Το άρθρο 36 της πρότασης θα πρέπει να αναδιατυπωθεί ώστε να μην παρακάμπτονται οι διατάξεις της Συνθήκης σχετικά με τη δικαιοδοσία των δικαστηρίων της Ένωσης και να αποφεύγεται ένας δυσανάλογος περιορισμός του δικαιώματος σε ένα ουσιαστικό ένδικο μέσο βάσει του άρθρου 47 παράγραφος 1 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων·

Επισημαίνεται, εν προκειμένω, ότι ο χάρτης πορείας για την ενίσχυση των διαδικαστικών δικαιωμάτων των υπόπτων ή κατηγορουμένων σε ποινικές διαδικασίες που ενέκρινε το Συμβούλιο στις 30 Νοεμβρίου 2009 δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί και ότι η πρόταση παραπέμπει απλώς σε ό,τι προβλέπουν τα εθνικά νομικά συστήματα όσον αφορά ζητήματα που συνδέονται με το δικαίωμα άρνησης κατάθεσης, το τεκμήριο αθωότητας, το δικαίωμα δικαστικής αρωγής και τις έρευνες χάριν της υπεράσπισης· συνεπώς, προκειμένου να τηρηθεί η αρχή της ισότητας των όπλων, το δίκαιο που ισχύει για τους συμμετέχοντες σε μία διαδικασία της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας ύποπτους ή κατηγορουμένους, να διέπει και τις διαδικαστικές εγγυήσεις κατά των ερευνητικών και διωκτικών ενεργειών της τελευταίας, με την επιφύλαξη τυχόν πρόσθετων ή υψηλότερων προτύπων όσον αφορά τις διαδικαστικές εγγυήσεις που παρέχει το ενωσιακό δίκαιο·

Αιτιολογική σκέψη 22

Τροποποίηση 1

Πρόταση κανονισμού

Τροπολογία

(22)  Τα αδικήματα εις βάρος των οικονομικών συμφερόντων της Ένωσης συνδέονται συνήθως στενά με άλλες αξιόποινες πράξεις. Με γνώμονα την αποτελεσματική εφαρμογή των διαδικασιών και την αποφυγή ενδεχόμενης παραβίασης της αρχής ne bis in idem, στην αρμοδιότητα της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας θα πρέπει να εμπίπτουν και αξιόποινες πράξεις οι οποίες δεν καθορίζονται μεν από τεχνικής πλευράς στα εθνικά δίκαια ως αδικήματα που θίγουν τα οικονομικά συμφέροντα της Ένωσης, αλλά τα πραγματικά περιστατικά τους είναι πανομοιότυπα και άρρηκτα συνδεδεμένα με τα πραγματικά περιστατικά αδικημάτων που θίγουν τα οικονομικά συμφέροντα της Ένωσης. Σε τέτοιες μεικτές υποθέσεις, όπου υπερισχύει το αδίκημα εις βάρος των οικονομικών συμφερόντων της Ένωσης, η αρμοδιότητα της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας θα πρέπει να ασκείται κατόπιν διαβούλευσης με τις αρμόδιες αρχές του οικείου κράτους μέλους. Ο καθορισμός της εξέχουσας αξιόποινης πράξης θα πρέπει να βασίζεται σε κριτήρια όπως ο οικονομικός αντίκτυπος των αδικημάτων στην Ένωση και στους εθνικούς προϋπολογισμούς, ο αριθμός των θυμάτων ή άλλες περιστάσεις που άπτονται της βαρύτητας των αξιόποινων πράξεων, οι επιβαλλόμενες κυρώσεις, κ.λπ.

