Besluit van het Europees Parlement om geen bezwaar te maken tegen de gedelegeerde verordening van de Commissie van 13 maart 2014 tot aanvulling van Verordening (EU) nr. 223/2014 van 11 maart 2014 van het Europees Parlement en de Raad betreffende het Fonds voor Europese hulp aan de meest behoeftigen (C(2014)1627 – 2014/2676(DEA))

P7_TA(2014)0340 B7-0273/2014

Het Europees Parlement,

–  gezien de gedelegeerde verordening van de Commissie (C(2014)1627),

–  gezien het schrijven van de Commissie van 13 maart 2014, waarin zij het Parlement verzoekt te verklaren dat het geen bezwaar zal maken tegen de gedelegeerde verordening,

–  gezien het schrijven van de Commissie Werkgelegenheid en sociale zaken aan de voorzitter van de Conferentie van commissievoorzitters, van 18 maart 2014,

–  gezien artikel 290 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie,

–  gezien Verordening (EU) nr. 223/2014(1), en met name artikel 32, leden 8 en 9, artikel 34, leden 7 en 8, artikel 55, lid 4, en artikel 62, lid 4,

–  gezien artikel 87 bis, lid 6, van zijn Reglement,

–  gezien er geen bezwaar werd gemaakt binnen de in artikel 87 bis, lid 6, derde en vierde streepjes, van zijn Reglement gestelde termijn, die op 3 april 2014 verstreek,

A.  overwegende dat het herhaaldelijk heeft benadrukt dat het van essentieel belang is dat het Fonds voor Europese hulp aan de meest behoeftigen onverwijld operationeel wordt;

1.  verklaart geen bezwaar te maken tegen de gedelegeerde verordening;

2.  verzoekt zijn Voorzitter dit besluit te doen toekomen aan de Raad en de Commissie.

(1) PB L 72 van 12.3.2014, blz. 1.

Wetgevingsresolutie van het Europees Parlement van 15 april 2014 over het voorstel voor een verordening van het Europees Parlement en de Raad tot vaststelling van eenvormige regels en een eenvormige procedure voor de afwikkeling van kredietinstellingen en bepaalde beleggingsondernemingen in het kader van een gemeenschappelijk afwikkelingsmechanisme en een gemeenschappelijk bankenafwikkelingsfonds en tot wijziging van Verordening (EU) nr. 1093/2010 van het Europees Parlement en de Raad (COM(2013)0520 – C7-0223/2013 – 2013/0253(COD))

P7_TA(2014)0341 A7-0478/2013

(Gewone wetgevingsprocedure: eerste lezing)

Het Europees Parlement,

–  gezien het voorstel van de Commissie aan het Europees Parlement en de Raad (COM(2013)0520),

–  gezien artikel 294, lid 2, en artikel 114 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie, op grond waarvan het voorstel door de Commissie bij het Parlement is ingediend (C7‑0223/2013),

–  gezien het gemotiveerde advies dat in het kader van protocol nr. 2 betreffende de toepassing van de beginselen van subsidiariteit en evenredigheid is uitgebracht door de Zweedse Rijksdag, en waarin wordt gesteld dat het ontwerp van wetgevingshandeling niet strookt met het subsidiariteitsbeginsel,

–  gezien artikel 294, lid 3, van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie,

–  gezien het advies van de Europese Centrale Bank van 6 november 2013(1),

–  gezien het advies van het Europees Economisch en Sociaal Comité van 17 oktober 2013(2)

–  gezien de schriftelijke toezegging van de vertegenwoordiger van de Raad van 27 maart 2014 om het standpunt van het Europees Parlement goed te keuren, overeenkomstig artikel 294, lid 4, van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie,

–  gezien artikel 55 van zijn Reglement,

–  gezien het verslag van de Commissie economische en monetaire zaken en de adviezen van de Commissie juridische zaken en de Commissie constitutionele zaken (A7‑0478/2013),

1.  stelt onderstaand standpunt in eerste lezing vast(3);

2.  neemt kennis van de verklaring van de Raad die als bijlage bij onderhavige resolutie is gevoegd;

3.  verzoekt om hernieuwde voorlegging indien de Commissie voornemens is ingrijpende wijzigingen in haar voorstel aan te brengen of dit door een nieuwe tekst te vervangen;

4.  verzoekt zijn Voorzitter het standpunt van het Parlement te doen toekomen aan de Raad en aan de Commissie alsmede aan de nationale parlementen.

Standpunt van het Europees Parlement in eerste lezing vastgesteld op 15 april 2014 met het oog op de vaststelling van Verordening (EU) nr. .../2014 van het Europees Parlement en de Raad tot vaststelling van eenvormige regels en een eenvormige procedure voor de afwikkeling van kredietinstellingen en bepaalde beleggingsondernemingen in het kader van een gemeenschappelijk afwikkelingsmechanisme en een gemeenschappelijk afwikkelingsfonds en tot wijziging van Verordening (EU) nr. 1093/2010

(Aangezien het Parlement en de Raad tot overeenstemming zijn geraakt, komt het standpunt van het Parlement overeen met de definitieve rechtshandeling: Verordening (EU) nr. 806/2014.)

BIJLAGE BIJ DE WETGEVINSRESOLUTIE

Verklaring van de Raad

De ondertekenaars van de intergouvernementele overeenkomst betreffende overdracht en mutualisatie van de bijdragen aan het gemeenschappelijk afwikkelingsfonds verklaren dat zij ernaar zullen streven het bekrachtigingsproces tijdig te voltooien overeenkomstig hun respectieve nationale wettelijke vereisten, zodat het gemeenschappelijk afwikkelingsmechanisme uiterlijk op 1 januari 2016 volledig operationeel kan zijn.

(1) Nog niet in het Publicatieblad bekendgemaakt. (2) PB C 67 van 6.3.2014, blz. 58. (3) Dit standpunt vervangt de amendementen die zijn aangenomen op 6 februari 2014 (Aangenomen teksten, P7_TA(2014)0095).

Resolutie van het Europees Parlement van 15 april 2014 over consumentenbescherming – bescherming van de consument bij openbare dienstverlening (2013/2153(INI))

P7_TA(2014)0342 A7-0163/2014

Het Europees Parlement,

–  gezien zijn resolutie van 22 mei 2012 over een strategie ter versterking van de rechten van kwetsbare consumenten(1),

–  gezien zijn resolutie van 25 oktober 2011 over mobiliteit en integratie van gehandicapten en de Europese strategie inzake handicaps 2010-2020(2),

–  gezien zijn resolutie van 11 juni 2013 over een nieuwe agenda voor het Europese consumentenbeleid(3),

–  gezien zijn resolutie van 15 november 2011 over de hervorming van de EU-staatssteunregels voor diensten van algemeen economisch belang(4),

–  gezien Richtlijn 2005/29/EG van het Europees Parlement en de Raad van 11 mei 2005 betreffende oneerlijke handelspraktijken van ondernemingen jegens consumenten op de interne markt ("richtlijn oneerlijke handelspraktijken"),

–  gezien Richtlijn 2011/83/EU van het Europees Parlement en de Raad van 25 oktober 2011 betreffende consumentenrechten, tot wijziging van Richtlijn 93/13/EEG van de Raad en van Richtlijn 1999/44/EG van het Europees Parlement en de Raad en tot intrekking van Richtlijn 85/577/EEG van de Raad en van Richtlijn 97/7/EG van het Europees Parlement en de Raad,

–  gezien Richtlijn 2004/113/EG van de Raad van 13 december 2004 houdende toepassing van het beginsel van gelijke behandeling van mannen en vrouwen bij de toegang tot en het aanbod van goederen en diensten(5),

–  gezien het voorstel van de Commissie van 13 september 2013 voor een verordening van het Europees Parlement en de Raad tot vaststelling van maatregelen inzake de Europese interne markt voor elektronische communicatie en om een connectief continent tot stand te brengen alsmede tot wijziging van de Richtlijnen 2002/20/EG, 2002/21/EG en 2002/22/EG en de Verordeningen (EG) nr. 1211/2009 en (EU) nr. 531/2012 (COM(2013)0627),

–  gezien de mededeling van de Commissie van 15 november 2012 aan het Europees Parlement, de Raad, het Europees Economisch en Sociaal Comité en het Comité van de regio's met de titel "De interne energiemarkt doen werken" (COM(2012)0663),

–  gezien Richtlijn 2008/6/EG van het Europees Parlement en de Raad van 20 februari 2008 tot wijziging van Richtlijn 97/67/EG wat betreft de volledige voltooiing van de interne markt voor postdiensten in de Gemeenschap,

–  gezien Richtlijn 2000/31/EG van het Europees Parlement en de Raad van 8 juni 2000 betreffende bepaalde juridische aspecten van de diensten van de informatiemaatschappij, met name de elektronische handel, in de interne markt ("richtlijn inzake elektronische handel"),

–  gezien Richtlijn 2009/72/EG van het Europees Parlement en de Raad van 13 juli 2009 betreffende gemeenschappelijke regels voor de interne markt voor elektriciteit en tot intrekking van Richtlijn 2003/54/EG,

–  gezien de mededeling van de Commissie "Naar een Europees Handvest betreffende de rechten van de energieconsument" (COM(2007)0386),

–  gezien het Handvest van de grondrechten van de Europese Unie, zoals opgenomen in de Verdragen krachtens artikel 6 van het Verdrag betreffende de Europese Unie (VEU), en met name artikel 8 (bescherming van persoonsgegevens), artikel 11 (vrijheid van meningsuiting en informatie), artikel 21 (non-discriminatie), artikel 23 (gelijkheid van mannen en vrouwen), artikel 25 (rechten van ouderen), artikel 26 (integratie van personen met een handicap), artikel 34 (sociale zekerheid en sociale bijstand), artikel 36 (toegang tot diensten van algemeen economisch belang), artikel 37 (milieubescherming) en artikel 38 (consumentenbescherming),

–  gezien artikel 12 van het VEU,

–  gezien artikel 14 van het VEU en het tot dit verdrag behorende Protocol nr. 26,

–  gezien artikel 48 van zijn Reglement,

–  gezien het verslag van de Commissie interne markt en consumentenbescherming (A7-0163/2014),

A.  overwegende dat verbeterde consumenteninformatie over nutsvoorzieningen van bijzonder belang is en dat de toegang van de consumenten tot dergelijke voorzieningen moet worden gewaarborgd, terwijl de lidstaten over de nodige flexibiliteit beschikken om rekening te houden met kwetsbare consumenten;

B.  overwegende dat er per sector wetgeving bestaat, die al tot een verbetering van de consumentenbescherming heeft geleid, maar dat de lidstaten eraan moeten worden herinnerd dat er met het oog daarop nog steeds behoefte is aan correcte uitvoering en handhaving;

C.  overwegende dat bij nutsvoorzieningen de nationale bevoegdheden en het recht op lokaal zelfbestuur moeten worden geëerbiedigd, en dat de sectorspecifieke regelingen een toereikend rechtskader voor nutsvoorzieningen vormen;

Algemeen

1.  merkt op dat een aantal aspecten van de fundamentele consumentenrechten wordt behandeld in Richtlijn 2011/83/EU en dat in de relevante sectorspecifieke wetgeving de gemeenschappelijke kenmerken van nutsvoorzieningen worden beschreven;

2.   herinnert de lidstaten eraan dat de richtlijn betreffende consumentenrechten medio december 2013 moest zijn omgezet en van toepassing zal zijn op alle na 13 juni 2014 gesloten contracten;

3.  merkt op dat consumentenbescherming alleen doeltreffend is als de rechten van de consument ook kunnen worden afgedwongen; roept de lidstaten derhalve op Richtlijn 2005/29/EG betreffende oneerlijke handelspraktijken, Richtlijn 2006/114/EG inzake misleidende reclame en vergelijkende reclame en Richtlijn 2011/83/EU betreffende consumentenrechten, volledig ten uitvoer te leggen; wijst in dit verband op het belang van systemen voor alternatieve geschillenbeslechting (ADR) als doeltreffende, kostenbesparende mechanismen voor het oplossen van conflicten tussen consumenten en aanbieders van nutsvoorzieningen; roept de lidstaten derhalve op de onlangs vastgestelde ADR-richtlijn (2013/11/EU) en Verordening (EU) nr. 524/2013 betreffende onlinebeslechting van consumentengeschillen (ODR) uit te voeren;

4.  wijst erop dat het vergroten van het bewustzijn van de consumenten over hun rechten een belangrijke rol speelt bij het realiseren van een hoog niveau van consumentenbescherming, maar onderstreept tevens de essentiële rol van klantenservice namens aanbieders van nutsvoorzieningen; benadrukt dat de personen die belast zijn met de klantcontacten moeten worden opgeleid en op de hoogte moeten zijn van de consumentenrechten; spoort aanbieders van nutsvoorzieningen derhalve aan hun werknemers dienovereenkomstig op te leiden en ervoor te zorgen dat alle klanten te allen tijde gemakkelijk toegang hebben tot persoonlijke bijstand;

5.  onderstreept dat de consumenten in heel de EU toegang moeten hebben tot hoogwaardige nutsvoorzieningen tegen betaalbare prijzen, daar deze voorzieningen een wezenlijke rol spelen bij het waarborgen van de sociale en territoriale samenhang en tegelijkertijd bijdragen tot het concurrentievermogen van de Europese economie;

6.  ondersteunt sterke en onafhankelijke consumentenorganisaties bij het bevorderen van een uitgebreide consumentenbescherming, maar wijst op het belang van een behoorlijk evenwicht tussen de behoeften van de consumenten en de behoeften van de aanbieders;

7.  benadrukt dat de toegang tot nutsvoorzieningen voor alle consumenten mogelijk moet worden gemaakt, ongeacht hun financiële situatie; stelt dat de lidstaten in specifieke omstandigheden van mening kunnen zijn dat er voor "kwetsbare consumenten" passende regelingen moeten worden getroffen;

8.  roept de Commissie en de lidstaten op meer aandacht te besteden aan en meer te investeren in voorlichtings- en opvoedingscampagnes voor de consument op het gebied van nutsvoorzieningen, waarbij de juiste boodschap aan het juiste consumentensegment wordt gericht;

Energie

9.  is van mening dat een open, transparante, geïntegreerde interne energiemarkt nodig is om concurrerende energieprijzen, energiezekerheid, duurzaamheid en een efficiënte grootschalige toepassing van hernieuwbare energiebronnen te bewerkstelligen, en verzoekt de lidstaten het derde pakket voor de interne energiemarkt correct om te zetten en toe te passen en beter te controleren; wijst op de noodzaak van betere consumenteninformatie, vooral met het oog op de verbetering van het dienstenaanbod en de vergelijkbaarheid en transparantie van de tarieven, om zo tot een niet-discriminerende prijsstelling te komen;

10.  onderstreept dat een tijdige, correcte en volledige tenuitvoerlegging van de bestaande wetgeving, met inbegrip van de regelgevingswerkzaamheden die voortvloeien uit het derde pakket voor de interne energiemarkt, van cruciaal belang is om in 2014 een geïntegreerde en concurrerende Europese interne energiemarkt tot stand te kunnen brengen;

11.  juicht de werkzaamheden van de Werkgroep kwetsbare consumenten in het kader van het Citizens Energy Forum toe en is ingenomen met de mededeling van de Commissie van 22 januari 2014 over de energieprijzen en -kosten in Europa (COM(2014)0021) en het daarbij gevoegde verslag, waarin de gevolgen van en het verband tussen energieprijzen en -kosten in de lidstaten worden geanalyseerd; herinnert eraan dat het ook tot de taak van de lidstaten behoort om te reageren op de verschillende factoren en situaties die samenhangen met energie en kwetsbare consumenten;

12.  neemt er nota van dat er vaak restrictieve voorwaarden en complexe procedures gelden voor het opzeggen van een energiecontract, waardoor het moeilijk wordt om van aanbieder te veranderen; wenst dat de procedures voor het overstappen naar een andere aanbieder worden versneld en vereenvoudigd; wijst erop dat de evaluatiecriteria die momenteel deel uitmaken van het pakket voor de interne energiemarkt, wordt aangevuld in de elektriciteits- respectievelijk de gasrichtlijn binnen het derde pakket voor de interne energiemarkt; benadrukt het belang van een regelmatige rapportage door de Commissie over de handhaving van de regelgeving inzake de interne energiemarkt;

13.  onderstreept dat de Commissie haar conclusies over e-facturering moet presenteren, omdat dit verband houdt het online beheren van de energierekening van consumenten;

14.  betreurt het dat in de huidige energieprijzen niet noodzakelijkerwijs de externe kosten, te weten de milieuschade die verband houdt met een bepaalde energiebron of productiemethode, zijn verdisconteerd, terwijl die kosten op de lange termijn wel voor rekening kunnen komen van de samenleving als geheel; dringt aan op maatregelen om in dit verband een grotere prijstransparantie voor de consument te bevorderen;

15.  is van mening dat ondernemingen informatie over prijzen en prijs- en contractwijzigingen in een gemakkelijk te begrijpen vorm moeten publiceren; herinnert de lidstaten eraan dat het derde pakket voor de interne energiemarkt hen reeds verplicht hiervoor te zorgen; verzoekt de lidstaten en de betrokken bedrijven passende maatregelen te nemen om ervoor te zorgen dat consumenten toegang hebben tot duidelijke, begrijpelijke en vergelijkbare informatie over tarieven, voorwaarden en rechtsmiddelen;

16.  wijst erop dat in het derde pakket voor de interne energiemarkt wordt voorgesteld dat de lidstaten een kosten-batenanalyse uitvoeren voordat zij slimme meters introduceren; wijst erop dat slimme netten de consument weliswaar in staat stellen zijn energieverbruik te volgen en aan te passen, maar dat uit een aantal van de kosten-batenanalyses die door de lidstaten zijn uitgevoerd, niets blijkt van substantiële kostenbesparingen voor de consumenten; wijst erop dat de voorschriften inzake consumenten- én gegevensbescherming in acht moeten worden genomen, en onderstreept dat de keuze voor het gebruik van slimme meters bij de consument moet blijven liggen;

Telecommunicatie

17.  benadrukt dat het consumentenaspect van de digitale interne markt en de sector elektronische communicatie van het grootste belang is, en neemt kennis van de aanzienlijke verbeteringen die zich in de consumentenbescherming hebben voorgedaan na de uitvoering van het telecompakker uit 2009 (Richtlijnen 2009/136/EG en 2009/140/EG); wijst op de belangrijke aanpassingen en verbeteringen die het Parlement momenteel voorstelt op het gebied van de consumentenbescherming en consumentenrechten; onderstreept dat het belangrijk is dat alle consumenten toegang hebben tot elektronischecommunicatiediensten van hoge kwaliteit en dat er nieuwe infrastructuur wordt aangelegd om de digitale kloof te verkleinen;

18.  wijst nogmaals op zijn voorstel om het voor klanten gemakkelijker te maken zonder bijkomende kosten - afgezien van de feitelijke overstapkosten -, zonder gegevensverlies en met een minimum aan formaliteiten over te stappen naar een andere aanbieder van elektronischecommunicatiediensten, en dit ook aan te moedigen; steunt tevens voorstellen om de verstrekking van onafhankelijke informatie over prijzen, facturering en kwaliteit van de dienstverlening, waaronder transmissiesnelheden, te bevorderen;

Postdiensten

19.  merkt op dat de consumenten in de postsector profijt trekken van meer op de kwaliteit gerichte diensten en van kostenbesparingen die aan hen worden doorgegeven; benadrukt dat meer verzendopties, meer transparantie en betere informatie en prijzen een voorwaarde zijn om het vertrouwen van de consument in de markt voor besteldiensten te vergroten; merkt op dat Richtlijn 97/67/EG, zoals gewijzigd bij de Richtlijnen 2002/39/EG en 2008/6/EG, garandeert dat postdiensten voor een universele dienstverlening zorgen; verzoekt de Commissie in haar uitvoeringsverslag na te gaan of de lidstaten invulling geven aan deze garantie; verzoekt de Commissie de exploitanten van postdiensten ertoe aan te zetten om de interoperabiliteit te verbeteren en de introductie van gestroomlijnde processen gericht op kostenvermindering en verhoging van de beschikbaarheid en de kwaliteit van de besteldiensten, te versnellen;

20.  benadrukt het belang van een volledige pakketbesteldienst die overal in de Unie wordt aangeboden; onderstreept dat het van cruciaal belang is dat pakketdiensten die door postbedrijven en particuliere exploitanten worden aangeboden, snel en betrouwbaar zijn, niet het minst om tegemoet te komen aan consumenten die online bestellen; herhaalt de voorstellen die het in zijn resolutie van 4 februari 2014 over pakketbestelling(6) heeft gedaan ten aanzien van de noodzaak van ondersteuning van verbeteringen in de dienstverlening en verlaging van de kosten;

21.  is ingenomen met alle inspanningen die de exploitanten op de markt voor pakketdiensten zich reeds hebben getroost om beter te voorzien in de behoeften van onlineconsumenten en detailhandelaars, zoals de invoering van flexibele leverings- en terugzendopties; juicht tegelijkertijd andere stimulansen ter verbetering van de interoperabiliteit en de kwaliteit van de dienstverlening toe;

Openbaar vervoer

22.  merkt op dat de rechten van consumenten die gebruikmaken van vervoersdiensten de afgelopen jaren dankzij sectorspecifieke maatregelen zijn versterkt;

23.  onderstreept dat het doel moet zijn consumenten toegang te geven tot efficiënt lokaal openbaar vervoer, ongeacht of zij in gebieden wonen waar een dergelijke dienst minder winstgevend zou zijn; onderkent dat de verantwoordelijkheid in dit verband bij de lidstaten ligt en verzoekt hen om passende maatregelen;

24.  herinnert eraan dat een goed functionerend openbaar vervoer vanwege de vergrijzing in de toekomst steeds belangrijker zal worden en ook essentieel is voor de verwezenlijking van de klimaatdoelen in het kader van Europa 2020-strategie; pleit voor de ontwikkeling van gemeenschappelijke instrumenten om te zorgen voor een geoptimaliseerde multimodaliteit van efficiënte, hoogwaardige openbaarvervoerdiensten, om zowel het vrije verkeer van personen als het concurrentievermogen van deze diensten te waarborgen;

25.  pleit voor een integrale benadering van ouderen en personen met beperkte mobiliteit; is van mening dat de gehele openbaarvervoersketen in ogenschouw moet worden genomen, met inbegrip van de toegang tot de knooppunten in het openbaar vervoer; wenst te voorzien in de behoefte aan een samenhangend systeem van knooppunten om personen met beperkte mobiliteit te ondersteunen;

o
o   o

26.  verzoekt zijn Voorzitter deze resolutie te doen toekomen aan de Raad en de Commissie.

(1) PB C 264 E van 13.9.2013, blz. 11. (2) PB C 131 E van 8.5.2013, blz. 9. (3) Aangenomen teksten, P7_TA(2013)0239. (4) PB C 153 E van 31.5.2013, blz. 51. (5) PB L 373 van 21.12.2004, blz. 37. (6) Aangenomen teksten, P7_TA(2014)0067.

Wetgevingsresolutie van het Europees Parlement van 15 april 2014 over het voorstel voor een richtlijn van het Europees Parlement en de Raad tot vaststelling van de technische voorschriften voor binnenschepen en tot intrekking van Richtlijn 2006/87/EG van het Europees Parlement en de Raad (COM(2013)0622 – C7-0266/2013 – 2013/0302(COD))

P7_TA(2014)0343 A7-0145/2014

(Gewone wetgevingsprocedure: eerste lezing)

Het Europees Parlement,

–  gezien het voorstel van de Commissie aan het Europees Parlement en de Raad (COM(2013)0622),

–  gezien artikel 294, lid 2, en artikel 91, lid 1, van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie, op grond waarvan het voorstel door de Commissie bij het Parlement is ingediend (C7‑0266/2013),

–  gezien artikel 294, lid 3, van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie,

–  gezien het advies van het Europees Economisch en Sociaal Comité van 21 januari 2014(1),

–  gezien het advies van het Comité van de Regio's van 31 januari 2014(2),

–  gezien artikel 55 van zijn Reglement,

–  gezien het verslag van de Commissie vervoer en toerisme (A7-0145/2014),

1.  stelt onderstaand standpunt in eerste lezing vast;

2.  verzoekt om hernieuwde voorlegging indien de Commissie voornemens is ingrijpende wijzigingen in haar voorstel aan te brengen of dit door een nieuwe tekst te vervangen;

3.  verzoekt zijn Voorzitter het standpunt van het Parlement te doen toekomen aan de Raad en aan de Commissie alsmede aan de nationale parlementen.

Standpunt van het Europees Parlement in eerste lezing vastgesteld op 15 april 2014 met het oog op de vaststelling van Richtlijn 2014/.../EU van het Europees Parlement en de Raad tot vaststelling van de technische voorschriften voor binnenschepen en tot intrekking van Richtlijn 2006/87/EG

HET EUROPEES PARLEMENT EN DE RAAD VAN DE EUROPESE UNIE,

Gezien het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie, en met name artikel 91, lid 1,

Gezien het voorstel van de Europese Commissie,

Na toezending van het ontwerp van wetgevingshandeling aan de nationale parlementen,

Gezien het advies van het Europees Economisch en Sociaal Comité(3),

Gezien het advies van het Comité van de Regio's(4),

Handelend volgens de gewone wetgevingsprocedure(5),

Overwegende hetgeen volgt:

(1)  Bij Richtlijn 2006/87/EG van het Europees Parlement en de Raad(6) worden geharmoniseerde voorwaarden vastgesteld voor de afgifte van technische certificaten voor binnenschepen voor het gehele binnenwaternet van de Unie.

(2)  De technische voorschriften voor schepen die op de Rijn varen, worden vastgesteld door de Centrale Commissie voor de Rijnvaart (CCR).

(3)  In de technische voorschriften die in de bijlagen van Richtlijn 2006/87/EG zijn opgenomen, zijn grotendeels de bepalingen van het Reglement onderzoek schepen op de Rijn opgenomen in de door de CCR in 2004 goedgekeurde versie. De voorwaarden en technische voorschriften voor de afgifte van binnenvaartcertificaten uit hoofde van artikel 22 van de Herziene Rijnvaartakte worden regelmatig bijgewerkt en algemeen wordt erkend dat zij in overeenstemming zijn met de huidige stand van de techniek.

(4)  Twee verschillende regelingen handhaven, die Als gevolg van de verschillen in rechtskaders en termijnen voor certificaten die zijn de besluitvormingsprocedures is het moeilijk de gelijkwaardigheid tussen de overeenkomstig Richtlijn 2006/87/EG afgegeven binnenwatercertificaten van de Unie en de uit hoofde van artikel 22 van de Herziene Rijnvaartakte en die voor het EU-binnenvaartcertificaat, vormt een belemmering voor het waarborgen afgegeven certificaten te handhaven. De rechtszekerheid is dus niet gewaarborgd en dat kan negatieve gevolgen hebben voor de veiligheid van de rechtszekerheid en veiligheid scheepvaart. [Am. 1]

(5)  Om harmonisatie op het niveau van de Unie te bewerkstelligen en om concurrentievervalsing en ongelijke veiligheidsniveaus te voorkomen, moeten voor het gehele binnenwaternet van de Unie dezelfde technische voorschriften worden toegepast en regelmatig worden bijgewerkt.

(6)  Aangezien de CCR aanzienlijke deskundigheid in het opstellen en bijwerken van technische voorschriften voor binnenschepen heeft opgebouwd, moet deze deskundigheid ten volle worden benut voor de binnenwateren in de Unie. De diensten van de Commissie en de CCR hebben in 2013 een administratieve regeling ondertekend, waarin is vastgelegd dat zij hun samenwerking zullen versterken, met name op het gebied van de ontwikkeling van technische voorschriften voor binnenschepen. In dat kader is overeengekomen dat er een comité zal worden ingesteld (Comité voor Europese technische normen - CESTE) dat technische normen op het gebied van de binnenvaart zal opstellen waaraan de Unie en CCR kunnen refereren in hun respectieve regelgevingen. [Am. 2]

(7)  EU-binnenvaartcertificaten die bevestigen dat vaartuigen volledig voldoen aan de technische voorschriften dienen op alle binnenwateren van de Unie geldig te zijn.

(8)  De voorwaarden voor de afgifte van aanvullende EU-binnenvaartcertificaten door lidstaten voor transportverrichtingen op de waterwegen van zones 1 en 2 (riviermondingen) en voor transportverrichtingen op de waterwegen van zone 4 moeten verder worden geharmoniseerd.

(9)  In het belang van de veiligheid moeten de normen op een hoog niveau worden geharmoniseerd en wel op dusdanige wijze dat de veiligheidsnormen op de binnenwateren van de Unie niet worden verlaagd. De lidstaten moeten echter, na overleg met de Commissie, specifieke bepalingen betreffende aanvullende of minder strenge technische voorschriften voor bepaalde zones kunnen vaststellen, mits dergelijke maatregelen beperkt blijven tot de in de bijlagen III en IV genoemde specifieke onderwerpen.

(10)  De lidstaten moeten de mogelijkheid hebben om van de bepalingen van deze richtlijn af te wijken in bepaalde gevallen die betrekking hebben op bevaarbare wateren die niet in verbinding staan met de binnenwateren van andere lidstaten of op bepaalde vaartuigen die uitsluitend op binnenlandse waterwegen varen.

(11)  De lidstaten moeten ook, na goedkeuring van de Commissie, voor specifieke vaartuigen kunnen afwijken van de bepalingen van deze richtlijn om alternatieve benaderingen mogelijk te maken, innovatie te bevorderen of onevenredige kosten te vermijden.

(12)  Het EU-binnenvaartcertificaat moet voor een vaartuig worden afgegeven als het vaartuig een gunstige beoordeling krijgt na een technisch onderzoek dat wordt verricht vóór de ingebruikneming ervan. Dit technisch onderzoek moet worden gebruikt om na te gaan of het vaartuig voldoet aan de technische voorschriften van deze richtlijn. De bevoegde instanties van de lidstaten moeten zullen gerechtigd zijn worden op elk moment aanvullende inspecties uit te voeren om te controleren of de materiële toestand van het vaartuig overeenstemt met het EU-binnenvaartcertificaat. [Am. 3]

(13)  Het is passend om, binnen bepaalde tijdsgrenzen en afhankelijk van het type vaartuig in kwestie, de geldigheidsduur van de EU-binnenvaartcertificaten geval per geval afzonderlijk vast te stellen.

(14)  Er dienen, binnen bepaalde grenzen, gedetailleerde bepalingen met betrekking tot de vervanging, vernieuwing, verlenging van de geldigheidsduur en de afgifte van nieuwe EU-binnenvaartcertificaten te worden vastgesteld teneinde een hoge mate van veiligheid in de binnenvaart te handhaven.

(15)  De in Richtlijn 2009/100/EG van het Europees Parlement en de Raad(7) genoemde maatregelen moeten van kracht blijven voor vaartuigen die niet onder deze richtlijn vallen.

(16)  Voor in gebruik zijnde vaartuigen waarvoor nog geen EU-binnenvaartcertificaat is afgegeven, moet een overgangsregeling worden toegepast wanneer deze krachtens de bij deze richtlijn vastgestelde herziene technische voorschriften aan een eerste technisch onderzoek worden onderworpen.

(17)  Er dienen bindende administratieve aanwijzingen te worden gegeven om te voorzien in gedetailleerde voorschriften voor de geharmoniseerde toepassing van de technische voorschriften.

(18)  Omwille van de veiligheid van Om een hoog veiligheids- en efficiëntieniveau voor de binnenvaart te waarborgen en de gelijkwaardigheid van certificaten moet rekening worden gehouden met veranderingen scheepvaartcertificaten voor de binnenvaart te handhaven, moeten de in de bijlagen bij deze richtlijn opgenomen technische voorschriften. Hiertoe dient normen steeds worden geactualiseerd om rekening te houden met de wetenschappelijke en technische vooruitgang en technische normen op het gebied van de binnenvaart. Te dien einde moet aan de Commissie de bevoegdheid worden overgedragen om overeenkomstig artikel 290 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie handelingen vast te stellen aan de Commissie te worden gedelegeerd teneinde om de bijlagen bij deze richtlijn aan te passen overeenkomstig aan de vooruitgang van de wetenschap en van de techniek of ontwikkelingen op dit gebied en om de technische normen te actualiseren in het licht van de werkzaamheden van internationale organisaties, met name de CCR. Het is van bijzonder belang dat De Commissie moet bij haar voorbereidende werkzaamheden overgaan tot passende een open en transparante raadpleging overgaat van alle belanghebbenden, onder meer op deskundigenniveau. De Commissie moet er bij de voorbereiding en opstelling van de gedelegeerde handelingen voor ervoor zorgen dat de desbetreffende documenten tijdig en op gepaste wijze gelijktijdig worden voorgelegd toegezonden aan het Europees Parlement en aan de Raad. [Am. 4]

(18 bis)  De Commissie moet met name gedelegeerde handelingen vaststellen voor de invoering van technische voorschriften voor schepen met een vloeibaar aardgasmotor (LNG), teneinde een doeltreffend en veilig verkeer van die schepen op binnenwateren te waarborgen. [Am. 5]

(19)  Om alternatieve benaderingen mogelijk te maken, innovatie te bevorderen, onevenredige kosten te vermijden, te voorzien in een efficiënte procedure voor de afgifte van certificaten of om rekening te kunnen houden met regionale omstandigheden, moeten aan de Commissie uitvoeringsbevoegdheden worden toegekend om bepaalde afwijkingen van de technische voorschriften toe te staan voor specifieke vaartuigen, classificatiebureaus te erkennen en bepaalde aanvullende of minder strenge technische voorschriften goed te keuren voor schepen die bepaalde zones bevaren die niet in verbinding staan met de bevaarbare binnenwateren van een andere lidstaat. Deze bevoegdheden moeten worden uitgeoefend overeenkomstig Verordening (EU) nr. 182/2011 van het Europees Parlement en de Raad(8).

(19 bis)  Om een passend kader voor coördinatie en samenwerking met bevoegde internationale binnenvaartorganisaties, met name de CCR, te waarborgen en eenvormige technische normen voor de binnenvaart te ontwikkelen waaraan de Unie en internationale organisaties kunnen refereren, moet deze richtlijn worden geëvalueerd, met name wat betreft de doeltreffendheid van de erbij ingevoerde maatregelen en van de mechanismen voor samenwerking met bevoegde internationale binnenvaartorganisaties, opdat er één uniform stelsel van technische normen tot stand wordt gebracht. [Am. 6]

(20)  Richtlijn 2006/87/EG moet bijgevolg worden ingetrokken,

HEBBEN DE VOLGENDE RICHTLIJN VASTGESTELD:

Artikel 1

Indeling van de binnenwateren

Voor de toepassing van deze richtlijn worden de binnenwateren van de Unie als volgt ingedeeld:

a)  Zones 1, 2, 3 en 4:

i)  zones 1 en 2: de waterwegen van de lijst in hoofdstuk 1 van bijlage I;

ii)  zone 3: de waterwegen van de lijst in hoofdstuk 2 van bijlage I;

iii)  zone 4: de waterwegen van de lijst in hoofdstuk 3 van bijlage I.

b)  Zone R: de onder a) bedoelde waterwegen waarvoor een certificaat dient te worden afgegeven overeenkomstig artikel 22 van de Herziene Rijnvaartakte overeenkomstig de formulering van dat artikel op het tijdstip van inwerkingtreding van deze richtlijn.

Artikel 2

Definities en toepassingsgebied

1.  In deze richtlijn wordt verstaan onder:

(a)  "vaartuig": een schip of een drijvend werktuig;

(b)  "schip": een binnenschip of een zeeschip;

(c)  "sleepboot": een schip dat speciaal is gebouwd om te slepen;

(d)  "duwboot": een schip dat speciaal is gebouwd voor het voortbewegen van een duwstel;

(e)  "passagiersschip": een schip voor dagtochten of een hotelschip dat is gebouwd en ingericht voor het vervoer van meer dan twaalf passagiers;

(f)  "drijvend werktuig": een drijvend bouwsel waarop zich werkinstallaties bevinden, zoals kranen, baggermolens, hei-installaties of elevatoren;

(g)  "pleziervaartuig": een schip dat geen passagiersschip is en bestemd is voor sportieve en recreatieve doeleinden;

(h)  "waterverplaatsing": het ingedompelde volume van het schip in m3;

(i)  "lengte (L)": de grootste lengte van de scheepsromp in m, het roer en de boegspriet niet inbegrepen;

(j)  "breedte (B)": de grootste breedte van de scheepsromp in m, gemeten op de buitenkant van de huidbeplating (schoepraderen, schuurlijsten en dergelijke niet inbegrepen);

(k)  "diepgang (T)": de verticale afstand van het laagste punt van de scheepsromp aan de onderkant van de bodembeplating zonder rekening te houden met de kiel of andere vaste onderdelen tot het vlak van de grootste inzinking van de scheepsromp in m;

(l)  "classificatiebureau": een classificatiebureau dat is erkend overeenkomstig de criteria en procedures van artikel 9;

(m)  "EU-binnenvaartcertificaat": een certificaat dat door de bevoegde instantie is afgegeven voor een binnenvaartschip, ten bewijze dat het voldoet aan de technische voorschriften van deze richtlijn.

2.  Deze richtlijn is op de volgende vaartuigen van toepassing:

a)  vaartuigen met een lengte (L) van 20 m of meer;

b)  vaartuigen waarvan het volume, berekend uit het product lengte (L) x breedte (B) x diepte (D), 100 m3 of meer bedraagt.

3.  Bovendien is deze richtlijn van toepassing op:

a)  sleep- en duwboten die zijn bestemd om de in lid 1 bedoelde vaartuigen of drijvende inrichtingen te slepen, te duwen of langszij gekoppeld mee te voeren;

b)  voor het vervoer van passagiers bedoelde vaartuigen welke, naast de bemanning, meer dan twaalf passagiers vervoeren;

c)  drijvende inrichtingen.

4.  Deze richtlijn is niet op de volgende vaartuigen van toepassing:

a)  veerboten;

b)  marineschepen;

c)  zeeschepen, met inbegrip van zeesleepboten en zeeduwboten die

i)  in getijdenwateren varen of stilliggen;

ii)  tijdelijk op binnenwaterwegen varen, mits zij beschikken over:

–  een certificaat van conformiteit met het Internationale Verdrag voor de beveiliging van mensenlevens op zee van 1974 (SOLAS), of een gelijkwaardig certificaat, een certificaat van conformiteit met het Internationale Verdrag betreffende de uitwatering van schepen van 1966, of een gelijkwaardig certificaat, en een IOPP-certificaat ten bewijze van conformiteit met het Internationale Verdrag ter voorkoming van verontreiniging door schepen van 1973 (MARPOL); of

–  voor passagiersschepen die niet onder de onder het eerste streepje bedoelde verdragen vallen: een in overeenstemming met Richtlijn 2009/45/EG van het Europees Parlement en de Raad(9) afgegeven certificaat inzake veiligheidsvoorschriften en -normen voor passagiersschepen; of

–  voor pleziervaartuigen die niet onder de onder het eerste streepje bedoelde verdragen vallen: een certificaat van de vlagstaat.

Artikel 3

Verplichting om voorzien te zijn van een certificaat

1.  Vaartuigen die zich op de in artikel 1 bedoelde binnenwateren van de Unie bevinden, moeten:

a)  op de waterwegen van zone R beschikken over:

–  een certificaat dat werd afgegeven op grond van artikel 22 van de Herziene Rijnvaartakte; of

–  een EU-binnenvaartcertificaat ten bewijze van de volledige conformiteit van het vaartuig, onverminderd de overgangsbepalingen van bijlage II, met de technische voorschriften als bepaald in bijlage II, waarvoor de gelijkwaardigheid met de uit hoofde van de Herziene Rijnvaartakte bepaalde technische voorschriften volgens de toepasselijke voorschriften en procedures is vastgesteld;

b)  op de andere waterwegen voorzien zijn van een EU-binnenvaartcertificaat, in voorkomend geval met inbegrip van de in artikel 5 bedoelde vermeldingen.

2.  Het EU-binnenvaartcertificaat wordt volgens het model in bijlage V, deel I, opgesteld en overeenkomstig deze richtlijn afgegeven. De Commissie is bevoegd overeenkomstig artikel 24 gedelegeerde handelingen vast te stellen om dat model te wijzigen, als dit nodig is, om rekening te houden met de vooruitgang in de wetenschap en de techniek, om de administratieve eisen te vereenvoudigen of om rekening te houden met ontwikkelingen op dit gebied in het licht van de werkzaamheden van internationale organisaties, met name de CCR.

Artikel 4

Aanvullende EU-binnenvaartcertificaten

1.  Elk vaartuig met een geldig certificaat dat is afgegeven op grond van artikel 22 van de Herziene Rijnvaartakte mag, behoudens het bepaalde in artikel 5, lid 5, van deze richtlijn, uitsluitend voorzien van dit certificaat de waterwegen van de Unie bevaren.

2.  Vaartuigen die over het in lid 1 bedoelde certificaat beschikken, moeten echter bovendien over een aanvullend EU-binnenvaartcertificaat beschikken:

a)  op de waterwegen van de zones 3 en 4, wanneer zij gebruik willen maken van de daar toegestane versoepeling van de technische voorschriften,

b)  op de waterwegen van de zones 1 en 2, of, in het geval van passagiersvaartuigen, op de waterwegen van zone 3 die niet in verbinding staan met de bevaarbare waterwegen van een andere lidstaat, indien de betrokken lidstaat op grond van artikel 5, leden 1, 2 en 3, voor die waterwegen aanvullende technische voorschriften heeft uitgevaardigd.

3.  Het aanvullende EU-certificaat voor binnenwateren wordt volgens het model in bijlage V, deel II, opgesteld en wordt door de bevoegde instanties afgegeven op voorlegging van het in lid 1 bedoelde certificaat, zulks onder de voorwaarden die door de voor de te bevaren waterwegen bevoegde instanties zijn vastgesteld. De Commissie is bevoegd om gedelegeerde handelingen vast te stellen om dat model te wijzigen, als dit nodig is, om rekening te houden met de vooruitgang in de wetenschap en de techniek, om de administratieve eisen te vereenvoudigen of om rekening te houden met ontwikkelingen op dit gebied in het licht van de werkzaamheden van internationale organisaties, met name de CCR.

Artikel 5

Mogelijkheid om voor bepaalde zones aanvullende of minder strenge technische voorschriften aan te nemen

1.  De lidstaten kunnen, na overleg met de Commissie, en indien van toepassing onder voorbehoud van het bepaalde in de Herziene Rijnvaartakte, in aanvulling op bijlage II technische voorschriften vaststellen voor vaartuigen die op hun grondgebied waterwegen van de zones 1 en 2 bevaren.

2.  Voor passagiersvaartuigen die op zijn grondgebied waterwegen van zone 3 bevaren die niet in verbinding staan met de bevaarbare binnenwateren van een andere lidstaat, kan iedere lidstaat technische voorschriften in aanvulling op die van bijlage II handhaven. De lidstaten kunnen dergelijke nieuwe aanvullende technische voorschriften vaststellen volgens de in lid 3 bedoelde procedure. De aanvullende voorschriften kunnen alleen betrekking hebben op de in bijlage III genoemde onderwerpen.

3.  De lidstaat stelt de Commissie ten minste zes maanden vóór de geplande datum van inwerkingtreding in kennis van de voorgestelde aanvullende voorschriften en brengt de overige lidstaten op de hoogte.

De Commissie keurt de aanvullende technische voorschriften goed middels uitvoeringshandelingen die overeenkomstig de in artikel 25, lid 2, bedoelde raadplegingsprocedure zijn vastgesteld.

4.  De conformiteit van het vaartuig met deze aanvullende voorschriften wordt vermeld op het in artikel 3 bedoelde EU-binnenvaartcertificaat of, in die gevallen waarin artikel 4, lid 2, van toepassing is, op het aanvullend EU-binnenvaartcertificaat. Dit bewijs van conformiteit wordt op alle EU-waterwegen van de zone in kwestie erkend.

5.  Indien de toepassing van de in hoofdstuk 24a van bijlage II bepaalde overgangsbepalingen zou leiden tot een verlaging van de bestaande nationale veiligheidsnormen, kan een lidstaat die overgangsbepalingen buiten toepassing stellen voor passagiersvaartuigen voor de binnenvaart op zijn binnenwateren die niet in verbinding staan met de bevaarbare binnenwateren van een andere lidstaat. In dat geval kan de lidstaat verlangen dat de vaartuigen die zijn niet in verbinding staande binnenwateren bevaren, met ingang van 30 december 2008 volledig voldoen aan de technische voorschriften van bijlage II.

Een lidstaat die gebruik maakt van de in de eerste alinea bedoelde mogelijkheid, stelt de Commissie en de overige lidstaten in kennis van zijn besluit en verstrekt de Commissie de nadere bijzonderheden van de betrokken nationale normen die van toepassing zijn op de passagiersschepen die op zijn binnenwateren varen.

De conformiteit van het vaartuig met de voorschriften van een lidstaat voor de vaart op zijn niet in verbinding staande binnenwateren wordt vermeld op het in artikel 3 bedoelde EU-binnenvaartcertificaat of, in die gevallen waarin artikel 4, lid 2, van toepassing is, op het aanvullende EU-binnenvaartcertificaat.

