Parlament Europejski,

–  uwzględniając swoje poprzednie rezolucje w sprawie sytuacji w Wenezueli, w tym rezolucję z dnia 24 maja 2007 r. w sprawie kanału Radio Caracas TV w Wenezueli(1), rezolucję z dnia 23 października 2008 r. w sprawie przypadków pozbawiania praw politycznych w Wenezueli(2), rezolucję z dnia 7 maja 2009 r. w sprawie Manuela Rosalesa(3), rezolucję z dnia 11 lutego 2010 r. w sprawie Wenezueli(4), rezolucję z dnia 8 lipca 2010 r. w sprawie Marii Lourdes Afiuni(5) oraz rezolucję z dnia 24 maja 2012 r. w sprawie możliwego wycofania się Wenezueli z Międzyamerykańskiej Komisji Praw Człowieka(6);

–  uwzględniając oświadczenie rzecznika wiceprzewodniczącej Komisji/wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa Catherine Ashton z dnia 14 lutego 2014 r.,

–  uwzględniając oświadczenie wiceprzewodniczącej/wysokiej przedstawiciel Catherine Ashton z dnia 21 lutego 2014 r. w sprawie zamieszek w Wenezueli,

–  uwzględniając Międzynarodowy pakt praw obywatelskich i politycznych, którego stroną jest Wenezuela,

–  uwzględniając Powszechną deklarację praw człowieka z 1948 r.,

–  uwzględniając art. 110 ust. 2 i 4 Regulaminu,

A.  mając na uwadze powagę obecnej sytuacji w Wenezueli; mając na uwadze, że prowadzone przez studentów od dnia 12 lutego 2014 r. w całej Wenezueli pokojowe demonstracje doprowadziły do śmiertelnych aktów przemocy, w wyniku których zginęło co najmniej 13 osób, ponad 70 odniosło obrażenia, a setki zatrzymano; mając na uwadze, że żądania studentów związane są z tym, że rządowi prezydenta Maduro nie udało się rozwiązać problemu wysokiej inflacji, przestępczości i braku niektórych podstawowych produktów, a także z rosnącym poziomem korupcji oraz zastraszaniem środków przekazu i demokratycznej opozycji; mając na uwadze, że winą za braki rząd obarcza „sabotażystów” i „żądnych zysków, skorumpowanych biznesmenów”; mając na uwadze, że Wenezuela jest krajem posiadającym największe w Ameryce Łacińskiej zasoby energetyczne;

B.  mając na uwadze, że w ostatnich dniach liczba demonstracji nie zmniejszyła się, lecz przeciwnie – wzrasta, powodując zwiększenie liczby ofiar śmiertelnych, rannych i zatrzymanych w konsekwencji represji stosowanych przez władze rządowe i nielegalne ugrupowania zbrojne;

C.  mając na uwadze, że w Wenezueli nasila się napięcie polityczne i polityczna polaryzacja; mając na uwadze, że władze Wenezueli zamiast przyczyniać się do utrzymania pokoju i spokoju, zagroziły przeprowadzeniem „zbrojnej rewolucji”;

D.  mając na uwadze represje zwłaszcza wobec studentów, dziennikarzy, przywódców opozycji oraz pokojowych działaczy społeczeństwa obywatelskiego, którzy są prześladowani i pozbawiani wolności;

E.  mając na uwadze, że w Wenezueli już od dłuższego czasu działają bezkarnie prorządowe niekontrolowane ugrupowania zbrojne stosujące przemoc; mając na uwadze, że opozycja oskarżyła te ugrupowania o nawoływanie do przemocy podczas pokojowych demonstracji, czego wynikiem były ofiary śmiertelne i liczni ranni; mając na uwadze, że rząd Wenezueli nie wyjaśnił jeszcze tych wydarzeń;

F.  mając na uwadze, że media są cenzurowane i zastraszane, a wielu dziennikarzy pobito lub zatrzymano albo zniszczono ich materiały dziennikarskie;

G.  mając na uwadze, że wolność wypowiedzi i prawo do udziału w pokojowych demonstracjach są podstawowymi elementami demokracji oraz że równość i sprawiedliwość dla wszystkich są niemożliwe bez istnienia podstawowych wolności i poszanowania praw wszystkich obywateli; mając na uwadze, że konstytucja Wenezueli gwarantuje prawo do pokojowych zgromadzeń, zrzeszania się i demonstracji obywateli; mając na uwadze, że władze publiczne są zobowiązane chronić prawa podstawowe swoich obywateli oraz gwarantować im bezpieczeństwo i życie, nie ograniczając tych praw;

