klimatu, która odbyła się w 2007 r. na Bali, a także plan działania z Bali (decyzja 1/COP 13),

–  uwzględniając 15. konferencję stron (COP 15) konwencji UNFCCC oraz 5. konferencję stron służącą jako spotkanie stron protokołu z Kioto (CMP 5), które odbyły się w Kopenhadze (Dania) w dniach 7–18 grudnia 2009 r., oraz uwzględniając zawarte w Kopenhadze porozumienie,

–  uwzględniając 16. konferencję stron (COP 16) konwencji UNFCCC oraz 6. konferencję stron służącą jako spotkanie stron protokołu z Kioto (CMP 6), które odbyły się w Cancún (Meksyk) w dniach 29 listopada – 10 grudnia 2010 r., oraz uwzględniając ustalenia z Cancún,

–  uwzględniając 17. konferencję stron (COP 17) konwencji UNFCCC oraz 7. konferencję stron służącą jako spotkanie stron protokołu z Kioto (CMP 7), które odbyły się w Durbanie (Republika Południowej Afryki) w dniach od 28 listopada do 9 grudnia 2011 r., a w szczególności decyzje w sprawie platformy z Durbanu dotyczącej zwiększenia działań na rzecz ochrony klimatu,

–  uwzględniając 18. konferencję stron (COP 18) konwencji UNFCCC oraz 8. konferencję stron służącą jako spotkanie stron protokołu z Kioto (CMP 8), które odbyły się w Ad‑Dausze (Katar) w dniach 26 listopada – 8 grudnia 2012 r., oraz uwzględniając przyjęcie pakietu nazywanego „ścieżką klimatyczną z Ad-Dauhy”,

–  uwzględniając 19. konferencję stron (COP 19) konwencji UNFCCC oraz 9. konferencję stron służącą jako spotkanie stron protokołu z Kioto (CMP 9), które odbędą się w Warszawie (Polska) w dniach 11–23 listopada 2013 r.,

–  uwzględniając pakiet klimatyczno-energetyczny UE z grudnia 2008 r.,

–  uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/101/WE z dnia 19 listopada 2008 r. zmieniającą dyrektywę 2003/87/WE w celu uwzględnienia działalności lotniczej w systemie handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie(1),

–  uwzględniając swoją rezolucję z dnia 4 lutego 2009 r. pt. „2050: przyszłość zaczyna się dziś – zalecenia dla przyszłej zintegrowanej polityki ochrony klimatu UE”(2),

–  uwzględniając swoje rezolucje: z dnia 25 listopada 2009 r. dotyczącą strategii UE na kopenhaską konferencję w sprawie zmian klimatu(3), z dnia 10 lutego 2010 r. dotyczącą wyników konferencji kopenhaskiej w sprawie zmian klimatu (COP 15)(4), z dnia 25 listopada 2010 r. dotyczącą konferencji w Cancún w sprawie zmian klimatu (COP 16)(5), z dnia 16 listopada 2011 r. dotyczącą konferencji w Durbanie w sprawie zmian klimatu (COP 17)(6) oraz z dnia 22 listopada 2012 r. dotyczącą konferencji w Ad-Dausze w sprawie zmian klimatu (COP18)(7),

–  uwzględniając swoją rezolucję z dnia 15 marca 2012 r. w sprawie planu działania prowadzącego do przejścia na konkurencyjną gospodarkę niskoemisyjną do 2050 r.(8),

–  uwzględniając komunikat konsultacyjny Komisji z dnia 26 marca 2013 r. pt. „Międzynarodowe porozumienie w sprawie zmiany klimatu planowane na 2015 r.: Kształtowanie międzynarodowej polityki przeciwdziałania zmianie klimatu po 2020 r.” (SWD(2013)0097),

–  uwzględniając konkluzje Rady z dnia 9 marca 2012 r. w sprawie działań w związku z 17. sesją konferencji stron (COP 17) konwencji UNFCCC oraz 7. sesją posiedzenia stron protokołu z Kioto (CMP 7) (Durban, Republika Południowej Afryki, 28 listopada – 9 grudnia 2011 r.),

–  uwzględniając konkluzje Rady z dnia 15 maja 2012 r. w sprawie szybkiego finansowania działań związanych ze zmianą klimatu,

–  uwzględniając konkluzje Rady z dni 18 lipca 2011 r. oraz 24 czerwca 2013 r. dotyczące działań dyplomatycznych UE w związku ze zmianą klimatu,

–  uwzględniając sprawozdanie podsumowujące Programu Ochrony Środowiska Narodów Zjednoczonych (UNEP) z listopada 2012 r. pt. „Niwelowanie rozbieżności w odniesieniu do emisji”;

–  uwzględniając sprawozdanie Banku Światowego pt. „Zmniejsz ogrzewanie: dlaczego trzeba unikać świata cieplejszego o 4°C”,

–  uwzględniając pytania do Rady i Komisji dotyczące konferencji w sprawie zmiany klimatu w Warszawie (COP 19) (O-000095/2013 – B7-0517/2013 oraz O‑000096/2013 – B7-0518/2013),

–  uwzględniając art. 115 ust. 5 i art. 110 ust. 2 Regulaminu,

A.  mając na uwadze, że zmiana klimatu stanowi wymagające pilnej reakcji i potencjalnie nieodwracalne zagrożenie dla społeczności ludzkich, różnorodności biologicznej i naszej planety, przez co wymaga międzynarodowych działań wszystkich stron;

B.  mając na uwadze, że w „ścieżce klimatycznej z Ad-Dauhy” z wielkim zaniepokojeniem zwrócono uwagę na znaczną rozbieżność między skumulowanymi skutkami bieżących zobowiązań stron w zakresie łagodzenia zmiany klimatu pod względem światowej rocznej emisji gazów cieplarnianych do 2020 r. a łącznym kształtowaniem się emisji, przy którym prawdopodobne byłoby utrzymanie rocznego średniego wzrostu temperatury powierzchniowej na poziomie 2ºC (cel 2ºC);

C.  mając na uwadze, że według danych naukowych przedstawionych przez Międzyrządowy Zespół ds. Zmian Klimatu (IPCC) cel 2ºC można osiągnąć tylko, jeżeli światowa emisja osiągnie najwyższy poziom przed 2015 r., w 2050 r. zmniejszy się co najmniej o 50 % w stosunku do 1990 r., a następnie będzie się nadal zmniejszać; mając na uwadze, że UE powinna zatem zachęcać do konkretnych działań i ich skutecznej realizacji w skali światowej przed 2020 r.;

D.  mając na uwadze, że według sprawozdania Banku Światowego pt. „Zmniejsz ogrzewanie” kontynuacja obecnych tendencji w zakresie emisji doprowadzi w ciągu 20–30 lat do ocieplenia o 2°C powyżej temperatur sprzed epoki przemysłowej, a do 2100 r. – do ocieplenia o 4°C; mając na uwadze, że scenariusz zakładający wzrost temperatury o 4°C mógłby wiązać się ze znacznie wyższym wzrostem temperatur w szczególnie wrażliwych regionach tropikalnych;

E.  mając na uwadze, że wyniki najnowszych badań naukowych również wskazują na zagrożenia wynikające z ocieplenia o 2°C oraz że istnieje szeroki konsensus co do tego, że ocieplenie, które zaszło dotychczas (wynoszące na poziomie światowym około 0,8°C powyżej temperatur sprzed epoki przemysłowej), stanowi jedną z przyczyn niektórych już zaistniałych kryzysów humanitarnych i żywnościowych, w szczególności najcięższych kryzysów w Afryce, a zwłaszcza w Rogu Afryki oraz w Sahelu;

F.  mając na uwadze, że powszechnie uznawane zagrożenia i koszty, jakie obecny rozwój emisji powoduje dla świata, wymagają nie tylko zobowiązań, ale również woli politycznej wszystkich stron do wywiązywania się z nich;

G.  mając na uwadze, że w przypadku wielu regionów niezwykle niebezpieczne jest ocieplenie już o 2°C; mając na uwadze, że 112 krajów – w tym kraje najbardziej narażone, małe państwa wyspiarskie oraz kraje najsłabiej rozwinięte – wezwało do zmniejszenia ilości CO2 w atmosferze do poziomu poniżej 350 ppm oraz do stabilizacji wzrostu temperatury na świecie na poziomie poniżej 1,5°C;

H.  mając na uwadze, że konferencja w Warszawie (COP 19) będzie kluczowa dla zapewnienia niezbędnych postępów w realizacji platformy z Durbanu, co umożliwi opracowanie zobowiązań i zawarcie do 2015 r. globalnego porozumienia o wiążącym prawnie charakterze;

I.  mając na uwadze, że takie globalne prawnie wiążące porozumienie musi być spójne z budżetem pozwalającym na osiągnięcie celu 2°C, z zasadą sprawiedliwości i z zasadą „wspólnej, lecz zróżnicowanej odpowiedzialności zależnie od możliwości” (CBDRRC) oraz że należy w nim uznać, iż wszyscy najwięksi emitenci gazów cieplarnianych powinni przyjąć ambitne i wystarczające cele oraz odpowiednie środki polityczne w zakresie redukcji emisji gazów cieplarnianych, odpowiednio do zmieniającego się zakresu odpowiedzialności i możliwości; przypomina, że 90% światowego wzrostu emisji ma miejsce w krajach rozwijających się, które nie są zobowiązane do ograniczeń na mocy protokołu z Kioto;

J.  mając na uwadze, że na konferencji COP 16 w Cancún (2010 r.) kraje rozwinięte zobowiązały się do przeznaczenia 30 mld USD w latach 2010–2012 oraz 100 mld EUR rocznie do 2020 r. w ramach „nowego i dodatkowego” finansowania w celu zaspokojenia potrzeb związanych ze zmianą klimatu w krajach rozwijających się; mając na uwadze, że cel tego finansowania to zapewnienie wyważenia przydziału środków między dostosowywaniem a łagodzeniem; mając na uwadze, że dotychczas brak uzgodnionej na szczeblu międzynarodowym definicji sformułowania „nowe i dodatkowe”;

K.  mając na uwadze, że chociaż w Kopenhadze strony zobowiązały się do przeznaczenia w ciągu trzech lat 30 mld USD na szybką pomoc finansową, nadal nie ma pewności, w jakim stopniu finansowanie działań związanych z klimatem zostanie zrealizowane, co zapewniłoby wiarygodność takiego zobowiązania;

L.  mając na uwadze, że coraz szerzej uznawana jest potrzeba czujności w odniesieniu do działań podmiotów gospodarczych, które emitują znaczne ilości gazów cieplarnianych lub korzystają ze spalania paliw kopalnych, co podważa lub niweczy wysiłki na rzecz ochrony klimatu;

M.  mając na uwadze, że według analizy poczdamskiego Instytutu Badań nad Wpływem Klimatu oraz Uniwersytetu w Madrycie częstość fal ekstremalnych upałów podwoi się do 2020 r., a do 2040 r. zwiększy się czterokrotnie; mając na uwadze, że w analizie tej stwierdzono też, iż zmiany te można by powstrzymać w drugiej połowie stulecia, jeżeli światowa emisja zostanie zasadniczo ograniczona; mając na uwadze, że wnioski naukowców wydają się znajdować potwierdzenie w faktach – w Europie coraz częściej zdarzają się klęski żywiołowe takie jak powodzie lub gwałtowne sztormy;

N.  mając na uwadze, że w analizie Europejskiego Centrum Rozwoju Kształcenia Zawodowego (CEDEFOP) stwierdzono, iż możliwe jest osiągnięcie zrównoważonej i energooszczędnej gospodarki przy jednoczesnym zapewnieniu wzrostu zatrudnienia;

O.  mając na uwadze, że w analizie poczdamskiego Instytutu Badań nad Wpływem Klimatu stwierdzono, iż gdyby globalne działania dotyczące kompleksowej międzynarodowej polityki klimatycznej opóźniły się do okresu po 2030 r., światowy wzrost gospodarczy mógłby zmniejszyć się aż o 7 % w pierwszym dziesięcioleciu po wdrożeniu polityki klimatycznej – zmniejszyłby się natomiast tylko o 2 %, gdyby porozumienie zostało zawarte już w 2015 r.;

P.  mając na uwadze, że inicjatywa Porozumienie Burmistrzów nadal stanowi wielki sukces – już niemal 5 000 samorządów lokalnych zobowiązało się, że do 2020 r. przekroczy poziomy docelowe w zakresie klimatu i energii; mając na uwadze, że entuzjazm i zaangażowanie wykazywane przez europejskie samorządy lokalne powinny być wskazywane jako przykład zachęcający do wprowadzenia ambitnej polityki w zakresie klimatu i energii również na szczeblu międzynarodowym;

Q.  mając na uwadze, że kraje rozwinięte i rozwijające się zgodziły się na zasadę CBDRRC; mając na uwadze, że wysiłki na rzecz ograniczenia emisji gazów cieplarnianych są jednak ogólnie niewystarczające, a nikły rezultat poprzednich konferencji stron wynika z braku woli politycznej niektórych krajów; mając na uwadze, że zaradzenie temu problemowi jest niezbędne z uwagi na niedawne tragiczne w skutkach klęski żywiołowe;

R.  mając na uwadze, że rządy ponoszą wspólną odpowiedzialność za zapewnienie odpowiedniej reakcji na problemy klimatyczne, przed jakimi stoi ludzkość i planeta; mając na uwadze, że powinny one uzyskać wsparcie wszystkich odpowiednich podmiotów, w tym obywateli i przedsiębiorstw w swoich krajach;

S.  mając na uwadze, że wspólnota międzynarodowa poszukuje nowych globalnych ram rozwojowych dwiema równoległymi drogami, tj. poprzez przegląd milenijnych celów rozwoju oraz proces dotyczący celów zrównoważonego rozwoju zainicjowany przez konferencję Rio+20; mając na uwadze, że te dwie ścieżki w znacznym stopniu nakładają się na siebie;

T.  mając na uwadze, że wyzwania klimatyczne w żadnym stopniu nie umniejszają wyzwań rozwojowych, lecz się z nimi łączą; mając na uwadze, że środków z oficjalnej pomocy rozwojowej (ODA) nie należy przenosić na finansowanie działań związanych z klimatem, lecz należy stale zachowywać zasadę, że finansowanie działań związanych z klimatem powinno być dodatkiem do poziomów ODA i zobowiązań w jej zakresie;

U.  mając na uwadze, że zmiana klimatu stanowi ogromne zagrożenie dla szeregu praw człowieka, w tym dla prawa do pożywienia, prawa do wody i dobrych warunków sanitarnych oraz, ogólniej, prawa do rozwoju;

V.  mając na uwadze, że globalnie ok. 20% emisji gazów cieplarnianych spowodowanych jest wylesianiem oraz innymi formami użytkowania gruntów i zmian użytkowania gruntów; mając na uwadze, że systemy rolno-leśne poprawiają efekty łagodzenia skutków emisji CO2 dzięki zwiększonemu składowaniu dwutlenku węgla oraz ograniczają ubóstwo poprzez różnicowanie źródeł dochodu lokalnych społeczności;

W.  mając na uwadze, że według prognozy z 2013 r. w sprawie globalnej sytuacji energetycznej zapotrzebowanie na energię na świecie wzrośnie w latach 2010–2040 o 56 %(9), a zaspokojenie tego zapotrzebowania pociągnęłoby za sobą znaczny wzrost emisji CO2; mając na uwadze, że ten wzrost zapotrzebowania i emisji będzie udziałem głównie gospodarek wschodzących; mając na uwadze, że dotacje do paliw kopalnych na całym świecie wyniosły 1,6 bln USD, według danych przedstawionych przez Międzynarodowy Fundusz Walutowy (MFW), przy czym najwyższych dotacji udzielają USA, Chiny i Rosja (na które łącznie przypada około połowa tych dotacji(10));

X.  mając na uwadze, że z różnych powodów – w tym ze względu na ochronę klimatu, niedobór zasobów i oszczędne gospodarowanie nimi, bezpieczeństwo energetyczne, innowacyjność i konkurencyjność – wiele państw podejmuje kroki w kierunku ekologizacji gospodarki w sektorach przemysłu i energetyki; mając na uwadze, że według Międzynarodowej Agencji Energetycznej emisja CO2 na świecie wzrosła jednak w 2012 r. do rekordowo wysokiego poziomu;

Y.  mając na uwadze, że stosowanie innowacji związanych z klimatem w sektorach energetyki i przemysłu dałoby przewagę UE, która stałaby się w ten sposób prekursorem na rozrastającym się światowym rynku towarów i usług związanych z energią;

Z.  mając na uwadze, że światowe innowacje w sektorze zrównoważonej energii (zarówno na poziomie produkcji, jak i na poziomie użytkowników) tworzą miejsca pracy, pobudzają wzrost gospodarczy, zwiększają niezależność energetyczną i zaowocują czystszym światem, w którym zmiana klimatu będzie łagodniejsza, a zaopatrzenie w energię zapewnione;

Realizacja platformy z Durbanu

1.  jest zdania, że porozumienie na okres po 2020 r. połączy obecną mozaikę wiążących i niewiążących ustaleń wynikających z konwencji ONZ w sprawie klimatu oraz z protokołu z Kioto w jeden kompleksowy i spójny system wiążący dla wszystkich stron; podkreśla, że porozumienie na okres po 2020 r. nie powinno już dzielić świata na kraje „rozwijające się” lub „uprzemysłowione”, lecz powinno wymagać, aby każdy kraj wnosił wkład zgodnie z zasadą CBDRRC; w związku z tym uważa, że odpowiednim narzędziem mogłoby być obliczanie poziomu redukcji emisji na podstawie zbioru wskaźników, w tym takich jak PKB na mieszkańca, dostęp do technologii, wskaźnik jakości życia i in.;

2.  podkreśla znaczenie prac, jakie grupa robocza ad hoc ds. platformy z Durbanu dotyczącej zwiększenia działań na rzecz ochrony klimatu musi podjąć w kwestii zasad i ram mających zastosowanie do nowego globalnego porozumienia w sprawie klimatu oraz starań na rzecz osiągnięcia tego do czasu 21. konferencji stron w 2015 r. w Paryżu; stwierdza ponadto, że prace grupy powinny opierać się na piątym sprawozdaniu oceniającym IPCC, które ma zostać opracowane przed 2014 r.; podkreśla, że porozumienie w 2015 r. musi osiągnąć cel ograniczenia do 2030 r. globalnych emisji poniżej poziomów z 1990 r. i powinno dążyć do wyeliminowania do 2050 r. światowych emisji dwutlenku węgla;

3.  zauważa, że niezdolność opracowania sprawiedliwego podejścia do udziału krajów w wysiłkach na rzecz łagodzenia zmiany klimatu i dostosowania się do niej stanowiła przeszkodę w osiągnięciu odpowiedniego porozumienia; podkreśla, że sprawiedliwość, w tym dynamiczne podejście do CBDRRC, musi być trzonem nowego porozumienia, aby mogło ono stanowić odpowiednią reakcję w zakresie klimatu;

4.  uważa, że prawnie wiążący na szczeblu międzynarodowym protokół, obecnie negocjowany w ramach platformy z Durbanu, powinien opierać się na zasadach już uzgodnionych na mocy UNFCCC i protokołu z Kioto oraz rozwijać je i doskonalić; uważa w związku z tym, że należy uwzględnić proces badania szeregu zasad i wskaźników sprawiedliwości, takich jak adekwatność, odpowiedzialność, zdolność oraz rozwój i adaptacja;

5.  uważa, że UE może odgrywać konstruktywną rolę w ułatwieniu porozumienia co do sprawiedliwego udziału w wysiłkach; zwraca się do Komisji, aby przedstawiła propozycje UE w zakresie wspólnych starań w skali globalnej;

6.  przyjmuje z zadowoleniem propozycję Ban-Ki Moona dotyczącą organizacji szczytu klimatycznego światowych przywódców we wrześniu 2014 r., a także spotkania przygotowującego COP z udziałem społeczeństwa obywatelskiego w 2014 r. w Wenezueli; podkreśla, że wydarzenie to należy dobrze przygotować, że musi ono przynieść znaczące wyniki i musi mu towarzyszyć zaangażowanie przedstawicieli najwyższego szczebla politycznego i społeczeństwa obywatelskiego, aby osiągnąć i utrzymać niezbędną dynamikę polityczną przed konferencjami w 2014 i 2015 r.; uważa, że dla powodzenia porozumienia w 2015 r. konieczne jest, aby kraje zaproponowały zobowiązania w zakresie ograniczenia gazów cieplarnianych przed szczytem światowych przywódców;

7.  wzywa, aby podczas konferencji stron w Warszawie podjęto decyzję określającą harmonogram i proces zobowiązania stron do sformułowania w 2014 r. zobowiązań w zakresie łagodzenia zmiany klimatu, a następnie do poddania ich ocenie i przeglądowi w 2015 r.; uważa, że decyzje warszawskiej konferencji stron powinny też określić wymogi dotyczące informacji towarzyszących proponowanym zobowiązaniom w zakresie łagodzenia zmiany klimatu, a także zapewnić kryteria przejrzystości, kwantyfikacji, porównywalności, sprawdzalności i adekwatności;

8.  uważa, że zobowiązania w zakresie łagodzenia zmiany klimatu zaproponowane przez strony muszą opierać się na zasadzie CBDRRC, być wymierne, podlegać obowiązkowi sprawozdawczości oraz być sprawdzalne i wystarczać do osiągnięcia celu 2°C (a zatem muszą wyrównywać różnice między rzeczywistością a potrzebami w zakresie łagodzenia zmiany klimatu pod względem dostosowania limitów emisji gazów cieplarnianych i celów ograniczenia na 2020 r. do działań wymaganych do osiągnięcia celu 2°C); przypomina, że w związku z tym, aby osiągnąć cel 2ºC, należy przeprowadzić wspólny przegląd obecnych zobowiązań i nadać im bardziej ambitny charakter; podkreśla, że UE musi wywrzeć presję na strony, których trajektoria nie jest zgodna z celem 2ºC;

9.  wskazuje na znaczenie polityki opartej na podstawach naukowych oraz bezwzględną potrzebę podtrzymania i bardziej stanowczego zmierzania do celu 2°C; jest zdania, że zamiast stanowić działania o nieokreślonej perspektywie, wysiłki zmierzające do zwiększenia zaangażowania na rzecz ograniczeń i jego realizacji muszą wiązać się z bardziej sformalizowanymi, regularnymi i rygorystycznymi przeglądami postępu przy udziale naukowców, które będą miały na celu wyrównanie różnic między rzeczywistością a potrzebami w zakresie łagodzenia zmiany klimatu;

10.  zwraca uwagę na znaczące powiązania między celem globalnego wykorzenienia ubóstwa w ramach milenijnych celów rozwoju, poddawanych obecnie weryfikacji, a procesem celów zrównoważonego rozwoju, zainicjowanym podczas konferencji Rio+20; apeluje o połączenie tych dwóch procesów w pojedyncze, kompleksowe i nadrzędne ramy oraz o zestaw celów w zakresie eliminacji ubóstwa i promowania zrównoważonego rozwoju po 2015 r.;

11.  podkreśla, że stabilne i długoterminowe ramy polityczne obejmujące ambitne długofalowe cele stanowią, obok ułatwienia inwestycji, najważniejsze wyzwanie;

12.  ponownie stwierdza, że obecny system oparty na „zobowiązaniach i przeglądzie” („pledge and review”) nie przyniesie zasadniczych zmian niezbędnych w celu przeciwdziałania zmianie klimatu w dłuższej perspektywie, a zatem wzywa wszystkie strony do rozważenia również innych podejść;

13.  przypomina, że według MAE emisje UE stanowią około 11% emisji światowych, a w przyszłych dziesięcioleciach udział ten będzie jeszcze mniejszy; podkreśla fakt, że podmioty przemysłowe i sektory energetyczne mogą osiągnąć wyższe poziomy docelowe i akceptację ambitnej polityki w zakresie zmiany klimatu, gdyby inne gospodarki światowe, podejmując podobne działania, wykazały wyższy poziom ambicji;

Protokół z Kioto

14.  pozytywnie ocenia decyzję UE, Szwajcarii, Norwegii, Liechtensteinu, Islandii i Australii, aby przyłączyć się do realizacji drugiego okresu zobowiązań wynikających z protokołu z Kioto, który rozpoczął się w dniu 1 stycznia 2013 r. i stanowi etap przejściowy do nowego systemu międzynarodowego obejmującego wszystkie strony, który ma powstać do 2020 r., oraz wzywa do jego niezwłocznej ratyfikacji zgodnie z ustaleniami z Ad-Dauhy; zauważa, że udział tych stron w światowej emisji gazów cieplarnianych stanowi obecnie niespełna 14%;

15.  precyzuje, że chociaż zakres drugiej fazy realizacji zobowiązań określonych w protokole z Kioto będzie ograniczony, należy ją postrzegać jako bardzo ważny etap przejściowy stanowiący pomost ku bardziej skutecznemu i kompleksowemu międzynarodowemu porozumieniu po 2020 r. wiążącemu wszystkie strony;

16.  ponownie stwierdza, że wiele krajów już teraz daje przykład, pokazując, że można realizować niskoemisyjne strategie rozwoju i zapewniać wysoki standard życia większej liczbie ludzi z obecnego pokolenia, nie naruszając zdolności przyszłych pokoleń do zaspokajania własnych potrzeb, a zarazem tworząc nowe miejsca pracy i zmniejszając zależność od importu energii; precyzuje, że nie należy obawiać się negatywnych konsekwencji, jeżeli ochronę klimatu wpisze się w ogólną strategię polityki w zakresie zrównoważonego rozwoju i przemysłu;

Rozbieżności między potrzebami a rzeczywistością w zakresie łagodzenia zmiany klimatu

17.  przypomina, że jak stwierdzono w czwartym sprawozdaniu oceniającym IPCC, do 2020 r. państwa uprzemysłowione muszą ograniczyć emisje o 25–40 % w stosunku do poziomu z roku 1990, natomiast kraje rozwijające się łącznie powinny dążyć do znacznego ograniczenia emisji poniżej obecnie przewidywanego tempa wzrostu poziomu emisji (rzędu 15–30%) do 2020 r.;

18.  podkreśla zatem, że aby osiągnąć cel 2ºC, pilnie potrzebne są bardziej ambitne globalne działania od teraz do 2020 r.; kładzie szczególny nacisk na pilną potrzebę postępów w zakresie zlikwidowania „luki gigatonowej” pomiędzy ustaleniami naukowymi a bieżącymi zobowiązaniami stron; podkreśla istotną rolę innych środków politycznych, w tym efektywności energetycznej, znacznej oszczędności energii, wspólnotowej energii odnawialnej oraz wycofywania wodorochlorofluorowęglowodorów, w przyczynianiu się do zlikwidowania „luki gigatonowej”;

19.  zauważa, że UE jest na drodze ku osiągnięciu ograniczenia emisji znacznie powyżej obecnego celu 20 %, i przypomina, że UE zaoferowała zwiększenie swojego celu ograniczenia emisji do 30 % do 2020 r., jeżeli inne główne kraje emitujące zobowiążą się do porównywalnych celów zmniejszenia emisji, ponieważ umożliwi to trwały wzrost, stworzy dodatkowe miejsca pracy i zmniejszy uzależnienie od importu energii;

20.  zauważa, że globalne wycofanie wodorochlorofluorowęglowodorów mogłoby zapobiec uwolnieniu 2,2 gigaton równoważnika CO2 do 2020 r. i niemal 100 gigaton równoważnika CO2 do 2050 r.; wzywa UE, aby nasiliła starania na rzecz uregulowania globalnego wycofania wodorochlorofluorowęglowodorów zgodnie z protokołem montrealskim;

21.  zauważa, że UE mogłaby odegrać kluczową rolę w zmniejszeniu emisji dzięki polityce dążącej do powstrzymania rozwoju niekonwencjonalnych paliw kopalnych charakteryzujących się wysoką emisją gazów cieplarnianych w wyniku ich spalania takich jak piaski bitumiczne,jest zdania, że – zgodnie ze stanowiskiem wyrażonym w rezolucji w sprawie zaprzestania subsydiowania paliw kopalnych – należy wycofać się z udzielania pomocy publicznej wspierającej rozwój niekonwencjonalnych paliw kopalnych;

22.  jest zdania, że unijny system handlu uprawnieniami do emisji (ETS) należy powiązać z innymi już istniejącymi na świecie mechanizmami ETS; zaleca ożywienie pierwotnego ducha elastycznego mechanizmu, co oznacza, że powinien on ponownie stać się mechanizmem rynkowym, a jednocześnie narzędziem rozwoju, o drastycznie uproszczonej, ale bardziej przejrzystej procedurze;

Finansowanie działań związanych ze zmianą klimatu

23.  podkreśla, że zasadnicze znaczenie dla zapewnienia postępów w Warszawie oraz ogólnie dla podjęcia niezbędnych zobowiązań związanych z łagodzeniem zmiany klimatu mają konkretne zobowiązania i działania na rzecz zwiększenia do 2020 r. środków finansowych przeznaczanych na walkę ze zmianą klimatu do 100 mld USD rocznie; zwraca uwagę na plan działań w zakresie rozwoju po 2015 r. i wzywa do osiągnięcia faktycznej synergii między oboma procesami, co przyniesie korzystne wyniki zarówno w zakresie polityki rozwoju, jak i polityki klimatycznej; ubolewa, że większość państw członkowskich nie podjęła jeszcze żadnych zobowiązań w zakresie finansowania działań związanych ze zmianą klimatu po 2013 r., i zwraca się do państw członkowskich, aby zobowiązały się do nowego dodatkowego finansowania na potrzeby zmian klimatu na okres 2013–2015;

24.  ubolewa nad faktem, że obecny średni poziom ODA w wysokości 0,29 % PKB jest daleki od zobowiązań na poziomie 0,7% PKB; przypomina, że finansowanie kwestii klimatycznych powinno stanowić dodatek do ODA; podkreśla jednak potrzebę pogodzenia celów rozwoju z celami związanymi ze zmianami klimatycznymi; podkreśla zatem, że kwestią zasadniczą strategii UE na rzecz skutecznego łagodzenia zmian klimatycznych oraz dostosowania powinno być zapewnienie spójności polityki oraz wprowadzanie kwestii związanych ze środowiskiem do projektów rozwojowych;

25.  wzywa wszystkie strony obecne na konferencji klimatycznej COP do wyjaśnienia, jak zamierzają corocznie zwiększać środki finansowe przeznaczane na walkę ze zmianą klimatu, tak aby wywiązać się z zobowiązania podjętego w Kopenhadze w 2009 r. do uruchomienia 100 mld USD rocznie do 2020 r., tak aby środki te były dodatkiem do zobowiązania do zapłaty 0,7% DNB jako ODA;

26.  z zaniepokojeniem zauważa, że ekofundusz klimatyczny, ogłoszony w Kopenhadze w 2009 r. i ustanowiony w Cancún w 2010 r., nadal nie jest wdrożony, oraz wzywa wszystkie strony do możliwie najszybszego sfinalizowania procedur; wzywa UE i inne kraje rozwinięte do udostępnienia środków finansowych na przestrzeni 2014 r. na cele ekofunduszu klimatycznego, który ma zostać ogłoszony na konferencji klimatycznej COP w Warszawie, a także funduszu adaptacyjnego oraz innych funduszy klimatycznych ONZ;

27.  przyjmuje z zadowoleniem postępy w zakresie uruchamiania mechanizmu technologicznego i podkreśla potrzebę zwiększenia rozwoju, wdrażania i transferu technologii poprzez znalezienie odpowiedniej równowagi między dostosowaniem i łagodzeniem zmiany klimatu a ochroną praw własności intelektualnej;

28.  zwraca się do państw członkowskich o wycofanie do 2020 r. dotacji na działania szkodliwe dla środowiska, zwłaszcza dotacji do paliw kopalnych, i o przekierowanie tych środków pieniężnych na zrównoważoną produkcję energii; wzywa ponadto do szybkiej i koordynowanej na szczeblu międzynarodowym realizacji celu przyjętego na szczycie G-20 w Pittsburghu, zakładającego wycofywanie nieskutecznych dopłat do paliw kopalnych w perspektywie średnioterminowej, ponieważ stanowiłoby to ważny wkład w ochronę klimatu i byłoby też istotne w kontekście panującego obecnie w wielu krajach deficytu; zauważa, że na szczycie G-20 w Los Cabos przywódcy potwierdzili to dążenie oraz że UE wezwała do dokonania postępów w tej sprawie przed szczytem G-20 w Sankt Petersburgu(11); ubolewa z powodu braku propozycji konkretnych działań w kierunku realizacji tego celu;

29.  zauważa, że w przyszłości ekofundusz klimatyczny powinny finansować nie tylko kraje uprzemysłowione, ale także wschodzące gospodarki o rosnącym PKB na mieszkańca; w związku z tym precyzuje, że 32 kraje uznawane na mocy konwencji za „kraje rozwijające się” mają już wyższe PKB na mieszkańca niż państwa członkowskie UE o najniższym PKB na mieszkańca;

Przystosowanie; straty i szkody

30.  przyznaje, że w Ad-Dausze skupiono się na konieczności rozwiązania kwestii strat i szkód związanych ze skutkami zmiany klimatu w krajach rozwijających się, które są szczególnie narażone na negatywne skutki zmiany klimatu; zwraca też uwagę na decyzję o dokonaniu podczas konferencji w Warszawie ustaleń instytucjonalnych niezbędnych do rozwiązania tej kwestii;

31.  przypomina, że chociaż ubogie kraje przyczyniły się w najmniejszym stopniu do zwiększenia koncentracji gazów cieplarnianych w atmosferze, najbardziej odczuwają one skutki zmiany klimatu i mają najmniejszą zdolność przystosowania się do tych zmian; wzywa UE, aby starała się osiągnąć porozumienie w sprawie finansowania kwestii klimatycznych, transferu technologii oraz budowania zdolności;

32.  wzywa rządy, by starały się osiągnąć porozumienie w sprawie zasad podziału obciążeń i w miarę możliwości wypracowały jeden lub większą liczbę systemów podziału obciążeń; jest zdania, że w takich zasadach i systemach należy odzwierciedlić historyczne, obecne i potencjalne przyszłe emisje gazów cieplarnianych oraz obecne i potencjalne przyszłe poziomy potencjału w odniesieniu do łagodzenia, dostosowania i udzielania pomocy; uważa, że należy wziąć pod uwagę także prawo do rozwoju;

33.  przypomina gotowość UE i innych krajów rozwiniętych do wspierania krajów o słabej odporności, zwłaszcza poprzez budowę potencjału i wymianę najlepszych praktyk, ale także poprzez pomoc finansową;

34.  apeluje o większą świadomość ewentualnego wpływu zmiany klimatu na czas trwania susz, na deficyt wody dotykający konkretne regiony i na ograniczoną dostępność zasobów wody potrzebnych w codziennym życiu;

35.  przyznaje, że dostosowanie istotnie jest lokalną kwestią, ale kładzie nacisk na współpracę na szczeblu regionalnym, krajowym i międzynarodowym, tak aby zagwarantować spójne podejście;

Użytkowanie gruntów, zmiana użytkowania gruntów i leśnictwo (LULUCF) oraz redukcja emisji spowodowanych wylesianiem i degradacją lasów w krajach rozwijających się (REDD +)

36.  zwraca uwagę na kluczową rolę, jaką LULUCF i REDD + odgrywają w ograniczaniu emisji, a w szczególności w likwidacji rozbieżności między potrzebami a rzeczywistością w zakresie łagodzenia zmiany klimatu do 2020 r.; zauważa, że aby zapewnić środowiskową integralność wkładu tego sektora w ograniczanie emisji, należy dalej pracować nad utworzeniem kompleksowego systemu rozrachunkowego;

37.  zauważa, że znaczne kwoty ze środków publicznych zostaną przeznaczone na projekty REDD+, oraz podkreśla pilną potrzebę opracowania terminowych wskaźników wydajności, aby skutecznie mierzyć, raportować i weryfikować (MRV) działania prowadzone w ramach REDD+; w związku z tym z zadowoleniem przyjmuje obecne wysiłki zmierzające do priorytetowego potraktowania realizacji wybranych projektów REDD+ na obszarach pozbawionych dróg;

38.  zauważa pozytywny wpływ dobrowolnej umowy o partnerstwie między krajami eksportującymi drewno a UE w ramach planu działania UE na rzecz egzekwowania prawa, zarządzania i handlu w dziedzinie leśnictwa (FLEGT) oraz w ramach zwalczania deforestacji na świecie; podkreśla, że potrzebne są dalsze działania, aby zająć się czynnikami powodującymi wylesianie na szczeblu międzynarodowym dzięki prawnie wiążącym umowom w zakresie ochrony środowiska i handlu;

39.  przypomina, że zmiany klimatyczne zagrażają zdolności całych regionów do wyżywienia swoich mieszkańców; wzywa UE do zajęcia się wpływem polityki rolnej na zmiany klimatyczne; podkreśla, zgodnie z uwagami specjalnego sprawozdawcy ONZ ds. Prawa do Pożywienia Oliviera De Schuttera, że niskoemisyjne i chroniące zasoby technologie rolnicze, znane również jako rolnictwo ekologiczne, są alternatywną drogą, dzięki której można zarówno łagodzić zmiany klimatu poprzez ograniczenie emisji gazów cieplarnianych, jak i poprawić warunki życia ubogich społeczności wiejskich poprzez zmniejszenie ich zależności od wysokich nakładów związanych ze zużyciem paliwa kopalnego w rolnictwie przy jednoczesnym zwiększeniu produkcji; wzywa zatem UE do wspierania rozwoju obszarów wiejskich, zrównoważonego rozwoju oraz produktywności systemów rolnych i bezpieczeństwa żywności, zwłaszcza w krajach rozwijających się;

Wspólnotowa energetyka

40.  stwierdza, że można znacznie zmniejszyć emisje dzięki przejściu na czyste i bezpieczne systemy energetyczne, wykorzystujące w dużym stopniu energię odnawialną, za pomocą inwestycji w produkcję energii na małą skalę, znaną również jako mikrogeneracja; uważa, że należy przekierować środki publiczne i wykorzystać je, aby zapewnić stosowanie publicznej i wspólnotowej/zdecentralizowanej energii odnawialnej;

41.  przypomina, że produkcja agropaliw z roślin jadalnych – takich jak nasiona oleiste, olej palmowy, olej sojowy, nasiona słonecznika, cukier z trzciny, buraki cukrowe i pszenica – mogą spowodować ogromne zapotrzebowanie na grunty i stać się zagrożeniem dla ludności ubogich państw, w których środki do życia zależą od dostępu do gruntu i zasobów naturalnych;

Międzynarodowy transport lotniczy i morski

42.  podkreśla, że pomimo niedawnej decyzji UE o „zatrzymaniu zegara” w odniesieniu do objęcia lotów międzynarodowych unijnym systemem handlu uprawnieniami do emisji (ETS), odstępstwo to obejmuje tylko jeden rok i zależy od wyniku międzynarodowych negocjacji w postaci konkretnych decyzji w sprawie globalnego środka rynkowego dotyczącego emisji pochodzących z międzynarodowego transportu lotniczego;

43.  podkreśla, że należy ustalić cenę za emisje CO2 pochodzące z międzynarodowego transportu lotniczego i morskiego, co nie tylko zmniejszy emisje, lecz może również przynieść dochody;

44.  ponawia apel o stworzenie międzynarodowego instrumentu, w ramach którego określono by światowe cele w zakresie redukcji emisji, służącego zmniejszeniu wpływu transportu morskiego na klimat;

Przemysł i konkurencyjność

45.  wyraża zaniepokojenie wzrostem emisji CO2 na świecie w 2012 r. – według danych MAE – pomimo spadku emisji w Europie i Stanach Zjednoczonych; proponuje w związku z tym, aby rozważyć zróżnicowanie odpowiedzialności, tak aby każdy kraj miał swój udział w globalnych działaniach w zakresie polityki przemysłowej i energetycznej;

46.  podkreśla, że Europa powinna promować w swojej polityce przemysłowej innowacje i rozpowszechnianie technologii przyjaznych dla środowiska, w tym w dziedzinie ICT, w dziedzinie energii odnawialnej, innowacyjnych i efektywnych technologii w zakresie paliw kopalnych oraz w szczególności technologii sprzyjających efektywności energetycznej; podkreśla, że potrzebne są nowe porozumienia ramowe, aby wspierać szybsze rozpowszechnianie nowych technologii na świecie i zachęcać do tego, ponieważ badania nad nowymi technologiami i ich rozwój mają istotne znaczenie dla zrównoważonej przyszłości;

47.  przypomina również, że ambitne strategie polityczne UE w zakresie przemysłu, innowacji, klimatu i energii na 2030 r. pozwoliłyby UE utrzymać pozycję prekursora, a tym samym mogłyby pozytywnie wpłynąć na międzynarodowe negocjacje i zachęcić partnerów międzynarodowych do odpowiednio ambitniejszych dążeń;

48.  z zadowoleniem przyjmuje wszelkie pozytywne zmiany i przypomina, że działania koordynowane na szczeblu międzynarodowym pomogłyby zmierzyć się z wyrażanymi przez niektóre sektory, w szczególności sektory energochłonne, obawami dotyczącymi problemu ucieczki emisji i konkurencyjności;

Badania naukowe i innowacje

49.  podkreśla, że opracowywanie i stosowanie zrównoważonych przełomowych technologii ma kluczowe znaczenie, aby przeciwdziałać zmianie klimatu, a jednocześnie aby przekonać partnerów UE na całym świecie, że można zmniejszyć emisje bez utraty konkurencyjności i miejsc pracy;

50.  wzywa do zaciągnięcia międzynarodowego zobowiązania do zwiększenia inwestycji w badania i rozwój (R&D) w dziedzinie zrównoważonych przełomowych technologii w odpowiednich sektorach; uważa, że zasadnicze znaczenie ma to, aby UE świeciła przykładem i przeznaczyła środki na badania nad innowacyjnymi demonstracjami przyjaznymi dla klimatu i energooszczędnymi technologiami oraz aby rozwinęła w tej dziedzinie ścisłą współpracę naukową z międzynarodowymi partnerami, takimi jak kraje BRIC oraz USA;

Polityka energetyczna

51.  z zadowoleniem przyjmuje niedawne sygnały ze strony rządu USA dotyczące działań w dziedzinie klimatu i jego wolę odgrywania większej roli w globalnych dążeniach do rozwiązania problemu zmiany klimatu;

52.  zauważa, że ceny różnych źródeł energii odgrywają główną rolę w kształtowaniu zachowań uczestników rynku, w tym przemysłu i konsumentów, oraz zwraca uwagę, że niemożność pełnej internalizacji kosztów zewnętrznych w ramach bieżącej polityki międzynarodowej sprzyja utrzymywaniu się wzorców konsumpcji niezgodnych ze zrównoważonym rozwojem; przypomina, że światowy rynek emisji dwutlenku węgla stanowiłby dobrą podstawę do znaczącego zmniejszenia emisji, jak i utworzenia równych warunków działania dla sektora przemysłu; wzywa UE i jej partnerów do znalezienia w najbliższej przyszłości najskuteczniejszego sposobu promowania powiązań między EU ETS a innymi systemami handlu, aby utworzyć światowy rynek emisji dwutlenku węgla i zwiększyć różnorodność sposobów redukcji emisji, zwiększyć rozmiary rynku i jego płynność, przejrzystość oraz wydajność zasobów przydzielanych sektorowi energetycznemu i przemysłowemu;

53.  apeluje o ściślejsze koordynowanie działań Rady, Komisji i Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych (ESDZ), aby UE mogła przedstawić jedno spójne stanowisko na forum organizacji międzynarodowych, takich jak Międzynarodowa Agencja Energetyczna (MAE), Międzynarodowa Agencja Energii Odnawialnej (IRENA), międzynarodowe partnerstwo na rzecz współpracy w dziedzinie efektywności energetycznej (IPEEC) i Międzynarodowa Agencja Energii Atomowej (MAEA), a tym samym odgrywać bardziej aktywną i znaczącą rolę, w szczególności w dążeniu do zrównoważonej polityki energetycznej i polityki bezpieczeństwa energetycznego;

54.  stwierdza z ubolewaniem, że na arenie międzynarodowej i w UE nie zajęto się w odpowiedni sposób możliwościami zaoszczędzenia energii; podkreśla, że oszczędność energii umożliwiłaby tworzenie miejsce pracy, oszczędności gospodarcze, bezpieczeństwo energetyczne, konkurencyjność oraz spadek emisji, a także przyczyniłaby się do odwrócenia tendencji w zakresie cen i kosztów energii; wzywa UE, aby w negocjacjach międzynarodowych zwróciła większą uwagę na oszczędzanie energii, zarówno przy omawianiu kwestii transferu technologii, jak i planów rozwoju oraz pomocy finansowej dla krajów rozwijających się; podkreśla też, że aby zachować wiarygodność, UE i jej państwa członkowskie muszą zrealizować swoje własne cele;

55.  podkreśla, że około 1,3 mld ludzi na całym świecie nie ma dostępu do elektryczności, a 2,6 mld osób nadal pozyskuje energię niezbędną do gotowania za pomocą tradycyjnego wykorzystania biomasy(12); podkreśla potrzebę rozwiązania problemu ubóstwa energetycznego zgodnie z celami polityki przeciwdziałania zmianie klimatu; zauważa, że istnieją technologie energetyczne, które zaspokajają potrzeby zarówno w zakresie globalnej ochrony środowiska, jak i rozwoju lokalnego;

Działania dyplomatyczne związane ze zmianą klimatu

56.  podkreśla w tym kontekście, że ważne jest, aby UE jako jeden z najważniejszych graczy (zwłaszcza w bieżącym roku, kiedy to za przewodnictwo i organizację COP 19 odpowiada jedno z państw członkowskich UE), przemawiała na konferencji jednym głosem, dążyła do zawarcia międzynarodowego porozumienia i utrzymania jedności w tym zakresie;

57.  podkreśla strategiczne położenie Polski jako państwa-gospodarza i ma nadzieję, że Polska, jako kraj, który jest nadal w dużym stopniu uzależniony od energii z paliw kopalnych, lecz ma doświadczenie w negocjacjach UNFCCC, będzie mogła ożywić proces, dać przykład i pomóc w budowaniu nowych sojuszy; z zadowoleniem przyjmuje oświadczenie desygnowanego przewodniczącego, w którym oświadczył on, że dzięki kreatywności można zmniejszyć emisje gazów cieplarnianych, a jednocześnie tworzyć miejsca pracy, wspierać wzrost gospodarczy i zapewnić lepsze standardy życia; ma nadzieję, że Polska przedstawi konkretne propozycje w tym zakresie;

58.  podkreśla, że głównym celem powinien być nowy pakiet klimatyczny, mający zastosowanie do wszystkich i obejmujący zarówno kraje uprzemysłowione, jak i kraje rozwijające się; podkreśla też, że jednym z najważniejszych zadań UE jest zapewnienie skoordynowanego i stopniowego podejścia do ochrony klimatu, zapewniającego działanie na wszystkich szczeblach rządów, w tym na szczeblu władz lokalnych i regionalnych;

59.  podkreśla, że obecne czasy kryzysu gospodarczego wyraźnie pokazują, że jedynie zrównoważona gospodarka może zapewnić dobrobyt w dłuższej perspektywie i że ochrona klimatu stanowi jeden z głównych filarów zrównoważonej gospodarki; podkreśla, że obecnie wyjaśnienie przyczyn politycznego działania w dziedzinie ochrony klimatu, które ma zapewnić wysoki standard życia większej liczbie osób przy jednoczesnym zapewnieniu środków i możliwości rozwoju także przyszłym pokoleniom, jest ważniejsze niż kiedykolwiek;

60.  podkreśla, że wyzwań w zakresie klimatu nie należy rozpatrywać w odosobnieniu, lecz w kontekście zrównoważonego rozwoju, polityki przemysłowej i polityki w zakresie zasobów; w związku z tym podkreśla, że niezwykle ważne jest, aby wyjaśnić obywatelom politykę w zakresie klimatu i zadbać o zmianę świadomości; podkreśla, że każde przyszłe porozumienie powinno zawierać oddolne inicjatywy, np. w zakresie efektywności energetycznej, ponieważ są one ważnym narzędziem służącym zdobywaniu aprobaty obywateli;

61.  powtarza, że w każdym prawnie wiążącym porozumieniu dotyczącym zmian klimatu kluczowe znaczenie ma solidny system stosowania i egzekwowania przepisów, aby wszystkie kraje biorące udział w porozumieniu w sprawie zmiany klimatu wykonywały zaciągnięte zobowiązania, otrzymywały w razie potrzeby wsparcie i były rozliczane, jeżeli nie wywiążą się z zaciągniętych zobowiązań;

62.  uważa, że proces UNFCCC musi być skuteczniejszy i wydajniejszy oraz musi wierniej odzwierciedlać rzeczywistość; uważa w związku z tym, że zasada konsensu powinna zostać zniesiona, aby uniknąć wyników opartych na najniższym wspólnym mianowniku;

63.  zgadza się, że zamiast zmieniać co roku przewodnictwo konferencji, kilka państw mogłoby wspólnie sprawować przewodnictwo przez kilka lat lub jeden kraj mógłby je sprawować przez dwa lata, aby zapewnić bardziej spójne podejście;

64.  zwraca uwagę na optymistyczne postępy poczynione na negocjacjach MOP 25 w sprawie Protokołu Montrealskiego i wzywa wszystkie strony do dołożenia starań, aby wyciągnąć wnioski z tego udanego międzynarodowego porozumienia; zachęca strony do przyjrzenia się w szczególności mechanizmom głosowania i podejmowania decyzji w ramach Protokołu Montrealskiego, innemu podejściu do zobowiązań, mechanizmom wdrażania i stosowania sankcji oraz mechanizmom finansowania, ponieważ można by się wzorować na tym przykładzie również w ramach UNFCCC;

65.  podkreśla znaczenie, jakie ma ogólny postęp międzynarodowych negocjacji w sprawach klimatycznych, w których UE zajmuje proaktywne stanowisko; zauważa, że zdolność UE do odgrywania wiodącej roli oraz perspektywy osiągnięcia ogólnego postępu zależą od działań, jakie UE sama podejmuje w dziedzinie klimatu; wskazuje na konieczność nasilenia działań UE w zakresie klimatu, w tym konieczność przyjęcia ambitnych ram klimatyczno-energetycznych do 2030 r. oraz potrzebę rozwiania wątpliwości spowodowanych niewielką skutecznością unijnego systemu handlu uprawnieniami do emisji (ETS) w zachęcaniu do ograniczania emisji gazów cieplarnianych, a także odroczeniem włączenia lotnictwa do ETS;

66.  podkreśla również rolę, jaką kraje rozwinięte powinny odgrywać w niesieniu krajom rozwijającym się pomocy w ograniczaniu emisji; zauważa ogromny potencjał pod względem odnawialnej energii i efektywności energetycznej w wielu krajach rozwijających się; zachęca kraje rozwinięte i gospodarki wschodzące do wspierania i realizacji projektów związanych z energią odnawialną w krajach rozwijających się oraz do udostępnienia technologii, wiedzy fachowej oraz inwestycji w tym zakresie;

Delegacja Parlamentu Europejskiego

67.  uważa, że delegacja UE odgrywa istotną rolę w negocjacjach na temat zmiany klimatu, i w związku z tym uznaje za niedopuszczalne, że posłowie do Parlamentu Europejskiego nie mogli uczestniczyć w posiedzeniach koordynacyjnych UE na poprzednich konferencjach stron; oczekuje, że co najmniej przewodniczący delegacji Parlamentu Europejskiego będzie mógł uczestniczyć w posiedzeniach koordynacyjnych UE w Warszawie;

68.  zauważa, że zgodnie z porozumieniem ramowym zawartym między Komisją a Parlamentem w listopadzie 2010 r. Komisja musi ułatwiać posłom do Parlamentu udział w charakterze obserwatorów w delegacjach Unii negocjujących umowy wielostronne; przypomina, że na podstawie traktatu z Lizbony (art. 218 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej), Parlament Europejski musi wyrazić zgodę na umowy zawierane przez Unię z państwami trzecimi lub organizacjami międzynarodowymi;

o
o   o

69.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, rządom i parlamentom państw członkowskich oraz Sekretariatowi UNFCCC z prośbą o rozpowszechnienie jej wśród umawiających się stron spoza UE.