6.  Vaartuigen die alleen waterwegen van zone 4 bevaren, komen op alle waterwegen in die zone in aanmerking voor de minder strenge voorschriften als bepaald in bijlage II. De conformiteit met die minder strenge voorschriften wordt op het in artikel 3 bedoelde EU-binnenvaartcertificaat vermeld.

7.  Een lidstaat kan na overleg met de Commissie voor vaartuigen die uitsluitend waterwegen van de zones 3 en 4 op zijn grondgebied bevaren een gedeeltelijke toepassing van de technische voorschriften toestaan of technische voorschriften vaststellen die minder streng zijn dan die van bijlage II.

De minder strenge of gedeeltelijke toepassing van de technische voorschriften kan alleen betrekking hebben op de in bijlage IV genoemde onderwerpen. Wanneer de technische kenmerken van een vaartuig aan deze minder strenge of gedeeltelijke toepassing van de technische voorschriften beantwoorden, wordt dit op het EU-binnenvaartcertificaat, dan wel, in die gevallen waarin artikel 4, lid 2, van toepassing is, op het aanvullende EU-binnenvaartcertificaat vermeld.

De lidstaten stellen de Commissie ten minste zes maanden vóór de inwerkingtreding in kennis van de minder strenge of gedeeltelijke toepassing van de technische voorschriften van bijlage II en brengen de overige lidstaten op de hoogte.

Artikel 6

Ontheffingen

1.  De lidstaten kunnen geheel of gedeeltelijk ontheffing van de toepassing van deze richtlijn verlenen voor:

a)  vaartuigen, sleep- en duwboten en drijvende inrichtingen die waterwegen bevaren die niet door binnenwateren met de waterwegen van andere lidstaten zijn verbonden;

b)  vaartuigen met een laadvermogen van niet meer dan 350 ton, of niet voor het goederenvervoer bestemde vaartuigen met een waterverplaatsing van minder dan 100 m3, waarvan de kiel is gelegd vóór 1 januari 1950 en die uitsluitend binnenlandse waterwegen bevaren.

2.  Voor binnenlandse binnenvaart kunnen de lidstaten voor beperkte reizen van plaatselijk belang of in havengebieden ontheffingen van een of meer bepalingen van deze richtlijn toestaan. De ontheffingen en de trajecten of het gebied waarvoor zij gelden, moeten op het certificaat van het vaartuig worden vermeld.

3.  De lidstaten stellen de Commissie in kennis van de krachtens de leden 1 en 2 toegestane ontheffingen en brengen de overige lidstaten op de hoogte.

4.  De lidstaten waarvan de waterwegen, op grond van de krachtens de leden 1 en 2 verleende ontheffingen, niet door enig onder deze richtlijn vallend vaartuig worden bevaren, zijn niet verplicht de artikelen 8, 9 en 11 toe te passen.

Artikel 7

Afgifte van EU-binnenvaartcertificaten

1.  Voor vaartuigen waarvan de kiel niet vóór [datum van omzetting van deze richtlijn] is gelegd, wordt het EU-binnenvaartcertificaat afgegeven na een technisch onderzoek dat wordt verricht vóór de ingebruikneming van het vaartuig en waarbij wordt nagegaan of het voldoet aan de voorschriften van bijlage II.

2.  Het EU-binnenvaartcertificaat wordt afgegeven voor vaartuigen die van het toepassingsgebied van Richtlijn 82/714/EEG van de Raad(10) zijn uitgesloten, maar die overeenkomstig artikel 2, leden 2 en 3, onder deze richtlijn vallen, na een technisch onderzoek dat wordt verricht na het verstrijken van het huidige certificaat van het vaartuig, doch in geen geval later dan 30 december 2018, om na te gaan of het vaartuig aan de in bijlage II vastgestelde technische voorschriften voldoet.

Als het vaartuig niet aan de technische voorschriften van bijlage II voldoet, wordt daarvan melding gemaakt op het EU-binnenvaartcertificaat. Wanneer de bevoegde instanties van oordeel zijn dat de tekortkomingen geen klaarblijkelijk gevaar opleveren, mogen de in de eerste alinea van dit artikel bedoelde vaartuigen in bedrijf blijven totdat de onderdelen of ruimten van het vaartuig die niet in overeenstemming met de voorschriften worden bevonden en als zodanig werden gecertificeerd, zijn vervangen of gewijzigd, waarna deze onderdelen of ruimten met de voorschriften van bijlage II in overeenstemming moeten zijn.

3.  Er is met name sprake van klaarblijkelijk gevaar in de zin van dit artikel, wanneer de voorschriften in verband met de structurele deugdelijkheid van het vaartuig, de vaar- of manoeuvreereigenschappen of de bijzondere kenmerken overeenkomstig de technische voorschriften van bijlage II in het geding zijn. Op grond van de technische voorschriften van bijlage II verleende ontheffingen mogen niet worden aangemerkt als tekortkomingen die een klaarblijkelijk gevaar vormen.

Vervanging van bestaande onderdelen door identieke onderdelen of technologisch en qua design gelijkwaardige onderdelen bij normale herstel- en onderhoudswerkzaamheden wordt niet als vervanging in de zin van dit lid beschouwd.

4.  Bij het in de leden 1 en 2 van dit artikel bedoelde technische onderzoek of bij een in opdracht van de eigenaar uitgevoerd technisch onderzoek wordt in voorkomend geval nagegaan of het vaartuig aan de in artikel 5, leden 1, 2 en 3, bedoelde aanvullende voorschriften voldoet.

Artikel 8

Bevoegde instanties

1.  De EU-binnenvaartcertificaten kunnen worden door de bevoegde nationale instanties van de lidstaten worden afgegeven. [Am. 7]

2.  Iedere lidstaat stelt een lijst op van de voor de afgifte van de EU-binnenvaartcertificaten bevoegde instanties en brengt deze lijst ter kennis van de Commissie en de overige lidstaten.

3.  De bevoegde instanties houden overeenkomstig het model in bijlage VI een register bij van alle door hen afgegeven EU-binnenvaartcertificaten. De Commissie is bevoegd overeenkomstig artikel 24 gedelegeerde handelingen vast te stellen om dat model te wijzigen om rekening te houden met de vooruitgang in de wetenschap en de techniek, om de administratieve eisen te vereenvoudigen of om rekening te houden met ontwikkelingen op dit gebied in het licht van de werkzaamheden van andere internationale organisaties, met name de CCR.

Artikel 9

Uitvoering van technisch onderzoek

1.  Het in artikel 7 bedoelde technische onderzoek wordt verricht door de bevoegde instanties. Deze instanties kunnen geheel of ten dele afzien van het technische onderzoek van het vaartuig, voor zover uit een geldige verklaring die door een door de lidstaat van afgifte van het certificaat erkend classificatiebureau is afgegeven, blijkt dat het vaartuig geheel of ten dele voldoet aan de technische voorschriften van bijlage II.

2.  De Commissie stelt uitvoeringshandelingen vast voor de erkenning van een classificatiebureau dat voldoet aan de in bijlage VII genoemde criteria, of voor de intrekking van een erkenning, overeenkomstig de in de leden 3 en 4 bedoelde procedure. Deze uitvoeringshandelingen worden vastgesteld overeenkomstig de in artikel 25, lid 2, bedoelde raadplegingsprocedure.

3.  Een aanvraag om erkenning wordt bij de Commissie ingediend door de lidstaat waarin het classificatiebureau zijn zetel heeft of een vestiging die bevoegd is een verklaring af te geven dat het vaartuig voldoet aan de voorschriften van bijlage II overeenkomstig deze richtlijn. Deze aanvraag gaat vergezeld van alle informatie en documentatie die nodig is om na te gaan of aan de criteria voor erkenning is voldaan.

Iedere lidstaat kan verlangen dat er een hoorzitting plaatsvindt of dat er nadere informatie of documentatie wordt verstrekt.

4.  Iedere lidstaat kan bij de Commissie een verzoek tot intrekking van de erkenning indienen als hij van mening is dat een classificatiebureau niet meer aan de criteria in bijlage VII voldoet. Het verzoek tot intrekking gaat vergezeld van schriftelijk bewijsmateriaal.

5.  Tot hun erkenning overeenkomstig deze richtlijn worden classificatiebureaus die door een lidstaat overeenkomstig Richtlijn 94/57/EG van de Raad(11) zijn erkend en gemachtigd, alleen als erkend beschouwd voor vaartuigen die uitsluitend op de wateren van die lidstaat varen.

6.  De Commissie publiceert voor het eerst vóór ...(12) een lijst van de overeenkomstig dit artikel erkende classificatiebureaus en houdt deze bij. [Am. 8]

7.  Iedere lidstaat stelt een lijst op van de bevoegde instanties die technische onderzoeken mogen verrichten en deelt die lijst mee aan de Commissie en de overige lidstaten.

8.  Iedere lidstaat voldoet aan de specifieke voorschriften met betrekking tot de commissies van deskundigen en de aanvraag van het onderzoek in bijlage II.

Artikel 10

Geldigheidsduur van EU-binnenvaartcertificaten

1.  De geldigheidsduur van de volgens de bepalingen van deze richtlijn afgegeven EU-binnenvaartcertificaten voor nieuwe schepen wordt vastgesteld door de bevoegde instantie en bedraagt ten hoogste:

a)  vijf jaar voor passagiersschepen;

b)  tien jaar voor alle andere vaartuigen.

De geldigheidsduur wordt in het EU-binnenvaartcertificaat aangetekend.

2.  Voor vaartuigen die reeds voordat het onderzoek plaatsvindt in bedrijf waren, wordt de geldigheidsduur van het EU-binnenvaartcertificaat voor elk geval afzonderlijk, afhankelijk van de uitkomsten van de keuring, vastgesteld door de bevoegde instantie. Deze geldigheidsduur mag evenwel niet langer zijn dan de in lid 1 voorgeschreven termijn.

3.  Iedere lidstaat kan in de in bijlage II aangegeven gevallen voorlopige EU-binnenvaartcertificaten afgeven. Voorlopige EU-binnenvaartcertificaten worden opgesteld overeenkomstig het model in deel III van bijlage V. De Commissie is bevoegd overeenkomstig artikel 24 gedelegeerde handelingen vast te stellen om dat model te wijzigen om rekening te houden met de vooruitgang in de wetenschap en de techniek, om de administratieve eisen te vereenvoudigen of om rekening te houden met ontwikkelingen op dit gebied in het licht van de werkzaamheden van andere internationale organisaties, met name de CCR.

Artikel 11

Vervanging van EU-binnenvaartcertificaten

Iedere lidstaat stelt de voorwaarden vast waaronder een verloren of beschadigd geldig EU-binnenvaartcertificaat kan worden vervangen.

Artikel 12

Vernieuwing van EU-binnenvaartcertificaten

1.  Het EU-binnenvaartcertificaat wordt na het verstrijken van de geldigheidsduur volgens de in artikel 7 voor de afgifte van het certificaat vastgestelde voorwaarden vernieuwd.

2.  Voor de vernieuwing van EU-binnenvaartcertificaten gelden de overgangsbepalingen van de hoofdstukken 24 en 24a van bijlage II voor de vaartuigen en onder de daarin genoemde voorwaarden.

Artikel 13

Verlenging van de geldigheidsduur van EU-binnenvaartcertificaten

Bij wijze van uitzondering kan de geldigheidsduur van het EU-binnenvaartcertificaat door de instantie die het heeft afgegeven of verlengd, zonder technisch onderzoek overeenkomstig bijlage II worden verlengd. Deze verlenging van de geldigheidsduur moet in het certificaat worden vermeld.

Artikel 14

Nieuwe EU-binnenvaartcertificaten in geval van wezenlijke wijziging of reparatie

Na iedere wezenlijke wijziging of reparatie die invloed heeft op de structurele deugdelijkheid van het vaartuig, de vaar- of manoeuvreereigenschappen of de bijzondere kenmerken van het vaartuig overeenkomstig bijlage II, moet dat vaartuig, voordat het weer in bedrijf wordt genomen, aan het in artikel 7 bedoelde technische onderzoek worden onderworpen. Op grond van dat onderzoek wordt een nieuw EU-binnenvaartcertificaat met vermelding van de technische kenmerken van het vaartuig afgegeven, of wordt het bestaande certificaat dienovereenkomstig gewijzigd. Indien dit certificaat in een andere lidstaat wordt afgegeven dan de lidstaat waar het oorspronkelijke certificaat is afgegeven of verlengd, dan wordt de bevoegde instantie die dat certificaat had afgegeven of verlengd, daar binnen één maand van in kennis gesteld.

Artikel 15

Weigering tot afgifte of vernieuwing en intrekking van EU-binnenvaartcertificaten

1.  Elk besluit tot weigering van de afgifte of vernieuwing van een EU-binnenvaartcertificaat moet met redenen omkleed zijn. Het wordt aan de eigenaar van het vaartuig medegedeeld met vermelding van de mogelijkheden en termijnen om in de betrokken lidstaat beroep aan te tekenen.

2.  Ieder geldig EU-binnenvaartcertificaat kan door de bevoegde instantie die het heeft afgegeven of vernieuwd, worden ingetrokken, wanneer het vaartuig niet meer voldoet aan de met zijn certificaat overeenkomende technische voorschriften.

Artikel 16

Aanvullende keuring

1.  De bevoegde instanties van een lidstaat kunnen te allen tijde controleren of een vaartuig een in de zin van deze richtlijn geldig certificaat aan boord heeft en aan de op dat certificaat vermelde gegevens voldoet of een klaarblijkelijk gevaar voor de zich aan boord bevindende personen, het milieu of de veiligheid van de scheepvaart vormt. De bevoegde instanties nemen de overeenkomstig de leden 2 tot en met 5 vereiste maatregelen.

2.  Wanneer de instanties bij een dergelijke keuring vaststellen dat er geen certificaat aan boord is, dat het certificaat aan boord van het vaartuig ongeldig is of dat het vaartuig niet voldoet aan de voorschriften in het certificaat, maar dat het ongeldige certificaat of het niet voldoen aan de voorschriften geen klaarblijkelijk gevaar vormt, moet de eigenaar van het vaartuig of zijn vertegenwoordiger de nodige maatregelen nemen om de situatie recht te zetten. De instantie die het certificaat afgegeven of het laatst verlengd heeft, wordt binnen zeven dagen in kennis gesteld.

3.  Wanneer de instanties bij de keuring vaststellen dat het vaartuig een klaarblijkelijk gevaar vormt voor de zich aan boord bevindende personen, het milieu of de veiligheid van de scheepvaart, kunnen zij de vaart van het vaartuig onderbreken totdat de vereiste maatregelen zijn genomen om de waargenomen situatie te recht te zetten.

Zij kunnen ook maatregelen voorschrijven die het mogelijk maken dat het vaartuig, eventueel na uitvoering van het transport, zonder gevaar verder vaart tot een plaats waar het onderzocht of gerepareerd wordt. De instantie die het certificaat afgegeven of het laatst verlengd heeft, wordt binnen zeven dagen in kennis gesteld.

4.  Een lidstaat die de reis van een vaartuig onderbroken heeft of de eigenaar in kennis heeft gesteld van zijn voornemen dit te doen indien de geconstateerde gebreken niet worden verholpen, stelt de instantie van de lidstaat die het certificaat heeft afgegeven of het laatst heeft vernieuwd binnen zeven dagen in kennis van de maatregelen die hij heeft genomen of van plan is te nemen.

5.  Iedere maatregel ter uitvoering van deze richtlijn waardoor de reis van een vaartuig wordt onderbroken, moet zorgvuldig worden gemotiveerd. De betrokkene wordt onverwijld met vermelding van de volgens het in de lidstaten geldend recht beschikbare rechtsmiddelen en de daarvoor gestelde termijnen in kennis gesteld.

Artikel 17

Uniek Europees scheepsidentificatienummer

De bevoegde instantie die een EU-binnenvaartcertificaat afgeeft, vermeldt hierop het unieke Europese scheepsidentificatienummer overeenkomstig hoofdstuk 2 van bijlage II.

Artikel 18

Gelijkwaardigheid en afwijkingen

1.  De lidstaten kunnen van de Commissie verlangen dat zij uitvoeringshandelingen vaststelt voor het toestaan van afwijkingen of het erkennen van de gelijkwaardigheid van technische voorzieningen voor een specifiek vaartuig wat betreft:

a)  de toepassing of de aanwezigheid aan boord van een vaartuig van andere materialen, inrichtingen of uitrusting, of het treffen van andere bouwkundige maatregelen of het aanhouden van andere opstellingen dan die zijn opgenomen in bijlage II;

b)  de afgifte van een EU-binnenvaartcertificaat bij wijze van proef en voor een beperkte tijdsduur voor nieuwe technische voorzieningen die afwijken van de voorschriften van deel II van bijlage II, mits deze voorzieningen een gelijkwaardige veiligheid bieden;

c)  de toepassing van afwijkingen, door de commissies van deskundigen, op een passagiersschip wat betreft de ruimten voor personen met beperkte mobiliteit, wanneer de toepassing van de specifieke voorschriften in hoofdstuk 15 van bijlage II praktisch moeilijk uitvoerbaar wordt geacht of onevenredig hoge kosten veroorzaakt;

d)  het gebruik van andere blusmiddelen dan die genoemd in hoofdstuk 10 van bijlage II;

e)  het gebruik van vast ingebouwde brandblusinstallaties ter bescherming van objecten;

f)  de toepassing van hoofdstuk 24 van bijlage II op een vaartuig dat wordt omgebouwd tot een vaartuig van meer dan 110 m;

g)  afwijkingen van de voorschriften in de hoofdstukken 24 en 24a van bijlage II na afloop van de overgangsbepalingen, wanneer deze voorschriften technisch moeilijk uitvoerbaar zijn of wanneer de toepassing ervan mogelijk onevenredige kosten vergt;

h)  de erkenning van normen betreffende andere installaties die een kleinere hoeveelheid water sproeien dan die welke zijn genoemd in hoofdstuk 10 van bijlage II.

Deze uitvoeringshandelingen worden vastgesteld overeenkomstig de in artikel 25, lid 2, bedoelde raadplegingsprocedure.

2.  De onder lid 1, onder a) tot en met g), bedoelde gelijkwaardigheden en afwijkingen worden door de bevoegde instanties van de lidstaten in het EU-binnenvaartcertificaat ingevuld. De Commissie en de overige lidstaten worden hiervan op de hoogte gebracht.

3.  In afwachting van de vaststelling van de in lid 1, onder a), bedoelde uitvoeringshandelingen kunnen de bevoegde instanties een voorlopig EU-binnenvaartcertificaat afgeven overeenkomstig artikel 10, lid 2.

In dat geval stellen de bevoegde instanties binnen een maand na afgifte van het voorlopig EU-binnenvaartcertificaat, met opgave van de naam en het Europees scheepsidentificatienummer van het vaartuig, de Commissie en de overige lidstaten in kennis van de aard van de afwijking en van het land waar het vaartuig is geregistreerd of waarin zijn thuishaven is gelegen.

4.  De Commissie publiceert een lijst van overeenkomstig bijlage II erkende navigatieradarinstallaties en bochtaanwijzers.

Artikel 19

Erkenning van scheepscertificaten van vaartuigen uit derde landen

De Unie voert onderhandelingen met derde landen om de wederzijdse erkenning van scheepscertificaten door de Unie en derde landen te waarborgen.

In afwachting van de sluiting van dergelijke overeenkomsten kunnen de bevoegde instanties van een lidstaat scheepscertificaten van vaartuigen uit derde landen erkennen voor het bevaren van de nationale waterwegen van die lidstaat.

De afgifte van EU-binnenvaartcertificaten aan vaartuigen uit derde landen geschiedt overeenkomstig artikel 7, lid 1.

Artikel 20

Voortgezette toepasselijkheid van Richtlijn 2009/100/EG

Op vaartuigen die niet onder artikel 2, leden 2 en 3, van deze richtlijn vallen, maar wel onder artikel 1, onder a), van Richtlijn 2009/100/EG, zijn de bepalingen van laatstgenoemde richtlijn van toepassing.

Artikel 21

Overgangsbepalingen betreffende het gebruik van documenten

Documenten die onder deze richtlijn vallen en die vóór de inwerkingtreding van deze richtlijn uit hoofde van Richtlijn 2006/87/EG door de bevoegde instanties van de lidstaten zijn afgegeven, blijven geldig tot de geldigheidsduur ervan verstrijkt.

Artikel 22

Aanpassing van de bijlagen

1.  De Commissie is bevoegd overeenkomstig artikel 24 gedelegeerde handelingen vast te stellen betreffende de aanpassing van de bijlagen I, II, III, IV en VII aan de vooruitgang van de wetenschap en de techniek of aan ontwikkelingen op dit gebied zoals deze resulteren uit de werkzaamheden van andere internationale organisaties, met name die van de CCR, om ervoor te zorgen dat de twee in artikel 3, lid 1, onder a), bedoelde certificaten worden afgegeven op basis van technische voorschriften die een gelijkwaardig veiligheidsniveau waarborgen of om rekening te houden met de in artikel 5 genoemde gevallen.

Uiterlijk op 31 december 2017 stelt de Commissie overeenkomstig artikel 24 gedelegeerde handelingen vast met betrekking tot de opneming van specifieke voorschriften voor schepen met een vloeibaar aardgasmotor (LNG) in hoofdstuk 19 b bis van bijlage II. [Am. 9]

De Commissie is bevoegd overeenkomstig artikel 24 gedelegeerde handelingen vast te stellen betreffende bindende administratieve aanwijzingen inzake de gedetailleerde toepassing van de technische voorschriften van bijlage II, teneinde een geharmoniseerde interpretatie van deze voorschriften te waarborgen of rekening te houden met beste praktijken die op Unieniveau zijn ontwikkeld in het licht van de werkzaamheden van andere internationale organisaties, met name de CCR.

Bij de vaststelling van deze gedelegeerde handelingen waarborgt de Commissie dat de technische voorschriften waaraan moet worden voldaan voor de afgifte van het voor de Rijnvaart erkende EU-binnenvaartcertificaat, een veiligheidsniveau opleveren dat gelijkwaardig is aan het niveau dat vereist is voor de afgifte van het in artikel 22 van de herziene Rijnvaartakte bedoelde certificaat.

2.  De Commissie is bevoegd overeenkomstig artikel 24 gedelegeerde handelingen vast te stellen voor het bijwerken van de verwijzingen in deze richtlijn naar bepaalde bepalingen van bijlage II, teneinde rekening te houden met de in deze bijlage aangebrachte wijzigingen.

Artikel 23

Voorschriften van tijdelijke aard

De Commissie is bevoegd overeenkomstig artikel 24 gedelegeerde handelingen vast te stellen teneinde te voorzien in technische voorschriften van tijdelijke aard voor vaartuigen om testen mogelijk te maken ter stimulering van innovatie en technische vooruitgang. Deze voorschriften gelden voor ten hoogste drie jaar.

Artikel 24

Delegatie

1.  De bevoegdheid om gedelegeerde handelingen vast te stellen wordt aan de Commissie toegekend onder de in dit artikel neergelegde voorwaarden.

2.  De in de artikelen 3, 4, 8, 10, 22 en 23 bedoelde bevoegdheidsdelegatie delegatie om gedelegeerde handelingen vast te stellen wordt vanaf [datum van inwerkingtreding van de richtlijn] voor onbepaalde duur aan de Commissie verleend toegekend voor een termijn van vijf jaar met ingang van ...(13). De Commissie stelt uiterlijk negen maanden voor het einde van de termijn van vijf jaar een verslag op over de bevoegdheidsdelegatie. De bevoegdheidsdelegatie wordt stilzwijgend met termijnen van dezelfde duur verlengd, tenzij het Europees Parlement of de Raad zich uiterlijk drie maanden voor het einde van elke termijn tegen deze verlenging verzet. [Am. 10]

3.  Het Europees Parlement of de Raad kan de in de artikelen 3, 4, 8, 10, 22 en 23 bedoelde bevoegdheidsdelegatie te allen tijde intrekken. Het besluit tot intrekking beëindigt de delegatie van de in dat besluit genoemde bevoegdheid. Het wordt van kracht op de dag na die van de bekendmaking ervan in het Publicatieblad van de Europese Unie of op een latere datum die in het besluit wordt vermeld. Het laat de geldigheid van de reeds van kracht zijnde gedelegeerde handelingen onverlet.

4.  Zodra de Commissie een gedelegeerde handeling heeft vastgesteld, doet zij daarvan gelijktijdig kennisgeving aan het Europees Parlement en de Raad.

5.  Een overeenkomstig de artikelen 3, 4, 8, 10, 22 en 23 vastgestelde gedelegeerde handeling treedt alleen in werking indien het Europees Parlement noch de Raad daartegen bezwaar maakt binnen een termijn van twee maanden nadat de Commissie hen na de kennisgeving van de handeling in kennis aan het Europees Parlement en de Raad bezwaar heeft gesteld gemaakt, of indien zowel het Europees Parlement als de Raad voor het verstrijken van die termijn de Commissie hebben medegedeeld dat zij daartegen geen bezwaar zullen maken. Die termijn wordt op initiatief van het Europees Parlement of de Raad kan deze termijn met twee maanden verlengen verlengd. [Am. 12]

Artikel 25

Comitéprocedure

1.  De Commissie wordt bijgestaan door het bij artikel 7 van Richtlijn 91/672/EEG van de Raad(14) ingestelde comité (hierna "het comité" genoemd). Dat comité is een comité in de zin van Verordening (EU) nr. 182/2011.

2.  Wanneer naar dit lid wordt verwezen, is artikel 4 van Verordening (EU) nr. 182/2011 van toepassing. Wanneer het advies van het comité via een schriftelijke procedure moet worden verkregen, wordt die procedure zonder gevolg beëindigd indien, binnen de termijn voor het uitbrengen van het advies, door de voorzitter van het comité daartoe wordt besloten .

Artikel 26

Sancties

De lidstaten stellen de regels vast inzake de sancties die van toepassing zijn op overtredingen van de ter uitvoering van deze richtlijn vastgestelde nationale bepalingen en nemen de nodige maatregelen om de toepassing van die sancties te waarborgen. Deze sancties moeten doeltreffend, evenredig en afschrikkend zijn.

Artikel 26 bis

Evaluatie

Vóór ...(15) en vervolgens om de drie jaar dient de Commissie bij het Europees Parlement en de Raad een verslag in waarin zij de doeltreffendheid van de bij deze richtlijn ingevoerde maatregelen evalueert, met name met betrekking tot de harmonisatie van technische voorschriften en de ontwikkeling van technische normen voor de binnenvaart. In het verslag worden ook de mechanismen voor samenwerking met bevoegde internationale binnenvaartorganisaties geëvalueerd. Het verslag gaat zo nodig vergezeld van een wetgevingsvoorstel met het oog op verdere stroomlijning van de samenwerking en coördinatie bij de uitwerking van normen waaraan in wetshandelingen van de Unie kan worden gerefereerd. [Am. 13]

Artikel 27

Omzetting

1.  De lidstaten die over binnenwateren als bedoeld in artikel 1 beschikken, doen de nodige wettelijke en bestuursrechtelijke bepalingen in werking treden om met ingang van 1 januari 2015 aan deze richtlijn te voldoen. Zij stellen de Commissie daar onverwijld van in kennis.

Wanneer de lidstaten die bepalingen aannemen, wordt in die bepalingen zelf of bij de officiële bekendmaking ervan naar deze richtlijn verwezen. De regels voor deze verwijzing worden vastgesteld door de lidstaten.

2.  De lidstaten delen de Commissie de tekst van de bepalingen van intern recht mee die zij op het onder deze richtlijn vallende gebied vaststellen.

Artikel 28

Intrekking

Richtlijn 2006/87/EG wordt ingetrokken met ingang van 1 januari 2015.

Verwijzingen naar de ingetrokken richtlijn worden gelezen als verwijzingen naar deze richtlijn.

Artikel 29

Inwerkingtreding

Deze richtlijn treedt in werking op de twintigste dag volgende op die van haar bekendmaking in het Publicatieblad van de Europese Unie.

Artikel 30

Adressaten

Deze richtlijn is gericht tot de lidstaten die beschikken over binnenwateren als bedoeld in artikel 1.

Gedaan te ...,

Voor het Europees Parlement Voor de Raad

De Voorzitter De Voorzitter

LIJST VAN BIJLAGEN

Bijlage I Lijst van binnenwateren in de Unie, geografisch onderverdeeld in de zones 1, 2, 3 en 4

Bijlage II Minimale technische voorschriften voor vaartuigen die de waterwegen van de zones 1, 2, 3 en 4 bevaren

In Bijlage II wordt volgend hoofdstuk ingevoegd:

"HOOFDSTUK 19 b bis

SPECIFIEKE VOORSCHRIFTEN VOOR SCHEPEN MET EEN VLOEIBAAR AARDGASMOTOR (LNG) (zonder inhoud)" [Am. 14]

Bijlage III Gebieden waarop aanvullende technische voorschriften voor vaartuigen op de binnenwateren van de zones 1 en 2 mogen worden opgelegd

Bijlage IV Gebieden waarop minder strenge technische voorschriften voor schepen op de binnenwateren van de zones 3 en 4 mogen worden gehanteerd

Bijlage V Model van het EU-binnenvaartcertificaat

Bijlage VI Modelregister van EU-binnenvaartcertificaten

Bijlage VII Classificatiebureaus

De bijlagen zijn niet volledig overgenomen in deze geconsolideerde tekst. Voor deze teksten, zie het voorstel van de Commissie COM(2013)0622, delen 2 en 3.

(1) PB C 177 van 11.6.2014, blz. 58. (2) PB C 126 van 26.4.2014, blz. 48. (3) PB C 177 van 11.6.2014, blz. 58. (4) PB C 126 van 26.4.2014, blz. 48. (5) Standpunt van het Europees Parlement van 15 april 2014. (6) Richtlijn 2006/87/EG van het Europees Parlement en de Raad van 12 december 2006 tot vaststelling van de technische voorschriften voor binnenschepen en tot intrekking van Richtlijn 82/714/EEG van de Raad (PB L 389 van 30.12.2006, blz. 1). (7) Richtlijn 2009/100/EG van het Europees Parlement en de Raad van 16 september 2009 inzake de wederzijdse erkenning van scheepsattesten voor binnenschepen (PB L 259 van 2.10.2009, blz. 8). (8) Verordening (EU) nr. 182/2011 van het Europees Parlement en de Raad van 16 februari 2011 tot vaststelling van de algemene voorschriften en beginselen die van toepassing zijn op de wijze waarop de lidstaten de uitoefening van de uitvoeringsbevoegdheden door de Commissie controleren (PB L 55 van 28.2.2011, blz. 13). (9) Richtlijn 2009/45/EG van het Europees Parlement en de Raad van 6 mei 2009 inzake veiligheidsvoorschriften en -normen voor passagiersschepen (PB L 163 van 25.6.2009, blz. 1). (10) Richtlijn 82/714/EEG van de Raad van 4 oktober 1982 tot vaststelling van de technische voorschriften voor binnenschepen (PB L 301 van 28.10.1982, blz. 1), (Richtlijn ingetrokken bij Richtlijn 2006/87/EG). (11) Richtlijn 94/57/EG van de Raad van 22 november 1994 inzake gemeenschappelijke voorschriften en normen voor met de inspectie en controle van schepen belaste organisaties en voor de desbetreffende werkzaamheden van maritieme instanties (PB L 319 van 12.12.1994, blz. 20). (12) Een jaar na de datum van inwerkingtreding van deze richtlijn. (13) De datum van de inwerkingtreding van deze richtlijn. (14) Richtlijn 91/672/EEG van de Raad van 16 december 1991 inzake de wederzijdse erkenning van de nationale vaarbewijzen voor het besturen van schepen in het goederen- en personenvervoer over de binnenwateren (PB L 373 van 31.12.1991, blz. 29). (15) Drie jaar na de datum van inwerkingtreding van deze richtlijn.

Wetgevingsresolutie van het Europees Parlement van 15 april 2014 over het voorstel voor een verordening van het Europees Parlement en de Raad tot wijziging van Verordening (EG) nr. 515/97 van de Raad van 13 maart 1997 betreffende de wederzijdse bijstand tussen de administratieve autoriteiten van de lidstaten en de samenwerking tussen deze autoriteiten en de Commissie met het oog op de juiste toepassing van de douane- en landbouwvoorschriften (COM(2013)0796 – C7-0421/2013 – 2013/0410(COD))

P7_TA(2014)0344 A7-0241/2014

(Gewone wetgevingsprocedure: eerste lezing)

Het Europees Parlement,

–  gezien het voorstel van de Commissie aan het Europees Parlement en de Raad (COM(2013)0796),

–  gezien artikel 294, lid 2, en de artikelen 33 en 325 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie, op grond waarvan het voorstel door de Commissie bij het Parlement is ingediend (C7‑0421/2013),

–  gezien artikel 294, lid 3, van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie,

–  gezien het advies van de Rekenkamer van 25 februari 2014(1),

–  gezien artikel 55 van zijn Reglement,

–  gezien het verslag van de Commissie interne markt en consumentenbescherming (A7-0241/2014),

1.  stelt onderstaand standpunt in eerste lezing vast;

2.  verzoekt om hernieuwde voorlegging indien de Commissie voornemens is ingrijpende wijzigingen in haar voorstel aan te brengen of dit door een nieuwe tekst te vervangen;

3.  verzoekt zijn Voorzitter het standpunt van het Parlement te doen toekomen aan de Raad en aan de Commissie alsmede aan de nationale parlementen.

Standpunt van het Europees Parlement in eerste lezing vastgesteld op 15 april 2014 met het oog op de vaststelling van Verordening (EU) nr. .../2014 van het Europees Parlement en de Raad tot wijziging van Verordening (EG) nr. 515/97 van de Raad betreffende de wederzijdse bijstand tussen de administratieve autoriteiten van de lidstaten en de samenwerking tussen deze autoriteiten en de Commissie met het oog op de juiste toepassing van de douane- en landbouwvoorschriften

HET EUROPEES PARLEMENT EN DE RAAD VAN DE EUROPESE UNIE,

Gezien het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie, en met name de artikelen 33 en 325,

Gezien het voorstel van de Europese Commissie,

Na toezending van het ontwerp van wetgevingshandeling aan de nationale parlementen,

Gezien het advies van de Europese Rekenkamer(2),

Handelend volgens de gewone wetgevingsprocedure(3),

Overwegende hetgeen volgt:

(1)  Om te waarborgen dat Verordening (EG) nr. 515/97 van de Raad(4) alle goederenbewegingen in het douanegebied van de Unie omvat, is het dienstig de definitie van "douanevoorschriften" te preciseren wat betreft de begrippen "binnenkomst" en "uitgang" van goederen;

(2)  Om de administratieve en strafrechtelijke procedures voor onregelmatigheden verder aan te scherpen, moet worden verzekerd dat via wederzijdse bijstand verkregen materiaal wordt toegelaten als bewijs in procedures voor de bestuurlijke en gerechtelijke autoriteiten van de lidstaat van de verzoekende autoriteit.

(3)  De mededeling van de Commissie van 8 januari 2013 over douanerisicobeheer en beveiliging van de toeleveringsketen erkent de dringende noodzaak van verbeteringen op het vlak van beschikbaarheid en kwaliteit van gegevens voor het screenen van veiligheidsrisico's vóór aankomst, in het bijzonder met het oog op een doeltreffende herkenning en aanpak van veiligheidsrisico's op nationaal en Unieniveau, binnen het gemeenschappelijk kader voor risicobeheer dat is ingesteld op grond van artikel 13, lid 2, van Verordening (EEG) nr. 2913/92 van de Raad(5). De opneming van gegevens over containerbewegingen in de risicoanalyse vóór aankomst zal de toeleveringsketen veel doorzichter maken en de Unie en de lidstaten veel beter in staat stellen om risicovolle zendingen doelgericht te controleren, terwijl terzelfder tijd de doorstroming van de legitieme handel wordt bevorderd.

(4)  Voor meer duidelijkheid, consistentie, doeltreffendheid, coherentie en transparantie is het noodzakelijk dat preciezer wordt bepaald welke autoriteiten toegang dienen te hebben tot de op grond van Verordening (EG) nr. 515/97 aangelegde bestanden. [Am. 1]

(5)  Gegevens over containerbewegingen maken het mogelijk fraude en risicopatronen te detecteren voor goederen die het douanegebied van de Unie worden binnengebracht of verlaten. Dergelijke gegevens zijn dienstig om transacties die inbreuken op de douanevoorschriften vormen of waartegen vermoedens bestaan, te voorkomen, te onderzoeken en te vervolgen, en helpen de bevoegde autoriteiten om de in artikel 4, punt 25, van Verordening (EEG) nr. 2913/92 genoemde douanerisico's te beheersen. Om een zo volledig mogelijke dataset te verzamelen en te gebruiken, en potentieel nadelige gevolgen voor kleine en middelgrote ondernemingen in de vrachtvervoerssector te vermijden, is het noodzakelijk dat publiek- of privaatrechtelijke dienstenaanbieders waarvan de activiteiten verband houden met de internationale toeleveringsketen gegevens over containerbewegingen aan de Commissie meedelen, voor zover zij via hun volgsystemen dergelijke gegevens in elektronisch formaat verzamelen of tot die gegevens toegang hebben.

(5 bis)  De bevindingen van de effectbeoordeling van de Commissie van 25 november 2013 van de wijziging van Verordening (EG) nr. 515/97 met betrekking tot de omvang van het probleem, wijzen uit dat alleen al de fraude als gevolg van valse oorsprongsvermeldingen een verlies van minstens 100 miljoen euro per jaar voor de EU27 kan opleveren. In 2011 meldden de lidstaten 1 905 ontdekte fraudegevallen en andere onregelmatigheden in verband met valse beschrijving van goederen, die een verlies van 107,7 miljoen euro betekenden. Dat bedrag betreft slechts verliezen die door de lidstaten of de Commissie ontdekt zijn. De werkelijke omvang van het probleem is veel groter, aangezien er geen gegevens beschikbaar zijn over de naar schatting 30 000 gevallen van potentiële fraude. [Am. 2]

(5 ter)  Om een hoog niveau van consumentenbescherming te waarborgen heeft de Unie tot plicht om douanefraude te bestrijden en zo bij te dragen aan de doelstelling van de interne markt om veilige producten met betrouwbare oorsprongscertificaten te garanderen. [Am. 3]

(6)  Gezien het feit dat douanefraude op steeds grotere schaal voorkomt is het van cruciaal belang dat de opsporing en preventie op zowel nationaal als Europees niveau worden verbeterd. De opsporing van fraude, herkenning van risicopatronen en tenuitvoerlegging van effectieve procedures van risicobeheer steunen in belangrijke mate op relevante sets van operationele gegevens en kruiselingse analyses ervan. Daarom is het noodzakelijk om op het niveau van de Europese Unie een bestand samen te stellen van gegevens over de invoer, uitvoer en doorvoer van goederen, met inbegrip van doorvoer binnen de lidstaten en rechtstreekse uitvoer. Te dien einde dienen de lidstaten toe te staan dat gegevens over de invoer uitvoer en doorvoer van goederen afkomstig van de door de Commissie beheerde systemen systematisch worden gereproduceerd en gegevens over goederendoorvoer binnen een lidstaat en rechtstreekse uitvoer zo vroeg mogelijk aan de Commissie te leveren. De Commissie moet elk jaar verslag uitbrengen aan het Europees Parlement en de Raad over de resultaten die dit bestand heeft opgeleverd. Voor ...(6) moet de Commissie onderzoeken of het haalbaar is de gegevens in het bestand uit te breiden tot gegevens over invoer en doorvoer van goederen over land of door de lucht, en of het noodzakelijk is de gegevens in het bestand uit te breiden tot gegevens over uitvoer. [Am. 4]

(7)  Voor de uitvoering van artikel 18 ter van Verordening (EG) nr. 515/97 heeft de Commissie een aantal technische systemen gecreëerd om technische bijstand en opleidingen te verstrekken of communicatie- en andere operationele activiteiten ten behoeve van de lidstaten te verrichten. Deze technische systemen moeten uitdrukkelijk worden vermeld in deze verordening en vallen onder de gegevensbeschermingsvereisten.

(8)  De invoering in 2011 van e-Douane, waarbij bewijsstukken betreffende in- en uitvoer niet langer door de douanediensten maar door de marktdeelnemers worden bewaard, heeft de duur van onderzoeken op douanegebied door het Europees Bureau voor fraudebestrijding (OLAF) langer gemaakt doordat OLAF voor het verkrijgen van dergelijke stukken langs die douanediensten moet passeren. De voor douanedocumenten in het bezit van de diensten geldende verjaringstermijn van drie jaar bemoeilijkt bovendien extra het met succes afronden van onderzoeken. Om de duur van onderzoeken op douanegebied te verkorten, zou de Commissie derhalve in bepaalde omstandigheden en na voorafgaande kennisgeving aan de lidstaten gerechtigd moeten zijn om stukken tot staving van invoer- en uitvoeraangiften rechtstreeks bij de betrokken marktdeelnemers op te vragen. De betrokken marktdeelnemers moeten worden geïnformeerd omtrent het soort procedure dat van toepassing is. Er dient een verplichting voor de marktdeelnemers te worden ingesteld om de gevraagde stukken tijdig aan de Commissie over te leggen, nadat deze de lidstaten vooraf in kennis heeft gesteld. [Am. 5]

(9)  Om de vertrouwelijkheid en een betere beveiliging van de geregistreerde gegevens te waarborgen, dient de toegang tot die gegevens te worden beperkt tot welbepaalde gebruikers en voor omschreven doeleinden. [Am. 6]

(10)  Ter waarborging van de bijwerking van de informatie, de transparantie en het recht van betrokkenen om te worden geïnformeerd, dat is vastgelegd in Verordening (EG) nr. 45/2001 van het Europees Parlement en de Raad(7) en Richtlijn 95/46/EG van het Europees Parlement en de Raad(8) dient te worden voorzien in de mogelijkheid om bijwerkingen van de lijsten van door de lidstaten aangewezen autoriteiten en diensten van de Commissie die toegang hebben tot het douane-informatiesysteem (DIS) op internet te publiceren.

(11)  Verordening (EG) nr. 45/2001 is van toepassing op de verwerking van persoonsgegevens door de instellingen, organen en instanties van de Unie.

(12)  Om de coherentie van het toezicht op de gegevensbescherming te vergroten, is het vereist dat de Europese Toezichthouder voor gegevensbescherming nauw samenwerkt met de bij Besluit 2009/917/JBZ(9) van de Raad opgerichte gemeenschappelijke controleautoriteit voor de onderlinge afstemming van de DIS-audits.

(13)  De regels betreffende de gegevensopslag in het DIS leiden ertoe dat informatie op een niet te verantwoorden manier verloren gaat, doordat lidstaten niet systematisch de jaarlijkse check-up doen vanwege de administratieve last waarmee dat gepaard gaat en door het gebrek aan adequate – met name personele – middelen. Daarom dient de procedure voor de opslag het bewaren van gegevens in het DIS te worden vereenvoudigd, door de verplichting van een jaarlijkse gegevenscheck-up te schrappen en een maximale bewaringstermijn van 10 jaar in te voeren, wat correspondeert met de termijnen die zijn vastgesteld voor de op grond van deze verordening gecreëerde bestanden. Een dergelijke termijn Dit mag echter niet van toepassing zijn op de verjaringstermijn, als vastgelegd in artikel 221, lid 3 van Verordening (EEG) nr. 2913/92. De bewaringstermijn is vereist vanwege de lange duur van de procedures om onregelmatigheden te behandelen en omdat de gegevens nodig zijn voor het uitvoeren van gezamenlijke douaneoperaties en onderzoeken. Om de regels inzake gegevensbescherming te respecteren, moet de Europese Toezichthouder voor gegevensbescherming voorts in kennis worden gesteld van alle gevallen waarin persoonsgegevens gedurende langer dan vijf jaar in het DIS worden bewaard. [Am. 7]

(14)  Om de mogelijkheden voor analyse van fraude te verruimen en het verrichten van onderzoeken te faciliteren, moeten in de Files Identification Database (FIDE) opgeslagen gegevens over lopende onderzoekdossiers anoniem worden gemaakt één jaar na de laatste bezichtiging en bewaard worden in een vorm die identificatie van de betrokkene onmogelijk maakt.

(15)  Daar de doelstellingen van beter beheer van douanerisico's in de zin van artikel 4, punten 25 en 26, en artikel 13, lid 2, van Verordening (EEG) nr. 2913/92 nietvoldoende door de lidstaten kunnen worden verwezenlijkt en derhalve wegens de omvang of de gevolgen van de handeling beter door de Unie kunnen worden verwezenlijkt, kan de Unie,overeenkomstig het in artikel 5 van het Verdrag betreffende de Europese Unie neergelegde subsidiariteitsbeginsel, maatregelen nemen . Overeenkomstig het in hetzelfde artikel neergelegde evenredigheidsbeginsel gaat deze verordening niet verder dan nodig is om deze doelstellingen te verwezenlijken.