H.  mając na uwadze, że wyłącznie respektowanie podstawowych praw i wolności, konstruktywny i pełen szacunku dialog oraz tolerancja mogą pomóc temu krajowi wyjść z obecnego poważnego kryzysu i tym samym przezwyciężyć przyszłe trudności;

1.  potępia wszystkie akty przemocy i ubolewa nad tragicznymi stratami w ludziach podczas pokojowych demonstracji w dniu 12 lutego 2014 r. i kolejnych dniach, a także składa szczere kondolencje rodzinom ofiar;

2.  wyraża niezłomną solidarność z ludnością Wenezueli oraz zaniepokojenie możliwością, że nowe protesty mogą spowodować dalsze akty przemocy, które tylko pogłębiłyby przepaść między stanowiskiem rządu a opozycji i jeszcze bardziej spolaryzowałyby delikatną sytuację polityczną, w jakiej znajduje się Wenezuela; wzywa przedstawicieli wszystkich partii i grup społecznych Wenezueli do zachowania spokoju zarówno w działaniach, jak i w słowach;

3.  przypomina rządowi Wenezueli, że wolność wypowiedzi oraz prawo do udziału w pokojowych demonstracjach to podstawowe prawa człowieka w demokracji, uznane w konstytucji Wenezueli, oraz apeluje do prezydenta Maduro o przestrzeganie traktatów międzynarodowych, których stroną jest Wenezuela, w szczególności Międzyamerykańskiej karty demokratycznej;

4.  przypomina rządowi Wenezueli o obowiązku zapewnienia bezpieczeństwa wszystkim obywatelom w kraju, niezależnie od ich poglądów politycznych i przynależności politycznej; wyraża głębokie zaniepokojenie aresztowaniami studentów i przywódców opozycji oraz apeluje o ich natychmiastowe uwolnienie;

5.  przypomina, że poszanowanie zasady rozdziału władzy jest podstawą demokracji oraz że władza nie może wykorzystywać systemu sądownictwa do prześladowań politycznych i represjonowania demokratycznej opozycji; wzywa władze Wenezueli do wycofania nieuzasadnionych zarzutów i nakazów aresztowania wobec przywódców opozycji;

6.  wzywa władze Wenezueli do natychmiastowego rozbrojenia i rozwiązania niekontrolowanych, prorządowych ugrupowań zbrojnych oraz do położenia kresu ich bezkarności; domaga się wyjaśnień dotyczących ofiar śmiertelnych, aby pociągnąć sprawców do odpowiedzialności za ich czyny;

7.  zachęca wszystkie strony, w szczególności władze Wenezueli, do dążenia do pokojowego dialogu obejmującego wszystkie warstwy społeczeństwa wenezuelskiego, aby określić punkty zbieżne i umożliwić podmiotom politycznym omówienie najpoważniejszych problemów, jakie stoją przed tym krajem;

8.  podkreśla, że poszanowanie wolności prasy, informacji i poglądów, a także pluralizmu politycznego to fundament demokracji; ubolewa z powodu istnienia cenzury mediów i internetu oraz ograniczonego dostępu do niektórych blogów i sieci społecznościowych; potępia nękanie, którego ofiarami padło wiele dzienników i innych audiowizualnych środków przekazu, takich jak kanał informacyjny NTN24 i CNN w języku hiszpańskim, i uznaje te praktyki za sprzeczne z konstytucją Wenezueli i zobowiązaniami, jakie podjęła Boliwariańska Republika Wenezueli;

9.  domaga się wysłania delegacji ad hoc Parlamentu w celu dokonania jak najszybciej oceny sytuacji w kraju;

10.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, wiceprzewodniczącej Komisji/wysokiej przedstawiciel Unii ds. polityki zagranicznej i bezpieczeństwa, rządowi i Zgromadzeniu Narodowemu Boliwariańskiej Republiki Wenezueli, Europejsko-Latynoamerykańskiemu Zgromadzeniu Parlamentarnemu oraz sekretarzowi generalnemu Organizacji Państw Amerykańskich.

(1) Dz.U. C 102 E z 24.4.2008, s. 484. (2) Dz.U. C 15 E z 21.1.2010, s. 85. (3) Dz.U. C 212 E z 5.8.2010, s. 113. (4) Dz.U. C 341 E z 16.12.2010, s. 69. (5) Dz.U. C 351 E z 2.12.2011, s. 130. (6) Dz.U. C 264 E z 13.9.2013, s. 88.