(1) Dz.U. L 8 z 13.1.2009, s. 3.
(2) Dz.U. C 67 E z 18.3.2010, s. 44.
(3) Dz.U. C 285 E z 21.10.2010, s. 1.
(4) Dz.U. C 341 E z 16.12.2010, s. 25.
(5) Dz.U. C 99 E z 3.4.2012, s. 77.
(6) Dz.U. C 153 E z 31.5.2013, s. 83.
(7) Teksty przyjęte, P7_TA(2012)0452.
(8) Dz.U. C 251 E z 31.8.2013, s. 75.
(9) http://www.eia.gov/forecasts/ieo/?src=Analysis-b2
(10) http://www.imf.org/external/pubs/ft/survey/so/2013/int032713a.htm
(11) http://europa.eu/rapid/press-release_MEMO-13-717_en.html
(12) Specjalne sprawozdanie Międzynarodowej Agencji Energetycznej World Energy Outlook „Redrawing the Energy Climate Map”.


Przestępczość zorganizowana, korupcja i pranie pieniędzy
PDF 587kWORD 97k
Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 23 października 2013 r. w sprawie przestępczości zorganizowanej, korupcji i prania pieniędzy: zalecenia dotyczące potrzebnych działań i inicjatyw (sprawozdanie końcowe) (2013/2107(INI))
P7_TA(2013)0444A7-0307/2013

Parlament Europejski,

–  uwzględniając swoją decyzję z dnia 14 marca 2012 r. w sprawie powołania Komisji Specjalnej ds. Przestępczości Zorganizowanej, Korupcji i Prania Pieniędzy oraz w sprawie określenia jej kompetencji, składu liczbowego i okresu funkcjonowania(1), przyjętą zgodnie z art. 184 Regulaminu,

–  uwzględniając swoją decyzję z dnia 11 grudnia 2012 r. w sprawie przedłużenia mandatu Komisji Specjalnej ds. Przestępczości Zorganizowanej, Korupcji i Prania Pieniędzy do dnia 30 września 2013 r.,

–  uwzględniając art. 3 Traktatu o Unii Europejskiej, art. 67, rozdział 4 (art. 82–86) i rozdział 5 (art. 87–89) tytułu V części trzeciej Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, a także Kartę praw podstawowych Unii Europejskiej, w szczególności jej art. 5, 6, 8, 17, 32, 41, tytuł VI (art. 47–50) i art. 52,

–  uwzględniając program sztokholmski w zakresie wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości(2), komunikat Komisji zatytułowany „Przestrzeń wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości dla europejskich obywateli: plan działań służący realizacji programu sztokholmskiego” (COM(2010)0171) oraz komunikat Komisji zatytułowany „Strategia bezpieczeństwa wewnętrznego UE w działaniu: pięć kroków w kierunku bezpieczniejszej Europy” (COM(2010)0673),

–  uwzględniając konkluzje z posiedzenia Rady Europejskiej z dnia 22 maja 2013 r. i zwracając szczególną uwagę na wnioski odnoszące się do konieczności zwalczania uchylania się od opodatkowania i oszustw podatkowych oraz do konieczności walki z praniem pieniędzy,

–  uwzględniając konkluzje z posiedzenia Rady ds. WSiSW w dniach 8–9 listopada 2010 r. dotyczące stworzenia i realizacji serii strategii UE mających na celu zwalczanie poważnej przestępczości i międzynarodowej przestępczości zorganizowanej, konkluzje z posiedzenia Rady ds. WSiSW w dniach 9–10 czerwca 2011 r. w sprawie ustanowienia priorytetów UE w zakresie zwalczania przestępczości zorganizowanej na lata 2011–2013, a także konkluzje z posiedzenia Rady ds. WSiSW w dniach 6–7 czerwca 2013 r. określające priorytety na lata 2014–2017,

–  uwzględniając konkluzje Rady z dnia 28 maja 2010 r. w sprawie konfiskaty i odzyskiwania mienia (07769/3/2010),

–  uwzględniając strategię antynarkotykową Unii Europejskiej na lata 2005–2012 oraz na lata 2013–2020, jak również plan działania UE w zakresie narkotyków na lata 2009–2012,

–  uwzględniając konwencję ONZ o zwalczaniu nielegalnego obrotu środkami odurzającymi i substancjami psychotropowymi, przyjętą przez Zgromadzenie Ogólne dnia 20 grudnia 1988 r. (rezolucja 1988/8) oraz otwartą do podpisu w Wiedniu od dnia 20 grudnia 1988 r. do dnia 28 lutego 1989 r., a następnie w Nowym Jorku do dnia 20 grudnia 1989 r.,

–  uwzględniając Konwencję Narodów Zjednoczonych przeciwko międzynarodowej przestępczości zorganizowanej przyjętą przez Zgromadzenie Ogólne ONZ w dniu 15 listopada 2000 r. (rezolucja nr 55/25), otwartą do podpisu w Palermo w dniu 12 grudnia 2000 r., i protokoły do niej, a także sprawozdanie Biura Narodów Zjednoczonych ds. Narkotyków i Przestępczości w sprawie przypadków przestępczości zorganizowanej (2012 r.),

–  uwzględniając Konwencję Narodów Zjednoczonych przeciwko korupcji (UNCAC), otwartą do podpisu w Meridzie w dniu 9 grudnia 2003 r.,

–  uwzględniając Prawnokarną i Cywilnoprawną konwencję Rady Europy o korupcji, otwarte do podpisu w Strasburgu odpowiednio w dniu 27 stycznia i 4 listopada 1999 r., oraz rezolucje (98)7 i (99)5 przyjęte przez Komitet Ministrów Rady Europy odpowiednio w dniu 5 maja 1998 r. i 1 maja 1999 r. ustanawiające Grupę Państw Przeciwko Korupcji (GRECO),

–  uwzględniając akt Rady z dnia 26 maja 1997 r. ustanawiający – na podstawie art. K.3 ust. 2 lit. c) Traktatu o Unii Europejskiej – Konwencję w sprawie zwalczania korupcji, w którą zaangażowani są urzędnicy Wspólnot Europejskich lub urzędnicy państw członkowskich Unii Europejskiej(3),

–  uwzględniając Konwencję OECD o zwalczaniu przekupstwa zagranicznych funkcjonariuszy publicznych w międzynarodowych transakcjach handlowych, otwartą do podpisu w Paryżu w dniu 17 grudnia 1997 r., i jej kolejne uzupełnienia,

–  uwzględniając Konwencję Rady Europy o praniu, ujawnianiu, zajmowaniu i konfiskacie dochodów pochodzących z przestępstwa oraz o finansowaniu terroryzmu, otwartą do podpisu w Warszawie w dniu 16 maja 2005 r., oraz rezolucję CM/Res(2010)12 Komitetu Ministrów Rady Europy z dnia 13 października 2010 r. w sprawie statutu Komitetu Ekspertów ds. Oceny Środków Przeciwdziałania Praniu Pieniędzy i Finansowaniu Terroryzmu (MONEYVAL),

–  uwzględniając konwencję Rady Europy w sprawie cyberprzestępczości otwartą do podpisu w Budapeszcie dnia 23 listopada 2001 r.,

–  uwzględniając koncepcję strategiczną obrony i bezpieczeństwa członków Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego zatytułowaną „Aktywne zaangażowanie, nowoczesna obrona”, przyjętą przez szefów państw i rządów krajów NATO w Lizbonie w dniach 19-20 listopada 2010 r.,

–  uwzględniając 40 zaleceń i 9 zaleceń specjalnych Grupy Specjalnej FATF/GAFI ds. Przeciwdziałania Praniu Pieniędzy,

–  uwzględniając prace Bazylejskiego Komitetu Nadzoru Bankowego (BCBS),

–  uwzględniając sprawozdania Biura Narodów Zjednoczonych ds. Narkotyków i Przestępczości (UNODC) zatytułowane „ Globalizacja przestępczości: ocena zagrożenia transgraniczną przestępczością zorganizowaną” (2010), „Szacowane nielegalne przepływy finansowe pochodzące z handlu narkotykami i innych rodzajów transnarodowej przestępczości zorganizowanej” (2011) oraz „Wszechstronne badanie nad cyberprzestępczością” (2013),

–  uwzględniając decyzję ramową Rady 2008/841/WSiSW z dnia 24 października 2008 r. w sprawie zwalczania przestępczości zorganizowanej(4),

–  uwzględniając decyzję ramową Rady 2001/500/WSiSW z dnia 26 czerwca 2001 r. w sprawie prania brudnych pieniędzy oraz identyfikacji, wykrywania, zamrożenia, zajęcia i konfiskaty narzędzi oraz zysków pochodzących z przestępstwa(5), decyzję ramową Rady 2003/577/WSiSW z dnia 22 lipca 2003 r. w sprawie wykonania w Unii Europejskiej postanowień o zabezpieczeniu mienia i środków dowodowych(6), decyzję ramową Rady 2005/212/WSiSW z dnia 24 lutego 2005 r. w sprawie konfiskaty korzyści, narzędzi i mienia pochodzących z przestępstwa(7) oraz decyzję ramową Rady 2006/783/WSiSW z dnia 6 października 2006 r. w sprawie stosowania zasady wzajemnego uznawania do nakazów konfiskaty(8),

–  uwzględniając decyzję Rady 2007/845/WSiSW z dnia 6 grudnia 2007 r. dotyczącą współpracy pomiędzy biurami ds. odzyskiwania mienia w państwach członkowskich w dziedzinie wykrywania i identyfikacji korzyści pochodzących z przestępstwa lub innego mienia związanego z przestępstwem(9) oraz sprawozdanie Komisji na podstawie art. 8 tej decyzji (COM(2011)0176),

–  uwzględniając decyzję Rady 2009/426/WSiSW z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie wzmocnienia Eurojustu i w sprawie zmiany decyzji 2002/187/WSiSW ustanawiającej Eurojust w celu zintensyfikowania walki z poważną przestępczością(10),

–  uwzględniając decyzję Rady 2009/371/WSiSW z dnia 6 kwietnia 2009 r. ustanawiającą Europejski Urząd Policji (Europol)(11),

–  uwzględniając decyzję ramową Rady 2008/977/WSiSW z dnia 27 listopada 2008 r. w sprawie ochrony danych osobowych przetwarzanych w ramach współpracy policyjnej i sądowej w sprawach karnych(12),

–  uwzględniając decyzję ramową Rady 2002/584/WSiSW z dnia 13 czerwca 2002 r. w sprawie europejskiego nakazu aresztowania i procedury wydawania osób między państwami członkowskimi(13) wraz z późniejszymi zmianami,

–  uwzględniając decyzję ramową Rady 2002/465/WSiSW z dnia 13 czerwca 2002 r. w sprawie wspólnych zespołów dochodzeniowo-śledczych(14) oraz sprawozdanie Komisji dotyczące przeniesienia przepisów tej decyzji ramowej (COM(2004)0858),

–  uwzględniając decyzję Rady 2009/902/WSiSW z dnia 30 listopada 2009 r. ustanawiającą Europejską Sieć Zapobiegania Przestępczości (ESZP)(15),

–  uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/36/UE z dnia 5 kwietnia 2011 r. w sprawie zapobiegania handlowi ludźmi i zwalczania tego procederu oraz ochrony ofiar, zastępującą decyzję ramową Rady 2002/629/WSiSW(16), oraz komunikat Komisji zatytułowany „Strategia UE na rzecz wyeliminowania handlu ludźmi na lata 2012–2016” (COM(2012)0286),

–  uwzględniając dyrektywę 2005/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 października 2005 r. w sprawie przeciwdziałania korzystaniu z systemu finansowego w celu prania pieniędzy oraz finansowania terroryzmu(17) oraz sprawozdanie Komisji dla Parlamentu Europejskiego i Rady dotyczące stosowania tej dyrektywy (COM(2012)0168),

–  uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 1889/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 października 2005 r. w sprawie kontroli środków pieniężnych wwożonych do Wspólnoty lub wywożonych ze Wspólnoty(18),

–  uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 1781/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 listopada 2006 r. w sprawie informacji o zleceniodawcach, które towarzyszą przekazom pieniężnym(19),

–  uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/110/WE z dnia 16 września 2009 r. w sprawie podejmowania i prowadzenia działalności przez instytucje pieniądza elektronicznego oraz nadzoru ostrożnościowego nad ich działalnością, zmieniającą dyrektywy 2005/60/WE i 2006/48/WE oraz uchylającą dyrektywę 2000/46/WE(20),

–  uwzględniając dyrektywę 2007/64/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 listopada 2007 r. w sprawie usług płatniczych w ramach rynku wewnętrznego zmieniającą dyrektywy 97/7/WE, 2002/65/WE, 2005/60/WE i 2006/48/WE i uchylającą dyrektywę 97/5/WE(21),

–  uwzględniając decyzję ramową Rady 2003/568/WSiSW z dnia 22 lipca 2003 r. w sprawie zwalczania korupcji w sektorze prywatnym(22) oraz sprawozdanie Komisji dla Rady w oparciu o art. 9 tej decyzji ramowej (COM(2007)0328),

–  uwzględniając dyrektywę 2004/17/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 31 marca 2004 r. koordynującą procedury udzielania zamówień przez podmioty działające w sektorach gospodarki wodnej, energetyki, transportu i usług pocztowych(23) oraz dyrektywę 2004/18/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 31 marca 2004 r. w sprawie koordynacji procedur udzielania zamówień publicznych na roboty budowlane, dostawy i usługi, z późniejszymi zmianami(24),

–  uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/29/UE z dnia 25 października 2012 r. ustanawiającą normy minimalne w zakresie praw, wsparcia i ochrony ofiar przestępstw oraz zastępującą decyzję ramową Rady 2001/220/WSiSW(25),

–  uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/93/UE z dnia 13 grudnia 2011 r. w sprawie zwalczania niegodziwego traktowania w celach seksualnych i wykorzystywania seksualnego dzieci oraz pornografii dziecięcej, zastępującą decyzję ramową Rady 2004/68/WSiSW(26),

–  uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 273/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lutego 2004 r. w sprawie prekursorów narkotykowych(27),

–  uwzględniając dyrektywę 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych(28),

–  uwzględniając decyzję Komisji z dnia 28 września 2011 r. ustanawiającą grupę ekspertów ds. korupcji(29), komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady oraz Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego z dnia 6 czerwca 2011 r. zatytułowany „Zwalczanie korupcji w UE” (COM(2011)0308) oraz decyzję Komisji z dnia 6 czerwca 2011 r. ustanawiającą mechanizm powiadamiania UE w obszarze walki z korupcją do celów oceny okresowej („sprawozdanie o zwalczaniu korupcji w UE”) (C(2011)3673),

–  uwzględniając decyzję Komisji z dnia 14 lutego 2012 r. ustanawiającą przy Komisji grupę ekspertów ds. potrzeb politycznych w zakresie danych dotyczących przestępczości i uchylającą decyzję 2006/581/WE(30),

–  uwzględniając zalecenie Komisji 2007/425/WE z dnia 13 czerwca 2007 r., określające działania dotyczące wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 338/97 w sprawie ochrony gatunków dzikiej fauny i flory w drodze regulacji handlu nimi(31),

–  uwzględniając inicjatywę Królestwa Belgii, Republiki Bułgarii, Republiki Estońskiej, Królestwa Hiszpanii, Republiki Austrii, Republiki Słowenii i Królestwa Szwecji dotyczącą dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie europejskiego nakazu dochodzeniowego w sprawach karnych (2010/0817(COD)),

–  uwzględniając wniosek dotyczący dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 marca 2012 r. w sprawie zamrożenia i konfiskaty dochodów pochodzących z działalności przestępczej w Unii Europejskiej (COM(2012)0085),

–  uwzględniając wniosek dotyczący dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 grudnia 2011 r. w sprawie udzielania zamówień przez podmioty działające w sektorach gospodarki wodnej, energetyki, transportu i usług pocztowych (COM(2011)0895) oraz wniosek dotyczący dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 grudnia 2011 r. w sprawie zamówień publicznych (COM(2011)0896),

–  uwzględniając wniosek dotyczący dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 lutego 2013 r. w sprawie przeciwdziałania korzystaniu z systemu finansowego w celu prania pieniędzy oraz finansowania terroryzmu (COM(2013)0045),

–  uwzględniając wniosek dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 lutego 2013 r. w sprawie informacji towarzyszących transferom środków pieniężnych (COM(2013)0044),

–  uwzględniając wniosek dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 września 2012 r. w sprawie statutu i finansowania europejskich partii politycznych i europejskich fundacji politycznych (COM(2012)0499),

–  uwzględniając wniosek dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 listopada 2012 r. zmieniającego rozporządzenie (EU, Euratom) nr 966/2012 w odniesieniu do finansowania europejskich partii politycznych (COM(2012)0712),

–  uwzględniając wniosek dotyczący dyrektywy Parlamentu i Rady dotyczącej ochrony euro i innych walut przed fałszowaniem za pośrednictwem prawa karnego i zastępującej decyzję ramową Rady 2000/383/WSiSW (COM(2013)0042),

–  uwzględniając wniosek dotyczący dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady dotyczącej ataków na systemy informatyczne i uchylającej decyzję ramową Rady 2005/222/WSiSW (COM(2010)0517),

–  uwzględniając wniosek dotyczącego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych przez właściwe organy do celów zapobiegania przestępstwom, prowadzenia dochodzeń w ich sprawie, wykrywania ich i ścigania albo wykonywania kar kryminalnych oraz swobodnego przepływu tych danych (COM(2012)0010),

–  uwzględniając wniosek dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i swobodnym przepływem takich danych (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) (COM(2012)0011),

–  uwzględniając wniosek dotyczący dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie zwalczania nadużyć na szkodę interesów finansowych Unii za pośrednictwem prawa karnego (COM(2012)0363),

–  uwzględniając wniosek dotyczący rozporządzenia Rady w sprawie ustanowienia Prokuratury Europejskiej (COM (2013)0534) oraz wniosek dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie Agencji Unii Europejskiej ds. Współpracy Wymiarów Sprawiedliwości w Sprawach Karnych (Eurojust) (COM(2013)0535),

–  uwzględniając komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów zatytułowany „Lepsza ochrona interesów finansowych Unii: ustanowienie Prokuratury Europejskiej i reforma Eurojustu” (COM(2013)0532),

–  uwzględniając komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów zatytułowany „Poprawa zarządzania OLAF oraz wzmocnienie gwarancji proceduralnych w dochodzeniach. Podejście stopniowe towarzyszące ustanowieniu Prokuratury Europejskiej” (COM(2013)0533),,

–  uwzględniając wspólny komunikat Komisji i Wysokiej Przedstawiciel Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów zatytułowany „Strategia bezpieczeństwa cybernetycznego Unii Europejskiej: otwarta, bezpieczna i chroniona cyberprzestrzeń” (JOIN(2013)0001),,

–  uwzględniając komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego i Rady zatytułowany „Plan działania zakładający poprawę skuteczności walki z oszustwami podatkowymi i uchylaniem się od opodatkowania” (COM(2012)0722),

–  uwzględniając komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów zatytułowany „Budowanie otwartej i bezpiecznej Europy: budżet spraw wewnętrznych na lata 2014–2020” (COM(2011)0749),

–  uwzględniając komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego i Rady pod tytułem „Pierwsze sprawozdanie roczne w sprawie wykonania strategii bezpieczeństwa wewnętrznego UE” (COM(2011)0790),

–  uwzględniając zieloną księgę Komisji na temat równoległego systemu bankowego (COM(2012)0102),

–  uwzględniając komunikat Komisji do Rady i Parlamentu Europejskiego zatytułowany „Zwalczanie przestępczości w erze cyfrowej: ustanowienie Europejskiego Centrum ds. Walki z Cyberprzestępczością” (COM(2012)0140),

–  uwzględniając komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów zatytułowany „W stronę kompleksowych europejskich ram dla hazardu online” (COM(2012)0596),

–  uwzględniając komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego i Rady zatytułowany „Statystyki dotyczące przestępczości UE: plan działania w zakresie statystyk na lata 2011-2015” (COM(2011)0713),

–  uwzględniając sprawozdanie Komisji dla Rady z oceny Europejskiej Sieci Zapobiegania Przestępczości (COM(2012)0717),

–  uwzględniając sprawozdanie Komisji dla Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie wdrażania decyzji Rady 2008/615/WSiSW z dnia 23 czerwca 2008 r. w sprawie intensyfikacji współpracy transgranicznej, szczególnie w zwalczaniu terroryzmu i przestępczości transgranicznej („decyzja Prüm”) (COM(2012)0732),

–  uwzględniając zieloną księgę Komisji zatytułowaną „W kierunku zintegrowanego europejskiego rynku płatności realizowanych przy pomocy kart płatniczych, przez Internet i za pośrednictwem urządzeń przenośnych” (COM(2011)0941),

–  uwzględniając komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie konkretnych sposobów usprawnienia walki z oszustwami podatkowymi i uchylaniem się od opodatkowania, w tym w odniesieniu do państw trzecich (COM(2012)0351),

–  uwzględniając komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów zatytułowany „W kierunku polityki kryminalnej UE: Zapewnienie skutecznej realizacji polityki UE poprzez prawo karne” (COM(2011)0573),

–  uwzględniając sprawozdanie Komisji dla Rady z dnia 6 czerwca 2011 r. w sprawie zasad uczestnictwa Unii Europejskiej w Grupie Państw Przeciwko Korupcji (GRECO) Rady Europy (COM(2011)0307),

–  uwzględniając komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego i Rady zatytułowany „Dochody pochodzące z przestępczości zorganizowanej: przestępstwo nie popłaca” (COM(2008)0766),

–  uwzględniając komunikat Komisji Europejskiej do Rady i Parlamentu Europejskiego w sprawie roli Eurojustu i europejskiej sieci sądowej w walce z przestępczością zorganizowaną i terroryzmem w Unii Europejskiej (COM(2007)0644),

–  uwzględniając komunikat Komisji do Rady i Parlamentu Europejskiego w sprawie zapobiegania i zwalczania przestępczości zorganizowanej w sektorze finansowym (COM(2004)0262),

–  uwzględniając dokument roboczy komisji w sprawie wykonalności przepisów prawnych UE w zakresie ochrony świadków i osób współpracujących z wymiarem sprawiedliwości (COM(2007)0693),

–  uwzględniając swoje zalecenie dla Rady Europejskiej i Rady z dnia 7 czerwca 2005 r. w sprawie walki z finansowaniem terroryzmu(32),

–  uwzględniając swoją rezolucję z dnia 8 marca 2011 r. w sprawie podatków i rozwoju – współpracy z krajami rozwijającymi się w zakresie wspierania dobrych rządów w dziedzinie opodatkowania(33),

–  uwzględniając rezolucję z dnia 15 września 2011 r. w sprawie działań UE na rzecz walki z korupcją(34), rezolucję z dnia 25 października 2011 r. w sprawie przestępczości zorganizowanej w Unii Europejskiej(35), rezolucję z dnia 22 maja 2012 r. w sprawie podejścia UE do prawa karnego(36) oraz rezolucję z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie ustawiania wyników meczów i korupcji w sporcie(37),

–  uwzględniając swoją rezolucję z dnia 15 stycznia 2013 r. zawierającą zalecenia dla Komisji w sprawie prawodawstwa dotyczącego postępowania administracyjnego w Unii Europejskiej(38),

–  uwzględniając swoją rezolucję z dnia 21 maja 2013 r. w sprawie walki z oszustwami podatkowymi, uchylaniem się od opodatkowania i rajami podatkowymi(39),

–  uwzględniając swoją rezolucję z dnia 11 czerwca 2013 r. w sprawie przestępczości zorganizowanej, korupcji i prania pieniędzy: zaleceń dotyczących potrzebnych działań i inicjatyw (sprawozdanie śródokresowe)(40),

–  uwzględniając swoje oświadczenie z 18 maja 2010 r. w sprawie działań Unii na rzecz walki z korupcją(41),

–  uwzględniając wspólne sprawozdanie Europolu, Eurojustu i Frontexu na temat stanu bezpieczeństwa wewnętrznego w Unii Europejskiej (2010 r.),

–  uwzględniając wieloletni plan strategiczny Eurojustu na lata 2012-2014 oraz jego sprawozdanie roczne za rok 2011,

–  uwzględniając sprawozdanie SOCTA (ocenę zagrożenia poważną lub zorganizowaną przestępczością) Europolu z marca 2013 r.,

–  uwzględniając sprawozdanie Europolu z 2012 r. w sprawie oszustw dotyczących kart płatniczych w Unii Europejskiej,

–  uwzględniając wspólne sprawozdanie Europejskiego Centrum Monitorowania Narkotyków i Narkomanii oraz Europolu zatytułowane „EU Drug Markets Report - A Strategic Analysis” ze stycznia 2013 r.,

–  uwzględniając opinię nr 14/2011 z dnia 13 czerwca 2011 r. w sprawie ochrony danych w związku z zapobieganiem prania pieniędzy i finansowania terroryzmu przyjętą przez grupę roboczą powołaną na podstawie art. 29 dyrektywy 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych(42),

–  uwzględniając wnioski z wysłuchań publicznych, dyskusji na temat dokumentów roboczych i sprawozdania śródokresowego oraz z wymian opinii z osobami wysokimi rangą, a także z misji przeprowadzonych przez delegacje Komisji Specjalnej ds. Przestępczości Zorganizowanej, Korupcji i Prania Pieniędzy,

–  uwzględniając wkład ekspertów wysokiego szczebla o który wnioskowała Komisja Specjalna PE ds. Przestępczości Zorganizowanej, Korupcji i Prania Pieniędzy,

–  uwzględniając odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu wysłanym do parlamentów narodowych dotyczącym ich roli i doświadczeń w dziedzinie walki z przestępczością zorganizowaną, korupcją i praniem pieniędzy oraz uwzględniając wyniki posiedzenia międzyparlamentarnego na ten sam temat, które odbyło się w Brukseli dnia 7 maja 2013 r.,

–  uwzględniając art. 48 Regulaminu,

–  uwzględniając sprawozdanie Komisji Specjalnej ds. Przestępczości Zorganizowanej, Korupcji i Prania Pieniędzy (A7-0307/2013),

Przestępczość zorganizowana, korupcja i pranie pieniędzy

A.  mając na uwadze, że Komisji Specjalnej ds. Przestępczości Zorganizowanej, Korupcji i Prania Pieniędzy (CRIM) powierzono zbadanie zakresu przestępczości zorganizowanej, korupcji i prania pieniędzy w oparciu o najlepszą dostępną ocenę zagrożenia oraz zaproponowanie UE odpowiednich środków umożliwiających jej zapobieganie zagrożeniom, reagowanie na nie oraz zwalczanie ich na szczeblu międzynarodowym, europejskim i krajowym;

B.  mając na uwadze, że organizacje przestępcze rozszerzyły stopniowo własne sfery wpływów na skalę międzynarodową, a także z globalizacją gospodarki i postępem technologicznym, wchodząc w układ z grupami przestępczymi z innych państw (na przykład z południowoamerykańskimi kartelami narkotykowymi oraz z rosyjskojęzycznymi zorganizowanymi grupami przestępczymi), aby dzielić między siebie rynki i sfery wpływów; mając na uwadze, że grupy przestępcze coraz częściej dywersyfikują swoje działania, a tym samym rozrasta się sieć powiązań między handlem narkotykami, handlem ludźmi, ułatwianiem przemytu nielegalnych imigrantów, handlem bronią oraz praniem pieniędzy;

C.  mając na uwadze, że korupcja i przestępczość zorganizowana stanowią poważne zagrożenia w odniesieniu do kosztów dla gospodarki UE; mając na uwadze, że dochody oraz zdolność przenikania organizacji przestępczych znacznie wzrosły, gdyż organizacje te są aktywne w wielu sektorach, z których większość poddawana jest kontroli administracji publicznej; mając na uwadze, że przestępczość zorganizowana w coraz większym stopniu upodabnia swoje struktury do globalnego podmiotu gospodarczego, posiadającego znaczne możliwości w zakresie przedsiębiorczości i wyspecjalizowanego w jednoczesnej dostawie różnych rodzajów nielegalnych, ale coraz częściej także legalnych towarów i usług, i mającego coraz silniejszy wpływ na gospodarkę europejską i światową, co wywiera znaczący wpływ na dochody podatkowe państw członkowskich i całej UE oraz stanowi koszt dla przedsiębiorców szacowany na ponad 670 mld EUR rocznie;

D.  mając na uwadze, że ze względu na liczbę ofiar przestępczość zorganizowana jest poważnym transgranicznym zagrożeniem dla bezpieczeństwa wewnętrznego w UE; mając na uwadze, że przestępczość zorganizowana osiąga znaczne korzyści z takich rodzajów działalności jak handel ludźmi, nielegalny handel organami, bronią, narkotykami i ich prekursorami, substancjami o charakterze jądrowym, radiologicznym, biologicznym, chemicznym, lekami i lekami na receptę, a także przemyt wymienionych towarów, podrabianie towarów konsumpcyjnych codziennego użytku, takich jak środki spożywcze, produkty farmaceutyczne, gatunki chronionej fauny i flory i ich części, tytoń w każdej postaci, dzieła sztuki i wiele innych często podrabianych produktów; mając na uwadze, że handel wspomnianymi towarami powoduje straty skarbowe dla Unii Europejskiej i państw członkowskich, szkodzi konsumentom, zdrowiu publicznemu i zakładom produkcji, a ponadto może ułatwiać rozprzestrzenianie się innych form przestępczości zorganizowanej;

E.  mając na uwadze, że działalność przestępcza o zorganizowanym i mafijnym charakterze, dotycząca środowiska - prowadzona w różnych formach, takich jak nielegalny handel odpadami i ich nielegalne usuwanie oraz niszczenie dziedzictwa środowiskowego, krajobrazowego, artystycznego i kulturowego - osiągnęła już tak dużą skalę międzynarodową, że zjawisko to wymaga zjednoczenia sił wszystkich krajów europejskich w celu wdrożenia skuteczniejszej strategii zapobiegania działalności ekomafii i ich zwalczania;

F.  mając na uwadze, że wiele organizacji przestępczych posiada strukturę sieci charakteryzującą się znacznym poziomem elastyczności, mobilności, łączności i wieloetniczności oraz wyjątkową zdolnością do infiltracji i dostosowywania się; mając na uwadze, że odnotowuje się rosnącą tendencję do wzajemnego wspierania się różnych grup przestępczych, którym udaje się w ten sposób – również dzięki ich nowym międzynarodowym strukturom i zróżnicowaniu rodzajów działalności – przezwyciężyć różnice językowe lub różnice w interesach handlowych, aby prowadzić wspólny handel, umożliwiający zmniejszenie kosztów i zmaksymalizowanie zysków w czasie światowego kryzysu gospodarczego;

G.  mając na uwadze, że w sprawozdaniu SOCTA Europolu z 2013 r. oszacowano na 3600 liczbę międzynarodowych organizacji przestępczych działających w Unii Europejskiej oraz że 70% z tych organizacji posiada niejednolity z punktu widzenia geograficznego skład i sferę wpływów, a ponad 30% działa w więcej niż jednej sferze przestępczej;

H.  mając na uwadze, że na podstawie odpowiednich informacji dostarczanych przez państwa członkowskie Europol powinien ocenić, jaki jest zakres działania określonych zorganizowanych grup przestępczych ponad granicami wewnętrznymi i zewnętrznymi UE oraz które ze szczególnie poważnych przestępstw o wymiarze transgranicznym wymienionych w art. 83 TFUE takie grupy popełniają, koncentrując się za każdym razem na innej, określonej dziedzinie, a taka ocena powinna podlegać dokładnej kontroli ze strony Parlamentu Europejskiego, parlamentów narodowych oraz innych właściwych organów, aby umożliwić lepsze ukierunkowanie działań UE i współpracy policji i organów wymiaru sprawiedliwości państw członkowskich z państwami trzecimi i organizacjami międzynarodowymi oraz zapewnić wartość dodaną tych działań i współpracy;

I.  mając na uwadze, że organizacje przestępcze korzystają również z szarej strefy zmowy z innymi podmiotami i mogą łączyć się w celu przeprowadzenia niektórych działań z przestępcami w „białych kołnierzykach” (przedsiębiorcami, urzędnikami publicznymi na wszystkich poziomach decyzyjnych, politykami, bankami, przedstawicielami różnych zawodów itp.), które to podmioty, chociaż nie należą do organizacji przestępczych, prowadzą z tymi organizacjami interesy korzystne dla obydwu stron;

J.  mając na uwadze, że według danych przedstawionych przez Biuro Narodów Zjednoczonych ds. Narkotyków i Przestępczości w przepływy finansowe powiązane z międzynarodowym handlem narkotykami prowadzonym przez organizacje mafijne w wielu przypadkach zaangażowane są instytucje bankowe różnych krajów świata oraz że w związku z tym niezbędne jest podjęcie skoordynowanych na szczeblu międzynarodowym działań dochodzeniowych, mających na celu wykrycie, poprzez kanały bankowe, instytucji finansowych zaangażowanych w międzynarodowy handel narkotykami;

K.  mając na uwadze, że kryzys gospodarczy ostatnich lat przyczynił się do znacznych zmian w obszarach zainteresowania zorganizowanych grup przestępczych, które szybko potrafiły określić nowe możliwości, jakie się przed nimi otwierały, oraz że kryzys taki, popychając nowe fale migrantów ku lepszym warunkom życia i pracy, może także dostarczyć tym grupom nowych ofiar do wykorzystywania i pracy niewykwalifikowanej;

L.  mając na uwadze, że przedsiębiorczość stała się jedną z głównych cech charakteryzujących współczesne organizacje przestępcze, których działania przyjmują formy silnie nastawione na zaspokojenie popytu rynku na towary i usługi, przy rozwiniętej współpracy z innymi środowiskami przestępczymi i nie tylko oraz przy nieustannym oscylowaniu między pozornie legalnym wymiarem prowadzonych działań, działaniami korupcyjnymi i zastraszającymi a prowadzonymi działaniami nielegalnymi (np. pranie pieniędzy);

M.  mając na uwadze, że wymiar międzynarodowy przestępczości zorganizowanej zyskuje na znaczeniu w wyniku łatwości, z jaką grupy przestępcze korzystają z wszystkich środków transportu, z wypróbowanych tras oraz istniejących infrastruktur, również poza Unią Europejską; mając na uwadze w szczególności ryzyko, że obecny rozwój infrastruktury komunikacyjnej i transportowej na kontynencie afrykańskim zostanie wykorzystany przez przestępczość zorganizowaną jako ułatwienie dla prowadzonego przez nią nielegalnie handlu;

N.  mając na uwadze, że szlaki europejskie, a w szczególności szlaki przecinające Bałkany Zachodnie, pozostają w centrum procederu handlu ludźmi, bronią i narkotykami (i ich prekursorami) oraz działalności związanej z praniem pieniędzy znacznej części grup przestępczych działających w Europie; mając na uwadze, że heroina przeznaczona do sprzedaży w Unii Europejskiej przewożona jest zmiennymi szlakami ;

O.  mając na uwadze, że ofiary handlu ludźmi są werbowane, przewożone lub przetrzymywane z użyciem siły lub przy wykorzystaniu innej formy przymusu lub oszustwa w celu wykorzystania obejmującego wykorzystywanie seksualne, pracę przymusową lub usługi o charakterze przymusowym, w tym żebranie, niewolnictwo, czyny przestępcze, pracę w gospodarstwie domowym, adopcję, przymusowe małżeństwo lub usunięcie organów; mając na uwadze, że ofiary są wykorzystywane i całkowicie zniewolone przez handlarzy lub wyzyskiwaczy, zobowiązywane do spłacania ogromnych długów, często pozbawiane dokumentów tożsamości, więzione, odizolowywane, zastraszane, pozbawione pieniędzy, żyją w strachu przed lokalnymi przedstawicielami władzy i tracą wszelką nadzieję;

P.  mając na uwadze, że często międzynarodowe organizacje przestępcze zajmują się procederem handlu ludźmi i ludzkimi organami, zmuszaniem do prostytucji lub niewolnictwem i tworzeniem obozów pracy; mając w szczególności na uwadze, że handel ludźmi przynosi każdego roku zyski szacowane na 25 mld EUR oraz że ten proceder przestępczy dotyczy wszystkich państw członkowskich UE; mając na uwadze, że przychody z handlu gatunkami dzikiej fauny i flory i ich częściami szacuje się na 18–26 mld EUR rocznie, a UE jest głównym rynkiem zbytu na świecie;

Q.  mając na uwadze, że choć handel ludźmi zmienia się wraz ze zmieniającymi się warunkami społeczno-gospodarczymi, ofiary pochodzą głównie z krajów i regionów zmagających się z trudną sytuacją gospodarczą i społeczną, a także mając na uwadze, że czynniki ryzyka od lat pozostają takie same; mając na uwadze, że wśród pozostałych czynników sprzyjających procederowi handlu ludźmi występuje rozwój sektora usług seksualnych, wzrost zapotrzebowania na tanią siłę roboczą i tanie produkty, a także mając na uwadze, że czynnikiem wspólnym dla ofiar handlu ludźmi jest zasadniczo obietnica lepszego życia dla ofiar i/lub ich rodzin;

R.  mając na uwadze, że pomimo iż nadal trudno jest dokładnie określić zakres handlu ludźmi w UE ze względu na to, że proceder ten jest często ukrywany pod innymi formami przestępczości lub też poszczególne przypadki nie są rejestrowane ani badane, całkowitą liczbę pracowników przymusowych w państwach członkowskich UE szacuje się na 880 tys., z czego 270 tys. to ofiary wykorzystywania seksualnego, a większość ofiar stanowią kobiety; mając na uwadze, że handel ludźmi i niewolnictwo stanowią bardzo dochodowe formy działalności przestępczej, którymi często zajmują się międzynarodowe organizacje przestępcze; mając na uwadze, że problem ten dotyczy wszystkich państw UE, lecz nie wszystkie z nich ratyfikowały wszystkie stosowne międzynarodowe instrumenty, które pozwoliłoby na efektywniejszą walkę z handlem ludźmi; mając w szczególności na uwadze, że jedynie dziewięć państw członkowskich dokonało pełnej transpozycji i wdrożenia dyrektywy 2011/36/UE w sprawie zapobiegania handlowi ludźmi i zwalczania tego procederu, a Komisja nie zrealizowała jeszcze całkowicie Strategii UE na rzecz wyeliminowania handlu ludźmi na lata 2012–2016;

S.  mając na uwadze, że nielegalny handel papierosami przynosi skarbom państw stratę w wysokości około 10 mld EUR rocznie; mając na uwadze, że zyski z handlu bronią lekką na świecie szacuje się na 130–250 mln EUR rocznie, a w Europie w obrocie znajduje się ponad 10 mln sztuk nielegalnej broni, które stanowią poważne zagrożenie dla bezpieczeństwa obywateli oraz dla egzekwowania prawa; mając na uwadze, że 97% z 30 000 stron internetowych oferujących Europejczykom po okazyjnych cenach fałszywe leki, w niektórych przypadkach zagrażające zdrowiu lub życiu, to strony nielegalne; mając na uwadze, że skutki takich leków dla zdrowia publicznego w Europie szacuje się na 3 mld EUR rocznie, przy czym większość podrobionych leków pochodzi z Chin i Indii;

T.  mając na uwadze, że w niedawnym sprawozdaniu specjalnego sprawozdawcy ONZ dotyczącym praw człowieka migrantów w UE przedstawiono dowody, z których wynika, że w wielu ośrodkach detencyjnych Fronteksu migranci traktowani są w sposób naruszający ich prawa podstawowe;

U.  mając na uwadze, że korzystanie z internetu w sposób stanowiący nadużycie pozwala zorganizowanym grupom przestępczym na rozszerzenie nielegalnego handlu substancjami psychoaktywnymi, bronią palną, komponentami materiałów wybuchowych, fałszywymi banknotami, podrobionymi towarami oraz innymi towarami i usługami naruszającymi prawa własności intelektualnej, gatunkami zagrożonej wyginięciem fauny i flory oraz na uchylanie się od płacenia akcyzy i innych podatków od sprzedaży towarów oryginalnych, a także na wypróbowywanie z rosnącym powodzeniem nowych rodzajów działalności przestępczej, ukazując w ten sposób napawającą strachem zdolność do dostosowywania się do nowoczesnych technologii;

V.  mając na uwadze, że cyberprzestępczość powoduje coraz większe straty gospodarcze i społeczne, dotykając milionów konsumentów i przynosząc roczne straty szacowane na 290 mld EUR(43);

W.  mając na uwadze, że w wielu przypadkach korupcja urzędników publicznych przydaje się zorganizowanym grupom przestępczym do własnych nielegalnych celów, w zakresie, w jakim na to pozwala – m. in. umożliwia im dostęp do informacji poufnych, wyrabianie fałszywych dokumentów, kontrolę procedur zamówień publicznych, pranie własnych dochodów i unikanie działań związanych ze zwalczaniem przestępczości prowadzonych przez organy sądowe i policyjne;

X.  mając na uwadze, że kokaina pochodząca z Ameryki Środkowej i Południowej jest sprzedawana w Europie z wykorzystaniem portów położonych w Europie północno-wschodniej, na Półwyspie Iberyjskim i nad Morzem Czarnym;

Y.  mając na uwadze, że w 2012 r. na rynku europejskim pojawiło się ponad 70 nowych substancji psychoaktywnych; mając na uwadze, że przestępczość zorganizowana coraz częściej korzysta z nielegalnych laboratoriów zlokalizowanych w różnych częściach Unii Europejskiej, aby przekształcać dozwolone substancje chemiczne w prekursory narkotyków syntetycznych i następnie produkować narkotyki syntetyczne;

Z.  mając na uwadze, że państwa członkowskie i UE muszą określić i zwalczać stosunkowo nowe rodzaje przestępczości zorganizowanej, w tym handel rzadkimi minerałami i skradzionymi metalami oraz składowanie odpadów toksycznych, które wywierają negatywny wpływ na legalne rynki;

AA.  mając na uwadze, że często występują obecnie okazje do kontaktu i sposoby integracji sektora publicznego z sektorem prywatnym oraz że w związku z tym sytuacje niosące potencjalne ryzyko konfliktu interesów są coraz częstsze;

AB.  mając na uwadze, że do wrogów strefy euro należy rozbieżność w zakresie wydajności między państwami członkowskimi; mając na uwadze, że skutkuje to, w średnim i długim okresie, powstaniem problemu rozbieżności na poziomie konkurencyjności, którego nie rozwiąże dewaluacja pieniężna, a który prowadzi do ostrych i politycznie niebezpiecznych programów oszczędnościowych mających na celu wewnętrzną dewaluację; mając na uwadze, że korupcja systemowa w sektorze publicznym, będąca jednym z głównych czynników hamujących efektywność, bezpośrednie inwestycje zagraniczne i innowacje, uniemożliwia właściwe funkcjonowanie unii walutowej;

AC.  mając na uwadze, że według Banku Światowego korupcja stanowi 5% światowego PKB (2,6 mld USD), a łapówki wypłacane każdego roku przekraczają 1 mld USD; mając na uwadze, że korupcja sięga 10% całkowitych kosztów prowadzenia działalności gospodarczej na świecie oraz 25% kosztów umów zawieranych w związku z zamówieniami publicznymi w krajach rozwijających się(44);

AD.  mając na uwadze, że w sektorach publicznych Unii odnotowano przynajmniej 20 mln przypadków drobnej korupcji oraz że zjawisko to również występuje w sektorach administracji publicznej państw członkowskich (oraz wśród odpowiednich polityków) odpowiedzialnych za zarządzanie funduszami unijnymi oraz interesami finansowymi Unii;

AE.  mając na uwadze, że przepływ brudnych pieniędzy w przekazach pieniężnych może szkodzić stabilności i wiarygodności sektora finansowego oraz stanowić zagrożenie dla rynku wewnętrznego Unii; mając na uwadze, że możliwość pełnego śledzenia środków finansowych może być niezwykle cennym narzędziem do zapobiegania, ścigania i wykrywania przypadków prania pieniędzy lub finansowania terroryzmu;

AF.  mając na uwadze, że postępy w zakresie nowej technologii i metod płatności powinny spowodować powstanie bezpieczniejszego społeczeństwa posługującego się gotówką na stosunkowo niewielką skalę, lecz posługiwanie się gotówką jest nadal powszechne, o czym świadczą dane EBC dotyczące emisji banknotów, które pokazują, że od 2002 r. liczba banknotów euro stale wzrasta (co dotyczy zwłaszcza wysokich nominałów); mając na uwadze, że przepływy znacznych kwot gotówki z nielegalnych źródeł pozostają przedmiotem obaw organów ścigania i są nadal jedną z najbardziej preferowanych metod transferu dochodów pochodzących z działalności przestępczej;

W obronie obywateli i legalnej gospodarki

AG.  mając na uwadze, że bezpieczeństwo obywateli i konsumentów, swoboda przemieszczania się, ochrona przedsiębiorstw, swobodne i właściwe rozwijanie się konkurencji, konieczność uniknięcia gromadzenia się nielegalnych funduszy i dofinansowań, które mogłyby zniekształcić oficjalny cykl gospodarczy oraz podstawowe zasady demokracji, na których opiera się Unia Europejska i państwa członkowskie, są poważnie zagrożone rozprzestrzenianiem się przestępczości zorganizowanej, korupcji i procederu prania pieniędzy; mając na uwadze, że zwalczanie tego rodzaju zjawisk wymaga zdecydowanej woli politycznej na wszystkich szczeblach;

AH.  mając na uwadze, że przestępczość zorganizowana, oprócz działań związanych z zastraszaniem i przemocą, zaangażowana jest w coraz bardziej wyrafinowane i dochodowe oszustwa, które znacznie uszczuplają zasoby oficjalnej gospodarki i negatywnie wpływają na możliwości rozwoju, szczególnie w tak trudnych czasach, jak obecne; mając na uwadze, że wspomagane wewnętrzną infiltracją do gospodarki oficjalnej zjawiska przestępczości zorganizowanej, korupcji i prania pieniędzy mają druzgocący wpływ na państwa członkowskie;