(16)  Aan publiek- of privaatrechtelijke dienstenaanbieders waarvan de activiteiten verband houden met de internationale toeleveringsketen die op het tijdstip van inwerkingtreding van deze verordening gebonden zijn door privaatrechtelijke contractuele verplichtingen inzake de verstrekking van gegevens over containerbewegingen, moet een overgangsperiode voor de toepassing van artikel 18 quater worden toegestaan om hun contracten te herzien en ervoor te zorgen dat toekomstige contracten verenigbaar zijn met de verplichting om gegevens te verstrekken aan de Commissie.

(17)  Bij Verordening (EG) nr. 515/97 zijn aan de Commissie bevoegdheden overgedragen om een aantal bepalingen van die verordening ten uitvoer te leggen; als gevolg van de inwerkingtreding van het Verdrag van Lissabon moeten de bij de onderhavige verordening aan de Commissie overgedragen bevoegdheden in overeenstemming zijn met de artikelen 290 en 291 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie (VWEU).

(18)  Om sommige niet-essentiële onderdelen van Verordening (EG) nr. 515/97 aan te vullen en met name een gestructureerd, harmonisch bestand van CSM's in het leven te roepen, moet aan de Commissie de bevoegdheid worden overgedragen om overeenkomstig artikel 290 VWEU handelingen vast te stellen ten aanzien van de gebeurtenissen waarover een CSM moet worden meegedeeld, de minimaal in CSM's op te nemen gegevenselementen en de frequentie van de meldingen.

(19)  Om sommige niet-essentiële onderdelen van Verordening (EG) nr. 515/97 aan te vullen en met name te preciseren welke informatie in het DIS moet worden opgenomen, moet aan de Commissie de bevoegdheid worden overgedragen om overeenkomstig artikel 290 VWEU handelingen vast te stellen ten aanzien van de vaststelling van de verrichtingen met betrekking tot de toepassing van de landbouwvoorschriften waarvoor informatie moet worden ingevoerd in de centrale database van het DIS.

(20)  Het is van bijzonder belang dat de Commissie bij haar voorbereidende werkzaamheden tot passende raadpleging overgaat, onder meer op deskundigenniveau. De Commissie moet bij de voorbereiding en opstelling van de gedelegeerde handelingen ervoor zorgen dat de desbetreffende documenten tijdig en op gepaste wijze gelijktijdig worden toegezonden aan het Europees Parlement en de Raad.

(21)  Om eenvormige voorwaarden te waarborgen voor de tenuitvoerlegging van Verordening (EG) nr. 515/97, moeten aan de Commissie uitvoeringsbevoegdheden worden toegekend om het formaat van de gegevens en de wijze van mededeling van CSM's vast te stellen. Die bevoegdheden moeten worden uitgeoefend in overeenstemming met Verordening (EU) nr. 182/2011 van het Europees Parlement en de Raad(10). Die uitvoeringshandelingen worden vastgesteld overeenkomstig de onderzoeksprocedure.

(22)  Om eenvormige voorwaarden te waarborgen voor de tenuitvoerlegging van Verordening (EG) nr. 515/97 , moeten aan de Commissie uitvoeringsbevoegdheden worden toegekend om te preciseren welke elementen in het DIS moeten worden opgenomen voor elk van de onder a) tot h) van artikel 24 vermelde categorieën. Die bevoegdheden moeten worden uitgeoefend in overeenstemming met Verordening (EU) nr. 182/2011 van het Europees Parlement en de Raad. Die uitvoeringshandelingen worden vastgesteld overeenkomstig de onderzoeksprocedure. De in het DIS op te nemen specifieke elementen zijn gebaseerd op de lijst in de bijlage bij Verordening (EG) nr. 696/98(11).

(23)  De Europese Toezichthouder voor gegevensbescherming is geraadpleegd en heeft op 11 maart 2014 advies uitgebracht.

HEBBEN DE VOLGENDE VERORDENING VASTGESTELD:

Artikel 1

Verordening (EG) nr. 515/97 wordt als volgt gewijzigd:

1.  Artikel 2, lid 1, wordt als volgt gewijzigd:

a)  Het eerste streepje wordt vervangen door:"

"—"douanevoorschriften": alle bepalingen van communautaire aard en alle bepalingen voor de toepassing van de communautaire voorschriften die betrekking hebben op de binnenkomst, de uitgang, de invoer, de uitvoer, de doorvoer en het verblijf van goederen waarin wordt gehandeld tussen de lidstaten en derde landen alsmede tussen de lidstaten onderling voor wat betreft goederen die niet de status van communautaire goederen in de zin van artikel 28, lid 2, van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie (VWEU) bezitten of die ter verkrijging van deze status aanvullende controles en onderzoeken dienen te ondergaan;"

b)  Het volgende streepje wordt toegevoegd:"

"— onder "publiek- of privaatrechtelijke dienstenaanbieders waarvan de activiteiten verband houden met de internationale toeleveringsketen" wordt verstaan, eigenaars, afzenders, geadresseerden, expediteurs, vervoerders, fabrikanten en andere betrokken tussenpersonen of personen die betrokken zijn bij de internationale toeleveringsketen." [Am. 8]

2.  Artikel 12 wordt vervangen door:"

"Bescheiden of de voor eensluidend gewaarmerkte afschriften daarvan, verklaringen, alle officiële handelingen of besluiten van de administratieve autoriteiten, verslagen en alle overige inlichtingen die door de ambtenaren van de aangezochte autoriteit zijn verkregen en aan de verzoekende autoriteit zijn doorgegeven in het kader van de bij de artikelen 4 tot 11 voorziene bijstandsregeling vormen toelaatbaar bewijsmateriaal bij administratieve of gerechtelijke procedures in de verzoekende lidstaat, op dezelfde wijze als wanneer zij zouden zijn verkregen in de lidstaat waarin de procedure plaatsvindt." [Am. 9]

2 bis Het volgende artikel wordt ingevoegd:"

"Artikel 16 bis

Bescheiden of de voor eensluidend gewaarmerkte afschriften daarvan, certificaten, alle handelingen of besluiten van de administratieve autoriteiten, verslagen en alle overige inlichtingen die door de ambtenaren van een lidstaat zijn verkregen gegevens die en aan een andere lidstaat worden verstrekt in de gevallen van administratieve bijstand als bedoeld in de artikelen 13, 14 en 15, kunnen toelaatbaar bewijsmateriaal vormen bij administratieve of gerechtelijke procedures in de lidstaat waarvoor deze gegevens bestemd zijn op dezelfde wijze als wanneer zij zouden zijn verkregen in de lidstaat waar de procedure plaatsvindt.". [Am. 10]

2 ter Aan artikel 18, lid 1, eerste alinea, wordt het volgende streepje toegevoegd:"

"– wanneer er sprake is van inbreuken op de douanewetgeving boven een door de Commissie bepaalde drempel." [Am. 11]

2 quater De slotzin van artikel 18, lid 1, eerste alinea, wordt vervangen door:"

"delen deze autoriteiten de Commissie zo spoedig mogelijk – doch uiterlijk binnen drie weken – op eigen initiatief of op met redenen omkleed verzoek van de Commissie, alle terzake dienende gegevens mede, in voorkomend geval in de vorm van documenten of afschriften of uittreksels van documenten die voor de kennis van de feiten noodzakelijk zijn, met het oog op de coördinatie door de Commissie van de door de lidstaten genomen maatregelen." [Am. 12]

2 quinquies Artikel 18, lid 4, eerste alinea, wordt vervangen door:"

"4. Wanneer de Commissie van oordeel is dat in een of meer lidstaten onregelmatigheden zijn begaan, brengt zij de betrokken lidstaat, onderscheidenlijk lidstaten, op de hoogte, die dan zo spoedig mogelijk – doch uiterlijk binnen drie weken nadat de gegevens zijn ontvangen – een administratief onderzoek instelt, onderscheidenlijk instellen, waarbij ambtenaren van de Commissie aanwezig kunnen zijn onder de voorwaarden van artikel 9, lid 2, en artikel 11 van deze verordening." [Am. 13]

3.  Artikel 18 bis wordt als volgt gewijzigd:

a)  Lid 1 wordt vervangen door:"

"1. Onverminderd de bevoegdheden van de lidstaten en om, voor de beheersing van de in artikel 4, punten 25 en 26, en artikel 13, lid 2, van Verordening (EEG) nr. 2913/92 vermelde risico's, de in artikel 29 bedoelde bevoegde autoriteiten te helpen bij het opsporen van goederenzendingen die vatbaar zijn voor inbreuken op de douane- of landbouwvoorschriften en van de transportmiddelen, met inbegrip van containers, die daarbij worden gebruikt, zorgt de Commissie voor de inrichting en het beheer van een bestand van gegevens die afkomstig zijn van publiek- of privaatrechtelijke dienstenaanbieders waarvan de activiteiten verband houden met de internationale toeleveringsketen. Dat bestand is rechtstreeks toegankelijk voor deze autoriteiten." Zij zien erop toe dat de in dit bestand opgenomen gegevens met betrekking tot de belangen van de dienstaanbieders in de lidstaten enkel voor de toepassing van deze verordening worden gebruikt. " [Am. 14]

b)  Lid 2 wordt vervangen door:"

_______________________

* Verordening (EG) nr. 45/2001 van het Europees Parlement en de Raad van 18 december 2000 betreffende de bescherming van natuurlijke personen in verband met de verwerking van persoonsgegevens door de communautaire instellingen en organen en betreffende het vrije verkeer van die gegevens (PB L 8 van 12.1.2001, blz. 1.)"

c)  De Het volgende leden 5 en 6 lid wordt toegevoegd:"

"5. De Europese Toezichthouder voor gegevensbescherming ziet erop toe dat dit bestand voldoet aan Verordening (EG) nr. 45/2001.

De Commissie treft alle passende technische en organisatorische maatregelen om de persoonsgegevens te beschermen tegen ongewilde dan wel onrechtmatige vernietiging, ongewild verlies, ongeoorloofde verspreiding, wijziging of toegang, alsmede tegen enige andere vorm van ongeoorloofde verwerking. [Am. 16]

6.  Onverminderd Verordening 45/2001 mag de De Commissie mag, mits de publiek- of privaatrechtelijke dienstenaanbieders waarvan de activiteiten verband houden met de internationale toeleveringsketen daarmee instemmen, de in artikel 18 bis, lid 3, bedoelde gegevens doorgeven aan internationale organisaties, en/of EU-instellingen/-organen zoals de Werelddouaneorganisatie, de Internationale Maritieme Organisatie, de Internationale Burgerluchtvaartorganisatie en de Internationale Luchtvaartorganisatie, alsmede aan Europol, die bijdragen tot de een betere bescherming van de financiële belangen van de Unie en een correctere naleving de correcte toepassing van de douanevoorschriften, en waarmee de Commissie een overeenkomst of een memorandum of understanding heeft gesloten. [Am. 17]

Gegevens worden op grond van het bepaalde in dit lid enkel doorgegeven voor de doelstellingen van deze verordening, met inbegrip van de bescherming van de financiële belangen van de Unie, en/of voor het risicobeheer in de zin van artikel 4, punten 25 en 26, en artikel 13, lid 2, van Verordening (EEG) nr. 2913/92 van de Raad. [Am. niet van toepassing op de Nederlandse versie]

De overeenkomst of het memorandum of understanding op grond waarvan de doorgifte van gegevens volgens het bepaalde in dit lid mag plaatsvinden, voorziet, onder andere, in geschiedt met inachtneming van de gegevensbeschermingsbeginselen, bijvoorbeeld en voorziet in de mogelijkheid voor betrokkenen om hun recht van inzage en verbetering uit te oefenen en administratief of gerechtelijk beroep in te stellen, alsmede in onafhankelijk toezicht op de inachtneming van de gegevensbeschermingswaarborgen. [Am. 19]

Van publiek- of privaatrechtelijke dienstenaanbieders waarvan de activiteiten verband houden met de internationale toeleveringsketen ontvangen gegevens worden niet langer bewaard dan noodzakelijk is voor het doel waarvoor zij zijn opgeslagen en in geen geval langer dan tien jaar. Gevallen waarin persoonsgegevens langer dan vijf jaar zijn bewaard, worden ter kennis van de Europese Toezichthouder voor gegevensbescherming gebracht.

De Commissie is bevoegd overeenkomstig artikel 43 gedelegeerde handelingen vast te stellen tot wijziging van de lijst van internationale organisaties en/of EU-instellingen/instanties die bijdragen aan de bescherming van de financiële belangen van de Unie en de correcte toepassing van de douanewetgeving. [Am. 20]

De Commissie raadpleegt vertegenwoordigers van het bedrijfsleven over de uitwerking van de in dit lid bedoelde gedelegeerde handelingen. [Am. 21]

_______________

* Verordening (EEG) nr. 2913/92 van de Raad van 12 oktober 1992 tot vaststelling van het communautair douanewetboek (PB L 302 van 19.10.1992, blz. 1)."

4.  Artikel 18 ter wordt als volgt gewijzigd:

a)  Lid 2 wordt vervangen door:"

"2. De Commissie kan verzekert dat er deskundigheid, technische of logistieke bijstand, opleidingen, voorlichting of enige andere vorm van operationele ondersteuning aan beschikbaar is voor de lidstaten verstrekken voor de verwezenlijking van de doelstellingen van deze verordening en bij de uitvoering van hun taken in het kader van de tenuitvoerlegging van de douanesamenwerking als bedoeld in artikel 87 VWEU. Daartoe zet de Commissie de nodige technische systemen op." [Am. 22]

b)  Het volgende lid 3 wordt toegevoegd:"

"3. De Europese Toezichthouder voor gegevensbescherming ziet erop toe dat alle op grond van dit artikel opgezette technische systemen voldoen aan Verordening (EG) nr. 45/2001." [Am. 23]

5.  De volgende artikelen worden ingevoegd:"

"Artikel 18 quater

1.  De in artikel 18 bis, lid 1, bedoelde publiek- of privaatrechtelijke dienstenaanbieders waarvan de activiteiten verband houden met de internationale toeleveringsketen Bedrijven voor maritiem vervoer die gegevens opslaan over de bewegingen en de status van containers of die toegang hebben tot dergelijke gegevens, delen de Commissie Container Status Messages (‘CSM's’) mee. [Am. 24]

2.  Mededeling van de vereiste CSM's vindt plaats in de volgende gevallen: voor containers die zijn bestemd om per schip het douanegebied van de Unie te worden binnengebracht vanuit een derde land.

3.  De vereiste CSM's hebben betrekking op de in artikel 18 septies bedoelde gebeurtenissen, voor zover de dienstenaanbieders waarvan de activiteiten verband houden met de internationale toeleveringsketen en waarvoor de gegevens in de elektronische containervolgapparatuur zijn gegenereerd of verzameld daarvan kennis hebben. [Am. 27]

4.  De Commissie legt een bestand aan van de meegedeelde CSM's (het CSM-bestand) en zorgt voor het beheer ervan. Het CSM-bestand is een onderdeel van het in artikel 18 bis bedoelde bestand en bevat geen persoonsgegevens. [Am. 28]

Artikel 18 quinquies

1.  Publiek- of privaatrechtelijke dienstenaanbieders waarvan de activiteiten verband houden met de internationale toeleveringsketen en die onderworpen zijn aan de verplichting van artikel 18 quater, lid 1, delen voor containers, met inbegrip van containers die niet in de Unie worden gelost, die bestemd zijn om per schip het douanegebied van de Unie te worden binnengebracht vanuit een derde land, CSM's mee voor alle gebeurtenissen die plaatsvinden vanaf het tijdstip waarop de container leeg werd gemeld voordat hij het douanegebied van de Unie werd binnengebracht tot het tijdstip waarop hij weer leeg wordt gemeld.

2.  In gevallen waarin de specifieke CSM's ter identificatie van gebeurtenissen betreffende een lege container niet in de elektronische bestanden van de dienstenaanbieder beschikbaar zijn, deelt de dienstenaanbieder CSM's mee voor alle gebeurtenissen die plaatsvinden van minstens drie maanden voordat de container fysiek aankomt in het douanegebied van de Unie tot één maand na binnenkomst in het douanegebied van de Unie of, indien dit eerder plaatsvindt, tot de aankomst op een bestemming buiten het douanegebied van de Unie.

Artikel 18 sexies

1.  Publiek- of privaatrechtelijke dienstenaanbieders waarvan de activiteiten verband houden met de internationale toeleveringsketen en die onderworpen zijn aan de verplichting van artikel 18 quater, lid 1, delen voor containers die het douanegebied van de Unie per schip verlaten voor een derde land CSM's mee voor alle gebeurtenissen die plaatsvinden vanaf het tijdstip waarop de container leeg werd gemeld in het douanegebied van de Unie tot het tijdstip waarop hij weer leeg wordt gemeld buiten het douanegebied van de Unie.

2.  In gevallen waarin de specifieke CSM's ter identificatie van gebeurtenissen betreffende een lege container niet in de elektronische bestanden van de dienstenaanbieder beschikbaar zijn, mag de dienstenaanbieder CSM's meedelen voor gebeurtenissen die plaatsvinden gedurende minstens drie maanden na het verlaten van het douanegebied van de Unie.

Artikel 18 septies

1.  De Commissie wordt gemachtigd om overeenkomstig artikel 43 gedelegeerde handelingen aan te nemen tot vaststelling van de containerstatusgebeurtenissen waarvoor CSM's moeten worden meegedeeld overeenkomstig artikel 18 quater, de minimaal in de CSM's op te nemen gegevenselementen en de frequentie van de mededeling.

2.  De Commissie stelt door middel van uitvoeringshandelingen bepalingen vast betreffende het formaat van de CSM-gegevens en de wijze van mededeling van de CSM's, en betreffende de verplichtingen voor containers die wegens routewijzigingen in de EU worden binnengebracht. Deze uitvoeringshandelingen worden volgens de onderzoeksprocedure van artikel 43 bis, lid 2, vastgesteld. [Am. 29]

2 bis. Overeenkomstig artikel 18 bis, lid 1, stelt de Commissie door middel van een uitvoeringshandeling vast op welke wijze instemming van dienstaanbieders moet worden verkregen alvorens door hen ingediende CSM's aan andere organisaties of organen worden doorgegeven. [Am. 30]

2 ter. De Commissie wordt ertoe aangespoord nauw overleg met de vertegenwoordigers van de containerlijnvaartsector te plegen over de formulering van de gedelegeerde en uitvoeringshandelingen als bedoeld in dit artikel. Zij kunnen ook worden gevraagd deel te nemen aan de vergaderingen van de desbetreffende commissies en deskundigengroepen voor de uitwerking van deze handelingen. [Am. 31]

Artikel 18 octies

1.  De Commissie creëert en beheert een bestand van gegevens over de invoer, uitvoer en doorvoer van goederen, met inbegrip van doorvoer binnen een lidstaat, zoals nader omschreven in de bijlagen 37 en 38 van Verordening (EEG) nr. 2454/93 van de Commissie* ("bestand van invoer-, uitvoer- en doorvoergegevens"). De lidstaten machtigen de Commissie om invoer-, uitvoer- en doorvoergegevens systematisch te reproduceren van de bronnen die door de Commissie worden geëxploiteerd op grond van Verordening (EEG) nr. 2913/92. De lidstaten verstrekken de Commissie zo vroeg mogelijk gegevens over goederendoorvoer binnen een lidstaat. en rechtstreekse uitvoer . Informatie die verstrekt wordt over natuurlijke personen en rechtspersonen wordt alleen voor de toepassing van deze verordening gebruikt.[Am. 32]

2.  Het invoer-, uitvoer- en doorvoerbestand zal worden gebruikt bij het voorkomen, onderzoeken en vervolgen van handelingen die in strijd zijn of lijken te zijn met de douanevoorschriften en ten behoeve van het risicobeheer, met inbegrip van op een risico-inschatting gebaseerde douanecontroles in de zin van artikel 4, punten 25 en 26, en artikel 13, lid 2, van Verordening (EEG) nr. 2913/92.

3.  Alleen de diensten van de Commissie en de in artikel 29 bedoelde bevoegde nationale autoriteiten hebben toegang tot het bestand. Bij de Commissie en de nationale autoriteiten zijn alleen daartoe aangewezen analysten gemachtigd om in dit bestand opgeslagen persoonsgegevens te verwerken.

Onverminderd Verordening (EG) nr. 45/2001 mag de De Commissie, mits de verstrekkende lidstaat daarmee instemt, de geselecteerde gegevens die zijn verkregen in overeenstemming met de procedure van lid 1 doorgeven aan internationale organisaties en/of EU-instellingen/-organen zoals de Werelddouaneorganisatie, de Internationale Maritieme Organisatie, de Internationale Burgerluchtvaartorganisatie en de Internationale Luchtvaartorganisatie, alsmede aan Europol, die bijdragen tot een betere de bescherming van de financiële belangen van de Unie en een correctere naleving de correcte toepassing van de douanevoorschriften, en waarmee de Commissie een daartoe strekkende overeenkomst of een memorandum of understanding heeft gesloten. [Am. 33]

Gegevens worden op grond van het bepaalde in dit lid enkel doorgegeven voor de doelstellingen van deze verordening, met inbegrip van de bescherming van de financiële belangen van de Unie, en/of voor het risicobeheer in de zin van artikel 4, punten 25 en 26, en artikel 13, lid 2, van Verordening (EEG) nr. 2913/92.

De overeenkomst of het memorandum of understanding op grond waarvan de doorgifte van gegevens volgens het bepaalde in dit lid mag plaatsvinden, voorziet, onder andere, in de gegevensbeschermingsbeginselen, bijvoorbeeld in de mogelijkheid voor betrokkenen om hun recht van inzage en verbetering uit te oefenen en administratief of gerechtelijk beroep in te stellen, alsmede in onafhankelijk toezicht op de inachtneming van de gegevensbeschermingswaarborgen.

3 bis. De Commissie brengt elk jaar verslag uit aan het Europees Parlement en de Raad over de resultaten die dit bestand heeft opgeleverd, in overeenstemming met artikel 51 bis. [Am. 34]

4.  Verordening (EG) nr. 45/2001 is van toepassing op de verwerking van persoonsgegevens door de Commissie in verband met de in dit bestand opgenomen gegevens. [Am. 35]

De Commissie wordt beschouwd als de voor de verwerking verantwoordelijke in de zin van artikel 2, onder d), van Verordening (EG) nr. 45/2001.

Het bestand van invoer-, uitvoer- en doorvoergegevens wordt onderworpen aan voorafgaande controle door de Europese Toezichthouder voor gegevensbescherming overeenkomstig artikel 27 van Verordening (EG) nr. 45/2001. [Am. 36]

De gegevens in het bestand van invoer-, uitvoer- en doorvoergegevens worden niet langer bewaard dan noodzakelijk is voor het doel waarvoor zij zijn opgeslagen en in geen geval langer dan tien jaar. Gevallen waarin persoonsgegevens langer dan vijf jaar zijn bewaard, worden ter kennis van de Europese Toezichthouder voor gegevensbescherming gebracht.

5.  Het bestand van invoer-, uitvoer- en doorvoergegevens bevat niet de bijzondere categorieën van gegevens als bedoeld in artikel 10, lid 5, van Verordening (EG) nr. 45/2001.

De Commissie treft alle passende technische en organisatorische maatregelen om de persoonsgegevens te beschermen tegen ongewilde dan wel onrechtmatige vernietiging, ongewild verlies, ongeoorloofde verspreiding, wijziging of toegang, alsmede tegen enige andere vorm van ongeoorloofde verwerking. [Am. 37]

Artikel 18 nonies

1.  De Commissie mag na een verzoek aan een lidstaat in de zin van alinea 1 bis van dit artikel en in overeenstemming met artikel 14 van Verordening (EEG) 2913/92, stukken tot staving van invoer- en uitvoeraangiften doorvoeraangiften en waarvoor door de marktdeelnemers bewijsstukken zijn gegenereerd of verzameld rechtstreeks bij de marktdeelnemers opvragen in het kader van onderzoeken betreffende de tenuitvoerlegging van de douanevoorschriften in de zin van artikel 2, lid 1, van die verordening hetzij met de uitdrukkelijke toestemming van een lidstaat, hetzij met stilzwijgende toestemming als omschreven in artikel 18 nonies, lid 1 ter van die verordening. De Commissie stelt alle lidstaten die wellicht bij een volgend onderzoek naar opgevraagde stukken worden betrokken, tegelijk met de opvraging daarvan in kennis. De Commissie verstrekt de lidstaat waar de marktdeelnemer is gevestigd een afschrift van het verzoek op het moment dat de opvraging plaatsvindt. De Commissie doet de lidstaat waar de marktdeelnemer is gevestigd binnen een week na ontvangst van een antwoord een afschrift van het antwoord en van de bewijsstukken van de marktdeelnemer toekomen.. [Am. 38]

binnen deze initieel voorziene periode van drie weken, wordt hij geacht de Commissie stilzwijgend toestemming te hebben gegeven om de stukken tot staving van een invoer- of doorvoeraangifte rechtstreeks bij de marktdeelnemer op te vragen. [Am. 40]

2.  Binnen de termijnen waarbinnen marktdeelnemers de betrokken stukken moeten bewaren, verstrekken zij de Commissie op verzoek binnen drie weken de in lid 1 genoemde informatie. [Am. 41]

_______________________

* Verordening (EEG) nr. 2454/93 van de Commissie van 2 juli 1993 houdende vaststelling van enkele bepalingen ter uitvoering van Verordening (EEG) nr. 2913/92 van de Raad tot vaststelling van het communautair douanewetboek (PB L 253 van 11.10.1993, blz. 1)."

5 bis Artikel 21, lid 1, wordt vervangen door:"

"1. De bevindingen en gegevens die voortvloeien uit de in artikel 20 van deze verordening bedoelde communautaire missies, met name in de vorm van door de bevoegde autoriteiten van de betrokken derde landen ter beschikking gestelde documenten, alsook de informatie die in de loop van een administratief onderzoek wordt verkregen, ook door de diensten van de Commissie, worden overeenkomstig artikel 45 behandeld. "[Am. 42]

6.  Artikel 23, lid 4, wordt vervangen door:"

"4. De Commissie wordt gemachtigd om overeenkomstig artikel 43 gedelegeerde handelingen aan te nemen tot vaststelling van de verrichtingen in het kader van de toepassing van de landbouwvoorschriften waarover informatie in het DIS moet worden opgenomen."

7.  Artikel 25, lid 1, wordt vervangen door:"

"1. De Commissie stelt door middel van uitvoeringshandelingen bepalingen vast betreffende de in het DIS op te nemen elementen voor elk van de in artikel 24, onder a) tot h), vermelde categorieën, voor zover zulks voor de doelstelling van het systeem noodzakelijk is. Voor de categorie bedoeld in artikel 24, onder e), mogen geen persoonsgegevens worden ingevoerd. Deze uitvoeringshandelingen worden volgens de onderzoeksprocedure van artikel 43 bis, lid 2, vastgesteld."

8.  Artikel 29 wordt als volgt gewijzigd:

a)  Lid 1 wordt vervangen door:"

"1. Toegang tot gegevens in het DIS is uitsluitend voorbehouden aan de nationale autoriteiten die elke lidstaat heeft aangewezen, en aan de door de Commissie aangewezen diensten. Die nationale autoriteiten zijn de douaneadministraties, maar kunnen ook andere autoriteiten omvatten die uit hoofde van de wetten, regelingen en procedures van de betrokken lidstaat eveneens bevoegd zijn op te treden teneinde het in artikel 23, lid 2, omschreven doel te bereiken. [Am. 43]

De verstrekkende DIS-partner is gerechtigd om nader te bepalen welke van de bovenbedoelde nationale autoriteiten toegang hebben tot de gegevens die hij in het DIS heeft opgenomen."

b)  Lid 2 wordt vervangen door:"

"2. Elke lidstaat zendt aan de Commissie een lijst van de aangewezen bevoegde nationale autoriteiten die toegang hebben tot het DIS, waarbij voor elke autoriteit wordt aangegeven tot welke gegevens zij toegang kan hebben en voor welke doeleinden.

De Commissie stelt de andere lidstaten daarvan in kennis. Zij controleert of de lijst van aangewezen bevoegde nationale autoriteiten in overeenstemming is met het proportionaliteitsbeginsel en brengt tevens alle lidstaten op de hoogte van de overeenkomstige elementen met betrekking tot haar eigen diensten die bevoegd zijn om toegang te hebben tot het DIS..

De lijst van de aldus aangewezen nationale autoriteiten en Commissiediensten wordt door de Commissie ter informatie bekendgemaakt in het Publicatieblad van de Europese Unie en latere bijwerkingen ervan zullen door de Commissie op internet worden bekendgemaakt."

9.  In artikel 30, lid 3, wordt de derde alinea vervangen door:"

"De lijst van aldus aangewezen autoriteiten en diensten wordt door de Commissie bekendgemaakt op internet."

9 bis Artikel 30, lid 4, wordt vervangen door:"

"4. Gegevens die zijn verkregen uit het DIS kunnen, met voorafgaande toestemming van de lidstaat die de gegevens in het DIS heeft ingevoerd en met inachtneming van de eventueel door die staat gestelde voorwaarden, worden doorgegeven voor gebruik door andere dan de in lid 2 bedoelde nationale autoriteiten, door derde landen en internationale en regionale organisaties en/of Unie-organen die bijdragen tot de bescherming van de financiële belangen van de Unie en de correcte toepassing van de douanevoorschriften. Elke lidstaat neemt speciale maatregelen ter beveiliging van zulke gegevens wanneer deze worden verzonden of verstrekt aan instanties buiten zijn eigen grondgebied.

De in de eerste alinea bedoelde bepalingen zijn mutatis mutandis van toepassing op de Commissie wanneer de Commissie de gegevens in het DIS heeft ingevoerd." [Am. 44]

10.  De titel van hoofdstuk 4 wordt vervangen door:"

"Hoofdstuk 4

Bewaring van gegevens".

11.  Artikel 33 wordt vervangen door:"

"Artikel 33

De gegevens in het DIS worden niet langer bewaard dan nodig is voor het doel waarvoor zij waren ingevoerd en in geen geval langer dan tien jaar. Gevallen waarin persoonsgegevens langer dan vijf jaar zijn bewaard, worden ter kennis van de Europese Toezichthouder voor gegevensbescherming gebracht." [Am. 45]

12.  Artikel 37 wordt als volgt gewijzigd:

a)  Lid 3 bis wordt vervangen door:"

"3 bis Deze verordening vormt een specificatie van en aanvulling op Verordening (EG) nr. 45/2001.

De Europese Toezichthouder voor gegevensbescherming ziet erop toe dat het DIS voldoet aan Verordening (EG) nr. 45/2001."

b)  Het volgende lid 5 wordt toegevoegd:"

"5. De Europese Toezichthouder voor gegevensbescherming overlegt met de bij Besluit 2009/917/JBZ* van de Raad opgerichte gemeenschappelijke controleautoriteit over elke handeling binnen hun respectieve bevoegdheidssfeer om het toezicht op en audits van het DIS te coördineren.

__________________

* Besluit 2009/917/JBZ van de Raad van 30 november 2009 inzake het gebruik van informatica op douanegebied (PB L 323 van 10.12.2009, blz. 20)."

13.  Artikel 38 wordt als volgt gewijzigd:

a)  In lid 1 wordt punt b) geschrapt.

b)  Lid 2 wordt vervangen door:"

c)  Lid 3 wordt vervangen door:"

"3. De Commissie controleert of de bevragingen op geoorloofde wijze en door bevoegde gebruikers zijn verricht. Ten minste 1 % van alle bevragingen wordt gecontroleerd. Het aantal controles hangt af van de omvang van het te controleren gebied, de ernst van de inbreuk en het verwachte bedrag van de betrokken inkomsten, maar is in alle gevallen gelijk aan of groter dan 1% van de bevragingen. Een overzicht van deze bevragingen en controles wordt in het systeem ingevoerd en dient uitsluitend voor genoemde controle door het comité. Het overzicht wordt na zes maanden verwijderd." [Am. 46]

14.  Artikel 41 quinquies wordt als volgt gewijzigd:

a)  Lid 1 wordt vervangen door:"

b)  Lid 3 wordt vervangen door:"

"3. Gegevens worden door de Commissie anoniem gemaakt of gewist vanaf de datum waarop de maximale bewaartermijnen, als bepaald in lid 1, overschreden worden." [Am. 48]

15.  Artikel 43 wordt vervangen door:"

"1. De bevoegdheid om gedelegeerde handelingen vast te stellen wordt aan de Commissie toegekend onder de in dit artikel neergelegde voorwaarden.

2.  De bevoegdheid om gedelegeerde handelingen als bedoeld in artikel 18 bis, lid 5, artikel 18 septies, lid 1, artikel 18 octies, lid 3 en artikel 23, lid 4, vast te stellen, wordt aan de Commissie toegekend voor onbepaalde duur vanaf [dd/mm/jjjj] [vul datum in - datum van inwerkingtreding van deze verordening]. met ingang van ...(12) [Am. 49]

3.  Het Europees Parlement of de Raad kan de bevoegdheid om gedelegeerde handelingen als bedoeld in in artikel 18 bis, lid 6, artikel 18 septies, lid 1 3, artikel 18 octies, lid 3, en artikel 23, lid 4, vast te stellen, te allen tijde intrekken. Het besluit tot intrekking beëindigt de delegatie van de in dat besluit genoemde bevoegdheid. Het wordt van kracht op de dag na de bekendmaking ervan in het Publicatieblad van de Europese Unie of op een daarin genoemde latere datum. Het laat de geldigheid van de reeds van kracht zijnde gedelegeerde handelingen onverlet. [Am. 50]

4.  Zodra de Commissie een gedelegeerde handeling heeft vastgesteld, doet zij daarvan gelijktijdig kennisgeving aan het Europees Parlement en de Raad.

5.  Een overeenkomstig 18 bis, lid 6, artikel 18 septies, lid 1, artikel 18 octies, lid 3, en artikel 23, lid 4, vastgestelde gedelegeerde handeling treedt alleen in werking indien het Europees Parlement noch de Raad daartegen binnen een termijn van twee maanden na de kennisgeving van de handeling aan het Europees Parlement en de Raad bezwaar heeft gemaakt, of indien zowel het Europees Parlement als de Raad voor het verstrijken van de termijn van twee maanden de Commissie hebben medegedeeld dat zij daartegen geen bezwaar zullen maken. Die termijn kan op initiatief van het Europees Parlement of de Raad met twee maanden worden verlengd." [Am. 51]

16.  Na artikel 43 wordt het volgende artikel ingevoegd:"

„Artikel 43 bis

1.  De Commissie wordt bijgestaan door een comité. Dat comité is een comité in de zin van Verordening (EU) nr. 182/2011 van het Europees Parlement en de Raad*.

2.  Wanneer naar dit lid wordt verwezen, is artikel 5 van Verordening (EU) nr. 182/2011 van toepassing.

__________________________

* Verordening (EU) nr. 182/2011 van het Europees Parlement en de Raad van 16 februari 2011 tot vaststelling van de algemene voorschriften en beginselen die van toepassing zijn op de wijze waarop de lidstaten de uitoefening van de uitvoeringsbevoegdheden door de Commissie controleren (PB L 55 van 28.2.2011, blz. 13)."

Artikel 1 bis

Voor...(13) onderzoekt de Commissie:

—  of het noodzakelijk is de gegevens in het bestand als bedoeld in artikel 18 bis van Verordening (EG) nr. 515/97 uit te breiden tot gegevens over uitvoer, en

—  of het haalbaar is de gegevens in het bestand als bedoeld in artikel 18 bis van Verordening (EG) nr. 515/97 uit te breiden tot gegevens over invoer en doorvoer van goederen over land of door de lucht. [Am. 52]

Artikel 2

Deze verordening treedt in werking op de twintigste dag volgende op die van haar bekendmaking in het Publicatieblad van de Europese Unie.

Voor publiek- of privaatrechtelijke dienstenaanbieders die op het tijdstip van inwerkingtreding van deze verordening gebonden zijn door privaatrechtelijke contractuele verbintenissen die nakoming van de verplichting van artikel 18 quater, lid 1 van Verordening (EG) nr. 515/97, in de weg staan, treedt zij pas een jaar nadat de vereiste gedelegeerde en uitvoeringshandelingen als bedoeld in artikel 18 septies, leden 1 en 2 van Verordening (EG) nr. 515/97 van kracht zijn geworden, in werking. één jaar na de inwerkingtreding van de verordening. [Am. 53]

Deze verordening is verbindend in al haar onderdelen en is rechtstreeks toepasselijk in elke lidstaat.

Gedaan te ,

Voor het Europees Parlement Voor de Raad

De voorzitter De voorzitter

(1) PB C 94 van 31.3.2014, blz. 1. (2) PB C 94 van 31.3.2014, blz. 1. (3) Standpunt van het Europees Parlement van 15 april 2014. (4) Verordening (EG) nr. 515/97 van de Raad van 13 maart 1997 betreffende de wederzijdse bijstand tussen de administratieve autoriteiten van de lidstaten en de samenwerking tussen deze autoriteiten en de Commissie met het oog op de juiste toepassing van de douane- en landbouwvoorschriften (PB L 82 van 22.3.1997, blz. 1). (5) Verordening (EEG) nr. 2913/92 van de Raad van 12 oktober 1992 tot vaststelling van het communautair douanewetboek (PB L 302 van 19.10.1992, blz. 1). (6) Twee jaar na de inwerkingtreding van deze verordening. (7) Verordening (EG) nr. 45/2001 van het Europees Parlement en de Raad van 18 december 2000 betreffende de bescherming van natuurlijke personen in verband met de verwerking van persoonsgegevens door de communautaire instellingen en organen en betreffende het vrije verkeer van die gegevens (PB L 8 van 12.1.2001, blz. 1). (8) Richtlijn 95/46/EG van het Europees Parlement en de Raad van 24 oktober 1995 betreffende de bescherming van natuurlijke personen in verband met de verwerking van persoonsgegevens en betreffende het vrije verkeer van die gegevens (PB L 281 van 23.11.1995, blz. 31). (9) Besluit 2009/917/JBZ van de Raad van 30 november 2009 inzake het gebruik van informatica op douanegebied (PB L 323 van 10.12.2009, blz. 20). (10) Verordening (EU) nr. 182/2011 van het Europees Parlement en de Raad van 16 februari 2011 tot vaststelling van de algemene voorschriften en beginselen die van toepassing zijn op de wijze waarop de lidstaten de uitoefening van de uitvoeringsbevoegdheden door de Commissie controleren (PB L 55 van 28.2.2011, blz. 13). (11) Verordening (EG) nr. 696/98 van de Commissie van 27 maart 1998 houdende toepassing van Verordening (EG) nr. 515/97 van de Raad betreffende de wederzijdse bijstand tussen de administratieve autoriteiten van de lidstaten en de samenwerking tussen deze autoriteiten en de Commissie met het oog op de juiste toepassing van de douane- en landbouwvoorschriften (PB L 96 van 28.3.1998, blz. 22). (12) De datum van inwerkingtreding van deze verordening. (13) Twee jaar na de datum van inwerkingtreding van deze verordening.

Wetgevingsresolutie van het Europees Parlement van 15 april 2014 over het gewijzigde voorstel voor een richtlijn van het Europees Parlement en de Raad betreffende een informatieprocedure op het gebied van technische voorschriften en regels betreffende de diensten van de informatiemaatschappij (gecodificeerde tekst) (COM(2013)0932 – C7-0006/2014 – 2010/0095(COD))

P7_TA(2014)0345 A7-0247/2014

(Gewone wetgevingsprocedure – codificatie)

Het Europees Parlement,

–  gezien het voorstel van de Commissie aan het Europees Parlement en de Raad (COM(2010)0179) en het gewijzigde voorstel (COM(2013)0932),

–  gezien artikel 294, lid 2, en de artikelen 114, 337 en 43 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie, op grond waarvan het voorstel door de Commissie bij het Parlement is ingediend (C7‑0006/2014),

–  gezien artikel 294, lid 3, van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie,

–  gezien de adviezen van het Europees Economisch en Sociaal Comité(1),

–  gezien het Interinstitutioneel Akkoord van 20 december 1994 over een versnelde werkmethode voor de officiële codificatie van wetteksten(2),

–  gezien de artikelen 86 en 55 van zijn Reglement,

–  gezien het verslag van de Commissie juridische zaken (A7-0247/2014),

A.  overwegende dat naar de mening van de adviesgroep van de juridische diensten van het Europees Parlement, de Raad en de Commissie het voorstel in kwestie een eenvoudige codificatie van de bestaande teksten behelst, zonder inhoudelijke wijzigingen;

1.  stelt onderstaand standpunt in eerste lezing vast;

2.  verzoekt zijn Voorzitter het standpunt van het Parlement te doen toekomen aan de Raad en aan de Commissie alsmede aan de nationale parlementen.

Standpunt van het Europees Parlement in eerste lezing vastgesteld op 15 april 2014 met het oog op de vaststelling van Richtlijn 2014/.../EU van het Europees Parlement en de Raad betreffende een informatieprocedure op het gebied van technische voorschriften en regels betreffende de diensten van de informatiemaatschappij (codificatie)

(Voor de EER relevante tekst)

HET EUROPEES PARLEMENT EN DE RAAD VAN DE EUROPESE UNIE,

Gezien het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie, en met name de artikelen  114  ,  337  en 43,

Gezien het voorstel van de Europese Commissie,

Na toezending van het ontwerp van wetgevingshandeling aan de nationale parlementen,

Gezien de adviezen van het Europees Economisch en Sociaal Comité(3),

Handelend volgens de gewone wetgevingsprocedure(4),

Overwegende hetgeen volgt:

(1)  Richtlijn 98/34/EG van het Europees Parlement en de Raad(5) is herhaaldelijk en ingrijpend gewijzigd(6). Ter wille van de duidelijkheid en een rationele ordening van de tekst dient tot codificatie van die richtlijn te worden overgegaan.

(2)  De interne markt omvat een ruimte zonder binnengrenzen waarin het vrije verkeer van goederen, personen, diensten en kapitaal is gewaarborgd. Derhalve is het verbod van kwantitatieve beperkingen alsmede van maatregelen van gelijke werking als kwantitatieve beperkingen van het goederenverkeer een van de hoekstenen van de Unie.

(3)  Met het oog op de goede werking van de interne markt dient te worden gezorgd voor een zo groot mogelijke doorzichtigheid van de nationale initiatieven tot vaststelling van technische voorschriften.

(4)  Handelsbelemmeringen die voortvloeien uit technische voorschriften met betrekking tot producten, zijn slechts toegestaan indien zij noodzakelijk zijn om aan dwingende eisen te voldoen en een doelstelling van algemeen belang beogen waarvoor zij de essentiële waarborg vormen.

(5)  Het is voor de Commissie onontbeerlijk vóór de vaststelling van technische voorschriften over de noodzakelijke informatie te beschikken. De lidstaten, die krachtens artikel 4, lid 3, van het Verdrag betreffende de Europese Unie (VEU) de vervulling van haar taak moeten vergemakkelijken, moeten haar derhalve kennisgeven van hun ontwerpen op het gebied van technische voorschriften.

(6)  Alle lidstaten moeten eveneens in kennis worden gesteld van de door een hunner beoogde technische regelgeving.

(7)  De interne markt heeft ten doel te zorgen voor een gunstig klimaat voor het concurrentievermogen van het bedrijfsleven. Voor het beter benutten van de voordelen van deze markt door de bedrijven is met name een ruime informatievoorziening nodig. Het is daarom van belang voor de marktdeelnemers de mogelijkheid te scheppen hun beoordeling kenbaar te maken van het effect van nationale technische regelgeving die andere lidstaten voornemens zijn in te voeren, door te voorzien in regelmatige publicatie van de titels van de medegedeelde ontwerpen alsmede door bepalingen inzake de vertrouwelijkheid van deze ontwerpen.

(8)  Het is met het oog op de rechtszekerheid passend dat de lidstaten het feit dat een nationaal technisch voorschrift met inachtneming van de formaliteiten van de onderhavige richtlijn is vastgesteld, openbaar maken.

(9)  Voor wat betreft de technische regelgeving met betrekking tot producten, impliceren de maatregelen die voor de goede werking of de verdere verdieping van de markt moeten zorgen, met name een grotere doorzichtigheid van de nationale voornemens alsmede een uitbreiding van de gronden en voorwaarden voor de beoordeling van het mogelijke effect van de overwogen regelgeving op de markt.

(10)  Het is vanuit dit gezichtspunt van belang de voor een product opgelegde voorschriften als een geheel te beoordelen en rekening te houden met de ontwikkelingen in de nationale praktijk ter zake van de regelgeving voor producten.

(11)  De eisen die geen technische specificaties zijn ten aanzien van de levenscyclus van een product nadat dit in de handel is gebracht, kunnen van invloed zijn op het vrije verkeer van dit product of kunnen belemmeringen doen ontstaan voor de goede werking van de interne markt.

(12)  Het is noodzakelijk om het begrip „de facto technisch voorschrift” te verduidelijken. Met name de bepalingen waarmee de overheid naar technische specificaties of naar andere eisen verwijst of tot naleving daarvan aanspoort, alsmede de bepalingen ten aanzien van producten waarbij de overheid in het algemeen belang betrokken is, hebben tot gevolg dat de naleving van genoemde specificaties of eisen een dwingender karakter krijgen dan dat wat deze wegens de in de particuliere sfeer gelegen oorsprong ervan normaal zouden hebben.