(22)  Τα αδικήματα εις βάρος των οικονομικών συμφερόντων της Ένωσης συνδέονται συνήθως στενά με άλλες αξιόποινες πράξεις. Προς αποφυγήν ενδεχόμενης παραβίασης της αρχής ne bis in idem, στην αρμοδιότητα της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας θα πρέπει να εμπίπτουν και αξιόποινες πράξεις οι οποίες δεν καθορίζονται μεν από τεχνικής πλευράς στα εθνικά δίκαια ως αδικήματα που θίγουν τα οικονομικά συμφέροντα της Ένωσης, αλλά τα πραγματικά περιστατικά τους είναι πανομοιότυπα και συνδεδεμένα με τα πραγματικά περιστατικά αδικημάτων που θίγουν τα οικονομικά συμφέροντα της Ένωσης. Σε τέτοιες μεικτές υποθέσεις, όπου το αδίκημα εις βάρος των οικονομικών συμφερόντων της Ένωσης είναι κυρίαρχο, η αρμοδιότητα της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας θα πρέπει να ασκείται κατόπιν διαβούλευσης με τις αρμόδιες αρχές του οικείου κράτους μέλους. Ο καθορισμός του κυρίαρχου χαρακτήρα της αξιόποινης πράξης θα πρέπει να βασίζεται σε κριτήρια όπως ο οικονομικός αντίκτυπος των αδικημάτων στην Ένωση και στους εθνικούς προϋπολογισμούς, ο αριθμός των θυμάτων ή άλλες περιστάσεις που άπτονται της βαρύτητας των αξιόποινων πράξεων, οι επιβαλλόμενες κυρώσεις, κ.λπ.

Αιτιολογική σκέψη 46

Τροποποίηση 3

Πρόταση κανονισμού

Τροπολογία

(46)  Οι γενικοί κανόνες διαφάνειας που ισχύουν για τους οργανισμούς της Ένωσης θα πρέπει να ισχύουν και για την Ευρωπαϊκή Εισαγγελία, μόνο όμως όσον αφορά τα διοικητικά της καθήκοντα, ώστε να μην διακυβεύεται καθ’ οιονδήποτε τρόπο η απαίτηση της εμπιστευτικότητας που διέπει το επιχειρησιακό της έργο. Ομοίως, οι διοικητικές έρευνες που διεξάγει ο Ευρωπαίος Διαμεσολαβητής θα πρέπει να σέβονται την απαίτηση της εμπιστευτικότητας που διέπει τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας.

(46)  Οι γενικοί κανόνες διαφάνειας που ισχύουν για τους οργανισμούς της Ένωσης θα πρέπει να ισχύουν και για την Ευρωπαϊκή Εισαγγελία· οι διοικητικές έρευνες που διεξάγει ο Ευρωπαίος Διαμεσολαβητής θα πρέπει να σέβονται την απαίτηση της εμπιστευτικότητας που διέπει τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας.

Άρθρο 13

Τροποποίηση 2

Πρόταση κανονισμού

Τροπολογία

1.  Εφόσον τα αδικήματα που αναφέρονται στο άρθρο 12 συνδέονται άρρηκτα με άλλα ποινικά αδικήματα πέραν αυτών που αναφέρονται στο άρθρο 12, και εφόσον η κοινή διερεύνηση και δίωξή τους εξυπηρετεί την ορθή απονομή της δικαιοσύνης, η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία έχει επίσης αρμοδιότητα και επί των εν λόγω άλλων ποινικών αδικημάτων, υπό τις προϋποθέσεις πρώτον, ότι υπερισχύουν τα αδικήματα που αναφέρονται στο άρθρο 12 και, δεύτερον, ότι τα πραγματικά περιστατικά των άλλων ποινικών αδικημάτων είναι πανομοιότυπα με τα περιστατικά των αδικημάτων του άρθρου 12.

1.  Εφόσον τα αδικήματα που αναφέρονται στο άρθρο 12 συνδέονται με άλλα ποινικά αδικήματα πέραν αυτών που αναφέρονται στο άρθρο 12, η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία έχει επίσης αρμοδιότητα και επί των εν λόγω άλλων ποινικών αδικημάτων, υπό την προϋπόθεση ότι τηρούνται σωρευτικά οι ακόλουθοι όροι:

—  μία ιδιαίτερη σειρά γεγονότων συνιστά ταυτόχρονα τόσο αδικήματα που θίγουν τα οικονομικά συμφέροντα της Ένωσης όσο και άλλα αδικήματα· και

—  όταν υπερισχύουν τα αδικήματα που θίγουν τα οικονομικά συμφέροντα της Ένωσης και τα άλλα είναι απλώς δευτερεύοντα· και

—  η περαιτέρω δίωξη και κολασμός των άλλων αδικημάτων δεν είναι πλέον δυνατά στην περίπτωση που δεν έχει ασκηθεί δίωξη και δεν έχουν προσαχθεί στη δικαιοσύνη από κοινού με τα αδικήματα που θίγουν τα οικονομικά συμφέροντα της Ένωσης.