AI.  mając na uwadze, że według UNODC w skali ogólnoświatowej wpływy z nielegalnej działalności wynoszą ok. 3,6% globalnego PKB oraz że obecnie na całym świecie przepływy środków pieniężnych będących przedmiotem przestępstwa prania pieniędzy oscylują wokół 2,7% globalnego PKB. mając na uwadze, że Komisja Europejska szacuje, że koszt korupcji tylko w Unii Europejskiej wynosi ok. 120 mld euro rocznie, tj. 1% PKB UE; mając na uwadze, że chodzi o skradzione zasoby, które można było przeznaczyć na wspieranie rozwoju gospodarczego i społecznego, finansów publicznych i dobrobytu obywateli;

AJ.  mając na uwadze, że powiązania grup przestępczych z grupami terrorystycznymi są coraz ściślejsze; mając na uwadze, że – oprócz rzeczywistych powiązań strukturalnych – zjawisko to obejmuje m.in. wzajemne świadczenie usług, dostarczanie środków finansowych i inne formy pomocy materialnej; mając na uwadze, że powiązania takie stanowią poważne zagrożenie dla integralności Unii Europejskiej i bezpieczeństwa jej obywateli;

AK.  mając na uwadze, że nadmierna biurokracja może zniechęcać do prowadzenia legalnej działalności gospodarczej i sprzyjać przekupywaniu urzędników państwowych; mając na uwadze, że wysoki współczynnik korupcji stanowi poważne zagrożenie dla demokracji, rządów prawa i równego traktowania wszystkich obywateli przez państwo oraz powoduje niesłuszne koszty dla przedsiębiorstw, uniemożliwiając ich uczciwą konkurencję; mając na uwadze, że korupcja może szkodzić rozwojowi gospodarczemu poprzez niewłaściwe przyznawanie zasobów, przede wszystkim ze szkodą dla usług publicznych, a w szczególności usług socjalnych i opieki;

AL.  mając na uwadze, że 74% obywateli europejskich postrzega korupcję jako jeden w głównych problemów krajowych i ponadnarodowych(45), a przypadki korupcji występują rzeczywiście we wszystkich sektorach społecznych; mając ponadto na uwadze, że korupcja zmniejsza zaufanie obywateli do demokratycznych instytucji i efektywność wybranych rządów w zakresie praworządności, gdyż stwarza przywileje i prowadzi do nierówności społecznej; mając na uwadze, że brak zaufania do polityków wzrasta w czasie głębokiego kryzysu gospodarczego;

AM.  mając na uwadze, że nie wszystkie kraje europejskie posiadają system standaryzacji oraz zintegrowanej kontroli dostępu obywateli do informacji jako instrumentu ułatwiającego monitorowanie i dostęp do wiedzy, gwarantującego faktyczne wykonywanie Ustawy o dostępie do informacji publicznej wewnątrz Unii Europejskiej;

AN.  mając na uwadze, że – również w związku z kryzysem gospodarczym – dostęp legalnie działających przedsiębiorstw do kredytów stał się trudniejszy z powodu wyższych kosztów i większych gwarancji wymaganych przez banki; mając na uwadze, że przedsiębiorstwa znajdujące się w trudnej sytuacji gospodarczej czasami zwracają się do organizacji przestępczych w celu uzyskania kredytu środków na inwestycje, co pozwala grupom przestępczym na wprowadzanie środków finansowych z działalności przestępczej do legalnej działalności gospodarczej;

AO.  mając na uwadze, że pranie pieniędzy przyjmuje coraz bardziej wyszukane formy, obejmując nawet, na przykład, nielegalny, a czasami także legalny system zakładów, w szczególności zakłady dotyczące rozgrywek sportowych; mając na uwadze, że sektor gier hazardowych może być wykorzystywany do celów prania pieniędzy; mając na uwadze, że przestępczość zorganizowana znajduje się ponadto często w centrum „ustawiania” wyników rozgrywek sportowych stanowiącego zyskowną formę przestępczości zorganizowanej;

AP.  mając na uwadze, że zorganizowane grupy przestępcze posługują się często danymi osobowymi otrzymanymi w sposób nielegalny również w internecie, aby wyrabiać fałszywe dokumenty lub wprowadzać zmiany do dokumentów autentycznych i popełniać w ten sposób inne przestępstwa; mając na uwadze, że – zgodnie z badaniem Komisji Europejskiej(46) – 8 % użytkowników internetu w Unii Europejskiej padło ofiarą kradzieży tożsamości lub w każdym razie doświadczyło jej oraz że 12% użytkowników doświadczyło jakiejś formy oszustwa w internecie; mając na uwadze, że ochrona danych osobowych w internecie jest istotnym warunkiem w walce z cyberprzestępczością oraz ważnym instrumentem do przywrócenia obywatelom zaufania w usługi internetowe;

AQ.  mając na uwadze, że pranie pieniędzy jest powiązane nie tylko z typowymi rodzajami działalności organizacji przestępczych, lecz również z korupcją, oszustwem podatkowym i uchylaniem się od opodatkowania; mając na uwadze skandaliczny fakt, że co roku w UE oszustwa podatkowe, uchylanie się od opodatkowania, unikanie opodatkowania i agresywne planowanie podatkowe powodują utratę około 1 bln EUR potencjalnych dochodów podatkowych, co dla każdego obywatela europejskiego stanowi co roku koszt wynoszący około 2 000 EUR, przy czym nie podejmuje się odpowiednich działań, by temu zapobiec;

AR.  mając na uwadze, że pranie pieniędzy przyjmuje coraz bardziej wyszukane formy i obejmuje obecnie np. nielegalny, a czasami także legalny system zakładów, w szczególności zakładów dotyczących rozgrywek sportowych; mając na uwadze, że przestępczość zorganizowana często stanowi ponadto trzon praktyki ustalania wyników rozgrywek sportowych będącej zyskowną formą przestępczości;

AS.  mając na uwadze, że działalność zorganizowanych grup przestępczych obejmuje coraz częściej podrabianie wszelkiego rodzaju towarów: od towarów luksusowych po produkty codziennego użytku; mając na uwadze, że stanowi to poważne ryzyko dla zdrowia konsumentów, zagraża bezpieczeństwu miejsc pracy, działa na niekorzyść zainteresowanych przedsiębiorstw i powoduje ogromne straty dla skarbu państwa; mając na uwadze, że podrabianie towarów jest czasami akceptowane społecznie, gdyż postrzega się je jako niepowodujące rzeczywistych ofiar, co ogranicza możliwość wykrycia zaangażowanych w ten proceder organizacji przestępczych;

AT.  mając na uwadze, że coraz częściej popełniane przestępstwa na szkodę branży rolno-spożywczej nie tylko narażają na poważne niebezpieczeństwo zdrowie obywateli europejskich, lecz także powodują ogromne straty w tych krajach, które z wysokiej jakości rolno-spożywczej uczyniły swój mocny punkt;

AU.  mając na uwadze, że Komisja szacuje, iż w wyniku nieprzestrzegania przepisów lub niepobrania podatku utracono w 2011 r. dochody z tytułu podatku VAT w kwocie 193 mld EUR (1,5 % PKB); mając na uwadze, że skala oszustw podatkowych i unikania opodatkowania podważa zaufanie i pewność konsumentów, jeśli chodzi o sprawiedliwość i legitymizację poboru podatków i całego systemu podatkowego; mając na uwadze, że ubytek podatku VAT prawie się podwoił od 2006 r., jedna trzecia tego ubytku wynika z oszust związanych z VAT; mając na uwadze, że zwiększenie uprawnień operacyjnych OLAF w walce z oszustwami związanymi z VAT pomogłoby radykalnie zmniejszyć liczbę tego rodzaju przestępstw;

AV.  mając na uwadze, że koszt korupcji w dziedzinie zamówień publicznych w 2010 r., liczony tylko w ośmiu państwach członkowskich, wyniósł od 1,4 do 2,2 mld EUR;

Potrzeba przyjęcia wspólnego podejścia na szczeblu europejskim

AW.  mając na uwadze, że uwzględnienie mafijnych organizacji przestępczych wśród elementów godnych uwagi w ramach priorytetów uchwalonych w strategii na lata 2014–2017 przeciwko transgranicznej przestępczości zorganizowanej na posiedzeniu Rady ds. WSiSW w dniach 6–7 czerwca 2013 r. dowodzi autorytetu pracy Komisji Specjalnej ds. Przestępczości Zorganizowanej, Korupcji i Prania Pieniędzy i Parlamentu Europejskiego w ogóle, które na tym temacie oparły znaczną część przeprowadzonych wysłuchań oraz stanowi dowód uznania wspólnej i silnej linii politycznej między instytucjami europejskimi przeciwko zagrożeniu przestępczością o charakterze mafijnym oraz systemami zbrodniczymi;

AX.  mając na uwadze, że, jak potwierdził Europol w 2013 r., jednym z największych zagrożeń w walce z mafiami jest potencjalne niedocenienie tego zjawiska, jego złożoności, nadzwyczajnych zdolności organizacyjnych, zdolności do przystosowywania się do różnych sytuacji terytorialnych i społecznych polegających niekiedy na rezygnacji z „kontroli wojskowej” nad terytorium na rzecz strategii „zejścia pod ziemię” mającego na celu generowanie ogromnych zysków, pozostając w ukryciu;

AY.  mając na uwadze, że organizacje przestępcze potrafią czerpać dla siebie korzyści ze swobodnego przepływu osób, towarów, usług i kapitału w Unii Europejskiej, a także z istniejących różnic w ustawodawstwie i tradycjach prawnych państw członkowskich; mając na uwadze, że raje podatkowe i państwa prowadzące nieprzejrzyste lub szkodliwe praktyki podatkowe odgrywają kluczowa rolę w praniu brudnych pieniędzy; mając na uwadze, że trwałe zakłócenia spowodowane przez raje podatkowe mogą prowadzić do sztucznych przepływów i wywoływać negatywne skutki na rynku wewnętrznym UE; mając na uwadze, że szkodliwa konkurencja podatkowa wewnątrz Unii Europejskiej stoi w wyraźnej sprzeczności z logiką jednolitego rynku; mając na uwadze, że konieczne są dalsze działania mające na celu harmonizację podstaw opodatkowania w ramach coraz spójniejszej unii gospodarczej, fiskalnej i budżetowej;

AZ.  mając na uwadze niektóre działania podejmowane do tej pory na szczeblu europejskim, aby zapewnić wyważone ramy ustawodawcze i prawne w dziedzinie zwalczania przestępczości zorganizowanej, korupcji i prania pieniędzy; mając na uwadze, że państwa członkowskie nie mogą samodzielnie osiągnąć niektórych celów w walce z przestępczością zorganizowaną, korupcją i praniem pieniędzy; mając jednak na uwadze, że należy podjąć nowe działania i dokonać harmonizacji przepisów krajowych, aby zapobiec tym różnorodnym zjawiskom;

BA.  mając na uwadze, że aby stawić czoła przestępczości zorganizowanej, ustawodawcy państw członkowskich muszą mieć możliwość szybkiej i efektywnej reakcji na zmienne struktury i nowe formy przestępczości oraz że wszystkie państwa członkowskie, w szczególności po przyjęciu Traktatu z Lizbony, są zobowiązane zapewnić Unię wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości;

BB.  mając na uwadze, że ochrona interesów finansowych UE i euro musi być priorytetem; mając na uwadze, że w tym celu należy powstrzymać pogłębiającego się zjawisko sprzeniewierzania funduszy europejskich przez organizacje przestępcze (tzw. oszustwa wewnątrz Wspólnoty) oraz podrabianie waluty euro; mając na uwadze, że programy takie jak Herkules, Fiscalis, Cło i Perykles opracowano na szczeblu europejskim w celu ochrony interesów finansowych Unii oraz w celu zwalczania nielegalnej, międzynarodowej i transgranicznej działalności przestępczej;

BC.  mając na uwadze, że wzajemne uznanie stanowi podstawę współpracy wymiarów sprawiedliwości państw członkowskich UE w sprawach cywilnych i karnych;

BD.  mając na uwadze, że zgodnie ze sprawozdaniem Biura Narodów Zjednoczonych ds. Narkotyków i Przestępczości w sprawie przypadków przestępczości zorganizowanej z 2012 r. „specjalne techniki dochodzeniowe okazują się często niezastąpione w prowadzeniu dochodzenia oraz w ściganiu przestępczości zorganizowanej. Im zawdzięcza się powodzenie najbardziej złożonych i skomplikowanych dochodzeń, których przykład stanowią poszczególne przypadki”; mając na uwadze, że w art. 20 ust. 1 konwencji z Palermo wzywa się zainteresowane państwa do stosowania specjalnych technik dochodzeniowych w celu skutecznego zwalczania przestępczości zorganizowanej; mając na uwadze, że techniki takie muszą podlegać regulacji prawnej, być proporcjonalne i niezbędne w społeczeństwie demokratycznym, a także podlegać kontroli wymiaru sprawiedliwości i innych niezależnych organów polegającej na wcześniejszym zezwoleniu i nadzorze podczas dochodzenia lub na przeglądzie a posteriori, tak aby została zapewniona ich pełna zgodność z prawami człowieka, zgodnie z wymogami zalecenia (2005)10 Komitetu Ministrów w sprawie „specjalnych technik dochodzeniowych” w odniesieniu do poważnych przestępstw, w tym aktów terroryzmu;

BE.  mając na uwadze, że niezawisłość sądownictwa ma istotne znaczenie w koncepcji rozdziału władz, a ponadto efektywny, niezależny i bezstronny system sądowy jest ważny z perspektywy rządów prawa, ochrony praw człowieka i wolności obywatelskich naszych obywateli; mając na uwadze, że sądy nie mogą podlegać żadnym wpływom lub interesom;

BF.  mając na uwadze, że niniejsza rezolucja ma na celu zapewnienie politycznych wskazówek co do kierunku przyszłego ustawodawstwa Komisji Europejskiej i państw członkowskich;

Zapewnienie jednolitych i spójnych ram prawnych - zapewnienie ofiarom ochrony i pomocy

1.  przypomina o treści sprawozdania śródokresowego przyjętego w raz z rezolucją z dnia 11 czerwca 2013 r., którą niniejsza rezolucja potwierdza, również w przewidywaniach, które nie zostały tutaj szczegółowo przytoczone, i obejmuje;

2.  zwraca się do Komisji o rozpoczęcie realizacji europejskiego planu działania przeciwko przestępczości zorganizowanej, korupcji i praniu pieniędzy, który będzie obejmował środki ustawodawcze i pozytywne działania skierowane na skuteczne zwalczanie tego rodzaju zjawisk przestępczych;

3.  zdecydowanie wzywa wszystkie państwa członkowskie do włączenia w odpowiednim czasie i w poprawny sposób do swoich przepisów wszystkich obowiązujących instrumentów regulacyjnych europejskich i międzynarodowych w dziedzinie przestępczości zorganizowanej, korupcji i prania pieniędzy; wzywa państwa członkowskie i Komisję do dokończenia planu działań na rzecz praw osób podejrzanych i oskarżonych w postępowaniu karnym, w tym dyrektywy w sprawie aresztu tymczasowego;

4.  popiera strategię przeciwko międzynarodowej przestępczości zorganizowanej uruchomioną na lata 2011–2013 oraz na okres następny 2014–2017 i wzywa państwa członkowskie oraz agencje europejskie do podjęcia wysiłków, aby inicjatywa ta przyniosła konkretne rezultaty; uważa, że taką strategię należy zintegrować z szerzej zakrojonym europejskim planem działania przeciwko przestępczości zorganizowanej oraz systemom zbrodniczym; uważa, że taka strategia, już od następnego przeglądu zaplanowanego na październik 2015 r., powinna obejmować wśród swoich priorytetów przekrojowych również korupcję;

5.  wzywa Radę Unii Europejskiej do pilnego zweryfikowania swoich konkluzji przyjętych w dniach 8–9 listopada 2010 r. dotyczących stworzenia i realizacji serii strategii UE mających na celu zwalczanie poważnej przestępczości i międzynarodowej przestępczości zorganizowanej, tak aby umożliwić uczestnictwo Parlamentu Europejskiego, zgodnie z duchem Traktatu z Lizbony, w określaniu priorytetów, w omawianiu celów strategicznych oraz w ocenie wyników takiej serii strategii; wzywa Radę do przekazania informacji na temat wyników pierwszej serii strategii 2011–2013 oraz do corocznego przeprowadzania kontroli COSI w celu uzyskania szczegółowych informacji na temat zaawansowania rocznych planów realizacji celów strategicznych;

6.  ponawia swój apel do Komisji o zaproponowanie wspólnych standardów prawnych na rzecz umocnienie integracji i współpracy państw członkowskich; wzywa Komisję w szczególności – na podstawie oceny wdrożenia decyzji ramowej w sprawie zwalczania przestępczości zorganizowanej i w oparciu o bardziej zaawansowane ustawodawstwo państw członkowskich – do przedstawienia do końca 2013 r. wniosku ustawodawczego ustalającego wspólną definicję przestępczości zorganizowanej, która powinna obejmować m. in. przestępstwa polegające na udziale w międzynarodowej grupie przestępczej i podkreślać fakt, że tego rodzaju grupy przestępcze są ukierunkowane na przedsiębiorczość i bardzo dobrze zorganizowane, stosują zaawansowane technologie i często działają poprzez zastraszanie i szantaż; zwraca się także do Komisji o uwzględnienie art. 2 lit. a) Konwencji Narodów Zjednoczonych przeciwko międzynarodowej przestępczości zorganizowanej;

7.  powtarza, że przepisy Unii Europejskiej w dziedzinie prawa karnego materialnego muszą przestrzegać praw podstawowych i zasad pomocniczości i proporcjonalności, a także stanowisk wyrażonych w rezolucji Parlamentu z dnia 22 maja 2012 r. w sprawie podejścia UE do prawa karnego;

8.  wzywa Komisję do uznania za przestępstwo niegodziwego traktowania i wykorzystywaniaosób, które padły ofiarą handlu ludźmi, a także do pilnego opracowania porównywalnego i wiarygodnego europejskiego systemu zbierania danych, w oparciu o wspólne i uzgodnione wysokiej jakości wskaźniki, wspólnie z państwami członkowskimi oraz właściwymi instytucjami międzynarodowymi; wzywa Komisję do jak najszybszego wdrożenia wszystkich środków i instrumentów przedstawionych w komunikacie zatytułowanym „Strategia UE na rzecz wyeliminowania handlu ludźmi na lata 2012–2016” oraz do powołania obserwatorium UE ds. zwalczania handlu ludźmi, w którego prace mogłyby angażować się rządy, organy ścigania i organizacje pozarządowe; wzywa Komisję oraz ESDZ do wzmocnienia wymiaru zewnętrznego działań i programów oraz zwiększenia zakresu działań prewencyjnych, w szczególności poprzez umowy dwustronne z krajami pochodzenia i tranzytu, zwracając szczególną uwagę na osoby nieletnie pozbawione opieki; wzywa Komisję oraz państwa członkowskie do sprawienia, aby handel ludźmi stał się społecznie niedopuszczalny za pomocą zdecydowanych i stałych kampanii informacyjnych, podlegających corocznym ocenom w ramach Europejskiego Dnia Przeciwdziałania Handlowi Ludźmi;

9.  zwraca się do Komisji o opracowanie spójnej globalnej polityki zwalczania korupcji; zaleca, aby w czasie opracowywania sprawozdania w sprawie działań podjętych przez państwa członkowskie i instytucje UE w celu zwalczania korupcji Komisja zaproponowała i uwzględniła wykaz konkretnych zaleceń dla poszczególnych państw członkowskich i instytucji UE, podkreślając przykłady najlepszych praktyk w zwalczaniu tego procederu w celu wsparcia i zachęcenia państw członkowskich i instytucji UE do partnerskiego uczenia się w dłuższej perspektywie czasowej; zaleca ponadto, aby Komisja załączyła pełny obraz obszarów najbardziej narażonych na korupcję w ujęciu krajowym; zwraca się do Komisji o zapewnienie publikacji następnego sprawozdania w 2015 r. w celu monitorowania postępów osiąganych w miarę upływu czasu przez państwa członkowskie i instytucje UE w zakresie działań związanych ze zwalczaniem korupcji; zwraca się do Komisji o regularne informowanie Parlamentu Europejskiego o działaniach podejmowanych przez państwa członkowskie oraz o aktualizowanie obowiązującego prawodawstwa europejskiego tam, gdzie jest to niezbędne;

10.  jest zdania, że przepisy dotyczące zniesławienia/pomówienia zniechęcają do ewentualnego zgłaszania przypadków korupcji; wzywa zatem wszystkie państwa członkowskie do dokonania depenalizacji zniesławienia/pomówienia w obrębie własnych systemów prawnych, przynajmniej w zakresie domniemania przestępczości zorganizowanej, korupcji i prania pieniędzy w państwach członkowskich i za granicą;

11.  zwraca się do Komisji o regularne informowanie Parlamentu Europejskiego o działaniach podejmowanych przez państwa członkowskie przeciwko przestępczości zorganizowanej, korupcji i praniu pieniędzy;

12.  zwraca się do Komisji o przedstawienie do końca 2013 r. wniosku dotyczącego harmonizacji prawa karnego w dziedzinie prania pieniędzy, o zawarcie w nim wspólnej definicji przestępstwa prania pieniędzy przez ten sam podmiot, opracowanej w oparciu o najlepsze praktyki państw członkowskich;

13.  odnotowuje zgłoszone niedawno wnioski ustawodawcze w sprawie ustanowienia Prokuratury Europejskiej oraz w sprawie Agencji Unii Europejskiej ds. Współpracy Wymiarów Sprawiedliwości w Sprawach Karnych (Eurojust) i wzywa do ich szybkiego przyjęcia; uważa, że sprawą podstawowej wagi jest, aby Prokuratura Europejska funkcjonowała w ramach jasnych ram praw procesowych oraz aby przestępstwa, które będą w jej gestii, zostały jasno zdefiniowane;

14.  zwraca się do Komisji, by do końca 2013 r. przedstawiła wniosek ustawodawczy ustanawiający skuteczny i kompleksowy europejski program ochrony, w sektorze prywatnym i publicznym, osób wykrywających przypadki nieefektywnego zarządzania i nieprawidłowości i osób zgłaszających przypadki krajowej i transgranicznej korupcji związane z interesami finansowymi Unii Europejskiej i interesami finansowymi, a także program ochrony świadków, informatorów i osób współpracujących z wymiarem sprawiedliwości, zawierający w szczególności wobec świadków zeznających przeciwko organizacjom typu „mafijnego” i innym organizacjom przestępczym środki umożliwiające zaradzenie trudnym warunkom ich życia, z jakimi się borykają – od ryzyka odwetu do zerwania stosunków rodzinnych, od wykorzenienia z własnego terytorium do wyłączenia społecznego i zawodowego; wzywa również państwa członkowskie do wdrożenia odpowiedniego i skutecznego systemu ochrony osób zgłaszających nieprawidłowości;

15.  podkreśla, że skuteczne ramy prawne powinny odpowiednio uwzględniać wzajemne zależności między przepisami dotyczącymi zwalczania nielegalnej przestępczości, korupcji i prania pieniędzy a podstawowym prawem do ochrony danych osobowych w sposób umożliwiający przeciwdziałanie tym zjawiskom bez obniżania ustalonych standardów w zakresie ochrony danych i praw podstawowych; z zadowoleniem przyjmuje w związku z tym system ochrony danych, z którego korzysta Europol, a także wniosek Komisji dotyczący czwartej dyrektywy w sprawie przeciwdziałania praniu pieniędzy;

16.  zaleca, aby Parlament Europejski, państwa członkowskie i Komisja, przy wsparciu Europolu, Eurojustu i Agencji Praw Podstawowych UE, opracowały na podstawie uznanych systemów i wspólnych kryteriów możliwie najbardziej jednolite i spójne wskaźniki służące co najmniej pomiarowi zakresu, kosztów gospodarczych oraz krzywdy społecznej powstałych w wyniku przestępczości zorganizowanej, korupcji i prania pieniędzy w Unii Europejskiej; zwraca się do Komisji i państw członkowskich o zbadanie krzywdy społecznej będącej efektem przestępstw środowiskowych, gospodarczych oraz korporacyjnych;

17.  kładzie nacisk na potrzebę zastosowania w pełnym zakresie oraz wzmocnienia obowiązujących instrumentów wzajemnego uznawania oraz na potrzebę przyjęcia ustawodawstwa europejskiego zapewniającego natychmiastową wykonalność wszystkich wyroków skazujących, ze szczególnym odniesieniem do postanowień organów sądowych, nakazów aresztowania i konfiskaty na terytorium państwa członkowskiego innego niż państwo, w którym zostały wydane, przy jednoczesnym pełnym poszanowaniu zasady proporcjonalności; zwraca się do Komisji, aby ta na zasadzie pierwszeństwa zainterweniowała, przedkładając odpowiedni i konkretny wniosek ustawodawczy mający na celu zapewnienie skuteczności wzajemnego uznania nakazów zajęcia mienia i konfiskaty, łącznie z tymi, które zostały wydane w ramach postępowania cywilnego; uważa za konieczną poprawę wzajemnej pomocy prawnej oraz wzajemnego uznawania środków dowodowych między państwami członkowskimi; podkreśla znaczenie aktualizacji i usprawnienia procedury rozpatrywania wniosków o pomoc prawną; wnosi, aby wnioski o ekstradycję dotyczące członków organizacji przestępczych były traktowane jako priorytetowe przez wszystkie organy, do których takie wnioski są kierowane;

18.  wzywa państwa członkowskie i Komisję do kontynuowania wspólnych wysiłków mających na celu zakończenie negocjacji dotyczących projektu dyrektywy w sprawie europejskiego nakazu dochodzeniowego w sprawach karnych jako instrumentu mającego na celu usprawnienie transgranicznego zbierania dowodów oraz ułatwienie sprawnej i skutecznej współpracy sądowej, mającej na celu zwalczanie przestępczości transgranicznej;

19.  uważa, że sprawą podstawowej wagi jest szybkie przyjęcie dyrektywy w sprawie konfiskaty dóbr pochodzących z przestępstwa i podkreśla priorytetowe znaczenie jasnych i skutecznych norm, dzięki którym będzie możliwa skuteczna harmonizacja na szczeblu europejskim; wzywa państwa członkowskie do szybkiej i skutecznej transpozycji przyszłej dyrektywy;

20.  zachęca państwa członkowskie i Komisję do przyczyniania się do współpracy międzynarodowej oraz do wspierania europejskiego programu służącego promowaniu wymiany oraz rozpowszechniania dobrych praktyk w celu skutecznego zarządzania skonfiskowanym mieniem;

21.  zwraca się do Komisji i państw członkowskich o podjęcie bardziej intensywnej walki z handlem ludźmi i pracą przymusową; jest zdania, że walka z pracą przymusową powinna koncentrować się na obszarach, w których stwierdzono wyzysk taniej siły roboczej; wzywa zatem państwa członkowskie do prowadzenia ściślejszych inspekcji pracy i ułatwienia działalności tych organizacji, które mogą pomóc w wykrywaniu pracy przymusowej, takich jak związki zawodowe;

22.  uważa, że odpowiedzialność łańcuchowa przedsiębiorstw jest istotnym narzędziem w walce z pracą przymusową; wzywa zatem Komisję do przedstawienia wniosku w sprawie minimalnych standardów dotyczących odpowiedzialności łańcuchowej przedsiębiorstw; zachęca państwa członkowskie do wprowadzenia zakazu zlecania podwykonawstwa w związku z zamówieniami publicznymi do czasu osiągnięcia porozumienia w sprawie odpowiedzialności łańcuchowej przedsiębiorstwa;

23.  przypomina Komisji o szczególnym traktowaniu dzieci, które są ofiarami handlu ludźmi, jak również o zwiększeniu ochrony osób nieletnich pozbawionych opieki oraz dzieci, którymi handlują ich własne rodziny (przypadki, które należy uwzględnić przy proponowaniu powrotu do krajów pochodzenia, identyfikacji opiekunów itd.); wzywa do stosowania podejścia uwzględniającego nie tylko płeć, lecz także kwestie związane z problemami zdrowotnymi i niepełnosprawnością;

24.  zwraca się do Komisji o opracowanie karty Unii Europejskiej na rzecz ochrony i pomocy ofiarom handlu ludźmi w celu gromadzenia wszystkich istniejących wskaźników, środków, programów i zasobów w sposób bardziej spójny, skuteczny i przydatny dla stron zaangażowanych w realizację celu polegającego na zwiększeniu ochrony ofiar; zwraca się do Komisji o uruchomienie telefonu zaufania dla ofiar handlu ludźmi;

25.  zwraca się do Komisji o zwiększenie środków przeznaczanych na rzecz wyspecjalizowanych organizacji pozarządowych, mediów i ośrodków badawczych w celu zapewnienia ofiarom większego wsparcia, ochrony i pomocy, tak aby ich zeznania składane przed sądami stały się w mniejszym stopniu konieczne; wzywa także Komisję do poświęcenia większej uwagi aspektom widoczności, podnoszeniu świadomości oraz potrzebom ofiar, aby ograniczyć zapotrzebowanie, które napędza proceder handlu ludźmi, oraz nadużycia wobec ofiar tego procederu, a także by dążyć do całkowitego wyeliminowania przypadków wykorzystywania seksualnego i wyzysku w pracy;

26.  podkreśla, że według szacunków Banku Światowego co roku na skutek korupcji na wysokim szczeblu dochodzi do kradzieży z budżetów publicznych w krajach rozwijających się, a następnie ukrycia w krajach zamorskich środków w wysokości od 20 do 40 mld USD, co odpowiada od 20% do 40% oficjalnej pomocy rozwojowej(47); biorąc pod uwagę sytuację Unii Europejskiej jako czołowego światowego darczyńcy, wzywa Komisję Europejską do utrwalenia współpracy z innymi darczyńcami i Międzynarodową Organizacją Najwyższych Organów Kontroli, aby rozwinąć zdolności najwyższych organów kontroli w krajach otrzymujących pomoc w celu wprowadzenia w życie międzynarodowych standardów najwyższych organów kontroli i zapewnienia wykorzystania pomocy finansowej UE zgodnie z założonymi celami zamiast jej przeznaczania na inne cele;

Zahamowanie działalności organizacji przestępczych poprzez stosowanie środków zwalczających ich zyski i mienie

27.  zwraca się do państw członkowskich o wprowadzenie w oparciu o najbardziej zaawansowane ustawodawstwa krajowe wzorców nieopartego na wyrokach skazujących systemu konfiskaty w przypadkach, w których – na podstawie dostępnych dowodów i zgodnie z decyzją sądu – można stwierdzić, że mienie to pochodzi z działalności przestępczej lub jest wykorzystywane do prowadzenia działalności przestępczej;

28.  uważa, że zgodnie z konstytucyjnymi gwarancjami krajowymi i bez uszczerbku dla prawa własności i prawa do obrony można przewidzieć instrumenty dotyczące prewencyjnego zajmowania majątku mające zastosowanie jedynie po wydaniu decyzji przez sąd;

29.  zwraca się do Komisji Europejskiej o przedstawienie wniosku ustawodawczego mającego na celu zagwarantowanie skutecznego wspólnego uznawania nakazów zajęcia mienia i konfiskaty powiązanych ze środkami zapobiegawczymi dotyczącymi mienia przyjętymi przez włoskie organy sądowe oraz z postanowieniami wydanymi w ramach postępowania cywilnego w poszczególnych państwach Unii Europejskiej; zwraca się do państw członkowskich o bezzwłoczne ustanowienie środków operacyjnych niezbędnych do wykonania tych postanowień;

30.  wzywa państwa członkowskie, aby rozwinęły współpracę administracyjną, policyjną i sądową w celu śledzenia na całym terytorium Unii Europejskiej majątków pochodzących z działalności przestępczej w celu przeprowadzenia zajęcia mienia lub konfiskaty, również poprzez pełne uruchomienie sieci biur ds. odzyskiwania mienia oraz poprzez szybki dostęp do krajowych baz danych, takich jak na przykład bazy urzędów podatkowych, publiczne rejestry pojazdów, księgi katastralne oraz ewidencje bankowe;

31.  zwraca się do Komisji o wzmocnienie roli oraz kompetencji biur ds. odzyskiwania mienia poprzez utworzenie warunków umożliwiających ich sprawniejszy i bardziej jednolity dostęp do informacji, w pełnym poszanowaniu ochrony danych oraz podstawowych praw; zachęca państwa członkowskie do wspierania działań mających na celu zwiększenie znaczenia biur ds. odzyskiwania mienia, również poprzez udostępnienie odpowiednich zasobów oraz z uwzględnieniem potencjału tych biur w zakresie odzyskiwania majątków pochodzących z działalności przestępczej; z zadowoleniem przyjmuje pracę wykonaną do tej pory przez platformę biur ds. odzyskiwania mienia i zachęca do jej kontynuowania w perspektywie pełnego zwiększenia znaczenia na szczeblu europejskim istniejących najlepszych praktyk oraz działalności tych biur;

32.  uważa, że sprawą podstawowej wagi, w perspektywie skutecznego zwalczania siły systemów zbrodniczych poprzez kierowanie działań na ich mienie, jest konieczność wprowadzenia wszystkich instrumentów przydatnych do identyfikowania majątków przestępczych i mafijnych, na przykład poprzez utworzenie zcentralizowanych rejestrów bankowych kont bieżących;

33.  zachęca państwa członkowskie do zachęcania do ponownego wykorzystania zajętego majątku pochodzącego z przestępstwa do celów społecznych, na przykład przekazania tych dochodów ofiarom i społecznościom, które zostały zniszczone przez narkotyki i przestępczość zorganizowaną, oraz do finansowania walki z przestępczością, począwszy od szczebla lokalnego i działań transgranicznych prowadzonych przez organy ścigania i sugeruje uruchomienie środków w celu finansowania działań mających na celu zachowanie integralności takiego majątku;

34.  zaleca państwom członkowskim, aby wprowadziły normy mające na celu ściganie i zapewnienie odpowiedzialności karnej podmiotów, które fałszywie przypisują innym podmiotom własność lub posiadanie dóbr, pieniędzy lub innych korzyści w celu uniknięcia zajęcia mienia lub konfiskaty, jak również osób trzecich, które fałszywie przyjmują własność lub posiadanie tych dóbr;

35.  zaleca wykluczenie na co najmniej pięć lat z udziału w zamówieniu publicznym w całej Unii Europejskiej podmiotu gospodarczego, na którym ciąży prawomocny wyrok za udział w organizacji przestępczej, w procederze prania pieniędzy i finansowania terroryzmu, za czyn polegający na korzystaniu z usług osób, które padły ofiarą handlu ludźmi i zatrudniania nieletnich, za korupcję i inne poważne przestępstwa przeciwko interesom publicznym, gdy umniejszają one możliwości fiskalne państwa bądź szkodzą społecznie, takie jak na przykład uchylanie się od opodatkowania lub inne przestępstwa związane z podatkami, a także za wszelkie inne szczególnie poważne przestępstwa o wymiarze transgranicznym, o których mowa w art. 83 ust. 1 TFUE (tzw. „europrzestępstwa”) – przy pełnym poszanowaniu praw do obrony zgodnie z EKPC, kartą UE i prawodawstwem wtórnym UE dotyczącym praw osób podejrzanych i oskarżonych w sprawach karnych – również jeżeli przyczyna ta zostaje stwierdzona w trakcie postępowania mającego na celu udzielenie zamówienia; zaleca ponadto, aby podmioty gospodarcze zarejestrowane w rajach podatkowych uznanych jako takie przez organizacje międzynarodowe były wykluczane z udziału w zamówieniach publicznych;

36.  uważa, że procedury udzielania zamówień publicznych muszą opierać się na zasadzie legalności oraz że w tym zakresie należy dążyć do kryterium udzielania zamówienia opartego na ofercie najkorzystniejszej ekonomicznie, jednocześnie zapewniając pełną przejrzystość procedury wyboru(również dzięki systemom e-zamówień) w celu zapobiegania nadużyciom, korupcji i innym poważnym nieprawidłowościom;

37.  zwraca się do państw członkowskich o zapobieganie ryzyku infiltracji przez grupy przestępcze i korupcji w zakresie zamówień publicznych poprzez wprowadzenie stosownych mechanizmów kontroli oraz obiektywnych i przejrzystych procedur;

38.  uznaje, że w celu zwalczania przestępczości zorganizowanej, korupcji i prania pieniędzy należy zintensyfikować współpracę pomiędzy sektorem prywatnym i organami ścigania, a także zachęcać podmioty prywatne do odmawiania brania udziału w jakichkolwiek nielegalnych lub nieuczciwych praktykach, powstrzymywania się od tychże praktyk i informowania o nich organów sądowych i policyjnych, w tym Eurojustu i Europolu, związanych z nielegalną przestępczością lub sprzyjających takiej przestępczości, korupcji, praniu pieniędzy lub innych przestępstwach, szczególniew sektorze transportu, logistyki, przemysłu chemicznego, usług internetowych, z sektorem bankowym i usług finansowych zarówno w państwach członkowskich, jak i w państwach trzecich; apeluje o bardziej zdecydowane systemy ochrony dla podmiotów prywatnych narażonych na niebezpieczeństwo ze względu na ich współpracę przy ujawnianiu działalności związanej ze zorganizowaną przestępczością, korupcją i praniem pieniędzy; nalega ponadto na państwa członkowskie – przestrzegając zasady solidarności – aby udostępniły odpowiednie zasoby i środki na rzecz Europolu, Eurojustu, Frontexu i mającej powstać Prokuratury Europejskiej, których działania są korzystne dla państw członkowskich i ich obywateli;

39.  wzywa Komisję do przedłożenia do końca 2014 r. wniosku dotyczącego dyrektywy w sprawie wspólnych technik śledczych na rzecz zwalczania przestępczości zorganizowanej, zgodnie z art. 87 ust. 2 lit. c) Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej;

40.  zachęca Komisję Europejską, państwa członkowskie i przedsiębiorstwa do poprawy identyfikowalności produktów (np. za pomocą informacji o kraju pochodzenia produktów rolno-spożywczych, oznaczenia CIP dla broni palnej lub kodów cyfrowych – także do celów identyfikacji podatkowej – papierosów, wyrobów alkoholowych i leków na receptę) w celu zapobiegania podrabianiu towarów, w celu pozbawienia organizacji przestępczych znaczącego źródła dochodów oraz dla ochrony zdrowia konsumentów; ubolewa, że państwa członkowskie nie wyraziły chęci wprowadzenia kwestii identyfikowalności do znowelizowanego Wspólnotowego Kodeksu Celnego;

41.  zwraca się do Komisji i państw członkowskich o zacieśnienie współpracy na morzu jako instrumentu walki z handlem ludźmi oraz z handlem narkotykami i nielegalnym handlem tytoniem oraz innymi produktami nielegalnymi i podrobionymi; uznaje, że niespójne zarządzanie granicami, w tym granicami morskimi, stwarza możliwość wjazdu do UE zorganizowanym grupom przestępczym i jest problemem, który należy nadal brać pod uwagę, oraz wzywa Europol, Frontex i Komisję Europejską do zbadania tendencji związanych z granicami zewnętrznymi UE i ich podatności na zagrożenia;

42.  zauważa istniejące powiązania organizacji przestępczych i terrorystycznych zidentyfikowane przez sądy i policję, w niektórych przypadkach w połączeniu z finansowaniem nielegalnej działalności grup terrorystycznych z dochodów pochodzących z nielegalnego handlu międzynarodowego, oraz zwraca się do państw członkowskich o wzmocnienie środków zwalczania tych zjawisk;

43.   zachęca do wspólnych szkoleń ekspertów ds. przeciwdziałania przestępczości i terroryzmowi, także w celu stworzenia wspólnych grup zadaniowych działających przynajmniej na poziomie krajowym, jak również do tworzenia i wykorzystywania wspólnych zespołów dochodzeniowo-śledczych na poziomie europejskim;

44.  podkreśla znaczące rezultaty osiągnięte do tej pory w wyniku ustanowienia wspólnych zespołów dochodzeniowych i uznaje ich podstawowe znaczenie w rozpowszechnianiu kultury współpracy przy zwalczaniu przestępczości transgranicznej; wzywa państwa członkowskie do stosownego przyjęcia decyzji ramowej 2002/465/WSiSW oraz do zachęcania właściwych organów na ich terenie, w szczególności organów sądowych, do rozwijania tego instrumentu; uznaje znaczną wartość dodaną, którą wnoszą wspólne zespoły dochodzeniowo-śledcze, i podkreśla konieczność dalszego finansowania tego przydatnego narzędzia dochodzeniowego;

45.  z niepokojem zauważa, że przestępczość zorganizowana ma obecnie możliwość dostępu do ogromnej liczby potencjalnych ofiar poprzez niezgodne z prawem wykorzystanie internetu, w szczególności poprzez sieci społecznościowe, wysyłanie niechcianych wiadomości e-mail („spaming”), ułatwianie kradzieży własności intelektualnej, strony internetowe typu phishing i aukcje online; w związku z tym zachęca do przyjęcia kompleksowych strategii krajowych, w tym dotyczących kształcenia, kampanii mających na celu podnoszenie poziomu świadomości społecznej i najlepszych praktyk w przedsiębiorstwach, w celu podniesienia poziomu świadomości zagrożeń i skutków internetowej działalności przestępczej;

46.  zwraca uwagę na zaangażowanie przestępczości zorganizowanej w tworzenie nielegalnych stref unieszkodliwiania odpadów oraz zarządzanie nimi oraz w nielegalny handel odpadami na terenie niektórych państw trzecich, w szczególności w Afryce i Azji; zachęca państwa członkowskie do surowego karania działalności przestępczej mającej na celu nielegalne zarządzanie odpadami, w tym odpadami toksycznymi, jak również ewentualne zaangażowanie skorumpowanych urzędników publicznych;

47.  podkreśla, że niezależne dziennikarstwo śledcze pełni istotną rolę w ujawnianiu nadużyć finansowych, korupcji i systemów działania przestępczości zorganizowanej, jak w kwietniu 2013 r. pokazał „wielki przeciek” („Offshore leaks”), w ramach którego ujawniono informacje o 130 000 rachunków zagranicznych po długoletnim śledztwie prowadzonym przez Międzynarodowe Konsorcjum Dziennikarzy Śledczych wraz z 36 międzynarodowymi dziennikami; jest zdania, że doniesienia dziennikarzy śledczych stanowią cenne źródło informacji, które powinny brać pod uwagę OLAF i organy ścigania lub inne właściwe organy w państwach członkowskich;

48.  wnosi o przeznaczenie funduszy na szczeblu europejskim mających na celu opracowanie projektów i środków ukierunkowanych na zapobieganie zakorzenieniu się mafii w Unii Europejskiej;

Zacieśnienie współpracy wymiarów sprawiedliwości i policyjnej na szczeblu europejskim i międzynarodowym

49.  zwraca się do państw członkowskich o utworzenie na szczeblu krajowym struktur zajmujących się działalnością dochodzeniową oraz zwalczeniem organizacji przestępczych i mafijnych, z możliwością opracowania, przy koordynacji ze strony Europolu oraz wsparciu Komisji Europejskiej, „antymafijnej sieci operacyjnej” charakteryzującej się niewielkimi rozmiarami i nieoficjalną naturą, w celu wymiany informacji na temat powiązań strukturalnych mafii istniejących w tych krajach, o działaniach przestępczych i finansowych, o lokalizacji majątków oraz o próbach infiltracji do przetargów na zamówienia publiczne;

50.  podkreśla znaczenie zacieśnienia współpracy poprzez prowadzenie skutecznej i systematycznej komunikacji oraz sprzyjanie wymianie informacji między organami sądowymi i organami ścigania państw członkowskich, Europolem, Eurojustem, OLAF-em i ENISA, a także z odpowiadającymi im organami państw nienależących do UE, a w szczególności krajów sąsiadujących z UE, na podstawie właściwej ochrony danych i standardów ochrony praw procesowych, w celu usprawnienia systemów zbierania dowodów oraz zapewnienia skutecznego przetwarzania i skutecznej wymiany danych i informacji potrzebnych do wykrywania przestępstw, w tym przestępstw przeciwko interesom finansowym UE, które to informacje byłyby skutecznie przetwarzane i wymieniane przy zwiększonej precyzji i szybkości wymiany oraz przy pełnym poszanowaniu zasady pomocniczości i zasady proporcjonalności, jak również praw podstawowych Unii Europejskiej; przypomina, że gromadzenie, przechowywanie i przetwarzanie danych osobowych w toku zwalczania przestępczości zorganizowanej, korupcji i prania pieniędzy musi być w każdym przypadku zgodne z zasadami ochrony danych określonymi w EKPC, Karcie UE i ustawodawstwie wtórnym UE; podkreśla ponadto konieczność zapewnienia większej kontroli demokratycznej i w zakresie praw podstawowych nad działalnością Europolu i Eurojustu podczas nadchodzącego przeglądu tych organizacji;

51.  zauważa, że brak synergii między organami ścigania a organami ustawodawczymi, opóźnienia reakcji organów sądowych i braki w ustawodawstwie często umożliwiają przestępcom wykorzystywanie luk prawnych i czerpane korzyści z zapotrzebowania na nielegalne towary;

52.  uważa, że gwarancja swobodnego przepływu w obrębie strefy Schengen jest ściśle związana ze skutecznością walki z przestępczością zorganizowaną i transgraniczną; w kontekście tym z zadowoleniem przyjmuje niedawne wdrożenie systemu informacyjnego Schengen II, który pozwoli na szybszą i efektywniejszą wymianę informacji pomiędzy właściwymi organami państw członkowskich;

53.  zwraca się do Komisji Europejskiej o zaangażowanie mające na celu wsparcie synergii istniejącej między europejską siecią sądową a Eurojustem w celu osiągnięcia międzyeuropejskiej współpracy sądowej na najwyższym poziomie;

54.  podkreśla, że Unia Europejska powinna ułatwiać stosowanie dobrych praktyk w zakresie zwalczania przestępczości zorganizowanej i terroryzmu oraz określania ich podstawowych przyczyn zarówno w Unii Europejskiej, jak i w państwach trzecich, w szczególności w tych, w których problemy te często mają swoje źródło;

55.  wzywa Komisję Europejską do rozważenia umieszczenia w układach stowarzyszeniowych i w umowach handlowych z państwami trzecimi specjalnych klauzul dotyczących współpracy w odniesieniu do walki z organizacjami przestępczymi, korupcją i z praniem pieniędzy; stwierdza brak współpracy międzynarodowej, w szczególności z państwami trzecimi, a zwłaszcza państwami sąsiadującymi pochodzenia lub tranzytu; uznaje potrzebę podjęcia zdecydowanych działań dyplomatycznych w celu wezwania wspomnianych państw do zawarcia porozumień o współpracy lub do wypełnienia postanowień podpisanych przez nie porozumień;

56.  wzywa państwa członkowskie i Komisję do nadania większego znaczenia roli sędziów, prokuratorów i oficerów łącznikowych oraz do zachęcania do szkoleń w zakresie wymiaru sprawiedliwości i prowadzenia dochodzeń finansowych, tak aby zainteresowane podmioty miały możliwość zwalczania wszelkich form przestępczości zorganizowanej (również cyberprzestępczości), korupcji i prania pieniędzy, w szczególności przy wykorzystaniu CEPOL-u, Europejskiej Sieci Szkolenia Kadr Wymiaru Sprawiedliwości oraz pełnego wykorzystania instrumentów finansowych, takich jak instrument na rzecz wspierania współpracy policyjnej w ramach Funduszu Bezpieczeństwa Wewnętrznego lub program Herkules III; zachęca do nauki języków obcych w ramach szkolenia pracowników wymiaru sprawiedliwości i funkcjonariuszy policji w celu ułatwienia współpracy międzynarodowej i wzywa do wspierania europejskiego programu wymiany najlepszych praktyk i programu szkoleń dla sędziów, prokuratorów i funkcjonariuszy policji;

57.  wzywa UE i państwa członkowskie do opracowania instrumentów prawnych i odpowiednich strategii ułatwiających i zwiększających wymianę informacji między ich organami ścigania i organami dochodzeniowymi, w sposób w pełni angażujący Europol i zwiększający jego rolę, oraz zapewniających wykonanie przez te organy niezbędnych analiz, aby wskazać rodzące się tendencje w zakresie przestępczości zorganizowanej i w miarę możliwości i zwalczać je przy jednoczesnym poszanowaniu praw podstawowych, szczególnie prawa do życia prywatnego oraz prawa do ochrony danych osobowych;