(13)  De Commissie en de lidstaten moeten bovendien kunnen beschikken over de nodige tijd om een wijziging van de beoogde maatregel voor te stellen, met het doel de belemmeringen voor het vrije verkeer van goederen die hieruit kunnen voortvloeien, op te heffen of te beperken.

(14)  De betreffende lidstaat dient bij de definitieve vaststelling van de geplande maatregel met deze wijzigingsvoorstellen rekening te houden.

(15)  De interne markt impliceert, met name wanneer toepassing van het beginsel van onderlinge erkenning door de lidstaten onmogelijk is, dat de Commissie  bindende handelingen  vaststelt of een voorstel tot goedkeuring van die  handelingen  indient. Een specifieke tijdelijke status-quo is ingesteld om te voorkomen dat de goedkeuring van nationale maatregelen de vaststelling, door  het Europees Parlement en  de Raad of door de Commissie, van hetzelfde gebied bestrijkende  bindende handelingen  bemoeilijkt.

(16)  De betrokken lidstaat moet, krachtens de algemene verplichtingen van artikel 4, lid 3, VEU, de inwerkingtreding van de beoogde maatregel gedurende voldoende tijd opschorten om hetzij een gemeenschappelijk onderzoek van de voorgestelde wijzigingen, hetzij de uitwerking van een voorstel voor een  wetgevingshandeling  of de vaststelling van een  bindende handeling  van de Commissie mogelijk te maken.

(17)  Met het doel de goedkeuring van maatregelen door  het Europees Parlement en  de Raad te vergemakkelijken, is het wenselijk dat de lidstaten zich onthouden van het goedkeuren van een technisch voorschrift, wanneer de Raad  in eerste lezing  een standpunt over een voorstel van de Commissie heeft vastgesteld.

(18)  Er dient te worden  voorzien in  een permanent comité waarvan de leden worden aangewezen door de lidstaten en dat tot taak heeft medewerking te verlenen  bij de  inspanningen  van de Commissie  om de eventuele hinder voor het vrije verkeer van goederen te verlichten.

(19)  Deze richtlijn dient de verplichtingen van de lidstaten met betrekking tot de in bijlage III, deel B, genoemde termijnen voor omzetting in  intern  recht van de aldaar genoemde richtlijnen, onverlet te laten,

HEBBEN DE VOLGENDE RICHTLIJN VASTGESTELD:

Artikel 1

1.  In de zin van deze richtlijn wordt verstaan onder:

a)  „product”: alle producten die industrieel worden vervaardigd, en alle landbouwproducten, met inbegrip van visproducten;

b)  „dienst”: elke dienst van de informatiemaatschappij, dat wil zeggen elke dienst die gewoonlijk tegen vergoeding, langs elektronische weg, op afstand en op individueel verzoek van een afnemer van diensten wordt verricht.

Voor de toepassing van deze definitie wordt verstaan onder:

i)  „op afstand”: een dienst die wordt geleverd zonder dat de partijen gelijktijdig aanwezig zijn,

ii)  „langs elektronische weg”: een dienst die wordt verzonden en ontvangen via elektronische apparatuur voor de verwerking (met inbegrip van digitale compressie) en de opslag van gegevens, en die geheel via draden, radio, optische middelen of andere elektromagnetische middelen wordt verzonden, doorgeleid en ontvangen,

iii)  „op individueel verzoek van een afnemer van diensten”: een dienst die op individueel verzoek via de transmissie van gegevens wordt geleverd.

Een indicatieve lijst van niet onder deze definitie vallende diensten staat in bijlage I;

c)  „technische specificatie”: een specificatie die voorkomt in een document ter omschrijving van de vereiste kenmerken van een product, zoals kwaliteitsniveau, prestaties, veiligheid of afmetingen, met inbegrip van de voor het product geldende voorschriften inzake verkoopbenaming, terminologie, symbolen, beproeving en beproevingsmethoden, verpakking, het merken of etiketteren, en de overeenstemmingsbeoordelingsprocedures;

onder de term „technische specificatie” zijn ook begrepen de productiemethoden en ‑procedés voor de landbouwproducten uit hoofde van artikel 38, lid 1, tweede alinea, VWEU, voor de producten bestemd voor menselijke voeding, voor diervoeding en voor de geneesmiddelen als omschreven in artikel 1 van Richtlijn  2001/83/EG van het Europees Parlement en de Raad(7) , alsmede de productiemethoden en ‑procedés voor de overige producten, wanneer die gevolgen hebben voor de kenmerken van deze producten;

d)  „andere eis”: een eis die, zonder een technische specificatie te zijn, ter bescherming van met name de consument of het milieu wordt opgelegd en betrekking heeft op de levenscyclus van het product nadat dit in de handel is gebracht, zoals voorwaarden voor gebruik, recycling, hergebruik of verwijdering van het product, wanneer deze voorwaarden op significante wijze de samenstelling, de aard of de verhandeling van het product kunnen beïnvloeden;

e)  „regel betreffende diensten”: een algemene eis betreffende de toegang tot en de uitoefening van dienstenactiviteiten als bedoeld in punt b), met name bepalingen met betrekking tot de dienstverlener, de diensten en de afnemer van diensten, met uitzondering van regels die niet specifiek betrekking hebben op de in datzelfde punt gedefinieerde diensten.

Voor de toepassing van deze definitie:

i)  wordt een regel geacht specifiek betrekking te hebben op de diensten van de informatiemaatschappij wanneer die regel gezien de motivering en de tekst van het dispositief, in zijn totaliteit of in enkele specifieke bepalingen specifiek tot doel heeft die diensten uitdrukkelijk en gericht te reglementeren,

ii)  wordt een regel niet geacht specifiek betrekking te hebben op de diensten van de informatiemaatschappij indien het slechts impliciet of incidenteel op die diensten van toepassing is;

f)  „technisch voorschrift”: een technische specificatie of andere eis of een regel betreffende diensten, met inbegrip van de erop toepasselijke bestuursrechtelijke bepalingen die de jure of de facto moeten worden nageleefd voor de verhandeling, de dienstverrichting, de vestiging van een verrichter van diensten of het gebruik in een lidstaat of in een groot deel van een lidstaat, alsmede de wettelijke en bestuursrechtelijke bepalingen, behoudens die bedoeld in artikel 7, van de lidstaten waarbij de vervaardiging, de invoer, de verhandeling of het gebruik van een product dan wel de verrichting of het gebruik van een dienst of de vestiging als dienstverlener wordt verboden.

De facto technische voorschriften zijn met name:

i)  wettelijke of bestuursrechtelijke bepalingen van een lidstaat die hetzij verwijzen naar technische specificaties, andere eisen of regels betreffende diensten, hetzij naar beroepscodes of codes voor goede praktijken die zelf verwijzen naar technische specificaties, andere eisen of regels betreffende diensten waarvan de naleving een vermoeden geeft met de voorschriften welke bij deze wettelijke of bestuursrechtelijke bepalingen zijn vastgesteld, in overeenstemming te zijn,

ii)  vrijwillige overeenkomsten waarbij de overheid partij is en die in het algemeen belang gericht zijn op de naleving van technische specificaties, andere eisen of regels betreffende diensten, met uitsluiting van bestekken voor overheidsopdrachten,

iii)  technische specificaties of andere eisen of regels betreffende diensten die verbonden zijn met fiscale of financiële maatregelen die het verbruik van producten of het gebruik van diensten beïnvloeden, doordat zij de naleving van die technische specificaties, andere eisen of regels betreffende diensten aanmoedigen; hieronder vallen niet de technische specificaties, andere eisen of regels betreffende diensten die samenhangen met de nationale stelsels van sociale zekerheid.

Hieronder vallen de technische voorschriften die worden vastgesteld door de door de lidstaten aangewezen instanties die zijn opgenomen in de lijst welke door de Commissie  wordt opgesteld en in voorkomend geval bijgewerkt  in het kader van het in artikel 2 bedoelde comité.

Wijziging van die lijst geschiedt volgens dezelfde procedure;

g)  „ontwerp voor een technisch voorschrift”: de tekst van een technische specificatie, een andere eis of een regel betreffende diensten, met inbegrip van bestuursrechtelijke bepalingen, die is uitgewerkt met de bedoeling deze als technisch voorschrift vast te stellen of uiteindelijk te doen vaststellen, en die zich in een stadium van voorbereiding bevindt waarin het nog mogelijk is daarin ingrijpende wijzigingen aan te brengen.

2.  Deze richtlijn geldt niet voor:

a)  radio-omroepdiensten;

b)  televisieomroepdiensten bedoeld in  artikel 1, lid 1, onder e), van Richtlijn 2010/13/EU van het Europees Parlement en de Raad(8) .

3.  Deze richtlijn geldt niet voor regels betreffende zaken die vallen onder een regeling van de Unie inzake telecommunicatiediensten, zoals  bedoeld in Richtlijn  2002/21/EG van het Europees Parlement en de Raad(9) .

4.  Deze richtlijn geldt niet voor regels betreffende zaken die vallen onder een regeling van de Unie inzake financiële diensten, als genoemd in de indicatieve lijst van bijlage II bij deze richtlijn.

5.  Deze richtlijn geldt niet voor regels die zijn uitgevaardigd door of voor gereglementeerde markten in de zin van Richtlijn  2004/39/EG van het Europees Parlement en de Raad(10) , andere markten of instellingen die compensatie- of verrekeningsverrichtingen voor die markten doen, met uitzondering van artikel 5, lid 3, van de onderhavige richtlijn.

6.  Deze richtlijn is niet van toepassing op de maatregelen die de lidstaten in het kader van  de Verdragen  nodig achten om de bescherming van personen, met name van werknemers, bij het gebruik van producten te waarborgen, voor zover deze maatregelen geen gevolgen hebben voor de producten.

Artikel 2

Er wordt een permanent comité opgericht, samengesteld uit door de lidstaten aangewezen vertegenwoordigers, die zich kunnen laten bijstaan door deskundigen of adviseurs, en voorgezeten door een vertegenwoordiger van de Commissie.

Het comité stelt zijn reglement van orde vast.

Artikel 3

1.  Het comité vergadert ten minste tweemaal per jaar.

Het comité komt in een bijzondere samenstelling bijeen om de vraagstukken in verband met de diensten van de informatiemaatschappij te bespreken.

2.  De Commissie doet het comité een verslag toekomen over de tenuitvoerlegging en de toepassing van de in de onderhavige richtlijn vervatte procedures en legt de voorstellen voor ter opheffing van bestaande of te verwachten belemmeringen voor het handelsverkeer.

3.  Het comité bepaalt zijn standpunt ten aanzien van de in lid 2 bedoelde mededelingen en voorstellen en kan in dat verband de Commissie met name aansporen om:

a)  teneinde het gevaar van belemmeringen voor het handelsverkeer te voorkomen, in voorkomend geval te bereiken dat de betrokken lidstaten eerst zelf onderling een besluit omtrent passende maatregelen nemen;

b)  elke passende maatregel te treffen;

c)  na te gaan voor welke gebieden een harmonisatie noodzakelijk blijkt en, in voorkomend geval, passende harmonisatiewerkzaamheden in een bepaalde sector te verrichten.

4.  Het comité moet door de Commissie worden geraadpleegd:

a)  bij de keuze van het in deze richtlijn bedoelde praktische systeem voor de uitwisseling van informatie en bij de eventuele wijzigingen die daarin moeten worden aangebracht;

b)  bij het heronderzoek van de werking van het systeem  waarin deze richtlijn voorziet .

5.  Het comité kan door de Commissie worden geraadpleegd over ieder door haar ontvangen voorontwerp voor een technisch voorschrift.

6.  Iedere aangelegenheid betreffende de tenuitvoerlegging van deze richtlijn kan op verzoek van de voorzitter van het comité of op verzoek van een lidstaat aan het comité worden voorgelegd.

7.  De werkzaamheden van het comité en de aan het comité te verstrekken gegevens zijn vertrouwelijk.

Het comité en de nationale overheidsdiensten kunnen echter, met inachtneming van de nodige voorzorg, natuurlijke of rechtspersonen die tot de particuliere sector kunnen behoren, om deskundigenadvies vragen.

8.  Wat de regels betreffende diensten betreft, kunnen de Commissie en het comité advies inwinnen bij natuurlijke of rechtspersonen uit het bedrijfsleven of universiteiten, en waar mogelijk bij representatieve organen, die in staat zijn deskundig advies te verstrekken inzake de sociale en maatschappelijke doelstellingen en gevolgen van elk ontwerp voor een regel betreffende diensten, en houden rekening met hun advies, wanneer daarom wordt verzocht.

Artikel 4

De lidstaten stellen de Commissie overeenkomstig artikel 5, lid 1, in kennis van alle aan normalisatie-  instellingen  gedane verzoeken om de opstelling van technische specificaties of een norm voor specifieke producten met het oog op de vaststelling van een technisch voorschrift voor deze producten als technisch ontwerpvoorschrift, en zij geven de redenen voor de vaststelling op.

Artikel 5

1.  Onverminderd artikel 7 delen de lidstaten de Commissie onverwijld ieder ontwerp voor een technisch voorschrift mee, tenzij het een integrale omzetting van een internationale of Europese norm betreft, in welk geval louter met een mededeling van de betrokken norm kan worden volstaan. Zij geven de Commissie tevens kennis van de redenen waarom de vaststelling van dit technisch voorschrift nodig is, tenzij die redenen reeds uit het ontwerp zelf blijken.

In voorkomend geval delen de lidstaten tegelijkertijd de tekst mee, tenzij deze reeds in samenhang met een eerdere mededeling is doorgegeven, van de in hoofdzaak en rechtstreeks betrokken wettelijke en bestuursrechtelijke basisbepalingen, indien kennis van die tekst noodzakelijk is om de reikwijdte van het ontwerp van het technische voorschrift te kunnen beoordelen.

De lidstaten gaan in  de in de eerste en de tweede alinea van dit lid genoemde  omstandigheden tot een nieuwe mededeling over, indien zij in het ontwerp voor een technisch voorschrift significante wijzigingen aanbrengen die een verandering van het toepassingsgebied, een verkorting van het oorspronkelijk geplande tijdschema voor de toepassing, een toevoeging van specificaties of eisen of het stringenter maken ervan tot gevolg hebben.

Onverminderd de bepalingen van Titel VIII van Verordening (EG) nr. 1907/2006 van het Europees Parlement en de Raad(11),  wanneer met het ontwerp voor een technisch voorschrift in het bijzonder beperking, om redenen van volksgezondheid of bescherming van de consument of van het milieu, van de verhandeling of het gebruik van een stof, preparaat of chemisch product wordt beoogd, delen de lidstaten tevens mee, hetzij een samenvatting, hetzij de referenties van de relevante gegevens over die stof, dat preparaat of product en verkrijgbare vervangende producten, voor-zover deze gegevens beschikbaar zijn, alsmede de verwachte gevolgen van de maatregel voor de volksgezondheid of voor de bescherming van consument en milieu, met, in de geëigende gevallen, een risicoanalyse volgens de beginselen  genoemd in het betrokken deel van afdeling II, punt 3, van bijlage XV bij Verordening (EG) nr. 1907/2006  .

De Commissie stelt de overige lidstaten onverwijld van het haar voorgelegde ontwerp voor een technisch voorschrift en van alle aan haar verstrekte documenten in kennis. Zij kan het ontwerp tevens voor advies voorleggen aan het in artikel 2 bedoelde comité en, in voorkomend geval, aan het comité dat op het betrokken gebied bevoegd is.

Wat de in artikel 1, lid 1, onder f), tweede alinea, punt iii), bedoelde technische specificaties, andere eisen of regels betreffende diensten betreft, kunnen de opmerkingen of uitvoerig gemotiveerde meningen van de Commissie of van de lidstaten alleen betrekking hebben op het aspect dat eventueel een belemmering vormt voor het handelsverkeer of, wat betreft de regels betreffende diensten, het vrije verkeer van diensten of de vrijheid van vestiging van dienstverleners, doch niet op het fiscale of financiële aspect van de maatregel.

2.  De Commissie en de lidstaten kunnen bij de lidstaat die een ontwerp voor een technisch voorschrift ter kennis heeft gebracht, opmerkingen indienen, waarmee deze lidstaat bij de verdere uitwerking van het technisch voorschrift zoveel mogelijk rekening dient te houden.

3.  De lidstaten delen onverwijld de definitieve tekst van een technisch voorschrift aan de Commissie mee.

4.  De op grond van dit artikel verstrekte inlichtingen worden niet als vertrouwelijk aangemerkt, tenzij de kennisgevende lidstaat uitdrukkelijk verzoekt deze inlichtingen als zodanig te beschouwen. Een dergelijk verzoek wordt met redenen omkleed.

In geval van een dergelijk verzoek kunnen het in artikel 2 bedoelde comité en de nationale overheden, met inachtneming van de nodige voorzorg, natuurlijke of rechtspersonen die tot de particuliere sector kunnen behoren, om deskundigenadvies vragen.

5.  Wanneer het ontwerp voor een technisch voorschrift deel uitmaakt van een maatregel waarvan mededeling in het ontwerpstadium in andere  handelingen  van de Unie is voorgeschreven, kunnen de lidstaten de in lid 1 bedoelde mededeling op grond van  die andere handeling  verrichten, mits uitdrukkelijk wordt aangegeven dat die mededeling tevens uit hoofde van de onderhavige richtlijn geschiedt.

Het ontbreken van een reactie van de Commissie, in het kader van de onderhavige richtlijn, op een ontwerp voor een technisch voorschrift laat het besluit dat in het kader van andere  handelingen  van de Unie mocht worden genomen, onverlet.

Artikel 6

1.  De lidstaten stellen de goedkeuring uit van een ontwerp voor een technisch voorschrift voor de duur van drie maanden, te rekenen vanaf de datum waarop de Commissie de in artikel 5, lid 1, bedoelde mededeling ontvangt.

2.  De lidstaten:

—  stellen de goedkeuring van een ontwerp voor een technisch voorschrift in de vorm van een vrijwillige overeenkomst in de zin van artikel 1, lid 1, onder f), tweede alinea, punt ii), met vier maanden uit,

–  stellen de goedkeuring van elk ander ontwerp voor een technisch voorschrift onverminderd de leden 3, 4 en 5 (met uitsluiting van ontwerpen inzake diensten) met zes maanden uit,

te rekenen vanaf de datum waarop de Commissie de in artikel 5, lid 1, bedoelde mededeling ontvangt, indien de Commissie of een andere lidstaat binnen een termijn van drie maanden na die datum in een uitvoerig gemotiveerde mening te kennen geeft, dat de beoogde maatregel aspecten bezit die eventueel belemmeringen kunnen opleveren voor het vrije verkeer van goederen in het kader van de interne markt,

–  stellen onverminderd de leden 4 en 5, de goedkeuring van een ontwerp voor een regel betreffende diensten met vier maanden uit, te rekenen vanaf de datum waarop de Commissie de in artikel 5, lid 1, bedoelde mededeling ontvangt, indien de Commissie of een andere lidstaat binnen een termijn van drie maanden na die datum in een uitvoerig gemotiveerde mening te kennen geeft, dat de beoogde maatregel aspecten bezit die eventuele belemmeringen kunnen opleveren voor het vrije verkeer van diensten of voor de vrijheid van vestiging van verrichters van diensten in het kader van de interne markt.

Wat ontwerpen voor regels betreffende diensten betreft, kunnen de uitvoerig gemotiveerde meningen van de Commissie of van de lidstaten geen afbreuk doen aan maatregelen inzake het cultuurbeleid, met name op audiovisueel gebied, die de lidstaten overeenkomstig het recht van de Unie kunnen nemen, rekening houdend met hun taalkundige verscheidenheid, specifieke nationale en regionale kenmerken en hun cultuurbezit.

De betrokken lidstaat doet de Commissie verslag over het gevolg dat hij voornemens is aan dergelijke uitvoerig gemotiveerde meningen te geven. De Commissie geeft haar commentaar op deze reactie.

Wat de regels inzake diensten betreft, geeft de betrokken lidstaat in voorkomende gevallen aan om welke redenen geen rekening met de uitvoerig gemotiveerde meningen kan worden gehouden.

3.  De lidstaten stellen de goedkeuring van een ontwerp voor een technisch voorschrift, met uitsluiting van ontwerpen voor regels betreffende diensten, met twaalf maanden uit, te rekenen vanaf de datum waarop de Commissie de in artikel 5, lid 1, bedoelde mededeling ontvangt, indien de Commissie binnen een termijn van drie maanden na die datum te kennen geeft op dit gebied overeenkomstig artikel 288 VWEU een richtlijn, een verordening of een besluit te willen voorstellen of vaststellen.

4.  De lidstaten stellen de goedkeuring uit van een ontwerp voor een technisch voorschrift voor de duur van twaalf maanden, te rekenen vanaf de datum waarop de Commissie de in artikel 5, lid 1, bedoelde mededeling ontvangt, indien de Commissie binnen drie maanden na die datum kennis geeft van de constatering dat het ontwerp voor een technisch voorschrift betrekking heeft op een materie die wordt bestreken door een voorstel voor een richtlijn, voor een verordening of voor een besluit dat overeenkomstig artikel 288 VWEU bij  het Europees Parlement en  de Raad is ingediend.

5.  ndien de Raad  in eerste lezing  een standpunt vaststelt tijdens de in de leden 3 en 4 bedoelde status-quoperiode, strekt deze periode, behoudens het bepaalde in lid 6, zich over 18 maanden uit.

6.  De in de leden 3, 4 en 5 bedoelde verplichtingen gelden niet:

a)  wanneer de Commissie de lidstaten mededeelt dat zij afziet van haar voornemen een dwingend besluit voor te stellen of vast te stellen;

b)  wanneer de Commissie de lidstaten van de intrekking van haar ontwerp of voorstel in kennis stelt; of

c)  bij de vaststelling van een  bindende handeling  door  het Europees Parlement en  de Raad of de Commissie.

7.  De leden 1 tot en met 5 zijn niet van toepassing als een lidstaat:

a)  om dringende redenen wegens een ernstige en onvoorziene situatie die verband houdt met de bescherming van de gezondheid van mens en dier, de bescherming van planten, of de veiligheid, en in het geval van regels betreffende diensten, ook met de bescherming van de openbare orde, met name de bescherming van minderjarigen, op zeer korte termijn technische voorschriften moet uitwerken en deze onmiddellijk daarop moet vaststellen en invoeren, zonder dat raadpleging mogelijk is, of

b)  om dringende redenen wegens een ernstige situatie die verband houdt met de bescherming van de veiligheid en de integriteit van het financiële systeem, met name de bescherming van deposanten, beleggers en verzekerden, regels betreffende financiële diensten moet vaststellen en onverwijld moet invoeren.

In de in artikel 5 bedoelde mededeling vermeldt deze lidstaat de redenen voor de urgentie van de betrokken maatregelen. De Commissie spreekt zich zo spoedig mogelijk uit over de mededeling. Zij neemt de nodige maatregelen in geval van misbruik van deze procedure. Het Europees Parlement wordt door de Commissie op de hoogte gehouden.

Artikel 7

1.  De artikelen 5 en 6 zijn niet van toepassing op de wettelijke en bestuursrechtelijke bepalingen van de lidstaten of op de vrijwillige overeenkomsten waarbij de lidstaten:

a)  zich voegen naar  bindende handelingen  van de Unie die de aanneming van technische voorschriften of regels betreffende diensten tot gevolg hebben;

b)  voldoen aan de uit een internationale overeenkomst voortvloeiende verplichtingen die de aanneming van gemeenschappelijke technische voorschriften of regels betreffende diensten in de Unie tot gevolg hebben;

c)  gebruikmaken van in  bindende handelingen  van de Unie vervatte vrijwaringsclausules;

d)  artikel 12, lid 1 van Richtlijn 2001/95/EG van het Europees Parlement en de Raad(12)  toepassen;

e)  zich beperken tot het gevolg geven aan een arrest van het Hof van Justitie van de Europese  Unie  ;

f)  zich beperken tot wijziging van een technisch voorschrift in de zin van artikel 1, lid 1, onder f), overeenkomstig een verzoek van de Commissie, teneinde een belemmering voor het handelsverkeer of, wat betreft regels betreffende diensten, voor het vrije verkeer van diensten of de vrijheid van vestiging van dienstverleners op te heffen.

2.  Artikel 6 is niet van toepassing op de wettelijke en bestuursrechtelijke bepalingen van de lidstaten waarmee een fabricageverbod wordt beoogd, voor zover deze bepalingen geen belemmering vormen voor het vrije verkeer van goederen.

3.  Artikel 6, leden 3 tot en met 6, is niet van toepassing op de in artikel 1, lid 1, onder f), tweede alinea, punt ii), bedoelde vrijwillige overeenkomsten.

4.  Artikel 6 is niet van toepassing op de in artikel 1, lid 1, onder f), tweede alinea, punt iii), bedoelde technische specificaties, andere eisen of regels betreffende diensten.

Artikel 8

De Commissie brengt om de twee jaar aan het Europees Parlement, aan de Raad en aan het  Europees  Economisch en Sociaal Comité verslag uit over de resultaten van de toepassing van deze richtlijn.

De Commissie maakt in het Publicatieblad van de Europese Unie jaarstatistieken over de ontvangen kennisgevingen bekend.

Artikel 9

Wanneer de lidstaten een technisch voorschrift vaststellen, wordt daarbij naar de onderhavige richtlijn verwezen of wordt hiernaar verwezen bij de officiële bekendmaking van dat voorschrift. De regels voor deze verwijzing worden vastgesteld door de lidstaten.

Artikel 10

Richtlijn 98/34/EG, zoals gewijzigd bij de in bijlage III, deel A, genoemde handelingen, wordt ingetrokken, onverminderd de verplichtingen van de lidstaten met betrekking tot de in bijlage III, deel B, van de ingetrokken richtlijn en bijlage III, deel B, bij de onderhavige richtlijn genoemde termijnen voor omzetting in intern recht van de aldaar genoemde richtlijnen.

Verwijzingen naar de ingetrokken richtlijn gelden als verwijzingen naar de onderhavige richtlijn en worden gelezen volgens de concordantietabel in bijlage IV.

Artikel 11

Deze richtlijn treedt in werking op de twintigste dag volgende op die van haar bekendmaking in het Publicatieblad van de Europese Unie.

Artikel 12

Deze richtlijn is gericht tot de lidstaten.

Gedaan te

Voor het Europees Parlement Voor de Raad

De voorzitter De voorzitter

BIJLAGE I

Indicatieve lijst van diensten die niet onder artikel 1, lid 1, onder b), tweede alinea, vallen

1.   Diensten die niet „op afstand” worden geleverd

Diensten die in de fysieke aanwezigheid van de verrichter en de afnemer worden verricht, ook wanneer daarbij elektronische apparatuur wordt gebruikt:

a)   onderzoek of behandeling in de spreekkamer van een arts met behulp van elektronische apparatuur, in de fysieke aanwezigheid van de patiënt;

b)  raadpleging van een elektronische catalogus in een winkel, in de fysieke aanwezigheid van de klant;

c)  reservering van een vliegtuigticket via een computernetwerk in een reisagentschap, in de fysieke aanwezigheid van de klant;

d)  beschikbaarstelling van elektronische spelletjes in een speelhal in de fysieke aanwezigheid van de gebruiker.

2.   Diensten die niet „langs elektronische weg” worden geleverd

—  Diensten met een materiële inhoud, ook wanneer daarbij elektronische apparatuur wordt gebruikt:

a)  automaten (bankbiljetten, treinkaartjes);

b)  toegang tot wegennetten, parkeerplaatsen enz. waarvoor betaald moet worden, ook wanneer de toegang en/of de correcte betaling wordt gecontroleerd door middel van elektronische apparatuur aan de ingang en/of uitgang;

Off line-diensten: verspreiding van cd-rom's of software op disketten;

Diensten die niet via elektronische systemen voor de opslag en verwerking van gegevens worden geleverd:

a)  spraaktelefoniediensten;

b)  fax/telexdiensten;

c)  diensten die via spraaktelefonie of fax worden verricht;

d)  raadpleging van een arts via telefoon/fax;

e)  raadpleging van een advocaat via telefoon/fax;

f)  direct marketing via telefoon/fax.

3.   Diensten die niet „op individueel verzoek van een afnemer van diensten” worden geleverd

Diensten die via de verzending van gegevens zonder individuele oproep worden verricht en bestemd zijn voor gelijktijdige ontvangst door een onbeperkt aantal ontvangers (point-to-multipoint-transmissie):

a)  televisieomroepdiensten (waaronder „near-video-on-demand”), bedoeld in artikel 1, lid 1, onder e), van Richtlijn 2010/13/EU

b)  radio-omroepdiensten;

c)  teletekst (via televisie).

_____________

BIJLAGE II

Indicatieve lijst van financiële diensten, bedoeld in artikel 1, lid 4

—  Beleggingsdiensten

Verzekeringen en herverzekeringen

Bankdiensten

Transacties in verband met pensioenfondsen

Diensten inzake termijntransacties of opties

Deze diensten omvatten in het bijzonder:

a)  de beleggingsdiensten bedoeld in de bijlage bij Richtlijn 2004/39/EG, de diensten van collectieve beleggingsondernemingen;

b)  diensten in verband met werkzaamheden die onder de wederzijdse erkenning vallen en worden bedoeld in bijlage I bij Richtlijn 2013/36/EU van het Europees Parlement en de Raad(13);

c)  transacties in verband met de verzekerings- en herverzekeringsactiviteiten bedoeld in Richtlijn 2009/138/EG van het Europees Parlement en de Raad(14).

_____________

BIJLAGE III

Deel A

Ingetrokken richtlijn met overzicht van de achtereenvolgende wijzigingen ervan

(bedoeld in artikel 10)

Deel B

Termijnen voor omzetting in intern recht

(bedoeld in artikel 10)

_____________

BIJLAGE IV

CONCORDANTIETABEL

_____________

(1) Advies van 14 juli 2010 (PB C 44 van 11.2.2011, blz. 142) en het advies van 26 februari 2014 (nog niet gepubliceerd in het Publicatieblad). (2) PB C 102 van 4.4.1996, blz. 2. (3) Advies van 14 juli 2010 (PB C 44 van 11.2.2011, blz. 142) en het advies van 26 februari 2014 (nog niet bekendgemaakt in het Publicatieblad). (4) Standpunt van het Europees Parlement van 15 april 2014. (5) Richtlijn 98/34/EG van het Europees Parlement en de Raad van 22 juni 1998 betreffende een informatieprocedure op het gebied van normen en technische voorschriften en regels betreffende de diensten van de informatiemaatschappij (PB L 204 van 21.7.1998, blz. 37). (6) Zie bijlage III, deel A. (7) Richtlijn 2001/83/EG van het Europees Parlement en de Raad van 6 november 2001 tot vaststelling van een communautair wetboek betreffende geneesmiddelen voor menselijk gebruik (PB L 311 van 28.11.2001, blz. 67). (8) Richtlijn 2010/13/EU van het Europees Parlement en de Raad van 10 maart 2010 betreffende de coördinatie van bepaalde wettelijke en bestuursrechtelijke bepalingen in de lidstaten inzake het aanbieden van audiovisuele mediadiensten (richtlijn audiovisuele mediadiensten) (PB L 95 van 15.4.2010, blz. 1). (9) Richtlijn 2002/21/EG van het Europees Parlement en de Raad van 7 maart 2002 inzake een gemeenschappelijk regelgevingskader voor elektronische-communicatienetwerken en -diensten (Kaderrichtlijn) (PB L 108 van 24.4.2002, blz. 33). (10) Richtlijn 2004/39/EG van het Europees Parlement en de Raad van 21 april 2004 betreffende markten voor financiële instrumenten, tot wijziging van de Richtlijnen 85/611/EEG en 93/6/EEG van de Raad en van Richtlijn 2000/12/EG van het Europees Parlement en de Raad en houdende intrekking van Richtlijn 93/22/EEG van de Raad (PB L 145 van 30.4.2004, blz. 1). (11) Verordening (EG) nr. 1907/2006 van het Europees Parlement en de Raad van 18 december 2006 inzake de registratie en beoordeling van en de autorisatie en beperkingen ten aanzien van chemische stoffen (REACH), tot oprichting van een Europees Agentschap voor chemische stoffen, houdende wijziging van Richtlijn 1999/45/EG en houdende intrekking van Verordening (EEG) nr. 793/93 van de Raad en Verordening (EG) nr. 1488/94 van de Commissie alsmede Richtlijn 76/769/EEG van de Raad en de Richtlijnen 91/155/EEG, 93/67/EEG, 93/105/EG en 2000/21/EG van de Commissie (PB L 396 van 30.12.2006, blz. 1). (12) Richtlijn 2001/95/EG van het Europees Parlement en de Raad van 3 december 2001 inzake algemene productveiligheid (PB L 11 van 15.1.2002, blz. 4). (13) Richtlijn 2013/36/EU van het Europees Parlement en de Raad van 26 juni 2013 betreffende toegang tot het bedrijf van kredietinstellingen en het prudentieel toezicht op kredietinstellingen en beleggingsondernemingen, tot wijziging van Richtlijn 2002/87/EG en tot intrekking van de Richtlijnen 2006/48/EG en 2006/49/EG (PB L 176 van 27.6.2013, blz. 338). (14) Richtlijn 2009/138/EG van het Europees Parlement en de Raad van 25 november 2009 betreffende de toegang tot en uitoefening van het verzekerings- en het herverzekeringsbedrijf (Solvabiliteit II) (PB L 335 van 17.12.2009, blz. 1).

Wetgevingsresolutie van het Europees Parlement van 15 april 2014 over de aanbeveling voor een besluit van de Raad betreffende de toetreding van Kroatië tot het verdrag van 23 juli 1990 ter afschaffing van dubbele belasting in geval van winstcorrecties tussen verbonden ondernemingen (COM(2013)0586 – C7-0381/2013 – 2013/0308(CNS))

P7_TA(2014)0346 A7-0214/2014

(Bijzondere wetgevingsprocedure – raadpleging)

Het Europees Parlement,

–  gezien de aanbeveling van de Commissie aan de Raad (COM(2013)0586),

–  gezien artikel 3, leden 4 en 5, van de Akte van Toetreding van Kroatië, op grond waarvan het Parlement door de Raad is geraadpleegd (C7-0381/2013),

–  gezien artikel 55 van zijn Reglement,

–  gezien het verslag van de Commissie economische en monetaire zaken (A7-0214/2014),

1.  hecht zijn goedkeuring aan de aanbeveling van de Commissie, als geamendeerd door het Parlement;

2.  verzoekt de Raad, wanneer deze voornemens is af te wijken van de door het Parlement goedgekeurde tekst, het Parlement hiervan op de hoogte te stellen;

3.  verzoekt de Raad bij het vaststellen van een datum voor de toepassing van het verdrag van 23 juli 1990 ter afschaffing van dubbele belasting in geval van winstcorrecties tussen verbonden ondernemingen, rekening te houden met de zorgen van het Parlement betreffende de noodzaak om de belastingdruk voor belastingbetalers zoveel mogelijk te beperken;

4.  wenst opnieuw te worden geraadpleegd ingeval de Raad voornemens is ingrijpende wijzigingen aan te brengen in de aanbeveling van de Commissie;

5.  verzoekt zijn Voorzitter het standpunt van het Parlement te doen toekomen aan de Raad en de Commissie, alsmede aan de regeringen en nationale parlementen van Kroatië en de andere lidstaten.

Door de Commissie voorgestelde tekst   Amendement Amendement 1 Voorstel voor een besluit Artikel 3 Het arbitrageverdrag, zoals gewijzigd bij het protocol van 25 mei 1999, de verdragen van 21 december 1995 en 8 december 2004, Besluit 2008/492/EG alsook dit besluit, treedt op XXX[datum] in werking tussen Kroatië en elk van de overige lidstaten van de Europese Unie. Het arbitrageverdrag, zoals gewijzigd bij het protocol van 25 mei 1999, de verdragen van 21 december 1995 en 8 december 2004, Besluit 2008/492/EG alsook dit besluit, treedt op ...* in werking tussen Kroatië en elk van de overige lidstaten van de Europese Unie. ______________ * De dag volgende op die van de bekendmaking van dit besluit in het Publicatieblad van de Europese Unie.

Wetgevingsresolutie van het Europees Parlement van 15 april 2014 over het voorstel voor een verordening van de Raad tot oprichting van de Gemeenschappelijke Onderneming Shift2Rail (COM(2013)0922 – C7-0034/2014 – 2013/0445(NLE))

P7_TA(2014)0347 A7-0259/2014

(Raadpleging)

Het Europees Parlement,

–  gezien het voorstel van de Commissie aan de Raad (COM(2013)0922),

–  gezien artikel 187 en artikel 188, eerste alinea, van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie, op grond waarvan het Parlement door de Raad is geraadpleegd (C7‑0034/2014),

–  gezien artikel 55 van zijn Reglement,

–  gezien het verslag van de Commissie industrie, onderzoek en energie (A7-0259/2014),

1.  hecht zijn goedkeuring aan het Commissievoorstel, als geamendeerd door het Parlement;

2.  verzoekt de Commissie haar voorstel krachtens artikel 293, lid 2, van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie dienovereenkomstig te wijzigen;

3.  verzoekt de Raad, wanneer deze voornemens is af te wijken van de door het Parlement goedgekeurde tekst, het Parlement hiervan op de hoogte te stellen;

4.  wenst opnieuw te worden geraadpleegd ingeval de Raad voornemens is ingrijpende wijzigingen aan te brengen in het voorstel van de Commissie;

5.  verzoekt zijn Voorzitter het standpunt van het Parlement te doen toekomen aan de Raad en aan de Commissie.