Σε περίπτωση που δεν πληρούνται οι προαναφερθείσες προϋποθέσεις, το κράτος μέλος που είναι αρμόδιο για τα άλλα αδικήματα φέρει αρμοδιότητα και για τα αδικήματα που αναφέρονται στο άρθρο 12.

Σε περίπτωση που δεν πληρούνται οι προαναφερθείσες προϋποθέσεις, το κράτος μέλος που είναι αρμόδιο για τα άλλα αδικήματα φέρει αρμοδιότητα και για τα αδικήματα που αναφέρονται στο άρθρο 12.

2.  Η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία και οι εθνικές διωκτικές αρχές διαβουλεύονται μεταξύ τους προκειμένου να καθορίζουν ποια αρχή έχει αρμοδιότητα σύμφωνα με την παράγραφο 1. Για λόγους διευκόλυνσης του καθορισμού της εν λόγω αρμοδιότητας, είναι δυνατή, όπου αυτό απαιτείται, η συμμετοχή της Eurojust σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στο άρθρο 57.

2.  Η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία και οι εθνικές διωκτικές αρχές διαβουλεύονται μεταξύ τους προκειμένου να καθορίζουν ποια αρχή έχει αρμοδιότητα σύμφωνα με την παράγραφο 1. Για λόγους διευκόλυνσης του καθορισμού της εν λόγω αρμοδιότητας, είναι δυνατή, όπου αυτό απαιτείται, η συμμετοχή της Eurojust σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στο άρθρο 57.

3.  Σε περίπτωση διαφωνίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας και των εθνικών διωκτικών αρχών σχετικά με τον καθορισμό της αρμοδιότητας σύμφωνα με την παράγραφο 1, για την παρεπόμενη αρμοδιότητα αποφασίζει η εθνική δικαστική αρχή που είναι αρμόδια για την κατανομή των αρμοδιοτήτων δίωξης σε εθνικό επίπεδο.

3.  Σε περίπτωση διαφωνίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας και των εθνικών διωκτικών αρχών σχετικά με τον καθορισμό της αρμοδιότητας σύμφωνα με την παράγραφο 1, για την παρεπόμενη αρμοδιότητα αποφασίζει η εθνική δικαστική αρχή που είναι αρμόδια για την κατανομή των αρμοδιοτήτων δίωξης σε εθνικό επίπεδο.

4.  Ο καθορισμός της αρμοδιότητας δυνάμει του παρόντος άρθρου δεν υπόκειται σε επανεξέταση.

4.  Ο καθορισμός της αρμοδιότητας δυνάμει του παρόντος άρθρου ενδέχεται να υπόκειται σε επανεξέταση αυτεπαγγέλτως από το δικαστήριο που προσδιορίζεται σύμφωνα με το άρθρο 27 παράγραφος 4 της πρότασης.

Άρθρο 27

Τροποποίηση 4

Πρόταση κανονισμού

Τροπολογία

1.  Ο Ευρωπαίος Εισαγγελέας και οι Εντεταλμένοι Ευρωπαίοι Εισαγγελείς έχουν τις ίδιες αρμοδιότητες δίωξης και παραπομπής υποθέσεων στη δικαιοσύνη με τους εθνικούς εισαγγελείς, και συγκεκριμένα τις αρμοδιότητες να υποστηρίζουν το κατηγορητήριο κατά την εκδίκαση της υπόθεσης, να συμμετέχουν στη συλλογή αποδεικτικών στοιχείων και να ασκούν τα διαθέσιμα μέσα προσφυγής.