58.  jest zdania, że globalizacja przestępczości zorganizowanej wymaga bliższej współpracy państw członkowskich, na szczeblu europejskim i międzynarodowym; zachęca do intensywniejszego współdziałania Unii Europejskiej z ONZ, OECD i Radą Europy w dziedzinie walki z przestępczością zorganizowaną, korupcją i praniem pieniędzy; popiera starania podejmowane przez FATF w celu promowania strategii politycznych dotyczących zwalczania procederu prania pieniędzy; wzywa Komisję, aby udzieliła skutecznego wsparcia państwom członkowskim w ich wysiłkach na rzecz walki z przestępczością zorganizowaną oraz zaleca, aby Unia Europejska przystąpiła do GRECO jako pełnoprawny członek; zachęca również UE do tego, by nie tylko dążyła do współpracy z naszymi najbardziej tradycyjnymi sojusznikami i partnerami, lecz również aby podjęła próbę utworzenia rzeczywiście międzynarodowego i ogólnoświatowego mechanizmu reagowania na pranie pieniędzy, korupcję i finansowanie terroryzmu oraz opracowania rozwiązania tych problemów;

59.  zwraca się do Komisji, w szczególności do wysokiej przedstawiciel Unii Europejskiej do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, o przyjęcie inicjatyw niezbędnych w celu zobowiązania się Unii do utworzenia wspólnego podejścia wobec państw trzecich w zakresie powiązań między przestępczością zorganizowaną a terroryzmem; zwraca się do państw członkowskich, aby te chroniły swoje granice i wymieniały się wszystkimi niezbędnymi informacjami w celu rozbicia obecnych lub potencjalnych powiązań między zorganizowanymi grupami przestępczymi a grupami terrorystycznymi;

60.  zdecydowanie zaleca niezwłoczne ustanowienie europejskiego planu działania na rzecz zwalczania cyberprzestępczości, w celu nawiązania szerszej współpracy wewnątrzeuropejskiej i międzynarodowej, także przy wsparciu Europejskiego Centrum ds. Walki z Cyberprzestępczością (EC3), oraz aby zapewnić obywatelom (szczególnie tym najbardziej narażonym, przede wszystkim dzieciom narażonym na wykorzystanie), przedsiębiorstwom i władzom publicznym wysoki poziom bezpieczeństwa, jednocześnie w pełni gwarantując wolności informacji i prawo do ochrony danych osobowych;

61.  popiera apel, który zgłosili przywódcy europejscy na ostatnim szczycie G8, o zwiększenie skuteczności walki z uchylaniem się od opodatkowania i rajami podatkowymi, w celu odzyskania podatków od podmiotów unikających opodatkowania i uchylających się od opodatkowania;

62.  zaleca wspólne działania mające na celu zapobieganie i zwalczanie nielegalnych działań w zakresie środowiska powiązanych z przestępczością zorganizowaną i o charakterze mafijnym lub od nich pochodzących, również poprzez wsparcie instytucji europejskich, takich jak Europol i Eurojust, oraz międzynarodowych, takich jak Interpol czy Międzyregionalny Instytut Narodów Zjednoczonych ds. Badań nad Przestępczością i Wymiarem Sprawiedliwości (UNICRI), jak również poprzez dzielenie się metodyką pracy oraz informacjami znajdującymi się w posiadaniu państw członkowskich, które najbardziej zaangażowały się w walkę z przedmiotową forma przestępczości, w celu utworzenia wspólnego planu działania;

63.  zauważa, że przestępczości transgranicznej można przeciwdziałać jedynie w drodze transgranicznej współpracy sądowej i policyjnej między państwami członkowskimi oraz że nawet jeśli UE potrzebuje więcej instrumentów prawnych, aby zwalczać przestępczość zorganizowaną, istnieje już zestaw narzędzi, z których państwa członkowskie mogą korzystać; podkreśla, że największą przeszkodą w rzeczywistej walce z przestępczością zorganizowaną jest brak woli politycznej w państwach członkowskich; dlatego też wzywa państwa członkowskie do korzystania z instrumentów dostarczanych przez UE i jej agencje;

64.  proponuje upamiętnienie wszystkich niewinnych ofiar przestępczości zorganizowanej, zwłaszcza o charakterze mafijnym, i oddanie specjalnego hołdu tym, którzy zginęli walcząc z zorganizowanymi grupami przestępczymi, poprzez ustanowienie „Europejskiego Dnia Pamięci i Zaangażowania Upamiętniającego Niewinne Ofiary Przestępczości Zorganizowanej , który byłby obchodzony co roku począwszy od 2014 r., w dniu przyjęcia niniejszej rezolucji przez Parlament;

Skuteczna i odporna na korupcję administracja publiczna

65.  uważa, że źle zorganizowana biurokracja i złożone procedury szkodzą skuteczności działań administracyjnych i dobrobytowi petentów, a także mogą zaburzać przejrzystość procesów podejmowania decyzji, zawodzić uzasadnione oczekiwania obywateli i przedsiębiorstw, a w związku z tym stanowić podatny grunt dla korupcji;

66.  jest zdania, że dziennikarze śledczy, a także organizacje pozarządowe i środowiska akademickie odgrywają kluczową rolę w określaniu przypadków korupcji, nadużyć finansowych i przestępczości zorganizowanej oraz że ich bezpieczeństwo może być w związku z tym bardziej zagrożone; przypomina, że w przeciągu pięciu lat w 27 państwach członkowskich opublikowano 233 raporty śledcze z oszustw związanych z niewłaściwym wykorzystaniem funduszy unijnych(48) i uważa, że dziennikarstwo śledcze powinno korzystać z odpowiednich środków; popiera w szczególności działania Komisji, których celem jest uznanie roli dziennikarstwa śledczego w odkrywaniu i zgłaszaniu faktów związanych z poważnymi przestępstwami;

67.  podkreśla, że osoby zajmujące wysokie stanowiska powinny podlegać odpowiednim kontrolom, między innymi przez ze strony organów podatkowych; zaleca w szczególności, aby osoby sprawujące urzędy publiczne składały oświadczenia dotyczące ich działalności, dochodów, odpowiedzialności i interesów;

68.  wzywa Radę i państwa członkowskie do ratyfikowania i pełnego wdrożenia Konwencji Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD) o zwalczaniu przekupstwa zagranicznych funkcjonariuszy publicznych w międzynarodowych transakcjach handlowych; podkreśla negatywne skutki przekupstwa zagranicznych funkcjonariuszy publicznych dla praw podstawowych Unii Europejskiej, środowiska i polityki na rzecz rozwoju;

69.  podkreśla, że walka z korupcją stanowi integralną część budowania potencjału organów administracji podatkowej; wzywa do pełnego wdrożenia konwencji NZ przeciwko korupcji (2003 r.);

70.  zaleca wzmocnienie mechanizmów przejrzystości i uczciwości oraz zintensyfikowanie procesów mających na celu zlikwidowanie biurokracji w administracji rządowej i w innych organach publicznych, rozumiejąc przez to pełen dostęp do informacji na temat wszystkich aspektów organizacji i działalności administracyjnej, pełnienia funkcji instytucjonalnych oraz wykorzystania zasobów publicznych, również poprzez zagwarantowanie obywatelom prawa dostępu do dokumentów (począwszy od szczególnie delikatnej dziedziny procedur zamówień publicznych); zachęca do promowania kultury praworządności i uczciwości w sektorze publicznym oraz w sektorze prywatnym, w tym poprzez skuteczny program ochrony osób zgłaszających nieprawidłowości;

71.  w celu skuteczniejszego demaskowania procederów korupcji w administracji publicznej zachęca do wykorzystywania dostępnych środków na prowadzenie tajnych operacji, przy poszanowaniu zasady praworządności i bez uszczerbku dla mechanizmów kontroli demokratycznej i stosowania prawa krajowego;

72.  wzywa do wprowadzenia jasnych i proporcjonalnych zasad i odnośnych mechanizmów egzekwowania i kontroli, które zostałyby określone w kodeksie postępowania w celu uniknięcia tzw. syndromu drzwi obrotowych czy „pantouflage”, na mocy których urzędnicy państwowi zajmujący określone stanowiska o charakterze kierowniczym lub finansowym nie mogliby podejmować działalności w sektorze prywatnym przez określony czas od chwili zaprzestania pełnienia ich funkcji, jeżeli istniałoby ryzyko wystąpienia konfliktu interesów z ich poprzednio pełnioną funkcją publiczną; uważa także, że wszędzie tam, gdzie istnieje ryzyko wystąpienia konfliktu interesów, podobne ograniczenia powinny mieć zastosowanie do pracowników przechodzących z sektora prywatnego do sektora publicznego; apeluje o harmonizację przepisów w zakresie konfliktu interesów oraz monitorowanie systemów w UE na potrzeby różnych organów nadzorczych;

73.  wzywa państwa członkowskie do stworzenia kompleksowego systemu ochrony osób zgłaszających przypadki korupcji, jak również zwiększenia możliwości anonimowego zgłaszania przypadków korupcji; proponuje wdrożenie poufnych kanałów powiadamiania o przypadkach korupcji; zachęca do zapewnienia społeczeństwu większych możliwości zakwestionowania wyników przetargów na zamówienia publiczne;

74.  zauważa, że bardzo potrzebne inwestycje w rozwiązania oparte na alternatywnych źródłach energii są związane z dużymi dotacjami i wydatkami podatkowymi państw członkowskich i Unii Europejskiej; wzywa krajowe i unijne organy do zagwarantowania, by z takich dotacji nie korzystały organizacje przestępcze;

Bardziej odpowiedzialna polityka

75.  przypomina partiom politycznym o ich odpowiedzialności związanej z proponowaniem kandydatów oraz, w szczególności, z tworzeniem list wyborczych na wszystkich szczeblach; kładzie nacisk na fakt, że mają oni obowiązek nadzorowania jakości kandydatów, również poprzez zredagowanie rygorystycznego kodeksu etycznego, którego kandydaci będą musieli przestrzegać i który oprócz zasad postępowania będzie również obejmował jasne i przejrzyste zasady dotyczące darowizn na rzecz partii politycznych;

76.  opowiada się za zasadą utraty biernego prawa wyborczego do Parlamentu Europejskiego i prawa pełnienia służby w instytucjach i innych organach UE – przy zachowaniu zasady proporcjonalności – przez osoby skazane prawomocnym wyrokiem za przestępstwa związane z przestępczością zorganizowaną, pranie pieniędzy, korupcję i inne poważne przestępstwa, w tym przestępstwa o charakterze gospodarczym i finansowym; wzywa do ustanowienia podobnych ograniczeń, przy zachowaniu zasady pomocniczości i proporcjonalności, w odniesieniu do wszystkich funkcji wybieralnych, począwszy od funkcji posła do parlamentu narodowego;

77.  wzywa państwa członkowskie do zapewnienia w ramach ich systemu sankcji niedopuszczalności umieszczania na listach wyborczych (tj. niemożności kandydowania) kandydatów, którzy otrzymali pełnomocny wyrok skazujący za udział w organizacji przestępczej, pranie pieniędzy, korupcję , w tym przestępstwa o charakterze gospodarczym lub finansowym; uważa, że taka sankcja musi być nakładana na okres przynajmniej 5 lat i musi obejmować, przez taki sam okres czasu, niemożność pełnienia funkcji rządowych na wszystkich szczeblach;

78.  zaleca państwom członkowskim, aby wprowadziły możliwość odwołania ze stanowisk politycznych oraz z pełnienia funkcji kierowniczych i administracyjnych w wyniku pełnomocnego wyroku skazującego za udział w organizacji przestępczej, korupcję lub pranie pieniędzy;

79.  opowiada się za zwiększeniem przejrzystości budżetów partii, między innymi poprzez zwiększenie wymogów w zakresie sprawozdawczości w zakresie dochodów i wydatków; zwraca się, aby – w celu uniknięcia nadużyć i marnotrawienia środków – publiczne finansowanie oraz finansowanie ze środków prywatnych podlegały większej kontroli, co pozwoli zapewnić odpowiedzialność partii politycznych i ich darczyńców; nalega, by w sposób bardziej rygorystyczny, wszechstronny i terminowy kontroli towarzyszyły sankcje odstraszające w przypadku naruszania przepisów dotyczących finansowania partii politycznych i kampanii wyborczych;

80.  wzywa państwa członkowskie do nakładania sankcji za kupowanie głosów, w szczególności poprzez założenie, że korzyść udzielona w zamian za obietnicę oddania głosu może polegać nie tylko na wręczeniu pieniędzy, ale również na innych korzyściach, w tym korzyściach niematerialnych i korzyściach dla osób trzecich niezaangażowanych bezpośrednio w nielegalne porozumienie; zaleca zakazanie takiej praktyki jako nielegalnej i godzącej w zasadę demokracji, bez względu na mające miejsce próby zastraszenia.

81.  jest zdania, że rejestr lobbystów jest przydatnym narzędziem zapewniającym przejrzystość; wzywa państwa członkowskie do wprowadzenia tego narzędzia, jeżeli jeszcze tego nie zrobiły; ponadto zachęca rządy, parlamenty, wybrane organy i instytucje administracji publicznej, aby uczyniły wpis w rejestrze lobbystów warunkiem spotkania z przedsiębiorstwem, grupą interesu lub organizacją lobbystyczną;

Bardziej wiarygodne sądownictwo karne

82.  zaleca, aby państwa członkowskie ustanowiły efektywne, wydajne, odpowiedzialne i zrównoważone systemy sądownictwa karnego, mogące zapewnić prawa do obrony zgodnie z Europejską kartą praw podstawowych; zaleca również stworzenie na szczeblu europejskim jednolitego mechanizmu monitorowania skuteczności systemów sądownictwa karnego w zwalczaniu korupcji, w drodze przeprowadzania regularnych ocen w oparciu o jasne, przejrzyste i obiektywne kryteria i standardy oraz publikowania zaleceń;

83.  uważa, że środki służące zbliżeniu przepisów w dziedzinie korupcji muszą uwzględniać problem różnic w przepisach o przedawnieniu obowiązujących w państwach członkowskich w celu uwzględnienia zarówno potrzeby obrony, jak i potrzeby pewności wykonania kary; zaleca, aby tego rodzaju przepisy dotyczące przedawnienia były określone zależnie od etapów postępowania i instancji, czyli żeby przestępstwo ulegało przedawnieniu jedynie w przypadku, gdy niemożliwe jest zakończenie danego etapu lub zamknięcie sprawy w danej instancji w określonych ramach czasowych; uważa także, że zgodnie z zasadą proporcjonalności i praworządności, przedawnienie przestępstwa korupcyjnego nie powinno być możliwe w przypadku, gdy toczy się odnośne postępowanie karne;

84.  uważa, że zwalczanie przestępczości zorganizowanej musi opierać się jednocześnie na skutecznych i odstraszających mechanizmach konfiskowania mienia pochodzącego z przestępstwa, działaniach mających na celu doprowadzenie przed oblicze wymiaru sprawiedliwości poszukiwanych osób, które z własnej woli ukrywają się przed policją (tzw. osoby ukrywające się przed wymiarem sprawiedliwości) i na uniemożliwieniu przebywającym w więzieniach szefom grup przestępczych – bez uszczerbku dla praw podstawowych więźniów – kontynuowania kierowania ich organizacjami poprzez przekazywanie rozkazów ich członkom, mimo odbywania kary pozbawienia wolności;

85.  zachęca państwa członkowskie, by wspólnie ustanowiły kary pozbawienia wolności oraz wysokie grzywny za wszystkie rodzaje ciężkich przestępstw powodujących szkody dla zdrowia i bezpieczeństwa obywateli; podkreśla jednak znaczenie zapobiegania przestępczości zorganizowanej; zachęca w związku z tym państwa członkowskie do ustanawiania kar alternatywnych wobec kary pozbawienia wolności, takich jak grzywny i praca społecznie użyteczna w przypadkach, gdy jest to dozwolone i przy uwzględnieniu wszystkich okoliczności, w szczególności mało poważnego charakteru przestępstwa lub jedynie marginalnej w nim roli oskarżonego, aby dać szansę młodym przestępcom na ułożenie sobie życia poza światem przestępczym;

86.  wzywa państwa członkowskie do określenia i wprowadzenia odstraszających sankcji, proporcjonalnych do kwot będących przedmiotem prania pieniędzy;

87.  zaleca przyjęcie instrumentu prawnego, który umożliwiłby identyfikację tych międzynarodowych organizacji przestępczych, które w poważny sposób zagrażają bezpieczeństwu Unii Europejskiej, w celu promowania stosowania wobec takich organizacji oraz ich wspólników, popleczników i sponsorów środków administracyjnych mających na celu zablokowanie ich majątków, mienia i interesów w Unii;

Przedsiębiorczość w lepszej kondycji

88.  przypomina o nadrzędnej roli, jaką pełnią podmioty sektora prywatnego i przedsiębiorstwa w odmawianiu i powstrzymywaniu się od udziału w nielegalnych lub nieuczciwych praktykach sprzyjających przestępczości zorganizowanej, korupcji i praniu pieniędzy lub innym poważnym przestępstwom, oraz w ujawnianiu takich praktyk; wzywa powyższe podmioty i przedsiębiorstwa do pełnej współpracy oraz do zgłaszania organom ścigania wszelkich znanych im przypadków działalności przestępczej; wzywa organy ścigania do ochrony przed zagrożeniami osób działających zgodnie z prawem i zgłaszających przypadki nielegalnej działalności;

89.  zdecydowanie wzywa przedsiębiorstwa do stosowania samoregulacji i zapewnienia przejrzystości poprzez kodeksy postępowania, a także do wprowadzenia procedur kontrolnych, miedzy innymi wewnętrznej i zewnętrznej kontroli ksiąg rachunkowych i ustanowienia publicznego rejestru lobbystów działających przy różnych instytucjach, w celu zapobieżenia w szczególności procederowi korupcji, zmowy i konfliktów interesu między sektorem publicznym i prywatnym oraz zapobiegania nielojalnej konkurencji;

90.  wzywa Komisję, aby rozważyła utworzenie unijnej, publicznie dostępnej listy przedsiębiorstw, które zostały skazane za praktyki korupcyjne lub których pracownikom postawiono zarzuty dotyczące praktyk korupcyjnych w państwach członkowskich lub w państwach trzecich; jest zdania, że przedsiębiorstwa wymienione na takiej liście należy wykluczyć z udziału w zamówieniach publicznych w całej Unii Europejskiej, jeżeli dany przedsiębiorca został skazany prawomocnym wyrokiem; podkreśla, że umieszczanie na „czarnej liście” skutecznie zniechęca przedsiębiorstwa do działań korupcyjnych oraz stanowi dobrą zachętę do tego, by przedsiębiorstwa poprawiały i wzmacniały swoje wewnętrzne procedury na rzecz integralności;

91.  wzywa państwa członkowskie do zwiększenia roli izb handlowych w prewencji, informowaniu i zwalczaniu najczęstszych rodzajów przestępczości zorganizowanej, korupcji i ryzyka prania pieniędzy w środowisku przedsiębiorstw oraz do pełnego wdrożenia planu działania na rzecz nasilenia walki z oszustwami podatkowymi i unikaniem opodatkowania; zachęca do harmonizacji opodatkowania przedsiębiorstw jako środka do walki z takimi zjawiskami, jak również z praniem pieniędzy, i oczekuje w tym względzie jednorodnej dyscypliny podatkowej we wszystkich państwach członkowskich; zaleca państwom członkowskim zrównoważenie poziomu dobrobytu poprzez stworzenie sprawiedliwego systemu podatkowego, ponieważ wysoki stopień nierównomierności i ubóstwo są wykorzystywane przez organizacje przestępcze oraz wspierają przestępczość zorganizowaną;

92.  wzywa państwa członkowskie do wprowadzenia wymogu składania sprawozdań na temat zysku i podatków w poszczególnych krajach przez wszystkie przedsiębiorstwa wielonarodowe, aby w ten sposób położyć kres agresywnemu planowaniu podatkowemu;

Bardziej przejrzysty system banków i zawodów

93.  podkreśla znaczenie wspólnych zasad na szczeblu Unii Europejskiej w celu zapewnienia skutecznych i rozliczalnych instrumentów ochrony interesów finansowych Unii; w związku z tym z zadowoleniem przyjmuje unię bankową strefy euro z lepszym nadzorem nad każdym z 6 000 banków w strefie euro;

94.  zwraca się o coraz większe zacieśnienie współpracy z systemem banków i grupami zawodowymi, również z sektora finansowego i księgowego, oraz i o większą przejrzystość w tej dziedzinie we wszystkich państwach członkowskich i w relacjach z państwami trzecimi, w szczególności w celu określenia narzędzi informatycznych oraz środków ustawodawczych, administracyjnych i księgowych, które umożliwią śledzenie przepływów finansowych oraz wykrywanie procederów przestępczych, a także w celu określenia sposobu zgłaszania ewentualnych przestępstw;

95.  wzywa firmy audytorskie i doradców prawnych, by powiadamiali krajowe organy podatkowe o wszelkich oznakach agresywnego planowania podatkowego w przedsiębiorstwie, w którym prowadzona jest kontrola lub któremu udziela się porady;

96.  wzywa Komisję i pozostałe organy nadzorcze – posiadające niezbędny dostęp do kanałów współpracy krajowej i międzynarodowej – do ustanowienia obowiązków w zakresie należytej staranności wobec klienta (ang. „customer due diligence”) oraz odnośnych profilów ryzyka przez banki, zakłady ubezpieczeniowe i instytucje kredytowe w celu dopilnowania, by podmioty o charakterze korporacyjnym lub podmioty prawne w państwach członkowskich otrzymywały dokładne i aktualne informacje o beneficjentach rzeczywistych spółek, funduszy powierniczych, fundacji i innych struktur prawnych tego rodzaju, w tym z rajów podatkowych, przy wykorzystaniu narzędzi wywiadowczych dla podniesienia dokładności przy określaniu beneficjentów podejrzanych transakcji, oraz by rejestry przedsiębiorstw były regularnie aktualizowane i monitorowane pod względem jakości; uważa, że przejrzystość takich informacji – również dzięki publikacji rejestrów dotyczących beneficjentów rzeczywistych i współpracy transgranicznej dla każdego kraju – może przyczyniać się do zwalczania zjawisk takich jak pranie pieniędzy, finansowanie terroryzmu, uchylanie się od opodatkowania i unikanie opodatkowania;

97.  wzywa Komisję do opracowania rygorystycznych kryteriów dotyczących substancji przedsiębiorstwa, aby położyć kres tworzeniu spółek nieprowadzących żadnej działalności lub spółek-skrzynek pocztowych, które pomagają w legalnych i nielegalnych praktykach unikania opodatkowania i uchylania się od opodatkowania;

98.  zaleca dokładną ocenę zagrożeń związanych z nowymi produktami bankowymi i finansowymi w przypadku, gdy umożliwiają one anonimowość lub korzystanie z nich na odległość; wzywa ponadto do opracowania wspólnej definicji i jasnych kryteriów identyfikacji rajów podatkowych, zgodnie z wnioskiem zawartym w rezolucji Parlamentu w sprawie walki z oszustwami podatkowymi, uchylaniem się od opodatkowania i rajami podatkowymi z dnia 21 maja 2013 r., mając na uwadze, że raje podatkowe są często wykorzystywane przez organizacje przestępcze za pośrednictwem spółek lub banków, których beneficjentów trudno jest ustalić;

99.  wzywa do uzgodnienia wspólnych definicji oraz do harmonizacji przepisów dotyczących produktów w zakresie pieniądza elektronicznego (w tym kart przedpłaconych, wirtualnych walut) i pieniądza mobilnego w związku z ich potencjalnym wykorzystaniem do celów związanych z praniem pieniędzy i finansowaniem działalności terrorystycznej;

100.  uważa, że raje podatkowe i hermetyczna tajemnica bankowa mogą skrywać nielegalne dochody pochodzące z korupcji, prania pieniędzy i przestępczości zorganizowanej oraz innych poważnych przestępstw; z tego względu zaleca ich zniesienie; w związku z tym apeluje do UE i państw członkowskich o pilne i ostateczne rozwiązanie tej kwestii zarówno na płaszczyźnie wewnętrznej, jak i zewnętrznej poprzez poruszenie jej z państwami i terytoriami trzecimi, szczególnie z tymi w Europie, lub z tymi, z którymi z państw członkowskich prowadzone są bardzo liczne i podejrzane transakcje finansowe, a także o podjęcie odpowiednich środków w celu zapewnienia, że walka z przestępczością zorganizowaną, korupcją i praniem pieniędzy jest skuteczna i przynosi pożądane wyniki;;

Zapewnienie, że przestępstwo nie popłaca

101.  wzywa wszystkie zainteresowane strony, publiczne i prywatne, do podjęcia zdecydowanej walki wymierzonej przeciwko praniu pieniędzy; wzywa do zapewnienia pełnego wywiązania się z obowiązków w zakresie zapobiegania praniu pieniędzy przez przedstawicieli zawodów, poprzez wspieranie mechanizmów zgłaszania podejrzanych transakcji oraz kodeksów postępowania z udziałem zrzeszeń zawodowych i stowarzyszeń branżowych;

102.  wzywa państwa trzecie, zwłaszcza państwa będące członkami Rady Europy lub których terytorium znajduje się na kontynencie europejskim, aby przyjęły skuteczne systemy przeciwdziałania praniu pieniędzy;

103.  przypomina kluczową rolę jednostek analityki finansowej w zapewnianiu skutecznego zwalczania prania pieniędzy i z zadowoleniem przyjmuje ich ścisłą współpracę z Europolem; wnosi o większą harmonizację ich uprawnień i dalszą integrację techniczną z Europolem;

104.  uważa, że z uwagi na to, iż zasadnicza rola współpracy międzynarodowej między jednostkami analityki finansowej polega na zapobieganiu praniu pieniędzy oraz zwalczaniu terroryzmu międzynarodowego, zachodzi konieczność, aby nowa regulacja uwzględniła również aktualizację przepisów w sprawie roli i organizacji jednostek analityki finansowej, jak również warunków współpracy międzynarodowej między nimi, również w odniesieniu do przypadków naruszenia „standardów Egmonta” polegającego na odmówieniu współpracy na szczeblu międzynarodowym lub niewystarczającej współpracy na tym szczeblu;

105.  zaleca wprowadzenie zakazu stosowania anonimowych środków płatności do opłacania zakładów w grach hazardowych online i ogólnie zakazu anonimowości w grach hazardowych online, poprzez umożliwienie identyfikacji serwerów obsługujących te gry oraz opracowanie systemów komputerowych pozwalających na dokładne śledzenie wszelkich transferów pieniężnych dokonywanych za pośrednictwem gier online i offline;

106.  podkreśla, że należy zintensyfikować współpracę i wymianę informacji między państwami członkowskimi, ich organami regulacyjnymi, Europolem i Eurojustem w celu zwalczania działalności przestępczej związanej z transgraniczną działalnością hazardową online;

107.  wzywa Komisję do zaproponowania odpowiednich ram prawnych dotyczących zwalczania procederu prania pieniędzy związanego z rozgrywkami i zakładami, zwłaszcza sportowymi oraz dotyczącymi walk zwierząt, służących ustanowieniu nowych przestępstw, takich jak np. manipulowanie zakładami sportowymi, i określeniu odpowiednich poziomów kar i mechanizmów kontroli z udziałem federacji sportowych, stowarzyszeń oraz operatorów online i offline, a także – w stosownym przypadku – władz krajowych;

108.  apeluje o ściślejszą współpracę na szczeblu europejskim, koordynowaną przez Komisję, w celu wykrycia operatorów gier hazardowych online zamieszanych w „ustawianie” wyników zawodów sportowych i inne nielegalne działania i zakazania im działalności;

109.  nalega na organizacje sportowe, by ustanowiły kodeks postępowania dla wszystkich swoich pracowników, zawierający wyraźny zakaz manipulowania wynikami meczów do celów zakładów sportowych lub innych celów, zakaz obstawiania wyników meczów ze swoim udziałem oraz zobowiązanie do zgłaszania informacji o ustawianiu wyników meczów, w połączeniu z odpowiednim mechanizmem ochrony informatorów;

110.  zaleca przyznanie funkcji nadzorczej na szczeblu europejskim w dziedzinie prania pieniędzy Europejskiemu Urzędowi Nadzoru Bankowego, Europejskiemu Urzędowi Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych, Europejskiemu Urzędowi Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych w ramach odpowiednich kompetencji tych organów, a także jednolitemu mechanizmowi nadzorczemu we współpracy z Europolem i pozostałymi właściwymi organami europejskimi, m.in. w ramach urzeczywistniania europejskiej unii bankowej przyczyniającej się do skutecznego zwalczania procederu korupcji i prania pieniędzy; nalega na wzmocnienie w międzyczasie zdolności nadzorczych, zwiększenie wiedzy fachowej i determinacji na szczeblu krajowym, a także na pobudzanie i ułatwianie wzmocnionej współpracy między organami krajowymi;

111.  podkreśla, że partnerstwa publiczno-prywatne odgrywają kluczową rolę w zapewnianiu wspólnego i skutecznego mechanizmu reagowania, który pozwoliłby na zminimalizowanie podatności legalnych rynków na zagrożenia, oraz że należy zidentyfikować i uszeregować pod względem ważności dla wymiany informacji i koordynacji kluczowych graczy na rynku usług internetowych i w sektorze finansowym w celu zmniejszania podatności technologii wschodzących na zagrożenia;

112.  zachęca do wprowadzenia minimalnych norm w zakresie dobrych rządów w dziedzinie opodatkowania, głównie za pomocą wspólnych inicjatyw państw członkowskich w odniesieniu do ich stosunków z terytoriami funkcjonującymi jako raje podatkowe, m.in. w celu otrzymania dostępu do informacji dotyczących beneficjentów ewentualnych spółek nieprowadzących żadnej działalności, mających siedzibę w tych państwach; apeluje o szybkie i pełne wdrożenie oraz monitorowanie komunikatu Komisji z dnia 6 grudnia 2012 r. zatytułowanego „Plan działania zakładający poprawę skuteczności walki z oszustwami podatkowymi i uchylaniem się od opodatkowania” (COM(2012)0722), w tym przegląd dyrektywy w sprawie spółek dominujących i spółek zależnych oraz dyrektywy w sprawie odsetek i należności licencyjnych;

113.  wzywa właściwe organy państw członkowskich do rozważenia faktu, że nawet działalność przestępcza, które wydaje się mieć znaczenie czysto lokalne, taka jak kradzieże samochodów, kradzieże maszyn rolniczych i pojazdów przemysłowych, włamania, napady z bronią w ręku, kradzieże miedzi i innych metali do użytku przemysłowego czy kradzieże ładunków z samochodów ciężarowych może w rzeczywistości być powiązana z międzynarodową przestępczością zorganizowaną i mieć na celu popełnienie innych poważniejszych przestępstw;

114.  wyraża ubolewanie z powodu różnic w ustawodawstwie państw członkowskich w dziedzinie podrabiania euro, w szczególności w zakresie kar, i ma nadzieję na szybkie zakończenie negocjacji w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy w sprawie ochrony euro i innych walut przed fałszowaniem za pośrednictwem prawa karnego przedstawionego przez Komisję w lutym 2013 r.; wzywa wszystkie zainteresowane podmioty, publiczne i prywatne, zarówno na poziomie UE jak i na poziomie państw członkowskich, do podjęcia wspólnych wysiłków na rzecz skutecznego zwalczania tego zjawiska;

115.  uważa, że zasada pochodzenia majątku ułatwia organom podatkowym skuteczne opodatkowanie i zapobieganie uchylaniu się od opodatkowania; uważa, że sprawiedliwy system podatkowy jest niezbędny, zwłaszcza w okresie kryzysu, gdy obciążenia podatkowe są niesprawiedliwie przenoszone na małe przedsiębiorstwa i gospodarstwa domowe, oraz że uchylanie się od opodatkowania wynika częściowo z istnienia rajów podatkowych w Unii Europejskiej;

116.  podkreśla, że przyspieszenie działań w zakresie walki z oszustwami podatkowymi i uchylaniem się od opodatkowania to istotny i kluczowy element promowania zrównoważonego wzrostu w UE; podkreśla, że zmniejszenie liczby oszustw i przypadków uchylania się od opodatkowania wzmocni potencjał rozwojowy gospodarki poprzez uzdrowienie finansów publicznych i stworzenie jednolitych warunków dla uczciwej konkurencji przedsiębiorstw;

117.  podkreśla szczególne znaczenie identyfikacji poszczególnych etapów obsługi banknotów, która umożliwi śledzenie łańcucha obsługi gotówki, w związku z czym wzywa Europejski Bank Centralny i krajowe banki centralne do wdrożenia systemu śledzenia banknotów euro ; wzywa państwa strefy euro do zaprzestania druku banknotów o nominale wyższym niż 100 EUR;

Nowe technologie w walce z przestępczością zorganizowaną

118.  uważa, że wszystkie satelitarne systemy obserwacji ziemi mogłyby ułatwiać identyfikowanie tras statków wykorzystywanych do tajnego przewozu, rozładunku lub przeładunku nielegalnych towarów; wzywa w związku z tym organy sądowe i organy ścigania do zwiększenia stopnia wykorzystania nowych technologii, w tym wynalazków z dziedziny technologii satelitarnej, jako narzędzia przyczyniającego się do zwalczania przestępczości zorganizowanej;

119.  z zadowoleniem przyjmuje powołanie w ramach Europolu Europejskiego Centrum ds. Walki z Cyberprzestępczością (EC3) i zachęca do jego rozwijania, w szczególności w odniesieniu do zwalczania międzynarodowej przestępczości zorganizowanej i wzmocnienia współpracy między podmiotami publicznymi, prywatnymi i zajmującymi się badaniami naukowymi oraz zacieśnienia współpracy z państwami trzecimi, zwłaszcza państwami będącymi źródłem szczególnego zagrożenia dla UE w związku z cyberprzestępczością; wyraża ubolewanie, że środki finansowe na założenie centrum oraz pracowników centrum przeniesiono z innych obszarów operacyjnych; wzywa Komisję do uwzględnienia nowych zadań Europolu w swoim sprawozdaniu finansowym oraz do przypisania na ten cel odpowiednich środków w celu przeciwdziałania pornografii dziecięcej, oszustwom dotyczącym podatku VAT oraz handlowi ludźmi itp.;

120.  uważa, że europejski system nadzorowania granic (EUROSUR) będzie stanowił istotne narzędzie walki przeciwko międzynarodowej przestępczości zorganizowanej poprzez intensyfikację współpracy oraz wymiany informacji pomiędzy odpowiednimi władzami państw członkowskich, a także poprzez wykorzystywanie nowych technik kontroli granic zewnętrznych oraz przedpola granic; wzywa państwa członkowskie, Komisję i Frontex do zapewnienia kompletnej funkcjonalności EUROSUR-u do końca roku 2014;

121.  z zadowoleniem przyjmuje niedawne rozszerzenie i pogłębienie mandatu Europejskiej Agencji ds. Bezpieczeństwa Sieci i Informacji i uważa, że odgrywa ona kluczową rolę w zapewnieniu wysokiego poziomu bezpieczeństwa systemów i sieci informatycznych w ramach Unii Europejskiej poprzez zapewnienie ekspertyz technicznych i naukowych oraz poprzez swój wkład w zapobieganie zdarzeniom naruszającym bezpieczeństwo w sieci oraz ich zwalczanie; wzywa Europejską Agencję ds. Bezpieczeństwa Sieci i Informacji do wzmożenia wysiłków w celu poprawy zdolności reagowania i wspierania zespołów powołanych do reagowania na zdarzenia naruszające bezpieczeństwo w sieci (CERT), a także do uczestnictwa w tworzeniu europejskich standardów bezpieczeństwa dla produktów, sieci oraz usług elektronicznych;

122.  zaleca upowszechnianie kultury zapobiegania i bezpieczeństwa cybernetycznego, zgodnie ze zintegrowanym i interdyscyplinarnym podejściem mającym na celu uwrażliwienie społeczeństwa oraz wspieranie badań i szkolenia technicznego i specjalistycznego, współpracy między sektorem publicznym i sektorem prywatnym i wymiany informacji na szczeblu krajowym i międzynarodowym; z zadowoleniem przyjmuje włączenie cyberataków do koncepcji strategicznej na rzecz obrony i bezpieczeństwa członków NATO; z zadowoleniem przyjmuje utworzenie w niektórych państwach członkowskich krajowych organów koordynujących zajmujących się zwalczaniem zagrożeń cybernetycznych i wzywa wszystkie inne państwa członkowskie do podjęcia takich samych kroków;

Zalecenia końcowe w sprawie planu działania przeciwko przestępczości zorganizowanej, korupcji i praniu pieniędzy

123.  wzywa Komisję, za pośrednictwem OLAF-u, do wyznaczenia właściwego odsetka dochodzeń z własnej inicjatywy unijnych organów ścigania ds. zwalczania nadużyć finansowych, dotyczących sektorów, obszarów i spraw, co do których zachodzi podejrzenie systemowej korupcji na dużą skalę, która szkodzi interesom finansowym UE, w przypadku gdy wszczęcie takiego dochodzenia jest uzasadnione;

124.  w celu zwalczania oszustw finansowych wzywa do szybkiej reformy dyrektywy w sprawie nadużyć na rynku, co – zgodnie z analizą MFW dotyczącą oceny stabilności systemu finansowego w Unii Europejskiej – będzie stanowić kluczowy element w dążeniu do rzetelności europejskich rynków finansowych;

125.  wyraża zaniepokojenie tym, że wiele tzw. rodzących się przestępstw, jak na przykład nielegalny handel odpadami, dziełami sztuki oraz chronionymi gatunkami czy podrabianie towarów, stanowi działania ogromnie zyskowne dla organizacji przestępczych;

126.  ubolewa nad tym, że Komisja nie opublikowała pierwszego sprawozdania w sprawie korupcji w UE, wbrew zapowiedziom we wcześniejszych oświadczeniach, a także wyraża nadzieję, że sprawozdanie to zostanie przyjęte przed końcem 2013 r.

127.  wzywa Komisję i Radę do opracowania europejskiego planu działania w zakresie zwalczania handlu dziką florą i fauną;

128.  pilnie wzywa państwa członkowskie do jak najszybszej transpozycji dyrektywy 2012/29/UE ustanawiającej normy minimalne w zakresie praw, wsparcia i ochrony ofiar przestępstw; wzywa Komisję do sprawowania nadzoru nad poprawną transpozycją do prawa krajowego; wzywa państwa członkowskie i Komisję do ukończenia planu działań na rzecz praw osób podejrzanych i oskarżonych o popełnienie przestępstwa, w tym dyrektywy w sprawie aresztu tymczasowego;

129.  podkreśla konieczność promowania kultury legalności, a także zwiększenia świadomości obywateli na temat mafii; w tym kontekście uznaje zasadniczą rolę odgrywaną przez stowarzyszenia kulturalne, rekreacyjne i sportowe w uwrażliwianiu społeczeństwa obywatelskiego na walkę z przestępczością zorganizowaną, a także na propagowania legalności i sprawiedliwości;

130.  zwraca się do Komisji, by opublikowała tablicę wyników w zakresie wdrażania przepisów unijnych dotyczących zwalczania przestępczości zorganizowanej do krajowego ustawodawstwa poszczególnych państw członkowskich;

131.  nalega, by niniejsza rezolucja została wdrożona za pomocą europejskiego planu działania na lata 2014-2019 w celu wyeliminowania przestępczości zorganizowanej, korupcji i prania brudnych pieniędzy, który powinien zapewniać wskazówki i odpowiednie środki oraz, z poszanowaniem zasad pomocniczości i proporcjonalności, obejmować jako priorytetowe – na podstawie orientacyjnej i niewyłącznej – następujące pozytywne działania już wymienione w poprzednich ustępach i niniejszym potwierdzone:

   (i) ustalenie definicji przestępczości zorganizowanej (obejmującej między innymi przestępstwo polegające na uczestniczeniu w organizacji mafijnej), korupcji i prania pieniędzy (łącznie z praniem pieniędzy przez ten sam podmiot) w oparciu o m. in. sprawozdanie w sprawie wdrożenia odpowiedniego prawodawstwa europejskiego;
   (ii) zniesienie tajemnicy bankowej;
   (iii) wyeliminowanie rajów podatkowych w Unii Europejskiej oraz uchylania się od opodatkowania i unikania opodatkowania dzięki przyjęciu zalecanej przez OECD zasady pochodzenia majątku;
   (iv) zagwarantowanie pełnego dostępu do informacji dotyczących beneficjentów rzeczywistych spółek, fundacji i funduszy powierniczych, również dzięki dostosowaniu i wzajemnemu powiązaniu odpowiednich rejestrów przedsiębiorstw państw członkowskich;
   (v) wprowadzenie zasady prawnej odpowiedzialności osób prawnych – w szczególności spółek holdingowych i dominujących za ich jednostki zależne – w przypadkach przestępczości finansowej;
   (vi) wyeliminowanie handlu ludźmi i pracy przymusowej, zwłaszcza w odniesieniu do osób małoletnich i kobiet, poprzez zaostrzenie sankcji, oraz upewnienie się, że ofiary handlu ludźmi są należycie chronione i wspierane;
   (vii) uznanie za przestępstwo manipulacji w sporcie w celu nasilenia walki z nielegalnymi zakładami sportowymi;
   (viii) wezwanie państw członkowskich do uznania za przestępstwo kupowania głosów, również w przypadku korzyści niematerialnych lub wobec osób trzecich;
   (ix) wprowadzenie opodatkowania przedsiębiorstw możliwie najbardziej sprawiedliwego, jednakowego i jednolitego na szczeblu europejskim;
   (x) wzmocnienie porozumień o współpracy sądowej i policyjnej między państwami członkowskimi oraz między Unią Europejską a państwami trzecimi;
   (xi) wspieranie instrumentów dotyczących zajęcia i konfiskaty aktywów pochodzących z przestępstwa, w tym dodatkowych metod konfiskaty takich jak oparty na prawie cywilnym system zajmowania majątku, oraz ponowne wykorzystanie skonfiskowanego majątku na cele społeczne, zgodnie z zasadą pomocniczości;
   (xii) nasilenie walki z przestępstwami przeciwko środowisku naturalnemu i z handlem narkotykami;
   (xiii) zapewnienie wzajemnego i szybkiego uznawania – przy pełnym poszanowaniu zasady proporcjonalności – wszystkich środków sądowych, ze szczególnym uwzględnieniem wyroków karnych, nakazów konfiskaty i europejskich nakazów aresztowania;
   (xiv) wykluczenie z przetargów na zamówienia publiczne w całej Unii Europejskiej podmiotów gospodarczych prawomocnie skazanych za działalność przestępczą, korupcję i pranie pieniędzy;
   (xv) ustanowienie i uruchomienie Prokuratury Europejskiej wraz z udostępnieniem jej niezbędnych zasobów ludzkich i finansowych; jednoczesne wspieranie agencji europejskich takich jak Europol czy Eurojust oraz wspólnych zespołów dochodzeniowo-śledczych i biur ds. odzyskiwania mienia;
   (xvi) pełna zgodność zarówno na poziomie państw członkowskich, jak i UE z zobowiązaniami określonymi w instrumentach międzynarodowych dotyczących przestępczości zorganizowanej, korupcji i prania pieniędzy;
   (xvii) uznanie właściwej roli dziennikarstwa śledczego w wykrywaniu poważnych przestępstw;
   (xviii) wprowadzenie na szczeblu europejskim jednolitych przepisów w zakresie ochrony świadków, informatorów i osób współpracujących z wymiarem sprawiedliwości;
   (xix) zakazanie kandydowania lub pełnienia funkcji publicznych osobom, które zostały prawomocnie skazane za przestępstwa w zakresie przestępczości zorganizowanej, korupcji i prania pieniędzy, lub za inne poważne przestępstwa, względnie odwołanie ich ze stanowiska;
   (xx) ustanowienie i wprowadzenie – także na podstawie jednolitego systemu sprawozdawczego – właściwych kar dla typowych przestępstw związanych z cyberprzestępczością;
   (xxi) zapobieganie korupcji w sektorze publicznym poprzez lepszy dostęp do dokumentów, szczegółowych przepisów dotyczących konfliktów interesów i rejestrów służących przejrzystości;

132.  nalega, aby Parlament w dalszym ciągu zwracał szczególną uwagę na zagadnienia, którymi zajmuje się Specjalna Komisja ds. Przestępczości Zorganizowanej, Korupcji i Prania Pieniędzy, oraz zobowiązuje w tym celu Komisję Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych – we współpracy z inną właściwą komisją parlamentarną, jeżeli zajdzie taka potrzeba – do upewnienia się, że zalecenia zawarte w niniejszej rezolucji zostały należycie wdrożone na poziomie politycznym i instytucjonalnym oraz, w stosownych przypadkach, do zasięgnięcia opinii ekspertów, powoływania grup roboczych i przyjmowania sprawozdań z działań następczych;

o
o   o

133.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, rządom i parlamentom państw członkowskich, Eurojustowi, Europolowi, Frontexowi, CEPOL-owi, OLAF-owi, COSI, Europejskiemu Bankowi Inwestycyjnemu, Radzie Europy, OECD, Interpolowi, UNODC, Bankowi Światowemu, a także Grupie Specjalnej ds. Przeciwdziałania Praniu Pieniędzy oraz Europejskim Urzędom Nadzoru (EUNB, ESMA, EIOPA).