Door de Commissie voorgestelde tekst   Amendement Amendement 1 Voorstel voor een verordening Overweging 3 (3)  Verordening (EU) nr. …/2013 van het Europees Parlement en de Raad van … 2013 betreffende de vaststelling van Horizon 2020 - het kaderprogramma voor onderzoek en innovatie 2014-2020 (Kaderprogramma Horizon 2020)12 beoogt een groter effect op onderzoek en innovatie te bewerkstelligen door EU-financiering en -middelen van de private sector te bundelen in publiek-private partnerschappen (PPS) voor gebieden waarop onderzoek en innovatie kunnen bijdragen aan de bredere concurrentiedoelstellingen van de Unie en het oplossen van maatschappelijke uitdagingen. Betrokkenheid van de Unie bij deze partnerschappen kan de vorm aannemen van financiële bijdragen aan krachtens artikel 187 van het Verdrag opgerichte gemeenschappelijke ondernemingen. (3)  Verordening (EU) nr. 1291/2013 van het Europees Parlement en de Raad12 (Kaderprogramma Horizon 2020) beoogt een groter effect op onderzoek en innovatie te bewerkstelligen door financiering uit het kaderprogramma Horizon 2020 en uit de private sector te bundelen in publiek-private partnerschappen voor kerngebieden waarop onderzoek en innovatie kunnen bijdragen aan de bredere concurrentiedoelstellingen van de Unie, een hefboomwerking kunnen uitoefenen op particuliere investeringen en maatschappelijke uitdagingen kunnen helpen oplossen. Deze partnerschappen moeten gebaseerd zijn op een verbintenis voor de lange termijn, met een evenwichtige bijdrage door alle partners, waarbij deze partnerschappen worden afgerekend op het behalen van hun doelstellingen, en worden afgestemd op de strategische doelstellingen van de Unie op het vlak van onderzoek, ontwikkeling en innovatie. Het beheer en de werking van deze partnerschappen moeten open, transparant, doeltreffend en efficiënt zijn, en een breed scala aan belanghebbenden die op hun specifieke vakgebieden actief zijn, de gelegenheid bieden deel te nemen op basis van een verbintenis voor de lange termijn. Betrokkenheid van de Unie bij deze partnerschappen kan de vorm aannemen van financiële bijdragen aan gemeenschappelijke ondernemingen die op basis van artikel 187 van het Verdrag zijn opgericht bij Besluit nr. 1982/2006/EG van het Europees Parlement en de Raad12a ("het zevende kaderprogramma"). __________________ __________________ 12 PB … [KP H2020]. 12 Verordening (EU) nr. 1291/2013 van het Europees Parlement en de Raad van 11 december 2013 tot vaststelling van Horizon 2020 - het kaderprogramma voor onderzoek en innovatie (2014 -2020) en tot intrekking van Besluit nr. 1982/2006/EG (PB L 347 van 20.12.2013, blz. 104). 12a Besluit nr. 1982/2006/EG van het Europees Parlement en de Raad van 18 december 2006 betreffende het zevende kaderprogramma van de Europese Gemeenschap voor activiteiten op het gebied van onderzoek, technologische ontwikkeling en demonstratie (2007-2013) (PB L 412 van 30.12.2006, blz. 1).. Amendement 2 Voorstel voor een verordening Overweging 4 (4)  Overeenkomstig Besluit (EU) nr. …/2013 van de Raad van ... 2013 betreffende de vaststelling van het specifieke programma voor de tenuitvoerlegging van Horizon 2020 (2014-2020)13 dienen onder het kaderprogramma van Horizon 2020 opgerichte gemeenschappelijke ondernemingen te worden ondersteund onder de voorwaarden omschreven in dat besluit. (4)  Overeenkomstig Verordening (EU) nr. 1291/2013 en Besluit 2013/743/EU van de Raad kunnen de in het kaderprogramma Horizon 2020 opgerichte gemeenschappelijke ondernemingen worden ondersteund onder de voorwaarden omschreven in dat besluit. __________________ __________________ 13 PB … [SP H2020]. 13 Besluit nr. 2013/743/EU van de Raad van 3 december 2013 tot vaststelling van het specifieke programma tot uitvoering van "Horizon 2020" - het kaderprogramma voor onderzoek en innovatie (2014 2020) en tot intrekking van de Besluiten 2006/971/EG, 2006/972/EG, 2006/973/EG, 2006/974/EG en 2006/975/EG (PB L 347 van 20.12.2013, blz. 965). Amendement 3 Voorstel voor een verordening Overweging 7 (7)  De Gemeenschappelijke Onderneming Shift2Rail (hierna: Gemeenschappelijke Onderneming S2R) moet worden opgericht als PPS die als doel heeft het EU-onderzoek en de investeringen in innovatie in de spoorwegsector te stimuleren en beter te coördineren teneinde de overschakeling naar een meer geïntegreerde, efficiënte, duurzame en aantrekkelijke EU-spoorwegmarkt te faciliteren en te versnellen overeenkomstig de commerciële behoeften van de spoorwegsector en de algemene doelstelling om een eengemaakte Europese spoorwegruimte tot stand te brengen. De Gemeenschappelijke Onderneming S2R moet met name bijdragen aan de specifieke doelstelling van het Witboek 2011 en het vierde spoorwegpakket, waaronder een efficiëntere spoorwegsector voor de overheidsfinanciën, een sterke uitbreiding of modernisering van de capaciteit van het spoornet, zodat het spoor effectief kan concurreren en een veel groter marktaandeel in passagiers- en goederenvervoer kan verwerven; een verbetering van de kwaliteit van de spoorvervoersdiensten door in te spelen op de behoeften van treinpassagiers en verladers; het wegwerken van technische belemmeringen inzake interoperabiliteit; en de reductie van de externe kosten van spoorvervoer. De voortgang van de Gemeenschappelijke Onderneming S2R bij de verwezenlijking van deze doelstellingen moet worden getoetst aan kernprestatie-indicatoren. (7)  De Gemeenschappelijke Onderneming Shift2Rail (hierna: Gemeenschappelijke Onderneming S2R) moet worden opgericht als PPS die als doel heeft het EU-onderzoek en de investeringen in innovatie in de spoorwegsector te stimuleren en beter te coördineren en tegelijkertijd nieuwe werkgelegenheid te creëren, teneinde de overschakeling naar een meer geïntegreerde, gebruiksvriendelijke, efficiënte, duurzame en aantrekkelijke EU-spoorwegmarkt te faciliteren en te versnellen overeenkomstig de commerciële behoeften van de spoorwegsector en de algemene doelstelling om een eengemaakte Europese spoorwegruimte tot stand te brengen. De Gemeenschappelijke Onderneming S2R moet met name bijdragen aan de specifieke doelstelling van het Witboek 2011 en het vierde spoorwegpakket, waaronder een efficiëntere spoorwegsector voor de overheidsfinanciën, een sterke uitbreiding of modernisering van de capaciteit van het spoornet, zodat het spoor effectief kan concurreren en een veel groter marktaandeel in passagiers- en goederenvervoer kan verwerven; een verbetering van de kwaliteit van de spoorvervoersdiensten door in te spelen op de behoeften van treinpassagiers en verladers; het wegwerken van technische belemmeringen inzake interoperabiliteit; en de reductie van de externe kosten van spoorvervoer. De voortgang van de Gemeenschappelijke Onderneming S2R bij de verwezenlijking van deze doelstellingen moet worden getoetst aan kernprestatie-indicatoren. Amendement 4 Voorstel voor een verordening Overweging 7 bis (nieuw) (7 bis)  De Gemeenschappelijke Onderneming S2R moet op open en transparante wijze werken en alle relevante informatie tijdig aan de betrokken instanties verstrekken, en moet haar activiteiten onder de aandacht brengen, onder meer via voorlichtings- en verspreidingsactiviteiten voor een breder publiek. Het reglement van orde van de instanties van de Gemeenschappelijke Onderneming S2R moet openbaar worden gemaakt. Amendement 5 Voorstel voor een verordening Overweging 11 bis (nieuw) (11 bis)  Het kaderprogramma Horizon 2020 moet bijdragen aan het dichten van de kloof tussen onderzoek en innovatie binnen de Unie, door synergieën met de Europese structuur- en investeringsfondsen (ESIF) te stimuleren. De Gemeenschappelijke Onderneming S2R moet derhalve gericht zijn op de ontwikkeling van nauwe wisselwerkingen met de Europese structuur- en investeringsfondsen, die specifiek kunnen bijdragen tot de versterking van de lokale, regionale en nationale onderzoeks- en innovatiecapaciteiten op het terrein van de Gemeenschappelijke Onderneming S2R en die de inspanningen op het gebied van slimme specialisatie kunnen ondersteunen. Amendement 6 Voorstel voor een verordening Overweging 12 (12)  Voor de verwezenlijking van haar doelstellingen moet de Gemeenschappelijke Onderneming S2R financiële bijstand bieden, hoofdzakelijk in de vorm van subsidies aan leden en via de meest geschikte maatregelen zoals aankopen of subsidies na oproepen tot het indienen van voorstellen. (12)  Voor de verwezenlijking van haar doelstellingen en om de eerlijke deelname van andere ondernemingen, in het bijzonder kleine en middelgrote ondernemingen (kmo's) en andere investeerders te waarborgen, en om de modernisering van een geïntegreerde Europese spoorwegsector te ondersteunen, moet de Gemeenschappelijke Onderneming S2R de EU-bijdrage aan de acties verstrekken via open en transparante procedures, hoofdzakelijk in de vorm van subsidies aan leden, zoals aankopen of subsidies na open en transparante oproepen tot het indienen van voorstellen. Amendement 7 Voorstel voor een verordening Overweging 12 bis (nieuw) (12 bis)  Met het oog op het algemene doel van het kaderprogramma Horizon 2020 om het Europese financieringslandschap voor onderzoek en innovatie sterker te vereenvoudigen en te harmoniseren, moeten in de gemeenschappelijke ondernemingen eenvoudige bestuursmodellen worden vastgesteld en mogen geen andere regelingen worden toegepast dan die uit het kaderprogramma Horizon 2020. Amendement 8 Voorstel voor een verordening Overweging 13 (13)  De Gemeenschappelijke Onderneming S2R moet op transparante wijze werken en alle beschikbare relevante informatie verstrekken aan de betrokken instanties en haar activiteiten dienovereenkomstig promoten. (13)  De Gemeenschappelijke Onderneming S2R moet op open en transparante wijze werken en een mechanisme instellen voor overleg met alle belanghebbende actoren die gebruikmaken van de goederen en diensten van de spoorwegsector, en alle beschikbare relevante informatie verstrekken aan de betrokken instanties en haar activiteiten dienovereenkomstig promoten. Amendement 9 Voorstel voor een verordening Overweging 13 bis (nieuw) (13 bis)  De Gemeenschappelijke Onderneming S2R moet tevens gebruikmaken van door de Commissie beheerde elektronische middelen om te zorgen voor openheid en transparantie en om deelname te vereenvoudigen. Derhalve moeten de oproepen van de Gemeenschappelijke Onderneming S2R tot het indienen van voorstellen ook worden gepubliceerd op het portaal voor deelnemers en via andere door de Commissie beheerde elektronische verspreidingswijzen met betrekking tot Horizon 2020. Bovendien moet de Gemeenschappelijke Onderneming S2R, in een passend formaat en met een frequentie die in overeenstemming is met de verslagleggingsvereisten van de Commissie, relevante gegevens beschikbaar stellen over onder meer voorstellen, aanvragers, subsidies en deelnemers, om deze op te kunnen nemen in de door de Commissie beheerde elektronische verslagleggings- en verspreidingssystemen in het kader van Horizon 2020. Amendement 10 Voorstel voor een verordening Overweging 14 bis (nieuw) (14 bis)  Onverminderd de tussentijdse evaluatie als bedoeld in artikel 11 en overeenkomstig artikel 32 van Verordening (EU) nr. 1291/2013 en als onderdeel van de tussentijdse evaluatie van het kaderprogramma Horizon 2020, moeten gemeenschappelijke ondernemingen als bijzondere financieringsinstrumenten van het kaderprogramma Horizon 2020 worden onderworpen aan een grondige beoordeling die onder meer een analyse van de openheid, transparantie en doeltreffendheid van publiek-private partnerschappen omvat, op basis van artikel 187 VWEU.   Amendement 11 Voorstel voor een verordening Overweging 16 (16)  Deelname aan door de Gemeenschappelijke Onderneming S2R gefinancierde acties onder contract dient te gebeuren met inachtneming van Verordening (EU) nr. …/2013 van het Europees Parlement en de Raad van … 2013 tot vaststelling van de regels voor de deelname aan en de verspreiding van de resultaten van "Horizon 2020 – het kaderprogramma voor onderzoek en innovatie (2014-2020)"16. (16)  Deelname aan door de Gemeenschappelijke Onderneming S2R gefinancierde acties onder contract dient te gebeuren met inachtneming van Verordening (EU) nr. 1290/2013 van het Europees Parlement en de Raad16. De Gemeenschappelijke Onderneming S2R moet er bovendien op toezien dat die regels consequent worden toegepast, op basis van de desbetreffende maatregelen die de Commissie heeft vastgesteld. __________________ __________________ 16 PB … [DR H2020]. 16 Verordening (EU) nr. 1290/2013 van het Europees Parlement en de Raad van 11 december 2013 tot vaststelling van de regels voor de deelname aan acties en de verspreiding van resultaten in het kader van "Horizon 2020 – het kaderprogramma voor onderzoek en innovatie (2014-2020)" en tot intrekking van Verordening (EG) nr. 1906/2006 (PB L 347, 20.12.2013, blz. 81). Amendement 12 Voorstel voor een verordening Overweging 16 bis (nieuw) (16 bis)  De Gemeenschappelijke Onderneming S2R moet bij de classificatie van technologisch onderzoek, productontwikkeling en demonstratie rekening houden met de OESO-definities betreffende het niveau van technologische paraatheid (TRL). Amendement 13 Voorstel voor een verordening Overweging 20 bis (nieuw) (20 bis)  Gezien het algemene doel van het kaderprogramma Horizon 2020, namelijk meer eenvoud en samenhang, moet in alle oproepen tot het indienen van voorstellen in het kader van de Gemeenschappelijke Onderneming S2R de looptijd van het kaderprogramma Horizon 2020 in acht worden genomen. Amendement 14 Voorstel voor een verordening Overweging 21 (21)   Overeenkomstig artikel 287, lid 1, van het Verdrag kan het instellingsbesluit van door de Unie ingestelde organen of instanties het onderzoek van de rekeningen van alle ontvangsten en uitgaven van die organen of instanties door de Rekenkamer uitsluiten. Overeenkomstig artikel 60, lid 5, van Verordening (EU, Euratom) nr. 966/2012 moeten de rekeningen van de uit hoofde van artikel 209 van Verordening (EU, Euratom) nr. 966/2012 ingestelde organen worden onderzocht door een onafhankelijk auditorgaan dat onder meer advies moet uitbrengen over de betrouwbaarheid van de rekeningen en de wettigheid en regelmatigheid van de onderliggende verrichtingen. De rekeningen van de Gemeenschappelijke Onderneming S2R hoeven niet te worden onderzocht door de Rekenkamer omdat moet worden vermeden dat die rekeningen tweemaal worden onderzocht. (21)  Gezien de specifieke aard en de huidige status van de gemeenschappelijke ondernemingen, en om te zorgen voor continuïteit met het zevende kaderprogramma, moet de afzonderlijke kwijting voor de gemeenschappelijke ondernemingen worden gehandhaafd. In afwijking van artikel 60, lid 7, en artikel 209 van Verordening (EU, Euratom) nr. 966/2012, moet derhalve voor de uitvoering van de begroting van de Gemeenschappelijke Onderneming S2R kwijting worden verleend door het Europees Parlement op aanbeveling van de Raad. De verslagleggingsvoorschriften van artikel 60, lid 5, van Verordening (EU, Euratom) nr. 966/2012 zijn derhalve niet van toepassing op de bijdrage van de Unie aan de Gemeenschappelijke Onderneming S2R, maar moeten zo veel mogelijk in overeenstemming worden gebracht met de bijdragen die voor organen zijn beoogd in artikel 208 van die verordening. De controle van de rekeningen en van de wettigheid en regelmatigheid van de onderliggende verrichtingen dient door de Rekenkamer te worden uitgevoerd. Amendement 15 Voorstel voor een verordening Overweging 23 bis (nieuw) (23 bis)  Gezien het belang van voortdurende innovatie voor het concurrentievermogen van de vervoersector van de Unie en het aantal gemeenschappelijke ondernemingen op dit terrein, moet, met name met het oog op de tussentijdse evaluatie van het kaderprogramma Horizon 2020, tijdig worden geanalyseerd of de juiste inspanningen worden geleverd bij onderzoek in samenwerkingsverband op het vlak van vervoer. Amendement 16 Voorstel voor een verordening Artikel 1 – lid 1 1.  Met het oog op de coördinatie en het beheer van de EU-investeringen in onderzoek en innovatie in de Europese spoorwegsector wordt tot 31 december 2024 een gemeenschappelijke onderneming opgericht als bedoeld in artikel 187 van het Verdrag (de Gemeenschappelijke Onderneming Shift2Rail of Gemeenschappelijke Onderneming S2R). 1.  Met het oog op de coördinatie en het beheer van de EU-investeringen in onderzoek en innovatie in de Europese spoorwegsector wordt tot 31 december 2024 een gemeenschappelijke onderneming opgericht als bedoeld in artikel 187 van het Verdrag (de Gemeenschappelijke Onderneming Shift2Rail of Gemeenschappelijke Onderneming S2R). Teneinde rekening te houden met de looptijd van het kaderprogramma Horizon 2020 moeten oproepen tot het indienen van voorstellen in het kader van de Gemeenschappelijke Onderneming S2R uiterlijk op 31 december 2020 geopend worden. In met redenen omklede gevallen kunnen oproepen tot het indienen van voorstellen worden gedaan tot en met 31 december 2021. Amendement 17 Voorstel voor een verordening Artikel 2 – lid 1 – letter b (b)  via een omvattende en gecoördineerde aanpak van op de behoeften van het spoorwegsysteem en zijn gebruikers afgestemde onderzoeks- en innovatieprojecten bijdragen tot de totstandbrenging van de Europese spoorwegruimte, tot een snellere en goedkopere overschakeling naar een aantrekkelijker, concurrerend, efficiënt en duurzaam Europees spoorwegsysteem en tot een modale verschuiving van wegverkeer en luchtvaart naar vervoer per spoor. Projecten bestrijken rollend materieel, infrastructuur en verkeersbeheer (voor de marktsegmenten goederen, passagiersverkeer over lange afstand, regionaal, lokaal en stedelijk vervoer), alsmede de intermodale verknoping tussen het spoor en andere vervoerswijzen met het oog op het aanbieden van geïntegreerde reis- en vervoersoplossingen van deur-tot-deur – van ondersteuning bij de transactie tot bijstand onderweg; (b)  via een omvattende en gecoördineerde aanpak van op de behoeften van het spoorwegsysteem en zijn gebruikers afgestemde onderzoeks- en innovatieprojecten bijdragen tot de totstandbrenging van de Europese spoorwegruimte, tot een snellere en goedkopere overschakeling naar een aantrekkelijker, gebruiksvriendelijk (ook voor personen met beperkte mobiliteit), concurrerend, efficiënt en duurzaam Europees spoorwegsysteem, tot een modale verschuiving van wegverkeer en luchtvaart naar vervoer per spoor, en tot de ontwikkeling van een sterke en concurrerende Europese spoorwegsector. Projecten bestrijken rollend materieel, infrastructuur en verkeersbeheer (voor de marktsegmenten goederen, passagiersverkeer over lange afstand, regionaal, lokaal en stedelijk vervoer), alsmede de intermodale verknoping tussen het spoor en andere vervoerswijzen met het oog op het aanbieden van geïntegreerde reis- en vervoersoplossingen van deur-tot-deur – van ondersteuning bij de transactie tot bijstand onderweg; Amendement 18 Voorstel voor een verordening Artikel 2 – lid 1 – letter d (d)  optreden als centraal aanspreekpunt voor op EU-niveau gefinancierde onderzoeks- en innovatieprojecten op het gebied van spoorvervoer, de coördinatie tussen die projecten waarborgen en alle belanghebbenden relevante informatie verstrekken; (d)  een centrale rol spelen in op EU-niveau gefinancierde onderzoeks- en innovatieprojecten op het gebied van spoorvervoer, de coördinatie tussen die projecten waarborgen en alle belanghebbenden relevante informatie verstrekken; Amendement 19 Voorstel voor een verordening Artikel 2 – lid 1 – letter e (e)  actief promoten van de deelname en sterke betrokkenheid van alle relevante belanghebbenden uit de volledige spoorwaardeketen alsmede van buiten de traditionele spoorwegindustrie, met name fabrikanten van spooruitrusting (zowel rollend materieel als treinbesturingssystemen) en hun toeleveranciers, infrastructuurbeheerders, spoorwegexploitanten (goederen en passagiers), leasingbedrijven van spoorvoertuigen, certificeringsbureaus, belangenorganisaties van beroepspersoneel, gebruikersverenigingen (goederen en passagiers) en relevante wetenschappelijke instellingen of de relevante wetenschappelijke gemeenschap. Deelname van kleine en middelgrote ondernemingen als gedefinieerd in Aanbeveling 2003/361/EG van de Commissie20, wordt aangemoedigd. (e)  actief promoten van de deelname en sterke betrokkenheid van alle relevante belanghebbenden uit de volledige spoorwaardeketen alsmede van buiten de traditionele spoorwegindustrie, met name fabrikanten van spooruitrusting (zowel rollend materieel als treinbesturings- en verkeersbeheersystemen) en hun toeleveranciers, infrastructuurbeheerders, spoorwegexploitanten (goederen en passagiers), leasingbedrijven van spoorvoertuigen, certificeringsbureaus, belangenorganisaties van beroepspersoneel, gebruikersverenigingen (goederen en passagiers) en relevante wetenschappelijke instellingen of de relevante wetenschappelijke gemeenschap. Deelname van kleine en middelgrote ondernemingen als gedefinieerd in Aanbeveling 2003/361/EG van de Commissie20, wordt aangemoedigd. __________________ __________________ 20 Aanbeveling 2003/361/EG van de Commissie van 6 mei 2003 betreffende de definitie van kleine, middelgrote en micro-ondernemingen (PB L 124 van 20.5.2003, blz. 36). 20 Aanbeveling 2003/361/EG van de Commissie van 6 mei 2003 betreffende de definitie van kleine, middelgrote en micro-ondernemingen (PB L 124 van 20.5.2003, blz. 36). Amendement 20 Voorstel voor een verordening Artikel 2 – lid 1 – letter e bis (nieuw) (e bis) maatregelen uitvoeren ter bevordering van de deelname van kmo's, universiteiten en onderzoekscentra. In dit verband moeten belemmeringen voor de deelname van nieuwkomers aan de Gemeenschappelijke Onderneming S2R in kaart worden gebracht en worden aangepakt. Amendement 21 Voorstel voor een verordening Artikel 2 – lid 1 – letter e ter (nieuw) (e ter) streven naar complementariteit en nauwe synergieën met de Europese structuur- en investeringsfondsen ("ESIF") om te helpen de onderzoeks- en innovatiekloof in Europa te overbruggen. Indien mogelijk moet de interoperabiliteit tussen het kaderprogramma Horizon 2020 en die fondsen worden bevorderd en cumulatieve of gecombineerde financiering worden aangemoedigd. Binnen deze context zullen de maatregelen erop gericht zijn het potentieel van het aanwezige talent in Europa volledig aan te boren, en daarbij het economische en sociale effect van onderzoek en innovatie te optimaliseren, terwijl de maatregelen zich duidelijk onderscheiden van, maar toch een goede aanvulling vormen op het beleid en de activiteiten van de ESIF. Amendement 22 Voorstel voor een verordening Artikel 3 – lid 1 – inleidende formule 1.  De financiële bijdrage van de Unie aan Shift2Rail bedraagt maximaal EUR 450 miljoen, met inbegrip van EVA-bijdragen, en wordt betaald uit de kredieten in de algemene begroting van de Unie die gereserveerd zijn voor het specifieke programma van Horizon 2020 tot uitvoering van het kaderprogramma Horizon 2020 overeenkomstig artikel 58, lid 1, onder c), punt iv), en de artikelen 60 en 61 van Verordening (EU, Euratom) nr. 966/2012 voor organen als bedoeld in artikel 209 van die verordening. Dat bedrag omvat: 1.  De financiële bijdrage van de Unie aan Shift2Rail bedraagt maximaal EUR 450 miljoen, met inbegrip van de bijdragen van de lidstaten van de Europese Vrijhandelsassociatie (EVA), en wordt betaald uit de kredieten in de algemene begroting van de Unie die gereserveerd zijn voor het specifieke programma van Horizon 2020 tot uitvoering van het kaderprogramma Horizon 2020 overeenkomstig artikel 58, lid 1, onder c), punt iv), en de artikelen 60 en 61 van Verordening (EU, Euratom) nr. 966/2012 voor organen als bedoeld in artikel 209 van die verordening. Dat bedrag omvat: Amendement 23 Voorstel voor een verordening Artikel 3 – lid 2 2.  Bovenop de in lid 1 bedoelde bijdrage kunnen aanvullende fondsen uit andere EU-instrumenten worden toegewezen om de acties voor de implementatie van belangrijke resultaten van de Gemeenschappelijk Onderneming S2R te ondersteunen. 2.  Bovenop de in lid 1 bedoelde bijdrage kunnen aanvullende fondsen uit andere EU-instrumenten worden toegewezen om de acties voor de implementatie van belangrijke innovatieve resultaten van de Gemeenschappelijk Onderneming S2R te ondersteunen. Amendement 24 Voorstel voor een verordening Artikel 3 – lid 4 – letters d en d bis (nieuw) (d)  de regelingen betreffende het verstrekken van de benodigde gegevens om de Commissie in staat te stellen haar onderzoeks- en innovatiebeleid uit te stippelen en aan haar verslagleggings- en informatieverplichtingen te voldoen; (d)  de regelingen betreffende het verstrekken van de benodigde gegevens om de Commissie in staat te stellen te voldoen aan haar verplichtingen met betrekking tot verspreiding en verslaglegging, waaronder op het portaal voor deelnemers en via andere door de Commissie beheerde elektronische verspreidingswijzen met betrekking tot Horizon 2020; (d bis) bepalingen om oproepen tot het indienen van voorstellen van de Gemeenschappelijke Onderneming S2R ook te publiceren op het portaal voor deelnemers en via andere door de Commissie beheerde elektronische verspreidingswijzen met betrekking tot Horizon 2020; Amendement 25 Voorstel voor een verordening Artikel 4 – lid 4 4.  Voor de waardering in natura van de bijdragen als bedoeld in het tweede lid onder b), en in bepaling 15, lid 3, onder b), van de in bijlage I vastgestelde statuten worden de kosten vastgesteld volgens de gebruikelijke kostenberekeningsmethoden van de betreffende entiteiten, overeenkomstig de boekhoudkundige normen die van toepassing zijn in het land waar de betrokken entiteit is gevestigd en overeenkomstig de geldende internationale boekhoudnormen/internationale normen voor financiële verslaglegging. De kosten worden gecertificeerd door een onafhankelijke externe auditor die is aangewezen door de betreffende entiteit. De raming van de bijdragen wordt door de gemeenschappelijke onderneming S2R geverifieerd. Indien er twijfel blijft bestaan, mag de waardering worden gecontroleerd door de Gemeenschappelijke Onderneming S2R, overeenkomstig bepaling 20 van de statuten. 4.  Voor de waardering van de bijdragen als bedoeld in het tweede lid onder b), en in bepaling 15, lid 3, onder b), van de in bijlage I vastgestelde statuten worden de kosten vastgesteld volgens de gebruikelijke kostenberekeningsmethoden van de betreffende entiteiten, overeenkomstig de boekhoudkundige normen die van toepassing zijn in het land waar de betrokken entiteit is gevestigd en overeenkomstig de geldende internationale boekhoudnormen/internationale normen voor financiële verslaglegging. De kosten worden gecertificeerd door een onafhankelijke externe auditor die is aangewezen door de betreffende entiteit. De ramingsmethode mag door de Gemeenschappelijke Onderneming S2R worden geverifieerd indien er twijfel bestaat over de certificering. Voor de toepassing van deze verordening worden de kosten die gemaakt worden bij aanvullende activiteiten niet gecontroleerd door de Gemeenschappelijke Onderneming S2R of door een orgaan van de Unie. Amendement 26 Voorstel voor een verordening Artikel 4 – lid 6 6.  In aanvulling op lid 5, kan de Commissie overgaan tot het beëindigen, evenredig verlagen of opschorten van de financiële bijdrage van de Unie aan de Gemeenschappelijke Onderneming S2R dan wel tot het inleiden van de in bepaling 23, lid 2, van de in bijlage I opgenomen statuten bedoelde ontbindingsprocedure indien de leden of de aan hen gelieerde entiteiten de in het tweede lid bedoelde bijdragen niet verstrekken, slechts gedeeltelijk verstrekken of te laat verstrekken. 6.  In aanvulling op lid 5, kan de Commissie overgaan tot het beëindigen, evenredig verlagen of opschorten van de financiële bijdrage van de Unie aan de Gemeenschappelijke Onderneming S2R dan wel tot het inleiden van de in bepaling 23, lid 2, van de in bijlage I opgenomen statuten bedoelde ontbindingsprocedure indien de leden of de aan hen gelieerde entiteiten de in het tweede lid bedoelde bijdragen niet verstrekken, slechts gedeeltelijk verstrekken of te laat verstrekken. Het besluit van de Commissie belet niet dat subsidiabele kosten die op het moment waarop het eerder genoemde besluit aan de Gemeenschappelijke Onderneming S2R wordt medegedeeld, al door leden van de Gemeenschappelijke Onderneming S2R waren gemaakt of vastgelegd, worden vergoed. Amendement 27 Voorstel voor een verordening Artikel 5 – alinea 1 De Gemeenschappelijke Onderneming S2R neemt een specifieke financiële regeling aan overeenkomstig artikel 209 van Verordening (EU, Euratom) nr. 966/2012 en Verordening (EU) nr. … [Gedelegeerde Verordening betreffende de financiële modelregeling voor instanties als bedoeld in artikel 209 van het Financieel Reglement]. Onverminderd artikel 12, neemt de Gemeenschappelijke Onderneming S2R een specifieke financiële regeling aan overeenkomstig artikel 209 van Verordening (EU, Euratom) nr. 966/2012 en Verordening (EU) nr. … [Gedelegeerde verordening betreffende de financiële modelregeling voor publiek-private partnerschappen]. Amendement 28 Voorstel voor een verordening Artikel 6 – lid 2 – alinea 2 Overeenkomstig artikel 110 van het statuut neemt de raad van bestuur op basis van artikel 2, lid 1, van het statuut en op basis van artikel 6 van de regeling die van toepassing is op de andere personeelsleden, een besluit aan om de bevoegdheden tot aanstelling te delegeren aan de uitvoerend directeur en de voorwaarden vast te stellen waaronder die delegatie kan worden geschorst. De uitvoerend directeur mag deze bevoegdheid op zijn beurt subdelegeren. Overeenkomstig artikel 110 van het statuut neemt de raad van bestuur op basis van artikel 2, lid 1, van het statuut en op basis van artikel 6 van de regeling die van toepassing is op de andere personeelsleden, een besluit aan om de bevoegdheden tot aanstelling te delegeren aan de uitvoerend directeur en de voorwaarden vast te stellen waaronder die delegatie kan worden geschorst. De uitvoerend directeur brengt aan de raad van bestuur verslag uit over de gedelegeerde bevoegdheden en mag deze bevoegdheden subdelegeren. Amendement 29 Voorstel voor een verordening Artikel 9 – alinea 2 2.  In geval van niet-contractuele aansprakelijkheid vergoedt de Gemeenschappelijke Onderneming S2R, overeenkomstig de algemene beginselen die de wetgevingen van de lidstaten gemeen hebben, alle schade die door haar personeel bij de uitoefening van zijn taken is veroorzaakt. 2.  In geval van niet-contractuele aansprakelijkheid vergoedt de Gemeenschappelijke Onderneming S2R, overeenkomstig de algemene beginselen die de wetgevingen van de lidstaten gemeen hebben, alle schade die door haar personeel of de leden van de raad van bestuur bij de uitoefening van hun taken is veroorzaakt. Amendement 30 Voorstel voor een verordening Artikel 11 – lid 1 1.  Uiterlijk op 31 december 2017 verricht de Commissie een tussentijdse evaluatie van de Gemeenschappelijke Onderneming S2R. De Commissie zendt de conclusies van de evaluatie en haar opmerkingen uiterlijk op 30 juni 2018 toe aan het Europees Parlement en de Raad. 1.  Uiterlijk op 30 juni 2017 verricht de Commissie met de hulp van onafhankelijke deskundigen een tussentijdse evaluatie van de Gemeenschappelijke Onderneming S2R, met inbegrip van een beoordeling van de betrokkenheid van en de openstelling voor kleine en middelgrote ondernemingen, alsmede van de administratieve werking van de Gemeenschappelijke Onderneming S2R, met speciale aandacht voor de aanpak van administratieve problemen of lasten. De Commissie stelt een verslag op van die evaluatie, waarin de conclusies van de evaluatie en opmerkingen van de Commissie zijn opgenomen. Zij stuurt dit verslag uiterlijk op 31 december 2017 naar het Europees Parlement en de Raad. Bij de grondige beoordeling en de tussentijdse evaluatie als bedoeld in artikel 32 van Verordening (EU) nr. 1291/2013 wordt rekening gehouden met de resultaten van de tussentijdse evaluatie van de Gemeenschappelijke Onderneming S2R. Amendement 31 Voorstel voor een verordening Artikel 12 – lid 1 1.  De kwijting voor de uitvoering van de begroting betreffende de bijdrage van Unie aan de Gemeenschappelijke Onderneming S2R maakt deel uit van de kwijting die door het Europees Parlement op aanbeveling van de Raad aan de Commissie wordt verleend overeenkomstig de in artikel 319 van het Verdrag bedoelde procedure. 1.  In afwijking van artikel 60, lid 7, en artikel 209 van Verordening (EU, Euratom) nr. 966/2012, wordt de kwijting voor de uitvoering van de begroting van de Gemeenschappelijke Onderneming S2R door het Europees Parlement op aanbeveling van de Raad verleend overeenkomstig de procedure die is vastgelegd in het financieel reglement van de Gemeenschappelijke Onderneming S2R. Amendement 32 Voorstel voor een verordening Artikel 12 – lid 2 2.  De Gemeenschappelijke Onderneming S2R werkt volledig samen met de instellingen die bij de kwijtingsprocedure betrokken zijn en verstrekt waar nodig de vereiste aanvullende informatie. In dit kader kan zij worden gevraagd zich te laten vertegenwoordigen op vergaderingen met de relevante instellingen of organen en bijstand te verlenen aan de gedelegeerde ordonnateur van de Commissie. Schrappen Amendement 33 Voorstel voor een verordening Artikel 14 – lid 1 1.  Onverminderd bepaling 19, lid 4, van de in bijlage I opgenomen statuten verleent de Gemeenschappelijke Onderneming S2R de diensten van de Commissie en andere door de Gemeenschappelijke Onderneming S2R of de Commissie gemachtigde personen, alsmede de Rekenkamer, toegang tot haar terreinen en gebouwen en tot alle informatie, met inbegrip van informatie in elektronische vorm, die benodigd is voor het uitvoeren van hun audits. 1.  De Gemeenschappelijke Onderneming S2R verleent de diensten van de Commissie en andere door de Gemeenschappelijke Onderneming S2R of de Commissie gemachtigde personen, alsmede de Rekenkamer, toegang tot haar terreinen en gebouwen en tot alle informatie, met inbegrip van informatie in elektronische vorm, die benodigd is voor het uitvoeren van hun audits. Amendement 34 Voorstel voor een verordening Artikel 14 – lid 5 bis (nieuw) 5 bis.  De personeelsleden van de Gemeenschappelijke Onderneming, de uitvoerend directeur en de leden van de raad van bestuur onthullen onverwijld gevallen van fraude waarvan zij gedurende de uitoefening van hun functies of mandaten bij OLAF kennis hebben genomen, zonder dat zij daar vervolgens op enigerlei wijze aansprakelijk voor worden gesteld. Amendement 35 Voorstel voor een verordening Artikel 17 – alinea 1 bis (nieuw) Met het oog op het algemene doel van het kaderprogramma Horizon 2020 om het Europese financieringslandschap voor onderzoek en innovatie sterker te vereenvoudigen en te harmoniseren, mogen gemeenschappelijke ondernemingen geen andere regelingen toepassen dan die uit het kaderprogramma Horizon 2020. Amendement 36 Voorstel voor een verordening Bijlage I – bepaling 1 – paragraaf 1 1.  "geassocieerd lid": een in een lidstaat of een met het Kaderprogramma Horizon 2020 geassocieerd land gevestigde juridische entiteit of een groepering of consortium van juridische entiteiten, die is geselecteerd overeenkomstig de in bepaling 4, lid 2, vastgestelde procedure, die voldoet aan de in bepaling 4, leden 3 en 4, vastgestelde voorwaarden en die de onderhavige statuten heeft aanvaard door ondertekening van een instemmingsbrief; 1.  "geassocieerd lid": een in een lidstaat of een met het Kaderprogramma Horizon 2020 geassocieerd land gevestigde juridische entiteit of een groepering of consortium van juridische entiteiten, die is geselecteerd overeenkomstig de in bepaling 4, lid 2, vastgestelde procedure, die voldoet aan de in bepaling 4, leden 3 en 4, vastgestelde voorwaarden en die de onderhavige statuten heeft aanvaard door ondertekening van een instemmingsbrief na een besluit van het orgaan dat belast is met hun bestuur; Amendement 37 Voorstel voor een verordening Bijlage I – bepaling 1 – paragraaf 2 2.  "ander stichtend lid dan de Unie": de in bijlage II genoemde contribuanten die zich individueel hebben verbonden tot een eigen inbreng van minstens EUR 30 miljoen gedurende de looptijd van de gemeenschappelijk onderneming S2R en die de onderhavige statuten hebben aanvaard door ondertekening van een instemmingsbrief; 2.  "ander stichtend lid dan de Unie": afzonderlijke juridische entiteiten die zich individueel hebben verbonden tot een eigen inbreng van minstens EUR 30 miljoen gedurende de looptijd van de Gemeenschappelijke Onderneming S2R, op basis van een gedeelde visie, en die de onderhavige statuten hebben aanvaard door ondertekening van een instemmingsbrief na een besluit door het orgaan dat belast is met hun bestuur. De stichtende leden worden opgesomd in bijlage II; Amendement 38 Voorstel voor een verordening Bijlage I – bepaling 1 – paragraaf 3 – inleidende formule 3.  "innovatieprogramma's" of "IP's": de thematische gebieden die de basis vormen voor de structuur van het masterplan S2R, als bedoeld in lid 4. De selectie van de IP's gebeurt op basis van de mogelijke prestatiewinst in één of meer operationele domeinen en als onderdeel van een spoorwegsysteembenadering. Onverminderd een besluit van de raad van bestuur om de structuur te wijzigen moeten in het masterplan S2R minstens de vijf volgende IP's worden opgenomen; 3.  "innovatieprogramma's" of "IP's": de thematische gebieden die de basis vormen voor de structuur van het masterplan S2R, als bedoeld in lid 4. De selectie van de IP's gebeurt op basis van de mogelijke prestatiewinst in één of meer operationele domeinen en als onderdeel van een klantgerichte spoorwegsysteembenadering. De definitie hiervan maakt bovendien de ontwikkeling en het testen van baanbrekende innovatieve ideeën mogelijk. Onverminderd een besluit van de raad van bestuur om de structuur te wijzigen moeten in het masterplan S2R minstens de vijf volgende IP's worden opgenomen; Amendement 39 Voorstel voor een verordening Bijlage I – bepaling 1 – paragraaf 3 – letter a (a)  kostenefficiënte en betrouwbare treinen met grote capaciteit; (a)  kostenefficiënte en betrouwbare treinen, met inbegrip van treinen met grote capaciteit en hogesnelheidstreinen; Amendement 40 Voorstel voor een verordening Bijlage I – bepaling 1 – paragraaf 3 – letter c (c)  kostenefficiënte en betrouwbare infrastructuur met grote capaciteit; (c)  kostenefficiënte, duurzame en betrouwbare infrastructuur met grote capaciteit; Amendement 41 Voorstel voor een verordening Bijlage I – bepaling 2 – letter h (h)  het bundelen van gebruikerseisen en definiëren van interoperabiliteitsnormen zodat richting kan worden gegeven aan investeringen in onderzoek en innovatie van operationele en commercieel interessante oplossingen; (h)  het bundelen van gebruikerseisen en definiëren van interoperabiliteitsspecificaties en technische normen zodat richting kan worden gegeven aan investeringen in onderzoek en innovatie van operationele en commercieel interessante oplossingen; Amendement 42 Voorstel voor een verordening Bijlage I – bepaling 2 – letter j (j)  nauwe en langdurige samenwerking tot stand brengen tussen de Unie, de spoorwegindustrie en andere belanghebbenden die noodzakelijk zijn voor de ontwikkeling van baanbrekende innovaties en de marktintroductie van innoverende oplossingen, waaronder spoorwegondernemingen en andere belanghebbenden, alsmede actoren van buiten de spoorwegsector; (j)  nauwe en langdurige samenwerking tot stand brengen tussen de Unie, de spoorwegindustrie en andere belanghebbenden die noodzakelijk zijn voor de ontwikkeling van baanbrekende innovaties en de marktintroductie van innoverende oplossingen, waaronder klantenorganisaties, spoorwegondernemingen en andere private en publieke belanghebbenden, waaronder op regionaal niveau, alsmede actoren van buiten de spoorwegsector; Amendement 44 Voorstel voor een verordening Bijlage I – bepaling 2 – letter k bis (nieuw) (k bis) contacten waarborgen met een breed scala aan belanghebbenden, waaronder onderzoeksorganisaties en universiteiten; Amendement 45 Voorstel voor een verordening Bijlage I – bepaling 3 – paragraaf 2 bis (nieuw) 2 bis.  Wanneer een lid van de Gemeenschappelijke Onderneming S2R zijn verplichtingen in verband met de overeengekomen financiële bijdrage niet nakomt, maakt de uitvoerend directeur daarvan schriftelijk melding en stelt hij een redelijke termijn vast waarbinnen het verzuim moet worden hersteld. Indien er na het verstrijken van deze termijn nog steeds sprake is van een betalingsachterstand, roept de uitvoerend directeur een vergadering van de raad van bestuur bijeen om te besluiten of het lidmaatschap van het desbetreffende lid moet worden ingetrokken of dat er andere maatregelen moeten worden genomen tot het lid zijn verbintenissen wel nakomt. Aan alle leden die hun verplichtingen niet nakomen kan, in eerste instantie en nadat zij zijn gehoord en de mogelijkheid hebben gekregen hun verzuim recht te zetten, hun stemrecht door de raad van bestuur worden ontnomen. Amendement 46 Voorstel voor een verordening Bijlage I – bepaling 4 – paragraaf 2 2.  De geassocieerde leden van de Gemeenschappelijke Onderneming S2R worden geselecteerd via een open, niet-discriminerende en concurrerende oproep. De eerste oproep voor geassocieerde leden wordt uiterlijk drie maanden na de oprichting van de Gemeenschappelijke Onderneming S2R gelanceerd. Aanvullende oproepen worden gelanceerd met oog voor de kernvaardigheden die bijeen moeten worden gebracht voor de uitvoering van het masterplan S2R. Alle oproepen worden gepubliceerd op de website van S2R en ook via de groep van vertegenwoordigers van de staten en andere kanalen bekendgemaakt om zoveel mogelijk deelnemers te betrekken bij de verwezenlijking van de doelstelling van het masterplan S2R. De Gemeenschappelijke Onderneming S2R stimuleert de deelname van het mkb en actoren uit de volledige spoorwaardeketen, alsmede van buiten de traditionele spoorwegsector. 2.  De geassocieerde leden van de Gemeenschappelijke Onderneming S2R worden geselecteerd via een open, niet-discriminerende en concurrerende, door de Commissie gedane oproep die op transparante wijze wordt geëvalueerd door de raad van bestuur. Bij deze evaluatie en selectie wordt onder meer rekening gehouden met de relevantie en de potentiële toegevoegde waarde van de aanvrager voor de verwezenlijking van de doelstellingen van de Gemeenschappelijke Onderneming S2R, de solvabiliteit van de aanvrager en eventuele belangenconflicten met betrekking tot de doelstellingen van de Gemeenschappelijke Onderneming S2R. Amendement 47 Voorstel voor een verordening Bijlage I – bepaling 4 – paragraaf 2 bis (nieuw) 2 bis.  De Commissie neemt, rekening houdend met de resultaten van de evaluatie, het definitieve besluit over de selectie van geassocieerde leden teneinde het geografische evenwicht te waarborgen, alsook een evenwichtige deelname van kmo's, de onderzoeksgemeenschap en actoren uit de volledige spoorwaardeketen, ook van buiten de traditionele spoorwegsector. Amendement 48 Voorstel voor een verordening Bijlage I – bepaling 4 – paragraaf 5 5.  Elk lid kan zijn lidmaatschap van de Gemeenschappelijke Onderneming S2R beëindigen. De beëindiging wordt zes maanden nadat de andere leden ervan op de hoogte zijn gesteld onherroepelijk van kracht. Vanaf dat tijdstip is het voormalige lid vrijgesteld van alle verplichtingen behoudens die welke vóór de beëindiging van het lidmaatschap door de Gemeenschappelijke Onderneming S2R zijn goedgekeurd of aangegaan. 5.  Elk lid kan zijn lidmaatschap van de Gemeenschappelijke Onderneming S2R beëindigen. De beëindiging wordt zes maanden nadat de andere leden ervan op de hoogte zijn gesteld onherroepelijk van kracht. Vanaf dat tijdstip is het voormalige lid vrijgesteld van alle verplichtingen behoudens die welke vóór de beëindiging van het lidmaatschap door de Gemeenschappelijke Onderneming S2R zijn goedgekeurd of aangegaan. In deze gevallen wordt een rekening geopend voor de onderlinge afhandeling van de financiële verplichtingen van het vertrekkend lid en de Gemeenschappelijke Onderneming S2R. Amendement 49 Voorstel voor een verordening Bijlage I – bepaling 4 – paragraaf 6 6.  Het lidmaatschap van de Gemeenschappelijke Onderneming S2R kan niet aan een derde worden overgedragen zonder de voorafgaande en eenparige instemming van de raad van bestuur. 6.  Het lidmaatschap van de Gemeenschappelijke Onderneming S2R kan niet aan een derde worden overgedragen zonder de voorafgaande en eenparige instemming van de raad van bestuur. De Commissie wordt op de hoogte gesteld van deze instemming en heeft het recht hiertegen bezwaar aan te tekenen. + Amendement 50 Voorstel voor een verordening Bijlage I – bepaling 6 – letter c (c)  minstens één vertegenwoordiger van de geassocieerde leden per innovatieprogramma als bedoeld in bepaling 1, lid 3. Deze vertegenwoordigers worden aangewezen door de raad van bestuur van de Gemeenschappelijke Onderneming S2R, waarbij wordt gestreefd naar een evenwichtige vertegenwoordiging van actoren uit de volledige spoorwaardeketen en van buiten de traditionele spoorwegsector. (c)  minstens één vertegenwoordiger van de geassocieerde leden per innovatieprogramma als bedoeld in bepaling 1, lid 3. Geassocieerde leden die als afzonderlijke juridische entiteiten voldoen aan de in bepaling 1, lid 2, genoemde criteria [dat wil zeggen een eigen bijdrage van ten minste 30 miljoen euro], en die bijdragen tot de verwezenlijking van de in artikel 2, lid 2, onder a), b) en c), genoemde doelstellingen, worden vertegenwoordigd in de raad van bestuur. De overige vertegenwoordigers worden aangewezen door de raad van bestuur van de Gemeenschappelijke Onderneming S2R, waarbij wordt gestreefd naar een evenwichtige vertegenwoordiging van actoren wat betreft de territoriale vertegenwoordiging en het garanderen van de vertegenwoordiging van actoren uit de volledige spoorwaardeketen en van buiten de traditionele spoorwegsector. Ten minste twee hiervan moeten spoorwegondernemingen vertegenwoordigen. Amendement 51 Voorstel voor een verordening Bijlage I – bepaling 7 – paragraaf 5 – alinea 5 Een vertegenwoordiger van het Europees Spoorwegbureau en de voorzitter of de vicevoorzitter van de groep van vertegenwoordigers van de staten nemen als waarnemer deel aan de vergaderingen van de raad van bestuur. Een vertegenwoordiger van het Europees Spoorwegbureau neemt als waarnemer deel aan de vergaderingen van de raad van bestuur. Amendement 52 Voorstel voor een verordening Bijlage I – bepaling 7 – paragraaf 5 – alinea 5 bis (nieuw) De voorzitter of de vicevoorzitter van de groep van vertegenwoordigers van de staten is gerechtigd als waarnemer de vergaderingen van de raad van bestuur bij te wonen en aan de beraadslagingen deel te nemen, echter zonder stemrecht. Amendement 53 Voorstel voor een verordening Bijlage I – bepaling 7 – paragraaf 5 – alinea 5 ter (nieuw) Wanneer kwesties worden besproken die binnen het takenpakket van het wetenschappelijk comité vallen, is de voorzitter van dat comité gerechtigd als waarnemer de vergaderingen van de raad van bestuur bij te wonen en aan de beraadslagingen deel te nemen, echter zonder stemrecht. Amendement 54 Voorstel voor een verordening Bijlage I – bepaling 8 – alinea -1 (nieuw) De Commissie streeft, in het kader van haar rol in de raad van bestuur, naar coördinatie tussen de activiteiten van de Gemeenschappelijke Onderneming S2R en de relevante activiteiten van het kaderprogramma Horizon 2020 teneinde synergieën te bevorderen bij de vaststelling van de prioriteiten van onderzoek in samenwerkingsverband. Amendement 55 Voorstel voor een verordening Bijlage I – bepaling 8 – alinea 1 – letter c bis (nieuw) (c bis) een besluit nemen over de definitieve samenstelling van de raad van bestuur, met name door de vertegenwoordigers te selecteren van de geassocieerde leden, anders dan degenen die voldoen aan de criteria als bedoeld in bepaling 1, lid 2. De definitieve selectie moet een evenwichtige deelname van kmo's en van actoren uit de volledige spoorwaardeketen waarborgen, met inbegrip van actoren van buiten de traditionele spoorwegsector; Amendement 56 Voorstel voor een verordening Bijlage I – bepaling 8 – alinea 1 – letter n bis (nieuw) (n bis) het zorgen voor de transparantie van de keuze voor toeleveringsovereenkomsten die binnen het kader van deze verordening kunnen worden vastgesteld. Amendement 57 Voorstel voor een verordening Bijlage I – bepaling 9 – paragraaf 1 1.  De uitvoerend directeur wordt na een openbare en transparante selectieprocedure door de raad van bestuur aangesteld uit een lijst van door de Commissie voorgedragen kandidaten. 1.  De uitvoerend directeur wordt op grond van verdiensten en van gedocumenteerde bestuurlijke en leidinggevende vaardigheden, alsook op grond van relevante bekwaamheid en ervaring, door de raad van bestuur aangesteld uit een lijst van door de Commissie voorgedragen kandidaten, na een open en transparant algemeen vergelijkend onderzoek volgend op een oproep tot het indienen van blijken van belangstelling in het Publicatieblad van de Europese Unie en elders. Het Europees Parlement kan hiertegen bezwaar aantekenen. Alvorens te worden benoemd, beantwoordt de door de raad van bestuur geselecteerde kandidaat de vragen van de leden van de Commissie industrie, onderzoek en energie en van de Commissie begrotingscontrole van het Europees Parlement. Amendement 58 Voorstel voor een verordening Bijlage I – bepaling 10 – paragraaf 4 – letter g bis (nieuw) (g bis) de groep van vertegenwoordigers van de staten en het wetenschappelijk comité regelmatig informeren over alle zaken die van belang zijn voor hun adviserende taak; Amendement 59 Voorstel voor een verordening Bijlage I – bepaling 11 – inleidende formule Een vertegenwoordiger van het Europees Spoorwegbureau zetelt als waarnemer in de raad van bestuur en draagt bij tot de vaststelling en uitvoering van het masterplan S2R, met name door de uitvoering van de volgende adviserende taken: Een vertegenwoordiger van het Europees Spoorwegbureau draagt bij tot de vaststelling en uitvoering van het masterplan S2R, met name door de uitvoering van de volgende adviserende taken: Amendement 60 Voorstel voor een verordening Bijlage I – bepaling 11 – letter a (a)  voorstellen van eventuele amendementen van het masterplan S2R en de jaarlijkse werkprogramma's, met name om ervoor te zorgen dat tegemoet wordt gekomen aan de onderzoeksbehoeften voor de verwezenlijking van de eengemaakte Europese spoorwegruimte; (a)  voorstellen van eventuele amendementen van het masterplan S2R en de jaarlijkse werkprogramma's, met name om ervoor te zorgen dat tegemoet wordt gekomen aan de onderzoeksbehoeften voor de verwezenlijking van de eengemaakte Europese spoorwegruimte en om na te gaan of ze relevant zijn voor de in artikel 2, lid 2, bedoelde doelstellingen; Amendement 61 Voorstel voor een verordening Bijlage I – bepaling 11 – letter b (b)  na raadpleging van de in artikel 2, lid 1, onder e), van deze verordening bedoelde belanghebbenden, voorstellen van technische normen voor onderzoeks-, ontwikkelings- en valideringsactiviteiten teneinde de interoperabiliteit en veiligheid van de resultaten te waarborgen; (b)  na raadpleging van de in artikel 2, lid 1, onder e), van deze verordening bedoelde belanghebbenden, voorstellen van richtsnoeren voor onderzoeks- en ontwikkelingsactiviteiten die resulteren in technische normen teneinde de interoperabiliteit en veiligheid van de resultaten te waarborgen; Amendement 62 Voorstel voor een verordening Bijlage I – bepaling 13 – paragraaf 5 - letter a (a)  de status van relevante nationale of regionale onderzoeks- en innovatieprogramma's en mogelijke samenwerkingsgebieden, met inbegrip van de toepassing van relevante technologieën; (a)  de status van relevante nationale of regionale onderzoeks- en innovatieprogramma's en mogelijke samenwerkingsgebieden, met inbegrip van de toepassing van relevante technologieën, om te profiteren van synergieën; Amendement 63 Voorstel voor een verordening Bijlage I – bepaling 13 – paragraaf 5 bis (nieuw) 5 bis.  De groep van vertegenwoordigers van de staten ontvangt regelmatig informatie over onder andere de deelname aan door de Gemeenschappelijke Onderneming S2R gefinancierde acties, over de uitkomst van iedere oproep tot het indienen van voorstellen en over de uitvoering van projecten, over de synergie met andere relevante programma's van de Unie en over de uitvoering van de begroting van S2R. Amendement 64 Voorstel voor een verordening Bijlage I – bepaling 13 – paragraaf 6 6.  De groep van vertegenwoordigers van de staten kan op eigen initiatief de Gemeenschappelijke Onderneming S2R aanbevelingen doen op technisch, bestuurlijk en financieel gebied, met name wanneer er nationale of regionale belangen in het geding zijn. De Gemeenschappelijke Onderneming S2R informeert de groep van vertegenwoordigers van de staten over het gevolg dat zij aan die aanbevelingen heeft gegeven. 6.  De groep van vertegenwoordigers van de staten kan op eigen initiatief de raad van bestuur aanbevelingen doen op technisch, bestuurlijk en financieel gebied, met name wanneer er nationale of regionale belangen in het geding zijn. De raad van bestuur informeert de groep van vertegenwoordigers van de staten over het gevolg dat zij aan die aanbevelingen heeft gegeven. Amendement 65 Voorstel voor een verordening Bijlage I – bepaling 14 – paragraaf 1 1.  Voor de uitvoering van de in bepaling 2 genoemde taken kan de raad van bestuur van de Gemeenschappelijke Onderneming S2R een beperkt aantal werkgroepen oprichten om door de raad van bestuur gedelegeerde activiteiten uit te voeren. Deze groepen worden samengesteld uit professionals en functioneren op transparante wijze. 1.  Voor de uitvoering van de in bepaling 2 genoemde taken kan de raad van bestuur van de Gemeenschappelijke Onderneming S2R een beperkt aantal werkgroepen oprichten om door de raad van bestuur gedelegeerde activiteiten uit te voeren. Deze groepen worden samengesteld uit professionals met relevante ervaring, onder meer van onderzoeksorganisaties, kmo's en spoorwegexploitanten, en functioneren op transparante wijze. Amendement 66 Voorstel voor een verordening Bijlage I – bepaling 15 – paragraaf 3 – letter b (b)  bijdragen in natura van de andere leden dan de Unie en hun gelieerde entiteiten, bestaande uit de door hen bij de uitvoering van acties onder contract gedragen kosten minus de bijdrage van de Gemeenschappelijke Onderneming S2R en alle andere bijdragen van de Unie aan die kosten. (b)  bijdragen in natura of in contanten van de andere leden dan de Unie en hun gelieerde entiteiten, bestaande uit de door hen bij de uitvoering van acties onder contract gedragen kosten minus de bijdrage van de Gemeenschappelijke Onderneming S2R en alle andere bijdragen van de Unie aan die kosten. Amendement 67 Voorstel voor een verordening Bijlage I – bepaling 19 1.  De uitvoerend directeur brengt jaarlijks verslag uit aan de raad van bestuur over de uitvoering van zijn taken in overeenstemming met de financiële regels van de Gemeenschappelijke Onderneming S2R. 1.  De uitvoerend directeur brengt jaarlijks verslag uit aan de raad van bestuur over de uitvoering van zijn taken in overeenstemming met de financiële regels van de Gemeenschappelijke Onderneming S2R. 2.  Uiterlijk op 15 februari van elk jaar legt de uitvoerend directeur de raad van bestuur ter goedkeuring een jaarlijks activiteitenverslag voor over de door de Gemeenschappelijke Onderneming S2R in het voorafgaande kalenderjaar gemaakte vorderingen, met name in verhouding tot het jaarlijkse werkplan voor dat jaar. Dit verslag bevat informatie over onder meer de volgende zaken: 2.  Binnen twee maanden na de afsluiting van elk begrotingsjaar legt de uitvoerend directeur de raad van bestuur ter goedkeuring een jaarlijks activiteitenverslag voor over de door de Gemeenschappelijke Onderneming S2R in het voorafgaande kalenderjaar gemaakte vorderingen, met name in verhouding tot het jaarlijkse werkplan voor dat jaar. Dit verslag bevat informatie over onder meer de volgende zaken: (a)  onderzoek, innovatie en andere uitgevoerde acties en de bijbehorende uitgaven; (a)  onderzoek, innovatie en andere uitgevoerde acties en de bijbehorende uitgaven; (b)  de ingediende acties, met inbegrip van een opsplitsing per soort deelnemer, waaronder het mkb, en per land; (b)  de ingediende acties, met inbegrip van een opsplitsing per soort deelnemer, waaronder het mkb, en per land; (c)  de voor financiering aangewezen acties, met inbegrip van een opsplitsing per soort deelnemer, waaronder het mkb, en per land, met vermelding van de bijdrage van de Gemeenschappelijke Onderneming S2R aan de afzonderlijke deelnemers en acties. (c)  de voor financiering aangewezen acties, met inbegrip van een opsplitsing per soort deelnemer, waaronder het mkb, en per land, met vermelding van de bijdrage van de Gemeenschappelijke Onderneming S2R aan de afzonderlijke deelnemers en acties. Na goedkeuring door de raad van bestuur wordt het jaarlijkse activiteitenverslag meegedeeld aan de groep van vertegenwoordigers van de staten en openbaar gemaakt. Na goedkeuring door de raad van bestuur wordt het jaarlijkse activiteitenverslag meegedeeld aan de groep van vertegenwoordigers van de staten en openbaar gemaakt. 3.  De Gemeenschappelijke Onderneming S2R doet jaarlijks verslag aan de Commissie overeenkomstig artikel 60, lid 5, van Verordening (EU, Euratom) nr. 966/2012. 3.   Uiterlijk op 1 maart van het volgende begrotingsjaar zendt de rekenplichtige van de Gemeenschappelijke Onderneming S2R de voorlopige rekeningen toe aan de rekenplichtige van de Commissie en aan de Rekenkamer. 4.  De rekeningen van de Gemeenschappelijke Onderneming S2R worden onderzocht door een onafhankelijk controleorgaan als bepaald in artikel 60, lid 5, van Verordening (EU, Euratom) nr. 966/2012. De rekeningen van de Gemeenschappelijke Onderneming S2R worden niet onderzocht door de Rekenkamer. Uiterlijk op 31 maart van het volgende begrotingsjaar zendt de Gemeenschappelijke Onderneming S2R het verslag over het begrotings- en financieel beheer toe aan het Europees Parlement, de Raad en de Rekenkamer. Na ontvangst van de opmerkingen van de Rekenkamer over de voorlopige rekeningen van de Gemeenschappelijke Onderneming S2R overeenkomstig artikel 148 van Verordening (EU, Euratom) nr. 966/2012 stelt de rekenplichtige de definitieve rekeningen van de Gemeenschappelijke Onderneming S2R op en legt de uitvoerend directeur deze voor advies voor aan de raad van bestuur. De raad van bestuur brengt advies uit over de definitieve rekeningen van de Gemeenschappelijke Onderneming S2R. Uiterlijk op 1 juli van het jaar dat volgt op het afgesloten begrotingsjaar zendt de uitvoerend directeur de definitieve rekeningen, samen met het advies van de raad van bestuur, toe aan het Europees Parlement, de Raad, de Commissie en de Rekenkamer. De definitieve rekeningen worden uiterlijk op 15 november van het volgende jaar bekendgemaakt in het Publicatieblad van de Europese Unie. De uitvoerend directeur stuurt de Rekenkamer uiterlijk 30 september een antwoord in reactie op de door haar in het kader van haar jaarverslag geformuleerde opmerkingen. De uitvoerend directeur zendt dit antwoord tevens toe aan de raad van bestuur. De uitvoerend directeur verstrekt het Europees Parlement op verzoek alle informatie die nodig is voor het goede verloop van de kwijtingsprocedure voor het desbetreffende begrotingsjaar, overeenkomstig artikel 165, lid 3, van Verordening (EU, Euratom) nr. 966/2012.