1.  Ο Ευρωπαίος Εισαγγελέας και οι Εντεταλμένοι Ευρωπαίοι Εισαγγελείς έχουν τις ίδιες αρμοδιότητες δίωξης και παραπομπής υποθέσεων στη δικαιοσύνη με τους εθνικούς εισαγγελείς, και συγκεκριμένα τις αρμοδιότητες να υποστηρίζουν το κατηγορητήριο κατά την εκδίκαση της υπόθεσης, να συμμετέχουν στη συλλογή αποδεικτικών στοιχείων και να ασκούν τα διαθέσιμα μέσα προσφυγής.

2.  Όταν κρίνει ότι η έρευνα έχει ολοκληρωθεί, ο Εντεταλμένος Ευρωπαίος Εισαγγελέας υποβάλλει, προς επανέλεγχο, στον Ευρωπαίο Εισαγγελέα συνοπτική περιγραφή της υπόθεσης συνοδευόμενη από σχέδιο του κατηγορητηρίου και από τον κατάλογο αποδεικτικών στοιχείων. Εφόσον ο Εντεταλμένος Ευρωπαίος Εισαγγελέας δεν προτείνει την απόρριψη της υπόθεσης σύμφωνα με το άρθρο 28, ο Ευρωπαίος Εισαγγελέας τον συμβουλεύει είτε να παραπέμψει την υπόθεση στο αρμόδιο εθνικό δικαστήριο υποβάλλοντας κατηγορητήριο είτε να την επιστρέψει για περαιτέρω έρευνες. Ο Ευρωπαίος Εισαγγελέας δύναται επίσης να παραπέμψει ο ίδιος την υπόθεση στο αρμόδιο εθνικό δικαστήριο.

2.  Όταν κρίνει ότι η έρευνα έχει ολοκληρωθεί, ο Εντεταλμένος Ευρωπαίος Εισαγγελέας υποβάλλει, προς επανέλεγχο, στον Ευρωπαίο Εισαγγελέα συνοπτική περιγραφή της υπόθεσης συνοδευόμενη από σχέδιο του κατηγορητηρίου και από τον κατάλογο αποδεικτικών στοιχείων. Εφόσον ο Εντεταλμένος Ευρωπαίος Εισαγγελέας δεν προτείνει την απόρριψη της υπόθεσης σύμφωνα με το άρθρο 28 ή όταν προτείνεται συμβιβασμός βάσει του άρθρου 29 που δεν γίνεται αποδεκτός, ο Ευρωπαίος Εισαγγελέας τον συμβουλεύει είτε να παραπέμψει την υπόθεση στο αρμόδιο εθνικό δικαστήριο υποβάλλοντας κατηγορητήριο είτε να την επιστρέψει για περαιτέρω έρευνες. Ο Ευρωπαίος Εισαγγελέας δύναται επίσης να παραπέμψει ο ίδιος την υπόθεση στο αρμόδιο εθνικό δικαστήριο.

3.  Το κατηγορητήριο που υποβάλλεται στο αρμόδιο εθνικό δικαστήριο περιλαμβάνει αναλυτικό κατάλογο των αποδεικτικών στοιχείων που θα προσκομιστούν στη δίκη.

3.  Το κατηγορητήριο που υποβάλλεται στο αρμόδιο εθνικό δικαστήριο περιλαμβάνει αναλυτικό κατάλογο των αποδεικτικών στοιχείων που θα προσκομιστούν στη δίκη.