(1) Dz.U. C 251 E z 31.8.2013, s. 120.
(2) Dz.U. C 115 z 4.5.2010, s. 1.
(3) Dz.U. C 195 z 25.6.1997, s. 1.
(4) Dz.U. L 300 z 11.11.2008, s. 42.
(5) Dz.U. L 182 z 5.7.2001, s. 1.
(6) Dz.U. L 196 z 2.8.2003, s. 45.
(7) Dz.U. L 68 z 15.3.2005, s. 49.
(8) Dz.U. L 328 z 24.11.2006, s. 59.
(9) Dz.U. L 332 z 18.12.2007, s. 103.
(10) Dz.U. L 138 z 4.6.2009, s. 14.
(11) Dz.U. L 121 z 15.5.2009, s. 37.
(12) Dz.U. L 350 z 30.12.2008, s. 60.
(13) Dz.U. L 190 z 18.7.2002, s. 1.
(14) Dz.U. L 162 z 20.6.2002, s. 1.
(15) Dz.U. L 321 z 8.12.2009, s. 44.
(16) Dz.U. L 101 z 15.4.2011, s. 1.
(17) Dz.U. L 309 z 25.11.2005, s. 15.
(18) Dz.U. L 309 z 25.11.2005, s. 9.
(19) Dz.U. L 345 z 8.12.2006, s. 1.
(20) Dz.U. L 267 z 10.10.2009, s. 7.
(21) Dz.U. L 319 z 5.12.2007, s. 1.
(22) Dz.U. L 192 z 31.7.2003, s. 54.
(23) Dz.U. L 134 z 30.4.2004, s. 1.
(24) Dz.U. L 134 z 30.4.2004, s. 114.
(25) Dz.U. L 315 z 14.11.2012, s. 57.
(26) Dz.U. L 335 z 17.12.2011, s. 1.
(27) Dz.U. L 47 z 18.2.2004, s. 1.
(28) Dz.U. L 281 z 23.11.1995, s. 31.
(29) Dz.U. C 286 z 30.9.2011, s. 4.
(30) Dz.U. C 42 z 15.2.2012, s. 2.
(31) Dz.U. L 159 z 20.6.2007, s. 45.
(32) Dz.U. C 124 E z 25.5.2006, s. 254.
(33) Dz.U. C 199 E z 7.7.2012, s. 37.
(34) Dz.U. C 51 E z 22.2.2013, s. 121.
(35) Dz.U. C 131 E z 8.5.2013, s. 66.
(36) Teksty przyjęte, P7_TA(2012)0208.
(37) Teksty przyjęte, P7_TA(2013)0098.
(38) Teksty przyjęte, P7_TA(2013)0004.
(39) Teksty przyjęte, P7_TA(2013)0205.
(40) Teksty przyjęte, P7_TA(2013)0245.
(41) Dz.U. C 161 E z 31.5.2011, s. 62.
(42) http://ec.europa.eu/justice/policies/privacy/docs/wpdocs/2011/wp186_en.pdf.
(43) Żródło: Norton Cybercrime Report 2012.
(44) Dane Międzynarodowej Izby Handlu, Transparency International, inicjatywy Global Compact Narodów Zjednoczonych, Światowego Forum Ekonomicznego, Clean Business is Good Business, 2009 r.
(45) Specjalne badanie Eurobarometru nr 374 na temat korupcji, luty 2012 r.
(46) Patrz: Sprawozdanie specjalne Eurobarometru nr 390 w sprawie cyberbezpieczeństwa, lipiec 2012.
(47) Dane Międzynarodowej Izby Handlu, Transparency International, inicjatywy Global Compact, Światowego Forum Ekonomicznego, Clean Business is Good Business, 2009 r.
(48) Parlament Europejski, „Study on the deterrence of fraud with EU funds through investigative journalism in EU-27”, październik 2012 r.


e-Sprawiedliwość: plan działania na lata 2014-2018
PDF 200kWORD 22k
Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 23 października 2013 r. w sprawie planu działania na lata 2014–2018 dotyczącego e-sprawiedliwości (2013/2852(RSP))
P7_TA(2013)0445B7-0465/2013

Parlament Europejski,

–  uwzględniając europejski plan działania na lata 2009–2013 dotyczący e-sprawiedliwości,

–  uwzględniając pytanie skierowanie do Rady w sprawie planu działania na lata 2014–2018 dotyczącego e-sprawiedliwości (O‑000111/2013 – B7-0521/2013),

–  uwzględniając art. 115 ust. 5 i art. 110 ust. 2 Regulaminu,

A.  mając na uwadze, że pierwszy wieloletni europejski plan działania dotyczący e-sprawiedliwości obejmował lata 2009–2013 i miał na celu zwiększenie dostępności wymiaru sprawiedliwości i systemu prawnego dla obywateli oraz poprawę wzajemnego zrozumienia między prawnikami a pracownikami administracji dzięki zapewnieniu elektronicznych narzędzi informacji i współpracy;

B.  mając na uwadze, że portal e-sprawiedliwości uruchomiono w 2010 r.;

C.  mając na uwadze, że nastał czas podjęcia decyzji w sprawie planu działania dotyczącego e-sprawiedliwości na lata 2014–2018;

D.  mając na uwadze, że plan działania dotyczący e-sprawiedliwości powinien zostać opracowany na zasadzie otwartości dostępu oraz że należy zachęcić wszystkie państwa członkowskie do udziału;

E.  mając na uwadze, że poziom wiedzy o unijnych instrumentach wymiaru sprawiedliwości w sprawach cywilnych i procedurach transgranicznych jest stosunkowo niski oraz mając na uwadze, że 73 % obywateli uważa, iż konieczne są dodatkowe środki, aby pomóc im w dostępie do wymiaru sprawiedliwości w sprawach cywilnych w innych państwach członkowskich(1);

1.  uważa, że e-sprawiedliwość jest rozwiązaniem umożliwiającym zarówno obywatelom, jak i prawnikom większy dostęp do informacji prawnych i sądowych oraz do postępowań sądowych i administracyjnych;

2.  uważa, że e-sprawiedliwość ma do odegrania ważną rolę, jeśli chodzi o zwiększanie wzajemnego zaufania i zrozumienia, a tym samym tworzenie podstawy wzajemnego uznawania decyzji sądowych i administracyjnych, co stanowi główną zasadę systemu prawnego UE;

3.  wskazuje, że sam charakter systemów e-sprawiedliwości wpływa na obniżenie kosztów postępowań sądowych i administracyjnych, w szczególności dzięki zautomatyzowaniu wymiany informacji, doręczania dokumentów i tłumaczenia niektórych akt procesowych; uważa, że leży to w interesie wszystkich stron uczestniczących w systemie sądowym; jest przekonany, że ze względów oszczędnościowych projekty powinny zachować dobrowolny charakter;

4.  z zadowoleniem przyjmuje rozwój narzędzi e-sprawiedliwości, które ułatwią korzystanie z niektórych instrumentów UE, takich jak europejski nakaz zapłaty i postępowanie w sprawie drobnych roszczeń, a także systemów informacyjnych w obszarze wymiaru sprawiedliwości i spraw wewnętrznych, zwłaszcza europejskiego systemu przekazywania informacji z rejestrów karnych (ECRIS) i systemu informacyjnego Schengen (SIS) II;

5.  zauważa, jak ważna jest rola e-sprawiedliwości, jeśli chodzi o zapewnianie wielojęzycznych standardowych formularzy, a tym samym ograniczanie biurokracji;

6.  apeluje o szersze stosowanie elektronicznych wniosków, przekazywanie dokumentów drogą elektroniczną, częstsze korzystanie z wideo-konferencji i lepsze wzajemne połączenie rejestrów sądowych i administracyjnych, aby dalej obniżać koszty postępowań sądowych i quasi-sądowych;

7.  wzywa państwa członkowskie i Komisję do dalszego rozwoju współpracy elektronicznej w obszarze wymiaru sprawiedliwości, w szczególności przez rozszerzenie zakresu wniosków dostępnych na portalu e-sprawiedliwości; uważa, że należy zwrócić niezbędną uwagę na rozwój narzędzi e-uczenia się dla wymiaru sprawiedliwości;

8.  wskazuje, że unijny program wymiaru sprawiedliwości na lata 2014–2020 powinien umożliwiać finansowanie udanych europejskich i krajowych projektów w zakresie e-sprawiedliwości mających rzeczywistą europejską wartość dodaną dla obywateli; uważa, że należy usprawnić prace ustawodawcze, projekty w zakresie e-sprawiedliwości i planowanie programów finansowania;

9.  podkreśla znaczenie portalu e-sprawiedliwości dla osiągnięcia celu, jakim jest tworzenie prawdziwej europejskiej kultury sądowniczej w drodze hostingu narzędzi internetowych do szkolenia w zakresie wymiaru sprawiedliwości, służących za instrumenty zarządzania wiedzą i wzajemnych połączeń;

10.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie i Komisji.

(1) Komisja Europejska, Specjalne badanie Eurobarometru 351 (Wymiar sprawiedliwości w sprawach cywilnych), październik 2010, pyt. 3.


Europejska polityka sąsiedztwa: działania na rzecz wzmocnienia partnerstwa - stanowisko PE w sprawie sprawozdań z postępów za rok 2012
PDF 412kWORD 64k
Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 23 października 2013 r. w sprawie europejskiej polityki sąsiedztwa: dążenie do wzmocnienia partnerstwa. Stanowisko Parlamentu Europejskiego w sprawie sprawozdań za rok 2012 (2013/2621(RSP))
P7_TA(2013)0446B7-0484/2013

Parlament Europejski,

–  uwzględniając komunikaty Komisji z dnia 11 marca 2003 r. pt. „Rozszerzona Europa – sąsiedztwo – nowe ramy stosunków z naszymi wschodnimi i południowymi sąsiadami” (COM(2003)0104), z dnia 12 maja 2004 r. pt. „Europejska polityka sąsiedztwa – dokument strategiczny” (COM(2004)0373), z dnia 4 grudnia 2006 r. w sprawie wzmocnienia europejskiej polityki sąsiedztwa (COM(2006)0726), z dnia 5 grudnia 2007 r. w sprawie silnej europejskiej polityki sąsiedztwa (COM(2007)0774), z dnia 3 grudnia 2008 r. w sprawie Partnerstwa Wschodniego (COM(2008)0823), z dnia 20 maja 2008 r. pt. „Proces barceloński: Unia na rzecz regionu Morza Śródziemnego” (COM(2008)0319), z dnia 12 maja 2010 r. w sprawie podsumowania europejskiej polityki sąsiedztwa (COM(2010)0207) oraz z dnia 24 maja 2011 r. w sprawie „Dialogu na rzecz migracji, mobilności i bezpieczeństwa z państwami południowego regionu Morza Śródziemnego” (COM(2011)0292,

–  uwzględniając wspólne komunikaty Komisji Europejskiej i wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa z dnia 20 marca 2013 r. w sprawie europejskiej polityki sąsiedztwa – dążenie do wzmocnienia partnerstwa (JOIN(2013)0004), z dnia 25 maja 2011 r. „Nowa koncepcja działań w obliczu zmian zachodzących w sąsiedztwie” (COM(2011)0303) oraz z dnia 8 marca 2011 r. „Partnerstwo na rzecz demokracji i wspólnego dobrobytu z południowym regionem Morza Śródziemnego” (COM(2011)0200),

–  uwzględniając konkluzje Rady do Spraw Zagranicznych Unii Europejskiej z dnia 26 lipca 2010 r., 20 czerwca 2011 r. i 22 lipca 2013 r. dotyczące europejskiej polityki sąsiedztwa, a także konkluzje Rady do Spraw Zagranicznych i Handlu Unii Europejskiej z dnia 26 września 2011 r. oraz Rady Europejskiej z dnia 7 lutego 2013 r.,

–  uwzględniając wspólne komunikaty Komisji Europejskiej i Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa z dnia 15 maja 2012 r. pt. „Partnerstwo Wschodnie: Plan działania w okresie poprzedzającym szczyt jesienią 2013 r.” (JOIN(2012)0013) i pt. „W sprawie realizacji nowej europejskiej polityki sąsiedztwa” (JOIN(2012)0014) oraz towarzyszące im wspólne dokumenty robocze służb z dnia 20 marca 2013 r. („Sprawozdania regionalne”, SWD(2013)0085 i 0086),

–  uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1638/2006 z dnia 24 października 2006 r. określające przepisy ogólne w sprawie ustanowienia europejskiego instrumentu sąsiedztwa i partnerstwa(1),

–  uwzględniając deklarację barcelońską ustanawiającą partnerstwo eurośródziemnomorskie, przyjętą podczas eurośródziemnomorskiej konferencji ministrów spraw zagranicznych, która odbyła się w dniach 27 i 28 listopada 1995 r. w Barcelonie,

–  uwzględniając deklarację w sprawie regionu Morza Śródziemnego wydaną na paryskim szczycie w dniu 13 lipca 2008 r.,

–  uwzględniając rezolucję z dnia 20 maja 2010 r. w sprawie Unii na rzecz Regionu Morza Śródziemnego(2),

–  uwzględniając partnerstwo z Deauville zapoczątkowane na posiedzeniu przywódców G8 w Deauville w maju 2011 r., którego stroną jest UE,

–  uwzględniając wspólne deklaracje przyjęte podczas szczytu Partnerstwa Wschodniego w Pradze w dniu 7 maja 2009 r. oraz szczytu Partnerstwa Wschodniego w Warszawie w dniach 29–30 września 2011 r.,

–  uwzględniając wspólne oświadczenie z posiedzenia ministrów spraw zagranicznych Partnerstwa Wschodniego w Brukseli w dniu 23 lipca 2012 r.,

–  uwzględniając decyzję Rady 2011/424/WPZiB z dnia 18 lipca 2011 r. w sprawie mianowania specjalnego przedstawiciela Unii Europejskiej w południowym regionie Morza Śródziemnego(3) oraz decyzję Rady 2011/518/WPZiB z dnia 25 sierpnia 2011 r. w sprawie mianowania specjalnego przedstawiciela Unii Europejskiej w regionie Kaukazu Południowego i ds. kryzysu w Gruzji(4),

–  uwzględniając swoje rezolucje z dnia 7 kwietnia 2011 r. w sprawie przeglądu europejskiej polityki sąsiedztwa – wymiaru wschodniego(5) i w sprawie przeglądu europejskiej polityki sąsiedztwa – wymiaru południowego(6),

–  uwzględniając swoją rezolucję z dnia 14 grudnia 2011 r. w sprawie przeglądu europejskiej polityki sąsiedztwa(7),

–  uwzględniając swoją rezolucję z dnia 23 maja 2013 r. w sprawie odzyskiwania mienia przez kraje wiosny arabskiej przechodzące przemiany(8),

–  uwzględniając zalecenie z dnia 12 września 2013 r. w sprawie polityki UE wobec Białorusi(9),

–  uwzględniając rezolucję z dnia 13 czerwca 2013 r. w sprawie wolności prasy i mediów na świecie(10),

–  uwzględniając rezolucję z dnia 11 grudnia 2012 r. w sprawie strategii wolności cyfrowej w polityce zagranicznej UE(11),

–  uwzględniając akt ustanawiający Zgromadzenia Parlamentarnego Euronest z dnia 3 maja 2011 r.(12),

–  uwzględniając konkluzje ze szczytu parlamentów eurośródziemnomorskich w Marsylii w dniach 6–7 kwietnia 2013 r. oraz konkluzje Zgromadzenia Parlamentarnego Unii dla Śródziemnomorza oraz Zgromadzenia Parlamentarnego Euronest,

–  uwzględniając swoje rezolucje zawierające zalecenia Parlamentu Europejskiego dla Rady, Komisji i Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych dotyczące negocjacji w sprawie układu o stowarzyszeniu UE i Armenii(13), układu o stowarzyszeniu UE i Azerbejdżanu(14), układu o stowarzyszeniu UE i Mołdawii(15), układu o stowarzyszeniu UE i Gruzji(16) oraz układu o stowarzyszeniu UE i Ukrainy(17),

–  uwzględniając decyzje 2006/356/WE, 2005/690/WE, 2004/635/WE, 2002/357/WE, 2000/384/WE, 2000/204/WE i 98/238/WE w sprawie zawarcia układu eurośródziemnomorskiego ustanawiającego stowarzyszenie między Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a, odpowiednio, Republiką Libańską, Algierską Republiką Ludowo-Demokratyczną, Arabską Republiką Egiptu, Jordańskim Królestwem Haszymidzkim, Państwem Izrael, Królestwem Maroka i Republiką Tunezyjską, z drugiej strony,

–  uwzględniając wspólne oświadczenie ministrów spraw zagranicznych Partnerstwa Wschodniego Grupy Wyszehradzkiej, Irlandii i Litwy, wydane w Krakowie w dniu 17 maja 2013 r.,

–  uwzględniając wieloletnie stosunki UE z państwami z południowego sąsiedztwa Europy oraz historyczne, gospodarcze, polityczne i społeczne powiązania wielu państw członkowskich UE z krajami tego regionu, a także zobowiązanie UE do dalszego utrzymywania jak najściślejszych więzi, w tym udzielania niezbędnego wsparcia, zgodnie z szerzej rozumianą europejską polityką sąsiedztwa,

–  uwzględniając fakt, że decyzje wileńskiego szczytu Partnerstwa Wschodniego mogą mieć przełomowe znaczenie dla przyszłości Partnerstwa Wschodniego i z tego powodu ważne jest, by nie zapominać o długofalowej perspektywie wykraczającej poza szczyt i zapewniającej ambitne dalsze działania w regionie,

–  uwzględniając art. 110 ust. 2 Regulaminu,

A.  mając na uwadze, że układy o stowarzyszeniu nie stanowią celu samego w sobie, lecz są instrumentem służącym do propagowania głębokich i trwałych reform i transformacji systemowej oraz zbliżenia z Unią, z leżącymi u jej podstaw wartościami i standardami; mając na uwadze, że ich należyte i terminowe wdrożenie stanowi wobec tego nadrzędne kryterium oceny sytuacji w odpowiednich krajach;

B.  mając na uwadze, że europejska polityka sąsiedztwa powinna zacieśniać partnerstwo pomiędzy UE a krajami i społeczeństwami w sąsiedztwie, aby tworzyć i umacniać prawidłowo funkcjonujące demokracje, dążyć do trwałego wzrostu gospodarczego i zarządzać powiązaniami transgranicznymi;

C.  mając na uwadze, że podstawą uprzywilejowanych stosunków z sąsiadami Europy objętymi EPS jest przywiązanie wszystkich stron do wspólnych wartości (demokracji i praw człowieka, praworządności, dobrych rządów, zasad gospodarki rynkowej oraz zrównoważonego rozwoju); mając na uwadze, że po przeglądzie EPS należy położyć zdecydowany nacisk na propagowanie głębokiej i trwałej demokracji, której towarzyszy rozwój gospodarczy sprzyjający włączeniu społecznemu;

D.  mając na uwadze, że funkcjonująca demokracja, poszanowanie praw człowieka i praworządność to podstawowe filary partnerstwa UE z jej sąsiadami; mając na uwadze, że budowa głębokiej i trwałej demokracji wymaga silnego i trwałego zaangażowania ze strony rządów na rzecz wolnych i uczciwych wyborów, wolności zrzeszania się, wolności wypowiedzi i zgromadzeń oraz wolnej prasy i mediów, praworządności nadzorowanej przez niezawisłe sądy i prawa do rzetelnego procesu sądowego, zwalczania korupcji, reformy sektora bezpieczeństwa i egzekwowania prawa (w tym policji) oraz ustanowienia demokratycznej kontroli nad siłami zbrojnymi i siłami bezpieczeństwa;

E.  mając na uwadze, że polityka zewnętrzna Unii musi być spójna, zwłaszcza z jej polityką wewnętrzną, dzięki unikaniu podwójnych standardów, oraz mając na uwadze, że kryzys gospodarczy i finansowy nie może usprawiedliwiać zmniejszenia zaangażowania Unii w krajach sąsiedzkich,

F.  mając na uwadze, że rewolucje w świecie arabskim stanowią przełomowe wydarzenie w nowożytnej historii krajów z południowego sąsiedztwa Europy, jak i w historii stosunków między UE a tymi krajami, a wdrażanie zróżnicowanego podejścia w oparciu o zasadę udzielania pomocy w zależności od wyników i postępów krajów partnerskich („więcej za więcej” i „mniej za mniej”) powinno podlegać regularnej ocenie w sprawozdaniach z postępów na podstawie szczegółowych i godnych pochwały kryteriów z uwzględnieniem potrzeb tych krajów; mając na uwadze, iż niekonsekwentne stosowanie zasady „więcej za więcej” lub jej niestosowanie może mieć skutek przeciwny do zamierzonego oraz może zniweczyć cały ten proces, a także podważyć wpływy Unii i jej wiarygodność;

G.  mając na uwadze, że pokojowe demonstracje ludności, które miały miejsce w krajach arabskich w roku 2011, były apelem o godność, wyrazem uzasadnionych aspiracji demokratycznych oraz zdecydowanym wezwaniem do reform instytucjonalnych, politycznych i społecznych mających na celu stworzenie prawdziwej demokracji, walkę z korupcją i nepotyzmem, zapewnienie poszanowania praworządności, praw człowieka i podstawowych wolności, zmniejszenie nierówności społecznych, a także stworzenie lepszych warunków gospodarczych i socjalnych; mając na uwadze, że dwa lata później w kilku krajach regionu Morza Śródziemnego podstawowe prawa człowieka i podstawowe wolności obywateli są nadal łamane, a ludność boryka się z poważnymi trudnościami gospodarczymi i niepokojami;

H.  mając na uwadze, że ocena postępów poczynionych przez kraje partnerskie w zakresie przestrzegania praw człowieka i podstawowych wolności, procesów demokratycznych i zasady praworządności, a także trwałych reform gospodarczych i reformy sektora publicznego musi się opierać na ogólnych wspólnych zasadach, specyficznych wymogach sformułowanych indywidualnie dla poszczególnych krajów oraz na skutecznych, jasnych, przejrzystych, obiektywnych i mierzalnych wskaźnikach i wartościach referencyjnych przy jednoczesnym uwzględnieniu ogólnych postępów oraz stopnia zaangażowania w realizację reform;

I.  mając na uwadze, że poszanowanie demokracji i praw człowieka oraz ich propagowanie – w szczególności praw dzieci, kobiet i mniejszości – sprawiedliwość i praworządność, podstawowe wolności, w tym wolność słowa, sumienia, religii lub przekonań oraz wolność zrzeszania się, wolne i niezależne media, w tym nieograniczony dostęp do informacji, komunikacji i internetu, umacnianie społeczeństwa obywatelskiego, bezpieczeństwa, w tym pokojowe rozwiązywanie konfliktów oraz stosunki dobrosąsiedzkie, stabilność demokratyczna, dobrobyt, sprawiedliwy podział dochodu, bogactwa i szans, spójność społeczna, zwalczanie korupcji oraz wspieranie dobrych rządów i zrównoważonego rozwoju to podstawowe zasady i cele UE, które jako wspólne wartości zawsze muszą stanowić fundament EPS;

J.  mając na uwadze, że przestrzeganie podstawowych zasad demokracji to czerwona linia, której nie wolno przekraczać, a także zasadniczy warunek ściślejszego stowarzyszenia krajów Partnerstwa Wschodniego z UE; mając na uwadze, że pozbawianie obywateli należnego im prawa wyboru rządu poprzez wybiórcze posługiwanie się wymiarem sprawiedliwości, tymczasowe aresztowania, wtrącanie przeciwników politycznych do więzienia oraz nieprzeprowadzanie wolnych i uczciwych wyborów zagraża tym podstawowym zasadom;

K.  mając na uwadze, że celem europejskiej polityki sąsiedztwa jest ustanowienie obszaru dobrobytu i stosunków dobrosąsiedzkich w oparciu o wartości UE, charakteryzującego się bliskimi i pokojowymi stosunkami w regionie, promowaniem głębokiej i trwałej demokracji, praworządności, reform politycznych i gospodarczych oraz zrównoważonej społecznej gospodarki rynkowej w krajach sąsiadujących z UE, a także utworzeniem kręgu przyjaciół UE i przyjacielskimi stosunkami; mając wobec tego na uwadze, że najważniejszą zasadą przewodnią w odniesieniu do oceny postępów powinien być wkład w bezpieczeństwo oraz solidarność i dobrobyt każdej ze stron; potępia w związku z tym negatywne skutki polityki zamkniętych granic na obszarze sąsiedztwa UE, a w szczególności między krajami Partnerstwa Wschodniego i krajami kandydującymi do UE;

L.  mając na uwadze, że wielostronny wymiar europejskiej polityki sąsiedztwa stwarza jedyną w swoim rodzaju sposobność zbliżenia wszystkich krajów i zainteresowanych podmiotów z danego regionu w celu osiągnięcia wymiernych postępów i zrozumienia dzięki pracy nad konkretnymi projektami na poziomie technicznym; mając na uwadze, że podczas gdy zgromadzenia parlamentarne Euronest i Euromed dodatkowo oferują na szczeblu politycznym możliwość wzbudzenia i pogłębienia wzajemnego zrozumienia przyczyniającego się do rozwoju młodych demokracji w tych regionach; mając na uwadze, że Konferencja Władz Lokalnych i Regionalnych Partnerstwa Wschodniego (CORLEAP) oraz Eurośródziemnomorskie Zgromadzenie Samorządów Lokalnych i Regionalnych (ARLEM) odgrywają istotną rolę we wzmacnianiu demokracji poprzez współpracę gospodarczą, społeczną i terytorialną;

M.  mając na uwadze, że w wielu z krajów objętych europejską polityką sąsiedztwa wolność prasy i mediów, a także wolność cyfrowa znajdują się pod ciągłą presją; mając na uwadze, że prawo do wolności wypowiedzi jest powszechnym prawem człowieka, które leży u podstaw demokracji i ma zasadnicze znaczenie dla korzystania z innych praw; mając na uwadze, że powszechne prawa i wolności wymagają ochrony zarówno w środowisku internetowym, jak i poza nim;

N.  mając na uwadze, że w 2011 r. UE dokonała przeglądu europejskiej polityki sąsiedztwa z myślą o udzieleniu większego wsparcia krajom partnerskim budującym głęboką i trwałą demokrację oraz wsparciu rozwoju gospodarczego sprzyjającego włączeniu społecznemu; mając na uwadze, że unijne instrumenty finansowania zewnętrznego, a zwłaszcza Europejski Instrument Sąsiedztwa, powinny wspierać cele polityki sąsiedztwa; mając na uwadze, że konieczne jest ustanowienie silnych i wyraźnych powiązań między ramami polityki a wsparciem udzielanym za pośrednictwem tych instrumentów;

O.  mając na uwadze, że niezadowalające postępy kilku krajów Partnerstwa Wschodniego mogą być rezultatem powolnych zmian politycznych i społecznych lub ich braku w krajach partnerskich, znużenia Unii europejską polityką sąsiedztwa, która dla partnerów europejskich nie stanowi wystarczająco motywującej perspektywy europejskiej z powodu kryzysu gospodarczego i finansowego, a także presji Rosji i jej konkurencyjnej oferty integracyjnej w postaci Unii Euroazjatyckiej;

P.  mając na uwadze, że szczyt wileński stanowi kamień milowy w rozwoju Partnerstwa Wschodniego oraz główny sprawdzian tego, czy polityka sąsiedztwa UE jest w stanie przynieść wymierne rezultaty;

Q.  mając na uwadze, że o ile układy o stowarzyszeniu są wynikiem stosunków dwustronnych w ramach Partnerstwa Wschodniego, stosunki wielostronne nadal stanowią zasadniczy wymiar rozwoju dobrej współpracy regionalnej w oparciu o stosunki dobrosąsiedzkie; mając na uwadze, że w związku z tym godne ubolewania jest to, iż w Partnerstwie Wschodnim występuje szereg nierozwiązanych sporów terytorialnych, które należy rozstrzygnąć; mając na uwadze, że Parlament Europejski opowiada się w pełni za zasadami suwerenności, integralności terytorialnej i prawem do samostanowienia narodów;

R.  mając na uwadze, że w związku z tym UE powinna odgrywać aktywniejszą rolę w pokojowym rozwiązywaniu konfliktów, w tym zamrożonych konfliktów, które stanowią obecnie niemożliwą do pokonania przeszkodę w pełnym rozwoju dobrosąsiedzkich stosunków i współpracy regionalnej we wschodnich i południowych krajach partnerskich;

S.  mając na uwadze, że Zgromadzenie Parlamentarne Partnerstwa Wschodniego (Euronest) nadal stanowi kluczowy element rozwoju demokratycznego i parlamentarnego wymiaru Partnerstwa Wschodniego, umożliwiając wymianę najlepszych praktyk w metodach pracy parlamentarnej i stanowiąc podstawową platformę zbliżenia wschodnich partnerów do UE i dotarcia do obywateli;

1.  z zadowoleniem przyjmuje publikację sprawozdań za rok 2012 z postępów w krajach południowych i wschodnich objętych europejską polityką sąsiedztwa, jednak wyraża ubolewanie, że w większości przypadków ze sprawozdań i wydarzeń, które miały miejsce, wyłania się mieszany obraz postępów, stagnacji i regresji oraz że przedstawiają one sytuację w danym kraju, ale nie zawierają oceny programów realizowanych przez Unię ani konkretnych zaleceń dotyczących ukierunkowania środków w ramach instrumentów zewnętrznych UE lub pomocy na współpracę rozwojową i jej wpływu na kształtowanie polityki w państwach partnerskich; jest zdania, że sprawozdania te powinny również zawierać ocenę trendów dzięki uwzględnieniu danych obejmujących lata poprzednie;

2.  podkreśla, że zgodnie z art. 8 i 49 Traktatu o Unii Europejskiej (TUE) wszystkie państwa europejskie, w tym kraje objęte europejską polityką sąsiedztwa, mają długoterminową możliwość ubiegania się o członkostwo w Unii Europejskiej;

3.  zdecydowanie uważa, że Parlament Europejski powinien być w pełni zaangażowany w realizację nowej europejskiej polityki sąsiedztwa i dostosowywanie wsparcia finansowego UE, zwłaszcza w drodze aktów delegowanych, oraz powinien być regularnie informowany o postępach w procesie wdrażania reform w krajach partnerskich i o dostosowaniach w ich następstwie; ubolewa nad faktem, że nie zawsze zasięga się jego opinii podczas sporządzania planów działania ani nie informuje się go o przebiegu dyskusji; uważa, że rezolucja Parlamentu Europejskiego stanowią integralny element ram europejskiej polityki sąsiedztwa oraz apeluje o przyznanie posłom do Parlamentu Europejskiego statusu obserwatorów z prawem uczestnictwa w posiedzeniach podkomisji zajmujących się kwestiami politycznymi i prawami człowieka;

4.  ubolewa z powodu faktu, że postępy poczynione przez kraje partnerskie nie zawsze odpowiadają celom ustalonym wspólnie z UE; apeluje o konkretną ocenę skuteczności europejskiej polityki sąsiedztwa po przeglądzie; wzywa do nasilenia działań w celu wykorzystania w spójny sposób wszystkich instrumentów i strategii, jakimi dysponuje Unia, w ramach europejskiej polityki sąsiedztwa; wzywa do konsekwentnego wdrażania opartego na zachętach i zróżnicowanego podejścia oraz zasady „więcej za więcej”, która jest podstawą europejskiej polityki sąsiedztwa po przeglądzie; w razie konieczności wzywa do stosowania zasady „mniej za mniej” w stosunku do krajów objętych europejską polityką sąsiedztwa, które nie czynią wystarczających postępów w zakresie budowania głębokiej i trwałej demokracji ani nie podejmują uzgodnionych reform; podkreśla, że podstawowe wsparcie ze strony Unii musi także odzwierciedlać potrzeby partnerów pod względem rozwoju;

5.  podkreśla ważną rolę, jaką odgrywa społeczeństwo obywatelskie w procesie transformacji i reform oraz w dialogu politycznym w krajach sąsiedzkich, wzywa UE do zacieśnienia współpracy ze społeczeństwem obywatelskim w krajach sąsiedzkich oraz do udzielania mu wsparcia w ramach szeregu różnorodnych instrumentów finansowania;

6.  uważa, że wsparcie procesów przemian demokratycznych powinno się koncentrować na rozwijaniu zdolności instytucjonalnych demokratycznych instytucji, na pomocy wszystkim partiom politycznym i społeczeństwu obywatelskiemu, na wspieraniu praw kobiet i mniejszości, a także na ugruntowaniu w społeczeństwach krajów partnerskich praworządności, praw człowieka i podstawowych wolności, w szczególności wolności zrzeszania się, wolności wypowiedzi, wolności zgromadzeń oraz wolnej prasy i mediów; wzywa także Unię i państwa członkowskie do wspierania partnerstwa między różnymi organizacjami i grupami społeczeństwa, aby przekazać im poczucie odpowiedzialności za proces europejskiego sąsiedztwa; potwierdza, że należy go prowadzić między innymi w drodze tworzenia horyzontalnych więzi między różnymi podmiotami społeczeństwa na zasadzie partnerstwa bliźniaczego między organizacjami społeczeństwa obywatelskiego (organizacjami pozarządowymi, związkami zawodowymi, organizacjami biznesowymi, mediami, organizacjami młodzieżowymi itp.) i w oparciu o projekty partnerskie z władzami krajowymi i administracją (zwłaszcza w szkolnictwie);

7.  uważa, że należy dokonać należytej analizy sprawozdań z postępów pod kątem problematyki płci; podkreśla potrzebę położenia większego nacisku na wzmocnienie praw pracowniczych i związkowych, prace nad uwzględnianiem równouprawnienia płci we wszystkich działaniach oraz na współpracę i dialog z organizacjami pozarządowymi, związkami zawodowymi i innymi organizacjami społeczeństwa obywatelskiego w ramach europejskiej polityki sąsiedztwa po przeglądzie;

8.  zdecydowanie podkreśla, że poszanowanie powszechnych praw człowieka i podstawowych wolności stanowi zasadę przewodnią polityki zagranicznej UE; uważa, że wspieranie społeczeństw obywatelskich jest filarem polityki sąsiedztwa po przeglądzie i dlatego zaleca, aby pomoc społeczeństwom obywatelskim, w tym partnerom społecznym, odpowiadała powadze wyzwań oraz by wprowadzono w tym celu ścisłą koordynację z Europejskim Funduszem na rzecz Demokracji;

9.  podkreśla, że główne organizacje pozarządowe utworzyły wspólne platformy dotyczące Unii dla Śródziemnomorza i Partnerstwa Wschodniego; jest zdania, że z owymi forami społeczeństwa obywatelskiego należy odpowiednio wcześnie przeprowadzać stosowne konsultacje w związku ze sporządzaniem, wdrażaniem i monitorowaniem planów działania w ramach europejskiej polityki sąsiedztwa;

10.  uważa, że należy skonsolidować wielostronne struktury europejskiej polityki sąsiedztwa oraz rozwijać je w sposób bardziej strategiczny; stwierdza, że zważywszy na centralny charakter „skutecznego multilateralizmu” w polityce zewnętrznej Unii, Komisja i ESDZ powinny rozważyć ewentualność wielostronnego charakteru europejskiej polityki sąsiedztwa, który mógłby posłużyć za ramy budowania stosunków politycznych w szerzej pojętej Europie;

11.  wzywa UE do zwiększenia widoczności finansowanych lub wspieranych przez nią w ramach europejskiej polityki sąsiedztwa projektów realizowanych w krajach partnerskich oraz do energiczniejszej współpracy ze społeczeństwem w celu poprawy wizerunku i akceptacji UE wśród obywateli krajów objętych europejską polityką sąsiedztwa, a mianowicie przy wykorzystaniu kampanii w środkach przekazu, szczególnie poprzez uwypuklenie wartości dodanej współpracy z UE;

12.  wyraża ubolewanie z powodu znacznego obniżenia środków w dziale 4 wieloletnich ram finansowych na lata 2014–2020 w porównaniu z pierwotnym wnioskiem Komisji; podkreśla, że ambitne finansowanie Partnerstwa Wschodniego ma zasadnicze znaczenie dla dalszych postępów w realizacji reform, wymianie najlepszych praktyk oraz dla osiągnięcia lub podtrzymania dojrzałego funkcjonowania demokracji we wschodnim sąsiedztwie UE, co leży w jej żywotnym interesie; uważa również, że należy zachować obecną równowagę między wschodnią a południową składową europejskiej polityki sąsiedztwa, przy pełnym poszanowaniu dotychczas stosowanych zasad zróżnicowanego i dopasowanego podejścia; nalega, by właściwe władze budżetowe regularnie aktualizowały wskaźniki i wytyczne wpływające na proces podejmowania decyzji w odniesieniu do wsparcia budżetowego oraz by Parlament był angażowany w proces przyznawania lub wycofywania środków budżetowych w związku ze stosowaniem zasady „więcej za więcej” lub „mniej za mniej”;

13.  podkreśla, że wolność wypowiedzi, pluralizm i niezależność mediów są podstawą demokracji; podkreśla zatem znaczenie wsparcia UE dla niezależnych, trwałych i odpowiedzialnych mediów publicznych przekazujących wysokiej jakości, pluralistyczne i zróżnicowane treści, a także przypomina, że wolne i niezależne media publiczne zawsze odgrywają kluczową rolę w pogłębianiu demokracji, zwiększaniu zaangażowania społeczeństwa obywatelskiego w sprawy publiczne oraz wzmacnianiu roli obywateli w dążeniu do demokracji;

14.  uznaje ogromne znaczenie wolnych i uczciwych wyborów dla transformacji demokratycznej i podkreśla rolę niezależnych mediów, a zwłaszcza mediów publicznych, w przejrzystym, wiarygodnym i demokratycznym przebiegu procesu wyborczego; wzywa Komisję i ESDZ do dalszego udzielania, a w miarę możliwości zwiększenia wsparcia dla demokratycznego przebiegu nadchodzących wyborów w krajach partnerskich, w tym większej wolności i pluralizmu mediów;

Partnerstwo Wschodnie

15.  zaleca Unii, aby: a) wzmocniła stosowanie zasady „więcej za więcej” i pobudziła pozytywną konkurencję i współpracę między krajami partnerskimi, a także wyraziła niezbędne poparcie dla krajów Partnerstwa Wschodniego, na które państwa trzecie wywierają presję w związku z wdrażaniem dorobku wspólnotowego; b) stosowała podejście dwutorowe polegające na kierowaniu wysokich wymagań pod adresem rządów krajów Partnerstwa Wschodniego przy jednoczesnej otwartości, szczodrości i postawie świadczącej o zaangażowaniu w stosunku do obywateli krajów partnerskich; c) zachęcała obywateli krajów partnerskich do opowiadania się za wartościami, na których opiera się UE, a mianowicie za demokracją, praworządnością, poszanowaniem praw człowieka i podstawowych wolności, poprzez angażowanie się na rzecz ich propagowania i uczynienia z nich głównego zalążka transformacji władzy normatywnej; d) opracowała długofalową strategię propagowania wartości europejskich obejmujących wewnętrzne zmiany i aspiracje społeczeństw w dziedzinie wolności i dobrobytu; e) dokonała decentralizacji Partnerstwa Wschodniego poprzez dialog z podmiotami publicznymi po obydwu stronach i przekazanie im odpowiedzialności za partnerstwo, a to dzięki nawiązaniu horyzontalnych stosunków partnerskich i współpracy, zwiększeniu mobilności, zacieśnieniu kontaktów międzyludzkich, ułatwieniom wizowym i perspektywom na system bezwizowy, w którym to przypadku należy stosować podejście wysuwające sąsiadów na pierwszy plan; oraz f) parafowała lub podpisała układy o stowarzyszeniu i dążyła do ich szybkiego wdrożenia najpierw na zasadzie tymczasowości, a następnie w pełni, zanim dobiegnie końca obecna kadencja Parlamentu Europejskiego i Komisji Europejskiej, pod warunkiem że spełniono niezbędne warunki i wymagania; g) powstrzymała się od używania siły lub gróźb użycia siły przy rozstrzyganiu sporów w regionie, podkreślając, że jedynym możliwym sposobem rozwiązywania konfliktów w regionie są negocjacje w formie uznanej na szczeblu międzynarodowym, oparte na zasadach określonych w prawie międzynarodowym;

16.  przypomina swoje stanowisko, że okupacja przez jeden z krajów objętych Partnerstwem Wschodnim terytorium innego kraju stanowi pogwałcenie podstawowych zasad i celów Partnerstwa Wschodniego oraz że rozwiązanie konfliktu o Górski Karabach powinno być zgodne z rezolucjami Rady Bezpieczeństwa Narodów Zjednoczonych nr 822, 853, 874 i 884 z 1993 r. oraz podstawowymi zasadami grupy mińskiej OBWE zapisanymi we wspólnym oświadczeniu z L’Aquili z dnia 10 lipca 2009 r.;

17.  ubolewa, że w miarę zbliżania się wileńskiego szczytu Partnerstwa Wschodniego nasilają się różnego rodzaju naciski na kraje Partnerstwa Wschodniego; uważa te naciski za niedopuszczalne i wzywa Rosję do powstrzymania się od działań będących wyraźnym naruszeniem zasad z Helsinek; zdecydowanie podkreśla, że swoboda decydowania krajów Partnerstwa Wschodniego nie powinna pociągać za sobą negatywnych konsekwencji w postaci środków w dziedzinie handlu, polityki wizowej, ograniczonej mobilności pracowników, ingerencji w zamrożone konflikty i innych; wzywa Komisję Europejską i ESDZ do potraktowania tego godnego ubolewania postępowania jako wykraczającego poza wymiar czysto handlowy oraz do działania i obrony partnerów Unii i do wysłania tym samym silnego sygnału wsparcia dla wszystkich krajów Partnerstwa Wschodniego w ich europejskich aspiracjach i wyborach; podkreśla jednak, że układy o stowarzyszeniu oraz pogłębione i kompleksowe umowy o wolnym handlu są planem reform z korzyścią dla wszystkich;

18.  pozostaje zaangażowany w dalszy rozwój Zgromadzenia Parlamentarnego Euronest jako ważnego forum wielostronnej międzyparlamentarnej współpracy z krajami Partnerstwa Wschodniego; ubolewa nad proponowanymi cięciami w ramach linii budżetowych dotyczących europejskiej polityki sąsiedztwa w wieloletnich ramach finansowych na lata 2014–2020, gdyż te linie budżetowe mają za cel udzielenie bliższego wsparcia dla działań i projektów związanych z budowaniem demokracji, praworządnością i promowaniem praw człowieka;

19.  podkreśla, że konkretnym gestem wobec społeczeństw krajów Partnerstwa Wschodniego i realną pomocą w zbliżaniu z krajami Unii Europejskiej byłoby zniesienie wymogu wizowego;

20.  uważa publikację planu działania dotyczącego Partnerstwa Wschodniego na lata 2012–2013 za pierwszy krok w kierunku opracowania skuteczniejszych narzędzi monitorowania; wzywa Komisję Europejską i Europejską Służbę Działań Zewnętrznych do dalszego opracowywania odpowiednich mechanizmów następczych zdolnych do oceny wyników i osiągnięć krajów objętych europejską polityką sąsiedztwa oraz do wyznaczenia jasnych i wymiernych celów;

21.  zaleca krajom Partnerstwa Wschodniego, aby: a) ponownie wyważyły i zdwoiły wysiłki mające na celu doprowadzenie do spełnienia kryteriów politycznych, prawnych i gospodarczych; b) ugruntowały w swoich społeczeństwach podstawowe wartości takie jak demokracja, praworządność, prawa człowieka, równouprawnienie płci oraz zwalczanie korupcji; c) w dalszym ciągu wspierały zmiany społeczne, procesy reform i systematyczną poprawę norm publicznych i funkcjonowania administracji, a także traktowały integrację europejską jako strategiczny wybór w perspektywie długofalowej, a nie jedynie wysiłek o charakterze gospodarczym i administracyjnym; d) wyeliminowały rozdźwięk między retoryką a praktycznym działaniem; e) zwracały większą uwagę na wielostronną strukturę Partnerstwa Wschodniego i możliwość uczenia się dzięki korzystaniu z najlepszych praktyk; f) w przypadku konfliktów regionalnych postępowały zgodnie z duchem i doświadczeniami wynikającymi z historii integracji europejskiej oraz zacieśniały wzajemną współpracę regionalną, polityczną i gospodarczą, gdyż dwustronne kwestie muszą być rozwiązywane pokojowo, a stosunki dobrosąsiedzkie i współpraca regionalna są zasadniczymi elementami Partnerstwa Wschodniego; g) angażowały obywateli i podmioty publiczne w horyzontalne stosunki partnerskie i współpracę ze swoimi odpowiednikami z Unii, a także prowadziły dialog ze społeczeństwem obywatelskim i młodszym pokoleniem jako czynnikami mogącymi wywoływać zmiany; h) powstrzymały się od używania siły lub gróźb użycia siły przy rozstrzyganiu sporów w regionie, podkreślając, że jedynym możliwym sposobem rozwiązywania konfliktów w regionie są negocjacje w formie uznanej na szczeblu międzynarodowym, oparte na zasadach określonych w prawie międzynarodowym;

22.  jest zaniepokojony działaniami Rosji zmierzającymi do zniechęcenia krajów partnerskich do politycznego i gospodarczego stowarzyszenia z UE; ponownie podkreśla suwerenne prawo każdego kraju do swobodnego decydowania o politycznych i handlowych sojuszach; ponadto jest zdania, że postępująca integracja krajów partnerskich z UE jest w pełni zgodna z ich dążeniem do zachowania bliskich stosunków z Rosją; sprzeciwia się postrzeganiu stosunków krajów partnerskich z UE i Rosją jako gry o sumie zerowej;

23.  ponownie podkreśla potrzebę dążenia do stabilności i bezpieczeństwa w regionie, co jest niezbędne do osiągnięcia celów Partnerstwa Wschodniego, również w kontekście dalszej integracji z UE; nalega na dalsze wysiłki na rzecz rozwiązania konfliktów terytorialnych w Gruzji, Azerbejdżanie, Armenii i Mołdawii;

24.  przypomina, że zaangażowanie w układ o stowarzyszeniu oraz pogłębioną i kompleksową umowę o wolnym handlu wyklucza jakąkolwiek inną formę równoczesnego udziału w unii celnej;

25.  wzywa państwa członkowskie UE i partnerów z Europy Wschodniej do przeglądu ich strategii eksportu broni w obrębie regionu w celu zawarcia porozumień o rozbrojeniu i demilitaryzacji obszarów objętych konfliktami; wzywa Rosję do przestrzegania układów w konstruktywny sposób, przy pełnym poszanowaniu suwerenności krajów regionu i powstrzymaniu się od jakichkolwiek działań, które zagroziłyby stabilności w regionie;

26.  podkreśla, że UE i partnerzy z Europy Wschodniej stoją przed wspólnymi wyzwaniami politycznymi w odniesieniu do zapewnienia niezawodnych i bezpiecznych dostaw energii; przypomina, że współpraca w zakresie bezpieczeństwa energetycznego została wyraźnie wskazana wśród priorytetów Partnerstwa Wschodniego i europejskiej polityki sąsiedztwa na lata 2014–2020; oczekuje, że trzeci szczyt Partnerstwa Wschodniego, który odbędzie się w Wilnie, stanie się bodźcem do wzmocnionej współpracy w dziedzinie energetyki i zwiększy bezpieczeństwo energetyczne obu stron;

27.  przypomina, że Traktat o Wspólnocie Energetycznej kładzie podwaliny pod w pełni zintegrowany regionalny rynek energii sprzyjający wzrostowi i inwestycjom oraz stwarza stabilne ramy prawne; zaleca w tym celu wyjście w ramach Traktatu o Wspólnocie Energetycznej poza 2016 r., przy jednoczesnym dostosowaniu procesu podejmowania decyzji do przyszłych wyzwań, m.in. poprzez ustanowienie prawnych instrumentów kontroli, których celem byłoby przeciwdziałanie nieskutecznemu wdrażaniu dorobku, oraz mechanizmów solidarności; z zadowoleniem przyjmuje kandydaturę do członkostwa we Wspólnocie Energetycznej ze strony Gruzji, która stałaby się trzecim członkiem z grona krajów Partnerstwa Wschodniego po Ukrainie i Mołdawii; wzywa do dalszego rozszerzania Wspólnoty Energetycznej za pośrednictwem europejskiej polityki sąsiedztwa zgodnie z celami Wspólnoty Energetycznej i w oparciu o wzajemne interesy; podkreśla, że integracja na płaszczyźnie uregulowań prawnych powinna iść w parze ze wspólnymi inwestycjami w przepustowość połączeń wzajemnych i w infrastrukturę oraz w odnawialne źródła energii, efektywność energetyczną i nowe technologie; podkreśla kluczowe znaczenie dalszej dywersyfikacji dostaw i dróg przesyłu;

28.  wzywa do zawierania klauzuli dotyczącej bezpieczeństwa energetycznego we wszystkich umowach z krajami Partnerstwa Wschodniego w celu zagwarantowania pełnego przestrzegania przepisów obowiązujących w obrębie wewnętrznego rynku energii UE oraz do uwzględniania w tych umowach mechanizmu wczesnego ostrzegania w sprawach energii w celu zagwarantowania wczesnej oceny potencjalnych zagrożeń i problemów związanych z przesyłem i dostawami energii z państw trzecich, a także do ustanowienia wspólnych ram udzielania wzajemnej pomocy, solidarności i rozstrzygania sporów;

Armenia

29.  docenia postępy w zakresie norm demokratycznych i spełnienia wymogów wynikających z układu o stowarzyszeniu, ale przyznaje, że w obszarze demokracji wciąż utrzymują się poważne braki, którymi należy się zająć; dostrzega, że należy poczynić dalsze postępy w reformowaniu systemu sprawowania rządów, w tym w dziedzinie egzekwowania prawa i wymiaru sprawiedliwości oraz w zwalczaniu korupcji; ubolewa nad ostatnim posunięciem prezydenta Armenii, który zobowiązał się do przystąpienia do unii celnej; przypomina władzom Armenii, że taka polityka jest nie do pogodzenia z układem o stowarzyszeniu; w związku z tym ubolewa, że wyboru tego dokonano bez przeprowadzenia pełnej kontroli parlamentarnej oraz bez otwartej i przejrzystej debaty z udziałem społeczeństwa armeńskiego; ma w związku z tym nadzieję, że Armenia będzie kontynuować reformy związane z perspektywą unijną, których realizacja może doprowadzić do gospodarczego dobrobytu w tym kraju i pomóc w rozwiązaniu wciąż występujących na jego terytorium problemów społeczno‑gospodarczych i politycznych; wzywa do współpracy z UE, która jest na to otwarta; ponadto potępia ataki na działaczy organizacji społeczeństwa obywatelskiego opowiadających się w demonstracjach za integracją europejską oraz wzywa do postawienia sprawców tych ataków przed sądem;

30.  przyjmuje z zadowoleniem realizację rozsądnej polityki makroekonomicznej i reform strukturalnych w Armenii oraz dalsze postępy ku osiągnięciu celów planu działania;

Azerbejdżan

31.  ubolewa nad niejasną wizją i niezdecydowaniem w kwestii dążenia przez Azerbejdżan do zawarcia układów o stowarzyszeniu; podkreśla ekonomiczny potencjał stosunków UE–Azerbejdżan, lecz jest zaniepokojony brakami w zakresie demokracji, praworządności i praw człowieka w Azerbejdżanie; nalega zatem, by Azerbejdżan wykazał zaangażowanie przez podniesienie poziomu swoich odpowiednich standardów, w tym wolności słowa i zrzeszania się, umożliwiając opozycji demokratycznej korzystanie z przysługujących jej praw; obstaje przy przekonaniu, że zwolnienie więźniów politycznych i zaprzestanie prześladowania działaczy politycznych, obrońców praw człowieka i dziennikarzy to konieczne warunki wstępne zawarcia z Azerbejdżanem jakiejkolwiek umowy o strategicznym partnerstwie na rzecz modernizacji;

32.  wyraża ubolewanie w związku z faktem, że stosownie do wniosków długoterminowej misji Biura Instytucji Demokratycznych i Praw Człowieka (ODIHR) ostatnie wybory prezydenckie przeprowadzone w dniu 9 października 2013 r. ponownie nie spełniły standardów OBWE z powodu ograniczenia wolności zgromadzeń i wolności słowa; w związku z tym wzywa władze Azerbejdżanu do ustosunkowania się do wszystkich zaleceń zawartych w najnowszych i minionych sprawozdaniach ODIHR i OBWE oraz do ich sprawnego wdrożenia; apeluje o bezzwłoczne i bezwarunkowe zwolnienie 14 azerbejdżańskich opozycjonistów, dziennikarzy i obrońców praw człowieka uwięzionych w ostatnich miesiącach, w tym Tofika Yakublu i Ilgara Mammadowa(18);