Besluit van het Europees Parlement van 15 april 2014 over het verzoek om verdediging van de immuniteit en de voorrechten van Alexander Mirsky (2014/2026(IMM))

P7_TA(2014)0348 A7-0273/2014

Het Europees Parlement,

–  gezien het verzoek van Alexander Mirsky om verdediging van zijn immuniteit in verband met een bij het Hooggerechtshof van Letland (senaat, burgerlijke kamer) aanhangige civiele procedure, dat op 14 februari 2014 werd ingediend, en van de ontvangst waarvan op 24 februari 2014 ter plenaire vergadering kennis werd gegeven,

–  gezien artikel 8 van protocol nr. 7 betreffende de voorrechten en immuniteiten van de Europese Unie, en artikel 6, lid 2, van de Akte van 20 september 1976 betreffende de verkiezing van de leden van het Europees Parlement door middel van rechtstreekse algemene verkiezingen,

–  gezien de arresten van het Hof van Justitie van de Europese Unie van 12 mei 1964, 10 juli 1986, 15 en 21 oktober 2008, 19 maart 2010 en 6 september 2011(1),

–  gezien het woordelijke verslag van de plenaire vergadering van 4 april 2011,

–  gezien artikel 5, lid 2, en de artikelen 6 bis en 7 van zijn Reglement,

–  gezien het verslag van de Commissie juridische zaken (A7-0273/2014),

A.  overwegende dat Alexander Mirsky, lid van het Europees Parlement, heeft verzocht om verdediging van zijn parlementaire immuniteit in verband met een bij het Hooggerechtshof van Letland aanhangige civiele procedure; overwegende dat bedoelde procedure is ingesteld naar aanleiding van de beslissing van de burgerlijke kamer van het gerechtshof van Riga (hierna. ‘het gerechtshof van Riga’) waarbij Alexander Mirsky werd gelast een uitspraak die hij in een rede voor het Europees Parlement op 4 april 2011 heeft gemaakt, in te trekken en LVL 1000 te betalen aan eisers als immateriële schadevergoeding voor de schade die dezen zeggen te hebben geleden;

B.  overwegende dat volgens artikel 8 van protocol nr. 7 betreffende de voorrechten en immuniteiten van de Europese Unie tegen de leden van het Europees Parlement geen opsporing kan plaatsvinden en dat zij niet aangehouden of vervolgd kunnen worden op grond van de mening of stem die zij in de uitoefening van hun ambt hebben uitgebracht;

C.  overwegende dat het Parlement zich bij de uitoefening van zijn bevoegdheden met betrekking tot voorrechten en immuniteiten inzet voor handhaving van zijn integriteit als democratische wetgevende vergadering en waarborging van de onafhankelijkheid van zijn leden bij de uitvoering van hun taken;

D.  overwegende dat het Hof van Justitie heeft uitgemaakt dat gelet op het doel van artikel 8 van het Protocol, te weten de bescherming van de vrije meningsuiting en de onafhankelijkheid van de leden van het Europees Parlement, en de bewoordingen ervan, die behalve naar meningsuitingen uitdrukkelijk naar door de Europese afgevaardigden uitgebrachte stemmen verwijzen, dit artikel voornamelijk toepassing moet vinden op verklaringen die door die afgevaardigden worden uitgebracht binnen de gebouwen van het Europees Parlement(2);

E.  overwegende dat de immuniteit uit hoofde van artikel 8 van het Protocol, waar deze strekt tot bescherming van de vrije meningsuiting en de onafhankelijkheid van leden van het Europees Parlement, moet worden aangemerkt als een absolute immuniteit die in de weg staat aan elke juridische procedure met betrekking tot een mening of stem die in de uitoefening van het parlementaire ambt is uitgebracht(3);

F.  overwegende dat de immuniteit tegen rechtsvervolging die de leden van het Europees Parlement genieten, ook voor civielrechtelijke zaken geldt;

G.  overwegende dat het verzoek van Alexander Mirsky samenhangt met een tegen hem ingesteld geding wegens uitlatingen tijdens een spreektijd van een minuut in de plenaire vergadering van 4 april 2011; overwegende dat in confesso vaststaat dat Alexander Mirsky lid was van het Europees Parlement op het moment dat hij zijn gewraakte uitspraak deed;

H.  overwegende dat de rechtbank van Jūrmala terecht heeft geconstateerd dat Alexander Mirsky als lid van het Europees Parlement immuniteit geniet uit hoofde van artikel 8 van het Protocol en de vordering van eiser daarom heeft afgewezen; overwegende dat het gerechtshof van Riga daarentegen geheel is voorbijgegaan aan de toepasselijkheid van die bepaling; overwegende dat een nationale rechter verplicht is het primaire recht van de EU toe te passen;

I.  overwegende dat de zaak tegen Alexander Mirsky nog steeds voor het Hooggerechtshof aanhangig is en dat de definitieve uitspraak hem alsnog in het gelijk kan stellen; overwegende evenwel dat een bekrachtiging van het arrest van het gerechtshof van Riga door het Hooggerechtshof zou neerkomen op een inbreuk op het primaire EU-recht door de Letse autoriteiten;

J.  overwegende dat met het arrest van het gerechtshof van Riga in feite al inbreuk is gemaakt op de voorrechten en immuniteiten van Alexander Mirsky; overwegende dat de omstandigheden rond de zaak een beperking opleveren op een mening die in de uitoefening van het parlementaire ambt is uitgebracht;

1.  besluit de immuniteit en de voorrechten van Alexander Mirsky te verdedigen;

2.  verzoekt de Europese Commissie stappen te ondernemen bij de Letse autoriteiten om het primaire EU-recht te doen eerbiedigen – met name artikel 8 van protocol nr. 7 betreffende de voorrechten en immuniteiten van de Europese Unie – en zonodig een inbreukprocedure aanhangig te maken op basis van artikel 258 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie;

3.  verzoekt zijn Voorzitter dit besluit en het verslag van zijn bevoegde commissie onmiddellijk te doen toekomen aan de Commissie, de bevoegde autoriteiten van de Republiek Letland en aan Alexander Mirsky.

(1) Zaak 101/63 Wagner v. Fohrmann en Krier, Jurispr. 1964, blz. 195, zaak 149/85 Wybot v. Faure e.a., Jurispr. 1986, blz. 2391, zaak T-345/05 Mote v. Europees Parlement, Jurispr. 2008, blz. II-2849, gevoegde zaken C‑200/07 en C-201/07 Marra v. De Gregorio en Clemente, Jurispr. 2008, blz. I-7929, zaak T-42/06 Gollnisch v. Europees Parlement, Jurispr.2010, blz. II-1135 en zaak C-163/10 Patriciello, Jurispr. 2010, blz. I-07565. (2) Zaak C-163/10 Patriciello, reeds aangehaald, punt 29. (3) Gevoegde zaken C-200/07 en C-201/07 Marra v. De Gregorio en Clemente, reeds aangehaald, punt 27.

Resolutie van het Europees Parlement van 15 april 2014 over het voorstel voor een besluit van het Europees Parlement en de Raad betreffende de beschikbaarstelling van middelen uit het Europees Fonds voor aanpassing aan de globalisering, overeenkomstig punt 13 van het Interinstitutioneel Akkoord van 2 december 2013 tussen het Europees Parlement, de Raad en de Commissie betreffende de begrotingsdiscipline en een goed financieel beheer (aanvraag EGF/2012/007 IT/VDC Technologies, ingediend door Italië) (COM(2014)0119 – C7-0089/2014 – 2014/2025(BUD))

P7_TA(2014)0349 A7-0261/2014

Het Europees Parlement,

–  gezien het voorstel van de Commissie aan het Europees Parlement en de Raad (COM(2014)0119 – C7‑0089/2014),

–  gezien Verordening (EG) nr. 1927/2006 van het Europees Parlement en de Raad van 20 december 2006 tot oprichting van een Europees Fonds voor aanpassing aan de globalisering(1),

–  gezien Verordening (EU, Euratom) nr. 1311/2013 van de Raad van 2 december 2013 tot bepaling van het meerjarig financieel kader voor de jaren 2014‑2020(2), en met name artikel 12,

–  gezien het Interinstitutioneel Akkoord van 2 december 2013 tussen het Europees Parlement, de Raad en de Commissie betreffende de begrotingsdiscipline, de samenwerking in begrotingszaken en een goed financieel beheer(3) (IIA van 2 december 2013), en met name punt 13,

–  gezien de trialoogprocedure als bedoeld in punt 13 van het IIA van 2 december 2013,

–  gezien de brief van de Commissie werkgelegenheid en sociale zaken,

–  gezien het verslag van de Begrotingscommissie (A7‑0261/2014),

A.  overwegende dat de Europese Unie wetgevings- en begrotingsinstrumenten in het leven heeft geroepen om extra steun te geven aan werknemers die de gevolgen van grote structurele veranderingen in de wereldhandelspatronen ondervinden, en hen te helpen bij hun terugkeer op de arbeidsmarkt;

B.  overwegende dat financiële steun van de Unie aan ontslagen werknemers flexibel moet zijn en zo snel en efficiënt mogelijk ter beschikking moet worden gesteld, overeenkomstig de gezamenlijke verklaring van het Europees Parlement, de Raad en de Commissie die is goedgekeurd op de overlegvergadering van 17 juli 2008, en met eerbiediging van het IIA van 2 december 2013 wat betreft het nemen van besluiten om middelen beschikbaar te stellen uit het EFG;

C.  overwegende dat Italië aanvraag EGF/2012/007 IT/VDC Technologies voor een financiële bijdrage uit het EFG heeft ingediend naar aanleiding van 1 164 gedwongen ontslagen bij VDC Technologies en een toeleverancier tijdens de referentieperiode van vier maanden die liep van 26 februari 2012 tot 25 juni 2012, waarbij 1 146 werknemers in aanmerking komen voor maatregelen met medefinanciering door het EFG;

D.  overwegende dat de aanvraag voldoet aan de subsidiabiliteitscriteria die zijn vastgelegd in de EFG-verordening;

1.  is het met de Commissie eens dat is voldaan aan de voorwaarden van artikel 2, onder a), van de EFG-verordening en dat Italië bijgevolg recht heeft op een financiële bijdrage op grond van die verordening;

2.  stelt vast dat de Italiaanse autoriteiten de aanvraag voor een financiële bijdrage uit het EFG op 31 augustus 2012 hebben ingediend en betreurt dat de beoordeling van die aanvraag pas op 5 maart 2014 door de Commissie beschikbaar is gesteld; betreurt dat de beoordelingsperiode 19 maanden heeft geduurd en is van mening dat deze trage gang van zaken haaks staat op het doel van het Europees Fonds voor aanpassing aan de globalisering, nl. om snel bijstand te verlenen aan ontslagen werknemers;

3.  is van mening dat de gedwongen ontslagen bij VDC Technologies SpA en een toeleverancier (productie van tv's, tv-monitoren en ‑schermen, alsmede klimaatregelingsinstallaties) verband houden met grote structurele veranderingen in de wereldhandelspatronen als gevolg van de globalisering, en te verklaren zijn door ernstige economische verstoringen voor de sector productie van elektrische apparaten vanwege toegenomen concurrentie van derde landen, met name China;

4.  beseft dat er bij de hervorming van het handelsbeleid van de Unie, zowel wanneer het om liberalisering gaat als in het geval van handelsbeschermingsinstrumenten, lering moet worden getrokken uit het feit dat talrijke EFG-aanvragen op grond van het globaliseringscriterium een bepaalde sector betreffen;

5.  wijst erop dat de betreffende 1 164 ontslagen en de 54 ontslagen die om dezelfde reden zijn gevallen voor en na de referentieperiode van vier maanden uiterst negatieve gevolgen hebben voor de arbeidsmarkt en de economische situatie in het getroffen gebied dat zich bevindt in de NUTS 3-regio ITI45 Frosinone en in de NUTS 2-regio ITI4 Lazio;

6.  is verheugd dat de Italiaanse autoriteiten op 30 november 2012 hebben besloten met de uitvoering van de individuele diensten voor de getroffen werknemers te beginnen teneinde de werknemers snel bijstand te verlenen, negen maanden voor de indiening van de EFG-aanvraag en ruimschoots vooruitlopend op het definitieve besluit over de toekenning van EFG-steun voor het voorgestelde gecoördineerde pakket;

7.  wijst erop dat het gecoördineerde pakket van individuele diensten waarvoor medefinanciering wordt aangevraagd maatregelen omvat voor de terugkeer van 1 146 ontslagen werknemers op de arbeidsmarkt, zoals loopbaanbegeleiding/evaluatie van vaardigheden, opleidingen, individuele dienstverlening, ondersteuning van ondernemerschap, aanwervingsbonussen en toelages bij deelname;

8.  wijst erop dat bijna 40% van de ontslagen werknemers ouder is dan 55 jaar; betreurt dat het pakket geen specifieke maatregelen voor oudere werknemers bevat;

9.  wijst erop dat het pakket verschillende soorten financiële toelagen bevat: een toelage voor werknemers die zorgbehoevende personen ten laste hebben, een bonus voor territoriale mobiliteit en een toelage bij deelname; wijst op het relatief hoge niveau van de aanwervingsbonus (6 000 EUR per werknemer), maar is ingenomen met het feit dat het aanbieden van een vast contract of een tijdelijk contract voor minstens 24 maanden voorwaarde is voor het ontvangen van die bonus;

10.  is ingenomen met het feit dat over het gecoördineerd pakket van individuele dienstverlening is overlegd met de sociale partners (de vakbonden CGIL USB, CISAL, CISL, UIL, UGL) en dat een plaatselijk ondersteuningsnetwerk is opgezet met verschillende lokale partners, en dat een beleid van gelijke behandeling van mannen en vrouwen alsook het beginsel van non-discriminatie zullen worden toegepast in de verschillende stadia van de uitvoering van het EFG en bij de toegang ertoe;

11.  herinnert aan het belang van een verbetering van de inzetbaarheid van alle werknemers door aangepaste opleiding en de erkenning van de in de loop van het beroepsleven opgedane vaardigheden en bekwaamheden; verwacht dat de opleiding die in het gecoördineerde pakket wordt aangeboden, niet alleen is afgestemd op de behoeften van de ontslagen werknemers, maar ook op het huidige ondernemingsklimaat;

12.  is ingenomen met het feit dat er opleiding is voorzien voor elke werknemer waarop het EFG-pakket betrekking heeft; betreurt echter dat in het Commissievoorstel niet nader wordt aangegeven op welke gebieden en in welke sectoren die opleidingen zullen worden aangeboden;

13.  merkt op dat de informatie die is verstrekt over het gecoördineerde pakket van individuele diensten dat uit het EFG moet worden gefinancierd, gegevens bevat over de complementariteit met maatregelen die worden gefinancierd uit de structuurfondsen; benadrukt dat de Italiaanse autoriteiten bevestigen dat voor de subsidiabele maatregelen geen steun uit andere financieringsinstrumenten van de Unie wordt ontvangen; herhaalt zijn oproep aan de Commissie om in haar jaarverslagen een vergelijkende evaluatie van deze gegevens op te nemen om ervoor te zorgen dat de bestaande verordeningen volledig in acht worden genomen en dubbel gebruik van door de Unie gefinancierde diensten wordt voorkomen;

14.  beklemtoont dat overeenkomstig artikel 6 van de EFG-verordening moet worden gewaarborgd dat met middelen uit het EFG de duurzame terugkeer van individuele ontslagen werknemers op de arbeidsmarkt wordt gesteund; benadrukt voorts dat de EFG-steun alleen actieve arbeidsmarktmaatregelen kan medefinancieren die duurzame werkgelegenheid voor de lange termijn opleveren; herhaalt dat uit het EFG afkomstige steun niet in de plaats mag komen van maatregelen waartoe ondernemingen verplicht zijn krachtens de nationale wetgeving of collectieve overeenkomsten, noch van maatregelen voor de herstructurering van ondernemingen of sectoren;

15.  is ingenomen met de overeenkomst die tussen het Europees Parlement en de Raad is bereikt betreffende de nieuwe EFG-verordening voor de periode 2014‑2020 om het criterium "crisisafwijking" opnieuw in te voeren, om de financiële bijdrage van de Unie te verhogen tot 60% van de totale geschatte kosten van de voorgestelde maatregelen, om de efficiëntie voor de behandeling van EFG-aanvragen in de Commissie en door het Europees Parlement en de Raad te verhogen door de termijn voor beoordeling en goedkeuring te verkorten, om de subsidiabele maatregelen en begunstigden uit te breiden door zelfstandigen en jongeren toe te voegen en om stimuleringsmaatregelen voor de oprichting van een eigen bedrijf te financieren;

16.  hecht zijn goedkeuring aan het bij deze resolutie gevoegde besluit;

17.  verzoekt zijn Voorzitter dit besluit samen met de voorzitter van de Raad te ondertekenen en zorg te dragen voor publicatie ervan in het Publicatieblad van de Europese Unie;

18.  verzoekt zijn Voorzitter deze resolutie, met inbegrip van de bijlage, te doen toekomen aan de Raad en de Commissie.

BIJLAGE

BESLUIT VAN HET EUROPEES PARLEMENT EN DE RAAD

betreffende de beschikbaarstelling van middelen uit het Europees Fonds voor aanpassing aan de globalisering, overeenkomstig punt 13 van het Interinstitutioneel Akkoord van 2 december 2013 tussen het Europees Parlement, de Raad en de Commissie betreffende de begrotingsdiscipline en een goed financieel beheer (aanvraag EGF/2012/007 IT/VDC Technologies, ingediend door Italië)

(De tekst van de bijlage wordt hier niet weergegeven, aangezien deze overeenkomt met de definitieve handeling: Besluit 2014/254/EU.)

(1) PB L 406 van 30.12.2006, blz. 1. (2) PB L 347 van 20.12.2013, blz. 884. (3) PB C 373 van 20.12.2013, blz. 1.

Resolutie van het Europees Parlement van 15 april 2014 over het voorstel voor een besluit van het Europees Parlement en de Raad betreffende de beschikbaarstelling van middelen uit het Europees Fonds voor aanpassing aan de globalisering overeenkomstig punt 13 van het Interinstitutioneel Akkoord van 2 december 2013 tussen het Europees Parlement, de Raad en de Commissie betreffende de begrotingsdiscipline, de samenwerking in begrotingszaken en een goed financieel beheer (aanvraag EGF/2012/004 ES/Grupo Santana, Spanje) (COM(2014)0116 – C7-0101/2014 – 2014/2027(BUD))

P7_TA(2014)0350 A7-0260/2014

Het Europees Parlement,

–  gezien het voorstel van de Commissie aan het Europees Parlement en de Raad (COM(2014)0116 – C7‑0101/2014),

–  gezien Verordening (EG) nr. 1927/2006 van het Europees Parlement en de Raad van 20 december 2006 tot oprichting van een Europees fonds voor aanpassing aan de globalisering(1) (EFG-verordening),

–  gezien Verordening (EU, Euratom) nr. 1311/2013 van de Raad van 2 december 2013 tot bepaling van het meerjarig financieel kader voor de jaren 2014-2020(2), en met name artikel 12,

–  gezien het Interinstitutioneel Akkoord van 2 december 2013 tussen het Europees Parlement, de Raad en de Commissie betreffende de begrotingsdiscipline, de samenwerking in begrotingszaken en een goed financieel beheer (3)(IIA van 2 december 2013), en met name punt 13,

–  gezien de trialoogprocedure als bedoeld in punt 13 van het IIA van 2 december 2013,

–  gezien de brief van de Commissie werkgelegenheid en sociale zaken,

–  gezien het verslag van de Begrotingscommissie (A7-0260/2014),

A.  overwegende dat de Europese Unie wetgevings- en begrotingsinstrumenten in het leven heeft geroepen om extra steun te geven aan werknemers die de gevolgen van grote structurele veranderingen in de wereldhandelspatronen ondervinden, en hen te helpen bij hun terugkeer op de arbeidsmarkt;

B.  overwegende dat financiële steun van de Unie aan ontslagen werknemers flexibel moet zijn en zo snel en efficiënt mogelijk ter beschikking moet worden gesteld, overeenkomstig de gezamenlijke verklaring van het Europees Parlement, de Raad en de Commissie die is goedgekeurd op de overlegvergadering van 17 juli 2008, en met eerbiediging van het IIA van 2 december 2013 wat betreft het nemen van besluiten om middelen beschikbaar te stellen uit het EFG;

C.  overwegende dat Spanje aanvraag EGF/2012/004 ES/Grupo Santana(4) voor een financiële bijdrage uit het EFG heeft ingediend naar aanleiding van 330 gedwongen ontslagen bij Grupo Santana en 15 leveranciers en downstreamproducenten tijdens de referentieperiode van vier maanden die liep van 15 november 2011 tot 15 maart 2012, waarbij 285 werknemers in aanmerking komen voor maatregelen met medefinanciering door het EFG;

D.  overwegende dat de aanvraag voldoet aan de subsidiabiliteitscriteria die zijn vastgelegd in de EFG-verordening;

1.  is het met de Commissie eens dat is voldaan aan de voorwaarden die zijn opgenomen in artikel 2, onder b), van de EFG-verordening en dat Spanje bijgevolg recht heeft op een financiële bijdrage op grond van die verordening;

2.  neemt kennis van de verklaringen van de Commissie dat de 330 gedwongen ontslagen binnen de referentieperiode en de extra 689 ontslagen verband houden met dezelfde collectieve ontslagprocedure en dat de ontslagen in combinatie met de zeer kwetsbare economische en maatschappelijke situatie van de regio voldoen aan de voorwaarde van uitzonderlijke omstandigheden, overeenkomstig artikel 2, onder c), van de EFG-verordening;

3.  merkt op dat de Spaanse autoriteiten de aanvraag voor een financiële bijdrage uit het EFG op 16 mei 2012 hebben ingediend en betreurt het dat de Europese Commissie de beoordeling daarvan pas op 5 maart 2014 ter beschikking heeft gesteld; betreurt de lange beoordelingsperiode van 22 maanden en is van mening dat deze termijn in strijd is met de doelstelling van het Europees Fonds voor aanpassing aan de globalisering om ontslagen werknemers snel steun te verlenen;

4.  is van mening dat de gedwongen ontslagen bij Grupo Santana en 15 leveranciers en downstreamproducenten verband houden met grote structurele veranderingen in de wereldhandelspatronen ten gevolge van de mondialisering, daarbij verwijzend naar een afname van het marktaandeel van de EU in de wereldwijde productie van motorvoertuigen en de snelle groei van de Aziatische markten, waar de fabrikanten uit de EU minder van profiteren;

5.  merkt op dat de betreffende 330 gedwongen ontslagen, samen met de 689 ontslagen om dezelfde reden voor en na de referentieperiode van vier maanden, ernstige gevolgen hebben voor de werkgelegenheid en de economie op lokaal en NUTS III-niveau, en de reeds kwetsbare economische situatie van het getroffen gebied verslechtert;

6.  merkt op dat dit wederom een EFG-aanvraag voor ontslagen in de automobielsector betreft en dat deze sector met 17 aanvragen de bedrijfstak is met de meeste EFG-aanvragen op grond van zowel de crisis als het globaliseringskriterium; wijst erop dat dit nieuwe geval in de automobielindustrie het belang aantoont van een bedrijfstakstrategie op EU-niveau en illustreert op welke wijze uit het EFG steun verleend wordt aan werknemers in een herstructureringsproces;

7.  is ingenomen dat de regio Andalucía, waar het werkloosheidspercentage veel hoger ligt dan het nationale en het EU-gemiddelde, weer een beroep doet op het EFG; wijst erop dat het EFG al steun heeft verleend aan werknemers van Delphi in Andalucía (EGF/2008/002 ES/Delphi);

8.  is verheugd dat de Spaanse autoriteiten op 1 augustus 2011 hebben besloten een begin te maken met de individuele dienstverlening teneinde de werknemers snel bijstand te verlenen, tien maanden voor de indiening van de EFG-aanvraag en ruim voor het definitieve besluit over de toekenning van EFG-steun voor het voorgestelde gecoördineerde pakket;

9.  merkt op dat het gecoördineerde pakket van op het individu afgestemde maatregelen die moeten worden medegefinancierd, maatregelen omvat in het kader van de terugkeer van 285 ontslagen werknemers op de arbeidsmarkt, zoals praktijkberoepsopleidingen, advisering over bedrijfsprojecten, actieve begeleiding bij het zoeken naar een baan en arbeidsbemiddeling;

10.  is ingenomen met het feit dat de aangeboden scholing van aanzienlijke duur is en wordt aangevuld met activiteiten op de werkplek; juicht het toe dat de scholing zal aansluiten op de behoeften aan vaardigheden en kwalificaties van de ondernemingen die zich in het bedrijfspark vestigen, hetgeen deel uitmaakt van de maatregelen die een aanvulling vormen op het door het EFG gefinancierde pakket;

11.  is in dit verband verheugd over het feit dat de stad Linares, zwaar getroffen door de sluiting van Santana (en de leveranciers), de belangrijkste plaatselijke werkgever, een algemene en alomvattende aanpak gekozen heeft in de vorm van de renovatie van het bedrijfspark van Grupo Santana, met als doel nieuwe investeerders aan te trekken; is van oordeel dat het besluit van de stad Linares om het ondernemingsklimaat te verbeteren, de impact van de op de werknemers gerichte EFG-maatregelen zal vergroten;

12.  is ingenomen met het feit dat de stad Linares de sociale partners (de vakbonden MCA-UGT Andalucía en Federación de la industria de CCOO-Andalucía) over het pakket geraadpleegd heeft en dat de partners op de uitvoering van de maatregelen toezicht houden, en dat in de verschillende stadia van de tenuitvoerlegging van het EFG en bij de toegang ertoe een beleid inzake gelijkheid van mannen en vrouwen en non-discriminatie zal worden toegepast;

13.  herinnert aan het belang van verbetering van de inzetbaarheid van alle werknemers door aangepaste scholing en de erkenning van de in de loop van het beroepsleven van de werknemer opgedane vaardigheden en bekwaamheden; verwacht dat de scholing die in het gecoördineerde pakket wordt aangeboden, niet alleen is afgestemd op de behoeften van de ontslagen werknemers, maar ook op het huidige ondernemingsklimaat;

14.  wijst op het feit dat het EFG voorziet in een "opleidingsloon" dat 150% van het Spaanse minimumloon bedraagt; is ingenomen met de bevestiging van de Commissie dat deze vergoedingen de werkloosheidsuitkeringen niet vervangen en een aanvulling vormen op de werkloosheidsuitkeringen die op grond van de nationale wetgeving worden uitbetaald; benadrukt in dit verband dat in de nieuwe EFG-verordening voor de periode 2014-2020 de financiële vergoedingen worden beperkt tot ten hoogste 35% van de kosten van de maatregelen en dat dientengevolge de vergoedingen die in het gecoördineerde pakket voor deze aanvraag gelden, onder de nieuwe verordening niet meer mogelijk zullen zijn;

15.  is ingenomen met het initiatief van de Spaanse regionale autoriteiten en de lokale autoriteiten van Linares om in industriële infrastructuur te investeren, het vernieuwde industriegebied aan te prijzen teneinde nieuwe bedrijven aan te trekken, en de industriële structuur te diversifiëren in plaats van zich te richten op de automobielsector; benadrukt dat voor deze inspanningen geen medefinanciering uit hoofde van het EFG is aangevraagd en gefinancierd worden uit regionale en lokale begrotingen die zwaar onder druk staan na het verlies van belastingontvangsten als gevolg van de fabriekssluiting;

16.  merkt op dat de informatie die is verstrekt over het gecoördineerde pakket van individuele dienstverlening dat uit het EFG moet worden gefinancierd, gegevens bevat over de complementariteit met maatregelen die worden gefinancierd uit de structuurfondsen; benadrukt dat de Spaanse autoriteiten bevestigen dat voor de subsidiabele maatregelen geen steun uit andere financieringsinstrumenten van de Unie wordt ontvangen; herhaalt zijn oproep aan de Commissie om in haar jaarverslagen een vergelijkende evaluatie van deze gegevens op te nemen om ervoor te zorgen dat de bestaande verordeningen volledig in acht worden genomen en dubbel gebruik van door de Unie gefinancierde diensten wordt voorkomen;

17.  beklemtoont dat overeenkomstig artikel 6 van de EFG-verordening moet worden gewaarborgd dat met middelen uit het EFG de duurzame terugkeer van individuele ontslagen werknemers op de arbeidsmarkt wordt gesteund; benadrukt voorts dat de EFG-steun alleen actieve arbeidsmarktmaatregelen kan medefinancieren die duurzame werkgelegenheid voor de lange termijn opleveren; herhaalt dat steun uit hoofde van het EFG niet in de plaats mag komen van maatregelen waartoe ondernemingen verplicht zijn krachtens de nationale wetgeving of collectieve overeenkomsten, noch van maatregelen voor de herstructurering van ondernemingen of sectoren;

18.  is ingenomen met het akkoord dat tussen het Europees Parlement en de Raad is bereikt om in de nieuwe EFG-verordening voor de periode 2014-2020 het criterium van de financiële en economische crisis opnieuw in te voeren, om de financiële bijdrage van de Unie te verhogen tot 60 % van de totale geschatte kosten van de voorgestelde maatregelen, om de efficiëntie voor de behandeling van EFG-aanvragen in de Commissie en door het Europees Parlement en de Raad te verhogen door de termijn voor beoordeling en goedkeuring te verkorten, om de subsidiabele maatregelen en kring van begunstigden uit te breiden door zelfstandigen en jongeren toe te voegen en om stimuleringsmaatregelen voor de oprichting van een eigen bedrijf te financieren;

19.  hecht zijn goedkeuring aan het bij deze resolutie gevoegde besluit;

20.  verzoekt zijn Voorzitter dit besluit samen met de voorzitter van de Raad te ondertekenen en zorg te dragen voor publicatie ervan in het Publicatieblad van de Europese Unie;

21.  verzoekt zijn Voorzitter deze resolutie, met inbegrip van de bijlage, te doen toekomen aan de Raad en de Commissie.

BIJLAGE

BESLUIT VAN HET EUROPEES PARLEMENT EN DE RAAD

betreffende de beschikbaarstelling van middelen uit het Europees Fonds voor aanpassing aan de globalisering overeenkomstig punt 13 van het Interinstitutioneel Akkoord van 2 december 2013 tussen het Europees Parlement, de Raad en de Commissie betreffende de begrotingsdiscipline, de samenwerking in begrotingszaken en een goed financieel beheer (aanvraag EGF/2012/004 ES/Grupo Santana, Spanje)

(De tekst van de bijlage wordt hier niet weergegeven, aangezien deze overeenkomt met de definitieve handeling: Besluit 2014/253/EU.)

(1) PB L 406 van 30.12.2006, blz. 1. (2) PB L 347 van 20.12.2013, blz. 884. (3) PB C 373 van 20.12.2013, blz. 1. (4) Santana Motor S.A.U., Santana Motor Andalucía S.L.U. en Santana Militar S.L.U.

Wetgevingsresolutie van het Europees Parlement van 15 april 2014 betreffende het standpunt van de Raad in eerste lezing met het oog op de aanneming van de richtlijn van het Europees Parlement en de Raad betreffende de depositogarantieregels (herschikking) (05199/1/2014 – C7-0094/2014 – 2010/0207(COD))

P7_TA(2014)0351 A7-0216/2014

(Gewone wetgevingsprocedure: tweede lezing)

Het Europees Parlement,

–  gezien het standpunt van de Raad in eerste lezing (05199/1/2014 – C7‑0094/2014),

–  gezien de gemotiveerde adviezen die in het kader van protocol nr. 2 betreffende de toepassing van de beginselen van subsidiariteit en evenredigheid zijn uitgebracht door het Deense parlement, de Duitse Bondsdag, de Duitse Bondsraad en de Zweedse Rijksdag, en waarin wordt gesteld dat het ontwerp van wetgevingshandeling niet strookt met het subsidiariteitsbeginsel,

–  gezien het advies van de Europese Centrale Bank van 16 februari 2011(1),

–  gezien zijn in eerste lezing geformuleerde standpunt(2) inzake het voorstel van de Commissie aan het Europees Parlement en de Raad (COM(2010)0368),

–  gezien artikel 294, lid 7, van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie,

–  gezien artikel 72 van zijn Reglement,

–  gezien de aanbeveling voor de tweede lezing van de Commissie economische en monetaire zaken (A7-0216/2014),

1.  hecht zijn goedkeuring aan het standpunt van de Raad in eerste lezing;

2.  constateert dat het besluit is vastgesteld overeenkomstig het standpunt van de Raad;

3.  verzoekt zijn Voorzitter het besluit samen met de voorzitter van de Raad overeenkomstig artikel 297, lid 1, van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie te ondertekenen;

4.  verzoekt zijn secretaris-generaal het besluit te ondertekenen nadat is nagegaan of alle procedures naar behoren zijn uitgevoerd, en samen met de secretaris-generaal van de Raad zorg te dragen voor publicatie ervan in het Publicatieblad van de Europese Unie;

5.  verzoekt zijn Voorzitter het standpunt van het Parlement te doen toekomen aan de Raad en aan de Commissie alsmede aan de nationale parlementen.

(1) PB C 99 van 31.3.2011, blz. 1. (2) PB C 249 E van 30.8.2013, blz. 81.

Wetgevingsresolutie van het Europees Parlement van 15 april 2014 over het voorstel voor een richtlijn van het Europees Parlement en de Raad betreffende de uitrol van infrastructuur voor alternatieve brandstoffen (COM(2013)0018 – C7-0022/2013 – 2013/0012(COD))

P7_TA(2014)0352 A7-0444/2013

(Gewone wetgevingsprocedure: eerste lezing)

Het Europees Parlement,

–  gezien het voorstel van de Commissie aan het Europees Parlement en de Raad (COM(2013)0018),

–  gezien artikel 294, lid 2, en artikel 91 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie, op grond waarvan het voorstel door de Commissie bij het Parlement is ingediend (C7-0022/2013),

–  gezien artikel 294, lid 3, van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie,

–  gezien het advies van het Europees Economisch en Sociaal Comité van 22 mei 2013(1),

–  gezien het advies van het Comité van de Regio's van 4 juli 2013(2),

–  gezien de schriftelijke toezegging van de vertegenwoordiger van de Raad van 26 maart 2014 om het standpunt van het Europees Parlement goed te keuren, overeenkomstig artikel 294, lid 4, van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie,

–  gezien artikel 55 van zijn Reglement,

–  gezien het verslag van de Commissie vervoer en toerisme en het advies van de Commissie industrie, onderzoek en energie(A7-0444/2013),

1.  stelt onderstaand standpunt in eerste lezing vast;

2.  verzoekt om hernieuwde voorlegging indien de Commissie voornemens is ingrijpende wijzigingen in haar voorstel aan te brengen of dit door een nieuwe tekst te vervangen;

3.  verzoekt zijn Voorzitter het standpunt van het Parlement te doen toekomen aan de Raad en aan de Commissie alsmede aan de nationale parlementen.

Standpunt van het Europees Parlement in eerste lezing vastgesteld op 15 april 2014 met het oog op de vaststelling van Richtlijn 2014/.../EU van het Europees Parlement en de Raad betreffende de uitrol van infrastructuur voor alternatieve brandstoffen

(Voor de EER relevante tekst)(Aangezien het Parlement en de Raad tot overeenstemming zijn geraakt, komt het standpunt van het Parlement overeen met de definitieve rechtshandeling: Richtlijn 2014/94/EU.)