4.  Ο Ευρωπαίος Εισαγγελέας επιλέγει, σε στενή διαβούλευση με τον Εντεταλμένο Ευρωπαίο Εισαγγελέα που παραπέμπει την υπόθεση στη δικαιοσύνη, και με γνώμονα πάντοτε την ορθή απονομή της τελευταίας, τη δικαστική δικαιοδοσία και καθορίζει το αρμόδιο εθνικό δικαστήριο λαμβάνοντας υπόψη τα ακόλουθα κριτήρια:

4.  Το αρμόδιο εθνικό δικαστήριο καθορίζει, βάσει των ακόλουθων κριτηρίων και κατά σειρά προτεραιότητας:

α)  τον τόπο όπου διαπράχθηκε το αδίκημα ή, σε περίπτωση περισσότερων του ενός αδικημάτων, τον τόπο όπου διαπράχθηκε η πλειονότητα των αδικημάτων·

α)  τον τόπο όπου διαπράχθηκε το αδίκημα ή, σε περίπτωση περισσότερων του ενός αδικημάτων, τον τόπο όπου διαπράχθηκε η πλειονότητα των αδικημάτων·

β)  τον τόπο όπου έχει τη συνήθη διαμονή του ο κατηγορούμενος·

β)  τον τόπο όπου έχει τη συνήθη διαμονή του ο κατηγορούμενος·

γ)  τον τόπο όπου βρίσκονται τα αποδεικτικά στοιχεία·

γ)  τον τόπο όπου βρίσκονται τα αποδεικτικά στοιχεία·

δ)  τον τόπο όπου έχουν τη συνήθη διαμονή τους οι άμεσα ζημιωθέντες.

δ)  τον τόπο όπου έχουν τη συνήθη διαμονή τους οι άμεσα ζημιωθέντες.

5.  Όπου απαιτείται για τους σκοπούς της ανάκτησης χρηματικών ποσών και της διοικητικής συνέχειας ή παρακολούθησης της υπόθεσης, ο Ευρωπαίος Εισαγγελέας γνωστοποιεί το κατηγορητήριο στις αρμόδιες εθνικές αρχές, στους ενδιαφερόμενους και στα συναφή θεσμικά και λοιπά όργανα και οργανισμούς της Ένωσης.

5.  Όπου απαιτείται για τους σκοπούς της ανάκτησης χρηματικών ποσών και της διοικητικής συνέχειας ή παρακολούθησης της υπόθεσης, ο Ευρωπαίος Εισαγγελέας γνωστοποιεί το κατηγορητήριο στις αρμόδιες εθνικές αρχές, στους ενδιαφερόμενους και στα συναφή θεσμικά και λοιπά όργανα και οργανισμούς της Ένωσης.

Άρθρο 28

Τροποποίηση 5

Πρόταση κανονισμού

Τροπολογία

1.  Ο Ευρωπαίος Εισαγγελέας απορρίπτει την υπόθεση εφόσον καθίσταται αδύνατη η άσκηση δίωξης για οποιονδήποτε από τους ακόλουθους λόγους:

1.  Ο Ευρωπαίος Εισαγγελέας απορρίπτει την υπόθεση εφόσον καθίσταται αδύνατη η άσκηση δίωξης για οποιονδήποτε από τους ακόλουθους λόγους:

α)  ο ύποπτος απεβίωσε·

α)  ο ύποπτος απεβίωσε·

β)  η υπό έρευνα συμπεριφορά δεν στοιχειοθετεί ποινικό αδίκημα·

β)  η υπό έρευνα συμπεριφορά δεν στοιχειοθετεί ποινικό αδίκημα·

γ)  ο ύποπτος απολαμβάνει αμνηστίας ή ασυλίας·

γ)  ο ύποπτος απολαμβάνει αμνηστίας ή ασυλίας·

δ)  έχει λήξει η προθεσμία άσκησης δίωξης που προβλέπεται στο εκάστοτε εθνικό δίκαιο·

δ)  έχει λήξει η προθεσμία άσκησης δίωξης που προβλέπεται στο εκάστοτε εθνικό δίκαιο·

ε)  ο ύποπτος έχει ήδη αθωωθεί ή καταδικασθεί εντός της Ένωσης με οριστική απόφαση για τα ίδια πραγματικά περιστατικά ή η υπόθεση έχει διευθετηθεί σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στο άρθρο 29.

ε)  ο ύποπτος έχει ήδη αθωωθεί ή καταδικασθεί εντός της Ένωσης με οριστική απόφαση για τα ίδια πραγματικά περιστατικά ή η υπόθεση έχει διευθετηθεί σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στο άρθρο 29.