Białoruś

33.  wyraża ubolewanie z powodu zastoju i niedającej się zaakceptować sytuacji w odniesieniu do praw człowieka, demokracji i więźniów politycznych, jak i z powodu braku postępów w zakresie przestrzegania wartości i norm propagowanych przez Unię; domaga się od Unii krytycznego zaangażowania i postępowania zgodnie ze ściśle określonymi warunkami przy jednoczesnym zastosowaniu podejścia opierającego się na większej szczodrości i otwartości względem społeczeństwa obywatelskiego i organizacji pozarządowych, które należy wspierać w procesie nadzoru i realizowania reform; wzywa władze Białorusi do wzięcia udziału w dialogu w sprawie modernizacji oraz rozpoczęcia negocjacji z UE w sprawie ułatwień wizowych oraz umów o readmisji w celu wspierania kontaktów międzyludzkich;

34.  wzywa władze Białorusi, by wykorzystały prezydencję litewską oraz szczyt Partnerstwa Wschodniego w Wilnie jako kolejną szansę na poprawę stosunków z UE, gdy tylko uwolnieni zostaną wszyscy więźniowie polityczni, w celu wznowienia dialogu politycznego na temat m.in. reform demokratycznych, wolnych i uczciwych wyborów, poszanowania praworządności, praw człowieka i podstawowych wolności, a także nawiązania stosunków z opozycją i społeczeństwem obywatelskim, pod warunkiem że władze Białorusi okażą szacunek dla tych podstawowych wartości;

35.  ponownie zapewnia o gotowości UE do poprawy stosunków z rządem Białorusi, jak tylko władze tego kraju podejmą zobowiązanie do realizacji wspólnie ustalonego programu, w tym do poszanowania zasad demokracji, praw człowieka i podstawowych wolności m.in. poprzez bezwarunkowe uwolnienie i rehabilitację wszystkich więźniów politycznych; podkreśla jednak, że wszelkie zaangażowanie obwarowane jest rygorystycznymi warunkami;

36.  podkreśla w szczególności potrzebę dalszego wzmocnienia wsparcia finansowego dla niezależnych mediów białoruskich;

Gruzja

37.  docenia osiągnięte w ostatnich latach postępy w zakresie modernizacji kraju oraz w kwestii spełniania wymogów wynikających z układu o stowarzyszeniu, a także wysiłki władz w walce z korupcją; z zadowoleniem odnosi się do wzorowego pokojowego przekazania władzy w wyniku demokratycznych wyborów parlamentarnych; z niepokojem jednak zwraca uwagę na wciąż niedostateczne stosowanie norm demokratycznych; w związku z tym podkreśla potrzebę dalszej poprawy i reform w celu wprowadzenia niezależnego i bezstronnego systemu sądowego oraz skutecznego systemu sądownictwa karnego, a także pozbawionego dyskryminacji systemu wyborczego, jak i zapewnienia poszanowania praw mniejszości; zwraca uwagę na toczące się procesy sądowe przeciw głównym członkom opozycji, w tym przeciw Iwane Marabiszwilemu, oraz wzywa do pełnego poszanowania norm i standardów europejskich; wspiera wysiłki rządu gruzińskiego w zakresie łagodzenia napięć w stosunkach z Rosją, przy jednoczesnym zachowaniu proeuropejskiego nastawienia Gruzji; ponownie podkreśla zdecydowanie wsparcie UE dla integralności terytorialnej Gruzji;

38.  zachęca do parafowania układu o stowarzyszeniu, w tym pogłębionej i kompleksowej umowy o wolnym handlu, podczas szczytu w Wilnie oraz do sprawnego przyjęcia planu działania w zakresie liberalizacji wizowej; uważa, że warunkiem podpisania układu o stowarzyszeniu powinien być widoczny postęp dokonany przez Gruzję w dziedzinie rządów prawa i demokracji oraz zgodności nadchodzących wyborów prezydenckich z europejskimi standardami; dostrzega ważny wpływ, jaki wdrożenie układu o stowarzyszeniu, wolny handel oraz wprowadzenie podróży bezwizowych wywrze na proces reform w Gruzji;

39.  wzywa Komisję, aby zastosowała zasadę warunkowości, ustalając szereg wskaźników, za pomocą których mierzyć się będzie poczynione postępy;

40.  zwraca uwagę, że wybory prezydenckie zaplanowane na dzień 27 października 2013 r., a tym samym zbiegające się w czasie z zakończeniem negocjacji w sprawie układu o stowarzyszeniu z UE, będą decydującym sprawdzianem gotowości Gruzji do stosowania norm demokracji i praworządności, przy zapewnieniu opozycji pełnej swobody kandydowania w wyborach, zaś wolnym i niezależnym mediom – swobody relacjonowania kampanii wyborczej bez ingerencji ze strony władz;

41.  podkreśla, że Gruzja nie powinna rezygnować ze swych aspiracji europejskich i powinna oprzeć się presji, jaką wywiera się na ten kraj w celu odwiedzenia go od zawarcia układu o stowarzyszeniu z UE;

Mołdawia

42.  z zadowoleniem przyjmuje determinację polityczną, by spełnić wymogi układu o stowarzyszeniu, w tym pogłębionej i kompleksowej umowy o wolnym handlu, a także planu działania w dziedzinie liberalizacji reżimu wizowego, jak i postępy w związku z podpisaniem projektu budowy gazociągu Iasi‑Ungheni; pochwala wysiłki modernizacyjne podejmowane w kraju, w szczególności zwiększone nakłady na naukę; wzywa do szybkiego podpisania tego układu oraz do podjęcia wszelkich niezbędnych kroków, aby jak najszybciej wprowadzić go w życie; zdaje sobie jednak sprawę ze słabości instytucji demokratycznych oraz z potrzeby ich stałego umacniania; zachęca rząd Mołdawii do dalszych intensywnych wysiłków na rzecz wprowadzenia niezbędnych środków; uważa, że stabilność polityczna i trwałe porozumienie w sprawie reform, szczególnie jeżeli chodzi o praworządność oraz niezawisłość instytucji państwowych, mają podstawowe znaczenie dla aspiracji europejskich Mołdawii;

43.  zachęca do podjęcia kwestii układu o stowarzyszeniu, w tym głębokiej i kompleksowej umowy o wolnym handlu, podczas szczytu w Wilnie, a także ma nadzieję na szybkie zakończenie dialogu dotyczącego kwestii wizowych; uznaje ważny wpływ, jaki wprowadzenie układu o stowarzyszeniu, wolnego handlu oraz podróży bezwizowych wywrze na procesy reform w Mołdawii; zauważa w związku z tym, że niedawne kryzysy polityczne ujawniły słabość dotychczasowych procesów demokratyzacji oraz podkreśla potrzebę podjęcia wysiłków na rzecz zbudowania prawdziwie wiarygodnych niezawisłych instytucji demokratycznych;

44.  zaleca szybkie podpisanie w najbliższej przyszłości (po szczycie w Wilnie) układu o stowarzyszeniu, jeżeli utrzymane zostanie obecne tempo spełniania wymogów;

45.  z zadowoleniem przyjmuje wniosek Komisji w sprawie pełnej liberalizacji importu wina z Mołdawii i ma nadzieję, że szybkie wdrożenie tego wniosku będzie stanowić przeciwwagę dla negatywnych konsekwencji zakazu przywozu wina, jaki Rosja wprowadziła w stosunku do Mołdawii;

46.  z zadowoleniem przyjmuje rozpoczęcie budowy nowego gazociągu pomiędzy Mołdawią a Rumunią i zachęca do kontynuowania wysiłków, a także do oparcia się presji ze strony Rosji, aby zrezygnować z układu o stowarzyszeniu;

Ukraina

47.  z zadowoleniem odnotowuje trwający dialog między Ukrainą a UE i wspólną ambicję podpisania umowy stowarzyszeniowej na szczycie Partnerstwa Wschodniego w Wilnie w dniach 28–29 listopada 2013 roku;

48.  zachęca władze Ukrainy do dokonania dalszych postępów w spełnianiu wymogów wynikających z układu o stowarzyszeniu, zgodnie z konkluzjami Rady z dnia 10 grudnia 2012 r. dotyczącymi Ukrainy i z rezolucją Parlamentu Europejskiego z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie sytuacji na Ukrainie(19), oraz do zajęcia się w dalszym ciągu wymagającymi rozwiązania kwestiami wybiórczego posługiwania się systemem sprawiedliwości oraz doprzeprowadzenia reformy systemu wyborczego i wymiaru sprawiedliwości; niemniej jednak z nadzieją odnosi się do zobowiązań złożonych niedawno przez prezydenta Janukowicza oraz liderów opozycji dotyczących przyjęcia przez Radę Najwyższą niezbędnych aktów prawnych oraz oczekuje niezwłocznej realizacji tych obietnic przed szczytem wileńskim; wyraża uznanie dla dotychczasowych postępów, podkreśla jednak konieczność przeprowadzenia dalszych reform, zwłaszcza reformy urzędu prokuratora; wyraża uznanie dla pracy misji obserwacyjnej Parlamentu Europejskiego na Ukrainie i z zadowoleniem przyjmuje przedłużenie jej mandatu do dnia 12 listopada 2013 r.; wyraża nadzieję, a zarazem przekonanie co do tego, że misja ta wkrótce doprowadzi do możliwego do zaakceptowania przez obie strony rozwiązania w sprawie Julii Tymoszenko, w oparciu o odwołanie się Pata Coxa i Aleksandra Kwaśniewskiego do prezydenta Ukrainy;

49.  przyjmuje do wiadomości dążenie Ukrainy do przystąpienia do Unii Europejskiej oraz powtarza, że pogłębienie stosunków UE–Ukraina, a także zaoferowanie Ukrainie perspektywy europejskiej ma ogromne znaczenie, a także leży w interesie obu stron;

50.  zaleca Radzie podpisanie układu o stowarzyszeniu między UE i jej państwami członkowskimi a Ukrainą, jeżeli zostaną spełnione wymagane warunki, formalnie określone przez Radę do Spraw Zagranicznych w dniu 10 grudnia 2012 r. i poparte w rezolucji Parlamentu z dnia 13 grudnia 2012 r.; pod warunkiem spełnienia wspomnianych wyżej wymogów wyraża poparcie dla decyzji Rady o tymczasowym stosowaniu układu o stowarzyszeniu Ukrainy z UE natychmiast po jego podpisaniu; w przypadku spełnienia wszystkich wymogów i podpisania układu wyraża zamiar doprowadzenia do pełnej ratyfikacji układu o stowarzyszeniu Ukrainy z UE podczas bieżącej kadencji Parlamentu;

51.  potępia niedawne sankcje handlowe, jakie Rosja nałożyła na wywóz z Ukrainy, których celem jest wywarcie presji na Ukrainę, by nie podpisywała układu o stowarzyszeniu z UE; wzywa Rosję do powstrzymania się od nakładania tych sankcji oraz do powstrzymania się od nieuzasadnionej ingerencji i presji politycznej;

Południowe sąsiedztwo

52.  jest zaniepokojony trudnościami, z jakimi mają do czynienia kraje południowego regionu basenu Morza Śródziemnego w procesie pokonywania wyzwań związanych z przemianami demokratycznymi;

53.  podkreśla ogromne znaczenie wsparcia prawnego i technicznego, jakiego Unia i państwa członkowskie udzielają władzom krajów arabskiej wiosny znajdującym się w okresie przemian, w kontekście odzyskiwania mienia, tak by uzyskać wymierne rezultaty;

54.  z zadowoleniem przyjmuje sukces inicjatywy polegającej na powołaniu grup zadaniowych dla Tunezji, Jordanii i Egiptu oraz podkreśla, że posiedzenia te, organizowane z udziałem zainteresowanych stron, władz publicznych i organizacji międzynarodowych, powinny prowadzić do większego zaangażowania społeczeństwa obywatelskiego i organizacji pozarządowych oraz do osiągnięcia konkretnych rezultatów, pod warunkiem że sytuacja polityczna pozwoli na zacieśnienie współpracy gospodarczej i integracji; sugeruje, by zbadać możliwość rozciągnięcia tej inicjatywy na inne kraje regionu;

55.  jest zdania, że pomyślne przejście do trwałej demokracji musi być priorytetem Unii, jeżeli chodzi o jej południowych sąsiadów i wzywa instytucje UE oraz jej państwa członkowskie do większego wsparcia pod tym względem;

56.  zaleca, by Unia utrzymała i w stosownych przypadkach podwyższyła stopień zaangażowania we wspieranie przemian zachodzących u jej południowych partnerów, skupiając się na transformacji demokratycznej, partnerstwie z ludnością i społeczeństwem obywatelskim, a także na integracyjnym wzroście gospodarczym;

57.  przypomina, że sprawiedliwość społeczna i poprawa jakości życia to kluczowe aspekty bieżących przemian, jakie zachodzą w południowych krajach sąsiadujących z UE; wyraża żywe zaniepokojenie sytuacją w zakresie zatrudnienia, zwłaszcza osób młodych, i nalega, by Komisja wspierała skuteczne działania polityczne w dziedzinie zatrudnienia;

58.  wskazuje, że bardzo niewielu studentów z południowych krajów sąsiadujących z UE korzystało z programów Tempus i Erasmus Mundus, pomimo że na te programy zostały przeznaczone w 2012 r. dodatkowe środki finansowe; ponawia apel do Komisji Europejskiej o stworzenie eurośródziemnomorskiego odpowiednika programu Leonardo da Vinci w celu wspierania mobilności młodych stażystów pragnących odbyć szkolenie zawodowe za granicą, a tym samym przyczynienia się do zwalczania bezrobocia wśród młodzieży – zjawiska rozpowszechnionego w południowym regionie Morza Śródziemnego;

59.  wzywa Unię i jej państwa członkowskie do wdrożenia konkretnej i skutecznej polityki na rzecz mobilności w krajach południowego sąsiedztwa, zwłaszcza poprzez jednoczesne podpisanie porozumień o liberalizacji wizowej i umów o readmisji podobnych do tych, które podpisano z większością krajów Partnerstwa Wschodniego; podkreśla w tym kontekście znaczenie poprawy mobilności i rozszerzenia współpracy w dziedzinie kształcenia wyższego i zawodowego, rozszerzenia i zwiększenia zasięgu aktualnych programów oraz mobilności uczniów i studentów, absolwentów, nauczycieli i nauczycieli akademickich, wspierania wymiany pomiędzy szkołami wyższymi a placówkami kształcenia zawodowego oraz w ramach partnerstwa publiczno‑prywatnego w dziedzinie badań naukowych i przedsiębiorczości; uważa, że kwestią podstawową jest opracowywanie mniej skomplikowanych procedur wystawiania wiz uczestnikom takich programów; wzywa UE do opracowania rozsądnej i wszechstronnej strategii obejmującej ESDZ, Komisję, państwa członkowskie oraz partnerów wśród jej południowych sąsiadów dotyczącej migracji oraz ochrony uchodźców i osób ubiegających się o azyl pochodzących z jej południowego sąsiedztwa, szczególnie w świetle arabskiej wiosny oraz ciągłego braku stabilności w Afryce Północnej;

60.  przypomina, że potrzebna jest silna wola polityczna instytucji UE i jej państw członkowskich do czynnego udziału w rozwiązywaniu konfliktów w regionie, w szczególności konfliktu izraelsko‑palestyńskiego, by nie stanowiły one ponadto przeszkody w realizacji europejskiej polityki sąsiedztwa;

61.  uważa, że priorytetem jest wspieranie krajów partnerskich w opracowywaniu i finansowaniu projektów w zakresie polityki regionalnej i włączenia enklaw regionalnych; w związku z tym zaleca podjęcie kroków mających na celu korzystanie z doświadczeń Unii w zakresie zarządzania europejskimi funduszami regionalnymi z myślą o budowaniu kompetencji zarówno w krajach partnerskich, jak i w sekretariacie Unii dla Śródziemnomorza;

62.  jest zdania, że istnieje pilna potrzeba propagowania projektów na rzecz trwałego i integracyjnego rozwoju społeczno-gospodarczego oraz integracji w Maghrebie, aby ułatwić obrót towarami, usługami i kapitałem oraz przepływ osób; przypomina, że konflikt w Saharze Zachodniej to główna przeszkoda na drodze do integracji regionu; wzywa Algierię i Maroko do utworzenia aktywnego partnerstwa zdolnego stawić czoła wyzwaniom o charakterze regionalnym, w tym konfliktowi w Saharze Zachodniej; z zadowoleniem odnosi się w tym kontekście do przyjęcia wspólnego komunikatu w grudniu 2012 r. przez Wysokiego Przedstawiciela oraz Komisję, przedstawiającego propozycje w zakresie wsparcia pięciu krajów Maghrebu w wysiłkach na rzecz bliższej współpracy i głębszej integracji regionalnej; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Unia podjęła się roli współprzewodniczącego w północnej części Unii dla Śródziemnomorza, a także oczekuje, iż będzie ona dążyć do spójności politycznej, dbać o ogólną koordynację i skuteczność oraz zwracać szczególną uwagę na finansowane projekty;

63.  zachęca wszystkie strony uczestniczące w konflikcie do współpracy z myślą o wypracowaniu sprawiedliwego, pokojowego, trwałego i akceptowalnego przez wszystkie strony politycznego rozwiązania problemu Sahary Zachodniej, stosownie do odpowiednich rezolucji ONZ, w tym również rezolucji zezwalających na samostanowienie; podkreśla znaczenie zagwarantowania praw człowieka ludowi Sahrawi oraz potrzebę zaakcentowania tych praw w Saharze Zachodniej oraz w obozach Tindouf, co powinno dotyczyć również więźniów politycznych z ludu Sahrawi, którzy nie mieli uczciwych procesów i powinni zostać uwolnieni;

64.  podkreśla znaczenie Unii dla Śródziemnomorza jako instrumentu instytucjonalizacji stosunków z państwami sąsiedztwa południowego; podkreśla znaczenie zbliżających się spotkań na szczeblu ministerialnym dla ożywienia partnerstwa eurośródziemnomorskiego oraz nadania impetu realizacji wspólnych przedsięwzięć;

65.  ponownie stwierdza, że celem partnerstwa południowego jest zbliżenie między państwami położonymi na obu brzegach Morza Śródziemnego, tak aby powstała przestrzeń pokoju, demokracji, bezpieczeństwa i dobrobytu dla 800 mln osób zamieszkujących te kraje oraz aby stworzyć dla UE i jej partnerów skuteczne ramy dwustronne i wielostronne umożliwiające im stawianie czoła wyzwaniom społecznym i gospodarczym oraz wyzwaniom w dziedzinie demokracji, propagowanie integracji regionalnej – szczególnie w dziedzinie handlu – i zagwarantowanie ich wspólnego rozwoju z korzyścią dla wszystkich, wesprzeć partnerów w tworzeniu demokratycznych, pluralistycznych i świeckich państw, zwłaszcza dzięki konkretnym programom budowania potencjału instytucjonalnego, jak również działać na rzecz wzajemnie korzystnych, zrównoważonych i ambitnych porozumień dotyczących handlu towarami i usługami, poprzedzonych przeprowadzeniem odpowiednich ocen skutków, które mogą doprowadzić do pogłębionych i kompleksowych umów o wolnym handlu; uważa, że będzie to stanowić pierwszy krok ku szerokiej „europejsko-śródziemnomorskiej przestrzeni gospodarczej”, która z kolei mogłaby przyczynić się do złagodzenia trudności gospodarczych krajów partnerskich sąsiadujących z Unią na południu i ułatwić integrację na osi Południe–Południe;

66.  podkreśla, że wspieranie procesu zwrotu mienia skradzionego przez byłych dyktatorów i ich reżimy stanowi moralny imperatyw dla UE; uważa, że odzyskiwanie mienia ma bardzo duże znaczenie polityczne, ponieważ symbolizuje ono przywrócenie sprawiedliwości i odpowiedzialności w duchu demokracji i praworządności; zwraca uwagę, że odzyskiwanie mienia musi stanowić kluczowe zobowiązanie polityczne UE w partnerstwie z jej sąsiadami z południa; ponownie przypomina o potrzebnie stworzenia unijnego mechanizmu mającego na celu oferowanie państwom sąsiedztwa południowego wsparcia prawnego w procesie odzyskiwania mienia;

67.  zwraca się do Komisji, ESDZ i państw członkowskich o wspieranie w jeszcze większej mierze państw tego regionu w przyjmowaniu jednoznacznych przepisów prawnych i priorytetowym traktowaniu programów służących zagwarantowaniu praw kobiet, ich udziału w podejmowaniu decyzji politycznych i gospodarczych, dostępu do systemu nauczania, niezależności finansowej, a także wyeliminowaniu wszelkich form przemocy wobec kobiet;

68.  uważa, że UE powinna zapewnić prawodawcom pomoc i wiedzę fachową w procesie rozpatrywania i opracowywania przepisów prawnych w sektorze ICT, co powinno uwolnić ogromny potencjał technologii cyfrowych zarówno w zakresie procesów demokratycznych, jak i rozwoju gospodarczego i współpracy regionalnej; uważa, że swobodny przepływ informacji oraz dostęp do internetu mają podstawowe znaczenie dla poprawy sytuacji społeczno-gospodarczej; w związku z tym podkreśla znaczenie poszanowania wolności cyfrowej;

69.  wyraża poważne zaniepokojenie nasilającą się w regionie przemocą o podłożu religijnym, szczególnie wobec chrześcijan, i wzywa Unię do podjęcia działań w tym względzie również w ramach europejskiej polityki sąsiedztwa;

70.  ponownie nawołuje Komisję do poprawy widoczności przedsięwzięć Partnerstwa Wschodniego oraz Unii dla Śródziemnomorza w krajach partnerskich i przybliżenia obywatelom tych krajów wspomnianych przedsięwzięć, wykazując wartość dodaną współpracy z UE;

Algieria

71.  odnotowuje, że Algieria potwierdziła swój zamiar uczestnictwa w europejskiej polityce sąsiedztwa, jednak nie przyjęła jeszcze planu działania; z zadowoleniem przyjmuje rozpoczęcie negocjacji planu działania UE–Algieria oraz zdecydowanie zachęca Algierię do wykorzystania tego instrumentu w celu wzmocnienia stosunków z UE; zwraca się do UE i Algierii o przyspieszenie negocjacji w ramach europejskiej polityki sąsiedztwa, tak by szybko udało się przyjąć plan działania;

72.  wyraża zadowolenie z podjętych przez parlament algierski inicjatyw zmierzających do zacieśnienia współpracy z Parlamentem Europejskim oraz zapewnienia wysokiej jakości dialogu politycznego prowadzonego przez te dwa parlamenty;

73.  z zadowoleniem przyjmuje podpisanie w dniu 7 lipca 2013 r. protokołu ustaleń w sprawie powołania strategicznego partnerstwa między Unią Europejską a Algierią w sektorze energii, co ostatecznie otworzy drogę ku ściślejszej integracji rynków, rozwoju infrastruktury i transferu technologii między stronami;

74.  podkreśla konieczność prowadzenia polityki w pełni gwarantującej prawa człowieka oraz podstawowe wolności, zwłaszcza wolność zrzeszania się i swobodę demonstracji; wyraża nadzieję, że spodziewana zmiana konstytucji Algierii odbędzie się w ramach otwartego i przejrzystego procesu z udziałem podmiotów reprezentujących wszystkie opcje polityczne w kraju, tak by przyczynić się do konsolidacji demokracji i państwa prawa; zwraca uwagę na sprawne działanie unijnej misji obserwacji wyborów wysłanej do Algierii w związku z wyborami powszechnymi w dniu 10 maja 2012 r.; przypomina o zaleceniach misji i wzywa władze Algierii do wprowadzenia niezbędnych usprawnień z myślą o przyszłych wyborach; ponownie proponuje unijne wsparcie w tym zakresie;

75.  wzywa Unię do jeszcze większego wsparcia dla organizacji społeczeństwa obywatelskiego w Algierii i dla programów propagujących zatrudnianie kobiet oraz młodych osób, zarządzanie gospodarcze, poprawę warunków prowadzenia działalności gospodarczej oraz wzmocnienie swobód i podstawowych praw;

76.  zwraca się do Algierii o ułatwianie w jeszcze większym stopniu działalności społeczeństwu obywatelskiemu poprzez wspieranie wolności zrzeszania się i swobody demonstracji;

Egipt

77.  wyraża głębokie zaniepokojenie rozwojem sytuacji politycznej w Egipcie po zamachu stanu w dniu 3 lipca 2013 r., polaryzacją polityczną, poważnymi trudnościami gospodarczymi, a także brakiem poszanowania praw człowieka i podstawowych wolności w tym kraju oraz brakiem bezpieczeństwa w regionie, ze szczególnym uwzględnieniem Synaju; z największą mocą potępia wszelkie akty przemocy, w tym ataki na kościoły koptyjskie, oraz uważa, że niedawne działania egipskich sił bezpieczeństwa miały charakter nieproporcjonalny i doprowadziłoby do niedopuszczalnie wysokiej liczby zabitych i rannych; wzywa rząd Egiptu do zaniechania takich działań; wzywa wszystkie partie polityczne do zaangażowania się w prawdziwie integracyjny dialog w celu wznowienia procesu demokratycznego będącego odpowiedzią na uzasadnione żądania i aspiracje ludności Egiptu; podkreśla, że konieczny jest proces pojednania narodowego obejmujący wszystkie siły polityczne i społeczne, łącznie z umiarkowanymi grupami w Stowarzyszeniu Braci Muzułmanów, co stanowi kluczowy element dokonania postępów na drodze przemian demokratycznych, które obejmują zorganizowanie wyborów prezydenckich i parlamentarnych; podkreśla, że UE, za pośrednictwem wysokiej przedstawiciel / wiceprzewodniczącej, może być w stanie zachęcić główne siły polityczne w kraju do dialogu sprzyjającego powołaniu rządu jedności narodowej w celu przygotowania wyborów; zaleca w szczególności wysoką przedstawiciel / wiceprzewodniczącą do przekazania wyraźnego sygnału, że delegalizacja Stowarzyszenia Braci Muzułmanów zagrozi integracji demokratycznej i osłabi perspektywy powrotu do demokracji;

78.  podkreśla, że podstawą pomyślnej przyszłości Egiptu może być jedynie rozwiązanie demokratyczne obejmujące w pełni funkcjonujące instytucje demokratyczne, które zagwarantują bezpieczeństwo wszystkich obywateli, oraz że przemiany demokratyczne powinny wszystkim gwarantować prawo do uczciwego procesu;

79.  wzywa Unię do uwzględnienia poważnych wyzwań gospodarczych stojących przed tym krajem i ich konsekwencji społecznych z jednej strony, a z drugiej strony do stosowania zasady warunkowości („więcej za więcej”) w stosunkach dwustronnych z Egiptem i przy udzielaniu pomocy finansowej; uważa, że Unia nie powinna wiązać się pełną i szczegółową umową o wolnym handlu z Egiptem do czasu spełnienia warunków dotyczących stabilności politycznej, takich jak powołanie demokratycznie wybranych organów, praworządność i przestrzeganie praw człowieka i praw podstawowych; zwraca uwagę, że w dniu 21 sierpnia 2013 r. Rada do Spraw Zagranicznych powierzyła wysokiej przedstawiciel / wiceprzewodniczącej Catherine Ashton zadanie dokonania przeglądu kwestii unijnej pomocy udzielanej w ramach europejskiej polityki sąsiedztwa i układu o stowarzyszeniu na podstawie zobowiązania Egiptu do przestrzegania zasad, które je warunkują, oraz przy założeniu, że w dalszym ciągu pomoc będą otrzymywać najsłabsze grupy i społeczeństwo obywatelskie;

80.  uważa, że Unia powinna koncentrować swoje wsparcie na przestrzeganiu praw człowieka i podstawowych wolności, w szczególności praw kobiet i praw mniejszości oraz wolności wyznania, a także na przejściu do systemu demokratycznego, budowaniu zdolności instytucjonalnych, reformie sądownictwa i systemu bezpieczeństwa, rozwoju wszystkich partii politycznych i organizacji pozarządowych oraz na poprawie warunków prowadzenia działalności gospodarczej; jest zdania, że UE powinna utrzymać obecną pomoc udzielaną organizacjom pozarządowym i społeczeństwu obywatelskiemu jako element strategii współdziałania z siłami politycznymi w Egipcie i wspierania autentycznego procesu przemian demokratycznych; z zadowoleniem przyjmuje decyzję Rady do Spraw Zagranicznych z dnia 21 sierpnia 2013 r. o zawieszeniu zezwoleń na wywóz do Egiptu wszelkiego sprzętu wykorzystywanego do stosowania wewnętrznych represji, a także o ponownym przeglądzie zezwoleń na wywóz, objętych wspólnym stanowiskiem UE;

81.  docenia wysiłki mediacyjne wysokiej przedstawiciel / wiceprzewodniczącej oraz uważa, że Unia powinna korzystać ze swojej wyjątkowej pozycji i z sieci kontaktów wśród głównych podmiotów w Egipcie i nadal dążyć do politycznego rozwiązania w zgodzie z podstawowymi parametrami przemian demokratycznych;

82.  zwraca uwagę na sprawozdanie specjalne Trybunału Obrachunkowego (nr 4/2013) w sprawie współpracy z Egiptem oraz na odpowiedzi Komisji; nawołuje Komisję i ESDZ do wyciągnięcia wniosków koniecznych do poprawy skuteczności unijnego wsparcia;

Izrael

83.  zauważa, że Izrael prawidłowo wdrożył plan działania przyjęty w kwietniu 2005 r. na trzy lata i przedłużony do końca 2012 r.; wyraża ubolewanie z powodu prowadzonej przez obecny rząd Izraela polityki dyskryminacyjnej oraz wzywa do podjęcia środków w celu wzmocnienia praw mniejszości, zwłaszcza praw członków społeczności arabskiej w Izraelu i społeczności beduińskiej; ponadto wzywa Komisję i ESDZ do zintensyfikowania wysiłków i dalszego opracowywania w tym celu odpowiednich projektów;

84.  z zadowoleniem przyjmuje podjęcie bezpośrednich negocjacji między Izraelczykami a Palestyńczykami; podkreśla swoje zaangażowanie na rzecz rozwiązania polegającego na utworzeniu dwóch państw w oparciu o granice z roku 1967 i wzajemne ustalenie zamiany ziem, przy czym Jerozolima byłaby stolicą obydwu państw; wyraża dezaprobatę dla trwającego nielegalnego osadnictwa na terytoriach okupowanych i ponownie je potępia oraz wzywa rząd Izraela do zaprzestania działalności osiedleńczej i rezygnacji ze wszystkich planowanych projektów budowy nowych osiedli; przypomina z całą mocą, że budowa osiedli stanowi namacalną przeszkodę na drodze do powodzenia rozmów pokojowych między Izraelem a Palestyńczykami oraz urzeczywistnienia rozwiązania polegającego na współistnieniu dwóch państw; przypomina o przyjętych przez Unię Europejską wytycznych dotyczących kwalifikowania się podmiotów izraelskich i ich działań na terytoriach okupowanych przez Izrael od czerwca 1967 r. do korzystania z dotacji, nagród i instrumentów finansowych finansowanych ze środków UE, począwszy od 2014 r.;

85.  jest zaniepokojony decyzją Izraela o wycofaniu się z Rady Praw Człowieka i powszechnego przeglądu okresowego prowadzonego przez Organizację Narodów Zjednoczonych; wzywa Izrael do stosowania Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawach dziecka, do uznania małoletnich jako szczególnej grupy, a w szczególności do przestrzegania bez dyskryminacji praw małoletnich Palestyńczyków;

86.  pomimo tego, że liczba Palestyńczyków przetrzymywanych w areszcie administracyjnym zmalała w 2012 r., wzywa Izrael do dalszego podejmowania kwestii stosowania aresztu administracyjnego oraz do zapewniania więźniom palestyńskim, zwłaszcza kobietom i dzieciom, międzynarodowych standardów praw;

Jordania

87.  wyraża uznanie dla poprawy warunków współpracy między Unią a Jordanią, konkretnie w odniesieniu do podpisania protokołu dotyczącego uczestnictwa Jordanii w programach unijnych, a także dla postępów w zakresie reform politycznych, zwłaszcza powołania komisji wyborczej i trybunału konstytucyjnego oraz przyjęcia ordynacji wyborczej;

88.  wyraża zadowolenie z przeprowadzenia reform politycznych w Jordanii; wyraża jednak ubolewanie ze stosowania, wbrew konstytucji kraju, sądów wojskowych w sprawach związanych z wolnością wypowiedzi, z wprowadzonych do ustawy o prasie i publikacjach zmian dotyczących publikacji elektronicznych oraz z opóźnień w realizacji działań służących wzmocnieniu niezależności wymiaru sprawiedliwości;

89.  wzywa Komisję i ESDZ do priorytetowego finansowania projektów wspierających reformy demokratyczne i sądowe, walkę z korupcją oraz pomoc humanitarną dla uchodźców;

90.  z zadowoleniem przyjmuje aktywną rolę Jordanii w procesie rozwiązywania konfliktów na Bliskim Wschodzie, a także jej zdecydowane wysiłki mające na celu przyjęcie uchodźców z ogarniętej konfliktem Syrii; zwraca uwagę, że wg danych UNHCR na dzień 8 października 2013 r. liczba uchodźców syryjskich w Jordanii, w tym również uchodźców niezarejestrowanych, wynosiła 538 839; z zadowoleniem przyjąłby podpisanie przez Jordanię konwencji ONZ w sprawie statusu uchodźców;

91.  wyraża głębokie zaniepokojenie wpływem kryzysu syryjskiego na Jordanię i niebezpiecznym punktem nasycenia, do jakiego zbliża się ten kraj z powodu napływu uchodźców syryjskich, co może spowodować bezprecedensową niestabilność w regionie, jeśli chodzi o zdolności i zasoby służące zapewnieniu schronienia i pomocy humanitarnej rodzinom uciekającym przed konfliktem; nalega na Unię, aby hojnie wspierała Jordanię, która musi radzić sobie z rosnącym napływem uchodźców, a także stawiać czoła olbrzymim wyzwaniom wewnętrznym, w tym niestabilności gospodarczej, inflacji i bezrobociu;

Liban

92.  apeluje o szybkie wdrożenie planu działania i wyraża ubolewanie z powodu powolnego tempa reform, ale zdaje sobie sprawę z nieprzewidywalności sytuacji, zwłaszcza z uwagi na konflikt trwający w Syrii, który znacząco wpłynął na sytuację wewnętrzną Libanu, zwłaszcza z powodu napływu uchodźców i sprowadzonych z zewnątrz konfliktów politycznych;

93.  uważa, że pomoc Unii powinna się koncentrować na wspieraniu instytucji i budowaniu ich zdolności, na pomocy humanitarnej potrzebnej z uwagi na stale rosnącą liczbę uchodźców syryjskich, na wzmocnieniu wymiaru sprawiedliwości i jego niezależności, a także na pomocy na granicach; wzywa Parlament Libanu do wznowienia obrad zgodnie z harmonogramem oraz do jak najszybszego przyjęcia prawa wyborczego;

94.  przyjmuje do wiadomości neutralne stanowisko Libanu w odniesieniu do konfliktu w Syrii i z zadowoleniem przyjmuje wysiłki Libanu podejmowane na rzecz przyjmowania uchodźców syryjskich;

95.  zwraca uwagę, że według UNHCR liczba uchodźców syryjskich w Libanie, łącznie z uchodźcami niezarejestrowanymi, dochodzi do jednego miliona oraz wyraża głębokie zaniepokojenie wpływem kryzysu syryjskiego na Liban i niebezpiecznym punktem nasycenia, do jakiego zbliża się ten kraj z powodu napływu uchodźców syryjskich, co może spowodować bezprecedensową niestabilność w regionie, jeśli chodzi o zdolności i zasoby służące zapewnieniu schronienia i pomocy humanitarnej rodzinom uciekającym przed konfliktem; nalega na Unię, aby hojnie wspierała Liban, który musi radzić sobie z rosnącym napływem uchodźców, a także stawiać czoła olbrzymim wyzwaniom wewnętrznym, w tym niestabilności gospodarczej, inflacji i bezrobociu;

96.  wyraża uznanie dla Libanu za zaangażowanie w przyjmowanie uchodźców syryjskich i udzielanie im wsparcia pomimo ograniczonych możliwości oraz potrzeby zapewnienia równowagi w społeczeństwie, a także za zaangażowanie na rzecz ograniczenia regionalnych skutków konfliktu; wyraża jednak ubolewanie, że sytuacja ta niekorzystnie wpływa na reformy; podkreśla znaczenie nowego prawa wyborczego sprzyjającego włączeniu społecznemu;

97.  z zadowoleniem przyjmuje rolę Libanu, który zapewnia schronienie ponad milionowi uchodźców syryjskich zmuszonych do opuszczenia domu i ojczyzny; pochwala zaradność ludności libańskiej w ułatwianiu przyjmowania uchodźców oraz ponownie wyraża pełne poparcie dla władz Libanu, by kontynuowały te działania;

Libia

98.  zachęca władze Libii do przyspieszenia demokratycznych reform i działań mających na celu ustabilizowanie sytuacji politycznej i w zakresie bezpieczeństwa; apeluje o możliwie jak najszybsze podjęcie negocjacji w sprawie podpisania układu o stowarzyszeniu między Unią a Libią, co byłoby jednym ze sposobów wsparcia tego kraju w działaniach proreformatorskich; zachęca Libię do opracowania i przyjęcia planu działania;

99.  wzywa Komisję i ESDZ do współpracy z innymi instytucjami międzynarodowymi działającymi w tym regionie oraz do uzupełniania ich działań, aby wspierać Libię w procesie budowy demokracji;

100.  podkreśla znaczenie, jakie ma budowanie silnego i niezawisłego systemu sądowego, wyraża zaniepokojenie sytuacją w dziedzinie praw człowieka w Libii i wzywa do działań służących zwalczaniu rasizmu i dyskryminacji mniejszości;

101.  wzywa Komisję i ESDZ do skoncentrowania wsparcia na promowaniu społeczeństwa obywatelskiego, a także na procesie tworzenia instytucji w Libii, opracowaniu konstytucji oraz szkoleniu libijskich urzędników wyższego szczebla i skutecznie działających służb bezpieczeństwa (siły zbrojne i policja), które będą w stanie zapewnić w kraju pokój i porządek; podkreśla, że UE powinna również zintensyfikować wysiłki w celu udzielenia Libii pomocy przy reformowaniu wymiaru sprawiedliwości, a także w innych dziedzinach, takich jak niezależne media, przestrzeganie praw człowieka, pojednanie narodowe i walka z korupcją, aby zaspokoić potrzeby wyrażone przez władze libijskie, w tym związane z zarządzaniem granicami, zwłaszcza na południu Libii, oraz prowadzić politykę migracyjną z poszanowaniem praw podstawowych;

102.  z zadowoleniem przyjmuje rozmieszczenie w Libii misji pomocy granicznej UE prowadzonej w ramach WPBiO w celu wsparcia tego kraju w zabezpieczaniu granic i obejmującej cele krótko- i długoterminowe, które przyczynią się do umocnienia państwa i pomogą w zwalczaniu terroryzmu i przestępczości zorganizowanej, zwłaszcza handlu bronią i ludźmi, nie tylko w Libii, ale w całym regionie; zwraca się do wysokiej przedstawiciel / wiceprzewodniczącej o przegląd mandatu i wymiaru misji, aby dostosować je do ogromnych potrzeb na miejscu; krytykuje opieszałość procedur, szczególnie w obliczu powagi sytuacji;

Maroko

103.  z zadowoleniem przyjmuje zaangażowanie Maroka w pogłębianie stosunków z UE i wykorzystanie w pełni statusu pogłębionego partnerstwa; uważa, że wprowadzenie konstytucji, reforma sądownictwa, poprawa zdolności instytucji demokratycznychi wsparcie dla społeczeństwa obywatelskiego, w tym również na szczeblu lokalnym, wkład w rozwój społeczny ludności Maroka, a także negocjacje w sprawie ambitnej, wyważonej i przynoszącej wzajemne korzyści pogłębionej i kompleksowej umowy o wolnym handlu to kwestie, które powinny być najważniejszym polem działań Unii pomyślanych jako wsparcie dla Maroka;

104.  wyraża zadowolenie z wniosku w sprawie przyjęcia decyzji Rady dotyczącej realizacji planu działania UE–Maroko wdrażającego szczególny status (2013–2017)(20);

105.  z zadowoleniem przyjmuje zaangażowanie Maroka w prowadzenie reform politycznych; zaleca szybkie wprowadzenie nowej konstytucji wraz z kalendarzem przyjęcia ustaw organicznych i narodowej karty na rzecz reformy wymiaru sprawiedliwości, a także podkreśla w związku z tym, że reforma ta jest już wdrażana od trzech lat przy znacznym wsparciu finansowym Unii; przypomina, że wdrożenie reform politycznych, a zwłaszcza realizacja procesu zaawansowanej regionalizacji przy jednoczesnym poszanowaniu kulturowej, gospodarczej i społecznej specyficzności regionów, powinno być korzystne dla rozwoju Maroka i pomóc w konsolidacji procesów demokratycznych na szczeblu lokalnym;

106.  wyraża zadowolenie z tego, że marokańska debata parlamentarna nabrała wigoru, jednak żałuje, że w sprawozdaniu z postępów nie zawarto odrębnego odniesienia do działalności i wyników prac wspólnej komisji parlamentarnej UE-Maroko;

107.  wzywa Maroko do promowania równości płci oraz ustanowienia urzędu ds. równości płci i zwalczania dyskryminacji, a także do ratyfikowania Konwencji w sprawie likwidacji wszelkich form dyskryminacji kobiet i do zmiany przepisów kodeksu rodzinnego dotyczących poligamii i małżeństwa niepełnoletnich;

108.  zwraca uwagę na prace prowadzone przez Krajową Radę Praw Człowieka i nawołuje do wzmocnienia jej regionalnych oddziałów o zasoby ludzkie i finansowe, tak by umożliwić tej radzie wykonywanie i rozwijanie swojej misji;

Palestyna

109.  wzywa do skutecznej realizacji nowego planu działania; z zadowoleniem przyjmuje postępy poczynione przez władze palestyńskie w związku z realizacją obecnego planu działania mimo niezwykle trudnej sytuacji; z zadowoleniem przyjmuje wznowienie bezpośrednich negocjacji między Izraelczykami a Palestyńczykami; podkreśla, że nie ma innej możliwości wypracowania rozwiązania polegającego na współistnieniu dwóch państw niż bezpośrednie negocjacje między stronami;

110.  ponownie podkreśla potrzebę procesu pojednania między ugrupowaniami palestyńskimi, który UE, koordynowana przez wysoką przedstawiciel / wiceprzewodniczącą, powinna być w stanie wspierać i ułatwiać; wzywa palestyńskie siły polityczne do rozpoczęcia negocjacji w sprawie jasnego planu działania przewidującego w możliwie najbliższej przyszłości wybory prezydenckie i powszechne; podkreśla, że autentyczne pojednanie palestyńskie ma zasadnicze znaczenie dla pomyślnego przebiegu palestyńsko‑izraelskich rozmów pokojowych i jest niezbędne do zapewnienia stabilności i żywotności państwa palestyńskiego;

111.  wzywa Komisję i ESDZ do popierania w pierwszej kolejności działań zmierzających do powołania samodzielnych instytucji, wzmocnienia praworządności, dobrych rządów, modernizacji służb publicznych i realizacji projektów mających na celu włączenie kobiet i ludzi młodych w działalność gospodarczą i polityczną;

Syria

112.  wyraża głębokie zaniepokojenie z powodu dalszego pogłębiania się brutalnego kryzysu w Syrii, zastosowania w tym kraju broni chemicznej oraz utrzymującą się przemocą w tej niekończącej się wojnie domowej; solidaryzuje się z ofiarami i ich rodzinami; uważa, że pogwałcenie prawa humanitarnego na tak wielką skalę nie może pozostać bez kary i domaga się zdecydowanej reakcji ze strony społeczności międzynarodowej i Unii, a także podkreśla w związku z tym odpowiedzialność za ochronę ludności cywilnej; uważa, że w świetle katastrofy humanitarnej w Syrii priorytetem najwyższej wagi dla społeczności międzynarodowej i dla Unii musi być zadbanie o to, by pomoc humanitarna docierała do osób najbardziej potrzebujących w Syrii oraz w dotkniętych kryzysem krajach z nią sąsiadujących, zwłaszcza w Egipcie, Iraku, Jordanii, Libanie i Turcji, oraz apeluje o zwrócenie szczególnej uwagi na sytuację Palestyńczyków w Syrii;

113.  wzywa UE do podjęcia właściwych i odpowiedzialnych działań dotyczących możliwego napływu uchodźców do państw członkowskich; wzywa Komisję i państwa członkowskie do dalszego monitorowania aktualnej sytuacji oraz do prowadzenia prac nad planowaniem ewentualnościowym, w tym nad możliwością zastosowania przepisów dyrektywy w sprawie tymczasowej ochrony, jeśli warunki będą tego wymagały;

114.  wyraża najgłębsze zaniepokojenie dalszym pogłębianiem się brutalnego kryzysu w Syrii i w najostrzejszych słowach potępia użycie broni chemicznej przeciwko ludności cywilnej, co według prawa narodowego stanowi zbrodnię; ponownie domaga się odpowiedniej reakcji Rady Bezpieczeństwa ONZ oraz wzywa UE i społeczność międzynarodową do przyjęcia zdecydowanego i jednolitego stanowiska i energicznego zareagowania na to poważne złamanie prawa międzynarodowego, aby wypełnić zobowiązanie do ochrony ludności cywilnej w Syrii; wzywa Unię do poparcia prób mediacji, takich jak konferencja genewska II, mających na celu znalezienie rozwiązania, które uszanowałoby demokratyczne dążenia narodu syryjskiego; uważa, że każde działanie odstraszające musi mieć wyznaczone jasne i osiągalne cele oraz być elementem szerszej strategii politycznej służącej ograniczeniu rozprzestrzeniania się konfliktu syryjskiego;

115.  wyraża przekonanie, że trwałe rozwiązanie kryzysu w Syrii możliwe jest jedynie na drodze procesu politycznego; w związku z tym popiera wszelkie wysiłki mające na celu wdrożenie postanowień konferencji genewskiej II oraz działania wysokiej przedstawiciel / wiceprzewodniczącej C. Ashton, państw członkowskich i specjalnego wysłannika ONZ Lakhdara Brahimiego mające na celu osiągnięcie postępów w procesie Genewa II i na forum Rady Bezpieczeństwa ONZ; podkreśla znaczenie, jakie ma włączenie wszystkich kluczowych podmiotów w regionie i spoza niego w te działania;

116.  wyraża zaniepokojenie sytuacją ludności kurdyjskiej na północy i północnym-wschodzie Syrii, której skutkiem jest duża liczba uchodźców i groźba dalszej destabilizacji regionu;

117.  wyraża zaniepokojenie w związku z ogromnym obciążeniem, jakie uchodźcy stanowią dla krajów sąsiadujących z Syrią, podczas gdy występują utrudnienia w finansowaniu pomocy humanitarnej;

Tunezja

118.  wyraża zaniepokojenie postępującą polaryzacją życia politycznego w Tunezji; w najostrzejszych słowach potępia brutalne zabójstwa czołowych przedstawicieli opozycji; podkreśla, że należy zagwarantować wolność wypowiedzi, wolność stowarzyszania się i wolność mediów;

119.  z zadowoleniem przyjmuje większe zaangażowanie Unii i Tunezji, co przedstawiono w planie działania, oraz wzywa obydwie strony do przyjęcia tego planu; wzywa Narodowe Zgromadzenie Konstytucyjne do sfinalizowania prac nad demokratyczną konstytucją szanującą umowy międzynarodowe dotyczące praw człowieka; wzywa do zorganizowania wolnych i uczciwych wyborów i ubolewa z powodu przedłużenia stanu wyjątkowego; uważa, że kluczowymi elementami kontynuacji przemian politycznych w Tunezji są: przyjęcie zgodnej z wolą Tunezyjczyków konstytucji, której solidną podstawę stanowią wartości demokratyczne i poszanowanie praw człowieka, funkcjonujące i niezawisłe sądownictwo oraz media, a także przeprowadzenie nowych wyborów; wyraża zaniepokojenie z powodu coraz większej liczby przypadków sądzenia dziennikarzy w Tunezji; z zadowoleniem przyjmuje uwzględnienie w projekcie konstytucji artykułu dotyczącego praw dziecka, na wzór oenzetowskiej Konwencji o prawach dziecka, oraz zaleca ustanowienie niezależnego mechanizmu monitorowania wdrażania odpowiednich przepisów;

120.  wzywa tunezyjskie zgromadzenie konstytucyjne do ostatecznego przyjęcia konstytucji i jak najszybszego przeprowadzenia wyborów pod nadzorem Niezależnego Najwyższego Urzędu ds. Wyborów; uważa, że wprowadzenie w życie przyszłej konstytucji, reforma wymiaru sprawiedliwości, media i kodeks prasowy, a także zwiększenie potencjału instytucji demokratycznych i społeczeństwa obywatelskiego powinny stanowić główne osie wsparcia udzielanego przez Unię;

121.  zwraca się do Tunezji o niezwłoczną ratyfikację Konwencji w sprawie likwidacji wszelkich form dyskryminacji kobiet i wycofanie ostatnich zastrzeżeń jej dotyczących oraz o wprowadzenie przepisów gwarantujących równouprawnienie i niedyskryminację, w tym depenalizację homoseksualizmu;

122.  wyraża zadowolenie z zacieśnienia współpracy europejskiej oraz podwojenia wartości przyznawanej pomocy, a w szczególności z faktu, że pomoc ta została przeznaczona na ożywienie gospodarcze i rozwój obszarów o trudnych warunkach gospodarowania oraz na wzmocnienie pozycji społeczeństwa obywatelskiego;

123.  wzywa Komisję i ESDZ do zwiększenia wsparcia na rzecz posunięć mających na celu poprawę dostępności do regionów dzięki projektom rozwoju infrastruktury, działań korzystnych z punktu widzenia zatrudnienia, w szczególności ludzi młodych, społeczeństwa obywatelskiego na szczeblu regionalnym oraz na rzecz reformy sądownictwa, aby zaprowadzić praworządność przy jednoczesnym poszanowaniu praw człowieka i podstawowych wolności, a także na rzecz reform socjalnych (opieka zdrowotna, szkolnictwo i ochrona socjalna) ze szczególnym naciskiem na kwestię płci, równość i dzieci znajdujące się w szczególnie trudnej sytuacji;

124.  wyraża ubolewanie w związku z opóźnieniem negocjacji zmierzających do podpisania i ratyfikacji kompleksowej i pogłębionej umowy o wolnym handlu;

o
o   o

125.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, wiceprzewodniczącej Komisji / wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, Europejskiej Służbie Działań Zewnętrznych, rządom i parlamentom państw członkowskich i krajów objętych europejską polityką sąsiedztwa, Zgromadzeniu Parlamentarnemu Euronest, Zgromadzeniu Parlamentarnemu Unii dla Śródziemnomorza oraz sekretarzowi generalnemu Unii dla Śródziemnomorza.