(1) PB C 271 van 19.9.2013, blz. 111. (2) PB C 280 van 27.9.2013, blz. 66.

Wetgevingsresolutie van het Europees Parlement van 15 april 2014 over het voorstel voor een richtlijn van het Europees Parlement en de Raad tot wijziging van Richtlijn 96/53/EG van 25 juli 1996 houdende vaststelling, voor bepaalde aan het verkeer binnen de Gemeenschap deelnemende wegvoertuigen, van de in het nationale en het internationale verkeer maximaal toegestane afmetingen, en van de in het internationale verkeer maximaal toegestane gewichten (COM(2013)0195 – C7-0102/2013 – 2013/0105(COD))

P7_TA(2014)0353 A7-0256/2014

(Gewone wetgevingsprocedure: eerste lezing)

Het Europees Parlement,

–  gezien het voorstel van de Commissie aan het Europees Parlement en de Raad (COM(2013)0195),

–  gezien artikel 294, lid 2, en artikel 91 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie (VWEU), op grond waarvan het voorstel door de Commissie bij het Parlement is ingediend (C7‑0102/2013),

–  gezien artikel 294, lid 3, van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie,

–  gezien het advies van het Europees Economisch en Sociaal Comité van 11 juli 2013(1),

–  na raadpleging van het Comité van de Regio's,

–  gezien artikel 55 van zijn Reglement,

–  gezien het verslag van de Commissie vervoer en toerisme (A7-0256/2014),

1.  stelt onderstaand standpunt in eerste lezing vast;

2.  verzoekt om hernieuwde voorlegging indien de Commissie voornemens is ingrijpende wijzigingen in haar voorstel aan te brengen of dit door een nieuwe tekst te vervangen;

3.  verzoekt zijn Voorzitter het standpunt van het Parlement te doen toekomen aan de Raad en aan de Commissie alsmede aan de nationale parlementen.

Standpunt van het Europees Parlement in eerste lezing vastgesteld op 15 april 2014 met het oog op de vaststelling van Richtlijn 2014/.../EU van het Europees Parlement en de Raad tot wijziging van Richtlijn 96/53/EG van de Raad houdende vaststelling, voor bepaalde aan het verkeer binnen de Gemeenschap deelnemende wegvoertuigen, van de in het nationale en het internationale verkeer maximaal toegestane afmetingen, en van de in het internationale verkeer maximaal toegestane gewichten

(Voor de EER relevante tekst)

HET EUROPEES PARLEMENT EN DE RAAD VAN DE EUROPESE UNIE,

Gezien het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie, en met name artikel 91,

Gezien het voorstel van de Europese Commissie,

Na toezending van het ontwerp van wetgevingshandeling aan de nationale parlementen,

Gezien het advies van het Europees Economisch en Sociaal Comité(2),

Na raadpleging van het Comité van de Regio's,

Handelend volgens de gewone wetgevingsprocedure(3),

Overwegende hetgeen volgt:

(1)  In het Witboek van 2011 "Stappenplan voor een interne Europese vervoersruimte – werken aan een concurrerend en zuinig vervoerssysteem" wordt benadrukt dat de uitstoot van broeikasgassen moet worden verminderd en dat met name de uitstoot van koolstofdioxide (CO2) tegen 2050 60 % en tegen 2020 20 % lager moet liggen dan de uitstoot in 1990. [Am. 1]

(1 bis)  Aangezien tot dusver geen beleidsmaatregelen zijn genomen om de toenemende CO2-uitstoot van vrachtwagens tegen te gaan, dient de Commissie de invoering van brandstofefficiëntienormen voor vrachtwagens te evalueren met het oog op een verdere uitbreiding van haar wetgevingsaanpak inzake personenauto's en kleine vrachtauto's. [Am. 2]

(2)  In dat verband werd in het Witboek aangekondigd dat Richtlijn 96/53/EG van de Raad(4) zou worden gewijzigd om het energieverbruik en de uitstoot van broeikasgassen terug te dringen, de wetgeving aan te passen aan de ontwikkeling van de technologie en de nieuwe behoeften van de markt, en het intermodaal vervoer te stimuleren.

(3)  De technologische ontwikkelingen omvatten de mogelijkheid om op de achterzijde van voertuigen, met name op opleggers en aanhangwagens, intrekbare of inklapbare aerodynamische voorzieningen aan te brengen waardoor de bij Richtlijn 96/53/EG voorgeschreven maximumlengte wordt overschreden. Dergelijke voorzieningen kunnen onmiddellijk na de inwerkingtreding van deze richtlijn worden geïnstalleerd aangezien zij reeds op de markt worden aangeboden en in andere werelddelen reeds worden gebruikt. Hetzelfde geldt voor energieabsorberende aerodynamische motorkappen en beveiligingsvoorzieningen tegen klemrijden die aan de zijkant ter hoogte van de wielen en aan de achterzijde van opleggers, aanhangwagens en voertuigen worden aangebracht. Deze kunnen de energie-efficiëntie van voertuigen aanzienlijk verbeteren alsook de kans op verwonding van andere weggebruikers aanzienlijk terugdringen. Deze richtlijn dient ook innovatie op het gebied van het ontwerp van voertuigen en vervoerseenheden aan te moedigen en te vergemakkelijken. [Am. 3]

(3 bis)  De Commissie dient in het kader van maatregelen inzake "gewichten en afmetingen" een aanpak te ontwikkelen ter vermindering van het aantal lege ritten in het goederenvervoer over de weg, alsook voorschriften voor minimumharmonisatie op het gebied van cabotage in het wegvervoer ter voorkoming van dumpingpraktijken. Bij de herziening van Richtlijn 1999/62/EG van het Europees Parlement en de Raad(5) (de Eurovignet-richtlijn) moet tevens rekening worden gehouden met de vooruitgang wat betreft de raming van externe kosten en moet de internalisering van externe kosten voor vrachtwagens verplicht worden gesteld. Voor 1 januari 2015 moet de Commissie een voorstel indienen tot wijziging van de Eurovignet-richtlijn. [Am. 4]

(4)  Vrachtwagens zijn verantwoordelijk voor ongeveer 26 procent van de door het wegvervoer veroorzaakte CO2-uitstoot in Europa, terwijl hun brandstofefficiëntie in de afgelopen twintig jaar nauwelijks is toegenomen. Cabines met een kleinere luchtweerstand kunnen, samen met de in overweging 3 genoemde voorzieningen, eveneens een aanzienlijke verbetering van de energieprestaties van voertuigen opleveren en zijn dringend noodzakelijk voor een aanzienlijke vermindering van de voertuigemissies in het goederenvervoer over de weg. Een dergelijke verbetering is binnen de in de huidige Richtlijn 96/53/EG vastgestelde maximumlengte niet haalbaar zonder de vervoerscapaciteit aan te tasten en zou derhalve het economisch evenwicht van de sector in gevaar brengen. Derhalve moet in een afwijking op de toegestane maximumlengte worden voorzien. Een dergelijke afwijking mag niet tot een verhoging van het laadvermogen leiden. [Am. 5]

(5)  In haar beleidsoriëntaties inzake de verkeersveiligheid voor de periode 2011-2020 heeft de Commissie maatregelen aangekondigd om de voertuigen veiliger te maken en de zwakke weggebruikers beter te beschermen. Ook in het rapport van de Commissie aan het Europees Parlement en de Raad betreffende de tenuitvoerlegging van Richtlijn 2007/38/EG van het Europees Parlement en de Raad(6) wordt gewezen op het belang van een goede zichtbaarheid voor de bestuurder. Een nieuwe vormgeving van de cabine zal de verkeersveiligheid ten goede komen omdat de dode hoek in het gezichtsveld van de bestuurder onder de voorruit en aan de zijkant van het voertuig kleiner wordt. Hierdoor kunnen talrijke levens van kwetsbare weggebruikers, zoals voetgangers en fietsers, worden gered. De nieuwe vormgeving maakt het eveneens mogelijk van de cabine moet derhalve na een passende overgangsperiode verplicht worden gesteld. Bij deze nieuwe vormgeving moeten tevens voorzieningen in te bouwen worden ingebouwd die bij een aanrijding energie absorberen. Door de potentiële toename van de omvang van de cabine kunnen ook het comfort en de veiligheid van de bestuurder worden verbeterd. [Am. 6]

(6)  Voordat zij op de markt worden gebracht, moeten aerodynamische voorzieningen en de installatie daarvan op voertuigen worden getest volgens de testprocedure voor de meting van aerodynamische prestaties die thans door de Commissie wordt ontwikkeld. Daartoe zullen de lidstaten certificaten afgeven, die door de andere lidstaten worden erkend. De Commissie dient uitvoerige technische richtsnoeren op te stellen inzake de aanvrage van certificaten en de vereisten waaraan voor de afgifte daarvan moet worden voldaan. [Am. 7]

(6 bis)  Het Witboek vervoer van 2011 bepaalt dat tegen 2030, 30 % van het goederenvervoer via de weg over afstanden van meer dan 300 km per spoor of over het water moet gebeuren, en tegen 2050 meer dan 50 % dankzij efficiënte en groene goederencorridors; Om deze doelstelling te bereiken, moet een passende infrastructuur worden ontwikkeld. Deze doelstelling is door het Europees Parlement goedgekeurd in zijn resolutie van 15 december 2011 over het stappenplan voor een interne Europese vervoersruimte – werken aan een concurrerend en zuinig vervoerssysteem(7). [Am. 8]

(6 ter)  Met het oog op de verwezenlijking van de doelstellingen van het Witboek vervoer van 2011 biedt de herziening van Richtlijn 96/53/EG de mogelijkheid om de veiligheid en het comfort van bestuurders te verbeteren, waarbij rekening wordt gehouden met de vereisten die zijn vastgesteld in Richtlijn 89/391/EEG(8) (kaderrichtlijn veiligheid en de gezondheid van de werknemers op het werk). [Am. 9]

(7)  Langere voertuigen kunnen voor grensoverschrijdend vervoer worden gebruikt indien de twee betrokken lidstaten nu reeds het gebruik van dergelijke voertuigen toestaan en indien de afwijkingsvoorwaarden van artikel 4, lid 3, lid 4 of lid 5, van de richtlijn zijn vervuld. De Europese Commissie heeft reeds richtsnoeren vastgesteld betreffende de toepassing van artikel 4 van de richtlijn. De in artikel 4, lid 4, bedoelde vervoersverrichtingen hebben geen significante invloed op de internationale concurrentie indien het grensoverschrijdend gebruik beperkt blijft tot twee lidstaten waar de bestaande infrastructuur en de verkeersveiligheidscontext dat toelaten. Op die manier wordt het evenwicht bewaard tussen enerzijds het recht van de lidstaten om op grond van het subsidiariteitsbeginsel te bepalen welke vervoersoplossingen aan hun specifieke context zijn aangepast en anderzijds de noodzaak om ervoor te zorgen dat een dergelijk beleid niet tot een verstoring van de interne markt leidt. Artikel 4, lid 4, wordt in die zin verduidelijkt. [Am. 10]

(8)  Alternatieve aandrijfsystemen zoals elektrische of hybride motoren in vrachtwagens of autobussen (voornamelijk in stads- en voorstadsverkeer), die niet alleen op fossiele brandstoffen werken en dus minder of helemaal geen verontreiniging veroorzaken, leiden tot een toename van het gewicht die niet in het laadvermogen mag worden verrekend aangezien het wegvervoer op die manier economisch zou worden benadeeld. Voertuigen uitgerust met koolstofarme technologie moeten het maximaal toelaatbare gewicht tot 1 ton kunnen overschrijden, afhankelijk van het gewicht dat voor de technologie vereist is. Dit extra gewicht mag echter niet leiden tot vergroting van de laadruimte van het voertuig. Hierbij moet het beginsel van technologische neutraliteit worden aangehouden. [Am. 11]

(9)  In het Witboek vervoer wordt er ook op gewezen dat de EU de ontwikkelingen in het intermodaal vervoer dient te volgen en met name de containerisering en het toenemend gebruik van containers van 45 voet, die per spoor of via de waterwegen worden aangevoerd. Het wegtraject van een intermodaal transport kan op dit moment slechts worden afgelegd na het doorlopen van zware administratieve procedures die een belasting vormen voor zowel de lidstaten als de vervoersondernemingen, tenzij de containers over zeer dure gecertificeerde afgeschuinde hoeken beschikken. Door de toegestane lengte van vrachtwagens voor containervervoer met 15 cm te verlengen kunnen vervoerders worden ontheven van administratieve procedures en kan het intermodaal vervoer worden gestimuleerd zonder risico's of nadelen voor andere weggebruikers of de infrastructuur. De bescheiden toename van de lengte van een vrachtwagen met oplegger (15 cm op een totale lengte van 16,50 m) levert geen hoger risico voor de verkeersveiligheid op. Overeenkomstig de in het Witboek uiteengezette beleidsvisie wordt deze toename echter alleen toegestaan voor intermodaal vervoer waarvan het wegtraject niet langer dan 300 km is en waarbij ook gebruik wordt gemaakt van vervoer per spoor, over de binnenwateren of over zee. Dat is voldoende om de afstand te overbruggen tussen enerzijds een bedrijventerrein of winkelcentrum en anderzijds een goederenstation of binnenhaven. Om een zeehaven te bereiken en de ontwikkeling van de snelwegen op zee te ondersteunen, mag over de weg een langere afstand worden afgelegd bij gebruik van de korte vaart binnen de Unie. [Am. 12]

(10)  Om het intermodaal vervoer te blijven stimuleren en rekening te houden met het ledige gewicht van 45'-voetcontainers moet de regeling voor intermodaal vervoer van 40'‑containers, op grond waarvan het toegestane maximumgewicht voor vrachtwagens met 5 tot 6 assen is opgetrokken tot 44 ton, ook gelden voor vrachtwagens die 45'-containers vervoeren.

(11)  Sinds de vaststelling van Richtlijn 96/53/EG is het gemiddelde gewicht van autobus- en touringcarpassagiers alsmede van hun bagage aanzienlijk toegenomen, waardoor het aantal vervoerde passagiers geleidelijk afneemt vanwege de in de richtlijn vastgestelde maximumgewichten. Aangezien collectief vervoer met het oog op een efficiënter energieverbruik moet worden bevorderd ten opzichte van individueel vervoer moet het vroegere aantal passagiers per autocar worden hersteld, rekening houdend met het toename van hun gewicht en van het gewicht van hun bagage. Daartoe kan het toegestane maximumgewicht van autocars met twee assen worden verhoogd, maar dat mag niet tot een snellere slijtage van de infrastructuur leiden.

(12)  De instanties die belast zijn met de handhaving van de regelgeving inzake het wegvervoer constateren talrijke en soms ernstige inbreuken, met name overschrijdingen van het toegestane maximumgewicht van voertuigen. De oorzaak hiervan is het ontoereikend aantal controles uit hoofde van Richtlijn 96/53/EG of de inefficiëntie daarvan. Bovendien verschillen de controleprocedures en ‑regels van lidstaat tot lidstaat, waardoor rechtsonzekerheid ontstaat voor bestuurders van voertuigen die in verschillende EU-lidstaten rijden. Bovendien genieten vervoersondernemingen die de regels niet naleven een aanzienlijk concurrentievoordeel ten opzichte van hun concurrenten die de regelgeving wel naleven en ten opzichte van de andere vervoerswijzen. Deze situatie staat een goede werking van de interne markt in de weg en houdt risico's in voor de verkeersveiligheid. Derhalve moeten de lidstaten het aantal controles opvoeren, zowel manuele controles als controles aan de hand van een voorafgaande selectie, en de efficiëntie daarvan verhogen op basis van een voorafgaande selectie risicoclassificatiesysteem. [Am. 13]

(13)  Er bestaan eenvoudige technische, vaste of mobiele, oplossingen om na een eerste selectie alleen voertuigen met een hoog risico op overtredingen te doen stoppen. Dit is goedkoper, minder hinderlijk voor de doorstroming van het verkeer en waarborgt een optimale veiligheid. Vrachtwagens kunnen worden uitgerust met voorzieningen om de bestuurder in staat te stellen zelf het gewicht van zijn voertuig te controleren en na te gaan of hij aan de regelgeving voldoet. Dergelijke boordapparatuur kan zonder dat het voertuig moet stoppen via een microgolfzender gegevens doorsturen naar controlebeambten of automatische controlesystemen langs de weg. Voor selectiemetingen lijkt een minimumdrempel van één weging per 2000 voertuigkilometer voldoende om de doelmatigheid van de wegcontroles in de Unie te waarborgen aangezien een dergelijke controlefrequentie statistisch de mogelijkheid biedt elk voertuig gemiddeld om de drie dagen te controleren.

(14)  De vaststelling van talrijke inbreuken op Richtlijn 96/53/EG vloeit in grote mate voort uit het niet-ontradende karakter van de in de wetgeving van de lidstaten voorziene sancties op de overtreding van die regels, of zelfs het ontbreken van sancties. Die zwakte wordt nog versterkt door de sterke verschillen tussen de administratieve sancties die in de verschillende lidstaten worden toegepast. Om die knelpunten weg te werken moet op EU-niveau werk worden gemaakt van de harmonisering van de niveaus en de categorieën van de administratieve sancties voor inbreuken op Richtlijn 96/53/EG. Deze administratieve sancties moeten doeltreffend, evenredig, en afschrikkend en niet-discriminerend zijn. [Am. 14]

(15)  Om de controles op het gewicht van voertuigen of voertuigcombinaties op internationale schaal efficiënter te maken en het vlotte verloop van die controles te faciliteren, moeten de controle-instanties in de lidstaten informatie kunnen uitwisselen over de identificatie van overtreders, de beschrijving van inbreuken en opgelegde sancties, en de betrouwbaarheid van de betrokken onderneming. Het overeenkomstig artikel 18, lid 1, van Verordening (EG) nr. 1071/2009 van het Europees Parlement en de Raad(9) aangewezen contactpunt kan als tussenpersoon voor de uitwisseling van die informatie optreden.

(16)  Het is belangrijk dat het Europees Parlement en de Raad regelmatig in kennis worden gesteld van de door de lidstaten verrichte wegcontroles. Deze door de lidstaten via hun contactpunt meegedeelde informatie stelt de Commissie in staat om toe te zien op de naleving van deze richtlijn door de vervoersondernemingen en te bepalen of er al dan niet behoefte is aan dwingende maatregelen. [Am. 15]

(16 bis)  De Commissie moet bijlage I bij Richtlijn 96/53/EG herzien en een verslag uitbrengen over de uitvoering daarvan, waarbij rekening gehouden wordt met, onder meer, de gevolgen voor de internationale concurrentie, de opsplitsing van vervoerswijzen, de kosten van de aanpassing van de infrastructuur, en de milieu- en veiligheidsdoelstellingen zoals opgenomen in het Witboek vervoer van 2011. [Am. 16]

(17)  De Commissie moet de bevoegdheid krijgen om overeenkomstig artikel 290 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie gedelegeerde handelingen vast te stellen met betrekking tot de eisen voor nieuwe achteraan op voertuigen aan de achterzijde en de zijkant van het voertuig aerodynamische voorzieningen en beveiligingsvoorzieningen tegen klemrijden, of de ontwikkeling van nieuwe motorvoertuigen, met het oog op de herziening van de Europese typegoedkeuringsprocedures als bedoeld in Richtlijn 2007/46/EG van het Europees Parlement en de Raad(10) in het kader van de VN/ECE-reglementen, alsook met betrekking tot de technische specificaties die de volledige interoperabiliteit van ingebouwde weegapparatuur moeten waarborgen, en richtsnoeren betreffende de procedure om het gewicht van rijdende voertuigen te controleren. Tijdens haar voorbereidende werkzaamheden dient de Commissie passend overleg te plegen, onder meer met deskundigen. Bij het overleg moeten de belanghebbende partijen betrokken worden, zoals fabrikanten, bestuurders, verkeersveiligheidsorganisaties, verkeersautoriteiten en opleidingscentra. Bij het voorbereiden en opstellen van gedelegeerde handelingen dient De Commissie erop toe te zien dat de desbetreffende documenten gelijktijdig, tijdig en op passende wijze bij het Europees Parlement en de Raad worden ingediend publiceert een verslag van de resultaten van het overleg. De belanghebbenden moet voldoende tijd worden gegund om aan deze vereisten te voldoen. [Am. 17]

(18)  Aangezien de doelstellingen van deze richtlijn onvoldoende door de lidstaten kunnen worden verwezenlijkt en derhalve, wegens de omvang en de gevolgen van deze richtlijn, beter op het niveau van de Unie kunnen worden verwezenlijkt, kan de Unie, overeenkomstig het in artikel 5 van het Verdrag betreffende de Europese Unie neergelegde subsidiariteitsbeginsel, de nodige maatregelen nemen. Overeenkomstig het in laatstgenoemd artikel neergelegde evenredigheidsbeginsel gaat deze richtlijn niet verder dan wat nodig is om die doelstelling te verwezenlijken.

(19)  Richtlijn 96/53/EG dient derhalve dienovereenkomstig te worden gewijzigd,

HEBBEN DE VOLGENDE RICHTLIJN VASTGESTELD:

Artikel 1

Richtlijn 96/53/EG wordt als volgt gewijzigd:

1)  De verwijzingen naar Richtlijn 70/156/EEG van de Raad worden vervangen door een verwijzing naar Richtlijn 2007/46/EG.

2)  Artikel 2, eerste alinea, wordt aangevuld met de volgende definities:

–   "voertuig met hybride aandrijving" "koolstofarme technologie": technologie die niet volledig berust op fossiele oliebronnen in de energievoorziening voor vervoer en die een aanzienlijk bijdrage levert aan het koolstofvrij maken van vervoer. De bronnen bestaan onder meer uit: een voertuig als bedoeld in Richtlijn 2007/46/EG van het Europees Parlement en de Raad van 5 september 2007 tot vaststelling van een kader voor de goedkeuring van motorvoertuigen en aanhangwagens daarvan en van systemen, onderdelen en technische eenheden die voor dergelijke voertuigen zijn bestemd(11), dat is uitgerust met één of meerdere elektrische aandrijfmotoren die niet permanent op het elektriciteitsnet zijn aangesloten, en met één of meerdere verbrandingsmotoren;

–  elektriciteit,

–  waterstof,

–  synthetische brandstoffen,

–  geavanceerde biobrandstoffen,

–  aardgas, waaronder biomethaan, in gasvorm (Compressed Natural Gas – CNG) en in vloeibare vorm (Liquefied Natural Gas – LNG), en

–  afvalwarmte. [Am. 18]

–  - "elektrische voertuig": een voertuig als bedoeld in Richtlijn 2007/46/EG van het Europees Parlement en de Raad van 5 september 2007 tot vaststelling van een kader voor de goedkeuring van motorvoertuigen en aanhangwagens daarvan en van systemen, onderdelen en technische eenheden die voor dergelijke voertuigen zijn bestemd(12), dat is uitgerust met één of meerdere elektrische aandrijfmotoren die niet permanent op het elektriciteitsnet zijn aangesloten; [Am. 19]

–  "intermodale vervoerseenheid laadeenheid": eenheid die tot één van de volgende categorieën behoort: container, wissellaadbak, oplegger; [Am. 20. Dit amendement is van toepassing op de gehele tekst]

(a)  In lid 1, onder a) en b), wordt het woord "nationaal" geschrapt; [Am. 21]

(b)  De eerste zin van artikel 4, lid 4, tweede alinea, wordt vervangen door:"

"Vervoer wordt geacht niet van noemenswaardige invloed te zijn op de internationale concurrentie in de vervoersector indien dat vervoer plaatsvindt op het grondgebied van een lidstaat of, bij grensoverschrijdend vervoer, tussen twee aangrenzende lidstaten die beide in toepassing van dit lid maatregelen hebben genomen en als één van de onder a) en b) genoemde voorwaarden is vervuld:" [Am. 22]

3)  Artikel 4, lid 6, wordt geschrapt.

4)  Artikel 5 wordt als volgt gewijzigd:

(a)  De woorden "Onverminderd artikel 4, lid 6, worden:" worden geschrapt.

(b)  Punt (b) wordt geschrapt.

5)  Artikel 8 wordt vervangen door:"

"Artikel 8

1.  Teneinde de aerodynamica van voertuigen en voertuigcombinaties te verbeteren mogen de in bijlage I, punt 1.1, vastgestelde maximumlengtes tot 500 mm worden overschreden door voertuigen of voertuigcombinaties die zijn uitgerust met voorzieningen die voldoen aan de hieronder vastgestelde eisen. De overschrijding van de maximumlengte mag alleen tot doel hebben om achteraan op het voertuig of de voertuigcombinatie voorzieningen aan te brengen om de aerodynamica daarvan te verbeteren. [Am. 23]

2.  De in lid 1 genoemde voorzieningen dienen te voldoen aan de volgende prestatie- en veiligheidseisen:

De overschrijding van de maximumlengte leidt niet tot een toename van de vervoerscapaciteit laadcapaciteit van het voertuig of de voertuigcombinatie. [Am. 28]

3.  Voorafgaand aan de marktintroductie van dergelijke voorzieningen verlenen worden de lidstaten een certificaat voor de extra aerodynamische voorzieningen en de installatie daarvan op voertuigen. Het geautoriseerd door de lidstaten overeenkomstig Richtlijn 2007/46/EG van het Europees Parlement en de Raad*. De lidstaten verlenen hiertoe een certificaat, dat bevestigt dat aan de hierboven in lid 2 genoemde eisen is voldaan en dat de voorziening een significante bijdrage levert tot de verbetering van de aerodynamica. De in een lidstaat afgegeven certificaten worden door de andere lidstaten erkend. [Am. 29]

4.  De Commissie stelt overeenkomstig artikel 16 gedelegeerde handelingen vast tot aanvulling van de in lid 2 genoemde eisen. Die eisen hebben betrekking op de technische kenmerken, de minimale prestatieniveaus, de randvoorwaarden inzake het ontwerp en de procedure voor de opstelling van het in lid 3 genoemde testcertificaat. Voor het eerst worden de gedelegeerde handelingen uiterlijk twee jaar na publicatie van deze Richtlijn vastgesteld. [Am. 30]

Bij de uitoefening van haar bevoegdheden zorgt de Commissie voor samenhang met de EU-wetgeving inzake typegoedkeuring. [Am. 31]

5.  In afwachting van de vaststelling van gedelegeerde handelingen mogen voertuigen of voertuigcombinaties waarop achteraan aerodynamische voorzieningen zijn gemonteerd die aan de in lid 2 genoemde eisen beantwoorden en overeenkomstig lid 3 zijn getest, aan het verkeer deelnemen indien hun lengte de in bijlage I, punt 1.1, vastgestelde maximumlengte met maximaal twee meter overschrijdt. Deze overgangsmaatregel is van toepassing vanaf de datum moment waarop deze richtlijn in werking treedt. [Am. 32]

___________________

* Richtlijn 2007/46/EG van het Europees Parlement en de Raad van 5 september 2007 tot vaststelling van een kader voor de goedkeuring van motorvoertuigen en aanhangwagens daarvan en van systemen, onderdelen en technische eenheden die voor dergelijke voertuigen zijn bestemd (PB L 263 van 9.10.2007, blz. 1)."

6)  Artikel 8 bis wordt geschrapt.

7)  Artikel 9 wordt vervangen door:"

"Artikel 9

1.  Teneinde de aerodynamica en verkeersveiligheid van voertuigen en voertuigcombinaties te verbeteren mogen de in bijlage I, punt 1.1, vastgestelde maximumlengtes worden overschreden door voertuigen of voertuigcombinaties die zijn uitgerust met voorzieningen die voldoen aan de hieronder in lid 2 vastgestelde eisen. De overschrijding van de maximumlengte moet in de eerste plaats tot doel hebben om het mogelijk te maken vrachtwagencabines te bouwen die de aerodynamica van voertuigen of voertuigcombinaties verbeteren en de verkeersveiligheid voor kwetsbare weggebruikers en aan de achterzijde aangereden voertuigen verhogen. [Am. 33]

2.  De in lid 1 genoemde vrachtwagencabines dienen te voldoen aan de volgende prestatie- en veiligheidseisen:

De overschrijding van de maximumlengte mag niet leiden tot een toename van de vervoerscapaciteit van het voertuig of de voertuigcombinatie.

2 bis.   Om de veiligheid en het comfort van de bestuurder te verbeteren en er uiteindelijk voor te zorgen dat de verkeersveiligheid van de onder het toepassingsgebied van deze richtlijn vallende voertuigen wordt verhoogd, gelden de volgende in artikel 9, lid 2 vermelde vereisten inzake veiligheid en comfort voor de bestuurderscabine:

3.  Voor de voertuigen op de markt worden gebracht, testen de lidstaten, overeenkomstig Richtlijn 2007/46/EG, de aerodynamische eigenschappen en veiligheidseigenschappenvan de nieuwe voertuigontwerpen en verlenen zij een testcertificaat. Dat certificaat bevestigt dat het voertuig voldoet aan de eisen van lid 2. De aerodynamische eigenschappen van deze voertuigen worden getest in overeenstemming met de door de Commissie ontwikkelde relevante regels voor de meting van aerodynamische eigenschappen. In één lidstaat afgegeven testcertificaten worden door de andere lidstaten erkend. [Am. 39]

3 bis.  Nieuwe voertuigen van de categorieën N2 en N3 en voertuigcombinaties maken gebruik van vrachtwagencabines die voldoen aan de veiligheidseisen zoals vermeld in artikel 9, lid 2 met ingang van [zeven jaar na inwerkingtreding van deze richtlijn]. [Am. 40]

4.  De Commissie wordt gemachtigd om overeenkomstig artikel 16 en in overeenstemming met de geldende ECE-voorschriften van de VN, gedelegeerde handelingen vast te stellen teneinde de in lid 2 genoemde eisen voor vrachtwagencabines aan te vullen. Die eisen hebben betrekking op de technische kenmerken, de minimale prestatieniveaus, de randvoorwaarden inzake het ontwerp en de procedure voor de opstelling van het in lid 3 genoemde testcertificaat. Voor het eerst worden de gedelegeerde handelingen uiterlijk twee jaar na publicatie van deze Richtlijn vastgesteld. [Am. 41]

____________________

* Richtlijn 89/391/EEG van de Raad van 12 juni 1989 betreffende de tenuitvoerlegging van maatregelen ter bevordering van de verbetering van de veiligheid en de gezondheid van de werknemers op het werk (PB L 183 van 26.9.1989, blz. 1)."

8)  In artikel 10 worden de woorden "op de in artikel 11 genoemde datum" vervangen door "17 september 1997".

9)  Artikel 10 bis wordt vervangen door:"

"Artikel 10 bis

De maximaal toegestane gewichten van voertuigen met hybride of volledig elektrische aandrijving die zijn uitgerust met koolstofarme technologie, zijn de in bijlage I, punt 2.3.1 2.3.4, vermelde gewichten. [Am. 42]

Voertuigen met hybride of elektrische aandrijving die zijn uitgerust met koolstofarme technologie, mogen de in bijlage I, punt 3, vastgestelde maximaal toegestane asdruk niet overschrijden." [Am. 43]

10)  Artikel 11 wordt vervangen door:"

"Artikel 11

De in bijlage I, punten 1.1 en 1.6, vastgestelde maximumafmetingen mogen met 15 cm meter worden overschreden door voertuigen of voertuigcombinaties die containers of wissellaadbakken van 45 voet vervoeren wanneer het wegvervoer van de vervoerde container of wissellaadbak deel uitmaakt van een intermodaal gecombineerd vervoer. [Am. 44]

Voor de toepassing van dit artikel en bijlage I, punt 2.2.2, letter c), wordt bij het intermodaal vervoer minstens gebruik gemaakt van vervoer per spoor of over de binnenwateren of over zee. Het voor- en natransport gebeurt via de weg. Op het grondgebied van de Europese Unie mogen het voor- en natransport via de weg telkens niet meer dan 300 km bedragen of de afstand tot de dichtstbijzijnde terminals waartussen een geregelde dienst wordt aangeboden. Het begrip intermodaal vervoer omvat ook vervoer binnen de Unie waarbij gebruik wordt gemaakt van de korte vaart, ongeacht de lengte van het voor- en natransport via de weg. Het voor- en natransport via de weg van een vervoersverrichting met gebruik van de korte vaart binnen de Unie reikt van de plaats waar de goederen worden geladen tot de dichtstbijzijnde geschikte zeehaven voor het voortransport en/of eventueel van de dichtstbijzijnde geschikte zeehaven en de losplaats van de goederen voor het natransport. Uiterlijk 2017 doet de Commissie, in voorkomend geval, een wetgevingsvoorstel tot wijziging van Richtlijn 92/106/EEG van de Raad*, en met name van de bestaande definitie van gecombineerd vervoer, teneinde rekening te houden met de ontwikkeling van containerisering en met het oog op de ondersteuning van de ontwikkeling van efficiënt intermodaal vervoer. [Am. 45]

_____________________

* Richtlijn 92/106/EEG van de Raad van 7 december 1992 houdende vaststelling van gemeenschappelijke voorschriften voor bepaalde vormen van gecombineerd vervoer van goederen tussen Lid-Staten (PB L 368 van 17.12.1992, blz. 38)."

11)  Artikel 12 wordt vervangen door:"

"Artikel 12

1.  De lidstaten zetten een systeem op voor de selectie, en gerichte controle en de uitvoering van dergelijke controles van rijdende voertuigen, of voertuigcombinaties teneinde de naleving van de verplichtingen uit hoofde van deze richtlijn af te dwingen. [Am. 46]

Lidstaten zorgen ervoor dat de informatie over het aantal en de ernst van de door een individuele onderneming begane inbreuken wordt opgenomen in het risicoclassificatiesysteem dat ingevolge artikel 9 van Richtlijn 2006/22/EG van het Europees Parlement en de Raad* tot stand is gebracht. [Am. 47]

Bij het selecteren van de te controleren voertuigen, kunnen de lidstaten prioriteit geven aan voertuigen in gebruik bij ondernemingen met een hoog risicoprofiel als bedoeld in Richtlijn 2006/22/EG. Voertuigen kunnen ook willekeurig voor controle worden geselecteerd. [Am. 48]

2.  Uiterlijk twee jaar vanaf de datum van inwerkingtreding van deze richtlijn voeren de lidstaten gewichtsmetingen uit van rijdende voertuigen of voertuigcombinaties. Die selectiemetingen hebben tot doel de doeltreffendheid van de controles te verhogen en na te gaan bij welke voertuigen er vermoedelijk sprake is van een inbreuk en een manuele controle moet worden uitgevoerd. Selectiemetingen kunnen worden uitgevoerd door middel van automatische op de infrastructuur aangebrachte systemen of door overeenkomstig lid 6 in het voertuig geïnstalleerde systemen. De automatische systemen moeten het mogelijk maken voertuigen die vermoedelijk overladen zijn te identificeren. De automatische systemen worden uitsluitend gebruikt om voertuigen te selecteren en niet om een inbreuk te kwalificeren en moeten derhalve niet door de lidstaten worden gecertificeerd. De in het voertuig geïnstalleerde systemen kunnen worden geïntegreerd met de digitale tachograaf die overeenkomstig Verordening (EU) nr. 165/2014 van het Europees Parlement en de Raad** in voertuigen geïnstalleerd is. [Am. 49]

3.  De lidstaten voeren een aantal selectiemetingen uit dat overeenstemt met een jaarlijks gemiddelde van één weging per 2000 voertuigkilometers.

4.  De lidstaten zorgen ervoor dat de bevoegde instanties de nodige informatie uitwisselen om de controles op Europese schaal efficiënter te maken en het verloop ervan te faciliteren, met name via het nationaal contactpunt, dat verantwoordelijk is voor de informatie-uitwisseling met de andere lidstaten. De nodige informatie omvat met name de identificatie van overtreders, de omschrijving van de gepleegde inbreuken en opgelegde sancties en de betrouwbaarheid van de betrokken onderneming. Het contactpunt wordt aangewezen overeenkomstig artikel 18, lid 1, van Verordening (EG) nr. 1071/2009 van het Europees Parlement en de Raad***.

5.  Wanneer op basis van de overeenkomstig lid 2 uitgevoerde selectie het vermoeden bestaat dat een voertuig overladen is, wordt minstens één van de volgende maatregelen genomen:

6.  Overeenkomstig lid 1, stimuleren de lidstaten de uitrusting van alle worden nieuwe voertuigen en voertuigcombinaties van de categorieën N2 en N3 uitgerust met ingebouwde weegapparatuur weegsystemen (totaalgewicht en gewicht per as), die te allen tijde rijdend de weeggegevens kan kunnen doorsturen naar een instantie die wegcontroles verricht of de autoriteiten die bevoegd zijn voor het toezicht op het goederenvervoer met ingang van [vijf jaar na inwerkingtreding van deze richtlijn]. Deze informatie wordt meegedeeld middels de interface als gedefinieerd door de normen CEN DSRC**** EN12253, EN 12795, EN 12834, EN 13372 en ISO 14906. Deze informatie is ook toegankelijk voor de bestuurder. [Am. 50]

7.  De Commissie wordt gemachtigd overeenkomstig artikel 16 gedelegeerde handelingen vast te stellen met betrekking tot:

7 bis.  De Commissie beoordeelt of de in het voertuig geïnstalleerde systemen, indien deze worden aangesloten op de digitale tachograaf, van nut kunnen zijn voor de handhaving van andere wetgeving inzake het vervoer over de weg. De Commissie komt, in voorkomend geval, met wetgevingsvoorstellen. [Am. 52]

_____________

* Richtlijn 2006/22/EG van het Europees Parlement en de Raad van 15 maart 2006 inzake minimumvoorwaarden voor de uitvoering van de Verordeningen (EEG) nr. 3820/85 en (EEG) nr. 3821/85 van de Raad betreffende voorschriften van sociale aard voor het wegvervoer en tot intrekking van Richtlijn 88/599/EEG van de Raad (PB L 102 van 11.4.2006, blz. 35).

** Verordening (EU) nr. 165/2014 van het Europees Parlement en van de Raad van 4 februari 2014 betreffende tachografen in het wegvervoer, tot intrekking van Verordening (EEG) nr. 3821/85 van de Raad betreffende het controleapparaat in het wegvervoer en tot wijziging van Verordening (EG) nr. 561/2006 van het Europees Parlement en de Raad tot harmonisatie van bepaalde voorschriften van sociale aard voor het wegvervoer (PB L 60 van 28.2.2014, blz. 1).

*** Verordening (EG) nr. 1071/2009 van het Europees Parlement en de Raad van 21 oktober 2009 tot vaststelling van gemeenschappelijke regels betreffende de voorwaarden waaraan moet zijn voldaan om het beroep van wegvervoerondernemer uit te oefenen en tot intrekking van Richtlijn 96/26/EG van de Raad (PB L 300 van 14.11.2009, blz. 51).

**** DSRC: Dedicated Short Range Communications

12)  Artikel 13 wordt vervangen door:"

"Artikel 13

1.  De inbreuken op de bestaande richtlijn worden op basis van hun ernst ingedeeld in categorieën.

2.  Bij een overschrijding van het in bijlage I, punten 2, 3, 4.1 en 4.3, vastgestelde maximaal toegestane gewicht met minder dan 5 2 % krijgt de vervoersonderneming een schriftelijke waarschuwing en kan een sanctie worden opgelegd indien de nationale wetgeving in die mogelijkheid voorziet. [Am. 53]

3.  Bij een overschrijding van het in bijlage I, punten 2, 3, 4.1 en 4.3, vastgestelde maximaal toegestane gewicht met 5 2 tot 10 15 %, die in het kader van deze richtlijn als een kleine inbreuk beschouwd, wordt een boete sanctie opgelegd. De controle-instanties kunnen het voertuig tevens staande houden en eisen dat een deel van de lading wordt verwijderd zodat het maximaal toegestane gewicht niet langer wordt overschreden. [Am. 54]

4.  Een overschrijding van het in bijlage I, punten 2, 3, 4.1 en 4.3, vastgestelde maximaal toegestane gewicht met 10 tot 20 15 % wordt in het kader van deze richtlijn als een ernstige inbreuk beschouwd. Er wordt een boete sanctie opgelegd en het voertuig wordt onmiddellijk staande gehouden tot een deel van de lading is verwijderd en het maximaal toegestane gewicht niet langer wordt overschreden. [Am. 55]

5.  Een overschrijding van het in bijlage I, punten 2, 3, 4.1 en 4.3, vastgestelde maximaal toegestane gewicht met meer dan 20 15 % wordt vanwege de extra risico's voor andere weggebruikers in het kader van deze richtlijn als een zeer ernstige inbreuk beschouwd. Er wordt een boete sanctie opgelegd en het voertuig wordt onmiddellijk staande gehouden tot een deel van de lading is verwijderd zodat het maximaal toegestane gewicht niet langer wordt overschreden. De procedure tot intrekking van de betrouwbaarheidsstatus wordt ingeleid overeenkomstig artikel 6 van Verordening (EG) nr. 1071/2009. [Am. 56]

6.  Bij een overschrijding van de in bijlage I, punt 1, vastgestelde maximaal toegestane lengte, hoogte of breedte met minder dan 2 1 % krijgt de vervoersonderneming een schriftelijke waarschuwing en kan een sanctie worden opgelegd indien de nationale wetgeving in die mogelijkheid voorziet. [Am. 57]

7.  Bij een overschrijding van de in bijlage I, punt 1, vastgestelde maximaal toegestane lengte, hoogte of breedte met 2 tot 20 1 tot 10  % door hetzij de vervoerde lading, hetzij het voertuig zelf, wordt de vervoersonderneming een boete sanctie opgelegd. De controle-instanties houden het voertuig staande tot een deel van de lading is verwijderd indien de overschrijding van de toegestane lengte of breedte door de lading wordt veroorzaakt; of tot de vervoersonderneming overeenkomstig artikel 4, lid 3, over een speciale vergunning beschikt. [Am. 58]

8.  Een overschrijding van de in bijlage I, punt 1, vastgestelde maximaal toegestane lengte, hoogte of breedte van de lading of het voertuig met meer dan 20  10% wordt, vanwege de extra risico's voor andere weggebruikers, in het kader van deze richtlijn als een zeer ernstige inbreuk beschouwd. Er wordt een boete sanctie opgelegd aan de vervoersonderneming en het voertuig wordt onmiddellijk door de controle-instanties staande gehouden tot een deel van de lading is verwijderd of tot de vervoersonderneming overeenkomstig artikel 4, lid 3, over een speciale vergunning beschikt, indien de overschrijding van de toegestane lengte of breedte door de lading wordt veroorzaakt. De procedure tot intrekking van de betrouwbaarheidsstatus wordt ingeleid overeenkomstig artikel 6 van Verordening (EG) nr. 1071/2009. [Am. 59]

9.  De in de leden 3, 4, 5, 7 en 8 genoemde boetes sancties zijn doeltreffend, evenredig en afschrikwekkend."

13)  Het volgende artikel wordt toegevoegd:"

"Artikel 14

Wanneer hij een wegvervoerder de opdracht geeft om een container te vervoeren, verstrekt de verlader voorafgaand aan het laden de wegvervoerder, een schriftelijke verklaring waarin het gewicht brutogewicht van de vervoerde container wordt vermeld. Deze verklaring kan ook elektronisch worden ingediend. Ongeacht de vorm dient het document waarop het brutogewicht van de container vermeld wordt, door een persoon te worden ondertekend die daartoe door de verlader naar behoren is gemachtigd. Indien deze de informatie over het brutogewicht van de container fout is of ontbreekt, draagt de verlader, wanneer het voertuig overladen is, dezelfde verantwoordelijkheid als de vervoersonderneming. [Am. 60]

Bij intermodale vervoersverrichtingen dient de informatie over het brutogewicht van een geladen container te worden doorgegeven aan de volgende partij die de container in haar beheer heeft. [Am. 61]

14)  Het volgende artikel wordt toegevoegd:"

"Artikel 15

De lidstaten bezorgen de Commissie om de twee jaar tijdens het eerste kwartaal van het kalenderjaar een verslag over de tijdens de twee vorige kalenderjaren uitgevoerde controles, de resultaten daarvan en de aan overtreders opgelegde sancties. De Commissie maakt een analyse van die verslagen en dient die in het tweede kwartaal van het kalenderjaar in bij de Raad en het Europees Parlement."

15)  Het volgende artikel wordt toegevoegd:"

"Artikel 16

1.  De bevoegdheid om gedelegeerde handelingen vast te stellen, wordt aan de Commissie toegekend onder de in dit artikel neergelegde voorwaarden.

2.  De bevoegdheid tot vaststelling van gedelegeerde handelingen als bedoeld in artikel 8, lid 4, artikel 9, lid 5, en artikel 12, lid 7, wordt met ingang van [datum van inwerkingtreding van deze richtlijn] voor onbepaalde tijd een termijn van vijf jaar aan de Commissie toegekend. De Commissie stelt uiterlijk negen maanden voor het einde van de termijn van vijf jaar een verslag op over de bevoegdheidsdelegatie. De bevoegdheidsdelegatie wordt stilzwijgend met termijnen van dezelfde duur verlengd, tenzij het Europees Parlement of de Raad zich uiterlijk drie maanden voor het einde van elke termijn tegen deze verlenging verzet. [Am. 62]

3.  De bevoegdheidsdelegatie als bedoeld in artikel 8, lid 4, artikel 9, lid 5, en artikel 12, lid 7, kan te allen tijde door het Europees Parlement of de Raad worden ingetrokken. Het besluit tot intrekking beëindigt de delegatie van de in dat besluit genoemde bevoegdheid. Het besluit treedt in werking op de dag na die van de bekendmaking ervan in het Publicatieblad van de Europese Unie of op een latere datum die in het besluit wordt vermeld. Het laat de geldigheid van de reeds van kracht zijnde gedelegeerde handelingen onverlet.