στ)  κατόπιν πλήρους συνεκτικής και αναλογικής έρευνας από την Ευρωπαϊκή Εισαγγελία διαπιστωθεί έλλειψη συναφών αποδεικτικών στοιχείων .

2.  Ο Ευρωπαίος Εισαγγελέας δύναται να απορρίψει την υπόθεση για οποιονδήποτε από τους ακόλουθους λόγους:

2.  Ο Ευρωπαίος Εισαγγελέας δύναται να απορρίψει την υπόθεση εάν το αδίκημα είναι ελάσσονος σημασίας δυνάμει της εθνικής νομοθεσίας με την οποία εφαρμόστηκε η οδηγία 2013/XX/ΕΕ σχετικά με την καταπολέμηση, μέσω του ποινικού δικαίου, της απάτης εις βάρος των οικονομικών συμφερόντων της Ένωσης·

α)   το αδίκημα είναι ελάσσονος σημασίας δυνάμει της εθνικής νομοθεσίας με την οποία εφαρμόστηκε η οδηγία 2013/XX/ΕΕ σχετικά με την καταπολέμηση, μέσω του ποινικού δικαίου, της απάτης εις βάρος των οικονομικών συμφερόντων της Ένωσης·

β)  δεν υπάρχουν συναφή αποδεικτικά στοιχεία.

3.  Η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία μπορεί να παραπέμψει απορριφθείσες από την ίδια υποθέσεις στην OLAF ή στις αρμόδιες εθνικές διοικητικές ή δικαστικές αρχές για σκοπούς ανάκτησης χρηματικών ποσών και διοικητικής συνέχειας ή παρακολούθησης της υπόθεσης.

3.  Η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία μπορεί να παραπέμψει απορριφθείσες από την ίδια υποθέσεις στην OLAF ή στις αρμόδιες εθνικές διοικητικές ή δικαστικές αρχές για σκοπούς ανάκτησης χρηματικών ποσών και διοικητικής συνέχειας ή παρακολούθησης της υπόθεσης.

4.  Σε περίπτωση που η κίνηση της έρευνας βασίστηκε σε πληροφορίες οι οποίες παρασχέθηκαν από τον ίδιο τον ζημιωθέντα, η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία τον ενημερώνει σχετικά.

4.  Σε περίπτωση που η κίνηση της έρευνας βασίστηκε σε πληροφορίες οι οποίες παρασχέθηκαν από τον ίδιο τον ζημιωθέντα, η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία τον ενημερώνει σχετικά.

Άρθρο 29

Τροποποίηση 6

Πρόταση κανονισμού

Τροπολογία

1.  Σε περίπτωση μη απόρριψης της υπόθεσης, και εφόσον εξυπηρετείται ο σκοπός της ορθής απονομής της δικαιοσύνης, η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία δύναται, αφού πρώτα καταβληθεί αποζημίωση για τις προκληθείσες ζημίες, να προτείνει στον ύποπτο την καταβολή κατ’ αποκοπή προστίμου το οποίο, εφόσον πληρωθεί, επισύρει την απόρριψη της υπόθεσης σε τελικό βαθμό (συμβιβασμός). Εφόσον ο ύποπτος αποδεχθεί τον συμβιβασμό, καταβάλλει το κατ’ αποκοπή πρόστιμο στην Ένωση.

1.  Σε περίπτωση μη απόρριψης της υπόθεσης βάσει του άρθρου 28, και εφόσον στερητική της ελευθερίας ποινή θα ήταν δυσανάλογη ακόμη και εάν η πράξη αποδειχθεί πλήρως στο δικαστήριο, η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία δύναται, αφού πρώτα καταβληθεί αποζημίωση για τις προκληθείσες ζημίες, να προτείνει στον ύποπτο την καταβολή κατ’ αποκοπή προστίμου το οποίο, εφόσον πληρωθεί, επισύρει την απόρριψη της υπόθεσης σε τελικό βαθμό (συμβιβασμός). Εφόσον ο ύποπτος αποδεχθεί τον συμβιβασμό, καταβάλλει το κατ’ αποκοπή πρόστιμο στην Ένωση.