(1) Dz.U. L 310 z 9.11.2006, s. 1.
(2) Dz.U. C 161 E z 31.5.2011, s. 126.
(3) Dz.U. L 188 z 19.7.2011, s. 24.
(4) Dz.U. L 221 z 27.8.2011, s. 5.
(5) Dz.U. C 296 E z 2.10.2012, s. 105.
(6) Dz.U. C 296 E z 2.10.2012, s. 114.
(7) Dz.U. C 168 E z 14.06.13, s. 26.
(8) Teksty przyjęte, P7_TA(2013)0224.
(9) Teksty przyjęte, P7_TA(2013)0382.
(10) Teksty przyjęte, P7_TA(2013)0274.
(11) Teksty przyjęte, P7_TA(2012)0470.
(12) Dz.U. C 198 z 6.7.2011, s. 4.
(13) Dz.U. C 258 E z 7.9.2013, s. 44.
(14) Dz.U. C 258 E z 7.9.2013, s. 36.
(15) Dz.U. C 51 E z 22.2.2013, s. 108.
(16) Dz.U. C 153 E z 31.5.2013, s. 137.
(17) Dz.U. C 165 E z 11.6.2013, s. 48.
(18) Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 13 czerwca 2013 r. w sprawie Azerbejdżanu: sprawa Ilgara Mammadowa (teksty przyjęte, P7_TA(2013)0285).
(19) Teksty przyjęte, P7_TA(2012)0507
(20) JOIN(2013)0006.


Europejski semestr na rzecz koordynacji polityki gospodarczej
PDF 433kWORD 48k
Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 23 października 2013 r. w sprawie europejskiego semestru na rzecz koordynacji polityki gospodarczej: realizacja priorytetów na rok 2013 (2013/2134(INI))
P7_TA(2013)0447A7-0322/2013

Parlament Europejski,

–  uwzględniając swoją rezolucję z dnia 26 października 2012 r. w sprawie europejskiego semestru na potrzeby koordynacji polityki gospodarczej: realizacja priorytetów na rok 2012(1),

–  uwzględniając konkluzje Rady Europejskiej z dni 14–15 marca 2013 r.,

–  uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 136 w powiązaniu z art. 121 ust. 2,

–  mając na uwadze Traktat o stabilności, koordynacji i zarządzaniu w unii gospodarczej i walutowej,

–  uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1175/2011 z dnia 16 listopada 2011 r. zmieniające rozporządzenie Rady (WE) nr 1466/97 w sprawie wzmocnienia nadzoru pozycji budżetowych oraz nadzoru i koordynacji polityk gospodarczych(2),

–  uwzględniając dyrektywę Rady 2011/85/UE z dnia 8 listopada 2011 r. w sprawie wymogów dla ram budżetowych państw członkowskich(3),

–  uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1174/2011 z dnia 16 listopada 2011 r. w sprawie środków egzekwowania korekty nadmiernych zakłóceń równowagi makroekonomicznej w strefie euro(4),

–  uwzględniając rozporządzenie Rady (UE) nr 1177/2011 z dnia 8 listopada 2011 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1467/97 w sprawie przyspieszenia i wyjaśnienia procedury nadmiernego deficytu(5),

–  uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1176/2011 z dnia 16 listopada 2011 r. w sprawie zapobiegania zakłóceniom równowagi makroekonomicznej i ich korygowania(6),

–  uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1173/2011 z dnia 16 listopada 2011 r. w sprawie skutecznego egzekwowania nadzoru budżetowego w strefie euro(7),

–  uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 472/2013 z dnia 21 maja 2013 r. w sprawie wzmocnienia nadzoru gospodarczego i budżetowego nad państwami członkowskimi należącymi do strefy euro dotkniętymi lub zagrożonymi poważnymi trudnościami w odniesieniu do ich stabilności finansowej(8),

–  uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 473/2013 z dnia 21 maja 2013 r. w sprawie wspólnych przepisów dotyczących monitorowania i oceny projektów planów budżetowych oraz zapewnienia korekty nadmiernego deficytu w państwach członkowskich należących do strefy euro(9),

–  uwzględniając komunikat Komisji z dnia 28 listopada 2012 r. w sprawie rocznej analizy wzrostu na 2013 r. (COM(2012)0750),

–  uwzględniając swoją rezolucję z dnia 7 lutego 2013 r. w sprawie europejskiego semestru na rzecz koordynacji polityki gospodarczej: roczna analiza wzrostu gospodarczego na rok 2013(10),

–  uwzględniając komunikat Komisji z dnia 27 marca 2013 r. pt. „Unijna tablica wyników wymiaru sprawiedliwości – Narzędzie wspierania skutecznego wymiaru sprawiedliwości i wzrostu gospodarczego” (COM(2013)0160),

–  uwzględniając komunikat Komisji z dnia 29 maja 2013 r. towarzyszący projektom zaleceń dla poszczególnych krajów na rok 2013 i zatytułowany „Europejski semestr 2013: zalecenia dla poszczególnych krajów – Jak wyprowadzić Europę z kryzysu” (COM(2013)0350),

–  uwzględniając zalecenie Komisji dotycząc zalecenia Rady z dnia 29 maja 2013 r. w sprawie wdrażania ogólnych wytycznych dotyczących polityki gospodarczej państw członkowskich, których walutą jest euro (COM(2013)0379), jak również wszystkie wnioski Komisji z dnia 29 maja 2013 r. dotyczące zaleceń Rady dla poszczególnych państw członkowskich Unii Europejskiej,

–  uwzględniając ekspertyzę z 2012 r. zatytułowaną „Data for the evaluation of the European Semester process from a gender equality perspective” („Dane dotyczące oceny procesu europejskiego semestru z perspektywy równouprawnienia płci”)(11),

–  uwzględniając art. 48 Regulaminu,

–  uwzględniając sprawozdanie Komisji Gospodarczej i Monetarnej oraz opinie Komisji Budżetowej, Komisji Zatrudnienia i Spraw Socjalnych, Komisji Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów, Komisji Rozwoju Regionalnego oraz Komisji Praw Kobiet i Równouprawnienia (A7-0322/2013),

A.  mając na uwadze, że kryzys gospodarczy, społeczny, finansowy i zadłużeniowy jeszcze nie minął oraz mając na uwadze, że osiągnięcie bardziej zrównoważonej, solidnej, stabilnej i zintegrowanej unii gospodarczo-walutowej (UGW) jest celem będącym wciąż w trakcie realizacji;

B.  mając na uwadze, że kryzys związany z długiem państwowym w strefie euro ma istotny wpływ zarówno na rynek pieniężny euro, jak i na nadzwyczajne środki polityczne Eurosystemu;

C.  mając na uwadze, że zalecenia Komisji dla poszczególnych krajów zawierają użyteczne i szczegółowe wskazówki, ale ogólnie ujmując, należy je uściślić i udoskonalić w odniesieniu do niektórych państw członkowskich, w szczególności jeżeli chodzi o wyważenie zaleceń politycznych w poszczególnych obszarach polityki; mając na uwadze, że istnieje również pewien margines na udoskonalenie metodologii oceny krajowych programów reform oraz działań następczych w odniesieniu do zaleceń dla poszczególnych krajów;

D.  mając na uwadze, że MŚP nadal są podstawowym elementem gospodarki strefy euro, ponieważ stanowią około 98% wszystkich firm strefy euro, zatrudniają około trzech czwartych pracowników strefy euro i wytwarzają około 60% wartości dodanej;

E.  mając na uwadze, jak ważne jest w kontekście wdrażania europejskiego semestru zapewnienie udziału partnerów społecznych i uwzględnienie różnych krajowych praktyk i instytucji odpowiedzialnych za kształtowanie płac;

F.  mając na uwadze, że wiele obszarów wymaga podjęcia pilnego działania, między innymi w zakresie przywrócenia kredytów realnej gospodarce i MŚP – co wiąże się z opracowaniem alternatywnych źródeł finansowania – zwiększania konkurencyjności środowiska biznesowego, zwalczania oszustw podatkowych, uchylania się od opodatkowania i agresywnego planowania podatkowego, przywrócenia równowagi finansów publicznych, a także poszukiwania skutecznych rozwiązań europejskich dla bezrobocia, a tym samym ustanowienia w pełni zintegrowanego rynku pracy, jak też znacznego pogłębienia wymiaru socjalnego UGW;

G.  mając na uwadze, że legitymacja demokratyczna zarządzania gospodarczego w europejskim semestrze wymaga autentycznego i ścisłego uznania uprawnień przysługujących parlamentom na szczeblu europejskim i krajowym oraz uprawnień Komisji określonych w traktatach i prawie unijnym, wbrew coraz powszechniejszej tendencji odwracania się od metody parlamentarnej na rzecz podejścia międzyrządowego przy podejmowaniu decyzji gospodarczych na szczeblu UE i strefy euro;

H.  mając na uwadze, że zaangażowanie parterów społecznych i organizacji społeczeństwa obywatelskiego ma podstawowe znaczenie dla dokonania oceny skutków społecznych kryzysu w terenie, co pozwoli na podjęcie odpowiednich działań;

I.  mając na uwadze, że – z uwagi na wejście już w życie nowych przepisów tzw. „dwupaku” – zalecenia Komisji dla poszczególnych krajów nabierają znaczenia, gdyż teraz krajowe programy reform i stabilizacji muszą być z nimi spójne;

J.  mając na uwadze, że chociaż w przypadku państw członkowskich objętych programem pomocy finansowej zalecenia zostały ściśle wyegzekwowane, poziom zastosowania się przez resztę państw członkowskich do poprzednich zaleceń jest niski;

K.  mając na uwadze, że „dwupak” ustanawia w ramach metody wspólnotowej zasady w stosunku do państw członkowskich strefy euro dotkniętych lub zagrożonych poważnymi trudnościami w odniesieniu do ich stabilności finansowej;

L.  mając na uwadze, że należy zagwarantować funkcjonowanie jednolitego rynku i spójność UE;

M.  mając na uwadze, że nowe technologie oferują pracodawcom i pracownikom nowe możliwości organizacji pracy w taki sposób, aby sprzyjać lepszej równowadze między życiem zawodowym a prywatnym, a tym samym lepszemu włączeniu kobiet w rynek pracy;

N.  mając na uwadze, że w dniu 17 września 2013 r. Komisja Gospodarcza i Monetarna Parlamentu Europejskiego odbyła posiedzenie z udziałem parlamentarzystów krajowych w celu omówienia wdrożenia zaleceń dla poszczególnych krajów przyjętych przez Radę z myślą o szerszym uwzględnieniu ich skuteczności oraz potencjalnych efektów mnożnikowych w UE;

1.  z zadowoleniem przyjmuje zalecenia Komisji dla poszczególnych krajów przyjęte przez Radę; zauważa, że możliwe są ulepszenia; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że zalecenia te są bardziej szczegółowe niż zalecenia z poprzednich lat oraz koncentrują się bardziej na sumienności państw członkowskich w wypełnianiu zobowiązań przyjętych przez nie w przeszłości; z zadowoleniem przyjmuje stwierdzenie przez Komisję, że „skuteczność polityki wymaga nie tylko jej odpowiedniego opracowania, ale także uzyskania dla niej wsparcia politycznego i społecznego”, oraz że poza konsolidacją budżetową Europa i państwa członkowskie potrzebują reform strukturalnych prowadzących do realnego, zrównoważonego i wyważonego pod względem społecznym wzrostu, zrównoważonego zatrudnienia i większej konkurencyjności, przy czym należy podjąć konkretne i pilne działania w celu zaradzenia przesadnie wysokim stopom bezrobocia, a zwłaszcza bezrobocia wśród młodzieży; wzywa w związku z tym Komisję do kontrolowania zgodności sprawozdań wszystkich państw członkowskich z celami strategii „Europa 2020”, w szczególności w zakresie ograniczania ubóstwa i bezrobocia, oraz do uważnego przyglądania się wzajemnym związkom i współzależnościom między strategiami politycznymi;

2.  z zadowoleniem przyjmuje postępy poczynione w kilku państwach członkowskich, które pozwoliły na zamknięcie dotyczących ich procedur deficytu;

3.  przyjmuje z zadowoleniem oświadczenie przez Komisję, że kraje „deficytowe” muszą pobudzić swą konkurencyjność, zaś kraje o „nadwyżce” powinny w miarę możliwości zwiększyć u siebie popyt, w sposób proporcjonalny i trwały, aby przyczynić się do stabilności i wzrostu gospodarczego w strefie euro;

4.  uważa, że cała gospodarka UE musi poprawić swą konkurencyjność wobec gospodarki światowej, w szczególności zwiększając konkurencję w obszarach rynku towarów i usług z myślą o poprawie wydajności i niższych cenach oraz dostosowując koszty pracy do wydajności; podkreśla, że UE nie może konkurować jedynie pod względem kosztów, lecz musi więcej inwestować w badania i rozwój, edukację i zdobywanie umiejętności oraz oszczędne gospodarowanie zasobami;

5.  z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Komisja i Rada dążą unikania uniwersalnego podejścia do zaleceń dla poszczególnych krajów, a tym samym zależy im na dopilnowaniu, by zalecenia te były dostosowane do specyficznych uwarunkowań i potrzeb odnośnych państw członkowskich, a jednocześnie by koncentrowały się na strategiach pobudzania wzrostu i stabilności budżetowej; wzywa państwa członkowskie do oceny społecznych skutków planów reform gospodarczych i strukturalnych oraz do zagwarantowania rzeczywistej oceny ich wdrażania w celu zwiększenia skuteczności koordynacji i dostosowania różnych strategii politycznych;

6.  zwraca uwagę, że państwa i instytucje finansowe wykazują ciągłe słabości w środowisku niskiego wzrostu;

7.  zwraca uwagę, że w porównaniu z wynikami z lat ubiegłych Komisja tylko w przypadku 15% z około 400 zaleceń dla poszczególnych krajów stwierdziła znaczne postępy;

8.  z zadowoleniem przyjmuje fakt, że zalecenia Komisji zostały skierowane nie tylko do państw członkowskich, ale również do całej strefy euro; uważa, że zalecenia pod adresem państw członkowskich muszą w większym stopniu uwzględniać istnienie poważnej współzależności między gospodarkami w UE, szczególnie w obrębie strefy euro, jak też wszystkie odnośne informacje zawarte w sprawozdaniu przedkładanym w ramach mechanizmu ostrzegania;

9.  podkreśla znaczenie monitorowania i realizacji zaleceń dla poszczególnych krajów, wielostronnego nadzoru, wymiany doświadczeń i najlepszych praktyk oraz wzajemnej oceny;

10.  apeluje o wnikliwe zbadanie przyczyn znacznego i widocznego pogłębienia się wewnętrznych różnic w konkurencyjności, konsolidacji budżetowej i wynikach gospodarczych między państwami członkowskimi, do jakich doszło w związku z posiadaniem jednolitej waluty, a w szczególności o zbadanie przyczyn asymetrycznego oddziaływania wspólnych polityk;

11.  apeluje o rozważną interpretację wskaźników wzrostu wskazujących na „powolne uzdrowienie” i zaleca uważniejsze przeanalizowanie zrównoważonego charakteru wskazanych udoskonaleń, zwłaszcza w dziedzinie handlu, salda obrotów bieżących, deficytów publicznych i postępów w zakresie realizacji reform strukturalnych; apeluje o uważniejsze przeanalizowanie jakości prognoz gospodarczych, gdyż poprzednie prognozy Komisji były najczęściej korygowane w dół; zwraca uwagę, że istnieje potrzeba zaprojektowania programów pomocy o raczej konserwatywnych niż optymistycznych założeniach i scenariuszach, aby uniknąć wystąpienia skutków przeciwnych do zamierzonych i skutków procyklicznych;

12.  apeluje do Komisji o włączenie krajowych celów dotyczących strategii „Europa 2020” do zaleceń kierowanych do państw członkowskich w ramach programów dostosowań gospodarczych oraz o odpowiednie uwzględnienie spowodowanych przez te programy ograniczeń w realizacji tych celów; apeluje również o promowanie i zwiększanie legitymacji demokratycznej takich programów;

13.  z zadowoleniem przyjmuje fakt, że niektóre państwa członkowskie złożyły sprawozdania z postępów w osiąganiu celów strategii „Europa 2020” i w niektórych przypadkach przedstawiły pokrótce konkretne projekty przypisane tym celom; wzywa wszystkie państwa członkowskie do włączenia takich sprawozdań do materiałów, które będą ich wkładem w europejski semestr 2014; ubolewa, że Komisja nie przedstawiła sprawozdania z postępów w realizacji strategii „Europa 2020”; wzywa Komisję do przedstawiania takiego sprawozdania co roku;

14.  ubolewa nad faktem, że żadne spośród zaleceń dla poszczególnych krajów nie uwzględnia wyzwania, jakie stanowi wpływ zasad opodatkowania pracy na inwestycje długoterminowe, oraz rezultatu w kategoriach tworzenia miejsc pracy;

15.  z zadowoleniem przyjmuje stwierdzenie przez Komisję, że europejska konkurencyjność „nie może i nie będzie opierać się wyłącznie na kosztach”; zauważa ponadto, że zgodnie z celami strategii „Europa 2020” trzeba pobudzić wydajność, w tym wydajność kapitału, zasobów i energii, włączenie społeczne, inwestycje w edukację i uczenie się przez całe życie, badania i innowacje oraz oszczędne gospodarowanie zasobami; zachęca do czynienia dalszych postępów w osiąganiu celów strategii „Europa 2020”, w szczególności w obszarze zatrudnienia; apeluje, by powyższe znalazło adekwatne odzwierciedlenie w zaleceniach dla „deficytowych” krajów, gdyż są to państwa członkowskie, w których istnieje dramatyczna potrzeba pobudzenia konkurencyjności;

16.  z zadowoleniem przyjmuje zalecenia Komisji dla poszczególnych krajów w zakresie podatku ekologicznego i związanego z nim potencjału tworzenia miejsc pracy oraz wzywa Komisję do uwzględnienia tego w nadchodzącej rocznej analizie wzrostu gospodarczego; podkreśla pozytywny wpływ na obszary budżetu i zatrudnienia oraz pozytywne skutki społeczne i środowiskowe wynikające z przesunięcia punktu ciężkości opodatkowania z pracy na środowisko;

17.  ubolewa z powodu opóźnień we wdrażaniu Paktu na rzecz wzrostu gospodarczego i zatrudnienia, zatwierdzonego w czerwcu 2012 r. i wyposażonego w budżet w wysokości 120 mld EUR, inicjatywy w zakresie obligacji projektowych zapoczątkowanej w listopadzie 2012 r. oraz dodatkowych inwestycji EBI w wysokości 180 mld EUR; wzywa Radę i Komisję do zbadania i szybkiego usunięcia przeszkód, które udaremniają pełną operacyjność tych inicjatyw;

18.  wzywa Komisję do przedstawienia w trybie pilnym wniosków ustawodawczych służących stworzeniu w ramach europejskiego semestru, w oparciu o cele strategii „Europa 2020”, rzeczywistego procesu konwergencji obejmującego bodźce wspierające państwa członkowskie w realizacji reform strukturalnych, takie jak instrument na rzecz konwergencji i konkurencyjności oraz przepisy dotyczące koordynacji polityki gospodarczej ex-ante opierające się na metodzie wspólnotowej;

19.  wzywa Komisję do włączenia do zakresu instrumentu na rzecz konwergencji i konkurencyjności wsparcia finansowego udzielanego reformom strukturalnym w obszarach, które blokują gospodarczy dynamizm i wydajność;

20.  z zadowoleniem przyjmuje wykorzystanie przez Komisję elastyczności, jakiej udziela jej zmieniony pakt stabilności i wzrostu, w zakresie wydłużenia terminów na skorygowanie nadmiernych deficytów w siedmiu procedurach; rozumie, że wydłużenie to ułatwi tym krajom wdrożenie potrzebnych reform strukturalnych; wzywa Komisję i Radę do dopilnowania, by zawartość i kalendarz ścieżki korekty budżetowej były dostosowane do specyficznych cech każdego państwa oraz by, w szczególności w krajach „deficytowych”, obejmowały uprzednio wspomnianą elastyczność i pełne wykorzystanie europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych, rozsądne i zrównoważone reformy strukturalne i wskazanie (w szczególności w zaleceniach dla poszczególnych krajów) inwestycji kluczowych dla pobudzenia konkurencyjności; przyjmuje z satysfakcją stwierdzenie Komisji, że już w tegorocznej ocenie wykonania budżetu oraz w analizie budżetów krajowych na 2014 r. Komisja postara się uwzględnić, w szczególności w ramach funkcji zapobiegawczej paktu stabilności i wzrostu, pod pewnymi warunkami jednorazowe publiczne programy inwestycyjne posiadające udowodniony wpływ na stabilność finansów publicznych, przy pełnym poszanowaniu ram nadzoru budżetowego w UE; oczekuje na przedstawienie Parlamentowi spodziewanego wkrótce komunikatu Komisji w sprawie konkretnych ram operacyjnych, zgodnie z oświadczeniem załączonym do „dwupaku”;

21.  przyjmuje do wiadomości komunikat w sprawie zharmonizowanych ram dotyczących projektów planów budżetowych oraz informacji o emisji długu w obrębie strefy euro, przyjęty przez Komisję jako wytyczne w ramach rozporządzenia (UE) nr 473/2013; oczekuje przewidzianego dialogu gospodarczego z Komisją na temat treści powyższych wytycznych;

22.  z zadowoleniem przyjmuje włączenie wytycznych w sprawie składania sprawozdań dotyczących sposobu, w jaki działania ujęte w projektach planów budżetowych uwzględniają zalecenia dla poszczególnych krajów, cele określone w strategii „Europa 2020”, wytyczne w sprawie składania sprawozdań dotyczących oczekiwanego rozkładu wpływu głównych środków dotyczących wydatków i dochodów oraz szczegółowe dane na temat wydatków sektora instytucji rządowych i samorządowych w podziale na funkcje; zauważa, że takie wytyczne ułatwią monitorowanie środków budżetowych przyjmowanych z myślą o osiągnięciu krajowych celów strategii „Europa 2020”;

23.  oczekuje na mające wkrótce nastąpić, uzgodnione w wyniku „dwupaku”, ogłoszenie parametrów i metodologicznych wartości odniesienia Komisji i państw członkowskich, w tym szacunków dotyczących mnożników podatkowych leżących u podstaw ich prognoz makroekonomicznych;

24.  odnotowuje, że ostatnie zmiany płac w krajach „z nadwyżką” przyczyniają się do utrzymania popytu i przynoszą również pozytywne efekty mnożnikowe w innych państwach UE; z zadowoleniem przyjmuje stwierdzenie przez Komisję, że kraje „z nadwyżką” o wystarczającej przestrzeni fiskalnej mają do odegrania rolę w przezwyciężaniu obecnego kryzysu, na przykład poprzez obniżanie podatków i składek na ubezpieczenie społeczne oraz za sprawą podwyżek płac, aby pobudzić zrównoważony popyt krajowy, przy uwzględnieniu konkurencyjności międzynarodowej; kraje „z nadwyżką” mogłyby również promować nowe możliwości inwestycyjne sprzyjające wzrostowi, za pomocą swojej siły nabywczej, zwłaszcza inwestowania w edukację, badania i rozwój, energię oraz infrastrukturę, modernizowania opieki zdrowotnej i systemów emerytalno-rentowych oraz otwarcia sektora usług; podkreśla znaczenie pozytywnych efektów mnożnikowych, jakie te działania przyniosą w całej UE, zwłaszcza gdy będą realizowane przez największe gospodarki Unii;

25.  nalega, by Komisja opracowywała autentyczną europejską politykę przemysłową opartą na zwiększonej konkurencyjności i innowacyjności i mającą na celu przywrócenie konkurencyjności przemysłowej Unii Europejskiej oraz ograniczanie strategii politycznych zmuszających przedsiębiorstwa do przenoszenia się poza UE; nalega ponadto, by Komisja opracowywała spójną europejską zewnętrzną politykę handlową, ; uważa, że jedynie za sprawą inteligentnego zarządzania sferą na styku z „globalizacją” Europa może zagwarantować wzrost gospodarczy, zatrudnienie, ochronę konsumentów, przestrzeganie międzynarodowych i europejskich norm prawa i praw człowieka oraz, w przypadku niektórych państw członkowskich, zalecaną stopniową realokację zasobów z sektorów dóbr niepodlegających wymianie do sektorów dóbr wymiennych;

26.  pochwala stwierdzenie przez Komisję, iż w środkach wsparcia finansowego przyjmowanych przez państwa członkowskie i UE należy zwrócić większą uwagę na dystrybucyjny wpływ reform, i wzywa Komisję do przeprowadzenia kompleksowej oceny ex-ante krótko- i długoterminowych skutków wszystkich nowych zalecanych reform oraz do wyciągnięcia wszystkich koniecznych wniosków z poprzednich zaleceń, w tym z zaleceń udzielonych państwom członkowskim objętym programami pomocy finansowej;

27.  wzywa Komisję do przedłożenia wniosków ustawodawczych służących uzupełnieniu UGW , jak zalecił Parlament w rezolucji z dnia 20 listopada 2012 r. pt. „W kierunku faktycznej unii gospodarczej i walutowej”, ; wzywa Komisję do ustanowienia w tym celu odrębnej tablicy wyników dotyczącej wymiaru społecznego UGW; proponuje, aby w ramach szczegółowych przeglądów przewidzianych w procedurze dotyczącej zakłóceń równowagi makroekonomicznej można było regularnie dokonywać przeglądu polityki zatrudnienia i polityki społecznej w celu wskazania strategii politycznych łagodzących problemy społeczne i zwiększających zatrudnienie; uważa, że taki ulepszony system monitorowania umożliwiłby skuteczniejszą koordynację strategii politycznych w celu wskazywania głównych wyzwań i stawiania im na bieżąco czoła oraz skuteczniejszego włączenia kwestii dotyczących zatrudnienia i spraw społecznych do całokształtu polityki;

28.  zgadza się, że działanie EBC, będące uzupełnieniem reform strukturalnych i konsolidacji finansów publicznych, „walnie przyczynia się do stabilności strefy euro”; uznaje, że skutkiem tego działania było obniżenie nadmiernych kosztów finansowania w przypadku kilku państw członkowskich za pośrednictwem programu dotyczącego rynków papierów wartościowych i zapewnianie ochrony płynności na rynkach długu państwowego za sprawą bezwarunkowych transakcji monetarnych, poprzez zapobieżenie załamaniu się sektora bankowego, pomoc w zerwaniu powiązań między bankami a władzami, ograniczenie spekulacji długiem publicznym oraz tymczasowe zmniejszenie nadmiernych spreadów; uważa jednak, że brak trwałego wzrostu oraz wysokie (i stale rosnące) poziomy zadłużenia sektora prywatnego i państwowego w wielu państwach członkowskich oznaczają, że potrzebne jest wprowadzenie „ostrożnie zarządzanego procesu zmniejszania udziału finansowania dłużnego”; zgadza się z Komisją, że poprawa sytuacji sektora bankowego musi pozostać priorytetem; z zadowoleniem przyjmuje ustanowienie przez Komisję, zgodnie z zobowiązaniem podjętym wobec Parlamentu w oświadczeniu załączonym do „dwupaku”, grupy wysokiego szczebla pod przewodnictwem Gertrude Tumpel-Gugerell, w celu pogłębienia analizy oraz gruntownej oceny częściowego zastąpienia emisji długu krajowego wspólną emisją w formie funduszu amortyzacji zadłużenia i europejskich obligacji skarbowych, uwzględniającej argumenty za i przeciw poszczególnym opcjom; oczekuje na sprawozdanie grupy wysokiego szczebla;

29.  podkreśla, że na obrzeżach UE nie zostało przywrócone finansowanie gospodarki realnej, a MŚP w szczególności; zwraca uwagę, że główne różnice w dostępie do finansowania zazwyczaj pogłębiają wewnętrzne rozbieżności w UE, a w strefie euro w szczególności, i z powodu nierównych warunków konkurencji zakłócają rynek wewnętrzny; przypomina, że czyszczenie portfeli banków jest warunkiem wstępnym oraz podkreśla, że negatywne perspektywy gospodarcze jedynie częściowo usprawiedliwiają tak restrykcyjne warunki udzielania kredytów; apeluje o ściślejsze monitorowanie stosowania nowych zasad ostrożnościowych i praktyk sektora bakowego w zakresie finansowania gospodarki realnej, w szczególności rentownych MŚP; uznaje w tym względzie istotną rolę, jaką nowe innowacyjne instrumenty finansowe mogą odegrać w ramach różnych programów europejskich i polityki spójności we wspieraniu publicznych i prywatnych inwestycji oraz nalega, by Komisja w odpowiednim czasie i przed rozpoczęciem okresu programowania 2014–2020 zagwarantowała jasność prawną i przejrzystość wdrażania nowych instrumentów finansowych; apeluje o bardziej dogłębną analizę i ściślejszą kontrolę równoległego systemu bankowego i jego skutków dla realnej gospodarki; wzywa Komisję do nadania priorytetowego znaczenia pracom nad alternatywnymi i zróżnicowanymi źródłami finansowania dla MŚP, zwłaszcza za pośrednictwem rynków finansowych, europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych, Europejskiego Banku Inwestycyjnego, Europejskiego Funduszu Inwestycyjnego i publicznych banków rozwoju;

30.  podkreśla, że wycofanie się różnych podmiotów finansowych na rynki krajowe świadczy o tym, że są one osłabiane rozczłonkowaniem rynku wewnętrznego przez nadmierną koncentrację, co blokuje rynek międzybankowy i uniemożliwia czerpanie korzyści z rynku wewnętrznego, jakimi są zróżnicowanie ryzyka i pomnożenie możliwości;

31.  podkreśla konieczność kontynuowania programów wspierających rozwijanie ducha przedsiębiorczości wśród ludzi młodych poprzez tworzenie przeznaczonych specjalnie dla nich możliwości otwierania działalności gospodarczej, szerszy dostęp do funduszy europejskich i doradztwo w interesach;

32.  z zadowoleniem przyjmuje wniosek ustawodawczy Komisji w sprawie stworzenia jednolitego mechanizmu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji banków (obejmującego powstanie jednego europejskiego urzędu oraz finansowanego przez branżę jednego europejskiego funduszu), który ma kluczowe znaczenie dla ukończenia tworzenia unii bankowej; wzywa państwa członkowskie, Komisję i Parlament do osiągnięcia niezwłocznego porozumienia w sprawie utworzenia jednolitego mechanizmu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji banków; zachęca Radę do szybkiego zamknięcia negocjacji z Parlamentem nad dyrektywą w sprawie systemów gwarancji depozytów i nad dyrektywą w sprawie naprawy oraz restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji banków (negocjowanych równolegle);

33.  domaga się, aby bezpośrednie dokapitalizowanie banków ze środków Europejskiego Mechanizmu Stabilności (EMS) mogło się odbyć natychmiast po wprowadzeniu jednolitego mechanizmu nadzorczego, jak zapowiedziano w deklaracji szefów państw i rządów strefy euro w czerwcu 2012 r.; biorąc pod uwagę, że pilnie potrzebny jest jednolity fundusz restrukturyzacji, który towarzyszyłby jednolitemu mechanizmowi nadzorczemu, opowiada się za natychmiastowym ustanowieniem mechanizmu ochronnego o okresie na spłatę przez sektor bankowy; zwraca się do Komisji o przedłożenie wniosku w celu włączenia EMS do dorobku wspólnotowego przy jednoczesnym uwzględnieniu kompleksowej demokratycznej rozliczalności przed Parlamentem Europejskim;

34.  z zadowoleniem przyjmuje „Plan działania zakładający poprawę skuteczności walki z oszustwami podatkowymi i uchylaniem się od opodatkowania” Komisji i jej zalecenia w sprawie „środków, które mają zachęcić wszystkie państwa członkowskie UE i państwa trzecie do stosowania minimalnych norm w zakresie dobrych rządów w dziedzinie opodatkowania” oraz w sprawie „agresywnego planowania podatkowego”, przyjęte przez Komisję w dniu 6 grudnia 2012 r.; przypomina rezolucję Parlamentu z dnia 21 maja 2013 r. w sprawie walki z oszustwami podatkowymi, uchylaniem się od opodatkowania i rajami podatkowymi, w której określono dalsze niezbędne działania w zakresie zwalczania oszustw podatkowych, uchylania się od opodatkowania, agresywnego planowania podatkowego i rajów podatkowych; podkreśla, że uczciwość i sprawiedliwość w podziale obciążenia wymagają wzmocnionego podejścia do kwestii oszustw podatkowych i uchylania się od opodatkowania; apeluje do Komisji o podjęcie pilnego działania i opracowanie kompleksowej strategii na podstawie konkretnych środków prawodawczych w celu zwalczania oszustw podatkowych i uchylania się od opodatkowania, do Rady zaś o wyraźne wsparcie wszystkich zablokowanych lub niezakończonych projektów związanych z opodatkowaniem;

35.  wzywa Radę do zakończenia negocjacji nad podatkiem od transakcji finansowych, do pilnych działań na rzecz wprowadzenia tego podatku w całej Europie oraz do włączenia do swojego harmonogramu prac, jako sprawy niecierpiącej zwłoki, działań zmierzających do usunięcia luki podatkowej, rozwiązania problemu „rajów podatkowych” i prac nad konwergencją systemów podatkowych w całej UE;

36.  jest zdania, że wprowadzenie – w drodze wzmocnionej współpracy – podatku od transakcji finansowych należy uważać za pierwszy krok na drodze ku jego wprowadzeniu w skali globalnej;

37.  wzywa do pełnego i pilnego zastosowania „sześciopaku” i „dwupaku”, aby przekształcić systemu ad hoc trojek w solidną z punktu widzenia prawa strukturę zakotwiczoną w prawie wspólnotowym, gwarantującą demokratyczną rozliczalność; wzywa trojkę, by zrewidowała swoją strategię informowania, która wielokrotnie okazywała się kompletnym fiaskiem; podkreśla, że w perspektywie średnioterminowej należałoby się opowiedzieć za czysto europejskim systemem, a Komisja powinna opracować wnioski w celu odpowiedniego przekształcenia modelu trojki;

38.  przypomina, że przewodniczący Rady Europejskiej Herman Van Rompuy potwierdził w swoich uwagach skierowanych do Parlamentu w dniu 1 lutego 2012 r., że funkcjonowanie Europejskiego Mechanizmu Stabilności będzie podlegało kontroli Parlamentu Europejskiego; oczekuje w tym względzie na negocjacje porozumienia z Eurogrupą, przewidującego m.in. możliwość organizowania wysłuchań i kierowania pytań pisemnych do dyrektora zarządzającego Europejskiego Mechanizmu Stabilności i jego rady zarządzającej;

39.  podkreśla, że europejski semestr nie może w żaden sposób zaszkodzić uprawnieniom Parlamentu Europejskiego i parlamentów narodowych; zachęca Komisję do zagwarantowania właściwego i formalnego udziału Parlamentu Europejskiego na wszystkich etapach procesu europejskiego semestru, aby zwiększyć legitymizację decyzji, które dotyczą wszystkich obywateli; wzywa Komisję do znalezienia sposobów na zwiększenie widoczności tego procesu;

40.  podkreśla potrzebę wzmocnienia demokratycznej rozliczalności przed Parlamentem Europejskim i parlamentami narodowymi z podstawowych elementów funkcjonowania strefy euro, jak EMS, decyzje Eurogrupy oraz monitorowanie i ocena programów pomocy finansowej; w związku z tym zwraca się do Komisji o dokonanie wewnętrznej oceny ex-post wydanych przez nią zaleceń i jej uczestnictwa w trojce oraz o opublikowanie wyników tej oceny;

41.  nalega, by państwa członkowskie zapewniły czynny udział swych parlamentów narodowych, partnerów społecznych i społeczeństwa obywatelskiego w całym procesie europejskiego semestru, a w szczególności w opracowywaniu, omawianiu, monitorowaniu i ocenie ich krajowych programów reform; wzywa Komisję do zagwarantowania tego udziału; podkreśla, że zaangażowanie wszystkich zainteresowanych stron w opracowywanie koniecznych reform ma kluczowe znaczenie dla ich pomyślnych wyników;

42.  podkreśla znaczenie prowadzenia dialogu między Parlamentem Europejskim a parlamentami narodowymi z myślą o osiągnięciu w pełni funkcjonującego procesu europejskiego semestru oraz koniecznego poziomu demokratycznej rozliczalności wszystkich zaangażowanych podmiotów; zwraca uwagę na przydatność Europejskiego tygodnia parlamentarnego w sprawie europejskiego semestru na rzecz koordynacji polityki gospodarczej (Europejski Tydzień Parlamentarny 2013);

43.  ubolewa nad faktem, że stanowisko Rady w sprawie zaleceń skierowanych przez Komisję do poszczególnych krajów nie zostało podane do wiadomości publicznej w czasie rzeczywistym; ubolewa nad faktem, że obrady prowadzone w Radzie Europejskiej nad stanowiskiem Rady w sprawie zaleceń dla poszczególnych krajów nie zostały upublicznione w czasie rzeczywistym;

44.  podkreśla, że powinien istnieć wyraźny podział pomiędzy kompetencjami na szczeblu UE i szczeblu krajowym oraz że to przed Parlamentem Europejskim odpowiadają inne podmioty na szczeblu Unii; domaga się, aby w każdym przypadku przekazywania lub stanowienia nowych kompetencji na szczeblu Unii lub tworzenia nowych instytucji unijnych zapewniano odpowiednią kontrolę demokratyczną ze strony Parlamentu Europejskiego oraz odpowiedzialność przed nim;

Udział poszczególnych sektorów w europejskim semestrze w 2013 r.

Zatrudnienie i polityka społeczna

45.  uważa uznanie przez Komisję konieczności zmniejszenia opodatkowania pracy na rzecz innych źródeł dochodu za pozytywny krok, który usprawni proces konsolidacji budżetowej w bardziej sprawiedliwy sposób;

46.  uznaje, że tegoroczne zalecenia dla poszczególnych krajów są wyjątkowo ważne, gdyż państwa członkowskie określają swe priorytety w zakresie inwestycji na rzecz polityki spójności w kolejnych wieloletnich ramach finansowych (WRF); apeluje w związku z tym o ściślejsze ukierunkowanie finansowania UE na wszystkie priorytety strategii „Europa 2020”, zwłaszcza w ramach polityki wzrostu i zatrudnienia, w tym na walkę z bezrobociem osób młodych i bezrobociem długotrwałym oraz na tworzenie trwałych, pewnych, umożliwiających uzyskiwanie wystarczającego wynagrodzenia miejsc pracy podlegających obowiązkowemu ubezpieczeniu społecznemu; wyraża zaniepokojenie w związku z pogłębianiem się różnic społeczno-ekonomicznych pomiędzy poszczególnymi państwami członkowskimi;

47.  zauważa, że kilka państw członkowskich przyjęło ważne reformy rynku pracy zmierzające do poprawy odporności tego rynku, wprowadzające większą wewnętrzną i zewnętrzną elastyczność, ograniczające jego segmentację i ułatwiające przechodzenie z jednego miejsca pracy do innego; podkreśla, że reformy rynku pracy należy przeprowadzać po osiągnięciu odpowiedniego konsensusu wśród partnerów społecznych;

48.  zwraca się do państw członkowskich i Komisji o dopilnowanie, w wytycznych politycznych i zaleceniach dla poszczególnych krajów, by konieczną elastyczność niezbędną na rynku pracy równoważył odpowiedni poziom ochrony socjalnej charakteryzujący naszą społeczną gospodarkę rynkową oraz by reformy rynku pracy miały na celu promowanie wysokiego poziomu zatrudnienia, jakości w pracy, usprawnianie zarządzania ryzykiem społecznym, osiąganie postępów w integracji słabszych grup społecznych na rynku pracy, ograniczanie ubóstwa pracujących, godzenie pracy z życiem rodzinnym, promowanie równości płci, promowanie bezpieczeństwa i higieny pracy, utrwalanie praw pracowników zatrudnionych w oparciu o niestandardowe umowy oraz poprawę ochrony socjalnej osób samozatrudnionych;

49.  zauważa, że wszystkie państwa członkowskie otrzymały zalecenia odnośnie do poziomu uczestnictwa w rynku pracy; wzywa państwa członkowskie o niskich wskaźnikach uczestnictwa w rynku pracy, by w porozumieniu z partnerami społecznymi zintensyfikowały aktywne, kompleksowe i sprzyjające integracji instrumenty rynku pracy, jak usługi szkolenia i zatrudnienia, oraz by wprowadziły dalsze reformy ułatwiające dostęp do zatrudnienia wysokiej jakości, ułatwiające pogodzenie pracy z życiem prywatnym, zapobiegające wczesnemu porzucaniu rynku pracy, poprawiające konkurencyjność i zwalczające segmentację rynku pracy, a także dostosowujące umiejętności pracowników do wymagań rynku pracy;

50.  wskazuje, że sytuacja bezrobotnych osób młodych jest szczególnie niepokojąca i wymaga podjęcia pilnego działania; domaga się przyjęcia europejskiego paktu na rzecz zatrudnienia młodych, który wprowadziłby w życie od dawna uzgodnione środki, oraz przeznaczenia nowych zasobów i środków na zwalczanie bezrobocia osób młodych, zmniejszanie odsetka młodzieży niekształcącej się, niepracującej ani nieszkolącej się (NEET) i zwalczanie ubóstwa wśród młodzieży, z uwzględnieniem jakościowego aspektu godnej pracy z pełnym poszanowaniem podstawowych norm pracy;

51.  oczekuje koncentracji wydatków na wstępie na Inicjatywę na rzecz zatrudnienia ludzi młodych zgodnie z wezwaniem Komisji Zatrudnienia i Spraw Socjalnych zawartym w jej poprawkach do zaleceń dla poszczególnych krajów;

52.  z zadowoleniem przyjmuje przyjęcie przez Radę gwarancji dla młodzieży oraz przeznaczenie 6 mld EUR na Inicjatywę na rzecz zatrudnienia ludzi młodych w kolejnych WRF; wzywa państwa członkowskie do pilnego wdrożenia programów gwarancji dla młodzieży i efektywnego wykorzystywania dostępnych zasobów oraz koncentrowania działań na osobach w najtrudniejszej sytuacji;

53.  z zadowoleniem zauważa, że fundusze te można wykorzystać w pierwszych dwóch latach kolejnych WRF; podkreśla, że wspomniana kwota nie jest jednak wystarczająca na trwałe wyeliminowanie bezrobocia osób młodych i powinna pokryć zaledwie pierwszy etap działań w tym zakresie; ;

54.  zachęca Komisję do dalszego propagowania prac zespołów zadaniowych ds. zatrudnienia osób młodych, aby pomóc państwom członkowskim o najwyższych poziomach bezrobocia młodych w takim przeprogramowaniu finansowania strukturalnego UE w WRF 2007–2013, by ukierunkować je na ludzi młodych; z zadowoleniem przyjmuje zamiar Komisji, by doskonalić europejski portal mobilności zawodowej (EURES) poprzez zintensyfikowanie i poszerzenie jego zakresu działań, w szczególności poprzez propagowanie mobilności ludzi młodych; stwierdza jednak, że mobilność musi pozostać dobrowolna i nie można z tego powodu ograniczać starań na rzecz tworzenia miejsc pracy i kształcenia na miejscu;

55.  wzywa Komisję do zaproponowania ram jakości staży, które będą obejmowały między innymi kryteria dotyczące właściwego wynagradzania, celów szkolenia, warunków pracy, a także norm zdrowia i bezpieczeństwa; wzywa Komisję, państwa członkowskie i partnerów społecznych UE do ambitnego wdrażania sojuszu na rzecz przygotowania zawodowego;

56.  biorąc pod uwagę, że coraz większa liczba pracowników, zwłaszcza młodych, opuszcza swój kraj pochodzenia i szuka zatrudnienia w innych państwach UE, uważa, że istnieje pilna potrzeba opracowania właściwych środków umożliwiających zmianę prawa europejskiego w celu zagwarantowania możliwości przenoszenia uprawnień emerytalnych oraz zachowania świadczeń pracowniczych – przez co najmniej trzy miesiące – podczas poszukiwania zatrudnienia w innym państwie członkowskim; z zadowoleniem przyjmuje rozwinięcie europejskiego portalu mobilności i wnioskuje o opracowanie w tym celu wraz z państwami członkowskimi ukierunkowanej strategii;

57.  z zadowoleniem przyjmuje fakt, że po raz pierwszy niektóre zalecenia dla poszczególnych krajów dotyczą szczególnej sytuacji państw członkowskich w odniesieniu do ubóstwa; mocno potępia fakt, że żadne z zaleceń dla poszczególnych krajów nie dotyczy konkretnych rynków pracy, z których kobiety są wyłączone i na których nie przewidziano żadnych środków zmierzających do ich włączenia;

58.  podkreśla, że zwiększenie udziału kobiet, pracowników starszych i niepełnosprawnych w rynku pracy wymaga podjęcia szczególnego działania polegającego na zapewnieniu skutecznych bodźców mobilizujących te osoby do powrotu na rynek pracy i pozostania na nim; przypomina, że kluczową rolę odgrywają przy tym jakość, przystępność cenowa i dostępność usług związanych z wczesną edukacją, opieką nad dziećmi i opieką nad osobami starszymi;

59.  podkreśla, że należy wspierać długotrwale bezrobotnych poprzez tworzenie miejsc pracy i zintegrowane podejścia oparte na aktywnym włączaniu, obejmujące pozytywne aktywizujące zachęty, jak np. indywidualne poradnictwo oraz programy „praca zamiast zasiłku”, odpowiednie systemy świadczeń oraz dostęp do usług wysokiej jakości, w celu ułatwienia im odbudowywania więzi z rynkiem pracy i uzyskania dostępu do miejsc pracy o wysokiej jakości;

60.  przypomina o nieadekwatności umiejętności i sytuacjach zatorowych w wielu regionach i sektorach, a także o niezdolności niektórych systemów kształcenia i szkolenia do reagowania na zapotrzebowanie na rynku i potrzeby pracowników w tym kontekście; z zadowoleniem przyjmuje podjęte przez kilka państw członkowskich reformy systemów kształcenia i szkolenia zawodowego w celu dostosowania umiejętności i kompetencji do potrzeb rynku pracy oraz przyszłych pracowników, zwłaszcza ludzi młodych; podkreśla w tym kontekście zalety dualnego systemu kształcenia; przypomina, że prawie wszystkie państwa członkowskie muszą podjąć dalsze działania i więcej inwestować w obszarze kształcenia, szkoleń, badań oraz innowacji i rozwoju;

61.  zauważa, że oprócz reformy sektora kształcenia i szkolenia konieczna jest również długoterminowa, zrównoważona, oparta na kryteriach strategia imigracyjna, aby rozwiązać problem braku wykwalifikowanej siły roboczej i problem zmian demograficznych;