4.  Zodra de Commissie een gedelegeerde handeling heeft vastgesteld, doet zij daarvan gelijktijdig kennisgeving aan het Europees Parlement en de Raad.

5.  Een overeenkomstig artikel 8, lid 4, artikel 9, lid 5, en artikel 12, lid 7, vastgestelde gedelegeerde handeling treedt alleen in werking wanneer noch het Europees Parlement, noch de Raad binnen een termijn van twee maanden na de kennisgeving van die handeling aan het Europees Parlement en de Raad bezwaar tegen de handeling heeft gemaakt of wanneer zowel het Europees Parlement als de Raad voor het verstrijken van die termijn aan de Commissie heeft meegedeeld geen bezwaar te zullen maken. Die termijn kan op initiatief van het Europees Parlement of de Raad met twee maanden worden verlengd."

15 bis)  Het volgende artikel wordt toegevoegd:"

"Artikel 16 bis

Uiterlijk 2016 evalueert de Commissie bijlage I bij Richtlijn 96/53/EG en dient over de uitvoering daarvan een verslag in bij het Europees Parlement en de Raad. Op basis van dit verslag dient de Commissie, in voorkomend geval, een wetgevingsvoorstel tot wijziging van de richtlijn in, dat naar behoren vergezeld wordt van een effectbeoordeling. Het verslag wordt ten minste zes maanden voordat er eventueel een wetgevingsvoorstel wordt ingediend, ter beschikking gesteld." [Am. 63]

15 ter)  Het volgende artikel wordt toegevoegd:"

"Artikel 16 ter

Uiterlijk op 1 januari 2016 sluit de Commissie haar evaluatie van deze richtlijn af en uiterlijk op 1 januari 2017 dient zij in voorkomend geval, op basis van die evaluatie en haar effectbeoordeling, bij het Europees Parlement en de Raad een voorstel in dat in de verplichte toepassing van de in artikel 9, lid 2, vermelde veiligheidseisen op alle nieuwe voertuigen van de categorieën N2 en N3 voorziet." [Am. 64]

16)  Bijlage I wordt als volgt gewijzigd:

(-a)  het volgende streepje wordt toegevoegd aan punt 1.1: "

"- beladen voertuigen voor voertuigvervoer: 20,75m" [Am. 65]

a)  punt 1.2, letter b), wordt vervangen door:"

"b) voertuigen met een geconditioneerde bovenbouw of die geconditioneerde intermodale vervoerseenheden laadeenheden vervoeren: 2,60 m;

(a bis)  Punt 1.4 wordt vervangen door:"

"1.4. De afneembare bovenbouw en gestandaardiseerde laadstructuren, zoals containers, zijn in de in de punten 1.1, 1.2, 1.3, 1.6, 1.7, 1.8 en 4.4 genoemde afmetingen begrepen. Op grond van het feit dat afgewerkte voertuigen, zoals nieuwe auto's die op gespecialiseerde transportvoertuigen zijn geladen, ondeelbaar zijn, mogen dergelijke beladen transportvoertuigen de in punt 1.1 vermelde afmetingen overschrijden voor zover de nationale regelgeving en de toestand van de infrastructuur dit toelaten en mits deze voertuigen voor voertuigvervoer in onbeladen toestand volledig in overeenstemming zijn met de voornoemde punten." [Am. 66]

b)  punt 2.2.2, letter c), wordt vervangen door:"

"c) "Motorvoertuig met drie assen met oplegger met twee of drie assen die bij intermodaal vervoer, één of meer intermodale vervoerseenheden laadeenheden vervoert, met een totale maximumlengte van 40 of 45 voet: 44 ton." [Am. 70]

c)  Punt 2.3.1 wordt vervangen door:"

"a) Motorvoertuigen met twee assen, met uitzondering van autobussen: 18 ton"

"Motorvoertuigen met twee assen, met uitzondering van autobussen, met hybride of elektrische aandrijving: 19 ton" [Am. 67]

"b) Autobus met twee assen: 19 19,5 ton" [Am. 68]

(c bis)  Het volgende punt wordt ingevoegd:"

"2.3.4. Voertuigen uitgerust met koolstofarme technologie:

Het maximumgewicht is het gewicht dat genoemd is onder de punten 2.3.1, 2.3.2 of 2.3.3, vermeerderd met het aanvullende gewicht dat vereist is voor de koolstofarme technologie, met een maximum van 1 ton. Dit aanvullende gewicht wordt vermeld in de officiële registratiedocumenten van het motorvoertuig, die zijn uitgegeven door de lidstaat waar het voertuig geregistreerd staat. In het geval dat deze informatie ontbreekt, gelden de onder punt 2.3.1, 2.3.2, 2.3.3, of 2.4 genoemde waarden." [Am. 69]

Artikel 2

1.  De lidstaten doen de nodige wettelijke en bestuursrechtelijke bepalingen in werking treden om uiterlijk achttien maanden na de bekendmaking in het Publicatieblad van de Europese Unie aan deze richtlijn te voldoen. Zij delen de Commissie de tekst van die bepalingen onverwijld mee.

Wanneer de lidstaten die bepalingen aannemen, wordt in die bepalingen zelf of bij de officiële bekendmaking ervan naar deze richtlijn verwezen. De regels voor deze verwijzing worden vastgesteld door de lidstaten.

2.  De lidstaten delen de Commissie de tekst van de belangrijkste bepalingen van intern recht mede die zij op het onder deze richtlijn vallende gebied vaststellen.

Artikel 3

Deze richtlijn treedt in werking op de twintigste dag na die van de bekendmaking ervan in het Publicatieblad van de Europese Unie.

Artikel 4

Deze richtlijn is gericht tot de lidstaten.

Gedaan te ...,

Voor het Europees Parlement Voor de Raad

De voorzitter De voorzitter

(1) PB C 327 van 12.11.2013, blz. 133. (2) PB C 327 van 12.11.2013, blz. 133. (3) Standpunt van het Europees Parlement van 15 april 2014 (4) Richtlijn 96/53/EG van de Raad van 25 juli 1996 houdende vaststelling, voor bepaalde aan het verkeer binnen de Gemeenschap deelnemende wegvoertuigen, van de in het nationale en het internationale verkeer maximaal toegestane afmetingen, en van de in het internationale verkeer maximaal toegestane gewichten (PB L 235 van 17.9.1996, blz. 59). (5) Richtlijn 1999/62/EG van het Europees Parlement en de Raad van 17 juni 1999 betreffende het in rekening brengen van het gebruik van bepaalde infrastructuurvoorzieningen aan zware vrachtvoertuigen (PB L 187 van 20.7.1999, blz. 42). (6) Richtlijn 2007/38/EG van het Europees Parlement en de Raad van 11 juli 2007 betreffende de uitrusting met spiegels van in de Gemeenschap ingeschreven vrachtwagens (PB L 184 van 14.7.2007, blz. 25). (7) PB C 168 E van 14.6.2013, blz. 72. (8) Richtlijn 89/391/EEG van de Raad van 12 juni 1989 betreffende de tenuitvoerlegging van maatregelen ter bevordering van de verbetering van de veiligheid en de gezondheid van de werknemers op het werk (PB L 183 van 29.6.1989, blz. 1). (9) Verordening (EG) nr. 1071/2009 van het Europees Parlement en de Raad van 21 oktober 2009 tot vaststelling van gemeenschappelijke regels betreffende de voorwaarden waaraan moet zijn voldaan om het beroep van wegvervoerondernemer uit te oefenen en tot intrekking van Richtlijn 96/26/EG van de Raad (PB L 300 van 14.11.2009, blz. 51). (10) Richtlijn 2007/46/EG van het Europees Parlement en de Raad van 5 september 2007 tot vaststelling van een kader voor de goedkeuring van motorvoertuigen en aanhangwagens daarvan en van systemen, onderdelen en technische eenheden die voor dergelijke voertuigen zijn bestemd (PB L 263 van 9.10.2007, blz. 1). (11) PB L 263 van 9.10.2007, blz. 1. (12) PB L 263 van 9.10.2007, blz. 1.

Wetgevingsresolutie van het Europees Parlement van 15 april 2014 over het voorstel voor een richtlijn van het Europees Parlement en de Raad betreffende de totstandbrenging van een kader voor het herstel en de afwikkeling van kredietinstellingen en beleggingsondernemingen en tot wijziging van de Richtlijnen van de Raad 77/91/EEG, 82/891/EEG, en Richtlijnen 2001/24/EG, 2002/47/EG, 2004/25/EG, 2005/56/EG, 2007/36/EG en 2011/35/EU en Verordening (EU) nr. 1093/2010 (COM(2012)0280 – C7-0136/2012 – 2012/0150(COD))

P7_TA(2014)0354 A7-0196/2013

(Gewone wetgevingsprocedure: eerste lezing)

Het Europees Parlement,

–  gezien het voorstel van de Commissie aan het Europees Parlement en de Raad (COM(2012)0280),

–  gezien artikel 294, lid 2, en artikel 114 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie, op grond waarvan het voorstel door de Commissie bij het Parlement is ingediend (C7‑0136/2012),

–  gezien artikel 294, lid 3, van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie,

–  gezien het advies van de Europese Centrale Bank van 29 november 2012(1),

–  gezien het advies van het Europees Economisch en Sociaal Comité van 12 december 2012(2),

–  gezien de schriftelijke toezegging van de vertegenwoordiger van de Raad van 20 december 2013 om het standpunt van het Europees Parlement goed te keuren, overeenkomstig artikel 294, lid 4, van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie,

–  gezien artikel 55 van zijn Reglement,

–  gezien het verslag van de Commissie economische en monetaire zaken en de adviezen van de Begrotingscommissie en de Commissie juridische zaken (A7‑0196/2013),

1.  stelt onderstaand standpunt in eerste lezing vast;

2.  verzoekt om hernieuwde voorlegging indien de Commissie voornemens is ingrijpende wijzigingen in haar voorstel aan te brengen of dit door een nieuwe tekst te vervangen;

3.  verzoekt zijn Voorzitter het standpunt van het Parlement te doen toekomen aan de Raad en aan de Commissie alsmede aan de nationale parlementen.

Standpunt van het Europees Parlement in eerste lezing vastgesteld op 15 april 2014 met het oog op de vaststelling van Richtlijn 2014/…/EU van het Europees Parlement en de Raad betreffende de totstandbrenging van een kader voor het herstel en de afwikkeling van kredietinstellingen en beleggingsondernemingen en tot wijziging van Richtlijn 82/891/EEG van de Raad en de Richtlijnen 2001/24/EG, 2002/47/EG, 2004/25/EG, 2005/56/EG, 2007/36/EG, 2011/35/EU, 2012/30/EU en 2013/36/EU en Verordeningen (EU) nr. 1093/2010 en (EU) nr. 648/2012, van het Europees Parlement en de Raad

(Aangezien het Parlement en de Raad tot overeenstemming zijn geraakt, komt het standpunt van het Parlement overeen met de definitieve rechtshandeling: Richtlijn 2014/59/EU.)

(1) PB C 39 van 12.2.2013, blz. 1. (2) PB C 44 van 15.2.2013, blz. 68.

Wetgevingsresolutie van het Europees Parlement van 15 april 2014 over het voorstel voor een richtlijn van het Europees Parlement en de Raad tot wijziging van Richtlijn 2009/65/EG tot coördinatie van de wettelijke en bestuursrechtelijke bepalingen betreffende bepaalde instellingen voor collectieve belegging in effecten (icbe’s) wat bewaardertaken, beloningsbeleid en sancties betreft (COM(2012)0350 – C7-0178/2012 – 2012/0168(COD))

P7_TA(2014)0355 A7-0125/2013

(Gewone wetgevingsprocedure: eerste lezing)

Het Europees Parlement,

–  gezien het voorstel van de Commissie aan het Europees Parlement en de Raad (COM(2012)0350),

–  gezien artikel 294, lid 2, en artikel 53, lid 1, van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie, op grond waarvan het voorstel door de Commissie bij het Parlement is ingediend (C7‑0178/2012),

–  gezien artikel 294, lid 3, van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie,

–  gezien het advies van de Europese Centrale Bank van 11 januari 2013(1),

–  gezien de schriftelijke toezegging van de vertegenwoordiger van de Raad van 19 maart 2014 om het standpunt van het Europees Parlement goed te keuren, overeenkomstig artikel 294, lid 4, van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie,

–  gezien artikel 55 van zijn Reglement,

–  gezien het verslag van de Commissie economische en monetaire zaken (A7-0125/2013),

1.  stelt onderstaand standpunt in eerste lezing vast(2);

2.  verzoekt om hernieuwde voorlegging indien de Commissie voornemens is ingrijpende wijzigingen in haar voorstel aan te brengen of dit door een nieuwe tekst te vervangen;

3.  verzoekt zijn Voorzitter het standpunt van het Parlement te doen toekomen aan de Raad en aan de Commissie alsmede aan de nationale parlementen.

Standpunt van het Europees Parlement in eerste lezing vastgesteld op 15 april 2014 met het oog op de vaststelling van Richtlijn 2014/.../EU van het Europees Parlement en de Raad tot wijziging van Richtlijn 2009/65/EG tot coördinatie van de wettelijke en bestuursrechtelijke bepalingen betreffende bepaalde instellingen voor collectieve belegging in effecten (icbe’s) wat bewaartaken, beloningsbeleid en sancties betreft

(Aangezien het Parlement en de Raad tot overeenstemming zijn geraakt, komt het standpunt van het Parlement overeen met de definitieve rechtshandeling: Richtlijn 2014/91/EU.)

(1) PB C 96 van 4.4.2013, blz. 18. (2) Dit standpunt vervangt de amendementen die zijn aangenomen op 3 juli 2013 (Aangenomen teksten, P7_TA(2013)0309).

Wetgevingsresolutie van het Europees Parlement van 15 april 2014 over het voorstel voor een richtlijn van het Europees Parlement en de Raad betreffende de vergelijkbaarheid van kosten in verband met betaalrekeningen, overstappen van betaalrekening en toegang tot betaalrekeningen met basisfuncties (COM(2013)0266 – C7-0125/2013 – 2013/0139(COD))

P7_TA(2014)0356 A7-0398/2013

(Gewone wetgevingsprocedure: eerste lezing)

Het Europees Parlement,

–  gezien het voorstel van de Commissie aan het Europees Parlement en de Raad (COM(2013)0266),

–  gezien artikel 294, lid 2, en artikel 114 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie, op grond waarvan het voorstel door de Commissie bij het Parlement is ingediend (C7-0125/2013),

–  gezien artikel 294, lid 3, van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie,

–  gezien het advies van de Europese Centrale Bank van 19 november 2013(1),

–  gezien het advies van het Europees Economisch en Sociaal Comité van 18 september 2013(2),

–  gezien de schriftelijke toezegging van de vertegenwoordiger van de Raad van 4 april 2014 om het standpunt van het Europees Parlement goed te keuren, overeenkomstig artikel 294, lid 4, van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie,

–  gezien artikel 55 van zijn Reglement,

–  gezien het verslag van de Commissie economische en monetaire zaken en de adviezen van de Commissie interne markt en consumentenbescherming en de Commissie juridische zaken (A7-0398/2013),

1.  stelt onderstaand standpunt in eerste lezing vast(3);

2.  verzoekt om hernieuwde voorlegging indien de Commissie voornemens is ingrijpende wijzigingen in haar voorstel aan te brengen of dit door een nieuwe tekst te vervangen;

3.  verzoekt zijn Voorzitter het standpunt van het Parlement te doen toekomen aan de Raad en aan de Commissie alsmede aan de nationale parlementen.

Standpunt van het Europees Parlement in eerste lezing vastgesteld op 15 april 2014 met het oog op de vaststelling van Richtlijn 2014/.../EU van het Europees Parlement en de Raad betreffende de vergelijkbaarheid van de in verband met betaalrekeningen aangerekende vergoedingen, het overstappen naar een andere betaalrekening en de toegang tot betaalrekeningen met basisfuncties

(Aangezien het Parlement en de Raad tot overeenstemming zijn geraakt, komt het standpunt van het Parlement overeen met de definitieve rechtshandeling: Richtlijn 2014/92/EU.)

(1) PB C 51 van 22.2.2014, blz. 3. (2) PB C 341 van 22.11.2013, blz. 40. (3) Dit standpunt vervangt de amendementen die zijn aangenomen op 12 december 2013 (Aangenomen teksten, P7_TA(2013)0587).

Wetgevingsresolutie van het Europees Parlement van 15 april 2014 over het voorstel voor een verordening van het Europees Parlement en de Raad betreffende essentiële-informatiedocumenten voor beleggingsproducten (COM(2012)0352 – C7-0179/2012 – 2012/0169(COD))

P7_TA(2014)0357 A7-0368/2013

(Gewone wetgevingsprocedure: eerste lezing)

Het Europees Parlement,

–  gezien het voorstel van de Commissie aan het Europees Parlement en de Raad (COM(2012)0352),

–  gezien artikel 294, lid 2, en artikel 114 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie, op grond waarvan het voorstel door de Commissie bij het Parlement is ingediend (C7- 0179/2012),

–  gezien artikel 294, lid 3, van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie,

–  gezien het advies van de Europese Centrale Bank van 11 december 2012(1),

–  gezien het advies van het Europees Economisch en Sociaal Comité van 14 november 2012(2),

–  gezien de schriftelijke toezegging van de vertegenwoordiger van de Raad van 4 april 2014 om het standpunt van het Europees Parlement goed te keuren, overeenkomstig artikel 294, lid 4, van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie,

–  gezien artikel 55 van zijn Reglement,

–  gezien het verslag van de Commissie economische en monetaire zaken en de adviezen van de Commissie interne markt en consumentenbescherming en de Commissie burgerlijke vrijheden, justitie en binnenlandse zaken (A7-0368/2013),

1.  stelt onderstaand standpunt in eerste lezing vast(3);

2.  verzoekt om hernieuwde voorlegging indien de Commissie voornemens is ingrijpende wijzigingen in haar voorstel aan te brengen of dit door een nieuwe tekst te vervangen;

3.  verzoekt zijn Voorzitter het standpunt van het Parlement te doen toekomen aan de Raad en aan de Commissie alsmede aan de nationale parlementen.

Standpunt van het Europees Parlement in eerste lezing vastgesteld op 15 april 2014 met het oog op de vaststelling van Verordening (EU) nr. .../2014 van het Europees Parlement en de Raad over essentiële-informatiedocumenten voor verpakte retailbeleggingsproducten en verzekeringsgebaseerde beleggingsproducten(PRIIP'S)

(Aangezien het Parlement en de Raad tot overeenstemming zijn geraakt, komt het standpunt van het Parlement overeen met de definitieve rechtshandeling: Verordening (EU) nr. 1286/2014.)

(1) PB C 70 van 9.3.2013, blz. 2. (2) PB C 11 van 15.1.2013, blz. 59. (3) Dit standpunt vervangt de amendementen die zijn aangenomen op 20 november 2013 (Aangenomen teksten, P7_TA(2013)0489).

Wetgevingsresolutie van het Europees Parlement van 15 april 2014 over het ontwerp van verordening van het Europees Parlement en de Raad tot wijziging van het statuut van het Hof van Justitie van de Europese Unie met het oog op de uitbreiding van het aantal rechters bij het Gerecht (02074/2011 – C7-0126/2012 – 2011/0901B(COD))

P7_TA(2014)0358 A7-0252/2013

(Gewone wetgevingsprocedure: eerste lezing)

Het Europees Parlement,

–  gezien het verzoek van het Hof van Justitie dat aan het Europees Parlement en de Raad is voorgelegd (02074/2011),

–  gezien de eerste alinea van artikel 254 en de tweede alinea van artikel 281 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie, op grond waarvan de ontwerphandeling aan het Parlement is voorgelegd (C7‑0126/2012),

–  gezien artikel 294, leden 3 en 15, van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie,

–  gezien het advies van de Commissie (COM(2011)0596),

–  gezien de brief van het Hof van Justitie van 8 mei 2012,

–  gezien de brief van de Commissie van 30 mei 2012,

–  gezien de paragrafen 2 en 3 van zijn wetgevingsresolutie van 5 juli 2012 over de ontwerpverordening van het Europees Parlement en de Raad houdende wijziging van het Protocol betreffende het statuut van het Hof van Justitie van de Europese Unie en van bijlage I daarbij(1),

–  gezien artikel 55 van zijn Reglement,

–  gezien het verslag van de Commissie juridische zaken (A7-0252/2013),

1.  stelt als zijn standpunt in eerste lezing de tekst vast, die is vastgesteld op 12 december 2013(2);

2.  verzoekt zijn Voorzitter het standpunt van het Parlement te doen toekomen aan de Raad, aan het Hof van Justitie en aan de Commissie alsmede aan de nationale parlementen.

Standpunt van het Europees Parlement in eerste lezing vastgesteld op 15 april 2014 met het oog op de vaststelling van Verordening (EU) nr. …/2014 van het Europees Parlement en de Raad tot wijziging van het Protocol betreffende het statuut van het Hof van Justitie van de Europese Unie met het oog op de uitbreiding van het aantal rechters bij het Gerecht [Amendement nr. 1]

HET EUROPEES PARLEMENT EN DE RAAD VAN DE EUROPESE UNIE,

Gezien het Verdrag betreffende de Europese Unie, en met name artikel 19, lid 2, tweede alina,

Gezien het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie, en met name artikel 254, eerste alinea, en artikel 281, tweede alinea,

Gezien het Verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap voor Atoomenergie en met name artikel 106 bis, lid 1,

Gezien het verzoek van het Hof van Justitie,

Gezien het advies van de Commissie,

Handelend volgens de gewone wetgevingsprocedure(3),

Overwegende hetgeen volgt:

▌

(5)  Ten gevolge van de geleidelijke uitbreiding van zijn bevoegdheden sinds de instelling ervan, wordt het Gerecht in een steeds groter aantal zaken aangezocht.

(6)  Het aantal zaken dat bij deze rechterlijke instantie aanhangig wordt gemaakt, neemt van jaar tot jaar toe, met als gevolg dat het aantal daarbij aanhangige zaken mettertijd is toegenomen en de duur van de procedures langer is geworden.

(7)  Deze langere duur is moeilijk aanvaardbaar voor de justitiabelen, met name gelet op de vereisten in artikel 47 van het Handvest van de grondrechten van de Europese Unie en artikel 6 van het Europees Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden.

(8)  De situatie waarin het Gerecht verkeert, heeft structurele oorzaken die zowel verband houden met het feit dat de instellingen, organen en instanties van de Unie steeds intensiever en op bredere terreinen wetgevend en regelgevend optreden, als met het feit dat de dossiers waarin het Gerecht wordt aangezocht complex zijn, in het bijzonder op het gebied van mededinging en staatssteun.

(9)  Bijgevolg moeten de maatregelen worden genomen die nodig zijn om aan deze situatie het hoofd te bieden, waarbij de door de Verdragen geboden mogelijkheid om het aantal rechters bij het Gerecht uit te breiden, ertoe kan leiden dat op korte termijn zowel het aantal aanhangige zaken als de buitensporig lange duur van de procedures bij deze rechterlijke instantie wordt teruggebracht.

(9 bis)  Deze maatregelen moet ook een regeling omvatten die een duurzame oplossing biedt voor de kwestie van de lidstaten herkomst van de rechters, omdat de huidige regeling waarbij rechters worden benoemd per lidstaat, niet ongewijzigd kan worden overgenomen in een situatie waarin er meer rechters dan lidstaten zijn.

(9 ter)  Krachtens artikel 19, lid 2, VEU bestaat het Gerecht uit ten minste één rechter per lidstaat. Omdat het geografisch evenwicht en de medeweging van de respectieve nationale rechtsorden daardoor al is gewaarborgd, behoren de extra rechters uitsluitend op grond van hun professionele en persoonlijke geschiktheid te worden benoemd, gelet ook op hun kennis van de rechtsstelsels van de Europese Unie en van de respectieve lidstaten. Er mogen evenwel niet meer dan twee rechters uit elke lidstaat zijn,

▌

HEBBEN DE VOLGENDE VERORDENING VASTGESTELD:

Artikel 1

Protocol nr. 3 betreffende het Statuut van het Hof van Justitie van de Europese Unie wordt als volgt gewijzigd:

▌

(6 bis)  In artikel 47 wordt de eerste alinea vervangen door:"

"Artikel 9 bis, de artikelen 14 en 15, artikel 17, eerste, tweede, vierde en vijfde alinea, en artikel 18 zijn van overeenkomstige toepassing op het Gerecht en op zijn leden.";

(7)  ▌ Artikel 48 wordt vervangen door:"

"In het Gerecht hebben één rechter per lidstaat en twaalf additionele rechters zitting. Er zijn niet meer dan twee rechters voor elke lidstaat.

Alle rechters hebben dezelfde status en dezelfde rechten en plichten.

De gedeeltelijke vervanging van de rechters, die om de drie jaar plaatsvindt, heeft beurtelings betrekking op de helft va de rechters, indien het aantal rechters een even getal is; en heeft beurtelings betrekking op een even aantal rechters en een oneven aantal rechters, dat wil zeggen dat aantal verminderd met één, indien het aantal rechters een oneven aantal is.".

(7 bis)   Het volgende artikel wordt ingevoegd:"

"Artikel 48 bis

Voor de per lidstaat te benoemen rechters berust het recht van voordracht bij de regering van de desbetreffende lidstaat.";

(7 ter)  Het volgende artikel wordt ingevoegd:"

"Artikel 48 ter

1.  De additionele rechters worden benoemd ongeacht uit welke lidstaat de kandidaat afkomstig is.

2.  De regeringen van alle lidstaten kunnen gedurende de procedure voor de benoeming van een of meer van de bijgevoegde rechters kandidaten voordragen. Daarnaast kunnen aftredende rechters bij het Gerecht zich persoonlijk, bij schrijven aan de voorzitter van het in artikel 255 Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie bedoelde comité, zich kandidaat stellen.

3.  In de procedure voor de benoeming van een of meer van de twaalf additionele rechters brengt het in artikel 255 Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie bedoelde comité advies uit over de geschiktheid van de kandidaat voor de uitoefening van het ambt van rechter in het Gerecht. Het comité voegt bij dit advies over de geschiktheid van de kandidaten een lijst van de kandidaten die op grond van hun ervaring op hoog niveau het meest geschikt voorkomen, in volgorde van verdienste. Deze lijst bevat de namen van ten minste tweemaal zoveel kandidaten als het aantal door de regeringen van de lidstaten in onderling overleg te benoemen rechters, aangenomen dat er voldoende geschikte kandidaten zijn.".

▌

▌

Artikel 3

1.  Deze verordening treedt in werking op de eerste dag van de maand na die van de bekendmaking ervan in het Publicatieblad van de Europese Unie.

2.  De twaalf additionele rechters die op basis en na inwerkingtreding van deze verordening worden benoemd, aanvaarden hun ambt onmiddellijk na de eedaflegging.

De ambtstermijn van zes van deze rechters, die bij loting worden aangewezen, eindigt zes jaar na de eerste gedeeltelijke vervanging van het Gerecht na de inwerkingtreding van deze verordening. Het mandaat van de zes overige rechters eindigt zes jaar na de tweede gedeeltelijke vervanging van het Gerecht volgend op de inwerkingtreding van onderhavige verordening.

Deze verordening is verbindend in al haar onderdelen en is rechtstreeks toepasselijk in elke lidstaat.

Gedaan te …,

Voor het Europees Parlement Voor de Raad

De voorzitter De voorzitter

(1) PB C 349 E van 29.11.2013, blz. 555. (2) Aangenomen teksten, P7_TA(2013)0581. (3) Standpunt van het Europees Parlement van 15 april 2014.

Wetgevingsresolutie van het Europees Parlement van 15 april 2014 over het voorstel voor een besluit van het Europees Parlement en de Raad betreffende de invoering van een interoperabele eCall in de hele EU (COM(2013)0315 – C7-0173/2013 – 2013/0166(COD))

P7_TA(2014)0359 A7-0482/2013

(Gewone wetgevingsprocedure: eerste lezing)

Het Europees Parlement,

–  gezien het voorstel van de Commissie aan het Europees Parlement en de Raad (COM(2013)0315),

–  gezien artikel 294, lid 2, en artikel 91 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie, op grond waarvan het voorstel door de Commissie bij het Parlement is ingediend (C7‑0173/2013),

–  gezien artikel 294, lid 3, van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie,

–  gezien het advies van het Europees Economisch en Sociaal Comité van 19 september 2013(1),

–  na raadpleging van het Comité van de Regio's,

–  gezien de schriftelijke toezegging van de vertegenwoordiger van de Raad van 19 maart 2014 om het standpunt van het Europees Parlement goed te keuren, overeenkomstig artikel 294, lid 4, van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie,

–  gezien artikel 55 van zijn Reglement,

–  gezien het verslag van de Commissie vervoer en toerisme en de adviezen van de Commissie industrie, onderzoek en energie en de Commissie interne markt en consumentenbescherming (A7‑0482/2013),

1.  stelt onderstaand standpunt in eerste lezing vast;

2.  verzoekt om hernieuwde voorlegging indien de Commissie voornemens is ingrijpende wijzigingen in haar voorstel aan te brengen of dit door een nieuwe tekst te vervangen;

3.  verzoekt zijn Voorzitter het standpunt van het Parlement te doen toekomen aan de Raad en aan de Commissie alsmede aan de nationale parlementen.

Standpunt van het Europees Parlement in eerste lezing vastgesteld op 15 april 2014 met het oog op de vaststelling van Besluit nr. .../2014/EU van het Europees Parlement en de Raad inzake de uitrol van de interoperabele eCall-dienst in de hele EU

(Aangezien het Parlement en de Raad tot overeenstemming zijn geraakt, komt het standpunt van het Parlement overeen met de definitieve rechtshandeling: Besluit nr. 585/2014/EU.)

(1) PB C 341 van 21.11.2013, blz. 47.

Wetgevingsresolutie van het Europees Parlement van 15 april 2014 over het voorstel voor een verordening van het Europees Parlement en de Raad met betrekking tot maatregelen om de kosten van de aanleg van elektronische hogesnelheidscommunicatienetwerken te verlagen (COM(2013)0147 – C7-0082/2013 – 2013/0080(COD))

P7_TA(2014)0360 A7-0455/2013

(Gewone wetgevingsprocedure: eerste lezing)

Het Europees Parlement,

–  gezien het voorstel van de Commissie aan het Europees Parlement en de Raad (COM(2013)0147),

–  gezien artikel 294, lid 2, en artikel 114 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie, op grond waarvan het voorstel door de Commissie bij het Parlement is ingediend (C7‑0082/2013),

–  gezien artikel 294, lid 3, van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie,

–  gezien de gemotiveerde adviezen die in het kader van protocol nr. 2 betreffende de toepassing van de beginselen van subsidiariteit en evenredigheid zijn uitgebracht door de Nederlandse Tweede Kamer, de Roemeense Kamer van Afgevaardigden, de Zweedse Rijksdag en het Lagerhuis van het Verenigd Koninkrijk, waarin wordt gesteld dat het ontwerp van wetgevingshandeling niet strookt met het subsidiariteitsbeginsel,

–  gezien het advies van het Europees Economisch en Sociaal Comité van 10 juli 2013(1),

–  gezien het advies van het Comité van de Regio's van 3 juli 2013(2),

–  gezien de schriftelijke toezegging van de vertegenwoordiger van de Raad van 28 februari 2014 om het standpunt van het Europees Parlement goed te keuren, overeenkomstig artikel 294, lid 4, van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie,

–  gezien artikel 55 van zijn Reglement,

–  gezien het verslag van de Commissie industrie, onderzoek en energie (A7‑0455/2013),

1.  stelt onderstaand standpunt in eerste lezing vast;

2.  verzoekt om hernieuwde voorlegging indien de Commissie voornemens is ingrijpende wijzigingen in haar voorstel aan te brengen of dit door een nieuwe tekst te vervangen;

3.  verzoekt zijn Voorzitter het standpunt van het Parlement te doen toekomen aan de Raad en aan de Commissie alsmede aan de nationale parlementen.

Standpunt van het Europees Parlement in eerste lezing vastgesteld op 15 april 2014 met het oog op de vaststelling van Richtlijn 2014/.../EU van het Europees Parlement en de Raad inzake maatregelen ter verlaging van de kosten van de aanleg van elektronische communicatienetwerken met hoge snelheid

(Aangezien het Parlement en de Raad tot overeenstemming zijn geraakt, komt het standpunt van het Parlement overeen met de definitieve rechtshandeling: Richtlijn 2014/61/EU.)

(1) PB C 327 van 12.11.2013, blz. 102. (2) PB C 280 van 27.9.2013, blz. 50.

Wetgevingsresolutie van het Europees Parlement van 15 april 2014 over het voorstel voor een verordening van het Europees Parlement en de Raad tot wijziging van Verordening (EG) nr. 718/1999 van de Raad betreffende het beleid ten aanzien van de capaciteit van de communautaire binnenvaartvloot met het oog op de bevordering van het vervoer over de binnenwateren (COM(2013)0621 – C7-0265/2013 – 2013/0303(COD))

P7_TA(2014)0361 A7-0142/2014

(Gewone wetgevingsprocedure: eerste lezing)

Het Europees Parlement,

–  gezien het voorstel van de Commissie aan het Europees Parlement en de Raad (COM(2013)0621),

–  gezien artikel 294, lid 2, en artikel 91, lid 1, van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie, op grond waarvan het voorstel door de Commissie bij het Parlement is ingediend (C7‑0265/2013),

–  gezien artikel 294, lid 3, van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie,

–  gezien het advies van het Europees Economisch en Sociaal Comité van 21 januari 2014(1),

–  gezien het advies van het Comité van de Regio’s van 31 januari 2014(2),

–  gezien de schriftelijke toezegging van de vertegenwoordiger van de Raad van 7 maart 2014 om het standpunt van het Europees Parlement goed te keuren, overeenkomstig artikel 294, lid 4, van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie,

–  gezien artikel 55 van zijn Reglement,

–  gezien het verslag van de Commissie vervoer en toerisme en het advies van de Commissie werkgelegenheid en sociale zaken (A7-0142/2014),

1.  stelt onderstaand standpunt in eerste lezing vast;

2.  verzoekt om hernieuwde voorlegging indien de Commissie voornemens is ingrijpende wijzigingen in haar voorstel aan te brengen of dit door een nieuwe tekst te vervangen;

3.  verzoekt zijn Voorzitter het standpunt van het Parlement te doen toekomen aan de Raad en aan de Commissie alsmede aan de nationale parlementen.

Standpunt van het Europees Parlement in eerste lezing vastgesteld op 15 april 2014 met het oog op de vaststelling van Verordening (EU) nr. .../2014 van het Europees Parlement en de Raad tot wijziging van Verordening (EG) nr. 718/1999 van de Raad betreffende het beleid ten aanzien van de capaciteit van de communautaire binnenvaartvloot met het oog op de bevordering van het vervoer over de binnenwateren

(Aangezien het Parlement en de Raad tot overeenstemming zijn geraakt, komt het standpunt van het Parlement overeen met de definitieve rechtshandeling: Verordening (EU) nr. 546/2014.)

(1) Nog niet in het Publicatieblad bekendgemaakt. (2) Nog niet in het Publicatieblad bekendgemaakt.

Wetgevingsresolutie van het Europees Parlement van 15 april 2014 over het voorstel voor een verordening van het Europees Parlement en de Raad inzake voorlichtings- en afzetbevorderingsacties voor landbouwproducten op de binnenmarkt en in derde landen (COM(2013)0812 – C7-0416/2013 – 2013/0398(COD))

P7_TA(2014)0362 A7-0217/2014

(Gewone wetgevingsprocedure: eerste lezing)

Het Europees Parlement,

–  gezien het voorstel van de Commissie aan het Europees Parlement en de Raad (COM(2013)0812),

–  gezien artikel 294, lid 2, en de artikelen 42 en 43, lid 2, van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie, op grond waarvan het voorstel door de Commissie bij het Parlement is ingediend (C7‑0416/2013),

–  gezien artikel 294, lid 3, van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie,

–  gezien het advies van het Europees Economisch en Sociaal Comité,

–  gezien de schriftelijke toezegging van de vertegenwoordiger van de Raad van 2 april 2014 om het standpunt van het Europees Parlement goed te keuren, overeenkomstig artikel 294, lid 4, van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie,

–  gezien artikel 55 van zijn Reglement,

–  gezien het verslag van de Commissie landbouw en plattelandsontwikkeling (A7-0217/2014),

1.  stelt onderstaand standpunt in eerste lezing vast;

2.  verzoekt om hernieuwde voorlegging indien de Commissie voornemens is ingrijpende wijzigingen in haar voorstel aan te brengen of dit door een nieuwe tekst te vervangen;

3.  verzoekt zijn Voorzitter het standpunt van het Parlement te doen toekomen aan de Raad en aan de Commissie alsmede aan de nationale parlementen.

Standpunt van het Europees Parlement in eerste lezing vastgesteld op 15 april 2014 met het oog op de vaststelling van Verordening (EU) nr. .../2014 van het Europees Parlement en de Raad inzake voorlichtings- en afzetbevorderingsacties betreffende landbouwproducten uitgevoerd op de interne markt en in derde landen en tot intrekking van Verordening (EG) nr. 3/2008 van de Raad

(Aangezien het Parlement en de Raad tot overeenstemming zijn geraakt, komt het standpunt van het Parlement overeen met de definitieve rechtshandeling: Verordening (EU) nr. 1144/2014.)

Wetgevingsresolutie van het Europees Parlement van 15 april 2014 over het voorstel voor een besluit van het Europees Parlement en de Raad over de deelname van de Unie aan het door verschillende lidstaten opgezette gezamenlijke onderzoeks- en ontwikkelingsprogramma Actief en ondersteund wonen (COM(2013)0500 – C7-0219/2013 – 2013/0233(COD))

P7_TA(2014)0363 A7-0076/2014

(Gewone wetgevingsprocedure: eerste lezing)

Het Europees Parlement,

–  gezien het voorstel van de Commissie aan het Europees Parlement en de Raad (COM(2013)0500),

–  gezien artikel 294, lid 2, artikel 185 en artikel 188, lid 2, van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie, op grond waarvan het voorstel door de Commissie bij het Parlement is ingediend (C7-0219/2013),

–  gezien artikel 294, lid 3, van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie,

–  gezien het advies van het Europees Economisch en Sociaal Comité van 10 december 2013(1),

–  gezien de schriftelijke toezegging van de vertegenwoordiger van de Raad van 26 februari 2014 om het standpunt van het Europees Parlement goed te keuren, overeenkomstig artikel 294, lid 4, van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie,

–  gelet op artikel 55 van zijn Reglement,

–  gezien het verslag van de Commissie industrie, onderzoek en energie en het advies van de Commissie rechten van de vrouw en gendergelijkheid (A7-0076/2014),

1.  stelt onderstaand standpunt in eerste lezing vast;

2.  verzoekt om hernieuwde voorlegging indien de Commissie voornemens is ingrijpende wijzigingen in haar voorstel aan te brengen of dit door een nieuwe tekst te vervangen;

3.  verzoekt zijn Voorzitter het standpunt van het Parlement te doen toekomen aan de Raad en aan de Commissie alsmede aan de nationale parlementen.

Standpunt van het Europees Parlement in eerste lezing vastgesteld op 15 april 2014 met het oog op de vaststelling van Besluit nr. .../2014/EU van het Europees Parlement en de Raad over de deelname van de Unie aan het door verschillende lidstaten opgezette gezamenlijke onderzoeks- en ontwikkelingsprogramma "Actief en ondersteund leven"

(Aangezien het Parlement en de Raad tot overeenstemming zijn geraakt, komt het standpunt van het Parlement overeen met de definitieve rechtshandeling: Besluit nr. 554/2014/EU.)

(1) Nog niet in het Publicatieblad bekendgemaakt.

Wetgevingsresolutie van het Europees Parlement van 15 april 2014 betreffende een voorstel voor een besluit van het Europees Parlement en de Raad betreffende de deelname van de Unie aan een door verscheidene lidstaten gezamenlijk opgezet programma voor onderzoek en ontwikkeling ter ondersteuning van onderzoek verrichtende kleine en middelgrote ondernemingen (COM(2013)0493 – C7-0220/2013 – 2013/0232(COD))

P7_TA(2014)0364 A7-0077/2014

(Gewone wetgevingsprocedure: eerste lezing)

Het Europees Parlement,

–  gezien het voorstel van de Commissie aan het Europees Parlement en de Raad (COM(2013)0493),

–  gezien artikel 294, lid 2, artikel 185 en artikel 188, lid 2 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie, op grond waarvan het voorstel door de Commissie bij het Parlement is ingediend (C7-0220/2013),

–  gezien artikel 294, lid 3, van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie,

–  gezien het advies van het Europees Economisch en Sociaal Comité van 10 december 2013(1),

–  gezien de schriftelijke toezegging van de vertegenwoordiger van de Raad van 26 februari 2014 om het standpunt van het Europees Parlement goed te keuren, overeenkomstig artikel 294, lid 4, van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie,

–  gezien artikel 55 van zijn Reglement,

–  gezien het verslag van de Commissie industrie, onderzoek en energie (A7-0077/2014),

1.  stelt onderstaand standpunt in eerste lezing vast;

2.  verzoekt om hernieuwde voorlegging indien de Commissie voornemens is ingrijpende wijzigingen in haar voorstel aan te brengen of dit door een nieuwe tekst te vervangen;

3.  verzoekt zijn Voorzitter het standpunt van het Parlement te doen toekomen aan de Raad en aan de Commissie alsmede aan de nationale parlementen.

Standpunt van het Europees Parlement in eerste lezing vastgesteld op 15 april 2014 met het oog op de vaststelling van Besluit nr. .../2014/EU van het Europees Parlement en de Raad betreffende de deelname van de Unie aan een door verscheidene lidstaten gezamenlijk opgezet programma voor onderzoek en ontwikkeling ter ondersteuning van onderzoek en ontwikkeling verrichtende kleine en middelgrote ondernemingen

(Aangezien het Parlement en de Raad tot overeenstemming zijn geraakt, komt het standpunt van het Parlement overeen met de definitieve rechtshandeling: Besluit nr. 553/2014/EU.)

(1) Nog niet in het Publicatieblad bekendgemaakt.

Wetgevingsresolutie van het Europees Parlement van 15 april 2014 over het voorstel voor een besluit van het Europees Parlement en de Raad betreffende de deelneming van de Unie aan een door verscheidene lidstaten gezamenlijk opgezet Europees programma voor innovatie en onderzoek op het gebied van de metrologie (COM(2013)0497 – C7-0221/2013 – 2013/0242(COD))

P7_TA(2014)0365 A7-0063/2014

(Gewone wetgevingsprocedure: eerste lezing)

Het Europees Parlement,

–  gezien het voorstel van de Commissie aan het Europees Parlement en de Raad (COM(2013)0497),

–  gezien artikel 294, lid 2, en artikel 185 en de tweede paragraaf van artikel 188 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie, op grond waarvan het voorstel door de Commissie bij het Parlement is ingediend (C7‑0221/2013),

–  gezien artikel 294, lid 3, van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie,

–  gezien het advies van het Europees Economisch en Sociaal Comité van 10 december 2013(1),

–  gezien de schriftelijke toezegging van de vertegenwoordiger van de Raad van 26 februari 2014 om het standpunt van het Europees Parlement goed te keuren, overeenkomstig artikel 294, lid 4, van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie,

–  gezien artikel 55 van zijn Reglement,

–  gezien het verslag van de Commissie industrie, onderzoek en energie (A7-0063/2014),

1.  stelt onderstaand standpunt in eerste lezing vast;

2.  verzoekt om hernieuwde voorlegging indien de Commissie voornemens is ingrijpende wijzigingen in haar voorstel aan te brengen of dit door een nieuwe tekst te vervangen;

3.  verzoekt zijn Voorzitter het standpunt van het Parlement te doen toekomen aan de Raad en aan de Commissie alsmede aan de nationale parlementen.

Standpunt van het Europees Parlement in eerste lezing vastgesteld op 15 april 2014 met het oog op de vaststelling van Besluit nr. .../2014/EU van het Europees Parlement en de Raad betreffende de deelneming van de Unie aan een door verscheidene lidstaten gezamenlijk opgezet Europees programma voor innovatie en onderzoek op het gebied van de metrologie (EMPIR)

(Aangezien het Parlement en de Raad tot overeenstemming zijn geraakt, komt het standpunt van het Parlement overeen met de definitieve rechtshandeling: Besluit nr. 555/2014/EU.)

(1) Nog niet gepubliceerd in het Publicatieblad.