2.  Η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία εποπτεύει την είσπραξη του προστίμου που καθορίζεται στο πλαίσιο του συμβιβασμού.

2.  Η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία εποπτεύει την είσπραξη του προστίμου που καθορίζεται στο πλαίσιο του συμβιβασμού.

3.  Εφόσον ο ύποπτος αποδεχθεί τον συμβιβασμό και καταβάλει το σχετικό πρόστιμο, ο Ευρωπαίος Εισαγγελέας απορρίπτει σε τελικό βαθμό την υπόθεση, κοινοποιεί επισήμως την απόφασή του στις αρμόδιες εθνικές αρχές επιβολής του νόμου και στις δικαστικές αρχές των κρατών μελών, και ενημερώνει σχετικά τα συναφή θεσμικά και λοιπά όργανα και οργανισμούς της Ένωσης.

3.  Εφόσον ο ύποπτος αποδεχθεί τον συμβιβασμό και καταβάλει το σχετικό πρόστιμο, ο Ευρωπαίος Εισαγγελέας απορρίπτει σε τελικό βαθμό την υπόθεση, κοινοποιεί επισήμως την απόφασή του στις αρμόδιες εθνικές αρχές επιβολής του νόμου και στις δικαστικές αρχές των κρατών μελών, και ενημερώνει σχετικά τα συναφή θεσμικά και λοιπά όργανα και οργανισμούς της Ένωσης.

4.  Η απόρριψη που αναφέρεται στην παράγραφο 3 δεν υπόκειται σε δικαστικό έλεγχο.

Άρθρο 30

Τροποποίηση 7

Πρόταση κανονισμού

Τροπολογία

1.  Τα αποδεικτικά στοιχεία που προσκομίζει η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία στο δικαστήριο το οποίο εκδικάζει την υπόθεση, εφόσον το τελευταίο κρίνει ότι η αποδοχή τους δεν υπονομεύει τη δίκαιη διεξαγωγή της διαδικασίας ούτε έχει δυσμενή αντίκτυπο στα δικαιώματα υπεράσπισης, όπως αυτά κατοχυρώνονται στα άρθρα 47 και 48 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, γίνονται δεκτά στη δίκη χωρίς επικύρωση ή παρόμοια νομική διαδικασία, ακόμη και αν η εθνική νομοθεσία του κράτους μέλους όπου εδρεύει το δικαστήριο προβλέπει διαφορετικές διατάξεις για τη συλλογή ή την προσκόμιση παρόμοιων αποδεικτικών στοιχείων.

1.  Τα αποδεικτικά στοιχεία που προσκομίζει η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία στο δικαστήριο το οποίο εκδικάζει την υπόθεση γίνονται δεκτά, εφόσον το τελευταίο κρίνει ότι η αποδοχή τους δεν υπονομεύει τη δίκαιη διεξαγωγή της διαδικασίας ούτε έχει δυσμενή αντίκτυπο στα δικαιώματα υπεράσπισης, όπως αυτά κατοχυρώνονται στον Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και στις υποχρεώσεις των κρατών μελών δυνάμει του άρθρου 6 ΣΕΕ.

2.  Από τη στιγμή που κάνουν δεκτά τα αποδεικτικά στοιχεία που προσκομίζει η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία, τα εθνικά δικαστήρια ασκούν πλέον ελεύθερα κάθε αρμοδιότητά τους σχετικά με την αξιολόγηση των εν λόγω αποδεικτικών στοιχείων κατά την εκδίκαση της εκάστοτε υπόθεσης.

2.  Από τη στιγμή που κάνουν δεκτά τα αποδεικτικά στοιχεία που προσκομίζει η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία, τα εθνικά δικαστήρια ασκούν πλέον ελεύθερα κάθε αρμοδιότητά τους σχετικά με την αξιολόγηση των εν λόγω αποδεικτικών στοιχείων κατά την εκδίκαση της εκάστοτε υπόθεσης.