62.  zauważa, że kryzys wywarł dotkliwy i długotrwały wpływ na poziomy bezrobocia państw członkowskich oraz ich sytuację społeczną, prowadząc do niezrównoważonego wzrostu poziomu ubóstwa i wykluczenia społecznego, w tym ubóstwa dzieci, bezdomności, nierówności społecznych, ubóstwa pracujących i nadmiernego zadłużenia gospodarstw domowych; w związku z tym apeluje do państw członkowskich o wzmocnienie sieci bezpieczeństwa i zapewnienie skuteczności systemów ochrony socjalnej, które zajmują się osobami dotkniętymi takimi zjawiskami, a także o inwestowanie w środki zapobiegawcze;

Polityka budżetowa

63.  przypomina, że pomimo swej skromnej wielkości w ujęciu zarówno bezwzględnym, jak i względnym w porównaniu z dobrobytem gospodarczym Unii, budżet UE, będąc katalizatorem inwestycji, ma ważną wartość dodaną w propagowaniu celów strategii „Europa 2020”;

64.  ubolewa nad tym, że państwa członkowskie nadal nie doceniają roli i wkładu budżetu UE w poprawę zarządzania gospodarczego i koordynacji budżetowej w całej Unii, ; w związku z tym, mając na uwadze wspólną deklarację podpisaną przez Parlament, Radę i Komisję w grudniu 2012 r., a także rezolucję Parlamentu z dnia 3 lipca 2013 r. dotyczącą porozumienia politycznego w sprawie wieloletnich ram finansowych (WRF) na lata 2014–2020, wzywa Radę, aby przyjęła w całości budżety korygujące za rok 2013 przedłożone przez Komisję, które w dalszym ciągu mogą okazać się konieczne w ciągu roku, w celu zamknięcia z czystym bilansem obecnego okresu wieloletnich ram finansowych;

65.  przypomina, że kompromis osiągnięty na posiedzeniu Rady Europejskiej w dniu 8 lutego 2013 r. w sprawie WRF na lata 2014–2020 nie sprostał oczekiwaniom Parlamentu; nalega, by wszelkie porozumienie na tak niskim szczeblu mogło zostać zaakceptowane wyłącznie na warunkach przedstawionych w rezolucji Parlamentu z dnia 3 lipca 2013 r.;

66.  jest przekonany, że wiarygodny wkład UE, umożliwiający przezwyciężenie obecnego kryzysu, musi być oparty na fundamentalnej zmianie sposobu finansowania budżetu UE, polegającej na podążaniu w kierunku tworzenia rzeczywistych zasobów własnych;

67.  wzywa państwa członkowskie, by dołożyły wszelkich starań w celu terminowego opracowania swoich narodowych programów dotyczących funduszy strukturalnych oraz Funduszu Spójności, aby zapobiec opóźnieniom w wykorzystaniu tych funduszy, ponieważ są one zorientowane na wspieranie wzrostu gospodarczego i tworzenia miejsc pracy;

68.  podkreśla znaczenie nauki i innowacji dla strategicznego rozwoju konkurencyjności, a w konsekwencji tworzenia miejsc pracy na szczeblu europejskim z myślą o przezwyciężeniu kryzysu gospodarczego i finansowego;

Rynek wewnętrzny

69.  przypomina, że jednolity rynek to kluczowy czynnik wzrostu gospodarczego i tworzenia miejsc pracy, który ogrywa niezastąpioną rolę w realizacji celów strategii „Europa 2020” na rzecz inteligentnego, trwałego wzrostu gospodarczego sprzyjającemu włączeniu społecznemu; niemniej jednak zauważa, że potencjał ten w wielu aspektach pozostaje niewykorzystany;

70.  przypomina, że pełny potencjał gospodarczy i w zakresie zatrudnienia, jaki drzemie w sektorze usług, pozostaje niewykorzystany; apeluje o pełne i właściwe wdrożenie unijnej dyrektywy usługowej przy jednoczesnym zabezpieczeniu obowiązków świadczenia usług publicznych mogących zapewnić powszechny dostęp do usług wysokiej jakości po przystępnych cenach; wzywa państwa członkowskie do inwestowania szczególnie w usługi społeczne wysokiej jakości; jednocześnie zauważa, że normy płacowe i socjalne muszą być przestrzegane; wzywa państwa członkowskie do zniesienia przeszkód w sektorze detalicznym i nadmiernych ograniczeń w usługach świadczonych w ramach wolnych zawodów i zawodów regulowanych; jednocześnie wzywa do zniesienia przeszkód w swobodnym przepływie pracowników w celu zwiększenia mobilności i optymalizacji wykorzystania kapitału ludzkiego UE;

71.  z zadowoleniem przyjmuje fakt, iż w europejskim semestrze 2013 po raz pierwszy roczna analiza wzrostu gospodarczego została poparta sprawozdaniem w sprawie stanu integracji jednolitego rynku;

72.  niemniej jednak ubolewa, że mimo ewidentnego znaczenia jednolitego rynku dla walki z kryzysem zalecenia dla poszczególnych krajów z 2013 r. nie skupiają się w wystarczającym stopniu na potencjale wzrostu gospodarczego, zaufania konsumentów i tworzenia miejsc pracy wynikającym z właściwego wdrażania i egzekwowania zasad jednolitego rynku;

73.  popiera tegoroczne zalecenia dla poszczególnych krajów, które kładą nacisk na usunięcie nieuzasadnionych ograniczeń i barier uniemożliwiających wejście do sektorów usług; wzywa odnośne państwa członkowskie, aby poświęciły tym zaleceniom szczególną uwagę i niezwłocznie usunęły przeszkody uniemożliwiające rozwój jednolitego rynku;

74.  wzywa Komisję, by w kolejnej rocznej analizie wzrostu gospodarczego i europejskim semestrze 2014 nadała priorytet zarządzaniu jednolitym rynkiem oraz by w kolejnych zaleceniach dla poszczególnych krajów w pełni uwzględniła kluczowe obszary wzrostu, do których należy sektor usług, energii, transportu oraz jednolity rynek cyfrowy, a także środki zawarte w Akcie o jednolitym rynku I i II;

75.  z żalem zauważa, że brak krajowych i europejskich inwestycji uniemożliwia realizację priorytetów i celów określonych w sprawozdaniu pt. „Stan integracji jednolitego rynku na 2013 r. – Wkład do rocznej analizy wzrostu gospodarczego na 2013 r.” w kluczowych obszarach energii, transportu i rynku cyfrowego;

76.  wzywa państwa członkowskie i Komisję do zwiększenia do tego czasu wysiłków na rzecz wdrażania prawodawstwa dotyczącego jednolitego rynku oraz monitorowania tego wdrażania, między innymi poprzez regularne akcje kontrolne UE;

77.  ponownie wzywa Komisję do wzmocnienia zarządzania jednolitym rynkiem poprzez wprowadzenie – jako szczególnego filaru europejskiego semestru – rocznego cyklu zarządzania jednolitym rynkiem, który obejmie tabelę wyników rynku wewnętrznego, roczne sprawozdanie w sprawie stanu integracji jednolitego rynku w ramach rocznej analizy wzrostu gospodarczego, wytyczne Rady Europejskiej dla państw członkowskich, krajowe plany działania mające na celu wdrażanie wytycznych jednolitego rynku oraz określone zalecenia dla poszczególnych krajów;

78.  jest poważnie zaniepokojony ciągłą niepewnością inwestorów prywatnych, ich brakiem zaufania i niechęcią do inwestowania, wynikającymi zwłaszcza z norm wydajności w powiązaniu z utrzymującym się rozdrobnieniem jednolitego rynku i ze zmianami w polityce przemysłowej; ubolewa nad tym, że w konsekwencji kryzysu niski poziom zaufania sprawia, że zarówno inwestorzy prywatni, jak i instytucje sektora finansowego bardzo niechętnie ponoszą ryzyko oraz przypomina, że trzeba kontynuować działania na rzecz wzmocnienia sektora bankowego;

1.1.  Polityka regionalna

79.  jest poważnie zaniepokojony drastycznym spadkiem publicznych i prywatnych inwestycji w gospodarkę produkcyjną, zwłaszcza na szczeblu lokalnym i regionalnym; jest zdania, że konieczne są zdecydowane kroki w celu zreformowania rynku produktów i rynku pracy, przyjęcia ostrożnej polityki płacowej, oparcia przyszłego modelu wzrostu gospodarczego na innowacjach i ukierunkowania produkcji na działalność o wysokiej wartości dodanej; jest zdania, że zrównoważona polityka gospodarcza wymaga zapewnienia bardzo dobrych warunków do zakładania działalności gospodarczej; jest głęboko przekonany, że fundusze strukturalne i inwestycyjne mają zasadnicze znaczenie dla zapobiegania wszelkim brakom w powyższych kwestiach, dla łagodzenia ich skutków oraz dla zwiększenia inwestycji publicznych; zwraca uwagę na możliwości wspierania w państwach członkowskich inwestycji publicznych ze środków z funduszy strukturalnych poprzez zapewnienie pewnego stopnia elastyczności procedur finansowych w ramach tych funduszy, np. w drodze zwiększenia poziomów współfinansowania dla państw, które przystępują do programu dostosowań i otrzymują pomoc finansową z UE, lub przedłużenia terminu umorzenia o jeden rok dla wszystkich państw członkowskich w okresie programowania 2007–2013 (podobnie jak będzie to miało miejsce w okresie programowania 2014–2020);

80.  jest zdania, że należy zwiększyć zaangażowanie władz regionalnych i lokalnych w proces planowania i realizacji właściwych programów, zwłaszcza strategii „Europa 2020”, aby na wszystkich szczeblach zwiększyć poczucie odpowiedzialności za cele strategii oraz zapewnić większą świadomość jej celów i efektów na szczeblu lokalnym;

Prawa kobiet i równość płci

81.  z zadowoleniem przyjmuje zalecenia dla poszczególnych krajów dotyczące środków mających na celu poprawę stanu placówek opieki nad dziećmi, usunięcie czynników zniechęcających do uzyskiwania drugiego źródła dochodu w rodzinie, zharmonizowanie ustawowego wieku emerytalnego dla mężczyzn i kobiet, uwzględnienie potrzeb godzenia pracy zawodowej z życiem prywatnym, zwłaszcza poprzez propagowanie dostępu do nowych technologii i szkoleń z zakresu wykorzystywania narzędzi technologicznych, oraz wyeliminowanie różnic w traktowaniu kobiet i mężczyzn oraz różnic w wysokości świadczeń emerytalnych dla kobiet i mężczyzn; wyraża zaniepokojenie faktem, że wiele z tych zaleceń zostało już opracowanych w 2012 r., wskazując na brak ich wdrożenia w państwach członkowskich;

82.  podkreśla, że państwa członkowskie powinny podnieść odsetek dzieci i dorosłej młodzieży korzystający z systemów edukacji i zwrócić większą uwagę na problem wczesnego kończenia nauki, przede wszystkim dzięki gromadzeniu informacji na temat najważniejszych powodów wczesnego kończenia nauki, by zapobiegać temu zjawisku poprzez przyjmowanie i wdrażanie działań politycznych;

83.  wzywa Komisję i państwa członkowskie do należytego uwzględnienia w krajowych programach na rzecz zatrudnienia celów dotyczących płci, ze szczególnym uwzględnieniem kobiet opiekujących się członkami rodziny w podeszłym wieku, samotnych matek i matek dzieci niepełnosprawnych; wzywa ponadto do właściwego zajęcia się problemem wczesnego kończenia nauki, zwracając uwagę na wyraźny wzrost liczby dzieci, które porzucają system szkolny w wieku od 10 do 16 lat, co stanowi stratę w kontekście zasobów ludzkich dla całej Unii Europejskiej;

84.  wzywa Komisję, by w zbliżającej się rocznej analizie wzrostu gospodarczego podniosła kwestię określonych wytycznych polityki gospodarczej dotyczących zmniejszania różnic w traktowaniu kobiet i mężczyzn, obejmujących w szczególności wytyczne związane z przeciwdziałaniem zróżnicowanemu wynagrodzeniu ze względu na płeć – które często prowadzi do tego, że kobiety żyją poniżej granicy ubóstwa w późniejszym okresie życia – i przeciwdziałaniem różnicom w wysokości świadczeń emerytalnych dla kobiet i mężczyzn, ze zwiększaniem udziału kobiet w rynku pracy oraz zwalczaniem segregacji płciowej na rynku pracy, zważywszy że przyszły dobrobyt gospodarczy UE zależy w przeważającej mierze od jej zdolności do pełnego wykorzystania dostępnych zasobów pracy;

85.  podkreśla znaczenie wprowadzenia zasady sporządzania budżetu z uwzględnieniem aspektu płci w celu zbadania wszystkich programów i polityk rządowych, ich skutków dla przydziału środków i ich wpływu na równość kobiet i mężczyzn;

o
o   o

86.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie Europejskiej, rządom państw członkowskich, Komisji, parlamentom narodowym oraz Europejskiemu Bankowi Centralnemu.

(1) Teksty przyjęte, P7_TA(2012)0408.
(2) Dz.U. L 306 z 23.11.2011, s. 12.
(3) Dz.U. L 306 z 23.11.2011, s. 41.
(4) Dz.U. L 306 z 23.11.2011, s. 8.
(5) Dz.U. L 306 z 23.11.2011, s. 33.
(6) Dz.U. L 306 z 23.11.2011, s. 25.
(7) Dz.U. L 306 z 23.11.2011, s. 1.
(8) Dz.U. L 140 z 27.5.2013, s. 1.
(9) Dz.U. L 140 z 27.5.2013, s. 11.
(10) Teksty przyjęte, P7_TA(2013)0052.
(11) Parlament Europejski, Dyrekcja Generalna ds. Polityki Wewnętrznej Unii Europejskiej, Departament Tematyczny C.


Przepływy migracyjne na Morzu Śródziemnym, ze szczególnym uwzględnieniem tragicznych wydarzeń u wybrzeży Lampedusy
PDF 231kWORD 33k
Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 23 października 2013 r. w sprawie przepływów migracyjnych w regionie Morza Śródziemnego, ze zwróceniem szczególnej uwagi na tragiczne wydarzenia u wybrzeży Lampedusy (2013/2827(RSP))
P7_TA(2013)0448RC-B7-0474/2013

Parlament Europejski

–  uwzględniając Konwencję o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności,

–  uwzględniając Powszechną deklarację praw człowieka z 1948 r.,

–  uwzględniając konwencję genewską z 1949 r. oraz dodatkowe protokoły do niej,

–  uwzględniając oświadczenie wysokiego komisarza Narodów Zjednoczonych ds. uchodźców z dnia 12 października 2013 r.,

–  uwzględniając sprawozdanie Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy z kwietnia 2012 r. zatytułowane „Śmierć na Morzu Śródziemnym”,

–  uwzględniając wcześniejsze oświadczenia specjalnego sprawozdawcy ONZ ds. praw człowieka w odniesieniu do migrantów i jego ostatnie sprawozdanie opublikowane w kwietniu 2013 r. odnoszące się do zarządzania granicami zewnętrznymi UE i jego wpływu na prawa człowieka w odniesieniu do migrantów;

–  uwzględniając swą rezolucję z dnia 9 października 2013 r. w sprawie działań UE i państw członkowskich w celu stawienia czoła napływowi uchodźców w wyniku konfliktu w Syrii(1),

–  uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 439/2010 z dnia 19 maja 2010 r. w sprawie utworzenia Europejskiego Urzędu Wsparcia w dziedzinie Azylu(2),

–  uwzględniając wniosek dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającego zasady ochrony zewnętrznych granic morskich w kontekście współpracy operacyjnej koordynowanej przez Europejską Agencję Zarządzania Współpracą Operacyjną na Granicach Zewnętrznych Państw Członkowskich Unii Europejskiej (COM(2013)0197),

–  uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1168/2011 z dnia 25 października 2011 r. zmieniające rozporządzenie Rady (WE) nr 2007/2004 ustanawiające Europejską Agencję Zarządzania Współpracą Operacyjną na Zewnętrznych Granicach Państw Członkowskich Unii Europejskiej(3),

–  uwzględniając stanowisko Parlamentu Europejskiego przyjęte w pierwszym czytaniu dnia 10 października 2013 r. w celu przyjęcia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr .../2013 ustanawiającego europejski system nadzoru granic (EUROSUR)(4),

–  uwzględniając wspólny komunikat Komisji i wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa z dnia 20 marca 2013 r. zatytułowany „Europejska polityka sąsiedztwa: dążenie do wzmocnienia partnerstwa” (JOIN(2013)0004),

–  uwzględniając swą rezolucję z dnia 7 kwietnia 2011 r. w sprawie przeglądu europejskiej polityki sąsiedztwa – wymiaru południowego(5),

–  uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/115/WE z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie wspólnych norm i procedur stosowanych przez państwa członkowskie w odniesieniu do powrotów nielegalnie przebywających obywateli państw trzecich(6),

–  uwzględniając decyzję Rady 2009/371/WSiSW z dnia 6 kwietnia 2009 r. ustanawiającą Europejski Urząd Policji (Europol)(7),

–  uwzględniając pytanie ustne nr O-000021/2013 – B7-0119/2013 z dnia 25 lutego 2013 r. dotyczące dobrowolnego i stałego unijnego programu relokacji,

–  uwzględniając sprawozdanie Komisji Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych z wizyty jej delegacji na Lampedusie w listopadzie 2011 r.,

–  uwzględniając wizytę, jaką w dniu 9 października 2013 r. złożyli na Lampedusie przewodniczący Komisji Europejskiej José Manuel Barroso i komisarz do spraw wewnętrznych Cecilia Malmström, oraz powiązaną debatę na posiedzeniu plenarnym, która odbyła się tego samego dnia i była poświęcona polityce migracyjnej UE dotyczącej basenu Morza Śródziemnego, ze zwróceniem szczególnej uwagi na tragiczne wydarzenia u wybrzeży Lampedusy,

–  uwzględniając swoją rezolucję z dnia 23 października 2013 r. w sprawie przestępczości zorganizowanej, korupcji i prania pieniędzy(8), w której szczególnie odniesiono się do walki z handlem ludźmi i tzw. handlarzami śmierci,

–  uwzględniając art. 77, 78, 79 oraz 80 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE), a także art. 18 i 19 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej,

–  uwzględniając art. 110 ust. 2 i 4 Regulaminu,

A.  mając na uwadze, że w wyniku ostatnich tragicznych wydarzeń u wybrzeży Lampedusy śmierć poniosło 360 migrantów, a jeszcze więcej osób uznano za zaginione;

B.  mając na uwadze, że według szacunków Międzynarodowej Organizacji ds. Migracji od 1993 r. na morzu zginęło co najmniej 20 000 osób, w związku z czym należy po raz kolejny dołożyć wszelkich starań, by ratować ludzi w sytuacji zagrożenia życia, a państwa członkowskie powinny wywiązywać się z międzynarodowych zobowiązań dotyczących ratownictwa na morzu;

C.  mając na uwadze, że na poziomie UE nadal brak jest jasności jeżeli chodzi o podział odpowiedzialności między poszczególnymi podmiotami zaangażowanymi w udzielanie pomocy statkom w niebezpieczeństwie, a także odpowiedzialności za koordynowanie działań poszukiwawczych i ratowniczych;

D.  mając na uwadze, że przemytnicy i handlarze ludźmi wykorzystują nielegalną migrację, a ofiary tego procederu są zmuszane do przybycia do Europy, zwabiane lub zachęcane do tego przez sieci przestępcze, mając również na uwadze, że sieci przestępcze stanowią poważne zagrożenie dla życia migrantów i wyzwanie dla UE;

E.  mając na uwadze, że zasadę solidarności i sprawiedliwego podziału odpowiedzialności zapisano w art. 80 TFUE;

F.  mając na uwadze, że celem nowego zmienionego wspólnego europejskiego systemu azylowego (CEAS) jest zapewnienie jaśniejszych zasad oraz sprawiedliwej i odpowiedniej ochrony osobom potrzebującym ochrony międzynarodowej;

G.  mając na uwadze, że prawo UE już przewiduje pewne narzędzia, takie jak wspólnotowy kodeks wizowy i kodeks graniczny Schengen, umożliwiające przyznawanie wiz humanitarnych;

H.  mając na uwadze, że państwa członkowskie należy zachęcać do wykorzystywania środków finansowych, które zostaną udostępnione w ramach Funduszu Migracji i Azylu oraz funduszy dostępnych w ramach działania przygotowawczego „Umożliwienie przesiedlenia uchodźców w sytuacjach nadzwyczajnych”, które obejmuje między innymi następujące kroki: wsparcie dla osób posiadających już status uchodźców uznany przez Biuro Wysokiego Komisarza Narodów Zjednoczonych ds. Uchodźców (UNHCR); wspieranie działań nadzwyczajnych w przypadku grup uchodźców uznanych za priorytetowe, które są ofiarami ataku zbrojnego i które znajdują się w wyjątkowo trudnej sytuacji, mogącej zagrażać ich życiu; zapewnianie w razie potrzeby dodatkowego wsparcia finansowego w sytuacjach nadzwyczajnych UNHCR i jego organizacjom łącznikowym w państwach członkowskich i na szczeblu UE;

I.  mając na uwadze wprowadzenie przez Włochy nowej operacji „Mare Nostrum” obejmującej patrolowanie, ratownictwo i nadzór w celu nasilenia humanitarnych działań ratunkowych na Morzu Śródziemnym;

J.  mając na uwadze, że podczas ostatniej wizyty na Lampedusie przewodniczący Barroso zobowiązał się do przekazania funduszy UE w wys. 30 mln EUR na cele wsparcia miejscowej ludności;

1.  wyraża głęboki smutek i żal z powodu tragicznej śmierci ofiar u wybrzeży Lampedusy; nalega, by Unia Europejska i państwa członkowskie uczyniły więcej, aby zapobiegać dalszym śmiertelnym wypadkom na morzu;

2.  jest zdania, że zdarzenia u wybrzeży Lampedusy powinny być punktem zwrotnym dla Europy oraz że jedynym sposobem niedopuszczenia do kolejnej tragedii jest przyjęcie skoordynowanego podejścia opartego na solidarności i odpowiedzialności oraz wspieranego przez wspólne instrumenty;

3.  apeluje o niesienie pomocy humanitarnej osobom, które przeżyły takie tragiczne zdarzenia, oraz zwraca się do UE i państw członkowskich o podtrzymywanie swych zobowiązań w zakresie gwarantowania migrantom, zwłaszcza niepełnoletnim pozostającym bez opieki, powszechnych praw podstawowych;

4.  uznaje ogromne wysiłki podejmowane przez mieszkańców Włoch i Malty, a w szczególności Lampedusy, a także przez organizacje pozarządowe, takie jak Caritas i Czerwony Krzyż na rzecz wstępnego przyjęcia i ratowania wszystkich imigrantów;

5.  z zadowoleniem przyjmuje wyrażony przez Komisję zamiar powołania grupy zadaniowej do spraw przepływów migracyjnych w regionie Morza Śródziemnego; uważa, że grupa ta powinna składać się zarówno z polityków, jak i personelu operacyjnego; nalega w związku z tym, aby Parlament zaangażował się w prace grupy zadaniowej, albo na szczeblu politycznym, albo technicznym; nalega również, aby utworzenie takiej grupy postrzegać jedynie jako pierwszy krok ku wypracowaniu bardziej ambitnego podejścia;

6.  zwraca się o podwyższenie budżetu Europejskiego Urzędu Wsparcia w dziedzinie Azylu (EASO) oraz Europejskiej Agencji Zarządzania Współpracą Operacyjną na Zewnętrznych Granicach Państw Członkowskich Unii Europejskiej (Frontex), aby pomagać państwom członkowskim w sytuacjach wymagających szerszej pomocy technicznej i operacyjnej na granicach zewnętrznych, w tym w sytuacjach, w których może dochodzić do zagrożeń humanitarnych lub akcji ratunkowych na morzu; przypomina, że odpowiednie finansowanie tych agencji jest kluczowe dla wypracowania skoordynowanego podejścia; wzywa ponadto państwa członkowskie do nasilenia praktycznej współpracy z EASO i agencją Frontex, w tym do niesienia pomocy rzeczowej (oddelegowanie funkcjonariuszy, wsparcie materialne itp.); wraca się do Rady i Komisji o zbadanie możliwości powołania służby ochrony wybrzeża UE oraz stworzenia nowego biura operacyjnego Fronteks-u na obszarach, gdzie presja migracyjna jest najsilniejsza, a w szczególności w rejonie basenu Morza Śródziemnego, przy czym odnośne koszty ponosiłoby wybrane państwo członkowskie;

7.  podkreśla znaczenie podziału odpowiedzialności w dziedzinie azylu i zaleca utworzenie mechanizmu działającego a oparciu o obiektywne kryteria, w celu ograniczenia presji na państwa członkowskie przyjmujące dużą liczbę osób ubiegających się o azyl oraz osób objętych ochroną międzynarodową, na zasadzie pełnego lub proporcjonalnego zwrotu wydatków;

8.  podkreśla, że relokacja osób objętych ochroną międzynarodową i osób ubiegających się o azyl jest jedną z najbardziej konkretnych form solidarności i podziału odpowiedzialności; podkreśla znaczenie projektów takich jak program pilotażowy dotyczący relokacji w granicach UE z Malty (EUREMA) wraz z jego rozszerzeniem, w ramach którego osoby objęte ochroną międzynarodową zostały lub są przesiedlane z Malty do innych państw członkowskich, oraz popiera tworzenie innych inicjatyw tego rodzaju;

9.  z zadowoleniem przyjmuje propozycje Komisji, aby uruchomić operację poszukiwawczo-ratowniczą od Cypru po Hiszpanię oraz wzmocnić Frontex poprzez podwyższenie budżetu agencji i rozszerzenie jej zdolności z myślą o ratowaniu życia ludzkiego oraz zwalczaniu handlu ludźmi i przemytu;

10.  wzywa współustawodawców do szybkiego uzgodnienia nowych wiążących zasad przejmowania koordynowanych przez Frontex operacji na morzu w celu wypracowania skutecznych i skoordynowanych działań ratowniczych na szczeblu unijnym oraz w celu dopilnowania, by operacje były prowadzone w pełnej zgodności z właściwymi międzynarodowymi prawami człowieka oraz z przepisami i normami dotyczącymi uchodźców, jak też z obowiązkami wynikającymi z prawa morskiego;

11.  wzywa Unię i państwa członkowskie do rozważenia możliwości stworzenia mechanizmów identyfikacji bezpiecznych miejsc sprowadzania na ląd uratowanych uchodźców i migrantów;

12.  wzywa Unię i państwa członkowskie do stworzenia mechanizmów profilowania i ukierunkowywania pomocy, w tym zapewnienia dostępu do sprawiedliwych i skutecznych procedur azylowych osobom, które mogą potrzebować ochrony międzynarodowej, bazując na uznaniu faktu, że sprowadzenie na ląd niekoniecznie pociąga za sobą wyłączną odpowiedzialność państwa członkowskiego, na którego terytorium znalazły się osoby uratowane na morzu, za takie osoby;

13.  wzywa państwa członkowskie do zapewnienia prawidłowego wdrożenia wszystkich przepisów poszczególnych instrumentów CEAS; przypomina państwom członkowskim, że osobami, które ubiegają się o ochronę międzynarodową, powinny zajmować się właściwe krajowe organy ds. azylu oraz że osoby te powinny mieć dostęp do sprawiedliwych i skutecznych procedur azylowych;

14.  wzywa państwa członkowskie do wzięcia w stosownych przypadkach pod uwagę zastosowania art. 3 ust. 2 rozporządzenia (UE) 604/2013(9) w celu przyjęcia odpowiedzialności za wnioski o azyl osób, którym mogą nie mieć możliwości skorzystania z dostępu do przysługujących im praw w jakimkolwiek państwie członkowskim, które nie jest w stanie wypełniać swoich obowiązków; potwierdza, że w podobny sposób państwa członkowskie powinny rozważyć zastosowanie art. 15 wspomnianego rozporządzenia w celu łączenia rozdzielonych rodzin;

15.  wzywa Frontex i państwa członkowskie do dopilnowania, by wszyscy funkcjonariusze straży granicznej oraz inny personel z państw członkowskich wchodzący w skład europejskich zespołów straży granicznej, jak też pracownicy tej agencji, byli szkoleni w zakresie właściwego prawa unijnego i prawa międzynarodowego, w tym praw podstawowych, zgodnie z art. 5 zmienionego rozporządzenia w sprawie agencji Frontex;

16.  wzywa UE i państwa członkowskie do nadzorowania mieszanych przepływów migracyjnych z zastosowaniem dostępnych instrumentów europejskich i krajowych oraz do utrzymania dobrej koordynacji i komunikacji, np. poprzez ułatwianie wymiany informacji między krajowymi służbami ochrony wybrzeża;

17.  wzywa Unię, Frontex i państwa członkowskie do dopilnowania, aby niesienie pomocy migrantom znajdującym się w niebezpieczeństwie i operacje ratunkowe na morzu znalazły się wśród głównych priorytetów przy wykonywaniu niedawno przyjętego rozporządzenia w sprawie EUROSUR;

18.  wzywa do zajęcia się w pierwszej kolejności lepszą koordynacją środków i zasobów UE, również tych pozostających w dyspozycji Fronteks-u (jak EUROSUR) i Europolu, w celu nasilenia przy udziale państw trzecich walki z siatkami przestępczymi złożonymi z handlarzy ludźmi i przemytników;

19.  przypomina, że unijna solidarność powinna iść w parze z odpowiedzialnością; przypomina, że państwa członkowskie mają obowiązek prawny niesienia pomocy migrantom na morzu;

20.  nalega, by państwa członkowskie korzystały ze swych prerogatyw, aby ratować życie na morzu zgodnie z ich zobowiązaniami międzynarodowymi;

21.  wyraża zaniepokojenie faktem, że wciąż coraz więcej osób ryzykuje życie wyruszając w niebezpieczne przeprawy przez Morze Śródziemne w kierunku UE; wzywa państwa członkowskie do wprowadzenia środków umożliwiających osobom ubiegającym się o azyl bezpieczny i sprawiedliwy dostęp do unijnego systemu azylowego;

22.  zwraca uwagę, że preferowane jest legalne przekraczanie granicy UE w odróżnieniu od nielegalnego jej przekraczania, które jest bardziej niebezpieczne oraz niesie ze sobą ryzyko handlu ludźmi i utraty życia;

23.  wzywa do bardziej holistycznego podejścia do migracji w celu zadbania o to, by w sposób kompleksowy zajmować się kwestiami powiązanymi z migracją;

24.  zachęca UE do opracowania bardziej kompleksowej strategii, szczególnie na rzecz regionu Morza Śródziemnego, w której migracja zarobkowa ujęta zostałaby w kontekście zmian społecznych, gospodarczych i politycznych w regionach sąsiadujących; wzywa UE i jej państwa członkowskie do wzięcia pod uwagę narzędzi dostępnych w polityce wizowej UE oraz w unijnym ustawodawstwie dotyczącym migracji zarobkowej;

25.  wzywa państwa członkowskie do nakładania surowych sankcji karnych na osoby ułatwiające sprowadzanie do UE i przemieszczanie na jej terytorium osób pochodzących z handlu ludźmi, a także do organizowania szeroko zakrojonych kampanii informacyjnych na rzecz podnoszenia świadomości na temat rodzajów ryzyka grożących osobom, które powierzają swoje życie handlarzom ludźmi i przemytnikom;

26.  wzywa UE i państwa członkowskie do zmiany lub dokonania przeglądu wszelkiego ustawodawstwa, na mocy którego osoby udzielające pomocy migrantom na morzu są traktowane jak przestępcy; wzywa Komisję Europejską do dokonania przeglądu dyrektywy Rady 2002/90/WE, która określa sankcje za ułatwienie bezprawnego wjazdu, tranzytu i pobytu, w celu sprecyzowania, że niesienie pomocy humanitarnej migrantom na morzu, którzy znajdują się w niebezpieczeństwie, jest godną pochwały praktyką, a nie działaniem, które miałoby kiedykolwiek podlegać jakimkolwiek sankcjom;

27.  wzywa do lepszej i skuteczniejszej współpracy między UE a krajami trzecimi, aby zapobiec powtarzaniu się zdarzeń podobnych do tych, jakie miały miejsce u wybrzeży Lampedusy; uważa, że umowy w sprawie zarządzania migracją pomiędzy UE a krajami tranzytowymi w drodze do UE powinny być w najbliższej przyszłości priorytetem dla UE, w tym finansowanie obiektów policyjnych oraz szkolenia w zakresie zdolności egzekwowania prawa, jak również udzielanie pomocy tym krajom, a także krajom pochodzenia migrantów, w zakresie dywersyfikacji i poprawy gospodarki, podkreśla również potrzebę przestrzegania przez kraje trzecie przepisów prawa międzynarodowego jeżeli chodzi o ratowania życia na morzu, a także do zapewnienia ochrony uchodźców i poszanowania praw człowieka;

28.  wzywa UE, by nadal oferowała wsparcie humanitarne, finansowe i polityczne na obszarach ogarniętych kryzysem w Afryce Północnej i na Bliskim Wschodzie w celu eliminacji przyczyn migracji i presji humanitarnej; wzywa wobec tego UE do nadzorowania rozdziału tych funduszy, a także do podniesienia odpowiedzialności demokratycznej za ten rozdział, aby takie zasoby wywierały pozytywny wpływ, którego dotychczas brakuje;

29.  wzywa UE i państwa członkowskie do podjęcia właściwych i odpowiedzialnych działań dotyczących możliwego napływu uchodźców do państw członkowskich; wzywa Komisję i państwa członkowskie do dalszego monitorowania aktualnej sytuacji oraz do prowadzenia prac nad planowaniem ewentualnościowym, budowaniem potencjału, dialogiem politycznym, a także utrzymaniem zobowiązań w zakresie praw człowieka jeżeli chodzi o warunki panujące w więzieniach;

30.  wzywa państwa członkowskie do przestrzegania zasady „non-refoulement” zgodnie z obowiązującym prawem międzynarodowym i unijnym; wzywa państwa członkowskie do natychmiastowego zaprzestania wszelkich niewłaściwych i rozszerzonych praktyk przetrzymywania naruszających prawo międzynarodowe i europejskie, a także wskazuje, że środki dotyczące zatrzymania migrantów muszą być zawsze przedmiotem decyzji administracyjnej, muszą być należycie uzasadnione i tymczasowe;

31.  zachęca państwa członkowskie do zajmowania się pilnymi potrzebami poprzez przesiedlanie, wykraczając poza obowiązujące kwoty krajowe, oraz poprzez przyjmowanie uchodźców z powodów humanitarnych;

32.  zobowiązuje swego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, wiceprzewodniczącej Komisji/wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, parlamentom i rządom państw członkowskich, sekretarzowi generalnemu Organizacji Narodów Zjednoczonych oraz wysokiemu komisarzowi Narodów Zjednoczonych ds. uchodźców.

(1) Teksty przyjęte, P7_TA(2013)0414.
(2) Dz.U. L 132 z 29.5.2010, s. 11.
(3) Dz.U. L 304 z 22.11.2011, s. 1.
(4) Teksty przyjęte, P7_TA(2013)0416.
(5) Dz.U. C 296 E z 2.10.2012, s. 114.
(6) Dz.U. L 348 z 24.12.2008, s. 98.
(7) Dz.U. L 121 z 15.5.2009, s. 37.
(8) Teksty przyjęte, P7_TA(2013)0444.
(9) Dz.U. L 180 z 29.6.2013, s. 31.


Zawieszenie porozumienia SWIFT w wyniku inwigilacji prowadzonej przez amerykańską Agencję Bezpieczeństwa Narodowego
PDF 219kWORD 24k
Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 23 października 2013 r. w sprawie zawieszenia umowy TFTP w następstwie inwigilacji prowadzonej przez Agencję Bezpieczeństwa Narodowego USA (2013/2831(RSP))
P7_TA(2013)0449RC-B7-0468/2013

Parlament Europejski,

–  uwzględniając art. 16 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE),

–  uwzględniając art. 87 TFUE,

–  uwzględniając art. 225 TFUE,

–  uwzględniając art. 226 TFUE,

–  uwzględniając art. 218 TFUE,

–  uwzględniając art. 234 TFUE,

–  uwzględniając art. 314 TFUE,

–  uwzględniając Umowę między Unią Europejską a Stanami Zjednoczonymi Ameryki o przetwarzaniu i przekazywaniu z Unii Europejskiej do Stanów Zjednoczonych danych z komunikatów finansowych do celów Programu śledzenia środków finansowych należących do terrorystów (umowa TFTP),

–  uwzględniając swoją rezolucję z dnia 4 lipca 2013 r. w sprawie programu inwigilacji amerykańskiej Agencji Bezpieczeństwa Narodowego, służb wywiadowczych w różnych państwach członkowskich oraz ich wpływu na prywatność obywateli UE(1),

–  uwzględniając decyzję Rady 2010/412/UE z dnia 13 lipca 2010 r. w sprawie zawarcia Umowy między Unią Europejską a Stanami Zjednoczonymi Ameryki o przetwarzaniu i przekazywaniu z Unii Europejskiej do Stanów Zjednoczonych danych z komunikatów finansowych do celów Programu śledzenia środków finansowych należących do terrorystów(2) oraz załączone do niej oświadczenia Komisji i Rady,

–  uwzględniając swoją rezolucję z dnia 17 września 2009 r. w sprawie przewidywanego porozumienia międzynarodowego dotyczącego udostępniania Departamentowi Skarbu USA danych z komunikatów o płatnościach finansowych w celu zapobiegania terroryzmowi i finansowaniu terroryzmu oraz ich zwalczania(3),

–  uwzględniając swoje stanowisko z dnia 11 lutego 2010 r. dotyczącą wniosku w sprawie decyzji Rady dotyczącej zawarcia Umowy między Unią Europejską a Stanami Zjednoczonymi Ameryki o przetwarzaniu i przekazywaniu z Unii Europejskiej do Stanów Zjednoczonych danych z komunikatów finansowych do celów Programu śledzenia środków finansowych należących do terrorystów(4),

–  uwzględniając swoją rezolucję z dnia 5 maja 2010 r. w sprawie zalecenia Komisji dla Rady w sprawie upoważnienia do rozpoczęcia negocjacji między Unią Europejską a Stanami Zjednoczonymi Ameryki dotyczących umowy służącej udostępnianiu Departamentowi Skarbu Stanów Zjednoczonych danych z komunikatów finansowych w celu walki z terroryzmem i finansowaniem go(5),

–  uwzględniając swoje stanowisko z dnia 8 lipca 2010 r. w sprawie projektu decyzji Rady w sprawie zawarcia Umowy między Unią Europejską a Stanami Zjednoczonymi Ameryki o przetwarzaniu i przekazywaniu z Unii Europejskiej do Stanów Zjednoczonych danych z komunikatów finansowych do celów Programu śledzenia środków finansowych należących do terrorystów(6) oraz uwzględniając zalecenie Komisji Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych,

–  uwzględniając sprawozdania Komisji z dnia 30 marca 2011 r. (SEC(2011)0438) oraz z dnia 14 grudnia 2012 r. (SWD(2012)0454) dotyczące wspólnego przeglądu wykonania Umowy między Unią Europejską a Stanami Zjednoczonymi Ameryki o przetwarzaniu i przekazywaniu z Unii Europejskiej do Stanów Zjednoczonych danych z komunikatów finansowych do celów Programu śledzenia środków finansowych należących do terrorystów,

–  uwzględniając sprawozdanie z dnia 1 marca 2011 r. w sprawie przeprowadzonej w listopadzie 2010 r. przez wspólny organ nadzorczy Europolu kontroli wykonania przez Europol umowy TFTP,

–  uwzględniając oświadczenie publiczne wspólnego organu nadzorczego Europolu z dnia 14 marca 2012 r. w sprawie wykonania umowy TFTP,

–  uwzględniając przedstawioną przez wspólny organ nadzorczy Europolu w dniu 18 marca 2013 r. ocenę wyników trzeciej kontroli wykonania przez Europol zadań wynikających z umowy TFTP,

–  uwzględniając pismo z dnia 18 kwietnia 2011 r. skierowane przez Paula Breitbartha z holenderskiego organu ochrony danych do przewodniczącego delegacji UE we wspólnym zespole ds. przeglądu umowy TFTP,

–  uwzględniając pismo z dnia 7 czerwca 2011 r. skierowane przez Jacoba Kohnstamma w imieniu grupy roboczej ds. ochrony danych ustanowionej na mocy art. 29 do Melissy A. Hartman, zastępcy sekretarza w amerykańskim Departamencie Skarbu,

–  uwzględniając pismo z dnia 21 grudnia 2012 r. skierowane przez Jacoba Kohnstamma w imieniu grupy roboczej ds. ochrony danych ustanowionej na mocy art. 29 do przewodniczącego Komisji Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych Juana Fernando Lópeza Aguilara,

–  uwzględniając pismo z dnia 12 września 2013 r. skierowane przez komisarz Malmström do Davida Cohena, podsekretarza ds. terroryzmu i analityki finansowej w amerykańskim Departamencie Skarbu, oraz odpowiedź podsekretarza Cohena z dnia 18 września 2013 r.,

–  uwzględniając komunikat Komisji z dnia 13 lipca 2011 r. zatytułowany „Europejski system śledzenia środków finansowych należących do terrorystów: potencjalne warianty” (COM(2011)0429),

–  uwzględniając pytania wymagające odpowiedzi na piśmie: E–011200/2010, E–002166/2011, E–002762/2011, E–002783/2011, E–003148/2011, E–003778/2011, E–003779/2011, E–004483/2011, E–006633/2011, E–008044/2011, E–008752/2011, E–000617/2012, E–002349/2012, E–003325/2012, E–007570/2012 i E–000351/2013,

–  uwzględniając art. 110 ust. 2 i 4 Regulaminu,

A.  mając na uwadze, że Umowa między Unią Europejską a Stanami Zjednoczonymi Ameryki o przetwarzaniu i przekazywaniu z Unii Europejskiej do Stanów Zjednoczonych danych z komunikatów finansowych do celów Programu śledzenia środków finansowych należących do terrorystów (zwana dalej „umową TFTP”) weszła w życie w dniu 1 sierpnia 2010 r.;

B.  mając na uwadze, że według doniesień prasowych amerykańska Agencja Bezpieczeństwa Narodowego (NSA) miała bezpośredni dostęp do systemów IT szeregu przedsiębiorstw prywatnych i uzyskała bezpośredni dostęp do komunikatów finansowych o płatnościach dotyczących przelewów oraz powiązanych danych przez dostawcę usług w zakresie komunikatów finansowych dotyczących międzynarodowych płatności objętych obecnie umową TFTP;

C.  mając na uwadze, że w wyżej wspomnianej rezolucji z dnia 4 lipca 2013 r. Parlament zobowiązał Komisję Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych, aby dogłębnie zbadała tę sprawę we współpracy z parlamentami państw członkowskich i grupą ekspertów UE-USA powołaną przez Komisję oraz aby do końca roku złożyła sprawozdanie w tej sprawie;

D.  mając na uwadze, że po odrzuceniu tymczasowej umowy TFTP większość Parlamentu Europejskiego udzieliła zgody na obecną umowę TFTP jedynie pod warunkiem wzmocnienia przewidzianej w niej ochrony danych osobowych obywateli UE i ich praw do prywatności;

E.  mając na uwadze, że Departament Skarbu USA opatrzył znaczną część istotnych informacji odnoszących się do umowy TFTP klauzulą „EU Secret”;

F.  mając na uwadze, że według grupy roboczej ds. ochrony danych ustanowionej na mocy art. 29 obowiązująca procedura korzystania z prawa dostępu może być nieodpowiednia i w praktyce korzystanie z prawa do sprostowania, usunięcia lub zablokowania danych może być niemożliwe;

G.  mając na uwadze, że Komisja oświadczyła, iż umowa zawiera ścisłe zabezpieczenia dotyczące przekazywania danych,

H.  mając na uwadze, że Komisja została poproszona o przedłożenie Parlamentowi i Radzie najpóźniej do dnia 1 sierpnia 2011 r. ram prawnych i technicznych ekstrakcji danych na terytorium UE oraz najpóźniej do dnia 1 sierpnia 2013 r. sprawozdania z postępów w opracowywaniu równoważnego systemu UE na mocy art. 11 umowy TFTP;

I.  mając na uwadze, że zamiast przedłożyć ramy prawne i techniczne ekstrakcji danych na terytorium UE, w dniu 13 lipca 2011 r. Komisja przedstawiła opis różnych kroków podjętych w celu ustanowienia takich ram prawnych i technicznych, informując o wstępnych wynikach i pewnych teoretycznych wariantach europejskiego systemu śledzenia środków finansowych należących do terrorystów bez wchodzenia w szczegóły;

J.  mając na uwadze, że rozmów służb Komisji z rządem USA nie można uznać za dochodzenie, nie można też za takowe uważać zwykłego przytoczenia oświadczeń USA;

1.  jest zdania, że ponieważ podstawowym celem UE jest promowanie wolności jednostki, to wprowadzanie środków bezpieczeństwa , w tym środków zwalczania terroryzmu, musi się odbywać z poszanowaniem praworządności i zobowiązań w zakresie praw podstawowych, w tym zobowiązań w zakresie ochrony prywatności i danych;

2.  ponownie stwierdza, że wszelkie przekazywanie danych osobowych musi być zgodne z prawem UE i państw członkowskich oraz ze zobowiązaniami w zakresie praw podstawowych, w tym praw związanych z prywatnością i ochroną danych;

3.  jest poważnie zaniepokojony ujawnionymi niedawno dokumentami dotyczącymi działań NSA związanych z bezpośrednim dostępem do komunikatów finansowych o płatnościach i powiązanych danych, co stanowiłoby jawne pogwałcenie umowy TFTP, w szczególności jej art. 1;

4.  wzywa do przeprowadzenia pełnego technicznego dochodzenia na miejscu, aby zbadać stawiane władzom USA zarzuty korzystania z bezprawnego dostępu do serwerów SWIFT lub utworzenia ewentualnych „tylnych drzwi” umożliwiających dostęp do tych serwerów; ubolewa nad faktem, że żadne państwo członkowskie nie wszczęło dochodzenia ani nie zwróciło się o przeprowadzenie takiego dochodzenia, w związku z czym niemożliwe jest zweryfikowanie faktów;

5.  ponownie stwierdza, że każda umowa o wymianie danych z USA musi się opierać na spójnych ramach prawnych w zakresie ochrony danych, zawierających prawnie wiążące standardy ochrony danych osobowych, w tym dotyczące celowości, ograniczania danych do minimum, informowania, dostępu, sprostowania, usuwania i środków odwoławczych;

6.  wyraża zaniepokojenie tym, że umowa TFTP nie została wykonana zgodnie z jej postanowieniami, zwłaszcza z postanowieniami jej art. 1, 4, 12, 13, 15 i 16;

7.  zdecydowanie nalega na trzy instytucje, by dokładnie rozważyły, jaki wpływ na prawa człowieka będą miały wszelkie przyszłe alternatywne rozwiązania w zakresie wymiany danych w pełni zgodne z zasadami ochrony danych, szczególnie pod kątem konieczności i proporcjonalności;

8.  wskazuje, że badanie, czy środek ograniczający podstawowe prawa i wolności jest konieczny i proporcjonalny, musi uwzględniać całość istniejących środków bezpieczeństwa wymierzonych przeciwko terroryzmowi i poważnej przestępczości; uważa, że ogólne uzasadnianie każdego środka bezpieczeństwa za pomocą ogólnikowego odwołania do walki z terroryzmem lub poważną przestępczością jest niewystarczające;

9.  w świetle powyższego zwraca się do Rady i państw członkowskich, by zatwierdziły przeprowadzenie przez Centrum ds. Walki z Cyberprzestępczością Europolu dochodzenia w sprawie zarzutów bezprawnego dostępu do danych finansowych dotyczących płatności regulowanych umową TFTP;

10.  apeluje o przeprowadzenie przez Komisję Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych specjalnego śledztwa w sprawie masowej inwigilacji obywateli UE, aby dodatkowo zbadać zarzuty nielegalnego dostępu do komunikatów finansowych dotyczących płatności objętych umową TFTP;

11.  uważa, że chociaż Parlament nie ma formalnych uprawnień na mocy art. 218 TFUE do inicjowania zawieszenia lub rozwiązania umowy międzynarodowej, Komisja będzie zmuszona do podjęcia działań, jeśli Parlament wycofa swoje poparcie dla konkretnej umowy; wskazuje, że rozważając, czy udzielić zgody na zawarcie międzynarodowych umów w przyszłości, Parlament uwzględni reakcję Komisji i Rady w związku z niniejszą umową TFTP;

12.  w świetle powyższego zwraca się do Komisji o zawieszenie umowy TFTP ;

13.  domaga się natychmiastowego udostępnienia wszystkich istotnych informacji i dokumentów do rozważenia przez Parlament;

14.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji oraz Europolowi.

(1) Teksty przyjęte, P7_TA(2013)0322.
(2) Dz.U. L 195 z 27.7.2010, s. 3.
(3) Dz.U. C 224 E z 19.8.2010, s. 8.
(4) Dz.U. C 341 E z 16.12.2010, s. 100.
(5) Dz.U. C 81 E z 15.3.2011, s. 66.
(6) Dz.U. C 351 E z 2.12.2011, s. 453.

Informacja prawna - Polityka ochrony prywatności