Άρθρο 33

Τροποποίηση 8

Πρόταση κανονισμού

Τροπολογία

1.  Ο ύποπτος και ο κατηγορούμενος που εμπλέκονται στις διαδικασίες της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας έχουν, δυνάμει της εθνικής νομοθεσίας, το δικαίωμα να παραμένουν σιωπηλοί κατά την εξέταση στην οποία υποβάλλονται όσον αφορά τα αδικήματα για τη διάπραξη των οποίων είναι ύποπτοι, και να ενημερώνονται ότι δεν υποχρεούνται να αυτοενοχοποιηθούν.

1.  Ο ύποπτος και ο κατηγορούμενος που εμπλέκονται στις διαδικασίες της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας έχουν το δικαίωμα να παραμένουν σιωπηλοί κατά την εξέταση στην οποία υποβάλλονται όσον αφορά τα αδικήματα για τη διάπραξη των οποίων είναι ύποπτοι, και να ενημερώνονται ότι δεν υποχρεούνται να αυτοενοχοποιηθούν.

2.  Ο ύποπτος και ο κατηγορούμενος τεκμαίρονται ότι είναι αθώοι μέχρι αποδείξεως της ενοχής τους, σύμφωνα με την εθνική νομοθεσία.

2.  Ο ύποπτος και ο κατηγορούμενος τεκμαίρονται ότι είναι αθώοι μέχρι αποδείξεως της ενοχής τους.

Άρθρο 34

Τροποποίηση 9

Πρόταση κανονισμού

Τροπολογία

Κάθε ύποπτος ή κατηγορούμενος για αδίκημα που εμπίπτει στην αρμοδιότητα της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας έχει, δυνάμει της εθνικής νομοθεσίας, το δικαίωμα να λάβει εν όλω ή εν μέρει δωρεάν νομική συνδρομή από τις εθνικές αρχές, εφόσον δεν διαθέτει επαρκή μέσα για να πληρώσει ο ίδιος την υπεράσπισή του.

Κάθε ύποπτος ή κατηγορούμενος για αδίκημα που εμπίπτει στην αρμοδιότητα της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας έχει το δικαίωμα να λάβει εν όλω ή εν μέρει δωρεάν νομική συνδρομή από τις εθνικές αρχές, εφόσον δεν διαθέτει επαρκή μέσα για να πληρώσει ο ίδιος την υπεράσπισή του.

Άρθρο 36

Τροποποίηση 10

Πρόταση κανονισμού

Τροπολογία

1.  Όταν θεσπίζει διαδικαστικές πράξεις κατά την άσκηση των καθηκόντων της, η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία θεωρείται ως εθνική αρχή για τον σκοπό του δικαστικού ελέγχου.

Για τους σκοπούς του δικαστικού ελέγχου η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία θεωρείται ως εθνική αρχή σε σχέση με όλα τα διαδικαστικά μέτρα που εγκρίνει κατά τη διάρκεια της άσκησης των καθηκόντων της ενώπιον του αρμοδίου δικαστηρίου. Για όλες τις άλλες πράξεις ή παραλήψεις της, η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία θεωρείται ως οργανισμός της Ένωσης.

2.  Οι διατάξεις της εθνικής νομοθεσίας που καθίστανται ενδεχομένως εφαρμοστέες δυνάμει του παρόντος κανονισμού δεν θεωρούνται ως διατάξεις του δικαίου της Ένωσης για τον σκοπό του άρθρου 267 της Συνθήκης.

Άρθρο 68

Τροποποίηση 11

Πρόταση κανονισμού

Τροπολογία

Οι διοικητικές δραστηριότητες της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας υπόκεινται στις έρευνες του Ευρωπαίου Διαμεσολαβητή σύμφωνα με το άρθρο 228 της Συνθήκης.

Η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία υπόκειται στις έρευνες του Ευρωπαίου Διαμεσολαβητή σε σχέση με περιπτώσεις κακοδιαχείρισης σύμφωνα με το άρθρο 228 της Συνθήκης.